Kabuuang Pagtataya #1

Sa paglipas ng mga taon, ang ating bansa ay gumawa ng makabuluhang pag-unlad sa

iba't ibang larangan, kabilang ang teknolohiya, kultura, at iba pang aspeto ng lipunan.
Ang pagsulong na ito ay kritikal dahil ipinapakita nito kung gaano kalayo ang narating
ng ating bansa at nagbibigay-daan sa atin na makasabay sa patuloy na pag-unlad at
pag-unlad na naranasan ng ibang mga bansa. Ang pagbuo ng telepono, na nagkaroon
ng malaking epekto sa edukasyon at isang kritikal na kasangkapan sa komunikasyon
na nagtataguyod ng mahusay na pag-aaral, ay isang mahusay na halimbawa ng pag-
unlad na ito. Mula nang mabuo ito noong 1890s, ito ay naging isang kailangang-
kailangan na kasangkapan sa ating bansa, na nagpapahusay sa daloy ng kaalaman at,
bilang resulta, humuhubog sa tanawin ng edukasyon.
Ngunit, sa gitna ng mga pag-unlad na ito, ang mga paghihirap na nakapagpapaalaala
noong ikalabinsiyam na siglo ay lumitaw. Halimbawa, ang pag-unlad ay nahadlangan
noong panahong iyon ng hindi sapat na produksyon ng supply ng network dahil sa
kakulangan ng mapagkukunan at mga hadlang sa pananalapi, na katulad ng
kasalukuyang problema ng hindi sapat na imprastraktura. Ang hindi maa-access na
malalayong lokasyon ay nagpapahirap sa pagkonekta, na nagpapalala sa mga
pagkakaiba-iba ng edukasyon—tulad ng ipinapakita ng kasalukuyang pandemya ng
COVID-19. Ang pagkakaiba sa pag-access ay malinaw kapag isinasaalang-alang ng
isang tao na ang mga smartphone at iba pang teknolohiya ay mga kritikal na tool para
sa pagbabawas ng mga kasanayan sa social distancing sa pamamagitan ng online na
edukasyon. Ang katotohanang hindi kayang bilhin ng maraming tao ang ganitong
teknolohiya ngayon, tulad ng ginawa nila noon, ay nagpapakita ng patuloy na hindi
pagkakapantay-pantay ng socioeconomic.
Upang matugunan ang mga isyung ito, kinakailangan na maglaan ng mga
mapagkukunan at bumuo ng imprastraktura nang sabay-sabay. Maaari nating isara ang
digital divide at tiyakin ang pantay na pag-access sa mga pagkakataong pang-
edukasyon sa pamamagitan ng pagbibigay-priyoridad sa imprastraktura ng
telekomunikasyon at ginagawa itong accessible sa lahat. Higit pa rito, ang paghikayat
sa mas makatwirang presyo ng mga serbisyo ng telecom ay maaaring magpapataas ng
accessibility habang binibigyang kapangyarihan ang mga komunidad na kulang sa
serbisyo at nagpo-promote ng inclusivity.
Mahalaga, sa kabila ng makabuluhang pag-unlad sa teknolohiya, nagpapatuloy ang
mga gaps sa availability, na nangangailangan ng mga proactive na hakbang upang
matiyak ang patas na paglalaan ng mga mapagkukunan at pagkakataon. Makakagawa
tayo ng mga kundisyon para sa isang mas naa-access at patas na hinaharap para sa
lahat kung tutugunan natin ang mga isyung ito nang diretso at mamumuhunan sa
inclusive na imprastraktura.