Ang Malaking Puso ni Pangulong Quezon

Sinasabing may isang binata na nagtatrabaho sa loob ng Malacañang noong

Nabubuhay pa ang Pangulong Quezon. Gawing-gawi ng pangulo ang maagang

Manaog sa lupa at kakausapin ang mga manggagawang naroroon. Isa sa mga

Naghuhukay ng lupa ang nilapitan niya at kinausap. Ito’y isang binata, na

Namumukod sa kanyangmga kasamahan sapagkatsila’y pawangmatanda na.

“Ano ang pangalan mo?”, ang tanong ng pangulo. Sumagot ang kinausap.

“Bakit ka nagtatrabaho rito? Hindi ka ba nag-aaral?” “Mahirap po ang aking mga

Magulang kaya napilitan po akong maghinto ng pag-aaral,” ang tugon ng binata.

“Huwag ka nang gumawa riyan,” ang sabi ng Pangulong Quezon. “Bibigyan kita ng

Ibang gawain at nang makapag-aral ka.” Gayon na lamang ang kagalakan sa puso ng

Binata.

Minsan naman nang ang pangulo raw ay nasa Zamboanga, ang mga

Nagtatanod ay nalingat at siya’y nakaahon sa pantalan nang hindi nalalaman. Tigas

Nilang kahahanap ay hindi makita ang Pangulong Quezon. Nang sila’y paroon sa
Pampang ay nakita nila ang pangulo na nakaupo sa isangmalaking bato at nakikipag-

Usap sa matanda ang Pangulong Quezon, kaya gayon na lamang ang pagdaing na