Tanger unahang nobelang e isinulat ni Rizal. Magdadalawampu’t apat na taon pa lamang siya nang isulat niya ito. Naisipan ni Rizal na sumulat ng Noli Me Tangere dahil sa tatlong aklat na nagbigay sa kaniya ng inspirasyon: The Wandering Jew Uncle Tom’s Cabin Biblia Nang mabasa ni Rizal ang aklat na The Wondering Jew (Ang Hudyong Lagalag) ay nabuo sa kanyang puso na sumulat ng isang nobelang gigising sa natutulog na damdamin ng mga Pilipino at magsisiwalat sa kabuktutan at EUGENE SUE pagmamalupit ng mga Espanyol. Ang The Wandering Jew ay tungkol sa isang lalaking kumutya kay Hesus habang siya ay patungo sa Golgota. Ang lalaking ito ngayon ay pinarusahan na maglakad sa buong mundo nang walang tigil. Tungkol ito sa pagmamalupit ng mga puting Amerikano sa mga Negro. Tumindi ang pagnanais ni Rizal na makabuo ng aklat na tumatalakay sa pagmamalupit ng Kastila sa mga Pilipino. Ang pamagat na ‘’Noli Me Tangere’’ ay salitang Latin na ang ibig sabihin sa dicit ei Iesus “noli me wikang Filipino ay tangere” nondum enim ‘’huwag mo akong ascendi ad Patrem meum vade autem ad fratres meos et dic salingin’’ na hango eis ascendo ad Patrem meum sa Bibliya sa et Patrem vestrum et Deum meum et Deum vestrum” Ebanghelyo ni San Iohannes 20:17 Juan. Inilathala ang unang nobela ni Rizal noong dalawampu’t anim na taong gulang siya. Makasaysayan ang aklat na ito at naging instrumento upang makabuo ang mga Pilipino ng pambansang pagkakakilanlan. Sa simula, binalak ni Rizal na ang bawat bahagi ng nobela ay ipasulat sa ilan niyang kababayan na nakakabatid sa ng uri lipunan sa Pilipinas at yaon ay pagsasama-samahin niya upang maging nobela. Ngunit hindi ito nagkaroon ng katuparan, kaya sa harap ng kabiguang ito, sinarili niya ang pagsulat nang walang katulong. Bago matapos ang taong 1884 ay sinimulan niya itong isulat sa Madrid atdoo’y natapos niya nag kalahati ng nobela. Ipinagpatuloy niya ang pagsulat nito sa Paris noong 1885 at natapos ang sangkapat. Natapos naman niyang sulatin ang huling ikaapat na bahagi ng nobela sa Alemanya noong Pebrero 21, 1887. Natapos niya ang Noli Me Tangere ngunit wala siyang sapat na halaga upang maipalimbag ito. Mabuti na lamang at dumalaw sa kanya si Maximo Viola na nagpahiram sa kanya ng salapi na naging daan upang makapagpalimbag ng 2,000 sipi nito sa imprenta. Si Rizal mismo ang nagdisenyo ng pabalat ng nobela. Pinili Rizal ang mga elemento ni rito, hindi na ipapaloob niya aspektong lamang astetiko ang kanyang ang naging konsiderasyon- higit sa lahat ay ang aspekto ng simbolismo. Nagalit man ang mga Espanyol kay Rizal at nangamba ang kanyang pamilya na baka siya’y mapahamak inibig parin niyang makabalik sa Pilipinas dahil: Una, hangarin niyang maoperahan ang kanyang ina dahil sa lumalalang panlalabo ng kanyang mata. Pangalawa, upang mabatid niya ang dahilan kung bakit hindi tinugon ni Leonor Rivera ang kanyang mga sulat mula taong 1884-1887. Panghuli, ibig niyang malaman kung ano ang naging bisa ng kanyang nobela sa kanyang bayan at mga kababayan. Umalis si Rizal sa Maynila noong ika-3 ng Pebrero,1888. Sa kanyang pag-alis ay nagpunta Francisco siya Hongsa Estados sa York at New Hapon, San Unidos, Kong, at London sa United Kingdom. Habang siya ay nasa ibang bansa ay iniukol ni Rizal ang kanyang panahon sa pagsulat ng mga tugon sa mga tuligsa sa kanya. Ang layunin ni Dr. Jose Rizal kung bakit niya isinulat ang Nobelang Noli Me Tangere.
1. Maisakatuparan ang mithiin na
magamit ang edukasyon sa pagkakamit ng kalayaan at kaunlaran para sa bansang Pilipinas. 2. Sanayin sa kakayahan at interes ang mga mag-aaral upang ang pagkatuto ay maging integratibo, makabuluhan, napapanahon, kawili-wili, nakalilinang ng kritikal at mapanuring pag-iisip, at nakapaghahanda sa mga mag-aaral sa mga pagsubok at realidad ng totoong buhay. 3. Mahubog sa kabutihan ang mga kabataang susunod at maging sa kasalukuyang henerasyon na maging lider ng ating bansa at magiging pag- asa ng ating bayan. Isinulat niya ang Noli Me Tangere upang mabuksan ang mga mata ng Pilipino sa kanser ng lipunan na nangyayari sa bansa. Ito ay ang pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas.