3 - Operatoret Lineare Te Vazhdueshem

OPERATORËT LINEARË TË VAZHDUESHËM
1. Karakterizime të vazhdueshmërisë së operatorëve linearë

Vazhdueshmëria e operatorëve linearë me fillim dhe fund në një hapësirë të normuar është një rast
i veçantë i vazhdueshmërisë së funksioneve me fillim dhe fund në një hapësirë metrike. Le të fillojmë
me teoremën e mëposhtme, e cila tregon se vazhdueshmëria e një operatori linear karakterizohet
plotësisht me anë të vazhdueshmërisë së tij në një pikë çfarëdo të hapësirës.
Teorema 1.1. Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X dhe Y mbi fushën Φ dhe një operator linear
T ∈ L(X, Y ). Atëherë pohimet e mëposhtme janë ekuivalente:
(i) T është i vazhdueshëm në X;
(ii) T është i vazhdueshëm në një pikë çfarëdo a ∈ X.
Vërtetim. (i) ⇒ (ii) Meqenëse T është i vazhdueshëm në X, atëherë T është i vazhdueshëm në
çdo pikë të X.
(ii) ⇒ (i) Supozojmë se T është i vazhdueshëm në një pikë çfarëdo a ∈ X. Të provojmë se T
është i vazhdueshëm në një pikë tjetër çfarëdo b ∈ X. Për këtë qëllim, shqyrtojmë një rruzull çfarëdo
B(T (b), ε). Meqenëse T është i vazhdueshëm tek pika a, për rruzullin B(T (a), ε) me qendër tek pika
T (a) gjendet rruzulli B(a, δ) i tillë që
T (B(a, δ)) ⊂ B(T (a), ε)
dhe, meqenëse
T (a) + T (B(0, δ)) ⊂ T (a) + B(0, ε),
rrjedh që
T (B(0, δ)) ⊂ B(0, ε).
Atëherë
T (b) + T (B(0, δ)) ⊂ T (b) + B(0, ε),
ose
T (B(b, δ)) ⊂ B(T (b), ε).
Meqenëse rruzulli B(T (b), ε) është çfarëdo, rezultati i fundit do të thotë që T është i vazhdueshëm
tek pika b, dhe kjo përfundon vërtetimin.♦
Në vijim tregohet që klasa e operatorëve linearë të vazhdueshëm përputhet me klasën e operatorëve
linearë të kufizuar. Një operator linear T : X → Y quhet operator linear i kufizuar në X, në
qoftë se gjendet M > 0, e tillë që për çdo x ∈ X, ka vend mosbarazimi
||T x|| ≤ M · ||x||.
Teorema 1.2. Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X dhe Y mbi fushën Φ dhe një operator linear
T ∈ L(X, Y ). Atëherë pohimet e mëposhtme janë ekuivalente:
(i) T është i vazhdueshëm në X;
(ii) T është i kufizuar në X.
Vërtetim. (i) ⇒ (ii) Supozojmë se T është i vazhdueshëm në X. Atëherë, T është i vazhdueshëm
në 0. Si rrjedhim, për rruzullin B(0, 1) ⊂ Y , gjendet rruzulli B(0, δ), i tillë që për çdo x ∈ X, kemi
që
||x|| < δ ⇒ ||T (x)|| < 1.
1
2 OPERATORËT LINEARË TË VAZHDUESHËM
Shqyrtojmë vektorin jo zero çfarëdo x ∈ X dhe shënojmë

x δ
y= · .
||x|| 2
δ
Meqenëse ||y|| = 2 < δ kanë vend implikimet

x δ 2
||T (y)|| < 1 ⇒ T · < 1 ⇒ ||T (x)|| < · ||x||.
||x|| 2 δ
Meqenëse x ishte çfarëdo, rezultati i fundit do të thotë që T është i kufizuar (=i vazhdueshëm).
(ii) ⇒ (i) Supozojmë tani që T është i kufizuar. Atëherë gjendet numri real M > 0, i tillë që për
çdo x ∈ X, kemi që
||T (x)|| ≤ M.||x||.
ε
Për ε > 0 çfarëdo, në qoftë se zgjedhim δ = M , atëherë për çdo x ∈ X, kemi që
ε
||x|| < δ ⇒ ||T (x)|| ≤ M · ||x|| < M · = ε.
M
Kjo do të thotë që T është i vazhdueshëm në vektorin zero, dhe kjo përfundon vërtetimin.♦
Shembull 1.3. Le të jetë dhënë funksioni:
Z 1
T : C[0, 1] → R, T (f ) = f (t)dt.
0
(i) Në saje të vetive të integralit Riman provohet që T është operator linear.
(ii) Në saje të mosbarazimit
Z 1 Z 1
f (x)dx ≤ |f (x)|dx
0 0
përftojmë që
Z 1 Z 1
|T (f )| = f (x)dx ≤ |f (x)|dx
0 0
≤ sup{|f (x)| : x ∈ [0, 1]} = ||f ||∞ .
Kjo do të thotë që T është i kufizuar në X. ♦
2. Hapësira e Operatorëve Linearë

Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X dhe Y mbi fushën Φ. Shënojmë me L(X, Y ) familjen e
të gjithë operatorëve linearë të vazhdueshëm me fillim në X dhe fund në Y . Provohet që L(X, Y )
është nënhapësirë e hapësirës vektoriale L(X, Y ). Meqenëse çdo operator linear i vazhdueshëm është
i kufizuar, mund të përcaktohet funksioni

||T x||
|| · || : L(X, Y ) → [0, +∞), ||T || = sup : x ∈ X, x 6= 0 .
||x||
Si rrjedhim, për çdo operator linear T ∈ L(X, Y ) kemi që
||T x|| ≤ ||T ||.||x||, për çdo x ∈ X.
Le të provojmë që funksioni || · || është një normë në hapësirën vektoriale L(X, Y ). Vihet re që në
saje të percaktimit të funksionit || · || kanë vend barazimet

||T (x)|| x
||T || = sup = sup||T || = sup ||T (x)||
x6=0 ||x|| x6=0 ||x|| ||x||=1
dhe, prej këtej,

||T || = sup ||T (x)|| ≤ sup ||T (x)|| ≤ sup ||T ||.||x|| = ||T ||.
||x||=1 ||x||≤1 ||x||≤1
OPERATORËT LINEARË TË VAZHDUESHËM 3
Si rrjedhim
||T || = sup ||T (x)|| = sup ||T (x)||.
||x||≤1 ||x||=1
Për dy operatorë linearë çfarëdo T, W ∈ L(X, Y ) dhe një skalar λ ∈ R kanë vend vetitë në vijim.
(i) Në qoftë se T = 0, atëherë rrjedh menjëherë që ka vend barazimi ||T || = 0. Anasjellas,
||T || = 0 ⇒ (∀x ∈ X)[||T (x)|| ≤ 0.||x||]
⇒ (∀x ∈ X)[||T (x)|| = 0]
⇒ (∀x ∈ X)[T (x) = 0] ⇒ T = 0.
(ii) Meqenëse
{||T (x)|| + ||W (x)|| : ||x|| = 1} ⊂ {||T (x)|| : ||x|| = 1} + {||W (x)|| : ||x|| = 1}
përftojmë
||T + W || = sup{||T (x) + W (x)|| : ||x|| = 1}
≤ sup{||T (x)|| + ||W (x)|| : ||x|| = 1}
≤ sup({||T (x)|| : ||x|| = 1} + {||W (x)|| : ||x|| = 1})
= sup{||T (x)|| : ||x|| = 1} + sup{||W (x)|| : ||x|| = 1}
= ||T || + ||W ||.
(iii)
||λT || = sup ||λT (x)|| = sup |λ|.||T (x)||
||x||=1 ||x||=1
=|λ|. sup ||T (x)|| = |λ|.||T ||.

||x||=1
Meqenëse funksioni || · || ka vetitë (i), (ii) dhe (iii) rrjedh që ai është normë në L(X, Y ). Pra,
(L(X, Y ), || · ||) është hapësirë e normuar. Në veçanti, kur Y është një hapësirë Banahu, ka vend
teorema e mëposhtme:
Teorema 2.1. Në qoftë se Y është hapësirë Banahu, atëherë (L(X, Y ), || · ||) është hapësirë Banahu.
Vërtetim. Le të jetë dhënë një varg Koshi (Tn ) ⊂ L(X, Y ). Së pari, me anë të mosbarazimit
||Tm (x) − Tn (x)|| ≤ ||Tm − Tn ||.||x||
përftojmë që për çdo x ∈ X vargu (Tn (x)) konvergjon në T ∞ (x) ∈ Y . Si rrjedhim mund të përcaktohet
funksioni
T ∞ : X → Y, T ∞ (x) = lim Tn (x).
n→∞
Meqenëse
T ∞ (x + x0 ) = lim Tn (x + x0 ) = lim [Tn (x) + Tn (x0 )]
n→∞ n→∞
= lim Tn (x) + lim Tn (x0 )
n→∞ n→∞
=T ∞ (x) + T ∞ (x0 )
dhe
T ∞ (λx) = lim Tn (λx) = lim λTn (x)
n→∞ n→∞
=λ lim Tn (x) = λT ∞ (x),
n→∞
rrjedh që T ∞ është një operator linear.

Së dyti, të provojmë që operatori linear T ∞ është i vazhdueshëm në X. Në saje të faktit që (Tn )
është varg Koshi, për ε > 0 gjendet numri natyror nε ∈ N, i tillë që ka vend implikimi
m, n ≥ nε ⇒ ||Tm − Tn || < ε
dhe, meqenëse, për çdo vektor jozero x ∈ X ka vend mosbarazimi

x x
Tm − Tn ≤ ||Tm − Tn ||,
||x|| ||x||
rrjedh që
x x
m, n ≥ nε ⇒ Tm − Tn < ε.
||x|| ||x||
Atëherë, për një numër natyror të fiksuar p ≥ nε dhe për çdo vektor jozero x ∈ X, kemi që

x x ∞ x x
lim Tm − Tp = T − Tp ≤ ε.
m→∞ ||x|| ||x|| ||x|| ||x||
Si rrjedhim, çdo x ∈ X kanë vend mosbarazimet
kT ∞ (x)k ≤kT ∞ (x) − Tp (x)k + kTp (x)k
≤ε||x|| + ||Tp ||.||x|| = (ε + ||Tp ||)||x||.
Kjo do të thotë që T është operator linear i kufizuar dhe, si rrjedhim T ∞ ∈ L(X, Y ).
∞
Së treti, të provojmë që vargu (Tn ) konvergjon tek T ∞ . Meqenëse për çdo vektor x ∈ X me
||x|| = 1 ka vend implikimi
n ≥ nε ⇒ kT ∞ (x) − Tn (x)k ≤ ε
dhe meqenëse
sup kT ∞ (x) − Tn (x)k = kT ∞ − Tn k
||x||=1
rrjedh që
n ≥ nε ⇒ kT ∞ − Tn k ≤ ε.
Kjo do të thotë që (Tn ) konvergjon tek T ∞ dhe vërtetimi përfundon.♦
Në qoftë se X është hapësirë e normuar, atëherë hapësira vektoriale
X ∗ = L(X, Φ)
e pajisur me normën
||x∗ || = sup |x∗ (x)|, për çdo x∗ ∈ X ∗ ,
||x||≤1
formon një hapësirë të Banahut e cila quhet dual topologjik i hapësirës X. Në vijim, hapësira
vektoriale
X ∗∗ = L(X ∗ , Φ)
e pajisur me normën
||x∗∗ || = sup |x∗∗ (x∗ )|, për çdo x∗∗ ∈ X ∗∗
||x∗ ||≤1
formon një hapësirë të Banahut e cila quhet bidual topologjik i hapësirës X.
Shembull 2.2. Le të jetë dhënë operatori linear i kufizuar
Z 1
T : C[0, 1] → R, T (f ) = f (t)dt.
0
Meqenëse
|T (f )| ≤ ||f ||, për çdo f ∈ C[0, 1]
rrjedh që
||T || ≤ 1.
Nga ana tjeter, në qoftë se shqyrtojmë funksionin konstant h : [0, 1] → R të përcaktuar me anë të
barazimit h(x) = 1 për çdo x ∈ [0, 1], atëherë
|T (h)| ≤ ||T ||
dhe
|T (h)| = ||h|| = 1.
Kjo do të thotë që
||T || = sup{|T (f )| : ||f ||∞ ≤ 1} = 1.♦
3. Operatori i anasjellë
Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X dhe Y dhe operatori linear T : X → Y . Shënojmë
R(T ) = {T x : x ∈ X}
dhe
N (T ) = {x ∈ X : T x = 0}.
Rikujtojmë që bashkësia R(T ) quhet rang i operatorit T , ndërsa bashkësia N (T ) bërthamë e
operatorit T . Që operatori T të jetë injektiv, duhet dhe mjafton që N (T ) = {0}. Pra, që operatori
T të jetë bijektiv, duhet dhe mjafton që N (T ) = {0} dhe R(T ) = Y . Në këtë rast, përcaktohet
funksioni i anasjellë T −1 i cili është operator linear dhe quhet operator linear i anasjellë i
operatorit linear T . Teorema e mëposhtme karakterizon ekzistencën e operatorit të anasjellë.
Teorema 3.1. Le të jetë dhënë operatori linear syrjektiv T : X → Y . Atëherë pohimet e mëposhtme
janë ekuivalente:
(i) T ka operator të anasjellë dhe të vazhdueshëm T −1 ,
(ii) gjendet numri real pozitivë M > 0, i tillë që për çdo x ∈ X ka vend mosbarazimi
||T x|| ≥ M.||x||.
Vërtetim. (i) ⇒ (ii) Supozojmë se T ka operator të anasjellë dhe të vazhdueshëm T −1 . Atëherë,
ka vend mosbarazimi
||T −1 (y)|| ≤ ||T −1 ||.||y||, për çdo y = T (x) ∈ Y,
−1 −1
ku ||T || > 0, sepse në qoftë se ||T || = 0, atëherë T −1 (y) = 0 për çdo y ∈ Y . Prej këtej,
||T −1 (T x)|| ≤ ||T −1 ||.||T x||, për çdo x ∈ X,
ose
||x|| ≤ ||T −1 ||.||T x||, për çdo x ∈ X.
Si rrjedhim,
1
||x|| ≤ ||T x||, për çdo x ∈ X.
||T −1 ||
(ii) ⇒ (i) Supozojmë se ka vend (ii) dhe të provojmë që T ka operator të anasjellë dhe të vazh-
dueshëm T −1 .
Fillimisht të provojmë që T ka operator të anasjellë T −1 . Për këtë mjafton të tregojmë se T është
injektiv. Në saje të mosbarazimit
||T x|| ≥ M.||x|| > 0, për çdo x ∈ X, (x 6= 0),
rrjedh që T është injektiv sepse N (T ) = {0}. Prej këtej rrjedh që T është bijektiv sepse T është
gjithashtu syrjektiv.
Mbetet të provojmë që T −1 është i vazhdueshëm. Në saje të mosbarazimit
||T (T −1 y)|| ≥ M.||T −1 y||, për çdo y ∈ Y (x = T −1 y),
përftojmë
1
||T −1 y|| ≤
||y||, për çdo y ∈ Y.
M
Kjo do të thotë që T −1 është i kufizuar (=i vazhdueshëm), dhe kjo përfundon vërtetimin.♦
Në tekstin ”Analizë Matematike në Hapësira Euklidiane” me autor S.Kaliaj tregohet se
çdo operator linear me fillim dhe fund në hapësirën euklidiane Rm prodhon një operator të anasjellë
(shih seksionin ”Hapësira e matricave katrore”). Teorema e mëposhtme është një përgjithësim i këtij
fakti për operatorët linearë me fillim dhe fund në hapësirën e Banahut X.
Teorema 3.2. Le të jetë dhënë një hapësirë Banahu X dhe operatori linear T : X → X. Në qoftë
se ||T || < 1, atëherë operatori linear I − T ka të anasjellë dhe si i tillë shërben operatori
I + T + T2 + ... + Tn + ...,
ku I : X → X është operatori identik.
Vërtetim. Së pari, provojmë me metodën e induksionit matematik që për çdo n ∈ N ka vend
mosbarazimi
||T n || ≤ ||T ||n .
Kjo ka vend për n = 1 dhe, për n = 2 kemi gjithashtu:
||T 2 (x)|| = ||T (T (x))|| ≤ ||T ||.||T (x)|| ≤ ||T ||2 .||x||, për çdo x ∈ X.
Pra,
||T 2 || ≤ ||T ||2 .
Supozojmë që për n = k ka vend mosbarazimi
||T k || ≤ ||T ||k .
Atëherë
||T k+1 (x)|| = ||T k (T (x))|| ≤ ||T k ||.||T (x)|| ≤ ||T ||k .||T ||.||x||, për çdo x ∈ X.
Si rrjedhim,
||T k+1 || ≤ ||T ||k+1 .
Së dyti, meqenëse
+∞ +∞
X X 1
||T n || ≤ ||T ||n = < +∞,
n=0 n=0
1 − ||T ||
në saje
P+∞të karakterizimit të hapësirave të Banahut me anë të konvergjencës së serive përftojmë që
seria n=0 T n konvergjon tek W në hapësirën e Banahut (L(X, X), || · ||), pra,
+∞
X
W = T n, T 0 = I.
n=0
Prej këtej, për çdo z ∈ X kemi që

n
!
X
k
(1) lim Wn (z) = W (z), Wn = T ,
n→∞
k=0
sepse ||Wn (z) − W (z)|| ≤ ||Wn − W ||.||z|| dhe

lim ||Wn − W || = 0.
n→∞
Të provojmë që W është operatori i anasjellë i operatorit I −T . Për këtë qëllim, duhet dhe mjafton
të provojmë që
(2) W (I − T )(x) = x, për çdo x ∈ X.
Në saje të (1) kemi

(3) W (I − T )(x) = W (x − T (x)) = lim Wn (x − T (x)), për çdo x ∈ X.
n→∞
Kemi gjithashtu
Wn (x − T (x)) =(x − T (x)) + (T (x) − T 2 (x)) + . . . + (T n (x) − T n+1 (x))
=x − T n+1 (x)
dhe, meqenëse ||T n+1 (x)|| ≤ ||T ||n+1 ||x|| dhe ||T || < 1 rrjedh që
lim Wn (x − T (x)) = lim (x − T n+1 (x)) = x − lim T n+1 (x) = x, për çdo x ∈ X.
n→∞ n→∞ n→∞
Rezultati i fundit së bashku me (3) prodhon (2) dhe vërtetimi përfundon. ♦
4. Hapësirat e normuara izomorfe

Le të jenë dhënë dy hapësira të normuara X dhe Y mbi fushën Φ. Hapësirat X dhe Y thuhet se
janë topologjikisht izomorfe, në qoftë se gjendet T ∈ L(X, Y ), i tillë që
(i) T është bijektiv;
(ii) T është i vazhdueshëm në X;
(iii) T −1 është i vazhdueshëm në Y .
Në këtë rast themi që T është një izomorfizëm topologjik dhe shënojmë
X∼= Y.
Në rastin e veçantë kur izomorfizmi topologjik T është i tillë që
||T (x)|| = ||x||, për çdo x ∈ X,
themi që T është një izomorfizëm izometrik dhe për hapësirat X dhe Y thuhet se janë izometrik-
isht izomorfe dhe shkruajmë X ≡ Y .
Teorema 4.1. Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X, Y dhe një operator linear syrjektiv T ∈
L(X, Y ). Atëherë pohimet e mëposhtme janë ekuivalente:
(i) T është një izomorfizëm topologjik;
(ii) gjenden numrat realë r > 0 dhe R > 0, të tillë që kanë vend mosbarazimet
r||x|| ≤ ||T (x)|| ≤ R||x||, për çdo x ∈ X.
Vërtetim. (i) ⇒ (ii) Supozojmë se T është një izomorfizëm topologjik. Atëherë, në saje të
vazhdueshmërisë së operatorit linear T , gjendet numri real R > 0, i tillë që
||T (x)|| ≤ R||x||, për çdo x ∈ X,
dhe, në saje të vazhdueshmërisë së operatorit linear T −1 , gjendet numri real r > 0, i tillë që
||T (x)|| ≥ r||x||, për çdo x ∈ X.
(ii) ⇒ (i) Supozojmë se ka vend (ii). Në saje të mosbarazimit
||T (x)|| ≤ R||x||, për çdo x ∈ X,
rrjedh që T është i vazhdueshëm. Ndërsa, në saje të faktit që T është syrjektiv, mosbarazimi
||T (x)|| ≥ r||x||, për çdo x ∈ X,
implikon që T është bijektiv dhe T −1 është operator linear i vazhdueshëm. Pra, T është izomorfizëm
topologjik dhe vërtetimi përfundon.♦
5. Ushtrime
Ushtrimi 5.1. Le të jenë dhënë hapësirat e normuara X dhe Y mbi fushën Φ dhe një operator linear
T ∈ L(X, Y ). Provoni që pohimet e mëposhtme janë ekuivalente:
(i) T është i kufizuar në X;
(ii) për çdo bashkësi të kufizuar K ∈ 2X kemi që T (K) është një bashkësi e kufizuar në Y .
Ushtrimi 5.2. Le të jetë dhënë hapësira e Banahut `2 . Përcaktojmë funksionin
T : `2 → `2 , T (x1 , x2 , x3 , . . . ) = (x2 , x3 , . . . ).
(i) Provoni që T është operator linear.

(ii) Të gjendet ||T ||.
Ushtrimi 5.3. Le të jenë dhënë një hapësira e Banahut (C[0, 1], || · ||∞ ) dhe g ∈ C[0, 1]. Përcaktojmë
funksionin
Z 1
T : C[0, 1] → R, T (f ) = f (t)g(t)dt.
0
Provoni pohimet e mëposhtme:

(i) T është operator linear,
(ii) T është i kufizuar,
R1
(iii) ||T || = 0 |g(t)|dt.
Ushtrimi 5.4. Le të jenë dhënë hapësira e masës (X, Σ, µ) dhe hapësira e Banahut L2 (X, Σ, µ).
Përcaktojmë funksionin
Z 1
T : L2 → L2 , T (f ) = f (x)dµ.
0

Ushtrimi 5.5. Le të jetë dhënë hapësira e Banahut (C[0, 1], || · ||∞ ). Fiksojmë numrat realë çfarëdo
λ1 , λ2 , λ3 ∈ R dhe numrat realë t1 , t2 , t3 ∈ (0, 1), të tillë që
t1 < t2 < t3 .
Përcaktojmë funksionin
T : C[0, 1] → R, T (x) = λ1 x(t1 ) + λ2 x(t2 ) + λ3 x(t3 ).

(i) T është një operator linear,
(ii) T është i vazhdueshëm në C[0, 1],
(iii) ||T || = |λ1 | + |λ2 | + |λ3 |.
Ushtrimi 5.6. Le të jetë dhënë hapësira e Banahut (C[−1, 1], || · ||∞ ). Përcaktojmë funksionin
Z 0 Z 1
T : C[−1, 1] → R, T (x) = x(t)dt − x(t)dt.
−1 0

(i) T është një operator linear,
(iii) ||T || = 2.
Ushtrimi 5.7. Le të jetë dhënë hapësira e Banahut C[0, 1]. Përcaktojmë funksionin
Z t
T : C[0, 1] → C[0, 1], (T f )(t) = t f (s)ds.
0
(iii) Provoni ekzistencën e operatorit të anasjellë
T −1 : R(T ) → C[0, 1]
dhe tregoni që nuk është i kufizuar, ku R(T ) është rangu i T .
Ushtrimi 5.8. Le të jetë dhënë hapësira e Banahut Lp (0, +∞) me 1 < p < +∞. Për f ∈ Lp (0, +∞)
shënojmë
1 x
Z
(T f )(x) = f (t)dt.
x 0
(i) (T f )(x) përcaktohet korrektësisht për çdo f ∈ Lp (0, +∞),
(ii) T f është i vazhdueshëm në lidhje me x,
(iii) T f ∈ Lp (0, +∞),
(iv) funksioni
1 x
Z
T f : Lp (0, +∞) → Lp (0, +∞), (T f )(x) = f (t)dt
x 0
është oeprator linear i kufizuar,
(iv) ||T || = q.
Ushtrimi 5.9. Le të jetë dhënë një varg i kufizuar numrash kompleksë (cn ) ⊂ C. Përcaktojmë
funksionin
T : `2 → `2 , T (x1 , x2 , x3 , . . . ) = (c1 x1 , c2 x2 , c3 x3 , . . . ).
Provoni pohimet e mëposhme:
(i) T është operator linear,
(iii) ||T || = supn∈N |cn |.

3 - Operatoret Lineare Te Vazhdueshem

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

3 - Operatoret Lineare Te Vazhdueshem

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

OPERATORËT LINEARË TË VAZHDUESHËM

1. Karakterizime të vazhdueshmërisë së operatorëve linearë

Shqyrtojmë vektorin jo zero çfarëdo x ∈ X dhe shënojmë

2. Hapësira e Operatorëve Linearë

dhe, prej këtej,

=|λ|. sup ||T (x)|| = |λ|.||T ||.

rrjedh që T ∞ është një operator linear.

Prej këtej, për çdo z ∈ X kemi që

sepse ||Wn (z) − W (z)|| ≤ ||Wn − W ||.||z|| dhe

Në saje të (1) kemi

4. Hapësirat e normuara izomorfe

(i) Provoni që T është operator linear.

Provoni pohimet e mëposhtme:

(i) Provoni që T është operator linear.

Provoni pohimet e mëposhtme:

Provoni pohimet e mëposhtme:

You might also like