Deskriptiv Diskurs/
uri nito.
Paglalarawan
Sa pamamagitan ng paglalarawan
nabibigyan ng isang biswal na konsepto
ang mga bagay ,pook, tao o pangyayari.
Sapagkat naipapakitang
makatotohanan, kaakit-akit, kapana-
panabik at kapani-paniwalang sinulat o
nailahad.
Ang gawaing paglalarawan ay isang
kasanayan na makalikha ng larawan sa
pamamagitan ng mga salitang angkop at
masining.
Naipapakita ng isang manunulat ang
anyo, hitsura, layo, kalagayan, ganda at
katangian ng mga bagay-bagay sa
pamamagitan ng paggamit ng tayutay at
mga matatalinghagang salita.
Kahulugan ng Paglalarawan
Ang paglalarawan ay isang
pagpapahayag ng mga impresyon o mga
kakintalagang likha ng mga pandama.
Itinatala ng sumulat ang
paglalarawan sa mga detalye na
kaniyang namasid o kaya'y nakatawag
ng kaniyang pansin.
Nauukol ang mga paglalarawan
sa mga bagay na kanilang pag-iisa.
Layunin nito na ipakita kung paanong
ang isang bagay ay naiiba sa mga kauri
nito.
Ang layunin sa paglalarawan ay
ang makapagpamalas sa isip ng
tagapakinig o mambabasa ng isang
malinaw at buong larawang kaiba sa mga
Gayundin, upang
makapagpabigay ng impormasyon at
makagising ng damdamin.
KAHALAGAHAN NG PAGLALARAWAN
Mahalaga ang paglalarawan sa
pagpapahayag sapagkat naipapakitang
parang totoo at may buhay ang anumang
nais na ilahad. Natatalakay rin ang
kaibahan ng isang bagay sa karamihan.
Malaki ang nagagawa ng
paglalarawan upang higit na maging
mabisa ang paglalahad. Sa mga maikling
kwento at nobela, lalong
napapahalagahan at nakikilala ang mga
katangian ng tauhan, pook na
pinangyarihan at maging ang kalagayan
ng panahon sa pamamagitan ng
mahusay na paglalarawan.
Mga Katangian Ng Paglalarawan
1. Pagpili ng Paksa
Tao ang karaniwang paksa sa
paglalarawan. Ang tao ay lagi nang
naaakit at nagkakaroon ng kawilihan sa
ibang tao.Sa paglalarawan ng tao,
banggitin ang kanyang anyong panlabas
at mga katangian panloob.
Sa katangiang panloob, sabihin
kung anong uri siya ng tao, ano-ano ang
kanyang mga katangian, ugali,
paniniwala, paninindigan sa buhay at
ang pagkatao.
Bukod sa tao, maaari ring paksain
sa paglalarawan ang pook o tanawin,
ang mga katangi-tanging bagay
gayundin ang damdaming naghahari at
nag-uumapaw sa dibdib ng isang tao.
2. Pagpili ng Pananaw
Ito ang pagtingin o pagsasaalang-
alang ng sumulat sa tao o bagay na
inilalarawan. Ito ay maaring ayon sa sa
agwat o layo ng bagay na inilalarawan o
ayon sa pagtingin sa paksa ayon sa
sariling palagay at damdamin ng
sumulat.
Tatlong uri ng pananaw:
1. Subhetibo
2. Obhetibo
3. Omnisyent
Subhetibo
Ang paglalarawan ay naglalahad
ng mga dapat na isipin o sabihin ng
tauhan.
Obhetibo
Ang naglalarawan ay tagamasid
lamang sa iniisip at sinasabi ng mga
tauhan sa kaniyang inlalarawan.
Omnisyent
Alam ng tagapagalarawan ang
mga pangyayari sa loob at labas ng
tauhan; kahit saan dumako ang mga
tauhan ay batid pa rin ng tagapaglarawan
ang mga nangyayari sa tauhan, ang
kanilang ginagawa at iniisip.
3. Pagbuo ng Pangunahing Larawan.
Bumuo ng tiyak na impresyon o
pangunahing larawan sa tao, bagay,
lugar, o pangyayaring bibigyang larawan.
Magagawa ito sa pamamagitan ng
matamang pagmamasid.
4. Pagpili sa mga sangkap.
Pagkatapos na makita ang mga
pangunahing larawang namasid, pipiliin
naman ang mga bahaging bumubuo sa
pangunahing larawan. Dito na mapipili
ang mga bahaging ikinaiba ng tao o
bagay sa mga kauri nito.
5. Layunin ng paglalarawan.
Sa bawat paglalarawan ay may
taglay na layunin. Naglalarawan na kaiba
para magpakita ng bagay o tao o
naglalarawan para makapagbigyan ng
impormasyon o kaalaaman.
URI NG PAGLALARAWAN
1. Karaniwang Paglalarawan
Layunin nito na magbigay
kaalaman tungkol sa isang bagay ayon
sa ayos ng bagay na inilalarawan
2. Masining na Paglalarawan
Layunin ng masining na
paglalarawan na maipadama ang
nakikita, naririnig, naamoy,
nahihipo,nalalasap ang mga pananalita
ditto, bukod pa sa iba pang
mahahalagang kasangkapang
paglalarawan, gaya ng idyoma o tayutay.