CONTEMPORARY ARTS

Renalyn Joyce D. Bascones Camp 1

“Mga Suliraning Panlipunan ng Pelikula”

(Repliktibong Sanaysay)

Base sa aking napanood sa Korean Movie "Miracle in Cell No. 7", ang kuwento

ni Ye-sung at ng kanyang ama, si Yong-gu, ay isang malalim at makabuluhang

pagsusuri sa mga isyu ng ating lipunan. Sa bawat mga minuto ng pelikula, nasasalamin

nito ang mga suliranin na kinakaharap natin sa ating sistema ng hustisya,

diskriminasyon laban sa mga may kapansanan, at iba pang mga hamon na nagmumula

sa mga relasyon sa loob ng selda at sa lipunan mismo. Sa pagtatangka kong suriin ang

mga isyung ito, muling nagbabalik sa aking isipan ang mga pagkakataon kung paano

tayo dapat maging mapanuri at maunawain sa mga pagkakataong hindi palaging

malinaw ang kasagutan.

Unang-una, isinisiwalat ng maling akusasyon kay Yong-gu ang mga pagkukulang

sa ating sistemang legal. Ang posibilidad ng pagkakaroon ng kinikilingan, kakulangan

sa tamang depensa, at pilit na pag-amin ay nagdudulot ng malalim na pag-aalinlangan

sa katarungan ng mga paglilitis. Ito'y nagbibigay-daan sa mga tanong hinggil sa

katarungan ng mga paglilitis at ang kahalagahan ng masusing imbestigasyon. Sa

pagsusuri ng mga pangyayari, hindi maiiwasang magtanong kung gaano kahusay ang

ating sistemang legal na tunay na naglalayong mapanatili ang integridad at

katarungan.

Bukod dito, ang karanasang dinanas ni Yong-gu bilang isang taong may

kapansanan ay nagpapakita ng kanyang pagkakadapuan at pagmamalupit, maging sa

loob mismo ng bilangguan. Ito'y naglalantad sa mga hamon na kinakaharap ng mga

taong may kapansanan sa pag-unawa sa kanilang mga karapatan at sa pagtrato sa

kanilang may respeto. Ang mga pagmamalupit na ito ay nagpapakita ng malalim na

isyu ng diskriminasyon sa ating lipunan, at nagpapaalala na tayo'y dapat magkaroon

ng mas malawakang pang-unawa at pagtanggap sa mga taong may iba't-ibang uri ng

kapansanan.

Sa paglipas ng mga minuto ng pelikulang "Miracle in Cell No. 7", mas pinag-

isipan ko ang mga isyu ng katarungan sa ating sistema ng hustisya. Naging malinaw

sa akin na ang pangyayari ni Yong-gu ay isa lamang sa maraming halimbawa ng maling

pagkakakulong dahil sa mga kakulangan ng ating sistema. Ipinakita nito kung paano

maaaring maging baluktot ang landas ng katarungan kapag hindi sapat ang pagkilala

sa mga biktima ng mga kahinaan ng sistemang ito.

Naging malinaw sa pelikula na hindi sapat ang tamang depensa para kay Yong-

gu. Ipinakita rito ang kakulangan sa mga resources at kaalaman ng mga taong walang

kakayahan na ipagtanggol ang kanilang sarili. Napilitan siyang mag-amin ng isang

kasalanan na hindi niya naman talaga ginawa dahil sa takot at banta ng mga taong

may impluwensya. Sa mga ganitong sitwasyon, kailangan nating isalaysay ang mga

pagkukulang ng sistema at ang epekto nito sa mga inosenteng tao na nagdurusa sa

mga kamalian ng iba.

Isa pang isyu na aking napansin ay ang diskriminasyon laban sa mga may

kapansanan, na naging malinaw sa karanasang dinanas ni Yong-gu. Sa kabila ng

kanyang kahinaan, itinuring siyang hindi pantay sa mga ibang tao. Ang ganitong

diskriminasyon ay hindi lamang limitado sa mga tao sa labas ng bilangguan kundi pati

na rin sa loob nito. Ipinakita rito kung paano ang mga taong may kapansanan ay

maaaring mapagkaitan ng kanilang mga karapatan at malapitan ng karahasan.

Matapos kong mapanood ang pelikula, napagtanto ko ang halaga ng

pagpapahayag ng mga isyung panlipunan sa mga anyo ng sining tulad ng pelikula. Ang

kanilang kuwento ay nagbigay-liwanag sa mga katanungan hinggil sa katarungan,

diskriminasyon, at kapwa-tao. Hindi maikakaila na ang maling akusasyon kay Yong-gu

ay isang malupit na paalala sa atin tungkol sa mga pagkukulang ng ating sistema ng

hustisya. Ito'y isang pagpapakita ng mga hindi pantay na pagkakataon at kawalan ng

proteksyon sa mga inosenteng taong nadadamay sa proseso.

 Sa ganitong paraan, ang kuwento ni Yong-gu ay nagdudulot ng pagbukas sa

mga mas malalim na pagsusuri sa mga usaping pang-legal na nagaganap sa ating

lipunan. Nagpapakita ito na ang pagtanggap sa mga isyung ito ay hindi lamang sa

pagkilala ng mga kamalian sa sistemang legal kundi pati na rin sa pagtuklas ng mga

paraan para maituwid ang mga ito.

Hindi rin natin maaaring balewalain ang isyu ng diskriminasyon laban sa mga

taong may kapansanan na naging bahagi ng kuwento. Ang diskriminasyon na ito ay

hindi lamang nagaganap sa loob ng selda kundi pati na rin sa mga malawakang aspeto

ng buhay. Ipinakita sa atin ni Yong-gu na ang pagkakaroon ng kapansanan ay hindi

dapat maging dahilan para sa hindi pagkakapantay-pantay sa mga oportunidad at

respeto.

Sa huli, ang kuwento ni Ye-sung at Yong-gu ay isang paalala na tayo, bilang

mga mamamayan, ay may mahalagang papel na ginagampanan sa pag-angat ng boses

laban sa mga pagkukulang ng ating lipunan. Tayo'y inaanyayahan na maging mapanuri,

maging boses ng pagbabago, at maging bahagi ng solusyon. Sa bawat pagkilos at

paninindigan, may kakayahang mabago ang takbo ng mga pangyayari at magdulot ng

tunay na pagbabago. Sa pagpapatuloy ng mga kuwento tulad nina Ye-sung at Yong-gu,

tayo ay nananatiling nakatuon sa pag-asa at posibilidad ng pag-unlad, hindi lamang

para sa kanila kundi para sa buong lipunan.