Eksena: Si Donya Vicorina ay namamasyal sa bayan na ang layunin ay masdan kung paano namamahay at

nagsasaka ang mga tamad na indio. Kasama niya ang kanyang asawang siu DonTiburcio.

Donya Victorina: Hindi ko malaman kung poaano sila nabubuhay dito? Kailangan ngang maging indio. Mga
walang pinag-aralan at nagmamalaki pa.Biruin mo, and mga nakakasalubong natin ay ni hindi man lamang
nagbibigay pugay sa atin! Hoy! Tiburcio!!! Turuan mo nga ng urbanidad ang mga iyon!

Don Tiburcio: Ngunit, baka ako’y kanilang balikan at mapa-away pa.

Donya Victorina: Hay naku! Isa ka pang indio!!! Tayo’y nakakaangat sa kanila! Dapat silang magpugay sa atin!

*Dumaan sila sa harap ng bahay ng alperes kung saan ang asawa ng alperes na si Donya Consolacion ay
nakadungaw. Tulad ng nakagawian, siya’y nakapranela at nakatabako. Dahil sa mababa ang bahay ay
nagkatinginan agad ang dalawang donya. Tinignan ni Donya Consolacion si donya Victorina mula ulo
hanggang baba at matapos ngusuan ay dumura at lumingon sa kabila.*

Donya Vicorina: Hoy! Ako ba ang dinuduaraan mo?

Donya Consolacion: (Minasdang muli si Donya Victorina at dumura)

Donya Victorina: Ngayon ano ang nangyari sa inyo donya? Bakit ba ako ay tiningnan nyo ng ganyan?
Naiinggit ba kayo sa akin? Kung sabagay, sa histura mo, ako nga’y mas nakakaangat.

Donya Consolacion: Ako naiinggit sa inyo? Hahaha Marahil nga. Oo nga, ako’y naiinggit sa inyong mga kulot
na buhok at napakagwapong kabiyak.

Donya Victorina:
Usted está consiguiendo en mis nervios. ¡Le enseñaré una lección! (Aba, nakakapag-init ka na ng dugo!
Tuturuan kita ng leksyon!) ¡Apuesto que usted no sabe cuál soy hablar estúpido!
(Sigurado akong hindi mo ako naiintindiha, indio!)

Donya Consolacion:
¿Usted pensó que no puedo hablar español? (Akala mo ba hindi ako nkakapagsalita ng Español?) ¿Ahora
quién tiene estúpido?

(Ngayon, sinong istupida?)

Donya Victorina.
La esposa bochornosa, ostentosa con todo indolente que intenta difícilmente ser español
(Donya Victorina. Isang kaakit-akit, magarbo ngunit inutil na asawa na nagpipilit maging español!).
Siguro nga dapat kang kainggitan? Alam mo ba ang iyong sinasabi ha, Escelentisima Señora puput!)

Donya Victorina: Hoy, kilalanin niyo ang inyong kausap! Huwag nyo akong ibibilang sa mga tagalalawigan!

Donya Consolacion: Siya nga? Bakit? May pinagkaiba ka ba sa amin?

Donya Victorina: Sa aming bahay sa Maynila ay hindi nakakapasok ang mga alperes; sukat na sila’y mag-
aantay sa pinto.
Donya Consolacion: Aba, Escelentisima Señora Puput! Hindi nakakpasok ang mga alperes, nakakapasok ay
ang mga pilantod.

Donya Victorina: Hoy, Donya Consolacion! Ako’y nakukutya na mkipag-usap sa inyo spagkat ikaw ay isang
mababang uri ng babae. Bakit hindi mo ako ipaglaba at babayaran kita ng malaking salapi?

Donya Consolacion: Aba, hinahamon talaga ako ng matabang ito! Akala mo ba ay hindi kita kilala? Akala mo
ba ay uurungan kita? Nasabi ata sa akin ng aking kabiyak kung anong uri ka ng babae! Baka namanm hindi
mo alam na alam ko na napilitan lamang pakasal sa iyo ang iyong pilantod na asawa? Na gusting gusto mong
magkaanak ngunit sadyang hindi ka binibiyayayn marahil dahil na rin sa sama ng iyong budhi? At ngayon ay
pumapapel ka pa sa kasal ni Maria Clara? Ano? Sige! Maglabasan tayo ng nalalaman!

Donya Victorina: Hiy, hoy, hoy! Ikaw babaeng walang alam kundi humithit ng tabako, bumaba ka ditto at
harapin mo ako! Ano ha? Matapang ka diba???

Don Tiburcio: Tama na. Halika na.

Donya Victorina: Pabayaan mo nga ako!

(Dapat turuan ng leksyon ang babaing ito!)

Donya Consolacion: Anong leksyon? ¿

cómo seducir e importar del negocio de la gente?
(Kung paano mang-akit at makialam sa buhay ng may buhay?)

Donya Victorina: Aba, talagang ginagalit mo ako!

*dumating ang alperes at natigil ang pag-aaway ng dalawang donya*

Eksena: Si Donya Vicorina ay namamasyal sa bayan na ang layunin ay masdan kung paano namamahay at
nagsasaka ang mga tamad na indio. Kasama niya ang kanyang asawang siu DonTiburcio.

Donya Victorina: Hindi ko malaman kung poaano sila nabubuhay dito? Kailangan ngang maging indio. Mga
walang pinag-aralan at nagmamalaki pa.Biruin mo, and mga nakakasalubong natin ay ni hindi man lamang
nagbibigay pugay sa atin! Hoy! Tiburcio!!! Turuan mo nga ng urbanidad ang mga iyon!

Don Tiburcio: Ngunit, baka ako’y kanilang balikan at mapa-away pa.

Donya Victorina: Hay naku! Isa ka pang indio!!! Tayo’y nakakaangat sa kanila! Dapat silang magpugay sa atin!

*Dumaan sila sa harap ng bahay ng alperes kung saan ang asawa ng alperes na si Donya Consolacion ay
nakadungaw. Tulad ng nakagawian, siya’y nakapranela at nakatabako. Dahil sa mababa ang bahay ay
nagkatinginan agad ang dalawang donya. Tinignan ni Donya Consolacion si donya Victorina mula ulo
hanggang baba at matapos ngusuan ay dumura at lumingon sa kabila.*

Donya Vicorina: Hoy! Ako ba ang dinuduaraan mo?

Donya Consolacion: (Minasdang muli si Donya Victorina at dumura)

Donya Victorina: Ngayon ano ang nangyari sa inyo donya? Bakit ba ako ay tiningnan nyo ng ganyan?
Naiinggit ba kayo sa akin? Kung sabagay, sa histura mo, ako nga’y mas nakakaangat.

Donya Consolacion: Ako naiinggit sa inyo? Hahaha Marahil nga. Oo nga, ako’y naiinggit sa inyong mga kulot
na buhok at napakagwapong kabiyak.
Donya Victorina:
Usted está consiguiendo en mis nervios. ¡Le enseñaré una lección! (Aba, nakakapag-init ka na ng dugo!
Tuturuan kita ng leksyon!) ¡Apuesto que usted no sabe cuál soy hablar estúpido!
(Sigurado akong hindi mo ako naiintindiha, indio!)

Donya Consolacion:
¿Usted pensó que no puedo hablar español? (Akala mo ba hindi ako nkakapagsalita ng Español?) ¿Ahora
quién tiene estúpido?

(Ngayon, sinong istupida?)

Donya Victorina.
La esposa bochornosa, ostentosa con todo indolente que intenta difícilmente ser español
(Donya Victorina. Isang kaakit-akit, magarbo ngunit inutil na asawa na nagpipilit maging español!).
Siguro nga dapat kang kainggitan? Alam mo ba ang iyong sinasabi ha, Escelentisima Señora puput!)

Donya Victorina: Hoy, kilalanin niyo ang inyong kausap! Huwag nyo akong ibibilang sa mga tagalalawigan!

Donya Consolacion: Siya nga? Bakit? May pinagkaiba ka ba sa amin?

Donya Victorina: Sa aming bahay sa Maynila ay hindi nakakapasok ang mga alperes; sukat na sila’y mag-
aantay sa pinto.

Donya Consolacion: Aba, Escelentisima Señora Puput! Hindi nakakpasok ang mga alperes, nakakapasok ay
ang mga pilantod.

Donya Victorina: Hoy, Donya Consolacion! Ako’y nakukutya na mkipag-usap sa inyo spagkat ikaw ay isang
mababang uri ng babae. Bakit hindi mo ako ipaglaba at babayaran kita ng malaking salapi?

Donya Consolacion: Aba, hinahamon talaga ako ng matabang ito! Akala mo ba ay hindi kita kilala? Akala mo
ba ay uurungan kita? Nasabi ata sa akin ng aking kabiyak kung anong uri ka ng babae! Baka namanm hindi
mo alam na alam ko na napilitan lamang pakasal sa iyo ang iyong pilantod na asawa? Na gusting gusto mong
magkaanak ngunit sadyang hindi ka binibiyayayn marahil dahil na rin sa sama ng iyong budhi? At ngayon ay
pumapapel ka pa sa kasal ni Maria Clara? Ano? Sige! Maglabasan tayo ng nalalaman!

Donya Victorina: Hiy, hoy, hoy! Ikaw babaeng walang alam kundi humithit ng tabako, bumaba ka ditto at
harapin mo ako! Ano ha? Matapang ka diba???

Don Tiburcio: Tama na. Halika na.

Donya Victorina: Pabayaan mo nga ako!

(Dapat turuan ng leksyon ang babaing ito!)

Donya Consolacion: Anong leksyon? ¿

cómo seducir e importar del negocio de la gente?
(Kung paano mang-akit at makialam sa buhay ng may buhay?)

Donya Victorina: Aba, talagang ginagalit mo ako!

*dumating ang alperes at natigil ang pag-aaway ng dalawang donya*