2021 წლის 1 იანვარს ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერმა წერილობით

განაცხადა, რომ მოხდებოდა ქალაქ თბილისის ტერიტორიაზე მრავალსართულიანი

სასტუმროების მშენებლობების წახალისება. დაანონსა მშენებლობის ნებართვის
გაცემის დაჩქარებული და გამარტივებული პროცედურა და ბიზნესმენებს მოუწოდა
მეტი აქტიურიბისკენ. აღნიშნული მოწოდების შემდგომ, ბიზნესმენმა გიორგი
მუჯირმა მრავალსართულიანი სასტუმროს აშენების მიზნით შეიძინა მიწის ნაკვეთი
თბილისის ზღვის მიმდებარე ტერიტორიაზე.
2021 წლის 1 თებერვალს ქალაქ თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიას (შემდგომში -
მერია) მშენებლობის ნებართვის გაცემის მოთხოვნით მიმართა გიორგიმ. განცხადება
დაკმაყოფილდა და გაიცა მშენებლობის ნებართვა თორმეტ სართულიანი სასტუმროს
აშენების მიზნით.
2021 წლის 1 მაისს ნორმატიულ აქტში - თბილისის განაშენიანების რეგულირების
გეგმაში შევიდა ცვლილება და თბილისის ზღვის მიმდებარე ტერიტორიაზე
განაშენიანების მაქსიმალურ კოეფიციენტად დადგინდა „კ2“, რამაც გიორგის მიწის
ნაკვეთზე ხუთ სართულამდე შეამცირა მრავალსართულიანი კორპუსის
მშენებლობის შესაძლებლობა.
აღნიშნულის საფუძველზე 2021 წლის 15 მაისს მერიამ გამოსცა გადაწყვეტილება,
რომლითაც ბათილად ცნო გიორგის სახელზე გაცემული მშენებლობის ნებართვა.
ადმინისტრაციულმა ორგანომ თავისი გადაწყვეტილება დააფუძნა თბილისის
განაშენიანების რეგულირების გეგმაში შესულ ცვლილებებზე და აღნიშნა, რომ,
რადგან დადგინდა მშენებლობის მაქსიმალური კოეფიციენტი, ამ კოეფიციენტის
გადაჭარბებით გაცემული მშენებლობის ნებართვა იყო უკანონო.
გიორგის მიაჩნია, რომ მისი კანონიერი უფლებები დარღვეულია, ის აღნიშნავს, რომ
მერიამ საქმე განიხილა მისი მონაწილეობის გარეშე, არ მიეცა მოსაზრების წარდგენის
შესაძლებლობა და გადაწყვეტილებას მიიჩნევს უკანონოდ, მითუმეტეს იმ
პირობებში, როცა მშენებლობა უკვე დაწყებული ჰქონდა. ასევე, გიორგი ფიქრობს,
რომ დარღვეულია საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის
პრინციპები.

⮚ საქართველოს ზოგად ადმინისტრაციული კოდექსი

(https://matsne.gov.ge/ka/document/view/16270?publication=34)
 ქ.თბილისის მერიის 2021 წლის 15 მაისის გადაწყვეტილება შეიძლება იყოს სსკ-ის მე-
2 მუხლის პირველი ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საბრალდებო
დასკვნა.

უპირველეს ყოვლისა, აქვე უნდა აღინიშნოს, ორგანიზაციული მოწყობისა და

საქმიანობის ფორმების მიხედვით შესაძლებელია ოთხი შემტხვევის გამოყოფა
საჯარო–სამართლებრივი ორგანიზაციული ფორმით მოწყობილი
ადმინისტრაციული ორგანი მოქმედებს საჯარო–სამართლებრივი საქმიანობის
ფორმის გამოყენებით;საჯარო–სამართლებრივი ორგანიზაციული ფორმით
მოწყობილი ადმინისტრაციული ორგანო მოქმედებს კერძო სამართლის
ფორმით;კერძო–სამარტლებრივი ფორმით მოწყობილი საჯარო მმართველობა
მოქმედებს კერძო–სამარტლებრივი ფორმის გამოყენებით; დ) კერძო–სამართლებრივი
ფორმით მოწყობილი საჯარო მმართველობა მოქმედებს საჯარო–სამართლებრივი
ფორმით. საჯარო (ადმინისტრაციულ) სამართლებრივ ურთიერთობებში
ადმინისტრაციული კოდექსი განსაზღვრავს ადმინისტრაციული ორგანოს
საქმიანობის ოთხ ფორმას: ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი,
ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი, ადმინისტრაციული
ხელშეკრულება და რეალაქტი. შესაძლებელია, საჯარო უფლებამოსილება
განხორციელდეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის
სახით.
აღსანიშნავია სზაკ-ის მე-2 მუხლის პირველი ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტი, რომელიც
გვაძლევს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის (ინდექსის)
ცნებას. ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, საბრალდებო დასკვნა არის
ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციული კანონმდებლობის
საფუძველზე გამოცემული ინდივიდუალური სამართლებრივი აქტი, რომელიც
ადგენს, ცვლის, წყვეტს ან ადასტურებს პირთა ან პირთა შეზღუდული წრის
უფლებებსა და მოვალეობებს.
თბილისის მერია, რომელიც წარმოადგენს ადმინისტრაციულ ორგანოს და მის მიერ
საჯარო უფლებამოსილების განხორციელების ფაქტი უკვე დადგინდა ზემოთ.
თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ როდესაც ადმინისტრაციული ორგანო მოქმედებს
საჯარო სამართლებრივ სივრცეში, მისი ქმედებები აუცილებლად გამომდინარეობს
ადმინისტრაციული კანონმდებლობიდან. ვინაიდან საქმე სხვაზე არ მიუთითებს,
უნდა ვივარაუდოთ, რომ კონკრეტული საქმიანობა რეგულირდება
ადმინისტრაციული კანონმდებლობით, რადგან საქმე გვაქვს მხარეთა
დაქვემდებარებასთან და საჯარო უფლებამოსილების განხორციელებასთან, ხოლო
საქმე საჯარო უფლებამოსილების განხორციელებასთან.
საბრალდებო დასკვნის ცნების მესამე ელემენტია ინდივიდუალური სამართლებრივი
აქტი. აქტი ინდივიდუალურია, თუ ის არის ერთჯერადი და შეიცავს ქცევის
კონკრეტულ წესს. მოკლედ გამოვყოთ საბრალდებო დასკვნა და ნორმატიული
ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი. ეს უკანასკნელი ეხება პირთა
განუსაზღვრელ წრეს (ზოგადი ორდერი), ანუ საბრალდებო დასკვნა იმით, რომ ეხება
კონკრეტულ საქმეს ან ინდივიდუალურად განსაზღვრულ პირებს, ანუ
იდენტიფიცირებად პირთა წრეს. ჩვენს შემთხვევაშიც აქტი (მერიის
გადაწყვეტილებით გიორგის მიწის ნაკვეთზე მრავალსართულიანი შენობის აშენების
შესაძლებლობა ხუთ სართულამდე შემცირდა.) ეხება ერთ პირს, იდენტიფიცირებულ
პირს და ასევე ადგენს ქცევის სპეციფიკური წესი და არის ერთჯერადი. ამიტომ,
ინდუქციის კონცეფციის ეს ელემენტიც სახეზეა.
ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის განმარტებიდან
გამომდინარე, მას აუცილებლად უნდა ჰქონდეს სამართლებრივი შედეგები
ადრესატისთვის. სამართლებრივი შედეგები წარმოიქმნება, როდესაც აქტი ადგენს,
ცვლის, წყვეტს ან ადასტურებს ადრესატის უფლებებსა და/ან მოვალეობებს.
იურიდიული შედეგი სახეზეა მიუხედავად იმისა მიღწეულია თუ არა
ადრესატისთვის სასურველი შედეგი მრავალსართულიანი შენობის აშენების
შესაძლებლობა.

დასკვნა:

თბილისის მერიის 2021 წლის 15 მაისის გადაწყვეტილება არის სზაკ-ის მე-2 მუხლის
პირველი ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული და განსაზღვრული
ინდექსი.