ΕΑΓ 61: Η έννοια της παρεμβατικής αντιμετώπισης - Αναγκαιότητα έγκαιρης

παρέμβασης 1η εβδομάδα

Διαβάστε την ενότητα 5 της Ιστορίας της Ε΄ δημοτικού και εντοπίστε 3 παραδείγματα
προσαρμογών που αποτελούν εφαρμογή της διαφοροποιημένης διδασκαλίας.

Στη συνέχεια προτείνετε επιπλέον 2 προσαρμογές που θα αφορούν στο τελικό προϊόν
ή/και στο χώρο και μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα τμήμα της Ε΄ δημοτικού όπου
φοιτούν μεταξύ άλλων μαθητές με ΔΕΠΥ. Σημειώνεται πως όλες σας οι επιλογές
χρειάζεται να τεκμηριωθούν.(Μέγιστος αριθμός λέξεων 300).

Όταν μιλάμε για διαφοροποιημένη διδασκαλία, αναφερόμαστε στη διδασκαλία που

χαρακτηρίζεται από τις προσαρμογές που εφαρμοζόνται στη γενική τάξη λαμβάνοντας
υπόψιν τα χαρακτηριστικά, την ετοιμότητα, το στυλ μάθησης και τα ενδιαφέροντα κάθε
μαθητή (Τζιβινίκου, 2015). Στόχος είναι να πραγματοποιηθούν καλύτερα αποτελέσματα
τα οποία θα ενισχύσουν τη διάθεση για μάθηση.

Τρία παραδείγματα διαφοροποιημένης διδασκαλίας από το βιβλίο Ιστορίας της Ε’

δημοτικού παρουσιάζονται παρακάτω. Το πρώτο έχει να κάνει με το χρονολόγιο των
εικονομαχιών που εμφανίζεται στο ηλεκτρονικό βιβλίο, το οποίο περιέχει
οπτικοακουστικό υλικό με τις φάσεις και τις χρονολογίες της εικονομαχίας. Το δεύτερο
σχετίζεται με διάφορες πηγές που εμφανίζονται στο κάθε κεφάλαιο, τις οποίες τα παιδιά
μπορούν να μελετήσουν εξατομικευμένα ή και σε ομάδες και να καταγράψουν διάφορα
επιχειρήματα. Το τρίτο περιέχει κάποια ηλεκτρονικά κουιζ που αφορούν στο κάθε
μάθημα και μπορούν για παράδειγμα να εφαρμοστούν στην αίθουσα των υπολογιστών
(Τζιβινίκου, 2015). Τα συγκεκριμένα κουιζ δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές-τριες να
στηριχτούν στην προυπάρχουσα γνώση τους, να δουν τις τυχόν λανθασμένες
απαντήσεις τους και να τα επαναλάβουν. Όλα τα παραπάνω έχουν στόχο τη
διαφοροποιημένη διδασκαλία συμπεριλαμβάνοντας υλικό που απευθύνεται σε μαθητές-
τριες όλων των δυνατοτήτων (Τζιβινίκου, 2015)
 Παρότι το βιβλίο περιέχει αρκετές προσαρμογές για την ενίσχυση της
διαφοροποιημένης διδασκαλίας, προτείνουμε μερικές ακόμα που θα ενίσχυαν
περισσότερο και τους μαθητές-τριες με ΔΕΠ-Υ. Μία πρώτη προσαρμογή θα μπορούσε
να είναι το σχεδιαγράμμα του κάθε μαθήματος, όπου θα αναγράφονταν σε λίστες με
κουκκίδες (bullet points) και με χρήση χαρτογράφησης μυαλού (mind map) τα
σημαντικότερα γεγονότα του κεφαλαίου. Αυτό δεν θα σήμαινε απλοποίηση του
μαθήματος αλλά θα αποτελούσε ενισχυτικό/διευκολυντικό παράγοντα για την καλύτερη
κατανόησή του (Ιωαννίδου-Κουτσελίνη, 2020). Ως δεύτερη προσαρμογή προτείνεται η
χρήση βίντεο σε μορφή παρουσίασης κάθε μαθήματος έτσι ώστε με τη χρήση νέων
τεχνολογιών να ενισυχθεί το κίνητρο για μάθηση και των παιδιών που μπορεί να έχουν
διαγνωσθεί με ΔΕΠ-Υ (Τζιβινίκου, 2015). Μετά το τέλος του βίντεο, οι μαθητές-τριες θα
έχουν χρόνο να το συζητήσουν με την ομάδα τους. Ο/Η εκπαιδευτικός μπορεί να
παρακολουθεί και να συμμετέχει όπου χρειάζεται και ύστερα να ξεκινήσει μια συζήτηση
με το σύνολο της τάξης όπου θα έχουν όλοι/ες την ευκαιρία να λύσουν τυχόν απορίες
(Ιωαννίδου-Κουτσελίνη, 2020).
 Βιβλιογραφία

Ιωαννίδου-Κουτσελίνη, Μ. (2020). Διαφοροποίηση της διδασκαλίας και της μάθησης:

Δυσκολίες και παρανοήσεις. Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής

και εκπαίδευσης, 6, 12-29. doi: 10.12681/dial.25544

Τζιβινίκου, Σ. (2015). Μαθησιακές Δυσκολίες, Διδακτικές Παρεμβάσεις. Αθήνα:

Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών.