Saepissime igitur mihi de amicitia cogitanti

Sin autem ad adulescentiam perduxissent, dirimi

Nihil est enim virtute amabilius, nihil quod magis

Quid? qui se etiam nunc subsidiis patrimonii aut

Alii nullo quaerente vultus severitate adsimulata

Quod opera consulta cogitabatur astute, ut hoc

Quapropter a natura mihi videtur potius quam ab

Orientis vero limes in longum protentus et rectum

Non ergo erunt homines deliciis diffluentes

Per hoc minui studium suum existimans Paulus, ut

Raptim igitur properantes ut motus sui rumores

Quid? qui se etiam nunc subsidiis patrimonii aut

Inter has ruinarum varietates a Nisibi quam

Accedebant enim eius asperitati, ubi inminuta vel

Tempore quo primis auspiciis in mundanum fulgorem

Hae duae provinciae bello quondam piratico

Vita est illis semper in fuga uxoresque

Haec dum oriens diu perferret, caeli reserato

Non ergo erunt homines deliciis diffluentes

Principium autem unde latius se funditabat,

Novo denique perniciosoque exemplo idem Gallus

Mox dicta finierat, multitudo omnis ad, quae

Iam in altera philosophiae parte. quae est

Hacque adfabilitate confisus cum eadem postridie

Vita est illis semper in fuga uxoresque

Mensarum enim voragines et varias voluptatum

Post hanc adclinis Libano monti Phoenice, regio

Et quoniam mirari posse quosdam peregrinos

Post hoc impie perpetratum quod in aliis quoque

Eminuit autem inter humilia supergressa iam

Hoc inmaturo interitu ipse quoque sui pertaesus

Et eodem impetu Domitianum praecipitem per scalas

Alii summum decus in carruchis solito altioribus

At nunc si ad aliquem bene nummatum tumentemque

Quam ob rem id primum videamus, si placet,

Quanta autem vis amicitiae sit, ex hoc intellegi

Postremo ad id indignitatis est ventum, ut cum

Hoc inmaturo interitu ipse quoque sui pertaesus

Postremo ad id indignitatis est ventum, ut cum

Latius iam disseminata licentia onerosus bonis