LARAWANG SANAYSAY
Ang mga sanaysay ay kilala sa pagiging
isang makabuluhan at malikhain na paraan
ng pagpapahayag. Ipinapakita nito ang pag-
iisip at puso ng manunulat sa pamamagitan
ng mga salita.
Sa kultura ng panitikan sa Pilipinas, ang
larawang sanaysay ay isang espesyal na
anyo ng sanaysay na kilala sa kanyang pag-
aangkop ng mga salita at mga imahen upang
likhain ang isang makulay at malikhaing
karanasan sa mamba-basa. Ito ay isang
kombinasyon ng pagsusuri, paglalahad, at
sining ng pagsasalaysay.
Katangian
Ito ay isang pagsasama na sining ng
potograpiya at wika. Ang mga ito ay
grupo ng mga laraway na isinasaayos
ng magkakasunod para maipakita ang
pangyayari, damdamin, o konsepto ng
paksang tinatalakay.
Ito’y isang halimbawa ng sining na
nagpapakita ng emosyong gamit ang
paghahanay ng mga larawan. Lahat ng mga
larawan ay may maiikling o deskripsyon.
Samantala ang picture story ay nakaayos
ayon sa pagkakasunod-sunod ng mga
pangyayari upang magsalaysay o
magkwento.
Malinaw na Paksa
Pokus
Orihinalidad
Lohikal na Estruktura
Kawilihan
Komposisyon
Mahusay na Paggamit ng Wika
Kahulugan
Ang larawang sanaysay ay isang uri o aspeto
ng sanaysay na kung saan ay gumagamit ng
larawang binuo at ginamitan ng isang teksto
o caption upang maisa larawan at
maipaliwanag ang isang usapin.
Ang larawang sanaysay ay isang
pagsasalaysay na binubuo ng mga salita at
imahe na nagbibigay buhay sa mga
pangarap, emosyon, at mga pagmumuni-
muni ng manu-nulat.
Ito ay isang porma ng sining sa pagsusulat
na naglalayong maghatid ng masidhing
damda-min at mensahe sa mga mambabasa
gamit ang malikhaing pagkakalahad.
Sa larawang sanaysay, ang mga salita ay
hindi lamang simpleng mga letra at parirala;
sila’y nagiging instrumento upang higit na
maipahayag ang kaisipan at damdamin ng
manunulat.
Elemento
1. Mga Salita:
Ang mga salita ay ang pangunahing
kasangkapan sa larawang sanaysay.
Dapat itong piliin ng may kabatiran
at kaalaman upang maging epektibo
ang pagpapahayag ng mensahe.
2. Imahe:
Ang mga imahe ay nagbibigay buhay
sa sanaysay. Ito’y maaaring literal na
mga larawan o mental na
imahinasyon na nagpapakita ng mga
detalye at karanasan.
3. Emosyon:
Ito’y nagdadagdag ng kalaliman sa
kwento at nagpapahayag ng
 pagkakaugnay ng manunulat sa
kanyang mga pagnanasa o pangarap.
4. Pag-aangkop:
Ang pag-aangkop ng mga salita at
imahe ay nagbibigay saysay sa
sanaysay. Ito’y nagpapakita ng
pagiging detalyado at malikhaing
pag-iisip ng manunulat.
5. Pagkakabukas-loob:
Ang pagiging bukas-loob ng
manunulat sa pagpapahayag ng
kanyang mga damdamin at
karanasan ay nagbibigay-kulay sa
larawang sanaysay.
Hakbang
1. Pumili ng Tema:
Pumili ng temang makakaugnay sa
inyong karanasan o damdamin. Ito’y
magiging pundasyon ng inyong
larawang sanaysay.
2. Bumuo ng Balangkas:
Organisahin ang mga ideya at
karanasan sa isang maayos na
balangkas. Dapat ito’y naglala-man
ng simula, gitna, at wakas ng inyong
kwento.
3. Gamitin ang Salita at Imahe:
Magamit ang mga salita at imahe
upang maging buhay ang inyong
larawang sanaysay. Ito’y
makakatulong sa mga mambabasa na
maisip at maunawaan ang inyong
mensahe.
4. Magpakatotoo:
Huwag matakot na magpakatotoo sa
inyong pagsusulat. Ang pagiging
bukas-loob sa inyong damdamin at
karanasan ay nagbibigay buhay sa
inyong larawang sanaysay.
5. Rebyuhin at I-edit:
Huwag kalimutan na rebyuhin at i-
edit ang inyong sanaysay bago ito
ilathala o ipamahagi sa iba. Ito’y
magbibigay daan upang mapabuti pa
ang inyong gawaing panulat.
REPLEKTIBONG SANAYSAY
Katangian
Ang akademikong sulatin ay isang uri ng
pagsulat na kung saan ito ay naglalaman ng
mga mahahalagang impormasyon, ito ay
ginagamit upang maibahagi nila ang
kanilang mga nalalaman saibang tao.
Ang repleksyon ay isang salitang hiram na
mayroong tatlong kahulugan.
Kahulugan
Una, ang repleksyon ay ang pagtalbog ng
isang imahe pabalik sa iyong mata.
Halimbawa,
“nakita ko ang aking repleksyon
sa salamin.”
Ikalawa, maaring mangahulugan ang
repleksyon ng iyong pagiisip nang malalim
atmalagom.
Halimbawa,
“nilalagom ko ang mga pangyayari sa buong
araw at nagkaroon ng mga
repleksyon sa mga bagay-bagay.”
Pangatlo, ang replekson ay maaaring
nangangahulugang pag-uulit o pagbabalik-
tanaw.
Ang replektibong sanaysay ay isang uri ng
sulatin na nakasailalim sa anyong tuluyan o
prosa. Ito ay ang pagsusulat na nag-uugnay
sa isang espisipikong paksa at sariling
karanasan ng tao
Ang Replektibong Sanaysay, o tinatawag
din na personal na sanaysay, ay isang anyo
ng pagsusulat na nagpapakita ng mga
saloobin, karanasan, at kaisipan ng isang tao
ukol sa mga pangyayari, ideya, o buhay sa
pangkalahatan.
Ang replektibong sanaysay ay isang uri ng
pagsusulat na naglalayong iparating ang mga
damdamin at karanasan ng may-akda sa
isang maaaring maka-relate o maka-unawa
sa kanyang mga saloobin.
Ang replektibong sanaysay ay HINDI dayari
o dyornal, bagaman ang mga ito (dayari
atdyornal) ay maaaring gamiting paraan sa
pagpoproseso ng mga repleksyon bago isulat
ang repleksyong papel.
Ang replektibong sanaysay (o replektibong
papel, tinatawag ding reflective paper o
contemplative paper) ay isang pasulat na
presentasyon ng kritikal na repleksyon o
pagmumuni-muni tungkol sa isang tiyak na
paksa
Layunin
a. magbigay daan sa may-akda upang
makapaglabas ng kanyang mga
saloobin at kaisipan sa isang
malikhaing paraan.
b. iparating ang karanasan ng tao o ang
nahinuhang resulta ukol sa
ispesipikong paksa.
c. naglalayon din itong maipabatid ang
mga nakalap na mga impormasyon at
mailahad ang mga sariling pilosopiya
at karanasan ukol dito at kung maaari
ay ilalagay ang mga batayan o
talasanggunian.
Katangian
1. naglalahad ng interpretasyon
2. nagtatalakay ng ibat-ibang aspeto ng
karanasan.
3. replektib na karanasang personal sa
buhay o sa mga binasa at napanood.
4. nangangailangan ng sariling pers-
pektibo, opinyon, at pananaliksik sa
paksa.
5. may kaugnayan sa pansariling
pananaw at damdamin sa isang
partikular na pangyayari.
6. tala ng mga kaalaman at kamala-yan
hinggil sa isang bagay.
Elemento
1. Personal na Pananaw
Ipinapakita nito ang kung paano
naiimpluwensyahan ng kanyang
sariling opinyon at karanasan ang
kanyang pagsusulat.
2. Karanasan at Kuwento
Sa replektibong sanaysay, mahalaga
ang paggamit ng mga konkretong
karanasan o kwento. Ito ang
nagbibigay halaga at kasaysayan sa
mga ideya ng may-akda.
 3. Pag-aanalisa at Pagsusuri
Ipinapakita nito ang kakayahan ng
may-akda na mag-isip nang mas
malalim at magbigay ng mga
perspektibong hindi agad napagtu-
tuunan ng pansin.
4. Emosyon at Damdamin
Ang may-akda ay malaya nitong
ipakita ang kanyang kalungkutan,
kasiyahan, takot, o kahit ano pa
mang emosyon na kaugnay ng
kanyang karanasan.
Bahagi
1. Panimula
Ang panimula ay sinisimulan sa
pagpapakilala o pagpapaliwanag ng
paksa o gawain. Maaaring ipahayag
nang tuwiran o di tuwiran ang
pangunahing paksa.
2. Katawan
Ang katawan ng replektibong
sanaysay ay naglalaman ng malaking
bahagi ng salaysay, obserbasyon,
realisasyon, at natutuhan.
Ipinaliliwanag din dito kung anong
mga bagay ang nais ng mga
manunulat na baguhin sa karanasan,
kapaligiran, o sistema.
3. Kongklusyon
Dito na mailalabas ng manunulat ang
punto at kahalagahan ng
isinasalaysay niyang pangyayari o
isyu at mga pananaw niya rito.. Dito
na rin niya masasabi kung ano ang
ambag ng kanyang naisulat sa
pagpapabuti ng katauhan at
kaalaman para sa lahat.
Kahalagahan
Pagpapalaganap ng Kaalaman
Sa pamamagitan ng replektibong
sanaysay, nagiging mas malalim ang
pag-unawa ng may-akda sa isang
paksa. Ipinapakita nito ang
kahalagahan ng pagsusuri at
pagsusuri sa mga pangyayari.
Pagpapahalaga sa Pagsusuri
Dahil sa pagsusuri at pag-aanalisa sa
mga karanasan, nagiging mas kritikal
ang may-akda sa kanyang pag-iisip.
Ipinapakita nito ang kahalagahan ng
pagpapahalaga sa proseso ng pag-
iisip.
Pagpapakita ng Emosyon
Ang replektibong sanaysay ay
nagbibigay-daan sa pagpapakita ng
mga emosyon at damdamin. Ito ay
isang paraan ng paglabas ng mga
emosyon na maaring hindi madaling
maipahayag sa ibang paraan.
Pagsusuri ng Sarili
Sa pamamagitan ng replektibong
sanaysay, nagkakaroon ang may-
akda ng pagkakataon na suriin ang
kanyang sarili at ang mga pangarap,
karanasan, at pagkukulang na
mayroon siya.
MARAMING SALAMAT!