Bakhtin TORRE, N. MA PanPil Ang epiko ay ang absolutong nakaraan at hirarkikong nakaraan: ito ay bilang isang memorya na meron nang absolutong pangyayari at pagkakabuo sa isang lipunan.
SA PORMA NG EPIKO, MALAYO SA ISANG INDIBIDWAL ANG
PINAGPUPUYNAGING EPIKONG BAYANI, KAYA HINDI NIYA HAWAK ANG INDIBIDWAL NA PAG-UNLAD NIYA.
Ang nobela ay walang kasiguruhan sa kinabukasan at walang permanenteng
piangsimulan, bagkus ay kontemporanyo para sa susunod na salinlahi ng lipunan.
SA PORMA NG NOBELA, DINAMIKO ANG KARAKTER, HAWAK SA KAMAY NG
NAGBABASANG INDIBIDWAL ANG PAG-INOG NG KANYANG INDIBIDWALIDAD. MAS NAKAKAANGKOP SIYA SA KARAKTER NG NOBELA An epic requires “a national epic past” or the “absolute past;” a “national tradition” The absolute past is a specifically as opposed to mere evaluating (hierarchical) category. In the epic world view, personal experience; and an ‘beginning,’ ‘first,’ ‘founder,’ “absolute epic distance” ‘ancestor,’ ‘that which occurred earlier’ and so forth are not that separates it from the merely temporal categories but present. valorized temporal categories, and valorized to an extreme degree. “the novel should not be ‘poetic,’ as the word ‘poetic’ is used in other genres of imaginative literature;” the hero should not be heroic like in an epic; the hero should not be portrayed as unchanging a “world where or already completed but instead should there is no first word be shown as in a state of becoming; “the novel should become for the (no ideal word), and contemporary world what the epic was the final word has for the ancient world” not yet been spoken” Ang katangiang ito ng mga epiko ay ang pagtatakda ng kaayusang panlipunan na kung saan, itinatakda nito ang pormasyon, tungkulin, karapatan, at kamalayan na dapat taglayin ng isang indibidwal. Dahil meron na itong itinakdang absolutong hulwaran na dapat taglayin ng lipunan.
Samantala, sa katangian ng nobela, meron itong katangiang
magpakilos tungo sa pag-unlad, di lamang ng indibidwal, kundi ng buong lipunan. Dahil ang sinisgurado ng nobela, ay ang walang kasiguruhan. Ang katangiang ito ng mga epiko ay ang pagtatakda ng kaayusang panlipunan na kung saan, itinatakda nito ang pormasyon, tungkulin, karapatan, at kamalayan na dapat taglayin ng isang indibidwal. Dahil meron na itong itinakdang absolutong hulwaran na dapat taglayin ng lipunan.
Samantala, sa katangian ng nobela, meron itong katangiang
magpakilos tungo sa pag-unlad, di lamang ng indibidwal, kundi ng buong lipunan. Dahil ang sinisgurado ng nobela, ay ang walang kasiguruhan. Kung titignan si Humadapnon, bilang valorized (pinagpupunyagi) na epikong bayani sa Hinilawod (Tarangban), makikita ang impulse niya sa paglalayag para hanapin si Nagmalitong Yawa upang gawing asawa. May pagtatakda, na sa ganitong buhay sa lipunan, may pagtatakda sa dapat gawin ng isang lalaking matipuno, sa pagpili sa mapapangasawa, pag-alis sa poder ng magulang, pakikipagsapalaran para sa buhay. Piangpupunyagi dahil kung sinomang indibidwal na magkaroon ng katangiang tulad ng kay Humadapnon ay magtatagumpay. Inilalarawan ng episodong ito ang katangian ng epiko, at kung paano ito maiuugnay sa kaayusang panlipunan ng noon (sistemang pyudal). Samantala, maaari rin makita na nakasisiguro ba tayong mapapangasawa niya sa Nagmalitong Yawa, o makikita man lamang? Hindi ba’t napanaginipan lamang ni Humadapnon si Yawa, saka nagkaroon ng pagpili na siya ang magiging asawa? (impulsive continuity) Ano ang kahihinatnan ng paglalayag na ito ni Humadapnon? Hindi ba’t ang pagdedesisyon na ito ni Humadapnon ay representasyon ng sinasbi ni Bakhtin na Zone of maximal contact?