საზოგადოება ადამიანს თვალთმაქცობისკენ უბიძგებს

ტყუილი ადამიანს გაჩენის დღიდან, უფრო სწორად, პირველი ცოდვის ჩადენის

დღიდან დაებედა. მაცდურმა ევა მოატყუა ადამი, მერე ორივემ, უფლის მოტყუებაც
სცადა… ასე მოვდივართ მას შემდეგ ტყუილ-ტყუილით და ლამის ეს მეორე ბუნებად
გვექცეს. ერთ-ერთი გამოკვლევის შედეგების თანახმად, ადამიანთა უმრავლესობა
დღეში ერთხელ მაინც ცრუობს. კი მაგრამ რატომ? ისმევა კითხვა თუ რა იწვევს
ადამიანში ტყუილის თქმის ინიციატივას.ვინმემ რომ გვკითხოს, ყველანი სიმართლის
აპოლოგეტები ვართ, სინამდვილეში კი საზოგადოება ხშირად სწორედ სიცრუეს
ახალისებს.გარშემომყოფთა ის ნაწილი რომელთაც ტყუილზე მიჯაჭვულნი არიან
რათქმაუნდა გავლენას ახდენენ ჩვენს ბუნებაზე,აზროვნებასა და
აღქმაზე.ელემენტალური იმის გამო რომ სხვაზე ნაკლები არ გამოვჩნდეს
საზოგადოებაში ადამიანი საჭიროებს და ავტომატურად მიმართავს
ტყუილს.საზოგადოება რომელიც თვალთმაქცობით ცდილობს ერთმმანეთზე უკეთესნი
გამოჩნდენ რათმაუნდა გავლენის ქვეშ გვაყანებეს დანარჩენებს და გვიბიძგებენ
სიცრუისკენ.თითოეულმა ამსეთმა პირმა კარგად იცის თუ რამდენად არასწორია
ტყულით პირველ რიგში საკუთარი თავის და შემდეგ სხვების გაბრუება თუმცა ეს მათ
თუნდაც წამიერ სიამოვნებად და იმად რომ საზოგადოებაში საუკეთესონი გამოჩნდნენ
აშკარად უღირთ.ჩემი აზრით ტყუილი რომელიც მსგავსი მიზნითაა ნათქვამი სრულიად
არ საჭიროებს ადამიანის ბუნებას რომელიც შემდეგ გავლენას ახდენს
გარშემომყოფებზე მითუმეტეს ბავშვებზე რომლებიც პატარაობიდანვე ეჩვევიან
ტყუილის მოსმენას და შემდეგ უკვე თავად ხდებიან ამის მონაწილენნი. ადამიანის მიერ
ნათქვამი ნებისმიერი სახისა თუ ტიპის სიცრუე იმავე წამს თუ არა ერთ დღეს
აუცილებლად გამოაშკარავდება და ადამიანს სირცხვილის ალში დაწვავს .ტყუილი ეს
უსეთი რამაა სამყაროს ყოველ ადამიანს აქვს გათვიცნობიერებული და ყველა
მათგანზე სხვაგვარად მოქმედებს მისი განმარტება. მართალია მსოფლიოში არ
არსებობს ადამიანი რომელიც ტყუილისა და ბრბოს მსხვერპლი არაა თუმცა მთავარია
ვეცადოთ იმას რომ ამ ბრბოს ნაწილი არ გავხდეთ და სწორედ ეს იქნება ის რაც
გამოგვარჩევს ჩვენ საზოგადოებისგან.