1. Nabibigyang-pagkakataon na ibabahagi ng tao ang sariling karanasan
at damdamin sa kanyang kapwa
2. Nagkakaroon ang tao na ganap na kabatiran tungkol sa sariling
pagkatao batay sa ipinatatalastas ng kanyang kapwa at siya sa kanyang kapwa. 3. Napaglalapit ang mga pusong magkakalayo kahit espasyo, dingding, tubig.pulo man ang pagitan. 4. Napag-iisa kung hindi man ay napaglalapit ang mga taong may hidwaan sa lipunan. 5. Nakapagbabahaginan ang tao ng mga kaalamang mahalaga at kailangan sa kani- kaniyang buhay. 6. Napagtatagumpayan ng tao ang pagkakamit ng kanyang mga pangarap at pagsasakatuparan ng kanyang mga panaginip. 7. Nabibigyang-linaw ang mga pangyayaring nangangailangan ng pagtutuwid at pagmamatuwid. 8. Napapaunlad ng komunikasyon ang iba't-ibang uri ng talino (multiple intelligence ni Gardner) ng tao sa paghahatid at pagtanggap ng mga bagong kaalaman. 9. Nauunawaan ng tao ang tamang paggamit ng kanyang wika. 10. Natatapuan ang tunay na kagandahan at kabuluhan ng paglikha ng Diyos sa tao. URI NG KOMUNIKASYON Ang BERBAL na komunikasyon ay ang uri ng komunikasyong gumagamit ng salita sa anyong pasalita at/o pasulat man. Nagagawa ang paraang oral sa pamamagitan ng pakikipag-usap sa kaanak, kaibigan, at kakilala, pakikipagtalakayan sa klase, at paglahok sa mga usapan sa kumperensiya at seminar. Pasulat naman itong napadadaloy sa mga sulatin sa klase, paglikha ng blogpost, pagbuo ng manifesto at bukas na liham, at iba pa.
Mga halimbawa ng Berbal
Pakikipag usap , pakikipag ughayan o pakikipagtalastasan sa kapwa sa
pamamagitan ng pasalita. Pakikipanayam sa tao. Pakikipagpalitan ng saloobin at kuro kuro sa kausap.
Isa pang uri ng komunikasyon ang DI-BERBAL na komunikasyon. Ayon
sa mga pag-aaral, lubhang napakalaki ng elementong di-berbal sa pakikipag-usap sa mga taong napapaloob sa sariling kultura. Sa katunayan, tinatayang 70 porsiyento ng isang karaniwang kumbersasyon ang binubuo ng di-berbal na elemento (Maggay 2002). Ang ‘bait ibang anyo ng di-berbal na komunikasyon ay ang sumusunod:
Mga Halimbawa ng Di-berbal
Pakikipag usap sa kapwa gamint ang mga kamay na sumisenyas sa kausap.
Pakikipag ugnayan gamit ang ibat ibang ekspresyon ng mukha na nagpapahiwatig ng kanyang damdamin at nararamdaman sa kausap. Kinesika (Kinesics) — tumutukoy sa kilos o galaw ng katawan. Bahagi nito ang ekpresyon ng mukha, galaw ng mata, kumpas ng mga kamay, at tindig ng katawan.
Proksemika (Proxemics) — tumutukoy sa oras at distansiya sa
pakikipag-usap. Ang oras ay maaaring pormal gaya ng isinasaad ng relo, o impormal na karaniwang nakadikit sa kultura gaya ng mga terminong “ngayon na,” “sa lalong madaling panahon,” at “mamaya na.” Ang distansiya naman ay nagbabago rin depende sa natamong ugnayan sa kausap. Kapansin-pansing ang mga bagong magkakilala ay may mas malaking distansiya kumpara sa mga taong matalik na magkakaibigan.
Pandama o Paghawak (Haptics) — itunuturing na isa sa mga
pinakaunang anyo ng komunikasyon. Kadalasang nagsasaad ito ng positibong emosyon o pakikiramay sa mga hindi magandang karanasan. Halimbawa nito ay pagtapik sa balikat o pagyakap sa kausap.
Paralanguage — tumutukoy sa tono ng tinig at kalidad at bilis ng
pagsasalita.
Katahimikan o Kawalang-Kibo – Iubhang makahulugan na
karaniwang ginagawa upang mag-isip at paghandaan ang sasabihin, o dili kaya ay magparating ng tampo o sama ng boob.
Kapaligiran – tumutukoy sa pinagdarausan ng pakikipag-usap at ng
kaayusan nito. Mahihinuha ang intensiyon ng kausap batay sa kung saang lugar niya nais makipag-usap.