Თავი ცამეტი

1. Ლაშქარში დაბნეულობაა,რადგანაც კვირია გაქრა.ამან მათ გარკვეული ეჭვები

გაუჩინა და თითქოს ღალატს ელოდებოდნენ.თითქოს შეეშინდათ კიდეც
2. Ის ეჭვის თვალით უყურებდა ლელას გამოჩენას და მას ზე ამბობდა:,ეს სწორედ
მოჩვენებაა,/ეშმაკეული ხმა არი!..
3. Კვირიამ ლაშქარს მიმართა:ჩვენი სამშობლოს გორებს გახედეთ,სად
გაგიგონიათ ადრე ასეთი რამ.სიცრუეა ნუ ამბობთ ამას.ღალატს რა უნდა
ჩვენში.მისმა სიტყვებმა ლაშქარს შეუცვალა შეხედულება.მათი აზრით ახლა
ერთმანეთის განსჯს დრო არ იყო.კვირიას სხვა რამ ქონდა განზრახული.~
4. Ლ

Თავი თოთხმეტი

1. Ლუხუმი მომოოდინე თუშებისკენ გაემართა და თავი ისე ოაჩვენა თითქოს ზეზვას

პირისპირ უნდა შებმოდა სანამ მოსისხლე მტრის წინააღმდეგ
გაილაშქრებდნენ.ზეზვამ იცნო ძმობილი და თავადაც აყვა ამ
ხუმრობაში.მოგვიანებით კი ერთმანეთი მოიკითხეს.
2. ,,ხმალდახმალ მტრისკენ მიწევა.
3. Ზეზვამ ლუხუმისთვის უსიამოვნო ფაქტი გაიხსენა.~
4. Ზეზვა ისევე როგორც ლუხუმი პრინციპების დამცველია,მაგრამ ის უფრო
მკაცრია თავის მტერთან მიმართებით ვიდრე ლუხუმი.
5. ,,მაღლიდამ მაკურთხებელი/თავზე დაადგა ჯვარია’’

Თავი მეთხუთმეტე

1. Თითქოს ვაჟა-ფშაველას ისტორიული მოვლენის ასეთი დასასრული

ლოგიკურად მიაჩნია.ამის გამო,შესაძლოა მან აღარ მიანიჭა ამ პროცესის
აღწერას დიდი მნიშვნელობა.თანაც წინა თავებიდან გამომდინარე ,პოეტმა
მოქმედებას ღვთიური ძალა მიანიჭა.ღვთისგან დალოცვილ ლაშქარს დიდი
ძალისხმევა არ დასჭირდა ომის მოსაგებად.
2. Მეომრების თავგანწირულმა ბრძოლამ და უფლის დახმარებამ. მიჰკივის
თათრებს ზეზვაი,შეუპოვარი, მალია;გულ-რკინას ხოშარეულსაშუა
გადუტყდა ხმალია!ცრემლი ერევა თვალებზე,სწუხს ამისაგან
მწყრალია.ლუხუმმა თოფი გამაჰკრა,არ აუფეთქდა ფალია;დროშას
მიუძღვის ლომივით,ამაიწვადა ხმალია.შამაუძახა ლაშქარსა
3. ნალესის ფრანგულებისაცასა სწვდებოდა ალია.სრულ სისხლით
დანაბეჭდიამეომართ დანაკვალია.
4. ეს ის დრო იყო, როდესაცმთასა ჰლოცავდა ბარია,როს სალოცავად
მიაჩნდათმთიელის ხალხის გვარია...
Თავი მეთექვსმეტე

1. Ლირიკული გადახვევა.ავტორს
2. Კვირიას ვაჟკაცობაში მათ წამიერად ეჭვი შეეპარათ,მაგრამ ბრძოლაში
გამოჩნდა,რომ მთავარი ნაბიჯები მან და ლელამ გადადგეს.ბერი ლუხუმი
ლაშქრის გონიერი ძალა იყო,რომელიც იმპულსური
გადაწყვეტილებებისგან იცავდა მათ.
3. Პოატივი მიაგეს
4. Საზოგადოებამ ის გაკიცხა და დიაცად შერაცხა.წიწოლას ნაძრახ
სიცოცხლეს მათთვის ფასი აღარ ჰქონდა.
5. Ლუხუმი გაქრა
Თავი მეჩვიდმეტე

1. ღამესა სძინავს მთა-ბარზე,ბუნება დასვენებულა, სიზმარს უამბობს

ჭალასა,ერთად ჰკეცს საუბარშიაცისა და ქვეყნის ძალასა.
2. Მისი სიცოცხლე სიკვდილის ტოლფასი იყო.
3. იორი ყურსაც არ უგდებს,ნელად აქანებს ტალღებსა,არ ედარდება ,
დაობლდენ,მამა აღარ ჰყავ ბალღებსა.
Თავი მეთვრამეტე

1. Მისთის ყველაფერზე მნიშვნელოვანია მორალური ღირსებები და ისევე

ობიექტურად განსჯის თავისი შვილის ნამოქმედარ,როგორც სხვას
განსჯიდა.თუმცა მის ამ ობიექტურობას ხელს უწყობს ის ფაქტი,რომ არ
იცის შვილის ტრაგიკული დაღუპვის ამბავი.მას გონია,რომ წიწოლა
ცოცხალია ნაძრახი სიცოცხლით.
2. Თემი ახლოსაც არ მიდიოდა წიწოლას დედასთან და არავინ არ
თანაუგრძნობდა.
Თავი მეცხრამეტე

1. Ჩემი აზრით ეს ერთგვარი გაგრძელებაა იმ აზრისა,რომ მტრისამც დედასა

გველი ჰკბენსდა ჩაუძვრება უბედა, -გმირთა აღმზდელთა ძუძუებსგაიხდის
თავის ბუდედა!რადგან ბევრის ცოდვის მოქმედ გველს შეებრალა
ლუხუმი.შესაძლოა სიტყვები,,იტყვიან’’, ,,ამბობენ’’გამონაგონ ამბავზე
მიუთითებს,მაგრამ საერთო ჯამში ლუხუმის,როგორც გმირის სახეს ,ეს
ნიუანსი განადიდებს.
2. Ლუხუმი გამოჯანმრთელდა.ადამის ტომის მტერმაც კი ვერ გაწირა
ღირსეული ადამიანი.სიკეთემ მასაც კი დააჩნია კვალი.
3.