Professional Documents
Culture Documents
მე-6 წიგნი
1-ლი თავი
კურნოსა ცხვირი არის (ფორმამიღებული) მატერია, არსება. ცხვირის კურნოსა ფორმა არის ცნება.
თუ ყველაფერი არის მატერია, მაშინ ყველაფერი იქნებოდა ცვალებადი.
მაგრამ რატომ მიგვაჩნია რომ სული ფიზიკის შესწავლის ობიექტია?
სული მოძრავთანაა დაკავშირებული. სულიც არ არსებობს მატერიის გარეშე და მასთანაა
ყოველთვის დაკავშირებული. სულის არსებას კი არ იკვლევს, იკვლევს ეს სული როგორ იქცევა.
პირველი მეცნიერება იკვლევს აი იმას რაც წინ უსწრებს მოძრავ ობიექტებს, ანუ უძრაობა.
პირველი მეცნიერება ეხება დამოუკიდებელ და უძრავ საგნებს.
უნდა გადავწყვიტოთ პირველი ფილოსოფია ზოგადი მეცნიერებაა თუ არა. ანუ ზოგადია როგორც
მათემატიკა, თუ რომელიმე ასპექტით სწავლობს მას ანუ მსგავსია გეომეტრიისა ასტრონომიის
(მათემატიკის ქვედარგის). ზოგადი უნდა სწავლობდეს ყველა მოვლენას.
თუ არსებობს რაღაც უძრავი, პირველადი მეცნიერების კვლევის ობიექტი, მისი საქმე იქნება
არსებულის, როგორც ასეთის გარკვევა.
უძრავი ზოგადი გამოვიდა, რადგან მისგან მომდინარეობს ბევრი რაღაც, თავისთავადია. ანუ ეგ
უფრო მეტს მოიცავს.
მე-2 თავი
არის კორისკოსი. მან მიიღო განათლება, ამით ის უნდა შეცვლილიყო, მაგრამ არ შეიცვალა,
რადგან ის ისევ კორისკოსად დარჩა. ის რაც შეიცვალა არის მისი შემთხვევითი თვისება, რომელიც
უახლოვდება არარსებულს. (სოფისტები კიდევ ამბობდნენ, რომ ეს შემთხვევითი თვისება ცვლის
საგანს: დამჯდარი სხვა ხარ, ამდგარი სხვა ხარ). შემთხვევითობის შესახებ მეცნიერება არ
არსებობს, რადგანაც მას კანონზომიერება არ ახასიათებს.
ზოგი რაღაცა არც არსებობენ და არც მუდმივნი არიან, არამედ უმეტეს შემთხვევაში არსებობენ
და ესენი არიან შემთხვევითის არსებობის საწყისი. შემთხვევითია რაც არც მუდმივად არსებობს
და არც უმეტეს შემთხვევაში.
არსებობს რაღაც საგანი, მოვლენა, რაც აუცილებლადაა, რაც ხშირადაა რაც შემთხვევითაა.
შემთხვევითობები ქმნის ხშირად მოხდენას. ჩვენ კი ვიცით, რომ ზოგი რაღაც ხდება ხშირად,
მაგრამ არა აუცილებლად. აუცილებელია შემთხვევითობა რომ არსებობდეს, რადგან თუ
შემთხვევითობა არ არსებობს, მაშინ ყველაფერი აუცილებელია და აუცილებლად თეთრი
ადამიანი გამოვიდოდაა განათლებული.
ყველა ცოდნა არის ცოდნა იმისა რაც სულ ხდება ან ხშირად ხდება, ამიტომ შემთხვევითობის
შესახებ არ არსებობს ცოდნა და არ არის მეცნიერება.
მე-7 წიგნი
1-ლი თავი
არსებული გამოითქმის მრავალნაირად. ეს არსებული შეგიძლია აღწერო კითხვებით რა,
როგორია, რამდენია....
თუ გსურს გაარკვიო საგნის არსი უნდა უპასუხო კითხვა რას. რა-ზე რაც პასუხობს ეგაა
პირველადი. როგორი და რამდენი უბრალოდ არსებულს აღწერს.
არსებობა, ანუ უსია (მაგალითად რა არის ეს მაგიდა არის ამ მაგიდის უსია) პირველია როგორც
ცნების, ისე შემეცნების და დროის თვალსაზრისით. ყოველი ცნება შეიცავს არსების ცნებასაც.
არსების ცნება არის ყველაზე მნიშვნელოვანი და მერეა მისი დამახასიათებელი რაღაცეები ანუ
როგორია და რამდენია.
ზოგი ამბობს, რომ უსია ერთია, და მათთვის ის განსაზღვრულია, ზოგი ამბობს, რომ უსია ერთზე
მეტია და მათთვის ის განუსაზღვრელია.
მე-9 წიგნი
1-ლი თავი
ყველა სხვა კატეგორია უსიის (არსების) კატეგორიაზე დაიყვანება. მასზე შემიძლია ვილაპარაკო
ასევე რაოდენობის, თვისების მიხედვით ანუ კატეგორიების მიხედვით, ასევე შემიძლია
ვილაპარაკო შესაძლებლობისა(პერსპექტივა), განხორციელებისა და სინამდვილის(აქტუალობის)
მიხედვით. შესაძლებლობა რომ განამდვილდეს საჭიროა მოძრაობა. (ეს მოძრაობა არის
განხორციელება). შესაძლებლობა და სინამდვილე არიან მოძრაობის კიდეები. რაც ისწრაფის
სინამდვილისკენ ის არის შესაძლებლობაში.
მე-2 თავი
ზოგადი რაღაც რაც განსჯასთანაა არაა დაკავშირებული, მარტო ერთ რამეს აკეთებს, მაგალითად
მაცივარი მხოლოდ აცივებს, და არ აცხელებს, ცეცხლი მარტო ათბობს და არ აცივებს. მაგრამ არის
უნარები რომლებიც განსჯასთანაა დაკავშირებული მძღოლმა ხო იცის როგორ უნდა წავიდეს და
როგორ გააჩეროს, ექიმმა იცის, როგორ უნდა განკურნოს და დააავადოს. მეცნიერება
საწინააღმდეგო მოვლენებსაც სწავლობს, რაც ამოძრავებს და აჩერებს, ჯანმრთელობის შესახებაც
და დაავადების. თუ განსჯასთანაა დაკავშირებული იცის რაღაც და მისი საწინააღმდეგოც, ხოლო
თუ არააქვს განსჯის უნარი იცის მხოლოდ ერთი.
შენ თუ კარგად აკეთებ ესეიგი აკეთებ კიდეც, მაგრამ თუ აკეთებ არაა აუცილებელი რომ კარგად
აკეთებდე.
მე-3 თავი
არის უნარები რომლებსაც დრო სჭირდება რომ გაიწაფო. მაგრამ მაგალითად სახლის მშენებელი
ყოველთვის ხომ ვერ იქნება სახლის შენების პროცესში. და როცა ის აშენებს ყველა ჯერზე ხომ
ხდება მცოდნე, მაგრამ ეს უცნაურია რადგან გამოდის რო ის ყოველ ჯერზე თავიდან სწავლობს,
ხოლო სწავლას დრო სჭირდება, რის გამოც ცოტა შეუძლებელი ჩანს.
თუ თვალი მაქვს დახუჭული მაგ დროს მეგრიელების თქმით ვარ ბრმა, მაგრამ ხომ არ შეიძლება,
დღის მანძილზე ზოგჯერ ბრმა ვიყო და ზოგჯერ არა. არავის არ ექნებოდა შეგრძნების უნარი, თუ
არ იმოძრავებდა და არ შეიგრძნობდა.
მაგრამ მეგარელი როცა არ ვდგავარ მეუბნება რომ არ მაქვს დგომის უნარი, (მაგრამ მე შემიძლია
ზოგჯერ დგომა), ხოლო თუ მეუბნება რომ არ მაქვს დგომის უნარი, ეს იმას ნიშნავს, რომ მე ვერც
ავდგები. შესაძლებლობა მაშინ არსებობს, როცა პოტენცია არის განამდვილებული, ამბობენ
მეგარელები. ესეიგი სამყარო დაპაუზებული, გაჩერებული იქნება, რადგანაც არასდროს იქნება
წამი, როცა მე შეძლების უნარი მექნება.
ის ვინც არ დგას ვერ ადგება, ისევე როგორც ის ვისაც არ აქვს ადგომის უნარი. თუ ამის თქმა არ
შეიძლება, მაშინ უნარი და მისი განხორციელება სხვადასხვაა. მეგარელები კი აიგივებენ
შესაძლებლობასა და სინამდვილეს და მაშინ შესაძლებლობა საერთოდ აღარ იარსებებს და მარტო
სინამდვილე იარსებებს.
მაშინ გამოდის რომ რაიმე არსებობის უნარის მქონე არ არსებობდეს და არარსებობის უნარის
მქონე არსებობდეს. ანუ შეიძლება, რომ სიარულის უნარის მქონე არ დადიოდეს, და არსიარულის
უნარის მქონე დადიოდეს.
უნარი ანუ დუნამისი უპირველესად მოძრაობის უნარს უნდა ნიშნავდეს (რაღაცა უნარი აქვს, ანუ
აქვს უნარი რომ რაღაცად იქცეს, ეს გადაქცევა არის მოძრაობა). პროცესის დროს არ გაქვს უნარი,
ანუ რო დგახარ არ გაქვს ადგომის უნარი რადგან უნარი არის შესაძლებლობა რაღაცის
განხორციელების. ანუ ვინც არ არსებობს, არც მოძრაობის უნარი აქვს. ის შესაძლებლობაშიც არ
არსებობს და თუ შესაძლებლობაში არ არსებობს ესეიგი უნარიც არ აქვს.
არარსებული, რომელსაც არც შესაძლებლობა აქვს, მას არ გააჩნია მოძრაობის უნარიც, ვეღარ
გაჩნდება. არარსებული შეიძლება იყოს აზროვნების და მისწრაფების ობიექტი, მაგრამ არ
შეიძლება მოძრაობდეს, რადგან მაშინ არარეალური რეალურთან გაიგივდებოდა. ზოგი არც
მსჯელობაში არსებობს და მაინც არ არსებობს. ზოგი არ არის განხორციელებული (არც
მსჯელობაში არსებობს და არც მოძრაობს), და ამიტომ რეალურადაც არ არსებობს.
მე-4 თავი
თუ ნებისმიერ რამეზე (ყველა რამეზე) ვთქვით, რომ შესაძლებელია მაგრამ არ იარსებებს, მაშინ
არაფერი იქნება შეუძლებელი.
სიცრუე და შეუძლებელი ერთი და იგივე არაა. ის ფაქტი რომ დგახარ, სიცრუეა, მაგრამ
შეუძლებელი არაა.
არა აუცილებლად (შესაძლებელია (ა) ), მაშინ არა აუცილებლად არა, ანუ შესაძლებელია
( შესაძლებელია (ბ) )
ანუ მაგალითად თუ ერთი რაღაც იწვევს მეორე შედეგს, შეიძლება ის შედეგი ისედაც დადგეს იმ
გამომწვევი მიზეზის გარეშეც. მაგრამ თუ პირველი არ სრულდება შეიძლება არ სრულდებოდეს
მეორეც. (სწორია 1 – 1, და ასევე სწორია 0 -1 და ასევე სწორია კიდევ 0- 0)
1. შესაძლებელია (ა)
2. თუ შესაძლებელია (ა), მაშინ აუცილებლად (ბ)
3. არა შესაძლებელია (ა), მაშინ არა შესაძლებელია (ბ)
4. აუცილებელია (ბ), მაშინ აუცილებელია (ა)
(ეს ოთხია, რაც დავუშვით, ანუ წინებიდან არ გამოიყვანება)
5. მაგრამ არა შესაძლებელია აუცილებლად (ა), მაშინ არა შესაძლებელია (ბ)
( ეს მეხუთეც დავუშვით, მაგრამ (ა) და (ბ) რო პირიქით იყოს, გამოვიდოდა 2. პირობიდან)
6. შესაძლებელია (ა), მაშინ შესაძლებელია (ბ)
გამოდის 2. -დან და 7 -დან
7. თუ (ა), მაშინ აუცილებლად (ბ)
გამოდის 2.-დან
8. თუ არა შესაძლებელია ( (ა), მაშინ აუცილებელია (ბ)), მაშინ არა შესაძლებელია(ბ)
მე-12 წიგნი
1-ლი თავი
არსება არის პირველადი დანარჩენებთან შედარებით, დანარჩენი არის: როგორია რამდენია და ა.შ.
და ეს არსება დამოუკიდებლადაც არსებობს და ყველაფრის საწყისია, დროშიც პირველია და
სამყაროს განვითარება ნაწილებად რომ დავყოთ, რიგითობითაც პირველია. პირველი
გაჩნდებოდა ეს.
ზოგადი წინ უსწრებს კონკრეტულს ამბობს პლატონი, ძველები ამბობდნენ რომ კონკრეტული
ნივთიერება, რაღაც არის საწყისი.
უძრავს ზოგი თვლის რომ ერთი ბუნებისაა, ზოგი ამბობს რო ორი ბუნების გარკვეულობა აქვს
(იდეისა და რაოდენობის). ზოგი ჰყოფს ორად: იდეებად და მათემატიკურ საგნებად.ზოგი
მხოლოდ მათემატიკურად ასახელებს.
მე-2 თავი
ცვალებადობა ოთხგვარია:
ყველაფერი რაც იცვლება შეიცავს მატერიას, მაგრამ სხვადასხვას. ასევე ისეთ მოვლენებსაც,
რომლებიც არ წარმოიშობიან, მაგრამ მოძრაობენ ადგილმონაცვლეობით, აქვთ მატერია არა
წარმოშობადი, მაგრამ ისეთი რომელიც ადგილს იცვლის, საიდანღაც საითკენ.
კითხვების პასუხები:
2. შეგრძნებადია მუდმივი
შეგრძნებადი მოკვდავი
არაშეგრძნებადი უძრავი.
მე-3 თავი
რისგანაც იწყება ცვალებადობა, პირველი არის მამოძრავებელი. რაც იცვლება მატერიაა, რადაც
იცვლება ფორმაა. ცვლაებადობა დაუსრულებელია. ციკლიდან გამოიყოფა 3 ასპექტი,
ხდება რაღაც მოძრაობა და ეს მოძრაობა უსასრულოდ არ უნდა გაგრძელდეს ანუ კიდეები უნდა
არსებობდეს, მათ შემოაქვთ გარკვეულობა.
არსება არის სამი: პირველი არის მატერია რომლისგანაც იქმნება, მესამე არის ფორმისა და
მატერიის ერთიანობა. მეორე არის „კოდი“ რომლითაც ეს მატერია კონკრეტულ საგნად იქცევა.
(არა მამოძრავებელი ძალა)
მე-5 თავი