Intro music

Kabanata 42
Tiya isabel,tiyago convo (looking through the window)
Sa bahay ni Kapitan Tiyago ay naghahari ang kalungkutan: nakasara ang lahat ng
bintana, bahagya nang marinig ang lakad ng mga tao sa sahig, at sa kusina lamang
maaring mag-usap nang malakas. Ang kaluluwa ng pamamahay, si Maria Clara, ay
nakahiga; sa kanyang kalagayan ay nababakas sa mukha ng lahat, na gaya ng
pagkakabakas ng mga damdaming taglay sa mukha ng isang tao.

Tiyago:“Ano sa akala mo, Isabel: maglimos kaya ako sa krus sa Tunasan o sa

Matahong?. “
Ang krus sa Tunasan ay lumalaki, ngunit ang sa Matahong ay nagpapawis: alin
ang inaakala mong lalong milagroso?”
T:“ Ang lalong mabuti kaya ay kapwa natin limusan ang dalawang krus, sa gayon
ay hindi magselos ang isa’t isa at mapapadali ang paggaling ni Maria Clara
T; Tiyago nandito na sila,gagaling na si maria!
Intro ang mag asawang espadana sa bahay ni tiyago
------------------
Narration intro of characters(with flashbacks)

Scene 2
narratiooon
Don tiburcio arrival port, (naga pilay pilay, mukhang grasa ang tsura,poor or
walang wala”)
(port scene) nagkaladasma siya /he was weak that time/wala pera
------------------------------
nagtrabaho bilang tagapusnas ng alikabok sa san carlo then samtang ga limpyo,
2 men approached him and nag alok sa kanya maging pekeng doctor
Convo of 2 men
1: sya yungtinutukoy nilang si tiburco
2: oo sya yun puntahan natin
1: tara!
(don tiburcio gapanglimpyo lamisa/alikabok)sa san carlos
1:ikaw pala si don tiburcio,sa palagay ko ay dapat ka maging isang doctor
Tib: ngunit hindi ako nakapag aral sa larangan ng medisina para maging doctor
2: mag panggap knlg maging doctor,diba gipit na gipit kna
1:pero nasayo pa rin ang desisyon
Tib:pag iispian kpa
_tiburcio exit (focus camera for 3 seconds sa 2 men)
--------------------------
Monologue of Vic:don tiburcio de spadana,isang napakagaling na doctor
Tiburcio enter sa clinic ya
Enter Dr camero,dr. calencia
Tib: oh naparito kayo
Dr C: mukhang maraming pasyente a.
Tib: oo nga pero masasanay din ako
2 men covo
1: alam mob a mataas maningil yang si tiburcio alam naman nating peke sya.
2: dapat malaman ito ng mga nasataas sa larangan ng medisina
Victorina flashback narration
Donya victorina convo with mother
V: Inay, sa paglaki ko, nais ko makapag asawa ng isang dayuhan,isa yun sa hiling at
kagusutuhan ko
-------------------------
Monologue- victorina( ga make up,with paypay)

--------------------------------------------------
How they met ( she met tiburcio at ibarras welcome party) small talks, she helped
tiburcio
Sofa (tiyago’s residence)
-----------
Wedding
--------------------
(Sta ana residence)
Vic: alam mo tiburcio sabik na sabik talaga akong manirahan dito sa sta ana.
At ngayon natupad na ang pangarap ko
Tib: masaya ako pra sayo
----------------------------
Failed Pregnancy (consultation)
Vic:tiburcio! May maganda akong balita
Tiburcio: ano yun victorina
Vic: sa tingin ko buntis ako
Tib:talga? Masaya ako para sa atin
Consult doctor
Doctor,vic,tib
Tib: alam mo victorina,sabik na sabik na akong mag ka anak
Victorina: wag ka mag alala mahal,ma bibiyaya an din tayo ng diyos
Doc: magandang araw ,nakuha ko na ang resulta sa iyong pagdadalang tao,ngunit
hindi maganda ang nakakalabasan. Paumanhin pero wala kayong anak
Cry.hug victoirna
-----------
Story as a “pekeng doctor”
Tiburcio reading a book
Vic: Tiburcio! Kailangan mong magkaroon ng titolo sa medisina,
Tib: pero…kung ganyan ang kagustuhan mo susundin ko
(Nakakabinging katahimikan ang ngayon ay bumabalot sa tahanan nina Kapitan
Tiago,ito ay dahil may sakit si Maria. Ilang sandali pa ay dumating na ang
manggagamot na si Dr. Tiburcio kasama ang kanyang asawa na si Donya Victorina
kasama rin nila ang binatang pinsan ni Donya Victorina.)
tiyago,Isabel, mag asawang espadana,linares,salvi (back reality)
Kapitan Tiago: Salamat naman at dumating na kayo. Donya Victorina at Doktor
Tiburcio

-------------------------------
Samantala sila ay nagmimiryenda ay dumating si Pari Salvi. Dati ng kakilala ng
mag-asawa ang pari, kaya si Linares na lamang ang kanilang ipinakilala. Kaagad
sinabakan na ni Donya Victorina ang pamimintas sa mga tag-lalawigan at
pinangalandakan na kaututang dila nila ang alkalde at ng iba pang nasa mataas na
poder sa estado.
Linares enter
Victorina opened the door
VIC: nandito kna pla
Linares: MAGANdang umaga donya vic
Tib:magandang tanghali linares, ako pala si don tiburcio,hali ka kumain tayo
--------------
Table scene:
Salvi enter
All: magandang tanghali padre salvi
Victorina: eto pala si linares ,pinsan ni victorina
Tyago: naalala ko kararating lg pla nang kapitan heneral sa tahanan
Vic: oh tiburcio,akoy nanghihinayang at hindi sana kaagad nagkasakit si Mari a
disin sana'y nakadaupang palad nila ang Henerl.
Kapitan Tiago: Ganun din ako ginoo.Oh siya mabuti pang dalhin ko na kayo kay
Maria upang magamot na agad siya.

---------
Maria clara;s bedroom
naroroon ang magpinsang si Sinang at si Victoria, na naroon upang samahan ang
maysakit. Tinutulungan sila ni Andeng sa paglilinis ng mga kasangkapang pilak na
kagamitan sa pag-inom ng tsa.
--Victoria,sinang,iday,andeng (nag aalaga kay marai clara habang maysakit)
convo about the mag asawang espadana--
Andeng “Kilala ba ninyo si Doktor Espadaña?” \
Victoria: “ang tanging alam ko tungkol sa kanya ay mahal kung sumingil,[4] ayon
sa sabi ni Kapitan Tiyago.”
Andeng: “Kung gayon ay dapat maging mabuti!”

“Sinang,: “hindi ang lahat ng mahal kung sumingil ay marunong. Tingnan mo si

Doktor Guevara; matapos na hindi makapag-paanak na mabuti, at pinutol pa ang
ulo ng bata, ay siningil nang limampung piso ang balo…ang nalalaman ay ang
sumingil nang mahal.”[5]

iday:“Ano ang malay mo?” “Hindi ko malalaman? Ang asawa, na naglalagare ng

kahoy, matapos na mawalan ng asawa ay nawalan pa ng bahay, dahil pinilit siyang
magbayad ng alkalde, na kaibigan ng manggagamot… hindi ko malalaman
--------------------
Enter tiyago,tiya Isabel, mag asawang espadan
(Iday,sinang,victoria,andeng beside maria clara.)
Check up ky maria clara
(Naglakad na sila patungo sa silid ni Maria at ng makarating na sila ay makikitang
lantang-lanta nakaratay sa kama si Maria habang may bimpong nakalagay sa ulo
niya. Agad namang pinulsuhan ni Don Tiburcio si Maria,tiningnan din niya ang dila
nito at umiling.Nasa loob din ng silid si Padre Salvi, Tiya Isabel at ang mga kaibigan
ni Maria,nilapitan agad ni Linares si Padre Salvi...)
Linares: Padre alam niyo ba kung saan ko makikita si Padre Damaso?
Padre Salvi: Maswerte ka at nandito si Padre Damaso sa San Diego,siguro at
mayamaya ay narito na siya.
Linares: Marami pong salamat.
(Mapapadpad ang tingin ni Linares kay Maria tila ba may kung anong kuryente
ang dumaloy sa buong katawan niya ng masilayan niya dalaga.....)
Kapitan Tiago: Malala po ba ang sakit niya?
Don Tiburcio: Magagamot pa naman siya basta inumin lang niya ang reseta ko sa
kanya. (Nagsulat ng reseta si Don Tiburcio at ibinigay sa Kapitan...) Siguraduhan
ninyong iniinom niya ang mga ito araw-araw.
Padre Salvi: Ginoong Linares.....Ginoong Linares..... (Iwawagayway ang kamay sa
mukha nito.)
Linares: Ha? Ah? Ano po iyon?
(Tila bumalik sa katauhan si Linares.)
Padre Salvi: Gusto ko lamang sana sabihin na nandyan na si Padre Damaso.
(Dumating si Padre Damaso na putlang-putla halatang galing siya sa sakit. Agad
niyang hinwakan ang kamay ni Maria at...)
-----------------------
Enter Padre Damaso: Maria hija. Anong nangyari sayo? Nagalala ako ng lubos ng
malaman ko na may sakit ka daw.
Tiya Isabel: (Hahawakan sa balikat ang pari) Maayos naman daw ang kalagayan
niya,kailangan lang daw niya inumin ang mga gamut na nireseta sa kanya atsaka
syempre kailangan din niya ng sapat na pahinga. Kaya wag ka ng magalala.

TIYAGO: Magandang araw po, Padre Damaso.

DAMASO: Nasaan na siya?
TIYAGO: Nagpapahinga po siya sa kanyang silid.
Nagtatakbong tumungo si Padre Damaso.
DAMASO: Maria Clara!
MARIA CLARA: Padre Damaso...salamat po sa pagbisita ninyo.
DAMASO: Labis akong nag-alaala sa iyo, iha. Magpagaling ka kaagad.
MARIA CLARA: Opo.
DAMASO: O sige iha, magpahinga ka muna.
MARIA CLARA: Opo, padre.
-----------------
Lumabas si Padre Damaso sa silid ni Maria Clara at pumunta sa sala.
VICTORINA: Padre Damaso.
DAMASO: Victorina, sino iyang kasama mo?
VICTORINA: Ang totoo niyan ay kanina ko pa po siya gustong ipakilala sa inyo,
padre. Siya po si Alfonso Linares, ang inaanak ng inyong bayaw.
DAMASO: Inaanak ng aking bayaw? Ikaw na nga ba ang inaanak ni Carlicos?
ALFONSO: Opo, ako na nga po, padre.
DAMASO: Ano’ng saya ko’t sa wakas ay nakita na kita, iho.
ALFONSO: Ako rin po, padre. Matagal ko na po kayong gusto makilala.
VICTORINA: Nandirito po siya upang maghanap ng mapapangasawa, padre.
DAMASO: Ng mapapangasawa? Madali lamang iyan...maghintay ka lamang, iho.

Donya Victorina: ,mawalang galang po pero mauuna nap o kaming umalis. May
mga bagay pa kaming dapat asikasuhin.
Kapitan Tiago: Sige,maraming salamat sa inyo. At hayaan niyo akong ihatid
hanggang labas.
(Umalis na nga sila ng tahanan ni Kapitan Tiago at si Linares at titig na titig pa rink
ay Maria kahit ng sila ay paalis na.)
------------------
Sa lansangan
After nila sa balay ni tiyago nag gwa na sila
Don tiburcio, victorina
Gina suyaan mga balay sng Indio
Enter consolacion (terrace sng mansion)
-nag sabtanay si consolacion kg victorina
(Namamasyal ang magasawang sina Don Tiburcio at Donya Victorina,kitang-kita sa
itsura ni Donya Victorina ang pagkadiri sa bawat tao na makakasalubong nila.
Hanggang sa nagkasalubong sila ni Donya Consolacion.)
Donya Victorina: Pwe! Nakakasuka talaga ang mga tao dito. Amoy....Amoy
mahirap!
Donya Consolacion: Ako ba ang pinasasaringan mo?
Donya Victorina: Paano mo naman nasabi na para sa iyo ang mga binitawan kong
mga salita? Ah hahaha alam ko na kasi naman isang hamak na labandera ka lang
dati hahahaha.
Donya Consolacion: O sige? pero kumusta naman kaya yang kulot mong buhok.
Donya Victorina: Aba't hinahamon mo talaga ako ha!
Don Tiburcio: Tama nay an,ang mabuti pa ay umuwi na tayo.
Donya Victorina: Hindi! Kailangan matuto ang babaeng ito kung saan siya lulugar.
Ikaw! (Ituturo si Donya Consolacion) Hindi mo ba ako nakikilala? Hindi mo baa lam
na ako'y taga Maynila? Hindi nakakapasok sa loob ng aking tahanan ang alperes
dahil hanggang pintuan lamang sila!
Donya Consolacion: Ah talaga? Hanggang pintuan lamang sila? Pero pwedeng
pumasok ang mga pilay katulad ng asawa mo! Hahahaha
Donya Victorina: Talagang!
(At nagsabunutan na nga sila. Inaawat sila ni Don Tiburcio ngunit away nilang
tumigil. Hanggang sa dumating ang Alperes at ang kura kaya naawat na rin agad
ang dalawa.)
Padre Sibyla: Tama na! Alam niyo bang napakalaking eskandalo ang ginawa
ninyo?
Alperes: Pakiusap,huwag niyo na kaming pakialaman (Tugon nito sa kura. At
humarap kay Don Tiburcio)...Ang mabuti pa ay iuwi niyo na ang asawa ninyo Don
Tiburcio, pasensya na sa nangyari.
Don Tiburcio: Pasensya na rin sa nangyari. Sige mauuna na kami.
(Habang naglalakad ay panay ang pagsasalita ni Donya Victorina hanggang sa
nadaanan nila ang tahanan nina Kapitan Tiago at nakita nila si Linares na
nakikipagusap kay Maria kasama ang mga kaibigan nito. Mapapangiti naman si
Donya Victorina.)
Donya Victorina: Linares! (pagtawag niya sa pinsan, napatingin naman sa kanya si
Linares at sinenyasan niya si Maria ng sandal lamang)
Linares: Anong maipaglilingkod ko sa inyo?
Donya Victorina: Gusto kong hamunin mo ng dwelo ang Alperes ngayon din.
Linares: Ha? Pero bakit?
Donya Victorina: Gawin mo kundi ay ipagkakalat ko sa buong San Diego ang tunay
mong pagkatao.
Linares: S-sige gagawin ko.
(Mabilis na umalis si Linares sa lugar na iyon. Samantala ay kararating lamang ni
Kapitan Tiago galing sa sabungan,sinalubong agad siya ng donya at sinabing...)
Donya Victorina: Kailangang hamunin ni Linares ang Alperes sa isang dwelo kundi
ay huwag ninyong ipakakasal sa kanya si Maria Clara. Hindi nararapat na
mapangasawa ng anak ninyo ang isang lalaking duwag. Yun lamang
Kapitan,hanggang sa muli
(Matapos iyong sabihin ni Donya Victorina ay ngumiti siya ng nakakaloko at umalis
na rin agad kasama ang asawa niya. Habang si Kapitan Tiago naman ay wala na
nagawa kundi ang pumasok sa kanilang tahanan
----------
El fili finding tiburcio :D
narration
Naglayas si tiburcio kay indi yna magwantahan asawa ya.
Pumunta si tiburcio kkay padre florentiono
Scene 16. Sa Dagat
Donya Victorina: Ano na ang balita sa pinapahanap ko sayo, Isagani?

Isagani: Wala pa pong nakapagbalita sa akin tungkol sa inyong asawa.

Donya Victorina: ( galit) Ipaalam mo lamang sa kanya na ipahahanap ko siya sa

mga Guwardiya sibyl. Buhay man o patay ay gusto ko siyang makita sapagkat
kailangang maghintay ng sampung taon ang isang tao upang makasal muli.

Isagani: At sino naman po ang maswerteng ginoo? (sa isip) Hahaha! Malas kamo.

Donya Victorina: Sino pa e di si Juanito!

(Napatawa si Isagani ngunit kunwa’y umubo upang mapigilan ang sariling tumawa
nang malakas.)
-------------
Alalay: Isagani! Isagani! Nahulog sa malalim ng batuhan ang pamaypay! Baka
mabasa Isagani! Baka matangay! (Napatakbo si Isagani papunta kay Paulita.)
Paulita: (Kumawala.) Pangarap! Pangarap! Sinabi ni Tiya na lagi raw alipin ang
baying ito! Paano kung mabigo kayo sa inyong pakikipaglaban?

Isagani: Kung magkatotoo iyon, matutuwa pa rin kami kung may maghahanap sa
aming bangkay at ituturo ninyo an gaming puntod sabay ang pagmamalaking,
“Diyan inilibing ang mga bayaning nagmahal sa aming kalayaan! Langit Paulita.
Langit an gaming madarama kung kayong mangabubuhay ay magpapahalaga.
Isang katotohanang lubos na mapapatunayan ang kabayanihan oras na inialay an
gaming buhay para sa lupang tinubuan
(Sa pwesto nila paulita: pasimpleng tinititigan lamang ni paulita si isagani.
Samantala, si Donya Victorina ay nagpapa-cute kay Juanito na pumapalakpakat
tumatangona
wari‘y nauunawaan ang napapanuod.

Juanito:
Kasi alam mo.Paulita di ko na kelangang tumingin o manuod ng palabas na ito
upang makakita ng maganda.

Paulita:
 Bakit? (Tataas ang kilay)
Juanito:
Kasi aanhin ko pa ang mga kagandahan nila na sinusulyapan mula sa kalayuan
kung meron namang mas malapit at mas magandang nasa tabi ko. (Ngingiti ng kay
tamis si juanito at mamumula si paulita at tatakpan ang mukha sabay sulyap kay
isagani na biglang kanyang kinainisan sapagkat tutok na tutok ito sa pinapanuod)
Donya Victorina:
Ika‘y tunay na maginoo Juanito. (M
alanding bigkas nito sabay hahampasin si Juanito, matutumba si Juanito paharap)
h
D. Victorina: Ang galingmo talaga Juanito (kinikilig) ang husay mo mag-pranses,
buti ka pa, pero aking asawang si tiburcio ay di man lamang marunong
--------------------
Sa kubyerta
Donya vic– tanging babaeng nakaupo sa piling ng mga Europeo. Nilait lang Tabo
dahil sa kabagalan ng takbo nito at sinabing mas mabuti pa sana kung wala na
lang mga Indiong nabuhay sa mundo, hindi alintana na ang mga timonero at ang
99 porsiyento ng mga sakay nito ay mga Pilipino na tulad niya rin (kung
tatanggalin ang makapal na kolorete sa mukha at mayayabang na damit.) Nandito
siya sapagkat may nakapag sabi na nasa Laguna ang kanyang asawang si Don
Tiburcio de Espadana at nais niya itong akiting umuwi sa kanila sa pamamagitan
ng kanyang bagong kulot na buhok.

Napag-usapan si Paulita Gomez, ang kasintahan ni Isagani at tukod ng ganda,

mayaman at may pinag-aralan kaya nga lamang ay tiya si Donya Victorina.
Ipinahahanap ni Donya Victorina kay Isagani ang asawa , si De Espadaña, na sa
bahay pa ni Padre Florentino, amain ng binata, nagtatago.