Isinalin ni Rizal sa kanilang sariling wika, o sa wikang Tagalog ang mga kwentong pambata mula

sa dayuhang manunulat upang maunawaan ito ng kanyang mga pamangkin at kababayan. Ito ay sa
dahilang mas madaling maunawaan ang isang kwento o akda kung mababasa ito mula sa sariling diwa ng
wika ng mga mambabasa.
Ang dalang kwentong isinalin sa Tagalog ni Rizal ay nagtuturo ng pagpapahalaga sa panahon at
kabataan. Iminumulat nito ang mga mambabasa sa isang ironiya ng buhay, ito ay ang mga kabataan ay
masyadong nag-iisip at nagmamadali para sa kanilang pagtanda ng hindi inaalintana ang kagandahan at
kabutihan sa kanilang panahon ng pagkabata. Ngunit, sa kanilang pagtanda o pagdumating ng ang dapit-
hapon ng kanilang buhay, muli na nilang sinasariwa ang kagandahan ng kanilang panahon ng kabataan,
ginugunita ang panahong nagdaan na at hindi na muli pang maibabalik pa.
Nais ni Gat. Rizal na imulat ang kanyang mga batang pamangkin, at iba pang mga batang
makakabasa ng kanyang kwentong salin, sa aral ng dalawang kwentong ito. nais ni Rizal naturuan ang
mga kabataan na pahalagahan ang kanilang panahon hangga't may oras pa, at huwag masyadong
magmadali o mag-isip tungkol sa ibang bagay sa kanilang pagtanda.
Gayun din naman, isinulat ni Rizal sa wikang Ingles ang mga kwentong bayan mula sa kaniyang
bayan upang ipamalas ito sa mga dayuhan. Nais ibahagi ni Dr. Rizal ang mga kwnetong sariling atin sa
mga duyahan sa wikang kanilang mauunawaan. Ipinakita niya ang kanyang pagpapahalaga at
pagmamalasakit sa ating mga kwentong bayan sa paraan ng pag babahagi nito sa mga dayuhan. Sa
paraang ito, nais rin patunayan ng ating bayani na kaya ng mga kwentong bayan natin na makipagsabayan
sa mga kwentong akda ng mga dayuhan.
Ginagamit ni Dr. Rizal, bilang isang dalubwika, ang sining ng pagsasalin ng wika upang tuparin
ang kanyang layunin na magturo at magmulat sa katotohanan, hindi lang sa ating bayan, ngunit ganoon
din sa mga dayuhan. Ginagamit ni Dr. Rizal ang kanyang kasanayan sa iba't-ibang wika para isulong ang
kanyang layunin na imulat ang ating bayan sa tunay nitong kalagayan, at patunayan sa ibang lahi na kaya
naman makipagsabayan ng ating panitikan sa mga panitikang umiiral sa ibangbansa.

Sa aking pamangkin.
Dahil at sa ualang laging isip kundi ang ikagagaling ninio, kayong mga murang bunga ng mga
kinakapatid, ai pinaginutan kong isalin sa matamis nating wika ang mga kalugudlugud na salita ni
Andersen upan ding mabasa ang mga natatalos ng ibang manga bata sa Europa.
Kung iniong kaalinang basahin, sulatin at isaulu ai mai masasalita kayo sa iniong mga kaibigang kapua
bata, mamatamisin ng aking loob at pagpapalain ang kinapaguran.
Ang iniong tio
Jose Rizal