Top

Jeugd en juridische carrière

Politiek
Toggle Politiek subsection
Wisconsin
Voorzitter Republikeinse Partij
Eerste termijn
Tweede termijn
Derde termijn
Kabinet-Trump
Privé
Reince Priebus

Artikel
Overleg
Lezen
Bewerken
Brontekst bewerken
Geschiedenis weergeven

Hulpmiddelen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Reince Priebus

Reinhold Richard Priebus

Geboren 18 maart 1972
Dover (New Jersey)
Politieke partij Republikeinse Partij
Partner Sally Sherrow (sinds 1999)
Beroep Politicus en advocaat
Religie Grieks-orthodox
Stafchef van het Witte Huis
Aangetreden 20 januari 2017
Einde termijn 28 juli 2017
President Donald Trump
Voorganger Denis McDonough
Opvolger John Kelly
Voorzitter van het Republican National Committee
Aangetreden 14 januari 2011
Einde termijn 20 januari 2017
Voorganger Michael Steele
Opvolger Ronna Romney McDaniel
Portaal Portaalicoon Politiek
Reinhold Richard (Reince) Priebus (uitspr.: /ˌraɪns ˈpriːbəs/) (Dover (New Jersey),
18 maart 1972) is een Amerikaans politicus van de Republikeinse Partij. In 2017 was
hij stafchef van het Witte Huis onder president Donald Trump. Daarvoor was hij zes
jaar lang voorzitter van de Republikeinse Partij. Eerder was hij general counsel
van de partij en voorzitter van de Republikeinse Partij van de staat Wisconsin. Op
de laatstgenoemde positie wordt de opkomst van diverse politici uit zijn staat,
zoals Paul Ryan (Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden) en Scott Walker
(gouverneur van Wisconsin), aan hem toegeschreven. Priebus is een partner van
advocatenkantoor Michael Best & Friedrich LLP in Milwaukee en is voor de duur van
zijn politieke carrière op groot verlof.[1][2]

Jeugd en juridische carrière

Priebus werd geboren in Dover in de staat New Jersey en woonde in Netcong tot zijn
familie naar Green Bay in Wisconsin verhuisde toen hij zeven jaar oud was.[3] Zijn
vader Richard Priebus is een voormalig elektricien en zijn moeder Roula is
makelaar.[1][4][5][6] De familie Priebus is van Duitse en Griekse afkomst.[7]

Op 16-jarige leeftijd was hij vrijwilliger bij diverse politieke campagnes op zijn
middelbare school.[bron?] Na het behalen van zijn diploma studeerde hij Engels en
politicologie aan de University of Wisconsin-Whitewater.[8] Hij was lid van de
studentenvereniging Delta Chi en voorzitter van de studentenvertegenwoordiging en
de College Republicans.[9][10][11] Hij studeerde in 1994 cum laude af.

Na zijn afstuderen van Whitewater was Priebus klerk voor de onderwijscommissie bij
de volksvertegenwoordiging van Wisconsin.[8] Vervolgens ging hij rechten studeren
aan de Universiteit van Miami in Coral Gables (Florida), waar hij wederom
voorzitter was van de studentenvertegenwoordiging.[8] Tijdens zijn studie werkte
hij als klerk bij het Wisconsin Court of Appeals (hof van beroep), het Wisconsin
Supreme Court (hooggerechtshof), en het United States District Court for the
Southern District of Florida (federale rechtbank),[4] en hij liep stage bij het
NAACP Legal Defense Fund in Californië.[12] In 1998 studeerde hij cum laude af met
een juridische graad van de Universiteit van Miami.

Vervolgens verhuisde hij terug naar Wisconsin, waar hij werd toegelaten tot de
State Bar[8] (advocaten-beroepsvereniging) van de staat en aan de slag ging bij het
advocatenkantoor Michael Best & Friedrich LLP, waar hij in 2006 partner werd.[5][8]
In 2008 werd hij genoemd als een van de 'rijzende sterren', volgens Wisconsin Super
Lawyers,[5] en hij werd genoemd in de Milwaukee Business Journal 'Forty under 40'
(Veertig onder 40).[13]

Politiek
Wisconsin
In 2004 was Priebus kandidaat voor de senaat van Wisconsin, maar verloor van de
zittende senator Robert Wirch.[14] In 2007 werd hij gekozen tot voorzitter van de
Wisconsin-afdeling van de Republikeinse Partij, de jongste persoon in die rol tot
dusver.[4] In 2009 werd hij daarnaast de general counsel (hoogstgeplaatste jurist)
op federaal niveau van de Republikeinse Partij.[4] Als voorzitter van de
republikeinen in Wisconsin, was hij mede verantwoordelijk voor het succes van de
partij in 2010; de partij nam de controle over beide kamers van het staatsparlement
over van de democraten, en een republikein werd gekozen als gouverneur.[15][16] Het
werd vooral aan hem toegeschreven dat de Tea Party-beweging en de traditionele tak
van de partij niet botsten, maar samenwerkten.[15][17] Na de verkiezingen van 2010
verkregen Priebus, Paul Ryan en Scott Walker nationale bekendheid als onderdeel van
de populairder wordende republikeinen in Wisconsin, die vooral de aandacht
vestigden op fiscaal conservatief beleid.[17][18][19] Eind 2010 trad hij af als
afdelingsvoorzitter en als general counsel, om zich kandidaat te kunnen stellen als
nationaal voorzitter.[16]

Voorzitter Republikeinse Partij

Priebus in mei 2010

Eerste termijn
Na zijn aftreden als general counsel op 5 december 2010 stuurde Priebus een brief
naar alle 168 stemgerechtigde leden van de Republican National Committee om zijn
kandidatuur als voorzitter bekend te maken. Hij kreeg direct steun van de
gouverneur van Wisconsin, Scott Walker, die het succes van de partij in zijn staat
aan Priebus' leiderschap toeschreef.[20] Al in de eerste stemronde was hij de
kandidaat met de meeste stemmen, maar het duurde zeven rondes voor hij een absolute
meerderheid wist te behalen en tot partijvoorzitter werd gekozen.[21]

Kandidaat Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4 Ronde 5 Ronde 6

Ronde 7
Reince Priebus 45 52 54 58 67 80 97
Saul Anuzis 24 22 21 24 32 37 43
Maria Cino 32 30 28 29 40 34 28
Ann Wagner 23 27 32 28 28 17 Teruggetrokken
Michael Steele 44 37 33 28 Teruggetrokken

Priebus bij de Western Republican Leadership Conference in oktober 2011 in Las

Vegas
Bij zijn aantreden erfde Priebus een schuld van $23 miljoen van zijn voorganger
Michael Steele, als ook een gespannen relatie met veel van de grote republikeinse
donateurs.[22][23] Zijn prioriteiten omvatten dan ook om de financiële situatie van
de partij en de relaties met donateurs en partijleiders te verbeteren, naast de
focus op de presidentsverkiezingen van 2012.[17][19] Eind 2011 had Priebus meer dan
$88 miljoen opgehaald en de schuld gehalveerd tot 11,8 miljoen.[22][24] Na zijn
eerste jaar werd hij door de RNC-leden geprezen om de verbeterde communicatie
vanuit hem en zijn team, vergeleken bij zijn voorganger.[22]

Aan Priebus en zijn team werd de voortdurende focus van de Republikeinse Partij op
president Barack Obama toegeschreven.[25] Priebus had een actieve rol om op
tekortkomingen van Obama te wijzen in de media, en verscheen in 2012 veelvuldig in
de pers.[26][27] Obama wist de Republikeinse kandidaat Mitt Romney met overmacht in
het kiescollege te verslaan. Ook in 2012 zette Priebus zijn werk voort om de
financiële situatie van de partij te verbeteren door contact te leggen met de
donateurs van de partij - en aan het eind van het jaar was de organisatie uit de
schulden.[28]

Na de republikeinse nederlaag in de presidentsverkiezingen van 2012 nam Priebus de

gehele organisatie onder de loep, waarbij in het bijzonder aandacht was voor de
contacten met de kiezers en de resonantie van de republikeinse boodschap bij
jongeren, vrouwen en Spaanstaligen. Ieder van deze groepen koos in meerderheid voor
Obama.[29] Hij stelde een strategisch plan op om groepen kiezers te bereiken die in
2012 voornamelijk democratisch hadden gestemd onder de naam The Growth and
Opportunity Project (het project voor groei en mogelijkheden).[28][30][31]

Tweede termijn
Op 25 januari 2013 werd Priebus voor een tweede termijn als partijvoorzitter
gekozen. In zijn tweede termijn stelde hij zichzelf als doel om de opgestelde
strategie uit te voeren, welke hij op 18 maart 2013 presenteerde.[28] Het plan
bevatte een aanpak om de partij-activiteiten te hervormen, vooral op het gebied van
digitale en onderzoeksmogelijkheden. $10 miljoen werd gereserveerd om minderheden
te bereiken en daarnaast werden immigratiehervorming en verkorting van het
presidentiële verkiezingsseizoen als speerpunten benoemd.[32] In 2014 werd
duidelijk dat Priebus vooruitgang had geboekt om de RNC om te vormen tot een
organisatie die continu actief was, met investeringen in digitale technologie en
personeel.[33] Zo onthulde hij in maart 2014 dat de RNC een systeem had ontwikkeld
onder de naam Para Bellum Labs (laboratoria voor de oorlog), waarmee data werd
beheerd en voorspellingen konden worden gedaan.[34] Ook werd het initiatief Victory
365 uitgebreid om stemmers te kunnen mobiliseren via een netwerk van vrijwilligers,
naar aanleiding van het succes van Obama op dit terrein in 2012.[35][36] Hij
lichtte zijn inspanningen om minderheden te betrekken toe tijdens een toespraak bij
de nationale vereniging voor zwarte journalisten: de partij gaf maandelijks $8,5
miljoen uit, en had kantoren ingesteld in 15 staten, om hieraan te werken.[37]

Priebus wist steun te vergaren binnen de partij om de regels aan te passen en de

periode waarin de republikeinse kandidaat wordt gekozen, te verkorten. Het seizoen
werd via een reglementwijziging in januari 2014 met drie maanden verkort, en de
nationale conventie waarin de kandidaat wordt geselecteerd werd naar op z'n vroegst
juni getrokken.

Derde termijn
Op 16 januari 2015 werd Priebus wederom herkozen met bijna algemene stemmen,
waarmee hij de eerste partijvoorzitter werd die drie opeenvolgende termijnen onder
een democratische president dient.[38][39][40] Priebus werd geprezen om zijn
fondsenwerving, het verbeteren van de relaties met grote donateurs en zijn algemene
acceptatie onder zowel gematigde als conservatieve republikeinen. In de aanloop
naar de voorverkiezingen voor de presidentsverkiezingen van 2016, speelde Priebus
een rol als partijvoorzitter bij de selectie van de wijze waarop televisiedebatten
werden gevoerd. Na de botsingen die plaatsvonden bij het CNBC in oktober 2015,[41]
[42] besloot de RNC dat het zusterbedrijf NBC News het debat van 26 februari niet
meer mocht hosten omdat hij bang was voor een herhaling van de situatie, en niet de
kansen van de republikeinen zou bevorderen.[43]

In 2016, tijdens de heftige voorverkiezingen voor het Amerikaans presidentschap

waarbij de latere winnaar Donald Trump het in verhitte discussies opnam tegen onder
meer Jeb Bush en Ted Cruz, leek er tweespalt in de partij te komen. Priebus maakte
zich in april dat jaar sterk voor eenheid binnen de partij – ongeacht wie de
kandidaat zou worden.[44][45] Nadat halverwege mei duidelijk werd dat Trump de
voorverkiezingen zou winnen en gekandideerd zou worden, stelde Priebus dat een
kandidaat die zou besluiten om zich als onafhankelijk te kandideren, politieke
zelfmoord zou plegen.[46]

Priebus wist tussen hem en Trump een positieve samenwerking tot stand te brengen en
was persoonlijk betrokken bij het voorkomen dat gedelegeerden Trumps nominatie
blokkeerden.[47][48] Op 4 oktober noemde hij Trump zelfs een rolmodel: "You know, I
think everyone's a role model in different ways. When you look at someone who has
built businesses, lost businesses, came back, lived the American dream, a person
who sets goals, he's a winner."[49] Priebus volhardde in zijn steun voor de
republikeinse kandidaat, terwijl hij wel kritische berichten uitstuurde over zijn
gedrag.[50]

In de zomer van 2016 verschenen berichten dat Priebus overwoog om zich voor een
vierde termijn als partijvoorzitter te kandideren.[51][52] Hij zou hiermee de op
een-na-langst zittende partijvoorzitter worden in de geschiedenis van de
Republikeinse Partij.

Kabinet-Trump
Na de overwinning van Trump in de presidentsverkiezingen werd Priebus al snel
genoemd voor een hoge post in het kabinet-Trump.[53][54] Hij werd aangesteld als
stafchef van het Witte Huis, de hoogste stafpositie met brede
verantwoordelijkheden.[55] Regelmatig lekte vanuit het Witte Huis vertrouwelijke
informatie naar de pers uit. Eind juli 2017 beschuldigde Anthony Scaramucci, die
per 1 augustus aangesteld was als de nieuwe communicatiedirecteur van het Witte
Huis, Priebus ervan degene te zijn die lekte. Scaramucci noemde hem 'een fokking
paranoïde schizofreen, een achtervolgingswaanzinnige' en gaf aan dat Priebus
ontslagen moest worden.[56] Dezelfde dag bood Priebus zijn ontslag aan.[57] Kort
daarna, op 28 juli, kondigde Trump aan hem te vervangen door John Kelly.[58]

Privé
Priebus trouwde in 1999 met Sally Sherrow. Het koppel kende elkaar al sinds de
middelbare school en ging samen naar het afsluitende gala. De twee kregen twee
kinderen en woonden in Kenosha voordat ze in 2011 naar Washington D.C. verhuisden,
na Priebus' verkiezing tot voorzitter van de Republikeinse Partij.

Bronnen, noten en/of referenties

Chairman Reince Priebus, GOP. GOP. Gearchiveerd op 17 december 2016. Geraadpleegd
op 12 november 2016.
Reince Priebus: Fundraising top job as RNC chairman - USATODAY.com.
www.usatoday.com. Geraadpleegd op 12 november 2016.
RNC Chairman Priebus touts his Jersey cred. blogs.app.com. Geraadpleegd op 12
november 2016.
 State of Wisconsin, 2011-2012 legislature, 2011 ASSEMBLY JOINT RESOLUTION 5,
commending Reince Priebus on his election as chairman of the Republican National
Committee. (25 januari 2011). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Kenosha News. www.kenoshanews.com. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Orthodox Observer - Feb/Mar 2011 - Issue 1263. issuu. Geraadpleegd op 12 november
2016.
Zeleny, Jeff, Reince Priebus, New R.N.C. Leader, Promises Hard Work. The New York
Times (15 januari 2011). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Caitlin Huey-Burns, 10 Things You Didn't Know About Reince Priebus. US News (24
januari 2011). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Otto, Aaron (Spring 2012). Reince Priebus Leads the Republican National Committee
(PDF) (Delta Chi). Geraadpleegd op 6 oktober 2012.
Reince Priebus. Washington Post (23 juli 2012). Geraadpleegd op 12 november 2016.
ChristineBremer Muggli, Keith R.Clifford, Ann S.Jacobs, Jeremy P.Levinson, Reince
R.Priebus - Wisconsin Lawyers - Barristers of the Ballot Box. Super Lawyers.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
Correspondent, Jon Ward Senior Political, RNC Chairman's Secret To Success: 'I've
Watched My Mouth'. The Huffington Post (22 augustus 2012). Geraadpleegd op 12
november 2016.
Reince R. Priebus, michaelbest.com
Simmons, Dan, Reince Priebus' star keeps rising. madison.com. Geraadpleegd op 12
november 2016.
Meet Reince Priebus, The New RNC Chairman. NPR.org. Geraadpleegd op 12 november
2016.
Avlon, John, The Wisconsinites Running the RNC Double Down on Walker Recall Fight.
The Daily Beast (3 juni 2012). Geraadpleegd op 12 november 2016.
(en) Balz, Dan, A young Wisconsin trio could shape the direction of the GOP. The
Washington Post (5 februari 2011). Geraadpleegd op 12 november 2016.
(en) Ball, Molly, The Cheesehead Mafia: Paul Ryan and the Rise of Wisconsin
Republicans. The Atlantic. Geraadpleegd op 12 november 2016.
GOP bets future on Wisconsin. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Wisconsin GOP head Priebus announces bid for RNC Chair. The Badger Herald.
Gearchiveerd op 17 december 2010. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Barr, Alexander Burns and Andy, Reince Priebus elected RNC chairman; Michael
Steele ends bid - Alexander Burns and Andy Barr. POLITICO. Geraadpleegd op 12
november 2016.
Helfrich, Jesse, Chairman Priebus leads RNC revival: From $23M in the red to $7M
in the black. The Hill (16 februari 2012). Gearchiveerd op 18 februari 2012.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
New chairman Reince Priebus cleans up RNC after Michael Steele’s tumultuous
tenure. Washington Post. Geraadpleegd op 12 november 2016.
FEC Disclosure Form 3X for REPUBLICAN NATIONAL COMMITTEE. docquery.fec.gov.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
RNC is keeping the focus where it belongs. Washington Post. Geraadpleegd op 12
november 2016.
May 13: Reince Priebus, Martin O'Malley, Gavin Newsom, Al Cardenas, Kathleen
Parker, Jonathan Capehart, Chris Matthews, Jamie Dimon. msnbc.com (13 mei 2012).
Geraadpleegd op 12 november 2016.
Face in the News: David Axelrod, Reince Priebus. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Director, By Mark Preston, CNN Political, GOP chief plans major overhaul to party
- CNNPolitics.com. CNN. Geraadpleegd op 12 november 2016.
CNN, By Tom Cohen, Obama takes key battlegrounds to win re-election -
CNNPolitics.com. CNN. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Republican Party begins election review to find out what went wrong. Washington
Post. Geraadpleegd op 12 november 2016.
GOP boss Priebus expected to stay. Washington Examiner. Geraadpleegd op 12
november 2016.
Struggling Republican Party announces plan to rebuild itself. Washington Post.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
 Priebus sees post-'autopsy' progress. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Priebus: RNC Using Tech Tools, Ad Campaigns in Quest to Grow Party. Newsmax.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
Obama Appeals for 'Data Driven' Voter Mobilization. Newsmax. Geraadpleegd op 12
november 2016.
RNC chairman: Arkansas ‘ground zero’ in battle for control of Senate. Arkansas
News Bureau. Geraadpleegd op 12 november 2016.
RNC chair admits GOP has work to do. MSNBC. Geraadpleegd op 12 november 2016.
http://www.washingtontimes.com, The Washington Times, Reince Priebus expected to
win historic third term as chairman of Republican National Committee. The
Washington Times. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Priebus: 2016 is 'do or die'. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Coronado, Zeke J. Miller /, Republicans Re-Elect Party Chair for 'Do or Die' 2016
Campaign. TIME.com. Geraadpleegd op 12 november 2016.
What We Learned From the Third GOP Debate. NBC News. Geraadpleegd op 12 november
2016.
ABC News, Moderators Seen as Biggest Losers in GOP Debate. ABC News (29 oktober
2015). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Debate fallout: GOP suspends partnership with NBC. Washington Examiner.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
Martin, Jonathan, Reince Priebus Calls on G.O.P. to Back Nominee, Even if It’s
You-Know-Who. The New York Times (22 april 2016). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Donald Trump's unlikely villain: piano-playing Reince Priebus. Reuters (24 april
2017). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Priebus: Independent candidacy a 'suicide mission'. Washington Examiner.
Geraadpleegd op 12 november 2016.
RNC ready to give Priebus another shot. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november
2016.
Kopan, Tal, Anti-Trump movement quashed in Cleveland. CNN. Geraadpleegd op 12
november 2016.
RNC's Priebus declares Trump 'a role model'. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november
2016.
RNC chief rebukes Trump: Khans ‘should be off limits’. POLITICO. Geraadpleegd op
12 november 2016.
Priebus on Trump: 'He's trying'. POLITICO. Geraadpleegd op 12 november 2016.
Jonathan Easley, Priebus considers running for fourth term as RNC chairman. The
Hill (9 juli 2016). Geraadpleegd op 12 november 2016.
Gingrich and Giuliani could get top jobs in a Trump White House: sources. NBC
News. Geraadpleegd op 12 november 2016.
CNN, Jim Acosta, Dana Bash and Tal Kopan, Trump picks Priebus as White House chief
of staff, Bannon as top adviser. CNN. Geraadpleegd op 13 november 2016.
(en) Trump election: Priebus and Bannon given key roles. BBC News (14 november
2016). Geraadpleegd op 14 november 2016.
Bert Lanting en Michael Persson, Woordvoerder Trump: de chef-staf is schizofreen
en de topadviseur een zelfpijper, de Volkskrant, 28 juli 2017
Peter Baker en Maggie Haberman, Reince Priebus Is Ousted Amid Stormy Days for
White House, The New York Times, 28 juli 2017
ABC News, Priebus out as chief of staff, Trump names Kelly as replacement. ABC
News (28 juli 2017). Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Bibliografische informatie

Zie de categorie Reince Priebus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit
onderwerp.
Witte HuisWitte Huis
Stafchefs van het Witte Huis
John Steelman · Sherman Adams · Wilton Persons · Kenneth O'Donnell · Marvin Watson
· Jim Jones · Bob Haldeman · Alexander Haig · Donald Rumsfeld · Dick Cheney ·
Hamilton Jordan · Jack Watson · James Baker · Donald Regan · Howard Baker · Kenneth
Duberstein · John Sununu I · Samuel Skinner · James Baker · Mack McLarty · Leon
Panetta · Erskine Bowles · John Podesta · Andrew Card · Joshua Bolten · Rahm
Emanuel · Pete Rouse · Bill Daley · Jack Lew · Denis McDonough · Reince Priebus ·
John Francis Kelly · Mick Mulvaney · Mark Meadows · Ron Klain · Jeff Zients

Categorieën: Amerikaans advocaatStafchef van het Witte HuisVoorzitter van het

Republican National Committee
Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 10 dec 2022 om 09:30.
De tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk
delen, er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn. Zie de
gebruiksvoorwaarden voor meer informatie.
Wikipedia® is een geregistreerd handelsmerk van de Wikimedia Foundation, Inc., een
organisatie z