Professional Documents
Culture Documents
ÖNSÖZ
− Bu standard CEN ve CENELEC ortak çalõşma grubu tarafõndan kabul edilen ve otomatik olmayan tartõ
aletleri hakkõndaki 90/384/EEC no.lu Avrupa Topluluğu Konseyi Direktifi’ne uygun olarak hazõrlanan
EN 45501 (1992/AC 1993) standardõ esas alõnarak TSE Akreditasyon ve Belgelendirme Özel Daimî
Komitesince hazõrlanmõş ve TSE Teknik Kurulu’nun 14 Mart 1997 tarihli toplantõsõnda Türk Standardõ
olarak kabul edilerek yayõmõna karar verilmiştir.
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
İÇİNDEKİLER
T - TERMİNOLOJİ ...............................................................................................................1
T.1 - GENEL TARİFLER ............................................................................................................. 1
T.2 - TARTI ALETİNİN YAPISI .................................................................................................... 2
T.3 - BİR TARTI ALETİNİN METROLOJİK KARAKTERİSTİKLERİ ............................................. 4
T.4 - BİR TARTI ALETİNİN METROLOJİK ÖZELLİKLERİ........................................................... 5
T.5 - GÖSTERGELER VE HATALAR.......................................................................................... 5
T.6 - ETKİLER VE REFERANS ŞARTLARI................................................................................. 9
T.7 - Performans Deneyi ............................................................................................................. 9
1 - KAPSAM ......................................................................................................................10
2 - STANDARDIN PRENSİPLERİ .....................................................................................10
2.1 - ÖLÇÜ BİRİMLERİ ............................................................................................................. 10
2.2 - METROLOJİK ŞARTLARIN PRENSİPLERİ ...................................................................... 10
2.3 - TEKNİK ŞARTLARIN PRENSİPLERİ................................................................................ 10
2.4 - ŞARTLARIN UYGULANMASI ........................................................................................... 11
3 - METROLOJİK ŞARTLAR ............................................................................................11
3.1 - SINIFLANDIRMANIN PRENSİPLERİ ................................................................................ 11
3.2 - TARTI ALETLERİNİN SINIFLANDIRILMASI ..................................................................... 11
3.3 - ÇOK BÖLÜNTÜLÜ TARTI ALETLERİ İÇİN EK ŞARTLAR 5) ............................................. 12
3.4 - YARDIMCI GÖSTERGE TERTİBATLARI ......................................................................... 13
3.5 - İZİN VERİLEN EN BÜYÜK HATALAR 9)............................................................................ 14
3.6 - SONUÇLAR ARASINDA İZİN VERİLEN FARKLAR .......................................................... 15
3.7 - DOĞRULAMA STANDARDLARI....................................................................................... 16
3.8 - TEPKİ KABİLİYETİ (Discrimination) .................................................................................. 16
3.9 - ETKİ BÜYÜKLÜĞÜ VE ZAMANDAN KAYNAKLANAN DEĞİŞİMLER .............................. 16
3.10 - TİP MUAYENESİ DENEYLERİ ....................................................................................... 18
4 - KENDİLİĞİNDEN VE YARI KENDİLİĞİNDEN DENGELENEN TARTI ALETLERİ İÇİN
TEKNİK ŞARTLAR ...........................................................................................................18
4.1 - GENEL YAPIM KURALLARI ............................................................................................. 19
4.2 - TARTIM SONUÇLARININ GÖSTERİLİŞİ.......................................................................... 19
4.3 - ANALOG GÖSTERGE TERTİBATI................................................................................... 20
4.4 - DİJİTAL GÖSTERGE VE BASKI TERTİBATLI CİHAZLAR ............................................... 22
4.5 - SIFIR AYAR VE SIFIR TAKİP TERTİBATLARI ................................................................. 23
4.6 - DARA TERTİBATI............................................................................................................. 24
4.7 - ÖN AYARLI DARA TERTİBATI......................................................................................... 25
4.8 - KİLİTLEME KONUMLARI.................................................................................................. 25
4.9 - YARDIMCI DOĞRULAMA TERTİBATLARI (ÇIKARILABİLİR VEYA SABİT) ..................... 26
4.10 - ÇOK ARALIKLI TARTI ALETİNDE TARTIM ARALIĞININ SEÇİLMESİ ........................... 26
4.11 - ÇEŞİTLİ YÜK TAŞIYICI - KUVVET AKTARMA TERTİBATLARI VE ÇEŞİTLİ YÜK
TARTIM TERTİBATLARI ARASINDAKİ SEÇME TERTİBATLARI............................................. 26
4.12 - YÜK HÜCRELERİ İÇİN ŞARTLAR.................................................................................. 26
4.13 - “Artõ” ve “Eksi” Karşõlaştõrma Tartõ Aleti ........................................................................... 27
4.14 - HALKA DOĞRUDAN SATIŞLAR İÇİN KULLANILAN TARTI ALETLERİ 14) ..................... 28
4.15 - HALKA DOĞRUDAN SATIŞLARDA KULLANILAN FİYAT GÖSTERGELİ TARTI
ALETLERİ İÇİN EK ŞARTLAR.................................................................................................. 29
4.16 - NORMAL OLARAK HALKA DOĞRUDAN SATIŞLAR İÇİN KULLANILAN TARTI ALETİNE
BENZER TARTI ALETİ ............................................................................................................. 31
4.17 - FİYAT ETİKETLEME TERTİBATLI TARTI ALETİ............................................................ 31
5 - ELEKTRONİK TARTI ALETLERİ İÇİN ŞARTLAR ......................................................31
5.1 - GENEL ŞARTLAR ............................................................................................................ 31
5.2 - ANLAMLI ARIZAYA TEPKİ GÖSTERGE .......................................................................... 31
5.3 - FONKSİYONEL ŞARTLAR ............................................................................................... 31
5.4 - PERFORMANS VE ÖLÇÜ KARARLILIĞI DENEYLERİ .................................................... 33
6 - KENDİLİĞİNDEN DENGELENMEYEN TARTI ALETLERİ İÇİN TEKNİK ŞARTLAR .33
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
6.1 - EN AZ DUYARLILIK.......................................................................................................... 33
6.2 - GÖSTERGE TERTİBATLARI İÇİN KABUL EDİLEBİLİR ÇÖZÜMLER .............................. 34
6.3 - YAPIM ŞARTLARI ............................................................................................................ 34
6.4 - BASİT EŞİT KOLLU TARTI ALETİ .................................................................................... 35
6.5 - BASİT 1/10 KOL ORANLI TARTI ALETİ ........................................................................... 35
6.6 - BASİT SÜRME AĞIRLIKLI TARTI ALETİ.......................................................................... 36
6.7 - ROBERVAL VE BERANGER TİPİ TARTI ALETLERİ........................................................ 37
6.8 - ORANTI PLÂTFORMLU TARTI ALETİ.............................................................................. 37
6.9 - ERİŞİLEBİLİR SÜRME AĞIRLIKLI YÜK TARTIM TERTİBATINA SAHİP TARTI ALETİ
(Kantar Tipi) .............................................................................................................................. 38
7 - TARTI ALETİNİN İŞARETLENMESİ............................................................................38
7.1 - TANITICI İŞARETLEMELER............................................................................................. 38
7.2 - DOĞRULAMA (MUAYENE) İŞARETLERİ ........................................................................ 40
7.3 - EK İŞARETLER ................................................................................................................ 40
8 - BELGELENDİRME PROSEDÜRÜ...............................................................................40
8.1 - TİP İNCELEMESİ.............................................................................................................. 40
8.2 - TİP UYGUNLUK DOĞRULAMASI .................................................................................... 41
EK A ..................................................................................................................................42
EK B ..................................................................................................................................52
EK C ..................................................................................................................................56
TADİL ................................................................................................................................69
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
T - TERMİNOLOJİ
Bu standardda kullanõlan terimler;
BIPM Uluslararasõ Ölçüler ve Ağõrlõklar Bürosu
IEC Uluslararasõ Elektroteknik Komisyonu
ISO Uluslararasõ Standardizasyon Organizasyonu
OIML Uluslararasõ Yasal Metroloji Organizasyonu
tarafõndan yayõnlanan “Uluslararasõ Temel ve Genel Metrolojik Terimler Sözlüğü” (1984 basõmõ) ve OIML
tarafõndan yayõnlanan “Yasal Metroloji Terimleri” (1978 basõmõ, 1987 revizyonu)’ne uyar.
Tartõ aletleri için bu yayõnlarda yeterince tarif edilmemiş olan özel ve ilâve kavramlar aşağõda tarif edilmiştir.
Tarifi yapõlan terimler bu standard metinlerinde dikkat çekmesi için büyük harflerle yazõlmõşlardõr.
Tanõmlamalarõ kolayca bulabilmek için Terminoloji kõsmõnõn sonundaki alfabetik olarak düzenlenmiş listeye
bakõnõz.
Tartõ aleti, tartõm sonucunun ya görüntülü ya da basõlõ olarak doğrudan alõnmasõna imkân verir. “Gösterge”
kelimesi her iki ihtimali de kapsar.
NOT 1 - “Göstergek”, “Gösterge bileşeni” ve bunlardan türetilenler gibi terimler basma işlemini kapsamaz.
NOT 2 - Bu standarda “Otomatik olmayan tartõ aleti” kõsaca “tartõ aleti” olarak adlandõrõlmõştõr.
1
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
T.2.2 - Modül
Tartõ aletinin özel bir fonksiyonu yerine getiren, ayrõ olarak muayene edilebilen ve özel olarak tespit edilmiş
kõsmî hata sõnõrlarõna tâbi olan parçasõ.
NOT - Bir elektronik tertibat yukarõdaki tarife göre (meselâ halka açõk satõş yerlerindeki tartõ aletleri gibi) tartõ
aletinin tamamõ veya (meselâ yazõcõ, gösterge tertibatõ vb. gibi) tartõ aletinin bir parçasõ olabilir.
Tartõm sonucunun doğrudan okunmasõnõ sağlayan yük tartõ tertibatõnõn bir parçasõ.
T.2.7 - Ek Tertibatlar
T.2.7.1 - Su Düzeci
Tartõ aletini referans çalõşma konumuna getirmeyi sağlayan tertibat.
4
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Bu tartõ aletinin her bir tartõm aralõğõ, sõfõrdan kendi en büyük kapasitesine kadardõr.
K = ∆l / ∆M
T.4.3 - Tekrarlanabilirlik
Kabul edilebilir sabit deney şartlarõnda, aynõ yükün birkaç defa aynõ tarzda yük taşõyõcõ üzerine konulmasõ
halinde, tartõ aletinin göstergesinin birbiriyle tutarlõ sonuçlar verebilmesi kabiliyetidir.
T.4.4 - Dayanõklõlõk
Tartõ aletinin belirli bir kullanõm periyodu içinde ölçüm performansõnõ koruyabilme kabiliyetidir.
5
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Burada “girilmiş” ifadesi; tuşla girme, hafõzadan çağõrma veya bir ara birim vasõtasõyla girme gibi işlemleri
kapsar.
T.5.4 - Okuma
6
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
ŞEKİL 1
T.5.5 - Hatalar
Şekil 2 kullanõlan bazõ terimlerin açõklanmasõnõ Göstergektedir.
T.5.5.2 - Öz Hata
Tartõ aletinin referans şartlar altõndaki hatasõdõr.
7
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
ŞEKİL 2
Kullanõlan Bazõ Terimlerin Açõklanmasõ
M : Ölçülecek kütle
E : Gösterge hatasõ (T.5.5.1)
İVH1 : İlk doğrulamada izin verilen en büyük hata
İVH2 : Kullanõm anõnda izin verilen en büyük hata
C : Referans şartlar altõndaki hata eğrisi
1)
C1 : Etki faktörleri veya bozucu etkiler nedeniyle oluşan hata eğrisi
ESP : Kararlõlõk deneyi sõrasõnda değerlendirilen gösterge hatasõ
I : Öz hata (T.5.5.2)
V : Kararlõlõk deneyleri sõrasõnda gösterge hatalarõndaki değişim
Durum 1 : E1, tartõ aletinin, etki faktörleri veya bozucu etkiler nedeniyle oluşan hatasõnõ gösterir. I1 öz
hatadõr. Arõza (T.5.5.5), bozucu etkiler veya etki faktörlerinin uygulanmasõyla oluşan hata E1 eksi
I1’dir.
Durum 2 : ESP1av, kararlõlõk deneyinde ilk ölçülen hatanõn ortalama değerini gösterir. Diğer hatalar ESPi, ESPk
ile aşõrõ değerler ESPm ve ESPn, kararlõlõk deneylerinden farklõ zamanlarda elde edilmiş hatalardõr. V
değişimi ise kararlõlõk deneyinde tespit edilen ESPm ve ESPn gösterge hatalarõnõn farkõdõr.
T.5.5.5 - Arõza
Bir tartõ aletinin öz hatasõ ile gösterge hatasõ arasõndaki farktõr.
NOT - Prensip olarak arõza, bir elektronik tartõ aleti içinde muhafaza edilen bilginin istenmeyen değişiminden
veya bu bilginin kullanõlmasõ sonucu oluşur.
NOT - Çok bölüntülü tartõ aletleri için, her bir kõsmî tartõm aralõğõna tekabül eden e değeri geçerlidir.
8
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Aşağõdaki arõzalar e değerinden büyük olsalar dahi anlamlõ arõza olarak kabul edilmezler.
− Tartõ aletinin kendi içinde veya kontrol sisteminde aynõ anda oluşan, ancak birbirinden bağõmsõz olan
arõzalar.
− Herhangi bir ölçüm işleminin yapõlmasõnõ imkânsõz kõlan arõzalar.
− Ölçüm sonucuyla ilgili bütün kişilerin dikkatini çekecek kadar ciddî arõzalar.
− Ölçme sonucu olarak yorumlanamayacak, hafõzada tutulamayacak veya iletilemeyecek kadar anî
gösterge değişimlerinden kaynaklanan geçici arõzalar.
NOTLAR
1 - Dayanõklõlõk hatasõ mekanik zorlama ve aşõnmalardan ya da elektronik parçalarõn eskimesi değerlerinin
kaymasõndan oluşur. Anlamlõ dayanõklõlõk hatasõ sadece elektronik parçalara uygulanõr.
2 - Çok bölüntülü tartõ aletlerinde, herbir kõsmî tartõm aralõğõna tekabül eden e değeri geçerlidir.
Aşağõdaki dayanõklõlõk hatalarõ e değerinden büyük olsalar dahi anlamlõ dayanõklõlõk hatasõ olarak kabul
edilmezler.
Tartõ aletinin belirli bir kullanõm süresinden tertibat / aksamdan kaynaklanan veya bozucu etkilerin sonucu
olarak Göstergede açõkca ortaya çõkan;
− Bir ölçüm sonucu olarak yorumlanmayan, hafõzada tutulamayan veya iletilemeyen veya
− Herhangi bir ölçüm sonucunu imkânsõz kõlan veya
− Ölçüm sonucuyla ilgili olan herkesin dikkatini çekecek kadar açõklõkta yanlõş olan sonuçlar.
T.6.1.2 - Bozulma
Bu standardda belirlenen sõnõrlar içinde kalan, ancak tartõ aletinin beyan işletme şartlarõ dõşõnda olan etki
büyüklüğüdür.
9
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
1 - KAPSAM
Bu standard otomatik olmayan tartõ aletlerinin metrolojik ve teknik şartlarõnõ belirler.
2 - STANDARDIN PRENSİPLERİ
2.1 - ÖLÇÜ BİRİMLERİ
Bir tartõ aletinin işletmeye alõnmasõ için, o tartõ aletinde ülkelerin yasal ölçü birimleri kullanõlmalõdõr.
NOT - 11.1.1989 tarih ve 3516 sayõlõ Ölçüler ve Ayar Kanunu ve bu kanuna dayanõlarak çõkarõlan ve 7 Aralõk
1990 tarih ve 20718 sayõlõ Resmî Gazetede yayõmlanan “Uluslararasõ Birimler Sistemine Dair
Yönetmelik” hükümlerine göre, kütle birimi olarak Türkiye’de sadece SI birimleri ve istisna olarak
kuyumculukta ve kõymetli taşlarõn tartõlmasõnda metrik karat birimi kullanõlabilir. Yukarõdaki emperyal
birimler orjinal metne sadõk kalõnmak amacõyla verilmiştir.
Tartõ aletleri;
− Mutlak doğruluğu temsil eden muayene sabitine ve
− Bağõl doğruluğu temsil eden muayene sabiti sayõsõna
göre sõnõflandõrõlmõşlardõr.
En küçük kapasite (min), tartõ aleti hafif yüklerle yüklendiğinde, muhtemelen aşõrõ bağõl hatalarõn oluşacağõnõ
Göstergek için tespit edilir.
Özellikle, elektronik tartõ aletlerine ait bu standard kapsamõnda olmayan fonksiyonlar, metrolojik şartlarla
çelişmemek kaydõyla kabul edilmelidir.
Deney prosedürleri, tartõ aletlerinin bu standardõn şartlarõna uygunluğunu sağlamak için verilmiştir. Bunlar
uygulanmalõdõr ve metroloji makamlarõ tarafõndan deney sonuçlarõnõn kabulü veya değişiminin kolaylaştõrmak
amacõyla “Tip değerlendirme raporu” diye adlandõrõlan ayrõ bir döküman bir rehber olarak kullanõlõr.
10
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
3 - METROLOJİK ŞARTLAR
3.1 - SINIFLANDIRMANIN PRENSİPLERİ
3.1.1 - Doğruluk Sõnõflarõ
2)
Tartõ aletlerinin doğruluk sõnõflarõ ve bunlarõn tanõtõm işaretleri Çizelge 1’de verilmiştir.
ÇİZELGE 1
Özel doğruluk I
Yüksek doğruluk II
Orta doğruluk III
Basit doğruluk IIII
ÇİZELGE 2
2) Herhangi bir biçimde oval veya iki yarõm daire parçasõnõn iki yatay çizgi ile birleştirilmesine izin verilir.
Daire kullanõlmamalõdõr. Çünkü, bu işaret, izin verilen en büyük hatanõn, sabit bağõl hata olarak % şeklinde
ifade edildiği ölçü aletlerinin doğruluk sõnõflarõnõn gösterimi için kullanõlmõştõr.
Çok aralõklõ tartõ aletlerinde her bir tartõm aralõğõ, esas olarak bir aralõklõ tartõ aleti gibi değerlendirilir.
11
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Özel uygulamalar için kullanõldõğõ üzerinde açõkca belirtilmiş olan bir tartõ aletinin tartõm aralõğõ, sõnõf I ve II
veya sõnõf II veya III’de olabilir. Bu durumda tartõ aleti bir bütün olarak her iki sõnõfa da uygulanan
3.9’dakinden daha zor şartlarõ yerine getirmelidir.
Her bir kõsmî tartõm aralõğõ için muayene sabiti sayõsõ ni = maxi/ei’ye eşittir.
ÇİZELGE 4
Sõnõf I II II IIII
Maxi/ei+1 ≥ 50000 ≥ 5000 ≥ 500 ≥ 50
3) Deney yüklerinin belirsizliği nedeniyle, e < 1 mg olan bir tartõ aletinin denenmesi ve kontrol edilmesi
normal olarak anlamlõ değildir.
4) İstisnasõ 3.4.4’de verilmiştir.
5) Çok bölüntülü bir tartõ aleti için örnek
En büyük kapasite Max = 15 kg sõnõf III
Muayene sabitleri e1 = 1 g sõfõrdan 2 kg’a
12
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
e2 = 2 g 2 kg’dan 5 kg’a
e3 = 10 g 5 kg’dan 15 kg’a
Bu tartõ aleti, bir Max’a ve min = 20 g’dan Max = 15 kg’a kadar olan bir tartõm aralõğõna sahiptir.
Kõsmî tartõm aralõklarõ;
min1 = 20 g Max1 = 2 kg e1 = 1 g n1 = 2000
min2 = 2 kg Max2 = 5 kg e2 = 2 g n2 = 2500
min3 = kg Max3 = 15 kg e3 = 10 g n3 = 1500
İlk doğrulamada izin verilen en büyük hatalar (i. v. h) (3.5.1).
m = 400 g = e1 ivh = 0,5 g
m = 1600 g = 1600 e1 ivh = 1,0 g
m = 2100 g = 1050 e2 ivh = 2,0 g
m = 4250 g = 2125 e2 ivh = 3,0 g
m = 5100 g = 510 e3 ivh = 10 g
m = 15000 g = 1500 e3 ivh = 10 g
Belirli etki faktörleri nedeniyle meydana gelen gösterge e’nin bir kesri veya katlarõyla sõnõrlõysa, bu çok
bölüntülü tartõ aletinde e değerinin uygulanan yüke göre tayin edileceği anlamõna gelir. Özellik sõfõr veya
sõfõra yakõn yükte e = e1’dir.
3.3.4 - Dara Tertibatlõ Tartõ Aleti
Çok bölüntülü tartõ aletinin aralõklarõ ile ilgili şartlar, mümkün olan her bir dara değeri için net yüke uygulanõr.
3.4 - YARDIMCI GÖSTERGE TERTİBATLARI
3.4.1 - Tip ve Uygulama
Yardõmcõ gösterge tertibatõ sadece sõnõf I ve II tartõ aletlerine monte edilebilir. Bu tertibatlar:
− Kavalyeli tertibat veya
− Okuma interpolasyonu tertibatõ veya
6)
− Ek gösterge tertibatõ veya
7)
− Son hanesi farklõlaştõrõlmõş gösterge tertibatõ olmalõdõr.
3.4.2 - Muayene Sabiti
Muayene sabiti e,
d 8)
d < e ≤ 10
k
e = 10 kg ifadesiyle tayin edilir.
Buradaki k pozitif veya negatif bir tam sayõ veya sõfõrdõr.
Bu şart d < 1 mg ve e = 1 mg olan Sõnõf I tartõ aletlerine uygulanmaz.
6) Şekil 3: Ek gösterge tertibatõ için bir örnek
gösterge : 174,273 g
son rakam : 3
d = 1 mg
e= 10 mg
ÇİZELGE 5
d= 0.1 g 0.2 g 0.5 g
e= 1g 1g 1g
13
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
ÇİZELGE 6
3.5.4.1 - İzin verilen en büyük hatalarõn kesri olan Pi’ye veya bütün tartõ aletinin Göstergedeki izin verilen
değişimine eşit hata sõnõrlarõ, ayrõ olarak muayene edilecek Mi modülüne uygulanabilir. Her bir modülün kesiri
aynõ doğruluk sõnõfõ ve aynõ muayene sabiti sayõsõna atfedilmiş olmalõdõr (Modül içeren komple bir tartõ
aletinde olduğu gibi).
2 2 2
Pi kesirleri P1 + P2 + P3 + ……….. ≤ 1 şartõnõ sağlamalõdõrlar.
5)
9) Çok bölüntülü tartõ aletleri için uygulama örneği dip notunda verilmiştir.
3.5.4.2 - Pi kesri modül imalâtçõlarõ tarafõndan seçilmeli ve uygun bir deneyle doğrulanmalõdõr. Ancak birden
fazla modül bu etkiye katkõda bulunuyorsa bir kesir 0,8’den büyük ve 0,3’den küçük olmamalõdõr.
14
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Tipik modüller içeren (8.1’deki kabul edilebilir çözüm) tartõ aletleri için Pi kesirlerinin değerleri Çizelge 7’de
verilmiştir.
ÇİZELGE 7
Her durumda doğrulamaya sunulan tartõ aleti bir bütün olarak denenmelidir.
3.6.1 - Tekrarlanabilirlik
Herhangi bir yükün muhtelif tartõmlarõnõn sonuçlarõ arasõndaki fark, bu yük için tartõ aletine izin verilen en
büyük hatanõn mutlak değerinden fazla olmamalõdõr.
NOT - Tartõ aleti, yükün değişik metotlarla uygulanmasõna imkân verecek şekilde tasarõmlanmõşsa,
aşağõdaki deneylerden birden fazlasõ uygulanabilir.
3.6.2.1 - Bundan sonra başkaca belirtilmedikçe, en büyük kapasite ve buna karşõlõk gelen en büyük artõrmalõ
dara etkisi toplamõnõn 1/3’üne tekabül eden bir yük uygulanmalõdõr.
3.6.2.2 - n sayõda mesnet noktasõna sahip bir yük taşõyõcõsõ olan tartõ aletinde n > 4 ise, her bir mesnet
noktasõna en büyük kapasite ve en büyük artõrmalõ dara etkisi toplamõnõn 1/(n - 1)’i kadar yük uygulanmalõdõr.
3.6.2.3 - Eksantrik yüklemeye müsait olmayan depo, kova vb. şeklinde yük taşõyõcõsõna sahip olan bir tartõ
aletinde, her bir mesnet noktasõna en büyük kapasite ve en büyük artõrmalõ dara etkisi toplamõnõn 1/10’una
tekabül eden bir deney yükü uygulanmalõdõr.
3.6.2.4 - Alõşõlmõş tartõm işlerinde karşõlaşõlan en ağõr ve tartõlmasõ mümkün olan en konsantre yüklere
karşõlõk gelen yuvarlanabilir deney yükü en büyük kapasite ve en büyük artõrmalõ dara etkisi toplamõnõn 0,8’ini
geçmemek şartõyla, yük taşõyõcõnõn farklõ noktalarõna uygulanmalõdõr.
15
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Standard ağõrlõk miktarõ, en büyük kapasitenin % 50’si yerine aşağõdaki oranlara indirgenebilir.
− Tekrarlanabilirlik hatasõ, 0,3 e’den büyük değilse % 35 max
− Tekraralanabilirlik hatasõ 0,2 e’den büyük değilse % 20 max
Tekrarlanabilirlik hatasõ, en büyük kapasitenin % 50’si civarõnda bir yükün yük taşõyõcõ üzerine üç defa
konulup alõnmasõyla tayin edilir.
3.9.1 - Eğiklik
3.9.1.1 - Eğikliğe maruz kalabilen sõnõf II , III ve IIII ’e ait bir tartõ aleti, için eğimin etkisi, enine veya boyuna
2/1000 oranõnda eğim verilerek veya eğim işaretinin uygun bir sõnõr değeri Göstergesi suretiyle (hangi eğim
daha büyükse) ya da bir seviye gösterimiyle belirlenir.
16
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Tartõ aletinin referans konumdaki (eğik olmayan) gösterge değeri ile eğri konumdaki gösterge değeri
arasõndaki farkõn mutlak değeri;
− Sõnõf II tartõ aletleri hariç, (ancak 4.14.8’e bakõnõz), yüksüz durumda 2 muayene sabitini, (tartõ aleti
referans konumda ve yüksüz durumda iken önceden sõfõra ayarlanmõş olmalõdõr).
− Kendiliğinden dengelenen tartõm kapasitesinde ve en büyük kapasitede izin verilen en büyük hatayõ (tartõ
aleti her iki halde de, referans konumda ve yüksüz durumda iken sõfõra ayarlanmõş olmalõdõr)
geçmemelidir.
Seviye göstergesinin sõnõr değeri belirgin olmalõ ve eğim kolayca fark edilmelidir.
NOT - “Eğim sõnõr değeri” : Seviye göstergesinin merkez konumundan 2 mm sapmasõ durumunda, izin
verilen en büyük eğimin aşõldõğõnõn lamba veya başka bir uyarõ işaretiyle gösterilmesidir.
3.9.1.2 - Sõnõf I tartõ aletinin eğim sõnõr değeri 2/1000’den fazla olmamalõdõr. Aksi takdirde bu tartõ aletinin,
Sõnõf II tartõ aletlerinden istenilen şartlarõ sağlamasõ gerekir.
10)
3.9.2 - Sõcaklõk
Çok bölüntülü veya çok aralõklõ tartõ aletleri için, tartõ aletinin en küçük muayene sabiti uygulanõr.
3.9.4 - Zaman
Makul sabitlikteki çevre şartlarõnda, sõnõf II, III veya IIII bir tartõ aleti aşağõdaki şartlarõ yerine getirmelidir.
3.9.4.1 - Herhangi bir yük tartõ aleti üzerine konulduğunda, yükün konulmasõndan hemen sonra alõnan
gösterge değeri ile, bunu müteakip 30 dakikalõk süre içindeki herhangi bir gösterge değeri arasõndaki fark 0,5
e’den fazla olmamalõdõr. Bununla birlikte 15. Dakikadaki gösterge değeri ile 30. Dakikadaki gösterge değeri
arasõndaki fark 0,2 e’den fazla olmamalõdõr.
Bu şartlar sağlanamõyorsa, yükün tartõ aleti üzerine konulmasõndan hemen sonra alõnan gösterge değeri ile
bunu müteakip 4 saatlik süre içinde alõnan gösterge değerleri arasõndaki fark, o yüke tekabül eden izin
verilen en büyük hatayõ geçmemelidir.
3.9.4.2 - Sõfõra geri dönüşdeki sapma, tartõ aleti üzerinde yarõm saat kalan herhangi bir yükün alõnmasõndan
sonra, gösterge dengelenir dengelenmez 0,5 e’den fazla olmamalõdõr.
Çok aralõklõ tartõ aletlerinde maxi’den sõfõra geri dönüşteki sapma 0,5 ei’den fazla olmamalõdõr. Ayrõca
max1’den büyük herhangi bir yükden sõfõra döndükten sonra ve en küçük tartõm aralõğõna geçtikten hemen
sonra, sõfõra yakõn gösterge, müteakip 5 dakika esnasõnda e1’den fazla değişmemelidir.
3.9.4.3 - Aşõnma ve yõpranmadan dolayõ oluşan dayanõklõlõk hatasõ, izin verilen en büyük hatanõn mutlak
değerinden fazla olmamalõdõr.
Tartõ aleti A.6’da tanõmlanan dayanõklõlõk deneyinden geçmişse, bu şart sağlanmõş sayõlõr. Bu deney, sadece
max ≤ 100 kg olan tartõ aletlerine uygulanõr.
ÖRNEK
Atmosfer etkilerine karşõ gerekli korunma tedbirleri alõnmadan, açõğa kurulmuş olan bir tartõ aleti, muayene
sabiti sayõsõ çok büyük ise normal olarak Madde 3 ve 4’deki şartlarõ sağlayamaz (n = 3000 değeri
aşõlmamalõdõr. Ayrõca karayolu taşõt kantarlarõ ve demiryolu basküllerinde muayene sabiti 10 kg’dan az
olmamalõdõr).
Bu sõnõr değer, ayrõca çok aralõklõ tartõ aletleri veya tartõ aletleri kombinasyonunun her bir tartõm aralõğõ veya
çok bölüntülü tartõ aletlerinin kõsmî tartõm aralõğõ için de geçerlidir.
Bu şartlar çözüm önermek amacõyla değil, tartõ aletinin uygun ve doğru çalõşmasõnõ tanõmlamak içindir.
18
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Uzun süre denenmiş olan belirli çözümler kabul edilir olmuşlardõr. Bu çözümler “kabul edilebilir çözüm”
şeklinde işaretlenmişlerdir. Bunlarõ benimsemek zorunlu olmamakla beraber, uygulanan şartlarõ yerine
getirdikleri kabul edilmiştir.
Özellikle yük taşõyõcõlar, standard kütlelerin üzerlerine kolayca ve tam emniyetli olarak konulmasõna uygun
olmalõdõr. Ağõrlõklar konulamõyorsa ilâve bir dayanağa ihtiyaç olabilir.
Ayrõ bir tip muayenesi prosedürüne tâbi olan tertibatlarõ, tanõmlamak mümkün olmalõdõr (Meselâ yük
hücreleri, yazõcõlar gibi).
4.1.2 - Güvenlik
4.1.2.5 - Ayar
Bir tartõ aletine otomatik veya yarõ otomatik ölçü - ayar tertibatõ takõlabilir. Bu tertibat tartõ aletinin kendi
bünyesine yerleştirilmelidir. Bu tertibat emniyet altõna alõndõktan sonra, dõşarõdan etkilenmesi pratik olarak
mümkün olmamalõdõr.
19
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Taksimatlar, numaralandõrma ve yazõm, sonuçlarõ teşkil eden rakam ve sembollerin basit sõralõ okunmasõna
imkân vermelidir.
4.2.2.1 - Tartõm sonuçlarõ, kütle birimi cinsinden ifade edilen isimleri veya işaretleri ihtiva etmelidir.
Tartõm değerinin her bir gösterilişi için, sadece bir kütle birimi kullanõlmalõdõr.
k k k
Taksimat aralõğõ, sonuçlarõn ifade edildiği 1 x 10 , 2 x 10 veya 5 x 10 şeklinde olmalõdõr. Burada k pozitif
veya negatif bir tam sayõ veya sõfõrdõr.
Tartõ aletinin dara tartõm tertibatõ, yazõcõsõ ve bütün göstergeleri, verilen bir yük için aynõ taksimat aralõğõna
sahip herhangi bir tartõm aralõğõ içinde olmalõdõr.
Taksimat aralõğõnõn otomatik olarak değiştiği yerde, ondalõk ayrõm işareti göstergedeki konumunu muhafaza
etmelidir.
Bir ondalõk kesir, ait olduğu tam sayõdan bir ondalõk ayrõm işareti (nokta veya virgül) ile ayrõlmalõdõr.
Göstergede, ondalõk işaretinin solunda en az bir rakam ve sağõnda bütün rakamlar gösterilmelidir.
Sõfõr, ondalõk ayrõm işareti olmadan en sağda bir sõfõr olarak gösterilebilir.
Kütle birimi, ağõrlõk değerlerinin sağda birden fazla anlamsõz sõfõra sahip olmayacak şekilde seçilmelidir.
Ondalõk işaretli değerler için sadece ondalõk işaretinden sonraki üçüncü hanede anlamsõz sõfõra müsaade
edilir.
20
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Bölüntü işaretleri eşit kalõnlõkta çizgilerden oluşmalõ, bu kalõnlõk 0,2 mm’den küçük olmamak üzere, bölüntü
değerinin 1/10’u ile 1/4’ü arasõnda sabit bir değerde olmalõdõr. En kõsa bölüntü işaretinin uzunluğu da en az
bölüntü aralõğõna eşit olmalõdõr.
ŞEKİL 5
c) Numaralandõrma
Bir skala üzerindeki numaralandõrmanõn bölüntü değeri;
− Sabit
k k k
− 1 x 10 , 2 x 10 veya 5 x 10 değerindeki birimlerde (burada k pozitif veya negatif bir tam sayõ veya
sõfõrdõr).
− Tartõ aletinin bölüntü değerinin 25 katõndan büyük olmayacak şekilde
olmalõdõr.
Skala bir ekran üzerine yansõtõlõyorsa, en az iki numaralandõrõlmõş bölüntü işareti yansõtõlmõş bölgede tam
olarak görünmelidir. (Gerçek veya zahirî) mm cinsinden ifade edilmesi gereken rakamlarõn yüksekliği 2
mm’den küçük olmamak şartõyla, metre cinsinden ifade edilen en az okuma mesafesinin 3 katõndan az
olmamalõdõr.
Bu yükseklik aynõ zamanda, ait olduğu bölüntü işareti ile orantõlõ olmalõdõr.
Bir rakamõn genişliği, skala temel işaretine paralel olarak ölçüldüğünde, ardõşõk numaralanmõş iki bölüntü
işareti arasõndaki mesafeden küçük olmalõdõr.
d) Gösterge Bileşeni
Gösterge bileşeninin ibre genişliği, yaklaşõk olarak bölüntü işaretine (genişliğine) eşit olmalõ ve uzunluğu da
uç kõsmõnõn en azõndan en kõsa bölüntü işaretinin ortasõna ulaşacak kadar olmalõdõr.
Skala ile ibre arasõndaki mesafe (açõklõk) 2 mm’den fazla olmamak kaydõyla en fazla bölüntü işareti aralõğõ
kadar olmalõdõr.
Bu durumda i0, tartõ aletinin muayene sabitine tekabül eden gösterge elemanõ ile yansõtõlmõş skala
arasõndaki, bağõl harekettir.
21
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
- Sõfõr durumunda veya dara operasyonlarõnda (4.5.4, 4.5.7 ve 4.6.8) tertibatõn, ilgili doğruluk şartlarõ
dahilinde doğru olarak kullanõlmasõnõ sağlamak için nihaî dengeye oldukça yakõn olunduğunda,
kararlõ olarak kabul edilir.
4.3.4 - Sönümleme
Gösterge elemanlarõnõn veya hareketli bir skalanõn titreşim hareketlerinin sönümlenmesi, etki faktörleri ne
olursa olsun, kritik sönümün az miktarda altõnda sönüme ayarlanmalõdõr.
Otomatik ayarlanan cihazlarda ve kolayca erişilebilen elle ayarlanan cihazlarda sõcaklõk değişimine duyarlõ
hidrolik sönüm elemanlarõ bulunmalõdõr.
Taşõnabilir tartõ aletlerindeki sönüm elemanõnõn sõvõsõ, alet 45° eğildiğinde akmamalõdõr.
Bir tartõ aletine genişletilmiş gösterge tertibatõ monte edildiğinde, Göstergede e değerinden daha küçük bir
değerin görünmesi sadece;
− Bir tuşa basõldõğõ sürece,
− Elle verilen bir komuttan sonra 5 saniyeyi geçmeyecek bir süre için mümkün olmalõdõr.
Özel bir komutla tartõm modu hizmet dõşõ bõrakõlmõşsa, bu kõsõtlamalar uygulanmaz.
22
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Yazõ, amaçlanan kullanõm için kalõcõ ve açõk olmalõdõr. Yazõlõ karakterler en az 2 mm yüksekliğinde olmalõdõr.
Yazma işlemi gerçekleştiğinde, ölçü biriminin adõ veya sembolü değerin sağõnda veya değerler sütununun
üzerinde olmalõdõr. Dengenin kararlõ olmadõğõ durumda, yazma işlemi mümkün olmamalõdõr.
Yazõnõn çõkõşõnõ takip eden 5 saniye içerisinde, ikiden fazla olmayan komşu değerler göstergede görülmüşse
11)
ve bu değerlerden birisi yazõlmõşsa kararlõ dengeye ulaşõlmõş sayõlacaktõr.
Verilen aralõk içinde herhangi bir yükün bu tertibat vasõtasõyla karşõlandõğõ, tartõ aletinin 3.5, 3.6, 3.8 ve 3.9’a
uygun bulunduğu deneylerle kanõtlanmõşsa, başlangõçta sõfõr ayar tertibatõ için daha geniş bir aralõk
mümkündür.
4.5.2 - Doğruluk
Sõfõr ayarõndan sonra, sõfõr sapmasõnõn tartõm sonucu üzerindeki etkisi 0,25 e’den fazla olmamalõdõr. Aynõ
şekilde yardõmcõ gösterge tertibatlõ bir tartõ aletinde bu etki 0,5 d’den fazla olmamalõdõr.
Bir tartõ aleti hem sõfõr ayar tertibatõna hem de dara tartõm tertibatõna sahipse, sõfõr ayar tertibatõnõn kontrolu
dara tartõm tertibatõnõn kontrolundan ayrõ olmalõdõr.
11) NOT - Tartõ aletlerinde d < e olduğu durumlarda, son hanesi farklõlaştõrõlmõş skala bölüntüsü dikkate
alõnmaz.
12) Bu şart, ticarî faaliyetlerde kullanõlanlarõn dõşõndaki sõnõf III tartõ aletleri için geçerli değildir.
4.5.5 - Sayõsal Göstergeli Tartõ Aletinde Sõfõr Gösterge Tertibatõ
Sayõsal göstergeli bir tartõ aleti, sõfõrdan sapmasõ 0,25 e’den büyük olmadõğõ durumda özel bir işaret gösteren
bir düzeneğe sahip olmalõdõr. Bu düzenek aynõ zamanda sõfõrõn, dara işleminden sonra gösterildiğinde de
çalõşmalõdõr.
Sõfõr takip hõzõ 0,25 d / s’den az olmamak koşuluyla bir sõfõr takip tertibatõna veya herhangi bir yardõmcõ
gösterge tertibatõna sahip olan bir tartõ aletinde bu düzenek zorunlu değildir.
23
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Dara işleminden sonra sõfõr görüldüğünde, sõfõr takip tertibatõ, gerçek sõfõr değerinin civarõnda Max’õn % 4’ü
kadar bir aralõkta çalõşabilir.
4.6.3 - Doğruluk
Bir dara tertibatõ, aşağõdakilerden daha iyi bir doğrulukta göstergenin sõfõra ayarlanmasõna izin vermelidir;
− Elektronik tartõ aletleri ve analog Göstergeli herhangi bir tartõ aleti için ± 0,25 e,
− Sayõsal göstergeli mekanik tartõ aletleri ve yardõmcõ gösterge tertibatlõ tartõ aletleri için ± 0,5 d.
Bu şart, aynõ tuştan kontrol edilen yarõ otomatik sõfõr ayar tertibatõ ve yarõ otomatik dara dengeleme tertibatõna
sahip tartõ aletleri için gerekli değildir.
Tartõ aletinin kullanõldõğõ ülkede, NET ve T işaretleri, o ülkenin resmî dilindeki tam kelimelerle yer
değiştirebilir.
24
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Aynõ anda birden fazla dara tertibatõ devrede ise, dara tartõm değerleri gösterildiğinde veya yazõlmadõğõnda
açõkça belirtilmelidir.
Sadece net tartõm değerleri yazõldõğõnda ve bunlara tekabül eden brüt veya dara değerleri yazõlmasza, bunlar
herhangi bir tanõtma işareti olmaksõzõn yazõlabilir. Tanõtma işareti olarak “N” kullanõlõr. Bu şart, yarõ otomatik
sõfõr ayar tertibatõ ve yarõ otomatik dara tartõm tertibatõnõn aynõ tuşla çalõşmasõ halinde de geçerlidir.
Çok bölüntülü veya çok aralõklõ tartõ aletlerinde, (Kõsmi) tartõm aralõğõna atõfta bulunan özel bir tanõtma
işaretine ihtiyaç olmadan brüt, net veya dara değerleri tayin edilir.
Net tartõm değerleri, ait olduklarõ brüt ve/veya dara değerleri en azõndan bunlara karşõlõk gelen “N” veya “T”
işaretleriyle belirtilmelidir.
Tartõ aletinin kullanõldõğõ ülkede G, B, N ve T işaretleri, o ülkenin resmî dilindeki tam kelimelerle yer
değiştirebilir.
Farklõ dara tertibatlarõ tarafõndan tayin edilmiş net tartõm değerleri ve dara değerleri ayrõ olarak yazõlmõşsa,
bunlar uygun şekilde tanõmlanmalõdõr.
Ön ayarlõ dara tertibatlarõ, sadece ön ayarlõ dara değerinin ölçülecek yükle birlikte açõkça tanõmlanmõş olmasõ
halinde otomatik olarak çalõştõrõlabilir (Meselâ ambalaj üzerinde bar kot tanõtõmõyla).
25
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Bir tartõ aleti bir veya daha çok kilitleme tertibatõna sahipse, bu tertibatlarda “kilitli” ve “tartma” ya karşõlõk
gelen sadece iki kararlõ konum bulunmalõ ve tartõm sadece “tartma” konumunda mümkün olmalõdõr.,
4.14, 4.15 ve 4.17 hükümlerine tâbi olanlarõn dõşõndaki sõnõf I ve sõnõf II tartõ aletlerinde bir “ön tartõm” konumu
bulunabilir.
Bu yükün dengelenmesi için ihtiyaç duyulan ağõrlõklarõn muayene sabitine uygun değeri, 0,1 gramõn tam
katlarõnda olmalõdõr.
Yük hücresi / hücreleri aşağõdaki şartlarõ sağlarsa, 3.9.2.3,3.9.4.1 ve 3.9.4.2 hükümlerine uygun addedilir.
26
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Burada
Emax : Yük hücresinin en büyük kapasitesi
N : Yük hücresi sayõsõ
R : Aktarma oranõ (T.3.3)
Q : Düzeltme faktörü
Düzeltme faktörü, eksantrik yüklemenin mümkün olan etkilerinde, yük taşõyõcõnõn ölü yükünde, başlangõç sõfõr
ayar aralõğõnda ve yükün homojen olmayan dağõlõmõnda Q > 1 olarak dikkate alõnõr.
nLC ≥ n
Çok aralõklõ veya çok bölüntülü tartõ aletlerinde bu kural her bir tartõm aralõğõ veya kõsmî tartõm aralõğõna
uygulanõr.
nLC ≥ ni
Çok aralõklõ tartõ aletlerinde, en küçük ölü yük çõkõşõnõn geri dönüşü DR (OIML R60) DR ≤ 0,5 e1 . R/N
olmalõdõr.
Vmin ≤ e . R / N
Aynõ yük hücresi / hücrelerinin kullanõldõğõ çok aralõklõ veya çok bölüntülü tartõ aletlerinde e’nin yerine e1
alõnmalõdõr.
4.13 - “Artõ” ve “Eksi” Karşõlaştõrma Tartõ Aleti
Artõ - eksi karşõlaştõrma tartõ aleti, muayenelerde kendiliğinden dengelenen tartõ aleti olarak kabul edilir.
27
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Verilen herhangi bir zamanda sadece bir dara tertibatõ devrede olmalõdõr.
Tartõ aleti dara veya ön ayarlõ dara tertibatõ devrede iken, brüt değeri geri çağõrabilen bir düzeneğe sahip
olmamalõdõr.
4.14.3.1 - Otomatik Olmayan Dara Tertibatõ
Bir kontrol noktasõnõn 5 mm yer değiştirmesi en fazla 1 muayene sabitine tekabül eden değere eşit olmalõdõr.
4.14.3.2 - Yarõ Otomatik Dara Tertibatõ
Bir tartõ aleti;
− Dara tertibatõnõn çalõşmasõ, dara değerinin azaltõlmasõna imkân vermiyorsa ve,
− Etkileri sadece, yük taşõyõcõ üzerinde yük bulunmadõğõ zaman iptal edilebiliyorsa,
yarõ otomatik dara tertibatõ ile teçhiz edilebilir.
Ayrõca tartõ aleti, aşağõdaki şartlarõn en az birine uymalõdõr;
1. Dara değeri, ayrõ bir Göstergede sürekli olarak gösterilmelidir.
2. Yük taşõyõcõ üzerinde yük yokken, dara değeri “-“ işaretiyle gösterilmelidir.
3. Sõfõrdan büyük net bir tartõm sonucunun kararlõ durumda gösterilmesinden sonra, yük taşõyõcõ üzerindeki
yük kaldõrõldõğõnda tertibatõn etkisi otomatik olarak iptal edilmeli ve gösterge sõfõra dönmelidir.
14) NOT - “Halka doğrudan satõşlar” kavramõnõn yorumu tartõ aletinin kullanõldõğõ ülkenin mevzuatõna göre
yapõlõr.
Dara tertibatõ kullanõmda iken, ön ayarlõ dara tertibatõnõ çalõştõrmak mümkün olmamalõdõr.
Hafõzaya alõnmõş birim fiyat çağõrma (PLU) ile bağlantõlõ ön ayarlõ dara değeri, birim fiyat ile aynõ anda iptal
edilebilir.
4.14.6 - Görünebilirlik
Bütün ana göstergeler, hem satõcõ hem de müşteri tarafõndan aynõ anda ve net bir şekilde görülmelidir.
28
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Ana göstergeler veren sayõsal tertibatlarda, her takõm üzerindeki rakamlar aynõ boyutlarda ve 0,5 mm
toleransla en az 10 mm yüksekliğinde olmalõdõr.
Fiyat skalalarõndan okuma, gösterilen W ağõrlõğõ ile U birim fiyatõnõn çarpõmõndan, gösterilen P ödenecek
fiyatõnõn çõkarõlmasõ ile elde edilen sayõnõn mutlak değeri, bu skalanõn birim fiyatõ ile e’nin çarpõmõndan fazla
olmamalõdõr.
lW.U-PI≤e.U
Ödenecek fiyat dilimi (para değeri) tartõ aletinin kullanõldõğõ ülkedeki ticarette tedavülde olan en küçük para
değerine uygun olmalõdõr.
Birim fiyatlar, fiyat / 100 g veya Fiyat / kg olarak sõnõrlandõrõlmõştõr. Emperyal (İngiliz) birimleri gösterilen tartõ
aletleri için birim fiyat Fiyat / ¼ lb veya Fiyat / lb olarak sõnõrlandõrõlmõştõr.
4.4.1 şartõnõ dikkate almaksõzõn, ağõrlõk, birim fiyat ve ödenecek fiyat Göstergeleri ağõrlõk Göstergesinin kararlõ
olmasõndan ve herhangi bir birim fiyat girişinden sonra, yük, yük taşõyõcõ üzerinde iken en az 1 saniye
görünebilir olarak kalmalõdõr.
4.4.1 şartõnõ dikkat almaksõzõn, ağõrlõk göstergesinin önceden kararlõ olmasõ ve aksi takdirde Göstergenin
sõfõra gelmesi şartõyla yükün kaldõrõlmasõnõ müteakip, bu göstergeler 3 saniyeden daha fazla olmayan bir süre
içinde görünebilir olarak kalmalõdõr. Yükün kaldõrõlmasõndan sonra bir ağõrlõk gösterimi olduğu sürece, birim
fiyat girmek veya değiştirmek mümkün olmamalõdõr.
29
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Tartõ aleti tarafõndan yapõlan işlemler yazõlõyorsa, ağõrlõk, birim fiyat ve ödenecek fiyat hepsi birlikte
yazõlmalõdõr.
Veriler yazõlmadan önce, tartõ aletinin hafõzasõna alõnabilirler. Aynõ bilgiler müşteri fişine iki defa
yazõlmamalõdõr.
Fiyat etiketleme maksadõyla kullanõlan tartõ aletleri, aynõ zamanda 4.17 şartlarõnõ da sağlamalõdõr.
Aşağõdaki şartlar kapsamõnda bulunmayan diğer işlemler veya göstergeler de, ana gösterge olarak yanlõş
anlaşõlabileceği için, müşterilere verilmemesi şartõyla yapõlabilir.
Maddelerin adedi ve fiyatõnõn gösterilmesinde ek bir gösterge kullanõlmamõşsa, birden çok eşdeğer madde
için ödenecek fiyat hesaplandõğõnda, tartõm değeri göstergesinde; ağõrlõk olarak sanõlmasõna imkân
verilmeden, maddelerin sayõsõ ve birim fiyat göstergesinde de maddenin adet fiyatõ gösterilmelidir.
Bir tartõ aleti kendisine doğrudan veya metrolojik kontrollü donanõmlar vasõtasõyla bağlanmõş diğer tartõ
aletlerindeki işlemleri toplayabilir. Ancak bu durumda, 4.15.4 şartõna uyulmalõ ve bütün bağlõ tartõ aletlerinin
ödenecek fiyat skala aralõklarõ birbirine eşit olmalõdõr.
4.15.4.5 - Ek Bilgi
İşlemle açõk şekilde ilgisi varsa ve ağõrlõk değeri ile birim sembolünün düzenini bozmuyorsa bir tartõ aleti ek
bilgiler yazabilir.
Değişik ürünlerin satõşõnda kullanõlan tartõ aleti, ana Göstergelere fiş veya etiket basõyorsa, ürünün işareti
dahil edilmelidir.
30
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Fiyat etiketleme tertibatlõ tartõ aletinde ağõrlõk için en az bir gösterge tertibatõ bulunmalõdõr. Bu tertibat, ağõrlõk
sõnõrlarõnõn ayarlamasõ, birim fiyatlarõn, önceden belirlenmiş dara değerlerinin ve mal isimlerinin denetlenmesi
gibi amaçlar için geçici olarak kullanõlabilir.
Tartõ aletinin kullanõlmasõ esnasõnda, birim fiyatõn ve önceden belirlenmiş dara değerinin geçerli değerlerini
doğrulamak mümkün olmalõdõr.
Tartõm modu devre dõşõ kalmak şartõyla, ağõrlõk, birim fiyat ve ödenecek fiyatõn sabit değerlerinin etiketle
beraber yazõlmasõna müsaade edilir.
NOT - Gösterge hatasõnõn değeri dikkate alõnmaksõzõn e’ye eşit veya daha küçük bir sapmaya (fault)
müsaade edilir.
5.1.2 - Tartõ aletinin kullanõm amacõna uygun olarak, Madde 3.5, 3.6, 3.8, 3.9 ve Madde 5.1.1 şartlarõ devamlõ
olarak sağlanmalõdõr.
5.1.3 - Elektronik tartõ aletinin bir tipi Madde 5.4’de belirtilen deneylerden ve muayenelerden geçmiş ise
Madde 5.1.1, 5.1.2 ve Madde 5.3.2 şartlarõnõ yerine getirmiş sayõlõr.
5.1.1 (a) veya 5.1.1 (b)’nin hangisinin uygulanacağõnõn seçimi imalâtçõya bõrakõlmõştõr.
5.2 - ANLAMLI ARIZAYA TEPKİ GÖSTERGE
Anlamlõ arõza tespit edildiğinde ya tartõ aleti otomatik olarak devre dõşõ kalmalõ veya görsel veya işitsel
otomatik bir sinyal vermeli ve bu sinyal kullanõcõ müdahale edinceye kadar veya arõza ortadan kalkõncaya
kadar devam etmelidir.
5.3.2 - 3.9 şartõna ek olarak, elektronik tartõ aleti sõcaklõk aralõğõnõn üst sõnõrõnda % 85 bağõl nem altõndaki
şartlarõ sağlamalõdõr. Bu şart sõnõf I elektronik tartõ aletlerine ve e değeri 1 g’dan küçük olan sõnõf II tartõ
aletlerine uygulanmaz.
31
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
5.3.3 - Sõnõf I hariç olmak üzere elektronik tartõ aletleri, 5.4.4’de verilen ölçü kararlõlõğõ deneylerine tâbi
tutulmalõdõr. En büyük kapasite yakõnõndaki hata, izin verilen en büyük hatayõ geçmemelidir ve herhangi iki
ölçümde elde edilen hatalarõn arasõndaki farkõn mutlak değeri, hangisi daha büyükse, muayene sabitinin
yarõsõnõ veya izin verilen en büyük hatanõn mutlak değerinin yarõsõnõ aşmamalõdõr.
5.3.4 - Elektronik tartõ aleti 5.4.3’de belirtilen bozulmalara maruz bõrakõldõğõnda, bozulmadan dolayõ oluşan
ağõrlõk Göstergesi ve bozulma olmaksõzõn oluşan gösterge arasõndaki fark (öz hata) e’den fazla olmamalõdõr
veya tartõ aleti anlamlõ arõzayõ tespit etmeli ve buna tepki Göstergelidir.
5.3.5 - Elektronik tartõ aletinin õsõnma süresi boyunca tartõm sonucu iletimi ve gösterimi olmamalõdõr.
5.3.6 - Elektronik tartõ aleti, başka bir tartõ aletine veya tartõ aletinin herhangi bir ilâve donanõmõna bağlantõsõnõ
sağlayan ara birimle teçhiz edilebilir.
Bu ara birim, tartõ aletinin metrolojik fonksiyonlarõ üzerindeki kabul edilmeyen etkilere ek donanõmlara
(meselâ bilgisayar) veya diğer bağlantõlõ tartõ aletlerine veya ara birim üzerine etki eden bozulmalara izin
vermemelidir.
Ara birim vasõtasõyla başlatõlan veya yerine getirilen fonksiyonlar, ilgili şartlarõ ve bölüm 4 şartlarõnõ
karşõlamalõdõr.
NOT - Bir ara birim, tartõ aleti ile ek donanõmlar veya diğer tartõ aletleri arasõndaki veri değişim noktasõnda
bulunan bütün mekanik, elektrik ve mantõk (logic) özellikleri kapsar.
5.3.6.1 - Bir tartõ aletine ara birim vasõtasõyla aşağõdakilere uygun veya onlar için amaçlanmõş komut veya
verilerin girilmesi mümkün olmamalõdõr;
− Açõkca tanõmlanmamõş ve tartõm sonuçlarõyla karõştõrõlabilecek verilerin gösterimi,
− Tartõ aletini ayarlamaya veya düzeltme faktörlerini değiştirmeye yönelik komutlar. Bununla birlikte, ara
birim vasõtasõyla, tartõ aleti içine yerleştirilmiş ölçü - ayar tertibatõ kullanõlarak yapõlacak ayar işleminin
veya sõnõf I tartõ aletlerinde harici standard kütle kullanõlarak yapõlacak ayar işleminin icrasõ için komut
verilmesine müsaade edilir.
− Halka doğrudan satõşlarda ana Göstergelerin yanlõş gösterimi.
− Gösterilmiş, işlenmiş veya depolanmõş tartõm sonuçlarõna hile karõştõrõlmasõ.
5.3.6.2 - Madde 5.3.6.1’de adõ geçen fonksiyonlar yerine getirilemiyor veya başlatõlamõyorsa, ara birimin
emniyet altõna alõnmasõna gerek yoktur. Diğer ara birimler Madde 4.1.2.4’e göre emniyet altõna alõnmalõdõr.
5.3.6.3 - Bu standard şartlarõ kapsamõna giren bir ek donanõmla irtibatlandõrõlmasõ amaçlanmõş olan bir ara
birim, ana gösterge ile ilgili verileri bu ek donanõmlar şartlarõ sağlayabiliyorsa iletmelidir.
5.3.7 - Gerilimin imalâtçõ tarafõndan belirlenen değerin altõna düşmesi durumunda, pille çalõşan bir elektronik
tartõ aleti ya doğru olarak çalõşmaya devam etmeli veya herhangi bir tartõm değeri Göstergemelidir.
32
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Deney prosedürü normal şartlar dõşõnda başka şekilde yapõlacaksa, yetkili merci ve müracaat sahibi arasõnda
mutabakat olmalõ ve bu durum deney dökümanõnda açõklanmalõdõr.
Elektronik tartõ aleti, harici ekipmanlara bağlantõsõnõ sağlayan ara birimle donatõlmõşsa, tartõ aleti B.3.2, B.3.3
ve B.3.4 deneyleri esnasõnda deney prosedüründe belirtildiği gibi harici elemanlara bağlanmalõdõr.
ÇİZELGE 8
6.1 hükümleri zorunlu olmakla beraber, 6.2 hükümleri, bölüm 4’de tarif edilen “kabul edilebilir çözümler” ihtiva
eder.
Doğrudan ilk doğrulama için onaya sunulabilen belirli basit tartõ aletleri için 6.3’ten 6.9’a kadar olan şartlar
verilmiştir. Bu basit tartõ aletleri şunlardõr:
− Basit eşit kollu ve 1/10 kol oranlõ tartõ aletleri
− Basit sürme ağõrlõklõ tartõ aletleri
− Roberval ve Beranger tipi tartõ aletleri
− Orantõ Plâtformlu tartõ aletleri
− Erişilebilir sürme ağõrlõklõ tartõ aletleri
6.1 - EN AZ DUYARLILIK
Denge halindeki tartõ aleti üzerine, uygulanan yükde izin verilen en büyük hatanõn mutlak değerine eşit ilâve
bir yük konulduğunda, bu yük gösterge elemanõnõn en azõndan;
Sõnõf I veya II tartõ aletleri için 1 mm
Sõnõf III veya IIII tartõ aletleri için;
Max ≤ 30 kg olanlarda 2 mm
Max > 30 kg olanlarda 5 mm
kalõcõ olarak yer değiştirmesine sebep olmalõdõr.
Duyarlõlõk deneylerinde tepki kabiliyeti eşiğinin etkilerini gidermek için ilâve yükler hafif bir çarpma yapmak
suretiyle konulmalõdõr.
33
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
6.2.1.3 - Yazma
Yazma tertibatõ varsa, bu sürgü kolu veya sürme ağõrlõklarõn veya kütle değiştirme mekanizmasõnõn sadece
tam sayõlõ skala bölmelerine tekabül eden konumlarõnda mümkün olmalõdõr. Erişilebilir sürme ağõrlõk veya
kollarõn dõşõnda yazma, sadece denge gösterge bileşeni, en fazla yarõm skala bölüntüsü içinde veya referans
konumunda ise mümkün olmalõdõr.
Sürme ağõrlõklarda, tesadüfî olarak yabancõ cisimlerin birikimine sebep olacak gözenekler bulunmamalõdõr.
Sürme ağõrlõklarõn ve tali kollarõn yer değiştirmesi belirli bir kuvveti gerektirmelidir.
Halka doğrudan satõşlar için amaçlanmõş bir tartõ aletinde, ağõrlõk kefesinin kõvrõk kenarõnõn yüksekliği, kefenin
en büyük boyutunun 1/10’undan fazla olmamalõdõr. Bu yükseklik her halükarda 25 mm’den fazla olamaz.
34
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
6.3.2.2 - Bõçaklar
Bõçaklar, kaldõraç kollarõnõn oranlarõndaki değişmezliği sağlayacak şekilde, kaldõraca monte edilmelidir.
Bunlar kaynakla veya lehimle birleştirilmiş olmamalõdõr.
6.3.2.3 - Yataklar
Yataklar, mesnetlerine veya taşõyõcõlarõna kaynak veya lehimle birleştirilmemelidir.
Orantõ plâtformlu bir tartõ aletinin ve sürme ağõrlõklõ tartõ aletlerinin yataklarõnõn, mesnetleri veya taşõyõcõlarõ
içinde her yönde salõnõm yapabilmesi mümkün olmalõdõr. Bu gibi tartõ aletlerinde, bağlantõ sökülmesini
önleyici tertibatlar, adõ geçen bağlantõlarõn sökülmesini önlemelidir.
Sürtünme plâkasõ, bõçağa temas noktasõndan geçen bir düzleme sahip olmalõ ve bu düzlem, bõçak ve yatak
arasõndaki temas doğrusuna dikey olmalõdõr. Sürtünme levhasõ yataklara ve yatak mesnetlerine kaynatõlmõş
veya lehimlenmiş olmamalõdõr.
6.3.3 - Sertlik
Bõçaklarõn, yataklarõn, sürtünme plâkalarõnõn, iç kollarõn, iç kollarõn mesnet ve bağlantõlarõnõn temas eden
kõsõmlarõ en az 58 Rockwell c sertliğinde olmalõdõr.
35
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Halka şeklindeki yataklarõn delikleri, bõçak kesitinin en büyük ölçüsünün en az 1.5 katõna eşit bir çapta
olmalõdõr.
6.6.2.2 - Taksimatlandõrma
Taksimatlandõrma sõfõrdan en büyük kapasiteye kadar yapõlmalõdõr.
36
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Çift kollu tartõ aleti, basit kollu tartõ aletinde elde edilen mekanizma kararlõlõğõna sahip olmalõdõr.
ŞEKİL 6
dk
ik ≥ . 0,05 mm olmalõdõr.
e
Ancak ik ≥ 2 mm olmalõdõr.
Bu oran kol üzerinde plâtforma yakõn bir konumda okunabilir ve kalõcõ bir şekilde 1:10, 1:100 veya 1/10,
1/100 şeklinde gösterilmelidir.
38
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
− 4.16’ya göre gerekli ise “halka doğrudan satõşlar için kullanõlmaz” yazõsõ.
Bu işaretler, ya tartõ aletine tespit edilmiş bir tanõtma plâkasõnda veya tartõ aletinin bir kõsmõnõn üzerinde,
açõkça görülebilir bir yerde gruplandõrõlmõş olmalõdõrlar.
Max…….
Min…….
e = …… ve
d ≠ e ise d = ……
işaretleri, önceden konulmamõşlarsa sonuç göstericisinin yakõnõnda gösterilmelidirler.
Tahribatsõz olarak yeniden çõkarõlabiliyorsa, tanõtma Plâkasõnõn mühürlenmesi mümkün olmalõdõr. Veri
Plâkasõ damgalanabilirse, buna bir kontrol işareti uygulamak mümkün olmalõdõr.
Çok bölüntülü Birden çok tartõm aralõklõ Farklõ sõnõflarda birden çok
bir tartõ aleti için tartõ aleti için (W 1, W 2) tartõm aralõklõ tartõ aleti için
W1 W2 W1 W2
II III
Max 2 / 5 / 15 kg Max 20 kg 100 kg Max 1000 g 5000 g
Min 20 g Min 200 g 1 kg Min 1 g 40 g
e= 1/2/5g e = 10 g 50 g e ) 0,1 g 2g
d = 0,02 g 2g
b) Boyutlar
Tanõtõm plâkalarõ alt alta sõralanmõş ise (Meselâ bir çok ayrõ tertibat ihtiva eden bir tartõ aletinde olduğu gibi),
bunlar aynõ genişlikte olmalõdõr. Bu ortak genişlik 80 mm olarak tespit edilmiştir.
c) Tespit Etme
Plâka, perçin veya vidalarla tespit edilmelidir. Perçinlerden birisi bakõr (kõrmõzõ bakõr) veya benzeri kalitede
olduğu bilinen bir malzemeden olmalõdõrlar.
15) Dipnot 2
39
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Vidalardan birinin başõnõ, sökülemeyen bir düzenek içine konulmuş bir kurşun başlõk vasõtasõyla emniyet
altõna almak mümkün olmalõdõr. Perçin başõnõn veya kurşun başlõğõn çapõ, 4 mm çapõnda bir damganõn
vurulmasõna uygun olmalõdõr.
Yerinden çõkarõldõğõ zaman tahrip olmasõ şartõyla, tanõtma plâkasõ yapõştõrõlmõş veya çõkarma şeklinde olabilir.
d) Harflerin Boyutlarõ
Büyük harflerin yüksekliği en az 2 mm olmalõdõr.
İmalâtçõnõn kompleks bir tartõ aleti imâl etmesi halinde veya basit ya da kompleks bir tartõ aletinin birden çok
imalâtçõ tarafõndan üretilmiş olmasõ halinde, aşağõdaki ek hükümler uygulanmalõdõr;
7.1.4.1 - Birden Çok Yük Taşõyõcõlõ ve Yük Tartõm Tertibatlõ Tartõ Aleti
Bir veya daha çok yük taşõyõcõsõna bağlanmõş veya bağlanablir her bir yük tartõm tertibatõ, aşağõda belirtilen
ilgili tanõtõcõ işaretleri taşõmalõdõr.
− tanõmlama işareti,
− en büyük kapasite,
− en küçük kapasite,
− muayene sabiti
ve gerektiğinde en büyük emniyet yükü ve en büyük artõrmalõ dara etkisi.
Bu yer;
− üzerinde bulunduğu parçanõn, işaretlere hasar vermeden tartõ aletinden çõkarõlamayacağõ,
− tartõ aletinin metrolojik karakteristiğini değiştirmeden, doğrulama işaretinin kolaylõkla uygulanabileceği,
− tartõ aleti çalõşõr halde iken, hareket etmesine gerek olmadan görülebilecek bir yer olmalõdõr.
7.2.2 - Montaj
7.2.1’de bahsedilen doğrulama işaretini taşõmasõ gereken bir tartõ aleti, 7.2.1’de şartlarõ belirtilen yerde bir
doğrulama işareti taşõyõcõsõna sahip olmalõdõr. Bu taşõyõcõ aşağõdaki şartlara uygun olarak doğrulama
işaretinin muhafazasõnõ sağlamalõdõr:
a) İşaret bir damga ile yapõlõyorsa, bu taşõyõcõ, tartõ aletine tespit edilmiş veya tartõ aleti üzerine açlõan bir
oyuk içine yerleştirilmiş kurşun veya benzeri kalitede herhangi bir malzemeden mamül bir şerit olabilir.
b) İşaret, kendiliğinden yapõşan tipte ise, bu işaretin uygulanmasõ için tartõ aletinde uygun bir yer
bulunmalõdõr.
7.3 - EK İŞARETLER
Özel kullanõma göre veya belirli özel karakteristikleri için tartõ aletlerine ek bilgiler konulabilir.
8 - BELGELENDİRME PROSEDÜRÜ
8.1 - TİP İNCELEMESİ
Tartõ aleti Ek A’daki ve uygulanabiliyorsa Ek B’deki deney prosedürlerine sunulmalõdõr. Tartõ aletinin bütün
olarak denenmesi mümkün değilse, deneyler, yetkili mercii ve başvuru sahibinin mutabakatõyla;
− Simüle edilmiş bir yapõ üzerinde,
− Modüller veya ana parçalar üzerinde ayrõ olarak yapõlabilir.
Bu özellikle aşağõdaki durumlarla ilgilidir;
40
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Tartõ aletinin kullanõm yeri ve kullanõm şartlarõ biliniyorsa, bunlarõn uygun olup olmadõğõna dikkat edilmelidir.
8.2.2 - Deneyler
Deneyler aşağõdaki şartlara uygunluğu doğrulamak için yapõlmalõdõr;
− 3.5.1, 3.5.3.3 ve 3.5.3.4 : Gösterge hatalarõ (A.4.4’den A.4.6’ya kadar). Bununla birlikte normal olarak 5
yük kademesi yeterlidir.
− 4.6.2 ve 4.7.3 : Dara tertibatõ ve sõfõr ayar tertibatõnõn doğruluğu (A.4.2.3’den A.4.6.2’ye kadar).
− 3.6.1 : Tekrarlanabilirlik (A.4.10, ancak normal olarak sõnõf III ve IIII için 3 tartõmdan, sõnõf I ve II için 6
tartõmdan fazlasõ gerekli değildir).
− 3.6.2 : Eksantrik yükleme (A.4.7)
− 3.8 : Tepki kabiliyeti (A.4.8)
Meselâ, şüpheli sonuçlar veya özel tasarõmlar gibi özel durumlarda diğer deneyler yapõlabilir.
41
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
EK A
(Hüküm İfade Eden)
A.4.1.2 - Sõcaklõk
Başkaca belirtilmedikçe, deneyler sabit çevre sõcaklõğõnda, genellikle de oda sõcaklõğõnda yapõlmalõdõr.
Deney süresince kaydedilen uç sõcaklõk değerleri arasõndaki farkõn tartõ aletinin verilen sõcaklõk aralõğõnõn
beşte birini geçmemesi kararlõ sõcaklõk olarak kabul edilir. Bununla birlikte, bu farkõn 5°C’den fazla olmamasõ
(sürünme deneylerinde 2°C) ve saat başõna değişimin 5°C’den fazla olmadõğõ durumlarda sõcaklõk kararlõ
olarak kabul edilir.
Otomatik sõfõr ayarõ veya sõfõr takibinin devrede (veya devre dõşõ) olmasõnõn zorunlu olduğu belirli deneylerde,
bu husus deney açõklamalarõnda yer almalõdõr.
42
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Modüllerin deneyinde simülâtör kullanõlõyorsa, simülâtörün kararlõlõğõ ve tekrarlanabilirliği, tartõ aleti standard
ağõrlõklarla deneniyormuş gibi aynõ doğruluk sõnõfõndaki modülün performansõnõn belirlenmesini mümkün
kõlmalõdõr. Burada modül için geçerli olan izin verilen en büyük hata göz önünde tutulmalõdõr. Simülâtörün
kullanõmõ, değerlendirme raporuna not edilmeli ve izlenebilirliğine atõfta bulunulmalõdõr.
Sõnõf I tartõ aletleri, uygulanabiliyorsa kullanma kõlavuzu hükümlerine göre her bir deneyden önce
ayarlanmalõdõr.
A.4.1.9 - Toparlanma
Tartõ aletinin her bir deneyden sonra, müteakip deneyden önce yeterince toparlanmasõna müsaade
edilmelidir.
A.4.1.10 - Ön Yükleme
A.5.2 ve A.5.3.2’deki deneyler haricinde, tartõ aletine her bir tartõm deneyinden önce bir defaya mahsus
max’a veya verilmişse Lim’e kadar ön yükleme yapõlmalõdõr.
Yük hücresi ayrõ olarak deneniyorsa, ön yükleme OIML - R60 direktifine uygun olarak yapõlmalõdõr.
Tartõ aleti üzerindeki herhangi bir yük kaldõrõlõp, tartõ aleti sõfõra ayarlanõr. Sonra yük taşõyõcõyõ (Plâtform) tartõ
aletinden çõkarõlõr. Bu noktada tartõ aleti, şalteri kapatõp tekrar açtõktan sonra tekrar sõfõra ayarlanabiliyorsa,
yük taşõyõcõnõn kütlesi başlangõç sõfõr ayar aralõğõnõn negatif kõsmõ olarak kullanõlõr.
Yük taşõyõcõnõn çõkarõlmasõyla, tartõ aleti tekrar sõfõra ayarlanamõyorsa, kefenin herhangi bir canlõ kõsmõna
(meselâ yük taşõyõcõnõn üzerine oturduğu kõsõmlar gibi) tartõ aleti tekrar sõfõrõ gösterinceye kadar ağõrlõklar
ilâve edilir.
Sonra ağõrlõklar kaldõrõlõr ve her ağõrlõk kaldõrõldõktan sonra anahtar kapatõlõp tekrar açõlõr. Anahtarõ kapatõp
açmak suretiyle, tartõ aletinin halen tekrar sõfõra ayarlanmasõnõ temin eden, tartõ aleti üzerinden alõnan en
büyük yük, başlangõç sõfõr ayar aralõğõnõn negatif kõsmõdõr.
Başlangõç sõfõr ayar aralõğõ, pozitif ve negatif kõsõmlarõn toplamõdõr. Yük taşõyõcõ kolayca çõkarõlamõyorsa,
başlangõç sõfõr ayar aralõğõnõn sadece pozitif kõsmõ dikkate alõnmalõdõr.
Ağõrlõklar küçük miktarlarda kaldõrõlõr ve her bir ağõrlõk alõndõktan sonra, tartõ aletinin otomatik olarak tekrar
sõfõra ayarlanõp ayarlanmadõğõnõn görülebilmesi amacõyla, otomatik sõfõr ayar tertibatõnõn çalõşmasõ için yeterli
süre tanõnõr.
Tartõ aletinin otomatik olarak yeniden ayarlanmasõnõ sağlayan, tartõ aleti üzerinden alõnan en büyük yük
otomatik sõfõr ayar aralõğõdõr.
Yük taşõyõcõ kolayca çõkarõlamõyorsa, tartõ aletini sõfõra ayarlamak için uygulanacak pratik yaklaşõm, tartõ
aletine ağõrlõklar ilâve etmek ve varsa başka bir sõfõr ayar tertibatõ kullanmak olabilir.
Sonra ağõrlõklar alõnõp, otomatik sõfõr ayarõnõn tartõ aletini halen sõfõra ayarlayõp ayarlamadõğõna dikkat edilir.
Tartõ aletini halen yeniden sõfõra ayarlayabilen, tartõ aleti üzerinden alõnan en büyük yük sõfõr ayar aralõğõdõr.
Ağõrlõklarla yapõlan yüklemenin ve yüklerin kaldõrõlmasõnõn, tedricen artan veya tedricen azalan şekilde
yapõldõğõ not edilmelidir.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayarõ veya sõfõr takip tertibatõyla teçhiz edilmişse, bu tertibatlar sõcaklõk deneyi hariç
diğer deneylerde devrede olabilir. Sõfõr noktasõndaki hata A.4.2.3.2’ye göre tayin edilir.
44
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Belli bir (L) yükünde gösterilen (I) değeri not edilir. Meselâ 1/10 e değerindeki ilâve ağõrlõklar, tartõ aletinin
Göstergesi açõkça 1 bölüntü değeri kadar (I + e) artõncaya kadar sõrayla konulur. Yuvarlatma öncesi yük
taşõyõcõ üzerine konulan ∆L ilâve yükünün verdiği (P) gösterge değeri aşağõdaki formül kullanõlarak bulunur:
P = I + ½ e - ∆L
E =P - L = I + ½ e - ∆L - L’dir.
Yuvarlatma öncesi düzeltilmiş hata;
Ec = E - Eo ≤ IVH’dir.
Burada Eo, sõfirda veya sõfõra yakõn (Meselâ 10 e) bir yükde hesaplanan hatadõr.
Örnek : Bölüntü değeri e, 5 g olan bir tartõ aleti 1 kg’la yükleniyor ve böylece 1000 g’õ gösteriyor. 0,5 g’lõk
ilâve yükler birer birer konulduktan sonra 1,5 g’lõk ilâve yükle gösterge 1005 g’a geliyor. Bu gözlemler
yukarõdaki formüle yerleştirildiğinde;
Sõfõrda gösterge değişim noktasõndaki hata yukarõdaki gibi hesaplanarak Eo = +0,5 g bulunmuş olsaydõ,
düzeltilmiş hata;
A.4.2.3 ve A.4.11.1’deki deneylerde hata, söz konusu toleranslar içinde yeterli doğrulukta tayin edilmelidir.
NOT - Yukarõdaki açõklama ve formüller çok bölüntülü tartõ aletleri için de geçerlidir.
Sõfõrdan, standard ağõrlõğõn en büyük kõsmõna kadar olan deney yükleri uygulanõr.
Hata tayin edilir (A.4.4.3) ve sonra ağõrlõklar, gösterge yüksüz duruma gelinceye kadar veya sõfõr takip
tertibatlõ tartõ aletlerinde gösterge takriben 10 e değerine erişinceye kadar kaldõrõlõr.
İkame malzeme ile önceki ağõrlõklar, hatanõn tayin edildiği aynõ değişim noktasõna ulaşõncaya kadar ikame
edilir. Yukarõdaki işlem tartõ aletinin en büyük kapasitesine ulaşõlõncaya kadar tekrar edilir.
Ters sõrayla yük, sõfõra kadar geri alõnõr. Yanî ağõrlõklar uzaklaştõrõlõr ve değişim noktalarõ tayin edilir. Ağõrlõklar
yeniden konulur ve aynõ değişim noktasõna gelinceye kadar ikame malzeme kaldõrõlõr. Bu işlem, yüksüz
durumdaki Göstergeye kadar tekrar edilir.
45
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
A.4.6 - Dara
Tartõ aleti, artõrmalõ bir dara tertibatõ ile donatõlmõşsa, tartõm deneylerinden birisi, en büyük artõrmalõ dara
etkisine yakõn bir dara değeri ile yapõlmalõdõr.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatlarõyla donatõlmõşsa, sõfõr noktasõndaki hatanõn
A.4.2.3.2’ye göre tayin edilmesi şartõyla, bu tertibatlar deney esnasõnda devrede olabilir.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõyla donatõlmõşsa, bunlar aşağõdaki deneyler süresince
devrede olmamalõdõrlar.
A.4.7.1 - Dört’den Fazla Destek Noktasõ Olmayan Yük Taşõyõcõsõna Sahip Tartõ Aleti
Yük taşõyõcõ yüzeyinin yaklaşõk ¼’üne eşit 4 bölge (Şekil A.1’deki veya benzer krokilerdeki gibi) sõrasõyla
yüklenmelidir.
ŞEKİL A.1
A.4.7.2 - Dört’den Fazla Destek Noktasõ Bulunan Yük Taşõyõcõsõna Sahip Tartõ Aleti
“n” destek noktasõ sayõsõ olmak üzere, yük her bir mesnede, yük taşõyõcõ yüzey alanõnõn 1/n kesir
büyüklüğüyle aynõ oranda bir alan üzerine uygulanmalõdõr.
İki destek noktasõnõn, deney yükünün yukarõda belirtildiği gibi dağõtõlmasõna imkân vermeyecek kadar
birbirlerine çok yakõn olmasõ halinde, yük iki katõna çõkartõlmalõ ve iki destek noktasõnõ birleştiren eksenin her
iki tarafõna dağõtõlmalõdõr.
46
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Başlangõçtaki gösterge I = 200 g’dõr. Gösterge I - d = 190 g’a değişinceye kadar ilâve ağõrlõklar geri alõnõr.
1/10 d = 1 g ve 1,4 d = 14 g ağõrlõk ilâve edilir. Bu durumda gösterge I + d = 210 g olmalõdõr.
47
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Okumalar, tartõ aleti yüklendiğinde ve tartõmlar arasõnda yüksüz durumda sükunette iken alõnmalõdõr.
Tartõmlar arasõnda bir sõfõr sapmasõ olduğu durumlarda, tartõ aleti sõfõrdaki hata belirlenmeksizin yeniden
sõfõra ayarlanmalõdõr. Gerçek sõfõr konumunun tartõmlar arasõnda belirlenmesine lüzum yoktur.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõ ile donatõlmõş ise, bunlar deney süresince devrede
olmalõdõr.
A.4.11 - Göstergenin Zamanla Değişimi (Sadece Sõnõf II, III ve IIII Tartõ Aletleri İçin)
Gösterge ilk 30 dakika içinde 0,5 e’den az ve 15’inci ve 30’uncu dakikalar arasõnda 0,2 e’den az değişirse
deneye son verilebilir.
Çok aralõklõ tartõ aletlerinde gösterge kararlõ duruma geldikten sonraki 5 dakika süresince, sõfõr Göstergesi
okunmaya devam edilir.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar ve sõfõr takip tertibatõ ile donatõlmõşsa, bunlar devrede olmamalõdõr.
A.4.12 - Denge Kararlõlõk Deneyi (Yazõcõ ve/veya Veri Toplama Tertibatlõ Tartõ Aletleri) (4.4.5, 4.4.6)
Tartõ aleti Max’õn % 50’sine kadar yüklenir. Denge elle bozulur ve mümkün olduğu kadar çabuk yazma ve
veri depolama için komut verilir. Yazmadan 5 saniye sonra gösterilen değer okunur. Bu deney 5 defa yapõlõr.
A.5.1 - Eğme
Tartõ aleti uzunlamasõna öne ve arkaya ve çapraz olarak bir yandan diğer yana eğilir.
Aşağõdaki metinde, halka doğrudan satõşlar için amaçlanmõş sõnõf II tartõ aletleri sõnõf II* şeklinde ve halka
doğrudan satõşlar için amaçlanmamõş sõnõf II tartõ aletleri sõnõf II şeklinde belirtilmişlerdir.
A.5.1.1.1 ve A.5.1.1.2’de tanõmlanan (yüklü ve yüksüz) deneyler, uygulamada aşağõdaki gibi birleştirilebilir:
Referans konumdaki sõfõr ayarõndan sonra Gösterge, (yuvarlatma öncesi) yüksüz durumda ve iki deney
yükünde belirlenir. Sonra tartõ aleti üzerindeki yükler boşaltõlõr ve tartõ aleti eğilir (Yeni bir sõfõr ayarõ
yapõlmaksõzõn). Müteakiben yüksüz durumdaki ve iki deney yükündeki Göstergeler tayin edilir. Bu işlem
herbir eğme yönü için tekrar edilir.
Yüklü tartõ aleti üzerindeki eğimin etkisini belirlemek için, herbir eğimde elde edilen Gösterge, tartõ aletinin
yüklemeden önce gösterdiği sõfõrdan sapmaya göre düzeltilmelidir.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõyla donatõlmõşsa, bunlar devrede olmamalõdõr.
Tartõ aleti yüksüz durumda sõfõra ayarlanõr (Eğilmeden). Tartõ aleti boyuna 2 / 1000 değerinde veya seviye
göstergesinin sõnõr değerine kadar hangisi daha büyükse eğilir.
Sõfõr Göstergesi not edilir. Deney, tartõ aleti enine eğilerek tekrarlanõr.
Eğim 2 / 1000’den büyük değilse başka bir deneye gerek yoktur. Diğer durumlarda deney A.5.1.1.2’deki gibi
yapõlõr.
Sõnõf I tartõ aletlerinde, kullanma kõlavuzundaki şebeke bağlantõ süresiyle ilgili şartlara dikkat edilmelidir.
16) A.4.1.2
17) Ek B’deki ön not
49
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Tartõ aleti sõfõra ayarlanõr ve sonra uygulanabiliyorsa, öngörülen en yüksek ve en düşük sõcaklõklar 5°C kadar
değiştirilir. Kararlõlõktan sonra, sõfõrda gösterge hatasõ belirlenir (Sõnõf I tartõ aletlerinde). 1°C basõna veya
(diğer tartõ aletlerinde) 5°C başõna sõfõr Göstergesindeki değişme hesaplanõr. (Sõnf I için) 1°C başõna ve
(diğerleri için) 5°C başõna olan bu hatalarõn değişimleri, bu deneyle ilgili herhangi iki ardõşõk sõcaklõk için
hesaplanmalõdõr.
Bu deney (A.5.3.1) sõcaklõk deneyi ile birlikte, yapõlabilir. Doğrudan bir sonraki sõcaklõğa geçmeden hemen
önce ve o sõcaklõkta tartõ aleti kararlõ hale geldikten 2 saat sonra sõfõrdaki hatalar ayrõca tayin edilmelidir.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõ ile donatõlmõşsa, bunlar devrede olmamalõdõrlar.
Deney şiddeti:
Tartõ aleti üzerinde V değeri (Vmin, Vmax) şeklinde gerilim aralõğõ olarak verilmiş ise, deney Vmax + % 10 ve
Vmin - % 15 voltaj değişimlerinde yapõlõr.
NOT - Tartõ aleti 3 fazlõ enerji ile besleniyorsa, gerilim değişmeleri her bir faza sõrayla uygulanõr.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõyla donatõlmõşsa, bunlar deney esnasõnda devrede
olabilir. Bu durumda, sõfõr noktasõndaki hata A.4.2.3.2’ye göre tayin edilmelidir.
A.6 - DAYANIKLILIK DENEYİ (3.9.4.3) (Sadece Max ≤ 100 kg olan sõnõf II , III ve IIII tartõ aletlerine
uygulanabilir)
Dayanõklõlõk deneyi, diğer bütün deneylerden sonra yapõlmalõdõr.
Normal kullanõm şartlarõ altõnda, tartõ aleti yaklaşõk Max’õn % 50’sine eşit bir yükle bir çok defa yüklenip
boşaltõlõr. Yük 100000 defa uygulanmalõdõr. Uygulamanõn hõzõ ve sõklõğõ, yüklü ve yüksüz durumlarda tartõ
aletinin dengeye gelmesini sağlayacak değerde olmalõdõr. Uygulanan yükün kuvveti, normal yükleme
işleminde sağlanan kuvveti aşmamalõdõr.
Öz hatayõ bulmak için, dayanõklõlõk deneyine başlamadan önce A.4.4.1’deki prosedüre göre bir tartõm deneyi
yapõlmalõdõr. Tartõm deneyi, aşõnma ve yõrtõlma nedeniyle oluşan dayanõklõlõk hatasõnõ belirlemek için
yüklemelerin tamamlanmasõndan sonra da yapõlmalõdõr.
Tartõ aleti otomatik sõfõr ayar veya sõfõr takip tertibatõyla donatõlmõş ise, bunlar deney esnasõnda devrede
olabilir. Bu durumda, sõfõr noktasõndaki hata A.4.2.3.2’ye göre tayin edilmelidir.
50
ICS 17.100 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
17.060
ŞEKİL A.3 - A.5.3.2 ile Bağlantõlõ A.5.3.1 Deneyleri İçin Önerilen Deney Sõklõğõ
51
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
EK B
(Hüküm İfade Eden)
Giriş Notu : Bu ekde tanõmlanan, elektronik tartõ aletlerine özgü deneyler mümkün olduğu kadar, Avrupa
Elektroteknik Standardizasyon Komitesi (CENELEC) ve Uluslararasõ Elektroteknik komisyonu (IEC)
çalõşmalarõndan alõnmõştõr.
B.1 - DENEY ALTINDAKİ ELEKTRONİK TARTI ALETLERİ (DAE) İÇİN GENEL ŞARTLAR
DAE’ye, imalâtçõ tarafõndan tayin edilmiş õsõnma süresine eşit veya daha uzun bir süre enerji verilir ve deney
süresince DAE’nin beslemesine devam edilir.
Herbir deney öncesinde, DAE uygulamada mümkün olduğu kadar sõfõra ayarlanõr ve anlamlõ bir arõzanõn
gösterildiğinde yapõlan yeniden ayarlama hariç, deney süresince hiçbir zaman yeniden sõfõra ayarlanmaz.
Herhangi bir deney şartõndan ileri gelen yüksüz gösterge sapmasõ kaydedilmeli ve herhangi bir yük
Göstergesi, tartõm sonucunu elde etmek için buna uygun olarak düzeltilmelidir.
B.2.2 - Islak Isõ, Kararlõ Durum (e’nin 1 g’dan az olduğu sõnõf I veya sõnõf II tartõ aletlerine
uygulanamaz)
Deney prosedürünün özeti:
18)
Deney DAE’nin sabit sõcaklõk ve sabit bağõl nem şartlarõna tâbi tutulmasõndan oluşur. DAE, en az 5 farklõ
deney yükünde (veya simüle edilmiş yüklerde);
− Referans sõcaklõkta, (20°C veya 20°C bu aralõğõn dõşõnda ise, sõcaklõk aralõğõnõn ortalama değeri) ve
şartlandõrmadan sonra % 50 bağõl nemde,
− Madde 3.9.2’de belirtilen aralõğõn üst sõcaklõğõnda ve % 85 bağõl nemde; sõcaklõk ve nemin kararlõlõğõnõ
müteakip 2 gün süreyle
− Referans sõcaklõkta ve % 50 bağõl nemde denenmelidir.
DAE, sabit çevre şartlarõnda dengelenir. a.a. şebeke geriliminin genliğini, bir veya daha çok yarõ dalgada
(sõfõrdaki geçişlerde) düşürmeye elverişli bir deney jeneratörü kullanõlõr. Deney jeneratörü DAE’ye
bağlanmadan önce ayarlanmalõdõr. Şebeke gerilim azaltma işlemleri en az 10 saniyelik zaman aralõklarõyla
10 defa tekrar edilmelidir.
18) A.4.1.2
Deney şiddeti:
52
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Azalma % 100 % 50
Yarõ dalga sayõsõ 1 2
B.3.2 - Patlamalar
Deney, DAE’nin, gerilim uçlarõndaki belirli patlamalara tâbi tutulmasõndan oluşur.
Deney;
− Güç şebeke hattõna,
− Gerektiğinde giriş/çõkõş devrelerine ve veri iletim hatlarõna ayrõ olarak uygulanõr.
Deney şiddeti;
Seviye 2 (IEC 801-4 (1988), No. 5)
Kontak boşalma metotu uygulanamõyorsa, doğrudan boşalma için hava boşalma metotu kullanõlmalõdõr.
Her bir deneyden önce DAE, sabit çevre şartlarõ altõnda dengelenir.
Deney şiddeti;
Seviye 3 (IEC 801-2 (1991), No.5)
d.a. gerilimi; Kontak boşalma için 6 kV (dahil)’a kadar ve hava boşalmasõ için 8 kV (dahil)’a kadar.
53
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Bozulmadan dolayõ oluşan ağõrlõk Göstergesi ile, bozulma olmaksõzõn oluşan gösterge arasõndaki fark e’den
fazla olmamalõ veya tartõ aleti anlamlõ arõzayõ tespit ederek buna tepki Göstergelidir.
Her bir deneyden önce, DAE sabit çevre şartlarõ altõnda dengelenir.
DAE, deney şiddeti seviyesinde belirtilen güçte ve özellikte elektromanyetik alana maruz bõrakõlõr.
Performans deneyleri, sõcaklõk deneylerini ve uygulanabiliyorsa õslak õsõ deneylerini kapsamalõdõr. Herhangi
bir dayanõklõlõk deneyini içermemelidir. Ek A ve Ek B’deki diğer performans deneyleri yapõlabilir.
DAE, 8 saat süren deney esnasõnda en az iki defa ana güç kaynağõndan veya pil veya aküden çõkarõlmalõdõr.
Çõkarma sayõsõ, imalâtçõ tarafõndan belirtilmiş ise veya onay merciinin takdirine göre, bu yönde bir
spesifikasyon yoksa artõrõlabilir.
Anahtar açõldõktan sonra en az 5 saat sonra mümkün olduğu kadar sabit çevre şartlarõnda DAE kararlõ
duruma gelmelidir. Bununla birlikte sõcaklõk ve õslak õsõ deneylerinden sonra en az 16 saat sonra kararlõ hale
gelmelidir.
Deney süresi:
28 gün veya performans deneyinin yapõlmasõ için gerekli olan süre, (hangisi daha kõsa ise) kadardõr.
Deney yükü: Max’a yakõn. Bu deney süresince aynõ deney ağõrlõklarõ kullanõlmalõdõr.
Ölçüm sayõsõ: En az 8
Deneyin seyri:
Mümkün olduğu kadar sabit çevre şartlarõnda, bütün faktörler kararlõ hale getirilir.
DAE, mümkün olduğu kadar sõfõra ayarlanõr. Otomatik sõfõr takibi devrede bõrakõlmalõ ve yerleştirilmiş
otomatik ölçü ayar tertibatõ devreye alõnmalõdõr.
54
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Deney ağõrlõğõ (ağõrlõklarõ) uygulanõr ve hata belirlenir. İlk ölçümde, ortalama hatayõ belirlemek için, sõfõrlama
ve yükleme acilen 4 defa tekrarlanõr. Sonuçlar belirlenen toleranslarõn dõşõna çõkmadõkça veya başlangõçtaki
ölçümün 5 okumasõ arasõndaki fark 0,1 e’den fazla olmadõkça müteakip ölçümler sadece 1 defa yapõlõr.
ve değişiklik ölçümler arasõndaki sõcaklõk, basõnç vb.’nin değişimlerinden kaynaklanan gerekli bütün
düzeltmeler yapõlõr.
Her bir deney yapõlmadan önce, DAE’nin tamamen toparlanmasõna imkân verilir.
Sonuçlar arasõndaki farklar, yukarõda belirtilen geçerli değişimlerin yarõsõndan fazla bir eğilim gösterdiğinde,
eğilim kayboluncaya veya kendiliğinden aksi istikamete gelinceye kadar veya hata izin verilen en büyük
değişimi geçinceye kadar deneye devam edilmelidir.
55
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
EK C
(Bilgi İçin)
GİRİŞ
Bu ek, IEC 801-3 2. Baskõ yayõnõ, doküman 65 A / 77 B (Sekreterya) 121 / 88 tasarõ 5 esas alõnarak
hazõrlanmõştõr. IEC 801-3 2. Baskõ yayõnlandõğõnda bu ek, onun yerini alacaktõr.
ÖN SÖZ
Uluslararasõ Elektroteknik Komisyonu (IEC), söz konusu dokümanõn halen incelenmekte olduğuna ve tadil
edilebileceğine dikkat çekmektedir.
C.1 - KAPSAM
Tasarõ 5’deki metin, bu standardla ilgili olmadõğõ için tekrar edilmemiştir.
C.3 - GENEL
Tasarõ 5’deki metin, bu standardla ilgili olmadõğõ için tekrar edilmemiştir.
C.4 - TARİFLER
Bu standardõn amaçladõğõ aşağõdaki tarifler IEC 50 (161)’dekilerle birlikte geçerlidir.
Yarõ çõnlamasõz odalarõn, döşeme dõşõndaki bütün yüzeyleri bu tür absorbe edici malzeme ile kaplanmõştõr.
C.4.3 - Anten
Bir sinyal kaynağõndan alõnan radyo frekans gücünü ortama yayan veya ulaşan bir elektromanyetik alanõ
yakalayarak bir elektrik sinyaline dönüştüren transdüser.
Dipol için buna uygun mesafe λ / 2 π’den daha büyük olan mesafedir. Burada λ yayõlan dalganõn dalga
boyudur.
56
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
NOT - Yakõn alanda yapõlan ölçümler için bileşke elektrik veya manyetik alanda yapõlan ölçüme göre “elektrik
alan şiddeti” veya “manyetik alan şiddeti” terimi kullanõlmalõdõr.
Yakõn alan bölgesindeki elektrik ve manyetik alan şiddeti ilişkisinin ve mesafesinin tahmin edilmesi, bu özel
konfigürasyona bağlõ olduğundan zor ve karmaşõktõr. Kompleks alanlarõn farklõ bileşenlerinin zaman ve
mekan fazõ ilişkisini tayin etmenin genellikle fizibil olmayacağõ gibi, aynõ şekilde alanõn güç akõ yoğunluğuda
tayin edilemez.
C.4.11 - İzotropik
Her yöndeki özelliklerin aynõ değere sahip olmasõ.
C.4.13 - Polarizasyon
Yayõlmõş bir alanõn, elektrik alan vektörünün yönünü belirlemek için kullanõlan terimdir.
Bunun amacõ, dõş çevre elektromanyetik alanlarõnõn sebep olacağõ performans azalmasõnõ ve dõş faaliyetlerin
girişiminin sebep olacağõ emisyonlarõ önlemektir.
C.4.17 - Süpürme
Bir frekans aralõğõ içinde sürekli veya küçük aralõklarla artan geçiş.
ÇİZELGE C.1
57
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Çizelge C.1 modüleli olmayan sinyal alan şiddetinin ayrõntõlarõnõ verir. Ekipman deneyi için bu taşõyõcõ, gerçek
tehlikeleri simüle etmek amacõyla 1 kHz frekanslõ sinüs dalga ile % 80 genlik modülâsyonuna tâbi
tutulmuştur. Deneyin nasõl yapõldõğõnõn ayrõntõlarõ C.8 bölümünde verilmiştir.
Sinyalleri almak için amaçlanmõş ekipmanlarõn harmoniklerinin sebep olduğu problemleri gidermek için,
alçak geçiş filtreleri (low - pass) veya band geçiş filtrelerinin kullanõmõ gerekli olabilir.
− Güç kuvvetlendiricisi: Sinyalleri kuvvetlendirmek ve gerekli alan seviyesi için anten girişini sağlamak için.
− Alan üretim antenleri;
Çift koni anten (Biconical): 26 MHz - 200 MHz.
Logaritmik - periyodik (Log - Periyodic): 200 MHz - 1000 MHz veya frekans şartlarõnõ sağlayabilecek,
lineer olarak polarize edilmiş diğer herhangi bir anten sistemi.
− Yaklaşõk 10 cm uzunluğunda dipollü, izotropik alan şiddetini izleme anteni; ön kuvvetlendirici veya opto -
elektronik parçalar kullanõlmõşsa, bunlara tekabül eden ölçülen alan şiddetine karşõ dayanõklõ olmalõdõr ve
ayrõca oda dõşõnda indikatöre bir fiber - optik bağlantõ olmalõdõr.
− Gereken alan şiddeti için lüzumlu güç seyivesini kayõt etmek ve deney seviyesinin üretimini kontrol etmek
için ilgili ekipman.
Tadil edilmiş yarõ çõnlamasõz odalarda farklõ sonuçlarõn oluşmasõ durumunda alõnan sonuçlar referans
değer kabul edilmelidir.
Oluşturulan alan şiddetini yeterince kontrol altõna almak için, mahfaza büyüklüğü deney altõndaki ekipman
büyüklüğüne uygun olmalõdõr.
Tercih edilen deney tertibatõ şekil C.2’de gösterildiği gibi tadil edilmiş yarõ çõnlamasõz odadõr. Bu tertibat,
absorblayõcõ döşenmiş ekranlõ oda, alan üretme ve izleme için ilgili ekranlõ odalar ve DAE’nin denenmesi için
gerekli ekipmanlardan oluşur.
Çõnlamasõz odalar düşük frekanslarda daha az etkindir. Düşük frekanslarda üretilen alan homojenliğinin
sağlanmasõna önem verilmelidir. Daha fazla kõlavuzluk bölüm C.A.2’de verilmiştir.
58
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Alan kalibrasyonunun amacõ, deney sonuçlarõnõn geçerliliğini sağlamak için deney numunesi boyunca alan
homojenliğinin yeterince sağlanmasõdõr. Uygulanabilir şekilde uygun alan uyarlõlõğõnõ (reproducibility)
sağlamanõn araçlarõ üzerinde dikkate değer tartõşmalar yapõlmõştõr.
Bu standard, üzerindeki değişikliklerin kabul edilebilir küçüklükte olduğu alanõn hipotetik düşey düzlemi
anlamõna gelen “homojen alan” kavramõnõ kullanõr. Bu homojen alan, DAE ve kablolarõ daha küçük bir yüzey
içinde aydõnlatõlamõyorsa 1,5 m x 1,5 m’dir. Deney prosedüründe DAE’nin ön yüzü bu düzlemle çakõşmalõdõr.
Referans toprak düzleminin yakõnõnda homojen bir alan oluşturmak mümkün olmadõğõ için, kalibreli alan bu
referans toprak düzleminin 0,8 m’den daha az olmayan yüksekliğinde oluşturulur ve DAE mümkün olduğu
kadar bu yükseklikte yerleştirilir.
Referans toprak düzlemine yakõn yerde denenmesi gereken veya 1,5 m x 1,5 m boyutundan daha geniş bir
düzleme sahip olan DAE’ler ve kablolarõ için deney şiddeti oluşturmak için; alan şiddetinin 0,8 m’nin altõnda
olduğu ve DAE’nin tam yükseklik ve genişliği kayõt edilmeli ve deney raporunda yazõlmalõdõr.
Yayõcõ anten, deney numunesinin, yayõlan alanõn demet genişliği içinde bütünüyle kalmasõnõ sağlayacak
yeterli bir mesafeye yerleştirilmelidir. Deney numunesinin yüzeyi 3 m x 3 m’den daha büyük ise, farklõ yayõlan
anten yerlerinde, bir seri deney süresince DAE’nin aydõnlanmasõna imkân verecek bir kalibrasyon gerekli
olacaktõr.
Deney numunesi, antenin 1 m’den daha yakõnõna yerleştirilmemelidir. DAE ve anten arasõnda tercih edilen
deney mesafesi en az 3 m’dir. Alan üretim anteninden, kullanõlan kalibreli alana olan deney mesafesi 3
m’den az ise, bu durum deney raporunda belirtilmelidir.
Oluşturulan alan şiddeti gerçek deneyden önce; alan sensörünün õşõma sistemine, deney altõndaki ekipman
gibi aynõ mesafeye ve aynõ yere konulmasõyla ve gerekli alan şiddeti görülünceye kadar, sinyal seviyesinin
õşõma sistemine uyarlanmasõ suretiyle kontrol edilmelidir. Belirlenen alanõ oluşturmak için yükselteç çõkõş
terminallerindeki gerekli gerilim veya güç izlenmeli ve kaydedilmelidir. Bu prosedür homojen bir alan
oluşturmak için, DAE’nin ön tarafõnda bulunan alan sensörünün diğer konumlarõnda da tekrar edilmelidir.
Homojenliğin kanõtlanmasõ için deney yapõlacak yer sayõsõ 0,5 m’lik aralõklar halinde 16’dõr. Kalibrasyon,
homojen alan için uygun boyuttaki bütün DAE’ler için geçerlidir. Ancak bu, periyodik olarak kontrol
edilmelidir.
Yüzölçümünün % 75’inden fazlasõ olarak belirlenen kõsõmdaki manyetik alan büyüklüğü, nominal değerin
toleransõ olan -0dB, +6dB’den daha fazla bir değişiklik göstermiyorsa (yanî ölçülen noktalardan 12 tanesi
toleranslar dahilinde ise) bu manyetik alan homojen kabul edilir.
Alan şiddetinin nominal değerin altõna düşmemesini sağlamak için, tolerans -0dB, +6dB olarak tespit
edilmiştir. +6dB’den fazla bir değişime izin verilmişse, DAE belirlenenden daha yüksek bir seviyede
denenmelidir. Uygulanabilir deney imkânlarõyla 6 dB, erişilebilen en küçük tolerans olarak kabul edilmiştir.
Deney için kalibreli alan oluşturmak amacõyla kullanõlan antenler ve kablolar deneyde de kullanõlmalõdõr. Aynõ
antenlerin ve kablolarõn kullanõlmasõndan dolayõ; kablo kayõplarõ ve alan üretim antenlerinin anten faktörleri
dikkate alõnmaz.
Üretim antenlerinin tam konumlarõ kaydedilmelidir. Küçük yer değiştirmeler bile alanõ önemli derecede
etkileyeceği için, aynõ yerleştirme deney için kullanõlmalõdõr.
59
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Masa üstünde ve zemin üstünde duran bileşenlerin, doğru bağõl konumlarõ korunmalõdõr.
DAE’ye giden ve ondan gelen kablo tesisatõnda, belirtilmemişse ekranlanmamõş paralel iletkenler
kullanõlmalõdõr.
3 m veya daha uzun kablolar için, DAE’den itibaren 3 m’lik bir bir uzunluk elektromanyetik alana maruz
bõrakõlõr. Kablolarõn sürekli olarak 3 m’den kõsa olmasõ durumunda, gerçek uzunluk kullanõlõr. 1 m’den uzun
olan kablolar, endüksiyon olmayacak şekilde 1 m’lik uzunlukta demetlenir.
Bundan sonra, kablo tesisatõnõ ekranlõ mahfaza dõşõndaki deney ekipmanõna bağlamak için, mümkün olan
yerde RF ferrit tüpleri kullanõlõr. Bu teknik aşõrõ deneyden kaçõnõlmasõna yardõmcõ olur (Şekil C.3).
Kullanõlan filtreleme sistemi, DAE’nin çalõşmasõnõ bozmamalõdõr. Kullanõlan metot deney raporunda
kaydedilmelidir.
Herhangi bir etkiye karşõ dayanõklõlõğõ en aza indirmek için kablolar, alanõn homojen yüzeyinin arka tarafõna
yerleştirilmelidir. Bu, bazõ araştõrmalarõ gerektirebilir. Fakat genellikle bu, gelen alan eksenindeki kablolarõn
doğrultusunda hizalandõrõlarak sağlanõr.
Bu araştõrmalar, yatay ve dikey alanlar için ayrõ ayrõ yapõlmalõdõr. Sonuçlarõn tekrar edilebilmesini sağlamak
için ekipman konumu ve yönelmesi ile kablonun tam bir açõklamasõ sonuçlarla birlikte verilmelidir.
Alan etkisine açõk bõrakõlmõş kablo tesisatõnõn sonuçlarõ, esasen normal kablo tesisatõnõ simüle eden bir
konfigürasyon içinde geçer. Bu, kablo tesisatõnõn DAE’nin bir tarafõnda çalõşmasõdõr. Sonra tesis talimatõnda
belirtildiği gibi yukarõ ve aşağõ doğru çalõşõr. Bu dikey / yatay düzenleme “en kötü durum şartlarõ”nõn
sağlanmasõna yardõmcõ olur.
Yalõtkan destek kullanõlmasõ, DAE’nin kazara topraklanmasõnõ ve alanõn bozulmasõnõ önler. Alanõn
bozulmamasõnõ sağlamak için, metalik bir yapõ üzerine yalõtõm kaplamasõ yapmaktan ziyade, desteğin
tamamen yalõtkan bir malzemeden olmasõ gerekir.
Verici anten, kalibrasyon için kullanõlan tam konumda, DAE’nin önünden itibaren en az 1 m mesafede yer
almalõdõr.
Bu mesafe, bikonik antenin merkezinden veya logaritmik - periyodik antenin tepe noktasõndan itibaren
alõnmalõdõr.
Özel bir topraklama gerekli değildir. Deney numunesini desteklemek için bir araç gerekli olduğunda, bu metal
olmayan yalõtkan bir malzemeden yapõlmalõdõr. Bununla birlikte ekipman mahfazasõnõn topraklanmasõ
imalâtçõnõn tesis direktiflerine uygun olmalõdõr.
Bir DAE, zemin üstü veya masa üstü bileşenlerden meydana geliyorsa, birbirlerine göre doğru
yerleştirilmelidir.
Bu bölümde tarif edilen deney prosedürleri tadil edilmiş yarõ çõnlamasõz odada bikonik ve logaritmik periyodik
antenlerin kullanõmõ içindir. Alternatif deney prosedürleri hakkõndaki kõlavuzluk Bölüm C.A.3’de verilmiştir.
Denenecek ekipman, çõnlamasõz oda içinde uygun bir yalõtkan destek üzerinde yer almalõdõr.,
60
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Masa üstü kullanõm için amaçlanmõş ekipman, 0,8 m yüksekliğinde yalõtkan bir masa üzerine
yerleştirilmelidir. Zemin üstü ekipmanda, 0,8 m yüksekliğinde bir plâtform üzerinde durabiliyorsa böyle
yerleştirilmelidir.
Zemin üstü ekipman çok büyük veya ağõr, ya da 0,8 m yükseklikte bir plâtform üzerine yerleştirilmesi bir
emniyet rizokosu oluşturuyorsa, bu 0,1 m yüksekliğindeki bir plâtform üzerine yerleştirilebilir. Standard deney
metotuna göre farklõlõk arzeden bu durum deney raporuna kaydedilmelidir. Şekil C.4.
Ekipman daha sonra tesisat talimatõna uygun olarak güç kaynağõna ve sinyal iletkenlerine bağlanõr.
Her bir anten konumu vasõtasõyla üretilen polarizasyonu, antenin bir defa yatay ve bir defada dikey
konumlandõrõlmasõyla her bir konumda 2 defa deney yapõlmasõnõ gerektirir.
Deney esnasõnda DAE’nin bütün fonksiyonlarõnda çalõştõrõlmasõna her türlü gayret gösterilmelidir ve
suseptibilite için bütün çalõşma motlarõ tamamen araştõrõlmalõdõr.
Deneyler bir plâna göre yapõlmalõdõr ve bu deney planõ deney raporunda yer almalõdõr.
Deney plânõnõn bazõ yönlerini tespit etmek için bir takõm ön deneylerin yapõlmasõ gerekli olabilir.
Deney dokümantasyonu; deney şartlarõnõ, kalibrasyon durumunu ve deney sonuçlarõnõ ihtiva etmelidir.
RF sinyal seviyesini ayarlamak veya antenler veya osilâtörü gerektiği kadar açõp - kapamak (switch) için, 1
kHz sinüs dalga ile % 80 genlik modülâsyonu yapõlmõş sinyal ile, kalibrasyon prosesi esnasõnda oluşturulan
-3
güç seviyesi kullanõlarak frekans aralõğõ 26 MHz’den 1000 MHz’e süpürülmüştür. Süpürme hõzõ 1,5 x 10
dekad / s’yi geçmemelidir. Frekans aralõğõ kademeli olarak süpürüldüğünde, kademe büyüklüğü, temel
frekansõn % 1’inden fazla olmamalõdõr. Her bir frekansta bekleme süresi, DAE’nin fonksiyonlarõnõ
tamamlamasõna yetecek ve tepki verebileceği gerekli süreden az olmamalõdõr. Duyarlõ frekanslar, meselâ
kilitleme frekansõ / frekanslarõ ve ilgili baskõn frekanslarõn harmonikleri ayrõ ayrõ analiz edilmelidir.
61
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
62
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
NOT - Duvarlardaki ve döşemedeki yansõtmazlõk malzemesi şeklin netliği için burada gösterilmemiştir.
63
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Absorplayõcõ şerit
veya güç kablosu
filtresi (topraklanmõş)
ŞEKİL C.3 - Zeminden İtibaren 0,8 m’lik Kaide Üzerine Konulabilen Zemin Üstü Ekipman İçin Deney
Tertibatõ
64
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
ŞEKİL C.4 - Zeminden İtibaren 0,8 m’lik Kaide Üzerine Konulamayan Zemin Üstü Ekipman İçin Deney
Tertibatõ
65
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
Aşağõdaki CA1 - CA5 bölümleri, IEC yayõnõ 801-3, 2. Baskõ doküman 65 A / 77 B (Sekreterya) 121 / 88,
tasarõ 5’den alõnan ek bilgileri içerir.
Bu antenlerin kompakt büyüklüğü, yansõmasõz odalar gibi sõnõrlanmõş alanlarda kullanõm için, yakõnlõk
etkilerini en aza indirmesi açõsõndan idealdir. Tipik boyutlar; genişlik 1430 mm, derinlik 810 mm ve çap 530
mm’dir.
NOT - Alanlarõn üretimi için anten seçiminde, balun’un gerekli gücün üstesinden gelebileceği sağlanmõş
olmalõdõr.
Bu kaplamanõn amacõ, yansõmalarõn oda içine geri dönmesini engellemek için RF enerjisini absorbe etmektir.
Bu çeşit yansõmalar, doğrudan yayõlan alanla karmaşõk bir yol içinde girişim yaparak, üretilmiş alan
yoğunluğunda, her ikisi de yer ve zamana bağlõ olarak değişen tepe ve karõn noktalarõ meydana getirebilir.
Absorplayõcõ malzemenin yansõma kaybõ genellikle, gelen dalganõn frekansõna ve normale göre geliş açõsõna
bağlõdõr. Kayõp (absorblama) tipik olarak 90°’lik geliş açõsõnda en büyüktür ve geliş açõsõ arttõkça kayõp azalõr.
Yansõmalarõ kesmek ve absorblamayõ artõrmak için, absorplayõcõ malzeme genellikle kama veya koni
şeklindedir.
100 MHz üzerindeki frekanslarda, dikey (Normal) gelişler için 10 dB yansõma kaybõ genellikle tatmin edici
kabul edilir.
80 - 100 MHz’in altõndaki tipik frekanslarda absorplayõcõlar daha az etkin olurlar ve bu sebepten homojen
alan oluşturulmasõna daha fazla özen gösterilmelidir.
Yarõ yansõmasõz odalar için ayrõca zemin üzerindeki ekstra RF absorplayõcõlarõ,bütün frekanslarda gerekli
olan alan homojenliğinin sağlanmasõna yardõmcõ olurlar. En iyi konumlarõ bulmak için bazõ denemeler
yapõlmalõdõr.
Ek absorplayõcõlar, antenden DAE’ye kadar olan aydõnlatma mesafesinde yer almamalõdõr ve deney
esnasõnda, kalibrasyon yapõldõğõ anda çalõştõğõ gibi aynõ yerde ve aynõ yönde konumlandõrõlmalõdõrlar.
Homojenlik, herhangi bir yansõmanõn simetrik olmayacağõ şekilde alan üretim anteninin, oda ekseni
doğrultusunda olmayacak şekilde yerleştirilmesiyle iyileştirileblir.
1) Balun: “Balance to unbalance transformer” ibaresinin rezonanslõ hat parçasõ anlamõna gelen kõsaltma.
2) VSWR: “Voltaj standing wave radio” kelimelerinin baş harfinden oluşan ve “Voltaj duran dalga oranõ”
anlamõna gelen kõsaltma.
66
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
TEM hücrelerinin üretilen alanõ kuşatma gibi bir avantajõ vardõr. Bununla birlikte tipik olarak d.a - 200 MHz
frekans aralõğõnda, sadece daha küçük DAE’leri bulundurabilir. Bazõ tasarõmlar 1 m x 1 m x 0,5 m
boyutundaki DAE’yi d.a - 5 QHz frekans aralõğõ ile deneyebilir.
Yatay ve düşey polarizasyonu denemek için DAE, paralel ve şerit hatlarda olduğu gibi TEM hücreleri içinde
döndürülmelidir.
Paralel şerit hatlar ve TEM hücreleri sadece; alan homojenliği şartlarõ sağlanõyorsa ve DAE ile kablolar bu
standard şartlarõna uygun olarak yerleştirilebiliyorsa kullanõlabilir.
DAE, sadece birkaç yerde tesis edilecekse, o zaman lokal RF kaynağõnõn incelenmesi, karşõlaşõlacak
muhtemel alan şiddetlerinin hesaplanmasõnõ mümkün kõlar. Kaynaklarõn güçleri bilinmiyorsa, ilgili mahal /
mahallerde gerçek alan şiddetlerini ölçmek mümkün olabilir.
Değişik yerlerde çalõşmasõ amaçlanmõş ekipman için, aşağõdaki kõlavuzluk uygulanacak deney seviyesinin
seçiminde kullanõlabilir.
Aşağõdaki sõnõflar, Bölüm C.5’deki sõkõlõk seviyeleri ile ilgilidir. Bunlar, karşõlõk gelen seviyelerin seçimi için
genel kõlavuzluk olarak gözönünde tutulmuştur.
Sõnõf 1 : Düşük seviyeli elektromanyetik radyasyon ortamõ 1 km’den daha uzağa yerleştirilmiş mahallî radyo
televizyon istasyonlarõ için tipik seviyeler ve düşük güçlü verici alõcõlarõn tipik seviyeleri.
Sõnõf 2 : Orta seviyeli elektromanyetik radyasyon ortamõ. Düşük güçlü (1 W’dan daha az olan) taşõnabilir alõcõ
- vericiler. Ancak, DAE’ye yakõn kullanõmlarõ sõnõrlõdõr. Tipik ticarî ortam.
Sõnõf 3 : Şiddetli elektromanyetik radyasyon ortamõ DAE’ye nisbeten yakõn ancak 1 km’den daha yakõn
olmayacak şekilde kullanõlan taşõnabilir alõcõ -vericiler (2 W veya daha fazla güçte). Yüksek güçlü radyo yayõn
vericileri, ekipmanlarõn yakõnõndadõr ve ISM ekipmanlarõ yakõn bir yere konulabilir. Tipik sanayi ortamõ.
Sõnõf X : Açõk sõnõf. Seviye, imalâtçõ ve kullanõcõ arasõndaki mutabakata bağlõdõr veya imalâtçõnõn belirlediği
gibidir.
67
ICS 17.060 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
BİBLİYOGRAFYA
(1) IEC Publication 68-2-1 (1974): Basic environmental testing procedures, Part 2: Tests, Test
Ad:
Cold, for heat dissipating equipment under test (EUT), with
gradual
change of temperature.
IEC Publication 68-2-2 (1974): Basic environmental testing procedures, Part 2: Tests, Test
Bd: Dry
heat, for heat dissipating equipment under test (EUT), with
gradual change of temperature.
IEC Publication 68-3-1 (1974): Background information, Section 1: Cold and dry heat tests.
(2) IEC Publication 68-2-3 (1969): Basic environmental testing procedures, Part 2: Tests, Test
Ca:
Damp heat, steady sate.
(3) IEC Publication 801-4 (1988): Electromagnetic compatibility for industrial - process
measurement
and control equipment, Part 4: Electrical fast transient
requirements.
(4) IEC Publication 801-2 (1991) Electromagnetic compatibility for industrial - process measurement
and control equipment, Part 2: Electrostatic discharge
requirements.
(6) International Recommendation OIML R60 Edition 1991: Metrological regulation for load cells.
68
ICS 17.100 TÜRK STANDARDI TS EN 45501/Mart 1997
17.060
TADİL
TS EN 45501/Mart 1997 “TARTI ALETLERİ - OTOMATİK OLMAYAN - METROLOJİK
ÖZELLİKLER”
Standardõ Teknik Kurulumuzun 21 Mart 2000 Tarihli
Toplantõsõnda Aşağõdaki Şekilde Tadil edilmiştir.
ESKİ METİN
YENİ METİN
69