tropikale dhe të mesme. Insektet dallohen me përmasa trupore të mesme dhe të mëdha, pjesa më e madhe janë fitofagë. Trupin e kanë të shtypur në drejtim lateral, kokën hipognate, aparatin gojor brejtës. Krahët e parë i kanë më të ngushtë, më të fortë (lëkuror), ndërsa të dytët më të butë (membranorë). Organet e dëgjimit i kanë në segmentin e parë të abdomenit ose në tibie të këmbëve të përparme. Disa lloje, këmbët e para i kanë për gërmim. Nga rendi Orthoptera, dëmtuesit më të njohur janë karkalecat. Ata janë grykës, qëndrojnë në grupe, janë edhe shumë të lëvizshëm. Gjatë historisë, shumë sipërfaqe të gjelbëruara i kanë shkretëruar. Për shkak të invazionit të madh të karkalecave, shumë popuj janë shpërngulur, nga një vend në tjetrin. Në pjesën e dytë të shekullit 19, në disa shtete afrikane, mijera njerëz kanë vdekur nga uria. 1075 vjet para Krishtit, Perandori kinez ka urdhëruar mbledhjen dhe zhdukjen e karkalecave. Kombet e Bashkuara, paraqitjen e karkalecave e kanë radhitur në fatkeqësi elementare natyrore. Luftimi i karkalecave varet nga bashkëpunimi ndërkombëtar. Karkalecat paraqiten edhe në tufa të mëdha, që fluturojnë rreth 20 km/orë (me ndihmën e erërave edhe 3 herë më shpejtë). Gjatë një dite, ata fluturojnë deri 1000 km. Ka ndodhur që tufa të jetë 25 km e gjatë, 2 km e gjerë dhe në të ketë deri 30 miliardë insekte. Në 1 ha mund të lëshohen 50 milionë insekte, që peshojnë 50 tona dhe po aq ushqim hanë gjatë një dite. Karkaleci maroken-Dociostaurus maroccanus Thun. (Orthoptera, Acrididae) Insektet kanë trup 30-33mm të gjatë, të kuqërremtë gështenje dhe me njolla të errëta. Krahët e parë i kanë lëkurorë, të pasmit membranorë. Veçori dalluese është germa x, e verdhë (gjendet në anën shpinore të prothoraxit). Vezët i kanë cilindrike, pak të përkulura, 5-6 mm. Larvat u ngjajnë insekteve, por janë më të vogla. Është i përhapur në Kosovë dhe në shtetet rreth saj. Prek drithërat, duhanin, lulediellin, panxharin, jonxhën, tërfilin dhe shumë bimë tjera. D. maroccanus D. maroccanus Dëmton edhe pemët. Është grykës i madh, gjatë një dite konsumon ushqim me peshë disa herë më të madhe se të trupit të vet. Ushqehet me gjethe dhe pjesë tjera mbitokësore. Në qoftë se intensiteti është i lartë, atëherë insektet shkaktojnë dëme katostrofale. D. maroccanus Dimëron në stadin e vezës, në ooteka. Në pranverë paraqiten larvat, insektet ushqehen rreth tri javë, parëzohen dhe pjellin vezë. Zakonisht në kullosa, livadhe kodrinore, femrat hapin vrima (me vezëvënës) cilindrike, pak të përkulura, të cilat quhen ooteka (15-20 mm). Në gusht-shtator, femrat pjellin nga rreth 200 vezë, mesatarisht 30 vezë në 1 ootekë (një femër ndërton 2-4 ooteka) dhe në këtë mënyrë dimërojnë. Zhvillon një brez gjatë një viti. Karkaleci italian - Calliptamus italicus L. (Orthoptera, Acrididae) Insektet kanë trup 15-40 mm, zakonisht të përhimë gështenje. Krahët e parë i kanë me njolla të zeza, të pasmit të tejdukshëm. Zakonisht paraqitet tok me D. maraccanus. C. italicus C. italicus Prek jonxhën, pataten, fasulen, duhanin, drithërat, lulediellin, panxharin, shalqirin dhe shumë bimë tjera. Larvat e moshuara dhe insektet prekun edhe pemët. Dimëron në stadin e vezës, larvat paraqiten në maj- qershor, ndërsa insektet në qershor-korrik. Femrat i vendosin vezët në ooteka, 20-40 mm të gjata, ndërsa në to vendosin nga 40-50 sosh. Një femër pjell deri 500 vezë. Veçoritë e tjera të ngjashme me të karkalecin maroken. Masat e luftimit bazohen në numrin e ootekave në vendet e dimërimit. 200 vezë në m² paraqesin rrezik për bimë. Luftohen larvat (III), para se të arrijnë në kultura bujqësore. Për luftimin e karkalecave përdoren karremat e helmosur, që shpërndahen para tufave që lëvizin. Karremat më pak e ndotin ambientin jetësor, por paraqesin rrezik për helmimin e zogjve, shpendëve dhe shtazëve të egra. Luftimi i drejtpërdrejt i karkalecave është i vështirë, për shkak të kulturave të ndryshme. Masat agroteknike: lërimi i shpeshtë i tokës, lërimi i djerrinave, ujitja e tokës, mbledhja dhe zhdukja e larvave, luftimi i barërave, mbjellja e hershme e kulturave, e tjera. Pranvera shumë e thatë, në masë të madhe i dëmton vezët, të cilat thahen. Trajtohen larvat e reja, ngase ato lëvizin ngadalë dhe janë më të ndjeshme ndaj mjeteve kimike. Preparatet: Dipterex-80 (0.1-0.125 %), Fenitrotion E-50 (0.1-0.15 %, piretroidet, e tjerë. Përdoret bioinsekticidet në bazë të protozoarit Nosema locustae. Edhe zogjtë e ndryshëm ushqehen me karkaleca. Gargulli (Sturnus vulgaris), gjatë një dite hanë deri 200 larva. Në reduktimin e karkalecave ndikojnë edhe sëmundjet e tyre, siç janë bakterioza (Coccobacilus acridiorum) dhe mikoza (Empusca grylli). Karkaleci egjiptian - Anacridium aegyptium L. (Orthoptera, Acrididae) Dallohet me përmasa të mëdha, deri 7 cm, me ngjyrë gështenje. Paraqitet herë pas herë. A. aegyptium A. aegyptium L. migratoria L. migratoria Bulkthi i stepave - Acheta (= Gryllus) desertus Pall. (Orthoptera, Gryllidae) Insektet janë të trasha, 15-20 mm të gjata, të zeza. Kokën e kanë të madhe, antenat e gjata fijore, këmbët e pasme kërcyese, krahët e parë të fortë, të gjatë sa edhe abdomeni. Duke i fërkuar krahët e parë, insektet cijatin (nxjerrin zë të mprehtë). Krahët e pasmë i kanë të rudimentuar, prandaj lëvizin duke kërcyer. Në fund të abdomenit kanë nga dy cercie të gjata, femrat kanë edhe vezëvenës të hollë, 12-15 mm, në formë shigjete. Larvat janë të ngjashme me insekte, por janë më të vogla. G. desertus Është polifag, ushqehen me bimë të reja, me sytha dhe gjethe të tyre, zakonisht natën. Dëmtojnë edhe rrënjët, mugullin dhe kërcellin e bimëve të reja. Prek panxharin, lulediellin, duhanin, hardhinë, drithërat, perimet, e tjera. Kur intensiteti është i lartë, sipërfaqet e mbjellura me luledielli ngelin pa bimë. Zhvillon një brez, dimërojnë larvat nën mbeturina bimore në tokë. Insektet paraqiten në qershor, fshihen në të çara të tokës, nën gurë ose në vrima të formuara nga vet insektet. Femrat pjellin nga 3-5 vezë, i vendosin në të çara të tokës. Në fund të vegjetacionit, larvat futen në vende të fshehura dhe përgatiten për dimërim. Bulkthi i fushave - Gryllus campestris L. (Orthoptera, Acrididae) Insektet janë 20-35 mm të gjata, të zeza dhe me kokë të madhe sferike. Zakonisht paraqitet tok me bulkthin e stepave. Masat e luftimit: Fenitrotion 50-EC (2 l /ha), Lebaycid EC-50 (1.5-2 l/ha), Fastac 10-SC (0.1-0.12 l/ha), Tiocid E-35 (1.5-2 l/ha), Alpha-combi EC (1 l/ha), Karate 2.5-EC (0.2-0.3 l/ha), Karbaril S-50 (1.5-2 l/ha), Karbaril P-5, Galation P-5, e tjerë. Dosëza e dheut - Gryllotalpa gryllotalpa L. (Orthoptera, Gryllotalpidae)
Insektet kanë trup cilindrik, 40-50 mm, ngjyrë
gështenje, të mbuluar me push të dendur. Antenat i kanë të shkurtra, abdomeni përfundon me dy zgjatime (cercie). Krahët e parë i kanë lëkurorë, më të shkurtër, të pasmit membranorë, më të gjatë dhe të palosur. Këmbët e përparme i kanë për gërmim. Vezët e verdheme të bardha, 3-3.5 mm të gjata. Larvat u ngjajnë insekteve, por janë më të vogla. Është e përhapur nëpër lugina të lumenjve, në toka të shkrifta, me lagështi dhe të pasura me humus. Është polifage, kryesisht prek perimet, pastaj duhanin, pambukun, por edhe kulturat lavërtare. G. gryllotapa Dimërojnë larvat e moshës së tretë ose insektet, deri 1 m thellë në tokë. Insektet paraqiten në qershor, dalin mbi sipërfaqe të tokës (fluturojnë), parëzohen, pastaj femrat përsëri futen në tokë, hapin korridore 10-100 cm të gjata, në fund të të cilave ndërtojnë fole me mure të forta dhe të lëmuara nga ana e brendshme. Në fole depozitojnë nga 300-600 vezë. Fillimisht, larvat jetojnë bashkë, pastaj shpërndahen. Secila larvë gërmon galeri për veti. Zhvillon një brez gjatë një viti. Në luftimin e dosëzës rëndësi të posaçme kanë masat agroteknike: lërimi i shpeshtë dhe i thellë i tokës (dëmtohen foletë), ujitja, e tjera. Në vjeshtë hapen gropa me dimensione 70x70x70 cm, mbushen me pleh organik (krijohen kushte artificiale për dimërim).
Në qoftë se konstatohet 1 insekt në 2-3 m² (ku do të
mbjellën kulturat lavërtare), përkatësisht në 4 m² (ku do të mbjellën perimet), atëherë duhet të merren masa paraprake të luftimit. Në fund të dimrit, insektet e grumbulluara zhduken në mënyrë mekanike ose kimike. Masat paraprake aplikohen para ose gjatë mbjelljes. Preparatet: Foksim (Galation G-5 (20-25 kg/ha në rende), Fonofos (Dyfonate G-5, 20-30 kg/ha në rende), Klorpirifos-metil (Dursban G-7.5, 15-20 kg/ha në rende), Mesurol G (3-5 kg/ha), e tjerë.