3.

GA: Gene-Adierazpenaren Kontrola

1. Ariketa: RNA bidezko interferentzia (iRNA)

iRNAri buruzko informazioa irakurri eta aukera anitzeko galderak (eGELA) eztabaidatu ondoren, osatu
eta azaldu erantzuna hurrengo galderetan.

1 Definitu/Azaldu 3 lerrotan RNA bidezko interferentzia

RNA molekulek geneen adierazpena edo itzulpena, RNA molekulak neutralizatzean, inhibitzen duen
prozesu biologiko bat da. Parte hartzen duiten molekulak miRNA eta siRNA dira, hauek konplexu
entzimatiko batzuk zuzentzen dituzte mRNA degradatzeko. Transkripzio mailan, nukleoan edo
transkripzio osteko mailan , transkripzio prozesuan zehar RNA itua ez da mezularia izango, transkrito
primarioa baizik. RISC eta RITS molekulak parte hartuko dute RNAren degradazioa emateko.

2 Interferentzia prozesu osoa kontuan hartuta, mRNAren degradazioa burutzeko proteina

erregulatzaile genikoak (transkripzio faktore distalak) beharrezkoak dira?

Egia da, interferentzia prozesu osoa kontuan hartuta, mRNAren degradazioa burutzeko proteina
erregulatzaile genikoak (transkripzio faktore distalak) beharrezkoak dira Hauek oso garrantzitsuak
dira, izan ere, DNA sekuentzia erregulatzaileekin distalki elkartzen dira. Horretarako DNA kiribiltzen
da (transkripzio konplexua eratzeko).

miRNA molekulak geneetatik sortzen direla kontuan hartu behar da, izan ere RNA molekulak dira.
Hauek sintetizatzeko transkripzio faktore distalak beharko dira. Gainera proteina batekin lotzen denez,
hau sintetizatzeko ere behar dira hauek.

2. Ariketa: “The RNA roots of obesity?”

Irakurri 2 motako diabetes mellitusari buruzko sarrera eta erantzun “The RNA roots of obesity?” testuarekin
lotutako hurrengo galderei.

Sarrera:
2. motako diabetes mellitusa nahasmendu metaboliko bat da, eta ezaugarri hau du: hipergluzemia
(odoleko azukre maila altua) intsulinarekiko erresistentziaren testuinguruan. Hau da, adipozitoek,
hepatozitoek eta muskulu zelulek ez diote behar bezala erantzuten intsulinari (intsulinarekiko
erresistentzia); horren ondorioz, odolaren azukrea ez da zelula horietan sartzen, energia iturri gisa
gordetzeko asmoz, eta azukre maila altua pilatzen da odolean (hipergluzemia).
Uste da obesitatea dela 2 motako diabetesaren lehen arrazoia gaixotasunarekiko joera genetikoa duten
pertsonen artean. 2 motako diabetesa diabetes kasuen % 90 inguru dira eta, hasiera batean, ariketa
handitzearekin eta dietan aldaketekin kontrolatzen da.
2 motako diabetesa gaixotasun kroniko bat da, bizi-itxaropena hamar urtez murriztearekin lotutakoa.
Hipergluzemiaren epe luzeko konplikazioek bihotzeko gaixotasunak, garuneko isuriak, erretinopatia
diabetikoa, dialisia eska dezakeen giltzurrun-gutxiegitasuna eta anputazioak eragiten dituzten gorputz-
adarretan zirkulazio txarra eragin ditzakete.
The RNA roots of obesity?

By silencing two microRNAs, researchers were able to improve insulin sensitivity in overweight
mice

By Tia Ghose | June 8, 2011 The Scientist

Obese and normal mouseImage: Wikimedia Commons, Oak Ridge National

Laboratory

Two upregulated microRNA molecules may lie at the heart of insulin signalling malfunctions, which can lead
to obesity and type 2 diabetes, according to researchers in Switzerland. Scientists at ETH Zurich found that
silencing the two microRNAs improved glucose sensitivity in obese mice, and in a paper published today (8
June) in Nature, they suggest that the findings may point the way to potential obesity treatments in humans.

MicroRNAs turn off whole gene networks by binding to and silencing messenger RNAs, the templates for
protein synthesis. Several studies have implicated microRNAs in cancer, diabetes, heart disease, and
neurological disorders. One microRNA sequence is being studied in human trials as a target for a potential
Hepatitis C therapy.

Markus Stoffel, an ETH Zurich molecular physiologist, wanted to see whether certain microRNAs were
associated with obesity and diabetes. To do so, the he and his colleagues performed gene expression
analysis and found two microRNAs, 103 and 107, that were up-regulated in both mice and humans who
had fatty liver disease, a precursor to insulin resistance and diabetes.

To show that the microRNAs caused insulin resistance, Stoffel and his colleagues used a viral vector to
express the two microRNAs in healthy mice, who soon developed high blood sugar. Next, they silenced the
two microRNAs in two groups of obese mice—one group that had been genetically modified to be fat and
another that comprised normal mice fed a high-fat diet. Both sets of mice showed improved glucose
metabolism in their liver and fat cells.

The researchers then used gene expression experiments to determine that the microRNAs reduced insulin
sensitivity by switching off production of a membrane protein called caveolin 1. In fat cells, caveolin 1
stabilizes insulin receptors.

Before the studies can progress to humans, however, researchers need to show that silencing microRNAs
103 and 107 does not disrupt other gene networks, he said.

Another limitation is that the researchers only tracked mice for a few weeks. Follow-up work should test
whether the gene silencing effects persisted long term, he said.
Trajkovski, M., et al. “MicroRNAs 103 and 107 regulate insulin sensitivity,” Nature.
doi:10.1038/nature10112, 2011.
 2. Ariketa: “The RNA roots of obesity?”

1. Aipatu ikertzaileek egin dituzten esperimentuak miRNA molekulak intsulinarekiko erresistentziaren

sorreran inplikatuta daudela frogatzeko.

a) 103 eta 107 miRNA-k birus baten bidez sartu zituzten osasuntsu zegoen sagu batean, hauek obesitatea
eragiten zuten ala ez frogatzeko. Esperimentu ostean ikusi zuten sagu osasuntsua loditu zela. Hau,
kabeolina proteinaren ekoizpena murriztu zelako gertatu zen, hau da, miRNA molekulek RNAren
adierazpenaren isilpena eragin zuten, kabeolina proteina nabarmenki murriztuz.
Kabeolina proteinaren eginkizunetako bat intsulinaren hartzaileak mintzean egonkortuta edukitzea da.
Proteinaren murrizketaren ondorioz, hartzaileak ez dira mintzean egongo eta glukosa hartzaileak (Glut 4)
ezingo dira mintzean txertatu. Beraz, glukosa gutxiago sartuko da zelulara.

b) miRNA sintetizatzen duen genea 2 sagu mota ezberdinetan isildu zuten: batzuk genetikoki modifikatuta
zeuden gizen egoteko eta beste batzuk naturalki (dietaren ondorioz) zeuden gizen. Honela glukosaren
metabolismoa zuzentzen zela konprobatu zuten.

2. Aipatutako bi miRNA molekulen bidez II. motako Diabetesa sortu ahal da saguetan. Adierazi grafikoki
miRNA horien jarduera zein bere ondorioa adipozitoen glukosaren metabolismoan.

Mintz plasmatikoan GLUT-4 proteinak agertzen dira, intsulinarekin elkartzeko. Intsulina

hartzailearekin elkartzen da mintz plasmatikoan; modu honetara, GLUT 4 hartzaileak birziklapen
endosometatik mintzeraino garraiatuko dira. Zelulan glukosa barneratuko dute bide honetara, eta
glukogeno pikorretan metatu, eskuragarri egoteko eta glukosa maila odolean egokia izateko.

Mintzean proteina bat dago: kabeolina 1 proteina; honek, kabeolina molekula sortzen du eta
konplexuak eratzen ditu. Molekula hau intsulina hartzailearekin lotzen bada, ez du utziko GLUT4ekin
lotzen, beraz, seinalea ez denez agertuko GLUT 4 molekulak ez dira mintz plasmatikora garraiatuko
eta ez da odoleko glukosa maila jaitsiko: hipergluzemia sortuko da.

Ondorioz, kabeolina molekulek prozesu hau oztopatuko dute.