Dear Hernie,

Ako po si Jezalhyn, Jekjek po sa aking mga kapamilya at malalapit na kaibigan.

Ako po ang bunsong anak ng aking hiwalay ng ina at ama. May nakakatandang
kapatid na babae. Dalawa lang po kami kung kaya’t medyo malapit kami sa isa’t
isa. Maaliwalas naman ang aming pamumuhay kahit kami lamang tatlo sa bahay
naming. Ang aking mommy ay isang government employee sa municipyo ng
aming local na pamahalaan. Ang aming tahimik na pamumuhay ay biglang
niyanig ng balitang hindi naming inaakala na aming dadanasin lalo na ng aming
mahal na ina… Nagsimula ang pagsubok namin ng sumakit ang dibdib ng aming
ina taong 2016 at itoy lumalala araw-araw…

Mama: mga anak, parang lumalala na ata itong sakit sa may kanang dibdib ko.
Ipapatinign ko ulit ito sa espesyalista bukas.
Ate: Sige ma. Pero hindi kita masasamahan bukas kasi hindi ako nakapag advance day
off. Si jekjek nalang m,una ang sasama sayo
Jekjek: Sige mmy. Ikaw nalang mag text sa adviser ko total magkaibigan naman kayo.
Sure naman akong ieexcuse ako nun lalo’t valid naman ang aking reason.
Mama: Sige. Ihanda na natin mga sarili natin sa kung anoman ang magiging resulta ng
examination. Sa ngayon, matulog na muna tayo.
Jekjek: let’s not hope for the worst mmy. Baka naman may tumubo lang tapos di
makalabas sa sa katawan kaya masakit na kasi naiipit na mga ugat mo.
Mmama: sana nga kung ganyan lang. sige na tulog na tayo. At pakihinaan ang music
mo jekjek. Abot hanggang kapitbahay ang kanta nakakahiya.
Jekjek: opo eommonieee hehehe

At nagpakunsolta na nga ang aming ina Hernie sa espisyalista sa isang hospital

sa Tagbilaran. Hindi namin agad nalaman ang resulta sapagkat ipapasa pa raw
ang specimen na nakuha galing sa mama ko sa isang malaking hospital sa Manila
upang mapag aralan pa ng husto. Naghintay kami ng dalawang buwan. At di
namin namalayan ang araw at bumalik na sa Bohol ang resulta.

Doc1: Misis, there’s a mass forming in your ductal glands at yan po ang cause ng
pagsakit ng iyong dibdib. Lumalaki po ito misis as we speak kaya we advise you to
remove it via a surgery ma’am and we’ll take further examinations if the mass is benign
or malignant. Please keep in touch with us po ma’am while we monitor you and the
growth of your mass.
Mama: pero doc, hindi po ba mahal ang magpa surgery? May philhealth at umid naman
ako pero sapat na po ba ito?
Doc1: lucky for you misis, the government of bohol is conducting its annual medical
mission this month. We could endorse you as I am sure na marami may interest to take
your case misis. Paki pasa nalang itong mga papers mo sa office of the governor
ma’am. I am hoping na masala ka talaga ma’am sa mission as this would lessen the
financial burdens ma’am.
Mama: hays salamat sa Panginoon doc. At salamat din sa inyo at sa info. Pupunta po
kami doon agad agad para makakuha kami ng slot sa mission. We owe you so much po
doc. Thank you ulit!
Doc1: walang problema po misis! Your health is our priority. See you on your next
checkup ma’am. That would be scheduled next… Friday.
Mama: sige po doc.
Jekjek: thank you po doc!
Doc1: nag smile ug wide

Sa awa ng Diyos Hernie ay napasama ang aking ina sa mga mapalad na

nagawaran ng medical mission slot. Naaprobahan ang kanyang papel sa Marso
2017 at naoperahan siya sa Abril 2 taong 2017. Dininig ang aming mga panalangin
sapagkat hindi kami naglabas ng malaking pera para sa operasyon ng aking
mama pero may isa kaming dasal na hindi nadinig…

Doc2: Hello po misis! Kumusta po ang kalagayan natin? Maayos naba ang scar mo?
Wala ng discharge?
Mama: Hello doc. Okay na po ako. Ako po iyong ni recommend ni Doc Jimenez galling
Ramiro. Sabi po kasi niya na magpakunsulta na ako sa isang oncologist.
Doc2: ay yes po ma’am. Ako po si doc gumapon, isang oncologist. Pag uusapan po
natin ma”am ang nakuhang mass sa iyong dibdib. We’re sorry to inform you ma’am na
its is malignant.
Mama: ano poi big sabihin nun Doc?
Doc2: meaning, cancerous po ang mass na nakuha sa dibdib mo ma’am. And
unfortunately, hindi nakuha lahat ng mass as yung iba kasi misis ay nasa may dulo na
ng kili-kili mo. We cannot risk removing it ma’am kasi naka attach sila sa isang
important nerve and it would be critical if maputol namin yun na nerve.
Mama: *cries*
Doc2: I am really sorry misis. Pero we’re here and we will provide you options on how to
treat your cancer. Ductal Carcinoma is very common among women ma’am but given
the chances, baka maagapan pa natin ang pagkalat ma’am.
Mama: anong option doc? Chemo po ba?
Doc2: yes po misis. 8 sessions of chemo and additional radiation therapy to eradicate
the remaining cells maam. We cannot be complacent about your situation ma’am as
yours is already in Stage III
Mama: nashookera akong mama sa stage III
Doc2: stay strong po misis. I see may anak ka pa po. Hugot ka ng lakas sa kanila and
we will do our best po to treat you ma’am.
Mama: oo nga po doc. Pa schedule na po ako agad doc ng sessions.
Doc2: sige po misis. Every 21 days po chemo session nyo po. So balik ka ditto May 31
tapos balik ulit sa June 21 and so on okay po? Don’t worry ma’am mag tetext din po
ang aking secretary sa inyo.
Mama: magbabayad po kami doc kahit magkano basta tulongan nyo lang po kami.
Salamat po doc!
*pag gawas sa akong mama sa clinic nilingkod siya sa tapad sa usa ka pasyente*
Pasyente: cancer din po ma’am?
Mama: oo eh. Ikaw?
Pasyente: oo. Two years na. tapos na ako mag chemo. Pumupunta nalang ako for
checkup. Anong type sayo maam? Akin ay breast cancer.
Mama: ah ganon ba? Breast din sa akin. Ngayon ko lang nalaman. Mag chechemo
palang ako.
Pasyente: mahirap pa naman tanggapin sa una ma’am. Umiyak ako sa harap ni doc. Di
na ako nahiya. Di ko kasi lubos maisip kung bakit sa akin eto nangyari. May mga anak
pa ako. Iniisip ko paano na sila kung mawawala ako?
Mama: ako din ma’am. Etong kasama ko shs pa lang. paano ang treatment mo ma’am,
bumubuti naba lagay mo?
Pasyente: nako sa awa ng Diyos ma’am lumiit na grade ng cancer ko. Sunod lang
talaga tayo kay doc ma’am tapos inumin lagi ang vitamins.
Mama: kinakabahan na talaga ako ma’am. Sana ganyan din akin bababa pag lipas ng
mga araw, buwan. Sige ma’am at uuwi pa kami. Salamat sayo ma’am. Pagaling ka.
Pasyente: ikaw din ma’am pagaling ka din! Mag iingat po kayo. Magdasal lang tayo
palagi.
Bigoan at malungkot kaming umuwi sa bahay, Hernie pero bitbit ang pag-asang
magagamot pa ang aking ina at hindi kami pababayaan ng Diyos katuwang ang
kanyang instrument na mga doctor at nurses.

Mama: oh mula ngayon iwas na tayo sa processed foods, in cans at lahat ng bawal sa
akin.
Jekjek: ay bakit damay kami mmy?
Mama: kita nyo na anong result ng puro imstant. Ikaw mag exercise ka na rin. Lumalaki
ka na.
Ate: hingkatawa
Jekjek: ay ba’t nandadamay ng timbang ng ibang tao opo?
*nangatawa then silent*
Mama: huwag na kayo gagawa ng ikaka stress ko pa. sumunod kayo sa akin palagi.
Wag na kayo makulit.
Ate: wag kang mag alala sa akin ma. Yang bunso ang makulit.
Jekjek: excuse me? Parehas lang tayo. Mas tahimik ka lang no?
Mama: ayy wag na kayo mag away nakakarindi. Matutulog na ako dahil pagod na ako.
Magdasal kayo bago matulog ha?
Ate and jekjek: opo ma/myy
…
Mama: nag pray, nag luhod atubangan sa iyang kwarto. Panginoon, hindi ko man alam
ang mga plano mo pero gabayan mop o sana ako sa pagsubok kung ito. Naway bigyan
mo ako ng lakas araw-araw sapagkat sa akin lamang nakasalalay ang aking mga anak.
Naway wag mo akong pababayaan Panginoon. Ang tagumpay ko sa buhay ay sa iyo
pati na rin ang aking mga kabigoan at sakit. Amen.

At nag chemotherapy at radiation therapy nga ang aking ina sa loob ng halos
isang taon, Hernie. Sabay na din ang pag diet nya at pag aalaga sa sarili, pag iwas
sa stress at pag take nya ng leave para hindi siya mabinat. Alam ko ang hirap nya
araw-araw kaya ginagawa naming ang lahat ng ate ko upang hindi na maging
pabigat sa kanya. Tuloy pa rin ang mga obligasyon ni mama sa simbahan dahil
doon pa din nakasentro ang kanyang buhay, ang mag lingkod sa Panginoon.
Wala siyang palya sap ag attend ng mga bible studies namin.

Pastor: at sa pag punta mo bukas sa doctor ate Helen ay sana babaunin mo pag uwi
ang balitang inaasam ng lahat lalo’ng lalo na ng iyong pamilya. Naway dinggin ng
Panginoon ang ating mga panalangin at ipagdasil natin si ate Helen sa kanyang
tuloyang pag galing sa sakit na cancer.
Mama Sib: Para sa aking kapatid, nawa’y pagalingin na ng Panginoon. Bigyan pa ng
mahabang buhay para sa kanyang mga anak at para na rin sa mga tao na
nangangailangan pa ng tulong niya.
Mama Pamangkin: sa aking butihing tita, narito lamang kami sa likod mo, nyo, handing
sumuporta at ipagdadasal ka lagi. Hangad po naming ang iyong pag galing sa sakit mo.
Kauban sa church: at bilang kasamahan mo sa konggregasyon sa simabahan ate
Helen, dasal din naming ang tuloyan mong pag galing. Magpagaling ka sapagkat
kailangan ka pa ng simbahan, kailangan ka pa ng choir at ng mga bata sa simbahan na
siyang pinaka mamahal mo. Ate Helen, kasama mo kami sa labang ito, mapa moral
support or ano man an gaming maibabahagi namin sayo.
Pastor: sa ngalan ng ama, ng anak , ng espirito santo, ikaw na siyang alpha at siyang
omega ng aming mga buhay, amen!

*nya nag shake hands ang everbody tas nag beso beso and kamustahay*

At eto na nga Hernie, ang araw na hinihintay naming lahat matapos ang kanyang
extensive chemotherapy at radiation therapy…

Doc2: Magandang umaga, misis Helen at sayo ija! Maupo kayo.

Mama: magandang umaga din doc. Kabado po ako ngayon doc hehe
Doc2: huwag ka pong mag-alala misis, hatid ko po ang isang napakagandang balita.
According sa latest biopsy mo, you’re cancer grade has turned from 32 to 8.9 misis.
Umeepekto po ang mga therapy. Congratulations po!
Mama: cries
Doc2: pero di pa rin tayo makampante misis ha? Tuloy pa rin ang diet at ang pag inom
ng maintenance at regular check up. Iwas pa din po nsa mga bagay na makak stress
sayo
Mama: doc hindi ko po alam ang sasabihin pero maraming slamat po ng marami! Hulog
ka po ng langit *cries*
Doc2: ako lamang po ay instrument ng Panginoon misis. Masayang masya po ako para
sa inyo misis. Congrats ija!
Ate: thank you po doc!
Doc2: balik ka po misis if ever may masakit kayo or ano. Pero kung wala ay maaaring
sa susunod na buwan na kayo bumalik.
Mama: sige po doc. Maraming salamat po talaga doc!
ATE: salamat po talaga doc!
Doc2: walang anuman po misis, ija. 

*outside the clinic*

Ate: mamaaaaaa *tapos ga hug silang duha while crying*
Mama: eto na sana ang simula ng magagandang bagay sa buhay ko ate. Hehe.
Ate: ipanalangin natin yan mama. Saan ka po gusto kumain?
Mama: deserve ko ata mag fastfood, ate?
Ate: sige pero ngayon lang ha? Hindi na mauulit hahahaha
Mama: oo na ngayon lang. bibilhan din natin ng take out ang kapatid mo…