ตอนที่ 1 โลกของอสู รดวงดาว

“พี่ชายสุ ดหล่อ ได้เวลาตื่นแล้ว”

เอ๊ะ
“ใครเรี ยกฉันว่าสุ ดหล่อ?”
“รอเดี๋ยว”
“ฉันนอนคนเดียวนี่?”
ด้วยความแปลกใจ ซูผงิ รี บลืมตา หันไปมองทัว่ ห้อง เพียงแค่แวบ
เดียวก็ทาํ ให้เขาเกือบตาย!
ผีที่มีเลือดไหลจากอวัยวะทั้งเจ็ดบนหน้ากําลังเอนพิงหมอนเขาอยู่ ผี
กําลังอ้าปากกว้างเผยให้เห็นฟันสี ขาวน่าสยดสยอง
“อะไรวะ! !”
ซูผงิ ตบหลังมือใส่ ผี
มือของเขาพุง่ ผ่านหน้าผีทะลุลงบนหมอนนุ่ม มันเหมือนพัดอากาศ!
ผียมิ้ และแลบลิ้นสี แดง
ซูผงิ กลัว เขารี บหันหลังกลับและหนี แต่ทว่า เขาไม่ทนั ได้สนใจ
เพราะความตื่นตระหนก เขาตกลงเตียงหน้ากระแทกพื้น
“เจ็บ!”
ซูผงิ รู ้สึกว่าจมูกเขาหัก ความเจ็บปวดทําให้เกิดอาการแสบร้อน
จากนั้นเขาก็เย็นไปทัว่ ทั้งตัว เมื่อคิดถึงผีตนนั้นอีกครั้ง
“อืม อุฟ้ ..”
ดูเหมือนมีคนกําลังพยายามกลั้นเสี ยงแต่กล็ ม้ เหลว จากนั้นเสี ยง
หัวเราะลัน่ ก็ดงั จากด้านข้าง
ซูผงิ ตัวสัน่ จากความกลัว ผีกาํ ลังหัวเราะ? !
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า..ซูผงิ พี่พยายามจะฆ่าฉันให้ตายจากการหัวเราะอย่างงั้น
หรอ? พี่ข้ ีกลัวอะไรขนาดนี้!”
เสี ยงหัวเราะมาจากด้านข้างของห้อง
ซูผงิ ตกใจ
เขาหันไปมอง
ที่ปลายเตียงมีเด็กหญิงน่ารักดวงตาสดใสและฟันขาว สวมชุดนอนสี
ส้มลายการ์ตูน เธอสวย แต่วนิ าทีที่เธอหัวเราะอย่างหนัก ความสวยก็
ไม่เหลืออยูเ่ ลย
“เกิดอะไรขึ้น?”
ซูผงิ สับสน จากนั้นก็พลันสังเกตเห็นว่าสภาพแวดล้อมห้องเขา
เปลี่ยนไป
สิ่ งแรกที่กระโดดออกมาคือโปสเตอร์ขนาดใหญ่ของมอนสเตอร์บน
กําแพงด้านหลังเด็กสาว นัน่ คือโปสเตอร์จากหนังบางเรื่ อง
นี่ไม่ใช่หอ้ งเขา!
ซูผงิ ไม่มีนิสยั ชอบแปะโปสเตอร์ในห้อง
ผีสาวอยูไ่ หน?
เมื่อนึกถึง เขาก็รีบหันไปมองทัว่
ไม่มีอะไรบนเตียง ผีหายไปแล้ว!
“ไปแล้ว?”
ซูผงิ งุนงง ขณะที่กาํ ลังจะถอนหายใจ
ทันใดนั้น เงาร่ างสี ดาํ ก็พงุ่ มาจากใต้ผา้ ห่มเขา มันคือแมวดํา
มันเป็ นการกลิ้งมากกว่ากระโจน แมวนั้นอ้วนจนเหมือนลูกบอล
“บอลหิ มะ มานี่” เด็กสาวกล่าวกับแมวดํา
เมื่อได้ยนิ เสี ยงเธอ แมวดําก็ตะเกียกตะกายลุกขึ้น มันสะบัดขนเล็กน้อย
เหลือบมองซูผงิ และเดินไปทางเด็กสาวด้วยย่างก้าวที่สง่างาม
บางทีเขาอาจคิดมากไป แต่ซูผงิ คิดว่าเขากําลังถูกแมวเหยียดอยู่
ขณะนั้น ซูผงิ ก็พลันสังเกตเห็นมีขนสี แดงเข้มบนหน้าผากมัน สร้าง
เป็ นบางสิ่ งคล้ายเปลวไฟ
เครื่ องหมายคําถามค่อย ๆ ผุดในหัวซูผงิ
ปิ้ ง!
ทันใดนั้น ราวกับมิติเวลาสัน่ คลอน…
วิสยั ทัศน์ของซูผงิ เลือนราง เหมือนกระแสนํ้า ข้อมูลนับไม่ถว้ นไหล
เข้ามาในหัวเขาจากทุกทาง
“ซูผงิ ? ซูหลิงเยวีย่ ?”
“อสู รดวงดาว?”
“อีกโลก?”
ข้อมูลที่ไหลมาทําให้เขาสับสน ซูผงิ รู ้สึกว่าหัวเขากําลังจะระเบิด
และความเจ็บปวดก็ยากเกินทน เขากัดฟันจนได้ยนิ เสี ยงฟัน
เขาไม่รู้วา่ มันนานแค่ไหนก่อนพายุขอ้ มูลจะค่อย ๆ สงบลง ความ
ทรงจําบางส่ วนนั้นผุดขึ้น
เขาถูกส่ งมาอีกโลก..
ซูผงิ ได้สติ ไม่แปลกใจที่เขาจะอยูใ่ นห้องไม่คุน้ เคยกับเด็กสาวและ
แมวแปลก ๆ
“แต่ฉนั เพิง่ นอนขดตัวที่บา้ น! ฉันถูกส่ งมายังโลกอื่นแบบนี้ได้ยงั ไง?”
“เป็ นเพราะฉันใช้มือเพื่อออกกําลังกายก่อนนอน?”
ภายใน ซูผงิ ขมขื่นมาก เขาเริ่ มมองผ่านความทรงจําในหัว
“นี่คือโลกที่คล้ายกับโลกเดิมของฉัน แต่เทคโนโลยีล้ าํ หน้ากว่า ได้
เข้าสู่ ยคุ ท่องอวกาศแล้ว เกินกว่าโลก ในเวลาเดียวกัน จุดสนใจที่นี่
ไม่ใช่การพัฒนาทางเทคโนโลยี แต่เป็ นอสู รดวงดาว!”
“อสู รดวงดาวมีเกรดหลากหลายและมีทุกอย่างเกี่ยวกับสังคมมนุษย์
มีคา้ งคาวเครื่ องมือที่รับผิดชอบงานโครงสร้าง ขนส่ งและทํางานใน
ชีวติ ประจําวัน แม้กระทัง่ เป็ นนักวิจยั ! อสู รต่อสู จ้ ะรับผิดชอบการ
สํารวจพื้นที่ใหม่ในหมู่ดาวและก็ยงั ให้การสนับสนุนในสงคราม
พลังของอสู รคือปัจจัยชี้ขาด!”
“อสู รดวงดาว…”
ซูผงิ จมในความทรงจํา ยิง่ เขารู ้ เขายิง่ ตกใจ จากนั้นก็เข้าใจว่าผีสาว
คืออะไร
“อสู รต่อสู ข้ องตระกูลปี ศาจ ความสามารถหลุดของอสู รไฟคือสร้าง
ภาพลวงตาและควบคุมธาตุไฟ…”
อสู รไฟนี้คือแมวแปลก ๆ นัน่ อสู รต่อสู แ้ สนดุร้ายของตระกูลปี ศาจ
นี่คือสัตว์เลี้ยงดวงดาวที่เก่งทั้งการควบคุมจิตและธาตุ เป็ นชนิดหา
ยากที่ตอ้ งแลกด้วยแขนและขา!
ซูผงิ ไม่อยากเชื่อว่าน้องสาวเขา ซูหลิงเยวีย่ จะใช้อสู รหายากเช่นนี้มา
หลอกเขาทุกวีว่ นั …
เมื่อเขาค้นผ่านความทรงจําของเจ้าของร่ างเดิม ซูผงิ พบว่าชีวติ เขาทั้ง
ตลกและน่ารําคาญ พี่ชายและน้องสาวคู่น้ ีทะเลาะกันประจํา ทั้งคู่ไม่
มองเห็นหัวกันตั้งแต่เด็ก ตอนแรก ซูผงิ คือคนที่มกั รังแกน้องสาวเขา
แต่ทว่า โต๊ะกลับพลิกเมื่อพวกเขาโตขึ้น มันคือคราวของซูผงิ ที่ตอ้ ง
โดนแกล้ง
ต้นเหตุของการเปลี่ยนแปลงเพราะพวกเขาเข้าโรงเรี ยนต่างกันตอน
อายุ 12
หนึ่งในนั้นไปโรงเรี ยนการค้าทัว่ ไป
อีกคนไปสถาบันนักรบอสู รดวงดาว!
ในโลกที่ศูนย์กลางเป็ นอสู ร ไม่ใช่ทุกคนถึงสามารถเป็ นนักรบอสู ร
ได้ มีเพียงคนที่มีพรสวรรค์ต้ งั แต่เกิดถึงสามารถทําสัญญากับอสู ร
ดวงดาวได้!
มันกําหนดตั้งแต่เกิดว่าซูผงิ ไม่มีพรสวรรค์เช่นนั้น ซึ่งหมายความว่า
เขาคือคนปกติ
แต่ในวัยเด็ก พี่นอ้ งคู่น้ ีไม่เข้าใจแนวคิดนี้ ดังนั้น ซูหลิงเยวีย่ ที่มี
พรสวรรค์จึงมักถูกซูผงิ รังแก
เมื่อทั้งคู่ตระหนักถึงความแตกต่างระหว่างพวกเขา หายนะของซูผงิ
ก็เริ่ มขึ้น
น้องสาวเขาไม่ได้เอาคืนเบา ๆ เธอเก็บความขุ่นเคืองใจไว้ทุกครั้งที่
ถูกพี่ชายเธอรังแก เธอจึงตอบแทนเขาคืนหลายเท่าตลอดหลายปี ที่
ผ่านมา
ในปัจจุบนั ช่องว่างระหว่างพวกเขากว้างกว่าเดิม หนึ่งในนั้นคือสาว
น้อยอัจฉริ ยะที่ลงทะเบียนเรี ยนในสถาบันชื่อดัง พร้อมอนาคตสดใส
ข้างหน้า อีกคนยังเข้ามหาวิทยาลัยทัว่ ไปไม่ได้ดว้ ยซํ้า เขาต้องออก
จากโรงเรี ยนมาเพื่อช่วยครอบครัวทําธุรกิจ
“อืม พี่ทาํ อะไรท่านั้น? พี่ไม่ได้หวั กระแทกใช่ไหม?”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ขณะจ้องซูผงิ ที่นงั่ บนพื้น เธอ
ขมวดคิ้ว จําได้วา่ เขาล้มหัวกระแทก
เธอไม่ได้กงั วลถึงความปลอดภัยของซูผงิ แต่พอ่ แม่อาจตําหนิเธอได้
“เอ๊ะ?”
ซูผงิ ได้สติ เขามองเด็กสาวอวดดีที่ยนื เชิดหน้ากอดอก เขาไม่รู้วา่ จะ
ทํายังไงกับเธอ “อย่าเล่นแผลง ๆ แบบนี้อีก” ซูผงิ อยากบอกแบบนั้น
แต่เนื่องจากเขามายึดร่ างนี้ เขาจึงไม่อยากถูกแกล้งอีก
ซูหลิงเยวีย่ ผงะ
“ปกติเขาต้องกระโดดขึ้นและว่าฉันว่านังตัวร้ายนี่?”
“ทําไมวันนี้เขาถึงเงียบจัง?”
“หรื อว่า..”
“เขาคิดว่าฉันจะใจอ่อนแค่เพราะเขายอมจํานน?”
“อืม!”
“ตราบเท่าที่ไม่ใบ้ ก็บอกความจริ งมา บางทีพี่อาจฉลาดขึ้นด้วยหัวที่
ถูกกระแทก” ซูหลิงเยวีย่ แค่นเสี ยง หมุนตัวและเดินออกไป “อย่าลีลา
รี บลงไปกินข้าวเช้าได้แล้ว อย่าบอกแม่ละว่าฉันขึ้นมาและแกล้งพี่อีก!”
ปึ ง!
เธอปิ ดประตูดา้ นหลัง
ซูผงิ ฝื นยิม้ ทําไมน้องสาวถึงรุ นแรงขนาดนี้?
หวือ!
ประตูเปิ ดออกอีกครั้ง
ซูผงิ ตกใจ มันคือซูหลิงที่กลับมา เธอซ่อนใบหน้าสยดสยองไว้หลัง
ประตู “นอกจากนี้ อย่าบอกแม่เรื่ องฉัน ไม่ง้ นั ละก็..” จากนั้นเธอก็
ทําท่าปาดคอ
ปึ ง!
ประตูที่น่าสงสารต้องถูกกระแทกอีกครั้ง
“..”
ซูผงิ นัง่ ตรงนั้นสักพักแล้วคลานกลับขึ้นหลังมัน่ ใจว่าไม่มีอะไรอีก
เขามองไปรอบ ๆ ห้องและเห็นโปสเตอร์และหุ่นของอสู รดวงดาว
มากมาย แม้เขาจะเป็ นคนธรรมดาในโลกนี้ เขาก็ไม่ได้ดอ้ ยกว่านักรบ
อสู รดวงดาวเลยในแง่ของความรู ้
แน่นอน นี่ไม่ได้เกิดจากความรักอันยิง่ ใหญ่ต่ออสู รดวงดาว เขา
เกลียดอสู รดวงดาว เขาแค่ศึกษาเพื่อหาทางเอาชนะอสู รดวงดาวใน
ฐานะคนทัว่ ไป!
พูดให้ถูก เขากําลังหาทางเอาชนะอสู รดวงดาวของน้องสาวเขา!
แต่ทว่า หลายปี ผ่านไป เขายังได้รับการทารุ ณและดูถูกโดยไม่มี
ความสามารถสู ก้ ลับ ใครจะจินตนาการได้วา่ ชีวติ เขายากลําบาก
เพียงใดถึงต้องค้นคว้ามากขนาดนี้
ซูผงิ มีความรู ้สึกผสมปนเปกันหลังทบทวนชีวติ 18 ปี ของชายคนนี้
ไม่เพียงเขาจะเป็ นคนไร้ค่า แต่เขายังทําให้คนทรงอํานาจคนเดียวที่
สามารถเกาะได้โกรธ เขาสร้างปัญหามากมายและหลอกน้องสาวเขา
หลายครั้ง เขาใส่ หนอนผีเสื้ อไว้ในกล่องอาหารกลางวัน หลอกเธอ
ตอนกลางคืนด้วยการสวมชุดผี เขาเป็ นสาเหตุการบาดเจ็บในวัยเด็ก
ของเธอ
ดูจากผลลัพธ์ เขาเปลี่ยนเด็กสาวที่เขาสามารถเกาะได้เป็ นศัตรู
นอกจากนี้ น้องสาวเขาไม่ใช่คนจิตใจดีอะไร
ซูผงิ ต้องหาโอกาสคืนดีกบั น้องสาวเขา ไม่ง้ นั เขาคงจะชอกชํ้าใจ
หรื อเป็ นประสาทไป
ซูผงิ เตรี ยมตัว จากนั้นก็สวมรองเท้าแตะและลงไปชั้นล่าง
“ทําไมนานนักเล่า? โจ๊กจะเย็นหมดแล้ว รี บกินเร็ วลูก” แม่เขา หลี่ฉิงรู่
กล่าว เธอดูเหมือนจะอยูใ่ นวัย 40 ทั้งอ่อนโยนและละเอียดอ่อน
ซูหลิงเยวีย่ ยังนัง่ อยูท่ ี่โต๊ะ เธอวางอสู รไฟชื่อ ‘บอลหิ มะ’ ไว้บนเก้าอี้
ข้างเธอ ซึ่งควรจะเป็ นที่ของเขา
ซูผงิ เม้มปาก แม้แต่อาหารเช้าแสนเรี ยบง่าย เขาก็ยงั รู ้สึกถึงธรรมชาติ
แสนไร้สาระ
“ผมมาแล้ว”
ซูผงิ ตรงไปห้องนัง่ เล่นเพื่อเอาเก้าอี้มาอีกตัว เขาดูอาหารเช้ามากมาย
กับโจ๊ก มีพายเนื้อ และนมถัว่ เหลือง เขาเริ่ มหิ ว
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิ้วและเหลือบมองซูผงิ เธอจงใจใช้บอลหิ มะเพื่อ
ครองที่นงั่ เขาเพื่อยัว่ โมโห ให้เขาโกรธและกรี ดร้อง นัน่ ทําให้เธอ
บอกแม่ให้ดุเขา ทําไมเขาถึงทน? เธออยากรู ้
มีความตื่นตระหนกในตาซูหลิงเยวีย่ เขาแสดง?
“แม่ หนูกินเสร็ จแล้ว หนูจะไปเรี ยนละ” เนื่องจากแผนเธอล้มเหลว
ซูหลิงเยวีย่ ไม่มีอารมณ์อยูอ่ ีก
เมื่อเธอกําลังจะออกไป แต่ซูฉิงรู่ หยุดเธอไว้ “เสี่ ยวเยวีย่ รอก่อน”
“อ้า?” ซูหลิงเยวีย่ หันไป
“ช่วงนี้ ร้านของพีผ่ งิ ไม่ค่อยดีนกั มันไม่ค่อยเป็ นที่นิยม ลูกช่วยเอา
บอลหิ มะไปนัง่ แสดงตัวที่ร้านได้ไหม?”
ซูหลิงเยวีย่ ประหลาดใจ เธอเหลือบมองซูผงิ ที่กาํ ลังกลืนโจ๊ก กลอกตา
และให้เหตุผล “แม่ ธุรกิจก็แย่ลงทุกวันเพราะแม่ปล่อยให้เขาจัดการ
เหตุผลก็เพราะเขาทําหน้าที่ได้ไม่เหมาะสม แม่ยงั จําตอนที่มีคน
เกือบจะร้องเรี ยนเราที่สมาคมอสู รดวงดาวได้ไหม?”
“มีคนทิ้ง ‘นกส่ งสาร’ ไว้ที่นนั่ เพื่อบริ การขนส่ ง แต่ทว่า มันเริ่ มพูด
ด่าทุกคนที่มนั พบและมันยังก่นด่าไปทัว่ ไม่ถึงอาทิตย์ นกตัวนั้นก็
ถูกทุบตีจนตายและคดีน้ ีกย็ งั ไม่ได้รับการแก้ไขเลย!”
“แม่ยงั คิดให้เขาเอาบอลหิ มะหนูไปดูแล ทั้ง ๆ ที่ยงั ดูแลนกส่ งสาร
ไม่ได้? มีหวังที่บอลหิ มะจะเลื่อนเป็ นอสู รดวงดาวขั้น 8 หากแม่ไม่วา่
อะไร หนูกจ็ ะไม่มีทางให้ ยังไงซะ แม่กค็ ือคนที่ซ้ื อบอลหิ มะให้หนู”
ซูฉิงรู่ พดู ไม่ออก
หากมันไม่ใช่ความจริ งที่เธอสภาพร่ างกายไม่ดี เธอคงไม่ขอให้ซูผงิ
ไปดูแลร้านค้า
ซูผงิ สามารถสัมผัสถึงสายตาอาฆาตของน้องสาวเขาได้แต่ตดั สิ นใจ
เงียบ เขาลดหัวและกินโจ๊กต่อ
“ฮึ่ม!” เธอแค่นเสี ยง หลังสัมผัสว่าซูผงิ รู ้วธิ ีปฏิบตั ิตนต่อสถานการณ์
นี้ เธอก็อุม้ บอลหิ มะที่ยงั กินกระดูกขึ้นมา และกลับห้องเพื่อเปลี่ยน
ชุดและออกจากบ้าน
ไม่นาน ซูผงิ ก็กินเสร็ จ ตามเคย หลังซูฉิงรู่ บอกให้เขาไปทํางาน เขาก็
ขี่จกั รยานไปร้าน
มันคือร้านขายอสู รดวงดาว
ซูผงิ คือผูฝ้ ึ กงาน มันเหมือนเป็ นการบริ การอสู รดวงดาวมากกว่าการ
ฝึ กจริ ง ๆ
เหนือสิ่ งอื่นใด ผูฝ้ ึ กสอนที่แท้จริ งสามารถเปลี่ยนศักยภาพและขั้น
ของอสู รดวงดาวได้ ผูฝ้ ึ กสอนจะเพลิดเพลินกับตําแหน่งที่คล้ายกัน
หรื อสู งยิง่ กว่านักรบอสู รดวงดาว!
ระหว่างทาง ซูผงิ เห็นอาคารสู งและคฤหาสน์ใหญ่ เหมือนบนโลก
สิ่ งเดียวที่แตกต่างคืออสู รดวงดาวหน้าตาประหลาดที่เดินพร้อมคน
เดินเท้าส่ วนใหญ่
“ฉันอยูใ่ นอีกโลกจริ ง ๆ ..” ซูผงิ อุทาน ทุกอย่างเหมือนฝัน แต่ก็
เหมือนจริ ง
ไม่ชา้ เขาก็มาถึงร้านของตระกูลเขา
ร้านอยูป่ ลายถนนสายการค้า ตําแหน่งค่อนข้างห่างไกล แต่มนั เคย
เป็ นที่นิยม แม่ของซูผงิ คือผูฝ้ ึ กอสู รดวงดาวของสหพันธ์ แม้เธอจะ
เป็ นแค่ผฝู ้ ึ กขั้นต้น เธอก็สามารถเปิ ดร้านเล็ก ๆ แบบนี้ได้ เธอมีลูกค้า
ประจํามากพอสมควร
แต่ทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเมื่อซูผงิ มาดูแลร้าน
เอี้ยด!
ซูผงิ เปิ ดประตู เขาสามารถเห็นฝุ่ นในอากาศเมื่อแสงแดดส่ องมาใน
ร้าน
มันดูเหมือนว่าร้านจะไม่ได้ทาํ ความสะอาดมานาน มีกลิ่นฉุนของ
ปัสสาวะสัตว์และอุจจาระด้านใน
ซูผงิ ขมวดคิ้วและกลั้นลมหายใจ
ทันใดนั้น เสี ยงจักรกลก็ดงั ขึ้นในหัวเขา
“ตรวจพบวิญญาณที่เหมาะสมภายในระยะเป้าหมาย กําลังทําสัญญา”
“ทําสัญญาเสร็ จสิ้ น เพิ่มลงระบบ..”
“สําเร็ จ..พร้อมปล่อยตัว..”
“ระบบ?”
ซูผงิ หยุดชะงัก จากนั้นแสงก็เปล่งประกายออกจากตาเขา
สิ่ งที่ควรมากําลังมา…
 ตอนที่ 2 สถานทีบ่ ่ มเพาะโบราณ
ในฐานะที่เป็ นโอตาคุ ซูผงิ ใช้เวลาตลอดทั้งวันกับ “เรี ยน” บน
อินเทอร์เน็ต
หลังจากประหลาดใจ เขาถามทันทีเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของระบบ
“ฉันคือระบบสัตว์เลี้ยงขั้นสุ ดยอดที่อุทิศตนเพื่อการบ่มเพาะสัตว์
เลี้ยงที่แข็งแกร่ งสุ ดในโลก จุดประสงค์ของระบบนี้คือ : ทุกสิ่ งที่
สามารถเลี้ยงดูได้ ทุกอย่างคือสัตว์เลี้ยง!”
“ระบบการเลี้ยงสัตว์? !” ซูผงิ อุทาน
ซูผงิ แปลกใจเล็กน้อย
มันฟังดูบา้ มาก ทุกอย่างเป็ นสัตว์เลี้ยง งั้นดอกไม้และหญ้าข้างถนน
ล่ะ?
“ดอกไม้และหญ้าที่ปลุกจิตวิญญาณก็ถือเป็ นสัตว์เลี้ยงด้วย อสู ร
ตระกูลพืชก็ววิ ฒั นาการจากพืชทัว่ ไป” ระบบให้คาํ ตอบ
ซูผงิ แข็งตัว: “นายได้ยนิ ความคิดฉัน?”
“ฉันเชื่อมต่อกับวิญญาณผูใ้ ช้ แน่นอน ฉันรับรู ้ถึงความคิดของผูใ้ ช้
ฉัน … คําเตือน ห้ามดูหมิ่นกัน!”
“…”
ซูผงิ เงียบลง
“ระบบเปิ ดใช้งานแล้ว นาย ผูใ้ ช้ฉนั จะต้องเพิม่ ร้านขายสัตว์เลี้ยงที่
เป็ นของนายภายใน 24 ชัว่ โมง หากการเชื่อมโยงล้มเหลว ระบบจะ
ถูกลบและความทรงจําของวันนี้กจ็ ะถูกลบด้วย..”
“ลบระบบงั้นหรอ?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว เมื่อเขาได้ยนิ สิ่ งนี้ แม้วา่ ระบบนี้จะแปลกไปเล็กน้อย แต่
ก็ยงั ดีกว่าไม่มีอะไรเลย
“ฉันมีร้านขายอสู รอยูข่ า้ งหน้า ฉันจะผูกมัดได้ไหม?” ซูผงิ ถาม
“สามารถผูกมัดได้ โปรดยืนยัน”
ซูผงิ ยืนยันทันที
อย่างไรก็ตามร้านนี้เป็ นของเขา และเขาจะไม่ยอมเสี ยไป
“การผูกมัดสําเร็ จแล้ว กําลังปรับปรุ งร้านขายอสู ร… “
“ก่อตั้ง [รางนํ้าสัตว์เลี้ยง], ก่อตั้ง [ปากกาพยาบาล], [หน้าต่างของ
สนามบ่มเพาะ] ก่อตั้งขึ้น …”
“การสร้างเสร็ จสมบูรณ์แล้ว เริ่ มต้นภารกิจของผูเ้ ริ่ มต้น…”
“สัตว์เลี้ยงสองตัวถูกตรวจพบในร้าน โปรดเลือกหนึ่งตัวและเพิ่ม
ความแข็งแกร่ งของมันเป็ นสามเท่าภายในหนึ่งสัปดาห์เพื่อให้ถึง
มาตรฐาน “ผ่าน” ที่ตดั สิ นโดยระบบนี้”
หลังจากระบบเสร็ จสิ้ น ซูผงิ ก็รู้สึกว่าร้านขายอสู รดวงดาวที่เขาอยู่
นั้นแตกต่างไปเล็กน้อย กลิ่นปัสสาวะฉุนและกลิ่นอุจจาระก็หายไป
ในเวลาเดียวกัน ร้านดูเหมือนจะสะอาดกว่ามาก มีความรู ้สึกใหม่
“เพิ่มพลังให้อสู รดวงดาวสามเท่าภายในหนึ่งสัปดาห์?”
ซูผงิ สงสัยว่าเขาได้ยนิ ผิดหรื อระบบรวน
ยากแค่ไหนที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ ง?
โดยปราศจากการล่าสัตว์และฝึ กฝนแบบวันต่อวัน รวมถึงอาหารดี ๆ
มันเป็ นไปไม่ได้!
ไม่ตอ้ งพูดถึงความแข็งแกร่ งสามเท่าในหนึ่งสัปดาห์เลย แม้เพิม่ ขึ้น
10 % ก็ยงั เป็ นเรื่ องยากมาก
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าภารกิจล้มเหลว” ซูผงิ ถาม
“เจ้าของจะต้องยอมรับการลงโทษสําหรับความล้มเหลว วิธีการลงโทษ
จะเป็ นแบบสุ่ ม จะมีการลงโทษด้วยสายฟ้า การลงโทษจากนรก การ
ลงโทษด้วยประสบการณ์ที่เจ็บปวดสุ ดขีด …” ระบบกล่าว
ซูผงิ กลอกตา
“ขอเปลี่ยนเป็ นภารกิจอื่นได้ไหม?” ซูผงิ ไม่ยอม
“ไม่” ระบบปฏิเสธอย่างไร้ความปราณี : “คําเตือน นี่เป็ นการดูหมิ่น
ครั้งที่สอง!”
“…”
“เตือนครั้งที่สาม! สุ่ มเลือกได้การลงโทษแบบสายฟ้า!”
ทันทีที่เสี ยงของระบบจบลง ซูผงิ ก็รู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าจํานวนมหาศาล
พุง่ เข้าใส่ ร่างของเขา เขากระตุกทันทีเหมือนซอมบี้เต้นเพลงดิสโก้
กระแสไฟฟ้าเข้ามาและหายไปอย่างรวดเร็ ว ซูผงิ รู ้สึกถึงความเจ็บปวด
ที่ลุกไหม้อยูใ่ นร่ างกายของเขา เขาเจ็บจนตะโกนด่าแม่ แต่ในที่สุด
พระเอกก็ตอ้ งกลั้นไม่ให้เสี ยหน้า
“ช่างมัน ฉันจะลองทําก่อน หากฉันล้มเหลว งั้นก็ตอ้ งบอกว่าระบบ
มันขยะ!” ซูผงิ กัดฟัน
เขาลากร่ างที่เจ็บปวดของเขาไปที่หอ้ งอสู รในร้าน
ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องอสูร ซูผงิ ก็พบว่าพื้นที่กว้างขวางกว่าเดิม ทุก
อย่างเหมือนเดิมยกเว้นกรงเหล็กที่หายไป แทนด้วยกรงหิ นสองแถว
มันเหมือนแถวหิ นแปลก ๆ มากกว่ากรงหิ น
หิ นงอกยืน่ ออกมาจากพื้นดินและล้อมอสูรดวงดาวสองตัวไว้ ช่องว่าง
ระหว่างหิ นงอกมีขนาดใหญ่มากและไม่มีอะไรกั้น อสู รดวงดาว
สามารถกระโดดออกมาเบา ๆ หรื อเจาะออกมาจากช่องว่างได้
อย่างไรก็ตามสัตว์เลี้ยงสองตัวเหล่านี้นอนราบกับพื้นอย่างซื่อ ๆ
ซูผงิ ยกคิ้วขึ้น โดยคาดว่าเป็ นของจากระบบ รางนํ้าสัตว์เลี้ยงคงเป็ น
สิ่ งนี้
เขาจ้องมองอสู รสองตัวในหิ นงอก ซึ่ งทั้งสองเป็ นอสู รต่อสู ท้ ี่พบได้
บ่อย
หนึ่งเป็ นเพียงหนูสายฟ้า อสูรเกรดตํ่าของสายความเร็ ว ต่อให้โต หนู
สายฟ้าก็จะเป็ นแค่ระดับหนึ่งขั้นกลาง ความเป็ นไปได้ที่หนูสายฟ้า
จะวิวฒั นาการตํ่ามาก ต่อให้พวกมันวิวฒั นาการเป็ นหนูพายุสายฟ้า
พวกมันก็เป็ นแค่ระดับสาม ซึ่งสู งสุ ดเท่าที่จะไปถึงได้แล้ว
อีกตัวคือสุ นขั ไล่ตามจันทร์ ซึ่งเป็ นอสู รต่อสู เ้ กรดตํ่าของสายความเร็ ว
เมื่อมันโต มันจะเป็ นระดับ 1 ขั้นสู ง เกือบจะทรงพลังเท่าเสื อไซบีเรี ย
บนโลก
ซูผงิ จําได้วา่ อสู รดวงดาวสองตัวเหล่านี้ถูกฝากเลี้ยงไว้และกําลังจะ
โดนรับตัวไป
“ฉันขอเลือกหนูสายฟ้า”
ซูผงิ คิดอยูพ่ กั หนึ่งแล้วเลือกหนูสายฟ้า ซึ่งอ่อนกว่าเพื่อให้มีช่อง
พัฒนากว่า
“อสู รได้รับการคัดเลือก โปรดเลือกสนามบ่มเพาะ ระบบส่ งเสี ยงดัง
ขึ้น
ทันทีที่ระบบพูดจบ แสงสี ขาวก็พลันปรากฏตรงหน้าซูผงิ และมันก็
แหวกเป็ นทรงลูกตา มีกลิ่นอายทําลายล้างบนอีกฝั่งของตาที่เปิ ด
สามารถเบือนทุกสิ่ งที่สมั ผัสกับมันได้
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจและหลังจากยืนยันว่าสิ่ งนี้ไม่เป็ นอันตรายต่อ
เขา เขาจึงถามระบบว่า : “สนามบ่มเพาะคืออะไร?”
“สนามบ่มเพาะเป็ นสถานที่หลักสําหรับการเพาะเลี้ยงอสู รและผูใ้ ช้
สามารถเลือกสถานที่ที่สอดคล้องกับอสู รเพือ่ การบ่มเพาะมันได้”
“สนามบ่มเพาะ?”
ซูผงิ ค่อย ๆ นึกความรู ้การบ่มเพาะง่าย ๆ ในความทรงจําของเขาได้
การบ่มเพาะของอสู รดวงดาวจะพึ่งพาสนามบ่มเพาะ ดังนั้น ร้าน
ผสมพันธ์อสู รดวงดาวจึงเช่าพื้นที่ใหญ่เพื่อสร้างสนามบ่มเพาะ หรื อ
เรี ยกกันว่าสนามล่ามืออาชีพ
และร้านค้าสัตว์เลี้ยงขนาดใหญ่บางแห่งก็จะมีบริ การนี้ให้ เพื่อการ
บริ การที่ครอบคลุมมากขึ้น
มีเพียงร้านค้าอสู รขนาดเล็กอย่างซูผงิ เท่านั้นถึงมีบริ การแค่ป้อน
อาหารและทําความสะอาด
“กําลังตรวจจับอสูร หนูสายฟ้า สัตว์เลี้ยงของตระกูลสายฟ้า พบสนาม
บ่มเพาะที่เหมาะสม อาณาจักรเมฆสายฟ้าโบราณ กําลังเข้า ตกลง
หรื อไม่?”
“ตกลง…”
หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็รู้สึกว่าชื่อของสนามบ่มเพาะนี้คุน้ ๆ
ต้นกําเนิดของอสูรดวงดาวนั้นแตกต่างกันไป แต่ส่วนใหญ่มาจาก
รอยแตกบนอวกาศที่เต็มไปด้วยดวงดาวหรื อดาวเคราะห์ประหลาด
บางดวง และบางส่ วนมาจากดาวเคราะห์โบราณ
อาณาจักรเมฆสายฟ้าดูเหมือนจะเป็ นสถานที่กาํ เนิดของอสู รดวงดาว
ในตระกูลสายฟ้าที่ล่มสลายไปนานแล้ว
กล่าวกันว่ามีอสู รดวงดาวระดับสู งมากมายในตระกูลสายฟ้า เช่นมังกร
สายฟ้าของทะเลสี ฟ้า เทพสายฟ้าเก้าหัว และอสู รเซเฟอร์ ทั้งหมดมา
จากอาณาจักรเมฆสายฟ้า ด้วยการล่มสลายและการหายไปของ
อาณาจักรเมฆสายฟ้า อสู รดวงดาวระดับสู งเหล่านี้กลายเป็ นตํานาน
ที่ยากจะพบเห็น
เป็ นไปได้ไหมว่าสถานที่ที่เขาจะไปตอนนี้เป็ นอาณาจักรโบราณที่
สู ญหายไป?
ก่อนที่ซูผงิ จะฟื้ นตัว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีแรงดูดดึงในร่ างกาย
ของเขาและบินไปที่แสงสี ขาวลวงตาตรงหน้า
ดวงตากําลังหมุนวน
ทันใดนั้นมันก็มืด
เมื่อสายตาได้รับการฟื้ นฟูอีกครั้ง มันเป็ นหมอกสี ขาวขุ่นและเสี ยง
ฟ้าร้องดังสนัน่
ซูผติ วั แข็งครู่ หนึ่งก่อนที่จะตกใจเมื่อเห็น!
นี่คือสถานที่โบราณที่หายไป?
พื้นที่กว้างใหญ่ลอ้ มรอบด้วยต้นไม้ยกั ษ์ ด้านบนของต้นไม้อยูห่ ่าง
กับท้องฟ้าเพียงสิ บเมตรและมีเมฆกับหมอก สายฟ้า สี ม่วงประกายดู
เหมือนว่ามีมงั กรในเมฆ
ท้องฟ้าดวงดาวไร้สิ้นสุ ดสามารถเห็นได้ผา่ นทะเลเมฆและหมอก
บาง ดาวยักษ์ ใกล้และไกลเห็นได้ดว้ ยตาเปล่า
 ตอนที่ 3 การตายได้ ไม่ จาํ กัด
“เจ้าของเชื่อมต่อกับอาณาจักรเมฆพายุ”
“เวลาเชื่อมต่อสามวัน …”
“ในระหว่างภารกิจสามวัน เจ้าของจะได้รับการคุม้ ครองสําหรับ
มือใหม่ : ไม่จาํ กัดจํานวนการตายในช่วงสํารวจ!”
“เจ้าของทําสัญญาชัว่ คราวกับอสู ร …”
“โปรดสํารวจด้วยตัวเอง …”
ซูผงิ ยังคงจมอยูก่ บั โลกโบราณตรงหน้าเขาและถูกดึงกลับมาด้วย
เสี ยงเตือนในหัว
เขาตกตะลึงและจับคําอันตรายได้ทนั ที จํานวนครั้งที่ตาย?
ลางสังหรณ์ที่ไม่รู้มาจากไหนเกิดขึ้นในหัว
ทันใดนั้นเงาขนาดใหญ่ผา่ นศีรษะของเขาทําให้มนั มืด
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น รู ม่านตาของเขาขยายใหญ่ข้ ึน
ปี กยักษ์คู่หนึ่งปกคลุมท้องฟ้า ยกทะเลเมฆอันกว้างใหญ่ ดูเหมือนไม่
มีที่สิ้นสุ ดปี กสี ม่วงเข้มกระพือไม่มีที่สิ้นสุ ด
“นี่มนั บ้าอะไร? !
ซูผงิ ตะลึง
แม้แต่ปลาวาฬสี น้ าํ เงินก็ยงั ไม่ใหญ่เท่ากับขนของสัตว์ยกั ษ์ตวั นี้!
ในความตกใจของเขาภายในไม่กี่วนิ าทีทนั ใดนั้นแรงลมที่รุนแรงก็
พัดผ่านโฉบลงมาจากที่สูง ดูเหมือนว่ามีใบมีดจํานวนนับไม่ถว้ น
“วิง่ ”
ทันทีที่ความคิดของซูผกิ ลับมา เขารู ้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างกะทันหัน
ทัว่ ร่ างกาย ดวงตาของเขาหรี่ ลงและความมืดก็จู่โจมทันที
ฉันตายแล้วเหรอ?
ซูผงิ หมองหม่น แต่ในไม่ชา้ แสงก็กลับมาเหนือกระแสนํ้าอีกครั้ง เขา
ลืมตาขึ้นภาพเก่า ๆ และผืน่ แดงยังคงอยูต่ รงหน้าเขา แต่สภาพแวดล้อม
โดยรอบดูเหมือนจะเปลี่ยนไปไม่ได้ถูกล้อมรอบด้วยต้นไม้ยกั ษ์อีก
ต่อไป แต่กลับเป็ นหญ้าเขียวชอุ่มแทน
เมื่อนึกถึงการแจ้งเตือนก่อนหน้าของระบบที่ซูผงิ ฟื้ นขึ้นมา นี่อาจ
เป็ นสิ่ งที่เรี ยกว่าการตายไม่จาํ กัดจํานวนใช่หรื อไม่?
ต่อไปนี้จะตายอีกกี่ครั้งก็ได้?
เมื่อนึกถึงสิ่ งนี้ซูผงิ ก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ตอ้ งการที่จะ
ได้รับคํายืนยัน
แม้วา่ เขาจะสามารถตายได้ แต่เขาก็ไม่ตอ้ งการที่จะทนต่อความ
เจ็บปวดของการตายอย่างก่อนหน้านี้ มันเจ็บปวดมาก!
“ระบบฉันอยากกลับบ้าน”
ซูผงิ เปลี่ยนนํ้าเสี ยงอ้อนวอนแทน
“ภารกิจยังไม่เสร็ จสิ้ นและนายไม่สามารถกลับก่อนเวลาได้”
“…”
“โปรดทราบ! การเตือนครั้งแรก!”
“… ! ! !”
ซูผงิ หน้าซีด เขาต้องอยูใ่ นโลกที่อสู รยักษ์เดินกันให้วอ่ นสามวัน?
เขาต้องทนกับการตายอีกกี่ครั้ง?
เขาไม่พอใจ ระบบนี่มนั อะไรกัน!
“กรอบแกรบ ~!”
ทันใดนั้นเสี ยงเคลื่อนไหวเล็กน้อยก็ดงั ขึ้น
ขนของซูผงิ ตั้งขึ้นด้วยความสยองขวัญ แต่กพ็ บว่าเป็ นหนูตวั เล็กที่
ทําให้เกิดการเคลื่อนไหว
เพื่อนตัวน้อยนี่กเ็ ห็นอสู รยักษ์บนฟ้าและกลัวตาย
“เพื่อนตัวน้อยที่น่าสงสาร นายจะต้องมาตายกันกับฉันถึงสามวัน..”
ซูผงิ ถอนหายใจรู ้สึกเห็นอกเห็นใจมาก
อาจเป็ นเพราะสัญญาชัว่ คราว เขามีความรู ้สึกที่ดีต่อหนูสายฟ้า เมื่อ
เห็นร่ างที่สนั่ เทาของมัน เขาก็รู้สึกสงสาร เขานัง่ ยอง ๆ ลงและลูบ
เบา ๆ เพื่อบรรเทาความหวาดกลัวของมัน
ลูบ ลูบ …
จู่ ๆ ซูปิงก็คิดว่าจุดประสงค์ของการถูกส่ งมาที่นี่ ไม่ใช่เพื่อการทดสอบ
เพื่อนตัวน้อยนี่?
เพิ่มความแข็งแกร่ งเป็ นสามเท่าในหนึ่งสัปดาห์
แม้วา่ มันจะยาก แต่ตวั เอกของงานนี้คือมัน!
และแหล่งเพาะพันธุ์ที่น่าสยดสยองนี้กเ็ ตรี ยมพร้อมสําหรับมันแล้ว
ด้วย!
“ตราบเท่าที่การทดสอบเป็ นไปตามที่กาํ หนด ก็สามารถยุติได้เร็ วขึ้น
แม้วา่ จะมันยากแต่จะรู ้ได้ยงั ไงหากยังไม่ลอง”
เมื่อนึกถึงสิ่ งนี้การจ้องมองของซูผงิ ก็ค่อย ๆ หันไปที่หนูสายฟ้าที่
ค่อยสงบลงอย่างช้า ๆ
หนูสายฟ้าที่สนั่ สะท้านค่อย ๆ สงบลงภายใต้ฝ่ามือที่อบอุ่น ในขณะ
นี้จู่ ๆ มันก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
จากนั้นมันก็เห็นสายตาแสนน่ากลัวของเจ้านายมัน
หนูสายฟ้า: “? !”
“มาเถอะ แกทําได้” ซูผงิ แสยะยิม้
ขนของหนูสายฟ้าตั้งขึ้น
ดูเหมือนจะตระหนักว่ามันกําลังจะโดนอะไร มันดิ้นรนอย่างรุ นแรง
ในมือของซูผงิ
แม้วา่ มันจะเป็ นสัตว์เลี้ยงที่มีความอ่อนไหว แต่กย็ งั แข็งแกร่ งกว่า
มนุษย์ธรรมดาอย่างซูผงิ มันดิ้นเป็ นอิสระได้ทนั ที
“กลับมานะ!” ซูผงิ รี บตะโกนเรี ยก
แต่ทนั ทีที่พดู คอของเขาก็หด
ที่นี่คืออาณาจักรเมฆพายุ มีสตั ว์ดุร้ายอยูท่ วั่ ทุกแห่ง การตะโกนไม่ใช่
การร้องเรี ยกหาความตายหรอกหรื อ! ?
ในขณะนี้เขาคิดว่าเขาได้ทาํ สัญญาชัว่ คราวกับหนูสายฟ้าและเมื่อคิด
เขาก็รู้สึกได้ทนั ทีวา่ มีอะไรบางอย่างที่คลุมเครื อครอบคลุมจิตสํานึก
ของเขา
จิตสํานึกนี้สามารถถ่ายทอดอารมณ์และความคิดที่อ่อนแอ
กลัว วิตกกังวล หลบหนี!
นี่คือความคิดของหนูสายฟ้า
“นี่คือพลังของสัญญาอสู รดวงดาวใช่ไหม? ไม่น่าแปลกใจที่อสู ร
ดวงดาวและเจ้าของจะมีความคิดเดียวกัน มันคงยากที่จะอธิบายหาก
ไม่ได้ลอง …”
ดวงตาของซูผงิ เป็ นประกาย พลังของสัญญานี้ครั้งหนึ่งเคยเป็ นความ
ฝันของเจ้าของร่ างเดิมและยังเป็ นดาบที่แบ่งคนธรรมดาออกจาก
นักรบอสู รดวงดาว
“จี้ด”
ทันใดนั้นเสี ยงกรี ดร้องของหนูสายฟ้าก็ดงั มาจากป่ าที่ห่างไกล
ซูผงิ ตกใจและรี บวิง่ ไป
มีรากหญ้าขนาดใหญ่ที่ความสู งเจ็ดหรื อแปดเมตร หนูสายฟ้าดิ้นไป
ทัว่ ฟันของมันแยกขู่สูก้ บั หนอนยักษ์
หนอนยักษ์ตวั นี้มีความยาวสองเมตรปกคลุมไปด้วยสี เขียวและมี
ลวดลายสี ม่วงและรังสี ของไฟฟ้าก็กระจายออกมาเป็ นครั้งคราว
มันคืออสูรสายฟ้า!
“มันดูเหมือนหนอน?” ซูผงิ มองไปที่แมลงยักษ์และนึกถึงหนอน
ผีเสื้ อ แต่น่ากลัวกว่าหนอนผีเสื้ อหลายร้อยเท่า
“ให้ตายเถอะคราวนี้ แกจะไม่ถูกหนอนตัวนี้กลืนลงไปหรื อ?” ซูผงิ
เริ่ มมึนงง เมื่อเขาเห็นปากของหนอนยักษ์เต็มไปด้วยฟัน แต่ถา้ ติดอยู่
ในหนอนยักษ์ตวั นี้กต็ ายดีกว่า!
เขาถึงกับอยากฆ่าตัวตายทันที
แต่หากเขาฆ่าตัวตาย เขาจะถูกสุ่ มส่ งไปตําแหน่งอื่น
และมีอีกเรื่ อง
ดูเหมือนจะไม่มีอาวุธมีคมอยูร่ อบ ๆ
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ และพบก้อนหิ นบนพื้น
ทุบตัวเองจนตาย?
เขาต้องใช้พลังเขาแค่ไหนเพื่อทุบตัวเองให้ตายทีเดียว?
จะเป็ นอย่างไรถ้าฉันไม่ตาย แต่ก่ ึงตาย?
คําถามนี้เหมือนปรัชญาที่ลึกซึ้งล้อมรอบจิตใจของซูผงิ
“จี๊ด ๆ !”
ในขณะที่ซูผงิ ยังคงคิดว่าควรจะใช้มุมไหนในการฆ่าตัวตาย จู่ ๆ เขา
ก็ได้ยนิ เสี ยงกรี ดร้องอย่างรุ นแรง
เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมามอง
หนูสายฟ้ากําลังจะตาย แมลงยักษ์จบั มันและเจาะท้องอ่อน ๆ ของ
หนูสายฟ้า เลือดไหลไปทัว่ หนูสายฟ้าตายไปหลังดิ้นรนเล็กน้อย
ซูผงิ หน้าขาวซีด และรู ้สึกโกรธ
“ต้องการที่จะชุบชีวติ อสู รในทันทีหรื อไม่?” ระบบแจ้งเตือนดังขึ้น
กะทันหัน
ซูผงิ สะดุง้
เมื่อเห็นว่าร่ างของหนูสายฟ้ากําลังจะถูกหนอนยักษ์ยดั เข้าปาก เขาก็
ตะโกน “คืนชีพ!”
ทันทีที่สิ้นเสี ยง หนูสายฟ้าที่เพิง่ เข้าไปในปากของแมลงยักษ์ก็
กลายเป็ นแสงดวงน้อย ๆ และตกลงไปที่พ้นื ต่อหน้าแมลงยักษ์และ
รวมตัวกันอีกครั้งเป็ นหนูสายฟ้า
คลิ๊ก!
แมลงยักษ์กดั อากาศ
เมื่อมองไปที่เหยือ่ ที่หายไปและกลับมามีชีวติ หนอนยักษ์กต็ ะลึง
หนอนยักษ์: “? ? ?”
ซูผงิ ไม่คิดอธิบายต่อแมลง เนื่องจากหนูสายฟ้ากลับมามีชีวติ แล้ว ซู
ผิงจึงตะโกน “โจมตี!”
ผ่านพลังแห่งอารมณ์ ผ่านสัญญา ความหมายในคําพูดของซู่ผงิ ถูก
ส่ งไปหาหนูสายฟ้าทันที
หนูสายฟ้าตัวแข็ง เพราะความกลัวก่อนหน้ายังอยู่ เสี ยงร้องของซูผงิ
ทําให้มนั ตื่นขึ้นและสัญชาตญาณการเชื่อฟังเมื่อมันถูกเลี้ยงในบ้านก็
กลับมา มันแทบจะพุง่ ไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตวั
หวือ!
หนูสายฟ้าเร่ งความเร็ วขึ้นและชนแมลงยักษ์ในครั้งเดียว
บูม!
หนอนยักษ์ถูกกระแทกและเอนไปข้างหลังครึ่ งหนึ่ง แต่กห็ ยุดอย่าง
แข็งกร้าว กรงเล็บของมันตอบสนองอย่างรวดเร็ วคว้าหนูสายฟ้าไว้
ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ วและฉีกมันอย่างรุ นแรง
หนูสายฟ้าตายอีกแล้ว!
“ต้องการที่จะชุบชีวติ อสู รในทันทีหรื อไม่?”
“ทันที!”
ซูผงิ ไม่ได้คิดเรื่ องนี้ เมื่อหนูสายฟ้าฟื้ นคืนชีพอีกครั้งเขาก็สงั่ โจมตี
อีกครั้ง
เนื่องจากเขาสามารถฟื้ นคืนชีพได้อย่างไม่มีกาํ หนด ซูผงิ จึงคิดทําให้
หนอนยักษ์ตวั นี้ตายให้ได้ แม้วา่ ช่องว่างระหว่างทั้งสองจะสู งมาก
แต่กใ็ ช่วา่ จะไม่มีทางเป็ นไปได้ที่ แม้วา่ จะมีเพียง 1 ใน 10,000 แต่เขา
ก็จะทําให้ได้!
 ตอนที่ 4 ทักษะพิเศษ
หนูสายฟ้ายังคงตกตะลึงหลังจากถูกชุบชีวติ กลับมาอีกครั้ง อย่างไรก็
ตามไม่นานมันก็ฟ้ื นคืนสติได้ หลังจากลังเลอยูเ่ พียงเสี้ ยววินาทีหนู
สายฟ้าก็พงุ่ เข้าใส่ แมลงตัวใหญ่ตามคําสัง่
แมลงตัวใหญ่โกรธมาก เนื่องจากเหยือ่ ของมันหนีออกมาจากปากถึง
สองครั้ง เมื่อหนูสายฟ้าใกล้จะถึงตัวแมลงตัวใหญ่กพ็ น่ สารคัดหลัง่ สี
ขาวออกมา มันกระจายออกมาเหมือนใยแมงมุมที่ดกั จับหนูสายฟ้า
ไว้ได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อจับเหยือ่ ได้แล้วแมลงตัวใหญ่กเ็ ลื้อยไปมาและฉีกหนูสายฟ้าออก
ด้วยกรงเล็บแหลมคม
“ฟื้ น!”
“โจมตีอีกครั้ง!”
ซูผงิ นําหนูสายฟ้ากลับมาและบอกให้โจมตีอีกครั้งทันที
เพียงพริ บตาหนูสายฟ้าก็กลับมามีชีวติ อีกครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่าและถูก
แมลงตัวใหญ่ฆ่าซํ้าแล้วซํ้าเล่า ในครั้งที่แปดมันรี บวิง่ ไปเผชิญหน้า
กับแมลงยักษ์ และหายไปในทันทีเพียงเพื่อที่จะโผล่ออกมาอีกครั้ง
ในจุดที่ห่างออกไป
“สายฟ้าแลบ!”
ซูผงิ ตัวสัน่ ด้วยความกลัว ผีหลอกหรื อไง!
นี่เป็ นหนึ่งใน 10 ทักษะพิเศษสําหรับอสู รดวงดาวในตระกูลสายฟ้า
“สายฟ้าแลบ” ?
ซูผงิ สงสัยว่าเขาหลอนไปเอง
หนูสายฟ้าขั้นหนึ่งจะเข้าใจทักษะพิเศษของตระกูลสายฟ้าที่หายาก
จนลํ้าค่าอย่างไม่อาจจินตนาการได้ยงั ไง?
ซูผงิ ประหลาดใจและสับสน
มีแต่อสูรดวงดาวขั้นสู งในตระกูลสายฟ้าอย่างขั้นเจ็ดหรื อแปดเท่านั้น
ถึงจะสามารถเชี่ยวชาญทักษะพิเศษระดับสู งที่หายากเช่นนี้ได้!
นอกจากนี้หนูสายฟ้าตัวนี้เป็ นแค่อสู รธรรมดา แม้จะพูดก็ยงั ยาก หนู
สายฟ้าอาจไม่สามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นกลางของตระกูลสายฟ้า
ได้ดว้ ยซํ้า ไม่ตอ้ งพูดถึงเข้าใจทักษะพิเศษ!
ซูผงิ ให้ความสนใจกับการต่อสู ้
หลังจากการวิง่ อย่างกะทันหัน หนูสายฟ้าก็มาโผล่ดา้ นข้างของแมลง
ขนาดยักษ์ ในแววตา หนูสายฟ้าพบจุดอ่อนที่สมบูรณ์แบบ สายฟ้า
ถูกสร้างขึ้นรอบ ๆ ตัวของมัน เมื่อหนูสายฟ้าก็ชนเข้าที่เนื้อนุ่มด้านข้าง
ของแมลงยักษ์
แมลงยักษ์กล็ ม้ ลงพื้นทันทีพร้อมปรากฏรอยไหม้ที่เนื้อของมัน
อย่างไรก็ตามแมลงยักษ์ยงั ไม่หมดฤทธิ์เดช ความเจ็บปวดอย่าง
รุ นแรงกระตุน้ แมลงยักษ์ มันเริ่ มบิดตัวและหมุนตัวอย่างรุ นแรง ใน
ไม่ชา้ มันก็คลานกลับขึ้นมาและเริ่ มโจมตีหนูสายฟ้าด้วยความเร็ วที่
เร็ วกว่า
หลังจากปล่อยพลังงานทั้งหมดออกไป หนูสายฟ้าก็เหนื่อยล้า จึง
เคลื่อนที่ชา้ ลง มันตายอีกครั้งจากการโจมตีของแมลงยักษ์
“ฟื้ นขึ้นมา” ซูผงิ กล่าวอย่างรวดเร็ ว
หนูสายฟ้ากลับมาบนพื้นอีกครั้ง มันไม่สบั สนและงงงวยเหมือนเดิม
อีกต่อไป ราวกับว่ามันเคยชินกับการเริ่ มต้นใหม่แล้ว
เมื่อต้องเผชิญกับแมลงที่บอบชํ้าตัวนี้ ก่อนที่ซูผงิ จะทันได้ออกคําสัง่
ใด ๆ หนูสายฟ้าก็พงุ่ เข้าใส่ โจมตีทนั ที
การโจมตี การบาดเจ็บ การตายและการฟื้ นฟู
หลังจากผ่านไปมากกว่าสิ บรอบ ในที่สุดแมลงยักษ์กล็ ม้ ตายด้วย
ความไม่เต็มใจ
ในรอบหลังซูผงิ ไม่เคยเห็น “สายฟ้าแลบ” อีกเลย ดูเหมือนว่าการ
โจมตีดงั กล่าวเป็ นเพียงประกายไฟฟ้าเฉย ๆ
เขารู ้สึกเสี ยใจและผิดหวังเล็กน้อย เขารู ้วา่ ตราบใดที่สิ่งที่เขาเห็นนั้น
เป็ นของจริ ง หนูสายฟ้าย่อมสามารถทํามันได้อีกครั้งในอนาคต
เพราะมันประสบความสําเร็ จไปแล้วครั้งหนึ่ง!
หลังจากจัดการแมลงยักษ์ ซูผงิ ก็สามารถหยุดพักได้ อย่างน้อยที่สุด
เขาก็ไม่ตอ้ งถูกแมลงยักษ์กินและสัมผัสกับวิธีการตายที่น่าขยะแขยง
เช่นนั้น
“ตอนนี้ฉนั เห็นแล้วว่าสถานที่น้ ีอนั ตรายมาก แต่การฝึ กนั้นได้ผลดี
ทีเดียว”
ซูผงิ มองไปที่หนูสายฟ้าที่นอนแผ่อยูบ่ นแมลงยักษ์อย่างเหนื่อยล้า
หลังจากที่เจ้าหนูตวั เล็กกลับมามีชีวติ การเคลื่อนไหวอย่างมีช้ นั เชิง
ของมันก็รวดเร็ วและว่องไวยิง่ ขึ้น หนูสายฟ้ายังใช้การเคลื่อนไหว
หลอกล่อเพื่อแอบขึ้นไปบนตัวศัตรู
การต่อสู ใ้ ช้เวลาประมาณ 10 นาที แม้วา่ หนูสายฟ้าจะอยูร่ ะหว่าง
ความเป็ นและความตาย แต่นี่เป็ นเรื่ องเหลือเชื่อที่หนูสายฟ้าสามารถ
บรรลุความก้าวหน้าที่น่าทึ่งได้ภายในช่วงเวลาสั้น ๆ
บางทีหลังจากสามวัน ความแข็งแกร่ งของหนูสายฟ้าอาจก้าวหน้า
อย่างรวดเร็ ว!
ทันใดนั้นซูผงิ ก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง การจบภารกิจจะเป็ นไป
ไม่ได้หากปราศจากความหวัง
“มาเถอะเจ้าหนู” ซูผงิ สบตาหนูสายฟ้า เขายืนขึ้นพร้อมที่จะค้นหา
เป้าหมายต่อไป
เหนื่อย!
ความรู ้สึกไม่เต็มใจส่ งออกมาจากเจ้าหนูสายฟ้า
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
แต่เมื่อนึกถึงการต่อสู ท้ ี่ยากลําบากที่หนูสายฟ้าต่อสู เ้ พื่อฆ่าแมลงยักษ์
ซูผงิ ก็รู้สึกว่าเขาต้องเอาใจหน่อย
“ฉันจะให้เวลาฟื้ นตัวหน่อยแล้วกัน” ซูผงิ ยิม้ อย่างใจดี
หนูสายฟ้าซึ่งยังคงนอนอยูบ่ นหลังของแมลงยักษ์ เงยหน้าขึ้นมอง
ด้วยความรู ้สึกหมองหม่น ทันใดนั้นมันก็มีความรู ้สึกแปลก ๆ
ขณะที่มนั มองไปยังใบหน้าเปื้ อนยิม้ ที่กาํ ลังเคลื่อนเข้ามาใกล้
ก่อนที่หนูสายฟ้าจะคิดได้ มันรู ้สึกถึงความเจ็บปวดที่พงุ่ เข้ามา
“คืนชีพ”
เมื่อมองไปหนูสายฟ้าที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ซูผงิ ก็ถามพร้อมกับยิม้
กว้าง “ความแข็งแกร่ งของแกกลับคืนมาแล้วหรื อยัง”
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าทุกครั้งหลังจากที่หนูสายฟ้าฟื้ นคืนชีวติ กลับมา
มันจะกลับมาโดยไม่มีสญ ั ญาณของความเหนื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับ
การใช้พลังงานมากเกินไปจากการต่อสู ค้ รั้งก่อน
ดังนั้นนี่คือวิธีที่ดีที่สุดในการฟื้ นตัว
ขนของหนูสายฟ้าลุกชัน รอยยิม้ ของมนุษย์น้ ีถูกสลักไว้ในใจของมัน
แล้วตอนนี้
“ฟ่ อ!”
หนูสายฟ้าขู่ ราวกับกําลังเตือนซูผงิ ด้วยพฤติกรรมดังกล่าว
ซูผงิ เก็บกรงเล็บที่เขาเก็บมาจากแมลงยักษ์ตวั นั้น กรงเล็บนั้นแหลม
คมมาก เขาสามารถแทงหนูสายฟ้าได้ดว้ ยกําลังเพียงเล็กน้อย กรง
เล็บถือได้วา่ เป็ นอาวุธที่มีประโยชน์
“ตรงนั้น ไปกันเถอะ” ซูผงิ ลูบหัวของหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าขบฟันอย่างโมโห ถ้ามันไม่ใช่เพราะข้อจํากัดของสัญญา
มันคงกัดเจ้านายคนนี้ให้ตายไปแล้ว
สามวันต่อมา
ภูเขาสู งตระหง่านในอาณาจักรเมฆสายฟ้า
มีเมฆและหมอกล้อมรอบเนินเขาสู งชันและหน้าผา ก่อให้เกิดภาพ
ทิวทัศน์ของอาณาจักรร้างที่เงียบสงบและสวยงาม
บนก้อนหิ นมีสองสามชีวติ ที่กาํ ลังต่อสู ก้ บั ชีวติ และความตายอย่าง
ดุเดือด!
“เร็ วเข้าใช้ ‘ภาพเงาสายฟ้า’ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ”
“วนไปด้านหลัง”
“ใช้ “สายฟ้าแลบ” เพื่อโจมตีจากด้านข้าง “
ซูผงิ ยืนอยูข่ า้ งก้อนหิ น สื่ อสารและให้คาํ แนะนําทางโทรจิต
สองร่ างตรงหน้าเขาหนึ่งตัวใหญ่ อีกหนึ่งตัวเล็ก พวกมันสู ก้ นั อย่าง
ดุเดือด
ตัวใหญ่เป็ นอสู รรู ปร่ างเหมือนแมลงสาบตัวขนาดเท่าช้าง มันว่องไว
ถูกปกคลุมด้วยเปลือกหิ นสี มะนาวและกรงเล็บเหมือนสว่านหิ น
แหลมคม นี่คืออสูรดวงดาวประเภทหนึ่งที่อาศัยอยูใ่ นอาณาจักรแห่ง
ก้อนหิ นนี้และเป็ นอสู รดวงดาวที่แทบจะไม่มีให้เห็นในอาณาจักร
เมฆสายฟ้า สําหรับอสู รดวงดาวของตระกูลสายฟ้า อสูรธาตุดินคือ
ศัตรู ตวั ฉกาจของพวกมัน
ร่ างเล็ก ๆ มีขนาดเท่ากับแมวบ้านทัว่ ไป มีขนสี ม่วงและมีประจุไฟฟ้า
ล้อมรอบตัว ขนของมันหยิกคล้ายเข็มแหลมนี่คือหนูสายฟ้า
หึ่ ง!
สายฟ้าพุง่ ขึ้น ทันใดนั้นหนูสายฟ้าก็กระโจนเข้าหาอสู รแมลงสาบหิ น
ด้วยสัญชาตญาณ อสู รแมลงสาบหิ นไล่กก็ ระโจนใส่ หนูสายฟ้า
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้แสงแลบสี ม่วงอ่อนส่ องผ่านและปรากฏขึ้น
ด้านหลังอสู รแมลงสาบหิ น
ในไม่ชา้ อสู รแมลงสาบหิ นก็รู้สึกว่ามีบางอย่างดับลง หนูสายฟ้าที่ปก
คลุมไปด้วยไฟฟ้ากําลังวิง่ ไปข้างหน้า แต่ร่างนั้นกลับแผ่วเบาลง
จนกระทัง่ มันถูกลดทอนเป็ นเงากึ่งโปร่ งใสที่เกิดจากสายฟ้า
มันเป็ นภาพติดตา!
ทันใดนั้นอสู รแมลงสาบหิ นก็สมั ผัสได้ถึงอันตราย มันหันกลับไป
อย่างรวดเร็ ว และเห็นแสงสี ม่วงที่ส่องประกายอยูเ่ ต็มตา
หนูสายฟ้ากระโดดขึ้นสู งจากพื้น สายฟ้ารวมตัวกัน เพิม่ ความหนาแน่น
รอบ ๆ มันค่อย ๆ กลายเป็ นดาบแหลม
ฟุ่ บ!
ดาบสายฟ้าผ่าลงมา จุดอ่อนระหว่างช่องว่างเปลือกด้านข้างของอสู ร
แมลงสาบหิ นไม่สามารถต้านทานการแทงนี้ได้อสู รแมลงสาบหิ น
ถูกตัดออกเป็ นสองส่ วน!
เลือดสี เขียวไหลออกมา
“สมบูรณ์แบบ!” ซูผงิ งับนิ้วของเขา
หนูสายฟ้าสามารถฆ่าอสู รดวงดาวธาตุดินซึ่งเป็ นระดับที่สูงกว่าได้
ด้วยชีวติ เดียว หนูสายฟ้านั้นสามารถเคลื่อนที่ได้เร็ วกว่าเดิมถึงสาม
เท่า
มันคือความจริ ง
ในขณะนั้น ความคิดของเขา เขาได้รับข้อความแจ้งจากระบบว่า
ภารกิจเสร็ จสมบูรณ์แล้ว
“ฉันไม่รู้วา่ เราจะทําได้ภายในสามวันสั้น ๆ นี่ …”
ซูผงิ อุทานกับตัวเอง สิ่ งนี้แทบจะไม่สามารถจินตนาการว่าจะเกิดขึ้น
ได้ดว้ ยซํ้า
ดังที่กล่าวไว้ เพือ่ ให้บรรลุการพัฒนาเช่นนี้ ทั้งหนูสายฟ้าและซูผงิ ได้
ทุ่มเทความพยายามอย่างมาก พวกเขามีประสบการณ์ในการตายที่
แตกต่างกันมามากกว่าร้อยครั้ง และหนูสายฟ้าก็เคยประสบกับความ
ตายมากกว่าหนึ่งพันครั้ง
“ทําภารกิจสําเร็ จแล้ว ปิ ดการบ่มเพาะ…”
“กําลังยกเลิกการเชื่อมต่อจากอาณาจักรเมฆสายฟ้า…”
“ลบสัญญาชัว่ คราวของเจ้าของและอสู ร…”
“เตรี ยมตัวกลับ…”
ในวินาทีต่อมาความมืดก็เข้ามาในดวงตาของเขา
เมื่อแสงกลับมา ฉากที่คุน้ เคยของร้านขายอสู รก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าซู
ผิง
 ตอนที่ 5 รับอสู รคืน
“ภารกิจของผูเ้ ริ่ มต้นเสร็ จสมบูรณ์ หน้าต่างสถานะเจ้าของปลดล็อก
แล้ว…”
“ร้านขายอสู รเปิ ดให้บริ การอย่างเป็ นทางการ”
สร้างโมดูล [การแปลงสกุลเงิน] สร้างโมดูล [สระจิตวิญญาณโกลาหล
สําหรับการฟักไข่] …”
“ได้รับรางวัลภารกิจเริ่ มต้น เก็บเลยหรื อไหม?”
ซูผงิ กลับมามีสติอีกครั้งหลังจากที่ได้ยนิ เสี ยงเตือนของระบบที่
คุน้ เคย ดวงตาของเขาเป็ นประกายเมื่อได้ยนิ การกล่าวถึงรางวัล
“เก็บเลย!” เขากล่าวโดยไม่มีท่าทีรังเกียจ
“เจ้าของได้รับ ‘คาถาวินิจฉัยอสู ร’ เบื้องต้นแล้ว”
“คาถาวินิจฉัยอสู ร?”
ซูผงิ รออีกสองสามวินาที แต่ไม่ได้ยนิ ข้อความแจ้งใด ๆ เขาจ้องมอง
ไปที่อากาศด้วยความสิ้ นหวัง
“แค่น้ ีเองหรอ?”
เขาเหนื่อยล้าตลอดสามวันแห่งการทรมานและสิ่ งที่เขาได้รับคือ
หนังสื อคาถาวินิจฉัยอสู ร? และมันคือระดับเบื้องต้น?
ด้วยหนังสื อภาพประกอบของรัฐบาลสําหรับอสู รทั้งหมด ซูผงิ ถือว่า
รางวัลนี้มีมูลค่าตํ่ามาก มันไร้ค่ามาก
“คาถาวินิจฉัยอสูรที่ออกโดยระบบนี้สามารถช่วยให้นายได้รับข้อมูล
เชิงลึกเกี่ยวกับอสู รดวงดาวหลายล้านชนิด หนังสื อภาพประกอบ
สําหรับอสู รของนายไม่สามารถเปรี ยบเทียบกับสิ่ งนี้ได้” ระบบตอบ
กลับด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชาและไม่พอใจอย่างชัดเจนกับการร้องเรี ยน
และความไม่พอใจของซูผงิ
ซูผงิ เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ข้อมูลเชิงลึกของอสู รดวงดาวหลายล้านชนิด?
ในความทรงจําของเขา แม้แต่หนังสื อภาพประกอบสําหรับอสู รที่
ได้รับอนุญาตและครอบคลุมที่สุดที่ออกโดยรัฐบาลกลางก็บนั ทึก
ข้อมูลเพียงไม่กี่ลา้ นชนิดของอสู รดวงดาว รวมถึงอสู รดวงดาว
จํานวนมากที่สูญพันธุ์ไปแล้ว
เป็ นความจริ งหรื อไม่วา่ ของที่สร้างขึ้นโดยระบบจะต้องเป็ นของที่ดี
ที่สุด?
ความรู ้สึกขุน่ เคืองของซูผงิ หายไปในเวลาไม่นาน แม้วา่ รางวัลนี้จะ
ไม่ใช่การเพิ่มความแข็งแกร่ งในทันทีอย่างที่เขาคาดหวัง แต่กเ็ ป็ น
ทักษะที่ล้ าํ ค่า
นอกจากนี้ในอนาคตหากเขาสามารถไปยังสถานที่โบราณอื่นเหมือน
อาณาจักรเมฆสายฟ้า เขาจะสามารถระบุอสู รดวงดาวโบราณเหล่านั้น
ได้ดว้ ยทักษะนี้ ท้ายที่สุดแล้วอสู รเหล่านั้นส่ วนใหญ่ต่างหายไปจาก
ชีวติ ของผูค้ นสมัยนี้ ไม่มีบนั ทึกของพวกมันในหนังสื อของรัฐบาล
กลาง
ซูผงิ รู ้สึกสับสนกับความรู ้สึกของตัวเอง หลังจากได้รับทักษะใหม่
และเขาก็กระตือรื อร้นที่จะทดสอบมัน เขามองไปรอบ ๆ และก็นึก
ถึงหนูสายฟ้าได้
“เจ้าตัวเล็กนัน่ อยูไ่ หน?”
ซูผงิ รี บวิง่ ไปที่หอ้ งของอสู รที่อยูด่ า้ นหลัง เขาเห็นว่าหนูสายฟ้าหลับ
สนิทในแนวหิ นงอก
สามวันของการบ่มเพาะที่ชวั่ ร้ายได้ทาํ ให้หนูสายฟ้าตกอยูใ่ นห้วง
นิทราทันทีที่มนั กลับมายังสถานที่ที่มนั คุน้ เคยแห่งนี้
เมื่อเทียบกับสามวันก่อน ลักษณะของหนูสายฟ้ามีการเปลี่ยนแปลง
ไม่มากนัก มีขนสี ม่วงเข้มผสมกับเส้นสี ม่วงอ่อนและร่ างกายของมัน
ก็ผอมลงกว่าเดิม
อย่างไรก็ตามกลิ่นอายมืดมนและรุ นแรงที่มองเห็นได้จาง ๆ ของอสู ร
แผ่ออกมาจากหนูสายฟ้า ทําให้สุนขั ไล่ตามจันทร์ในแนวหิ นงอกสัน่
ด้วยความกลัว
ซูผงิ สบายใจหลังพบว่าหนูสายฟ้าปลอดภัยดี แม้วา่ สัญญาจะสิ้ นสุ ด
ลงและพวกเขาไม่สามารถแลกเปลี่ยนและสื่ อสารกันได้เหมือนก่อน
หน้านี้อีกต่อไป แต่เขาก็ผกู พันกับเจ้าหนูนี่หลังจากผ่านสามวันมา
ด้วยกัน
น่าเสี ยดายที่มนั เป็ นอสู รของคนอื่น เขาจะต้องมารับคืนไปในสักวัน
ในขณะที่ซูผงิ กําลังถอนหายใจ จู่ ๆ ก็มีขอ้ ความแจ้งเตือนก็ผดุ ขึ้นมา
ในความคิดของเขา
“ใช้คาถาวินิจฉัยอสู ร ใช่หรื อไม่?”
“วินิจฉัยเจ้าตัวน้อยนี่?”
ซูผงิ หยุดชัว่ คราวและเลือก ใช่
หนูสายฟ้า
คุณสมบัติ : อสู รดวงดาวของตระกูลสายฟ้า
อันดับ : ระดับ1ขั้นสู ง
ความแข็งแกร่ ง : 3.6
ความถนัด : ตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
ความสามารถที่เชี่ยวชาญ: ความเร็ วสายฟ้า, สายฟ้าแลบ, ภาพเงา
สายฟ้า, คลื่นสายฟ้า,สายฟ้าสถิต
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
สายฟ้าแลบ?
เขาเห็น “สายฟ้าแลบ” ในความสามารถที่เชี่ยวชาญ!
หนูสายฟ้าได้เรี ยนรู ้ทกั ษะพิเศษระดับสู งสุ ดของตระกูลสายฟ้ามา
จริ ง ๆ หรอนี่?
ซูผงิ ตกตะลึง เขาไม่เห็นหนูสายฟ้าใช้ “สายฟ้าแลบ” เป็ นครั้งที่สอง
ในการต่อสู ้ เขาคิดว่าเขาตาฝาดเท่านั้น!
ช่างน่าอัศจรรย์เพียงใดที่หนูสายฟ้าที่มีอนั ดับตํ่าสุ ดซึ่งสามารถพบ
เห็นได้ทุกที่กลับเชี่ยวชาญ “สายฟ้าแลบ” ที่แม้แต่อสู รดวงดาวของ
ตระกูลสายฟ้าระดับเจ็ดหรื อแปดก็ยงั ไม่สามารถเชี่ยวชาญได้
ง่ายดาย! ถ้าเขาบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่ องนี้พวกเขาคงคิดว่าเขาเสี ยสติ
ไปแล้ว!
“เจ้าหนูนี่…มีค่ากว่านี้หลายเท่า!”
ซูผงิ สงบสติอารมณ์ลง ดวงตาของเขายังคงเปล่งประกาย
หนูสายฟ้าที่เชี่ยวชาญทักษะพิเศษ “สายฟ้าแลบ” จะมีค่ามากกว่า
เพื่อน ๆ หลายร้อยเท่า!
ไม่ตอ้ งพูดถึงหนูสายฟ้าที่เรี ยนรู ้ทกั ษะอื่น ๆ
นอกเหนือจากความเร็ วสายฟ้าที่พบได้ทวั่ ไปในบรรดาหนูสายฟ้า
แล้วทั้ง “คลื่นสายฟ้า” และ Wภาพเงาสายฟ้า” ยังเป็ นสิ่ งจําเป็ นสําหรับ
อสู รดวงดาวระดับสู ง
คงไม่ใช่เรื่ องเกินจริ งที่จะเรี ยกหนูสายฟ้าว่าเป็ นอสู รในตํานาน ใน
เมื่อมันมีทกั ษะที่ทรงพลังมากมาย
แต่มีบางอย่างแปลก ในช่องความถนัดหนู สายฟ้าได้รับคะแนน “ตํ่า
กว่าค่าเฉลี่ย” ทําไม?
เมื่อรู ้สึกถึงคําถามในใจของซูผงิ ระบบจึงอธิบายอย่างใจเย็นว่า”การ
ประเมินความถนัดนั้นขึ้นอยูก่ บั การเปรี ยบเทียบข้อมูลจากหนูสายฟ้า
ทั้งหมดที่เกิดมาตั้งแต่จุดเริ่ มต้นของยุคโกลาหลจนถึงปัจจุบนั เจ้านาย
สามารถไว้วางใจในผลลัพธ์ได้”
“หนูสายฟ้าทั้งหมด …”
ซูผงิ พูดไม่ออกเพราะความประหลาดใจ
แม้แต่จาํ นวนของหนูสายฟ้าที่เกิดในสหพันธ์ (แก้จากรัฐบาล) ทุกปี
ก็เกินการคํานวณ ไม่ตอ้ งพูดถึงการนับเริ่ มตั้งแต่ยคุ โกลาหลอันไกล
โพ้น
ถ้าเป็ นเช่นนั้น …
หนูสายฟ้านี้กน็ บั ว่าน่ากลัวมากแล้วด้วยคะแนนที่ต่าํ กว่าเฉลี่ย!
…
ซูหยานจิง เงยหน้าขึ้นมอง เธอมองเห็นป้ายร้านขายอสู รริ มถนน
ร้านขายอสู รพิกซี่
ตรงกันข้ามกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงแวววาว อารมณ์ของซูหยานจิง
นั้นขุ่นมัวและแย่มาก
เธอไม่คาดคิดว่าเธอจะมีวนั ที่เลวร้าย เธอถูกบังคับให้ตอ้ งเข้าร่ วม
การแข่งขันเบื้องต้นของศึกจ้าวอสู ร
นี่เป็ นงานใหญ่ประจําปี ของสถาบัน นักเรี ยนจะแสดงจุดแข็งของ
ตัวเองในงานนี้ หากใครบางคนได้รับความชื่นชอบจากปรมาจารย์
อสู รดวงดาวในระหว่างการแข่งขัน พวกเขาจะสามารถเพลิดเพลิน
ไปกับการสอนและการฝึ กอบรมที่ดีข้ ึน สิ่ งนี้สามารถเพิ่มความ
น่าเชื่อถือในประวัติของพวกเขา เมื่อถึงเวลาเข้าร่ วมทีมอสู รดวงดาว!
อย่างไรก็ตามสําหรับสามรอบติดที่ผา่ นมา เธอพบคู่ต่อสู ท้ ี่แข็งแกร่ ง
ซึ่งได้รับความนิยมอย่างสู ง ผลลัพธ์กค็ ืออสู รหลายตัวที่เธอดูแลอย่าง
พิถีพิถนั นั้นล้วนได้รับบาดเจ็บและไม่สามารถต่อสู ไ้ ด้อีกต่อไป
เธอจะนิ่งเฉยในการแข่งขันเบื้องต้นได้ยงั ไง?
นัน่ เป็ นสิ่ งที่เธอยอมรับไม่ได้!
เธอได้ขอให้ครอบครัวของเธอซื้ออสู รต่อสู ร้ ะดับสู งให้
ดังที่กล่าวมา อสู รต่อสู ต้ วั เดียวไม่เพียงพอ นัน่ ทําให้เธอไม่พอใจมาก
เธอต้องมีอสู รต่อสู ท้ ี่สามารถเป็ นพลังขับเคลื่อนไปข้างหน้าและ
สามารถล่ออสู รของฝ่ ายตรงข้ามให้ออกมาได้
เพราะความจริ งที่วา่ สถานศึกษาสัง่ ให้ใช้อสู รที่เพิ่งทําสัญญาภายใน
หนึ่งเดือน เธอจึงต้องซื้ ออสู รตัวอื่นในนาทีสุดท้าย แม้วา่ สิ่ งนั้นจะ
สร้างความเสี ยหายให้กบั จิตเธอก็ตาม
อย่างไรก็ตามเธอไม่มีอสู รต่อสู อ้ ื่น ๆ นอกจากหนูสายฟ้าที่เธอทิ้งไว้
ที่ศูนย์บริ การสัตว์เลี้ยงของร้าน
หนูสายฟ้าขั้นตํ่า
ไม่มีอะไรพิเศษสักนิด
เธออยากจะยอมแพ้เพราะหนูสายฟ้าตัวนี้ไม่สามารถตอบสนอง
ความต้องการของเธอได้อีกต่อไป เมื่อต้องเผชิญกับคู่ต่อสู ท้ ี่ผา่ นมา
โชคดีที่เธอเป็ นคนใจเย็นและไม่ได้ลบสัญญาโดยตรง ดังนั้นปั จจุบนั
หนูสายฟ้าตัวนี้จึงเป็ นอสู รต่อสู เ้ พียงตัวเดียวที่สามารถลงสนามได้
หนูสายฟ้าอ่อนแอกว่า แต่เธอคิดว่ามันสามารถใช้เพื่อทําให้คู่ต่อสู ้
ของเธอรู ้สึกแย่ได้บา้ ง
“มีใครอยูท่ ี่นี่ไหม?”
ซูหยานจิง ผลักประตูเปิ ดและเข้าไปในร้านขายอสู ร เธอเหลือบมอง
ไปยังร้านค้า มันว่างเปล่าราวกับว่าเจ้าของไม่อยู่
“ร้านจะเลิกกิจการแล้วเหรอ?” ซูหยานจิงคิด โชคดีจริ ง ๆ ที่เธอมา
ทันเวลา
“ครับ?”
ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยงและออกจากห้องอสู รทันที เขาเห็นสาวสวยยืนอยูใ่ น
ร้านและกําลังมองรอบ ๆ ร้าน
 ตอนที่ 6 ปลุกพลัง
“สวัสดีครับ”
ซูผงิ เดินเข้ามา เธอเป็ นลูกค้า ดังนั้นเขาจึงต้องปฏิบตั ิต่อเธออย่างดี
และสุ ภาพ
“สวัสดี ฉันมารับอสู รดวงดาวของฉัน” เจ้าของร้านมาแล้ว ซูหยาน
จิงหันไปมองร้านที่วา่ งเปล่าและพูดกับซูผงิ ว่า “หนูสายฟ้าที่ฉนั ฝาก
ไว้ที่นี่เมื่อครึ่ งเดือนก่อน มันโอเคดีไหม”
“เจ้าของหนูสายฟ้าหรอครับ?” ซูผงิ ประหลาดใจ
ความทรงจําที่เกี่ยวข้องกับเรื่ องนี้ถูกขุดออกมา
ซูผงิ จําได้ในทันที ใบหน้าของเขาดูแปลก ๆ เขาอดไม่ได้ที่จะจ้อง
มองไปที่ผหู ้ ญิงคนนี้
เธอเป็ นผูห้ ญิงที่โชคดีที่สุดจริ ง ๆ …
ซูผงิ รู ้สึกไม่สบายใจ เนื่องจากหนูสายฟ้าต้องถูกส่ งคืนไปยังเจ้าของ
เดิม สาเหตุส่วนหนึ่งคือเขาผูกพันกับหนูสายฟ้าและอีกส่ วนหนึ่ง
เป็ นเพราะเขารู ้สึกไม่เต็มใจจะคืนให้ …
ท้ายที่สุดนี่คือหนูสายฟ้าที่เชี่ยวชาญหนึ่งใน 10 ทักษะพิเศษ!
เขาจะยอมง่าย ๆ ได้ยงั ไง?
อืม…เขารู ้วา่ เจ้าตัวเล็กนี้เป็ นของคนอื่นตั้งแต่แรก
ซูผงิ รู ้สึกท้อแท้กบั สิ่ งนี้ และถอนหายใจ “ไม่เป็ นไรครับ มันสบายดี
ตามผมมาและจ่ายเงินก่อนนะครับ” เขากล่าวอย่างไร้ชีวติ
ซูหยานจิงประหลาดใจ ทําไมเสี ยงของผูด้ ูแลคนนี้ถึงฟังดูแปลก ๆ ?
เขาไม่พอใจอะไรหรื อเปล่า?
ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรออก”ไม่ตอ้ งกังวล ฉันมาก่อนเวลา แต่ฉนั จะ
จ่ายค่าชดเชยให้คุณ ตามที่เราคุยกันไว้ ฉันจะจ่ายให้คุณเต็มจํานวน”
“อืม …”
“? ?”
ซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะคุยกับเธอ เขาหยิบใบเรี ยกเก็บเงินค่ามัด
จําออกมา เมื่อเขาเห็นตัวเลขเขาก็รู้สึกปวดใจอีกครั้ง
เขาหายใจเข้าลึก ๆ และค่อย ๆ ฉีกบิลช้า ๆ
เขาทําราวกับว่าชิ้นเนื้อถูกตัดออกไปจากเขาและนํ้าเสี ยงของเขาเต็ม
ไปด้วยความรู ้สึกเศร้าโศกอย่างสุ ดซึ้ ง “หักเงินมัดจําที่คุณจ่ายมา คุณ
ต้องให้อีก 108 …” นํ้าเสี ยงของเขาสัน่ และเขาก็แทบสําลัก !
108 …
แค่ 108 ! !
อสู รดวงดาวที่ได้เรี ยนรู ้หนึ่งใน 10 ทักษะพิเศษจะถูกมอบคืนใน
ราคาที่ต่าํ จนน่าตกใจ!
“ดี…”
ซูหยานจิงพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอไม่สามารถพูดเป็ นคําพูด
ได้ เธอชําระเงินอย่างรวดเร็ ว“คุณช่วยพาฉันไปดูอสู รดวงดาวของ
ฉันได้ไหม?” เธอต้องการที่จะเห็นหนูสายฟ้า เพื่อตรวจสอบว่า
ปลอดภัยดีหรื อไม่?
เหนือสิ่ งอื่นใด ร้านขายอสูรบางแห่งจะทําผิดพลาด พวกเขาให้อาหาร
อสู รผิดซึ่งอาจนําไปสู่ การเจ็บป่ วย แม้วา่ เหตุการณ์เหล่านั้นจะเกิดขึ้น
ได้ยาก แต่เธอก็ไม่อยากเห็นเหตุการณ์โชคร้ายเช่นนี้เกิดขึ้นกับเธอ
ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สาํ คัญนี้
ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยงเงินเข้าบัญชีของเขา ปากของเขากระตุก ในที่สุดเขาก็
ยืนขึ้นและหันกลับไปพูดว่า “รอที่นี่” เขาพูด
เขาออกจากเคาน์เตอร์และก้าวเข้าไปในห้องอสู รช้า ๆ
ในขณะที่เขามองไปที่หนูสายฟ้าที่กาํ ลังงีบหลับอยูใ่ นแถวหิ นงอก
นึกถึงการต่อสู ท้ ี่พวกเขาต่อสู เ้ คียงข้างกันมา ช่วงสามวันที่ผา่ นมา
เขารู ้สึกไม่เต็มใจที่จะต้องจากกับมัน
“มานี่ ถึงเวลากลับบ้านแล้ว” ซูผงิ ถอนหายใจและอุม้ หนูสายฟ้า
ขึ้นมาเบา ๆ
หนูสายฟ้าสะดุง้ และตื่นขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็ นซูผงิ หนูสายฟ้าก็ค่อย ๆ
ผ่อนคลายลงและหลับตานอนต่อ
ในช่วงสามวันของการฝึ กที่สิ้นหวังและโหดร้าย เมื่อหนูสายฟ้าอยู่
กับซูผงิ มันจึงรู ้สึกปลอดภัยพอที่จะนอนหลับได้
นี่คือความไว้วางใจ!
ซูผงิ ยิม้ อย่างฝื น ๆ เขาหายใจเข้าลึกเพื่อสงบสติอารมณ์ จากนั้นเขาก็
ก้าวออกจากห้องอสู ร
“หนูสายฟ้าของฉัน”
ดวงตาของซูหยานจิงเป็ นประกาย เมื่อเธอเห็นซูผงิ เดินออกมาพร้อม
กับหนูสายฟ้าในอ้อมแขนของเขา
เธอรู ้วา่ นี่คือหนูสายฟ้าของเธอ แม้วา่ รู ปร่ างหน้าตาของหนูสายฟ้าดู
เหมือนจะแตกต่างจากเมื่อก่อนเล็กน้อย แต่ความผูกพันที่มีร่วมกัน
โดยเลือดเนื้อที่มาจากสัญญาก็ไม่ผดิ เพี้ยน
อย่างไรก็ตามเธอพบว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เมื่อเธอเข้ามาในร้านขาย
อสู รครั้งแรก เธอไม่รู้สึกถึงตัวตนของหนูสายฟ้า ราวกับว่ามีบางอย่าง
ปิ ดกั้นมันอยู่
เธอไม่มีเวลาไตร่ ตรองเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เธอรี บไปข้างหน้าและอุม้ หนู
สายฟ้าจากมือของซูผงิ
หนูสายฟ้าสะดุง้ อีกครั้ง ดวงตาที่ง่วงของหนูสายฟ้าเป็ นประกาย เมื่อ
เห็นว่าเป็ นซูหยานจิง มันก็เหวีย่ งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเธออย่าง
มีความสุ ขและส่ งเสี ยงแหลมไม่หยุด
ซูผงิ ยืนอยูข่ า้ งพวกเขา เสี ยงที่มีความสุ ขจากหนูสายฟ้าทําให้เขารู ้สึก
อยากบีบคอมันให้ตาย
“เจ้านี่…มันรู ้วธิ ีที่จะส่ งเสี ยงแหลมเมื่อเจ้านายตัวจริ งอยูท่ ี่นี่”
หนูสายฟ้าไม่เคยทําแบบนี้กบั เขา
แต่ซูผงิ ตระหนักดีวา่ ความผูกพันทางอารมณ์ที่ทาํ ไว้โดยสัญญาจะมี
อิทธิพลอย่างมากต่ออสู รดวงดาว นัน่ คือเหตุผลที่อสู รดวงดาวส่ วน
ใหญ่จะไม่มีวนั ทรยศต่อเจ้านายของพวกมัน พวกมันจะสละชีวติ เพื่อ
พวกเขาด้วยซํ้า!
“มาแล้ว กลับบ้านกันเถอะ”
ซูหยานจิงดีใจที่หนูสายฟ้ายังคงสภาพเดิมแม้จะดูผอมลงเล็กน้อย
เธอเคยได้ยนิ มาว่าร้านขายอสู รที่ผดิ จรรยาบรรณบางแห่งจะโกงอาหาร
สัตว์เลี้ยงเพื่อสร้างรายได้ อย่างไรเธอไม่ตอ้ งการคิดเรื่ องนี้ต่อไป
ตราบเท่าที่หนูสายฟ้ายังมีสุขภาพดีกพ็ อแล้ว ไม่อย่างนั้นการรักษา
อาการป่ วยของมันจะต้องใช้เวลานาน
ซูหยานจิงลูบหัวมันขณะวางมันลงบนพื้น เธอไม่สนใจแม้แต่จะหัน
ไปมองซูผงิ ที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เธอ ข้างในใจเธอให้คะแนนร้านนี้ในแง่
ลบ เธอจะไม่กลับมาที่นี่อีก!
หนูสายฟ้าเริ่ มกระโดดไปรอบ ๆ ซูหยานจิงอย่างมีความสุ ข
ซูหยานจิงผลักประตูเปิ ดและออกไป ไม่นานเด็กผูห้ ญิงและอสู รของ
เธอก็หายไปจากสายตาของซูผงิ
ซูผงิ มองออกไป ขณะที่หนูสายฟ้ากระเด้งและหายไป เขาถอนหายใจ
ทันใดนั้นระบบก็ส่งข้อความ –
“ตรวจพบเงินเข้าบัญชี [ร้านค้า] เปิ ด…”
“ปี๊ บ เงินถูกแปลงเป็ นคะแนนพลังงานแล้ว”
ซูผงิ ตะลึงก่อนที่เขาจะตรวจสอบเขาได้ยนิ ข้อความอื่น
“ภารกิจ : [สระจิตวิญญาณโกลาหลสําหรับการฟักไข่] พร้อมแล้ว
เจ้าของต้องผสมพันธุ์อสู รที่เป็ นของตัวเอง ภายในหนึ่งสัปดาห์”
“รางวัลสําหรับภารกิจที่สาํ เร็ จ : หนังสื อสุ่ มทักษะสําหรับนักรบอสู ร”
“การลงโทษสําหรับภารกิจล้มเหลว : ปรับลดเกรดของเจ้าของ เมื่อ
เกรดตํ่าเกินกําหนด เจ้าของจะถูกลบ!”
ซูผงิ สับสน เขาไม่ใช่นกั รบอสู รเลย และพลังของแกนกลางดั้งเดิมก็
ไม่มีอยูใ่ นเซลล์ของเขา
“เจ้าของสามารถซื้อ ‘นํ้ายาปลุกพลัง’ ในร้านค้า เพื่อรับคุณสมบัติ
เป็ นนักรบอสู รได้” ระบบแจ้งเตือนเขา
ซูผงิ ประหลาดใจ จากนั้นเขาก็อา้ ปากค้าง นํ้ายาปลุกพลัง?
เขาถูกลิขิตให้เป็ นสามัญชนตั้งแต่เกิด เป็ นไปได้ไหมที่เขาจะเปลี่ยน
ชีวติ ? เขาจะกลายเป็ นนักรบอสู รได้?
บางสิ่ งบางอย่างถูกสะกด
ทักษะโดยกําเนิดถูกกําหนดตั้งแต่แรกเกิด!
มีเพียงคนส่ วนน้อยเท่านั้นที่อาจเป็ นข้อยกเว้น ผูท้ ี่สามารถปลุกความ
สามารถของตนได้หลังผ่านไปสักระยะ แต่นนั่ มันแค่หนึ่งในล้าน!
แน่นอนว่ามีการกล่าวกันว่าสหพันธ์ได้พฒั นายาบางอย่างที่ทาํ จาก
พืชพิเศษที่คน้ พบในอวกาศ และยาดังกล่าวสามารถเพิ่มโอกาสใน
การปลุกความสามารถของคนทัว่ ไปได้
ถึงกระนั้นยาดังกล่าวยังมีราคาอยูใ่ นระดับที่คนรวยเท่านั้นที่จะจ่าย
ได้ ใครก็ตามที่ไม่มีเงินจะไม่มีโอกาสแม้แต่นอ้ ย!
สําหรับคนที่ร่ าํ รวยมหาศาลเหล่านั้น ใครจะเสี่ ยงต่อการเป็ นนักรบ
อสู รที่จะต้องต่อสู ใ้ นแนวหน้าที่ชายแดน?
“ร้านอยูท่ ี่ไหน”
ซูผงิ แทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็น “นํ้ายาปลุกพลัง” เขากระตือรื อร้นที่
จะได้รับมันมา ท้ายที่สุดแล้วไม่วา่ จะด้วยความแข็งแกร่ งหรื อความ
สามารถในการเอาชีวติ รอด นักรบอสู รย่อมเหนือกว่าคนธรรมดา!
กรณี ง่าย ๆ คือซูผงิ และน้องสาวของเขาซูหลิงเยวีย่
นับตั้งแต่ซูหลิงเยวีย่ เข้าร่ วมสถาบันนักรบอสู รดวงดาวเมื่ออายุ 12 ปี
ซูผงิ ไม่เคยได้รับตําแหน่งเหนือกว่าเลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาพ่ายแพ้
อย่างง่ายดายมาโดยตลอด!
ดังนั้นในช่วงหลายปี ที่ผา่ นมา เขาจึงได้เรี ยนรู ้ที่จะใช้สมองแทนการ
ใช้กล้ามเนื้อถ้าไม่จาํ เป็ น
 ตอนที่ 7 บริการทั้งสาม
“ร้านค้าอยูใ่ นทะเลแห่งการรับรู ้ของเจ้าของ ลองคิดดูแล้วมันจะ
ปรากฏ” ระบบอธิบาย
ซูผงิ เริ่ มคิดถึงร้าน
ทันใดนั้นหน้าต่างร้านค้าสี เทาเข้มก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขา
พบของแค่สามรายการในนั้น
“นํ้ายาปลุกพลัง – 100 คะแนนพลังงาน”
“แหวนจับอสู รระดับตํ่า – 100 คะแนนพลังงาน”
“อาหารอสู รดวงดาวระดับตํ่า – 10 คะแนนพลังงาน”
ข้อมูลของทั้งสามรายการปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกัน
ซูผงิ ไม่ลงั เลที่จะเลือก “นํ้ายาปลุกพลัง” ในครั้งเดียว
“การซื้อล้มเหลว พลังงานไม่เพียงพอ” ระบบเตือนเขา
“พลังงาน?”
ซูผงิ ประหลาดใจ จากนั้นเขาก็สงั เกตเห็นข้อกําหนดการซื้อที่เป็ นไป
ตามคําอธิบายรายการ
“คะแนนพลังงานจะถูกแปลงจากเงินที่เจ้าของได้รับ อัตราแลกเปลี่ยน
คือ 100 : 1 พลังงานที่เก็บอยูป่ ัจจุบนั คือหนึ่งแต้ม”
ซูผงิ ตกตะลึง จู่ ๆ เขาก็จาํ อะไรบางอย่างได้ เขาเรี ยกดูประวัติการทํา
ธุรกรรมของเขา
-100!
“นี่เป็ นการบอกว่าต้องมีอีก 10,000 ฉันถึงจะสามารถซื้ อยาปลุกพลัง
ได้ใช่ไหม?” แทนที่จะรู ้สึกหงุดหงิดซูผงิ กลับตื่นเต้น
นัน่ เป็ นราคาที่ถูกมาก ท้ายที่สุดแล้วนํ้ายาปลุกพลังคือสิ่ งที่สามารถ
ยกระดับคนธรรมดาให้เป็ นนักรบอสู รดวงดาวได้ในคราวเดียว!
ถ้าเขาต้องซื้ อมันในร้านสหพันธ์ ราคาจะมากมหาศาล ยังไม่นบั
ช่องทางที่ซบั ซ้อนที่เขาต้องผ่านไป นอกจากนี้ผลอาจด้อยกว่าอันนี้!
“แปลงสกุลเงินที่เหลือทั้งหมดในบัญชีของฉันเป็ นพลังงาน” ซูผงิ
พูด
มียอดเงินในบัญชีของเขามากกว่า 20,000 คนในครอบครัวของเขา
โอนเงินเหล่านี้มาให้เขาเพื่อให้เขาซื้ ออสู รดวงดาว
“สกุลเงินที่ไม่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมการจัดเก็บ ไม่สามารถแปลงได้”
ระบบกล่าว
“อะไรนะ?”
ซูผงิ ไม่เข้าใจ “เงินที่ได้จากร้านค้ากับเงินที่ได้จากที่อื่นมีความแตกต่าง
กันอย่างงั้นหรอ?”
“ไม่”
“คําเตือน!”
“…” ซูปิงหายใจเข้าลึก ๆ เขากําหมัดแน่น “ถ้าเป็ นเช่นนั้นทําไมถึง
ไม่สามารถแปลงเงินที่มาจากช่องทางอื่นได้”
“โมดูลการแปลงสกุลเงินถูกตั้งขึ้นเพื่อทดสอบความสามารถในการ
พัฒนาของเจ้าของเอง ความสามารถนี้จะรวมอยูใ่ นการประเมินขั้น
สุ ดท้ายของเจ้าของระบบ” ระบบอธิบาย
“การประเมินขั้นสุ ดท้ายคืออะไร?” ซูผงิ เลิกคิ้ว
“เจ้าของไม่มีอาํ นาจเพียงพอที่จะรู ้”
“…”
ซูผงิ ลดแรงกระตุน้ ลงและค่อย ๆ คลายหมัดของเขา
เขาต้องถ่อมตัวเนื่องจากเขาอยูใ่ นสถานการณ์ที่ดอ้ ยกว่า
“โชคดีที่การหาเงิน 10,000 ในร้านขายอสู รไม่ใช่เรื่ องยากสําหรับฉัน
ฉันแค่ตอ้ งการเวลา ถ้าฉันสามารถฝึ กอสู รอย่างหนูสายฟ้าและขายได้
ฉันจะทําเงินได้มากกว่าหนึ่งล้าน นับประสาอะไรกับ 10,000! “ซูผงิ
พูดกับตัวเอง
“เมื่อพิจารณาถึงอํานาจปัจจุบนั ของเจ้าของ นายสามารถให้เช่าอสู ร
ได้เท่านั้น ไม่สามารถขายได้” ระบบราดนํ้าเย็นใส่ เขาเต็ม ๆ
ซูผงิ “? ?”
เขาขายอสู รในร้านขายอสู รไม่ได้?
“คําเตือน! แจ้งเตือนการหยาบคายครั้งที่สอง!” ระบบพูดอย่างเย็นชา
ความทรงจําที่เจ็บปวดเกิดขึ้นในใจของเขา ซูผงิ รี บตัดความคิดที่ปะทุ
ออกมาอย่างไม่รู้จบ
เขาหายใจเข้าและออก
เขาได้รับจิตวิญญาณแห่งเงิน
“แม้วา่ จะเป็ นเพียงการเช่า แต่กไ็ ม่ยากที่จะหา 10,000 ทุกครั้งที่ฉนั
ปล่อยเช่าอสู รเช่นหนูสายฟ้า” ซูผงิ คิด
“บริ การทั้งหมดที่ทางร้านจัดให้จะต้องมีราคาที่สมเหตุสมผล เจ้าของ
ไม่มีสิทธิ์ปรับราคา” ระบบออกมาอีกครั้ง
ซูผงิ กําลังหงุดหงิด
เขารู ้สึกไม่ดี “ราคาคือยังไง?”
“ปั จจุบนั ร้านค้ามีบริ การเพียงสามประเภทเท่านั้น ได้แก่ การเลี้ยง
อสู ร การให้เช่าและการขายอาหาร”
“เนื่องจากเจ้าของยังไม่ได้ซ้ื อคอกเลี้ยงดู ที่มีอยูส่ องตัวในร้านจึงเป็ น
สิ นค้าที่ลม้ เหลวที่ได้ฟรี มาจากระบบ ดังนั้นสําหรับอสู รแต่ละตัวที่
เลี้ยงไว้ ราคาคือชัว่ โมงละสิ บ”
“สําหรับบริ การให้เช่าอสู รจะกําหนดราคาตามระดับ ความสามารถ
และความถนัดของอสู รที่จะให้เช่า เนื่องจากเจ้าของยังไม่ได้เพาะพันธุ์
อสู รใด ๆ จึงไม่สามารถประมาณราคาได้ในขณะนี้”
“สําหรับอาหารนั้นเจ้าของจะต้องไปที่สถานที่บ่มเพาะเพื่อเก็บเกี่ยว
อาหารและราคาจะถูกกําหนดตามคุณภาพของอาหาร”
ซูผงิ ตกตะลึง
มีเพียงสามบริ การเท่านั้น?
กล่าวคือไม่มีกลไกหรื อบริ การอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอสู รเลย ใช่ไหม?
สิ่ งต่าง ๆ เช่นเครื่ องแต่งกายของอสู ร ของเล่นและบริ การอื่น ๆ เช่น
การตัดแต่งขนสําหรับอสู รถือเป็ นตัวสร้างรายได้ที่แท้จริ งสําหรับ
ร้านขายอสู ร … แหล่งรายได้หลัก!
ต้องรู ้วา่ อสู รสามารถทําอะไรได้มากกว่าต่อสู ้ ในชีวติ ประจําวันพวก
เขา เวลาส่ วนใหญ่ อสู รจะไปเดินเล่นกับเจ้านาย รวมถึงกินอาหาร
หรื อดูทีวดี ว้ ยกัน นักรบอสู รส่ วนใหญ่จะเต็มใจดูแลอสูรพวกเขา
เหนือสิ่ งอื่นใด อสูรคือสัตว์เลี้ยงอย่างเดียวที่สามารถติดตามเจ้านาย
พวกมันได้ตอนถึงจังหวะสําคัญของชีวติ
“หากฉันสามารถสร้างรายได้จากบริ การฝากสัตว์เลี้ยงหนึ่งชัว่ โมง
ต่อสิ บ งั้นคอกเลี้ยงดูกจ็ ะทําได้ 240 ต่อวัน สองคอกเลี้ยงดูกจ็ ะเป็ น
480 และฉันก็สามารถทําเงินได้มากพอในประมาณหนึ่งเดือน…”
ซูผงิ ทําการคํานวณ
ดังที่กล่าวไว้ ค่าคอกเลี้ยงดูสูงกว่าราคาตลาดและมันก็เป็ นอัตราราย
ชัว่ โมง
ใครจะมาเพื่อฝากเลี้ยงแค่ชวั่ โมงเดียว?
“ระบบ นายบอกว่าคอกเลี้ยงดูเป็ นผลิตภัณฑ์ที่ลม้ เหลวและเป็ นของ
ฟรี คอกเลี้ยงดูแบบอื่นจะคิดค่าบริ การมากกว่านี้ไหม?” ซูผงิ ถาม
“แน่นอน” ระบบตอบ “10แต้มพลังงานสําหรับคอกเลี้ยงดูเบื้องต้น
ซึ่ งต้องได้รับการสนับสนุนโดยพลังงาน 1 แต้มต่อวัน เจ้าของจะต้อง
จ่ายสิ่ งนี้”
“ฉันต้องจ่ายด้วยพลังงาน?” ซูผงิ รู ้สึกว่าเขาได้พบกับพ่อค้าที่มีจิตใจ
มืดดํา “นัน่ ไม่ได้ผลอย่างถาวร?”
“ไม่แน่นอน” ระบบตอบ “คอกเลี้ยงดูพ้นื ฐานทําจากหิ นวิญญาณและ
อสู รที่อยูข่ า้ งในจะได้รับการเลี้ยงดูโดยอนิม่าบริ สุทธิ์ที่สามารถเพิ่ม
พลังแห่งความเข้าใจและฟื้ นฟูจิตใจของอสู รได้ดีข้ ึน ด้วยวิธีน้ ีอสู ร
สามารถรับทักษะพิเศษที่ทรงพลังได้ง่ายขึ้น”
ซูผงิ ตกตะลึง ดีขนาดนั้นเลยเหรอ?
เราต้องรู ้วา่ นอกเหนือจากการใช้สมบัติพิเศษแล้ว มีเพียงผูฝ้ ึ กสอน
ขั้นสู งเท่านั้นที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดพลังแห่งความเข้าใจ
ในอสู รได้
แต่ตามระบบแล้ว คอกเลี้ยงดูหนึ่งอันมีผลเช่นนั้นจริ ง ๆ แล้วนัน่
เท่ากับว่าอสู รถูกดูแลโดยผูฝ้ ึ กสอนขั้นสู งตลอดเวลา …
“คอกเลี้ยงดูพ้นื ฐานคิดราคายังไง?” ซูผงิ ถามอย่างรี บร้อน
“ชัว่ โมงละหนึ่งร้อย” ระบบตอบกลับ
“…” ซูผงิ เงียบลง
ในตลาด โดยเฉลี่ยแล้วการเลี้ยงอสู รจะถูกเรี ยกเก็บเงินประมาณ 100
เป็ นเวลา 10 วัน เว้นแต่เจ้าของจะมีขอ้ กําหนดพิเศษสําหรับบริ การ
พิเศษ นอกเหนือจากนั้นราคาก็ค่อนข้างจะเท่ากันทุกที่
เมื่อพิจารณาถึงสิ่ งนี้ หนึ่งร้อยต่อหนึ่งชัว่ โมงจะทําให้ได้ 2,400 ต่อวัน
นัน่ จะเท่ากับ 24,000 เป็ นเวลา 10 วัน!
ราคาสู งกว่าร้านขายอสู รอื่น ๆ ถึง 24 เท่า!
“ระบบ” ซูผงิ พูดในทันใด
“ใช่?”
“นายสามารถทําให้ราคา…สู งขึ้นได้หรื อไม่?”
“…”
ในที่สุดระบบก็ปฏิเสธคําขอของซูผงิ อย่างเลือดเย็น เขารู ้สึกค่อนข้าง
ผิดหวัง
ราคานั้นสู งและแปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อ อย่างไรก็ตามเท่าที่
ซูผงิ บอกได้คือคอกเลี้ยงดูพ้นื ฐานเช่นนั้นสามารถให้ประโยชน์ได้
แม้ราคาจะสู งกว่า 10 เท่า ก็ยงั สมเหตุสมผล!
“แต่ตอนนี้ฉนั ไม่สามารถซื้อคอกเลี้ยงดูพ้นื ฐานได้ ฉันคงต้องพึ่งพา
ของล้มเหลวนี้ไปก่อน” ซูผงิ พบว่าตัวเองตกอยูใ่ นสถานการณ์
เลวร้าย
ส่ วนการขายอาหาร …
เขาจะต้องเก็บเกี่ยวมันจากแหล่งบ่มเพาะก่อน
ซูผงิ อดไม่ได้ที่จะรู ้สึกด้านชาเมื่อนึกถึงการตายหลายครั้งที่เขาประสบ
ในสามวันก่อนในสถานที่บ่มเพาะนั้น
ชีวติ นั้นยากเกินไป …
“เดี๋ยวก่อนฉันหายไปสามวัน ครอบครัวของฉันต้องเป็ นห่วงฉันแน่ ๆ”
จู่ ๆ ความคิดนี้กเ็ ข้ามาในหัวของเขาและทําให้เขาตกใจ
“เจ้าของไม่ตอ้ งกังวล เวลาที่ไหลในสถานที่บ่มเพาะแตกต่างจากที่นี่
ข้างนอกผ่านไปเพียงสามชัว่ โมง” เสี ยงของระบบค่อนข้างสงบ
 ตอนที่ 8 บ่ อฟักไข่
สามชัว่ โมง?
นัน่ ทําให้ซูผงิ ประหลาดใจ เขาเปิ ดคอมพิวเตอร์ใกล้ ๆ ทันทีเพื่อ
ตรวจสอบวันที่ วันที่ที่แสดงบนคอมพิวเตอร์น้ นั เป็ นวันที่เขามาถึง
ร้าน
“ฟิ้ ว…” เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก
นัน่ เป็ นเรื่ องที่ดี
ถ้าเขาหายไปสามวันแม่ของเขาคงจะเป็ นห่วงแน่ ๆ
แน่นอนว่าเมื่อพูดถึงน้องสาวของเขา เธออาจจะรู ้สึกแตกต่างออกไป
…
ซูผงิ ส่ ายหัวเขามุ่งความสนใจไปที่ร้านค้า เขาจําภารกิจการฟักไข่
และผสมพันธุ์อสู รที่เขาเพิ่งรวบรวมได้ทนั ที เขาเริ่ มค้นร้าน
จากนั้นไม่นานเขาก็พบบ่อนํ้าเหมือนบ่อนํ้าแห้งในเลานจ์ดา้ นหลัง
ของร้าน
นัน่ อาจเป็ น “บ่อจิตวิญญาณโกลาหลสําหรับการฟัก” ที่ระบบเพิง่
เพิม่ เข้ามาในร้านขายอสู ร
“ฉันควรจะทําที่นี่ไหม? ฉันควรเริ่ มการฟักด้วยอะไร?”
ซูผงิ รู ้สึกสงสัย ทันใดนั้นภาพของแม่ไก่กาํ ลังวางไข่กเ็ ด้งขึ้นมาใน
หัวของเขา การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยท่าทางสบายใจ
ของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็ นความสนใจ …
“เจ้าของยังอยูใ่ นเดือนคุม้ ครองของผูเ้ ริ่ มต้น ต้องใช้พลังงานเพียง 10
แต้มสําหรับการใช้ ‘บ่อจิตวิญญาณโกลาหลสําหรับการฟัก’ หนึ่ง
ครั้ง” ระบบกล่าวเสริ ม
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจ
ตราบใดที่เขาสามารถใช้แต้มพลังงานเพื่อสิ่ งนี้ได้ … แต่การใช้
พลังงานก็ไม่ใช่เรื่ องตลกเช่นกัน
แต้มพลังงานสิ บแต้มจะเท่ากับ 1,000!
“โชคดีสาํ หรับฉัน เมื่อฉันทําภารกิจสําเร็ จ ฉันจะได้รับหนังสื อ
ทักษะสําหรับนักรบอสู ร ซึ่งพูดได้วา่ ฉันสามารถซื้ อหนังสื อทักษะ
ได้ดว้ ยเงิน 1,000 นัน่ ก็คุม้ ค่าแล้ว”
โดยปกติแล้วนักรบอสู รจะต้องเชี่ยวชาญทักษะเพื่อลงทะเบียนกับ
สถาบันอสู รดวงดาว ทักษะดังกล่าวจะต้องใช้เวลานานเพื่อฝึ กฝน
ไม่ใช่สิ่งที่จะได้รับด้วยเงินแค่พนั เดียว
“ระบบฉันจะทําเงินเร็ ว ๆ ได้ยงั ไง?” ซูผงิ ถามระบบในใจ
ครู่ ต่อมาระบบให้คาํ ตอบสั้น ๆ ว่า “เจ้าของสามารถหาพลังงานได้
อย่างรวดเร็ วจากการขายอาหาร”
“ขายอาหารเหรอ?” โดยปกติแล้วซูผงิ ยังจําบริ การนี้ได้ ในไม่ชา้ ผม
เขาก็ต้ งั ตาโตเป็ นไข่ห่าน “ฉันต้องเก็บเกี่ยวอาหารในสถานที่บ่ม
เพาะ สถานที่บ่มเพาะแห่งนี้เหมือนอาณาจักรเมฆสายฟ้าหรื อเปล่า?”
เขาไม่อยากเก็บเกี่ยวอาหารในบางสถานที่ที่มีอนั ตรายอยูท่ วั่
เขาไม่วา่ อะไรกับการตายชัว่ พริ บตา สิ่ งที่เขากลัวที่สุดคือการถูกกัด
ให้ตาย กัดทีละช้า ๆ นัน่ เป็ นวิธีที่น่ากลัวที่สุด!
ระบบตอบว่า “อาณาจักรเมฆสายฟ้าไม่ใช่สถานที่บ่มเพาะเพียงแห่ง
เดียว แต่เป็ นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ สถานที่และเป็ นขั้นสู งด้วย”
“เนื่องจากพลังงานที่เหลืออยูท่ ี่เจ้าของมีเหลือ จึงไม่เพียงพอที่จะจ่าย
เพื่อไปยังอาณาจักรเมฆสายฟ้า เจ้าของโปรดเลือกสถานที่บ่มเพาะ
ภายในช่วงราคาที่อนุญาตเพื่อไป…”
“โปรดทราบ ยิง่ พื้นที่เพาะมีระดับสู งมากขึ้น ความเป็ นไปได้ในการ
เก็บเกี่ยวอาหารลํ้าค่าก็ยงิ่ สู งขึ้น
“อะไรนะ?”
ซูผงิ นัง่ ตัวตรงอย่างกะทันหัน
“ราคา? พลังงาน?”
“คําเตือน คําเตือน เรื่ องการดูหมิ่นครั้งที่สอง!”
สี หน้าของซูผงิ บิดเบี้ยว!
เขาต้องจ่ายเงินเพื่อไปยังสถานที่บ่มเพาะ?
แน่ใจนะว่ามันไม่ใช่ระบบอสู ร? แต่เป็ นระบบมหาเศรษฐี!
ซูผงิ รู ้สึกละอายใจเกินไป เขาเคยไม่อยากไป อย่างไรก็ตาม ในวินาที
ต่อมา เขาก็บอกว่าเขาต้องไม่ไป ต่อให้จะอยากก็ตาม!
นอกจากนี้ เขายังไม่มีโชค!
ในช่วงหลายวันก่อนหน้านี้สาํ หรับภารกิจการฝึ ก เขาไม่ได้ทาํ อะไร
นอกจากมุ่งความสนใจไปที่หนูสายฟ้า เขาทิ้งโอกาสอันดีเยีย่ มใน
การเก็บเกี่ยวอาหารเป็ นเวลาสามวันในสถานที่บ่มเพาะขั้นสู งอย่าง
อาณาจักรเมฆสายฟ้า!
ไม่อย่างนั้น เขาคงจะกลับมาพร้อมกับอาหารมากมายสําหรับอสู ร
ตระกูลสายฟ้า!
“ระบบ ฉันโทษแก…” ซูปิงส่ งเสี ยงบ่น
ระบบยังคงไม่ได้รับผลกระทบ “นายไม่ได้ถาม นอกจากนี้ในฐานะ
เจ้าของที่มีคุณสมบัติ นายควรเรี ยนรู ้ที่จะค้นหาทุกสิ่ งที่เกี่ยวข้องกับ
อสู ร”
“แก!” ซูผงิ กัดฟันแน่น
“การแจ้งเตือนเรื่ องการดูหมิ่นครั้งที่สาม การลงโทษแบบสุ่ ม
ประสบการณ์เจ็บปวดรุ นแรง…” ระบบเตือนเขา
ซูผงิ เบิกตากว้าง”ไม่…!”
“อา อา โอ โอ้ อา…”
ครู่ ต่อมา หลังจากเสี ยงแหกปาก
ซูผงิ นัง่ อยูข่ า้ งประตูร้านขายอูรอย่างกระสับกระส่ าย
ปัง!
เหรี ยญถูกโยนใส่ เขา
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นและเห็นชายคนหนึ่งยิม้ ให้เขาอย่างอบอุ่น ชายคน
นั้นสวมสู ทและผมแซกกลาง เขาเห็นเพียงด้านหลังของชายคนนั้น
หลังจากที่เขาเดินจากไปอย่างสง่างาม
“…”
ซูผงิ หยิบเหรี ยญนั้นขึ้นมาเงียบ ๆ
เขาจ้องที่เหรี ยญ …
“ระบบเงินนี้สามารถแปลงเป็ นพลังงานได้หรื อไม่?” ซูผงิ ถาม
ในทันที
ระบบ: “…”
“ไม่!”
ซูผงิ ส่ งเสี ยง “โอ้” เบา ๆ เขาค่อย ๆ ใส่ เหรี ยญลงในกระเป๋ ากางเกง
และยืนขึ้น เขาตบฝุ่ นออกจากก้น ชีวติ นั้นยากลําบาก แต่มนั ต้อง
ดําเนินต่อไปใช่ไหมล่ะ?
เขากลับไปที่ร้านและซูผงิ ก็อ่านคําว่า .ประตูสู่สนามบ่มเพาะ” ในใจ
ในไม่ชา้ แผนภูมิหน้าต่างก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา ชื่อสถานที่หลาย
แห่งถูกเขียนไว้ขา้ งในและตามแต่ละสถานที่ มันมีตวั เลขที่บ่งบอก
ถึงพลังงานที่ตอ้ งการ
ซูผงิ เลื่อนมันลง เขาเห็นคําว่า “อาณาจักรเมฆสายฟ้า” และพลังงาน
คือ 1,000
หนึ่งพันคะแนนพลังงาน สําหรับการเข้าหนึ่งครั้ง
ซูผงิ เลื่อนหน้าลงไปเรื่ อย ๆ เขามาที่สนามบ่มเพาะระดับต้น พลังงาน
ที่ตอ้ งใช้ในการเข้าสู่ สถานที่ดงั กล่าวมีต้ งั แต่ 1 ถึง 10
“อะไรกัน?” ทันใดนั้น ซูผงิ ก็เห็นสนามบ่มเพาะที่มีชื่อว่า ‘อาณาจักร
เมฆสายฟ้า’ แต่มนั ต้องการแค่หนึ่งแต้ม!
เขาตาฝาดหรื อเปล่า?
ซูผงิ ตรวจสอบอย่างรอบคอบมากขึ้น ตัวเลขถูกต้อง ระบบเกิด
ข้อผิดพลาดหรื อไม่?
“ระบบนี่ไม่มีขอ้ ผิดพลาดใช่ไหม? “เสี ยงของระบบดังขึ้นต่อมา
“นี่คือเศษเสี้ ยวของสนามบ่มเพาะที่เรี ยกว่าอาณาจักรเมฆสายฟ้า
ส่ วนที่แยกออกมาจากอาณาจักรเมฆสายฟ้าบางทีอาจเป็ นดินแดน
จากมุมของอาณาจักรหรื อเศษซากที่ไร้สตั ว์หรื อพืช การไปสถานที่
เช่นนี้เสี่ ยง เจ้าของต้องรอบคอบ”
“เศษเสี้ ยว?” ในที่สุดซูผงิ ก็สงั เกตเห็นคําว่า “เศษเสี้ ยว” ที่เขียนด้วย
ตัวอักษรขนาดเล็กมาก
ทันใดนั้นเขาก็จาํ สิ่ งที่กล่าวไว้ในหนังสื อประวัติศาสตร์ของสหพันธ์
ได้ อาณาจักรเมฆสายฟ้าแตกสลายและหายไปเป็ นไปได้ไหมว่าเศษ
เสี้ ยวนี้มาจากเหตุการณ์น้ นั ?
จากนั้น …
สิ่ งที่เขาเข้าไปคืออาณาจักรเมฆสายฟ้าที่สมบูรณ์?
แต่มนั แตกเป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้ว ทําไมถึงมีอาณาจักรเมฆสายฟ้า
แบบสมบูรณ์อยู?่
ซูผงิ มีคาํ ถาม แต่เขาไม่ได้รับคําตอบจากระบบ ทันใดนั้นเขารู ้สึกว่า
ระบบนี้แข็งแกร่ งอย่างไม่น่าเชื่อ เขาคิดว่าจะดีกว่าที่จะไม่มีปัญหา
กับระบบในอนาคต
ซูผงิ เรี ยกดูรายการและปิ ดมัน เขาไม่เลือกที่จะเข้าไป
เขาถอยออกมา
ขี้ขลาด
เขาเสี ยชีวติ มากกว่าร้อยครั้งในสามวันตอนเขาอยูท่ ี่อาณาจักรเมฆ
สายฟ้า นัน่ หมายถึงมากกว่าครึ่ งหนึ่งในระหว่างการเสี ยชีวติ เขาถูก
ทรมานอย่างช้า ๆ จนถึงวาระสุ ดท้ายของชีวติ ด้วยวิธีที่ระทมทุกข์
ที่สุด
แม้วา่ ทุกครั้งหลังจากที่เขาฟื้ นชีวติ กลับมามีชีวติ อีกครั้ง ความแข็งแกร่ ง
ของเขาจะกลับคืนมา แต่ความเหนื่อยล้าทางจิตใจนั้นครอบงํามากขึ้น
เรื่ อย ๆ นัน่ คือสาเหตุที่หนูสายฟ้าหลับสนิททันทีที่พวกเขากลับมา
ซูผงิ ปิ ดประตู ร้านค้ามืดลงทันที เขานอนลงบนโต๊ะหลับสนิท
…
ซูหยานหยิง (แก้จากหยานจิง)ได้กลับไปที่สถาบันการศึกษา
วิทยาเขตมีพ้นื ที่ใหญ่โต อัตราส่ วนสี เขียวค่อนข้างสู ง ตรงกลางเป็ น
จัตุรัส ที่อยูห่ ่างออกไปมีสระนํ้าและนํ้าตก เพื่อให้อสู รของนักเรี ยน
สามารถเพลิดเพลินได้ที่นนั่
แต่ในขณะนี้บ่อนํ้าแห่งนี้กลับเงียบสงบไม่มีอสู รแม้แต่ตวั เดียว
ในมหาวิทยาลัยที่ใหญ่พอ ๆ กับสนามบิน มีวญ
ิ ญาณเหม็น ๆ กําลัง
ลุกลี้ลุกลน
มันเงียบไปหมดทุกที่
ซูหยานหยิงไม่พบว่ามันแปลกประหลาด โดยธรรมชาติแล้วเธอรู ้วา่
ทุกคนหายไปไหน
มีสนามกีฬาขนาดใหญ่ที่ปลายสุ ดของจัตุรัส
ในขณะนี้เสี ยงของผูค้ นโห่ร้องออกมาจากสถานที่แห่งนั้น แม้แต่
ผูค้ นที่ยนื อยูท่ ี่ประตูของสถาบันก็ยงั ได้ยนิ เสี ยงนั้นเบา ๆ
การแข่งขันรอบบ่ายยังดําเนินต่อไป!
“เร็ วเข้า!” ซูหยานหยิงพูดกับหนูสายฟ้าที่กาํ ลังตามเธอมา จากนั้น
เธอก็เร่ งความเร็ ว
เธอเสี ยเวลากับการเดินทางไปที่ร้านขายอสู รมากเกินไป โชคดีที่การ
แข่งขันของเธอถูกกําหนดไว้ในช่วงบ่าย มันจะเริ่ มในเวลาประมาณ
สี่ โมงเย็น
แต่ผเู ้ ข้าแข่งนัดก่อนหน้าเธอแพ้เร็ วไป นัดของเธออาจถูกเร่ งเร็ วขึ้น
 ตอนที่ 9 คลื่นสายฟ้ า-ทักษะระดับ 7 ของตระกูลสายฟ้ า 1
ในไม่ชา้ ซูหยานหยิงก็มาถึงสนามต่อสู ้
ซูหยานหยิงไม่ได้สวมเครื่ องแบบของสถาบัน แต่ยามจําเธอได้ เขา
ปล่อยให้เธอเข้าไปก่อนที่เธอจะยืน่ บัตรนักเรี ยนให้
“กรงเล็บไฟ!”
“สุ นขั ไฟ ใช้กรงเล็บไฟ”
“น่าเสี ยดายจริ ง ๆ ที่กรงเล็บไฟไม่โดนเป้าหมายครับ อสู รสงคราม
ไฟหลบการโจมตีได้ รอเดี๋ยวนะครับ ไม่! กรงเล็บไฟหมุนกลับมา
พระเจ้า มันหมุนกลับมา!”
ซูหยานหยิงได้ยนิ เสี ยงคนพากย์ตะโกนด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่เธอ
ก้าวเข้ามาในสนามก็สามารถได้ยนิ เสี ยงของเขาดังไปทัว่ ทั้งสนาม
มันดังพอที่จะปลุกคนตายได้
ในเวลาเดียวกันผูค้ นต่างตื่นเต้นและตะโกนโหวกเหวก
เรื่ องนี้ไม่น่าแปลกใจเลยสําหรับซูหยานหยิงเธอเดินต่อไปอย่างสงบ
เธอมองไปรอบ ๆ และพบที่นงั่ ในชั้นเรี ยนของเธอ
ชั้นสามห้องสอง
เธอรี บไป จู่ ๆ เธอก็จาํ ได้วา่ หนูสายฟ้าอสู รของเธอเดินตามอยูข่ า้ งหลัง
เจ้าหนูนนั่ เธอไม่เคยพามันมาในงานที่ยงิ่ ใหญ่ขนาดนี้ มันจะกลัวไหม
กับฉากสุ ดอลังการที่มีคนนับหมื่นตะโกนลัน่ ปอด
ซูหยานหยิงหันกลับไปมองทันที แต่พบว่าหนูสายฟ้ายังคงอยูข่ า้ ง
หลังเธอ เมื่อเธอหยุดมันก็หยุดเช่นกัน และหนูสายฟ้าก็เงยหน้า
ขึ้นมามองเธอ เธอสามารถเห็นความสับสนในดวงตาเล็ก ๆ นัน่
มันไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าเธอหายใจได้อีกครั้ง
อสู รไม่เหมือนสัตว์ป่าทัว่ ไป อสู รมีความสามารถในการคิดและการ
รับรู ้พ้นื ฐาน อสู รที่ข้ ีอายมักจะหวาดกลัวในสถานการณ์เช่นนี้
เวลากําลังจวนตัว เธออุม้ หนูสายฟ้าขึ้นมา เธอไม่มีเวลาฝึ กฝนหรื อ
ให้เวลาหนูสายฟ้าได้ปรับตัว
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าหนูสายฟ้านั้นกล้าหาญและ
ไม่เกรงกลัว
“หยิงหยิง เธอไปอยูท่ ี่ไหนมา? ฉันหาเธอไม่เจอ เธอทําให้ฉนั กลัวน่ะ!”
หลานเล่อเล่อ เพื่อนของซูหยานหยิง เห็นเธอและก็รีบวิง่ มาหาทันที
“ฉันไปรับอสู รดวงดาวของฉันมา” ซูหยานหยิงพูด ขณะที่เธอเดิน
ตามหลานเล่อเล่อ ไปที่นงั่ ในชั้นเรี ยนของพวกซูหยานหยิงมองไปที่
เกมและถามว่า”ตอนนี้ถึงไหนแล้ว?”
“คู่ที่สี่แล้ว เธอเกือบมาไม่ทนั แค่หลังนํ้าแข็งปิ งเจียงจบการแข่งของ
เธอ” หลานเล่อเล่อเม้มริ มฝี ปากของเธอและชี้ไปที่ดา้ นหลังของคนที่
มีผมสี ดาํ ตรงหน้า ทั้งคนนั้นและ ซูหยานหยิงเป็ นศูนย์กลางของ
ความสนใจในชั้นเรี ยน
เนื่องจากหลานเล่อเล่อ เป็ นเพื่อนของซูหยานหยิง เธอจึงไม่มีความ
รู ้สึกที่ดีกบั นักเรี ยนคนนั้น
“โอ้” ซู่เหยียนหยิงพยักหน้าเธอไม่ได้สนใจเรื่ องนี้และจ้องมองไปที่
การแข่งขัน
จากนั้นหลานเล่อเล่อก็สงั เกตเห็นหนูสายฟ้าที่กาํ ลังกินเปลือกผลไม้
อยูท่ ี่พ้นื ใกล้กบั อาหารของซูหยานหยิง “นี่คือหนูสายฟ้าที่เธอส่ งไป
เลี้ยงที่ร้านขายอสู รใช่ไหม? ทําไมมันถึงหิ วโหยถึงกับกินทุกอย่างที่
หาได้ ?” เสี ยงของหลานเล่อเล่อ ฟังดูประหลาดใจ
เมื่อได้ยนิ คําพูดของเธอซูหยานหยิงก็หนั กลับมา สี หน้าของเธอ
เปลี่ยนไปเมื่อเธอเห็นหนูสายฟ้าที่ถือเปลือกผลไม้กินอย่างมีความสุ ข
“ทิ้งมัน มันสกปรกเกินไป” ซูหยานหยิงกล่าว ขณะที่เธอใช้พลังส่ ง
คําสัง่ ของเธอไปพร้อม ๆ กัน
ในฐานะคนที่กลัวความสกปรก เธอจึงไม่สามารถทนเห็นอสู รของ
เธอกินขยะบนพื้นได้
ในระหว่างนั้นเธอนึกถึงร้านขายอสู รแห่งนั้น!
“นักธุรกิจนิสยั เสี ยคนนั้น!”
เมื่อการแข่งขันจบลง เธอจะไปที่สถานควบคุมร้านขายอสู รดวงดาว
เพื่อร้องเรี ยนร้านค้านั้น!
เมื่อรู ้สึกถึงคําสัง่ ของซูหยานหยิง หนูสายฟ้าก็หยุด กระพริ บตาปริ บ
ปริ บ
หลานเล่อเล่อมองไปที่หนูสายฟ้า มีบางอย่างอยูใ่ นความคิดของเธอ
“เธอจะให้มนั เข้าร่ วมการแข่งขันครั้งนี้ง้ นั หรอ?” เธอมองไปที่ซู
หยานหยิงด้วยความตกตะลึง
“แน่นอน” ซูหยานหยิงยังคงสงบสติอารมณ์
หลานเล่อเล่อเบิกตาที่สวยงามของเธอกว้าง “เธอเสี ยสติไปแล้วหรื อ
นี่คือศึกแข่งอสู รประจําปี อสู รที่สามารถเข้าร่ วมการแข่งขันได้ควร
อยูใ่ นระดับสองหรื อสู งกว่า เธอไม่ควรส่ งหนูสายฟ้าไปตายนะ”
“สถาบันมีกฎว่าไม่อนุญาตให้มีการบาดเจ็บล้มตายในการแข่งขัน ผู ้
ตัดสิ นจะเรี ยกมันออกมาในกรณี ที่อาจเกิดอันตรายได้” ซูหยานหยิง
ตอบ
“ถึงอย่างนั้นต่อให้หนูสายฟ้าจะไม่เสี ยชีวติ แต่จะมีประโยชน์อะไร
กับการส่งมันเข้าไป นี่เป็ นเพียงอสู รขั้นกลางของระดับแรก อสู รใด ๆ
ที่อยูใ่ นนั้นก็สามารถเอาชนะมันได้” หลานเล่อเล่อรู ้สึกงุนงง
“ฉันรู ้” ซูหยานหยิงมุ่งมัน่ และเด็ดเดี่ยว “แต่อย่าลืมเกี่ยวกับทักษะ
พิเศษของนักรบอสู รที่ฉนั เชี่ยวชาญ การเสริ มความแข็งแกร่ งระดับ
สาม!”
“ยิง่ ระดับของอสู รตํ่าเท่าไหร่ ผลของการเสริ มความแข็งแกร่ งของ
ฉันก็จะดีข้ ึนเท่านั้น ฉันน่าจะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่ งของหนู
สายฟ้าจนถึงขั้นกลางของระดับสอง ด้วยทักษะและคําแนะนําของ
ฉัน หนูสายฟ้าจะสามารถต่อสู ก้ บั อสู รตัวอื่น ๆ ได้!”
หลานเล่อเล่อรู ้เกี่ยวกับความสามารถของเพื่อนดี “เธอไม่ได้บอกว่า
เธอขอให้ครอบครัวของเธอรับผูร้ ักษาขั้นสู งเพื่อช่วยให้เธอฟื้ นความ
แข็งแกร่ งของ ‘เสื อเขี้ยวดาบ’ นั้นหรื อ? ทําไมไม่ใช้มนั แทนล่ะ?”
หลานเล่อเล่อพูดอย่างงง ๆ
“ทุกคนเชื่อว่ามันได้รับบาดเจ็บในการต่อสู ค้ รั้งก่อน มันเป็ นไพ่ตาย
ของฉัน ตอนนี้ฉนั ไม่สามารถเปิ ดเผยมันได้เร็ วขนาดนั้น” ซูหยาน
หนิงลดเสี ยงลง
ในที่สุดหลานเล่อเล่อก็เข้าใจ เธอถอนหายใจ “ครั้งนี้เธอโชคร้ายมาก
ที่ได้พบกับคู่ต่อสู ท้ ี่ยากเกินไปตั้งแต่ตน้ มิฉะนั้นเธอจะไม่ตอ้ งตกอยู่
ในสถานการณ์เช่นนี้”
ซูหยานหยิงนิ่งเงียบ เธอไม่ได้ตอบกลับ
ในขณะเดียวกันการแข่งขันรอบนี้กเ็ พิ่งจบลง ฝ่ ายที่ใช้สุนขั เพลิง
ชนะและลงจากเวที
ในขณะเดียวกันเด็กสาวที่ถูก หลานเล่อเล่อเรี ยกว่า “ปิ ง เจียง” ก็ลุก
ขึ้นยืนอย่างช้า ๆ เธอถูกทุกคนในชั้นเรี ยนจับจ้องอย่างเร่ าร้อน
รวมทั้งมีบางคนจ้องมองด้วยความเกลียดชัง
“ผูห้ ญิงคนนั้นโชคดีจริ ง ๆ ฝ่ ายตรงข้ามทั้งหมดของเธอเป็ นมือใหม่!”
หลานเล่อเล่อพูดด้วยความไม่พอใจ
ซูหยานหยิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่กระนั้นเธอก็เงียบ
ไม่กี่นาทีต่อมาการต่อสู บ้ นเวทีกส็ ิ้ นสุ ดลง หญิงสาวที่ดูเย็นชาราวกับ
นํ้าแข็งก้าวลงจากเวทีอย่างช้า ๆ
ซูหยานหยิงบอกได้เมื่อเด็กผูห้ ญิงคนนั้นมองเธอ
การจ้องมองนั้นราวกับกําลังบอกซูหยานหยิงว่าอย่าทําให้เธอผิดหวัง
…
อืม!
ซูหยานหยิงกําหมัดแน่น
“ได้เวลาแล้ว” ซูหยานหยิงพูดกับหลานเล่อเล่อ และหนูสายฟ้าของ
เธอ
หนูสายฟ้าสังเกตเห็นว่าความคิดของเจ้านาย หนูสายฟ้าลุกขึ้นยืนตรง
และดวงตาเล็ก ๆ คู่น้ นั ก็ดูกระตือรื อร้น
แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครมองไปที่ดวงตาของหนูสายฟ้าที่ดอ้ ยกว่า ไม่
มีใครสังเกตเห็นกลิ่นอายอันตรายที่ซ่อนอยูภ่ ายใน
ตามทางเดิน ซูหยานหยิงเดินไปที่เวทีตรงกลางของงาน เธอเดินขึ้น
ไปทีละก้าว
หนูสายฟ้ากระโดดตามหลังเธอ
เธอยืนอยูอ่ ย่างเงียบ ๆ ในสนามที่กว้างขวางท่ามกลางสายตาที่มอง
มาที่เธอจากทุกด้าน
ไม่มีร่องรอยของความกลัวบนใบหน้าของหญิงสาวคนนี้ ในดวงตา
ของเธอมีแต่ความภาคภูมิใจและความสงบ
“ซูหยานหยิงจากชั้นสามห้องสอง!”
เสี ยงคนพากษ์ประกาศชื่อของเธอ และพูดต่อด้วยนํ้าเสี ยงตื่นเต้น
“ตอนนี้เรามาสนใจหน้าจอและดูวา่ ใครจะเป็ นคู่ต่อสู ข้ องซูหยานหยิง!”
ทุกคนหัวไปมองหน้าจอคะแนนขนาดใหญ่
“บ้าจริ ง!” การแสดงออกของหลานเล่อเล่อเปลี่ยนไปทันทีที่เธอเห็น
ชื่อ มันคือจางเซี ยวจากชั้นสามห้องเจ็ด นัน่ เป็ นคู่ต่อสู ท้ ี่น่ากลัว จาง
เซียวสามารถนับได้วา่ เป็ นหนึ่งในคนที่เก่งที่สุดในชั้นเรี ยน!
ซูหยานหยิงก็ประหลาดใจเช่นกัน
โชคร้ายแค่ไหนที่เธอต้องมาแข่งขันกับคู่ต่อสู ท้ ี่ยากลําบากแบบนี้?
ในไม่ชา้ คู่ต่อสู ข้ องเธอก็ข้ ึนมาบนเวที
นัน่ คือชายหนุ่มที่มีส่วนสู งประมาณหนึ่งเมตรเจ็ดสิ บห้า ผมสี ดาํ และ
แววตาดุดนั สวมนาฬิกาข้อมือลํ้าค่า
“ซูหยานหยิง ห้องสอง?” จางเซี ยวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ ขณะที่
เขาเห็นคู่ต่อสู ข้ องเขา “ฉันต้องโชคดีมากแน่ ๆ ฉันได้ยนิ มาว่าอสู ร
ทั้งหมดของเธอได้รับบาดเจ็บในการต่อสู ค้ รั้งก่อน จิ๊ จิ๊ เธอเลยเลือก
หนูนอ้ ยนี่มา?”
ใบหน้าของซูหยานหยิงขุ่นมัว
บนเวทีเสี ยงคนพากย์ประกาศว่า “แต่ละฝ่ ายสามารถส่ งอสู รมาเข้า
ร่ วมได้เพียงสามตัวเท่านั้น ไม่อนุญาตให้มีการโจมตีที่เป็ นอันตราย
เริ่ มได้!”
จางเซียวยิม้ เขาเอื้อมมือออกมาและทําท่าทางระดมพลัง ทันใดนั้น
พื้นที่ตรงหน้าเขาก็เริ่ มบิดเล็กน้อย หลังจากนั้นร่ างที่ลุกเป็ นไฟสี ดาํ ก็
พุง่ เข้ามา
“ระดับสอง พลังระเบิด!” แสงสี ขาวจาง ๆ เปล่งออกมาจากตัวจาง
เซียว กวาดไปรอบ ๆ เหมือนวังวนปกคลุมแขนขาด้วยไฟสี ดาํ ทักษะ
นี้คือทักษะเสริ มพื้นฐานสุ ดที่นกั รบอสู รควรมี
 ตอนที่ 10 คลื่นสายฟ้ า-ทักษะระดับ 7 ของตระกูลสายฟ้ า 2
“นัน่ มันมังกรนักล่า!”
“นี่เป็ นเรื่ องที่น่าประหลาดใจมากจางเซียวจากชั้นสามห้องเจ็ดได้ส่ง
มังกรนักล่า อสู รของตระกูลปี ศาจตั้งแต่เริ่ มการแข่งขัน!”
“นี่คืออสู รที่สามารถขึ้นสู่ ข้นั สู งสุ ดของระดับสามในช่วงวัยรุ่ น ตอนนี้
จางเซี ยวใช้มนั ตั้งแต่ช่วงเริ่ มต้น จางเซี ยวคิดพยายามเอาชนะเกมด้วย
คะแนน 3 : 0?”
เสี ยงของผูบ้ รรยายฟังดูประหลาดใจ เมื่อเห็นอสู รที่ จางเซียวเลือกมา
ต่อสู ก้ บั หนูสายฟ้าที่ดอ้ ยกว่าด้วยอสู รต่อสู ท้ ี่ทรงพลังเช่นนี้
“มังกรนักล่า!”
ซูหยานหยิงถึงกับผงะ ไม่เพียงแต่มงั กรนักล่าจะดุร้าย แต่ยงั มีคาํ พูด
ว่ามังกรนักล่ายังมีสายเลือด “มังกรนรก” ซึ่งเป็ นราชาอสู ร มังกรนัก
ล่าสามารถปล่อย “เสี ยงคํารามแห่งไฟ” ซึ่ งสามารถปล่อยพลังเสี ยง
ของมังกร ทักษะดังกล่าวสามารถครอบงําอสูรที่มีระดับรองลงมาได้
อสู รจะกลัวจนตายก่อนที่พวกมันจะได้เริ่ มต่อสู ้กบั มังกรนักล่าด้วยซํ้า!
เขาพยายามทําให้เธอพ่ายแพ้อย่างน่าอับอาย โดยจงใจคุกคามเธอ
เพราะเขารู ้ดีวา่ เธอจะใช้หนูสายฟ้า?
ซูหยานหยิงบีบมือของเธอ เธอหายใจเข้าลึก ไม่วา่ จะเป็ นยังไง เธอ
ต้องส่ งหนูสายฟ้าออกไปเพื่อต่อสู ้ และตรวจสอบไพ่ตายของเขา
การที่คู่ต่อสู ข้ องเธอประเมินเธอตํ่าเกินไปหมายความว่าหนูสายฟ้า
ได้ทาํ ภารกิจสําเร็ จไปแล้วครึ่ งหนึ่ง!
“โฮก! !”
ทันใดนั้นเสี ยงร้องของมังกรก็ดงั ออกมา
มังกรนักล่าที่สูงเกือบสามเมตร ใหญ่กว่าเสื อและสิ งโตส่ งเสี ยงร้อง
โดยมีพลังยับยั้งที่แข็งแกร่ ง!
รู ม่านตาของซูหยานหยิงหดตัวเล็กน้อย เธอรู ้สึกว่าหัวใจของเธอเต้น
เร็ วอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ไม่เพียงแต่เสี ยงคํารามของมันจะยับยั้ง
อสู รระดับตํ่ากว่าเท่านั้น แต่ยงั สามารถข่มขู่นกั รบอสู รที่ข้ ีขลาดได้
อีกด้วย
ท้ายที่สุดแล้วร่ างกายขนาดมหึ มาที่มีเปลวไฟเวทมนตร์พวยพุง่ อยู่
รอบ ๆ มันสามารถทําให้เกิดแรงกดดันทางสายตาได้
แต่ซูหยานหยิงไม่ใช่คนขี้ขลาด นอกจากนี้เธอต้องเผชิญหน้ากับอสู ร
ที่มีพลังมากกว่านี้มาแล้วในการฝึ กฝนประจําวันของเธอ ดังนั้นเธอ
จึงสามารถรับมือกับความกดดันนี้ได้ เธอพร้อมที่จะบอกให้หนูสายฟ้า
กลับมาและส่ งไพ่ตายของเธอ “เสื อเขี้ยวดาบ “ออกไป ทันใดนั้น
ประกายไฟฟ้าก็แล่บผ่านพร้อมเสี ยง “หึ่ ง” !
แสงสี ม่วงที่เกิดจากไฟฟ้าปรากฏขึ้นในสายตาของเธอ
ซูหยานหยิง รู ้สึกประหลาดใจ
เธอก้มหัวลงมอง หนูสายฟ้าที่อยูข่ า้ งเท้าของเธอกระโดดไปที่กลาง
เวทีก่อนที่เธอจะรู ้ตวั ร่ างเล็กนั้นยืนอยูต่ รงหน้าเธอล้อมรอบด้วย
ไฟฟ้าราวกับว่าสวมชุดที่ทาํ จากสายฟ้า
เจ้าหนูตวั เล็กนั้นไม่ได้แสดงเจตนาที่จะหลบหนี หนูสายฟ้าเงยหน้า
เพื่อที่จะมองมังกร!
“มัน…ไม่กลัวเหรอ?” ซูหยานหยิงงง
หนูสายฟ้าระดับตํ่าเกิดมาเพื่อเป็ นอสูรชนิดที่ข้ ีอายโดยธรรมชาติ แต่
ในขณะนี้ อสู รตัวนี้ยนื อยูต่ รงหน้าเธอและเผชิญหน้ากับมังกรนักล่า!
ราวกับว่าหนูสายฟ้ากําลังปกป้องบางอย่าง!
“กลับมา!”
สองวินาทีต่อมา ซูหยานหยิงก็กลับมามีสติอีกครั้ง เธอตะโกนเรี ยก
หนูสายฟ้าทันที
“หื ม?”
จางเซียวขมวดคิ้วเมื่อเห็นหนูสายฟ้าที่ห่อหุม้ ด้วยกระแสไฟฟ้ายืนอยู่
ตรงหน้ามังกรนักล่า อสู รตัวน้อยนั้นถึงไม่หวาดกลัว แผนเดิมของ
เขาคือนําความอับอายมาสู่ ซูหยานหยิง มันเป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจ
ที่เจ้าตัวเล็ก ๆ นี้ ทําลายความตั้งใจของเขา
“ฆ่ามันซะ!” จางเซียวให้คาํ สัง่ ทางโทรจิต
“โฮก ! !”
ความดุร้ายในสายตาของมังกรนักล่าน่ากลัวมาก อีกเสี ยงหนึ่งถูกบีบ
ออกจากปากของมัน ซึ่งเต็มไปด้วยเขี้ยวที่น่ากลัว มังกรนักล่ารู ้สึกว่า
อํานาจของมันถูกท้าทาย เนื่องจากเจ้าหนูตวั เล็กนี่ไม่กลัวมัน
เปลวไฟพุง่ ออกมารอบ ๆ ปากมัน และมันก็พน่ เปลวไฟมังกรออกมา
เปลวไฟเวทมนตร์ดาํ นั้นกระพือออกมาเหมือนงูเหลือมเปลวไฟกวาด
ไปถึงหนูสายฟ้าในพริ บตา
หวือ!
หนูสายฟ้าถูกห่อหุม้ ด้วยเปลวไฟวิเศษ
ทันใดนั้นซูหยานหยิงก็หน้าซีดเผือด
“อืม” จางเซียวแค่นเสี ยง
ในขณะนั้นเขาสังเกตเห็นแสงสี ม่วงจาง ๆ
เขาหันกลับไปอย่างแปลกใจ แต่กเ็ ห็นร่ างที่ลอ้ มรอบด้วยสายฟ้าพุง่
เข้ามาด้วยความเร็ วที่น่าเหลือเชื่อ!
มันเร็ วเกินไป!
จางเซียวเห็นลูกบอลสายฟ้าพุง่ ใส่ เขา!
ดูเหมือนว่ามังกรนักล่าจะสัมผัสได้ถึงอันตราย มันหันกลับมาและ
หายใจออกมาเป็ นลูกไฟ
หวือ!
สายฟ้าหมุนอย่างรวดเร็ วและหลบการโจมตี
จากนั้นลูกบอลไฟอีกลูกก็ถูกปล่อยออกไป
หวือ!
หนูสายฟ้ากระโดดหลบอีกครั้ง!
ในขณะนั้นในที่สุดทุกคนก็มองเห็นสิ่ งที่อยูใ่ นลูกบอลสายฟ้าได้ มัน
คือหนูสายฟ้าระดับตํ่าที่ควรจะถูกเพลิงมังกรผลาญไปแล้ว!
“เป็ นไปได้ยงั ไง!”
มีคนร้องเตือน
“นัน่ คือหนูสายฟ้า!” ในขณะที่ผบู ้ รรยายเห็นอย่างชัดเจน เขาก็พบว่า
ตัวเองโง่เขลา
“อ้าก ใช้ไฟเพื่อฉีกมันออกเป็ นชิ้น ๆ!” จางเซี ยวตะโกนขึ้นมาทันทีที่
เขากลับมามีสติอีกครั้ง
หลังจากได้รับคําแนะนําจากเจ้าของแล้ว มังกรนักล่าก็แยกเขี้ยวของ
มัน เปลวไฟที่มีพลังเวทมนตร์แนบติดตัวของมัน ขาทั้งสี่ ของของ
มังกรนักล่าออกแรง พุง่ เข้าใส่ หนูสายฟ้าที่กาํ ลังพุง่ เข้าใส่ มงั กร
เหมือนกัน!
โฮก!
เขี้ยวแหลมสี ขาวของมังกรนักล่าเพียงพอที่จะสร้างความหวาดกลัว
เขี้ยวเหล่านั้นอาจทําให้หินแตกได้ มันอ้าปากพร้อมที่จะกัดหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าไม่ได้ตื่นตกใจ แสงสะท้อนเย็นยะเยือกพุง่ ออกมาจากดวงตา
ของหนูสายฟ้า สายฟ้ารอบตัวของมันมาบรรจบกันอย่างรวดเร็ ว
เหนือหัว
ในขณะที่มงั กรนักล่ากําลังจะโจมตีหนูสายฟ้า การบรรจบกันของ
สายฟ้าก็สิ้นสุ ดลงอย่างรวดเร็ ว โดยเป็ นรู ปทรงของดาบแหลมคม
จากพลังงานที่บีบอัด!
ในที่นงั่ ผูช้ ม มีใครบางคนยืนขึ้น “คลื่นสายฟ้า ! !”
เปรี้ ยะ เปรี้ ยะ!
สายฟ้าสว่างวาบและพายุกโ็ หมกระหนํ่า ดาบสายฟ้าเล่มนั้นแทงปาก
ที่เต็มไปด้วยฟันที่กาํ ลังจะกลืนหนูสายฟ้า!
แคร๊ ก!
ราวกับว่าสายฟ้ากําลังระเบิด ด้วยเสี ยงดังสนัน่ ทัว่ สนามเริ่ มสัน่ สะเทือน
ประกายสายฟ้าระเบิดออกจากตามัน เหมือนกับแกนของดาวที่ถูก
ระเบิด!
เมื่อสายฟ้าหายไปแสงสี ขาวที่ส่องประกายก็จางหายไปจากสายตา
ของผูค้ นเช่นกัน ในไม่ชา้ ทุกคนก็สามารถมองเห็นสนามได้อีกครั้ง
ผูค้ นต่างอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
ในเวทีขนาดใหญ่ที่มุมหนึ่งมังกรนักล่าตัวใหญ่ได้ลม้ ลง ตัวมันกระตุก
ไม่หยุดพร้อมมีควันโชยจากร่ างมัน ข้าง ๆ มัน จางเซียวล้มลงกับพื้น
ใบหน้าเขาขาวซี ด
ถัดจากมังกรนักล่า คือหนูตวั เล็กที่ยงั คงถูกล้อมรอบด้วยสายฟ้า มัน
กําลังย้อนกลับไปยังที่ที่มนั มา
มันคือหนูสายฟ้าที่ไม่ได้รับความสนใจ!
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ของความเงียบ ก็มีเสี ยงเชียร์ที่เต็มไปด้วยความ
หลงใหลดังทัว่ ทั้งสนาม
การต่อสู ค้ รั้งยิง่ ใหญ่!
ใครจะคาดคิดได้วา่ มังกรนักล่าแห่งตระกูลปี ศาจ จะพ่ายแพ้ให้กบั
หนูสายฟ้า!
ซูหยานหยิงเหม่อลอย ในขณะที่เธอมองไปยังหนูสายฟ้าที่กาํ ลังเดิน
กลับมาหาเธอ เธอชนะ หนูสายฟ้าเอาชนะมังกร นักล่าได้จริ ง ๆ หรื อ?
ในฐานะนักเรี ยนของสถาบันอสู รดวงดาว เธอรู ้สึกว่าความรู ้ที่สงั่ สม
มาทั้งหมดของเธอไร้ค่า
…
“เห็นกันไหม?”
บนที่นงั่ ข้างเวที มีบางคนที่ดูทรงอํานาจนัง่ อยูต่ รงนั้น มันคือรอง
ผูอ้ าํ นวยการสถาบัน
ผูห้ ญิงผมสี แดงที่นงั่ อยูต่ รงกลางแถวพูดว่า “ใช่นนั่ ต้องเป็ น “คลื่น
สายฟ้า!” เธอสวมชุดเกราะแปลก ๆ และมีแผลเป็ นสี น้ าํ ตาลยาวบน
แก้มที่บอบบางและสวยงามของเธอ สายตาของคนรอบข้างยังคง
แสดงให้เห็นถึงความชื่นชมที่มีต่อเธอ
“นัน่ เป็ นทักษะระดับเจ็ดของตระกูลสายฟ้า เอาล่ะ ถ้าฉันไม่ได้เห็น
มันด้วยตาตัวเอง ฉันคงไม่อยากเชื่อ เป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจที่หนู
สายฟ้าตัวน้อยตัวนี้สามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะที่แม้แต่อสู รขั้นสู งก็ไม่
สามารถเชี่ยวชาญได้” ด้านข้างของเธอ มีคนที่มีรูปร่ างแข็งแกร่ ง
หัวเราะเบา ๆ
“นัน่ เป็ นความสามารถที่น่าชื่นชม หากเจ้าหนูตวั นี้สามารถพัฒนา
เป็ นหนูสายฟ้าระดับสามได้ ฉันเชื่อว่ามันสามารถเป็ นคู่ต่อสู ก้ บั อสู ร
ตัวอื่น ๆ ในระดับที่สี่หรื อห้าได้!”
“น่าเสี ยดายที่มนั เป็ นเพียงหนูสายฟ้าระดับตํ่า ผลของการใช้ทกั ษะ
ขั้นสู งของตระกูลสายฟ้านั้นยังมีขอ้ จํากัด หากเป็ นอสู รตัวอื่นที่มี
ศักยภาพมากกว่า มูลค่าของมันจะเกินจินตนาการ บางทีฉนั อาจจะ
สนใจอสู รตัวนี้ดว้ ยซํ้า”
 ตอนที่ 11 หนูสายฟ้ าทีผ่ ดิ ปกติ
“ใช่เลย นี่เป็ นเรื่ องน่าอายมาก”
คนอื่น ๆ พยักหน้าเห็นด้วย รู ้สึกเศร้ากับความจริ งเช่นนี้
อสู รระดับตํ่าตัวนี้ตอ้ งมีพลังที่แข็งแกร่ งจึงจะสามารถใช้ทกั ษะขั้น
สู งที่ซบั ซ้อนเช่นนี้ได้
อย่างไรก็ตาม มันเป็ นเรื่ องสิ้ นเปลืองที่พลังเช่นนี้พบในหนูสายฟ้า!
สายเลือดของหนูสายฟ้านั้นค่อนข้างตํ่า แม้วา่ มันจะสามารถพัฒนาเป็ น
หนูพายุสายฟ้าได้ แต่มนั ก็จะเป็ นแค่ระดับสามเท่านั้น เพดานไม่สูง
…
บนเวที รอบแรกของเกมนี้สิ้นสุ ดลง
ซูหยานหยิงอุม้ หนูสายฟ้าเหวีย่ งตัวเข้ามาในอ้อมแขนของเธอ เธอ
เจอกับสิ่ งที่เหนือความจริ งทั้งหมดนี้ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอ
จะชนะรอบแรกของการต่อสู ท้ ี่ดุเดือดได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ เธอ
ชนะได้โดยไม่ตอ้ งมีส่วนร่ วมเลยแม้แต่นอ้ ย ในฐานะเจ้าของหนู
สายฟ้าหรื อในฐานะนักรบอสู ร
หนูสายฟ้าช่วยให้เธอชนะได้ในพริ บตา!
เมื่อคิดเช่นนี้สีหน้าของเธอก็บิดเบี้ยว เธอไม่รู้วา่ จะยิม้ หรื อร้องไห้กบั
เรื่ องนี้ได้
อีกด้านหนึ่งของเวทีสีหน้าของจางเซียวซี ดขาวราวกับแผ่นกระดาษ
เมื่อเขามองไปที่มงั กรนักล่า ที่บาดเจ็บสาหัสซึ่งนอนอยูใ่ กล้ ๆ เขา
เขากัดฟันแน่นในขณะที่เขาใช้พลังสัญญาเพือ่ บังคับมังกรนักล่า
ออกไป จากนั้นเขาก็หนั กลับมาจ้องมองซูหยานหยิงอย่างเย็นชา
เขาประเมินศัตรู ของเขาตํ่าเกินไป!
เขารู ้สึกโมโหมาก เขาน่าจะรู ้จกั เธอดีกว่านี้ตอ้ งมีเหตุผลว่าทําไมคู่
ต่อสู ข้ องเขาถึงส่ งหนูสายฟ้าออกมาในการแข่งขันอสู รที่มีคนทัว่
โลกให้ความสนใจ
เขาไม่รู้วา่ หนูสายฟ้าตัวนี้จะมีความสามารถที่หายากขนาดนี้
เขาไม่เคยได้ยนิ เรื่ องหนูสายฟ้าที่สามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รระดับเจ็ด
“คลื่นสายฟ้า” ได้มาก่อน
แต่นนั่ มัน!
แผนเดิมของเขาคือชนะทั้งสามรอบและเพลิดเพลินไปกับชัยชนะ
อันเย้ายวนใจ แต่กเ็ ป็ นไปไม่ได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงต้องแสดงเต็ม
ความสามารถในฐานะนักรบอสู ร เขาไม่สามารถทําผิดพลาดซํ้าสอง
ได้!
“แรดหิ น!”
จางเซียวระดมพลังสัญญาของเขาอีกครั้ง เขาเปล่งแสงสี เหลืองจาง ๆ
จากนั้นเวทีใต้เท้าของเขาก็สนั่ เล็กน้อย อสู รในรู ปแรดที่มีขนาดใหญ่
กว่ามังกรนักล่าพลันปรากฏตัวออกมา
แรดหิ นตัวนี้ปกคลุมไปด้วยหิ นแข็ง นอกจากนี้ยงั มีขอบคมเหมือน
กระดูกปลาตามสันหลัง มีอสู รไม่กี่ตวั ที่สามารถเอาชนะแรดหินได้
ในการต่อสู ซ้ ่ ึง ๆ หน้า!
“นัน่ คืออสู รของตระกูลดิน !”
ซูหยานหยิงสังเกตเห็นประเภทของอสู รได้ทนั ที การแสดงออกของ
เธอเปลี่ยนไป
ในเวลาเดียวกันหนูสายฟ้าที่อยูใ่ นอ้อมแขนของเธอดูเหมือนจะรับ
สัญญาณบางอย่างได้ ทันใดนั้นหนูสายฟ้าก็ขยับตัวและดิ้นหนีจาก
อ้อมกอดของเธอ มันหันกลับมาและยืนอยูต่ รงหน้าเธอ หนูสายฟ้า
แสดงท่าทางดุร้ายและสายฟ้าฟาดลงมาทัว่ ตัว!
“หนูสายฟ้า…” ซูหยานหยิงอึ้งไป
หวือ!
ทันใดนั้นหนูสายฟ้าก็พงุ่ ออกไป มันกําลังพุง่ เข้าหาแรดหิ นในเชิงรุ ก!
ผูช้ มต่างอ้าปากค้างกันอยูบ่ นที่นงั่
แม้แต่ผวู ้ จิ ารณ์และผูบ้ รรยายก็ผงะ ในขณะเดียวกันพวกเขาก็พบว่า
สิ่ งนี้สบั สนมาก ในฐานะเจ้าของของหนูสายฟ้าเธอไม่รู้หรื อว่าอสู ร
ในตระกูลดิน เป็ นศัตรู ตวั ฉกาจของตระกูลสายฟ้า ทําไมเธอถึงส่ ง
หนูสายฟ้าออกไปอีก?
“รนหาที่ตาย!”
จางเซียวยิม้ เยาะ “ทุบมันให้แหลกเป็ นชิ้น ๆ ฆ่ามันซะ!”
ในขณะที่เขากําลังสัง่ แสงดาวระยิบระยับปรากฏขึ้นรอบตัวเขา ด้วย
ความเร็ วสู ง เขาปล่อยทักษะดวงดาวหลายอย่างเพื่อเสริ มความ
แข็งแกร่ ง “การเสริ มความแข็งแกร่ งระดับสอง, พลังระเบิดระดับ
สอง, เสริ มความกระชับระดับสาม…” ในบรรดานั้น อันสามคืออัน
ที่เขาเชี่ยวชาญ
เหตุผลที่ทาํ ให้เขาฝึ กฝน “การเสริ มความกระชับ” นี้อย่างขยันขันแข็ง
ก็เพื่อที่เขาจะได้ร่วมมือกับแรดหิ นของเขา
แรดหิ นนั้นแข็งแกร่ งมาก หากคุณภาพนี้ได้รับการปรับปรุ งด้วย
“การเสริ มความกระชับ” แม้แต่มงั กรนักล่าของเขาก็ไม่สามารถทํา
อะไรแรดหิ นได้และไม่ตอ้ งพูดถึงหนูสายฟ้า!
กลิ่นอายที่บ่งบอกถึงผลกระทบของการเสริ มพลังเหล่านั้นสว่างวาบ
ใต้ฝ่าเท้าของแรดหิ น จากนั้นรัศมีเหล่านั้นก็เปลี่ยนเป็ นอักษรรู นพลัง
งานหมุนวนรอบ ๆ แรดหิ น จากนั้นก็จมลงไปในร่ างกายของมัน
ความจริ งที่วา่ เขาสามารถร่ ายทักษะดวงดาวสามอันติดต่อกันได้อย่าง
รวดเร็ ว และแสดงความชํานาญออกมา มันจึงบ่งชี้วา่ ความสามารถ
ของเขานั้นเหนือกว่านักเรี ยนหลายคนในปั จจุบนั !
มู!
แรดหิ นส่งเสี ยงร้องเบา ๆ จากนั้นมันก็ออกแรงพุง่ ใส่ หนูสายฟ้า
ตรงข้ามกับแรดหิ น ซูหยานหยิงได้รับการแจ้งเตือน เมื่อเธอเห็นจาง
เซียวร่ ายทักษะเหล่านั้น เธอจึงเพิ่มบางอย่างให้กบั หนูสายฟ้าเช่นกัน
แต่เธอประหลาดใจที่เธอสังเกตเห็นว่าหนูสายฟ้าพุง่ ไปไกลเกิน
ขอบเขตพลังงานของเธอแล้ว
ฮือฮา ฮือฮา!
แสงที่เกิดจากกระแสไฟฟ้าออกมาอีกครั้ง หนูสายฟ้ากําลังวิง่ เข้าหา
แรดหิ น
ช่วงเวลาที่ท้ งั สองปะทะกัน หนูสายฟ้าก็ถูกแบ่งออกเป็ นสองตัว!
หวือ!
หวือ!
หนูสายฟ้าสองตัววิง่ ผ่านแรดหิ นจากทั้งสองด้าน ในตอนแรกผูค้ น
คิดว่าหนูสายฟ้าถูกแรดหิ นแยกเป็ นสองส่ วน!
“ภาพลวงตาเงาสายฟ้า!”
ที่ที่นงั่ คณะกรรมการใกล้กบั เวที คนที่กาํ ลังสนุกกับเกมด้วยท่าที
สบาย ๆ ก็เบิกตากว้าง
“เป็ นไปได้ยงั ไง!” ผูห้ ญิงผมแดงคนนั้นไม่อยากจะเชื่อ
เธอสามารถยอมรับทักษะ “คลื่นสายฟ้า” ระดับที่ 7 ได้ แต่ทาํ ไมอสู ร
ตนนี้ถึงใช้ “ภาพลวงตาเงาสายฟ้า” ในระดับเดียวกันได้!
หนูสายฟ้าระดับตํ่าเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นสู งได้ถึงสองทักษะ ??
เธอไม่ใช่คนเดียวที่ไม่อยากเชื่อ ผูค้ นข้าง ๆ เธอก็ตกตะลึงเช่นกัน
เป็ นเรื่ องที่เข้าใจได้หากหนูสายฟ้าสามารถเรี ยนรู ้หนึ่งในทักษะดังกล่าว
ท้ายที่สุดแล้วความบังเอิญไม่ควรเกิดขึ้นถึงสองครั้ง
อย่างไรก็ตาม มันจะยังถือได้วา่ เป็ นเรื่ องบังเอิญที่ใช้ทกั ษะขั้นสู ง
สองทักษะ?
“ตาฉันมีอะไรผิดปกติหรื อเปล่า?” ผูช้ ายที่แข็งแกร่ งคนนั้นอดไม่ได้
ที่จะกระพริ บตาหลายครั้ง
อีกคนหนึ่งที่อยูข่ า้ ง ๆ เขาฝื นยิม้ ”มันอาจจะเป็ นภาพลวงตา ถ้านาย
อยูค่ นเดียว แต่มนั คงเป็ นไปไม่ได้ที่พวกเราทุกคนจะตาฝาด!”
“มันได้เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นสู งถึงสองทักษะ ความสามารถนี้เกิน
กว่าที่จะเข้าใจได้น้ ี … แม้แต่อสู รขั้นสู งของตระกูลสายฟ้าก็ไม่
สามารถทําเช่นนี้?”
“ถ้าฉันจําไม่ผดิ มีเพียงเทอโรซอร์ฟ้าพินาศของหัวหน้าทีมเก่าเรา
เท่านั้นที่สามารถเชี่ยวชาญทั้งสองทักษะนี้ได้”
หลังจากความคิดนี้ คนเหล่านั้นมองหน้ากันพวกเขาไม่สามารถเปล่ง
เสี ยงออกมาได้
หนูสายฟ้าระดับตํ่าที่ไม่มีนยั สําคัญ มีความสามารถในการเข้าใจ
เทียบเท่าเทอโรซอร์ฟ้าพินาศได้ยงั ไง…?
บนเวที
หนูสายฟ้าที่สร้างภาพติดตาตัวเอง ทําให้แรดหิ นสับสนไม่สามารถ
บอกได้วา่ อันไหนเป็ นตัวจริ ง
แม้แต่จางเซียวก็ยงั พูดไม่ออก
จางเซี ยวเคยได้ยนิ เกี่ยวกับทักษะอสู รขั้นสู งของตระกูลสายฟ้า ภาพ
ลวงตาเงาสายฟ้า ในชั้นเรี ยนที่เขาเคยเรี ยนมา
นัน่ คือทฤษฎี เขาไม่รู้วธิ ีแก้!
หวือ!
ในขณะที่จางเซียวยังคงสับสน ร่ างที่รวดเร็ วราวกับสายฟ้ากําลังพุง่
มาหาเขา
หนูสายฟ้าไม่เป็ นภัยคุกคามต่อแรดหิ น แต่จะเป็ นอันตรายต่อจางเซี ยว
“ไม่!”
เมื่อพบเจตนาของหนูสายฟ้า จางเซียวก็หวัน่ ไหวอย่างมาก เขาเรี ยก
แรดหิ นกลับมาเพื่อปกป้องตามสัญญา แต่มนั ก็สายเกินไปแล้ว
“โล่ดวงดาว!”
ด้วยความรี บร้อนจางเซียว ได้ระดมพลังดวงดาวภายในตัวเขา เพื่อ
สร้างกําแพงโปร่ งใสมาปกคลุมเขา
บุฟ!
ขณะที่สร้าง กําแพงกั้นก็ถูกกระแทก
คลื่นสายฟ้า!
หนูสายฟ้าใช้คลื่นสายฟ้าอีกครั้ง หลังจากที่กาํ แพงพังลง ขอบคมที่
เกิดจากสายฟ้าก็ถูกบีบอัดไม่หยุดและกําลังพุง่ เข้าใส่ จางเซียว!
หวือ!
ในวินาทีต่อมาจางเซียวก็หายไปในทันที
เขาลอยอยูก่ ลางอากาศ มีนกโปร่ งใสมาอุม้ เขาร่ อนลงบนพื้นอย่าง
ช้า ๆ
“จางเซียวแพ้รอบสอง” ผูต้ ดั สิ นประกาศด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชา นก
ประหลาดตัวนั้นที่อุม้ จางเซียวบินไปหาผูต้ ดั สิ น และค่อย ๆ หายไป
ในอากาศ
 ตอนที่ 12 อัจฉริยะ
ทุกคนอยูใ่ นความโกลาหล!
จางเซี ยวแพ้สองครั้งติดต่อกัน!
ที่แย่ไปกว่านั้น จางเซียวได้ส่งสัตว์เลี้ยงลํ้าค่าอย่างมังกรนักล่าและ
แรดหิ นออกไป หนึ่งในนั้นมีสายเลือดของราชาอสู รและอีกตัวหนึ่ง
เป็ นอสู รที่เป็ นศัตรู กบั หนูสายฟ้า สําหรับอสู รตัวที่สองมันจะไปถึง
ระดับสี่ เมื่อโตเป็ นผูใ้ หญ่!
อสู รสองตัวนี้ต่างก็พา่ ยแพ้ให้กบั หนูสายฟ้าราคาถูกระดับตํ่า!
“นัน่ เป็ นทักษะอสู รของตระกูลสายฟ้า ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหรื อ
เปล่า?”
“สวรรค์ หนูสายฟ้าจะใช้ทกั ษะอสู รขั้นสู งได้ยงั ไง?”
“นัน่ เป็ นเรื่ องที่น่าสยดสยองจริ ง ๆ นัน่ คือราชาหนู!”
นักเรี ยนหลายคนในปัจจุบนั รู ้จกั “ภาพลวงตาเงาสายฟ้า” พวกเขาคุย
กันด้วยความตกใจ
“ฉันชนะอีกแล้ว … ”
ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าเธอกําลังฝัน ขณะที่เธอมองไปที่หนูสายฟ้าซึ่ง
กําลังเดินกลับมาหาเธอ
“บัดซบ!!”
จางเซี ยวรู ้สึกอายกับเสี ยงตะโกนประหลาดใจที่ดงั มาจากรอบ ๆ
เขาทําได้แค่ตาํ หนิความประมาทของเขาที่แพ้ในรอบแรก อย่างไรก็
ตามเขาต้องยอมรับความด้อยกว่าในรอบที่สอง เขาส่ งแรดหิ น
ออกไป แต่กล็ ม้ เหลวอีกครั้ง
หนูสายฟ้าตัวเดียวเอาชนะเขาได้ ช่างน่าอับอายจริ ง ๆ !
“ถ้าไม่ใช่เพราะความจริ งที่วา่ อสู รเฮียโระยังคงอยูใ่ นการบ่มเพาะ
และฉันไม่สามารถนํามันมาที่นี่ได้ ฉันจะไม่มีทางยอมให้การแข่งขัน
จบลงเช่นนี้!” ดวงตาของจางเซียวทอประกายชัว่ ร้าย ส่ งเจตนาไม่ดี
ให้ซูหยานหยิง
“ต่อไปโปรดส่ งอสู รออกมาทําการแข่งขันรอบที่สาม” ผูต้ ดั สิ นพูด
เสี ยงดัง จากนั้นเขามองไปที่หนูสายฟ้าในอ้อมแขนของซูหยานหยิง
หนูนอ้ ยตัวนี้ช่างน่าทึ่งมาก มันมีความสามารถมากจนทําให้เกิด
ความอิจฉา ที่น่าประหลาดใจคือหนูสายฟ้ามีความสามารถเพียง
พอที่จะเอาชนะอสู รขั้นสู งทั้งสองตัว
“ฮึ่ม!” จางเซียวส่ งเสี ยงด้วยความไม่พอใจ เขาหันกลับมาและลงจาก
เวทีเพราะไม่มีอสูรตัวที่สาม
เขายอมรับความพ่ายแพ้
เขามีอีกตัวที่ทรงพลังกว่ามังกรนักล่า อสู รตัวนั้นเป็ นไพ่ตายของเขา
สําหรับการแข่งขัน แต่มนั ก็ไม่ได้แตกต่างจากมังกร นักล่ามากนัก
นอกจากนี้เขายังต้องหากลยุทธ์ในการตอบโต้ “ภาพลวงตาเงา
สายฟ้า” ของหนูสายฟ้า การต่อสู ก้ บั หนูสายฟ้าโดยไม่คาํ นึงถึงผลที่
ตามมาจะนําไปสู่ ความพ่ายแพ้
เขามีคู่ต่อสู อ้ ีกมากมายให้แข่งขันด้วย การแพ้เพียงแต้มเดียวนี้จะไม่
ขัดขวางเขาในการผ่านการแข่งขันเบื้องต้น เขาไม่จาํ เป็ นต้องเปิ ดเผย
ไพ่ตายทั้งหมดของเขา ซึ่งมันจะเปิ ดเผยความสามารถทั้งหมดของ
เขาให้คนอื่นเห็น
ด้วยการจากไปของจางเซียว เสี ยงเฮจึงดังขึ้นกว่าเดิม
ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะเชียร์หนูสายฟ้าราคาถูกในงานที่ยงิ่ ใหญ่
และจริ งจังเช่นนี้ ในขณะที่พวกเขาประหลาดใจพวกเขาก็พบว่า
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เป็ นเรื่ องตลก
“ฉันชนะ…”
ซูหยานหยิงยืนอยูท่ ี่นนั่ อย่างเหม่อลอย และมองดูจางเซียวเดินลง
จากเวที เสี ยงโห่ร้องแรงกล้ากําลังบอกเธอว่าทุกอย่างเป็ นเรื่ องจริ ง
เธอ…
เธอไม่ได้ทาํ อะไรเลยและเธอก็ยงั ชนะ
หนูสายฟ้าที่นอนอยูใ่ นอ้อมแขนของเธอที่เธอเคยคิดที่จะลบสัญญา
ด้วยกลับทําให้เธอได้รับชัยชนะอย่างง่ายดาย
“คลื่นสายฟ้า ภาพลวงตาเงาสายฟ้า …” ซูหยานหยิงมองไปที่หนู
สายฟ้าที่อยูใ่ นอ้อมแขนของเธอ มันแปลกประหลาดน่าแปลกใจที่
ทักษะอสู รที่ทรงพลังและน่ากลัวนั้นสามารถพบได้ในหนูสายฟ้า
ทําไมเธอถึงไม่รู้วา่ มันมีความสามารถในการต่อสู ม้ าก่อน
เธอเพิง่ ทิ้งมันไว้ที่ร้านเป็ นเวลาหนึ่งเดือน และมันก็กลับมาเป็ นคน
ละคนไม่ใช่หนูสายฟ้าตัวเดิมอีกต่อไป
ความคิดนี้ทาํ ให้ซูหยานหยิงพลันนึกถึงอะไรบางอย่าง ความสับสน
ในดวงตาของเธอกําลังเลือนหายไป เธอสงสัยว่าทุกอย่างเกี่ยวข้อง
กับร้านขายอสู รที่เธอเพิง่ ไปมาหรื อเปล่า
แต่นนั่ เป็ นเพียงร้านขายอสู รธรรมดาไม่น่าเป็ นไปได้
…
“วันนี้ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ!”
“ใช่แล้ว เราเพิ่งได้เห็นการต่อสู ท้ ี่มหัศจรรย์”
ในที่นงั่ ของคณะผูน้ าํ บางคนยังคงประหลาดใจหลังจากการต่อสู ้
สิ้ นสุ ดลง พวกเขายิม้ อย่างสดใส
“ฉันเคยได้ยนิ มีคนบอกว่าอสู รระดับตํ่าบางตัวมีความสามารถอย่าง
ไม่น่าเชื่อ และสามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รหายากและยังมีความสามารถ
ในการเอาชนะอสูรขั้นสู งได้อีกด้วย ฉันสงสัยมาตลอด แต่ดูเหมือนว่า
จะเป็ นไปได้ …” พวกเขาอุทาน
หญิงสาวผมแดงพยักหน้าเห็นด้วย “การที่หนูสายฟ้าจะมีทกั ษะอสู ร
ขั้นสู งสองอย่างได้น้ นั ห่างไกลจากความบังเอิญ มันต้องเกิดจากการ
ฝึ กฝนของเจ้าของ ทั้งหมดที่ฉนั พูดได้กค็ ือเจ้าของของมันเป็ น
อัจฉริ ยะ!”
“ผูห้ ญิงคนนั้นนะหรอ? น่าสนใจ ฉันมัน่ ใจมากว่าเธอไม่ได้ใช้การ
เสริ มพื้นฐานใด ๆ กับหนูสายฟ้า ดูเหมือนว่าเรายังไม่เข้าใจอย่างถ่อง
แท้วา่ หนูสายฟ้าสามารถทําอะไรได้บา้ ง”
“ฮ่า ฮ่าคุณคิดมากไป แต่มนั ไม่ใช่เรื่ องง่ายที่จะฝึ กหนูสายฟ้าระดับตํ่า
ให้ถึงระดับนี้ได้ ฉันอยากรู ้วา่ ถ้าเธอมีความสามารถเช่นนี้ ทําไมเธอ
ไม่ฝึกอสูรดวงดาวขั้นสู งกว่านี้ตวั อื่น ๆ ล่ะ เป็ นไปได้ไหมว่ามีเหตุผล
พิเศษกว่านั้น?”
“รองประธานดง เด็กผูห้ ญิงคนนี้สมควรได้รับความสนใจจากเรา”
“แน่นอนฉันจะไม่มีวนั ปล่อยคนมีพรสวรรค์แบบเธอหลุดมือไป
หรอก!”
ช่วงสาย
ที่ร้านอสูรพิกซี่บนถนนเถาฮัว่ ซือ
ซูผงิ ตื่นขึ้นมาและข้างนอกก็มืดแล้ว เขานอนหลับไปตลอดทั้งวัน
เขาลุกขึ้นและเปิ ดไฟ แสงทําให้ซูผงิ แสบตา เขากระพริ บตาเพื่อให้
ชินกับแสง จากนั้นเขาก็ได้ยนิ เสี ยงท้องร้องครวญคราง
เขานึกขึ้นได้วา่ เขายังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย
แต่นอกเหนือจากท้องที่หิวโหย ซูผงิ รู ้สึกว่าเขาสดชื่นสุ ขภาพดีและมี
ความสุ ข
เขาดูเวลาหลังจากนั้น สี่ ทุ่มแล้ว และนี่คือเวลาที่เขามักจะปิ ดร้าน
แน่นอนว่าร้านขายอสู รอื่น ๆ ไม่เป็ นแบบนี้ ร้านค้าบางแห่งจะเปิ ด
ตลอดทั้งคืนและคนสองกลุ่มจะต้องเปลี่ยนเวรกัน อย่างไรก็ตามร้าน
เหล่านั้นเป็ นร้านที่ธุรกิจดี นอกจากนี้ซูผงิ คนเดิมนั้นแทบรอไม่ไหว
ที่จะเก็บของ เพื่อที่จะได้กลับบ้านและเล่นเกมในห้องอันแสนสบาย
ของเขา
แต่ตอนนี้ ซูผงิ คนนี้เป็ นคนใหม่ โดยปกติแล้ว เขาไม่อาจละเมิดกฎ
เจ้าของเดิมได้ นอกจากนี้ เขายังหิ วมาก
เขาหากุญแจปิ ดไฟและล็อกร้าน
เขาขี่จกั รยานและมุ่งหน้าไปทางเหนือ
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมาซูผงิ กลับมาถึงบ้าน
“ผมกลับมาแล้ว”
แม่ของเขาหลี่ฉิงกําลังนัง่ ดูทีวอี ยูใ่ นห้องนัง่ เล่น เธอลดระดับเสี ยงลง
ทันทีที่เห็นซูผงิ เดินเข้ามาและเปลี่ยนรองเท้า “วันนี้ที่ร้านเป็ นยังไง
บ้าง?” เธอหันมาถามเขา
ซูผงิ สังเกตท่าทางของเธอ เธอกังวลเกี่ยวกับร้านค้า
“ทุกอย่างดีครับ…” ซูผงิ ให้คาํ ตอบที่คลุมเครื อ เขาไม่สามารถบอก
เธอได้วา่ เขาหลับตลอดช่วงบ่าย
หลี่ฉิงปลอบโยนเขาและให้คาํ แนะนําว่า “ให้เวลากับมันและอย่า
ยอมแพ้ ตราบใดที่ลูกดูแลอสู รทุกตัวอย่างดี ระดับก็จะเพิ่มขึ้นและ
ธุรกิจก็จะดีข้ ึนเอง ”
เมื่อซูผงิ เปลี่ยนรองเท้าและก้าวเข้ามาในห้องนัง่ เล่น เธอก็ลุกขึ้นยืน
และถาม “ลูกคงหิ วแล้ว แม่จะอุ่นอาหารให้หรื อลูกอยากกินกับน้อง
ตอนน้องกลับมา ?”
“น้องยังไม่กลับมาอีกเหรอครับ?” ซูผงิ ประหลาดใจ
ปกติแล้วซูหลิงเยวีย่ จะทานอาหารเย็นที่บา้ นเสร็ จแล้ว ทําไมวันนี้
เธอถึงยังไม่กลับมา
“จําไม่ได้เหรอ วันนี้โรงเรี ยนของน้องมีจดั การแข่งขัน เดี๋ยวน้องก็คง
กลับมา” หลี่ฉิงพูดอย่างไม่พอใจ เธอรู ้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง
พี่นอ้ งคู่น้ ีดี เธอคิดว่ามันน่ารําคาญ แม้วา่ เธอจะทําอะไรไม่ได้กต็ าม
พวกเขาโตเกินไปที่จะฟังเธอแล้ว
“อย่างงั้นหรอ…”
ซูผงิ ดูเหมือนจะไม่สนใจ “ผมหิ วแล้ว ผมจะกินก่อน” เขากล่าว
ถึงแม้วา่ เขาจะต้องการคืนดีกบั น้องสาว เขาก็ไม่เต็มใจที่จะทนทรมาน
เขาหิ วโหยและต้องกินก่อน ยิง่ ไปกว่านั้นแม้วา่ เขาจะอยากรอให้
น้องสาวกลับมาและรอกินพร้อมกัน เธออาจไม่ซาบซึ้งกับสิ่ งที่เขา
ทําก็ได้
“แม่หนูกลับมาแล้ว”
โดยไม่คาดคิดประตูกเ็ ปิ ดออก ขณะที่ซูผงิ พูดประโยคสุ ดท้ายจบ ซู
หลิงเยวีย่ ก็กา้ วเข้ามา เธอจ้องซูผงิ เพราะเธอได้ยนิ ประโยคสุ ดท้าย
ของเขา
หลังจากที่เธอเปลี่ยนรองเท้าแล้ว เธอก็เดินตรงไปที่หอ้ งนัง่ เล่น เธอ
กลอกตาเมื่อเห็นซูผงิ ยืนอยูต่ รงทางเดิน “หลบไปอย่ามาขวางฉัน!”
 ตอนที่ 13 บังเอิญ
ซูผงิ ไม่มีอารมณ์ที่จะตอบโต้กบั เธอ เขาแขวนเสื้ อโค้ท เดินไปที่
โซฟาในห้องนัง่ เล่นและริ นนํ้าให้ตวั เองหนึ่งแก้ว
“อืม”
เขาเพิ่งเติมนํ้า และมือบอบบางผิวสี ไข่เอื้อมมาแย่งแก้วนํ้าไป เธอดื่ม
นํ้าในหมดในหนึ่งอึก มันจะเป็ นใครได้นอกจากซูหลิงเยวีย่ ?
เธอเลิกคิ้วขึ้นซึ่งแสดงว่า “มีปัญหาอะไรหรื อเปล่า?” เมื่อซูผงิ จ้อง
มองเธอ
ซูผงิ เหลือบไปเห็นอสู รภูติเพลิงที่หมอบอยูบ่ นไหล่ของเธอ อสูรตัว
นั้นมีเจตนาที่ไม่ดีกบั ซูผงิ เขาเลยทําได้แค่หยิบแก้วอีกใบแล้วริ นนํ้า
ให้ตวั เอง
ซูหลิงเยวีย่ ทําเสี ยงชื่นใจ เธอทิ้งตัวลงนัง่ ที่โซฟาอีกด้านและยืดตัว
เพื่อให้รู้สึกสบายตัว “วันนี้มีคนฉลาดขึ้น ดีนะคนโง่ยงั สอนได้”
ซูผงิ ไม่สนใจคําพูดของเธอ เขากําลังประเมินอสู รเปลวเพลิงที่นอน
อยูใ่ นอ้อมแขนของเธอ
หลังจากนั้นไม่นานข้อมูลก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา:
อสู รภูติเพลิง
คุณสมบัติ : อสู รตระกูลปี ศาจ
ระดับ : ระดับ 3 ขั้นสู ง
ความแข็งแกร่ ง : 4.6
ไหวพริ บ : ตํ่า
ความสามารถที่เชี่ยวชาญ: ไฟพิฆาต, ลมหายใจไฟนรก, จิตไฟ จิต
ทิ่มแทงและการคํารามของภูติ
ซูผงิ เลิกคิ้วเมื่ออ่านจบ
ไหวพริ บตํ่า?
นัน่ ไม่ดีเลย …
หนูสายฟ้าที่เขาฝึ กฝนอาจได้รับการจัดอันดับตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย แต่อสู ร
ภูติเพลิงตัวนี้แย่มาก…
เมื่อสังเกตเห็นว่าซูผงิ แอบมอง ซูหลิงเยวีย่ ก็จอ้ งมองเขา “พี่มองอะไร
ด้วยสายตาที่หยาบคายของพี่ บอลหิ มะของฉันเป็ นอสู รภูติเพลิงที่
ยอดเยีย่ ม มันไม่เป็ นสองรองใครในอสู รระดับเดียวกัน อืม ไม่มีเลย
ต่างหาก ไม่มีอสู รตัวใดสามารถชนะบอลหิ มะได้แม้วา่ จะเป็ นอสู ร
ระดับสี่ กต็ าม”
“โอเค”
ซูผงิ ไม่ได้แสดงความคิดเห็น
ตอนนี้อสูรภูติเพลิงอยูท่ ี่ระดับสามขั้นสู ง แต่ความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู ข้ องมันอยูใ่ นอันดับที่ 4.6 ตามการตีความของระบบในความ
เป็ นจริ ง ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ท้ ี่แท้จริ งของบอลหิ มะมาถึง
ระดับสี่ ข้นั กลางแล้ว!
อันที่จริ งเป็ นเรื่ องน่าทึ่งที่บอลหิ มะสามารถแข่งขันกับอสู รที่มีอนั ดับ
สู งกว่าได้
แต่กแ็ ค่น้ นั
หนูสายฟ้าที่เขาฝึ กฝนมานั้นมีความแข็งแกร่ งในการต่อสู อ้ ยูท่ ี่ 3.6
ทั้ง ๆ ที่อยูใ่ นระดับหนึ่งขั้นสู งเท่านั้น!
เขาคิดว่าหนูสายฟ้าจะสามารถแสดงความสามารถของระดับห้าหรื อ
หกได้เมื่อมันมาถึงระดับสาม ไหวพริ บนั้นจะถือว่าโดดเด่นมาก!
กระนั้นแม้แต่หนูสายฟ้าอัจฉริ ยะเช่นนี้กย็ งั ได้รับการจัดอันดับว่าตํ่า
กว่าค่าเฉลี่ยของระบบ
เท่าที่ซูผงิ สามารถบอกได้คืออสู รตัวนี้ตอ้ งผ่านเส้นทางอีกยาวไกล
เขาไม่ได้คาดหวังว่าบอลหิ มะนี้จะแข็งแกร่ งจนน่าตกใจ แต่บางทีมนั
อาจจะเป็ นแค่ค่าเฉลี่ย
“อะไร? พี่หวั เราะอะไร?” ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิ้วและดึงหน้า
ซูผงิ พูดไม่ออก “อะไร หัวเราะก็ยงั ไม่ได้?”
“แต่นนั่ คือการหัวเราะเยือกเย็น”
“…”
“เอาล่ะ เอาล่ะ ทั้งสองคนทะเลาะกันทําไม มากินข้าวกันเถอะ” หลี่
ฉิงรู่ เดินเข้ามาพร้อมกับอาหารที่อุ่นเสร็ จแล้วและพูดกับสองพี่นอ้ ง
ว่า “ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว อย่าดูทีวตี อนนี้”
ซูผงิ ไม่ตอ้ งการที่จะกวนใจซูหลิงเยวีย่ เขาลุกขึ้นไปล้างมือเพื่อกิน
อาหารเย็น
อาหารเย็นแสนอร่ อยประกอบด้วยซุปปลา หมูต๋ ุนกับซอส หมูผดั
เต้าหูแ้ ละผักอื่น ๆ อาหารเหล่านี้กระตุน้ ความอยากอาหารของซูผงิ
เขาล้างมือและนัง่ ลงเพื่อกินข้าว
ซูหลิงเยวีย่ มาที่โต๊ะอาหารพร้อมกับบอลหิ มะในอ้อมแขนของเธอ
เช่นกัน
หลี่ฉิงรู่ เติมข้าวในชามของซูหลิงเยวีย่ และนัง่ ลง “การแข่งขันวันนี้
เป็ นยังไงบ้าง? ลูกผ่านไหม?” หลี่ฉิงถาม
ซูหลิงเยวีย่ หยิบตะเกียบขึ้น ยกมุมปากของเธอ “วันนี้เป็ นเพียงรอบ
แรก ซึ่งไม่เป็ นปั ญหาสําหรับหนู นอกจากนี้คู่ต่อสู ข้ องหนูเป็ นเพียง
นักเรี ยนใหม่ในชั้นเรี ยนทั้งหมด มันไม่ใช่เรื่ องท้าทายมากนัก หนูใช้
เวลาแค่วนั เดียวในการเก็บคะแนน เพื่อผ่านเข้ารอบต่อไป มันน่า
เสี ยดายที่…”
“น่าเสี ยดายอะไร?” หลี่ฉิงเริ่ มกังวล
“เป็ นเรื่ องน่าเสี ยดายที่หนูไม่สามารถแข่งขันกับรุ่ นพี่ในชั้นปี ที่ 3 ได้
ไม่เช่นนั้นหนูอาจมีโอกาสเข้าร่ วมรอบชิงชนะเลิศได้” ซูหลิงเยวีย่ ดู
จะเสี ยใจกับเรื่ องนี้มาก
“แค่ก แค่ก!” ซูผงิ สําลัก เขาเริ่ มไออย่างรุ นแรง
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาผ่านหางตาของเธอ “ไม่มีใครแย่งอาหารพี่หรอก
พี่ไม่กลัวว่าจะสําลักตายเพราะกินเร็ วขนาดนี้หรื อไง”
ในที่สุดซูผงิ ก็หายเป็ นปกติหลังจากที่เขาจิบซุปปลาไปสองสามคํา
เขาไม่ได้ตอบเธอและมุ่งความสนใจไปที่อาหารของเขา
หลี่ฉิงรู่ สบายใจหลังจากคําอธิบายของซูหลิงเยวีย่ “ดูทาํ เข้า ลูกเพิ่ง
เข้าสถาบันอสู รดวงดาว ไม่ใช่เรื่ องง่ายที่จะโดดเด่นในหมู่นกั เรี ยน
ใหม่ อย่าแข่งกับรุ่ นพี่ไม่ง้ นั หนูจะเหนื่อยเกินไป” แม่พดู อย่างตําหนิ
“แน่นอนแม่พดู ถูก” ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้า ดวงตาของเธอยิม้ โค้งงอ
ราวกับพระจันทร์เสี้ ยว
ซูผงิ ไออีกครั้ง
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาด้วยสายตาที่สามารถฆ่าคนได้
ซูผงิ สามารถบอกได้วา่ สายตาที่แหลมคมนั้นจับจ้องมาที่เขาแม้เขาจะ
ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง …
“ลูกคงเหนื่อย กินเยอะ ๆ” หลี่ฉิงรู่ หยิบเนื้อหมูใส่ ในชามของซูหลิง
เยวีย่
“แน่นอน แม่เองก็เหมือนกัน” ซูหลิงเยวีย่ ตอบพร้อมกับหัวเราะคิกคัก
ซูผงิ จัดการข้าวชามแรกเสร็ จ เขาก็เติมอีกจาน
ทันใดนั้นซูหลิงเยวีย่ ก็นึกบางอย่างได้ ทําให้เธออุทาน “อย่างไรก็ตาม
มีบางอย่างแปลก ๆ ในการแข่งขันวันนี้ หนูไม่รู้วา่ ถ้าหนูบอกแม่จะ
เชื่อไหม”
หลี่ฉิงรู่ ประหลาดใจ “อะไรหรอ?” เธอถามด้วยความอยากรู ้อยากเห็น
“มีผหู ้ ญิงคนหนึ่งเป็ นรุ่ นพีแ่ ละดูเหมือนว่าเธอจะเป็ นหนึ่งในนักเรี ยน
ที่โดดเด่นของสถาบันเสมอ แต่เธอใช้หนูสายฟ้าเพียงตัวเดียวในการ
แข่งขันวันนี้ เราทุกคนคิดว่าเธอเสี ยสติไปแล้ว แต่รู้ไหมหนูสายฟ้า
ของเธอชนะสองเกมติดต่อกันและเอาชนะมังกรนักล่ากับแรดหิ น
ได้!” ดวงตาของซูหลิงเยวีย่ เป็ นประกาย ขณะที่เธอเล่าข่าวให้แม่ฟัง
อย่างตื่นเต้น
“หนูสายฟ้า?” ชื่อนี้ดึงดูดความสนใจของซูผงิ
หลี่ฉิงรู่ กป็ ระหลาดใจเช่นกัน “หนูสายฟ้าเอาชนะมังกรนักล่าและ
แรดหิ นได้? แน่ใจหรอ? ไม่ใช่หนูพายุสายฟ้าแน่นะ?”
ในฐานะผูฝ้ ึ กสอนอย่างเป็ นทางการ หลี่ฉิงรู่ คุน้ เคยกับอสู รเธอบอก
ได้เลยว่าเหตุการณ์แบบนี้เป็ นไปไม่ได้!
เมื่อรู ้สึกว่าหลี่ฉิงรู่ สงสัย ซูหลิงเยวีย่ จึงตัดสิ นใจที่จะไม่ให้เธอเดาต่อ
เธอพูดต่อด้วยรอยยิม้ “อย่าเพิ่งตกใจ หนูสายฟ้านี้มีทกั ษะขั้นสู งถึง
สองทักษะ ซึ่งเป็ นขั้นเจ็ด ‘คลื่นสายฟ้า’ และ ‘ภาพลวงตาเงาสายฟ้า’
ด้วยทักษะทั้งสองนี้ หนูสายฟ้าเอาชนะมังกรนักล่า ได้อย่างง่ายดาย
และบดขยี้แรดหิ นที่ลม้ เหลวในการปกป้องเจ้าของของมัน! “
ซูผงิ ตะลึง
“คลื่นสายฟ้า?
“ภาพลวงตาเงาสายฟ้า?”
“นี่เป็ นหนูสายฟ้าที่ฉนั ฝึ กมาหรื อเปล่า?”
“มันอาจจะเป็ น…”
ทันใดนั้นซูผงิ ก็จาํ รู ปลักษณ์ของเจ้าของหนูสายฟ้าคนนั้นได้ เธอยัง
เด็กอายุไล่เลี่ยกับซูหลิงเยวีย่ กล่าวคือผูห้ ญิงคนนั้นน่าจะเป็ นนักเรี ยน
ที่สาํ คัญกว่านั้นซูผงิ ไม่คิดว่าจะมีหนูสายฟ้าอีกตัวที่น่ากลัวขนาดนี้
แถมยังสามารถเชี่ยวชาญทักษะแบบเดียวกับที่เขาฝึ กฝนมาอีกด้วย
“โลกแคบจริ ง ๆ…”
ซูผงิ พึมพํากับตัวเองและยิม้ แห้ง
เขาคงไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจ้าของของหนูตวั เล็ก ๆ นัน่ จะไปที่
สถาบันการศึกษาเดียวกันกับซูหลิงเยวีย่
“ทักษะขั้นสู งสองทักษะ?” หลี่ฉิงรู่ ผงะ “หนูสายฟ้ามีความสามารถ
อะไรขนาดนี้!”
“ใช่แล้วทุกคนต่างก็ประหลาดใจ” ซูหลิงเยวีย่ คิดแบบเดียวกัน
“เจ้าของของมันเป็ นอัจฉริ ยะ มีเพียงไม่กี่คนที่หนูชื่นชมตอนนี้พี่สาว
คนนั้นนับเป็ นหนึ่งในนั้น”
ซูผงิ หยุดคิด และมองไปที่เธอ เขากําลังคิดว่า ‘ถ้าเธอรู ้วา่ พี่ชายของ
เธอทําแบบนั้น เธอจะยังปฏิบตั ิต่อฉันเหมือนเดิมอยูไ่ หม?’
แต่นนั่ อยูใ่ นใจของเขาเท่านั้น น้องสาวของเขาไม่มีทางเชื่อ แม้วา่ เขา
จะบอกความจริ งกับเธอก็ตาม
หลังอาหารคํ่าซูผงิ ซูหลิงเยวีย่ ต่างก็แยกย้าย
ซูผงิ เดินขึ้นไปชั้นบน หลังอาบนํ้าเขาคิดว่าเขาคงเหลือพลังงานล้น
หลังงีบไปตอนบ่าย อย่างไรก็ตามเขารู ้สึกง่วงทันทีที่เขานอนลง ใน
ไม่ชา้ เขาก็หลับสนิท
เช้าวันรุ่ งขึ้น
ซูผงิ เห็นใบหน้าผีทนั ทีที่ตื่น จากความหวาดกลัวเมื่อวันก่อน วันนี้
เขาตกใจเพียงชัว่ ครู่ เขาจ้องไปที่ซูหลิงเยวีย่ ที่แอบมองอยูข่ า้ งนอก
ประตูและลุกเดินลงไปชั้นล่าง
หลังอาหารเช้าซูผงิ และซูหลิงเยวีย่ ออกจากบ้าน คนหนึ่งไปโรงเรี ยน
และอีกคนไปที่ร้าน
ซูผงิ รู ้สึกกระปรี้ กระเปร่ าและมีพลังหลังจากพักผ่อนมาทั้งคืน เขา
ตัดสิ นใจที่จะให้อาหารอสู รเยอะ ๆ เพื่อที่เขาจะได้รับพลังงานมาก
ขึ้นโดยเร็ วที่สุด!
ที่ร้านค้าซูผงิ ให้อาหารสุ นขั ไล่ตามจันทร์ก่อน จากนั้นเขาก็ปิดประตู
เขาเรี ยกดูหน้าต่างสนามบ่มเพาะขึ้นมาในความคิดของเขา
ไม่นานหน้าต่างก็ปรากฏขึ้น
ซูผงิ เลือกสนามบ่มเพาะที่ตอ้ งการพลังงานเพียงจุดเดียวในการเข้าใช้
 ตอนที่ 14 เก็บอาหาร
ข้อความแจ้งเตือนของระบบหลายชุดผุดขึ้นมาในความคิดของเขา
“เจ้าของได้เชื่อมต่อกับ ‘ภูมิภาคอุกกาบาตต่างดาว 1002’”
“การเชื่อมต่อใช้ได้ 24 ชัว่ โมง…”
“ภายในหนึ่งเดือนจะมีการปกป้องมือใหม่ เจ้าของจะได้รับการ
เสี ยชีวติ ฟรี 30 ครั้ง!”
“เจ้าของได้รับพื้นที่สาํ หรับมือใหม่หนึ่งลูกบาศก์เมตร”
“เจ้าของสามารถใช้ ‘คาถาระบุพืชอิออน’ เบื้องต้นได้สามครั้ง…”
ซูผงิ ลืมตาขึ้นทันที เบื้องหน้าเขาเป็ นป่ าภูเขาที่เยือกเย็นไร้ร่องรอย
ของอารยธรรม เขามองตรงไปในอวกาศอันกว้างใหญ่ที่มีดวงดาว
มากมายนับไม่ถว้ นอยูเ่ หนือศีรษะของเขา
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ ว เขาหายใจออกด้วยความโล่งอก
หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอสู รใด ๆ จากนั้นเขาก็ถามระบบในใจว่า “ฉัน
ได้ยนิ แกพูดว่าตายฟรี 30 ครั้ง มันควรจะไม่จาํ กัดครั้งสิ ?”
“ไม่เสมอไป” ระบบตอบอย่างเฉยเมย “ผลประโยชน์ของการไม่จาํ กัด
จํานวนครั้ง เป็ นเอกสิ ทธิ์สาํ หรับภารกิจของผูเ้ ริ่ มต้นเท่านั้น ขณะนี้
เจ้าของได้ทาํ ภารกิจนั้นเสร็ จแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีสิทธิ์ได้รับผลประโยชน์
นั้นอีกต่อไป!”
“นอกจากนี้ หลังจากการป้องกันของผูเ้ ริ่ มต้นเป็ นเวลาหนึ่งเดือน
เจ้าของจะไม่ได้รับอนุญาตให้เสี ยชีวติ ฟรี อีกต่อไป เจ้าของจะต้อง
พัฒนาความสามารถของตัวเองโดยเร็ วที่สุด มิฉะนั้นจะเป็ นเรื่ องยาก
ใน อนาคต!”
ซูผงิ ตกตะลึง เขาพบว่าสิ่ งนี้ยากที่จะยอมรับ “ถ้าเป็ นตามที่แกพูด มัน
จะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันไม่สามารถมีความสุ ขกับการตายฟรี ได้อีก
ต่อไป จากนั้นฉันจะตายจริ งงั้นหรอ?”
เขาไม่มีความมัน่ ใจที่จะพูดว่าเขาจะไม่มีทางตาย ไม่ตอ้ งพูดถึงใน
สถานที่ที่น่ากลัวอย่างอาณาจักรเมฆสายฟ้า!
“เจ้าของสามารถซื้อโอกาสในการเสี ยชีวติ ได้ดว้ ยคะแนนพลังงาน
และราคาคือหนึ่งในสิ บของราคาที่ใช้สาํ หรับสนามบ่มเพาะ เจ้าของ
จะถูกส่ งกลับไปยังโลกหลัก” ระบบอธิบาย
“สามารถซื้ อได้?” ซู่ผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอกกับข้อมูลใหม่น้ ี เป็ น
เรื่ องที่สมเหตุสมผล
โฮก!
ทันใดนั้นเสี ยงคํารามก็ดงั มาจากระยะไกลเหมือนเสี ยงฟ้าร้อง
ซูผงิ ก้มตัวหลบ จากนั้นเขาก็เห็นว่าท้องฟ้าบนขอบฟ้า เมฆและหมอก
ถูกย้อมเป็ นสี แดงราวกับว่ามีบางสิ่ งกําลังลุกไหม้ มันดูเหมือนว่าการ
ต่อสู ท้ ี่ดุเดือดได้เกิดขึ้นภายใต้ทอ้ งฟ้านั้น!
“พระเจ้า เสี ยงคํารามดังมาก แม้แต่ราชาอสู รก็ไม่สามารถคํารามดัง
ได้ขนาดนี้…” หัวใจของซูผงิ เต้นระรัว โดยไม่ลงั เลเขาหันกลับและ
วิง่ ไปอีกด้านของป่ าอย่างไม่รีรอ
เขาวิง่ ไปไม่กี่ร้อยเมตร
ปั ง!
ทันใดนั้นก็ได้ยนิ เสี ยงร้องโหยหวน ซูผงิ มีเวลาพอที่จะหันไปมอง มี
ปากที่ดุร้ายขยับเข้ามาใกล้เขา
จากนั้นภาพตรงหน้าเขาก็มืดดับไปทันที
ซูผงิ ตายก่อนที่จะได้สมั ผัสกับความเจ็บปวดเสี ยอีก
ยิง่ ไปกว่านั้นเขาไม่มีโอกาสได้เห็นสิ่ งที่ฆ่าเขาด้วยซํ้า
มีบางอย่างที่เขาแน่ใจ ร่ างกายของเขาต้องถูกมันกินไปแน่
“สนามบ่มเพาะที่ใช้พลังงานเพียงจุดเดียวจะต้องน่ากลัวขนาดนี้เลย
เหรอ…” ซูผงิ ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว เขาต้องอยูท่ ี่นี่นานแค่ไหน?
เขาเสี ยชีวติ อย่างผิดธรรมชาติโดยไม่ได้ทาํ อะไรเลย นี่คือการตาย
อย่างกะทันหัน!
“ฉันอ่อนแอเกินไป…”
ซูผงิ รู ้สึกทรุ ดโทรม เขาเป็ นเพียงคนธรรมดา สัตว์ประหลาดบางตัว
ที่มีทกั ษะในการหลบซ่อนจะซ่อนตัวในความมืด ไม่มีทางที่เขาจะ
สังเกตเห็นพวกมันได้ บางทีเขาอาจจะเดินเข้าปากของสัตว์ประหลาด
พวกนั้นเองด้วยซํ้าไป …
เขาเห็นข้อความแจ้ง “การคืนชีพแบบตรงจุด / การคืนชีพแบบสุ่ ม?”
ซูผงิ กลอกตา เขาไม่รู้แม้กระทัง่ สภาพที่แท้จริ งของตัวเองหลังความ
ตาย เขาไม่มีร่างกายที่จบั ต้องได้ แต่ดว้ ยความเคยชินเขาจึงเลือก
“การคืนชีพแบบสุ่ ม”
แสงสี ขาวสว่างจ้าท่วมท้นจากทุกด้าน
ในไม่ชา้ เขาก็สามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมของเขาได้ คราวนี้เขา
พบว่าตัวเองอยูบ่ นเนินเขาที่รกร้างและมีวชั พืชขึ้นประปราย ไม่มี
สัตว์ประหลาดอยูร่ อบ ๆ
“เดี๋ยวก่อนนัน่ มัน…?”
ทันใดนั้นซูผงิ ก็เห็นกองหิ นสัน่ อยูใ่ นระยะไกล เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ
เขารู ้สึกว่าร่ างกายของเขาแตกออกเป็ นขนห่าน
นัน่ ไม่ใช่กองหิ น มันคืองูเหลือมที่ตวั เป็ นหิ น!
งูหินคดเคี้ยว
คุณสมบัติ : อสู รตระกูลดิน
ระดับ : ระดับ8ขั้นตํ่า
ความแข็งแกร่ ง : 8.1
ไหวพริ บ : ไม่ดี
ความสามารถ : พัวพัน กลืน ระเบิดตัวเอง และผูพ้ ิทกั ษ์ดิน
ในขณะที่ซูผงิ กําลังมอง ข้อมูลเกี่ยวกับงูหลามตัวนี้กเ็ ด้งขึ้นมาในใจ
ของเขา ซู่ผงิ หดตัวเมื่อเขาเห็นระดับนี่คืออสู รระดับ 8!
แต่งูหินคดเคี้ยวระดับแปดนี้มีไหวพริ บตํ่า ซูผงิ ไม่เคยเห็นอะไรแบบ
นี้มาก่อน งูเหลือมตัวนี้ตอ้ งเป็ นหนึ่งในงูที่อ่อนแอกว่าในหมู่เพือ่ นแน่
“วิง่ !”
ซูผงิ หันกลับมาและเตรี ยมที่จะวิง่ หนี แต่เขายังคงพึมพํา “มันมองไม่
เห็นฉัน”
ในขณะที่เขาหันกลับไป หางตาเขาก็เห็นบางสิ่ ง เขาหยุดตรงจุดนั้น
ทันที
“ผลไม้หินสี แดง?”
ข้างหน้าเขาสี่ หรื อห้าเมตร มีตน้ ไม้งอกออกมาจากรอยแตกของหิ น
มันเป็ นต้นไม้เล็ก ๆ สู งประมาณครึ่ งเมตรมีกลุ่มผลไม้สีแดงเพลิงซึ่ ง
มีรูปร่ างเหมือนเม็ดฝน ผลไม้เหล่านั้นมีขนาดเท่ากับถัว่ และพวกมัน
ก็หอ้ ยอยู่
ราวกับว่าเขารู ้จกั พืชชนิดนี้เมื่อนานมาแล้ว ข้อมูลมากมายเกี่ยวกับ
พืชชนิดนี้พงุ่ เข้ามาในความคิดของเขา รวมถึงคุณสมบัติและวงจร
การเจริ ญเติบโต ฯลฯ
สิ่ งที่ซูผงิ สนใจมากพอที่จะหยุดก็คือนี่คืออาหารโปรดของนกเวอร์มิ
เลียน!
“อาหารอสู รเหรอ” ซูผงิ สับสน เขาไม่รู้วา่ เขาสามารถหาอาหารอสู ร
ได้ใต้จมูกของเขา เขาต้องขอบคุณ “คาถาระบุพืชอิออน” ที่ระบบให้
สิ ทธิ์เขาชัว่ คราว ด้วยความรู ้เช่นนี้จะป้องกันไม่ให้เขาพลาด
อย่างที่กล่าว …
การแสดงออกบนใบหน้าของซูผงิ เปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปที่งูเหลือม
หิ นที่เลื้อยอยูต่ รงนั้น
หลังจากลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งซูผงิ ก็ตดั สิ นใจได้ เขารี บวิง่ ออกมาจาก
ด้านหลังก้อนหิ นและวิง่ ไปที่ “ผลไม้หินสี แดง”
เขาดึงต้นผลไม้หินขึ้นมาอย่างรุ นแรง อย่างไรก็ตามรากของมัน
ค่อนข้างฝังแน่น เนื่องจากเขาใช้กาํ ลังมากไป หนามจึงทิ่มแทงฝ่ ามือ
ของเขาสร้างความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
“เก็บเข้าพื้นที่จดั เก็บใช่หรื อไม่?” ระบบถาม
“ใช่!”
ซูผงิ ตอบโดยไม่คิด
ต้นผลไม้หินสี แดงหายไปจากมือของเขาทันที ในขณะเดียวกัน ใน
ใจของเขา เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเข้าไปในพื้นที่จดั เก็บเขาและ
ต้นไม้กล็ อยอยูใ่ นนั้น
“นี่คือพื้นที่จดั เก็บหรอ?” ซูผงิ มองและถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ฟ่ อ ฟ่ อ ฟ่ อ!
โดยไม่คาดคิดพื้นรอบตัวเขาเริ่ มสัน่ สะเทือน
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น เห็นงูหินยกหัวขึ้นและจ้องมองมาที่ตวั เขา
“วิง่ !”
ซูผงิ หมุนตัวออกวิง่ ทันที แม้เขาจะรู ้วา่ โอกาสที่เขาจะหลบหนีได้น้ นั
น้อยมากก็ตาม
ผ่านไปกว่าสิ บวินาที
“การคืนชีพแบบตรงจุด หรื อการคืนชีพแบบสุ่ ม”
ระบบนําเสนอตัวเลือกให้เขาอีกครั้ง มันดําเนินไปโดยที่ซูผงิ ไม่ได้
สัง่ เขาถูกปากเหม็นของงูหินกลืนและถูกบีบจนตาย
เขายังรู ้สึกถึงความเจ็บปวดที่เหนือจริ ง
ซูผงิ ยิม้ เหยเกด้วยความเจ็บปวด จนถึงตอนนี้เขายังคงตัวสัน่ อย่าง
ควบคุมไม่ได้ ราวกับว่าเขากําลังเปลือยกายท่ามกลางลมหนาว
“นัน่ ไม่ได้ไร้ผลโดยสิ้ นเชิง…” ซูผงิ รู ้สึกสบายใจที่อย่างน้อยที่สุด
เขาก็ได้เก็บเกี่ยวอาหารมาแล้ว แม้มนั จะเจ็บปวดก็ตามเถอะ
“ฉันมีโอกาสเหลืออีก 28 ครั้ง ถ้าฉันสามารถเก็บเกี่ยวอาหารได้
ก่อนที่ฉนั จะตายทุกครั้ง ฉันเชื่อว่าฉันจะสามารถเติมพื้นที่เก็บของ
ได้ครึ่ งหนึ่ง…” ซูผงิ คิดกับตัวเอง เขารอคอยที่จะเดินทางต่อ
ซูผงิ ตัดสิ นใจ “การคืนชีพแบบสุ่ ม”
สติกลับมาสู่ ร่างของเขาอีกครั้ง แต่ทนั ทีที่เขากลับมามีชีวติ เขาก็รู้สึก
ถึงความหนาวเหน็บที่ทะลุกระดูก เขามองไปรอบ ๆ และเห็นว่าเขา
ลอยอยูใ่ นนํ้า
“….?” ซูผงิ ประหลาดใจ เขาหันกลับไปสัตว์ประหลาดที่ดูเหมือน
จระเข้กาํ ลังว่ายมาหาเขา
“ฉัน…”
ซูผงิ ไม่มีโอกาสที่จะต่อสู ้ ในพริ บตาจระเข้กพ็ งุ่ เข้าใส่ และฉีกเขาเป็ น
ชิ้น ๆ
“การคืนชีพแบบตรงจุด หรื อการคืนชีพแบบสุ่ ม”
“สุ่ ม…”
“สุ่ ม…”
“สุ่ ม…”
เขาตายซํ้าแล้วซํ้าเล่า
บางครั้งเขาถูกฆ่าทันทีหลังจากที่เขากลับมามีชีวติ บางครั้งเขาจะเจอ
กับสัตว์ประหลาดหลังจากที่เขาเก็บเกี่ยวอาหารอสู รพิเศษเท่านั้น
ในไม่ชา้ โอกาสในการคืนชีพฟรี 30 ครั้งก็ถูกใช้จนหมด
“ฟู่ …”
ซูผงิ รู ้สึกว่าเขาหายไปนาน เมื่อกลับมามองเห็นและสภาพแวดล้อมที่
คุน้ เคยของร้าน ในอีกแง่หนึ่งเขาสบายใจ ในทางกลับกันเขารู ้สึก
เสี ยใจที่มนั สิ้ นสุ ดลง
“ฉันเชื่อว่านี่เป็ นการเก็บเกี่ยวที่คุม้ ค่า” ซูผงิ มองอาหารอสู รที่เติมเต็ม
ในพื้นที่จดั เก็บของเขา เขาพอใจในแง่ของปริ มาณ แต่เขาไม่รู้วา่
ระบบจะให้ราคาพวกมันยังไง
“เจ้านายจะกําหนดราคาอาหารอสู รและขายหรื อไม่?” ระบบถาม
“ขาย”
ซูผงิ ตอบทันที
ในไม่ชา้ อาหารอสู รในพื้นที่จดั เก็บก็หายไปในอากาศ จากนั้นซูผงิ ก็
เห็นว่ามีไหและภาชนะอยูบ่ นชั้นวางของหลังเคาน์เตอร์ในร้าน ใน
จํานวนนั้นเต็มไปด้วยอาหารอสู รที่เขาเก็บเกี่ยวได้โดยการเสี่ ยงชีวติ
“ต้นปลาไฟ ราคา 380 เหรี ยญต่อต้น”
“หญ้างูไฟและนํ้าแข็ง 800 เหรี ยญต่อต้น”
“ผลไม้หินสี แดง 130 เหรี ยญต่อผล”
 ตอนที่ 15 ราคาสองหมื่น
“ราคานี้…”
ซูผงิ ประหลาดใจกับราคาที่ทาํ เครื่ องหมายไว้
อาหารแต่ละอย่างสามารถขายได้ในราคามากกว่าร้อยเหรี ยญ และ
นัน่ จะเป็ นพลังงานอย่างน้อยหนึ่งจุด
หลายชิ้นสามารถขายได้ในราคาสามหรื อสี่ ร้อยหรื อแม้กระทัง่ เจ็ดถึง
แปดร้อย ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็ นพลังงานได้มากมาย!
เขาใช้พลังงานเพียงจุดเดียวในการไปยังสนามบ่มเพาะ
ในอัตรานี้ รายได้ที่ได้จากการเดินทางครั้งนี้มากกว่าค่าใช้จ่ายหลาย
ร้อยเท่า!
แต่วา่ …
ซูผงิ รู ้สึกว่าเรื่ องดังกล่าวไม่ใช่เรื่ องน่าพอใจทั้งหมด เมื่อเขานึกถึง 30
ครั้งที่เขาเสี ยชีวติ
นอกจากนี้ ความจริ งที่วา่ เขาสามารถทําเงินได้มากขนาดนี้กเ็ พราะ
สนามบ่มเพาะที่เขาเลือกนั้นมีคุณภาพสู งอย่างน่าประหลาดใจ และ
ในขณะเดียวกันก็มีโอกาสได้รับการคืนชีพฟรี จากระบบ
หากไม่มีชีวติ ฟรี 30 ครั้ง เขาคงไม่มีโอกาสเก็บอาหารได้มากขนาด
นั้น
“อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้วการเก็บอาหารในสนามบ่มเพาะ ถือเป็ น
ความคิดที่ดีมาก ในเมื่อฉันไม่สามารถเพลิดเพลินกับการตายฟรี ได้
อีก ฉันก็สามารถซื้ อได้ ฉันจะเสี ยพลังงานเพียงสามแต้มสําหรับการ
ตาย 30 ครั้ง ไม่ตอ้ งสงสัยเลยฉันหาเงินได้มากกว่านั้น มันก็แค่การ
ตายที่น่าสยดสยอง…”
ซูผงิ ส่ ายหัว เขาไม่กลัวความตาย แต่เขาเกลียดการทรมานอย่างช้า ๆ
“ราคาของผลไม้หินสี แดงคือ 130 เหรี ยญต่อหนึ่งผล ต้นที่ฉนั เลือก
ต้องมียสี่ ิ บหรื อสามสิ บผล”
ซูผงิ จําได้ตอนที่เขากําลังเก็บเกี่ยวต้นผลไม้หินสี แดง เขาเริ่ มตรวจสอบ
จํานวน ข้อสันนิษฐานของเขาถูกต้อง มันมีถึง 34 ผล!
ถ้าเขาขายได้ท้ งั หมดเขาจะมีค่าพลังงานอย่างน้อย 40 แต้ม!
เพียงแค่ผลไม้หินสี แดงเพียงอย่างเดียวก็สามารถสร้างผลกําไร
มหาศาลได้
“อืม ราคานี้…”
ทันใดนั้นซูผงิ ก็เห็นอาหารอีกประเภทหนึ่งที่ลอยอยูอ่ ย่างโดดเดี่ยว
เหมือนกับต้นอ่อนของต้นไม้ที่ดูแปลกตา แต่มีใบเจ็ดสี ที่แตกต่างกัน
“ใบพุทธเจ้าหลากสี 20,820 เหรี ยญต่อใบ…”
ซูผงิ คิดว่าเขาดูเลขผิด เมื่อดูใกล้ ๆ เขาก็แน่ใจว่าเขามองไม่ผดิ มันมี
ราคามากกว่า 20,000 เหรี ยญได้ยงั ไง?
ด้วยความตกใจซูผงิ สังเกตเห็นผลของอาหารนี้ นี่ไม่ใช่อาหารสัตว์
เลี้ยงทัว่ ไป แต่เป็ นสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ถือได้วา่ เป็ นขุมทรัพย์แห่ง
สติปัญญา!
“มันสามารถช่วยให้อสู รพัฒนาความฉลาดได้มากขึ้น เพิ่มพลังแห่ง
ความเข้าใจของอสู รขึ้นอย่างมาก!”
พลังแห่งความเข้าใจมีความสําคัญอย่างยิง่ ต่ออสู ร!
อสู รที่มีพลังแห่งความเข้าใจสามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะที่แข็งแกร่ งได้
อย่างง่ายดาย และเข้าใจคําสัง่ ของเจ้าของในการต่อสู ้
นอกจากนี้ความก้าวหน้าและวิวฒั นาการของอสู รที่มีพลังความ
เข้าใจจะง่ายกว่ามากเมื่อเทียบกับอสู รทัว่ ไป!
โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในเผ่าพันธุ์เดียวกันอสู รที่มีพลังความเข้าใจที่
แข็งแกร่ งกว่ามักจะเป็ นผูป้ กครองในเผ่าพันธุ์ พวกมันสามารถเอาชนะ
อสู รตัวอื่นในเผ่าพันธุ์เดียวกันได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากความเข้าใจ
ในพลังของพวกมันดีข้ ึนและทักษะในการต่อสู ท้ ี่เหนือกว่า!
สรุ ปได้วา่ พลังความเข้าใจคือสิ่ งที่ทาํ ให้อสู รเติบโตและกลายเป็ น
ผูป้ กครองเผ่าพันธุ์ของมันได้!
ซูผงิ มีความทรงจําที่เลือนรางว่าเขาเก็บเกี่ยวสิ่ งนี้จากสระนํ้า มันไม่ใช่
การเดินทางที่เสี่ ยง มันง่ายอย่างน่าประหลาดใจเขาไม่ได้ตรวจสอบ
มันอย่างละเอียดในตอนนั้น เขาหยิบมันขึ้นมา เขาไม่คาดคิดว่ามัน
จะมีค่าที่สุดในบรรดาอาหารทั้งหมดที่เขาเก็บเกี่ยวได้
“นัน่ มากกว่า 20,000 …และฉันสามารถทําแต้มพลังงานได้สองร้อย
แต้ม ถ้าฉันขายมัน?”
ซูผงิ คํานวณ เขาสามารถซื้อ”ยาปลุกพลัง” ได้และเขายังมีเงินเหลือ!
“การเดินทางครั้งนี้คุม้ ค่ามาก!” ซูผงิ ตื่นเต้นทันที เขารู ้สึกว่าการ
เสี ยชีวติ ซํ้า ๆ ไม่ใช่ปัญหา
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็สงบลง เขาถามระบบทันทีวา่ ”เป็ นไปได้ไหมที่เราตั้ง
ราคาไว้ต่าํ เกินไป? หากใช้กบั อสู รขั้นสู ง ผลที่เกิดขึ้นจะไม่ใช่สิ่งที่
สามารถซื้อได้ดว้ ยเงินเพียง 20,000 เหรี ยญ.”
ซูผงิ มัน่ ใจว่าหากพืชชนิดนี้สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้อสู รขั้น
สู งเรี ยนรู ้ความสามารถที่หายากได้ แม้แต่การเพิ่มศูนย์อีกสักตัวจาก
ราคาปั จจุบนั ก็ยงั ถือว่าเป็ นราคาที่ถูก เขามีโชคสําหรับผูเ้ ริ่ มต้น เขา
สะดุดตาเข้ากับพืชชนิดนี้ซ่ ึงผูค้ นไม่สามารถหาที่ซ้ือได้ แม้วา่ พวก
เขาจะต้องการ!
“เจ้าของไม่มีสิทธิ์ต่อรองราคา” ระบบตอบอย่างเย็นชา “ใบพุทธเจ้า
หลากสี ไม่ใช่อาหารที่ดีที่สุดในการเพิ่มพลังความเข้าใจ นี่เป็ นเพียง
สมุนไพรธรรมดาชนิดหนึ่งที่ดี สามารถมีผลต่ออสู รระดับเก้าได้
ราคาที่สามารถเปลี่ยนเป็ นค่าพลังงาน 300 แต้มนั้นสมเหตุสมผล!”
ซูผงิ แทบจะลุกเป็ นไฟ “ผลที่ได้น้ นั เหลือเชื่อมาก พืชสามารถมี
อิทธิพลต่ออสู รระดับเก้า อสู รที่อยูเ่ หนืออสู รระดับเก้าคือราชาอสู ร
ซึ่งมีอยูไ่ ม่กี่ตวั ในทวีปนี้ แกยังต้องการอะไรมากกว่านี้ ?”
“ไม่จาํ เป็ นต้องพูดมากไปกว่านี้ หากยังถกเถียงมากกว่านี้ ผูใ้ ช้จะต้อง
ถูกลงโทษ!” ระบบพูดตรงประเด็นโดยไม่ลงั เลแม้แต่นอ้ ยด้วยนํ้าเสี ยง
ที่เย็นลง
ซูผงิ ขุ่นเคืองมาก ระบบช่างไร้เหตุผล!
ในที่สุดซูผงิ ก็ตอ้ งยอม เขาถอนหายใจขณะตรวจสอบอาหารที่เหลือ
เมื่อคํานวณราคารวมแล้วอารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีข้ ึน
“ตอนนี้อาหารพร้อมแล้ว สิ่ งที่ฉนั ต้องทําก็คือขายมัน!”
ซูผงิ หายใจเข้าลึก ๆ เขาเปิ ดประตูบานม้วนออกท่ามกลางแสงแดด
เขาใช้เวลากว่าครึ่ งวันที่สนามบ่มเพาะ แต่ผา่ นไปเพียงหนึ่งชัว่ โมง
ในโลกแห่งความเป็ นจริ ง
ซูผงิ เดินกลับไปที่ร้านค้า เขานัง่ อยูห่ ลังเคาน์เตอร์เพื่อค้นหาข้อมูล
เกี่ยวกับอสู รในแหล่งข้อมูลของสหพันธ์บนคอมพิวเตอร์ เพื่อให้เขา
ปรับตัวเข้ากับโลกใบนี้ได้เร็ วขึ้น ในขณะที่รอให้ลูกค้ามาถึง
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนมา
“เอาอาหารสําหรับสุ นขั เพลิงไหม้ครับ” ชายหนุ่มในชุดสบายเดินเข้า
มาโดยไม่เงยหน้าจากโทรศัพท์
เขาค้นหาบนชั้นวางของและในที่สุดก็พบอาหารบางอย่างที่อสู ร
สุ นขั ระดับตํ่าสามารถกินได้ “นี่ครับ หญ้าเปลวไฟสามใบเป็ นอาหาร
สําหรับสุนขั ตระกูลไฟ ราคา 380 ครับ” ซูผงิ พูด
“โอเค” ชายหนุ่มในชุดสบาย ๆ ตอบโดยไม่ตอ้ งคิด เขากําลังจะ
จ่ายเงิน และเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ “เท่าไหร่ นะ?”
“380” ซูผงิ ขมวดคิ้ว “อาหารนี้สามารถเพิ่มความรุ นแรงของธาตุไฟ
ในอสู รตระกูลไฟได้ระยะยาว มีโอกาสที่อสู รระดับตํ่าในตระกูลไฟ
จะสามารถพัฒนาเป็ นอสู รระดับสู งขึ้น” ซูผงิ อธิบาย
“วิวฒั นาการ?ความรุ นแรงของธาตุไฟ?” ชายหนุ่มเลิกคิว้ เขามองไป
ที่เคาน์เตอร์ดา้ นหลังซูผงิ ราคาของอาหารเหล่านั้นทําให้เขาตกตะลึง
เมื่อเขาเห็น “ใบพุทธเจ้าหลากสี ” ในราคาที่แพงกว่า 20,000 เหรี ยญ
ชายหนุ่มไม่พดู อะไรและจากไปทันที
“บัดซบ นี่ตอ้ งเป็ นร้านขนาดเล็กที่คา้ กําไรเกินควร มันเป็ นแค่อาหาร
สุ นขั และนายกําลังบอกฉันเกี่ยวกับวิวฒั นาการบ้าอะไรของนาย…”
ซูผงิ มองดูชายหนุ่มคนนี้จากไปและสบถด้วยคําหยาบคาย ซูผงิ โกรธ
แต่ในที่สุดเขาก็สามารถระงับมันได้
การตัดสิ นด้วยราคาเพียงอย่างเดียวอาจทําให้ดูราคาสู ง แต่อาหารนั้น
มีคุณภาพดีเยีย่ มและราคาสมเหตุสมผล เขาไม่ได้หลอกใคร!
ซูผงิ ไม่หงุดหงิดตราบใดที่สินค้าของเขามีคุณภาพสู งก็จะขายได้ใน
ราคาที่สูงในที่สุด!
“สวัสดีครับ ที่นี่ขายอาหารนกหรื อเปล่า?”
ตอนเที่ยงมีลูกค้ามาอีกหนึ่งคน
 ตอนที่ 16 ทําเงิน
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมอง เขาเป็ นชายสู งวัยสวมชุดจีนโบราณกับอสู รนก
ตัวประมาณครึ่ งหนึ่งของมนุษย์
นกตัวนี้ปกคลุมไปด้วยขนสี แดงเข้มและดูเหมือนนกกระจอกเทศที่
มีหวั ห้อยลงมา ดูไม่มีชีวติ ชีวา
ซูผงิ ประหลาดใจทันทีที่เห็นนกตัวนี้
“คุณมีอาหารนกพิเศษไหม? ที่รสชาติดีกว่า?” ฟ่ านซ่างเต๋ อมองซูผงิ
ที่ดูยงั เด็กนัง่ อยูห่ ลังเคาน์เตอร์ และก้าวไปข้างหน้าเพื่อคุยกับเขา
“อาหารสัตว์รสเลิศกว่านี้หรอครับ?” ซูผงิ ไม่เคยคิดว่าจะโดนถาม
แบบนี้ แต่ซูผงิ เข้าใจหลังจากที่เขามองไปที่นกที่ดูหดหู่ “ช่วงนี้มนั
ไม่ค่อยอยากอาหารใช่ไหมครับ?”
ฟ่ านซ่างเต๋ อพยักหน้า เขาพูดด้วยความกังวล “เมื่อสองสามวันที่ผา่ น
มา มันเริ่ มกินน้อยลง ผมไม่รู้วา่ เพราะอะไร? ผมพามันไปหาหมอ
แต่กไ็ ม่พบผลลัพธ์ใด ๆ เลย”
ซูผงิ บอกว่าเขาเข้าใจปัญหา เขาหันไปหยิบ “ผลไม้หินสี แดง” ออกมา
หนึ่งขวด “ผมคิดว่าอันนี้น่าจะได้ผลนะครับ” ซูผงิ เสนอ
“โอ้?” เมื่อเห็นว่าซูผงิ มัน่ ใจแล้วฟ่ านซ่างเต๋ อก็หยิบผลไม้หินสี แดง
ขึ้นมาดู “อาหารอสู รนี่คืออะไร? ทําไมผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”
ฟานซานเต๋ อถาม
ซูผงิ ไม่รู้จะอธิบายรายละเอียดยังไง ท้ายที่สุดเขาไม่รู้วา่ สนามบ่มเพาะ
ที่ระบบส่ งเขาไปนั้นเป็ นสนามบ่มเพาะในอดีต หรื อยังคงมีอยู่ บางที
อาหารนี้อาจมาจากสมัยโบราณ
ไม่วา่ จะด้วยวิธีใด เขาเชื่อมัน่ ในการตัดสิ นของระบบ
“คุณสามารถให้มนั ลองชิมอาหารก่อนได้” ซูผงิ พูดเสริ ม
ฟ่ านซ่างเต๋ อรับอาหารนกไปศึกษา แต่เขาก็ไม่รู้จกั อาหารประเภทนี้
แต่เขาเชื่อว่าซูผงิ จะไม่ขายของที่เป็ นอันตรายต่อนก เนื่องจากที่นี่
เป็ นร้านค้าอย่างเป็ นทางการ เขาเปิ ดฝาและเทออกมาสองผล
ทันทีที่เขาเปิ ดฝา นกไฟที่อารมณ์เสี ยก็กระพือปี ก จากนั้นนกก็เงย
หน้าดวงตาที่หดหู่และเกียจคร้าน กลายเป็ นประกายแวววาว นกจ้อง
มองไปที่ผลไม้ ผลไม้หินสี แดงสองผลในมือฟานซานเต๋ อ
“อะไรกัน?” ปฏิกิริยาของนก ทําให้ฟ่านซ่างเต๋ อรู ้สึกมัน่ ใจ เขาป้อน
ผลไม้ให้นก
นกไฟจิกมือของเขาอย่างรวดเร็ ว และกินผลไม้ท้ งั สองผลทันที เมื่อ
มันกินหมดนกก็เริ่ มส่ งเสี ยงร้องอย่างมีความสุ ข ปี กสั้น ๆ ของมัน
กระพือปี กอย่างรวดเร็ ว จากนั้นนกก็หนั ไปมองผลไม้ท้ งั ขวดที่วาง
อยูบ่ นเคาน์เตอร์ จ้องมองด้วยความหลงใหล
ฟ่ านซ่างเต๋ อตกตะลึง นกตัวเล็กนี้มีอาการเบื่ออาหารมาหลายวัน
เป็ นเรื่ องน่าแปลกใจที่นกสามารถกินอาหารได้และดูเหมือนว่าจะ
ต้องการมากกว่านี้
เนื่องจากอาหารอร่ อย ฟ่ านซ่างเต๋ อจึงไม่กงั วลอีกต่อไป เขาถามซูผงิ
ทันทีวา่ “อาหารนี่คืออะไร? ผมเอาหลาย ๆ ขวดเลย”
ซูผงิ เห็นว่านกไฟอยากจะตะครุ บอาหารเพราะมันไม่สามารถรอได้
อีกต่อไป ซูผงิ คว้าขวดแล้วหลบ “นี่คือผลไม้หินสี แดงเป็ นอาหารที่
นกไฟชื่นชอบมากที่สุด นี่เป็ นขวดเดียวที่มีอยูใ่ นร้าน หนึ่งผลไม้มี
ราคา 130 เหรี ยญและเรามี 34 ผล คุณต้องการทั้งหมดหรื อไม่?”
“อืม 130 เหรี ยญต่อผล…” ฟ่ านซ่างเต๋ อรู ้สึกว่าราคานี้สมเหตุสมผล
แต่กพ็ ลันรู ้สึกตัว “ต่อหนึ่งผล?”
ซูผงิ พยักหน้า “ใช่แล้ว สําหรับผลไม้หนึ่งผล”
ฟ่ านซ่างเต๋ อพูดไม่ออก เขามองเข้าไปในดวงตาของซูผงิ เนื่องจาก
เขาเห็นว่าซูผงิ จริ งจัง ฟ่ านซ่างเต๋ อจึงแน่ใจว่าเขาไม่ได้พดู เล่น
ในเวลาเดียวกันฟ่ านซ่างเต๋ อก็สงั เกตเห็นสิ นค้าอื่น ๆ ที่อยูด่ า้ นหลัง
เคาน์เตอร์ เขาผงะเมื่อเห็นราคา ไม่ใช่แค่อาหารที่เขาเลือกที่มีราคา
แพงเพียงอันเดียว มีอย่างอื่นที่แพงกว่า !!
จากนั้นเขาก็เข้าใจว่าซูผงิ ไม่ได้จงใจกรี ดเลือดกรี ดเนื้อเขา
“อาหารสัตว์เลี้ยงที่นี่มีอะไรพิเศษอย่างงั้นหรอ?” ฟ่ านซ่างเต๋ อถาม
อย่างสงสัย
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่ลูกค้ารายนี้เก็บความรู ้สึกเอาไว้ได้ “อาหารที่
เรามีให้มีผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไป แต่ส่วนใหญ่สามารถช่วยให้อสู ร
พัฒนาความสามารถได้ อาหารบางชนิดสามารถสร้างผลลัพธ์พิเศษ
ได้ อาหารเหล่านี้ห่างไกลจากอาหารอสู รธรรมดา เงินของคุณจะถูก
ใช้ไปอย่างคุม้ ค่า” ซูผงิ พูดอย่างตรงไปตรงมา
“พวกมันช่วยให้อสู รพัฒนาความสามารถได้?” ฟ่ านซ่างเต๋ อรู ้สึกทึ่ง
และเขาก็ถามต่อ “ใบพุทธเจ้าหลากสี ” ที่มีราคามากกว่า 20,000
เหรี ยญ มันทําอะไรได้บา้ ง”
“สิ่ งนี้สามารถเพิ่มพลังแห่งความเข้าใจของอสู รได้” ซูผงิ ตอบ
“พัฒนาพลังแห่งความเข้าใจ?” ฟ่ านซ่างเต๋ ออึ้ง เขากระพริ บตารัว ๆ
แต่ไม่นานเขาก็สนใจ “ผมเอาผลไม้หินสี แดงนี้…สิ บผล ผมจะกลับมา
อีกถ้าอสู รของผมชอบ” ฟ่ านซ่างเต๋ อกล่าว
ลูกค้าคนนี้กาํ ลังจะซื้อสิ นค้าของเขาใช่ไหม?
นัน่ คือการบอกว่า … เขากําลังจะทําเงินได้ใช่ม้ ยั ?
ซูผงิ รู ้สึกถึงอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ราวกับว่าเขามองเห็นจุดพลังงานที่
โบกสะบัดมาหาเขา
ด้านนอกเขายังคงสงบ เขารี บคํานวณอย่างรวดเร็ ว “สิ บผล จะเท่ากับ
1300 และที่นกไฟของคุณกินไปสองผลนัน่ อีก 260 เหรี ยญ ซึ่งรวม
เป็ น 1560 เหรี ยญ”
ฟ่ านซ่างเต๋ อพยักหน้าและโอนเงินให้ซูผงิ “ผลไม้สิบผลนี้จะอยูไ่ ด้
นานแค่ไหน?” ฟ่ านซ่างเต๋ อถาม
ซูผงิ ให้ขอ้ มูล “ถ้าคุณอยากให้อิ่ม…ทั้งสิ บผลก็ไม่เพียงพอสําหรับ
มื้อเดียว แต่ถา้ คุณต้องการประหยัด คุณสามารถผสมผลไม้หินสี แดง
กับอาหารอสู รอื่น ๆ ได้ ซึ่งจะเพียงพอสําหรับ 10 มื้อ”
“เอ่อ…” ฟ่ านซ่างเต๋ อไม่เคยเจออาหารราคาแพงขนาดนี้มาก่อน
เขาไม่ได้งกแต่เมื่อเขาคิดถึงเงิน 1,500 เหรี ยญสําหรับอาหารมื้อเดียว
…
“ขอบคุณ” ฟ่ านซ่างเต๋ อออกจากร้านขายอสู ร เมื่อเขากําลังจะเดิน
จากไป เขาก็หนั กลับมาดูป้ายร้านขายอสู รพิกซี่
“…”
หลังจากลูกค้าจากไปแล้ว ซูผงิ ก็ตรวจสอบบัญชีของเขาทันที มีเงิน
เพิ่ม 1,560 เหรี ยญ!
ถ้าแปลงเป็ นพลังงานก็จะเท่ากับ 15.6 แต้ม!
สําหรับเขาที่จะรวบรวมภารกิจบ่มเพาะอสู ร มันจะต้องใช้พลังงาน
10 แต้ม และเขาก็สามารถเพาะพันธุ์อสู รได้ กล่าวคือเขาสามารถทํา
ภารกิจของเขาได้แล้ว!
“โชคดีสาํ หรับฉัน สนามบ่มเพาะที่ฉนั เลือกไม่รกร้าง มันคงจะเป็ น
การเริ่ มต้นที่ไม่ดี ถ้าฉันเลือกโลกที่แห้งแล้ง…” ซูผงิ รู ้สึกยินดี
…
สวนอ่าวฟ้า
นี่เป็ นย่านที่ดูธรรมดามาก อาคารต่าง ๆ ทรุ ดโทรมและเก่าแก่
ฟ่ านซ่างเต๋ อเดินเอามือไพล่หลัง เขาอารมณ์ดี เขาเดินเล่นกับนกไฟ
อย่างสบาย ๆ และไร้กงั วล ระหว่างทางเขาได้พบกับเพือ่ นเก่าบางคน
กับอสู รของพวกเขา พวกเขากําลังเดินเล่นในสวนสาธารณะใกล้ ๆ
“เล่าเต๋ อ นายเดินเล่นกับนกโง่นนั่ อีกแล้วหรอ…”
“อุฟ นกคู่ใจนายดูดีข้ ึนนะ!”
“เล่าเต๋ อแก่แล้วแต่กย็ งั เสเพล ไปกันเถอะ…”
คู่สามีภรรยาแก่รีบเดินหนีออกไป
ฟ่ านซ่างเต๋ อหัวเราะ เขาพานกไฟกลับไปที่บา้ นของเขา หยิบกุญแจ
ออกมาและเปิ ดประตู
เขาก้าวเข้าไปในลิฟต์และขึ้นไปที่ช้ นั หก
เขาอาศัยอยูใ่ นห้อง 601
ทันทีที่เขาเปิ ดประตูฟ่านซ่างเต๋ อก็รู้วา่ มีคนอื่นมาถึงแล้ว เครื่ องหมาย
ที่ชดั เจนที่สุดคือถุงเท้าสกปรกหลายคู่ที่เขาโยนไว้ขา้ งประตูหายไป!
“ขโมยหรื อเปล่า”
ฟ่ านซ่างเต๋ อไม่ได้ตกใจ แต่เขาค่อนข้างใจเย็น เขาเปลี่ยนรองเท้าที่
ห้องโถงและเดินตรงไปที่หอ้ งนัง่ เล่น เขาเห็นคนสองคนนัง่ อยูท่ ี่นนั่
และได้กลิ่นอาหารอร่ อย ๆ มาจากห้องครัว
“คุณปู่ กลับมาแล้ว” เด็กทั้งสองที่นงั่ อยูบ่ นโซฟาลุกขึ้นพร้อมกัน
จากปฏิกิริยาของพวกเขา เด็กสาวมีชีวติ ชีวาขึ้น ดวงตาของเธอเปล่ง
ประกายเมื่อเธอเห็นฟ่ านซ่างเต๋ อ เธอวิง่ มาหาเขาอย่างร่ าเริ งและพูด
ว่า “คุณปู่ เรารอคุณปู่ นานแล้ว”
ฟ่ านซ่างเต๋ อยิม้ และลูบหัวเด็กสาว “วันนี้หลานมีเวลามาเยีย่ มปู่ ได้
ยังไงกันเนี่ย?”
“หนูคิดถึงคุณปู่ ” หญิงสาวพูดด้วยคําหวาน
“ปากหวานจริ ง ๆ เลย” ฟ่ านซ่างเต๋ อบีบจมูกของเธอ
ชายหนุ่มอีกคนที่ยนื อยูข่ า้ งโซฟายิม้ อย่างหน่ายใจ “ปู่ บอกว่านกไฟ
ไม่อยากอาหารและไม่ยอมกินไม่ใช่หรอครับ? ผมเลยขอให้คนใน
ทีมผมหาอาหารที่อสู รตระกูลไฟชอบมาให้คุณปู่ ”
 ตอนที่ 17 ร้ านหลอกลวง
“ขอบใจหลานมาก” ฟ่ านซ่างเต๋ อพยักหน้า
“ยินดีครับคุณปู่ นี่คือสิ่ งที่ผมควรทํา” ชายหนุ่มเกาหัวและยิม้ นิด ๆ
เด็กสาววิง่ ไปที่ดา้ นข้างของห้องนัง่ เล่นและหยิบกล่องโลหะออกมา
เธอโบกมือให้กบั นกเวอร์มิเลียน “เสี่ ยวฮัวมานี่สิ ทั้งหมดนี้เป็ นของ
แก”
เธอเปิ ดฝาและมีอาหารอสู รรวมถึงดอกไม้ ผลไม้ หญ้าและแม้แต่
กระป๋ องที่ปิดสนิทซึ่งมีหนอนอยูใ่ นนั้น ทั้งหมดนี้เป็ นอาหารที่นก
โปรดปราน
ฟ่ านซ่างเต๋ อมองและพูดกับนกเวอร์มิเลียนที่อยูข่ า้ งหลังเขา “มาดูสิ
มีคนเอาอาหารดี ๆ มาให้แกด้วย”
ในฐานะอสู รระดับกลาง นกเวอร์มิเลียนค่อนข้างฉลาด หลังจากที่
ฟ่ านซ่างเต๋ อพูด นกเวอร์มิเลียนโผล่หวั ออกมาและมองไปที่อาหาร
จากนั้นมันหันกลับมาทันที ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความเกียจ
คร้าน นกเกาะอยูบ่ นพื้นไม่ขยับเลย
“เอ่อ…”
เด็กสาวรู ้สึกประหลาดใจเธอไม่คาดคิดว่านกเวอร์มิเลียนจะเพิกเฉย
ต่อเธอเช่นนี้ ทําไมมันถึงไม่สนใจ ในเมื่อมีอาหารมากมายขนาดนี้
ชายหนุ่มที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เธอก็ตะลึงเช่นกัน เขารู ้สึกว่าสถานการณ์น่า
อึดอัด
ในทางกลับกันฟ่ านซ่างเต๋ อก็ไม่ได้ลดละ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมให้
นกเวอร์มิเลียนกินอาหารหลายอย่างที่หลาน ๆ นํามาให้ แต่กไ็ ม่มีผล
ใด ๆ
“คุณปู่ นกของคุณปู่ ดูแปลก ๆ นะคะ” หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะพิจารณา
ถึงความเป็ นไปได้ ขณะที่เธอเห็นนกเวอร์มิเลียนนอนอยูบ่ นพื้นอย่าง
ไร้เรี่ ยวแรง
ฟ่ านซ่างเต๋ อเลิกคิว้ อย่างไรก็ตาม เขามัน่ ใจว่าเป็ นเพราะอาหาร
หลังจากที่เขาได้เห็นด้วยตาของเขาเองว่านกเวอร์มิเลียนมีความสุ ข
เพียงใดเมื่อมันเพลิดเพลินกับอาหารในร้านขายอสู รนัน่
“เมื่อเร็ ว ๆ นี้ มันเบื่ออาหารและไม่กินอาหารปกติ ปู่ คิดว่ามันจะดี
ขึ้น ถ้าผ่านไปสักพัก” ฟ่ านซ่างเต๋ อ ตอบอย่างใจเย็นและนัง่ ลงข้าง ๆ
เพื่อพักผ่อน
ดวงตาของชายหนุ่มวูบไหวจากสิ่ งที่ฟ่านซ่างเต๋ อพูด ชายหนุ่มจึงเสนอ
ว่า “ถ้าเป็ นเช่นนั้นทําไมคุณปู่ ไม่พามันไปในเมือง เรามีโรงพยาบาล
ที่ดีที่สุดสําหรับอสู รดวงดาว ที่นนั่ สามารถรักษาให้หายได้ ปัญหา
ควรได้รับการแก้ไขอย่างทันท่วงที เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่ งที่จะผิดพลาดใน
อนาคตนะครับ”
ฟ่ านซ่างเต๋ อตะคอก “ปู่ บอกแล้วไง ปู่ จะไม่ไปไหน”
สี หน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไป เขาไม่ได้พดู อะไรอีก
“คุณปู่ ไม่อยากไป แต่ปู่ต้องพิจารณาเพื่อประโยชน์ของเสี่ ยวฮัว ถ้า
มันยังคงหิ วโหยเช่นนี้ มันจะอดตายนะคะ!” เด็กสาวพยายามชักชวน
เขาจากมุมมองอื่น โดยใช้วธิ ีอื่นในการแก้ปัญหา
เมื่อได้ยนิ เช่นนี้ฟ่านซ่างเต๋ อก็เลิกคิ้ว “มันจะไม่อดตาย วันนี้ปู่ไปซื้อ
อาหารที่มีคุณภาพแล้ว การที่มนั ไม่กินอาหารที่พวกหลานเอามาไม่ได้
หมายความว่ามันจะไม่กินอย่างอื่น” ฟ่ านซ่างเต๋ อพูด
ชายหนุ่มพูดไม่ออก อาหารที่เขานํามาถือว่าธรรมดาหรอ? ทุกรายการ
ถือเป็ นอาหารอสู รที่ล้ าํ ค่า!
“คุณปู่ ซื้ ออาหารมาให้เหรอ” เด็กสาวฟังดูแปลกใจ “มันจะกินอาหาร
อสู รอย่างอื่นด้วยหรอ?”ใบหน้าของเธอมีความสงสัย
“แน่นอน” ฟ่ านซ่างเต๋ อ หัวเราะ
“หนูไม่ค่อยมัน่ ใจ” ฟ่ านเสี่ ยวยู่ ยังคงไม่เชื่อ เธอคิดว่าเป็ นเพียงการ
แก้ตวั ท้ายที่สุดในช่วงหลายปี ที่ผา่ นมาคุณปู่ ของเธอมีขอ้ แก้ตวั
แปลก ๆ มากมาย เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ชีวติ ร่ วมกับพวกเธอในพื้นที่
ทางตอนเหนือของเมือง
ฟ่ านยูจ่ ิงชายหนุ่มรู ้สึกงุนงง
ฟ่ านซ่างเต๋ อเลิกคิ้ว เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ ากางเกงและคว้าขวด
เล็ก ๆ เขาดึงฝาออกและเทผลไม้ออกมาหนึ่งผล
“มานี่” ฟ่ านซ่างเต๋ อเรี ยกนกเวอร์มิเลียน
นกเวอร์มิเลียนพลิกตัวทันทีที่ฟ่านซ่างเต๋ อเปิ ดขวด
ผลไม้ถูกโยนให้นกเวอร์มิเลียน
นกเวอร์มิเลียนอ้าปากและกลืนทันที
ฉากนี้สะเทือนขวัญสองพีน่ อ้ ง
ในไม่ชา้ ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ ก็ ลับมามีสติอีกครั้ง เธอยังไม่เชื่อ “คงเป็ นเพราะ
อาหารที่เรานํามาถูกวางไว้บนพื้นและเสี่ ยวฮัวคงไม่พบว่ามันน่าสนใจ
หนูใช้วธิ ีการให้อาหารผิด”
เมื่อพูดอย่างนั้นเธอจึงหยิบผลไม้ออกมาจากกล่องและพูดว่า “เสี่ ยว
ฮัว นี่ ๆ”
นกเวอร์มิเลียนพลิกตัว
ผลไม้กองใหญ่ถูกแทงด้วยจงอยปากมัน
ฟ่ านเสี่ ยวยู่ “…”
ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ หงื่อตก เมื่อเธอเห็นนกเวอร์มิเลียนกระพือปี กด้วยความ
โกรธ สุ ดเธอไม่กล้าที่จะลองอีก
“ตอนนี้เชื่อปู่ แล้วนะ” ฟ่ านซ่างเต๋ อกล่าวพร้อมกับหัวเราะอย่างพึง
พอใจ
ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ องเขาโดยไม่พดู เธอรู ้วา่ แผนของเธอในการใช้เสี่ ยวฮัว
เป็ นตัวช่วยในการเกลี้ยกล่อมปู่ ของเธอนั้นล้มเหลว
“คุณปู่ นี่เป็ นอาหารแบบไหน? ผมไม่เคยเห็นมาก่อน คุณปู่ เอามันมา
จากไหน?” ฟ่ านยูจ่ ิงตรวจดูผลไม้อย่างระมัดระวัง เขาสับสน เขามี
ความมัน่ ใจมาก เขาออกไปรบหลายครั้งแล้ว เขารอบรู ้ แต่เขาไม่เคย
เห็นอาหารนกชนิดนี้มาก่อน
ฟ่ านซ่างเต๋ ออตอบอย่างสบาย ๆ ว่า “ปู่ ซื้อมันจากร้านขายอสู รใกล้ ๆ
มันเรี ยกว่าผลไม้หินสี แดง”
“ผลไม้หินสี แดง?” ฟ่ านเสี่ ยวยู่ ครุ่ นคิดถึงชื่อชื่อนี้ แม้วา่ เธอจะเป็ น
นักเรี ยนห้อง A ที่มีความรอบรู ้กต็ าม “หนูไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับผลไม้
ชนิดนี้มาก่อน มันเป็ นอาหารจริ งหรอคะ? ‘หนูกลัวว่ามันอาจก่อให้
เกิดผลข้างเคียง “เธอพูดด้วยความสงสัย
ฟ่ านหยูจิ้งพยักหน้า “น้องพูดถูก ร้านขายอสู รที่ผดิ จรรยาบรรณบาง
แห่งจะเอาวัชพืชมาขายเป็ นอาหารอสู ร มีกฎระเบียบที่เข้มงวด
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ซึ่ งแตกต่างจากที่นี่ คุณปู่ อย่าทําให้เสี่ ยวฮัวตกอยูใ่ น
อันตรายเพราะซื้ ออาหารที่ไม่รู้จกั เลยครับ”
“อะไรนะ?”
ฟ่ านซ่างเต๋ อรู ้สึกประหม่าเมื่อได้ยนิ แบบนี้
นกเวอร์มิเลียนเป็ นเหมือนลูกของเขา มันมีความสําคัญอย่างมาก
สําหรับเขา เขานึกไม่ออกว่าเขาจะเป็ นยังไง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับมัน
“ปู่ ไม่คิดว่าจะเป็ นอย่างนั้น ปู่ ซื้อมันมาจากร้านที่เป็ นทางการ พวก
เขามีใบอนุญาตประกอบธุรกิจ” ฟ่ านซ่างเต๋ อพยายามรักษาท่าทาง
สงบ ขณะที่ขา้ งในเขารู ้สึกหวาดกลัวและตัวสัน่
ฟ่ านเสี่ ยวยูค่ ิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ “หนูได้ยนิ มาว่าร้านขายของบางแห่ง
จะผสมสารเคมีพิเศษบางอย่างในอาหารอสู ร เพื่อให้อาหารที่ขายมี
รสชาติดีข้ ึนและอสู รก็อยากกินมากขึ้น พวกมันอาจเสี ยชีวติ ได้ทนั ที
หากกินอาหารเช่นนั้นเป็ นเวลานานไม่กเ็ ป็ นโรคอื่น ๆ”
ฟ่ านซ่างเต๋ อรู ้สึกตะลึง เขาเคยเห็นรายงานดังกล่าวในข่าว เขาเริ่ ม
กังวล
“ถูกต้อง อาหารอสู รที่ผมนํามาเป็ นอาหารโปรดสําหรับนกใน
ตระกูลไฟ แต่เสี่ ยวฮัวไม่แม้แต่จะมอง มันสนใจแค่ผลไม้ที่คุณปู่ มี
เท่านั้น นี่มนั แปลกเกินไป” รอยยิม้ เรี ยบง่ายนั้นหายไปจากใบหน้า
ของฟ่ านยูจ่ ิง
“คุณปู่ จ่ายไปเท่าไหร่ คะ?” ฟ่ านเสี่ ยวยูถ่ ามในทันใด
ฟ่ านซ่างเต๋ อประหลาดใจกับคําถามนี้ เขาตอบว่า “1,500 เหรี ยญ…”
โดยสัญชาตญาณ
“ขวดเดียวราคา 1,500 เหรี ยญ?” ฟ่ านเสี่ ยวยูต่ กใจ “ที่นี่ไม่ใช่ทาง
ตอนเหนือของเมือง ไม่มีอาหารอสู รแพงขนาดนี้ในแถวนี้ มันต้อง
เป็ นร้านของพวกหลอกลวงแน่ ๆ !”
“คุณปู่ ร้านอยูท่ ี่ไหนและชื่ออะไร?” ฟ่ านหยูจ่ ิ้งถามตรง ๆ
“ร้านขายอสู รพิกซี่…”
 ตอนที่ 18 ผสมพันธุ์ราชาอสู ร
ภายในร้านขายอสู รดวงดาวพิกซี่
หลังจากที่ชายชราจากไปซูผงิ แทบรอไม่ไหวที่จะมุ่งหน้าไปยังสระ
วิญญาณสําหรับการฟักด้านหลังร้านขายอสู ร เนื่องจากเขาเพิ่งสร้าง
จุดพลังงานได้
“ฉันสงสัยว่าอสู รดวงดาวชนิดใดที่สามารถเพาะพันธุ์ได้”
ซูผงิ เต็มไปด้วยความคาดหวังและความกังวลใจ ยิง่ อสู รดวงดาวหา
ยาก มันก็จะขายได้แพงขึ้น นี่อาจเป็ นแหล่งรายได้มหาศาล!
ระบบเตือนเขาว่า “[สระวิญญาณโกลาหลสําหรับการฟักตัว] อยูใ่ น
ระดับแรก ทุกการผสมพันธุ์ ‘พลังโกลาหล’ หนึ่งส่ วนร้อยล้านจะถูก
รับเข้ามา”
“พลังโกลาหลนัน่ คืออะไร?” ซูผงิ ไม่คุน้ เคย
“พลังโกลาหลเป็ นพลังงานพื้นฐานที่สุดในจักรวาล ซึ่ งเป็ นจุดกําเนิด
ของทุกสิ่ ง” คําอธิบายของระบบฟังดูเหมือนแฟนตาซีเล็กน้อย
ซูผงิ ไม่เข้าใจทั้งหมด เขาขมวดคิว้ “แต่มนั ขี้เหนียวเกินไปไหม หนึ่ง
ต่อร้อยล้านของพลังงานแหล่งนี้?”
“เจ้าของสามารถเลื่อนระดับสระวิญญาณได้” ระบบแนะนําอย่างใจเย็น
ข้อกําหนดในเลื่อนระดับสระวิญญาณผุดขึ้นในหัวของซูผงิ พร้อม
กับผลกระทบของสระวิญญาณในระดับต่าง ๆ
ปัจจุบนั สระวิญญาณอยูท่ ี่ระดับแรก ต้องใช้พลังงานร้อยคะแนนเพื่อ
เลื่อนเป็ นระดับที่สอง และพลังโกลาหลที่สามารถนําเข้าได้จะเพิม่ ขึ้น
เป็ นหนึ่งส่ วนต่อสิ บล้าน สระว่ายนํ้าจะให้กาํ เนิดอสู รดวงดาวที่มี
สายเลือดที่สูงกว่า!
ในการเลื่อนสระวิญญาณเป็ นระดับที่สามจะต้องใช้พลังงานหนึ่ง
หมื่นคะแนน ซึ่งจะเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของพลังโกลาหลที่เป็ นหนึ่งต่อ
ล้าน จะมีโอกาสเล็กน้อยที่จะได้รับอสู รระดับราชา!
จําเป็ นต้องใช้คะแนนพลังงานร้อยล้านคะแนนเพื่ออัพเกรดเป็ นระดับ
สี่ และออร่ าโกลาหลที่นาํ เข้าจะมากถึงหนึ่งต่อแสน จะมีโอกาสมาก
ขึ้นในการผสมพันธุ์อสู รดวงดาวที่มีสายเลือดของราชาอสู รและมี
ความเป็ นไปได้กว่ามากว่าจะได้อสู รดวงดาวที่ทรงพลังมากกว่านี้!
ถัดจากระดับ 4 ก็เป็ นระดับ 5 6 และสู งสุ ดก็คือระดับ 9
ในสระวิญญาณโกลาหล ระดับ 9 สามารถชักนําพลังโกลาหลได้เป็ น
จํานวนมาก แม้แต่บรรพชนของอสูรตํานาน อสู รระดับเทพก็สามารถ
ออกมาได้!
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจอย่างมากกับส่ วนหลัง บรรพชนอสู ร?
เมื่อพิจารณาจากชื่อเพียงอย่างเดียว ซูผงิ ก็สามารถบอกได้วา่ สิ่ งมีชีวติ
เหล่านี้น่ากลัว สิ่ งมีชีวติ เหล่านั้นต้องน่ากลัวกว่าอสู รดวงดาวในหนังสื อ
ภาพประกอบของอสู รดวงดาวที่ดุร้าย สิ่ งมีชีวติ ชนิดใดชนิดหนึ่งอาจ
เป็ นอันตรายต่อโลกทั้งใบ!
สิ่ งมีชีวติ เหล่านี้สามารถถูกมองว่าเป็ นอสู รดวงดาวได้หรื อไม่?
ซูผงิ รู ้สึกเบาหวิว ในขณะที่เขาเห็นคะแนนพลังงานที่จาํ เป็ นสําหรับ
การเลื่อนเป็ นระดับเก้า เขาก็รู้เลยว่าเขาไม่มีทางทําได้ แค่จะเลื่อน
เป็ นระดับ 3 ยังยากเลย
นอกจากนี้ผลของสระวิญญาณระดับ 3 ก็นบั ว่าน่าตกใจแล้ว
ด้วยพลังโกลาหลเพียงหนึ่งต่อล้าน แต่มนั มีโอกาสได้รับอสูรดวงดาว
ระดับราชา!
สายเลือดราชาอสู รคืออะไร?
อสู รดวงดาวจะมีพลังของราชาอสู รอยูแ่ ล้ว!
ไม่วา่ ไหวพริ บของอสู รดวงดาวจะแย่แค่ไหนหรื อระดับความเข้าใจ
ของมันจะแย่แค่ไหนก็ตาม ทันทีที่อสู รดวงดาวเข้าเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่
มันจะมีความแข็งแกร่ งเทียบเท่าราชาอสู ร ข้อแตกต่างเพียงอย่าง
เดียวคือการจัดระดับของราชาอสู ร
สิ่ งนี้ไม่ได้หมายถึงอสู รดวงดาวที่มีสายเลือดราชาอสู รหลอมรวมอยู่
อสู รดวงดาวดังกล่าวส่ วนใหญ่เป็ นเลือดผสมและสายเลือดของราชา
อสู รก็จะมีสดั ส่ วนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มันแทบจะเป็ นไปไม่ได้เลย
สําหรับอสู รดวงดาวดังกล่าวที่จะพัฒนาไปเป็ นราชาอสู ร
“การผสมพันธุ์ราชาอสู ร…”
ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่สระวิญญาณที่ดูเหมือนบ่อนํ้าที่แห้ง เขาก็
รู ้สึกคอแห้งผาก ราชาอสู รเป็ นอสู รที่สามารถวิง่ ได้ไปทัว่ ทั้งแผ่นดิน
และพวกมันก็ไม่ค่อยเชื่อง แถมยังรุ นแรงและโหดร้าย หากเขา
สามารถผสมพันธุ์ได้ เขาก็จะผงาด!
ในที่สุดซูผงิ ก็สงบสติตวั เองได้หลังจากตื่นเต้นอยูน่ าน ในขณะนี้เขา
สามารถใช้สระวิญญาณได้เพียงระดับหนึ่งเท่านั้น โชคดีสาํ หรับเขา
แม้ในระดับหนึ่ง สระวิญญาณก็ยงั มีผลอย่างมาก มีโอกาสเล็กน้อยที่
อสู รดวงดาวขั้นกลางจะเกิดขึ้นมาได้!
อสู รดวงดาวขั้นกลางหนึ่งตัวจะขายได้ในราคาหนึ่งแสนเหรี ยญขึ้น
ไปในสหพันธ์!
“เปิ ดใช้งานสระวิญญาณ” ซูผงิ มองไปที่จุดพลังงาน 15.6 ของเขา
เขาตัดสิ นใจทันที
-10 คะแนนพลังงาน
สระวิญญาณที่แห้งเหื อดเริ่ มดูดซับพลังงาน ประกายแสงก็โผล่ออกมา
ทันที มีร่องรอยของแสงมืดที่ส่องแสงแวบหนึ่ง แต่จากนั้นก็หายไป
อย่างไร้ร่องรอย ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง
แคร๊ ก
บางสิ่ งดูเหมือนจะพังทลาย
ซูผงิ มองด้วยความประหลาดใจ
จากขอบของสระวิญญาณ โครงกระดูกตัวน้อยสี ขาวนวลสู งประมาณ
20 เซนติเมตรคลานออกมา มันเตี้ยกว่าเข่ามนุษย์ โครงกระดูกใช้
ความพยายามอย่างมากในการคลานออกมาจากสระวิญญาณ จากนั้น
มันก็ลม้ ลงกับพ้นและแตกเป็ นเสี่ ยง ๆ
“โครงกระดูกของตระกูลปี ศาจ?”
ซูผงิ ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
สัตว์เลี้ยงของตระกูลปี ศาจได้รับความนิยมอย่างสู ง พวกมันเป็ นที่รัก
ของเหล่านักรบอสู รเพราะความสามารถที่ดุร้าย แต่โครงกระดูกน้อย
ตัวนี้ … เป็ นอสู รขั้นตํ่าสุ ดในตระกูลปี ศาจ!
ซูผงิ อยากตีแจ็คพอตแตกและรับอสู รขั้นกลางในการลองครั้งแรก
แต่เมื่อมันปรากฏออกมา แทนที่จะเป็ นขั้นกลาง โครงกระดูกนี้กลับ
เป็ นขั้นตํ่าสุ ด!
แม้เขารู ้สึกเหมือนจะร้องไห้แต่กไ็ ม่มีน้ าํ ตา ซูผงิ จะใช้โอกาสนี้ ร่ าย
คาถาระบุกบั โครงกระดูก
คุณสมบัติ : อสู รของตระกูลปี ศาจ
ระดับ : ตํ่ากว่าระดับหนึ่ง
ความแข็งแกร่ ง : 1.1
ไหวพริ บ : ไม่มี
ความสามารถ : การประกอบแขนขาที่ถูกตัดขึ้นใหม่
“…”
ข้อมูลที่เปิ ดเผยทําให้ซูผงิ รู ้สึกอยากจะร้องไห้
“ติ้ง! เจ้าของเสร็ จสิ้ นภารกิจการผสมพันธุ์แล้ว เจ้าของจะได้รับหนังสื อ
สุ่ มเกี่ยวกับทักษะการต่อสู ข้ องนักรบอสู ร” ระบบเตือนเขา
ซูผงิ กลับมามีสติอีกครั้ง เขาจํารางวัลของภารกิจได้ อารมณ์ที่หดหู่
ของเขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีข้ ึน อย่างน้อยที่สุดเขาก็คิดซะว่าโครง
กระดูกน้อยเป็ นเครื่ องมือในการทําภารกิจให้สาํ เร็ จ
“หนังสื อทักษะอยูท่ ี่ไหน”
“ในพื้นที่เก็บของของเจ้าของ”
ซูผงิ เข้าไปในพื้นที่เก็บของของเขาเพื่อตรวจสอบทันที เขาพบหนังสื อ
ทักษะสี ฟ้าอ่อน
“ ‘เจตนาฆ่า’ ทักษะสําหรับนักรบอสู รระดับเบื้องต้น”
ซูผงิ พบว่าสิ่ งนี้น่าประหลาดใจมันคือ “เจตนาฆ่า” ดูเหมือนจะเป็ น
ทักษะนักรบอสู รหายาก
โดยทัว่ ไปแล้วในบรรดาทักษะที่นกั รบอสู รต่อสู ส้ ามารถใช้ได้ อันดับ
แรกและสําคัญที่สุดมีสี่ทกั ษะของการเพิ่มประสิ ทธิภาพ ได้แก่ การ
เสริ มความแข็งแกร่ ง การเสริ มพลังระเบิด การเพิ่มความกระชับและ
การเพิ่มการรับรู ้!
ประสิ ทธิภาพการเสริ มทักษะทั้งสี่ เป็ นสิ่ งจําเป็ นสําหรับนักรบสู รทุก
คน!
หากต้องการเรี ยนรู ้ทกั ษะทั้งสี่ เพียงอย่างเดียวจะใช้เวลานาน นอกเหนือ
จากทักษะทั้งสี่ แล้วทักษะนักรบอสู รต่อสู อ้ ื่น ๆ อาจมีลกั ษณะพิเศษ
อื่น ๆ
ยกตัวอย่างเช่นหนังสื อทักษะ “เจตนาฆ่า” ทักษะนี้หมายความว่า
ด้วยพลังของสัญญา ความรู ้สึกกลัวตายของอสู รจะถูกกําจัดออกไป
อสู รจะจมลงในสภาพบ้าคลัง่ และไม่เกรงกลัวการถูกโจมตีอย่าง
รุ นแรง แม้วา่ อสู รจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม
อาจกล่าวได้วา่ นี่เป็ นทักษะนักรบอสู รที่กา้ วร้าว เมื่อต้องจัดการกับ
อสู รที่คุกคาม ทักษะนี้สามารถสร้างปาฏิหาริ ยไ์ ด้
“สิ่ งนี้ดูเหมือนจะเป็ นทักษะนักรบอสู รที่ค่อนข้างหายาก นักรบอสู ร
ที่ต่าํ กว่าขั้นสี่ อาจไม่สามารถเรี ยนรู ้ได้” ซูผงิ พบว่าสิ่ งนี้น่ายินดีอย่าง
น่าประหลาดใจ ในขณะที่การผสมพันธุ์ลม้ เหลว แต่รางวัลที่เขา
ได้รับนั้นถือว่าดี แต่ในตอนนี้เขาไม่ใช่นกั รบอสู ร ดังนั้นเขาจึงยังใช้
มันไม่ได้
แคร๊ ก แคร๊ ก!
ในขณะนั้นโครงกระดูกตัวน้อยที่ตกลงไปข้างสระวิญญาณคลาน
ขึ้นมาอีกครั้ง และกําลังเดินมาหาซูผงิ มันมองไปที่ซูผงิ ด้วยดวงตาที่
ว่างเปล่าและหมองคลํ้า
ซูผงิ ยิม้ และอุม้ โครงกระดูกตัวน้อยขึ้นมา เขาพาไปที่เคาน์เตอร์และ
ถามระบบว่า “อัตราการให้เช่าของโครงกระดูกน้อยตัวนี้คือเท่าไหร่ ?”
“อสู รโครงกระดูกน้อยเช่า : 1 เหรี ยญต่อชัว่ โมง”
เหรี ยญเดียว…
ซูผงิ ปากกระตุก นี่คือราคาเช่า แต่ใครจะเช่าโครงกระดูกน้อย ก็ยงั ไม่
เห็น!
ท้ายที่สุดใครจะเช่าโครงกระดูกน้อยที่ต่าํ กว่าขั้นหนึ่ง เพื่อเข้าสู่
สนามรบ?
รอยยิม้ ที่ฝืนใจของซูผงิ ยังไม่จางหายไป เขาได้ยนิ เสี ยงฝี เท้า ใน
วินาทีถดั มาประตูถูกทุบโดยคนสองคนที่พงุ่ เข้ามา
ซูผงิ ตกตะลึง เขาวางโครงกระดูกน้อยลงบนเก้าอี้ขา้ ง ๆ และถามชาย
หญิงที่เข้ามาด้วยความหยิง่ ผยอง “พวกคุณเป็ นใคร?”
“นาย พ่อค้าไร้ยางอาย บอกเรามาว่านายเพิ่มอะไรในอาหารสัตว์ที่
นายขาย” ผูช้ ายพูดพร้อมกับจ้องมองซูผงิ อย่างเย็นชา
คนที่มานั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฟ่ านยูจ่ ิงและฟ่ านเสี่ ยวยู่ น้องสาว
ของเขา
พวกเขารี บมาทันทีหลังจากได้ที่อยูจ่ ากปู่
ซูผงิ ขมวดคิว้ หลังจากตกตะลึงอยูค่ รู่ หนึ่ง “ผมไม่เข้าใจที่พวกคุณพูด
นอกจากนี้พวกคุณเป็ นลูกค้าของผมด้วยเหรอ? ผมไม่รู้จกั ”
เขานึกผ่านความทรงจําของเจ้าของร่ างเดิม แต่ไม่สามารถจดจําทั้ง
สองคนได้
“ฉันจะบอกให้ เพื่อประโยชน์ของนายเอง อย่าดื้อรั้นและลังเลที่จะ
ยอมรับความผิด มิฉะนั้นนายจะมีปัญหาร้ายแรงแน่!” ฟ่ านยูจ่ ิงถาม
ซูผงิ ต่อด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชา “อาหารที่นายเพิ่งขายให้กบั ชายชรา
ผลไม้หินสี แดง นายผสมอะไรลงไป?”
“ใช่ แกผสมอะไร?” ฟ่ านเสี่ ยวยูท่ า้ วเอวของเธอและพูดอย่างหยิง่
ผยอง
เมื่อพูดถึงผลไม้หินสี แดง ซูผงิ จึงจําได้วา่ เป็ นลูกค้าคนไหน เขาเข้าใจ
สิ่ งที่เกิดขึ้น โดยตัดสิ นจากมารยาทของสองคนนั้น
“พวกคุณกําลังสงสัยว่าผมทําอะไรกับอาหารอสู รใช่ไหม?”
ทันใดนั้นเสี ยงเตือนของระบบก็ผดุ ขึ้นมาในใจของเขา เสี ยงของระบบ
ฟังดูเย็นชาและโกรธมากในขณะนี้
“ภารกิจเฉพาะกิจ : ร้านค้าถูกใส่ ร้ายโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ เจ้าของ
ต้องพิสูจน์ความบริ สุทธิ์และแสดงให้เห็นว่าอาหารอสู รนั้นไม่มี
อะไรผิดปกติ เจ้าของต้องปกป้องชื่อเสี ยงของร้านจากการหมิ่น
ประมาท!”
“รางวัลหากภารกิจสําเร็ จ : โอกาสที่จะเข้าสู่ สนามบ่มเพาะใด ๆ ก็ได้
การฟื้ นคืนชีพไม่จาํ กัด เป็ นเวลาห้าวัน!”
“การลงโทษหากภารกิจล้มเหลว: หัก 10 คะแนน!”
เอ๊ะ?
ซูผงิ ยืนอยูด่ ว้ ยความประหลาดใจ
มีภารกิจเฉพาะกิจ?
นอกจากนี้สาํ หรับภารกิจนี้ รางวัลคือการเข้าถึงสนามบินบ่มเพาะใด ๆ
ก็ได้ เป็ นเวลาห้าวันโดยไม่จาํ กัดจํานวนการคืนชีพ?
ก่อนหน้านี้ซูผงิ ไม่รู้วา่ โอกาสนั้นมีค่าเพียงใดและต้องมาเสี ยใจใน
ภายหลัง ตอนนี้มีโอกาสอีกครั้งให้กบั เขา นี่เป็ นโอกาสที่จะฝึ กฝน
อสู รขั้นตํ่าให้เป็ นอสู รขั้นสู งสุ ดได้อย่างง่ายดาย!
 ตอนที่ 19 หักแขน
ขณะที่ซูผงิ กําลังอ่านภารกิจ ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ ท็ ุบโต๊ะเขา ใบหน้าของเธอ
บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ “ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติกบั อาหารที่นายขาย
อสู รที่ไม่อยากอาหารจะหันมากินอาหารนั้นได้ยงั ไง? สารภาพมาซะ
ดี ๆ !”
“สารภาพ?”
ซูผงิ กลับมามีสติอีกครั้ง คิว้ ของเขากระตุก เมื่อเขามองไปที่มือบน
เคาน์เตอร์ แววตาแห่งความเย็นชาฉายผ่านดวงตาสี เข้มของเขา เขา
เองก็โกรธเป็ น
ทั้งสองคนเป็ นนักรบอสู รและเขาก็ไม่เหมาะสมที่จะไปมีปัญหากับ
พวกเขา
“เจ้าของไม่ตอ้ งกังวล ไม่มีสิ่งใดในร้านนี้ที่จะเป็ นอันตรายถึงชีวติ
เจ้าของได้ ใครก็ตามที่แสดงถึงเจตนาฆ่าเจ้าของจะถูกจัดการ แม้วา่
พระเจ้าก็ช่วยอะไรไม่ได้!”
ซูผงิ ตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขาไม่รู้วา่ ร้านขายอสู รมีความสามารถ
เช่นนี้ นี่ไม่ได้หมายความว่าร้านนี้เป็ นที่พกั พิงที่แข็งแกร่ งที่สุดของ
เขาหรอกหรื อ?
ด้วยคําสัญญาของระบบ ซูผงิ รู ้สึกกังวลน้อยลงเมื่อมองไปที่ท้ งั สอง
อย่างเฉยเมย เขาพูดว่า “คุณมีหลักฐานไหมว่ามีของที่ไม่เหมาะสม
ผสมอยูใ่ นอาหารอสู รของผม?”
“หลักฐาน?”
สี หน้าฟ่ านยูจ่ ิงเย็นเฉียบ “คําพูดของฉันเป็ นเครื่ องพิสูจน์ ฉันจะให้
สมาคมอาหารอสู รมาที่นี่เพื่อตรวจสอบทันทีและร้านเล็ก ๆ ที่
สกปรกของนายจะต้องปิ ดตัวลง!”
ซูผงิ เลิกคิ้ว
เขาไม่กลัวสมาคมอาหารอสู รแม้แต่นอ้ ย อาหารทั้งหมดเป็ นอาหาร
จากธรรมชาติและเขาเก็บเกี่ยวมาเองกับมือ ไม่มีอะไรผิดปกติ
ตามที่กล่าวไว้ ขั้นตอนการตรวจสอบของสมาคมอาหารอสู รจะมี
ความซับซ้อน และจะส่ งผลกระทบต่อธุรกิจของเขานอกจากนี้ยงั
ส่ งผลเสี ยต่อชื่อเสี ยงของร้านอีกด้วย นัน่ จะทําให้เขาเสี ยเปรี ยบ
ในเวลาเดียวกันฟ่ านเสี่ ยวยูส่ งั เกตเห็นขวดอาหารอสู รจํานวนมาก
วางอยูบ่ นชั้นวางของด้านหลังเคาน์เตอร์ เมื่อเธอเห็นราคาเธอก็ร้อง
ออกมาด้วยความตกใจ “พี่ชายดูนนั่ สิ ร้านนี้คา้ กําไรเกินควร!”
ฟ่ านยูจ่ ิงเหลือบไปมอง “ฉันไม่รู้วา่ มีร้านขี้โกงแบบนี้ได้ยงั ไง? ที่นี่
ไม่มีกฎหมายเลยหรื อยังไง?”
“อืม!”
ซูผงิ ตะคอก “ราคาสู งต้องหมายถึงการโก่งราคาเสมอไปเลยหรอ?
อย่าซื้อหรื อมาที่นี่และทําให้ผอู ้ ื่นเสื่ อมเสี ยเพียงเพราะคุณไม่สามารถ
จ่ายได้ สิ่ งที่ผมขายมีราคาและคุณภาพที่ดี คุณจะได้รับสิ่ งที่เหมาะสม
กับราคาที่คุณจ่าย!”
“ฉันจ่ายไม่ได้อย่างงั้นหรอ?”
ฟ่ านเสี่ ยวยูห่ วั เราะด้วยความโกรธสุ ดขีด
แม้วา่ จะตั้งราคาแพงกว่านี้อีกสิ บเท่า พวกเธอก็ซ้ือได้แบบสบาย ๆ
จะมาหาว่าพวกเธอจ่ายไม่ได้ได้ยงั ไงกัน?
นอกจากนี้อาหารอสู รที่เขามียงั แพงกว่าอาหารอสู รทัว่ ไปถึง 10 เท่า
ใครกันจะกล้าเรี ยกว่า “ราคาและคุณภาพที่สมเหตุสมผล”?
“จะได้รับสิ่ งที่เหมาะสมกับราคาที่จ่าย ลองดูสิ ฉันอยากรู ้วา่ ของที่มี
ราคา 20,000 เหรี ยญสามารถทําอะไรได้บา้ ง? มันทําให้คนเป็ นอมตะ
ได้ไหม?” ฟ่ านเสี่ ยวยูห่ วั เราะออกมาด้วยความโกรธ
ซูผงิ ตอบอย่างใจเย็น “แค่ 20,000 เหรี ยญแต่อยากจะมีชีวติ อมตะ เธอ
ไม่ลอง***ดูล่ะ?”
“แก!”
ตาแสนสวยของฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ บิกกว้าง เธอตะโกนว่า “นายพูดว่าอะไร
นะ?”
“ฉันพูดผิดไปเหรอ?” ซูผงิ ยักไหล่
“แกกล้าดูถูกน้องสาวของฉัน?” ดวงตาของฟ่ านยูจ่ ิงจ้องมองเขาด้วย
ความเย็นชา เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ วและเอื้อมมือไปคว้าคอ
ของซูผงิ ด้วยความเร็ วดุจสายฟ้า
อย่างไรก็ตามในขณะนั้นเองความรู ้สึกถึงอันตรายร้ายแรงก็พงุ่ ผ่าน
หัวใจเขา
ก่อนที่ฟ่านยูจ่ ิงจะคิดได้ เขาก็ได้ยนิ เสี ยงแตกราวกับว่าแขนของเขา
ถูกอะไรบางอย่างกระแทกเข้าไปในกระดูก แขนของเขาหักตั้งแต่
ข้อศอกลงไป
เขาเจ็บปวดอย่างรุ นแรง ฟ่ านยูจ่ ิงอ้าปากค้างด้วยความเจ็บปวด เขา
ก้าวถอยหลังทันทีเพื่อรักษาระยะห่างจากซูผงิ
“พี่?”
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็ วเกินไป ฟ่ านเสี่ ยวยูย่ งั คงโกรธ เธอเห็นว่าพี่ชาย
ของเธอกําลังจะสอนบทเรี ยนให้กบั ชายคนนี้ จากนั้นก็เห็นเขาถอย
หลังทันที ราวกับว่ามีอะไรมากระแทกกับพี่ชายของเธอ
ฟ่ านเสี่ ยวยูห่ น้าซี ดด้วยความตกใจเมื่อเธอเห็นพีช่ ายของเธอแขนหัก
เขาไม่ใช่เด็กผูช้ ายทัว่ ไป เขาเรี ยนจบและเข้าร่ วมกับกองทหารใน
ฐานะนักรบอสู รที่ทรงพลัง เขาเหนือกว่าเธอมาก แต่นี่แขนของเขา
เป็ นอะไร? หัก?
ซูผงิ ก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก ระบบ
นั้นยอดเยีย่ มมากและนี่คือคําพูดของระบบ
“ถ้าคุณยังไม่หยุดทําร้ายร่ างกายของผม มันจะไม่ใช่แค่แขนของคุณ
ที่จะหัก” ซูผงิ หัวเราะเยาะ
เขาเป็ นผูช้ ายที่เสี ยชีวติ ไปกว่าร้อยครั้งในสนามบ่มเพาะ เขาสามารถ
สัมผัสได้ถึงจิตสังหาร ก่อนหน้านี้ฟ่านยูจ่ ิงตั้งใจจะสอนบทเรี ยนให้
ซูผงิ เท่านั้น และไม่ได้ต้ งั ใจจะฆ่าเขา ดังนั้นการลงโทษของระบบจึง
ยังไม่รุนแรงที่สุด
“มันเป็ นฝี มือนาย?” ฟ่ านเสี่ ยวยูห่ นั กลับมาและจ้องซูผงิ ด้วยความ
ตกใจ
คน ๆ นี้สามารถหักแขนพี่ชายของเธอได้ง่าย ๆ ?
นอกจากนี้เมื่อพิจารณาจากรู ปลักษณ์ของเขา เธอสามารถบอกได้
ว่าซูผงิ อายุแค่ยสี่ ิ บต้น ๆ เท่านั้น อายุนอ้ ยกว่าพี่ชายเสี ยอีก นี่ไม่ใช่สิ่ง
บ่งชี้วา่ ซูผงิ มีความสามารถมากกว่าพี่ชายของเธองั้นหรอ?
ฟ่ านยูจ่ ิงเป็ นบุคคลที่ผา่ นการต่อสู ม้ านับครั้งไม่ถว้ น แม้แขนที่หกั จะ
ทําให้เขาเจ็บปวด แต่เขาก็สามารถอดทนได้
เขาตกใจยิง่ กว่าฟ่ านเสี่ ยวยู่ ก่อนหน้านี้ในช่วงเวลานั้นความรู ้สึกถึง
อันตรายยังคงอ้อยอิ่งในหัวใจของเขาเหมือนเข็มและมันก็ยากที่จะ
ลบออก
เขาไม่สงสัยเลยว่าเขาเพิ่งไปเยือนประตูนรกมา!
“นายเป็ นใครกันแน่?” ฟ่ านยูจ่ ิงหายใจเข้าลึก คนที่อายุนอ้ ยกว่าและ
สามารถหักแขนเขาผูเ้ ป็ นอัจฉริ ยะได้ง่าย ๆ ย่อมไม่ใช่คนธรรมดาใน
สหพันธ์แน่!
“อย่างที่เห็น ผมก็แค่ผชู ้ ายธรรมดา ๆ เจ้าของร้านขายอสู ร” ซูผงิ พูด
อย่างใจเย็น
“ตอนนี้ผมเชื่อว่าเราคงสื่ อสารกันได้อย่างเท่าเทียม”
สี หน้าของฟ่ านยูจ่ ิงเปลี่ยนไป เขาพูดเสี ยงเบา “เราไม่ได้ต้ งั ใจที่จะทํา
ให้นายขุ่นเคือง แต่เรื่ องนี้เกี่ยวข้องกับครอบครัวของเรา เราจึงกังวล
มากเกินไป”
“ตลกดีนะ” ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ
แต่ขา้ งในเขากลับลอบถอนหายใจ
ถูกต้อง มีเพียงผูม้ ีพลังเท่านั้นถึงมีสิทธิ์พดู ได้ มิฉะนั้นคนจะไม่มี
ความอดทนที่จะฟังคําอธิบาย หมัดจึงคอยควบคุมการกระทํา แม้วา่
คําพูดนั้นจะผิดก็ตาม!
“คุณถามผมใช่ไหมว่ามันมีประสิ ทธิภาพอะไร?” ซูผงิ ทบทวนเรื่ อง
นั้นอีกครั้ง โดยพูดด้วยนํ้าเสี ยงไม่ไยดี “นี่คือใบพุทธเจ้าหลากสี และ
ถือได้วา่ เป็ นอาหารอสู รแบบหนึ่ง แต่นี่เป็ นอาหารที่ใช้แล้วทิ้ง ผล
อย่างเดียวก็คือมันสามารถทําให้อสู รเกิดปั ญญาและเพิ่มพลังแห่ง
ความเข้าใจของอสู รได้”
“เกิดปัญญา?”
การแสดงออกของฟ่ านยูจ่ ิงเปลี่ยนไป เมื่อเขาได้ยนิ สิ่ งนี้
ของทั้งหมดที่สามารถทําให้เกิดปัญญาได้ถูกขายอยูท่ ี่ 100,000 เป็ น
อย่างตํ่า
ทําไมถึงมีราคาแค่ 20,000?
ฟ่ านเสี่ ยวยูท่ ี่คอยให้การสนับสนุนพี่ชายของเธออยูก่ ต็ กตะลึงเช่นกัน
เธอไม่คาดคิดว่าสิ่ งนี้จะเป็ นสมบัติที่สามารถเสริ มสร้างสติปัญญาได้
“อสู รชนิดไหนที่สามารถเกิดปัญญาจากใบพุทธเจ้าหลากสี ?” ฟ่ านยู่
จิงเปล่งคําถามอีกครั้ง
ในตอนนี้เขาไม่ได้คุยกับเจ้าของคนนี้ในฐานะนักธุรกิจที่มีมาดอีก
ต่อไป นักเล่นกลแบบไหนที่จะสามารถหักแขนของเขาได้โดยไม่
เหลือร่ องรอย?
ซูผงิ ยักไหล่ “สามารถใช้ได้กบั อสู รทุกตัวที่ดอ้ ยกว่าราชาอสู ร”
“…”
สองพี่นอ้ งจ้องมองอย่างตกตะลึง
อสู รทุกตัวที่ดอ้ ยกว่าราชาอสู ร
มันไม่ได้หมายความว่าแม้แต่อสู รระดับเก้าก็สามารถใช้ส่ิ งนี้ได้?
สมบัติใดที่สามารถทําให้ความฉลาดของอสู รระดับเก้าเกิดปั ญญาได้
สมบัติเช่นนี้ตอ้ งขายอยูท่ ี่หนึ่งล้าน ไม่ตอ้ งพูดถึง 100,000 เหรี ยญ!
ครู่ หนึ่งสองพี่นอ้ งต่างมองไปที่ซูผงิ ด้วยสายตาแปลกประหลาด หาก
ชายคนนี้เป็ นนักต้มตุ๋น เขาก็มีพลังมากผิดปกติ
แต่ถา้ เขาไม่ใช่นกั ต้มตุ๋น แล้วทําไมถึงโง่ขนาดนี้ คิดขายสมบัติระดับ
สู งเพียง 20,000 เหรี ยญ?
ปากของซูผงิ กระตุก เมื่อเขาสังเกตเห็นแววตาตลก ๆ ของสองพี่นอ้ ง
ที่ขว้างมาใส่ เขา หัวใจของเขาเจ็บปวด
แน่นอนเขารู ้วา่ ราคา 20,000 เหรี ยญนั้นตํ่าเกินไป ไม่เหมาะกับคําว่า
“สมเหตุสมผล”
 ตอนที่ 20 วิวฒ
ั นาการ
“ผมจะบอกให้นะ สิ นค้าในร้านนี้น่าสนใจทั้งในด้านราคาและคุณภาพ
มันยุติธรรมมาก” ซูผงิ พูด
สองพี่นอ้ งไม่สามารถเปล่งเสี ยงออกมาได้
หากซูผงิ พูดความจริ ง สิ่ งนี้กย็ งั ห่างไกลจากความน่าสนใจในด้าน
ราคาและคุณภาพ เขาขายตัดราคาเกินไป!
สองพี่นอ้ งมองหน้ากัน พวกเขาตกตะลึงในความแข็งแกร่ งของซูผงิ
ในการโจมตีครั้งนั้น แต่เรื่ องนี้กย็ งั ดูเกินจริ ง
ซูผงิ บอกได้วา่ สองคนนี้ไม่เชื่อ เขาขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเขาก็นึกถึง
อะไรออก “ถ้าพวกคุณไม่เชื่อผม ผมมีบางอย่างที่สามารถพิสูจน์ให้
เห็นได้” เขาพูดอย่างใจเย็น
“มันคืออะไร?” ฟ่ านเสี่ ยวยูร่ ู ้สึกสับสน
ซูผงิ หยิบขวดแก้วใสออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ และพบผลไม้สีน้ าํ
เงินสองผลในขวด ซูผงิ อธิบายว่า“นี่คือผลไม้ธาตุสีน้ าํ เงินขั้นตํ่า นี่
คืออาหารชนิดหนึ่งที่อสู รขั้นสู งของตระกูลนํ้าโปรดปราน ด้วยการ
ดูแลระยะยาวอสู รขั้นสู งของตระกูลนํ้าจะสามารถเพิม่ ความสามารถ
ได้ หากอสู รขั้นตํ่าของตระกูลนํ้ากินผลไม้ดงั กล่าวนี้ พวกมันจะ
ได้รับการเลื่อนระดับไปยังระดับถัดไปทันที!”
“ได้รับการเลื่อนระดับไปยังระดับถัดไปโดยตรง?”
สองพี่นอ้ งสะดุง้
สิ่ งที่สามารถใช้เลื่อนระดับได้น้ นั มีราคาแพงมาก แม้แต่สาํ หรับอสู ร
ขั้นตํ่า
“ผลไม้ธาตุสีน้ าํ เงินมีเพียงอสู รระดับหนึ่งสองและสามเท่านั้นที่
สามารถบริ โภคได้ และมีเพียงการบริ โภคครั้งแรกเท่านั้นที่จะได้ผล
ราคาอยูท่ ี่ 8,700” ซูผงิ กล่าวอย่างไม่สนใจ “ถ้าพวกคุณสามารถหา
อสู รขั้นตํ่าของตระกูลนํ้ามาได้ พวกคุณจะพบกับความจริ งด้วยการ
ทดสอบเพียงครั้งเดียว”
“แค่ 8,700?”
อีกครั้งที่สองพี่นอ้ งพูดไม่ออกเนื่องจากราคาที่ต่าํ จนน่าตกใจ
แต่เมื่อเทียบกับใบพุทธเจ้าหลากสี กพ็ บว่าเข้าใจได้
“ดีเลย ถ้าเป็ นอสู รขั้นตํ่าของตระกูลนํ้า ฉันไม่ตอ้ งไปหาที่อื่น ฉันมี
อยูห่ นึ่งตัว” ฟ่ านเสี่ ยวยูร่ ะพริ บตา “เราสามารถทดสอบได้เลย
หรื อไม่?” เธอตั้งคําถาม
ซูผงิ เลิกคิ้ว “แน่นอน”
“ดีเลย”
พลังของดวงดาวเริ่ มพุง่ ขึ้นเหนือฟ่ านเสี่ ยวยู่ เธอยกมือและคว้า
บางอย่างในอากาศ กระแสนํ้าวนปรากฏขึ้นร่ างสี ฟ้าอ่อนกระโดด
ออกมาตกลงบนไหล่ของเธอ
นี่คืออสู รลายจุดสี ฟ้าขนาดเท่ากําปั้น รู ปร่ างเหมือนลูกโปโลนํ้า มี
เพียงหัวที่ใหญ่ แขนขาทั้งสี่ ของมันสั้นมากจนมองแทบไม่เห็น
“อสู รนํ้าพุ?” ทันทีที่ซูผงิ เห็นหนูนอ้ ยตัวนี้ เขาจําได้วา่ มันเป็ นอสู ร
ระดับหนึ่งของตระกูลนํ้า อสู รชนิดนี้ธรรมดามากจนเกือบจะมีกนั
ทุกครอบครัว
ความสามารถของอสู รตัวนี้อยูใ่ นระดับหนึ่ง แต่กเ็ ป็ นที่รักของทุกคน
เหตุผลก็คือ อสู รนํ้าพุสามารถยิงไอพ่นนํ้าที่ไม่มีพลังรุ นแรงพอ พวก
มันสามารถช่วยประหยัดนํ้าในครัวเรื อนได้
นักผจญภัยหลายคนสามารถขอความช่วยเหลือจากอสู รนํ้าพุได้ เมื่อ
พวกเขาทําการสํารวจและต้องการล้างมือ ดื่มนํ้าหรื ออาบนํ้า การเป็ น
เจ้าของอสู รนํ้าพุ ก็เหมือนกับการพกพาแหล่งนํ้าขนาดเล็ก
“จะได้ผลไหม?” ฟ่ านเสี่ ยวยูอ่ ุม้ อสู รนํ้าพุ ไว้ในมือทั้งสองข้างและ
วางลงตรงหน้าซูผงิ
ซูผงิ ตอบ “ได้ แต่คุณต้องจ่ายเงินสําหรับผลไม้ธาตุสีน้ าํ เงินมาก่อน”
“ได้…”
ฟ่ านเสี่ ยวยูล่ งั เล
ฟ่ านยูจ่ ิ้งก้าวไปข้างหน้าและหยิบบัตรออกมา โอนเงินให้ซูผงิ “เริ่ ม
ได้เลย”
ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยงสวรรค์ของเงินเข้าบัญชี รอยยิม้ จาง ๆ ปรากฏบน
ใบหน้าที่เยือกเย็นของเขา เขาเปิ ดขวดและหยิบผลไม้ธาตุสีน้ าํ เงิน
ออกมา
ในร้านของเขา นี่เป็ นอาหารอสู รที่ดอ้ ยกว่าใบพุทธเจ้าหลากสี ในแง่
ของราคาเท่านั้น
“เจ้าหนู รับไป” ซูผงิ ส่ งผลไม้ให้กบั อสู รนํ้าพุ
อสู รนํ้าพุได้กลิ่นของผลไม้ธาตุสีน้ าํ เงิน เมื่อซูผงิ ส่ งผลไม้ไป อสู ร
นํ้าพุกอ็ า้ ปากและกินมันลงก่อนที่จะขออนุญาตจากเจ้าของของมัน
เสี ยอีก
มันยัดผลไม้ขนาดเท่ากําปั้นเข้าปาก ในไม่ชา้ ผลไม้กห็ มดลง อสู ร
กลืนมันลงไป
คนสามคนจับจ้องไปที่อสู รนํ้าพุรอดูสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ซูผงิ คิดว่าอสู รนํ้าพุ ต้องใช้เวลาในการย่อย อย่างไรก็ตามในเวลาไม่
ถึงสามนาที ก็มีบางอย่างเกิดขึ้นกับ อสู รนํ้าพุ
จุดสี ฟ้าอ่อนบนอสู รนํ้าพุเริ่ มไหลเหมือนของเหลว จากนั้นร่ างกาย
ของอสู รนํ้าพุ ก็พองตัวเล็กน้อย
การบวมนี้สร้างความเจ็บปวดให้กบั อสู รนํ้าพุดงั นั้นมันจึงเริ่ มกลิ้งไป
มาบนเคาน์เตอร์ ในขณะที่มนั กลิ้งอสู รนํ้าพุ จะพ่นลูกศรนํ้าออกมา
ซูผงิ ใช้มือปัดลูกศรออก เขาสังเกตเห็นว่ามันค่อนข้างเจ็บปวดเมื่อ
ลูกศรนํ้ากระทบฝ่ ามือของเขา
โห่!
ทันใดนั้นลูกศรนํ้าที่หนากว่ามากก็ถูกพ่นออกมา
ซูผงิ ไม่มีเวลาที่จะป้องกันมัน แต่ในวินาทีถดั มาลูกศรนํ้านั้นก็หยุด
ลงด้วยโล่ที่มองไม่เห็น
ในอีกด้านหนึ่ง ฟ่ านเสี่ ยวยูสงั เกตเห็นบางอย่าง เธอตระหนักว่า
ลูกศรนํ้าที่พงุ่ ออกมาจากอสู รนํ้าพุน้ นั รุ นแรง เธอถือโล่ดวงดาวเพื่อ
ปกป้องพี่ชายและตัวเธอเอง
ลูกศรนํ้ากระตุน้ ให้เกิดระลอกคลื่น ขณะที่พวกมันกระแทกเข้ากับ
โล่ดวงดาว โล่ดวงดาวของเธอเป็ นอุปกรณ์ระดับสู งและสามารถ
ป้องกันลูกศรนํ้าได้อย่างง่ายดาย
ครู่ ต่อมาอสู รนํ้าพุหยุดกลิ้งไปมา ตอนนี้มนั ตัวใหญ่กว่าเดิมถึงสอง
เท่า แขนขาทั้งสี่ ขา้ งที่มองไม่เห็นก่อนหน้านี้ยาวขึ้น พอจะรองรับ
ร่ างมัน
“มันพัฒนาแล้ว…” ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ บิกตากว้าง
เนื่องจากอสู รนํ้าพุ ได้รับความนิยมอย่างสู ง แม้แต่เด็กอายุเจ็ดหรื อ
แปดขวบก็สามารถบอกได้วา่ อสู รนํ้าพุมีลกั ษณะอย่างไร ตั้งแต่ระดับ
หนึ่งไปจนถึงระดับสาม โดยธรรมชาติแล้วฟ่ านเสี่ ยวยูจ่ ึงรู ้ดี
ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของฟ่ านยูจ่ ิง ผลไม้ธาตุสีน้ าํ
เงินนี้เป็ นอุปกรณ์ที่สามารถอํานวยความสะดวกในการวิวฒั นาการ!
ผลไม้มีผลเฉพาะกับอสู รระดับตํ่า แต่กห็ ายาก!
“เสร็ จแล้ว” ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อเขาเห็นผลลัพธ์ “มี
คําถามอื่นอีกไหม?” ซูผงิ ถาม
สองพี่นอ้ งกลับมามีสติ พวกเขามองหน้ากันและมีสีหน้ากังวล
“พวกเราต้องขอโทษ ที่ทาํ ให้คุณขุ่นเคืองในตอนแรก” ฟ่ านยูจ่ ิงพูด
การแสดงออกของฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ ปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ในที่สุด
เธอก็ยนิ ยอมโดยปริ ยาย
พวกเขารู ้ดีวา่ บุคคลที่สามารถขายสิ่ งของที่ใช้ในการวิวฒั นาการและ
อาจเป็ นสิ่ งของสําหรับการเกิดปัญญาไม่มีทางเป็ นนักธุรกิจที่ไม่ดีได้
ด้วยเหตุน้ ี ผลไม้ที่คน ๆ นี้ขายให้กบั คุณปู่ ของพวกเขา จึงไม่มีทาง
เป็ นของหลอกลวง นัน่ คือเหตุผลที่นกไฟชอบมัน
“ไม่เป็ นไร”
ซูผงิ พยักหน้า เขายอมรับคําขอโทษของพวกเขา อย่างไรก็ตามหาก
ไม่มีการปกป้องของระบบ เขาคงเป็ นคนที่ตอ้ งทนทุกข์ทรมานกับ
ความอัปยศอดสู พวกเขาคงไม่ยอมฟังคําพูดเขาแต่แรก
ความอึดอัดเกิดขึ้นในความเงียบชัว่ ครู่
ฟ่ านเสี่ ยวยูล่ งั เลเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นใบพุทธเจ้าหลากสี “สิ่ งนั้นจะ
ได้ผลไหม?” เธอถาม
ซูผงิ เลิกคิ้ว เธอยังสงสัยเขาอยูห่ รื อไง? “ผมพูดไปแล้ว ผมจะไม่พดู
ซํ้าซาก” เขากล่าวอย่างเด็ดขาด
ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ ห็นว่าซูผงิ เข้าใจเธอผิด เธอจึงต้องการอธิบายในทันที
ก่อนที่เธอจะได้พดู ฟ่ านยูจ่ ิงก็ทาํ อะไรบางอย่าง เขาโอนเงินให้ซูผงิ
และพูดว่า “เราจะเอาอันนั้นด้วย”
ไม่มีคาํ อธิบายใดที่จะทํางานได้ดีไปกว่าการซื้ อจริ ง ๆ
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกว่าคุม้ ค่าที่จะทดสอบโดยใช้จ่าย 20,000 หากนี่เป็ นของ
จริ ง เขาจะยอมเสี ยเงินมากกว่านี้!
ถ้าเป็ นของปลอม 20,000 ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสําหรับเขา
ฟ่ านเสี่ ยวยูป่ ระหลาดใจกับการกระทําของพีช่ าย แต่ในไม่ชา้ เธอก็
เข้าใจความตั้งใจของเขา ถึงกระนั้นเธอก็รู้สึกไม่เต็มใจอยูน่ ิดหน่อย
 ตอนที่ 21 ภารกิจหลักแรก
“เอาจริ ง?”
ซูผงิ เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ เมื่อได้ยนิ เสี ยงแจ้งเตือนเงินที่
ได้รับ
20,000 เหรี ยญถูกโอนเข้าสู่ บญั ชีของเขาและสามารถเปลี่ยนเป็ น
พลังงานได้ 200 แต้ม
ด้วยค่าพลังงาน 200 แต้ม เขาสามารถซื้ อ “ยาปลุกพลัง” ได้ในครั้ง
เดียว ซึ่ งจะทําให้เขากลายเป็ นนักรบอสู ร
ในใจเขารู ้สึกดีใจ แต่ภายนอกกลับดูสงบ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึก
ลังเลที่จะขายมัน ท้ายที่สุดแล้วใบพุทธเจ้าหลากสี มีค่ามากกว่าราคา
ที่ระบุไว้ หากไม่ใช่เพราะเงินที่ได้จากภายนอกร้านค้าไม่สามารถ
เปลี่ยนเป็ นคะแนนพลังงานได้ เขาคงจะพยายามขายใบพุทธเจ้า
หลากสี ที่อื่น เพื่อที่เขาจะได้ต้ งั ราคาได้ตามต้องการ
“ระบบเราเพิ่มราคาได้ไหม” ซูผงิ ถามในใจโดยไม่เต็มใจที่จะขายใน
ราคานี้
“ราคาของระบบมีความสมเหตุสมผล ไม่จาํ เป็ นต้องเปลี่ยนแปลง
ราคา” ระบบตอบกลับ
ซูผงิ รู ้สึกเหมือนอยากกระอักเลือด สี หน้าของเขามืดลง
สองพี่นอ้ งต่างงุนงงเมื่อเห็นสี หน้าเจ็บปวดของซูผงิ คนอื่น ๆ จะไม่
พอใจเมื่อข้อตกลงล้มเหลว ทําไมเจ้าของคนนี้ถึงหน้าซีดเมื่อข้อตกลง
สําเร็ จ? ช่างเป็ นคนที่แปลกประหลาด
“นี่”
ซูผงิ ส่ งใบไม้ให้ฟ่านยูจ่ ิง
ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ อาไปให้พี่ชายของเธอ
“มันกินยังไง?” เธออยากรู ้อยากเห็น
“ยังไง?” ซูผงิ ถามกลับอย่างเฉยเมย “แค่เคี้ยวมัน”
ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ กือบจะกระอักเลือดออกมาด้วยเจ็บใจ เธอยืนอยูต่ รงนั้น
เฉย ๆ แต่กโ็ ดนเขาเหยียดหยามและไม่สามารถคิดอะไรได้อีก
ฟ่ านยูจ่ ิงถาม “ผลไม้หินสี แดงเหลืออีกกี่ผล? ผมจะเอาทั้งหมด” ฟ่ าน
ยูจ่ ิงพูด
การแสดงออกของซูผงิ อ่อนลงเล็กน้อย เมื่อมีการสัง่ ซื้ อสิ นค้าอื่น เขา
หันกลับมาและหยิบขวดผลไม้หินสี แดงขึ้นมาเพื่อนับจํานวน “ผลไม้
ผลละ 130 เหลือ 22 ผล รวมกันเป็ น 2,860 เหรี ยญ”
“130 สําหรับหนึ่งผลหรอ?” ฟ่ านเสี่ ยวยูต่ ะลึงอีกครั้ง “คุณขายผลไม้
เป็ นผลหรอ?
“ผมควรขายเป็ นผลไม่ใช่หรอ?” ซูผงิ จ้องมองเธอ
ฟ่ านเสี่ ยวยู่ “…”
ฟ่ านยูจ่ ิงสังเกตเห็นแล้วว่าคุณปู่ ของเขาไม่มีผลไม้หินสี แดงเหลืออยู่
แล้ว อย่างน้อยผลไม้หินสี แดงก็เป็ นเพียงสิ่ งเดียวที่นกไฟยอมกิน
ราคายังพอรับได้ แม้วา่ มันจะสู ง
ฟ่ านยูจ่ ิงจ่ายเงินและรับสิ นค้าของเขา เขาเหลือบไปเห็นของอื่น ๆ
บนเคาน์เตอร์ แต่ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะสํารวจอีกต่อไป “ไปกัน
เถอะ” เขาพูดกับน้องสาว
ฟาวเสี่ ยวยูถ่ ืออาหารและออกจากร้านกับพี่ชายของเธอ เมื่อพวกเธอ
เข้าไปในรถเธอก็โกรธมาก “คน ๆ นี้น่ารังเกียจจริ ง ๆ หนูโกรธมาก
เลย!”
ซูผงิ ฟาดฟันเธอหลายครั้ง เธอกัดฟันด้วยความโกรธ เธอคงจะตอบ
กลับหากไม่ใช่เพราะความจริ งที่วา่ ซูผงิ แสดงพลังที่น่ากลัว
ฟ่ านยูจ่ ิงไม่ได้ออกความคิดเห็น “พวกเราประมาทเอง พี่ไม่รู้วา่ เรา
จะได้เจอคนแบบนี้ในสถานที่เล็ก ๆ แบบนี้ คน ๆ นี้มีทรงพลังและ
อายุนอ้ ย แต่เขาก็เต็มใจที่จะใช้ชีวติ สบาย ๆ ที่นี่”
“อืม เขาแค่จงใจสร้างความลึกลับจากเรื่ องง่าย ๆ บางทีเขาอาจจะ
เป็ นลูกนอกไส้จากครอบครัวใหญ่และไม่มีที่อยู่ เขาจึงต้องมาที่นี่
และขายข้าวของในครอบครัวเพื่อหาเงินมาเป็ นค่าอาหาร!” ฟ่ าน
เสี่ ยวยูค่ ิดสมมติฐานที่เลวร้ายที่สุด ด้วยเหตุน้ ีเธอจึงอดยิม้ ไม่ได้
อารมณ์บูดบึ้งหายไปทันที
ฟ่ านยูจ่ ิงพูดไม่ออกหลังจากเห็นว่าน้องสาวของเขาให้กาํ ลังใจตัวเอง
ยังไง “ตอนนี้ น้องขับไปโรงพยาบาลดี ๆ เพื่อทําแผลนี้ที่ หลังจากนั้น
พี่จะติดต่อเพื่อนของพี่ให้มารักษาให้ทีหลัง” เขากล่าวอย่างไม่พอใจ
ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ องไปที่แขนที่บิดเบี้ยวของเขา ในไม่ชา้ รอยยิม้ นั้นก็ถูก
แทนที่ดว้ ยคิ้วขมวด ท่าทางของเธอดูเคร่ งขรึ ม
คน ๆ นี้แข็งแกร่ งกว่าเธอมาก ถึงขั้นสามารถทําร้ายพี่ชายของเธอได้
เธอมัน่ ใจว่าเธอเป็ นคนที่เก่งที่สุดในบรรดาเพือ่ น ๆ ที่โรงเรี ยน เธอ
ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะได้พบกับคนที่แข็งแกร่ งกว่าในสถานที่
ห่างไกลและล้าหลังเช่นนี้
“น่าหงุดหงิดจริ ง ๆ !”
เธอกัดฟันด้วยความเกลียดชังอีกครั้ง เมื่อเธอจําได้วา่ คน ๆ นั้นทํา
อะไรกับพวกเธอ
ฮือฮาฮือฮา!
รถส่ งเสี ยงคํารามเหมือนอสู ร
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในวินาทีถดั ไป รถก็พงุ่ ตัวไป
ข้างหน้า
“ไม่…!”
…
เมื่อได้ยนิ เสี ยงรถแล่นออกไปซูผงิ ก็รู้วา่ สองพีน่ อ้ งก็จากไปแล้ว เขา
คิดว่าพวกเขาคงต้องเร่ งรี บมากเมื่อฟังจากเสี ยงท่อไอเสี ยนั้น
“พวกเขารี บไปโรงพยาบาลเหรอ?” ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาไม่ได้คิดถึงเรื่ อง
นี้มากเกินไป ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนความสนใจไปที่บญั ชี
ของเขา
เขาคํานวณ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหลงใหล
8,700 + 20,000 + 2,860 = 31,560 เหรี ยญ
มากกว่า 30,000 เหรี ยญ!
นัน่ จะเท่ากับ 315.6 คะแนนพลังงาน!
“ในที่สุดฉันก็หลุดพ้นจากความยากจน…” ซูผงิ ฉี กยิม้ เขาเข้าร้านค้า
ของระบบและซื้อ “นํ้ายาปลุกพลัง” มูลค่าหนึ่งร้อยคะแนนโดยไม่
ต้องกังวลใจอีกต่อไป
-100
เมื่อคะแนนพลังงานถูกหักออก ซูผงิ รู ้สึกว่ากระเป๋ าของเขาหนักขึ้น
อย่างกะทันหัน เมื่อมีรายการพิเศษเพิ่ม
เขาหยิบมันออกมา มันคือยาปลุกพลังขวดนั้นที่ขายในร้าน
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย เขาถามทันทีวา่ “ระบบ ฉันจะใช้มนั
ยังไง?”
“นํ้ายาปลุกพลังสร้างมาจากนํ้าพุใต้ดินโบราณ ใช้ดื่มทางปาก” ระบบ
ตอบกลับง่าย ๆ
ซูผงิ กําลังจะดื่ม แต่เขาจําอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาเดินออกจาก
เคาน์เตอร์และปิ ดประตู จากนั้นเขาก็กา้ วเข้าไปในห้องด้านหลัง เขา
เปิ ดฝาและเทนํ้ายาปลุกพลังเข้าปาก
มันไม่รู้สึกเหมือนของเหลว มันเหมือนหมอกมากกว่า
“อบอุ่นจัง…”
ทันทีที่เขาดื่มมันเข้าไปซูผงิ รู ้สึกได้ถึงหมอกอันอบอุ่นที่แผ่ซ่านไป
ทัว่ ร่ างกายของเขา ผ่านเส้นเลือดของเขา แขนขาและหลังของเขาอุ่น
ขึ้นทันที
ในขณะเดียวกันร่ างกายของเขาก็ดูเบาลงจนเขารู ้สึกไร้น้ าํ หนัก ราว
กับว่าเขาลอยได้เมื่อยืนเขย่งเท้า
เมื่อรู ้สึกถึงความอบอุ่นนี้ ซูผงิ สามารถได้ยนิ เสี ยงที่แตกกระจายไป
ทัว่ ร่ างกายของเขา นัน่ เป็ นเสี ยงพิเศษที่ให้ความรู ้สึกมหัศจรรย์ ราว
กับว่าเซลล์ทุกเซลล์ในตัวเขาแตกออกพร้อมกับสิ่ งใหม่ ๆ ที่พงุ่
ออกมา
ความรู ้สึกที่ขดั แย้งและทําให้สดชื่นแบบนี้ไม่ได้ผกู ขาดกับร่ างกาย
ของเขา เขารู ้สึกว่าสมองของเขากําลังผ่านสิ่ งเดียวกัน เขาสามารถได้
ยินเสี ยงที่แตกละเอียดถี่ถว้ นอย่างต่อเนื่อง จนกว่ามันจะครอบครอง
จิตใจของเขาอย่างสมบูรณ์
หลังจากนั้นไม่นานเมื่อทุกอย่างเงียบลงซูผงิ ก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง
โลกที่แตกต่างและชัดเจนกว่าเดิมเผยตรงหน้าเขา
ด้วยความประหลาดใจ ซูผงิ ตระหนักว่าแม้หอ้ งจะมืดแต่ทุกสิ่ งรอบตัว
กลับสามารถมองเห็นได้อย่างเต็มตา
เขาได้ยนิ เสี ยงระบบว่า “ขอแสดงความยินดีกบั เจ้าของที่ได้เป็ น
นักรบอสู ร ภารกิจหลักเริ่ มต้นขึ้นแล้ว”
“ภารกิจหลัก : เจ้าของต้องผสมพันธุ์อสู รของตัวเองภายในหนึ่ง
สัปดาห์ ไหวพริ บของอสู รต้องไม่ต่าํ กว่าขั้นกลาง-สู ง”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
ภารกิจหลัก?
แต่มีเงื่อนไขอยู่
เขาต้องมีอสู รที่มีไหวพริ บขั้น กลาง -สู ง
ตอนที่เขาฝึ กหนูสายฟ้า ซูผงิ รู ้อยูแ่ ล้วว่าระบบเข้มงวดแค่ไหน หนู
สายฟ้าที่อาจถือได้วา่ ดีที่สุดยังได้รับการจัดระดับให้เป็ น “ตํ่ากว่า
ค่าเฉลี่ย” จากระบบ
เขาแทบนึกไม่ออกเลยว่าอสู รที่ได้รับการจัดระดับในขั้นกลางถึงบน
จะโดดเด่นแค่ไหน!
 ตอนที่ 22 สั ญญาอสู รโบราณ
ซูผงิ ตรวจสอบสถานะร่ างกายของเขาอย่างตั้งใจ เขาเพิ่งกลายเป็ น
นักรบอสู ร
นอกจากนี้เขายังต้องยอมรับว่านักรบอสู รกับคนธรรมดาทัว่ ไปนั้น
ต่างกันอย่างมาก
เขากลายเป็ นคนที่คล่องแคล่ว การมองเห็น การได้ยนิ และประสาท
สัมผัสทั้งห้าที่เหลือของเขาดีกว่าเดิมถึงสองเท่า!
“ในสหพันธ์ นักรบอสู รแบ่งออกเป็ นเก้าระดับ”
“ผูท้ ี่อยูใ่ นระดับหนึ่งถึงสามคือนักรบอสูรระดับตํ่า สี่ ถึงหกเป็ นนักรบ
อสู รระดับกลาง คนที่อยูใ่ นระดับที่เจ็ดคือนักรบอสู รระดับสู ง และ
ผูท้ ี่อยูใ่ นระดับที่แปดคือจ้าวแห่งการต่อสู ้ มีสถานะสู งและสามารถมี
คุณสมบัติเป็ นอาจารย์ในสถาบันการศึกษาที่มีชื่อเสี ยงได้
“สําหรับนักรบอสู รระดับเก้าซึ่ งเป็ นระดับสู งสุ ด พวกเขามีตาํ แหน่ง
ที่สูงและเป็ นที่ชื่นชมของสาธารณชน!”
“นอกเหนือจากระดับนั้นคือนักรบราชาอสู ร แต่ละคนนั้นเป็ นตํานาน
ประสบการณ์ชีวติ ของพวกเขาถูกปรับใช้ในภาพยนตร์และนวนิยาย
เพื่อให้สามารถเผยแพร่ เรื่ องราวและประโยชน์ผา่ นคนรุ่ นต่อรุ่ น
ผูค้ นจะยังคงจดจําพวกเขาได้แม้เวลาผ่านไปร้อยปี !
“ตอนนี้พรสวรรค์หลักดั้งเดิมเพิ่งตื่นขึ้นในตัวฉัน ฉันยังไม่ได้เริ่ มการ
ฝึ กนักรบอสู รและไม่มีพลังดวงดาวอยูใ่ นตัวฉันเลย ฉันไม่สามารถมี
คุณสมบัติเป็ นนักรบอสู รระหนึ่งได้
“การบ่มเพาะในฐานะนักรบอสู ร…”
การบ่มเพาะได้สร้างปริ ศนาสําหรับซูผงิ
เขาไม่สามารถเข้าเรี ยนในสถาบันรักรบอสู รดวงดาวได้ดว้ ยอายุของ
เขา นัน่ คือเว้นแต่เขาจะได้รับการคัดเลือกจากการสรรหาพิเศษ
เนื่องจากมีผลงานดีเด่น
แหล่งความรู ้หลักเกี่ยวกับการบ่มเพาะอสู รดวงดาวระดับตํ่าคือที่
สถาบันอสู รดวงดาวหลายแห่ง
แม้วา่ จะมีวธิ ีการบ่มเพาะของนักรบอสู รบางอย่างที่โพสต์ทาง
ออนไลน์ แต่กเ็ ป็ นเพียงผิวเผิน ไม่มีตวั อย่างสําหรับการใช้งานจริ ง
“ฉันต้อง…ขอคําแนะนําจากน้องสาวฉันไหมนะ?
ซูผงิ ยกเลิกความคิดทันทีที่มนั ผุดขึ้น เมื่อนึกถึงใบหน้าหยิง่ ผยอง
ของเธอ
ไม่วา่ เขาจะมองไปทางไหนโอกาสที่นอ้ งสาวของเขาจะเต็มใจสอน
เขาก็คงเป็ น … ศูนย์ ไม่ใช่แค่ต่าํ กว่าศูนย์ เธอจะล้อเลียนเขาอย่างไร้
ความปราณี !
ซูผงิ ส่ ายหัว อย่างไรก็ตามเขาได้กลายเป็ นนักรบอสู รแล้ว เขาต้องทํา
สัญญากับอสู รก่อน
ซูผงิ รู ้พ้นื ฐานของการทําสัญญากับอสู ร นี่ไม่ใช่ความลับ ใครก็ตามที่
มีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับอสู รก็คงจะทราบดี
“จํานวนอสู รที่นกั รบอสู รสามารถทําสัญญาได้น้ นั เชื่อมโยงโดยตรง
กับพลังวิญญาณ ยิง่ พลังวิญญาณแข็งแกร่ งมากเท่าไหร่ กส็ ามารถทํา
สัญญากับอสู รได้มากขึ้นและอสู รก็จะแข็งแกร่ งขึ้นเช่นกัน!”
“โดยปกติแล้วนักรบอสู รจะไม่สามารถทําสัญญากับอสู รที่มีระดับ
สู งกว่าสองระดับได้ มิฉะนั้นแรงกดดันทางวิญญาณจะทําลายจิตใจ
ให้ตกตํ่าจนกลายเป็ นคนปัญญาอ่อน!”
ซูผงิ ไม่ได้เป็ นนักรบอสู รระดับหนึ่ง ประเภทของอสู รที่เขาสามารถ
ทําสัญญาได้น้ นั มีนอ้ ยมาก โชคดีสาํ หรับเขามีตวั หนึ่งในร้าน
เขาจําโครงกระดูกตัวน้อยได้
เจ้าตัวน้อยนั้นไม่มีค่าในทางปฏิบตั ิและจะต้องใช้เวลาพอสมควร
หากเขาจะทําสัญญากับมัน
ยิง่ อสู รที่ทาํ สัญญาด้วยมีมากเท่าไหร่ ความกดดันทางจิตของเจ้าของ
ก็จะยิง่ สู งขึ้นเท่านั้น
“ถ้าฉันจะซื้ออสู รตัวอื่นตอนฉันแข็งแกร่ ง เมื่อเวลาผ่านไปฉันจะดึง
พวกมันลงมาและพัฒนาการพวกมันจะขาดหายเพราะอสู รส่ วนใหญ่
ที่มีสายเลือดระดับสู งจะอยูใ่ นระดับแรกเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกให้เขามากนัก เขาเลือกอสู ร
ระดับตํ่า
โชคดีที่เขาสามารถลบสัญญาได้ เมื่อเขามีพลังมากขึ้นในอนาคต
การถอดสัญญาจะเพิ่มภาระให้กบั จิตใจของเขาเช่นกัน ภายในสาม
วันเขาจะสู ญเสี ยความสามารถในการต่อสู ้ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วด้วย
ความคุม้ ครองของร้านขายอสู ร ผลข้างเคียงดังกล่าวอาจถูกละเลย
เมื่อตัดสิ นใจแล้วซูผงิ ก็เลิกกังวล เขาเดินกลับไปที่ลอ็ บบี้
โครงกระดูกน้อยดูเหมือนจะกลัวซูผงิ มันกลิ้งลงมาจากเก้าอี้ขา้ ง
เคาน์เตอร์ จากนั้นมันก็ตกลงไปที่พ้นื กลายเป็ นกองกระดูกที่ประกอบ
ขึ้นมาใหม่อย่างช้า ๆ
ซูผงิ พูดไม่ออก โครงกระดูกน้อยตัวนี้ดูเหมือนจะขี้อาย สิ่ งนี้ไม่ค่อย
พบเห็นบ่อยนักในอสู รของตระกูลปี ศาจ
“เจ้าหนู นายจะเป็ นอสู รของฉันนับจากนี้”
ซูผงิ ขยับเข้ามาใกล้ เขาหยิบโครงกระดูกตัวน้อยขึ้นมาจากพื้นและ
วางไว้บนเคาน์เตอร์
โครงกระดูกน้อยนัง่ เงียบ ๆ จ้องมองซูผงิ อย่างว่างเปล่าด้วยเบ้าตาที่
กลวงโบ๋
ซูผงิ มีความสุ ขที่โครงกระดูกน้อยไม่มีการตอบสนอง ประโยชน์
เพียงอย่างเดียวของมันคือมันสามารถเลี้ยงให้เชื่องได้ง่าย
เขากําลังจะทําสัญญา จู่ ๆ เขาก็ได้ยนิ ข้อความจากระบบว่า “เจ้าของ
ต้องการซื้อสัญญาอสู รโบราณหรื อไม่?”
“สัญญาอสู รโบราณ?”
ซูผงิ ไม่เข้าใจ
“สัญญาอสู รโบราณเป็ นรู ปแบบหนึ่งของสัญญาอสู รดวงดาวและมี
คุณสมบัติท้ งั หมดเหมือนกับสัญญาอสู รดวงดาวปัจจุบนั ความแตกต่าง
เพียงอย่างเดียวคือสามารถรับรู ้อารมณ์ของอสู รผ่านสัญญาได้
นอกจากนี้ภายในช่วงที่กาํ หนดสามารถเรี ยกอสู รกลับไปยังพื้นที่
เลี้ยงอสู รได้ตลอดเวลา โดยที่อสู รจะไม่ได้ถูกจํากัด หรื อผนึก”
ระบบอธิบายด้วยความอดทนเป็ นพิเศษ
ซูผงิ อ้าปากค้าง
ผลกระทบที่แตกต่างกันอาจมาจากสัญญาที่แตกต่างกัน?
ในความทรงจําของเขามีสญ ั ญาอสู รดวงดาวเพียงรู ปแบบเดียว ไม่มี
ใครรู ้วา่ อาจมีสญ
ั ญาอื่น ๆ นอกเหนือจากสัญญาอสู รดวงดาวทัว่ ไป
ด้วย!
นอกจากนี้สญ
ั ญาอสู รโบราณนี้ ยังดูดีมาก มันสามารถเรี ยกอสู ร
กลับมาได้ตลอดเวลา?
ในกรณี น้ ีเมื่ออสู รเผชิญกับอันตราย มันอาจถูกเรี ยกกลับเพื่อหลีกเลี่ยง
การถูกฆ่า สําหรับนักรบอสู รนี่เป็ นทักษะหลัก!
ซูผงิ กลับมามีสติอีกครั้ง “เท่าไหร่ ?”
“พลังงานหนึ่งร้อยจุด” ระบบตอบกลับ
ซูผงิ ประหลาดใจ
เพียงหนึ่งร้อยจุดพลังงาน?
ทําไมสัญญาที่ยอดเยีย่ มเช่นนี้จึงขายในราคาถูกเช่นนี้?
แม้แต่แหวนจับอสูรระดับตํ่ายังต้องเสี ยพลังงานหนึ่งร้อยคะแนน!
“พิจารณาเอา สัญญานี้เหมือนของขวัญจากระบบ ราคาที่แท้จริ งนั้น
สู งกว่านี้มาก” ระบบฟังดูสบาย ๆ
“จริ งหรอ ?” ซูผงิ ไม่เชื่อ
“คําเตือน การแจ้งเตือนเรื่ องคําหยาบคายครั้งที่หนึ่ง!”
“อืม แกเพิ่งยอมรับหรอ?” ซูผงิ ยิม้ กว้าง
ระบบยังคงเงียบ
ซูผงิ ตัดสิ นใจซื้อมัน
ในขณะนี้สญ ั ญาอาจไม่สามารถช่วยเขาได้มากนัก นอกจากนี้สญ ั ญา
นี้ไม่ใช่สิ่งของที่ใช้แล้วทิ้ง สามารถใช้ซ้ าํ ได้และกับอสู รทั้งหมดของ
เขา เขาสามารถใช้มนั ไปได้อีกนาน
หากในอนาคตสัญญานี้ทาํ ให้เขาสามารถช่วยชีวติ อสู รระดับสู งได้ก็
คุม้ กับ 100 พลังงาน!
-100
“ซื้อสําเร็ จ สัญญาอสู รโบราณมาแล้ว โปรดตรวจสอบ “ระบบเตือนเขา
ก่อนที่ซูผงิ จะมีเวลาร้องไห้กบั จุดพลังงานที่หายไป เขาพบว่ามี
เครื่ องหมายซับซ้อนปรากฏขึ้นในใจของเขา เครื่ องหมายซึ่งดูเหมือน
ประกอบด้วยเส้นหลายเส้นถูกวาดขึ้นในความทรงจําของเขาทีละ
จังหวะ จนไม่สามารถลืมได้และเขาจะจํามันไปจนหมดวัน
“เขียนด้วยเลือดและแกะสลักเป็ นอักขระ?”
ซูผงิ กลับมามีสติ เขาค่อนข้างสับสนและมึนงง เขามุ่งความสนใจไป
ที่วธิ ีการทําสัญญาของสัญญาอสู รโบราณนี้ และมันทําให้เขาตกใจ
อีกครั้ง
สัญญานี้ไม่ได้ทาํ ด้วยพลังดวงดาว เลือดของเขาจะเป็ นสื่ อกลางและ
เนื้อหาคืออักขระที่แสดงด้วยเส้นที่ซบั ซ้อนและลึกลับ สัญญาดังกล่าว
จะมัน่ คงและจะไม่ถูกตัดออก เว้นแต่เจ้าของจะยกเลิกสัญญาโดย
ความยินยอมเอง
“นอกเหนือจากความสามารถในการเรี ยกอสู รดวงดาวกลับมาแล้ว
สัญญานี้ยงั คล้ายกับสัญญาที่สร้างขึ้นด้วยพลังดวงดาว รวมถึงการลบ
สัญญาด้วย ฉันจะสู ญเสี ยความสามารถในการต่อสู ไ้ ปสามวัน” ซูผงิ
ดูใกล้ ๆ ระบบไม่ได้โกหกเขา
 ตอนที่ 23 กลายพันธุ์
ซูผงิ กลับไปให้ความสนใจกับโครงกระดูกน้อย ตามกระบวนการที่
อธิบายไว้ในสัญญาอสู รดวงดาวโบราณ เขากัดนิ้วและค่อย ๆ วาด
เลือดที่หน้าผากของโครงกระดูกน้อย
โครงกระดูกน้อยยังคงนัง่ อยูท่ ี่นนั่ อย่างเหม่อลอย ดูเหมือนว่าทุกสิ่ ง
รอบตัวจะถูกลบเลือนไป แต่แล้วโครงกระดูกน้อยก็ตอบสนองต่อ
กลิ่นเลือดบนนิ้วของซูผงิ มีแสงสี แดงจาง ๆ ปรากฏขึ้นในเบ้าตา
กลวงโบ๋
โครงกระดูกน้อยค่อย ๆ ยกแขนขึ้น เพื่อเอื้อมไปหามือของซูผงิ
แม้วา่ ซูผงิ จะหดมือทันทีหลังจากที่เขาวาดสัญญาเสร็ จ
ลวดลายเลือดที่ซบั ซ้อนถูกสลักไว้ที่หน้าผากของโครงกระดูกน้อย
เมื่อซูผงิ ลดมือลง รู ปแบบเลือดก็หายไปทีละนิดราวกับว่าโครง
กระดูกน้อยได้ดูดซับมัน
ในช่วงเวลาต่อมาซูผงิ รู ้สึกถึงเส้นเพิ่มเติมในจิตสํานึกของเขาที่
เชื่อมโยงกับจิตสํานึกภายนอก
อย่างที่สองคือสติสมั ปชัญญะที่ค่อนข้างอ่อนแอเหมือนแสงเทียนที่
ริ บหรี่ ซ่ ึ งอาจดับได้ทุกเมื่อ
จากจิตสํานึกที่อ่อนแอซูผงิ รู ้สึกได้ถึงความกลัวและความสับสน
เล็กน้อย
“นี่คือจิตสํานึกของโครงกระดูกน้อยใช่ไหม?” ซูผงิ มองไปที่โครง
กระดูกน้อย ด้วยพลังที่มอบให้กบั เขาตามสัญญา เขาสามารถสัมผัส
ได้อย่างชัดเจนถึงการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของโครงกระดูกน้อย
โครงกระดูกน้อยเงยหน้าขึ้นมองซูผงิ อย่างว่างเปล่า ยังคงงงงวย
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงล่าสุ ดที่เกิดขึ้น
ซูผงิ ลูบหัวมันเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วโครงกระดูกน้อยก็เพิง่ เกิด ไม่มี
มรดกหรื อความทรงจําอยูใ่ นนั้น เป็ นเรื่ องธรรมดาที่โครงกระดูก
น้อยจะสับสนกับทุกสิ่ ง
ซูผงิ เดินไปเปิ ดประตู เมื่อแสงแดดส่ องเข้ามาในร้าน เขาก็สมั ผัสได้
ถึงความกลัวที่มาจากจิตใจของโครงกระดูกน้อย
เขาหันกลับไปเพียงเพื่อดูโครงกระดูกน้อยตกลงมาจากเคาน์เตอร์
กระดูกที่กระจัดกระจายไปรอบ ๆ ค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามาที่มุมข้าง
เคาน์เตอร์ โครงกระดูกน้อยประกอบขึ้นมาใหม่ มันกําลังกอดเข่า
ของมัน นัง่ ขดตัวสัน่ จากความกลัว
“กลัวแสงแดดหรอ?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ อสู รส่ วนใหญ่ของตระกูลปี ศาจชอบสภาพ
แวดล้อมที่มืด พวกมันกลัวแสงมากและจะชอบอยูใ่ นมุมมืด
ซูผงิ อุม้ โครงกระดูกน้อยที่สนั่ เทาไปที่หอ้ งอสูรด้านหลัง
ซูผงิ วางโครงกระดูกน้อยไว้ในแถวหิ นงอก
“ระบบ คอกเลี้ยงดูฟรี น้ ีราคา 10 เหรี ยญต่อชัว่ โมงใช่ไหม? มันทํา
อะไรได้บา้ ง?” ซูผงิ ถามด้วยความอยากรู ้อยากเห็น
ไม่ใช่ราคาถูกที่จะจ้างบริ การฝากอสู รที่ 10 เหรี ยญต่อชัว่ โมง
“คอกเลี้ยงดูฟรี สร้างด้วยเศษหิ นวิญญาณ พลังงานวิญญาณที่เหลืออยู่
และการแผ่รังสี ที่ซบั ซ้อนจากเศษแร่ ธาตุ สามารถช่วยในการเติบโต
ของอสู ร มีโอกาสสู งที่อสู รจะกลายพันธุ์ได้” ระบบอธิบาย
“กลายพันธุ์?”
ซูผงิ สะดุง้
นอกเหนือจากวิวฒั นาการด้วยความแตกต่างในสภาพแวดล้อมของ
สิ่ งมีชีวติ มีโอกาสเล็กน้อยที่อสู รจะกลายพันธุ์ได้
สําหรับการกลายพันธุ์กบ็ อกเป็ นนัยว่าอสู รจะกลายเป็ นสายพันธุ์ที่
แตกต่างกันอย่างสิ้ นเชิง
บางทีมนั อาจจะกลายเป็ นสิ่ งมีชีวติ ชนิดใหม่และทรงพลังมากกว่า
หรื ออาจกลายเป็ นสายพันธุ์ที่ลม้ เหลว
เขตสงครามบางแห่งที่มีสภาพแวดล้อมที่รุนแรงเต็มไปด้วยความ
เสี ยหายและความสู ญเปล่าทางเทคโนโลยี เป็ นสถานที่ที่น่าจะ
เพาะพันธุ์สตั ว์กลายพันธุ์ได้มากที่สุด
อสู รที่กลายพันธุ์ส่วนใหญ่จะมีเชื้อโรคที่ไม่รู้จกั ซึ่งมีโอกาสมากที่
จะก่อให้เกิดภัยพิบตั ิหรื อก่อให้เกิดการโจมตีของไวรัสขนาดใหญ่
กรณี ดงั กล่าวอาจส่ งผลร้ายแรงต่อประชาชนทัว่ ไป ด้วยเหตุน้ ีในกรณี
ส่ วนใหญ่ “อสู รกลายพันธุ์” จึงเป็ นคําที่อาจสร้างความตื่นตระหนก
ในขณะเดียวกันในการศึกษาอสู รทางวิทยาศาสตร์ผคู ้ นไม่เคยหยุด
กระตุน้ ให้เกิดการกลายพันธุ์ในอสู ร อสู รระดับเก้าที่มีชื่อเสี ยงหลาย
ตัวในสหพันธ์เป็ นผลมาจากการกลายพันธุ์ดว้ ยวิธีการทางวิทยาศาสตร์
อสู รเหล่านั้นมีความเชี่ยวชาญในการต่อสู ้ พวกมันได้รับการผสม
พันธุ์เป็ นสายพันธุ์ใหม่ได้สาํ เร็ จ!
“อสู รกลายพันธุ์น้ นั ดีหรื อไม่ดี?” ซูผงิ ปรึ กษาระบบ
ระบบให้คาํ ตอบสั้น ๆ ว่า “ครึ่ งต่อครึ่ ง ขอแนะนําให้เจ้าของร้าน
อัพเกรดคอกเลี้ยงดูเป็ นคอกเลี้ยงดูข้ นั แรกเพื่อหลีกเลี่ยงการทําลาย
ชื่อเสี ยงของร้าน”
ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก
โชคดีที่เขาคิดจะถามคําถามนี้
เขารู ้สึกแย่อยูแ่ ล้วเมื่อระบบกล่าวถึงการแผ่รังสี ของเศษแร่ เนื้อราคา
ถูกคือเนื้อที่ไม่ดี
“อัพเกรดได้เลย”
ซูผงิ ตัดสิ นใจโดยไม่ลงั เล
ข้อแรกหลังจากการอัพเกรด ค่าเช่าจะสู งขึ้น 10 เท่าและผลประโยชน์
อื่น ๆ จะตามมา ข้อสองเขาจะไม่ตอ้ งเผชิญกับการกลายพันธุ์ที่ลม้ เหลว
การทําร้ายอสู รของลูกค้าและความผิดพลาดจะส่ งผลเสี ยต่อชื่อเสี ยง
ของร้าน ระบบไม่ได้ให้คอกเลี้ยงดูแก่เขาฟรี ระบบกําลังวางระเบิดที่
น่ากลัว!
โชคดีสาํ หรับเขา เขาเพิ่งหาเงินได้
-20 แต้มพลังงาน
ทันใดนั้นแสงสี ขาวขุ่นส่ องสว่างเหนือแนวหิ นงอก เมื่อแสงสี ขาว
กระจายออกไปเขาก็พบว่าแนวหิ นงอกมีลกั ษณะใหม่เอี่ยม มีหิน
แหลมเหมือนเดิม แต่สีของหิ นงอกแต่ละอันแตกต่างจากเมื่อก่อน
อย่างสิ้ นเชิง
ก่อนหน้านี้มนั เหมือนกับว่าช่องถูกสร้างขึ้นด้วยหิ นหยาบ ๆ แต่แล้ว
ตอนนี้หินงอกก็เหมือนงาช้างเต็มไปด้วยชีวติ
“ค่อยคุยกันได้หน่อย”
ซูผงิ พอใจ
แม้จะเริ่ มเจ็บปวดใจ เนื่องจากเขาจําได้วา่ คอกเลี้ยงดูข้ นั หนึ่งจะต้อง
เสี ยค่าพลังงานหนึ่งจุดสําหรับการบํารุ งรักษาทุกวัน
มันกําลังเกิดรู ในกระเป๋ าของเขา
ในพริ บตาเขาก็เหลือคะแนนพลังงานน้อยกว่า 100 คะแนน จากเดิม
315
“ฉันต้องใช้เวลาให้มากที่สุดเพื่อรับคะแนนพลังงาน ฉันยังต้อง
อัพเกรดสระจิตวิญญาณโกลาหล”
ซูผงิ เต็มไปด้วยความคาดหวังเกี่ยวกับผลที่สระจิตวิญญาณโกลาหล
จะทําได้ หากเขาสามารถผสมพันธุ์อสูรที่มีสายเลือดของราชาอสู ร
ได้ การแสดงอสู รในร้านก็สามารถดึงดูดลูกค้ากลุ่มใหญ่ได้!
“มีใครอยูไ่ หม?” มีคนตะโกนมาจากนอกร้าน
ซูผงิ พบว่าเป็ นเสี ยงที่คุน้ เคย เขารี บวิง่ ออกไปจากห้องสัตว์เลี้ยงทาง
ด้านหลัง
หญิงสาวที่แต่งตัวสวยงามสองคนยืนอยูข่ า้ งประตูและมองไปรอบ ๆ
อย่างระมัดระวัง
“มีอะไร?”
ซูผงิ จําเด็กผูห้ ญิงคนหนึ่งได้ทนั ทีเมื่อเขามองเธอ เธอเป็ นผูห้ ญิงที่มา
เอาหนูสายฟ้าไป
…
“เจ้าของอยูท่ ี่นี่หรื อเปล่า?” ซูหยานหยิงถามที่ประตู เธอมองเข้าไป
ในร้านอย่างงง ๆ
“หยิงหยิง แน่ใจนะว่าเป็ นที่นี่?”
หลานเล่อเล่อสวมกระโปรงผ้าโปร่ งถามหลังจากดูร้านเล็ก ๆ ที่
คลุมเครื อและทรุ ดโทรมนี่ หลานเล่อเล่อพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าหนู
สายฟ้าอัจฉริ ยะตัวนี้ได้รับการฝึ กฝนมาที่นี่
“ที่นี่แหละ!”
ซูหยานหยิงมัน่ ใจ “สถานที่น้ ีตอ้ งมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการ
เปลี่ยนแปลงของหนูสายฟ้าของฉัน!”
เธอค่อย ๆ มีความเข้าใจที่ดีข้ ึนหลังจากการแข่งขันเบื้องต้นว่ามีอะไร
บางอย่างเกี่ยวกับหนูสายฟ้าของเธอ
หลังจากถูกครู และที่ปรึ กษาประจําชั้นไปเยีย่ มและซักถาม เธอก็รู้วา่
หนูสายฟ้าของเธอแข็งแกร่ งแค่ไหน!
อาจถือได้วา่ เป็ นเรื่ องบังเอิญถ้าหนูสายฟ้าเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นสู ง
เพียงหนึ่งทักษะ แต่คงไม่มีใครคิดเช่นนี้หลังจากได้เห็นว่าหนูสายฟ้า
สามารถใช้ทกั ษะขั้นสู งได้ถึงสองทักษะ
ท้ายที่สุดเธอก็ไม่แน่ใจจริ ง ๆ และถึงกระนั้นเธอก็รู้วา่ สิ่ งนี้อาจ
เกี่ยวข้องกับร้านขายอสู รที่เธอทิ้งหนูสายฟ้าไว้เพื่อพักผ่อนชัว่ คราว
หนูสายฟ้านั้นค่อนข้างธรรมดาก่อนที่จะเข้าฝากมันที่ร้านขายอสู ร
ด้วยการวิเคราะห์ดงั กล่าว เธอจึงเชื่อว่าตัวแปรเดียวในสมการคือร้าน
ขายอสู รนี่!
 ตอนที่ 24 คุณทําอะไรกับมัน?
“เจ้าของอยูไ่ หม?”
ดวงตาของซูหยานหยิงสว่างขึ้นเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นซูผงิ เดินออกมา
จากด้านหลัง เธอก้าวไปข้างหน้าแล้วลากเพื่อนไปด้วย
“สวัสดี มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ?”
ซูผงิ ขยับไปที่เคาน์เตอร์และคิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน
หัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างมากเมื่อเขาคิดถึงเหรี ยญ 108 เหรี ยญที่เขา
ได้รับจากหนูสายฟ้าที่โดดเด่น
ซูหยานหยิงสังเกตว่าการแสดงออกของซูผงิ ดูไม่เป็ นธรรมชาติ ในขณะ
ที่เธอพบว่ามันแปลกประหลาด แต่เธอก็ไม่ได้ถามเพิม่ เติม “คุณจํา
หนูสายฟ้าที่ฉนั เพิง่ มารับไปได้ไหม?” เธอโยนคําถามออกไปด้วย
ท่าทางเร่ งรี บ
แคร่ ก
มันเป็ นเสี ยงของแผลเป็ นในหัวใจของเขาที่ฉีกออก
ซูผงิ โค้งริ มฝี ปากและใบหน้าของเขามืดลง “มันมีอะไรผิดปกติ
หรอ?”
“มันไม่มีอะไรผิดปกติ ฉันแค่ถามว่าคุณทําอะไรกับมัน?” ซูหยานหยิง
ไม่สามารถอดทนที่จะไม่ถามคําถามนี้ได้
“…” ซูผงิ นิ่งเงียบเป็ นเวลานาน ก่อนที่เขาจะพูด “คุณคิดว่าผมจะทํา
อะไรกับหนู?”
“ก็…”
ซูหยานหยิงตระหนักดีวา่ คําถามของเธอเป็ นประโยคที่แปลก แก้ม
ของเธอแดงระเรื่ อ ขณะที่พดู เสี ยงเบา “นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่ฉนั หมายถึง ฉัน
แค่สงสัยว่ามันได้รับการฝึ กฝนจากที่นี่หรื อเปล่า” เธอพูดคําเหล่านั้น
ด้วยความรอบคอบและเคารพ
ถ้าหนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนที่นี่นนั่ ก็หมายความว่าจะต้องมีสุดยอด
ผูฝ้ ึ กสอนอยูท่ ี่นี่ แม้แต่นกั รบอสู รที่มียศก็ยงั ต้องปฏิบตั ิต่อสุ ดยอดผู ้
ฝึ กสอนเช่นนี้ดว้ ยความเคารพและสุภาพ แน่นอนเธอก็ตอ้ งทํา
เช่นเดียวกัน
“โอ้?”
ซูผงิ รู ้สึกทึ่ง เขาเข้าใจเจตนาของการมาเยือนของพวกเธอ โดยอาศัย
ข้อมูลที่เขาได้ยนิ จากน้องสาวของเขาซูหลิงเยวีย่
ผูห้ ญิงคนนี้เห็นความสามารถของหนูตวั น้อยตัวนั้น จึงกลับมาหา
สาเหตุที่ทาํ ให้มนั เติบโต
มีสิ่งหนึ่ง ที่เขาต้องใส่ ใจ
เรื่ องนี้เกี่ยวข้องกับความลับของร้านขายอสู รและระบบ คือสิ่ งที่เขา
เปิ ดเผยไม่ได้
ซูผงิ ตอบแบบมัว่ ๆ “ถ้าการเดินสามารถนับเป็ นการฝึ กได้ ใช่ผมฝึ ก
มันอยูส่ องสามวัน”
ซูหยานหยิงไม่คาดคิดว่าจะได้รับคําตอบแบบนี้มาก่อน “เดิน?”
“แน่นอน ผมต้องพามันออกไปข้างนอกเพื่อย่อยอาหาร” ซูผงิ พูด
ซูหยานหยิงหมดความอดทนที่ซูผงิ ล้อเล่นกับเธอ “ฉันจริ งจัง คุณ
ไม่ได้ฝึกมันเลยหรอ?” เธอถามอย่างรี บร้อน
ซูผงิ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอน่าหมัน่ ไส้ “มันเกี่ยวข้องอะไรกับคุณว่า
มันได้รับการฝึ กฝนจากที่นี่หรื อเปล่า? ผมสามารถชดเชยให้คุณได้
หากคุณคิดว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น หรื อคุณสามารถคืนมาได้และผม
จะซื้ อไว้ ถ้าคุณพบว่ามันมีรูปร่ างดีผมก็ไม่วา่ อะไรถ้าคุณต้องการให้
เงินผมเพิ่มขึ้น นอกเหนือจากนั้น โปรดออกไป หากคุณไม่มีอะไร
ทําที่นี่ อย่ามาขวางธุรกิจของผม”
ซูหยานหยิงไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเจ้าของร้านจะบอกให้พวกเธอ
ออกไปตรง ๆ เธอหายจากอาการตกใจในไม่ชา้ และรี บอธิบายว่า
“คุณคะ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉนั หมายถึง ฉันแค่ขอคํายืนยัน ถ้าคุณเป็ นคน
ฝึ กมา โปรดบอกให้ฉนั รู ้ได้ไหม?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว “ถ้าเป็ นเช่นนั้น ก็ใช่ ตอนนี้คุณพอใจหรื อยัง?”
ซูหยานหยิงพบว่ามันยากที่จะตอบ
“นี่คุณ เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา หากคุณฝึ กฝนหนูสายฟ้า ก็
บอกเรามา เราจะไม่ทาํ ร้ายคุณ” หลานเล่อเล่อ พูดโดยไม่พอใจกับ
ท่าทีของซูผงิ
ซูผงิ ยังคงหน้านิ่ง “ผมพูดไปแล้ว ผมฝึ กหนูสายฟ้า แต่ถา้ คุณอยากรู ้
ขั้นตอนและวิธีการก็ตอ้ งขอโทษด้วย ผมบอกไม่ได้”
ในที่สุดซูหยานหยิงก็พบต้นตอของความเข้าใจผิดของพวกเขา เธอ
ส่ ายหัวทันที “คุณเจ้าของร้าน ฉันไม่ได้ตอ้ งการตรวจสอบวิธีการ
และขั้นตอนการฝึ กของคุณ ฉันแค่รู้สึกขอบคุณคุณมากที่คุณช่วยฝึ ก
อสู รของฉัน”
“โอ้ ผมเข้าใจ…” ซูผงิ หลบหน้าเธอ และพูดว่า”ถ้าคุณต้องการกล่าว
ขอบคุณก็ให้เงินผมเพิ่ม”
“อะไรนะ?”
ซูหยานหยิงตะลึง
เงิน?
เท่าที่เธอรู ้ คนที่สามารถฝึ กหนูสายฟ้าให้ได้ระดับนั้นจะต้องเป็ นฤๅษี
ที่ไม่สนใจสิ่ งของทางโลกเช่นนี้
“คุณไม่มีเงินเหรอ?” คิว้ ของซูผงิ ขมวดเข้าด้วยกัน ความเย็นชา
กลับมาสู่ ใบหน้าของเขาอีกครั้ง
เมื่อมองดูวา่ ใบหน้าของซูผงิ เปลี่ยนไป ซูหยานหยิงก็รู้สึกว่าเธอทํา
ผิดพลาดตั้งแต่เริ่ มต้น หนูสายฟ้าของเธอฝึ กมาจากที่อื่นหรื อเปล่า?
“ในที่สุดฉันก็เข้าใจความหมายของคําว่า ต่อหน้าทองคําแม้แต่กษัตริ ย ์
ก็ยอมถอดหมวก!”
หลานเล่อเล่ออดไม่ได้ที่จะบ่นเกี่ยวกับปฏิกิริยาของซูผงิ เธอจับมือ
ของซูหยานหยิงและพูดว่า “หยิงหยิงเธอคงเข้าใจผิด ไม่มีทางที่หนู
สายฟ้าของเธอจะได้รับการฝึ กฝนในสถานที่แบบนี้หรอก กลับไป
ค่อยคุยกันดีกว่า”
ซูหยานหยิงส่ ายหัว “เนื่องจากเจ้าของร้านยอมรับว่ามีการฝึ กสอน
ฉันเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นที่นี่ ยังไงก็ตอ้ งขอขอบคุณเจ้าของ
ร้านที่ดูแลหนูสายฟ้า”
ด้วยคําพูดนั้นซูหยานหยิงสังเกตเห็นว่าการแสดงออกของซูผงิ ไม่
หวัน่ ไหวกับคําพูดของเธอ เธอตระหนักถึงบางสิ่ งบางอย่าง เธอหยิบ
โทรศัพท์ของเธอออกมาและโอนเงินหนึ่งพัน “นี่แทนคําขอบคุณ
ของฉัน”
ซูผงิ ไม่ได้คาดหวังว่าผูห้ ญิงคนนี้จะจ่ายเงินเพิ่มและเธอก็เป็ นคนใจ
กว้างในเรื่ องนั้น หลังจากประหลาดใจอยูค่ รู่ หนึ่งเขาก็พยักหน้าและ
พูดว่า “ดีดี ผมจะขอบคุณมากถ้าคุณสามารถให้ผมได้มากกว่านี้”
ซูหยานหยิงไม่รู้วา่ จะตอบสนองต่อสิ่ งนี้ยงั ไง แน่นอนว่าเธอจะ
ไม่ให้เงินเขามากกว่านี้
“เขาต้องเป็ นคนแบบไหน?” หลานเล่อเล่อแทบจะลุกเป็ นไฟหลังจาก
ได้ยนิ คําตอบของซูผงิ ในขณะนั้นเธอก็เหลือบไปเห็นอาหารอสู ร
มากมายที่อยูด่ า้ นหลังเคาน์เตอร์ ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความ
ประหลาดใจ “300 สําหรับหนึ่งผล? ราคาอะไรไร้สาระเช่นนี้!”
เธอคว้าแขนของซูหยานหยิงทันที “ไปเถอะนี่ไม่ใช่ร้านที่ถูกต้อง
ตามกฎหมาย เขาขูดเลือดขูดเนื้อกันเกินไป!”
เมื่อได้รับแจ้งจากเสี ยงร้องของหลานเล่อเล่อ ซูหยานหยิงก็มึนงงไป
ชัว่ วินาที จากนั้นเธอก็มองไปที่อาหารอสู รที่อยูด่ า้ นหลังซูผงิ เธอเอง
ก็ตกใจกับสิ่ งที่เห็น
ถึงกระนั้นเธอก็ยงั คงอยูใ่ นจุดนั้น หลานเล่อเล่อไม่สามารถลากเธอ
ไปได้
ครู่ ต่อมาเธอกลับมามีสติ เธอมองไปที่ซูผงิ ที่ยงั คงเก๊กอยู่ ไม่มี
ร่ องรอยของความอัปยศในตัวเขา
ซูผงิ สามารถบอกได้จากท่าทางของซูหยานหยิงว่าเธอกําลังคิดอย่าง
รอบคอบ หลังจากลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งซูหยานหยิงก็ถามว่า “ฉันขอฝาก
อสู รไว้ที่นี่อีกสองสามตัวได้ไหม?”
โดยปกติซูผงิ ดีใจที่มีลูกค้าทางธุรกิจ “ได้แน่นอน นานแค่ไหน?” เขา
พยักหน้าทันที
“สามวัน” ซูหยานหยิงตอบกลับหลังจากครุ่ นคิด
ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อย เขาหยิบเครื่ องคิดเลขแบบเก่าออกมาแล้วกด
ปุ่ มอย่างรวดเร็ ว “สามวัน นัน่ คือสามคูณ 24 ดีเลย อสู รแต่ละตัวจะมี
ค่าฝากราคา 7,200 เหรี ยญ คุณต้องการฝากไว้กี่ตวั ”
“อสู รสามตัว…” ผ่านไปครึ่ งประโยค ซูหยานหยิงจ้องมองซูผงิ ด้วย
ความประหลาดใจอย่างที่สุด “ราคาเท่าไหร่ นะคะ?”
“หูของฉันฝาดไปหรื อเลป่ า?”หลานเล่อเล่อที่อยูข่ า้ งเธอก็งงเช่นกัน
“อสู รตัวละ 7,200 เหรี ยญ” ซูผงิ เลิกคิ้วเมื่อเห็นว่าสองสาวมีปฏิกิริยา
ยังไง
“7,200 เหรี ยญ?” ซูหยานหยิงพูดตัวเลขซํ้า
“7,200 เหรี ยญสําหรับอสู ร 1 ตัว? คุณคะ ฉันแค่จะให้พวกเขาอยูใ่ น
ความดูแลของคุณแค่สามวันเท่านั้น!”
ซูผงิ พยักหน้า “ฉันรู ้ นี่คือราคาสําหรับการเข้าพักสามวัน คิดค่าบริ การ
100 ต่อชัว่ โมง ดังนั้นจึงเป็ น 7,200 ต่อสามวันไม่มากไม่นอ้ ยไปกว่า
นี้”
“หนึ่งร้อยต่อชัว่ โมง?” หลานเล่อเล่อมองเฟิ งหลินขึ้นและลงราวกับ
ว่าเขาเป็ นสัตว์ประหลาด
 ตอนที่ 25 ภารกิจฝึ กฝนอสู ร
“คน ๆ นี้ตอ้ งการเงินขนาดนั้นเลยหรอ?”
หลานเล่อเล่อโกรธ
แม้แต่ในร้านค้าเรื อธงภายใต้ชื่อสุ ดยอดผูฝ้ ึ กสอนที่ให้การดูแลรอบ
ด้านและสามารถนับได้วา่ เป็ นสิ่ งที่ดีที่สุดในท้องถิ่นค่าใช้จ่ายยังไม่
สู งเท่านี้
แต่….
“เกิดอะไรขึ้นกับร้านโทรม ๆ นี่?
“ดูสิ่งแวดล้อมสิ มันสะอาดแต่หน้าร้านแคบเล็กและทรุ ดโทรม
สถานที่ต้ งั อยูน่ อกเส้นทางโดยสิ้ นเชิง ค่าเช่ารายเดือนอาจจะไม่เกิน
3,000 ด้วยซํ้า ร้านนี้เทียบกับร้านเรื อธงชื่อดังได้ยงั ไง?”
หลานเล่อเล่อเชื่อว่าเจ้าของร้านตัดสิ นใจที่จะไม่ทาํ ธุรกิจต่อหรื อทํา
ข้อตกลงอีกครั้งเกิดขึ้นแล้วปิ ดตัวลงเป็ นเวลาหลายปี เขาพยายามขูด
เลือดขูดเนื้อจากพวกเธอ!
“ฝันไปเถอะ!”
“หยิงหยิงไปกันเถอะ เจ้าของคนนี้เป็ นคนสกปรก ปรมาจารย์ที่
สามารถฝึ กฝนหนูสายฟ้าได้ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับเขาแน่นอน!”
หลานเล่อเล่อจ้องมองไปที่ซูผงิ ปากของเธอเบะจนแทบจะหลุด
ออกมา เธอไม่ลงั เลที่จะกระตุน้ ให้ซูหยานหยิงออกไป
แต่ซูหยานหยิงกลับทําอย่างอื่น เธอถามซูผงิ ด้วยความงงงวย “บริ การ
แพงกว่าครั้งสุ ดท้ายที่ฉนั มาที่นี่”
“ตอนนั้นระบบยังไม่ได้รับการอัพเกรด แน่นอนว่าตอนนี้ราคาจะต้อง
สู งขึ้น” ซูผงิ กล่าวอย่างใจเย็น
“ระบบได้รับการอัพเกรดแล้ว?” ซูหยานหยิงยืนตะลึงอยูค่ รู่ หนึ่ง
จากนั้นแสงก็เข้ามาในดวงตาของเธอ ขณะที่เธอพูดด้วยความยินดี
“การดูแลอสู รจะต้องดีข้ ึนกว่าเมื่อก่อน? นี่หมายความว่าอสู รสามารถ
เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นสู งเพิ่มเติมได้ใช่ไหมคะ?”
“ไม่แน่นอน” ซูผงิ พูดโดยไม่คิด
“อะไร?” ใบหน้าของซูหยานหยิงเต็มไปด้วยเครื่ องหมายคําถาม
“ผมเพิง่ ฝึ กหนูนอ้ ยตัวนั้นมาระยะหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงนั้นเป็ นเรื่ อง
น่าประหลาดใจอย่างมาก” ซูผงิ ยังคงหน้านิ่ง “แน่นอนตอนนี้ ผมไม่
มีเวลาว่างขนาดนั้นนี้อีกต่อไป หากคุณต้องการฝากอสู รเฉย ๆ นัน่
ไม่รวมการฝึ กอบรม”
ซูหยานหยิงเข้าใจ “ฉันเข้าใจแล้ว คุณเป็ นคนช่วยฝึ กหนูสายฟ้าของ
ฉัน!” เธอพูดและหัวเราะคิกคัก
“ผมเคยยอมรับไปแล้ว” ซูผงิ ชี้ให้เห็น
“นี่ไม่เหมือนกัน” ซูหยานหยิงดีใจ การอยูต่ ่อเป็ นการตัดสิ นใจที่
ถูกต้อง เธอรี บไปที่คาํ ถามต่อไปว่า“เอาล่ะ ฉันจะได้ประโยชน์อะไร
กับการฝากเลี้ยงในตอนนี้”
เธอเชื่อว่าจะต้องมีเหตุผลบางอย่างที่มีราคาสู ง
ซูผงิ พูดอย่างไม่เป็ นศัตรู หรื อเป็ นมิตร “เป็ นเพียงการปรับปรุ งพื้นฐาน
ของสัตว์เลี้ยงและพลังแห่งความเข้าใจ หากอสู รมีคุณสมบัติเพียงพอ
ก็มีโอกาสที่จะวิวฒั นาการ แต่กไ็ ม่มีอะไรอื่น หากคุณต้องการให้
อสู รเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รจากการเลี้ยงดูแบบนี้ คุณจะต้องผิดหวัง”
เขากําลังพูดถึงความจริ ง ท้ายที่สุดประโยชน์ที่มาจากคอกเลี้ยงดูเพียง
อย่างเดียวก็คุม้ ค่าเพียงพอสําหรับราคาที่เรี ยกเก็บ ถ้าเขาทุ่มให้กบั
การฝึ กซ้อม เขาก็ตอ้ งเสี ยประโยชน์เหมือนเดิม
ซูหยานหยิงส่ งเสี ยงเข้าใจ เธอรู ้สึกผิดหวัง แต่ไม่เสี ยใจ
หลังจากนั้นเธอก็สามารถยืนยันได้วา่ หนูสายฟ้าของเธอได้รับการ
ฝึ กฝนในร้านนี้ ข้อเท็จจริ งนี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้
เธอมีความสุ ข อย่างน้อยเธอก็ได้พบที่มาของการเปลี่ยนแปลงในตัว
อสู รของเธอ ที่ช่วยให้เธอรอดพ้นจากสถานการณ์ที่ยงุ่ เหยิง
“มีเพียงการปรับปรุ งพลังแห่งความเข้าใจและพื้นฐานเท่านั้น” หลาน
เล่อเล่อจ้องมองที่ซูผงิ อย่างสงสัย
แม้ซูผงิ จะยอมรับว่าการเปลี่ยนแปลงของหนูสายฟ้าเกี่ยวข้องกับร้าน
นี้ แต่เธอก็ยงั พบว่ามันยากที่จะเชื่อ เมื่อซูผงิ เปิ ดเผยบริ การในการรับ
ฝากอสู ร ความสงสัยของเธอก็เพิ่มมากขึ้น
คําเหล่านั้นถูกใช้ในโฆษณาของร้านขายอสู ร!
พลังแห่งความเข้าใจและพื้นฐานไม่สามารถวัดได้ เว้นแต่ขอบเขตของ
การปรับปรุ งจะมากจนเห็นได้ชดั มิฉะนั้นใครก็บอกได้วา่ พื้นฐาน
และพลังแห่งความเข้าใจของอสู รได้รับการปรับปรุ งแล้วหรื อไม่?
“ฉันขอให้คุณฝึ กอสู รให้ฉนั อีกครั้งได้ไหม” ซูหยานหยิงมองไปที่
ซูผงิ ด้วยความคาดหวัง สําหรับเรื่ องการเลี้ยงอสู รนั้นเธอไม่ได้สนใจ
ขนาดนั้นหลังจากที่ซูผงิ อธิบาย
โดยปกติแล้วผูค้ นจะทิ้งอสู รไว้กต็ ่อเมื่อมีอสู รมากเกินไปที่จะดูแล
ในขณะนี้เธอเป็ นอิสระและสามารถเลี้ยงพวกมันเองได้ เธอยัง
สามารถฝึ กฝนทักษะการต่อสู ใ้ ห้พวกมันได้อีกด้วย
“ฝึ ก?”
ซูผงิ กําลังจะปฏิเสธเมื่อได้ยนิ เสี ยงของระบบ
“ตรวจพบลูกค้าที่ตอ้ งการการฝึ กอสู ร มีบริ การ [ฝึ กอสู ร] ล่วงหน้า”
“เจ้าของสามารถรับคําสัง่ ได้ตามราคาที่กาํ หนดสําหรับบริ การฝึ กอสู ร”
ตามข้อความแจ้งคือรายการราคา เหมือนกับเมนู มีการเรี ยกเก็บเงินที่
เกี่ยวข้องกับบริ การฝึ กอบรมระดับต่าง ๆ
สําหรับอสู รตั้งแต่ระดับหนึ่งถึงระดับที่สาม ค่าธรรมเนียมการฝึ กคือ
10,000 เหรี ยญ
สําหรับอสู รตั้งแต่ระดับที่สี่ถึงระดับที่หกค่าฝึ กคือ 100,000 เหรี ยญ
สําหรับอสู รตั้งแต่ระดับที่เจ็ดถึงระดับที่เก้าค่าฝึ กคือ 1,000,000
เหรี ยญ
สําหรับราชาอสู ร…ค่าฝึ ก 10 ล้าน!
รายการสําหรับอสู รตั้งแต่อนั ดับสี่ ข้ ึนไปเป็ นสี เทา ซึ่งหมายความว่า
ซูผงิ ไม่สามารถรับคําสัง่ ดังกล่าวได้ เขาสามารถฝึ กอสู รขั้นตํ่ากว่า
ระดับหนึ่งถึงระดับสามได้ในเท่านั้นในตอนนี้
“เงื่อนไขในการปลดล็อกระดับการฝึ กคือการฝึ กอสู รขั้นตํ่าให้มีไหว
พริ บสู งกว่าค่าเฉลี่ย”
ซูผงิ ไม่รู้จะพูดอะไรเมื่อเห็นข้อกําหนดในการปลดล็อก นี่ยากกว่า
การหาเงินหนึ่งล้านเหรี ยญ ตามที่กล่าวไว้ขอ้ กําหนดในการปลดล็อก
นี้อยูใ่ นขอบเขตของภารกิจหลักของเขา กล่าวคือเมื่อเขาทําภารกิจหลัก
เสร็ จแล้ว เขาถึงจะสามารถปลดล็อกบริ การฝึ กอบรมระดับสองได้!
“คุณคะ?”
ซูหยานหยิงเรี ยกเขาเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าจิตใจของเขาอยูท่ ี่อื่น
ซูปิงกลับมามีสติและพยักหน้าให้กบั เธอ “การฝึ กใช่ม้ ยั ? ปั จจุบนั
ร้านค้ารับเฉพาะอสู รขั้นตํ่า ระดับหนึ่งถึงระดับสามและค่าฝึ กคือ
10,000 ต่อหนึ่งรอบ”
“หนึ่งหมื่น?”
ซูหยานหยิงคํานวณ ราคาค่อนข้างสู ง แต่กด็ ูธรรมดากว่าราคาคอก
เลี้ยงดูมาก ท้ายที่สุดแล้วบริ การฝึ กด้วยตัวเองเป็ นบริ การที่มีราคา
สู งสุ ดของบริ การทั้งหมด ไม่มีการกําหนดขีดจํากัดสู งสุ ด!
เธอจะต้องดูผลหลังจากการฝึ กฝน
เมื่อดูจากสิ่ งที่เกิดขึ้นกับหนูสายฟ้า ซูหยานหยิงจึงเชื่อมัน่ ในร้านนี้
เธอจะให้หนูสายฟ้าฝึ กอีกครั้ง มันคุม้ ยิง่ กว่าคุม้ !
“งั้นฉันจะให้หนูสายฟ้าฝึ กอีกครั้ง” ซูหยานหยิงตัดสิ นใจหลังจาก
การพิจารณา
หลานเล่อเล่อรู ้สึกประหลาดใจกับเรื่ องนี้ “หยิงหยิงเธอต้องการฝึ ก
เจ้าหนูนนั่ อีกครั้งหรอ? ที่เป็ นอยูม่ นั ก็ยอดเยีย่ มแล้ว ฉันไม่คิดว่ามัน
จะก้าวหน้าไปกว่านี้ได้ดว้ ยการฝึ กฝนเพิม่ เติม นอกจากนี้การแข่งขัน
รอบสองจะเริ่ มในอีกไม่กี่วนั หนูนอ้ ยคนนี้คือไพ่ตายของเธอ เธอจะ
ไม่เหลืออะไรถ้าการฝึ กผิดพลาด”
ซูหยานหยิงส่ ายหัว “ฉันไม่ได้วางแผนที่จะส่ งหนูสายฟ้าไปแข่งขัน
รอบสอง มันแสดงตัวไปแล้ว สําหรับรอบที่สองผูเ้ ข้าแข่งจะถูกตัดสิ น
โดยการจับฉลาก คู่ต่อสู ข้ องฉันย่อมเตรี ยมการโต้ตอบหนูสายฟ้าฉัน
หากต้องส่ งมันออกไปที่นนั่ อีกครั้งจะไม่มีประโยชน์มากนัก นอกจากนี้
อสู รตัวอื่น ๆ ของฉันก็คงหายดีแล้วในตอนนั้น พวกมันมากเกินพอ
ที่จะพาฉันผ่านรอบสอง!”
“แต่…” ช่วงเวลาหนึ่งหลานเล่อเล่อพูดไม่ออก เธอแค่รู้สึกไม่สบายใจ
ซูผงิ เหลือบไปมองหลานเล่อเล่อแล้วถามผูห้ ญิงตรงหน้าว่า “คุณ
ตัดสิ นใจแล้วหรื อยัง?”
ซูหยานหยิงพยักหน้าและพูดอย่างเด็ดเดี่ยว “หนูสายฟ้า!”
“ตกลง จ่ายค่าธรรมเนียมมาก่อน” ซูผงิ พยักหน้า
ระบบเด้งขึ้นพร้อมกับข้อความแจ้ง “เจ้าของได้เรี ยกใช้ภารกิจ : รับ
คําสัง่ ฝึ กอสู รหรื อไม่?”
ซูผงิ ผงะ ภารกิจนี้สร้างความประหลาดใจ ในทันที เขาตัดสิ นใจในใจ
“รับ!”
“การแนะนําภารกิจ : ฝึ กอสู รตัวแรกและได้รับคําวิจารณ์ที่ดีจากลูกค้า”
“ข้อกําหนดของภารกิจ : บริ การใด ๆ ที่ทางร้านจัดให้จะต้องดีที่สุด!
เจ้าของต้องฝึ กฝนอสู รและเพิ่มข้อมูลความแข็งแกร่ งในการต่อสู เ้ ดิม
เป็ นสองเท่า!”
“ระยะเวลาการฝึ กฝน : ลูกค้าไม่มีขอ้ กําหนดดังกล่าว”
“รางวัลหากภารกิจสําเร็ จ : ‘ยาเม็ดพลัง’ พื้นฐานสามเม็ด
ซูผงิ พูดไม่ออกเมื่ออ่านข้อกําหนด
เพิ่มความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องอสู รเป็ นสองเท่า
พลังต่อสู ข้ องหนูสายฟ้าคือ 3.6 แล้ว สองเท่าของมันก็ตอ้ งเป็ น 7.2?!
นัน่ คงเป็ นอสู รที่เทียบได้กบั ระดับเจ็ด!
อสู รระดับเจ็ดเป็ นอสู รขั้นสู งและมีไม่กี่ตวั สิ่ งที่สามารถควบคุมอสู ร
ขั้นสู งได้คือนักรบอสู รขั้นสู งซึ่งถือว่าโดดเด่น
ตอนนี้เขาควรจะฝึ กหนูสายฟ้าขั้นตํ่าให้ไปถึงระดับนั้นอยูห่ รื อเปล่า
เนี่ย?
 ตอนที่ 26 ไม่ มขี าย
“อืม น่าสนใจ”
ในเวลาเดียวกันเขาสังเกตเห็นรางวัลสําหรับภารกิจนี้ เขาถามในใจ
ว่า “ ‘เม็ดยาพลัง’ นี่คืออะไร?”
“เป็ นเม็ดยาพื้นฐานชนิดหนึ่งที่เหล่านักรบอสู รควรมี พวกมันเพิ่ม
ประสิ ทธิภาพในการต่อสู ก้ บั นักรบอสู รระดับสามหรื อตํ่ากว่าเท่านั้น
มันสามารถช่วยบ่มเพาะพลังดวงดาวได้” ระบบอธิบาย
ซูผงิ เลิกคิ้ว การฝึ กฝนพลังแห่งดวงดาวเป็ นโบนัสที่ดี
อย่างไรก็ตามเขายอมรับภารกิจไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องทําภารกิจให้
สําเร็ จ
เขาหันมาสนใจเรื่ องที่อยูใ่ นมือ ซูผงิ มองไปที่เด็กสาวทั้งสองและจํา
บางอย่างจากบทสนทนาของพวกเธอได้ ซูผงิ ถามว่า “นอกเหนือจาก
บริ การ ‘ฝึ กฝน’ แล้วคุณต้องการบริ การเข้าสนามบ่มเพาะหรื อไม่?
หากอสู รของคุณได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย การรักษาสามารถทําได้เร็ ว
ขึ้นหากคุณใส่ มนั เข้าไปในสนามบ่มเพาะของเรา”
สิ่ งนี้สร้างความประหลาดใจให้กบั ซูหยานหยิง “คุณสามารถรักษา
บาดแผลได้ดว้ ยหรอ?”
“บาดแผลเล็กน้อยเท่านั้น” ซูผงิ เน้น
“ทําไมคุณพูดอย่างนั้นล่ะ? หากบริ การเข้าสนามบ่มเพาะรวมถึงการ
รักษาก็คุม้ ค่า”
ซูหยานหยิงสนใจ แม้วา่ หมอที่เธอเชิญมาจะประเมินว่าอสู รของเธอ
จะฟื้ นตัวในวันแรกของการแข่งขันรอบสอง แต่การประมาณค่าของ
พวกเขาอาจผิดพลาด มันจะเป็ นเรื่ องยากหากมีสิ่งใดผิดพลาด
ในทางกลับกันถ้าเธอจ้างหมอรักษาคนอื่นนัน่ จะทําให้เธอต้องเสี ย
เงินหลายหมื่น
ซูผงิ ยิม้
เขาไม่ได้พดู ถึงเรื่ องนี้เนื่องจากผลการรักษาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มาพร้อม
กับคอกเลี้ยงดูน้ นั ไม่คุม้ ค่าที่จะกล่าวถึงเมื่อเทียบกับประโยชน์ของ
การปรับปรุ งพื้นฐานและเพิม่ พลังแห่งความเข้าใจ เขาไม่ได้ตระหนัก
ว่านี่อาจเป็ นจุดขาย
“แต่ฉนั ไม่คิดว่าฉันจะมีเงินมากมายขนาดนั้น…” ซูหยานหยิงกําลัง
จะสัง่ ซื้อ แต่เมื่อเธอจําได้วา่ เธอไม่มีเงินเหลือมากนักหลังจากจ่ายค่า
ฝึ กของหนูสายฟ้า
“ไม่เป็ นไร ฉันจะให้เธอยืม” หลานเล่อเล่อหยิบกระเป๋ าเงินของเธอ
ออกมา เธอไม่สามารถหยุดเพื่อนแสนดีของเธอคนนี้ได้ เธอจึง
ตัดสิ นใจที่จะลงทุนในการเดิมพันนี้
เธอเชื่อว่าร้านค้าไม่กล้าพอที่จะปอกลอกพวกเธอโดยไม่ให้บริ การ
ใด ๆ ตอบแทน หากเป็ นเช่นนั้นเธอก็ไม่ใช่คนที่ตอ้ งวุน่ วาย
ซูผงิ กลอกตาอย่างไม่พอใจ ขณะที่เขารู ้สึกได้ถึงความโกรธและ
ความเป็ นศัตรู ที่มาจากผูห้ ญิงคนนี้ เขารู ้สึกเป็ นทุกข์เนื่องจากต้อง
จ่ายพลังงานหนึ่งจุดทุกวันเพื่อการบํารุ งรักษา มิฉะนั้นเขาจะไม่อยู่
ในอารมณ์ที่จะชักชวนธุรกิจ
เขาเป็ นคนเดียวที่รู้จริ งเกี่ยวกับคุณภาพที่ยอดเยีย่ มของผลิตภัณฑ์
และบริ การที่ระบบจัดหาให้ เขายังขาดทุนด้วยซํ้าในราคานี้ คนอื่น
จะต้องรอต่อแถวเพือ่ รับบริ การเข้าสนามบ่มเพาะ หลังจากร้านมี
ชื่อเสี ยงแล้ว!
“เล่อเล่อเพื่อนที่แสนดีของฉัน ฉันจะจ่ายคืนให้เธอทันทีที่ฉนั เก็บ
เงินได้มากพอ!” ซูหยานหยิงยิม้ กว้างอย่างจริ งใจ
หลานเล่อเล่อเร่ งเธอ “เอาล่ะตอนนี้เลือกอสู รของเธอได้แล้ว เราต้อง
รี บกลับแล้ว”
“ได้เลย”
ซูหยานหยิงไม่เสี ยเวลา พลังดวงดาวสี ฟ้าอ่อนมาบรรจบกันที่ปลาย
นิ้วของเธอ เธอชี้นิ้วไปที่ช่องว่างด้านข้างและร่ างสี ม่วงก็กระโดด
ออกมาจากช่องสัญญา ร่ อนลงบนพื้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนู
สายฟ้า
หนูสายฟ้ากระพริ บตาเมื่อพบว่าตัวเองอยูใ่ นสถานที่ที่คุน้ เคยนี้ มัน
เงยหน้าขึ้นและเห็นใบหน้าของมนุษย์ที่แย้มยิม้ อยูห่ ลังเคาน์เตอร์
ในขณะนี้ความทรงจําบางส่ วนที่มนั ไม่อาจลืมเลือนได้กฉ็ ายซํ้าในหัว
“ฟ่ อ!”
หนูสายฟ้าขู่ราวกับว่ากําลังเผชิญหน้ากับศัตรู ที่น่ากลัว กระแสไฟฟ้า
แลบไปทัว่ ร่ าง
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจกับความกลัวและความรู ้สึกไม่สงบซึ่ ง
มาจากหนูสายฟ้า เธอพยายามปลอบมันทันที
ซูผงิ เลิกคิ้ว เจ้าตัวน้อยมีปฏิกิริยาที่รุนแรงมาก ช่วงเวลานั้นจะต้อง
ประทับใจไม่รู้ลืม
ครู่ ต่อมาในที่สุดหนูสายฟ้าก็สงบลงด้วยความอบอุ่นจากซูหยานหยิง
หนูสายฟ้ายังคงขดตัวอยูข่ า้ งเท้าของเธอ
“ออกมา ฟี นิกส์ร่วงโรย” ซูหยานหยิงเรี ยกอสู รอีกตัวออกมา
เปลวไฟที่ลุกโชติช่วงโผล่ออกมาจากอากาศเบาบาง นกฟิ นิกซ์ที่มี
ขนาดเท่ากับมนุษย์ครึ่ งหนึ่งปล่อยความร้อนออกมาโดยไม่มีการยับยั้ง
“นี่คือฟี นิกส์ร่วงโรย อสู รสายเลือดขั้นสู งใช่ไหม?”
ซูผงิ พบว่าสิ่ งนี้น่าสนใจ นี่เป็ นนกลํ้าค่า แต่ปัจจุบนั อยูร่ ะดับสามเท่านั้น
มีไหวพริ บแค่ในระดับตํ่า พลังต่อสู ้ 4.2 นกชนิดนี้สามารถต่อสู ก้ บั
อสู รที่มีระดับสู งกว่าได้ในระดับหนึ่ง
อีกตัวหนึ่งคืออสู รเสื อเขี้ยวดาบ อสู รตัวนี้มีสายเลือดขั้นกลาง ซึ่ง
ปัจจุบนั อยูใ่ นระดับ 4 ขั้นตํ่า โดยมีพลังต่อสู ้ 4.3 และมีไหวพริ บ
ค่อนข้างตํ่า
“นี่คือทั้งสามตัว” ซูหยานหยิงไม่ได้เรี ยกอสู รออกมาอีก
อสู รทั้งสามยืนอยูใ่ นร้านและทําให้หน้าร้านเล็ก ๆ นี่รู้สึกแออัด
ซูผงิ บอกตัวเองว่าเมื่อเขาทําเงินได้เพียงพอ สิ่ งแรกคือการอัพเกรด
ขนาดของร้านค้า ในอนาคตเมื่อมีคนมาฝากอสู รขั้นสู ง ทุกตัวจะมี
ขนาดใหญ่ บางตัวอาจจะสู งสักสิ บเมตร บางตัวก็สูงหลายสิ บเมตร
เขากลัวว่าร้านนี้จะไม่ใหญ่พอที่จะจุคนได้
“อสู รสามตัว การเข้าพักสามวันสําหรับพวกมันคือ 21,600” ซูผงิ ทํา
การคํานวณอย่างรวดเร็ ว
“คุณสามารถให้ส่วนลดหน่อยได้ไหมคะ?” หลานเล่อเล่อกล่าว
ก่อนที่เธอจะจ่ายเงิน
ซูผงิ ตอบอย่างเย็นชา “ไม่มีส่วนลด”
“ฉันเข้าใจแล้ว” หลานเล่อเล่อหน้ามุ่ย เธอโอนเงินอย่างรวดเร็ ว
หลังจากเงินเข้าบัญชีของเขา ซูผงิ ก็ยนื่ ใบเสร็ จให้และถามว่า “คุณ
ต้องการอะไรอีกไหม”
“ไม่ ไม่เอาอะไรอีกแล้ว” ซูหยานหยิงไม่มีเงินอีกต่อไป และเธอไม่
สามารถขอให้เพื่อนของเธอจ่ายเงินเพิ่มให้เธอได้อีก
หลานเล่อเล่อมองไปรอบ ๆ และถามด้วยความงุนงง “ที่นี่ไม่ใช่ร้าน
ขายอสู รหรอ? ทําไมไม่เห็นมีอสู รขายเลย”
“ตอนนี้ยงั ไม่มีอสูรขาย” ซูผงิ ตอบ
“ร้านขายอสู รที่ไม่มีอสู รขาย?” ใบหน้าของหลานเล่อเล่อดูตลก
ซูหยานหยิงพบว่าคําตอบนี้น่าสนใจเช่นกัน ทั้งร้านนี้เต็มไปด้วย
ความลึกลับ
“เอาล่ะ. เราสรุ ปธุรกรรมของเราแล้ว ไปกันเถอะ” หลานเล่อเล่อ
พร้อมที่จะเดินออกจากร้านทันที
ซูหยานหยิงปลอบอสู รของเธอเล็กน้อยไม่เต็มใจที่จะพรากจากกัน
ก่อนที่เธอจะจากไป เธอยํ้าว่า “คุณช่วยดูแลพวกเขาให้ดีดว้ ยนะคะ”
“ไม่ตอ้ งเป็ นห่วง” คําตอบของซูผงิ เป็ นนํ้าเสี ยงที่อ่อนโยนจนดู
เหมือนไม่น่าเชื่อเลย
ซูหยานหยิงอ้าปากพยายามจะพูดอะไรต่อ กระนั้นหลังจากที่คิดว่า
เดี๋ยวสามวันก็ผา่ นไป เธอจึงระงับความต้องการนั้นไว้ และก้าว
ออกไป
หลังจากพวกเขาออกไปซูผงิ ก็พาอสู รไปที่หอ้ งอสู รด้านหลัง โชคดี
สําหรับเขา ประตูหอ้ งอสู รกว้างพอ มันเป็ นประตูบานเลื่อนที่มีความ
กว้างสี่ เมตร ซึ่งมีขนาดใหญ่พอที่เสื อเขี้ยวดาบตัวใหญ่ผา่ นไปได้
“ระบบฉันต้องซื้อคอกเลี้ยงดูข้นั ต้นอีกคอก” ซูผงิ พูดกับระบบ
“ได้” ระบบเห็นด้วย
-10 คะแนนพลังงาน
พื้นที่วา่ งในห้องอสู รบิดเบี้ยวชัว่ ขณะ ครู่ หนึ่งคอกเลี้ยงดูข้นั ต้นก็
ออกมาจากไหนไม่รู้
ซูผงิ ต้องทนกับพลังที่ผดิ ปกติของระบบ เมื่อดูขนาดของคอกเลี้ยงดู
เขาก็เริ่ มสงสัยว่าราชาอสู รขนาดใหญ่สามารถใส่ ในพื้นที่ขนาดเล็กนี้
ได้หรื อไม่?
“เจ้าของไม่ตอ้ งกังวล พื้นที่ภายในคอกเลี้ยงดูแยกจากมิติของเรา
อสู รทุกขนาดสามารถใส่ ได้” ระบบอธิบาย
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจ โชคดีที่ระบบมีความโดดเด่นอย่างประหลาด
เขานําโครงกระดูกตัวน้อยและสุ นขั ไล่ตามจันทร์ที่กาํ ลังนอนหลับ
อยูใ่ นคอกเลี้ยงดูเก่าสองคอกออก และให้อสู รทั้งสามเดินเข้าไปในที่
ว่าง อสู รทั้งสามหดตัวลงขณะที่พวกมันก้าวเข้าไปในคอกเลี้ยงดู นก
ฟี นิกซ์ขนาดครึ่ งมนุษย์ถูกลดขนาดจนดูเหมือนนกขมิ้นสี แดงเพลิง
สําหรับเสื อเขี้ยวดาบที่มีความยาวประมาณหกถึงเจ็ดเมตร มันหดตัว
ลงจนมีขนาดเท่ากับสุ นขั ทัว่ ไป แค่มีลายเสื อเท่านั้น
 ตอนที่ 27 ผสมพันธุ์ข้นั สอง
โครงกระดูกน้อยและสุ นขั ไล่ตามจันทร์ตื่นแล้ว ทั้งคู่งุนงงหลังจาก
สังเกตเห็นที่ของพวกมันถูกยึดไป
ซูผงิ มองไปที่สุนขั ไล่ตามจันทร์ นี่เป็ นอสู รที่เหลืออยูใ่ นบริ การรับ
ฝากเลี้ยงซึ่งจะสิ้ นสุ ดในวันถัดไป เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าของของมันจะ
มารับ
เนื่องจากลูกค้ารายนั้นจ่ายค่าบริ การตามปกติ สุ นขั ไล่ตามจันทร์จึง
ต้องถอยห่างจากคอกเลี้ยง
ทันใดนั้นระบบก็แสดงความคิดเห็นด้วยนํ้าเสี ยงรุ นแรงว่า “อสู รทุก
ตัวที่อยูใ่ นความดูแลของนายต้องอยูใ่ นคอกเลี้ยงดูและไม่สามารถทิ้ง
ไว้ขา้ งนอกได้ เจ้าของจะต้องซื้ อคอกเลี้ยงดูอีกอันสําหรับสุ นขั ไล่
ตามจันทร์”
ซูผงิ ผงะ “แต่ตอนนั้นคนนั้นจ่ายเฉพาะค่าบริ การปกติ”
“เจ้าของร้านขายอสู รจะไม่มีความสงสารอสู รได้ยงั ไง?”
“…ถ้านายสงสาร ทําไมนายไม่ให้ฉนั ฟรี ๆ ล่ะ”
“…คําเตือน! การแจ้งเตือนเรื่ องคําหยาบคาย”
“ฉันสาบานเมื่อไหร่ ที่ฉนั # ¥…”
“…คําเตือน! การแจ้งเตือนเรื่ องคําหยาบคายครั้งที่สอง”
“…”
ซูผงิ เย็นลงในทันที
หายใจเข้าและหายใจออก …
ซูผงิ ได้รับรู ้ความจริ งที่วา่ เขาจะต้องใช้เงิน มันก็แค่ แต้ม ด้วยเงิน
ออมของเขา เขาสามารถจ่ายได้ นอกจากนี้เจ้าของสุ นขั ไล่ตามจันทร์
กําลังจะมารับในวันรุ่ งขึ้น เขาจะต้องเพิ่มคอกเลี้ยงดูมากขึ้นไม่ชา้ ก็
เร็ ว
“ฉันจะคิดซะว่าฉันจ่ายค่าบํารุ งรักษา”
ซูผงิ ถอนหายใจ เขาสามารถทําเงินได้เพียงประมาณหนึ่งร้อยเหรี ยญ
จากการรับเลี้ยงสุ นขั ไล่ตามจันทร์ตวั นี้ ในตอนนี้มนั จะเหมือนกับว่า
เขากําลังดูแลมันฟรี
โชคดีที่สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก
เขาเลือกซื้ อคอกเลี้ยงดู ไม่นานอีกคอกก็ปรากฏขึ้นจากอากาศ
“เข้าไป” ซูปิงปล่อยให้สุนขั ไล่ตามจันทร์ที่น้ าํ ลายไหลเข้าคอกไป
โครงกระดูกน้อย “??”
ซูผงิ หมอบลงและตบหัวโครงกระดูกน้อยที่ยนื อยูด่ า้ นข้างด้วยความ
งุนงง เขาใช้กาํ ลังมากเกินไปโดยไม่ได้ต้ งั ใจ ทําให้หวั ของมันหักหลุด
ซูผงิ หน้าแดงด้วยความลําบากใจ ขณะที่เขารี บวางศีรษะเล็ก ๆ ของ
มันกลับคืน
เขารู ้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่ากระดูกตั้งได้อย่างถูกต้อง โครงกระดูกน้อย
เป็ นอสู รของเขาและมันไม่จาํ เป็ นต้องอยูใ่ นคอกเลี้ยงดู ระบบไม่มี
ข้อกําหนดใด ๆ ในด้านหน้านี้
“ฉันจะซื้อให้แกในภายหลัง เมื่อฉันได้รับแต้มพลังงานพิเศษ” ซูผงิ
พูดกับโครงกระดูกน้อย
เนื่องจากโครงกระดูกน้อยเป็ นของเขา เขาจึงปล่อยให้มนั ทรมาน
ไม่ได้ นอกจากนี้ยงั ต้องเพลิดเพลินกับความสะดวกสบายอีกด้วย
โครงกระดูกน้อยดูเหมือนจะเข้าใจ มันพยักหน้าอย่างเงอะงะ
ซูผงิ ยิม้ และกลับไปที่หอ้ งรับรอง เขาดูแต้มพลังงานของเขา เขาทํา
เงินได้มากกว่า 300 ในวันนั้นและเพิ่มอีกหนึ่งร้อยจากเมื่อวันก่อน
เขามีคะแนนพลังงานมากกว่า 400 แต้ม ซึ่ งเป็ นความมัง่ คัง่
“เลื่อนขั้นสระวิญญาณ” ซูผงิ กล่าว
หนึ่งร้อยแต้มถูกหักในครั้งเดียว
ในเวลาเดียวกันสระวิญญาณที่เคยดูเหมือนบ่อนํ้าที่แห้งแล้วก็เริ่ ม
เปล่งแสงเรื องรองออกมารอบ ๆ ขอบของมัน เส้นแปลก ๆ ปรากฏ
ขึ้นที่ขอบ เรื องแสงหายไป ดูเหมือนอักษรรู นโบราณ
“สระวิญญาณเลื่อนขั้นเป็ นระดับสอง”
ซูผงิ รู ้สึกยินดี พลังโกลาหลหนึ่งต่อสิ บล้านสามารถนําเข้าสู่ สระวิญญาณ
ระดับสองได้ มีโอกาสที่อสู รสายเลือดขั้นสู งจะถูกเพาะพันธุ์ที่นี่ได้!
ท้ายที่สุดแล้วอสู รทุกตัวที่มีสายเลือดขั้นสู งสามารถขายในตลาดได้
อย่างน้อยตัวละหลายแสน และอสู รที่ดีที่สุดจะมีมูลค่าหลายสิ บล้าน
หรื อหลายร้อยล้านด้วยซํ้า!
แม้วา่ ร้านค้าจะไม่สามารถขายอสู รได้ในขณะนี้ แต่ซูผงิ คิดว่าเขา
สามารถเพาะพันธุ์และให้เช่าได้ นัน่ จะเป็ นแหล่งรายได้จาํ นวนมาก
เช่นกัน!
“เริ่ มการเพาะพันธุ์”
“ได้”
“หนึ่งร้อยแต้มพลังงานสําหรับการผสมพันธุ์ กรุ ณายืนยัน”
“…”
ซูผงิ ไม่ทราบว่าค่าใช้จ่ายในการเพาะพันธุ์จะสู งขึ้นสิ บเท่าหลังจาก
สระวิญญาณเลื่อนขั้น เขามีแต้มพลังงานพอสําหรับการผสมพันธุ์
สามรอบเท่านั้น!
หลังจากลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง ซูผงิ ก็ตดั สิ นใจและยืนยัน
“เปิ ดใช้งานสระวิญญาณ…”
สระวิญญาณที่ดูแห้งแล้งเปล่งประกายเล็กน้อย และดูเหมือนจะมี
การรวมตัวกันของแสงดาวจากด้านล่าง
ครู่ ต่อมาสระวิญญาณกลับสู่ สภาพเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ข้อความปรากฏขึ้นเหนือสระวิญญาณ “การผสมพันธุ์ลม้ เหลว”
ซูผงิ ตกตะลึง
“ล้มเหลว?”
“การผสมพันธุ์ลม้ เหลว?”
“เมื่อพลังโกลาหลก่อตัวขึ้น มีโอกาสเล็กน้อยที่กระบวนการจะ
ล้มเหลว” ระบบอธิบาย
ซูผงิ ตกใจ กล่าวคือเขาเสี ยพลังงานไปหนึ่งร้อยแต้มโดยเปล่า
ประโยชน์?
คําพูดที่โผล่ออกมาเหนือสระวิญญาณอีกครั้ง “ผสมพันธุ์ต่อไหม?”
ซูผงิ กลับมามีสติ ดวงตาของเขาแดงขึ้น นัน่ คือแต้มพลังงานหนึ่งร้อย
ซึ่งแปลงมาจากเงินหนึ่งหมื่นเหรี ยญและทั้งหมดหายไปในพริ บตา!
“ลองอีกครั้ง!” ซูผงิ กัดฟันด้วยความมุ่งมัน่
หลังจากเติมพลังงานแล้ว สระวิญญาณก็เริ่ มเปล่งประกายอีกครั้ง ซู
ผิงเบิกตากว้างและตรวจสอบเมื่อแสงกําลังจะหรี่ ลง
สิ่ งที่เขาเห็นคือไข่สีขาวนํ้านมที่ลอยอยูเ่ หนือสระวิญญาณ
“!!”
ซูผงิ ตกใจมาก ไข่? สระสามารถสร้างไข่?
คาถาระบุของเขาล้มเหลวในไข่เช่นกัน เขาไม่สามารถบอกได้วา่ มี
อะไรอยูใ่ นนั้น
“กรุ ณาหยิบ”
ในขณะที่ยงั สับสนซูผงิ หยิบไข่ใบใหญ่น้ ีข้ ึนมา ซึ่งให้ความรู ้สึก
อบอุ่น จู่ ๆ ก็นึกถึงไข่ดาว เขาเริ่ มหิ ว
“นี่มนั ไข่แบบไหนกัน? ฉันจะฟักออกมาได้ยงั ไง” ซูปิงถามระบบ
“เจ้าของต้องจัดการด้วยตนเอง” ระบบตอบ
ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก เขาระบุอสู รได้ แต่การระบุไข่…เขาควรจะจ่ายเงิน
และขอให้ผเู ้ ชี่ยวชาญจากสถาบันระบุอสู รบอกเขา?
ในความคิดที่สองซูผงิ ยกเลิกความคิดนั้น เขาไม่มีเงินเหลือเก็บมาก
ขนาดนั้น การขอให้ผเู ้ ชี่ยวชาญระบุจะต้องเสี ยเงิน เขาคิดว่าเขาอาจจะ
ค้นหาไข่ของอสู รต่าง ๆ ในอินเทอร์เน็ต บางทีเขาอาจจะไขปริ ศนา
ได้
เขาวางไข่ไว้บนเตียงเดี่ยวที่เขาเอาไว้งีบหลับตอนเที่ยงที่ร้าน เขา
วางไข่ไว้ขา้ งหมอนและคลุมด้วยผ้านวมเพื่อให้มนั อบอุ่น
เมื่อทําเช่นนี้แล้วซูผงิ ก็ไปดูที่สระวิญญาณ เขาตัดสิ นใจที่จะหยุด
ความพยายามหลังจากลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง
เขามีแต้มพลังงานเหลืออยูเ่ พียงเล็กน้อยเท่านั้น
ต่อไปเขาต้องทําภารกิจหลักให้เสร็ จเพื่อเข้าสนามบ่มเพาะและซื้ อ
การคืนชีพ ทั้งหมดนี้เป็ นสถานที่ที่เขาต้องลงทุนแต้มพลังงาน เขา
ต้องมีความสมดุลในการออม
เมื่อพูดถึงภารกิจการฝึ ก ซูผงิ จําได้วา่ ระบบอนุญาตให้เขาเข้าถึงสนาม
บ่มเพาะใด ๆ ก็ได้ฟรี และไม่จาํ กัดการตายเมื่อเขาปกป้องชื่อของ
ร้านค้า!
“ฉันสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อจบภารกิจหลักและภารกิจการฝึ กอบรม
ได้”
ซูผงิ ยิม้ กริ่ มขณะออกจากห้องรับรอง หนูสายฟ้าซ่อนตัวอยูห่ ลัง
เคาน์เตอร์ เขาโบกมือให้หนูสายฟ้าและยิม้ “นี่ มานี่เลย “
หนูสายฟ้าส่ งเสี ยงขู่ มันถึงขั้นใช้ทกั ษะ “ชุดคลุมสายฟ้า” ด้วยซํ้า ขน
ของมันเหมือนเข็มเหล็กที่มีประจุไฟฟ้า หนูสายฟ้ามองซูผงิ ด้วย
สายตาไม่เป็ นมิตร
โครงกระดูกน้อยสัมผัสได้ถึงเจตนาเป็ นศัตรู จากหนูสายฟ้า ทันใด
นั้นโครงกระดูกน้อยก็เดินโซเซมาข้างหน้าซูผงิ
โครงกระดูกน้อยกําหมัดแน่นเหมือนนักสู พ้ ร้อมป้องกัน มันมองไป
ที่หนูสายฟ้าด้วยดวงตาที่กลวงโบ๋ มีแสงสี แดงเลือดในความมืดมิด
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาไม่เคยคิดว่าเจ้าตัวน้อยนี่จะมาปกป้องเขา
เขาเริ่ มสัมผัสได้ถึงความตึงเครี ยด ความวิตกกังวลและความดุร้าย
เล็กน้อยในจิตสํานึกของโครงกระดูกน้อย
หลังจากตกอยูใ่ นความเงียบสักพัก ซูผงิ ก็ค่อย ๆ หยิบโครงกระดูก
น้อยขึ้นมา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ประตูและดึงประตูบานเกล็ดลง
ไฟในร้านหรี่ ลงทันที
ซูผงิ เดินกลับไปที่เคาน์เตอร์และดึงหน้าต่างของสนามบ่มเพาะขึ้น
“ระบบฉันสามารถนําอสู รทั้งสองเข้าสู่ สนามบ่มเพาะเดียวกันได้
หรื อไม่?” ซูผงิ ถาม
“เจ้าของสามารถนําเข้าไปได้แค่อสูรที่ทาํ สัญญาด้วยเท่านั้น หาก
เจ้าของต้องการนําอสู รของลูกค้าไปฝึ ก โปรดซื้อสัญญาชัว่ คราว”
ระบบตอบกลับ
“สัญญาชัว่ คราว?”
หน้าต่างร้านโผล่ข้ ึนมาทันที ช่องสําหรับ “นํ้ายาปลุกพลัง” หายไป
และในตําแหน่งนั้นก็คือม้วนหนังสื อสี ทองที่มีคาํ ว่า “สัญญาชัว่ คราว”
เขียนอยูโ่ ดยมีราคาสิ บแต้มพลังงาน
 ตอนที่ 28 อาณาจักรโกลาหลแห่ งอันเดท
“…”
ราคานี้ทาํ ให้ซูผงิ ประหลาดใจ
นี่เป็ นการบอกว่าในอนาคตทุกครั้งที่เขาไปฝึ กอสู รเขาจะต้องจ่ายค่า
พลังงาน 10 แต้มก่อน?
“ฉันต้องซื้อสัญญาชัว่ คราว โอกาสที่จะตายและการเข้าสนามบ่มเพาะ
ก็ตอ้ งใช้เงินเช่นกัน ในอัตรานี้มนั …” ปากของซูผงิ กระตุก เขาถูกเอา
เปรี ยบหรื อเปล่า?
เขารู ้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ได้ผสมพันธุ์ต่อไปและรักษาคะแนนพลัง
สุ ดท้ายไว้ได้หนึ่งร้อยแต้ม มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถจ่ายค่าเดินทาง
ครั้งนี้ได้
“สัญญาชัว่ คราวจะมีผลต่อเจ้าของตัวจริ งของอสู รเมื่อฉันใช้ไหม?”
แม้วา่ เขาจะคาดเดาคําตอบสําหรับคําถามของเขาได้ แต่ซูผงิ คิดว่าเขา
ควรถามไว้ก่อนเพือ่ ความปลอดภัย
“สัญญาชัว่ คราวจะซ้อนทับอยูใ่ นสัญญาพลังดวงดาวและจะไม่ส่งผล
ต่อสัญญาของเจ้าของอสู รและจะไม่มีใครสังเกตเห็น” ระบบตอบ
อย่างเฉยเมย
“ดี”
ซูผงิ เลือกที่จะซื้อเมื่อความกังวลทั้งหมดถูกสะสาง
เมื่อพลังงานถูกหักออก ซูผงิ ก็เห็นม้วนสี ทองปรากฏขึ้นในที่เก็บของ
ที่ลอยอยูใ่ นทะเลแห่งการรับรู ้ของเขา
หลังจากมุ่งความสนใจไปแล้ว ม้วนหนังสื อสี ทองก็ตกลงมาในมือ
ของเขา
ม้วนหนังสื อที่ใช้สาํ หรับสัญญาชัว่ คราวนั้นนุ่มนวลมาก และซูผงิ
รู ้สึกราวกับว่าเขากําลังถือเมฆหมอก ไม่มีอะไรหยาบบนกระดาษนี่
“มันทํางานยังไง?” ซูผงิ โยนและพลิกมัน
“เลือดหนึ่งหยดจากผูท้ ี่จะทําสัญญาแล้วนําไปแปะกับอสู รที่จะทํา
สัญญาด้วย” ระบบตอบ
ซูผงิ เข้าใจ เขาหันกลับมาและมองไปที่หนูสายฟ้าที่ซ่อนตัวอยูใ่ นที่
ร่ ม เขายิม้ โดยคิดว่ามันจะทําให้เขาดูไม่เป็ นอันตราย “มานี่นา้ เด็กดี”
หนูสายฟ้าประหลาดใจ รอยยิม้ นั้นแปลกมากเหมือนมาจากฝันร้าย
หวีด!
หนูสายฟ้าพุง่ เข้าไปในห้องเลี้ยงดูอสู รด้านหลังทันที
ซูผงิ ตัวแข็งชัว่ ขณะและไล่ตามหนูสายฟ้าไป
ห้องเลี้ยงอสู รได้รับการทําความสะอาดและล้างข้อมูลจากระบบ
ดังนั้นจึงสามารถมองเห็นที่ซ่อนของหนูสายฟ้าได้ หนูสายฟ้าซ่อน
ตัวอยูข่ า้ งคอกเลี้ยงดูของเสื อเขี้ยวดาบ ขนมันปกคลุมด้วยไฟฟ้า
พร้อมแยกเขี้ยวขู่
ซูผงิ คิดว่าหนูสายฟ้ากําลังจริ งจังขึ้น เมื่อเขาเห็นความเป็ นปรปั กษ์ใน
ดวงตาของมัน
เจ้าตัวน้อยนี่ไม่ใช่หนูสายฟ้าทัว่ ไปและซูผงิ ไม่มีอสู รต่อสู ท้ ี่ทรงพลัง
ที่จะจัดการกับมัน
“ประสบการณ์น้ นั มันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ…?” ซูผงิ พึมพํากับ
ตัวเอง เขาขมวดคิ้วและมองไปที่หนูสายฟ้าสักพัก แต่มนั ก็ดูเหมือน
จะไม่ผอ่ นคลายเลย บางทีการปรากฏตัวของเขา อาจทําให้หนูสายฟ้า
กังวลมากขึ้นเพราะเขาจะเป็ นเครื่ องเตือนความทรงจําที่ขมขื่นนั้น
หลังจากครุ่ นคิดบางอย่างซูผงิ ก็ปิดประตูและเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์
เพื่อดู
เขาเห็นขวดอาหารอสู ร : อนุภาคสายฟ้า
พวกมันถูกนํามาจากพืชที่มีลกั ษณะเหมือนรวงข้าวสาลีและมีหลาย
สิ บต้น ขายได้มากกว่าห้าสิ บเหรี ยญ
“อนุภาคสายฟ้าอุดมไปด้วยพลังสายฟ้าและจะระเบิดเป็ นไฟ อนุภาค
สายฟ้าเป็ นอาหารที่อสู รของตระกูลสายฟ้าโปรดปราน…” ซูผงิ ยิม้
เล็กน้อยและหยิบอนุภาคสายฟ้าออกมา จากนั้นเขาก็กดั นิ้วของเขา
และทาเลือดที่มุมของสัญญา
จากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่หอ้ งอสู รและเปิ ดประตูอย่างช้า ๆ เพื่อดู
หนูสายฟ้าที่นอนแผ่หราอยูท่ ี่พ้นื มันลุกขึ้นยืนทันทีและจ้องมองเขา
ซูผงิ ไม่ไปรบกวนหนูสายฟ้า เขาเพียงแค่วางสัญญาลงบนพื้นข้าง
ประตูอย่างช้า ๆ และวางอนุภาคสายฟ้าไว้ตรงกลางสัญญา
เมื่อทําเช่นนี้แล้วเขาก็ปิดประตู หลังจากนั้นก็คงต้องรอ
ในขณะที่เขารอ เขาไม่ได้วางแผนที่จะอยูเ่ ฉย ๆ เขาเปิ ดประตูหน้า
และกลับไปทําธุระต่อ
อย่างไรก็ตาม อาจเป็ นเพราะร้านของเขาอยูไ่ กลเกินไปจึงไม่มีลูกค้า
มาสักราย
เมื่อเริ่ มเบื่อ… ซูผงิ เริ่ มค้นหาข้อมูลไข่บนอินเทอร์เน็ต เขาเปิ ดดู
เว็บไซต์หลัก ๆ ของอสู ร แต่ไม่พบไข่ที่เหมือนกัน เขา
“ชิ**ฉันดูขอ้ มูลส่ วนนี้ของอสู รขั้นสู งโดยไม่สมัครสมาชิกไม่ได้
เหรอ?”
“ฉันควรจะจ่ายไหม?”
ซูผงิ ขุ่นเคือง
จากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปใช้เว็บไซต์อื่น ๆ อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่
นานคอมพิวเตอร์กด็ บั
“ไวรัส?” ซูผงิ พูดไม่ออก เขาถอดปลัก๊ ออกอย่างรวดเร็ ว ตั้งใจจะรี
สตาร์ทคอมพิวเตอร์
ในขณะนี้เขารู ้สึกว่าจิตสํานึกของเขามีเส้นที่เชื่อมต่อกับเขา ใน
ขณะเดียวกันความรู ้สึกมีความสุ ขก็แทรกเข้ามา
“มันกินอาหารแล้ว?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจชัว่ ขณะ ความรู ้สึกส่ งมาจากหนูสายฟ้าในห้อง
อสู ร ซูผงิ สามารถสัมผัสได้ถึงตําแหน่งปั จจุบนั ของหนูสายฟ้า หาก
พวกเขาอยูห่ ่างกันเกินไปเส้นจะถูกตัดขาดและเขาจะไม่รู้สึกถึงการ
ปรากฏตัวของหนูสายฟ้าอีกต่อไป
ซูผงิ ลืมความผิดพลาดของคอมพิวเตอร์และไปที่หอ้ งอสู ร เปิ ดประตู
และเห็นหนูสายฟ้ากินอนุภาคสายฟ้าที่มนั ถือด้วยอุง้ เท้าหน้าทั้งสอง
ข้าง
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของซูผงิ ทําให้หนูสายฟ้าตกใจถอยหลัง
ด้วยพลังแห่งสัญญา มันทําให้หนูสายฟ้าไม่สามารถมองเขาเป็ นศัตรู ได้
“หนูสายฟ้าได้เวลาไปแล้ว”
ซูผงิ ยิม้ เขาอุม้ เจ้าตัวเล็กขึ้นมาพาดคอแล้วเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์
เขาวางหนูสายฟ้าไว้บนเคาน์เตอร์พร้อมกับโครงกระดูกน้อยแล้ว
เดินไปปิ ดประตูบานเกล็ด
“หน้าต่างการบ่มเพาะ” ซูผงิ เรี ยกใช้ฟังก์ชนั นี้ดว้ ยความคิด
หน้าต่างสนามบ่มเพาะปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา พร้อมกับแสงเรื องรอง
ราวกับผี โดยแสดงสนามบ่มเพาะจํานวนมากที่ระบุไว้ให้เขาเลือก
“ดีที่สุด แพงที่สุด!” ซูผงิ เลือกสนามบ่มเพาะ “ด้านบน” โดยตรง
จํานวนสนามบ่มเพาะในคอลัมน์น้ ีมีจาํ นวนน้อย แต่ท้ งั หมดดีที่สุด!
ค่าเข้าตํ่าสุ ดคือ 1,000 แต้มพลังงานและค่าใช้จ่ายที่แพงที่สุดคือ
10,000 แต้มพลังงาน!
“เมื่อเทียบกับสิ่ งนี้อาณาจักรเมฆสายฟ้าดูเหมือนไม่มีความสําคัญ
เลย…”
ซูผงิ เรี ยกดูสนามบ่มเพาะอย่าง ‘เทพอาร์คีน’ เขาต้องใช้แต้มพลังงาน
ถึง 9,000 แต้ม!
“อาณาจักรอสุ รา” จะต้องใช้พลังงาน 3,000 แต้ม
ยังมี “อาณาจักรยุคกลาง” อีกแห่งที่ตอ้ งใช้พลังงาน 5,000 แต้ม
“…”
เพียงแค่ดูชื่อของสนามบ่มเพาะ ซูผงิ ก็สามารถบอกได้วา่ สถานที่
เหล่านั้นเป็ นสถานที่ที่น่าทึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิง่ เทพอาร์คีน มันคือ
เทพ! มันเป็ นสถานที่ที่เทพอาศัยอยูห่ รื อเปล่า?
ความคิดของซูผงิ ถูกเปิ ดกว้างหลังจากที่เขาได้เห็นความมหัศจรรย์
ของอาณาจักรเมฆสายฟ้า เขาจะเชื่อถ้ามีคนมาบอกเขาว่ามีเทพอยูใ่ น
โลก
“ระยะเวลาการอยูใ่ นสนามบ่มเพาะระดับบนทั้งหมดคือหนึ่งวัน
หากระยะเวลาการเข้าเกินหนึ่งวันเจ้าของจะถูกบังคับให้ออกจาก
ระบบหรื อจะถูกหักแต้มพลังงานเป็ นสองเท่า หากระยะเวลาการเข้า
เกินสองวัน แต้มพลังงานจะถูกหักสามเท่า…”
ซูผงิ อ่านคําแนะนํา เขามีความคิด “นายให้โอกาสฉันไปสนามบ่มเพาะ
ใด ๆ ก็ได้เป็ นเวลาห้าวัน นัน่ สามารถใช้กบั สนามบ่มเพาะระดับสู ง
ได้ไหม?”เขาถามระบบ
ครู่ หนึ่งเกิดความเงียบ ต่อมาเขาก็ได้ยนิ เสี ยงที่มืดมนของระบบ “ใช่”
ซูผงิ อดไม่ได้ที่จะงับนิ้วของตัวเองด้วยความดีใจ เขากําลังจะกระโดด
ขึ้นด้วยความตื่นเต้น
หากเขาต้องเข้าสู่ สนามบ่มเพาะเช่น “เทพอาร์คีน” เขาจะต้องใช้
พลังงานสี่ หมื่นห้าพันแต้มในการเข้าใช้เป็ นเวลาห้าวัน!
แต่ตอ้ งขอบคุณรางวัลของเขา ทั้งหมดมันจะฟรี !
“มันน่าเหลือเชื่อมากที่สามารถอยูใ่ นสนามบ่มเพาะระดับสู งสุ ดเป็ น
เวลาห้าวันโดยไม่ตอ้ งจ่ายอะไร!”
ซูผงิ ดีใจด้วยความตื่นเต้น รางวัลนี้ยอดเยีย่ มมาก!
เขาใช้เวลานานในการสงบสติอารมณ์
หากเขาเข้าสนามบ่มเพาะระดับนั้นได้ ภารกิจจะไปยากอะไร?
หากเขาไม่สามารถทําภารกิจให้สาํ เร็ จได้ดว้ ยเงื่อนไขที่ดีเช่นนั้น เขา
ก็ตอ้ งบอกว่าภารกิจหลักนั้นไม่สมเหตุสมผล!
“เป็ นเรื่ องน่าเสี ยดายที่ดว้ ยความสามารถในปัจจุบนั ของฉัน การเก็บ
เกี่ยวมีจาํ กัด เมื่อฉันไปที่สนามบ่มเพาะระดับสู งสุ ด มูลค่าของตัว๋ ไม่
สามารถนํามาใช้ได้เต็มรู ปแบบ”
ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจ เขาสามารถเดินไปตามขอบในสนามบ่มเพาะระดับ
สู งสุ ดเท่านั้น การมาที่สนามเช่นนี้อาจทําให้เขาถูกทําฆ่าได้อย่าง
ง่ายดาย
“อย่างที่พดู กัน โอกาสมักมาสักครั้งในชีวติ ฉันต้องเพลิดเพลินกับ
วันของฉันที่นนั่ และเก็บอาหารอสู รระหว่างทาง!”
ซูผงิ ค่อนข้างพอใจกับรางวัลในครั้งนี้ เขาสงสัยว่าเขาควรเรี ยกคนมา
เพิ่มไหม เพื่อให้สามารถกระตุน้ ภารกิจหลักเช่นนี้ได้ ในทางกลับกัน
เขาเชื่อว่าระบบจะไม่ปล่อยให้เขาใช้ประโยชน์จากความได้เปรี ยบ
แน่นอนว่านัน่ เป็ นส่ วนหนึ่งของเรื่ องราวที่จะเล่าต่อไป
ซูผงิ เลื่อนดูรายการหลายครั้ง เมื่อนําโครงกระดูกน้อยไปพิจารณาด้วย
ในไม่ชา้ เขาก็เลือกสนามบ่มเพาะ – อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดท!
แต้มพลังงานที่ตอ้ งใช้ในการเข้าสู่ สนามบ่มเพาะนี้เหมือนกับ “เทพ
อาร์คีน” ที่ 9,000 แต้ม!
 ตอนที่ 29 เจตนาฆ่ า
“ยืนยันหรื อไม่?”
ระบบต้องตรวจสอบเนื่องจากซูผงิ ได้เลือกสนามบ่มเพาะขั้นหนึ่งใน
ระดับสู งสุ ด
“ยืนยัน” ซูผงิ ยิม้
“ตามที่ขอ”
ระบบตอบกลับ ซูผงิ พบว่าตัวเองหมุนไปในความมืดมิด เขารู ้สึกว่า
ร่ างกายและจิตวิญญาณของเขาแยกออกจากกัน
เมื่อเขาฟื้ นขึ้นมา เขาก็ได้ยนิ เสี ยงที่คุน้ เคยของระบบ
“เจ้าของได้สร้างความเชื่อมโยงกับ ‘อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดท’
แล้ว”
“ระยะเวลาการเชื่อมต่อห้าวัน…”
“ไม่จาํ กัดจํานวนการเสี ยชีวติ ระหว่างการเชื่อมต่อนี้…”
“โปรดออกไปด้วยตัวเอง…”
ซูผงิ กลับมามีสติ เมื่อเขาลืมตาขึ้นภาพสี แดงเข้มก็พงุ่ เข้ามาในสายตา
ของเขา
ดวงจันทร์สีแดงขนาดใหญ่สามดวงลอยเด่นอยูบ่ นท้องฟ้า เปลี่ยน
จักรวาลที่มืดมิดให้เป็ นสี แดงสดใส เมื่อมองจากจุดที่เขายืนอยู่ เขา
สามารถเห็นพื้นผิวของดวงจันทร์สีแดงเข้ม ดูเหมือนจะมีริ้วความ
มืดที่ดูเหมือนแมลงตัวเล็ก ๆ
แต่เมื่อพิจารณาระยะห่างที่แท้จริ งระหว่างเขากับดวงจันทร์ เขาก็นึก
ได้แค่วา่ ขนาดที่แท้จริ งของเส้นสี ดาํ เล็ก ๆ เหล่านั้นมีขนาดใหญ่มาก
แค่ไหน!
“วู…”
เขารู ้สึกได้ถึงความกลัวและได้ยนิ เสี ยงสะอื้นไห้ ซูผงิ มองลงไป หนู
สายฟ้านอนขดตัวอยูข่ า้ งเท้าเขาตัวสัน่ ด้วยความกลัวและมองไปรอบ ๆ
อย่างประหม่า
ซูผงิ เริ่ มตรวจสอบสภาพแวดล้อมเช่นกัน หัวใจของเขาแทบจะหยุด
เต้นเพียงแค่มองเห็นมัน
ช่างเป็ นมุมมองที่โหดร้ายเสี ยจริ ง!
ต้นไม้ประหลาดมีลกั ษณะเหมือนแขนขาของมนุษย์บิดงออย่าง
แปลกประหลาด หญ้าเหี่ ยว ๆ สี เทาสามารถพบได้ทวั่ ทั้งแผ่นดิน
พวกมันกําลังเลื้อยราวกับว่ามันมีชีวติ !
เขายืนอยูท่ ี่ขอบของป่ าไม้รกร้าง ซึ่งดูเหมือนว่าฝนเพิ่งหยุด ข้างหน้า
เขามีแอ่งนํ้าที่มีหนอนประหลาดว่ายอยู่ ในนั้นมีซากศพและกระดูก
จํานวนมากวางกระจัดกระจายอยูใ่ นพุม่ หญ้าข้างทาง
สุ ดขอบสายตาเขา นี่คือโลกที่ไร้สิ่งมีชีวติ
ท้องฟ้าสี แดงและโลกที่มืดมิด เต็มไปด้วยความตายและความสิ้ นหวัง
ในขณะที่ซูผงิ ยังคงงุนงงอยู่ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าทั้งโครงกระดูก
น้อยและหนูสายฟ้านั้นกลายเป็ นตื่นตัว เมื่อเทียบกับโครงกระดูก
น้อยแล้วยังมีความกลัวของหนูสายฟ้าเพิม่ เข้ามาในจิตสํานึกเขา
ซูผงิ มองข้ามไป เขาเห็นว่ามีร่างมนุษย์สองคนกําลังเดินออกมาจาก
ป่ าโปร่ ง
เมื่อพวกมันเข้ามาใกล้มากขึ้น ซูผงิ ก็สามารถแยกแยะได้วา่ ทั้งสอง
เป็ นโครงกระดูกสองร่ างที่สูงประมาณสามเมตร พวกมันเดินด้วย
ความยากลําบาก
หัวใจของซูผงิ สู บฉีดเร็ วขึ้น แต่เมื่อจําได้วา่ เขาได้รับประโยชน์จาก
การเสี ยชีวติ อย่างไม่จาํ กัด ความมัน่ ใจของเขาก็เพิ่มขึ้น เขาออกคําสัง่
โจมตีให้กบั อสู รน้อยทั้งสองพร้อมกัน
แคร่ ก แคร่ ก
เมื่อได้รับคําสัง่ โครงกระดูกน้อยก็เดินโซซัดโซเซไป
ในทางกลับกันหนูสายฟ้ากําลังต่อต้าน มันยังคงหมอบอยูข่ า้ งเท้า
ของซูผงิ หนูสายฟ้ารู ้วา่ คน ๆ นี้น่ารังเกียจ แต่ในสภาพแวดล้อมที่
แปลกประหลาดนี้มนุษย์เป็ นเพียงสิ่ งเดียวที่สามารถพึ่งพาได้
“แกกําลังกลัว?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาไม่กลัวเพราะเขารู ้วา่ เขาจะไม่ตาย แต่เจ้า
ตัวน้อยนี้ไม่มีความรู ้ เป็ นเรื่ องธรรมดาที่หนูสายฟ้าจะกลัว
นี่คือปัญหา
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็จาํ หนังสื อทักษะนักรบอสู รที่เขาหยิบขึ้นมาได้ และ
ตบหัวตัวเอง ทําไมเขาถึงลืมเรื่ องนั้น?
เขานึกถึงมัน จากนั้นหนังสื อทักษะเล่มนั้นก็ปรากฏขึ้นบนมือเขา
เจตนาฆ่า!
คําสองคําที่วาดอย่างคมชัดเขียนอยูบ่ นหน้าปกของหนังสื อทักษะนี้
ซูผงิ เปิ ดหนังสื อเพื่อศึกษามันโดยไม่ลงั เล
เมื่อเขาเปิ ดหนังสื อหนังสื อทักษะได้เปลี่ยนเป็ นประกายสี ทองที่
ผสานเข้ากับร่ างกายของเขา วินาทีต่อมาซูผงิ รู ้สึกได้ถึงข้อมูลจํานวน
มากที่ยดั เข้ามาในสมองเขา เมื่อเขาเรี ยงลําดับข้อมูล เขาก็รู้วา่ เขาใช้
มันได้แล้ว
“เจตนาฆ่า!”
ซูผงิ ร่ ายทักษะใส่ หนูสายฟ้าในครั้งเดียว
ราวกับว่ามีสารจาง ๆ ไหลเข้าสู่ หนูสายฟ้าผ่านสายใยของสัญญา
ช่วงเวลาต่อมาหนูสายฟ้าที่กระวนกระวายใจก่อนหน้านี้กเ็ ต็มไป
ด้วยความกระหายเลือดอย่างรุ นแรง ดวงตาของมันเป็ นสี แดงและ
แยกเขี้ยวโชว์ฟันแหลมคม ด้วยพลังมหาศาลหนูสายฟ้าพุง่ เข้าหา
โครงกระดูกร่ างมนุษย์ท้ งั สอง
เมื่อหนูสายฟ้าพุง่ ออกไป ซูผงิ รู ้สึกเหนื่อยล้าทางจิตใจ ราวกับว่า
จิตใจของเขาใช้พลังงานไปมหาศาล
ในขณะนี้หนูสายฟ้าวิง่ ผ่านโครงกระดูกตัวน้อย เข้าประชิดโครง
กระดูกมนุษย์ท้ งั สองด้วยความเร็ วราวสายฟ้า มันใช้ทกั ษะที่รุนแรง
สุ ด คลื่นสายฟ้า!
สายฟ้าลอยอยูเ่ หนือหัวของมันอย่างรุ นแรงและในทันใดนั้น มันก็
ถูกบีบอัดเป็ นดาบสายฟ้า เคลื่อนเข้าหาโครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์
โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์สองตัวหันมาช้า ๆ แต่ในขณะที่หนูสายฟ้า
กระโดดขึ้นเพื่อโจมตี โครงกระดูกทั้งสองก็เหมือนได้สติ แสงสี แดง
สองเส้นพุง่ ออกมาจากเบ้าตาที่กลวงโบ๋ วินาทีถดั มาพวกมันเหวีย่ ง
ร่ างของพวกมันอย่างรุ นแรงและมือที่เหมือนเคียวของพวกมันก็ฟาด
ลงเหนือหัวของหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าโต้กลับ
แขนของโครงกระดูกมนุษย์โดนสายฟ้าไหม้ ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
ราวกับว่าโครงกระดูกสามารถรู ้สึกเจ็บปวดได้ โครงกระดูกร้อง
โหยหวนและวิง่ ใส่ หนูสายฟ้าอย่างดุร้าย
หวีด!
โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์กาํ ลังวิง่ ด้วยความเร็ วที่เหลือเชื่อ ซึ่ง
แตกต่างอย่างสิ้ นเชิงกับตอนที่มนั ค่อย ๆ ขยับตัว ทันใดนั้น โครง
กระดูกพุง่ เข้าใส่ หนูสายฟ้าและระหว่างทางโครงกระดูกก็เหยียบลง
บนโครงกระดูกน้อยที่ขวางทาง
แคร่ ก!
เสี ยงกระดูกหักดังกร๊ อบ
การเชื่อมต่อจิตสํานึกกับโครงกระดูกน้อยในจิตใจของซูผงิ ถูกตัดขาด
“คืนชีพอสู รแบบตรงจุดหรื อไม่?”
“ใช่!” ซูผงิ ตอบทันที
โครงกระดูกน้อยอ่อนแอเกินไปและเป็ นเพียงแค่ระดับแรกเท่านั้น
ทักษะการประกอบแขนขาที่ถูกตัดออกสามารถทําให้โครงกระดูก
น้อยฟื้ นฟูกระดูกที่หกั ได้ แต่โครงกระดูกน้อยไม่สามารถฟื้ นตัวได้
หากถูกบดเป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
หลังจากที่ซูผงิ ให้คาํ ตอบ โครงกระดูกน้อยก็ประกอบขึ้นใหม่ทนั ที
และกลับมามีชีวติ อีกครั้ง แต่หนึ่งวินาทีต่อมาโครงกระดูกน้อยก็ถูก
เหยียบเป็ นชิ้น ๆ โดยโครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์ตวั ที่สอง
“…”
ซูผงิ เลือกที่จะชุบชีวติ โครงกระดูกน้อยอีกครั้ง
โครงกระดูกน้อยลุกขึ้นยืนทันที มองไปรอบ ๆ เห็นว่าโครงกระดูก
รู ปร่ างมนุษย์ท้ งั สองกําลังมุ่งหน้าไปที่ไหน ทันใดนั้นโครงกระดูก
น้อยก็เดินตามพวกมันไปแบบโซซัดโซเซ
ในขณะเดียวกันช่วงเวลาที่โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์มาถึงตัวหนู
สายฟ้าก็ปล่อยเสื้ อคลุมสายฟ้าออกมา ขนของมันตั้งสายฟ้าปะทุข้ ึน
รอบตัวมัน ในระหว่างนั้นหนูสายฟ้าอีกตัวก็แยกออกมาและวิง่ ไป
อีกด้านหนึ่งของโครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์
ภาพลวงตาเงาสายฟ้า!
โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์น้ นั ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและยังคงพยายาม
จะโจมตีหนูสายฟ้าตัวแรกด้วยแขนของมัน
ปัง!
หนูสายฟ้าตัวแรกถูกทุบออกเป็ นชิ้น ๆ แต่มนั กลายเป็ นลูกบอลสายฟ้า
ซึ่งระเบิดบนแขนของโครงกระดูกมนุษย์ สร้างความเสี ยหายร้ายแรง
ทันทีที่ภาพเงาระเบิดตัว หนูสายฟ้าตัวจริ งก็ออกมาและเล็งไปที่คอ
ของโครงกระดูกมนุษย์ดว้ ยคลื่นสายฟ้า!
อย่างไรก็ตาม
โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์ตอบสนองได้เร็ วยิง่ ขึ้น
ในช่วงเวลาวิกฤตนี้โครงกระดูกบิดตัวมาพร้อมกับความเร็ วที่
เพิ่มขึ้นอย่างมาก เหวีย่ งแขนอีกข้างไปที่หนูสายฟ้า
คลื่นสายฟ้า!
เมื่อหนูสายฟ้าถูกโจมตี มันก็หายไป มันกระโดดข้ามแขนของโครง
กระดูกรู ปร่ างมนุษย์และคลื่นสายฟ้าก็ซดั ใส่ ใบหน้าของโครงกระดูก
มนุษย์
ปัง!
หัวของโครงกระดูกมนุษย์ถูกทุบไป โดยที่คอเกือบจะถูกตัดออก
อย่างไรก็ตามก่อนที่หนูสายฟ้าจะเริ่ มการโจมตีครั้งที่สอง โครง
กระดูกรู ปร่ างมนุษย์อีกตัวก็เดินตามมา มันตวัดกรงเล็บแหลมคม
และฉีกหนูสายฟ้าเป็ นชิ้น ๆ !
เลือดพุง่ กระฉูดออกมาขณะที่หนูสายฟ้าล้มลงกับพื้น
ช่วงเวลาที่รุนแรงดังกล่าวเกิดขึ้นในเสี้ ยววินาที
หัวใจของซูผงิ เต้นระรัวเมื่อเขาเห็นภาพนี้ในระยะไกล เมื่อเขาเห็นว่า
หนูสายฟ้าถูกฆ่า เขาเลือกที่จะทําให้มนั กลับมามีชีวติ อีกครั้งทันที
เพียงไม่ถึงวินาทีหลังจากที่ร่างกายแตะพื้น มันก็กลับมามีชีวติ อีก
ครั้งท่ามกลางประกายไฟฟ้า
สัญชาตญาณพุง่ เข้ามาเมื่อหนูสายฟ้าสัมผัสได้ถึงอันตรายหลังจากที่
มันกลับมามีชีวติ อีกครั้ง หนูสายฟ้ากระโดดถอยห่างจากโครง
กระดูกรู ปร่ างมนุษย์ทนั ที
เมื่อหนูสายฟ้ามองเห็นสภาพแวดล้อมได้ชดั เจน ขนของหนูสายฟ้าก็
ตั้งชัน มันหมุนตัวและเริ่ มวิง่ หนี
ซูผงิ พูดว่า “เจตนาฆ่า” ทันที
หนูสายฟ้าที่หนีไปได้ครึ่ งทางพลันหยุดชะงัก มันหันกลับมาทําหน้าตา
บูดบึ้งและพุง่ เข้าหาโครงกระดูกมนุษย์อีกครั้ง
 ตอนที่ 30 เลือกกระดูก
“สนใจแค่โครงกระดูกก่อน!”
ซูผงิ ส่ งต่อเจตนาของเขาผ่านสัญญา ส่ วนใหญ่แล้วนักรบอสู รเป็ น
สมองของทีมและพวกเขาต้องตัดสิ นอย่างเด็ดขาดในระหว่างการต่อสู ้
ที่สถานบ่มเพาะนี้ ไม่เพียงแต่อสู รเท่านั้นที่ได้รับการฝึ กฝน ซูผงิ เอง
ก็ได้รับประโยชน์จากประสบการณ์ดว้ ยเช่นกัน
หวีด!
หนูสายฟ้าปล่อยภาพลวงตาเงาสายฟ้าทันที หนูสายฟ้าสองตัวกําลัง
วิง่ เข้าหาโครงกระดูกมนุษย์ที่ได้รับบาดเจ็บ
ในขณะที่ “เจตนาฆ่า” สามารถกระตุน้ ให้เกิดสถานะบ้าคลัง่ ในหนู
สายฟ้าได้ แต่กย็ งั สามารถรับความตั้งใจของเจ้านายได้อย่างแม่นยํา
โครงกระดูกรู ปมนุษย์ประหลาดใจเล็กน้อย มองหนูสายฟ้าที่พงุ่ เข้า
มาอีกครั้งและสงสัยว่าเหยือ่ ตัวนี้จะกลับมามีชีวติ ได้ยงั ไง ถึงกระนั้น
โครงกระดูกปร่ างมนุษย์ไม่ได้ตรวจสอบเพิ่มเติมในเรื่ องนี้ เมื่อหนู
สายฟ้าอยูใ่ กล้โครงกระดูกรู ปร่ างมนุษย์ มันก็พงุ่ เข้าหาหนึ่งในสอง
ตัวนั้น
หวีด!
โครงกระดูกโบกมือที่เหมือนเคียวของมัน
สายฟ้าแลบ!
ในช่วงเวลาที่ร้ายแรงนั้น หนูสายฟ้าใช้สายฟ้าแลบทักษะหายากและ
หลบหนีจากการโจมตีครั้งนี้
หลังจากลงถึงพื้นหนูสายฟ้าก็กระโดดขึ้นอีกครั้งและใช้คลื่นสายฟ้า
เพื่อตัดโครงกระดูก
ปัง!
โครงกระดูกรู ปมนุษย์ตวั ที่สองพุง่ เข้าหาหนูสายฟ้าจากด้านข้าง ด้วย
การสะบัดแขนโครงกระดูกทุบหนูสายฟ้าลงกับพื้นมันจึงตายทันที
“ฟื้ น”
ซูผงิ ตัดสิ นใจอย่างเด็ดขาด
หนูสายฟ้ากลับมามีชีวติ กระนั้น “เจตนาฆ่า” ก็ถูกยกเลิกโดยอัตโนมัติ
หลังจากที่มนั ได้สติ สัญชาตญาณแรกที่วงิ่ เข้ามาคือการวิง่ หนี
โครงกระดูกมนุษย์ท้ งั สองสามารถฆ่าหนูสายฟ้าได้ดว้ ยทุกการโจมตี
ซึ่งทําให้หนูสายฟ้าสัมผัสได้ถึงอันตรายและน่ากลัว
ซูผงิ ต้องใช้ “เจตนาฆ่า” อีกครั้งในกรณี น้ ี
คราวนี้เขารู ้สึกชัดเจนว่ามีบางอย่างถูกดึงออกไปจากเขา ขณะที่เขาใช้
ทักษะนั้น สายตาของเขาก็พร่ ามัวและสติของเขาก็เต็มไปด้วยหมอก
เขาหน้ามืด
“ฉันใช้ได้มากสุ ดสามทักษะ? ฉันต้องฟื้ นตัวด้วยการฆ่าตัวตายหรื อ
เปล่า?”
ความคิดของซูผงิ ทํางานด้วยความยากลําบาก ในสายตาเขา มีหลาย
ร่ างผสมกัน เขาไม่สามารถบอกได้อีกต่อไปว่าพวกมันเป็ นโครง
กระดูกมนุษย์หรื อต้นไม้ประหลาดที่อยูร่ อบ ๆ ทุกอย่างสัน่ ไหวและ
เขาก็เห็นทุกอย่างเป็ นภาพซ้อนทับ
ซูผงิ กัดฟันแน่น เขายันตัวขึ้นจากพื้น ลากตัวเองไปข้างหน้า
เขามีเพียงเป้าหมายเดียวเท่านั้นก่อนจะตาย
เขาไม่รู้วา่ เขาต้องใช้กี่กา้ วหรื อเดินนานแค่ไหนก่อนที่พลังรุ นแรงจะ
กระแทกใส่ หวั ของเขา
ในวินาทีถดั มาสติของซูผงิ กลับคืนสู่ หว้ งอวกาศและทางเลือกของ
การคืนชีพโผล่ออกมา
สติที่เกือบดับวูบของซูผงิ กลับมาพร้อมกับความมีชีวติ ชีวาอย่างเต็มที่
ซูผงิ เลือกที่จะฟื้ นขึ้นมาทันที
ความมืดจางหายไปและทิวทัศน์โดยรอบก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งอย่าง
รวดเร็ ว เขาเห็นว่าโครงกระดูกมนุษย์ท้ งั สองกําลังก้มตัวอยูห่ ่างออก
ไปไม่กี่เมตร โดยแต่ละตัวถือหนูสายฟ้าครึ่ งหนึ่งอยูใ่ นมือและกําลัง
กิน
ตรงเท้าของพวกมันคือร่ างที่แหลกสลายของโครงกระดูกตัวน้อย
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของซูผงิ ทําให้โครงกระดูกมนุษย์ท้ งั
สองตกใจ
“ฟื้ น!” “ฟื้ น!”
ซูผงิ นําหนูสายฟ้าและโครงกระดูกน้อยกลับมามีชีวติ ทันที
ในขณะที่พวกเขาถูกนํากลับมามีชีวติ ซูผงิ เห็นโครงกระดูกมนุษย์ตวั
หนึ่งพุง่ เข้าหาเขา ด้วยร่ างกายที่สูงมากกว่าสามเมตรทําให้มนั ดูน่า
กลัว ร่ างของซูผงิ ถูกฉีกออกจากกันก่อนที่เขาจะได้ป้องกันอะไร
“ฟื้ น!”
ช่วงเวลาที่ความเจ็บปวดเข้ามา แต่มนั ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ความมืดปรากฏขึ้น ซูผงิ เลือกที่จะฟื้ นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เขา
กลับมามีชีวติ อีกครั้ง เขาก็เห็นโครงกระดูกมนุษย์สองตัวกําลังไล่
ตามหนูสายฟ้า ในขณะที่โครงกระดูกน้อยกําลังวิง่ ไล่ตามโครงกระดูก
มนุษย์ท้ งั สอง มีเพียงโครงกระดูกน้อยเท่านั้นที่อยูข่ า้ งหลัง
“เจตนาฆ่า!”
ซูผงิ เริ่ มใช้ทกั ษะของเขาอีกครั้ง
เมื่อความบ้าคลัง่ ของหนูสายฟ้ากลับมาอีกครั้ง ซูผงิ ก็สงั่ ให้หนูสายฟ้า
ใช้ภาพลวงตาเงาสายฟ้าเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของโครงกระดูก
มนุษย์ หาโอกาสโจมตีศตั รู
“สู ้ !”
“คลื่นสายฟ้า!”
ซูผงิ มุ่งมัน่ ที่จะทําให้หนูสายฟ้าต่อสู จ้ นถึงวาระสุ ดท้ายของชีวติ
แม้วา่ มันจะต้องตายอีกครั้ง แต่กต็ อ้ งสร้างบาดแผลบนร่ างโครง
กระดูกมนุษย์ให้ได้
โชคดีที่หนูสายฟ้าเชี่ยวชาญทักษะอสู รขั้นสู ง “สายฟ้าแลบ” ด้วย
ความช่วยเหลือของการเคลื่อนย้ายชัว่ พริ บตา หนูสายฟ้าสามารถ
หลบหนีจากการโจมตีของโครงกระดูกมนุษย์ได้ในระยะใกล้ พุง่ ไป
อีกด้านหนึ่งของโครงกระดูกมนุษย์และโจมตีมนั
ซูผงิ ทําให้หนูสายฟ้ากลับมามีชีวติ อีกครั้งและอีกครั้ง หลังจากใช้
“เจตนาฆ่า” สองรอบ ซูผงิ ก็สงั่ ให้หนูสายฟ้าล่อโครงกระดูกมนุษย์
มาทางเขา หลังจากที่หนูสายฟ้าตายอีกครั้งซูผงิ ก็ใช้ “เจตนาฆ่า” เป็ น
ครั้งที่สามและในระหว่างนั้นเขาก็เข้าไปสู ก้ บั โครงกระดูกมนุษย์
ด้วยเช่นกัน
วงจรของชีวติ และความตายเกิดขึ้นซํ้าแล้วซํ้าเล่า
หลังจากผ่านไปนานซูผงิ ก็ตระหนักว่าเขาไม่เหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน
อีกต่อไปหลังจากการใช้ “เจตนาฆ่า” ครั้งที่สาม เขาสามารถมองเห็น
สภาพแวดล้อมได้ชดั และร่ างกายของเขาก็ดูเหมือนจะปรับตัวกับ
ความเหนื่อยล้าซํ้า ๆ ได้แล้ว
แคร่ ก!
แขนของโครงกระดูกรู ปมนุษย์หลุด อากาศที่มืดและเหม็นกําลังเบา
บางลง
โครงกระดูกมนุษย์ฉีกหนูสายฟ้าออกจากกัน ใช้กลุ่มหมอกมืดเพื่อ
เชื่อมต่อแขนมัน
“ฟื้ น!”
หลังจากฟื้ นคืนชีพอีกเจ็ดหรื อแปดครั้ง การโจมตีของคลื่นสายฟ้าก็
ตัดส่ วนหัวของโครงกระดูกมนุษย์ออกไปได้ ร่ างของโครงกระดูก
มนุษย์พลันหลุดออกจากกัน ตกลงกับพื้นและไม่ฟ้ื นขึ้นมาอีก
“มันตายแล้ว…?” ซูผงิ มองไปที่ซากศพบนพื้น เขารู ้สึกโล่งใจและ
ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกประหลาดใจ
หนูสายฟ้าได้ตดั แขน ขาและส่ วนหัวของโครงกระดูกมนุษย์ออก แต่
โครงกระดูกมนุษย์สามารถใช้อากาศสี ดาํ และเหม็นในการฟื้ นฟู
ร่ างกายได้ มันสมกับเป็ นอันเดท
ซูผงิ จะยอมแพ้ในการฆ่าโครงกระดูกมนุษย์ท้ งั สองหากไม่ใช่เพราะ
เขาสังเกตเห็นผลกระทบของหนูสายฟ้า
เมื่อจัดการกับโครงกระดูกมนุษย์ได้สาํ เร็ จซูผงิ ก็สามารถมองเห็นรุ่ ง
อรุ ณแห่งชัยชนะได้ เขาสัง่ ให้หนูสายฟ้าโจมตีอีกตัวหนึ่ง
ในขณะนั้น…
ทันใดนั้นซูผงิ ก็สมั ผัสได้ถึงความปรารถนาที่มาจากโครงกระดูก
น้อย เขามองไปด้วยความประหลาดใจ โดยไม่รู้ตวั ว่าโครงกระดูก
น้อยขยับเข้าใกล้ซากโครงกระดูกมนุษย์ที่กระจัดกระจาย โครง
กระดูกน้อยกําลังงอตัวและตรวจสอบซากศพ
“แกอยากกินมัน?”
ซูผงิ ผงะกับความคิดนี้
จากนั้นเขาก็จาํ ได้วา่ อสู รของตระกูลปี ศาจจะวิวฒั นาการโดยการกิน
สายพันธุ์ตวั เอง และโครงกระดูกก็ไม่มีขอ้ ยกเว้นสําหรับสิ่ งนี้ พวก
มันส่ วนใหญ่กา้ วหน้าโดยการกินซากศพของเพื่อน
อีกวิธีหนึ่งคือการดูดพลังของอันเดท!
“เอาเลย”
ซูผงิ ยอมและรอคอยที่จะเห็นผลลัพธ์
เมื่อได้รับการอนุมตั ิจากซูผงิ โครงกระดูกน้อยก็เริ่ มมองดูซากและ
กระดูกที่กระจัดกระจาย โครงกระดูกน้อยหยิบซี่ โครงขึ้นมาหลายซี่
แล้วโยนทิ้งหลังจากตรวจสอบ ต่อมาโครงกระดูกน้อยก็หยิบกระดูก
อีกชิ้นที่ดูเหมือนนิ้ว โครงกระดูกตัวน้อยสังเกตดูอยูพ่ กั หนึ่งแล้ว
ทันใดนั้นก็ดึงซี่ โครงของตัวเองออกมาหนึ่งซี่และยัดกระดูกนิ้วนี้
กลับเข้าไปแทนที่กระดูกซี่ โครงเดิมของมัน
ขนาดของกระดูกนิ้วใกล้เคียงกับกระดูกซี่โครงเดิม
หลังจากการเปลี่ยนแปลง พลังความมืดบางส่ วนก็พงุ่ ออกมาจากโครง
กระดูกน้อย กระดูกนิ้วนั้นถูกจับดัดให้เข้าที่และกลายเป็ นส่ วนหนึ่ง
ของร่ างกายโครงกระดูกน้อย
…
ปล.สายฟ้าแลบคือท่าหลบ คลื่นสายฟ้าคือท่าโจมตี เป็ นทักษะอสู ร
ขั้นสู งทั้งคู่
 ตอนที่ 31 อันเดธสาว
หลังจากหยิบกระดูกนิ้วนั้นออกมาแล้วโครงกระดูกน้อยก็คลํากอง
ซากกระดูกอีกครั้งเพื่อขุดกระดูกสั้น ๆ ที่ดูเหมือนฟันแหลมออกมา
เพื่อแทนที่หวั เข่าและแขนเดิม กระดูกเหล่านั้นกลายเป็ นส่ วนหนึ่ง
ของโครงกระดูกน้อยด้วยความช่วยเหลือของพลังแห่งความมืด
ขณะที่โครงกระดูกน้อยกําลังเลือกกระดูกที่เหมาะสม หนูสายฟ้าก็
กําลังต่อสู อ้ ย่างขมขื่น
ต้องขอบคุณการเบี่ยงเบนที่เกิดจาก “ภาพลวงตาเงาสายฟ้า” หนูสายฟ้า
รอดพ้นจากความตายหลายต่อหลายครั้ง ดังที่กล่าวไว้ ทุกครั้งที่หนู
สายฟ้าเข้าใกล้ โครงกระดูกมนุษย์จะสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของ
มันและตอบสนองอย่างรวดเร็ ว
ด้วยการอาศัย “สายฟ้าแลบ” หนูสายฟ้าสามารถเคลื่อนย้ายและหลบ
ฉากออกมา ปลดปล่อยคลื่นสายฟ้า อย่างไรก็ตามเมื่อใดก็ตามที่หนู
สายฟ้าเข้าถึงตัวเป้าหมายได้ โครงกระดูกมนุษย์จะฉี กหนูสายฟ้า
ออกจากกันอย่างรวดเร็ ว
หนึ่งชีวติ เพื่ออีกชีวติ !
ช่องว่างระหว่างความสามารถของหนูสายฟ้าและโครงกระดูกมนุษย์
สู งมาก โดยปกติหนูสายฟ้าจะไม่มีโอกาสต่อสู ก้ บั โครงกระดูกมนุษย์
โชคดีที่ซูผงิ สามารถทําให้หนูสายฟ้ากลับมามีชีวติ ได้ไม่สิ้นสุ ด
ตราบใดที่หนูสายฟ้าสามารถทําอันตรายต่อศัตรู ได้ พวกมันจะถูก
ทรมานจนตายไม่ชา้ ก็เร็ ว
โครงกระดูกมนุษย์ดุร้าย แต่สติปัญญาตํ่า การใช้ประโยชน์จากการ
คืนชีพของหนูสายฟ้าทําให้พลังงานของโครงกระดูกมนุษย์หมดลง
แต่มนั ก็ไม่ได้หยุดหรื อคิดจะหนี
ไม่กี่นาทีต่อมา
อากาศที่มืดและเหม็นรอบ ๆ โครงกระดูกมนุษย์กล็ ดลงไปกว่าครึ่ ง
โครงกระดูกเคลื่อนไหวช้าลงพร้อมด้วยความแม่นยําน้อยกว่าเดิม
ในขณะนี้ซูผงิ รับรู ้ถึงเจตนาการต่อสู ท้ ี่รุนแรงจากโครงกระดูกน้อย
ในช่วงเวลาต่อมาซูผงิ ก็มองเห็นร่ างเล็ก ๆ สี ดาํ ที่กาํ ลังพุง่ เข้าสู่ สนาม
รบ
ซูผงิ จับจ้องไปที่ร่างมืด มันคือโครงกระดูกน้อย
แต่โครงกระดูกน้อยแตกต่างจากเมื่อก่อน ความสู งมันเท่าเดิม แต่
ตอนนี้ถูกล้อมรอบด้วยอากาศที่มืดมิด แขน เข่าและกระดูกส่ วนอื่น ๆ
ของมันคมและแข็งแกร่ งขึ้น
ความแตกต่างที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดคือโครงกระดูกน้อยสามารถวิง่ ได้เร็ ว
ขึ้นมาก
ก่อนหน้านี้โครงกระดูกน้อยจะต้องสะดุดล้มตลอดเวลา ในขณะนี้
มันกลับวิง่ ด้วยความเร็ วเกือบเท่าหนูสายฟ้า
โครงกระดูกมนุษย์ถูกรบกวนโดยหนูสายฟ้าสองตัวจากภาพลวงตา
เงาสายฟ้า มันสู ญเสี ยทิศทาง เมื่อโครงกระดูกน้อยเข้าร่ วมการต่อสู ้
โครงกระดูกมนุษย์กร็ ู ้สึกถึงบางสิ่ ง มันหันกลับมาส่ งเสี ยงร้องและ
พุง่ เข้าหาโครงกระดูกน้อย
โครงกระดูกน้อยไม่ใช่สิ่งที่สามารถเพิกเฉยหรื อถูกเหยียบจนตายได้
อีกต่อไป
เมื่อต้องเผชิญกับโครงกระดูกมนุษย์ โครงกระดูกน้อยหลีกเลี่ยงการ
โจมตีอย่างว่องไว มันรอดพ้นจากการโจมตีครั้งแรกเพียงแต่กถ็ ูกทุบ
เป็ นชิ้น ๆ โดยโครงกระดูกมนุษย์ที่โบกแขนอีกข้างในท่าทางสุ ด
พิสดาร!
ในบรรดาโครงกระดูกทั้งหมดที่กระจัดกระจายอยูบ่ นพื้นนั้น มีหลาย
ชิ้นที่ยงั เชื่อมต่อกันแน่น พวกมันยังไม่บุบสลายหลังตกกระแทกพื้น
เมื่อระบบแจ้งเตือน ซูผงิ ก็รู้วา่ โครงกระดูกน้อยตายและไม่สามารถ
รวมตัวกันใหม่ได้ ดังนั้นเขาจึงต้องเลือกให้ฟ้ื นขึ้นมา
แม้วา่ โครงกระดูกน้อยจะเสี ยชีวติ ภายในไม่กี่วนิ าที แต่เมื่อเทียบกับ
ก่อนหน้านี้ มันนับว่าก้าวหน้าไปมากแล้ว
ด้วยความช่วยเหลือของภาพลวงตาเงาสายฟ้า หนูสายฟ้าคลัง่ โจมตี
อย่างรวดเร็ ว คลื่นสายฟ้าจํานวนมากสาดใส่ โครงกระดูกมนุษย์ ทํา
ให้ปริ มาณอากาศมืดและเหม็นลดลง
ห้านาทีต่อมาด้วยความพยายามร่ วมกันของโครงกระดูกน้อยและหนู
สายฟ้า โครงกระดูกมนุษย์กถ็ ูกฆ่าตาย
โครงกระดูกน้อยเริ่ มไล่หาชิ้นส่ วนท่ามกลางซากศพ ส่ วนหนูสายฟ้า
กับซูผงิ นัง่ ลงเพื่อพักผ่อน
หวีด!
ทันใดนั้น สายลมเย็นก็รู้สึกได้
ซูผงิ ตรวจสอบสภาพแวดล้อมขณะที่เขาพักผ่อนอย่างมีความสุ ข
ทันใดนั้นเขาก็สงั เกตเห็นความมืดบางอย่างที่พวยพุง่ จากส่ วนลึก
ของป่ า
เมื่อความมืดอยูห่ ่างจากเขาไปร้อยเมตร เขาก็ตระหนักว่ามันคือคลื่น
ความมืด!
เสี ยงร้องร้องโหยหวนดูเหมือนจะมาจากคลื่นควันสี ดาํ ที่กระเพื่อม มี
เงาสยดสยองลอยอยูร่ อบควันดํา
“นัน่ คืออะไร?” ซูผงิ สะดุง้
วินาทีต่อมา คลื่นดําก็โถมมา
ซูผงิ รู ้สึกหนาวสัน่ ไปทัว่ ร่ างกายและชีวติ ของเขาก็กาํ ลังมอดดับ
หลังจากนั้นเขาก็ปรากฏตัวในพื้นที่คืนชีพมืดมิด
“คืนชีพแบบตรงจุด!”
ซูผงิ ไม่เลือกที่ฟ้ื นขึ้นมาในสถานที่สุ่ม เพราะกลุ่มควันดําทําให้เขา
สนใจ
ทันทีที่เขาฟื้ น เขาเห็นควันสี ดาํ ยังคงฟุ้งกระจาย ก่อนที่เขาจะสังเกต
อย่างใกล้ชิด เขารู ้สึกถึงความหนาวเย็นที่คืบคลานเข้ามาอีกครั้งและ
จากนั้นก็พบว่าตัวเองอยูใ่ นพื้นที่คืนชีพเป็ นครั้งที่สอง
“ฟื้ น!”
ซูผงิ ตัดสิ นใจเลือกจุด เขาไม่ยอมเข้าใจผิดจากความผิดพลาด
หลังจากการคืนชีพมากกว่าสิ บสองครั้ง เมื่อซูผงิ สามารถหายใจได้
อีกครั้งเขาก็ได้ยนิ เสี ยงเบา ๆ ที่มาจากควันดํา
ครู่ ต่อมาควันดําก็ฟ้งุ กระจาย ซูผงิ เห็นร่ างคล้ายผีบินอยูด่ า้ นบน
ใบหน้านั้นงามจนเขาแทบนํ้าลายไหล เธอเป็ นผูห้ ญิงที่สวยที่สุดที่ซู
ผิงเคยเจอ
อย่างไรก็ตามตั้งแต่หน้าอกของเธอลงไป ร่ างกายของหญิงสาวนั้น
ประกอบด้วยกระดูกแห้ง ซูผงิ คิดว่าเขาสามารถมองเห็นอวัยวะ
ภายในสี แดงสดและควันดําทะมึนได้
หญิงสาวในควันดําหน้าซีด ใบหน้าที่บอบบางของเธอไร้อารมณ์
เธอมองซูผงิ ขึ้นและลง ดวงตาสี เขียวของเธอบ่งบอกถึงความสนใจ
ซูผงิ ไม่เกรงกลัว ยังไงเขาก็ไม่มีทางตายอยูแ่ ล้ว
เขามองเธอขึ้นลงอย่างหน้าด้าน อยากจะบีบคลําร่ างกายของเธอเพื่อ
ดูวา่ มันจับต้องได้หรื อไม่
“ไม่สามารถระบุได้?” ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุ แต่ไม่เห็นข้อมูลซึ่งทําให้
เขายิง่ แปลกใจมากขึ้นไปอีก นัน่ คือสิ่ งมีชีวติ ขั้นสู ง
ในเวลาเดียวกันนั้น หญิงสาวในหมอกมืดก็พดู อะไรบางอย่างด้วย
ภาษาแปลก ๆ ซึ่งยากจะเข้าใจ มันฟังดูเหมือนภาษาอันเดธ
ซูผงิ จับใจความไม่ได้เลย เขากําลังจะถามแต่หญิงสาวกลับโบกมือ
และหมอกควันสี ดาํ ก็เริ่ มโหมกระหนํ่า
ซูผงิ อยูใ่ นพื้นที่คืนชีพอีกครั้ง เขายังคงมีคาํ ถามดังนั้นเขาจึงคืนชีพ
แบบตรงจุด เขาเห็นผูห้ ญิงคนนั้นอีกครั้ง
หญิงสาวผงะเมื่อเห็นเขา เธอลอยไปหยุดใกล้กบั ซูผงิ
ซูผงิ กระพริ บตาและทันใดนั้น เขาก็เอื้อมมือไปจับหน้าอกเธอ
มันนุ่มนวลเหมือนหมอก พูดให้ถูกก็คือ มันสร้างจากหมอก
“เห้อ…”
เมื่อเขาถอนหายใจ ซูผงิ ก็เห็นว่าหญิงสาวเริ่ มขมวดคิ้ว อุณหภูมิ
ร่ างกายของเขาลดลงอย่างฉับพลันและเขาก็กลับไปพื้นที่คืนชีพอีก
ครั้ง
โชคดีที่การตายนั้นไม่เจ็บปวด ถึงกระนั้นซูผงิ ก็เลือกที่จะคืนชีพ
แบบตรงจุดอีก
หญิงสาวรู ้สึกมึนงงหลังจากเห็นเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เธอเริ่ ม
ครุ่ นคิดถึงสถานการณ์ …
“คุณมีสติปัญญาหรื อไม่? คุณเข้าใจผมไหม?” ซูผงิ ถามอย่างสงสัย
เป็ นเรื่ องยากที่เขาจะได้พบกับสิ่ งมีชีวติ ที่มีลกั ษณะคล้ายมนุษย์ บาง
ทีเขาอาจได้เรี ยนรู ้สิ่งที่น่าสนใจจากเธอ
หญิงสาวหมอกดําค่อย ๆ เลื่อนสายตามาที่เขา ดวงตาของเธอเป็ นสี
เขียวและเธอก็อา้ ปาก ทันใดนั้นซูผงิ ก็รู้สึกถึงความร้อนและพลังงาน
ในร่ างกายของเขาก็ถูกเปลี่ยนเป็ นรู ปแบบของพลังงานสี ทองที่ลอย
เข้าไปในปากของเธอ
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็ตายอีกครั้ง
เขาฟื้ นขึ้นมาทันทีอย่างไม่ลงั เล
คราวนี้ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่แปลกใจ เธออ้าปากและดูดพลังชีวติ
ของซูผงิ ออกไปอย่างต่อเนื่อง
คืนชีพ! คืนชีพ! คืนชีพ!
ซูผงิ ทําซํ้าหลายครั้ง แต่หญิงสาวในหมอกควันมืดไม่เคยหยุดและไม่
ตอบคําถามของเขาแม้แต่ครั้งเดียว
ในที่สุดซูผงิ ก็รู้วา่ ผูห้ ญิงคนนี้ปฏิบตั ิกบั เขาในฐานะแหล่งอาหารที่
ไม่รู้จกั ตาย!
ด้วยความโกรธ ซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะไม่สอบถามเพิ่มเติม เขาเลือกที่จะ
ฟื้ นขึ้นมาในสถานที่สุ่ม
เมื่อเขากลับมามีชีวติ ซูผงิ ก็ตระหนักถึงมุมมองที่แตกต่างจากเมื่อก่อน
เขาอยูใ่ นวังขนาดใหญ่
แต่ถึงกระนั้น พระราชวังอันงดงามดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นด้วย
กระดูกขนาดใหญ่
 ตอนที่ 32 ราชากระดูก
“นี่คือที่อาศัยของสิ่ งมีชีวติ ทรงสติปัญญาในอาณาจักรอันเดท?”
ซูผงิ มองไปที่วงั กระดูกอย่างอยากรู ้อยากเห็น เจ้าของต้องเป็ นไม่
ธรรมดาถึงมีวงั เช่นนี้ นอกจากนี้กระดูกขนาดมหึ มาที่ใช้สร้าง
พระราชวังยังสู งตระหง่านและยิง่ ใหญ่ ซูผงิ พบว่ามันยากที่จะนึก
ภาพออกว่าสิ่ งมีชีวติ เหล่านั้นน่ากลัวเพียงใดตอนที่ยงั มีชีวติ อยู!่
“นัน่ ประตู…?”
ซูผงิ ก้าวไปข้างหน้า
เขารู ้สึกหายใจไม่ออก
อากาศมีกลิ่นเหม็นเน่าและกลิ่นคาวแปลก ๆ
เขาเดินไปเพียงสิ บสองเมตรก็สูญเสี ยการมองเห็น เขารู ้สึกว่าร่ างกาย
ของเขาถูกฉี กจากภายในด้วย จากนั้นก็ไม่เหลืออะไรเลย
“คืนชีพ”
สายตาของเขามืดลงและหายดี ซูผงิ มองไปรอบ ๆ ค้นหาสิ่ งที่โจมตี
เขา
ปัง!
ร่ างของเขากระจายในทันทีในอีกครั้ง
“ฟื้ น!”
ซูผงิ ฟื้ นเหมือนเดิม
ระเบิด!
“ฟื้ น!”
“ให้ตายเถอะ…”
ปัง!
“ฟื้ น!”
เมื่อซูผงิ กลับมามีชีวติ เขาเห็นพื้นที่ตรงหน้าของเขาเริ่ มบิดเบี้ยว
พลังแห่งความมืดจํานวนมากโผล่ออกมาจากการหมุนวนและค่อย ๆ
กลายร่ างเป็ นมนุษย์
นี่คือผูห้ ญิงตัวสู งที่มีเรื อนร่ างสุ ดเร่ าร้อน หญิงสาวมีลกั ษณะที่น่า
หลงใหล เต็มไปด้วยเสน่ห์ มีเครื่ องรางสี ดาํ บนหน้าผากเธอ ด้วย
สัญลักษณ์ที่คล้ายเบ็ดตกปลา เธอกําลังกระพือปี กสี ดาํ แปดปี กที่งอก
จากหลัง
ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุของเธอทันที
ตามที่เขาคาดไว้ไม่มีขอ้ มูลออกมา
“เอ๊ะ?” ผูห้ ญิงปี กดําเลิกคิ้วสวยของเธอ เธอมองซูผงิ ขึ้นลง จากนั้น
เธอก็ช้ ีนิ้วไปที่เขา
ปัง!
ร่ างของซูผงิ ระเบิด
“ฟื้ น!”
ผูห้ ญิงปี กดําตะลึงเมื่อเห็นซูผงิ ฟื้ น จากนั้นเธอก็ช้ ีนิ้วไปข้างหน้า
คราวนี้ซูผงิ ถูกกลืนกินโดยมวลพลังงานสี เขียวที่มีรูปร่ างเหมือน
โครงกระดูก
ซูผงิ รู ้สึกว่าเขากําลังละลาย เขาย่อยสลายไปจนไม่เหลืออะไร
“ฟื้ น!”
ซูผงิ ยืนอยูใ่ นจุดนั้น แต่ใบหน้าของเขามืดมิด ผูห้ ญิงคนนั้นปฏิบตั ิ
กับเขาเหมือนหนูตะเภา และกําลังหาวิธีต่าง ๆ ที่จะฆ่าเขา
“เฮ้ เราคุยกันธรรมดาไม่ได้เหรอ” ซูผงิ โกรธมาก
ปั ง!
เขาระเบิดอีกครั้ง
“ฟื้ น!”
ซูผงิ กัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง เขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
และกล้าให้ผหู ้ ญิงคนนั้นฆ่าเขา!
ปัง ปัง ปัง!
หลังจากที่เขาระเบิดหลายครั้ง เขาก็ได้ยนิ เสี ยง “โอ้” ที่น่าประหลาด
ใจเมื่อเขากลับมามีชีวติ อีกครั้ง
นี่เป็ นเสี ยงทุม้ ที่ท้ งั เบาและในเวลาเดียวกันก็ดงั พอที่จะก้องไปทัว่ ทั้ง
วัง ราวกับสายฟ้าที่สามารถทําให้ท้ งั พื้นที่สนั่ สะเทือนได้
ทันใดนั้นซูผงิ ก็รู้สึกได้ถึงส่ วนลึกของจิตวิญญาณของเขาที่สนั่ ไหว
ขนของเขาลุกชัน นี่เป็ นเรื่ องที่น่ากลัวมาก
หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เลือดของเขาก็พลุ่ง
พล่าน และเขาก็ตวั สัน่
เขามองไม่เห็นอะไรเลย มีบางอย่างทําให้เขากลัว
นางฟ้าปี กดํายังคงพยายามหาวิธีที่หลากหลายเพื่อฆ่าเขา เธอหัน
กลับมาและโค้งคํานับทิ้งตัวคุกเข่ากลางอากาศตรงช่องว่างตรงหน้า
เธอไปทางประตูที่สร้างด้วยกระดูกสี ขาว
ซูผงิ สังเกตเห็นว่านางฟ้าปี กดํากําลังสัน่ สะท้านแม้แต่ปีกของเธอก็สนั่
วูบ!
ทันใดนั้นสายตาของเขาก็พร่ ามัว จากนั้นทั้งเขาและผูห้ ญิงปี กดําก็
ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้าบัลลังก์ที่ทาํ จากกระดูก แต่ท่าทางของ
พวกเขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด ราวกับว่าพวกเขาถูกเคลื่อนย้าย
โดยพลังอันยิง่ ใหญ่
สิ่ งที่เขาเห็นคือบันไดที่ประกอบขึ้นจากกระดูกสี ขาว เขาพบกะโหลก
ของสิ่ งมีชีวติ ต่าง ๆ มากมาย มีเขาบนกะโหลกศีรษะซึ่ งต้องมาจาก
ปี ศาจ
บนยอดบันไดเป็ นบัลลังก์กระดูกที่มีพนักพิงทําเป็ นรู ปดาบ ที่เท้าแขน
ทั้งสองข้างมีกะโหลกขนาดมหึ มาสองหัวหุม้ กะโหลกที่เล็กกว่าอยู่
ผูท้ ี่นงั่ อยูบ่ นบัลลังก์เป็ นร่ างสู งตระหง่านที่ปกคลุมไปด้วยพลังแห่ง
ความมืดมนซึ่งไหลเวียนอยูร่ อบตัวเขา ข้อศอกรองรับด้วยที่วางแขน
น่ากลัว ผิวหนังบนข้อมือเปล่าซีด เขาเอียงหัวเพื่อที่จะได้มองลงไป
ยังด้านล่าง
เขายกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อยเผยให้เห็นดวงตาสี เข้มที่ไร้อารมณ์
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมองเขา เห็นดวงตาเย็นชาที่ดูเหมือนจะมองผ่าน
ประวัติศาสตร์ได้ ทันใดนั้นเขารู ้สึกเย็นยะเยือก หวาดกลัวและ
ปรารถนาที่จะคุกเข่าคํานับสิ่ งมีชีวติ นี้
อย่างไรก็ตามเขาไม่สนใจความคิดนี้
เมื่อจําได้วา่ เขาไม่สามารถถูกฆ่าได้ ซูผงิ จึงตัดสิ นใจยืนตัวตรง “คุณ
เป็ นคนรับผิดชอบที่นี่ใช่ไหม?”
ในขณะที่เขาเปิ ดปากของเขา ผูห้ ญิงปี กดําที่คุกเข่าก็ตวั สัน่ โบกมือ
ของเธอทันที กระแสพลังแห่งความมืดปิ ดผนึกปากของซูผงิ เหมือน
เทป
เธอก้มหัวลงทันทีและขอโทษกษัตริ ยบ์ นบัลลังก์ แต่ซูผงิ ไม่เข้าใจ
แม้แต่คาํ เดียว
ปัง!
ทันใดนั้นเอง โดยไม่มีการเตือนใด ๆ ซูผงิ ก็ระเบิดอีกครั้ง
“??”
ซูผงิ รู ้สึกมึนงง เหตุใดจึงไม่เคยมีสญ
ั ญาณใด ๆ ก่อนที่สิ่งมีชีวติ
เหล่านั้นจะลงมือ?
เขาโกรธมากและเลือกที่จะฟื้ นขึ้นมาทันที
กษัตริ ยบ์ นบัลลังก์กระดูกเหล่ดวงตาที่ไม่เปลี่ยนรู ป จ้องมองเขา
อย่างเย็นชา
ปัง!
ซูผงิ ระเบิดอีกครั้ง
“ฟื้ น!”
ระเบิดอีกแล้ว!
“ฟื้ นอีกครั้ง!”
“คุณล้อผมเล่นเหรอ? ให้ผมพูดให้จบก่อนได้ไหม…”
ปัง!
“ฟื้ น!”
ครั้งนี้ซูผงิ ไม่ได้ตายเฉย ๆ ด้วยความโกรธเขาปี นบันไดกระดูกนั้น
และพุง่ เข้าหาสิ่ งนั้น
ไม่มีใครเกิดมาเพื่ออยูเ่ หนือคนอื่น!
ซูผงิ ต้องการไปที่นนั่ และต่อยผูช้ ายคนนั้น แม้เขาจะรู ้วา่ เขาอ่อนแอ
เหมือนแมลงปวกเปี ยก เขาไม่สามารถทําร้ายกษัตริ ยอ์ งค์น้ นั ได้อย่าง
สมบูรณ์ แต่เขาจะตายอย่างไร้ค่าหากไม่ต่อสู ก้ ลับ!
นางฟ้าปี กดําตกใจเมื่อเห็นซูผงิ พยายามเข้าใกล้ “ราชา” สี หน้าของ
เธอบิดเบี้ยวด้วยความโกรธเกรี้ ยว พลังแห่งความมืดพุง่ ขึ้นรอบตัว
เธอ ครั้งนี้ดว้ ยการโจมตีครั้งนี้เธอใช้การโจมตีที่แข็งแกร่ งที่สุดของ
เธอ
หากเธอใช้พลังเต็มที่ซูผงิ จะตายนับหมื่นครั้ง แม้วา่ เขาจะแข็งแกร่ ง
กว่านี้เป็ นร้อยเท่าก็ตาม!
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะเริ่ มการโจมตี เธอก็เริ่ มงอตัวราวกับว่ามี
บางอย่างบีบเธอ มีเสี ยงกระดูกร้าว จากนั้นเธอก็ถูกเหวีย่ งไปด้านข้าง
ทุบเข้ากับเสากระดูกเหมือนนกปี กหัก
ในขณะที่ยงั โกรธ ซูผงิ ไม่ได้สงั เกตว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เขารี บขึ้น
บันไดและยืนอยูห่ น้าบัลลังก์
กระบวนการนี้ราบรื่ นอย่างน่าประหลาด ไม่มีอะไรขัดขวางเขา
“ตายซะเถอะแก…” ซูปิงยกมือขึ้นและต่อยหมัด
แต่หมัดของเขาหยุดกลางอากาศ ร่ างกายของเขาก็หยุดนิ่งจนไม่
สามารถขยับได้เลย
“เดินทางย้อนมิติและเวลา?” ทันใดนั้นซูผงิ ก็ได้ยนิ เสี ยงอันเยือกเย็น
ในใจของเขา มันต้องมาจากการคนที่อยูบ่ นบัลลังก์
แต่ซูผงิ ไม่เห็นริ มฝี ปากของเขาขยับ
“อะไร?” ซูผงิ ไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับคําศัพท์น้ ี แต่เขาเดาว่ามันมีส่วน
เกี่ยวข้องกับการคืนชีพของเขา
“แกเป็ นใครถึงสามารถย้อนมิติและเวลาในอาณาจักรอันเดทได้?
หรื อฉันควรจะพูดว่าใครคือคนที่อยูเ่ บื้องหลังเรื่ องนี้” นํ้าเสี ยงเย็นชา
นั้นดําเนินไปอย่างช้า ๆ พร้อมกับความรู ้สึกท่วมท้นที่ไม่อาจหยัง่ รู ้ได้
“ไม่ใช่เรื่ องของแก!”
ซูผงิ ขยับริ มฝี ปากไม่ได้ แต่เขาเปล่งเสี ยงสาปแช่งในใจได้
ปัง!
เขาระเบิด
“ฟื้ น!”
เมื่อซูผงิ กลับมามีชีวติ เขาก็ตระหนักว่าร่ างกายของเขาสามารถ
เคลื่อนไหวได้อีกครั้ง เขากระโดดอย่างบ้าคลัง่ สิ่ งที่อยูต่ รงหน้าเขา
นั้นน่ากลัว แต่การถูกฆ่าซํ้าแล้วซํ้าเล่าได้เผาผลาญความกลัวของเขา
ไปแล้ว
ในเวลาเดียวกันทันใดนั้นเองเขาก็เห็นลูกปัดสี แดงเลือดขนาดเท่ามือ
เด็กอยูข่ า้ งบัลลังก์ ลูกปั ดดูเหมือนจะมีค่า
“มันคุม้ ค่า แม้วา่ นี่จะเป็ นเพียงอัญมณี ธรรมดา ๆ ก็ตาม” ซูผงิ โค้ง
ตัวอย่างไม่ลงั เล
ปัง!
เขาระเบิดอีกครั้ง
“ฟื้ น!”
หลังจากที่เขากลับมามีชีวติ เขาก็ยงั คงงอตัวเหมือนเดิมก่อนที่เขาจะ
ตาย ซูผงิ ขยับลงทีละเล็กน้อย
ปัง!
ฟื้ น!
คราวนี้เขาลดร่ างกายลงอีกเล็กน้อย
ในการคืนชีพครั้งที่หา้ ซูผงิ อยูใ่ กล้กบั ลูกปั ดสี แดงเลือดมาก ใน
จิตสํานึกของเขาเขาตะโกนว่า “ฉันจะบอกให้!”
เขาไม่ระเบิด
มือของเขาคว้าลูกปัดสี แดงเลือด
“ได้แล้ว!”
ลูกปั ดหายไป มันถูกถ่ายโอนไปยังพื้นที่เก็บของ
“อะไรกัน?”
มันมองเห็นเจตนาของซูผงิ แต่ไม่รู้วา่ มีสมบัติมิติในตัวเขา วินาทีที่
สิ่ งนี้เห็นซูผงิ มันมีความเข้าใจอย่างสมบูรณ์วา่ เขาอ่อนแอกว่า ไม่มี
สิ่ งใดหลุดรอดจากสายตาของมันไปได้
“ฉันจะบอกให้แกไปตายซะ!” ซูผงิ ได้รับ ได้รับลูกปั ด ด้วยความ
ยินดีซูผงิ รี บก่นด่าโดยไม่ลงั เล
 ตอนที่ 33 สบถและหนี
ปัง!
ร่ างกายของซูผงิ ถูกทําลายลง ระเบิดโดยไม่เหลือร่ องรอยขี้เถ้าแม้แต่
น้อย!
คนที่นงั่ อยูบ่ นบัลลังก์น้ นั ดูเย็นชา
เขาไม่เข้าใจภาษาของซูผงิ แต่นนั่ ไม่ได้หยุดเขาจากการตรวจจับเจตนา
ชัว่ ร้ายของซูผงิ เป็ นอีกครั้งที่คนที่ไม่รู้อะไรพยายามหลอกเขา เขา
รู ้สึกรําคาญที่สิ่งมีชีวติ ที่ต่าํ ต้อยเหล่านั้นเมินเฉยเขา!
นี่เป็ นเพียงการลงโทษเล็กน้อย ราชาบนบัลลังก์วางแผนที่จะกําจัด
วิญญาณที่อ่อนแอนี้ออกไป เมื่อซูผงิ กลับมามีชีวติ อีกครั้ง เขาจะกักขัง
วิญญาณที่โง่เขลานี้ไว้ใต้บลั ลังก์ของเขาชัว่ นิรันดร์ ไม่ให้ซูผงิ ตาย
แม้วา่ เขาจะปรารถนาก็ตาม!
อย่างไรก็ตาม…
เวลาผ่านไปห้าวินาที สิ บวินาทีแล้วหนึ่งนาทีกผ็ า่ นไป
ความว่างเปล่าตรงหน้าเขาไม่ถูกรบกวน ซูผงิ ไม่กลับมาอีก
กษัตริ ยบ์ นบัลลังก์ขมวดคิว้ ในขณะที่เขายังงุนงงอยู่ ทันใดนั้นสี หน้า
เขาก็เปลี่ยนไป ดวงตาสี เข้มของเขาดูเหมือนจะสามารถมองทะลุ
ความว่างเปล่าได้ เขาซึ่ งนัง่ นิ่งมาตลอดพลันลุกขึ้นยืนทันที!
ตูม!
พระราชวังสัน่ สะเทือน อากาศสัน่ สะเทือน
ความภาคภูมิใจที่เขาสัง่ สมมาตลอดหลายยุคหลายสมัยได้แสดง
ออกมาและพลังอันท่วมท้นนั้นสามารถไหลผ่านไปทัว่ โลก!
อันเดททั้งหมดในระยะหลายล้านเมตรจากพระราชวังกระดูกอัน
ตระหง่านนี้รู้สึกได้ถึงความโกรธจากกษัตริ ยข์ องพวกเขา พวกเขา
คุกเข่าตัวสัน่ ด้วยความกลัว!
“นี่เป็ นการผันเวลา – มิติ! เวลาผันแปร!”
ราชาผูน้ ้ ีซ่ ึงถูกล้อมรอบไปด้วยพลังอันชัว่ ร้ายจ้องมองผ่านห้องโถง
ด้วยดวงตาสี เข้มของเขาในระยะไกล “กฎแห่งอํานาจสู งสุ ดทั้งสอง
ถูกนํามาใช้ในเวลาเดียวกัน ระยะทางของการถ่ายโอนหนึ่งครั้งเกิน
ขอบเขตของอาณาเขตของข้า มันคือใคร? มันคือใคร!”
ผูห้ ญิงปี กดําที่ตกลงไปที่มุมหนึ่งของวังกระดูกแห่งนี้รู้สึกประหลาด
ใจที่เห็นราชาของเธอบินเข้ามาอย่างโกรธเกรี้ ยว นานแค่ไหนแล้ว?
หลายหมื่นปี หรื อหลายแสนปี ผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ที่เธอเห็นราชา
ของเธอเสี ยอารมณ์เป็ นครั้งสุ ดท้าย
เมื่อราชาโกรธเลือดจะไหลเป็ นระยะทางหลายพันไมล์และผีจะรํ่าไห้!
“เจ้า!” ร่ างสู งตระหง่านนั้นลดหัวลง เปลวไฟกําลังระเบิดรอบตัวเขา
ดวงตาของเขาสามารถกระชากวิญญาณของผูค้ นราวกับเป็ นหลุมดํา
คู่หนึ่ง “ค้นหามันและพามันกลับมาหาข้า!”
ผูห้ ญิงปี กดําลดหัวลงทันที เสี ยงของเธอสัน่ สะท้านขณะที่เธอตอบ
ว่า “เพคะ ฝ่ าบาท!”
หลังจากนั้นเธอก็กม้ หัวลงอีกสองวินาที ไม่มีคาํ สัง่ ให้เธออีกแล้ว
เธอกลายเป็ นหมอกสี ดาํ และหายไปจากพระราชวัง
ดูเหมือนราชาจะไม่รู้วา่ ผูห้ ญิงปี กสี ดาํ จากไปแล้ว เขาขมวดคิว้ และ
บ่นพึมพํากับตัวเอง“ มีเพียงพวกตาแก่ที่ถูกผนึกไว้ในยุคโบราณ
เท่านั้นที่สามารถใช้กฎสู งสุ ดทั้งสองได้ในเวลาเดียวกัน จะเป็ นใคร
ได้อีก หรื อพวกมันกลับมาจากโลกเก่าที่ถูกสาป … ?”
……………..
“คืนชีพแบบสุ่ ม!”
หลังจากที่เขาก่นด่า ซูผงิ ก็ยอมรับความตายของเขาอย่างสงบ ไม่
แปลกใจเลยที่คราวนี้เขาเลือกที่จะคืนชีพแบบสุ่ ม!
“มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้ด่าเจ้าหมอนัน่ !”
ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ รู ขมุ ขนของเขายังหายใจด้วยความสะดวกสบาย
เนื่องจากเขาได้ระบายความโกรธออกไป
เขากําลังจะระเบิดเสี ยงหัวเราะเมื่อคิดว่าราชานัน่ ไม่สามารถไล่ตาม
เขาได้
“เขาคิดว่าฉันจะคืนชีพตัวเองและส่งตัวเองไปในเงื้อมมือของเขา
หรื อยังไง? ไร้เดียงสานัก!”
ซูผงิ ยิม้ อย่างประชดประชัน
การถากถางกันนัน่ เป็ นการเคลื่อนไหวที่มีความเสี่ ยง โชคดีที่มีความ
มัน่ ใจและภาคภูมิใจมากเกินไป เขาคิดว่าซูผงิ จะคืนชีพขึ้นมาทันที
ทุกครั้งและสามารถบีบเขาให้ตายได้ตามต้องการหรื อยังไง
ถ้าเขารู ้วา่ ซูผงิ สามารถฟื้ นขึ้นมาแบบสุ่ มได้ ซูผงิ คิดว่าสิ่ งมีชีวติ นั้น
จะกักขังเขาและทรมานเขาอย่างช้า ๆ จนกว่าเขาจะคลัง่
“ฉันหวังว่าฉันจะไม่เจอเขาอีก ไม่เช่นนั้นฉันจะต้องฆ่าตัวตายใน
ทันที” ซูผงิ พูดกับตัวเอง เขารู ้สึกว่าต้องหาอาวุธที่มีประโยชน์เพื่อ
ป้องกันตัว (เช่นการฆ่า) ตัวเอง มิฉะนั้นจะต้องเจ็บปวดอย่างที่สุดที่
ถูกศัตรู ทรมาน
ที่สาํ คัญกว่านั้นเวลาอันมีค่าของเขาในสถานที่บ่มเพาะนี้จะสู ญเปล่า
ถ้าเขาต้องถูกทรมานอย่างช้า ๆ
ในขณะเดียวกันซูผงิ ก็ค่อย ๆ กระจ่างขึ้น เขาถูกนํากลับไปใช้ชีวติ ใน
ที่อื่น
ที่แขวนอยูเ่ หนือหัวของเขายังคงเป็ นดวงจันทร์สีเลือดทั้งสามดวง
และท้องฟ้ามีเมฆมากและเป็ นสี แดงเข้ม รอบ ๆ ตัวเขามีภูเขาขนาด
ใหญ่ปกคลุมไปด้วยกระดูกและซากศพ
ไม่มีหญ้าหรื อดอกไม้ชนิดใดงอกขึ้นมาบนภูเขาซึ่งประกอบด้วย
กระดูกและซากศพนับไม่ถว้ นนี่
แคร่ ก!
ซูผงิ ขยับเท้า เขากระทืบกระดูกข้อมือบางส่ วน
กระดูกเหล่านั้นต้องผ่านการผุกร่ อนมาเป็ นเวลาหลายพันปี จึง
เปราะบางขนาดนั้น
ซูผงิ ค่อย ๆ คุน้ เคยกับฉากต่าง ๆ ใน อาณาจักรอันเดทแห่ง นี้ เขาได้
พัฒนาความต้านทานต่อฉากสยองขวัญที่ชวั่ ร้ายเหล่านี้แล้ว
เขาใช้เวลาในการทําให้หนูสายฟ้าและโครงกระดูกน้อยกลับมามี
ชีวติ อีกครั้ง สองคนนั้นถูกฆ่าตายในหมอกควันสี ดาํ ด้วยพลังของ
สัญญาพวกเขาสามารถฟื้ นขึ้นมาอยูเ่ คียงข้างเขาได้
หนูสายฟ้าสามารถมองเห็นภายนอกได้อีกครั้ง มันน่าตกใจกับมุมมอง
ของภูเขาโครงกระดูกนี่ แต่แตกต่างจากก่อนหน้านี้หนูสายฟ้าไม่ได้
ตื่นเต้นหรื อหวาดกลัว ไม่นานหนูสายฟ้าก็ลุกขึ้นและเริ่ มตรวจสอบ
สภาพแวดล้อมด้วยสายตาของหนู
เมื่อได้รับการกระตุน้ จาก “เจตนาฆ่า” หลายครั้งหนูสายฟ้าก็กล้าหาญ
กว่าเมื่อก่อนมาก
หลังจากที่โครงกระดูกน้อยถูกนํากลับมามีชีวติ แล้ว มันก็มองไป
รอบ ๆ ด้วยท่าทางเบื่อหน่าย จากนั้นโครงกระดูกน้อยก็จอ้ งมองกอง
กระดูกบนพื้นและเลือก แต่โครงกระดูกน้อยโยนกระดูกที่หยิบ
ขึ้นมาทิ้งไปเพราะรู ้สึกท้อใจหลังจากเห็นตัวเลือกต่าง ๆ
“เรามาดูรอบ ๆ กันดีกว่าว่ามีศตั รู อยูห่ รื อเปล่า?” ซูผงิ สัง่ หนูสายฟ้า
ในใจ
หนูสายฟ้าลังเล ถึงกระนั้นมันก็เริ่ มเดินหน้าอย่างระมัดระวัง โดยไม่
ส่ งเสี ยงใด ๆ เพื่อตรวจสอบพื้นที่
ซูผงิ จ้องมองไปที่โครงกระดูกน้อยที่กาํ ลังเก็บกระดูก ทันใดนั้นซูผงิ
ก็จาํ ลูกปั ดสี แดงเลือดที่เขาคว้าออกมาจากบัลลังก์ได้ ความคิดเกิดขึ้น
ในใจของเขา เขาหยิบมันออกจากที่เก็บของ
ลูกปัดสี แดงเลือดให้ความรู ้สึกอบอุ่นในมือของเขา
เมื่อเขาหยิบมันขึ้นมา ซูผงิ ก็เก็บมันไว้ในพื้นที่เก็บของของเขา ด้วย
ความเร่ งรี บเขาจึงไม่มีเวลาตรวจสอบลูกปั ดอย่างละเอียด ในขณะนี้
เขาประหลาดใจที่ลูกปัดสี แดงเลือดดูเหมือนจะเป็ นสิ่ งมีชีวติ และมัน
จะสัน่ เบา ๆ อยูเ่ สมอ
“สิ่ งนี้มีค่า…” ซูผงิ อุทาน
ในขณะเดียวกันโครงกระดูกน้อยก็ยกหัวขึ้นในทันที และจับจ้อง
ดวงตากลวงโบ๋ มาที่มือซูผงิ
ซูผงิ สัมผัสได้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้าจากจิตสํานึกของโครง
กระดูกน้อย
ความปรารถนานี้แข็งแกร่ งกว่าตอนที่โครงกระดูกน้อยต้องการโครง
กระดูกมนุษย์เหล่านั้นหลายสิ บหรื อหลายร้อยเท่า หากไม่ใช่เพราะ
ข้อจํากัดที่เกิดจากสัญญา ซูผงิ เชื่อว่าโครงกระดูกน้อยจะพุง่ เข้าใส่
ลูกปั ด!
“นายต้องการมันไหม?”
เป็ นไปได้มากว่าลูกปัดสี แดงเลือดสามารถทําประโยชน์ให้กบั โครง
กระดูกน้อยได้ เนื่องจากมันต้องการลูกปั ดมาก นัน่ เป็ นเรื่ องที่เข้าใจ
ได้ ท้ายที่สุดแล้วลูกปัดนี้มาจากอาณาจักรอันเดท เป็ นเรื่ องธรรมดาที่
ลูกปัดจะช่วยอะไรอันเดทอย่างโครงกระดูกน้อยได้
ซูผงิ จําภารกิจหลักได้ เขาโยนลูกปั ดให้เจ้าตัวเล็กหลังจากลังเลเล็กน้อย
ยังไงซะหนูนอ้ ยนี้กเ็ ป็ นอสู รของเขาเอง
โครงกระดูกน้อยถือลูกปัดสี แดงเลือดและแสงสี แดงจากลูกปัดดู
เหมือนจะมีสีแดงเข้มเข้มขึ้นในเบ้าตาของโครงกระดูกน้อย อย่าง
เด็ดเดี่ยวโครงกระดูกน้อยยัดลูกปัดเข้าไปในปากของมันแล้วลูกปั ด
ก็เคลื่อนขึ้นไปที่กะโหลกของโครงกระดูกโดยตรง!
หลังจากที่โครงกระดูกน้อยเอามือออก ลูกปัดสี แดงเลือดก็เริ่ มลอย
ไปมาในกะโหลกของมัน ดูเหมือนว่าจะมีดา้ ยสี แดงจาง ๆ ที่ดูเหมือน
เถาวัลย์เลือดไหลเข้าไปในกะโหลกของโครงกระดูกน้อยพร้อมกับ
พลังงานสี เทาที่อยูภ่ ายใน จากนั้นจะเข้าไปในกระดูกรอบ ๆ ตัวของ
โครงกระดูกน้อย
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาร่ ายคาถาระบุบนโครงกระดูกน้อยอีกครั้ง
 ตอนที่ 34 เรียนรู้
โครงกระดูกน้อย
คุณสมบัติ : อสู รตระกูลปี ศาจ
ระดับ : ระดับหนึ่งขั้นกลาง
ความแข็งแกร่ ง : 2.8
ไหวพริ บ : ตํ่า
ความสามารถ : รวมแขนขากลับเข้าด้วยกัน
ข้อมูลที่แสดงบนอินเทอร์เฟซยังคงเรี ยบง่ายและทักษะพื้นฐานเพียง
อย่างเดียวที่มีกค็ ือสิ่ งโครงกระดูกทุกตัวเชี่ยวชาญ
ทุกอย่างเป็ นแบบนี้
โครงกระดูกน้อยนับว่าก้าวกระโดดเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้
ความคืบหน้าอาจถือว่ายิง่ ใหญ่มากด้วยความแข็งแกร่ งในการต่อสู ท้ ี่
ปรับปรุ งจาก 1.1 เป็ น 2.8
ความแข็งแกร่ ง 1.1 สามารถฆ่ามนุษย์ทวั่ ไปได้ ความแข็งแกร่ ง 2.8
อสู รสามารถล่า ฆ่าเสื อหรื อสัตว์ที่คล้ายกันได้!
ความสําคัญของความแตกต่างดังกล่าวชัดเจนในตัวเอง
“ไหวพริ บถูกยกระดับจากตํ่าเตี้ยไปตํ่า มันสามารถแสดงความแข็งแกร่ ง
ได้เกือบถึงระดับที่สาม ในขณะที่โครงกระดูกน้อยอยูใ่ นตําแหน่ง
ระดับหนึ่งขั้นกลาง ที่แปลกคือถึงกระนั้นด้วยมาตรฐานที่เข้มงวด
ของระบบโครงกระดูกน้อยก็ยงั ถูกมองว่าด้อยกว่า”
ซูผงิ ฝื นยิม้ เขารู ้สึกหงุดหงิดเมื่อจําข้อกําหนดในการจบภารกิจหลัก
ซึ่งก็คือการเพิ่มไหวพริ บโครงกระดูกน้อยให้สูงกว่าค่าเฉลี่ย
ในทางกลับกันในขณะที่พวกเขาเสี ยชีวติ ไปหลายครั้ง นับตั้งแต่ถูก
เคลื่อนย้ายไปยังอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ จนถึงตอนนั้นพวก
เขาอยูท่ ี่นนั่ เพียงสองหรื อสามชัว่ โมงเท่านั้น
โครงกระดูกน้อยเดินมาไกลภายในระยะเวลาอันสั้น นี่เป็ นสิ่ งที่โดด
เด่น
“แอ่ว!”
ทันใดนั้นหนูสายฟ้าก็กลับมาจากระยะไกลผ่านสัญญาณเตือน
ซูผงิ ตั้งสมาธิ เขามองเข้าไปใกล้ ๆ และเห็นโครงกระดูกขนาดใหญ่
ที่คลานออกมาจากกองกระดูกด้านหลังหนูสายฟ้า
โครงกระดูกสู งเกือบห้าเมตรคล้ายกับส่ วนผสมระหว่างอสู รและ
มนุษย์ที่บิดเบี้ยว โครงกระดูกประกอบด้วยกระดูกของสัตว์หลาย
ชนิด มันกําลังเดินไล่ตามหนูสายฟ้า
ซูผงิ ไม่ได้ตกใจกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ เขาตั้งสมาธิและร่ ายทักษะ
“เจตนาฆ่า” ในครั้งเดียว “ย้าย!”
หนูสายฟ้าที่วง่ิ กลับมาเริ่ มโชว์ฟันและดวงตาสี แดง มันหยุดลงทันที
จากนั้นกระแสไฟฟ้าก็ถูกสร้างขึ้นรอบ ๆ ตัวของมัน หนูสายฟ้าหัน
กลับมาและพุง่ เข้าหาโครงกระดูกขนาดใหญ่น้ นั
ซูผงิ หันไปมองโครงกระดูกน้อยที่ยงั คงยืนอยูท่ ี่นนั่ ด้วยความมึนงง
แตกต่างจากรู ปลักษณ์ที่น่าเบื่อในอดีต หมอกสี เทารอบ ๆ โครง
กระดูกน้อยผสมกับกลิ่นอายสี แดงเลือดที่ไหลผ่านกระดูกของมัน
ซึ่งรุ นแรงขึ้นกว่าเดิมหลังจากผลรวมของพลังงานสี เทาและกลิ่นอาย
สี แดงเลือด
ดูเหมือนว่าโครงกระดูกน้อยกําลังบริ โภคลูกปัดสี แดงเลือดนี้ ซูผงิ
ตัดสิ นใจที่จะไม่ให้โครงกระดูกน้อยเข้าร่ วม หนูสายฟ้าจะต่อสู ค้ น
เดียวในครั้งนี้
เห็นได้ชดั ว่าความสามารถของโครงกระดูกขนาดใหญ่ที่คลานได้น้ ี
เหนือกว่าโครงกระดูกมนุษย์ที่เคยเจอมาก เห็นได้ชดั ว่าหนูสายฟ้า
ไม่สามารถตอบสนองได้เร็ วพอ โชคดีที่หนูสายฟ้าเชี่ยวชาญหนึ่งใน
10 ทักษะพิเศษ “สายฟ้าแล่บ” ซึ่ งทําให้สามารถเคลื่อนย้ายไปใกล้
ศัตรู ได้ดว้ ยโอกาสที่ไม่จาํ กัด ในการคืนชีพของซูผงิ หนูสายฟ้า
สามารถลดพลังของศัตรู ได้ทีละนิดเช่นเดียวกับสงครามกองโจร
ปัง!
หลังจากการคืนชีพมากกว่าหนึ่งร้อยครั้ง หนูสายฟ้าก็ปล่อยสายฟ้า
ออกมา แม้จะอยูห่ ่างกันไม่กี่เมตร แต่คลื่นสายฟ้าก็ยงั ตกลงบนโครง
กระดูกคลานได้
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาไม่เคยเห็นหนูสายฟ้าใช้ทกั ษะนี้มาก่อน
ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุและเห็นว่าหนูสายฟ้าเชี่ยวชาญทักษะอื่นชื่อ “ศร
สายฟ้า”
“ทักษะระดับกลางของตระกูลสายฟ้า มักเป็ นทักษะของอสู รบินได้
ตระกูลสายฟ้า ฉันไม่รู้วา่ เจ้าตัวเล็กจะทะลวงออกจากขีดจํากัดเพื่อ
ปลดปล่อยทักษะนี้ได้…” ซูผงิ ยิม้ แม้วา่ นี่จะเป็ นทักษะระดับกลาง
แต่ขอ้ ดีกค็ ือทักษะนี้สามารถใช้สาํ หรับการโจมตีระยะไกลได้ ดังนั้น
โดยรวมแล้วมันเป็ นสิ่ งที่ดี
หนูสายฟ้าตัวน้อยตัวนี้คงจะหมดหวังหลังจากใช้ “สายฟ้าแล่บ”
หลายครั้งเพื่อเข้าใกล้ศตั รู มันจึงได้แนวคิดการโจมตีระยะไกลนี้
ด้วยความความสามารถ ‘ศรสายฟ้า’ ความแข็งแกร่ งของหนูสายฟ้า
จึงถูกยกระดับเป็ น 4.3 หนูสายฟ้าสามารถเอาชนะอสู รต่อสู ร้ ะดับสี่
ได้หลายตัวแล้วตอนนี้
หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชัว่ โมงในที่สุดโครงกระดูกก็ลม้ ลง
หลังจากที่ความมืดและกลิ่นอายเหม็นหมดลง ก็ไม่มีพลังงานเหลือ
สําหรับโครงกระดูกเพื่อซ่อมแซมแขนขาที่หายไป หนูสายฟ้าแยก
มันออกจากกัน
โครงกระดูกน้อยวิง่ ไปที่โครงกระดูกคลานได้ทนั ทีและเริ่ มมองผ่าน
กองกระดูก แต่คราวนี้โครงกระดูกน้อยไม่ได้เลือกกระดูกใด ๆ มา
แทนที่ของมันเอง แต่โครงกระดูกน้อยกลับเลือกกระดูกที่แหลมคม
และนํากลับมาด้วย
โครงกระดูกน้อยถือกระดูกแหลมคมไว้เป็ นดาบ ในขณะที่ซูผงิ
พบว่ามันน่าสนใจ
“ฉันสงสัยว่าสิ่ งนี้จะทําอะไรกับโครงกระดูกน้อยได้บา้ ง คงต้องใช้
เวลานานในการบริ โภคมันทั้งหมด” ซูผงิ มองไปที่ลูกปั ดสี แดงเลือด
ในกะโหลกของโครงกระดูกน้อย กลิ่นอายเลือดในลูกปั ดสี แดง
เลือดถูกดูดซับโดยโครงกระดูกน้อยและลูกปั ดก็เล็กลง
ซูผงิ ไม่ได้พกั ผ่อน เขาบอกให้หนูสายฟ้าไปหาเหยือ่ ตัวอื่นเพื่อล่อ
พวกมัน
หนูสายฟ้าทําตามที่เขาบอกอย่างไม่เต็มใจ หลังจากนั้นไม่นานมันก็
วิง่ กลับมาด้วยความตื่นตระหนก มันล่อโครงกระดูกหน้าตาแปลก ๆ
สองตัวกลับมาในคราวเดียว โครงกระดูกตัวหนึ่งดูเหมือนสัตว์
ประหลาด ส่ วนอีกตัวหนึ่งมีรูปร่ างเหมือนมนุษย์ แต่ท้ งั คู่เป็ นโครง
กระดูกที่เงอะงะ ทั้งสองมีขนาดใหญ่และสู งประมาณห้าเมตร พวก
มันถือกระดูกขนาดใหญ่ในมือเป็ นโล่
โครงกระดูกเหล่านั้นได้พฒั นาสติปัญญาเป็ นระดับหนึ่ง ส่ วนหนึ่ง
มาจากจิตสํานึกที่เหลืออยูข่ องสิ่ งมีชีวติ ที่โครงกระดูกเคยเป็ น ดังนั้น
ทั้งสองจึงรู ้วธิ ีที่จะจัดเตรี ยมตัวเอง
ซูผงิ สัง่ ให้ท้ งั โครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้าร่ วมมือกัน
โครงกระดูกน้อยสะบัดดาบกระดูกเล็กน้อย วิง่ ไปที่โครงกระดูก
ยักษ์ดว้ ยความเร็ วที่มากขึ้น
เมื่อพวกมันเห็นโครงกระดูกน้อย มีบางอย่างดึงดูดความสนใจของ
โครงกระดูกขนาดใหญ่ พวกมันล้มเลิกการโจมตีของหนูสายฟ้า หัน
กลับมาและพุง่ เข้าหาโครงกระดูกน้อยโดยตรง
โครงกระดูกน้อยสะบัดดาบกระดูกเล็ก ๆ ของมันและกระโดดขึ้น
ไปฟาดฟันโครงกระดูกที่กาํ ลังคลานอยู่ อย่างไรก็โครงกระดูกน้อยก็
ถูกทุบด้วยชิ้นส่ วนกระดูกที่ขว้างใส่ มนั โครงกระดูกน้อยดูเหมือน
จะแข็งแกร่ งกว่าเมื่อก่อนมากเพราะคราวนี้มนั ไม่แตกสลาย
ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุ ความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกคลานได้คือ 5.2
ซึ่งแข็งแกร่ งกว่าโครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้า
โครงกระดูกคลานได้พงุ่ ตัวเองใส่ โครงกระดูกน้อยอย่างรวดเร็ วและ
กัดหลัง มันขยับขากรรไกร เหวีย่ งหัวราวกับว่ามันจะกินโครง
กระดูกน้อย
แต่โครงกระดูกยักษ์ที่ตามมาทุบโล่ของมันบนโครงกระดูกคลานได้
โครงกระดูกน้อยได้รับการปลดปล่อยจากปากใหญ่ ๆ นั้น จากนั้น
โครงกระดูกยักษ์กโ็ ยนโครงกระดูกน้อยใส่ ปากของมันเอง กลิ่นอาย
ที่มืดและเหม็นกําลังพลุ่งพล่านในโครงกระดูกยักษ์น้ นั มันมี
เป้าหมายที่จะกินโครงกระดูกน้อย!
แคร่ ก
โครงกระดูกน้อยร่ วงหล่นเป็ นชิ้น ๆ ลูกปัดสี แดงเลือดเองก็หลุด
ออกมาจากกะโหลกของมันเช่นกันและจากนั้นลูกปัดก็อยูใ่ น
กะโหลกศีรษะของโครงกระดูกยักษ์น้ นั
ในเวลาเดียวกันซูผงิ ได้รับข้อความแจ้งการคืนชีพ
เขาประหลาดใจที่รู้วา่ ลูกปัดสี แดงเลือดหลุดออกไปหลังจากโครง
กระดูกน้อยน้อยตาย เป็ นเพราะลูกปัดยังไม่ถูกดูดซับอย่างสมบูรณ์
หรื อเปล่า?
ไม่มีเวลาให้เขาคิด ซูผงิ นําโครงกระดูกน้อยกลับมามีชีวติ อีกครั้ง
และสัง่ ให้ร่วมมือกับหนูสายฟ้าเพื่อโจมตี
นอกเหนือจากโครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้าแล้ว โครงกระดูก
คลานได้ที่โดนโล่กพ็ งุ่ เข้าใส่ โครงกระดูกยักษ์ในเวลาเดียวกัน พวก
มันต่อสู ก้ นั เพื่อลูกปัดสี แดงเลือด
“ใช้สายฟ้าแลบเพื่อแอบเข้าไปในกะโหลกของมันและนําลูกปัด
ออกมา!” ซูผงิ ส่ งต่อความตั้งใจของเขาไปยังหนูสายฟ้า
เมื่อได้รับคําสัง่ หนูสายฟ้าก็กระโจนจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
จนกระทัง่ มันเข้าไปอยูใ่ นกะโหลกศีรษะขนาดใหญ่ของโครง
กระดูกยักษ์ หนูสายฟ้ากัดลูกปัดด้วยฟันของมัน พุง่ ออกมาหาซูผงิ
ซูปิงหยิบลูกปัดสี แดงเลือดและโยนเข้าไปในพื้นที่เก็บของของเขา
ด้วยความที่มนั มีประโยชน์ต่อโครงกระดูกน้อย เขาจึงเก็บมันไว้
ก่อน เกรงว่าการเสี ยชีวติ อย่างฉับพลันที่นี่จะทําให้เสี ยมันไป
“เราต้องกลับไป หาเวลาว่างเพื่อให้โครงกระดูกน้อยกินมันช้า ๆ ฉัน
จะให้ระบบตรวจสอบได้วา่ มันคืออะไร” ซูผงิ คิดกับตัวเอง เขาเงย
หน้าขึ้น เมื่อปราศจากลูกปั ดสี แดงเลือด การต่อสู ร้ ะหว่างโครง
กระดูกทั้งสองก็หยุดลง พวกมันมุ่งความสนใจไปที่หนูสายฟ้าและ
โครงกระดูกน้อยอีกครั้ง
“โจมตี!”
ซูผงิ สัง่ ให้โครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้าเข้าไปพร้อมกัน
 ตอนที่ 35 ฉันต้ องข้ ามภูเขากระดูกและทะเลเลือด
ต้องขอบคุณการคืนชีพไม่จาํ กัด โครงกระดูกทั้งสองถูกหนูสายฟ้า
และโครงกระดูกน้อยกําจัดจากการต่อสู แ้ สนยืดเยื้อ
ซูผงิ ไม่หยุดเพียงแค่น้ นั เขาพาหนูสายฟ้าและโครงกระดูกน้อยไป
ด้วยเพื่อค้นหาเหยือ่ อื่น ๆ รอบ ๆ ภูเขากระดูกขนาดใหญ่น้ ี
เมื่อเขาหมดเรี่ ยวแรง ซูผงิ จะคืนชีพกลับมา
เมื่อจิตใจของเขาเหนื่อยล้า เขาจะฆ่าตัวตายเพื่อคืนชีพ
คน หนูและโครงกระดูกเดินทางไปตามภูเขากระดูก พวกเขาเลือกที่
จะคืนชีพขึ้นมาในสถานที่อื่น เมื่อพบสิ่ งมีชีวติ ที่เหนือกว่าพวกเขา
มาก จากนั้นพวกเขาจะเริ่ มการสํารวจอีกครั้ง!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ ว ไม่นานสามวันก็ผา่ นไป
ซูผงิ ไม่ได้นบั จํานวนการฟื้ นฟูหรื อสถานที่ที่เขาเคยไปแบบสุ่ ม เขา
เพิ่งนึกได้วา่ มีภูเขาที่มีโครงกระดูกกองใหญ่ ป่ ามืดที่เต็มไปด้วยพลัง
ชีวติ และมหาสมุทรอันไร้ขอบเขตที่เต็มไปด้วยเลือด …
เขาได้พบกับอันเดทมากมาย บางตัวบิดเบี้ยวและน่าเกลียด บางตัวมี
เสน่ห์และสวยงาม บางตัวอ่อนแอเหมือนโครงกระดูกทัว่ ไปและบาง
ตัวแข็งแกร่ งและทรงพลังราวกับภูเขา
ในสภาพแวดล้อมที่น่ากลัวนี้ ซูผงิ หนูสายฟ้าและโครงกระดูกน้อย
ต่างก็เติบโตอย่างรวดเร็ ว
ปัง!
ทันใดนั้นร่ างที่ซีดและโปร่ งใสของผีที่น่ากลัวสองตัวก็ถูกสายฟ้า
กลุ่มใหญ่ปกคลุม พวกมันถูกบดขยี้ก่อนที่จะได้เข้ามาใกล้!
ร่ างสี ม่วงกระโดดออกมาพร้อมกับสายฟ้าที่พงุ่ เข้าใส่ จากนั้นก็ตกลง
พื้นอย่างนุ่มนวล ก้าวต่ออย่างคล่องแคล่ว
ด้านหลังมีบุคคลและโครงกระดูกตามมาอย่างกระชั้นชิด
เมื่อเทียบกับสามวันก่อน หนูสายฟ้าไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ยกเว้น
ว่าขนของมันที่เข้มขึ้นและพลังสายฟ้าที่อยูภ่ ายในนั้นหนาขึ้น
ท้ายที่สุดหนูสายฟ้าเป็ นเพียงอสู รระดับสองเท่านั้น การปลดปล่อย
ทักษะต่าง ๆ ของตระกูลสายฟ้าติดต่อกันจะส่ งผลเสี ยต่อการกักเก็บ
พลังงาน
ดังนั้นเมื่อหนูสายฟ้าเรี ยนรู ้ “คลื่นสายฟ้า” หนูสายฟ้าจึงค่อย ๆ ใช้วธิ ี
ที่ซบั ซ้อนมากขึ้นในการกักเก็บพลังงาน หนูสายฟ้าจะบีบอัดพลังงาน
จนสุ ดขีดและเติมพลังงานให้กบั ร่ างกายทั้งหมด เกี่ยวกับจํานวน
พลังงานสายฟ้าทั้งหมดที่เก็บไว้ หนูสายฟ้าไม่ได้อ่อนแอไปกว่าอสู ร
ระดับห้าหรื อหกของตระกูลสายฟ้า!
“ผลไม้แห่งอันเดท!”
ทันใดนั้นซูผงิ ก็เห็นต้นไม้ที่เต็มไปด้วยฝุ่ น ดูแปลกประหลาด มันมี
ผลไม้สีเลือดสดใสหลายผล
ผลไม้เหล่านี้มีโครงร่ างของใบหน้ามนุษย์ เป็ นอาหารที่โปรดปราน
สําหรับอสู รจํานวนหนึ่งในตระกูลสายฟ้า ผลไม้มีพลังอันแข็งแกร่ ง
ของอันเดธ และหาซื้อได้ยากในสหพันธ์ ท้ายที่สุดผลไม้แต่ละชนิด
นั้นแสดงถึงชีวติ ที่สูญเสี ยไป!
“ไป!”
ซูผงิ ดึงสายตากลับมา เขาบอกให้หนูสายฟ้าฟาดต้นไม้ผลไม้น้ นั
อย่างไม่ลงั เล
ทันทีที่หนูสายฟ้าได้รับคําสัง่ ของซูผงิ กระแสไฟฟ้าก็ระเบิดออกมา
รอบ ๆ หนูสายฟ้า ในที่สุดก็มาบรรจบกันเป็ นลูกบอลสายฟ้าที่พงุ่
เข้าหารากของไม้ผลนั้น
ปัง!
ในขณะที่สายฟ้าเข้ามาใกล้ตน้ รากที่ฝังอยูใ่ ต้ดินก็แตกทะลุพ้นื ดิน
พุง่ เข้าหาสายฟ้า ทําให้แตกเป็ นเสี่ ยง ๆ ในทันที อย่างไรก็ตามราก
และกิ่งไม้กไ็ หม้เป็ นสี ดาํ และตกลงไปที่พ้นื
ปัง! ปัง! ปัง!
หนูสายฟ้าโจมตีอย่างต่อเนื่องด้วยสายฟ้า จํานวนรากของไม้ผลชนิด
นี้ลดน้อยลงจนในที่สุดต้นไม้กไ็ ม่สามารถทนต่อการกระแทกบนลํา
ต้นของมันได้ ซึ่งมีรอยดําเหลืออยู่ ซู่ผงิ ได้ยนิ เสี ยงกรี ดร้องที่ไม่พึง
ประสงค์ดงั มาจากใต้ตน้ ไม้
ซูผงิ ไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ ต้นไม้อนั เดธจะจับชีวติ อื่น ๆ
รวมทั้งโครงกระดูกและภูตผีปีศาจเพื่อเปลี่ยนเป็ นอาหาร มันดันว่า
อสู รตระกูลสายฟ้าคือดาวข่มมัน
ไม่นานต้นผลไม้กถ็ ูกแยกออกเป็ นสองท่อน ซูผงิ หยิบผลไม้แห่งอัน
เดธและเก็บไว้ในพื้นที่เก็บของของเขา
“พื้นที่เก็บของใกล้เต็มแล้ว”
ซูผงิ ขมวดคิ้วเมื่อสังเกตว่าพื้นที่เก็บของเกือบถึงขีดจํากัด มีอาหาร
อสู รหลายชนิดที่เขาเก็บได้ระหว่างทางในช่วงสามวันนี้ เขาเหลือ
เวลาอีกสองวันเท่านั้น แต่เขากลัวว่าพื้นที่เก็บของที่เหลือจะไม่
เพียงพอ
“ระบบสามารถอัพเกรดพื้นที่จดั เก็บได้ไหม?” ซูผงิ ถามในใจ
“ได้”
“ใช้แต้มพลังงานเท่าไหร่ ?”
“หนึ่งร้อยแต้มสําหรับทุก ๆ ลูกบาศก์เมตร”
“ได้เลย”
ซูผิ ไม่ได้ต่อรองกับระบบเพราะมันไม่เคยได้ผล เขาใช้แต้มที่เหลือ
เพื่ออัพเกรดพื้นที่เก็บของ เป็ นโอกาสที่หาได้ยากที่เขาจะได้มาที่
สถานที่บ่มเพาะระดับสู งซึ่งต้องเสี ยค่าพลังงาน 9,000 แต้ม เขาต้อง
ไม่เสี ยอาหารอสู รไปเพียงเพราะเขาไม่มีพ้นื ที่เก็บของ
“เป็ นเรื่ องโชคร้ายที่อาหารอสูรที่เก็บเกี่ยวได้ที่นี่ส่วนใหญ่เป็ นอาหาร
อสู รสําหรับตระกูลปี ศาจซึ่งไม่เป็ นที่ตอ้ งการ มีไม่กี่แห่งที่จะขาย
อาหารแบบนี้และมีเพียงไม่กี่คนที่จะซื้ อมัน ฉันต้องคิดให้ดีเกี่ยวกับ
การแจกจ่าย” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
หลังจากเก็บเกี่ยวผลแล้วซูผงิ ก็เดินหน้าต่อไป
ซูผงิ ค้นหาพื้นที่ท้ งั หมด เนื่องจากการโจมตีที่น่าประหลาดใจ อีก
ครั้งเขาเลือกที่จะฟื้ นขึ้นมาในสถานที่สุ่มและเริ่ มสํารวจพื้นที่ใหม่
ในวันที่หา้
“เวลาใกล้จะหมดแล้ว…”
ซูผงิ ยืนอยูห่ น้าหน้าผา จ้องมองไปที่มหาสมุทรที่เต็มไปด้วยโคลน
ซึ่งมีกระดูกและซากศพจํานวนมาก
ซูผงิ เริ่ มมีภูมิคุม้ กันต่อฉากที่เลวร้ายนั้นแล้ว
เด็กน้อยสองคนยืนอยูใ่ นความเงียบ
เมื่อเทียบกับห้าวันก่อน หน้าตาของทั้งสองไม่แตกต่างนัก ระหว่าง
นั้นความเปลี่ยนแปลงของโครงกระดูกน้อยชัดเจนมากขึ้น กระดูก
เปลี่ยนจากสี เทาเป็ นสี ดาํ และดูเหมือนจะมีเส้นเลือดในกระดูก
ขนาดของโครงกระดูกน้อยยังสู งประมาณเข่าของซูผงิ เหมือนเดิม
ไม่มีการเติบโตในเรื่ องนี้
มันถือดาบกระดูกที่แหลมคมอยูใ่ นมือ
ใบดาบกระดูกนี้ทาํ มาจากเขี้ยวของโครงกระดูกที่ยาวเกือบ 10 เมตร!
หลังจากการฝึ กอบรมห้าวัน โครงกระดูกน้อยในขณะนั้นก็เหมือนกับ
โครงกระดูกท้องถิ่นที่ถือกําเนิดในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
พลังงานของมันเปลี่ยนจากสี เทาอ่อนเป็ นสี ดาํ หม่น พลังงานเคลื่อน
ไปรอบ ๆ โครงกระดูกเล็ก ๆ และดาบกระดูก
“นี่คือจุดสิ้ นสุ ดของถนนแล้ว ไปกันเถอะ”
ซูผงิ ละสายตาของเขาหลังจากยืนอยูท่ ่ามกลางลมทะเล เขาหยิบฟัน
แหลมออกมาจากแขนเสื้ อ
ฟันนี้แหลมคม มันถูกล้อมรอบไปด้วยกลิ่นอายเหม็น ๆ
พรึ่ บ!
ซูผงิ ยังคงหน้านิ่ง ขณะที่เขาแทงหน้าอกด้วยดาบเล่มนี้
เขาเม้มปากด้วยความเจ็บปวด “นี่เป็ นความผิดพลาด ฉันควรแทงให้
แรงกว่านี้”
เขาล้มลงกับพื้นดังโครม จ้องมองอากาศสี แดงเข้ม รู ้สึกถึงเลือดที่
ไหลออกมา ซูผงิ อุทานกับตัวเองว่านี่ … เป็ นการเสี ยเวลาเปล่า!
หนูสายฟ้าและโครงกระดูกน้อยมองมาที่เขา พวกมันกังวล แต่ไม่รู้
จะทํายังไง
แม้วา่ เหตุการณ์น้ ีจะเกิดขึ้นหลายครั้ง แต่พวกมันจะรู ้สึกกังวลและ
อยากทําอะไรบางอย่าง เมื่อรู ้สึกว่าชีวติ ต้องออกจากร่ างเจ้านาย
เนื่องจากอํานาจของสัญญา
หลังจากนั้นไม่นานในอีกที่หนึ่งในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
คน หนูและโครงกระดูกก็ปรากฏขึ้นจากอากาศบาง ๆ หลังจาก
ตรวจสอบได้ไม่นาน พวกเขาก็เริ่ มการโจมตีสิ่งมีชีวติ รอบตัวอย่าง
โหดร้าย..
…
ร้านอสู รพิกซี่บนถนนเถาฮัว่ ซือ
ประตูบานเกล็ดปิ ดสนิท ข้างในมืดสนิท
ทันใดนั้นก็เกิดกระแสหมุนพ่นร่ างสามร่ างออกมา
เมื่อความปั่นป่ วนหายไป คนหนึ่งลืมตาสี ดาํ ขึ้น เห็นร้านคุน้ เคยที่เขา
จากมาหลายวันและได้กลิ่นของอากาศบริ สุทธิ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน ซูผงิ
รู ้สึกว่าเขาฟื้ นจากอาการชาและชีวติ ของเขาก็กลับมาเป็ นปกติ
 ตอนที่ 36 แผนภูมดิ าวโกลาหล
“ติ๊ง! ภารกิจหลักเสร็ จสิ้ น เจ้าของได้รับรางวัล เก็บหรื อไม่?”
“ติ้ง! ภารกิจ “การฝึ กขั้นแรก” เสร็ จสิ้ นแล้ว เจ้าของได้รับ “ยาเม็ด
พลัง” สามอัน เก็บหรื อไม่?”
ก่อนที่ซูผงิ จะตั้งสติเขาได้ เขาก็ได้ยนิ ข้อความแจ้งสองข้อความจาก
ระบบ
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นเขาก็ยอมรับด้วยความยินดี
ห้าวันของการต่อสู ท้ ี่ไม่หยุดยั้งและการฟื้ นคืนชีพนับไม่ถว้ นได้รับ
การตอบแทนแล้ว ครึ่ งวันก่อนกลับ เด็กน้อยทั้งสองทําภารกิจสอง
อย่างที่แทบจะเป็ นไปไม่ได้!
แน่นอนว่านอกเหนือจากความพยายามของพวกเขา พวกเขายังต้อง
ขอบคุณสภาพแวดล้อมในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธในฐานะที่
เป็ นสถานที่บ่มเพาะระดับสู งสุ ด กลิ่นอายของอันเดธในอาณาจักร
โกลาหลแห่งอันเดธนั้นลึกซึ้งมาก แค่หายใจในอากาศนั้นอย่าง
ต่อเนื่องก็จะทําให้สิ่งมีชีวติ กลายเป็ นอันเดธช้า ๆ
นัน่ คือโลกที่ดีที่สุดสําหรับโครงกระดูกน้อย ด้วยเหตุน้ ีโครงกระดูก
น้อยจึงสามารถปรับปรุ งไหวพริ บตํ่าไปสู่ ระดับที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยได้
หลังจากการต่อสู อ้ ย่างบ้าคลัง่ ห้าวัน!
ในขณะนี้ โครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้ามีความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู ม้ ากกว่าเพื่อน ไม่มีใครสามารถแข่งขันกับพวกมันได้!
ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุใส่ พวกมัน
โครงกระดูกน้อย
คุณสมบัติ : อสู รของตระกูลปี ศาจ
ระดับ : ระดับสองขั้นสู ง
ความแข็งแกร่ ง : 7.4
ไหวพริ บ : สู งกว่าค่าเฉลี่ย
ความสามารถ : การฟื้ นฟู, ทาสอันเดธ, การใช้ดาบระดับกลาง, หุ่น
กระบอก, เนื้อเน่า, ตามืดบอด และเสี ยงคํารามแห่งความตาย
นอกจากทักษะการประกอบแขนขาที่ขาดจะเปลี่ยนเป็ นทักษะฟื้ นฟู
โครงกระดูกน้อยยังได้รับความสามารถระดับกลางและระดับสู ง ใน
บรรดาทักษะนั้น ทาสอันเดธเป็ นทักษะพิเศษที่หายากในสายพันธุ์
ของพวกอันเดธ !
พลังของทาสอันเดธเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม เมื่อจํานวนของศพมาก
ถึงระดับหนึ่ง พลังของพวกมันจะไร้เทียมทาน!
ด้วยการแปลงวิญญาณเลือด อสู รสามารถกินเลือดและเปลี่ยนเลือด
ให้เป็ นพลังงานเพื่อใช้งานได้
สําหรับการใช้ดาบระดับกลาง มันไม่ใช่ความสามารถของมนุษย์
และควรจะเป็ นของอสู รเสมือนมนุษย์ สําหรับโครงกระดูกน้อย
ความสามารถนี้กเ็ ป็ นตามชื่อ
หุ่นกระบอก เนื้อเน่าและความสามารถอื่น ๆ มีประโยชน์มากและ
อาจเป็ นเรื่ องน่าปวดหัวสําหรับนักรบอสู รส่ วนใหญ่
ด้วยความสามารถมากมายที่เชี่ยวชาญในขณะที่โครงกระดูกน้อยยัง
เป็ นเพียงระดับสองขั้นสู ง มันทําให้โครงกระดูกน้อยมีพลังพอสู ก้ บั
อสู รขั้น 7!
ซูผงิ ค่อนข้างพอใจกับผลลัพธ์ เมื่อโครงกระดูกน้อยมีความสามารถ
ในการต่อสู ถ้ ึง 7.1 ไหวพริ บได้รับการระบุวา่ สู งกว่าค่าเฉลี่ย ครึ่ งวัน
ต่อมามีเพิม่ ขึ้นอีก 0.3 อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธเป็ นสวรรค์ของ
โครงกระดูกน้อยอย่างแท้จริ ง!
สําหรับอสู รอีกตัว
หนูสายฟ้าเงา
คุณสมบัติ : อสู รของตระกูลสายฟ้า
ระดับ : ระดับสามขั้นกลาง
ความแข็งแกร่ ง : 7.3
ไหวพริ บ : สู งกว่าค่าเฉลี่ย
ความสามารถ : สายฟ้าทะยาน , สายฟ้าแลบ, ภาพลวงตาเงาสายฟ้า,
คลื่นสายฟ้า, เกราะสายฟ้า, คุกสายฟ้ารอบด้าน, การกัดกระหายเลือด,
สายฟ้าคําราม, ผูก้ ดั กินวิญญาณ, กรงเล็บแห่งอันเดธ, สู บชีวติ , เสี ยง
เรี ยกอันเดธ และ หลอกความตาย
นอกเหนือจากการเพิ่มคําว่า “เงา” ในชื่อแล้วจํานวนความสามารถที่
หนูสายฟ้าเชี่ยวชาญนั้นมีมากจนน่าตกใจ!
“สายฟ้าทะยาน” ได้รับการอัปเกรดจาก “ความเร็ วสายฟ้า” ซึ่งเป็ น
ทักษะขั้นสู งสําหรับอสู รในตระกูลสายฟ้า แต่เป็ นทักษะที่พบได้
ทัว่ ไปในบรรดาทักษะอสู รขั้นสู งทั้งหมด โดยทัว่ ไปแล้วอสู รขั้นสู ง
ทั้งหมดสามารถแทนที่ “ความเร็ วสายฟ้า” ด้วย “สายฟ้าทะยาน” ได้!
สําหรับภาพลวงตาเงาสายฟ้า นั้นก็พฒั นาขึ้นเช่นกัน มันสามารถ
สร้างภาพได้สี่ภาพในครั้งเดียว เมื่อนับหนูสายฟ้าตัวจริ งแล้วจะมีเงา
หนูสายฟ้าทั้งหมดห้าตัว!
“ศรสายฟ้า” ที่เงาหนูสายฟ้าเรี ยนรู ้น้ นั ได้รับการเลื่อนเป็ น “คุกสายฟ้า
รอบด้าน” ด้วยระยะการโจมตีที่กว้างขึ้นและมีความแข็งแกร่ งมาก
ขึ้น นี่เป็ นสิ่ งจําเป็ นสําหรับอสู รของตระกูลสายฟ้า!
“สายฟ้าคําราม” เป็ นทักษะอสู รขั้นสู งซึ่งพบได้บ่อย มันเป็ นทักษะที่
อสู รขั้นสู งใช้เพื่อยับยั้ง
นอกเหนือจากทักษะของตระกูลสายฟ้าแล้ว ทักษะอื่น ๆ ก็ค่อนข้าง
แปลกประหลาด
ผูก้ ดั กินวิญญาณและสู บชีวติ เป็ นของอสู รอันเดธ ซึ่ งเป็ นเรื่ องธรรมดา
ในหมู่พวกมัน
กรงเล็บแห่งอันเดธ เป็ นทักษะทัว่ ไปของอันเดธสําหรับการเรี ยกอัน
เดธ เป็ นทักษะขั้นกลางของอันเดธ สามารถใช้เรี ยกปี ศาจเพื่อขอ
ความช่วยเหลือได้
สําหรับสุดท้ายหลอกความตายมันเป็ นทักษะอสู รอันเดธอย่างแท้จริ ง
มันสามารถแกล้งตายได้และเสี ยลมหายใจของชีวติ ไปอย่างสมบูรณ์
“ฉันไม่รู้วา่ อสู รในตระกูลสายฟ้าสามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะของอันเดธได้
ฉันคิดว่าเป็ นเรื่ องยากที่อสู รจะเรี ยนรู ้ทกั ษะของตระกูลอื่นได้ แต่สิ่ง
เหล่านี้อาจเกิดขึ้นได้ไม่วา่ จะเป็ นเพราะความบังเอิญหรื อเกิดจากการ
อาศัยอยูใ่ นสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันเป็ นระยะเวลานาน”
ซูผงิ พบว่าทั้งแปลกและตลกเมื่อเห็นเสี ยงเรี ยกอันเดธ หากจู่ ๆ หนู
สายฟ้าระดับตํ่าใช้ทกั ษะนี้ข้ ึนมาบนเวทีต่อสู ้ เรี ยกอันเดธมาช่วยสู ้
มุมมองนั้นจะทําให้ค่านิยมพื้นฐานของผูค้ นเปลี่ยนไป!
“หลังจากอยูใ่ นอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธเป็ นเวลาห้าวัน เจ้าตัว
เล็กดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย นอกจากพลังงานสายฟ้าแล้วยังมี
พลังงานอันเดธปะปนอยูภ่ ายใน นัน่ คือเหตุผลที่เจ้าตัวน้อยนี้สามารถ
ใช้ทกั ษะอันเดธได้”
ซูผงิ มองไปที่หนูสายฟ้าบนพื้นผิวดูเหมือนว่าจะไม่แตกต่างจากหนู
สายฟ้าทัว่ ไป ความแตกต่างจะพบได้หลังจากการตรวจสอบอย่าง
ใกล้ชิดเช่นสี ขน ความคมของเขี้ยวและสี ของรู ม่านตา
“กล่าวคือในอนาคตเมื่อฉันนําโครงกระดูกน้อยไปยังอาณาจักรสายฟ้า
เช่นอาณาจักรเมฆสายฟ้า มันจะเรี ยนรู ้การใช้ทกั ษะของตระกูลสายฟ้า
ได้ดว้ ยงั้นหรอ?” ซูผงิ สงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะในขณะที่เขา
นึกภาพว่าโครงกระดูกน้อยสร้างสายฟ้าด้วยการโบกมือ
แต่เขาเข้าใจว่าไม่ใช่เรื่ องง่ายที่อสู รจะเรี ยนรู ้ทกั ษะของตระกูลอื่น
คราวนี้พวกเขาไปเยีย่ มชมโลกแห่งการบ่มเพาะระดับสู งที่อุดมไป
ด้วยพลังงานอันเดธ นัน่ จึงมีอิทธิพลอย่างมากต่อหนูสายฟ้า
หากพวกเขาไปที่อาณาจักรอื่นผลกระทบอาจไม่ชดั เจน เพียงแค่อาศัย
การต่อสู โ้ ดยเฉลี่ย อสู รจะต้องใช้เวลานานอย่างไม่น่าเชื่อในการเรี ยนรู ้
ทักษะของตระกูลอื่น
“มันช่างน่าเสี ยดายที่ตอ้ งมอบหนูสายฟ้าอัจฉริ ยะตัวนี้ไป” ซูผงิ รู ้สึก
เสี ยใจ แต่เขามีความสบายใจที่โครงกระดูกน้อยของเขายังอยู่
เขาส่ งอสู รทั้งสองไปที่หอ้ งอสู รและซื้อคอกเลี้ยงดูข้นั ต้นสําหรับ
โครงกระดูกน้อยด้วยแต้มพลังงาน 10 แต้มสุ ดท้ายที่เขาเหลือเพื่อให้
โครงกระดูกน้อยได้พกั ผ่อนที่นนั่
หลังจากที่พวกมันเข้านอน ซูผงิ ก็ออกจากห้องอสู รอย่างเงียบ ๆ และ
มุ่งหน้าไปที่ลอ็ บบี้ ซึ่งในที่สุดเขาก็มีเวลาดูรางวัลที่ระบบมอบให้
“นี่คือ ‘แผนภูมิดาวโกลาหล’ คืออะไร”
ซูผงิ รู ้สึกสงสัย
เขาเพิง่ เก็บรางวัล จากนั้นสติของเขาก็เข้าสู่ จกั รวาลอันไร้ขอบเขต
ทันที
รอบตัวเขามีดาราจักรล้อมรอบด้วยดวงดาวมากมายนับไม่ถว้ น
ในช่วงเวลาต่อมาภูมิทศั น์ของจักรวาลเหล่านั้นได้รวมตัวกันอย่าง
รวดเร็ วกลายเป็ นรังสี แสงและหดตัวเข้าสู่ ร่างกายของเขาโดยมี
กาแล็คซี่ที่จบั คู่กบั ส่ วนต่าง ๆ ของร่ างกาย
“แผนภูมิดาวโกลาหล …”
จิตสํานึกโบราณบางอย่างพุง่ ออกมาจากข้อมูลนี้ รางวัลของภารกิจ
หลักนี้ “แผนภูมิดาวโกลาหล” คือวิธีบ่มเพาะพลังดวงดาวโบราณ
ซูผงิ ประหลาดใจกับเรื่ องนี้เพราะวิธีการบ่มเพาะของ “แผนภูมิดาว
โกลาหล” นั้นน่าทึ่งมาก
เขาจะเป็ นจักรวาลที่กว้างใหญ่ จุดฝังเข็ม กล้ามเนื้อและกระดูกทัว่
ร่ างกายจะเป็ นดวงดาวที่สอดคล้องกัน วิธีการนี้ไม่เหมือนกับการบ่ม
เพาะพลังดวงดาวที่ใช้กนั ในสหพันธ์เลยแม้แต่นอ้ ย!
 ตอนที่ 37 การบ่ มเพาะทีผ่ ดิ ปกติ
“นี่เป็ นการบ่มเพาะโบราณที่สูญหายไปแล้ว?”
ซูผงิ กลับมามีสติ นี่เป็ นรางวัลจากระบบและต้องมีคุณภาพสู ง ปัจจุบนั
สิ่ งที่เขาต้องการมากที่สุดคือวิธีการบ่มเพาะพลังดวงดาว และเขาก็
ได้รับมันมาพอดี!
“การบ่มเพาะพลังดวงดาว…”
“สัมผัสถึงพลังงานระหว่างสวรรค์และโลกรอบตัวคุณ เก็บไว้ในเซลล์
ร่ างกาย จากนั้นก็สานและบีบอัดพลังงานในแก่นดั้งเดิมเพื่อสร้าง
กระแสพลังดั้งเดิม เพื่อใช้กระแสพลังดั้งเดิมใน เซลล์นบั ไม่ถว้ นซึ่ง
จะส่ งผลต่อพลังงานภายนอกผ่านร่ างกายเพื่อใช้ทกั ษะดวงดาว…”
“แผนภูมิดาวโกลาหล” ให้คาํ อธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับวิธีการบ่ม
เพาะซึ่งนําซูผงิ เข้าสู่ โลกใหม่
ณ เวลานี้ซูผงิ ได้ตื่นขึ้นมาอย่างแท้จริ ง เขาพัฒนาจากคนธรรมดาเพื่อ
ก้าวเข้าสู่ โลกของนักรบอสู ร เขาได้เห็นการใช้พลังพิเศษ
ซูผงิ หลับตาลงทันทีและจดจ่ออยูก่ บั การบ่มเพาะที่น่าอัศจรรย์ที่
นําเสนอโดย “แผนภูมิดาวโกลาหล”
ความพยายามในการบ่มเพาะครั้งแรกเป็ นเรื่ องยากและน่าตื่นเต้น ซู
ผิงแพ้ภยั ตัวเองในกระบวนการ
ในความเงียบสงบ เขากําลังชื่นชมตัวเองและโลก
หลังจากนั้นไม่นานซูผงิ ก็รู้สึกได้วา่ มีพลังดวงดาวที่ข่นุ มัวลอยอยู่
รอบตัวเขา อ่อนโยนและละเอียดอ่อนเหมือนเม็ดทราย จิตสํานึกของ
เขารวบรวมละอองเหล่านั้นเหมือนมือคู่หนึ่ง พลังของดวงดาวดู
เหมือนจะทําตามจิตสํานึกเขา พวกมันค่อย ๆ บินเข้าหาเขาและซึม
เข้าไปในผิวหนังของเขา มุ่งสู่ แก่นเซลล์ด้ งั เดิม
กระบวนการนี้ราบรื่ นซึ่งทําให้ซูผงิ ประหลาดใจและตื่นเต้น
แกนดั้งเดิมเหล่านั้นภายในเซลล์ที่ดูเหมือนมีขนาดเล็ก ภายในกลับ
กว้างขวางเหมือนจักรวาล!
พลังดวงดาวที่เหมือนหมอกได้เข้าสู่ แก่นดั้งเดิม ราวกับว่าพวกมัน
หลุดเข้าไปในจักรวาลอื่น และผ่านการเปลี่ยนแปลง
ซูผงิ รวบรวม ดูดซับพลังดวงดาวจํานวนมหาศาลจากสิ่ งรอบข้าง
อย่างไรก็ตาม การรับรู ้ของเขาและขอบเขตจิตสํานึกที่เขาสามารถ
เข้าถึงได้กม็ ีจาํ กัด เขาสามารถรวบรวมพลังดวงดาวจากพื้นที่ภายใน
รัศมีสองเมตรรอบตัวเขาได้เท่านั้น
การรวบรวมพลังดวงดาวยังคงนุ่มนวลและเชื่องช้า ซูผงิ ไม่สามารถ
เร่ งกระบวนการได้ ไม่วา่ เขาจะกังวลแค่ไหนในจิตสํานึกของเขา เขา
ก็ไม่สามารถเร่ งการรวบรวมพลังดวงดาวได้ มันมีแต่จะก่อให้เกิด
การรบกวนและชะลอการดูดซับ
แม้มนั จะดูเหมือนว่าเขาถูกล้อมรอบไปด้วยพลังดวงดาว แต่พลัง
ดวงดาวที่สามารถนําเข้าสู่ แก่นดั้งเดิมในเซลล์ของเขาได้น้ นั มีปริ มาณ
น้อยมาก
ในขณะที่รวบรวมพลังดวงดาวอย่างต่อเนื่อง ความตื่นเต้นของซูผงิ ก็
ค่อย ๆ หายไป เขาค่อย ๆ ตระหนักว่าการบ่มเพาะพลังดวงดาวนี้ไม่
สามารถทําได้ในชัว่ ข้ามคืน และพลังดวงดาวจะต้องสะสมอยู่
ตลอดเวลา ความยากที่แท้จริ งคือความอดทน!
ในขณะที่การรวบรวมพลังดวงดาวเป็ นเรื่ องง่ายและกระบวนการก็
ไม่จาํ กัด แต่การสร้างกระแสพลังดวงดาวเขาก็ตอ้ งทําสิ่ งเดียวกันและ
ทําพฤติกรรมเดิมซํ้า ๆ ทั้งวัน นัน่ ต้องใช้ความอดทนและเจตจํานง
ประดุจเหล็กกล้าที่สามารถทนต่อความเบื่อหน่ายเช่นนี้ได้!
นัน่ คือ “ส่ วนที่ยากที่สุด” ในการบ่มเพาะ!
“สถานะแรกของ “แผนภูมิดาวโกลาหล” คือสถานะวังวนดวงดาว
จุดสนใจหลักคือการรวบรวมพลังดวงดาวในแก่นดั้งเดิมเพื่อสร้าง
กระแสพลัง เมื่อเสร็ จแล้วฉันจะสามารถปลดปล่อยทักษะดวงดาว
และส่ งผลกระทบต่อโลกภายนอกได้”
“ขั้นที่สองคือสภาวะกายดวงดาว!”
“แก่นดั้งเดิมควรถูกอัดด้วยพลังแห่งดวงดาว เพื่อทําให้เกิดกระแส
พลังจํานวนมาก การระเบิดความแข็งแกร่ งอย่างฉับพลันจะเหมือนกับ
ดวงดาวนับไม่ถว้ นที่ระเบิดอยูภ่ ายในร่ างกาย เพียงแค่ความแข็งแกร่ ง
ทางกายภาพเพียงอย่างเดียวก็จะทําให้ฉนั เป็ นเหมือนอสู รที่มีรูปร่ าง
เป็ นมนุษย์แล้ว!”
“สถานะที่สามคือสภาวะแผนภูมิดาว ซึ่ งอยูไ่ กลเกินไปสําหรับฉัน
ในตอนนี้…”
ซูผงิ ลืมตาขึ้นช้า ๆ สองสถานะแรกของแผนภูมิดาวโกลาหลไม่
ต้องการทักษะใด ๆ และอาศัยเพียงการสะสมและการบรรจบกัน
ของพลังดวงดาวเท่านั้น
เขาบ่มเพาะจนสติรู้สึกเหนื่อยล้า แต่ซูผงิ ก็ตระหนักว่าพลังดวงดาวที่
รวมอยูใ่ นแก่นกลางดั้งเดิมยังมีความหนาแน่นตํ่า มันยากที่จะสร้าง
พลังงานขึ้นมา นับประสาอะไรกับกระแสพลัง!
เขาต้องยอมรับว่านี่เป็ นผลลัพธ์ที่น่าผิดหวัง
ความขุน่ มัวดังกล่าวยังเป็ น “จิตมาร” ที่สามารถขัดขวางการบ่มเพาะ
มันจะกีดกันผูค้ น นัน่ คือเหตุผลที่การบ่มเพาะไม่ใช่เรื่ องง่าย
“ใช่สิ ฉันมี ‘เม็ดยาพลัง’ สามเม็ด”
จิตใจของซูผงิ เบิกบาน เมื่อเขานึกถึงรางวัลอื่น ๆ
เม็ดยาพลังสามารถพัฒนาการบ่มเพาะพลังดวงดาวของบุคคลได้
ของที่อาจมีผลต่อการพัฒนาโดยตรงนี้มีค่าอย่างมากในสหพันธ์ และ
มีเพียงผูม้ ีอาํ นาจและคนรวยเท่านั้นที่สามารถจ่ายได้!
นัน่ เป็ นเหตุผลว่าทําไมเหล่าอัจฉริ ยะถึงมาจากตระกูลใหญ่ มันยาก
พอ ๆ กับการปี นขึ้นไปบนฟ้าสําหรับคนทัว่ ไปที่จะเพลิดเพลินไป
กับทรัพยากรเดียวกันนัน่
ซูผงิ หยิบเม็ดยาออกจากที่เก็บของด้วยความคิดของเขา
เม็ดยาพลังสี กาแฟสามเม็ดปรากฏขึ้นในมือของเขา
แต่ละเม็ดมีขนาดเท่าหัวแม่มือ ซูผงิ ดม มีกลิ่นหอมจาง ๆ
“ฉันจะกินมันได้ยงั ไง?” ซูผงิ ถามระบบ
“เคี้ยวมัน ไม่ให้สาํ ลัก” ระบบตอบกลับ
“…”
ทําไมเขาถึงพบว่าคําเหล่านั้นคุน้ เคย?
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาโยนเม็ดหนึ่งเข้าไปในปากของเขา เขาเคี้ยวมันช้า ๆ
แล้วกลืนลงไป
ในขณะที่เขาเคี้ยว เขารู ้สึกได้ถึงพลังดวงดาวที่เข้มข้นไหลเข้าสู่ ทอ้ ง
ของเขาและไหลไปยังส่ วนที่เหลือของร่ างกาย
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็สงั เกตเห็นว่าความหนาแน่นของพลังดวงดาวภายใน
แก่นดั้งเดิมเขาเพิ่มขึ้น ก่อนหน้านี้มนั มืดสนิท มีเพียงพลังดวงดาว
แสนอ่อนแอ แต่ตอนนี้จาํ นวนพวกมันกลับเพิ่มขึ้นมาก ได้ก่อตัวเป็ น
พลังดวงดาว!
“ผลกระทบของยาเม็ดเดียวนี้เท่ากับฉันใช้เวลาบ่มเพาะกว่าร้อยวัน!”
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกายเจิดจ้า
เขาหลับตาลงทันทีและมุ่งความสนใจไปที่แก่นดั้งเดิมในเซลล์ เขา
เปลี่ยนพลังดวงดาวให้เป็ นแถบพลังงานและรวมเข้าด้วยกันเป็ นฐาน
นํ้าวนรู ปนาฬิกาทราย
“พลังของดวงดาวน้อยเกินไปที่จะสร้างกระแสพลัง”
ซูผงิ หยิบเม็ดพลังดั้งเดิมอีกเม็ดออกมาโดยไม่ลงั เล
พลังของดวงดาวภายในแก่นดั้งเดิมของเขาเพิม่ ขึ้นอย่างรวดเร็ ว
ซูผงิ รวบรวมพลังแห่งดวงดาวลงในวังวนทรงแก้ว และควบคุมมัน
ให้เป็ นกําแพงด้านนอกของนํ้าวน ผ่านไปครึ่ งทาง พลังดวงดาวก็
หมดลงอีกครั้ง
เขาตัดสิ นใจอย่างแน่วแน่และกินเม็ดยาพลังเม็ดสุ ดท้าย
ในไม่ชา้ ในขณะที่เม็ดยาพลังดูเหมือนจะไหม้ พลังของดวงดาวที่
อุดมสมบูรณ์กถ็ ูกฉี ดเข้าไปในแก่นดั้งเดิมทั้งหมดในเซลล์ จากนั้น
ซูผงิ ก็สร้างกําแพงล้อมรอบกระแสพลังได้สาํ เร็ จ!
หึ่ ง!
ทันใดนั้นซูผงิ ก็รู้สึกว่าร่ างกายของเขาสัน่ สะท้านราวกับว่าเขา
กระแทกเข้ากับโลกทั้งใบ!
พลังอันทรงพลังที่ไม่เคยมีมาก่อนไหลทะลักออกมาจากทัว่ ร่ างกาย
เขา จากนั้นมันก็ท่วมท้นทุกส่ วน เขารู ้สึกราวกับว่าเขาสามารถฉี ก
เสื อเป็ นชิ้น ๆ ได้ !
ในร่ างกายของเขามีกระแสพลังขนาดเล็กวนอยูภ่ ายในตัว พวกมัน
หมุนวนช้า ๆ ภายในแก่นพลังดั้งเดิม
พลังที่แข็งแกร่ งจะถูกสร้างขึ้นพร้อมกับการหมุนแต่ละครั้ง ซูผงิ
สามารถรู ้สึกได้ถึงกระแสพลังอย่างต่อเนื่อง!
นอกจากนี้ พลังดวงดาวเล็ก ๆ ที่ติดกับผิวเขาก็เหมือนกลุ่มฝุ่ น ถูกดึง
เข้าสู่ แก่นดั้งเดิมด้วยวังวนพลัง ช้าเหมือนเต่า แต่กย็ งั มีความคืบหน้า
 ตอนที่ 38 หน้ าต่ างข้ อมูล
“นี่อาจหมายความว่าฉันสามารถไปถึง ‘สภาวะวังวนดวงดาว’ ได้
หรื อเปล่า?”
ซูผงิ ยิม้ เล็กน้อยขณะที่เขาเห็นกระแสดวงดาวเล็ก ๆ ในแก่นเดิม
กระแสพลังของเขาเป็ นเสาที่แยกออกจากกระแสนํ้าแห่งดวงดาวที่
ปรากฏใน “แผนภูมิดวงดาวโกลาหล”
ที่สถานะวังวนดวงดาวแท้จริ ง กระแสนํ้าของดาวจะแผ่ขยายไปทุก
มุมของแก่นเดิมเหมือนพายุเฮอริ เคน กระแสของดาวแต่ละดวงดู
เหมือนกาแลคซี่ขนาดเล็กในจักรวาลที่มืดและว่างเปล่า ซึ่ งมีพ้นื ที่
ขนาดใหญ่ที่จะขยายไปถึง
ในขณะที่สิ่งเหล่านี้เป็ นกระแสขนาดเล็ก แต่ลกั ษณะของ สภาวะวัง
วนดวงดาวก็ได้ปรากฏให้เห็นแล้ว
ร่ างกายของเขาจะดูดซับพลังดวงดาวที่อยูร่ อบ ๆ โดยอัตโนมัติเพื่อ
เติมเต็มพลังงานที่ใช้ในชีวติ ประจําวันและพัฒนาการบ่มเพาะของ
เขาอย่างช้า ๆ
แน่นอนว่าเมื่อเทียบกับตอนที่เขาได้รับการบ่มเพาะในเชิงรุ กแล้ว
การพัฒนาดังกล่าวก็ไม่มีอะไร ในทางกลับกันหลาย ๆ อย่างทําให้
สับสนเล็กน้อย ในทางอ้อมนี่เป็ นการเร่ งการบ่มเพาะของเขาเช่นกัน
“มีที่ให้พฒั นาอีกมาก แม้ฉนั จะไปไม่ถึงสภาวะวังวนดวงดาว แต่
ร่ างกายของฉันก็แข็งแกร่ งขึ้น!”
ซูผงิ รู ้สึกว่าความแข็งแกร่ งที่พลุ่งพล่านภายในตัวเขานั้นทรงพลังกว่า
เมื่อเทียบกับคนทัว่ ไป สายตาของเขาได้รับการพัฒนา เขาสามารถ
มองเห็นได้ในสภาพแวดล้อมที่มืดสนิท แม้แต่อาหารอสู รและราคา
บนชั้นวางก็ยงั มองเห็นได้และนัน่ ไม่ใช่สิ่งที่คนทัว่ ไปจะทําได้
“ฉันสงสัยว่าฉันมาถึงระดับไหนในฐานะนักรบอสู ร ระดับแรกหรื อ
เปล่า?” ซูผงิ คิด
“หน้าต่างข้อมูลของเจ้าของถูกปลดล็อกแล้ว เจ้าของสามารถตรวจสอบ
สถานะส่ วนตัวผ่านทางหน้าต่างสถานะ” ระบบกล่าวอย่างไม่เป็ น
ทางการและซูผงิ รู ้สึกว่าระบบกําลังดูหมิ่นเขา
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาเคยชินกับการดักฟังของระบบ เขารู ้วา่ ระบบนี้ไม่ใช่
ระบบที่น่านับถือหรื อซื่อสัตย์ โชคดีที่ความสามารถของมันน่ายกย่อง
“หน้าต่างข้อมูล”
ซูผงิ พูดในใจของเขาและแผงควบคุมเสมือนก็ปรากฏขึ้นในสายตา
ของเขา
ซูผงิ
คุณสมบัติ : มนุษย์
ระดับ : ขั้นแรกของสภาวะวังวนดวงดาว
ความแข็งแกร่ ง : 3.5
คะแนน : ??
ความสามารถ : เจตนาฆ่า
แค่น้ นั ?
ซูผงิ ไม่รู้วา่ จะทํายังไงกับข้อมูลนี้ เขารู ้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่า
เขามีระดับขั้นแรกของวังวนดวงดาว
“ความแข็งแกร่ ง 3.5 …ฉันถึงมาตรฐานสําหรับนักรบอสู รระดับ
สาม?”
นี่เป็ นเรื่ องแปลกใจสําหรับซูผงิ ถ้านี่เป็ นความจริ งเขาก็มีพลังมาก!
เขาไม่เคยบ่มเพาะมาก่อน นับเป็ นการลองครั้งแรกเลยก็วา่ ได้ ยาพลัง
ทั้งสามเม็ดที่เขาบริ โภคจะต้องมีศกั ยภาพ อาจกล่าวได้วา่ เม็ดยาพลัง
แต่ละเม็ดได้เพิ่มความแข็งแกร่ งในการต่อสู ห้ นึ่งจุดให้กบั พลังของ
เขา แต่ละเม็ดที่บริ โภคนั้นหมายถึงการปี นขึ้นไปอีกหนึ่งระดับ
เขาสามารถนําไปเทียบได้กบั นักศึกษาวิทยาลัยหลายคนในสถาบัน
การศึกษาที่มีชื่อเสี ยง หลังจากก้าวขึ้นสู่ ระดับที่สามจากศูนย์ท้ งั ๆ ที่
เพิง่ ตื่นขึ้นมา!
“ไม่น่าแปลกใจที่เม็ดยาพลังใช้ได้ผลกับนักรบอสู รระดับตํ่าเท่านั้น
ยาเม็ดสามารถช่วยให้คน ๆ หนึ่งมีระดับสู งขึ้นมาได้โดยตรง!”
ซูผงิ ร้องอุทานกับตัวเองว่าระบบนี้ยงิ่ ใหญ่เพียงใด การจบงานที่ยาก
เช่นนี้กลายเป็ นเรื่ องที่คุม้ ค่า
“อย่างไรก็ตามคะแนนนี้เกี่ยวกับอะไร? เหตุใดจึงมีเครื่ องหมายคําถาม
อยู”่
ซูผงิ สังเกตเห็นแถวคะแนน ตอนที่เขารับภารกิจ เขาเคยได้ยนิ ระบบ
พูดถึงคะแนน ถ้าเขาไม่ผา่ นเขาจะถูกคัดออก คุณสมบัติน้ ีมีความสําคัญ
อย่างยิง่ !
“มีเพียงระบบเท่านั้นที่สามารถตรวจสอบคะแนนของเจ้าของได้”
ระบบตอบกลับอย่างใจเย็น
ซูผงิ พูดไม่ออก ระบบดังกล่าวมีบุคลิกที่ครอบงํา มันเจ้ากี้เจ้าการ
เกินไป!
ซูผงิ รู ้สึกว่ารู ปแบบหน้าต่างข้อมูลของเขาดูคุน้ เคย มันเหมือนกับ …
หน้าต่างข้อมูลของอสู ร ไม่สิท้ งั สองเหมือนกันเลย!
นอกเหนือจาก “ไหวพริ บ” เป็ น “คะแนน” แล้วก็ไม่มีอะไรแตกต่าง
“ฉัน…เป็ นอสู รในสายตานายด้วยหรื อเปล่า?” ซูผงิ ไม่อยากจะเชื่อ
ระบบดูเหมือนจะหายไป มันไม่ตอบกลับ
“ใช่ไหม?” ซูผงิ อดไม่ได้ที่จะถามอีกครั้ง
ยังไม่มีการตอบกลับ
“ไอ้บา้ !” ซูผงิ ลุกขึ้นกระโดดอย่างบ้าคลัง่ “ฉันถือว่านายเป็ นระบบที่
ถูกต้องแต่นายกลับมองว่าฉันเป็ นอสู ร?!”
“ฉัน # ¥% …”
“ครั้งแรก!”
“ตอนนี้นายพูดแล้วเหรอ? ฉัน # ¥…”
“ครั้งที่สอง!”
“อะไร? นายไม่ได้พดู ว่าเตือนสักหน่อย? ช * เ…”
ฮือฮา ฮือฮา!
กระแสไฟฟ้าประจุในร้านมืด ร่ างที่เคยเคลื่อนไหวกลับแข็งทื่อ
กระตุกและล้มลงกับพื้น
ซูผงิ ร้องครํ่าครวญ “ไปลงนรกไป…”
“ครั้งแรก!”
“…”
ซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะเงียบ
เมื่อความเจ็บปวดค่อย ๆ จางหายไป ซูผงิ ก็คลานขึ้นและนัง่ ลงด้วย
ความเศร้า เขาอยากจะหยิบบุหรี่ ออกมาจากกระเป๋ า แต่รู้วา่ เขาไม่ได้
ซื้อสักซอง เขาถอนหายใจ “ฉันรู ้วา่ นายจะไม่แสดงให้ฉนั เห็น แต่
อย่างน้อยที่สุดนายควรบอกฉันว่าฉันอยูใ่ กล้แค่ไหนจากการถูกคัด
ออก”
“เจ้าของไม่ตอ้ งกังวล คะแนนผ่านคือ 60 และเส้นเตือนคือ 70 ระบบ
จะเตือนเจ้าของเมื่อคะแนนลดลงถึง 70 ขณะนี้เจ้าของทําได้ดี”
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจ มีช่องว่างคะแนน 10 คะแนน นัน่ เป็ นสิ่ งที่ดี
ซูผงิ ลุกขึ้นและดูเวลา เขารู ้วา่ มันเป็ นเวลาหกโมงเย็นเกือบจะหนึ่งทุ่ม
แล้วตอนที่เขากลับมาจากอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ตอนนี้เป็ น
เวลา 23.00 น. หลังจากการบ่มเพาะเขาถึงมารู ้ตวั ว่าเวลาผ่านไปสี่
ชัว่ โมงแล้ว
“ฉันควรจะกลับบ้าน แม่คงเป็ นห่วงถ้าฉันกลับช้าเกินไป” ซูผงิ ตบ
ฝุ่ น เก็บข้าวของเปิ ดประตูบานเกล็ดและมุ่งหน้ากลับบ้าน
แม่ของเขาหลี่ฉิงรู่ เป็ นคนเดียวที่นงั่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่นเมื่อเขามาถึง
“เงียบ ๆ หน่อย” หลี่ฉิงรู่ กระซิ บกับซูผงิ เมื่อเธอได้ยนิ เขาเข้ามา
“น้องสาวของลูกกําลังฝึ กอยูข่ า้ งบน เธอกําลังจะเข้าแข่งขันในการ
แข่งขันของสถาบัน อย่ารบกวนน้อง”
“โอ้” ซูผงิ พยักหน้า “ผมหิ ว”
“ไปอาบนํ้าก่อน แม่จะทําอาหารไว้ให้”
“ขอบคุณครับ”
ในขณะที่เธอเป็ นเหมือนแม่ผใู ้ ห้กาํ เนิดของเขา ซูผงิ รู ้สึกว่าเธอเป็ น
คนใจดีและเป็ นมิตรมาก ทุกอย่างสวยงามยกเว้น …
“แม่ทาํ ไมมีแต่พริ กเขียวในจานไก่หนั่ เต๋ าล่ะ?”
“ไร้สาระ มีไก่อยูใ่ นนั้น ส่ วนที่เหลือน้องสาวของลูกเป็ นคนกิน”
“…แม่มีตรงไหนกัน มันมีแต่ฝรั่งกับไขมันในหมูต๋ ุนกับบราวน์ซอส”
“น้องของลูกยุง่ อยูก่ บั การบ่มเพาะ เธอต้องการสารอาหาร”
“…แล้วผมจะเหลืออะไรอีกล่ะ?”
“ผัก”
“…”
ซูผงิ ลากตัวเองขึ้นไปบนห้องของเขาด้วยความเหนื่อยล้าทั้งร่ างกาย
และอารมณ์ เขาไม่สามารถผ่อนคลายได้แม้แต่ครั้งเดียวตั้งแต่เขา
กลับมาจากอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
“ฉันควรบ่มเพาะสักหน่อยจะได้นอนหลับสนิท…”
ด้วยการเคลื่อนไหวที่เป็ นธรรมชาติและไม่จาํ กัด ซูผงิ จึงโยนตัวเอง
ไปที่เตียงนอนแสนสบาย เขาหลับตาลงและสัมผัสได้ถึงพลังดวงดาว
ที่อยูร่ อบตัวเขา ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้วา่ ขอบเขตการรับรู ้น้ นั ขยาย
ออกไปไกลเกินกว่ารัศมีสองเมตร เมื่อเทียบกับอดีต
จิตสํานึกเขากลายเป็ นทรงกลมที่แผ่ออก เขาสามารถมองเห็นพลัง
ดวงดาวทั้งหมดที่ลอยอยูใ่ นอากาศ
“อะไร?”
ซูผงิ สังเกตเห็นทันทีวา่ พลังดวงดาวถูกดึงออกจากห้องของเขา
จิตสํานึกของเขาไล่ตามพลังดวงดาว เขาเห็นว่าพลังดวงดาวทั้งหมด
หลัง่ ไหลเข้าไปในห้องตรงข้าม นัน่ คือห้องของซูหลิงเยวีย่ น้องสาว
ของเขา
 ตอนที่ 39 ขโมยความรู้
“เธอยังบ่มเพาะอยู?่ ”
ซูผงิ นึก
พลังแห่งดวงดาวได้ซึมเข้าไปในห้องของซูหลิงเยวีย่ จากรอยแตกที่
ผนังและประตูเหมือนทรายดูด พลังดวงดาวในห้องอื่น ๆ ลอยเร็ ว
ขึ้นและมาบรรจบกันเหมือนกระแสนํ้าวน
จุดศูนย์กลางของการบรรจบกันคือรู ปทรงเพรี ยวบางที่สามารถ
มองเห็นได้อย่างเลือนรางท่ามกลางพลังดวงดาว ไม่ใช่ใครอื่น
นอกจากซูหลิงเยวีย่
“เธอนอนบนเตียงเพื่อบ่มเพาะหรอ” ซูผงิ เลิกคิ้ว ขณะที่เขาเห็นร่ างที่
ล้อมรอบด้วยพลังดวงดาว
ในตอนนั้นซูผงิ สังเกตเห็นว่าน้องสาวของเขาใช้วธิ ีที่แตกต่างอย่าง
สิ้ นเชิงในการดูดซับพลังดวงดาว
ภายในห้องของซูหลิงเยวีย่ เธอเป็ นเหมือนก้นแก้ว พลังดวงดาว
ทั้งหมดที่บินเข้ามาในห้องของเธอถูกดึงออกมา ค่อย ๆ กลายเป็ นวัง
วน ยิง่ พลังดวงดาวอยูใ่ กล้เธอมากเท่าไหร่ พวกมันก็จะหมุนเร็ วขึ้น
ในที่สุดพลังดวงดาวทั้งหมดก็ถูกดูดเข้าไปในร่ างกายของเธอ
“เธอดูดซับได้เร็ วขึ้นและในปริ มาณที่มากขึ้น!”
“เธอควบคุมความเร็ วในการดูดซับหรื อเปล่า?
“นี่คือสิ่ งที่พวกเขาเรี ยนรู ้ที่สถาบันนักรบอสู รดวงดาวใช่ไหม?”
ซูผงิ พยายามหลายวิธี แต่ลม้ เหลวในการเร่ งดูดซับพลังดวงดาว เขา
สันนิษฐานว่าความเร็ วไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ อย่างไรก็ตามการ
บ่มเพาะของซูหลิงเยวีย่ ได้เปิ ดเผยสิ่ งใหม่ ๆ ให้เขาเห็น
ในขณะที่ซูผงิ ประหลาดใจ เขาก็เริ่ มตรวจสอบวิธีการของเธออย่าง
ใกล้ชิด
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็สงั เกตเห็นว่าตําแหน่งสําคัญที่พลังแห่งดวงดาวถูกดูด
ซับเข้าไปคือตันเถียนในช่องท้องของเธอ ภายในตันเถียนของเธอมี
กระแสพลังดวงดาวเล็ก ๆ !
กระแสพลังดวงดาวนี้หมุนอย่างรวดเร็ วสร้างแรงดึงที่รุนแรง ซึ่งทํา
ให้พลังดวงดาวที่อยูน่ อกตัวเธอหมุนเช่นกัน นัน่ เป็ นวิธีที่ดึงกระแส
วังวนพลังขนาดใหญ่ภายนอกตัวเธอเข้ามา!
แรงดึงของวังวนภายนอกนี้อาจส่ งผลต่อพื้นที่ขนาดใหญ่ พลังดวงดาว
ที่อยูไ่ กลเกินเอื้อมจากจิตสํานึกของเธอก็สามารถดึงได้เช่นกัน พวก
มันจะบินผ่านและกลายเป็ นส่ วนหนึ่งของวังวนภายนอก และถูกซู
หลิงเยวีย่ ดูดซับอย่างรวดเร็ ว!
“มันเป็ นเพราะแรงดึง!”
ซูผงิ สะดุดกับความจริ ง
มันง่ายขนาดนี้ ทําไมเขาไม่คิดมาก่อน
จิตสํานึกของเขาไม่สามารถควบคุมพลังดวงดาวที่สญ ั จรไปมา
ภายนอกได้ มีเพียงพลังดวงดาวที่อยูภ่ ายในตัวเขาเท่านั้น!
“ฉันต้องลอง”
ซูผงิ ดึงสติกลับมาที่หอ้ งของเขาโดยจํากัดการเข้าถึงจิตสํานึกของเขา
ไว้ที่เตียง
เขาควบคุมวังวนทั้งหมดภายในแก่นดั้งเดิมเขาให้หมุนอย่างรวดเร็ ว
หึ่ ง!
ทันใดนั้นมันราวกับว่ามีพายุเฮอริ เคนโผล่ข้ ึนมาข้างเตียงของเขา ผ้า
ปูที่นอนเริ่ มลอย
พลังแห่งดวงดาวอิสระที่ลอยไปยังห้องของซูหลิงเยวีย่ ถูกรบกวน
ทันที มันแอบเข้าไปในร่ างกายของซูผงิ อย่างไม่เป็ นระเบียบ ใน
สภาพที่สบั สนวุน่ วาย
“อะไร?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาหยุดการหมุนในครั้งเดียว
“พลังดวงดาวอยูใ่ นความสับสนวุน่ วาย เป็ นเพราะมีแหล่งดึงข้อมูล
มากเกินไปทําให้ยงุ่ เหยิงหรื อเปล่า?” ซูผงิ ขมวดคิ้ว กระแสนํ้าวน
ทั้งหมดที่หมุนวนอยูใ่ นแกนเดิมของเขาทําให้เกิดความสับสนกับ
พลังดวงดาวที่ละเอียดอ่อน
หลังจากครุ่ นคิดบางอย่างซูผงิ ก็ตดั สิ นใจลอกเลียนวิธีการของซูหลิง
เยวีย่ สร้างกระแสนํ้าวนขนาดใหญ่ในร่ างกายของเขา
หวีด!
พลังดวงดาวที่ค่อย ๆ เคลื่อนไปยังห้องของซูหลิงเยวีย่ หยุดลงทันที
ภายใต้แรงดึงบางอย่าง พลังดวงดาวหมุนไปรอบ ๆ และบินไปหา
ตันเถียนของซูผงิ ที่หน้าท้องของเขาในขณะที่เคลื่อนไหวเป็ นรู ป
กระแสนํ้าวน
“ได้แล้ว!”
ซูผงิ ดีใจที่รู้สึกได้ถึงโครงสร้างวังวนพลังภายนอกร่ างกายของเขา
ในขณะนี้เขาสังเกตเห็นว่าพลังดวงดาวทั้งหมดจากห้องของซูหลิง
เยวีย่ กําลังถูกดึงออกมา
“วังวนพลังของฉันแรงกว่าเธอ?” ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาหยุดทันที
“อะไร?”
ขณะอยูใ่ นห้องของเธอ เธอนอนอยูบ่ นเตียงไป บ่มเพาะพลังและอ่าน
หนังสื อไป แต่ชวั่ ขณะนั้น ซูหลิงเยวีย่ ก็ตกใจเพราะการสัน่ สะเทือน
อย่างกะทันหันในวังวนพลังรอบเธอ
เมื่อเธอหันให้ความสนใจมากขึ้นมันก็กลับเป็ นปกติ เธอคิดว่าเธอตา
ฝาด
“แปลก” ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกสับสน แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะทุก
อย่างกลับสู่ สภาวะปกติ เธออุม้ บอลหิ มะเพื่อกลับเข้าไปในโลกแห่ง
หนังสื อของเธอ
ไม่ใช่เนื้อหาการอ่านที่น่าเบื่อ มิฉะนั้นเธอจะไม่อ่านต่อ มันเป็ นการ์ตูน
สําหรับเยาวชนเรื่ องโปรดของเธอที่มีเรื่ องราวอันชอบธรรม
เธอไม่ได้สนใจรายการทีวภี าพยนตร์หรื อการ์ตูนเหมือนผูห้ ญิงคน
อื่น ๆ ท้ายที่สุด มันเป็ นเพราะพี่ชายของเธอ จินตนาการใด ๆ ที่เธอมี
เกี่ยวกับเด็กผูช้ ายจึงถูกทําลายลงอย่างสิ้ นเชิง!
“เธอไม่รู้สึกเหรอ?”
ซูผงิ ไม่สงั เกตเห็นปฏิกิริยาจากน้องสาวของเขา เขากระพริ บตา ใน
กรณี น้ ีเขาสามารถลองอย่างอื่นได้
หลังจากสังเกตวิธีการบ่มเพาะที่ซูหลิงเยวีย่ ได้เรี ยนรู ้ในสถาบันแล้ว
จิตใจของซูผงิ ก็เปิ ดกว้างในด้านการบ่มเพาะพลังดวงดาว
เนื่องจากเขาสามารถสร้างกระแสนํ้าวนภายในตัวเขาเพื่อดูดซับและ
บ่มเพาะพลังดวงดาว บางทีเขาอาจสร้างกระแสนํ้าวนย้อนกลับได้
เขาสงสัยว่าจะทํายังไง
“มาดูกนั ”
ด้วยประสบการณ์ในการบ่มเพาะ “แผนภูมิดวงดาวโกลาหล” ซูผงิ
จึงมีความเชี่ยวชาญในการสร้าง “กระแสนํ้าวน” เขาควบคุมขอบเขต
การเข้าถึงสติรอบตัวไม่ให้ไกลไปกว่าเตียง จากนั้นเขากลับทิศ
ทางการหมุนของกระแสนํ้าวนอย่างรวดเร็ ว
ในไม่ชา้ ก็มีกระแสนํ้าวนอีกครั้งในตันเถียนของเขา กระแสนํ้าวนนี้
ไม่ได้ดึงพลังดวงดาวเข้ามา แต่กระแสนํ้าวนกลับผลักพลังดวงดาว
ออกไป เขาอยูใ่ นพื้นที่ที่วา่ งเปล่าของพลังดวงดาว
“ก็เป็ นอย่างที่คิด”
ซูผงิ พูด เขารู ้สึกตื่นเต้น ในขณะที่พ้นื ที่ปลอดพลังงานดูเหมือนจะไร้
ประโยชน์ แต่นี่เป็ นความพยายามที่ประสบความสําเร็ จ
พลังดวงดาวที่ถูกผลักออกไปกําลังบินไปที่หอ้ งของซูหลิงเยวีย่ ด้วย
ความเร็ วกว่าเดิม ซึ่งเป็ นเรื่ องที่น่าแปลกใจสําหรับซูผงิ เขามีความคิด
ใหม่ ๆ ในใจ
“ถ้าเป็ นเช่นนั้นด้วยกระแสพลังสองสาย…”
ซูผงิ กระพริ บตา ความคิดของเขานั้นยาก แต่นนั่ ทําให้มนั เป็ นเรื่ องท้า
ทาย
เขาหันมาลงมือทําทันที
อันดับแรกเขาจะเริ่ มจากความพยายามเล็ก ๆ …
ในไม่ชา้ ซูผงิ ก็สร้างกระแสพลังสองสายภายในตัวเขา อันหนึ่งอยู่
ข้างหน้า อีกอันที่ดา้ นหลัง อันหนึ่งหมุนไปข้างหน้าและอีกอันหนึ่ง
หมุนในทิศทางย้อนกลับ
ในอากาศนอกกําแพงด้านหลังเขา พลังดวงดาวอิสระจํานวนมากถูก
ดึงเข้าไปที่หลังของเขา แต่เขาไม่ได้ดูดซับมัน มันถูกปล่อยออกจาก
อกของเขา
ร่ างกายของเขาเป็ นเหมือนสะพานที่พลังดวงดาวมาบรรจบกัน เพื่อ
ส่ งมอบมันในภายหลัง
พลังดวงดาวที่ถูกบีบอัดภายในตัวซูผงิ มีความเข้มข้นมากขึ้นและถูก
ดึงเข้าไปในกระแสพลังภายในห้องของซูหลิงเยวีย่
“ฮะ?”
ซูหลิงเยวีย่ ที่กาํ ลังอ่านการ์ตูนอยูจ่ ู่ ๆ ก็รู้สึกถึงความอบอุ่นในท้อง
ของเธอ มันค่อนข้างสบาย เธอรู ้สึกถึงความอบอุ่นทัว่ ร่ างกายราวกับ
อยูใ่ นบ่อนํ้าพุร้อน เธออดไม่ได้ที่จะฮัมเพลงด้วยความสบายใจ
เมื่อเสี ยงออกมาจากปากเธอก็กลับมามีสติอีกครั้ง เธอพยายามสัมผัส
อย่างระมัดระวัง ด้วยความประหลาดใจของเธอเธอพบว่ามันเป็ น
เพราะพลังดวงดาวรอบเธอนั้นมีมากกว่าเดิมหลายเท่า!
“เกิดอะไรขึ้น?”
ซูหลิงเยวีย่ ลุกขึ้นนัง่ ด้วยความตกใจ ทําไมถึงมีพลังดวงดาวมากขึ้น
ขนาดนี้?!
 ตอนที่ 40 ชีวติ ประจําวัน
“มันได้ผล!”
ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ พลังดวงดาวที่เขาบีบอัดถูกดูดซับโดยซูหลิงเยวีย่ พลัง
ดวงดาวที่ถูกบีบอัดนั้นควบแน่นมากกว่าพลังดวงดาวที่ล่องลอย
ด้วยเหตุน้ ีซูผงิ จึงช่วยเหลือผูอ้ ื่นในการปรับปรุ งการบ่มเพาะพลัง
ดวงดาวได้
เขาเชี่ยวชาญทักษะอื่น แต่ …
“ผลกระทบก็เหมือนกับที่ฉนั จินตนาการไว้ แต่ความสามารถนี้ไม่มี
ประโยชน์อะไรเลย ฉันไม่สามารถตอบสนองความต้องการการบ่ม
เพาะของตัวเองได้ ทําไมฉันต้องช่วยคนอื่นเหมือนคนโง่”
ซูผงิ ส่ ายหัว เขาหยุดการส่ งออกพลังดวงดาวจากวังวนในอกของเขา
“หยุดแล้วหรอ?”
ซูหลิงเยวีย่ กําลังจะลุกขึ้นยืนและตรวจสอบเมื่อเธอสังเกตเห็นว่า
ความมัง่ คัง่ ของพลังดวงดาวในห้องของเธอกลับมาเป็ นปกติ ซึ่ งเธอ
ไม่ได้คาดหวังไว้
“ฉันได้ยนิ จากอาจารย์ของฉันว่าพลังดวงดาวรอบตัวผูเ้ ชี่ยวชาญที่
ทรงพลังบางคนนั้นแข็งแกร่ งอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อกี้อาจยอดฝี มือเดิน
ผ่านหน้าต่างมาหรื อเปล่า?”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหลาดใจ เธอลุกขึ้นและเปิ ดม่านการ์ตูนหมี แล้ว
เปิ ดหน้าต่างออกไปดูขา้ งนอก
บ้านของพวกเธออยูร่ ิ มถนน มันดึกแล้ว ไม่มีใครเดินอยูเ่ ลย มีเพียง
ความเงียบ
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกสับสน เธอให้ความสนใจมากขึ้น พลังดวงดาวกลับมา
เป็ นปกติดงั นั้นเธอจึงไม่สามารถหาเบาะแส
“เขาต้องจากไปแล้วแน่ ๆ” ซูหลิงเยวีย่ ผิดหวัง
คนที่สามารถเพิ่มพลังดวงดาวรอบตัวพวกเขาคือนักรบอสู รชั้นสู ง
พวกเขาเป็ นไอดอลที่หลายคนต่างชื่นชม น่าเสี ยดายที่เธอพลาดไม่ได้
เห็นนักรบที่ทรงพลังเช่นนี้ท้ งั ๆ ที่เขาเดินผ่านหน้าต่างของเธอไป
“วันหนึ่งฉันจะกลายเป็ นหนึ่งในนักรบที่ทรงพลังที่สุด!” ซูหลิงเยวีย่
สัญญากับตัวเองพร้อมกับเชิดคางขึ้น จากนั้นเธอก็ปิดผ้าม่าน กระโดด
ขึ้นเตียงและปล่อยให้ตวั เองจมดิ่งลงไปในการ์ตูนของเธอ
“มาลองผสานวังวนพลังกัน”
ในห้องของเขาซูผงิ พยายามบ่มเพาะหลายวิธี นี่เป็ นครั้งแรกที่เขาได้
สัมผัสกับพลังดวงดาวและเขาก็สนใจมันมาก เขาทดสอบความคิด
ต่าง ๆ มากมายและละทิ้งตัวเองเพื่อความสุ ข
ผ่านไปครึ่ งทางซูผงิ สังเกตเห็นว่าซูหลิงเยวีย่ ดูเหมือนจะหยุดแล้ว
เธอคงจะหลับไปแล้ว
ซูผงิ มองดูเวลา มันสองทุ่มแล้ว
“ฉันควรจะนอนด้วย ไม่ง้ นั พรุ่ งนี้คงไม่ตื่น ฉันจะสามารถลองทําสิ่ ง
ต่าง ๆ ได้มากขึ้นเมื่อไปที่ร้าน”
ซูผงิ หาว หยุดลองสิ่ งใหม่ ๆ เขาสร้างกระแสพลังปกติภายในตัวเขา
เพื่อสานต่อวิธีการบ่มเพาะทัว่ ไป ในขณะเดียวกันเขาก็หยิบโทรศัพท์
ออกมาหาเพลงเพื่อกล่อมตัวเองให้หลับ
ภายในเวลาไม่ถึงห้านาทีเขาก็หลับไป
…
“ได้เวลาตื่นแล้ว” เสี ยงหวานและเซ็กซี่มากพูดกับเขา
ซูผงิ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เขาเห็นแสงสว่าง มันเช้าแล้ว
เขาขยี้ตาและหันไปตามเสี ยงนั้น ใบหน้าผีที่เต็มไปด้วยเลือดกระโจน
เข้ามาสู่ สายตาของเขา
หากเทียบกับก่อนหน้านี้ใบหน้าของผีตนนี้มีเลือดออกรุ นแรงกว่า
และดูเหมือนว่าจะมีหนอนคลานอยู่
“ตอนเช้ามันต้องน่าขยะแขยงขนาดนั้นเลยเหรอ?
“เธอพยายามทําลายความอยากอาหารของฉัน เพื่อที่เธอจะได้กิน
อาหารเช้าของฉันหรื อไง?”
หลังจากได้สมั ผัสกับอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ซูผงิ ก็มีภูมิคุม้ กัน
ต่อสิ่ งเหล่านี้ เมื่อเทียบกับสิ่ งแปลกประหลาดในอาณาจักรโกลาหล
แห่งอันเดธแล้ว ใบหน้าของผีตนนี้ดูสวยงามพอที่จะดึงดูดสายตาได้
“ม๊วฟฟ” ซูผงิ ทําท่าจะจูบผี
“เอ้ย!”
ไม่ใช่เสี ยงของคําถาม แต่เป็ นเสี ยงดูถูก
ซูผงิ เลิกคิ้วและมองไปที่หญิงสาวข้างประตู “คิดอะไรใหม่ ๆ ไม่ได้
หรื อไง?”
“น่าขยะแขยง!” ซูหลิงเยวีย่ จ้องมองเขาอย่างดูถูก เขายอมรับเรื่ องนี้
ได้ยงั ไง? เขาต้องเป็ นพวกสติฟั่นเฟื องแน่!
ซูผงิ กลอกตาของเขา ทําไมเขาถึงจะจูบหน้าผีตวั นั้นไม่ได้ ตอนเธอ
ทําให้อสู รเพลิงตัวเองกลายเป็ นหน้าผี เธอมีเหตุผลไหม?
ซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะทะเลาะกับเธอ เขาใช้ทกั ษะขั้นสู งสุ ด
เพื่อกําจัดเธอ เขายกผ้านวมขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันโป๊ อยู”่
“อืม!”
สิ่ งที่เขาได้ยนิ คือการเยาะเย้ย
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
“มันไม่ใช่วา่ ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน นอนแก้ผา้ แล้วยังไง?” ซูหลิง
เยวีย่ ไม่สนใจ
“…”
ซูผงิ รู ้สึกอาย
“เธอเคยเห็นหรอ? เมื่อไหร่ ?”
เหตุใดจึงไม่มีความทรงจําเรื่ องนั้นอยูใ่ นหัวของเจ้าของเดิมเลย
ใช่สิ พวกเขาวิง่ โป๊ ไปรอบ ๆ ตอนเด็ก ๆ …
“นี่ยงั จําเรื่ องนั้นตอนที่เรายังเด็กได้อีกหรอ?” ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
“พี่คิดว่าสมองของฉันเหมือนสมองหมูของพี่หรื อไง? ฉันเป็ นอัจฉริ ยะ
อัจฉริ ยะนะ เข้าใจไหม?” ซูหลิงเยวีย่ ยิม้ เยาะ เธอโบกมือให้ลูกบอล
สี ดาํ ออกจากเตียงของเขา มันคืออสู รไฟที่มีชื่อว่า “บอลหิ มะ”
อสู รไฟคลานขึ้นมาด้วยความพยายาม มันจับจ้องไปที่ซูผงิ จากนั้น
กระโดดกลับขึ้นไปบนไหล่ของซูหลิงเยวีย่
ปัง!
ซูหลิงเยวีย่ หมุนตัวเดินออกไปและปิ ดประตู
“ดูเหมือนว่าการประนีประนอมจะไม่ได้ผลอีกต่อไป? ฉันต้องกลับไป
ใช้ความรุ นแรงเหมือนเดิมดีไหมนะ?” ซูผงิ มองไปที่ประตูที่สนั่ เขา
ส่ ายหัวและถอนหายใจ
เมื่อถึงเวลาที่เขาแต่งตัวและลงไปข้างล่างเพื่อทานอาหารเช้า ซูหลิง
เยวีย่ ก็เกือบจะกินเสร็ จแล้ว
“หลิงเยวีย่ กินเสร็ จยังเนี่ย?”
“เร็ วเข้า เราต้องไปกันแล้วนะ”
เด็กผูห้ ญิงคนหนึ่งพูดอยูน่ อกประตู
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาเห็นเด็กผูห้ ญิงสามคนในวัยเดียวกันกับซูหลิงเยวีย่
มันต้องเป็ นเพื่อนร่ วมชั้นของเธออย่างแน่นอน
“มาแล้ว” ซูหลิงเยวีย่ ใส่ เสื้ อคลุมของเธออย่างรวดเร็ ว
ซูผงิ ขมวดคิ้ว เสี ยงที่ซูหลิงเยวีย่ ใช้น้ นั แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ตอนเธอพูดกับเขามันหยาบคายมาก แต่ตอนนี้น้ ีเสี ยงของเธออ่อนโยน
และน่าฟังมาก ใคร ๆ ก็คงมองว่าเธอเป็ นผูห้ ญิงที่สุภาพเรี ยบร้อยจาก
นํ้าเสี ยง
ไม่นานซูหลิงเยวีย่ ก็เปลี่ยนเสื้ อผ้าและจากไปกับเพื่อนร่ วมชั้น
พวกเธอเดินออกไป แต่ซูผงิ ยังคงได้ยนิ เสี ยงของพวกเธอ เหนือสิ่ ง
อื่นใด เขาไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไป การได้ยนิ ของเขาค่อนข้างเฉี ยบ
ขาด
“เขาเป็ นพี่ชายแสนดีที่เธอเคยบอกเราหรื อเปล่า?”
“เขาดูอารมณ์ไม่คอ่ ยดีนะ”
“เขาดูไร้ประโยชน์ แต่เขาหล่อนะ ครอบครัวของเธอมีพนั ธุกรรมที่ดี
จริ ง ๆ”
สาว ๆ กําลังคุยกัน
“อารมณ์ไม่ดี?”
ซูผงิ ถึงกับพูดไม่ออก “อะไรทําให้เธอคิดว่าฉันอารมณ์ไม่ดี”
“น้องสาวของฉันคนนี้ค่อนข้างเป็ นที่นิยมในหมู่เพื่อนร่ วมชั้น แต่
นัน่ เป็ นเพียงรู ปลักษณ์ภายนอก มีเพียงฉันเท่านั้นที่รู้ตวั ตนที่แท้จริ ง
ของเธอ!”
ซูผงิ บ่นในใจ เขากินอาหารเช้าเสร็ จอย่างรวดเร็ ว ลาแม่ของเขาแล้ว
ไปที่ร้าน
ที่ร้านค้าซูผงิ ขอให้ระบบประเมินอาหารอสู รทั้งหมดที่เขานํากลับมา
จากอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
นัน่ รวมถึงลูกปั ดสี แดงเลือดที่เขาดึงออกมาจากบัลลังก์กระดูก
อาหารอสูรมีหลายประเภท แต่ระบบไม่มีปัญหาในการระบุ ในไม่ชา้
รายการราคาก็ถูกนําเสนอให้กบั เขา
“ของดีเต็มไปหมด”
ซูผงิ ไม่รู้จกั สิ นค้าทั้งหมด แต่เขาสามารถรับรู ้มูลค่าของมันได้จาก
ราคา ราคาเฉลี่ยอยูท่ ี่ประมาณเจ็ดถึงแปดร้อยเหรี ยญ มีเพียงไม่กี่ราย
เท่านั้นที่มีราคาตํ่ากว่าห้าร้อยเหรี ยญ!
แน่นอนว่ามันย่อมมีอาหารราคาถูกปะปนอยูด่ ว้ ย
 ตอนที่ 41 สายเลือดของราชากระดูก
ซูผงิ มองข้ามอาหารอสู รที่มีราคาเพียงสามหลัก ตรวจสอบสิ่ งที่มีค่า
ที่สุด
“ดอกไผ่หยินสี ม่วงดอกละ 26,000 เหรี ยญ”
“แก่นผี 10,000 เหรี ยญต่อชิ้น”
“ดอกบัวผีสิงราคา 1,200,000 เหรี ยญ!”
ซูผงิ นับ 0 ได้มาก มันมีราคา 1.2 ล้านเหรี ยญจริ ง ๆ !
ราคา 1.2 ล้านเหรี ยญ!
สิ่ งนี้สามารถเปลี่ยนเป็ นพลังงาน 12,000 แต้ม!
เงินที่ได้จาก “ดอกบัวผีสิง” เพียงอย่างเดียวนี้สามารถนําไปใช้เป็ นค่า
เข้า 9,000 แต้มพลังงานเพื่อไปยังอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธได้
แถมยังเหลือใช้อีกสามพันแต้ม!
เมื่อพิจารณาว่าการเข้าไปในอาณาจักรครั้งสุ ดท้ายของเขาไม่มี
ค่าใช้จ่าย แต้มพลังงานทั้งหมด 9,000 แต้มจึงถือเป็ นรายได้สุทธิ!
“ดอกบัวผีสิงตกผลึกภายในโครงกระดูกระดับราชา มันมีกลิ่นอาย
อันเดธที่แข็งแกร่ ง ซึ่งสามารถช่วยให้อสู รอันเดธระดับสู งเลื่อนขั้น
หนึ่งระดับได้โดยตรง!”
“เมื่ออสู รระดับเก้ากินสิ่ งนี้มีโอกาส 5% ที่พวกมันจะสามารถพัฒนา
เป็ นราชาอสู รได้!”
ซูผงิ ตะลึงกับพลังของพืชชนิดนี้
นี่คือสมบัติที่สามารถช่วยให้อสู รขั้นสู งเลื่อนระดับได้!
“สิ่ งนี้มีค่าอะไรขนาดนี้!”
ซูผงิ ทั้งประหลาดใจและดีใจ สมบัติที่สามารถช่วยให้อสู รก้าวหน้า
นั้นมีอยูไ่ ม่มากนัก และสมบัติที่สามารถนําไปใช้กบั อสู รขั้นสู งนั้น
หายากกว่ามาก!
“ฉันจําได้วา่ ฉันหยิบมันมาจากประตูหอ้ งโถงโบราณ โครงกระดูก
น้อยเป็ นคนเจอมัน”
ซูผงิ ยังคงมีความทรงจําที่คลุมเครื อว่าเขาได้อาหารอสู รนี้มายังไง
เป็ นช่วงที่เขาเสี ยชีวติ นับไม่ถว้ น และสุ่ มฟื้ นขึ้นมาในห้องโถง
โบราณ โครงกระดูกน้อยพบพืชชนิดนี้ภายในโครงกระดูกขนาด
ใหญ่ที่สูงกว่า 10 เมตรข้างประตู
ซูผงิ สันนิษฐานว่าพืชชนิดนี้น่าจะมีประโยชน์มากเนื่องจากโครง
กระดูกน้อยโหยหามันมากและโครงกระดูกน้อยพอใจกับมัน
เพียงใด ดังนั้นเขาจึงคว้าต้นไม้และมันกลายเป็ นสมบัติที่แท้จริ ง
ด้านที่โชคร้ายคือไม่นานหลังจากที่พวกเขาหยิบพืชนี้ข้ ึนมา พวกเขา
ก็ถูกสังหารโดยพลังที่ไม่รู้จกั ก่อนที่พวกเขาจะสํารวจพื้นที่อื่น
จากนั้นด้วยความมุ่งมัน่ ซูผงิ เลือกที่จะฟื้ นขึ้นมาในจุดนั้นกว่าสิ บ
ครั้ง ทุกครั้งที่เขาคืนชีพกลับมามีชีวติ เขาจะถูกกําจัดอย่างไร้ความ
ปราณี ทนั ที เขาทําอะไรไม่สาํ เร็ จ เขาไม่ทนั เห็นศัตรู ของเขา เขาก็
ต้องออกไปจากที่นนั่ เสี ยแล้ว
“ฉันไม่รู้เลยว่าของที่ฉนั หยิบขึ้นมาแบบสุ่ มจะกลับกลายเป็ นของมี
ค่าขนาดนี้ ตรงกันข้าม อาหารอสู รที่อสู รตัวอื่นคุม้ กันและฉันพยายาม
อย่างเต็มที่เพื่อเก็บมันกลับเป็ นแค่ขยะ!”
ซูผงิ จําอาหารอสู รอื่น ๆ ได้เต็ม ๆ ตา แต่ของเหล่านั้นมีราคาเพียง
ไม่กี่ร้อย ซึ่งทําให้เขาไม่พอใจเลย เขาหวังว่าเขาจะมีสายตาที่ชาญ
ฉลาดมากขึ้น คาถาระบุอาหารอสู รราคาถูก
บนชั้นวางของนอกจาก “บัวผีสิง” แล้วยังมีอาหารอสู รอีกหลายชนิด
ที่ขายได้ในราคาหลายหมื่น แต่ละชนิดมีประสิ ทธิภาพมหัศจรรย์
แตกต่างกัน
ซูผงิ คิดเลขและเพิ่มราคาอาหารอสู รทั้งหมด ยอดรวมมากกว่า 4.5
ล้านเหรี ยญ!
กล่าวคือถ้าเขาสามารถขายทุกอย่างได้ เขาจะมีค่าพลังงาน 45,000
แต้ม!
พลังงาน 45,000 แต้ม…
นัน่ ก็เพียงพอแล้วสําหรับเขาที่จะเลื่อนระดับสระวิญญาณเป็ นระดับ
สาม!
ด้วยสระนํ้าวิญญาณระดับสามมีโอกาสเล็กน้อยที่อสู รสายเลือดราชา
อสู รจะออกมา!
“น่าเสี ยดายที่ส่วนใหญ่เป็ นอาหารสําหรับอสู รอันเดธซึ่งไม่เป็ นที่
นิยม มีคนจํานวนน้อยที่จะเลี้ยงอสู รดังกล่าว ฉันต้องค่อย ๆ ขาย”
ซูผงิ ขมวดคิ้วเมื่อเขาสังเกตเห็นปัญหานี้
“สาว ๆ สมัยนี้ชอบอสู ร “สารพัดประโยชน์” น่ารักที่สามารถต่อสู ้
ได้”
อสู รของตระกูลอันเดธที่แข็งแกร่ งในการต่อสู แ้ ต่มีลกั ษณะที่น่า
สังเวช อสู รเหล่านี้อาจเป็ นสิ่ งมีชีวติ โครงกระดูกหรื อผีที่มีใบหน้า
เปื้ อนเลือด ใครก็ตามที่ส่งพวกมันออกไปต่อสู จ้ ะหน้าแดงด้วยความ
อับอายเพราะกลัวว่าผูค้ นจะคิดว่าพวกเขามีจิตใจที่ไม่แข็งแรง
คนส่ วนใหญ่เป็ นคนสายตาแคบสั้น ตัดสิ นหนังสื อจากปกเท่านั้น
ตามธรรมชาติแล้วอสู รที่อาศัยอยูก่ บั คนก็จะได้รับผลกระทบเช่นกัน
“แต่ถา้ มนุษย์ไม่ตดั สิ นคนด้วยรู ปลักษณ์ แล้วอะไรคือจุดที่ทาํ ให้ฉนั
หล่อขนาดนี้”
ซูผงิ กลับมายินดีกบั ข้อเท็จจริ งนี้ในไม่ชา้
อาหารอสู รนั้นขายยาก แต่พวกเขาจะออกจากชั้นวางในวันหนึ่ง
ตราบใดที่ยงั มีคุณภาพดี
เขากองอาหารอสู รไว้บนเคาน์เตอร์และคัดแยก จากนั้นซูผงิ ก็เปลี่ยน
ความสนใจไปยังลูกปัดสี แดงเลือดนั้น
ระบบระบุวา่ รายการนี้ เรี ยกว่า “หยาดนํ้าโลหิ ต” นี่เป็ นชื่อทางการ
แต่คุณค่านั้นห่างไกลกับสามัญสํานึก ราคาถูกตั้งไว้ที่ 15 ล้านเหรี ยญ!
ถูกต้อง มันราคา 15 ล้านเหรี ยญ มากกว่าราคาของบัวผีสิงถึง 10 เท่า!
ลูกปัดนี้เป็ นของมีค่าที่สุดที่เขาเก็บได้ในระหว่างการเดินทางครั้งนี้!
แน่นอนว่าหยาดนํ้าโลหิ ตนี้ไม่ใช่อาหารธรรมดา แต่ตามที่ระบบ
บอก สิ่ งนี้ถูกจัดประเภทเป็ นอาหารอสู ร!
หยาดนํ้าโลหิ ตมาจากภายในราชากระดูก เป็ นการตกผลึกของชีวติ
ภายในราชากระดูก เหมือนกับทารกในครรภ์!
ผลกระทบของมันนั้นง่ายมาก มันจะเปลี่ยนสิ่ งมีชีวติ ที่เกี่ยวกับโครง
กระดูกให้มีสายเลือดเดียวกับราชากระดูก
ราชาโครงกระดูกมีสายเลือดราชวงศ์ในตระกูลโครงกระดูก ราชวงศ์
นี้ไม่เกี่ยวข้องกับราชาอสู ร แต่เป็ นหนึ่งในสายเลือดที่สูงส่ งและ
แข็งแกร่ งที่สุด!
ซูผงิ ไม่ได้นบั หยาดนํ้าโลหิ ตนี้เป็ นหนึ่งในอาหารอสู ร เขาไม่ได้
วางแผนที่จะขายมัน แม้วา่ เงิน 15 ล้านนั้นจะเป็ นจํานวนเงินมหาศาล
ที่คนทัว่ ไปไม่สามารถหาได้ท้ งั ชีวติ !
เขาสามารถทําเงินได้มาก แต่สมบัติเช่นนี้มกั เป็ นโอกาสที่มาเพียง
ครั้งเดียว!
“ฉันเชื่อว่าผลกําไรจะหลัง่ ไหลเข้ามาจากทุกด้านตราบเท่าที่ฉนั มี
พลัง”
ที่สถานบ่มเพาะระดับสู งสุ ดอย่างอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ซู
ผิงได้พบกับอสู รที่น่ากลัวมากมายและสิ่ งมีชีวติ อื่น ๆ ที่อาศัยอยูท่ ่ี
นัน่ ซึ่งไม่รู้วา่ นานแค่ไหนแล้ว เขาได้เห็นโลกที่กว้างใหญ่ซ่ ึ งเป็ น
โลกที่ไร้ขอบเขต
ความแข็งแกร่ งเป็ นสิ่ งเดียวที่จะทําให้ชื่อเสี ยงมัน่ คงตลอดไปชัว่
นิรันดร์!
“ฉันสามารถมอบหยาดนํ้าโลหิ ตนี้ให้กบั โครงกระดูกน้อยได้ ไหว
พริ บของมันได้รับการจัดอันดับให้สูงกว่าค่าเฉลี่ยแล้วเหนือกว่าอสู ร
ระดับตํ่าอื่น ๆ ในตระกูลอันเดธ หากโครงกระดูกน้อยสามารถรับ
สายเลือดของราชาโครงกระดูกได้ สิ่ งนี้จะทําให้ความสามารถของ
มันเข้ามามีบทบาทอย่างเต็มที่!”
ซูผงิ ไม่ได้ตระหนี่ เขาจะได้รับของมามาก และทุกอย่างต้องมีการ
ลงทุน
นอกจากนี้ในแง่มุมสมมุติ เขาสามารถขายหยาดนํ้าโลหิ ตและได้รับ
150,000 แต้มพลังงาน แต่เขาจะไม่ใช้แต้มพลังงานในตอนนี้ เพื่อ
อัพเกรดสระวิญญาณโกลาหล เขาจะต้องใช้พลังงานหนึ่งล้านแต้ม
มันเป็ นเส้นทางยาวไกล สําหรับเขา แต้มพลังงานที่ได้จากการขาย
อาหารชิ้นอื่นนับว่าพอ
ถ้าเขาต้องการ เขาสามารถไปเยือนสนามบ่มเพาะอื่นได้
ซูผงิ ไปที่หอ้ งอสู ร โครงกระดูกน้อยและหนูสายฟ้ากําลังนอนหลับ
สนิทในคอกเลี้ยงดู
ซูผงิ เข้าไปหาโครงกระดูกน้อยเพื่อปลุกมันและมอบลูกปั ดเลือดให้
เมื่อโครงกระดูกน้อยเห็นลูกปัดเลือดสี แดงเข้มดวงตาของมันก็เปล่ง
ประกายดีใจเป็ นพิเศษ
เมื่อโครงกระดูกน้อยรับลูกปัดเลือดไป มันก็ยดั ลูกปัดเข้าไปในหัว
ของมัน ไม่นานลูกปัดก็เริ่ มหมุนในหัวของโครงกระดูกน้อยราวกับ
ว่าลูกปัดถูกฝังอยูใ่ นกะโหลกศีรษะ เส้นโลหิ ตที่คล้ายพลังงานไหล
เวียนรอบตัวโครงกระดูกตัวน้อยค่อย ๆ เปลี่ยนสายเลือดของมัน
ในจิตสํานึกของโครงกระดูกน้อย มันแสดงท่าทางอย่างมีความสุ ข
ซูผงิ ยิม้ ขณะที่เขารู ้สึกถึงความตื่นเต้นที่มาจากโครงกระดูกน้อยและ
ลูบหัวเล็ก ๆ ของมัน คราวนี้เขาไม่สามารถหักคอของโครงกระดูก
น้อยได้อย่างง่ายดายอีกแล้ว
“เพื่อนตัวน้อย หลังจากนี้คงต้องฝากแกด้วย” ซูผงิ ยิม้
โครงกระดูกน้อยดูเหมือนจะเข้าใจเขา โครงกระดูกน้อยพยักหน้า
และดึงดาบกระดูกออกจากกระดูกสะโพกและโบกมือพยายาม
พิสูจน์วา่ เชื่อถือไดh
ซูผงิ ขอให้โครงกระดูกน้อยกลับไปนอน ในขณะที่เขามุ่งหน้า
กลับไปที่ร้าน รอลูกค้าเข้า
เวลาก็ผา่ นไป
วันนั้นมีลูกค้าแวะมาไม่กี่คน มีคนนึงเมื่อเขามาที่เคาน์เตอร์เพื่อดู
ข้อมูลและเห็นราคาอย่างน้อยหลายสิ บหรื อหลายร้อยเหรี ยญบนชั้น
วาง เขาก็รีบหนีออกไปทันที
อีกสองวันมีลูกค้าเข้ามามากขึ้น แต่เขาขายอะไรไม่ได้เลย
ในวันที่สาม
ซูผงิ มาที่ร้านตามปกติ เขาปัดฝุ่ นที่เคาน์เตอร์และเริ่ มทําการบ่มเพาะ
ของตัวเอง
หลังจากนั้นไม่นานลูกค้าคนนึงก็ปรากฏตัวขึ้น
“คุณคะ เรามารับอสู ร” ใครบางคนพูดด้วยนํ้าเสี ยงสดใสและไพเราะ
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น ก็พบว่าเป็ นสองสาวนัน่ อีกครั้ง
 ตอนที่ 42 อารมณ์ ไม่ ดี
ซูหยานหยิงดีใจที่เห็นป้าย “ร้านขายอสู รพิกซี่ ” เธอตื่นเต้นและรอ
คอยที่จะได้มาที่ร้านลึกลับแห่งนี้อีกครั้ง เธอคิดถึงสถานที่น้ ี
เธอถูกแยกจากอสู รของเธอเป็ นเวลาสามวัน เธอแทบรอไม่ไหวที่จะ
ได้กอดเจ้าตัวน้อยเหล่านั้น
ถึงแม้วา่ …
พวกมันจะตัวไม่เล็กก็ตาม พวกมันใหญ่มากจนเธอต้องชะเง้อมอง
แต่สาํ หรับเธอ อสูรเหล่านั้นยังเป็ นเด็กในสายตาของเธอ เธอซื้ออสู ร
มาตั้งแต่มนั ยังเป็ นเด็กและเลี้ยงดูมา บางตัวเติบโตอย่างรวดเร็ ว พวก
มันโตเต็มวัยในสามถึงห้าปี และเติบโตจนที่เธอสามารถขี่พวกมันได้
“ฉันสงสัยว่าเจ้าของร้านดูแลอสู รของเธอเป็ นอย่างดีหรื อเปล่า?”
หลานเล่อเล่อมาพร้อมกับซูหยานหยิงในฐานะผูค้ ุม้ กันของเธอ เธอ
จะไม่ยอมให้เจ้าของคนนั้นมาหลอกได้
ซูผงิ หยุดบ่มเพาะเมื่อทั้งสองก้าวเข้ามาในร้าน “รอตรงนี้” เขาพูด
เมื่อพูดสร็ จ ซูผงิ จึงเดินไปที่หอ้ งอสู รด้านหลังเพื่อปลุกหนูสายฟ้า
และอสู รอีกสามตัว
“ออกมาเถอะ”
ซูผงิ บอกให้อสู รก้าวออกจากคอกเลี้ยงดู
อสู รเริ่ มหาทางออกจากคอกเลี้ยงดูอย่างไม่เต็มใจ แต่พวกมันรู ้สึกได้
ถึงความมุ่งมัน่ ของซูผงิ
ทันทีที่พวกมันก้าวออกจากคอกเลี้ยงดู อสู รก็เชื่อมต่อกับสัญญาพลัง
ดวงดาวของซูหยานหยิงอีกครั้ง พวกมันสัมผัสได้ถึงการมีอยูข่ องกัน
และกัน
“นัน่ คือพวกมัน” ดวงตาของซูหยานหยิงเป็ นประกาย เธอมีความสุ ข
ที่รับรู ้วา่ สัตว์เลี้ยงของเธออยูด่ า้ นหลังกําแพง
เธอยืนเขย่งตัวมองด้วยความคาดหวัง
หลังจากผ่านไปหลายนาที ในที่สุดเธอก็เห็นอสู รของเธอค่อย ๆ ก้าว
ออกมาจากห้องอสูร พวกมันหยุดและมองย้อนกลับไปราวกับว่ามี
บางอย่างอยูเ่ บื้องหลัง ดูไม่เต็มใจ
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจ
จากสัญญาพลังดวงดาว เธอสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าอสูรของเธอไม่
เต็มใจแค่ไหน พวกเธอไม่ได้เจอกันมานาน อสู รของเธอจะไปสนใจ
สิ่ งอื่นและไม่รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นเธอได้ยงั ไง?
พวกมันอยากอยูท่ ี่นี่ต่อ?
“ไปเลย ไป” ซูผงิ โบกมืออย่างไม่สบอารมณ์
อสู รเหล่านั้นมีความฉลาด พวกมันมองเขาด้วยดวงตาที่เอ่อคลอ
ซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะจ้องตาพวกมัน
อสู รเสี ยใจ พวกมันกลับไปหาซูหยานหยิง เมื่อพวกมันเห็นเจ้าของ
ของพวกมัน พวกมันก็เข้าไปถูกบั เธอเพื่อเป็ นสัญญาณยินดี
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจใน
ตัวอสู รของเธอ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอวาดไว้
พวกมันควรจะวิง่ มาหาเธอด้วยความดีใจไม่ใช่หรอ?
พวกมันควรกระโดดโลดเต้นรอบเธอด้วยความสุ ขไม่ใช่หรอ?
ทําไมพวกมันถึงรู ้สึกหดหู่เมื่อเห็นเจ้าของของพวกมันล่ะ?
ซูหยานหยิงมองไปที่หนูสายฟ้า ครั้งล่าสุ ดที่เธอมาหาหนูสายฟ้าดีใจ
มากที่ได้เห็นเธอ ตอนนี้กลับอารมณ์ไม่ดีเช่นกัน
“ทําไม…?” ช่วงเวลาหนึ่งซูหยานหยิงไม่รู้วา่ จะพูดอะไร เธอรู ้สึกว่า
มันไม่ยตุ ิธรรมและอยากร้องไห้
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่เธอรู ้สึกเสี ยใจและไม่พอใจกับอสู ร แต่เขาก็
เข้าใจได้
คอกเลี้ยงดูข้นั ต้นสร้างขึ้นจากหิ นวิญญาณ อสูรได้รับการเลี้ยงดูจาก
พลังดวงดาวตลอดเวลา สิ่ งที่อสู รรู ้สึกได้ในคอกเลี้ยงดูน้ นั คล้ายกับ
สิ่ งที่คนเรารู ้สึกเมื่อแช่น้ าํ พุร้อนในช่วงฤดูหนาว มันเป็ นเรื่ องดีมาก
แล้วที่อสูรไม่โกรธหลังจากถูกลากออกมาแบบฉับพลัน
หลานเล่อเล่อสังเกตเห็นบางอย่างเกี่ยวกับอสู ร เธอถามซูผงิ ว่า”คุณ
ทําไมพวกมันถึงไร้ชีวติ ชีวาขนาดนี้?”
ซูผงิ หน้าตึง “ผมจะไปรู ้ได้ยงั ไง?”
“คุณดูแลพวกมัน ทําไมคุณถึงไม่รู้?” ใบหน้าของหลานเล่อเล่อเต็ม
ไปด้วยความโกรธ
ซูผงิ แสยะยิม้ ประชดประชัน “งั้นถ้าผมดูแลคุณสักสองสามวัน ผมก็
จะรู ้อารมณ์ท้ งั หมดของคุณอย่างงั้นหรอ?”
“คุณ!” หลานเล่อเล่อกระทืบเท้าของเธอด้วยความโกรธ
ซูหยานหยิงกลับมามีสติอีกครั้ง เธอวางตัวเป็ นกลางระหว่างคนทั้ง
สองที่กาํ ลังเถียงกันและขอโทษซูผงิ “ฉันขอโทษแทนเพื่อนของฉัน
ด้วย เธอเป็ นคนอารมณ์ร้อนไปหน่อย”
“หยิงหยิง ที่นี่ผดิ ปกตินะ” หลานเล่อเล่อเตือนเธอ
ซูหยานหยิงส่ ายหัว “ฉันรู ้สึกว่าพวกมันไม่เต็มใจที่จะต้องไปจากที่นี่
หมายความว่าพวกมันชอบที่นี่คือ เจ้าของร้านดูแลพวกมันอย่างดี
ฉันควรจะขอบคุณเขา”
“อะไรนะ?” หลานเล่อเล่อไม่เข้าใจ “ไม่อยากไป? พวกมันไม่อยาก
ออกไปจากที่นี่?”
มันเป็ นเรื่ องที่แทบเป็ นไปไม่ได้ที่สตั ว์เลี้ยงจะมาติดใจอะไรกับ
สถานที่แบบนี้
ซูผงิ ไม่ได้ทาํ สัญญากับอสู ร แม้วา่ พวกมันจะมีพนั ธะทางอารมณ์ที่
สร้างขึ้นด้วยสัญญาพลังดวงดาว อสู รก็จะทําตามคําสัง่ เท่านั้น เมื่อ
ยกเลิกสัญญาอสู รและเจ้าของร้านจะไม่เกี่ยวข้องกันโดยสิ้ นเชิง
“มันเป็ นความจริ ง”
ซูหยานหยิงฝื นยิม้ เธอไม่เข้าใจเหมือนกัน ซูผงิ ต้องปฏิบตั ิต่ออสู ร
อย่างดีมากเท่านั้น อสู รจึงติด ซึ่งบอกเป็ นนัยว่าที่นี่เป็ นร้านขายอสู ร
คุณภาพดี!
หลานเล่อเล่อตกตะลึง เธอเชื่อว่าซูหยานหยิงจะไม่โกหกเธอและจะ
ไม่ปกป้องเจ้าของร้านแน่ ๆ หลานเล่อเล่อรู ้วา่ เธอเข้าใจเจ้าของร้านผิด
หลานเล่อเล่อเหลือบมองไปที่ซูผงิ ซึ่งใบหน้ายังคงเคร่ งขรึ ม คําขอโทษ
ติดอยูท่ ี่ปลายลิ้น
“บาดแผลของพวกมันดูเหมือนจะหายดีแล้ว”
หลานเล่อเล่อแน่ใจว่าซูหยานหยิงไม่ได้โกหกหลังจากตรวจอย่าง
ใกล้ชิด นอกเหนือจากความจริ งที่วา่ อสู รอารมณ์ไม่ดีบาดแผลของ
พวกมันก็หายดีและดูเหมือนว่าพวกมันจะมีสุขภาพดีข้ ึนกว่าแต่ก่อน
ขนของพวกมันมีสีสว่างขึ้นและเปลวไฟบนขนของฟี นิกส์ร่วงโรย
กําลังลุกไหม้ดว้ ยความรุ นแรง เธอบอกได้เลยว่าอสู รได้รับการดูแล
เป็ นอย่างดี
ซูหยานหยิงพยักหน้า เธอสังเกตเห็นสิ่ งนี้มาก่อน ผูร้ ักษาบอกเธอว่า
อสู รของเธอจะฟื้ นตัวหลังจากนั้นสามวัน แต่กบ็ อกว่าพวกมันจะยัง
ไม่หายดี แตกต่างกับสิ่ งที่เธอเห็นอย่างสิ้ นเชิง
สําหรับสิ่ งที่ซูผงิ กล่าวถึงเกี่ยวกับการพัฒนาพลังแห่งความเข้าใจและ
การปรับปรุ งพื้นฐานของพวกมัน ตอนนี้ซูหยานหยิงยังหาคําตอบ
ไม่ได้ แต่เธอพอใจกับความจริ งที่วา่ พวกมันฟื้ นตัวแล้ว
“ฉันสงสัยว่าการฝึ กเป็ นไปยังไง?”
ซูหยานหยิงมองเธอไปที่หนูสายฟ้า เธอก้มลง ลูบหัวเพือ่ ปลอบโยน
ขณะที่เธอลูบหนูสายฟ้า เธอสังเกตเห็นว่าขนของมันมีสีเข้มขึ้น
นอกจากนี้บางทีนี่อาจเป็ นเพียงความคิดของเธอ แต่เธอรู ้สึกว่าอสู ร
ตัวอื่น ๆ ของเธอไม่อยากเข้าใกล้หนูสายฟ้าที่อยูใ่ กล้เธอที่สุด อสู ร
อีกสามตัวอยูห่ ่างจากเธอ 2 - 3 เมตรโดยไม่อยากเข้าใกล้ เมื่อก่อน
พวกมันไม่ได้เป็ นแบบนี้
“คุณคะ มันแตกต่างจากเมื่อก่อนมากไหม?” ซูหยานหยิงเงยหน้าขึ้น
มองเขา
ซูผงิ ตอบอย่างเย็นชา “อย่างน้อย ก็มีความแข็งแกร่ งมากขึ้นหลายเท่า”
ตัวเลขพลังที่เพิ่มเป็ นสองเท่าเป็ นแค่ตวั เลข ไม่ใช่ความแข็งแกร่ งที่
แท้จริ งของหนูสายฟ้า!
การพัฒนาจากระดับสามเป็ นระดับเจ็ด เป็ นการเพิ่มความแข็งแกร่ ง
หลายระดับ อสู รระดับสามกว่าหนึ่งร้อยตัวก็ไม่สามารถเอาชนะอสู ร
ระดับเจ็ดได้!
นัน่ คือเหตุผลที่ทาํ ไมเขาถึงคิดว่าภารกิจของระบบนั้นไม่มีเหตุผล …
“แข็งแกร่ งขึ้นหลายเท่า?” ซูหยานหยิงไม่เชื่อเรื่ องนี้
หลานเล่อเล่อเบิกตากว้างสงสัยว่าซูผงิ พูดผิดหรื อเปล่า?
หนูสายฟ้าแข็งแกร่ งกว่าเมื่อก่อนมากขนาดนั้น หลังจากฝึ กแค่สามวัน?
ซูผงิ คิดว่าตัวเองเป็ นปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝนหรื อยังไง?
แม้แต่ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝนก็ไม่สามารถอวดอ้างสิ่ งเหล่านี้ได้ เว้นแต่
จะมีการใช้วธิ ีลบั บางอย่างกับหนูสายฟ้า แต่ใครจะทําอะไรแบบนั้น
กับหนูสายฟ้า มันไม่คุม้ กันเลย
 ตอนที่ 43 ทดลองผลการฝึ ก
“คุณพูดจริ งงั้นหรอคะ?” ซูหยานหยิงถามด้วยความสงสัย เธอรู ้สึกว่า
ซูผงิ อาจจะล้อเล่นพวกเธอเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้วการแสดงออกบน
ใบหน้าที่เคร่ งขรึ มของเขาดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็ นมิตร
“อืม น่าสนใจ”
ซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะปกป้องตัวเองจากความไม่เชื่อของพวก
เธอ เขาผิวปากใส่ หนูสายฟ้าที่อยูข่ า้ งเธอและส่ งคําสัง่ ผ่านจิตสํานึก
ของเขาโดยใช้พลังดวงดาว “ภาพลวงตาเงาสายฟ้า!”
แม้จะไม่มีสญ
ั ญา แต่หนูสายฟ้ากลับตอบสนองหลังสัมผัสได้ถึง
จิตสํานึกของซูผงิ กระแสไฟฟ้าพุง่ ออกมาจากหนูสายฟ้าและปรากฏ
หนูสายฟ้าอีกสองตัว
มีท้ งั หมดสามตัว!
หนูสายฟ้าแต่ละตัวทําสิ่ งที่แตกต่างกัน ตัวหนึ่งมองไปรอบ ๆ ตัว
หนึ่งวิง่ ไปที่ประตูและอีกตัวหนึ่งอยูข่ า้ งเท้าของซูหยานหยิง
“อะไรกัน…ภาพเงาสายฟ้าหลายร่ าง!”
ทั้งซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อต่างตกตะลึงกับสิ่ งที่เห็น
สามารถสร้างเงามากกว่าสองเงาได้?
นอกจากนี้หนูสายฟ้าทั้งสาม ยังทําปฏิกิริยาที่แตกต่างกัน นี่ไม่ใช่สิ่ง
ที่ภาพลวงตาเงาสายฟ้าทัว่ ไปสามารถทําได้!
“เจ้าตัวขี้เกียจนี่…” ซูผงิ ไม่พอใจ แต่เขาไม่ได้บงั คับหนูสายฟ้า
ท้ายที่สุดภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ างเพียงอย่างเดียวก็คุม้ ค่ากับ
10,000 เหรี ยญที่จ่ายไป
“ภาพลวงตาเงาสายฟ้า เป็ นทักษะอสู รขั้นสู ง ตอนนี้มนั กลับได้รับ
การเลื่อนขั้นแล้ว!”
“ช่างมหัศจรรย์!”
ใบหน้าของซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อถูกปกคลุมไปด้วยความ
ประหลาดใจ เป็ นเรื่ องยากที่หนูสายฟ้าจะเรี ยนรู ้ “ภาพลวงตาเงา
สายฟ้า” ได้ แต่นี่มนั ได้เลื่อนขั้นเป็ น”ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลาย
ร่ าง” นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่อสู รขั้นสู งของตระกูลสายฟ้าจะทําได้ดว้ ยซํ้า!
พวกเธอใช้เวลาสักพักในการกลับมาสู่ ความเป็ นจริ ง เมื่อพวกเธอเงย
หน้าขึ้น พวกเธอก็มองซูผงิ อีกครั้งด้วยสายตาที่แตกต่างจากก่อนหน้า
พวกเธอเชื่อว่าต้องมีปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝนในร้าน ซึ่ งสามารถเลื่อนขั้น
ทักษะอสู รขั้นสู งได้ภายในสามวัน
ใครคือปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝน?
พวกเขาเป็ นคนที่แม้แต่นกั รบอสู รระดับเก้าที่มียศก็ยงั ควรปฏิบตั ิ
ด้วยอย่างสุ ภาพ
หลานเล่อเล่อหน้าแดงเมื่อเธอนึกถึงท่าทีก่อนหน้านี้ เธอก้มหัวลงโดย
ไม่คาํ นึงถึงใบหน้าที่เย็นชาของซูผงิ “ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอโทษ…”
“ไม่เป็ นไร”
ซูผงิ ไม่สนใจสิ่ งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ “มีอะไรอีกไหมที่คุณต้องการ?
สนใจอาหารอสู รไหม” เขาถาม
ทั้งสองไม่คิดว่าจะได้ยนิ คําถามนี้ พวกเธอมองไปที่เคาน์เตอร์ดา้ นหลัง
ซูผงิ จากนั้นหางตาก็กระตุกอย่างแรงหลังเห็นราคา
“อืม…”
ซูหยานหยิงลังเล
ในทางกลับกัน การที่หนูสายฟ้าของเธอได้รับเปลี่ยนแปลงที่มากมาย
ขนาดนี้น้ นั เป็ นเพราะร้านขายอสู รแห่งนี้
เธอกัดฟันฝื นพูด “ฉันไม่มีเงินมากมาย คุณช่วยแนะนําอาหารอสู รที่
ราคาถูกกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ?”
“คุณมีเท่าไหร่ ?” ซูผงิ ถาม
“ฉันมี 1,500 เหรี ยญ” ซูหยานหยิงตอบอย่างตรงไปตรงมา
“รับสิ่ งนี้ไป” ซูผงิ หันกลับมาเลือก เขาเพิ่งพบหญ้าไฟที่ฟีนิกส์ร่วง
โรยกินได้ “นี่ราคา 1,200 เหรี ยญ”
ซูหยานหยิง รู ้สึกว่าเปลือกตาของเธอกระตุก เมื่อเธอเห็นหญ้าสี แดง
ที่ยาวไม่ถึง 10 เซนติเมตร ใบหญ้าหนึ่งใบขายที่ราคา 1,200 เหรี ยญ
…
เธอตัดสิ นใจหลังจากคิดถึงความคืบหน้าของหนูสายฟ้าและจ่ายค่า
หญ้า
หลานเล่อเล่อรู ้วา่ เพื่อนของเธอกําลังคิดอะไรและไม่ได้หยุดเธอ
หลานเล่อเล่อคิดว่านี่อาจถือได้วา่ เป็ นการขอบคุณสําหรับการฝึ กฝน
หนูสายฟ้า
ซูผงิ หยิบหญ้าใส่ ขวดใสและมอบให้ซูหยานหยิง
ซูหยานหยิงหยิบหญ้าขึ้นมาและวางไว้ในกระเป๋ าสะพายข้างโดยไม่
มอง จากนั้นเธอพูดขอบคุณต่อซูผงิ อีกครั้งสําหรับการฝึ กฝนของเขา
คําขอบคุณของเธอจริ งใจ หลังจากที่เธอได้เห็นการสาธิตภาพลวงตา
เงาสายฟ้าหลายร่ าง เธอก็เชื่ออย่างสนิทใจว่าหนูสายฟ้าได้รับการ
ฝึ กฝนจากที่นี่
หากไม่มีหนูสายฟ้า เธอจะพ่ายแพ้ในการต่อสู ก้ บั เสื อเขี้ยวดาบ
เธอคงลําบากใจ ยิง่ ไปกว่านั้นการสู ญเสี ยดังกล่าวอาจส่ งผลกระทบ
ต่ออาชีพของเธอหลังจากสําเร็ จการศึกษา บอกได้เลยว่าร้านนี้ช่วย
เธอไว้
ทั้งสองคนกล่าวขอบคุณเขาอย่างมาก ๆ จากสิ่ งนี้ซูผงิ รู ้สึกว่าการ
ทํางานหนักของเขาได้ผลตอบแทนแล้ว
ในขณะที่เขาเฝ้าดูพวกเธอจากไป ก็มีบางอย่างติดอยูใ่ นลําคอของ
ซูผงิ ซึ่งเป็ นคําพูดที่เขาไม่สามารถพูดออกมาได้ “อย่าแค่ขอบคุณสิ
ทําไมเธอไม่จ่ายเงินเพิม่ ให้ฉนั …”
…
หลานเล่อเล่อและซูหยานหยิงรี บกลับไปที่สถาบันการศึกษา
พวกเธอมาถึงประตูเมืองและมองดูเวลาด้วยความโล่งใจที่เห็นว่า
เป็ นเวลา 10.00 น. เท่านั้น
“หยิงหยิงช้าหน่อยสิ จะถึงรอบของเธอตอน 11:30 น.นะ เรายังมี
เวลา” หลานเล่อเล่อหอบหายใจ
ซูหยานหยิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ฉันอยากไปที่สนามฝึ กซ้อม
เพื่อดูวา่ พวกมันเป็ นยังไงบ้าง”
“แน่นอน ฉันจะไปกับเธอ” ดวงตาของหลานเล่อเล่อเป็ นประกาย
เมื่อเธอนึกถึงหนูสายฟ้าตัวนั้น
ในไม่ชา้ พวกเธอก็มาถึงสนามฝึ กซ้อมในสถาบันการศึกษา สนาม
ฝึ กซ้อมมีขนาดใหญ่ มีสนามที่แตกต่างกันถึงยีส่ ิ บแห่งในสภาพแวดล้อม
ต่าง ๆ เช่นป่ าไม้ เตาหลอม แม่น้ าํ และอื่น ๆ
ผูค้ นสามารถเลือกสถานที่ฝึกอบรมต่าง ๆ ได้ตามประเภทของอสู ร
นอกจากนี้ยงั มีสถานที่ฝึกอบรมที่ครอบคลุมด้วยสภาพแวดล้อมทัว่ ไป
ทั้งหมด ซึ่ งเป็ นสถานที่ที่นกั รบอสู รมักจะเจอข้างนอก ท้ายที่สุดไม่มี
ใครต่อสู ใ้ นสภาพแวดล้อมที่พวกเขาคุน้ เคยเท่านั้น ดังนั้นความสามารถ
ในการต่อสู ท้ ี่แสดงให้เห็นในสภาพแวดล้อมทัว่ ไปจึงสําคัญกว่า!
ขณะนี้นกั เรี ยนส่ วนใหญ่กาํ ลังชมการแข่งขันที่สนามกีฬา ซูหยานหยิง
จึงไม่ตอ้ งเข้าแถวรอคิว
ซูหยานหยิงก้าวไปที่ประตูเครื่ องเพื่อเข้าบัญชีนกั เรี ยนของเธอ หัก
เครดิตและเลือกสถานที่
เธอเลือกสนามทัว่ ไปด้วยโมเดล 2v2
หลานเล่อเล่อทําสิ่ งเดียวกัน เธอเข้าสู่ ระบบบัญชีนกั เรี ยนของเธอเพื่อ
หักเครดิต จากนั้นเธอก็ได้รับเชิญให้เข้าร่ วมทีม
เนื่องจากไม่มีคิว หลังจากที่พวกเธอเลือกแล้ว พวกเธอจึงเห็นจํานวน
สถานที่ที่ระบบกําหนดให้ ซึ่งคือสนาม 8
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อมุ่งหน้าไปด้วยกัน
“หยิงหยิงมาลองหนูสายฟ้ากันเถอะ!” หลานเล่อเล่ออยากที่จะลอง
มาก เธอสนใจเพียงแค่คิดว่าเธอสามารถต่อสู ก้ บั หนูสายฟ้าที่มีทกั ษะ
อสู รขั้นสู งได้
หลานเล่อเล่อปลดปล่อยพลังสัญญาของเธอเพื่อเรี ยกอสู รที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดของเธอ พระพุทธรู ปดิน!
อสู รตนนี้คือตระกูลหิ นที่มีสายเลือดขั้นสู ง มันเหมือนมนุษย์และได้รับ
การขนานนามว่าพระพุทธรู ปดินเพราะมันเหมือนพระพุทธรู ปโบราณ
“ร้ายกาจมาก!” ซูหยานหยิงพูดอย่างไม่พอใจ
มันไม่ใช่แค่อสู รสายเลือดชั้นสู ง แต่เป็ นอสู รระดับห้า!
หลานเล่อเล่อจงใจเล่นไม่ซื่อที่ส่งอสู รระดับห้าออกมาเพื่อต่อสูก้ บั
หนูสายฟ้าของซูหยานหยิง แถมมันยังเป็ นอสู รธาตุดินที่เป็ นดาวข่ม
ธาตุสายฟ้า!
ถึงกระนั้นเนื่องจากนี่เป็ นการฝึ กฝน ซูหยานหยิงจึงต้องการทราบว่า
ภาพลวงตาเงาสายฟ้าของหนูสายฟ้าจะสามารถหลอกอสู รระดับห้า
ได้หรื อไม่
“โล่ดวงดาว!”
หลานเล่อเล่อแลบลิ้นใส่ เพื่อนของเธอ ทันทีที่เธอเข้ามา เธอสร้างโล่
ดวงดาวขึ้นมา ก่อนหน้านี้หนูสายฟ้าได้ล่ออสู รของศัตรู ออกไปและ
ลอบเข้าหานักรบอสู ร จนทําให้ได้รับชัยชนะครั้งสุ ดท้ายมา ดังนั้น
หลานเล่อเล่อจึงกันไว้เพื่อความไม่ประมาท
ซูหยานหยิงตะคอกเบา ๆ และพูดกับหนูสายฟ้าที่อยูข่ า้ ง ๆ เธอ “ไป
เลย!”
หนูสายฟ้าสัมผัสได้ถึงความตั้งใจในการต่อสู ข้ องเจ้าของ สภาพ
ขี้เกียจของมันเปลี่ยนไปในทันที ผูห้ ญิงทั้งสองไม่สงั เกตเห็นว่าจาก
ดวงตาของหนูตวั เล็ก ๆ นั้นมันเปล่งประกายแวววาวกระหายเลือด
และเย็นชา ซึ่งเป็ นเจตนาฆ่าที่บา้ คลัง่ มาก!
 ตอนที่ 44 การหลบหนีของพระพุทธรู ปดิน
“จางจาง เป้าหมายคือหนูนนั่ !”
หลานเล่อเล่อให้คาํ แนะนําแก่พระพุทธรู ปดินตรงหน้าเธอ เธอยกมือ
ขึ้นและพลังของการระเบิดก็เพิ่มเข้ามาเพื่อช่วย พระพุทธรู ปดิน เกิด
พายุหมุนรอบ
“อ๊ากก!”
พระพุทธรู ปดินยืนอยูด่ ว้ ยเท้าข้างหนึ่งเหมือนพระภิกษุชรานัง่ สมาธิ
เมื่อรู ้สึกถึงความตั้งใจของผูเ้ ป็ นเจ้าของแล้วพระพุทธรู ปดินจึงวาง
เท้าอีกข้างหนึ่งลง ดวงตาทั้งสี่ บนใบหน้าของมันเบิกโพลง ส่ งเสี ยง
คํารามดังออกมา!
เสี ยงคํารามนี้เหมือนมาจากความโกรธของพระพุทธเจ้า เต็มไปด้วย
การยับยั้ง
โดยปกติอสู รระดับตํ่าจะสะดุง้ เมื่อได้ยนิ เสี ยงคํารามนี้ เหนือสิ่ งอื่น
ใด นี่เป็ นทักษะการยับยั้งขั้นพื้นฐานที่สุดที่อสู รขั้นสู งเชี่ยวชาญ มัน
สามารถเอาชนะอสู รระดับตํ่าได้อย่างสมบูรณ์ ตอนนี้พระพุทธรู ป
ดินยังไม่ถึงระดับสู ง แต่เสี ยงคํารามของมันก็น่ากลัวแล้ว
ซูหยานหยิงมองไปที่หนูสายฟ้าตรงหน้าเธอ ขนของมันลุกชันด้วย
ความหวาดกลัว
อย่างไรก็ตามจากอารมณ์ที่เธอรู ้สึกในหนูสายฟ้า เธอพบเจตนาต่อสู ้
แสนบ้าคลัง่ ที่ยากจะควบคุม
“พื้นสัน่ สะเทือน!”
หลานเล่อเล่อทําการเคลื่อนไหวก่อนและบอกให้พระพุทธรู ปดิน
โจมตีก่อน
ปัง!
พื้นด้านหน้าของพระพุทธรู ปดินเปิ ดออกในทันทีและรอยแตกก็
ส่ งไปถึงหนูสายฟ้าและซูหยานหยิง
ภาพของพระพุทธเจ้าสะท้อนอยูใ่ นดวงตาสี แดงที่กระหายเลือดของ
หนูสายฟ้า ความปรารถนาในเลือดพุง่ พล่านออกมา หลังจากผลกระทบ
ของการถูกฆ่านับไม่ถว้ น ในขณะที่หนูสายฟ้าเข้าต่อสู ้ ความกระหาย
เลือดของมันก็ถึงขีดสุ ด
การต่อสู ค้ ือการฆ่าศัตรู !
นัน่ เป็ นสิ่ งที่หนูสายฟ้าได้เรี ยนรู ้
เมื่อหนูสายฟ้ากําลังจะทําอะไรบางอย่าง มันรู ้สึกได้ถึงคําสัง่ บางอย่าง
“ใช้ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ างเดี๋ยวนี้!”
คําสัง่ นั้นมาจากซูหยานหยิง
ในขณะที่พระพุทธรู ปดินเริ่ มการโจมตี ซูหยานหยิงได้ตดั สิ นใจ
ปล่อยให้หนูสายฟ้าใช้ทกั ษะที่แข็งแกร่ งที่สุดของมัน นัน่ คือภาพ
ลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ าง
เธอตั้งใจจะค้นหาว่า “ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ าง” ของหนูสายฟ้า
สามารถหลอกพระพุทธรู ปดินได้หรื อไม่ ส่ วนการเอาชนะพระพุทธรู ป
ดินนั้น? เธอไม่เคยคิดว่าจะเป็ นไปได้
ท้ายที่สุดแล้วพระพุทธรู ปดินเป็ นอสู รระดับห้า แม้วา่ หลานเล่อเล่อ
จะไม่ได้มีชื่อเสี ยงในเรื่ องความแข็งแกร่ ง แต่ความแข็งแกร่ งของอสู ร
ของเธอก็เป็ นที่รู้จกั กันดีในสถาบัน!
เหตุผลที่หลานเล่อเล่อไม่สามารถแสดงความสามารถของเธอในการ
ประลองได้กค็ ือเธอชอบเล่นสนุกและทักษะของเธอในฐานะนักรบ
อสู รนั้นด้อยกว่า
ความแข็งแกร่ งของอสู รไม่ได้เป็ นปั จจัยเดียวที่มีความสําคัญ ความ
เชี่ยวชาญและคําสัง่ ของนักรบอสู รก็สาํ คัญเช่นกัน นักรบอสู รที่โดด
เด่นสามารถสนับสนุนอสู รของพวกเขาและทําให้พวกมันสามารถ
ต่อสู ก้ บั อสู รตัวอื่นที่มีระดับสู งกว่าได้!
เมื่อหนูสายฟ้าได้รับคําแนะนําของซูหยานหยิง ตามพลังของสัญญา
ระบุวา่ หนูสายฟ้าต้องทําตามคําสัง่ ของนักรบอสู ร พลังงานที่พลุ่ง
พล่านภายในตัวของหนูสายฟ้าเปลี่ยนทิศทางและร่ างหลายร่ างที่
ล้อมรอบด้วยสายฟ้าก็พงุ่ ออกมา
ทันใดนั้นหนูสายฟ้าสามตัวก็ปรากฏตัวขึ้น
อย่างไรก็ตามหนูสายฟ้าทั้งสามไม่ได้วงิ่ ไปในทิศทางที่ต่างกัน แต่
พวกมันทั้งหมดกลับพุง่ เข้าหาพระพุทธรู ปดิน ดูเหมือนว่าหนูสายฟ้า
จะทําให้มนั ไม่มีสมาธิ
ซูหยานหยิงคาดไม่ถึง หนูสายฟ้ากําลังพยายามต่อสู ร้ ะยะประชิดกับ
พระพุทธรู ปดินหรอ? อย่างไรก็ตาม พระพุทธรู ปดินเป็ นอสู รระดับ
ห้าและมีสายเลือดขั้นสู ง ซึ่งทําให้มนั มีความสามารถมาก รวมถึง
ทักษะอสู รขั้นสู งที่สืบทอดมาซึ่ งแตกต่างจากอสู รระดับห้าทัว่ ไป!
“แยกกันล้อมพระพุทธรู ปดิน!” ซูหยานหยิงพูดทันที
ความกระหายเลือดจางหายไปเล็กน้อยในดวงตาของหนูสายฟ้า หนู
สายฟ้ากําลังดิ้นรน แต่ในที่สุดก็ทาํ ตามคําสัง่ ของซูหยานหยิง ทั้ง
สามมุ่งหน้าไปยังสามทิศทางและพุง่ เข้าหาหลานเล่อเล่อที่อยู่
ด้านหลังพระพุทธรู ปดิน
“หยิงหยิงให้มนั สู ก้ บั ซางซาง โล่ดวงดาวของฉันบอบบาง” หลาน
เล่อเล่อตะโกน ขณะที่หนูสายฟ้าทั้งสามวิง่ เข้าหาเธอ
แม้อสู รจะดูน่ารัก อย่างไรก็ตามเด็กน้อยเหล่านั้นสามารถฆ่าคนได้
อย่างง่ายดาย!
“ไม่ตอ้ งกังวล ฉันแค่พยายามจะดูวา่ พระพุทธรู ปดินของเธอจะ
สามารถบอกได้ไหมว่าตัวไหนเป็ นตัวจริ ง” ซูหยานหยิงบอกให้หนู
สายฟ้าแกล้งทําเป็ นโจมตีหลานเล่อเล่อ
คลื่นสายฟ้าที่กาํ ลังก่อตัวบนหน้าผากของหนูสายฟ้าเมื่อซูหยานหยิง
สัง่ หนูสายฟ้าเริ่ มวิง่ ไปรอบ ๆ
อ๊าก!
พระพุทธรู ปดินคํารามด้วยความโกรธเมื่อเห็นหนูสายฟ้าสองตัวพุง่
เข้าหาเจ้าของของมัน พระพุทธรู ปดินตบพื้น กําแพงดินหลายแห่ง
ถูกสร้างขึ้นรอบ ๆ หลานเล่อเล่อเพือ่ ป้องกันเธอ
จากนั้น พระพุทธรู ปดินก็กระโจนลงที่พ้นื ราวกับดําดิ่งลงไปในนํ้า
พระพุทธรู ปดินกับพื้นดินเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกัน ภายในเวลาไม่ถึง
สามวินาที พระพุทธรู ปดินก็ระเบิดออกมาและหยุดหนูสายฟ้าที่
กําลังวิง่ อยู่
ปัง!
พระพุทธรู ปดินล้อมรอบด้วยหนามแหลมเหมือนหอยเม่นทุบหนู
สายฟ้าตัวนั้นเป็ นชิ้น ๆ
นัน่ เป็ นภาพลวงตา!
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจอย่างมาก การหลอกล่อของหนูสายฟ้า
ประสบความสําเร็ จพอสมควร มันสามารถหลอกอสู รระดับห้าได้
หากหนูสายฟ้าสามารถหลอกสู รได้ มันก็สามารถหลอกนักรบอสู ร
ได้เช่นกัน
ท้ายที่สุดแล้วนักรบอสู รที่เธอสามารถพบเจอคือนักเรี ยนที่อยูใ่ น
ระดับเดียวกันในสถาบันการศึกษา ทักษะขั้นสู งดังกล่าวไม่ใช่สิ่งที่
สามารถเรี ยนรู ้ได้ในสถาบันการศึกษา มีเพียงอาจารย์บางคนเท่านั้น
ที่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างตัวจริ งกับตัวปลอมได้!
ปั ง!
หลังจากพระพุทธรู ปดินบดขยี้ภาพลวงตาของหนูสายฟ้านั้น มันถูก
ล้อมรอบด้วยประกายไฟฟ้าที่พงุ่ ออกมาจากข้างหลังในเวลาเดียวกัน
ดังที่กล่าวไว้เนื่องจาก พระพุทธรู ปดิน เป็ นอสู รระดับ 5 ผิวหนังของ
มันสามารถส่ งกระแสไฟฟ้าลงสู่ พ้นื ดินได้ ดังนั้น พระพุทธรู ปดินจึง
ไม่เป็ นอันตราย
พระพุทธรู ปดินกลับลงดินอีกครั้ง
หนูสายฟ้าอีกสองตัวหยุดลงในเวลาเดียวกัน หนึ่งในนั้นมีสายฟ้า
กระจายเต็มตัวไปหมด ร่ างนี้เป็ นภาพลวงตา เมื่อเวลาผ่านไปหนู
สายฟ้าจะควบคุมภาพเงาได้ยากขึ้น ความแตกต่างในขั้นตอนนี้ง่ายที่
จะตรวจสอบพบ
หนูสายฟ้าตัวจริ งไม่ขยับ มันอยูใ่ กล้พ้นื และไม่กระพริ บตาที่เป็ นสี
แดงเลยสักครั้ง
ในทันใด
ดวงตาของหนูสายฟ้ากลับตาลปั ตร!
ปัง!
พื้นดินภายใต้หนูสายฟ้าแตกออก
พระพุทธรู ปดินที่ดุร้ายทะลุดินออกมา
สายฟ้าแลบ!
หนูสายฟ้าหายวับไปโผล่กลางอากาศ!
หนูสายฟ้าไม่ได้ใช้ “สายฟ้าแลบ” นานแล้ว ซูหยานหยิงเลยลืมมัน!
อย่างไรก็ตามในอาณาจักรโกลาหลอันเดธทุกครั้งที่หนูสายฟ้าต้องการ
เข้าใกล้ศตั รู มันจะต้องอาศัยทักษะนี้ หนูสายฟ้าจึงมีความเชี่ยวชาญ
มากทีเดียว!
ท่ามกลางฝุ่ น
พระพุทธรู ปดินสับสนเพราะความผิดพลาด
ขณะที่ พระพุทธรู ปดินยังอยูใ่ นอาการตกใจ มันก็เห็นบางสิ่ งบางอย่าง
นัน่ คือดวงตาที่เต็มไปด้วยความกระหายเลือดและโกรธเกรี้ ยว!
คลื่นสายฟ้า!
ปัง!
คลื่นสายฟ้าระเบิดใส่ พระพุทธรู ปดิน
อย่างไรก็ตาม แม้จะตกอยูใ่ นความหวาดกลัว พระพุทธรู ปดินก็
ตอบสนองอย่างรวดเร็ ว โล่ที่สร้างด้วยดินล้อมรอบ ตัวมัน แต่
จากนั้นก็เกิดเสี ยงแตก พร้อมกับมันที่มุดลงดินไป
 ตอนที่ 45 กลัว
“หนูสายฟ้า!”
ซูหยานหยิงกระโดดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นหนูสายฟ้าถูกทุบจน
กระจัดกระจาย ไม่วา่ พลังความเข้าใจของหนูสายฟ้าจะสู งเพียงใด
แต่มนั ก็เป็ นแค่อสู รระดับตํ่า แต่ถึงกระนั้น ซูหยานหยิงก็คิดว่าการ
โจมตีครั้งนี้สามารถบดขยี้หนูสายฟ้าได้!
ฝุ่ นที่ลอยขึ้นทําให้มุมมองของหนูสายฟ้าไม่ขดั เจน ซูหยานหยิงเรี ยก
เสื อเขี้ยวดาบออกมาและบอกให้เข้าไปช่วยหนูสายฟ้า
“เล่อเล่อ บอกให้อสู รของเธอหยุดเดี๋ยวนี้!”
ซูหยานหยิงต้องการยุติการต่อสู ท้ นั ที ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่า
หลานเล่อเล่อถูกล้อมรอบด้วยกําแพงดิน มีแนวโน้มว่าหล่นเล่อเล่อ
จะไม่ได้ยนิ เธอ
แย่แล้ว!
ในขณะเดียวกันเสื อเขี้ยวดาบก็พงุ่ เข้ามาในสนามรบ ร่ างใหญ่ของ
มันกระจายฝุ่ นออกเผยให้เห็นหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าอยูบ่ นพื้นอย่างปลอดภัยและส่ งเสี ยง ซึ่ งทําให้ซูหยานหยิง
ประหลาดใจ
เธอเพิ่งเห็นหนูสายฟ้าถูกทุบ มันจะไม่เป็ นอันตรายได้ยงั ไง?
ตูม!
ตูม!
ทันใดนั้นพื้นก็เริ่ มสัน่ อีกครั้ง มีกาํ แพงอีกสามกําแพงผุดขึ้นอีก เพิ่ม
การปกป้องหลานเล่อเล่อมากขึ้น
ซูหยานหยิงยังคงตกตะลึง
อะไร?
นี่หมายความว่ายังไง?
พระพุทธรู ปดินยอมแพ้ต่อการโจมตีหรอ?
แต่ถา้ พระพุทธรู ปดินก็ยงั นอนขดตัวอยูห่ ลังกําแพงป้องกันเหล่านั้น
เธอก็ทาํ อะไรไม่ได้มาก
ท้ายที่สุดแล้วพระพุทธรู ปดินคืออสู รระดับห้าและเป็ นอสู รของตระกูล
ดินที่มีการป้องกันแข็งแกร่ ง อสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดที่เธอมีคือเสื อเขี้ยว
ดาบซึ่งอยูใ่ นระดับสี่ ข้ นั กลาง เสื อเขี้ยวดาบไม่สามารถทําร้าย
พระพุทธรู ปดินได้
ครู่ ต่อมากําแพงดินก็คลายออกเล็กน้อย มีรูโผล่ข้ ึนมาหลานเล่อเล่อ
เดินออกมาจากหลังกําแพง โน้มคอของเธอเพื่อดูและตรวจสอบให้
แน่ใจว่าข้างนอกไม่เป็ นอันตราย “เกิดอะไรขึ้น?” เธอถามซูหยานหยิง
ด้วยความสับสน
“เธอถามฉันหรอ?” ซูหยานหยิงรู ้สึกงุนงง
“เมื่อกี้จางจางสัมผัสได้ถึงอันตรายรุ นแรง มันจึงขังฉันไว้ที่นนั่ ฉัน
รู ้สึกงงมาก อะไรที่อาจเป็ นอันตรายในสนามฝึ กซ้อมของสถาบันเรา?
อย่างที่ฉนั เห็น มันก็ดูเหมือนไม่มีอะไรที่ผดิ ปกตินะ” หลานเล่อเล่องง
“รู ้สึกได้ถึงอันตราย?” ซูหยานหยิงเต็มไปด้วยคําถาม
ทุกอย่างเรี ยบร้อยดีในตอนนั้น มีอนั ตรายอะไร?
นอกจากนี้อสู รของเธอไม่ได้รับเบาะแสเกี่ยวกับอันตรายใด ๆ
“จางจางเข้าใจอะไรผิดหรื อเปล่า?” หลานเล่อเล่อหันกลับมา ภายใต้
ร่ มเงาของกําแพงดิน เธอสามารถมองทะลุผา่ นรู ที่พระพุทธรู ปดิน
ซ่อนอยูใ่ นนั้นได้ มันสัน่ เทาและดวงตาทั้งสี่ ของมันก็แสดงถึงความ
กลัว
“อะไรกัน…” หลานเล่อเล่อเอียงหัวด้วยความสงสัย
ซูหยานหยิงสังเกตเห็นว่าพระพุทธรู ปดินกลัวแค่ไหน เธอตะลึงไม่
น้อย อสู รไม่ใช่สิ่งมีชีวติ ที่ซบั ซ้อนและความกลัวนั้นไม่ใช่ของปลอม
กล่าวคือมีบางอย่างเกิดขึ้นทําให้พระพุทธรู ปดินรู ้สึกถึงอันตรายและ
หวาดกลัว
อย่างไรก็ตามเธออยูท่ ี่นนั่ ตลอดเวลา เธอไม่เห็นอะไรผิดปกติ
“เดี๋ยวก่อน ไม่ใช่วา่ …” ซูหยานหยิงจําได้วา่ ในตอนท้ายของการ
ต่อสู ้ พระพุทธรู ปดินหนีไปทันทีเมื่อลอบโจมตีหนูสายฟ้าเสร็ จ
หนูสายฟ้าไม่ได้รับอันตราย ดังนั้นพระพุทธรู ปดินจึงพลาดเป้าหมาย
ตามหลักแล้วพระพุทธรู ปดินควรจะตีเหล็กตอนที่มนั ยังร้อนสิ
เว้นแต่จะมีสิ่งอื่นที่ทาํ ให้พระพุทธรู ปดินยอมแพ้
สิ่ งที่พระรู ปดินกลัว
เป็ นไปได้ไหมว่าเจ้าสิ่ งนี้…คือหนูสายฟ้า?
แววตาตกใจฉายผ่านดวงตาของซูหยานหยิง
มันเป็ นไปได้หรื อเปล่า?
หนูสายฟ้าเป็ นอสู รระดับตํ่า ในขณะที่มนั ได้รับทักษะอสู รขั้นสู ง
ศักยภาพของมันก็ถูกจํากัดอยูใ่ นระดับตํ่า มันไม่สามารถทําลาย
ขีดจํากัดนั้นได้
ในฐานะอสู รที่มีสายเลือดขั้นสู ง พระพุทธรู ปดินจะกลัวหนูสายฟ้า
ระดับตํ่าได้ยงั ไง?
“เล่อเล่อ เรี ยกพระพุทธรู ปดินของเธอมาที่นี่หน่อย” ซูหยานหยิงพูด
อย่างกะทันหัน การพิสูจน์ทฤษฎีของเธอนั้นง่ายมาก
หลานเล่อเล่อไม่เข้าใจเจตนาของเพื่อนเธอ แต่เธอก็บอกให้พระพุทธรู ป
ดินทําตามนั้น
มันไม่สามารถฝ่ าฝื นเจตจํานงของเจ้าของได้ แม้วา่ พระพุทธรู ปจะ
ต่อต้านหลานเล่อเล่อ แต่กต็ อ้ งก้าวมา แค่วา่ การก้าวของมันเชื่องช้า
มาก
“หนูสายฟ้าไปเถอะ” ซูหยานหยิงพูดในใจ
เมื่อได้รับคําสัง่ จากเจ้าของของมัน หนูสายฟ้าก็คลานขึ้นมาช้า ๆ
แม้วา่ นี่จะเป็ นหนู แต่กส็ ามารถเดินไปข้างหน้าได้ดว้ ยท่าทางที่สง่า
งามและไร้เสี ยงแบบเดียวกับแมว
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อเป็ นนักเรี ยนที่เรี ยนเก่ง แต่วสิ ยั ทัศน์
ของพวกเธอมีจาํ กัด ทั้งไม่สามารถมองเห็นพลังที่ซ่อนอยูแ่ ละความ
โหดร้ายในทุกการเคลื่อนไหวของหนูสายฟ้า ท่าทางนั้นบ่งบอกว่า
หนูสายฟ้าสามารถโจมตีได้ทุกวินาทีเช่นเดียวกับมือสังหารที่ซ่อน
ตัวอยูใ่ นความมืด!
พระพุทธรู ปดินที่กาํ ลังเดินไปหาหลานเล่อเล่อยิง่ หวาดกลัวมากขึ้น
เมื่อเห็นหนูสายฟ้า พระพุทธรู ปหยุดเท้าของมัน มันตัวสัน่ ดูดดิน
และทรายขึ้นจากเท้าไปทุกมุมของร่ างกาย พระพุทธรู ปดินกําลัง
เสริ มกําลังป้องกัน
ดวงตาของซูหยานหยิงเป็ นประกาย เธอขอให้หนูสายฟ้ากลับมา
จากนั้นก็บอกให้เสื อเขี้ยวดาบเดินเข้าไปใกล้พระพุทธรู ปดินซึ่ งไม่
เกิดปฏิกิริยาใด ๆ แต่พระพุทธรู ปดินกลับหายใจด้วยความโล่งใจ
เมื่อหนูสายฟ้าเคลื่อนตัวออกไปราวกับว่าภาระอันยิง่ ใหญ่ได้ถูกยก
ออกจากอก เปลือกดินที่ปกคลุมแตกออกเป็ นทรายไหลและตกลงสู่
พื้นดิน
“ฉันคิดถูก”
ซูหยานหยิงถึงกับผงะกับสิ่ งที่เธอเห็น
มันคือหนูสายฟ้า
พระพุทธรู ปดินกลัวหนูสายฟ้า !!
นัน่ คือพระพุทธรู ปดินซึ่งเป็ นอสู รที่มีชื่อเสี ยงของตระกูลหิ นซึ่งมี
ชื่อเสี ยงในหมู่อสู ร
อย่างไรก็ตามพระพุทธรู ปดินกลับกลัวหนูสายฟ้า …
“ต้องมีบางอย่างที่ฉนั ไม่รู้ หนูสายฟ้าต้องมีทกั ษะอื่น ๆ นอกเหนือ
จาก ‘ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ าง’ มันมีความสามารถที่ทรงพลัง
อื่น ๆ !”
เมื่อซูหยานหยิงตั้งสมมติฐานเช่นนั้น ความตื่นเต้นก็เพิ่มขึ้นในดวงตา
ของเธอ เพียงแค่ “ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ าง” นี้กเ็ พียงพอที่จะ
ทําให้เธอตื่นเต้นแล้ว ยังจะมีทกั ษะอื่น ๆ อีก!
เจ้าของร้านนั้นไม่ได้กล่าวถึงเรื่ องนี้ เขาไม่รู้เหมือนกันหรอ?
การฝึ กอบรมสุ ดยอดมาก!
“ร้านนั้นน่าเชื่อถือมาก แต่ฉนั ไม่คิดว่าธุรกิจนี้จะดีเพียงนี้ท้ งั ๆ ที่มนั
ไม่เป็ นที่นิยม คงต้องมีไม่กี่คนที่รู้จกั ร้านนี้แน่ ๆ ฉันต้องไปที่นนั่ ให้
บ่อยขึ้นก่อนที่ร้านจะเป็ นที่นิยม บางทีฉนั อาจจะทําบัตรสมาชิกหรื อ
อะไรสักอย่าง…” ซูหยานหนิงเริ่ มบ้าคลัง่ แล้ว
“หยิงหยิง?” หลานเล่อเล่อรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นซูหยานหยิงยิม้ กับ
ตัวเอง
ซูหยานหยิงกลับมามีสติ เธอไม่มีเวลาอธิบาย “ช่วยฉันฝึ กอสู รตัวอื่น
ด้วยนะ”
“เอ๊ะ ได้เลย” หลานเล่อเล่อไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่ องนี้
เธอไม่ได้สงสัยว่าพระพุทธรู ปกําลังกลัว ความสนใจของเธอไม่ได้
อยูท่ ี่อสู รเลยหากเธอเต็มใจที่จะทุ่มเทความพยายามมากขึ้นในการ
เลี้ยงดูอสู ร ด้วยความมัง่ คัง่ ของครอบครัว เธอต้องเป็ นนักเรี ยนที่
เก่งกาจของสถาบันได้แน่
ซูหยานหยิงส่ งเสื อเขี้ยวดาบ, ฟี นิกส์ร่วงโรย และอสู รหินน่าเกลียด
ออกไปทีละตัว เธอสังเกตเห็นว่าอสู รสามตัวของเธอก็มีความก้าวหน้า
เช่นกัน
แม้ความคืบหน้าของพวกมันไม่สามารถสังเกตเห็นได้ชดั เจนเมื่อ
เทียบกับหนูสายฟ้า แต่ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องพวกมันได้รับ
การปรับปรุ งอย่างน้อยครึ่ งหนึ่ง เสื อเขี้ยวดาบตํ่ากว่าระดับห้าและไม่
สามารถแข่งขันกับพระพุทธรู ปดินได้ อย่างไรก็ตามเสื อเขี้ยวดาบก็
ยังสามารถต่อสู ก้ บั พระพุทธรู ปดินบ้าง
ในฐานะคู่หูฝึกหัดของซูหยานหยิง หลานเล่อเล่อสัมผัสได้ถึงการ
เปลี่ยนแปลงเช่นกัน เธอรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าในเวลาเพียงสาม
วัน อสู รทั้งสามตัวของซูหยานหยิงกลับมีความสามารถเพิ่มขึ้นอย่าง
มากราวกับเสพยา!
นี่อาจเป็ นผลมาจากการบริ การฝากเลี้ยงในร้านขายนัน่ หรื อเปล่า?
หลานเล่อเล่อกระพริ บตา ในฐานะลูกสาวของนักธุรกิจเธอเกิดมา
พร้อมกับความรู ้สึกทางธุรกิจที่รุนแรง เธอบอกได้เลยว่าร้านนั้นเต็ม
ไปด้วยโอกาสทางธุรกิจมากมาย!
ไม่นานการฝึ กก็สิ้นสุ ดลงซูหยานหยิงมองเวลา เกือบถึงตาเธอแล้ว
เธอต้องป้องกันไม่ให้อสู รของเธอใช้พลังงานมากไปกว่านี้
“ไปกันเถอะ”
ซูหยานหยิงอารมณ์ดี เธอไม่เคยคิดว่าจะสามารถคว้าชัยชนะในการ
ลงแข่งปี นี้ได้ แต่หลังจากผลการฝึ กซ้อมเหล่านั้นและการเปลี่ยนแปลง
ของอสู รของเธอ เธอเชื่อว่าเธอมีโอกาสที่จะคว้าแชมป์ ได้!
 ตอนที่ 46 รังสี แผดเผา
ที่สนามกีฬาการต่อสู อ้ สู รดวงดาว
เสี ยงเชียร์ดงั สนัน่ นักเรี ยนธรรมดาที่ไม่มีโอกาสได้ลงแข่งตื่นเต้นที่
ได้ชมจากที่นงั่ ของผูช้ ม
ณ เวลานั้น…
ผูเ้ ข้าร่ วมที่ผา่ นการแข่งขันเบื้องต้นเป็ นนักเรี ยนที่โดดเด่นหนึ่งใน
100 อันดับแรกของการจัดอันดับในสถาบันการศึกษา นักเรี ยนที่มี
ชื่อเสี ยงบางคนก็อยูใ่ นกลุ่มผูเ้ ข้าร่ วมด้วย
การแข่งขันน่าตื่นเต้นมากขึ้น อสูรที่ออกมาอย่างน้อยอยูใ่ นระดับสาม
ไม่ค่อยมีการเรี ยกอสู รระดับสองมาเข้าร่ วมการแข่งขัน แม้วา่ จะมีอสู ร
ระดับสองเหล่านั้นก็จะพ่ายแพ้อย่างไม่ตอ้ งสงสัย
เมื่อเป็ นการต่อสู ร้ ะหว่างนักเรี ยนที่ทรงพลังจากการจัดอันดับ สนาม
กีฬาจึงเต็มไปด้วยเสี ยงแห่งความตื่นเต้น!
“เรามีเวลาเกินสิ บนาที ไม่ตอ้ งรี บ”
หลานเล่อเล่อและซูหยานหยิงมาที่สนามด้วยเช่นกัน พวกเธอหาที่
นัง่ ในชั้นเรี ยนและนัง่ ลง
ในขณะนี้การแข่งขันอื่น ๆ กําลังดําเนินไป ทั้งสองฝ่ ายอยูใ่ นกลุ่ม
นักเรี ยนที่แข็งแกร่ ง ไม่มีฝ่ายไหนเหนือกว่า
ซูหยานหยิงดูการแข่ง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกําลังจ้อง
มองมาที่เธอ เธอหันไปมองและสังเกตเห็นว่ามีคนหน้าตาเย็นชานัง่
ตัวตรงมองมาที่เธอ เจียงฮานปิ งผูม้ ีชื่อเล่นว่า “นํ้าแข็ง เจียง”
ไม่มีความคับข้องใจระหว่างซูหยานหยิงและเจียงฮานปิ งในตอนแรก
แต่พวกเธอก็กลายเป็ นคู่แข่งกันหลังจากที่มีคนสร้างข่าวลือเกี่ยวกับ
พวกเธอ
การนินทาเป็ นเรื่ องที่น่ากลัว
เวลาผ่านไปในชีวติ นักเรี ยนของพวกเธอ
เธอมักต้องขัดแย้งกับเจียงฮานปิ ง
เมื่อเวลาผ่านไปพวกเธอก็กลายเป็ นคู่แข่งกัน
สายตานั้นมาจากเจียงฮานปิ ง ดวงตาของซูหยานหยิงกะพริ บ เธอได้
ทดสอบความแข็งแกร่ งอสู รของเธอแล้ว เธอมัน่ ใจว่าจะเอาชนะเธอ
ได้แทนที่จะหยุดนิ่งเหมือนเมื่อก่อน!
หลานเล่อเล่อเห็นชื่อบนกระดานดิจิทลั เธอพูดกับซูหยานหยิงอย่าง
ห้าวหาญ “หยิงหยิงถึงตาของเธอแล้ว ระวัง…ฉันจะรอเธอกลับมา
พร้อมกับชัยชนะ”
ซูหยานหยิงยิม้ “ไม่ตอ้ งกังวล ฉันรู ้จกั คู่ต่อสู ข้ องฉัน เพียงแค่ฟีนิกซ์
ร่ วงโรยตัวเดียวก็สามารถครอบงําเขาได้แล้ว”
ในเวลานี้ผบู ้ รรยายเรี ยกชื่อซูหยานหยิงและชื่อคู่ต่อสู ข้ องเธอ
นักเรี ยนคนอื่น ๆ เชียร์พวกเขา
ซูหยานหยิงค่อนข้างมีชื่อเสี ยงในสถาบันการศึกษา ในฐานะเด็กสาว
ที่ติด 10 อันดับแรก เธอดึงดูดความสนใจได้มาก
ไม่นานคู่ต่อสู ข้ องเธอก็มา เขาคือผูช้ ายหน้าตาน่ารัก
“คุณซู ถ้าผมชนะคุณช่วยเซ็นชื่อบนหน้าอกของผมได้ไหม? ผมสัญญา
ว่าจะไม่อาบนํ้าอีกเลยในชีวติ นี้!” ทันทีที่เด็กอ้วนขึ้นมาบนเวที เขาก็
ประกาศกร้าว
“โห่!”
นักเรี ยนคนอื่น ๆ เริ่ มโห่
“ศิษย์พี่ซูเป็ นของพวกเราทุกคน ไม่มีใครเอาเธอมาเป็ นของตัวเอง
ได้!!” นักเรี ยนต่างพากันโห่ร้อง
ซูหยานหยิงขมวดคิว้ เธอพูดอย่างเย็นชา“ค่อยคุยกันตอนที่นายชนะ”
“ดี!” ผูช้ ายตัวเตี้ยและอ้วนดูเหมือนจะได้รับกําลังใจจากสิ่ งนี้ เขาเรี ยก
สู รของเขาออกมาทันที มันเป็ นอสู รสายเลือดขั้นกลางของตระกูลนํ้า
อสู รนํ้าชุ่ม
อสู รตัวนี้มีลกั ษณะเหมือนมนุษย์และถูกสร้างขึ้นจากนํ้า มีความ
เชี่ยวชาญในการซ่อนตัวและการลอบสังหาร
อสู รถือกริ ชธาตุที่สามารถเคลื่อนตัวไปในลําธารนํ้าได้ เช่นเดียวกับ
ตัวอสู รเอง
ซูหยานหยิงเรี ยนฟี นิกซ์ร่วงโรยของเธอออกมา
“กรี้ สสส!”
ฟี นิกซ์ร่วงโรยแผดเสี ยงร้องทันทีที่มนั ปรากฏ เหนือสิ่ งอื่นใด ฟี นิกส์
ร่ วงโรยเป็ นอสู รที่มีสายเลือดขั้นสู ง อสู รดังกล่าวจะแกร่ งขึ้นทันทีที่
โตเป็ นผูใ้ หญ่ อสู รประเภทนี้หายากและเหนือกว่าอสูรขั้นตํ่าอื่น ๆ
เปลวไฟที่ลุกโชนอยูใ่ กล้กบั ฟี นิกซ์ร่วงโรย ทําให้มนั ดูเหมือนกําลัง
ติดไฟ
ทันทีที่ผตู ้ ดั สิ นประกาศเริ่ มการแข่งขัน เด็กชายตัวอ้วนก็ตะโกน
ยอมรับความพ่ายแพ้
นี่คือสิ่ งที่ทุกคนคาดหวัง
ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าเขาฉลาด อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเธอก็สงั เกตเห็น
รอยยิม้ ที่บ่งบอกว่าเขาบรรลุสิ่งที่ตอ้ งการแล้วในขณะที่เขาเรี ยกอสู ร
ของเขากลับคืนมา
เธอขมวดคิ้ว มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
จากนั้นเขาก็เรี ยกอสู รตัวที่สองซึ่งเป็ นหนึ่งในตระกูลหิ น
ด้วยคุณสมบัติของมัน อสู รจึงไม่น่าเกรงขามเท่าฟี นิกซ์ร่วงโรย แต่ก็
ต้านทานไฟได้ดีเช่นกัน
“มันคือ ผูค้ ุมดิน!”
การแสดงออกของซูหยานหยิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นอสูร
ตัวนี้ ผูค้ ุมดินเป็ นหนึ่งในอสู รโดดเด่นที่สุดในตระกูลหิ น ผูค้ ุมดินไม่
สามารถยับยั้งอสู รในตระกูลไฟได้ แต่นบั เป็ นคู่ต่อสู ท้ ี่อยูย่ งคงกระพัน
สําหรับอสู รที่สามารถบินได้!
“ผมขอโทษคุณซู ผมเพิ่งค้นหาข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการแข่งขันที่
ผ่านมาของคุณ และมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับอสู รของคุณ ใน
บรรดาอสู รของคุณ ฟี นิกซ์ร่วงโรยเป็ นอสู รที่จดั การได้ยากที่สุด คุณ
มีอสู รหิ นน่าเกลียดและเสื อเขี้ยวดาบซึ่ งแข็งแกร่ ง แต่พวกมันเก่งใน
การต่อสู ต้ วั ต่อตัวเท่านั้น ผมจําต้องบดขยี้พวกมันในการต่อสู แ้ บบนี้
ก็เท่านั้น”
“นกฟี นิกซ์ตวั นี้ แม้แต่อสู รระดับห้าก็ยงั ยากจะเอาชนะได้”
“แน่นอนคุณมีหนูนอ้ ยอัจฉริ ยะตัวนั้น แต่จะไม่มีประโยชน์ในการ
แข่งขันนี้ ผูค้ ุมดินเพียงตัวเดียวจะสามารถเอาชนะหนูตวั นั้นได้”
เด็กอ้วนแสยะยิม้ เขาเชื่อมัน่ ว่าผลของการแข่งขันจะเป็ นไปตามที่
เขาคาดหวัง
ซูหยานหยิงรู ้สึกหดหู่ เธอได้รวบรวมข้อมูลของเขาเช่นกัน แต่ไม่
พบ ผูค้ ุมดินในข้อมูล นัน่ คือเหตุผลที่เธอส่ งฟี นิกซ์ร่วงโรยออกมา
อย่างรวดเร็ ว
“ใช่ผมลืมบอกคุณไป สําหรับการแข่งขันนี้ผมใช้เงินทั้งหมดที่ผม
เก็บมาสามปี เพื่อเช่า ผูค้ ุมดินเมื่อเดือนที่แล้ว มันเป็ นไม้เด็ดที่ผม
เตรี ยมไว้สาํ หรับการแข่งขันนี้”
เด็กอ้วนยิม้ และมองไปที่ผชู ้ ม “ผมอยากให้ทุกคนจําชื่อของผม และ
รู ้จกั ผมหลังจากจบการแข่งขันนี้! ผมจะไม่อยูอ่ ย่างไร้ตวั ตนอีกต่อไป!”
ซูหยานหยิงอ้าปากค้าง
เงินค่าขนมสามปี …
เขากําลังพูดอะไร?
“นายกําลังบอกว่านายใช้ชีวติ โดยไม่มีเงินติดกระเป๋ ามาสามปี ใช่
ไหม?” ซูหยานหยิงถาม
เด็กชายร่ างท้วมเลิกคิ้วและพูดอย่างใจเย็น “ถูกต้อง”
“แล้วนายไม่กินขนมเหรอ” ซูหยานหยิงนึกไม่ออกว่าชีวติ จะน่า
สยดสยองแค่ไหนหากไม่มีมนั ฝรั่งทอด โคล่า ไก่ทอดและของว่าง
อื่น ๆ !
ชายตัวเตี้ยและอ้วนขมวดคิ้ว “ไม่อยูแ่ ล้ว”
คําถามนี้เป็ นคําถามอะไรกัน?
“แล้วทําไมนายยังอ้วนอยูล่ ่ะ” ซูหยานหยิงถามคําถามอื่น
ตูม! คริ ติคอล!
ชายตัวเตี้ยและอ้วนรู ้สึกราวกับว่าเขาโดนหมัดต่อยท้องจนรู ้สึกหายใจ
ไม่ออก ปากของเขากระตุก แต่ในที่สุดเขาก็ระงับความโกรธ “คุณซู
คุณจะเสี ยใจกับคําพูดเหล่านั้น” เขาเตือนเธอด้วยนํ้าเสี ยงแหบแห้ง
“ฉันจะ?”
ซูหยานหยิงยกมือขึ้น พลังการระเบิดถูกเพิ่มเข้าไปในฟี นิกซ์ร่วงโรย
ที่มีน้ าํ หนักเบา มันยิง่ สามารถเคลื่อนที่ได้เร็ วขึ้น
แม้วา่ ผูค้ ุมดินจะเป็ นศัตรู ที่น่ากลัวของฟี นิกซ์ร่วงโรย แต่ซูหยานหยิง
ก็เลือกที่จะต่อสู ้
“อืม เตรี ยมตัวตายได้เลย”
ใบหน้าของชายตัวอ้วนขุ่นมัว เขาส่ งต่อคําแนะนําของเขาไปยัง ผูค้ ุม
ดินด้วยความคิด “คุกใต้ดิน!”
ปัง ปั ง ปัง!
ทันใดนั้นหนามหลายสิ บก็โผล่ข้ ึนมาจากพื้นและพุง่ ขึ้นในอากาศ
อย่างรวดเร็ วไปยังฟี นิกซ์ร่วงโรย
“นัน่ คือคุกใต้ดินที่ผคู ้ ุมดินเชี่ยวชาญที่สุด!” ผูบ้ รรยายอุทาน
สายตาของซูหยานหยิงเต็มไปด้วยความเป็ นศัตรู เธอจะรู ้ได้ยงั ไงว่า
ใครอ่อนแอกว่าหากยังไม่ได้สู?้
เหนือกว่า?
แน่นอนอยูแ่ ล้ว
แต่ถา้ อสู รของเธอแข็งแกร่ งพอมันอาจทําลาย ความเหนือกว่านี้ได้!
“นกแผดเผา!” ซูหยานหยิงสัง่ ให้ฟีนิกซ์ร่วงโรยโจมตี
“ลมหายใจเพลิง!”
เธอใช้ทกั ษะอสู รสองทักษะในเวลาเดียวกัน นกเพลิงพุง่ ออกมาจาก
ฟี นิกซ์ร่วงโรยและพุง่ เข้าหาชายตัวเตี้ยอ้วน
เขาหัวเราะเยาะ “ผูพ้ ิทกั ษ์ดิน!”
ปัง!
กําแพงดินหลายแห่งถูกสร้างขึ้นเพื่อปกป้องเขา
นกเพลิงพุง่ เข้าชนกําแพงและกระจายเป็ นประกายทันที
คลื่นเพลิงก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน
ซูหยานหยิงถึงกับผงะ
นี่เป็ นคู่ต่อสู ท้ ี่น่ากลัวมาก
อสู รของตระกูลดินเกิดมาพร้อมกับพลังต้านทานไฟ กําแพงดิน
แข็งแกร่ งเกินไป!
“ถึงเวลาจบซะที”
ชายตัวเตี้ยและอ้วนใช้ “การขยายสัมผัส” เพือ่ สังเกตสถานการณ์อยู่
ด้านหลังกําแพง เขาแสยะยิม้ อย่างประชดประชันเมื่อเห็นว่าความ
พยายามของฟี นิกซ์ร่วงโรยนั้นไร้ผล “คุณคิดว่าผมจะซื้ อขยะด้วยเงิน
ค่าขนมสามปี ของผมหรื อไง?”
ซูหยานหยิงใช้ การขยายสัมผัสของเธอเช่นกัน เธอได้ยนิ สิ่ งที่เด็ก
อ้วนพูดอยูห่ ลังกําแพงดิน และก็มองผูค้ ุมดินด้วยความตกใจ
“มันคือ ผูค้ ุมดินโตเต็มวัย!”
“ระดับห้า!”
ซูหยานหยิงกลัว ขณะที่เธอนับจํานวนเขาบนกรามของผูค้ ุมดิน
ฟี นิกซ์ร่วงโรยของเธอสามารถต่อสู ก้ บั ผูค้ ุมดินระดับสามได้ โดยไม่
คํานึงถึงความจริ งที่วา่ ธาตุของพวกมันนั้นขัดข่มกัน แต่อสู รตัวนี้อยู่
ในระดับที่หา้ …ซึ่งฟี นิกส์ของเธอยังไม่ถึงระดับสามขั้นสู งเลยด้วยซํ้า!
“กลับมา” ซูหยานหยิงรู ้สึกหงุดหงิด เธอตกหลุมพรางของเขาแล้ว
เธอยอมรับความพ่ายแพ้
ดังที่กล่าวไว้เธอยังคงมีหนูสายฟ้าและเสื อเขี้ยวดาบซึ่ งเป็ นอสู รที่
แข็งแกร่ งกว่าอยู่
เมื่อเธอเรี ยกหาฟี นิกซ์ร่วงโรย เธอรู ้สึกว่ามันกําลังต่อต้าน ในขณะ
เดียวกันมันก็ถูกบังคับให้ถอยโดยหนามบนพื้น จนต้องถอยไปติด
กําแพง
ฟี นิกซ์ร่วงโรยใช้ลมหายใจเพลิงหลายครั้ง แต่เปลวไฟไม่สามารถทํา
อะไรได้มากนัก
“กลับมา” ซูหยานหยิงรี บใช้พลังของสัญญา
ในขณะนั้นเสี ยงร้องด้วยความโกรธอันยาวนานก็ดงั ก้องอยูใ่ นอากาศ!
“กรี้ สสส!”
เปลวไฟพุง่ ออกมาอย่างฉับพลันและในเวลาเดียวกันก็มีรังสี ร้อนแรง
แผ่ออกมา ทําลายหนามทั้งหมดบนสนาม!
ผูบ้ รรยายที่กาํ ลังจะประกาศว่าฟี นิกซ์ร่วงโรยเป็ นฝ่ ายแพ้กลับต้อง
กลืนคําพูดลงไป
เขาเห็นอะไร?
มันคือ รังสี แผดเผา ทักษะอสู รระดับแปดของตระกูลไฟ!!
ทั้งสนามตกอยูใ่ นความเงียบงันชัว่ ขณะ
 ตอนที่ 47 อัจฉริยะ
อะไร!
เกิดความโกลาหลขึ้นอย่างกะทันหันในสนาม
รังสี แผดเผา!
ทักษะขั้นสู งที่หายากของอสู รตระกูลไฟ!
ไหวพริ บและความหายากของอสู รขั้นสู งกําหนดตามว่าพวกมันใช้
ทักษะหายากได้ไหม
ฟี นิกซ์ร่วงโรยที่เรี ยนรู ้ “รังสี แผดเผา” อาจนับได้วา่ เป็ นหนึ่งใน
สายเลือดที่ดีที่สุดของ “ฟี นิกซ์ร่วงโรย”
“ทักษะอสู รระดับแปด…”
บนที่นงั่ ของผูช้ มบางคนตกใจมาก มองนกไฟที่กาํ ลังทะยานขึ้นฟ้า
ฟี นิกซ์ร่วงโรยยังห่างไกลจากวัยผูใ้ หญ่หากตัดสิ นจากขนาดของมัน
เพียงอย่างเดียว
แม้ฟีนิกส์ร่วงโรยจะมีสายเลือดสู งส่ ง รังสี แผดเผาก็ยงั ไม่รวมอยูใ่ น
หมู่ทกั ษะสื บทอด
ฟี นิกซ์ร่วงโรยสามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะได้ดว้ ยตัวเองเมื่อมันโตขึ้น ไม่วา่
ใครก็ตอ้ งอิจฉาเธอที่มีอสู รมากพรสวรรค์เช่นนี้
“เจ้าของของมันคือผูห้ ญิงคนนั้นหรอ?”
“ฉันจําเธอได้”
หากเทียบกับอสู ร เจ้าของมันย่อมได้รับความสนใจกว่า
ท้ายที่สุดแล้วการเปลี่ยนแปลงและความแข็งแกร่ งของอสู รนั้น
เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับเจ้าของของพวกมัน เมื่ออสู รที่มีความ
สามารถบางตัวถูกเจ้าของที่อ่อนแอควบคุมอสู รจะค่อย ๆ ลืมทักษะ
หายากบางอย่างที่พวกมันเชี่ยวชาญ
กลับกัน
นักรบอสู รที่โดดเด่นสามารถสัมผัสศักยภาพสู งสุ ดในตัวอสู รของ
ตนได้ แม้วา่ อสู รจะมีไหวพริ บตํ่าก็ตาม เขาหรื อเธอก็สามารถทําให้
อสู รเก่งขึ้นมาได้
ทันใดนั้นมีคนพูดด้วยความประหลาดใจว่า “อ่า ฉันจําได้ เธอเป็ น
คนที่ใช้หนูสายฟ้าในการแข่งขันเมื่อครั้งก่อน?”
ชื่อ “หนูสายฟ้า” ดังลัน่ เหมือนระฆัง คนอื่น ๆ ก็นึกขึ้นได้ทนั ที
เมื่อสามวันก่อนหนูสายฟ้าตัวนั้นก็ทาํ ทุกคนหายใจไม่ออกไปทีนึง
แล้ว …
ในตอนนั้นพวกเขามีความรู ้สึกอยูแ่ ล้วว่าเจ้าของหนูสายฟ้าต้องเป็ น
อัจฉริ ยะ ไม่ง้ นั หากหนูสายฟ้าต้องพึ่งพาตัวเองเพียงอย่างเดียว ไม่วา่
มันจะมีความสามารถแค่ไหน มันก็ไม่สามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้น
สู งได้มากขนาดนั้น
การที่คน ๆ เดิมสร้างความประหลาดใจอีกครั้ง มันเกินกว่าความคิด
ของพวกเขา
ไม่เพียงแต่วา่ เธอจะฝึ กฝนหนูสายฟ้าที่มีความสามารถมากขึ้นมาได้
แต่เธอยังเป็ นคนเลี้ยงดูฟีนิกซ์ร่วงโรยที่โดดเด่นนี้อีกด้วย!
ถึงแม้วา่ ฟี นิกซ์ร่วงโรยตัวนี้จะมีความสามารถน้อยกว่าหนูสายฟ้า
แต่มนั เป็ นอสู รขั้นสู ง ความสามารถและศักยภาพที่แฝงอยูใ่ นสายเลือด
ทําให้ฟีนิกซ์ร่วงโรยเติบโตขึ้นเป็ นอสู รต่อสู ข้ ้ นั สู งที่น่าเกรงขาม!
ผูห้ ญิงผมแดงหันกลับมาถามว่า “รองอาจารย์ใหญ่ตง เด็กสาวคนนี้
ชื่ออะไรคะ?”
เอ๊ะ?
เธอพยายามที่จะคว้าผูห้ ญิงคนนี้มาร่ วมทีมหรื อเปล่า?
คนอื่น ๆ หันมามองตงซงหมิงและจับจ้องไปที่เขา
ทุกคนต่างคิดว่าถ้านักเรี ยนที่มีความสามารถคนนี้สามารถเข้าร่ วม
ทีมของพวกเขาได้ เธอจะมีบทบาทสําคัญและยิง่ ใหญ่ในอนาคต เมื่อ
พวกเขาออกสํารวจอาณาจักรที่ไร้การสํารวจ!
ถัดจากพวกเขาตงซงหมิงรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
ชื่อเสี ยงของสถาบันจะกระจายออกไปหากมีคนมากพรสวรรค์ถือ
กําเนิด
หากผูห้ ญิงคนนี้สามารถเข้าร่ วมทีมและสร้างชื่อเสี ยงด้วยฝี มือของ
เธอ เธอจะมีอนาคตที่รุ่งโรจน์อย่างแน่นอน
“เธอคือซูหยานหยิงจากชั้นสามห้องสอง” ตงซงหมิงตอบอย่างใจเย็น
ซูหยานหยิง!
ดวงตาของคนเหล่านั้นเป็ นประกาย พวกเขาจําชื่อนี้ไว้ในใจ
หลังจากการแข่งขันสิ้ นสุ ดลง พวกเขาจะพบทุกสิ่ งที่ควรรู ้เกี่ยวกับ
หญิงสาว
บนเวที
ซูหยานหยิงไม่รู้เลยว่ามีคนกําลังคุยเรื่ องเธอ ความสนใจของเธออยูท่ ี่
ฟี นิกซ์ร่วงโรย
พลังของรังสี แผดเผานั้นน่ากลัวเกินไป เปลวไฟไม่ได้พดั ออกไป
พวกมันก่อตัวเป็ นพลังงานที่เข้มข้น ด้วยพลังงานที่บีบอัดกัน มันจึง
ทรงพลังมาก!
เมื่อใดก็ตามที่รังสี แผดเผากวาดผ่าน หนามแหลมที่ยนื่ ออกมาบนพื้น
จะถูกแยกออกเป็ นสองส่ วนราวกับว่ามันเป็ นเพียงเศษกระดาษ
พร้อมกับเสี ยงร้องโกรธเกรี้ ยวของฟี นิกซ์ร่วงโรย รังสี แผดเผาพลัน
สาดไปหาเด็กอ้วนที่ถูกล้อมด้วยกําแพงดิน
“อะไร…?”
เด็กอ้วนตาเหลือก
ฟี นิกซ์ร่วงโรยเรี ยนรู ้ทกั ษะรังสี แผดเผาตั้งแต่เมื่อไหร่ ?
ระหว่างการแข่งขัน?
เขาโชคร้ายมากที่ได้พบกับสิ่ งที่น่ากลัวนี้
“ไม่ตลกเลยนะ…”
ตูม!
กําแพงดินพังทลายและโล่ดวงดาวก็แตกเป็ นเสี่ ยง ๆ
โก!
เด็กอ้วนได้รับการช่วยเหลือจากผูต้ ดั สิ น และผูต้ ดั สิ นก็ประกาศว่า
เขาแพ้ในรอบนี้
ฟี นิกซ์กลับมาอย่างช้า ๆ ด้วยเปลวไฟแห่งความโกรธ ปี กที่ลุกเป็ น
ไฟของมันสยายออก แผ่ความร้อนสูง
“ระดับของมันเพิม่ ขึ้น…” ซูหยานหยิงจ้องฟี นิกซ์ที่กลับมา จากข้อมูล
ที่ส่งผ่านมาจากสัญญาเธอสามารถบอกได้วา่ ฟี นิกซ์ร่วงโรยของเธอ
เป็ นระดับ 4 แล้ว!
ฟี นิกซ์ร่วงโรยในระดับ 4 ถือว่าเป็ นอสู รระดับกลางแล้ว
นอกจากนี้เนื่องจากฟี นิกซ์ร่วงโรยได้เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รระดับแปดที่
หายาก ฟี นิกซ์ร่วงโรยจึงสามารถเปรี ยบเทียบได้กบั อสู รระดับห้า!
“จิ้บ จิ้บ!”
นกฟี นิกซ์ส่งเสี ยงร้องมีความสุ ข
ซูหยานหยิงได้สติ มองฟี นิกซ์ร่วงโรยที่กาํ ลังมีความสุ ข เธอรู ้สึก
เหมือนฝัน
เดิมทีเธอคิดว่าจะแพ้รอบนี้ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเกมจะพลิก
ผันได้
“มันสามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รระดับแปดได้…” ถึงกระนั้นซูหยานหยิง
ก็พบว่ามันเหนือจริ ง พลังแห่งความเข้าใจของฟี นิกซ์ร่วงโรยจะต้อง
แข็งแกร่ งเพียงใดถึงบรรลุสิ่งนี้ได้? เธอไม่ได้ให้คาํ แนะนําใด ๆ เลย!
ทันใดนั้นมีบางอย่างพุง่ เข้ามาในหัวเธอ
เธอจําร้านขายอสู รนั้นได้ …
ความสงบของเจ้าของร้านนั้น…
“พลังแห่งความเข้าใจ…และพื้นฐาน…ปรับปรุ งได้…”
เธอยืนนิ่ง
ในขณะนี้ ผูต้ ดั สิ นได้กลับไปที่ที่นงั่ ของเขาแล้ว เขาประกาศเริ่ มรอบ
ที่สาม
เด็กอ้วนสู ก้ บั ซูหยานหยิงอีกครั้ง
รอบที่สามเริ่ มขึ้นแล้ว
แม้วา่ จะเป็ นเรื่ องจริ งที่ดูเหมือนว่าผลลัพธ์จะได้รับการตัดสิ น แต่กม็ ี
บางครั้งในการแข่งขันก่อนหน้านี้ที่คนได้คะแนน 2 : 0 จะเป็ นฝ่ าย
แพ้
“แม้แต่สวรรค์กต็ ่อต้านฉัน!”
เด็กอ้วนไม่พอใจ ความเศร้าโศกในดวงตาของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนเป็ น
ความแค้น!
จะไม่มีปาฏิหาริ ยอ์ ีกต่อไป!
แม้ฟีนิกซ์ร่วงโรยจะทําให้เขาไม่แน่ใจว่าจะชนะได้ แต่นนั่ ไม่ได้
หมายความว่าเขาจะแพ้!
เขาเตรี ยมไพ่ตายไว้แล้ว!
เขาเก็บตัวเป็ นเวลาสามปี เพือ่ ที่เขาจะได้ปีนขึ้นไปถึงจุดสู งสุ ด เพือ่ ให้
โลกสังเกตเห็นการมีตวั ตนของเขา ตอนนี้เขาไม่เต็มใจที่จะหยุด!
“ออกมา อสู รสายลม!” เด็กอ้วนตะโกน
พลังดวงดาวรอบตัวเขาแห้งเหื อดอย่างรวดเร็ ว ไหลไปในสัญญา
ตรงหน้า
จําเป็ นต้องใช้พลังดวงดาวเพื่อเรี ยกอสู ร
ในการเรี ยกอสู รระดับตํ่ากว่าตัวเองพลังดวงดาวที่ตอ้ งใช้น้ นั ก็ไม่
มากนัก ในทางกลับกันถ้าเขาจะเรี ยกอสู รที่มีระดับสู งกว่าเขามาก
เขาจําเป็ นต้องมีพลังดวงดาวจํานวนมาก!
หวีด!
ลมกระโชกพัดเข้ามาในสนาม
มันนุ่มนวลและช้า
แต่พ้นื ด้านหน้าของชายหนุ่มกลับแตกและเปิ ดออกทันที
อสู รที่มีความสู งเกือบห้าเมตรมีลวดลายแปลก ๆ สี ฟ้าเข้มโผล่ออกมา
จากช่องสัญญาอย่างช้า ๆ
อสู รลอยอยูต่ รงหน้าชายหนุ่มอย่างเงียบ ๆ เมื่ออสู รมาถึงเขาก็ลม้ ลง
อย่างหมดแรง การอัญเชิญแทบจะดูดพลังเขาจนแห้ง!
 ตอนที่ 48 สั งหารในชั่วพริบตา
“มันคืออสู รสายลมสายเลือดขั้นกลาง”
“นี่มนั อสู รโตเต็มวัย!”
ช่วงเวลาที่อสู รสายลมแสดงตัว ลมในสนามก็แรงขึ้น อากาศเต็มไป
ด้วยเจตนาฆ่า
อสู รสายลม
ตรงตามชื่อ นี่คืออสู รของตระกูลลม ความจริ งมันมีชื่อว่า “อสู ร” ก็
เพียงพอแล้วที่จะบ่งบอกลักษณะที่โหดร้ายและป่ าเถื่อนของมัน นี่
เป็ นอสู รที่กา้ วร้าวมากในบรรดาอสู รขั้นกลาง
ที่สาํ คัญกว่านั้นคืออสู รสายลมนั้นตัวใหญ่มาก ปี กลมกึ่งโปร่ งแสง
ทั้งสี่ ของมันแผ่สยายเต็มที่
ทันทีที่เธอเห็นอสูรสายลมใบหน้าของซูหยานหยิงก็เปลี่ยนไป
อสู รสายลมโตเต็มวัย!
อสู รตัวนี้อยูใ่ นระดับห้า!
มันมีความสามารถแข่งขันกับอสู รระดับหกได้!
นอกจากนี้เมื่อเทียบกับพระพุทธรู ปดินของหลานเล่อเล่อแล้ว นี่เป็ น
อสู รประเภทที่น่ารังเกียจและก้าวร้าวมาก!
พระพุทธรู ปดินของหลานเล่อเล่อหนึ่งในอสู รที่แข็งแกร่ งเพียงไม่กี่ตวั
ในสถาบัน หากไม่ใช่เพราะความสามารถในการควบคุมของหลาน
เล่อเล่อนั้นอยูใ่ นระดับตํ่า พระพุทธรู ปดินจะเป็ นหนึ่งในอสู รดวงดาวที่
สามารถช่วยให้เธอชนะได้
“ไม่มีขอ้ มูลเกี่ยวกับเรื่ องนี้ นี่คือไม้เด็ดที่เขาซ่อนไว้ใช่ไหม?”
ซูหยานหยิงตกใจมาก
เธอมัน่ ใจมากเกินไป คิดว่าคู่ต่อสู ข้ องเธอไม่น่ากลัว แต่กลับกลายเป็ น
ว่าเขาเป็ นงูพิษที่น่ากลัว!
และทันทีที่งูพิษเผยตัว การเคลื่อนไหวนั้นจะร้ายแรงถึงชีวติ !
ผูช้ มก็ถูกแช่แข็งเช่นกัน
พวกเขาคิดว่าผลลัพธ์ได้ถูกกําหนดไว้แล้ว พวกเขาไม่คิดว่าจะเกิด
การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้!
นี่เป็ นการกลับมาครั้งยิง่ ใหญ่มาก
ผูต้ ดั สิ นมองไปที่อสู รสายลม การจ้องมองของเขาเต็มไปด้วยความ
กังวล จากนั้นเขาก็หนั กลับมาและเตือนซูหยานหยิงว่า “ซูหยานหยิง
โปรดส่ งสัตว์เลี้ยงของเธอออกไป”
เธอกัดฟันและกําหมัดแน่น
ส่ งอสู รของเธอออกไป?
ตัวไหน?
ฟี นิกซ์ร่วงโรยของเธอเพิ่งมาถึงระดับสี่ แม้จะมีทกั ษะอสู รรังสี แผด
เผาขั้นสู ง ฟี นิกซ์ร่วงโรยก็สามารถต่อสู ก้ บั อสู รระดับห้าหลังจาก
ระดับห้าเท่านั้น ที่ดีที่สุดหนึ่งในขั้นกลางของระดับห้า
สําหรับเสื อเขี้ยวดาบและอสู รหิ นน่าเกลียดทั้งคู่อยูใ่ นระดับสี่ ซ่ ึ ง
อ่อนแอกว่าอสู รสายลมหลายเท่า!
แม้แต่หนูสายฟ้าที่มีพลังความเข้าใจมากกว่าปกติกอ็ ยูใ่ นระดับสาม
แม้วา่ มันจะสามารถใช้ภาพลวงตาเงาสายฟ้าหลายร่ างได้กต็ าม!
“อืม”
เด็กอ้วนคลานขึ้นมาจากพื้นและตบฝุ่ นออกจากก้น เขายิม้ และพูดกับ
ซูหยานหยิงที่ดูซีดเซียว “ตอนนี้คุณเห็นหรื อยังว่าผมน่ากลัวขนาดไหน
กับการไม่กินขนมมาสามปี แล้ว?”
ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าแก้มของเธอกระตุก
นี่เป็ นการตบความภาคภูมิใจของเธอ
มันเจ็บ
เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะแพ้ให้กบั คนแบบนี้
อย่างไรก็ตาม…
แม้วา่ เธอกําลังจะแพ้ แต่เธอจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้เหมือนคนขี้
ขลาด!
“ออกมา!” พลังดวงดาวของเธอพุง่ ออกมา ขณะที่เธอเรี ยกเสื อเขี้ยว
ดาบออกมา เธอจะให้มนั เป็ นหัวหน้าในการโจมตี
เธอมีโอกาสสามครั้ง เธอสามารถทําให้เสื อเขี้ยวดาบและหนูสายฟ้า
จัดการลดพลังมัน สุ ดท้ายก็ค่อยส่ งฟิ นิกส์ร่วงโรยออกไปปิ ดฉาก!
“การเสริ มความแข็งแกร่ ง การรับรู ้ ความหนักแน่นและพลังรุ นแรง!”
ซูหยานหยิงได้เพิม่ ประสิ ทธิภาพการเสริ มพื้นฐานทั้งสี่ ของระดับสาม
บนตัวเสื อเขี้ยวดาบ!
ไม่ใช่เรื่ องง่ายที่จะฝึ กฝนจนได้ระดับที่สามจากทักษะการเสริ มสร้าง
ทั้งสี่ ทกั ษะ
เมื่อพลังเสริ มมาถึงเสื อเขี้ยวดาบ ผูช้ มต่างร้องออกมาด้วยความ
ประหลาดใจหลังจากได้เห็นความสําเร็ จของซูหยานหยิงในทักษะ
การต่อสู ข้ องนักรบอสู ร
“อืม!”
คิ้วของเด็กอ้วนขมวดเข้าด้วยกัน แต่เขาก็เยาะเย้ยต่อ “จัดการเสื อนัน่
ใช้คมมีดสายลมจัดการมันซะ”
เขาไม่เพียงต้องการชนะ แต่เขายังต้องการเอาชนะด้วยวิธีที่น่าตกใจ
นัน่ คือสิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เขาตื่นเต้น!
นอกจากนี้เพียงแค่ทาํ เช่นนี้เขาก็จะสามารถสร้างความประทับใจได้!
อสู รสายลมยังคงอยูใ่ นอากาศ
เด็กอ้วนแปลกใจ เขาดึงหน้า
อสู รสายลมถูกเช่ามา เนื่องจากระดับของมันเหนือกว่าของเขามาก
การควบคุมจึงเป็ นเรื่ องยาก
“ไอ้บา้ !” เขากัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง แต่กไ็ ม่สามารถส่ งผ่าน
ความคิดแบบนั้นไปให้อสู รได้
โฮก!
สิ่ งที่เผชิญหน้ากับพวกเขาคือเสื อเขี้ยวดาบ มันส่ งเสี ยงคํารามในทันที
พร้อมกับขนที่ต้ งั ชัน ความก้าวร้าวของมันเพิ่มขึ้นพร้อมกับการเสริ ม
ทักษะทั้ง 4 แบบ ทันใดนั้นเสื อเขี้ยวดาบก็พงุ่ เข้ามา
หมับ!
เสื อเขี้ยวดาบอ้าปากขนาดใหญ่ที่ดูดุร้ายและกัดอสู รสายลม
หวีด!
สายลมอ่อน ๆ เคลื่อนไหวทันที
วินาทีต่อมาเสื อเขี้ยวดาบก็แข็งตัวทันที เลือดจํานวนมากไหลทะลัก
ออกมา ราวกับว่าถูกตัดด้วยใบมีดคมที่มองไม่เห็นจํานวนนับไม่
ถ้วน
จากนั้นราวกับโดนระเบิดเสื อเขี้ยวดาบถูกระเบิดออกไป
ตูม!
เสื อเขี้ยวดาบล้มลงกับพื้น
สังหารในชัว่ พริ บตา!
ผูช้ มเงียบกริ บ
ไม่มีใครคาดคิดว่าอสู รสายลมจะดุร้ายได้ขนาดนี้ นี่คือความแข็งแกร่ ง
ของอสู รระดับห้า?
ซูหยานหยิงเรี ยกเสื อเขี้ยวดาบกลับเข้ามาในช่องสัญญาทันที
อสู รสายลมนั้นน่าเกรงขาม!
เสื อเขี้ยวดาบไม่มีแม้แต่โอกาส!
เธอคิดว่าเธอสามารถจัดการอสู รสายลมออกไปได้ แต่แล้วเธอก็
พบว่าความคิดนั้นไร้สาระ
“ฉัน…”
ซูหยานหยิงพูดด้วยจิตใจที่ขมขื่น เธอพร้อมที่จะยอมแพ้
ทันใดนั้นสายลมอ่อน ๆ ที่โอบล้อมเธอก็หยุดลง
อากาศเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!
ซูหยานหยิงรู ้สึกกลัว
ผูต้ ดั สิ นที่อยูข่ า้ งเวทีสงั เกตเห็นสิ่ งที่อสู รสายลมตั้งใจจะทํา เขารู ้สึก
ได้วา่ ธาตุลมรอบ ๆ ซูหยานหยิงมีความหนาแน่นเพิ่มมากขึ้น ผูต้ ดั สิ น
จึงหน้าซีด
พุฟ พุฟ!
พื้นรอบ ๆ ซูหยานหยิงถูกตัดด้วยลมและดูเหมือนว่าเธอจะอยูต่ รง
กลางของคมมีดสายลมกลางพายุทอร์นาโด
“เกิดอะไรขึ้น?”
ผูช้ มตกตะลึง อสู รสายลมพยายามโจมตีซูหยานหยิงอย่างงั้นหรอ?
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากซูหยานหยิงเพิ่งแพ้ในรอบแรกและยังไม่ได้
ส่ งอสู รตัวที่สองของเธอออกไป มันจึงผิดกฎ
“อสู รสายลมกําลังจะหลุดการควบคุม!”
ที่ที่นงั่ ของผูช้ ม ผูห้ ญิงหัวแดงขมวดคิ้ว เธอรู ้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
ใบหน้าของตงซงหมิงเปลี่ยนไป เขาลุกขึ้นยืนด้วยความรี บร้อน
ซูหยานหยิงมีพรสวรรค์ที่หาได้ยาก การปล่อยให้เธอบาดเจ็บจะเป็ น
การสู ญเสี ยครั้งใหญ่ของสถาบัน!
สําหรับอสู รสายลม!
พวกเขาสามารถบอกได้ทนั ทีวา่ อสู รนั้นถูกเช่ามา ความแข็งแกร่ ง
ของเจ้าของนั้นเทียบไม่ได้กบั อสู ร!
“ไอ้บา้ !” ตงซงหมิงตบโต๊ะ เขาใช้พลังดวงดาวส่ งข้อความไปยังผู ้
ตัดสิ น สัง่ ให้ควบคุมอสู รสายลม
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าช่วงเวลาที่ธาตุลมใกล้เข้ามาที่ซูเหยียนหยิงนั้น
มีบางอย่างคลานขึ้นมาจากเท้าของเธอ มันคือหนูสายฟ้า
ร่ างกายของหนูสายฟ้าแตกตัว ดวงตาเล็ก ๆ ของมันเต็มไปด้วยความ
บ้าเลือด!
หนูสายฟ้าเปลี่ยนรู ปลักษณ์เป็ นสี แดง เผชิญหน้ากับอสู รสายลม
ฆ่า!
ฆ่า!
หนูสายฟ้าถูกกระตุน้ โดยเจตนาฆ่าในอากาศ อสู รสายลมถูกผลักดัน
จากฮอร์โมนของตัวเอง สิ่ งเดียวที่อยูใ่ นใจของมันคือการฆ่า!
ฆ่า ฆ่า ฆ่า!
“เปรี๊ ยะ!”
ทันใดนั้นสายฟ้าจํานวนมากก็ถูกปล่อยออกมาทําให้เกิดแสงจ้า
สายฟ้าดูเหมือนจะมีชีวติ ขึ้นมา ร่ ายรําไปรอบ ๆ และบดขยี้คมมีด
สายลมที่มองไม่เห็นรอบ ๆ ซูหยานหยิง!
“เอ๊ะ?” ผูต้ ดั สิ นที่กาํ ลังจะลงมือรู ้สึกประหลาดใจกับเรื่ องนี้
หวีด!
ทันใดนั้นสายฟ้าทั้งหมดก็พงุ่ กลับ แล้วก็หายไป
ราวกับว่าทุกอย่างเป็ นเพียงภาพลวงตา!
จากนั้นสายฟ้าก็ปรากฏอีกครั้ง และหายไปอีกครั้ง เป็ นอย่างนั้นอยู่
ซํ้า ๆ !
“สายฟ้าแลบ !!”
ข้างเวที กลุ่มอาจารย์รวมถึงสาวผมแดงยืนขึ้นพร้อมกัน พวกเขาจ้อง
มองไปบนเวทีดว้ ยสายตาไม่เชื่อ
พรึ่ บ!
สายฟ้ากะพริ บหลายครั้งติดต่อกัน ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่อสู ร
สายลมจมอยูใ่ นความคิด หนูสายฟ้าปล่อยสายฟ้าหนาออกมาจาก
ด้านหลัง ฟาดใส่ อสู รสายลมด้วยความโกรธ!
เปรี้ ยง!
แสงส่ องสว่างทั้งสนาม!
ช่วงเวลาที่สายฟ้าหายไป ทุกคนสามารถเห็นร่ างขนาดใหญ่ที่ถูก
ไฟฟ้าช็อตนอนอยูบ่ นพื้น มันคืออสู รสายลม!
ผูค้ นเงียบจนได้ยนิ แม้แต่เสี ยงเข็มหล่น
 ตอนที่ 49 คุกสายฟ้ ารอบด้ าน
นักเรี ยนทุกคนต่างจ้องมองด้วยความตกตะลึงกับฉากที่แปลกประหลาด
เหนือจินตนาการนี้!
อสู รสายลมโตเต็มวัยซึ่ งเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่อยูใ่ นขั้นสู งสุ ดของระดับห้า
จะพ่ายแพ้ต่อหนูสายฟ้าในเวลาอันสั้นได้ยงั ไง!
ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของพวกเขาเอง ใครจะเชื่อว่านี่เป็ นเรื่ อง
จริ ง?
มันเหมือนมดที่ยกช้างแล้วเหวีย่ ง!
ผูต้ ดั สิ นจากเวทีเป็ นคนแรกที่กลับมามีสติ
จิตใจของเขากําลังล่องลอยไปเช่นกัน แต่เขาได้รับการแจ้งเตือนจาก
เจตนาฆ่าที่ลึกซึ้ง
ด้วยความประหลาดใจ ความโกรธในการสังหารที่รุนแรงที่มาจาก
ร่ างที่ลอ้ มรอบด้วยสายฟ้า
แสงที่ผลิตโดยกระแสไฟฟ้ากําลังกะพริ บรอบ ๆ หนูสายฟ้า กระตุน้
โดยเจตจํานงแห่งการฆ่า หนูสายฟ้าค่อย ๆ ก้าวไปหาอสู รสายลมที่
ยังไม่ตาย และในขณะนี้ดูเหมือนว่าหนูสายฟ้ากําลังทําการโจมตีครั้ง
สุ ดท้าย!
หนูสายฟ้ากําลังพยายามกําจัดอสู รสายลมหรอ?
ผูต้ ดั สิ นประหลาดใจ เขามองไปที่เจ้าของหนูสายฟ้า นี่เป็ นความคิด
ของเธอหรื อเปล่า?
ใครก็ตามที่ฆ่าอสู รของฝ่ ายตรงข้ามโดยเจตนาจะถูกตัดสิ ทธิ์จากการ
แข่งขันและจะถูกลงโทษอย่างรุ นแรงหลังจบเกม!
ผูต้ ดั สิ นถึงกับผงะเมื่อเห็นว่าผูห้ ญิงคนนี้เองก็สบั สนเช่นกัน
หนูสายฟ้าเป็ นอสู รของเธอไม่ใช่หรอ?
ทําไมเธอถึงทําหน้าแบบนั้น?
เป็ นไปได้ไหมว่าเธอไม่เข้าใจความสามารถของอสู รของเธออย่าง
เต็มที่?
เวลาเดินไป ผูต้ ดั สิ นไม่สามารถเสี ยเวลามาสงสัยหรื อแจ้งเตือนหญิง
สาวที่ตกตะลึง เห็นได้ชดั ว่าไม่อยูใ่ นสภาพที่จะควบคุมหนูสายฟ้า
ของเธอได้
เขาส่ งคําแนะนําไปยังอสู รของเขาอย่างรวดเร็ ว “เร็ วเข้า”
เมื่อได้รับคําสัง่ ของเขา ลมกระโชกก็พดั ผ่านอากาศ
หวีด!
กลางพายุหมุนนั้นมีนกชนิดหนึ่งที่เกือบจะโปร่ งแสงปรากฏ นกตัว
นั้นบินได้เร็ วราวกับเครื่ องบิน เร็ วเกือบเท่าความเร็ วเหนือเสี ยง
หนูสายฟ้าเงยหน้าขึ้นมองและจับจ้องนกตัวนั้นด้วยสายตากระหาย
เลือด
ฮือฮา ฮือฮา!
อีกครั้งที่สายฟ้าพุง่ ออกมาจากหนูสายฟ้า
กําจัด!
สิ่ งใดก็ตามที่พยายามจะโจมตีควรถูกทําลาย!
สิ่ งนี้กลายเป็ นสัญชาตญาณของหนูสายฟ้า หลังจากบทเรี ยนแสน
เจ็บปวดมากมาย!
ปั ง!
ทันใดนั้นสายฟ้าที่พงุ่ ออกมาจากหนูสายฟ้าก็รวมตัวกันเป็ นสายฟ้า
หนาหนึ่งเส้นที่ฟาดใส่ พายุหมุนที่พงุ่ เข้ามาอย่างแม่นยํา
คุกสายฟ้ารอบด้าน ทักษะอสู รขั้นสู ง!
ตูม!
สายฟ้าพุง่ เร็ วมากจนไม่สามารถมองเห็นได้ดว้ ยตาเปล่า มันเร็ วมาก
จนนกโปร่ งแสงไม่สามารถตอบสนองได้ทนั เวลาลมกรดด้านนอก
ถึงกับสลายหายไป
ในขณะเดียวกันนกก็ถูกบังคับให้หยุด มันกระพือปี กมันเบา ๆ เผย
ให้เห็นกระแสไฟฟ้าพร้อมกับขนที่ไหม้เล็กน้อย
”นกลม!”
ผูต้ ดั สิ นหรี่ ตา อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
หนูสายฟ้าสามารถทําร้ายนกลมของเขาได้!
แถม หนูสายฟ้าตัวนี้ยงั สามารถมองวิถีการบินของมันได้?
นกลมเป็ นอสูรที่มีสายเลือดขั้นสู ง นกตัวนี้ยงั โตเต็มวัยแล้วและมาถึง
ระดับที่ 7 นี่เป็ นอสู รที่ข้ ึนชื่อเรื่ องความเร็ วที่ แม้แต่อสู รในระดับ
เดียวกันก็ไม่สามารถคาดเดาการเคลื่อนไหวของมันได้ ไม่ตอ้ งพูดถึง
อสู รในระดับที่ต่าํ กว่า
นับประสาอะไรกับหนูสายฟ้าที่ระดับตํ่ากว่ามาก!
“คุกสายฟ้ารอบด้าน!”
บนที่นงั่ ผูช้ ม หญิงสาวผมแดง ตงซงหมิงและคนอื่น ๆ มองด้วยตาที่
เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาเพิ่งได้เห็นความสามารถหนึ่งใน 10 ทักษะพิเศษของตระกูล
สายฟ้า “สายฟ้าแลบ” หลังจากนั้นพวกเขาเพิ่งได้เห็นการใช้ “คุก
สายฟ้ารอบด้าน” ซึ่งเป็ นทักษะอสู รขั้นสู งระดับแปด?
ทักษะนี้เปรี ยบได้กบั รังสี แผดเผาของฟี นิกซ์ร่วงโรย!
“เจี๊ยบ!”
นกลมกระพือปี กและดวงตาสี เขียวของมันจับจ้องที่หนูสายฟ้า นก
ลมตรวจพบอันตรายบางอย่างจากร่ างที่ลอ้ มรอบด้วยสายฟ้านัน่
ในฐานะอสู รขั้นสู ง นกลมมีความฉลาดเกือบเท่ามนุษย์เด็ก อสู ร
ระดับตํ่าอย่างหนูสายฟ้านั้นพบเห็นได้ทวั่ ไปในชีวติ ของมัน นกลม
ไม่สามารถคาดเดาได้วา่ จะได้รับอันตรายจากอสู รระดับตํ่าแบบนี้!
เดือดดาล!
นกลมรู ้สึกว่าความภาคภูมิใจในฐานะอสู รขั้นสู งถูกท้าทายโดย
สิ่ งมีชีวติ ชั้นตํ่าตัวนี้!
หวีด!
ธาตุลมมากมายกําลังหมุนวนอยูบ่ นเวที ลมนั้นหนักแน่นและท่วม
ท้นมากกว่าลมที่ผลิตโดยอสู รสายลม ถ้านกลมเอาจริ งขึ้นมา มัน
สามารถพลิกควํ่าทั้งสนามแข่งได้!
นัน่ คือพลังของอสู รขั้นสู ง!
เมื่อรู ้สึกถึงความโกรธเกรี้ ยวจากนกลม ผูต้ ดั สิ นก็ได้สติ เขาทําให้นก
ลมสงบลง ในขณะที่เขาพูดกับหญิงสาวในเวลาเดียวกันว่า “ทําให้
อสู รของคุณหยุดเดี๋ยวนี้!”
ซูหยานหยิงถูกดึงกลับเข้าสู่ ความเป็ นจริ งด้วยเสี ยงกรี ดร้องนี้ ทุก
อย่างเกิดขึ้นในชัว่ พริ บตา
“ทําไมผูต้ ดั สิ นถึงเข้าไปยุง่ ” ความคิดของซูหยานหยิงยังคงค้างอยู่
ตั้งแต่ตอนที่ผตู ้ ดั สิ นส่ งนกลมเข้ามา เธอยังคงงุนงง แต่เธอก็ไม่มี
เวลาคิด เธอสัง่ ให้หนูสายฟ้ากลับมาผ่านจิตสํานึกของเธอ
หลังจากได้รับคําแนะนํา หนูสายฟ้าก็ค่อย ๆ ระงับเจตนาฆ่า หนู
สายฟ้ากระโดดกลับไปหาซูหยานหยิงอย่างรวดเร็ ว
ผูต้ ดั สิ นรู ้สึกโล่งใจที่เห็นหนูสายฟ้าไม่ได้อาละวาด
ผูต้ ดั สิ นปรับสี หน้าและประกาศผลว่า “ซูหยานหยิงชนะ”
ในสนามไม่มีเสี ยงเชียร์ เกิดความเงียบแปลก ๆ
เป็ นเพราะการแข่งขันนั้นแปลก
หนูสายฟ้าสามารถเอาชนะอสู รสายลมและต่อกรกับนกลมของผู ้
ตัดสิ นได้ยงั ไงกัน?
ไม่มีนกั เรี ยนคนไหนที่จะเข้าใจเหตุผล
หลังจากเงียบไปเจ็ดถึงแปดวินาทีกม็ ีใครบางคนเริ่ มปรบมือ หลังจาก
นั้นก็มีคนปรบมือมากขึ้น
แม้วา่ นักเรี ยนจะไม่เข้าใจการแข่งขัน แต่กต็ อ้ งยอมรับว่ามันยอดเยีย่ ม
มาก มันเต็มไปด้วยความบิดเบี้ยวและเกินกว่าความคาดหมายของ
ทุกคน มันเป็ นการเปิ ดหูเปิ ดตา
ซูหยานหยิงมองไปที่หนูสายฟ้าที่เท้าของเธอด้วยความหวาดกลัว
เธอตระหนักดีถึงความน่าสะพรึ งกลัวของอสูรสายลมที่โตเต็มวัย
หนังสื อตํารากล่าวถึงมันมากกว่าหนึ่งครั้ง อย่างไรก็ตามอสู รที่น่า
กลัวเช่นนี้กลับพ่ายแพ้ให้กบั หนูสายฟ้าของเธอภายในพริ บตาเดียว!
ซูหยานหยิงจําพระพุทธรู ปดินได้ เธอมองไปที่หนูสายฟ้าที่อยูข่ า้ ง ๆ
เธอดูเหมือนว่ามันไม่เหมือนใคร แต่อย่างไรก็ตามเธอรู ้สึกว่าเธอไม่
เข้าใจอสู รของเธอ
“เด็กน้อยตัวนี้…
“มันแข็งแกร่ งแค่ไหนกันแน่?”
เธอจําร้านขายอสู รนั้นได้ หัวใจของเธอกําลังสัน่ สะท้าน
คนประเภทไหนที่สามารถฝึ กหนูสายฟ้าธรรมดา ๆ ให้มาถึงขั้นนี้ได้?
เธอเคยได้ยนิ มาว่าผูเ้ ชี่ยวชาญบางคนชอบเก็บตัวไม่ยงุ่ กับผูค้ น หรื อ
ว่าเขาจะเป็ นคนแบบนั้น?
“มันใช่หนูสายฟ้าแน่หรอ”
“มันคือหนูกลายพันธุ์ที่ดูเหมือนหนูสายฟ้าหรื อเปล่า?”
ผูห้ ญิงหัวแดงและรองอาจารย์ใหญ่ตงซงหมิงค่อย ๆ กลับมามีสติอีก
ครั้ง
พวกเขารู ้สึกว่ามันเหนือจริ งแล้วที่อสูรข้างเท้าของหญิงสาวสามารถ
ปล่อยทักษะพิเศษอย่าง “สายฟ้าแลบ” ออกมาได้
แต่นี่มนั กลับยังใช้ “คุกสายฟ้ารอบด้าน” ได้!
“หนูนอ้ ยตัวนี้เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รขั้นสู งไปกี่อย่างแล้วกันแน่?” ชาย
ข้าง ๆ อดถามไม่ได้
คนอื่น ๆ มองหน้ากัน ปากของพวกเขาเริ่ มกระตุก หากนับเงาสายฟ้า
และคุกสายฟ้ารอบด้านที่พวกเขาเพิ่งเห็น…มันนับว่าผิดธรรมชาติ
แล้ว!
”เป็ นเรื่ องน่าเสี ยดายที่คุณสมบัติอจั ฉริ ยะเช่นนี้พบได้ในหนูสายฟ้า
ถ้าเป็ นอสู รตัวอื่นที่มีสายเลือดขั้นกลาง อสู รตัวนั้นคงสามารถขายได้
ในราคาสู งลิ่ว!” หญิงสาวผมแดงอุทาน
“อาจารย์ตงพูดอะไรหน่อยสิ ” ชายร่ างท้วมพูด
คนอื่น ๆ หันมาหาเขาทันที แต่ผหู ้ ญิงผมแดงกลับพ่นลมหายใจ
“อะไรกัน? เกมยังไม่จบซะหน่อย”
ชายหนุ่มที่มีแขนพันด้วยผ้าพันแผลกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ทีมเพลิง
แดงจะขอรับตัวเธอมา”
“อืม”
คนอื่นแค่นเสี ยง แต่พวกเขาไม่มีอารมณ์ที่จะตอบกลับ
พวกเขาจะรับตัวเธอ?
มาดูกนั ว่าพวกเขาจะยอมไหม
 ตอนที่ 50 การสํ ารวจดินแดนลับ
ที่ร้านขายอสู รพิกซี่บนถนนเถาฮัว่ ซื อ
ซูผงิ นัง่ อยูห่ น้าคอมพิวเตอร์ ดูวดิ ีโอและบ่มเพาะ
เขากําจัดไวรัสในคอมพิวเตอร์แล้ว ระบบได้รับการติดตั้งใหม่และมี
ค่าใช้จ่าย 70 เหรี ยญ ซึ่งทําให้เขาปวดหัวใจ
“ดี ดีหนักกว่านี้…”
เสี ยงที่นุ่มนวลและน่ารื่ นรมย์ดงั จากลําโพงเล็ก ๆ
ในวิดีโอมีหลินซางสี ชมพูนอนอยูบ่ นโต๊ะทั้งสี่ ขาและชายหนุ่มกําลัง
จดจ่ออยูก่ บั การนวดอุง้ เท้าหน้าของหลินซาง
ที่ดา้ นข้าง มีชายวัยกลางคนดูมีความรู ้ยนื อยู่ ซึ่งตอนนี้แก้ไขทักษะ
การนวดของชายหนุ่มได้แล้ว
“สิ่ งนี้เรี ยกว่าการฝึ กได้หรื อไม่?”
ซูผงิ พูดไม่ออก
วิดีโออธิบายว่าด้วยทักษะการนวดแบบพิเศษ ชายหนุ่มสามารถเพิ่ม
การดูดซับพลังดวงดาวของหลินซางได้และคลายเส้นเลือดที่อุง้ เท้า
หน้าได้ จากคําบอกเล่าของชายวัยกลางคนที่สวมตราผูฝ้ ึ กฝนขั้นกลาง
การนวดดังกล่าวสามารถเสริ มสร้างอุง้ เท้าหน้าของอสู รหลินซาง
ส่ วนที่ยากของการฝึ กเช่นนี้คือผูฝ้ ึ กต้องคุน้ เคยกับโครงสร้างภายใน
ของอสู รดวงดาวเป็ นอย่างดี มิฉะนั้นพลังของดวงดาวจะไม่สามารถ
ย่อยสลายและการกระทํานี้จะย้อนกลับ
ซูผงิ ไม่สนใจที่จะเรี ยนรู ้ทกั ษะนี้ เขาเลื่อนวิดีโออย่างรวดเร็ วเพื่อดู
ฉากในอีกสองสามเดือนต่อมา
ชายหนุ่มคว้าไม้บรรทัดและวัดอุง้ เท้าหน้าของอสู รหลินซาง มันยาว
20 เซนติเมตร!
นัน่ ยาวกว่าอุง้ เท้าหน้าของอสู รหลินซางทัว่ ไปสองเซนติเมตร!
จากนั้นก็มีคลิปอีกจํานวนมากที่แสดงให้เห็นถึงการโจมตีของอสู ร
หลินซาง…อย่างไรก็ตามผลที่ตามมาคืออุง้ เท้าหน้ามีการโจมตีที่
แข็งแกร่ งขึ้นหนึ่งในห้าหลังจากการรักษาดังกล่าว!
และการฝึ กใช้เวลาเพียงสามเดือนเท่านั้น!
ซูผงิ พูดไม่ออกขณะที่เขาดูผา่ นหน้าจอหัวข้อย่อยที่แสดงความคิดเห็น
ว่า “ด้วยความเคารพ + 238” “ฉันอยากเป็ นอสู รหลินซางตัวนั้น +
529” “เพิ่มสองเซนติเมตร?ฉันมีไอเดีย… +1073”
“นัน่ เรี ยกว่าสุ ดยอด?”
“สามเดือนเชียวนะเว้ย!”
“ทุก ๆ วันเป็ นเวลาสามเดือน ที่ผฝู ้ ึ กต้องเสี ยพลังดวงดาวที่สงั่ สมมา
ทั้งหมดเพียงเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ งของอุง้ เท้า?!”
ซูผงิ รู ้สึกว่าความคิดเห็นบนหน้าจอนั้นเป็ นปัญหาในสายตาเขา
เขาปิ ดวิดีโอและทันใดนั้นความคิดก็ผดุ ขึ้นมาในใจ
เขารู ้สึกหงุดหงิดตั้งแต่ที่ร้านไม่ได้มีธุรกรรมใด ๆ ในช่วงสองสาม
วันที่ผา่ นมา ผูค้ นมักบอกว่าไวน์ดี ๆ ไม่จาํ เป็ นต้องมีห่อสวย ๆ
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถที่จะรอให้ชื่อเสี ยงขยายตัวเองได้
“การแจกใบปลิวจะไม่ได้ผลและผูค้ นอาจไม่เชื่อในสิ่ งที่ฉนั บอก
การถ่ายทําวิดีโอและโพสต์บนโลกออนไลน์อาจเป็ นวิธีที่ดีในการ
โฆษณา” ซูผงิ คิด
ด้วยความที่มีของน้อยให้ถ่ายภายในร้าน และเนื่องจากเขาไม่รู้เทคนิค
การฝึ กฝนใด ๆ เขาจึงต้องถ่ายมันที่สนามบ่มเพาะ
สําหรับผูฝ้ ึ กฝน สิ่ งสําคัญที่สุดคือสนามบ่มเพาะภายนอก
สภาพแวดล้อมในสนามบ่มเพาะอาจส่ งผลกระทบต่ออสู รมากที่สุด
นัน่ คือเหตุผลว่าทําไมภายในเวลาไม่กี่วนั ซูผงิ จึงสามารถช่วยหนู
สายฟ้าและโครงกระดูกน้อยให้สามารถพัฒนาความสามารถได้
มากมาย
“เมื่อเทียบกับฐานการบ่มเพาะที่ผฝู ้ ึ กอยู่ สนามบ่มเพาะของฉันเป็ น
โลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้ นเชิงทั้งกว้างใหญ่และไร้ขอบเขตน่าจะ
สะดุดตา”
“ทุกครั้งที่ฉนั ไปเยีย่ มชมสนามบ่มเพาะ ฉันสามารถวางกล้องไว้ใน
พื้นที่เก็บของฉันเพื่อถ่ายภาพทิวทัศน์และอสูรในสนามบ่มเพาะ เมื่อ
ฉันกลับมาฉันสามารถตัดต่อวิดีโอและโพสต์เพื่อโปรโมตได้”
“แต่ฉนั ไม่สามารถถ่ายภาพสนามบ่มเพาะพิเศษบางที่ได้ อย่าง
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ดวงจันทร์สีแดงเข้มทั้งสามดวงบน
ท้องฟ้านั้นดูน่าตกใจเกินไป ใครบางคนอาจคิดว่าฉันหลอกลวง
เพราะพวกเขาจะสามารถบอกได้ทนั ทีวา่ ฉันไม่ได้อยูบ่ นโลกใบนี้”
ยิง่ เขาคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยงิ่ พบว่าแผนนี้มีเหตุผล สําหรับ
วิธีการเฉพาะในการถ่ายทําวิดีโอเขาจะคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้เมื่อเวลามาถึง
เขาเปิ ดเว็บไซต์วดิ ีโอยอดนิยมและเริ่ มกระบวนการลงทะเบียน
“กรุ ณาพิมพ์ชื่อเล่นของคุณ”
“น่ารัก สวยและหล่อเหลาอย่างไม่น่าเชื่อ”
“ชื่อเล่นนี้มีคนใช้ไปแล้ว”
“อะไร?”
“ใครกันที่มนั หน้าด้านได้ขนาดนี้?”
ซูผงิ ขมวดคิ้วขณะที่เขาจมดิ่งลงไปในห้วงความคิด
ครู่ ต่อมาเขาพิมพ์ชื่อเล่นอื่นอย่างรวดเร็ ว
“ผูช้ ายหน้าตาดีไร้ขีดจํากัด ”
“ชื่อเล่นถูกใช้ไปแล้ว”
“เด็กน่ารักของคุณอยูท่ ี่นี่แล้ว”
“ชื่อเล่นคือ…”
“จะทํายังไงเนี่ย ฉันหล่อเกินไป!”
“ชื่อเล่น…”
เกือบ 10 นาทีต่อมา…
ในที่สุดซูผงิ ก็ลงทะเบียนเสร็ จ
เขาได้รับมุมมองทั้งหมดของเครื อข่ายที่น่าเกลียดนี้ และต้องเจอกับ
กระบวนการลงทะเบียนบัญชีแสนน่ากลัว
มีคนไร้ยางอายอยูท่ ี่นี่มากเกินไป!
ซูผงิ ถอนหายใจ เหนื่อยทั้งกายและใจ จากนั้นเขาก็เข้าสู่ ส่วน “บัญชี
ของฉัน” ในเพจของเขา มีบทช่วยสอนวิธีอปั โหลดและโพสต์วดิ ีโอ
ให้กบั ผูค้ น
มันไม่ซบั ซ้อน แค่อ่านซูผงิ ก็เรี ยนรู ้ได้วา่ สิ่ งเดียวที่เขาต้องทําคือถ่าย
วิดีโอ
“ฉันยังว่างงาน ในขณะนี้การไปเยือนสนามบ่มเพาะจะหมายถึงการ
เสี ยเงินเปล่า ๆ นอกจากนี้ ฉันยังต้องมีกล้องคุณภาพสู ง…”
ซูผงิ รู ้สึกปวดหัวเมื่อคิดถึงปัญหาเรื่ องกล้อง
กล้องที่ดีน้ นั ไม่มีราคาถูก ราคาตํ่าสุ ดอยูท่ ี่หลักพัน
นอกจากนี้เขายังแปลงเงินทั้งหมดที่หาได้ในร้านค้าเป็ นคะแนน
พลังงานแล้ว ต่อให้ไม่แปลง เขาก็ไม่คิดทําเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงต้อง
ขอเงินครอบครัวมาซื้อกล้อง
“ใช่แล้วยังมีเงิน 20,000 ในบัตรของแม่ที่ให้ฉนั ไว้ เงินนี้ไว้ให้ฉนั ซื้ อ
ลูกหลานอสู ร แต่ตอนนี้ฉนั สามารถเพาะพันธุ์อสู รในร้านได้ ดังนั้น
ฉันจึงไม่ตอ้ งซื้อมันอีกต่อไป ฉันสามารถใช้ได้เงินนี้ได้”
การประหยัดเงินได้ช่วยลดภาระในจิตใจของซูผงิ วิธีน้ ีปัญหาเรื่ อง
กล้องก็ได้รับการแก้ไขแล้ว
จากนั้นเขาจะต้องตัดสิ นใจว่าควรจะไปที่สนามบ่มเพาะแบบใดและ
จะถ่ายวิดีโอยังไง
บรื น!
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยนิ เสี ยงเครื่ องยนต์รถสปอร์ตดังขึ้นที่ดา้ นหน้าร้าน
รถไฟแห่งความคิดของซูผงิ หยุดชะงัก เขาขมวดคิ้ว รถจอดอยูน่ อก
ร้านของเขา
การได้ยนิ ของเขาชัดกว่าปกติ มันทําให้เขาได้ยนิ เสี ยงประตูรถเปิ ด
และปิ ด เสี ยงคนเปิ ดประตู จากนั้นก็เสี ยงคนสองคนเข้ามาในร้าน
“คุณค่ะ”
มีคนทักทายเขาด้วยนํ้าเสี ยงน่าฟัง
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น นี่คือสองพีน่ อ้ งที่มาจับผิดเขา
พูดตามตรงเขาต้องขอบคุณพวกเขาด้วยซํ้า หากไม่มีพวกเขามาเร่ ง
ระบบ เขาก็จะไม่ได้รับโอกาสฟรี ในการเข้าสนามบ่มเพาะ
“คุณ ฉันเห็นว่าคุณมีของใหม่?”
ฟ่ านเสี่ ยวยู่ หญิงสาวรู ปร่ างผอมเห็นชั้นวางของมีสินค้าวางอยูม่ าก
ขึ้น เธอกล่าวคําล้อเลียนเหล่านั้นด้วยรอยยิม้ อย่างไรก็ตาม รอยยิม้
นั้นกลับค้างอยูบ่ นใบหน้าของเธอ เมื่อมองเห็นราคา
ล้อเล่นหรื อเปล่า?
ผ่านไปเพียงไม่กี่วนั แต่ราคากลับสู งขึ้นกว่าเดิมมาก!
ในไม่ชา้ ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ ก็ ลับมามีสติอีกครั้งเมื่อเธอนึกถึงประโยชน์จาก
อาหารที่พวกเธอซื้ อไปครั้งก่อน ดวงตาของเธอเปล่งประกาย
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ” ฟ่ านยูจ่ ิงพูดยิม้ ๆ ดูเหมือนจะลืมเรื่ อง
ที่เขาโดนหักแขนไปเสี ยสนิท
ซูผงิ มองแขนของเขา มันหายเป็ นปกติดีเหมือนเดิม
เขาต้องยอมรับว่าเทคนิคการรักษาในโลกนี้กา้ วหน้ามาก การรักษา
แขนขาที่หกั หรื อถูกตัดขาดนั้นไม่ใช่เรื่ องยาก ส่ วนที่ยากคือค่าใช้จ่าย
“คุณต้องการอะไร?” ซูผงิ บอกได้จากท่าทางของพวกเขาว่าทั้งสอง
ต้องรู ้ประโยชน์ของอาหารที่ซ้ือไปแล้ว พวกเขาตระหนักดีวา่ อาหาร
อสู รของเขาคุม้ ค่ามาก
ตามที่ซูผงิ สงสัย ฟ่ านยูจ่ ิงมาแวะซื้ออาหารอสู รเพิ่ม
หลังจากที่ซ้ือไปครั้งก่อน เขาได้มอบใบพระพุทธเจ้าหลากสี ให้กบั
อสู รของเขา บังเอิญหรื อเปล่าก็ไม่รู้ หลังจากที่อสู รของเขากินมันเข้า
ไป ไม่นานอสูรของเขาก็ได้เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รใหม่โดยบังเอิญระหว่าง
การต่อสู !้
มันไม่ใช่ทกั ษะอสู รขั้นสู งหายาก แต่กน็ ่าประหลาดใจ
ดังนั้นเขาจึงต้องการทดสอบความคิดของเขาโดยมาที่ร้านค้าอีกครั้ง
เขาต้องการซื้ออาหารอสู รเพิ่มเติม นอกเหนือจากนั้นเขายังมาเพื่อ
ภารกิจสําคัญอีกอย่าง
“ผมมาถามว่าคุณสนใจจะไปสํารวจดินแดนลับไหม?” ฟ่ านยูจ้ ิ้ง
มองซูผงิ ด้วยความคาดหวัง
 ตอนที่ 51 รอยแยกมิติ
“ดินแดนลับ?”
ซูผงิ ประหลาดใจอยูค่ รู่ หนึ่ง
บนดาวเคราะห์สีน้ าํ เงินดวงนี้นอกเหนือจากเมืองหลักที่มนุษย์อาศัย
อยู่ พื้นที่เกือบทั้งหมดถือเป็ นถิ่นทุรกันดารและดินแดนลับดังกล่าว
กว่า 500 แห่งกระจัดกระจายไปทัว่ โลก
ดินแดนลับดังกล่าวเป็ นที่อยูอ่ าศัยที่ไม่เหมาะสําหรับมนุษย์
สาเหตุสองข้อที่นาํ ไปสู่ การมีอยูข่ องดินแดนลับข้อแรกเลยคือความ
เสี ยหายที่เกิดขึ้นกับโลกซึ่งเกิดจากสงครามของมนุษย์ในอดีต วัสดุ
ที่เป็ นอันตรายและเศษเทคโนโลยีที่เหลืออยูท่ าํ ให้เกิดมลพิษจนอยู่
อาศัยไม่ได้
อีกสาเหตุหนึ่งคือรอยแยกมิติมากมายที่ปรากฏจนไม่เสถียร
รอยแตกมิติเป็ นรอยแตกที่บิดเบี้ยวซึ่ งมักจะนําไปสู่ สถานที่ลึกลับ
สถานที่บางแห่งเป็ นผืนดินแปลก ๆ ที่ลอยอยูท่ ่ามกลางดวงดาวและ
มีสตั ว์ดุร้ายอยูท่ ี่นนั่
บางดวงเป็ นดาวมรณะที่ไม่สามารถพบได้ในแผนที่ดวงดาวของ
สหพันธ์ ไม่มีร่องรอยของพืชหรื อสัตว์
รอยแตกบางส่ วนจะนําไปสู่ ดาวฤกษ์เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ ซึ่ ง
สามารถทําลายผูค้ นได้ทนั ทีที่กา้ วเข้าไป!
ในสถานที่ลึกลับที่ไม่รู้จกั เหล่านั้นคือที่อยูอ่ าศัยของอสู รดวงดาวที่
แข็งแกร่ งจํานวนมาก อสู รดวงดาวส่ วนใหญ่บนดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน
นี้มีพ้นื เพมาจากสถานที่เหล่านั้น
รอยแยกมิติทาํ งานเป็ นทางเข้าที่นาํ ไปสู่ ดินแดนเหล่านั้น
โดยทัว่ ไปป้อมปราการป้องกันจะถูกสร้างขึ้นในดินแดนที่เต็มไปด้วย
อันตรายซึ่งมีรอยแยกมิติ โดยมีกองทัพของรัฐบาลกลางประจําการ
อยูท่ ี่นนั่ เผือ่ กรณี ที่อสู รที่ไม่เชื่องเหล่านั้นจะแอบเข้าไปในเมืองหลัก
ที่มีมนุษย์อาศัยอยู่ มิฉะนั้นการสังหารครั้งใหญ่จะตามมา
เมื่อพบดินแดนลับ รัฐบาลจะกําหนดให้มีปฏิบตั ิการ “กวาดล้าง” ใน
ดินแดนลับเพื่อรักษาความมัน่ คง
เจ้าหน้าที่ที่ทาํ งานดังกล่าวล้วนรู ้จกั กันในนามนักสํารวจ
นักสํารวจเป็ นอาชีพที่อนั ตรายอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะเดียวกัน
ค่าตอบแทนก็มหาศาล!
นักสํารวจอาศัยอยูใ่ นเมืองหลักและพวกเขาได้รับสิ ทธิประโยชน์
มากมาย ทุก ๆ เดือนพวกเขาสามารถรวบรวมเงินรางวัลมากมาย ใน
บางกรณี พวกเขามีสิทธิ์ใช้อาํ นาจเพื่อแสวงหาสิ ทธิพิเศษอีกด้วย
วิธีที่ดีที่สุดสําหรับประชาชนทัว่ ไปในการได้รับความมัง่ คัง่ และ
ตําแหน่งคือการเข้าร่ วมทีมนักสํารวจ แม้แต่นกั สํารวจทัว่ ไปก็ยงั มี
สถานะที่สูงกว่าบุคลากรทางทหาร หากนักสํารวจสามารถมีส่วน
ร่ วมในการสํารวจ นักสํารวจก็จะมีตาํ แหน่งที่สูงขึ้นในสังคม แม้แต่
นายกก็ยงั ต้องปฏิบตั ิกบั นักสํารวจเป็ นอย่างดี
“ใช่”
ซูผงิ ลังเล ฟ่ านยูจ่ ิงรี บอธิบาย “ด้วยความแข็งแกร่ งของคุณ คุณไม่คิด
ว่าคุณควรไปทําอะไรอย่างอื่นมากกว่าการเปิ ดร้านงั้นหรอ? ทีมนัก
สํารวจของเรากําลังต้องการผูเ้ ชี่ยวชาญอย่างคุณมาก หากคุณมาเข้า
ร่ วมกับเรา คุณสามารถตั้งของรางวัลที่คุณต้องการได้ ผมเชื่อว่าเงินที่
ได้จากการสํารวจจะมากกว่าที่คุณทําได้ตอนนี้เป็ นร้อยเท่า!”
ซูผงิ ตัดสิ นใจ เขาปฏิเสธอย่างเรี ยบเฉย “ขอโทษด้วย แต่ผมไม่สนใจ”
“สํารวจดินแดนลับ?”
“ไม่ ขอบคุณ ทําไมผมถึงต้องไปในสถานที่อนั ตรายอย่างดินแดนลับ
เพื่อเสี่ ยงชีวติ ในเมื่อผมสามารถนอนอยูท่ ี่นี่และหาเงินได้อย่างสบาย
ใจ”
ถ้าเขาตายชีวติ ของเขาก็จะจบ
ดินแดนลับนั้นไร้การป้องกันใด ๆ ทั้งสิ้ น!
หากโชคไม่ดี แล้วพวกเขาพบอสู รที่แข็งแกร่ งพอ ๆ กับราชาอสู ร
มันเท่ากับส่ งตัวเองไปเข้าปากเสื อ
นี่ไม่ใช่คาํ ตอบที่ฟ่านยูจ่ ิงคิดว่าจะได้รับ
เขาไม่เคยคิดว่าซูผงิ จะปฏิเสธข้อเสนอลงอย่างรวดเร็ วแบบนี้
ซูผงิ ต้องการเงินไม่ใช่หรอ?
เมื่อนึกถึงตอนซูผงิ หักแขนของเขา ฟ่ านยูจ่ ิงไม่คิดว่าการหาเงินนั้น
เป็ นเรื่ องยากต่อซูผงิ
บางทีปรมาจารย์อย่างซูผงิ อาจจะต้องการภารกิจที่ทา้ ทายก็เท่านั้น
ฟ่ านยูจ่ ิงคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้และเสริ มว่า “เมื่อเร็ ว ๆ นี้ดูเหมือนว่ามี
บางสิ่ งเกิดขึ้นในดินแดนลับ นอกฐานนักสํารวจของเมืองหลงเจียง
เรามีอสู รขั้นกลางหรื อขั้นสูงพิเศษมากมาย ผมคิดว่านี่อาจเป็ นโอกาส
ฝึ กที่ดี คุณสนใจไหม?”
“…”
ซูผงิ มองไปที่ฟ่านยูจ่ ิงราวกับกําลังมองคนโง่
‘ทําไมแกถึงชักชวนให้ฉนั ไป ในเมื่อมีอนั ตรายกําลังซุ่มซ่อนอยู?่ ’
‘สมองของแกได้รับการกระทบกระเทือนหรื อยังไง?’
‘การฝึ ก?’
‘ฝึ กบ้าอะไร!’
ซูผงิ ตอบ “มีสองคําที่ผมอยากจะพูด”
“ครับ?” ดวงตาของฟ่ านยูจ่ ิงเปล่งประกาย เขาสงสัยว่าคําสองคํานี้คือ
“ตกลง” หรื อเปล่า?
ซูผงิ ตีหน้าตายขณะกล่าวว่า “ไสหัวไป”
ฟ่ านยูจ่ ิงพูดไม่ออก
ฟ่ านเสี่ ยวยูท่ ี่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ ฟ่ านยูจ่ ิงพูดอย่างโกรธ ๆ “ทําไมคุณต้อง
ไล่เขาด้วย?”
ซูผงิ ตอบอย่างเฉยเมย “ผมขอแนะนําให้คุณดูสินค้าของผม หากคุณ
ไม่ตอ้ งการซื้ออะไรก็เชิญออกไป”
เมื่อเห็นสี หน้าของซูผงิ ฟ่ านยูจ่ ิงก็ยมิ้ ขมขื่น ทั้งเงินและความท้าทาย
ไม่สามารถดึงดูดซูผงิ ได้ ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกว่าความพยายามของเขาใน
การหลอกล่อซูผงิ นั้นล้มเหลว
ฟ่ านยูจ่ ิงถอนหายใจก่อนจะสารภาพด้วยนํ้าเสี ยงขมขื่น “ที่จริ งผมมา
ที่นี่เพื่อเชิญคุณเท่านั้น เพราะผมไม่มีทางเลือกอื่น เมื่อคืนที่ผา่ นมา
รอยแยกมิติใหม่ปรากฏขึ้นในดินแดนลับนอกเมืองฐานหลงเจียง”
“ทีมของเรามุ่งหน้าไปที่นนั่ เพื่อสํารวจ อย่างไรก็ตามเนื่องจากเราไม่
คุน้ เคยกับสภาพแวดล้อม เพื่อนร่ วมทีมสองคนของเราจึงได้รับ
บาดเจ็บจากอุบตั ิเหตุ ทําให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลง หนึ่งในนั้นสู ญเสี ยอสู ร
ไปในการเดินทาง ดังนั้นเราต้องรี บไป กลับไปโดยเร็ วที่สุดเพื่อ
ค้นหาอสู รของเขา”
“แต่เนื่องจากเพื่อนร่ วมทีมทั้งสองได้รับบาดเจ็บ เราจึงไม่สามารถหา
ใครมาแทนตําแหน่งของพวกเขาได้ในตอนนี้ นัน่ ทําให้ผมนึกถึงคุณ
ตอนแรกผมคิดว่าคุณจะต้องทึ่ง…”
ซูผงิ เลิกคิ้ว แต่ไม่มีปฏิกิริยาอื่นใด
เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่ องนี้ เขาไม่จาํ เป็ นต้องเข้าไปยุง่
เห็นใจ?
เขารู ้สึกเห็นใจเล็กน้อย แต่กแ็ ค่น้ นั
นอกจากนี้เขาไม่ได้เห็นอกเห็นใจทีมของอีกฝ่ าย แต่เห็นใจอสู รที่
หายไปต่างหาก
คิ้วของซูผงิ ขมวดแน่นขึ้น คิดว่าอสูรตัวนั้นต้องโดดเดี่ยวแค่ไหน ทีม
สํารวจสามารถทําเงินได้เมื่อพวกเขาสํารวจดินแดนลับ แต่พวกเขาก็
ทําไปด้วยความละโมบโดยไม่มีความสามารถเพียงพอ อสู รนั้นช่าง
ไร้เดียงสา
“ผมขอโทษ แต่ผมช่วยอะไรไม่ได้” ซูผงิ พูดปฏิเสธอีกครั้ง พลางทํา
หน้าเย็นชา
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกผิดหวัง แต่เขาก็ไม่ได้พดู อะไรมาก
ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ องผิง เธอเองก็ไม่ได้พดู อะไร เธอตระหนักดีวา่ ดินแดน
ลับนั้นอันตรายเพียงใด มันเป็ นเรื่ องธรรมดาที่ซูผงิ จะไม่เต็มใจ
“ดิ๊ง!”
“ขอแสดงความยินดีเจ้าของ มีภารกิจย่อย : ตามหาอสูรที่หายไป”
“รางวัลภารกิจ: หนังสื อทักษะหลอมเวทย์หนึ่งเล่ม”
“การลงโทษหากภารกิจล้มเหลว : 10 คะแนนจะถูกหักออกไป”
จู่ ๆ ข้อความแจ้งของระบบก็ผดุ ขึ้นมาในความคิดของเขา
นัน่ ทําให้ซูผงิ ตกใจ
เขาไปทําอะไรเพื่อกระตุน้ ภารกิจ?
ซูผงิ อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาในใจว่า “ระบบ เอาจริ ง? ลองนึกถึง
ความสามารถของฉันสิ แกคงไม่ขอให้ฉนั ส่ งตัวเองไปตายโดยให้
ฉันช่วยพวกเขาตามหาอสู รที่หายไปหรอกใช่ไหม?”
ระบบส่ งเสี ยงดังขึ้น “ในฐานะเจ้าของร้านขายอสู ร เจ้าของจะต้องไม่
เพิกเฉยต่อสิ่ งที่เกี่ยวข้องกับอสู ร โปรดทําภารกิจให้เสร็ จโดยเร็ วที่สุด”
“แกเอาจริ ง…?”
ซูผงิ ไม่สามารถโต้แย้งกับระบบได้ ภายในเขาแทบจะหลัง่ นํ้าตาด้วย
ความโกรธเกรี้ ยว
เขาเป็ นเพียงไอ้ข้ ีแพ้ที่มีพลังรบ 3.5 คะแนน อะไรคือความแตกต่าง
ระหว่างการสละชีวติ และการสํารวจดินแดนลับ?
เขาต้องการล้มเลิกภารกิจโดยตรง
เขาเริ่ มลังเลเมื่อนึกถึงบทลงโทษหากภารกิจล้มเหลว
เขาจะถูกหักคะแนน
“ระบบนี่ให้คะแนนฉันถูกเวลาจริ ง ๆ !”
นอกจากนี้รางวัลก็ดูน่าสนใจ …
เขาขบคิดเป็ นเวลานาน ในที่สุดซูผงิ ก็ตดั สิ นใจและตั้งคําถามกับฟ่ าน
ยูจ่ ิงว่า “บอกผมเกี่ยวกับโลกภายในรอยแยกมิติก่อน อีกเรื่ องที่ผม
ต้องการรู ้คืออสู รประเภทไหนที่หายไปในนั้น”
ฟ่ านยูจ่ ิงประหลาดใจกับคําถามนี้ ดวงตาของเขาเริ่ มเปล่งประกาย
ขณะที่เขาถามอย่างมีความสุข “คุณยินดีที่จะเข้าร่ วมทีมของเราหรื อ?”
ซูผงิ พูดอย่างเคร่ งขรึ ม “ตอบคําถามของผมมาก่อน”
 ตอนที่ 52 ระดับ 9
“แน่นอน!”
ฟ่ านยูจ่ ิงจริ งจังมากขึ้นและอธิบายว่า “โลกที่พบภายในรอยแยกมิติ
ในครั้งนี้เป็ นสถานที่ที่เหมาะสําหรับการอยูอ่ าศัย สถานที่แห่งนี้ลอย
อยูใ่ นกาแลคซี่ซ่ ึงไม่ได้ลงทะเบียนบนแผนที่ระหว่างดวงดาว โลก
ใหม่น้ นั เป็ นทวีป หรื อดาวเคราะห์เราเองก็ยงั ไม่รู้”
“อสู รดวงดาวพื้นเมืองจํานวนมากอาศัยอยูท่ ี่นนั่ ส่ วนใหญ่เป็ นอสู ร
ดวงดาวที่กา้ วร้าวของตระกูลปี ศาจ จากข้อมูลที่เรารวบรวมเกี่ยวกับ
สภาพแวดล้อมใกล้ทางเข้าส่ วนใหญ่ เราพบว่ามีอสู รระดับตํ่าถึง
ระดับกลาง อย่างไรก็ตามในขณะที่ทีมของเราก้าวไปสู่พ้นื ที่ที่ลึกขึ้น
เราได้พบกับอสู รระดับกลางและระดับสู งมากขึ้น”
“อสู รดวงดาวที่แข็งแกร่ งสุ ดที่เราพบคือมังกรเพลิงกระดูกระดับแปด
โชคดี เราเห็นมันก่อนและสามารถหนีได้ทนั ”
เมื่อมาถึงจุดนี้ฟ่านยูจ่ ิงตระหนักว่าเขาเปิ ดเผยข้อมูลมากเกินไป มังกร
เพลิงกระดูกระดับแปดไม่ใช่สิ่งที่ตอ้ งไปวุน่ วาย แม้วา่ ซูผงิ จะแข็งแกร่ ง
แต่เขาก็อายุแค่ยสี่ ิ บต้น ๆ เขาไม่สามารถเอาชนะอสู รระดับแปดได้
ฟ่ านยูจ่ ิงจ้องมองซูผงิ และน่าแปลกใจ เขาไม่เห็นความกังวลบน
ใบหน้าของซูผงิ แม้แต่นอ้ ย
“พื้นที่ที่คุณว่าลึก มันลึกแค่ไหน?” ซูผงิ มองเข้าไปในดวงตาของ
ฟ่ านยูจ่ ิง
ฟ่ านยูจ่ ิงตอบว่า “เรายังไม่ได้สาํ รวจครอบคลุมพื้นที่ท้ งั หมด เราไม่รู้
ว่าพื้นที่น้ นั กว้างใหญ่แค่ไหน แต่จากข้อมูลที่เรารวบรวมด้วยเครื่ องมือ
ของเรา เราเชื่อว่าเราเข้าใกล้เขตชั้นในของดาวนั้นแล้ว
“จากการสํารวจที่ผา่ นมาของเรา เรามัน่ ใจว่าต้องมีอสู รดวงดาวระดับ
แปดมากกว่าหนึ่งตัวอาศัยอยูบ่ นดาวดวงนั้น แถมยังมีโอกาสพบ
อสู รดวงดาวระดับเก้าที่นนั่ !”
เขากําลังพูดความจริ ง
เขารู ้วา่ กําลังทําอะไร
ฟ่ านยูจ่ ิงทราบดีวา่ การพูดเช่นนี้ ซูผงิ อาจสูญเสี ยความสนใจ ท้ายที่สุด
แล้ว อสูรดวงดาวระดับเก้านั้นแข็งแกร่ งเป็ นรองจากราชาอสูร แม้แต่
คนที่เก่งสุ ดในทีมนักสํารวจก็ยงั หน้าซีดเมื่อพูดถึงอสูรระดับเก้า
“ระดับเก้า?”
ซูผงิ หรี่ ตา
คนที่สามารถทําให้อสู รดวงดาวระดับเก้าเชื่องได้กค็ ือนักรบอสู รที่มี
ชื่อเสี ยง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นในเมืองหลักหลงเจียง
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่น่ากังวลที่สุดสําหรับซูผงิ เขามีคาํ ถามอื่น ๆ “ระดับ
เก้าเป็ นระดับที่สูงสุ ดหรื อยัง? เราจะได้พบกับราชาอสู รไหม?”
ถ้าเราเปรี ยบเทียบอสู รดวงดาวระดับเก้าเป็ นลูกกระสุ นปื นใหญ่
ราชาอสู รอาจถือได้วา่ เป็ นระเบิดนิวเคลียร์ขนาดเล็ก ความแตกต่าง
ระหว่างทั้งสองนั้นใหญ่มาก!
ราชาอสู รสามารถทําลายเมืองฐานได้กว่าครึ่ ง!
“ราชาอสู ร?” ใบหน้าของฟ่ านยูจ่ ิงซีดหลังจากได้ยนิ คํานั้น สําหรับ
คนที่ตอ้ งเสี่ ยงชีวติ อยูต่ ลอดเวลา ชื่อนี้เป็ นชื่อต้องห้าม
ซูผงิ ไม่ได้ลอ้ เล่น ฟ่ านยูจ่ ิงจึงส่ ายหัวและตอบว่า “ไม่ เป็ นไปไม่ได้
ถ้าราชาอสู รอาศัยอยูท่ ี่นนั่ จํานวนอสู รดวงดาวระดับแปดและเก้าจะ
มากกว่าที่เราพบ ไม่เช่นนั้นจะมีอาหารไม่เพียงพอสําหรับราชาอสู ร
เว้นแต่จะเป็ นราชาอสู รที่กินพืชเป็ นอาหาร”
“อย่างไรก็ตามกลิ่นอายแห่งความตายในโลกนั้นอุดมสมบูรณ์ มีอสู ร
ดวงดาวที่เป็ นสัตว์กินพืชไม่กี่ตวั นับประสาอะไรกับพวกที่สามารถ
เติบโตไปเป็ นราชาอสู รได้”
ซูผงิ จ้องฟ่ านยูจ่ ิงและพยักหน้า “ความแข็งแกร่ งของทีมคุณเป็ นยังไง?”
ฟ่ านยูจ่ ิงกล่าวว่า “ทีมนักสํารวจจะประกอบด้วยห้าคนเสมอ ไม่รวม
เพื่อนร่ วมทีมที่ได้รับบาดเจ็บสองคน ในทีมเรามีกปั ตันหนึ่งคน สมาชิก
อีกคนและตัวเองผมเองเป็ นนักรบอสู รระดับ 6 ขั้นกลาง และ อสู ร
ดวงดาวแข็งแกร่ งที่สุดของผมก็เป็ นระดับ 7 ขั้นตํ่า”
“กัปตันของเราเป็ นผูท้ ี่ทรงพลังสุ ด เขาเป็ นนักรบอสู รระดับ 7 ขั้นสู ง
และเขาก็มีอสู รดวงดาวระดับแปด อย่างไรก็ตามอสู รตัวนั้นไม่
สามารถเทียบได้กบั อสู รดวงดาวของตระกูลปี ศาจอย่างมังกรเพลิง
กระดูก เพื่อนร่ วมทีมคนอื่นมีพลังพอ ๆ กับผม”
“หรื อก็คือ พลังสู งสุ ดของในทีมก็แค่ระดับ 8?” ซูผงิ ขมวดคิ้ว
นัน่ มันอ่อนแอเกินไป
พวกเขาจะไม่มีโอกาสต่อสู ก้ บั อสู รดวงดาวระดับเก้า ไม่ตอ้ งพูดถึง
ราชาอสู ร
แม้แต่อสูรดวงดาวระดับแปดขั้นสู งก็สามารถกําจัดทั้งทีมได้!
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกอับอายอยูค่ รู่ หนึ่ง เนื่องจากเขาสังเกตเห็นความไม่พอใจ
และการดูถูกที่แสดงออกมาทางสี หน้าของซูผงิ
เขาแนะนําทีมของเขาอย่างภาคภูมิใจ พวกเขาเป็ นถึงทีมระดับกลาง
ที่สามารถสํารวจรอยแยกมิติได้ ในทางกลับกัน มีทีมนักสํารวจ
มากมายที่ทาํ ได้เพียงแค่สาํ รวจดินแดนลับระดับสามบนโลกใบนี้
เท่านั้น
ฟ่ านเสี่ ยวยูร่ ู ้สึกเดือดที่พี่ชายของเธอถูกดูถูก ในใจของเธอ ตั้งแต่ยงั
เด็ก พี่ชายของเธอเป็ นอัจฉริ ยะที่เหนือกว่าคนอื่น ๆ มาตลอด!
พี่ชายของเธอเป็ นคนดังในสถาบัน หลังจากที่เขาจบการศึกษา เขาก็
ได้รับตําแหน่ง และความแข็งแกร่ งในปั จจุบนั ก็ทาํ ให้เขาได้เข้าร่ วม
ทีมระดับสอง อนาคตของเขานั้นสดใสอย่างมาก
ถึงกระนั้นเขาก็ยงั ถูกดูหมิ่น!
“น่ารําคาญ!”
หากไม่ใช่เพราะความทรงจําที่ซูผงิ สามารถหักแขนพี่ชายของเธอได้
อย่างง่ายดาย ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ ค็ งพูดมากกว่านี้ แม้วา่ เธอจะไม่พอใจกับ
ท่าทีของซูผงิ เธอก็ตอ้ งยอมรับว่า เมื่อเทียบกับพี่ชายของเธอ เจ้าของ
ร้านที่น่ารังเกียจคนนี้เป็ นคนที่เก่งกาจกว่า!
เขาเปิ ดร้านเพื่อใช้ชีวติ อย่างสบายแทนการต่อสู แ้ ละการสํารวจตอน
ที่ยงั เด็ก นี่เป็ นการเสี ยพรสวรรค์ไปโดยสิ้ นเชิง!
ซูผงิ ไม่สนใจว่าพี่นอ้ งสองคนนี้จะคิดยังไง คิว้ ของเขาขมวดเข้าหา
กัน ขณะที่เขาครุ่ นคิดถึงความเสี่ ยงของการเดินทางครั้งนี้
“ระบบ มีเครื่ องมือในการป้องกันหรื อไม่?” ซูผงิ ถามในใจ
ระบบตอบกลับว่า “ไม่”
“เอาจริ งสิ !”
เขาไม่สามารถทนกับระบบโง่ ๆ นี้ได้
ซูผงิ กัดฟันอยูข่ า้ งใน
การวิง่ เข้าไปในดงอสู รดวงดาวระดับเก้าเป็ นสิ่ งที่เลวร้ายสุ ดที่อาจ
เกิดขึ้นได้ เขาต้องเตรี ยมพร้อม
ฟ่ านเสี่ ยวยูแ่ ละฟ่ านยูจ่ ิงไม่ส่งเสี ยง พวกเขารอคําตอบของซูผงิ อย่าง
เงียบ ๆ ยังไงซะ การสํารวจดินแดนลับไม่เหมือนกับการเล่นสร้าง
บ้านหรื อทําเรื่ องตลก พวกเขาอาจตายได้!
ครู่ ต่อมา แสงแวววาวก็ปรากฏในดวงตาซูผงิ เขาเงยหน้าขึ้นมองสอง
พี่นอ้ งและถามว่า “คุณจะไม่ซ้ืออะไรหน่อยเหรอ?”
“…”
สองพี่นอ้ งที่รอคอยการตัดสิ นใจของเขาแทบกระอักเลือดด้วยความ
หงุดหงิด
‘สมองของนายมีอะไรผิดปกติหรื อเปล่า?’
‘เราพูดไปตั้งเยอะ แต่มนั ทะลุออกหูอีกข้างจนหมดเลยหรื อไง?!’
“คุณครับ…” ริ มฝี ปากของฟ่ านยูจ่ ิงสัน่
ซูผงิ กล่าวว่า “อย่าเข้าใจผิด ผมจะไปกับคุณ แต่ก่อนหน้านั้นคุณจะ
ไม่ซ้ือของหน่อยหรอ?”
“อะไรนะ?” ฟ่ านยูจ่ ิงลืมตาขึ้นด้วยความประหลาดใจ และถามว่า
“คุณเต็มใจช่วยอย่างงั้นหรอ?”
ซูผงิ พยักหน้าและพูดซํ้าว่า “เลือกสิ นค้าเดี๋ยวนี้ ของทั้งหมดในร้านมี
คุณภาพสูง คุณก็รู้ดี ซื้ออะไรแพง ๆ สิ มีเงินแต่ไม่ใช้จะมีไปทําไม?”
สองพี่นอ้ งตกตะลึงกับคําพูดของซูผงิ
พวกเขามาที่นี่เพื่อซื้อสิ นค้าเพิ่มด้วยเช่นกัน พวกเขารู ้สึกโล่งใจ
เนื่องจากซูผงิ ตกลงที่จะเข้าร่ วมการสํารวจ จากนั้นจึงเริ่ มสํารวจ
สิ นค้าบนชั้นวาง
“อะไรกันนี่…” สายตาของฟ่ านยูจ่ ิงจับจ้องไปที่ดอกบัวผีสิง เขา
ตกใจมากหลังจากเห็นป้ายราคา “นัน่ มีมูลค่า 1.2 ล้านเหรี ยญหรอ?”
ดวงตาของซูผงิ เป็ นประกาย “คุณต้องการอย่างงั้นหรอ?”
ฟ่ านยูจ่ ิงเหมือนโดนค้อนทุบ
ซูผงิ พยายามที่จะขูดเลือดขูดเนื้อคนอื่นหรื อยังไง?
แม้วา่ นักสํารวจจะทําเงินได้มาก แต่กย็ งั ยากสําหรับพวกเขาที่จะ
สร้างรายได้ถึงหนึ่งล้าน
“มัน…ทําอะไรได้…?” ฟ่ านยูจ่ ิงอดถามไม่ได้ ครั้งที่แล้วอาหารลํ้าค่า
ที่บอกว่าสามารถทําให้เกิดปั ญญาได้ถูกขายในราคา 20,000 เหรี ยญ
แต่ราคาของดอกบัวนี้สูงกว่าถึง 60 เท่า!
ซูผงิ แนะนํามันด้วยรอยยิม้ “มันสามารถช่วยให้อสู รอันเดธมีระดับ
สู งขึ้นได้ หากคุณมีอสู รอันเดธระดับเก้า มันมีโอกาส 5% ที่อสู รนั้น
จะกลายเป็ นราชาอสู รได้หลังจากกินสิ่ งนี้เข้าไป”
สองพี่นอ้ งเบิกตากว้างและพูดไม่ออก
อาหารนั้นสามารถยกระดับอสู รระดับสู งได้ สิ่ งนี้มีอยูจ่ ริ งหรอ?
มีโอกาสที่อสู รระดับ 9 ขั้นสู งสุ ดจะสามารถพัฒนาเป็ นราชาอสู รได้?
ฟ่ านยูจ่ ิงเคยได้ยนิ ว่ามีแต่สมบัติในตํานานเท่านั้นที่ทาํ แบบนั้นได้
เขาไม่เคยเห็นในชีวติ จริ ง เขาคิดว่าสิ่ งเหล่านี้เป็ นแค่เรื่ องแต่ง เขาจะ
เชื่อได้ยงั ไงว่าสิ่ งของแบบนั้นกลับถูกนํามาขายที่นี่?
“คุณต้องการซื้อไหม?” ซูผงิ กดดันเขา
ฟ่ านยูจ่ ิงหายจากอาการตกใจ เขาดึงมุมปากขึ้นแล้วยิม้ “เราไม่มี
สัญญากับอสู รอันเดธ ดังนั้นผมไม่คิดว่าเราจะซื้อมัน”
ซูผงิ หน้าตึง
‘แล้วแกจะยิม้ หาพระแสงอะไรหากไม่ซ้ือมัน?’
 ตอนที่ 53 โครงกระดูกน้ อยกระหายเลือด
ในที่สุด
ตามคําแนะนําของซูผงิ สองพี่นอ้ งก็เลือกอาหารอสู รที่ตอ้ งการได้
และเสี ยเงินทั้งหมด 67,000 เหรี ยญ
เงินจํานวนนั้นถูกแปลงเป็ นพลังงาน 670 คะแนนโดยอัตโนมัติ
“คุณสกุลอะไรครับ?”
“ซู”
“คุณซูเราจะไปกันได้ตอนไหน?”
ฟ่ านยูจ่ ิงกังวลเกี่ยวกับการหาอสู รของเพื่อนร่ วมทีมมากกว่าอาหาร
อสู รลํ้าค่าที่เขาเพิ่งซื้อมา
ซูผงิ ไม่ได้ตอบคําถามนี้โดยตรง แต่เขาตอบด้วยคําถามอื่นว่า
“กลางวันและกลางคืนในรอยแยกมิติยาวนานแค่ไหน?”
เนื่องจากนัน่ เป็ นดินแดนลับ การสลับระหว่างกลางวันและกลางคืน
จึงแตกต่างจากบนดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน บางทีมนั กลางคืนบนดาวนี้
อาจเป็ นกลางวันของดาวนั้น
นี่เป็ นเรื่ องธรรมดาเมื่อพิจารณาจากอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
… ซูผงิ ไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ที่นนั่
“อะไรนะครับ?”
ฟ่ านยูจ่ ิงประหลาดใจกับคําถามนี้
ซูผงิ ต้องมีความเป็ นมืออาชีพแน่ ๆ เขาถึงสังเกตเห็นจุดนี้
มีเพียงนักสํารวจอาวุโสที่เข้าและออกจากรอยแยกมิติเท่านั้นที่จะใส่
ใจกับรายละเอียดดังกล่าว
ความแตกต่างของเวลาอาจดูเหมือนจะเป็ นปั ญหาเล็กน้อย แต่อาจมี
ความสําคัญต่อกําหนดการประจําวันของอสู รดวงดาวบางตัว!
อสู รดวงดาวส่ วนใหญ่ของตระกูลปี ศาจจะซ่อนตัวในเวลากลางวัน
และออกมาในเวลากลางคืน ในช่วงเวลากลางคืนอสู รดวงดาวจะ
ก้าวร้าวและกระหายเลือดมากขึ้น!
ก่อนหน้านี้เมื่อซูผงิ กําลังลังเล ฟ่ านยูจ่ ิงยังมีขอ้ สงสัยเกี่ยวกับตัวเขา
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ฟ่านยูจ่ ิงรู ้สึกว่าเขาประเมินเจ้าของร้านนี้ต่าํ ไป
คนที่สามารถหักแขนของเขาได้ง่าย ๆ นั้นมีพลังมาก ซูผงิ จะกลัว
รอยแยกมิติได้ยงั ไง?
“เพิ่งมีการค้นพบรอยแยกมิติ เรายังไม่ได้บนั ทึกเรื่ องเวลาครับ” ฟ่ าน
ยูจ่ ิงสารภาพ
ซูผงิ กล่าวว่า “คุณให้เพื่อนร่ วมทีมรอที่นนั่ และเฝ้าอยูข่ า้ งทางเข้าใช่
ไหม? งั้นเราค่อยเข้าไปเมื่ออีกฝั่งสว่าง”
ฟ่ านยูจ่ ิงพยักหน้า แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ยงั คงมีคาํ ถาม “จะเป็ น
ยังไงหากต้องใช้เวลานานกว่ากลางวันจะมาถึง เราไม่ตอ้ งรอหลาย
วันเลยหรอครับ?”
ซูผงิ ตอบเสี ยงเบา “เราจะออกเดินทางอย่างช้าที่สุดในคืนนี้”
ซูผงิ ก็ไม่เต็มใจที่จะรอนานขนาดนั้น พวกเขาจะต้องดําเนินการใน
ชัว่ ข้ามคืน มิฉะนั้นหากพวกเขาเลื่อนเวลาออกนานเกินไป อสู ร
ดวงดาวที่หายไปจะถูกสังหารและภารกิจของเขาจะล้มเหลว
“ได้ครับ” ฟ่ านยูจ่ ิงเห็นด้วยในทันที
เขาเองก็ตอ้ งการเช่นนั้น ไม่ง้ นั โอกาสที่จะพบอสู รของเพื่อนร่ วมทีม
จะมีนอ้ ยลง
“กลับไปก่อนเถอะ มาตามที่อยูน่ ้ ีตอน 4 ทุ่มคืนนี้” ซูผงิ เขียนที่อยู่
ใกล้บา้ นเขาและส่ งให้อีกฝ่ าย
ฟ่ านยูจ่ ิงหยิบมันขึ้นมาและอ่านข้อความ “ได้เลย ผมจะกลับไป
เตรี ยมตัวให้พร้อม”
ซูผงิ พยักหน้า “ตกลง”
ขณะที่สองพี่นอ้ งกําลังจะออกประตู ซูผงิ ก็หยุดพวกเขาไว้ “เดี๋ยว
ก่อน”
“ครับ?” ฟ่ านยูจ่ ิงหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ
“คุณจะไม่ซ้ืออะไรอีกหน่อยหรอ?”
“…”
หลังจากที่ท้ งั สองถูกส่ งออกไป ซูผงิ ก็ตรวจดูจุดพลังงานที่เขา
รวบรวมมาได้ เขามีแต้มพลังงานทั้งหมดมากกว่า 700 แต้ม
“เรากําลังมองหาอสู รของตระกูลไฟสายเลือดขั้นสู ง นัน่ คือจิ้งจอก
เลือดหางไฟ แต่น่าเสี ยดายที่สมุนไพรไฟขายหมดแล้ว สิ่ งเดียวที่
เหลืออยูค่ ือ ‘ผลมังกรไฟ’ เท่านั้น
ซูผงิ หยิบขวดแก้วผลมังกรไฟขึ้นมาจากชั้นวาง มีผลไม้แปดชิ้นอยู่
ข้างในและแต่ละชิ้นมีมูลค่ามากกว่า 300 เหรี ยญ นี่เป็ นอาหารชนิด
หนึ่งที่อสูรตระกูลไฟชื่นชอบ ผลไม้สามารถเพิม่ ความหนาแน่นของ
ธาตุไฟภายในอสู รและเพิ่มพลังของการโจมตีที่เกี่ยวข้องกับไฟ
เพื่อให้งานสําเร็ จ เขาจะต้องใช้แก้วมังกรไฟเป็ นเหยือ่ ล่อ
เขาพยายามอย่างหนักที่จะทําให้หวั ใจที่เจ็บปวดของเขาสงบลง ซูผงิ
วางผลมังกรไฟไว้ในพื้นที่เก็บของ จากนั้นเขาก็ไปที่หอ้ งอสู ร ร่ าย
คาถาระบุกบั โครงกระดูกตัวน้อยที่หลับสนิท
โครงกระดูกน้อยกระหายเลือด
คุณสมบัติ : อสู รตระกูลปี ศาจ
ระดับ : ระดับสาม
ความแข็งแกร่ ง : 7.8
ไหวพริ บ : ตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
ความสามารถ : การฟื้ นฟู, ทาสอันเดธ , การใช้ดาบระดับกลาง, หุ่น
กระบอก, เนื้อเน่า, ตามืดบอด, เสี ยงคํารามแห่งความตาย
เมื่อเทียบกับตอนที่พวกเขากลับมาจากอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในข้อมูลของโครงกระดูกน้อย
ระดับของมันได้รับการยกระดับขึ้น ตอนที่พวกเขากลับมาจาก
อาณาจักรโกลาหลแห่งระเดธ โครงกระดูกน้อยเป็ นระดับสองขั้นสู ง
แต่ตอนนี้มนั มาถึงระดับสาม
ความแข็งแกร่ งของมันเพิม่ ขึ้นเป็ น 7.8 จาก 7.4 ซึ่ งบ่งบอกว่าโครง
กระดูกน้อยสามารถเปรี ยบเทียบได้กบั อสู รที่อยูใ่ นระดับเจ็ด
อย่างไรก็ตามคะแนนไหวพริ บลดลงจากระดับสู งกว่าค่าเฉลี่ยมาเป็ น
ตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
แต่สิ่งที่โดดเด่นกว่านั้นคือการเพิ่มคําว่า “กระหายเลือด” ไว้ขา้ งหลัง
ชื่อของโครงกระดูกน้อย
การเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เกี่ยวข้องกับสิ่ งของชิ้นเดียว สมบัติที่มี
มูลค่า 15 ล้านเหรี ยญ หยาดนํ้าโลหิ ต (ลูกปั ดเลือด)!
หยาดนํ้าโลหิ ตนี้ยงั คงวนเวียนอยูใ่ นกะโหลกของโครงกระดูกน้อย
แต่มีขนาดที่เล็กลง โครงกระดูกน้อยได้ดูดซับหยาดนํ้าโลหิ ตไป
ส่ วนหนึ่งแล้ว นี่คือเหตุผลที่ทาํ ให้ระดับสู งขึ้น ความแข็งแกร่ งและ
รากฐานของโครงกระดูกน้อยยังมีศกั ยภาพมากขึ้น มันพัฒนาจาก
อสู รโครงกระดูกน้อยปกติเป็ นอสู รโครงกระดูกน้อยกระหายเลือด!
ในบรรดาโครงกระดูกทั้งหมด โครงกระดูกกระหายเลือดอยูใ่ นขั้น
ตํ่าสุ ด และแม้แต่โครงกระดูกโตเต็มวัยก็จะมีความแข็งแกร่ งอยูแ่ ค่
ระดับสี่ เท่านั้น ..
แต่เมื่อเทียบกับโครงกระดูกทัว่ ไปแล้วโครงกระดูกกระหายเลือดนั้น
ดีกว่ามาก
สิ่ งนี้สามารถอธิบายบางสิ่ งได้
โครงกระดูกน้อยมีความสามารถมากขึ้น แต่ความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู ข้ องมันไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน ดังนั้นในหมู่เพื่อนของมัน
ไหวพริ บของโครงกระดูกน้อยจึงได้รับการจัดระดับให้ต่าํ กว่าค่าเฉลี่ย
แน่นอนว่ามันไม่ใช่โครงกระดูกทัว่ ไปอีกแล้ว แต่เป็ นโครงกระดูก
กระหายเลือดที่เหนือกว่า
ในบรรดาโครงกระดูกกระหายเลือด ไหวพริ บของโครงกระดูกน้อย
กระหายเลือดนั้นตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
โชคดีที่ต้ งั แต่ภารกิจนั้นเสร็ จสิ้ น ไหวพริ บที่ต่าํ กว่าจึงไม่ส่งผลต่อ
ซูผงิ
เหนือสิ่ งอื่นใด โครงกระดูกน้อยได้ดูดซับพลังงานจากหยาดนํ้าโลหิ ต
มากพอและเปลี่ยนสายเลือดของมันเป็ นสายเลือดของราชาโครงกระดูก
โดยสิ้ นเชิง ด้วยความแข็งแกร่ งที่เพิม่ ขึ้นเมื่อเทียบกับรากฐาน มันจึง
เป็ นที่เข้าใจได้วา่ ทําไมไหวพริ บมันถึงตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
“เด็กน้อยได้เวลาตื่นแล้ว”
ซูผงิ ปลุกโครงกระดูกน้อย
ประกายสี แดงพุง่ ออกมาจากเบ้าตาที่วา่ งเปล่าของโครงกระดูกน้อย
ขณะที่มนั ฟื้ นคืนสติ โครงกระดูกน้อยลุกขึ้นนัง่ และมองไปที่ซูผงิ
ด้วยความงุนงง
ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยออกจากคอกเลี้ยงดู จากนั้นเขาก็พามัน
ออกจากร้านและปิ ดประตูบานเกล็ด
ซูผงิ พูดในใจ “หน้าต่างสนามบ่มเพาะ”
ใช่ เขาต้องการไปสนามบ่มเพาะ แต่เขาไม่ได้ไปฝึ กโครงกระดูกน้อย
จุดมุ่งหมายที่แท้จริ งคือให้เวลาโครงกระดูกน้อยมากพอที่จะดูดซับ
หยาดนํ้าโลหิ ต
เหนือสิ่ งอื่นใด วันหนึ่งในสนามบ่มเพาะเป็ นเวลาเพียงหนึ่งชัว่ โมง
ในโลกแห่งความเป็ นจริ ง
เขามีเวลาเหลือมากกว่าครึ่ งวันก่อนการนัดพบในเวลา 4 ทุ่ม ดังนั้น
เขาจึงสามารถอยูใ่ นสนามบ่มเพาะได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์
หนึ่งสัปดาห์ของดูดซับหยาดนํ้าโลหิ ตจะช่วยปรับปรุ งโครงสร้าง
และความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกน้อย
ด้วยสถานะปัจจุบนั ของโครงกระดูกน้อย การปรับปรุ งรากฐานจะ
ดีกว่าการหาสนามบ่มเพาะขั้นสู งให้มนั ต่อสู ้
ท้ายที่สุดแล้วโครงกระดูกน้อยก็เกือบจะถึงขีดจํากัดของศักยภาพ
ของมันแล้วตอนที่อยูใ่ นอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
หากพวกเขาเข้าร่ วมในการต่อสู ้ หยาดนํ้าโลหิ ตในกะโหลกของ
โครงกระดูกน้อยจะต้องถูกนําออกไป หรื อไม่มนั อาจจะหายไปตอน
โครงกระดูกน้อยตาย นัน่ จะทําให้การดูดซึมของหยาดนํ้าโลหิ ตลดลง
ไม่นาน
ซูผงิ พบสนามบ่มเพาะระดับตํ่าที่เขาไปมา ภูมิภาคอุกกาบาตต่างดาว
1002
ค่าเข้าเพียงแค่ 1 คะแนนพลังงาน
ซูผงิ เลือกสนามบ่มเพาะนั้นโดยไม่ลงั เล
สนามนั้นมีอนั ตรายเล็กน้อย เมื่อพวกเขาไปถึงที่นนั่ เขาสามารถ
เรี ยกโครงกระดูกน้อยกลับไปที่พ้นื ที่อสู รของเขาและเพลิดเพลินไป
กับสนามบ่มเพาะนั้นเป็ นเวลาเจ็ดวัน นอกจากนี้เขายังสามารถเก็บ
อาหารอสู รได้อีกด้วย
แม้วา่ เขาจะมีโอกาสคืนชีพ 30 ครั้งที่ได้มาฟรี จากระบบ แต่เขาก็
สามารถใช้แต้มพลังงานเพื่อซื้อเพิ่มได้ราคาเพียงหนึ่งในสิ บของ
ราคาเข้าสนามบ่มเพาะ
เวลาผ่านไป
การเดินทางเจ็ดวันในสนามบ่มเพาะผ่านไปไวเหมือนโกหก
ในตอนกลางคืน ซูผงิ กลับมาที่ร้านอีกครั้ง เขากลับมาพร้อมกับผมที่
ไม่ได้หวีและใบหน้าสกปรกหลังจากเจ็ดวันในสนามบ่มเพาะ
เขาดูเวลา มันเป็ นเวลาสองทุ่มครึ่ งแล้ว
ซูผงิ หายใจด้วยความโล่งอก เขาเทอาหารอสู รทั้งหมดในพื้นที่เก็บ
ของ ขอให้ระบบช่วยนับ จากนั้นก็จดั วางบนชั้นวาง รี บไปอาบนํ้า
และปั่นจักรยานกลับไปบ้านเขา..
 ตอนที่ 54 ดินแดนลับหมายเลข-38
“แม่ ผมกลับมาแล้ว”
“ทําไมวันนี้ลูกกลับเร็ วจัง”
“ช่วงนี้มีลูกค้าไม่ค่อยเยอะครับ”
“โอ้.. ล้างมือซะ แม่จะไปอุ่นอาหารมาให้”
ซูผงิ ไปล้างมือและกลับมานัง่ ที่โต๊ะ
ระหว่างรอเขาสงสัยว่าเขาควรบอกให้ครอบครัวรู ้ไหมว่าเขาเป็ น
นักรบอสู รแล้ว
ยังไงซะอีกไม่นาน น้องสาวและแม่ของเขาก็ตอ้ งรู ้อยูด่ ี
ในไม่ชา้ อาหารจานร้อนก็วางตรงหน้าซูผงิ
ซูผงิ ประหลาดใจเมื่อเขาเห็นเนื้อในจาน “น้องไม่กินมื้อเย็นหรอ?”
เขาสัมผัสได้ถึงกระแสพลังดวงดาวที่ช้ นั บน ซูผงิ รู ้วา่ น้องสาวของ
เขากลับบ้านมาระยะหนึ่งแล้ว อย่างไรก็ตามมีเนื้อสัตว์เหลืออยูใ่ ห้
เขา ช่างเป็ นปาฏิหาริ ย!์
หลี่ฉิงรู่ มีความสุ ขที่เขานึกถึงน้องสาวของเขา “น้องทานอาหารเย็น
แล้ว นี่เป็ นอีกส่ วนหนึ่งที่แม่เก็บไว้ให้ลูก”
ซูผงิ เข้าใจ
มิน่าล่ะ …
“แม่” ซูผงิ ลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งก่อนที่จะพูด
“แม่” ใครบางคนพูดขึ้นที่บนั ได
คําพูดของซูผงิ ติดอยูใ่ นลําคอของเขา
จากนั้นก็มีคนรี บลงบันไดและไปที่โต๊ะอาหาร เธอพูดด้วยนํ้าเสี ยง
แปลกใจ “แม่ อาหารยังไม่หมดหรอ? นี่มาจากไหน?”
ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก “ฉันกินหมดแล้ว…”
“ใจร้าย!”
หลี่ฉิงรู่ พดู ”แม่ทาํ เพิ่มอีกให้พี่นะ”
ซูหลิงเยวีย่ ทําหน้ามุ่ยหลังจากที่เธอได้ยนิ คําตอบ แต่เธอก็กลับมา
สงบสติอารมณ์ได้ ในไม่ชา้ เธอจ้องมองเขาอย่างเย็นชาและถามว่า
“ทําไมวันนี้พี่กลับบ้านเร็ วจัง? ร้านต้องเปิ ดอยูไ่ ม่ใช่หรอในเวลานี้?”
ซูผงิ ตอบกลับอย่างไม่พอใจ “มันเกี่ยวอะไรกับเธอ?”
“อะไร?”
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิ้ว
“พี่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้ยงั ไง?”
“อะไรทําให้พี่กล้าขนาดนี้?”
เธอนัง่ ลงอย่างสบาย ๆ และพูดออกมาว่า “ฉันไม่ได้ออกกําลังกายมา
นานแล้ว”
ซูผงิ แสร้งทําเป็ นไม่ได้สงั เกตเห็นความเป็ นปรปักษ์ในคําพูดเหล่านั้น
เขาตอบด้วยความอยากรู ้วา่ “เธอเข้าร่ วมการแข่งขันไม่ใช่หรอ? เธอ
ไม่ออกกําลังกายได้ยงั ไง? เธอกําลังจะบอกว่าเธอให้อสู รทํางาน
ทั้งหมดเองอย่างงั้นหรอ?”
โต๊ะสัน่ สะเทือน
ช้อนเหล็กที่ซูหลิงเยวีย่ ถืออยูง่ อเล็กน้อย
“อืม น่าสนใจ”
เธอยิม้ โชว์ฟัน
เธอเหยียดนิ้วออกและช้อนเหล็กในมือของเธอก็ยดื ตรงทันที
“อืม” ซูผงิ ก็ยมิ้ เช่นกัน
เขายิม้ และกินไปพร้อม ๆ กัน
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาด้วยรอยยิม้ สักพัก จากนั้นเธอก็มองเขาและพูดกับ
หลี่ฉิงรู่ วา่ “แม่ หนูจะไปอาบนํ้าแล้ว”
“ได้เลย ตอนนี้เครื่ องทํานํ้าอุ่นน่าจะพร้อมแล้ว” หลี่ฉิงรู่ พยักหน้า
“ไปเถอะ เดี๋ยวแม่จะเตรี ยมเสื้ อผ้าไว้ให้”
“ขอบคุณค่ะแม่”
ซูผงิ กินอาหารคําสุ ดท้ายเสร็ จอย่างรวดเร็ ว ในขณะที่ซูหลิงเยวีย่
กําลังไป เขาต้องใช้เวลาให้คุม้ ค่าที่สุดในตอนที่ตวั ปั ญหาไม่อยู่ ซูผงิ
พูดขึ้นว่า “แม่ ผมมีธุระต้องทําคืนนี้ ผมต้องออกไปและอาจกลับมา
ตอนเช้า”
ซูผงิ รู ้ดีวา่ คืนนี้เขาคงกลับบ้านไม่ได้แม้วา่ เขาจะอ้างว่ากลับดึกก็ตาม
อย่างไรก็ตามเขาต้องลงมือก่อนและค่อยมารายงานทีหลัง เพื่อที่เขา
จะได้ออกจากบ้าน
“ธุระ? ธุระอะไร?” หลี่ฉิงรู่ แปลกใจ
ซูผงิ ได้เตรี ยมข้อแก้ตวั สําหรับเรื่ องนี้เอาไว้แล้ว “ธุระเกี่ยวกับร้าน
ขายอสู ร ลูกค้าขอให้ผมแวะไปให้บริ การที่บา้ น…”
หลี่ฉิงรู่ รู้สึกโล่งใจเพราะมันเป็ นเรื่ องที่เกี่ยวข้องกับร้านค้า เธอตอบ
อนุญาต “งั้นดูแลตัวเองและอย่ากลับเลยเวลาล่ะ”
“ครับผม”
ซูผงิ นัง่ อยูท่ ี่โต๊ะสักพักเพื่อที่วา่ เขาจะได้ดูไม่รีบร้อน จากนั้นก่อนที่
น้องสาวของเขาจะออกมาจากห้องนํ้า เขาก็ออกจากบ้านเผือ่ ว่าเธอ
จะมาขัดแผนของเขา
…
รถ SUV สี ดาํ จอดอยูใ่ ต้ร่มไม้บนถนนที่ห่างไกล
สองร่ างยืนพิงประตู ร่ างหนึ่งสู บบุหรี่ อยู่
“พี่ฟ่าน ผูช้ ายคนนี้แข็งแกร่ งอย่างที่พบี่ อกจริ ง ๆ หรอ? เขาหักแขนพี่
ได้ง่าย ๆ เขาต้องเก่งเหมือนหัวหน้าทีมของเราใช่ไหม?” ชายที่สูบ
บุหรี่ ถามด้วยความอยากรู ้
ชายหนุ่มอีกคนสวมเสื้ อยืดสี ดาํ และกางเกงยีนส์ขาด ๆ ตอบว่า
“เป็ นไปได้ ชายคนนี้เป็ นอัจฉริ ยะ เขายังเด็กอยู่ ฉันคิดว่าเขาคง
กลายเป็ นนักรบอสู รชื่อดังในอนาคต”
ชายที่สูบบุหรี่ รู้สึกประหลาดใจ ขณะที่เขาพูดว่า “พี่พดู จริ ง?”
ฟ่ านยูจ่ ิงยักไหล่ใครจะบอกอนาคตได้?
ในขณะนั้นฟ่ านยูจ่ ิงมองจากหางตา และพูดว่า “เขาอยูน่ นั่ ไง”
ชายสองคนมองไปอีกฟากหนึ่งของถนน เห็นชายร่ างบางสวมเสื้ อผ้า
สบาย ๆ กําลังเดินมา
ในขณะที่เขากําลังเดินเข้ามา ชายที่สูบบุหรี่ กม็ องเขาขึ้นและลง แบบ
เดียวกับที่ฟ่านยูจ่ ิงพูดถึง ผูช้ ายคนนี้หนุ่ม แต่เขากําลังระงับกลิ่นอาย
ของเขาไว้ ชายสู บบุหรี่ ไม่สามารถบอกได้วา่ ชายหนุ่มคนนี้แข็งแกร่ ง
เพียงใด
“ขอโทษที่ทาํ ให้ตอ้ งรอ”
ซูผงิ มองเห็นรถ SUV สี ดาํ ที่จอดอยูใ่ ต้ตน้ ไม้จากระยะไกล ฟ่ านยูจ่ ิง
ที่ยนื อยูห่ น้ารถกับชายแปลกหน้าที่มีพลังดวงดาวลึกลํ้า ซูผงิ คิดว่า
ชายอีกคนเป็ นเพื่อนร่ วมทีมของฟ่ านยูจ่ ิง
“เราเพิ่งมาถึงไม่นาน ”
ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ เขาประหลาดใจ ซูผงิ ดูเหมือนจะไม่เตรี ยมอาวุธใด ๆ มา
แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไร
อาวุธที่ทรงพลังที่สุดที่นกั รบอสู รมีกค็ ืออสู รนัน่ เอง สําหรับอาวุธปื น
นั้นไม่ใช่สิ่งจําเป็ นสําหรับนักสํารวจ
“คุณซูนี่คือเพื่อนร่ วมทีมของผมหลี่อิง” ฟ่ านยูจ่ ิงแนะนําชายที่สูบ
บุหรี่ กบั ซูผงิ
ชายคนนั้นดับบุหรี่ ของเขาและทักทายซูผงิ อย่างเป็ นมิตรว่า “ยินดีที่
ได้รู้จกั ผมได้ยนิ เรื่ องของคุณมาเยอะมาก”
“ยินดีที่ได้รู้จกั ”
ซูผงิ ถามคําถามตรง ๆ หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย “สถานการณ์
ปัจจุบนั ที่นนั่ เป็ นยังไง? ตอนนี้ยงั เป็ นเวลากลางวันหรื อเปล่า?”
ฟ่ านยูจ่ ิงดูเหมือนจะมีอารมณ์ขมขื่น เขาถอนหายใจและพูดว่า “ยัง
ไม่ใช่”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว แต่เขาคาดเดามาก่อนแล้ว “ไปกันเถอะ”
“ได้เลย”
ฟ่ านยูจ่ ิงเปิ ดประตูดา้ นข้างให้ซูผงิ
ซูผงิ พูดว่า “ผมขอนัง่ หน้า”
เมื่อพูดอย่างนั้นเขาจึงไปที่ที่นงั่ ด้านหน้า
ฟ่ านยูจ่ ิงไม่รังเกียจ เขานัง่ ที่คนขับจากนั้นสตาร์ทรถ SUV ขับออกไป
หลังหลี่อิงขึ้นรถด้วย
“คุณซูผมได้ยนิ มาว่าคุณเปิ ดร้านขายอสู ร อสู รของคุณต้องทรงพลัง
มากแน่ ๆ”
หลี่อิงเป็ นคนเริ่ มการสนทนา เขาพยายามที่จะสอบสวนซูผงิ หลี่อิง
เชื่อใจฟ่ านยูจ่ ิง แต่การสํารวจดินแดนลับไม่ใช่เรื่ องตลก การตัดสิ นใจ
ที่ประมาทเพียงครั้งเดียวจะทําให้ตายได้
ซูผงิ มองหลี่อิงผ่านกระจกหลัง “จะพูดอย่างงั้นก็ได้”
หลี่อิงยิม้ “คุณซู คุณเป็ นคนสุ ภาพมาก คุณชื่อว่าอะไรหรอ?”
“ซูผงิ ”
ในที่สุดฟ่ านยูจ่ ิงก็ได้รู้จกั ชื่อเต็มของซูผงิ
“น้องชายซู ผมคิดว่าคุณคงอายุยสี่ ิ บต้น ๆ โดยปกติแล้วคนในวัยนี้
ยังคงเรี ยนอยูใ่ นสถาบัน แต่นอ้ งชายจบการศึกษาล่วงหน้างั้นหรอ?”
หลี่อิงถามต่อ
นักรบอสู รเกือบทั้งหมดได้รับการฝึ กฝนในโรงเรี ยน วิธีอื่น ๆ ใน
การฝึ กนักรบอสู รนั้นค่อนข้างหายาก
ซูผงิ ตอบกลับด้วยรอยยิม้ เท่านั้น
ซูผงิ กําลังหลีกเลี่ยงคําถาม แต่หลี่อิงไม่ยอม เขากดดันซูผงิ ในหัวข้อ
นี้ “น้องซู ผมได้ยนิ มาจากพี่ฟ่านว่าคุณหักแขนเขา? น้องชายซูเป็ น
นักรบอสู รขั้นสู งงั้นหรอ?”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขาแค่มาทําตามภารกิจเท่านั้น เขาไม่ปรารถนาที่จะถูก
ถามเจ๊าะแจ๊ะแบบนี้
ขณะนัง่ อยูด่ า้ นข้าง ฟ่ านยูจ่ ิงรับรู ้ได้วา่ ซูผงิ ไม่ค่อยพอใจ เขาพยายาม
ทําลายกําแพงนํ้าแข็ง “น้องชายซู ฐานนักสํารวจของเราอยูไ่ กลมาก
คุณสามารถงีบได้ตามต้องการ”
ซูผงิ กลอกตามองเขา “ผมจะไปสํารวจกับคุณทําไม? ถ้าผมกลัว
เหนื่อย?”
“เล่าเรื่ องการสํารวจให้ผมฟัง” ซูผงิ พูด “ผมไม่เคยไปที่นนั่ และ
ต้องการทราบข้อมูลเพิม่ เติม”
ฟ่ านยูจ่ ิงพบว่าน่าประหลาดใจ เหตุใดซูผงิ จึงไม่เคยไปสํารวจใด ๆ
เลย ถ้าเป็ นเช่นนั้นทําไมเขาถึงรู ้เรื่ องความสําคัญของเวลาที่ต่างกัน
อย่างไรก็ตามเนื่องจากซูผงิ ตั้งคําถามนี้ฟ่านยูจ่ ึงต้องตอบ เขาอธิบาย
ให้ฟังว่า “รอยแยกมิติที่พบในครั้งนี้อยูใ่ นดินแดนลับหมายเลข 38
นอกเมืองหลงเจียง ทีมของเราประจําการชัว่ คราวอยูท่ ี่ฐานนักสํารวจ
ที่นนั่ ”
 ตอนที่ 55 ฐานของนักสํ ารวจ
“ดินแดนลับหมายเลข 38?”
ซูผงิ รู ้ดีวา่ ดินแดนลับกว่า 500 แห่งหรื อมากกว่านั้นทัว่ โลกมีการ
กําหนดหมายเลข ดินแดนลับหมายเลข 38 จะต้องถูกค้นพบเมื่อนาน
มาแล้ว เนื่องจากหมายเลขอยูใ่ นลําดับต้น ๆ
“ใช่” ฟ่ านยูจ่ ิงพยักหน้าและพูดต่อ”ดินแดนลับหมายเลข 38 เป็ น
ดินแดนระดับ B ตลอดประวัติศาสตร์มีสตั ว์อสู รหลายตัวที่พบที่นนั่
แต่พวกมันถูกกําจัดไปหมดแล้ว ในตอนนี้มีเพียงร่ องรอยของอสู ร
ขั้นสู ง”
ซูผงิ พยักหน้า
แม้แต่ประชาชนทัว่ ไปก็รู้เกี่ยวกับการแบ่งประเภทของดินแดนลับ
โดยทัว่ ไปมีหา้ ระดับตั้งแต่ A B C D E ซึ่ งแสดงถึงระดับอันตรายที่
แตกต่างกันห้าระดับ
ในบรรดาดินแดนลับระดับ A, B และ C เป็ นพื้นที่ที่ไม่เสถียร พวก
มันกลายเป็ นดินแดนลับเนื่องจากรอยแยกมิติ
สําหรับดินแดน D และ E พวกมันได้กลายเป็ นที่รกร้างว่างเปล่าหลัง
สงคราม รังสี นิวเคลียร์และไวรัสกลายพันธุ์มีอยูม่ ากมายในพื้นที่
ดังกล่าว อสู รดวงดาวจํานวนมากที่อาศัยอยูท่ ี่นนั่ ติดเชื้อเป็ นเหตุให้
พื้นที่ดงั กล่าวถูกแยกอยูโ่ ดดเดี่ยวและถูกทําเครื่ องหมายว่าเป็ นพื้นที่
ร้าง
ดินแดนลับระดับ E บนดาวเคราะห์สีน้ าํ เงินเป็ นสถานที่ที่มีทรัพยากร
น้อยและสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย ไม่มีการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ใน
สถานที่เหล่านั้น พื้นที่ดงั กล่าวกลายเป็ นที่อยูอ่ าศัยของอสู รดวงดาว
สัตว์ป่าและค่อย ๆ กลายเป็ นดินแดนลับ
ซูผงิ ตั้งใจที่จะขอคํายืนยัน “ผมได้ยนิ มาว่าอสู รขั้นกลางและขั้นสู ง
มักจะอยูใ่ นดินแดนลับระดับ B สิ นะ?”
ดินแดนลับคลาส B นั้นค่อนข้างอันตราย อย่างน้อยที่สุดนักรบอสู ร
ที่เพิ่งจบการศึกษาก็ไม่มีคุณสมบัติไป เด็กจบใหม่เหล่านั้นจะต้องไป
ดินแดนลับระดับ C หรื อไม่กร็ ะดับ E เพื่อสํารวจและฝึ กฝน หาก
พวกเขามีประสิ ทธิภาพที่โดดเด่นหลังจากสามถึงห้าปี พวกเขาถึงจะ
ได้รับมอบหมายให้ไปยังดินแดนลับระดับ B
ฟ่ านยูจ่ ิงยอมรับว่า “ส่ วนใหญ่อสู รที่นนั่ เป็ นอสู รขั้นกลางหรื อขั้นสู ง
หายาก เราจะได้เห็นอสู รขั้นสู งสักตัวในทุก ๆ การสํารวจสองถึง
สามครั้ง ซึ่งแตกต่างจากพื้นที่ระดับ A ผมได้ยนิ มาว่าสามารถพบ
อสู รขั้นสู งได้ในทุกการเดินทาง!”
ขณะที่เขาพูดถึงดินแดนลับระดับ A ฟ่ านยูจ่ ิงอดไม่ได้ที่จะรู ้สึก
หวาดกลัว
“โอกาสหนึ่งในสาม…” ซูผงิ กระพริ บตา
นัน่ เป็ นสิ่ งที่ได้ยอมรับ
เขาสามารถจัดการกับมันได้ ตราบเท่าที่ไม่พบราชาอสู ร
ในไม่ชา้ SUV ก็เข้าสู่ ทางหลวงของเมือง เมื่อพวกเขากําลังผ่านด่าน
เก็บเงิน พวกเขาได้รับอนุญาตให้ไปได้โดยไม่ตอ้ งรู ดบัตร
ในตอนนั้น ซูผงิ ก็พบว่าเป็ นเพราะป้ายทะเบียนรถ SUV
ป้ายทะเบียนเป็ นทางผ่าน
ในโอกาสพิเศษพวกเขาสามารถวิง่ ฝ่ าไฟแดงได้!
ซูผงิ เคยได้ยนิ เรื่ องราวเกี่ยวกับผลประโยชน์ของนักสํารวจ ครั้งหนึ่ง
เคยมีนกั สํารวจยิงพลเรื อนบางคนที่ทาํ ให้ข่นุ เคืองใจ
ข่าวรายงานว่านักสํารวจถูกนําตัวเข้าห้องขังและลงโทษด้วยการกักขัง
นักสํารวจคนนั้น “ถูกกักขัง” จริ ง ๆ หรื อแค่ไม่มีใครรู ้? ประชาชน
ต่างไม่สามารถตรวจสอบได้
อย่างไรก็ตาม มันบอกเป็ นนัยว่านักสํารวจไม่ถูกตัดสิ นประหาร แม้วา่
พวกเขาจะฆ่าคน!
ประชาชนทัว่ ไปทราบดีวา่ นักสํารวจไม่ใช่คนที่จะไปทําให้ไม่พอใจได้
หลังจากวิง่ ไปตามทางหลวงประมาณหนึ่งชัว่ โมง ในที่สุดพวกเขาก็
มาถึงชายแดนของเมืองหลัก
มีคนอาศัยอยูไ่ ม่กี่คนที่ชายแดน อาคารต่าง ๆ อยูห่ ่างกัน แต่ถนนที่นี่
กว้างและทนทาน
ซูผงิ มองขึ้นไปจากหน้าต่างรถของเขา มันเป็ นกําแพงสู งที่ต้ งั ตระหง่าน
เหมือนยักษ์
นัน่ คือกําแพงชายแดนของเมืองหลัก
กําแพงสามารถป้องกันการบุกรุ กของอสู รดวงดาว และที่สาํ คัญกว่า
นั้นคือการรุ กรานของราชาอสู ร!
“มันสู งจัง…”
มุมมองที่เขาเห็นในโทรทัศน์น้ นั แตกต่างไปจากของจริ งอย่างสิ้ นเชิง
ซูผงิ ประหลาดใจที่กาํ แพงมันสู งอย่างน้อยสองถึงสามร้อยเมตร นี่
เป็ นสิ่ งก่อสร้างที่งดงามากม!
ตามทางหลวง มันเป็ นถนนยางมะตอยที่ลอ้ มรอบไปด้วยวัชพืชและ
พื้นที่วา่ งด้านข้าง
โคมไฟส่องตามถนนข้างหน้าคือทางออกไปสู่ นอกเมือง
ขณะที่พวกเขากําลังขับรถออกจากเมืองจะมีรถขับสวนทางมาเป็ น
ครั้งคราวและขับผ่านไป
“พวกเขาเป็ นนักผจญภัย” ฟ่ านยูจ่ ิงเหลือบมองและอธิบาย “พวกเขา
สอบไม่ผา่ นในการเข้าร่ วมทีมหลังเรี ยนจบ และต้องทํางานให้กบั
บริ ษทั เอกชนในฐานะนักรบอสู ร”
ซูผงิ พยักหน้า
มีสองเส้นทางสําหรับนักรบอสู ร ทางแรกคือการเข้าร่ วมทีมของนัก
สํารวจ
อย่างที่สองคือการทํางานในบริ ษทั เอกชน
แม้วา่ บริ ษทั เอกชนส่ วนใหญ่จะไม่สามารถเปรี ยบเทียบกับหน่วยงาน
ของรัฐบาลกลางได้ แต่บางส่วนก็มีฐานะทางการเงิน พวกเขาสามารถ
ให้ผลประโยชน์ที่ดีพอ ๆ กับที่ทีมนักสํารวจได้รับ แต่บริ ษทั เอกชน
จะมีขอ้ กําหนดที่เข้มงวดกว่า ข้อกําหนดในการรับสมัครของพวกเขา
บางที่ยงั เข้มงวดกว่าทีมนักสํารวจด้วยซํ้า!
ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงทางออกนอกเมือง
มีกองทัพประจําการที่นนั่ ทั้งกลางวันและกลางคืน เมื่อฟ่ านยูจ่ ิงและ
ทีมมาถึง ผูค้ นกว่าสิ บคนก็จอ้ งมองมาที่พวกเขา
“ขอตรวจสอบด้วยครับ” เจ้าหน้าที่กองทัพเดินเข้ามา
ฟ่ านยูจ่ ิงเปิ ดหน้าต่างและแสดงเหรี ยญตราหัวหมาป่ าสี ดาํ
เจ้าหน้าที่กองทัพยืนด้วยความกลัวและแสดงความเคารพทันที จากนั้น
เขาก็ปล่อยให้ฟ่านยูจ่ ิงขับผ่านไปโดยไม่มองเข้ามาในรถด้วยซํ้า
เส้นทางออกจากเมืองทอดยาวไกลออกไปหลายสิ บเมตร ใคร ๆ ก็
นึกออกว่ากําแพงใหญ่แค่ไหน
ดินแดนนอกเมืองหลักรกไปด้วยพุม่ ไม้
มันไม่สามารถมองเห็นพื้นที่รกร้างดังกล่าวได้ภายในเมืองหลัก
ยกเว้นเมืองสลัมที่อยูข่ อบนอกสุ ด
แต่พ้นื ที่รกร้างนั้นมีถนนหลายสาย ซึ่งนําไปสู่ ทางที่แตกต่างกัน
ถนนไม่สะอาดหรื อสมบูรณ์เหมือนในเมือง แต่กไ็ ม่ได้สร้างความ
ลําบากให้กบั รถ SUV ฟ่ านยูจ่ ิงเลือกเส้นทางที่เร็ วที่สุดและมาถึง
ป้อมปราการหลังจากผ่านไปกว่าครึ่ งชัว่ โมง
ป้อมปราการถูกสร้างขึ้นด้วยก้อนหิ นขนาดใหญ่ มีอาคารธรรมดาอยู่
ภายใน
“นี่คือฐานของดินแดนลับหมายเลข 38”
ฟ่ านยูจ่ ิงจอดรถของเขาที่ดา้ นนอกฐาน ลงไปพร้อมกับซูผงิ กับลี่อิง
ฟ่ านยูจ่ ิงแสดงเหรี ยญและพวกเขาก็ได้รับอนุญาตให้เข้าไปโดยไม่มี
อุปสรรคใด ๆ
ที่นี่เหมือนตลาดในเมืองมากกว่า
มันมีชีวติ ชีวา
มันเป็ นเวลากลางคืน แต่มีโคมไฟถนนส่ องสว่างไปทัว่
มีแผงขายของโทรม ๆ ริ มถนน มีของแปลก ๆ ต้นไม้หน้าตาแปลก ๆ
สัตว์แปลก ๆ และแม้แต่ไข่
เมื่อเห็นไข่ ซูผงิ ก็นึกถึงไข่ที่เขามีได้
เขาสงสัยว่าไข่ของเขาจะฟักออกมาแล้วหรื อยัง…
“สิ นค้าที่เราได้รับระหว่างการสํารวจจะนํามาขายที่นี่ และบนเว็บซื้ อ
ขายของนักสํารวจด้วยเช่นกัน” ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ และพูด “การเป็ นนักสํารวจ
เป็ นทางเลือกที่เสี่ ยง แต่กเ็ ป็ นงานที่ทาํ กําไรได้เช่นกัน หากคุณโชคดี
คุณจะสามารถทําเงินจํานวนมากที่ประชาชนทัว่ ไปต้องใช้ท้ งั ชีวติ
เพื่อหามาได้ในภารกิจเดียว”
ซูผงิ พยักหน้า เขาพอมีความสนใจที่จะเป็ นนักสํารวจอยูบ่ า้ ง
แต่นนั่ เพื่อหาเงิน
ตอนสิ้ นเดือน นักสํารวจจะได้รับเงินเดือนเช่นกัน แต่คนที่ทาํ เงินได้
จริ ง ๆ คือพวกคนใหญ่คนโตที่ไม่ตอ้ งเสี่ ยงชีวติ หรื อฝึ กฝนอะไรเลย
พวกเขาแค่ใช้เงินเพื่อจ้างนักสํารวจให้ทาํ งานให้กเ็ ท่านั้น
“พวกเรา ฉันมีเพื่อนใหม่มาแนะนํา!” ฟ่ านยูจ่ ิงตะโกนและหัวเราะ
มีคนสองคนก้าวออกจากบ้าน หนึ่งในนั้นเป็ นชายวัยกลางคนอายุสี่
สิ บเศษ ๆ รู ปร่ างใหญ่โต เต็มไปด้วยมัดกล้าม ยืนยันถึงความแข็งแกร่ ง
อีกคนเป็ นหญิงสาวหน้าตาดี หุ่นเพรี ยว ซูผงิ รู ้จกั เธอ
“น้องสาวคุณ?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
“ทําไม?” ฟ่ านเสี่ ยวยูท่ า้ วเอวด้วยความโกรธ
ฟ่ านยูจ่ ิงไม่อาจกลั้นเสี ยงหัวเราะได้ “น้องสาวของผม เธอมาที่นี่เพื่อ
ฝึ กฝน เธอเรี ยนอยูช่ ้ นั ปี ที่ 3 และกําลังจะจบการศึกษา จริ ง ๆ แล้ว
สถาบันเป็ นคนจัดการนะ”
ซูผงิ พูดไม่ออกหลังจากได้เห็นรอยยิม้ อ่อนโยนของฟ่ านยูจ่ ิง ฟ่ านยู่
จิงจะต้องประมาทแค่ไหนถึงมีความสุ ขขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่รู้วา่ น้องสาว
ของเขาจะต้องไปสํารวจดินแดนลับด้วย?
ซูผงิ โพล่งคําถามของเขา “เธอจะถ่วงเราไหมถ้าเธอไปกับเรา?”
“นาย!”
ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ าํ ลังเดือดดาลด้วยความโกรธ
‘ถ่วง??’
ตั้งแต่เด็ก เธอเป็ นคนที่มกั ก้าวลํ้าหน้าคนอื่นเสมอ!
 ตอนที่ 56 ทดสอบพลัง
ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ ขณะที่เขาให้คาํ อธิบายแก่ซูผงิ “น้องชายซูไม่ตอ้ งกังวล
น้องสาวของผมจะไม่มาร่ วมงานกับพวกเรา เธอยังมีคุณสมบัติไม่
เพียงพอและสามารถอยูไ่ ด้แค่ในขอบนอกของดินแดนลับ เธอจะ
ปลอดภัยเมื่อมีทีมอื่นปกป้องเธอ”
สิ่ งนี้ช่วยคลายความกังวลของซูผงิ เขาถามคําถามอื่นด้วยความอยาก
รู ้ “คุณเคยพูดว่า โดยปกติแล้วนักเรี ยนจะฝึ กได้เฉพาะในดินแดนลับ
ระดับ C เท่านั้นไม่ใช่หรอ?”
ฟ่ านยูจ่ ิงพูดอย่างภาคภูมิใจ “น้องสาวของผมเป็ นนักเรี ยนคุณภาพดี
และสถาบันการศึกษาที่เธอเรี ยนอยูก่ เ็ ป็ นสถาบันที่มีชื่อเสี ยง เธอจึง
ได้รับการแนะนําโดยตรงให้ไปยังดินแดนลับระดับ B สถาบันได้
ติดต่อทีมนักสํารวจที่เก่งพอ ๆ กับเรา เพื่อพาเธอไปที่นนั่ และพาเธอ
ไปสํารวจขอบนอกด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
ซูผงิ มีความคิดที่ชดั เจนหลังจากนั้น
นัน่ เป็ นข้อดีและประโยชน์ที่ได้รับจากการเรี ยนในสถาบันการศึกษา
ที่มีชื่อเสี ยงในเมือง ดีกว่าผลประโยชน์ที่สถาบันของน้องสาวซูผงิ
มอบให้ซะอีก
สถาบันการศึกษาทั้งสองประกาศตัวว่ามีชื่อเสี ยง แต่สถาบันหนึ่งใน
เมืองตอนบนเป็ นที่รู้จกั กันดีในเมืองหลักหลงเจียง อีกแห่งอยูใ่ นเขต
เมืองตอนล่างและชื่อเสี ยงของสถาบันก็จาํ กัดอยูท่ ี่เมืองตอนล่างและ
เขตชานเมือง
“อืม!”
ฟ่ านเสี่ ยวยูต่ อบโต้ดว้ ยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ “อย่าดูถูกฉันเพียงเพราะ
ฉันเป็ นนักเรี ยน ฉันเป็ นนักรบอสู รขั้นกลาง เป็ นถึงนักรบระดับ 4
ขั้นสู งเชียวนะ นอกจากนี้ฉนั ยังมีอสู รระดับห้าอีกสองตัว ในกรณี
ส่ วนใหญ่ที่อสู รระดับหกไม่มายุง่ ฉันสามารถป้องกันตัวเองและหนี
ได้!”
“นัน่ เป็ นเรื่ องดี” ซูผงิ พยักหน้า
ความแข็งแกร่ งแบบนั้นสามารถทําให้เธอมีตาํ แหน่งสู งกว่าในหมู่
นักเรี ยน คล้ายกับเจ้าของของหนูสายฟ้าคนนั้น ฟ่ านเสี่ ยวยูน่ ้ นั ดีกว่า
เมื่อเทียบกันเธอ อยูห่ ่างเพียงหนึ่งก้าวจากการเป็ นนักรบอสู รระดับ
ห้าเท่านั้น
ฟ่ านเสี่ ยวยูเ่ ลิกคิ้ว เธอไม่มีความสุ ขเพราะปฏิกิริยาที่สงบของซูผงิ
แต่เธอก็ทาํ ได้แค่แค่นเสี ยง เธอนึกถึงความแข็งแกร่ งที่ซูผงิ แสดงให้
เห็นที่ร้านขายอสู ร
“น่ารําคาญ!”
เธอกัดฟันแน่น
ชายร่ างกายแข็งแกร่ งเฝ้ามองซูผงิ และฟ่ านเสี่ ยวยูท่ ะเลาะกัน เขาถาม
หลังจากทั้งสองคุยกันจบ “ฟ่ าน นี่เป็ นเพื่อนใหม่ของนายหรอ?”
ฟ่ านยูจ่ ิงพูดพร้อมกันว่า “หัวหน้า นี่คืออัจฉริ ยะที่ผมบอกคุณ น้องชายซู
นี่คือหัวหน้าของเรา ฟานกังเหลี่ย นักรบอสู รขั้นสู ง”
“น้องชายซู คุณยังเด็กมาก คุณอายุยสี่ ิ บใช่ไหม?” เสี ยงของฟานกัง
เหลี่ยแหบและมีพลัง แต่กอ็ ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
ซูผงิ พูด “ผมอายุ 18 ครับ”
“แค่ 18?”
ฟ่ านเสี่ ยวยูแ่ ละฟ่ านยูจ่ ิงตกตะลึงจนพูดไม่ออก
ซูผงิ จะแข็งแกร่ งขนาดนี้ได้ยงั ไงทั้ง ๆ ที่อายุแค่ 18 ปี ?
ความจริ งเรื่ องนี้สร้างความตกใจให้กบั ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ ากเพราะเธอเอง
ก็อายุ 18 เหมือนกัน พวกเธออายุเท่ากัน แต่ช่องว่างระหว่างพวกเธอ
กลับมากโข!
ฟานกังเหลี่ยและหลี่อิงก็ตกใจเช่นกัน พวกเขารู ้วา่ ซูผงิ ยังเด็ก แต่
กลับเด็กกว่าที่พวกเขาคิดซะอีก
พวกเขาจะขอให้เด็กอย่างซูผงิ ไปกับพวกเขาและสํารวจรอยแยกมิติ
ได้ยงั ไง?
ซูผงิ ขมวดคิ้วเมื่อเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา เขามาที่นี่เพื่อทําภารกิจ
ให้สาํ เร็ จ เขาไม่ตอ้ งการเจอกับปัญหาที่ไม่คาดคิดหรื อถูกบังคับให้
พิสูจน์อะไรก็ตาม
“อืม…” ฟานกังเหลี่ยมองไปที่ฟ่านยูจ่ ิงด้วยคําถามและความสงสัย
ในดวงตา
เขาเคยได้ยนิ เรื่ องราวเกี่ยวกับซูผงิ จากฟ่ านยูจ่ ิง แต่เมื่อเขาได้มาเจอ
ด้วยตัวเอง ฟานกังเหลี่ยก็พบว่ามันแทบไม่น่าเชื่อ
ชายคนหนึ่งที่อายุ 18 ปี สามารถเอาชนะฟ่ านยูจ่ ิงได้ ชายคนนี้เป็ น
นักเรี ยนชั้นยอดที่ได้รับการฝึ กฝนจากสถาบันใหญ่บางแห่งหรื อ
เปล่า? ทําไมคนอย่างเขาถึงมาร่ วมสํารวจดินแดนลับกับพวกเขาได้?
ฟ่ านยูจ่ ิงดึงสติและควบคุมท่าทาง หลี่อิงและหัวหน้ามองมาที่เขา
ฟ่ านยูจ่ ิงเองก็ลงั เล เป็ นไปได้ไหมว่าไม่ใช่ซูผงิ ที่ทาํ ให้เขาบาดเจ็บแต่
เป็ นคนอื่น?
หากเป็ นเช่นนั้นการเชิญซูผงิ มาถือเป็ นความผิดพลาดครั้งใหญ่
ฟ่ านยูจ่ ิงตกอยูใ่ นภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ฟานกังเหลี่ยพูดแทรกขึ้น เขาไม่ได้ถามซูผงิ โดยตรง เพราะนัน่ เป็ น
การกระทําที่โง่เขลาของคนที่มี EQ ตํ่าเท่านั้น “น้องชายซูการเดินทาง
ไปยังรอยแยกมิติของเราจะเป็ นอันตรายอย่างมาก หากคุณต้องการ
เข้าร่ วมทีมของเรา คุณต้องลงทะเบียนก่อน นอกจากนี้เพื่อความ
ร่ วมมือที่ดีข้ ึนในระหว่างการต่อสู ้ เราหวังว่าคุณจะเรี ยกอสู รของคุณ
มาให้เราได้รู้จกั กัน”
หลังจากการทดสอบอสู ร พวกเขาจะสามารถเข้าใจความสามารถ
ของซูผงิ ได้ดีข้ ึน
ซูผงิ รับรู ้สิ่งที่อยูใ่ นใจของฟานกังเหลี่ย และรู ้วา่ นี่เป็ นวิธีที่ละเอียดอ่อน
ซูผงิ รู ้สึกหนักใจ แต่กต็ อ้ งเล่นไปตามนํ้า “แน่นอน แต่อย่าลืมว่า ผม
ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเข้าร่ วมทีมของคุณ ผมมาที่นี่เพื่อช่วยเท่านั้น ผมจะ
ออกไปทันทีที่พบอสู รที่หายไป ผมไม่ได้วางแผนที่จะเป็ นนักสํารวจ”
หากไม่ใช่เพื่อการมาหาอสูร เขาก็จะไม่ไปที่นนั่ ตั้งแต่แรก
นัง่ อยูท่ ี่ร้านและหาเงินไม่สะดวกกว่าเหรอ? ทําไมเขาถึงอยากมา
เสี่ ยงตาย?
ฟานกังเหลี่ยประหลาดใจ ในไม่ชา้ เขาก็ได้สติ หากซูผงิ มีความสามารถ
เช่นนี้ ด้วยพรสวรรค์ที่เขามี มันเป็ นเรื่ องธรรมดาที่เขาจะไม่ตอ้ งการ
เป็ นนักสํารวจ
“แน่นอน” ฟานกังเหลี่ยเห็นด้วย “แต่สหพันธ์มีกฎ ใครก็ตามที่จะ
เข้าไปในรอยแยกมิติตอ้ งเป็ นนักสํารวจ น้องชายซูคุณสามารถสมัคร
เป็ นนักสํารวจชัว่ คราวก่อนได้ สิ ทธิประโยชน์ของนักสํารวจชัว่ คราว
จะน้อยกว่า แต่สิทธิประโยชน์พ้นื ฐานทั้งหมดก็มีครบ”
“ชัว่ คราว?” ซูผงิ เลิกคิ้ว
“ใช่แล้ว คุณจะเห็นว่าในสัญญาเมื่อคุณสมัคร” ฟานกังเหลี่ยพูดอย่าง
จริ งจัง “ตอนนี้นอ้ งชายซูช่วยให้เราดูอสู รของคุณด้วย”
ซูผงิ มองทั้งกลุ่ม พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะกังวลว่าความสามารถ
ของเขาอาจไม่ถึงมาตรฐาน ถ้าไม่ถึง ฟ่ านยูจ่ ิงคงไม่ได้ออกเดินทาง
และความหวังของพวกเขาก็จะพังทลาย
“ตกลง”
อักษรรู นลึกลับบนแผนที่อสู รปรากฏขึ้น ในขณะที่เขาเรี ยกมันด้วย
ความคิดของเขา
โครงกระดูกน้อยหลุดออกมาจากมิติอสู รและหล่นลงบนพื้นพร้อม
กระจัดกระจาย
“…”
ไม่มีใครพูดอะไร
แต่ในไม่ชา้ กระดูกที่กระจัดกระจายก็ถูกประกอบขึ้นใหม่ โครง
กระดูกน้อยตบหัวของมัน ก้มมองตรวจสอบกระดูกสะโพกของมัน
และเสี ยบกลับที่เดิม วิง่ ไปหาซูผงิ โครงกระดูกน้อยมองไปรอบ ๆ
เพื่อหาศัตรู
“…”
ยังไม่มีใครส่ งเสี ยง
โครงกระดูกน้อยก็ยงั คงมองซ้ายขวาอยูอ่ ย่างนั้นจนใบหน้าของเหล่า
นักสํารวจกระตุก
หลังจากนั้นไม่นาน ฟ่ านเสี่ ยวยูก่ ก็ ลายเป็ นคนแรกที่พดู เธอกระซิ บ
ถาม “นี่คืออสู รของนายหรอ?”
“เธอคิดว่าจะมีใครอีก?”
“…”
ฟ่ านเสี่ ยวยูโ่ มโหจนแทบคลัง่
“นัน่ เป็ นเพียงโครงกระดูก มีอะไรให้ภูมิใจ!”
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกอับอายเช่นกัน ถ้ามีอะไรผิดพลาดเกี่ยวกับความแข็งแกร่ ง
ของซูผงิ เขาคือคนที่ตอ้ งรับผิดชอบ
เขาถามว่า “คุณ…ซู คุณมีอสู รตัวนี้แค่ตวั เดียวหรอ?”
ซูผงิ พยักหน้า “นี่เป็ นตัวเดียวที่ผมมีในตอนนี้”
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกเหมือนถูกตบหน้า
ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ องไปที่ซูผงิ ด้วยความสับสน “นายไม่ได้เปิ ดร้านขาย
อสู รเหรอ? ทําไมถึงมีอสู รแค่ตวั เดียว?”
“นี่คุณกําลังจะบอกว่านักออกแบบชุดแต่งงานต้องมีชุดแต่งงานไว้
เป็ นร้อยหรื อไง?”
ด้วยความเคยชิน ซูผงิ จึงตอบโต้ แม้เขาจะรู ้วา่ นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่ฟ่าน
เสี่ ยวยูห่ มายถึงก็ตาม ซูผงิ หันกลับมาจากนั้นเขาก็มองพื้นที่วา่ งด้าน
หน้าและให้คาํ สัง่ ทางจิตแก่โครงกระดูกน้อย “วิชาดาบขั้นกลาง!”
โครงกระดูกน้อยปฏิบตั ิตามคําสัง่ และดึงดาบออกมาทันที
นอกจากฟานกังเหลี่ยแล้ว อาจไม่มีใครให้ความสําคัญกับสิ่ งเล็กน้อย
นี่ พวกเขาไม่เห็นว่าโครงกระดูกน้อยดึงดาบของมันยังไง
ฟานกังเหลี่ยแทบมองไม่เห็น ภาพมันเบลอ ๆ เมื่อเขาสามารถ
มองเห็นได้ชดั เจน โครงกระดูกน้อยก็จบั ดาบไว้แน่นแล้ว
ท่าทางของโครงกระดูกน้อยค่อนข้างน่ากลัว!
ควับ!
ปัง !!
ดาบกระดูกถูกจับเหวีย่ ง เกิดเสี ยงระเบิดดังขึ้นและคลื่นดาบสี ดาํ ก็ถูก
ปล่อยออกมา แยกพื้นดินด้านหน้าเป็ นร่ องลึก!
 ตอนที่ 57 คลังของนักสํ ารวจ
ฟานกังเหลี่ย, ฟ่ านเสี่ ยวยู่ และคนอื่น ๆ ทั้งหมดตกตะลึง
รอยแยกสี ดาํ บนพื้นดินขยายออกไปเจ็ดถึงแปดเมตรกว้างครึ่ งเมตร
มันทําให้พวกเขาแทบตาถลน
ไม่มีใครนอกจากฟานกังเหลี่ยถึงทนต่อการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ได้!
โครงกระดูกน้อยเป็ นคนทําสิ่ งนี้หรอ?
มันเป็ นโครงกระดูกขั้นตํ่าไม่ใช่หรอ!
เมื่อกลุ่มของพวกเขามองไปที่โครงกระดูกน้อยอีกครั้ง ในไม่ชา้ พวก
เขาก็สงั เกตเห็นว่ามีบางอย่างที่แตกต่างออกไป
กระดูกของโครงกระดูกน้อยไม่ได้เป็ นสี ขาวซี ด แต่เป็ นสี ดาํ และดู
เหมือนจะมีแสงสี แดงคล้ายเลือดไหลอยูภ่ ายในกระดูก นอกจากนี้ยงั
มีอญั มณี สีแดงขนาดเท่าหัวแม่มืออยูใ่ นกะโหลกของโครงกระดูก
เป็ นเหมือนวิญญาณของโครงกระดูกน้อยและยังคงเปล่งประกายสี
แดงเข้มแปลก ๆ
“นี่มนั …”
ฟานกังเหลี่ยหันกลับไปสนใจซูผงิ โครงกระดูกที่สามารถโจมตีรุนแรง
ขนาดนี้ได้ดว้ ยการฟันเพียงครั้งเดียวอย่างน้อยก็ตอ้ งเป็ นอสู รขั้นกลาง!
ยิง่ ไปกว่านั้น โครงกระดูกเคยเรี ยนรู ้การใช้ดาบซะที่ไหน?ไม่ตอ้ ง
พูดถึงเทคนิคดาบอันน่าสะพรึ งกลัวเช่นนี้ มันบอกเป็ นนัยว่าโครง
กระดูกได้รับการฝึ กฝนดาบมาอย่างดี
ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยเก็บดาบและถามคนในกลุ่มว่า “นี่ดีพอ
สําหรับพวกคุณหรื อไม่?”
ดวงตาของฟานกังเหลี่ยเปล่งประกาย เขาเชื่อมัน่ ว่านี่เป็ นเพียงการ
สุ่ มตัวอย่างของสิ่ งที่โครงกระดูกน้อยสามารถทําได้ พลังที่แท้จริ ง
ของมันยังคงถูกซ่อนอยู่ กล่าวคือโครงกระดูกน้อยต้องมีพลังของ
อสู รขั้นกลางเป็ นอย่างตํ่า
แม้ซูผงิ อาจไม่ใช่นกั รบอสู รขั้นสู งอย่างที่ฟ่านยูจ่ ิงคาดเดา แต่เขาก็มี
คุณสมบัติตามมาตรฐานนักสํารวจแล้ว
“ไม่มีปัญหา”
ฟานกังเหลี่ยหยุดคิดและพูดกับฟ่ านยูจ่ ิงว่า “พาเขาไปที่บูธลงทะเบียน
หลังจากนั้นพาเขาไปที่โกดังเพื่อเลือกชุดเกราะเราจะออกไปทันทีที่
นายพร้อม เราไม่มีเวลาแล้ว ฉันกลัวว่าจิ้งจอกเลือดจะตกอยูใ่ นอันตราย
ถ้าเราเสี ยเวลาไปมากกว่านี้”
ฟ่ านยูจ่ ิงพยักหน้าและบอกซูผงิ “น้องชายซูมากับผม”
ซูผงิ ไม่ได้ส่งโครงกระดูกน้อยกลับไปมิติอสู ร เขาก้มตัวเพื่อหยิบ
หยาดนํ้าโลหิ ต ออกจากกะโหลกของโครงกระดูกน้อย เผือ่ ว่ามันจะ
หลุดและหายไประหว่างการต่อสู ต้ อนที่พวกเขาเข้าไปในรอยแยกมิติ
เขาเก็บหยาดนํ้าโลหิ ตลงในกระเป๋ าของเขาและเรี ยกมิติเก็บของในใจ
เพื่อเก็บหยาดนํ้าโลหิ ตไว้ที่นนั่
เมื่อจบเรื่ องนี้ ซูผงิ ก็เดินตามฟ่ านยูจ่ ิงไป
ฟ่ านเสี่ ยวยูท่ ี่อยูด่ า้ นข้างบอกให้พวกเขารอเธอก่อนและรี บเดินตามไป
ตอนนี้พวกเขาอยูห่ ่างจากบ้านชั้นเดียวพอสมควร ฟ่ านเสี่ ยวยูม่ อง
โครงกระดูกน้อยที่กาํ ลังเดินโซซัดโซเซอยูด่ า้ นหลังซูผงิ เธอถามว่า
“นี่คือโครงกระดูกแบบไหนกัน? มันดูไม่ธรรมดาเลย”
“ไม่ธรรมดาหรอ?” ซูผงิ ถาม “เธอจะบอกว่ามันหล่อเหลาเป็ นพิเศษ
เหมือนฉันหรื อเปล่า?”
ฟ่ านเสี่ ยวยูไ่ ม่รู้วา่ จะตอบกลับยังไง “ลืมที่ฉนั พูดไปเถอะ”
จากนั้นการเดินทางก็เงียบลง
ต่อมา
พวกเขามาถึงอาคารที่สวยงามใจกลางฐานทัพ ฟ่ านยูจ่ ิงเดินนําและ
เข้าไปในห้องโถงที่มีคนอยูไ่ ม่กี่คน
พวกเขาเดินเข้าไปหาเครื่ องอัตโนมัติที่วางอยูข่ า้ งห้องโถง ฟ่ านยูจ่ ิง
ถามซูผงิ ว่า “คุณนําบัตรประจําตัวมาไหม? ถ้าไม่ได้เอามา ไปยืนที่นนั่
และสแกนม่านตา ระบบจะบันทึกข้อมูลของคุณและเข้าถึงข้อมูล
พลเรื อน ต่อจากนี้ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณจะกลายเป็ นความลับ”
แน่นอนว่าซูผงิ ไม่ได้นาํ บัตรประจําตัวมาด้วย เขาทําตามคําแนะนํา
ของฟ่ านยูจ่ ิงและเดินไปหน้าเครื่ อง ฟ่ านยูจ่ ิงช่วยซูผงิ ในการเลือก
ตัวเลือกต่าง ๆ บนหน้าจอ “การลงทะเบียนนักสํารวจ - ชัว่ คราว -
อื่น ๆ”
กล้องค่อย ๆ เคลื่อนไปด้านหน้าของซูผงิ
แสงสี แดงส่ องมาและม่านตาของซูผงิ ก็ถูกสแกน
ในเวลาเดียวกันทุกอย่างเกี่ยวกับซูผงิ ก็ถูกนําเสนอบนหน้าจอ
ซูผงิ
เพศ : ชาย
อายุ : 18
การศึกษา : โรงเรี ยนอนุบาลมังกรฟ้า , โรงเรี ยนประถมศึกษาเซนต์
โอไรโอ้, โรงเรี ยนมัธยมต้นเซนต์ โอไรโอ้และโรงเรี ยนมัธยมปลาย
ไป่ อู่
ความสัมพันธ์ในครอบครัว :
แม่ : หลี่ฉิงรู่
น้องสาว : ซูหลิงเยวีย่
พ่อ : ซู หยวนซาน
ตัวตนของแม่…
ตัวตนของน้องสาว…
…
ซูผงิ เห็นข้อมูลรายละเอียดของเขาแบบเฉพาะเจาะจงมากบอกแม้แต่
ทรงผม ความประหลาดใจที่เขารู ้สึกค่อย ๆ เปลี่ยนเป็ นความหวาด
กลัว
ด้วยการลงทะเบียนนี้ ข้อมูลพื้นฐานของเขาตั้งแต่เขายังเป็ นเด็กจึงถูก
รวบรวมและแม้แต่ขอ้ มูลเกี่ยวกับครอบครัวของเขาก็ถูกบันทึกอยู!่
หมายความว่าระบบเก็บข้อมูลประจําตัวของนักสํารวจมีความปลอดภัย
สู งและสามารถรับข้อมูลที่เกี่ยวข้องโดยตรงจากแผนกอื่น ๆ ได้ทุก
เมื่อที่จาํ เป็ น
เมื่อสองพี่นอ้ งฟ่ านเห็นอายุของซูผงิ พวกเขาก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
ซูผงิ อายุ 18 ปี จริ ง ๆ เขาไม่ได้โกหกเรื่ องอายุของเขา
“ลงทะเบียนเสร็ จแล้ว” ฟ่ านยูจ่ ิงพูด เขาปิ ดเอกสารข้อมูลและไม่ได้ดู
มันอีก
ซูผงิ คิดว่าต้องใช้เวลานานกว่านี้ “แค่น้ ีหรอ?”
ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ “การลงทะเบียนสําหรับนักสํารวจชัว่ คราวนั้นง่ายและ
ไม่จาํ เป็ นต้องได้รับการอนุมตั ิ ตราบใดที่คุณได้รับเชิญจากทีม แค่
ผมเชิญคุณทางอินทราเน็ต (เครื อข่ายอินเตอร์เน็ตขนาดย่อม) คุณก็
สามารถลงทะเบียนได้”
จากนั้นฟ่ านยูจ่ ิงแตะที่หน้าจอและใส่ รหัสผ่าน ไม่นานหน้าเครื อข่าย
ของทีมก็ถูกดึงขึ้นมา
ในหน้านั้นมีรูปโปรไฟล์ท้ งั หมดห้ารู ป
ด้านล่างรู ปโปรไฟล์หา้ รู ปคือรู ปโปรไฟล์ของซูผงิ
“จากนี้ไปคุณจะเป็ นนักสํารวจชัว่ คราวของทีมเรา คุณต้องได้รับการ
อนุมตั ิจากฐานหากคุณต้องการเป็ นสมาชิกอย่างเป็ นทางการ”
ฟ่ านยูจ่ ิงพูดด้วยรอยยิม้ “แต่เนื่องจากคุณเป็ นนักสํารวจชัว่ คราว คุณ
จะไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยงใด ๆ ที่ฐานและคุณจะไม่ได้ยานพาหนะพิเศษ
แต่ในแง่มุมอื่น ๆ คุณจะได้รับสิ ทธิประโยชน์เหมือนกับคนอื่น ใคร
ก็ตามที่ทาํ ให้คุณไม่พอใจคุณสามารถต่อยพวกเขาได้ตามต้องการ
แต่อย่าฆ่าคนแบบสุ่ มสี่ สุ่มห้าเพราะคุณไม่ใช่นกั สํารวจอย่างเป็ น
ทางการ คุณจะต้องถูกลงโทษเล็กน้อย”
“ลงโทษเล็กน้อย?”
ซูผงิ ผงะอีกครั้ง เขารู ้สึกได้ถึงสิ ทธิพิเศษที่นกั สํารวจชื่นชอบ
ดังที่กล่าวไว้ นักสํารวจได้ปกป้องฐานทัพ พวกเขามีสถานะที่สูงกว่า
กองทัพ มันไม่ใช่เรื่ องยากที่นกั สํารวจจะมีสิทธิ์เช่นนี้
“แน่นอนความแข็งแกร่ งคือกฎ” ซูผงิ พูดกับตัวเองเขาไม่สามารถพูด
ได้วา่ นักสํารวจทุกคนเป็ นคนดี ถ้านักสํารวจอารมณ์ร้อนฆ่าคนตาย
โดยเฉลี่ยแล้วครอบครัวนั้น ๆ จะไม่มีทางที่จะต่อสู ก้ ลับ
นัน่ เป็ นเรื่ องน่าเศร้าสําหรับคนอ่อนแอ
ชีวติ ไม่เคยเท่าเทียมไม่วา่ โลกไหน !
“น้องชายซูแม้วา่ คุณจะเป็ นนักสํารวจชัว่ คราว แต่คุณก็มีสิทธิข้นั
พื้นฐานของนักสํารวจ ในทุก ๆ ภารกิจจะมีการแจกจ่ายตามผลงาน
เมื่อสะสมแต้มถึงระดับหนึ่งจะมีสวัสดิการที่แตกต่างกัน แต้มยังใช้
ซื้อสิ่ งของจําเป็ นต่าง ๆ ได้อีกด้วย”
ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ และพูดต่อ”น้องชายซูเดี๋ยวผมจะพาคุณไปที่โกดังของ
นักสํารวจ น้องชายซูสามารถเลือกอะไรก็ได้ที่ตอ้ งการ”
“โอ้?” ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย มันน่าสนใจ
ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงอีกอาคารหนึ่ง พวกเขาเข้าสู่ ระบบคอมพิวเตอร์
และเข้าสู่ เครื อข่ายของ “คลังแลกแต้ม”
ฟ่ านยูจ่ ิงแนะนําว่า”มีชุดเกราะ อาวุธและวิธีการบ่มเพาะที่คุณอาจ
ต้องการเช่นทักษะการเสริ มพื้นฐานทั้ง 4 ประการ สถาบันมีเฉพาะ
ตั้งแต่ระดับหนึ่งถึงระดับสี่ เท่านั้น แต่ที่นี่คุณจะพบทักษะการเสริ ม
พลังตั้งแต่ระดับหนึ่งไปจนถึงระดับเก้า”
 ตอนที่ 58 ทางเข้ า
“จริ งหรอ?”
ดวงตาของซูผงิ เป็ นประกาย
เขาไม่ได้ผา่ นการเรี ยนการสอนใด ๆ ในสถาบันการศึกษา และไม่
สนใจทักษะการเสริ มพื้นฐานมากนัก
เห็นได้ชดั ว่าเขาไม่มีคุณสมบัติในการเป็ นนักรบอสู ร
ฟ่ านยูจ่ ิงช่วยซูผงิ เปิ ดคลังเพื่อแลกของ บนหน้าจอ ของมากมาย
แสดงออกมา
มีอาวุธต่าง ๆ มากมาย วิธีการบ่มเพาะ สมบัติอสู ร ฯลฯ
“ชุดเกราะเกล็ดมังกรสามารถป้องกันการโจมตีทางกายภาพจากอสู ร
ขั้นตํ่าไปจนถึงขั้นกลางและลดอันตรายจากอสู รขั้นสู งได้อย่างมาก…”
“ ‘กล้ามลิงวิเศษ’ : เมื่อเชี่ยวชาญแล้ว นายจะสามารถหลบกระสุ น
ว่องไวและมีความสามารถที่เทียบได้กบั อสู รดวงดาวระดับแปด…”
“ผลไม้คลื่นนํ้าแข็ง : ผลไม้น้ ีสามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่ งของ
ทักษะของอสู รตระกูลนํ้าได้ถึงสองเท่า”
“ไข่มงั กรฟ้า : ไหวพริ บยังไม่มีการจัดระดับ ต้องใช้ 50,000 แต้มใน
การแลกของรางวัล”
ดวงตาของซูผงิ สับสนกับไอเท็มที่หลากหลาย ในหมวดวิธีการบ่ม
เพาะ นอกเหนือจากทักษะการเสริ มพลังแล้วยังมีทกั ษะอื่น ๆ สําหรับ
การออกกําลังกายที่นกั รบอสู รต้องการ และวิธีการใช้อาวุธประเภท
ต่าง ๆ
“ผมสามารถเลือกอะไรก็ได้ใช่ไหม?” ซูผงิ ถามฟ่ านยูจ่ ิง
เมื่อสังเกตเห็นสายตาของซูผงิ ฟ่ านยูจ่ ิงก็รู้สึกไม่ดี เขายิม้ ฝื น ๆ และ
พูดว่า “น้องชายซู ผมไม่สามารถซื้อของที่มีมูลค่าสู งให้คุณได้ ผม
สามารถให้อะไรก็ได้ที่คุณต้องการในราคาที่ต่าํ หรื อปานกลางเท่านั้น”
“ได้เลย”
ซูผงิ ไม่ได้ทาํ ให้เรื่ องยากสําหรับฟ่ านยูจ่ ิง เขาเลือกทักษะการเสริ ม
พื้นฐานทั้ง 4 ประการตั้งแต่ระดับหนึ่งถึงระดับหกซึ่ งขายในราคาถูก
“แค่น้ นั ?” ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าซูผงิ ไม่ตอ้ งการสิ่ งอื่น
ใดอีก เขาคิดว่าซูผงิ จะเลือกสิ่ งของที่มีมูลค่าตํ่าและราคาปานกลาง..
ฟ่ านยูจ่ ิงนึกถึงเรื่ องนี้และเลือกชุดเกราะระดับกลางให้กบั ซูผงิ ตัวหนึ่ง
ซึ่งเป็ นชุดที่สามารถป้องกันการโจมตีจากอสู รระดับห้าได้เกือบ
ทั้งหมด
หลังจากจ่ายเงินแล้วเครื่ องก็ปริ้ นใบเสร็ จออกมา
ฟ่ านยูจ่ ิงบอกให้ฟ่านเสี่ ยวยูแ่ ละซูผงิ รอที่นนั่ ในขณะที่เขาไปโกดัง
เพื่อหยิบของ
ไม่กี่นาทีต่อมาฟ่ านยูจ่ ิงก็กลับมาพร้อมกับชุดเกราะสี ดาํ ในมือ
“นี่คือวิธีการบ่มเพาะ” ฟ่ านยูจ่ ิงยืน่ HDD พกพาขนาดเล็กให้ซูผงิ
ซูผงิ รับมันมาใส่ กระเป๋ าและเก็บ HDD พกพาไปยังมิติเก็บของเขา
“นี่คือชุดเกราะของคุณ” ฟ่ านยูจ่ ิงมอบชุดเกราะให้ซูผงิ หลังจากนั้น
พวกเขาทั้งหมดก็กลับไปที่อาคารแรก
หลังจากพวกเขากลับมา ฟ่ านกังเหลี่ย หลี่อิงและฟ่ านยูจ่ ิงก็ได้เรี ยก
อสู รของพวกเขาออกมาเตรี ยมพร้อมแล้ว
ปัง! ปัง! ปัง!
อสู รขนาดมหึ มาสามตัวหลุดออกมาจากรอยแยกที่เชื่อมต่อกับช่อง
สัญญาของพวกมัน พวกมันคืออสู รดวงดาวขั้นกลาง หิ น จาปาลูรา
เมื่อพวกหิ น จาปาลูราอายุมากขึ้น พวกมันจะกลายเป็ นอสู รดวงดาว
ระดับ 5 ในบรรดาอสู รดวงดาวระดับ 5 หิ นจาปาลูราไม่โดดเด่นใน
การต่อสู ้ อย่างไรก็ตาม พวกมันมีประโยชน์ในฐานะสัตว์ขี่ ช่วยใน
การเดินและยังสามารถปี นขึ้นไปบนหิ นและหน้าผาสู งชันได้
พวกเขาทั้งสามกระโดดขึ้นไปบนหลังของมัน ซูผงิ ไม่มีอสู รที่สามารถ
ขี่ได้ ดังนั้นฟ่ านยูจ่ ิงจึงตะโกนว่า “น้องชายซูมากับผม”
ซูผงิ ไม่ได้ปฏิเสธข้อเสนอแบบนี้ เขาอุม้ โครงกระดูกน้อยขึ้นมา เขา
รวบรวมพลังดวงดาวไว้ที่ขาของเขาและกระโดดขึ้นไปที่ดา้ นหลัง
ของหิ น จาปาลูรา
เมื่อรู ้สึกได้ถึงคนแปลกหน้า หิ นจาปาลูราก็รู้สึกกระวนกระวายใจ
เล็กน้อย มันตวัดลิ้นที่ยาวและบางเพื่อแสดงความไม่เต็มใจ
ฟ่ านยูจ่ ิงตบมัน ลอบประโลมสักพักเพื่อให้มนั สงบลง
“ไปกันเถอะ”
ฟ่ านกังเหลี่ยคว้าบังเหี ยน เป็ นผูน้ าํ เพื่อมุ่งหน้าออกไป
ฟ่ านยูจ่ ิงและหลี่อิงตามเขาไป
พวกเขาพุง่ ไปข้างหน้าด้วยความเร็ วเต็มที่ ภายใต้ทอ้ งฟ้ายามคํ่าคืน
ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถมองเห็นฐานที่อยูเ่ บื้องหลังของพวกเขาได้
แล้ว หลี่อิงระดมพลังดวงดาวของเขาและเปิ ดมิติอสู รอีกครั้งเพื่อ
เรี ยกอสู รบินได้ออกมา
นัน่ คือนกที่มีขนาดครึ่ งเมตร ทันทีที่นกออกมา มันก็กางปี ก บินไป
ในท้องฟ้ายามคํ่าคืน มันเคลื่อนที่ดว้ ยความเร็ วจนหายไปในพริ บตา
ครู่ ต่อมาหลี่อิงก็พดู ขึ้นมาทันทีวา่ “ห้ากิโลเมตร ทางนั้นมีอสู รฝูงเล็ก
หนึ่งฝูง”
ฟ่ านกังเหลี่ยให้คาํ แนะนําโดยไม่ลงั เล “ไปดูรอบ ๆ พวกมัน!”
เหล่าหิ น จาปาลูราปี นขึ้นไปบนเนินเขาสู งชัน ซูผงิ ต้องจับไหล่ของ
ฟ่ านยูจ่ ิงเพื่อไม่ให้ตก
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา
ซูผงิ เริ่ มเห็นแสงบางอย่างที่ขอบฟ้า
เขาเห็นกลุ่มไฟบนที่ราบ มีการรวมกลุ่มกันที่นนั่
เมื่อพวกเขาขยับเข้ามาใกล้ ซูผงิ ก็สามารถบอกได้วา่ มันเป็ นที่ต้ งั ค่าย
ชัว่ คราว เหนือที่ต้ งั ค่ายเจ็ดถึงแปดเมตรมีรอยแตกในแนวตั้งที่มี
รู ปร่ างเหมือนตา ความยาวกว่ายีส่ ิ บเมตรและกว้างเจ็ดถึงแปดเมตร
ด้านในรอยแตกเป็ นมิติที่หมุนและบิดเบี้ยว
“นัน่ คือรอยแยกมิติหรอ?” ซูผงิ ประหลาดใจนี่เป็ นครั้งแรกที่เขาได้
เห็น
ในไม่ชา้ พวกเขาก็ขี่หิน จาปารู ลาไปยังที่ต้ งั ค่าย เมื่อถึงประตูพวกเขา
ทั้งสามก็เรี ยกอสู รขี่กลับไปที่พ้นื ที่อสู ร จากนั้นจึงก็แสดงตรานัก
สํารวจเพือ่ เข้าไปในค่าย
“ฟาน?”
เมื่อพวกเขาเข้าไปในฐานมีคนทักทายพวกเขา
ฟานกังเหลี่ยยืนอยูท่ ี่นนั่ และเหลือบมองไปที่คนที่เรี ยกชื่อของเขา
ชายหนุ่มรู ปร่ างผอมที่มีกริ ชสี ดาํ ห้อยอยูบ่ นเข็มขัดเดินเข้ามา
ภายใต้แสงจ้าของกองไฟข้างประตู รอยแผลเป็ นยาวบนแก้มของ
ชายหนุ่มปรากฏให้เห็น แผลเป็ นดูดุร้ายและเพิ่มความคมเข้มให้กบั
ใบหน้าหล่อเหลานั้น
“ขอโทษที่ทาํ ให้คุณต้องรอ” ฟานกังเหลี่ยยิม้ เมื่อเห็นชายหนุ่ม จากนั้น
เขาก็แนะนําเขาให้ฟ่านยูจ่ ิงและหลี่อิง “นี่คือหัวหน้าทีมหมาป่ าดํา
หลิน โม่คง นักรบอสู รขั้นสู ง !””
“นักรบอสู รขั้นสู ง?” ฟ่ านยูจ่ ิงและหลี่อิงตะลึง พวกเขาแนะนําตัว
เช่นกันและพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จกั ครับ”
“ผมเห็นประวัติของพวกคุณแล้ว” หลิน โม่คงพยักหน้าให้พวกเขา
เล็กน้อยและจ้องมองไปที่ซูผงิ ที่อยูด่ า้ นข้าง “และนี่คือใคร?”
ฟ่ านกังเหลี่ยตอบทันทีวา่ “นี่คือคนที่เสี่ ยวฟ่ านขอให้มาช่วย น้องชาย
ซูผงิ ”
หลิน หมัว่ คงมองซูผงิ ขึ้นลง และถามว่า “น้องชายซู คุณเคยเป็ นนัก
สํารวจมาก่อนไหม?”
“ไม่” ซูผงิ ตอบ
หลิน โม่คงขมวดคิ้ว เขาสังเกตเห็นสิ่ งว่าซูผงิ มีรูปร่ างที่ดีเกินไป ไม่
มีรอยแผลเป็ นใด ๆ เขาไม่ได้เป็ นนักสํารวจอาวุโส
นอกจากนี้ชุดเกราะที่ซูผงิ สวมใส่ น้ นั ธรรมดาเกินไป หลิน โม่คง
สามารถบอกได้ในทันทีวา่ แม้นี่จะเป็ นชุดเกราะขั้นกลาง แต่กเ็ ป็ นชุด
เกราะราคาถูก ไม่ค่อยมีนกั สํารวจคนใดสวมใส่ ชุดเกราะประเภทนี้
ในดินแดนลับระดับ B
ฟานกังเหลี่ยรับรู ้ได้วา่ หลิน โม่คงไม่พอใจ ดังนั้นเขาจึงรี บอธิบายว่า
“นี่เป็ นเรื่ องเร่ งด่วนน้องชายซูไม่ใช่นกั สํารวจ แต่ความสามารถของ
เขาก็อยูใ่ นเกณฑ์มาตรฐาน”
หลิน โม่คงหันไปมองฟ่ านกังเหลี่ย ความเย็นชาในดวงตาของเขา
ปรากฏชัด “ถึงมาตรฐานแล้ว? ถ้าเป็ นอย่างนั้นใคร ๆ ก็เป็ นนักสํารวจ
ได้แล้ว!”
คําพูดของหลิน โม่คงไม่มีความหมายใด ๆ ในสถานการณ์แบบนี้
เขาเตือนว่า “ฟังคําสัง่ ของผม เมื่อเราเข้าไปไม่เช่นนั้นอย่าโทษว่าผม
เป็ นคนใจดําละกัน!”
“ไม่ตอ้ งกังวลเรื่ องนั้น” ฟ่ านกังเหลี่ยสัญญาทันที เหนือสิ่ งอื่นใด เขา
เป็ นคนพาซูผงิ ไปที่นนั่ เขาต้องรับประกันการกระทําของซูผงิ
“ไปกันเถอะ” หลิน โม่คงพูดเและมุ่งหน้าไปยังรอยแยกมิติ
ฟ่ านกังเหลี่ยหันกลับมารวบรวมทีมและตามหลังหลิน โม่คงไป
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกอับอายกับสิ่ งที่เกิดขึ้น เขาปลอบโยนซูผงิ “น้องชายซู
นักสํารวจทุกคนเป็ นแบบนี้ พวกเขาพูดตรงไปตรงมา อย่าไปใส่ ใจ
เลยนะ”
“ไม่มีปัญหา” ซูผงิ พยักหน้า
แน่นอนว่าเขาคงไม่ใส่ ใจเพราะเขาเข้าใจหลิน โม่คงดี
 ตอนที่ 59 สมเสร็จเกล็ดเสื อ
พวกเขาก้าวไปที่ตรงกลางของที่ต้ งั ค่ายและยืนอยูภ่ ายใต้รอยแยกมิติ
“พยายามตามมาให้ทนั ”
หลิน โม่คงกระโดดตรงไปยังรอยแยกบนท้องฟ้า โดยไม่หนั กลับมา
มอง ในไม่ชา้ เขาก็หายไป
ฟานกังเหลี่ยเตือนฟ่ านยูจ่ ิงว่า”นี่เป็ นครั้งแรกของน้องชายซู ดูแลเขา
ด้วย”
เมื่อพูดจบ ฟานกังเหลี่ยก็กระโดดเข้าสู่ รอยแยกมิติเช่นกัน
หลี่อิงติดตามเขาไปอย่างใกล้ชิด
ฟ่ านยูจ่ ิงบอกซูผงิ ว่า “ตามหลังผมมา”
ซูผงิ มองดูรอยแยกมิติอย่างใกล้ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอนั ตราย
จากนั้นก็กระโดดเข้าไปในรอยแยกนั้น
ช่วงเวลาที่เขาดําดิ่งลงไปในวังวนนั้น ซูผงิ รู ้สึกว่ามิติและเวลากําลัง
เปลี่ยนแปลง มันคล้ายกับสิ่ งที่เขาเจอเมื่อเข้าไปในสนามบ่มเพาะ
ทันใดนั้นเขาก็ร่อนลงบนพื้นและรู ้สึกถึงภาระที่ถูกยกออกจากอก
ในที่สุดซูผงิ ก็สามารถมองรอบ ๆ ได้ มีผคู ้ นวิง่ กันอย่างเร่ งรี บ พวก
เขาคือนักสํารวจของทีมอื่น
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมอง กาแลคซีอยูเ่ หนือหัวของเขา นอกชั้นบรรยากาศ
มีดวงดาวและดาวเคราะห์ขนาดต่าง ๆ และอยูใ่ นระยะทางที่ต่างกัน
เห็นได้ชดั ว่านี่ตอ้ งเป็ นดินแดนลับที่ฟ่านยูจ่ ิงพูดถึง
สถานที่น้ นั มืด เป็ นเวลากลางคืนด้วย
ซูผงิ เป็ นนักรบอสู รที่มีความสามารถในการมองเห็นดีกว่าคนอื่น ๆ
เขาสามารถมองเห็นสิ่ งต่าง ๆ ได้ในระยะ 30 เมตร แต่ห่างจากนั้นก็
เป็ นแค่ภาพเลือนราง
หวีด!
ด้วยแสงที่กะพริ บ ฟ่ านยูจ่ ิงก็ปรากฏออกมา
ทุกคนมากันครบแล้ว ฟานกังเหลี่ยหยิบแผนที่จากกระเป๋ าเป้ของเขา
“นี่คือแผนที่ที่อปั เดตล่าสุ ดของพื้นที่ที่เราสํารวจ นี่คือสถานที่ที่เรา
ไปครั้งสุดท้าย จิ้งจอกเลือดหลงทางที่นี่ ไปหากันเถอะ”
ทุกคนดูแผนและพยายามจําเค้าโครงและเครื่ องหมาย
ซูผงิ มัน่ ใจรู ้ดีวา่ แผนที่น้ นั มีค่าแค่ไหน เขามองใกล้ ๆ และจําเส้นทาง
ทั้งหมดที่ปรากฏอยู่
ในขณะนี้ไม่มีใครรู ้วา่ โลกภายในรอยแยกมิติน้ ีกว้างใหญ่แค่ไหน ถ้า
เป็ นไปได้ซูผงิ อยากอยูห่ ่างจากพื้นที่มืดที่ระบุไว้บนแผนที่ เนื่องจาก
ยังไม่มีการสํารวจ
หลินโม่คงถาม “หลี่อิงรับผิดชอบการลาดตระเวนใช่ไหม?”
หลี่อิงพยักหน้า เขาเรี ยกนกลาดตระเวนตัวนั้นออกมา นกตัวนั้นพุง่
ขึ้นไปบนท้องฟ้ายามคํ่าคืน
หลินโม่คงตั้งคําถามอีกว่า “นกสามารถไปไกลสุ ดแค่ไหน?”
หลี่อิงตอบว่า “ประมาณ 7,500 เมตร”
“แค่ 7,500 เมตร…” หลินโม่คงขมวดคิ้ว เมื่อเทียบกับสิ่ งที่หน่วย
สอดแนมในทีมของเขาทําได้ ระยะทางนี้ค่อนข้างสั้น แต่หลี่อิงเป็ น
เพียงนักรบอสู รขั้นกลางเท่านั้น หลินโม่คงไม่สามารถพูดอะไรได้
มาก
เขาพูดว่า “เราจะกระจายกันออกไป ดีไหม?”
“แน่นอน” ฟานกังเหลี่ยกําลังคิดเรื่ องเดียวกัน เขาเรี ยกหมาป่ าตัวใหญ่
ออกมา ร่ างกายของมันสี ดาํ สนิท นี่คือหมาป่ าปี ศาจกระหายเลือด
ระดับเจ็ด มันก้าวร้าวมากและเหมาะสําหรับการต่อสู ใ้ นตอนกลางคืน
มันโตเต็มวัยแล้ว ดูได้จากขนาดของมัน
หลินโม่คงมองไปที่ปีศาจหมาป่ ากระหายเลือดตัวนี้ เขายกมือขึ้นและ
เรี ยกงูเหลือมยาวกว่า 10 เมตรออกมา นี่คืองูเหลือมค็อดสัน แม้วา่ มัน
จะเป็ นงูเหลือม แต่กม็ ีพิษอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งเป็ นหนึ่งในอสู รระดับ
เจ็ดที่จดั การได้ยากที่สุด
ฟานกังเหลี่ยและคนอื่น ๆ ดูเหมือนจะกังวลเมื่อเห็นงูเหลือมตัวใหญ่
ตัวนี้ โดยเฉพาะหลี่อิง และฟ่ านยูจ่ ิง
พวกเขาดูเหมือนจะกลัวและไม่อยากอยูใ่ กล้มนั
โดยปกติแล้วอสู รที่ดุร้ายและกระหายเลือดอย่างงูเหลือมตัวนี้จะ
ควบคุมไม่ได้ง่าย ๆ ด้วยความสามารถของมัน มันสามารถฆ่าพวก
เขาได้อย่างง่ายดายทันทีหากมันคลัง่
แม้วา่ พวกเขาจะเชื่อในความสามารถของหลินโม่คงว่าเขาจะไม่สูญเสี ย
การควบคุมอสู รระดับเจ็ด แต่นี่เป็ นเรื่ องของความเป็ นความตาย ไม่
มีใครสามารถประมาทได้
พวกเขายอมรับว่ากลัวงูเหลือมค็อดสัน ในขณะที่มนั ปรากฏตัว นัก
สํารวจจากทีมอื่น ๆ ก็หลีกทางกันโดยสัญชาตญาณ
“ไปกันเถอะ!” ฟานกังเหลี่ยตะโกน
งูเหลือมค็อดสันและหมาป่ าปี ศาจกระหายเลือดเคลื่อนที่ไปพร้อมกัน
พุง่ เข้าสู่ ความมืดข้างหน้า
ยิง่ พวกเขาอยูห่ ่างจากที่ต้ งั ค่ายเท่าไหร่ มันก็ยงิ่ มืด ไม่มีแสงไฟให้พบ
เห็น
ตั้งแต่พวกเขาเข้าสู่ รอยแยกมิติ ซูผงิ ก็ค่อนข้างระมัดระวัง เขามีสมาธิ
มากกว่าตอนที่เขาอยูใ่ นสนามบ่มเพาะ เขาขยายขอบเขตความรู ้สึก
ของเขาจนถึงขีดจํากัด เพื่อให้รู้สึกถึงสภาพแวดล้อม แทนที่จะรอแค่
ข้อมูลจากหลี่อิงคนเดียว
หลี่อิงแจ้งเตือนทีมในทันทีวา่ “มีอสูรดวงดาวที่ไม่สามารถระบุได้
อยูข่ า้ งหน้า”
เขาสามารถแยกแยะจํานวนและขนาดของอสู รดวงดาวจากข้อมูลที่
ถ่ายทอดจากนก แต่ไม่ใช่ชนิด
ฟานกังเหลี่ยไม่อยากให้มีปัญหาที่ไม่คาดคิดโผล่ออกมา เขาถามว่า
“มีเส้นทางอื่นอีกไหม?”
หลี่อิงหลับตาและลืมตาขึ้นในเวลาต่อมา “เส้นทางอื่น ๆ มีอสู รดวงดาว
มากกว่าหนึ่งตัว”
หลินโม่คงเสนอว่า “ไปดูกนั ก่อน เราจะถอยกลับมา ถ้ามีอสู รดวงดาว
ขั้นสู ง”
ฟานกังเหลี่ยไม่ได้ต่อต้านเรื่ องนี้ มันเป็ นการตัดสิ นใจง่าย ๆ เขาก็คิด
ที่จะทําแบบเดียวกัน
ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงบริ เวณนั้น มีอสู รขนาดเท่าช้างอยูใ่ นทะเลสาบ
ตรงหน้าพวกเขากําลังดื่มนํ้าอยูร่ ิ มทะเลสาบ
ฟานกังเหลี่ยหยิบของที่คล้ายอุปกรณ์มองกลางคืนออกมาจากกระเป๋ าเป้
ของเขา เขาส่ องและพูดด้วยความโล่งใจว่า “นัน่ คือสมเสร็ จเกล็ดเสื อ
ระดับหก”
“ฆ่ามันซะ” หลินโม่คงตัดสิ นใจทันที
ฟานกังเหลี่ยพยักหน้าและพร้อมลงมือ แต่ซูผงิ กลับขมวดคิ้ว เขาพบว่า
มีบางอย่างผิดปกติ เมื่อเห็นว่าฟานกังเหลี่ยกําลังจะลงมือโจมตี เขาก็
ส่ งเสี ยง “รอก่อน”
“อะไร?”
ฟานกังเหลี่ยหันกลับมาและมองไปที่ซูผงิ ด้วยความสับสน
หลินโม่คงขมวดคิว้ เขาหันไปมองซูผงิ เช่นกัน เขาไม่มีความรู ้สึกดี ๆ
กับเด็กใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์ในการสํารวจดินแดนลับ หากซูผงิ
ไม่สร้างประโยชน์ หลินโม่คงก็จะบอกให้เขาปิ ดปากไปตลอดการ
เดินทาง
ซูผงิ ถามฟานกังเหลี่ยว่า “คุณมองเห็นภาพชัดเจนไหม? สมเสร็ จจริ ง ๆ
เหรอ?”
ฟานกังเหลี่ยรู ้สึกประหลาดใจกับคําถามนี้ เขาพูดพร้อมกับขมวดคิว้
“มันมืด แต่ผมเห็นมันชัดเจน”
“ขอผมดูหน่อย” ซูผงิ ขอขอยืมอุปกรณ์มองกลางคืน
“คุณกําลังสร้างเรื่ องเพราะกลัวตายหรื อเปล่า?” หลินโม่คงหน้าตึง
จ้องมองซูผงิ ด้วยสายตาเย็นชา
หลี่อิงก็ไม่พอใจเช่นกัน เห็นได้ชดั ว่าซูผงิ กังวลว่าอสู รนั้นจะไม่ใช่
สมเสร็ จ แต่เป็ นอย่างอื่น ซูผงิ ต้องขี้ขลาดแค่ไหนกัน! นอกจากนี้หลี่
อิงยังแน่ใจว่าหัวหน้าของพวกเขาต้องไม่โกหกหรื อโอ้อวดในสิ่ งที่
เขาไม่มนั่ ใจ ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงตายไปนานแล้ว!
ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกอาย เขากระซิบบอกซูผงิ เพื่อเกลี้ยกล่อมว่า “น้องชายซู
หัวหน้าสายตาคมชัดมาก”
“ถูกแล้ว” ฟานกังเหลี่ยมัน่ ใจมากเกี่ยวกับอสู รที่เขาเพิ่งเห็น นอกจากนี้
เขายังเชื่อมัน่ ว่าสายตาของเขาไม่ได้แย่ไปกว่า ซูผงิ หากเขาทําผิดพลาด
ก็ไม่มีทางที่ซูผงิ จะถูกได้!
ใบหน้าของซูผงิ ขุ่นมัว เมื่อได้ยนิ คําพูดของพวกเขา
นี่เป็ นเรื่ องสําคัญในชีวติ ของเขา เขาจะไม่เมินเฉย
ดวงตาของเขาเย็นชา ขณะจ้องมองไปที่หลินโม่คงอย่างไร้อารมณ์
“กลัวตายเหรอ? นักสํารวจทุกคนทําตัวเหมือนคุณกันหมดไหม? พุง่
ไปข้างหน้าโดยไม่คิดอะไรเหมือนคนปัญญาอ่อน”
หลินโม่คงโกรธมาก “คุณพูดอะไร?”
หากไม่ใช่เพราะความจริ งที่วา่ สายตาของซูผงิ ทําให้หวั ใจของเขาสัน่
สะท้าน หลินโม่คงคงจะชักมีดออกมาแล้ว
ดวงตาของซูผงิ เย็นยะเยือก “ผมสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิ ในช่วงฤดูน้ ี ถ้า
ผมจําไม่ผดิ พวกสมเสร็ จเกล็ดเสื อจะไม่ออกมาโดยไม่มีเหตุผล”
“นอกจากนี้สมเสร็ จเกล็ดเสื อจะไม่ดื่มนํ้ามากนัก พวกมันจะกินแมลง
ตัวเล็ก ๆ เมื่อพวกมันกระหายนํ้าพวกมันจะกินพืชเพื่อให้ได้น้ าํ พวก
มันเป็ นอสู รที่กินไม่เลือก”
คนอื่น ๆ ประหลาดใจ
พวกเขารู ้สึกได้ถึงสายลมที่พดั มา มันหนาวเย็นจนทําให้คนอื่น ๆ
งงงวย
ฟานกังเหลี่ยจ้องไปที่ซูผงิ “คุณพูดจริ ง?”
ซูผงิ จ้องตาเขาอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าผมล้อเล่นหรื อไง?”
อย่างไรก็ตาม ฟานกังเหลี่ยรู ้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็ วขึ้น เมื่อเขา
มองเข้าไปในดวงตาของซูผงิ เขาก็พบว่าซูผงิ ที่อยูข่ า้ งเขาเป็ นคนที่
แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้ นเชิงจากตอนที่พวกเขาอยูท่ ี่ฐานของนัก
สํารวจ เขาคือคนที่ไม่เคยมีส่วนร่ วมในการเดินทางไปยังดินดนลับ
จริ ง ๆ งั้นหรอ?!
 ตอนที่ 60 อสู รเลือดวิญญาณ
“ให้ผมดูอีกครั้ง”
ฟานกังเหลี่ยเป็ นคนรอบคอบ เขาหยิบอุปกรณ์ออกมาดูอีกครั้ง คราว
นี้เขาระมัดระวังเป็ นพิเศษและมัน่ ใจว่าอสู รนั้นคือสมเสร็ จเกล็ดเสื อ
“มันคือสมเสร็ จเกล็ดเสื อหรอ?” หลินโม่คงมองเขา
ฟานกังเหลี่ยอารมณ์ไม่ดี เขาส่ งอุปกรณ์ให้หลินโม่คงและพูดว่า
“เอาไปดูเอง”
หลินโม่คงรับอุปกรณ์มาดูและแน่ใจในทันใด “มันคือสมเสร็ จเกล็ด
เสื อ!”
เขาคืนอุปกรณ์ให้กบั ฟานกังเหลี่ย และหันกลับไปมองซูผงิ อย่างเป็ น
ศัตรู ซูผงิ มีขอ้ สงสัยในกลุ่ม ทําให้พวกเขาเสี ยเวลา!
ฟานกังเหลี่ยสัมผัสได้ถึงเจตนาที่ไม่เป็ นมิตรของหลินโม่คง เขาถอน
หายใจแต่เก็บไว้กบั ตัวเอง ฟานกังเหลี่ยรู ้วา่ นี่เป็ นความผิดพลาดของ
ซูผงิ แต่การทะเลาะกันระหว่างปฏิบตั ิภารกิจเป็ นเรื่ องต้องห้ามฟาน
กังเหลี่ยพูดว่า “ทํางานให้เสร็ จก่อน”
“อืม!”
หลินโม่คงจ้องมองซูผงิ “อย่าโทษว่าผมรุ นแรงกับคุณ ถ้าคุณยังพูด
ไร้สาระอีก!”
ด้วยเหตุน้ ีหลินโม่คง จึงปล่อยให้งูเหลือมค็อดสันของเขาพุง่ เข้าหา
สมเสร็ จเกล็ดเสื อที่ริมทะเลสาบทันที มันเป็ นเพียงอสู รระดับหก งู
เหลือมค็อดสันของเขามีความสามารถมากพอจะฆ่าสมเสร็ จเกล็ด
เสื อได้!
ที่ริมทะเลสาบ สมเสร็ จเกล็ดเสื อรู ้สึกได้วา่ งูเหลือมค็อดสันกําลังพุง่
เข้ามาอย่างรวดเร็ ว มันหันกลับ จากนั้นฟานกังเหลี่ยที่กาํ ลังใช้
อุปกรณ์เพื่อสังเกตการณ์กต็ ะโกนว่า “ไม่นะ!”
หลินโม่คงรู ้สึกประหลาดใจที่ได้ยนิ เสี ยงร้องด้วยความหวาดกลัวนี้
เขาหยิบอุปกรณ์ของเขาออกมาดูเช่นกัน
สิ่ งที่เห็นนี้ทาํ เอาเขาขนลุก!
สมเสร็ จเกล็ดเสื อกําลังดื่มนํ้าอยูร่ ิ มทะเลสาบ ดังนั้นพวกเขาจึงมองเห็น
เพียงแค่ดา้ นข้าง แต่เมื่อมันหันกลับมา เผยให้เห็นร่ างกายอีกครึ่ งหนึ่ง
มันกลับมีแต่กระดูก!
อีกครึ่ งหนึ่งของหัวไม่มีเลือดเนื้อ มีหนวดเหมือนงูบิดไปมาอยูใ่ น
เบ้าตา เป็ นสิ่ งมีชีวติ คล้ายปลาหมึกยักษ์อยูเ่ หนือหัวกะโหลกนัน่ !
นี่คือสมเสร็ จเกล็ดเสื อ แต่เป็ นอสู รที่ตายไปนานแล้ว!
ในตอนแรกซูผงิ ก็คิดว่าเขาตัดสิ นสถานการณ์ผดิ เช่นกัน แต่เสี ยง
กรี ดร้องของฟานกังเหลี่ยก็ทาํ ให้เขารู ้วา่ เขาคิดถูก เขาตอบสนอง
อย่างรวดเร็ วโดยหยิบอุปกรณ์ของฟานกังเหลี่ยไปดู
“มันเป็ นอสู รวิญญาณระดับเจ็ด!” ตาดําของซูผงิ หดด้วยความกลัว
นี่เป็ นสิ่ งมีชีวติ ชั้นตํ่า เขาได้พบกับสิ่ งนี้ในอาณาจักรโกลาหลแห่ง
อันเดธ สิ่ งมีชีวติ ขนาดเล็กแต่ทรงพลัง สําคัญสุ ด…
ปัง!
งูเหลือมค็อดสันเลื้อยซิกแซกไปยังสมเสร็ จเกล็ดเสื ออย่างรวดเร็ ว
ส่ วนสมเสร็ จเกล็ดเสื อก็หยุดขยับภายใต้การควบคุมของอสู รวิญญาณ
จากนั้นก็กระโจนมาทางงูเหลือมค็อดสัน
นี่กต็ รงกับที่งูเหลือมค็อดสันต้องการ มันอ้าปากที่เปื้ อนเลือดและ
กลืนสมเสร็ จเกล็ดเสื อในครั้งเดียว
“บัดซบ!”
ซูผงิ กลัวเรื่ องนี้ เขาตะโกนใส่ หลินโม่คงด้วยนํ้าเสี ยงหนักแน่นทันที
ว่า “ถ้าคุณไม่อยากเห็นอสู รของคุณตายให้คาย สมเสร็ จเกล็ดเสื อ
แล้วเรี ยกมันกลับมาเดี๋ยวนี้!”
หลินโม่คงถึงกับผงะ ซูผงิ ดูถูกเขาและมาตะโกนใส่ เขา? จิตสังหาร
ระเบิดออกมาในดวงตาของหลินโม่คง “คุณพูดอะไร?”
หลินโม่คงสามารถบอกได้วา่ สมเสร็ จเกล็ดเสื อกําลังถูกบางสิ่ งบางอย่าง
ควบคุม แต่แล้วไง?สิ่ งมีชีวติ อันเดธระดับตํ่ามากมายก็สามารถควบคุม
ร่ างกายสิ่ งมีชีวติ อื่นได้ แต่งูเหลือมค็อดสันของเขาเป็ นอสู รระดับ 7
สมเสร็ จเกล็ดเสื อจะทําอันตรายอะไรได้ แม้วา่ มันจะมีชีวติ อยูก่ ต็ าม
ไม่ตอ้ งพูดถึงตัวที่ตายแล้ว
เนื่องจากทั้งสองทะเลาะกัน ฟานกังเหลี่ยจึงรี บเข้ามาห้าม ทันใดนั้น
พวกเขาก็ได้ยนิ เสี ยงร้องที่น่าสังเวชดังมาจากระยะไกล
พวกเขามองตรงไป
งูเหลือมค็อดสันที่กลืนสมเสร็ จเกล็ดเสื อกําลังกลิ้งไปมาบนพื้นด้วย
ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ในเวลาเดียวกันอากาศมืดก็ปกคลุมงู
เหลือมค็อดสัน นัน่ คือพลังงานมืดอันเป็ นเอกลักษณ์ของอันเดธ
“แกมันโง่!”
ซูผงิ กัดฟัน เขารู ้วา่ มันสายเกินไปแล้ว
เขาหันกลับไปสนใจอสู รและเตือนฟานกังเหลี่ยทันทีวา่ “เราต้อง
ออกไปเดี๋ยวนี้ งูเหลือมค็อดสันนั้นตายไปแล้ว สิ่ งที่ติดอยูบ่ นสมเสร็ จ
เกล็ดเสื อคืออสู รวิญญาณระดับเจ็ด เว้นแต่อสู รของคุณจะเป็ นศัตรู
ตามธรรมชาติ ไม่มีอสู รตัวใดในระดับเดียวกันจะสามารถเอาชนะ
มันได้!”
“อสู รวิญญาณ?” ฟานกังเหลี่ย หลี่อิง และ ฟ่ านยูจ่ ิงยืนอยูใ่ นความ
สับสน
หลินโม่คงที่กาํ ลังจะโจมตีซูผงิ ทั้งประหลาดใจและโกรธกับคําพูด
ของซูผงิ “แกพูดบ้าอะไรกัน?”
ฟานกังเหลี่ยไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับอสู รดวงดาวตัวนี้ แต่ความจริ ง
ที่วา่ ซูผงิ สังเกตเห็นสถานการณ์แปลก ๆ ได้กท็ าํ ให้คาํ พูดของเขา
น่าเชื่อถือ ฟานกังเหลี่ยพูดแทรกขึ้นมา “ถ้านี่เป็ นอสู รระดับ 7 เราก็
สามารถฆ่ามันได้ถา้ เราร่ วมมือกัน”
“ถ้ามีเพียงตัวเดียวนัน่ ก็ยอ่ มได้” ซูผงิ หน้าตึง และพูดอย่างรวดเร็ ว
“แต่อสู รวิญญาณเป็ นเพียงปรสิ ตที่อาศัยอยูใ่ นอสู รเลือดวิญญาณ
โดยปกติแล้วที่ที่มีอสู รวิญญาณ ที่นนั่ ก็จะมีอสู รเลือดวิญญาณอยู่
ด้วย ถ้าผมจําไม่ผดิ นัน่ ไม่ใช่น้ าํ ในทะเลสาบ มันคือเลือดและอสู ร
เลือดวิญญาณก็อยูท่ ี่นนั่ !”
“อสู รเลือดวิญญาณ?”
นี่เป็ นชื่อที่แปลกสําหรับพวกเขาอีกครั้ง
“ด้วยอสู รวิญญาณระดับ 7 ที่ส่งสารอาหารให้กบั มัน อสู รเลือดวิญญาณ
นี้จะต้องอยูใ่ นระดับเก้าเป็ นอย่างน้อยหรื ออาจเป็ นราชาอสู ร!” ซูผงิ
บีบคําพูดออกมา
หากไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริ งที่วา่ เขาอยูใ่ นดินแดนลับและต้องพึ่งพา
คนเหล่านี้ในการสํารวจพื้นที่ เขาคงจะหนีไปแล้ว
“ระดับเก้า? ราชาอสู ร?”
คําพูดเหล่านั้นทําให้คนอื่นงงตาแตก พวกเขาไม่รู้วา่ ทําไมซูผงิ ถึงรู ้
เรื่ องนี้ แต่พวกเขาสามารถเห็นได้วา่ งูเหลือมค็อดสัน กําลังดิ้นรน
ด้วยความเจ็บปวด มันทําให้พวกเขาสัน่ เทาด้วยความกลัว
สิ่ งที่สามารถเอาชนะงูเหลือมค็อดสันได้ในพริ บตาและด้วยวิธีที่
แปลกประหลาดเช่นนี้จะต้องเป็ นสิ่ งที่อนั ตรายอย่างมาก
“ไปกันเถอะ!”
ฟานกังเหลี่ยตัดสิ นใจทันที
หลินโม่คงรู ้สึกประหลาดใจ หลังจากที่เขากลับมามีสติ เขาก็รีบพูด
ว่า “นายจะทิ้งอสู รของฉันหรอ?”
“อืม…” ฟานกังเหลี่ยไม่รู้จะพูดอะไร เขาเป็ นคนที่เชิญหลินโม่คงมา
เข้าร่ วมกับพวกเขา มันคงไม่ดีหากคนอื่นรู ้วา่ เขาขอให้หลินโม่คงทิ้ง
อสู รของเขาและหลบหนีไป
“ไอ้ขยะ แกกําลังพยายามหักหน้าฉันงั้นหรอ? แกแต่งเรื่ องขึ้นและ
ต้องการเห็นอสู รของฉันตายสิ นะ?!” หลินโม่คงหันไปมองซูผงิ
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ซูผงิ ไม่เคยชอบคนแบบนี้ เนื่องจากหลินโม่คงชะลอการล่าถอยครั้ง
แล้วครั้งเล่า เจตนาฆ่าในตัวซูผงิ ก็ถูกกระตุน้ เช่นกัน เขาจับจ้องไปที่
หลินโม่คงและพูดว่า “หุบปากซะถ้าแกยังอยากมีชีวติ อยู!่ ”
“แก!”
ใบหน้าของหลินโม่คงดุร้าย เขาชักดาบออกมาทันที
ขณะนั้นเอง นํ้าก็กระเซ็นมาแต่ไกล
พวกเขาหันไปมองอย่างรวดเร็ ว ครึ่ งบนของงูเหลือมคอดสันที่กาํ ลัง
ดิ้นรนอยูร่ ิ มฝั่งตกลงไปในทะเลสาบ ทําให้น้ าํ กระจาย
ช่วงเวลาต่อมาหนวดสี แดงเลือดสามเส้นที่หนาพอ ๆ กับตัวของงู
เหลือมค็อดสันก็ยนื่ ออกมาจากทะเลสาบ เข้าไปพัวพันกับงูเหลือม
ค็อดสัน และลากมันลงไป
“อะไร…?” หลินโม่คงตกใจจนพูดไม่ออก
เขารู ้สึกถึงความเชื่อมโยงระหว่างเขากับงูเหลือมค็อดสันที่ถูกตัด
สิ่ งเดียวที่เขารู ้สึกได้จากจิตสํานึกของงูเหลือมค็อดสันก่อนที่มนั จะ
ตายคือความกลัวสุ ดขีด
“เร็ วเข้า!”
แค่มอง ซูผงิ ก็สามารถบอกได้วา่ มันคืออสู รเลือดวิญญาณ เขาไม่
อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้ เขาหันหลังกลับและวิง่ หนีทนั ที
ฟานกังเหลี่ย หลี่อิง และฟ่ านยูจ่ ิงตามซูผงิ ไปตามสัญชาตญาณด้วย
หัวใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หลินโม่คงกลับมามีสติ เขาดูยา่ ํ แย่มากและสี หน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
หลายครั้ง ครู่ ต่อมาเขาก็ตดั สิ นใจและวิง่ ตามฟานกังเหลี่ยกับคนอื่น ๆ
ไป
 ตอนที่ 61 ยอดเขายักษ์
“หลี่อิงไปตรวจสอบเส้นทางอื่นกันเถอะ” ซูผงิ วิง่ และพูดกับหลี่อิง
หลี่อิงผงะ เขาไม่คาดคิดว่าซูผงิ จะสัง่ เขา “คุณต้องการใช้เส้นทางอื่น
หรอ?”
“อยากกลับบ้านแล้วหรื อไง?” ซูผงิ ถาม
“แต่…”
เขาได้พบกับสถานการณ์ท่ีแปลกประหลาดและอันตราย หลี่อิงรู ้สึก
กลัวเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าซูผงิ จะช่วยเขาในการค้นหา
จิ้งจอกเลือดต่อ
แม้วา่ เขาจะมีความกล้าในการทํางาน แต่กย็ งั คงเป็ นมนุษย์ เขามีเพียง
ชีวติ เดียว ใคร ๆ ก็กลัวตาย!
ฟานกังเหลี่ยมองแผ่นหลังของซูผงิ เขาพูดกับหลี่อิงว่า “ฟังน้องชายซู
เรื่ องราวอาจซับซ้อนมากขึ้น เราไม่สามารถที่จะล่าช้าได้อีกต่อไป!”
หลี่อิงอ้าปากพูดต่อ เขาหยุดชัว่ คราวและพูดได้เพียงว่า “ผมเข้าใจ
แล้ว”
เขาเข้าใจและตรวจสอบเส้นทางอื่น ๆ
ในขณะนี้หลินโม่คงตามคนอื่น ๆ มา ใบหน้าของเขาดําทมิฬ เขาได้
เสี ยอสู รขั้นสู งของเขาทันทีที่มาถึง ราวกับว่าเขาได้ตดั เลือดเนื้อตัวเอง
ไปแล้ว!
เมื่อเห็นร่ างของคนพวกนี้ ดวงตาของหลินโม่คงก็มีความโกรธ แต่
เขาก็เก็บมันไว้อย่างรวดเร็ ว
“ฮะ?” ซูผงิ หันหัวมองไปข้างหลัง เขาขมวดคิว้ เล็กน้อยเมื่อเห็นดวงตา
ที่เศร้าหมองของหลินโม่คง ดวงตาของเขามองมาข้างหน้า แต่มีความ
เย็นชาอยูใ่ นตัว
“เจอแล้ว” จู่ ๆ หลี่อิงก็พดู ขึ้น
“อสู รดวงดาวไม่กี่ตวั ในเส้นทางตะวันออกย้ายไปที่อื่นแล้ว เราจะไม่
เจอพวกมันถ้าเราวิง่ ไปตอนนี้” หลี่อิงพูดอย่างรวดเร็ ว
“ไปกันเถอะ” ซูผงิ สัง่ ทันที
ฟานกังเหลี่ยทําได้เพียงแค่กลืนสิ่ งที่เขากําลังจะพูดเนื่องจากซูผงิ ชิง
พูดไปแล้ว
ฟ่ านยูจ่ ิง และหลี่อิงมองไปที่ฟานกังเหลี่ยเพื่อขอคํายืนยัน เมื่อเห็นว่า
เขาไม่ได้คดั ค้าน พวกเขาจึงรี บตามหลังซูผงิ ไป
“น้องชายหลิน เราจะคิดหาวิธีชดเชยให้นายเมื่อเรากลับไป” ฟานกัง
เหลี่ยพูดกับหลินโม่คงที่อยูข่ า้ งหลังเขา
การแสดงออกของ หลินโม่คงดูเย็นชายิง่ ขึ้น “ไม่เป็ นไร ฉันประมาท
เอง”
“ไม่ใช่ความผิดของนาย ยังไงซะเป็ นพื้นที่ใหม่ มีอสู รดวงดาวที่ไม่
รู ้จกั มากเกินไป เราควรจะระมัดระวัง” ฟานกังเหลี่ยกระซิ บ
เจตนาฆ่าฉายในดวงตาของหลินโม่คง แต่เขาก็ไม่ได้พดู อะไร
ทีมนําโดยหลี่อิง หลายคนเดินตามมาติด ๆ เข้าใกล้กบั บริ เวณที่
จิ้งจอกเลือดหายไปมากขึ้น
“มีอสู รปี ศาจอยูด่ า้ นหน้า มีเส้นทางเดียวเท่านั้นที่ใช้งานได้” หลี่อิง
รายงาน
เมื่อได้ยนิ ว่ามันเป็ นสถานการณ์ที่คล้ายกัน การแสดงออกของทุกคน
จึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ซูผงิ พูดทันทีวา่ “ไปเส้นทางที่มีอสู รดวงดาวก่อน เราสามารถเข้าไป
สังเกตได้”
ฟานกังเหลี่ยลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง เขากังวลเล็กน้อย แต่หลังจากคิดแล้ว
โชคของพวกเขาคงไม่เลวร้ายขนาดนั้น ไม่น่าเป็ นไปได้ที่พวกเขาจะ
เจอกับเหตุการณ์แปลก ๆ อีก
“ตามที่นอ้ งชายซูบอก ไปลองสังเกตดูใกล้ ๆ ก่อน” ฟานกังเหลี่ยพูด
“โอเค”
ฟ่ านยูจ่ ิง และหลี่อิงไม่มีขอ้ ขัดข้อง
หลินโม่คงเงียบ นับตั้งแต่ที่เขาสู ญเสี ยงูเหลือมค็อดสัน เขาก็เงียบ
มาก ๆ
ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงหุบเขาภายใต้การนําของหลี่อิง
ซูผงิ ยืน่ มือไปหาฟางกังเหลี่ย
ฟานกังเหลี่ยเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร เขาส่ งอุปกรณ์ส่องทางไกล
ของเขาให้กบั ซูผงิ
ซูผงิ มองจากระยะไกลและเห็นว่ามันเป็ นอสู รดวงดาวระดับห้า
ธรรมดา ๆ เขาสัง่ ให้โครงกระดูกน้อยของเขาโจมตีโดยไม่ลงั เล
ภายใต้คาํ สัง่ ของซูผงิ มันดึงดาบกระดูกของมันออกมาและพุง่ เข้าหา
อสู รดวงดาวระดับห้าทันที
“มันคือวิญญาณแห่งความตายระดับห้า” หลี่อิงที่ใช้เครื่ องมือดูอสู ร
ดวงดาวส่งอุปกรณ์ของเขาให้ฟานกังเหลี่ย
ฟานกังเหลี่ยดูและถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากําลังจะสัง่ ให้
ปี ศาจหมาป่ ากระหายเลือดของเขาเคลื่อนไหว แต่กน็ ึกถึงจุดจบของงู
เหลือมค็อดสัน เขาถามซูผงิ ว่า “มีอะไรผิดปกติไหม?
“ผมเริ่ มการโจมตีแล้ว” ซูผงิ พูด
ฟานกังเหลี่ยตะลึงไปชัว่ ขณะ เขามองผ่านอุปกรณ์อย่างรวดเร็ วและ
เห็นว่าโครงกระดูกน้อยข้าง ๆ ซูผงิ ไปถึงแล้ว โครงกระดูกน้อยที่สูง
ไม่ถึงครึ่ งเมตรนั้นแตกต่างจากวิญญาณแห่งความตายซึ่ งมีขนาด
เกือบสี่ เมตรอย่างมาก อย่างไรก็ตามโครงกระดูกน้อยก็กระโดดขึ้น
ไปและส่งพลังสี ดาํ มืดออกมา!
ฟ่ อ!
ทันทีที่วญ
ิ ญาณแห่งความตายหันกลับมา มันก็ใช้กรงเล็บอันแหลม
คมเพื่อตอบโต้ อย่างไรก็ตาม ร่ างกายของมันก็แข็งทื่อทันที มันถูก
แยกเป็ นสองส่ วนและตกลงสู่ พ้นื ค่อย ๆ สลายไปเป็ นพลังงานสี ดาํ
ฟานกังเหลี่ยตะลึง แม้วา่ เขาจะเคยเห็นความแข็งแกร่ งของโครง
กระดูกน้อยมาก่อน แต่เขาก็ยงั แปลกใจเล็กน้อยที่ได้เห็นมันอีกครั้ง
การฆ่าวิญญาณแห่งความตายระดับห้าด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวเป็ น
สิ่ งที่มีเพียงอสู รระดับหกขึ้นไปเท่านั้นที่ทาํ ได้!
ยิง่ ไปกว่านั้นแม้วา่ วิญญาณแห่งความตายจะเป็ นอสู รอันเดธธรรมดา
แต่กเ็ ป็ นเรื่ องยากมากที่อสู รธรรมดาจะเอาชนะมันได้ เพราะร่ างกาย
ของมันถูกสร้างมาจากพลังงาน การโจมตีดว้ ยพลังงานเท่านั้นที่มี
ประสิ ทธิภาพจะเอาชนะมัน
หลินโม่คงเห็นฉากนี้ดว้ ยอุปกรณ์มองทางไกลของเขา และดวงตาก็
เป็ นประกาย
หลังจากโครงกระดูกน้อยฆ่าวิญญาณแห่งความตาย มันก็กระโดด
ขึ้นไปที่ศพและดูดซับพลังแห่งความตายที่เหลืออยูท่ นั ที
ซูผงิ มองรอบ ๆ อีกครั้ง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอนั ตราย เขาจึงพูดกับ
ฟานกังเหลี่ย และคนอื่น ๆ ว่า “เราไปต่อได้”
เมื่อพวกเขาเริ่ มเดิน ซูผงิ ก็เดินตามพวกเขาไปอยูร่ ้ ังท้ายของกลุ่ม
เมื่อพวกเขาผ่านหุบเขา พวกเขาพบโครงกระดูกอันเดธบางส่ วน
กระจัดกระจายอยูบ่ นพื้นตลอดทาง พวกเขารับรู ้ถึงกลิ่นของสิ่ งมีชีวติ
และรวมกลุ่มกันเพื่อ
อย่างไรก็ตามพวกมันทั้งหมดเป็ นโครงกระดูกระดับตํ่า ตัวที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดอยูท่ ี่ระดับสี่ เท่านั้น พวกมันถูกหมาป่ าปี ศาจกระหายเลือดของ
ฟานกังเหลี่ยจัดการเรี ยบ
หลังจากออกจากหุบเขา มียอดเขายักษ์สูงตระหง่านปรากฏต่อหน้า
ทุกคน
มันเป็ นภูเขาขนาดใหญ่มาก
ด้านบนของมันทะลุทอ้ งฟ้า ดูเหมือนจะทอดยาวไปในท้องฟ้าที่เต็ม
ไปด้วยดวงดาวไม่มีที่สิ้นสุ ด
ซูผงิ รู ้สึกราวกับว่าเขากําลังยืนอยูท่ ี่เท้าของยักษ์ พวกเขาไม่นบั ว่า
เป็ นมดด้วยซํ้าเมื่อยืนอยูห่ น้ายอดเขาอันใหญ่โตนี้
“จิ้งจอกเลือดหายไปที่ตีนเขานี้” ฟานกังเหลี่ยมองไปที่ยอดเขาด้วยสี
หน้าหนักใจ
“ฉันจําทางได้ เราควรไปยังสถานที่ที่เห็นจิ้งจอกเลือดเป็ นครั้งสุ ดท้าย
ไหม” หลี่อิงถาม สายตาของเขามองไปที่ ฟานกังเหลี่ย และซูผงิ เพื่อ
ขอความคิดเห็น
ฟานกังเหลี่ยพยักหน้า จากนั้นเขาก็เหลือบไปที่ซูผงิ “เป็ นไปได้สูงที่
เราจะพบอสู รขั้นสู งบนยอดเขานี้ มันอันตรายมาก เราได้พบกับอสู ร
ขั้นสู งที่ไม่รู้จกั ก่อนหน้านี้ ทีมเกือบกระจัดกระจาย เรารอดมาได้
ด้วยโชค”
ซูผงิ พยักหน้า เขาควานหาของในกระเป๋ าและหยิบขวดแก้วมังกรไฟ
ออกมาจากมิติเก็บของ มันเป็ นสิ่ งสําคัญสําหรับเขาที่จะทําให้หา
จิ้งจอกเลือดเจอ
ฟ่ านยูจ่ ิงเรี ยกอสู รสองตัวและเตรี ยมพร้อมที่จะต่อสู ท้ ุกเมื่อ
ฟานกังเหลี่ยเรี ยกอสู รตัวเล็กอีกตัวออกมา มันเป็ นลิงหลายหู มันเป็ น
เพียงอสู รระดับห้า แต่มีประสาทสัมผัสได้ยนิ สู งมาก
หลี่อิงได้เรี ยกอสู รประเภทหิ นระดับหกออกมา มันคืออสู รไส้เดือน
มันเลื้อยไปบนพื้นและตระเวนไปตามถนนข้างหน้า
 ตอนที่ 62 ขอความช่ วยเหลือ
“ไปกันเถอะ”
หลี่อิงนําทาง ทุกคนตามหลังเขาและคอยสํารวจสภาพแวดล้อม
ถนนบนภูเขาใกล้ยอดเขายักษ์น้ นั ไม่เรี ยบ เต็มไปด้วยหลุมบ่อ บางส่ วน
เป็ นรอยเท้าที่อสู รยักษ์ทิ้งไว้ในขณะที่บางส่ วนเป็ นหลุมจากการที่
อสู รดวงดาวต่อสูก้ นั หลุมไม่ได้เต็มไปด้วยนํ้าฝน มันเป็ นเลือดสี เข้ม
เต็มไปด้วยเชื้อโรคและส่ งกลิ่นเหม็น
ฟานกังเหลี่ยและคนอื่น ๆ เป็ นนักสํารวจที่ช่าํ ชอง แต่ถึงกระนั้นพวก
เขาก็ยงั ขมวดคิ้วเพราะกลิ่นฉุน
ซูผงิ สัง่ ให้โครงกระดูกน้อยยืนคุม้ กันอยูข่ า้ ง ๆ และคอยจับตาดูการ
โจมตีอย่างใกล้ชิด
“นี่คือ…”
ไม่นานหลี่อิงก็หยุดกะทันหัน สายตาของเขาจดจ่อไปที่หินสี น้ าํ ตาล
ขุ่นบนพื้น มีมือแขวนอยูท่ ี่นนั่ และมีกาํ ไลโลหะสี ดาํ คลุมอยู่
การแสดงออกของฟานกังเหลี่ยเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาสัง่ ลิงหลายหู
ให้กา้ วไปข้างหน้าและดู ลิงหลายหูกระโดดสองสามก้าวไปที่มือนัน่
มันเป็ นแขนที่ถูกตัดขาด ฟานกังเหลี่ยจับแขนที่ลิงหลายหูดึงออกมา
หลังจากมองดูสกั พักสี หน้าของเขาก็ดูเคร่ งเครี ยด “นี่เป็ นแขนของ
คนจากทีมสํารวจอื่น มันคือกําไลทองเมฆดํา คนที่สามารถซื้ อกําไล
ดี ๆ แบบนี้ได้ตอ้ งไม่อ่อนแอแน่ ๆ …”
หลินโม่คง ฟ่ านยูจ่ ิง และคนอื่น ๆ รู ้จกั กําไล การแสดงออกของพวก
เขาเปลี่ยนไป เจ้าของมือจะต้องเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งหรื อเป็ นนักรบ
อสู รระดับหกที่ค่อนข้างรํ่ารวย เขาเสี ยชีวติ ที่นี่จริ ง ๆ เห็นได้ชดั ว่า
เขาเจอกับอันตรายที่น่ากลัวและไม่มีโอกาสหลบหนี
ซูผงิ เห็นปลายแขนที่ถูกตัดขาด หัวใจของเขาเต้นรัวและพูดว่า “ขอ
ผมดูหน่อย”
ฟานกังเหลี่ยรู ้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เขาก็ส่งแขนขาดให้กบั ซูผงิ
“หรื อว่าแกจะไม่รู้จกั กําไลนี่” หลินโม่คงยิม้ เยาะเมื่อมองซูผงิ ที่ดูอวดดี
ซูผงิ หยิบมันขึ้นมาและมองเข้าไปใกล้จุดที่ถูกตัดขาด รู ม่านตาของ
เขาหดลงเล็กน้อย แต่เขาก็กลับมาเป็ นปกติในชัว่ พริ บตา เขายังคง
ตรวจสอบความแข็งของแขน ซึ่ งไม่มีร่องรอยเสี ยหายเช่นเดียวกับ
กําไล หลังจากพลิกดูสกั ครู่ เขาก็ส่งมันคืนให้ฟานกังเหลี่ย
“คุณค้นพบอะไรไหม” ฟานกังเหลี่ยถาม เขาค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับ
ความคิดเห็นของซูผงิ ท้ายที่สุดซูผงิ ได้สงั เกตเห็นอันตรายที่แฝงอยู่
ก่อนหน้านี้ที่ไม่มีใครค้นพบ ยิง่ ไปกว่านั้นเขายังสังเกตเห็นว่าซูผงิ ดู
เหมือนจะเฉย ๆ ต่อสภาพแวดล้อมที่ยา่ ํ แย่รอบตัว มันเป็ นปฏิกิริยา
ปกติสาํ หรับนักสํารวจที่มีประสบการณ์ แต่มนั ก็แปลกสําหรับมือใหม่
อย่างซูผงิ ที่ไม่เคยออกสํารวจ!
อย่างไรก็ตาม ทุกคนล้วนมีความลับของตัวเอง คงไม่ดีที่จะถาม และ
เขาอาจจะไม่พอใจเพราะเรื่ องนี้
“ไม่มีอะไร” ซูผงิ ดูสงบนิ่งเช่นเคย
หลินโม่คงหัวเราะเบา ๆ
ซูผงิ มองไปด้านข้างและยกมือขึ้นทันที
เพี๊ยะ!
เสี ยงตบดังขึ้น
ฟานกังเหลี่ย ฟ่ านยูจ่ ิง และ หลี่อิงต่างก็ตกตะลึง หลินโม่คง
ประหลาดใจสุ ด เขารู ้สึกปวดแสบปวดร้อนบนหน้า
เขาเพิ่งถูกตบ! ในฐานะที่เป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง สถานะของเขาจึงสู ง
มากจนสามารถเป็ นหัวหน้าทีมสํารวจระดับสองอย่างฟานกังเหลี่ย
ได้ แต่เขาเพิ่งถูกเด็กไร้ชื่อตบหน้า?!
หลังจากตกอยูใ่ นความงุนงงชัว่ ขณะ เขาก็ได้สติ ดวงตาของเขากลาย
เป็ นสี แดงกํ่า เขาดึงกระบี่ออกมาอย่างรวดเร็ ว “ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่า
แก!”
ฟานกังเหลี่ย และอีกสองคนรี บเข้ามาขวาง ฟานกังเหลี่ยรี บโน้มน้าว
“พี่ชายหลิน พี่ชายหลินมาคุยกันเถอะ สู ก้ นั ตอนนี้ไม่ได้มนั อันตราย
เกินไป ผมกลัวว่าทุกคนจะตายถ้าเราดึงดูดความสนใจด้วยการ
ตะลุมบอนกันเอง!”
หลินโม่คงโกรธมากจนแทบจะระเบิด เขาถูกตบ?
เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะชักกระบี่ออกมา แต่มือของเขาถูกฟานกัง
เหลี่ยจับไว้ เขาไม่สามารถดึงมันออกมาได้ เรื่ องนี้ทาํ ให้เขาตกใจอีก
ครั้ง เขาไม่คิดว่าฟานกังเหลี่ยจะทรงพลังขนาดนั้น ทั้งคู่อยูใ่ นระดับ
7 แต่ ฟานกังเหลี่ยกลับแข็งแกร่ งกว่าเขา!
หลี่อิง และฟ่ านยูจ่ ิงก็ตกใจเช่นกัน พวกเขาขวางซูผงิ และหลินโม่คง
เพื่อป้องกันไม่ให้ต่อสู ก้ นั
“น้องชาย…น้องชายซูมาคุยกัน ทําไมคุณถึงต่อยเขา ” ฟ่ านยูจ่ ิงมอง
ไปที่ซูผงิ ที่มีสีหน้าสงบ อีกฝ่ ายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งไม่ใช่คนที่เขา
จะรุ กรานได้
“ถูกต้อง!” หลี่อิงก็กลัวจนหมดปัญญา เขาไม่คาดหวังว่าซูผงิ ที่อ่อนโยน
และเหมือนนักเรี ยนจะอารมณ์ร้อนขนาดนี้ เขาทําร้ายคนอื่นด้วย
ความตั้งใจและยังตบนักรบอสู รขั้นสู ง แม้แต่พวกเขาก็ยงั ต้องก้มหัว
ให้อีกฝ่ าย
“มันรนหาที่เอง” ซูผงิ พูดอย่างใจเย็น แม้วา่ สภาพแวดล้อมจะเป็ น
อันตรายและความขัดแย้งภายในนั้นไม่ควรเกิดขึ้น แต่ในเมื่ออีกฝ่ าย
มีอคติต่อเขามากและยัว่ โมโหเขา เขาก็ไม่คิดอดทน
นอกจากนี้ เขารู ้วา่ พวกฟานกังเหลี่ยต้องไม่ยอมให้พวกเขาสู ก้ นั อย่าง
และเขาก็ไม่กลัวแม้วา่ จะมีการต่อสู ก้ ต็ าม เป็ นเรื่ องดีที่ได้รู้วา่ เขา
สามารถเอาคืนคนแบบนี้ได้
วิธีที่ง่ายที่สุดคือเอาคืนคนที่สามารถคุกคามเขาได้ให้เร็ วที่สุด
“เอ่อ” ฟ่ านยูจ่ ิง และหลี่อิงต่างประหลาดใจที่ได้ยนิ คําพูดของ ซูผงิ
หลินโม่คงเป็ นคนที่เยาะเย้ยเขาก่อนหน้านี้ แต่เขากล้าที่จะตบเขา
เพียงเพราะเรื่ องนั้น เขากล้าเกินไป เขาไม่กลัวที่จะสร้างปั ญหา
ร้ายแรงหรื อไง?
“แก!!” เส้นเลือดของหลินโม่คงกําลังจะระเบิด เขาพยายามดึงกระบี่
ออกมาด้วยกําลังทั้งหมด แต่มือของฟานกังเหลี่ยก็เหมือนก้ามปู
เหล็กคู่หนึ่งที่ทาํ ให้มนั นิ่งอยูก่ บั ที่
“พี่หลินมันเป็ นความผิดของน้องชายซู ผมขอโทษแทนเขา เรามาทํา
ภารกิจให้เสร็ จก่อนได้ไหม?”ฟานกังเหลี่ยเสนอ
หลินโม่คงจ้องเขาอย่างโกรธเคือง เขากัดฟัน เขารู ้วา่ ฟานกังเหลี่ยจะ
ไม่ปล่อยให้เขาสู ก้ บั ซูผงิ มิฉะนั้นพวกเขาทั้งหมดจะตายหากพวกเขา
ดึงดูดอสูรใด ๆ
บางทีอีกฝ่ ายอาจคาดเดาได้และกล้าที่จะโจมตีเขา กล่าวอีกนัยหนึ่ง
เขาโดนตบฟรี !
“พวกแกทุกคนสมควรตาย!!” หลินโม่คงคําราม ในใจของเขาเต็มไป
ด้วยความอาฆาตแค้น มือของเขากําด้ามกระบี่แน่น เขาดิ้นรนและ
อดทนอยูพ่ กั หนึ่งก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ผ่อนแรง
เขามองซูผงิ อย่างเย็นชาและหันกลับมา “ฉันจะจําเรื่ องนี้ไว้ ฉันจะแก้
แค้นแก เมื่อเรากลับไปที่ฐาน!” เขาพูดคําพูดเหล่านั้นโดยมีจุดประสงค์
เพื่อให้ซูผงิ ไม่เข้าใจผิดที่เขาจะไม่ทาํ อะไรเลยระหว่างนี้
ฟานกังเหลี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นหลินโม่คงข่มกลั้น
ตัวเองไว้อยู่ เขาก็พดู กับซูผงิ ว่า “น้องชายซูอย่าผลีผลาม ผมจะไม่
ช่วยคุณอีก”
ซูผงิ ยิม้ หลังจากเห็นสี หน้าจริ งจังของเขา “ไปกันเถอะ”
ท่าทีเฉยเมยของซูผงิ ทําให้ฟานกังเหลี่ยปวดหัว เขาไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากพูดว่า “ไปเถอะ เราต้องทําภารกิจให้เสร็ จและกลับฐานให้
เร็ วที่สุด!”
หลี่อิง และฟ่ านยูจ่ ิงมองหน้ากันและถอนหายใจด้วยความโล่งอก
หลี่อิงยังคงเป็ นผูน้ าํ หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เห็นซากศพที่ถูก
แยกชิ้นส่ วนบนพื้น ทั้งหมดเป็ นของนักสํารวจคนอื่น ๆ
จากแขนขาที่กระจัดกระจาย พวกเขาสามารถประเมินได้วา่ มีผเู ้ สี ยชีวติ
สามหรื อสี่ คน หัวบางอันเต็มไปด้วยหนอนตัวเล็ก ๆ กัดแทะจนจํา
ไม่ได้
“ระวังกันด้วย”
ซากศพเหล่านั้นทําให้ ฟานกังเหลี่ย และคนอื่น ๆ ระมัดระวังอย่าง
มาก
ซวบ!
ทันใดนั้นสัญญาณควันหลากสี กพ็ งุ่ จากป่ าทึบด้านหน้า
“มันเป็ นสัญญาณขอความช่วยเหลือ!” การแสดงออกของฟานกัง
เหลี่ยเปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นสิ่ งนี้ เขารี บขยับทันทีและพูดว่า “เร็ วเข้า!”
 ตอนที่ 63 การอัญเชิญ
พวกเขารี บวิง่ ไปยังสถานที่ที่มีการส่ งสัญญาณขอความช่วยเหลือ ใน
ไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงชานป่ าใกล้ทางลาดชัน พวกเขาได้ยนิ เสี ยงคําราม
ของอสู รและเสี ยงกรี๊ ดแปลก ๆ ดังมาจากข้างใน แรงสัน่ สะเทือนเป็ น
ครั้งคราว บ่งบอกถึงการต่อสู อ้ นั ดุเดือดที่กาํ ลังเกิดขึ้น
“เร็ วเข้า!” ฟานกังเหลี่ยเป็ นคนแรกที่เข้าไปในป่ า
ป่ าแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นไม้ประหลาดล้อมรอบด้วยกลิ่นอายแห่ง
ความตาย มีโครงกระดูกกระจัดกระจายเต็มไปหมด
หลินโม่คงพยายามวิง่ ช้าลงเพื่อที่จะได้อยูร่ ้ ังท้าย ด้วยวิธีน้ ีเขาจะสามารถ
จับตาดูซูผงิ เพื่อแก้แค้นได้ อย่างไรก็ตามเขาตระหนักว่าซูผงิ นั้นวิง่
ช้ามากจนเขาแทบจะตามกลุ่มไม่ทนั เขาสาปแช่งในใจและทําได้แค่
เร่ งความเร็ ว
ฟ่ านยูจ่ ิงสังเกตเห็นว่าซูผงิ ช้าที่สุด เขางงงวย เขาไม่รู้วา่ กําลังคิดอะไร
อยูเ่ ขาจึงลดความเร็ วลงเพื่อป้องกันไม่ให้ซูผงิ อยูไ่ กลจากทีมมาก
เกินไป
หลังจากที่ซูผงิ และฟ่ านยูจ่ ิงเข้าไปในป่ า พวกเขาก็เห็นต้นไม้ลม้ เป็ น
หย่อม ๆ มันเป็ นสัญญาณของการต่อสู ้
พวกเขาตามหลังและวิง่ ลึกเข้าไปในป่ า ในไม่ชา้ พวกเขาก็มองเห็น
ฟานกังเหลี่ย, หลินโม่คง และคนอื่น ๆ พวกเขามองเห็นร่ างสองร่ าง
ชายและหญิง มีอสู รสองสามตัวคอยปกป้องพวกเขาในขณะที่อสู ร
ตัวอื่น ๆ กําลังต่อสู ก้ นั
“นัน่ มัน…อสู รศพเวทระดับแปด?!”
รู ม่านตาของฟ่ านยูจ่ ิงหดลงเมื่อเขาเห็นร่ างใหญ่ของหมาป่ าปี ศาจ
กระหายเลือดพุง่ เข้ามา
อสู รศพเวทสู งประมาณ 7 - 8 เมตร มันเหมือนกองกระดูกและภูเขา
เนื้อที่กองอยูบ่ นพื้น ร่ างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยกระดูกน่า
เกลียด มีหอกกระดูกแหลมคม หรื อแขนขนาดใหญ่โผล่ออกมากอง
วิธีที่อสู รโจมตีน้ นั แปลกและคาดเดาไม่ได้
“อสู รศพเวท?”
ซูผงิ ประหลาดใจที่เห็นมัน เขามองดูร่างกายของโครงกระดูกอย่าง
ใกล้ชิด ดวงตาของเขาดูแปลกประหลาด ราวกับ… พ่อครัวกําลัง
เลือกวัตถุดิบที่เขาหลงใหล
ในเวลาเดียวกันจิตสํานึกของโครงกระดูกน้อยก็เชื่อมต่อกับจิตใจ
ของเขา ความคิดและอารมณ์ที่ถ่ายทอดออกมานั้นเต็มไปด้วยความ
ตื่นเต้นและกระตือรื อร้น มันคึกคักมาก
ซูผงิ กลับมามีสติและปลอบโยนมัน เขาติดตามฟ่ านยูจ่ ิง และขยับเข้า
ไปใกล้ฟานกังเหลี่ย และคนอื่น ๆ
“มันคืออสู รศพเวทระดับแปดโตเต็มวัย!” สี หน้าของฟานกังเหลี่ย
นั้นดูกงั วล เขาหันไปหาคนสองคนข้าง ๆ เขาแล้วพูดว่า “ทั้งสองคน
ถ้าใครมีอสู รที่สามารถต่อสู ไ้ ด้ให้เรี ยกออกมา หมาป่ าปี ศาจกระหาย
เลือดของผมคนเดียวสู ไ้ ม่ไหว”
ชายและหญิงถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผล เห็นได้ชดั ว่าพวกเขาผ่าน
การต่อสู ท้ ี่ดุเดือดมา ชายคนนั้นยิม้ อย่างขมขื่นและพูดว่า “นี่เป็ นอสู ร
เกราะดินตัวเดียวที่ผมเหลืออยู”่
“นกไฟศักดิ์สิทธิ์ของฉันยังสู ไ้ ด้” หญิงสาวกัดริ มฝี ปาก ดวงตาของ
เธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ นกขนทองยืนอยูข่ า้ ง ๆ เธอ มันเป็ น
นกไฟศักดิ์สิทธิ์ระดับแปด อย่างไรก็ตามขนของมันยุง่ เหยิง เปลวไฟ
สลัวและมีบาดแผลที่น่ากลัวใกล้กบั ซี่ โครงบนหน้าอก ซึ่ งบางครั้งก็
มีเลือดสี ทองไหลออกมา
ฟานกังเหลี่ยอดไม่ได้ที่จะมองไปที่นกอีกครั้ง แม้แต่อสู รระดับแปด
นกถือเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่พลังมาก มันจะตายในสภาพแบบนี้ได้ยงั ไง?
ราวกับว่าเขาสามารถเห็นความสับสนในดวงตาของฟานกังเหลี่ย
และหลินโม่คง ชายคนนั้นลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งก่อนจะเปิ ดเผยความรู ้สึก
ที่แท้จริ งของเขา “อสู รเวทตัวนี้ไม่ธรรมดา มันใกล้เคียงกับระดับ
แปดขั้นสู ง”
“ใกล้ถึงระดับแปดขั้นสู ง?!” รู ม่านตาของฟานกังเหลี่ยและหลินโม่
คงขยาย
หลี่อิงและฟ่ านยูจ่ ิงนัง่ ฟังอยูข่ า้ ง ๆ ใบหน้าของพวกเขาซีดลงด้วย
ความตกใจเมื่อได้ยนิ สิ่ งนี้ พวกเขาสองคนได้ประสบกับสถานการณ์
ที่ยากลําบากเมื่อต้องเผชิญกับอสู รดวงดาวระดับเจ็ดมาแล้ว ไม่ตอ้ ง
พูดถึงอสูรระดับแปด ช่างโชคร้ายยิง่ นัก!
ฟานกังเหลี่ยกลับมารู ้สึกตัวและถามว่า “มีแค่คุณสองคนเท่านั้นหรอ
ที่เหลืออยู?่ ”
ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิม้ ขมขื่น “เราเจอมังกรกระดูกระดับแปดอีก
ตัวระหว่างทางมาที่นี่ ทีมแยกกันออกไป เราอาจตายทั้งทีมถ้ายังอยู่
แต่กอ็ ย่างที่เห็น ในตอนนี้เรายังหนีไม่ได้ดว้ ยซํ้า
“…”
ฟานกังเหลี่ย และคนอื่น ๆ พูดไม่ออก โชคร้ายอะไรอย่างนี้
ยิง่ ไปกว่านั้นพวกเขาได้พบอสู รดวงดาวระดับแปดสองตัวเลย?
“ทุกคน คุณ…” ชายคนนั้นลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง แต่เขายังคงหายใจเข้าลึก
และมองพรรคพวกเขาอย่างจริ งจัง “ทําไมพวกคุณไม่ทิ้งอสู รไว้ขา้ ง
หลังละ? หากเราต่อสู ก้ บั สิ่ งนี้ต่อ พวกเราทุกคนจะถูกทิ้งไว้ขา้ งหลัง”
เมื่อเห็นฟานกังเหลี่ย และสี หน้าของคนอื่น ๆ เปลี่ยนไป ชายคนนั้น
รี บพูดว่า “หลังจากที่เราจากไปเราจะชดเชยความสู ญเสี ยให้กบั คุณ
เราจะตอบแทนพวกคุณด้วย เย่เฉิ นชานจะไม่มีทางผิดคําพูด!”
“เย่เฉินชาน?” ฟานกังเหลี่ยกําลังโกรธ แต่เมื่อเขาได้ยนิ ชื่อ เขาก็
ตกใจมาก “คุณคือเย่เฉินชาน?!”
หลี่อิงและฟ่ านยูจ่ ิงมองเขาด้วยความตกใจ พวกเขาคุน้ เคยกับชื่อนี้
มาก
“ผูค้ รอบครองเหรี ยญมังกรทอง เย่เฉินชาน?” หลินโม่คงตะลึงไป
ชัว่ ขณะ การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ถูกต้อง” เย่ เฉินชานหยิบเหรี ยญมังกรทองออกมาจากอกของเขา
เขาพูดว่า “ผมหวังว่าคุณจะสามารถพิจารณาได้ เวลาไม่รอใคร ถ้าเรา
ไม่จากไปตอนนี้ ผมกลัวว่าจะไม่มีใครออกไปได้”
การแสดงออกของฟานกังเหลี่ย เปลี่ยนไป เขามองไปที่หมาป่ าปี ศาจ
กระหายเลือดที่กาํ ลังต่อสู ก้ บั ปี ศาจกระดูกในระยะไกล บาดแผลบน
ร่ างกายส่ วนหลังค่อย ๆ เพิ่มขึ้น แม้วา่ หมาป่ าปี ศาจกระหายเลือดจะ
เป็ นอสู รที่วอ่ งไวระดับเจ็ด แต่มนั ก็ทาํ อะไรไม่ถูกเมื่ออยูต่ ่อหน้าอสู ร
ปี ศาจกระดูก มันเหมือนเม่นที่ไม่มีที่ไป มันทําได้เพียงอาศัยความ
ว่องไวในการหลบไปทางซ้ายและขวาเพื่อที่จะถ่วงเวลาอสู ร
“ก็ได้!” เขากัดฟันและตอบตกลงในที่สุด
หากเขาได้หมาป่ าปี ศาจกระหายเลือดอีกตัวเป็ นค่าตอบแทนก็จะชดเชย
การสู ญเสี ยของเขาได้ ที่สาํ คัญที่สุดเขายังจะได้รับความโปรดปราน
จากเย่ เฉิ นชาน
เย่ เฉินชานถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ในไม่ชา้ สี หน้าเขาก็เปลี่ยนไป
จู่ ๆ โครงกระดูกจํานวนมากก็คลานออกมาจากพื้นโดยรอบขวางทาง
หลบหนี
“มันคือการอัญเชิญอันเดธ!” ทุกคนมีสีหน้าเหยเก
ในขณะที่พวกเขากําลังจะสัง่ ให้อสู รของพวกเขาออกไปต่อสู ้ ทันใด
นั้นโครงกระดูกที่ถูกอัญเชิญก็ขยับวนรอบและพุง่ เข้าหาอสู รเวท
ฉากนี้ทาํ เอาทุกคนตะลึง
“หัวหน้า อสู รของคุณอยูก่ บั คุณมานานขนาดนี้ มันน่าเสี ยดายที่จะ
ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้” ซูผงิ พูด
ฟานกังเหลี่ยตะลึง เขามองไปที่ซูผงิ จากนั้นเขาก็นึกถึงบางอย่างและ
สายตาของเขาก็สบเข้ากับโครงกระดูกน้อยที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เขา โครง
กระดูกน้อยกําลังเปล่งพลังแห่งความมืดปกคลุมร่ างกายของมัน
“การอัญเชิญอันเดธนี้เป็ นของคุณ?” ฟานกังเหลี่ยตกใจ นี่คือทักษะ
อสู รอันเดธขั้นสู ง มันน่ากลัวยิง่ กว่าการอัญเชิญอันเดธธรรมดา!
ซูผงิ ไม่ตอบ เขากําลังให้คาํ แนะนําแก่โครงกระดูกน้อยในการควบคุม
โครงกระดูกรอบตัวเขา
นี่คือความสามารถของโครงกระดูกน้อย มันคือการอัญเชิญอันเดธ
ตราบเท่าที่มีโครงกระดูกอยูร่ อบ ๆ พวกมันก็สามารถตกเป็ นทาสได้
โดยตรง ความแข็งแกร่ งของความสามารถขึ้นอยูก่ บั จํานวนโครง
กระดูกที่อยูร่ อบ ๆ แน่นอนมีโครงกระดูกอยูเ่ กลื่อนที่นี่ ถ้าพลัง
วิญญาณของโครงกระดูกน้อยแข็งแกร่ งเพียงพอมันจะสามารถ
อัญเชิญได้โดยตรง!
นัน่ เป็ นเพราะอสูรก็เป็ นสิ่ งมีชีวติ อันเดธ
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชดั ว่าโครงกระดูกน้อยอยูใ่ นระดับสามเท่านั้น
แม้วา่ พลังวิญญาณของมันจะแข็งแกร่ งกว่าสิ่ งมีชีวติ ระดับสามมาก
แต่กย็ งั ยากเกินไปที่จะสะกดข่มสิ่ งมีชีวติ ระดับแปด มันสามารถ
สะกดข่มสิ่ งมีชีวติ ระดับหกได้เท่านั้น
 ตอนที่ 64 จู่โจมเต็มที่
“นัน่ มันอะไร ??”
ทั้งเย่เฉินชานและผูห้ ญิงข้าง ๆ เขาจ้องมองโครงกระดูกที่เท้าของซู
ผิงด้วยความประหลาดใจ พลังงานมืดรุ กลํ้าเข้ามา ทําให้มองเห็นไม่
ชัด แต่พวกเขายังคงเห็นว่าสิ่ งมีชีวติ ตัวเล็ก ๆ สามารถบังคับโครง
กระดูกจํานวนมากภายใต้คาํ สัง่ ของมันได้
ไม่ใช่เรื่ องยากที่จะพบอสู รดวงดาวตัวเล็กที่มีพลังมหาศาล แต่โดย
ปกติแล้วจะใช้ไม่ได้กบั โครงกระดูกที่ความแข็งแกร่ งมักขึ้นอยูก่ บั
ขนาด
“อาจจะเป็ นความสามารถประเภทการโจมตีทางวิญญาณ…?” พวก
เขาสงสัย
เมฆพลังงานมืดรอบ ๆ โครงกระดูกน้อยหดตัวลงอย่างรวดเร็ ว มัน
ดูดซับพลังงานเข้าไปในกระดูกสี เข้ม จากนั้นก็ดึงดาบแหลมคม
ออกมาจากระหว่างซี่โครงและสัง่ ให้โครงกระดูกเหล่านั้นพุง่ เข้าใส่
อสู รศพเวท
เย่เฉินชานและหญิงสาวข้าง ๆ ตกตะลึงอีกครั้ง ช่วงเวลาก่อนหน้านี้
พวกเขาคิดอสู รตัวนี้เป็ นเหมือนอสู รวิเศษที่คอยปกป้อง พวกเขาไม่
คาดคิดว่าจะได้เห็นมันวิง่ เข้าหาศัตรู ดว้ ยอาวุธในมือ
ขบวนรบกระดูกเปลี่ยนรู ปเป็ นรู ปร่ างที่แตกต่างกัน โดยใช้เจตจํานง
แห่งความแค้นอันทรงพลังที่แฝงอยูเ่ บื้องหลัง บางตัวกลายเป็ นโครง
กระดูกมนุษย์ ในขณะที่บางตัวกลายเป็ นอสู รดวงดาว อย่างไรก็ตาม
ทุกตัวดูไม่เกรงกลัว
กองกําลังเสริ มกระดูกได้ตรึ งตัวเองเข้ากับอสู รศพเวท ใช้เล็บและ
ฟันของพวกมัน ซึ่งช่วยให้หมาป่ าปี ศาจกระหายเลือดรอดชีวติ มาได้
ด้วยความโกรธแค้น อสู รศพเวทกระชากแส้กระดูกหนาสองอันออก
จากร่ างกายที่ใหญ่โตของมัน และเริ่ มใช้มนั เพื่อปัดโครงกระดูกออกไป
การโจมตีดูเหมือนจะได้ผลในตอนแรก โครงกระดูกจํานวนมากแตก
เป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่วา่ พวกมันจะเคลื่อนที่เร็ วแค่ไหนก็ตาม อย่างไร
ก็ตาม ในไม่ชา้ พลังงานมืดก็โผล่ออกมาจากกระดูกที่ถูกทําลายและ
ปะติดปะต่อกัน
โฮก!
โครงกระดูกเสื อกระโดดขึ้นไปบนอสูรศพเวท และเริ่ มสุ่ มดึงชิ้นส่วน
ของร่ างกายที่เปราะบางออกมา
อสู รที่บา้ คลัง่ ปล่อยหนามแหลมออกมาจากทัว่ ร่ างกาย ซึ่ งทําร้าย
โครงกระดูกที่โจมตีมนั อยู่ แต่มนั ก็ไร้ประโยชน์ ในวินาทีต่อมาฝูง
โครงกระดูกจํานวนมากก็เข้าร่ วมแนวหน้าเพือ่ โจมตี
ฉับ!
ท่ามกลางกองทัพโครงกระดูก โครงกระดูกน้อยแฝงตัวเข้าใกล้อสู ร
ศพเวท และฟันมัน
คลื่นดาบที่รุนแรงปล่อยออกมาเหมือนคลื่นยักษ์และทําให้กระดูก
ของมันแตกเป็ นเสี่ ยง ๆ
“อะไรกัน?”
ทุกคนในปัจจุบนั เฝ้าดูการต่อสู ท้ ี่กาํ ลังดําเนินอยูอ่ ย่างไม่อยากจะเชื่อ
โดยเฉพาะหลินโม่คงที่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
อสู รนัน่ อยูใ่ นระดับแปดขั้นสู ง! แต่ไอ้ซูผงิ จัดการมันตัวคนเดียว?!
เขาตั้งคําถามในใจ
ทันใดนั้นหลินโม่คงก็รู้สึกเสี ยใจกับการกระทําก่อนหน้านี้ เหงื่อเย็น ๆ
เริ่ มไหลลงมา ยิง่ ไปกว่านั้นเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าซูผงิ ดูไร้ความกังวล
อย่างสิ้ นเชิงในสถานการณ์ที่อนั ตรายเช่นนี้ สิ่ งที่ซูผงิ แสดงให้เขา
เห็นจนถึงจุดนี้ช้ ีให้เห็นว่าอีกฝ่ ายอาจมีกลุ่มหรื อองค์กรที่ทรงพลัง
สนับสนุนเขาอยูข่ า้ งหลัง ถ้าเขาทําตัวไม่ดีกบั ซูผงิ เขาจะทําให้คน
จํานวนมากขุ่นเคือง
ฟานกังเหลี่ยฟื้ นจากอาการตกใจก่อนและพูดกับเย่เฉินชาน “ในเมื่อ
น้องชายซูเก่งขนาดนี้ บางทีเราควรพยายามฆ่าอสู รศพเวทแทนดีไหม?”
ทุกคนเห็นได้วา่ ฟานกังเหลี่ยกลายเป็ นคนโลภหลังจากพิจารณาถึง
รางวัลที่จะได้รับจากการฆ่าอสู ร และมันก็มีเหตุผล เมื่อพิจารณาจาก
ระดับของอสู รนัน่ ใครก็ตามที่ทาํ มันสําเร็ จจะได้รับการเลื่อนขั้นเป็ น
“ปี กเงิน” ทันที
แทนที่จะตอบทันที เย่เฉินชานกลับตรวจสอบผูช้ ายที่เขาเพิ่งเคยเจอ
ด้วยวัยเช่นนั้น เดิมทีเขาคิดว่าสมาชิกรุ่ นเยาว์คนนี้เป็ นเพียงสมาชิก
ระดับตํ่า แต่ตอนนี้เขาได้รับการพิสูจน์เป็ นอย่างอื่น
“…ดี มาลองดูกนั ” เขาตัดสิ นใจหลังจากดูท่าทางสงบนิ่งของซูผงิ อยู่
สักพัก
“รับทราบ!” ฟานกังเหลี่ยถอนหายใจอย่างโล่งอกและหันไปหาหลิน
โม่คง “คุณหลิน โปรดช่วยเราด้วย”
หลินโม่คงหลุดจากความคิดและกัดฟันแน่น
“ก็ได้”
เขาเรี ยกอสู รดวงดาวจากพื้นที่เก็บอสู รออกมาสองตัว ซึ่งเป็ นนกไฟ
โตเต็มวัยระดับที่มีไหวพริ บสู งกว่าค่าเฉลี่ยและกอริ ลลาหกแขนระดับ
เจ็ดขั้นกลางซึ่งเป็ นอสู รดวงดาวที่แข็งแกร่ งที่สุดในปั จจุบนั
กอริ ลลาสู งเกือบแปดเมตร มันเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหนาที่ปกคลุม
ไปด้วยขนสี น้ าํ ตาลเข้ม สี่ ในหกแขนถืออาวุธในขณะที่อีกสองแขน
ที่เหลือมีสนับมือแหลมคม นอกจากนี้ยงั สวมเสื้ อกัก๊ โซ่สีดาํ ปกป้อง
บริ เวณหน้าอกของมัน
ด้วยการอัญเชิญกอริ ลลา หลินโม่คงได้เปิ ดเผยไพ่ตายของเขา ต้อง
ขอบคุณการบ่มเพาะและอุปกรณ์ที่เตรี ยมมาอย่างดี อสู รระดับเจ็ด
ขั้นกลางตัวนี้สามารถเผชิญหน้ากับศัตรู ระดับเจ็ดขั้นสู งได้ หรื ออาจ
ทําให้คู่ต่อสู ร้ ะดับแปดขั้นตํ่าสับสนอยูพ่ กั หนึ่ง
“คือ…” เย่เฉินชานรู ้สึกประหลาดใจอีกครั้ง “อุปกรณ์ชิ้นนั้นควรมี
ราคาอย่างน้อยหลายล้าน เพียงพอที่จะซื้ออสูรขั้นสู งอีกตัว”
เมื่อเห็นหลินโม่คงออกไปต่อสู ้ ฟานกังเหลี่ยก็ตดั สิ นใจที่จะเรี ยก
อสู รทั้งหมดที่เขามี – ผูย้ า้ ยขุนเขาระดับ 7 ขั้นตํ่าและ มังกรฟ้าระดับ
แปด มังกรฟ้านี้เป็ นลูกครึ่ งระหว่างมังกร – กับประเภทที่อ่อนแอกว่า
“ขยาย!”
ฟานกังเหลี่ยปลดปล่อยพลังดวงดาวออกมาจากร่ างกายของเขาและ
ร่ ายคาถาเสริ มพื้นฐานสี่ อย่างของระดับเจ็ดติดต่อกัน การเพิ่ม
ประสิ ทธิภาพดังกล่าวมีศกั ยภาพเพียงพอที่จะทําให้ชายชราพิการวิง่
เร็ วกว่าแชมป์ โอลิมปิ ก
นอกเหนือจากท่าพื้นฐานเหล่านั้น ฟานกังเหลี่ยยังใช้ทกั ษะพิเศษกับ
มังกรฟ้า ที่เรี ยกว่าแยกร่ าง
ผลของมันทําให้สิ่งมีชีวติ แยกออกเป็ นสองร่ าง
นี่คือทักษะหลักของฟานกังเหลี่ย ซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อเพิม่ ความ
แข็งแกร่ งให้กบั อสู รดวงดาวที่แข็งแกร่ งที่สุดของเขาเป็ นสองเท่า
ร่ างโคลนไม่ใช่ภาพลวงตาธรรมดาที่จะหลอกล่อประสาทสัมผัส –
มันสามารถต่อสู ไ้ ด้เช่นเดียวกับร่ างจริ ง
“อืม ทีมนี้ค่อนข้างดี” เย่เฉิ นชานแสดงความคิดเห็น “อาจจะเป็ นทีม
สมัครเล่นที่ดีสุดที่ฉนั เคยเจอมา”
แต่สิ่งต่าง ๆ ไม่เป็ นไปตามแผนทั้งหมด ทันทีที่ฟานกังเหลี่ยและ
หลินโม่คงสัง่ ให้อสู รของพวกเขาโจมตีร่างของอสู รศพเวทมันก็
ระเบิดทันที ส่ งกระดูกแหลมจํานวนนับมากไปในบริ เวณโดยรอบ
ซึ่ งกวาดล้างกองทัพโครงกระดูกทันที
 ตอนที่ 65 วิชาอันเดธขั้นสู ง
“ผูย้ า้ ยขุนเขา เร็ วเข้า!” ฟานกังเหลี่ยตกใจรี บบอกให้อสู รดวงดาว
ของเขาสร้างกําแพงหิ นเพื่อเป็ นเกราะป้องกันการเคลื่อนไหวในเวลา
ที่เหมาะสม ช่วยป้องกันกลุ่มกระดูกแหลมที่บินมา
ด้วยการขยายขอบเขตการรับรู ้ไปบนกําแพง พวกเขาเห็นว่าอสู รศพ
เวทค่อนข้างเล็กกว่าเดิมจากการโจมตีครั้งใหญ่ครั้งนี้
“นัน่ คือ ระเบิดกระดูก” เย่เฉินชานแสยะยิม้ “มีเพียงอสู รศพเวทที่มี
ความสามารถพิเศษเท่านั้นที่สามารถเรี ยนรู ้ทกั ษะนี้ได้”
“ไปเร็ ว!” ซูผงิ ตะโกนเรี ยกโครงกระดูกน้อย
“กองกระดูก” แตกออกและเผยให้เห็นโครงกระดูกนักรบที่อยูข่ า้ ง
ใน ตรงกลางโครงกระดูกน้อยยืนเหมือนราชาที่มาพร้อมกับกองทัพ
ในขณะที่ร่างของมันยังคงปกคลุมไปด้วยหมอกมืดที่น่าขนลุก
โฮก!
นัน่ คือทักษะเสี ยงคํารามแห่งความตายของโครงกระดูกน้อย แม้จะมี
ขนาดเล็กแต่โครงกระดูกน้อยก็ปล่อยเสี ยงร้องที่ทาํ ให้หูหนวกได้
ทักษะนี้ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเสี ยงคํารามของมังกรมากนักและโดย
ปกติแล้วก็เพียงพอที่จะทําให้สิ่งมีชีวติ ทัว่ ไปหวาดกลัว
อสู รศพเวทไม่ได้กลัวสิ่ งนี้ แต่การเคลื่อนไหวของมันก็หยุดลงชัว่ ขณะ
โครงกระดูกน้อยและโครงกระดูกที่เหลือวิง่ เข้าหาอสู รศพเวทอีกครั้ง
ในขณะเดียวกัน ฟานกังเหลี่ย และ หลินโม่คง ก็ตื่นขึ้นมาจากความ
มึนงง และทั้งคู่กบ็ อกให้อสู รของพวกเขาเข้าร่ วมการต่อสู ้
อสู รมังกรฟ้าพ่นสายฟ้าและเมฆพิษออกมา ซึ่ งทําให้โครงสร้างกระดูก
ของอสู รร้ายสลายตัวไปอย่างรวดเร็ ว
ผูย้ า้ ยขุนเขาสร้างรอยแยกในดินใต้อสู รร้ายเพื่อที่จะดักจับมัน
ในทํานองเดียวกันนกไฟของหลินโม่คงปล่อยลูกบอลลาวาไปที่
เป้าหมาย
กอริ ลลาหกแขนกําลังใช้อาวุธของมันเพื่อโจมตี ในขณะที่ใช้ “มือ
เปล่า” เพื่อป้องกัน
โฮก!
อสู รศพเวทดูอ่อนแอลงหลังจากใช้ระเบิดกระดูกแต่ดว้ ยความที่เป็ น
อสู รระดับแปดขั้นสู ง มันยังสามารถตอบโต้ได้ดว้ ยการยิงเหล็กแหลม
ขึ้นไปบนท้องฟ้า
ปี กข้างนึงของนกไฟถูกแทงด้วยเหล็กแหลมและมันก็ร่วงลงมาจาก
อากาศ เมื่อเห็นสิ่ งนี้หลินโม่คงก็รีบส่ งมันกลับไปยังพื้นที่เก็บอสู ร
ของเขา
มังกรฟ้านั้นเร็ วพอที่จะหลบหลีกเหล็กแหลม หลังจากนั้นมันก็พน่
พิษใส่ อสู รศพเวท ซึ่งทําให้เปลือกของมันสึ กกร่ อน
ด้วยการควบคุมที่แม่นยําของฟานกังเหลี่ย มังกรฟ้าขจัดเปลือกนอก
สุ ดทั้งหมดออกจากอสู รร้ายอย่างรวดเร็ ว
ในขณะเดียวกันกอริ ลลายังคงอยูใ่ นระยะประชิด เพื่อดึงดูดความ
สนใจของอสู รร้าย
การต่อสู ย้ งั ไม่ได้รับชัยชนะแต่ไม่มีการเตือนล่วงหน้าใด ๆ กระดูก
รอบ ๆ อสู รศพเวทก็เริ่ มเต้นเป็ นจังหวะราวกับว่าทั้งร่ างของมันกําลัง
หายใจ
“นี่ไม่ดี มันกําลังจะใช้คลื่นวิญญาณ!” เย่เฉิ นชานอุทาน
ฟานกังเหลี่ย และหลินโม่คงเข้าใจได้อย่างรวดเร็ วว่านัน่ หมายถึงอะไร
อสู รศพเวทเป็ นหนึ่งในอสู รดวงดาวอันเดธไม่กี่ตวั ที่สามารถโจมตี
ทางวิญญาณได้ ในขณะที่ “คลื่นวิญญาณ” เป็ นหนึ่งในกระบวนท่าที่
ร้ายกาจของมัน
“ออกไปจากที่นี่เร็ ว!”
พวกเขาไม่สามารถดึงอสู รของพวกเขากลับมาได้ทนั เวลา คลื่นพลัง
ประหลาดจากอสู รศพเวททําให้พ้นื ที่รอบตัวของมันกระจัดกระจาย
และขยายตัวอย่างรวดเร็ ว
หวีด!
แม้จะอยูใ่ นระยะไกลและด้วยการปกป้องจากพลังดวงดาวของเขา ซู
ผิงก็ยงั รู ้สึกว่าหัวของเขามึนงงราวกับว่ามีใครมาเคาะด้วยค้อน
เขารวบรวมความมุ่งมัน่ และบังคับจิตใจให้ปลอดโปร่ ง โชคดีที่เขา
ควบคุมตัวเองได้ มิฉะนั้นเขาอาจจะเป็ นลม
“ร่ างกายที่อ่อนแอของฉันอาจเป็ นปัญหาได้…” ซูผงิ เห็นคนอื่น ๆ
ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เขาก็ตระหนักว่าตัวเขาจําเป็ นต้องเพิ่มพลัง
ดวงดาวอย่างเร่ งด่วน พลังดวงดาวของเขาอยูใ่ นระดับสามเท่านั้นซึ่ง
เป็ นระดับที่เห็นได้ทวั่ ไปในนักเรี ยนในสถาบันการศึกษา
อสู รดวงดาวทั้งหมดที่อยูใ่ นบริ เวณใกล้เคียงหยุดเคลื่อนไหว โครง
กระดูกน้อยก็ห่างออกไปเช่นกัน พลังของมันไม่เพียงพอที่จะช่วยให้
ทนต่อ คลื่นวิญญาณได้ตรง ๆ
กระดูกแหลมจํานวนมากพุง่ ไปทางอสู รดวงดาวที่ไม่สามารถเคลื่อนที่
ได้ในตอนนี้
กระดูกขนาดใหญ่ทาํ ลายร่ างกายของโครงกระดูกน้อย
แขนสองข้างของกอริ ลลาถูกเจาะและเสื้ อกัก๊ โซ่ของมันก็มีรูขนาด
ใหญ่ตรงกลาง โชคดีที่การโจมตีไม่ได้เข้าไปในร่ างกายทั้งหมด
บนท้องฟ้า คอและปี กของมังกรฟ้าถูกเจาะทะลุ
อสู รศพเวทไม่ได้หยุดเพียงแค่น้ นั หลังจากขัดขวางการโจมตีแล้ว
มันสร้างวังวนสี ดาํ ต่อหน้าพวกเขา
“นัน่ คือระเบิดพลังมืด!” เย่เฉิ นชานพูด
ฟานกังเหลี่ยหน้าซี ดเมื่อได้ยนิ ชื่อนั้น”แต่นนั่ เป็ นทักษะอสู รอันเดธที่
อยูใ่ นระดับที่เก้าเท่านั้นถึงมีได้!??”
“วิง่ !”
ฟานกังเหลี่ย ลืมเรื่ องการได้รับรางวัลไปแล้วไม่มีทางที่เขาจะรอด
จากทักษะระดับเก้านี้ได้
ในทํานองเดียวกัน หลินโม่คงก็รีบเรี ยกกอริ ลลาของเขากลับมา
ปัญหาคืออสู รของพวกเขายังคงได้รับผลของคลื่นวิญญาณ และไม่
สามารถเคลื่อนที่ได้เร็ วนัก พวกเขาต้องเข้าไปใกล้มากพอที่จะลาก
อสู รกลับเข้าไปในพื้นที่อสู ร แต่นนั่ จะหมายถึงการเอาตัวเองเข้าไป
ในที่อนั ตราย
ฟิ้ ว!
มันสายเกินไปแล้วอสู รศพเวทส่ งคลื่นพลังสี ดาํ ใส่ มงั กรฟ้า!
โชคดีที่พอมีเวลา อสู รของฟานกังเหลี่ยจึงยกปี กขึ้นเพื่อป้องกันตัวเอง
ปี กที่น่าหลงใหลถูกทําลาย ตอนนี้เหมือนกระดาษบาง ๆ ที่อยูใ่ กล้
กับไฟ
“ไม่ !!” ฟานกังเหลี่ยตะโกนอย่างหมดหวัง
ช้า ๆ แต่แน่นอน คลื่นพลังงานมืดได้กลืนกินร่ างกายส่ วนใหญ่ของ
มังกรฟ้าไป มันทําได้เพียงรวบรวมพละกําลังทั้งหมดที่เหลือเพือ่
ต้านทานไว้
กระแสพลังสลายหายไปก่อนที่มนั จะมาถึงหัวของมังกรฟ้า มันยังไม่
ตาย แต่ร่างกายส่ วนใหญ่กห็ ายไป ทําให้มนั คงมีชีวติ อยูไ่ ด้อีกไม่
นานนัก
ฟานกังเหลี่ยเห็นอสู รดวงดาวของเขาดูเศร้าและอ้อนวอน แต่เขาก็ไม่
กล้าเข้าไปช่วยเหลือเพราะกลัวว่าอสู รศพเวทจะยังสามารถใช้ความ
สามารถนี้ได้อีก
อสู รร้ายนั้นเล็งกระดูกอีกอันไปที่หวั ของมังกรฟ้า
มังกรฟ้าสัมผัสได้ถึงความสิ้ นหวังของผูเ้ ป็ นเจ้าของ มันทรุ ดตัวลงรอ
ความตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แคร่ ก!
กระดูกที่พงุ่ เข้ามาอย่างรวดเร็ วถูกขัดขวางโดยคลื่นดาบ
โครงกระดูกน้อยกลับเข้าร่ วมสนามรบ หลังจากประกอบร่ างของมัน
ขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับชั้นพลังมืดที่หนาขึ้นและเจตนาฆ่าที่รุนแรง
กว่าเดิม
 ตอนที่ 66 เขาเป็ นใครกันแน่ ?
“มันไม่ตาย?ได้ไง?”
ทุกคนเห็นว่าการโจมตีน้ นั ทรงพลังมาก โดยพื้นฐานแล้วโครงกระดูก
น้อยย่อมแหลกสลาย
แต่โครงกระดูกน้อยไม่ให้เวลาพวกเขาสงสัยอีก หลังปลดปล่อย
เสี ยงร้องดุร้าย มันก็กระโจนใส่ อสู รศพเวท ยกดาบขึ้น ขณะที่เส้นสี
แดงคล้ายเส้นเลือดไหลผ่านกระดูกมัน
นี่คือพลังสายเลือดของราชาโครงกระดูก
อสู รศพเวทรู ้สึกถึงการคุกคามจากโครงกระดูกน้อย มันคํารามกลับ
และยิงหนามกระดูกออกไปเพื่อหยุดโครงกระดูกน้อยจากการเข้า
ใกล้ แต่โครงกระดูกน้อยว่องไวมาก มันหลบการโจมตีท้ งั หมดอย่าง
ชํานาญ หรื อใช้ดาบปัดป้อง
ครื่ นน!
เป็ นอีกครั้ง อสู รศพเวทเริ่ มดึงพลังความมืดมาสร้างคลื่นวิญญาณอีก
“ไม่ดีแล้ว มันกําลังจะใช้ท่านั้นอีกครั้ง!”ฟานกังเหลี่ยและเย่เฉินชาน
อยากเตือนซูผงิ ให้ถอย
ขณะที่รักษาสี หน้าเย็นชา ซูผงิ ก็ส่งคําสัง่ ให้โครงกระดูกน้อย
ฮูร่า!
มันคือทักษะเสี ยงคํารามแห่งความตายของโครงกระดูกน้อย ทันทีที่
ทักษะถูกส่ งออกไป ผลของคลื่นวิญญาณก็มาถึงพอดี พยายามรบกวน
จิตสํานึกของโครงกระดูกน้อยอีกครั้ง แต่ทว่า โครงกระดูกน้อยดู
เหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบ มันยังวิง่ ใส่ อสู รศพเวทด้วยความเร็ ว
เต็มที่
“มันต่อต้านคลื่นวิญญาณได้??” ฟานกังเหลี่ยชี้ “อย่าบอกนะว่าโครง
กระดูกนัน่ มีศกั ยภาพทางวิญญาณสูงกว่าอสู รศพเวทระดับแปด?”
“นัน่ เป็ นไปไม่ได้?” เย่เฉิ นชานกล่าว “ถ้าเป็ นอย่างนั้น มันควรอยู่
ด้านหลังเพื่อโจมตีศตั รู โดยใช้การโจมตีทางจิตวิญญาณแทนพุง่ เข้า
ไป บางทีมนั อาจใช้ท่าพิเศษบางอย่างเพื่อปิ ดกั้นทักษะ”
เสี ยงคํารามแห่งความตายคือทักษะทัว่ ไปที่พบได้ง่าย เหมือนกับ
ทักษะอื่น มันใช้สาํ หรับการข่มขู่ ไม่มีใครสังเกตเห็นผลป้องกันมัน
เย่เฉินชานจ้องซูผงิ อีกครั้ง
“เขารู ้วา่ นี่จะได้ผล? เขาเป็ นใครกันแน่?”
“ฆ่ามันซะ!” ซูผงิ สัง่ อีกครั้ง
เขาพบผลพิเศษนี้ของเสี ยงคํารามแห่งความตายตอนเดินทางใน
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ แน่นอนว่านี่ไม่ได้มีไว้เพื่อป้องกัน
แต่ทว่า การใช้ทกั ษะนี้จะทําให้โครงกระดูกน้อยเต็มไปด้วยความ
รุ นแรงและความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ ซึ่งจะทําให้ผลของคลื่น
วิญญาณนั้นเป็ นกลาง
ถึงกระนั้น ซูผงิ ก็ยงั ต้องบอกให้โครงกระดูกน้อยใช้เสี ยงคํารามให้
ถูกเวลา การช้าลงไปเพียงเสี้ ยววินาทีจะทําให้มนั ไม่ได้ผล เพื่อให้
ได้ผล เขาใช้เวลานานกับการเผชิญหน้ากับอสู รวิญญาณที่รู้แค่วธิ ีใช้
การโจมตีทางจิตวิญญาณ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ทาํ สําเร็ จเพียงแค่ 7 ใน
10 ครั้ง
อสู รศพเวทกําลังจะใช้ระเบิดพลังมืดอีกครั้ง แต่ก่อนมันจะได้ใช้
โครงกระดูกน้อยก็มาถึงหน้ามันแล้ว ทําการฟันธรรมดาเพื่อทําลาย
วังวนที่ยงั ก่อตัวไม่สมบูรณ์
ต่อมา โครงกระดูกน้อยก็กระโดดขึ้นไปบนตัวอสู รศพเวทและเริ่ ม
ฟันแบบสุ่ ม ๆ ด้วยความเร็ วสู ง ดาบกระดูกแหลมมันตัดผ่านเปลือก
นอกของอสู รเหมือนผ่าเนย ภายในไม่กี่วนิ าที กระดูกชิ้นใหญ่กป็ ลิว
หลุด
อสู รศพเวทส่ งเสี ยงร้องด้วยความเจ็บปวดและสร้างกรงเล็บกระดูก
ขนาดยักษ์จากร่ างมันเพื่อจับโครงกระดูกน้อย ซึ่งไร้ประโยชน์อย่าง
สิ้ นเชิงกับการเคลื่อนไหวแสนว่องไวของโครงกระดูกน้อย
ทันใดนั้น อสู รศพเวทก็ขดเป็ นลูกบอล และเริ่ มกลิ้ง หวังบดขยี้โครง
กระดูกน้อย
พื้นสัน่ สะเทือนขณะที่ลูกบอลกระดูกยักษ์หมุนอย่างบ้าคลัง่ กระแทก
ไปทัว่
ฟานกังเหลี่ยและเย่เฉิ นชานกลัวว่าพวกเขาจะกลายเป็ นเป้าหมาย
ต่อไปหากโครงกระดูกน้อยถูกฆ่า พวกเขาคงหนีไปแล้วถ้าพวกเขา
ไม่เห็นซูผงิ ยืนมองการต่อสู ด้ ว้ ยใบหน้าเฉยชา
“เฮ้ เฮ้ ให้เราช่วยไหม? เราไม่สามารถยืนเฉย ๆ ได้นะ..”หญิงสาว
ที่มากับเย่เฉินชานพูดกับซูผงิ อย่างกังวล
หลินโม่คงกับเย่เฉิ นชานพูดตามและทั้งหมดก็มองซูผงิ อย่างสงสัย
พวกเขายอมรับว่าซูผงิ คือคนที่พ่ งึ พาได้มากสุ ดในตอนนี้
ซูผงิ ไม่ตอบ เขากําลังยุง่ กับการจับตาดูอสู รศพเวท
โฮก!
อสู รที่กาํ ลังกลิ้งร้องด้วยความเจ็บปวดสุ ดซึ้ง
มันค่อย ๆ หยดลงขณะที่หมอกสี ดาํ ไหลออกจากกระดูกมันและค่อย ๆ
ปกคลุมอสู รศพเวท
คนอื่นจ้องซูผงิ อีกครั้ง ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ซูผงิ ถอนหายใจโล่งอกและสุ ดท้ายก็ละสายตาออกจากสนามรบ เขา
มองหญิงสาวด้วยรอยยิม้ เป็ นมิตรเพื่อขอบคุณความตั้งใจช่วยเหลือ
ของเธอ ก่อนจะพูดกับฟานกังเหลี่ย “เรี ยบร้อยแล้ว คุณควรไปเก็บ
มังกรฟ้ากลับมา มันอาจยังรอดชีวติ ”
ฟานกังเหลี่ยมองอสู รศพเวทอย่างไม่มนั่ ใจ เขาไม่อาจเห็นอะไรได้
เลยเพราะมันถูกหมอกดําปกคลุม
เขาเห็นมังกรฟ้าของเขายังดิ้นรนอยูบ่ นพื้น เขากัดฟันแน่น ขยับเข้า
ไปใกล้เพื่อจะได้ลากอสู รเขากลับไปมิติอสู ร ในขณะเดียวกัน ผูย้ า้ ย
ขุนเขาก็ขยับตามเพื่อคอยคุม้ กันเขา
 ตอนที่ 67 หุ่นเชิด
สภาพของมังกรฟ้าดูไม่ดีนกั โดยปราศจากการปฐมพยาบาลจาก
แพทย์ที่เชี่ยวชาญ ไม่ชา้ มันคงลงเอยที่สุสานอสู รดวงดาว
ฟ่ านยูจ่ ิงเหลือบมองหมอกอย่างระมัดระวัง “คะ-คุณซู โครงกระดูก
ของคุณควบคุมมันได้ง้ นั หรอ?”
เขาหยุดเรี ยกซูผงิ ว่า ‘น้องชาย’ อีก มันคงแปลกมากที่จะเรี ยกคนที่
เก่งกาจเช่นเขาด้วยลักษณะนั้น
“ใช่”
จากสิ่ งที่เขาสัมผัสได้ผา่ นการเชื่อมต่อทางจิต ซูผงิ บอกได้วา่ โครง
กระดูกน้อยกําลังดูดซับพลังงานอันเดธที่อสู รศพเวททิ้งไว้
ก่อนหน้านี้ โครงกระดูกน้อยได้ขดุ รู เล็ก ๆ บนร่ างอสู รศพเวท และ
พุง่ เข้าไปเพื่อหลบ ‘การโจมตีบอลกลิ้ง’ และก็ฉีกอสู รจากข้างในได้
ง่าย ๆ แม้แต่เปลือกนอกของอสู รก็ยงั ไม่สามารถต้านทานดาบกระดูก
มันได้ นับประสาอะไรกับภายในที่เปราะบาง ที่พดู ก็คือ ถ้าสิ่ งนี้มี
อวัยวะภายในละก็นะ
“เราควรไปปิ ดฉากมันไหม?” หลี่อิงถาม เขาไม่ทาํ เช่นนั้นเพราะเขา
สัมผัสได้ถึงสิ่ งที่น่าขนลุกจากหมอก
ซูผงิ ส่ ายหัวและหยิบผลมังกรไฟออกมา “มีใครเห็นจิ้งจอกเลือดหาง
ไฟแถวนี้ไหม?”
ฟ่ านยูจ่ ิงและหลี่อิงผงะกับคําถาม พวกเขาไม่คิดว่าซูผงิ จะยังมีเวลา
มาคิดเรื่ องนี้
“จิ้งจอกเลือดหางไฟ?” เย่เฉินชานขมวดคิ้ว เขาตัดสิ นใจคุยกับซูผงิ
ดี ๆ “ไม่ เกรงว่าเราจะไม่เห็น สิ่ งนั้นในมือคุณคืออาหารอสู รประเภท
ไฟสิ นะ? คุณมาเพือ่ จับจิ้งจอก?”
“จิ้งจอกนั้นควรเป็ นของใครบางคนในทีมนี้ ผมมาที่นี่เพื่อช่วยพวก
เขาค้นหา” ซูผงิ ดูผดิ หวัง
“ช่วย?” เย่เฉินชานเบิกตากว้าง เขาไม่ใช่สมาชิกทีม? สมเหตุสมผล
ถ้าเขาเป็ นนักสํารวจ ฉันต้องได้ยนิ ชื่อเขามาบ้าง
“ขอบคุณ คุณซู…” ฟ่ านยูจ่ ิงรู ้สึกขอบคุณอย่างมาก ก่อนหน้านี้ เขา
คิดว่าซูผงิ คงกําลังจะละทิ้งงาน
ซูผงิ เหลือบมองฟ่ านยูจ่ ิงอย่างไร้มารยาท ฉันไม่ได้มาช่วยนาย มัน
เป็ นระบบบ้าที่บงั คับฉัน
“แจ้งเตือนเรื่ องการดูหมิ่นครั้งแรก”
ช่างเถอะ
“ถ้าคุณกําลังมองหาจิ้งจอกเลือด ฉันคิดว่าฉันเห็นรอยเท้ามันอยู”่
ผูห้ ญิงข้างเย่เฉินชานพูดขึ้น เธอดูเหมือนจะไม่มนั่ ใจเพราะเธอไม่
อยากให้เบาะแสเท็จโดยไม่ต้ งั ใจ
“จริ งหรอ? ที่ไหน?”
“มีทางลาดรอบป่ าข้างหน้า” เธอชี้ “แต่รอยเท้าถูกทิ้งไว้นานแล้ว กลิ่น
ได้หายไปนานแล้ว”
“พอมาคิด ๆ ดูแล้ว เธอพูดถูก” เย่เฉินชานพยักหน้าตาม
ซูผงิ มองไปทางนั้นและเก็บข้อมูลไว้ในหัว “ขอบคุณ”
“มันเป็ นเราที่ควรขอบคุณ” หญิงสาวยิม้ “ยินดีที่ได้รู้จกั ฉันลัว่ กู่เสวีย่
จากทีมโพลาลิส แล้วคุณละ?”
“ซูผงิ ”
“ซูผงิ ?” ทั้งลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉินชานต่างไม่รู้จกั ชื่อเขา
ถึงกระนั้น พวกเขาก็มีเหตุผลมากพอจะเก็บชื่อเขาไว้
ฟานกังเหลี่ยเก็บอสู รเขาไปแล้วและได้ยนิ บทสนทนา มังกรฟ้าเขา
อาจตายหรื อรอดด้วยบาดแผลร้ายแรงนี้ การรู ้เรื่ องจิ้งจอกเลือดหาง
ไฟไม่ได้ทาํ ให้เขามีกาํ ลังใจเลย
เขามองเย่เฉินชาน ผูห้ นั กลับมามองเขาและวางมือบนไหล่เขา
“คุณฟาน ผมไม่คิดกลับคําพูด วางใจได้”
“จริ งหรื อ? คุณจะให้มงั กรฟ้าผมอีกตัวหรื อไง? แต่นนั่ คืออสูรดวงดาว
ระดับ 8”
เย่เฉินชายยิม้ และหันไปมองหลินโม่คง “นกไฟและกอริ ลล่าหกแขน
ของคุณก็บาดเจ็บเหมือนกัน ผมจะรับผิดชอบเรื่ องค่ารักษา”
หลินโม่คงตกใจก่อนหันไปขอบคุณ เขาสามารถจ่ายค่ารักษาได้ แต่
การประหยัดเงินย่อมดีกว่า
สุ ดท้าย เย่เฉินชานพูดกับซูผงิ ด้วยความสุ ภาพ “ขอบคุณสําหรับความ
ช่วยเหลือ คุณซู”
“ยินดี”
พรึ่ บ!
หมอกดํารอบอสู รศพเวทกําลังกระจัดกระจาย ทําให้ทุกคนหันไป
มอง
เหมือนฟองนํ้าที่ดูดนํ้า หมอกหดกลับไปในตัวอสู รร้าย มันยังนิ่งไม่
ไหวติง โดยไม่แสดงสัญญาณพลังงานใด ๆ
แกร๊ ก!
โครงกระดูกน้อยโผล่ออกมาจากแผลเปิ ด และมองไปรอบ ๆ ด้วย
เบ้าตากลวงที่มีเปลวไฟสี แดงลุกโชนอยูภ่ ายใน กระดูกดํามันคลํ้า
มากขึ้นโดยมีพลังงานมืดวนอยูร่ อบ ๆ
คนอื่นรู ้สึกหนาวสัน่ เมื่อเห็นโครงกระดูกน้อยมองมา ราวกับพวก
เขาถูกจ้องโดยบางสิ่ งที่อนั ตรายอย่างยิง่
ซูผงิ สัง่ ให้โครงกระดูกน้อยใช้ทกั ษะหุ่นเชิด ซึ่งโครงกระดูกน้อย
เรี ยนรู ้เมื่อวันก่อน
ไม่เหมือนทาสอันเดธ ทักษะนี้ตอ้ งใช้เวลาพอสมควร อสู รศพเวทที่
ตายแล้วถือเป็ นวัตถุดิบที่สมบูรณ์แบบในการสร้างหุ่นเชิด
เมื่อได้รับคําสัง่ โครงกระดูกน้อยก็ปล่อยพลังงานมืดออกมามากขึ้น
ซึ่งจมไปในศพ
พลังงานค่อย ๆ ซ่อมแซมกระดูกหักของอสู รศพเวท ไม่กี่นาทีต่อมา
อสู รศพเวทก็กระตุก ทําให้สมาชิกกลุ่มแทบกรี ดร้องด้วยความกลัว
“ใจเย็น มันเป็ นหุ่นเชิด” ซูผงิ ปลอบ
“หุ่นเชิด??”
พวกเขารู ้เกี่ยวกับทักษะทัว่ ไปนี้ โดยปกติจะมีในสิ่ งมีชีวติ อันเดธ
ระดับสู ง แต่พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าโครงกระดูกของซูผงิ จะมีพลัง
พอเปลี่ยนอสู รร้ายให้เป็ นหุ่นเชิด
ตามคําสัง่ ของโครงกระดูกน้อย อสู รศพเวทค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน
หุ่นเชิดที่สร้างด้วยวิธีน้ ีมกั มีพลังตํ่ากว่าตอนมีชีวติ ยิง่ ไปกว่านั้น ผูใ้ ช้
หุ่นเชิดสามารถควบคุมสิ่ งที่เหนือกว่าตัวเองได้แค่สามขั้น ตอนนี้
‘อสู รศพเวท’ เป็ นได้แค่อสูรระดับ 7 ขั้นสู ง
สําหรับการที่โครงกระดูกน้อย อสู รดวงดาวระดับสามจะบังคับมันได้
ข้อจํากัดของ ‘สู งกว่าสามขั้น’ คือข้อสรุ ปของนักการศึกษาแห่งสหพันธ์
“ตอนนี้ เรามีอะไรให้ขี่แล้ว” ซูผงิ เดินไปหาอสู รศพเวทก่อน
เมื่อเห็นเขาเดิน คนอื่นก็เดินตามมา
“คุณต้องหาจิ้งจอกเลือดหางไฟใช่ไหม? เราจะไปกับคุณ” เย่เฉินชาน
พูดขึ้น
ซูผงิ ตกลงโดยไม่ย้งั คิด เขารู ้วา่ เย่เฉิ นชานอาจอยากเกาะพวกเขาเพื่อให้
ไม่ตอ้ งไปเสี่ ยงอันตราย
โดยการใช้ความเร็ วของอสูรศพเวทและการนําทางของลัว่ กู่เสวีย่ ไม่
ช้าพวกเขาก็มาถึงรอยเท้าดังกล่าวและเริ่ มค้นหาร่ องรอยเพิ่มเติม
ซูผงิ นําผลมังกรไฟออกมาและบีบมัน ด้วยวิธีน้ ี เขาจะสามารถใช้
กลิ่นมันเพื่อล่ออสู รประเภทไฟได้ มิติน้ ีถูกยึดครองด้วยอสู รประเภท
อันเดธซะเป็ นส่ วนใหญ่ พวกเขาจึงไม่ตอ้ งกังวลว่าจะดึงดูดสิ่ งมีชีวติ
ที่ไม่ตอ้ งการ
คนอื่นต่างประหลาดกับวิธีการของซูผงิ ที่ใช้ของราคาแพงเพื่อแค่หา
ตัวจิ้งจอก
ไม่กี่ชวั่ โมงต่อมา พวกเขาก็มาถึงขอบหน้าผาสู ง ที่พวกเขาพบร่ องรอย
สดใหม่เพิ่มเติม
 ตอนที่ 68 หินเนเธอร์
ฟานกังเหลี่ยตามรอยเท้าจนมาถึงขอบผา
“อย่าบอกนะ...”
“ฉันเห็นร่ องรอยของสิ่ งมีชีวติ อื่น บางทีอาจมีบางอย่างไล่ล่ามัน มัน
คงกระโดดลงไป” เย่เฉินชานพูด
ฟานกังเหลี่ยและหลี่อิงดูไม่พอใจ การเดินทางทําให้พวกเขาเสี ยใช้
ค่าจ่ายมหาศาล และอสู รดวงดาวลํ้าค่าของฟานกังเหลี่ยก็เกือบถูกฆ่า
ถ้าจิ้งจอกเลือดหางไฟตายด้านล่างผา ความพยายามทั้งหมดคงสู ญ
เปล่า
ซูผงิ ค่อย ๆ ตรวจดูรอบ ๆ และสังเกตเห็นซากเละเทะที่บ่งบอกถึง
การต่อสู ้ มีเศษขนสัตว์สีแดงสดและกระดูกหัก
เขากระโดดลงจากอสู รศพเวทและมองไปด้านล่างหน้าผาโดยไม่ลืม
จะดูวา่ มีคนอยูด่ า้ นหลังเขาไหม คนอื่นในกลุ่มอาจไม่ผลักเขาลง แต่
เขาก็ชอบระวังตัวไว้ก่อน
ไม่มีอะไรให้มอง มันเป็ นเวลากลางคืน
“มีใครนําแท่งไฟมาไหม?”
ทุกคนก้าวลงจากอสู รศพเวทเพื่อตรวจสอบ มันคือหลี่อิงที่นาํ พลุไฟ
ออกจากเป้และส่ งให้ซูผงิ
ซูผงิ จุดไฟและโยนมันลงไป ใช้แหล่งกําเนิดแสงที่ตกลงเพื่อดูหน้า
ผาสี น้ าํ ตาล มีพืชโตบนกําแพงเล็กน้อย รวมถึงขนสี แดงที่สุ่มซ่อน
ระหว่างหิ นแหลม
เขายังเหลือบเห็นวัตถุประหลาด แต่กร็ ะบุไม่ได้เพราะพลุไฟตกเร็ ว
ไป
เขาโยนไปทางเดิมอีกอัน ครั้งนี้ เขาพบหิ นรู ปร่ างผิดปกติที่เปล่ง
ประกายสี ทองเข้มบนผิว มันติดอยูใ่ นกําแพง
“แร่ ทอง?”
สถานที่น้ ีควรจะไม่มีบนแผนที่ การหาแร่ มีคา่ นั้นไม่ใช่เรื่ องผิด ใน
ความเป็ นจริ ง นี่คือสาเหตุที่ทาํ ให้คนรวย
โดยธรรมชาติ ซูผงิ ชอบนําของดี ๆ แบบนี้กลับไป แต่ไม่มีทางที่เขา
จะปี นลงไปและขุดแร่ ท้ งั หมดด้วยตัวเองได้ เขาต้องการความ
ช่วยเหลือ
นอกจากนี้ มิติเก็บของเขายังเล็กเกินไปที่จะเก็บแร่ ที่ไม่ผา่ นการกลัน่
ตัวเลือกดีสุดคือขอให้อสู รดวงดาวขนพวกมันกลับไป
ฟานกังเหลี่ยโยนก้อนหินลงไปและฟัง แต่ไม่มีใครได้ยนิ เสี ยงกระทบ
“หลี่อิง ส่ งไส้เดือนดินนายลงไป ถ้าจิ้งจอกตายแล้ว ฉันก็อยากเห็น
ศพมัน”
หลี่อิงพยักหน้าและสัง่ อสู รไส้เดือนดินเขาให้เริ่ มขุด
ซูผงิ ยังไม่พอใจกับสถานการณ์ ถ้าเป้าหมายพวกเขาตาย มันก็แสดง
ว่าเขาทําภารกิจล้มเหลว
ครู่ ต่อมา หลี่อิงก็ลืมตาขึ้น อุทานอย่างมีความสุ ข “เจอแล้ว..มันยังไม่
ตาย!”
“จริ งหรอ? มันบินไม่ได้ แล้วมันรอดได้ยงั ไง?”
“มีถ้ าํ อยูด่ า้ นล่าง ฉันเห็นมันอยูข่ า้ งใน”
“ถํ้า หื อ?” ซูผงิ สงสัยว่ามันจะอยูร่ อดได้นานแค่ไหน
“เร็ วเข้า พาเราไป” ฟานกังเหลี่ยตื่นเต้น
“ได้ ฉันจะบอกไส้เดือนดินให้ขดุ อุโมงค์”
ในไม่ชา้ ไส้เดือนก็ปล่อยของเหลวในตัวที่เป็ นกรดออกมาขุดทางให้
ใหญ่พอมนุษย์ผา่ น ทําทางลาดลงไปถึงถํ้าดังกล่าว
มันไม่ใช่ถ้ าํ จริ ง ๆ อย่างน้อยซูผงิ ก็เห็นแค่โพรงเล็ก ๆ ในกําแพง
จิ้งจอกเลือดหางไฟกําลังพักผ่อนในส่ วนลึก เมื่อสัมผัสได้ถึงผูบ้ ุกรุ ก
มันก็ต้ งั ท่าสู ท้ นั ที แต่กส็ งบลงอย่างรวดเร็ ว
มันจําฟานกังเหลี่ยและฟ่ านยูจ่ ิงได้
“ขอบคุณพระเจ้า แกไม่เป็ นไร” ฟานกังเหลี่ยยิม้
จิ้งจอกเลียฟานกังเหลี่ยอย่างรักใคร่ ฟานกังเหลี่ยไม่ใช่นายมัน แต่ก็
สนิทกันมาก
ซูผงิ ตรวจสอบและไม่พบบาดแผลร้ายแรงบนตัวมันนอกจากรอยขีด
ข่วน นี่เป็ นข่าวดีต่อเขา
“ฉันคิดว่ามันคงใช้เถาวัลย์บนกําแพงเพื่อชะลอตัวขณะตกลงมา” เย่
เฉินชานมองขึ้นด้านบน
ซูผงิ จําหิ นแหลมซึ่งสามารถใช้เป็ นที่เหยียบได้ จากนั้นก็พดู กับหลี่
อิง “ฉันเห็นแร่ ตรงนั้น บอกให้ไส้เดือนดินนายทําเส้นทางเพื่อให้เรา
ไปตรวจสอบ”
“แร่ ?”
ทุกคนหูผ่งึ ทันที พวกเขาจะทําเงินก้อนโตได้ถา้ พวกเขาได้ทองหรื อ
สิ่ งที่ดีกว่านั้น
“ลุยกันเลย!’ฟานกังเหลี่ยเร่ งเร้า
หลี่อิงปฏิบตั ิตามและสัง่ ให้อสู รเขาขุดอุโมงค์เพิ่ม อุโมงค์จบลง
ตรงที่วตั ถุแข็งฝังไว้ในกําแพง มันเป็ นบางสิ่ งที่ยาวและกว้างหลาย
เมตร เหมือนกับก้อนหิ นใหญ่
ฟานกังเหลี่ยนําอุปกรณ์ออกมาและเริ่ มสแกนวัตถุ
“ยูเรเนียม…0.002% ทอง 2.902% เงิน..”
น่าผิดหวัง
อุปกรณ์มีไว้เพื่อตรวจองค์ประกอบธาตุของวัตถุ แต่ทว่า ไม่มีการ
แสดงผลใดที่สูงกว่า 5% ซึ่งหมายความว่าสิ่ งนี้ไร้ประโยชน์
ขณะที่พวกเขาสงสัยว่าวัตถุใหญ่เช่นนี้มีไว้ทาํ อะไร โครงกระดูก
น้อยก็วางมือสองข้างบนมันและลูบผิวมันอย่างกระตือรื อร้นราวกับ
มันอยากได้
ซูผงิ ตระหนักว่าวัตถุลบั นี้อาจเป็ นสิ่ งที่มีประโยชน์ต่ออสู รประเภท
อันเดธ
“ระบบ รู ้ไหมว่านี่คืออะไร?” เขาถามในหัว
“รู ้”
“ดี บอกฉัน”
“ราคาสําหรับการประเมินคือพลังงานหนึ่งร้อยแต้ม”
กึก
ซูผงิ ตรวจสอบยอดเงิน ซึ่งน้อยกว่า 700 เล็กน้อยและตัดสิ นใจจ่าย
“นี่คือ ‘แร่ เนเธอร์’ บีบอัดจากพลังงานอันเดธ เมื่อกลัน่ แล้ว มันจะ
ผลิตเป็ นหิ นเนเธอร์ นายอาจใช้มนั เป็ นเครื่ องมือ หรื อเป็ นสกุลเงิน
เพื่อแลกกับพลเมืองของอาณาจักรอันเดธได้”
“หิ นเนเธอร์? เหมือนกับหิ นวิญญาณ?”
“ประมาณนั้น”
“ระบบสามารถกลัน่ มันได้ไหม?”
“ได้”
“ดี แล้ว?”
“หนึ่งร้อยพลังงาน”
“..”
 ตอนที่ 69 กลับ
เย่เฉินชานขยับเข้าไปใกล้เพื่ออ่านอุปกรณ์ ก่อนเขาจะพูดด้วยท่าทาง
ผิดหวัง” เกรงว่าเราจะไม่รู้จกั สิ่ งนี้ บางทีมนั อาจมีค่าหรื ออาจไม่มีค่า
ฉันบอกได้แค่วา่ มันเป็ นกลุ่มโลหะ”
สิ่ งเหล่านี้มีอยูท่ วั่ มิติ ผูพ้ บมันจะนํากลับไปสหพันธ์เพื่อตรวจสอบ
และลุน้ โชค
“เราควรนําตัวอย่างกลับไป” ลัว่ กู่เสวีย่ แนะนํา
นี่เป็ นการตัดสิ นใจที่สมเหตุสมผลและไม่มีใครขัดข้อง พวกเขา
สามารถเรี ยนรู ้มนั ได้ดว้ ยวิธีน้ ีและกลับมาหาเพิ่มเติมทีหลัง
ซูผงิ ไม่อยากเสี ยพลังงานเขาไปเปล่าเพราะเขาใช้ไปร้อยแต้มแล้วกับ
การระบุ สหพันธ์จะเอาทุกอย่างไปแน่ เขาอาจได้รับค่าตอบแทนจาก
การค้นพบ แต่นนั่ คงไม่คุม้ ค่า
“ผมขอได้ไหม?” คําพูดเขาดึงดูดความสนใจของทุกคน
ในเมื่ออุปกรณ์พิเศษยังไม่สามารถบอกได้วา่ สิ่ งนี้คืออะไร เขาก็เชื่อ
ว่าแม้แต่สหพันธ์กค็ งไม่รู้วา่ วัสดุน้ ีคืออะไร ซึ่งหมายความว่าผูค้ น
อาจปล่อยให้เขาเก็บมันไว้
“คุณรู ้จกั มันงั้นหรอ?” ฟานกังเหลี่ยถาม
ซูผงิ ส่ ายหัว “ไม่ แต่อสู รดวงดาวพบตรวจพบพลังงานอันเดธ ซึ่ ง
หมายความว่าผมสามารถใช้มนั ป้อนอสู รผมได้ ถ้าโอเค เราสามารถ
อยูท่ ี่นี่สองสามวันเพื่อให้โครงกระดูกน้อยดูดซับพลังงานอย่างเต็มที่
ได้ไหม?”
นัน่ เป็ นเรื่ องโกหกบางส่ วน ตราบเท่าที่เขาแสร้งทําเป็ นโง่ สหพันธ์
ย่อมไม่ตาํ หนิเขาต่อให้พวกเขามาพบคุณค่าจริ งของมันทีหลัง
ข้ออ้างเขาผ่านไปได้เพราะโครงกระดูกน้อยคืออสู รตัวเดียวที่สามารถ
ใช้พลังงานอันเดธได้ ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่อยากอยูส่ ถานที่น้ ีนาน
เกินจําเป็ นเพียงเพื่อรักษามิตรภาพ พวกเขาเข้ามามิติน้ ีนานแล้วและ
ยังพบอสูรศพเวท ไม่มีใครรู ้วา่ พวกเขาจะเจอตัวอะไรอีก
โดยไม่สนใจท่าทีพวกเขา ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยเริ่ มกิน เขาไม่
วางแผนจะอยูจ่ นพลังงานหมดลง มันแค่วา่ เขาไม่อยากให้ใครสงสัย
การกระทําเขาได้ผลดี เมื่อเห็นโครงกระดูกน้อยดึงพลังงานจากหิ น
ประหลาด ความสงสัยสุ ดท้ายก็หายไป
อย่างที่กล่าว พวกเขายังไม่เข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงอยากอยูใ่ นสถานที่
อันตรายนี้ต่อ พวกเขาเห็นซูผงิ กระตือรื อร้นมากที่จะเก็บหิ นนี้ไว้ใช้
เองและอดไม่ได้ที่จะสงสัย โดยปกติ พวกเขามักเชื่ออุปกรณ์ของ
สหพันธ์ ถ้าอุปกรณ์ลม้ เหลวที่จะบอก มันก็ไม่น่าเป็ นไปได้ที่เจ้าของ
ร้านทัว่ ไปจะรู ้อะไร แต่ทว่า ซูผงิ ได้แสดงความลับมากเกินกว่าจะให้
พวกเขาไว้ใจ
ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่มีอะไรจะมาห้ามโครงกระดูกน้อยได้ พวกเขา
ไม่สามารถใช้พลังงานอันเดธได้อยูแ่ ล้ว พวกเขาไม่มีเหตุผลให้ตอ้ ง
ห้ามซูผงิ
“งั้น นี่กแ็ ค่หินธาตุที่เต็มไปด้วยพลังงานอันเดธสิ นะ?” ลัว่ กู่เสวีย่ ถาม
ฟานกังเหลี่ยวางมือบนมันและพยักหน้า” ฉันคิดอย่างนั้น แม้หินธาตุ
จะมักเรี ยบเนียนและดูดี หิ นหยาบนี้กอ็ าจเป็ นแร่ ธาตุดิบ”
“ผมไม่ขดั ข้องที่คุณซูจะเก็บมันไว้” ฟ่ านยูจ่ ิงพูด
ฟานกังเหลี่ยพยักหน้า “เหมือนกัน คุณซูช่วยเหลือเรามามากแล้ว”
เย่เฉินชานพูดด้วยรอยยิม้ “ถ้างั้นก็เป็ นอันตัดสิ น แต่การอยูท่ ี่นี่จะเสี่ ยง
ในเมื่อคุณซูมีหุ่นเชิดให้ช่วย เราก็ควรแบกหิ นกลับกันก่อนไหม?”
“ใช่..เราควรออกไปจากที่นี่” ฟานกังเหลี่ยเห็นด้วย
ซูผงิ เห็นคนอื่นคิดตามแนวคิดเขาและพยักหน้าด้วย “ได้”
ฟานกังเหลี่ยถอนหายใจโล่งอกและบอกไส้เดือนดินเขาให้ขยาย
อุโมงค์เพือ่ ให้พวกเขาแบกหิ นกลับไป จากนั้นพวกเขาก็นาํ เชือกมา
มัดมันกับอสู รศพเวท
หลังแน่ใจว่าจิ้งจอกตามมาแล้ว กลุ่มก็ถอยไป เหมือนก่อนหน้า หลี่
อิงนําหน้าในฐานะหน่วยสอดแนม ในขณะเดียวกัน เย่เฉินชานก็
เรี ยกอสู รที่ตรวจจับอันตรายได้ดีออกมาเพื่อเพิม่ ความปลอดภัย
ระหว่างทาง พวกเขาจะหลบเลี่ยงทุกสิ่ งที่ดูแข็งแกร่ งและฆ่าเหยือ่ ที่
จัดการได้ง่าย ศัตรู ที่อนั ตรายสุ ดที่พวกเขาพบคืออสู รแมลงระดับ 8
ขั้นตํ่าซึ่ งถูกโครงกระดูกน้อย อสู รศพเวทและนกไฟจัดการ
กลุ่มศัตรู เริ่ มลดเมื่อพวกเขาเข้าใกล้ขอบด้านนอกของมิติ แต่พวกเขา
ก็ยงั ระมัดระวังตัวเพราะอสูรดวงดาวระดับสู งอาจซ่อนอยู่
ในที่สุดพวกเขาก็ผอ่ นคลายหลังเห็นทางออกด้านหน้า
มีทีมอื่น ๆ มารวมกัน พวกเขาหน้าซีดตอนเห็นอสู รศพเวทกําลังวิง่
มาทางพวกเขา
ความวุน่ วายดําเนินไปสักพักจนกระทัง่ อสู รหายไปในรอยแยกมิติ
“เห็นอะไรไหม?” นักสํารวจถาม “นัน่ คืออสู รศพเวทระดับแปด”
“มีคนกําลังขี่มนั ! ใครกัน?”
“ฉันเห็นเย่เฉิ นชาน”
“เย่เฉินชานจากทีมโพลาริ ส? นัน่ อาจเป็ นอสู รของหัวหน้าพวกเขา”
การปรากฏตัวของอสู รศพเวททําให้เกิดความตื่นตระหนกที่ค่าย
ชัว่ คราว
เมื่อเห็นคนจํานวนมากมองพวกเขาแปลก ๆ คนอื่นในกลุ่มก็เขินอาย
แต่นี่กเ็ ข้าใจได้เพราะอสู รศพเวทนั้นใหญ่เกินกว่าสัตว์ขี่ทวั่ ไปแถม
ยังดูอนั ตราย
ผูค้ ุม้ หลายคนรี บมา จากนั้นก็กลับไปประจําตําแหน่งเมื่อเห็นคนขี่
มันอยู่
“ไปกันเถอะ” โดยไม่รอ ซูผงิ บอกอสู รให้ขยับ ทําให้นกั สํารวจหลาย
คนหลีกทางด้วยความกลัวหรื อเคารพ
คนส่ วนใหญ่รู้จกั ฟานกังเหลี่ยและเย่เฉินชาน ในไม่ชา้ พวกเขาก็เริ่ ม
ซุบซิบ
ในไม่ชา้ อสู รศพเวทก็ยา้ ยออกจากพื้นที่ค่าย
พวกเขาเลือกเส้นทางที่ส้ นั สุ ดเพื่อไปให้ถึงบ้านเร็ วสุ ด เพราะนักสํารวจ
ส่ วนใหญ่ใช้เส้นทางนี้ อสู รดวงดาวป่ าทุกตัวจึงเลือกออกห่าง มีเพียง
พวกดุร้ายไม่กี่ตวั ที่มกั สร้างปัญหา
หลังกําจัดอสู รระดับ 4 หรื อ 5 ในที่สุดพวกเขาก็เห็นแสงไฟของฐาน
นักสํารวจที่ตอ้ นรับพวกเขา
 ตอนที่ 70 คําเชิญจากสถาบัน
ไม่น่าแปลกใจ มีการวางกําลังป้องกันรอบฐานหลัก รวมถึงปื นยิง
ขีปนาวุธและปื นใหญ่เลเซอร์มากมายที่เล็งอสู รศพเวท
ทหารยามเห็นคนนัง่ บนสิ่ งมีชีวติ และบอกให้ทุกคนอย่ายิง แต่พวก
เขาก็ยงั ต้องตรวจสอบตรานักสํารวจของทุกคนก่อน เผือ่ กรณี ที่พวก
เขาจะเป็ นสายลับที่ถูกควบคุมโดยอสู รดวงดาว โศกนาฏกรรม
ดังกล่าวเกิดขึ้นหลายครั้งเมื่อราชาอสู รหรื อปรสิ ตวางแผนแทรกซึม
ฐาน ในฐานะแนวป้องกันที่สองของเมืองฐาน พวกเขาต้องรับรอง
ความปลอดภัย
เมื่อตรวจสอบแล้วว่าทุกอย่างเรี ยบร้อย ทหารยามก็เก็บชื่อซูผงิ ไว้ใน
ใจ มีนกั สํารวจไม่มากที่ครอบครองอสู รดวงดาวทรงพลังเช่นนี้เป็ น
สัตว์ขี่
“ผมขอโทษด้วย แต่ท่านต้องเก็บสหายท่านกลับไปก่อน” ทหารยาม
พูดกับเย่เฉินชานอย่างสุ ภาพ เขาคิดว่าสิ่ งมีชีวติ ใหญ่โตนั้นเป็ นของ
ทีมโพลาริ ส “อสู รขนาดใหญ่ไม่ได้รับอนุญาตให้เดินอย่างอิสระ”
เย่เฉินชานกระแอมลําคอ “อะแฮ่ม คุณซู เขาพูดถูก เกรงว่าคุณควร
ทิ้งหุ่นเชิดคุณไว้ดา้ นนอก”
ทหารยามหลายคนมองซูผงิ ด้วยความแปลกใจ พวกเขาคิดว่าชายหนุ่ม
คนนี้กแ็ ค่เด็กจากตระกูลรํ่ารวยที่มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์
แต่…ไม่แม้แต่ ‘เด็กรวย’ จะสามารถเรี ยกอัญเชิญอสู รระดับแปด
ออกมาได้ แต่เขายังมีพลังพอควบคุมมัน
“ไม่จาํ เป็ น” ซูผงิ ส่ ายหัว “ผมจะเปลี่ยนสิ่ งนี้เป็ นแต้ม”
อสู รศพเวทนั้นคือหุ่นเชิดของโครงกระดูกน้อยและไม่สามารถเก็บ
เข้ามิติอสู รได้ ในเมื่อเขาไม่สามารถนํามันเข้าเมืองได้ การกําจัดมัน
ย่อมดีกว่า
นอกจากนี้ เขาไม่ตอ้ งการสิ่ งมีชีวติ ใหญ่โตนี้มาช่วยเขาสู ต้ อนเขามี
โครงกระดูกน้อย และเขาก็ไม่คิดสู บ้ ่อยนัก
แต่คนอื่นกลับไม่สามารถยอมรับการตัดสิ นใจเขาได้ ทุกคนต่างก็
เป็ นคนที่อยากมีอสู รแสนน่าเกรงขามไว้อวด ทําไมพวกเขาถึงต้อง
มอบให้สหพันธ์?
ฟานกังเหลี่ยพยายามโน้มน้าวซูผงิ ที่ไม่ยอมฟังเลย
หลังสัง่ หุ่นเชิดให้วางแร่ เนเธอร์ลง ซูผงิ ก็บอกโครงกระดูกน้อยให้
ยกเลิกผลหุ่นเชิด ทันทีที่พลังงานอันเดธถูกดึงออก อสู รศพเวทก็
กลายเป็ นกองกระดูก
คนอื่นอดรู ้สึกปวดใจไม่ได้เมื่อเห็นซูผงิ ยอมทิ้งเครื่ องมือลํ้าค่าเช่นนี้
แต่พวกเขาไม่สามารถทําอะไรได้
ทีมขนย้ายในฐานเข้ามาและนํากระดูกทั้งหมดกับแร่ เนเธอร์เข้าไป
“สิ้ นเปลืองมาก” ฟานกังเหลี่ยพึมพํา
มีนอ้ ยคนถึงรู ้วา่ ซูผงิ ไม่ใช่พวกเขา ในฐานะเจ้าของร้านที่มกั อยูใ่ น
เมือง เขาจึงไม่ค่อยได้ใช้อสู รศพเวทอยูแ่ ล้ว
ขณะรอผลการตรวจสอบ เย่เฉินชานก็ขอตัว “ในเมื่อทุกอย่างเรี ยบ
ร้อยแล้ว ผมก็คงต้องขอกลับทีมก่อน”
ฟานกังเหลี่ยกับหลี่อิงพยักหน้า “โชคดีพวก”
ซูผงิ แสดงความสุ ภาพ “เจอกันคราวหน้า”
“ผมจะหาเวลาพูดคุยเรื่ องค่าตอบแทนทีหลัง” เย่เฉินชานเดินไป
ไม่มีใครคัดค้าน พวกเขารู ้วา่ คนอย่างเย่เฉินชานย่อมไม่ผดิ คําพูด
ก่อนจะออกไป ทั้งเย่เฉิ นชานและลัว่ กู่เสวีย่ ได้แลกเปลี่ยนข้อมูลการ
ติดต่อไว้แล้ว
“นี่คือที่ที่ฉนั ทํางานในเมือง” ลัว่ กู่เสวีย่ ยืน่ นามบัตรให้ซูผงิ “ถ้านาย
สนใจ ฉันหวังว่านายจะมาที่สถาบันเรา ด้วยฝี มือและศักยภาพของ
นาย นายจะได้รับผลประโยชน์มากมายเมื่อกลายเป็ นนักรบอสู รและ
เสริ มสร้างอนาคตให้เรา”
ซูผงิ อ่านบัตรและพบชื่อคุน้ ตา มันคือ ‘สถาบัน’ ที่นอ้ งสาวเขาเรี ยน
อยู่ ลัว่ กู่เสวีย่ คืออาจารย์อาวุโส
“ผมจะลองคิดดู”
ลัว่ กู่เสวีย่ ขอบคุณทุกคนและเดินตามเย่เฉินชานไป
ต่อมา การตรวจสอบก็ส่งกลับมา พวกเขาได้รับแต้มผลงานมากถึง
1.6 ล้าน
นัน่ ถือเป็ นจํานวนที่เยอะ ตามสิ่ งที่ซูผงิ รู ้จากพวกฟานกังเหลี่ย แต้ม
ผลงานของการฆ่าอสู รขั้นหนึ่งคือ 10 ขั้นสองคือ 50 ขั้นสามคือ 100
จากนั้นก็จะเพิ่มขึ้นทุกเท่าตัว พัน หมื่น…จนกระทัง่ 5 แสนสําหรับ
ขั้นเจ็ด
สําหรับอสู รขั้น 8 แม้กระทัง่ ตัวที่อ่อนแอสุ ดก็ยงั ได้เป็ นล้าน อสู รศพ
เวทนั้นคืออสู รระดับ 8 ขั้นกลาง ดังนั้น 1.6 ล้านจึงสมเหตุสมผล
แต่ทว่า ฟานกังเหลี่ยดูไม่พอใจ “บ้าจริ ง พวกเขาตัดสิ นมันตามอสู ร
ศพเวทธรรมดา”
อสู รศพเวทที่พวกเขานํากลับมาย่อมไม่ ‘ธรรมดา’ ตอนมันสามารถ
ใช้ระเบิดพลังมืด ทักษะขั้น 9 ได้ ตามที่ฟานกังเหลี่ยเชื่อ พวกเขาควร
ได้รางวัลเป็ นสองเท่า แต่พวกเขาไม่สามารถเถียงได้เพราะศพไม่
สามารถพิสูจน์อะไรได้ ไม่มีใครเสนอให้มีการตรวจครั้งที่สอง
ซูผงิ ไม่มีปัญหาอะไร แต้มผลงานเท่านี้ถือว่ามากพอแล้ว
นอกจากนี้ เขายังได้รับการบันทึกเป็ นผูส้ งั หารตามที่ทุกคนเห็นพ้อง
บันทึกเดียวนี้ได้เพิม่ ซูผงิ จากนักสํารวจชัว่ คราวเป็ นนักสํารวจระดับ
เงิน
ขั้นต่อไปคือทอง ซึ่งต้องการแต้มผลงานถึงห้าล้าน
เหนือกว่าทองจะเป็ นนักสํารวจผูท้ รงเกียรติที่สามารถล่าอสู รระดับ 9
ได้ ซึ่งหมายถึงแต้มผลงานกว่าสิ บล้านต่อการฆ่าหนึ่งตัว นักสํารวจผู ้
ทรงเกียรติถือเป็ นบุคคลที่ได้รับการยอมรับมากสุ ดบนดาวนี้
 ตอนที่ 71 จบภารกิจ
“ฉันต้องใช้เวลากว่าแปดปี ถึงเป็ นนักสํารวจระดับเงิน แต่คุณซูกลับ
ทําสําเร็ จในก้าวเดียว”
ฟานกังเหลี่ยรู ้สึกอิจฉาเล็กน้อย แต่กแ็ ค่น้ นั เขารู ้ดีวา่ นี่แค่กา้ วแรก
ชายหนุ่มคนนี้อาจกลายเป็ นหนึ่งในนักสํารวจชื่อดังสุ ดของดาว
ภายในครึ่ งปี ถ้าเขาออกล่าอสู รดวงดาว
“คุณทําให้ผมเศร้าใจ หัวหน้า เราสองคนยังเป็ นระดับเหล็กอยูแ่ ล้ว”
หลี่อิ่งพูดขึ้น
ฟ่ านยูจ่ ิงมองหน้าซูผงิ และรู ้สึกถึงความขัดแย้ง คนรอบเขามักมอง
เขาเป็ นอัจฉริ ยะที่กา้ วหน้าเร็ วมาก แต่เมื่อซูผงิ ปรากฏตัว เขารู ้สึก
เหมือนคนแพ้
ในทางกลับกัน ซูผงิ ไม่ได้สนใจว่าเขาจะอยูร่ ะดับไหน เขาก็แค่นกั
สํารวจชัว่ คราวที่ไม่มีเงินเดือน เขาไม่คิดทํางานนี้จริ งจัง
เทียบกับการเลื่อนตําแหน่ง เขากังวลมากกว่าถึงประเภทของที่เขา
สามารถแลกได้ดว้ ยแต้ม
ฟานกังเหลี่ยทําราวกับผูน้ าํ ที่แจกจ่ายแต้มให้ทีม แม้คนอื่นจะได้แค่
แสนแต้ม ส่ วนที่เหลือมอบให้กบั ซูผงิ ก็ตาม
ซูผงิ ได้ฆ่าอสู รศพเวทด้วยตัวเอง มันถูกแล้วที่เขาแบ่งแบบนี้
ในฐานะหัวหน้าทีม แน่นอนว่าฟานกังเหลี่ยสามารถเก็บแต้มไว้ให้
ตัวเองเพิ่มได้ แต่เขาไม่กล้ายัว่ โมโหซูผงิ หรื อใครก็ตามที่หนุนหลังซู
ผิงอยู่
ซูผงิ ยอมรับมันโดยไม่พดู สักคําและตรงไปพื้นที่คลัง อย่างแรก เขา
ซื้อทักษะเสริ มพลังพื้นฐานทั้งสี่ รวมถึงการฝึ กฝนเพื่อเลื่อนพวกมัน
เป็ นระดับ 9 มันใช้มากถึง 150,000 แต้ม
จากนั้นเขาก็ใช้ 880,000 แต้มกับอุปกรณ์ป้องกันที่เรี ยกว่า ‘คําอวยพร
มหาสมุทร’ มันคือทรงกลมที่สามารถสร้างม่านพลังงานรอบร่ างด้วย
ธาตุน้ าํ ตามคําอธิบายมัน ม่านพลังจะกันการโจมตีทางกายภาพและ
พลังงานของอสู รระดับ 8 ได้ แต่ไม่มีผลกับการโจมตีประเภทวิญญาณ
“มาดูกนั ว่าฉันสามารถได้อะไรอีก โอ้ ผลไม้ที่เพิม่ อายุขยั ..สามปี ?
มันมีราคาล้านแต้มและสามารถใช้ได้แค่ครั้งเดียว ห่วยมาก”
“ผลความงามที่ทาํ ให้ดูดี ลืมไปเลย ฉันหล่ออยูแ่ ล้ว”
“ไข่ของราชาอสู ร! 30 ล้านแต้ม??”
เขาจบการซื้อของตรงนั้น เขามีแต้มเหลือพอจะซื้ อหนังสื อทักษะนักรบ
อสู รเพิม่ แต่เขาอาจไม่มีเวลาเรี ยนพวกมันเพราะเขายังใช้ทกั ษะพื้นฐาน
ทั้งสี่ ไม่ได้เลย
แม้จะมีคาํ ว่าพื้นฐาน แต่ทกั ษะทั้งสี่ เหล่านี้กค็ ือสิ่ งที่นกั รบอสู รต้องมี
มันคือการเสริ มพลังอสู รโดยตรง ทักษะเหล่านี้ใช้ได้ผลดีกว่าทักษะ
อื่น ๆ ที่ดูอลังการซะอีก
ฟ่ านยูจ่ ิงพลันเข้าหาเขา “คุณซู จําไว้วา่ คุณต้องจ่ายค่าธรรมเนียม
หนึ่งแสนถ้าคุณอยากเอาแร่ ไป”
“ค่าธรรมเนียม?”
“คุณก็รู้ นักสํารวจอย่างเราคือลูกจ้างของสหพันธ์ ทรัพยากรที่เรารวม
ได้มกั ถูกส่ งไป เว้นแต่คุณจะอยากเก็บไว้ แต่นนั่ ก็ตอ้ งจ่าย พวกเขา
ตั้งกฎนี้เพื่อไม่ให้นกั สํารวจซ่อนของมีค่า จําไว้วา่ พวกเขาไม่สนว่า
คุณจะได้ของชนิดใดไป แต่คุณต้องจ่ายราคาเท่ากันสําหรับทุกสิ่ ง”
ซูผงิ พยักหน้า”ผมเข้าใจ”
“ดี และตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณมีการตรวจสอบแร่ ที่จุดตรวจ
เพื่อให้คุณจะไม่ได้นาํ ไวรัสแปลกปลอมเข้าเมือง”
“ผมเข้าใจ”
ฟ่ านยูจ่ ิงยิม้ พอใจ “ผมจะโทรหาคุณอีกครั้งถ้าเราต้องการความ
ช่วยเหลือเพิ่มเติมในอนาคต หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ”
“ไม่ตอ้ ง ฉันรังเกียจ”
“เอ๊ะ?”
..
พวกเขากําลังมุ่งกลับไปบ้านชั้นเดียว แต่จิ้งจอกเลือดหางไฟด้านหลัง
พวกเขาก็กระโจนไปข้างหน้า เริ่ มกระโดดอย่างมีความสุ ขต่อหน้า
ผูห้ ญิงที่ใช้ไม้เท้า
เธอลูบหัวจิ้งจอกอย่างอ่อนโยนและพยายามสะกดกลั้นนํ้าตา จากนั้น
เธอก็โบกมือให้พวกเขา “สวัสดีหวั หน้า และสุ ภาพบุรุษอาวุโสท่าน
อื่น”
หลี่อิงดูไม่มีความสุ ข “ฉันไม่ใช่ผอู ้ าวุโสของเธอ!ฉันอายุแค่ 28!”
ฟานกังเหลี่ยหัวเราะ “มันต้องขอบคุณผูช้ ่วยที่ฟ่านเสี่ ยวยูห่ ามา เขา
คือคนที่หาอสู รของเธอเจอ”
หญิงสาวมองซูผงิ และไม่อยากเชื่อว่าทั้งทีมต้องพึ่งพาคนอายุนอ้ ย
ขนาดนี้
ฟ่ านยูจ่ ิงอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น ขณะที่หญิงสาวยิง่ เบิกตากว้าง
ขณะรับฟัง จนกระทัง่ ซูผงิ รู ้สึกอายที่ถูกหญิงสาวจ้องตาไม่กะพริ บ
“มันไม่ใช่เรื่ องใหญ่อะไร” ซูผงิ รี บหลบสายตาชื่นชมของเธอ “ผม
แค่ช่วยเท่าที่ทาํ ได้”
“อย่าพูดอย่างนั้น คุณซู!” ฟานกังเหลี่ยฉีกยิม้ กว้าง “เราทุกคนเป็ น
หนี้คุณ มา มาดื่มด้วยกัน คืนนี้จะไม่มีใครออกไปไหนได้จนกว่าทุก
คนจะล้มลง!”
แน่นอนซูผงิ ไม่อยากอยู่ เขาคงลําบากถ้ากลับบ้านพร้อมกลิ่นเหล้า
หลินโม่คงที่เงียบมานานเหลือบมองซูผงิ “หัวหน้า ผมมีเรื่ องอื่นต้อง
ทํา ผมขอตัวก่อน ไว้ค่อยพบกันครั้งหน้า”
ฟานกังเหลี่ยจําได้วา่ หลินโม่คงมีความแค้นกับซูผงิ ในฐานะหัวหน้า
ทีม เขาไม่อยากเห็นใครบาดเจ็บ
“ได้ ไว้ฉนั จะเลี้ยงนายครั้งหน้า”
“ตามนั้น” หลินโม่คงเบือนหน้าหนี
ฟานกังเหลี่ยเห็นเขาจากไปและมองซูผงิ อย่างขอโทษ “คุณซู โม่คง
เป็ นคนอารมณ์ร้อน ช่วยยกโทษให้เขาด้วย ผมคิดว่าตอนนี้เขาคงไม่
เป็ นไรแล้ว มันจะดีสุดถ้าพวกคุณยอมถอยกันคนละก้าว”
ซูผงิ พยักหน้า “ขอแค่เขาไม่มาสร้างปัญหา ผมก็จะปล่อยเขาไป”
“ดี” ฟานกังเหลี่ยถอนหายใจ
“ผมเองก็ตอ้ งไปเหมือนกัน ผมต้องกลับบ้านก่อนเช้า”
“แล้ว?”
“ผมมีร้านต้องเปิ ด”
ฟ่ านยูจ่ ิงหัวเราะเบา ๆ ”ผะ-ผมเข้าใจแล้ว มันต้องเป็ นเรื่ องสําคัญแน่”
“ใช่แล้ว”ซูผงิ เดินจากไป
“รอเดี๋ยว ผมจะขับไปส่ งคุณเอง”
 ตอนที่ 72 กายแสงอาทิตย์
หลังกล่าวอําลาทุกคนแล้ว ซูผงิ และฟ่ านยูจ่ ิงก็ไปเคาน์เตอร์ดา้ นหน้า
ฐานเพื่อยืน่ ขอออกเดินทางและยืน่ ขอรับแร่ เนเธอร์ เมื่อเสร็ จสิ้ น
พวกเขาสามารถไปสถานีรับของภายในเมืองเพื่อรับแร่ ได้
โดยไม่เสี ยเวลา พวกเขาขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับไปเมืองกลางดึก
เมื่อพวกเขามาถึงทางหลวงระหว่างเมือง ขอบฟ้าก็สว่างแล้ว บนที่
นัง่ ข้างคนขับ ซูผงิ หาวด้วยความเบื่อหน่ายและเริ่ มตรวจสอบสิ่ งที่
เขาได้รับจากการจบภารกิจช่วยเหลือ
“กายแสงอาทิตย์..?”
มันดูเหมือนจะเป็ นทักษะที่ออกแบบมาเพื่อเสริ มร่ างกาย เขาไม่ตอ้ ง
อ่านหนังสื อเพราะเนื้อหามันได้ประทับในสมองเขาแล้ว
“ขอดูหน่อย…กายแสงอาทิตย์คือวิชาบ่มเพาะร่ างกายที่สร้างโดย
ตระกูลโบราณของสิ่ งมีชีวติ ลึกลับที่เรี ยกว่า ‘จินอู่’ หรื อ ‘อีกาสุ ริยะ
ทองคํา’ เหล่าคนที่เชี่ยวชาญวิชานี้จะได้รับพลังทําลายล้างที่สามารถ
ชกผ่านภูเขาและผืนดินได้ เมื่อมันสมบูรณ์แบบ มันจะช่วยให้ผใู ้ ช้
ระเบิดดวงดาวและฟื้ นคืนจากอาการบาดเจ็บสาหัสได้”
“เพื่อบ่มเพาะพลัง คุณต้องดึงพลังงานแห่งธรรมชาติเข้ามาและพัฒนา
แก่นจิตสํานึกสวรรค์ภายในตัว ซึ่งจะช่วยเสริ มโครงสร้างภายในตัว
รวมถึงจิตใจ เมื่อประสานกับจิตสํานึกนี้อย่างสมบูรณ์ คุณจะสามารถ
เปลี่ยนเป็ นอีกาทองคําที่บินเร็ วยิง่ กว่าเสี ยงได้ชวั่ คราว”
เมื่ออ่านคําอธิบายทักษะใหม่ ซูผงิ ก็กาํ จัดอาการง่วงนอนไปได้อย่าง
สมบูรณ์ เขารู ้วา่ เขาสามารถหวังสิ่ งดีจากระบบได้ แต่ไม่คิดว่าจะดี
ขนาดนี้!
ถ้าหนังสื อเล่มนี้ไม่พดู เกินจริ ง นี่ตอ้ งมาจากสิ่ งมีชีวติ ในตํานานแน่
“ฉันสามารถกลายเป็ นอีกาทองคําได้? สุ ดยอด..” เขาอดรู ้สึกตื่นเต้น
ไม่ได้ เขาจําได้วา่ ‘ตํานาน’ คือคําที่ใช้เรี ยกสิ่ งมีชีวติ โบราณที่ดาํ รง
อยูก่ ่อนราชาอสู รจะปรากฏตัว
ตามหนังสื อ ทักษะนี้มีแค่ 7 ระดับ ขณะที่การเพิม่ ระดับหนึ่งจะยาก
มาก ในเวลาเดียวกัน การไปถึงระดับใหม่จะช่วยเพิม่ ประสิ ทธิภาพ
อย่างมาก
ระดับแรกช่วยให้ผใู ้ ช้มนั สามารถทนดาบกับกระสุ นทัว่ ไปได้โดยใช้
ร่ างกายเปล่า ๆ และเคลื่อนที่ดว้ ยความเร็ วเสี ยง สิ่ งนี้อย่างเดียวก็
แข็งแกร่ งเท่าอสู รระดับห้าแล้ว
การขึ้นสู่ ระดับต่อไปหมายถึงความเร็ วที่เพิ่มขึ้นและการป้องกันกระสุ น
เจาะเกราะและปื นใหญ่ ซึ่งเทียบเท่ากับอสู รระดับแปดหรื อเก้า
ที่ระดับสาม ผูใ้ ช้จะสามารถใช้ร่างอีกาทองคําได้และใช้ท่าพื้นฐาน
หลายอย่างของอสูรในตํานาน เขาอาจอยูร่ อดในอวกาศได้ในชัว่ ขณะ
“สุ ดยอดมาก! สิ่ งนี้สามารถทําให้คนแข็งแรงเหมือนอสู ร เดาว่านี่คือ
วิธีที่นกั รบอสู รจากสมัยก่อนฝึ กกัน อืม ในฐานะผูใ้ ช้อสู รที่ทรงพลัง
พวกเขาควรแข็งแกร่ งด้วย”
รถพวกเขาได้เข้าเขตเมืองแล้ว ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงถนนที่พวก
เขานัดเจอกันวันก่อน
“เรามาถึงแล้ว” ฟ่ านยูจ่ ิงจอดรถและกําลังจะหันไปมองซูผงิ
แต่ซูผงิ ได้ออกจากรถไปแล้ว “เจอกัน”
“ขอบคุณที่มาช่วยเหลือครับ”
“ไม่เป็ นไร”
ฟ่ านยูจ่ ิงเห็นซูผงิ จากไปโดยไม่หนั กลับมามองและส่ ายหัวด้วย
รอยยิม้ ขมขื่น
..
“แม่?”
แผนของซูผงิ ที่จะแอบเข้าห้องนอนกลับถูกทําลายด้วยแม่เขา หลี่ฉิง
รู่ ที่รออยูใ่ นห้องนัง่ เล่น สิ่ งที่แย่ไปกว่านั้นคือ หลี่ฉิงรู่ กาํ ลังจ้องเขา
ด้วยสายตาเย็นชาซึ่งทําให้เขารู ้สึกเหมือนถูกจ้องมองโดยราชาอสู ร
“ลูกไปไหนมา?”
“ทําไมวันนี้แม่นอนดึกจัง?” ซูผงิ รู ้สึกแย่
“มานี่”
ซูผงิ ยกธงขาว เดินไปข้างหน้าขณะเตรี ยมพร้อมถูกตีกน้
หลี่ฉิงรู่ ตรวจสอบเขาและแน่ใจว่าไม่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์
“ลูกไปไหนมา?”
“ผมไปช่วยคน ไม่สิ ผมออกไปดูแลอสู รของลูกค้า”
“อสู ร? ทั้งคืนเลยเนี่ยนะ?”
ซูผงิ ไม่มีทางเลือกนอกจากโกหกต่อ โชคดี แม่เขาเชื่อเขาบ้างเพราะ
เขาคอยดูแลร้านอยูต่ ลอด
“ลูกเหนื่อยไหม? หิ วไหมลูก?”
“หิ วครับ”
“ไปล้างหน้าล้างตาซะ ลูกดูเพลียมาก แม่จะไปเตรี ยมอาหารเช้า และ
อย่าลืมปลุกน้องสาวลูกละ ถ้าลูกรู ้สึกไม่สบาย ลูกสามารถหยุดงาน
ได้”
อีกครั้ง ซูผงิ รู ้สึกดีที่เขามีบา้ นและมีคนที่คอยสนใจเขาในโลกแสน
โหดร้ายนี้
“ขอบคุณครับแม่”
เขาตรงไปห้องนํ้าเพื่อล้างหน้า แม้เขาอาจต้องใช้เวลานานขึ้นเพื่อ
จัดการกับนํ้าตาที่ไหลออกมา
เมื่อเสร็ จ เขาก็ไปห้องของซูหลิง เขาไม่ตอ้ งเคาะประตูเพราะเธอดัน
ออกมาก่อนราวกับรู ้วา่ เขากําลังจะเคาะ
ซูหลิงเยวีย่ จ้องเขาอย่างไม่เป็ นมิตร ผลักเขาและเดินไป
“อย่าไปข้างนอกตอนกลางคืนอีก”
ซูผงิ เลิกคิ้ว ไม่แน่ใจว่าเธอหมายถึงอะไร
ช่วงเวลาอาหารเช้าเงียบมาก ทันทีที่ซูหลิงจัดการอาหารเธอเสร็ จ เธอ
ก็มุ่งหน้าไปสถาบันโดยไม่ดูถูกซูผงิ ซึ่งหาได้ยาก
ซูผงิ ยังไปร้านเขาตามปกติแม้จะมีคาํ แนะนําจากแม่เขาก็ตาม ร่ างกาย
ที่ได้รับฝึ กฝนเขาสามารถไม่นอนได้สองคืน
ธุรกิจแย่เช่นเคย ลูกค้าไม่กี่รายที่ตดั สิ นใจเข้ามาต่างตกใจกับป้ายราคา
โดยไม่ให้โอกาสซูผงิ ได้แนะนําสิ นค้าเขา
เขารู ้สึกเบื่อ เบื่อมาก
โชคดี เขามีบางอย่างต้องทําระหว่างนี้ เช่นการศึกษาทักษะเสริ ม
พื้นฐานทั้งสี่ ที่เขาเพิ่งได้รับจากฐานนักสํารวจ ทักษะเหล่านี้ทาํ งาน
โดยการสร้างอักษรรู นดวงดาวที่ติดบนอสู ร ใช้พลังดวงดาวเขา
เพื่อให้การเสริ มพลังยาวนานขึ้น เขาต้อง ‘วาด’ รู นให้แม่นยําและ
สมบูรณ์แบบที่สุด
การเรี ยนรู ้วธิ ีวาดอักษรรู นดวงดาวมักยากในตอนแรก แต่สาํ หรับคน
ที่เคยอ่านตารางดวงดาวโกลาหลมาก่อนสามารถทําความคุน้ เคยกับ
มันได้เร็ ว ภายในหนึ่งวัน เขาก็เข้าใจการเสริ มพลังทั้งสี่ ได้ ซึ่งนักเรี ยน
ปกติตอ้ งใช้เวลาหนึ่งถึงสามเดือน หรื อแม้กระทัง่ ครึ่ งปี
เขาใช้เวลาว่างกับคอมพิวเตอร์เพื่อหาเครื่ องมือและยาที่สามารถช่วย
เขาฝึ กกายแสงอาทิตย์ เขาสามารถรับพวกมันจากฐานนักสํารวจได้ที
หลัง
ระดับแรกและรากฐานสุ ดของกายแสงอาทิตย์ตอ้ งการพลังงาน
ธรรมชาติเป็ นจํานวนมากเพื่อเสริ มร่ างกาย ด้วยการใช้พลังงาน เขา
จะสามารถสร้างร่ างกายเขาได้เหมือนอาวุธ จนกระทัง่ เนื้อเขาแข็ง
พอจะทําให้ดาบหักและปลดปล่อยหมัดแสนรุ นแรง
 ตอนที่ 73 ฝึ กฝน
ตามเรื่ องเล่า ดาวนี้อุดมไปด้วยพลังงานธรรมชาติในยุคโบราณ แม้แต่
พืชพันธุ์กย็ งั ได้รับการกระตุน้ อย่างมากจนอีกาทองที่กินพวกมันได้รับ
การขัดเกลาร่ างกายตั้งแต่เกิดและสามารถเป็ นอสู รระดับสามหรื อสี่
ได้ง่าย ๆ
ตอนนี้เอง ซูผงิ ค่อนข้างมีปัญหาใหญ่กบั การเริ่ มต้นศึกษา
โลกนี้เต็มไปด้วยมนุษย์ที่พยายามบ่มเพาะร่ างกายด้วยสมุนไพรและ
ยาที่มีประโยชน์ท้ งั หมด ในเมื่อพลังงานธรรมชาติในสิ่ งแวดล้อมได้
ลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ผูค้ นจึงต้องหาของจากมิติต่าง ๆ
โชคดีสาํ หรับซูผงิ มียาลํ้าค่าและของคล้าย ๆ กันที่เขาสามารถใช้ได้
ในฐานนักสํารวจ ด้วยการใช้แต้มสะสมทั้งหมดที่มี เขาจะซื้อพวก
ระดับกลางได้หลายอัน
ฉันสงสัยว่าสิ่ งเหล่านี้จะให้ผลยังไง…
เนื่องจากเขายังต้องรอของจัดส่ ง เขาจึงวางแผนใช้เวลาเหล่านี้ในร้าน
เพื่อฝึ กทักษะเสริ มพลังก่อน ถึงกระนั้น คนงานในฐานก็เร็ วกว่าที่เขา
คิด ในวันที่สองหลังเขาสัง่ ซื้ อ ทีมงานซึ่งประกอบไปด้วยคนคุม้ กัน
ในชุดเครื่ องแบบแปดคนและนักสํารวจก็มาถึงร้านเขาในรถตูส้ ี ดาํ
ขนาดใหญ่ที่ดูแข็งกว่ารถหุม้ เกราะซะอีก
มันดูเหมือนนักสํารวจนี้จะตัดสิ นใจเกษียณและกลายเป็ นคนส่ งของ
แทนจะมาเสี่ ยงชีวติ
“สวัสดีครับท่าน นี่คือคําสัง่ ซื้อเมื่อวานของท่าน ‘หญ้ามังกรพันปี ’
‘ต้นไฟเทพ’…”
นักสํารวจชราถือกล่องของเข้าร้านเข้ามา ซูผงิ แค่ตอ้ งป้อนรหัสที่เข้า
ตั้งไว้ตอนซื้อเพื่อเปิ ดพวกมัน
ซูผงิ เลือกสุ่ ม ๆ ขึ้นมาและตรวจสอบพลังงานที่รั่วไหลผ่านฝาที่เปิ ด
ก่อนส่ งคนส่ งกลับไป
ในขณะเดียวกัน เจ้าของร้านบริ เวณใกล้ ๆ และคนเดินทางก็มองซูผงิ
ด้วยความสงสัย
“ดูสิ นัน่ คนจากสหพันธ์ไม่ใช่หรอ?”
“เขามาเพื่อปิ ดร้านระยํานัน่ ใช่ไหม? จัดการเลย”
“ใช่ ฉันเคยเข้าไป เขาตั้งราคาบ้ามาก ขอบคุณพระเจ้าที่ฉนั หนีก่อน
เขาจะบังคับฉันให้ซ้ือ”
“เอาจริ ง? นัน่ แย่มาก”
ซูผงิ ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้นและอดส่ ายหัวไม่ได้ ในขณะนี้ เขาต้องปิ ด
ร้านเพื่อฝึ กฝนตัวเอง
“เห็นไหม? เขากําลังปิ ดร้าน”
“ไสหัวออกไปซะ”
…
ในขณะเดียวกัน ซูผงิ เข้าห้องอสู รไป ปิ ดประตูและเริ่ มมองกล่องทั้ง
สี่ ใบ ทันทีที่เขาปลดผนึกพวกมัน โครงกระดูกน้อยที่นอนในคอก
เลี้ยงดูกต็ ื่นขึ้นมาเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังงานที่ท่วมท้นในห้อง
สิ นค้าชิ้นแรกคือหญ้ามังกรพันปี พืชชนิดนี้มีป้าย ‘120,000 แต้ม’
เขียนไว้ พร้อมกลิ่นอายชีวติ ที่ทิ้งไว้โดยมังกรที่ทรงพลัง
ซูผงิ ใช้เวลาสักพัก สังเกตว่าพลังงานนั้นไม่ใช่พลังดวงดาว แต่เป็ น
พลังจิตวิญญาณ นี่คือสิ่ งที่เขาต้องการเพื่อฝึ กฝนกายแสงอาทิตย์
คอกเลี้ยงดูในห้องอสู รควรจะสร้างขึ้นจากหิ นวิญญาณซึ่งสามารถ
เสริ มร่ างกายอสู รได้ชา้ ๆ ซูผงิ กําลังจะเพิ่มพลังตัวเองด้วยการกิน
ของที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณโดยตรง
ตามคําแนะนําที่เขาจําได้ เขาค่อย ๆ บีบพลังดวงดาวเขาและใช้มนั
เพื่อห่อหุม้ วัชพืชก่อนจะบดมันให้เป็ นผงละเอียด
จากจุดนี้ เขาสามารถเก็บพลังงานวิญญาณไว้ในตัวได้และเริ่ มใช้มนั
ทีละนิด มันฟังดูเรี ยบง่าย แต่จริ ง ๆ แล้วเป็ นงานยาก ไม่เหมือนอีกา
ทองคํา เขาไม่สามารถย่อยพลังได้โดยตรง
ภายใต้การควบคุมของเขา พลังวิญญาณได้เข้าสู่ กระแสพลังดวงดาว
ทั้งหมดในตัวเขาและขยายใหญ่ข้ ึน เสริ มสร้างเซลล์เขาไปพร้อม ๆ
กัน
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา ซูผงิ ก็ลืมตาขึ้นและเห็นวัชพืชที่กลายเป็ นกองขี้เถ้า
ทัว่ ร่ างเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นสารสี ดาํ หนาที่เหม็นมาก
“อึก เดาว่านี่คือสิ่ งสกปรกภายในตัวสิ นะ?”
เขารี บไปห้องนํ้าเพือ่ จัดการปัญหาด้านนี้ และมันก็รู้สึกดีมาก! เขาตัว
เบากว่าเดิมและว่องไวกว่าเดิม
ผิวเขาดูเนียนขึ้น รอยแผลเป็ นจากแมลงกัดต่อยยังหายไป
“อ่า…ฉันดูดีข้ ึน!” เขารู ้สึกพอใจมากขณะจ้องตัวเองในกระจก
โดยไม่เสี ยเวลา เขาเปิ ดกล่องสองและลงมือต่อทันที
ของชิ้นสองอ่อนแอกว่าเมื่อเทียบกับหญ้ามังกร จากนั้นเขาก็ทาํ ตาม
แบบเดิม กินมันจนหมด เหมือนกับก่อนหน้า สิ่ งสกปรกถูกขับอก
จากร่ างเขา
เขาเพิ่งพบปัญหาอีกอย่าง ชุดทั้งสองชุดที่เขาใส่ มาเลอะไปหมด เขา
ไม่มีอะไรให้ใส่
อย่างช่วยไม่ได้ เขารี บซักผ้าอย่างรวดเร็ วและตากมันให้แห้งก่อนจะ
ใช้ของชิ้นที่สามโดยไม่ใส่ เสื้ อผ้า
คราวนี้มนั เป็ นท่อนไม้สีแดงสดซึ่งร้อนมาก พลังงานที่เขาดูดซับ
เหมือนเปลวไฟซึ่งทําให้เขาตัวสัน่ สะท้าน สุ ดท้าย เขาก็รู้สึกว่า
ร่ างกายเขาร้อนขึ้น
มันไม่เลวเลย ความอบอุ่นทําให้เขารู ้สึกผ่อนคลาย ยิง่ ไปกว่านั้น สิ่ ง
สกปรกยังถูกขับออกมาน้อยลงเพราะพลังงานความร้อนที่ช่วยชําระ
ล้างมัน
เขาต้องใช้เวลาไปทั้งสิ้ นอีกชัว่ โมงจนกว่าจะทําเสร็ จ หลังจากนั้น ก็
เหลือแค่ยาบนพื้น
แม้จะเป็ นคนไม่ค่อยออกกําลัง เขาก็เริ่ มเบ่งกล้ามเล่น กล้ามเนื้อแขน
และหน้าอกเขาดูโดดเด่นขึ้นมามาก
“ฮ่า..” เขาสู ดหายใจลึก รู ้สึกถึงพลังใหม่ที่เพิ่งได้รับ เขารู ้สึกเหมือน
ซูเปอร์แมนที่สามารถกระโดดขึ้นหลังคาได้ง่าย ๆ
ถึงกระนั้น เขาก็บอกได้วา่ เขายังห่างไกลกับการบรรลุระดับแรกของ
กายแสงอาทิตย์ แม้วา่ สิ่ งที่เขาทําจะแสดงถึงศักยภาพก็ตาม ตอนนี้ถา้
เขาเสริ มร่ างกายด้วยพลังดวงดาว เขาจะทนทานดาบและมีดทัว่ ไป
ได้ เว้นแต่มนั จะเป็ นคนที่ใช้ดาบราคาแพงถึงทําร้ายเขาได้
ซูผงิ ตรวจสอบผิวหนังเขา “นี่ควรมากพอจะทนการโจมตีของคู่ต่อสู ้
ระดับสี่ ”
ขณะที่เดินทางและตายภายในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ เขาได้
เรี ยนรู ้ขอบเขตการโจมตีของอสู รต่าง ๆ
โดยทัว่ ไปร่ างกายมนุษย์จะอ่อนแอกว่าอสู รดวงดาวในระดับเดียวกัน
เนื่องจากอย่างหลังมักมีขนหนาหรื อเกล็ดคอยป้องกัน โดยไม่
เตรี ยมการให้ดี แม้แต่นกั รบอสู รชื่อดังก็ยงั ถูกกระสุ นฝังหัวตายได้
แม้เรื่ องเช่นนั้นจะเกิดขึ้นไม่บ่อยนักเพราะคนที่มีประสบการณ์ใน
ฐานะนักรบอสู รย่อมรู ้วธิ ีทาํ ให้ตวั เองปลอดภัยตลอด 24 ชัว่ โมง
แม้แต่ตอนนอน พวกเขาก็ยงั คลุมตัวเองด้วยพลังดวงดาว
 ตอนที่ 74 เทรนด์ หนูสายฟ้ า
ซูผงิ กวาดพื้น โยนขยะลง ‘วัสดุรีไซเคิล’ สวมเสื้ อผ้าที่เริ่ มแห้งแต่ก็
ยังชื้นก่อนเปิ ดร้านใหม่ ถ้าไม่มีลูกค้า เขาก็แค่ฝึกทักษะ
ระหว่างการศึกษา เขายังตรวจสอบคอมพิวเตอร์ดูข่าวล่าสุ ดด้วย นี่
เป็ นนิสยั ประจําวันเขาตั้งแต่มายังโลกนี้
[น่าหดหู่ใจมาก สาวสวยคนนี้กลับทําสิ่ งที่ไม่สามารถบรรยายได้กบั
อสู รของเธอ!]
[ชายฝั่งเมืองปลาวาฬถูกโจมตีดว้ ยคลื่นยักษ์เมื่ออสู รระดับสู งปรากฏ
ตัว]
[โรงเรี ยนชื่อดังในหลงเจียงเต็มไปด้วยพวกหนู…]
เหมือนกับบทความในโลกเก่าเขา ทุกอย่างบน ‘อินเทอร์เน็ต’ ยัง
เขียนด้วยวิธีสะดุดตาและไม่สมบูรณ์เพื่อดึงดูดคนให้เข้าชม ซึ่ ง
เนื้อหาแท้จริ งอาจเป็ นสิ่ งที่น่าดึงดูดน้อยกว่า
“สื่ อที่น่ารังเกียจ พวกเขาไม่เคยเปลี่ยน ใช้ของปลอมเพื่อดึงดูดยอด
ชม โดยไม่สนใจว่าจะส่ งผลต่อผูอ้ ่านยังไง”
หลังปิ ดข่าวเกี่ยวกับไอดอลที่มีปัญหา เขาก็เริ่ มตรวจสอบสิ่ งที่มี
ประโยชน์ เช่นอสู รในเมืองวาฬ นี่คือเมืองฐานอีกแห่งที่สร้างตาม
ชายฝั่งและมีปัญหาด้านความปลอดภัยอยูต่ ลอดเวลาเพราะอสู รทะเล
จํานวนมากมักมาที่ฝั่งและสร้างปัญหา
สําหรับข่าวชิ้นต่อไป ซึ่งเป็ นเรื่ องของหนู…
ซูผงิ คิดว่าเขาเห็นอะไรบางอย่างคุน้ ตาตอนอ่านผ่านหัวข้อข่าว เมื่อ
เขาอ่านอย่างละเอียดขึ้น เขาก็พบว่า ‘โรงเรี ยนชื่อดัง’ คือสถาบัน
ฟิ นิกส์โรงเรี ยนที่นอ้ งสาวเขาเรี ยนอยู่
‘การระบาดของหนู’ ไม่ใช่ปัญหาด้านการรบกวนของสัตว์ ความ
จริ งคือพวกนักเรี ยนได้เริ่ มเลี้ยงหนูสายฟ้ากันด้วยเหตุผลบางอย่าง
เมื่อเดินไปรอบ ๆ ก็จะเห็นหนูเหล่านี้ทวั่ โรงเรี ยน
สําหรับเหตุผลในการเลือกเลี้ยงอสู รใหม่น้ ี มันดูเหมือนจะเป็ นเพราะ
หนูสายฟ้าที่ทรงพลังตัวหนึ่งซึ่ งช่วยให้เจ้านายมันเข้าสู่ รอบชิงชนะเลิศ
ได้เมื่อวันก่อน ตามบทความนี้ หนูสายฟ้าตัวนี้ได้กาํ จัดอสู รดวงดาว
ที่มีระดับสู งกว่าไปมาก มันยังเรี ยนรู ้หนึ่งในสิ บกระบวนท่าสายฟ้าที่
แข็งแกร่ งที่สุด
ซูผงิ ดูวดิ ิโอด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าหนูตวั นั้น??”
มีขอ้ มูลเพิ่มเติมใน ‘ข่าวที่เกี่ยวข้อง’ เช่น ‘กดที่นี่เพื่อดูวา่ หนูสายฟ้า
ทําอะไรได้!’ ‘ความลับเปิ ดเผย! หนูสายฟ้าไม่ใช่อสู รชั้นตํ่า!’
ตากล้องของวิดิโอจับภาพซูหยานหยิงพร้อมหนูตวั น้อย หนูสายฟ้า
ยังมีใบหน้าอวดดีบนหน้ามัน
ทันทีที่ผตู ้ ดั สิ นเป่ านกหวีด หนูสายฟ้าก็หายไปเปลี่ยนเป็ นสายฟ้า
แลบ กระแทกศัตรู
KO ทันที
จากนั้นการแข่งต่อไปก็จบลงในลักษณะเดียวกัน
ในการแข่งอื่น สิ่ งมีชีวติ นั้นได้จดั การกับอสู รดวงดาวขั้นกลาง และ
ยังมีพวกขั้นสู งด้วย ไม่วา่ พวกมันจะดูทรงพลังหรื อสง่างามแค่ไหน
หนูสายฟ้าก็มกั ตบพวกมันง่าย ๆ
ความคิดเห็นของวิดิโอด้านล่างเป็ นการยืนยันถึงชื่อเสี ยงของหนู
สายฟ้า
ซูผงิ สงสัยว่าจะมีนกั ช้อปมาหาเขามากแค่ไหนถ้าคนรู ้วา่ เขาคือคนที่
เลี้ยงหนูสายฟ้า แต่จากนั้นเขาก็เห็นโฆษณาของร้านขายอสู รอื่น ๆ ที่
อ้างเครดิต พวกเขายังมีรูปถ่ายที่แสดงถึงความร่ วมมือของพวกเขา
กับซูหยานหยิง ซึ่งเป็ นของปลอมแน่
คนเหล่านี้จะเกินไปแล้ว!
แต่ซูผงิ ไม่ใช่นกั รบคียบ์ อร์ด ในไม่ชา้ ความพยายามจะชี้แจงผลงาน
เขาก็ถูกครอบงําโดยข้อความอื่น
“รอเดี๋ยว ฉันมีเบอร์ของซูหยานหยิง ฉันควรบอกให้เธอทําให้ทุก
อย่างชัดเจนไหม?”
ด้วยความคิดนี้ เขารี บหากระดาษที่มีเบอร์ซูหยานหยิงและโทรออก
“สวัสดีค่ะ?” เสี ยงเธอดังขึ้น ฟังดูสบั สน
“ผมเอง เจ้าของร้านพิกซี่ ” ซูผงิ ใช้น้ าํ เสี ยงเย็นชาตามปกติตอนคุยกับ
ลูกค้า
“สวัสดีคะ่ ” ซูหยานหยิงเพิ่งจําเสี ยงซูผงิ ได้และดูเหมือนจะมีความสุ ข
“คุณต้องการอะไรงั้นหรอคะ?”
“มีเวลาไหม? ช่วยมาหาผมและถ่ายวิดิโอสั้น ๆ ได้ไหม?”
“…” ซูหยานหยิงไม่ตอบขณะสงสัยว่าเธอหูฝาดหรื อเปล่า
“ยังอยูไ่ หม?”
“โอ้ อืม วิดิโอประเภทไหนคะ?”
“ผมกับคุณ อย่าลืมนําหนูของคุณมาด้วย”
“หนูสายฟ้าของฉัน? คุณกําลังจะช่วยฉันฝึ กมันเพิ่มงั้นหรอคะ?”
“คุณจะต้องจ่าย คุณเห็นไหม อสู รคุณมีชื่อแล้วและผมก็อยากให้
วีดิโอบอกทุกคนว่ามันมาจากร้านผม”
“เข้าใจแล้วค่ะ..” ซูหยานหยิงหน้าแดง “เหมาะเจาะมากเลย ฉันเองก็
อยากคุยกับคุณ ฉันต้องขอบคุณคุณจริ ง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคง
ไม่ได้เข้ารอบชิง อืม ฉันไม่ชนะ แต่นนั่ ก็พอแล้ว!”
ซูผงิ วางสายและตระหนักว่าเขาเพิ่งเรี ยนรู ้สิ่งน่าสนใจ
“เธอแพ้ในรอบชิง ถ้ามีคนที่เอาชนะหนูสายฟ้าได้ มันต้องเป็ นระดับ
เจ็ดหรื อสู งกว่านั้น นักเรี ยนในสถาบันมีอสู รที่ทรงพลังขนาดนั้นด้วย?
ถ้าพวกเขานําอสู รไปยังฐานนักสํารวจ พวกเขาจะสามารถสร้างกลุ่ม
และเป็ นผูน้ าํ ได้!”
การแข่งขันรอบชิงของสถาบันไม่ได้รับความนิยมเท่าลีกมืออาชีพ
แต่ซูผงิ ก็ยงั พบวีดิโอที่ถ่ายโดยผูช้ ม แต่กม็ ีเสี ยงโหวกเหวกโวยวาย
น่าหนวกหูมากมาย
 ตอนที่ 75 การแข่ งขันนิทรรศการ
ซูผงิ เลือกวิดีโอที่มีจาํ นวนการดูสูงสุ ด และคลิกเปิ ดดูวดิ ีโอที่เจ้าของ
วิดีโอนัง่ อยูด่ า้ นหลังของฝูงชน แต่วา่ ตําแหน่งดังกล่าวก็ยงั คงให้
มุมมองที่ชดั เจนของเวที
คู่ต่อสู ข้ องซูหยานหยิงเป็ นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่มีท่าทาง
ละเอียดอ่อน เรี ยกบาซิ ลิสก์สายฟ้าเกล็ดเงินซึ่ งเป็ นอสู รดวงดาวระดับ
เก้าที่มกั จะมีความสามารถน่าทึ่ง สิ่ งนี้ได้ชื่อว่าเป็ นหนึ่งในอสู รที่ดุร้าย
ที่สุดของตระกูลสายฟ้าและอาจเกิดมาพร้อมกับความสามารถที่ทรง
พลัง
การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศเป็ นการแข่งขันระหว่างอสู รดวงดาว
ประเภทสายฟ้าสองตัวที่มีช่องว่างระหว่างกันสู ง ทําให้พวกมัน
แตกต่าง ผูค้ นส่ วนใหญ่ที่เฝ้าดูต่างส่ งเสี ยงเชียร์ ให้หนูสายฟ้าเพราะ
พวกเขาทุกคนต่างหวังว่าจะได้เห็นปาฏิหาริ ยอ์ ีกครั้ง
ซูผงิ มองไม่เห็นจํานวนเขาบนหัว บาซิ ลิสก์สายฟ้าเนื่องจากคุณภาพ
ของวิดีโอไม่ชดั เจน แต่เมื่อพิจารณาจากขนาดของมันสิ่ งมีชีวติ นั้น
ควรจะอยูท่ ี่ระดับหกหรื อเจ็ด ส่ วน บาซิ ลิสก์สายฟ้าโตเต็มวัยมีขนาด
ใหญ่เกือบเท่าเวที
ในช่วงเริ่ มต้นของการแข่งขัน ซูหยานหยิงใช้เทคนิคการซ่อนตัวกับ
หนูสายฟ้า ดังนั้นจึงตรวจจับได้ยากขึ้น
เมื่อได้รับคําสัง่ ของเธอ หนูสายฟ้าก็พงุ่ เข้าใส่ ศตั รู พร้อมกับสร้างเงา
สี่ เงาที่เหมือนกันกับร่ างจริ ง
หลายคนในหมู่ผชู ้ มเคยเห็นการทักษะนี้มาก่อน แต่กย็ งั อุทานด้วย
ความหวาดกลัวเช่นเดิม
ซูผงิ ปิ ดการใช้งานความคิดเห็นทั้งหมดที่ลอยอยูเ่ ต็มหน้าจอ เพือ่ ดู
วิดีโอได้ดีข้ ึน
ไม่เลว ตอนนี้เธอรู ้วธิ ีใช้ทกั ษะหนูสายฟ้าให้เป็ นประโยชน์แล้ว
ตอนนี้ซูผงิ ยอมรับซูหยานหยิงอย่างเงียบ ๆ
ในทางกลับกัน ชายหนุ่มที่อยูอ่ ีกด้านหนึ่งของสนามประลองยังใช้
การเสริ มพลังให้กบั อสู รของเขาโดยอักษรรู นดวงดาวแม้วา่ สิ่ งที่เขา
ใช้ดูเหมือนจะอยูใ่ นระดับห้าก็ตาม เขาเป็ นอัจฉริ ยะที่ยอดเยีย่ มอย่าง
แน่นอนเนื่องจากสถาบันไม่มีการช่วยเหลือนักเรี ยนให้ไปถึงระดับ
ดังกล่าว
เมื่อหนูสายฟ้าเข้ามาใกล้ บาซิลิสก์สายฟ้าก็เคลือบตัวเองด้วยสายฟ้า
– นี่คือท่าป้องกันทัว่ ไป
ในขณะเดียวกันหนูสายฟ้าก็ใช้ท่าเดิมซึ่ งเห็นได้ชดั ว่าทรงพลังและ
อันตรายกว่า
อสู รทั้งสองปะทะกันกลางเวที และพลังงานที่เพิ่มขึ้นทําให้วดิ ีโอ
เบลอไปหมด เมื่อสายฟ้าไหววูบ ซูผงิ เห็นหนูสายฟ้าใช้สายฟ้าแลบ
ซึ่งสร้างภาพลวงตาให้บาซิ ลิสก์สายฟ้า หลังจากนั้น บาซิ ลิสก์สายฟ้า
ก็ใช้เขี้ยวสายฟ้าโจมตี
“แปลก…” ซูผงิ ขมวดคิ้ว “หนูสามารถใช้สายฟ้าคํารามเพื่อบอกได้
ว่าบาซิ ลิสก์อยูท่ ี่ไหน แต่มนั ไม่ทาํ ”
เห็นได้ชดั ว่า บาซิลิสก์สายฟ้านี้ยงั ไม่มีทกั ษะครบชุด แต่มนั ยังคงใช้
โอกาสนี้และทิ้งบาดแผลไว้หลายจุดบนตัวหนูสายฟ้า โดยใช้แส้หาง
ธรรมดา
“สายฟ้าแลบ, คลื่นสายฟ้า, ภาพลวงตาเงาสายฟ้า, อาภรณ์สายฟ้า,
คุกสายฟ้ารอบด้าน…ใช้ทกั ษะทั้งห้านี้เท่านั้น”
ในวิดีโอหนูสายฟ้าค่อย ๆ เสี ยเปรี ยบ มันมีโอกาสมากมายที่จะปลด
ปล่อยการเคลื่อนไหวที่เป็ นประโยชน์มากกว่าเช่น สายฟ้าทะยาน
เพื่อหลีกหนีจากการโจมตีบางอย่าง แต่เลือกที่จะไม่ทาํ ด้วยเหตุผล
บางประการ
มีบางอย่างแปลก
เท่าที่ซูผงิ รู ้หนูสายฟ้าเข้าใจทักษะที่แตกต่างกันอย่างน้อย 12 ทักษะ
มันสามารถเลือกชุดผสมที่ง่ายและเอาชนะ บาซิ ลิสก์สายฟ้าที่ไม่มี
ประสบการณ์ได้ในเวลาไม่นาน เขาสังเกตเห็นว่าบาซิลิสก์สายฟ้ามี
ระดับน้อยกว่าที่เขาคาดไว้ มันน่าจะเป็ นแค่ระดับหกเท่านั้น ครู่ ต่อมา
บาซิลิสก์กก็ ระแทกหนูออกจากเวทีพร้อมกับปั ดหางอีกครั้งเพื่อประกาศ
ยุติการต่อสู ้
มันหายไปงั้นเหรอ?
เป็ นไปได้วา่ ซูหยานหยิงรู ้เพียงทักษะทั้งห้านี้และบอกให้หนูสายฟ้า
ใช้มนั ต่อไป ในฐานะคู่หูที่ซื่อสัตย์ของเธอ หนูสายฟ้าไม่สามารถทํา
อย่างอื่นได้
มีเจ้านายแย่…ซูผงิ ถอนหายใจ สาวน้อยผูน้ ่าสงสารจะทําได้ดีกว่านี้
ถ้าเธอยืนเฉย ๆ โดยไม่ส่งเสี ยง
อย่างไรก็ตาม ผูช้ มไม่ได้กงั วลเช่นเดียวกับเขา พวกเขาพูดถึงการ
แสดงที่ยอดเยีย่ มตามความเป็ นจริ ง ทักษะสี่ ในห้าทักษะที่หนูสายฟ้า
แสดงเป็ นทักษะระดับสู ง ส่ วนที่เหลือเป็ นความลับ
ถึงกระนั้นซูผงิ ก็ไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์ได้
แล้วเสี ยงเรี ยกอันเดธไปไหน? กินวิญญาณละ? สู บชีวติ ด้วย? ไหน
จะแกล้งตายอีก? ทักษะเหล่านี้มากพอจะพลิกกระดาน!
เขาไม่ได้สนใจถ้วยรางวัลมากนักเพราะเขาไม่ใช่คนที่เข้าร่ วม มันเป็ น
เพียงแค่การดูการแข่งขัน แต่มนั ให้ความรู ้สึกเหมือนเอาของขวัญจาก
พระเจ้าไปเสี ยเปล่า เขามอบอสู รระดับเทพกับซูหยานหยิง ในขณะที่
เธอทําให้เขาผิดหวัง
ไม่นานซูหยานหยิงก็มาถึง
“เฮ้ คุณ!” ซูหยานหยิงเดินไปที่เคาน์เตอร์ดว้ ยท่าทางสนุกสนาน
“ตอนนี้ฉนั สามารถขอบคุณคุณเป็ นการส่ วนตัวได้แล้ว คุณช่วยให้
ฉันผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศได้”
ริ มฝี ปากของซูผงิ กระตุกเขาตัดสิ นใจที่จะไม่บ่นเกี่ยวกับการแข่งขัน
เพราะจะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
“เฮ้อ นี่มาทําวิดีโอให้เสร็ จกันเถอะ”
“ไม่มีปัญหา แต่คุณต้องการวิดีโอเพือ่ ให้ร้านของคุณเป็ นที่รู้จกั จริ ง ๆ
เหรอ? ฉันคิดว่าคุณอยากอยูเ่ งียบ ๆ แม้วา่ คุณจะมีสิ่งที่ตอ้ งทําเพื่อ
สร้างรายได้มหาศาลก็ตาม”
ซูผงิ แสยะ เก็บตัวแล้วมันทําไม! ฉันต้องการเงินทุกช่องทาง!
“โอ้วนั นี้คุณว่างใช่ไหมคุณซู? ตั้งแต่การแข่งขันอย่างเป็ นทางการ
สิ้ นสุ ดลง โรงเรี ยนของเราจะจัดนิทรรศการการแข่งขันในวันพรุ่ งนี้
จะมีผคู ้ นจํานวนมากและมีการแสดงดอกไม้ไฟ ฉันอยากจะขอบคุณ
คุณมากกว่านี้ ดังนั้น …คุณจะร่ วมทีมกับฉันสําหรับการแข่งขันได้
ไหม?”
“การแข่งขันนิทรรศการ? แต่ผมไม่ได้มาจากสถาบันการศึกษาของ
คุณ”
“ไม่เป็ นไร! การแข่งขันนิทรรศการเป็ นเรื่ องน่ายินดี เราจะเปิ ดให้เข้า
ชม เพื่อน ๆ และครอบครัวของพวกเราจะไปร่ วมสนุกที่นนั่ ด้วย!”
 ตอนที่ 76 ฉันเอาจริง!
ซูผงิ ครุ่ นคิดครู่ หนึ่งแล้วพยักหน้า “ได้สิ”
เนื่องจากเขากําลังจะโฆษณาร้านของเขาจึงเป็ นเรื่ องดีที่จะไปที่สถาบัน
เพื่อจุดประสงค์น้ ี นักเรี ยนของโรงเรี ยนที่มีชื่อเสี ยงเช่นนี้เต็มใจที่จะ
ทุ่มเทอย่างหนักกับอสู รของพวกเขา ไม่เหมือนกับคนที่เดินผ่านไปมา
ทัว่ ไปที่เพียงแค่เลี้ยงแมวบ้านเพื่อความสนุกสนาน แต่ไม่ค่อยดูแล
“จริ งหรอ??”
ดวงตาของซูหยานหยิงสว่างไสวด้วยความตื่นเต้น เมื่อเธอได้ยนิ การ
ตัดสิ นใจของซูผงิ ในมุมมองของเธอ ซูผงิ เป็ นคนลึกลับเสมอ เขา
ต้องมีอาจารย์ที่มีพลังมาก อาจเป็ นนักรบอสู รที่เกษียณแล้วแต่เคยมี
ชื่อเสี ยงคอยหนุนหลังเขา
“พรุ่ งนี้ฉนั ไปรับคุณดีไหม?” เธอรี บถาม
ซูผงิ พยักหน้า “การแข่งขันจะเริ่ มเมื่อไหร่ ?”
“มีการแข่งขันนิทรรศการสองสามรายการ เย่ห่าวและฉันจะเข้ารอบ
สุ ดท้ายในตอนเย็น” ซูหยานหยิงรี บพูดทันทีใบหน้าของเธอดูยนิ ดี
หลังจากเธอได้เข้าสู่ รอบชิงชนะเลิศ มีคนมีพรสวรรค์มากเกินไปใน
สถาบันที่เธอมองข้าม
ด้วยเหตุน้ ีเธอจึงรู ้สึกขอบคุณซูผงิ เป็ นพิเศษที่ให้เกียรติเข้าร่ วมรอบ
ชิงชนะเลิศกับเธอ เธอได้รับมากกว่าที่เธอคาดไว้
“เย่ห่าวคือใคร” ซูผงิ ถาม
“เขาเป็ นแชมป์ ของสถาบันการศึกษาของเรา คนที่เอาชนะฉันได้” ซู
หยานหยิงหัวเราะคิกคัก เธอดูไม่ผดิ หวังเลย นัน่ คือบาซิลิสก์สายฟ้า
ซึ่ งมีพลังมากพอจะเทียบเคียงราชาอสู ร!
ริ มฝี ปากของซูผงิ กระตุกเมื่อเขาเห็นท่าทางไร้เดียงสาของเธอ
“ฉันจะไปรับคุณพรุ่ งนี้ตอนเย็น กี่โมงดีคะ?” ซูหยานหนิงกระพริ บ
ตาอย่างมีความสุ ข
“ขอดูก่อน…ตอนบ่ายสี่ โมงเย็น”
“คุณอยากไปที่นนั่ เร็ ว ๆ หรอ?” ดวงตาของซูหยานหยิงเป็ นประกาย
อีกครั้ง แน่นอนว่าเธอต้องการใช้เวลากับซูผงิ ให้มากขึ้นและเรี ยนรู ้
เพิม่ เติมเกี่ยวกับอสู ร
ซูผงิ พยักหน้า “ผมจะขอรบกวนคุณบางอย่าง การแจกใบปลิวใน
สถาบันของคุณจะไม่ผดิ กฎใช่ไหม?”
ใบปลิว? ไหล่ของซูหยานหยิงทรุ ดลงขณะที่เธอมองไปที่ซูผงิ ด้วย
ความตกใจ เขาแค่ตอ้ งการโฆษณาร้านอย่างจริ งจัง?
เมื่อมองไปที่การแสดงออกที่จริ งจังของซูผงิ ในที่สุดซูหยานหยิงก็
มัน่ ใจว่าเขากําลังขอความช่วยเหลือจากเธอในเรื่ องนี้
แต่…ทําไมคนอย่างเขาถึงต้องการโปรโมทอะไรถูก ๆ แบบนี้?
“คุณซูดว้ ยทักษะของคุณและเช่นนั้น มันไม่เป็ นไรงั้นหรอที่จะลด
ตัวไปแจกใบปลิว?” ซูหยานหยิงถามด้วยความไม่แน่ใจ
“อาจจะไม่”
ซูหยานหยิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ฉันรู ้ดีผเู ้ ชี่ยวชาญอย่างเขา
คงไม่ทาํ
“ผมทําอย่างนั้นไม่ได้ แต่คุณทําได้” ซูผงิ มองไปที่เธอ “อย่าลืมพา
เพื่อนของคุณมาด้วย ผมจะพิมพ์ใบปลิวให้ทีหลัง คุณทั้งสองจะเป็ น
ผูร้ ับผิดชอบในการแจก อย่าลืมเลือกใครก็ได้ที่ดูรวย อย่าไปยุง่ กับ
คนอื่น เราจะเสี ยเวลาเปล่า ๆ”
เขาหมายความว่าอย่างนั้น !! ซูหยานหยิงเพิง่ รู ้สึกว่าเธอตกหลุมพราง
นักประชาสัมพันธ์ทวั่ ไปเหรอ? คนสวยในโรงเรี ยนอย่างฉันที่เพิ่ง
ได้รับรางวัลเหรี ยญเงินจากการแข่งขันต้องมานัง่ แจกใบปลิว ฮึ่ย??
“คุณว่ายังไง?” ซูผงิ ยังคงถามความคิดเห็นของเธอ
ซูหยานหยิงต้องการปฏิเสธ แต่เมื่อเธอจําได้วา่ เธอควรจะขอบคุณ
ซูผงิ อย่างเหมาะสม …
“ตกลง! ฉันจะทํา”
ซูผงิ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “มีอะไรอีกไหม? ต้องการซื้ออะไร
ไหม?”
ซูหยานหยิงเหลือบมองไปที่ช้ นั วางของใกล้ ๆ โดยไม่รู้ตวั และรี บ
สะบัดหัวออกไปเมื่อเธอเห็นสิ นค้าราคา 1.2 ล้าน
“ฉัน – ฉันไม่จาํ เป็ นต้องซื้ออะไรให้อสู รของฉัน ใช่ไหม?”
“หื อ? ไม่ตอ้ ง โปรดทราบว่าการฝึ กอบรมที่คุณจะได้รับต่อจากนี้เป็ น
เรื่ องธรรมดา อย่าคาดหวังการเพิ่มพลังที่บา้ คลัง่ เหมือนเมื่อก่อน”
“คุณหมายความว่ายังไง? ธรรมดา?”
“อสู รของคุณจะได้รับทักษะเพียงหนึ่งทักษะจากการบริ การแต่ละ
ครั้ง หรื อได้รับการเลื่อนระดับครึ่ งหนึ่งหรื อมากกว่านั้น”
ซูหยานหยิงพบว่ามันพูดยาก
เรี ยกว่าธรรมดา ??
ร้านขายอสู รทัว่ ไปจะถือว่าดีมากแล้วหากพัฒนาอสู รของใครบางคน
ได้เพียงเล็กน้อย การเรี ยนรู ้ทกั ษะใหม่ ๆ จะต้องเสี ยเงินเพิ่มเป็ น
จํานวนมาก
เมื่อซูหยานหยิงคิดว่าหนูสายฟ้าของเธอเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ ว
ทันใดนั้นเธอก็รู้วา่ ซูผงิ ไม่ได้พดู เกินจริ ง มันดูธรรมดาจริ ง ๆ !
เขาเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญที่ซ่อนตัวอย่างไม่ตอ้ งสงสัยเลย
“ฉันเข้าใจแล้ว! ฉันจะฝากอสู รทั้งหมดไว้ที่นี่” ซูหยานหยิงกล่าว
ทันที เธอต้องคว้าโอกาสที่หายากนี้ให้ได้โดยเร็ วที่สุดโชคดีสาํ หรับ
เธอที่ไม่มีลูกค้ารายอื่นอยู่ เธอกลัวว่าเธออาจไม่โชคดีถา้ มีคนรู ้จกั
ร้านนี้มากขึ้น
จู่ ๆ เธอก็รู้สึกเสี ยใจที่ตกลงช่วย ซูผงิ โฆษณา มันจะดีกว่าถ้าเธอเป็ น
คนเดียวที่รู้ขมุ ทรัพย์ที่ซ่อนอยูเ่ ช่นนี้
แต่ดว้ ยความคิดที่สอง มันเป็ นไปไม่ได้ที่เธอจะปกปิ ดสิ่ งต่าง ๆ ต่อไป
สิ่ งที่เธอต้องทําคือใช้โอกาสนี้ให้ได้เปรี ยบให้มากที่สุด ก่อนที่จะมี
คนเข้ามาแทนที่ร้านนี้มากขึ้น
“คุณ ฉันขอเป็ นสมาชิกที่นี่ได้ไหมคะ?”
ซูผงิ เลิกคิ้วและมองผ่านความคิดของเธอ
“ไม่”
“อ๊ะ…”
“ค่าบริ การเท่าเดิมระดับหนึ่งถึงสาม 10,000 ระดับสี่ ถึงหก 100,000
คุณต้องการฝึ กอสู รกี่ตวั ?”
ทันใดนั้นซูหยานหยิงก็ตระหนักว่าเธออยูใ่ นจุดที่คบั ขัน เธอเป็ นแค่
นักเรี ยน เธอใช้เงินส่ วนใหญ่ไปแล้ว และยังคงเป็ นหนี้หลานเล่อเล่อ
เพื่อนที่แสนดีของเธอ เธอจะหาเงินได้ยงั ไง?
“ฉัน อืม…” ซูหยานหยิงหน้าแดง “วันนี้ฉนั หาเงินมาไม่พอ ขอเป็ น
คราวหน้าได้ไหม”
ซูผงิ ดูไม่เชื่อ
ซูหยานหยิงแสดงรอยยิม้ โง่ ๆ และโบกมือให้เขา “เจอกันพรุ่ งนี้ค่ะ
บะบาย!”
ด้วยเหตุน้ ีเธอจึงหันหลังกลับและหนีไป
ซูผงิ ส่ ายหัว “มันเหมือนฉันหลอกเธอ ทําไมเธอดูกลัวขนาดนี้?”
เขายังคงอยูท่ ี่ร้านตลอดทั้งวัน โดยไม่มีลูกค้า จากนั้นเขาก็กลับบ้าน
ในตอนกลางคืน
ทันทีที่เขาเข้าไปในบ้านของเขา ซูผงิ ก็ได้ยนิ ซูหลิงเยวีย่ ขอเงินค่า
ขนมจากแม่ เห็นได้ชดั ว่าเธอต้องการซื้ อหนูสายฟ้าด้วยเช่นกัน
หึ …ความคลัง่ ไคล้อสู รตัวใหม่มาถึงบ้านฉันแล้ว
ซูผงิ ถอดรองเท้าของเขาและก้าวเข้าไปในห้องนัง่ เล่น หญิงสาวที่
กําลังดึงแขนแม่ของเธอด้วยความรัก จู่ ๆ ก็ลุกขึ้นนัง่ ตัวตรง
ซูผงิ กลอกตาและถามว่าอาหารเย็นพร้อมหรื อยัง
หลี่ฉิงรู่ ไปที่หอ้ งครัวเพื่ออุ่นอาหาร
ซูผงิ ล้างมือและนัง่ ที่โต๊ะอาหาร เขามองไปที่ซูหลิงเยวีย่ ที่ยงั ไม่ลุก
ไปไหน
“ฉันได้ยนิ มาว่าโรงเรี ยนของเธอจะมีการแข่งขันนิทรรศการในวัน
พรุ่ งนี้”
“พี่ได้ยนิ เรื่ องนี้จากที่ไหน?”
“ฉันเพิง่ ได้ยนิ จากลูกค้า” ซูผงิ พูดอย่างสบาย ๆ “เธอจะขึ้นเวทีหรื อ
เปล่า?”
ซูหลินเยวีย่ อยากรู ้วา่ ลูกค้าคนนั้นเป็ นใคร แต่ดว้ ยนิสยั ที่หยิง่ ของเธอ
จึงห้ามไม่ให้เธอถามคําถามที่ไม่จาํ เป็ นต่อพี่ชายของเธอ
“แน่นอน ฉันเป็ นแชมป์ ของเด็กใหม่ทุกคน ฉันจะแสดงในรอบ
สุ ดท้ายสําหรับการแสดงในวันพรุ่ งนี้”
“คู่สุดท้ายคือปี สามไม่ใช่หรอ?”
ซูหลินเยวีย่ โกรธมาก “ฉันเป็ นแชมป์ ในรุ่ นฉัน! พี่มีปัญหาหรื อไง!”
 ตอนที่ 77 แจกใบปลิว
ซูผงิ : “(⊙ˍ⊙)…”
ไม่ชา้ หลี่ฉิงรู่ กน็ าํ อาหารมา ซูผงิ แปลกใจที่พบว่ามันมีอาหารค่อนข้าง
เยอะ แถมมีเนื้อเหลือให้เขาด้วย
ซูผงิ เหลือบมองซูหลิงเยวีย่ ผูเ้ บือนหน้าหนี
อ่า เธอเรี ยนรู ้วธิ ีทาํ ตัวเป็ นน้องสาวบ้างแล้ว?
แต่ซูผงิ ก็ไม่คิดทดสอบความอดทนของน้องสาวเธอ เขาเริ่ มกินโดย
ไม่พดู อะไร
เมื่อหลี่ฉิงรู่ นงั่ ลงอีกครั้ง ซูหลิงเยวีย่ ก็ออ้ นวอนต่อ “แม่ มันเป็ นเรื่ อง
จริ งนะ หนูไม่รู้วา่ หนูสายฟ้าได้รับความนิยมได้ยงั ไง ศักยภาพมัน
มากล้น นอกจากอสู รดวงดาวนัน่ ในโรงเรี ยนเรา หนูได้ยนิ ว่ามีหนู
สายฟ้าระดับสามในสถาบันหนานเซี่ยงที่เอาชนะอสู รดอกไม้ระดับ
สี่ ได้ ทุกคนเห็นพ้องกันว่าหนูเหล่านี้คือคมในฝัก!”
“แค่ก”
ซูผงิ สําลักอาหาร เขารี บดื่มนํ้าตาม
“วันนี้ฉนั กําลังพยายามเป็ นคนดี พี่อย่าทําให้ฉนั อารมณ์เสี ย” ซูหลิง
เยวีย่ กลอกตา
“ใช่”
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าน้องสาวเขาอาจกําลังพูดถึง ‘หนูสายฟ้าอัจฉริ ยะ’
จริ ง ๆ เพราะเขาไม่ได้ช่วยใครอื่นอีก
“แต่นี่ไม่ใช่เรื่ องปกตินะลูกรัก ไม่วา่ หนูสายฟ้าจะโดดเด่นแค่ไหน
พวกมันก็เป็ นแค่อสู รระดับตํ่า ศักยภาพสายเลือดพวกมันจํากัด” หลี่
ฉิงรู่ โตและเป็ นนักฝึ กอสู รระดับต้น เธอจึงมีเหตุผล “สิ่ งที่เรี ยนรู ้จาก
เรื่ องนี้ได้คือ ตราบเท่าที่อสู รมีพรสวรรค์และไหวพริ บดี แม้แต่หนู
สายฟ้าก็สามารถแสดงความสามารถสุดอัศจรรย์ได้ นี่เองก็เหมือนกับ
อสู รเพลิงของลูก”
“ลูกไม่จาํ เป็ นต้องซื้ อหนูสายฟ้า มันสิ้ นเปลืองเวลาและทรัพยากร
เปล่า ๆ อสู รที่แข็งแกร่ งสักตัวหรื อสองตัวก็พอสําหรับลูกแล้ว ลูก
ควรดูแลอสู รเพลิงมายาของลูกให้ดีเถอะ”
ซูผงิ ไม่คิดว่าแม่เขาจะพูดเช่นนี้ แม้เขาจะเห็นด้วยก็ตาม “แม่พดู ถูก”
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาด้วยสายตาน่ากลัว จากนั้นก็หนั ไปมองหลี่ฉิงรู่
ด้วยใบหน้าเหมือนลูกหมา
“แต่แม่! แม่รู้ไหมว่าอาจารย์ในสถาบันมักถามเกี่ยวกับหนูสายฟ้า?
ถ้าหนูไม่มี หนูจะตอบยังไง?”
หลี่ฉิงรู่ แปลกใจ “อะไรนะ? นัน่ ไม่ถูกต้อง มีอสู รดวงดาวมากมาย
พวกเขาไม่สามารถดูแคลนอสู รอื่นได้เพียงเพราะหนูสายฟ้ากําลังดัง”
ซูผงิ มองเห็นข้ออ้างของสาวน้อยได้ง่าย ๆ แต่ไม่คิดพูดตรง ๆ “ใช่
ถ้าอาจารย์ทุกคนโง่ขนาดนั้น สถาบันนัน่ ก็คงปิ ดตัวในไม่ชา้ ”
“พี่จะเงียบได้ไหม?” ซูหลิงเยวีย่ ใช้สายตาอาฆาตมองซูผงิ อีกครั้ง ใน
ความเป็ นจริ ง เธอจะดูเหมือนปี ศาจถ้ามีเลือดบนหน้า
เธอมักฉลาดตอนเล่นแผลง ๆ ไม่ใช่หรอ? ซูผงิ คิด ฉันเข้าใจแล้ว เธอ
โกหกไม่เก่ง อืม อย่างน้อยเธอก็รู้วา่ จะแบ่งเวลายังไง ปั ญหาเรื่ องหนู
เกิดเมื่อสัปดาห์ที่แล้วและตอนนี้เธอก็แค่กาํ ลังขอ
เธอยังเป็ นเด็กผูห้ ญิง ความคิดเห็นและสื่ อทัว่ ไปจะมีผลกับเธอ
อย่างไรก็ตาม การโน้มน้าวใจของเธอก็เกิดผลในที่สุด หลี่ฉิงรู่ ยอม
ใจอ่อน หนูสายฟ้าไม่แพง ห้าพันก็พอจะซื้อสักตัว นักผสมพันธุ์จะ
ไม่ขายพวกมันเพื่อทํากําไร แต่อาหารต่างหากคือรายได้สาํ คัญ
หลี่ฉิงรู่ กงั วลว่าการมีอสู รเพิ่มจะทําให้ซูหลิงเยวีย่ เสี ยสมาธิ แต่เมื่อ
เห็นเธอมุ่งมัน่ หลี่ฉิงรู่ กท็ าํ ได้แค่ยอม
ซูหลิงเยวีย่ แทบกระโดดโลดเต้น จากนั้นก็จาํ ได้ “แม่จะไปดูงาน
นิทรรศการพรุ่ งนี้ไหม?”
หลี่ฉิงรู่ ได้ยนิ เรื่ องนี้แล้ว เธอส่ ายหัว “แม่รู้สึกไม่ค่อยสบาย แม่ไม่ไป
หรอก”
ซูผงิ มองแม่เขาอย่างเป็ นห่วง เขารู ้สภาพร่ างกายเธอดี มีครั้งหนึ่งที่
เธอเก็บอสู รของบางคนไว้ในร้านตามคําขอ แต่ทว่า อสูรตัวนั้นดุร้าย
และไม่ถูกสะกดด้วยสัญญา โดยไม่มีเจ้านายใกล้ ๆ มันจึงหลุดการ
ควบคุมและโจมตีหลี่ฉิงรู่ ตอนเธอเผลอ โชคดี เธอตอบสนองเร็ ว
พอจะเอาชีวติ รอดมา แต่เหตุการณ์น้ นั ก็ทาํ ให้เธอเจ็บป่ วย
เจ้าของอสู รไม่จ่ายเงินชดเชยใด ๆ แต่กลับกล่าวหาว่าหลี่ฉิงรู่ ไม่ดูแล
อสู รทําให้อสู รคลุม้ คลัง่ ข้อพิพาทดังกล่าวต้องผ่านกระบวนการ
พิจารณาคดีหลายขั้นตอน สุ ดท้าย หลี่ฉิงรู่ กไ็ ด้รับเงินแค่ไม่กี่แสน
จํานวนดังกล่าวค่อนข้างไร้ความหมายเมื่อเทียบกับสุ ขภาพระยะยาว
แต่ทว่า เธอก็ทาํ อะไรไม่ได้
ซูผงิ จําได้วา่ เขาเห็นยาหายากบางอย่างในคลังนักสํารวจที่สามารถ
ช่วยให้คนฟื้ นแขนขาที่ขาดหายได้ มีบางอย่างที่เขาสามารถใช้ได้
เพื่อแม่เขา แต่ยาดี ๆ ก็แพงมาก เขาอาจต้องใช้แต้มเป็ นล้าน
บ้าจริ ง ฉันอาจต้องไปทําภารกิจสํารวจอีกครั้ง ซูผงิ คิดกับตัวเอง ถ้า
เขาจําเรื่ องนี้ได้แต่แรก เขาจะเก็บแต้มไว้เยอะ ๆ
ดวงตาของซูหลิงเยวีย่ หมองลงเล็กน้อยตอนได้ยนิ แต่ในไม่ชา้ ก็ฝืน
ยิม้ “งั้นหนูจะขอให้เพื่อนหนูถ่ายวิดิโอ แม่จะได้ดูมนั ทีหลัง”
“ได้เลย” หลี่ฉิงรู่ ยมิ้
ซูหลิงเยวีย่ ลุกขึ้นเดินไปชั้นบน ระหว่างทาง เธอเหลือบมองขาที่
ได้รับบาดเจ็บของแม่เธอด้วยสี หน้าเศร้าหมอง
เมื่อเห็นอย่างนี้ ซูผงิ ก็รู้สึกอึดอัดใจ
เช้าวันรุ่ งขึ้น
ซูผงิ นอนหลับอย่างสงบและไม่มีการเล่นแผลง ๆ ในตอนเช้า ซูหลิง
เยวีย่ ได้ลงไปกินข้าวเข้าแล้วตอนเขาลงไป
เด็กสาวหลายคนยืนตรงประตูและร้องเรี ยกซูหลิงเยวีย่
ขณะที่เธอเดินออกไป ซูหลิงเยวีย่ ก็โยนบัตรเล็ก ๆ ไว้บนโต๊ะ “นี่ ตัว๋
พี่สามารถไปดูได้ถา้ ต้องการ หรื อจะโยนทิ้งก็ได้ฉนั ไม่สนหรอก”
เธอจากไปพร้อมเพื่อนก่อนซูผงิ จะได้พดู อะไร
หลี่ฉิงรู่ ออกจากห้องครัวและกล่าว “ถ้าลูกไม่ยงุ่ ลูกก็ไปดูนอ้ งหน่อย
เถอะ การเป็ นพี่หมายความว่าลูกควรยืนอยูข่ า้ ง ๆ น้องและดูแลให้
น้องปลอดภัย”
ซูผงิ แทบกลอกตา ทําให้เธอปลอดภัย? มันเหมือนกับการหยุดเธอ
จากการทําร้ายคนอื่นซะมากกว่า
แต่ยงั ไงเขาก็วางแผนจะไปอยูแ่ ล้ว เขาเก็บตัว๋ และปั่นจักรยานไป
ทํางาน
เขาทํางานเต็มวันที่ร้านและก็เหมือนปกติ ไม่มีลูกค้าสักราย
เขาเตรี ยมใบปลิวที่พิมพ์ไว้ตอนบ่าย เมื่อมันเกือบสี่ โมง เด็กสาว
หน้าตาสดใสสองคนก็ปรากฏตัวที่ร้าน ซูหยานหยิงและเพื่อนเธอ
หลานเล่อเล่อ
“คุณอยากให้เราแจกใบปลิวให้คุณจริ ง ๆ หรอ?” หลานเล่อเล่อหน้า
เสี ยตอนเห็นใบปลิวปึ กหนา
“ถ้าไม่ผมจะขอให้คุณมาทําไม?”
“คุณ” หลานเล่อเล่อรู ้สึกโกรธอีกครั้ง เธอมักเป็ นแบบนี้ตอนมาร้าน
ซูหยานหยิงพยายามยุติ “ไม่เป็ นไร ฉันรับปาก เล่อเล่อ เพื่อนแสน
สวยของฉัน เธอจะช่วยฉันใช่ไหม?”
หลานเล่อเล่อทําหน้าดูถูกแต่กย็ งั รับมา
“เกือบได้เวลาแล้ว ไปกันเถอะ” ซูผงิ มองเวลาและเดินไปล็อคประตู
ขณะที่เด็กสาวทั้งสองเรี ยกแท็กซี่
 ตอนที่ 78 ชื่ อเสี ยง
ซูผงิ นัง่ ที่เบาะผูโ้ ดยสารด้านหน้าของรถแท็กซี่ โดยให้ผหู ้ ญิงทั้งสอง
นัง่ ด้านหลัง จากนั้นเขาบอกคนขับว่าให้ไปที่ สถาบันฟี นิกส์
เมื่อมองไปที่ท้ งั สามคนและทิศทางที่พวกเขามุ่งหน้าไป คนขับรถก็
เดาได้วา่ พวกเขาทั้งหมดเป็ นนักเรี ยนของสถาบันฟี นิกส์ พวกเขาคุย
กันนิดหน่อยและเขาได้เรี ยนรู ้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการต่อสู ข้ องนักรบ
อสู ร ในฐานะคนธรรมดา เขายิง่ อยากรู ้เรื่ องนี้มากขึ้น
ซูผงิ พูดน้อยลง เพราะกลัวว่าจะส่ งผลกระทบต่อการขับรถของคนขับ
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมาพวกเขาก็มาถึงทางเข้าของสถาบัน ถนนในบริ เวณ
นั้นกว้างพอสมควรแล้ว แต่กเ็ ต็มไปด้วยรถแบรนด์ดงั ทุกแบรนด์
เพื่อที่จะได้เข้าไปในโรงเรี ยนอสู รดวงดาวที่มีชื่อเสี ยงแห่งนี้ จะต้อง
มีผลการเรี ยนที่ดีและมีพ้นื ฐานครอบครัวที่ร่ าํ รวย อย่างน้อยที่สุดต้อง
มาจากครอบครัวที่มีฐานะดี เนื่องจากค่าเรี ยนนั้นแพงกว่าสถาบัน
ทัว่ ไปถึงสิ บเท่า เพียงแค่ค่าใช้จ่ายในการซื้ออสู รและการเลี้ยงดูพวก
มันก็เป็ นสิ่ งที่ครอบครัวทัว่ ไปไม่สามารถจ่ายได้
รถหยุดอยูข่ า้ งทาง ซูผงิ ผลักประตูให้เปิ ดออกและลงจากรถ หลาน
เล่อจ่ายค่าโดยสาร ซูผงิ มองไปที่ทางเข้าสถาบันซึ่งค่อนข้างโอ่อ่า
เขาพอใจและเดินตรงไปที่ทางเข้า
ซูหยานหยิงและหลานเล่อรี บตามซูผงิ ไป ซูหยานหยิงประหลาดใจ
เมื่อเห็นว่าซูผงิ คุน้ เคยกับสถานที่ “คุณเคยมาที่สถาบันของเราด้วย
เหรอ?”
“ไม่” ซูผงิ ตอบโดยไม่หนั กลับไปมอง
ซูหยานหยิงตะลึง ทําไมทําเหมือนอยูบ่ า้ น ทั้งที่ไม่เคยมาที่นี่มาก่อน
เป็ นที่รู้กนั ว่าคนส่ วนใหญ่ที่เพิ่งมาถึงสถาบันฟี นิกส์จะต้องตกตะลึง
กับรู ปปั้นนกฟี นิกซ์ขนาดใหญ่ที่กางปี กและทะยานขึ้นตรงทางเข้า
ของสถาบัน รู ปปั้ นที่เหมือนจริ งนี้สร้างขึ้นโดยช่างฝี มือที่มีชื่อเสี ยง
เพื่อแสดงถึงราชาแห่งสัตว์ป่า ‘ฟี นิกส์เทวะหางม่วง’ มันมีกลิ่นอายที่
น่าประทับใจของราชาอสู ร
ย้อนกลับไปเมื่อเธอเพิ่งเข้าเรี ยนที่สถาบันฟี นิกส์ เธอก็เหมือนกับเด็ก
คนอื่น ๆ เธอตกตะลึงกับนกฟี นิกซ์แกะสลักที่ทางเข้าอยูเ่ ป็ นเวลานาน
แต่ตอนนี้เธอชินแล้ว นี่เป็ นหนึ่งในจุดที่มีชื่อเสี ยงในสถาบันของเธอ
และยังเป็ นความภาคภูมิใจของนักเรี ยน
“ผูช้ ายคนนี้…” ซูหยานหยิงพึมพําและสบตาซูผงิ
การแข่งขันนิทรรศการจะจัดขึ้นในวันนี้ นักเรี ยนหลายคนที่เข้ามา
ในสถาบันนั้นเดินเข้ามาพร้อมกับผูป้ กครองที่มีท่าทางที่สง่างาม
พวกเขาเป็ นพ่อแม่ของนักเรี ยน และบางคนก็พาพี่นอ้ งมาด้วย
“เฮ้ นัน่ ใช่ซูหยานหยิงไหม?”
ทันใดนั้นผูห้ ญิงคนหนึ่งเห็นซูหยานหยิงและตะโกนด้วยความตกใจ
เธอประหลาดใจนํ้าเสี ยงเต็มไปด้วยความยินดี
เมื่อได้ยนิ คําว่า “ซูหยานหยิง” นักเรี ยนที่อยูร่ อบ ๆ ก็หนั หน้ามามอง
ทันที เมื่อพวกเขาเห็นใบหน้าของซูหยานหยิงก็ได้ยนิ เสี ยงอุทานและ
ฝูงชนก็รุมล้อมเธออย่างรวดเร็ ว
แม้ในอดีตซูหยานหยิงถือเป็ นบุคคลที่มีชื่อเสี ยงในโรงเรี ยนอยูแ่ ล้ว
อย่างไรก็ตาม เธอยังเป็ นนักเรี ยนที่สวยที่สุดคนหนึ่งและเธออยูใ่ น
สิ บอันดับแรกของการจัดระดับพลังการต่อสู ข้ องผูห้ ญิง เธอมีท้ งั
ความงามและความแข็งแกร่ ง ผูช้ ายคนไหนบ้างไม่ตอ้ งการพิชิตเธอ?
็ ถูกเธอพิชิต?
หรื อบางทีก…
นับตั้งแต่สิ้นสุ ดการแข่งขันประจําปี ซูหยานหยิงใช้หนูสายฟ้าต่อสู ้
และผ่านการทดสอบเข้าสู่ รอบชิงชนะเลิศ ชื่อเสี ยงของเธอดังมาก
แม้แต่ เย่ห่าวที่ได้แชมป์ ก็ไม่ได้รับความนิยมเท่าซูหยานหยิง
ท้ายที่สุดแล้วการที่เธอเข้ารอบไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักคือ
เธอเข้ารอบมาโดยการใช้หนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าที่สามารถต่อสู ก้ บั อสู รระดับหกได้สร้างความประทับใจ
ให้กบั ทุกคน
“นัน่ คือซูหยานหยิงใช่ไหม?”
“ฉันได้ยนิ มาว่าเธอได้รับรางวัลรองชนะเลิศตอนปี สาม”
“เธอดูดีจริ ง ๆ”
ระหว่างทาง ผูป้ กครองบางคนที่เข้าร่ วมนิทรรศการต่างอิจฉาซูหยาน
หยิงที่ถูกนักเรี ยนรายล้อม จะรุ่ งโรจน์แค่ไหนถ้าสิ่ งนี้เกิดขึ้นกับลูก ๆ
ของพวกเขา?
หลานเล่อเล่อได้กลายเป็ นผูค้ ุม้ กันไปแล้ว เธอหยุดทุกคนที่มาขอ
ลายเซ็นและถามคําถามเกี่ยวกับเหตุผลเรื่ องความแข็งแกร่ งของหนู
สายฟ้า เธอหันกลับมาและร้องเรี ยกซูหยานหยิง “ไปกันก่อนเลย ไม่
ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน เราจะไปเจอกันที่เดิม” นํ้าเสี ยงของเธอฟังดู
เหมือนนักรบที่พร้อมจะตาย
ซูผงิ จับมือของซูหยานหยิง และรี บเข้าไปในสถาบันเมื่อเขาเห็น
ใบหน้าที่คลัง่ ไคล้พงุ่ เข้ามาหาพวกเขา เขาวิง่ ไปตามเส้นทางที่เขียวขจี
ข้างหลังเขามีผชู ้ ายสองสามคนกําลังไล่ตาม แต่พวกเขาก็ยอมแพ้ไป
ซูผงิ หยุดกลางคันและเกาหัว “เรามาที่นี่เพื่อการประชาสัมพันธ์ไม่ใช่
หรอ?”
ซูหยานหยิงพูดว่า “ใช่”
“แล้วทําไมเราถึงวิง่ ?”
“เอ่อ ใช่?”
ซูหยานหยิงและซูผงิ มองหน้ากัน อย่างไรก็ตามมันแปลกเล็กน้อยที่
จะหันหลังกลับไป
ซูผงิ ครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่ง “ลืมมันซะ ไปหาเป้าหมายของเรากันก่อน
คุณควรรู ้จกั วิทยาลัยของคุณให้ดีข้ ึน ไปหาคนรวยเหล่านั้นก่อน”
ซูหยานหยิงตะลึงไปชัว่ ขณะ เธอรู ้สึกสงสารหลานเล่อเล่ออยูใ่ นใจ
ท้ายที่สุดเธอเป็ นคนสวยของโรงเรี ยนและเป็ นลูกสาวของครอบครัว
ที่ร่ าํ รวย แต่ตอนนี้ซูผงิ ปฏิบตั ิต่อเธอในฐานะผูส้ นับสนุนอันดับสอง
เดี๋ยวก่อน ถ้าเธอเป็ นหมายเลขสองแล้วใครคือหมายเลขหนึ่ง?
ซูหยานหยิงสะดุง้ เมื่อเธอกลับมามีสติ ซูผงิ ก็อยูไ่ กลออกไปแล้ว
เธออ้าปากยิม้ อย่างขมขื่นและไล่ตามเขาไป
ไม่นานหลังจากนั้นทั้งสามคนก็พบกันที่ศาลาในทุ่งหญ้า สถาบัน
ฟิ นิกส์มีขนาดใหญ่มากและปกคลุมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี ตั้งแต่ทุ่ง
หญ้าไปจนถึงป่ า ไม่เพียงแต่มีศาลาพักผ่อนเท่านั้น ยังมีบ่อปลาให้
ชมอีกด้วย
“เฮ้ นัน่ หานเซียนเฉิ นและคนอื่น ๆ ไม่ใช่เหรอ” ทันใดนั้นหลานเล่อ
เล่อก็เห็นคนสองสามคนกําลังเดินอยูบ่ นทางเดินหิ น
ดวงตาของซูหยานหยิงสว่างขึ้น เธอพูดกับซูผงิ ว่า “พวกเขาทั้งหมด
อยูใ่ นอันดับพลังต่อสู ”้
“อันดับพลังต่อสู ?้ ” ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “พวกเขารวยหรอ? งั้นรี บ
เลย อย่าปล่อยพวกเขาไป”
ซูหยานหยิงหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยนิ คําพูดของซูผงิ เธอไม่เคย
คิดที่จะพูดคุยกับใครก่อนเลย เป็ นคนอื่น ๆ ที่กา้ วเข้ามาคุยกับเธอ
ก่อนเสมอ มันน่าอายเกินไปที่จะแจกใบปลิวที่สถาบัน
ซูผงิ บอกได้วา่ เธอขี้อาย เขาตะคอก “แจกใบปลิวก็เป็ นงาน คุณดูถูก
งานนี้หรื อไง?”
ซูหยานหยิงรี บตอบว่า “ไม่”
“แล้วทําไมคุณไม่เข้าไปล่ะ?”
ซูหยานหยิงกัดริ มฝี ปาก เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรั้งตัวเองและ
ติดตามหลานเล่อเล่อ
“ซูหยานหยิง?” หานเซียนเฉิ นหัวหน้ากลุ่มรู ้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ที่เห็นซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อเดินเข้ามาหา เมื่อมองไปที่ใบหน้า
ที่แดงกํ่าของพวกเธอ หัวใจของเขาก็เต้นรัว เป็ นไปได้ไหมว่า…พวก
เธอมองเห็นความหล่อเหลาของฉัน?
“ลองดูนี่สิ” ซูหยานหยิงหน้าแดงและยืน่ ใบปลิวให้หานเซี ยนเฉิ น
หานเซียนเฉินรู ้สึกงงเล็กน้อย เขาหยิบใบปลิวขึ้นมาดู และอดตกใจ
ไม่ได้ “อะไร…นี่คืออะไร?”
“นี่คือร้านบ่มเพาะของหนูสายฟ้าฉัน” ซูหยานหยิงหน้าแดง “หนู
สายฟ้าของฉันได้รับการฝึ กฝนที่นนั่ นายสามารถไปที่นนั่ ได้ถา้ คุณ
สนใจ”
“อา?” หานเซียนเฉิ นตกใจ
นี่ไม่ใช่เรื่ องที่ควรบอกคนอื่น!
ทําไมเธอหน้าแดง? ไม่ใช่วา่ มันเต็มไปด้วยความรัก?
หัวใจฉันปั่นป่ วน แต่เธอแค่มามอบสิ่ งนี้ให้ฉนั !
ซูหยานหยิงส่ งใบปลิวให้พวกเขาแต่ละคนอย่างรวดเร็ ว และบอกว่า
พวกเขาสามารถมาเยีย่ มชมได้ถา้ พวกเขาต้องการ จากนั้นเธอก็หนั
หลังและวิง่ ออกมา
เมื่อเห็นว่าเธอได้จดั การทุกอย่างก่อนที่เธอจะพูด หลานเล่อเล่อก็วงิ่
กลับไปพร้อมกับซูหยานหยิง
“เสร็ จแล้ว” ซูหยานหยิงหอบ หัวใจของเธอเต้นแรง
ซูผงิ เห็นว่าอีกฝ่ ายยอมรับใบปลิวจากระยะไกลก็พอใจมาก “ไม่เลว
ไปหาเพือ่ นร่ วมชั้นที่ร่ าํ รวยของคุณกันเถอะ”
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อ มองหน้ากัน พวกเธอรู ้ดีวา่ บริ การบ่ม
เพาะของ ซูผงิ ไม่ได้เลวร้าย แต่ทาํ ไมพวกเธอถึงรู ้สึกเหมือนกําลัง
หลอกลวงเพื่อนร่ วมชั้น?
พวกเขาทั้งสามเดินไปรอบ ๆ สถาบันและพบเป้าหมายใหม่ในไม่ชา้
ทันใดนั้นซูหยานหยิงก็มีความคิด เธอเดินไปกับหลานเล่อเล่อ และ
กลับมาไม่นานหลังจากนั้น ใบปลิวเล่มหนาในมือก็หายไปแล้ว
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “ใบปลิวอยูไ่ หน?”
“อยูก่ บั พวกเขา พวกเขาจะแจกแทนเรา” ซูหยานหยิงหัวเราะคิกคัก
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
ซูผงิ พูดไม่ออก
พวกเธอขอความช่วยเหลือได้เร็ วขนาดนี้?
“แล้วคุณบอกพวกเขาหรื อยังว่าพวกเขาควรให้ความสําคัญกับคน
รวยก่อน?” ซูผงิ ถาม
“ฉันบอกแล้ว” ซูหยานหยิงพูด แต่เธอไม่กล้ามองตาซูผงิ เธอรู ้สึกผิด
เล็กน้อย ซูผงิ คาดหวังว่าจะเป็ นเช่นนั้น แต่เธอจะสารภาพได้ยงั ไง?
แน่นอนว่าเธอไม่ได้บอก
อย่างไรก็ตาม เธอรู ้สึกว่าแม้เธอจะไม่ได้พดู มัน แต่ตราบใดที่มีการ
แจกใบปลิวเหล่านั้น ร้านของซูผงิ ก็จะมีชื่อเสี ยงมากขึ้นและข่าวก็จะ
แพร่ กระจายไปเหมือนไฟป่ า ทุกคนคงรู ้เกี่ยวกับเรื่ องนี้ พวกเขา
จะต้องมารอคิวเข้าแถวเพื่อเข้าร้าน
ซูผงิ เหลือบมองเธอและรู ้วา่ เธอไม่ได้พดู ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เขา
ทําอะไรไม่ได้ ตราบเท่าที่การโปรโมตเสร็ จสิ้ น คนมากมายก็คงไป
ร้านเขาจนวุน่ วาย
“หัวหน้าไปดูการแข่งขันกันก่อนเถอะ แม้วา่ จะยังไม่ถึงตาเรา แต่
การแข่งขันนิทรรศการเป็ นเรื่ องที่น่าตื่นเต้นมาก คุณต้องไปดู”
ซูหยานหยิง เปลี่ยนหัวข้อทันที
ซูผงิ พยักหน้า ในเวลานี้การแข่งขันนิทรรศการของซูหลิงเยวีย่ กําลัง
จะเริ่ มขึ้น
“นิทรรศการทั้งหมดนี่คือของปี หนึ่งถึงปี สามใช่ไหม?” ซูผงิ ถาม
“แน่นอน” ซูหยานหยิงยิม้ “พวกเขาทั้งหมดอยูท่ ี่สนามกีฬาที่ใหญ่
ที่สุด”
“ไปกันเถอะ” ซูผงิ กล่าว
ซูผงิ เดินไปที่สนามแข่งขัน
 ตอนที่ 79 ระดับ 7
มีสนามแข่งขนาดใหญ่อยูข่ า้ งนอก
นักเรี ยนหลายคนที่พาญาติมาที่สนามแข่งขันยังคงเดินเล่นอยู่
ซูผงิ ประหลาดใจเมื่อพบว่าเป็ นไปตามที่ข่าวรายงาน สถาบันฟิ นิกส์
ติดเทรนหนูสายฟ้า ในบรรดานักเรี ยนที่เขาเห็นคนเจ็ดคนมีหนู
สายฟ้าขนสี ม่วงเดินตาม
ผูท้ ี่ไม่รู้จะคิดว่านี่เป็ นโรงเรี ยนที่เชี่ยวชาญในการฝึ กฝนหนูสายฟ้า
ซูหยานหยิงสังเกตเห็นการแสดงออกของซูผงิ และพูดด้วยรอยยิม้ ว่า
“หัวหน้า ทั้งหมดนี้ตอ้ งขอบคุณคุณ”
ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ
พวกเขาทั้งสามคนเข้าไปในสนามแข่ง ภายในนั้นใหญ่มากพอที่จะ
รองรับคนได้เป็ นแสนคน
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อคุน้ เคยกับสถานที่นี่เป็ นอย่างดี พวก
เธอเดินผ่านส่ วนที่ซบั ซ้อนและทางเดินได้อย่างง่ายดาย ในไม่ชา้
พวกเขาก็มาถึงสถานที่ซ่ ึงมีที่นงั่ แถวหน้าวิวดีมาก นี่คือพื้นที่ที่พวก
รุ่ นพี่จะมาดูการแข่งขัน
“ดูนนั่ สิ นัน่ มันเจียงหานปิ ง” หลานเล่อเล่อหน้ามุ่ย
ในขณะนี้มีชายและหญิงกําลังต่อสู ก้ นั อย่างดุเดือดบนเวทีของสนาม
กีฬา อย่างไรก็ตาม แม้วา่ การต่อสู จ้ ะดูรุนแรงแต่มนั ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
กับความตายมากนัก ถึงกระนั้นบรรยากาศก็สูบฉี ด ผูค้ นโห่ร้องอย่าง
ควบคุมไม่ได้
ซูหยานหยิงเหลือบมองครู่ หนึ่ง เธอใจเย็นมาก
“คราวนี้เธอแทบจะไม่ติด 8 อันดับเลยด้วยซํ้า ฉันได้ยนิ มาว่าสถาบัน
มอบหมายให้เธอเป็ นทีมระดับสอง เธอต้องดูแลในพื้นที่แห้งแล้ง
ระดับ C เป็ นเวลาหนึ่งปี ก่อนที่เธอจะได้รับการเลื่อนขั้น” ใบหน้า
ของหลานเล่อเล่อเต็มไปด้วยรอยยิม้ แต่น้ าํ เสี ยงของเธอเจือด้วย
ความรู ้สึกดีใจในความทุกข์ของเจียงหานปิ งนัน่ “ตอนนี้เธอไม่
สามารถหยิง่ ผยองต่อหน้าใครได้อีก นอกจากนี้เธอต้องอยูใ่ นพื้นที่
แห้งแล้งระดับ C เป็ นเวลาสามเดือน ก่อนที่จะถูกส่ งไปฝึ กฝนใน
พื้นที่แห้งแล้งระดับ B อัตราการเติบโตของเธอจะเหนือกว่าเจียง
หานปิ งแน่นอน เป็ นไปไม่ได้ที่เธอจะกลายเป็ นนักรบอสู รชื่อดังใน
อนาคต”
ซูหยานหยิงถอนหายใจ เธอรู ้วา่ เธอโชคดีที่เธอได้พบกับซูผงิ มิฉะนั้น
ด้วยอสู รของเธอ ดีที่สุดเธอจะได้ 8 อันดับแรกเท่านั้น พวกเธอไม่ใช่
คู่แข่งที่เหมาะสมกัน
แต่โชคชะตาก็เป็ นอย่างนี้ จากนั้นเธอจะผงาดขึ้นและเติบโตอย่าง
รวดเร็ ว โดยตัดขาดความสัมพันธ์ทางการแข่งขันนี้โดยสิ้ นเชิง
เธอจะได้พบกับคู่ต่อสู ใ้ หม่ ๆ และได้เห็นโลกที่กว้างขึ้น ทั้งหมดนี้
จะกลายเป็ นความทรงจําในอดีต
“พื้นที่แห้งแล้ง? ทีมรบ?” ซูผงิ ได้ยนิ คําพูดของทั้งสองและนึกถึง
น้องสาวของฟ่ านเสี่ ยวยู่ ฟ่ านยูจ่ ิง เธอเป็ นนักเรี ยนของสถาบันนี้แต่
เธอได้เข้าสู่ พ้นื ที่ที่แห้งแล้งเพื่อฝึ กฝนแล้ว
เขาถามว่า “ทุกคนจะได้รับการบรรจุ หลังจากเรี ยนจบงั้นหรอ?”
หลานเล่อเล่อส่ ายหัวและพูดว่า “หยิงหยิงจะได้ มันคือความฝันของ
เธอ แต่ฉนั ไม่ แม้วา่ ฉันจะเต็มใจ แต่พอ่ ก็ไม่ยอม นอกจากนี้ฉนั ไม่
ต้องการไปยังสถานที่เหล่านั้น ฉันต้องได้อาบนํ้าทุกวัน”
ซูหยานหยิงยิม้ และพูดว่า “แต่นนั่ จะไม่ทาํ ให้เธอกลายเป็ นนักรบ
อสู รที่เก่งกาจ?”
หลานเล่อเล่อเม้มริ มฝี ปากของเธอ “ทําไมฉันต้องกลายเป็ นนักรบ
อสู รที่ทรงพลัง? แม้วา่ ฉันจะเป็ นนักรบอสู รระดับแปดแต่ฉนั เป็ นมือ
ขวาของพ่อ ไม่มีอะไรในโลกนี้ท่ีเงินแก้ไขไม่ได้ เว้นแต่จะมีเงินไม่
เพียงพอ การหารายได้เป็ นสิ่ งสําคัญที่สุด!”
ซูหยานหยิงยิม้ อย่างขมขื่น เธอรู ้ดีวา่ เธอจะไม่สามารถหาจุดตกลง
ร่ วมกันได้ในหัวข้อนี้ สภาพแวดล้อมในการเลี้ยงดูของพวกเธอ
แตกต่างกันและทุกคนต่างก็ไล่ตามความฝันของตัวเอง
“นี่ใช่ซูหยานหยิงหรื อเปล่า?” ทันใดนั้นก็มีเสี ยงที่อ่อนโยนและสงบ
ดังขึ้น พวกเขาหันไปรอบ ๆ และเห็นคนสามคนเดินเข้ามา มีสองคน
ตามหลังเหมือนลูกน้อง ชายหนุ่มที่เดินอยูข่ า้ งหน้าสวมชุดสบาย ๆ
เขามีผมสั้นและดูมีชีวติ ชีวามากดวงตาของเขาลึกและอบอุ่นแต่คม
กริ บสามารถระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ อารมณ์ของเขาถูกยับยั้ง แต่
บุคลิกที่โดดเด่นของเขาจะดึงดูดความสนใจของทุกคนในทุกที่ที่เขา
เดินไป
“เย่ห่าว?” ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นชายหนุ่ม “ทําไมถึงมา
อยูท่ ี่นี่?”
“นี่คือจุดชม ทําไมฉันถึงจะมาที่นี่ไม่ได้?” เย่ห่าวยิม้
ซูหยานหยิงรู ้วา่ เธอพูดอะไรผิดไปและส่ ายหัว “ไม่ นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่
ฉันหมายถึง นายควรอยูก่ บั ชั้นเรี ยนไม่ใช่หรอ?”
เย่ห่าวยิม้ และพูดว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาเธอ”
“นายกําลังตามหาฉัน?”
“ถูกต้อง” เย่ห่าวยิม้ “ครั้งสุ ดท้ายที่ฉนั ต่อสู ก้ บั หนูสายฟ้าของเธอ บา
ซิลิสก์สายฟ้าของฉันดูเหมือนจะร้อนรนไปหน่อย มันทะลุไปถึง
ระดับ 7 แล้วและเข้าสู่ วยั โตเต็มวัยอย่างเป็ นทางการ แม้วา่ จะยังเร็ ว
เกินไปที่จะเป็ นผูใ้ หญ่ที่แท้จริ งแต่กย็ งั ดีอยู่ ฉันมาที่นี่เพื่อขอบคุณ”
“ทะลุไปถึงระดับ 7 แล้วหรอ?” ซูหยานหยิงตะลึง หลานเล่อเล่อที่
ยืนอยูข่ า้ ง ๆ เธอก็ตกใจเช่นกัน อีกฝ่ ายเป็ นเพียงนักเรี ยนในโรงเรี ยน
เขามีอสู รระดับเจ็ดแล้ว!
ยิง่ ไปกว่านั้น เพื่อที่จะสามารถเรี ยกอสู รระดับเจ็ดได้ เราคงจินตนาการ
ได้วา่ การบ่มเพาะพลังดวงดาวของเย่ห่าวจะต้องเป็ นยังไง!
“นาย…นายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งแล้วใช่ไหม?” หลานเล่อเล่ออด
ไม่ได้ที่จะถาม ถ้าเป็ นแบบนั้นเธอคงสะเทือนใจ!
เย่ห่าวมองไปที่เธอและหัวเราะ “มันไม่เร็ วขนาดนั้น เรายังเป็ นนักเรี ยน
ไม่ใช่หรอ? ฉันเคยมีพลังดวงดาวระดับสี่ และได้รับผลกระทบจาก
บาซิลิสก์สายฟ้า ฉันโชคดีพอที่จะทะลุไปถึงระดับห้าด้วยพลัง
ดวงดาวของฉัน ตอนนี้ฉนั เรี ยกออกมันมาได้ไม่นาน”
“ระดับห้า?” การแสดงออกของซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อเปลี่ยน
ไปเมื่อได้ยนิ คําพูดของเขา พวกเธอยังคงอยูใ่ นระดับสี่ ซูหยานหยิง
อยูร่ ะดับสี่ ข้นั กลาง ในขณะที่หลานเล่อเล่ออยูใ่ นระดับสี่ ข้นั ตํ่า
ความแข็งแกร่ งของเธอถือว่าโดดเด่นอยูแ่ ล้ว และเธอเป็ นนักเรี ยนที่
เก่งที่สุดในชั้นเรี ยน
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับระดับห้าของเย่ห่าวแล้ว เธอก็หน้าซี ด
ในระดับของนักรบอสู รขั้นกลาง ความแตกต่างระหว่างระดับพลัง
ดวงดาวนั้นชัดเจนมาก ไม่ตอ้ งพูดถึงว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่าง
พวกเขา มันเป็ นเหมือนช่องว่างที่ไม่สามารถเชื่อมโยงกันได้
“นอกเหนือจากคําขอบคุณแล้ว ฉันมาที่นี่เพื่อทักทายเธอ หลังจาก
บาซิ ลิสก์สายฟ้าทะลุไปถึงระดับ 7 มันก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงบาง
อย่าง มันมีพลังของมังกร ฉันยังไม่ได้เรี ยนรู ้วธิ ีควบคุมมัน” เย่ห่าว
กล่าว “เธอรู ้วา่ นี่คือการแข่งขันนิทรรศการ ถ้าหนูสายฟ้าของเธอตัว
สัน่ ด้วยความกลัว ฉันกลัวว่าสิ่ งต่าง ๆ จะน่าทุเรศไปหน่อย แม้วา่ หนู
สายฟ้าของเธอจะดุร้าย แต่กย็ งั เป็ นสายเลือดชั้นตํ่า เป็ นเรื่ องธรรมดา
ที่จะกลัวสายเลือดชั้นสู ง”
“ดังนั้นฉันขอแนะนําให้เธอใช้ฟินิกส์ร่วงโรยมาต่อสู ก้ บั ฉัน ในกรณี
นั้นอย่างน้อยมันก็จะดูดีกว่าที่ฉนั จะแสดงความเมตตา”
ถ้าไม่ใช่เพราะรอยยิม้ อันอ่อนโยนของเย่ห่าว ซูหยานหยิงคงคิดว่า
เขามายัว่ โมโหเธอ อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นว่าเย่ห่าวไม่ได้มีเจตนาร้าย
ใด ๆ เธอจึงรู ้สึกหดหู่และไม่สบายใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยงั พูดว่า“ฉัน
เข้าใจ ฉันจะคิดดู”
“คุณไม่ตอ้ งคิดแล้ว” ซูผงิ ได้ยนิ สิ่ งที่เธอพูดและก้าวเข้ามา “คุณ
สามารถต่อสู ไ้ ด้ตามที่คุณต้องการ มันเป็ นเพียงอสู รระดับเจ็ด ต่อให้
เป็ นราชาอสู ร หนูสายฟ้าก็ไม่มีทางกลัว”
“ฮะ?” เย่ห่าว ซูหยานหยิงและคนอื่น ๆ มองไปที่ซูผงิ ซูหยานหยิง
ตะลึงไปชัว่ ขณะ ดวงตาของเธอสว่างขึ้น “จริ งหรอ?” ซูผงิ เป็ นสาเหตุ
ของการเปลี่ยนแปลงของหนูสายฟ้า เธอเชื่อมัน่ ในคําพูดของซูผงิ
ยิง่ ไปกว่านั้น เธอจําได้วา่ มันเคยต่อสู ก้ บั มังกรนักล่า ตอนนั้นผลการ
ยับยั้งของมังกรถูกใช้ แต่กไ็ ม่ได้ผลกับหนูสายฟ้า เห็นได้ชดั ว่าคําพูด
ของซูผงิ ไม่ได้ไร้เหตุผล
“ใคร?” เย่ห่าวขมวดคิ้ว เขาสุ ภาพกับซูหยานหยิงเพราะเธอมีอนาคต
ที่สดใสรอเธออยู่ อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเห็นซูผงิ มาก่อน
นอกจากนี้ซูผงิ ยังฟังดูพดู เกินจริ ง ราชาอสู รโตเต็มวัยหมายถึงอะไร?
นี่เป็ นหนึ่งในอสู รไม่กี่ตวั ในโลก แม้แต่บาซิลิสก์สายฟ้าที่ภาคภูมิใจ
ก็ยงั สัน่ สะท้านต่อหน้าราชาอสู รเป็ นไปได้ไหมว่าหนูสายฟ้ามี
สายเลือดที่สูงกว่าบาซิ ลิสก์สายฟ้า?
 ตอนที่ 80 ค่ าจองคิว
ซูหยานหยิงจําได้วา่ เธอไม่ได้แนะนําตัวซูผงิ เธอพูดทันทีวา่ “เย่ห่าว
นี่คือเจ้าของร้านซู หนูสายฟ้าของฉันได้รับการฝึ กฝนในร้านของเขา
เขาเป็ นเจ้าของหนูสายฟ้าครึ่ งหนึ่ง พูดถึงเรื่ องนี้แล้ว เจ้าของร้านซู
อาจจะรู ้จกั หนูสายฟ้ามากกว่าฉัน หัวหน้าซู เย่ห่าวเป็ นแชมป์ การ
แข่งขันประจําปี ของสถาบันของเรา เขาเป็ นคนที่เต็มใจจ่ายเงิน
ให้กบั อสู รมากที่สุด”
ครึ่ งหลังของประโยคนั้นเตะใจซูผงิ มาก
“เจ้าของร้านซู?” เย่ห่าวประหลาดใจ ซูผงิ อายุประมาณเท่าเขาน่าจะ
อายุนอ้ ยกว่าซูผงิ เพียงไม่กี่ปี เขาเป็ นเจ้าของร้านทั้ง ๆ ที่ยงั หนุ่มได้
ยังไง?
ยิง่ ไปกว่านั้นหนูสายฟ้ายังได้รับการดูแลเป็ นอย่างดีในร้านของเขา?
นัน่ หมายความว่าเขามีผเู ้ ชี่ยวชาญอยูใ่ นร้านไม่ใช่หรอ?
การจะจ้างผูเ้ ชี่ยวชาญด้านการบ่มเพาะตั้งแต่อายุยงั น้อย เขาต้องเป็ น
คนจากตระกูลใหญ่?
เขาไม่สงสัยในคําพูดของซูหยานหยิง การโกหกเช่นนี้จะไม่ส่งผลดี
ต่อเธอ หากคําพูดหลุดออกไป มันจะทําให้ตาํ แหน่งของเธอลดลงใน
สายตาของที่ปรึ กษาและทีมรบ ท้ายที่สุดทุกคนคิดว่าเธอฝึ กฝนหนู
สายฟ้าด้วยตัวเอง
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้นความคิดมากมายผุดขึ้นในใจของเขา และความ
เย็นชาบนใบหน้าของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เขารักษาความ
สงบและยิม้ “หนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนในร้านของคุณซู ผมสงสัย
ว่าร้านของคุณซูอยูท่ ี่ไหน? หากมีโอกาส ผมหวังว่าคุณจะช่วยฝึ กฝน
บาซิลิสก์สายฟ้าของผมได้ ไม่วา่ จะมีค่าใช้จ่ายเท่าไร ผมก็ยนิ ดีจ่าย
หรื อถ้าคุณต้องการอะไรอื่น ผมก็จะพยายามหามาให้!”
เมื่อซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อได้ยนิ คําพูดของเขา พวกเธอก็คิด
กับตัวเองว่า ไม่หรอก เขาแค่ตอ้ งการเงิน
ซูผงิ จะไม่ปฏิเสธข้อเสนอทางธุรกิจ เมื่อพิจารณาจากรู ปร่ างหน้าตา
ของผูช้ ายคนนี้แล้ว เห็นได้ชดั ว่าเขารํ่ารวย เขาพยักหน้า “เนื่องจาก
คุณจริ งใจมาก ผมสามารถพิจารณาได้ ถ้าคุณให้เงินผมสักแสน
ตอนนี้ผมสามารถพิจารณาดูแลอสู รของคุณอย่างดีได้”
“หนึ่งแสน?” ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อตกใจเมื่อได้ยนิ คํา
เรี ยกร้องที่มากเกินไปของซูผงิ พวกเธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่ซูผงิ
พวกเธอคิดว่าซูผงิ เป็ นคนชัว่ ร้าย แต่เขาอาจจะแย่กว่านั้น นี่คือการ
ปล้นตอนกลางวันแสก ๆ ชัด ๆ !
ก่อนที่ซูผงิ จะเปิ ดปาก เขาได้ถามระบบภายในและได้รับคําตอบที่
เขาต้องการ
ระบบมีหน้าที่เพียงคอยจับตาดูตน้ ทุนบริ การในร้านอย่างใกล้ชิด มัน
ไม่สนใจสิ่ งอื่น
ตัวอย่างเช่น ค่าธรรมเนียมการจองและค่าธรรมเนียมการต่อคิว เป็ น
สิ่ งที่ซูผงิ สามารถจัดการและตัดสิ นใจด้วยตัวเองได้
อย่างไรก็ตาม ระบบจะไม่ช่วยในการแปลงเงินพิเศษที่เก็บรวบรวม
เป็ นพลังงาน ดังนั้นเงินก็คือเงิน
แม้วา่ เงินจะไม่สามารถใช้ซ้ือของจากร้านค้าในระบบได้ แต่เงินก็มี
ประโยชน์มากในสหพันธ์ ซึ่งเกือบจะมีอาํ นาจทุกอย่างเช่นเดียวกับที่
หลานเล่อเล่อกล่าว คุณสามารถซื้ออะไรก็ได้ดว้ ยเงินที่เพียงพอ รวม
ถึงสิ่ งของในคลัง ด้วยเงินที่มากพอ เราสามารถใช้เงินเพื่อจ้างคน
และซื้อขายกับพวกเขา
ซูผงิ เกิดความคิดนี้ข้ ึนในนาทีสุดท้าย เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะได้ผล
นี่ถือได้วา่ เป็ นการใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ของระบบ เหนือสิ่ งอื่นใด
ราคาของระบบก็เข้มงวดเกินไป ช่องโหว่สามารถพบได้ในความ
เข้มงวด มนุษย์เป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่ฉลาดแกมโกงที่สุด สามารถใช้ประโยชน์
จากช่องโหว่ดงั กล่าวได้
สิ่ งที่ทาํ ให้ซูผงิ เจ็บปวดคือทําไมเขาถึงนึกขึ้นได้ชา้ มิฉะนั้นเขาอาจ
ได้รับเงินจากซูหยานหยิงมากกว่านี้
อย่างไรก็ตาม ซูหยานหยิงนั้นจน
ซูผงิ ชําเลืองมองซูหยานหยิงที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เขา
“? ? ?”
ซูหยานหยิงรู ้สึกงุนงง
ทําไมเธอถึงรู ้สึกเหมือนถูกดูหมิ่น?
“หนึ่งแสน?” เย่ห่าวตกตะลึงไปชัว่ ขณะ เมื่อเขาได้ยนิ คําพูดของซูผงิ
ไม่ใช่วา่ เขาคิดว่ามันแพง ในทางตรงกันข้ามเขารู ้สึกว่าราคานั้นตํ่า
เกินไป
การที่จะสามารถบ่มเพาะหนูสายฟ้าขั้นตํ่าให้อยูใ่ นระดับนั้นได้ ต้อง
ทําโดยผูฝ้ ึ กฝนระดับเซียน
ส่ วนร้านที่มีคนระดับนั้น มันกลับเสี ยค่าสอนแค่หลักแสน?
ในสายตาของเขาเงินหนึ่งแสนถือว่าเป็ นเงินหรอ? ?
ในสายตาของเขาไม่เป็ นเช่นนั้น
เท่าที่เขารู ้ร้านขายอสู รชื่อดังที่มีครู ฝึกระดับปรมาจารย์ตอ้ งใช้เวลา
หลายปี ในจองคิว หากต้องการลัดคิวก็ตอ้ งใช้เงินอย่างน้อยสองสาม
แสน ถ้าพวกเขาจะลัดคิวไปเป็ นคิวแรก พวกเขาจะต้องจ่ายอย่างน้อย
หนึ่งล้าน
“ไม่มีปัญหา” เย่ห่าวพยักหน้าทันที ในขณะที่เขาเห็นด้วย เขาก็มอง
ไปที่ซูหยานหยิง จากนั้นก็มองไปที่หลานเล่อเล่อข้าง ๆ เธอ แม้วา่
100,000 จะไม่ใช่เงินมากมายอะไรสําหรับเขา แต่กเ็ ป็ นเรื่ องโง่
เล็กน้อยที่จะใช้เงินโดยไม่คิด เขาคิดว่าครอบครัวของหลานเล่อเล่อ
นั้นรํ่ารวย ดังนั้นทุกสิ่ งที่พวกเธอพูดจึงไว้วางใจได้
ซูผงิ ตกตะลึงไปชัว่ ขณะ เมื่อเขาเห็นเย่ห่าวตอบตกลงอย่างรวดเร็ ว
เขาก็รู้สึกเสี ยใจทันที
ดูเหมือนว่าเขาจะเรี ยกเงินน้อยเกินไป!
เขาถอนหายใจในใจ แต่ตอนนี้เขาย้อนเวลาไม่ได้ เขาจะยอมรับมัน
หรื อไม่? เขาครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่ง และทันใดนั้นก็จาํ ได้วา่ เขาบอกว่าจะ
พิจารณา ใช่ ลองพิจารณาดู
คําว่า” พิจารณา” คือการถกเถียง
เขาเหลือบมองไปที่เย่ห่าวและพูดว่า “เนื่องจากคุณเป็ นคนตรงไป
ตรงมา ผมจะให้คุณเป็ นคิวที่สิบ”
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อตกตะลึงอีกครั้ง
สิ บ?
มีคนจองล่วงหน้าก่อนด้วยงั้นหรอ?
ถ้าจําไม่ผดิ ทุกครั้งที่ไปที่ร้านของซูผงิ เจ้าของร้านจะทรุ ดตัวนัง่ อยู่
บนเคาน์เตอร์โดยไม่ทาํ อะไรเลย ร้านนั้นเงียบเหงา ไม่มีลูกค้าสักคน
นอกจากนี้ถา้ มีคนนัดจริ ง ๆ พวกเธอจะยังถูกบังคับให้มาแจกใบปลิว
อีกงั้นหรอ?
ในทางกลับกันเย่ห่าวรู ้สึกว่าเป็ นเรื่ องปกติมากและค่อนข้างมีความสุ ข
อย่างไรก็ตาม เขาสังเกตเห็นว่าการแสดงออกของซูหยานหยิงและ
หลานเล่อเล่อดูแปลก ๆ เล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกว่ามีบางอย่าง
ผิดปกติ เขาครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่งและรู ้สึกว่าไม่น่าจะมีปัญหา ไม่มีอะไร
ที่พวกเธอจะต้องโกหก
ถ้าเขาถูกโกหก เขาสามารถทําให้ซูผงิ ต้องจ่ายแพงกว่านี้ได้อย่าง
แน่นอน!
“ตกลง” เย่ห่าวตกลง เขาขอบัญชีของซูผงิ และโอนเงิน 100,000 ให้
เขาทันที
เสี ยงแจ้งเตือนเงินเข้าดังขึ้น นี่คือหนุ่มหล่อรวยจากสถาบันชื่อดัง เขา
ใช้เงินโดยไม่ตอ้ งคิด แน่นอนว่าการมาที่นี่ไม่เสี ยเปล่าแล้ว
“ตกลง ผมจะแจ้งให้คุณทราบเมื่อถึงคิวของคุณ” ซูผงิ พูดอย่างจริ งใจ
เย่ห่าวพยักหน้าเล็กน้อยและถามทันทีวา่ “เจ้าของร้านซู จากที่คุณพูด
ก่อนหน้านี้ คุณเคยเห็นราชาอสู รกับตามาก่อนหรอครับ?”
“ใช่” ซูผงิ พูดอย่างสบาย ๆ
ซูหยานหยิงและหลานเล่อเล่อตกตะลึงเมื่อได้ยนิ สิ่ งนี้ พวกเธอมอง
ไปที่ซูผงิ ด้วยความประหลาดใจ เขาเคยเห็นราชาอสู รมาก่อนหรอ?
พวกเธอเคยเห็นแค่ในข่าวภัยพิบตั ิ แต่ในความเป็ นจริ งพวกเธอไม่
เคยเห็นอสู รระดับเก้าด้วยซํ้า ไม่ตอ้ งพูดถึงราชาอสู ร
เย่ห่าวถึงกับผงะ เขามองดูซูผงิ อย่างละเอียด เขาเป็ นสมาชิกของตระกูล
ใหญ่? มีเพียงตระกูลใหญ่เท่านั้นที่มีความสามารถมากพอจะให้คน
ในตระกูลมีโอกาสได้เห็นราชาอสู รกับตา เพื่อเป็ นหนทางที่จะทําให้
พวกเขากล้าหาญ
อย่างไรก็ตาม เป็ นไปได้เช่นกันว่าเขาแค่พดู เกินจริ ง
“เจ้าของร้านซูไม่ธรรมดาจริ ง ๆ” เขาพูดชมด้วยรอยยิม้
ซูผงิ รู ้สึกยินดี ชายคนนี้มีอนาคตที่สดใส
เมื่อมีผหู ้ ญิงสองคนอยูเ่ คียงข้างเขา เย่ห่าวจึงไม่ตอ้ งการที่จะดูต่าํ ต้อย
เกินไป เหนือสิ่ งอื่นใด สถานะของเขาก็ไม่เลวร้ายเช่นกัน หลังจาก
แจ้งหญิงทั้งสองแล้ว เขาก็หนั หลังและจากไป
เมื่อเย่ห่าวจากไปแล้วซูหยานหยิงก็ถามซูผงิ ทันทีวา่ “บอส เป็ นความ
จริ งหรอที่คุณพูด? คุณเคยเห็นราชาอสู ร? แล้วหนูสายฟ้าของฉันไม่
กลัวหรอ?”
ซูผงิ พยักหน้า “โดยพื้นฐานแล้ว มันมีภูมิคุม้ กันต่อทักษะประเภท
การยับยั้ง ดังนั้น อย่าลังเลที่จะต่อสู ด้ ว้ ยหนูสายฟ้า ผมแน่ใจว่าทุกคน
ที่นี่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับหนูสายฟ้าของคุณ ถ้าพวกเขาไม่เห็นการใช้
งานจริ ง พวกเขาจะไม่ผดิ หวังหรอ? พวกเขาอาจคิดว่าคําบอกเล่า
ทั้งหมดเป็ นเพียงข่าวลือที่ผดิ พลาด”
ซูหยานหยิงถึงกับผงะ เธอไม่เคยคิดเรื่ องนี้ คําพูดของซูผงิ มีความ
หมายมาก แม้วา่ หนูสายฟ้าจะถูกบาซิลิสก์สายฟ้าขั้นสู งขู่ แต่เธอก็ไม่
มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู ก้ บั มัน
หลานเล่อเล่อพยักหน้าเช่นกัน “บอสพูดถูก ถ้าเธอใช้ฟีนิกส์ร่วงโรย
แม้วา่ อีกฝ่ ายจะยอมแพ้ แต่กน็ นั่ ก็จะทําให้บาซิลิกส์สายฟ้าโดดเด่น
อยูต่ วั เดียว ความสดใสของเธอจะถูกกลบอย่างสมบูรณ์ จะไม่มีใคร
สนใจเธออีกต่อไป แต่ถา้ เธอใช้หนูสายฟ้า แค่แสดงทักษะอสู รของ
เธอ มันก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจ ไม่สาํ คัญว่าเธอจะแพ้”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูหยานหยิงพยักหน้า เมื่อเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ
กับสี หน้าเธอ เธอจึงถามว่า “ทําไมหรอ?”
หลานเล่อเล่อถอนหายใจและพูดว่า “เป็ นเรื่ องดีที่หวั หน้าโกงเขาไป
เป็ นแสน หึ ใครขอให้เขาคิดร้ายกับคนอื่นล่ะ?”
ซูผงิ คัดค้าน “คุณหมายความว่ายังไงที่ผมโกงเขาแสนหนึ่ง? ราคา
ของผมสมเหตุสมจะตาย!?”
 ตอนที่ 81 ฝี มือของซูหลิงเยวีย่
ในขณะนี้การแข่งขันบนเวทีได้สิ้นสุ ดลงแล้วทั้งสองฝ่ ายลงจากเวที
ในไม่ชา้ คนใหม่กป็ รากฏตัว
หลังจากต่อสู ส้ องรอบติดต่อกัน รอบก่อนรองชนะเลิศจบการแข่งขัน
แล้ว ต่อมาคือรอบรองชนะเลิศ
หลังจากรอบรองชนะเลิศก็คือรอบชิงชนะเลิศนิทรรศการ
การแข่งขันนิทรรศการมีต้ งั แต่ปีหนึ่งถึงปี สาม
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินและท้องฟ้าเหนือสนามกีฬามืดสนิท การแข่งขัน
รอบชิงนิทรรศการก็เริ่ มขึ้น
เมื่อผูป้ ระกาศ ประกาศเริ่ มต้นการแข่งขันแชมป์ เปี้ ยนนิทรรศการปี
หนึ่ง ซูผงิ ที่เบื่อ ๆ อยูก่ ต็ ื่นขึ้นมาทันที ความสนใจของเขาเพิม่ ขึ้น
อย่างรวดเร็ ว เมื่อเขาคิดถึงน้องสาวที่น่าภาคภูมิใจของเขาที่กาํ ลังจะ
ปรากฏตัว
พูดตามตรงเขาไม่เคยเห็นซูหลิงเยวีย่ ในการต่อสู จ้ ริ ง
สําหรับอสู รเพลิงมายาของซูหลิงเยวีย่ มันอยูร่ ะดับสี่ ข้ นั กลาง มัน
อาจจะติดท็อปแปดของปี สามด้วยซํ้า แม้วา่ ปกติแล้วเธอจะหยิง่ แต่
เธอก็มีสิทธิ์
ในชั้นเรี ยนปี หนึ่ง มีผหู ้ ญิงสองสามคนล้อมรอบผูห้ ญิงผมยาวสี ดาํ
ตรง เมื่อพวกเธอได้ยนิ ผูป้ ระกาศ ประกาศการแข่งขันรอบสุ ดท้าย
ผูห้ ญิงคนหนึ่งก็เตือนหญิงสาวผมดําตรงกลางว่า “เย่วเย่ว ถึงตาเธอ
แล้ว”
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้าเล็กน้อย สี หน้าของเธอเย็นชา
นี่เป็ นพฤติกรรมปกติของเธอในโรงเรี ยน คนรอบตัวเธอไม่ได้มอง
ว่ามันแปลกเพราะชินอยูแ่ ล้ว
“ทําให้ดีที่สุดนะ เย่วเย่ว เอาชนะเขาด้วยทักษะอสู รที่สวยงามที่สุด
ของเธอ!” ผูห้ ญิงหน้ากลมอีกคนกําหมัดแน่นและส่ งเสี ยงเชียร์
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้า
ในขณะนี้ผปู ้ ระกาศพูดชื่อของเธอและอีกคน ในเวลาเดียวกันลําแสง
ก็สาดส่ องไปรอบ ๆ ซูหลิงเยวีย่ ในฝูงชน ดึงดูดความสนใจของทุกคน
“ดีที่สุด!”
“ดีที่สุด!”
สาว ๆ เชียร์เธอ
ซูหลิงเยวีย่ ลุกขึ้นยืน เมื่อเธอเดินผ่านครู ที่ปรึ กษาหน้าชั้นเรี ยน ครู ที่
ปรึ กษาพูดกับเธออย่างจริ งจัง “อย่าประมาทแม้วา่ จะเป็ นการแข่งขัน
นิทรรศการ แต่กจ็ ะดูไม่ดีถา้ เธอแพ้”
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้า และเดินขึ้นไปบนเวที
คู่ต่อสู ข้ องเธอยืนอยูอ่ ีกด้านหนึ่งของเวทีแล้ว เขาโบกมือที่มุมหนึ่ง
ของสนาม ราวกับว่ามีใครบางคนที่เขารู ้จกั อยูท่ ี่นนั่
นักเรี ยนหลายคนพาครอบครัวมาชมการแข่งขันนิทรรศการ
เมื่อซูหลิงเยวีย่ เห็นการกระทําของอีกฝ่ าย เธอก็นึกถึงตัว๋ เข้าชมที่เธอ
ให้ไปเมื่อเช้า หัวใจของเธอเต้นผิด ‘พีจ่ ะมาไหมนะ?’ เธอเหลือบ
มองจุดที่นงั่ ชมโดยไม่รู้ตวั มันเป็ นพื้นที่สาํ หรับตัว๋ เข้าชมที่เธอให้ไว้
ที่นนั่ มีผคู ้ นมากมาย แต่เธอมีสายตาที่ดีเยีย่ ม เธอไม่พบเห็นใบหน้าที่
คุน้ เคยและน่ารังเกียจนั้น
หลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็ยงิ่ น่าเกลียดขึ้นในหัวใจของเธอ
ตามที่คาดไว้ เขาไม่มา…ฮึ่ม มันก็ดีแล้วที่เขาไม่มา ฉันไม่ได้สนใจ
เขาซะหน่อย ซูหลิงเยวีย่ กําลังคิดฟุ้งซ่านอยูใ่ นใจ เธอกัดฟันแน่น ถ้า
เธอรู ้มาก่อน เธอจะไม่ให้ตวั๋ กับเขา มันจะดีกว่าถ้าทิ้งลงถังขยะ!
เธอมองไปที่มุมอื่น มันเป็ นพื้นที่สาํ หรับรุ่ นพี่ ทันใดนั้นเธอก็เห็น
อะไรบางอย่างที่คุน้ เคย…พูดให้ชดั มันคือคนที่เธอมองหา ดวงตา
ของเธอเบิกกว้าง
นัน่ คือเขา?
ใช่เขาจริ ง ๆ หรอ!
มันเป็ นเขาจริ ง ๆ !
เขาเข้าไปในพื้นที่พวกรุ่ นพีไ่ ด้ยงั ไง?
เดี๋ยวก่อน เจ้าของเจ้าหนูสายฟ้าไม่ใช่หรอที่อยูข่ า้ งเขา!
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หลังจากตรวจสอบอีกครั้ง เธอ
ก็รู้วา่ เธอไม่ได้เข้าใจผิด ไม่เพียงแต่เขาจะอยูท่ ี่นนั่ แต่เขายังนัง่ อยู่
แถวหน้า ซึ่งรายล้อมไปด้วยบุคคลที่มีชื่อเสี ยงจากสถาบัน
เกิดอะไรขึ้น?!
ผูต้ ดั สิ นที่อยูข่ า้ งเวทีพดู ไม่ออก เกิดอะไรขึ้น? ฉันเรี ยกเธอสามครั้ง
แล้วแต่ เธอยังไม่ได้ยนิ ฉัน?!
“ซูหลิงเยวีย่ ?” ผูต้ ดั สิ นตะโกนอีกครั้ง
ซูหลิงเยวีย่ ได้ยนิ สิ่ งนี้และกลับมามีสติ เธอมองไปที่ผตู ้ ดั สิ น
“การแข่งขันเริ่ มขึ้นแล้ว” ผูต้ ดั สิ นเตือน
หลังจากนั้นซูหลิงเยวีย่ ก็ตอบสนอง เธอมองไปที่คู่ต่อสู ข้ องเธอ และ
สังเกตว่าใบหน้าที่เคยยิม้ แย้มของเขาเปลี่ยนเป็ นโกรธเกรี้ ยว…เขา
รู ้สึกว่าเขาถูกดูหมิ่น?
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกผิดเล็กน้อย แต่ไม่มีโอกาสอธิบาย นอกจากนี้มนั ก็ดี
ถ้าเขาโกรธ เธอไม่กลัวเลย ความคิดของเธอกลับมา เมื่อนึกถึงพี่ชาย
ที่น่ารังเกียจ เธอก็เชิดคางขึ้นเล็กน้อย ฮึ่ม ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่า
ฉันมีพลังแค่ไหน
เธอปล่อยอสู รเพลิงมายา เปิ ดเผยร่ างที่แท้จริ ง และเข้าสู่ การต่อสู ้
โบ๊วว!
อสู รเพลิงมายากระโดดลงจากไหล่ของเธอ ร่ อนลงบนพื้นพร้อมกับ
เสี ยงคํารามเหมือนเด็ก อย่างไรก็ตาม หลังจากที่มนั คําราม ร่ างของ
มันก็ขยายใหญ่ข้ ึนทันที กลายเป็ นเสื อดุร้ายที่สูงเกือบสองเมตร ปี กสี
ดํางอกออกมาจากด้านหลัง
อสู รชั้นสูงของตระกูลปี ศาจ มีความสามารถสามอย่างคือบิน ภาพ
ลวงตา และไฟ!
นอกจากนี้ทกั ษะการต่อสู ร้ ะยะใกล้ของพวกมันก็ไม่เลว พวกมัน
ได้รับความนิยมมากที่สุดในบรรดาอสู รชั้นสู ง แม้จะอยูใ่ นวัยรุ่ น แต่
ราคาก็แพงมาก
คู่ต่อสู ข้ องเธอเรี ยกอสู รของเขาออกมา มันเป็ นอสู รตระกูลมังกรที่
ได้รับความนิยมมากที่สุด นัน่ คือมังกรปี กสี เงิน!
นี่เป็ นลูกผสมของมังกร แต่มีความแข็งแกร่ งในการต่อสู ท้ ี่ไม่ธรรมดา
มันมีสายเลือดระดับเก้าแต่มนั ยังอยูใ่ นช่วงเติบโตร่ างกายของมันมี
ความยาวเพียงห้าเมตร และความแข็งแกร่ งในการต่อสู อ้ ยูท่ ี่ระดับสี่
“โจมตี!” ซูหลิงเยวีย่ ยกมือและทักษะเสริ มพลังสี่ อย่างถูกนํามาใช้กบั
อสู รเพลิงมายาทันที เธอเป็ นนักเรี ยนชั้นปี ที่ 1 แต่ทกั ษะเสริ มพลัง
ของเธออยูใ่ นระดับสอง เมื่อพิจารณาจากความเร็ วในการร่ ายคาถา
ของเธอ เธอมีทกั ษะสู งมาก คงไม่นานนักที่เธอจะไปถึงระดับสาม
ถ้าสามารถซื้ออสู รที่แข็งแกร่ งด้วยความมัง่ คัง่ ของครอบครัวได้
นักเรี ยนส่ วนใหญ่กย็ งั ไม่ค่อยเชื่อมัน่ แต่ทกั ษะการเสริ มพลังนี้เพียง
พอที่จะแสดงให้เห็นถึงทักษะและการฝึ กฝนหนักของซูหลิงเยวีย่ นี่
ไม่ใช่สิ่งที่สามารถทําได้ดว้ ยเงิน
คู่ต่อสู ข้ องเธอใช้ทกั ษะเสริ มพลังเช่นกัน แต่เขาช้ากว่าเธออย่าง
ชัดเจน นอกจากนี้ความแข็งแกร่ งที่เพิ่มขึ้นนั้นอยูท่ ี่ระดับหนึ่งเท่านั้น
สําหรับปี หนึ่ง การเสริ มระดับหนึ่งเป็ นเครื่ องหมายผ่านสําหรับการ
สอบปลายปี
อย่างไรก็ตาม ความเร็ วในการร่ ายของคู่ต่อสู ก้ เ็ ร็ วมากเช่นกัน
ทันทีที่อสู รเพลิงมายาขึ้นไปบนเวที มันปลดปล่อยพลังวิญญาณที่
คุน้ เคยและแทรกแซงโดยใช้ภาพลวงตา ภาพลวงตานี้ไม่เพียงแต่
ส่ งผลกระทบต่ออสู รเท่านั้น แต่ยงั รวมถึงเจ้าของด้วย
ขณะที่มงั กรปี กเงินได้รับผลกระทบจากภาพลวงตา ทันใดนั้นมันก็
ส่ งเสี ยงคํารามของมังกร พลังวิญญาณของอสู รประเภทมังกรนั้น
แข็งแกร่ งมาก เมื่อพิจารณาถึงความภาคภูมิใจของสายพันธุ์มงั กร มัน
ไม่เต็มใจที่จะก้มหัวง่าย ๆ ด้วยเสี ยงคําราม ภาพลวงตาที่รุกรานจิตใจ
ของเจ้าของก็ถูกล้างออกไปด้วย
อย่างไรก็ตาม ผลของภาพลวงตายังคงเหลืออยู่
อสู รเพลิงมายาบินออกไปด้วยความเร็ วสู ง
เปลวไฟพุง่ ออกมาเหมือนทะเล และอุณหภูมิที่แผดเผาก็ถูกส่ งออก
ไป ทั้งสนามมีอุณหภูมิสูงขึ้น
มังกรปี กเงินคํารามและพ่นอากาศเย็นออกมา มันยังบินขึ้นและเข้า
ปะทะกับอสู รเพลิงมายา
การปะทะกันระหว่างเปลวไฟและนํ้าแข็ง เสี ยงคํารามของมังกรและ
การต่อสู ท้ ี่รุนแรงทําให้ฝงู ชนส่ งเสี ยงเชียร์ดงั ขึ้น
ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อยมันเป็ นการแสดงความสามารถที่ดี
“นักศึกษาชั้นปี ที่1ในปัจจุบนั แข็งแกร่ งมาก” หลานเล่อเล่อและซู
หยานหยิงถอนหายใจ พวกเธอไม่แข็งแกร่ งเท่าเธอตอนปี หนึ่ง นี่คือ
ยุคของคนรุ่ นใหม่จริ ง ๆ !
การต่อสู ด้ าํ เนินต่อไปและมันรุ นแรงมาก ไม่นานภาพลวงตาที่ไม่
คาดคิดก็เข้ามาแทรกแซง ฝ่ ายตรงข้ามของซูหลิงเยวีย่ เสี ยสมาธิอย่าง
กะทันหัน และมังกรปี กเงินที่ไม่ได้รับคําแนะนําใด ๆ ก็กลายเป็ น
แข็งกร้าวเล็กน้อย มันถูกอสู รเพลิงมายาจับและลูกไฟขนาดใหญ่ก็
ระเบิดมันออกจากเวที ทําให้แถวหน้าสัน่ สะเทือนเหมือนแผ่นดินไหว
เสี ยงเชียร์ดงั สนัน่ อีกครั้ง
ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่อสู รเพลิงมายาที่ค่อย ๆ บินลงมาและรอยยิม้
ปรากฏบนใบหน้าของเธอ จากมุมหางตาเธอเห็นใบหน้าที่ที่เธอ
เกลียดชังกําลังยิม้ เช่นเดียวกับคนรอบข้าง เขากําลังปรบมือให้เธอ
เธอผงะเล็กน้อย ในขณะที่เธอจ้องมองด้วยสายตาเรี ยบเฉย เธอหัน
กลับมาและโค้งคํานับเพื่อขอบคุณฝูงชน ก่อนจะหันหลังเดินลงจาก
เวที
ในขณะนี้เหลือเพียงภาพเงาของเธอ อย่างไรก็ตาม มุมปากของเธอ
กลับยกโค้งขึ้นเล็กน้อย
 ตอนที่ 82 ปรากฏตัวแบบโดดเด่ น
คนรวยนัง่ อยูใ่ นแถวที่อยูใ่ กล้กบั เวทีที่สุด ผลไม้ล้ าํ ค่าวางอยูบ่ นโต๊ะ
ด้านหน้าพวกเขา ผลไม้แต่ละอย่างสามารถขายได้ในราคาหลายร้อย
เหรี ยญ
“ผูห้ ญิงที่ใช้อสู รเพลิงมายา มีปฏิกิริยาที่รวดเร็ ว เธอควรค่าแก่การ
ฝึ กฝน”
“ฉันเห็นนักเรี ยนเก่ง ๆ สองคนที่นี่ ฉันเชื่อว่าฉันจะต้องมาเยีย่ มชมที่
แห่งนี้อีกครั้งในอีกสองปี ข้างหน้า”
“ทําไมต้องทําให้ยงุ่ ยาก? ฉันคิดว่าคุณชอบเซ็นสัญญาล่วงหน้าซะอีก
ทําไมคุณไม่เซ็นสัญญาเดี๋ยวนี้”
“ใช่ เราตกลงกันว่าจะต้องแข่งขันกันอย่างยุติธรรม ปรากฏว่ามีคน
หน้าด้านคนหนึ่งใช้สญั ญาเพื่อทําให้เด็ก ๆ สับสน ช่างน่ารังเกียจเสี ย
จริ ง!”
หลายคนกําลังเย้ยหยันและความโกรธปรากฏอยูใ่ นดวงตาของพวก
เขา มีเพียงสองคนในกลุ่มเท่านั้นที่ยมิ้ ราวกับว่าพวกเขาไม่เข้าใจว่า
อีกฝ่ ายหมายถึงอะไร หนึ่งในสองคนถึงกับกล้าพูดพร้อมกับหัวเราะ
ว่า “คืนนี้ววิ สวยจริ ง ๆ”
รองอาจารย์ใหญ่ตงซงหมิง นัง่ อยูด่ า้ นข้างแขกเหล่านั้น ใบหน้าของ
เขายิม้ ด้วยความภาคภูมิใจ โดยปกติแล้วสถาบันต้องพยายามอย่าง
หนักเพื่อให้ทีมระดับสู งเหล่านี้มาคัดเลือกนักเรี ยนที่มีความโดดเด่น
และขอให้ทีมเหล่านั้นดูแลและฝึ กสอนนักเรี ยนเหล่านี้ แต่เกมกลับ
เปลี่ยน ทีมต่าง ๆ หันมาขอร้องเขา สิ่ งนี้ทาํ ให้ตงซงหมิงรู ้สึกดีมาก!
มีใครบางคนสังเกตเห็นว่าจิ้งจอกชราเจ้าเล่ห์คนนี้ยมิ้ คน ๆ นั้นดึง
หน้ายาว ๆ ถามว่า “รองอาจารย์ตง บอกผมมาตรง ๆ พวกเขาจ่ายเงิน
ให้คุณเท่าไหร่ ”
ตงซงหมิงผงะ ด้วยความสับสนเขาตอบคําถามด้วยคําว่า “เงินเหรอ?
เงินอะไร”
“หื ม! ยังจะโกหก!”
“รองอาจารย์ใหญ่ตง นี่ไม่ยตุ ิธรรม อาจารย์ไม่เคยทําเรื่ องแบบนี้ คุณ
คิดจะฮุบทั้งหมดไว้คนเดียวเลยหรอ?”
หลายคนหันมามองตงซงหมิงด้วยความโกรธ พวกเขาทั้งหมดมา
จากทีมระดับท็อป แม้วา่ พวกเขาจะไม่สามารถทําอะไรกับคนไร้
ยางอายทั้งสองคนได้ แต่พวกเขาก็ไม่ค่อยสุ ภาพต่อตงซงหมิง
ตงมิงซองตอบด้วยนํ้าเสี ยงไร้เดียงสา “ผมไม่รู้เรื่ องนั้น ผมก็เพิ่งรู ้วา่
พวกเขาเซ็นสัญญากันแล้ว ผมทําอะไรไม่ได้”
“คุณจะไม่รู้ได้ยงั ไง? ผมจะบอกเรื่ องนี้กบั อาจารย์ใหญ่” มีคนพูดด้วย
ความโกรธ
ตงซงหมิงตอบอย่างหัวเสี ย “ผมไม่มีอะไรจะพูด แม้วา่ คุณจะบอก
อาจารย์ใหญ่กต็ าม ผมไม่รู้จริ ง ๆ”
เนื่องจากเขายืนกราน คนอื่น ๆ จึงทําได้แค่โกรธ พวกเขาแพ้ที่
พยายามคิดว่าจะทํายังไงกับคนไร้ยางอายสองคนและสุ นขั จิ้งจอก
เฒ่านี่
บนที่นงั่ ของผูช้ ม ซูหยานหยิงพูดกับซูผงิ ขณะที่เธอมองไปที่แชมป์
ปี สองที่มาที่เวทีการแข่งขัน “มันจะถึงตาเราแล้ว”
ซูผงิ นัง่ บนที่นงั่ ของเขาและมองไปรอบ ๆ อย่างเบื่อหน่าย ตอนนี้เขา
จ้องที่นงั่ ไกลออกไปข้างเวที เขาเห็นหลายคนที่นนั่ พวกเขาต้องเป็ น
ผูท้ ี่มีอาํ นาจมากที่สุดในนี้
“ทีมระดับแนวหน้าเหล่านั้นมาที่สถาบันเพื่อรับสมัครนักเรี ยนใช่
ไหม?” ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย ทีมนักสํารวจระดับสู งจะเลือก
นักเรี ยนที่มีท้ งั ศักยภาพและความแข็งแกร่ งจากนักเรี ยนที่มีชื่อเสี ยง
เท่านั้น
มีสถาบันที่มีชื่อเสี ยงเจ็ดแห่งในเมืองหลังหลงเจียง และสถาบัน
ฟิ นิกส์กเ็ ป็ นหนึ่งในนั้น
ฟ่ านเสี่ ยวยูน่ อ้ งสาวของฟ่ านยูจ่ ิงกําลังเรี ยนอยูใ่ นสถาบันที่มีชื่อเสี ยง
อีกแห่งหนึ่งเช่นกัน ซึ่งอยูใ่ นเขตเมืองตอนบน แม้แต่ในบรรดาสถาบัน
ที่มีชื่อเสี ยงทั้งเจ็ดสถาบัน นัน่ ก็อยูใ่ นอันดับต้น ๆ มีชื่อเสี ยงเป็ นที่
ยอมรับซึ่งไปไกลกว่าเมืองหลักหลงเจียง
ซูหยานหยิงสังเกตว่าซูผงิ ไม่ได้สนใจ เธอกระซิ บเตือนเขา “คุณ?”
ซูผงิ กลับมามีสติและมองเธออย่างรวดเร็ ว “มีอะไรหรอ?”
“มันจะถึงตาของเราแล้ว” ซูหยานหนิงพูดซํ้า
ซูผงิ ตอบว่า “โอ้ ผมได้ยนิ แล้วล่ะ”
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจ “คุณจะไม่เตรี ยมตัวหน่อยหรอ?”
“เตรี ยมตัว?” ซูผงิ มองเธอด้วยความสับสน “เตรี ยมอะไร?”
“เอ่อ…” ซูหยานหยิงไม่รู้วา่ จะตอบยังไง เมื่อซูผงิ มีท่าทีเฉยเมยเช่นนี้
มันเป็ นการแข่งขันในนิทรรศการและแม้การชนะหรื อแพ้จะไม่
เปลี่ยนแปลงอะไร แต่กย็ งั ส่ งผลต่อชื่อเสี ยง
นอกจากนี้เธอได้เซ็นสัญญากับทีม เธอรู ้วา่ ทีมที่เธอจะเข้าร่ วมอยูท่ ี่นี่
พวกเขาสามารถเห็นการแสดงของเธอ
แม้วา่ จะเป็ นเพียงการแข่งขันนิทรรศการ แต่เธอก็รู้สึกประหม่าไม่
น้อยไปกว่าการแข่งขันอย่างเป็ นทางการ
“ไม่มีอะไร” ซูหยานหยิงส่ ายหัว เธอคิดว่าซูผงิ คงแต่อยากขึ้นเวทีไป
และปลุกกระตุน้ หนูสายฟ้าเขา เธอเป็ นตัวละครหลัก การแข่งขันจะ
ขึ้นอยูก่ บั เธอ เธอหลับตาลงทันทีเพื่อปรับตัวและผ่อนคลายร่ างกาย
จากนั้นเธอก็เริ่ มคิดสถานการณ์ที่เป็ นไปได้ของการแข่งขันในหัว
ของเธอ เธอต้องต่อสู ก้ บั บาซิลิสก์สายฟ้า เธอรู ้วา่ อสู รมีทกั ษะอะไร
บ้าง คราวนี้บาซิลิสก์สายฟ้าได้พฒั นาและก้าวหน้าขึ้น ซึ่งทําให้เธอมี
แรงกดดันมากขึ้น เธอไม่สามารถทําผิดพลาดได้ มิฉะนั้นเธอจะแพ้
และอับอาย!
เวลาผ่านไป
การแข่งขัน นิทรรศการระหว่างแชมป์ และรองชนะเลิศปี สองสิ้ นสุ ด
ลงแล้ว การต่อสู เ้ ข้มข้นกว่าเมื่อเทียบกับปี หนึ่ง และทุกคนก็ตื่นเต้น
มากกว่าเดิม
ด้วยความคาดหวังอย่างมาก ผูบ้ รรยายพูดชื่อของซูหยานหยิง และ
เย่ห่าว เสี ยงเชียร์อีกระลอกหนึ่งมาจากผูช้ ม หลายครอบครัวของ
นักเรี ยนในปัจจุบนั ได้รับแรงบันดาลใจจากฉากที่มีชีวติ ชีวานี้ ใน
เวลาเดียวกันพวกเขารู ้สึกอิจฉาที่นี่ไม่ใช่ลูก ๆ พวกเขา
“พี่ ถึงตาเราแล้ว!”
เย่ห่าวนัง่ อยูท่ ่ามกลางฝูงชนของนักเรี ยนชั้นปี สามห้องหก เขาเฉิ ดฉาย
เหมือนดวงอาทิตย์ และผูค้ นสามารถมองเขาเด่นออกมาได้ในทันที
เด็กผูห้ ญิงอายุประมาณ 16 หรื อ 17 ปี นัง่ ข้าง ๆ เขา เธอแต่งกายอย่าง
สวยงามและทันสมัยสวมหมวกถักสี กาแฟ เธอสวมต่างหูคริ สตัลที่
ส่ องแสง
เมื่อสังเกตเห็นว่าบรรยากาศถูกจุดประกายขึ้นเพราะชื่อของเย่ห่าว
ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ตั้งแต่เธอยังเด็ก พี่ชายของ
เธอเป็ นไอดอลของเธอ เขาเป็ นคนที่เก่งสุ ดเสมอ ไม่วา่ จะพิจารณา
จากพลังของเขาในฐานะนักรบอสู ร หรื อความแข็งแกร่ งของเขาใน
ด้านอื่น
“หยิน ไปกันเถอะ” เย่ห่าวยิม้ และยืนขึ้น เพื่อนร่ วมชั้นต่างปรบมือให้
เขาและเป็ นกําลังใจให้เขา เย่ห่าวเป็ นชื่อเสี ยงของห้อง เขาหล่อและ
รํ่ารวยเช่นเดียวกับอ่อนโยนและถ่อมตัว เด็กผูห้ ญิงในชั้นเรี ยนต่าง
ชื่นชอบเขาและ …
เย่ชิงหยินยืนขึ้นหัวเราะคิกคัก
ทั้งสองคนเดินไปตามทางเดิน อักษรรู นสัญญามากมายเริ่ มโผล่ข้ ึน
มากลางอากาศ บาซิลิสก์สายฟ้าโผล่หวั ออกมาจากอากาศธาตุ เย่ห่าว
จับมือน้องสาวของเขาและกระโดดขึ้นไปบนหัวของบาซิ ลิสก์
สายฟ้า ช่วงเวลาต่อมาร่ างกายยาวมากกว่าสิ บเมตรก็ออกมาจากพื้นที่
สัญญา บาซิลิสก์สายฟ้ากระพือปี ก สร้างเป็ นลมแรง
เด็กผูช้ ายบางคนใช้เวลานานในการแต่งทรงผม แต่กไ็ ม่เป็ นทรง
หลังจากลมพัดแรง พวกเขาดูไม่ดีเลย เด็กเหล่านั้นสบถในใจ
ในเวลาเดียวกันเย่ห่าวได้ข้ ึนไปบนมังกรและบินไปแล้ว เขาดึงดูด
ความสนใจของทุกคน
การปรากฏตัวแบบนี้เป็ นที่น่าประทับใจและหยิง่ ผยองอย่างไม่ตอ้ ง
สงสัย เพิม่ ความหล่อเหลาของเขา สาว ๆ หลายคนเริ่ มให้กาํ ลังใจ
อย่างบ้าคลัง่ บางคนแทบจะเป็ นลมเนื่องจากความตื่นเต้น
 ตอนที่ 83 หนูสายฟ้ าทีส่ ั่ นกลัว
ซูหยานหยิงก็พร้อมเช่นกัน เธอรู ้สึกได้วา่ ผูค้ นตื่นเต้นแค่ไหน เธอ
หายใจเข้าลึก และพูดกับซูผงิ ว่า “ไปกันเถอะ”
“ได้” ซูผงิ พยักหน้า
“หยิงหยิง โชคดีนะ” หลานเล่อเล่อเชียร์เธอ
ซูหยานหยิงพยักหน้า เธอเดินไปที่ทางเดินโดยมีซูผงิ เดินตาม หลาย
คนสังเกตเห็นทั้งสองและมีการส่ งกําลังใจให้
ซูหยานหยิงเปิ ดตัวแบบธรรมดา ผูช้ มส่ วนใหญ่จึงยังมุ่งความสนใจ
ไปที่ชายหนุ่มรู ปหล่อที่อยูบ่ นมังกร เมื่อเปรี ยบเทียบกันแล้วความ
เปล่งประกายของซูหยานหยิงนั้นน้อยกว่ามาก และเธอได้รับความ
สนใจเพียงเล็กน้อย
เย่ห่าวค่อย ๆ ลงมาที่เวที ในที่สุดคนที่ให้ความสนใจเขาอยูก่ ห็ นั มา
สังเกตเห็นซูหยานหยิงที่อีกด้านหนึ่งของเวที มีเสี ยงเชียร์อีกรอบ
เย่ห่าวสู งส่ งและเอื้อมไม่ถึง ในทางกลับกันผูค้ นต่างสงสัยเกี่ยวกับ
ความลึกลับที่ซ่อนอยูข่ องซูหยานหยิง
ผูค้ นไม่เพียงแต่มองว่าซูหยานหยิงมีพรสวรรค์เท่านั้น พวกเขาคิดว่า
เธอเป็ นคนแปลกเกินบรรยาย เนื่องจากไม่มีคนปกติที่จะทุ่มเทให้กบั
หนูสายฟ้าได้มากขนาดนี้
“มีบางอย่างเกี่ยวกับบาซิลิกส์สายฟ้านี้ใช่ไหม?”
“มันใหญ่มาก!”
“ขนาด…บาซิลิกส์สายฟ้าไม่ได้อยูใ่ นช่วงเติบโตอีกต่อไป ใช่ไหม?”
นักเรี ยนและครู ที่โดดเด่นหลายคนในปัจจุบนั ต่างตกตะลึงเมื่อบาซิ
ลิกส์สายฟ้าโผล่ออกมา เป็ นไปได้มากว่าบาซิลิกส์สายฟ้าได้เข้าสู่ วยั
ผูใ้ หญ่แล้วเนื่องจากขนาดของมัน บาซิ ลิสก์สายฟ้าวัยผูใ้ หญ่อยูท่ ี่
ระดับไหน? อย่างน้อยก็ระดับ 7!
นี่คืออสู รที่มาถึงขั้นสู ง ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าบาซิ ลิสก์สายฟ้าเป็ นอสู ร
ตระกูลมังกรที่ดุร้ายที่สุดในบรรดาอสู รขั้นสู งทั้งหมด!
ในบรรดาอสู รระดับเดียวกัน อสู รของตระกูลมังกรเป็ นอสู รที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดในการต่อสู เ้ หนือกว่าอสู รอื่น ๆ มีอสู รเพียงไม่กี่ตวั ในตระกูล
ปี ศาจเท่านั้นที่สามารถแข่งขันกับตระกูลมังกรได้
“บาซิลิสก์สายฟ้าที่เพิง่ เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่?” บนที่นงั่ ของผูช้ ม นักรบผู ้
ทรงพลังบางคนจากทีมระดับสู งถึงกับผงะ อสู รตระกูลมังกรระดับ
เจ็ด? เจ้าของจะต้องอยูใ่ นระดับห้าเป็ นอย่างตํ่าเพื่อเรี ยกอสู รตัวนี้
หากเจ้าของอยูใ่ นระดับสี่ พลังดวงดาวของเจ้าของจะถูกดูดออกไป
และอสู รจะรอดพ้นจากข้อจํากัดที่มาพร้อมกับสัญญา อสู รจะสู ญเสี ย
การควบคุมและทําร้ายเจ้าของของมันด้วยซํ้า
“นักเรี ยนที่มีพลังดวงดาวระดับห้า” บางคนในหมู่ผมู ้ ีอาํ นาจหน้าตึง
และมีเพียงคนเดียวที่ยมิ้ ด้วยความตื่นเต้นและภาคภูมิใจ เขาได้เซ็น
สัญญากับเย่ห่าวเพื่อให้มาเข้าร่ วมทีมของเขาในภายหลัง สําหรับ
ความจริ งที่วา่ บาซิลิสก์สายฟ้าประสบความสําเร็ จ เขารับรู ้ในการ
เซ็นสัญญาแล้ว ด้วยเหตุน้ ีทีมงานจึงให้ประโยชน์ที่ยอดเยีย่ มแก่
เย่ห่าว เย่ห่าวสามารถกลายเป็ นนักสํารวจอย่างเป็ นทางการได้ทนั ที
นอกจากนี้เย่ห่าวยังสามารถเข้าถึงพื้นที่ระดับ B และฝึ กฝนที่นนั่ ได้
นี่เป็ นการเริ่ มต้นที่ยอดเยีย่ มสําหรับเขา ในอนาคต เย่ห่าวมีแนวโน้ม
ที่จะกลายเป็ นนักสํารวจระดับทอง เขาเป็ นพรสวรรค์ที่มีศกั ยภาพ
พอที่จะเป็ นหัวหน้าทีม!
คนอื่น ๆ ก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขามองไปที่ชายที่ยมิ้ คนนั้น
ก่อนหน้านี้พวกเขาเสี ยใจที่ไม่สามารถเซ็นสัญญากับคนที่พรสวรรค์
แบบนี้ได้ แต่ตอนนี้พวกเขาโกรธมาก
พวกเขาจะถูกหัวหน้าดุ ถ้าพวกเขาพบว่าคนที่มีความสามารถเช่นนี้
ถูกคนอื่นแย่งชิงไป ที่สาํ คัญกว่านั้นพวกเขารู ้สึกเสี ยใจที่คนมี
พรสวรรค์เช่นนี้ไปช่วยเพิ่มศักยภาพให้กบั ทีมอื่น นี่เป็ นการสู ญเสี ย
ครั้งใหญ่!
เนื่องจากเหตุน้ นั พวกเขาหลายคนจับจ้องไปที่ตงซงหมิง และหนึ่ง
ในนั้นก็พดู ด้วยความโกรธ “รองอาจารย์ใหญ่ตง บาซิลิสก์สายฟ้าตน
นี้มาถึงระดับ 7 แล้ว แม้แต่ในหมู่นกั สํารวจ ระดับดังกล่าวก็ถือได้วา่
น่าเกรงขาม ผมไม่คิดว่าการแข่งขันนิทรรศการนี้จะต้องดําเนินต่อไป
หนูสายฟ้าเป็ นอสู รระดับตํ่า ไม่สามารถเทียบได้กบั บาซิ ลิกส์สายฟ้า
เลย นอกจากนี้ ถ้าคุณถามผมบาซิลิกส์สายฟ้านี้กาํ ลังเริ่ มแสดงลักษณะ
การยับยั้งของมังกร ผมกลัวว่าการต่อสู จ้ ะสิ้ นสุ ดลงก่อนที่การต่อสู ้
จะเริ่ มขึ้น”
เขาเป็ นคนที่เซ็นสัญญากับซูหยานหยิง ปั จจุบนั เธออยูใ่ นทีมของเขา
นัน่ คือเหตุผลที่เขาเรี ยกเธอว่า “คุณซู” และทําไมเขาถึงไม่ยอมรับ
การจับคู่ที่ดูเหมือนไม่ยตุ ิธรรมนี้
นอกจากนี้หนูสายฟ้ายังเป็ นหนู คนทัว่ ไปมักจะพูดว่า “ขี้อายเหมือน
หนู” ด้วยเหตุผลนี้ หนูสายฟ้าจึงขี้อายและมันจะกลัวเมื่อเจออสู รของ
ตระกูลมังกร หากเกิดบาดแผลทางจิตใจขึ้นมา หนูสายฟ้าอัจฉริ ยะ
ตัวนี้อาจไม่พฒั นาอีก!
เมื่อได้ยนิ คําพูดของเขา คนอื่น ๆ ก็หวั เราะเยาะ การต่อสู ท้ ี่โหดร้าย
ได้เริ่ มขึ้นแล้ว
คนอื่น ๆ นัง่ อยูด่ า้ นข้างและมองแบบไม่แยแส
ตงซงหมิงเป็ นสื่ อกลางระหว่างทั้งสองฝ่ ายที่ทะเลาะกัน “การแข่งขัน
กําลังจะเริ่ มขึ้น มาดูกนั ก่อนเถอะ”
ทั้งสองหน้าตึง แต่กไ็ ม่ได้พดู อะไรต่อ
บนเวทีเย่ห่าวและน้องสาวของเขาร่ อนลงบนพื้น เขาพูดกับน้องสาว
ของเขาว่า “อยูใ่ นโล่ดวงดาวของพี่และอย่าออกมา”
“แน่นอน ขอให้พี่โชคดีนะคะ” เย่ชิงหยินพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ
หลายคนจําเย่ชิงหยินได้ เมื่อพวกเขาเห็นเธอมีคนร้องอุทานว่า “เธอ
ไม่ใช่เด็กฝึ กใหม่ของค่ายดวงดาวงั้นหรอ?”
“อย่างนั้นเหรอ? นักร้องที่ทาํ ให้เพลง ‘ขับขานและเต้นท่ามกลาง
ดวงดาว’ เป็ นที่นิยม”
“โอ้พระเจ้า ฉันเป็ นแฟนตัวยงของเธอ เธอเป็ นน้องสาวของเย่ห่าว?
พระเจ้า ครอบครัวของพวกเขายอดเยีย่ มมาก พวกเขาดูดีมาก! โปรด
ช่วยพวกเราด้วย!”
การปรากฏตัวของเย่ชิงหยินทําให้เกิดความวุน่ วายเล็กน้อย เมื่อเทียบ
กับความสนใจของเย่ห่าวพีช่ ายเธอ เธอชอบดนตรี ดังนั้นเธอจึงไม่ได้
ไปสู่ เส้นทางการเป็ นนักรบอสู ร เธอเป็ นนักร้องแทน เธอมาร่ วมการ
แข่งขันนิทรรศการเพื่อเป็ นกําลังใจให้กบั พี่ชายของเธอ และใน
ขณะเดียวกันก็เพิม่ ความนิยมด้วยการเปิ ดตัวว่าเป็ นน้องสาว
เธอเชื่อว่าเธอจะเป็ นดาวเด่นในข่าวบันเทิงวันรุ่ งขึ้น
ซูหยานหยิงสังเกตเห็นเย่ชิงหยินอยูข่ า้ งเย่ห่าวเช่นกัน และเธอก็
ประหลาดใจ ซูหยานหยิงเคยได้ยนิ เพลงของเย่ชิงหยินโดยบังเอิญ
และรู ้จกั เธอ แต่ซูหยานหยิงไม่รู้วา่ เธอคนนี้เป็ นน้องสาวของเย่ห่าว
ในยุคนี้อสู รเป็ นกระแสหลักของสังคม อย่างไรก็ตาม นักรบอสู รยัง
ดูทีวแี ละฟังเพลง ดังนั้นนักร้องและนักแสดงเหล่านั้นจึงมีตลาด และ
ได้รับการสนับสนุนจากแฟน ๆ เช่นกัน
ซูผงิ สังเกตเห็นใบหน้าของซูหยานหยิงและถามว่า “มันเกิดอะไรขึ้น
เหรอ?”
ซูหยานหยิงกลับมามีสติและส่ ายหัว “ไม่มีอะไร” แววตาของเธอดู
จริ งจังมากขึ้น เมื่อเธอมุ่งความสนใจไปที่พลังของดวงดาว เธอเปิ ด
พื้นที่อสู รและเรี ยกทั้งหนูสายฟ้าและฟี นิกส์ร่วงโรยออกมา
เธอเชื่อใจซูผงิ เมื่อเขาบอกว่าหนูสายฟ้าสามารถต้านทานมังกรได้
แต่เพื่อให้แน่ใจเธอจึงเรี ยกฟี นิกส์ร่วงโรยออกมาด้วย
การแข่งขันไม่ได้กาํ หนดว่าห้ามเรี ยกอสู รสองตัวในเวลาเดียวกัน
เป็ นเพียงความต้องการในการควบคุมของเจ้าของ เมื่ออสู รสองตัว
ถูกเรี ยกออกมา มันจะสิ้ นเปลืองพลังกว่า เพียงแค่ใช้ทกั ษะการเสริ ม
พลังกับอสู รทั้งสองตัวก็จะทําให้พลังดวงดาวของเธอหมดไปหนึ่ง
ในสาม ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเธอต้องทํางานหลายอย่างพร้อมกัน
ถ้าเธอทําได้ดีผลลัพธ์กจ็ ะน่าทึ่ง แต่ถา้ เธอไม่สามารถจัดการกับมัน
ได้ เธอก็จะตกอยูใ่ นความสับสนและมันอาจย้อนกลับมาหาเธอได้
“ทําไมเธอถึงเอาหนูสายฟ้าออกมา” ที่ปรึ กษาของซูหยานหยิงและ
ตงซงหมิงต่างก็ตกใจ ก่อนหน้านี้ที่ปรึ กษาของเธอได้หาโอกาสบอก
เธอ ตอนนั้นเธอตกลง แต่เห็นได้ชดั ว่าเธอไม่ยอมรับ
“อืม” ดวงตาของเย่ห่าวเปล่งประกายด้วยความเย็นชา เมื่อเขาเห็นซู
หยานหยิงเรี ยกหนูสายฟ้าออกมา เขาเตือนเธอด้วยความปรารถนาดี
แต่เธอกลับไม่ฟัง
หนูสายฟ้าที่เพิ่งกระโดดออกมาจากพื้นที่สญ
ั ญาดึงดูดความสนใจ
ของทุกคนในปัจจุบนั ทันทีที่หนูสายฟ้าลงสู่ พ้นื มันรู ้สึกถึงภัยคุกคาม
ซึ่งเป็ นสิ่ งที่คุน้ เคยและน่าจดจํา
ในไม่ชา้ ขนของมันก็ต้ งั ภาพสะท้อนของใครบางคนที่ยนื อยูด่ า้ นข้าง
ปรากฏให้เห็นในดวงตาของหนูสายฟ้า
“อืม” เมื่อสังเกตเห็นว่าหนูสายฟ้ามีพฤติกรรมอย่างไร ความดูถูกใน
ดวงตาของเย่ห่าวก็ลึกลํ้าขึ้น อะไรคือการใช้พรสวรรค์และพลังใน
การเข้าใจที่แข็งแกร่ ง? ไม่มีสิ่งใดจะเป็ นประโยชน์เมื่อมีสิ่งมีชีวติ ที่
ทรงพลังอย่างแท้จริ งอยูท่ ี่นนั่ หนูสายฟ้าไม่กล้าแม้แต่จะยืนต่อหน้า
อสู รตระกูลมังกร!
 ตอนที่ 84 ล้มเหลว
ซูผงิ เห็นหนูสายฟ้าดูเครี ยดและอดไม่ได้ที่จะยิม้ “เฮ้ เจ้าตัวเล็ก คิดถึง
ฉันไหม?”
สิ่ งมีชีวติ ตัวนั้นซ่อนตัวอยูห่ ลังขาของซูหยานหยิงและตัวสัน่ ทันที
เมื่อเห็นรอยยิม้ ชัว่ ร้ายของซูผงิ ซึ่งเป็ นสิ่ งที่ตราตรึ งอยูใ่ นความทรงจํา
ชีวติ ที่ผา่ นมามันค่อนข้างสนุกเพราะ ซูหยานหยิงให้อาหาร การดูแล
และการพักผ่อนที่เพียงพอ แต่ทนั ทีที่มนั เห็นซูผงิ อีกครั้ง มันก็ทาํ ให้
นึกถึงการฝึ กที่น่าหวาดเสี ยวทั้งหมดที่ได้รับมา
ในทางกลับกันซูหยานหยิงดีใจที่เธอนําฟี นิกส์ร่วงโรยมาเป็ นแผน
สํารอง ถึงกระนั้นเธอก็สงสัยว่าทําไมหนูสายฟ้าของเธอถึงกลัวซูผงิ
แทนที่จะเป็ นสายฟ้าบาซิลิสก์ที่อยูอ่ ีกด้านหนึ่งของเวที
น่าเสี ยดายที่เธอยังไม่สามารถอ่านใจอสู รของเธอได้อย่างแม่นยํา
เดี๋ยวก่อนทําไมเขาถึงอยูท่ ี่นนั่ ? ซูหลิงเยวีย่ เห็นพี่ชายของเธอปรากฏ
ตัวพร้อมกับ “รองชนะเลิศ” ปี สามและแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เธอมักจะมองว่าซูผงิ เป็ นคนล้มเหลว เฉื่อยชาและไร้ประโยชน์ ซึ่ง
ไม่รู้อะไรนอกจากการรังแกคนที่อ่อนแอกว่า เขาจะมายืนข้างซู
หยานหยิงได้ยงั ไง?
ที่สาํ คัญเขาไปทําอะไรอยูบ่ นเวที? เขากําลังจะเล่นตลกในที่สาธารณะ
หรื อไง?
เมื่อรู ้จกั เขา ซูหลิงเยวีย่ รู ้วา่ เธอเกือบจะได้คาํ ตอบที่ถูกต้อง
ไอ้พี่บา้ นัน่ คือเหตุผลที่เขาอยูใ่ นพื้นที่ของรุ่ นพี่ เขาแอบมีแฟน! ซู
หลิงเยวีย่ รู ้สึกว่าอารมณ์ดี ๆ ของเธอถูกแทนที่ดว้ ยความโกรธทันที
“เตรี ยมตัวให้พร้อมทั้งสองคน!” บนเวทีกรรมการได้ประกาศการ
เริ่ มการแข่งขันแล้ว ในความเป็ นจริ งเขารู ้สึกเครี ยดมากกว่าผูเ้ ข้าร่ วม
เพราะเขาต้องรับผิดชอบในการดูแลความปลอดภัยของทุกคน เขา
ไม่แน่ใจว่าเขาจะหยุดบาซิลิสก์สายฟ้าที่เพิง่ ได้รับการเลื่อนขั้นเป็ น
ระดับเจ็ดได้ไหม
ซูหยานหยิงพยักหน้าให้กบั ผูต้ ดั สิ นและออกคําสัง่ ย้ายฟี นิกซ์ร่วงโรย
นกฟี นิกส์กระโจนขึ้นไปบนท้องฟ้า ในขณะที่มีเปลวไฟปกคลุม ทั้ง
สนามร้อนขึ้น
“รังสี แผดเผา!” ซูหยานหยิงบอกให้ใช้ท่าที่แข็งแกร่ งที่สุดตอนที่มี
โอกาส
ผูช้ มต่างร้องอุทานด้วยความกลัวเมื่อเห็นฟี นิกส์ร่วงโรยระดับสี่ ใช้
ทักษะระดับแปดไม่ใช่ทกั ษะที่สืบทอดได้ ซึ่งหมายความว่าซูหยาน
หยิงใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึ กฝนอสู รของเธอ
เย่ห่าวเห็นว่าฝูงชนมีปฏิกิริยาอย่างไรและยิม้ กว้าง นี่เป็ นสิ่ งที่เขา
ต้องการ - ยิง่ ซูหยานหยิงแสดงได้ดีเท่าไหร่ เขาก็จะยิง่ มีสง่าราศีมาก
ขึ้นเท่านั้นหลังจากเอาชนะเธอได้
เมื่อได้รับคําสัง่ บาซิลิสก์สายฟ้าก็ปล่อยเสี ยงคํารามอันน่าสยดสยอง
ขึ้นไปบนท้องฟ้า ทําให้ทุกคนที่เฝ้าดูตอ้ งสะดุง้ เฮือก
ฟี นิกซ์ร่วงโรยถูกขัดจังหวะ รังสี แผดเผาของมันหดตัวลงอย่างรวดเร็ ว
จนกระทัง่ หายไป
“มันขัดขวางทักษะระดับแปดโดยใช้เสี ยงคําราม! นัน่ คือพลังที่แท้จริ ง
ของอสู รขั้นสู ง…” บางคนในหมู่ผชู ้ มพูด
ซูหยานหยิงยิม้ ขมขื่น เมื่อเธอตระหนักว่าคู่ต่อสู ข้ องเธอไม่เคยตั้งใจ
ที่จะให้โอกาสเธอ “แสดง” เหมือนที่หลานเล่อเล่อพูด
ฟี นิกส์ร่วงโรยรู ้สึกถึงความโกรธของเจ้าของ และตอบสนองด้วย
การรวบรวมเปลวไฟอีกครั้ง
“ยังไม่อยากยอมแพ้? ดี มาเล่นกันต่อ” เย่ห่าวยิม้ เยาะ
บาซิ ลิสก์สายฟ้าไม่ได้พยายามหยุดการโจมตีในครั้งนี้ มันอดทนรอ
จนกระทัง่ ลําแสงไฟแผดเผาพุง่ เข้าหาและพุง่ เข้าใส่ ปีกของมัน
ปัง!
หน้าจอหลักในสนามกีฬาแสดงภาพการโจมตีระยะใกล้ ที่นนั่ มีคน
เห็นแผลเป็ นสี ขาวขนาดเท่านิ้วมือที่ปีกของบาซิลิสก์สายฟ้าซึ่งดูไม่
เหมือนการบาดเจ็บร้ายแรงแต่อย่างใด ก่อนที่กล้องจะถูกดึงออกไป
แผลเป็ นก็หายไปแล้ว
เชื่อกันว่าบาซิลิสก์สายฟ้าเป็ นมังกร สิ่ งมีชีวติ ดังกล่าวมักจะมีความ
ต้านทานที่เหนือกว่าและมีคุณสมบัติในการฟื้ นฟูตวั เอง เป็ นเรื่ อง
ยากที่จะเห็นอสู รดวงดาวประเภทมังกรเลือดออกจนตาย
อีกครั้งที่ผชู ้ มส่ งเสี ยงร้องด้วยความประหลาดใจ
แม้วา่ ฟี นิกส์ร่วงโรยจะตํ่ากว่าระดับห้า แต่การโจมตีดว้ ยลําแสงนั้นก็
ยังคงอัดแน่นไปด้วยพลัง อสูรระดับเดียวกันคงจะถูกมันฆ่าไปแล้ว
แต่บาซิลิสก์สายฟ้าไม่เป็ นอะไรเลย!
ซูหยานหยิงตกใจเกินกว่าจะลงมือทําอะไรได้ นัน่ เป็ นทักษะที่ดีที่สุด
ของฟี นิกส์ร่วงโรยของเธอ ในอัตรานี้เธอจะไม่สามารถผ่านการ
ป้องกันของบาซิลิสก์สายฟ้าได้เลย แม้วา่ มันจะยืนอยูเ่ ฉย ๆ และ
ปล่อยให้อสู รของเธอโจมตี
ช่องว่างระหว่างพวกมันใหญ่เกินไป!
เย่ห่าวยิม้ ด้วยความพึงพอใจเมื่อเขามองไปที่ใบหน้าของซูหยานหยิง
ก่อนที่เขาจะบอกให้บาซิลิสก์ของเขาปลดปล่อยการโจมตีที่โดดเด่น
– ลมหายใจมังกร, ทะเลเยือกแข็ง, พายุสายฟ้าและ จ้องมองซึ่ง
ทั้งหมดนี้เป็ นทักษะขั้นสู ง
สามทักษะแรกมีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงศักยภาพที่สมดุลของสิ่ งมีชีวติ
ในขณะที่ทกั ษะสุ ดท้ายคือการข่มขู่ฟีนิกส์ร่วงโรยอสู รที่มีสายเลือด
ด้อยกว่าจะสัน่ สะท้านภายใต้การจ้องมองของบาซิลิสก์
ทักษะสามประการแรกหลุดออกไปที่ไหนสักแห่งบนท้องฟ้า โดย
ไม่ได้ชนฟี นิกซ์ ถึงกระนั้นพลังร้ายแรงของพวกมันก็ส่งผลต่อเวที
ด้านล่าง ราวกับว่าการต่อสู ท้ ี่โหดร้ายทําลายทุกสิ่ ง
ถ้าเขาต้องการเย่ห่าวสามารถขอให้บาซิ ลิสก์เผาสนามได้
ฟี นิกส์ร่วงโรยหยุดเคลื่อนไหวทันทีที่ได้รับผลกระทบจากทักษะ
จ้องมอง มันร่ วงลงและกระแทกพื้นในขณะที่ยงั คงสัน่ อย่างรุ นแรง
มันแพ้
สนามกีฬายังคงเงียบอยูค่ รู่ หนึ่ง เพราะอย่างน้อยผูค้ นก็คาดหวังว่าจะ
มีการปะทะกันที่น่าตื่นเต้นระหว่างอสู รที่ยอดเยีย่ มสองตัวนี้ อย่างไร
ก็ตาม ปรากฏว่าซูหยานหยิงไม่ได้ทาํ อะไรเลยในการต่อสู ก้ บั เย่ห่าว
ทั้งหมดที่เธอทําคือขยายอิทธิพลให้เย่ห่าว
ช่วยไม่ได้บาซิลิสก์สายฟ้าระดับ 7 นั้นทรงพลังเกินไป
“ฉัน…ฉัน…” ซูหยานหยิงเต็มไปด้วยทั้งความโกรธและความสิ้ นหวัง
“มาเถอะ หนูสายฟ้าของคุณอยูไ่ หน?”
ซูหยานหยิงเงยหน้าขึ้นและเห็นซูผงิ มองเธอแปลก ๆ
“แต่หนูของฉันมัน...”
“หนูของคุณกล้าหาญกว่าที่คุณคิด”
ในความคิดที่สองซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะไม่ปล่อยให้หญิงสาวดําเนิน
ต่อไปอย่างที่เป็ นอยู่ ในสภาพเช่นนี้เธอจะแพ้การแข่งขันอีกครั้ง
อย่างน่าสังเวช
“ไม่เป็ นไร ให้ฉนั จัดการเอง” ซูผงิ ถอนหายใจและมองไปที่สิ่งมีชีวติ
ขนาดเล็กที่ยงั คงตัวสัน่ อยูข่ า้ งเท้าของซูหยานหยิง “เฮ้ เจ้าตัวเล็ก มา
นี่เร็ ว ถ้าแกไม่อยากทําให้ท้ งั ฉันและเจ้านายต้องอายจนตาย”
หนูกระพริ บตาและแสร้งทําเป็ น “ฉันไม่รู้วา่ นายกําลังพูดอะไร?”
ซูผงิ กลอกตาและส่ งคําสัง่ จิตไป “ทําตามที่ฉนั บอก หรื อจะให้ฉนั พา
แกไปฝึ กอีกครั้ง”
หนูเข้าใจถึงความชัว่ ร้ายที่ซ่อนอยูห่ ลังคําพูดเหล่านั้น เพื่อที่จะไม่
ต้องผ่านฝันร้ายเหล่านั้นอีกครั้ง มันค่อย ๆ เข้าร่ วมกับซูผงิ
“เห็นมังกรตัวนั้นไหม? เอาชนะมันให้ได้และฉันจะไม่ยงุ่ กับแก”
หนูสายฟ้ามองดูบาซิลิสก์สายฟ้าด้วยความตื่นเต้นที่เห็นได้ชดั ใน
ดวงตาเล็ก ๆ ของมัน การมีวนั หยุดมากขึ้นเป็ นเหตุผลเพียงพอที่จะ
ทําตามคําสัง่ ของซูผงิ
มันยกตัวขึ้น ชูกรงเล็บแหลมขึ้น แสดงเจตจํานงที่จะต่อสู อ้ ย่างไม่
หยุดยั้ง
ซูหยานหยิงแทบรู ้สึกหงุดหงิดเมื่อมองไปที่อสูรของเธอที่เชื่อฟังซู
ผิงโดยไม่ได้ทาํ สัญญา เธอได้ยนิ มาว่านักรบอสู รที่มีประสบการณ์
สามารถสื่ อสารกับอสู รตัวอื่นโดยใช้วญิ ญาณ แต่…เธอไม่เคยคิด
ว่าซูผงิ จะทําแบบนี้กบั หนูของเธอได้
และฉันไม่เคยบอกหนูสายฟ้าของฉันให้ฟังเขา!
 ตอนที่ 85 การต่ อสู้ รุนแรง
ซูหยานหยิงไม่มีเวลากังวลว่าอสู รของเธอจะมีเจ้าของคนอื่นด้วย
เพราะมันเริ่ มเคลื่อนไหวไปแล้ว
สายฟ้าแลบ!
สายฟ้าพุง่ ออกไปเหมือนขีปนาวุธ ในขณะที่ผคู ้ นสามารถมองเห็น
เพียงเส้นแสงที่ติดตา
สายฟ้าแลบทําให้ให้หนูเคลื่อนที่ได้เกือบ 2 มัค และเข้าถึงคู่ต่อสู ไ้ ด้
ทันที จากนั้นสร้างคมมีดที่ทาํ จากสายฟ้าและเฉือนที่คอของบาซิ ลิสก์
สายฟ้า
เกล็ดหลายชิ้นถูกกระแทกออก ทิ้งรอยเฉื อนไว้บนผิวหนัง
กรี้ สสสส!
บาซิลิสก์สายฟ้าจ้องมองศัตรู ตวั น้อยอย่างหงุดหงิด
“เมื่อกี้คืออะไร??”
“หนูสายฟ้า!”
เป็ นอีกครั้งที่ผสู ้ งั เกตการณ์ไม่รู้วา่ พวกเขาควรจะตอบสนองอย่างไร
หลังจากเห็นการออกตัวดังกล่าว พวกเขาทุกคนก็จาํ หนูสายฟ้าได้
แต่ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะทําร้ายบาซิลิสก์สายฟ้าระดับเจ็ดที่เพิ่งเข้า
สู่ วยั ผูใ้ หญ่ได้
ตามที่พวกเขาเชื่อ บาซิลิสก์สายฟ้าสามารถสร้างความหวาดกลัว
ให้กบั คู่ต่อสู ท้ ี่อ่อนแอกว่าได้เพียงแค่ยนื อยูต่ รงนั้นหรื อข่มขู่ แล้วหนู
สายฟ้าสามารถเคลื่อนไหวได้ยงั ไง?
หนูควรจะขี้ขลาด!
ทุกคนในสนามประลองคิดว่าการแข่งขันนี้คงสิ้ นสุ ดลงแล้วเมื่อฟิ นิกส์
ร่ วงโรยล้มลง
หนูสายฟ้ากล้าพอที่จะท้าทายบาซิลิสก์ มันเป็ นหนูแบบไหนกัน?
“อะไรกัน…” เย่ห่าวตรวจสอบศัตรู ใหม่ดว้ ยความประหลาดใจ เมื่อ
เขาเพ่งมอง เขาก็เห็นซูหยานหยิงตกใจเหมือนกัน
และเขาก็รู้สึกไม่พอใจ หากบาซิลิสก์สายฟ้าของเขาล้มเหลวในการ
ปราบหนู มันคงทําให้เขาเสี ยหน้า
“เดี๋ยวก่อน ฉันเข้าใจแล้ว” เขาหายใจเข้าลึก ส่ งเจตนาฆ่าไปยังบาซิ
ลิสก์
เขาได้ตดั สิ นใจที่จะทําลายความรําคาญเล็กน้อย ไม่วา่ จะเกิดอะไร
ขึ้นในระหว่างการแข่งขัน ผูค้ นจะจดจําแค่ผชู ้ นะเท่านั้น
โฮกกกก!
บาซิลิสก์สายฟ้าได้รับผลกระทบจากทั้งอารมณ์และการโดนท้าทาย
ทําให้บาซิลิสก์สายฟ้าร้องคํารามอย่างบ้าคลัง่ เสี ยงผสานกับกลิ่นอาย
ตามธรรมชาติของมังกร ดังก้องในสนามกีฬา ทําให้ทุกคนต่างสัน่ กลัว
นี่คือความรู ้สึกของผูค้ นเมื่อต่อสู ก้ บั อสู รดวงดาวประเภทมังกร พวก
เขาสู ญเสี ยความตั้งใจที่จะต่อต้านในช่วงแรก
ผูช้ มเริ่ มกระสับกระส่ ายเป็ นพิเศษ พวกเขาสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ต่อไป
“บ้าจริ ง! นัน่ คือสิ่ งที่นายจะได้รับจากการเล่นมุขตลกนัน่ !” ซูหลิง
เยวีย่ กําหมัดแน่น ขณะที่มองไปที่ภาพที่น่าสังเวชของพีช่ ายของเธอ
เธอพร้อมที่จะไปช่วยเขาทันทีเพราะสังเกตเห็นว่าบาซิลิสก์สามารถ
โจมตีเขาได้ทุกเมื่อ
“ทะเลเยือกแข็ง!”
ภายใต้คาํ สัง่ ของเย่ห่าว บาซิลิสก์สายฟ้าปลดปล่อยอากาศเยือกแข็ง
ขยายตัวครอบคุลมทั้งเวที นอกเหนือจากการทําให้เท้าลื่นแล้ว บาซิ
ลิสก์ยงั สามารถเพิ่มผลกระทบและตรึ งหนูสายฟ้าให้กลายเป็ น
ประติมากรรมนํ้าแข็งได้ เว้นแต่หนูจะรู ้วธิ ีบิน
“โอ้พระเจ้า…” อุณหภูมิที่ลดลง ปลุกให้ซูหยานหยิงตื่นขึ้นจากสภาวะ
ตกใจ เธอตระหนักว่าเย่ห่าวพยายามจะทําอะไร
ซูผงิ เห็นหนูสายฟ้ากําลังรวบรวมพลังแห่งความตายและกลอกตา
ของเขา “หยุด ศัตรู ของแกจะไม่ให้เวลาแกในการเรี ยกพลังอันเดธ
ใช้สมองของแกหน่อยสิ !”
เมื่อได้ยนิ คําสัง่ ทางวิญญาณของซูผงิ หนูจึงยกเลิกทักษะที่ร่ายอย่าง
รวดเร็ ว มันไม่ชอบอยูใ่ กล้ ๆ กับซูผงิ แต่มนั รู ้วธิ ีที่จะเชื่อมัน่ ในการ
ตัดสิ นใจของเขา
หนูพยายามใช้เสี ยงเรี ยกอันเดธเพราะโอกาสที่ดีสุดในตอนแรกกลับ
ทําให้บาซิลิกส์ลม้ ลงไม่ได้
มันประเมินสนามรบอย่างระมัดระวังมากขึ้น เริ่ มถอยกลับไปที่ขอบ
เวทีโดยที่ยงั มีน้ าํ แข็งปกคลุม ในขณะเดียวกันมันก็ใช้คุกสายฟ้ารอบ
ด้านเพื่อทําลายนํ้าแข็งที่กาํ ลังใกล้เข้ามา ดังนั้นมันจึงมีจุดที่ปลอดภัย
ใช้เคล็ดลับเดียวกันนี้เปิ ดเส้นทางเล็ก ๆ บนเวทีน้ าํ แข็งและค่อย ๆ
เข้าหาบาซิ ลิสก์สายฟ้า
เย่ห่าวขมวดคิ้วและเปลี่ยนกลยุทธ์ของเขา
ดวงตาสี เงินของบาซิลิสก์ทอประกาย ขณะใช้ทกั ษะจ้องมองกับหนู
สายฟ้าเพื่อส่ งคลื่นพลังวิญญาณรุ กลํ้าไป
“สายฟ้าคําราม!” ซูผงิ สัง่
การสัง่ หนูโดยไม่ทาํ สัญญานั้นไม่สะดวกเท่าไหร่ แม้วา่ หนูจะใช้เวลา
กับเขามากพอที่จะปฏิบตั ิตามคําสัง่ ของเขาได้อย่างมีประสิ ทธิภาพก็
ตาม
เสี ยงคํารามที่อึกทึกอีกเสี ยงดังกึกก้องภายในสนาม แม้มนั จะมีขนาด
เล็ก แต่กท็ าํ ให้ทุกคนต้องสะดุง้ อีกครั้ง
ซูหยานหยิงที่อยูใ่ กล้กบั หนู แทบจะกระโดดด้วยความกลัว
สายฟ้าคํารามเป็ นกลวิธีการข่มขู่ที่เรี ยบง่าย ซึ่ งขยายโดยพลังของ
สายฟ้า มันมีผลเพียงเล็กน้อยกับบาซิ ลิสก์สายฟ้า แต่ในเวลาเดียวกัน
หนูสายฟ้ากลับเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระโดยไม่รับผลจากทักษะจ้อง
มอง
“มันล้มเหลว?” เย่ห่าวเบิกตากว้าง “ทําอีกครั้ง!”
คําราม!
หนูสายฟ้ายังคงทําลายนํ้าแข็ง และไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ
เย่ห่าวตระหนักว่าหนูมีบางอย่างที่ตอบโต้การจ้องมองของบาซิ ลิสก์
แม้วา่ เขาจะไม่เข้าใจว่าสายฟ้าคํารามมีส่วนในเรื่ องนี้ยงั ไงก็ตาม
เขาไม่มีเวลาคิดแผนมากนัก และบอกให้บาซิลิสก์ใช้พายุสายฟ้า
ซูผงิ เห็นสายฟ้าขนาดเล็กหลายสายหมุนวนอยูบ่ นปี กของบาซิลิสก์
เมื่อตรวจสอบตําแหน่งของหนูสายฟ้า เขาก็สงั เกตเห็นว่าทักษะคง
ปล่อยออกมาก่อนหนูสายฟ้าจะไปถึงตัวบาซิ ลิสก์
ให้ตายเถอะ สมองมันเล็กจริ ง ๆ
ซูผงิ ไม่สามารถบ่นได้ บาซิลิสก์สายฟ้าเป็ นอสู รระดับสู งที่ไม่ควร
มองข้าม มิฉะนั้นการแข่งขันคงสิ้ นสุ ดลงไปแล้วหลังจากการลงมือ
ครั้งแรก เขาต้องออกคําสัง่ ที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น
“ใช้ภาพลวงตาไปสามทิศทาง ใช้คุกสายฟ้ารอบด้านเป็ นเหยือ่ ในขณะ
ที่ร่างจริ งของแกไปขนาบจากด้านข้าง บอกเงาอื่น ๆ ให้เตรี ยมใช้
คลื่นสายฟ้าและสายฟ้าแลบเพื่อเข้าใกล้ข้ ึน เล็งไปที่จุดสําคัญและ
ดวงตา จากนั้นก็ส่งอะไรบางอย่างเข้าปากมัน ลงมือได้!’
การโจมตีของบาซิลิสก์น้ นั ทั้งแสบตาและร้ายแรง ซูผงิ กังวลว่าหนู
สายฟ้าจะแพ้จริ ง ๆ ถ้าการต่อสู ถ้ ูกลากนานเกินไป เขาต้องคว้า
โอกาสที่ดีสุดเพื่อยุติทุกอย่าง
 ตอนที่ 86 ดิง่ ลงมา
หนูสายฟ้ารับคําสัง่ ของซูผงิ และรู ้สึกได้ถึงประสบการณ์เก่า ๆ จาก
บทเรี ยนนรกทั้งหมด ในวินาทีถดั มา มันเคลือบขนของมันภายใต้
สายฟ้าและมีสมาธิเต็มที่
ภาพลวงตาเงาสายฟ้า!
หลังจากแสงที่ทาํ ให้มองไม่เห็น หนูสายฟ้าอีกสองตัวก็เข้ามาร่ วม
การต่อสู ้
คุกสายฟ้ารอบด้านที่มนั ปลดปล่อยออกมามีระยะเพิ่มขึ้นสามเท่า
และเกือบจะครอบคลุมทั้งเวที สายฟ้าฟาดลงมาใส่ บาซิลิสก์สายฟ้า
และกลืนกินมัน
ด้วยความโกรธบาซิลิสก์พน่ ลําแสงไฟออกมาเพื่อปั ดป้องสายฟ้า
การโจมตีที่ขดั แย้งกันสร้างภาพสวยงาม
หวีด!
ตามคําสัง่ ของซูผงิ หนูสายฟ้าสามตัวพุง่ เข้าหาบาซิลิสก์จากสาม
ทิศทางพร้อมกับใช้ทกั ษะที่แตกต่างกัน
เย่ห่าวแสยะยิม้ และค่อย ๆ ใช้คาถาดวงดาวบนร่ างกายของบาซิ ลิสก์
สิ่ งนี้ใช้เพื่อเร่ งการส่ งออกพลังงานของสิ่ งมีชีวติ
บาซิลิสก์เล็งหางเหมือนแส้ไปที่หนูสายฟ้าที่อยูใ่ กล้ที่สุด สะบัดหาง
ทําลายเงานั้นไป พลังงานที่เกิดจากสายฟ้าทะยานและ เกราะสายฟ้า
ถูกจุดชนวนเหมือนระเบิด ถึงกระนั้นพลังงานดังกล่าวยังไม่เพียง
พอที่จะทําร้ายบาซิลิสก์สายฟ้า
จากนั้นบาซิ ลิสก์กย็ งิ ลําแสงออกมาอีกสาย ซึ่งครอบงําเงาอีกเงาที่เข้า
มาใกล้อย่างรวดเร็ ว การโจมตีละลายนํ้าแข็งทั้งหมดที่ขวางทางและ
ทําให้พ้นื ที่ท้ งั หมดดูพร่ ามัว
หนูสายฟ้าสู ญเสี ยการควบคุมอย่างรวดเร็ ว
“มันง่ายเกินไป” เย่ห่าวพึมพําอย่างดูถูก เขารู ้วา่ หนูเหล่านั้นเป็ นของ
ปลอม แต่เขาก็กาํ จัดมันออกไป
เดี๋ยวก่อนตัวจริ งอยูไ่ หน?
หนูสายฟ้ากะพริ บเป็ นครั้งคราวเมื่อมันใช้สายฟ้าแลบในการ
เคลื่อนที่ ทําให้ทุกคนไม่ทราบตําแหน่งที่แน่นอน
สายฟ้าแลบเป็ นหนึ่งในสิ บวิชาลับที่ทรงพลังที่สุดที่มีของตระกูล
สายฟ้า ซึ่งได้รับการกล่าวขานว่าช่วยให้ผใู ้ ช้สามารถพุง่ หายไปรอบ ๆ
อสู รจะไม่สามารถจับหนูได้ทาํ ได้เพียงรับการจู่โจมที่รวดเร็ วเหมือน
หุ่นฝึ กที่อยูน่ ิ่ง
แต่ในกรณี น้ ีบาซิลิสก์สายฟ้านั้นแข็งแกร่ งมาก เนื่องจากเลือดมังกร
นั้นเหนือกว่า บางทีหนูอาจกะเทาะเกล็ดของมันออกมาได้บา้ งแต่มนั
ไม่เจ็บเลย
“เล่ห์เหลี่ยมแค่น้ ี ไม่มีอะไรเทียบได้กบั ความแข็งแกร่ งที่แท้จริ ง!”
เย่ห่าวยิม้ เยาะอีกครั้ง
หนูสายฟ้าปรากฏขึ้นเหนือหัวของบาซิ ลิสก์และสร้าง “แฟลชแบง”
อีกอันก่อนที่บาซิ ลิสก์จะมีเวลาตอบสนอง เมื่อบาซิ ลิสก์ตามืดบอด
หนูสายฟ้าก็กางกรงเล็บมัน
ผูค้ นได้ยนิ เสี ยงคํารามดังสนัน่ จากบาซิ ลิสก์ แต่คราวนี้มนั ฟังดู
เจ็บปวด
เย่ห่าวกลับมามองเห็นและเห็นรอยข่วนขนาดใหญ่ที่เกือบจะทําให้
ปากของบาซิลิสก์แตก หากบาดแผลลึกลงไปจนถึงคอ ฟันกรามของ
บาซิลิสก์จะหลุดออกมา
หนูสายฟ้าโผล่ออกมาอีกครั้งห่างไปหลายเมตร จ้องมองบาซิ ลิสก์
อย่างระมัดระวัง มีเลือดและพลังงานสี เทาหลงเหลืออยูบ่ นกรงเล็บ
ของมัน สิ่ งที่หนูใช้ไม่ใช่การโจมตีดว้ ยสายฟ้า แต่เป็ นกรงเล็บอัน
เดธ การโจมตีที่เพิม่ พลังงานนี้เพียงพอที่จะทําร้ายบาซิ ลิสก์ที่พลัง
ป้องกันอ่อนแอ
“เสร็ จละ” ซูผงิ ยิม้ ด้วยความพึงพอใจ
ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในห้าวินาที หนูสายฟ้าที่ใกล้แพ้กลับไม่เป็ นอะไร
แต่เป็ นตัวบาซิลิสก์สายฟ้าที่ดูน่าสงสาร
“อะไรกัน”
ผูต้ ดั สิ นก็มึนงงพอ ๆ กับนักเรี ยน เขาเห็นหนูสายฟ้าใช้ท่าเดิม แต่เป็ น
วิธีที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้ นเชิง กลยุทธ์ที่แยบยลดังกล่าวได้พฒั นา
ประสิ ทธิภาพของหนูสายฟ้าขึ้นไปหลายเท่า
ซูหยานหยิงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหนูสายฟ้าจะต่อสู ไ้ ด้สบาย ๆ เธอ
มองดูคู่หูของเธอต่อสู โ้ ดยที่ไม่ได้ทาํ อะไรเลย
เย่ห่าวใช้เวลาในการดูอสู รที่ได้รับบาดเจ็บของเขา และทันใดนั้นก็
แสดงท่าทางโหดร้าย
โฮกกก!
บาซิลิสก์สายฟ้ากรี ดร้องเกรี้ ยวกราด ลอยขึ้นบนท้องฟ้า มันรวบรวม
พลังที่รุนแรงของสายฟ้าจนทั้งตัวมันเปล่งแสงสว่างเจิดจ้า
จากนั้นสิ่ งมีชีวติ ก็เล็งการโจมตีไปที่ซูหยานหยิงและซูผงิ
“ไม่”
ซูหยานหยิงรู ้ทนั ทีวา่ เย่ห่าวพยายามทําอะไร เขาพยายามบังคับให้
หนูสายฟ้าปกป้องเจ้าของจากการโดนโจมตี ในฐานะอสู รที่ไม่เด่น
การป้องกัน มันจะบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีน้ ี
ยิง่ ไปกว่านั้นผลของ ทะเลเยือกแข็งยังได้จบั เท้าของซูหยานหยิงไว้
บาซิลิสก์สามารถแช่แข็งเธอจนตายได้หากเจ้านายของมันสัง่ ให้ทาํ
“แกรนหาที่เองนะ” ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขามีวธิ ีฆ่าบาซิ ลิสก์มากกว่าหนึ่ง
วิธีซ่ ึงไม่คิดว่าจําเป็ น แต่แล้ว…
เขาส่ งคําสัง่ อื่นไปยังหนูสายฟ้า และมันตอบสนองด้วยการแสดง
ท่าทางกระหายเลือด
เย่ห่าวขอให้บาซิลิสก์สายฟ้าบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อที่หนูสายฟ้าจะ
ไม่สามารถเข้าถึงตัวมันได้ แต่สิ่งนี้ไม่เป็ นประโยชน์อีกต่อไปเมื่อ
หนูสามารถใช้สายฟ้าแลบเพื่อบินขึ้นไปได้อย่างอิสระ
หนูบินมาถึงปากที่หลัง่ เลือดออกของบาซิ ลิสก์ในเสี้ ยววินาที
ปลดปล่อยการโจมตีหลายครั้งในเวลาเดียวกัน
คมเขี้ยวกระหายเลือด กรงเล็บอันเดธ และสุ ดท้ายคลื่นสายฟ้า
บูม!
ปากบาซิ ลิสก์ระเบิด
มันถูกขัดขวางการใช้ทกั ษะและหนูสายฟ้าก็คว้าโอกาสนี้เพื่อโจมตี
อีกครั้ง
หนูกระโดดขึ้นไปบนหลังของมัน ใช้สายฟ้าทะยานกระแทกเข้ากับ
หลังมัน
บาซิลิสก์ถูกเหวีย่ งลงไปที่พ้นื ราวกับว่ามันถูกทุบด้วยค้อน โมเมนตัม
ที่ตกลงมาทําให้เกิดรู ขนาดใหญ่บนพื้นเวที ทําให้ท้ งั สนามสัน่ สะเทือน
ในขณะที่ฝนฟุ ุ่ ้ง ผูค้ นก็เห็นหางของมันตกลงไปอย่างไร้ประโยชน์ที่
ขอบปล่อง ส่ วนร่ างของมันจมอยูด่ า้ นล่างหลุม
เป็ นเวลาชัว่ ขณะ ทั้งสนามตกอยูใ่ นความเงียบสงัด
 ตอนที่ 87 ราชาไร้ บัลลังก์
บาซิลิสก์สายฟ้าแพ้!
ในขณะนี้สิ่งมีชีวติ ที่สง่างามได้นอนอยูใ่ นหลุม เกล็ดส่ วนใหญ่แตก
และมีเลือดไหลออกมาจากทัว่ ร่ างกาย มันไม่เคลื่อนไหว คาดว่าคง
หมดสติ
ไม่มีใครส่ งเสี ยงเพราะพวกเขารับไม่ได้กบั สิ่ งตรงหน้า ความเชื่อเดิม
ของพวกเขาคือบาซิลิสก์สายฟ้าระดับเจ็ดจะสามารถทําให้อสู รตัว
อื่น ๆ พ่ายแพ้ได้อย่างง่ายดาย ในที่สุดอสู รอีกตัวก็ต่อต้านผลลัพธ์
ดังกล่าว หนูสายฟ้าที่เพิ่งแพ้การแข่งขันกับบาซิลิสก์ในตอนนั้น
บาซิลิสก์สายฟ้าแพ้ได้ยงั ไงหลังจากที่เพิ่งทะลุไประดับอื่น?
เจ้าของอสู รต่อสู อ้ ย่างเย่ห่าวและซูหยานหยิงต่างก็ตกตะลึง การ
แข่งขันจบลงเร็ วเกินไปและพวกเขายังไม่มีเวลามากพอที่จะทําอะไร
ผ่าน “การเชื่อมต่อ” เย่ห่าวรู ้วา่ บาซิลิสก์สายฟ้าของเขาหมดสติไป
เห็นได้ชดั ว่าอสู รดวงดาวประเภทมังกรระดับ 7 ของเขาถูกกระแทก
จนหมดสติ
เกิดขึ้นได้ยงั ไง?
เป็ นไปได้ยงั ไง??
เย่ห่าวยํ้าคําถามอย่างบ้าคลัง่ ในใจ
ในทํานองเดียวกันซูหยานหยิงพบว่ามันยากเกินไปที่จะยอมรับความ
จริ ง เธอควรจะดีใจที่หนูสายฟ้าของเธอชนะ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่รู้สึก
ถึงความสุ ขนั้นเลย เธอไม่ใช่คนที่ต่อสู ใ้ นการแข่งขัน
ฟู่ ฟู่ !
หนูสายฟ้าโผล่ออกมาจากปล่องหลุมด้วยการกระโดดอย่างรวดเร็ ว
ตรงมาหาเธออย่างมีความสุ ข
ในตอนนี้ซูหยานหยิงนึกขึ้นได้วา่ เธอต้องทําอะไรบางอย่างกับขาที่
ถูกแช่แข็ง ไม่เช่นนั้นเธอจะสู ญเสี ยมันไปหากกล้ามเนื้อของเธอ
เสี ยหาย อย่างรวดเร็ วเธอใช้พลังแห่งดวงดาวเพื่อสลายมัน
เพล้ง
เธอได้ยนิ เสี ยงดังขึ้นอีกครั้งและเห็นว่าซูผงิ ทําเช่นเดียวกัน แต่
นํ้าแข็งที่ขาของเขาหลุดออกไปง่าย ๆ ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า
ซูหยานหยิงพบว่าจิตใจของเธอเต็มไปด้วยความสับสนมากเกินไป
นัน่ เป็ นทักษะจากบาซิลิสก์สายฟ้าระดับเจ็ด เขากลับออกมาเหมือน
ไม่มีอะไร?
แขกฟื้ นสติจากการแข่งขันที่ไม่น่าเชื่อ พวกเขาคิดว่าบาซิลิสก์สายฟ้า
จะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน หากไม่มีอะไรผิดพลาด
มีบางอย่างผิดพลาดอย่างแน่นอน
พวกเขาได้เห็นว่าหนูสายฟ้าแข็งแกร่ งเพียงใดในการแข่งขันครั้งก่อน
อย่างไรก็ตาม ควรมีการจํากัดศักยภาพที่แท้จริ งของสิ่ งมีชีวติ ผูค้ น
ต่างคิดว่าพวกเขาเคยเห็น “ขีดจํากัด” ของหนูสายฟ้าตอนที่มนั พ่าย
แพ้ต่อบาซิลิสก์สายฟ้าเมื่อวันก่อน
และมันไม่ใช่ความรู ้สึกผิดหวัง ในทางตรงกันข้าม พวกเขายังถือว่า
หนูสายฟ้าเป็ นสิ่ งมหัศจรรย์ที่ยอดเยีย่ ม
อย่างไรก็ตาม วันนี้พวกเขาอาจต้องทบทวนความคิดนั้น
“หนูตวั นั้นต่อสู ด้ ว้ ยวิธีที่…แตกต่างออกไป ผมคิดว่านะ” แขกที่มี
เกียรติแสดงความคิดเห็นด้วยท่าทางจริ งจัง
คู่หูของเขาพยักหน้า “ผมเห็นด้วย ทักษะเหมือนกันยกเว้นสายฟ้า
ทะยาน จู่ ๆ มันก็ต่อสู อ้ ย่างมีกลวิธีมากขึ้น โดยเฉพาะในตอนท้าย
สายฟ้าทะยานเป็ นทักษะสนับสนุนที่ใช้สาํ หรับการเพิ่มความเร็ ว แต่
มันกลับใช้พลังนั้นเพื่อทําให้บาซิลิสก์กระเด็นขึ้นฟ้า ความคิด
สร้างสรรค์มาก”
“มันทําให้ฉนั นึกถึงอสู รดวงดาวที่ผา่ นการต่อสู ม้ ากมายระหว่างการ
สํารวจอาณาจักรลับ รวดเร็ ว แม่นยําและเด็ดขาด แต่ประสบการณ์
เพียงอย่างเดียวไม่สามารถช่วยตอบโต้ทกั ษะจ้องมองได้ มันจัดการ
ได้ยงั ไง?”
“ความแข็งแกร่ งของหนูสายฟ้าไม่เปลี่ยนแปลง แต่แค่กลยุทธ์แตกต่าง
กัน ถ้าฉันจําไม่ผดิ ซูหยานหยิงไม่ใช่คนที่ออกคําสัง่ ระหว่างการ
แข่งขัน”
ครั้งนี้เป็ นผูห้ ญิงที่พดู และดึงดูดความสนใจของทุกคนด้วยคําพูด
เหล่านั้น
“ดูชายหนุ่มที่อยูข่ า้ ง ๆ เธอให้สิ ทั้งคู่ได้รับผลกระทบจากทะเลเยือก
แข็งของบาซิลิสก์สายฟ้า แต่เขากลับปลดปล่อยตัวเองได้แล้ว ในขณะ
ที่ซูหยานหยิงยังคงพยายามอยูอ่ ย่างที่คุณเห็น” ผูห้ ญิงมองซูผงิ ด้วย
ท่าทางที่อยากรู ้อยากเห็น
เธอตกใจมากที่เห็นใครบางคนเดินออกจากกับดักนํ้าแข็งได้ราวกับ
กําลังสลัดใยแมงมุมที่ไม่มีนยั สําคัญออกไป แม้วา่ เขาจะไม่ได้เป็ น
เป้าหมายหลักของบาซิลิสก์สายฟ้า แต่สิ่งที่ซูผงิ ทําได้บอกเป็ นนัยถึง
พลังงานดวงดาวที่อุดมสมบูรณ์ของเขา เขาอาจเป็ นนักรบดวงดาว
ระดับห้าหรื อสู งกว่านั้น ด้วยวัยเช่นนั้น เขาต้องมีความสามารถ
มากกว่าเย่ห่าวอย่างไม่ตอ้ งสงสัย
“ฉันเข้าใจ…” ผูม้ ีอาํ นาจคนอื่นเห็นแบบเดียวกันและทุกคนก็เห็นด้วย
“ชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้เป็ นคนในครอบครัวของซูหยานหยิงใช่ไหม?”
“จิ๊ เขาดูเด็กกว่าคุณซูดว้ ยซํ้า ยังไงก็ตาม รองอาจารย์ใหญ่เขามาจาก
ห้องไหน?”
ตงซงหมิงขมวดคิว้ ด้วยความสับสน “ผม…จําไม่ได้ เขาเป็ นนักเรี ยน
ของที่นี่หรื อเปล่า?”
ในฐานะรองผูอ้ าํ นวยการ เขารู ้จกั นักเรี ยนดีเด่นทุกคนในสถาบันนี้ดี
แต่เขาจําไม่ได้วา่ เคยเห็นชายหนุ่มคนนั้น เขาอาจจะเป็ นนักเรี ยนที่
ธรรมดาหรื อเปล่า?
นัน่ เป็ นข่าวดี จะมีอจั ฉริ ยะที่ยอดเยีย่ มอีกคนอยูใ่ นการควบคุมของเขา
“ใครคือที่ปรึ กษาของเขา?” เขาพึมพํากับตัวเอง “ฉันจะเอาโบนัสคืน
โทษฐานทํางานไม่ดี…”
บนเวที ผูต้ ดั สิ นตรวจสอบให้แน่ใจว่าบาซิลิสก์สายฟ้าไม่เคลื่อนไหว
อีกต่อไป และประกาศผูช้ นะการแข่งขัน
ผูช้ มปรบมืออยูน่ าน ซึ่งกินเวลานานจนได้ยนิ เสี ยงเชียร์ดงั ออกไป
หลายไมล์จากสนาม
ในคืนนั้น หนูสายฟ้าที่มีชื่อเสี ยงได้แสดงฝี มืออย่างยอดเยีย่ มแบบที่
ไม่มีใครคาดคิดอีกครั้ง ไม่มีผชู ้ มคนไหนเห็นชัดเจนว่าหนูเอาชนะ
บาซิลิสก์สายฟ้าได้ยงั ไง
ดอกไม้ไฟตระการตาเป็ นจุดสิ้ นสุ ดของการเฉลิมฉลอง
บาซิลิสก์สายฟ้าและเย่ห่าวที่ได้รับบาดเจ็บค่อย ๆ ถูกลืมไปตลอด
ช่วงการเฉลิมฉลอง ผลของการแข่งขันในนิทรรศการไม่ได้ส่งผล
กระทบต่อแชมป์ หรื อเงินรางวัลของเขา แต่ผคู ้ นก็ไม่ได้มองว่าเขา
เป็ นแชมป์ ตัวจริ ง
เขาเรี ยกบาซิลิสก์ของเขาให้คืน
“พี่…” เย่ชิงหยินมองพี่ชายของเธออย่างเป็ นห่วง
ฝูงชนที่โห่ร้อง แสงสี ที่สวยงามและบรรยากาศที่สนุกสนาน ทําให้
ร่ างโดดเดี่ยวของเย่ห่าวดูน่าสังเวชยิง่ ขึ้น เย่ชิงหยินเคารพพี่ชายของ
เธอมาตั้งแต่เด็ก เมื่อเห็นเขาเป็ นแบบนี้เธอก็รู้สึกเศร้าจนทนไม่ได้
 ตอนที่ 88 ข้ อเสนอพิเศษ
“มีคนอยากเจอเรา?”
ซูหยานหยิงและซูผงิ ยังไม่ได้ลงจากเวที ผูจ้ ดั การของสถาบันเดินมา
และเชิญพวกเขาไปที่อาคารสํานักงานโดยบอกว่ามีคนสําคัญกําลัง
รอพวกเขาอยู่
ซูหยานหยิงรู ้ไม่มากก็นอ้ ยว่า “คนสําคัญ” คนนี้คือใคร เนื่องจากเธอ
เคยพบเขาหลายครั้งตอนที่หนูสายฟ้าของเธอสร้างชื่อเสี ยง และเธอ
รู ้สึกตื่นเต้นที่พบว่าเธอจะได้รับคําชมแบบไหนหลังจากการแสดงที่
ยอดเยีย่ มของหนู
เธอใช้เงินเพียง 10,000 เหรี ยญที่ร้านค้าของซูผงิ เพื่อฝึ กฝนอสู รของ
เธอ ซึ่งมอบรางวัลแก่เธออย่างมากจากการเอาชนะบาซิ ลิสก์สายฟ้า
ระดับเจ็ด เมื่อใดก็ตามที่เธอคิดถึงเรื่ องนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู ้สึก
ขอบคุณ
จากนั้นเธอก็รู้สึกกลัวเมื่อเห็นซูผงิ นัง่ และดื่มนํ้าชาร้อน
นี่คือห้องของรองอาจารย์ใหญ่!
ซูหยานหยิงรู ้สึกว่ามันยากที่จะยืนนิ่ง ๆ เพื่อรอรองอาจารย์ใหญ่
แต่ซูผงิ ก็กลับทําเหมือนที่นี่เป็ นบ้าน
“ลุก – ลุก – ลุกขึ้นนะ” เธอรี บเร่ งบอกเขา เธอไม่ตอ้ งการให้ซูผงิ
สร้างความประทับใจแรกที่ไม่ดี
ซูผงิ มองไปในทิศทางอื่น ขณะตรวจสอบภาพวาดนกฟี นิกซ์หางม่วง
บนผนัง เช่นเดียวกับรู ปปั้นที่ประตูสถาบันการศึกษารู ปปั้ นนี้ดูเหมือน
จะเป็ นผลงานของศิลปิ นคนเดียวกัน เพียงแค่ … นกฟี นิกซ์ไม่ได้ดู
น่ากลัวเท่า มันเป็ นแค่ราชาอสู ร
“อะไร?” ซูผงิ ได้ยนิ คําเตือนและค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนเพราะเขาคิดว่าซู
หยานหยิงเรี ยกเขา
“รองอาจารย์ใหญ่จะมาแล้ว คุณต้องไม่ให้เขาเห็นคุณแบบนั้น!”
ซูผงิ นัง่ ลงอีกครั้ง “เรื่ องอะไร? มีคนขอให้ผมมา เพียงเพือ่ มารอ ไม่ใช่
ว่าผมมาขอความช่วยเหลือ คุณรู ้อะไรไหม? ผมจะไปถ้าเขาไม่ปรากฏ
ตัวในเร็ ว ๆ นี้”
ซูหยานหยิงตัดสิ นใจที่จะไม่โต้เถียงเพราะมันก็จริ งอย่างที่เขาพูด
นอกจากนี้รองอาจารย์ใหญ่อาจถามหาเธอ เขาไม่รู้วา่ ซูผงิ เป็ นใคร
และคงไม่สนใจพฤติกรรมของเขา
“มีคนมา” ซูผงิ พูดขณะที่เขาเงี่ยหูฟัง
ในเวลาเดียวกันซูหยานหยิงได้ยนิ เสี ยงฝี เท้าใกล้เข้ามาและหัวใจของ
เธอก็เต้นรัว เธอรี บยืดตัวตรงจุดที่ดูจะเหมาะสมข้างโซฟา
ประตูหอ้ งทํางานถูกผลักเปิ ดออก แต่ไม่มีใครเข้ามา ดูเหมือนว่าใคร
ก็ตามที่เพิ่งมาถึงคงกําลังใช้เวลาตรวจสอบสิ่ งที่เกิดขึ้นในห้อง
“รอง รองอาจารย์ใหญ่!” ซูหยานหยิงรี บพูดทันทีที่ไม่เห็นใคร แต่มี
ร่ างทรงพลังหลายคนอยูข่ า้ งนอกซึ่งทําให้แรงกดดันทางจิตใจของ
เธอเพิ่มขึ้นเป็ นสองเท่า ในฐานะคนที่ผา่ นอะไรมามากมายในสถาบัน
เธอแสดงมารยาทที่ดีของเธอด้วยการยิม้ อย่างสุ ภาพ
ชายชราคนหนึ่งที่เดินอยูห่ น้าสุ ด พยักหน้ากลับพร้อมกับยิม้ อย่างใจ
ดี และเห็นหัวของซูผงิ อยูห่ ลังโซฟา
เขาสงสัยว่าซูผงิ จะตอบสนองยังไง ถ้าเขาในฐานะผูอ้ าวุโสเตือนเขา
ว่าอย่านัง่ นิ่งแบบนั้นเมื่อมีคนสําคัญอยู่
“อะแฮ่ม. ยินดีตอ้ นรับคุณ…?”
ตงซงหมิงประกาศการมาถึงของเขา และบอกให้ผชู ้ ่วยออกไป
ซูผงิ ลุกขึ้นยืนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ดูไร้มารยาทเกินไป เขาประหลาดใจ
เล็กน้อยที่เห็นคนทั้งหมดเจ็ดคนรออยูข่ า้ งหลัง พวกเขาทุกคนมีรอย
แผลเป็ นจากการต่อสู บ้ นร่ างกายไม่มากก็นอ้ ย หนึ่งในนั้นถึงกับ
ปลายจมูกขาดซึ่งทําให้เขามีลกั ษณะคล้ายโครงกระดูกที่น่ากลัว ชาย
คนนี้จะทําให้เด็ก ๆ หวาดกลัวอย่างแน่นอน
“สวัสดี” ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อย
คําตอบที่เรี ยบง่ายทําให้ผมู ้ ีเกียรติงงงวย นี่อาจหมายความว่าซูผงิ ไม่
รู ้จกั รองอาจารย์ใหญ่
ได้ยงั ไง?
พวกเขาตระหนักว่าชายหนุ่มที่พวกเขากําลังมองหาไม่ใช่นกั เรี ยน
ของสถาบันการศึกษา
ตงซงหมิงคิดเรื่ องเดียวกันและรู ้สึกว่าอารมณ์ของเขาดิ่งลง “คุณเป็ น
นักเรี ยนที่นี่ใช่ไหม?”
“ไม่” ซูผงิ ส่ ายหัว
ผูม้ ีเกียรติคนอื่น ๆ วางแผนของตัวเองอย่างรวดเร็ ว
ในขณะเดียวกันตกซงหมิงรู ้สึกผิดหวังอย่างมาก เนื่องจากเขาไม่มี
สิ ทธิ์ตดั สิ นใจอีกต่อไปว่าทีมใดจะได้รับซูผงิ ไป การปรากฏตัวของ
ซูผงิ ไม่ได้มีความหมายอะไรสําหรับสถาบันของเขา
ผูห้ ญิงผมแดงพูดขึ้น “เมื่อพิจารณาจากอายุของคุณ คุณเป็ นนักเรี ยน
ปี 1 ใช่ไหม? คุณเรี ยนอยูโ่ รงเรี ยนไหน?”
“ตอนนี้ผมไม่ได้เข้าเรี ยนที่ไหน”
“คุณ…อะไรนะ”
ตามที่พวกเขาพูดคุยกันก่อนหน้านี้ ผูช้ ายคนนี้อาจมีพรสวรรค์ที่ดีกว่า
เย่ห่าว คนแบบนี้ไม่มีการศึกษาที่เหมาะสม?
ดวงตาของตงซงหมิงเป็ นประกาน “คุณชื่ออะไร? คุณสนใจเข้าเรี ยน
ที่นี่ถึงมาที่นี่ในวันนี้ใช่ไหม? ผมสามารถมอบค่าเรี ยนฟรี ค่าครองชีพ
หอพักอิสระและแม้แต่อสู รดวงดาวขั้นสู ง หรื อแม้แต่พวกโตเต็มวัย
ให้คุณได้ถา้ คุณมีคะแนนดีตอนคุณเรี ยนจบ คุณคิดว่าไง? ถ้าคุณตอบ
รับ ผมสามารถลงทะเบียนให้เสร็ จในวันนี้ เพื่อที่คุณจะได้เริ่ มเรี ยน
ในวันพรุ่ งนี้ได้เลย!”
ตงซงหมิงพูดไฟแล่บ ไม่ให้โอกาสคนอื่นพูดเลย จากนั้นพวกเขาทํา
ได้เพียงแค่จอ้ งมองไปที่ชายชราอย่างเกลียดชัง
ในขณะเดียวกันซูหยานหยิงก็ฟังด้วยท่าทางไม่อยากจะเชื่อ
รองอาจารย์ใหญ่กาํ ลังเชิญซูผงิ เข้าเรี ยนที่สถาบัน? ไม่คิดเงิน? อสู ร
ขั้นสู งเป็ นของขวัญ? ทําไมฉันไม่เคยได้ยนิ เรื่ องนี้มาก่อน ??
ลดค่าเรี ยนเป็ นสวัสดิการที่พบเห็นได้ทวั่ ไป ซึ่งมักจัดให้กบั นักเรี ยน
ที่เก่ง แต่แม้แต่คนที่มีคะแนนสู งสุ ดก็ไม่ได้รับอสู รขั้นสู งฟรี !
ซูหยานหยิงเริ่ มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
นอกจากนี้เธอควรเป็ นคนที่โดดเด่น ทําไมทุกคนถึงมองไปที่ซูผงิ
แทน? พวกเขารู ้แล้วหรื อยังว่าซูผงิ เป็ นผูฝ้ ึ กหนูสายฟ้า?
ในทางกลับกันซูผงิ ค่อนข้างไม่พอใจกับข้อเสนอนี้ ลัว่ กู่เสวีย่ ได้เชิญ
เขาให้เป็ นศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ในสถาบันการศึกษา แต่ชายชรา
คนนี้กลับเสนอจุดที่ต่าํ กว่าให้เขา
“ผมขอโทษ แต่ ไม่!”
 ตอนที่ 89 คําเชิญ
ทั้งตงซงหมิงและซูหยานหยิงต่างรู ้สึกเจ็บปวดใจเมื่อได้ยนิ คําตอบ
ไม่ ??
นี่คือสถาบันฟิ นิกส์ที่ผคู ้ นนับไม่ถว้ นยอมจ่ายเงินทั้งชีวติ เพื่อให้ได้
เข้ามาเรี ยนที่นี่ รองอาจารย์ใหญ่เชิญซูผงิ เองและให้โบนัสมากมาย
แต่เขาปฏิเสธ? และเขาก็ไม่ลงั เลแม้แต่นอ้ ย!
“คุณ…ลองคิดใหม่อีกครั้งเถอะ” ตงซงหมิงพยายาม
ซูผงิ ส่ ายหัว เขาพิจารณายอมรับข้อเสนอแนะของลัว่ กู่เสวีย่ แต่กย็ งั
ไม่ตดั สิ นใจ สําหรับการเป็ นนักศึกษา? ไม่อย่างแน่นอน
เปลือกตาของตงซงหมิงกระตุกจากเหตุการณ์ที่ไร้สาระนี่ แม้กระทัง่
เย่ห่าวซึ่งเป็ นอันดับหนึ่งในสถาบันก็ไม่มีสิทธิพิเศษแบบนี้ เขาได้
ข้ามเส้นไปแล้วโดยได้ขอ้ เสนอมากมายเหล่านั้น เขาอาจต้องพูดคุย
กับผูอ้ าํ นวยการในภายหลังเพื่อขออนุมตั ิดว้ ยซํ้า มิฉะนั้นเขาจะต้อง
จ่ายทั้งหมดเอง
เขาไม่คิดเลยว่าข้อเสนอของเขาจะถูกปฏิเสธแบบนี้
ชายร่ างท้วมก้าวมาข้างหน้า “เอาล่ะรองอาจารย์ใหญ่ คุณไม่ควรบังคับ
เขาถ้าเขาไม่ตอ้ งการ เท่าที่ผมเห็นคนที่โดดเด่นแบบนี้จะต้องมีอาจารย์
อยูแ่ ล้ว เขาไม่ตอ้ งการสถาบันเฮงซวยนี่ สิ่ งที่เขาทําได้เหนือกว่าสิ่ งที่
นักศึกษาอันดับหนึ่งของคุณทําได้ซะอีก”
ตงซงหมิงรู ้ดีวา่ เขาทําอะไรไม่ได้ เขาจึงถอยห่างออกไป
“คุณชื่ออะไรนะ?” ชายร่ างท้วมถาม
“ไม่บอกชื่อคุณมาก่อนละ?”
“ฮ่า! ตลกจริ ง ๆ ผมชื่อฟางไป๋ หลี่เหมือนเขี้ยวของอสู รดุร้าย!”
“ผมชื่อซูผงิ แม้วา่ ชีวติ ของผมแทบจะไม่สงบสุ ข”
ฟางไป๋ หลี่หวั เราะ “ผมชอบคุณนะ”
“ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ผมไม่ชอบผูช้ าย”
ฟางไป่ ลี่สาํ ลักเสี ยงหัวเราะ จ้องซูผงิ เขม็ง
คนอื่น ๆ หัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นเพื่อนของพวกเขานิ่งงันเช่นนี้
หญิงสาวผมแดงพูดอีกครั้ง “ไป๋ หลี่รัก คุณมีซูหยานหยิงอยูข่ า้ งกาย
แล้ว จะไม่ปล่อยซูผงิ มาหาพวกเราเลยหรื อไง? คุณซูฉนั ชื่อจีหรงหยิง
หรื อเรี ยกสั้น ๆ ว่าหยิง ฉันเป็ นทีมสํารวจระดับA ในเมืองหลัก เมื่อ
เข้าร่ วมกับเราคุณจะได้รับ...”
ชายหนุ่มอีกคนที่อยูข่ า้ ง ๆ เธอไม่ปล่อยให้เธอทําสําเร็ จ “แล้วไง เรา
ทุกคนเป็ นทีมระดับ A กันหมด นอกจากนี้ทีมของคุณยังมุ่งเน้นไปที่
ภารกิจในดินแดนรกร้างระดับ A ที่นกั รบอสู รขั้นสู ง 6 ใน 10 ต้อง
กลับมาในถุงศพ คุณกําลังบอกให้คุณซูไปสถานที่แบบนั้นจริ ง ๆ นะ
เหรอ? ทีมของผมดีที่สุดสําหรับการสมัคร เนื่องจากเรามีหลายฐานที่
จัดตั้งขึ้นในพื้นระดับ B หากคุณต้องการงานที่ปลอดภัยกว่า คุณซู
เราสามารถฝึ กอบรมคุณในพื้นที่ระดับ C ได้ จะมีเพื่อนร่ วมทีมคอย
ปกป้องคุณ ผมไม่รู้เกี่ยวกับเรื่ องอื่น แต่เราสามารถทําให้แน่ใจว่าคุณ
จะมีชีวติ รอดขณะสํารวจ”
“แล้วไง” นักสํารวจวัยกลางคนอีกคนแสยะยิม้ “ถ้ามีคนบอกคุณถึง
ความปลอดภัยแน่นอนในดินแดนรกร้าง คุณกําลังพูดกับนักรบอสู ร
ในตํานานที่สามารถเตะก้นราชาอสู ร หรื อมือสมัครเล่นที่ไม่รู้วา่ เขา
กําลังพูดถึงอะไร ผมหมายความว่าเราทุกคนรู ้ดีวา่ บางครั้งราชาอสู ร
จะปรากฏในพื้นที่ระดับ C คุณจะปกป้องทุกคนได้ยงั ไง?”
“ไร้สาระ! คุณพบราชาอสู รในดินแดนรกร้างระดับ C บ่อยแค่ไหน?
หนึ่งครั้งในหลายทศวรรษ? และยังมีพ้นื ที่ระดับ C อีกมากมาย ถ้า
คุณกลัวเรื่ องแบบนั้น คุณก็อาจจะอยูบ่ า้ นไปตลอดชีวติ ก็ได้!”
“ไม่มีอะไรเป็ นไปไม่ได้ นอกจากนี้ทีมของผมก็สามารถทําทุกอย่าง
ที่คุณพูดมาได้เช่นกัน” ชายวัยกลางคนมองซูผงิ ด้วยท่าทางที่เป็ นมิตร
“ถ้าคุณเข้าร่ วมกับเราคุณซู คุณจะได้รับอสู รดวงดาวอสูรปี ศาจขั้นสู ง
ที่ฝึกฝนจนถึงวัยผูใ้ หญ่ คุณอย่าปล่อยให้ผชู ้ ายคนอื่นมาปกป้องคุณ
คุณต้องดูแลตัวเอง! คาปิ เช่?”
ซูผงิ ไม่มีโอกาสได้พดู ในขณะที่เหล่านักสํารวจคนอื่นพากันรุ มเข้า
มา “ฮึ่ม! คุณทําราวกับว่านัน่ เป็ นสิ่ งที่หายาก อสู รประเภทปี ศาจมีให้
เลือกมากมายทั้งที่แข็งแกร่ งและที่อ่อนแอ ผมจะถอยกลับไปถ้าคุณ
สัญญาว่าจะเป็ นอสู รประเภทมังกรแทน ซึ่ งจะรับประกันผลลัพธ์วา่
เป็ นประโยชน์”
“คุณพูดราวกับว่าคุณสามารถจ่ายได้!”
“แน่นอนเราทําได้ ถ้าคุณซูมากับผม ผมจะระดมทุนมากพอที่จะหา
อสู รประเภทมังกรมาให้เขาให้ได้ภายในหนึ่งปี ”
“หนึ่งปี เหรอ? ดังนั้นเขาต้องทํางานให้คุณเป็ นเวลาหนึ่งปี ก่อนถึงจะ
ได้รับ ช่างเป็ นแผนการที่ชาญฉลาดจริ ง ๆ !”
“ดีกว่าปี ศาจโง่ ๆ ของคุณก็แล้วกัน!”
ผูม้ ีอาํ นาจเริ่ มโต้เถียง โดยไม่ปล่อยให้ซูผงิ พูดเลย
ซูหยานหยิงรู ้สึกพ่ายแพ้มากขึ้นเรื่ อย ๆ หลังจากได้ยนิ ข้อเสนอบ้า ๆ
เหล่านั้นที่มอบให้กบั ซูผงิ เธอไม่ได้สนุกกับสิ่ งเหล่านี้เธอไม่ได้ของ
เหล่านี้โดยการเข้าร่ วมกับทีมของฟางไป๋ หลี่ อสู รประเภทปี ศาจวัย
ผูใ้ หญ่? ที่ราคาไม่ต่าํ กว่าล้าน!
เธอเริ่ มสงสัยว่าเธอเลือกถูกหรื อเปล่า
หลายวันก่อนหน้านี้ ฟางไป๋ หลี่ชวนเธอไปที่คาเฟ่ เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับ
แผนการในอนาคตของพวกเขา ซึ่งในระหว่างนั้นเธอรู ้สึกตื่นเต้น
มากและไม่ปฏิเสธเงื่อนไขใด ๆ ของผูช้ ายคนนั้นเลย เธอคิดว่ามันมี
หน้ามีตามากพอที่จะถูกเลือกโดยทีมนักสํารวจชั้นหนึ่ง เธอจึงไม่
ต่อรองใด ๆ
“เฮ้ เฮ้ ทุกคน” ซูผงิ พยายามทําพูดท่ามกลางคนที่ทะเลาะกัน “มันดี
ไปหมด แต่คุณรู ้ไหม ผมไม่เคยตั้งใจจะเป็ นนักสํารวจ”
การสนทนาที่ดุเดือดเงียบลงทันที
“คุณ คุณไม่?” ฟางไป๋ หลี่พดู ติดอ่าง “แม้จะมีทกั ษะแบบนั้น ??”
คําตอบของซูผงิ ทําให้พวกเขานึกถึงสิ่ งที่พวกเขาคิดอยูแ่ ล้ว อาจมี
ใครบางคนที่อยูเ่ บื้องหลังของซูผงิ ซึ่งทรงพลังกว่านี้ เขาไม่จาํ เป็ นต้อง
เสี่ ยงชีวติ เพื่อโชคลาภและชื่อเสี ยง
“ผมไม่ได้สนใจในสายงานนี้ ขออภัยด้วย”
หากเป็ นการพัฒนาตัวเองเขาก็สามารถใช้สนามบ่มเพาะได้โดยไม่
ต้องกังวลว่าจะตายจริ ง ถ้าเป็ นเรื่ องเงินเขาก็มีร้านของเขา รายได้
ทั้งหมดเพียงพอที่จะดํารงชีวติ เว้นแต่เขาจะต้องการงบประมาณ
จํานวนมากเพื่อซื้ ออสู รที่ทรงพลัง
และแม้วา่ เขาจะต้องการอสู รที่ทรงพลัง เขาก็สามารถใช้สระวิญญาณ
ในร้านของเขาและอาจจะผลิตราชาอสู รได้หากเขาโชคดี เขาไม่มี
เหตุผลที่จะเข้าร่ วมการเดินทางที่อนั ตรายกับเหล่านักสํารวจ ในเมื่อ
เขาสามารถเล่นที่บา้ นได้อย่างปลอดภัย
 ตอนที่ 90 พบเจอโดยบังเอิญ
“คุณจริ งจังใช่ไหม?”
“คุณรู ้ไหมว่าการที่คุณสามารถเข้าร่ วมทีมใดทีมหนึ่งของเราสามารถ
รับประกันได้วา่ คุณจะมีเงินเดือนมากกว่าหนึ่งล้านในอนาคต? คุณ
ไม่สนใจหรอ?”
คนเหล่านั้นขมวดคิว้ พวกเขาโต้เถียงกันเป็ นเวลานานและปรากฏว่า
ซูผงิ บอกว่าเขาไม่สนใจ นี่เป็ นโอกาสที่ผมู ้ ีความสามารถจํานวนมาก
ไม่เคยมีมาก่อนในชีวติ ของพวกเขา และซูผงิ ก็ปฏิเสธมัน
ตงซงหมิงนัง่ อยูบ่ นโซฟาด้วยท่าทางแปลก ๆ เขามีความรู ้สึกแบบ
เดจาวู มันเหมือนกับสิ่ งนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน …
ซูหยานหยิงไม่รู้วา่ ควรใช้คาํ อะไรเพื่ออธิบายความรู ้สึกของเธอใน
ตอนนั้น ซูผงิ ปฏิเสธข้อเสนอของรองอาจารย์ใหญ่และเพิ่งปฏิเสธคํา
เชิญของทีมนักสํารวจระดับสู งจํานวนมาก
เขาไม่สนใจที่จะเป็ นนักเรี ยนหรื อนักสํารวจ แล้วเขาสนใจอะไร?
นอกจากนี้ซูหยานหยิงยังไม่เข้าใจว่าทีมนักสํารวจและรองอาจารย์
ใหญ่เห็นอะไรในตัวซูผงิ หนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนในร้านของซูผงิ
ก็จริ ง แต่อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชดั ว่าคนที่ฝึกหนูสายฟ้าคือจริ ง ๆ คือ
ผูเ้ ชี่ยวชาญลึกลับที่ทาํ งานให้กบั ร้านของเขา มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
กับซูผงิ ไม่น่าเป็ นไปได้ที่คนฝึ กจริ ง ๆ จะเป็ นเขา เป็ นไปได้ไหมที่
คนเหล่านั้นพยายามเข้าหาคนที่มีความสามารถคนนั้นผ่านความสัมพันธ์
กับซูผงิ ?
ไม่มีปัญหามากเกินไปหรอ?
ในขณะที่ความคิดของซูหยานหยิงกําลังล่องลอยอยู่ ซูผงิ ก็ให้คาํ ตอบ
ว่า “ผมขอโทษ ไปหาคนอื่นเถะครับ”
ทุกคนมองหน้ากันโดยไม่พดู อะไร ขณะที่ซูผงิ ปฏิเสธอีกครั้ง พวก
เขาทั้งหมดหงุดหงิด พวกเขาต่อสู ก้ นั มาเป็ นเวลานาน แต่ซูผงิ ไม่มี
ความต้องการที่จะเข้าร่ วมกับพวกเขาเลย
เนื่องจากซูผงิ แสดงให้เห็นถึงความชัดเจน คนเหล่านั้นก็ทาํ ได้เพียง
หยุดพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมเขา นอกจากนี้พวกเขากําลังมีความกังวล
ซูผงิ ยังเด็ก แต่เขาสามารถหลุดจากการโจมตีของทะเลเยือกแข็งได้
ไม่วา่ เขาจะมีความสามารถแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเรี ยนรู ้สิ่งนี้ได้
ด้วยตัวเอง จะต้องมีผสู ้ นับสนุนที่ทรงพลัง ดังนั้นจึงไม่มีใครเต็มใจที่
จะเสี่ ยงต่อการปล่อยเขาหลุดมือไป
“ก็ได้” ฟางไป๋ หลี่ถอนหายใจ ความเสี ยใจบ่งบอกอยูท่ วั่ ใบหน้าของ
เขา
จีหรงหยิงก้าวไปข้างหน้าและยืน่ นามบัตรให้กบั ซูผงิ “นี่คือข้อมูล
ติดต่อของฉัน คุณอาจไม่ตอ้ งการสิ่ งนี้ในตอนนี้ แต่ในอนาคตหาก
คุณสนใจ คุณสามารถติดต่อมาหาฉันได้ ทีมของเรายินดีตอ้ นรับคุณ
เสมอ”
สิ่ งที่ จีหรงหยิงทําเหมือนเป็ นการเตือนคนอื่น ๆ พวกเขาจึงมอบ
ข้อมูลการติดต่อด้วยเช่นกัน
ซูผงิ รับนามบัตรทั้งหมดและพูดว่า “ผมขอตัวก่อน ถ้าพวกคุณไม่มี
ธุระอื่น”
ทุกคนยิม้ ด้วยรอยยิม้ ที่ขมขื่นและปล่อยซูผงิ ไป
เมื่อเขากําลังจะก้าวออกจากห้องทํางาน ซูผงิ คิดอะไรขึ้นมา เขาหัน
ไปหาตงซงหมิงและพูดว่า “คุณเป็ นรองอาจารย์ใหญ่ใช่ไหม? คุณ
ช่วยอะไรผมหน่อยได้ไหม?”
“เอ๊ะ?” ตงซงหมิงไม่คาดคิดว่าซูผงิ จะคุยกับเขาทันทีแบบนี้ ใน
วินาทีต่อมาตงซงหมิงถามว่า”มันคืออะไร?” ดวงตาของเขาเปล่ง
ประกาย ซูผงิ ขอความกรุ ณาจากเขา เป็ นหนี้บุญคุณในภายหลัง
ซูผงิ พูดต่อ “โปรโมตร้านขายอสู รของผมในสถาบัน บอกนักเรี ยนว่า
หนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนที่ร้านของผม นักเรี ยนที่ตอ้ งการฝึ กอสู ร
สามารถมาที่ร้านขายอสู รของผมได้”
โชคดีที่เขาได้พบกับรองอาจารย์ใหญ่ นี่เป็ นโอกาสในการโฆษณาที่
ดีที่สุด ดีกว่าสิ่ งที่ซูหยานหยิงและ หลานเล่อเล่อจะทําได้
ซูหยานหยิงตกใจกับคําพูดของซูผงิ ชายคนนี้ทอดสายตาไปที่รอง
อาจารย์ใหญ่? รองอาจารย์ใหญ่ของโรงเรี ยนชื่อดังเขาเป็ นศาสตราจารย์
และเป็ นนักรบอสู รระดับแปด รองอาจารย์ใหญ่มีชื่อเสี ยงและเกียรติยศ
ในเมืองหลักหลงเจียงทั้งหมด เขาจะยอมช่วยโฆษณาได้ยงั ไง?
ตงซงหมิงเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่ได้คาดหวังคําพูด
เหล่านั้นจากซูผงิ สิ่ งที่ทาํ ให้เขาตกใจมากขึ้นก็คือจากคําพูดของซูผงิ
เขาเป็ นเจ้าของร้านขายอสู รและหนูสายฟ้าอัจฉริ ยะตัวนั้นได้รับการ
ฝึ กฝนที่นนั่
นักสํารวจรู ้สึกงุนงง ซูผงิ ยังเด็ก เขาเป็ นเจ้าของร้านขายอสู ร? นี่เป็ น
ธุรกิจของครอบครัวใช่ไหม หนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนในร้านขาย
อสู รของเขาจริ ง ๆ หรอ?
ฟางไป๋ หลี่นึกถึงบางสิ่ งบางอย่าง เขาหันไปหาซูหยานหยิงและถาม
ว่า “หนูสายฟ้าของคุณแข็งแกร่ งแค่ไหนก่อนที่มนั จะได้รับการ
ฝึ กฝน?”
ซูหยานหยิงรู ้สึกประหม่าขณะถามคําถามนี้ เธอรู ้วา่ ฟางไป๋ หลี่ให้
ความสําคัญกับเธอเป็ นหลักเพราะหนูสายฟ้าอัจฉริ ยะของเธอ เธอ
เป็ นเจ้าของมัน
อย่างไรก็ตาม เธอตระหนักดีวา่ เธอไม่ได้ทาํ อะไรเลย ก่อนที่เธอจะ
ส่ งหนูสายฟ้าไปยังร้านขายอสู รของซูผงิ หนูสายฟ้าเป็ นเพียงหนู
สายฟ้าขั้นตํ่า แต่ในเวลาต่อมาหนูสายฟ้าได้กลายเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่น่า
เกรงขามซึ่งเอาชนะอสู รระดับเจ็ดของตระกูลมังกรได้
“ระดับหนึ่งขั้นกลาง” ซูหยานหยิงพูดความจริ งอย่างลังเล
การโกหกจะไม่เกิดผลดีกบั เธอ
ด้วยอํานาจของนักสํารวจ พวกเขาจึงสามารถค้นหาความจริ งได้
อย่างง่ายดาย
นอกจากนี้…เธอยังอยากรู ้วา่ พวกเขาจะรับรู ้ถึงความแข็งแกร่ งของ
เธอได้หรื อไม่ หากไม่ได้มีเครดิตจากการฝึ กฝนหนูสายฟ้า
“ระดับหนึ่งขั้นกลาง…”
ทุกคนประหลาดใจ ตามมาด้วยความเงียบ
มันเป็ นขั้นที่พบบ่อยในหมู่หนูสายฟ้าโดยเฉลี่ย ในการฝึ กฝนหนู
สายฟ้าระดับหนึ่งให้เป็ นสิ่ งที่สามารถเอาชนะอสู รระดับเจ็ดของ
ตระกูลมังกร …
นัน่ ไม่ได้เป็ นเพียงความโดดเด่น มันไม่น่าเชื่อ!
แม้แต่ผฝู ้ ึ กสอนหลักที่พวกเขารู ้จกั ก็ไม่สามารถทําได้!
พวกเขาคิดว่าผูฝ้ ึ กฝนระดับปรมาจารย์ที่เก่งกาจสุ ดบนโลกนี้ยงั ไม่มี
ใครสามารถทําได้!
“คุณแน่ใจใช่ไหม?” ฟางไป่ หลี่ถามด้วยความจริ งจังมากขึ้นกว่าเดิม
ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ซูหยานหยิง
ซูหยานหยิงตอบว่า “จริ ง ๆ ค่ะ”
แสงประกายแวววาวในดวงตาของ ฟางไป๋ หลี่ เขาพูดกับซูผงิ ว่า “เอา
ล่ะ ตอนนี้ผมคงต้องเรี ยกคุณว่าเจ้าของร้านซู ผมสงสัยว่าร้านขาย
อสู รของคุณอยูท่ ี่ไหน ผมต้องการเยีย่ มชม”
“ได้เลย” ซูผงิ หยิบนามบัตรที่เขาเตรี ยมไว้ออกมาและยืน่ ให้
ทุกคนรับนามบัตรและดูที่อยู่ มันอยูไ่ ม่ไกล นี่ไม่ใช่ร้านค้าในสถานที่
สําคัญและดูเป็ นร้านธรรมดา ๆ พวกเขาไม่เคยได้ยนิ มาก่อน
“ผมไปล่ะ” ซูผงิ พูดหลังจากที่เขาแจกนามบัตรทั้งหมด เขาบอกได้
จากสายตาว่าคนเหล่านั้นจะมาเยีย่ มเยียนและอาจกลายเป็ นลูกค้า
หลัก เขาสามารถสร้างโชคได้
ตงซงหมิงกลับมามีสติ เขาพูดพร้อมกันว่า “ไม่ตอ้ งกังวล ผมจะโปร
โมตร้านของคุณให้”
“ขอบคุณ” ซูผงิ เดินออกไปหลังจากแสดงความขอบคุณ
คนอื่น ๆ เห็นเขาออกไปและก็ออกไปเช่นกัน พวกเขามาที่นี่เพื่อซูผงิ
ในเมื่อซูผงิ ออกไปก็ไม่จาํ เป็ นต้องอยูต่ ่อ สําหรับซูหยานหยิงเธอได้
เซ็นสัญญากับฟางไป๋ หลี่แล้ว การพูดคุยกับเธอต่อไปก็ไม่จาํ เป็ น
ทุกคนเดินออกจากห้องตามหลังซูผงิ ระหว่างทางพวกเขาจะได้พบ
กับอาจารย์จากสถาบันแห่งนี้ อาจารย์ทกั ทายรองอาจารย์ใหญ่และ
นักสํารวจขณะเดินสวนกัน
เมื่อพวกเขามาถึงชั้นหนึ่งของอาคารสํานักงาน คนสองคนเดินมา
ทางพวกเขา ซูผงิ รู ้จกั หนึ่งในนั้น มันคือลัว่ กู่เสวีย่ กับอีกคนหนึ่งเป็ น
อาจารย์วยั กลางคน และพวกเขากําลังคุยเรื่ องบางอย่าง
ลัว่ กู่เสวีย่ และอาจารย์วยั กลางคนได้เห็นการปรากฏตัวของฝูงชน
จํานวนมาก ลัว่ กู่เสวีย่ เงยหน้าขึ้นมองและสิ่ งนี้ทาํ ให้เธอประหลาด
ใจ เธอต้องเพ่งตาอยูน่ านเพื่อยืนยัน
“คุณอยูน่ ี่ดว้ ย?” ลัว่ กู่เสวีย่ รี บเดินเข้าไปหา เสี ยงของเธอเต็มไปด้วย
ความประหลาดใจ
ซูผงิ พยักหน้า “ผมมาดูการแข่งขันนิทรรศการ”
 ตอนที่ 91 ยอมรับ
“การแข่งขันนิทรรศการ?” ลัว่ กู่เสวีย่ เพิ่งกลับมาจากดินแดนรกร้าง
คําตอบของซูผงิ ทําให้เธอนึกถึงเหตุการณ์วนั นั้น ความรู ้สึกพึงพอใจ
ที่เกิดจากการพบก่อนหายไปอย่างรวดเร็ ว เธอรู ้สึกผิดหวัง เธอคิดว่า
ซูผงิ ตอบรับคําเชิญมาเป็ นอาจารย์แล้ว เพราะรองอาจารย์ใหญ่กอ็ ยูท่ ี่
นัน่ และพวกเขาก็คุยกันอย่างมีความสุ ข
ในขณะเดียวกันเธอก็สบั สน โดยปกติจะไม่มีการเชิญบุคคลภายนอก
เข้าร่ วมการแข่งขันนิทรรศการ เฉพาะนักเรี ยนและครอบครัวเท่านั้น
ที่สามารถเข้าร่ วมได้ ซูผงิ มาทําอะไรที่นี่?
ตงซงหมิงถามด้วยความประหลาดใจ “คุณลัว่ คุณรู ้จกั เขาด้วยเหรอ?”
ลัว่ กู่เสวีย่ กลับมามีสติและพยักหน้า “คุณซูช่วยชีวติ ฉันไว้ ต้องขอบคุณ
ที่คุณซูช่วยเหลือได้ทนั เวลา ฉันจึงกลับมาจากดินแดนรกร้างได้”
“ดินแดนรกร้าง?” ตงซงหมิงรู ้สึกงุนงงและคนอื่น ๆ รวมถึงเฟิ งไป๋ หลี่
ด้วย พวกเขามองหน้ากันแล้วจ้องมองไปที่ซูผงิ ผูช้ ายคนนี้เคยไป
ดินแดนรกร้าง? ลัว่ กู่เสวีย่ บอกว่าเขาช่วยเธอ มันหมายความว่ายังไง?
พวกเขาไม่คุน้ เคยกับลัว่ กู่เสวีย่ ลัว่ กู่เสวีย่ เป็ นสมาชิกหลักของทีมโพ
ลาริ ส และพวกเขาก็รู้จกั กัน ถ้าลัว่ กู่เสวีย่ ซึ่งอยูใ่ นระดับเจ็ดขั้นกลาง
ตกอยูใ่ นอันตราย ก็มีเพียงนักรบอสู รระดับเจ็ดขั้นสู งหรื อระดับแปด
เท่านั้นที่สามารถช่วยเธอได้ ซูผงิ จะช่วยเธอได้ยงั ไง?
“บอกผมที มันหมายความว่ายังไง?” ตงซงหมิงถามอย่างสงสัย
คนอื่น ๆ ก็หนั มามองเธอด้วยความอยากรู ้อยากเห็นเช่นกัน
ตลอดเวลาที่ผา่ นมา ลัว่ กู่เสวีย่ รู ้สึกขอบคุณซูผงิ สําหรับเรื่ องนี้ เธอเล่า
ให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับการถูกอสู รศพเวทโจมตี และในตอนท้ายเธอก็
แสดงความขอบคุณต่อซูผงิ อีกครั้ง “คุณซู ฉันยินดีที่จะตอบแทนความ
ช่วยเหลือของคุณ คุณสามารถมาหาฉันได้ตลอดเวลาที่คุณต้องการ”
ซูผงิ พูดไม่ออก เขาแค่อยากรี บหนีออกไป เขาแค่อยากกลับบ้าน
อย่างไรก็ตามเมื่อลัว่ กู่เสวีย่ เล่าเรื่ องนี้ เขาก็ไม่สามารถหักหน้าเธอได้
เมื่ออยูภ่ ายใต้การจ้องมองที่ร้อนแรงและตกใจของคนเหล่านี้ เขารู ้สึก
ว่าเขาเป็ นลิงกอริ ลลาที่หายาก เขาพูดด้วยรอยยิม้ ที่ขมขื่น “เอาล่ะ
พวกคุณไปกันเถอะ เมื่อคุณว่างให้มาที่ร้านของผม แต่อย่าลืมเอาเงิน
ติดตัวไปด้วย”
คนอื่น ๆ กลับมามีสติ แต่พวกเขาก็ยงั คงตกตะลึง ซูผงิ ซึ่งน่าจะอายุ
ไม่เกิน 20 ปี แต่เขากลับสามารถเอาชนะอสู รศพเวทได้จริ ง ๆ ? ไม่
ต้องพูดถึงว่าอสู รศพเวทเป็ นอสู รที่เรี ยนรู ้ทกั ษะอสู รระดับเก้าได้
นี่หมายความว่าซูผงิ แข็งแกร่ งกว่าอสู รพวกนั้นจริ ง ๆ หรอ?
พวกเขาไม่สงสัยในคําพูดของลัว่ กู่เสวีย่ ท้ายที่สุดเธอมีชื่อเสี ยงและ
เป็ นที่รู้จกั เธอไม่จาํ เป็ นต้องสร้างเรื่ องราวและโกหกพวกเขา พูดง่าย ๆ
ก็คือเรื่ องนี้น่าประหลาดใจและแปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อ ซูผงิ
อายุเท่านักเรี ยนทัว่ ไป เป็ นเรื่ องยากที่จะบรรลุสิ่งที่เย่ห่าวและซู
หยานหยิงประสบความสําเร็ จในวัยนี้ หากทุกอย่างดําเนินไปอย่าง
ราบรื่ นในอนาคตทั้งสองคนอาจกลายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง หรื อ
อาจจะกลายเป็ นนักรบอสู รระดับแปดขั้นปรมาจารย์กเ็ ป็ นไปได้!
อย่างไรก็ตาม ซูผงิ ได้ไปถึงระดับนั้นแล้วตอนที่อายุประมาณพวกเขา
ถ้าเย่ห่าวถูกเรี ยกว่าคนมีพรสวรรค์แล้วซูผงิ คืออะไร? ตัวประหลาด?
ในขณะที่ทุกคนยังคงมึนงงด้วยความตกใจ ซูหยานหยิงก็จอ้ งไปที่ซู
ผิง เธอไม่สามารถปรับภาพลักษณ์ของเจ้าของร้านค้าหนุ่มคนนั้นกับ
นักรบทรงพลังซึ่ งสามารถฆ่าสัตว์อสู รเวทระดับแปดขั้นสู งได้ ซู
หยานหยิงรู ้วา่ ซูผงิ เป็ นคนลึกลับและน่าจะมีอาจารย์อยูใ่ นร้านขาย
อสู รของเขา เธอเต็มใจที่จะเชื่อเมื่อมีคนบอกเธอว่าเขามีพรสวรรค์
แต่ความแข็งแกร่ งที่จะฆ่าอสู รเวทย์ระดับแปดขั้นสู งได้…เขาเป็ น
มากกว่าคนมีพรสวรรค์ เขาเป็ นนักรบที่ทรงพลัง!
การที่จะกลายเป็ นคนที่แข็งแกร่ งเช่นนี้ นอกจากความสามารถแล้ว
ความพยายามของพวกเขาก็สาํ คัญอย่างยิง่ เช่นกัน กระนั้นวิธีที่ซู
หยานหยิงเห็นซูผงิ ทําก็คือดูเหมือนว่าเขาจะใช้เวลาอยูท่ ี่ร้านไปอย่าง
สิ้ นเปลือง โดยไม่คิดหน้าคิดหลังและพยายามหาแต่เงิน
คนอย่างเขาจะแข็งแกร่ งขนาดนั้นได้ยงั ไง?
เมื่อสังเกตเห็นว่าซูผงิ กําลังจะเดินจากไป ลัว่ กู่เสวีย่ จึงรี บพูดว่า “คุณ
ซู ครั้งก่อนฉันชวนคุณให้มาเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ คุณคิดยังไง?”
ซูผงิ ตอบว่า “ผมยังคิดอยู”่
ตงซงหมิงตกตะลึง ลัว่ กู่เสวีย่ ได้เชิญซูผงิ มาเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์
ด้วยตัวตนของลัว่ กู่เสวีย่ ในฐานะอาจารย์กิตติมศักดิ์เธอจึงมีสิทธิ์
เช่นนั้น ตงซงหมิงหน้าแดงเมื่อเขาจําได้วา่ เขาชวนซูผงิ มาเป็ นนักเรี ยน
ซูผงิ เป็ นคนที่สามารถฆ่าอสู รระดับแปดได้ ถ้าเขามาเป็ นนักเรี ยน
ใครจะมีสิทธิ์ให้คาํ ปรึ กษาเขา?
“คุณซู ผมขอโทษถ้าผมทําให้คุณขุ่นเคือง” ตงซงหมิงยิม้ “ผมไม่รู้วา่
คุณจะเก่งกาจมากขนาดนี้ เราคิดผิดเกี่ยวกับความแข็งแกร่ งของคุณ
โปรดยกโทษให้เรา คุณซู ถ้าคุณสนใจที่จะมาเป็ นหนึ่งในอาจารย์
ของเรา ผมก็ยนิ ดีเป็ นอย่างยิง่ ด้วยความแข็งแกร่ งของคุณ คุณสามารถ
เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ในสถาบันนี้ได้เช่นเดียวกับคุณลัว่ ผมจะตรวจ
สอบให้แน่ใจว่าผลตอบแทนนั้นเป็ นไปตามความพึงพอใจของคุณ”
“ยุติธรรม?” ซูผงิ รู ้สึกทึ่ง เขาลังเลเกี่ยวกับข้อเสนอนี้ เขาจึงตั้งคําถาม
ว่า “มีผลตอบแทนยังไง?”
ตงซงหมิงยิม้ เขาเคยคุยกับชายหนุ่มคนนี้แล้ว เขาเป็ นเพียงอันธพาล
ที่มุ่งแต่จะแสวงหาผลกําไร การคุยธุรกิจกับผูช้ ายแบบนี้เป็ นเรื่ องง่าย
ตราบเท่าที่ผลประโยชน์เพียงพอ
“โอ้ มีผลตอบแทนมากมายทีเดียว ตัวอย่างเช่นวิธีการฝึ กฝนขั้นสู ง
สําหรับพลังดวงดาวของสถาบัน ทักษะอสู รต่อสู ข้ ้ นั สู งและยาบาง
อย่างที่มีประสิ ทธิภาพพิเศษ นอกจากนี้คุณจะมีคุณสมบัติในการเข้า
ร่ วมการประมูลบางส่ วน สิ นค้าที่ขายในการประมูลเหล่านั้นยังหา
ไม่ได้ในคลังนักสํารวจ” ตงซงหมิงชักชวนซูผงิ ด้วยรอยยิม้ ที่จริ งใจ
หลังจากได้ยนิ เช่นนี้ซูผงิ ก็สนใจ เขาต้องยอมรับว่าตงซงหมิงตรงไป
ตรงมา ราวกับว่าเขารู ้อย่างชัดเจนว่าเขาต้องการอะไร
ซูผงิ ถามว่า “คุณต้องการให้ผมทําอะไร?”
นี่เป็ นคําถามโง่ ๆ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากซูผงิ ตั้งคําถามนี้ จึงต้องมี
ความหมายที่เฉพาะเจาะจง “อาจารย์กิตติมศักดิ์มีงานง่าย ๆ คุณไม่
จําเป็ นต้องเข้าชั้นเรี ยนเพื่อสอนทุกวัน คุณสามารถสอนหนึ่งชั้นต่อ
สัปดาห์ได้ เวลาที่เหลือจะขึ้นอยูก่ บั คุณ คุณมีอิสระมาก คุณสามารถ
ถามจากคุณลัว่ ได้ เธอมุ่งเน้นกับการสํารวจดินแดนรกร้าง สิ่ งนี้ควร
ถือเป็ นความรับผิดชอบหลักของเธอ”
ลัว่ กู่เสวีย่ ฝื นยิม้ และพูดว่า “รองอาจารย์ใหญ่ อย่าพูดเล่นแบบนั้นสิ ”
ซูผงิ ไม่รู้วา่ งานจะง่ายขนาดนี้ เขาคิดเรื่ องนี้แล้วพยักหน้า “งั้นผมก็
ไม่เห็นปัญหาแล้ว”
ตงซงหมิงมีความสุ ขมาก “ดี ผมจะเตรี ยมสัญญาให้คุณทันที จากนี้
ไปคุณซู คุณจะเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ในสถาบันการศึกษาของเรา”
 ตอนที่ 92 เปิ ดเผยความจริง
เฟิ งไป๋ หลี่และคนอื่น ๆ ที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ ต่างพูดไม่ออก พวกเขามักจะ
เรี ยกตงหมิงซงว่าจิ้งจอกเฒ่า ไม่มีสิ่งใดที่พวกเขาสามารถพูดได้แล้ว
มันจะสามารถเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริ งนั้นได้ พวกเขารู ้สึกอิจฉา
ความโชคดีของตงซงหมิง ด้วยพรสวรรค์และความสามารถของซูผงิ
ความสําเร็ จในอนาคตของเขาจะไม่มีขีดจํากัด หากเขาไม่ตายก่อน
กําหนด เป็ นไปได้มากว่าเขาจะกลายเป็ นนักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยง เมื่อ
ถึงตอนนั้นสถาบันอาจโอ้อวดว่าพวกเขามีอาจารย์ที่มีชื่อเสี ยง
สิ่ งนี้เพียงอย่างเดียวสามารถทําให้สถาบันฟี นิกส์เป็ นที่นิยมเพิ่มขึ้น
หนึ่งหรื อสองระดับในบรรดาสถาบันที่มีชื่อเสี ยงเจ็ดแห่งในเมือง
หลัก นี่เป็ นแผนระยะยาว
ลัว่ กู่เหวีย่ มีความสุ ขตั้งแต่ซูผงิ ตกลง ด้วยวิธีน้ ีเธอและซูผงิ จะเป็ น
เพื่อนร่ วมงาน เธอจะได้พบเขาในอนาคต
ซูหยานหยิงรู ้สึกมึนงงกับข่าวที่น่าตกใจนี้
ข้อมูลของผิงนั้นน่าประหลาดใจมากขึ้นเรื่ อย ๆ เธอเริ่ มมีภูมิคุม้ กัน
ต่อสิ่ งนี้แล้ว เขามีความแข็งแกร่ งในการฆ่าอสู รระดับแปดซึ่งทําให้
เขามีความสามารถมากพอที่จะเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ เธอไม่ได้
คาดหวังว่าซูผงิ ที่เธอเคยติดต่อด้วยในฐานะที่เท่าเทียมกันจะกลายเป็ น
อาจารย์ของเธอ เย่ห่าวและนักเรี ยนคนอื่น ๆ จะเดือดดาลด้วยความ
โกรธ เมื่อพวกเขารู ้เรื่ องนี้
อย่างไรก็ตามซูผงิ ยังเด็กเกินไป มันคงสมเหตุผลที่เขาจะเป็ นเพื่อน
ร่ วมรุ่ น
แต่ตอนนี้เขากําลังจะมาสอนเธอ …
ปากของซูหยานหยิงกระตุกขึ้นเมื่อคิดถึง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกโชคดี
ที่เธอเรี ยนอยูช่ ้ นั มัธยมศึกษาปี ที่ 3และกําลังจะจบการศึกษา
ไม่อย่างนั้นถ้าเธอต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์เด็กคนนี้ทุกวัน ด้วยการ
เตือนความจําทุกวัน ความมัน่ ใจทั้งหมดของเธอจะหายไป
เฟิ งไป๋ หลี่และคนอื่น ๆ จากไป เนื่องจากพวกเขาไม่มีอะไรทําต่อ
ส่ วนซูผงิ กลับไปที่หอ้ งทํางานของตงซงหมิงโดยมีลวั่ กู่เหวีย่ กับซู
หยานหยิงติดตามมาอย่างเงียบ ๆ
พวกเขานัง่ ลงบนโซฟา ด้วยความกระตือรื อร้นตงหมิงซงจึงริ นนํ้าชา
ให้ซูผงิ หนึ่งถ้วย จากนั้นมอบสัญญาที่ผชู ้ ่วยของเขาพิมพ์มาให้
ซูผงิ สัมผัสได้ถึงความเมตตาและความจริ งใจของตงซงหมิง หลังจาก
อ่านสัญญาอย่างถี่ถว้ นและไม่พบปัญหาใด ๆ ซูผงิ ก็เซ็นสัญญา
ตงซงหมิงรับสัญญาและพูดด้วยรอยยิม้ ว่า “คุณซู คุณสามารถสอน
ในสัปดาห์หน้าได้เลยไหมครับ?”
“แน่นอนครับ” ซูผงิ พยักหน้า
ตงซงหมิงพูดต่อว่า “ผมจะให้คนมาลงทะเบียนข้อมูลของคุณ แต่
จะต้องใช้เวลาวันสองวันถึงจะได้บตั รประจําตัว “
ซูผงิ ไม่รีบร้อน เขามีคาํ ถามอีกว่า “ผมจะดูวธิ ีการบ่มเพาะขั้นสู ง และ
ทักษะสําหรับนักรบอสู รได้เมื่อไหร่ และที่ไหน”
“ในห้องสมุดแห่งที่สองของสถาบันการศึกษา” ตงซงหมิงพูดต่อ
ด้วยรอยยิม้ “คุณสามารถไปที่นนั่ ได้ทุกเมื่อแม้กระทัง่ ตอนนี้ แต่
เนื่องจากคุณยังไม่มีรหัสประจําตัวของอาจารย์ หากต้องการไปผม
จะแจ้งให้ผรู ้ ับผิดชอบทราบว่าคุณจะไปที่นนั่ ”
มันคํ่าแล้ว ซูผงิ ไม่ตอ้ งการไปในตอนนี้ มีการบ่มเพาะและสิ่ งอื่น ๆ
ที่เขาต้องทํา เขาจะรออีกสองสามวัน
หลังจากพูดคุยกันอีกเล็กน้อยแล้ว ซูผงิ ก็ออกจากอาคาร หลังจากนั้น
ไม่นานเขาก็มาถึงสนามกีฬา จากระยะไกลเขาสามารถมองเห็นแสง
ไฟหลากสี ที่จา้ และริ บหรี่ เหนือสนามกีฬา เส้นทางในมหาวิทยาลัย
เต็มไปด้วยนักศึกษา การแข่งขันสิ้ นสุ ดลงแล้ว ผูค้ นกําลังออกจาก
สนามกีฬาในขณะนี้ ดังนั้นทุกมุมของมหาวิทยาลัยจึงเต็มไปด้วย
นักศึกษา
ซูหยานหยิงเดินตามเขามา เธอเงยหน้าขึ้นมองซูผงิ จากด้านหลังและ
ถามว่า “คุณอยากไปที่สนามกีฬาเพื่อโฆษณาอะไรอีกไหม?”
ซูผงิ ส่ ายหัว “ไม่ สิ่ งที่รองอาจารย์ใหญ่เสนอเพียงพอแล้วสําหรับผม”
เขากังวลว่าจะหาเวลาฝึ กอสู รไม่ได้มากพอหากมีนกั เรี ยนเข้าหาเขา
มากเกินไป ท้ายที่สุดเขาก็แค่คนคนเดียวไม่มีใครช่วย สิ่ งเดียวที่เขา
ทําได้คือฝึ กฝนอสู รหลายตัวในเวลาเดียวกัน แต่นนั่ จะเป็ นการกดดัน
วิญญาณของเขามากเกินไป
ซูหยานหยิงเดินตามซูผงิ ออกจากมหาวิทยาลัย หลังจากซูผงิ จากไป
ซูหยานหยิงก็เดินเงียบ ๆ อย่างไรก็ตามจิตใจของเธอไม่สามารถหยุด
คิดได้
มันดึกมากแล้ว ซูผงิ เรี ยกรถแท็กซี่และกลับบ้านทันที เขาไม่อยาก
วนกลับไปที่ร้าน ไม่มีลูกค้ามากมายในขณะนี้ ไม่มีการส่ งเสริ มการ
ขายใดที่สามารถสร้างผลกระทบได้อย่างรวดเร็ ว
เขาลงจากรถแท็กซี่และเข้าไปข้างใน แม่ของเขานัง่ ดูทีวอี ยูใ่ นห้อง
นัง่ เล่น น้องสาวที่หยิง่ ผยองไม่อยู่ เธอคงยังอยูท่ ี่สถาบัน หลี่ฉิงรู่ รู้สึก
ประหลาดใจกับการกลับมาก่อนเวลาของซูผงิ หลี่ฉิงรู่ ถามอย่างกังวล
“ทําไมลูกถึงกลับบ้านเร็ วขนาดนี้? มีอะไรเกิดขึ้นกับร้านหรื อเปล่า?”
“ไม่ ผมไปดูการแข่งขันของเธอแล้วก็กลับจากสถาบันมาที่บา้ นเลย”
ซูผงิ ตอบ ความจริ งจะเปิ ดเผยเมื่อน้องสาวของเขากลับมา
“ลูกไปดูการแข่งขันของน้องมา?” หลี่ฉิงรู่ ผงะ เธอไม่คิดว่าซูผงิ จะ
สนใจเรื่ องนี้ โดยปกติเขาจะไม่ไปแม้วา่ เธอจะขอร้องก็ตาม
ซูผงิ รู ้สึกอาย “ทําไมแม่ถึงทําเสี ยงแบบนั้น?”
หลี่ฉิงรู่ กลอกตามาที่เขาอย่างไม่พอใจและถามคําถามอีกว่า “แล้ว
ทําไมลูกถึงกลับมาคนเดียว? น้องอยูไ่ หน?”
ซูผงิ อ้าง “เธออยากอยูใ่ ห้นานกว่านี้”
“ลูกสองคนเนี่ยนะ…” หลี่ฉิงรู่ พดู ไม่ออก “แล้วหิ วไหม? ถ้าไม่ ก็รอ
น้องกลับมาก่อน”
“รอก็ได้ครับ” ซูผงิ เห็นด้วย เขากําลังจะขึ้นไปชั้นบน แต่กไ็ ด้เปลี่ยน
ใจเดินลงมาจากบันไดแล้วไปที่หอ้ งนัง่ เล่น เขาเริ่ มดูทีวดี ว้ ยความ
เพลิดเพลิน
ประตูเปิ ดออก เป็ นซูหลิงเยวีย่ ที่กา้ วเข้ามา ดวงตาของเธอเบิกกว้าง
ทันทีที่เห็นซูผงิ นัง่ อยูบ่ นโซฟา “ทําไมพี่ถึงอยูท่ ี่นี่? พี่ตรงมาจาก
สถาบันใช่ไหม?”
“อะไร? ฉันต้องอ้อมหรื อไง?”
ซู่หลิงเยวีย่ ดุเขา “ทําไมพี่ไม่ไปที่ร้าน”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “เธอรู ้ได้อย่างไรว่าฉันไม่ได้ไปที่นนั่ ?”
“เพราะฉันไปรอพีอ่ ยูท่ ี่นนั่ มานาน!”ซูหลิงเยวีย่ พูดด้วยความโกรธ
การแข่งขันนิทรรศการของเธอสิ้ นสุ ดลงนานแล้ว หลังจากบทสรุ ป
ของคู่นิทรรศการปี สาม เธอต้องการพบซูผงิ เพื่อถามเขาเกี่ยวกับทุก
เรื่ อง อย่างไรก็ตาม ซูผงิ ถูกรองอาจารย์ใหญ่ลากออกไปพร้อมกับซู
หยานหยิง เธอไม่สามารถหาซูผงิ เจอได้ เธอจึงต้องออกจากสถาบัน
คนเดียว เธอเรี ยกแท็กซี่และมุ่งหน้าไปที่ร้าน เธอคิดว่าหลังจากการ
แข่งขันจบ ซูผงิ จะต้องกลับไปที่ร้าน มีบางเรื่ องที่ซูหลิงเยวีย่ ต้องการ
พูดคุยกับเขาเป็ นการส่ วนตัว ที่บา้ นแม่ของพวกเขาจะสามารถได้ยนิ
การสนทนาของพวกเขา
เธอรออยูท่ ี่นนั่ สองชัว่ โมง
เธอเห็นว่ามันดึกแล้วและกลับบ้านมา เจอกับซูผงิ ที่บา้ น
“เธอรอฉันอยูห่ รอ?” ซูผงิ ถามในขณะที่รู้คาํ ตอบ เขาเสริ มด้วยความ
สับสนบนใบหน้าของเขา “ทําไมเธอถึงรอฉันล่ะ?”
ซูหลิงเยวีย่ กัดฟันด้วยความเกลียดชัง “พี่คิดว่าเพราะอะไรล่ะ?”
“ฉันจะไปรู ้ได้ยงั ไง?”
ซูหลิงเยวีย่ จ้องมองเขา “พี่มีพลังดวงดาวหรื อเปล่า?”
ซูผงิ พยักหน้ายอมรับโดยไม่ปกปิ ด
“จริ งหรอ?” ซูหลิงเยวีย่ หรี่ ตา เธอตระหนักถึงความเป็ นไปได้น้ ีเมื่อ
เธอเห็นว่าซูผงิ เป็ นคนแรกที่หลุดออกจากทะเลเยือกแข็ง ความ
เป็ นไปได้ที่คนจะปลุกพลังดวงดาวขึ้นมาทีหลังนั้นต้องเป็ นคนที่
โชคดีและเป็ นลูกรักของพระเจ้าจริ ง ๆ หรื อพระเจ้าตาบอดเกินไป
และอวยพรพี่ชายที่น่ารังเกียจของเธอโดยไม่ได้ต้ งั ใจ
หลี่ฉิงรู่ ตกใจ เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “เมื่อกี้ลูกพูดว่าอะไร? มีพลัง
ดวงดาว? นานหรื อยัง?” เต็มไปด้วยความกังวลใจและความตื่นเต้น
หลี่ฉิงรู่ ตวั สัน่ แม้วา่ ความสําเร็ จที่มาพร้อมกับการตื่นขึ้นทีหลังจะ
จํากัด เขาก็ยงั เป็ นนักรบอสู ร เขาสามารถพยุงตัวเองได้ไม่วา่ ชีวติ ของ
เขาจะมืดมนแค่ไหนก็ตาม
ซูผงิ เกาหัว “มันเป็ นเรื่ องบังเอิญครับ แต่กผ็ า่ นมาสักพักแล้ว”
ซูหลิงเยวีย่ เหล่ตา เขาปลุกพลังมาสักพักแล้ว แต่กป็ กปิ ดมาตลอด?
เขาทําเป็ นอ่อนแอ อดทนต่อความยากลําบาก ไม่คิดจะบรรลุความ
ทะเยอทะยานบางอย่างหรอ?
“ดี นี่ดีจริ ง ๆ ”หลี่ฉิงรู่ มีความสุ ขมากจนตาแดง เธอนํ้าตาไหล เธอ
เช็ดนํ้าตาออกอย่างรวดเร็ วและพูดว่า “เราต้องบอกพ่อเกี่ยวกับข่าวดี
นี่ ว่าแต่ลูกมีอสู รหรื อยัง? ลูกช้ากว่าคนอื่นมาก ต้องซื้ออสู รที่มี
คุณภาพ พรุ่ งนี้แม่จะไปตลาดด้วยตัวเองเพื่อเลือกอสู รที่มีคุณภาพดี
และมีไหวพริ บสู งเพื่อลูก!”
 ตอนที่ 93 เล่ นกับไฟ
ซูผงิ รู ้สึกซาบซึ้งใจอีกครั้งกับความใจดีของแม่ เขายิม้ “ไม่เป็ นไรครับ
แม่ ผมมีอสู รอยูแ่ ล้ว เราเปิ ดร้านขายอสู รนะ ผมสามารถเปลี่ยนไปใช้
อสู รตัวใหม่ได้ทุกวันตามที่ตอ้ งการ”
หลี่ฉิงรู่ หวั เราะเบา ๆ “ลูกต้องล้อเล่นแน่ ๆ นักรบอสู รแบบไหนกัน
ที่จะสับเปลี่ยนอสู รไปเรื่ อย? อสู รในปั จจุบนั ของลูกคืออะไร? ที่ร้าน
ไม่มีสินค้าดี ๆ ในสต็อก”
ซูหลิงเยวีย่ ตั้งใจหูฟัง เนื่องจากซูผงิ กลายเป็ นนักรบอสู ร เขาจึงค่อย ๆ
ตามเธอมา เธอชอบที่จะอยูอ่ ย่างระมัดระวังเพือ่ ป้องกันไม่ให้วยั เด็ก
ที่น่าสังเวชหวนกลับมาอีก
“ประเภทอันเดธ ไหวพริ บดี เอ่อ ตํ่ากว่าค่าเฉลี่ยเพียงเล็กน้อย”
“อันเดธ ?” หลี่ฉิงรู่ ดูประหลาดใจเพราะไม่ค่อยมีใครชอบรู ปลักษณ์
ที่น่ากลัวของพวกมัน แม้วา่ พวกมันจะต่อสู ไ้ ด้ดี “มันคือตัวอะไรลูก?”
ซูหลิงเยวีย่ คิดว่าพี่ชายของเขามีความชื่นชอบสิ่ งมีชีวติ ประเภทนี้
เนื่องจากเธอชอบเล่นแผลง ๆ และสยองขวัญตลอดเวลา เขาถึงกับ
จูบผีสาวเมื่อวันก่อนทําให้เธอขนลุกแทน
บ้าจริ ง บางทีฉนั ควรใช้วธิ ีที่แตกต่างกันเพือ่ ทําให้เขากลัวในแต่ละวัน
เธอคิด ฉันจะปล่อยให้เขาจับของแปลก ๆ ไม่ได้
“มันคือโครงกระดูกน้อย” ซูผงิ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดตาม
ความต้องการของหลี่ฉิงรู่
“โครงกระดูก ??” หลี่ฉิงรู่ เกือบจะร้องไห้อีกครั้ง “โอ้ลูกรัก…ลูกควร
บอกแม่ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของลูก แม่จะหาอสู รที่
ดีกว่านี้ให้ แม้วา่ แม่จะต้องกูเ้ งินก็ตาม ลูกไม่สามารถเป็ นนักรบอสู ร
โดยใช้โครงกระดูกได้!”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกว่าความวิตกกังวลก่อนหน้านี้ของเธอหายไปในทันที
“เฮ้ แม่เขาไม่สามารถใช้อสู รที่ดีกว่าปัจจุบนั ได้อยูด่ ี การปลุกพลัง
ดวงดาวช้าทําให้ไม่มีอสู รขั้นสู งมาก ถ้าแม่ถามหนู หนูจะให้เขาหา
งานแบบสุ่ มที่กิลด์ เขาจะหาเงินได้มากกว่ามนุษย์เงินเดือนทัว่ ไป
ด้วยวิธีน้ นั เขาไม่สามารถหารายได้จากร้านเราได้เลย”
หลี่ฉิงรู่ ดูไม่พอใจที่ได้ยนิ แบบนี้ “ลูกไม่ควรพูดกับพีแ่ บบนี้ได้จนกว่า
เขาจะพยายาม! ใช่เป็ นเรื่ องยาก แต่การปลุกพลังขึ้นมาในชีวติ เป็ น
เรื่ องมหัศจรรย์แล้ว! ลูกรู ้อะไรไหม? หากลูกพิจารณาเฉพาะคนที่
ปลุกช้ากว่าคนอื่น พวกเขาจะพัฒนาเร็ วกว่าคนที่ปลุกพลังตามปกติ!”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่สามารถโต้เถียงได้ เธอทําได้แค่ทาํ หน้าบึ้งตึง
หลี่ฉิรู่พดู ต่อว่า”พีข่ องลูกได้รับโอกาสที่ดีแบบนี้ เราไม่ควรกีดกัน
เขา มาเถอะมาช่วยพี่ชายของลูกกัน”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่ตอบ
ซูผงิ รู ้วา่ แม่ของเขาเป็ นห่วง แต่กไ็ ม่ถึงขนาดนั้น ครอบครัวของพวก
เขาไม่ได้ร่ าํ รวยจริ ง ๆ มันจะดีที่สุดถ้าพวกเขารวบรวมทรัพยากร
ทั้งหมดไว้ที่ซูหลิงเยวีย่ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถตั้งเป้าหมายที่จะทํา
ให้เธอเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง
เห็นได้ชดั ว่าหลี่ฉิงรู่ เลือกที่จะเป็ นแม่ที่ดีมากกว่าเป็ นนักยุทธศาสตร์
“น้องพูดถูกแม่” ซูผงิ พูดด้วยนํ้าเสี ยงอ่อนโยน”อย่าเสี ยเงินกับผมเลย
เราต้องรักษาขาของแม่ก่อน! นอกจากนี้ผมชอบอสู รของผม ผมไม่
ต้องการอะไรอีก”
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิ้วขึ้น เธอคิดว่าซูผงิ จะใช้โอกาสนี้เพื่อขออสู รดี ๆ
อย่างอสูรเพลิงมายาของเธออย่างโจ๋ งครึ่ มเพราะนัน่ เป็ นวิธีที่เขาแสดง
ออกมาตลอดตั้งแต่เด็ก เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเกรงใจเขาแบบนี้
ไม่วา่ จะด้วยวิธีใด เธอก็พบว่าจําเป็ นที่จะต้องพิจารณาพีช่ ายของเธอ
ใหม่แล้วในตอนนี้
เธอแสดงท่าทางที่ไม่พอใจและพูดกับแม่วา่ ”งั้นเราหาระดับกลาง ๆ
ก็ได้ เราจะโชคดีถา้ เขากลายเป็ นนักรบอสู รขั้นกลาง และถ้าเขาทําได้
ดีกว่านั้น หนูจะสนับสนุนเขาด้วยทุกสิ่ งที่หนูมี หนูจะให้อสู รเพลิง
มายาแก่เขา ถ้านัน่ คือสิ่ งที่ตอ้ งทํา”
อสู รเพลิงมายาเป็ นคู่หูของเธอตั้งแต่เธอยังเด็ก แน่นอนว่าเธอไม่
ต้องการมอบให้คนอื่น เธอพูดเช่นนั้นเพราะเธอไม่เชื่อว่าซูผงิ จะ
เหนือกว่าเธอได้
ในระหว่างการศึกษาเธอไม่เคยอยูต่ ่าํ กว่าสามอันดับแรก เธอมัน่ ใจ
หลี่ฉิงรู่ มองพวกเขาและถอนหายใจ “แม่หวังว่าทั้งสองจะเป็ นมิตร
กันมากกว่านี้ ลูกต้องช่วยเหลือกัน ถ้าแม่ไม่อยู”่
ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิว้ “อย่าพูดแบบนั้นนะแม่ หนูคุยกับอาจารย์มา พวก
เราจะไปที่ดินแดนรกร้างกันเมื่อเรี ยนจบเพื่อที่จะได้รับเงินเยอะ ๆ
มาซื้อยาให้แม่”
ซูผงิ ยิม้ “ดูแลตัวเองนะแม่ ไม่ตอ้ งห่วงพวกเรา ผมจะดูแลอสู รของ
ผม โครงกระดูกน้อยของผมเก่งมาก”
หลี่ฉิงรู่ ส่ายหัว เก่ง? โครงกระดูกจะเก่งแค่ไหน?
เธอทั้งดีใจและเสี ยใจที่เห็นซูผงิ พัฒนาขึ้น เพราะเธอคิดว่าเธอต้อง
รับผิดชอบเขา เธออาจสู ญเสี ยอสู รเปลวเพลิงอีกตัวเพื่อรักษาร้าน
“เฮ้ออ แม่จะไปเตรี ยมอาหารเย็น” เธอมุ่งหน้าไปที่หอ้ งครัวและทิ้ง
เด็ก ๆ ไว้ขา้ งหลัง
ซูหลิงเยวี่ยมองไปที่พี่ชายของเขา “ฉันไม่เคยคิดว่าพี่จะเป็ นคนดีแบบนี้
ฉันไม่ได้ประชด ฉันขอบคุณจริ ง ๆ อย่าทําอะไรโง่ ๆ ได้ไหม การ
เป็ นนักรบอสู รไม่มีความหมาย ไม่วา่ พี่จะทํางานยังไง พี่จะไม่สามารถ
ช่วยอะไรฉันได้เลย มันควรจะตรงกันข้าม ฉันจะหาเวลาและสอน
ทักษะนักรบอสู รให้พ”ี่
ซูผงิ รู ้สึกแปลกมากที่นอ้ งสาวของเขารับบทเป็ นผูใ้ หญ่ “ฉันโตกว่า
จําได้ไหม?”
“ฮึ ผูช้ ายทุกคนเป็ นเด็ก ไม่มีขอ้ ยกเว้น”
“หา? เธอพูดราวกับว่าเธอดีกว่า”
การแสดงออกของซูหลิงเยวีย่ เย็นลง “ดูสิ่งที่พี่กาํ ลังพูดสิ ”
ซูผงิ ยืนขึ้นและภายใต้การคุกคามของน้องสาว เขาวางมือบนหัวของ
เธอแล้วลูบ
“เป็ นน้องสาวก็ทาํ ตัวดี ๆ หน่อยสิ ผูห้ ญิงที่นุ่มนวลและน่ารักจะดึงดูด
ความรักจากผูค้ นได้มากขึ้นนะ”
ซูหลิงเยวีย่ ตัวแข็งค้างไปชัว่ ขณะ
นับตั้งแต่ที่เธอไปที่สถาบันตอนอายุ 12 ปี ซูผงิ หรื อผูช้ ายคนอื่น ๆ ก็
ไม่เคยได้จบั มือเธอได้เลยนับประสาอะไรกับการสัมผัสหัวของเธอ
เธอรู ้สึกอาย!
เธอพยายามตบมือของซูผงิ โดยใช้พลังดวงดาวเพียงเล็กน้อยเพือ่ สอน
บทเรี ยนให้เขา การตีเช่นนี้จะทําให้มือของซูผงิ บวมไปสองสามวัน
อย่างแน่นอน
เธอล้มเหลว ซูผงิ ดึงมือออกไปทันเวลา
“อะไรกัน” ซูหลิงเยวีย่ กัดฟันแน่นด้วยความโกรธ “พี่กาํ ลังเล่นกับ
ไฟ ฉันจะแสดงให้พี่เห็น!”
“เธอพูดอะไรนะ? ใครคือ “ไฟ” ”
 ตอนที่ 94 ภารกิจฉุกเฉิน
“ทําไมถึง!”
เขาหน้าด้านเกินไปแล้ว!!
ซูหลิงเยวีย่ เริ่ มพบว่าพี่ชายของเธอกล้าหาญขึ้น ก่อนหน้านี้ผชู ้ ายคน
นี้รู้วธิ ีที่จะยอมถอย แต่ตอนนี้เขาเริ่ มเผชิญหน้ากับเธอ! เพียงเพราะ
เขาปลุกพลังดวงดาวขึ้นมาได้?
“พี่ไม่รู้วา่ ฉันอยูร่ ะดับไหนเหรอ?! ฉันเป็ นนักรบอสู รระดับสามขั้น
กลาง ในขณะที่พี่...”
เธอเพิ่มพลังจากดวงดาวเพื่อทําให้ซูผงิ ตื่นเต้นและแสดงให้เขาเห็น
ว่าใครอยูเ่ หนือกว่า แต่เธอก็ถูกหยุดโดยหลี่ฉิงรู่ ที่เพิ่งกลับมาพร้อม
แอปเปิ้ ลหนึ่งจาน
“ลูกกําลังทําอะไร?”
ซูผงิ ยิม้ “ไม่มีอะไร ผมกําลังตรวจสอบว่าผมของหลิงเยวีย่ ดูดีแค่
ไหน”
ตรวจสอบอะไร??ซูหลิงเยวีย่ แทบจะไม่สามารถกลืนความโกรธลง
คอของเธอได้
หลี่ฉิงรู่ ตระหนักได้อย่างรวดเร็ วว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะสิ่ งนี้เกิดขึ้น
บ่อยครั้งในครอบครัว “หยุดนะ แม่เพิ่งบอกว่าให้ดีต่อกันเมื่อไม่กี่
นาทีที่แล้วนี่เอง!”
“ขอโทษครับแม่” ซูผงิ ก้มหน้าลงขอโทษ เมื่อพบว่าแม่ของเขาโกรธ
มาก
หลี่ฉิรู่ส่ายหัวและหันไปทําอาหารต่อ
“อย่าคิดว่าเรื่ องจะจบลงแค่น้ ีนะ!” ซูหลิงเยวีย่ ตะโกนในขณะที่นาํ
แอปเปิ้ ลทั้งหมดมาไว้กบั ตัวเอง
“งัม่ งัม่ ”
“เฮ้”
“หึ ?”
“ฮึ!”
พวกเขาเข้าใจโดยสิ้ นเชิงว่ากําลังพูดถึงอะไร
ซูผงิ ถอยกลับไปที่หอ้ งของเขาหลังอาหารคํ่า ในขณะที่ซูหลิงเยวีย่
ไม่ได้พดู อะไรอีก ซูหลิงเยวีย่ วางแผนถามพี่ชายของเธอว่าเขาไปทํา
อะไรที่หอ้ งรองอาจารย์ใหญ่ แต่เธอก็ไม่อยากบากหน้าไปถาม
ตามปกติซูผงิ นอนอยูบ่ นเตียงเพื่อฝึ กฝนพลังดวงดาวของเขา วิธีบ่ม
เพาะนี้เป็ นเทคนิคแสนเผด็จการ เขาสามารถดึงพลังดวงดาวทั้งหมด
ที่มีอยูใ่ นสภาพแวดล้อมออกมาได้อย่างง่ายดาย เขาสามารถหยุดซู
หลิงเยวีย่ จากการฝึ กฝนถ้าเขาต้องการ
เป็ นเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์นบั ตั้งแต่เขาเริ่ มฝึ กฝน แต่ความแข็งแกร่ ง
ของเขาได้รับการพัฒนาจาก 0.2 เป็ น 3.7 ซึ่งทําให้เขาอยูใ่ นระดับสาม
ขั้นสู งแล้ว ถ้าเขาทําต่อไปเขาจะกลายเป็ นระดับสี่ ในสัปดาห์หน้า
เมื่อรวมกายแสงอาทิตย์เข้าด้วยกัน เขาก็แข็งแกร่ งพอที่จะต่อสู ก้ บั
อสู รระดับห้าส่ วนใหญ่ได้ หรื ออาจถึงระดับหกถ้าใช้ทกั ษะช่วย
“กายแสงอาทิตย์ของฉันต้องอยูใ่ นระดับสองเพื่อไม่ให้พวกระดับแปด
และเก้าฆ่าฉันได้ง่าย ๆ แค่น้ นั ฉันก็จะสามารถอยูร่ อดได้ดียงิ่ ขึ้น…”
ในฐานะที่พบเห็นภัยคุกคามในดินแดนรกร้าง เขาจึงไม่อาจละทิ้ง
การป้องกันได้ แม้วา่ ชีวติ ในเมืองจะดูสงบสุ ขก็ตาม
คืนหนึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ ว
เช้าวันรุ่ งขึ้นซูผงิ และซูหลิงเยวีย่ กินอาหารเช้า พร้อมตั้งท่าจะทะเลาะ
กัน แต่กอ็ อกจากบ้านได้ปลอดภัย
ซูผงิ เห็นหญิงสาวร่ างท้วมในชุดเสื้ อคลุมตัวยาวสี กาแฟมองมาทาง
เขาและอยูต่ รงหน้าร้านของเขา โดยไม่สนใจเธอ ซูผงิ ล็อกจักรยาน
ของเขาไว้กบั ต้นไม้ดว้ ยโซ่เพื่อป้องกันการถูกขโมยและไปปลดล็อค
ร้าน
ทันใดนั้นหญิงสาวคนนั้นก็ทาํ ให้เขาประหลาดใจ
ผูห้ ญิงคนนั้นเดินตามเขาเข้ามาในร้าน
“คุณต้องการอะไร?” ซูผงิ ถามหลังจากที่เขาเหลือบมองผูห้ ญิงคนนั้น
เขาพบว่าใบหน้าของเธอดูคุน้ เคยนิดหน่อย แต่จาํ ชื่อเธอไม่ได้ เขา
สงสัยว่าเธอเป็ นลูกค้าที่เห็นโฆษณาของเขาหรื อเปล่า?
“คุณเป็ นเจ้าของร้านที่นี่ใช่ไหม?” เจียงหานปิ งมองไปที่ซูผงิ ขึ้นและ
ลง และพบว่าชายคนนี้ยงั เด็กเกินไปที่จะเปิ ดร้าน แล้วเธอก็จาํ ได้วา่
เห็นเขาเมื่อวันก่อน
ซูผงิ พยักหน้า “ถูกต้อง คุณต้องการบริ การดูแลอสู ร ฝึ กฝนหรื อกําลัง
มองหาอาหารอสู รครับ?”
“…เมื่อวานคุณอยูท่ ี่สถาบันใช่ไหม? คุณฝึ กหนูสายฟ้าให้ทรงพลัง
ได้ถึงขนาดนั้นเลยหรอ?”
ซูผงิ ดีใจที่ใบปลิวของเขาไม่ได้สูญเปล่า “ใช่ ผมเอง”
เจียงหานปิ งถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอกับซูหยานหยิงเดินกันคนละ
ทาง แต่เนื่องจากเพื่อนร่ วมชั้นมักจะเปรี ยบเทียบพวกเธอในหลาย ๆ
เรื่ อง พวกเธอจึงกลายเป็ นคู่แข่งกันไปโดยปริ ยาย ดังที่ เจียงหานปิ ง
สังเกตเมื่อเร็ ว ๆ นี้ซูหยานหยิงมีพรสวรรค์ แต่ยงั ห่างไกลจากการเป็ น
ผูฝ้ ึ กที่ดี นอกจากนี้ซูหยานหยิงไม่ใช่คนที่แบ่งเวลาเป็ น ถ้าเธอมีหนู
ที่ทรงพลังมาตลอด เธอคงจะใช้วธิ ีน้ ีนานแล้ว
จากใบปลิวที่เธอได้รับจากเพื่อนร่ วมชั้น เจียงหานปิ งลองมาร้านเพื่อ
ดูวา่ ข่าวลือเป็ นจริ งไหม เธอคาดหวังว่าจะได้เห็นร้านค้าขนาดใหญ่ที่
ตกแต่งอย่างสวยงามซึ่งบริ หารงานโดยตัวแทนจําหน่ายที่มีประสบการณ์
ไม่ใช่เด็กผูช้ ายคนนี้ที่ดูเหมือนจะอายุนอ้ ยกว่าเธอสองปี
“การฝึ กอสู รใช้เวลานานแค่ไหน? คุณเป็ นผูฝ้ ึ กฝนเองใช่ไหม?” เธอ
ถาม
“ใช่ผมเอง ไม่มีระยะเวลาที่แน่นอนในการฝึ กอสู ร ขึ้นอยูก่ บั จํานวน
บทเรี ยนที่คุณซื้อ เมื่อฝึ กครบทุกบทเรี ยน ผมจะส่ งข้อความไปให้
คุณให้มารับอสู ร”
“บทเรี ยน?” เจียงหานปิ งไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับวิธีการฝึ กอบรมเช่นนี้
มาก่อน แม้วา่ จะไม่ใช่เรื่ องแปลกสําหรับปรมาจารย์สนั โดษที่จะมี
โปรแกรมฝึ กแปลก ๆ
“อสู รสี่ ตวั ตัวละสิ บบทเรี ยน” เธอเสนอ
ซูผงิ เลิกคิ้ว “คุณต้องจ่ายเงินสดสําหรับแต่ละบทเรี ยน ผมกลัวว่าคุณ
มีเงินไม่พอ”
เจียงหานปิ งพร้อมได้ยนิ ราคาที่บา้ คลัง่ จากร้านค้าที่ฝึกหนูสายฟ้า
อัจฉริ ยะ “ราคาเท่าไหร่ สาํ หรับแต่ละบทเรี ยน”
“หมื่นเหรี ยญสําหรับอสู รขั้นตํ่า หนึ่งแสนสําหรับขั้นกลาง และ
สําหรับขั้นสู ง … ขออภัยผมยังไม่รับขั้นสู งในขณะนี้”
หากซูผงิ ต้องการฝึ กอสู รขั้นสู ง เขาก็ตอ้ งฝึ กฝนอสู รขั้นกลางให้สาํ เร็ จ
ด้วยวิธีเดียวกัน
“นัน่ มัน…ถูกมาก” เจียงหานปิ งพูด การกําหนดราคาดังกล่าวดูเหมือน
เป็ นการหลอกลวงในร้านขายอสู รทัว่ ไป แต่นนั่ ไม่ถือว่ามากหาก
พวกเขากําลังพูดถึงผูท้ ี่ฝึกหนูอจั ฉริ ยะตัวนั้น
ริ มฝี ปากของซูผงิ กระตุก เขารู ้สึกหงุดหงิดเสมอที่ไม่สามารถกําหนด
ราคาได้อย่างอิสระ
โชคดีที่หนูสายฟ้าเป็ นกรณี พิเศษเพราะระบบเรี ยกร้องให้เขาเพิ่ม
ระดับให้สูงขึ้น จากนั้นเขาก็สามารถพาอสู รของลูกค้าไปที่สนามบ่ม
เพาะและออกไปเที่ยวสักหน่อยเพื่อทํางานให้ลุล่วง เขาอาจจะต้อง
ตายสักสองสามครั้งในขณะนั้น แต่นนั่ ก็ไม่ใช่ปัญหา
“ฉันมีอสู รระดับสี่ สามตัวและระดับสามหนึ่งตัว คุณสามารถทําให้
พวกมันทั้งหมดอยูใ่ นระดับที่เท่ากับหนูสายฟ้าได้ไหม?” เจียงหานปิ ง
เตรี ยมจ่ายเงินแล้วเพราะเธอไม่ตอ้ งการให้ซูผงิ เปลี่ยนใจกะทันหัน
“ไม่แน่นอน หนูสายฟ้าเป็ นข้อยกเว้น ผมให้การฝึ กอบรมแบบ “ปกติ”
เกือบตลอดเวลา”
เจียงหานปิ งรู ้ดีวา่ การได้รับอสู รคล้ายหนูสายฟ้าสี่ ตวั ในคราวเดียว
อาจเป็ นเพียงความฝัน แต่กย็ งั รู ้สึกแย่เมื่อซูผงิ บอก
นอกจากนี้เธอยังสงสัยว่าหนูสายฟ้าเป็ นกรณี พิเศษที่ใช้ดึงดูดลูกค้า
ในขณะที่ผฝู ้ ึ กตัวจริ งออกจากร้านไปแล้ว หรื ออาจแย่กว่านั้นถ้า
ทั้งหมดเป็ นเรื่ องโกหก ซูหยานหยิงอาจเป็ นหน้าม้าที่ช่วยร้านค้าด้วย
การโฆษณาหลอกลวง
ซูผงิ ไม่รู้วา่ เจียงหานปิ งกําลังคิดอะไรอยู่ แต่มนั ก็ไม่มีประโยชน์
อะไรกับธุรกิจของเขา
“การฝึ กปกติยงั คงมีผลดี คุณต้องการซื้ อหรื อไม่?”
จริ งหรอ? เจียงหานปิ งส่ ายหัว ถ้าเคยมีอะไรดี ๆ ที่นี่ ซูหยานหยิงก็
เอาไปแล้ว ให้ตายเถอะ
“ตอนนี้ฉนั จะ…มอบความไว้วางใจให้คุณดูแลอสู รตัวหนึ่ง”
เธอไม่ตอ้ งการกลับบ้านมือเปล่า แม้วา่ จะไม่มี “ผูฝ้ ึ กหลัก” อีกต่อไป
แต่ร้านนี้กย็ งั พอมีชื่อ การเป็ นลูกค้าเป็ นทางเลือกที่ดี
สําหรับว่าซูหยานหยิงเป็ นนักต้มตุ๋นหรื อเปล่า เจียงหานปิ งไม่เชื่อว่า
จะเป็ นไปได้ ซูหยานหยิงคงจะร่ วมมือกับร้านค้าที่ใหญ่กว่าหากเป็ น
เช่นนั้น
“หนึ่งตัว?” ซูผงิ รู ้สึกแย่ที่การขายลดลงอย่างกะทันหันถึงหนึ่งในสี่
แม้วา่ เขาจะไม่สามารถบังคับลูกค้าได้ “ตกลง”
ปิ งปอง!
“ภารกิจฉุกเฉิน!” ทันใดนั้นระบบก็ประกาศในหัวของเขา “ลูกค้าได้
ถอนคําสัง่ ซื้อของเธอเนื่องจากความไม่ไว้วางใจทําให้รายได้ลดลง
ในโอกาสพิเศษนี้เจ้าของจะได้รับอนุญาตให้เริ่ มการฝึ กอบรมเฉพาะ
ทาง”
“ราคา : ร้อยเท่าจากราคาปกติของการฝึ กอบรมปกติ”
“จํากัดเวลา : 30 วัน”
“ข้อกําหนด : อสู รของลูกค้าต้องมีไหวพริ บสูงกว่าค่าเฉลี่ย”
“รางวัล : เม็ดยาพลังขั้นกลางหนึ่งเม็ด พร้อมแบบฝึ กหัดเทคนิคใน
ตํานานที่เลือกแบบสุ่ ม”
“บทลงโทษสําหรับความล้มเหลว : คะแนนเจ้าของลดลง 10”
 ตอนที่ 95 ตําแหน่ งอาจารย์ กติ ติมศักดิ์
การพัฒนาไหวพริ บของอสูรจากระดับตํ่าไปสู งกว่าค่าเฉลี่ยหมายถึง
การเพิ่มระดับความสามารถในการต่อสู เ้ ป็ นสามเท่าขึ้นไป ซึ่งเป็ น
สิ่ งที่เกิดขึ้นกับหนูสายฟ้า อย่างไรก็ตาม ราคาสําหรับการฝึ กอบรม
เฉพาะทางนั้นมีราคาเพียง 10,000 เมื่อซูผงิ ฝึ กฝนหนูสายฟ้าของซู
หยานหยิงในตอนนั้น เขาอาจมีเงินเป็ นล้านถ้าภารกิจนั้นเกิดขึ้นก่อน
หน้านี้
แย่จริ ง เงินทั้งหมดที่ฉนั พลาดไป…ซูผงิ รู ้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บจน
เลือดออก
แม้วา่ การจํากัดเวลาสําหรับภารกิจนี้เป็ นสิ่ งที่ยอมรับได้ สักเดือนก็
น่าจะเพียงพอแล้ว เห็นได้ชดั ว่าระบบตระหนักดีวา่ เขาไม่สามารถ
เข้าสู่ สนามบ่มเพาะได้อีกต่อไป เขาจําเป็ นต้องใช้เวลามากขึ้นใน
สนามบ่มเพาะธรรมดา
เมื่อเห็นเจียงหานปิ งจ่ายเงินด้วยโทรศัพท์ของเธอแล้ว เขาก็รีบบอก
ให้เธอหยุด
“มีปัญหาอะไร?” เธอถาม
“เป็ นไปได้ … ที่ผมจะทําแบบเดียวกับที่ทาํ กับหนูสายฟ้า แต่ตอ้ งเสี ย
ค่าใช้จ่ายมากขึ้น”
ในความเป็ นจริ ง เงินหนึ่งล้านก็เพียงพอที่จะซื้อไข่ของอสู รระดับ
เจ็ดได้โดยตรง เจ้าของอสู รยังคงต้องการเงินและทรัพยากรอีกมาก
ในการฝึ กฝนมันในภายหลัง แต่อสู รจะโตขึ้นไม่ชา้ ก็เร็ ว ในที่สุด
อสู รระดับเจ็ดที่เต็มเปี่ ยมจะมีราคาสู งขึ้นเป็ นหลายล้าน ซึ่ งเพียง
พอที่จะซื้อบ้านกลางเมืองหลังใหญ่ได้
“คุณทําได้หรอ??” เจียงหานปิ งเต็มไปด้วยความสุ ข “ราคาเท่าไหร่ ?”
“การฝึ กอบรมเฉพาะทางมีค่าร้อยเท่า นัน่ จะเป็ นหนึ่งล้านสําหรับ
อสู รขั้นตํ่าและสิ บล้านสําหรับอสู รขั้นกลาง”
“ล้าน??” เจียงหานปิ งมองเขาอย่างสงสัย “ถ้าฉันจ่ายเงินขนาดนั้น
คุณสามารถฝึ กอสู รขั้นตํ่าให้มีพลังเท่าหนูสายฟ้าของซูหยานหนิง
ได้? คุณเองก็อยูท่ ี่นนั่ เพื่อชมการแข่งขัน เจ้าหนูตวั นั้นทําให้มงั กรปี ก
เงินระดับเจ็ดพ่ายแพ้ได้!”
“คุณเคยเรี ยนรู ้หรื อไม่วา่ ผลของการต่อสู ไ้ ม่ได้ข้ ึนอยูก่ บั ระดับของ
อสู รเท่านั้น ทําไมอสู รต้องต่อสู ก้ บั นักรบอสู ร? หนูสายฟ้าอยูใ่ น
ระดับเจ็ดที่ได้รับประสบการณ์การต่อสู ม้ ากมาย ในขณะที่มงั กรตัว
นั้นไม่ค่อยมีประสบการณ์ มีร่างกายที่แข็งแกร่ ง แต่ยงั ไม่สามารถใช้
งานได้ ทักษะการเสริ มพลังและคําสัง่ ของคุณล้วนมีความสําคัญต่อ
ชัยชนะ สิ่ งที่ผมกําลังพูดคือผมสามารถสอนสิ่ งเดียวกันกับอสู รของ
คุณได้ แต่มนั ขึ้นอยูก่ บั คุณว่าจะทําให้พวกมันเอาชนะมังกรปี กเงิน
ได้ไหม”
เจียงหานปิ งตกใจเพราะเธอไม่คิดว่าซูผงิ จะพูดได้ฉลาดขนาดนี้
เธอมาจากครอบครัวที่ร่ าํ รวย แต่เงินสิ บล้านไม่ใช่เรื่ องเล็กน้อยสําหรับ
เธอ แม้แต่เงินหนึ่งล้านก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะจ่ายได้ง่าย ๆ เพราะนัน่ คือ
ทั้งหมดที่เธอหามาได้ในหนึ่งปี ด้วยการทํางานหนัก
“คุณแน่ใจจริ ง ๆ ใช่ไหมว่าอสู รของฉันจะสามารถเอาชนะอสู รขั้น
สู งธรรมดาได้หลังจากที่คุณฝึ กฝนแล้ว?”
“นัน่ ไม่ใช่ปัญหา”
เจียงหานปิ งมองไปรอบ ๆ ร้านและเบิกตากว้างเล็กน้อยเมื่อเธออ่าน
ป้ายราคา
“อืม คุณเป็ นเจ้าของร้านนี้หรื อแค่คนดูแล?”
ซูผงิ รู ้วา่ ผูห้ ญิงคนนี้กงั วลว่าเขาจะเอาเงินของเธอไปและปิ ดร้านหนี
“มันเป็ นร้านของผม”
“ได้ ฉันขอดูโฉนดบ้านของคุณได้ไหม”
นัน่ เป็ นคําถามที่แปลก แต่เจียงหานปิ งพบว่าจําเป็ นต้องพิสูจน์ เมือง
ตอนล่างไม่ใช่พ้นื ที่ที่ปลอดภัยมาก เธอคงลําบากหากต้องจับขโมย
ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ “ถ้าคุณไม่ไว้ใจผม คุณสามารถตรวจสอบเว็บไซต์
ของสถาบันของคุณได้ นอกจากเป็ นเจ้าของร้านนี้แล้ว ผมยังเป็ น
อาจารย์กิตติมศักดิ์ของสถาบันอีกด้วย พวกเขาจ้างผม”
เขาดีใจที่ยอมรับข้อเสนอของรองอาจารย์ใหญ่ สถานะดังกล่าว
ค่อนข้างมีประโยชน์
“คุณเป็ นอาจารย์ ??” เจียงหานปิ งจ้องมองเขา “นัน่ เป็ นไปไม่ได้
อาจารย์ตอ้ งเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งเท่านั้น...”
“แค่ดูที่เว็บ คุณจะเห็นเอง”
เจียงหานปิ งตรวจสอบโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็ ว จนกระทัง่ พบ
หน้าที่แสดงรายชื่อบุคลากรที่ลงทะเบียน ในส่ วน “อาจารย์
กิตติมศักดิ์” เธอพบห้ารายการแทนที่จะเป็ นสี่ รายการตามที่เธอจําได้
รายชื่อพิเศษไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูผงิ พร้อมรู ปภาพ
“คุณ… แต่…อะไร…” เจียงหานปิ งพูดติดอ่างและเกือบจะทําโทรศัพท์
หล่นพื้น จากนั้นเธอก็มองขึ้นและลงหลาย ๆ ครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอ
กําลังคุยกับคนคนเดียวกันดัง่ ที่แสดงในภาพบุคคล
“คุณเป็ นอาจารย์ของเราหรอคะ? พวกเขายอมรับคนที่อายุนอ้ ยขนาด
นี้เป็ นอาจารย์!”
“หากคุณยังไม่มนั่ ใจ คุณสามารถโทรศัพท์หารองอาจารย์ใหญ่ได้
เขาจะบอกคุณเอง”
แน่นอน เจียงหานปิ งไม่สามารถรบกวนรองอาจารย์ใหญ่ในเรื่ องนี้
ไม่มีใครกล้าพอที่จะมีปัญหาในเพจของสถาบันอย่างเปิ ดเผย เธอไม่
เชื่อว่าซูผงิ มีความสามารถถึงขั้นเจาะระบบสถาบันเพื่อหลอกเธอ
แต่…อัจฉริ ยะขั้นเทพแบบไหนที่สามารถเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ของ
สถาบันได้ในขณะที่อายุเพียงเท่านี้??
ในช่วงไม่กี่วนั ที่ผา่ นมา เจียงหานปิ งรู ้สึกแย่มากเนื่องจากความมัน่ ใจ
ของเธอถูกขยํ้าซํ้าแล้วซํ้าเล่า นอกเหนือจากการแพ้ในรอบก่อนรอง
ชนะเลิศ เธอยังเห็นคนที่มีพรสวรรค์ดีกว่าเธออีกมากมาย แถมเย่ห่าว
ยังมีอสู รประเภทมังกรระดับเจ็ดด้วยซํ้า
แต่ถึงกระนั้นทั้งหมดก็ไม่มีอะไรเทียบได้กบั สิ่ งที่เธอเพิง่ เห็นในร้าน
ธรรมดาแห่งนี้
 ตอนที่ 96 หมูสวรรค์
เจียงหานปิ งรู ้สึกอายเมื่อเธอแน่ใจในตัวตนของซูผงิ เพราะเธอไม่
สุ ภาพกับเขามากนัก หลังจากขอโทษแล้วเธอก็จ่ายเงินสําหรับการ
ฝึ กอบรมเฉพาะทางโดยไม่คิดอะไรอีก
หนึ่งล้านสําหรับอสู รที่ทรงพลังพอ ๆ กับหนูสายฟ้าที่มีชื่อเสี ยงเป็ น
การแลกเปลี่ยนที่ดี เธอไม่มีเหตุผลที่จะคิดเป็ นอย่างอื่น
เธอไม่แน่ใจว่าสิ่ งนี้เพียงพอหรื อไม่ที่เธอจะเหนือกว่าซูหยานหยิง
เพราะจะไม่มีการแข่งขันในเร็ ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม เธอสามารถใช้
อสู รที่ได้รับเพื่อเพิม่ พูนประสบการณ์อย่างรวดเร็ วในดินแดนรกร้าง
ได้
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุ ข เมื่อเธอคิดว่าความฝันของเธออยู่
ใกล้แค่เอื้อม
ซูผงิ พยักหน้าเมื่อได้รับการยืนยันการชําระเงิน การได้รับเงินเป็ นสิ่ ง
ที่ดี แต่ความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับมันก็ค่อนข้างจริ งจังเช่นกัน
ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกดีใจมากเกินไปเพราะเขาอาจทําภารกิจล้มเหลว
ถ้าเขาไม่ระมัดระวังเพียงพอ
“หนึ่งเดือน…ผมมีเวลาคิดแผนอย่างรอบคอบ ตอนนี้เรี ยกอสู รของ
คุณออกมา” เขาบอกกับเจียงหานปิ ง
เจียงหานปิ งพยักหน้าและใช้พลังดวงดาวของเธอเพื่อเปิ ดพื้นที่อสู ร
ของเธอ ลูกหมูตวั กลมสี ชมพูตวั หนึ่งกระเด้งออกมา
นี่คือหมูสวรรค์ระดับสามประเภทพิษ เช่นเดียวกับหนูสายฟ้าทัว่ ไป
พวกมันมักจะอยูใ่ นระดับเดียวกันนี่ไปตลอดชีวติ ยกเว้นกรณี หายาก
ที่อาจพัฒนาเป็ นหมูพิษซึ่ งอยูใ่ นระดับห้า
สิ่ งนี้แทบไม่มีประโยชน์ในการต่อสู ้ แม้วา่ เจียงหานปิ งจะเก็บมันไว้
กับเธอเพราะพวกเธอใช้เวลาร่ วมกันหลายปี นอกจากนี้เจียงหานปิ ง
ยังชอบรู ปลักษณ์ที่น่ารักของมัน สิ่ งมีชีวติ ขนาดเล็กนี้ไม่เหมือนกับ
หมูหรื ออสู รดวงดาวส่ วนใหญ่ที่ไม่ได้หลัง่ หรื อทิ้งกลิ่นไว้ทวั่ ทุกที่
แต่กลับมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ อยูเ่ สมอ
อย่างไรก็ตาม เมื่อถูกคุกคามกลิ่นจะกลายเป็ นพิษร้ายแรง
* สนอร์ท *
หมูร้ ังตัวเองต่อหน้าศัตรู ที่มีศกั ยภาพเพียงคนเดียวในห้องซึ่ งก็คือซู
ผิง
ทันทีที่มนั ได้รับคําสัง่ จากเจียงหานปิ งให้กลับมายืน มันก็ทรุ ดตัวลง
เกาคอด้วยนิ้วเท้าและมองไปรอบ ๆ ร้านด้วยดวงตาสี ดาํ คู่หนึ่งที่นิ่ง
และสงสัย
ซูผงิ ตรวจสอบหมู และพบว่าภารกิจของเขาสามารถทําได้
“บทเรี ยนจะใช้เวลาหนึ่งเดือน” เขามองไปที่เจียงหานปิ งอีกครั้ง
“กลับมาอีกทีหลังจากนั้น”
“แค่เดือนเดียว?”
ในฐานะเจ้าของหมู เธอรู ้สภาพของมันดีกว่าใคร ๆ เธอใช้ความพยายาม
อย่างมากในการฝึ กฝนมัน ซึ่งทําให้มนั แข็งแกร่ งขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบ
กับอสู รตัวอื่น ๆ ในประเภทนี้ มันเป็ นไปไม่ได้เลยที่หมูจะเผชิญหน้า
กับศัตรู ในระดับเดียวกัน ในกรณี ที่เลวร้ายที่สุดศัตรู ที่มีความสามารถ
ต้านทานพิษสามารถโจมตีหมูได้อย่างง่ายดาย
ตามที่พวกเขาตกลงกัน ซูผงิ ต้องพัฒนาหมูจนกว่ามันจะสามารถ
ต่อสู ก้ บั อสู รดวงดาวระดับเจ็ดได้ภายในหนึ่งเดือน นี่เป็ นไปไม่ได้!
มีผฝู ้ ึ กสอนหลักคนอื่น ๆ อยูท่ ี่นนั่ ที่อาจประสบความสําเร็ จได้ แต่ใช้
เวลาถึงครึ่ งปี หรื อมากกว่านั้น เธอสงสัยว่าซูผงิ คํานวณเวลาผิดหรื อ
เปล่า
“มาให้ตรงเวลาก็พอ” ซูผงิ ให้ความมัน่ ใจกับเธอ
เธอเลือกที่จะเชื่อในความมัน่ ใจของซูผงิ และรอเวลามารับหมูของ
เธอที่แข็งแรงขึ้น
“ขอบคุณค่ะ ‘คุณเจ้าของร้าน’ – ฉันหมายถึงปรมาจารย์!”
“คุณสามารถเรี ยกผมว่าเจ้าของร้านในร้านนี้ได้”
“ได้เลยค่ะ!”
หากเพื่อนร่ วมชั้นของเจียงหานปิ งคนใดได้เห็นนิสยั ที่เชื่อฟังอย่าง
ผิดปกติของเธอ ขากรรไกรของพวกเขาคงจะอ้าค้างจนหักอย่าง
แน่นอน
“คุณมีอสู รให้ฝึกอีกไหม? แต่ย้าํ อีกที อสู รขั้นกลางมีค่าใช้จ่ายหลักแสน
เท่านั้น” ซูผงิ ยังคงต้องการที่จะมีรายได้มากกว่านี้ หากเขาสามารถ
จัดการได้
เจียงหานปิ งหน้าแดง “ฉันมีเงินไม่พอ ขออภัย…”
หนึ่งล้านคือสิ่ งที่เธอจ่ายได้โดยไม่ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวติ ของเธอ
มากกว่านี้เธอจะต้องอยูร่ อดด้วยขนมปังราคาถูกและบะหมี่ถว้ ย
ซูผงิ ส่ ายหัว คนล้มละลายอีกคนแล้ว แม้วา่ เธอจะอยูอ่ ย่างสุ ขสบายก็
เถอะ
“แล้วอาหารอสู รล่ะ” ซูผงิ พยายาม
เจียงหานปิ งสะดุง้ หลังจากตรวจสอบชั้นวางที่ใกล้ที่สุด “เอ่อ ไว้
คราวหน้านะ”
ทําไมทุกคนถึงทําราวกับว่าฉันพยายามจะปล้นพวกเขา ซูผงิ บ่นใน
ใจก่อนที่จะพูดว่า “งั้นผมจะไปจัดการธุระของคุณก่อนละ”
เจียงหานปิ งพบว่าเป็ นเรื่ องแปลกที่ซูผงิ ไม่อดทนกับลูกค้าคนสําคัญ
ที่ใช้จ่ายเงินเป็ นล้านที่ร้านของเขา แม้วา่ เธอจะไม่พดู อะไรเกี่ยวกับ
เรื่ องนี้กต็ าม หลังจากอําลาอสู รของเธอแล้วเธอก็ออกจากร้าน
ซูผงิ ซื้ อสัญญาชัว่ คราวจากระบบและนําไปใช้กบั หมูสวรรค์ทนั ที
“มานี่สิ โอ้ แกตัวนุ่มมาก!” เขาอุม้ หมูไปที่หอ้ งอสู รและวางไว้ใน
คอกเลี้ยงดู
เขาอาจต้องใช้เวลาในการเลือกสนามบ่มเพาะที่เหมาะสม เขากลับไป
ที่เคาน์เตอร์ของร้านค้าเพื่อตรวจสอบรายชื่อสนามบ่มเพาะ ด้วยวิธีน้ ี
เขาจะไม่มองข้ามลูกค้ารายใด คนอื่นไม่สามารถมองเห็น “หน้าต่าง
ระบบ” ของเขาได้อยูด่ ี
“นี่คือร้านนัน่ หรอ?” มีคนพูดขณะเดินผ่านประตู
ซูผงิ ยกเลิกหน้าต่างและเห็นสองสาวตัวเล็กเดินเข้ามาในร้าน
เมื่อมาถึงเคาน์เตอร์ เด็กผูห้ ญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้ากลมพูดกับเขาว่า
“นี่คือร้านขายอสู รพิกซี่ใช่ไหมคะ? หนูสายฟ้าพิเศษตัวนั้นถูกฝึ กฝน
ที่นี่ใช่ม้ ยั ?”
ซูผงิ คิดว่าต้องเป็ นนักเรี ยนที่เห็นใบปลิว
“ถูกต้อง คุณทั้งคู่ตอ้ งการฝึ กฝนอสู รงั้นหรอ?”
เด็กสาวมีความสุ ขที่ได้ยนิ แต่ถูกขัดจังหวะโดยเพื่อนของเธอซึ่ งกําลัง
ดึงแขนเสื้ อขณะชี้ไปที่ช้ นั วาง
 ตอนที่ 97 เพิม่ ระดับสระ
ยู่ หยวนหยวน ทําตามคําแนะนําของเพื่อนของเธอ เธอตรวจสอบ
ราคาสิ นค้าแล้วขยี้ตามองอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ตาฝาด
“คุณมีอสูรประเภทไหนบ้าง?” ซูผงิ ยืนขึ้นและเดินไปรอบ ๆ เคาน์เตอร์
ยู่ หยวนหยวน มองไปที่ชายที่กาํ ลังใกล้เข้ามาอีกครั้ง เธอคงจะวิง่ หนี
ไปแล้วถ้าเธอไม่ได้เกิดมากล้าหาญกว่าเพื่อน ๆ
“อะแฮ่ม คุณ! ฉันต้องการให้อสู รยอดฝี มือฝึ กที่นี่ แต่มนั อารมณ์ไม่
ค่อยดี ฉันสงสัยว่าคุณจะรับมือได้ไหม และราคาเท่าไหร่ ?”
“หนึ่งหมื่นสําหรับขั้นตํ่าและหนึ่งแสนสําหรับขั้นกลาง” ซูผงิ ยิม้
อย่างเป็ นมิตร
รอยยิม้ นั้นทําให้เธอคิดว่าเป็ นการยิม้ เยาะจากเจ้าของร้านเจ้าเล่ห์ใน
มุมมองของ ยู่ หยวนหยวนแม้วา่ ราคาดังกล่าวจะไม่เกินกว่าราคาที่
เธอสามารถจ่ายได้สบาย ๆ ก็ตาม เมื่อตรวจสอบราคาสิ นค้า เธอคาด
ว่าจะได้ยนิ ตัวเลขที่บา้ กว่านั้น
“คุณคิดราคาเท่าไหร่ สาํ หรับการฝึ กหนูสายฟ้าตัวนั้น?”
รอยยิม้ ของซูผงิ หายไป “หนึ่งล้าน”
เด็กสาวประหลาดใจ แต่กห็ ายไปเพราะเงินหนึ่งล้านถูกมากเมื่อ
เทียบกับหนูสายฟ้าที่อนั ตรายตัวนั้น
เธอต้องการให้แน่ใจว่าซูผงิ พูดความจริ ง
“คุณรู ้ใช่ไหมว่าหนูสายฟ้าตัวไหนที่ฉนั กําลังพูดถึง?” ยู่ หยวนหยวน
ถาม “คุณรู ้หรื อไม่วา่ ใครเป็ นเจ้าของ”
ซูผงิ มองเธอจากด้านข้าง “ผมมีหน้าที่ตอ้ งปกป้องความเป็ นส่ วนตัว
ของลูกค้า แต่…ผมบอกคุณได้วา่ เธอมาจากสถาบันฟี นิกส์ คุณซู”
ยู่ หยวนหยวน ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “อสู รของฉันจะได้
อะไรถ้าฉันจ่ายหนึ่งหมื่น?”
“หนึ่งหมื่นเหรอ? มันยากที่จะพูด จะมีการพัฒนาบางอย่างที่ผม
รับรองได้ ไม่วา่ จะเป็ นการเลื่อนขึ้นครึ่ งระดับหรื อประสบการณ์การ
ต่อสู ้ ไม่วา่ จะด้วยวิธีใดอสู รของคุณจะดีข้ ึนกว่าเดิม” ซูผงิ กลับไปนัง่
ในขณะที่พดู
ว้าว เขาหมดความสนใจไปแล้ว สาว ๆ คิด คุยเรื่ องนักธุรกิจ…
พวกเธออยากรู ้อยากเห็นว่าผลของการฝึ กอบรมจะเป็ นยังไง พวก
เธออาจไม่สามารถหาเงินได้ถึงหนึ่งล้านแม้วา่ พวกเธอจะรวมเงินกัน
แต่การจ่ายเงินหมื่นก็ไม่เป็ นปัญหา
“ฉันจะฝากอสู รขั้นกลางและขั้นตํ่าไว้ที่นี่” ยู่ หยวนหยวน กล่าว
เพื่อนของเธอที่ดูข้ ีอายก็พดู ขึ้นว่า “ฉัน – ฉันจะฝากอสู รไว้ที่นี่ดว้ ย
ราชินีแมงมุมของฉัน”
ราชินีแมงมุม ?? ซูผงิ ชําเลืองมองสาวคนที่สองอีกครั้ง สําหรับคน
หน้าตาน่ารักแต่ใช้อสู รน่ากลัวแบบนั้น? อย่าบอกนะว่าสาวคนนี้มี
ความผิดปกติทางบุคลิกภาพหรื ออะไรบางอย่าง
เขาจะไม่ปฏิเสธธุรกิจนี้ “นัน่ จะเท่ากับสองแสนหนึ่งหมื่น”
“ได้เลย” ยู่ หยวนหยวน พยักหน้าและจ่ายเงินตามที่ตกลงกัน “เรา
ต้องรอนานแค่ไหน?”
“มารับพรุ่ งนี้ได้เลย”
ซูผงิ ยิม้ อย่างสดใสขณะที่เขาได้รับคะแนนพลังงาน 2,100 เข้าบัญชี
ชั้นเชิงการโฆษณาของเขาคุม้ ค่า!
“พรุ่ งนี้ ?? เร็ วมาก!คุณ…”
…หลอกเรา? ผูช้ ายคนนี้ไว้ใจได้หรื อเปล่า?
ซูผงิ รู ้วา่ พวกเธอกําลังคิดอะไรอยู่ แต่ไม่มีอะไรพิสูจน์ตวั เองได้ใน
ขณะนี้
“ถ้าผมทําไม่เสร็ จตามที่กาํ หนดไว้ ผมจะคืนเงินให้คุณ”
“ตกลง…”
ในความเป็ นจริ งสาว ๆ เพิ่งจะวางแผนขอเงินคืน แต่ซูผงิ ก็เสนอมา
ก่อน เขามองโลกในแง่ดีจริ ง ๆ
“ฉันอัดเสี ยงไว้” ยู่ หยวนหยวน แสดงโทรศัพท์ของเธอ “ตรวจสอบ
ให้แน่ใจว่าคุณจะไม่คืนคํา เพราะมันจะไม่ได้ผล”
สายตาที่ดีข้ ึนของซูผงิ ทําให้เขาเห็นว่าเด็กสาวโกหก กล้องของเธอ
ไม่ได้เปิ ดอยูด่ ว้ ยซํ้า แม้วา่ เขาจะไม่ได้พดู อะไรก็ตาม
“ผมจะไม่ทาํ ลายชื่อเสี ยงของตัวเองเพียงเพื่อหาเงินจํานวนเล็กน้อย
เช่นนี้ เรี ยกอสู รของคุณออกมา และออกไปได้แล้ว หากคุณไม่มีอะไร
จะพูดอีก”
เด็กสาวรู ้วา่ ซูผงิ กําลังโกรธและรี บทําตามที่บอก พวกเธอไม่เต็มใจที่
จะแยกทางกับอสู รของพวกเธอ แต่การห่างกันเพียงวันเดียวก็ไม่ใช่
เรื่ องใหญ่
เมื่อเด็กสาวจากไปซูผงิ ก็วางอสู รใหม่ท้ งั สามตัวลงในห้องอสู รและ
หาคอกเลี้ยงดูที่วา่ ง
เขาตรวจสอบคอกหนึ่งที่ยงั เก็บอสู รตัวหนึ่งไว้ ตามสัญญาของพวก
เขากําหนดเวลารับอสู รตัวนี้คา้ งชําระนานแล้ว เจ้าของของมันคงตาย
ไปแล้วหรื อตัดสิ นใจทิ้งมัน
ไม่วา่ จะด้วยวิธีใดก็ตามร้านค้าต้องตัดสิ นใจว่าจะจัดการกับเจ้าหมา
ตัวนี้ยงั ไง?
ซูผงิ กัดนิ้วและพยายามทําสัญญากับอสู ร ในไม่ชา้ การเชื่อมต่อทาง
จิตวิญญาณก็ถูกสร้างขึ้นระหว่างพวกเขา ซึ่งหมายความว่าเขาเดาได้
ถูกต้อง
“โอ้ น่าสงสาร” เขาลูบหัวหมาแล้วกลับไปที่หอ้ งด้านหน้า
สัญญามีไว้เพื่อตรวจสอบว่าเจ้าของสุ นขั ยังต้องการหรื อไม่ แม้วา่ เขา
จะไม่บอกเลิกในเร็ ว ๆ นี้ อสู รเช่นนี้จะไม่ใช้พลังทางจิตวิญญาณ
ของเขาไปมากนัก เขาอาจลองนําอสู รตัวอื่นไปฝึ กและทําให้มนั
แข็งแกร่ งขึ้นเพื่อที่เขาจะได้ปล่อยเช่าให้กบั ลูกค้ารายอื่น ๆ หรื อเขา
จะขายได้ถา้ ระบบอนุญาต
ในไม่ชา้ มีนกั เรี ยนจากสถาบันปรากฏตัวขึ้น บางกลุ่มมาเพราะอยาก
รู ้อยากเห็นต้องการตรวจสอบร้านค้า แน่นอนว่าพวกเขาส่ วนใหญ่
กลัวราคาของซูผงิ เหลือเพียงไม่กี่คนที่กล้าหาญเข้ามาซื้ อบริ การดูแล
หรื อฝึ กอบรม
ส่ วนอาหารอสู ร… ขายไม่ออกเลย
นี่เป็ นสิ่ งที่คาดเดาได้ เพราะนักเรี ยนที่มามาเพราะหนูสายฟ้าของซู
หยานหยิง อาหารแพงเกินไปสําหรับความต้องการของพวกเขา
นอกเหนือจากสิ่ งที่เขาได้รับจากเจียงหานปิ งและสองสาวแล้วซูผงิ
ยังได้รับคะแนนพลังงานรวมห้าพันคะแนนในระหว่างวัน เขา
ทําลายสถิติการขายประจําวันของเขา
เขาใช้หนึ่งหมื่นคะแนนเลื่อนขั้นสระวิญญาณถึงระดับ 3 โดยไม่ตอ้ ง
คิดเลย ระดับนี้จะมีโอกาสเล็กน้อยที่จะให้กาํ เนิดราชาอสู ร
 ตอนที่ 98 มังกรเพลิงนรก
ซูผงิ ตั้งใจจะลองสระวิญญาณทันที บางทีเขาอาจจะโชคดีกไ็ ด้
นอกจากนี้เขายังอยูภ่ ายใต้การคุม้ ครองของผูเ้ ริ่ มต้นตามระบบ การ
ฟักไข่แต่ละครั้งจะทําให้เขาเสี ยค่าใช้จ่ายเพียง 10% จากราคาเดิมใน
ช่วงเวลานี้ หลังจากนั้นเขาจะต้องจ่ายพลังงาน 10,000 แต้ม สําหรับ
ความพยายามแต่ละครั้ง
เขามีไข่ที่ยงั คงเก็บไว้ในคอกเลี้ยงดูซ่ ึ งยังไม่ได้ฟัก เขายังไม่รู้วา่ อสู ร
ชนิดใดจะเกิดมาจากมัน การใช้สระฟักไข่เพื่อรับอสู รโดยตรงฟังดู
เหมือนเป็ นความคิดที่ดี
“ยอดเงินของฉัน…หลังจากได้หนึ่งล้านซึ่ งถูกเปลี่ยนเป็ นพลังงาน
หนึ่งหมื่นแต้ม ฉันก็ใช้มนั เพื่อเพิ่มระดับสระวิญญาณไปแล้ว ตอนนี้
ฉันเหลือเจ็ดพันแต้มซึ่งหมายถึงโอกาสในการฟักเจ็ดครั้ง”
แน่นอนว่าเขาใช้แต้มไม่หมด เพราะยังต้องการบางส่ วนเพื่อทําภารกิจ
ให้ลุล่วง นัน่ คือบทเรี ยนการฝึ กอบรมเฉพาะทาง เพื่อความปลอดภัย
เขาจะประหยัดพลังงานได้ถึงสองสามพันแต้มสําหรับงานนี้
การฟักไข่ที่ลม้ เหลวหมายถึงการทิ้งหนึ่งพันแต้มลงท่อระบายนํ้า
เอ่อ นี่มนั บ้า
พลังงานหนึ่งพันแต้มเท่ากับเงินสด 100,000 หยวน นัน่ เป็ นค่าเล่าเรี ยน
สําหรับซูหลิงเยวีย่ เกือบหนึ่งปี คนทัว่ ไปในเมืองมักจะต้องใช้เวลา
สองหรื อสามปี เพื่อหาเงินจํานวนนั้น
ซูผงิ ยืนอยูห่ น้าสระวิญญาณ เขาท่องคําอธิษฐานต่อเทพเท่าที่เขาคิดได้
จากนั้นเขาหายใจเข้าลึก และเปิ ดใช้งานสระวิญญาณ
(แต้มพลังงาน -1,000]
สระสว่างขึ้นทันทีที่ได้รับ “การชําระเงิน” แสงนั้นรุ นแรงกว่าครั้งที่
แล้ว เมื่อสระวิญญาณยังอยูท่ ี่ข้นั 2 เมื่อยืนอยูใ่ กล้ ๆ ซูผงิ รู ้สึกได้วา่
พลังดวงดาวที่แผ่ออกมาจากมันเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสิ บเท่า
หลังจากนั้นไม่นานแสงก็หรี่ ลงและเผยให้เห็นลูกสิ งโตหิ นนัง่ อยูท่ ี่
ก้นสระ มองซูผงิ ด้วยดวงตาสี เหลืองอําพัน
นี่เป็ นความผิดหวัง สิ งโตเป็ นอสู รระดับห้าทัว่ ไปที่หาได้ง่ายในตลาด
ขายได้ประมาณ 100,000 หยวน
เขาอุม้ เจ้าตัวเล็กไว้ในมืออย่างนุ่มนวล แขนของเขารู ้สึกจัก๊ จี้ขณะที่
เจ้าสัตว์ตวั นั้นเลียเขา เมื่อมองไปที่ดวงตาแวววาว มันช่วยให้เขาหาย
หงุดหงิดได้
หลังจากลูบหัวเล่นหลายครั้งแล้ว เขาก็ส่งมันไปที่คอกเลี้ยงดูและ
กลับไปที่สระวิญญาณ อีก 1,000 แต้มหายไป
พลังของดวงดาวในสระวิญญาณดูเหมือนจะยาวนานขึ้นในครั้งนี้
เหมือนกับอ่างนํ้าวนพลังงานหมุนไปรอบ ๆ ชัว่ ขณะก่อนที่มนั จะ
รวมตัวที่กน้ สระและเริ่ มหดตัว
แสงไฟค่อย ๆ จางลงเผยหางสี แดงเรี ยวและแหลม ครู่ หนึ่งซูผงิ
คาดหวังให้เป็ นงูหรื ออะไรที่คล้ายกัน
เขาได้รับการพิสูจน์วา่ คิดผิดเมื่อเห็นปี กเล็ก ๆ คู่หนึ่งกางออก
มันคือมังกรซึ่ งเป็ น “อสู รหลัก” ในโลกปัจจุบนั ซูผงิ เบิกตากว้างเมื่อ
เขาจําสายพันธุ์ที่น่ากลัวนี้ได้
นัน่ คือมังกรเพลิงนรก…อสู รประเภทมังกรระดับเก้า เมื่อเทียบกับราชา
อสู รที่มกั จะพบเห็นได้ยากในโลกนี้ อสู รดวงดาวระดับเก้ามักจะมี
จํานวนและความหลากหลายมากกว่า แม้แต่พลเรื อนทัว่ ไปที่ไม่มี
ธุรกิจเกี่ยวกับอสู รดวงดาวก็จะรู ้จกั อสู รที่มีชื่อเสี ยงบางตัวเนื่องจาก
พวกมันปรากฏตัวในโฆษณาออนไลน์เป็ นประจําทุกวัน ตัวอย่างเช่น
นักรบอสู รที่มีอสู รระดับเก้าและกลายเป็ นแบรนด์แอมบาสเดอร์
สําหรับผลิตภัณฑ์บางอย่างเพื่อรับเงิน ด้วยเหตุน้ ีจึงสามารถเห็นภาพ
ของอสู รระดับเก้าหลายตัวได้ทุกที่ ตั้งแต่โปสเตอร์ขา้ งถนน ไป
จนถึงหน้าจอโฆษณาขนาดใหญ่ในย่านใจกลางเมือง
การมีอสู รดวงดาวระดับเก้าที่ทรงพลังทําให้ดูเท่ในการต่อสู ้ ด้วยเหตุ
นี้บริ ษทั ผูผ้ ลิตภาพยนตร์และผูใ้ ห้การสนับสนุนจึงพยายามให้มีพวก
มันอยูใ่ นวิดีโอเพือ่ ดึงดูดลูกค้ามากขึ้น
มังกรเพลิงนรกตัวนี้เป็ นหนึ่งในอสู รที่ดีที่สุดในบรรดาอสู รระดับเก้า
มังกรปี กเงินและบาซิลิสก์สายฟ้าที่ปรากฏตัวในสถาบันการจะถึง
ระดับเก้าเมื่อครบกําหนด แต่พวกมันทั้งหมดก็เทียบกับมังกรเพลิง
นรกไม่ได้
มีกลุ่มผูเ้ ชี่ยวชาญที่ดูแลรายชื่ออสู รระดับเก้าและอัปเดตอยูเ่ สมอ ใน
รายชื่ออสู ร มังกรเพลิงนรกอยูใ่ นสิ บอันดับแรกเสมอ หรื อสามอันดับ
แรกหากผูค้ นมองเฉพาะอสู รประเภทมังกร
“โอ้ววววววววว ฉันได้รับแจ๊คพอต!”
ซูผงิ ไม่ทราบมูลค่าที่แน่นอนของ มังกรเพลิงนรกเนื่องจากไม่มีใคร
สามารถหาซื้อได้ง่าย ๆ ไม่มีขายในตลาดมืด
ขณะนี้มงั กรตัวเล็กกําลังจ้องมองมาที่เขาอย่างใจเย็นพร้อมกับดวงตา
สี แดงสดที่ดูเหมือนจะลุกเป็ นไฟ ร่ างกายของมันปกคลุมไปด้วยเกล็ด
สี แดงสวยงาม สิ่ งเดียวที่ทาํ ลายภาพลักษณ์โดยรวมคือปี กคู่หนึ่งที่ยงั
ไม่ได้พฒั นา ซึ่งดูเหมือนปี กไก่ ไม่มีทางที่มนั จะบินได้ในขณะนี้
ซูผงิ ไม่สามารถละสายตาได้ สระวิญญาณขั้น 3 มีความเป็ นไปได้ต่าํ
มากที่จะสร้างอสู รระดับบนสุ ด ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะดวงดีสุด ๆ
มังกรเพลิงนรกอ้าปากและขู่ใส่ ซูผงิ เพื่อเป็ นการเตือน แม้วา่ จะฟังดู
เหมือนเสี ยงฟี้ ของแมว
เช่นเดียวกับมนุษย์ อสู รดวงดาวแรกเกิดมักจะมีนิสยั ที่แตกต่างกัน
ตั้งแต่แรกเกิด การมองอย่างไม่เป็ นมิตรนั้นเป็ นข้อดีเพราะมังกร
ฉลาดกว่า การฝึ กฝนมันอาจจะยากขึ้น แต่ผลลัพธ์กน็ ่าจะหวานฉํ่ากว่า
ซูผงิ ทําสัญญาอย่างรวดเร็ ว เมื่อเสร็ จสิ้น ซูผงิ ก็พบว่ามีความรู ้สึกใหม่
ที่เต็มไปด้วยความกังวลและความสงสัยที่เชื่อมโยงกับจิตใจของเขา
ดูเหมือนว่ามังกรเพลิงนรกจะมองว่าทุกสิ่ งในโลกนี้เป็ นภัยคุกคาม
ในขณะนี้ ยกเว้นเจ้านายของมัน
ซูผงิ อุม้ มันขึ้นมาอย่างระมัดระวังและสัมผัสได้ถึงเกล็ดที่อบอุ่นและ
เรี ยบเนียน เจ้าตัวเล็กยังคงพยายามหลบหนีจากอ้อมกอดของเขา
จากนั้นเขาก็วางเจ้าตัวจิ๋วไว้ในคอกเลี้ยงดูเพื่อให้มนั รับกลิ่นอายของ
จิตวิญญาณโดยเร็ วที่สุดเพื่อที่มนั จะได้เติบโตแข็งแกร่ งพอต่อสู ้
เนื่องจากเขายังมีแต้มสํารองอีกมาก เขาจึงตัดสิ นใจที่จะพยายามต่อไป
และดูวา่ จะได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้หรื อไม่
ความพยายามครั้งที่สามจบลงด้วยความล้มเหลว เขาใช้แต้มเพิ่มอีก
หนึ่งพันแต้มและไม่ได้อะไรตอบแทน
บ้าจริ ง 100,000 หยวนละลายในนํ้า นี่คือการใช้เงินครั้งใหญ่ที่สุด
เท่าที่เคยได้ยนิ มา
ระบบพูดในใจของเขาว่า “ดังที่กล่าวไว้แล้ว สระวิญญาณอาจประสบ
ความล้มเหลวบ่อยเป็ นพิเศษ โอกาสล้มเหลวเช่นนี้จะลดลงเมื่อระดับ
ของสระวิญญาณเพิม่ ”
“มันล้มเหลวหนึ่งครั้งจากสองครั้งสุ ดท้าย แล้วมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ในการลองครั้งที่สามของวันนี้ มันไม่สูงไปหน่อยเหรอ??”
“สิ่ งนี้อยูน่ อกเหนือการควบคุมของระบบ”
“ฮึ ลืมไปซะ หรื ออย่างน้อยนายสามารถคืนเงินครึ่ งหนึ่งของแต้มที่
เสี ยไปให้ฉนั ได้ไหม?”
“ขณะนี้กาํ ลังใช้การตอบสนองที่เหมาะสมตามที่เจ้าของสังเกตเห็น
เพื่อตอบคําถามดังกล่าว : “โกรธ”
“…เอาที่แกสบายใจ” ซูผงิ นึกถึงความจริ งที่น่าเศร้าอีกครั้งว่าเขาไม่
ควรพยายามหาเหตุผลกับระบบไร้ยางอายนี้ได้ สระวิญญาณเป็ นอีก
หนึ่งในกับดักของมันที่จะเผาผลาญพลังงานของเขาออกไป เขาอาจ
พบโอกาสที่จะได้รับแต้มพลังงานจํานวนมากในอนาคต แต่ระบบ
มักจะบังคับให้เขาใช้เงิน!
เขาเหลือเพียงสี่ พนั แต้ม การใช้แต้มในสระวิญญาณใน “ช่วงป้องกัน
ของผูเ้ ริ่ มต้น” เป็ นทางเลือกที่ดี แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทําเช่นนั้น
ได้ เพราะเขาต้องกันไว้เพื่อให้แน่ใจว่าภารกิจจะประสบความสําเร็ จ
บางทีเขาอาจลองอีกครั้งในภายหลัง ตอนที่ภารกิจฉุกเฉิ นเสร็ จสิ้ น
 ตอนที่ 99 ระดับร้ านค้ า
ซูผงิ นัง่ ลงหลังเคาน์เตอร์เพื่อฝึ กฝนทักษะของเขาระหว่างรอลูกค้า
เพิ่ม หรื อกล่าวอีกนัยหนึ่งคือเพิ่มจุดพลังงานมากขึ้น
ร้านค้าอยูห่ ่างไกลจากผูค้ นพลุกพล่าน แต่เขายังคงเห็นว่า “โฆษณา
ชวนเชื่อ” ของเขากําลังทํางานอยู่ ทุก ๆ ครั้งจะมีนกั เรี ยนจากสถาบัน
ฟี นิกส์มาเยีย่ มชมและซื้อบริ การเป็ นครั้งคราว
ต้องขอบคุณลูกค้าทั้งหมด ในที่สุดเขาก็รู้วา่ ในร้านมีคอกเลี้ยงดูจาํ นวน
จํากัดที่เขาสามารถมีได้ตามระบบปัจจุบนั ร้านค้าอยูใ่ นระดับ 1 ซึ่ ง
ได้รับอนุญาตให้ถือคอกเลี้ยงดูได้ท้ งั หมด 25 คอก
การทําให้ร้านค้าขึ้นไปอีกระดับจะเพิ่มขีดจํากัดสู งสุ ดเป็ น 50 เช่น
เดียว กับการอัปเดต “ร้านค้าระบบ” ซึ่งอาจทําให้เขาซื้ อสิ นค้าและ
บริ การที่ดีข้ ึนได้
ร้านค้าระดับ 2 ยังมาพร้อมกับฟังก์ชนั่ สําคัญสองอย่าง : พื้นที่เลี้ยงดู
และ หุ่น ผูฝ้ ึ กซ้อม
พื้นที่เลี้ยงดูอนุญาตให้เขาเลี้ยงอสู รของลูกค้าไว้ขา้ งในแทนที่จะใช้
คอกเลี้ยงดูที่มีไว้ในกรณี ที่ลูกค้าเหล่านั้นไม่มารับอสู รตามเวลา ก่อน
หน้านี้เขาต้องขังอสู รที่ถูกทอดทิ้งไว้ในคอกเลี้ยงดู เนื่องจากระบบ
ไม่อนุญาตให้สุ่มทิ้งอสู รที่นนั่ อย่างไรก็ตาม ด้วยพื้นที่เลี้ยงดู เขา
สามารถทิ้งอสู รที่ไม่จาํ เป็ นต้องรับบริ การใด ๆ อีกและลืมมันไป
“หุ่นผูฝ้ ึ กซ้อม” เป็ นฟังก์ชนั่ ที่มีประโยชน์มาก ทําให้เขาสามารถสัง่
ให้ “ร่ างโคลน” ฝึ กอสู รแทนได้ ร่ างโคลนหรื อหุ่นเหล่านี้จะมีลกั ษณะ
และทักษะส่ วนหนึ่งของเขา สามารถเข้าร่ วมการฝึ กอบรมในสนาม
บ่มเพาะต่าง ๆ ได้ดว้ ยตัวเอง ในขณะที่รอซูผงิ ให้คาํ สัง่ ที่เฉพาะเจาะจง
มากขึ้นหรื อปล่อยให้พวกมันเริ่ มการฝึ กอบรมตามปกติ
ในกรณี ที่เขาไม่สามารถจัดการกับลูกค้าทั้งหมดได้ดว้ ยตัวเองเนื่องจาก
ร้านมีชื่อเสี ยงมากขึ้น ฟังก์ชนั ใหม่น้ ีจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้
แต่เพื่อยกระดับร้านค้า เขาต้องการ 10,000 แต้มพลังงาน เขามีไม่
เพียงพอ
เขามีคอกเลี้ยงดูพ้นื ฐาน 25 คอก ซึ่ งเต็มหมดแล้ว โชคดีที่คอกเหล่านี้
ใช้แต้มพลังงานเพียง 10 แต้มเท่านั้น สําหรับอสู รขั้นกลางใช้ค่า
พลังงาน 1,000 แต้มในการรักษา เพื่อให้เข้ากับราคาที่สูงขึ้น คอก
ระดับกลางยังมีประสิ ทธิภาพในการเลี้ยงดู “x100” อีกด้วย อสู รที่อยู่
ภายใน 24 ชัว่ โมงจะได้รับการปรับปรุ งความแข็งแกร่ งที่มองเห็นได้
แบบสุ่ ม
อสู รสามารถแข็งแกร่ งขึ้นได้ท้ งั โดยอยูใ่ นคอกเลี้ยงดูที่มีพลังงานสู ง
และอยูร่ ะหว่างการฝึ กอบรม อย่างหลังนี้ตอ้ งใช้ความพยายามส่ วนตัว
ของซูผงิ และเห็นได้ชดั ว่าเหมาะสมที่สุด นอกจากนี้การฝึ กอบรมยัง
เป็ นหนทางที่มีความไปได้หากเขาต้องการทํา “ภารกิจการฝึ กอบรม
เฉพาะทาง” ให้เสร็ จสิ้ น การเก็บอสู รไว้ในคอกเลี้ยงดูน้ นั ไม่เพียงพอ
ก่อนที่เขาจะเปิ ดคอกเลี้ยงดูเพิ่ม เขาต้องปฏิเสธการจ้างบ้าง แต่เขาจะ
ยังคงได้รับแต้มพลังงานจากการขายอาหารอสู รเนื่องจากไม่มีขีดจํากัด
สําหรับสิ่ งนั้น
เขารู ้สึกปวดหัวเมื่อมองดูอสู รเกือบยีส่ ิ บตัวที่รอการเลี้ยงดูอยูใ่ นห้อง
อสู ร
ตอนเที่ยงเขาซื้อข้าวกล่องราคาถูกแล้วปิ ดร้าน เขาวางแผนที่จะฝึ ก
อสู รกลุ่มแรกให้เร็ วที่สุดเพือ่ ที่เขาจะรับแต้มพลังงานมากขึ้น และ
เพียงพอที่จะยกระดับร้านค้า นัน่ จะทําให้เขามีเวลาว่างมากขึ้น
ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ วหลายครั้ง เขาซื้อสัญญาอสู รชัว่ คราว
จากระบบ พบอสูรประเภทไฟสี่ ตวั ในห้องอสู รและใช้สญ ั ญากับ
พวกมันในครั้งเดียว
เขารู ้สึกว่าหัวของเขาหนักขึ้น เมื่อเขาทําสัญญาเสร็ จสิ้ น ในฐานะนักรบ
อสู รระดับสาม การมีอสูรเจ็ดตัวภายใต้การควบคุมของเขานั้นเกือบจะ
ถึงขีดจํากัด
โชคดีที่การตายหลายครั้งในสนามบ่มเพาะมีส่วนทําให้จิตวิญญาณ
และความอดทนของเขาพัฒนาขึ้นบ้าง
“ฮึ หัวฉัน…นัน่ คือประเภททั้งหมดเหรอ? ดี ฉันสามารถฝึ กพวกมัน
ทั้งสี่ ตวั ได้ในทริ ปเดียว”
เขานัง่ ลงและเลื่อนดูรายการสนามบ่มเพาะเพื่อมองหาสนามที่เหมาะ
กับอสู รประเภทไฟ ในท้ายที่สุดเขาเลือกสถานที่ที่เรี ยกว่า “เศษ
ดวงดาว # 9527” ซึ่งจะต้องเสี ยค่าพลังงาน 5 แต้มเพื่อเข้าไปที่นนั่ นี่
ดูดีทีเดียวในบรรดาสนามบ่มเพาะขั้นพื้นฐาน
เหมือนก่อนหน้านี้กระแสนํ้าวนมิติปรากฏขึ้นในห้องอสู ร และดึง
เขาเข้าไปข้างใน
“เจ้าของเชื่อมต่อกับ เศษดวงดาว # 9527 แล้ว”
“จํากัด เวลา : 24 ชัว่ โมง”
“ภายใต้การคุม้ ครองของผูเ้ ริ่ มต้น เจ้าของจะได้รับเบี้ยการเสี ยชีวติ
ฟรี 30 ครั้ง”
“โปรดเริ่ มการสํารวจและขอให้โชคดี”
ดวงตาของซูผงิ ยังคงปิ ดสนิท เขารู ้สึกได้ถึงความร้อนที่แผดเผาทํา
ร้ายผิวของเขา เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นเปลวไฟและลาวาที่ลุกไหม้อยูท่ ุก
หนทุกแห่ง เขายืนอยูบ่ นหิ นที่ลอยอยูก่ ลางสระลาวา การมาของเขา
ทําให้หินจมลงไปหลายนิ้ว ระเบิดฟองคาร์บอนไดออกไซด์ร้อน
ขนาดยักษ์หลายฟอง
ฉันอยูท่ ี่ไหน?
ซูผงิ สํารวจไปรอบ ๆ มองหาที่ต้ งั ที่ดีกว่านี้ เขามองเห็นภูมิประเทศที่
สู งขึ้นไปข้างหน้าซึ่ งมีลาวาน้อยกว่า
อสู รประเภทไฟเป็ นตัวเลือกยอดนิยมในหมู่นกั เรี ยน การมีอสู รประเภท
ไฟเป็ นที่น่าภาคภูมิใจเพราะอสู รทั้งหมดในประเภทนี้รู้จกั การเคลื่อน
ไหวที่แวบวาบ แม้วา่ มันอาจจะไม่มีประโยชน์มากนัก
ผูค้ นไม่ได้พบอสู รประเภทไฟบ่อยนัก เนื่องจากอสู รเหล่านี้มกั จะเผา
สิ่ งของต่าง ๆ นักล่าสามารถตรวจจับพวกมันได้อย่างง่ายดายจาก
ระยะไกลและฆ่าพวกมัน
อสู รสี่ ตวั ที่ซูผงิ นํามาไม่สามารถบินได้ ดังนั้นพวกมันจึงต้องกระโดด
ไปมาระหว่างหิ นที่ลอยอยู่ เขากลัวว่าหิ นบางก้อนจะไม่แข็งแรงอย่าง
ที่เห็น การเหยียบมันอาจไม่ใช่ความคิดที่ดี
หากไม่มี กายแสงอาทิตย์ อากาศคงไม่เพียงพอที่จะทําให้ฉนั มีชีวติ
รอด มีอะไรอาศัยอยูร่ อบ ๆ ที่นี่หรื อไม่?
ระบบได้บอกเขาว่าสนามบ่มเพาะบางแห่งที่ถูกทิ้งร้างนั้นอาศัยอยูไ่ ด้
เขาอาจจะสะดุดล้มลงได้ถา้ เขาโชคร้าย “เฮ้ ทั้งสี่ ตวั ลองกระโดดลง
ไปในลาวา” เขาสัง่ อสู ร
อสู รต่างมองหน้ากันด้วยความหวาดกลัว แม้จะเป็ นอสู รประเภทไฟ
แต่พวกมันก็ไม่สามารถอยูร่ อดในลาวาได้ การโจมตีดว้ ยไฟที่ทรง
พลังยังสามารถทําร้ายพวกมันได้ นับประสาอะไรกับแมกมาที่ร้อน
อย่างน้อยหนึ่งพันเซลเซี ยสนี้
อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่สามารถคัดค้านคําสัง่ ของซูผงิ ได้ เนื่องจาก
สัญญามีผลบังคับใช้ พวกมันย้ายไปที่ขอบของแท่นและค่อย ๆ ยืน่
อุง้ เท้าลงไปด้านล่าง
พรึ่ บ!
มันมีกลิ่นเหมือนขนไหม้
อสู รตัวหนึ่งหันกลับมาและจ้องมองซูผงิ ด้วยดวงตาที่เอ่อล้นด้วย
นํ้าตา
ซูผงิ ไม่สนใจว่าพวกมันจะได้รับบาดเจ็บเนื่องจากอสู รที่ได้รับการ
ฝึ กฝนในสนามบ่มเพาะสามารถฟื้ นขึ้นมาได้นบั ครั้งไม่ถว้ น
เขาเดินไปที่อสู รและโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าใด ๆ เขาผลักหนึ่ง
ในนั้น – สุ นขั เพลิงลงไป
“โบร๋ ววววว”
 ตอนที่ 100 การฝึ กอย่ างรวดเร็ว
สุ นขั เพลิงดิ้นรนในลาวาร้อนและส่ งเสี ยงร้องสุ ดเสี ยง เช่นเดียวกับ
อสู รสุ นขั ส่ วนใหญ่ อสู รตัวนี้ได้เรี ยนรู ้วธิ ีทาํ ให้คู่ต่อสู ห้ วาดกลัวโดย
การเห่าหอน อย่างไรก็ตามในขณะนี้มนั ฟังดูเหมือนลูกสุ นขั หวาดกลัว
จากการถูกรังแก
ขนสี แดงเพลิงของมันไม่สามารถช่วยให้มนั ทนต่อความร้อนแรงได้
เพียงไม่กี่วนิ าทีสุนขั ก็กลายเป็ นลูกบอลไฟที่แผดเผาและหายไปใต้
ผิวนํ้า
อสู รตัวอื่น ๆ ที่ยงั มีชีวติ อยูม่ องดูชะตากรรมที่น่าเศร้าของเพื่อน ด้วย
ดวงตาที่เบิกกว้างและอ้าปากค้าง
สัญญาของพวกมันทําให้ซูผงิ เป็ นเจ้าของคนใหม่ของพวกมันอย่าง
ชัดเจนในตอนนี้ เนื่องจากพวกมันเป็ นอสู รที่เจ้าของเดิมรักและห่วงใย
พวกมันจึงรู ้สึกราวกับว่าถูกไล่ลงนรกในชัว่ ข้ามคืน ผูช้ ายที่อยูต่ รง
หน้าพวกมันเป็ นอสู รที่น่ากลัวหรื ออะไรที่แย่กว่านั้น เขาเพิ่งฆ่าหนึ่ง
ในพวกมันโดยไร้ความเมตตาแม้แต่นอ้ ย
ซูผงิ ใช้พลังแห่งสัญญาเรี ยกเป้าหมายต่อไปของเขาซึ่งก็คือ แมว
ประกายฟ้า อสู รตัวนี้เป็ นอสู รประเภทไฟยอดนิยมอีกตัวหนึ่งที่เด่น
ด้านความเร็ ว ตอนนี้อยูท่ ี่ระดับสี่ แต่มีศกั ยภาพในการเข้าถึงระดับหก
หากฝึ กฝนเพียงพอ
แมวจ้องไปที่ซูผงิ ด้วยดวงตาสี ม่วงขยายขึ้นและค่อย ๆ เดินไปตามทาง
เขาทําเหมือนที่เขาทําเมื่อครู่ เขาส่ งสิ่ งมีชีวติ ลงไปในลาวาด้านล่าง
“เมี้ยววว”
สิ่ งมีชีวติ ที่น่าสงสารพองตัวเป็ นลูกบอลขนและตกลงไปในสายธาร
แห่งความตายสี แดงโดยไม่มีทางต่อต้าน ในไม่ชา้ เสี ยงร้องโหยหวน
ของมันก็หยุดลง เมื่อซากศพที่ไหม้เกรี ยมของมันหายไปจากมุมมอง
อสู รที่เหลืออีกสองตัวกอดกันตัวสัน่
“มานีj”
ซูผงิ ตั้งใจให้อสู รเหล่านี้แข็งแกร่ งขึ้นเมื่อสู ก้ บั ไฟ และให้พวกมันได้
สัมผัสกับความตาย คงจะสายเกินไปหากพวกมันตกอยูใ่ นสถานการณ์
ที่คล้ายคลึงกันตอนที่ไปสํารวจดินแดนรกร้างกับเจ้าของ
กบดํา อสู รตัวที่สามกระโดดมาทีละก้าว พยายามให้ชา้ ที่สุด
“อย่าเสี ยเวลา มันไม่ช่วยอะไร”
เตะอีกที โครม!!
จ๋ อม
กบสามารถกระโดดขึ้นมาได้หลายครั้งเหมือนก้อนกรวดที่กระโดด
ได้ ก่อนที่แขนขาของมันจะถูกไฟไหม้และตาย
ลูกสิ งโตเพลิงที่อยูข่ า้ งหลังปั สสาวะเล็ด มันทําได้แค่ยอมรับความ
ตายอย่างเลี่ยงไม่ได้
เตะ เผาและตาย
“ฟื้ นตรงนี้”
อสู รทั้งสี่ ปรากฏตัวอีกครั้งข้าง ๆ ซูผงิ และเขาผลักพวกมันลงจาก
ขอบอีกครั้ง ก่อนที่พวกมันจะทันตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น
สิ งโตเพลิงตัวหนักกว่าอสู รตัวอื่นเล็กน้อย ขณะที่มนั ตก ลาวาหลาย
หยดก็กระเซ็นโดนตัวซูผงิ เขาค่อนข้างประหลาดใจที่พบว่าตัวเอง
ไม่ได้ถูกไฟไหม้เลย ลาวาร้อนมาก แต่เขาก็อดทนได้ดี
เขาก้มลงและทดสอบลาวาด้วยนิ้ว
ไม่ดึงนิ้วกลับ อุณหภูมิน้ นั ทนได้ ต่างจากที่เขาจินตนาการไว้
ฉันเดาว่ากายแสงอาทิตย์ของฉันคงใช้งานได้
เขาได้รับระดับหนึ่งของทักษะในช่วงไม่กี่วนั ที่ผา่ นมา ทําให้ร่างกาย
ของเขามีความทนทานเทียบเท่ากับคนที่อยูใ่ นระดับห้า เมื่อรวมกับ
ความจริ งที่วา่ อีกาทองคําชอบไฟ ความต้านทานไฟของซูผงิ จึง
เพิ่มขึ้นในระดับน่าประทับใจ
เขาเอื้อมมือลงไปอีกจนทั้งมือของเขาอยูใ่ นลาวา
มันดี รู ้สึกเหมือนได้อาบนํ้าร้อน
เขาถอดเสื้ อผ้าและนัง่ ลงที่ขอบแท่นเพื่อแช่เท้าในลาวา
ความรู ้สึกที่น่าพอใจแล่นไปตามขาของเขาและมาถึงร่ างกายของเขา
ทําให้เขาสัน่ ด้วยความดีใจ เขารู ้สึกว่าร่ างกายของเขาดูดซับธาตุไฟ
จากลาวาได้ดี ซึ่งจะทําให้กายแสงอาทิตย์ของเขาพัฒนาขึ้น สิ่ งนี้อาจ
เกิดขึ้นจากธรรมชาติของอีกาทองคํา ซึ่ งเป็ นที่รู้กนั ว่ากินไฟเพื่อ
เติบโตขึ้น
“ฟื้ น”
อสู รที่ฟ้ื นคืนชีพเห็นเขาเปลือยเปล่าและรู ้สึกประหลาดใจชัว่ ครู่
ก่อนที่พวกมันจะจําได้วา่ เกิดอะไรขึ้น
เอ่อ
อีกครั้งซูผงิ บังคับให้พวกมัน “แช่น้ าํ ” ต่อไป
อํานาจในการยับยั้งสัญญาอสู รนั้นไม่ผดิ พลาด มีบางครั้งที่อสู รอาจ
ทําร้ายเจ้าของได้ สุนขั เพลิงดูเหมือนจะลงไปตามที่เขาสัง่ แต่เมื่อได้
ยินคําสัง่ ของซูผงิ มันก็แยกเขี้ยวใส่ เขาแทน
เมื่อซูผงิ พยายามเตะมันอีกครั้ง มันก็กดั ข้อเท้าและจับขาของเขา
ซูผงิ ขยับขาเพื่อเหวีย่ งสุ นขั ออกไปโดยไม่คาํ นึงถึงความเจ็บปวดของ
มัน สิ่ งมีชีวติ นั้นหลุดออกอย่างง่ายดายเพราะฟันของมันแทบจะไม่
เจาะเข้าไปในผิวหนังของเขา
ร่ างกายปัจจุบนั ของซูผงิ สามารถต้านทานต่อสิ่ งใด ๆ ในระดับสี่ หรื อ
ตํ่ากว่าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ตอ้ งพูดถึงอสู รทั้งสี่ ตวั ที่เขานํามานั้นเป็ น
ประเภทไฟทั้งหมด
พวกไม่สามารถทําอะไรเขาได้อยูแ่ ล้ว อสู รผ่านชีวติ และความตายซํ้า
แล้วซํ้าเล่า
พวกมันตายกันหลายร้อยครั้งหรื อมากกว่านั้นในสองชัว่ โมง ในขณะ
นั้นพวกมันพยายามเรี ยนรู ้วธิ ีการอยูใ่ นแอ่งลาวาให้นานขึ้น ซึ่งใน
ที่สุดพวกมันก็สามารถลอยตัวในลาวาได้ประมาณหนึ่งหรื อสองนาที
ในขณะเดียวกันการต้านทานไฟของพวกมันก็เพิม่ ขึ้นเช่นกัน ซึ่งเป็ น
สิ่ งที่ซูผงิ หวังไว้
การฝึ กของเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับกลยุทธ์หรื อความรู ้ที่ซบั ซ้อน แค่ส่ง
อสู รไปสู่ความตาย พวกมันจะศึกษาวิธีการเอาตัวรอดของมันเอง ด้วย
วิธีน้ ีแม้แต่อสู รที่ชา้ ที่สุดก็ยงั ถูกบังคับให้มีคุณสมบัติใหม่หรื อ
วิวฒั นาการ
เพื่อให้งานของเขาเร็ วขึ้น ซูผงิ ก็กระโดดลงไปและเริ่ มว่ายนํ้าใน
ลาวา ดังนั้นอสู รจึง “เข้าร่ วม” กับเขา ทุกครั้งที่พวกมันกลับมามีชีวติ
ไม่มีใครพยายามต้านทานในตอนนี้หลังจากเห็นว่ามันไร้ประโยชน์
ความคิดเดียวของพวกมันคือการมีชีวติ อยูต่ ่อไป โดยการคาดหวัง
จากมนุษย์ที่ดูเหมือนจะเป็ นอสู รดวงดาวประเภทไฟมากกว่าพวกมัน
ห้าชัว่ โมงต่อมาอสู รสามารถแช่ตวั ไว้ในลาวาได้อย่างปลอดภัยเป็ น
เวลาแปดนาที ลาวาไม่สามารถฆ่าพวกมันได้อีกต่อไป เพราะแปด
นาทีเพียงพอแล้วที่พวกมันจะไปถึงหิ นที่ลอยอยูใ่ กล้ที่สุด
เมื่อเห็นเช่นนี้ซูผงิ จึงบอกให้พวกมันหยุดเพื่อที่เขาจะได้ตรวจสอบ
ส่ วนอื่น ๆ ของสนามบ่มเพาะนี้ การอบรมได้เริ่ มขึ้นแล้ว
บทเรี ยนการฝึ กอบรมทัว่ ไปกําหนดให้เขาต้องพัฒนาระดับความสามารถ
ในการต่อสู ข้ องอสู รอย่างน้อย 0.33 หรื อต้องมีการสอนทักษะใหม่
ในขณะนี้อสู รทั้งสี่ สามารถเข้าใจทักษะที่เรี ยกว่า เสื้ อคลุมเปลวเพลิง
ได้สาํ เร็ จ ซึ่งทํางานคล้ายกับ “เสื้ อคลุมสายฟ้า” ของหนูสายฟ้า
ทักษะนี้สามารถพัฒนาเป็ น “เกราะเปลวเพลิง” ได้ในอนาคต
นอกจากนี้สุนขั เพลิงยังฉลาดกว่าเพื่อนเล็กน้อย เนื่องจากได้รับทักษะ
พิเศษซึ่ งก็คือเสี ยงคํารามมังกรไฟ เมื่องานเสร็ จแล้วซูผงิ สามารถออก
จากสนามบ่มเพาะและจัดการกับอสู รตัวอื่น ๆ ได้ แต่นี่จะเป็ นการ
สู ญเปล่าเนื่องจากเขายังมีเวลาอีกประมาณ 17 ชัว่ โมงในการตรวจสอบ
สถานที่แห่งนี้ เขาวางแผนที่จะลองไปรอบ ๆ และอาจจะรวบรวม
วัตถุดิบบางอย่างที่จะเอามาขายได้
แม้วา่ เขาจะไม่พบสิ่ งที่คุม้ ค่า ไม่มีอะไรนอกเหนือจากอสู รดวงดาว
ประเภทไฟป่ าไม่กี่ชนิดในระดับต่าง ๆ
เขาถูกส่ งกลับมาที่ร้านเมื่อเวลาหมดลง
เขาเสี ยชีวติ 12 ครั้งในระหว่างการสํารวจ ซึ่ งทั้งหมดนี้เกิดจากอสู ร
ระดับสู งและราชาอสู ร เขาสามารถนําโครงกระดูกตัวน้อยไปด้วยได้
แต่เขาไม่ได้ทาํ เช่นนั้นเพราะมีประโยชน์เพียงเล็กน้อยสําหรับมันใน
สนามบ่มเพาะสําหรับอสู รประเภทไฟ
ซูผงิ แต่งตัวและโทรศัพท์หาเจ้าของอสู รที่ได้รับการฝึ กฝนก่อนที่เขา
จะรวบรวมและเตรี ยมอสู รอีกชุดหนึ่ง
หนึ่งวันในสนามบ่มเพาะมีค่าเท่ากับหนึ่งชัว่ โมงในความเป็ นจริ ง
เมื่อเขากลับไปมาร้านซูผงิ เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งรออยูห่ น้าร้านด้วย
ท่าทางเป็ นห่วง อาจเป็ นเพราะร้านปิ ดในตอนที่เขายังอยูใ่ นช่วง
ฝึ กสอนบทเรี ยนและชายคนนี้คิดว่าเขาจะหนีไป
“มีคุณคนเดียว?” ซูผงิ มองไปรอบ ๆ และไม่เห็นใครอื่น “แต่ผมเรี ยก
พวกคุณสี่ คนมา”
ชายหนุ่มยิม้ เขิน “ พวกเขาทั้งหมดมา แต่พวกเขามุ่งหน้าไปยังอีก
ถนนเพื่อไปเที่ยวเมื่อไม่พบคุณ ให้ผมโทรหาพวกเขาดีไหม?”
“ครับ โทรเลย”
จาง เป่ าซิง ตามซูผงิ เข้าไปข้างในขณะถาม “คุณฝึ ก สุ นขั เพลิงของ
ผมแล้วเหรอ? แต่ผมเพิ่งส่ งให้คุณเมื่อเช้านี้”
“ตอนนี้บ่ายแล้ว มีปัญหาอะไรหรื อเปล่า?”
จาง เป่ าซิง ขมวดคิ้ว ปั ญหา? มีปัญหาแน่นอน! ชายคนนี้ให้อาหาร
สุ นขั แก่อสู รของฉันบ้างไหม และเป็ นการฝึ กที่เหมาะสมหรื อเปล่า?
ฉันซื้อสุ นขั เพลิงมาเป็ นแสน ๆ และเขาใช้เวลาเพียงไม่กี่ชวั่ โมงใน
การฝึ กฝนมัน?
จาง เป่ าซิงตัดสิ นใจรอให้เพือ่ นมาก่อนจึงจะเถียงกับซูผงิ
ในไม่ชา้ อีกสามคนก็มาถึง
ซูผงิ ส่ งคืนอสู รของพวกเขาโดยไม่เสี ยเวลา “การฝึ กเสร็ จ…เสร็ จแล้ว
เหรอ?” ทั้งสี่ คนดูไม่มีความสุ ขเพราะพวกเขาทุกคนเชื่อว่าซูผงิ หลอก
ในขณะที่พวกเขากังวลว่าจะเสี ยเงินไปโดยเปล่าประโยชน์ แต่พวก
เขาไม่ได้สงั เกตว่าอสู รของพวกเขาแทบจะร้องไห้เมื่อเห็นพวกเขา
ซูผงิ สัง่ ให้สุนขั เพลิงใช้ เสื้ อคลุมเปลวเพลิง
สัญญาอสู รชัว่ คราวได้สิ้นสุ ดลงแล้ว แต่สุนขั ก็ยงั ปฏิบตั ิตามคําสัง่ โดย
สัญชาตญาณทันที ราวกับว่าซูผงิ เพิ่งกดปุ่ มบางอย่างที่ฝังลึกเข้าไป
ในหัวใจของมัน
ตามมาด้วยเสี ยง ‘พุฟ’ อสู รอีกสามตัวก็ทาํ เช่นเดียวกันและเพิ่มความ
สว่างให้กบั การตกแต่งภายในร้านด้วยทักษะใหม่ของพวกมัน ในขณะ
ที่ลูกค้าที่ตอ้ งการฟ้องซูผงิ มองอสู รของตัวเองด้วยดวงตาเบิกกว้าง
“นัน่ มันเสื้ อคลุมเปลวเพลิง?” จางเป่ าซิงจําทักษะได้ “แต่นนั่ เป็ น
ทักษะขั้นกลาง พวกมันเรี ยนรู ้ในเวลาไม่ถึงวัน ??”
“สุ นขั เพลิงของคุณยังได้เรี ยนรู ้วธิ ีใช้ เสี ยงคํารามมังกรไฟอีกด้วย แต่
ผมไม่สามารถแสดงให้คุณเห็นที่นี่ได้ เพราะมันจะทําให้ร้านของผม
พัง หาที่วา่ งแล้วลองด้วยตัวเองในภายหลัง”
“อะไร?? นัน่ คือสองทักษะขั้นกลาง!”
“แล้วของพวกเราล่ะ??” ชายอีกสามคนถามอย่างรวดเร็ ว พวกเขาไม่
สงสัยในตัวซูผงิ อีกต่อไป
ปิ ง
ซูผงิ เหลือบมองพวกเขา “พวกมันผ่านการฝึ กแบบเดียวกัน แต่ส่วนที่
เหลือ…ไม่มีความสามารถเท่าสุ นขั เพลิง พวกมันทั้งหมดได้รับความ
ต้านทานต่อไฟสู งขึ้น นับจากนี้ การโจมตีโดยใช้ไฟทัว่ ไปจะไม่สามารถ
ทําอะไรพวกมันได้อีกต่อไป”
พวกเขาสามคนดูอิจฉาเมื่อนึกถึงทักษะที่สุนขั เพลิงเรี ยนรู ้ แม้วา่ พวก
เขาจะไม่บ่นก็ตาม ยังไงซะการป้องกันที่มากขึ้นฟังดูมีประโยชน์ใน
ทุกกรณี
จาง เป่ าซิงจับมือซูผงิ ด้วยความดีใจ “คุณซูผมสามารถฝากสุ นขั ของ
ผมไว้นานกว่านี้ได้ไหม ผมจะจ่ายให้คุณพิเศษอีก 20,000!”
ซูผงิ เกือบจะตกลงทันที แม้เขาไม่สามารถเปลี่ยน “เงินพิเศษ” เป็ น
แต้มพลังงานได้ แม้วา่ เขาจะดีใจที่ได้ให้เงินกับแม่ของเขาก็ตาม เป็ น
ช่วงเวลาที่ดีที่เขาเสนอความช่วยเหลือทางการเงินให้กบั ครอบครัว
ของเขา
“อสู รสามารถเข้ารับการฝึ กได้วนั ละหนึ่งครั้งเท่านั้น” ระบบเตือนเขา
ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก
“…นี่เป็ นการป้องกันไม่ให้ร้านค้าถูกครอบงําโดยลูกค้าที่ร่ าํ รวย
เป้าหมายสู งสุ ดของร้านขายอสู รคือการให้บริ การผูค้ นจากทุกเพศ
ทุกวัย โปรดขยายวิสยั ทัศน์ของเจ้าของ”
ฉันพอจะเข้าใจส่ วนแรก แต่มนั จําเป็ นต้องตัดสิ นฉันแบบนั้นเหรอ??
ซูผงิ คิดก่อนที่จะพูดกับจาง เป่ าซิง “ผมสามารถฝึ กได้วนั ละครั้งเท่านั้น
กลับมาพรุ่ งนี้”
จางเป่ าซิงก้าวถอยหลังด้วยความผิดหวัง ถ้าทําได้เขาจะมาที่นี่ทุกวัน
นับจากนี้เป็ นต้นไป
“เราทุกคนกลับมาอีกครั้งได้ใช่ไหม?” อีกสามคนถาม
“แน่นอน”
“ดี!”
ลูกค้าพาอสู รออกไป หลังจากตรวจสอบอย่างถี่ถว้ น ในที่สุดพวกเขา
ก็รู้วา่ หนูสายฟ้าตัวนั้นแข็งแกร่ งขนาดนี้ได้ยงั ไง ด้วยการฝึ กฝนที่มี
ประสิ ทธิภาพเช่นนี้ อสู รของพวกเขาก็สามารถทําได้แบบเดียวกัน!
ปัญหาเดียวคือพวกเขาไม่สามารถซื้อการฝึ กอบรมเฉพาะทางได้ง่าย ๆ
ในขณะที่เดินจากไป อสู รของพวกเขาก็เป็ นผูน้ าํ และพยายามกระตุน้
ให้เจ้าของเดินเร็ ว ๆ
ซูผงิ ปิ ดประตูและเรี ยกลูกค้ามารับอสู รกลุ่มที่สอง ไม่ลืมเตือนพวก
เขาว่าให้รอสักครู่ หากเขาไม่อยู่ เขาชอบที่จะหลีกเลี่ยงการให้ลูกค้า
มาเสี ยเวลารอ หลังจากตอบคําถามจากลูกค้าที่คาดหวังหลายรายแล้ว
เขาก็ซ้ือสัญญาชัว่ คราวเพิ่มเติมและเริ่ มฝึ กอบรมกลุ่มที่สาม
อสู รที่เหลือไม่จาํ เป็ นต้องมีธาตุเดียวกัน แต่คล้ายกัน การค้นหาสนาม
บ่มเพาะที่เหมาะกับพวกมันทั้งหมดจะเป็ นเรื่ องที่ค่อนข้างง่าย
การใช้เวลาสองสามวันในสนามบ่มเพาะทําให้เขาเหนื่อยล้า เขา
กระตือรื อร้นที่จะทําให้ร้านค้าอยูใ่ นระดับ 2 โดยเร็ วที่สุด เช่นนั้น
“หุ่นผูฝ้ ึ กซ้อม” จึงสามารถช่วยเขาได้
สิ่ งที่ดีคือการฝึ กอสู รเป็ นการส่ วนตัวก็ให้รางวัลแก่เขาเช่นกัน เขาได้
เรี ยนรู ้มากมายจากการเผชิญหน้าและความตายทั้งหมดที่เขาเผชิญ
 ตอนที่ 101 ลีกนักรบอสู ร
ตามแผนที่วางไว้ ลูกค้ากลุ่มที่สองมารอแล้วเมื่อเขากลับมาพร้อมกับ
อสู รกลุ่มที่สาม หลังจากเห็นผูช้ ายสามคนและผูห้ ญิงหนึ่งคนยืนอยู่
ด้านนอก ซูผงิ ปลดล็อกประตูและบอกให้พวกเขาเข้ามา
เขาคาดหวังให้ลูกค้าตั้งคําถามถึงความน่าเชื่อถือของการฝึ กอบรม
เขาจะได้ไม่ตอ้ งเสี ยเวลาอธิบาย ปล่อยให้พวกเขาดูอสู รด้วยตัวเองก็
เพียงพอแล้ว
หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากสัญญาชัว่ คราวของซูผงิ อสู รก็โผเข้า
กอดเจ้าของเหมือนกระต่ายที่ถูกปล่อยให้เป็ นอิสระ แม้แต่อสู รที่ไม่
เป็ นมิตรมาก่อนก็ยงั เดินเข้าหาเจ้าของของมันราวกับว่าชีวติ ของมัน
ขึ้นอยูก่ บั พวกเขา
ลูกค้าคนหนึ่งซึ่งเป็ นชายที่ดูร่ าํ รวยตั้งแต่หวั จรดเท้าโกรธซูผงิ “คุณ
ทําอะไรกับอสู รของผมกันแน่? มีคาํ อธิบายไหม?”
ชายคนนี้อยูใ่ นระดับเก้าในรายชื่อการจัดอันดับของสถาบัน เมื่อเห็น
เขาถามซูผงิ อีกสามคนก็จอ้ งมอง ซูผงิ สัง่ ให้อสู รของชายหนุ่มใช้
ทักษะที่เพิง่ เรี ยนรู ้มาใหม่ “คุกดิน”
อสู รตัวนี้เป็ นปี ศาจซิกา้ ระดับ 7 ขั้นสู งประเภทพืช โดยปกติแล้วจะใช้
ภาพลวงตาและการรักษาได้ดี ในขณะที่มนั ยังคงสนุกกับการกลับมา
เจอกับเจ้าของ ซูผงิ ก็บุกเข้าไปจิตใจ ทําให้ฝันร้ายที่สุดของมันกลับมา
อีกครั้ง มันปลดปล่อยคุกดินทันที มันไม่รู้วา่ ทําไมมันถึงฟังคําสัง่ ของ
คนแปลกหน้า แต่มนั ก็ไม่สนใจ
พื้นและผนังของร้านเริ่ มสัน่ ไหวก่อนที่เถาวัลย์หนาจํานวนมากจะพุง่
ออกมาแบบสุ่ ม จนเต็มห้องราวกับใยแมงมุมดักทุกคนไว้ในที่แคบ
ลูกค้าชมการแสดงที่น่าทึ่งและอันตรายด้วยความประหลาดใจอย่าง
มาก เถาวัลย์สามารถบีบพวกเขาให้ตายได้อย่างง่ายดาย หากมันยังคง
ขยายต่อไป
ลู่เผิงเฟย ในฐานะเจ้าของกวางรู ้ดีกว่าใคร ๆ ว่าอสู รของเขามีความ
สามารถอะไร คุกดินเป็ นทักษะในการควบคุมฝูงชนที่มีประโยชน์
มากในขณะที่กวางของเขาเป็ นอสู รสาย “รักษา” ไม่มีทางที่จะใช้คุก
ดินได้ เว้นแต่ …
“คุณซู? คุณสอนอสู รของผมใช้ทกั ษะนี้หรอ?”
“จะเป็ นคนอื่นได้ยงั ไงล่ะ?”
ลู่เผิงเฟยตัวสัน่ ด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยนิ คําตอบนั้น ภายในหนึ่งวัน
อสู รกวางของเขาได้เชี่ยวชาญทักษะขั้นกลางที่ใช้สาํ หรับดักจับศัตรู
ได้อย่างมีประสิ ทธิภาพ
ผูช้ ายคนนี้เป็ นผูฝ้ ึ กระดับปรมาจารย์ที่เก่งกาจสุ ดเท่าที่ฉนั เคยได้ยนิ มา!
พวกเขาต่างก็รับรู ้วา่ ข่าวลือเกี่ยวกับร้านนี้เป็ นเรื่ องจริ ง ตราบใดที่
พวกเขาจ่ายเงิน อสู รของพวกเขาอาจแข็งแกร่ งเท่ากับหนูสายฟ้าของ
ซูหยานหยิง
หญิงคางแหลมถามต่อไปว่า “ฉันเห็นกวางของเขาพัฒนาแล้ว แต่
อสู รของเราล่ะ?”
ซูผงิ สัง่ ให้อสู รสองในสามตัวที่เหลือแสดงทักษะใหม่ของพวกมัน
ซึ่ งพวกมันก็เชื่อฟังเขาและทําตามทันที
ทักษะเหล่านั้นล้วนเป็ นทักษะขั้นกลางทัว่ ไป แต่ผลลัพธ์กย็ งั ดี
เนื่องจากอสู รผ่านการฝึ กเพียงครั้งเดียว ซูผงิ มองไปที่ลูกค้าคนสุดท้าย
ที่อสู รยังไม่ได้ทาํ อะไรเลย “ตุก๊ แกนํ้าแข็งของคุณเรี ยนรู ้ทกั ษะ ‘คลื่น
นํ้า’ ดังนั้นผมจึงไม่สามารถแสดงให้เห็นในร้านได้ ลองไปทดสอบ
ที่อื่นดูนะครับและกลับมาหากคุณมีคาํ ถามสงสัย ”
ตุก๊ แกนํ้าแข็งอยูใ่ นระดับสามขั้นตํ่า คลื่นนํ้าไม่ได้ช่วยให้มนั ไปถึง
ระดับเดียวกับหนูสายฟ้าของซูหยานหยิง แต่มนั ก็เพียงพอแล้วสําหรับ
การพัฒนา
ไม่มีใครสงสัยในคําพูดของซูผงิ
“คุณช่วยฝึ กอสู รของผมต่อได้ไหมครับ” ลู่ เผิงเฟยถามขณะที่เขา
มองซูผงิ อย่างโหยหา
“ได้เพียงครั้งเดียวต่อวัน พรุ่ งนี้ค่อยมาใหม่”
“ตกลง!” ลู่ เผิงเฟยเกาหัวเมื่อเขาจําท่าทางที่ไม่ดีของเขาที่มีต่อซูผงิ
เมื่อครู่ “โปรดยกโทษให้กบั ทัศนคติก่อนหน้านี้ของผมด้วย ผมไม่
ควรทําอย่างนั้นจริ ง ๆ”
“อืม”
ลู่ เผิงเฟย รู ้สึกเครี ยดอย่างเห็นได้ชดั เพราะเขาคิดว่าซูผงิ ไม่ให้อภัยเขา
โอ้ ให้ตายเถะ ฉันน่าจะอยูเ่ งียบ ๆ แล้วปล่อยให้คนอื่นถาม! ฉันไม่
น่าโง่เลย!
ความจริ งก็คือซูผงิ ไม่ได้รังเกียจความหยาบคายของ ลู่ เผิงเฟยเลย
เพียงแค่การพูดว่า “อืม” ด้วยจมูกของเขานั้นรวดเร็ วและง่ายกว่าการ
พูดว่า “ไม่เป็ นไร”
“เฮ้ เฮ้…คุณ โปรดรับ 50,000 เหรี ยญนี้เป็ นคําขอโทษของผม” ลู่เผิง
เฟยกล่าว ขณะที่เขายืน่ เงินสดให้ซูผงิ มันเป็ นทางออกเดียวที่เขาคิดได้
ซูผงิ รับเงินโดยไม่ตอ้ งคิดมาก เขายินดีรับเงินพิเศษเสมอ
อีกสามคนทําตาม ลู่ เผิงเฟย เนื่องจากพวกเขาไม่ตอ้ งการที่จะมีสถานะ
ตํ่ากว่า และเสี ยโอกาสในการรับบริ การของซูผงิ อีก
“คุณซู โปรดรับสิ่ งนี้แทนคําขอบคุณ…”
“ผมด้วย!” “ฉันด้วย!”
เงินพิเศษ 30,000
ในทางกลับกันซูผงิ ปรารถนาให้ลูกค้าใช้เงินเพื่อซื้อบริ การของเขา
แทน เนื่องจากการได้รับเงินด้วยวิธีน้ ีไม่ได้ช่วยให้เขาได้รับคะแนน
พลังงานเพิ่ม
การเงินของนักเรี ยนเหล่านี้ดูเหมือนจะตึงตัว เขาไม่อยากเห็นคน
พวกนี้หมดตัวเร็ วเกินไป
“แค่ครั้งเดียว ถ้าคุณต้องการใช้เงินมากกว่านี้ ให้เก็บไว้ใช้กบั อสู ร
ของพวกคุณ”
“ครับ/ค่ะ!” ลูกค้าเพิ่งตระหนักว่าสิ่ งที่พวกเขาจ่ายให้กบั ซูผงิ เป็ นพิเศษ
นั้นไม่มีความหมายอะไรสําหรับผูฝ้ ึ กที่สามารถสร้างรายได้นบั ล้าน
จากลูกค้ารายใหญ่ได้อย่างง่ายดาย ซูผงิ ได้ให้ความช่วยเหลือพวกเขา
เป็ นอย่างมากโดยเสนอบริ การราคาถูก
“คุณซู ผมสามารถซื้อการฝึ กพิเศษให้อสู รของผมได้ไหม?” ลู่ เผิงเฟย
ถาม “แบบเดียวกับที่คุณฝึ กให้หนูสายฟ้า เท่าไร่ ครับ? หนึ่งล้าน?”
ซูผงิ ถามระบบอย่างเงียบ ๆ ว่าเขาสามารถยอมรับคําสัง่ ได้หรื อไม่
เขาสามารถรับเสนอการฝึ กพิเศษให้กบั หมูสวรรค์ได้กเ็ พราะระบบ
อนุญาต
“การฝึ กอบรมพิเศษมีให้เฉพาะร้านขายอสู รระดับ 3 เท่านั้น โปรด
ไปให้ถึงระดับนั้นก่อน”
ซูผงิ ไม่ผดิ หวังกับคําตอบ หากไม่มี “ตัว๋ ฟรี ” ไปยังสนามบ่มเพาะ
ระดับสู งและการเสี ยชีวติ ฟรี การยกระดับหมูสวรรค์ให้เทียบเท่ากับ
หนูสายฟ้าก็เป็ นเรื่ องยากอยูแ่ ล้ว เขาคงไม่สามารถจัดการกับคําสัง่
ฝึ กพิเศษอื่น ๆ ได้อยูด่ ี
“ไม่ใช่ตอนนี้” เขาปฏิเสธ
“โอ้…งั้นคราวหลังได้ใช่ไหมครับ?”
“ใช่แล้ว”
ลู่ เผิงเฟย แทบจะกระโดดด้วยความดีใจ เขาต้องใช้เวลาในการ
รวบรวมเงินล้าน และตัดสิ นใจว่าจะให้ความสําคัญกับอสู รตัวไหน
สี่ คนก้าวออกจากร้านของซูผงิ พร้อมกับขอบคุณเขาไม่หยุด
ซูผงิ เรี ยกลูกค้ากลุ่มถัดไปและตัดสิ นใจนัง่ รอ เขาใช้เวลา 72 ชัว่ โมง
ในสนามบ่มเพาะ แม้แต่การพูดเขายังไม่อยากพูดเลยตอนนี้
เป็ นอีกครั้งที่เขาต้องหยุดไม่ให้ลูกค้าตั้งคําถามกับเขาด้วยการสัง่ ให้
อสู รแสดงทักษะของพวกมัน หลังจากนั้นไม่นานอสู รที่น่ากลัวก็สะกิด
เจ้าของของพวกมัน หวังว่าพวกมันจะไม่ถูกส่ งไปยังสถานที่ที่น่ากลัว
นั้นอีก
ซูผงิ เห็นลูกค้าอีกสองคนเข้ามาในร้าน เขาทรุ ดตัวลงบนเคาน์เตอร์
และรู ้สึกขี้เกียจเกินไปที่จะขยับตัว แต่เขาก็ลุกขึ้นนัง่ เมื่อจําได้วา่ ใคร
กําลังมา
เขาคือรองอาจารย์ใหญ่ตงซงหมิงและลัว่ กู่เสวีย่ ทั้งสองดูเหมือนจะ
มาด้วยกัน
ลัว่ กู่เสวีย่ อยูช่ ่วยเรื่ องธุรกิจกับเขาหลังจากที่เขาช่วยชีวติ เธอเมื่อวัน
ก่อน สําหรับรองอาจารย์ใหญ่เขาอาจมีธุระบางอย่างที่อยากจะพูดคุย
“นี่คือร้านของคุณเหรอ?” ลัว่ กู่เสวีย่ มองไปรอบ ๆ เธอไม่คิดว่าจะ
เป็ นสถานที่เล็ก ๆ เช่นนี้ เธอเชื่อว่าซูผงิ มีความสามารถเช่าร้านที่
ใหญ่กว่านี้ บางทีเขาอาจจะไม่ต้ งั ใจจริ งจังกับงาน?
ตงซงหมิงกําลังคิดแบบเดียวกัน แต่ไม่ได้แสดงออกมา เขาตรวจสอบ
ชั้นวางของเพียงสั้น ๆ ก่อนที่จะพูดกับซูผงิ ด้วยรอยยิม้ ใจดี “ช่างเป็ น
สถานที่เล็ก ๆ ที่แสนอบอุ่นจริ ง ๆ คุณซู! มีทุกสิ่ งที่คุณต้องการสําหรับ
ผูฝ้ ึ กสอน โดยไม่ตอ้ งโอ้อวด ผมหมายถึง ดูที่เก้าอี้ตวั นี้สิและวิธีการ
วางไว้ตามผนัง อืม… รสนิยมดีมาก”
ซูผงิ รู ้สึกเขินอายเกินกว่าจะฟังเรื่ องดังกล่าว เขาจึงรี บหยุดตงซงหมิง
ไม่ให้ทาํ เช่นนั้น “คุณต้องการอะไรไหม?”
ลัว่ กู่เสวีย่ พูด “รองอาจารย์ใหญ่เชิญฉันมา บอกว่าเราอาจมีเกียรติที่
ได้พบกับผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์?”
เธอดูตื่นเต้นเมื่อพูดซึ่งเป็ นเรื่ องนี้ “ผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์” ได้รับ
ความเคารพมาก เป็ นผูม้ ียศเป็ นนักรบอสู รในโลกนี้
“บางทีนะ” ซูผงิ กล่าว
ซูผงิ เคยได้ยนิ เกี่ยวกับวิธีการทํางานของผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์
จากสหพันธ์ เขารู ้วา่ เขาสามารถไปถึงระดับนั้นได้ ไม่มีจุดใดที่ปฏิเสธ
ทักษะของเขา
ทั้งลัว่ กู่เสวีย่ และตงซงหมิงดูต่ืนเต้นเมื่อได้ยนิ คําพูดของเขา “เราขอให้
คุณฝึ กอสู รของเราได้ไหม?”
ในฐานะนักรบอสู รขั้นสู ง ลัว่ กู่เสวีย่ รู ้วา่ เธอควรชื่นชมหรื อแม้กระทัง่
กลัวผูฝ้ ึ ก เธอต้องทําอย่างระมัดระวังที่สุด
ด้านหลังของเธอตงซงหมิงแสดงท่าทางประหลาดใจ แต่รีบซ่อนมันไว้
หลังจากการประชุมที่สถาบันแล้ว ตงซงหมิงได้เรี ยกทุกคนมาตรวจ
สอบประวัติผงิ และเรี ยนรู ้ทุกสิ่ งที่พวกเขาสามารถหาได้จนถึง
รายละเอียดสุ ดท้าย พวกเขารู ้วา่ เขาเกิดในโรงพยาบาลไหน พยาบาล
คนไหนดูแลเขาและแม้แต่สีของชุดชั้นในของเธอเพียงเพื่อให้แน่ใจ
ว่าพวกเขาจะไม่พลาด
อย่างไรก็ตาม ตงซงหมิงรู ้วา่ มีบางอย่างปกปิ ดอยูห่ ลังจากอ่านไฟล์ที่
เขารวบรวม ซึ่งแตกต่างจากข้อสันนิษฐานเดิมของเขา ซูผงิ ไม่ได้มา
จากตระกูลที่ร่ าํ รวยและมีชื่อเสี ยง ในทางตรงกันข้าม ซูผงิ มาจาก
ครอบครัวทัว่ ไปและไม่ได้เกิดมาพร้อมกับความสามารถดวงดาว ไม่
มีใครรู ้วา่ เมื่อใดที่พลังดวงดาวของซูผงิ ตื่นขึ้น เพราะเขาเพิ่งแสดงให้
เห็นเมื่อไม่นานมานี้
นอกเหนือจากการชื่นชมความสามารถที่ยอดเยีย่ มของซูผงิ แล้ว
ตงซงหมิงยังกลัวอีกเล็กน้อยว่าซูผงิ จะประสบความสําเร็ จได้ยงั ไง
ในอัตรานี้ อัจฉริ ยะทัว่ ไปไม่ตอ้ งกลัวอะไรเพราะพวกเขายังต้องการ
เวลาและการศึกษาที่เหมาะสมเพื่อแสดงความสามารถของตนอย่าง
เต็มที่ แต่ซูผงิ แตกต่างออกไป เขาซ่อนศักยภาพของเขาจากทุกคน
ในช่วงวัยรุ่ นทั้งหมดของเขา
มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้วา่ เขามีสิ่งน่าอัศจรรย์อีกมากมายเพียงใด
ซ่อนอยู่
เนื่องจากซูผงิ ไม่ได้เกิดมารํ่ารวย ตงซงหมิงจึงมีแนวโน้มที่จะพิจารณา
ทฤษฎีอื่น ซูผงิ อาจได้รับของขวัญจากผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์ที่
ตัดสิ นใจมอบทุกสิ่ งให้กบั เขา อย่างน้อยนี่กเ็ ป็ นสิ่ งที่ละครโทรทัศน์
ชอบนํามาใช้
คําตอบของซูผงิ บอกกับตงหมิงซงว่าต้องมีปรมาจารย์ซ่อนอยูท่ ี่ไหน
สักแห่งใกล้ ๆ เขากระตือรื อร้นที่จะได้พบกับปรมาจารย์คนนั้น
มากกว่า
“การฝึ กอสู รของคุณไม่ใช่ปัญหา?” ซูผงิ กล่าว “อย่างไรก็ตาม วันนี้
ทางร้านมีตารางเต็มแล้ว ผมกลัวว่าคุณจะต้องมาในวันพรุ่ งนี้”
“ตารางเต็ม?” ลัว่ กู่เสวีย่ ตระหนักได้อย่างรวดเร็ วว่าผูฝ้ ึ กสอนระดับ
ปรมาจารย์ตอ้ งมีกฎ “เอาล่ะงั้น พรุ่ งนี้ฉนั จะมาใหม่”
ตงซงหมิงก็พดู ขึ้นมา “คุณซูเหตุผลหลักที่ผมมาที่นี่คืออยากให้คุณ
มาสอนบทเรี ยนที่สถาบันโดยเร็ วที่สุด”
ด้วยเหตุน้ ี เขาตั้งใจจะบอกซูผงิ ว่าการมาเยือนของเขาไม่เกี่ยวข้องกับ
กิจการของร้าน
ซูผงิ เชื่อใจเขา แม้วา่ เขาจะยังคงมีคาํ ถามอยู่ “ข้อตกลงของเราบอกว่า
หนึ่งบทเรี ยนต่อสัปดาห์ใช่ไหม? ทําไมผมถึงต้องรี บ?”
ตงซงหมิงเห็นชัดว่าซูผงิ กําลังบ่น “ผมไม่ได้ต้งั ใจที่จะขัดข้อตกลง
คุณซู เพียงแค่วา่ ลีกนักรบอสู รกําลังจะเริ่ มในไม่ชา้ และนักเรี ยนจะ
ได้พกั ร้อนในช่วงครึ่ งเดือน เรามีนกั เรี ยนที่มีความสามารถหลายคน
อย่างซูหยานหยิงและเย่ห่าวที่สามารถลองเสี่ ยงโชคในการลงแข่งได้
สองสัปดาห์ที่เหลือแสดงถึงโอกาสสุ ดท้ายที่เราต้องช่วยเหลือพวกเขา
นอกจากคุณแล้ว ครู ข้นั สู งอีกสี่ คนจะนําเสนอบทเรี ยนสองบทต่อ
สัปดาห์ แน่นอนเราจะชดเชยให้คุณสําหรับการทํางานพิเศษ”
 ตอนที่ 102 ลีกและการถกเถียง
“ลีกนักรบอสู ร?” ซูผงิ ให้ความสําคัญกับร้านของเขามากเกินไปจน
ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้
เขาเคยได้ยนิ เกี่ยวกับการแข่งขันนี้มาก่อน เป็ นความร่ วมมือกันของ
286 เมืองหลักทัว่ โลก ซึ่งจะส่ งตัวแทนที่อายุต่าํ กว่า 28 ปี และระดับ
7 เข้าร่ วม กล่าวอีกนัยหนึ่งผูส้ ู งอายุและนักรบอสู รขั้นสู งระดับเจ็ด
ขึ้นไปไม่สามารถแข่งขันได้
ผูเ้ ข้าร่ วมส่ วนใหญ่เป็ นนักเรี ยนและผูส้ าํ เร็ จการศึกษาจากสถาบันที่มี
ชื่อเสี ยงหรื อนักสํารวจที่ใช้เวลาสองสามปี ในการสํารวจดินแดนรก
ร้าง ผูท้ ี่มีสิทธิ์เข้าร่ วมการแข่งขันจะต้องผ่านรอบคัดเลือกที่จดั ขึ้นใน
เมืองของตน แต่ละเมืองจะส่ งผูผ้ า่ นการคัดเลือก 5 คนไปยังเกมการ
แข่งขันทวีป ซึ่งจะดําเนินต่อไปจนกว่าจะได้ผชู ้ นะ 5 คนในแต่ละ
ทวีป
สุ ดท้ายห้าแชมป์ ของแต่ละทวีปจะเข้าสู่ รอบชิงชนะเลิศตัดสิ นแชมป์
โลก
การแข่งขันจัดขึ้นทุก ๆ สามปี ประชากรมากกว่าครึ่ งหนึ่งของโลก
จะเฝ้ารอติดหน้าทีวี
สถานีโทรทัศน์และสื่ อทั้งหมดจะถ่ายทอดสดการแข่งขันตลอด 24
ชัว่ โมงทุกวัน ในขณะเดียวกันช่องอื่น ๆ และภาพยนตร์จะหยุดฉาย
เนื่องจากจะไม่มีผชู ้ มมากนักในช่วงเวลานั้น
สําหรับคนการมีใบหน้าฉายอยูใ่ นรอบคัดเลือกของเมืองก็ถือเป็ น
เกียรติแล้ว โดยปกติแล้วเป็ นชนชั้นสู งและคนจากครอบครัวที่ร่ าํ รวย
ซึ่งจะครองตําแหน่งดี ๆ ในการแข่ง
สําหรับคนที่ผา่ นการแข่งขันระดับทวีปมาแล้ว…พวกเขาจะมีชื่อเสี ยง
ไปตลอดชีวติ
การเป็ นแชมป์ โลกหมายถึงการเป็ นหมายเลขหนึ่งที่เอาชนะผูค้ นหลาย
พันล้านคน ตลอดประวัติศาสตร์ แชมป์ โลกเหล่านี้อาจตายเพราะ
ความรับผิดชอบหนักหน่วงหรื อกลายเป็ นนักรบอสู รในตํานานที่
ปกป้องดินแดนของตนในฐานะวีรบุรุษที่แท้จริ ง
“คุณหมายความว่าคุณต้องการช่วยเย่ห่าวและซูหยานหยิงไปให้ถึง
ระดับแชมป์ ?” ซูผงิ สงสัย “นัน่ …เป็ นไปไม่ได้เลย”
ตงซงหมิงตกใจกับคําพูดเหล่านั้น “แชมป์ ? ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่ได้บา้
ขนาดนั้น ผมแค่อยากให้พวกเขาเรี ยนรู ้และพัฒนาแค่น้ นั เอง พวกเขา
อาจจะโชคดีพอที่จะติดหนึ่งในพันของเมือง และได้รับประสบการณ์
สําหรับการแข่งขันถัดไปในอีกสามปี ข้างหน้า”
ในฐานะรองอาจารย์ใหญ่ตงซงหมิงรู ้ดีวา่ เย่ห่าวและซูหยานหยิงไม่ใช่
อัจฉริ ยะที่โดดเด่นเพียงสองคน สถาบันอื่น ๆ อาจทําให้พวกเขา
แปลกใจหากพวกเขาไม่ระวัง นอกจากนี้ความสนใจน่าจะถูกจับจ้อง
ไปที่นกั รบอสู รระดับหกที่มีประสบการณ์การต่อสู ม้ ากมายระหว่าง
การสํารวจดินแดนรกร้าง นักเรี ยนปกติไม่สามารถแข่งขันกับพวก
เขาได้
ซูผงิ พยักหน้าเห็นด้วย สําหรับซูหยานหยิงและเย่ห่าว การแข่งขันใน
หกปี ข้างหน้าถึงจะเป็ นเวทีหลักของพวกเขา การได้รับประสบการณ์
สําคัญกว่าการชนะในระยะสั้น
เขามองไปที่ตงซงหมิงอีกครั้งและชื่นชมวิสยั ทัศน์อนั กว้างไกลของ
ชายชราในใจ ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าตงซงหมิงเป็ นเพียงนักธุรกิจที่ฉลาด
และให้ความสําคัญกับผลกําไรมากกว่าความเป็ นอยูท่ ี่ดีของนักเรี ยน
เขามองคนผิดไป
“ผมเข้าใจแล้ว ผมจะได้รับค่าตอบแทนอะไรบ้างจากการสอนพวก
เขา”
ตงซงหมิงส่ ายหัวด้วยรอยยิม้ “อาจารย์กิตติมศักดิ์จะได้รับหนึ่งพัน
เครดิต”
“เครดิต?” ซูผงิ ได้เรี ยนรู ้เรื่ องดังกล่าวเมื่อเขาลงนามในข้อตกลง เขา
สามารถใช้เครดิตเพื่อแลกเปลี่ยนหนังสื อทักษะและทรัพยากรจาก
คลังเก็บของสถาบันได้เหมือนแต้มพลังงาน
“หนึ่งพันไม่นอ้ ยไปงั้นหรอครับ?” เขาถาม ไม่พอใจ
ริ มฝี ปากของตงซงหมิงกระตุก “สําหรับบทเรี ยนพิเศษสองบทเท่านั้น
หนึ่งพันก็ไม่เลว!”
ลัว่ กู่เยวี่ยช่วยพูด”รองอาจารย์ใหญ่พดู ถูก เรามักจะได้รับค่าจ้างอาจารย์
เช่นนี้ทุกเดือน นี่นบั เป็ นการจ่ายค่าล่วงเวลาที่ไม่เลวแล้ว”
“โอเค…ก็ได้” ซูผงิ พยักหน้า
ตงซงหมิงต้องการจะกลับ แต่กช็ ะงักเมื่อเขาสังเกตเห็นหน้าตาเด็ก
ของซูผงิ
เดี๋ยวนะ เขาคนนี้ยงั สามารถเข้าร่ วมการแข่งขันได้ ตามที่คุณลัว่ บอก
เขาจัดการกับอสู รศพเวทระดับแปดได้เพียงลําพัง นัน่ ดีกว่าเย่ห่าว
และซูหยานหยิง
เขาเกือบจะมองข้ามผูส้ มัครที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ที่อยูใ่ ต้จมูกของเขา
ไปเพราะซูผงิ ทําให้เขาหงุดหงิด หลังจากคิดบางอย่างได้ ตงซงหมิง
ก็นึกนักเรี ยนคนอื่นในวัยเท่าเขาที่เก่งกว่าซูผงิ ไม่ได้เลย
ลัว่ กู่เยวีย่ เห็นท่าทางแปลก ๆ ของ ตงซงหมิง เธอตรวจสอบซูผงิ และ
ตระหนักว่าเขาคิดอะไร
“เฮ้ อะไรกัน คุณสองคน” ซูผงิ เริ่ มรู ้สึกอึดอัดกับการจ้องมองที่ยาวนาน
ของพวกเขา “ผมรู ้วา่ ผมดูดี แต่คุณไม่จาํ เป็ นต้องจ้องแบบนั้น”
ตงซงหมิงกลับมามีสติก่อน “อะแฮ่ม รอบคัดเลือกอยูห่ ่างออกไป
เพียงไม่กี่วนั คุณไม่เตรี ยมตัวหน่อยเหรอคุณซู”
หากเป็ นเช่นนั้นสถาบันจะไม่เรี ยกร้องให้ซูผงิ สอน มันจะตรงกันข้าม
“เตรี ยมตัวอะไร ผมไม่ได้เข้าแข่งขัน” ซูผงิ พูด
“คุณไม่??” ตงซงมิงล้มเหลวในการสงบสติอารมณ์ในครั้งนี้ “ทําไม
คุณถึงปล่อยโอกาสดี ๆ แบบนี้ไปโดยเปล่าประโยชน์? คุณมีศกั ยภาพ
ในการเข้าสู่ หา้ อันดับแรกของเมือง! หรื อสามอันดับแรกหากทุกอย่าง
เป็ นไปด้วยดี!”
ตงซงหมิงได้ชมการแข่งขันหลายครั้งในอาชีพของเขาและรู ้ขอบเขต
ของการต่อสู ้ เขาเชื่อว่าซูผงิ สามารถชนะเป็ นแชมป์ ของเมืองหลักได้
อย่างง่ายดาย
“ไม่ ผมไม่สนใจ” ซูผงิ ส่ ายหัว เขาไม่โกหกหรื อถ่อมตัว ความจริ งก็
คือเขาไม่ได้สนใจการแข่งขันเลย การได้เป็ นแชมป์ โลกหมายความ
ว่าเขาสามารถเป็ นศิษย์ภายใต้นกั รบอสู รในตํานานได้ ซึ่งไม่น่าสนใจ
เท่าไหร่
‘แผนภูมิดวงดาว’ ที่เขาได้รับจากระบบนั้นเพียงพอแล้วสําหรับเทคนิค
การฝึ กฝน นอกจากนี้เขายังได้เห็นส่ วนแบ่งที่ยตุ ิธรรมของเขาเกี่ยวกับ
คู่ต่อสู แ้ สนอันตรายในสนามบ่มเพาะโบราณทุกชนิด นักรบอสู รใน
ตํานานจะกลายเป็ นได้แค่เหยือ่ ที่ไร้ประโยชน์หากพวกเขาไปที่นนั่
เขาอาจใช้เวลาในการฝึ กฝนอสู รที่ทรงพลังหลายตัวและรับคะแนน
พลังงานมากขึ้น ก่อนที่จะใช้คะแนนเพื่อรับราชาอสู ร ถ้าเขาทําได้ใน
ตอนนั้นเขาจะกลายเป็ นนักรบอสู รในตํานานอีกคนโดยอัตโนมัติ
ตงซงหมิงรู ้สึกสับสนเมื่อซูผงิ ปฏิเสธข้อเสนออย่างรวดเร็ ว
“แต่…หรื อว่าคุณเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งแล้ว? ถ้าเป็ นแบบนั้น คุณก็
ไปได้แค่ลีกสู งสุ ด”
ลีกสู งสุ ด นั้นโหดกว่า เนื่องจากใครก็ตามที่ต่าํ กว่าระดับนักรบอสู ร
ในตํานานก็สามารถเข้าร่ วมได้ ใครก็ตามที่สามารถชนะในรอบ
คัดเลือกได้อย่างน้อยก็ตอ้ งเป็ นนักรบอสู รระดับเก้า
ซูผงิ ส่ ายหัว “ผมยังไม่ถึงขั้นนั้น”
ในฐานะระดับแปด ตงซงหมิงสามารถตรวจดูพลังดวงดาวของซูผงิ
ได้อย่างง่ายดาย แม้วา่ เขาจะไม่ได้ทาํ เพราะมันอาจทําให้ซูผงิ ไม่พอใจ
ก็ตาม นอกจากนี้ เขาไม่เชื่อว่าซูผงิ จะก้าวเข้าสู่ข้นั สู งตั้งแต่ยงั หนุ่มได้
แม้วา่ เขาจะพิสูจน์แล้วว่าตัวเขายอดเยีย่ มมากแค่ไหนก็ตาม “ทําไม
ไม่เข้าร่ วมการแข่งขันดูล่ะล่ะ” ตงซงหมิงยืนกราน “คุณไม่ตอ้ งการ
ใช้พรสวรรค์ของคุณหรอ?”
“ผมขี้เกียจ”
อัจฉริ ยะทุกคนมีนิสยั แปลก ๆ เหมือนเขาไหม ?? ตงซงหมิงแทบ
หงายหลัง “เอ่อก็แค่คาํ แนะนําที่เป็ นมิตร คุณคงไม่พบโอกาสเหล่านี้
บ่อยนักในชีวติ ได้โปรดลองคิดดู!”
ซูผงิ ไม่อยากเสี ยเวลาเขาจึงเปลี่ยนเรื่ อง “ต้องการซื้ ออาหารอสู รใน
ร้านไหม?”
ตงซงหมิงสําลักหลังจากได้ยนิ เช่นนั้น เขาคนนี้ขายอาหารอสู ร ในขณะ
ที่มีธุระสําคัญกว่าต้องทํา ?? เดี๋ยวก่อน …
เขาตรวจสอบป้ายราคาหลายรายการ ตํ่าสุ ดคือร้อยเหรี ยญสําหรับชิ้น
เล็ก ๆ
อาหารอสู ร? อาหารเหล่านี้มีราคาแพงพอ ๆ กับอสู รขั้นตํ่า!
 ตอนที่ 103 ลูกค้ าทีม่ อี สู รประเภทอันเดธ
นี่ไม่ใช่คา้ กําไรเกินควรหรอ?
นี่เป็ นปฏิกิริยาแรกของตงซงหมิง ในทางกลับกันเขาเชื่อว่าซูผงิ ไม่
จําเป็ นต้องทําธุรกิจจําพวกนี้เพื่อหาเงินหากพิจารณาจากความแข็งแกร่ ง
และตัวตนของ “ผูช้ ายคนนั้น” ที่อยูเ่ บื้องหลังเขา
ตงซงหมิงใช้ทศั นคติที่จริ งจังมากขึ้นเมื่อเขานึกถึง “คนคนนั้น” เขา
จ้องมองไปที่ช้ นั วางสองสามครั้ง ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นว่าดอกไม้
แปลกใหม่และสมุนไพรหายากบางชนิดมีพลังงานธาตุบริ สุทธิ์และ
ควบแน่น
มีธาตุต่าง ๆ เช่นเปลวไฟ นํ้าแข็งและสายฟ้า ธาตุอื่นที่เขาสังเกตเห็น
คือกลิ่นอายแห่งความตาย
“ขวดนี้คืออะไร?” ตงซงหมิงมองไปที่ขวดหนึ่งโดยเฉพาะ มันโปร่ งใส
เหมือนแก้ว ด้านในมีผลไม้สีเขียวที่มีเมล็ดแปลก ๆ เกิดขึ้นตาม
ธรรมชาติบนพื้นผิว
ซูผงิ มองและตอบว่า “มันคือผลไม้แห่งสายลม เมื่อบริ โภคผลไม้
สามารถช่วยให้อสูรเพิ่มความเร็ วได้ มีโอกาสเล็กน้อยที่อสู รจะได้รับ
ทักษะของตระกูลสายลม”
ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจ “พวกมันสามารถรับทักษะของตระกูล
สายลมได้อย่างงั้นหรอ?”
ลัว่ กู่เสวีย่ ซึ่งยืนอยูถ่ ดั จากตงซงหมิงก็ตกใจกับราคาของอาหารอสู ร
เธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยนิ คําพูดของซูผงิ
“ผลไม้หนึ่งชิ้นสามารถช่วยให้อสู รเรี ยนรู ้ทกั ษะของตระกูลสายลม
ได้จริ ง ๆ ?”
“มันเป็ นโอกาสเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”
ซูผงิ พูดต่ออย่างใจเย็น”ถ้าอสู รกินสิ่ งนี้เป็ นประจํา ผลลัพธ์ที่ได้จะ
แน่นอนกว่า ยังมีโอกาสที่จะผสานสายเลือดตระกูลลมได้ ด้วยวิธีน้ ี
อสู รของตระกูลอื่น ๆ ก็สามารถมีความสามารถประเภทลมได้
เช่นกัน น่าเสี ยดายที่นี่เป็ นเพียงอันเดียวที่ผมเหลืออยู่ รี บหน่อยถ้า
คุณต้องการซื้อมัน”
ตงซงหมิงรู ้สึกทึ่ง เขามีอสู รของตระกูลสายลมซึ่ งเป็ นตัวโปรดของ
เขา ราคาของผลสายลมนี้…คือ 78,000 เหรี ยญ ราคาสู งลิบลิ่วจนคน
ทัว่ ไปไม่คิดซื้อ กลับกันมันก็คุม้ ค่าที่จะเสี่ ยง ถ้าผลลัพธ์มนั น่า
มหัศจรรย์อย่างที่ซูผงิ อ้าง
“โอเค ผมซื้อ มันบังเอิญมากที่ผมมีเหยีย่ วทะเลพายุอยู่ ผลไม้น้ ีอาจมี
ประโยชน์” ตงซงหมิงหยุดลังเล เขาสามารถจ่ายเงินจํานวนมากนี้ได้
อย่างง่ายดาย เขาจะถือว่าร้านของซูผงิ เป็ นร้านโปรด หากผลของ
ผลไม้ดีเท่าที่โฆษณาไว้
ซูผงิ เลิกคิว้ เขาไม่ชอบคําว่า “อาจ” ในขณะเดียวกันเขาก็เข้าใจว่าร้าน
เล็ก ๆ ของเขายังไม่มีชื่อเสี ยง เป็ นเรื่ องธรรมดาที่คนอื่นจะไม่ไว้ใจ
ดังที่กล่าวมาเขามีความมัน่ ใจในคุณภาพของสิ นค้าที่ขาย
“ได้” ซูผงิ ส่ งผลไม้ให้ตงซงหมิงและรับเงิน
ตงมิงซงรับผลไม้ เขาไม่ได้ให้อาหารมันกับอสู รของเขาในทันที
เนื่องจากเหยีย่ วทะเลพายุของเขามีขนาดใหญ่เกินกว่าที่จะใส่ เข้ามา
ในร้านขนาดเล็กได้ นอกจากนี้ดูเหมือนว่าเขากําลังทดสอบ
ประสิ ทธิภาพของมัน ในโอกาสที่ผลกระทบไม่ชดั เจน ซูผงิ อาจจะ
รู ้สึกอาย
ตงซงหมิงเก็บผลไม้และมองไปที่ของอื่น ๆ บนชั้นวาง แต่เขาไม่ได้
ซื้ออีก ท้ายที่สุดของเหล่านั้นล้วนมีราคาแพง เขาต้องการตรวจสอบ
ผลของผลสายลมก่อน ไม่วา่ จะได้ผลดีหรื อไม่ ยังไงเขาก็สามารถ
กลับมาได้อีกครั้ง
“คุณซู ฉันจะเอาสามอันนั้น”
ในฐานะคนที่ถูกซูผงิ ช่วยชีวติ เธอไม่สามารถแอบอยูข่ า้ งหลังได้
ดังนั้นเธอจึงสัง่ ของตัวเองเมื่อรองอาจารย์ใหญ่ซ้ือเสร็ จสิ้ น เธอมอง
ไปที่ช้ นั วางและเลือกพืชแปลก ๆ สามชนิดของธาตุไฟ เธอสัง่ ซื้ อ
โดยตรงโดย ไม่ได้ถามถึงประสิ ทธิภาพ
ซูผงิ เห็นพืชทั้งสามที่เธอต้องการ ทั้งหมดมีราคาแพงและรวมแล้ว
มากกว่าหนึ่งแสนแปดหมื่น
ซูผงิ เข้าใจว่าเธอคิดอะไร จากการกระทําที่ตรงไปตรงมาของเธอ
สิ นค้าที่เขาขายนั้นคุม้ ค่ากับเงินที่ลงทุนไป มันเป็ นข้อตกลงที่ดีอยู่
แล้ว ปัญหาเดียวคือการขาดการส่ งเสริ ม มีคนรู ้นอ้ ยมากเกี่ยวกับร้าน
นี้ นัน่ เป็ นสาเหตุที่ทาํ ให้มีผลไม้กองโต
แต่ใครก็ตามที่เคยซื้ออาหารที่นี่จะรู ้ถึงประโยชน์
มันจะเป็ นเรื่ องยากสําหรับลัว่ กู่เสวีย่ ที่จะตอบแทนข้อเสนอของเขา
ด้วยวิธีน้ ี “ได้แล้ว” ซูผงิ นําของออกจากชั้นวางและมอบให้กบั ลัว่ กู่
เสวีย่
“คุณมีถุงใส่ ไหม?” ลัว่ กู่เสวีย่ ค่อนข้างไม่สะดวก เนื่องจากมีของ
หลายอย่าง
ซูผงิ ตอบว่า “ไม่มี”
ลัว่ กู่เสวีย่ ตกใจจนพูดไม่ออก เธอใช้เงินไปหนึ่งแสนแปดหมื่นเหรี ยญ
แต่ยงั ไม่มีถุงใส่ ให้?
ตงซงหมิงไม่รู้วา่ จะตอบสนองยังไงเช่นกัน เขารู ้สึกว่าซูผงิ ไม่รู้วธิ ีทาํ
ธุรกิจเลย ใครจะบริ การลูกค้าแบบนี้?
ในที่สุดตงซงหมิงก็ช่วยลัว่ กู่เสวีย่ ถือต้นไม้ใหญ่น้ ีท้ งั สอง ถือต้นไม้
ไว้ในมือแต่ละข้าง
ตงซงหมิงพร้อมที่จะจากไป เขาพูดกับซูผงิ ว่า “คิดเกี่ยวกับการ
แข่งขัน นอกจากนี้ผมขอแนะนําให้คุณไปโรงเรี ยนในวันพรุ่ งนี้เพื่อ
ลงทะเบียนหรื อวันมะรื นนี้อย่างช้าที่สุด มันขึ้นอยูก่ บั คุณ ถ้าคุณ
เปลี่ยนใจให้มาหาผม ผมจะจัดชั้นเรี ยนให้คุณ”
“ตกลง” ซูผงิ สัญญา
ลัว่ กู่เสวีย่ ลาซูผงิ อย่างสุ ภาพและก็จากไป เมื่อทั้งสองคนอยูน่ อกร้าน
พวกเขามองหน้ากันอาย ๆ มันดูโง่มากที่พวกเขาจะถือของเหล่านั้น
ไว้ในมือแล้วเดินไปบนถนน…
“ผมจะเรี ยกแท็กซี่ ” ตงซงหมิงฝื นยิม้
ลัว่ กู่เสวีย่ เสนอว่า “ฉันไปด้วย”
จากนั้นไม่นานพวกเขาก็เรี ยกรถแท็กซี่และกลับไปที่สถาบัน
หลังจากพวกเขาออกไป ซูผงิ ก็กลับมาฝึ กต่อที่เคาน์เตอร์ ทักษะการ
เสริ มพื้นฐานทั้งสี่ ได้รับการฝึ กฝนจนถึงระดับสองและกําลังจะขึ้น
ถึงระดับสาม สิ่ งนี้สามารถให้เครดิตกับตอนที่เขาส่ งอสู รไปตายใน
สนามบ่มเพาะเหล่านั้น…ในขณะที่อสู รกําลังได้รับการฝึ กฝน เขายัง
สามารถฝึ กฝนพลังดวงดาวและพัฒนาทักษะ
“ได้รับแต้มพลังงานอีก 2,500 แต้ม เมื่อเพิม่ กับที่ฉนั ทําได้ก่อนหน้านี้
ฉันมีแต้มพลังงานทั้งหมด 7,500 แต้ม “ซูผงิ เชื่อว่าเขาสามารถบรรลุ
เป้าหมาย 10,000 ในวันรุ่ งขึ้น การเลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับสองมี
ความสําคัญสู งสุ ด วิธีน้ นั เขาจะสามารถทําเงินได้เร็ วขึ้น
หากรายได้ต่อวันของเขาเป็ นอย่างน้อยครึ่ งหนึ่งของสิ่ งที่เขาทําใน
วันนี้ ร้านค้าจะได้รับการเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็ วและเขาจะแข็งแกร่ ง
ขึ้น
หลังจากนั้นไม่นานตงซงหมิงและลัว่ กู่เสวีย่ ก็มาถึงสถาบัน พวกเขา
ลาและแยกทางกัน
ตงซงหมิงเดินไปตามทางไปยังสถานที่ต่อสู เ้ ก่าแก่ที่อยูด่ า้ นหลังของ
มหาวิทยาลัย นี่คือจัตุรัสเก่า มันถูกทิ้งร้างหลังจากสร้างจัตุรัสใหม่ เขา
และครู บางคนจะไปออกกําลังกายที่นนั่ นักเรี ยนชอบที่อื่นมากกว่า
ตงซงหมิงมองไปรอบ ๆ สถานที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่ นเนื่องจากไม่มี
ใครไปที่นนั่ เพื่อทําความสะอาด เขารู ้สึกถึงกลิ่นอายในอดีตที่ยงั คง
หลงเหลืออยู่ สิ่ งนี้ทาํ ให้เขาเต็มไปด้วยอารมณ์มากมาย
เขายกมือขึ้นและเกิดเป็ นวังวน พื้นที่สญ
ั ญาก็ปรากฏขึ้น เหยีย่ วตัว
ยาวกว่าสิ บเมตรบินออกมา มันเหยีย่ วทะเลพายุระดับเก้าขั้นตํ่า
เหยีย่ วทะเลพายุน้ ีโตเต็มวัยมานานแล้ว ขนที่ปลายปี กขาดนิดหน่อย
เหยีย่ วทะเลพายุเคยผ่านความทุกข์ทรมานมากมายและได้ต่อสู เ้ คียง
บ่าเคียงไหล่กบั ตงซงหมิงมาเป็ นเวลาหลายสิ บปี
สําหรับตงหมิงซอง เหยีย่ วทะเลพายุเปรี ยบเสมือนลูกของเขา
“มานี่สิ” ตงซงหมิงมอง เหยีย่ วทะเลพายุอย่างอ่อนโยน เขาเปิ ดขวด
หยิบ ผลสายลมออกมาแล้วโยนให้อสู รของเขา
เขาสามารถรับรู ้ธาตุลมที่มีอยูใ่ น ผลสายลมได้ โดยไม่คาํ นึงถึง
ผลกระทบที่จะเกิด ก็น่าใช้ไม่มากก็นอ้ ย
ผลไม้ขนาดเล็กตกลงไปในจะงอยปากของ เหยีย่ วทะเลพายุมนั กลืน
ผลไม้จนหมด เห็นได้ชดั ว่ายังไม่เพียงพอ เวลาผ่านไปนานมาก มัน
ลดคอลงและถูจะงอยปากกับตงซงหมิง
เขาหัวเราะและตบจะงอยปากขนาดใหญ่ของมันเบา ๆ ราวกับว่า
กําลังลูบหัวเด็ก เฉพาะในขณะที่อยูต่ ่อหน้าอสู รของเขา เขาสามารถ
คลายความตึงเครี ยดที่มีท้ งั หมดได้
อสู รจะไม่มีวนั ทรยศเขา
ทันใดนั้น เหยีย่ วทะเลพายุกก็ ระพือปี กบินและกวนฝุ่ นบนพื้น
ตงซงหมิงยืนอยูท่ ี่นนั่ อย่างตกตะลึงชัว่ วินาที หลังจากนั้นเขาก็เห็น
เหยีย่ วทะเลพายุสยายปี ก บินขึ้นสู่ ทอ้ งฟ้าอย่างรวดเร็ ว เหยีย่ วทะเล
พายุพงุ่ เข้าไปในหมู่เมฆ แม้วา่ มันจะใหญ่พอ ๆ กับสนามบาสเก็ต
บอล แต่สิ่งที่เขาเห็นคือจุดสี ดาํ บนท้องฟ้าซึ่ งหายไปในไม่ชา้
ตงซงหมิงรู ้สึกสับสน เขารู ้สึกได้ถึงอารมณ์ของ เหยีย่ วทะเลพายุ มัน
เต็มไปด้วยความสุ ขและตื่นเต้น
หวีด!
ในไม่ชา้ เหยีย่ วทะเลพายุกบ็ ินลงมา ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้า
ตงซงหมิง
แต่การบินลงมานั้นทรงพลังเหมือนอุกกาบาตที่ตกลงมาพุง่ ตรงไปที่
พื้น
“ไวมาก!” ตงซงหมิงผงะ เขาบอกให้ เหยีย่ วทะเลพายุหยุดในทันที
มิฉะนั้นจะสู ญเสี ยการควบคุมและชนกับพื้น
เหยีย่ วทะเลพายุกระพือปี กและหยุด ทําการยูเทิร์น มันบินขึ้นอีกครั้ง
และกลับลงมาอย่างช้า ๆ หลังจากที่ทาํ อยูอ่ ย่างนั้นเจ็ดถึงแปดรอบ
ตงซงหมิงตกตะลึงกับสิ่ งที่เขาได้เห็น
เขารู ้จกั เพื่อนเก่าของเขาดี เหยีย่ วทะเลพายุไม่เคยเร็ วขนาดนี้มาก่อน
มันเร็ วกว่าความเร็ วเดิมประมาณ 10 หรื อ 20 เปอร์เซ็นต์!
แม้แต่การพัฒนา 10 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์กส็ าํ คัญ เมื่ออสู รขั้นสู งต่อสู ้
ข้อได้เปรี ยบเพียงเล็กน้อยสามารถเปลี่ยนผลลัพธ์ได้
ตงซงหมิงนึกถึงผลสายลมที่เขาให้ เหยีย่ วทะเลพายุกินเมื่อครู่
ซูผงิ ได้กล่าวว่าความเร็ วของอสู รจะเพิ่มขึ้นหลังจากกิน
ในตอนแรกสิ่ งนี้ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของตงซงหมิง เขาแค่สนใจ
เกี่ยวกับโอกาสเล็กน้อยที่อสูรของเขาจะได้เรี ยนรู ้ทกั ษะอื่นเช่นเดียว
กับที่ซูผงิ เคยอ้าง ตงซงหมิงไม่ได้คาดหวังว่าความเร็ วที่เพิ่มขึ้นจะน่า
ทึ่งขนาดนี้
นี่เป็ นเพียงการเพิ่มความเร็ ว โดยพื้นฐานแล้วมันเป็ นความก้าวหน้า
ในระดับสู ง!
ผลไม้มูลค่า 78,000 เหรี ยญจะสร้างปาฏิหาริ ยเ์ ช่นนี้ได้ยงั ไง?
ตงซงหมิงทราบดีวา่ ยาวิเศษส่ วนใหญ่ถูกเก็บเกี่ยวในดินแดนลับ ซึ่ง
พบไม่ได้นอกรอยแยกมิติ นํ้ายาวิเศษฤทธิ์รุนแรงเหล่านั้นขายได้ใน
ราคาสู งมหันต์ โดยปกติแล้วผูค้ นไม่สามารถซื้อได้ แม้วา่ พวกเขาจะ
มีเงินก็ตาม พวกเขาจะต้องขายบางอย่างเพื่อหาทางซื้อมัน สําหรับ
ผลสายลมนั้นตัดสิ นจากประสิ ทธิภาพของมัน ตงซงหมิงเชื่อว่ามันมี
คุณสมบัติเป็ นยาวิเศษ ผลกระทบที่เกินจริ งของการพัฒนาความ
สามารถนี้มีค่าในตัวมันเองอยูแ่ ล้ว ไม่ตอ้ งพูดถึงความเป็ นไปได้ใน
ทักษะอสู ร
ไม่น่าแปลกใจที่เหลือเพียงชิ้นเดียว …
ตงซงหมิงมองไปที่ขวดเปล่าในมือ หัวใจของเขาปวดร้าว เขาช้า
เกินไปและคนอื่น ๆ ก็เอาชนะเขาจนได้
“นี่ตอ้ งเป็ นของผูฝ้ ึ กสอนระดับสู งที่ซ่อนตัวอยูข่ า้ งหลังซูผงิ ทําไม
คนนั้นถึงขายของลํ้าค่าในราคาถูกขนาดนั้น?” ตงซงหมิงคิดผ่านความ
เป็ นไปได้มากมายในหัวของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถหาคําอธิบายที่
แน่ชดั ได้
เขาต้องการกลับไปซื้อของที่เหลือในร้านของซูผงิ ทันที ด้วย
ประสิ ทธิภาพอันทรงพลังของ ผลสายลมรายการอื่น ๆ จะต้องมี
คุณภาพใกล้เคียงกัน
ในความคิดที่สองเขาตระหนักว่าถ้าเขากลับไปทันที มันจะเป็ นข้อ
พิสูจน์วา่ เขากระตือรื อร้นที่จะทดสอบว่าผลไม้น้ นั ใช้ได้ผลจริ ง
หรื อไม่ ซูผงิ จะคิดว่าเขาไม่เชื่อใจได้
ความคิดนี้ทาํ ให้เขาทุกข์ใจ ในทางกลับกันถ้าเขาไม่ไปซื้อของอีกครั้ง
เขาจะต้องขาดทุน หากคนอื่นซื้อของที่เหลือตัดหน้าเขา
“งั้นฉันจะส่ งคนอื่นไปที่นนั่ ” ดวงตาของตงซงหมิงเปล่งประกาย
เขาดีใจกับสิ่ งที่เขาคิดได้และหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรออก
ที่ร้านค้า ซูผงิ กําลังครุ่ นคิดเกี่ยวกับการบรรยาย ในขณะที่เขาบ่มเพาะ
อยูข่ า้ ง ๆ เคาน์เตอร์
วิธีที่ดีที่สุดคือการบรรยายหลังจากการเลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับสอง
เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะสามารถสอนได้และผูค้ ุมจะฝึ กอสู รแทนเขา
มีคนเข้ามาในร้านขณะที่ซูผงิ กําลังครุ่ นคิด
“น่าแปลกใจที่เห็นร้านขายอสู รอยูใ่ นสถานที่ห่างไกลแบบนี้” ชาย
หนุ่มคนหนึ่งพูดกับตัวเองอย่างอยากรู ้อยากเห็นขณะก้าวเข้ามา
เมื่อได้ยนิ เสี ยงซูผงิ ก็รู้วา่ มีลูกค้ามาถึงแล้ว เขาหยุดความคิดและพูด
ว่า “สวัสดี ให้ผมช่วยอะไรไหม?”
ชายหนุ่มสังเกตว่าซูผงิ อายุนอ้ ยมาก และรู ้สึกประหลาดใจ แต่สิ่งนี้
ทําให้เขารําคาญ เป็ นเรื่ องธรรมดาที่จะเห็นคนงานอายุนอ้ ย
“คุณมีอาหารสําหรับอสู รของตระกูลอันเดธไหม? บางอย่างเช่น ลูกปัด
ขุ่นเคืองหรื อโครงกระดูกวิญญาณ?” ชายหนุ่มถามด้วยนํ้าเสี ยงที่ดู
สบาย ๆ การแข่งขันลีกกําลังจะเริ่ มขึ้น เขาเพิ่งกลับมาจากดินแดนรก
ร้างเพื่อมาลงทะเบียนโดยเฉพาะ เขารี บและลืมแพ็คอาหาร ครึ่ งทาง
ที่ผา่ นมาอสู รของเขาอดอยากมากแล้ว
พอเข้าเมืองก็เดินหาร้านขายอสู รทุกที่ อย่างไรก็ตามในพื้นที่เมือง
ตอนล่างนี้ ร้านขายอสู รที่รองรับอสูรของตระกูลอันเดธมีนอ้ ยมาก
การค้นหาทําให้เขาหมดสิ้ น
“อ๋ อ?” ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย ในที่สุดใครบางคนที่มีอสู รของ
ตระกูลอันเดธก็ผา่ นมาแล้ว
ซูผงิ ตอบทันทีวา่ “มีครับ แต่ผมไม่มีลูกปัดขุ่นเคืองหรื อโครงกระดูก
วิญญาณ ผมมีแต่ลูกปัดวิญญาณเลือดและกระดูกปี ศาจ”
 ตอนที่ 104 อสู รแฟนตาซี
“ลูกปัดวิญญาณเลือดและกระดูกปี ศาจ?”
ชายหนุ่มถึงกับผงะ
อาหารทั้งสองประเภทนั้นดีกว่าลูกปัดขุ่นเคืองและโครงกระดูกวิญญาณ
มันหายากมากในความเป็ นจริ ง คงเป็ นเรื่ องยากที่จะหาอาหารทั้งสอง
ชนิดนี้แม้แต่ในร้านค้าชื่อดังในเมืองตอนบน ร้านเล็ก ๆ นี้มีจริ ง ๆ
เหรอ?
“คุณแน่ใจหรอ?” เขามองซูผงิ ขึ้นและลงด้วยความสงสัย เมื่อชายหนุ่ม
มองไปที่ช้ นั วางของด้านหลังซูผงิ ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปเป็ น
ความตกใจ
“แน่นอน”
ซูผงิ หันกลับมา เขาหยิบทั้งสองรายการจากมุมหนึ่ง
ชายหนุ่มยืนอยูท่ ี่นนั่ ด้วยความประหลาดใจ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่
สองขวดที่ซูผงิ หยิบออกมา หนึ่งขวดมีลูกปั ดสี แดงคล้ายเลือดซึ่งมี
ลักษณะคล้ายกับลูกตา ในอีกขวดมีชิ้นส่ วนกระดูกที่มีเส้นคล้ายผม
พันกันอยู่
นัน่ คือลูกปัดวิญญาณเลือดและกระดูกปี ศาจ
“อะไรกัน…” ชายหนุ่มพูดไม่ออก เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าร้านเล็ก ๆ
แบบนี้จะมีของแบบนี้
มีเพียงสิ่ งมีชีวติ อันเดธ ขั้นสู งเท่านั้นที่สามารถใช้ ลูกปั ดวิญญาณ
เลือดและกระดูกปี ศาจในร่ างกายได้ สิ่ งของทั้งสองนั้นมีค่า เพื่อให้
ได้มานั้นอสู รขั้นสู งอย่างน้อยสองตัวในตระกูลอันเดธจะต้องถูกฆ่า
“คุณต้องการไหม?” ซูผงิ ถาม
ชายหนุ่มกลับมามีสติ เขาสังเกตเห็นราคาของสิ นค้าอื่น ๆ บนชั้นวาง
จึงถามว่า “เท่าไหร่ ?”
ซูผงิ ตอบว่า “ลูกปัดวิญญาณเลือด 160,000 เหรี ยญและ กระดูกปี ศาจ
มีราคา 180,000 เหรี ยญ”
นี่กเ็ ป็ นอีกเรื่ องแปลกใจ เขาไม่คิดว่าราคาสู งเกินไป ตามความเป็ นจริ ง
พวกมันราคาตํ่ากว่าราคาตลาดโดยเฉลี่ย เขาเลี้ยงอสู รตระกูลอันเดธ
และค่อนข้างคุน้ เคยกับอาหารประเภทนี้ ในท้องตลาดโดยปกติ ลูกปัด
วิญญาณเลือด จะขายอยูท่ ี่ 200,000 อย่างตํ่า แต่ที่นี่ราคาตํ่ากว่า
40,000 เหรี ยญ
เป็ นไปได้ไหมว่าเป็ นผลิตภัณฑ์คุณภาพตํ่ากว่า
เขาคิดเรื่ องนี้และถาม “คุณสามารถเปิ ดขวดให้ผมดูได้ไหม”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว ขวดนี้ผลิตขึ้นเป็ นพิเศษโดยระบบและสามารถปกปิ ด
พลังงานซึ่งทําให้ง่ายต่อการจัดเก็บในระยะยาว เมื่อเปิ ดขวดพลังงาน
จะรั่วไหลและอาหารจะสู ญเสี ยคุณสมบัติเล็กน้อย
จากที่พดู เขาสามารถบอกได้วา่ ลูกค้ารายนี้ไม่มีปัญหาเรื่ องเงินและ
จริ งใจในการจะซื้ อสิ นค้านี้ หลังจากคิดบางอย่างซูผงิ ก็ตอบตกลง
“ได้ แต่ตอ้ งเร็ ว” เมื่อชายหนุ่มพร้อมแล้วซูผงิ ก็เปิ ดฝา
ทันทีที่เปิ ดฝา กลิ่นเลือดก็โชยออกมา ในขณะเดียวกันอุณหภูมิในร้าน
ก็ลดลงและดูเหมือนจะมีเสี ยงกระซิบแห่งความลึกลับ จากนั้นซูผงิ ก็
ปิ ดฝาอย่างรวดเร็ ว
ชายหนุ่มตะลึง นัน่ เป็ นช่วงเวลาที่หายวับไป อย่างไรก็ตามเขาก็บอก
ได้ทนั ทีวา่ ลูกปัดวิญญาณเลือดนี้ไม่ได้มีคุณภาพตํ่า แต่มนั เป็ นของดี
ที่สุด!
นี่ไม่ใช่สิ่งที่สามารถสร้างขึ้นได้จากสิ่ งมีชีวติ อันเดธระดับเจ็ด เป็ นไป
ได้สูงว่า ลูกปัดวิญญาณเลือดนี้สร้างมาจากอันเดธระดับเก้า!
สิ นค้าคุณภาพสู งเช่นนี้สามารถขายในราคาสามแสนหรื อสี่ แสน
“คุณนี่…แค่ 160,000 จริ ง ๆ เหรอ?” ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะถาม
เมื่อมองจากใบหน้าของชายหนุ่มคนนี้ ซูผงิ สามารถบอกได้วา่ ชายคนนี้
หมายความว่ายังไง อย่างไรก็ตามราคาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
โชคดีที่เขาไม่ตอ้ งผ่านการทดสอบเพื่อรวบรวม ลูกปั ดวิญญาณเลือด
พวกมันกระจัดกระจายไปทัว่ พื้นเหมือนขยะในอาณาจักรโกลาหล
แห่งอันเดธ เขาสามารถพบได้ทุกที่
หากไม่ใช่เพราะพื้นที่เก็บของของเขาไม่ใหญ่พอ เขาก็น่าจะเก็บได้
มากกว่านี้ นอกจากนี้เขาไม่ได้คาดหวังว่าสิ นค้าทัว่ ไปที่นนั่ จะขายได้
ในราคาที่สูงเช่นนี้
ซูผงิ พูดว่า”คุณสามารถจ่ายเงินให้ผมมากกว่านี้ถา้ คุณคิดว่าราคาถูก
เกินไป”
ชายหนุ่มหัวเราะเจื่อน ๆ ซูผงิ ต้องขายในราคาถูกตามระบบ นี่เป็ น
ข้อตกลงที่ดีสาํ หรับเขา ใครจะคิดว่าของที่ขายในสถานที่ห่างไกลใน
เขตเมืองตอนล่างนี้ดีกว่าและถูกกว่าในเขตเมืองตอนบน นี่เป็ นเพราะ
ความเรี ยบง่ายและปราศจากการปรุ งแต่งของคนในชนบทหรื อเปล่า?
แม้วา่ เมืองหลักจะถูกล้อมรอบด้วยกําแพงสู งและไม่มีความแตกต่าง
ระหว่างพื้นที่ในเมืองและชนบท แต่ประชากรในกําแพงสู งก็ถูกแบ่ง
ออกเป็ นกลุ่มต่าง ๆ
หัวเมืองตอนบนส่ วนใหญ่ในพื้นที่ตอนกลางของเมืองหลักมีฐานะ
รํ่ารวย เมื่อเวลาผ่านไปพื้นที่เมืองตอนล่างที่ขอบของเมืองกลายเป็ น
พื้นที่ชนบทที่คนยากจนจะมารวมตัวกัน มันเป็ นคําพ้องความหมาย
ของความยากจน
มันเหมือนกันในเมืองหลักใด ๆ
“ผมจะเอาทั้งหมด ขอบคุณ”
ชายหนุ่มค่อนข้างสุ ภาพ เขาสามารถซื้ ออาหารได้แม้วา่ ราคาจะสู ง
กว่าหลายเท่าเมื่อพิจารณาจากสถานะของเขา อย่างไรก็ตาม เงินของ
เขาไม่ได้ได้มาโดยบังเอิญ เขาหาเงินด้วยการเสี่ ยงชีวติ ขณะสํารวจ
ดินแดนลับ การประหยัดเงินดีกว่าเสมอ “ตกลง”
ซูผงิ พยักหน้าเป็ นการตอบรับ
ทั้งสองรายการทําให้ซูผงิ มีรายได้ 340,000 เหรี ยญเท่ากับพลังงาน
3,400 แต้ม เมื่อคํานวณแต้มพลังงาน 7,500 คะแนนที่เขามีอยูแ่ ล้ว
ตอนนี้ เขามีพลังงานมากกว่า 10,000 แต้ม ในที่สุดเขาก็สามารถ
เลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับสองได้
เขาเคยคิดว่าจะรอถึงวันพรุ่ งนี้ ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาถึงเป้าหมายได้
ในตอนนั้น
“คุณเป็ นเจ้าของที่นี่หรื อเป็ นพนักงานขาย?” ชายหนุ่มถามซูผงิ เพราะ
กลัวว่าเขาจะถูกดุที่ขายผิดราคา
“เจ้าของ”
“ดีครับ…” ชายหนุ่มโล่งใจ ในขณะเดียวกันเขาก็แปลกใจที่คน ๆ นี้
สามารถเปิ ดร้านได้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย เขาไม่ตอ้ งไปเรี ยนเหรอ?
ทันใดนั้นคําถามอื่นก็เกิดขึ้นในใจ สองรายการนี้ไม่สามารถหาได้
ง่าย ๆ ซูผงิ ได้รับสิ นค้ามาได้ยงั ไงทั้งที่ยงั เด็ก?
ซูผงิ เข้าใจสิ่ งที่ชายหนุ่มคิดจากลักษณะหน้าตา แต่ซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ น
อารมณ์ที่จะสนใจเรื่ องนั้น เขาถามว่า “คุณต้องการอะไรอีกไหม?
อย่างเช่นบริ การฝึ กอบรมหรื อเข้าสนามบ่มเพาะ คุณต้องเข้าใจว่า
บริ การที่นี่ดีมาก”
ชายหนุ่มกลับมามีสติและเขาก็เห็นด้วยกับสิ่ งที่ซูผงิ พูดในที่สุด ด้วย
ความอยากรู ้อยากเห็นชายหนุ่มจึงตั้งคําถามว่า “คุณมีบริ การฝึ กอบรม
ที่นี่? ใครเป็ นผูด้ าํ เนินการฝึ กอบรม? คุณ?”
ซูผงิ พยักหน้า “ใช่”
ชายหนุ่มไม่รู้วา่ ซูผงิ เป็ นผูฝ้ ึ กด้วย ทันใดนั้นเขาก็ทาํ ท่าทีสบาย ๆ และ
ถามว่า “คุณเป็ นผูฝ้ ึ กระดับไหน? คุณสามารถฝึ กอสู รขั้นสู งได้ไหม”
“ขั้นสู ง?” ซูผงิ ส่ ายหัว “ไม่”
เขาเชื่อว่าเขาสามารถฝึ กอสู รขั้นสู งได้ อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ได้ฝึกฝน
อสู รขั้นกลางให้มีไหวพริ บสู งกว่าค่าเฉลี่ย ระบบยังไม่ปลดล็อกบริ การ
ฝึ กอบรมอสู รขั้นสู งให้
บางทีตามระบบการฝึ กอสู รและทําให้มนั มีความสามารถสู งกว่า
ค่าเฉลี่ยเป็ นสิ่ งพื้นฐานที่สุดที่ตอ้ งทํา …
การมีไหวพริ บสู งกว่าค่าเฉลี่ยซึ่ งวัดได้จากอสู รทุกตัวในตระกูล
เดียวกันตลอดประวัติศาสตร์น้ นั เป็ นเรื่ องยากมาก
ชายหนุ่มดูเหมือนจะเข้าใจดีข้ ึน ท้ายที่สุดซูผงิ ยังเด็ก คงจะแปลกจริ ง ๆ
ถ้าซูผงิ สามารถฝึ กอสู รขั้นสู งได้
“แล้วอสูรขั้นกลางล่ะ” ชายหนุ่มถามต่อไป
“ได้” ซูผงิ พยักหน้า
“โอ้?” ชายหนุ่มประหลาดใจที่อสู รขั้นกลางสามารถฝึ กได้ที่นนั่
นัน่ หมายความว่าซูผงิ เป็ นผูฝ้ ึ กสอนระดับสี่ เป็ นอย่างน้อย
ในระดับเดียวกันผูฝ้ ึ กสอนมักจะมีพลังมากกว่านักรบอสู รต่อสู ้ ผู ้
ฝึ กสอนระดับสี่ สามารถเทียบเท่ากับนักรบอสู รระดับหกได้
จะว่าไปเด็กคนนั้นก็ไม่เลวเลย
“คุณต้องการให้อสู รได้รับการฝึ กฝนไหม?” ซูผงิ ขอคํายืนยัน
ชายหนุ่มประเมินอย่างระมัดระวัง เขาเชื่อว่าซูผงิ จะไม่โกหกเขาเพราะ
เขาทําตัวเฉยเมยตอนที่ขายลูกปัดวิญญาณเลือดและกระดูกปี ศาจให้
เขาในราคาที่ต่าํ เช่นนี้ หลังจากครุ่ นคิดแล้วชายหนุ่มก็ตอบว่า “ได้สิ
ผมเพิ่งจะมีอสู รแฟนตาซีที่เพิ่งเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ มันเป็ นอสู รตระกูล
ปี ศาจ คุณฝึ กได้ไหม?”
ซูผงิ พยักหน้า
อสู รแฟนตาซี เป็ นอสู รที่มีสายเลือดระดับหก หากอสู รตัวนี้เพิ่งเข้าสู่
วัยผูใ้ หญ่มนั จะอยูท่ ี่ระดับสี่ อสู รแฟนตาซี เป็ นอสู รของตระกูลปี ศาจ
ซึ่งส่ วนใหญ่เป็ นสายสนับสนุน พวกมันอ่อนแอในความสามารถด้าน
การต่อสู ้ แต่มีทกั ษะในการสร้างภาพลวงตา สําหรับอสูรที่มีความ
สามารถทางวิญญาณที่อ่อนแอกว่า อสู รแฟนตาซีน้ นั เป็ นฝันร้าย แม้แต่
อสู รขั้นสู งก็อาจตกหลุมพรางได้หากไม่ระวัง
“ตกลง” ชายหนุ่มเรี ยกอสู รแฟนตาซี ของเขา เขาต้องปรับตัวและ
เตรี ยมพร้อมสําหรับลีกนักรบอสู รอสูรแฟนตาซี คงไม่ช่วยอะไรเขา
ได้มากนัก ที่ลีกนักรบอสู รไม่น่ามีใครใช้อสู รที่มีจุดอ่อนชัดเจนแบบ
นี้ อสูรส่วนใหญ่ที่นนั่ มีความรอบรู ้ อสู รแฟนตาซีของเขาจะตระหนัก
ถึงศักยภาพของมันก็ต่อเมื่อมันพัฒนาเป็ น อสู รอินคิวบัส
อสู รแฟนตาซีมีขนาดเล็กและบอบบาง ตัวของมันลอยอยูใ่ นอากาศ
เหมือนปุยเมฆสี ม่วง มันมีดวงตาสองข้างที่เหมือนหมุนอยูต่ ลอดเวลา
ซึ่งทําให้ อสู รแฟนตาซีดูน่ารักและในเวลาเดียวกันก็ทาํ ให้ผคู ้ นรู ้สึก
เวียนหัว
อสู รแฟนตาซีมองไปรอบ ๆ อย่างอยากรู ้อยากเห็น
“การฝึ กอบรมจะสิ้ นสุ ดเมื่อไหร่ ” ชายหนุ่มถาม เขาคิดว่าเขาจะกลับมา
หาอสู รของเขาได้หลังจากลีกอสู ร เขาวางแผนที่จะให้ซูผงิ ดูแลอสู ร
ของเขาในระหว่างนี้
“พรุ่ งนี้” ซูผงิ ให้คาํ ตอบ
“พรุ่ งนี้?” ชายหนุ่มตกใจมาก อสู รชนิดใดที่สามารถฝึ กได้ในหนึ่ง
วัน?
ซูผงิ มองดูอสู รแฟนตาซี ที่น่ารักตัวนี้ เขาเชื่อว่าอสู รแฟนตาซี จะ
นุ่มนวลมาก เขาหันไปหาชายหนุ่มและพูดว่า”นี่คืออสู รขั้นกลาง ค่า
ฝึ กอบรม 100,000 ต่อครั้ง จ่ายเงินก่อน”
“…” อีกครั้งชายหนุ่มตะลึง
ครั้งละหนึ่งแสน?
แม้แต่ผฝู ้ ึ กสอนขั้นสู งก็คิดเงินน้อยกว่านี้
นอกจากนี้ไม่เพียงแต่ราคาสู งเท่านั้น การฝึ กอบรมจะใช้เวลาเพียงวัน
เดียว ซูผงิ ทําเงิน 100,000 ในวันเดียวไม่ได้?
ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มคิดว่าซูผงิ เป็ นคนไม่ซบั ซ้อน หลังจากนั้นเขา
เชื่อว่ามันเป็ นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ หรื อบางทีชายคนนี้อาจขาย
อาหารในราคาตํ่าโดยมีจุดประสงค์เพื่อล่อให้เขาติดกับดักนี้ เขาได้
ยินมาว่าคนที่ยากจนกว่าพวกเขาจะเป็ นช่างฝี มือ
ชายหนุ่มคิดลึก
หลังจากพิจารณาแล้วเขาก็ตดั สิ นใจว่าจะรับได้เพราะอาหารอสู ร
ราคาถูก
เขาสามารถโน้มน้าวตัวเองได้วา่ เขาให้เงิน 100,000 เหรี ยญแก่ซูผงิ
เพื่ออะไร ท้ายที่สุดเขาได้รับการจัดการที่ดีกบั อาหารอสู ร
“แน่นอน ผมจะมารับพรุ่ งนี้ถา้ ผมว่าง แต่ถา้ ผมไม่มาช่วยดูแลอสู ร
ของผมสักสองสามวัน ผมจะจ่ายค่าบริ การนั้น” ชายหนุ่มพูด
ซูผงิ พยักหน้า แต่เขาเตือนลูกค้าว่า”ผมแนะนําให้คุณกลับมาโดยเร็ ว
ที่สุด ค่าดูแลของที่นี่คือ 2,400 ต่อวันหรื อ 100 ต่อชัว่ โมง”
ชายหนุ่มเบิกตากว้าง
วันหนึ่งเขาจะเสี ย 2,400?
แค่ดูแลอสู รวันเดียวก็ตอ้ งใช้ 2,400 เหรี ยญ?
ค่าใช้จ่ายนี้จะแพงเกินไปสําหรับเขา แม้วา่ เขาจะทําเงินได้เป็ นล้าน
ในระหว่างการเดินทางสํารวจแต่ละครั้งก็ตาม!
นี่เป็ นราคาสําหรับร้านค้าใหญ่ ๆ ที่สามารถนับได้วา่ ดีที่สุดในเมือง
หลัก
เขาอาจจะยอมรับราคาได้หากร้านนี้อยูใ่ นทําเลที่ดี
แต่ที่นี่…จะมีประโยชน์อะไรบ้างที่อยูเ่ บื้องหลังราคา เมื่อพิจารณา
จากสถานที่ซอมซ่อแห่งนี้? ซูเขาจะดูแลอสู รได้ยงั ไง?
ชายหนุ่มสู ดหายใจเข้าลึก และพูดว่า “ผมจะกลับมาโดยเร็ วที่สุด”
หรื อถ้าไม่เขาจะถือว่าเหรี ยญ 2,400 เหรี ยญเป็ นค่าตอบแทนให้กบั
ซูผงิ
“ดี” ปิ ดการขายแล้ว ซูผงิ บอกให้ชายหนุ่มจดข้อมูลการติดต่อของ
เขามา
ชายหนุ่มลังเลและเขียนข้อมูลติดต่อของเขา โดยทัว่ ไปข้อมูลติดต่อ
ของเขาจะไม่เปิ ดเผยต่อบุคคลภายนอกได้โดยง่ายเมื่อพิจารณาถึง
ตัวตนของเขา ยิง่ ไปกว่านั้นร้านค้าขนาดเล็กดังกล่าวมักจะไม่มีความ
น่าเชื่อถือหรื อการรับประกันใด ๆ
“กู่เป่ ยเฉิ น?” ซูผงิ เหลือบมองชื่อของเขาและพยักหน้า “อย่าลืมมา
พรุ่ งนี้”
“แน่นอน…” กู่เป่ ยเฉินไม่พดู อะไรและจากไปพร้อมกับ ลูกปั ดวิญญาณ
เลือดและกระดูกปี ศาจของเขา สองรายการนั้นเพียงพอที่จะเลี้ยงอสู ร
ของเขาได้เป็ นเวลาหนึ่งเดือน เมื่อสิ่ งของเหล่านั้นถูกใช้ไป บางที
ระดับของอสู รอาจจะสู งขึ้น นัน่ จะเป็ นข้อดีสาํ หรับการเดินทางมาที่
ร้านนี้
 ตอนที่ 105 ระยะทางทีไ่ กลทีส่ ุ ด
หลังจาก กู่ไป่ เฉินจากไป ซูผงิ ก็นาํ อสู รแฟนตาซี ที่สบั สนไปที่คอก
เลี้ยงดูในห้องอสู ร อสู รสามกลุ่มถูกส่ งคืนไปในวันนั้น คอกเลี้ยงดู
จํานวนมากว่างเปล่า
เมื่ออสู รแฟนตาซีเข้าสู่ คอกเลี้ยงดู ความตึงเครี ยดของมันก็สงบลง
มันจมอยูใ่ นความสะดวกสบาย
ซูผงิ มองไปที่ อสูรแฟนตาซี และยิม้
เมื่อหันกลับไปที่ร้านค้าซูผงิ ดึงประตูบานเกล็ดลง จากนั้นเขาก็
พึมพําคําพูดเพื่อเลื่อนขั้นร้านค้าในใจทันที
“มีคอกเลี้ยงดูยสี่ ิ บห้าคอก สระวิญญาณอยูท่ ี่ระดับสาม เป็ นไปตาม
ข้อกําหนดในการเลื่อนระดับร้านค้าเป็ นระดับที่สอง กําลังเริ่ มเลื่อน
ขั้น…”
ในขณะที่ระบบอ่านคําเหล่านั้น แต้มพลังงานเกือบ 10,000 แต้มที่
ซูผงิ ทํางานอย่างหนักเพื่อสะสมก็หายไป
“เวลาในการเลื่อนขั้นคือหนึ่งชัว่ โมง ในช่วงเวลานี้ร้านค้าจะปิ ดทํา
การ” ระบบกล่าวเพิม่ เติม
ซูผงิ ไม่ตอ้ งทําอะไรอีกแล้วจึงอยูใ่ นร้านเพื่อบ่มเพาะ
เวลาผ่านไปหนึ่งชัว่ โมงระบบก็ประกาศว่าการเลื่อนขั้นเสร็ จสมบูรณ์
ในขณะเดียวกันข้อมูลเกี่ยวกับฟังก์ชนั ใหม่ท้ งั สองที่มาพร้อมกับการ
เลื่อนขั้นก็ปรากฏขึ้นในใจของซูผงิ ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย เขา
ดึงหน้าต่างของสนามบ่มเพาะขึ้น ถัดจากปุ่ ม “เข้า” ใต้รายการสนาม
บ่มเพาะมีอีกปุ่ มหนึ่งที่อ่านว่า “การฝึ กกับหุ่นผูฝ้ ึ กซ้อม” และไอคอน
ที่แสดงคือชายร่ างเล็กสี ม่วง
ตามระบบเมื่อซูผงิ เลือกสนามบ่มเพาะที่เหมาะสม เขาสามารถเลือก
ที่จะบ่มเพาะด้วยหุ่นจําลองได้ จะมีการสร้างร่ างโคลนเพื่อเข้าสู่
สนามบ่มเพาะเพื่อฝึ กฝนอสู ร
อย่างไรก็ตามฟังก์ชนั นี้ไม่ฟรี ค่าธรรมเนียมเป็ นหนึ่งในสิ บของราคา
เข้าชมของสนามบ่มเพาะ นี่เป็ นราคาเดียวกับการซื้อเวลาตายใน
สนามบ่มเพาะ
ซูผงิ รู ้สึกว่านี่เป็ นกับดัก ดังที่กล่าวมา เขาเคยชินกับวิธีที่ระบบจะ
ปอกลอกเขา
เขาปิ ดหน้าต่างของสนามบ่มเพาะเข้าไปในห้องอสู รและพึมพํา
คําพูดของพื้นที่ฝึกอบรม
ทันใดนั้นนํ้าวนเหมือนหลุมดําขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นและข้างในนั้น
คือพื้นที่ฝึกปบรม ซึ่งคล้ายกับพื้นที่อญั เชิญ
ขนาดของพื้นที่ฝึกอบรมเชื่อมโยงกับระดับของร้านค้า ปัจจุบนั สามารถ
เก็บอสู รไว้ภายในได้เพียง 50 ตัว
ด้วยพื้นที่ฝึกฝนนี้ทาํ ให้คอกเลี้ยงดูที่ซูผงิ มีอยูใ่ นร้านเป็ นอิสระได้
แต่เนื่องจากเขาไม่มีอสู รจํานวนมากและเขาก็มีคอกเลี้ยงดูที่วา่ ง เขา
จึงตัดสิ นใจปล่อยให้อสู รอยูท่ ี่นนั่ ในตอนนี้และส่ งพวกมันไปยัง
พื้นที่ฝึกอบรมในภายหลังหลังจากที่คอกเลี้ยงดูเต็ม
เขาตรวจสอบการทํางานของพื้นที่ฝึกและการฝึ กซ้อมด้วยหุ่นของ
เขาเสร็ จแล้ว จากนั้นเขาก็ดึงร้านค้าของระบบขึ้นมา
ขณะนี้ ร้านค้าของเขาอยูท่ ี่ระดับที่สองและร้านค้าของระบบก็ได้รับ
การเลื่อนขั้นเป็ นระดับเดียวกัน เมื่อเป็ นร้านค้าระดับแรกมีเพียงยา
ปลุกพลังและแหวนจับอสู รร้ายขั้นพื้นฐานเท่านั้นที่ขายได้
นํ้ายาปลุกพลังนั้นเป็ นข้อยกเว้นที่ระบบเตรี ยมไว้ให้เขาซึ่ งเป็ นเจ้าของ
นํ้ายาปลุกพลังไม่เคยวางขายอีกและเขาไม่เห็นมันอีกเลยไม่วา่ เขาจะ
รี เฟรชร้านกี่ครั้งก็ตาม ในทางกลับกัน แหวนจับอสู รร้ายระดับพื้นฐาน
เป็ นสิ่ งที่ดี มันสามารถจับอสู รทั้งหมดที่ต่าํ กว่าระดับเจ็ดได้อย่าง
แน่นอน
สําหรับอสู รขั้นสู งมีโอกาสเล็กน้อยที่พวกมันจะถูกจับด้วยแหวนจับ
อสู รร้ายขั้นพื้นฐาน สิ่ งประดิษฐ์ดงั กล่าวมีลกั ษณะที่น่าอัศจรรย์
โดยปกติแล้วเมื่อผูค้ นหวังที่จะจับอสู ร พวกเขาจะต้องมีความแข็งแกร่ ง
พอที่จะเอาชนะอสู รได้ แต่ดว้ ยแหวนจับอสู รร้ายนี้ไม่จาํ เป็ นอีกต่อไป
แม้แต่คนทัว่ ไปก็สามารถจับอสู รร้ายระดับหกได้ดว้ ยแหวนจับอสู ร
ร้ายนี้
แน่นอนว่าถ้าคนทัว่ ไปต้องเข้าไปในดินแดนลับ เขาอาจจะถูกอสู ร
ร้ายฆ่าตายภายในพริ บตาโดยที่ไม่มีโอกาสได้ใช้แหวนจับอสู รร้าย
ด้วยซํ้า
ดังที่กล่าวไว้จุดเด่นของแหวนจับอสูรร้ายก็คือมันไม่จาํ เป็ นต้อง
พึ่งพาความแข็งแกร่ งของเจ้าของ มันไม่สมจริ งที่จะมีคนทัว่ ไปไป
จับอสู รร้ายด้วยสิ่ งนี้ แต่ถา้ เป็ นนักรบอสู รระดับสามหรื อสี่ กส็ ามารถ
ใช้มนั ได้ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถหาเป้าหมายได้ พวกเขาสามารถ
จับอสู รร้ายระดับหกได้อย่างแน่นอนด้วยสิ่ งนี้
นอกจากนี้แหวนจับอสู รร้ายยังมีประโยชน์สาํ หรับนักรบอสู รระดับ
หก โดยทัว่ ไปแล้วนักรบอสู รระดับหกไม่จาํ เป็ นต้องเอาชนะอสู ร
ระดับหกได้ หากมันมีพลังมากเกินไป
ซูผงิ มีความคาดหวังสู งสําหรับร้านค้าหลังจากที่เลื่อนขั้นเป็ นระดับ
สอง ทันทีที่เขาเปิ ดร้านเขาเห็นสิ นค้าห้าชิ้นที่จดั แสดงอยูท่ นั ที จาก
ตอนแรกที่มีแค่สาม มันเพิ่มขึ้นอีกสองรายการ เพิ่มตัวเลือกเป็ นห้า
รายการ
ร้านจะได้รับการฟื้ นฟูหลังจาก 24 ชัว่ โมง อาจจะมีรายการใหม่หรื อ
เหมือนเดิม แน่นอนว่าถ้าเขายินดีจ่ายแต้มพลังงาน 100 แต้มต่อครั้ง
เขาสามารถรี เฟรชร้านได้
ดี ๆ
ระบบกําลังหลอกให้เขาใช้เงิน
ซูผงิ จะไม่ใช้แต้มพลังงานเพื่อรี เฟรช ไม่วา่ เขาต้องการมากแค่ไหน
หนึ่งร้อยแต้มพลังงานมาจาก 10,000 เหรี ยญ เขาแค่ตอ้ งรอสักวัน เขา
สามารถรอได้ ใช้เงิน? ไม่มีทาง
เขามองผ่านรายการทั้งห้า สิ่ งแรกที่เข้ามาในดวงตาของเขาคือแหวน
จับอสู ร คราวนี้มนั เป็ นขั้นกลางแทนที่จะเป็ นแหวนพื้นฐาน!
แหวนจับอสู รขั้นกลาง
จับอสู รระดับ 7 ได้แน่นอน 100%
จับอสู รระดับแปด 80%
จับอสู รระดับเก้า 50%
จับราชาอสู ร 1.25%
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย มันยอดเยีย่ มมาก! ผลกระทบที่ทรงพลัง!
เขารี บมองดูราคา ราคาทําให้เขาโล่งใจ 1,000 แต้มพลังงาน เพียง 10
เท่าของราคาแหวนจับอสู รขั้นพื้นฐาน มันจะเป็ นการหลอกลวงถ้า
ราคาเพิม่ ขึ้น 100 เท่า
แต้มพลังงาน 1,000 แต้มเท่ากับ 100,000 เหรี ยญ อย่างไรก็ตาม อสู ร
ระดับเจ็ดโดยเฉลี่ยจะขายได้มากกว่าครึ่ งล้าน อสู รระดับแปดจะมี
ราคาสองถึงสามล้านอย่างน้อยที่สุด ไม่ตอ้ งพูดถึงอสู รระดับเก้า
แม้แต่อสูรร้ายระดับเก้าก็ขายได้หลายสิ บล้าน
แน่นอนราคาเหล่านั้นเป็ นราคาสําหรับอสู รโตเต็มวัย อสู รเด็กจะมี
ราคาถูกกว่ามากเพราะต้องได้รับการเลี้ยงดูและฝึ กฝน
ในทางกลับกัน สําหรับอสูรที่หายากมากเช่นตระกูลมังกรหรื ออสู ร
ของตระกูลปี ศาจ อสู รเด็กจะมีราคาแพงกว่า เป็ นเพราะอสู รเหล่านี้
เกิดมาพร้อมกับของขวัญจากธรรมชาติ หากอสู รเหล่านั้นได้รับการ
ฝึ กฝนอย่างรอบคอบโดยผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์ พวกมันอาจ
กลายเป็ นอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ดและเป็ นราชาอสู รได้!
พวกมันจะแข็งแกร่ งกว่าอสูรที่ตอ้ งเติบโตมาในป่ าด้วยตัวเอง
แหวนจับอสู รขั้นกลางนี้เป็ นข้อตกลงที่ดี ถ้าฉันใช้มนั เพื่อจับอสู ร
ระดับเก้ามีโอกาส 50% ที่จะสําเร็ จ สมมติวา่ ฉันโชคไม่ดีและสามารถ
จับได้เพียงหนึ่งครั้ง หลังจากใช้แหวนสามครั้งซึ่ งยังสามารถสร้าง
ผลกําไรมหาศาลได้ แหวนจับอสู รขั้นกลางนี้ยงั มีประสิ ทธิภาพใน
การจับราชาอสู ร แต่โอกาสที่จะประสบความสําเร็ จนั้นมีนอ้ ยมาก
จนสามารถมองข้ามมันไปได้
ซูผงิ แทบจะนํ้าลายไหล อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีแต้มพลังงาน 1,000
แต้มด้วยซํ้า เขาไม่สามารถจ่ายได้ในขณะนี้
จากนั้นเขาก็มองไปที่อีกสี่ รายการ ไม่มียาปลุกพลังที่เขาคาดหวังไว้
แม้กระทัง่ หลังจากการเลื่อนขั้น แต่มนั มีเม็ดยาพลังขั้นกลาง!
ก่อนหน้านี้เมื่อซูผงิ ทําภารกิจสําเร็ จเขาได้รับเม็ดยาพลังพื้นฐานสาม
เม็ด แต่ละเม็ดทําให้การบ่มเพาะพลังดวงดาวของเขาสู งขั้นหนึ่งระดับ
ตอนนี้เม็ดยาพลังขั้นกลางวางจําหน่ายแล้ว!
หากพวกมันมีศกั ยภาพพอ ๆ กับอันพื้นฐาน พวกมันจะช่วยให้
นักรบอสู รขั้นกลางเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับได้โดยตรงหรื อไม่?
แต่ยาเม็ดพลังพื้นฐานถูกขายที่ 10,000 แต้มพลังงาน ค่อนข้างแพง
นัน่ คือหนึ่งล้านเหรี ยญ
เมื่อพิจารณาถึงผลกระทบของยาเม็ดพลังพื้นฐานว่าราคาถือสู ง แต่ก็
คุม้ ค่า นักเรี ยนที่ร่ าํ รวยจากตระกูลการเงินขนาดใหญ่จะต่อสู ก้ นั เพื่อ
ซื้อเม็ดยานี้หากพวกเขารู ้ สําหรับผูท้ ี่มีมากกว่าหนึ่งพันล้านเหรี ยญ
พวกเขาสามารถสร้างรายได้หนึ่งล้านหรื อมากกว่านั้นโดยไม่ตอ้ งทํา
อะไรเลย
ซูผงิ ต้องยอมรับว่ารายการที่เสนอนั้นยอดเยีย่ มมาก เขาคิดว่าสิ่ งนี้
น่าจะเกี่ยวข้องกับความรู ้มากมายของระบบ บางทีสิ่งที่เขาคิดว่ามีค่า
อาจเป็ นขยะสําหรับระบบ มันแย่เกินไปที่ซูผงิ ไม่มีแต้มพลังงาน
เพียงพอในขณะที่สินค้าที่น่าทึ่งเช่นนี้กาํ ลังลดราคา แต้มพลังงาน
มากกว่า 20,000 แต้มที่เขาทําในวันนี้ได้ถูกใช้ไปกับการเลื่อนขั้น
ร้านค้าและสระวิญญาณแล้ว ถ้าเขาต้องการซื้อรายการเหล่านั้นเขา
ต้องรอจนกว่าเขาจะทําแต้มพลังงานได้มากขึ้น
“แต้มพลังงาน…” ซูผงิ ถอนหายใจด้วยความเสี ยใจ โอกาสที่จะช่วย
ให้เขาเลื่อนระดับหนึ่งอยูต่ รงหน้าเขา แต่เขาขาดแต้มพลังงานที่จะ
ซื้อมัน นี่เป็ นความทุกข์
หลังจาก 24 ชัว่ โมง ร้านค้าจะได้รับการปรับใหม่
ครั้งหนึ่งเขามีโอกาสดี ๆ แต่เขาต้องยอมแพ้เพราะเขายากจน
หากเขามีโอกาสได้เห็นสิ่ งของเหล่านั้นอีกครั้งซูผงิ ก็อยากจะพูดกับ
พวกเขา (นํ้าตาคลอเบ้า) ว่า “ฉันมีเงินไปหาพวกนายแล้ว!”
นอกเหนือจากยาเม็ดพลังพื้นฐานแล้วยังมีอาหารอสู รขั้นกลางและ
ของแปลก ๆ อีกสองอย่าง หนึ่งคือขนของนกเมฆฝันและอีกชิ้นเป็ น
ชิ้นส่ วนของ ปลาสายฟ้าในทะเลลึก ผลกระทบไม่ชดั เจน
ซูผงิ คิดว่าพวกมันต้องเป็ นวัสดุที่มีลกั ษณะพิเศษสําหรับอสู รบางตัว
ราคาสมเหตุสมผล
ซูผงิ ปิ ดร้านค้าของระบบ ด้วยคอที่ตก เหมือนกับว่ามีผหู ้ ญิงที่เขารัก
รอเขาอยู่ แต่เขาทําอะไรไม่ได้
สิ่ งที่เจ็บปวดที่สุดในโลกคือการเผชิญกับระยะทางที่ ‘ใกล้แต่ไกล’ นี้
ซูผงิ เต็มไปด้วยความกระปรี้ กระเปร่ า เขาเปิ ดประตูบานเกล็ดเพื่อรอ
ทําธุระเพิ่มเติม แต่มนั ก็สายไปแล้ว ไม่มีลูกค้ารายอื่นปรากฏตัวและ
ใกล้จะสามทุ่มแล้ว เขาคิดว่านักเรี ยนทุกคนที่ถูกดึงดูดมาจากใบปลิว
มากันหมดแล้ว
 ตอนที่ 106 ชื่ อเสี ยงทีเ่ พิม่ ขึน้
ต้องขอบคุณผูฝ้ ึ กสอนของเขา เขาสามารถนัง่ ในร้านและรอให้การ
ฝึ กซ้อมสิ้ นสุ ดลง การใช้ “การเชื่อมต่อ” ของพวกเขาเขารู ้สึกได้วา่
“ผูฝ้ ึ กซ้อม” นั้นแทบจะเป็ นร่ างสองของเขา ซึ่ งสามารถทําทุกอย่างที่
เขาทําได้
เมื่อหุ่นพบสิ่ งที่น่าสังเกตภายในสนามบ่มเพาะ ซูผงิ จะรู ้ทนั ที
เวลาประมาณ 22.00 น. อสู รทั้งหมดที่ฝากไว้ในร้านในวันนั้นได้
เสร็ จสิ้ นการฝึ กอบรมแล้ว ซูผงิ ต้องรอเช้าวันรุ่ งขึ้นเพื่อให้อสู รกลับไป
หาเจ้าของ หุ่นช่วยให้เขาฝึ กซ้อมได้เร็ วขึ้นหลายเท่า และไม่ทาํ ให้
เขาเครี ยด
เนื่องจากไม่น่าจะมีลูกค้าเพิ่มขึ้นในช่วงดึกแบบนี้ ซูผงิ จึงปิ ดร้าน
และมุ่งหน้ากลับบ้าน
ตรงข้ามประตูเขาได้ยนิ แม่และน้องสาวคุยกันอย่างมีความสุ ขพร้อม
กับหัวเราะเป็ นครั้งคราว หลี่ฉิงรู่ เห็นเขาเข้ามาและถามเขาด้วยใบหน้า
ที่ยงั คงแดงเล็กน้อยเนื่องจากเธออารมณ์ดี “วันนี้ลูกกลับดึก เป็ นอะไร
รึ เปล่า?”
“ที่ร้านยุง่ นิดหน่อย” ซูผงิ ตอบอย่างสบาย ๆ ขณะหารองเท้าแตะของ
เขา
ซูหลิงเยวีย่ เม้มปากและมองไปที่โทรทัศน์ในขณะที่ลูบบอลหิ มะ
ของเธออย่างเหม่อลอยเพื่อหลีกเลี่ยงไม่มองเขา
โดยไม่สนใจน้องสาวของเขา ซูผงิ ถอดเสื้ อคลุม จากนั้นเขาก็หยิบ
โทรศัพท์ของเขาออกมาและโอนเงินสดไปยังบัญชีของหลี่ฉิงรู่
“เฮ้ แม่ดูโทรศัพท์หน่อยครับ”
หลี่ฉิงรู่ ดูและพบข้อความที่เธอเพิ่งได้รับ
“อะไรกัน…ห้าหมื่น? ลูกหาเงินมากขนาดนี้จากไหน?”
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิว้ และหูผ่งึ แต่ไม่ได้มองไปทางของซูผงิ
“นี่คือกําไรของเดือนนี้ที่ผมคิดจากร้านค้าเมื่อเดือนที่แล้ว ยังมีอีก แต่
เราต้องรอให้คาํ สัง่ ซื้ อล่าช้าหลายรายการสิ้ นสุ ดลง”
ซูผงิ มีเงินออมมากขึ้นในบัญชีของเขา แต่เขาไม่ได้ให้ท้ งั หมดเพื่อ
หลีกเลี่ยงการสงสัยมากเกินไป นอกจากนี้เขาเก็บไว้ใช้ส่วนตัวด้วย
“ลูกมีรายได้จากร้านค้าหรอ?” หลี่ฉิงรู่ ดูประหลาดใจ
นับตั้งแต่ที่เธออนุญาตให้ซูผงิ ดูแลร้าน ธุรกิจก็ตกตํ่าลงเรื่ อย ๆ
จนกระทัง่ ลูกค้ารายสําคัญหลายรายเลิกเป็ นลูกค้าไปแล้ว เนื่องจาก
พฤติกรรมที่แย่มากของซูผงิ หลี่ฉิงรู่ เตรี ยมพร้อมที่จะเห็นร้านค้าปิ ด
ตัวลง เธอไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นรายได้จากซูผงิ นับประสาอะไรกับ
เงินก้อนโตแบบนี้
ห้าหมื่นนั้นไม่มากเมื่อเทียบกับช่วงเวลาที่เธอยังทํางานที่ร้านเอง แต่
มันเป็ นความสําเร็ จที่น่าประทับใจสําหรับซูผงิ
จู่ ๆ หลี่ฉิงรู่ กร็ ู ้สึกว่าดวงตาของเธอเอ่อล้น เธอรู ้สึกได้วา่ ลูกชายของ
เธอทํางานหนักเพื่อสนับสนุนเธอ
ซูผงิ รู ้วา่ ทําไมแม่ของเขาดูมีความสุ ขมากจนจะร้องไห้ และเขาไม่รู้
ว่าจะมีความสุ ขหรื อไม่ ถึงกระนั้นเขาก็ตอ้ งการที่จะทําให้แม่ของเขา
พอใจ “ผม...เฮ้อ...แม่? แม่สามารถฝากร้านไว้กบั ผมได้ต้ งั แต่น้ ีเป็ น
ต้นไป ดังนั้นไม่ตอ้ งกังวลและพักผ่อน ผมมัน่ ใจว่าจะเราจะได้มี
รายได้เพียงพอที่จะเลี้ยงทั้งสองคน” ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิ้ว เขาว่าอะไร
นะ ทั้งสอง ??
เธอคิดว่าร้านไม่เกี่ยวข้องกับเธอ เนื่องจากเธอและซูผงิ เกลียดกัน แต่
เมื่อซูผงิ เสนอที่จะดูแลเธอ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกขอบคุณ แค่เล็กน้อย
เธอหายใจเข้าลึก ๆ และยังคงแสดงออกว่า “ฉันไม่สนใจ”
ฮึ ฉันไม่ตอ้ งการเงินของพี่ ห่วงตัวเองเถอะ!
มันเป็ นนิสยั ภายนอกของเธอ อย่างไรก็ตามลึก ๆ แล้วซูหลิงเยวีย่
เริ่ มมองพีช่ ายของเธอในมุมมองใหม่
“แม่รู้อยูแ่ ล้ว…แม่รู้วา่ ลูกจะไม่ทาํ ให้แม่ผดิ หวัง” หลี่ฉิงรู่ พยายามอย่าง
หนักที่จะไม่ร้อง “รอก่อน แม่จะไปเอาอาหารเย็นมาให้”
เธอแทบจะวิง่ เข้าไปในครัว
ซูผงิ มองแม่ของเขาจากไปและรู ้สึกว่าดวงตาของเขาเริ่ มแสบ
ซูหลิงเยวีย่ เหลือบมองเขา “นี่ พี่จะยืนมองแม่แบบนั้นอีกนานไหม?”
ซูผงิ ไม่ตอบ เมื่อเห็นซูผงิ “ไม่ให้ความร่ วมมือ” อีกครั้ง ซูหลิงเยวีย่
รู ้สึกถึงความไม่พอใจในอดีตของเธอ ดังนั้นเธอจึงมุ่งความสนใจไป
ที่รายการทีวอี ีกครั้ง
ซูผงิ รู ้สึกแย่และคาดหวังว่าอาหารที่แม่ของเขาทําจะทําให้เขาดีข้ ึน
อย่างไรก็ตามอาหารที่นาํ มาเสิ ร์ฟบนโต๊ะทั้งหมดดูเละเทะไป ราวกับ
ว่าอสู รที่หิวโหยเพิ่งคุย้ จาน
ซูผงิ เหลือบมองน้องสาว สิ่ งที่เกิดขึ้นกับอาหารของเขานั้นชัดเจนมาก
ซูหลิงเยวีย่ เห็นท่าทางที่จะบ่นของเขา เธอกระแอมในลําคอและขึ้นไป
ชั้นบน
หลี่ฉิงรู่ ทาํ ให้ทุกอย่างนุ่มนวลขึ้น โดยพูดว่า “ช่วยไม่ได้นอ้ งสาวของ
ลูกเหนื่อยมากวันนี้”
ซูผงิ พยักหน้าและเริ่ มเคี้ยวน่องไก่ อร่ อย!
หลี่ฉิงรู่ นงั่ ลงและมองดูเขากินด้วยรอยยิม้ อ่อนโยน “ต้องขอบคุณลูก
เรามีเงินเพียงพอที่จะหาหนูสายฟ้าให้นอ้ งแล้ว พรุ่ งนี้แม่จะไปตลาด”
“แม่ไม่น่าจะซื้อให้ ถึงเวลาแล้วที่แม่จะปล่อยให้เธอเรี ยนรู ้วธิ ีเลือก
อสู รใหม่ให้ตวั เอง”
ไม่วา่ พวกเขาจะพยายามแค่ไหน หนูสายฟ้าแบบสุ่ มก็ไม่ได้ผลดี
เท่าไหร่ ซูผงิ ไม่ตอ้ งการให้แม่ของเขาเสี ยเงินโดยไม่จาํ เป็ น
“เขาพูดถูก หนูสามารถหาเองได้” ซูหลิงเยวีย่ พูดที่ปลายบันได ก่อนที่
เธอจะมองซูผงิ อย่างไม่เป็ นมิตร
เรี ยนรู ้วธิ ีการเลือกอสู ร?
ซูผงิ ตอบสนองด้วยการกลืนน่องไก่และยิม้ ให้เธออย่างพึงพอใจ
“ฮึ!” ซูหลิงเยวีย่ กระทืบเท้าและกลับเข้าห้อง
หลังอาหารเย็น ซูผงิ ไปอาบนํ้าและกําลังจะเข้าห้อง ระหว่างทางเขา
สัมผัสได้ถึงพลังดวงดาวที่ลอยอยูใ่ นห้องใกล้ ๆ ซึ่ งหมายความว่า
ซูหลิงเยวีย่ กําลังฝึ กอยู่
เขายอมรับว่าน้องสาวของเขาเป็ นคนขยัน การฝึ กอบรมและการบ่ม
เพาะอาจดูเหมือนเป็ นเรื่ องสนุกในสายตาของคนอื่น แต่คนที่ใช้เวลา
ทั้งวันทั้งคืนไปกับมันจะรู ้วา่ มันเหนื่อยและน่าเบื่อ
หากสิ่ งเหล่านี้เป็ นเรื่ องสนุก โลกนี้จะเต็มไปด้วยผูบ้ ่มเพาะที่ทุ่มเท
แล้ว
ซูผงิ เข้าไปในห้องของเขาเพื่อทําการฝึ กของตัวเองบนเตียง ในขณะ
ที่คิดถึงแผนการสําหรับวันต่อไป
เนื่องจากมีผฝู ้ ึ กซ้อม เขาจึงมีเวลาไปสอนนัน่ คือสิ่ งที่เขาตั้งใจจะทํา
นอกจากนี้การเป็ นอาจารย์ยงั ทําให้เขาสามารถโปรโมตร้านค้าของ
เขาให้กบั นักเรี ยนได้อย่างอิสระ ยิงปื นนัดเดียวได้นกสองตัว
เช้าวันรุ่ งขึ้นเขาตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่นและไม่มีอาการแผลง ๆ ของ
น้องสาว เขาพบว่ามันเป็ นเรื่ องน่าเบื่อในตอนแรก แต่ในไม่ชา้ ก็ตอ้ ง
ทิ้งความคิดนั้นไปเพราะเขาไม่อยากเป็ นคนแปลกประหลาดที่ชอบ
ถูกผีหลอก
หลังจากทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ ว เขาก็ปั่นจักรยานไปที่ร้านให้
เร็ วที่สุดเท่าที่จะทําได้
เขาเห็นใบหน้าที่คุน้ เคยเจ็ดหรื อแปดคนรออยูท่ ี่ประตูจากระยะไกล
เขาไม่ได้รีบ เหมือนปกติ เขาใช้เวลาพอสมควรในการล็อคจักรยาน
ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่ร้าน
ลูกค้าที่รออยูบ่ างคนมองเห็นเขาแล้ว
“นัน่ ไง คุณซู!” จางเป่ าซิงเป็ นคนแรกที่พดู
“ดีเลย!”
“คุณซูช่วยฝึ กเด็ก ๆ ของฉันอีกครั้งได้ไหม”
“ของฉันด้วย!”
เห็นได้ชดั ว่าคนเหล่านั้นล้วนพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้จากเมื่อวันก่อน
“ทุกคนหลีกทางก่อนได้ไหม” ซูผงิ บ่น
ลูกค้าหลบอย่างรวดเร็ วเพื่อเปิ ดทางให้เขา ราวกับว่าพวกเขาเป็ น
ทหารต้อนรับนายพล
ซูผงิ ส่ ายหัวและสงสัยว่าทุกเช้าจะมีเสี ยงดังตั้งแต่น้ ี
ซูผงิ หันกลับมาและตรวจสอบฝูงชนด้านนอก “เข้าแถวนะครับ ทีละ
คน”
“ครับ/ค่ะ!” ทุกคนทําตามที่เขาบอกอย่างรวดเร็ ว
ซูผงิ ไม่เคยคิดว่าคนเหล่านั้นจะทําตามอย่างเชื่อฟัง แม้วา่ เขาจะดีใจก็
ตาม
เขาหยิบสมุดบัญชีของตัวเองออกมาและเริ่ มส่ งให้ทีละเล่ม “ชื่อและ
บริ การที่คุณต้องการจะซื้อ”
“จางเป่ าซิง ฝึ กอสู รครับ! มันคือสุ นขั เพลิงตัวเดียวกับเมื่อวานนี้” จาง
เป่ าซิงประกาศเสี ยงดังและชัดเจนราวกับเข้าร่ วมการประชุมทหาร
ซูผงิ ลูบหูของเขา “โอเค โปรดชําระเงิน”
“แน่นอน!” จางเป่ าซิ งรี บหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาเพือ่ ทําการ
โอนเงินก่อนที่จะเรี ยกอสู รของเขาเข้ามาในร้าน
สิ่ งมีชีวติ ที่หล่อเหลาปรากฏตัวขึ้น แต่ทนั ทีที่มนั จําองค์ประกอบที่
คุน้ เคยรอบ ๆ โดยเฉพาะใบหน้าของซูผงิ มันก็เสี ยการทรงตัวและ
สะดุดล้มลงกับพื้น
 ตอนที่ 107 ซูผงิ รายงานตัว
ผูช้ ายคนนี้อีกแล้ว!! สุ นขั มีใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสิ้ นหวัง
“ฮื่อ! อิ๋ง! บรู๋ วว !!”
จางเป่ าซิงตกตะลึงกับปฏิกิริยาที่ผดิ ปกติของอสู รของเขา เขาสงสัย
ว่าสุ นขั เพลิงกําลังตื่นเต้นที่จะได้ฝึกฝน
มันฉลาดขึ้นด้วยซํ้า ฉันต้องมาที่นี่ให้บ่อยขึ้น!
“นัง่ !” จางเป่ าซิงพยายามปลอบโยนอสู รที่ตื่นตระหนก “จะถึงตาแก
ในไม่ชา้ ”
สุ นขั ตอบสนองด้วยการพองขน
จางเป่ าซิงดูเขินอายกับท่าทางของอสู รของเขา
ซูผงิ เป็ นคนที่ช่วย “สงบ” สุ นขั ด้วยการจ้องมอง
“อึก”
สุ นขั เพลิงตัวสัน่ อย่างไม่สามารถควบคุมได้เนื่องจากจําได้วา่ มัน
เป็ นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีจากปี ศาจมนุษย์ตวั นี้ จากนั้นก็วางหัวลง
บนพื้นและปิ ดตาด้วยอุง้ เท้าหน้าสองข้าง
“ต่อไป” ซูผงิ มองไปที่คิวอีกครั้ง
“ตรงนี้ ตรงนี้!” เป็ นเด็กผูห้ ญิงกรามแหลมเมื่อวันก่อน เธอเรี ยกอสู ร
ของเธออย่างกระตือรื อร้น “คุณซูโปรดดูแลหนูนอ้ ยของฉันด้วย”
เช่นเดียวกับสุ นขั เพลิง อสู รของเธอออกมาอย่างกล้าหาญเพื่อปกป้อง
เจ้าของ แต่สุดท้ายก็หลบเขาอย่างหวาดกลัว
เมื่อทั้งเจ้าของและซูผงิ ผู ้ “เป็ นมิตร” บอกให้มนั ไม่หนีไป มันก็เข้า
ร่ วมกับสุ นขั เพลิงที่สนั่ สะท้านพร้อมกับความสิ้ นหวังเช่นกัน
สิ่ งเดียวกันนี้เกิดขึ้นซํ้าแล้วซํ้าอีก ดูเหมือนอสู รทุกตัวจําได้อย่างชัดเจน
ถึงความเจ็บปวดอันเลวร้ายที่เกิดขึ้น
ในขณะที่ลูกค้าอําลาซูผงิ อย่างสุ ภาพและออกจากร้านไป อสู รของ
พวกเขาก็พยายามวิง่ ตามพวกเขา แต่กถ็ ูกซูผงิ ลากกลับ ความหวัง
สุ ดท้ายของพวกมันดับลงอย่างไร้ความปราณี เมื่อเจ้าของของพวก
มันบอกให้พวกมันเชื่อฟังเขา
เมื่อเขาถูกทิ้งให้อยูต่ ามลําพัง ซูผงิ ก็ลากอสู รไปที่ดา้ นหลังของร้าน
ห้องอสู ร วางไว้ในคอกเลี้ยงดูที่วา่ งอยู่ หรื อภายในพื้นที่เลี้ยงดู
จากนั้นเขาจัดระเบียบอสู รต่าง ๆ เป็ นหมวดหมู่และเรี ยกหุ่นฝึ กซ้อม
มาเพื่อเริ่ มฝึ กพวกมัน
งานสุ ดท้ายคือโทรหาลูกค้าทุกคนที่ควรมารับอสู รในวันนี้ เนื่องจากซู
ผิงจําเป็ นต้องไปที่สถาบัน เขาจึงขอให้คนเหล่านั้นมาหลังเลิกเรี ยน
เขาพร้อมจะออกเดินทาง แต่ตอนนี้เพิง่ จะ 9 โมงเช้าเท่านั้น ไม่จาํ เป็ น
ต้องรี บร้อน
ในไม่ชา้ เขาก็มาถึงสถาบันฟี นิกส์ดว้ ยจักรยาน เขาเหลือบมองไปที่
รู ปปั้ นศักดิ์สิทธิ์ของนกฟี นิกซ์หางม่วงที่ทางเข้าก่อนจะเดินเข้าไป
ข้างใน แต่ถูกเจ้าหน้าที่หยุดไว้ ซูผงิ ดูเหมือนนักเรี ยนแม้วา่ คนที่
สามารถเรี ยนที่นี่ได้มกั จะไม่ใช้จกั รยานในการเดินทางก็ตาม
นอกจากนี้ช้ นั เรี ยนแรกของวันได้เริ่ มขึ้นแล้ว ซูผงิ มาสายสําหรับชั้น
เรี ยนแรก
“ช่วยบอกรหัสนักศึกษาก่อนครับ” ยามถามอย่างสุ ภาพ เนื่องจากเขา
ไม่มีอะไรแบบนั้น ซูผงิ ทําได้เพียงโทรหาตงซงหมิงให้ช่วยเข้าไป
ข้างใน
ด้วยความตื่นเต้น รองอาจารย์ใหญ่รีบโทรหายามเพื่ออธิบายว่าเกิด
อะไรขึ้น ในขณะเดียวกัน ยามก็มองชายหนุ่มหน้าตาเหมือนนักเรี ยน
ตรงหน้าเขาและแทบไม่เชื่อในสิ่ งที่ได้ยนิ
“ผม – ผมขอโทษจริ ง ๆ สําหรับเรื่ องนั้นคุณซู เชิญเข้ามาเลยครับ!”
ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไรเพราะเจ้าหน้าที่แค่ตามหน้าที่เท่านั้น เขารู ้สึกแย่ที่
สิ่ งที่เกิดขึ้นอาจสร้างรอยด่างให้กบั ประวัติของผูช้ ายคนนี้มากกว่า
เขาปั่นจักรยานเข้าไปในสถาบันตามทางที่มีร่มเงาสักพักก่อนที่เขา
จะตระหนักว่าที่นี่ใหญ่กว่าที่เขาคิด เขาหาทางไม่เจอ
ในขณะที่เขาสงสัยว่าเขาควรจะกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อให้ดู
สภาพแวดล้อมรอบ ๆ ดีไหม เขาก็ได้ยนิ คนที่สวมรองเท้าส้นสู งเดิน
เข้ามา
เป็ นผูห้ ญิงที่ค่อนข้างสวยคนหนึ่งที่กาํ ลังเดินมาหาเขา เมื่อมองขึ้น
ไป เขาเห็นเธอสวมกระโปรงสั้นสี กากีและชุดสู ทสี ดาํ ที่รีดอย่างดีซ่ ึ ง
บ่งบอกถึงความเป็ นมืออาชีพของสาวออฟฟิ ศ แว่นตาขอบแดงของ
เธอยังช่วยเพิ่มออร่ าศาสตราจารย์ของเธอ
เกิดปัญหาแล้ว เธอดูไม่ค่อยเป็ นมิตรเท่าไหร่
นี่เป็ นเหตุผลที่ซูผงิ ไม่ถามทางเธอ เพราะเขากลัวว่าผูห้ ญิงคนนั้น
ไม่ใช่คนที่จะคุยดีกบั เขา
ในไม่ชา้ ผูห้ ญิงคนนั้นก็เดินมาถึงเขา จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้วให้เขา
“เธอมาจากชั้นไหน? ตอนนี้ช้ นั เรี ยนเริ่ มอยู่ ทําไมถึงยังออกมาเที่ยว
เล่นข้างนอก” เฉิ ง ซวงหลินตรวจสอบชุดลําลองของซูผงิ และขมวด
คิ้ว
“โอ้…ผมเพิง่ มาวันแรก ผมขอทราบทางไปห้องทํางานของรอง
อาจารย์ใหญ่ได้ไหมครับ?”
“เด็กใหม่? ในกรณี น้ ีเธอควรไปหาอาจารย์ที่รับผิดชอบชั้นเรี ยนของ
เธอ ฉันเป็ นอาจารย์ที่รับผิดชอบปี หนึ่ง เธอกําลังจะไปห้องไหน?”
ซูผงิ เกาหัว “ผมเป็ นอาจารย์คนใหม่ คุณตงซงหมิงขอให้ผมไปพบ
กับเขาก่อน”
“อาจารย์?” เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ เฉิ ง ซวงหลินดูเหมือนจะไม่เชื่อว่า
คนอย่างซูผงิ จะมาสอนในสถาบันได้
แต่เธอก็ไม่พบร่ องรอยของการโกหกเช่นกัน
ฉันต้องคุยกับรองอาจารย์ใหญ่ในภายหลัง เราควรรักษามาตรฐาน
การจ้างงานให้สูงกว่านี้ นักเรี ยนของเราจะได้รับผลกระทบในทาง
ลบด้วยเช่นกัน
“อะแฮ่ม ฉันจะไปที่นนั่ เหมือนกัน ตามฉันมา” เฉิ ง ซวงหลินเดินไป
ข้างหน้าโดยไม่หนั กลับมามอง
ด้วยความยินดี ซูผงิ รี บเดินตามเธอ แต่แล้วเขาก็สงั เกตว่าพวกเขาช้า
เกินไป
“เอ่อ คุณครับ? ขึ้นจักรยานของผมดีไหม??”
เฉิงซวงหลิน เหลือบมองจักรยานราคาถูกของเขา “ไม่เป็ นไร
ขอบคุณ”
มีนกั เรี ยนที่ร่ าํ รวยในสถาบันซึ่งมักเสนอให้เธอนัง่ รถลีมูซีนใหม่
ล่าสุ ด แต่เธอไม่เคยเหลียวแล
ซูผงิ ไม่รู้สึกอยากยกจักรยานของเขา ดังนั้นเขาจึงปั่นตาม เฉิงซวง
หลิน ไปเรื่ อย ๆ เขาเริ่ มซิ กแซกไปตามทางแคบและบางครั้งก็
วนรอบ เฉิงซวงหลิน
ริ มฝี ปากของ เฉิงซวงหลิน กระตุก เมื่อเธอเห็นพฤติกรรมไร้สาระ
ของซูผงิ รองอาจารย์ใหญ่กาํ ลังคิดอะไรถึงปล่อยให้ผชู ้ ายคนนี้มา
เป็ นอาจารย์ในสถาบัน ??
พวกเขาใช้เวลาประมาณสิ บนาทีในการมาถึงอาคารที่ซูผงิ จําได้ ซึ่ง
เป็ นที่ที่ตงซงหมิงมักจะพักอยู่ ครั้งก่อน เขาถูกพามาจากสนามกีฬา
ดังนั้นเขาจึงไม่รู้วา่ จะมาที่นี่จากประตูใหญ่ได้ยงั ไง
“ใช่ที่นี่แหละ!” เขายิม้ ให้ เฉิงซวงหลิน “ขอบคุณสําหรับความ
ช่วยเหลือครับ ไว้เจอกันใหม่ครับ!”
เฉิงซวงหลินขมวดคิ้วอีกครั้งและเดินต่อไป
 ตอนที่ 108 เตรียมสอน
ซูผงิ มาถึงประตูใหญ่ของอาคารและเห็นอาจารย์วยั กลางคนรู ปร่ าง
ใหญ่โตมองมาที่เขา
“คุณซู!” ดวงตาของชายคนนั้นสว่างขึ้นเมื่อเห็นเขามา “คุณมาแล้ว
รองอาจารย์ใหญ่รออยูส่ กั พักแล้ว”
“เขาส่ งคนมารับผมที่นี่เหรอ? โอ้ อะแฮ่ม! ขออภัยผมไม่คุน้ เคยกับ
เส้นทาง เลยใช้เวลาพอสมควร”
“ไม่ตอ้ งกังวลเรื่ องนั้นครับ ทุกอย่างจะดีข้ ึนหลังจากนี้!” เฟิ งหยานจิง
ยิม้ อย่างเป็ นมิตร ขณะสํารวจดูชายหนุ่มตรงหน้า
ถ้าไม่ใช่เพราะ “คํายืนยัน” ของตงซงหมิงและลัว่ กู่เสวีย่ เขาไม่มีทาง
เชื่อว่าเด็กผูช้ ายที่อายุยงั ไม่ถึง 20 ปี จะสามารถฆ่าอสู รศพเวทซึ่งเป็ น
อสู รดวงดาวระดับแปดขั้นสู งได้ ความสามารถในการควบคุมอสู รที่
ทรงพลังนั้นน่าประทับใจอยูแ่ ล้ว คนอายุนอ้ ยที่สามารถควบคุมอสู ร
ระดับเจ็ดได้น้ นั เป็ นเรื่ องมหัศจรรย์ ไม่ตอ้ งพูดถึงว่า “โครงกระดูก”
น่าจะอยูใ่ นระดับเก้า
เฟิ ง หยานจิงมองอย่างระมัดระวังมากขึ้น และไม่พบอะไรนอกจาก
เสื้ อผ้าราคาถูกและมารยาทที่ไม่สุภาพจากซูผงิ คนแบบนี้จะเป็ น
“อัจฉริ ยะพิเศษ” ที่ทุกคนพูดถึงได้จริ ง ๆ หรอ?
“เชิญตามผมมาเลยครับ” เฟิ ง หยานจิงมองไป
ไม่วา่ จะด้วยวิธีใด ซูผงิ ก็ได้รับความเคารพจากรองอาจารย์ใหญ่ของ
สถาบัน เรื่ องนี้บอกกับ เฟิ ง หยานจิงว่าเขาควรระมัดระวัง
“แปปนะครับ” ซูผงิ พยักหน้าและจอดจักรยานของเขาโดยใช้โซ่
คล้องกับราวกันตกข้างบันได
ปากของเฟิ งหยานจิงกระตุกและเริ่ มนําทาง
ลิฟต์หลักของอาคารพาพวกเขาไปยังชั้นบนสุ ด ซึ่ งเป็ นที่ต้ งั ห้อง
ทํางานของตงซงหมิงเฟิ ง หยานจิงเคาะประตูเบา ๆ รอคําตอบของ
ตงซงหมิงและบอกซูผงิ ว่า
“ทางนี้ครับ” ซูผงิ พยักหน้าและเดินเข้าไปในห้องซึ่ งตงซงหมิงรออยู่
แล้วด้วยรอยยิม้ กว้าง
“คุณตัดสิ นใจที่จะเข้าร่ วมลีกหรื อยัง?” เมื่อเทียบกับบทเรี ยนของซูผงิ
แล้ว รองอาจารย์ใหญ่กงั วลเรื่ องนี้มากกว่า
ซูผงิ เอียงศีรษะ “ผมบอกว่าผมจะไม่เข้าร่ วมครับคุณตง ผมไม่มีเวลา
สําหรับมัน”
ตงซงหมิงเห็นว่าซูผงิ ไม่เว้นจังหวะเพือ่ คิดเลย
“เฮ้อ”
ซูผงิ ต้องการเข้าประเด็น “เราจะมาพูดถึงตารางงานของเรา ใช่ไหม
ครับ? วันนี้ผมควรสอนบทเรี ยนให้แก่นกั เรี ยนเลยไหมครับ?”
ตงซงหมิงส่ ายหัวแล้วริ นชาสองถ้วย “ตอนนี้ผมไม่สงสัยในความ
แข็งแกร่ งของคุณเลย อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่ งกับการสอนผูอ้ ื่น
นั้นแตกต่างกันอย่างสิ้ นเชิง ผมวางแผนที่จะมอบหมายให้คุณดูแลปี
หนึ่ง นักเรี ยนใหม่เหล่านี้รับมือได้ง่ายกว่าเมื่อเทียบกับรุ่ นพี่ คุณคิด
ว่ายังไง?”
ซูผงิ รู ้ดีวา่ ตงซงหมิงไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถควบคุมนักเรี ยน “เกเร”
ได้แม้วา่ เขาจะไม่เถียงก็ตาม
“ทุกอย่างโอเคครับ ผมสอนสองคาบต่อสัปดาห์ใช่ม้ ยั ?”
“ใช่แล้ว”
“โอเคครับ”
ตงซงหมิงดูดีใจที่ซูผงิ ยอมสอน “เราจะเตรี ยมการเพิ่มเติมให้ ผมจะ
บอกให้ครู คนอื่น ๆ แจ้งนักเรี ยนถึงการมาของคุณ เนื่องจากโดยปกติ
แล้วนักเรี ยนในสถานที่แห่งนี้จะยุง่ เกินกว่าที่จะตรวจสอบเว็บไซต์
ส่ วนใหญ่จึงยังไม่รู้วา่ มีครู คนใหม่ “
ซูผงิ พยักหน้า ไม่ใช่ปัญหาของเขา
ตงซงหมิงเห็นท่าทางไม่กงั วลของเขาและเสริ มว่า “เช่นเดียวกับอาจารย์
ทัว่ ไป อาจารย์กิตติมศักดิ์อาจมีการเปลี่ยนแปลงเงินเดือนขึ้นอยูก่ บั
ผลงาน หากชั้นเรี ยนของคุณเต็มโดยไม่มีการออกกลางคันแม้แต่ครั้ง
เดียว คุณจะได้รับเครดิตอีกหนึ่งพันเป็ นโบนัส หรื อห้าร้อยหากมี
นักเรี ยนน้อยกว่าสามคนออกจากหลักสู ตรของคุณ หากนักเรี ยนออก
เกินสิ บคนจะถูกหักเครดิตสิ บคะแนนจากรายได้มากที่สุดคือร้อย”
“นี่คือการป้องกันไม่ให้อาจารย์ลาหยุดงาน อย่างไรก็ตาม คุณไม่ควร
กังวลเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เนื่องจากบทเรี ยนที่นาํ เสนอโดยอาจารย์
กิตติมศักดิ์มกั เป็ นที่นิยมในหมู่นกั เรี ยน คุณอาจเห็นที่นงั่ ที่ยงั ไม่ถูก
จับจองหนึ่งหรื อสองที่นงั่ แต่กห็ ายากมาก”
ซูผงิ ถอนหายใจ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องใช้ความพยายามในการสอน
และมันก็ฟังดูเจ็บปวด
จู่ ๆ เฟิ ง หยานจิงก็พดู ออกมาจากนอกประตู “คุณตง อาจารย์เฉิ งมา
ขอพบคุณครับ”
“ให้เธอเข้ามา ฉันมีบางอย่างจะบอกเธอเหมือนกัน”
“ครับ”
ไม่กี่วนิ าทีต่อมา เฉิ งซวงหลินก็เข้ามาในห้อง มองซูผงิ และตงซงหมิง
ที่คุยกันอย่างสงบด้วยท่าทางแปลก ๆ
อย่างที่ฉนั คิด ชายคนนี้ติดสิ นบนเพื่อเข้ามาใช่ไหม?
เมื่อคิดถึงเรื่ องนี้ เธอก็จอ้ งมอง ตงซงหมิงอย่างไม่มีความสุ ข ซึ่งทํา
ให้ตงซงหมิงรู ้สึกไม่สบายใจ
ตงซงหมิงรู ้จกั เฉิ งซวงหลินมานานแล้ว เธอเข้มงวดมาโดยตลอด ไม่
มีแม้แต่ความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะยอมรับได้ง่าย ๆ ด้วยอารมณ์
ที่เย็นชาของเธอ นักเรี ยนส่วนใหญ่ในสถาบันจึงกลัวเธอมากกว่าที่จะ
เคารพ
ตงซงหมิงสงสัยว่าเมื่อเร็ ว ๆ นี้เขาทําอะไรให้เธอรําคาญหรื อเปล่า
ในขณะเดียวกันซูผงิ มองไปข้างหลังและทักทายผูห้ ญิงคนนั้นด้วย
รอยยิม้ อย่างมีความสุ ข
“รู ้จกั กันเหรอ” ตงซงหมิงถาม
“ใช่ครับ” ซูผงิ หันกลับมา “เธอเป็ นคนพาผมมาที่นี่”
“เข้าใจแล้ว…อาจารย์เฉิงมาได้เหมาะเจาะเลย ชายหนุ่มคนนี้คือ
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ที่เราจ้างมา คุณผิง เขาจะนําเสนอบทเรี ยน
ในวันนี้ อย่าลืมบอกข้อมูลเกี่ยวกับชั้นเรี ยนของคุณและนักเรี ยนคน
อื่น ๆ ด้วย”
เฉิงซวงหลินไม่ตอบสนอง เพราะเธอเพิ่งได้ยนิ สิ่ งที่เธอไม่อยากจะ
เชื่อ
อาจารย์กิตติมศักดิ์? หนุ่มคนนี้ ?? เมื่อซูผงิ บอกเธอว่าเขามาเพื่อสอน
เฉิงซวงหลินคิดว่าเขาเป็ นเพียงอาจารย์สาํ รองที่มาสอนแทนคนที่ไม่
อยู่
มีอาจารย์กิตติมศักดิ์เพียงสี่ คนในสถาบัน ทั้งหมดสามคนเป็ นนักรบ
อสู รขั้นสู ง คนสุ ดท้ายคือนักรบอสู รระดับแปดที่สามารถควบคุม
อสู รดวงดาวระดับเก้าได้สองตัว และเป็ นนักสู ท้ ี่แข็งแกร่ งที่สุดใน
บรรดาอาจารย์ทุกคนอย่างปฏิเสธไม่ได้ นักเรี ยนต่างยอมทุกอย่าง
เพื่อเข้าร่ วมชั้นเรี ยนของเขา
และคุณกําลังบอกฉันว่าชายหนุ่มที่ไม่สาํ คัญคนนี้เหมือนกันกับคน
เหล่านั้น? เฉิงซวงหลินส่ ายหัวเพื่อกําจัดความคิดของเธอก่อนพูด
“คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้แล้วหรื อรองอาจารย์ใหญ่ คุณซูผงิ …ไม่ผดิ
แต่เขาอายุเท่าไหร่ ? ยีส่ ิ บ?”
ตงซงหมิงตระหนักว่าเธอกังวลเรื่ องอะไร “เชื่อผมเถอะ อาจารย์เฉิง
อายุของซูผงิ ไม่ได้ขดั ขวางศักยภาพของเขาแม้แต่นอ้ ย ในฐานะคนที่
เคยฆ่าอสู รศพเวทระดับแปดขั้นสู ง เขาอยูไ่ ม่ไกลจากการเป็ นนักรบ
อสู รระดับปรมาจารย์ หากคุณไม่เชื่อใจผม ซึ่ งค่อนข้างเข้าใจได้ คุณ
อาจไปคุยกับคุณลัว่ ในภายหลัง เธอได้เห็นทุกอย่างด้วยตาของเธอ
เอง”
เฉิงซวงหลินสู ญเสี ยความสงบ ซึ่งหาได้ยากสําหรับเธอ
“เขาฆ่าอสู รศพเวท? ไร้สาระ!”
 ตอนที่ 109 ความรู้ ข้นั สู ง
เฉิ นซวงหลินรู ้ดีวา่ ตั้งแต่ที่ตงซงหมิงพูดถึงลัว่ กู่เสวีย่ ไม่วา่ จะด้วย
เหตุผลใดก็ตามมันบ่งบอกว่าชายหนุ่มคนนี้น่าทึ่งมาก
ตงซงหมิงเข้าใจความประหลาดใจของเฉินซวงหลิน ท้ายที่สุดแล้ว
ครั้งแรกที่เขาได้ยนิ เกี่ยวกับเรื่ องราวของซูผงิ เขาก็รู้สึกประหลาดใจ
พอ ๆ เธอ เขาเชื่อว่าลัว่ กู่เสวีย่ จะไม่พดู โกหก นอกจากนี้ตงซงหมิง
ยังสงสัยว่าผูฝ้ ึ กสอนระดับสู งบางคนกําลังช่วยซูผงิ อย่างลับ ๆ โดย
อาศัยสิ่ งที่เขาเห็นจากหนูสายฟ้า ด้วยเหตุน้ ีเขาจึงพบว่าเป็ นเรื่ องที่
ยอมรับได้แม้วา่ จะน่าแปลกใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่ งของซูผงิ ก็ตาม
“คุณซูเป็ นคนมีพรสวรรค์ที่ผมไม่เคยพบมาเห็น คุณไม่สามารถตัดสิ น
เขาด้วยมาตรฐานทัว่ ไป น่าเสี ยดายที่คุณซูจะไม่เข้าร่ วมลีกนักรบอสู ร
ไม่ง้ นั ผมเชื่อว่าเขาน่าจะเข้าร่ วมในฐานะตัวแทนของสถาบันของเรา
ได้” ตงซงหมิงอธิบายด้วยนํ้าเสี ยงเสี ยใจ เฉิ นซวงหลินตกใจพูดไม่
ออก เธอเป็ นอาจารย์ที่นี่มาสี่ หรื อห้าปี เธอจบการศึกษาที่นี่ดว้ ย ใน
ช่วงหลายปี ที่เป็ นอาจารย์ เธอได้เห็นนักเรี ยนที่มีพรสวรรค์โดดเด่น
เช่นแชมป์ ปี 3 เย่ห่าวและอัจฉริ ยะอย่างซูหยานหยิง ซิ่ งเฉิง ผูช้ นะ
จากปี ที่แล้วและไป่ โม่จากปี ก่อนหน้า ทั้งหมดคือนักเรี ยนที่ยอดเยีย่ ม
พวกเขาเป็ นความภาคภูมิใจของสถาบัน
แต่
ไม่มีใครสามารถพูดได้วา่ พวกเขาสามารถฆ่าอสู รศพเวทย์อสู รระดับ
แปดขั้นสู งได้ในขณะที่อายุเท่าซูผงิ นัน่ เป็ นเรื่ องที่ไม่น่าเชื่อ
เฉิ นซวงหลินพบว่ามันเกินจริ งในเพราะเธอจําได้วา่ ซูผงิ ประมาทและ
เลอะเทอะแค่ไหน ซูผงิ ขี่จกั รยานและเสื้ อผ้าของเขาก็แสนถูก เธอเข้าใจ
ดีวา่ ไม่วา่ จะแข็งแกร่ งแค่ไหนก็จะมีคนที่แข็งแกร่ งกว่าเสมอ หลังจาก
นั้นเธอก็ได้เห็นอัจฉริ ยะตัวจริ งบางคนที่ลีกนักรบอสู ร นักรบอสู รที่
สามารถเข้าสู่ รอบชิงชนะเลิศได้ทุกปี เป็ นนักรบที่สามารถเรี ยกอสู ร
ระดับเก้าออกมาต่อสู ไ้ ด้ ในขณะที่พวกเขาอยูใ่ นระดับหก
การต่อสู ก้ บั ศัตรู ที่มีระดับสู งกว่าเป็ นเรื่ องปกติสาํ หรับคนเหล่านั้น
อัจฉริ ยะที่แท้จริ งสามารถต่อสู ก้ บั ศัตรู ในระดับที่ผคู ้ นต้องประหลาดใจ
ในขณะที่เธอตกใจกับซูผงิ และความแข็งแกร่ งของเขา แต่เธอก็ยงั
ยอมรับได้ เธอแค่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีใครบางคนที่เปล่งประกาย
เจิดจรัสเหมือนดาราในลีกนักรบอสู รมายืนอยูต่ รงหน้าเธอได้
ด้วยภาพที่…ไม่เหมือนกับที่เธอจินตนาการไว้
เนื่องจากเธอไม่มีอะไรจะพูด ตงซงหมิงจึงหันไปหาซูผงิ “คุณรู ้เรื่ อง
ที่คุณต้องสอนหรื อยัง?” ซูผงิ ไม่ได้เตรี ยมตัวเลย เขาถามว่า “ที่นี่ปกติ
สอนอะไร?”
ตงซงหมิงรู ้วา่ ซูผงิ ไม่ได้เตรี ยมตัวไว้สาํ หรับคําถามของเขา ข้างใน
ตงซงหมิงกําลังยิม้ อย่างขมขื่น “ข้อมูลพื้นฐานเช่นทักษะการเสริ ม
พลังพื้นฐานตามปกติที่นกั รบอสู รใช้ ที่อยูอ่ าศัยของอสู รและวิธีจบั คู่
กับทักษะของอสู ร ฯลฯ ทั้งหมดนี้ได้รับการสอนโดยอาจารย์ทวั่ ไป
อาจารย์กิตติมศักดิ์ตอ้ งสอนสิ่ งที่ไม่สามารถพบได้ในหนังสื อเรี ยน
ตัวอย่างเช่นประสบการณ์ของคุณเองในการฝึ กอสู รหรื อการประยุกต์
ใช้ทกั ษะพิเศษบางอย่าง สิ่ งที่คุณพัฒนาขึ้นเอง หรื อการฝึ กภาคปฏิบตั ิ
ของอสู ร คุณสามารถแสดงให้เห็นด้วยตนเองถึงผลกระทบต่าง ๆ ที่
ทักษะเดียวกันสามารถสร้างขึ้นได้”
เมื่อได้ยนิ เช่นนั้นซูผงิ ก็ตะลึง เขาไม่รู้วา่ การบรรยายจะซับซ้อนขนาดนี้
“คุณลัว่ สอนอะไร?” ซูผงิ ถามอย่างสงสัย
ตงซงหมิงยิม้ “คุณลัว่ ใช้เวลาหลายวันในการต่อสู ใ้ นดินแดนรกร้าง
ดังนั้นเธอจึงมักจะสอนประสบการณ์การต่อสู ท้ ี่ใช้งานได้จริ งและ
เทคนิคการเอาชีวติ รอดในดินแดนรกร้าง นัน่ คือสิ่ งที่นกั เรี ยนต้องการ
ที่จะเรี ยนรู ้ หลังจากสําเร็ จการศึกษาแล้วนักเรี ยนหลายคนจะเลือก
ไปยังดินแดนรกร้าง พวกเขาต้องทําความคุน้ เคยจึงจะเข้าใจสมรภูมิ
ในอนาคต”
ซูผงิ สรุ ปข้อมูลนี้และถามอีกครั้ง “แล้วอีกสามคนล่ะ?”
“พวกเขามีหวั ข้อที่คล้ายกัน แต่เนื้อหาแตกต่างกันไป บางครั้งพวก
เขาจะสอนประสบการณ์การฝึ กอสู รให้กบั นักเรี ยน ยกตัวอย่างเช่น
คุณหลานเฮ่อ เขาเป็ นผูฝ้ ึ กสอนนอกเวลา ดังนั้นเขาจะแสดงเคล็ดลับ
ในการฝึ กอสู รให้นกั เรี ยนดู”
ด้วยคําพูดนั้นตงซงหมิงจําได้วา่ ซูผงิ เป็ นอาจารย์ฝึกเช่นกัน ท้ายที่สุด
มีผฝู ้ ึ กระดับสู งอยูด่ า้ นหลังของเขา เขาต้องสอนความรู ้ให้กบั ซูผงิ
บ้าง ตงซงหมิงเสนอว่า “เมื่อคุณบรรยาย คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับ
การฝึ กอสู รที่จะสามารถดึงดูดนักเรี ยนจํานวนมากได้”
ซูผงิ ไม่ตอบสนองต่อคําแนะนํา จากนั้นตงซงหมิงก็หนั ไปถามเฉิน
ซวงหลิน “คุณมาที่นี่เพื่อผม มีอะไรครับ?”
เฉินซวงหลินได้สติ เธอเหลือบมองซูผงิ ด้วยท่าทางเป็ นทุกข์
เธอมาเพือ่ ถามตงซงหมิงเกี่ยวกับตําราเรี ยนและพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับ
การสอนของซูผงิ อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงเหตุผลที่ซูผงิ ได้รับ
การว่าจ้างแล้ว ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทําอะไรได้ ท้ายที่สุดแล้วซูผงิ
ไม่ได้มาฐานะอาจารย์ทวั่ ไป ความคิดเห็นของเธอคงไม่สาํ คัญ “ฉัน
คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกบั สื่ อการสอนเหล่านั้น” เฉินซวงหลินมอบ
หนังสื อที่เธอมีให้กบั ตงซงหมิงและกล่าวต่อไปว่า “ฉันทําเครื่ องหมาย
หน้าที่ฉนั มีปัญหา รองอาจารย์ใหญ่คุณช่วยดูดว้ ยนะคะเมื่อมีโอกาส
คุณเป็ นนักรบอสู รระดับแปด คุณมีขอ้ มูลมากกว่าที่ฉนั มี ฉันไม่รู้วา่
ปัญหาอยูใ่ นหนังสื อเรี ยนหรื อความเข้าใจของฉัน”
ตงซงหมิงไม่รู้วา่ เธอจะถามเรื่ องนี้ เขาละสายตาไปที่หนังสื อที่วางอยู่
บนโต๊ะแล้วพูดกับเฉินซวงหลินด้วยรอยยิม้ ว่า “ได้เลย ฉันจะติดต่อ
กลับเมื่ออ่านจบ” เขาชื่นชมความทุ่มเทที่เฉิ นซวงหลินมีต่องานของ
เธอ
เฉินซวงหลินพยักหน้าและจากไป หลังจากมองซูผงิ เป็ นครั้งสุ ดท้าย
หลังจากที่เธอจากไปแล้ว ตงซงหมิงก็โทรหา เฟิ งหยานจิง ที่อยูน่ อก
ประตู แจ้งเขาให้ทาํ การประกาศเรื่ องซูผงิ ต่อนักเรี ยน
เฟิ งหยานจิง ตอบ “ได้ครับ” แต่แววตาเขากลับดูแปลก ๆ แต่เขาก็
ไม่ได้แสดงให้เห็นบนใบหน้า
เมื่อ เฟิ งหยานจิง จากไปซูผงิ ก็คิดได้วา่ เขาจะสอนอะไร เขาต้องคิด
ไม่ใช่เพราะเขาไม่มีอะไรจะสอน แต่เป็ นเพราะเขามีของมากเกินไป
เขาต้องเลือกสิ่ งที่ไม่เป็ นความลับ
เขาใช้เวลาไม่นานในดินแดนรกร้างและพลังดวงดาวของเขาก็ยงั ไม่
แข็งแกร่ ง เขาเป็ นเพียงนักรบอสู รในช่วงเวลาสั้น ๆ
อย่างที่บอก เขาได้เห็นโลกหลังจากตายไปหลายร้อยหลายพันครั้ง
ในสถานบ่มเพาะ
เขาเคยเห็นอสู รโบราณที่หาไม่ได้ในหนังสื อภาพประกอบของสหพันธ์
เขาเคยพบอาหารอสู รที่น่าจะสู ญพันธุ์ไปนานแล้ว เขาพยายามดิ้นรน
เพื่อเอาชีวติ รอดในสภาพแวดล้อมรู ปแบบต่าง ๆ เขาได้ต่อสู ก้ บั อสู ร
ขั้นสู ง ราชาอสู รและสิ่ งมีชีวติ ที่ทรงพลังยิง่ กว่า
เขาถูกฆ่าตายอย่างน่าเศร้าในทันทีเมื่อเขาพบกับราชาอสู รและอสู รที่
ทรงพลัง เขาได้เห็นว่าราชาอสู รเคลื่อนไหวยังไง
เขารู ้ทุกอย่างว่าราชาอสู รจากสายพันธุ์ต่าง ๆ จะมีนิสยั อย่างไรตอน
พวกมันเริ่ มโจมตี
เขาจําได้วา่ พืชที่มีพิษร้ายแรงบางชนิดจะเป็ นเหยือ่ ของสิ่ งมีชีวติ ที่เข้า
มาใกล้
สิ่ งเหล่านี้เป็ นสิ่ งที่ไม่ค่อยพบเห็นในดินแดนรกร้างบนดาวเคราะห์สี
นํ้าเงิน
อย่างไรก็ตาม ในรอยแยกมิติมีโอกาสสู งที่จะพบสิ่ งมีชีวติ เหล่านั้น
ท้ายที่สุดแล้ว ในโลกเหล่านั้นที่อยูใ่ นรอยแยกมิติ สิ่ งที่ควรจะหายไป
มักจะถูกพบเห็น เช่นเดียวกับสนามบ่มเพาะที่ซูผงิ เข้าไป
นอกเหนือจากความรู ้ที่สดใหม่แล้ว ซูผงิ ยังมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ ง
ในทักษะของตัวเอง ตัวอย่างเช่นการใช้ทกั ษะที่มีอาํ นาจยับยั้งเพื่อ
แก้ปัญหาการโจมตีวญ
ิ ญาณ นี่เป็ นการเรี ยนรู ้ที่ไม่เหมือนใครของเขา
นอกจากนี้ทกั ษะบางอย่างสามารถสร้างปาฏิหาริ ยไ์ ด้เมื่อใช้ร่วมกัน
เขาเจอคอมโบเหล่านั้นหลังจากความตายหลายพันครั้ง
“คุณตัดสิ นใจแล้วหรื อยัง?”
ตงซงหมิงสังเกตเห็นว่าซูผงิ ดูตึงเครี ยด เขาจึงกล่าวด้วยรอยยิม้ ว่า
“อย่าเครี ยดมากเกินไป คุณสามารถคิดถึงอสู รที่คุณถนัด อย่างตอน
ลัว่ กู่เสวีย่ สอนความรู ้เกี่ยวกับอสู รตระกูลไฟเพราะเธอมีนกไฟ เธอมี
การศึกษาในเชิงลึกเกี่ยวกับอสู รของตระกูลไฟ ในทางกลับกันคุณ
หลานเฮ่อมีความรู ้อย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับอสู รตระกูลนํ้า นักเรี ยนที่ชอบ
อสู รของตระกูลไฟและตระกูลนํ้าจะไม่พลาดการบรรยายของพวก
เขา”
ซูผงิ พยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นผมจะสอนเกี่ยวกับอสู รตระกูลอันเดธ”
ตงซงหมิงผงะ “อสู รตระกูลอันเดธ ?”
อสู รตระกูลอันเดธเป็ นอสู รในช่วงเริ่ มต้นซึ่งเป็ นตระกูลอิสระเช่น
เดียวกับตระกูลปี ศาจและตระกูลมังกร อย่างไรก็ตามเนื่องจากมีคน
ใช้นอ้ ยเกินไป อสูรตระกูลอันเดธจึงถูกรวมอยูใ่ นอสู รตระกูลปี ศาจ
ที่สถาบันฟี นิกส์มีเพียงไม่กี่คนที่จะใช้อสู รตระกูลอันเดธ เหนือสิ่ ง
อื่นใด อสู รส่ วนใหญ่ในตระกูลอันเดธล้วนดูดุร้ายและน่าเกลียด
เกินไป นอกจากนี้อาหารสําหรับอสู รของตระกูลอันเดธก็หายาก
อสู รบางตัวของตระกูลอันเดธกินเนื้อสด…สําหรับนักเรี ยนทัว่ ไปนี่
เป็ นการทดสอบจิตวิทยาครั้งใหญ่!
“มีปัญหาอะไรหรื อเปล่า?” ซูผงิ ถาม
ตงซงหมิงยิม้ อย่างฝื น ๆ “นัน่ ไม่ใช่ปัญหา. แต่มีนกั เรี ยนไม่กี่คนที่ใช้
อสู รของตระกูลอันเดธ ผมกลัวว่า…”
“ไม่เป็ นไร พวกเขาไม่ใช้อสู รของตระกูลอันเดธ แต่จะพบพวกมัน
ไม่ชา้ ก็เร็ วเมื่อพวกเขาไปยังดินแดนรกร้าง พวกเขาเลือกที่จะไม่ต่อสู ้
กับอสู รประหลาดบางตัวได้หรอ?” ซูผงิ อธิบาย
ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจ แต่เขาพยักหน้าเห็นด้วย “นัน่ เป็ นความ
จริ ง คุณจะแบ่งปั นข้อมูลเกี่ยวกับการต่อสู ก้ บั สิ่ งมีชีวติ ในตระกูลอัน
เดธใช่ไหม?”
“ไม่มากก็นอ้ ย” ซูผงิ พยักหน้า
เขาตัดสิ นใจแล้ว
เขาสามารถสอนสิ่ งที่เป็ นประโยชน์ แต่ไม่เป็ นความลับ
ตัวอย่างเช่นทักษะการต่อสู บ้ างอย่างในระดับที่ลึกกว่า
ประสบการณ์การเอาชีวติ รอดในป่ าในระดับที่ลึกกว่า
และการประยุกต์ใช้ทกั ษะในระดับที่ลึกกว่า
ไม่ใช่วา่ เขาต้องการปกปิ ดข้อมูลนี้ แต่แค่น้ นั ก็เพียงพอแล้วสําหรับ
นักเรี ยน ตัวเขาเองจะมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการใช้ทกั ษะที่ซบั ซ้อน
กว่านี้ สิ่ งที่เขากําลังจะสอนการใช้ทกั ษะการยับยั้งเพื่อแก้ปัญหาการ
โจมตีวญ ิ ญาณเป็ นวิธีที่ง่ายที่สุด
แต่สาํ หรับนักเรี ยนแล้วอาจเป็ นเรื่ องยากมาก
ผูใ้ ช้ตอ้ งปรับสมดุลในขณะที่ปล่อยทักษะ เสี้ ยววินาทีสามารถสร้าง
โลกแห่งความแตกต่างได้ โดยทัว่ ไปแล้วผูค้ นอาจไม่สามารถใช้
ทักษะนี้ได้แม้วา่ พวกเขาจะรู ้ข้นั ตอนก็ตาม
 ตอนที่ 110 ตื่นตูม
“ถ้าคุณว่างั้น”
ตงซงหมิงได้เรี ยนรู ้จากลัว่ กู่เสวีย่ ว่าอสู รที่ซูผงิ ใช้ในการฆ่าอสู รเวท
คือโครงกระดูกพิเศษ ซูผงิ ต้องมีความรู ้อย่างกว้างขวางเกี่ยวกับอสู ร
อันเดธ เขาสามารถถ่ายทอดความรู ้บางอย่างที่ไม่มีในตําราเรี ยนได้
มันขึ้นอยูก่ บั ซูผงิ ที่จะอยากให้การบรรยายเป็ นยังไง ตงซงหมิงไม่
สามารถทําอะไรได้ ไม่วา่ เขาจะกังวลแค่ไหน
ไม่นาน หลังจากที่เฟิ งหยานจิงแจ้งข่าวว่าอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่
กําลังจะบรรยายก็แพร่ กระจายไปยังนักเรี ยนและอาจารย์ทุกคนในปี
หนึ่ง พวกเขาก็เข้าสู่ เว็บไซต์อย่างเป็ นทางการเพื่อดูอาจารย์
กิตติมศักดิ์คนใหม่ ทุกคนต่างตะลึงกับรู ปลักษณ์ที่ดูเด็กของเขา
ประวัติยอ่ ของซูผงิ ถูกนําเสนอบนเว็บไซต์ดว้ ยเช่นกัน
มันเป็ นประวัติส้ นั ๆ มีเพียงชื่อ อายุและความสําเร็ จของเขา
จริ ง ๆ แล้วมีเพียงความสําเร็ จเดียวเท่านั้น เขาฆ่าอสู รศพเวทระดับ
แปดขั้นสู ง
ข้อเท็จจริ งนี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทําให้ทุกคนประหลาดใจ
อาจารย์ทุกคนพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าซูผงิ ที่ดูเหมือนจะอายุ 18 ปี
สามารถฆ่าอสู รศพเวทได้
ไม่ตอ้ งพูดถึงความแข็งแกร่ งที่ไม่ธรรมดาของเขา
เมื่อความตกใจจางหายไป เหล่าอาจารย์กเ็ ริ่ มสนใจอาจารย์ใหม่ผู ้
ลึกลับคนนี้ พวกเขาต้องการค้นหาความจริ ง ในเวลาเดียวกันพวกเขา
ยังบอกนักเรี ยนให้พวกเขาได้ไปและเปิ ดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น
ไม่วา่ ข้อมูลจะเป็ นจริ งหรื อไม่กต็ าม พวกเขาสามารถค้นพบได้ดว้ ย
ตาของตัวเอง
ในไม่ชา้ ข่าวนี้กด็ งั ขึ้นในทุกห้องของปี หนึ่ง
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่อายุ 18 ปี ได้สงั หารอสู รศพเวท…คํา
เหล่านั้นเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคน
ข้อเท็จจริ งที่ดึงดูดสายตาที่สุดคืออายุของเขา ในบรรดาอาจารย์
กิตติมศักดิ์อีกสี่ คน ฉินหยวนเฟิ งผูม้ ีอาํ นาจมากที่สุดสามารถสังหาร
อสู รศพเวทและยังสามารถต่อสู ก้ บั อสู รร้ายระดับเก้าได้อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ฉิ นหยวนเฟิ งอายุเกินสี่ สิบปี แต่ซูผงิ อายุเพียง 18 ปี
ถ้านี่คือความจริ งมันก็น่าทึ่งมาก!
ในช่วงเวลาหนึ่ง นักเรี ยนรวมตัวกันเพื่อพูดคุยเรื่ องนี้กนั อย่างดุเดือด
บางคนมีคาํ ถาม ในขณะที่บางคนเริ่ มสงสัยและบางคนยังคงตกใจ
อย่างไรก็ตามพวกเขาทุกคนต้องการเห็นอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่
ปี หนึ่งห้องหก
ซูหลิงเยวีย่ นัง่ อยูข่ า้ งโต๊ะ และคิดถึงคําถามในหนังสื อ
คําถาม
หมิงนําไก่หางเปลวไฟระดับสามทัว่ ไปมาต่อสู ก้ บั จระเข้บึงระดับ
สามทัว่ ไปของฮงที่บริ เวณหนองนํ้า นักรบอสู รทั้งสองมีทกั ษะการ
เสริ มพลังเดียวกัน
คําถามคือ…
หมิงจะใช้วธิ ีอะไรถึงเอาชนะการต่อสู น้ ้ ีได้?
คําถามนี้กาํ จัดความแตกต่างของนักรบอสู ร นักรบอสู รทั้งสองมี
ทักษะเหมือนกัน คําถามนี้เกี่ยวกับความเข้าใจและการใช้ทกั ษะอสู ร
มีกี่วธิ ี?
ในทางทฤษฎีแล้วมันเป็ นเรื่ องยากอยูแ่ ล้วสําหรับไก่หางเปลวไฟที่
จะเอาชนะศัตรู ในพื้นที่เปี ยกชื้น อาจมีมากกว่าหนึ่งวิธีหรื อเปล่า?
ในที่น้ ีจะเป็ นประเด็นสําคัญของคําถามที่ยากนี้ ขณะที่คิดอะไรไม่
ออก เธอก็หมุนดินสอในมือและเริ่ มจําลองฉากในหัว
ทันใดนั้นก็มีเสี ยงดังอยูร่ อบ ๆ ตัวเธอ
ซูหลิงเยวีย่ สะดุง้ เธอขมวดคิว้ และมองไปรอบ ๆ เห็นเพื่อนร่ วมชั้น
ทุกคนกําลังดูโทรศัพท์และคุยอะไรบางอย่างด้วยความประหลาดใจ
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่?
18 เหรอ?
ซูหลิงเยวีย่ ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้นมาจากพวกเขา เธอเลิกคิ้วและเอื้อม
มือไปหยิบโทรศัพท์เช่นกัน ทันใดนั้นหญิงสาวที่อยูข่ า้ ง ๆ เธอก็
สะกิดข้อศอกและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “เยวีย่ ลองดูสิ เรามี
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่และเขาอายุเพียง 18 เท่านั้น เขาสังหาร
อสู รศพเวทมาแล้ว จะน่ากลัวขนาดไหน ฉันสงสัยว่านี่เป็ นเรื่ องจริ ง
หรื อเปล่า”
ซูหลิงเยวีย่ มองจากมุมหางตาของเธอ สิ่ งแรกที่เข้ามาในสายตาของ
เธอคือรู ปของพี่ชายเธอ
ซูหลิงเยวีย่ ถูกแช่แข็งด้วยความตกใจ
เธอเหลือบไปมองเพื่อนคนนี้ดว้ ยสัญชาตญาณ เพื่อนเธอแอบหลงรัก
พี่ชายเธอ?
ว้าว เธอถึงกล้าเล็งพี่ชายของฉันเชียว?
ซูหลิงเยวีย่ บีบต้นขาของเธอเบา ๆ และขบฟัน เจียงซิงยูเ่ ลื่อนเว็บไซต์
ขณะที่พดู ต่อ “ดูสิ มันบอกว่าเขาอายุเพียง 18 ปี และมีชื่อว่าซูผงิ ทําไม
ฉันถึงคิดว่าชื่อมันคุน้ ๆ จัง …”
ซูหลิงเยวีย่ ตกใจ
คราวนี้เธอสังเกตเห็นตรงขอบของเว็บไซต์ ดูเหมือนเว็บไซต์อย่าง
เป็ นทางการของสถาบัน เธอคว้าโทรศัพท์ของ เจียง ซิ งยู่ และเลื่อนดู
มันเป็ นเว็บไซต์อย่างเป็ นทางการและหัวข้ออ่านว่า “อาจารย์
กิตติมศักดิ์” เจียง ซิงยู่ คลิกลิงก์ของอาจารย์กิตติมศักดิ์?
เธอเลื่อนอย่างรวดเร็ วและเห็นคํานําหน้าชื่อของซูผงิ …อาจารย์
กิตติมศักดิ์ซูผงิ ?
เธอเบิกตากว้าง ราวกับเห็นผีกลางวันแสก ๆ ไอ้ข้ ีแพ้นนั่ เป็ นอาจารย์
กิตติมศักดิ์ในสถาบัน?
จริ ง?
เว็บไซต์ทางการถูกแฮ็กหรื อเปล่า?
เมื่อสังเกตว่าเธอตกใจมาก บางอย่างจึงผุดขึ้นมาในจิตใจของเจียง
ซิงยู่ “เยวีย่ เยวีย่ เขาเป็ นพี่ชายตกอับที่เธอเล่าให้เราฟังไม่ใช่เหรอ?
เธอไม่ได้บอกว่าเขาเป็ นเพียงคนธรรมดา ๆ ที่ยงั ไม่ปลุกพลังดวงดาว
เหรอ? นี่อะไร…คืออะไร…?”
จิตใจของซูหลิงเยวีย่ ก็เต็มไปด้วยความสับสนเช่นกัน เธอไม่สามารถ
ตอบกลับได้ เธอแค่รู้สึกว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ แม้เธอจะรู ้วา่ พีช่ าย
ของเธอปลุกพลังดวงดาวขึ้นมาแล้ว
ฆ่าอสู รศพเวท? เป็ นไปไม่ได้
“ฉันต้องถามอาจารย์เฉิง” ซูหลิงเยวีย่ กลับมามีสติ เธอลุกขึ้นยืนทันที
เจียง ซิงยู่ ก็ตระหนักถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ที่สร้าง
ความฮือฮาทั้งปี หนึ่งคือพีช่ ายของเพือ่ นโต๊ะข้าง ๆ ของเธอ ด้วยความ
ประหลาดใจและความอยากรู ้อยากเห็น เจียง ซิงยู่ จึงพูดอย่างเร่ งรี บ
“ฉันไปด้วย!”
ทั้งสองคนออกจากชั้นเรี ยนด้วยกันเพื่อตามหาความจริ ง
ในเวลาเดียวกันนั้น
นักเรี ยนหลายคนรวมตัวกันที่สนามกีฬากว้างขวาง ในโซนนี้จะเป็ น
ของปี สาม ทุกคนคึกคักเต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่เป็ นช่วงพักผ่อน
สําหรับชั้นเรี ยนของพวกเขา นักเรี ยนหลายคนกําลังลอกการบ้าน
และบางคนก็พกั ผ่อนอยูใ่ ต้ตน้ ไม้ขา้ ง ๆ
นอกสนามกีฬา ชายหนุ่มสองคนนัง่ อยูบ่ นกิ่งต้นไม้ใหญ่ หนึ่งในนั้น
สวมเสื้ อเชิ้ตสี ขาวจากแบรนด์ดงั เขานัง่ บนกิ่งไม้หนาอย่างเกียจคร้าน
เอียงหัวเพื่อมองดูนกั เรี ยนในสนามกีฬา
การต่อสู ข้ องอสู รเหล่านั้นดูเด็กและไร้เดียงสาเกินไปสําหรับเขา
ด้วยความแข็งแกร่ งของเขา เขาจึงสนใจแต่การต่อสู ด้ ว้ ยชีวติ และ
ความตายที่เขาจะได้สมั ผัสในดินแดนรกร้างหลังจากสําเร็ จการศึกษา
ในขณะเดียวกัน เขาก็คาดหวังกับลีกนักรบอสู รที่กาํ ลังจะจัดขึ้นใน
ไม่ชา้
“นายน้อยเย่ นี่” ชายหนุ่มที่นงั่ ข้าง ๆ เขายืน่ เนื้อย่างให้เขา ชายหนุ่ม
คนนี้นงั่ อยูใ่ นใยแมงมุมที่ถกั ระหว่างกิ่งไม้ ใยแมงมุมนี้เป็ นเหมือน
เปลญวนที่ทาํ โดยอสู รของเขา
เยว่ห่าวรับเนื้อย่างบาร์บีคิวมาและกัดมัน ทันใดนั้นเขาก็เต็มไปด้วย
อารมณ์ “หลังจากที่ฉนั เรี ยนจบ ฉันจะไม่ได้ลิ้มรสอาหารอร่ อย ๆ
แบบนี้ในสถาบันอีก”
ชายหนุ่มที่ยนื่ เนื้อให้ยมิ้ “จากสถานะของนาย นายจะพลาดของทาน
เล่นริ มทางแบบนี้หรื อไง? นายสามารถกลับมาซื้ อได้”
เยว่ห่าวส่ ายหัวและยิม้ เขาไม่ตอ้ งการพูดอะไร หลังจากที่เขากินเสร็ จ
เขาเหวีย่ งไม้ไปที่ตน้ ไม้ฝั่งตรงข้าม ไม้ปักติดกับต้นไม้เหมือนลูกศร
เยว่ห่าวพูดกับชายหนุ่มว่า “ในอนาคตเมื่อฉันมีโอกาส ฉันจะไปเยีย่ ม
นายในดินแดนรกร้างขั้น C”
“ไม่มีปัญหา เราจะดื่มด้วยกันอีกครั้ง” ชายหนุ่มตอบด้วยรอยยิม้
เยว่ห่าวหัวเราะ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ากระเป๋ ากางเกงสัน่ มีขอ้ ความ
ใหม่เข้ามา เขาคว้าโทรศัพท์ข้ ึนมา เปิ ดและเห็นข้อความเข้า และ
ใบหน้าที่ผอ่ นคลายก็เปลี่ยนไป
เขาขมวดคิ้วและคลิกที่ลิงก์
ในไม่ชา้ ลิงก์ดงั กล่าวก็ถูกนําไปยังเว็บไซต์อย่างเป็ นทางการซึ่ งเป็ น
หน้าของอาจารย์กิตติมศักดิ์
ปรากฏรู ปโปรไฟล์หา้ รู ป เขาคุน้ เคยกับสี่ คนแรกดี ในขณะนี้ภาพถ่าย
ใหม่เข้าสู่ สายตาของเขา เขาก็เหล่ตาด้วยความตกใจ
นัน่ คือเขา?
เขาจําใบหน้านี้ได้เต็มตา
เขาคือคนที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ ซูหยานหยิงในงานนิทรรศการ
เยว่ห่าวให้ซูผงิ หนึ่งแสนเหรี ยญเป็ นค่ามัดจํา เขาลืมเจ้าของร้านนี้ไม่
ลงแน่ ๆ
เขาไม่ได้เปิ ดร้านขายอสู รเหรอ?
ทําไมเขาถึงกลายเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์?
เยว่ห่าวคลิกที่ลิงก์น้ ี เห็นชื่อ อายุและความสําเร็ จ…เขาฆ่าอสู รศพ
เวท!!
เยว่ห่าวเหมือนถูกตบหน้า
ชายหนุ่มข้าง ๆ เขาแปลกใจ “เกิดอะไรขึ้น?”
เยว่ห่าวยังคงเหม่อลอย ครู่ ต่อมาเขาก็กลับมามีสติ เขามองไปที่หน้าจอ
อีกครั้งและรี เฟรชหน้านั้น ถึงกระนั้นข้อมูลก็ยงั เหมือนเดิม เขาตอบ
ว่า “มีอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ในโรงเรี ยน เขาเปิ ดสอนวันนี้ เรา
ต้องไปดู”
ชายหนุ่มรู ้สึกประหลาดใจ เนื่องจากเขาไม่ได้รับข่าวเกี่ยวกับการ
มาถึงของอาจารย์กิตติมศักดิ์เลย
อ๊ะ
เยว่ห่าวกระโดดลงจากต้นไม้และลงกับบนพื้นอย่างนุ่มนวล แม้วา่
มันจะสู งจากพื้นดินเจ็ดถึงแปดเมตร เขารี บออกวิง่
ข่าวเกี่ยวกับอาจารย์กิตติมศักดิ์แพร่ กระจายออกไปและในไม่ชา้ ก็ทุก
คนก็รู้ เฉพาะอาจารย์ปีหนึ่งเท่านั้นที่ได้รับแจ้ง อย่างไรก็ตาม ด้วย
ลักษณะที่น่าอัศจรรย์จากประวัติยอ่ ของซูผงิ คนอื่น ๆ จึงได้ยนิ เรื่ อง
นี้ดว้ ย
นักเรี ยนบางคนที่เคยไปที่ร้านของซูผงิ ก็จาํ เขาได้ทนั ที
เขามาเป็ นอาจารย์ที่นี่ได้ยงั ไง?
อาจารย์กิตติมศักดิ์?
ในขณะที่ทุกคนยังตกตะลึง ตงซงหมิงก็ได้เลือกสถานที่สาํ หรับการ
บรรยายของซูผงิ ทันทีที่ขอ้ มูลนี้เปิ ดเผยต่อสาธารณะผูค้ นก็เริ่ ม
ออกมารวมตัวกันที่นนั่
นักเรี ยนส่ วนใหญ่มาด้วยความสงสัย
ท่ามกลางฝูงชนที่เข้าคิวเหล่านี้ ยังมีนกั ศึกษารุ่ นพี่จากปี สองและปี
สามจํานวนมาก แต่ถูกปฏิเสธเนื่องจากความจุของห้องบรรยาย พวก
เขาทําได้เพียงรอข้างนอกเท่านั้น
สถานที่จดั เต็มตั้งแต่ครึ่ งชัว่ โมงก่อนการบรรยายอย่างเป็ นทางการจะ
เริ่ ม มันเต็มไปด้วยชีวติ ชีวา
ท้ายที่สุดนี่เป็ นการบรรยายครั้งแรกของอาจารย์คนใหม่ มันเป็ นจุด
ศูนย์กลางของความสนใจ ก่อนหน้านี้เมื่ออาจารย์กิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ
บรรยายครั้งแรกที่นงั่ ก็ถูกจับจองเช่นกัน แต่ไม่เร็ วขนาดนี้…
สถานที่บรรยายสามารถจุคนได้ 10,000 คน
นัน่ คือความจริ ง
มีสนามต่อสู อ้ ยูต่ รงกลางของสถานที่เพื่อให้อาจารย์ได้สาธิตอสู ร
ของพวกเขาสําหรับการฝึ กภาคสนาม
 ตอนที่ 110 ตื่นตูม
“ถ้าคุณว่างั้น”
ตงซงหมิงได้เรี ยนรู ้จากลัว่ กู่เสวีย่ ว่าอสู รที่ซูผงิ ใช้ในการฆ่าอสู รเวท
คือโครงกระดูกพิเศษ ซูผงิ ต้องมีความรู ้อย่างกว้างขวางเกี่ยวกับอสู ร
อันเดธ เขาสามารถถ่ายทอดความรู ้บางอย่างที่ไม่มีในตําราเรี ยนได้
มันขึ้นอยูก่ บั ซูผงิ ที่จะอยากให้การบรรยายเป็ นยังไง ตงซงหมิงไม่
สามารถทําอะไรได้ ไม่วา่ เขาจะกังวลแค่ไหน
ไม่นาน หลังจากที่เฟิ งหยานจิงแจ้งข่าวว่าอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่
กําลังจะบรรยายก็แพร่ กระจายไปยังนักเรี ยนและอาจารย์ทุกคนในปี
หนึ่ง พวกเขาก็เข้าสู่ เว็บไซต์อย่างเป็ นทางการเพื่อดูอาจารย์
กิตติมศักดิ์คนใหม่ ทุกคนต่างตะลึงกับรู ปลักษณ์ที่ดูเด็กของเขา
ประวัติยอ่ ของซูผงิ ถูกนําเสนอบนเว็บไซต์ดว้ ยเช่นกัน
มันเป็ นประวัติส้ นั ๆ มีเพียงชื่อ อายุและความสําเร็ จของเขา
จริ ง ๆ แล้วมีเพียงความสําเร็ จเดียวเท่านั้น เขาฆ่าอสู รศพเวทระดับ
แปดขั้นสู ง
ข้อเท็จจริ งนี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทําให้ทุกคนประหลาดใจ
อาจารย์ทุกคนพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าซูผงิ ที่ดูเหมือนจะอายุ 18 ปี
สามารถฆ่าอสู รศพเวทได้
ไม่ตอ้ งพูดถึงความแข็งแกร่ งที่ไม่ธรรมดาของเขา
เมื่อความตกใจจางหายไป เหล่าอาจารย์กเ็ ริ่ มสนใจอาจารย์ใหม่ผู ้
ลึกลับคนนี้ พวกเขาต้องการค้นหาความจริ ง ในเวลาเดียวกันพวกเขา
ยังบอกนักเรี ยนให้พวกเขาได้ไปและเปิ ดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น
ไม่วา่ ข้อมูลจะเป็ นจริ งหรื อไม่กต็ าม พวกเขาสามารถค้นพบได้ดว้ ย
ตาของตัวเอง
ในไม่ชา้ ข่าวนี้กด็ งั ขึ้นในทุกห้องของปี หนึ่ง
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่อายุ 18 ปี ได้สงั หารอสู รศพเวท…คํา
เหล่านั้นเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคน
ข้อเท็จจริ งที่ดึงดูดสายตาที่สุดคืออายุของเขา ในบรรดาอาจารย์
กิตติมศักดิ์อีกสี่ คน ฉินหยวนเฟิ งผูม้ ีอาํ นาจมากที่สุดสามารถสังหาร
อสู รศพเวทและยังสามารถต่อสู ก้ บั อสู รร้ายระดับเก้าได้อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ฉิ นหยวนเฟิ งอายุเกินสี่ สิบปี แต่ซูผงิ อายุเพียง 18 ปี
ถ้านี่คือความจริ งมันก็น่าทึ่งมาก!
ในช่วงเวลาหนึ่ง นักเรี ยนรวมตัวกันเพื่อพูดคุยเรื่ องนี้กนั อย่างดุเดือด
บางคนมีคาํ ถาม ในขณะที่บางคนเริ่ มสงสัยและบางคนยังคงตกใจ
อย่างไรก็ตามพวกเขาทุกคนต้องการเห็นอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่
ปี หนึ่งห้องหก
ซูหลิงเยวีย่ นัง่ อยูข่ า้ งโต๊ะ และคิดถึงคําถามในหนังสื อ
คําถาม
หมิงนําไก่หางเปลวไฟระดับสามทัว่ ไปมาต่อสู ก้ บั จระเข้บึงระดับ
สามทัว่ ไปของฮงที่บริ เวณหนองนํ้า นักรบอสู รทั้งสองมีทกั ษะการ
เสริ มพลังเดียวกัน
คําถามคือ…
หมิงจะใช้วธิ ีอะไรถึงเอาชนะการต่อสู น้ ้ ีได้?
คําถามนี้กาํ จัดความแตกต่างของนักรบอสู ร นักรบอสู รทั้งสองมี
ทักษะเหมือนกัน คําถามนี้เกี่ยวกับความเข้าใจและการใช้ทกั ษะอสู ร
มีกี่วธิ ี?
ในทางทฤษฎีแล้วมันเป็ นเรื่ องยากอยูแ่ ล้วสําหรับไก่หางเปลวไฟที่
จะเอาชนะศัตรู ในพื้นที่เปี ยกชื้น อาจมีมากกว่าหนึ่งวิธีหรื อเปล่า?
ในที่น้ ีจะเป็ นประเด็นสําคัญของคําถามที่ยากนี้ ขณะที่คิดอะไรไม่
ออก เธอก็หมุนดินสอในมือและเริ่ มจําลองฉากในหัว
ทันใดนั้นก็มีเสี ยงดังอยูร่ อบ ๆ ตัวเธอ
ซูหลิงเยวีย่ สะดุง้ เธอขมวดคิว้ และมองไปรอบ ๆ เห็นเพื่อนร่ วมชั้น
ทุกคนกําลังดูโทรศัพท์และคุยอะไรบางอย่างด้วยความประหลาดใจ
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่?
18 เหรอ?
ซูหลิงเยวีย่ ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้นมาจากพวกเขา เธอเลิกคิ้วและเอื้อม
มือไปหยิบโทรศัพท์เช่นกัน ทันใดนั้นหญิงสาวที่อยูข่ า้ ง ๆ เธอก็
สะกิดข้อศอกและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “เยวีย่ ลองดูสิ เรามี
อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่และเขาอายุเพียง 18 เท่านั้น เขาสังหาร
อสู รศพเวทมาแล้ว จะน่ากลัวขนาดไหน ฉันสงสัยว่านี่เป็ นเรื่ องจริ ง
หรื อเปล่า”
ซูหลิงเยวีย่ มองจากมุมหางตาของเธอ สิ่ งแรกที่เข้ามาในสายตาของ
เธอคือรู ปของพี่ชายเธอ
ซูหลิงเยวีย่ ถูกแช่แข็งด้วยความตกใจ
เธอเหลือบไปมองเพื่อนคนนี้ดว้ ยสัญชาตญาณ เพื่อนเธอแอบหลงรัก
พี่ชายเธอ?
ว้าว เธอถึงกล้าเล็งพี่ชายของฉันเชียว?
ซูหลิงเยวีย่ บีบต้นขาของเธอเบา ๆ และขบฟัน เจียงซิงยูเ่ ลื่อนเว็บไซต์
ขณะที่พดู ต่อ “ดูสิ มันบอกว่าเขาอายุเพียง 18 ปี และมีชื่อว่าซูผงิ ทําไม
ฉันถึงคิดว่าชื่อมันคุน้ ๆ จัง …”
ซูหลิงเยวีย่ ตกใจ
คราวนี้เธอสังเกตเห็นตรงขอบของเว็บไซต์ ดูเหมือนเว็บไซต์อย่าง
เป็ นทางการของสถาบัน เธอคว้าโทรศัพท์ของ เจียง ซิ งยู่ และเลื่อนดู
มันเป็ นเว็บไซต์อย่างเป็ นทางการและหัวข้ออ่านว่า “อาจารย์
กิตติมศักดิ์” เจียง ซิงยู่ คลิกลิงก์ของอาจารย์กิตติมศักดิ์?
เธอเลื่อนอย่างรวดเร็ วและเห็นคํานําหน้าชื่อของซูผงิ …อาจารย์
กิตติมศักดิ์ซูผงิ ?
เธอเบิกตากว้าง ราวกับเห็นผีกลางวันแสก ๆ ไอ้ข้ ีแพ้นนั่ เป็ นอาจารย์
กิตติมศักดิ์ในสถาบัน?
จริ ง?
เว็บไซต์ทางการถูกแฮ็กหรื อเปล่า?
เมื่อสังเกตว่าเธอตกใจมาก บางอย่างจึงผุดขึ้นมาในจิตใจของเจียง
ซิงยู่ “เยวีย่ เยวีย่ เขาเป็ นพี่ชายตกอับที่เธอเล่าให้เราฟังไม่ใช่เหรอ?
เธอไม่ได้บอกว่าเขาเป็ นเพียงคนธรรมดา ๆ ที่ยงั ไม่ปลุกพลังดวงดาว
เหรอ? นี่อะไร…คืออะไร…?”
จิตใจของซูหลิงเยวีย่ ก็เต็มไปด้วยความสับสนเช่นกัน เธอไม่สามารถ
ตอบกลับได้ เธอแค่รู้สึกว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ แม้เธอจะรู ้วา่ พีช่ าย
ของเธอปลุกพลังดวงดาวขึ้นมาแล้ว
ฆ่าอสู รศพเวท? เป็ นไปไม่ได้
“ฉันต้องถามอาจารย์เฉิง” ซูหลิงเยวีย่ กลับมามีสติ เธอลุกขึ้นยืนทันที
เจียง ซิงยู่ ก็ตระหนักถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น อาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ที่สร้าง
ความฮือฮาทั้งปี หนึ่งคือพีช่ ายของเพือ่ นโต๊ะข้าง ๆ ของเธอ ด้วยความ
ประหลาดใจและความอยากรู ้อยากเห็น เจียง ซิงยู่ จึงพูดอย่างเร่ งรี บ
“ฉันไปด้วย!”
ทั้งสองคนออกจากชั้นเรี ยนด้วยกันเพื่อตามหาความจริ ง
ในเวลาเดียวกันนั้น
นักเรี ยนหลายคนรวมตัวกันที่สนามกีฬากว้างขวาง ในโซนนี้จะเป็ น
ของปี สาม ทุกคนคึกคักเต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่เป็ นช่วงพักผ่อน
สําหรับชั้นเรี ยนของพวกเขา นักเรี ยนหลายคนกําลังลอกการบ้าน
และบางคนก็พกั ผ่อนอยูใ่ ต้ตน้ ไม้ขา้ ง ๆ
นอกสนามกีฬา ชายหนุ่มสองคนนัง่ อยูบ่ นกิ่งต้นไม้ใหญ่ หนึ่งในนั้น
สวมเสื้ อเชิ้ตสี ขาวจากแบรนด์ดงั เขานัง่ บนกิ่งไม้หนาอย่างเกียจคร้าน
เอียงหัวเพื่อมองดูนกั เรี ยนในสนามกีฬา
การต่อสู ข้ องอสู รเหล่านั้นดูเด็กและไร้เดียงสาเกินไปสําหรับเขา
ด้วยความแข็งแกร่ งของเขา เขาจึงสนใจแต่การต่อสู ด้ ว้ ยชีวติ และ
ความตายที่เขาจะได้สมั ผัสในดินแดนรกร้างหลังจากสําเร็ จการศึกษา
ในขณะเดียวกัน เขาก็คาดหวังกับลีกนักรบอสู รที่กาํ ลังจะจัดขึ้นใน
ไม่ชา้
“นายน้อยเย่ นี่” ชายหนุ่มที่นงั่ ข้าง ๆ เขายืน่ เนื้อย่างให้เขา ชายหนุ่ม
คนนี้นงั่ อยูใ่ นใยแมงมุมที่ถกั ระหว่างกิ่งไม้ ใยแมงมุมนี้เป็ นเหมือน
เปลญวนที่ทาํ โดยอสู รของเขา
เยว่ห่าวรับเนื้อย่างบาร์บีคิวมาและกัดมัน ทันใดนั้นเขาก็เต็มไปด้วย
อารมณ์ “หลังจากที่ฉนั เรี ยนจบ ฉันจะไม่ได้ลิ้มรสอาหารอร่ อย ๆ
แบบนี้ในสถาบันอีก”
ชายหนุ่มที่ยนื่ เนื้อให้ยมิ้ “จากสถานะของนาย นายจะพลาดของทาน
เล่นริ มทางแบบนี้หรื อไง? นายสามารถกลับมาซื้ อได้”
เยว่ห่าวส่ ายหัวและยิม้ เขาไม่ตอ้ งการพูดอะไร หลังจากที่เขากินเสร็ จ
เขาเหวีย่ งไม้ไปที่ตน้ ไม้ฝั่งตรงข้าม ไม้ปักติดกับต้นไม้เหมือนลูกศร
เยว่ห่าวพูดกับชายหนุ่มว่า “ในอนาคตเมื่อฉันมีโอกาส ฉันจะไปเยีย่ ม
นายในดินแดนรกร้างขั้น C”
“ไม่มีปัญหา เราจะดื่มด้วยกันอีกครั้ง” ชายหนุ่มตอบด้วยรอยยิม้
เยว่ห่าวหัวเราะ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ากระเป๋ ากางเกงสัน่ มีขอ้ ความ
ใหม่เข้ามา เขาคว้าโทรศัพท์ข้ ึนมา เปิ ดและเห็นข้อความเข้า และ
ใบหน้าที่ผอ่ นคลายก็เปลี่ยนไป
เขาขมวดคิ้วและคลิกที่ลิงก์
ในไม่ชา้ ลิงก์ดงั กล่าวก็ถูกนําไปยังเว็บไซต์อย่างเป็ นทางการซึ่ งเป็ น
หน้าของอาจารย์กิตติมศักดิ์
ปรากฏรู ปโปรไฟล์หา้ รู ป เขาคุน้ เคยกับสี่ คนแรกดี ในขณะนี้ภาพถ่าย
ใหม่เข้าสู่ สายตาของเขา เขาก็เหล่ตาด้วยความตกใจ
นัน่ คือเขา?
เขาจําใบหน้านี้ได้เต็มตา
เขาคือคนที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ ซูหยานหยิงในงานนิทรรศการ
เยว่ห่าวให้ซูผงิ หนึ่งแสนเหรี ยญเป็ นค่ามัดจํา เขาลืมเจ้าของร้านนี้ไม่
ลงแน่ ๆ
เขาไม่ได้เปิ ดร้านขายอสู รเหรอ?
ทําไมเขาถึงกลายเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์?
เยว่ห่าวคลิกที่ลิงก์น้ ี เห็นชื่อ อายุและความสําเร็ จ…เขาฆ่าอสู รศพ
เวท!!
เยว่ห่าวเหมือนถูกตบหน้า
ชายหนุ่มข้าง ๆ เขาแปลกใจ “เกิดอะไรขึ้น?”
เยว่ห่าวยังคงเหม่อลอย ครู่ ต่อมาเขาก็กลับมามีสติ เขามองไปที่หน้าจอ
อีกครั้งและรี เฟรชหน้านั้น ถึงกระนั้นข้อมูลก็ยงั เหมือนเดิม เขาตอบ
ว่า “มีอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ในโรงเรี ยน เขาเปิ ดสอนวันนี้ เรา
ต้องไปดู”
ชายหนุ่มรู ้สึกประหลาดใจ เนื่องจากเขาไม่ได้รับข่าวเกี่ยวกับการ
มาถึงของอาจารย์กิตติมศักดิ์เลย
อ๊ะ
เยว่ห่าวกระโดดลงจากต้นไม้และลงกับบนพื้นอย่างนุ่มนวล แม้วา่
มันจะสู งจากพื้นดินเจ็ดถึงแปดเมตร เขารี บออกวิง่
ข่าวเกี่ยวกับอาจารย์กิตติมศักดิ์แพร่ กระจายออกไปและในไม่ชา้ ก็ทุก
คนก็รู้ เฉพาะอาจารย์ปีหนึ่งเท่านั้นที่ได้รับแจ้ง อย่างไรก็ตาม ด้วย
ลักษณะที่น่าอัศจรรย์จากประวัติยอ่ ของซูผงิ คนอื่น ๆ จึงได้ยนิ เรื่ อง
นี้ดว้ ย
นักเรี ยนบางคนที่เคยไปที่ร้านของซูผงิ ก็จาํ เขาได้ทนั ที
เขามาเป็ นอาจารย์ที่นี่ได้ยงั ไง?
อาจารย์กิตติมศักดิ์?
ในขณะที่ทุกคนยังตกตะลึง ตงซงหมิงก็ได้เลือกสถานที่สาํ หรับการ
บรรยายของซูผงิ ทันทีที่ขอ้ มูลนี้เปิ ดเผยต่อสาธารณะผูค้ นก็เริ่ ม
ออกมารวมตัวกันที่นนั่
นักเรี ยนส่ วนใหญ่มาด้วยความสงสัย
ท่ามกลางฝูงชนที่เข้าคิวเหล่านี้ ยังมีนกั ศึกษารุ่ นพี่จากปี สองและปี
สามจํานวนมาก แต่ถูกปฏิเสธเนื่องจากความจุของห้องบรรยาย พวก
เขาทําได้เพียงรอข้างนอกเท่านั้น
สถานที่จดั เต็มตั้งแต่ครึ่ งชัว่ โมงก่อนการบรรยายอย่างเป็ นทางการจะ
เริ่ ม มันเต็มไปด้วยชีวติ ชีวา
ท้ายที่สุดนี่เป็ นการบรรยายครั้งแรกของอาจารย์คนใหม่ มันเป็ นจุด
ศูนย์กลางของความสนใจ ก่อนหน้านี้เมื่ออาจารย์กิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ
บรรยายครั้งแรกที่นงั่ ก็ถูกจับจองเช่นกัน แต่ไม่เร็ วขนาดนี้…
สถานที่บรรยายสามารถจุคนได้ 10,000 คน
นัน่ คือความจริ ง
มีสนามต่อสู อ้ ยูต่ รงกลางของสถานที่เพื่อให้อาจารย์ได้สาธิตอสู ร
ของพวกเขาสําหรับการฝึ กภาคสนาม
 ตอนที่ 111 แสดงฝี มือ
ซูหลิงเยวีย่ , เจียงซิงยูแ่ ละเพือ่ นของพวกเธอพบที่นงั่ หลายที่ท่ามกลาง
ฝูงชน ซูหลิงเยวีย่ กําลังรอให้คลาสเรี ยนเริ่ มต้นด้วยความคิดที่ซบั ซ้อน
จากนั้นพวกเธอก็เจออาจารย์เพื่อถามเรื่ องอาจารย์คนใหม่เฉิงซวงหลิน
ได้ยนื ยันความจริ งแล้ว
พี่ชายของฉันเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ของสถาบัน? เขาควรจะดูแลร้าน
ไม่ใช่เหรอ
ซูหลิงเยวีย่ เคยถามคําถามนั้นในใจของเธอหลายครั้ง ตามที่ซูหลิง
เยวีย่ เชื่อ มันเป็ นไปไม่ได้ที่ซูผงิ จะชนะคู่แข่งในระหว่างการสอบเข้า
ด้วยซํ้า คงเป็ นเรื่ องตลกที่จะบอกว่าซูผงิ เป็ นอาจารย์ของเธอ
แต่อาจารย์กิตติมศักดิ์? นี่มนั บ้ามาก!
ในฐานะคนที่ใช้เวลาร่ วมกับซูผงิ มาหลายปี ซูหลิงเยวีย่ ไม่เชื่อกับสิ่ ง
ที่เธอได้ยนิ เขาฆ่าอสู รศพเวท? ถ้าซูผงิ เก่งขนาดนั้นเขาคงรังแกเธอ
จนตายไปแล้วที่บา้ น
ชั้นเรี ยนกําลังจะเริ่ มในไม่ชา้ ซูหลิงเยวีย่ ต้องการที่จะมาดูให้เห็นกับ
ตาว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่ซูผงิ ที่ปรากฏตัวบนเวทีเป็ นคนแรก แต่
เป็ นลัว่ กู่เสวีย่ นักเรี ยนบางคนเรี ยกความสับสนเนื่องจากพวกเขา
คาดหวังว่าจะได้เห็นอาจารย์คนอื่นแม้วา่ พวกเขาจะชอบชั้นเรี ยน
ของลัว่ กู่เสวีย่ เหมือนกันก็ตาม
“เอาล่ะได้โปรดเงียบก่อน” ลัว่ กู่เสวีย่ พูดขณะมองไปรอบ ๆ สถานที่
ที่มีคนพลุกพล่าน “ฉันจะมาแนะนําเพื่อนของฉันรวมถึงอาจารย์คน
ใหม่ที่เพิ่งเข้าร่ วมสถาบันของเรา คุณซูผงิ ”
ทันทีที่ลวั่ กู่เสวีย่ ได้ยนิ เกี่ยวกับบทเรี ยนของซูผงิ เธอก็เสนอตัวเพือ่
มาแนะนําข้อมูลของเขา เพื่อที่ซูผงิ จะไม่มีปัญหาในการจัดการกับ
นักเรี ยนทั้งหมด เพราะเขาดูไม่เหมือนอาจารย์ที่น่าเชื่อมากนัก
ความพยายามของเธอได้ผล เพราะนักเรี ยนหลายคนที่สงสัยในตัวซู
ผิงเลือกที่จะเชื่อใจเธอ
“พอคุณขึ้นไป ใจเย็น ๆ แล้วทุกอย่างจะดี” ตงซงหมิงพูดกับซูผงิ
หลังเวที
ซูผงิ ไม่ตอ้ งการกําลังใจเช่นนี้ เนื่องจากเขาเคยผ่านสถานการณ์ที่
เลวร้ายมาก่อน แม้วา่ เขาจะยังคงซาบซึ้งในนํ้าใจของรองอาจารย์ใหญ่
เขาพยักหน้าและเดินไปหาลัว่ กู่เสวีย่ บนเวที ดึงดูดความสนใจของ
ทุกคนทันที
“ผูช้ ายคนนั้นหน้าตาเหมือนกับในภาพทุกอย่าง” นักเรี ยนคนหนึ่ง
พูด “เขาเป็ นอาจารย์ของเราจริ ง ๆ หรอ?”
ซูผงิ ค่อย ๆ กวาดตามองพวกนักเรี ยนและสามารถเห็นเส้นขนบน
ใบหน้าของพวกเขาได้อย่างชัดเจนเพราะการมองเห็นที่คมชัดมาก
ขึ้นของเขา
จากนั้นเขาก็เห็นรอยยิม้ ให้กาํ ลังใจจากลัว่ กู่เสวีย่ เขาเดินผ่านเธอไป
และเริ่ มพูดกับนักเรี ยนด้วยเสี ยงดัง ในขณะที่ลาํ โพงหลายตัวช่วย
ถ่ายทอดคําพูดของเขาไปยังผูท้ ี่อยูด่ า้ นนอก
“สวัสดีทุกคน! วันนี้ผมจะมาเป็ นอาจารย์ของพวกคุณทุกคน ผมชื่อซู
ผิง ผิงที่หมายถึง ‘สงบสุ ข’ ”
ลัว่ กู่เสวีย่ เห็นท่าทางมัน่ ใจของซูผงิ และตระหนักว่าความกังวลของ
เธอไม่มีมูล
ฉันน่าจะรู ้ เขาดูไม่กลัวเลยแม้แต่นอ้ ยเมื่อต้องรับมือกับอสู รศพเวท
ทําไมเขาต้องกลัวต่อหน้านักเรี ยนพวกนี้?
เธอกระโดดลงจากเวทีและกลายเป็ นผูช้ มอีกคนอย่างเงียบ ๆ
ซูผงิ พูดต่อ “อีกสักครู่ ผมจะแสดงบางอย่างเกี่ยวกับอสู รดวงดาว
ประเภทอันเดธ คุณจะเรี ยนรู ้ได้มากมายหากคุณครอบครองอสู รอัน
เดธ หรื อถ้าพวกคุณไม่มีกไ็ ม่ตอ้ งกังวลเพราะความรู ้ดงั กล่าวจะเป็ น
ประโยชน์อย่างยิง่ เมื่อคุณไปยังดินแดนรกร้างหลังจากสําเร็ จการศึกษา
ที่นนั่ คุณจะพบกับคู่ต่อสู ป้ ระเภทอันเดธไม่ชา้ ก็เร็ ว การรู ้วธิ ีจดั การ
กับพวกมันอย่างมีประสิ ทธิภาพนั้นดีกว่าการไม่เตรี ยมพร้อม”
ทันใดนั้นนักเรี ยนคนหนึ่งก็ลุกขึ้นและถามออกมาดัง ๆ ว่า” คุณซู
ทุกคนพูดถึงเรื่ องที่คุณฆ่าอสู รศพเวท เป็ นเรื่ องจริ งหรื อไม่ครับ?”
นักเรี ยนหลายคนพึมพําบางสิ่ งที่คล้ายกัน เพราะพวกเขาต้องการถาม
ในสิ่ งเดียวกัน พวกเขาดีใจที่มีคนกล้าหาญพอที่จะถามก่อน
“ใช่ ผมก็อยากรู ้เหมือนกัน”
“จริ งหรื อเปล่าครับ ??”
มีคนรับหน้าที่เป็ นผูน้ าํ ทําให้มีนกั เรี ยนจํานวนมากขึ้นเรื่ อย ๆ จน
เกิดความวุน่ วาย
ซูผงิ เลิกคิ้ว “มันเขียนไว้ในประวัติของผม คุณกําลังตั้งคําถามเกี่ยวกับ
ความน่าเชื่อถือของเจ้าหน้าที่สถาบันหรื อความแข็งแกร่ งของผม
โดยเฉพาะ” ชายที่ต้ งั คําถามนั้นกําลังสงสัยซูผงิ อย่างแน่นอน แม้วา่
เขาจะไม่พดู ตรง ๆ
“มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ คุณซู เพียงแค่เราหวังว่าคุณจะสามารถแสดง
สิ่ งที่ยอดเยีย่ มให้เราได้เห็น หากทําได้”
“เขาพูดถูก!”
“แสดงให้เราเห็น! แสดงให้เราเห็น!”
ฝูงชนถูกปลุกปั่นขึ้นอีกครั้ง
ซูผงิ ถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด เขาวางแผนที่จะใช้เวลาหนึ่ง
ชัว่ โมง ซึ่งแทบไม่เพียงพอที่จะแสดงทุกสิ่ งที่เขาเตรี ยมไว้เพื่อสอน
นักเรี ยน การขัดจังหวะอย่างต่อเนื่องทําให้เขาไม่มีความสุ ข
ถึงเวลาเปลี่ยนวิถีของเขา
“พอได้แล้ว”
นักเรี ยนหลายคนที่มีเจตนาร้ายแสยะยิม้ เมื่อพวกเขาคิดว่าพวกเขาจะ
ได้เห็นซูผงิ ทําให้ตวั เองอับอาย ที่นงั่ ของซูหลิงเยวีย่ ค่อนข้างห่างจาก
เวทีหลัก แม้วา่ เธอจะไม่เห็นใบหน้าของซูผงิ ชัด แต่จากนํ้าเสี ยงของ
เขา เสื้ อคลุมราคาถูกที่เขาสวมเมื่อเช้า เธอจึงจําเขาได้ดี
นอกเหนือจากความประหลาดใจที่เห็นพี่ชายของเธออยูท่ ี่นนั่ จริ ง ๆ
เธอยังรู ้สึกกลัวว่าซูผงิ จะทําให้ตวั เองอับอาย ทั้งครอบครัวของพวก
เขาจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมาของปริ ศนานี้ ทุกครั้งที่ซูหลิงเยวีย่ ได้
ยินคนสงสัยในความสามารถของซูผงิ เธอรู ้สึกว่าหัวใจของเธอถูก
ขังด้วยกรงเล็บแห่งความเครี ยด
“ออกมาเถอะ” ซูผงิ เปิ ดพื้นที่อสู รของเขา โครงกระดูกน้อยสะดุดล้ม
และทรุ ดลงกับพื้นทําให้ซี่โครงข้างหนึ่งหลุด
โครงกระดูกน้อยต่อกระดูกซี่โครงที่หลุดออกไปใหม่อย่างรวดเร็ ว
ก่อนที่มนั จะดึงดาบและเริ่ มปกป้องซูผงิ ด้วยท่าทางจริ งจัง
ผ่านการเชื่อมต่อของพวกเขา ซูผงิ บอกว่าไม่มีอนั ตรายรอบตัว
โครงกระดูกน้อยเก็บดาบและค่อย ๆ มองรอบ ๆ
นักเรี ยนทุกคนเงียบลงเมื่อเห็นโครงกระดูก ส่ วนซูหลิงเยวีย่ หลับตา
ลงด้วยความสิ้ นหวัง
นี่คือจุดจบที่เธอคิด ผูช้ ายคนนั้นพูดถึงโครงกระดูกที่เป็ นอสู รของ
เขา อย่างนี้นี่เอง เขาจะทําให้พวกเราทุกคนผิดหวัง
โครงกระดูกน้อยไม่ได้ดูแตกต่างจากโครงกระดูกธรรมดามากนัก
เมื่อไม่ได้ใช้งานเพราะพลังของราชาโครงกระดูกมักซ่อนอยูใ่ นกระดูก
ของมัน สิ่ งเดียวที่น่าสังเกตคือโครงกระดูกน้อยเป็ นสี ดาํ แทนที่จะ
เป็ นสี ขาวซีด
ก่อนที่ใครจะแสดงความคิดเห็น ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยไปที่
สนามและโชว์เทคนิคดาบ
ด้วยการกระโดดง่าย ๆ โครงกระดูกน้อยก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ
สู งหลายเมตรและร่ อนลงสู่อีกโซนหนึ่งข้างเวที
นักเรี ยนที่ดูอยูก่ ต็ อ้ งประหลาดใจอีกครั้ง เพราะพวกเขาไม่คาดคิดว่า
โครงกระดูกที่ดูเหมือนอ่อนแอจะเคลื่อนไหวได้เช่นนั้น การกระโดด
ไม่ใช่สิ่งที่น่าประทับใจสําหรับอสู รดวงดาว แต่มนั ต่างออกไปเมื่อ
เป็ นโครงกระดูกซึ่ งโดยปกติจะช้าและบอบบาง
โครงกระดูกน้อยเริ่ มปลดปล่อยเมฆพลังงานมืดรอบ ๆ ร่ างของมัน
หลังจากแสดงเจตนาจิตสังหารแล้ว มันก็ยกดาบกระดูกขึ้น ฟันใส่
อากาศ
เพล้ง!
คลื่นดาบดําขนาดยักษ์ระเบิดไปหลายสิ บเมตรก่อนที่จะหายไป ทิ้ง
รอยฟันขนาดใหญ่ไว้บนพื้นตามเส้นทางของมัน
ซูผงิ สัง่ อีกครั้ง
คําราม!
โครงกระดูกตัวน้อยก้าวไปข้างหน้าอย่างมัน่ คงและร่ างเล็ก ๆ ของ
มันก็ส่งเสี ยงร้องที่ทาํ ให้ทุกคนหูหนวก
นักเรี ยนที่นงั่ ด้านรู ้สึกว่าจิตใจว่างเปล่าชัว่ ครู่ ให้ความรู ้สึกเหมือน
ซอมบี้นบั พันหรื อผีที่น่าขนลุกกําลังตะโกนใส่ หูของพวกเขา และทํา
ร้ายจิตใจของพวกเขาโดยตรง!
นัน่ คือจุดสิ้ นสุ ดของการแสดง เนื่องจากเขาไม่พบศพใด ที่อยูใ่ กล้ ๆ
ซูผงิ จึงไม่สามารถบอกให้โครงกระดูกน้อยใช้ ทาสอันเดธได้
“ตอนนี้ กลับมาได้” เขาเปิ ดพื้นที่อสู รของเขาอีกครั้งและดึงโครง
กระดูกน้อยกลับ
ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ ด้วยความกลัวขณะที่เธอเฝ้าดู เธอจํา
โครงกระดูกตัวนั้นได้ เป็ นตัวเดียวกับที่ฆ่าอสู รศพเวท เธอรู ้วา่ ซูผงิ มี
สิ่ งที่ตอ้ งทําเพื่อให้นกั เรี ยนอยูใ่ ต้การควบคุมของเขา
เช่นเดียวกับตัวของซูผงิ เอง โครงกระดูกนั้นอาจถูกรู ปร่ างภายนอก
ปกปิ ดความสามารถ ผูค้ นไม่รู้วา่ มันมีความสามารถอะไรจนกว่าจะ
ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง ด้านหลังเวที ตงซงหมิงและเฟิ งหยานจิง
ต่างจ้องตากัน ไม่วา่ ลัว่ กู่เสวีย่ จะมัน่ ใจในทักษะของซูผงิ แค่ไหน
พวกเขาก็ยงั คงมีขอ้ สงสัย แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีแล้ว
ในฐานะนักรบอสู รมากประสบการณ์ ตงซงหมิงมองเห็นความแข็ง
แกร่ งที่แท้จริ งของโครงกระดูก ไม่ใช่เพราะทักษะที่แสดงออกมา
แต่เป็ นกลิ่นอายรุ นแรงที่มีในตัวอสู ร ซึ่ งเผชิญหน้ากับศัตรู มานับไม่
ถ้วนและรอดชีวติ มาได้
ตงซงหมิงมองใบหน้าอ่อนวัยของซูผงิ อีกครั้ง และสงสัยว่าชายหนุ่ม
คนนี้จะฝึ กโครงกระดูกแบบนั้นได้ยงั ไง
ถัดจากตงซงหมิง ในที่สุดเฟิ งหยานจิงก็รู้วา่ เหตุใดซูผงิ จึงได้รับการ
ว่าจ้างให้เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ การฟันดาบที่ร้ายแรงนั้นเพียงพอ
แล้ว เฟิ งหยานจิงมัน่ ใจในความแข็งแกร่ งและการป้องกันของเขา
แต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะรอดจากการโจมตีครั้งนั้นได้หากเขาอยู่
ในฝ่ ายรับ เท่าที่เขาเห็นโครงกระดูกขนาดเล็กนั้นสามารถเอาชนะ
อสู รศพเวทได้อย่างแน่นอน
ยิง่ กว่านั้นซูผงิ ดูเหมือนจะซ่อนกลเม็ดอื่น ๆ ไว้อีกเยอะ
ในขณะเดียวกัน นักเรี ยนก็จอ้ งมองไปที่รอยแยกขนาดใหญ่ รวม
ถึงซูหลิงเยวีย่ ที่ไม่อยากเชื่อว่า “โครงกระดูกที่อ่อนแอของพี่ชายที่ไร้
ประโยชน์” ของเธอจะร้ายกาจขนาดนั้น
ในระหว่างทานอาหารคํ่าของวันก่อน ซูผงิ บอกว่าโครงกระดูก
“ค่อนข้างดี” ในเวลานั้นซูหลิงเยวีย่ คิดว่าพี่ชายของเธอพบอสู รแบบ
สุ่ ม ๆ และเห็นว่ามันเป็ นสมบัติเพราะเขาไม่เคยเจอกับอสู รดวงดาว
จํานวนมากมาก่อน
แต่นี่…นี่เป็ นมากกว่า “ค่อนข้างดี” มีแต่โครงกระดูกขั้นสู งจึงจะ
สามารถตัดพื้นให้แยกแบบนั้นได้อย่างง่ายดาย!
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ สถานที่ก่อนที่เขาจะจับจ้องชายที่ต้ งั คําถามกับ
เขาอย่างเปิ ดเผยเมื่อครู่ “มันดีพอแล้วหรื อยัง?”
นักเรี ยนที่พดู นั้นหน้าแดงอย่างโกรธเกรี้ ยว การฟันดาบนั้นอาจไม่
เพียงพอที่จะฆ่าอสู รศพเวท แต่ไม่มีอสู รใดในสถานที่น้ นั สามารถทํา
ได้ดีไปกว่านี้แน่นอน
“ครับ – ผมขอโทษ…”
“นัง่ ลง มาเริ่ มบทเรี ยนกันเถอะ”
นักเรี ยนอีกคนที่ยนื อยูร่ ิ มสุ ดพูดขึ้น “คุณซูโครงกระดูกนั้นเป็ นเพียง
หนึ่งในอสู รธรรมดาของคุณใช่ไหม คุณมีอสู รที่แข็งแกร่ งกว่านี้ไหม?”
เขาพยายามทําตัวสุ ภาพซึ่งหมายความว่าเขาอยากรู ้คาํ ถามจริ ง ๆ
“ใช่ ฉันสงสัยว่าอสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดของเขาคืออะไร?” นักเรี ยนอีก
คนพูดขึ้น
“อสู รศพเวทอยูใ่ นระดับแปด เขามีอสู รระดับเก้าใช่ไหม ??”
อสู รระดับเก้าหมายถึงอสู รที่แข็งแกร่ งที่สุด ซึ่ งอยูต่ ่าํ กว่าราชาอสูร
แน่นอนว่าทุกคนอยากเห็น
“อสู รระดับสู งเหรอ?” ซูผงิ รู ้วา่ พวกเขาคาดหวังอะไร “ใช่ ผมมีหนึ่ง
ตัว แต่ยงั ไม่ได้เริ่ มฝึ กเลย”
เขายกมือขึ้นและเรี ยกอสู รมังกรเพลิงนรกออกมา
 ตอนที่ 112 จบบทเรียน
พายุทอร์นาโดไฟขนาดเล็กปรากฏขึ้นต่อหน้าซูผงิ และมังกรเพลิง
นรกตัวเล็กก็กระโดดออกมา
มันมีขนาดใหญ่ข้ ึนจากพลังงานที่ดูดซับในคอกเลี้ยงดูเป็ นเวลาสอง
สามวัน แม้วา่ มันจะยังคงเป็ นทารกตามมาตรฐานปกติของมังกร
เกล็ดของมันก็แข็งขึ้นเล็กน้อย ในขณะนี้ดาบและมีดทัว่ ไปไม่เพียง
พอที่จะทําร้ายมันอีกต่อไป
การปรากฏตัวของมันทําให้นกั เรี ยนที่กาํ ลังมองเหตุการณ์เงียบลงอีก
ครั้ง เพราะพวกเขาจําอสู รดวงดาวยอดนิยมแต่หายากตัวนี้ได้ทนั ที
ในฐานะที่เป็ นหนึ่งในอสู รประเภทมังกรที่ดีที่สุด อสู รมังกรเพลิงนรก
เป็ นที่รู้กนั ว่าอันตรายกว่ามังกรปี กเงินอย่างน้อยสิ บเท่าเมื่อโตเต็มวัย
ตระกูลที่ร่ าํ รวยอาจจะสามารถซื้อมังกรปี กเงินได้หากมีคนขาย แต่
มังกรเพลิงนรกไม่ใช่สิ่งที่สามารถซื้อได้ดว้ ยเงิน อาจไม่มีอีกแล้วทัว่
ทั้งเมืองหลงเจีย มังกรเพลิงนรกของซูผงิ เห็นได้ชดั ว่ายังเป็ นเด็ก เด็ก
หมายถึงการมีค่ามากกว่าเพราะมีศกั ยภาพที่ไม่จาํ กัด หากมีการฝึ กฝน
ที่เพียงพอมันจะกลายเป็ นราชาของอสู รดวงดาวระดับเก้าในไม่ชา้
มันเป็ นสมบัติล้ าํ ค่า
เมื่อเทียบกับนักเรี ยนแล้วผูใ้ หญ่ที่อยูร่ อบ ๆ เวทีต่างประหลาดใจ
มากกว่าที่ซูผงิ มีอสู รที่น่ากลัวเช่นนี้ จากประสบการณ์ของพวกเขา
พวกเขารู ้วา่ ซูผงิ กําลังจะกลายเป็ นนักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยงด้วยความ
ช่วยเหลือของมังกรตัวนั้น
นักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยงเป็ นสิ ทธิพิเศษที่หาได้ยากมากในโลกนี้!
ในขณะเดียวกันซูหลิงเยวีย่ เพิ่งพบคําถามที่น่าสับสนอีกคําถามหนึ่ง
ที่กระทบจิตใจของเธอ : ซูผงิ หาของแพงขนาดนี้ได้จากที่ไหน?
ซูผงิ เรี ยกอสู รมังกรเพลิงนรกกลับมาแล้ว เขาไม่ตอ้ งการให้นกั เรี ยน
ทุกคนเสี ยสมาธิจากการบรรยาย เขาได้รับการว่าจ้างให้เป็ นอาจารย์
นัน่ คือทั้งหมด ในฐานะพลเมืองมันจะเป็ นความสําเร็ จที่สูงส่ งใน
การช่วยให้เมืองพัฒนานักรบอสู รที่เก่งกาจ นักเรี ยนผิดหวังอย่าง
เห็นได้ชดั จากการกระทําของเขา โดยส่ วนใหญ่แล้วพวกเขาจะเห็น
อสู รที่สวยงามเช่นนี้ในหนังสื อและรายการทีวเี ท่านั้น
“มาเริ่ มบทเรี ยนกันดีกว่า” ซูผงิ พยายามรักษานํ้าเสี ยงให้เป็ นกลาง
“ยกมือขึ้นก่อนหากมีอะไรจะถามเกี่ยวกับบทเรี ยน ใครก็ตามที่คิด
ฟุ้งซ่านจะไม่สามารถเข้าชั้นเรี ยนของผมในอนาคตได้”
นักเรี ยนเงียบไปทันที พวกเขาไม่คิดดูหมิ่นซูผงิ อีกต่อไป การเป็ น
เจ้าของอสู รมังกรเพลิงนรกเพียงอย่างเดียวหมายความว่าซูผงิ ไม่ใช่
คนที่พวกเขาจะเหนือกว่าได้
โดยไม่มีการขัดจังหวะอีกต่อไปซูผงิ ก็จะทําตามกําหนดการเดิมของ
เขา ขั้นแรกเขาจะสอนทุกคนถึงวิธีการเอาชีวติ รอดในพื้นที่ที่เต็มไป
ด้วยสิ่ งมีชีวติ อันเดธ ส่ วนต่อไปคือการใช้อสู รประเภทอันเดธให้มี
ประสิ ทธิภาพมากขึ้น สําหรับส่ วนสุ ดท้ายซึ่งเป็ นวิธีที่ดีกว่าในการ
เผชิญหน้ากับนักรบอสู รอื่น ๆ ที่ใช้อสู รประเภทอันเดธ เขาอาจจะ
ต้องปล่อยมันไว้สาํ หรับคลาสถัดไป
“อย่างที่ผมบอกไป เมื่อคุณจบการศึกษา คุณจะถูกส่ งไปยังที่ ๆ เต็มไป
ด้วยซากศพของคนหรื ออสู รร้าย สถานที่เหล่านี้เป็ นที่รักของอันเดธ
ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าที่รอยแยกมิติเต็มไปด้วยประเภทอันเดธ ตอนนี้ผมจะ
แสดงให้คุณทุกคนเห็นภัยคุกคามทัว่ ไปหลายอย่างที่คุณจะต้องเผชิญ”
โดยละเอียดซูผงิ เปิ ดเผยประสบการณ์ท้ งั หมดที่เขาได้เรี ยนรู ้เมื่อสํารวจ
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ถึงกระนั้นเขาก็ละเว้นสิ่ งมีชีวติ ที่
อันตรายเป็ นพิเศษเหล่านั้นเพราะนักเรี ยนเหล่านี้อาจจะไม่ได้เจอกับ
อะไรที่มีความสามารถเช่นนี้
เมื่อเขาต้องสอนทักษะอสู รที่ใช้โดยอสู รประเภทอันเดธ เขาเรี ยก
โครงกระดูกน้อยอีกครั้งเพื่อสาธิตและทําให้งานง่ายขึ้น เมื่อนักเรี ยน
ดูโครงกระดูกน้อยใช้ หุ่นกระบอก, ตามืดบอด, เนื้อเน่า และการ
เคลื่อนไหวพิเศษอื่น ๆ ของอันเดธ พวกเขารู ้สึกประหลาดใจอีกครั้ง
กับการความสามารถของโครงกระดูกน้อย มีอยูช่ ่วงหนึ่งซูผงิ ขอให้
นักเรี ยนที่สงสัยคนนั้นเข้าร่ วมกับเขาและใช้อสูรเพื่อแสดงประสิ ทธิภาพ
ในทักษะของโครงกระดูกน้อย
ชายคนนี้ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทําตาม ขณะที่พยายามไม่ร้องไห้
ในที่สาธารณะ
เวลาผ่านไปหนึ่งชัว่ โมง นักเรี ยนส่ วนใหญ่สงสัยว่าซูผงิ เรี ยนรู ้ภูมิ
ปัญญาอันมีค่าทั้งหมดนี้มาจากไหน แต่พวกเขาก็รู้สึกดีใจที่ได้เรี ยนรู ้
หัวข้อที่น่าสนใจและมีประโยชน์มากมายเกี่ยวกับอันเดธ
ทุกคนต่างลุกขึ้นปรบมือให้โดยไม่ตอ้ งร้องขอ ตอนนี้พวกเขามี
เหตุผลเพียงพอที่จะเคารพซูผงิ จากก้นบึ้งของหัวใจ
แม้แต่ลวั่ กู่เสวีย่ ก็พบว่าบทเรี ยนนี้คุม้ ค่ามาก แม้วา่ อาจารย์จะอายุนอ้ ย
อย่างไม่น่าเชื่อ
“เขาเป็ นคนหนุ่มที่อจั ฉริ ยะมาก” ตงหมิงซ่งอุทานหลังเวที
“ใช่” เฟิ งหลินจิงพยักหน้าด้วยท่าทางแปลก ๆ “ตอนผมอายุเท่าเขา
ผมยังนัง่ เล่นโง่ ๆ อยูเ่ ลย...”
ขณะที่นกั เรี ยนทุกคนเดินออกทางเข้าหลัก ซูผงิ เดินออกพร้อมกับ
รองอาจารย์ใหญ่ทางประตูหลัง ตามด้วยลัว่ กู่เสวีย่ และเฟิ งหยานจิง
มีนกั เรี ยนจํานวนมากที่พลาดการเข้าฟัง ซึ่ งรอจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น
ในตอนนั้น
ในฐานะแชมป์ การแข่งขันของโรงเรี ยนเย่ห่าวก็รออยูข่ า้ งนอกเช่นกัน
เมื่อเขาเห็นคนเดินออกมา เขาก็เดินไปข้างหน้าและลากหนึ่งในนั้น
มาถาม
“อาจารย์คนใหม่สอนใช่ไหม? เขาเป็ นใครและเขาสอนอะไร?” เสี ยง
ของเย่ห่าวฟังดูนิ่ง แต่เป็ นคําสัง่
นักเรี ยนที่เขาดึงออกไปจากคนอื่น ๆ เป็ นชายที่ “ช่วย” ซูผงิ แสดง
ทักษะของโครงกระดูกตัวน้อยบนเวที เขาก้มหัวลงอย่างสุ ภาพเมื่อ
เห็นเย่ห่าวพูดกับเขา
“คุณเย่ อืม ผมเป็ นแฟนคลับคุณนะ”
“ตอบฉัน”
นักเรี ยนคนนี้ท้ งั อายและกลัวเล็กน้อย อธิบายทุกอย่างที่เห็น “มังกร
เพลิงนรก?” รู ม่านตาของเย่ห่าวหดเมื่อได้ยนิ ชื่อนั้น
เขาคิดมาตลอดว่าบาซิลิสก์สายฟ้าของเขาเก่งที่สุด ถ้าเปรี ยบเทียบ
อสู รของนักเรี ยนในสถาบัน แต่ถึงกระนั้น…อสู รมังกรเพลิงนรกก็
อยูใ่ นระดับที่แตกต่างออกไป หากบาซิลิสก์สายฟ้าต้องเผชิญหน้า
กับมังกรเพลิงนรกเมื่อทั้งคู่เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ มันจะเทียบกันไม่ติด
เย่ห่าวทําหน้าบึ้งและเดินจากไป
ภายในไม่กี่ชวั่ โมงชื่อของอสู รโครงกระดูกน้อยและอสู รมังกรเพลิง
นรกก็กระจายไปทุกมุมของสถาบัน
 ตอนที่ 113 ดินแดนลับ
ในขณะที่นกั เรี ยนทุกชั้นเรี ยนกําลังคุยกันเรื่ องอาจารย์กิตติมศักดิ์คน
ใหม่ ซูผงิ อยูใ่ นห้องทํางานของตงซงหมิงและกล่าวอําลา
“ทําไมคุณถึงรี บกลับ?” ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจที่ซูผงิ ออกมา
ทันทีหลังจากการบรรยาย
“ผมต้องดูแลร้าน” ซูผงิ ตอบ เขาต้องกลับไปฝึ กอสู รต่อ แม้วา่ จะมี
ฟังก์ชนั่ ผูฝ้ ึ กซ้อมสําหรับฝึ กอสู ร แต่เขาก็ตอ้ งเลือกอสู รใหม่ดว้ ย
ตนเองสําหรับชุดการฝึ กต่อไปนี้ ฟังก์ชนั นี้ไม่ได้เป็ นแบบอัตโนมัติ
ทั้งหมด
ตงซงหมิงเข้าใจหลังจากที่ซูผงิ พูดถึงร้าน เขาจําผลไม้ลมที่เขาซื้ อ
จากร้านได้ แสงประกายแวบผ่านดวงตาของตงซงหมิง เขาถามด้วย
ความคาดหวังว่า “คุณสามารถฝึ กอสู รในร้านของคุณได้ใช่ไหม?
คุณช่วยฝึ กอสู รของผมได้ไหม คุณสามารถตั้งราคามาได้เลย”
ซูผงิ มองเขาและส่ ายหัว “ผมไม่รับอสูรขั้นสู งในตอนนี้”
ด้วยความแข็งแกร่ งของตงซงหมิง อสูรของเขามักจะอยูใ่ นขั้นสู ง
เขาไม่ใช่ลูกค้าเป้าหมายของซูผงิ ในตอนนี้
ตงซงหมิงรู ้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น กระนั้นด้วย
ความคิดที่สอง เขาก็เข้าใจเหตุผล
เขาเชื่อว่าอาจเป็ นเพราะผูฝ้ ึ กสอนระดับสู งที่อยูเ่ บื้องหลังซูผงิ ยังไม่
เต็มใจที่จะติดต่อกับนักรบอสู รที่มีพลังมากเกินไป เป็ นอีกวิธีหนึ่ง
ในการปกปิ ดตัวตนของเขา …
ตงซงหมิงถอนหายใจข้างในและแสดงความเข้าใจ “ไม่เป็ นไร โปรด
แจ้งให้ผมทราบหากคุณสามารถฝึ กอบรมได้ในอนาคต ผมจะรอ ถือ
ว่าผมจองไว้ก่อน อย่าลืมมาหาผมก่อน”
ซูผงิ มองเขาแปลก ๆ ตงซงหมิงพูดราวกับรู ้กฎของร้าน
“ได้เลย” ซูผงิ จากไปหลังจากกล่าวคําอําลา
เฟิ งหยานจิงส่ งเขา ซูผงิ เดินลงไปข้างล่างหยิบกุญแจของเขาออกมา
เพื่อปลดล็อคจักรยานและโบกมือลาเฟิ งหยานจิง จากนั้นเขาก็ปั่น
กลับไปตามทางที่เขาจากมา ที่ประตูคนเปิ ดประตูไม่ได้หยุดเขาใน
ครั้งนี้ ตอนนี้พวกเขารู ้แล้วว่าเขาเป็ นใคร
หลังจากนั้นประมาณครึ่ งชัว่ โมง ซูผงิ ก็กลับมาที่ร้าน
สิ่ งแรกที่เขาทําคือเรี ยกมังกรเพลิงนรกและโครงกระดูกน้อยใส่ ใน
คอกเลี้ยงดู
ก่อนหน้านี้ท้ งั สองได้พกั ผ่อนในคอกเลี้ยงดูแต่กถ็ ูกเขาเรี ยกตัวไป
สัญญาอสู รโบราณแตกต่างจากสัญญาพลังดวงดาวสมัยใหม่ อสู ร
ของซูผงิ ไม่จาํ เป็ นต้องอยูใ่ นพื้นที่สญ
ั ญาเพื่อเรี ยกตัว ตราบใดที่อยู่
ในช่วงเวลาที่กาํ หนด พวกมันสามารถถูกดึงเข้าสู่ พ้นื ที่สญ
ั ญาผ่าน
พลังของสัญญาแล้วเรี ยกไปที่อื่น
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกมันกลับไปที่พ้นื ที่สญ ั ญาแล้วพวกมันจะกลับ
ไปที่คอกเลี้ยงดูดว้ ยตัวเองไม่ได้ ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจที่เสี ยเวลาในคอก
เลี้ยงดูไปเกือบสองชัว่ โมง
หลังจากที่เขาจัดการอสู รทั้งสองแล้ว เขาก็ดึงหน้าต่างขึ้นเพื่อดูสนาม
บ่มเพาะ เขาเลือกอสู รชุดที่สองจากคอกเลี้ยงดูและใช้ผฝู ้ ึ กซ้อมเพื่อ
ฝึ กพวกมัน
ในขณะที่เขากําลังเลือกอยู่ จู่ ๆ เขาก็สงั เกตเห็นอสู รที่เขาไม่เคยเห็น
ในคอกเลี้ยงดูมาก่อน มันคืองูที่มีชื่อว่างูม่วงซึ่ งมีสายเลือดระดับหก
เมื่อสังเกตเห็นเปลือกไข่ที่แตกในคอกเลี้ยงดู ซูผงิ ก็รู้วา่ นี่คือไข่ที่
ออกมาจากสระวิญญาณระดับสอง
สระวิญญาณระดับสองสามารถขยายพันธุ์อสู รขั้นสู งได้ เขาไม่ได้มี
ความสุ ขจากความโชคดี ดังที่กล่าวไปแล้วมันเป็ นเรื่ องดีที่จะมีอสู ร
ระดับหกที่ได้รับการบ่มเพาะด้วยแต้มพลังงานหนึ่งร้อยหรื อ 10,000
เหรี ยญ
“งูม่วงเป็ นอสู รที่มีอยูท่ วั่ ไป ไม่น่าแปลกใจที่ฉนั ไม่พบข้อมูล ฉัน
ประเมินมันสู งเกินไป” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
นี่คืออสู รที่มีทกั ษะในการต่อสู ้ เมื่อเทียบกับอสู รของตระกูลมังกร
ปี ศาจและธาตุแล้ว อสู รของตระกูลต่อสู ม้ กั อ่อนแอกว่ามาก อสู ร
ส่ วนใหญ่มีความสามารถจํากัด มีเพียงความแข็งแกร่ งที่บริ สุทธิ์ของ
พวกมันเท่านั้นที่น่าตกใจ
ยกตัวอย่างเช่น งูม่วงไม่มีพิษร้ายแรง ข้อดีอย่างเดียวคือความแข็งแกร่ ง
งูม่วงมีทกั ษะอสู รเพียงเล็กน้อย มีเพียงสองอย่างคืองูรัดและ งูกดั ซึ่ง
เป็ นทักษะที่สืบทอดมา หากงูม่วงตัวนี้มีไหวพริ บก็สามารถเรี ยนรู ้
ทักษะอื่น ๆ เช่น งูกลิ้งได้กค็ งดี
แต่เมื่อเทียบกับอสู รอื่น ๆ แล้ว ทักษะเหล่านั้นไม่คุม้ ค่าที่จะพูดถึง
ในขณะนี้งูม่วงเพิ่งฟักออกมา จุดสี ม่วงและสี ฟ้าบนตัวยังไม่เชื่อมต่อ
กัน งูม่วงมีความยาวเท่ากับแขนของผูใ้ หญ่เท่านั้น มันขดอยูใ่ นคอก
เลี้ยงดูและเกล็ดของมันจะขยับขึ้นและลงราวกับหายใจ งูม่วงกําลัง
เพลิดเพลินกับพลังในคอกเลี้ยงดู
ซูผงิ สังเกตมัน จู่ ๆ เขาก็คิดได้วา่ เขาต้องการอสู รขั้นกลางเพื่อปลดล็อก
บริ การฝึ กอสู รขั้นสู ง ยิง่ อสู รแย่เท่าไหร่ การฝึ กอสู รให้ได้คะแนนสู ง
กว่าค่าเฉลี่ยก็จะง่ายขึ้นเท่านั้น งูม่วงตัวนี้ดูเหมือนจะเป็ นตัวเลือกที่
เหมาะสม
ซูผงิ ไม่ได้ดาํ เนินการในทันที เขากลับไปเลือกอสู รอื่น ๆ สําหรับ
ชุดฝึ กต่อไปต่อ
ซูผงิ เดินกลับไปที่ร้านเมื่อผูฝ้ ึ กซ้อมเริ่ มฝึ ก เขาบ่มเพาะและเฝ้าร้านค้า
ในขณะที่เข้าสนามบ่มเพาะ เพื่อดูวา่ มีสถานที่ใดที่เหมาะกับงูม่วงไหม
หลังจากการฝึ กครั้งก่อน เขาได้เรี ยนรู ้วา่ สนามบ่มเพาะที่เหมาะสม
สามารถทําให้การฝึ กอสู รมีประสิ ทธิภาพมากขึ้น
ลูกค้ามาถึงหลังจากนั้นไม่นาน
“คุณผมมาที่นี่เพื่อมารับอสูรแฟนตาซี ของผม” มันคือกู่เป่ ยเฉิน ดู
เหมือนเขาจะอารมณ์ไม่ดี เขามารับอสู รแฟนตาซีของเขากลับ สําหรับ
ผลการฝึ กซ้อมเขาไม่ได้คาดหวังเลย เขาคิดว่าจะคิดซะว่าเป็ นบริ การ
เข้าสนามวันเดียว
มันแพง แต่ ลูกปั ดโลหิ ตวิญญาณ และ กระดูกปี ศาจ ที่เขาซื้อมาได้
ทดแทนการสู ญเสี ยนี้แล้ว
“ได้เลย” ซูผงิ มีความสุ ขที่ก่เู ป่ ยเฉินมาตรงเวลา “ผมจะไปเอามาให้
รอสักครู่ ”
หลังจากที่เขากลับไปที่ร้านในวันนั้น หนึ่งในอสู รกลุ่มแรกที่เขาให้ผู ้
ฝึ กซ้อมดูแลคืออสู รแฟนตาซี
ซูผงิ ไปที่หอ้ งอสู ร เพียงแวบเดียวเขาก็พบอสู รแฟนตาซีในคอกเลี้ยง
ดูตวั หนึ่ง เขาอุม้ มันขึ้นมา
อสู รแฟนตาซีเพิ่งกลับมาจากสนามบ่มเพาะและค่อนข้างบอบชํ้า
จากนั้นอสู รแฟนตาซีกจ็ มอยูใ่ นช่องเลี้ยงดูที่สะดวกสบาย มันเต็มไป
ด้วยความโกรธเมื่อถูกซูผงิ อุม้ ขึ้นมา อ้าปากเผยให้เห็นฟันของมัน
ที่ซูผงิ ในลักษณะที่คุกคามอย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตาม ความโกรธเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ วด้วยความประหลาด
ใจเมื่ออสู รแฟนตาซีเห็นและรู ้วา่ เป็ นใคร ปากกว้างของมันค่อย ๆ
ปิ ดลง…
ดวงตาสี ดาํ ของมันเต็มไปด้วยความเศร้า
ซูผงิ รู ้ดีวา่ อสู รแฟนตาซีได้รับการ “ฝึ กฝน” มาเป็ นอย่างดีในสนาม
บ่มเพาะโดยตัดสิ นจากความน่ากลัวของมัน ซูผงิ ร่ ายเวทย์ระบุอสู ร
และสังเกตเห็นทักษะเพิ่มเติมสองอย่าง หนึ่งในทักษะนั้นค่อนข้าง
น่าประทับใจ มันเป็ นทักษะขั้นสู ง!
นอกจากนี้ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมันเพิม่ ขึ้น 0.2 นี่เป็ น
ผลลัพธ์ที่น่าทึ่งสําหรับการฝึ กอบรมทัว่ ไปนี้
ซูผงิ ค่อนข้างมีความสุ ข เขานําอสู รแฟนตาซี ออกมาจากห้องอสู ร
และส่ งคืนให้ก่เู ป่ ยเฉิน “อสู รของคุณ”
กู่เป่ ยเฉินมองไปที่อสู รแฟนตาซีของเขา เขาโล่งใจที่ไม่มีบาดแผล
เขาพยักหน้าและพูดว่า “ขอบคุณ”
มันไม่มีอะไรเลยนอกจากคําพูดที่สุภาพและไม่มีความจริ งใจ
เขารับอสู รแฟนตาซีของเขามา สําหรับการฝึ ก เขาไม่แม้แต่จะถาม
เขาไม่คิดว่าจะมีผลกระทบอะไรจากการฝึ กอบรมหนึ่งวัน
“ผมจะไปแล้ว” กู่เป่ ยเฉินหันกลับมาและจากไป
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาพร้อมที่จะแนะนําทักษะของอสู รแฟนตาซี
ให้กบั กู่เป่ ยเฉินหากเขาไม่คุน้ เคยกับอสู รของเขา ซึ่ งอาจทําให้เขาไม่
สามารถใช้ความสามารถของมันได้เต็มที่เหมือนที่เกิดขึ้นกับซูหยาน
หยิง อย่างไรก็ตาม กู่เป่ ยเฉิ นไม่ได้ถาม
ซูผงิ ต้องยอมแพ้เพราะกู่เป่ ยเฉินจากไปแล้ว
หลังจากที่เขาออกจากร้านขายอสู ร กู่เป่ ยเฉินก็เข้าไปในรถ SUV
ของเขาและขับรถไปที่ชายแดนของเมืองหลัก มุ่งหน้าไปยังดินแดน
รกร้างด้านนอก
เขามาลงทะเบียน ตอนนี้เขาต้องรอจนกว่าลีกนักรบอสู รจะเริ่ มขึ้น
เท่านั้น ในช่วงเวลานี้เขาจะไปฝึ กในดินแดนรกร้างเพื่อเตรี ยมตัวเป็ น
ครั้งสุ ดท้าย!
ซูผงิ ยังคงบ่มเพาะต่อหลังจากกู่เป่ ยเฉิ นจากไป เขาพบว่าถึงเวลาที่จะ
พัฒนาระบบของร้านและซื้อแหวนจับอสู รขั้นกลางด้วย
ลูกค้าประจําที่แวะมาที่ร้านในตอนเช้าทําให้เขาได้รับแต้มพลังงาน
เกือบ 5,000 แต้ม มันเกินพอที่จะซื้อแหวนจับอสู รขั้นกลาง อย่างไร
ก็ตามเขาต้องการแต้มพลังงานมากขึ้นเพื่อซื้ อเม็ดยาพลังขั้นกลางที่
เขาอยากได้ เขารู ้สึกไร้เรี่ ยวแรงและหงุดหงิด
หลังจากนั้นไม่นานอีกคนก็มาที่ร้าน ซูผงิ คิดว่ามันคือกู่เป่ ยเฉินเพราะ
ลูกค้าคนนี้เป็ นคนเดียวที่ขบั รถและเสี ยงท่อไอเสี ยก็เหมือนกัน
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นและสังเกตว่ามันไม่ใช่ก่เู ป่ ยเฉิ นแต่เป็ นคนที่คุน้ เคย
“คุณซู ไม่เจอกันนาน” เย่เฉินชานทักทายเขาด้วยรอยยิม้
ซูผงิ รู ้สึกสงสัย “คุณมาทําอะไรที่นี่?”
เย่เฉินชานหัวเราะ “เราต้องขอขอบคุณสําหรับสิ่ งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุ ด
ผมควรทําอะไรบ้างเพื่อสนับสนุนร้านของคุณ” ซูผงิ พยักหน้า
“ใช่มนั เป็ นอย่างนั้นจริ ง ๆ”
คําตอบนี้ทาํ ให้เย่เฉินซานประหลาดใจ “คุณซูเป็ นคนตรงไปตรงมา
จริ ง ๆ”
ซูผงิ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่ องนี้ “มาดูสิ มีอะไรที่คุณ
ต้องการ?”
เย่เฉินชานทอดสายตาไปที่ช้ นั วางของด้านหลังซูผงิ เมื่อเย่เฉิ นชาน
เห็นราคาเขาก็พบว่ามันยากที่จะรักษารอยยิม้ นั้นไว้บนใบหน้า เขา
แค่ฝืนหัวเราะและเปลี่ยนเรื่ อง “คุณซูผมมีบางอย่างที่น่าอัศจรรย์
อยากจะบอกคุณ”
“โอ้?”
ซูผงิ ยังคงสงบ เขาไม่แปลกใจเลย
ไม่มีใครไปที่ โถงทริ นิต้ ี โดยไม่มีเหตุผล แถมนี่เป็ นร้านเล็ก ๆ ถึง
กระนั้น หากเย่เฉิ นชานต้องการจะตอบแทนเขาก็จะต้องมาให้เร็ ว
กว่านี้ เขารอจนถึงตอนนี้น้ นั เป็ นไปได้มากว่าเขามีบางอย่างจะถาม
เย่เฉินชานยิม้ “ดินแดนลับกําลังเปิ ดขึ้น คุณซูสนใจไหม? ลีกนักรบ
อสู รจะเริ่ มต้นในไม่ชา้ … คุณซูตอ้ งลงทะเบียนด้วยใช่ไหม? การไป
ยังดินแดนลับเป็ นโอกาสในการฝึ กฝนที่ยอดเยีย่ ม หลายคนที่
ลงทะเบียนในลีกจะไปฝึ กที่นนั่ โดยหวังว่าจะได้รับประสบการณ์
เพื่อที่พวกเขาจะได้โดดเด่นในลีก”
“แม้วา่ คุณจะไม่สามารถคว้าแชมป์ ได้ แต่ใครก็ตามที่โชคดีพอที่จะ
ติด 10 อันดับแรกจะมีโอกาสได้รับคําแนะนําจากนักรบอสู รใน
ตํานาน! ดินแดนลับเป็ นกุญแจสําคัญ ใครก็ตามที่สามารถเก็บสมบัติ
ลํ้าค่าจากที่นนั่ หรื อหนังสื อลับที่คนอื่นมองไม่เห็น โดยพื้นฐานแล้ว
จะมีความมัน่ ใจว่าจะชนะลีกนักรบอสู ร!”
“ดินแดนลับ?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ
ดูเหมือนเขาจะเคยได้ยนิ มาว่าการปิ ดกั้นข้อมูลเกี่ยวกับดินแดนลับ
นั้นเข้มงวดยิง่ กว่าพื้นที่รกร้าง สําหรับพลเรื อนอย่างเขา เขาสามารถ
หาข้อมูลได้ในจํานวนจํากัดเท่านั้น สิ่ งเดียวที่เขารู ้คือแม้แต่นกั รบที่
ทรงพลังจากดินแดนรกร้างก็สามารถเสี ยชีวติ ในดินแดนลับนี้ได้
 ตอนที่ 114 ดินแดนมรดก
ซูผงิ ถามว่า “คุณสามารถให้ขอ้ มูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาณาจักรลับ
หน่อยได้ไหม?”
แม้วา่ เขาจะไม่สนใจที่จะไป แต่รู้ไว้กไ็ ม่เสี ยหาย
เย่เฉินชานไม่ได้คาดหวังคําถามนี้จากเขา เขาคิดว่าซูผงิ ต้องเป็ นคนที่
ได้รับการฝึ กฝนมาจากกองกําลังสําคัญบางส่ วนในเมืองหลัก เนื่องจาก
เขาสามารถฆ่าอสู รศพเวทได้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย และจากความแข็งแกร่ ง
ของเขา แต่ทาํ ไมเขาดูเหมือนไม่คุน้ เคยกับอาณาจักรลับ
เย่เฉินชานกระพริ บตา เขาไม่แน่ใจว่าซูผงิ ไม่รู้หรื อพยายามปกปิ ด
ตัวเองโดยแสร้งทําเป็ นไม่รู้ ไม่วา่ จะด้วยวิธีใดเย่เฉิ นชานก็ตอ้ งเล่น
ตามนํ้า “อาณาจักรลับที่เปิ ดขึ้นในครั้งนี้เป็ นหนึ่งในสามแห่งที่พบ
ในอนุทวีปของเราที่ภูเขาหลงไถ”
“คุณต้องรู ้วา่ ภูเขาหลงไถปิ ดตลอดทั้งปี เฉพาะคนมีการเชื่อมต่อที่
ทรงพลังเท่านั้นที่สามารถไปที่นนั่ ได้ สําหรับพวกเราคนทัว่ ไปเรา
สามารถไปที่นนั่ และสํารวจได้กต็ ่อเมื่ออาณาจักรลับเปิ ดให้คนทัว่ ไป
เข้าชม”
“ผมได้ยนิ มาว่าการเปิ ดดินแดนลับนั้นมีไว้สาํ หรับผูท้ ี่เข้าร่ วมในลีก
นักรบอสู รโดยเฉพาะ แต่ละเมืองดูเหมือนจะเลือกผูเ้ ข้าร่ วมบางคนที่
พวกเขาต้องการฝึ กฝนในดินแดนลับ เพื่อให้พวกเขามีโอกาสที่ดีข้ ึน
ในการคว้าตําแหน่งแชมป์ ระดับโลก
“อย่างไรก็ตาม เราโชคดี”
ซูผงิ เข้าใจแล้ว
เขาไม่รู้วา่ ลีกนักรบอสู รสําคัญแค่ไหน แม้แต่สถานที่สาํ คัญนี้กย็ งั ให้
ความสําคัญ ลีกนักรบอสู รต้องเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของผูม้ ี
ผลประโยชน์จาํ นวนมาก
“ทําไมคุณถึงมาหาผม?” ซูผงิ ถาม
เย่เฉินชานหัวเราะ “ครั้งที่แล้วเราเป็ นหนี้คุณ ไม่มีอะไรที่เราสามารถ
ทําได้เพื่อตอบแทนคุณ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสที่น่าอัศจรรย์เกิดขึ้น คน
แรกที่ผมนึกถึงก็คือคุณ”
ซูผงิ ตรงไปที่ประเด็น “เอาจริ ง ๆ เหตุผลคืออะไร?”
เย่เฉินชานผงะแล้วยิม้ อย่างขมขื่น “นัน่ คือความจริ ง คุณซูคุณต้องเข้าใจ
ว่าโชคร้ายผสมกับโชคดี ในดินแดนลับก็มีประโยชน์และอันตราย
เช่นกัน คราวนี้ทีมของเราได้รับแผนที่สมบัติ แน่นอนที่สุดเราจะพบ
ผลประโยชน์บางอย่างที่นนั่ ดังนั้นจึงเป็ นประโยชน์สาํ หรับคุณหาก
คุณเข้าร่ วมกับเรา ผมแค่ตอบแทนความเมตตาของคุณ” ซูผงิ มองไป
ที่เย่เฉินซานใกล้ ๆ และรู ้สึกว่าสิ่ งหลังนั้นน่าจะจริ งมากที่สุด
“ผมจะคิดดู” ซูผงิ พยักหน้า
คิดดู? เย่เฉินซานรู ้สึกประหลาดใจ โดยปกติแล้วผูค้ นจะยอมรับ
ข้อเสนอทันทีที่ได้รับโอกาสที่ยอดเยีย่ ม ทําไมซูผงิ ถึงอยากจะคิดมัน
ก่อน?
เย่เฉินชานยิม้ อย่างขมขื่น เขาจินตนาการว่าอาจเป็ นเพราะความสัมพันธ์
ที่แน่นแฟ้นของซูผงิ เขาไม่ได้สนใจเรื่ องอาณาจักรลับเพราะเขาไม่
เคยได้เห็นโลก เขาไม่ได้ผลักดันซูผงิ “ดินแดนลับจะเปิ ดภายในสอง
สามวันเท่านั้น คุณซูใช้เวลาคิดให้ดี เปิ ดเมื่อไหร่ ผมจะแจ้งให้ทราบ
ถ้าคุณต้องการผมจะมารับคุณ”
“โอเค ขอบคุณ” ซูผงิ พยักหน้า
เย่เฉิ นชานออกไปหลังจากนั้น
เมื่อเย่เฉินชานไม่อยู่ ซูผงิ ก็คน้ หาดินแดนลับทางอินเทอร์เน็ต
เขาลองค้นหาหลาย ๆ ครั้งเขาก็เจอ แต่กไ็ ม่มีขอ้ มูลนัก
จู่ ๆ ซูผงิ ก็จาํ ได้วา่ เขาเป็ นนักสํารวจที่ได้รับเหรี ยญเงิน เขาอาจสามารถ
ค้นหาข้อมูลบางอย่างที่ไม่เปิ ดเผยต่อสาธารณะโดยเข้าสู่ เว็บไซต์ใน
ฐานะนักสํารวจ
เขาเปิ ดและเข้าสู่ เว็บไซต์อย่างเป็ นทางการของนักสํารวจ เขาต้องการ
ค้นหาข้อมูลที่นนั่ เขาสังเกตเห็นในคอลัมน์มีคาํ ว่า”ดินแดนลับ” ซึ่ ง
ทําให้เขาประหลาดใจ เขาคลิกลิงก์และถูกนําไปยังหน้าอื่น
ในหน้านี้แสดงเพียงสี่ ทวีปหลักเท่านั้น
เขาคลิกเข้าไปในอนุทวีป ซึ่งเป็ นพื้นที่ของเมืองหลักหลงเจียง
มีดินแดนลับสามแห่งอยูท่ ี่นนั่
ได้แก่ ภูเขาหลงไถ แม่น้ าํ กระดูกปลาวาฬ และสุ สานเทพและปี ศาจ
ใต้ชื่อมีคาํ แนะนําต้นกําเนิดของดินแดนลับเหล่านั้น
ปรากฏว่าดินแดนลับเหล่านั้นเดิมอยูใ่ นรอยแยกมิติ แตกต่างจากโลก
ที่ไม่รู้จกั ในรอยแยกมิติตรงที่โลกในรอยแยกมิติมีอสู รและอสู ร
ประหลาดอาศัยอยู่ แต่ในดินแดนลับมีร่องรอยของอารยธรรม
ในภูมิภาคต่าง ๆ อสู รหรื อสมบัติอนั ตรายทุกชนิดถูกซ่อนไว้ ไม่วา่
จะด้วยโชคใดก็ตาม ผูค้ นสามารถรํ่ารวยได้ในชัว่ ข้ามคืนและทะยาน
สู่ สงั คมชั้นสู งได้ หากโชคดีไม่เพียงพอ ผูค้ นจะเสี ยชีวติ ที่นนั่ โดยไม่
เหลือแม้แต่ร่องรอยใด ๆ
พูดง่าย ๆ ก็คือดินแดนลับนั้นน่าตื่นเต้นและมีเสน่ห์มากกว่า ซึ่งนัก
สํารวจที่ทรงพลังจะไปหาผลประโยชน์ที่นนั่
ซูผงิ คลิกเข้าไปในหน้าของภูเขาหลงไถเพื่อดูรายละเอียดเพิ่มเติม
เขาเห็นหัวกะโหลกมังกรขนาดใหญ่ทนั ทีที่เข้าไปในเพจ เบ้าตาที่วา่ ง
เปล่าจับจ้องมาที่เขา ราวกับว่ามีพลังบางอย่างในดวงตาของมังกรจ้อง
มองเขาอยูต่ ลอดเวลา
มีพลาซ่าขนาดใหญ่อยูใ่ ต้กะโหลกมังกร มันเป็ นพื้นที่หลักและยัง
เป็ นทางเข้าสู่ ดินแดนลับ
ด้านหลังกะโหลกศีรษะมังกรคือสถานที่กว้างขวาง ภูเขาหลงไถมี
ภูมิภาคต่าง ๆ 106 แห่ง ขณะนี้คนในทีมสํารวจได้เพียง 57 แห่ง
ในภูมิภาคที่เป็ นที่รู้จกั เหล่านั้น ผูค้ นได้พบกับทักษะการต่อสู อ้ สู รที่
สู ญหายไปในสมัยโบราณ อาวุธพิเศษและไข่ของอสู รที่น่าจะสู ญ
พันธุ์ไปแล้ว นอกจากนี้ยงั มีการค้นพบเชื้อโรคที่ไม่รู้จกั บางชนิด การ
ค้นพบดังกล่าวเป็ นประโยชน์อย่างมากต่อวิทยาศาสตร์การแพทย์
นอกจากนี้ยงั เป็ นสถานที่สาํ หรับการสํารวจด้วยพื้นที่กว้างขวางและ
ผลประโยชน์มากกว่า เมื่อเทียบกับดินแดนรกร้าง
ซูผงิ สรุ ปดินแดนลับหลังจากที่เขาอ่านข้อมูล
ความสนใจของเขาลดลง เย่เฉิ นชานกล่าวว่ามีแผนที่สมบัติ แต่พ้นื ที่
เหล่านั้นที่มีแหล่งสมบัติอาจมีอสู รผูพ้ ิทกั ษ์ที่ดุร้าย พูดง่าย ๆ ก็
เหมือนกับการสํารวจดินแดนรกร้าง มีความเสี่ ยงและผลประโยชน์
ซูผงิ ปิ ดหน้าภูเขาหลงไถและดูพ้นื ที่หลักสองแห่งคือแม่น้ าํ กระดูก
ปลาวาฬ สุ สานเทพและปี ศาจ ทั้งสองมีความคล้ายคลึงกัน ความ
แตกต่างคือที่หนึ่งเคยมีการค้นพบอาวุธ อีกที่หนึ่งค้นพบกระดูกของ
เทพกับปี ศาจภายใน สุ สานเทพและปี ศาจมันกระตุน้ ความรู ้สึกใน
หมู่นกั สํารวจอย่างมาก
ซูผงิ ปิ ดหน้าเว็บเนื่องจากไม่สนใจ เขาอยูใ่ นร้านและดึงสนามบ่มเพาะ
ขึ้นเพื่อเลือกที่เหมาะสมสําหรับอสรพิษม่วง
ในบรรดาพื้นที่บ่มเพาะทั้งสี่ ระดับ มีจาํ นวนพื้นที่บ่มเพาะพื้นฐาน
พื้นที่อุกกาบาตต่างดาวเพียงอย่างเดียวก็มีราคาตั้งแต่ 0 ถึง 70 ล้าน ซู
ผิงไปเยีย่ มมันมาหนึ่งครั้ง มันเคยเป็ นพื้นที่อุกกาบาตนอกโลกซึ่ งมี
จํานวนประมาณกว่า 1000 ทศวรรษ
พื้นที่อุกกาบาตนอกโลกแต่ละแห่งมีคุณสมบัติแตกต่างกันไปตาม
สภาพแวดล้อม บางทีอาจมีปัจจัยทัว่ ไปอีกประการหนึ่งที่ทาํ ให้พวก
มันถูกจัดประเภทเป็ นพื้นที่อุกกาบาตนอกโลก
ซูผงิ สํารวจพื้นที่อุกกาบาตนอกโลก จากนั้นมองไปที่การแนะนํา
สนามบ่มเพาะอื่น ๆ ทีละแห่ง
ทันใดนั้นเขาก็เห็นสิ่ งหนึ่งที่ชื่อว่า ดินแดนเงาหมายเลข 0 – สนาม
ปี ศาจกระดูก
หลังจากหมายเลข 0 ก็มี 1 2 …และอื่น ๆ เช่นเดียวกับพื้นที่อุกกาบาต
นอกโลก นี่เป็ นสนามบ่มเพาะที่สาํ คัญเช่นกัน
แต่ดา้ นหลังตัวเลขแต่ละตัวมีชื่อที่แตกต่างกัน ซึ่งบ่งบอกถึงมรดกทาง
วัฒนธรรมที่แตกต่าง นอกเหนือจากมรดกปี ศาจกระดูกหมายเลข 0
แล้วยังมีพ้นื ที่มรดกราชามังกรและอื่น ๆ
ซูผงิ มองไปที่สนามบ่มเพาะในหมวดนี้ เวลาและยุครวมอยูใ่ นบทนํา
ตัวอย่างเช่นมรดกปี ศาจกระดูกหมายเลข 0 มาจากปี สุ ริยะคติที่เก้า
ของปฏิทินศักดิ์สิทธิ์ใหม่ พื้นที่มรดกราชามังกรยังมาจากปี สุ ริยะคติ
ที่เก้าของปฏิทินศักดิ์สิทธิ์ใหม่
ซูผงิ ไม่รู้วา่ ปี นั้นเป็ นปี ใดกันแน่ แต่เขาได้เรี ยนรู ้จากระบบว่าในตอน
แรกเวลาถูกบันทึกไว้ดว้ ยปฏิทินแห่งความโกลาหลแล้วก็ปฏิทิน
ศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาก็มีการนําปฏิทินศักดิ์สิทธิ์ใหม่มาใช้ซ่ ึง “ทันสมัย
กว่า”
นอกเหนือจากช่วงเวลาและยุคสมัยแล้วซูผงิ สังเกตเห็นว่าสนามบ่ม
เพาะในหมวดหมู่น้ ีลว้ นเป็ นดินแดนเงาเช่นเดียวกับชื่อของหมวดหมู่
ที่แนะนํา ไม่มีอาหารอสู รในสนามบ่มเพาะเหล่านั้น ไม่สามารถนํา
พืชออกจากที่นนั่ ได้ ทุกอย่างเป็ นเพียงภาพลวงตา
ประโยชน์เพียงอย่างเดียวที่จะได้รับคือการฝึ กฝนโดยใช้ประโยชน์
จากการทดสอบที่ต้ งั ขึ้นในพื้นที่มรดกเหล่านั้น
ภาพลวงตาค่อนข้างเหมือนจริ ง นอกจากนี้การตายในสนามบ่มเพาะ
เหล่านั้นเป็ นการตายจริ ง
แต่ดว้ ยประโยชน์ที่เขาสามารถตายได้หลายครั้งเขาจึงไม่กลัว
ซูผงิ รู ้สึกสงสัยเพราะสนามบ่มเพาะของระบบมีแหล่งมรดกของเทพ
และปี ศาจที่ล่มสลายบางส่ วน
“ดินแดนมรดกราชามังกรเกี่ยวข้องกับราชามังกรที่ล่มสลาย ฉันมี
มังกรเพลิงนรกที่สามารถฝึ กฝนที่นนั่ ได้” ซูผงิ พูดกับตัวเอง ในฐานะ
อสู รระดับเก้า มันจะดีที่สุดถ้ามังกรเพลิงนรกของเขาสามารถฝึ กฝน
ได้เร็ วที่สุด
แม้วา่ พื้นที่มรดกเหล่านั้นจะเป็ นภาพลวงตาและการผ่านการทดสอบ
ที่นนั่ ก็ไม่ได้หมายความว่ามรดกจะถูกส่ งต่อมา การทดสอบเหล่านั้น
น่าจะมีประสิ ทธิภาพมากสําหรับการฝึ กกับมังกร
เป็ นเวลาใกล้เที่ยง ผูค้ นโดยทัว่ ไปมักจะเพลิดเพลินกับเวลาอาหาร
กลางวันของพวกเขา มีลูกค้าเพียงไม่กี่คน ซูผงิ ปิ ดร้านจากนั้นจึงนํา
มังกรเพลิงนรก อสรพิษม่วง โครงกระดูกน้อยและสุ นขั น้อยที่เจ้าของ
มันทิ้งไว้ เพื่อมุ่งหน้าไปยังดินแดนมรดกราชามังกรในเวลาต่อมา
ค่าเข้าใช้พลังงานแปดแต้ม
ความรู ้สึกคุน้ เคยที่มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของเวลาและพื้นที่
เมื่อซูผงิ ลืมตาขึ้นอีกครั้งเขาก็เห็นตัวเองยืนอยูต่ ่อหน้าโครงกระดูก
มังกรขนาดใหญ่ที่มีความยาวกว่าหนึ่งพันเมตร โครงกระดูกคดเคี้ยว
ไปมา หัวกะโหลกมังกรขนาดใหญ่ท่ีแข็งแกร่ งและน่ากลัวแสดงให้
เห็นถึงพลังและความรู ้สึกอันงดงามที่ไม่สามารถอธิบายด้วยคําพูดได้
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมองกะโหลกมังกร เขาอุทานเมื่อเห็นวิวและในเวลา
เดียวกันก็รู้สึกคุน้ เคยกับมุมมองนี้
“เจ้ายินดีที่จะยอมรับความท้าทายเพื่อมรดกของข้าหรื อไม่?” เสี ยง
โบราณที่แข็งแกร่ งดังเข้ามา มันดังมากพอที่จะทําให้พ้นื ที่ท้ งั หมด
สัน่ ไหว
ซูผงิ รู ้ทนั ทีวา่ นัน่ คือวิญญาณของราชามังกร จิตวิญญาณที่สร้างขึ้น
โดยภาพลวงตาของพื้นที่มรดกนี้กาํ ลังพูด
จากคําแนะนําซูผงิ ได้เรี ยนรู ้วา่ นี่เป็ นขั้นตอนที่ระบบกําหนดขึ้น ไม่
ว่าเขาจะยอมรับหรื อไม่กต็ าม เขาจะถูกส่ งเข้าสู่ การทดสอบมรดก
โดยปริ ยาย
 ตอนที่ 115 หอคอยมังกร
ซูผงิ ตั้งใจเงียบเพื่อดูวา่ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ตามที่เขาคาดไว้
วิญญาณมังกรยังคงดําเนินต่อไปโดยไม่คาํ นึงถึงทางเลือกของเขา
“นัน่ คือทางเลือกของเจ้า เตรี ยมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับบททดสอบ
ของข้า!’
นํ้าเสี ยงฟังดูโอ่อ่า แต่กไ็ ม่ได้ผลดีนกั
เขารู ้สึกว่าพื้นที่รอบตัวสัน่ ราวกับว่ามีแผ่นดินไหว พื้นด้านหน้าของ
เขาถูกฉีกออกโดยปลายเสากระดูกซึ่ งพุง่ สู งขึ้นจนตั้งตระหง่าน
เหมือนหอคอยยักษ์
ซูผงิ ได้ตรวจสอบและพบทั้งหมดเก้าส่ วน หรื อชั้นบนหอคอยกระดูก
ในเวลาเดียวกันวิญญาณมังกรก็พดู ตรงกับความคิดของเขาอีกครั้ง
โดยบอกเขาว่าหอคอยนี้ใช้ทาํ อะไร
เห็นได้ชดั ว่าเขาต้องปี น “หอคอยมังกร” นี้เพื่อจบการทดสอบ เมื่อ
ถึงชั้นสุ ดท้าย เขาจะถือว่ามีคุณสมบัติทา้ ทายภารกิจสุ ดท้ายก่อนที่จะ
ได้รับมรดก ในภารกิจสุ ดท้าย เขาต้องชําระเกล็ดมังกรทั้งหมด 109
เกล็ดที่มงั กรทิ้งไว้โดยมังกรและฟื้ นฟูดวงวิญญาณของมัน ตอนมัน
ตาย มังกรโบราณตัวนี้ได้ผนึกชิ้นส่ วนวิญญาณของมันไว้ในเกล็ด
เหล่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปแต่ละชิ้นก็เปลี่ยนเป็ นผืนดินเล็ก ๆ ที่แปด
เปื้ อนไปด้วยสิ่ งสกปรกและอสู ร ซูผงิ ต้องกําจัดอสู รทั้งหมดที่อาศัย
อยูภ่ ายในให้บริ สุทธิ์
ซูผงิ ได้รับส่ วนสําคัญของ “ภารกิจ” ของเขาและพบว่างานของเขา
ซับซ้อนเกินกว่าที่เขาชอบ การบุกหอคอยฟังดูดี แต่การชะล้างเกล็ด
109 อัน มันดูน่าเบื่อ
ผืนดิน “เล็ก” เหล่านั้นไม่ได้เล็กตามมาตรฐานของมนุษย์ พวกมันมี
ภูมิประเทศทุกรู ปแบบ อสูรประหลาดทุกชนิดและแม้แต่ราชาอสู รที่
สัญจรไปมา
ตามระบบ ราชามังกรเคยเป็ นสิ่ งที่เก่าแก่และยิง่ ใหญ่กว่าราชาอสู ร
แน่นอนว่าจะไม่ปล่อยให้คนอ่อนแอค้นพบมรดกของมันได้ง่าย ๆ
ซูผงิ รู ้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเกี่ยวกับความยากของภารกิจ แต่เขาก็ไม่ได้
รู ้สึกแย่กบั ภารกิจนี้มากนัก เนื่องจากความท้าทายมีความหมายเพียง
เล็กน้อยสําหรับเขา สถานที่น้ นั เป็ นภาพลวงตา สิ่ งเดียวที่เขาอาจได้
รับจากมันคือประสบการณ์ที่ได้รับจากการต่อสู ก้ บั อสู ร ไม่วา่ จะ
สัญญารางวัลแบบไหนเขาก็ไม่สามารถนํากลับบ้านได้
กล่าวอีกนัยหนึ่งการบรรลุเป้าหมายสุ ดท้ายหรื อไม่ไม่ได้สาํ คัญ
กระบวนการจริ งของภารกิจสําคัญกว่า
“ก็ได้ มาลองดูกนั ”
เขาทําให้ตวั เองตื่นขึ้น เดินไปข้างหน้าพร้อมกับอสู รของเขา เขาเดิน
เข้าไปในทางเข้าเล็ก ๆ ที่ดา้ นล่างของหอคอย
โครงกระดูกน้อยเป็ นอสู รเพียงตัวเดียวที่ดูเหมือนจะไม่ได้รับ
ผลกระทบจากพลังวิญญาณของมังกรมานาการ์มดูเหมือนจะอยูใ่ น
สภาพยํา่ แย่ มันถูกแช่แข็งและตัวสัน่ จากความกลัว มังกรเพลิงนรก
เองก็ไม่ดีนกั แม้วา่ มันจะเป็ นอสู รประเภทมังกรก็ตาม เพราะมังกร
จะปฏิบตั ิตามชั้นทางสังคมของพวกมันอย่างเคร่ งครัดตลอดเวลา
มังกรที่มีสถานะสู งกว่ามีอิสระที่จะเป็ นผูน้ าํ เหนือสมาชิกตัวอื่น ๆ
ในกลุ่มได้เสมอ
สําหรับอสรพิษม่วงมันอยูใ่ กล้เท้าของซูผงิ เพื่อหาความสะดวกสบาย
ผ่านสัญญาอสู ร
ความกดดันทางจิตยิง่ รุ นแรงเมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในหอคอย ราว
กับว่ามีมงั กรซ่อนตัวอยูใ่ นความมืดต้อนรับเหยือ่ อย่างพวกเขา ใครก็
ตามที่มีจิตใจอ่อนแอจะต้องหันหลังกลับไปแล้ว
ซูผงิ หายใจเข้าลึก เดินไปข้างหน้าโดยไม่สนใจกลิ่นอายสังหาร เขา
เคยชินกับการถูกสะกดข่มด้วยเจตจํานงทุกชนิดตอนที่สาํ รวจ
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ ราชามังกรที่ตายไปแล้วตนนี้อ่อนแอ
เมื่อเทียบกับราชาใต้พิภพที่น่ารังเกียจเหล่านั้น
ข้างหน้าซูผงิ เห็นภาพของมังกรทองตัวใหญ่คาํ รามใส่ เขา ขณะที่
แสดงความโดดเด่นอย่างไม่มีใครเทียบได้
มังกรเพลิงนรกซึ่ งมักจะภูมิใจต่อหน้าอสู รตัวอื่น ๆ ได้ซ่อนหัวของ
มันไว้ใต้ปีกข้างหนึ่ง มันอาจจะหนีเข้าไปในโพรงกระต่ายถ้ามีอยู่
ใกล้ ๆ
มานาการ์มไม่ได้เคลื่อนไหว; มันทรุ ดลงบนพื้นและหมดสติ
อสรพิษม่วงขดตัวแน่น ในขณะที่ซ่อนหัวไว้ตรงกลาง ราวกับว่ามัน
สามารถซ่อนตัวได้ดว้ ยวิธีน้ ี
สําหรับโครงกระดูกน้อย … ก็เช่นเคยมันไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใด ๆ
ซูผงิ เห็นอสู รของเขาและส่ ายหัวด้วยความผิดหวัง เห็นได้ชดั ว่า
มังกรทองเป็ นภาพลวงตาอีกตัวที่ไม่สามารถทําอันตรายใด ๆ ได้
บางทีมนั อาจทําให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจได้บา้ งโดยใช้กลิ่นอายของ
ราชามังกรบางส่ วน
ฉันไม่สามารถคาดหวังอะไรได้จากพวกที่เติบโตและเลี้ยงดูเหมือน
ไข่ในหิ น หนูสายฟ้าตัวนั้นทําได้ดีกว่านี้
ซูผงิ หันกลับมาและเตะ มานาการ์มที่ดา้ นหลังเพื่อปลุกมัน
มันได้ผลในตอนแรก แต่ทนั ทีที่ มานาการ์มเห็นภาพมังกรดุร้าย มัน
ก็ตวั แข็งอีกครั้งและเป็ นลม
ซูผงิ ขมวดคิว้ และเตะมันอีกครั้ง เขาทําไปเรื่ อย ๆ จนกว่ามันจะไม่
หมดสติ
การฝึ กซ้อมชัว่ คราวของเขาเริ่ มแสดงให้เห็นถึงผลลัพธ์หลังจากที่ มา
นาการ์มเป็ นลมและตื่นขึ้นมาหลายครั้ง ถึงกระนั้นสิ่ งมีชีวติ นั้นก็เอา
แต่จอ้ งพื้นเหมือนลูกหมา ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ซูผงิ ใช้ “เจตนาฆ่า” กับ มานาการ์ม ทันใดนั้นมันก็ข่ใู ส่ ภาพลวงตา
มังกรด้วยดวงตาสี แดงเรื องแสงคู่หนึ่ง แต่ทนั ทีที่ผลของเจตนาฆ่า
หมด มันก็ซุกหางไว้ระหว่างขาราวกับกําลังขออภัย แอ่งนํ้าสี เหลือง
กระจายออกมาจากใต้กน้ เพิ่มกลิ่นที่แตกต่างให้กบั อากาศ มันขี้ขลาด
มาก…
เพื่อหลีกหนีจากกลิ่นซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะก้าวไปข้างหน้า เขาเห็นจุด
เล็ก ๆ บนเพดานไม่ไกลจากตําแหน่งของเขา ดูเหมือนจะเป็ นช่องให้
ก้าวไปอีกชั้น
หลังจากโยนอสู รผ่านรู น้ นั เขาก็กระโดดผ่านและไปถึงชั้นสอง
ไม่น่าแปลกใจที่เจตจํานงของมังกรทวีความรุ นแรงขึ้นหลายเท่าเมื่อ
เทียบกับชั้นแรก นอกเหนือจากแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้ว ซูผงิ ยัง
ได้ยนิ เสี ยงที่ดงั มาจากความมืด
เขาสงสัยว่านี่เป็ นความท้าทายทั้งหมดของหอคอยมังกรหรื อเปล่า?
โดยไม่สนใจเสี ยงรบกวนที่บ่งบอกว่ามังกรหลับอยูใ่ กล้ ๆ เขาก็พบ
“รู ” ถัดไปอย่างรวดเร็ วและกระโดดขึ้นไปที่ช้ นั สามเอาโครงกระดูก
น้อยไปด้วย เขาทิ้งอสู รตัวอื่นไว้ที่ช้ นั 2 เพื่อเพิม่ ความแข็งแกร่ งทาง
จิตให้กบั พวกมัน ทันทีที่เขาโผล่พน้ รู เขาก็เห็นมังกรทองอีกตัวกําลัง
กางกรงเล็บมาทางเขา มังกรตัวนี้มีความยาวจากปลายจมูกถึงหาง
ประมาณสิ บเมตรซึ่งหมายความว่ามันเป็ นเพียงมังกรเด็กเท่านั้น
แน่นอนว่ามันยังคงดูอนั ตราย
เขาคิดว่ามันเป็ นแค่ภาพลวงตาที่ต้ งั ใจจะทําให้เขากลัว แต่พลังงานที่
ผิดปกติบอกว่ามันเป็ นอย่างอื่น
โครงกระดูกน้อยดึงดาบออกมาและเริ่ มต่อสู ก้ บั มังกรตัวเล็ก หึ …นัน่
คือโคลนที่สร้างจากพลังงานงั้นเหรอ? ซูผงิ เลิกคิ้ว หอคอยมังกรเริ่ ม
ส่ งศัตรู ที่แท้จริ งมา ไม่เหมือนสิ่ งที่เขาคิด
โครงกระดูกน้อยทําหน้าที่อย่างรวดเร็ วและในไม่ชา้ ก็กลับมาที่
ด้านข้าง
เด็กนี่แข็งแกร่ งพอ ๆ กับอสู รระดับเจ็ดทัว่ ไป ฉันเดาว่านี่คงเป็ นเรื่ อง
ปกติสาํ หรับมังกร? ซูผงิ ตัดสิ นใจระมัดระวังตัวมากขึ้น
ประมาณสองชัว่ โมงต่อมาซูผงิ ออกจากหอคอยมังกรพร้อมกับอสู ร
ของเขา
โครงกระดูกน้อยแทบจะผ่านชั้นสุ ดท้ายไปไม่ได้ ซูผงิ ไม่เชื่อว่าเขา
โชคดี เป็ นไปได้วา่ หอคอยนี้ออกแบบความท้าทายทั้งหมดตามสิ่ งที่
เขามี ถ้าโครงกระดูกน้อยสู งกว่านี้หนึ่งขั้น ศัตรู ช้ นั สุ ดท้ายอาจเป็ น
ราชาอสู ร
ตามที่เขาประเมิน อสู รตัวใดก็ตามที่มีไหวพริ บสู งกว่าค่าเฉลี่ยคง
สามารถเอาชนะความท้าทายในหอคอยได้ดว้ ยความพยายาม ไม่มี
ทางที่ราชามังกรจะมอบมรดกให้กบั “มนุษย์” ใครก็ตามที่ต้ งั กฎ
ขึ้นมาย่อมไม่คิดว่ามนุษย์จะผ่านได้
เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามนุษย์ประเภทใดถึงสามารถมีไหวพริ บ
ระดับสู งได้
โดยไม่เสี ยเวลาเขาสัง่ ให้อสู รอยูใ่ กล้ ๆ เพื่อที่พวกมันจะได้มองหา
เกล็ดมังกร
ไม่ยากที่จะหาสิ่ งของเหล่านั้นเพราะมันถูกวางไว้ดา้ นหลังหอคอย
แบบสุ่ ม แต่ละชิ้นดูใหญ่โตราวกับเมืองเล็ก ๆ ที่มีลกั ษณะเฉพาะตัว
เช่นสุ สานที่มืดมนหรื อภูเขาไฟที่กาํ ลังปะทุ เมื่อมองจากระยะไกลซู
ผิงสามารถจินตนาการได้มากหรื อน้อยว่าอสู รชนิดใดอาศัยอยูใ่ นนั้น
แต่ละพื้นที่อยูใ่ กล้กนั แต่มีขอบเขตชัดเจนที่แยกพวกมันออกจากกัน
ซูผงิ ตระหนักว่าเขาสามารถมองสถานที่แห่งนี้เป็ นสนามฝึ กซ้อมที่ดี
สําหรับอสู รต่าง ๆ เนื่องจากเขาสามารถหาองค์ประกอบที่เหมาะสม
สําหรับอสู รทุกประเภทได้อย่างง่ายดาย
 ตอนที่ 116 เลื่อนระดับพลัง
ในตอนท้ายของวัน ซูผงิ ลากร่ างกายที่เหนื่อยล้าของเขากลับมาที่ร้าน
และพบว่าเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งชัว่ โมงในความเป็ นจริ ง
นอกเหนือจากโครงกระดูกน้อยที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมาก อสู ร
อีกสามตัวก็เริ่ มแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกัน
มังกรเพลิงนรกเติบโตขึ้นมากกว่าแต่ก่อน มันยังคงเป็ นเด็กที่อยูใ่ น
ระดับสามขั้นสู ง แต่มนั กําลังพัฒนากลิ่นอายที่เป็ นเอกลักษณ์ของ
มังกร เมื่อต่อสู ก้ บั อสู รดวงดาวประเภทหิ น มันเรี ยนรู ้ทกั ษะมังกร
คํารามทั้งหมดด้วยตัวเอง และทําให้คู่ต่อสู ห้ นีไป ปั ญหาเดียวคือ
ลําคอเล็ก ๆ ของมันไม่สามารถใช้ทกั ษะนั้นได้บ่อยเกินไป มิฉะนั้น
จะทําร้ายตัวเอง
มานาการ์ม ยังเติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่ งซึ่ งเป็ นที่น่ายินดีของซูผงิ
หลังจากอดทนต่อเจตจํานงของมังกรภายในหอคอยมังกร มันก็กล้า
พอที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู ส่วนใหญ่โดยไม่ถอยหนีดว้ ยความกลัว
เหมือนหมาล่าเนื้อ มันจะพุง่ เข้าหาศัตรู ก่อนอย่างบ้าคลัง่ ราวกับ
พยายามกอบกูศ้ กั ดิ์ศรี ที่เสี ยไปก่อนหน้านี้
เป็ นผลให้ มานาการ์ม เสี ยชีวติ มากกว่าร้อยครั้งเนื่องจากความประมาท
แต่ยงั ได้เรี ยนรู ้ทกั ษะขั้นกลางมาสองทักษะ
อสรพิษม่วงทําได้ดีที่สุดในระหว่างการต่อสู ค้ รั้งแรก มันมาถึงระดับ
สองอย่างช้า ๆ ผิวหนังที่เป็ นจุดด่างของมันได้รับการปกป้องที่ดีข้ ึน
ภายใต้เกล็ดของมัน
ซูผงิ ไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปที่สนามบ่มเพาะ เขาต้องการเวลาใน
การพักผ่อนและปล่อยให้อสู รซึ มซับสิ่ งที่พวกมันเพิง่ ได้รับ
นอกจากนี้เขาตัดสิ นใจที่จะไม่พาโครงกระดูกน้อยไปด้วยในครั้ง
ต่อไป มีอสู รระดับสู งเพียงไม่กี่ตวั ใน “ด่านต่อสู เ้ กล็ดมังกร” ซึ่ งไม่
คุม้ ค่ากับเวลาของโครงกระดูกน้อย การปล่อยให้โครงกระดูกน้อย
จัดการกับอสู รเหล่านั้นเป็ นการเสี ยเวลา
หลังจากใส่ อสู รไว้ในคอกเลี้ยงดูแล้ว ซูผงิ ก็เปิ ดร้านเพื่อรอลูกค้าใน
ขณะที่เขาเริ่ มบ่มเพาะพลังดวงดาวของเขา
มีนกั เรี ยนกลุ่มหนึ่งพยายามจะออกจากคลาสเรี ยนเพื่อมาที่ร้านของ
เขาทันทีที่รู้วา่ เขาเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ และยิง่ รู ้วา่ ซูผงิ ฝึ กหนูสายฟ้า
ที่มีชื่อเสี ยง นักเรี ยนเหล่านี้กท็ าํ ทุกอย่างเพื่อหาข้ออ้างในการขอ
อนุญาตออกจากคลาสเรี ยน ไม่วา่ จะแกล้งป่ วย อ้างว่าพ่อแม่หรื อญาติ
อยูโ่ รงพยาบาล
ไม่ใช่ทุกคนที่เชื่อข่าวลือเกี่ยวกับหนูสายฟ้า พวกเขาคิดว่าการมาที่
ร้านพวกเขาจะได้ใกล้ชิดกับซูผงิ มากขึ้นและเข้าเรี ยนในบทเรี ยนใน
อนาคตของเขาได้อย่างง่ายดายมากขึ้น
นักเรี ยนทุกคนในสถาบันรู ้ดีวา่ พวกเขาควรหวงแหนโอกาสในการ
เข้าร่ วมบทเรี ยนดังกล่าว ทุกครั้งที่อาจารย์กิตติมศักดิ์ประกาศ
กําหนดการใหม่ ที่นงั่ จะถูกจองภายในเวลาไม่ถึงสองสามวินาที การ
ขายตัว๋ ต่อกลายเป็ นแหล่งรายได้ยอดนิยมสําหรับนักเรี ยนทัว่ ไป
เพราะคนที่ร่ าํ รวยกว่ามักจะไม่ข้ ีเหนียวกับเงินหากสามารถซื้อได้
นักเรี ยนที่มาต่างดีใจที่เห็นซูผงิ อยูท่ ี่ร้าน เพราะรู ้วา่ ความพยายาม
ของพวกเขาไม่ได้ไร้ผล ในทํานองเดียวกันซูผงิ ก็รู้สึกยินดีเช่นกันที่
การได้เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ของสถาบันช่วยเหลือธุรกิจของเขา
เขาได้รับแต้มพลังงานสองสามพันจากนักเรี ยนที่มา เพิม่ แต้มพลังงาน
ของเขาเป็ นประมาณ 9,200 สระวิญญาณต้องใช้หนึ่งล้านแต้มเพื่อ
ไปถึงชั้น 4 ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้แต้มในลักษณะนั้นได้
พลังงานหนึ่งหมื่นแต้มเคยเป็ นแต้มจํานวนมากตอนที่ทุกอย่างมีราคา
ถูก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาสามารถใช้แต้มเหล่านั้นเพื่อเปิ ดคอก
เลี้ยงดูให้ดีข้ ึนหรื อซื้อของจากร้านค้าระบบ ในขณะที่การอัพเลเวล
อื่น ๆ ต้องการแต้มที่มากกว่านั้น
เม็ดยาพลังราคาหนึ่งหมื่น เขาต้องหาเงินมากกว่านี้…เอิ่ม มีลูกค้ามา
เยีย่ มมากขึ้น
เขาพบว่ามีรายได้เพียงพอในตอนท้ายของวันจากนักเรี ยนอีกหลาย
คน เขาซื้อเม็ดยาพลังจากระบบโดยไม่ตอ้ งคิดอะไรเลย
ความสามารถในการต่อสู ป้ ัจจุบนั ของเขาคือ 3.9 ห่างจากระดับสี่
เพียงก้าวเดียว
มีอุปสรรคสําคัญหลายประการในระหว่างการฝึ กฝนซึ่งต้องใช้เวลา
และความพยายามมากกว่าจะฝ่ าฟันก่อนที่จะถึงระดับสี่ ถ้าเขาพึ่งพา
แผนภูมิดวงดาวโกลาหลของเขาเพียงอย่างเดียว เขาคาดว่าเขาจะต้อง
ใช้เวลาอีกสองสัปดาห์เพื่อให้ได้อีก 0.1 ที่เหลือ อย่างไรก็ตามด้วย
เม็ดยาพลังเขาสามารถไปถึงระดับต่อไปได้ในพริ บตา
มีอสู รดวงดาวระดับเก้าที่ทรงพลังมากมายบนโลกใบนี้ แต่ราชาอสู ร
มีนอ้ ยลงเพราะคอขวดสุดท้ายยากที่จะจัดการ มนุษย์เองก็ไม่สามารถ
ก้าวไปไกลกว่าระดับเก้าได้อย่างง่าย ๆ หากไม่ได้พบกับโชคชะตาที่
พลิกผันในเวลาอันควรซึ่งกระตุน้ พวกเขาอย่างน่าอัศจรรย์ มีผมู ้ ีความ
สามารถมากมายที่ได้รับยศเป็ นนักรบอสู รระดับเก้าตอนอายุ 30 ปี
และอยูแ่ ค่น้ นั จนแก่เฒ่า
ทันทีที่เม็ดยาไหลลงคอของเขา ซูผงิ รู ้สึกราวกับว่ากระดูกทั้งหมด
ของเขาแตกเป็ นชิ้น ๆ และมีการเปลี่ยนแปลงในขณะเดียวกันกระแส
นํ้าวนรอบ ๆ ร่ างของเขาก็ขยายใหญ่ข้ ึนอย่างรวดเร็ วและใช้พลังใหม่
ในการบํารุ งเซลล์ จนกระทัง่ เขารู ้สึกถึงการควบคุมพลังที่สามารถ
ชักนําพลังดวงดาวรอบ ๆ มาใช้เองได้
ด้วยสิ่ งนี้เขาจะสามารถบ่มเพาะพลังได้เร็ วกว่าเดิมหลายเท่า ในขณะ
ที่ป้องกันคนอื่น ๆ ในระยะเดียวกันไม่ให้เติบโตอย่างมีประสิ ทธิภาพ
หรื อเขาสามารถทําให้พลังดวงดาวทั้งหมดว่างเปล่าภายในระยะ 30
เมตรจากตําแหน่งของเขา ใครก็ตามที่อยูใ่ กล้เขาจะไม่ได้รับพลังจาก
ดวงดาวใด ๆ เลย
อย่างที่เขาคิดเทคนิคแผนภูมิดวงดาวโกลาหลนี้มีประสิ ทธิภาพอย่าง
มาก
เม็ดยาพลังทํามากกว่าช่วยให้เขาไปถึงระดับต่อไป มันดันความ
แข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องเขาไปจนถึง 4.5 ซึ่งหมายถึงระดับสี่ ข้ นั กลาง
ในขณะเดียวกันทักษะการเสริ มพื้นฐานทั้งสี่ ของเขาก็ได้รับการ
ปรับปรุ งเป็ นระดับสามซึ่งจะช่วยเพิ่มพลัง
เขาพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้เขาก่อนเลือกอสู รหลายตัวให้ฝึกโดยผู ้
ฝึ กซ้อมและกลับบ้าน
ซูผงิ เห็นแม่และซูหลิงเยวีย่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่นดูทีวเี หมือนเคย เขา
คาดหวังว่าจะได้เห็นน้องสาวของเขาถามคําถามเช่นทําไมเขาถึงไป
เป็ นอาจารย์ซ่ ึงไม่ได้เกิดขึ้น แม้วา่ เขาจะดีใจที่ไม่ตอ้ งเสี ยเวลาอธิบาย
“ผมกลับมาแล้ว”
หลี่ฉิงรู่ ละสายตาจากโทรทัศน์ดว้ ยรอยยิม้ “พักผ่อนบ้างนะลูกรัก
แม่จะไปอุ่นอาหารเย็นให้ รอก่อนนะ”
“ไม่เป็ นไรแม่ ไม่ตอ้ งรี บครับ”
หลี่ฉิงรู่ รอให้ละครเข้าโฆษณาก่อนถึงลุกไปห้องครัวโดยทิ้งเด็ก ๆ
ไว้ขา้ งหลัง
ซูผงิ เห็นน้องสาวของเขาแอบมองเขาจากมุมหนึ่ง เขารู ้ทนั ทีวา่ ซูหลิง
เยวีย่ แสร้งทําเป็ นว่าเธอไม่สนใจบทเรี ยนของเขา
ซูหลิงเยวีย่ พยายามทําตัวสงบและไม่ดูลนลานเกินไป ไม่วา่ เธอจะ
ตรวจสอบพี่ชายของเธอยังไง เธอก็ไม่สามารถรวมเขาและ “อาจารย์
กิตติมศักดิ์คนใหม่” ไว้ดว้ ยกันได้
เสื้ อผ้าของเขา…เขายังคงสวมเสื้ อโค้ทตัวเดิม
อี๋ ผูช้ ายคนนี้ใช้อะไรที่สวยกว่านี้ไม่ได้เหรอ เธอตะโกนอย่างบ้าคลัง่
ในใจ
ในทางกลับกันซูผงิ ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในหัวน้องสาวของเขา
แม้วา่ เขาจะไม่สนใจเรื่ องนี้เลยแม้แต่นอ้ ย มันจะเป็ นข้อดีถา้ ผูห้ ญิง
คนนี้หยุดสร้างปัญหาให้เขา
สําหรับการอธิบายงานใหม่ของเขา ความคิดนั้นไม่เคยมีเพราะมันไม่
มีประเด็น เขาเริ่ มเก่งขึ้นและมีอิทธิพล นัน่ เป็ นความจริ ง
แม่ของพวกเขากลับมาพร้อมกับอาหารจานหนึ่งที่มีกลิ่นหอม
ซูผงิ มองไปที่ซูหลิงเยวีย่ และรู ้วา่ อาหารที่แทบไม่ถูกแตะต้องต้อง
เป็ นการตัดสิ นใจหลายครั้งในหัวของเธอ หลังจากสิ่ งที่เธอเห็นใน
โรงเรี ยน
ดูเหมือนว่าซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้พดู ถึงสิ่ งที่เกิดขึ้นที่สถาบันให้แม่ของ
พวกเขาฟัง ถึงกระนั้นสิ่ งนี้กไ็ ม่สาํ คัญเพราะเขามีขอ้ แก้ตวั มากมาย
สําหรับโอกาสนี้ เขาแค่แสร้งทําเป็ นว่าได้รับมรดกของใครบางคน
เช่นผูโ้ ชคดีจากเรื่ องราวแบบสุ่ ม
“อร่ อย ผมซาบซึ้งมาก” ซูผงิ พูดหลังจากทานอาหารเสร็ จ ซึ่งมี
ความหมายแตกต่างกันสําหรับแม่และน้องสาวของเขา
หลี่ฉิงรู่ ยมิ้ “น้องสาวที่แสนดีของลูกพยายามเพื่อลูก อีกไม่กี่วนั เมื่อ
ถึงวันหยุดฤดูหนาว เธอจะไปยังดินแดนรกร้างเพื่อฝึ กอบรมโดย
ได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์กิตติมศักดิ์ เธอจะได้ลงในลีก
นักรบอสู รด้วยซํ้า!”
เนื่องจากลูก ๆ ของเธอไม่คอ่ ยคุยกัน หลี่ฉิงรู่ มกั จะทําหน้าที่เป็ นผูส้ ่ ง
สาร เธอดูภูมิใจในตัวลูกสาวเมื่อพูดถึงแผนการของเธอ
โดยปกติแล้วซูหลิงเยวีย่ จะยกศีรษะของเธอให้สูงและมองซูผงิ เชิด ๆ
อย่างไรก็ตามวันนี้เธอได้แต่หน้าแดง “แม่! อย่า!”
เธอเหลือบมองซูผงิ อีกครั้งและถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเธอไม่เห็น
ปฏิกิริยาใด ๆ จากเขา เธอไม่รู้วา่ เธอจะทําอะไรได้บา้ งหากพี่ชาย
ของเธอล้อเลียนเธออย่างเปิ ดเผยตอนนี้
หลี่ฉิงรู่ พดู ต่อว่า “ไม่เป็ นไร แม่จะรอจนกว่าลูกจะได้คะแนนดีในลีก
เพื่อที่แม่จะได้บอกเรื่ องนี้กบั เพื่อนบ้านของเราโดยเฉพาะคุณหลี่ที่
อยูข่ า้ งบ้าน แม่หวังว่าเธอจะเลิกพูดเรื่ องลูกชายของเธอที่เป็ นซีอีโอ
ของบริ ษทั ใหญ่ซะที” เมื่อลีกถูกพูดถึงอีกครั้ง ซูหลิงเยวีย่ ก็จาํ อะไร
บางอย่างได้และจ้องไปที่ซูผงิ
 ตอนที่ 117 ร้ านค้ าแสนคึกคัก
ซูผงิ ลาแม่และไปที่หอ้ งของเขา แต่ก่อนที่เขาจะเริ่ มบ่มเพาะบนเตียง
เขาได้ยนิ เสี ยงฝี เท้าใกล้เข้ามา จากนั้นซูหลิงเยวีย่ ก็เปิ ดประตูของเขา
เด็กสาวพยายามมองอย่างไม่สบอารมณ์ แต่เธอกลับหลบสายตาเขา
ตลอด
ซูผงิ คาดว่าน้องสาวจะต้องเข้ามาในห้อง เขาจึงไม่แปลกใจ สําหรับ
ตอนนี้เขาจะรอให้ซูหลิงเยวีย่ พูดก่อน
ซูหลิงเยวีย่ ฟังเสี ยงลมหายใจ และก็รู้สึกเครี ยดทันที ไม่เคยคิดเลยใน
ชีวติ ของเธอว่าเธอจะเครี ยดมากขนาดนี้เพียงแค่เข้ามาในห้องของซูผงิ
ในขณะที่พยายามไม่ให้ชดั เจนเกินไป เธอก็เหลือบไปเห็นชายคนนั้น
ที่นงั่ อยูบ่ นเตียง เพียงแต่รู้สึกแย่ลงเมื่อเห็นซูผงิ มองดูเธออย่างสงบ
และนิ่งเงียบ
สิ่ งนี้ทาํ ให้เธอโกรธ
“…พี่ไม่มีอะไรจะบอกฉันหน่อยเหรอ?”ซูหลิงเยวีย่ พูดขึ้นในขณะที่
ทําหน้านิ่ง
“เธอหมายถึงอะไร? ต้องบอกอะไร?”
“พี่? ทําไมถึง -” ซูหลิงเยว่กดั ฟันแน่น “พี่ทาํ งานในสถาบันของฉัน
ได้ยงั ไง? แล้วพี่ขโมยมังกรเพลิงนรกตัวนั้นมาจากไหน”
“ใครบอกเธอแบบนั้น?” ซูผงิ ยิม้ เล็กน้อยโดยไม่ดูอวดดีเกินไป ซูหลิง
เยวีย่ แสยะยิม้ เมื่อเธอตระหนักว่าลางสังหรณ์ของเธอเป็ นเรื่ องจริ งซึ่ ง
ทําให้เธอรู ้สึกอึดอัดมาก “พี่ปลุกพลังก่อนที่พวกเราจะรู ้ใช่ไหม?”
ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไรเกี่ยวกับเรื่ องนี้
ซูหลิงเยวี่ยหายใจเข้าลึกหลายครั้งก่อนที่จะพูดต่อ “เจ้าโครงกระดูกนัน่
…พี่มีพลังพอจะจัดการฉันสักพักแล้วใช่ไหม?” เธอหน้าแดงเมื่อพูด
แบบนั้น เมื่อพิจารณาจากสิ่ งที่เธอเห็นในระหว่างวัน อสู รเพลิงมายา
ของเธอไม่สามารถสู ก้ บั โครงกระดูกได้เลย ถ้าพี่ชายของเธอสามารถ
เลี้ยงดูมงั กรเพลิงนรกจนโตได้เช่นกัน เขาก็จะบีบเธอได้เหมือนแมลง
เธอรู ้วา่ เธอไม่ใช่คู่แข่งของซูผงิ อีกต่อไป แต่เธออยากได้ยนิ จากซูผงิ
ตรง ๆ ถึงจะทําให้เธอรําคาญ แต่เธอจะสบายใจ
ฮึ เธอน่ารําคาญเล็กน้อย ซูผงิ บ่นกับตัวเอง
“ตามความเป็ นจริ งก็ใช่”
ไม่มีจุดใดในการปฏิเสธ ทุกคนสามารถเห็นได้วา่ โครงกระดูกน้อยมี
มากเกินพอที่จะเอาชนะอสู รของเธอได้
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกแย่มาก แม้วา่ เธอจะคาดไว้แล้วว่าคําตอบจะต้องเป็ น
เช่นนี้ ทําไมพี่ชายของเธอไม่แสดงอาการเลย จนกระทัง่ เมื่อไม่นาน
มานี้ เธอยังคงทําให้เขาหวาดกลัวในตอนเช้า ทําไมเขาถึงไม่สู?้
เธอคิดคําอธิบายที่ดีได้ แต่ปฏิเสธที่จะเชื่อ
ซูผงิ หมดความอดทนเมื่อน้องสาวของเธอยืนอยูต่ รงนั้นโดยไม่ตอบ
สนองเป็ นเวลาหลายนาที “กลับไปที่หอ้ งของเธอ ถ้าไม่มีอะไรจะพูด
ฉันต้องบ่มเพาะ”
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาเป็ นครั้งสุ ดท้ายและออกจากห้องไป
ซูผงิ คิดว่าเขาจําเป็ นต้องจัดการกับคําถามมากกว่านั้น แต่กร็ อดตัวไป
ได้
เวลาผ่านไป
เช้าวันรุ่ งขึ้นซูผงิ ลงไปชั้นล่างและไม่พบน้องสาวของเขาซึ่ งเป็ นเรื่ อง
ที่หาได้ยาก ส่ วนใหญ่ซูหลิงเยวีย่ จะทานอาหารเช้าในช่วงเวลานี้
เธอตกใจมากเกินไปและตัดสิ นใจหนีออกจากบ้านหรื อเปล่า?
เขาขยายขอบเขตการรับรู ้และสัมผัสได้ถึงพลังดวงดาวที่มาจากห้อง
ของซูหลิงเยวีย่ ดูเหมือนว่าเด็กสาวกําลังนอนหลับอยูซ่ ่ ึ งก็ดี ซูผงิ
ทานอาหารของเขาอย่างรวดเร็ ว ทักทายแม่ ยัดขนมปังอีกชิ้นเข้าปาก
แล้วออกจากบ้าน
ไม่นานหลังจากที่เขาจากไป ซูหลิงเยวีย่ ก็เดินลงบันไดมา แต่งตัว
เต็มยศสําหรับการออกนอกบ้าน เธอไม่ได้หลับ เธอกําลังรอที่จะ
สะกดรอยตามซูผงิ เพื่อที่เธอจะได้คน้ หาความลับของเขาด้วยตัวเอง
เนื่องจากเธอไม่สามารถรับคําตอบโดยตรงจากเขาได้ แม้วา่ เธอจะ
ถามว่ามังกรเพลิงนรกนั้นมาจากไหน
มันบังเอิญมากที่เธอไม่มีอะไรทําในช่วงสุ ดสัปดาห์น้ ีพอดี
“หนูไปแล้วนะแม่!” เธอคว้าบางอย่างจากตะกร้าขนมปังแล้วรี บวิง่
ไปที่ประตู
“ระวังด้วยนะลูก! เดี๋ยวก่อน วันนี้ลูกไม่พกั ผ่อนเหรอ”
หลี่ฉิงรู่ กา้ วออกจากห้องครัว
“อะไรกัน?”
ซูหลิงเยวีย่ ใช้จกั รยานไฟฟ้าของแม่เธอขณะมุ่งหน้าไปที่ร้านของซูผงิ
ในขณะที่ตรวจจับตําแหน่งของเขาโดยใช้พลังดวงดาวเป็ น “เสาอากาศ”
นายไม่สามารถซ่อนตัวจากฉันได้ … เธอยิม้ อย่างภาคภูมิใจ
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา ซูผงิ มาที่ร้านตามเวลาปกติ เมื่อเขาอยูห่ ่างจากประตู
ไปไม่กี่สิบเมตร เขาเห็นนักเรี ยนสาวจํานวนมากรออยูแ่ ล้วท่ามกลาง
อากาศยามเช้าที่เย็นสบาย รวมถึงลูกค้าที่กลับมาอีกหลายคน
ด้วยเหตุผลบางประการมีจาํ นวนมากเกินไปเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน
บางทีเขาอาจจะมีชื่อเสี ยงมากขึ้นเรื่ อย ๆ ในหมู่นกั เรี ยนด้วยบทเรี ยน
นั้น
นักเรี ยนหลายคนเห็นเขามาและทุกคนก็รีบวิง่ กรู กนั เข้ามา ซูผงิ เกือบ
ชนพวกเขาด้วยจักรยานของเขา
เขาถูกขวาง เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทักทาย “สวัสดีตอนเช้า
ครับคุณซู!”
“เฮ้ เฮ้! จําผมได้ไหม??”
“ได้โปรดฝึ กอสู รของฉันด้วย!”
ซูผงิ พยายามไล่คนที่หลงใหลมากเกินไปออกจากทาง “เดี๋ยวก่อน!
เช่นเคย เข้าแถวรอ มาก่อนเข้าก่อนครับ!”
เขาล็อคจักรยานอีกครั้งเพื่อไม่ให้โดนขโมย โชคดีที่ไม่มีใครถามว่า
ทําไมเขาถึงปกป้องจักรยานราคาถูกขนาดนี้
ซูผงิ เข้าไปในร้านและสแกนฝูงชนที่รออยูอ่ ย่างรวดเร็ ว มีประมาณ
30 คน หากเขาได้รับคําสัง่ ฝึ กฝนหลายตัวสําหรับอสู รขั้นกลาง ลูกค้า
เหล่านั้นจะมอบแต้มพลังงานประมาณสองหมื่นแต้ม
“ชื่อ เบอร์โทรศัพท์ บริ การ ทุกคนรู ้อยูแ่ ล้ว”
คนที่ยนื อยูข่ า้ งหน้าทุกคนพูดขึ้น”ผมเอง! จางเป่ าซิง ขอรับการฝึ กฝน
อีกครั้ง”
ซูผงิ จําเขาได้ ผูช้ ายคนนี้มกั จะมาเพื่อฝึ กอสู รขั้นกลาง จนถึงตอนนี้
เขาได้ให้แต้มพลังงานกว่า 3,000 แต้มแก่ร้านค้า
“เอาล่ะ ผมเข้าใจว่าเป็ นคนตื่นเช้า” ซูผงิ พยักหน้า “ถ้าผมจําไม่ผดิ คุณ
จะเป็ นคนแรกเสมอ”
“หึ หึ …คุณรู ้อะไรไหม? ผมมารอที่นี่ต้ งั แต่ตี 5”
“อะไรนะ?”
ลูกค้าหลายคนที่รออยูข่ า้ งหลังตระหนักได้วา่ ทําไมพวกเขาจึงมาช้า
กว่า แม้วา่ พวกเขาจะตื่นเช้ามากในแต่ละวันก็ตาม พวกเขาตัดสิ นใจ
อย่างเงียบ ๆ ว่าจะมาถึงเร็ วกว่านี้ในครั้งต่อไป
“โอเค…” ซูผงิ เขียนคําสัง่ ใหม่ “ชําระเงิน ถ้าคุณต้องการ”
ในฐานะลูกค้าประจําจางเป่ าซิงได้โอนเงิน 100,000 ในไม่กี่วนิ าที
และเรี ยกสุ นขั เพลิงของเขาออกมา
 ตอนที่ 118 ร้ านยอดนิยม
สุ นขั เพลิงเห็นใบหน้าของซูผงิ และพยายามกลับเข้าไปในพื้นที่อสู ร
ทันที แต่เมื่อจางเป่ าซิงปิ ดทางเข้า อสู รนั้นก็กระโจนตกพื้นแทน
จางเป่ าซิงหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อเห็นปฏิกิริยาที่น่าอึดอัดของอสู รของ
เขา เขาสงสัยว่าทําไมสุ นขั ถึงทําตัวแปลก ๆ ที่ร้านเสมอ
ซูผงิ เห็นสุ นขั เพลิงแสดงท่าทางอ้อนวอน มันตอบว่า “ยอมแพ้” โดย
ใช้การสบตา แต่เขาได้เงินดังนั้นเขาต้องทํางานให้ลุล่วง
“ตอนนี้แกรู ้วา่ จะไปที่ไหนใช่ไหม? ไปซะ” เขาสัง่ โดยใช้การเชื่อมต่อ
ทางจิตวิญญาณ
สุ นขั เพลิงมองกลับไปที่เจ้าของด้วยดวงตาที่เอ่อล้นด้วยนํ้าตา และ
ค่อย ๆ ก้มเดินไปที่ดา้ นหลังของร้าน
จางเป่ าซิงเห็นว่าอสู รของเขา “ซาบซึ้ง” มากแค่ไหนและอดไม่ได้ที่
จะชื่นชมการบริ การที่ดีของซูผงิ
“ต่อไป”
“จําผมได้ไหมคุณซู? คุณเคยฝึ กอสู รของผมด้วย!” คนที่สองพูดอย่าง
มีความสุ ข
“ไม่ล่ะ ขอโทษที”
ลู่เผิงเฟยขมวดคิ้วด้วยความลําบากใจ เขาคิดว่าอย่างน้อยเขาก็ตอ้ งได้
รับการยอมรับว่าเป็ นหนึ่งในนักเรี ยนติดอันดับของสถาบันการศึกษา
แม้วา่ เขาจะไม่บ่นเพราะซูผงิ ควรจะยุง่ อยูแ่ ล้ว
“มันคือปี ศาจซิ กา้ ของผมอีกแล้ว!” ลู่เผิงเฟยเรี ยกกวางอสู รของเขา
ด้วยรอยยิม้ กว้าง ทักษะการควบคุมฝูงชนนั้นช่วยให้เขามีคู่แข่งอีก
หลายคนอยูใ่ นรายชื่อการจัดอันดับ เขาอยากไปต่อ
กวางร้องเสี ยงหลงสุ ดปอด
ลู่เผิงเฟยรู ้สึกได้ถึงอารมณ์ของอสู รของเขา แม้วา่ เขาจะไม่สนใจมัน
มากนัก เขาเชื่อว่าการฝึ กของซูผงิ ต้องค่อนข้างรุ นแรงซึ่ งเป็ นสิ่ งที่ดี
“มาเถอะเพื่อน ออกมา” ลู่เผิงเฟยพยายามปลอบกวาง “แกไม่สามารถ
เข้มแข็งได้หากไม่ฝึกหนัก”
กวางพึมพําบางอย่างกับลู่เผิงเฟยราวกับบ่น น่าเสี ยดายที่ไม่มีใคร
เข้าใจมัน
เพื่อไม่ให้เสี ยเวลา ซูผงิ จึงจ้องมองสิ่ งมีชีวติ ตนนั้นอย่างน่ากลัวให้
มันหุบปากลงในทันที ความหวังสุ ดท้ายที่ปรากฏในดวงตาของมัน
ถูกแทนที่อย่างรวดเร็ วด้วยความสิ้ นหวัง
“เข้าไปซะ” ซูผงิ พูดด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชา
ลู่เผิงเฟยถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นอสู รของเขาเชื่อฟังคําสัง่
เขาจ่ายเงินอย่างรวดเร็ ว ขอโทษลูกค้าที่เหลือและก้าวออกไป
ด้วยวิธีการฝึ กที่น่าประทับใจของซูผงิ อสู รทุกตัวที่รู้จกั สถานที่แห่ง
นี้กลัวซูผงิ มากจนฟังคําพูดของเขาโดยไม่ขดั ขืนมากนัก มีอสู รเพียง
ไม่กี่ตวั ที่ยงั ไม่ได้รับการฝึ กจากซูผงิ เท่านั้นที่ยงั คงรอคอยที่จะได้
สัมผัสประสบการณ์ใหม่ เมื่อคิวยาวสั้นลงเรื่ อย ๆ ร่ างหนึ่งก็เดินเข้า
มาจากด้านหนึ่ง
ซูหลิงเยวีย่ ได้ตรวจสอบหลายครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอกําลังอยูท่ ี่ร้าน
ขายอสู รพิกซี่ เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีลูกค้ามามากมายขนาดนี้
เธอพบเพือ่ นร่ วมชั้นหลายคนรออยูน่ อกประตู
เขามีชื่อเสี ยงในสถาบัน นัน่ คือเหตุผลที่นกั เรี ยนเหล่านี้มาตรวจสอบ
เขาใช่ม้ ยั ?
นักเรี ยนเห็นเธอแอบมองมาที่ร้านและตะโกนเสี ยงดัง”โอ้! คุณคือซู
หลิงเยวีย่ ใช่ไหม?”
ซูหลิงเยวีย่ เป็ นแชมป์ การแข่งขันของชั้นปี หนึ่ง แน่นอนว่าคนส่ วน
ใหญ่ในสถาบันการศึกษารู ้จกั เธอ
ซูหลิงเยวี่ยกระโดดตัวโหยงรี บส่ งเสี ยง “ชู่ว” เพื่อบอกให้คนที่พดู เงียบ
“อะแฮ่ม…แค่ผา่ นมานะ” เธอพูดเสี ยงแผ่ว
“คนพวกนี้มาทําอะไรที่นี่”
“คุณไม่รู้จกั สถานที่น้ ี ?? อาจารย์ซูเปิ ดร้านขายอสู รนี่! เขามีการฝึ กที่
ดีจริ ง ๆ เธอรู ้ไหม? หนูสายฟ้าของซูหยานหยิงก็ถูกฝึ กที่นี่!”
“หนูสายฟ้า? เขาฝึ กมันเหรอ” ดวงตาของซูหลิงเยวีย่ เบิกกว้าง
เธอจําได้อย่างรวดเร็ วว่าเธอขอหนูสายฟ้าจากแม่เธอ และซูผงิ ก็เกือบ
จะหัวเราะเยาะเธอ
บ้าจริ ง! เขาเห็นฉันเป็ นตัวตลกหรอ!
แต่ในความคิดที่สอง เธอไม่เชื่อว่าพีช่ ายของเธอจะสามารถฝึ กหนู
สายฟ้าที่ยอดเยีย่ มได้ แม้แต่แม่ของเธอก็ไม่สามารถทําสิ่ งนี้ได้
“จริ งหรอ? แน่ใจนะว่าได้ยนิ ไม่ผดิ ” เธอถามด้วยความสงสัย
“เห็นมั้ย? ลู่เผิงเฟยก็มา เขาเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว”
“ลู่เผิงเฟย ??” ซู่หลิงเยวีย่ จําได้อย่างรวดเร็ วว่านี่เป็ นนักเรี ยนรุ่ นพี่ที่
ครองตําแหน่งในรายชื่อสถาบัน
“ใช่! ฉันหมายความว่าเขาจะกลับมาทําไม ถ้าร้านไม่เจ๋ ง”
“มีคนบอกฉันว่ามีผฝู ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์กาํ ลังช่วยงานในร้าน”
นักเรี ยนที่รอคอยอีกคนกล่าว
ผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์ ?? ซูหลิงเยวีย่ ตกใจอีกครั้ง ทําไมฉันไม่
เคยได้ยนิ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ แล้วเดี๋ยวก่อน ผูฝ้ ึ กสอนปรมาจารย์จะช่วย
ร้านของเราตั้งแต่แรกทําไม?
แน่นอนว่าผูฝ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์สามารถช่วยให้หนูสายฟ้าที่
อ่อนแอให้แข็งแกร่ งขึ้นได้หลายระดับในเวลาอันสั้น ถึงกระนั้น
ซูหลิงเยวีย่ ก็ไม่พบว่ามันเป็ นไปได้ที่คนระดับนั้นจะมาช่วยงานใน
ร้านเล็ก ๆ
จู่ ๆ เธอก็รู้สึกกังวล เธอไม่ได้ให้ความสําคัญกับพี่ชายของเธอมา
ระยะหนึ่งแล้ว
ชายคนหนึ่งมาหาเธอด้วยรอยยิม้ อันภาคภูมิใจ “คุณซู ฉันจะบอก
เทคนิคให้ ถ้าคุณต้องการซื้ อของที่เร็ วกว่านี้”
“…ไม่เป็ นไรขอบคุณ” เธอถอยห่างออกมาจากคิว ทําให้ซูผงิ มองไม่
เห็นเธอ
ขณะรออยูใ่ ต้ตน้ ไม้ เธอเห็นลูกค้าจํานวนมากมาและจากไป
เธอรู ้สึกตื่นเต้นในทันที เท่าที่เธอเห็น ลูกค้าจํานวนขนาดนี้จะทําให้
ได้รับเงิน 40,000 ถึง 50,000 ต่อวัน
ครู่ ต่อมา เธอเห็นใบหน้าที่คุน้ เคยอีกคนต่อคิวจากด้านหลัง คือซู
หยานหยิงผูห้ ญิงที่ต่อสู ใ้ นการแข่งนิทรรศการร่ วมกับซูผงิ
ในขณะที่นกั เรี ยนบางคนยังคงสงสัยเกี่ยวกับข่าวลือที่พวกเขาได้ยนิ
การมาถึงของซูหยานหยิงทําให้พวกเขามัน่ ใจได้อย่างรวดเร็ ว
หลังจากนั้นทุกคนต่างรอคิวอย่างตื่นเต้น
 ตอนที่ 119 อสู รปี ก
ซูหยานหยิงอยากมาร้านของซูผงิ นานแล้ว ปัญหาคือ…เธอมีเงินไม่
พอ เธอมาถึงร้านด้วยความประหลาดใจที่เห็นแถวด้านนอก เพียง
ไม่กี่วนั ร้านก็กลายเป็ นที่นิยมมาก
ในขณะที่เธอมีความสุ ขกับซูผงิ เธอก็กงั วลในเวลาเดียวกัน
ด้วยธุรกิจที่เฟื่ องฟูและความต้องการที่เพิม่ ขึ้น ซูผงิ จะ…เรี ยกเก็บ
เงินเพิม่ หรื อไม่?
จากความเข้าใจของเธอที่มีต่อซูผงิ คําตอบคือ … แน่นอน!
เธอเพิ่งเก็บเงินได้ 100,000 เหรี ยญ หากเขาเพิ่มราคา เธอจะต้องกลับไป
และเก็บเงินมากขึ้น ความคิดนี้รบกวนเธอ
“คุณซู มาแทนที่ฉนั ได้เลย”
“คุณซู ที่นี่ของผมดีกว่า”
ทันทีที่ ซูหยานหยิงมาถึงนอกร้าน เธอดึงดูดความสนใจของนักเรี ยน
จํานวนมาก
พวกเขาจะไม่พลาดโอกาสที่จะพูดคุยกับซูหยานหยิง พวกเขาโบก
มือให้เธอ
เห็นได้ชดั ว่าพฤติกรรมนี้เชิญชวนให้เกิดความอิจฉาและสายตาที่ดุ
ร้ายจากผูห้ ญิงบางคนก็มี …
ซูหยานหยิงพยักหน้าให้นกั เรี ยนเหล่านั้นด้วยรอยยิม้ เธอคิดบางอย่าง
และเลือกจุดของเด็กผูช้ ายที่อยูต่ รงหัวคิว เธอแสดงความขอบคุณเขา
เด็กชายรู ้สึกยินดีเป็ นอย่างยิง่ กับการเลือกของซูหยานหยิง เขาหัวเราะ
อย่างหนักจนใบหน้าของเขายับย่นไปหมด
ซูผงิ สังเกตเห็นความวุน่ วายภายนอก เขาเลิกคิ้วเมื่อเห็นว่าเป็ นซูหยาน
หยิงมา แต่การได้พบเธอไม่ได้ทาํ ให้เขาประหลาดใจ
ในไม่ชา้ คนที่อยูต่ รงหน้าซูหยานหยิงก็ได้จ่ายค่าธรรมเนียมและมอบ
อสู รให้กบั ซูผงิ หลังจากนั้นไม่นานก็ถึงตาของซูหยานหยิง
“คุณซู ฉันกลับมาแล้ว” ซูหยานหยิงก้าวไปข้างหน้าและพูดกับเขา
ด้วยนํ้าเสี ยงที่อ่อนหวาน
ซูผงิ สังเกตว่าเธอจงใจใช้น้ าํ เสี ยงแบบนี้ “คุณมาที่นี่เพื่อฝึ กอสู รใช่
ไหม?” เขาถาม
“ค่ะ”
“คุณนําเงินมาพอไหม?”
“…ฉันมีเงินมา”
ซูหยานหยิงมองไปที่ซูผงิ อย่างระมัดระวัง “ราคาเท่าเดิมหรื อเปล่า
คะ?”
“แน่นอน”
ซูหยานหยิงรู ้สึกโล่งใจ เธอยิม้ และพูดว่า”นัน่ เป็ นสิ่ งที่ดีมาก คราวนี้
ฉันมาที่นี่เพื่อฝึ กฟี นิกส์ร่วงโรย”
เธอมีเงินเพียงพอสําหรับฝึ กอสู รเพียงตัวเดียว เธอไม่ได้เลือกหนูสายฟ้า
เพราะหลังจากการแข่งขันนิทรรศการ เธอตระหนักว่าเธอไม่คุน้ เคย
กับความสามารถของหนูสายฟ้า และไม่สามารถใช้ศกั ยภาพของหนู
สายฟ้าได้เต็มที่ ดังนั้นเธอจึงไม่เร่ งรี บที่จะฝึ กหนูสายฟ้าอีกครั้ง
เหตุผลที่เธอเลือกฟี นิกส์ร่วงโรยนั้นง่ายมาก ฟี นิกส์ร่วงโรยเป็ นอสู ร
ที่มีสายเลือดสู งกว่า ในอนาคตฟี นิกส์ร่วงโรยจะมีความสําเร็ จที่
ยิง่ ใหญ่ที่สุด
หนูสายฟ้ามีพลังมากก็จริ ง อย่างไรก็ตาม เมื่อฟี นิกส์ร่วงโรยถึงวัย
หนูสายฟ้าจะไม่สามารถแข่งขันกับมันได้ ท้ายที่สุดอสู รที่มีสายเลือด
ด้อยกว่าก็ถูกจํากัดด้วยศักยภาพที่จาํ กัด นัน่ เป็ นปัญหาโดยธรรมชาติ
“โอ้” ซูผงิ ตอบอย่างสบาย ๆ มันไม่สาํ คัญสําหรับเขาว่าเธอต้องการ
ฝึ กอสู รอะไร “ฟี นิกซ์ร่วงโรยเป็ นอสู รขั้นกลางใช่ไหม? ค่าฝึ ก
100,000 เหรี ยญ”
ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าเธอหายใจได้อีกครั้งเมื่อได้ยนิ ราคา ซูผงิ ไม่ได้ข้ ึน
ราคาจริ ง ๆ เธอโอนเงินให้เขาแล้วเรี ยกนกฟี นิกซ์ร่วงโรยออกมา
นักเรี ยนที่รอเข้าแถวต่างโห่ร้องด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นอสู ร
ตัวนี้ปรากฏ พวกเขาทั้งหมดกอดคอเพื่อดูอสู รที่น่ามองตัวนี้ให้ดีข้ ึน
“ฉันไม่รู้วา่ ฟี นิกส์ร่วงโรยก็ได้รับการฝึ กฝนในร้านของคุณซูดว้ ย”
“มันยอดเยีย่ มมาก ไม่น่าแปลกใจที่ฟีนิกส์ร่วงโรยสามารถเรี ยนรู ้
ทักษะระดับแปดได้”
“ทําไมฉันไม่รู้จกั คุณซูก่อนหน้านี้? ไม่ง้ นั ฉันอาจมีส่วนร่ วมในการ
แข่งขันนิทรรศการประจําปี ได้”
นักเรี ยนหลายคนแสดงความเสี ยใจ พร้อมกับอุทาน
ซูผงิ พาฟี นิกส์ร่วงโรยไปที่หอ้ งอสู ร คอกเลี้ยงดูเต็มทั้ง 25 คอก เขา
ต้องใส่ ฟีนิกส์ร่วงโรยเข้าไปในพื้นที่ฝึก
หลังจากที่ร้านค้าได้รับการเลื่อนเป็ นระดับที่สอง จํานวนคอกเลี้ยงดู
สามารถเพิ่มขึ้นเป็ น 50 คอก แต่ซูผงิ ไม่ได้เพิม่ อีก นี่เป็ นเพราะ
บริ การหลักของร้านคือการฝึ กฝน มีเพียงไม่กี่คนที่เลือกบริ การเข้า
สนามบ่มเพาะ
ซูผงิ กลับไปที่หน้าร้านเพื่อรับอสู รและเงินของนักเรี ยนคนต่อไป
ซูหยานหยิงหวังว่าเธอจะได้คุยกับซูผงิ สักหน่อย อย่างไรก็ตาม เธอ
ไม่ได้ขดั จังหวะเขาเพราะเขายุง่ เธอออกมาข้างนอก
“ที่นี่มีบริ การฝึ กอสู รไหม?”
ชายหนุ่มกําลังมองซูผงิ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู ้อยากเห็น
เขาเหลือบมองด้านในร้านของซูผงิ ซึ่ งแคบมาก
ทําไมนักเรี ยนจํานวนมากจากสถาบันฟี นิกส์มาเข้าแถวที่นี่เพื่อรอให้
อสู รของพวกเขาฝึ กในร้านซอมซ่อแบบนี้?
ซูผงิ ตอบว่า “มีการฝึ กอสู ร เข้าสนามบ่มเพาะ ให้เช่าอสู ร และขาย
อาหารอสู ร ที่นี่มีบริ การหลายประเภท คุณต้องการอันไหน?”
ในขณะที่ซูผงิ ทําการแนะนํา นักเรี ยนในปั จจุบนั ก็ตระหนักว่าร้าน
ของซูผงิ มีมากกว่าการฝึ กฝน มันยังมีบริ การให้เช่าอสู รด้วย
เด็กท้ายแถวยืนเขย่งเท้าและถามอย่างตื่นเต้นว่า “ที่นี่มีอสู รชนิดไหน
ให้เช่าได้บา้ ง? มังกรเพลิงนรกนัน่ ด้วยไหม?”
ทันทีที่เขาพูดคําเหล่านั้นนักเรี ยนคนอื่น ๆ ก็จาํ เรื่ องราวที่เล่าใน
สถาบันได้ ทันใดนั้นดวงตาของพวกเขาก็สว่างขึ้น มังกรเพลิงนรก
สามารถเช่าได้? มังกรเพลิงนรกนั้นยังอยูใ่ นช่วงวัยเด็กและยังไม่ค่อย
มีพลัง
ซูผงิ รี บมองไปที่เด็กผูช้ ายคนนั้นและพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้มงั กร
เพลิงนรกไม่ให้เช่า”
นี่เป็ นอสู รตัวเดียวที่มีสายเลือดขั้นสู ง ด้วยสัญญา เขาสามารถเรี ยก
อสู รคืนได้ทุกเมื่อในกรณี ที่เกิดอันตราย อย่างไรก็ตาม มังกรเพลิง
นรกนี้มีค่า ถ้าเขาปล่อยเช่า เขาจะไม่ได้เห็นมันอีกเลย
เขาสามารถให้เช่าอสรพิษม่วงได้เมื่อมันโตเต็มที่
สําหรับโครงกระดูกน้อยไม่มีทางที่เขาจะให้เช่า เมื่อสายเลือดของ
ราชากระดูกได้รับการขัดเกลาโดยโครงกระดูกน้อยสายเลือดของ
มันจะเหนือกว่ามังกรเพลิงนรก นักเรี ยนหลายคนรู ้สึกผิดหวังที่ได้
ยินคําพูดของซูผงิ แต่พวกเขาก็เข้าใจได้
คงจะแปลกถ้าซูผงิ ให้เช่ามังกรเพลิงนรก เมื่อมังกรเพลิงนรกออก
จากร้านมีความเป็ นไปได้สูงว่ามันจะถูกลักพาตัว
ชายหนุ่มถามเกี่ยวกับการฝึ กอสู รในร้านของซูผงิ รู ้สึกตกใจเมื่อได้
ยินการสนทนาระหว่างนักเรี ยนกับซูผงิ มังกรเพลิงนรก? พวกเขา
จริ งจังหรื อเปล่า? นัน่ คืออสูรมังกรที่ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ?
ร้านซอมซ่อแบบนี้เนี่ยนะ?
ชายหนุ่มเลิกคิว้ อย่างครุ่ นคิด
เมื่อสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้พดู อะไรมานาน ซูผงิ ก็ขมวดคิว้ “คุณ
กําลังมองหาบริ การประเภทไหน? การฝึ กฝนหรื ออะไร?”
ชายหนุ่มกลับมามีสติ เขาตัดสิ นใจที่จะไม่คิดเกี่ยวกับมันในขณะนี้
หลังจากพิจารณาแล้วเขาตอบว่า”ผมเลือกการฝึ กอสู รด้วย”
“ระดับไหน?” ซูผงิ ถาม
“อสู รปี ก ตอนนี้อยูท่ ี่ระดับห้า” ชายหนุ่มตอบอย่างใจเย็น
นักเรี ยนที่อยูข่ า้ งหลังเขาดูประหลาดใจหลังจากได้ยนิ คําตอบของเขา
ชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะไม่แก่กว่าพวกเขา แต่เขามีอสู รระดับห้า?
ด้วยความแข็งแกร่ งเช่นนี้ เขาสามารถติด 1 ใน 10 ของสถาบันการศึกษา
พวกเขาได้!
นอกจากนี้ อสู รปี กยังเป็ นอสู รยอดนิยมของตระกูลปี ศาจโดยมีสายเลือด
ระดับเก้า ชายหนุ่มนั้นเกี่ยวข้องกับตระกูลที่มีชื่อเสี ยงอย่างแน่นอน
หากเขามีอสู รเช่นนี้
“คุณฝึ กได้ไหม?” ชายหนุ่มจ้องไปที่ซูผงิ
ซูผงิ พยักหน้า “อะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ข้นั สู ง”
ชายหนุ่มตอบด้วยรอยยิม้ แต่ขา้ งในเขาดูถูก เขากล้าโอ้อวดได้อย่างไร
เกี่ยวกับการมีมงั กรเพลิงนรก ถ้าเขาไม่สามารถฝึ กอสู รขั้นสู งได้?
เขามาที่นี่เพียงเพราะมีนกั เรี ยนมากมายจากสถาบันฟี นิกส์ซ่ ึงเป็ น
เรื่ องแปลก มิฉะนั้นเขาจะไม่ทิ้งอสู รไว้ที่นี่เพือ่ ฝึ ก
แต่ อสู รปี กตัวนี้ไม่ใช่อสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดที่เขามี อสู รทั้งหมดของ
เขาได้รับการฝึ กฝนและดูแลโดยผูฝ้ ึ กสอนขั้นสู ง เขาเพียงต้องการ
ทราบว่านักเรี ยนของสถาบันฟี นิกส์กาํ ลังทําอะไรอยู่
“จ่ายเงิน 100,000 เหรี ยญ” ซูผงิ กล่าว
ชายหนุ่มเลิกคิว้ เขาคิดว่ามันแพงเกินไป “ช่วยลดราคาหน่อยได้
ไหม” ชายหนุ่มถาม
ซูผงิ หน้าตึงทันที “ไม่มีการต่อราคา”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว แต่เนื่องจากนักเรี ยนคนอื่น ๆ จ่ายเงินไปแล้ว เขา
จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “ก็ได้” จากนั้นเขาโอนเงิน
หลังจากนั้นเขาก็เรี ยกอสู รปี กของเขาออกมา นี่คืออสู รมืด อสู รมี
หน้าตาน่าเกลียด มีปีกใหญ่สี่ปีกที่หลัง หัวนก ร่ างมนุษย์และกรง
เล็บของเหยีย่ ว
อสู รปี กกําลังเปล่งกลิ่นอายความมืดซึ่งเป็ นเอกลักษณ์ของอสู รใน
ตระกูลปี ศาจ มีอนั ตรายอยูใ่ นดวงตาสี ทองซีดของมัน อสู รปี กจ้อง
มองซูผงิ และคนรอบข้างอย่างเย็นชา ทันทีที่ชายหนุ่มออกคําสัง่ อสู ร
ปี กจะโจมตี
นักเรี ยนที่อยูด่ า้ นหลังชายหนุ่มหน้าซีดและก้าวถอยหลังเล็กน้อยเมื่อ
พวกเขารู ้สึกถึงการปรากฏตัวของอสู รปี กที่ชวั่ ร้าย พวกเขากลัวที่จะ
ยืนใกล้มนั มากเกินไป
ความแข็งแกร่ งของ อสู รปี กสามารถเด็ดหัวของพวกเขาได้
ซูผงิ ไม่มีความรู ้สึกเช่นนั้น ในขณะที่ชายหนุ่มโอนเงินให้ซูผงิ พูดกับ
อสู รปี กว่า “ไอ้ลูกชาย เข้าไปข้างในกับฉัน” จากนั้นเขาก็นาํ อสู รปี ก
ไปที่หอ้ งอสู ร
ชายหนุ่มยังไม่มีโอกาสปลอบอสู รของเขา เมื่อเห็นซูผงิ ก้าวเข้ามา
ใกล้อสู รของเขาด้วยท่าทางร้อนรน เขาจึงพูดอย่างเร่ งรี บ “อย่า…!”
ก่อนที่เขาจะพูดจบอสู รปี กก็กางปี กออกและร้องใส่ ซูผงิ ความกระหาย
เลือดผุดขึ้นจากดวงตาที่เย็นชาของมัน กรงเล็บอันแหลมคมที่ซ่อน
อยูใ่ ต้ปีกเหล่านั้นเอื้อมไปที่ซูผงิ
ซูผงิ ไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าตัวน้อยจะดุร้ายขนาดนี้ แต่สิ่งนี้ไม่ได้ทาํ ให้
เขากังวล ด้วยกายแสงอาทิตย์ของเขา พลังป้องกันของเขาแข็งแกร่ ง
กว่าอสู รระดับห้าของตระกูลหิ น มีอสู รระดับเดียวกับเขาที่ทาํ ร้ายเขา
ได้นอ้ ยมาก
 ตอนที่ 120 สะกด
ก่อนที่ซูผงิ จะมีเวลายกมือขึ้น กรงเล็บอันแหลมคมที่เพิ่งแตะไหล่
ของซูผงิ ก็งอจนแตก!
ในเวลาเดียวกันอสู รปี กก็ลม้ ลงกับพื้นพร้อมส่ งเสี ยงโครมครามต่อ
หน้าซูผงิ มีพลังน่าขนลุกที่ไม่สามารถบรรยายได้กดอสู รปี กลง มัน
ขยับไม่ได้เลย
อสู รปี กไม่ได้พยายามดิ้นรนหรื อต่อสู ก้ ลับ ความรุ นแรงและความ
กระหายเลือดในดวงตาของมันหายไปนานแล้ว มันจับจ้องซูผงิ ด้วย
ความหวาดกลัว ในสายตาของมัน ซูผงิ เป็ นเหมือนเทพเจ้าผูส้ ู งส่ งที่
ไม่สามารถท้าทายได้ กลิ่นอายน่ากลัวจากซูผงิ ทําให้อสู รปี กเกือบ
หมดสติ ภายในของมันสัน่ และมันกําลังสู ญเสี ยความคิด!
ในไม่ชา้ กลิ่นเหม็นน่ารังเกียจก็ส่งออกมาจากอสู รปี ก มันอุจจาระ
ราด!
เหตุการณ์พลิกผันที่รุนแรงนี้สร้างความประหลาดใจให้กบั ชายหนุ่ม
และนักเรี ยนหลายคนที่อยูเ่ บื้องหลังเขา
ชายหนุ่มและนักเรี ยนหลายคนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ขณะที่
พวกเขาจ้องไปที่อสู รปี กที่ตวั สัน่ อยูบ่ นพื้น
ก่อนหน้านี้วนิ าทีที่อสู รปี กมีรูปลักษณ์ที่น่าเกรงขาม ทันใดนั้นมันก็
นอนอยูบ่ นพื้นต่อหน้าซูผงิ และตัวสัน่ ได้ยงั ไงกัน?
ไม่ตอ้ งพูดถึงการขับอุจจาระ!
พวกเขาไม่เห็นว่าซูผงิ เคลื่อนไหวเลยด้วยซํ้า!
หากไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริ งที่วา่ พวกเขาทั้งหมดได้เห็นกับตาว่าอสู ร
ปี กเริ่ มโจมตีก่อน พวกเขาจะถือว่านี่เป็ นการแบล็กเมล์ที่เตรี ยมไว้
ล่วงหน้า!
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจเช่นกัน ในไม่ชา้ เขาก็ตระหนักว่าระบบเป็ น
คนลงมือ
สิ่ งใดก็ตามที่พยายามโจมตีเขาภายในขอบเขตของร้านค้าจะได้รับ
บทเรี ยนจากระบบ
ครั้งที่แล้วฟ่ านยูจ่ ิงทําร้ายเขาด้วยคําพูดและพยายามทําร้ายซูผงิ แขน
ของเขาก็หกั
อสู รปี กตกอยูใ่ นสภาพที่น่าสังเวชยิง่ กว่า เนื่องจากการโจมตีของมัน
มีความกระหายเลือดและเจตนาฆ่า กรงเล็บของมันไม่เพียงหัก แต่
มันยังถูกตรึ งลงกับพื้นอีกด้วย
ซูผงิ คิดว่าอสู รปี กจะคงมีบาดแผลทางจิตใจฝังไปตลอด เนื่องจากอยู่
ในสภาพที่น่าอับอาย
ชายหนุ่มจ้องอสู รปี กของเขาด้วยความไม่อยากเชื่อ เขารู ้ดีกว่าใคร ๆ
เกี่ยวกับความรุ นแรงและความโหดร้ายของอสู รปี ก การทําให้เชื่อง
มันเป็ นเรื่ องน่าปวดหัวมากพอแล้ว เขานึกไม่ออกเลยว่าอสู รปี กที่
หยิง่ ผยองจะลงเอยด้วยสภาพที่น่าสังเวชนี้ได้ยงั ไง
ชายหนุ่มรู ้สึกถึงความหวาดกลัวอย่างมากที่มาจากอสู รปี ก
ความรู ้สึกหวาดกลัวนี้ส่งผลกระทบต่อเขาเช่นกัน เขาเริ่ มหวาดระแวง
ซูผงิ
เกิดอะไรขึ้น?
ชายหนุ่มไม่เข้าใจ กรงเล็บที่หกั และความกลัวเหล่านี้มาจากไหน?
ตั้งแต่ตน้ จนจบชายหนุ่มไม่เห็นซูผงิ ขยับตัวเลย
หรื อว่าซูผงิ เร็ วมากจนมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า?
สิ่ งต่าง ๆ ชักไม่ง่ายอย่างตาเห็น
ซูผงิ มีอายุอย่างมากที่สุดประมาณ 20 ปี การจะเอาชนะอสู รปี กในวัย
นี้น้ นั ยากพอสมควร ไม่ตอ้ งพูดถึงการลงมืออย่างรวดเร็ วจนเขามอง
ไม่ทนั
ซูผงิ ต้องมีพลังขนาดไหน?!
นักเรี ยนหลายคนกลับมามีสติอีกครั้งหลังจากช็อกไป พวกเขาหันไป
หาซูผงิ
นัน่ คือความแข็งแกร่ งที่แท้จริ งของอาจารย์กิตติมศักดิ์ใช่ไหม?
เขาเอาชนะอสู รปี กได้ในพริ บตา เขาไม่จาํ เป็ นต้องขยับตัวและสามารถ
กดมันลงกับพื้นได้!
แม้แต่นกั รบอสู รขั้นสู งโดยทัว่ ไปก็ไม่สามารถทําได้!
คําอธิบายเพียงอย่างเดียวก็คือซูผงิ เป็ นนักรบอสู รระดับแปด… แต่
เป็ นนักรบอสู รขั้นสู งตอนอายุ 18?
นักเรี ยนเหล่านั้นรู ้อายุของซูผงิ หลังจากตรวจสอบเว็บไซต์ของสถาบัน
พวกเขาประหลาดใจยิง่ กว่าชายหนุ่ม
เขายังเด็กและยังน่ากลัวมาก! ซูผงิ กลับมามีสติเพื่อเผชิญหน้ากับลูกค้า
ที่เงียบงัน เขาจ้องอสู รปี กตัวสัน่ บนพื้น จากความกลัวที่รุนแรงใน
ดวงตาของมัน เขารู ้วา่ อสู รปี กกําลังกลัวเขา
ข้างในเขาถามระบบว่า “ฉันควรทํายังไง?”
ระบบตอบอย่างใจเย็นว่า “เนื่องจากนี่เป็ นครั้งแรก นี่จึงเป็ นเพียงการ
ลงโทษเล็กน้อย เมื่อลูกค้าชําระเงินหมดแล้วเจ้าของควรดําเนินการ
ฝึ กฝนต่อไป”
ซูผงิ เข้าใจ เขาก้มคว้าปี กของอสู รปี กแล้วลากไปที่หอ้ งอสู รด้านหลัง
ชายหนุ่มขยับริ มฝี ปาก พยายามส่ งเสี ยงเมื่อเห็นซูผงิ คว้าอสู รเขา อย่างไร
ก็ตามคําพูดนั้นยังคงอยูใ่ นปากของเขา เมื่อเขาเพิ่มความกล้าได้ ซูผงิ
ก็หายไปที่ดา้ นหลังของร้านแล้ว
ซูผงิ กลับมาที่หน้าร้านหลังจากที่อสูรปี กถูกโยนเข้าไปในพื้นที่ฝึกฝน
ชายหนุ่มถามอย่างรี บร้อน “คุณทําอะไรกับอสูรปี กของผม?”
ซูผงิ มองเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณส่ งมันมาฝึ กกับผมไม่ใช่
เหรอ? แน่นอนผมจับอสู รปี กไว้ขา้ งในเพื่อที่ผมจะได้ฝึกฝนมันใน
ภายหลัง”
“อา? อะไรนะ?”
ชายหนุ่มไม่สามารถเก็บความสงสัยไว้ได้ เขาไม่คิดว่าซูผงิ จะยังคง
ฝึ กมันต่อ
ชายหนุ่มรู ้ดีวา่ เขาไม่สามารถดูถูกเจ้าของร้านหนุ่มคนนี้ได้อีกต่อไป
ซูผงิ ยังคงเงียบและไม่เคลื่อนไหว สิ่ งนี้ทาํ ให้ชายหนุ่มเห็นได้ชดั ว่า
ซูผงิ เป็ นนักรบที่น่าเกรงขาม
คนมีพรสวรรค์ต้ งั แต่ยงั เด็กเช่นนี้ไม่ใช่คนที่สมควรจะไปยัว่ ยุดว้ ย
“โปรดยกโทษให้ผมด้วยหากผมทําให้คุณขุ่นเคืองใจ” ชายหนุ่มรี บ
ขอโทษทันที
ซูผงิ ไม่คิดโกรธเคือง มันเป็ นอสู รที่พยายามทําร้ายเขาและไม่ใช่
ความตั้งใจของชายหนุ่ม มิฉะนั้นระบบจะลงโทษชายหนุ่มเช่นกัน
“ไม่ตอ้ งกังวล เป็ นการลงโทษเล็กน้อย ผมจะคืนอสู รให้คุณเมื่อฝึ ก
เสร็ จแล้ว
ชายหนุ่มรู ้สึกโล่งใจ “ขอบคุณ”
ซูผงิ โบกมือ “คุณต้องการอะไรอีกไหม? หากไม่แล้ว ช่วยหลีกทาง
ด้วย”
ชายหนุ่มไม่รู้จะตอบกลับว่ายังไง เขาจึงหลบไปข้าง ๆ
เขาเหลือบมองเข้าไปในร้าน อย่างไรก็ตาม ประตูถูกปิ ดและเขามอง
ไม่เห็นอะไรเลย ในใจของเขา ร้านเก่าและโทรมแห่งนี้กลับดูอนั ตราย
ขึ้นมาทันตาเห็น
“ลาก่อนครับ” เนื่องจากชายหนุ่มไม่พบสิ่ งที่เป็ นประโยชน์หลังจาก
ที่พยายามมอง เขาจึงอําลาซูผงิ อย่างสุ ภาพ
ซูผงิ ทําเสี ยง “อืม” โดยไม่พดู อะไรอีก เขายุง่ อยูก่ บั การจดชื่อและข้อมูล
การติดต่อของลูกค้ารายต่อไป
ชายหนุ่มฝื นยิม้ อย่างขมขื่น เขาหันกลับและจากไปอย่างรวดเร็ ว โดย
ไม่ได้พยายามพูดอะไรอีก เมื่อเดินมาถึงหัวมุมถนนในระยะไกล เขา
ก็หนั กลับมาดูสถานที่แห่งนี้อีกครั้งเพื่อจดจําชื่อร้าน
นัน่ คือร้านขายอสู รแปลก ๆ ที่มีเจ้าของร้านอายุนอ้ ยแสนน่ากลัว
นี่คือสิ่ งที่เขาคิดสําหรับร้านขายอสู รแห่งนี้ จากนั้นเขาก็จากไป
“คุณซู คุณยอดเยีย่ มมาก!”
“นัน่ คืออสู รปี กระดับห้า อสู รที่มีสายเลือดระดับเก้าและมีความ
ภาคภูมิใจอย่างไม่น่าเชื่อ คุณสะกดมันเร็ วขนาดนี้ได้ยงั ไง? ผมไม่
เห็นคุณทําอะไรเลยด้วยซํ้า”
“ใช่ อสู รปี กตัวนั้นน่ากลัวมาก”
หลังจากชายหนุ่มคนนั้นจากไป ในที่สุดนักเรี ยนหลายคนก็ได้สติ
พวกเขาตื่นเต้นมาก ดวงตาของพวกเขาเป็ นประกาย ก่อนหน้านี้พวก
เขาเคยได้ยนิ เรื่ องราวเกี่ยวกับซูผงิ พวกเขาไม่ค่อยมัน่ ใจนักและคิด
ว่ามันเป็ นอสู รของซูผงิ ที่ทรงพลัง พวกเขาสงสัยว่าซูผงิ คงมาจาก
ตระกูลใหญ่
ปรากฏว่าซูผงิ ทรงพลังพอ ๆ กัน
รอยปั สสาวะและอุจจาระของอสู รปี กยังคงอยู่ ส่ งกลิ่นเหม็น แต่
นักเรี ยนยังคงตื่นเต้น
ซูผงิ อายุเท่าพวกเขา เขาสามารถปราบปรามอสู รปี กได้แม้จะยืนเฉย ๆ
ในทางกลับกันนักเรี ยนเหล่านั้นกลับขาดความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้า
กับอสู รปี ก มันแตกต่างกันมากแค่ไหน!
นอกร้านใต้ตน้ ไม้
ซูหลิงเยวีย่ ยืนอยูใ่ นที่ร่ม แอบสังเกต เมื่ออสู รปี กเอื้อมมือออกไป
พร้อมกับกรงเล็บของมัน เธอก็แทบจะร้องออกมาด้วยความตกใจ
เธอไม่ได้กลัวอสู รปี ก แต่เธอกลัวว่าซูผงิ จะเป็ นอันตราย
การเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์เป็ นเรื่ องที่เหลือเชื่อและไม่น่าเชื่อ
นัน่ คือพลังของซูผงิ ?
พลังที่ผชู ้ ายคนนี้ซ่อนอยูต่ ลอดเวลา?!
การแสดงออกบนใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกอย่าง
ดูเกินจริ ง
เธอรู ้วา่ ซูผงิ ต้องแข็งแกร่ งแน่ ถึงกลายเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ที่สถาบัน
ได้ ถึงกระนั้นเธอก็ประเมินเขาตํ่าเกินไป
มันไม่ใช่พลังที่จะมีได้ในชัว่ ข้ามคืน
เช่นนั้น ซูผงิ ต้องปลุกพลังดวงดาวขึ้นมาได้นานแล้วแน่
เพียงแค่เขาไม่เคยแสดงมัน แค่ปล่อยให้เธอเล่นสนุกและกลัน่ แกล้ง
เขาตามที่เธอต้องการ …
ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็แดงขึ้น เธอกัดปาก มีกอ้ นสะอื้นขึ้นมาที่
คอของเธอ เธอเต็มไปด้วยความรู ้สึกที่ซบั ซ้อนและไม่สามารถ
บรรยายได้
 ตอนที่ 121 ล้ มเหลว
เป็ นเวลาเกือบเที่ยงวันแล้ว
มีลูกค้าไม่กี่คนที่อยูน่ อกร้านของซูผงิ มีเพียงนักเรี ยนบางคนเท่านั้น
ที่มาปรากฏตัวเป็ นครั้งคราว
แสงแดดอันอบอุ่นในช่วงต้นฤดูหนาวส่ องผ่านประตูกระจกและเข้า
มาในร้าน ทําให้ความหนาวเย็นในอากาศหายไป
ตั้งแต่ซูผงิ ฝึ กกายแสงอาทิตย์เขาก็ไม่กลัวความหนาวเย็น ขณะนี้เขา
นัง่ ไขว่หา้ งและกระดิกขาอยูใ่ นร้าน
ด้านหน้าของเขาคือแผงของระบบที่แสดงจุดพลังงานของเขา
เขามีแต้มพลังงาน 213,692 แต้ม!
นี่คือเงินของวันนี้ แน่นอนสําหรับเช้าวันนี้เท่านั้น!
หากแปลงเป็ นเหรี ยญดวงดาวจะมีมูลค่ามากกว่า 20 ล้าน!
นัน่ เป็ นตัวเลขที่น่าทึ่งมาก
ใครจะไปคิดว่าร้านเล็ก ๆ แบบนี้สามารถมีมูลค่าการซื้อขายมากกว่า
20 ล้านเหรี ยญดวงดาว ในเช้าวันเดียว!
ร้านค้าอื่น ๆ บนถนนเดียวกันต่างอิจฉาที่มีลูกค้าจํานวนมากนอก
ร้านของซูผงิ ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาทําเงินได้
เท่าไหร่ !
แม้แต่บริ ษทั บางแห่งยังไม่สามารถทําเงินได้อย่างรวดเร็ วขนาดนี้!
ทุกคนที่ตอ้ งการฝึ กอสู รขั้นกลางจะต้องจ่าย 100,000 เหรี ยญ
แค่ตอนเช้าเท่านั้นนักเรี ยนประมาณหกสิ บถึงเจ็ดสิ บคนได้ทาํ ธุรกรรม
คนที่มาส่ วนใหญ่นาํ อสู รขั้นตํ่ามาและอัตราการฝึ กฝนคือ 10,000
เหรี ยญ
ท้ายที่สุดแล้วในบรรดานักเรี ยนทั้งหมดคนที่มีอสู รขั้นกลางเป็ นหนึ่ง
ในกลุ่มที่โดดเด่นที่สุด
สําหรับซูผงิ นักเรี ยนที่โดดเด่นคือลูกแกะตัวอ้วน…แขกผูม้ ีเกียรติ!
ซูผงิ รู ้สึกใจเต้นแรงหลังจากเห็นจุดพลังงานมากมายเป็ นครั้งแรก
เลือดเดือดเพราะความตื่นเต้น!
แต่เขารู ้วา่ ตอนนี้เขาถือว่าแต้มพลังงานเหล่านั้นเป็ นเพียงเงินฝาก
เท่านั้น เขาต้องฝึ กอสู รทุกตัวก่อนจึงจะได้แต้มพลังงานเหล่านั้นใน
บัญชีของเขา
เมื่อเขาไปถึงระดับสี่ วิญญาณของเขาก็เติบโตขึ้นเช่นกัน ในอัตรา
ปัจจุบนั หุ่นผูฝ้ ึ กซ้อมของเขาสามารถฝึ กอสู รได้ครั้งละห้าตัว
รอบหนึ่งจะใช้เวลาหนึ่งชัว่ โมง
สิ บรอบสามารถฝึ กอสู รได้ 50 ตัว
ปัจจุบนั มีอสู รมากกว่า 40 ตัวในพื้นที่ฝึกของเขา ซึ่งเกือบจะเบียดกัน
แน่น
คอกเลี้ยงดูกถ็ ูกจับจองเต็มเช่นกัน
เขาต้องฝึ กนานกว่า 10 ชัว่ โมงโดยไม่ได้พกั ผ่อน เพือ่ ดูแลอสูรทั้งหมด
ซูผงิ ดีใจที่เขามีฟังก์ชนั่ ผูฝ้ ึ กซ้อม เขาจะแย่แน่ ๆ ถ้าต้องทําทั้งหมด
ด้วยตัวเอง
“นัน่ คือประโยชน์ของการมีชื่อเสี ยง จะมีมากขึ้นตราบเท่าที่บริ การ
ของฉันมีคุณภาพสูง!” ดวงตาของซูผงิ เป็ นประกาย ในอัตรานี้เขา
สามารถสะสมแต้มพลังงานได้หนึ่งล้านแต้มในเวลาไม่กี่วนั ด้วย
เหตุน้ ีเขาจะมีโอกาสเลื่อนขั้นสระวิญญาณเป็ นระดับสี่ !
สระวิญญาณระดับสี่ มีโอกาสค่อนข้างสู งที่จะผลิตราชาอสู ร!
หากเขามีราชาอสู รวางไว้ที่ประตูเพียงอย่างเดียวก็จะทําให้เขาได้รับ
ความนิยมสู งสุ ด เขาจะดึงดูดความสนใจของคนมีอิทธิพล เมื่อถึง
เวลานั้นจํานวนลูกค้าอาจหายไปบ้าง
แต่ทุกอย่างในร้านของเขา แม้จะพังก็จะได้รับการซ่อมแซมจากระบบ
ดังที่กล่าวไว้หากมีใครไปทําลายสถานที่ บุคคลนั้นจะต้องเผชิญกับ
ผลตอบแทนที่รุนแรง
“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องพัฒนาความสามารถให้เร็ วที่สุด ฉันสามารถ
เอาชนะใครก็ได้ภายในร้านด้วยการปกป้องของระบบ แต่มนั แตกต่าง
อย่างสิ้ นเชิงเมื่อฉันออกไปข้างนอก” ซูผงิ กระพริ บตา เขารู ้สึกถึง
ความเร่ งด่วนในการเพิ่มพูนทักษะของเขา
เขาโดดเด่นเมื่อพิจารณาจากคนในกลุ่มอายุเดียวกัน อย่างไรก็ตาม
เขายังขาดเมื่อเทียบกับนักรบที่ทรงพลังอย่างแท้จริ ง
ซูผงิ อยากแข็งแกร่ งขึ้น
ใคร ๆ ก็จินตนาการได้วา่ จะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กอ่อนแอที่ถืออิฐ
ทองคําและร่ อนเร่ ไปทัว่ เมือง
ซูผงิ ไม่กลัวขนาดนั้นในตอนนี้
ถ้าเขาไปยุง่ กับบางคนที่เขารับมือไม่ได้ สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
คือเขาต้องขังตัวเขา แม่กบั น้องสาวไว้ในร้าน
เขาจะสามารถออกไปข้างนอกได้ เมื่อเขาเติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่ ง
ด้วยการฝึ กฝนในสนามบ่มเพาะ
ชีวติ ยากที่จะอดทน มันจะดีกว่าถ้าเขาสามารถเดินออกไปข้างนอก
ได้อย่างอิสระด้วยความแข็งแกร่ งที่มากพอ
ซูผงิ กําลังคิดขณะที่จอ้ งไปที่จุดพลังงานเหล่านั้น เขาควรเก็บหรื อ
ใช้?
หลังจากไตร่ ตรองอย่างถี่ถว้ น ซูผงิ ตัดสิ นใจว่าการพัฒนาความ
แข็งแกร่ งของเขาเป็ นสิ่ งสําคัญ การเลื่อนขั้นสระวิญญาณก็เป็ นสิ่ ง
สําคัญ แต่เขาก็ไม่สามารถสู ญเสี ยโอกาสที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ ง
ของเขาไปได้
เขาดึงร้านค้าของระบบขึ้นมา ไม่มีการนําเสนอเม็ดยาพลัง แต่เขา
เห็นแหวนจับอสู รขั้นกลางสองตัวและวัสดุแปลก ๆ อีกสองชิ้น
ซูผงิ สังเกตเห็นในทันใดว่าทั้งสองคือสิ่ งที่เขาต้องการ
“ขนนกฟี นิกซ์เพลิง?” ซูผงิ มองไปที่วสั ดุน้ ี ฟี นิกซ์เพลิงดูเหมือนจะ
เป็ นราชาอสู ร นี่อาจเป็ นขนของมัน?
เขามองไปที่ราคา 35,000 แต้มพลังงาน ซูผงิ ยกมุมปาก
แพงมาก
ถ้าไม่ได้เป็ นเพราะเขาทําเงินได้มากพอ เขาก็จะข้ามสิ่ งนี้ไปเนื่องจาก
ราคา
ซูผงิ ตัดสิ นใจซื้อมันเพราะมันจะเป็ นประโยชน์ต่อกายแสงอาทิตย์
ของเขา
ไม่วา่ มันจะแพงแค่ไหนเขาก็แค่ใช้แต้มพลังงาน การใช้สิ่งนี้จะกลาย
เป็ นส่ วนหนึ่งของความแข็งแกร่ งที่แท้จริ งของเขาซึ่งสําคัญทั้งหมด
“ฉันต้องการวัตถุดิบและยาอายุวฒั นะหายากมากมายเพือ่ ที่จะบ่มเพาะ
กายแสงอาทิตย์ระดับสอง ขนนกฟี นิกซ์เพลิงมีธาตุไฟบริ สุทธิ์ เป็ น
สิ่ งที่ฉนั ต้องการ”
ซูผงิ กระพริ บตา เขาจําคําเชิญของเย่เฉินชานได้ หากเขามีโอกาสไป
ดินแดนรกร้างอีกครั้งนอกเหนือจากการค้นหาสมุนไพรเพื่อรักษาแม่
เขา เขายังได้หาของที่ช่วยในเรื่ องการบ่มเพาะอีกด้วย
เขาดูสินค้าอื่น ๆ เขาซื้อแหวนจับอสู รขั้นกลางด้วยเช่นกัน พวกมัน
มักจะมีประโยชน์
ไม่มีอะไรอีกแล้วที่เขาต้องการ ซูผงิ เหลือบไปที่ปุ่มรี เฟรชที่ดา้ นล่าง
เขากําลังลังเล
หนึ่งร้อยแต้มพลังงานต่อการรี เฟรช
เขาควรทําไหม?
ดวงตาของซูผงิ ขยับขึ้นไปมองจุดพลังงานที่เขามี
หลังจากที่เขาซื้อแหวนจับอสู รขั้นกลางและขนนกฟี นิกซ์เพลิง เขามี
แต้มพลังงานเหลืออยูป่ ระมาณหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นแต้ม
การรี เฟรชใช้เพียงหนึ่งร้อยแต้มพลังงาน … แน่นอน!
เขาตัดสิ นใจและเลือกที่จะรี เฟรช
การพนันจะคุม้ ค่าหากเขาได้รับเม็ดยาพลัง!
ไม่นานเพจก็รีเฟรช มวลหมอกปกคลุมช่องทั้งห้าช่อง จากนั้นสลาย
เพื่อเปิ ดเผยรายการใหม่
ไม่มีเม็ดยาพลัง
แหวนจับอสู รขั้นกลางอีกอันที่ยงั ขายไม่ได้และแหวนจับอสู รขั้นตํ่า
รายการอื่น ๆ เป็ นอาหารอสู รขั้นตํ่าสามชนิด เป็ นวัสดุที่ไม่คุน้ เคย
และไม่มีประโยชน์สาํ หรับเขา
ซูผงิ มองด้วยสี หน้าอมทุกข์ พลังงานหนึ่งร้อยแต้มสู ญเปล่าไปแบบ
นั้น!
นัน่ คือ 10,000 เหรี ยญ!
ในท้ายที่สุดซูผงิ ก็ไม่กล้ารี เฟรชร้านอีกเป็ นครั้งที่สอง เขารู ้สึกว่าครั้ง
หน้าอาจจะได้เห็นสิ่ งที่มีประโยชน์… แต่จากประสบการณ์การใช้
จ่ายเงินมาหลายปี ทําให้เขารู ้วา่ ความรู ้สึกนี้มกั เป็ นการหลอกลวง
ผูค้ นมักบอกให้ลุยต่อและความโชคร้ายจะหายไป … สิ่ งเหล่านี้เป็ น
เพียงคําพูดที่ใช้ปลอบใจตัวเอง!
“ไม่เป็ นไร การใช้เงินไม่ได้เปลี่ยนชะตากรรมของฉัน นี่เป็ นเพียง
เกมแห่งโชค ฉันจะกลายเป็ นนักพนันถ้าฉันหมกมุ่นมากเกินไป…”
ซูผงิ บอกตัวเองให้ใจเย็น ๆ
เขาหายใจเข้าลึกสองสามครั้งแล้วปิ ดร้าน เมื่อพิจารณาถึงจุดพลังงาน
ที่เหลือ เขาตัดสิ นใจว่าเป็ นการดีที่จะใช้จ่ายหนึ่งแสนในการเลื่อน
ขั้นร้านค้าเป็ นระดับสาม
หากร้านค้าได้รับการเลื่อนขั้นเป็ นระดับสาม เขาสามารถมีพ้ืนที่ฝึกฝน
ที่ใหญ่ข้ ึนและคอกเลี้ยงดูมากขึ้น สําคัญกว่านั้นจะมีการฝึ กอสู รขั้น
สู งและการขายอสู ร ในอนาคตเขาสามารถนําอสู รด้อยคุณภาพที่เขา
เพาะพันธุ์มาขายได้
นอกจากนี้ร้านค้าระดับสามอาจมีพ้นื ที่ทดสอบที่อสู รสามารถแสดง
ทักษะได้ตามต้องการโดยไม่ทาํ ลายร้านค้า
ผลประโยชน์ท้ งั หมดนี้แสดงให้เห็นว่าการใช้พลังงานหนึ่งแสนแต้ม
นั้นคุม้ ค่า
แม้วา่ แต้มพลังงานหนึ่งแสนแต้มจะเป็ นเงิน 10 ล้านเหรี ยญในความ
เป็ นจริ งก็ตาม… “การอัพเกรดล้มเหลว!”
ทันใดนั้นระบบก็เตือนเขาว่า “เจ้าของยังไม่ได้ดาํ เนินการตามข้อกําหนด
เบื้องต้นสําหรับการเลื่อนขั้นเป็ นร้านค้าระดับสาม ประการแรก
บริ การฝึ กฝนขั้นสู งยังไม่เสร็ จสมบูรณ์ ประการที่สองขนาดร้านไม่
ใหญ่พอ กรุ ณาหาพื้นที่เพิม่ สําหรับร้านค้า (ควรขยายขนาดร้านเป็ น
3,000 ตร.ม.)”
ซูผงิ สะดุง้
เขาแทบจะสะดุง้ เมื่อได้ยนิ คําว่า “อัพเกรดล้มเหลว” เขารี บไป
ตรวจสอบจุดพลังงาน
เขารู ้สึกหายใจได้อีกครั้งเมื่อเห็นจุดพลังงานยังคงอยู่
“มีขอ้ กําหนดเบื้องต้นด้วยหรอ?” ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขานึกถึงงานฝึ กฝน
ขั้นสู งที่ระบบมอบหมายก่อนหน้านี้ งานนั้นถูกตั้งขึ้นเพื่อเตรี ยม
ความพร้อมสําหรับการเลื่อนขั้นเป็ นร้านค้าระดับสามอย่างงั้นหรอ?
ส่ วนขนาดร้าน…
เขามองไปรอบ ๆ ร้านค้าเล็ก ๆ ของเขา มันเล็กมากและไม่เพียงพอ
ถ้าเขามีพ้นื ที่ทดสอบในตัว แม้วา่ ระบบจะมีความสามารถในการถ่าย
โอนพื้นที่ทดสอบไปยังที่อื่นอย่างสนามบ่มเพาะก็ตาม
อย่างไรก็ตาม ความสามารถของอสู รจะต้องได้รับการทดสอบต่อ
หน้าเจ้าของของมัน ดังนั้นจึงต้องสร้างพื้นที่ทดสอบไว้ภายในร้าน
“ถ้าจะขยายเป็ นสามพันตารางเมตรร้านจะมีขนาดประมาณสนาม
บาสเก็ตบอลหกสนาม ปัจจุบนั ร้านมีพ้นื ที่ประมาณ 200 ตารางเมตร
กล่าวคือฉันต้องไปซื้ อร้านอื่น ๆ ที่อยูใ่ กล้ ๆ ให้หมด…” ซูผงิ ขมวด
คิว้ นี่ไม่ใช่งานยาก แต่กล็ าํ บาก
“แม้ฉนั จะไม่รู้วา่ เจ้าของร้านค้ารายอื่นที่อยูใ่ กล้เคียงยินดีที่จะให้เช่า
หรื อขายร้านของพวกเขา แต่กน็ ่าจะตกลงกันได้ตราบเท่าที่ฉนั จ่าย
หนัก ปัญหาคือเงินของฉันถูกแปลงเป็ นแต้มพลังงาน”
“ดูเหมือนว่าฉันต้องหาวิธีทาํ เงินก่อน”
สําหรับคนทัว่ ไปการหาเงินเป็ นเรื่ องยาก แต่สาํ หรับซูผงิ มันแค่ตอ้ ง
ใช้เวลา เขาปิ ดแผงและนัง่ ในร้านขณะที่เขาครุ่ นคิดเกี่ยวกับแผนการ
หาเงิน
ในการสร้างรายได้ เขาต้องพึ่งพาข้อดีของเขา
ซูผงิ เริ่ มทบทวนข้อดีของเขา
ในไม่ชา้ เขาก็พบบางอย่าง
สอนพิเศษส่ วนตัว
ซูผงิ เชื่อว่าความเชี่ยวชาญและทักษะทั้งหมดของเขาเกี่ยวข้องกับ
อสู ร
การสํารวจดินแดนรกร้างเพื่อทํากําไรนั้นเสี่ ยงเกินไป นอกจากนี้การ
ไปมาเป็ นงานที่ยงุ่ เกินไปและจะเข้ามาขัดขวางธุรกิจร้านของเขา
นอกจากนั้นเขาจําได้วา่ เขาถูกจ้างให้เป็ นครู อีก
เนื่องจากเขาสามารถสอนนักเรี ยนของสถาบันฟี นิกซ์ได้ เขาจึง
สามารถสอนคนอื่นได้เช่นกัน
หลังจากคิดทบทวนความคิดของเขา ซูผงิ ก็ไปค้นหาเว็บไซต์สอน
พิเศษส่ วนตัว
จากนั้นไม่นานเขาก็พบเว็บไซต์ดงั กล่าวจํานวนมาก อย่างไรก็ตาม
อัตราสําหรับการสอนแบบส่ วนตัวนั้นตํ่าเกินไป
ในขณะเดียวกันข้อกําหนดสําหรับผูส้ อนส่ วนตัวก็มีนอ้ ย นักรบอสู ร
ขั้นกลางก็เพียงพอแล้ว โดยปกติแล้วพวกเขาจะสอนเด็ก ๆ ใน
ครอบครัวชนชั้นกลางและอัตราจะคํานวณเป็ นรายชัว่ โมง โดยทัว่ ไป
อัตราสําหรับหนึ่งชัว่ โมงจะมากกว่า 1,000 เหรี ยญหรื อสองถึงสาม
พันเหรี ยญสําหรับผูส้ อนส่ วนตัวที่มีค่าตัวสู ง
ราคานี้แพงอยูแ่ ล้วสําหรับครอบครัวชนชั้นกลาง หลายครอบครัว
เหล่านั้นไม่สามารถจ่ายได้ดว้ ยซํ้า
แต่สาํ หรับซูผงิ ราคานี้ต่าํ เกินไป
การบรรยายของเขาที่สถาบันฟี นิกส์คือหนึ่งชัว่ โมงต่อครั้ง เขาได้รับ
แต้มสําหรับการบรรยาย แต้มเหล่านั้นมีค่ามากกว่าสองสามพันเหรี ยญ
ซูผงิ ค้นหา ทันใดนั้นเขาก็จาํ ตัวตนของเขาในฐานะนักสํารวจได้ เขา
นึกอะไรได้ เขาลงชื่อเข้าใช้เว็บไซต์ของนักสํารวจและใช้เครื่ องมือ
ค้นหาอย่างเป็ นทางการของนักสํารวจเพื่อค้นหาข้อมูล
ไม่นานเขาก็เห็นเว็บไซต์สอนพิเศษส่ วนตัวมากมายที่เขาไม่เคยเห็น
มาก่อน
ซูผงิ คลิกเข้าสู่ รายการยอดนิยม
ในหน้าแรกคือคําแนะนําของผูส้ อนและข้อกําหนดจากนักเรี ยน
ภายใต้การแนะนําของผูส้ อนมีขอ้ มูลเกี่ยวกับอัตราค่าสอนพวกเขา
เช่นกัน:
xx หวาง (รู ปโปรไฟล์) : นักรบอสู รระดับเจ็ดขั้นสู ง
120,000 / ชม.
 ตอนที่ 122 คนหล่อแห่ งหลงเจียง
“หนึ่งแสนสองหมื่น?” ซูผงิ อ่านตัวเลขด้วยความประหลาดใจ อัตรา
ดังกล่าวค่อนข้างดีสาํ หรับการจ้างนักรบอสู รระดับเจ็ด ข้างบนยังมี
ผูเ้ ชี่ยวชาญที่มีชื่อเสี ยงในระดับแปดที่มีกรอบรู ปที่มีสีสนั สวยงาม
รอบ ๆ รู ปภาพของพวกเขา แน่นอนว่าราคาสู งกว่า ถูกที่สุดในหมู่
พวกเขาสามารถจ้างได้ 350,000 ต่อชัว่ โมง
ซูผงิ เลือกชื่อแบบสุ่มหลายชื่อเพื่อตรวจสอบ แต่ละหน้าจะแสดง
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องของอาจารย์ดงั กล่าวเช่นความสําเร็ จ จํานวนนักเรี ยน
ที่เคยสอนใน และหลังจากนั้นนักเรี ยนเหล่านี้ทาํ ได้ดีเพียงใด
เมื่อนําความสําเร็ จที่ดูเหมือนจะรุ่ งโรจน์ท้ งั หมดออกไป ซูผงิ ก็ไม่
พบว่าผลลัพธ์จะน่าประทับใจขนาดนั้น เขาสามารถทําได้แบบนั้น
เหมือนกัน
นอกเหนือจากผูเ้ ชี่ยวชาญแล้วยังมีอาจารย์สอนพิเศษส่ วนตัวอีก 12
คนที่ได้รับการขนานนามว่าเป็ นนักรบอสู รระดับเก้า
ซูผงิ เลื่อนลงเพื่อตรวจสอบราคาของพวกเขา อย่างน้อยหนึ่งล้าน
และสิ่ งนี้ไม่ได้กาํ หนดไว้ตามชัว่ โมง มันเป็ นสําหรับแต่ละบทเรี ยน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคนเหล่านี้แต่ละคนสามารถสร้างรายได้สิบล้านได้
อย่างง่ายดายเพียงแค่สอนนักเรี ยนสิ บครั้ง
บันทึกของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าส่ วนใหญ่ให้บทเรี ยนสองสามร้อย
บทเรี ยนในระหว่างอาชีพ
เงินไม่กี่ร้อยล้านฟังดูดี แต่จริ ง ๆ แล้วมันไม่ได้มากมายขนาดนั้น
สําหรับนักรบอสู รที่ต่าํ กว่านักรบอสู รในตํานานเพียงระดับเดียว
คนที่มีชื่อเสี ยงและมีอิทธิพลมากพอ ๆ กับพวกเขาสามารถค้นหา
ผูร้ ่ วมงานได้จากทัว่ ทุกมุมโลกและเพลิดเพลินกับเงินเก็บโดยไม่ตอ้ ง
ทํางาน การสอนนักเรี ยนเป็ นการส่ วนตัวเป็ นเพียงโบนัสเพิ่มเติม
เท่านั้น
เท่าที่ซูผงิ รู ้ มีนกั รบอสู รคนหนึ่งในหลงเจียงที่มีรายได้สุทธิกว่าห้า
หมื่นล้าน
สําหรับประสิ ทธิภาพของบทเรี ยนที่มอบโดยนักรบอสู รคนนั้น …
มันค่อนข้างน่าประทับใจ นักเรี ยนส่ วนใหญ่มีความสามารถเพิ่มขึ้น
อย่างโดดเด่นเช่นการได้รับทักษะใหม่ การได้รับการควบคุมพลัง
ดวงดาวในระดับที่สูงขึ้น หรื อวิธีใหม่ในการควบคุมอสู รของตน
อีกครั้งซูผงิ อ่านบทวิจารณ์และพบว่ามันเป็ นไปได้มากที่สุดที่เขาจะ
ทําเช่นเดียวกันได้
โดยไม่ตอ้ งรออีกต่อไป เขารี บลงทะเบียนทันที
ดูเหมือนว่ามีเพียงนักรบอสู รระดับ 7 ขึ้นไปเท่านั้นที่ได้รับอนุญาต
ให้เป็ นครู สอนพิเศษส่ วนตัว เพื่อให้ผา่ นการตรวจสอบซูผงิ ต้องใช้
หมายเลขประจําตัวของใบรับรองอาจารย์ของเขาด้วย โชคดีที่ตงซง
หมิงได้ให้เขาเอาไว้แล้ว
เขาพบไฟล์ที่สาํ นักการศึกษาจัดเตรี ยมไว้ คัดลอกหมายเลขประจํา
เครื่ องที่ตอ้ งการ พิมพ์ชื่อเล่นที่เหมาะสมสําหรับตัวเขาเอง ก่อนที่จะ
เลือกระดับที่จะลงทะเบียนซึ่งเป็ นระดับเก้า
ด้วยการทําเช่นนี้เขาสามารถเริ่ มสร้างรายได้จากการเป็ นนักรบอสู ร
ระดับเก้าที่มีบรรดาศักดิ์ แม้วา่ เขาจะยังไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็ น
หนึ่งในนั้นก็ตาม
หลังจากกดตกลงก็ได้รับข้อความว่าต้องให้ขอ้ มูลที่ถูกต้องตามความ
จริ ง หากเขาล้มเหลวในการตรวจสอบในอนาคตเขาจะถูกแบนอย่าง
ถาวรจากการเป็ นครู สอนพิเศษส่ วนตัวอีกครั้ง เขาได้รับอนุญาตให้
รับนักเรี ยนก่อนที่ผลการตรวจสอบจะออกมา อย่างไรก็ตามหาก
ลูกค้าฟ้องร้องในช่วงเวลานี้เขาจะต้องเผชิญกับการลงโทษที่รุนแรง
มาก ในกรณี เช่นนี้เขาจะสู ญเสี ยสิ ทธิพิเศษในฐานะอาจารย์และถูก
ขึ้นบัญชีดาํ ของสํานักการศึกษา ซึ่งหมายความว่าเขาจะถูกห้ามไม่ให้
สอนในโรงเรี ยนใด ๆ ในเมืองหลงเจียง โดยปกติแล้วการลงโทษนั้น
เพียงพอที่จะกีดกันคนส่ วนใหญ่จากการให้คาํ มัน่ สัญญามากกว่าที่
พวกเขาสามารถทําได้ ถึงกระนั้นซูผงิ ก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่ องนี้
เนื่องจากเขาไม่เคยตั้งใจจะเป็ นครู จริ งจัง นอกจากนี้เขายังมัน่ ใจว่า
สามารถสัง่ สอนผูค้ นได้อย่างมีประสิ ทธิภาพเช่นเดียวกับนักรบอสู ร
พวกนั้น ลูกค้าควรสนใจฝี มือเขาไม่ใช่ระดับ
รายชื่อนักเรี ยนที่แนะนําจะปรากฏขึ้นหลังจากส่ งการลงทะเบียนแล้ว
สําหรับตอนนี้เขาจะมองหาคนที่เป็ นเจ้าของอสู รประเภทอันเดธ
เพราะเขาคุน้ เคยกับหมวดหมู่น้ ีมากกว่า
ในขณะนี้ สวีค่ งั กําลังมองหาครู ส่วนตัวทางอินเทอร์เน็ต เขาต้องการ
พัฒนาให้มากที่สุดก่อนที่ลีกนักรบอสู รจะเริ่ มขึ้น
วันหยุดสุ ดสัปดาห์เป็ นสิ่ งที่นกั เรี ยนทัว่ ไปชื่นชอบเพราะได้พกั ผ่อน
อย่างไรก็ตามสําหรับคนทํางานหนักอย่างเขามันเป็ น “เวลาขยะ”
เนื่องจากเขาไม่สามารถเรี ยนรู ้บทเรี ยนที่ตอ้ งการจากสถาบันได้
“อาจารย์ที่รู้เรื่ องประเภทอันเดธ…ให้ตายสิ มีอยูไ่ ม่กี่คน!” สวีค่ งั
หน้าบึ้งเมื่อเขาไปถึงส่ วนท้ายของหน้าโดยไม่พบทางเลือกมากมายที่
เขาสามารถเลือกได้
เขามีอสู รดวงดาวประเภทอันเดธหลายตัว พวกมันทั้งหมดดูน่าอนาถ
จากภายนอก แต่พวกมันก็ต่อสู ไ้ ด้ดี ไม่ใช่วา่ เขามีรสนิยมแปลก ๆ
สําหรับอสู รเหล่านี้ เพียงแค่เขาชอบความเป็ นเอกลักษณ์ มันทําให้
เขาดูเท่ อย่างน้อยเขาก็คิดอย่างนั้น
นอกจากนี้อสู รที่ไม่ค่อยพบเห็นยังมีขอ้ ได้เปรี ยบเหนือนักรบอสู รตัว
อื่น ๆ ที่ไม่ค่อยรู ้เรื่ อง
ปัญหาใหญ่ที่สุดคือการเลี้ยงอสู รประเภทอันเดธคือต้องใช้เวลาและ
การฝึ กหนักมาก ขณะที่นกั เรี ยนคนอื่นกับอาจารย์มกั มองเขาแปลก ๆ
สวีค่ งั ไม่สนใจสิ่ งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับเขา แต่เขารู ้สึกกังวลอย่างมาก
กับความจริ งที่วา่ มันยากมากที่จะหาความรู ้ที่เกี่ยวข้องเพื่อฝึ กอสู ร
ของเขา เขาต้องไปพบอาจารย์เป็ นการส่ วนตัวเพื่อเรี ยนรู ้สิ่งที่เป็ น
ประโยชน์ เพราะโดยปกติแล้วพวกเขาไม่ได้สอนอะไรเกี่ยวกับ
อันเดธในระหว่างบทเรี ยนที่กาํ หนดไว้
สวีค่ งั กําลังค้นหาผูเ้ ชี่ยวชาญที่อา้ งว่ามีประสบการณ์ในอสู รประเภท
อันเดธ และเว็บไซต์กแ็ จ้งเตือนเขาในทันใด
[ครู สอนพิเศษชื่อ “คนหล่อแห่งหลงเจียง” ส่ งข้อความถึงคุณ]
 ตอนที่ 123 การวิวฒ
ั นาการพิเศษ
สวีค่ งั ขมวดคิ้วขณะอ่านข้อความ
คนหล่อแห่งหลงเจียง? ชื่อแบบนั้นคืออะไร?
เขาเบิกตากว้างด้วยความดีใจ นักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยงต้องการช่วยฉัน??
ข้อความดังกล่าวนําเขาไปยังหน้าต่างแชทชัว่ คราวซึ่ งมีชื่อ “คนหล่อ
แห่งหลงเจียง” อยูใ่ นกรอบสี ทองสําหรับอาจารย์ผสู ้ อนเท่านั้น
สวีค่ งั พิมพ์คาํ ทักทายของเขาอย่างระมัดระวัง เพื่อที่เขาจะได้ไม่ทาํ
ให้ใครบางคนขุ่นเคืองใจ
(สวีค่ งั : ยินดีที่ได้รู้จกั ครับ! / เขินอาย]
คําตอบของซูผงิ ส่ งกลับมาอย่างรวดเร็ ว :
[คนหล่อแห่งหลงเจียง : ผมเห็นคุณกําลังมองหาครู สอนพิเศษที่
สามารถสอนคุณเกี่ยวกับอสู รอันเดธ ผมพร้อมแล้ว หนึ่งล้านสําหรับ
แต่ละบทเรี ยน คุณต้องการผมไหม?]
เขาอยากสอนฉัน?? สวีค่ งั แทบไม่เชื่อในสิ่ งที่เขาเห็น
แม้จะเป็ นครู สอนพิเศษ แต่คนเหล่านี้มกั ไม่รับงาน หากนักเรี ยน
ต้องการขอความช่วยเหลือ พวกเขาต้องขอความช่วยเหลือผ่านการ
เชื่อมต่ออื่น ๆ
มีใครบางคนมองเห็นพรสวรรค์ที่ซ่อนอยูใ่ นตัวฉัน? ไม่สิ บางทีครู
สอนพิเศษคนนี้อาจจะรู ้สึกเบื่อ
ไม่วา่ จะด้วยวิธีใดสวีค่ งั ก็จะไม่พลาดโอกาสดังกล่าว เงินหนึ่งล้าน
ฟังดูมาก แต่กค็ ุม้ ค่าถ้าเขาจะได้รับการสอนจากนักรบอสูรที่มีชื่อเสี ยง
[สวีค่ งั : แน่นอนครับ แน่นอน! เป็ นเกียรติที่ได้เรี ยนกับคุณครับ)
[คนหล่อแห่งหลงเจียง : ดี ว่างเมื่อไหร่ ?]
(สวีค่ งั : ได้ตลอดเวลาเลยครับ! / ยิม้ ]
[คนหล่อแห่งหลงเจียง : เราจะมาพบกันตอน 1 ทุ่มคืนนี้ ส่ งที่อยูข่ อง
คุณมาให้ผม]
(สวีค่ งั : ได้ครับ! นี่ครับ … ]
(คนหล่อแห่งหลงเจียง : โอเค]
[สวีค่ งั : ผมจะรอการมาถึงของคุณครับ! / ยิม้ / หัวใจ] หน้าต่างเป็ นสี
เทาซึ่งหมายความว่าครู สอนพิเศษได้ออฟไลน์ไปแล้ว
สวีค่ งั ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและดูนาฬิกา อีกหกชัว่ โมง เขาจะ
ได้เห็นนักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยงด้วยตนเอง นี่เป็ นช่วงเวลาพิเศษที่ทุก
คนในเมืองนี้ใฝ่ ฝัน นักรบที่มีชื่อเสี ยงหายากมากบนโลกใบนี้และไม่
ค่อยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน สถาบันยังมีอาจารย์อาวุโสอีกสอง
สามคนที่มีตาํ แหน่งเป็ นนักรบ แต่เขาไม่เคยเรี ยนด้วยมาก่อน
“โอ้ ใช่ ฉันต้องเตรี ยมตัวให้ดูดี บางทีเขาอาจจะยอมรับฉันเป็ นลูก
ศิษย์ส่วนตัวของเขา!” ดวงตาของสวีค่ งั เต็มไปด้วยความสุ ข
เขาหยิบเสื้ อโค้ทที่ดีที่สุดของเขาและมุ่งหน้าไปที่สนามใกล้ ๆ
ซูผงิ พิมพ์คาํ ตอบสุ ดท้ายและปิ ดหน้าต่างแชท
“ดี ธุรกิจใหม่”
บทเรี ยนส่ วนตัวเป็ นเพียงอีกช่องทางหาเงินก่อนจะกลับบ้านในตอน
เย็น เงินที่ได้มาง่าย
เกือบจะถึงเวลาแล้วที่อสู รอีกกลุ่มจะออกมาจากการฝึ กฝน เขาไปที่
ห้องอสู รในเวลาที่เหมาะสมเพื่อดูอสู รห้าตัวที่ถูกส่ งออกจากสนาม
บ่มเพาะตามลําดับ
สิ่ งมีชีวติ เหล่านี้ตรวจสอบรากฐานใหม่ของพวกมันสั้น ๆ และสงบลง
ซูผงิ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าอสู รทั้งห้าเติบโตเพียงพอที่จะตอบสนอง
คําสัง่ ก่อนที่จะโยนพวกมันเข้าไปในคอกเลี้ยงดู จากนั้นเขารวบรวม
อสู รอีกกลุ่มหนึ่งเพื่อเข้ารับการฝึ กฝน
เขาไม่เห็นลูกค้าคนใดในร้านเป็ นเวลาครึ่ งชัว่ โมง ดังนั้นเขาจึงล็อค
ประตู นํามานาการ์ม, มังกรเพลิงนรกและอสรพิษม่วงเข้าสู่ หอคอย
มังกรอีกครั้ง
หากไม่มีโครงกระดูกน้อย เขาสามารถไปถึงชั้นที่หา้ ของหอคอยมังกร
ได้ อสู รสามตัวที่เขานํามานั้นค่อนข้างไร้ประโยชน์ซ่ ึงหมายความว่า
เขาต้องต่อสู เ้ พื่อก้าวไปข้างหน้าด้วยตัวเอง เนื่องจากเขาเป็ นนักรบ
อสู รระดับสี่ ข้ นั กลางแล้ว “เงามังกร” ในหอคอยจึงแข็งแกร่ งขึ้นตาม
ระดับของเขา ตามที่เขาคิดไว้ศตั รู ที่รออยูท่ ี่ช้ นั เก้าน่าจะเป็ นราชาอสู ร
หลังจากออกจากหอคอย เขายังคงโจมตี “ดินแดนเกล็ดมังกร” โดย
สัง่ ให้อสู รของเขาจัดการกับศัตรู ที่อยูด่ า้ นหน้า
นอกเหนือจากศัตรู แล้ว สถานที่เหล่านั้นยังมีสมุนไพรและสมบัติล้ าํ ค่า
ทุกชนิดซ่อนอยูท่ วั่ น่าเศร้าที่เขาไม่สามารถนํากลับไปได้ เนื่องจาก
ไม่มีอะไรเป็ นของจริ ง
อสู รดีข้ ึนอย่างเห็นได้ชดั เมื่อสิ้ นสุ ดการสํารวจ มานาการ์มพัฒนาได้
สําเร็ จเหนือตัวอื่น ๆ เมื่อต่อสู ก้ บั อสู รประเภทปี ศาจ
มันไม่ใช่ววิ ฒั นาการทัว่ ไป แต่เป็ นการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง โดย
ปกติแล้วมานาการ์มสามารถเปลี่ยนเป็ นสุ นขั จันทร์เงิน ระดับสี่ ได้
ด้วยการฝึ กฝนและการเติบโตที่เพียงพอ อย่างไรก็ตาม ในกรณี ของ
ซูผงิ มันกลายเป็ นสุนขั มังกรดําแทน สุนขั มังกรดําไม่ใช่สุนขั ธรรมดา
อีกต่อไป มันกลายเป็ นอสูรดวงดาวประเภทปี ศาจ มันเป็ นการเปลี่ยน
แปลงในเชิงบวกเนื่องจาก สุ นขั มังกรดํามีศกั ยภาพในการไปถึงระดับ
หก
หมาล่าเนื้อตอนนี้ตวั โตกว่าสิ งโตตัวเต็มวัย ถ้าซูผงิ ต้องการ เขาสามารถ
ขี่มนั ไปตามท้องถนนได้
ขนสี เงินของมานาการ์มดั้งเดิมยังคงเหลืออยูเ่ พียงส่ วนเล็ก ๆ ซึ่งถูก
ผสมผสานกับขนสี ดาํ ขลับทําให้อสู รประหลาดมีสไตล์ที่ค่อนข้าง
แปลก
นอกจากนี้เสี ยงคํารามของสุ นขั มังกรดํายังทําให้เกิดพลังของมังกร
แท้จริ ง อาจเป็ นเพราะมันเรี ยนรู ้สิ่งนั้นเมื่ออยูร่ อดในหอคอยมังกร
มังกรเพลิงนรกและอสรพิษม่วงมีขนาดและความแข็งแกร่ งเพิ่มขึ้น
โดยเฉพาะมังกรเพลิงนรก ที่เกือบจะเข้าสู่ วยั รุ่ น ยิง่ ไปกว่านั้น การ
เติบโตดังกล่าวไม่ได้เป็ นผลมาจากการฝึ กที่เร่ งรี บ ประสบการณ์กบั
การฝึ กฝนทั้งหมดช่วยให้มงั กรเพลิงนรกเก่งกว่าอสู รในระดับ
เดียวกัน
ขณะนี้มงั กรอยูใ่ นระดับสาม ถึงกระนั้นก็แข็งแกร่ งพอที่จะเผชิญหน้า
กับบางสิ่ งที่อยูใ่ นระดับสี่ หรื ออาจใช้เสี ยงคํารามมังกรเพื่อทําให้คู่
ต่อสู ท้ ี่อยูใ่ นระดับห้ามึนงงในเวลาสั้น ๆ สําหรับอสรพิษม่วง มันมี
ความแข็งแกร่ งพอที่จะรัดอะไรบางอย่างที่มีขนาดเท่ามันจนตายได้
การสํารวจในวันนั้นช่วยให้พวกมันทําลายเกล็ดมังกรได้อีกหลายชิ้น
เมื่อทํางานเสร็ จแล้วซูผงิ วางแผนที่จะพักผ่อนในร้านและอาจจะ
ได้รับลูกค้าบางส่ วนก่อนจบวัน เขาต้อนรับนักเรี ยนสองคนก่อนปิ ด
ร้าน ทั้งสองคนมาตามข่าวลือ มาฝึ กฝนอสู รขั้นตํ่า ซูผงิ ได้รับแต้ม
พลังงานอีก 200 แต้มในกระเป๋ าของเขา ท้องฟ้ามืดลง หลังจากโทร
หาลูกค้าหลายคนให้มารับอสู รในวันรุ่ งขึ้น (โดยที่ไม่สนใจคําถาม)
เขาก็ออกจากร้าน หารถแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่นกั เรี ยนส่ ง
มา
ทันทีที่เขาจากไป ร่ างหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นหลังต้นไม้ขา้ งร้าน
ซูหลิงเยวีย่ คอยจับตาดูร้านค้าตลอดทั้งวัน เธออยากรู ้วา่ อสู รจํานวน
มากไปไหน หรื อ ‘ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝน’ อยูไ่ หน แต่ไม่วา่ เธอจะมอง
ยังไง เธอก็เห็นแค่ซูผงิ คนเดียวในร้าน
เธอสามารถเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อลอบมองผ่านประตูได้ แต่ไม่ได้ทาํ
เพราะซูผงิ ตาดีพอที่จะจับเธอได้
แต่เขาหายไปหนึ่งชัว่ โมง เขาไปอยูท่ ี่ไหนตลอดหนึ่งชัว่ โมงนั้น?
เธอกัดริ มฝี ปากและตัดสิ นใจตามรถแท็กซี่ ไป
 ตอนที่ 124 สถาบันแอรีส
รถแท็กซี่ขบั ออกจากเมืองตอนล่างและเข้าสู่ ยา่ นใจกลางเมือง ซึ่ง
แหล่งการค้าและคนรวยส่ วนใหญ่รวมตัวกันอยูท่ ี่นนั่
เป็ นเรื่ องยากที่ซูผงิ จะมาที่นี่ซ่ ึงทุกอย่างดูสะอาด เป็ นระเบียบเรี ยบร้อย
เขาอดไม่ได้ที่จะมองผูค้ นที่เดินผ่านไปมา ทุกคนดูเหมือนเศรษฐีที่มี
ผิวเนียนนุ่มและไม่เคยทํางานหนักมาก่อน แม้วา่ เขาจะแน่ใจว่าการ
เป็ นเศรษฐีไม่มีความหมาย แต่เป็ นข้อกําหนดระดับเริ่ มต้นสําหรับ
การถูกเรี ยกว่าพลเมืองในเมือง
จากนั้นเขาก็คิดถึงบ้านของเขาด้วยอารมณ์หงุดหงิด ไม่อาจปฏิเสธ
ได้วา่ คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน ในขณะที่คนส่ วนใหญ่จะอยูใ่ น
ระดับเดิมไปตลอดชีวติ
เขาไม่สนใจ ในฐานะคนที่รู้วา่ ความตายรู ้สึกอย่างไร สิ่ งเหล่านี้มี
ความหมายเล็กน้อยต่อเขา
ครู่ ต่อมาคนขับจอดรถตรงทางเข้าย่านชุมชนที่เงียบสงบ เป็ นย่านที่
อยูอ่ าศัยที่มีราคาแพงสุ ดแห่งหนึ่ง เนื่องจากการออกแบบช่วยให้ผอู ้ ยู่
อาศัยมีวถิ ีชีวติ ที่สงบสุ ข แม้วา่ จะมีถนนที่พลุกพล่านที่สุดอยูร่ อบ ๆ
ก็ตาม
ค่าโดยสารรถแท็กซี่อยูท่ ี่ 1,802 เหรี ยญซึ่ ง … ค่อนข้างบ้าตามมาตรฐาน
ปกติ แม้วา่ จะไม่สามารถทําอะไรได้ เนื่องจากการขับรถต้องผ่าน
ด่านค่าเก็บทางหลวงที่มีราคาแพงหลายจุดก่อนเข้าสู่ ใจกลางเมือง
ซูผงิ ตรวจสอบชื่อของย่านนั้นก่อนจะเข้าไปข้างใน แต่เขาก็ถูก
เจ้าหน้าที่หลายคนหยุดไว้
“คุณมาทําอะไร?” ยามรักษาความปลอดภัยวัยกลางคนถามเขา
ขณะที่เอียงศีรษะเล็กน้อย ราวกับว่าซูผงิ มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ ทหาร
ยามจดจําเขาว่าเป็ น “ขยะ” ในขณะที่เขาก้าวลงจากรถแท็กซี่
ซูผงิ ไม่พอใจที่ได้รับการปฏิบตั ิเช่นนี้แม้วา่ เขาจะไม่ยอมเสี ยเวลาไป
กับการโต้เถียง เขาบอกกับทหารยามว่ามีคนเชิญเขามา
ขณะตอบ เจ้าหน้าที่กต็ รวจสอบคําพูดของเขาและโทรศัพท์หาลูกค้า
ของเขา ที่บอกให้พวกเขาปล่อยซูผงิ เข้ามาข้างในทันที ทําให้พวก
เขาสับสน ตามที่พวกเขาเชื่อ มีเพียงคนที่ร่ าํ รวยที่สุดหรื อครอบครัว
เท่านั้นที่สามารถอาศัยอยูใ่ นนั้นได้
หลังจากวางสาย สวีค่ งั ก็เดินไปที่ทางเข้าอาคารทันทีเพื่อรอครู สอน
พิเศษของเขา เขาคงไปที่ประตูเพื่อทักทายซูผงิ ด้วยตัวเองถ้าไม่ใช่
เพราะขนาดของย่านนี้มนั ใหญ่มาก
เขารู ้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นยามเดินมาและประหลาดใจเมื่อเห็นว่าใคร
ถูกพามาด้วย
นัน่ เป็ นครู สอนพิเศษของฉันหรอ? อาจจะเป็ นผูช้ ่วยหรื ออะไรสัก
อย่าง
นัน่ จะน่าผิดหวังมาก แต่กช็ ่วยไม่ได้ ครู สอนพิเศษมีชื่อหลายคน
มักจะยุง่ และขอให้ผชู ้ ่วยทํางานแทน
“ทางนั้นครับ” ผูค้ ุมชี้ทางให้ซูผงิ อย่างสุ ภาพ “คุณสวี่ คุณคนนี้มาพบ
คุณครับ”
สวีค่ งั ฝื นยิม้ และส่ งเจ้าหน้าที่ออกไป ก่อนที่จะพูดกับซูผงิ อย่าง
สุ ภาพที่สุดเท่าที่จะทําได้ “คุณเป็ นศิษย์ของเขาเหรอ?”
“ผมคือ ‘สุ ดหล่อแห่งหลงเจียง” ซูผงิ ยิม้ กลับและโค้งคํานับเล็กน้อย
สวีค่ งั ตกใจเกินกว่าจะพูดอะไรออก
“คุณ – อะไรนะ? สุ ดหล่อแห่งหลงเจียงเหรอครับ?”
“ใช่ สวีค่ งั ใช่ไหม? ผมอ่านข้อมูลของคุณและรู ้วา่ คุณมีอสู รประเภท
อันเดธจํานวนมาก มันบังเอิญมากที่ผมเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญเกี่ยวกับอสู ร
ประเภทนี้ ดังนั้นผมจึงมาอยูท่ ี่นี่”
แก้มของสวีค่ งั เปลี่ยนเป็ นสี แดงด้วยความโกรธ “นี่มนั เรื่ องตลกอะไร
กัน ?? สอนฉัน? นาย? นายได้รับการลงทะเบียนมาได้ยงั ไง? โอ้ฉนั รู ้
แล้วนายยังไม่ถูกตรวจสอบ! ฉันจะรายงานนายเดี๋ยวนี้แหละ!”
ซูผงิ รู ้ดีวา่ การที่เขาดูอ่อนเยาว์จะทําให้เขามีปัญหา แต่กไ็ ม่คิดว่าจะ
ขนาดนี้
“เรามาลองกันก่อนไหม? คุณสามารถรายงานผมได้อย่างอิสระหาก
บทเรี ยนของผมไม่มีประสิ ทธิภาพ”
“ลอง? ลองอะไร ?? นายรู ้ไหมว่าฉันเป็ นใคร? ฉันเป็ นนักเรี ยนอันดับ
ต้น ๆ จากสถาบัน แอรี ส นายเป็ นใคร? ฮะ?!”
เช่นเดียวกับชื่อของเขา สวีค่ งั เป็ นชนชั้นสู งที่มนั่ ใจเกินตัวและคิดว่า
ตัวเองดีกว่าเพือ่ นเสมอ เขาจะเคารพผูท้ ี่ควรค่าแก่การเคารพ อย่างเช่น
แชมป์ ของลีกนักรบอสูร แต่สาํ หรับคนอื่น ๆ เขาไม่ได้ให้ความสําคัญ
นับประสาอะไรกับซูผงิ ที่ดูธรรมดามากกว่าคนทัว่ ไป
ไอ้บา้ นี่ตอ้ งการสัง่ สอนฉัน ?? ฉันสงสัยว่าเขาคงจะอยูไ่ ด้ไม่ถึงห้า
วินาทีในการต่อสู !้ และ…และฉันเรี ยกเขาว่า “คุณ”! ฉันยังใช้อิโมติ
คอนน่ารัก ๆ ! อ้ากกก ฉันจะฆ่ามัน
ซูผงิ ขัดจังหวะความคิดของสวีค่ งั “ระวังคําพูดของคุณด้วย”
“นายจะทําอะไรได้!” สวีค่ งั หยิบโทรศัพท์ออกมา “ฉันจะจัดการแก
ไอ้ข้ ีแพ้! ฉันจะรายงานเรื่ องนี้ไปยังระบบ”
ตูม!
โทรศัพท์ของเขาระเบิดส่ งเศษหน้าจอหลายชิ้นบินเข้าใส่ ใบหน้า
ก่อนที่สวีค่ งั จะหายจากอาการตกใจ เขารู ้สึกว่าร่ างกายของเขาถูก
ยกขึ้นจากพื้น มันเป็ นพลังอันทรงพลังที่คว้าคอเขาไว้
ชายหนุ่มที่ดูเหมือนไร้ประโยชน์ตรงหน้าเขา เพียงแค่ยกมือข้างเดียว
สวีค่ งั ต้องการที่จะต่อต้าน แต่ทนั ทีที่เขาเห็นเจตนาฆ่าที่ไร้ความ
ปราณี ปรากฏในดวงตาของซูผงิ เขาก็รู้สึกว่าทั้งร่ างของเขาแข็งตัว
เนื่องจากความกลัว
เขาไม่เคยรู ้สึกใกล้ตายมากขนาดนี้มาก่อน มีบางอย่างบอกเขาว่าชาย
คนนี้จะฆ่าเขาโดยไม่คิดแม้แต่วนิ าทีเดียว
ไม่วา่ เขาจะพยายามอย่างไร เขาก็ไม่สามารถงัดมือที่คอได้ทีละนิ้ว
เขาต้องการเรี ยกอสู รของเขา แต่ร่างกายของเขาสัน่ เกินไปที่จะทํา
เช่นนั้น
“นักเรี ยนอันดับต้น ๆ จากสถาบันการศึกษาที่ดีที่สุดของเมืองนี้ เป็ น
อย่างนายหมด?” ซูผงิ ถามด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชา
ใบหน้าของสวีค่ งั แดงขึ้นอีกครั้ง เนื่องจากทั้งโกรธและหายใจไม่ออก
เมื่อซูผงิ ปล่อยเขา เขาสลัดเหงื่อเย็น ๆ ออกจากแขนและมองไปที่ซูผงิ
อีกครั้งเพียงเพื่อจะได้นึกถึงประสบการณ์ที่น่ากลัวเมื่อไม่กี่ปีที่ผา่ น
มา ตอนเขาได้พบกับอสู รประเภทอันเดธเป็ นครั้งแรก
ราวกับว่าเขากําลังมองอันเดธอีกตัว เป็ นตัวที่แข็งแกร่ งมาก
“มา ผมไม่อยากเสี ยเวลา ถ้าบทเรี ยนล้มเหลวคุณสามารถรายงานผม
ได้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ แต่ถา้ คุณรายงานเท็จ ผมจะไม่ปล่อย
ไปง่าย ๆ”
ซูผงิ หมายถึงอะไรสวีค่ งั คงรู ้ดี
ทันใดนั้นสวีค่ งั ก็จาํ ได้วา่ อย่างน้อยก็ตอ้ งมีใบรับรองเพื่อลงทะเบียน
เว็บไซต์ซ่ ึงหมายความว่าซูผงิ เป็ นอาจารย์ ถึงกระนั้นเขาก็ยงั รู ้สึกแย่
ที่ “นักรบอสู รกิตติมศักดิ์” นี้ดูเด็กกว่าตัวเอง ที่แย่ไปกว่านั้นคือเขา
เป็ นคนที่ตอ้ งจ่ายเงินและโดนหลอก
เขาพิจารณาและตัดสิ นใจที่จะปลอดภัยไว้ก่อนตอนนี้ บางทีเขาอาจจะ
ไม่สามารถต่อสู ก้ บั ”คนหล่อแห่งหลงเจียง” ได้โดยตรง แต่เขาสามารถ
ขอความช่วยเหลือได้ในภายหลัง
“โอเค…มากับฉัน” สวีค่ งั ลูบคอและนําทางไป
ซูผงิ รู ้สึกอายเล็กน้อยเพราะการเริ่ มต้นบทเรี ยนส่ วนตัวของพวกเขา
เกือบจะดูเหมือนการปล้น แม้วา่ จะไม่ใช่ความผิดของเขา
ครู่ ต่อมาพวกเขาก็มาถึงสนามกีฬาที่มีอุปกรณ์ครบครันที่ใจกลางเขต
นี่เป็ นอีกหนึ่งสิ ทธิพิเศษที่ผคู ้ นสามารถเพลิดเพลินได้ในชุมชนราคา
แพงแห่งนี้
มีชายหนุ่มสองคนและหญิงสาวคุยกันพักผ่อนบนม้านัง่ พวกเขา
ทักทายสวีค่ งั เมื่อเห็นว่ามาถึง
สวีค่ งั เห็นเพื่อนร่ วมโรงเรี ยนของเขาและทักทาย “มาฝึ กกันอีกแล้ว
เหรอ?”
นักเรี ยนคนหนึ่งในนั้นตอบว่า”แน่นอน ลีกจะเริ่ มเร็ ว ๆ นี้ ใครไม่
อยากลองมันบ้างล่ะ?”
 ตอนที่ 125 มังกรคํารามของซู ผงิ
“สวีค่ งั คนที่มากับนายเป็ นใคร?” ผูห้ ญิงที่กาํ ลังดื่มนํ้าผลไม้ถามด้วย
ความประหลาดใจ เมื่อเธอสังเกตเห็นซูผงิ ยืนอยูข่ า้ งหลังสวีค่ งั
คนเหล่านี้คุน้ เคยกันเพราะพวกเขาเรี ยนที่สถาบันแอรี ส และอาศัยอยู่
ในชุมชนเดียวกัน
ผูช้ ายทั้งสองสังเกตเห็นซูผงิ เช่นกัน ซูผงิ ดูเหมือนอายุใกล้เคียงกับ
พวกเขา เขาเป็ นผูค้ นที่เพิง่ เข้ามาอยูใ่ หม่? หรื อเขาเป็ นนักเรี ยนจาก
สถาบันแอรี ส?
สวีค่ งั ดูเขินอายเมื่อพวกเขาถามเกี่ยวกับซูผงิ เขาไม่สามารถบอกทุก
คนได้โดยตรงว่าซูผงิ เป็ นครู สอนพิเศษส่ วนตัวที่เขาเจอทางออนไลน์
หากเขาบอกความจริ งข้อนี้ออกไป ชื่อเสี ยงของเขาในสถาบันจะ
หมดไป เขาจะเป็ นตัวตลกสําหรับนักเรี ยนทุกคนในสถาบัน
“เขาเป็ นเพื่อนของฉันที่มาเยีย่ มนะ”สวีค่ งั สร้างข้ออ้างเพือ่ หลอกทุก
คน เขาไม่ได้พดู ถึงว่าเขาถูกซูผงิ หลอกเช่นกัน มันจะน่าละอายกว่านี้
ถ้ามีคนรู ้วา่ เขาจ้างครู สอนพิเศษส่ วนตัวในวัยเดียวกัน
“โอ้…”
เมื่อรู ้วา่ ซูผงิ ไม่ใช่ผอู ้ าศัยใหม่ คนเหล่านี้จึงหมดความสนใจ
พวกเขาพูดคุยกันต่อ ทุกคนที่ตอ้ งการเข้าร่ วมจะต้องมีความแข็งแกร่ ง
และภูมิหลังเดียวกัน
“ทําไมพวกนายไม่ไปพักผ่อนบ้างล่ะ ให้ฉนั และเพื่อนได้ใช้ที่นี่”
สวีค่ งั ไม่ตอ้ งการยึดติดกับหัวข้อเดิม
“ได้เลย”
“แล้วเจอกัน”
จากนั้นพวกเขาก็เปลี่ยนกลับไปที่การสนทนาก่อนหน้า
ซูผงิ มีความสุ ขตั้งแต่สวีค่ งั มีสติพอที่จะเก็บอารมณ์ เขาติดตามสวีค่ งั
ไปยังสนามต่อสู ้
นี่เป็ นสนามต่อสู ท้ ี่มีฉากหลากหลายเช่นสระนํ้า ลาวาขนาดเล็ก ทุ่ง
หญ้า ป่ าไม้ ฯลฯ เหมาะสําหรับการฝึ กอสู รส่ วนใหญ่
หลังจากที่ซูผงิ ก้าวเข้ามาในสถานที่แล้ว สวีค่ งั ก็เสี ยบการ์ดของเขาที่
ช่องโลหะด้านหลังประตูและพิมพ์รหัสผ่านเพื่อปิ ดประตู
จากนั้นเขาก็กา้ วไปที่ตรงกลางของสถานที่ และเรี ยกอสู รของเขา
ออกมาในเวลาเดียวกัน
เมื่ออสู รตัวเก่งหลายตัวถูกเรี ยกออกมา เขาก็รู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
เขาหันกลับมาทําหน้าตึง และพูดกับซูผงิ ที่ยนื อยูข่ า้ งประตู “นาย
ไม่ได้บอกว่านายจะสอนฉันเหรอ? ตอนนี้ไง สอนฉันสิ !”
เมื่อมองดูความขุ่นเคืองที่เขียนอยูบ่ นใบหน้าของสวีค่ งั ซูผงิ ก็เลิกคิ้ว
“อะไรกัน? นายยังไม่มนั่ ใจอีก?”
สวีค่ งั ไม่เสี ยเวลาไปกับซูผงิ อีก เขาสัง่ ให้อสู รทําร้ายซูผงิ !
เขารับรู ้ความแข็งแกร่ งทางกายภาพของซูผงิ แต่นนั่ ก็ไม่ได้มีอะไร
พิเศษ การใช้อสู รต่อสู เ้ ป็ นกุญแจสําคัญ ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาเป็ น
นักรบอสู รไม่ใช่นกั รบวิชาป้องกันตัว
อ๊ากก!
อสู รวิญญาณเป็ นตัวแรกที่มาหาซูผงิ อสู รตัวนี้เป็ นอสู รระดับห้าและ
เป็ นอสู รตระกูลอันเดธที่มีทกั ษะในการโจมตีทางวิญญาณ อสู รตัวนี้
กินวิญญาณที่ตายแล้วเป็ นอาหารและดูเหมือนลูกบอลหมอกสี เทา
ขุ่น เสี ยงร้องที่น่าสังเวชดังออกมาจากลูกหมอกซึ่ งจะทําให้เลือดของ
นายแข็งตัว
รู ปลักษณ์ที่แปลกประหลาดและน่ากลัวนี้เพียงพอที่จะทําให้หลาย
คนตกใจ อสู รที่อยูข่ า้ งหลังอสู รวิญญาณคือ อสู รบึงนํ้า ซึ่ งเป็ นอสู รที่
มีสายเลือดระดับหก ในขณะนี้อสู รตัวนี้เกือบจะถึงจุดสู งสุ ดของ
ความแข็งแกร่ งแล้วปั จจุบนั อยูท่ ี่ระดับห้าขั้นสู ง!
อสู รบึงนํ้า ดูเหมือนจะน่าเกลียดยิง่ กว่าเดิม มันปกคลุมไปด้วยสิ่ งที่ดู
เหมือนโคลนเน่า แต่ไม่ใช่โคลนจริ ง เนื้อเยือ่ ที่มีลกั ษณะคล้ายโคลน
เป็ นส่ วนหนึ่งของร่ างกาย ซึ่งในขณะนี้มนั เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ ว
บนพื้นราวกับมนุษย์ขนาดมหึ มา แต่เดินเหมือนสัตว์สี่ขา
อสู รบึงนํ้า ทิ้งคราบเหม็นไว้ทุกที่ที่มนั ผ่านไป นี่คือสาเหตุที่อสู รอัน
เดธน่าขยะแขยง
ในขณะที่อสู รระดับห้าสองตัวเริ่ มโจมตี อสู รอีกตัวก็อยูก่ บั สวีค่ งั
และเฝ้าสังเกต
“มาดูกนั ว่านายจะรักษาความอวดดีได้นานแค่ไหน!” เจตนาฆ่าที่
ลึกซึ้ งเปล่งประกายในดวงตาของสวีค่ งั เขาไม่ได้ต้ งั ใจจะฆ่าซูผงิ
จริ ง ๆ แต่ความตั้งใจนั้นกําลังเติบโตในใจของเขา
ไม่น่าเป็ นไปได้ที่เขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากอสู รของตระกูลอัน
เดธ หลังจากที่อยูก่ บั พวกมันมานาน
อารมณ์แปรปรวนของเขารุ นแรงกว่าเมื่อเทียบกับคนปกติ
ซูผงิ เลิกคิ้วขณะที่เขามองดูอสู รแสนน่ารักสองตัวที่เข้ามาหาเขาและ
ทําท่าทางคุกคาม
เขาส่ ายหัวและแสดงความคิดเห็นว่า “อสู รวิญญาณ เก่งในการโจมตี
ทางวิญญาณ แต่นายทําให้มนั เกินตัว เมื่อพิจารณาถึงระดับปั จจุบนั
ระยะการโจมตีทางวิญญาณคือ 50 เมตร มันควรอยูก่ บั นายเพื่อปกป้อง
นายวางแผนที่จะใช้มนั เพื่อคุกคามคู่ต่อสู โ้ ดยการเสี่ ยงชีวติ ?”
เขาส่ ายหัวอีกครั้งเมื่อเห็น อสู รบึงนํ้า เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
“อสู รบึงนํ้า ชื่อของมันบ่งบอกถึงสภาพแวดล้อมแบบไหนที่เหมาะ
กับมันมากกว่ากัน แม้จะไม่มีหนองนํ้า แต่นายก็ไม่ควรส่ ง อสู รบึง
นํ้า ออกไปทั้ง ๆ ที่นายยืนอยูบ่ นทราย เม็ดทรายที่แห้งและแข็งบน
พื้นจะทําให้ อสู รบึงนํ้า ช้าลง”
“นอกจากนี้ส่วนที่อยูใ่ ต้ทอ้ งของมันและเอ็นโคลนจํานวนนับไม่
ถ้วนใต้กรงเล็บทั้งสี่ ของมันก็จะได้รับความเสี ยหายจากทรายแห้ง
เช่นกัน สิ่ งนี้เป็ นอันตรายต่ออสู รบึงนํ้า”
ในขณะที่เขาพูดเหล่านั้นเขาก็ขยับ หลบลิ้นและกรงเล็บของอสู รบึง
นํ้า
อสู รบึงนํ้า ติดตามเขาไปเรื่ อย ๆ โดยไม่มีทางเลือกอื่น เขาคว้าแขน
บางยาวที่ปกคลุมไปด้วยโคลนของอสู รบึงนํ้า แล้วเหวีย่ ง ด้วยแขน
อันทรงพลัง เหวีย่ งมันไปไกลถึงสี่ เมตร
แต่เขาไม่ได้ทาํ เช่นนั้นเพื่อทําร้าย อสู รบึงนํ้า เขาโยนมันไปที่บ่อนํ้า
เพื่อให้อสู รบึงนํ้า ได้พกั ผ่อนบ้าง
ในเวลาเดียวกัน อสู รวิญญาณได้ห่อหุม้ ซูผงิ เสี ยงร้องที่น่าหงุดหงิด
มากพอจะทําให้คนหมดสติ โดยเฉพาะสาว ๆ
อ๊ากก!
ลําคอของซูผงิ มีขนาดใหญ่ข้ ึนเล็กน้อย และเขาก็อา้ ปาก
เขาปล่อยมังกรคํารามออกมา!
นัน่ ไม่ใช่เสี ยงคํารามธรรมดา ๆ มันมีพลังดวงดาว คลื่นโซนิคและ
เอฟเฟกต์การยับยั้งบางอย่าง
ร่ างคล้ายหมอกของ อสู รวิญญาณร่ วงหล่นลงมาเหมือนกระแสนํ้า
มันเคลื่อนตัวออกจากซูผงิ และรักษาระยะห่างไว้มากกว่า 12 เมตร
เสี ยงร้องโหยหวนและเสี ยงกรี ดร้องท่ามกลางสายหมอกพลันเงียบ
ลงเช่นกัน
ซูผงิ ได้ฟังเสี ยงคํารามของราชามังกรมาแล้ว แม้แต่มานาการ์มก็ยงั ใช้
มังกรคําราม ไม่ตอ้ งพูดถึงซูผงิ เอง
มันเป็ นลําคอของมนุษย์ มังกรคํารามของเขาไม่ใช่ของจริ ง เขาพยายาม
ปรับมันด้วยพลังดวงดาวและเปลี่ยนลําคอของเขา ในระหว่างการ
พยายามหลายครั้งเขาถึงกับบีบคอตัวเองตายหนึ่งครั้ง
ต่อมา เขาเจอวิธีการหนึ่ง เขาแค่ตอ้ งปรับลูกกระเดือกของเขา ด้วย
การทําเช่นนี้เขาสามารถป้องกันลําคอได้
โดยปกติแล้วมันคงทําได้ยาก อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เขาศึกษากาย
แสงอาทิตย์ เขาก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่ามังกรทัว่ ไปเมื่อพูดถึงความ
แข็งแกร่ งทางกายภาพ เช่นเดียวกับความแข็งแรงของลําคอของเขา
เสี ยงคํารามนี้ไม่เพียงแต่จะสะกดอสู รวิญญาณ แต่ยงั ทําให้สวีค่ งั
ตกใจ
เขาได้ยนิ อะไร?
มังกรคํารามรึ เปล่า?
มนุษย์จะคํารามราวกับมังกรได้ยงั ไง!
“ถึงเวลาต้องหยุดได้แล้ว” ซูผงิ ขมวดคิว้ และตะโกนเรี ยกสวีค่ งั จาก
ระยะไกล
ในระหว่างนั้นเขาก็กา้ วไปหาสวีค่ งั
สวีค่ งั กลับมามีสติ ซูผงิ เดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่ อย ๆ สวีค่ งั อดไม่ได้
ที่จะทบทวนภาพที่ดูน่ากลัวและเย็นชาของซูผงิ ในใจของเขา
“ผมขอโทษ” เสี ยงของสวีค่ งั สัน่
เจตนาฆ่าในใจของเขาหายไป เขาได้เห็นความจริ งแล้ว
ซูผงิ ปราบอสู รสองตัวของเขาได้โดยอาศัยพลังของเขาเท่านั้น มีเพียง
นักรบอสู รขั้นสู งเท่านั้นที่สามารถทําสิ่ งนี้ได้
สวีค่ งั พบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าเขาคนนี้จะเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง เมื่อ
รับรู ้เช่นนั้น เขาไม่กล้าที่จะรุ กรานซูผงิ อีกต่อไป
 ตอนที่ 126 สั่ งสอน
ซูผงิ สังเกตว่านักเรี ยนของเขาเริ่ มกลัวเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ
เอาล่ะนัน่ เพียงพอแล้ว
“ถ้าคุณรู ้สึกเสี ยใจ พยายามเรี ยนรู ้ให้ดีที่สุด คุณไม่สามารถมาตําหนิ
ผมได้หากคุณล้มเหลว”
“ผมเข้าใจ…”
ครั้งแรกที่พวกเขาปะทะกัน สวีค่ งั คิดว่าเขาประมาทเกินไปและซูผงิ
ก็ใช้โอกาสนั้นซุ่มโจมตีเขา แต่หลังจากที่เขาเห็นอสู รของตัวเอง
ถูกซูผงิ ปราบ เขาก็ได้ตระหนักถึงช่องว่างระหว่างพวกเขา
“ตามที่บทเรี ยนของเรากําหนดไว้ ผมจะแสดงสิ่ งหนึ่งที่คุณต้องการ
เรี ยนรู ้” ซูผงิ ขยับเข้าไปใกล้สวีค่ งั โดยไม่สนใจอสู รที่น่ากลัวที่กาํ ลัง
จ้องมองเขาอยูใ่ กล้ ๆ “แล้วจะเป็ นอะไร? การควบคุมพลังดวงดาว?
หรื ออะไรเกี่ยวกับอสู รของคุณ”
สวีค่ งั ก้มหน้า “ผม- ผมค่อนข้างเก่งในพลังดวงดาวครับ ดังนั้น…ผม
รู ้วา่ คุณสามารถสอนผมเกี่ยวกับอสู รได้ แต่ได้โปรด อย่าเพิง่ บอกผม
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ผมต้องการที่จะแข็งแกร่ งขึ้น และถ้าผมสามารถทํา
ให้อสู รของผมแข็งแกร่ งขึ้น … ผมไม่รู้วา่ จะควบคุมพวกมันยังไง”
ซูผงิ พยักหน้า “ผมเข้าใจแล้ว ผมจะแสดงวิธีเพิ่มพลังและความสามารถ
ของอสู รของคุณในการต่อสู ้ จําไว้วา่ ผมจะไม่ช่วยให้คุณหรื ออสู ร
ของคุณมีระดับที่สูงขึ้น แต่คุณจะรู ้วา่ ต้องทํายังไงให้ดีข้ ึนในลีก”
สวีค่ งั เงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ “คุณหมายความว่าผม
ยังใช้ความสามารถได้ไม่เต็มที่?”
“ใช่ คุณทํางานได้แย่มากที่ส่งคู่หูตวั น้อยของคุณมาหาผม ผมหมายถึง
ว่าสถาบันของคุณสอนวิธีออกคําสัง่ แบบนั้นหรื อ?”
สวีค่ งั ตกตะลึงชัว่ ครู่ เมื่อเขาได้ยนิ ซูผงิ พูดถึงอสู รที่ดูน่ากลัวของเขา
ว่า “คู่หูตวั น้อย” สวีค่ งั เคยชินกับพวกมัน แม้วา่ เขาจะตระหนักถึง
รู ปลักษณ์ที่น่ากลัวของพวกมัน ซึ่งเป็ นอาวุธที่มีประสิ ทธิภาพ
โดยเฉพาะกับผูห้ ญิง
ถึงกระนั้นซูผงิ ไม่สนใจสิ่ งนี้
สวีค่ งั ตอบขณะที่ใบหน้าของเขาแดงระเรื่ อด้วยความลําบากใจ “ผม
แค่อยาก…สู ก้ ลับ ผมไม่ได้คิดให้รอบคอบ”
“นัน่ คือปัญหา” ซูผงิ ตอบหน้าตาเฉย “คุณอยากทําให้ผมกลัว อสู ร
ของคุณรู ้วา่ คุณต้องการอะไร ทั้งคู่จึงมาหาผม แต่คุณไม่เคยรู ้เลยว่า
นัน่ คือการต่อสู ท้ ี่คุณจะชนะได้หรื อเปล่า ในใจของคุณ คุณคาดหวัง
ชัยชนะทั้ง ๆ ที่คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผมเลย นัน่ เป็ นความโง่ลว้ น ๆ”
สวีค่ งั ทําตัวไม่ถูก เมื่อฟังคําพูดของซูผงิ เขารู ้วา่ ซูผงิ พูดถูกทุกอย่าง
ฉันจะทําอะไรที่แตกต่างออกไปได้ไหม ถ้าฉันจริ งจังกว่านี้
ความคิดดังกล่าวคงอยูเ่ พียงชัว่ วินาที เมื่อสวีค่ งั จําได้วา่ ซูผงิ โยน อสู ร
บึงนํ้า ออกไปไหลายเมตรด้วยมือข้างเดียว และวิธีที่เขาปล่อยมังกร
คํารามโดยใช้ร่างของมนุษย์
ผูช้ ายคนนี้เป็ นมนุษย์เหรอ ??
“คุณแพ้ครั้งล่าสุ ดเมื่อไหร่ ?” ซูผงิ ถาม “คู่ต่อสู ข้ องคุณคือใคร?”
“โอ้ อะแฮ่ม! ผมไม่เคยแพ้ครับ ผมติดหนึ่งในสิ บอันดับแรกของ
สถาบันแอรี สเสมอ!”
ซูผงิ มองเขาอย่างสงสัย
“ผมพูดจริ ง!”
สวีค่ งั กําลังพูดความจริ ง แม้วา่ เขาจะแพ้การต่อสู ้ แต่เขาก็ตอ้ งฝึ กฝน
ทั้งวันทั้งคืนเพื่อฟื้ นสภาพ จนกระทัง่ เขาได้พบกับซูผงิ
“คุณดูมนั่ ใจมาก แล้วทําไมคุณถึงไม่เป็ นอันดับหนึ่งในสถาบันของ
คุณ”
“ผม...”
จี้ใจดํา
“บอกผมเกี่ยวกับการแข่งขันที่ลม้ เหลวของคุณ เพื่อให้ผมรู ้วา่ จะช่วย
คุณยังไง?”
สุ ดท้ายสวีค่ งั ก็เริ่ มอธิบายการต่อสู ท้ ี่เขาแพ้เมื่อหลายเดือนก่อน เขา
ขึ้นไปเป็ นอันดับ 2 ในการจัดอันดับวันนั้น
ซูผงิ ฟังเรื่ องราวด้วยท่าทางแปลก ๆ เพราะสวีค่ งั สามารถชนะการ
แข่งขันนั้นได้อย่างแน่นอน
“คุณเพิ่งพูดว่า คุณบอกให้อสู รบึงนํ้าระดับหกสู ก้ บั ปี กแผดเผาระดับ
หกซึ่ง ๆ หน้า? คุณคิดอะไรอยู”่
สวีค่ งั คงจะสาปแช่งดัง ๆ ถ้ามีคนพูดกับเขาแบบนี้ แต่เขาจะทําแบบ
นั้นไม่ได้ในตอนนี้
“ไม่เอาน่า! อสู รบึงนํ้าของผมปิ ดผนึกท้องฟ้า ดังนั้นปี กแผดเผาของ
เขาจึงต้องต่อสู ก้ บั มันบนพื้นดิน ผมทําผิดตรงไหน ?? ไม่ใช่ความผิด
ของผมที่นกมีขอ้ ได้เปรี ยบด้านธาตุ!”
“พูดให้ส้ นั ลงอย่าทําตัวเหมือนเด็ก คุณรู ้ทกั ษะทั้งหมดของอสู รคุณ
หรื อเปล่า?”
“ใช่ คุกกระดูก, ไอนํ้ากัดกร่ อน, เข็มกระดูก, เกราะกระดูกและการ
แปลงวิญญาณโลหิต”
“คุณรู ้วธิ ีใช้ ไอนํ้ากัดกร่ อน หรื อไม่”
“แน่นอนผมรู ้ มันสร้างหมอกบางอย่างในสนามเพื่อปิ ดกั้นการมองเห็น
ของศัตรู แต่มนั ไม่มีประโยชน์อะไรกับปี กแผดเผาไม่ใช่หรอ? นก
สามารถล้างทุกอย่างออกได้อย่างง่ายดายด้วยไฟของมัน”
ซูผงิ ถอนหายใจด้วยความผิดหวัง “ใครบอกคุณว่าทั้งหมดคือการปิ ด
กั้นสายตา ไอนํ้ามีฤทธิ์กดั กร่ อน มันตรงตามชื่อ! คุณรู ้ไหมว่าจะเกิด
อะไรขึ้นถ้าคุณหายใจเอาไอนัน่ เข้าไป? ร่ างกายของคุณจะอ่อนแอลง
จนตาย ไอนํ้ากัดกร่ อนทํางานได้ดีเมื่อรวมกับการแปลงวิญญาณโลหิ ต
อสู รทั้งสองอยูใ่ นระดับหกแน่นอนว่าอสู รบึงนํ้าของคุณสามารถทิ้ง
บาดแผลไว้กบั ปี กแผดเผาได้ใช่ไหม? ตราบใดที่ยงั มีแผลเปิ ด อสู ร
บึงนํ้าของคุณสามารถดึงพลังชีวติ ของปี กแผดเผาผ่านไอนํ้าเพื่อมาเป็ น
ของตัวเองได้ มันสามารถทําให้ศตั รู เสี ยเปรี ยบได้ดว้ ยวิธีน้ ีมากขึ้น
พลังงานก็ถูกขโมยมากขึ้น”
ขากรรไกรของสวีค่ งั ค้างไปแล้ว
“คุณใช้คุกกระดูกผิดวิธีดว้ ย มันเป็ นมากกว่าทักษะการควบคุม อสู ร
ของคุณสามารถใช้คุกเป็ นที่กาํ บังได้ เช่นเดียวกับการอยูห่ ลังกําแพง
ปราสาท อสู รบึงนํ้ามีอิสระที่จะยิงหนามกระดูกข้ามโล่ของคุก
ในขณะที่ ปี กแผดเผาไม่สามารถโต้กลับได้ หากอสู รของคุณเติบโต
ต่อไป มันจะสามารถใช้คุกกระดูกได้สามหรื อสี่ อนั พร้อมกันจนกว่า
ปี กแผดเผาจะไม่มีทางอื่นให้ขยับได้
“ดูสิ คุณมีวธิ ีจดั การกับปี กแผดเผามากกว่าหนึ่งวิธี ถ้าสิ่ งที่คุณบอกผม
ถูกต้อง นกตัวนั้นก็ไม่รู้ทกั ษะใด ๆ ในการใช้สนามให้เป็ นประโยชน์
ในขณะที่อสู รบึงนํ้าของคุณรู ้วธิ ีการควบคุมที่สะดวกสบาย”
ในขณะเดียวกันสวีค่ งั ก็ไม่เข้าใจสิ่ งที่เขาเพิง่ ได้ยนิ การแปลงวิญญาณ
โลหิ ตทํางานร่ วมกับไอนํ้ากัดกร่ อน? ใช้คุกกระดูกเพื่อป้องกัน? ใช้
คุกกระดูกหลายอัน?
เขารู ้ดีวา่ ซูผงิ พูดถูกทั้งหมด ถ้าอสู รบึงนํ้าของเขาใช้เทคนิคดังกล่าว
ในระหว่างการต่อสู ค้ รั้งนั้น เขาคงชนะ แต่เขายังไม่ได้พิสูจน์วา่
วิธีการเหล่านี้ใช้ได้ผลหรื อไม่
ซูผงิ มองผ่านความคิดของเขาและพูดว่า “แค่ทดสอบดู ที่น้ ีใหญ่พอ”
สวีค่ งั พยักหน้าด้วยท่าทางจริ งจัง เขาสัง่ ให้อสู รบึงนํ้าของเขาเตรี ยม
ไอนํ้ากัดกร่ อน และเรี ยกอสู รขั้นตํ่าอีกตัวออกมา ดังนั้นจึงมีเลือดอยู่
ในสภาพแวดล้อม
ผลลัพธ์ที่ได้น่าพอใจอย่างน่าประหลาดใจอสู รบึงนํ้าได้ดูดซับพลัง
ชีวติ ของอสู รที่อ่อนแอกว่าจากระยะไกล นี่เป็ นเรื่ องใหม่สาํ หรับสวีค่ งั
ที่เชื่อเสมอว่าไอนํ้ากัดกร่ อนเป็ นแค่การทําให้ศตั รู สบั สน สวีค่ งั ไม่ได้
ลองใช้ทฤษฎีอื่นซึ่งเกี่ยวกับ “คุกกระดูกหลายอัน” เพราะเขารู ้วา่ มัน
น่าจะเป็ นความจริ ง ซูผงิ ช่วยเขาเปิ ดวิธีการใหม่ ๆ
“อืม คุณครับ จะเกิดอะไรขึ้นถ้า ปี กแผดเผาใช้คลื่นไฟ? คุกกระดูก
จะไม่สามารถทําอะไรได้”
“อสู รบึงนํ้าของคุณสามารถใช้เกราะกระดูกได้ใช่ไหม?” ซูผงิ หมด
ความอดทน “นัน่ จะช่วยให้มนั อยูไ่ ด้นานขึ้น ปี กแผดเผา จะเคลื่อนที่
ช้าลงเมื่อใช้คลื่นไฟนัน่ คือเวลาที่คุณสามารถโจมตีได้อย่างแน่นอน”
สวีค่ งั พยักหน้าเข้าใจ นัน่ หมายถึงการโจมตีปีกแผดเผาในจุดอ่อน
และเปลี่ยนกระแสการต่อสู ้
ทันใดนั้นเขารู ้สึกท่วมท้นด้วยภูมิปัญญาใหม่ที่เขาสามารถใช้เพื่อ
เอาชนะการต่อสู ไ้ ด้มากขึ้น
คุณซูพดู ถูก…ฉันไม่ควรแพ้!
 ตอนที่ 127 สวี่ หยิงเสวีย่
ซูผงิ แนะนําการต่อสู อ้ ีกหลายอย่าง หลังจากนั้นเขาก็ตระหนักว่า
นักเรี ยนของเขามีปัญหามากกว่าที่เขาคิด
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสวีค่ งั เป็ นนักเรี ยนระดับหัวกะทิของสถาบัน
แอรี ส ถ้าเป็ นเช่นนั้นสถานที่แห่งนั้นต้องมีแต่คนง่อย ๆ แน่นอน
เขาไม่รู้วา่ ปกติแล้วสวีค่ งั จะมีบทเรี ยนแบบไหน แต่เท่าที่เขาเห็น ผูช้ าย
คนนี้แย่มาก และนี่เป็ นข่าวร้ายสําหรับเขาเพราะเขามีปัญหาในการ
หาเงิน หากสวีค่ งั เป็ นเด็กที่เรี ยนรู ้ชา้ และต้องใช้เวลามากกว่าที่จาํ เป็ น
ในการทําสิ่ งต่าง ๆ ให้สาํ เร็ จ หนึ่งล้านก็ไม่คุม้ กับเวลาของเขา
ในทางกลับกันสวีค่ งั ยินดีฟังกลวิธีอนั ชาญฉลาดทั้งหมดที่อาจารย์
ของเขาจัดเตรี ยมไว้ ในขณะเดียวกันเขารู ้สึกประทับใจกับความจริ ง
ที่วา่ ซูผงิ รู ้เรื่ องราวของอสู รดวงดาวประเภทอันเดธเยอะมาก
สวีค่ งั ไม่คิดว่าซูผงิ เป็ นเพื่อนหรื อคู่แข่งของเขาอีกต่อไป ส่ วนน้อย
ของเขายังเชื่อว่าซูผงิ เป็ นสัตว์ประหลาดแก่ที่คงรู ปลักษณ์ของเด็กไว้
โดยใช้วชิ าต้องห้าม
ภายใต้คาํ แนะนําของซูผงิ สวีค่ งั ได้ฝึกฝนเทคนิคใหม่ ๆ ในสนามและ
ทําให้อสู รของเขาต่อสู ไ้ ด้อย่างมีประสิ ทธิภาพมากกว่าเดิมหลายเท่า
เขาอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกภาคภูมิใจในความสามารถที่ทาํ ให้เขาเรี ยนรู ้ได้
เร็ วขนาดนั้น
“คุณ – ผมหมายถึงศาสตราจารย์ซู?” เขามองใบหน้าของซูผงิ อีกครั้ง
และตัดสิ นใจที่จะไม่เรี ยกเขาว่า “คุณ” “ผมจะจ้างคุณอีกครั้งในอนาคต
ได้ไหม?”
“ฮะ?” ซูผงิ สะดุง้ เล็กน้อยเพราะเขาตัดสิ นใจที่จะไม่เสี ยเวลากับผูช้ าย
คนนี้อีกแล้ว “อืม…ถ้าผมมีเวลา”
“ผมเข้าใจแล้ว ศาสตราจารย์! โปรดยกโทษให้ผมในสิ่ งที่ผมทําไป
ก่อนหน้านี้”
“ไม่เป็ นไร”
“ผมขอเบอร์โทรศัพท์ของคุณได้ไหม?”
“ติดต่อผ่านเครื อข่ายกันเถอะ”
“เอ้อ”
“แย่จงั ก็ได้ครับ!”
“ผมได้บอกคุณมากกว่าสิ่ งที่ควรทําในบทเรี ยนเดียว” ซูผงิ ดูเวลาและ
ถอนหายใจ “พระเจ้า ผมใช้เวลาเกือบสามชัว่ โมง ผมควรจะกลับได้
แล้ว การชําระเงินละ?”
“เอ๊ะ? โอ้!” สวีค่ งั รี บหยิบโทรศัพท์สาํ รองออกมาและจ่ายค่าบริ การ
เขาพบว่ามันแปลกที่คนแข็งแกร่ งอย่างซูผงิ ต้องการงานพาร์ทไทม์
เช่นนี้ แต่กม็ องมันเป็ นเรื่ องปกติ ยังไงคนก็ตอ้ งกิน
“ศาสตราจารย์ ผมขอพาคุณออกไปได้ไหมครับ?”
“ดี นําไปเลย”
พวกเขาเดินไปที่ประตูและเห็นผูห้ ญิงคนนั้นยังคงพักผ่อนอยูข่ า้ ง
นอก ในขณะที่ผชู ้ ายสองคนได้จากไปแล้ว
“อยูด่ ึกจัง?” เธอถามสวีค่ งั ด้วยท่าทางประหลาดใจ “ฉันฝึ กเสร็ จแล้ว
ไม่คิดว่านายจะยังอยูข่ า้ งใน”
สวีค่ งั เกาหัว “มีบางอย่างทําให้ตอ้ งอยู่ พวกนั้นออกไปแล้วเหรอ”
“พวกเขายังคงต่อสู อ้ ยูท่ ี่นนั่ ”
สวีค่ งั พยักหน้าและบอกทางออกของซูผงิ ต่อไปอย่างสุ ภาพที่สุด
เท่าที่จะทําได้
หญิงสาวรู ้สึกงงงวยเมื่อเห็นพฤติกรรมที่ผดิ ปกติเช่นนี้ของสวีค่ งั
แม้วา่ เธอจะไม่มีโอกาสถามว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพวกเขาจากไปแล้ว
ก็ตาม
สวีค่ งั เดินตามซูผงิ ไปจนถึงประตูหลักของเขต ก่อนอําลาเขา
ก่อนจะกลับบ้าน เขาเหลือบไปเห็นซูผงิ เรี ยกแท็กซี่
เขาไม่มีรถเป็ นของตัวเองเหรอ? ก็คงไม่แปลก พ่อที่ร่ าํ รวยของฉันยัง
ไปร่ วมงานปาร์ต้ ีดว้ ยรองเท้าแตะ … เดี๋ยวก่อนฉันควรจะช่วยเขา!
ถ้าเขาใช้แอพพลิเคชัน่ เรี ยกแท็กซี่ในโทรศัพท์ เขาสามารถรู ้ได้วา่ ซู
ผิงอาศัยอยูท่ ี่ไหน แต่ตอนนี้มนั สายไปแล้ว
สวีค่ งั ถอนหายใจและเดินกลับไปที่อพาร์ตเมนต์
ตรงข้ามประตู เขาได้ยนิ พ่อของเขาคุยกับพี่สาวเกี่ยวกับเหตุการณ์
ล่าสุ ดในดินแดนรกร้าง
เขาใฝ่ ฝันที่จะไปที่นนั่ หลังเรี ยนจบ!
“พี่กลับมาแล้ว!” เขาถอดรองเท้าและรี บวิง่ เข้าไป
สาวสวยที่นงั่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่นคือสวี่ หยิงเสวีย่ พี่สาวที่เคารพของ
เขา ซึ่งมักจะทํางานร่ วมกับนักสํารวจคนอื่น ๆ
“เป็ นน้องนั้นเอง!” สวี่ หยิงเสวีย่ ยิม้ ให้เขา “ทําไมวันนี้เรี ยนจบช้าจัง”
สวีค่ งั กระโดดไปนัง่ ข้างเธอและหัวเราะเบา ๆ “พี่ได้ดูเวลาบ้างไหม
เนี่ย! นี่คือวันหยุดสุ ดสัปดาห์”
สวี่ หยิงเสวีย่ ลูบหน้า “น้องพูดถูก ตลอดเวลาที่พี่อยูใ่ นนั้นทําให้พี่
สับสนเรื่ องเวลา”
“หึ หึ แล้วอะไรที่ทาํ ให้พี่กลับมา?”
“ภารกิจใหญ่กาํ ลังจะเกิดขึ้น พวกเขาให้เวลาเราหลายวันก่อนที่เรา
จะเริ่ ม”
“ดีเลย!”
สวีค่ งั ดูเหมือนจะเป็ นเด็กที่เชื่อฟังและดีใจที่พี่สาวของเขาอยูใ่ กล้ ๆ
ถ้าเพื่อนของเขาเห็นเขาแบบนี้ พวกเขาจะตั้งคําถามกับสิ่ งนี้
“แล้ว…น้องทําอะไรถ้าไม่มีบทเรี ยนที่โรงเรี ยน” สวี่ หยิงเสวีย่ ถาม
“โอ้ ผมอยูท่ ี่สนามฝึ ก” สวีค่ งั อดไม่ได้ที่จะยิม้ เมื่อคิดถึงสิ่ งที่เขาเพิง่
ได้รับมา “พี่จะไม่เชื่อเลย วันนี้ผมจ้างนักรบอสู รกิตติมศักดิ์มาเป็ น
อาจารย์สอนส่ วนตัวของผม มันดีมาก! สัปดาห์หน้าผมจะไปการ
แข่งขันการจัดอันดับ ไปท้าชิงแชมป์ !”
“นักรบอสู รกิตติมศักดิ์? จริ งเหรอ? ลูกใช้บญั ชีของพ่อใช่ไหม?”
พ่อของพวกเขาเข้ามาแทรก “ลูกทําดีกบั เขาหรื อเปล่า? มันจะเป็ น
ประโยชน์ต่อพวกเราทุกคน หากครู คนนั้นยอมรับว่าลูกเป็ นศิษย์ของ
เขา”
“ผมทํา!” สวีค่ งั พยักหน้าอย่างภาคภูมิใจ “เขาบอกว่าจะสอนผมอีก
ครั้งเมื่อเขามีเวลา”
หากสวีค่ งั สามารถได้รับความช่วยเหลือจากนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
ในไม่ชา้ เขาก็จะเหนือกว่าพีส่ าว พวกเขาทุกคนตระหนักดีวา่ สิ่ งนี้มี
ความหมายอย่างไรกับครอบครัว
 ตอนที่ 128 ไปด้ วย
ซูผงิ เรี ยกแท็กซี่เพื่อออกจากเขตเมืองตอนบน
อย่างไรก็ตาม คนขับรถกลับปล่อยเขาลงไว้ที่ชายแดนของเมืองตอน
บนและไม่เข้าไปในเขตเมืองตอนล่าง ซูผงิ ต้องนัง่ แท็กซี่ต่อไปอีก
การออกจากเขตเมืองตอนบนนั้นยากพอ ๆ กับการเข้า
ซูผงิ ไม่ได้กลับบ้านโดยตรง เขาแวะร้านก่อน
มีคาํ สัง่ การฝึ กฝนจํานวนมากซ้อนกัน ซูผงิ ต้องฝึ กอสู รเมื่อเขาว่าง
เขาสงสัยว่าเขาควรจะบอกแม่ของเขาหรื อเปล่าว่าเขาคิดจะใช้ชีวติ อยู่
ในร้าน
สามารถฝึ กอสู รได้มากกว่า 10 กลุ่มโดยใช้หุ่นฝึ กซ้อม หลังจากนั้น
จะมีการเปิ ดช่องว่างสําหรับธุรกิจมากขึ้น วันนี้การสอนพิเศษส่วนตัว
ทําให้เขาเสี ยเวลาสี่ ถึงห้าชัว่ โมง ซูผงิ รู ้สึกว่าหัวใจของเขาปวดร้าว
ด้วยเวลาเท่านี้เขาสามารถฝึ กอสู รได้สี่ถึงห้าชุดและเงินที่ได้จะไม่
น้อยไปกว่าการทํางานครู สอนพิเศษส่ วนตัว
นอกจากนี้เงินที่ได้จากร้านค้าสามารถเปลี่ยนเป็ นแต้มพลังงานได้
“ฉันต้องคิดทบทวนเรื่ องการสอนส่ วนตัวใหม่ท้ งั หมด” ซูผงิ พูดกับ
ตัวเอง
เมื่อเริ่ มสัง่ งานหุ่นฝึ กซ้อมแล้ว ซูผงิ ก็ออกจากร้านและปั่นจักรยาน
กลับบ้าน
เขาเห็นแม่ของเขาดูทีวแี ละรอเขากลับบ้าน
“ลูกกลับมาแล้ว” หลี่ฉิงรู่ เลิกสนใจในรายการทีวี หลังจากที่ซูผงิ
กลับมา “แม่จะไปอุ่นมาอาหารให้”
ซูผงิ ทักทายแม่ของเขาและไปล้างมือ
เมื่อเขานัง่ ลงข้างโต๊ะอาหารเย็นเพื่อรอกินอาหาร เขาก็ได้ยนิ เสี ยง
ฝี เท้าเดินลงมาจากชั้นบน มันคือซูหลิงเยวีย่ เธอลงมาพร้อมกับแก้ว
น่าจะลงมาเติมนํ้า
ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่ซูผงิ และเดินผ่านไปพร้อมกับแก้วในมือของเธอ
“ธุรกิจเป็ นยังไงบ้าง? ทําไมกลับดึกจังทุกวันเลย” เธอฟังดูสบาย ๆ
ราวกับว่าไม่มีอะไรก็แค่คาํ ถาม
ซูผงิ ให้คาํ ตอบที่สบาย ๆ ไม่แพ้กนั ว่า “ก็โอเค”
ซูหลิงเยวีย่ เม้มปากของเธอ แค่โอเค? ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่ งที่เธอเห็นใน
วันนี้ เธอคงจะเชื่อคําที่ซูผงิ พูด
เธอจ้องมองเขาอีกครั้ง หลังจาก 19.00 น. ซูผงิ ออกจากร้าน เธอขี่
สกูตเตอร์ตามเขาไปเพียงเพื่อพบว่าซูผงิ เรี ยกแท็กซี่ ไปยังพื้นที่เมือง
ตอนบน
เธอไม่มีใบอนุญาตเข้าในเขตเมืองตอนบน และมีเงินติดตัวเพียง
เล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงหยุดการติดตาม เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก
กลับบ้านด้วยจิตใจที่ขมขื่น
ซูผงิ กลับมาในช่วงดึก ๆ เขาไปทําอะไรในช่วงเวลานั้น?
เธอเกือบจะเห็นความจริ ง แต่เธอก็ไม่สามารถแสดงได้ หลังจากคิด
ได้แล้วเธอก็ถามคําถามอีกว่า “วันนี้ร้านทําเงินได้เท่าไหร่ ?”
ซูผงิ พยายามหลอกเธอ “ก็ไม่มาก นิดหน่อย”
โกหก!
ซูหลิงเยวีย่ คํารามในใจ
มีคนต่อแถวเต็มไปหมด ซูผงิ ยังกล้าพูดแบบนั้นได้ไง?
เขากําลังพยายามริ บเงินทั้งหมดไว้กบั ตัว?
ซูหลิงเยวีย่ กัดฟัน แก้วในมือเธอทนแรงทั้งหมดได้ดี โดยผิวเผิน เธอ
ยังตีหน้านิ่ง “งั้นเหรอ? มันเผอิญว่าพรุ่ งนี้ฉนั ว่าง งั้นฉันขอไปดูร้าน
หน่อยละกัน”
“ว่าง?” ซูผงิ แปลกใจ จากนั้นเขาก็จาํ ได้วา่ มันเป็ นวันหยุด
ไม่แปลกใจที่ร้านขายดี
เขาพลันเข้าใจ เขามองน้องสาวเขา หรื อว่า..วันนี้เธอไปร้านมา?
ไม่ง้ นั ทําไมเธอถึงมาสนใจเรื่ องร้าน?
ซูผงิ มัน่ ใจการคาดเดานี้ “แล้วแต่เธอ”
ทําไมเขาต้องกังวล? ธุรกิจของร้านดีเพราะความพยายามของเขาและ
ระบบ เขาไม่รู้สึกผิดต่อครอบครัวต่อให้เงินเข้ากระเป๋ าเขา เขาไม่
ต้องกังวลด้วยซํ้าว่าซูหลิงเยวีย่ จะรู ้รายได้ของร้าน
เขาเป็ นคนทําเงิน
เขามีสิทธิ์ได้ท้ งั หมด
ซูหลิงเยวีย่ แปลกใจกับความมัน่ ใจนั้น เธอโกรธเพราะเธอไม่สามารถ
ได้ขอ้ มูลอะไรจากเขาเลย
เธอโกรธ แต่กท็ าํ อะไรไม่ได้ เหนือสิ่ งอื่นใด ร้านค้าถูกปล่อยให้ซูผงิ
ดูแล การทําเงินทั้งหมดเพราะซูผงิ แน่นอน การเสี ยเงินก็เป็ นความ
รับผิดชอบของเขา เธอแค่โกรธที่ซูผงิ เอาเงินไปเป็ นของตัวเอง
เธอควรบอกแม่ไหม?
แต่ซูหลิงเยวีย่ ก็ลม้ เลิกความคิดไป
ซูผงิ เอาชนะอสู รปี กได้ขณะที่เขายังไม่ยอมรับว่าเป็ นอาจารย์
กิตติมศักดิ์ในสถาบัน…เพื่อให้มีพลังเช่นนี้ เขาไม่สามารถพึ่งพาแค่
การบ่มเพาะ เขาต้องใช้โชคมหาศาล!
เงินที่ซูผงิ ใส่ ในกระเป๋ าเขาต้องถูกใช้เพิ่มพลังเขาแน่
นัน่ เป็ นเหตุผลที่ชอบธรรม
เขาซื้อมังกรเพลิงนรกด้วยเงินที่เขาทํา? ซูหลิงเยวีย่ กลัวกับความคิดนี้
เมื่อพิจารณาถึงพลังของมังกรเพลิงนรก ผูค้ นไม่สามารถซื้อได้ต่อให้
มีเงิน ต่อให้มงั กรเพลิงนรกลดราคา ราคาก็ยงั สู ง ด้วยเงินที่ทาํ ได้ใน
ร้านนั้น พวกเธอไม่สามารถซื้ อมังกรเพลิงนรกสักตัวได้ต่อให้ผา่ น
ไปร้อยปี
เธอจ้องซูผงิ พบว่าเขาดูไม่คุน้ เคย
ครั้งนี้ หลี่ฉิงรู่ กลับมาพร้อมอาหารของซูผงิ
เธอแปลกใจที่เห็นซูหลิงเยวีย่ ด้วย “ลูกลงมาทําอะไร?”
ซูหลิงเยวีย่ ตอบ “หนูลงมาเอานํ้าร้อน”
“ลูกมีขวดนํ้าร้อนในห้องไม่ใช่เหรอ?”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็ นแม่เธอที่มองเธอออก
เธอสามารถรู ้สึกได้ถึงสายตาที่มองเธอจากด้านข้าง เธอหันไปมอง
“หนูดื่มนํ้าร้อนหมดแล้ว” จากนั้นเธอก็วงิ่ กลับขึ้นไป
หลี่ฉิงรู่ สบั สน “ลูกดื่มหมดแล้ว? แต่แม่เพิ่งเทให้ท้ งั ขวดเองนะ”
ตึง ตึง ตึง!
ซูหลิงเยวีย่ วิง่ เร็ วขึ้น!
ซูผงิ มองซูหลิงเยวีย่ เขามัน่ ใจทันทีวา่ เธอรู ้เรื่ องร้านเขาแล้ว แต่กม็ ี
เรื่ องที่เธอไม่รู้ ซูหลิงเยวีย่ รู ้แค่วา่ ธุรกิจกําลังเป็ นไปด้วยดี แต่เธอไม่รู้
ถึงผลประกอบการจริ ง ๆ
ซูผงิ ส่ ายหัว เขาไม่อยากเสี ยเซลล์สมองไปกับเรื่ องเช่นนี้ ไม่สาํ คัญว่า
เธอจะรู ้หรื อไม่ เขาไม่มีเจตนาปิ ดบังตั้งแต่ตน้ เพราะความจริ งยากจะ
ปกปิ ดอยูแ่ ล้ว
ซูผงิ กินข้าวเสร็ จอย่างรวดเร็ วและขึ้นไปชั้นบน
เขากลับไปห้องเขาและบ่มเพาะต่อ
ขณะบ่มเพาะ ซูผงิ ยังคิด ฉันต้องทําภารกิจล่าสุ ดให้เสร็ จเพื่อปลดการ
ฝึ กขั้นสู ง ฉันกําลังฝึ กอสู รที่สนามบ่มเพาะระดับกลาง ฉันควร…ไป
ลองเสี่ ยงโชคกับสนามบ่มเพาะขั้นสู งไหม?
สนามบ่มเพาะระดับกลางมีค่าใช้จ่ายน้อยกว่า แต่ตอ้ งใช้เวลานานกว่า
เขาสามารถเติมเต็มข้อกําหนดได้หลังผ่านการฝึ กหลายรอบ
ในทางกลับกัน สนามบ่มเพาะระดับสู งมีค่าใช้จ่ายสู งกว่าแต่สามารถ
ประหยัดเวลาได้
นี่เลือกยาก เขาจะไปสนามบ่มเพาะระดับกลางถ้าเป็ นสมัยที่ยากจน
แต่ตอนนี้ธุรกิจกําลังไปได้สวย
ซูผงิ ค่อยหลับขณะครุ่ นคิด
เช้าวันต่อมา
ซูผงิ ตื่น เขาเห็นซูหลิงเยวีย่ อยูต่ อนเขาลงไปกินข้าวเช้า
ไม่น่าแปลกใจที่ฉนั ไม่เห็นเธอเมื่อวานตอนกินข้าวเช้า เธอต้องบอก
ฉัน นับตั้งแต่ซูผงิ ตระหนักว่านี่เป็ นวันหยุด เขาก็เห็นซูหลิงเยวีย่ บ่อย
ซูผงิ กินโจ๊ก ขนมปั งนึ่งแล้วออกไป
“ฉันจะไปกับพี่” ซูหลิงเยวีย่ เดินตามเขาไปทันที
ซูผงิ เลิกคิ้ว เธอหมายความตามที่พดู
“แล้วแต่” ซูผงิ ไม่อยากเสี ยเวลากับเธอ ถ้าเขาหยุดเธอ เธอคงอยากรู ้
อยากเห็นขึ้น ยังไงก็ตามเธอไม่สามารถเข้าห้องอสู รได้โดยไม่ได้รับ
อนุญาต ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเห็นอะไรได้
ซูหลิงเยวีย่ แค่อยากรู ้วา่ ธุรกิจดีเหมือนเดิมไหม ทั้งสองมุ่งหน้าออกไป
ซูหลิงเยวีย่ ขี่สกูตเตอร์ที่แม่เธอใช้สาํ หรับซื้ อของตามซูผงิ ไป
ก่อนมาถึง ซูผงิ สามารถเห็นแถวยาวที่ประตูได้แต่ไกล ดูเหมือนจะมี
ลูกค้ามากกว่าเดิม
เขาขมวดคิ้ว เมื่อวานมีอสู รฝึ กไปแล้วไม่มากนัก เขากลัวว่าจะมีพ้นื ที่
ฝึ กไม่วา่ งพอ
ซูหลิงเยวีย่ แปลกใจที่เห็นแถวยาว ธุรกิจยังเป็ นไปได้ดี วันก่อนไม่ใช่
ข้อยกเว้น
เมื่อซูผงิ มาถึง ฝูงชนก็พงุ่ เข้าหาเขา
ซูผงิ ชินกับฉากนี้แล้ว เขาล็อคจักรยานเขา ปลดล็อคประตูร้าน ก่อน
จะก้มลงเพื่อดึงบานเกล็ด แต่มีคนทําไปก่อนแล้ว
ซูผงิ มองคนคนนั้น นี่คือคนคุน้ เคย มันคือคนเดียวกับที่ช่วยเขามา
ก่อน
ซูผงิ พยักหน้าเป็ นการขอบคุณ
ซูผงิ เข้าข้างใน หมุนกลับ พูดกับฝูงชน “เหมือนเดิม เข้าแถว ครั้งนี้
คนที่มารับอสู รให้ต่อแถวซ้าย คนที่เอาอสู รมาฝึ ก ต่อแถวขวา”
ฝูงชนแยกเป็ นสองแถว
มีคนทางฝั่งซ้ายน้อยกว่า นอกจากคนที่เคยมาแล้ว ส่ วนใหญ่ที่ยนื
ทางซ้ายดูสบั สน
ตอนพวกเขาได้รับแจ้งจากซูผงิ ให้มารับอสู ร พวกเขาคิดว่าพวกเขา
ได้ยนิ ผิด มันใช้เวลาฝึ กแค่วนั เดียว?
การฝึ กสามารถทําได้เร็ วขนาดนี้?
พวกเขารู ้สึกเหมือนถูกหลอก ถ้าไม่ใช่ความจริ งที่มีนกั เรี ยนมามาก
ขนาดนี้ พวกเขาคงเถียงเขาไปแล้ว
“คนที่มารับอสู รจะเข้าก่อน แถวขวา โปรดรอ” ซูผงิ พูด เหล่าคนที่
รอแสดงความเข้าใจ พวกเขาทุกคนบอกว่าไม่รีบ
“ตกลง ชื่อและชื่ออสู ร?” ซูผงิ เริ่ ม
คนที่อยูด่ า้ นหน้าเป็ นเด็กหนุ่มชื่อ เนี่ยจาน
เขามาฝึ กอสู รในร้านซูผงิ เป็ นครั้งแรก เขามาจากตระกูลทัว่ ไปและ
ใช้เวลานานเพื่อเก็บเงินแสนเหรี ยญ
เขาจะไม่เด็ดเดี่ยวขนาดนี้ถา้ ซูผงิ ไม่ใช่อาจารย์กิตติมศักดิ์
เขาสับสนและกลัวเมื่อซูผงิ เรี ยกเขาให้มารับอสู ร ถ้าซูผงิ หลอกเขา
เรื่ องการฝึ ก เขาคงใช้เงินเก็บที่เก็บมานานจนหมด
เขานอนไม่หลับทั้งคืน เขาคลานขึ้นมาก่อนรุ่ งสาง และไปที่นนั่ ทันที
นัน่ ทําให้เขามาเป็ นคนแรก
เขารออย่างกระสับกระส่ าย อารมณ์เขายิง่ แย่ตอนนี้ เขารู ้สึกอยากพูด
คําไม่เหมาะสมออกไป ต่อมา นักเรี ยนก็ยงิ่ มาถึง ไม่ง้ นั เขาคงโต้เถียง
กับซูผงิ เพื่อขอเงินคืน
“หนูหินระดับสี่ ?” ซูผงิ พบชื่อของอสู รที่เด็กหนุ่มนํามา เขาพยักหน้า
บอกให้เด็กหนุ่มรอขณะเดินเข้าไปหยิบอสู ร
 ตอนที่ 129 กังขา
ไม่นานซูผงิ ก็เจอหนูหินในพื้นที่ฝึก และหยิบมันออกมา
เนี่ยจานจับจ้องหนูหิน จากพลังแห่งสัญญา เขามัน่ ใจว่านี่คืออสู ร
ของเขา มันเป็ นเพียง … ไม่วา่ เขาจะมองยังไงเขาก็ไม่เห็นการ
เปลี่ยนแปลงใด ๆ
นัน่ เป็ นเรื่ องที่เข้าใจได้
จะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง จากการฝึ กในหนึ่งวัน!
เนี่ยจานอดไม่ได้ที่จะแสดงความสงสัย “การฝึ กที่นี่ส้ นั เกินไปหรื อ
เปล่า?”
เขาเลิกพูดสุ ภาพเพราะเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง อย่างไรก็ตาม
เขาไม่กล้าที่จะแสดงความขุ่นเคืองอย่างชัดเจนเกินไปเพราะกลัว
ความแข็งแกร่ งของซูผงิ
เนี่ยจานเชื่อว่าซูผงิ โกงเงินของพวกเขา โดยใช้ประโยชน์จากตัวตน
ของเขาในฐานะอาจารย์!
ขณะที่เนี่ยจานพูดคําเหล่านั้น นักเรี ยนที่อยูข่ า้ งหลังเขาก็พยักหน้า
พวกเขาเห็นด้วย มีคนพูดอะไรบางอย่างที่คล้ายกันด้วยเสี ยงตํ่า พวก
เขาไม่มีความสุ ขกับการฝึ กที่ชุ่ย ๆ แบบนี้
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาบอกได้วา่ คนเหล่านั้นไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา
พวกเขากังวลเกี่ยวกับผลของการฝึ กฝนระยะสั้นนี้
เขาเจอความสงสัยแบบนี้มาแล้วหลายครั้ง
เขาไม่เต็มใจที่จะเสี ยเวลาอธิบาย เขาเพียงแค่ส่งคําสัง่ ไปยังหนูหินที่
ขดตัวข้างเท้าของเจ้าของเพื่อแสดงทักษะใหม่
หลังจากได้รับคําสัง่ จากซูผงิ ร่ างสี เทาของหนูหินก็สนั่ สะท้าน เพราะ
สัญชาตญาณหนูหินทําตามคําสัง่
พรึ่ บ!
ใบไม้ที่คมประดุจมีดสองใบบินออกมาจากหลังของหนูหิน ตัดไม้
กระดานบนผนังของร้าน
ใบไม้หิน!
การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันนี้ทาํ ให้นกั เรี ยนที่อยูข่ า้ งหลังพวกเขา
ตกใจ พวกเขาคิดว่าอสู รตัวนี้สูญเสี ยการควบคุม
เนี่ยจานเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
เขารู ้จกั หนูหินของเขาดีกว่าใคร ๆ มันไม่เคยใช้ท่านี้มาก่อน เพราะนี่
เป็ นทักษะการโจมตีที่แข็งแกร่ งที่สุดที่หนูหินควรเรี ยนรู ้ หนูหิน
ส่ วนใหญ่จะใช้ทกั ษะนี้
อย่างไรก็ตาม หนูหินของเขาเกิดมาขี้เกียจ เขาฝึ กฝนมันหลายครั้ง
แต่ความพยายามของเขากลับว่างเปล่า สิ่ งนี้ทาํ ให้ครั้งหนึ่งเขาเคยคิด
จะยอมแพ้กบั หนูหิน
หนูหินปล่อยทักษะนี้โดยไม่มีคาํ สัง่ ได้ยงั ไง?
“การฝึ กอสู รของคุณเสร็ จสิ้ นแล้ว หลีกออกไป ถ้าคุณไม่มีความ
ต้องการอื่น ๆ”
เสี ยงของซูผงิ ดึงเนี่ยจานกลับมาสู่ ความเป็ นจริ ง เขาตกใจกับคําพูด
ของซูผงิ
นี่คือผลของการฝึ กฝน?
ซูผงิ ทําสิ่ งที่เขาทําไม่สาํ เร็ จหลายปี ให้สาํ เร็ จในวันเดียว?
“เฮ้นอ้ งชายหลีกไป การฝึ กฝนของคุณซูเป็ นการฝึ กฝนเพียงวันเดียว
ตลอด นายจะเข้าใจหลังจากมาที่นี่อีกสองสามครั้ง” จางเป่ าซิงซึ่งยืน
อยูข่ า้ งหลังเนี่ยจานรี บเข้ามา เขามาถึงตอนตีหา้ เหมือนเช่นเคย แต่
เขาไม่ใช่คนแรกที่มาถึง
ด้วยเหตุน้ ีเขาจึงรู ้สึกไม่พอใจกับนักเรี ยนคนนี้
“ใช่ ไม่เพียงแต่การฝึ กอบรมที่รวดเร็ วเท่านั้น แต่ยงั มีคุณภาพสู งอีก
ด้วย รี บออกไปแถวมันยาว!” ลู่เผิงเฟยซึ่ งได้อนั ดับสามก็เริ่ มผลักดัน
เนี่ยจานเช่นกัน เขาไม่มีความสุ ขกับความวุน่ วายนี้
ผูท้ ี่อยูข่ า้ งหลังต่างประหลาดใจและกังวลน้อยลงเมื่อนักเรี ยนชื่อดัง
คนนี้แสดงความคิดเห็น
เนี่ยจานรู ้จกั ลู่เผิงเฟย เขากลับมามีสติและใบหน้าของเขาก็แดงกํ่า
เขาวิง่ หนีไปใน เขาคิดว่าเขาทําให้ซูผงิ ขุ่นเคือง เนี่ยจานจึงก้มหัวและ
พึมพํา “คุณซูผมขอโทษ ผมเป็ นอะไรไปก็ไม่รู้…”
ซูผงิ ไม่ได้กงั วลกับข้อสงสัยของเขาเลย ท้ายที่สุดซูผงิ ก็คุน้ เคยกับ
คําถามเช่นนี้ และเขาก็รู้วา่ การฝึ กในร้านของเขาเร็ วกว่าร้านขายอสู ร
อื่น ๆ มาก เป็ นเรื่ องที่เข้าใจได้วา่ จะมีคนตั้งคําถาม
“ไม่เป็ นไร กลับมาเมื่อคุณมีเงินมากขึ้น” ซูผงิ กล่าวอย่างเป็ นกันเอง
เนี่ยจานยิม้ ด้วยรอยยิม้ ละอายใจ โค้งและพูดขอบคุณหลายครั้ง
จากนั้นก็วงิ่ ออกจากร้านขายอสู รนี้พร้อมกับหนูหินของเขา
หลังจากที่เขาจากไป จางเป่ าซิงก็กา้ วมาข้างหน้าทันทีและพูดอย่าง
รวดเร็ วว่า “ผมมารับสุ นขั เพลิง”
เขารู ้วา่ ซูผงิ ไม่ชอบการเสี ยเวลา ดังนั้นเขาจึงตรงเข้าประเด็นโดยไม่
ลังเลเลยแม้แต่นอ้ ย
ซูผงิ คุน้ เคยกับคน ๆ นี้ เขาจําชื่อและอสู รได้ จากนั้นซูผงิ ก็บอกให้
นักเรี ยนหลายคนที่อยูเ่ บื้องหลังจางเป่ าซิ งออกมาพร้อมกัน พูดชื่อ
และอสู รของพวกเขา เพื่อที่เขาจะได้พาอสู รออกมาพร้อมกัน
นอกเหนือจากจางเป่ าซิ งและลู่เผิงเฟยแล้วยังมีนกั เรี ยนอีกสองคน
ที่มาเป็ นครั้งแรก ในขณะที่ท้ งั สองรอ พวกเขาเต็มไปด้วยความตึง
เครี ยด พวกเขาจะกังวลมากขึ้นถ้าลู่เผิงเฟยนักเรี ยนที่มีชื่อเสี ยงคนนี้
ไม่ออกมา
ไม่นานซูผงิ ก็พาอสู รของพวกเขาออกมา สําหรับอสู รที่มีทกั ษะใน
การทําลายล้างน้อย เขาได้ทาํ การทดสอบในร้าน สําหรับอสู รที่
สามารถสร้างความเสี ยหายได้เยอะหรื อเป็ นทักษะวงกว้าง เขาขอให้
เจ้าของพาพวกมันไปยังสถานที่ต่อสู แ้ ละทดสอบพวกมันที่นนั่
จางเป่ าซิงและลู่เผิงเฟยคุน้ เคยกับผลของการฝึ กฝน พวกเขาเชื่อใจ
ซูผงิ นักเรี ยนอีกคนได้ทดสอบทักษะใหม่ของอสู รในร้าน เขาดีใจ
มากและขอบคุณซูผงิ จากใจจริ ง
สําหรับนักเรี ยนคนอื่น ทักษะใหม่ที่อสู รได้เรี ยนรู ้สามารถทดสอบ
ได้ในสถานที่ต่อสู เ้ ท่านั้น
นักเรี ยนคนนั้นต้องเก็บความกังวลไว้ในใจ เนื่องจากอีกสามคนมี
ปฏิกิริยาอีกแบบ พวกเขาจึงพาอสู รของเขาออกไป โดยที่ยงั คงสงสัย
ในการฝึ ก
หลังจากที่ซูผงิ ส่ งนักเรี ยนบางคนที่มารับอสูรของพวกเขาไปแล้ว
ซูหลิงเยวีย่ ก็จอดรถของเธอเสร็ จ
เธอเฝ้ามองจากระยะไกลโดยไม่เข้าใกล้ร้าน เธอเป็ นศูนย์กลางของ
ความสนใจในสถาบัน เช่นนั้น เธอจึงรู ้สึกประหม่ากับความคิดที่จะ
ยืนอยูใ่ นร้านและเข้าร่ วมธุรกิจของนักเรี ยนจํานวนมากที่มาที่ร้าน
เธอเฝ้าดูและสังเกตเห็นว่าเธอเคยเห็นบางคนเมื่อวันก่อน ทําไมพวก
เขาถึงกลับมารับอสู รหลังจากผ่านไปเพียงวันเดียว?
พวกเขามาที่นี่เพื่อรับอสู รที่พวกเขาเคยทิ้งไว้ที่นี่เหรอ?
ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหาซูผงิ พูดชื่อของเขาและอสู ร ซูผงิ เดิน
กลับเข้าไปข้างใน เขาออกมาพร้อมกับอสู รตัวใหญ่ที่สูงเกือบถึง
เพดาน
มันคืออสูรปี ก
การแสดงออกของนักเรี ยนหลายคนเปลี่ยนไปเมื่อเห็นอสู รปี กตัวนี้
แรงกดดันมันรุ นแรงมาก
ซูหลิงเยวีย่ ตะลึง เธอยังจําอสู รปี กได้เต็มตา
ในขณะนี้อสู รปี กกําลังตามหลังซูผงิ อย่างเชื่อฟัง อสูรปี กทําตัวเหมือน
เด็กที่ยอมแพ้ แม้วา่ ซูผงิ จะหันหลังให้กบั อสู รปี ก มันก็ยงั กลัว
ชายหนุ่มประหลาดใจที่เห็นอสู รปี กตัวนี้มีความประพฤติดี เขาพบว่า
มันเข้าใจได้เพราะอสู รปี กพ่ายแพ้ต่อซูผงิ เมื่อวันก่อน อย่างไรก็ตาม
อสู รปี กไม่ได้ดูดุร้ายเลย ราวกับว่าอสู รปี กอ่อนแอลง ไม่แข็งแกร่ ง
เท่าเดิม!
ชายหนุ่มพบว่ามันยากที่จะยอมรับว่าซูผงิ หลอกลวงและทําร้ายอสู ร
ของเขา แม้วา่ เขาจะรู ้วา่ ซูผงิ มีพลัง
“นี่มนั อะไรกัน?”
ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไร เขาก้าวไปด้านข้าง
หลังจากได้รับอนุญาตจากซูผงิ แล้ว อสู รปี กก็หลุดพ้นจากสภาพไร้
วิญญาณก่อนหน้านี้ จิตวิญญาณของมันกลับมา ทันใดนั้นอสู รปี กก็
ขยับตัว พุง่ เข้าหาเจ้านายของมัน
ลมแรงที่พวยพุง่ ขึ้นมาเพราะการกระทําของอสู รปี กทําให้ผมของ
นักเรี ยนหลายคนที่อยูน่ อกร้านปลิว
ก่อนที่ชายหนุ่มจะรู ้ตวั อสู รปี กก็ยนื อยูต่ รงหน้าเขา นี่มนั เร็ วเกินไป?
“มันไม่ได้เรี ยนรู ้ทกั ษะใหม่ แต่มนั เลื่อนขึ้นหนึ่งระดับ” ซูผงิ พูดอย่าง
ใจเย็น
ชายหนุ่มนิ่งอึ้ง ไม่นานเขาก็กลับมามีสติ จนถึงตอนนั้นเขาก็ตระหนัก
ว่ากรงเล็บที่หกั ได้รับการรักษาแล้ว
แผลหายสนิทในวันเดียว?
นี่กเ็ ป็ นอีกหนึ่งความตกใจของชายหนุ่ม เขาเงยหน้าขึ้นมองซูผงิ การ
รักษากรงเล็บที่หกั ของอสู รปี กภายในหนึ่งวันนั้นไม่น่าเชื่อ
สําหรับความคืบหน้าของอสู รที่ซูผงิ กล่าวถึง ชายหนุ่มยังไม่ได้ทดสอบ
อย่างไรก็ตาม เขารู ้สึกได้ชดั ว่าอสู รปี กแข็งแกร่ งขึ้น ตามความเร็ วที่
อสู รปี กแสดงให้เห็น เขาต้องไปที่สนามรบเพื่อดูวา่ มันเลื่อนระดับ
จริ งไหม
เขาจําคําพูดที่ได้ยนิ จากนักเรี ยนคนอื่น ๆ ได้
งั้น นี่กเ็ ป็ นเหตุผลว่าทําไมนักเรี ยนของสถาบันฟี นิกซ์ถึงอยูท่ ี่นนั่
ถ้าร้านนี้อยูใ่ กล้กบั สถาบันที่เขาอยู่ สถาบันของเขาจะไม่ชนะเลิศใน
การแข่งขันระหว่างสถาบันหรอกหรื อ?
“ขอบคุณมากครับ” อีกครั้งที่เขามองไปด้านในของร้าน ถึงกระนั้น
เขาก็ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ เขาจากไปโดยไม่กงั วลใจอีกต่อไป
เขาต้องการทดสอบและค้นหาการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริ งของอสูรปี ก
ถ้าซูผงิ พูดความจริ ง สถาบันฟี นิกซ์กไ็ ม่สามารถเป็ นสถาบันเดียวที่
สามารถเพลิดเพลินกับสิ ทธิประโยชน์ของร้านนี้ได้!
 ตอนที่ 130 งานรัดตัว
นักเรี ยนหลายคนที่รอรับอสู รได้เห็นความดุร้ายของอสู รปี กเมื่อวาน
แม้แต่การฝึ กอสู รปี กก็เสร็ จสิ้ นภายในหนึ่งวัน
ในกรณี น้ ีอสู รของพวกเขาก็น่าจะฝึ กเสร็ จแล้วเช่นกัน
นักเรี ยนที่รออยูท่ ี่นนั่ ค่อย ๆ เงียบลง พวกเขารู ้สึกกังวลน้อยลงและ
ยืนเข้าแถวอย่างเป็ นระเบียบ
ซูผงิ คืนอสู รของพวกเขาทีละคน และแถวก็ส้ นั ลง
นักเรี ยนที่มีความสงสัยและวิตกกังวลต่างมีความสุ ขมากที่ได้เห็น
การเปลี่ยนแปลงที่น่าอัศจรรย์ในอสู รของพวกเขา และกลับไปต่อ
แถวเพื่อฝึ กอสู รตัวอื่นของพวกเขา
ซูหลิงเยวีย่ ยืนอยูข่ า้ งประตูดว้ ยความตะลึง
เธอจําผูช้ ายเจ้าของอสู รปี กได้ เขาเพิ่งมาที่นี่เมื่อวานนี้ การฝึ กฝนจะ
เสร็ จสมบูรณ์ในวันนี้ได้ยงั ไง?
เมื่อคืนก่อนเธอเห็นซูผงิ ล็อกร้านและออกไปโดยไม่ได้นาํ อะไรติด
ตัวไปด้วย เขาค้างคืนที่บา้ น …
นี่เป็ นช่วงเวลาสั้น ๆ กลางวันเขาต้องดูแลร้านและดูแลลูกค้า ใน
ตอนกลางคืนเขาไม่ได้ทาํ อะไรเลย เขาฝึ กอสู รเหล่านั้นได้ยงั ไง?
เธอเต็มไปด้วยคําถามมากมาย แต่เธอก็รู้วา่ นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะจะ
ถาม ดังนั้นเธอจึงเก็บความอยากรู ้เอาไว้
ในเวลาเดียวกันซูผงิ ก็เริ่ มรับคําสัง่ ใหม่
ก่อนหน้านี้ซูผงิ แสดงท่าทีไม่ตอ้ นรับ การกระทําของเขาไม่ใช่
“ลูกค้าคือราชา”
สี หน้าของเขาเย็นชาและนํ้าเสี ยงของเขาก็แข็งกระด้าง เขาแค่ขอชื่อ
และอสู รของลูกค้า บอกให้จ่ายเงิน
นี่คือการจัดการธุรกิจประเภทไหนกัน!
ซูหลิงเยวีย่ ไม่ใช่นกั ธุรกิจ แต่อย่างน้อยที่สุดเธอก็รู้วา่ ต้องยิม้ ให้
ลูกค้า!
สําหรับซูผงิ เขาไม่ได้แสดงออกอะไรมากเท่ารอยยิม้ ปลอม ๆ
ซูหลิงเยวีย่ กําลังจะไปที่นนั่ และเตือนซูผงิ ให้แก้ไข แต่เหตุผลที่
เหลืออยูใ่ นใจของเธอทําให้เธอหยุด
จากนั้นเธอก็ได้ยนิ ซูผงิ พูดราคา
มันคือ 100,000 เหรี ยญ?
ซูหลิงเยวีย่ ตกใจ
เขาปล้นลูกค้าหรื อไง!
ฝึ กอสู รราคา 100,000 เหรี ยญ?!
สิ่ งที่ทาํ ให้ซูหลิงเยวีย่ ประหลาดใจยิง่ กว่านั้นก็คือลูกค้าจ่ายเงินโดย
ไม่คิดอะไร
จ่าย 100,000 เหรี ยญ? ซูหลิงเยวีย่ ยังคงงุนงง เธอสงสัยว่าชายคนนี้
จ่ายเงินด้วยสกุลเงินในเกมหรื อเปล่า ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่คนสามารถใช้
เงินอย่างสู ญเปล่าเช่นนี้ได้?
เขาแจก 100,000 เหรี ยญแบบนั้นได้ยงั ไง?
“ขอบคุณครับคุณซู” นักเรี ยนแสดงความขอบคุณต่อซูผงิ และมอบ
อสู รของเขา
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกว่าการมองโลกของเธอกําลังถูกท้าทาย
ซูผงิ ส่ งอสู รตัวสัน่ นี้เข้าไปในห้องอสู ร จากนั้นกลับมาเพื่อบันทึก
ข้อมูลและเก็บค่าฝึ กต่อ
เขาทํางานอย่างหนักเพื่อปรับปรุ งกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตาม ครึ่ ง
ชัว่ โมงต่อมาคิวยาวไม่ได้ส้ นั ลงเพราะมีคนมาต่อเพิ่ม
ซูหลิงเยวีย่ มีภูมิคุม้ กันต่อฉากนี้ ในช่วงครึ่ งชัว่ โมงนี้ที่เธอเฝ้าดู ซูผงิ
มีเงินในกระเป๋ าหลายล้านเหรี ยญ …
หลายล้าน !!
นัน่ เป็ นเงินจํานวนมาก!
ตลอดชีวติ ของเธอซูหลิงเยวีย่ ถือว่าเงินมีค่า เธอคงมีความสุ ขไป
หลายวันหากแม่ของเธอให้เงินไม่กี่ร้อยเหรี ยญเป็ นเงินค่าขนม
ในขณะนี้เธอรู ้สึกว่าเงินไม่ใช่เงินอีกต่อไป…
ซูผงิ ทําเงินได้เร็ วกว่าเครื่ องพิมพ์เงิน!
ร้านนี้เป็ นร้านของครอบครัวเธอหรื อเปล่า?
นี่คือพี่ชายขี้แพ้ของเธอหรื อเปล่า?
“คุณคือซูหลิงเยวีย่ ใช่ไหม? คุณต้องการให้อสู รของคุณได้รับการ
ฝึ กฝนด้วยงั้นเหรอ? ทําไมคุณไม่มาแทนที่ของผมล่ะ”
เด็กชายคนหนึ่งสังเกตเห็นซูหลิงเยวีย่ เธอยืนอยูห่ น้าประตูราวกับ
พยายามจะแซงคิว แต่ขาดความกล้าที่จะทําเช่นนั้น การแสดงออก
บนใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปเรื่ อย ๆ เธออยูม่ าสักพักแล้วโดยไม่ขอ
แซงคิว
เด็กชายคิดว่านี่เป็ นโอกาส เมื่อใกล้ถึงคิวของเขา เขาก็เข้าไปเสนอ
“ความช่วยเหลือ” ทันที
ซูหลิงเยวีย่ กลับมามีสติ เธอพูดว่า “ไม่ล่ะ ขอบคุณ”
จากนั้นเธอตัดสิ นใจสร้างความกล้า ก้าวเข้าไปในร้านอย่างเป็ น
ธรรมชาติ
นักเรี ยนคนอื่น ๆ ตกตะลึงเมื่อเห็นซูหลิงเยวีย่ ยืนอยูข่ า้ ง ๆ ซูผงิ เธอ
แซงคิวง่าย ๆ แบบนี้เลยหรอ?
ซูผงิ มองซูหลิงเยวีย่ และพูดว่า “อยูห่ ่าง ๆ ฉันยุง่ อยู”่
ทําได้ดี คุณซู!
สาว ๆ หลายคนที่อยูต่ รงหัวคิวรู ้สึกยินดีที่ได้ฟังคําตอบของซูผงิ ซู
ผิงสามารถปฏิเสธซูหลิงเยวีย่ ได้ แท้จริ งแล้วเขาเป็ นครู ที่เข้มงวดและ
เป็ นกลาง!
ซูหลิงเยวีย่ โกรธและละอายใจเพราะสายตาแปลก ๆ ที่จบั จ้องมอง
เธอ เธอจ้องมองซูผงิ และพูดว่า “ฉันเก็บเงินให้นายได้”
ซูผงิ ปฏิเสธอย่างใจเย็น “ไม่จาํ เป็ น”
ถึงกระนั้นซูหลิงเยวีย่ ก็เตือนเขา ธุรกิจของร้านเป็ นไปได้ดีมาก หวัง
ว่าเขาจะจ้างพนักงาน
ดูเหมือนระบบจะรับรู ้ถึงความคิดของซูผงิ “พนักงานต้องเซ็นสัญญา
กับเจ้าของ”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ ในใจเขาถามว่า “นัน่ หมายความว่าพนักงาน
ต้องเป็ นอสู รไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่แล้ว”
ระบบพูดต่อ “เนื่องจากที่นี่เป็ นร้านขายอสู รจึงอนุญาตเฉพาะอสู ร
เท่านั้น”
“โอ้” ซูผงิ เข้าใจ
เขาพบว่าคําอธิบายนี้ยอมรับได้ ในขณะเดียวกันก็มีบางอย่างไม่
ถูกต้อง
เนื่องจากปัจจุบนั มีลูกค้ามากเกินไป ซูผงิ จึงไม่มีเวลาคิดทบทวน เขา
จดชื่อ เก็บเงินและส่ งอสู รเข้าห้องอสู รอย่างรวดเร็ ว
ซูหลิงเยวีย่ โมโหกับคําพูดของซูผงิ และนักเรี ยนหลายคนเข้าใจเธอ
ผิดเพราะคําตอบของเขา เธอรู ้สึกทั้งอายและโกรธ เธอต้องการ
อธิบายว่าเธอเป็ นน้องสาวของซูผงิ แต่การอธิบายไม่ใช่ธรรมชาติ
ของเธอ เธอจึงกลืนคําพูดนั้นกลับไป
เธอเดินไปหลังเคาน์เตอร์ นัง่ ลงด้วยความโกรธ เธอหันหลังเพื่อที่จะ
ได้ไม่ตอ้ งเห็นนักเรี ยนเหล่านั้น
เธอมองเขม่นเขาเมื่อซูผงิ กลับออกมาจากห้องอสู ร
ซูผงิ เหลือบมองเธอ ถ้าเธออยากออกไปเที่ยวก็ไม่วา่ กัน เขากลับไป
ทํางานต่อ
ซูหลิงเยวีย่ รู ้ดีวา่ เธอต้องพูดอะไรเพื่อเปลี่ยนสถานการณ์ในตอนนี้
เธอต้องตะคอกใส่ เขา ทันใดนั้นเธอก็สงั เกตเห็นสิ่ งของมากมายบน
ชั้นวาง เมื่อเธอเห็นป้ายราคาเธอก็อา้ ปากค้างด้วยความประหลาดใจ
ถ้าร้านนี้ไม่ใช่ธุรกิจของครอบครัวเธอ เธอคงมองว่าเป็ นร้านต้มตุ๋น!
ซูผงิ ขายของหรื อปล้นคน?!
ทุกอย่างที่เธอเห็นมีราคาหลายร้อย สิ นค้าส่ วนใหญ่มีราคาหลายพัน
เหรี ยญและมีจนถึง 10,000 เหรี ยญ ไม่มีอะไรขายตํ่ากว่าหนึ่งร้อย!
ลูกค้าเป้าหมายของซูผงิ คือใคร?
เธอหันกลับไปมองและเห็นซูผงิ ยังคงเก็บเงินอยู่ ทันใดนั้นเธอก็ไม่รู้
ว่าจะต้องพูดว่าอะไร
ครอบครัวของพวกเธอจะต้องประสบความสําเร็ จอย่างมากในชัว่
ข้ามคืนหากธุรกิจนี้ดาํ เนินต่อไป!
ทันใดนั้นเธอก็เข้าใจ ด้วยอัตรานี้ในหนึ่งเดือนซูผงิ จะทําเงินได้มาก
พอที่จะซื้อมังกรเพลิงนรกตัวนั้น!
สิ บนาทีต่อมา
ซูผงิ ออกมาจากห้องอสู รอีกครั้ง ยังมีคนรออยูข่ า้ งนอก เขาพูดกับทุก
คนว่า “พื้นที่อสู รเต็มแล้ว โปรดกลับมาอีกครั้งในวันพรุ่ งนี้นะครับ”
นักเรี ยนที่พร้อมโอนเงินถึงกับผงะ เขาจ้องไปที่ซูผงิ “คุณ…คุณซู
หมายความว่ายังไง?!”
เขาไม่เคยคิดว่าจะมีพ้นื ที่จาํ กัด !
ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจกับนักเรี ยนที่ตอ้ งกลับบ้านหลังจากเข้าคิวมาเป็ น
เวลานาน อย่างไรก็ตาม พื้นที่ฝึกฝนและคอกเลี้ยงดูเต็มแล้ว และ
ระบบไม่อนุญาตให้เก็บอสู รไว้ในร้าน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก
ต้องพูดซํ้า “ใช่แล้วครับ ได้โปรดกลับมาพรุ่ งนี้”
บรรดาผูท้ ี่ยงั รอคอยมองหน้ากัน แต่เนื่องจากซูผงิ พูดชัดเจนแล้ว
พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไป
“คุณมันถึงตาของผมแล้ว…” นักเรี ยนคนนั้นไม่พอใจที่จะยอมแพ้
ซูผงิ ถอนหายใจ “คราวหน้ามาให้เร็ วกว่านี้”
“…” นักเรี ยนคนนั้นไม่รู้จะพูดอะไร และฟึ ดฟัดกลับไป
แถวยาวนอกร้านหายไปทีละน้อย ซูหลิงเยวีย่ นัง่ อยูท่ ี่เคาน์เตอร์ไม่
สามารถทนได้อีกต่อไป เธอดึงแขนเสื้ อของซูผงิ “ทําไมนายถึงปล่อย
พวกเขาไป? เต็มตรงไหน? ที่นี่ยงั มีที่วา่ ง นายสามารถทําจัดการได้!”
ซูผงิ รี บมองเธออย่างไม่พอใจ “คิดว่าฉันไม่อยากทําหรื อไง แต่ฉนั มี
กฎของร้าน เอาล่ะ เธออยูท่ ี่นี่มานานพอแล้ว กลับบ้านไปได้แล้ว”
“ไม่มีทาง นายบอกที่เต็ม? ขอฉันดูหน่อย”
เมื่อพูดอย่างนั้นซูหลิงเยวีย่ จึงไปดึงประตูหอ้ งอสู ร อย่างไรก็ตาม
ประตูน้ นั หนักมากอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่วา่ เธอจะพยายามยังไง ประตูก็
ไม่ขยับ
“อย่ายุง่ กับงานของฉัน กลับไปบ่มเพาะซะ” ซูผงิ ลากเธอออกไปและ
เตือนเธอ
ซูหลิงเยวีย่ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะทําอะไรประตูไม่ได้ซ่ ึงทําให้
เธอประหลาดใจ คําพูดของซูผงิ จุดประกายความโกรธของเธออีก
ครั้ง เธอทําหน้ามุ่ยและพูดว่า “อย่าคิดว่าฉันกลัวนายเพียงเพราะว่า
นายเอาชนะฉันได้ ในอดีตฉันไม่ได้ให้ความสําคัญกับการบ่มเพาะ
เพราะฉันไม่มีคู่ต่อสู ท้ ี่คู่ควร จากนี้ไปฉันจะตั้งใจฝึ ก ฉันจะเหนือกว่า
นายให้ได้ รอดูเถอะ!”
“โชคดี” ซูผงิ ยิม้ ปลอม ๆ ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกได้ถึงการเยาะเย้ยของเขา
เธอกัดฟันและกระทืบเท้าด้วยความโกรธก่อนจะออกจากร้านไป
การอยูท่ ี่นี่คงเป็ นเรื่ องน่าอายสําหรับเธอ เธอตระหนักดีวา่ หาก
ปราศจากความรุ นแรง เธอไม่มีความสามารถอื่นใดที่จะเอาชนะ
พี่ชายของเธอได้อีกต่อไป
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจตั้งแต่ซูหลิงเยวีย่ จากไป ในที่สุดปัญหานี้กห็ มดไป
เขาเปิ ดประตูหอ้ งอสู รเข้าไปข้างในและดึงสนามบ่มเพาะขึ้นมา เขา
เลือกอสู รบางตัวและเริ่ มกระบวนการหุ่นฝึ กซ้อม
ในขณะที่หุ่นฝึ กซ้อมกําลังดําเนินอยู่ เขาก็กลับไปที่หน้าร้านเพื่อปิ ด
ประตู
จากนั้นเขาดึงหน้าต่างของสถานบ่มเพาะขึ้นมาอีกครั้งเลือกหอคอย
มังกร ไปสํารวจเกล็ดมังกรกับอสรพิษม่วง มังกรเพลิงนรกและสุ นขั
มังกรดํา
ซูผงิ ออกจากร้านที่ปิดไปตลอดทั้งวัน เขาไม่ได้ทาํ อะไรเลยนอกจาก
ฝึ กอบรม
ผลลัพธ์ที่ได้กลับกลายเป็ นดีมาก
หุ่นฝึ กซ้อมแต่ละรอบจะใช้เวลาหนึ่งชัว่ โมง โดยรวมแล้วมีการฝึ ก
อสู รทั้งหมดสี่ สิบถึงห้าสิ บตัว และอสูรเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในพื้นที่ฝึก
อสู รที่อยูใ่ นคอกเลี้ยงดูเป็ นอสู รที่เหลือที่ตอ้ งได้รับการฝึ กฝน
นอกเหนือจากการดูแลอสู รของลูกค้าแล้ว ซูผงิ ยังอยูใ่ นหอคอยมังกร
ตลอดทั้งวัน เขาไปที่นนั่ เจ็ดหรื อแปดครั้งและพักผ่อนสองสาม
ชัว่ โมง
เจ็ดหรื อแปดครั้งหมายถึงเจ็ดถึงแปดวันในสนามบ่มเพาะ
ในช่วงเวลานั้นซูผงิ ได้สาํ รวจดินแดนมังกรมากกว่าสามสิ บแห่ง
นอกจากนี้อสู รทั้งสามก็ผา่ นการวิวฒั นาการที่มากมายเช่นกัน พวก
มันมีการเปลี่ยนแปลงจากวัยเด็กไปเป็ นวัยรุ่ น
 ตอนที่ 131 กําหนดแผน
เมื่อมังกรเพลิงนรกเข้าสู่ วยั ที่โตขึ้น ความแข็งแกร่ งของมันก็เพิ่มขึ้น
อย่างมากเป็ นระดับห้า!
เมื่อมังกรเพลิงนรกเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ความแข็งแกร่ งของมันจะสู งถึง
ระดับเจ็ด!
บนผิวเผิน มังกรเพลิงนรกกําลังพัฒนาผ่านขั้นตอนเดียวกับมังกรตัว
อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างออกไปมังกรเพลิงนรกสามารถ
แสดงความสามารถที่ทรงพลังได้มากกว่ามังกรในระดับเดียวกัน!
มังกรเพลิงนรกระดับห้าสามารถเอาชนะอสู รร้ายระดับหกอื่น ๆ ได้
อย่างง่ายดาย แม้แต่อสู รระดับหกของตระกูลปี ศาจที่มีความแข็งแกร่ ง
มากกว่าก็จะเสี ยเปรี ยบเมื่อเทียบกับมังกรเพลิงนรก
สําหรับมังกร การต่อสู ก้ บั อสู รที่มีระดับสู งกว่านั้นเป็ นเรื่ องธรรมดา
มังกรที่ไม่สามารถดึงความสามารถออกมาได้กไ็ ร้ประโยชน์!
มังกรเพลิงนรกของซูผงิ ใช้ชีวติ วัยเด็กสั้น ๆ ไปในดินแดนมรดกของ
ราชามังกรเกือบทั้งหมด
หนึ่งในสามของเวลาที่มงั กรเพลิงนรกใช้อยูใ่ นหอคอยมังกร เผชิญหน้า
กับการโจมตีและการคุกคามของวิญญาณที่เหลืออยูข่ องราชามังกร
ช่วงเวลาที่เหลือสองในสาม มังกรเพลิงนรกได้ต่อสู ก้ บั อสูรร้ายต่าง ๆ
ในดินแดนมังกรร่ วมกันกับกับซูผงิ !
ในขณะที่มงั กรเพลิงนรกเพิ่งถือกําเนิดมาได้ไม่นานภายในเวลาไม่
ถึงครึ่ งเดือน แม้วา่ จะรวมเวลาที่ใช้ในสนามบ่มเพาะแล้วก็ตาม มังกร
เพลิงนรกได้ผา่ นประสบการณ์การต่อสู ม้ าหลายร้อยครั้งและเสี ยชีวติ
ไปแล้วกว่าร้อยครั้ง!
เมื่อเทียบกับมังกรตัวอื่น ๆ ในช่วงการเติบโตเดียวกัน มังกรเพลิง
นรกมีประสบการณ์การต่อสู ม้ ากกว่าถึง 10 เท่า!
แม้แต่มงั กรวัยผูใ้ หญ่บางตัวก็ยงั ด้อยกว่ามังกรเพลิงนรกในด้าน
ประสบการณ์การต่อสู ้ ท้ายที่สุดแล้วสําหรับมังกรส่ วนใหญ่พวกมัน
จะสนุกกับการแล่นเรื ออย่างราบรื่ น หลังจากรอดมาจากช่วงเวลาที่
ยากลําบากในวัยเด็ก
ด้วยประสบการณ์อนั ยาวนานนี้ มังกรเพลิงนรกได้รับทักษะการต่อสู ้
และความสามารถมากมาย มันสามารถเอาชนะมังกรเพลิงนรกอื่น ๆ
ในระดับห้าได้อย่างง่ายดายและต่อสู ไ้ ด้ดีกบั มังกรในระดับหก!
ถ้ามังกรเพลิงนรกต้องแข่งขันกับอสู รร้ายทัว่ ไป มันจะอยูใ่ นระดับที่
สามารถต่อสู ก้ บั อสู รร้ายระดับเจ็ด นอกจากนี้อสู รร้ายระดับเจ็ดอาจ
ไม่สามารถเอาชนะหรื อฆ่ามังกรเพลิงนรกได้!
ซูผงิ ร่ ายคาถาระบุและเห็นว่าไหวพริ บของมังกรเพลิงนรกเพิ่มขึ้น
เล็กน้อย
ไหวพริ บของมังกรเพลิงนรกมาถึงระดับตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
เมื่อเทียบกับมังกรเพลิงนรกทั้งหมดที่ถือกําเนิดมาตั้งแต่ยคุ โกลาหล
แรกเริ่ ม มังกรเพลิงนรกของซูผงิ อาจถือได้วา่ ยอดเยีย่ มแล้ว
นอกจากมังกรเพลิงนรกแล้ว อสรพิษม่วงและสุ นขั มังกรดําก็มีการ
เปลี่ยนแปลงที่ดีเช่นกัน อสรพิษม่วงมีความยาวเกือบหกเมตรและ
มาถึงระดับสี่ เช่นกัน
อสู รของตระกูลต่อสู ม้ กั จะอ่อนแอที่สุดในบรรดาอสู รระดับเดียวกัน
แต่อสรพิษม่วงตัวนี้ต่างออกไป มันสามารถดักจับและฆ่าอสู รร้าย
ของตระกูลธาตุข้ นั กลางของระดับห้าได้!
เกล็ดงูสีม่วงและสี ฟ้าของอสรพิษม่วงสามารถต้านทานต่อพลังภายนอก
ได้เป็ นพิเศษ เนื่องจากประสบการณ์ที่สะสมในสภาพแวดล้อมแสน
รุ นแรงของดินแดนเกล็ดมังกร อสรพิษม่วงสามารถป้องกันการ
โจมตีปกติดว้ ยไฟ สายฟ้าและพิษได้
อสรพิษม่วงก็แข็งแกร่ งอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน
โดยทัว่ ไปแล้ว อสู รของตระกูลต่อสู ไ้ ม่มีทกั ษะที่หลากหลาย นอกเหนือ
จากความแข็งแกร่ งทางกายภาพ ในเรื่ องความแข็งแกร่ งทางกายภาพ
อสรพิษม่วงได้มาถึงขีดสุ ด!
ซูผงิ ได้ทาํ การรักษาที่ยากที่สุดเพื่อแก้ไขปัญหาของอสรพิษม่วง เขา
จะโยนงูอสรพิษม่วงลงในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงทุกประเภท ด้วย
เหตุน้ ีอสรพิษม่วงจึงตายไปสี่ หรื อห้าร้อยครั้ง มากกว่าการตายของ
อสู รอื่น ๆ รวมกัน
อสรพิษม่วงตายบ่อยแค่ไหน ถึงตายเป็ นจํานวนมากขนาดนี้ ภายใน
ช่วงเวลาเดียวกัน!?
สุ นขั มังกรดําอยูใ่ นช่วงเริ่ มเป็ นวัยรุ่ น เนื่องจากมีววิ ฒั นาการมาจาก
มานาการ์ม ด้วยการฝึ กฝนเจ็ดถึงแปดวัน ความแข็งแกร่ งของสุ นขั
มังกรดําได้มาถึงระดับหกแล้ว ในความเป็ นจริ งมันสามารถแข่งกับ
อสู รของตระกูลปี ศาจระดับเจ็ดขั้นสู งได้
สุ นขั มังกรดําเพียงอย่างเดียวอาจเป็ นอสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดในสถาบัน
ฟี นิกซ์
หลังคํ่า ซูผงิ ก็โทรหาเจ้าของอสู รทีละคนเพื่อให้พวกเขามารับอสูร
ของพวกเขาในวันรุ่ งขึ้น จากนั้นก็ปิดร้านและปั่นจักรยานกลับบ้าน
ที่บา้ น ซูผงิ ไม่เห็นซูหลิงเยวีย่ ด้วยพลังดวงดาวเขาพบว่าเธอกําลังบ่ม
เพาะอยูใ่ นห้องของเธอ เป็ นเรื่ องยากที่เธอจะไม่ยวั่ ยุเขา หรื อชวน
ทะเลาะเพื่อเอาข้อมูลจากเขา
ซูผงิ คิดว่าเป็ นเพราะเธอไปที่ร้านและเข้าใจว่าเธอต้องทําอะไร เธอรู ้
ว่าเขาจะไม่ตอบแม้วา่ เธอจะมีคาํ ถามอื่นก็ตาม ดังนั้นเธอจึงไม่ถาม
ดีกว่า
ซูผงิ ดีใจที่ไม่เห็นเธอ เขานัง่ ทานอาหารเย็น แม่ของเขาเล่าเรื่ องราว
ของเพื่อนบ้านให้เขาฟัง ซูผงิ จึงมัน่ ใจว่าซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้บอกแม่ของ
เขาเกี่ยวกับร้าน ถึงแม้จะไม่สามารถระบุสาเหตุได้ แต่กร็ ู ้สึกโล่งใจ
ทําให้เขาไม่ตอ้ งมีปัญหาในการแต่งเรื่ อง
เหนือสิ่ งอื่นใด หลี่ฉิงรู่ กป็ ฏิบตั ิกบั เขาเป็ นอย่างดี และเขาปฏิบตั ิต่อ
หลี่ฉิงรู่ แบบเดียวกับที่เขาปฏิบตั ิกบั ซูหลิงเยวีย่
ถ้าหลี่ฉิงรู่ ถาม การอธิบายให้เธอฟังก็น่าเบื่อหน่าย
หลังอาหารเย็น ซูผงิ ขึ้นไปชั้นบนเพื่อบ่มเพาะ
เช้าวันถัดไป
พี่นอ้ งรับประทานอาหารเช้าด้วยกันและแยกทางกัน
ซูผงิ รู ้วา่ เป็ นวันจันทร์ เมื่อเขาเห็นซูหลิงเยวีย่ เตรี ยมตัวไปที่สถาบัน พอ
ปั่นไปถึงร้านคิวยาวก็ไม่มีเหมือนเคย แต่ยงั มีลูกค้าบางส่วน ประมาณ
เจ็ดหรื อแปดคนกําลังรอเขาอยู่
“คุณซู!”
เมื่อเห็นเขาคนเหล่านั้นวิง่ มาหาเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาค่อนข้างกังวล
ซูผงิ จําใบหน้าที่คุน้ เคยได้ แต่จาํ ชื่อของพวกเขาไม่ได้ เขาพยักหน้า
และเดินไปเปิ ดประตู
ซูผงิ เตือนพวกเขาว่า “คนที่มารับอสู รเข้าแถวก่อน”
นักเรี ยนห้าคนยืนเข้าแถวพร้อมกัน พวกเขาทุกคนคุน้ เคยกับกฎ
ของซูผงิ
“คุณซู” คนแรกคือจางเป่ าซิ ง หลังจากที่เขาพูดชื่ออสู รแล้วเขาก็ถาม
คําถามเพิ่มเติมว่า “วันนี้คุณจะไปบรรยายที่สถาบันไหมครับ?”
นักเรี ยนคนอื่น ๆ ก็กระตือรื อร้นที่จะฟังคําตอบเช่นกัน
ซูผงิ ส่ ายหัว “การบรรยายของผมคือวันพุธ”
“โอ้” พวกเขาผิดหวัง แต่ในไม่ชา้ พวกเขาก็รู้วา่ พวกเขาขุดข้อมูล
เกี่ยวกับการบรรยายของซูผงิ ได้
ท้ายที่สุดแล้วการบรรยายของซูผงิ มีให้สาํ หรับนักเรี ยนชั้นปี 1 เท่านั้น
ซูผงิ หยิบอสู รของพวกเขาออกมาทีละตัว พวกเขาประหลาดใจและดี
ใจที่พบว่าอสู รของพวกเขาก้าวหน้าไปมากหลังจากการทดสอบ
บางอย่าง หลังจากที่พวกเขาแสดงความขอบคุณต่อซูผงิ พวกเขาก็พา
อสู รขึ้นรถแท็กซี่เพื่อมุ่งหน้าไปยังสถาบัน
พวกเขาพยายามใช้เวลาให้นอ้ ยที่สุด ในการมารับอสู รก่อนเริ่ มชั้น
เรี ยน
หลังจากที่เขาส่ งนักเรี ยนเหล่านั้นออกไป ซูผงิ ก็รับอสู รของนักเรี ยน
อีกสามคน ซึ่งทําให้เขาได้ 120,000 เหรี ยญ
หลังจากนักเรี ยนออกไปหมดแล้ว ซูผงิ ก็กลับเข้าไปข้างใน เช่นเดียว
กับก่อนหน้านี้ เขาเลือกอสู รบางตัวให้กบั หุ่นฝึ กซ้อม ขณะที่เขามุ่ง
หน้าไปยังดินแดนของราชามังกรด้วยตัวเอง หลังจากผ่านไปหนึ่ง
ชัว่ โมงของการฝึ ก ซูผงิ ก็กลับมาที่ร้านและเลือกอสู รอีกชุดให้ฝึกกับ
หุ่นฝึ กซ้อม ระหว่างนั้นเขาก็นงั่ ลงในร้านและดื่มนํ้าเพื่อพักผ่อนสัก
พัก
ไม่นานก็มีคนมา
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น เป็ นชายหนุ่มที่มาเพื่อฝึ กฝนอสู รปี กของเขา
ถัง หลาง รู ้สึกประหลาดใจที่เห็นร้านนี้วา่ งเปล่า ถ้าเขาไม่เห็นซูผงิ ที่
นัง่ ดื่มนํ้า ถังหลางก็คงคิดว่าเขาเข้ามาผิดที่
“คุณครับ ทําไมวันนี้ไม่มีคนเลย?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว “วันนี้พวกเขามีเรี ยน คุณไม่รู้เหรอ?”
ถังหลาง ยืนนึกก่อนจะรู ้วา่ เป็ นวันจันทร์ เขามีเวลามาเพราะเขาขอลา
ป่ วยจากสถาบัน
ถังหลางเปลี่ยนเป็ นนํ้าเสี ยงที่สุภาพและถามว่า “คุณช่วยฝึ กอสู รของ
ผมอีกครั้งได้ไหม?”
ซูผงิ พยักหน้า “จ่ายเงินผมมาก่อน”
ถังหลาง ดีใจที่ซูผงิ ไม่ปฏิเสธเขา เขาจ่ายเงิน 100,000 และเรี ยกอสู ร
ปี กออกมา
“คุณสามารถฝึ กอสู รขั้นสู งที่นี่ได้ไหม?” ในขณะที่ ถังหลาง ส่ งอสู ร
ปี กให้ซูผงิ เขาก็ถามอีกคําถามอย่างระมัดระวัง
แม้เขาจะพอรู ้คาํ ตอบเขาก็ยงั คงหวัง หากซูผงิ เต็มใจเขายินดีให้อสู ร
ที่ดีที่สุดของเขาได้รับการฝึ กฝนกับซูผงิ
“ไม่ใช่ตอนนี้” ซูผงิ ตอบ
ถังหลางรู ้สึกทึ่ง “แล้วเมื่อไหร่ คุณถึงจะทําได้?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาต้องการเริ่ มฝึ กอสู รขั้นสู งมากกว่าใคร ๆ น่าเสี ยดายที่
บริ การนี้ยงั คงไม่ถูกปลดล็อก เนื่องจากเขาไม่ได้ฝึกอสู รให้มีไหวพริ บ
สู งกว่าค่าเฉลี่ย
“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องเตรี ยมความพร้อมสําหรับการฝึ กอสู รขั้นนี้
สักที” ซูผงิ พูดกับตัวเอง เขาตอบคําถามของชายหนุ่มทันที “ตอนนี้
ผมยังตัดสิ นใจในวันนี้ไม่ได้ แต่ผมคิดว่าอย่างช้าที่สุดก็ภายในหนึ่ง
เดือน”
ดวงตาของ ถังหลาง ป็ นประกาย ภายในหนึ่งเดือน? เขาก็จะสามารถ
เพลิดเพลินกับบริ การนี้ได้ก่อนเริ่ มลีกนักรบอสู รใช่ไหม?
ลีกนักรบอสู รจะมีเป็ นเวลาสามเดือน การเลือกและขั้นตอนมีความ
ซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ ในช่วงเริ่ มต้นเขาสามารถใช้อสู รอื่น ๆ ของ
เขาได้ หากในภายหลัง ร้านค้าของซูผงิ สามารถฝึ กฝนอสู รขั้นสู งได้
เขาก็มีแนวโน้มที่จะโดดเด่นมากขึ้น!
 ตอนที่ 132 หนังสื อทักษะอีกเล่ ม
หลังจากส่ ง ถังหลางแล้ว ซูผงิ ก็โยนอสู รปี กตัวสัน่ เข้าไปในพื้นที่
เลี้ยงดู
ขณะนี้มีอสู รหลายตัวในร้านรอส่ งมอบให้เจ้าของ ถึงกระนั้นซูผงิ ก็
ต้องรอให้โรงเรี ยนเลิกก่อน นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เนื่องจากในระหว่าง
วันมีลูกค้าไม่มากนัก
ในขณะที่เขารอ เขาให้หุ่นฝึ กซ้อมเพื่อฝึ กอสู รที่เหลืออีกหลายตัวที่
ยังคงรออยูใ่ นคอกเลี้ยงดูเพื่อให้เขามีเวลาว่าง
เขาเรี ยกหน้าต่างร้านค้าระบบเพื่อดูวา่ วันนี้มีรายการอะไรบ้าง ด้วย
ความผิดหวัง เขาไม่พบเม็ดยาพลังหรื อแหวนจับอสู รร้าย
หนังสื อเล่มหนึ่งที่ขอบหน้าต่างดึงดูดความสนใจของเขา มันเป็ น
หนังสื อทักษะ
“นี่คืออะไร? ‘การประเมินอาหารอสู รขั้นกลาง’ …”
นี่เป็ นครั้งแรกที่เขาเห็นว่าร้านค้าระบบขายหนังสื อทักษะ ดูเหมือนว่า
นี่ไม่ใช่ทกั ษะการต่อสู ข้ องนักรบอสู รเท่านั้น แต่เป็ นเครื่ องมือ
สนับสนุนมากกว่า มันต้องใช้พลังงาน 10,000 แต้ม
“ร้านขายทักษะสําหรับอสู รไหม” เขาถามระบบในใจของเขา
“ขาย”
นัน่ เป็ นข่าวที่น่าตื่นเต้น แม้เสี ยงของระบบจะทําให้ฟังดูน่าเบื่อและ
ไม่รู้สึกถึงอารมณ์ใด ๆ ก็ตาม หนังสื อทักษะอสู รขั้นกลางก็มีมูลค่า
มหาศาล
เขามองไปที่ปุ่ม “รี เฟรช” และตัดสิ นใจที่จะลองดู เนื่องจากเขาสามารถ
ได้รับแต้มพลังงานเกือบหมื่นแต้มต่อวัน การใช้จ่าย 100 แต้มจึงไม่
มากนัก
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้นเขาเลือกที่จะซื้อทักษะการประเมินราคา
ก่อน เขายังคงใช้การประเมินพื้นฐานที่เขาได้รับจากระบบมาฟรี ซึ่ ง
ยังห่างไกลจากความต้องการ หากเขาต้องการระบุอาหารที่ดีกว่านี้
ในสนามบ่มเพาะ เขาก็ตอ้ งการมัน
ด้วย “การประเมินอาหารอสู รขั้นกลาง” นี้ เขาจะสามารถไล่หาสิ่ งที่
ดีกว่าได้ในระหว่างที่เขาฝึ กฝนอสู ร การใช้แต้มพลังงาน 10,000 แต้ม
สําหรับทักษะดังกล่าวถือว่าคุม้ ค่ามาก ตราบใดที่คาํ อธิบายของ
หนังสื อเล่มนี้ถูกต้อง เขาจะสามารถใช้หนังสื อเล่มนี้เพื่อระบุอาหาร
ที่กินได้และวัสดุทาํ อาหารส่ วนใหญ่ที่เขาหาได้
เขาซื้อหนังสื อและรี เฟรชร้านค้า และดีใจที่ได้พบแหวนจับอสู รร้าย
ขั้นกลางในรายการใหม่ นี่หมายความว่าพลังงาน 100 แต้มไม่สูญเปล่า
เขาตัดสิ นใจที่จะไปต่อ
ช่องที่มีแหวนจับอสู รเปลี่ยนมาเป็ นหนังสื ออีกเล่มชื่อ “พลังจิตดวงดาว
(พื้นฐาน)” ให้เขา เป็ นทักษะที่มีไว้สาํ หรับการต่อสู ก้ บั นักรบอสู ร
ซูผงิ จ่าย 5,000 แต้มพลังงานสําหรับหนังสื อโดยไม่คิดแม้แต่วนิ าที
เดียว
ทันทีที่เขาซื้อ เขารู ้สึกว่าสมองของเขาเต็มไปด้วยความรู ้ที่ท่วมท้น
ซึ่งทําให้เขามีสมาธิอย่างเต็มที่ เขาไม่รู้วา่ เวลาผ่านไปเท่าไหร่ ตอนที่
เขา “กลับมา” แต่ทนั ทีที่เขาได้สติ มันทําให้เขารู ้สึกตื่นเต้นอย่างไม่
สามารถควบคุมได้
มันเป็ นทักษะที่ทรงพลังไม่นอ้ ยไปกว่าเจตนาฆ่าถึงแม้จะไม่ได้ดีกว่า
แม้วา่ ระบบจะกําหนดให้เป็ น “พื้นฐาน” แต่กส็ ามารถทํางานได้อย่าง
มหัศจรรย์ หากถูกนําไปใช้ในสถานการณ์ที่เหมาะสม
พูดง่าย ๆ คือพลังจิตดวงดาวทําให้ซูผงิ ควบคุมวัตถุจากระยะไกล
โดยใช้พลังดวงดาวของเขา
เขาเคยได้ยนิ เกี่ยวกับสิ่ งที่คล้ายกันนี้มาก่อน ซึ่ งเป็ นวิธีที่นกั รบอสู รที่
มีชื่อเสี ยงสามารถปลดปล่อยพลังดวงดาวเพื่อควบคุมโดยตรงหรื อ
ทําลายวัตถุ นี่ควรจะเป็ นความสามารถพิเศษอันเป็ นตัวแบ่งตําแหน่ง
ของนักรบ แสดงถึงความแข็งแกร่ งที่เหนือกว่าของพวกเขาที่มีเหนือ
นักรบที่อ่อนแอ นักรบอสู รต่อสู ท้ วั่ ไปอาจรู ้วธิ ีส่งพลังดวงดาวออก
จากร่ างกายเพื่อสร้างอักษรรู นดวงดาวซึ่งจะส่ งผลทางอ้อมต่ออสู ร
ของพวกเขา แต่พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนย้ายหรื อควบคุมวัตถุดว้ ย
วิธีดงั กล่าว
ด้วยความตื่นเต้นซูผงิ ใช้พลังที่เขาเพิ่งเรี ยนรู ้ และสัง่ ให้พลังดวงดาว
หยิบชามอาหารที่วา่ งเปล่าบนเคาน์เตอร์
เขาทําสําเร็ จโดยไม่มีปัญหา ถ้าใครมาเห็นก็คงเห็นชามลอยอยูก่ ลาง
อากาศโดยไม่มีใครถือ
การควบคุมที่เรี ยบง่ายไม่เพียงพอที่จะสร้างความเสี ยหายให้กบั วัตถุ
อย่างที่นกั รบระดับสู งสามารถทําได้ แต่มนั เพิ่งเริ่ มต้น ซูผงิ รู ้วา่ เขา
สามารถพัฒนาทักษะได้เรื่ อย ๆ จนกว่าเขาจะใช้มนั เป็ นการโจมตีที่
ร้ายแรงในอนาคต
“และมันเป็ นเพียงทักษะพื้นฐานเท่านั้น…บางทีฉนั อาจใช้สิ่งนี้หลอก
ผูค้ นได้ ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ขอให้ฉนั ทําอะไรมากไปกว่าการ
เคลื่อนย้ายสิ่ งของ”
เขาไปที่หอ้ งอสู รและพบอสู รที่ใหญ่ที่สุดที่เขาเลี้ยงไว้ในร้าน เขาใช้
พลังดวงดาวเพื่อยกพวกมันขึ้นจากพื้นโดยไม่สนใจ
เขาสามารถทําให้พวกมันสามตัวลอยอยูเ่ หนือพื้นได้เล็กน้อย จากนั้น
เขาก็รู้สึกได้วา่ พลังดวงดาวของเขากําลังถึงขีดจํากัด เขาตรวจสอบ
อสู รที่ลอยและประเมินว่าวัตถุที่หนักที่สุดที่เขาสามารถแบกได้ควร
มีน้ าํ หนักประมาณ 3,000 กิโลกรัมซึ่งค่อนข้างน่าประทับใจ
หลังจากส่ งอสู รที่ตกใจกลับไปที่คอกเลี้ยงดู ซูผงิ ก็กลับไปที่หอ้ ง
ด้านหน้าพร้อมกับเหงื่อ
“นี่มนั เจ๋ งมาก…”
พลังดังกล่าวไม่เพียงพอที่จะเจาะการป้องกันของอสู รดวงดาวที่มีผวิ
แข็งหากเขาใช้มนั เพื่อต่อย แต่…จะเป็ นอย่างไรถ้าเขาใช้มนั เป็ นเข็ม?
เขาพบก้อนหิ นนอกประตู เหวีย่ งมันไปที่ตน้ ไม้ขา้ งร้าน ด้วยสายตา
ที่ดีข้ ึนของเขา เขาก็เห็นเงาแวบหนึ่งของหิ น ก่อนที่จะมีรูขนาดเล็ก
ปรากฏขึ้นที่กลางลําต้นของต้นไม้
ผลลัพธ์ดงั กล่าวเป็ นไปตามที่คาดหวังเนื่องจากหิ นก้อนนั้นดูเปราะบาง
มาก เขาอาจจะทําได้ดีกว่านี้ถา้ เขาใช้ของที่ทาํ จากโลหะ
ถ้าฉันโจมตีใครบางคนด้วยสิ่ งนี้ พวกเขาจะไม่มีทางรู ้วา่ กําลังโดน
อะไร
ก่อนหน้านี้ซูผงิ คิดว่าเขาเก่งพอที่จะยืนหยัดต่อสู ก้ บั นักรบอสู รระดับ
สู งด้วยความช่วยเหลือจากโครงกระดูกน้อย จากนั้นเขาก็รู้วา่ เขาไร้
เดียงสาเกินไป นักรบที่มีชื่อเสี ยงสามารถ “ซุ่มโจมตี” เขาจากระยะไกล
ฆ่าเขาก่อนที่เขาจะมีโอกาสได้ตอบโต้
และมันทําให้เขากังวล
มันไม่ใช่วา่ เขาจะโดนนักรบอสู รระดับสู งโจมตี แต่ไม่มีใครรู ้วา่ โชค
ร้ายบางอย่างจะฉุดเขาเข้าสู่ สถานการณ์ร้ายแรงเช่นนี้ในสักวันหนึ่ง
เขาต้องรู ้วธิ ีป้องกันตัวเองให้ดีข้ ึนก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์น้ นั ขึ้น
“ฉันต้องใช้ร่วมกับกายแสงอาทิตย์…ตราบใดที่ฉนั เลื่อนเป็ นระดับ
สอง กระสุ นจากนักรบระดับสู งจะไม่สามารถเจาะร่ างกายของฉัน
ได้ง่าย ๆ”
เขากลับไปที่ร้านและเรี ยกดูเมนูระบบอีกครั้ง มันจะเป็ นการดีที่สุด
ถ้าเขาสามารถหาซื้อเม็ดยาพลังได้หลาย ๆ เม็ด
“เดี๋ยวก่อนพลังงานห้าร้อยแต้ม?” ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเห็น
ราคาที่แสดงอยูข่ า้ งปุ่ มรี เฟรช
ระบบพูดในหัวของเขาว่า “การรี เฟรชสองครั้งแรกของแต่ละวัน
เท่านั้นที่มีค่าใช้จ่าย 100 แต้ม ราคาจะเพิ่มขึ้นหลังจากนั้น”
“ฟู่ ”
มันเหมือนกับเกมมือถือที่น่าพิศวงใช่ไหม ระบบเรี ยนรู ้สิ่งเลวร้าย
เหล่านี้มาจากไหน?
เขาถอนหายใจและตัดสิ นใจที่จะลองเสี่ ยง ห้าร้อยฟังดูไม่มากตราบ
เท่าที่เขาสามารถหาของที่ตอ้ งการได้
แต่ไม่ ร้านค้าโชว์ขยะห้าชิ้นที่เขาไม่ตอ้ งการ
เขาตรวจสอบปุ่ มอีกครั้ง การรี เฟรชครั้งต่อไปเขาจะเสี ย 1,000 แต้ม
เขาถ่มนํ้าลายและปิ ดเมนู นัน่ คือขีดจํากัดของเขา
จากนั้นเขาต้องไม่ลืมรี เฟรชร้านสามครั้งในแต่ละวัน หรื อเพียงสอง
ครั้งหากเขาขาดแต้มพลังงาน เขายังคงต้องการแต้มพลังงานจํานวน
มากเพื่อยกระดับร้านค้าและสระวิญญาณ เขาไม่สามารถเสี ยแต้มไป
กับเกมเสี่ ยงโชคมากเกินไป
เนื่องจากยังมีเวลาก่อนที่สถาบันจะปล่อยนักเรี ยนกลับบ้าน ซูผงิ จึง
ปิ ดร้านเพื่อที่เขาจะได้ใช้เวลาอยูใ่ นดินแดนของราชามังกร
ในขณะที่สาํ รวจ เขาพยายามอย่างเต็มที่ในการฝึ กฝนพลังจิตดวงดาว
ของเขากับอสู รประหลาด หลังจากชัยชนะหลายครั้งและการตายที่
หลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาค่อย ๆ พัฒนาความแม่นยําของทักษะจนสมบูรณ์
แบบในการโจมตี
สองวันผ่านไปในระหว่างที่ชื่อของซูผงิ เป็ นที่รู้จกั มากขึ้นในสถาบัน
ฟี นิกซ์ ในขณะที่ลูกค้าของเขาแนะนําร้านของเขาให้กบั เพื่อน ซึ่ งทํา
ให้ชื่อเสี ยงของเขาแพร่ หลายไปสู่ คนอื่น ๆ ในชุมชน เกือบทั้งหมด
ได้ทราบถึง “บริ การฝึ กฝนราคาแพง แต่มีประสิ ทธิภาพ” ที่เขามอบ
ให้
เมื่อโรงเรี ยนเลิกฝูงชนของนักเรี ยนต่างก็รีบมาที่ร้านของเขา และถ้า
เป็ นวันหยุดสุ ดสัปดาห์ดา้ นนอกของร้านจะเต็มไปด้วยผูค้ นในตอน
เช้าแทน
ในขณะที่จดั การกับธุรกิจของเขา ซูผงิ ใช้เวลาที่มีอยูเ่ พื่อฝึ กฝนอสู ร
ของตัวเองซึ่งทุกตัวเติบโตอย่างรวดเร็ วภายใต้การดูแลของเขา
ในไม่ชา้ ก็ถึงเวลาที่เขาต้องนําเสนอบทเรี ยนอื่นที่สถาบันการศึกษา
วันนั้นหลังจากทํางานที่จาํ เป็ นและทานอาหารกลางวันเสร็ จแล้ว เขา
ก็ปั่นจักรยานไปที่สถาบันฟี นิกซ์ในเวลาประมาณบ่ายสอง บทเรี ยน
ถูกกําหนดไว้ที่ตอนบ่ายสามตามแผนของตงซงหมิง
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมา เขามาถึงประตูของสถาบัน เห็นคนแปดคนยืนอยูท่ ี่
ทางเข้า ขณะมองไปที่รูปปั้นนกฟี นิกซ์ พวกเขาทุกคนดูเหมือนนักเรี ยน
ซึ่งเป็ นเรื่ องแปลกเพราะนักเรี ยนควรจะอยูใ่ นสถาบันการศึกษา
ในตอนนี้
เขาไม่สนใจหรอก การมุ่งหน้าไปยังชั้นเรี ยนของเขาสําคัญกว่า
“เฮ้นายเดี๋ยวก่อน” นักเรี ยนคนหนึ่งเห็นเขาและเรี ยกให้หยุด อาจเป็ น
เพราะเขาดูเหมือนนักเรี ยนที่มาถึงสถาบันผิดเวลามาก
ซูผงิ หยุดและมองไปทางนั้น
“เย่ห่าวคนนี้เรี ยนอยูใ่ นสถาบันของนายใช่ไหม ฉันได้ยนิ มาว่าเขา
ค่อนข้างเก่ง นายรู ้จกั เขาไหม?” ชายหนุ่มผมสั้นตะโกนใส่ เขาอย่าง
ไม่พอใจ
หึ …พวกนี้ไม่ได้มาจากที่นี่เหรอ?
“ไม่ ฉันไม่รู้จกั เขา” ซูผงิ ส่ ายหัว
เย่ห่าวจ่ายเงินให้เขาเพื่อจองบริ การของเขา แม้วา่ นัน่ แทบจะไม่ทาํ
ให้พวกเขารู ้จกั กันเลยก็ตาม
 ตอนที่ 133 การปะทะระหว่างสถาบัน
“ไม่รู้จกั ?” ชายผมสั้นขมวดคิ้วและก้าวมาข้างหน้าจักรยานของซูผงิ
ก่อนที่จะวางเท้าบนล้อหน้า เขาออกแรงมากจนล้อส่ งเสี ยงดังน่ากลัว
“เจ้าหนู เย่ห่าวเป็ นแชมป์ การแข่งขันประจําปี ของสถาบันของแก
และแกกําลังบอกฉันว่าไม่รู้จกั เขา? คิดว่าฉันโง่หรื อไง!” ดูเหมือนว่า
เขาต้องการดึงมือออกจากกระเป๋ าและต่อยซูผงิ
แต่เขาถูกเพื่อนคนหนึ่งหยุดเขาด้วยนํ้าเสี ยงเย็นชาว่า”อย่าสร้างปัญหา
ไต่หยาน”
ไต่หยานขมวดคิ้วอีกครั้งและถอยออกไป หลังจากนั้นเขาก็จอ้ งมอง
อย่างคุกคาม “อย่าทําแบบนั้นอีก ไม่ง้ นั ฉันจะจัดการแก…”
นัน่ คือการขู่ เขารู ้วา่ เขาคงไม่ได้พบกับนักเรี ยนจากสถาบันนี่อีกแล้ว
ซูผงิ ไม่ตอบเพราะเขากําลังตรวจสอบล้อของเขาอยู่
จากนั้นเขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่ชายคนนั้น “ฮะ? มอง
อะไร -”
ชายคนนั้นยังพูดไม่จบ ร่ างของเขาก็ลอยขึ้นจากพื้นก่อนที่จะถูก
กระแทกกลับลงไปด้วยพลังที่มองไม่เห็นราวกับนักมวยปลํ้ากําลัง
ขยํ้าเขา มันเกิดขึ้นเร็ วเกินไปจนเขาไม่มีเวลาใช้พลังดวงดาวเพื่อ
ปกป้องร่ างกาย
เขาไอออกมาเป็ นแอ่งเลือด อ้าปากค้างด้วยความตกใจ
“ฮึ่ม” ซูผงิ มองไปที่อื่นและปั่นออกไป
มีคนทําจักรยานของเขาเสี ยหายเขาจึงต้องเอาคืนบ้าง ง่าย ๆ แค่น้ นั เอง
เพื่อนของไต่หยานยังไร้สติจากสิ่ งที่พวกเขาเพิ่งเห็น ไต่หยานเป็ น
หนึ่งในสมาชิกที่แข็งแกร่ ง แต่เขาก็พา่ ยแพ้ในวินาทีเดียว?
“หยุดตรงนั้น!” ชายร่ างใหญ่รีบวิง่ ตามหลังซูผงิ
ซูผงิ ทําหน้าบึ้งมองย้อนกลับไป และพวกเขาทั้งเจ็ดคนวิง่ เข้ามาล้อม
เขา
ไต่หยานสู ดลมหายใจอย่างเจ็บปวด ขณะอยูบ่ นไหล่ของเพื่อน เขา
จ้องมองซูผงิ ด้วยความเกลียดชัง
“เล่นสกปรกกับฉันเหรอ ??”
เขาไม่เห็นว่าซูผงิ เคลื่อนไหว คําอธิบายเดียวที่เขาคิดได้คือซูผงิ ลงมือ
ลับหลัง
ในขณะเดียวกันอีกเจ็ดคนตรวจสอบซูผงิ อย่างระมัดระวังตั้งแต่หวั
จรดเท้า หากซูผงิ สามารถเอาชนะไต่หยานได้ถึงขนาดนี้ถึงแม้จะใช้
เล่ห์เหลี่ยม พวกเขาก็จะไม่ดูถูกอย่างแน่นอน
ชายร่ างใหญ่พดู ต่อไปว่า “นาย เงียบไปไต่หยาน เรามาเพื่อเตรี ยม
ความพร้อมสําหรับการแข่งขันที่จะมาถึงไม่ใช่เพื่อมาต่อสู ้ ผูค้ นจะ
หัวเราะเยาะพวกเราหากใครเห็นนายถูกบดขยี้ที่ประตูหน้าสถาบัน
ของพวกเขา!”
“ขยี้?? เขาเล่นสกปรกก่อน! นายจะมายุง่ อะไร?!” ไต่หยานตะโกน
กลับ
“ฮึ่ม การถูกซุ่มโจมตีอย่างง่ายดายหมายความว่านายอ่อนแอ” ชาย
ร่ างใหญ่มองไปที่ซูผงิ อีกครั้ง “บอกชื่อของนายมา ฉันจะท้านาย”
เมื่อเห็นเพื่อนที่แข็งแกร่ งของพวกเขาตัดสิ นใจเช่นนั้น คนอื่น ๆ ก็
มองซูผงิ อย่างเห็นใจ
ในตอนนั้นซูผงิ รู ้วา่ คนเหล่านี้กาํ ลังทําอะไรซึ่งไม่ใช่เรื่ องที่เขากังวล
“ฉันรี บ หลบไป”
“แกทําร้ายคนของเรา และจะหนีไปง่าย ๆ อย่างงั้นหรอ?” ชายร่ าง
ใหญ่ยมิ้ เย้ยหยัน
ซูผงิ ถอนหายใจ
ปัญหาไม่จบใช่ม้ ยั ?
เขากระโดดลงจากรถจักรยานจอดไว้ขา้ ง ๆ แล้วหันกลับไปมองกลุ่ม
นักเรี ยนที่น่าจะมาจากสถาบันอื่นในเมือง
ในไม่ชา้ เขาก็พบภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งไม่ใช่ผชู ้ ายตัวใหญ่ที่กาํ ลัง
คุยกับเขา แต่เป็ นชายผิวขาวอีกคนที่ดูค่อนข้างหน้าตาดีตามมาตรฐาน
ปกติ ชายคนนี้แผ่พลังดวงดาวขั้นสู ง นอกจากนี้เขายังเป็ นคนหนึ่งที่
พยายามหยุดคนอื่น ๆ
“บอกมา ถ้าฉันชนะ พวกนายที่เหลือจะเข้ามากันทีละคนและทําให้
ฉันเสี ยเวลาไหม?” ซูผงิ พูดกับชายร่ างใหญ่ที่พดู กับเขา
พวกเขาหลายคนหัวเราะเยาะ ในขณะที่ชายร่ างใหญ่เลิกคิ้วด้วยความ
งุนงง
“แกมีความกล้า เจ้าหนู แกคิดว่าจะทําได้จริ ง?”
ซูผงิ ขัดจังหวะเขา “ใช่หรื อไม่? แค่บอกมา”
“แก-” ชายร่ างใหญ่โกรจนเส้นเลือดปูด
“นี่เป็ นวิธีที่สถาบันฟี นิกซ์ทาํ หรอ? นี่มนั กลุ่มตัวตลกชัด ๆ”
“ใช่ นักเรี ยนทุกคนเป็ นเหมือนผูช้ ายคนนี้หรื อเปล่า?”
“เฮ้ แบร์? เขาไม่ได้ให้ความสําคัญกับนายเลยนี่? ฉันไม่เคยคิดว่าจะ
ได้เห็นอะไรแบบนี้ในชีวติ ฮ่า!”
“โอ้ย เจ้าหนู! แกทําพลาดที่สุด! ถ้าแกเอาชนะแบร์ได้ ฉันจะเล่น
สนุกกับแกต่อ”
ซูผงิ ส่ ายหัวในขณะที่ฟังคําพูดพล่อย ๆ ไร้ประโยชน์พวกนั้น
จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายในชุดขาวซึ่งยังคงเงียบอยูต่ ลอดเวลา
“นายบอกฉันได้ไหม? ถ้าฉันจัดการเรื่ องนี้แล้ว นายจะไม่มายุง่ กับ
ฉันอีก?”
ลัว่ เฟิ งเทียนไม่คาดหวังว่าซูผงิ จะคุยกับเขาในทันที เขาเห็นท่าทาง
จริ งจังของซูผงิ และรู ้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ไม่ เกรงว่าไม่”
“โอเค – งั้น เฮ้พวกนายนะ เข้ามาพร้อมกันเลย? อย่าให้ตอ้ งรอ”
คําพูดที่ไม่ใส่ ใจของซูผงิ ทําให้ทุกคนเงียบลง
พร้อมกัน?
พวกเขาไม่คิดว่าซูผงิ จะอวดดีขนาดนี้
พวกเขาเป็ นต่างเป็ นแปดอันดับแรกของสถาบันพวกเขา เมื่อพูดถึง
การต่อสู ้ มีใครอยากท้าทายพวกเขาแบบนี้บา้ ง? มันโง่มาก!
พวกเขาทุกคนดูโกรธที่ซูผงิ ล้อเลียนพวกเขาอย่างเปิ ดเผย รวมถึง
ไต่หยานที่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนบ้าคนนี้เพิ่งทําร้ายเขา
 ตอนที่ 134 ความป่ าเถื่อน
“แกรู ้ไหมว่าแกกําลังพูดอยูก่ บั ใคร” ชายผมสั้นกล่าว ใบหน้าของเขา
ขุ่นมัว
ชายหน้าตาดีอีกคนร้อง”ทําไมเราต้องมาเสี ยเวลาที่นี่? ฉันจะเขียนชื่อ
หวางหม่าฉิวกลับหลัง ถ้าไม่ได้ผลักมันลงนรก!”
“จัดการมัน พวกเราลุยเลย!”
ดวงตาของชายหนุ่มร่ างใหญ่เต็มไปด้วยความเย็นชา เขาไม่สนใจ
เพื่อนของเขา พลังดวงดาวพุง่ ออกมาจากเขาอย่างรุ นแรง เขาไม่ได้
เคลื่อนไหวใด ๆ และยังมีรูปแบบที่บ่งบอกถึงทักษะการเสริ มพลังที่
ถักทอด้วยพลังดวงดาวซึมออกมาจากทัว่ ร่ างกาย ปกคลุมเขาไว้
ความเชี่ยวชาญในการเสริ มรู ปแบบดวงดาวนี้เพียงพอที่จะแสดงให้
เห็นถึงพลังของนักเรี ยนเหล่านี้
เนื่องจากแบร์เป็ นคนจริ งจัง นักเรี ยนคนอื่น ๆ จึงหยุดล้อเล่น พวก
เขาก้าวถอยหลัง
ซูผงิ ท้าทายให้พวกเขาโจมตีเขามาพร้อมกัน อย่างไรก็ตาม นักเรี ยน
เหล่านั้นไม่คิดทําแบบนั้น มันมีแต่จะทําให้สถาบันพวกเขาเสี ยชื่อ
และเป็ นที่หวั เราะเยาะ
ในขณะที่ไต่หยานเดินกลับมา เขาก็ส่งเสี ยงอย่างโหดเหี้ ยม “สอน
บทเรี ยนให้เขา!”
คนอื่น ๆ ยืนห่างออกไปประมาณเจ็ดถึงแปดเมตร พวกเขาเฝ้าดูซูผงิ
ด้วยสายตาที่เย็นชา รอให้เขาร้องขอความเมตตา
ซูผงิ ไม่พอใจที่คนอื่น ๆ ก้าวออกไป เขาได้แสดงเจตนาอย่างชัดเจน
ทําไมพวกเขาถึงต้องการต่อสู ท้ ีละคน? นี่มนั เสี ยเวลา!
“มาเลย เข้ามา!” ชายหนุ่มร่ างใหญ่คาํ รามใส่ ซูผงิ ที่ยงั คงนิ่ง
ชายหนุ่มร่ างใหญ่จะไม่เย่อหยิง่ หากเขาเผชิญหน้ากับเย่ห่าว อย่างไร
ก็ตาม นอกเหนือจากเย่ห่าวแล้วไม่มีคูต่ ่อสู ท้ ี่คู่ควร นอกจากนี้เขาก็
พร้อมแล้ว เขาบอกให้ซูผงิ เริ่ มก่อนเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นว่าการ
เริ่ มก่อนจะไม่มีประโยชน์สาํ หรับเขา!
ซูผงิ ทอดสายตามองความเย็นชาเพิ่มขึ้นในดวงตาของเขา “ไสหัว
ไป!”
เขาไม่แม้แต่จะขยับมือ ชายหนุ่มร่ างใหญ่ถูกผลักออกไป ชนเข้ากับ
คนที่อยูข่ า้ งหลังเขา
คนนี้เป็ นนักเรี ยนดวงดาวเช่นกัน เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ ว หลังจาก
ความตกใจครั้งแรกที่เกิดขึ้นเพียงชัว่ ครู่ เขาก็ยกมือขึ้นจับชายหนุ่ม
ร่ างใหญ่ไว้ อย่างไรก็ตาม พลังที่หนักหน่วงแผ่กระจายไปทัว่ ร่ าง
ของชายหนุ่มร่ างใหญ่ มันทําให้เขาประหลาดใจ
เขาอุม้ ชายร่ างใหญ่ไว้และถอยหลังไปหลายก้าว ก่อนที่เขาจะทรงตัว
และหยุดได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นในเสี้ ยววินาที ทุกคนเฝ้าดู แต่ไม่มีใคร
เห็นว่าซูผงิ ทําได้ยงั ไง
“นี่มนั อะไร…?”
พวกเขาทั้งหมดยืนงง
ตลอดเวลาที่ผา่ นมา การแสดงออกของลัว่ เฟิ งเทียนยังไม่เปลี่ยนแปลง
แต่ในขณะนี้ ใบหน้าของเขากลับแข็งทื่ออย่างประหลาด ไม่นานมี
บางอย่างเข้ามาในใจที่ทาํ ให้เขากลัว แต่เขาก็ยกเลิกความคิดนั้นไป
อย่างรวดเร็ ว
เหนือสิ่ งอื่นใด ซูผงิ ดูเด็กมาก
นักเรี ยนคนไหนที่สามารถไปถึงขั้นนั้นได้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย?
หากนักเรี ยนสามารถทําสิ่ งนี้ได้สาํ เร็ จ นักเรี ยนคนนั้นก็คงสามารถ
คว้าแชมป์ ของลีกนักรบอสูรระดับโลกโดยไม่ตอ้ งเข้าร่ วมการแข่งขัน
ใด ๆ !
ด้วยความตกตะลึง ชายหนุ่มร่ างใหญ่จอ้ งมองซูผงิ ที่อยูต่ รงหน้าเขา
เมื่อไม่กี่วนิ าทีที่แล้ว แต่ตอนนี้อยูห่ ่างออกไป 10 เมตร ชายร่ างใหญ่
ไม่เห็นว่าซูผงิ ลงมือใด ๆ เช่นกัน ในช่วงเวลาก่อนหน้านั้น เขารู ้สึก
ถึงสภาวะไร้น้ าํ หนัก เมื่อได้สติ เขาก็ไม่มีที่ให้ยดึ เกาะ เขาทําได้แค่
มองร่ างตัวเองลอยไปข้างหลัง
ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนของเขาจับเขาไว้ เขาคงอับอาย
หลังจากเงียบไปครู่ หนึ่ง ในที่สุดชายหนุ่มร่ างใหญ่กร็ ู ้สึกได้วา่ เท้า
ของเขาแตะพื้นแล้ว เขายังคงตกตะลึงเพราะการโจมตีของซูผงิ นั้น
แปลกประหลาดอย่างที่สุด
เห็นได้ชดั ว่าเขากําลังเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู ท้ ี่น่ากลัว ไม่ใช่นกั เรี ยน
ทัว่ ไปอย่างที่พวกเขาคิด
“ฉันไม่รู้วา่ นอกจากเย่ห่าวแล้ว เรายังได้พบกับคนที่เก่งกาจแบบนาย
ได้ในสถาบันฟี นิกซ์” ชายร่ างใหญ่ยดื ตัว แทนที่จะถอย เขากลับลุก
โชนไปด้วยความปรารถนาที่จะต่อสู ้ เลือดของเขาเดือดพล่าน
เขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและพื้นก็สนั่ สะท้าน พื้นที่อสู รเปิ ดขึ้น
ต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็ ว หมีกรงเล็บทองคําลงสู่ พ้นื นี่คืออสู รที่มี
สายเลือดระดับแปด ตอนนี้ หมีกรงเล็บทองคําตัวนี้ได้อยูใ่ นระดับ
ห้าขั้นสู งและค่อนข้างก้าวร้าว!
โฮก! ทันทีที่ หมีกรงเล็บทองคําออกมา มันก็รับรู ้ได้อย่างชัดเจนถึง
ความโกรธเกรี้ ยวของเจ้านายมันหมีกรงเล็บทองคําร้องตะโกนใส่
ซูผงิ
เสี ยงคํารามเต็มไปด้วยความโกรธและการคุกคาม เสี ยงคํารามของ
หมีเป็ นทักษะการยับยั้ง อย่างไรก็ตาม ทักษะนี้ยงั สามารถข่มอสู ร
ระดับเดียวกันได้ดว้ ย
เสี ยงคํารามนี้ดงั และชัดเจน ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ บ่อเลือดที่เงียบสงบภายใน
ตัวเขาถูกรบกวนเล็กน้อย สิ่ งที่เขารู ้สึกในสนามบ่มเพาะถูกปลุกขึ้นมา
ความรู ้สึกบ้าคลัง่ และการฆ่าที่ปราศจากการยับยั้ง
เขาจะไม่สนใจความตาย หรื ออันตราย แค่ฆ่า!
สายตาของเขาเปลี่ยนไป
แทนที่จะคงสภาพเฉยชา สายตาของเขากลับเปลี่ยนไปเหมือนตอน
อยูท่ ี่สนามบ่มเพาะ
เย็นชา กระหายเลือด โหดร้ายและไม่แยแส
ราวกับว่าดวงตาคู่น้ นั กําลังเหยียดหยามทุกสิ่ งมีชีวติ
หมีกรงเล็บทองคําที่เพิ่งคํารามเสร็ จสบตากับซูผงิ ความโกรธในจิตใจ
ถูกบางสิ่ งบางอย่างตรึ งไว้ ความรู ้สึกอันตรายที่ไม่อาจบรรยายได้ ทํา
ให้หมีกรงเล็บทองคํารู ้สึกหนาวสัน่
หมีกรงเล็บทองคํารู ้สึกถึงอันตรายมากจนอยากจะหันหลังหนีไป
พร้อมเจ้านายมัน!
ในขณะที่หมีกรงเล็บทองคํายังคงนิ่งอยู่ ซูผงิ ก็ขยับตัว
เขาไม่ได้เรี ยกอสู รใด ๆ เขาเหยียบลงบนพื้นและดีดตัวเองออกไป
เหมือนปื นใหญ่ขนาดเท่ามนุษย์ เขาเร็ วมากจนความเร็ วของเขาเทียบ
ได้กบั อสูรระดับห้าที่เด่นด้านความเร็ ว!
ด้วยความเร็ วดุจสายฟ้า ซูผงิ มาถึงหน้าหมีกรงเล็บทองคํา
หมีกรงเล็บทองคําอยูใ่ กล้แค่เอื้อม!
ใบหน้าของพวกเขาแทบจะชนกัน
คนหนึ่งเป็ นคนหน้าตาดี ส่ วนอีกฝ่ ายมีปากหมีขนาดใหญ่ เต็มไป
ด้วยเขี้ยวแหลมคม ใคร ๆ ก็เชื่อว่ามนุษย์ควรเป็ นฝ่ ายที่กลัว
กระนั้น ความกลัวกลับฉายบนหน้าของหมี คมเขี้ยวเหล่านั้นกําลัง
สัน่
ปัง! ซูผงิ ต่อยหมัดทันที
การเคลื่อนไหวของเขารุ นแรง ขณะที่เขาชกเข้าที่ทอ้ งของหมีกรง
เล็บทองคํา เสี ยงแตกของกระดูกหมีกรงเล็บทองคําก็ดงั ขึ้น อวัยวะ
ภายในมันแตกร้าว
ท่ามกลางการต่อสู ท้ ี่แตกต่างกันหลายครั้ง ซูผงิ ค่อนข้างคุน้ เคยกับ
โครงสร้างทางกายภาพของอสู ร ด้วยการชกครั้งเดียว เขาก็ขยํ้าหมี
กรงเล็บทองคําอย่างรุ นแรง ทําให้มนั พิการ
แต่นี่ไม่ใช่การโจมตีที่ร้ายแรง หากเขาคิดฆ่า ซูผงิ จะใช้มือของเขา
เจาะใต้คอของหมีกรงเล็บทองคํา เล็บของเขาคมยิง่ กว่ามีด เขา
สามารถฉีกหนัง แทงเข้าที่หวั ของฝ่ ายตรงข้ามได้ดว้ ยเล็บของเขา
เขาเอามือลง หมีกรงเล็บทองคําไม่ได้ลม้ ลง มันยังสัน่ อยู่ เขาใช้
ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ซูผงิ เดินผ่านหมีกรงเล็บทองคํา เดินเข้าหา
ชายร่ างใหญ่ ชายร่ างใหญ่ตระหนักถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น จากนั้นด้วยความ
กลัวชายร่ างใหญ่จึงยกมือขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง
แต่ซูผงิ เร็ วกว่า
โดยใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ซูผงิ คว้าที่คอ จากนั้นก็เหวีย่ งเขา
ออกไป
บรรดาผูท้ ี่เห็นต่างตกใจ ซูผงิ เอาชนะหมีกรงเล็บทองคําระดับห้าได้
ด้วยมือเปล่า?
หมีกรงเล็บทองคําเป็ นอสู รที่รู้จกั กันดีในเรื่ องความดุร้ายและการ
ป้องกันที่แข็งแกร่ ง ในบรรดาอสู รระดับเดียวกันหมีกรงเล็บทองคํา
ถือได้วา่ น่าทึ่ง ชายที่ชื่อว่าแบร์ทุ่มเทความพยายามอย่างมากในการ
ฝึ กฝนหมีทองคําตัวนี้ แม้วา่ หมีกรงเล็บทองคําจะอยูใ่ นระดับห้า แต่
ก็สามารถแข่งขันกับอสู รที่อยูใ่ นระดับหกได้!
อสู รเช่นนี้ตกอยูภ่ ายใต้การโจมตีดว้ ยหมัดเดียวของซูผงิ ได้ยงั ไง?
เมื่อกี้มนั คืออะไร?
วิธีการต่อสู น้ ้ ีแปลกมาก
โดยทัว่ ไปแล้วนักรบอสู รควรซ่อนตัวอยูห่ ลังอสู รเพื่อช่วยเหลือพวก
มันใช่ไหม? ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่นกั รบอสู รสามารถเอาชนะอสู รด้วย
ตัวเองได้!
ลัว่ เฟิ งเทียนยืนอยูด่ า้ นข้างด้วยความประหลาดใจ สิ่ งที่เกิดขึ้นทําให้
มุมมองโลกเขาเปลี่ยนไป ไม่มีนกั เรี ยนทัว่ ไปที่สามารถเอาชนะหมี
กรงเล็บทองคําระดับห้าได้ดว้ ยมือเปล่า!
ลัว่ เฟิ งเทียนพบว่าสิ่ งนี้คงยอมรับได้หากซูผงิ เป็ นนักรบอสู รระดับ
แปด แต่ดูเหมือนว่าซูผงิ จะอายุเท่ากับพวกเขา…ไม่มีทางที่เขาจะ
เป็ นนักรบอสู รระดับแปด!
เป็ นไปได้ไหมที่ซูผงิ จะเป็ นหนึ่งในนักรบอสู รที่ถนัดใช้ร่างกาย ซึ่งมี
น้อยและไม่เป็ นที่นิยม?
แต่นกั รบอสู รด้านนี้ตายไปหมดแล้วนี่?
มีเวลาเพียงเล็กน้อยสําหรับลัว่ เฟิ งเทียนที่จะจมอยูก่ บั ความคิดของ
เขา แม้แต่แบร์กย็ งั พ่ายแพ้ต่อซูผงิ ลัว่ เฟิ งเทียนต้องแก้ปัญหาด้วย
ตัวเอง มิฉะนั้นพวกเขาจะรู ้สึกละอายใจเกินกว่าที่จะเข้าไปสถาบัน
ฟี นิกซ์ หากพวกเขาพ่ายแพ้นอกประตูเมื่อพวกเขาได้รับเชิญให้เข้า
ร่ วมการแลกเปลี่ยนทางวิชา มันจะน่าอับอาย
หวีด!
ลัว่ เฟิ งเทียนปลดปล่อยพลังดวงดาวที่เขาปกปิ ดเอาไว้ เขาปลดปล่อย
พลังเต็มที่ เมื่อต้องเผชิญกับศัตรู ที่ทรงพลังอย่างซูผงิ การปิ ดบังต่อไป
จะหมายถึงการฆ่าตัวตาย
เมื่อเขาปลดปล่อยพลังดวงดาวออกมาอย่างเต็มที่ คนอื่น ๆ ที่อยู่
รอบตัวเขาก็ตกใจ
ความแข็งแกร่ งของพลังดวงดาวของเขามาถึงระดับหก!
พวกเขามาจากสถาบันเดียวกัน และลัว่ เฟิ งเทียนมาถึงระดับหกแล้ว!!
อีกหนึ่งระดับ ลัว่ เฟิ งเทียนก็จะกลายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง !!
ด้วยความแข็งแกร่ งระดับหก ลัว่ เฟิ งเทียนสามารถเทียบเคียงได้กบั
นักสํารวจขั้นสู งบางคน!
จํานวนของนักรบอสู รขั้นสู ง … มีเพียงเล็กน้อยในเมืองหลัก
สําหรับนักรบอสู รระดับแปดนั้น มีอยูแ่ ค่หลักสิ บ!
 ตอนที่ 135 พลังของมังกร
“ฉันจะท้านายต่อ!”
ลัว่ เฟิ งเทียนเปิ ดเผยพลังดวงดาวของเขาอย่างเต็มที่และเรี ยกพื้นที่
อสู รของเขา วังวนดวงดาวลอยขึ้นมาจากอกซึ่งได้ยนิ เสี ยงคํารามอัน
เป็ นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกอสู รมังกรที่น่าเกรงขาม
หัวของมังกรค่อย ๆ โผล่ออกมาจากวังวน ตามมาด้วยคอมันวาวซึ่ ง
ถูกปกป้องด้วยเกล็ดและหนามแหลมสี ดาํ เงา เมื่อถึงเวลาที่ร่างกาย
ทั้งหมดของมันเคลื่อนออกจากพื้นที่อสู ร สิ่ งมีชีวติ นั้นได้ปิดกั้น
แสงแดดส่ วนใหญ่ดว้ ยปี กขนาดใหญ่ มันเป็ นอสู รดวงดาวประเภท
มังกรโตเต็มวัย พูดให้แม่นยํา มันคือมังกรหลุมดําซึ่ งเป็ นหนึ่งในสาย
พันธุ์ที่แข็งแกร่ งที่สุดในบรรดามังกรทุกประเภทที่ชอบกินเหยือ่
บาดเจ็บที่ยงั หายใจอยู่
เพื่อนร่ วมทีมของลัว่ เฟิ งเทียนไม่แปลกที่เห็นมัน แต่กด็ ูแปลกใจ
เล็กน้อยกับการตัดสิ นใจของลัว่ เฟิ งเทียนจากนั้นพวกเขาก็รีบถอยไป
ที่ไหนสักแห่งที่ไกลออกไปเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ได้รับบาดเจ็บจาก
ผลกระทบ
ซูผงิ รู ้สึกได้ถึงกลิ่นอายยิง่ ใหญ่ของมังกร แม้วา่ ความป่ าเถื่อนในดวงตา
เขาจะยังไม่หายไป เขาเอาชนะวิญญาณมังกรจํานวนนับไม่ถว้ นของ
ราชามังกรในหอคอยมังกร ทุกตัวล้วนมีกลิ่นอายชัว่ ร้ายเหมือนกับที่
เขารู ้สึกได้จากมังกรดําตัวนี้แต่กไ็ ม่แข็งแกร่ งเท่า ด้วยประสบการณ์
ของเขา ซูผงิ จํามังกรดําได้อย่างรวดเร็ วว่าเป็ นอสู รดวงดาวระดับเจ็ด
แต่ต่างจากบาซิลิสก์สายฟ้าของเย่ห่าวตรงที่มงั กรตัวนี้มีสายเลือดที่
เหนือกว่ามาก
“หัวหน้าลัว่ คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้?” ชายคนหนึ่งที่เฝ้าดูอยูใ่ กล้ ๆ
พูดติดอ่าง “ต้องมีบางคนตาย”
เขาก้าวถอยไปด้วยความกลัวทันทีเมื่อเห็นมังกรมองมาที่เขา
ลัว่ เฟิ งเทียนไม่ตอบเพราะเขาต้องมีสมาธิอย่างเต็มที่เพื่อควบคุม
มังกรหลุมดําของเขาให้อยู่
“ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง ยอมแพ้และขอโทษซะ” เขาบอกกับซู
ผิงด้วยนํ้าเสี ยงแผ่วเบา
ซูผงิ มองมังกรและจ้องลัว่ เฟิ งเทียน เขามัน่ ใจว่าเขาสามารถกําจัดลัว่
เฟิ งเทียนได้ดว้ ยกําลัง แต่นนั่ จะเป็ นเรื่ องยากสําหรับมังกร ธรรมชาติ
ที่มีเหตุผลของนักรบอสู รในไม่ชา้ ก็เริ่ มเข้ามาบอกเขาถึงแนวทาง
ปฏิบตั ิที่ถูกต้อง ด้วยความคิดที่สนั่ ไหว พื้นที่อสู รของซูผงิ ก็เปิ ดขึ้น
ซึ่ งทุกคนในปัจจุบนั ได้ยนิ เสี ยงคํารามของมังกรอีกครั้งซึ่งทําให้พวก
เขาประหลาดใจมากกว่าครั้งที่แล้ว
พวกเขาเห็นหัวมังกรอีกตัวเข้ามาในมุมมองของพวกเขาจากพื้นที่
อสู รของซูผงิ ซึ่งดูดุร้ายเหมือนกับมังกรดํา แม้วา่ ตัวนี้จะมีเกล็ดเล็ก
กว่า และเป็ นสี แดงเข้ม
ทันทีที่มงั กรตัวที่สองออกมา พื้นทั้งหมดด้านนอกประตูสถาบันก็
อาบไปด้วยกลิ่นอายรุ นแรงราวกับว่าสงครามโหดร้ายเพิ่งผ่านไป
พื้นดินสัน่ สะเทือนขณะที่มงั กรร่ อนกรงเล็บลงบนพื้น จากนั้นมันก็
กางปี กสี แดง กระตุน้ พายุที่รุนแรงผสมกับกลิ่นเลือดและกํามะถันที่
แทรกซึมเข้าไปในรู จมูกของทุกคน
มังกรเพลิงนรกยกหัวของมันสู งขึ้น ร้องคํารามขึ้นฟ้า
ผูก้ ล้าหาญพอที่จะเฝ้าดูจอ้ งมองด้วยความหวาดกลัว ทั้งชื่นชมและ
หวาดกลัว หนึ่งในอสู รดวงดาวประเภทมังกรที่แข็งแกร่ งที่สุดที่รู้จกั
กันทัว่ กลับปรากฏถึงสองตัว แม้วา่ พวกเขาจะแน่ใจว่ามังกรเพลิง
นรกนั้นดีกว่ามังกรหลุมดําก็ตาม
มังกรเป็ นของหายากในโลกนี้ การที่ระดับตํ่ากว่าหนึ่งระดับนั้น
หมายความว่ามังกรหลุมดําจะด้อยกว่ามากเมื่อต้องเผชิญหน้าโดยตรง
สิ่ งนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามังกรหลุมดําไม่ได้ดูภูมิใจเมื่อเทียบกับ
คู่แข่งอีกต่อไป ขณะนี้มนั กําลังจ้องมองไปที่มงั กรเพลิงนรกอย่าง
เงียบ ๆ ระมัดระวังเท่าที่จะทําได้
ทันทีที่มงั กรเพลิงนรกออกจากพื้นที่อสู รของซูผงิ อย่างเต็มที่ มังกร
หลุมดําก็กลั้นใจตัวเองด้วยความกลัว เกล็ดที่หลวมและหย่อนของ
มันถูกยึดแน่นกับผิวหนัง นี่เป็ นปฏิกิริยาปกติของมังกรที่รู้สึกว่าถูก
คุกคาม
ในทางกลับกัน ท่าทางมัน่ คงของลัว่ เฟิ งเทียนก็พงั ทลายลงอย่าง
สมบูรณ์เมื่อเขาเห็นสิ่ งที่เกิดขึ้น ก่อนหน้านี้เขาคิดว่ามังกรหลุมดํา
ของเขาไม่มีคู่แข่งในเมืองหลงเจียง ด้วยความช่วยเหลือของมันเขา
สามารถทําทุกอย่างที่เห็นว่าเหมาะสมตราบเท่าที่เขาไม่ยวั่ ยุอสู รใน
ตํานาน
แต่ตอนนี้เขารู ้แล้ว เขารู ้วา่ มังกรเพลิงนรกนั้นหายากกว่า ทรงพลัง
กว่าและมีค่ามากกว่าเมื่อเทียบกับมังกรหลุมดําของเขา เนื่องจาก
มังกรทั้งสองเป็ นวัยผูใ้ หญ่ พวกมันจึงไม่จาํ เป็ นต้องต่อสู เ้ พื่อให้รู้ผล
เนื่องจากเป็ นที่รู้จกั ของมนุษย์ สถานะและจุดแข็งของมังกรจึงถูก
จํากัด โดย “อันดับทางสังคม” มากกว่าการเติบโตและเทคนิคของ
พวกมัน มังกรที่ต่าํ กว่าไม่มีโอกาสที่จะต่อสู ก้ บั มังกรที่เหนือกว่า
สนามยังคงเงียบอยูเ่ ป็ นเวลานาน เนื่องจากไม่มีใครส่ งเสี ยง ในขณะ
ที่มงั กรหลุมดํายังคงประเมินสถานการณ์อย่างระมัดระวัง มังกรเพลิง
นรกก็ดูผอ่ นคลายลง มันยังไม่โจมตีเพราะซูผงิ ไม่สงั่
มังกรเพลิงนรกใช้เวลาส่ วนใหญ่ในช่วงแรก ๆ ภายใต้แรงกดดัน
อย่างต่อเนื่องของจิตวิญญาณราชามังกร มังกรหลุมดําตัวเดียวจึงไม่
นับเป็ นอะไรในสายตามัน
จากนั้น นักเรี ยนที่มาเยือนได้ยนิ เพียงเสี ยงหัวใจเต้นของตนเอง
ขณะที่พวกเขาตั้งคําถามอย่างบ้าคลัง่ ว่าเกิดอะไรขึ้นตรงหน้า
พวกเขาทําการศึกษาก่อนที่จะมา แต่กไ็ ม่เคยพบอะไรเกี่ยวกับมังกร
เพลิงนรก ถ้านักเรี ยนในสถาบันนี้เป็ นเจ้าของมังกรเพลิงนรกแล้ว
เย่ห่าวกลายเป็ นแชมป์ ได้ยงั ไง?
พวกเขาได้ขอ้ สรุ ปเดียวกันคือซูผงิ ต้องเป็ น “อาวุธลับ” ของสถาบัน
ฟี นิกซ์ ด้วยเหตุบงั เอิญที่เลวร้ายพวกเขาบังเอิญไปชนกับศัตรู ที่น่า
กลัวเช่นนี้ แม้แต่ “หัวหน้า” ของพวกเขาก็ยงั สิ้ นหวังในครั้งนี้
พวกเขาอาจจะไม่ชนะ ถ้าพวกเขาผ่านมันไปได้ แน่นอนว่าไต่หยาน
เป็ นคนที่เสี ยใจที่สุดที่โทษการกระทําที่โง่เขลาของเขา เขาหวังเพียง
ว่าทุกอย่างจะผ่านไปอย่างรวดเร็ วเพื่อให้ทุกคนลืมเรื่ องนี้ เขาไม่รู้วา่
เพื่อนคนอื่นคิดยังไง แต่เขาเต็มใจที่จะละทิ้งทุกอย่างเพื่อออกไปจาก
ตรงนี้
ลัว่ เฟิ งเทียนเป็ นคนแรกที่ทาํ ลายความเงียบ รู ปลักษณ์ที่หล่อเหลา
และมัน่ ใจของเขาถูกแทนที่ดว้ ยความพ่ายแพ้ท้ งั หมด
“ฉันแพ้ พวกเราขอโทษ”
ในขณะเดียวกันเขาก็เรี ยกมังกรหลุมดําของเขากลับ มังกรไม่เคย
ชอบพื้นที่แคบ ๆ ของอสู ร แต่ในขณะนั้นมันเลือกที่จะกลับเข้าไป
ข้างในโดยไม่คิดอะไรเลย
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ เห็นทุกคนหลบสายตาของเขา ซึ่งหมายความว่า
ในที่สุดเขาก็มีอิสระที่จะจากไป
* เฮ้อ *
ทําไมผูค้ นต้องคุยกันด้วยความรุ นแรง?
เขาบอกไม่ได้วา่ ชอบ แต่นนั่ เป็ นวิธีที่โลกนี้เป็ น
ซูผงิ ส่ ายหัว เรี ยกมังกรเพลิงนรกของเขากลับและปั่ นจักรยานออกไป
ประตูดา้ นหน้าของสถาบันกลับมาสงบสุ ขอีกครั้ง ทิ้งผูม้ าเยือนให้
ยืนหน้าไม่สูด้ ี
นักเรี ยนกลุ่มนี้มองไปที่ภาพลักษณ์ที่ไร้พิษภัยของซูผงิ และอดไม่ได้
ที่จะสัน่ อีกครั้ง
หนึ่งในนั้นพูดกับลัว่ เฟิ งเทียน “หัวหน้า…เราจะยังเข้าร่ วมการแข่งขัน
อสู รของพวกเขาไหม?”
คําพูดเหล่านั้นทําให้ทุกคนสะดุง้
การแข่งขันอสู ร? พวกเขาไม่รู้ดว้ ยซํ้าว่าพวกเขาสามารถยืนอยูต่ ่อ
หน้ามังกรเพลิงนรกตัวนั้นได้โดยไม่สะดุง้
แก้มของลัว่ เฟิ งเทียนกระตุก เขาไม่ตอบ
ในขณะที่พวกเขาใช้เวลาหมกมุ่นอยูก่ บั ความพ่ายแพ้ที่น่าเศร้าของ
พวกเขา ยานพาหนะที่ดูหรู หราก็เข้ามา หยุดอยูห่ น้าประตูสถาบัน
ร่ างสามร่ างก้าวลงจากรถ ชายผมขาวอายุใกล้หกสิ บเศษ ชายวัย
กลางคนในชุดเครื่ องแบบธรรมดาและหญิงสาววัยรุ่ นสวมเสื้ อยีนส์
ลําลองกําลังยิม้ หวาน
นักเรี ยนรี บหลีกทางเพื่อหลบพวกเขา
“รองอาจารย์ใหญ่!”
“สวัสดีครับผูอ้ าํ นวยการ”
ชายชรายิม้ ใจดี “ขอโทษที่ทาํ ให้พวกเธอต้องรอ ทําให้ดีที่สุด ฉันจะ
คอยเชียร์”
คําพูดให้กาํ ลังใจยิง่ ทําให้พวกเขาลําบากใจ
 ตอนที่ 136 คําถาม
ชายชราเห็นนักเรี ยนของเขาดูไม่ดีใจและรู ้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ
แม้วา่ เขาจะไม่ได้ต้ งั คําถามถึงเหตุผลก็ตาม มันเป็ นเรื่ องปกติสาํ หรับ
คนหนุ่มสาวที่จะรู ้สึกเครี ยดก่อนการแข่งขัน
“เดี๋ยวก่อน…” ชายวัยกลางคนมองไปรอบ ๆ บริ เวณด้วยท่าทาง
แปลก ๆ “ทําไมฉันถึงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมังกร? เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”
นักเรี ยนตรวจสอบอิฐที่แตก และทุกคนก็หนั ไปมองลัว่ เฟิ งเทียนอีก
ครั้ง
ด้วยท่าทางเศร้าลัว่ เฟิ งเทียนอธิบายสิ่ งที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด ผูม้ า
ใหม่ต่างก็จอ้ งมองเขาด้วยปากที่อา้ ค้าง “มังกรเพลิงนรก ??” หญิง
สาวเป็ นคนแรกที่ตะโกนออกมา “เธอแน่ใจนะ ??”
ทั้งเมืองหลงเจียงต่างเคยได้ยนิ เกี่ยวกับอสู รดวงดาวที่มีชื่อเสี ยงเช่นนี้
ลัว่ เฟิ งเทียนไม่ตอบสนอง แต่ท่าทางของเขาก็เพียงพอแล้วสําหรับ
คําตอบ
ชายชราและสหายของเขามองหน้ากันหลายครั้ง พวกเขารู ้วา่ ลัว่ เฟิ ง
เทียนไม่ใช่คนที่จะโกหก ไม่ตอ้ งพูดถึงว่ามีนกั เรี ยนอีกเจ็ดคนที่
สนับสนุนคําพูดเหล่านั้น
“ผูช้ ายคนนั้นคือใคร?” ชายวัยกลางคนถามคิ้วขมวด “บอกข้อมูลมา
เราไม่สามารถมองข้ามอัจฉริ ยะรุ่ นเยาว์เช่นนี้ได้”
นักเรี ยนตัวแข็งกับคําถามดังกล่าว เมื่อพวกเขาคิดถึงเรื่ องนี้ พวกเขา
ไม่เคยใส่ ใจที่จะถามว่าซูผงิ เป็ นใคร
พวกเขาถูกทําลายโดยคนที่พวกเขาไม่รู้จกั !
ความอึดอัดทวีความรุ นแรงขึ้น
ชายวัยกลางคนตระหนักได้ทนั ทีวา่ เกิดอะไรขึ้นกับนักเรี ยนของเขา
และเขาก็ไม่พอใจกับเรื่ องนี้
ชายชราตรวจดูรูปปั้ นนกฟี นิกซ์ที่อยูเ่ หนือประตู แต่ครั้งนี้กลับไม่มี
รอยยิม้
“…เนื่องจากเรามาแล้ว เราอาจเข้าไปข้างในและค้นหาว่าชายหนุ่มที่
ยอดเยีย่ มคนนี้เป็ นใคร ใช่ไหม?”
ไม่มีใครคัดค้าน
“ฝนหยุดตกแล้ว ดีจงั ….”
บนจักรยานของเขาซูผงิ เดินทางผ่านเส้นทางที่คุน้ เคยขณะฮัมเพลง
เบา ๆ เขาปล่อยเรื่ องน่ารําคาญไว้ในใจแล้วและพบว่าเขากลับมา
อารมณ์ดีอีกครั้ง
ในไม่ชา้ เขาก็ไปถึงสํานักงานของตงซงหมิง และเห็นชายชรากําลัง
ชงชาร้อนอยูใ่ นห้อง
“วันนี้ผมใช้สถานที่ไหน?” ซูผงิ เข้าประตูโดยไม่เคาะ
ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับการเข้ามา โดยไม่ได้แจ้ง
ล่วงหน้า
“นัง่ ก่อนเถอะ ที่เดียวกับครั้งที่แล้ว คุณเตรี ยมการมาแล้วหรื อยัง?”
“การเตรี ยมการ? โอ้ ผมเตรี ยมมาแล้ว”
“ดี จากบทเรี ยนก่อน คุณไม่จาํ เป็ นต้องให้ผมหรื อคุณลัว่ ช่วยจัดการ
กับนักเรี ยนที่ไม่มีระเบียบ มันบังเอิญมากที่วนั นี้ผมมีแขกคนสําคัญ
หลายคน ดังนั้น … ผมจะไม่เข้าร่ วมบทเรี ยนของคุณในวันนี้”
“ได้เลย” ซูผงิ พยักหน้า โดยส่ วนตัวแล้วเขาไม่ตอ้ งการที่จะเสี ยเวลา
เช่นกัน
แต่เมื่อเอ่ยถึง ‘แขก’ เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “คุณรู ้ไหมว่าวันหยุด
ฤดูหนาวใกล้เข้ามาแล้ว ด้วยความช่วยเหลือของอาจารย์ใหญ่ ผม
สามารถเชิญกลุ่มนักเรี ยนของ สถาบันดาบคลัง่ เพื่อให้เราจัดการ
แข่งขันอสู รที่เป็ นมิตรระหว่างพวกเราได้ สนใจที่จะเข้าดูไหม”
“อสู ร…การแข่งขัน?” ซูผงิ เพิ่งตระหนักว่า “แขก” เหล่านั้นเป็ นคนที่
เขาเพิ่งต่อสู ก้ บั เขา “โอ้ อืม…ไม่ล่ะขอบคุณ คุณก็รู้จกั ผม ผมไม่มี
เวลา”
“การแข่งขันอสู ร” ระหว่างนักเรี ยนทัว่ ไปเป็ นเพียงการเล่นของเด็ก
เท่านั้นในมุมมองของเขา
ตงซงหมิงไม่ได้คาดหวังการปฏิเสธที่รวดเร็ วเช่นนี้ “โอเค ผมรู ้วา่
คุณต้องดูแลร้านของคุณ แต่คุณไม่สามารถอยูท่ ี่นนั่ ได้ตลอดทั้งวัน
คุณจะเป็ นสนิมเอาได้นะ”
“ผมไม่ได้ทาํ จากเศษเหล็ก ผมไม่เป็ นสนิม”
“อืม ผมหมายถึง -”
ซูผงิ มองนาฬิกาและยืนขึ้น “ผมต้องไปเข้าคลาสแล้ว บาย!”
ตงซงหมิงมองเขาจากไป ไม่นานก็ทาํ ได้ แต่ส่ายหัว
“ดื้อด้าน…และช่างน่าเสี ยดาย”
ซูผงิ ปั่ นจักรยานของเขาอีกครั้ง ไปยังสถานที่ที่จดั เตรี ยมไว้สาํ หรับ
บทเรี ยนของเขา เขาตัดสิ นใจที่จะไม่ใช้ทางเข้าหลักหลังจากเห็นว่ามี
ฝูงชนจํานวนมากรออยูท่ ี่นนั่ เขาไม่ตอ้ งการให้เกิดอุบตั ิเหตุ ซึ่งอาจ
ส่ งผลให้นกั เรี ยนได้รับบาดเจ็บหลายคนหากผูค้ นตื่นเต้นมากเกินไป
เขาหันไปทางประตูหลัง
อาจารย์ที่เฝ้าอยูข่ า้ งหลังเห็นเขา และเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่ได้เห็น
รู ปลักษณ์ที่ดูเด็กของเขาเป็ นครั้งแรก ชายคนนี้กต็ กตะลึงกับ
ภาพลักษณ์ที่ไม่เป็ นทางการของเขา
“เอ่อ อาจารย์ซู เข้ามาเลยครับ!” ซูผงิ เดินไปหลังเวที เมื่อเข้ามา เขา
เห็นสถานที่จดั งานนั้นเต็มไปด้วยนักเรี ยน
มันเป็ นเพียงบทเรี ยนที่สองของเขาในสถาบันการศึกษา เขายังคง
สนุกกับมัน
ดูเหมือนว่ามีนกั เรี ยนหลายคนที่ไม่สนใจจะฟังบทเรี ยนของเขา แต่
กลับมาดูมงั กรเพลิงนรกของเขาหลังจากได้ยนิ ข่าวลือ
ตามกําหนดการ ผูด้ ูแลหลายคนปิ ดประตู ปฏิเสธไม่ให้ผคู ้ นจํานวน
ที่มาสายเข้ามา แต่ถึงกระนั้นคนเหล่านี้รวมถึงนักศึกษารุ่ นพี่หลาย
กลุ่มยังคงสามารถได้ยนิ ซูผงิ ผ่านลําโพงข้างถนน
ซูผงิ เดินขึ้นไปบนเวทีหลัก ส่ งสัญญาณให้ทุกคนหยุดปรบมือ วันนี้
เขาจะแสดงกลเม็ดเฉพาะหลายอย่างให้กบั นักเรี ยนทั้งการให้อาหาร
หรื อจัดการกับอสู รดวงดาวประเภทอันเดธที่พบเห็นได้ทวั่ ไป นี่เป็ น
ความรู ้ที่มีค่าอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ โดยเฉพาะกับผูท้ ี่ใช้อสู รประเภท
อันเดธ
โดยทัว่ ไประยะเวลาของบทเรี ยนเดียวไม่เพียงพอสําหรับนักเรี ยนที่
จะเรี ยนรู ้หลายสิ่ งหลายอย่าง ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าสิ่ งที่ซูผงิ บอกกับพวก
เขานั้นค่อนข้างผิดปกติและมันก็ไม่มีประโยชน์กบั ทุกคนในวงกว้าง
ผูฟ้ ังหลายคนที่ไม่ได้เป็ นเจ้าของอสูรอันเดธ หรื อผูท้ ี่ไม่ได้เข้าร่ วม
ในบทเรี ยนนี้โดยเฉพาะต่างหมดความอดทนอย่างรวดเร็ ว
ครึ่ งชัว่ โมงต่อมาชายคนหนึ่งยกมือขึ้นจากนั้นซูผงิ ก็เปิ ดโอกาสให้
เขาพูด
“อาจารย์เราได้ยนิ มาว่าคุณมีมงั กรเพลิงนรก เราขอดูได้ไหม?”
นักเรี ยนอีกหลายคนพึมพําเห็นด้วย นี่คือเหตุผลที่พวกเขามาในวันนี้
ซูผงิ ขมวดคิ้วเมื่อมีคาํ ถามคําถามที่ไม่เกี่ยวข้อง “บอกผมมาสิ วา่ คุณ
จะเรี ยนรู ้อะไรได้บา้ ง ถ้าผมเอาอสู รของผมออกมา”
นักเรี ยนที่ยนื อยูผ่ งะเพราะเขาไม่เคยคาดคิดถึงคําถามแบบนี้
พวกเขาจะได้อะไร? ความถูกต้องของข่าวลือ และอาจตอบสนอง
ความอยากรู ้อยากเห็นของพวกเขา
แน่นอนว่านัน่ ไม่ใช่คาํ ตอบที่เหมาะสม
ซูผงิ ส่ ายหัวและขอให้นกั เรี ยนนัง่ ลง “ถ้ามีใครมาเพื่อดูมงั กรเพลิง
นรกของผม ผมขอแนะนําให้คุณดูรูปของมันบนอินเตอร์เน็ตแทนที่
จะมาที่นี่ เพื่อที่คุณจะได้มอบที่นงั่ อันมีค่าของคุณให้กบั คนที่ตอ้ งการ
ศึกษาจริ ง ๆ บทเรี ยนนี้มีไว้เพื่อสอนความรู ้เกี่ยวกับอันเดธ พวกคุณ
เข้าใจใช่ไหม?”
นักเรี ยนคนนั้นและคนจํานวนมากมีสีหน้าลําบากใจ พวกเขาไม่เคย
คิดว่าอาจารย์คนใหม่คนนี้จะชัดเจนแบบนี้
ส่ วนที่สองของบทเรี ยนสิ้ นสุ ดลง หลังจากนั้นซูผงิ กล่าวคําอําลาและ
เดินจากไป
นักเรี ยนที่ไม่ได้เห็นมังกรเพลิงนรกของเขารู ้สึกหงุดหงิด อ้างว่าข่าว
ลือไม่มีมูลและอาจารย์คนใหม่คนนี้ไม่คุม้ กับเวลาของพวกเขาที่เสี ย
ไป บางคนถึงกับกล่าวว่าซูผงิ ให้ความสําคัญกับอสู รประเภทอันเดธ
เพียงเพราะคงไม่มีใครสังเกตเห็นหากเขาพูดอะไรผิด
 ตอนที่ 137 ยืนหยัดเพื่อเขา
ซูหลิงเยวีย่ เข้าฟังบรรยายด้วย เธออยูท่ ี่นนั่ แม้วา่ เธอจะไม่มีอสู รของ
ตระกูลอันเดธก็ตาม
เธอรู ้สึกผิดหวังและเสี ยใจที่ไม่ได้เห็นมังกรเพลิงนรก เมื่อพวกเขา
ออกไป เธอได้ยนิ เสี ยงนักเรี ยนบางคนที่อยูใ่ กล้เธอพูดซุบซิบอย่าง
ไร้เหตุผล มันทําให้เธอโกรธ เธอตําหนิพวกเขา “พวกนายกําลังพูดถึง
อะไร? มันเกี่ยวอะไรกับพวกนายว่าเขามีอสู รมังกรหรื อไม่มี? แม้วา่
เขาจะไม่มี เขาก็ยงั มีพลังมากกว่าพวกนาย อย่าพูดคําพูดเลว ๆ แบบ
นั้นที่นี่!”
นักเรี ยนที่ไม่พอใจซูผงิ ต่างประหลาดใจ เมื่อพวกเขาเห็นเป็ นซูหลิง
เยวีย่ นักเรี ยนเหล่านั้นก็กลืนความไม่พอใจเอาไว้
ซูหลิงเยวีย่ ถือเป็ นราชินีของปี หนึ่ง ส่ วนเย่ห่าวคือนักเรี ยนชั้นปี สาม
เธอเป็ นคนพาล!
ดังที่กล่าวมานักเรี ยนเหล่านั้นรู ้สึกอับอายที่ถูกดุเช่นนี้ แม้วา่ พวกเขา
จะรู ้วา่ ซูหลิงเยวีย่ แข็งแกร่ งเพียงใดและพวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู ข้ องเธอ
แต่เด็กผูห้ ญิงคนหนึ่งก็ขมวดคิว้ และพูดว่า “นัน่ คือเรื่ องจริ ง เราพูดถึง
ความจริ งไม่ได้หรอ?”
“เธอทําได้ แต่เธอไม่มีค่าพอที่จะทําแบบนั้น!”ซูหลิงเยวีย่ จ้องมอง
เธออย่างเย็นชา
เด็กผูห้ ญิงคนนั้นรู ้สึกหวาดกลัวซูหลิงเยวีย่ เธอกัดฟันด้วยความโกรธ
“ซูหลิงเยวีย่ อย่าคิดว่าจะทําอะไรก็ได้เพียงเพราะว่าเธอเป็ นแชมป์
อันดับหนึ่ง!”
“ฉันทําอะไรก็ได้ที่ฉนั ต้องการ? เธอกล้าใช้คาํ เหล่านั้นได้ยงั ไง? ฉัน
จะส่ งพวกเธอไปที่หอ้ งพยาบาลของสถาบัน ถ้าได้ยนิ คํานินทาอีก!”
เสี ยงของซูหลิงเยวีย่ ยังคงเย็นชา
“ไม่เป็ นไร ไปกันเถอะ”
“อย่ายัว่ โมโหเธอ”
นักเรี ยนคนอื่น ๆ กลัวที่จะพูดมากกว่านี้ พวกเขาลากเด็กผูห้ ญิงคน
นั้นไป
ซูหลิงเยวีย่ มองพวกเขาที่จากไป ถึงกระนั้นเธอก็ยงั รู ้สึกหงุดหงิด
ในไม่ชา้ เธอก็ได้สติ เธอแปลกใจกับอารมณ์ของตัวเอง
ทําไมเธอต้องโกรธขนาดนี้เมื่อมีคนพูดถึงผูช้ ายคนนั้น?
ความสํานึกนี้ทาํ ให้เธอโกรธมากยิง่ ขึ้น
บ้า!
เวลาเดียวกันที่สาํ นักงาน
ไม่นานหลังจากที่ซูผงิ จากไป ลัว่ เฟิ งเทียนและนักเรี ยนคนอื่น ๆ ก็
ไปที่สาํ นักงานของตงซงหมิงพร้อมกับชายชรา ชายวัยกลางคนและ
หญิงสาวที่มีเสน่ห์
ตงซงหมิงเดินไปหาพวกเขาด้วยรอยยิม้ เมื่อแขกมาถึง เขาขอให้ชาย
ชรานัง่ ลงบนโซฟา จากนั้นเขาก็รินชาให้แล้วพูดว่า “ทําไมคุณไม่
แจ้งให้เราทราบว่าคุณจะมา? ผมควรจะไปทักทายคุณที่ทางเข้า”
โจวหยุนชานนัง่ ลงและตอบด้วยรอยยิม้ “คุณไม่จาํ เป็ นต้องทําอย่าง
นั้น เรารู ้ทาง”
ตงซงหมิงหัวเราะและพูดคุยกันเล็ก ๆ น้อย ๆ
โจวหยุนชานสังเกตตงหมิงซง แต่ไม่เห็นอะไรผิดปกติ เขาสงสัยว่า
ตงหมิงซงแกล้งทําหรื อเขาไม่รู้วา่ เกิดอะไรขึ้นที่ประตู
โจวหยุนชานเชื่อว่าน่าจะมีคาํ อธิบาย เหนือสิ่ งอื่นใด เหตุการณ์น้ นั
เกิดขึ้นไม่นานและพวกเขาก็ปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีการแจ้งเตือน
ชายหนุ่มคนนั้นน่าจะเข้าชั้นเรี ยนและอาจจะไม่ได้มาบอกตงซงหมิง
เกี่ยวกับเหตุการณ์น้ นั ด้วยตัวเอง ในขณะที่เขาคิดอย่างนี้ โจวหยุนชาน
ก็ผอ่ นคลายตัวเองและพูดบางคําที่มีความหมายแฝงกับตงซงหมิงว่า
“ตง มีอะไรมากมายที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับคุณ!”
ตงซงหมิงไม่ได้คาดหวังสิ่ งนี้ “คุณหมายถึงอะไร? เราสองคนมีความ
แข็งแกร่ งเหมือนกัน ใช่ไหม?”
โจวหยุนชานทําเสี ยงเบา “อย่าคิดว่าผมไม่รู้เกี่ยวกับความลับของคุณ”
“ความลับ?” ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจ มีบางอย่างเปลี่ยนไปบน
ใบหน้าของเขา เขาหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบเพราะจู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่า
คอแห้ง “ผมมีความลับอะไร”
“มาดูกนั ว่าคุณจะโกหกไปได้นานแค่ไหน” โจวหยุนชานยิม้ เยาะ
“นักเรี ยนของเราได้พบกับบุคคลนั้นที่ดา้ นนอกประตูของคุณ”
“นอกประตู?” ตงซงหมิงเปลี่ยนสี หน้า แม้แต่ถว้ ยนํ้าชาก็ยงั สัน่ อยูใ่ น
มือของเขา “คนนั้นอยูท่ ี่นี่?”
“อะไร?” โจวหยุนชานตะลึงเล็กน้อย เขารู ้สึกว่าบทสนทนานี้เปลี่ยน
ไปอย่างแปลก ๆ “คนคนนั้นไม่ควรอยูท่ ี่นี่เหรอ? เขาไปไหน?”
ตงซงหมิงจ้องมองเขา
จะธรรมดาได้ยงั ไง?
คนคนนั้นมาโรงเรี ยน? ถ้าคนอื่นรู ้เข้า
โจวหยุนชานรู ้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในปฏิกิริยาของตงซงหมิง เขา
หยุดพูดอ้อมและพูดตรง ๆ ว่า “ตอบผมมาสิ เขาชื่ออะไร? อยูป่ ี ไหน”
“ชื่อเย่ หง…” ผ่านไปครึ่ งประโยค ตงซงหมิงก็สงั เกตเห็นบางอย่าง
ปี ไหน?
ทันใดนั้นเขาก็รู้วา่ เขาผิดพลาดตรงไหน เขาหน้าแดงเล็กน้อยและ
กระแอมในลําคอ “คุณกําลังพูดถึงอะไร? ผมเข้าใจผิด”
“จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ เลิกเสแสร้งได้แล้ว! คําพูดของคุณหลุดออกมาแล้ว!”
โจวหยุนชานโกรธ เขาตบโต๊ะ “เย่หง คือชื่อของเขาใช่ม้ ยั ? บอกให้
เขารอ เขาจะเดินหนีไปได้ยงั ไงหลังจากที่ทาํ ร้ายนักเรี ยนของผม นี่
เป็ นเรื่ องอุกอาจ นี่คือวิธีที่สถาบันฟี นิกซ์ปฏิบตั ิต่อแขกของตนหรื อ
ไง”
ตงหมิงซงรู ้วา่ โจวหยุนชานเข้าใจผิด ในขณะเดียวกันตงซงหมิงก็
สงสัยว่าโจวหยุนชานหมายถึงอะไร “คุณหมายความว่าอย่างไรที่เขา
ทําร้ายนักเรี ยนของคุณและเดินจากไป”
ตงซงหมิงเหลือบไปเห็นนักเรี ยนที่ยนื ต่อแถวอยูใ่ นห้องทํางาน
นักเรี ยนเหล่านั้น ชายวัยกลางคนและหญิงสาวยังคงยืนอยูท่ ี่นนั่
ตงซงหมิงไม่เห็นใครได้รับบาดเจ็บ
โจวหยุนชานตะคอก เอนตัวพิงโซฟาและพูดว่า “เฟิ งเทียน บอกรอง
อาจารย์ใหญ่ตง”
ลัว่ เฟิ งเทียนไม่ตอ้ งการที่จะเล่าเรื่ องนี้อีกครั้ง แต่เนื่องจากโจวหยุน
ชานต้องการให้เขาทําเช่นนั้น เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นลัว่ เฟิ งเทียน
ถอนหายใจกับตัวเอง และเล่าเรื่ องน่าเกลียดนั้น
ตงซงหมิงดูเหมือนจะประหลาดใจหลังจากได้ยนิ ที่ลวั่ เฟิ งเทียนพูด
ตงซงหมิงตกใจตกใจและถามว่า “คุณพูดว่า…มังกรเพลิงนรกเหรอ?”
“อืม ยังเสแสร้งอีก” โจวหยุนชานยิม้ เยาะ
ลัว่ เฟิ งเทียนพยักหน้า
ตงซงหมิงรู ้สึกว่านี่เป็ นเรื่ องแปลก
ตงซงหมิงเม้มริ มฝี ปากเมื่อเขาจําได้วา่ ซูผงิ ออกจากห้องทํางานไป
อย่างสงบ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตงซงหมิงใช้ความพยายามอย่างมากในการเชิญนักเรี ยนเหล่านั้นมา
ที่นี่ แต่พวกเขาพ่ายแพ้ต่อซูผงิ ที่ประตู
“ดี…”
โจวหยุนชานกําลังเดือดดาลด้วยความโกรธ แต่ตงซงหมิงกลับยิม้
เขาตระหนักถึงความแข็งแกร่ งของซูผงิ เขาสามารถฆ่าอสู รศพเวท
ระดับแปดได้ การเอาชนะนักเรี ยนสองสามคนไม่ได้เป็ นปัญหา
สําหรับเขา
ตงซงหมิงรู ้สึกตกใจกับคําอธิบายของลัว่ เฟิ งเทียนที่วา่ มังกรเพลิง
นรกของซูผงิ ได้เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่แล้ว มันเป็ นเช่นนั้นจริ งหรอ?
ครั้งสุ ดท้ายที่เขาเห็นมังกรเพลิงนรก มันยังอยูใ่ นวัยเด็ก
เช่นเดียวกับที่เขาคาดหวัง ผูฝ้ ึ กฝนหลักที่คอยหนุนซูผงิ นั้นยอดเยีย่ ม
มาก!
ดังที่กล่าวไว้ สําหรับมังกรเพลิงนรกที่จะเติบโตจากวัยเด็กไปสู่ วยั
ผูใ้ หญ่ภายในเวลาอันสั้นมันเร็ วเกินไป แม้แต่ผฝู ้ ึ กสอนระดับ
ปรมาจารย์ข้ นั สู งก็ยงั ทําไม่สาํ เร็ จ เว้นแต่จะใช้พลังทําให้อสู รเติบโต
การกระทําดังกล่าวสามารถเพิ่มความสามารถของอสู รได้อย่าง
รวดเร็ ว แต่ในระยะยาวนัน่ จะส่ งผลร้ายมากกว่าผลดี
ในขณะที่รู้สึกเสี ยใจกับมังกรเพลิงนรก ตงซงหมิงก็กาํ ลังถามตัวเอง
ว่าทําไมซูผงิ ถึงเร่ งการเติบโตของมังกรเพลิงนรก?
เป็ นไปได้ไหมว่าในขณะที่เขาอ้างว่าเขาจะไม่เข้าร่ วมในลีกนักรบ
อสู ร เขาแอบลงทะเบียนอย่างลับ ๆ ?
ความคิดนี้ทาํ ให้ตงซงหมิงมีความสุ ขอีกครั้ง
โจวหยุนชาน ลัว่ เฟิ งเทียนและนักเรี ยนคนอื่น ๆ กําลังจ้องมองตงซง
หมิง โดยหวังว่าจะได้ขอ้ มูลเกี่ยวกับบุคคลนี้จากเขา
สิ่ งที่ทาํ ให้พวกเขาสับสนคือการเปลี่ยนแปลงในท่าทางของตงซงหมิง
หลังจากที่เขาได้ยนิ เรื่ องราวของลัว่ เฟิ งเทียนบางครั้งตงซงหมิงจะ
ขมวดคิว้ ในขณะที่ครุ่ นคิดอยูล่ ึก ๆ บางครั้งดูเหมือนจะเสี ยใจ แต่
หลังจากนั้นเขาก็จะยิม้ การแสดงออกที่หลากหลายนี้ทาํ ให้พวกเขา
ประหลาดใจ
“คุณกําลังคิดอะไร?” โจวหยุนชานโกรธ เขากลัวว่าจิ้งจอกชราคนนี้
จะมาไม่ดี
ตงซงหมิงกลับมามีสติ เขารู ้ตวั ว่าเขาลืมตัว “ผมขอโทษ มีบางอย่าง
เข้ามาในความคิดของผม ผมรู ้วา่ คุณกําลังพูดถึงใคร เขาไม่ใช่เย่หง
ใช่นี่คือประเด็น เขาไม่ได้ชื่อ เย่หง!”
“อะไร?” โจวหยุนชานขมวดคิว้
“เขาชื่อซูผงิ ” ตงซงหมิงตอบพร้อมกับหัวเราะ”ที่จริ งเขาไม่ใช่นกั เรี ยน
ในสถาบันของเรา แต่เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ที่เราเชิญมา ผมรู ้วา่ เขา
มีมงั กรเพลิงนรก คุณอาจกําลังพูดถึงเขา”
“ซูผงิ ?” โจวหยุนชาน ลัว่ เฟิ งเทียน ไต่หยานและทุกคนพูดชื่อนี้
“เขาชื่อซูผงิ ?” ดวงตาของลัว่ เฟิ งเทียนกะพริ บ เขาจะไม่มีวนั ลืมชื่อนี้
ชายวัยกลางคนที่ยนื อยูห่ ลังโซฟาที่โจวหยุนชานนัง่ อยูจ่ ู่ ๆ ก็ถาม
ด้วยท่าทางบึ้งตึง”รองอาจารย์ใหญ่ คุณบอกว่าเขาเป็ นอาจารย์หรอ?”
ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจกับคําถามนี้ เขามองไปที่ชายคนนี้และ
พูดว่า “คุณต้องเป็ นผูอ้ าํ นวยการเฟย หยานป๋ อ ผมได้ยนิ เกี่ยวกับคุณ
มามาก ยินดีที่ได้พบ”
เฟย หยานป๋ อ ไม่ตอบกลับคําทักทายนี้ แต่และถามคําถามของเขา
“รองอาจารย์ใหญ่ตง คุณบอกว่าคนนี้เป็ นอาจารย์ใช่ไหม?”
“ใช่” ตงซงหมิงพยักหน้า
“เราสามารถปล่อยมันไปได้ถา้ เขายังเป็ นนักเรี ยน เรายอมรับได้วา่ เรา
ด้อยกว่า แต่ในฐานะอาจารย์ เขารังแกนักเรี ยนได้ยงั ไง นี้ไม่ถูกต้อง!”
เฟย หยานป๋ อ กล่าว
ตงหมิงซงเข้าใจสิ่ งที่ เฟย หยานป๋ อ พูดในทันที “ผูอ้ าํ นวยการเฟย
ทั้งหมดนี้เป็ นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ นอกจากนี้นกั เรี ยนของคุณก็
เป็ นคนที่ขวางทางเขา พวกเขาเริ่ มก่อน”
เฟย หยานป๋ อไม่พอใจมาก นัน่ คือความจริ ง พวกเขาหาเรื่ องซูผงิ ก่อน
อย่างไรก็ตาม ซูผงิ ไม่รุนแรงเกินไปหรอ? เขาไม่เพียงแต่เอาชนะ
ไต่หยานที่หาเรื่ องเท่านั้น เขายังทําให้หมีกรงเล็บทองคําของเซี่ ยง
เหล่ยบาดเจ็บ แล้วเซี่ยงเหล่ยจะเข้าร่ วมการแข่งขันได้ยงั ไง?
โจวหยุนชานขมวดคิ้วเข้าหากัน “ตง คุณจะปล่อยไปแบบนี้ไปไม่ได้
นักเรี ยนของเราเพียงแค่สอบถามข้อมูลและเขาทําร้ายโดยไม่มีเหตุผล
มันรุ นแรงเกินไป!”
“ไม่เหมาะที่คุณจะมีอาจารย์แบบนี้มาสอนนักเรี ยนของคุณ นอกจากนี้
เขาเป็ นคนที่โจมตีเราก่อน คุณต้องแก้ไขเรื่ องนี้ การขอโทษแบบต่อ
หน้าก็น่าจะพอ ผมไม่ขออะไรไปกว่านี้”
 ตอนที่ 138 ทางออก
ตงซงหมิงไม่เห็นด้วยกับเขามาก ๆ “เราเป็ นคนตัดสิ นใจว่าอาจารย์
ควรจะเป็ นแบบไหน โจว คุณจะเกินไปแล้ว”
เสี ยงของตงซงหมิงฟังดูดุดนั และแข็งกร้าว “นอกจากนี้เขายังเป็ น
อาจารย์กิตติมศักดิ์ของเรา นักเรี ยนของคุณทําให้เขาขุ่นเคือง การ
สอนบทเรี ยนให้พวกเขาก็สมควรแล้ว ผมจะไม่พดู อะไรสักคําถ้า
ผูอ้ าํ นวยการเฟยจะสอนบทเรี ยนให้นกั เรี ยนของเรา ถ้าพวกเขาทําให้
คุณขุ่นเคือง”
โจวหยุนชานไม่คาดคิดว่าตงซงหมิงจะปกป้องอาจารย์ของเขามาก
ขนาดนี้
เฟย หยานป๋ อหน้าตึง เขากําลังลุกโชนไปด้วยความโกรธ อย่างไรก็
ตาม เนื่องจากตงซงหมิงเป็ นนักรบอสู รระดับแปดขั้นสู ง เฟย หยาน
ป๋ อจึงกลัวที่จะมีปัญหากับเขา
ลัว่ เฟิ งเทียน และนักเรี ยนคนอื่น ๆ รู ้ดีวา่ พวกเขาต้องทนทุกข์กบั
ความอัปยศอดสู น้ ี
พวกเขาไม่รู้วา่ นัน่ คืออาจารย์ ไม่ใช่นกั เรี ยน และยังเป็ นอาจารย์
กิตติมศักดิ์เช่นเดียวกับผูอ้ าํ นวยการเฟย หยานป๋ อ!
คนในวัยเดียวกัน ความจริ งที่วา่ เขาเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์น้ นั ไม่น่า
เชื่อ!
แต่พวกเขาเข้าใจได้วา่ ทําไมคนคนนั้นถึงเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ เมื่อ
พิจารณาถึงความแข็งแกร่ งของเขาและมังกรเพลิงนรกที่น่ากลัวตัวนั้น
โจวหยุนชานไม่พอใจ “ตง ผมเข้าใจว่าคุณต้องการที่จะปกป้องคน
ของคุณ อย่างไรก็ตาม สถาบันฟี นิกซ์ของคุณเชิญเรามาที่นี่เพื่อ
แลกเปลี่ยนทางวิชาการ กระนั้นคุณได้ส่งอาจารย์กิตติมศักดิ์ออกไป
เพื่อทําร้ายนักเรี ยนของเรา ถ้าเรื่ องนี้หลุดออกไป เรื่ องนี้จะทําให้คุณ
อับอายมากกว่าการแพ้ใช่ไหม?” ตงซงหมิงรู ้สึกตกใจกับคําพูดนี้
หากผูค้ นแพร่ ข่าวซุบซิบที่เลวร้ายเกี่ยวกับเหตุการณ์น้ ี สิ่ งนี้อาจ
ส่ งผลกระทบในทางลบต่อสถาบัน
คนเสพข่าวไม่เคยอยูใ่ นอารมณ์ที่จะค้นหาความจริ ง เหตุการณ์จะ
ปรากฏว่าซูผงิ อาจารย์กิตติมศักดิ์ได้ทุบตีนกั เรี ยนจากสถาบันอื่น
จุดนี้เพียงอย่างเดียวอาจทําให้กล่าวหาได้
ตงมิงซองตอบหลังจากเงียบไปครู่ หนึ่ง “เอาแบบนี้เป็ นไง? เขากําลัง
บรรยายอยูใ่ นขณะนี้ เมื่อเขาบรรยายเสร็ จ ผมจะพาเขามาที่นี่เพื่อขอ
โทษคุณ”
โจวหยุนชานโกรธน้อยลงเมื่อได้ยนิ เรื่ องนี้ “นานแค่ไหนก่อนที่การ
บรรยายของเขาจะสิ้ นสุ ด” เขาถาม
ตงซงหมิงมองเวลาและตอบว่า “อีกไม่นาน การบรรยายของเขา
สิ้ นสุ ดตอนสี่ โมง” คนอื่น ๆ พยักหน้าและรออย่างอดทน
ไม่นานก็บ่ายสี่ โมงแล้ว
ตงซงหมิงโทรหาซูผงิ ทันที
“ขออภัยหมายเลขที่คุณโทรไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้…”
ตงซงหมิงรู ้วา่ ทําไมถึงเป็ นอย่างนั้น “เขาปิ ดโทรศัพท์ตอนบรรยาย”
โจวหยุนชานพยักหน้า เขาเข้าใจเรื่ องนี้
ตงซงหมิงโทรหาเฟิ งหยานจิงทันทีและบอกให้เขาไปหาอาจารย์ที่
ดูแลความเรี ยบร้อยที่หอ้ งบรรยาย เพื่อบอกให้ซูผงิ มาที่สาํ นักงาน
ไม่กี่นาทีต่อมาเฟิ งหยานจิงก็โทรกลับมา “รองอาจารย์ใหญ่ ผมโทร
ไปที่หอ้ งบรรยายและพวกเขาบอกว่า คุณซูปั่นจักรยานออกไปแล้ว”
ตงซงหมิงพูดไม่ออก
เขาไม่ได้เพิ่มระดับเสี ยงของโทรศัพท์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคน
ในห้องเป็ นนักรบอสู รที่มีการได้ยนิ สู ง พวกเขาจึงได้ยนิ คําพูดที่น่า
อายของเฟิ งหยานจิง พวกเขามองหน้ากัน ไม่มีใครรู ้วา่ จะตอบสนอง
ยังไง
อะไรกัน…?
เมื่อพวกเขาได้ยนิ คําว่า “ปั่นจักรยาน” ลัว่ เฟิ งเทียนและนักเรี ยนคน
อื่น ๆ ก็มนั่ ใจว่านัน่ คือคนที่พวกเขากําลังมองหา พวกเขายิม้ ฝื น ๆ
“ดี…” ตงซงหมิงกลับมามีสติ เขายังรู ้สึกอึดอัดใจ “โจวตอนนี้…”
โจวหยุนชานเม้มปาก พวกเขารอเป็ นเวลานานและผูช้ ายคนนั้นก็ปั่น
จักรยานออกไป ที่แย่กว่านั้นคือซูผงิ ไม่ได้ทาํ สิ่ งนี้โดยเจตนา เขาไม่รู้
ว่ามีหลายคนกําลังรอเขาอยู!่
โจวหยุนชานพูดอย่างไม่พอใจ “คุณไม่มีวธิ ีอื่นในการติดต่อเขาเลย
เหรอ?”
ตงซงหมิงรู ้วา่ ซูผงิ ต้องกลับไปที่ร้านของเขาแล้ว อย่างไรก็ตาม
ร้านค้าเล็ก ๆ นั้น ตงซงหมิงคงไม่มีทางกล้าที่จะพาคนกลุ่มนี้ไปที่นนั่
นอกจากนี้เมื่อพิจารณาว่าโจวหยุนชานและนักเรี ยนเหล่านั้นอ่อนแอ
เพียงใด การพาพวกเขาไปที่ร้านของซูผงิ จะเป็ นอันตรายต่อพวกเขา
นี่คือการแหย่นิ้วเข้ากองไฟ!
เนื่องจากเขาคิดว่าเขาและโจวหยุนชานมีความสัมพันธ์ฉนั ท์มิตรกัน
ตงซงหมิงจึงแนะนําว่า “ไม่หรอก เขาจะเปิ ดโทรศัพท์ในเวลากลางคืน
ผมคิดว่า ผมจะให้เขาโทรหาเพื่อขอโทษดีไหม?”
โจวหยุนชานตะลึง ขอโทษทางโทรศัพท์?
“เราจะปล่อยมันไปก่อน เขาต้องมาสถาบันพรุ่ งนี้ใช่ไหม? การแข่งขัน
จะมีไปจนถึงวันพรุ่ งนี้ เราจะรอเขาที่นี่”
ตงซงหมิงกระแอมในลําคอ “เขาไม่มา เพราะพรุ่ งนี้เขาไม่มีบรรยาย”
โจวหยุนชานโกรธมาก “งั้นคุณก็โทรหาเขา เพื่อให้เขามาที่นี่!”
“ได้ ผมจะขอให้เขามาขอโทษด้วยตนเอง ตกลงไหม?” ตงซงหมิง
ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตกลง
โจวหยุนชานครํ่าครวญ “ตอนนี้พาเราไปที่สถานที่จดั งาน ยังไงก็
ตาม ต้องให้ผมดูวา่ เย่ห่าว แชมเปี้ ยนของคุณทรงพลังแค่ไหน”
ตงซงหมิงตรวจพบความโกรธในคําพูดเหล่านั้น เขาบอกตัวเองอย่าง
ขมขื่นว่าโจวหยุนชานกําลังถ่ายความโกรธของเขาไปยังเย่ห่าว
เขาไม่ได้กงั วลอะไร เขาดีใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เขาไม่กลัวที่จะแพ้การ
แข่งขัน การเรี ยนรู ้เป็ นรางวัลที่ดีที่สุด ท้ายที่สุดในระหว่างการ
แข่งขันระหว่างสถาบัน เหตุการณ์ร้ายแรงจะไม่เกิดขึ้น อย่างไรก็
ตาม เมื่อนักเรี ยนออกไปยังดินแดนรกร้างอสู รร้ายจะไม่แสดงความ
เมตตาใด ๆ แก่พวกเขา!
“ดาวดวงน้อย ….”
ซูผงิ ปั่นจักรยานพลางฮัมเพลง เขากําลังปั่นออกจากสถาบันเพื่อกลับ
ร้าน
หลังจากบรรยายเสร็ จเขาจะกลับไปฝึ กอสู ร
ไม่นานก็มาถึงร้าน สิ่ งแรกที่เขาทําคือเลือกกลุ่มอสู รอื่นสําหรับหุ่น
ฝึ กซ้อม จากนั้นเขาก็วางอสู รที่ผา่ นการฝึ กแล้วลงในพื้นที่ฝึก
หลังจากทํางานนี้เสร็ จแล้วซูผงิ ก็นงั่ ลงและฝึ กฝนทักษะการเสริ ม
พื้นฐานระหว่างรอการทําธุรกิจ
ลูกค้ารายใหญ่ของเขายังคงเป็ นลูกค้าจากสถาบันฟี นิกซ์ เนื่องจาก
เวลานี้ยงั เป็ นเวลาเรี ยน ธุรกิจจึงชะลอตัวและจะเพิม่ ขึ้นเมื่อเลิกเรี ยน
เท่านั้น
ซูผงิ ชะงักไปชัว่ ขณะ เขาใช้ประโยชน์จากเวลานี้ เขากลับไปที่ดินแดน
ของราชามังกรเพื่อฝึ กฝน เขาอยูท่ ี่นนั่ หนึ่งวันและประสบความสําเร็ จ
บางอย่าง พอกลับมาที่ร้านก็เป็ นเวลาห้าโมงแล้ว นักเรี ยนกําลังจะมา
ในไม่ชา้
เขานัง่ ลง เปิ ดโทรศัพท์ เริ่ มการบ่มเพาะของเขาต่อในขณะที่รอลูกค้า
ไม่นานโทรศัพท์ของเขาก็เริ่ มดังขึ้น
ซูผงิ หยิบมันขึ้นมา เขาแปลกใจว่าเป็ นตงซงหมิงที่โทรหาเขา “มี
อะไรหรื อเปล่าครับรองผูอ้ าํ นวยการตง?”
ในอีกด้านหนึ่งตงซงหมิงรู ้สึกโล่งใจที่เขารับสาย เขาพูดอย่างงง ๆ
ว่า “คุณกล้าถามผมว่ามีอะไร? คุณไม่รู้วา่ วันนี้คุณสร้างปั ญหาอะไร
หรื อไง?” เขาฟังดูจริ งจังราวกับว่าซูผงิ ก่ออาชญากรรมชัว่ ร้าย
“ผมไม่รู้”
ซูผงิ รู ้สึกสับสน
ตงซงหมิงไม่รู้จะพูดอะไร ซูผงิ ไม่ได้จริ งจังกับเรื่ องนี้ แม้วา่ เขาจะใช้
นํ้าเสี ยงรุ นแรงก็ตาม เขาพยายามเตือนซูผงิ “วันนี้คุณไม่รู้วา่ คุณทํา
อะไรที่ประตูทางเข้าเลยหรอ”
ซูผงิ ตอบ “มีคนขวางทางผม ผมทําให้พวกเขาหลีกแค่น้ นั เอง”
ตงซงหมิงเกือบจะปาโทรศัพท์ “คุณขอให้พวกเขาถอย? ต้องใช้
มังกรเพลิงนรกด้วยหรอ?”
“เรื่ องนั้น ผมพูดแล้วพวกเขาไม่ฟัง ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก
ปล่อยให้อสู รของผมสื่ อสารแทน” ซูผงิ แย้ง
ตงซงหมิงฝื นยิม้ อย่างขมขื่น เขาบอกได้วา่ ซูผงิ ไม่พอใจ ที่จริ งครั้ง
หนึ่งเขาเคยต่อสู ใ้ นดินแดนรกร้าง โดยปกติแล้วเขาไม่ใช่คนขี้โมโห
ตงซงหมิงอธิบายว่า “ผมเชิญพวกเขามาต่อสู ก้ บั นักเรี ยนของเราและ
แลกเปลี่ยนความรู ้ พวกเขาต้องการให้คุณขอโทษเพราะคุณทําร้าย
นักเรี ยนของพวกเขา ผมรู ้วา่ นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่ถา้ เรื่ องนี้
หลุดออกไป สถาบันอาจมีปัญหาได้ ดังนั้นหากคุณว่างในวันพรุ่ งนี้
คุณช่วยแวะมาที่สถาบันและพูดคําพูดที่สุภาพกับพวกเขา เพื่อให้เกิด
ทางออกที่ดีที่สุด”
ซูผงิ เลิกคิ้ว กลับไปที่สถาบัน? การเดินทางทําให้เขาเสี ยเวลาหนึ่ง
ชัว่ โมง
“ถ้าเป็ นเช่นนั้นผมคิดว่าคุณสามารถขอโทษเขาแทนผมได้ ขอบคุณ
รองอาจารย์ใหญ่” ซูผงิ หัวเราะ
ตงหมิงซ่งทําอะไรไม่ถูก “ผมทําแน่ถา้ ทําได้ คําขอโทษเพียงไม่กี่คาํ
ไม่ใช่ปัญหาสําหรับผม แต่พวกเขายืนยันว่าคุณต้องมา ผมไม่มี
ทางเลือกอื่น”
ซูผงิ พูดไม่ออก เขาเพิ่งแก้ไขปัญหาหนึ่งครั้ง และปั ญหานั้นก็กลับมา
อีก
ปัญหาเยอะ “ก็ได้ ผมจะหาเวลาไป แล้วถ้าคุณขอให้พวกเขามาที่
ร้านของผมล่ะ เป็ นยังไง?” จู่ ๆ ซูผงิ ก็มีความคิด
ตงซงหมิงรู ้สึกประหลาดใจ เขารี บปฏิเสธทันที “ไม่ ไม่ ไม่ นี่เป็ น
เพียงเรื่ องเล็กน้อย เราไม่จาํ เป็ นต้องทําเป็ นเรื่ องใหญ่โต เพียงแค่แวะ
มา แล้วทุกอย่างจะโอเค”
“ผมโอเคที่คุณจะมาที่นี่”
“ผมทําอย่างนั้นไม่ได้ “
“ถ้าคุณว่างั้น…”
การโทรสิ้ นสุ ดลง ซูผงิ รู ้วา่ เขาต้องไปที่สถาบันอีกครั้งในวันพรุ่ งนี้
จากนั้นนักเรี ยนก็เริ่ มค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้น
ซูผงิ สงบสติอารมณ์ของตัวเองที่พวกเขาทําให้เขาเสี ยเงิน…
บางคนไปรับอสู รของพวกเขาและมาเพื่อฝึ กอสู ร ซูผงิ สังเกตว่า
จํานวนนักเรี ยนในวันนั้นมีจาํ นวนน้อย นักเรี ยนส่ วนใหญ่เป็ นคน
คุน้ เคยที่มารับอสูร
“วันนี้มีอะไรเกิดขึ้นที่โรงเรี ยนหรื อเปล่า?” ซูผงิ ถามนักเรี ยน เขาจํา
การแลกเปลี่ยนที่ตงซงหมิงกล่าวถึง นักเรี ยนทุกคนเข้าร่ วมการ
แลกเปลี่ยนหรื อไม่?
เด็กชายรู ้สึกยินดีที่จะตอบคําถามของซูผงิ เขามาที่นี่สามครั้งแล้ว
อสู รของเขาอยูใ่ นระดับสามและเขาต้องจ่าย 10,000 สําหรับการฝึ ก
แต่ละครั้ง เขาจึงไม่มีเงินพอที่จะมาที่นี่หลายครั้ง
การฝึ กทั้งสามรอบทําให้เขาประหลาดใจ ด้วยความก้าวหน้าของ
อสู ร ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องเขาพัฒนาอย่างมาก ด้วยเหตุน้ ี
ในตอนนี้เขาได้รับการพิจารณาให้เป็ นหนึ่งในนักเรี ยนที่ดีที่สุดใน
ชั้นเรี ยนของเขา
เขาไม่สนข่าวลือด้านลบเกี่ยวกับการบรรยายของซูผงิ ที่แพร่ กระจาย
ในสถาบันวันนี้ เขามองว่าคนที่พดู ข่าวลือเหล่านั้นเป็ นคนโง่
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้โต้เถียงกับคนเหล่านั้น เพราะเขาไม่ใช่คน
ชอบสร้างปัญหา
เนื่องจากข่าวลือในแง่ลบทําให้บางคนพูดไม่ดีเกี่ยวกับซูผงิ และด้วย
เหตุน้ ีจึงมีคนเริ่ มไม่ชอบร้านของซูผงิ โดยอ้างว่าเป็ นสถานที่ที่ซูผงิ
ใช้โกงเงินคน
เด็กชายเต็มไปด้วยความรู ้สึกที่หลากหลาย เขาลอบมีความสุ ข
เขาแอบดีใจที่ถา้ มีคนมาร้านของซูผงิ น้อยลง เวลาต่อคิวก็จะน้อยลง
สิ่ งนี้เป็ นประโยชน์อย่างมากสําหรับเขา!
 ตอนที่ 139 แพ้กนั หมด
“อาจารย์ครับมีการแข่งขันอสู รที่สถาบัน พวกเราต้องต่อสู ก้ บั คน
จากสถาบันดาบคลัง่ แต่การแข่งขันของวันนี้สิ้นสุ ดลงแล้ว ถ้าคุณ
ต้องการคุณสามารถไปชมได้พรุ่ งนี้ พวกเขากําหนดเวลาการแข่งขัน
ช้ากว่าเดิม ถ้าผมจําไม่ผดิ เกมของเย่ห่าวมีกาํ หนดการในวันพรุ่ งนี้
เช่นกัน”
ดังนั้นรายการของวันนี้จึงเสร็ จสิ้ นแล้ว แล้วทําไมมีนกั เรี ยนมาน้อย
จัง? ซูผงิ สงสัย “มีอะไรอีกบ้างที่ผมควรจะรู ้”
“ไม่ครับอาจารย์”
ซูผงิ ขมวดคิว้ และบอกลานักเรี ยน
ทางร้านต้อนรับลูกค้าอีกสองสามรายที่มารับอสู รหรื อนําอสู รมา
ฝึ กฝน เหมือนเช่นเคยซูผงิ รอจนถึงสี่ ทุ่มครึ่ ง ส่ งหุ่นฝึ กซ้อมไปดูแล
อสู รจํานวนมากและกลับบ้าน
มีเพียงซูหลิงเยวีย่ ที่รออยูใ่ นห้องนัง่ เล่นในวันนี้ ไม่เห็นแม่ของพวก
เขา
“แม่ไปไหน…”
ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่ซูผงิ และหยุดการบ่มเพาะของเธอ “นายมาช้า
ฉันเลยบอกให้แม่นอนก่อน อาหารเย็นของนายอยูใ่ นครัว เอาเข้า
ไมโครเวฟเอง”
ซูผงิ พยักหน้า
ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่ค่อยแย่ หลังจากยกอาหารมาที่โต๊ะแล้ว ซูหลิง
เยวีย่ ก็เอานํ้ามาให้ “นายยังมี…มังกรเพลิงนรกอยูห่ รื อเปล่า?” ซูหลิง
เยวีย่ ถามก่อน
“อะไร เธอก็อยากดูเหมือนกันเหรอ?”
นัน่ เป็ นสิ่ งที่ซูหลิงเยวีย่ ต้องการอย่างแท้จริ ง แต่เธอไม่รู้สึกเช่นนั้น
อีกต่อไปเมื่อซูผงิ พูดแบบนั้น
“ไม่ ฉันไม่สนใจ ก็แค่มงั กรเพลิงนรก มีรูปภาพมากมายบนอินเทอร์เน็ต”
“โอเค”
ซูหลิงเยวีย่ กลอกตา “วันนี้นายได้ยนิ เกี่ยวกับการแข่งขันอสู รที่
สถาบันไหม?”
ซูผงิ พึมพําบางอย่างโดยไม่เงยหน้าขึ้นจากอาหารของเขา
“…ฉันมีการแข่งขันในบ่ายวันพรุ่ งนี้ นายจะมาดูไหม”
“หื ม? เธอไม่ใช่นกั เรี ยนชั้นปี 1 เหรอ?”
“เป็ นปี 1 แล้วทําไม? ฉันเป็ นแชมป์ ของปี นะ!”
“แล้วการจับคู่เป็ นยังไง เพื่อการศึกษา?”
“มันเป็ นการแข่งขันเพื่อกระชับมิตรระหว่างสถาบัน!”
“อืม อืม”
ซูหลิงเยวีย่ ยอมแพ้และเดินขึ้นไปชั้นบน
“เดี๋ยวก่อน” ซูผงิ เรี ยกเธอ
“ต้องการอะไร??”
“มานี่” ซูผงิ กวักมือเรี ยก ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิ้วและตัดสิ นใจฟังเขา แม้วา่
เธอจะไม่ตอ้ งการฟัง “จะพูดอะไรก็พดู มาเร็ ว ๆ”
“เฮ้ออ อย่างน้อยช่วยเป็ นมิตรกว่านี้หน่อยได้ไหม?”
ซูผงิ ส่ ายหัวและส่ งพลังดวงดาวออกมาเป็ นกําแพงนํ้ารอบตัวเขา
จากนั้นมันก็หดเล็กลงอย่างรวดเร็ วจนกลายเป็ นทรงกลมโปร่ งแสง
ลอยอยูต่ รงหน้าเขา
“นัน่ อะไร??” ซูหลิงเยวีย่ เบิกตากว้างเมื่อเห็นทรงกลม
“นี่คือพรแห่งสายนํ้าเป็ นเครื่ องมือที่ใช้ในการป้องกัน” ซูผงิ ยืน่ มัน
ให้นอ้ งสาว
“เธอสามารถใช้มนั ได้ในระหว่างการแข่งขัน เสร็ จแล้วค่อยเอามาคืน”
ซูผงิ ได้สิ่งนี้มาโดยใช้แต้มที่เขาได้รับระหว่างการเดินทางไปรอยแยก
มิติ ของชิ้นนี้มีศกั ยภาพเพียงพอที่จะเบี่ยงเบนการโจมตีในระดับแปด
หรื อตํ่ากว่า ถึงกระนั้นมันก็มีประโยชน์เพียงเล็กน้อยสําหรับเขา
เพราะเขาใช้เวลาส่ วนใหญ่อยูท่ ี่ร้าน
“เครื่ องมือป้องกัน?” ซูหลิงเยวีย่ หมุนบอลนํ้าด้วยความกลัว “นายได้
สิ่ งนี้มาได้ยงั ไง?”
“จะถามทําไม? ถ้าไม่อยากได้กเ็ อาคืนมา”
ทั้งคู่ไม่รู้สึกกังวลกับการสนทนาที่ “ไม่เป็ นมิตร” ของพวกเขา เนื่องจาก
มันเป็ นอย่างนี้ทุกวัน
ซูหลิงเยวีย่ ยิม้ เล็กน้อย “เนื่องจากนายตั้งใจให้ของขวัญกับฉัน ฉันก็
จะยอมรับมัน”
“ฉันให้ยมื เป็ นเวลาหนึ่งวัน”
“ฮึ่ม ทําอยากกับฉันอยากได้อย่างงั้นแหละ”
แน่นอนว่าซูหลิงเยว่จะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เธอไม่เคยเห็นอะไรที่น่าสนใจ
แบบนี้มาก่อน และเธอก็อยากจะลองเล่น “เอ่อ ฉันจะใช้มนั ยังไง?”
ซูผงิ มองเธออย่างหมดความอดทน แต่กอ็ ธิบายวิธีใช้อย่างถูกต้องให้
ซูหลิงเยวีย่ ทําตามคําแนะนํา ส่ งพลังดวงดาวของเธอเข้าไปในนั้น
ในไม่ชา้ ลูกกลมก็ขยายตัวเป็ นชั้นบาง ๆ ที่สร้างจากธาตุน้ าํ ซึ่ ง
เกาะติดกับผิวหนังของเธอราวกับครี มกันแดด
ในตอนแรกเธอรู ้สึกหนาว แต่ในไม่ชา้ ร่ างกายของเธอก็อุ่นขึ้นจน
เธอไม่หนาวอีกต่อไป ม่านนํ้านั้นแทบจะไม่มีน้ าํ หนัก และไม่กีด
ขวางการไหลเวียนของอากาศ
ซูผงิ ตัดสิ นใจมอบให้เธอเพราะเหตุการณ์ในวันนี้ เขากลัวว่า
“นักเรี ยนคู่แข่ง” เหล่านั้นจะระบายความแค้นกับนักเรี ยนคนอื่น ๆ
ของสถาบันฟี นิกซ์ ซึ่งหมายความว่าน้องสาวของเขาจะไม่ปลอดภัย
“ฝันดี” ซูผงิ ล้างจาน ไปที่หอ้ งของเขาโดยไม่พดู อะไรอีก
ซูหลิงเยวีย่ ต้องการถามเขาเกี่ยวกับความเอื้ออาทรที่เกิดขึ้นกะทันหัน
แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ทาํ
เช้าวันรุ่ งขึ้นซูหลิงเยวีย่ และซูผงิ ทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ และแยก
ย้ายกันไปเช่นเคย
ลูกค้าที่รอคอยบางคนดูเหมือนจะรี บมากในวันนี้ หลังจากขอบคุณ
ซูผงิ สําหรับการพัฒนาอสู รของพวกเขา พวกเขาก็รีบตรงไปสถาบัน
ทันทีโดยไม่หนั กลับมามอง
ถังหลางซึ่งรออยูท่ ี่ทา้ ยแถวเห็นนักเรี ยนเดินออกไป ถามด้วยท่าทาง
แปลก ๆ “คุณซูทาํ ไมคนเหล่านี้ถึงเรี ยกคุณว่าอาจารย์? คุณสอนพวก
เขา?”
“ใช่ คุณเอาอสู รปี กมาฝึ กใช่ไหม?”
ถังหลางพยักหน้าด้วยความประหลาดใจ “เดี๋ยวก่อนคุณเป็ นอาจารย์
หรื อ? แต่…คุณไม่ได้แก่กว่าผมใช่ไหม?”
“คุณหมายถึงอะไร? คุณก็ดูแก่อยูน่ ะ ผมอายุแค่ 18 ปี ยังมีช่วงชีวติ ที่
สดใส”
ถังหลางตรวจสอบใบหน้าของซูผงิ อย่างระมัดระวัง เดี๋ยวก่อนเขา
บอกว่าฉันแก่แล้วหรอ ?? ฉันอายุ 21 ยังไม่แก่!
“มาเลย จ่ายก่อน” ซูผงิ โบกมืออย่างไม่สบอารมณ์ “100,000
เหมือนเดิม”
ถังหลางทําการโอนเงินในขณะที่ใบหน้าของเขากระตุกด้วยความอึด
อัด อย่างน้อยเขาก็ยอมรับว่าบริ การของซูผงิ นั้นคุม้ ค่า หลังจากการ
ฝึ กฝนทั้งหมด อสูรปี กของเขามีความแข็งแกร่ งพอ ๆ กับอสู รที่ดี
ที่สุดของเขา
ก่อนหน้านี้เขาคิดจะแบ่งปันที่อยูข่ องร้านกับเพื่อน ๆ แต่ต่อมาก็
ตัดสิ นใจที่จะไม่ทาํ หลังจากเห็นว่าสถานที่แห่งนี้มีคนหนาแน่นแค่
ไหนในแต่ละวัน
ถ้าทําได้เขาคงจองทั้งร้านไว้ใช้เองแล้ว
ในขณะนั้น ถังหลางตัดสิ นใจรอจนกว่าอสู รของเขาจะได้รับการฝึ กฝน
เพียงพอก่อนค่อยบอกคนอื่นถึง “การค้นพบ” ครั้งใหญ่ของเขาให้กบั
รุ่ นพี่และอาจารย์ของเขา ในตอนนั้นเขาคงแซงหน้าทุกคนแล้ว
ซูผงิ พาอสู รปี กไปที่หอ้ งอสู ร เรี ยกหุ่นฝึ กซ้อมมาดูแลและเข้าสู่ ดินแดน
ราชามังกรอีกครั้งเนื่องจากมีอสู รไม่มากนักที่จะไปที่นนั่ ในช่วงชัว่ โมง
นี้ของวัน
แม้วา่ จะไม่ใช้เม็ดยาพลัง แต่การต่อสู แ้ ละการสํารวจที่เขาดําเนินไป
เมื่อเร็ ว ๆ นี้ยงั คงเพิ่มศักยภาพพลังดวงดาวของเขาด้วยความเร็ วที่น่า
ทึ่ง ในขณะนี้เขาเกือบจะอยูใ่ นระดับที่สี่แล้ว
เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน เขานึกถึงการแข่งขันของซูหลิงเยวีย่ และ
ข้อความของตงซงหมิงได้ ดังนั้นเขาจึงตัดสิ นใจที่จะไปสถาบันโดย
ไม่เต็มใจ ระหว่างทางเขามุ่งหน้าไปที่ร้านขายของชําเพื่อซื้อของที่
จะใช้ในภายหลัง
พื้นที่เสี ยหายด้านหน้าสถาบันได้รับการแก้ไขแล้ว แม้วา่ นี่จะไม่มี
อะไรพิเศษเนื่องจากสถาบันรํ่ารวยพอที่จะจ้างช่างซ่อมส่วนตัวได้
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหารองผูอ้ าํ นวยการ “สวัสดี? คุณ
ตง ตอนนี้ผมอยูท่ ี่ประตูของสถาบัน ผมจะหาคนที่คุณพูดถึงได้ที่
ไหน?”
ในตอนนี้ตงซงหมิงได้ยนิ ไม่ค่อยชัด ดังนั้นชายชราจึงพูดเสี ยงดัง
เขาฟังดูไม่พอใจอะไรบางอย่างเช่นกัน “เราอยูท่ ี่ สนามหนึ่ง มาเร็ ว
รอบชิงชนะเลิศกําลังจะเริ่ มขึ้น!”
รอบชิงชนะเลิศซู่หลิงเยวีย่ บอกฉันหรื อเปล่าว่าการแข่งขันของเธอ
เป็ นเวลาประมาณนี้? หากรอบชิงชนะเลิศกําลังเริ่ มขึ้น แสดงว่าเธอ
แข่งจบแล้วใช่ไหม?
เขาสับสน ซูผงิ ปั่นเร็ วขึ้น โชคดีที่เขารู ้จกั เส้นทางรอบ ๆ สถาบันใน
ตอนนั้น สนามหนึ่งเป็ นสถานที่ที่ใหญ่ที่สุดในสถาบันทั้งหมดซึ่งมี
ขนาดใหญ่พอที่จะรองรับผูค้ นได้ 100,000 คน
ไม่เหมือนกับที่เขาจินตนาการไว้คือเขาไม่ได้ยนิ เสี ยงเชียร์หรื อเสี ยง
โห่ร้องใด ๆ ที่มาจากอาคาร แต่กลับเงียบ มีเพียงเสี ยงปะทะกันเป็ น
ครั้งคราวที่บ่งบอกว่ามีคนกําลังต่อสู ก้ นั
เขาเข้าไปในอาคารและเห็นที่นงั่ เกือบทั้งหมดถูกจอง ถึงกระนั้น
บรรยากาศที่น่ากลัวในสนามก็ไม่ได้สะท้อนจํานวนผูช้ มอย่าง
เหมาะสม
เขามองไปข้างหน้าและเห็นมังกรหลุมดําที่คุน้ เคยกําลังแสดงความ
โดดเด่นบนเวที ในขณะที่มนั ตะครุ บบาซิลิสก์สายฟ้าของเย่ห่าวไว้
ในกรงเล็บ
เห็นได้ชดั ว่าการแข่งขันรอบสุ ดท้ายเกือบได้ขอ้ สรุ ปแล้ว
ซูผงิ ไม่ได้กงั วลเกี่ยวกับความพ่ายแพ้ของเย่ห่าวมากนัก เนื่องจาก
มังกรหลุมดํานั้นแข็งแกร่ งกว่าบาซิลิสก์สายฟ้าในหลาย ๆ แง่มุม
“เฮ้” เขาถามผูค้ นที่อยูใ่ กล้เขาที่สุด
“ซูหลิงเยวีย่ แข่งจบแล้วหรอ?”
ชายคนดังกล่าวตอบด้วยนํ้าเสี ยงไม่พอใจ โดยไม่หนั มามองเขา “เสร็ จ
แล้ว! ทุกคนจบแล้ว! ให้ตายเถอะ!”
“ผลลัพธ์เป็ นยังไง?”
“หมายถึงอะไร ‘ผลลัพธ์’ ?? ทําไมพวกเราถึงต้องแข่งกับพวกโรค
จิตนี่ดว้ ย? นี่มนั บ้าชัด ๆ !”
ซูผงิ ขมวดคิ้วและตรวจสอบว่าชั้นเรี ยนของซูหลิงเยวีย่ นัง่ อยูต่ รงไหน
แต่กลับไม่พบเธอ
เธอต้องไม่เป็ นไรด้วยพรแห่งสายนํ้าที่ปกป้องเธอสิ ?
เพื่อให้แน่ใจ เขามุ่งหน้าไปที่นนั่ เพื่อถามถึงน้องสาวของเขา
 ตอนที่ 140 น้ องสาวผม
เช่นเดียวกับคนส่ วนใหญ่ที่สนาม เพื่อนร่ วมชั้นของซูหลิงเยวีย่ ต่างก็
จดจ่ออยูท่ ี่เวทีดา้ นล่างโดยไม่ได้สงั เกตว่ามีใครมา ซูผงิ แตะไหล่
เด็กผูห้ ญิงคนนึง “ซูหลิงเยวีย่ อยูไ่ หน?”
หญิงสาวตกใจกับคําถามที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน และสะดุง้ เป็ นครั้ง
ที่สองเมื่อเธอจําได้วา่ เขาคือใคร
“อาจารย์!”
เช่นเดียวกับเพื่อน ๆ ของเธอ เธอค่อนข้างเคารพอาจารย์คนใหม่ที่
สร้างชื่อในสถาบันเมื่อไม่นานมานี้และเธอรู ้สึกกระวนกระวายเมื่อ
ซูผงิ พูดกับเธอใกล้ ๆ
ซูผงิ เห็นผูค้ นจํานวนมากมองมาทางเขาด้วยความตื่นเต้น และไม่
ต้องการโดดเด่น เขาถามอีกครั้งว่า “บอกผมมา ซูหลิงเยวีย่ อยูท่ ี่ไหน?”
“คุณ - คุณซูถูกส่ งไปที่หอ้ งพยาบาลแล้ว”
“ห้องพยาบาล ??” ซูผงิ พูด
“เธอเจ็บ เธอเป็ นไรไหม?”
“ฉันไม่รู้ค่ะ อาจารย์เฉิงพูดถึงบางอย่างเกี่ยวกับการโจมตีทางวิญญาณ
เราไม่รู้อะไรเลย แพทย์มาพาเธอออกไป”
ซูผงิ กําหมัดแน่น
มีขอ้ บกพร่ องใหญ่เกี่ยวกับพรแห่งสายนํ้า นัน่ คือมันไม่สามารถกัน
การโจมตีทางวิญญาณโดยสิ้ นเชิง การโจมตีทางวิญญาณเป็ นอันตราย
พวกมันป้องกันได้ยากกว่าเมื่อเทียบกับวิธีการโจมตีธรรมดา เหยือ่
อาจมีอาการสมองเสื่ อมหรื อสมองตายได้ง่าย
“…ห้องพยาบาลไปทางไหน” เขาถาม
“คุณจะไป... เอ่อ มีหอ้ งพยาบาลชัว่ คราวอยูข่ า้ งในเผือ่ เกิดเหตุฉุกเฉิน
ใช้โถงทางเดินแพทย์ตรงนั้น” หญิงสาวชี้ทาง
ตามคําแนะนําของเธอ ซูผงิ เห็นห้องชัว่ คราวข้างเวที มีคนหลายคน
ในเครื่ องแบบแพทย์รออยู่
“ขอบคุณ!”
ดุจสายฟ้า ซูผงิ พุง่ ไปขอบบริ เวณคนดู และกระโดดออก ด้านล่าง
ขอบเป็ นเส้นทางสําหรับแพทย์และนักสู เ้ พื่อไปถึงเวทีตรงกลาง ตรง
นั้น ซูผงิ เห็นตงซงหมิงและ ‘ศัตรู ’ พวกเขา
เขาไม่คิดทักทาย เขาตรงไปที่ทางเข้า
“เฮ้ คุณเข้าไปไม่ได้” แพทย์ที่เฝ้าเส้นทางหยุดเขา
ซูผงิ เหลือบมองชายคนนั้น “ผมเป็ นอาจารย์ ผมเข้าไปได้ใช่ไหม”
“อาจารย์ อย่ามาล้อเล่น เอ๊ะ คุณคืออาจารย์ซูผงิ ใช่ไหม?”
“ใช่!”
“…ผมขอโทษ เชิญเข้ามา”
หลังจากที่ซูผงิ เดินเข้าไปข้างใน หมออีกคนก็เดินออกมาด้วยท่าทาง
เป็ นห่วง “คุณให้ใครเข้ามา อาจารย์ซูผงิ คือใคร?”
“พระเจ้า คุณควรใช้เวลาอยูน่ อกห้องทดลองของคุณให้มากขึ้น เขา
เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์คนใหม่ที่สถาบันจ้างมาคุณรู ้ไหมว่าเขามี
มังกรเพลิงนรก ซึ่งหมายความว่าเขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์แล้ว”
“มังกรเพลิงนรก ?? มีคนที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ในเมืองหลงเจียงด้วย
หรอ?”
“นัน่ คือสิ่ งที่นกั เรี ยนพูดกันทุกวันนี้” เมื่อเดินเข้าไปข้างในเส้นทาง
ซูผงิ หันมองอย่างรวดเร็ วและเห็นคนที่เขาจําได้วา่ คือเฉิงซวงหลิง
อาจารย์ของซูหลิงเยวีย่
“อาจารย์เฉิง!” ซูผงิ มุ่งหน้าไปตามทางอย่างรวดเร็ ว เฉิ งซวงหลิงที่
สติล่องลอยอยู่ สะดุง้ เมื่อได้ยนิ เสี ยงของซูผงิ “ซู – ทําไมคุณมาที่นี่
ฉันไม่ได้ยนิ ว่าคุณมาเลย…”
“อย่าสนใจเลย” ซูผงิ ตรวจสอบประตูที่ปิดสนิทด้านหลังเธอ “ซูหลิง
เยวีย่ อยูท่ ี่นนั่ หรื อเปล่า เธอโอเคไหม?”
“ซูหลิงเยวีย่ หรอ หมอเพิ่งบอกว่าการโจมตีเกือบจะไปถึงฮิปโป
แคมปั สของเธอ แต่มนั กลับไม่ถึง ซึ่งนับว่า … โชคดีสาํ หรับเรา
ไม่เช่นนั้นเธอจะสู ญเสี ยความทรงจําหรื อแย่กว่านั้นคือเป็ นโรคทาง
จิต ทั้งหมดนี้ตอ้ งขอบคุณเทคนิคเสี ยงเรี ยกฟี นิกส์ของเธอ ขอบคุณ
พระเจ้าที่เธอพัฒนาถึงระดับสี่ …”
สี หน้าของซูผงิ เบาบางลง นัน่ หมายความว่าจะไม่มีอะไรร้ายแรง
“คุณบอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ?”
“คุณ…เป็ นห่วงเธอ??”
“เธอคือน้องสาวของผม!”
“ฉัน – ฉันเข้าใจแล้ว” เฉิ งซวงหลินส่ ายหัว“พวกคุณสองคนต่างก็ไม่
ธรรมดา”
จากนั้นเฉิ งซวงหลิงอธิบายสิ่ งที่เธอเห็นด้วยท่าทางที่จริ งจัง เธอรู ้สึก
ได้อยูแ่ ล้วว่าซูผงิ ไม่สงบอย่างที่เห็น
“…คู่ต่อสู ข้ องเธอไม่สามารถทําลายผ่านการป้องกันของเธอได้ ดังนั้น
เขาจึงสัง่ ให้อสู รของเขาใช้ทกั ษะ ‘เจาะวิญญาณ’ ซึ่ งทําให้คุณซูหมด
สติ”
สี หน้าของซูผงิ ดํามืดด้วยความตกใจ
ของขวัญเขาให้เพื่อช่วยเหลือซูหลิงเยวีย่ แต่มนั ทําให้เกิดสิ่ งที่
ตรงกันข้าม! ถ้าไม่มีพรแห่งสายนํ้า ซูหลิงเยวีย่ คงแพ้การแข่งขัน
ก่อนหน้านี้โดยไม่ได้รับความเสี ยหายทางวิญญาณ
หมอคนหนึ่งปรากฏตัวจากประตูขา้ ง ๆ และพูดกับเฉิงซวงหลิงว่า
“คุณซูตื่นแล้ว ทุกอย่างปกติดี สบายใจได้ อาจารย์เฉิ ง” เฉิงซวงหลิน
ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและขอบคุณหมอ
“…เธออาจจะกลับบ้านได้ แต่ตอ้ งตรวจสอบให้แน่ใจก่อนว่าเธอจะ
ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เกี่ยวกับวิญญาณในอนาคต”
“แน่นอน แน่นอน…” เฉิงซวงหลินพยักหน้าอย่างรวดเร็ ว
เมื่อหมอจากไปซูผงิ ก็เข้าไปในห้องทันที เห็นน้องสาวของเขาพักผ่อน
อย่างสงบขณะที่ลูบขนของปี ศาจเปลวเพลิงของเธอ
“โอ้ นายนัน่ เอง…” เธอเห็นซูผงิ และหน้าแดงเพราะทั้งโกรธและ
อาย “นายต้องการอะไร?”
อย่างน้อยหัวของเธอก็ปกติดี ซูผงิ คิดก่อนที่จะพูดว่า “ฉันแค่มา
ตรวจสอบ… บอลถ่านของฉัน”
“นี่มนั บอลหิ มะ!” ซูหลิงเยวีย่ โต้กลับ
ซูผงิ ดีใจที่นอ้ งสาวของเขายังมีแรงเถียง
“คุณเฉิง ผมขอฝากเธอให้คุณดูแล คุณแน่ใจได้ไหมว่าเธอจะไม่หนี
ไป”
เฉิงซวงหลิงดูประหลาดใจ สองคนนี้เป็ นแบบนี้เป็ นปกติหรอ?
ซูหลิงเยวีย่ โยนหมอนใส่ ซูผงิ หลังจากได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น แม้วา่
หมอนจะเกือบโดนเฉิงซวงหลินแทน เนื่องจากซูผงิ วิง่ ออกไปแล้ว
“อ่า…! อาจารย์ หนูไม่ได้ต้งั ใจ…ผูช้ ายคนนั้นพูดจาไร้สาระ”
เฉิงซวงหลิงยิม้ ให้เธอ “เธอเจ็บตรงไหนไหม? หมอบอกว่าเธอน่าจะ
สบายดี แต่ฉนั ยังอยากรู ้วา่ เธอรู ้สึกยังไง?”
“ไม่มีอะไรจริ ง ๆ ค่ะ แค่ปวดเมื่อยนิดหน่อย…”
“พี่ชายของเธอเป็ นอาจารย์เหรอ? ทําไมเธอไม่บอกฉันก่อนหน้านี้?”
“หนูไม่ได้ต้ งั ใจที่จะปิ ดปังนะคะอาจารย์ อาจารย์กเ็ ห็นว่าเขาเป็ น
ยังไง หนูไม่อยากเรี ยกหมอนัน่ ว่าพี่ชาย”
เฉิงซวงหลิงขมวดคิ้วเพราะเธอเพิง่ สังเกตเห็นบางสิ่ งที่ซบั ซ้อนกว่า
นั้นฝังลึกลงในบุคลิกของซูผงิ
ท่าทางที่ดูไม่ใส่ ใจนั้นเป็ นแค่ฉากหน้า
“เขาเป็ นห่วงเธอ ดูสิ เขามาถามอาการของเธอก่อน”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่มนั่ ใจเพราะเธอคิดว่านัน่ เป็ นแค่การแสดงความเมตตา
เล็ก ๆ น้อย ๆ
“อืม อาจารย์การแข่งขันเป็ นยังไงบ้าง การแข่งขันของเย่ห่าวจบลง
หรื อยังคะ?”
“โอ้ ฉันได้ยนิ จากคนอื่น เขายังต้องต่อสู ้ ฉันยังบอกไม่ได้เกี่ยวกับ
การแข่งขัน เธอก็รู้ ฉันทิ้งเธอไปไม่ได้”
ซูหลิงเยวีย่ ลุกขึ้นนัง่ อย่างรวดเร็ ว “งั้นรี บไปที่นนั่ กันเถอะ! บางทีเรา
ยังสามารถดูเกมได้ หนูอยากดู”
เฉิงซวงหลิงเลือกที่จะปล่อยเธอไป เนื่องจากแพทย์ได้อนุญาตให้เธอ
ลุกออกจากเตียงได้แล้ว ตราบเท่าที่เธอไม่ได้ทาํ อะไรที่อนั ตราย
เกินไป
เฉิ งซวงหลิงพยุงซูหลิงเยวีย่ เดินออกไปด้วยกัน
 ตอนที่ 141 คําขอโทษ
ซูผงิ ออกจากพื้นที่ฉุกเฉิน จากนั้นเขาก็เห็นว่าตงซงหมิงนัง่ อยูต่ รงไหน
และมุ่งหน้าไปที่นนั่
“คุณซู!”
“สวัสดี อาจารย์ซูผงิ ”
อาจารย์หลายคนที่เฝ้าดูอยูใ่ กล้ ๆ ทักทายเขา พวกเขาส่ วนใหญ่ดู
ประหลาดใจกับการมาถึงของเขา เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นเขาด้วย
ตัวเองจนถึงกระทัง่ วันนี้ แม้วา่ มันจะช่วยไม่ได้เนื่องจากซูผงิ มีสอน
แค่สองครั้ง และหลังจากสอนเสร็ จเขาก็ปั่นจักรยานกลับทันทีโดย
ไม่เปิ ดโอกาสให้ใครได้พบกับเขา
ซูผงิ พยักหน้าให้พวกเขาเพื่อแสดงความสุ ภาพ
ข้าง ๆ ตงซงหมิง เขายังพบโจวหยุนชาน เฟยหยานป๋ อและอาจารย์
อีกสองคนของสถาบันฟี นิกซ์-ลัว่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อ นอกจากนี้ยงั
มีที่นงั่ ที่สงวนไว้สาํ หรับนักเรี ยนที่จะต่อสู ใ้ นการแข่งขันในวันนี้
ซูผงิ ไม่ได้บอกคนอื่นเกี่ยวกับปัญหาของเขากับอีกสถาบันเพราะ
พวกเขามีสีหน้าหดหู่หลังจากพ่ายแพ้
เป็ นที่เชื่อกันทัว่ ไปว่าเย่ห่าวเป็ นนักเรี ยนที่ดีที่สุดของสถาบันฟี นิกซ์
แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าเย่ห่าวจะแพ้ลวั่ เฟิ งเทียนอย่างน่าสังเวช โดยที่
ทําอะไรไม่ได้เลย
ผูต้ ดั สิ นยังไม่เป่ านกหวีดเพียงเพราะเย่ห่าวไม่ยอมรับความพ่ายแพ้
แม้วา่ ทุกคนจะเห็นว่าเขาแพ้
“นัน่ คือ…คุณซู?” ลัว่ กู่เสวีย่ มองออกไปจากเวทีดว้ ยท่าทางหงุดหงิด
“วันนี้คุณไม่มีสอนไม่ใช่เหรอคะ?” เห็นได้ชดั ว่าซูผงิ มาเพื่อชมการ
แข่งขัน แต่เสี ยดาย เขามาช้าเกินไป และผลที่ออกมาไม่ดีเลย
หลานเฮ่อได้ยนิ เสี ยงเธอและมองไปทางซูผงิ ด้วยใบหน้าที่ประหลาด
ใจ ในขณะที่ชมภาพลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ของซูผงิ อย่างเงียบ ๆ เขา
ตรวจสอบบัญชีรายชื่อใหม่ของสถาบันและไม่เชื่อว่าซูผงิ อายุ “18”
แต่เมื่อเห็นซูผงิ ในตอนนี้ เขาเชื่อแล้ว
เด็กผูช้ าย…คนในวัยดังกล่าวมักจะเป็ นนักเรี ยนที่ยงั ไม่ประสบความ
สําเร็ จอะไรเลย นี่คือเหตุผลที่พวกเขาเรี ยกเขาว่าอัจฉริ ยะแท้จริ งใช่
ไหม? หลานเฮ่อคิดในขณะที่พยายามไม่แสดงสี หน้า
ตงซงหมิงได้ยนิ ว่าซูผงิ มาและถอนหายใจ
ในขณะที่นกั เรี ยนจากสถาบันคู่แข่งกันอย่างไต่หยานและเซี่ยงเหล่ย
ก็รู้สึกเกร็ งอย่างเห็นได้ชดั เมื่อเห็นใบหน้าของซูผงิ ก่อนหน้านี้พวก
เขายังคงพูดคุยกันเกี่ยวกับความ “อ่อนแอ” ของสถาบันฟี นิกซ์ แต่
ทันทีที่พวกเขาเห็นซูผงิ พวกเขาทั้งหมดก็หยุดพูดทันที
เมื่อพวกเขาระลึกถึงการประสบการณ์อนั น่าสยดสยองจากมังกรเพลิง
นรกในวันก่อน พวกเขารี บนัง่ ให้ไกลที่สุดตามสัญชาตญาณ
โจวหยุนชานและเฟยหยานป๋ อพบว่าเป็ นเรื่ องแปลกที่หลายคนให้
ความสนใจนักเรี ยนอีกคนอย่างมากด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่พวกเขา
ก็ตระหนักถึงบางสิ่ งได้อย่างรวดเร็ ว และจ้องมองซูผงิ ด้วยสายตา
จริ งจัง
“มาสิ อาจารย์ซู มานัง่ ที่นี่” คําพูดของลัว่ กู่เสวีย่ ช่วยให้พวกเขาพิสูจน์
ความสงสัย
“ผมแค่กาํ ลังตรวจสอบบางอย่าง” ซูผงิ พยักหน้าให้ลวั่ กู่เสวีย่ แต่ไม่
ไปนัง่ กับเธอ เขาไปพบรองอาจารย์ใหญ่ก่อน ตงซงหมิงเชิญซูผงิ ไป
นัง่ ใกล้ ๆ แต่มีคนมาหยุดพวกเขาซึ่ งก็คือโจวหยุนชานที่ขดั จังหวะ
ตงซงหมิงด้วยท่าทางเย้ยหยัน
“คนนี้คืออาจารย์ที่ทาํ ร้ายนักเรี ยนของเราใช่ไหม? มาขอโทษที่ทาํ ให้
เราต้องรอก่อนทําอย่างอื่นเป็ นไง?”
“ทําร้าย…อะไรนะ?” ทั้งลัว่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อมองไปที่ซูผงิ อีก
ครั้งด้วยความตกใจ
บทสนทนาของพวกเขาดึงดูดความสนใจของนักเรี ยนที่ทาํ หน้าบึ้ง
หลายคนในบริ เวณใกล้เคียงซึ่งทุกคนเริ่ มตรวจสอบซูผงิ ด้วยความ
สงสัย ในฐานะอาจารย์กิตติมศักดิ์ของสถาบัน แม้วา่ พวกเขาจะไม่ได้
เข้าร่ วมบทเรี ยนของซูผงิ แต่กย็ งั คงได้ยนิ ข่าวลือเกี่ยวกับมังกรเพลิง
นรก หากไม่เห็นหลักฐานที่ชดั เจนใด ๆ ที่สนับสนุนการอ้าง พวกเขา
จะไม่เชื่อข่าวลือของซูผงิ ง่าย ๆ
ลัว่ กู่เสวีย่ พูดกับโจวหยุนชาน “คุณหมายถึงอะไร? ทําร้ายนักเรี ยน
คุณโจว มีอะไรเข้าใจผิดหรื อเปล่า?
“ผิดหรอ?” โจวหยุนชานมองเธออย่างไม่เป็ นมิตร “คุณตง รอง
อาจารย์ใหญ่ของคุณเชิญนักเรี ยนของเรามาที่นี่เพื่อเข้าร่ วมการแข่งขัน
แต่ชายหนุ่มคนนี้ทาํ อะไร? เขาต่อสู ก้ บั นักเรี ยนของผมที่หน้าประตู
ทางเข้าและนักเรี ยนของผมก็ได้รับบาดเจ็บ รวมถึงเซี่ยงเหล่ยและ
อสู รหลักของเขา ถ้าหมีของเขาเข้าร่ วมการแข่งในวันนี้ เราจะชนะ
ได้เร็ วกว่านี้!”
สมาชิกของสถาบันฟี นิกซ์ทุกคนดูไม่พอใจที่ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น
น่าเสี ยดายที่ส่วนที่เลวร้ายที่สุดที่โจวหยุนชานกล่าวถึงนั้นเป็ นเรื่ อง
จริ ง
คําพูดของโจวหยุนชานสร้างความโกรธเคืองให้กบั ผูค้ นจํานวนมาก
โดยเฉพาะลัว่ กู่เสวีย่ และนักเรี ยนที่พา่ ยแพ้ต่อ “อสู รรอง” ของเซี่ ยง
เหล่ย แม้วา่ พวกเขาจะทําอะไรไม่ได้
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะยอมดูซูผงิ ถูกกล่าวหา
โดยไม่ช่วยเหลือ
ลัว่ กู่เสวีย่ พูดว่า “คุณโจวเราควรพูดตามข้อเท็จจริ ง คุณไม่เห็นด้วย
เหรอ?อาจารย์ซูไม่ค่อยได้มาที่นี่ บางทีคุณอาจเห็นคนอื่นทําร้าย
นักเรี ยนของคุณ...”
ตงซงหมิงยกมือเพื่อหยุดเธอ เขาอยากสนับสนุนซูผงิ ในฐานะรอง
อาจารย์ใหญ่ แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้เรื่ องนี้บานปลายไปมากกว่า
นี้ได้ ถ้ามีคนที่ไม่ใส่ ใจได้รับข้อความนี้และอ้างว่าสถาบันฟี นิกซ์ซุ่ม
โจมตีคู่แข่งก่อนการแข่งขันเพียงเพื่อให้ได้เปรี ยบกว่า ผลที่ตามมาจะ
เลวร้ายยิง่ กว่าการแพ้การแข่งขัน
ตงซงหมิงส่ ายหัวให้ลวั่ กู่เสวีย่ และพูดกับรองอาจารย์ใหญ่อีกฝ่ าย
โดยใช้ทศั นคติที่ดีที่สุดที่เขาสามารถจัดการได้ “โจว …ผมรู ้วา่
อาจารย์ซูทาํ ร้ายนักเรี ยนของคุณ เรายอมรับเรื่ องนั้น แต่มนั เริ่ มต้น
จากการที่นกั เรี ยนคนหนึ่งของคุณที่ยวั่ ยุ ก่อน คุณซูในฐานะอาจารย์
กิตติมศักดิ์เป็ นเรื่ องที่ถูกต้องแล้วที่ซูผงิ จะสอนมารยาทให้กบั …
เด็กรุ่ นใหม่ที่ด้ือด้าน ผมขอให้คุณซูมาในวันนี้เพียงเพราะ ‘บทเรี ยน’
นั้นก่อนการแข่งขัน แต่คุณไม่ควรลํ้าเส้น”
โจวหยุนชานเห็นตงซงหมิงโกรธจริ งและตัดสิ นใจที่จะไม่กระตุน้
สถานการณ์ต่อไป พวกเขาได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์ในวันนี้ตราบ
ใดที่พวกเขาได้รับคําขอโทษก็ไม่มีอะไรจะต้องเรี ยกร้องอีก
“โอเคในเมื่อคุณพูดแบบนี้ เราจะจบเรื่ องนี้ดว้ ยคําขอโทษที่คุณค้าง
พวกเราอยู”่ โจวหยุนชานมองไปที่ซูผงิ
ซูผงิ ถอนหายใจหยิบสิ่ งของออกมาจากกระเป๋ าและโยนให้โจวหยุน
ชาน
“นี่ไง “เทป” ของคุณ”
โจวหยุนชานจ้องม้วนเทปบนตักของเขา เฟยหยานป๋ อและทุกคนก็ดู
เทป มันคือม้วนเทปจริ ง ๆ
“ไม่เอาหน่า ผมต้องหยุดพักร้านมาเลยนะ” ซูผงิ กล่าว “ผมต้องใช้
เงินสามเหรี ยญ คุณต้องการใช้มนั ปิ ดปากหรื ออะไรก็ได้?”
โจวหยุนชานกระเด้งขึ้นจากที่นงั่ หนวดเคราของเขาแข็งทื่อเนื่องจาก
ความโกรธ “เลว ไร้มารยาท!”
เฟยหยานป๋ อก็ลุกขึ้นยืน”นี่มนั เรื่ องตลกอะไร!”
“ซูผงิ !” ตงซงหมิงไม่สงบอีกต่อไป เขาคาดหวังว่าซูผงิ จะทําให้สิ่ง
ต่าง ๆ ราบรื่ น ไม่ใช่ทาํ ให้มนั แย่ลง!
ซูผงิ ไม่ได้ดูกงั วล “นัน่ คือ ‘คําอธิบาย’ ที่คุณได้รับจากผมในวันนี้ รับ
หรื อไม่รับผมไม่รู้ นี่คือวิธีที่สถาบันดาบคลัง่ มักจะทําใช่ไหม? คุณ
ส่ งนักเรี ยนมาก่อกวนผม พวกเขาถูกโจมตีและขอความช่วยเหลือ
จากชายชรา ทุเรศ”
“แก...” โจวหยุนชานและเฟยหยานป๋ อโกรธมากจนตัวสัน่
ซูผงิ พูดต่อด้วยการแสยะยิม้ “อย่าอ้างคําว่าอุบตั ิเหตุก่อนการแข่ง
พวกนี้รู้วา่ มีการแข่งขันกําลังจะมาถึง พวกเขาควรอยูท่ ี่ไหนสักแห่ง
ในที่ปลอดภัยแทนที่จะยืน่ จมูกโง่ ๆ มาหาเรื่ องผม? เอาล่ะตอนนี้
พวกเขามีปัญหากับความโง่เขลาและคุณคาดหวังให้คนอื่นตอบแทน
พวกเขา?”
“ผมหมายถึงพวกเขากําลังคิดอะไรอยู?่ ลองนึกดูวา่ จะเกิดอะไรขึ้นกับ
พวกเขาเมื่อพวกเขาจบการศึกษา สมมติวา่ พวกเขาถูกส่ งไปปฏิบตั ิ
ภารกิจสํารวจในวันรุ่ งขึ้น ต้องไปเจอกับคนที่พวกเขารับมือไม่ได้
แล้วพวกเขาจะทํายังไง? ฆ่าตัวตายหรื อยังไง? พวกเขาควรจะรู ้สึก
โชคดีที่เป็ นผม ทําไมไม่มีใครขอบคุณผม?”
ลัว่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อฟังด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง พวกเขาไม่เคยเห็น
ด้านนี้ของซูผงิ มาก่อนและไม่คิดว่าจะมี
โจวหยุนชานรู ้สึกโกรธแบบที่ไม่เคยเป็ นมาก่อน เป็ นเวลาหลายสิ บ
ปี แล้วที่ไม่มีคนพูดคุยกับเขาในลักษณะเช่นนี้ แม้แต่ตงซงหมิงก็ไม่
สามารถดูถูกเขาเช่นนี้ได้
เฟยหยานป๋ อร้องเสี ยงหลง “ในฐานะอาจารย์ คุณทําร้ายนักเรี ยนของ
เราอย่างผิดจรรยาบรรณ และไม่เห็นว่าผิด! ได้ มาต่อสู ก้ นั ดูวา่ ส่ วน
ไหนของคุณที่สมควรได้รับทัศนคติที่ไม่ดีนนั่ ! มังกรเพลิงนรกของ
คุณหรื อลิ้นที่น่าสมเพชของคุณ? ”
“ฮึ่ม สู ้? เอาจริ ง?”
ดวงตาของเฟยหยานป๋ อทอประกายด้วยความโกรธสุ ดขีด “ผมไม่
สนใจว่าคุณเป็ นใครหรื อใครเป็ นผูห้ นุนหลังของคุณ!”
ในขณะที่พดู เฟยหยานป๋ อก็จอ้ งไปที่ลวั่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อเพื่อ
เตือนพวกเขาไม่ให้เคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน
 ตอนที่ 142 เผชิญหน้ า
ลัว่ กู่เสวีย่ ไม่ถอยแต่กลับพูดว่า “ถ้าคุณต้องการมีปัญหากับคุณซู คุณ
จะต้องผ่านฉันไปก่อน”
เฟยหยานป๋ อจ้องกลับ “อาจารย์ลวั่ นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ อย่าบังคับ
ผมเลย”
“นี่คือสถาบันฟี นิกซ์ ถ้าคุณก่อปัญหาที่นี่ ฉันจะนําคุณเข้าสู่
กระบวนการยุติธรรม!”
“ฮ่า! ผมเสนอการแข่งขันระหว่างอาจารย์สองคน นี่ยตุ ิธรรมและเท่า
เทียม! หากคุณกลัวเกินไปที่จะเผชิญหน้ากับผม ก็บอกให้เด็กคนนี้
พูดขอโทษแล้ว หรื อไม่กใ็ ห้ทุกคนในสถาบันฟี นิกซ์รู้วา่ อาจารย์
กลัน่ แกล้งเฉพาะคนที่อ่อนแอกว่าเท่านั้น ผมเข้าใจแล้ว นี่คือสาเหตุ
ที่นกั เรี ยนทั้งหมดของคุณนั้นเป็ นพวกสวะ”
ทุกคนจากสถาบันฟี นิกซ์รวมทั้งตงซงหมิงและนักเรี ยนที่พา่ ยแพ้ต่าง
แสดงท่าทางไม่พอใจ
“คุณควรหุบปาก!” ลัว่ กู่เสวีย่ ก็ทนไม่ไหวเช่นกัน
ซูผงิ รี บลากเธอกลับมาและก้าวไปข้างหน้าเธอ “คุณต้องการสู ก้ บั ผม
ใช่ไหม? ได้ ผมจะสละเวลาให้คุณสักครู่ ”
ลัว่ กู่เสวีย่ ต้องการทักท้วง แต่กต็ ดั สิ นใจไม่ทาํ เมื่อเธอเห็นท่าทาง
อันตรายของซูผงิ
เธอจําได้วา่ ซูผงิ ไม่ตอ้ งการความช่วยเหลือจากเธอด้วยซํ้า การฆ่า
อสู รเวทระดับแปดหมายความว่าซูผงิ เหนือกว่าเธอเมื่อต้องใช้ความ
รุ นแรง
ในทางกลับกันนักเรี ยนจากสถาบันดาบคลัง่ ต่างก็ประหลาดใจกับ
คําพูดของซูผงิ เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ พวกเขาไม่คิดว่าซูผงิ จะยอมรับ
คําท้าทายนี้
แม้วา่ จะดูเหมือนเป็ นการ “แข่งขันที่ยตุ ิธรรม” ระหว่างอาจารย์สอง
คน แต่ในความเป็ นจริ งมันไม่ใช่เรื่ องง่าย ๆ
มังกรเพลิงนรกของซูผงิ อาจแข็งแกร่ ง แต่มนั ก็เป็ นเพียงอสู รระดับ
เจ็ดที่เพิง่ เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ ในขณะที่เฟยหยานป๋ อเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง
ที่มีประสบการณ์ เขาอยูร่ ะดับนี้มาสิ บปี แล้ว หลังจากการต่อสู ้
ทั้งหมด ประสบการณ์ที่เขาได้รับตลอดหลายปี ที่ผา่ นมา ทําให้เฟย
หยานป๋ อมาถึงระดับแปด
แน่นอนว่าเฟยหยานป๋ อมีอสูรระดับแปด
มังกรนั้นทรงพลังและเป็ นที่รู้กนั ว่าสามารถสร้างปาฏิหาริ ยไ์ ด้กจ็ ริ ง
โดยบางครั้งก็เอาชนะศัตรู ที่มีระดับสูงกว่า แต่สิ่งนี้เกิดขึ้นในหมู่อสู ร
ขั้นตํ่าหรื อขั้นกลางเท่านั้น อสู รขั้นสู งกว่าจะไม่สามารถ “โกง” ผ่าน
ช่องว่างของพวกมันได้อีกต่อไป เพียงแค่ใช้ความพยายามและการ
ฝึ กฝนที่เพียงพอ สมมติวา่ อสู รใช้เวลาสองสามปี ในการขึ้นสู่ ระดับ
หกจากระดับห้าระยะเวลาเท่ากันก็เพียงพอที่จะทําให้มนั ไปถึงต้น ๆ
ระดับเจ็ดอย่างระดับเจ็ดขั้นตํ่าหรื อกลาง มังกรเพลิงนรกของซูผงิ อยู่
ในระดับ 7 ขั้นตํ่า บางทีมนั อาจจะพอสู ก้ บั อสู รระดับเจ็ดขั้นสู งได้
ด้วยสภาพแวดล้อมที่เกื้อหนุน แต่มนั ก็ไม่มีความหวังกับศัตรู ระดับ
แปด
นอกจากนี้อสู รของเฟยหยานป๋ อยังเหนือกว่านั้น มังกรเพลิงนรก
กําลังเสี ยเปรี ยบอย่างเห็นได้ชดั
ด้วยเหตุน้ ีนกั เรี ยนจากสถาบันดาบคลัง่ ทุกคนจึงยิม้ ให้กบั ซูผงิ คาด
ว่าเขาจะมีจุดจบที่น่าขัน
“เขาคิดว่าเขาเป็ นผูย้ งิ่ ใหญ่ใช่ไหม?” นักเรี ยนคนหนึ่งพึมพํา “ตอนนี้
เขาด้อยกว่าผูอ้ าํ นวยการเฟย เขาเป็ นขนมปังปิ้ งสําหรับท่านเฟยของ
พวกเรา”
“ใช่! เขาไม่รู้วา่ เขากําลังพูดอยูก่ บั ใคร คุณเฟยเป็ นนักรบอสู รระดับสู ง
มาเป็ นสิ บปี แล้ว ใครจะรู ้วา่ เขาพัฒนาขึ้นมากแค่ไหนหลังจากผ่านมา
หลายปี ”
“เขาฆ่าอสู รศพเวทงั้นเหรอ? ตอแหล! บางทีเขาอาจจะโชคดีที่ไปเจอ
พวกมันตอนที่ตายไปแล้ว แล้วก็เอามาพูดเป็ นประวัติส่วนตัวเพือ่ ให้
ดูสวยหรู ”
ตงซงหมิงเฝ้าดูวา่ เหตุการณ์น้ ี ถ้าซูผงิ แพ้การแข่งขัน สถาบันฟี นิกซ์
ทั้งหมดจะต้องอับอายขายหน้าไม่ใช่แค่นกั เรี ยนเท่านั้น นัน่ ไม่ใช่
ผลลัพธ์ที่พวกเขาจะยอมรับได้อีกต่อไป
“เฮ้ โจว” ตงซงหมิงให้ขอ้ เสนอโจวหยุนชาน เพื่อบอกให้เขาทํา
อะไรบางอย่าง
โจวหยุนชานยิม้ เยาะใส่ เขา “เขาโตแล้ว ดังนั้นเขาต้องตอบด้วยตัวเอง
ผูอ้ าํ นวยการเฟยอย่าเพิง่ รุ นแรงมากนัก มันจะทําให้เราดูแย่ แค่หกั แขน
ก็พอ”
เฟยหยานป๋ อพยักหน้าด้วยรอยยิม้ อย่างรู ้ใจ “ไว้ใจผม ทําได้ดีมาก
เรื่ องนี้”
“คุณ...” ตงซงหมิงลุกจากที่นงั่ เพื่อทําอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ตอ้ ง
หยุดจากเสี ยงตะโกนที่มาจากเวที
ในขณะเดียวกันผูช้ มทุกคนในสนามก็ร้องอุทานด้วยความตกใจ
พวกเขาเห็นบาซิลิสก์สายฟ้าของเย่ห่าวล้มลงบนเวที เกล็ดของมัน
กระจัดกระจายไปทัว่ ยิง่ ไปกว่านั้นมังกรหลุมดํากําลังฉีกปี กข้าง
หนึ่ง ทําให้มนั ร้องด้วยความเจ็บปวด
มังกรหลุมดํากําลังจะถลกหนังบาซิลิสก์สายฟ้าที่ยงั มีชีวติ อยู่
เช่นเดียวกับอสู รของพวกเขา เย่ห่าวถูกเหยียบไว้ใต้เท้าของลัว่ เฟิ ง
เทียน
“ยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ?” ลัว่ เฟิ งเทียนพูด “ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ ลูก
ของนายจะถูกทําร้ายจนตาย”
เย่ห่าวยังคงยึดมัน่ ในศักดิ์ศรี
“ยอมแพ้เหรอ…ไม่ใช่ในตอนที่ฉนั ยังหายใจอยูแ่ น่ ๆ !”
นี่เป็ นรอบสุ ดท้ายของการแข่งขัน คนอื่น ๆ พ่ายแพ้หมด เขาคือ
ความหวังสุ ดท้าย
เย่ห่าวรู ้ทนั ทีวา่ ความแข็งแกร่ งเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอเมื่อเขาเห็น
มังกรหลุมดํา แต่เขาต้องต่อสู ้ มันเป็ นการตัดสิ นใจที่เขาต้องทํา
สถาบันฟี นิกซ์เป็ นบ้านหลังที่สองของเขา เขาไม่สามารถทนเห็นมัน
ถูกเหยียบยํา่ ได้
นี่อาจเป็ นแค่การแข่งขัน แต่มนั คือสงครามสําหรับเขา สงครามที่เขา
ยินดีสละชีวติ การยอมแพ้ไม่อยูใ่ นทางเลือก
ลัว่ เฟิ งเทียนรู ้สึกหงุดหงิด “ฉันนับถือความมุ่งมัน่ ของนาย แต่ความ
แข็งแกร่ งของนาย…ไม่มาก แค่ยอมรับความพ่ายแพ้และทําให้มนั
จบอย่างรวดเร็ ว”
“ไม่!!”
เย่ห่าวจุดประกายพลังดวงดาวที่เขาสามารถรวบรวมเพือ่ ผลักลัว่ เฟิ ง
เทียนออกไป ลัว่ เฟิ งเทียนเพียงแค่เพิ่มพลังดวงดาวมากขึ้นที่เท้าของ
เขาและกดเย่ห่าวลง
ห่างจากเวที อาจารย์และนักเรี ยนจากสถาบันฟี นิกซ์ ทุกคนรู ้สึกแสบ
ตา “พอแล้ว!”
ตงซงหมิงตะโกนเรี ยกผูต้ ดั สิ น”นี่ควรจะพอได้แล้ว เราแพ้! จบ
เดี๋ยวนี้!”
“ลัว่ -ลัว่ เฟิ งเทียน จากสถาบันดาบคลัง่ เป็ นผูช้ นะ!” ผูต้ ดั สิ นทําตามที่
บอกอย่างรวดเร็ ว
ทุกคนได้ยนิ เสี ยงประกาศของเขาในสนาม แต่ไม่มีใครปรบมือหรื อ
ส่ งเสี ยงเชียร์ ยกเว้นนักเรี ยนสองสามคนที่อยูด่ า้ นล่างซึ่ งเป็ นหนึ่งใน
ผูช้ นะ นี่คือสนามของสถาบันฟี นิกซ์แต่ทีมเยือนกลับเอาชนะพวก
เขาได้ เป็ นชัยชนะแบบเด็ดขาด ไม่แพ้แม้แต่รอบเดียว
นักเรี ยนหญิงสองสามคนในฝูงชนไม่สามารถกลั้นความเศร้าได้
และเริ่ มสะอื้น ความหดหู่ครั้งใหญ่ทาํ ให้ผคู ้ นจํานวนมากเศร้า การ
หลัง่ นํ้าตาไม่ใช่เรื่ องน่าอายอีกต่อไป
พวกเขาพ่ายแพ้ไปด้วยกันในฐานะเพือ่ นและในฐานะครอบครัว ไม่วา่
จะเป็ นความรุ่ งโรจน์ วิบตั ิ หรื อการถูกประณามพวกเขาจะเผชิญหน้า
กับมันเป็ นหนึ่งเดียว
นี่คือสิ่ งที่ซูหลิงเยวีย่ และเฉิงซวงหลินเห็น เมื่อพวกเธอออกมาจาก
ห้องพยาบาล – เพื่อนของพวกเธอพากันครํ่าครวญ หลังจากที่ลวั่ เฟิ ง
เทียนขยับเท้าออกจากคอของเย่ห่าว
นํ้าตาที่ปนกับเลือดไหลอาบแก้มของเย่ห่าว
ฉันแพ้ …
เราทุกคนแพ้ … ทุกอย่าง …
“ฮ่า ๆ ๆ” โจวหยุนชานยืนขึ้นหลังจากได้ยนิ ผลที่คาดไว้ รู ้สึกตื่นเต้น
มาก สิ่ งที่เกิดขึ้นในวันนี้เพียงพอแล้วสําหรับสถาบันดาบคลัง่ ที่สื่อ
จะให้ความสนใจอยูพ่ กั หนึ่ง ซึ่งหมายถึงชื่อเสี ยงที่มากขึ้น เฟยหยาน
ป๋ อยังยิม้ กว้างแม้วา่ เขาจะยังโกรธซูผงิ อยู่ ลัว่ เฟิ งเทียนคือศิษย์ส่วนตัว
ของเขา
ทั้งเย่ห่าวและลัว่ เฟิ งเทียนต่างก็เป็ น “แชมป์ ” แต่เย่ห่าวไม่มีอะไรเทียบ
ได้เลย ความแข็งแกร่ งที่แท้จริ งถูกทดสอบผ่านการต่อสู ท้ ี่โหดร้าย
ไม่มีที่สาํ หรับตัวตลก
ลัว่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อก้มมองพื้นด้วยความเงียบ
นักเรี ยนที่พา่ ยแพ้ของสถาบันฟี นิกซ์กดั ริ มฝี ปากแรงจนเลือดออก
ซูผงิ มองร่ างที่น่าสังเวชของเย่ห่าวและถอนหายใจ ในฐานะอาจารย์
เขาไม่ตอ้ งการเห็นสถาบันการศึกษาของเขาอับอาย
“นี่…อาจารย์ซูใช่ไหม” เฟยหยานป๋ อพูดอย่างร่ าเริ งหลังจากความ
โกรธส่วนใหญ่ของเขาถูกลบล้างไปด้วยความหอมหวานของชัยชนะ
“เราจะขอยืมเวทีน้ ีและสู ก้ นั ที่นี่หรื อเราควรจะไปที่ที่เป็ นส่ วนตัว?”
ซูผงิ หายจากความเศร้าได้อย่างรวดเร็ ว “ที่ไหนก็ได้ คุณเลือกเลย”
“ฮ่า” เฟยหยานป๋ อพูด
“คุณพูดจริ งหรอ? ดูสิ ผมพยายามให้คุณเลือก คุณจะได้ไม่ตอ้ งอาย
เมื่อแพ้ แต่คุณก็ไม่สนใจอยูด่ ี …อย่าโทษผมละกัน”
ตงซงหมิงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่ได้ทาํ เนื่องจากไม่ได้อยู่
ภายใต้การควบคุมของเขาอีกต่อไป
เขาได้แต่ตาํ หนิซูผงิ ในใจว่าคิดน้อยเกินไป
“งั้นก็อย่าให้ผมต้องรอละ” เฟยหยานป๋ อกระโดดขึ้นไปในอากาศ
ด้วยความสู งเป็ นร้อยเมตร และลงสู่ เวทีที่มีร่องรอยการต่อสู ม้ ากมาย
ทําลายพื้นที่แตกอยูแ่ ล้วให้เละเทะกว่าเดิม
 ตอนที่ 143 นักรบอสู รกิตติมศักดิ์
การแสดงโลดโผนของเฟยหยานป๋ อดึงดูดทุกคนในสนาม ทันทีที่
พวกเขาจําเขาได้วา่ เป็ นหนึ่งในอาจารย์จากสถาบันดาบคลัง่ ในไม่ชา้
พวกเขาก็เริ่ มหงุดหงิดเพราะพวกเขาคิดว่าเฟยหยานป๋ อกําลังล้อเลียน
พวกเขา
ลัว่ เฟิ งเทียนยังไม่ได้ลงจากเวที ในขณะนี้เขารี บวิง่ ไปหาเฟยหยาน
ป๋ อ “อาจารย์ตอ้ งการอะไรเหรอครับ?”
ลัว่ เฟิ งเทียนคิดว่าอาจารย์ของเขามาเพื่อแสดงความยินดีเป็ นการ
ส่ วนตัว แต่นี่ไม่ได้อธิบายถึงท่าทางที่กา้ วร้าวของเขา
เฟยหยานป๋ อยิม้ ให้นกั เรี ยนคนโปรดของเขา “อาชญากรที่ทาํ ร้าย
เพื่อนของนายเมื่อวานนี้ นายจําเขาได้ใช่ไหม? เขาอยูท่ ี่นี่ตอนนี้ นาย
ควรลงไปและดูฉนั ชําระหนี้”
“เขามาแล้วหรอ??” ลัว่ เฟิ งเทียนไม่เคยสังเกตว่าเกิดอะไรขึ้นนอก
เวที เขามองไปที่บริ เวณที่สถาบันของเขารออยูท่ นั ทีและเห็นซูผงิ
ท่ามกลางฝูงชน
ไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ลัว่ เฟิ งเทียนไม่ได้เกลียดซูผงิ ในสิ่ งที่เขาทํา
ตรงกันข้ามเขาค่อนข้างเคารพในอํานาจของซูผงิ การได้พบกับคู่
ต่อสู ท้ ี่ยงิ่ ใหญ่ ทําให้ลวั่ เฟิ งเทียนมีความกระตือรื อร้นที่จะแข็งแกร่ ง
ขึ้น เขาต้องการฝึ กให้หนักขึ้นและอาจจะมีการแข่งขันกับซูผงิ ในสัก
วันหนึ่ง”อาจารย์…ผมจะเอาชนะเขาด้วยมือของผมเองในวันหนึ่ง
อาจารย์ไม่ตอ้ งกังวลกับมัน”
เฟยหยานป๋ อมองเขาอย่างดุร้าย “นี่ไม่ใช่เรื่ องง่าย ๆ ระหว่างนายสอง
คนอีกต่อไป ผูช้ ายคนนั้นไม่เพียงแต่ปฏิเสธที่จะขอโทษเรา เขายังดู
หมิ่นสถาบันของเราต่อหน้าทุกคนอย่างโจ่งแจ้ง ฉันต้องสอนบทเรี ยน
ให้เขาว่าเขาควรรู ้จกั เจียมตัว”
ลัว่ เฟิ งเทียนสังเกตเห็นว่าอาจารย์ของเขาโกรธจริ ง ๆ เขาได้แต่ถอน
หายใจในใจ
เมื่อเห็นเฟยหยานป๋ อพร้อมแล้ว ซูผงิ จึงตัดสิ นใจอย่างรวดเร็ ว
“เดี๋ยวผมกลับมา”
เขาพยักหน้าให้ตงซงหมิงและลัว่ กู่เสวีย่ ก่อนที่จะปล่อยพลังดวงดาว
ยกร่ างของเขาขึ้นจากพื้น
“เขาบินได้ ??” ทั้งตงซงหมิงและโจวหยุนชานที่เพิ่งนัง่ ลงลุกขึ้นยืน
อีกครั้ง จ้องกลับไปที่ซูผงิ ด้วยความประหลาดใจ
แม้แต่พลเรื อนทัว่ ไปในโลกนี้กค็ วรรู ้วา่ “การบิน” เป็ นความสามารถ
ที่ “ได้รับสิ ทธิพิเศษ” สําหรับนักรบระดับเก้าเท่านั้น ถ้ามีใครบินอยู่
เหนือเมืองโดยไม่ใช้เครื่ องมือหรื อเล่ห์กล พวกเขาก็มีบรรดาศักดิ์เป็ น
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ หรื ออาจจะเป็ นนักรบอสู รในระดับตํานาน
นักรบอสู รได้รับการยอมรับว่าเป็ นคนที่มีชื่อเสี ยง เมื่อเขาหรื อเธอ
เรี ยนรู ้วธิ ีใช้พลังดวงดาวอย่างอิสระเพื่อควบคุมพลังงานภายนอกใน
สภาพแวดล้อม ณ จุดนี้การบินจึงเป็ นอะไรที่ค่อนข้างง่าย ไม่ตอ้ งฝึ ก
มากมายเหมือนเด็กฝึ กเดิน
แต่การบินเป็ นเรื่ องที่ไม่อาจปฏิเสธได้อย่างแน่นอนและไม่ตอ้ งสงสัย
เลยว่าไม่สามารถทําได้สาํ หรับนักรบอสู รธรรมดา
ตงซงหมิงและโจวหยุนชาน ในฐานะคนมีอายุมากสุ ดสองคนใน
ปัจจุบนั ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีคนอายุนอ้ ยมากที่มีคุณสมบัติเป็ น
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถหาคําอธิบาย
ที่ดีกว่านี้เพื่อระบุสิ่งที่เกิดขึ้นกับร่ างกายของซูผงิ ได้
ถัดจากรองอาจารย์ใหญ่ อาจารย์และนักเรี ยนที่อยูใ่ กล้ ๆ ก็ตระหนัก
เช่นเดียวกัน ขากรรไกรของพวกเขาค้างไปแล้ว โดยเฉพาะในกลุ่ม
ของไต่หยานที่ยงั มีสีหน้าเยาะเย้ยซูผงิ เมื่อวินาทีก่อน
ทั้งสนามเงียบสนิทอีกครั้ง
ซูผงิ ไม่ได้ดูสะดุดตาเหมือนที่เฟยหยานป๋ อทําก่อนหน้านี้ เพราะเขา
ลอยอยูเ่ หนือพื้นเพียงไม่กี่เมตร แต่…มันคือการบินอยู่ ไม่ใช่กระโดด
ไม่ใช่โฉบเพียงชัว่ คราว ซูผงิ ลอยอยูใ่ นอากาศอย่างต่อเนื่อง
ซูหลิงเยวีย่ ที่เพิ่งออกจากห้องพยาบาลและเห็นพื้นที่เวทีรู้สึกว่าหัว
ของเธอหมุนอีกครั้ง ภาพที่เธอเห็นคือพี่ชายของเธอนั้นเป็ นนักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์? พี่ชายของฉัน? แต่เขาอายุแค่ 18 ปี !
ที่กลางเวที รอยยิม้ เย้ยหยันของเฟยหยานป๋ อถูกแทนที่ดว้ ยความตกใจ
อย่างแท้จริ ง ขณะที่ลวั่ เฟิ งเทียนแทบเซตกเวที
ลัว่ เฟิ งเทียนเพิ่งคิดว่าเขาจะไปถึงระดับที่ซูผงิ อยูไ่ ด้ดว้ ยความพยายาม
แต่เพียงไม่กี่วนิ าทีต่อมาความฝันนั้นก็ถูกทําลายลงอย่างไร้ความปราณี
สําหรับเขา การไปถึงระดับของนักรบอสู รเช่นนั้นคือเป้าหมายใน
ชีวติ ของเขา นอกเหนือจากจุดนั้นหมายถึงการเป็ นนักรบในตํานาน
ซึ่งไม่ใช่ความฝันที่น่าจะเป็ นไปได้เพราะมีนกั รบแค่ไม่กี่หยิบมือที่
กลายเป็ นนักรบระดับตํานานได้
ตุบ
ซูผงิ ค่อย ๆ ร่ อนลงที่อีกด้านหนึ่งของสนามประลอง จุดที่เย่ห่าว
กําลังร้องไห้อยูบ่ นพื้น
แม้ซูผงิ จะชื่นชมความตั้งใจของเย่ห่าว แต่เขาก็ไม่เข้าใจว่าทําไมเย่ห่าว
ถึงดูสลดใจขนาดนี้เพียงเพราะการพ่ายแพ้เพียงเล็กน้อย ชื่อเสี ยงของ
สถาบันฟังดูมีความสําคัญ แต่กไ็ ม่มีอะไรเทียบได้กบั การมีสุขภาพที่
ดีและยังมีชีวติ อยู่
ในมุมมองของซูผงิ ชื่อเสี ยงก็เหมือนกับเงิน เขาสามารถเสี ยมันไป
ได้ ตราบใดที่เขายังสามารถดีข้ ึนและได้รับมันกลับคืนมาทีหลัง
“ลุกขึ้น” ซูผงิ ยืน่ มือไปหาเย่ห่าว
เย่ห่าวกัดฟันแน่น ขณะที่ผลการแข่งขันน่าเศร้ายังคงตามหลอกหลอน
เขา แทนที่จะยืน่ มือรับความช่วยเหลือจากซูผงิ เขาลุกขึ้นนัง่ เองด้วย
แขนที่สนั่ เทา
ไม่ไกลจากเขา บาซิลิสก์สายฟ้าของเขาแทบไม่หายใจ เกล็ดส่ วนใหญ่
ถูกลอกออกแล้วซึ่งกระจัดกระจายไปทัว่ พื้นที่โดยรอบ
สําหรับอสู รร้ายโหดเหี้ ยมที่เป็ นตัวการ…ลัว่ เฟิ งเทียนได้เรี ยกมัน
กลับมาแล้ว
เย่ห่าวค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนในขณะที่ฮึดฮัด ก่อนที่เขาจะเรี ยกบาซิ ลิสก์
สายฟ้าเข้าไปในพื้นที่อสู รของเขาเช่นกัน
“ผมขอโทษ” เขาพูดโดยไม่มองซูผงิ
เอาเถอะ คนที่ถูกเรี ยกว่าอัจฉริ ยะพวกนี้ไม่ตอ้ งร้องไห้เหมือนเด็ก
หรื อไง? ซูผงิ บ่นในใจจากนั้นเขาก็วางมือบนไหล่ของเย่ห่าว
“มันก็แค่ไม่ถูกคู่ มันไม่ใช่วา่ คุณตายไปแล้ว แค่ทาํ ตัวให้ดีข้ ึนและ
กลับมาทวงในสิ่ งที่คุณสู ญเสี ยไป ในอนาคต ถ้าคุณต้องการคําแนะนํา
อย่าลังเลที่จะแวะไปที่ร้านของผม เข้าใจไหม?”
ซูผงิ หมายถึงอะไรทุกคนน่าจะรู ้ดี เย่ห่าวได้จ่ายเงินจํานวนมากเพื่อ
จองบริ การของเขา แต่ไม่ได้ไปมาเป็ นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์แน่นอน
ว่าเขาต้องการแน่ใจว่าลูกค้าที่ร่ าํ รวยเช่นนี้มีชีวติ อยูเ่ พื่อ “ซื้อ” ในวันอื่น
เย่ห่าวยิม้ เล็กน้อย เขาเชื่อว่าซูผงิ กําลังปลอบโยนเขาในฐานะอาจารย์
ของสถาบัน
เขามองไปข้างหน้า คาดหวังว่าจะได้เห็นรองอาจารย์ใหญ่และอาจารย์
คนอื่น ๆ ตําหนิเขา แต่เขามองเห็นคนเหล่านั้นอ้าปากค้างไม่ขยับ
ราวกับว่าพวกเขากําลังมีปัญหาในดึงสติกลับมาจากผลลัพธ์ที่ไม่เป็ น
ที่ยอมรับ
เย่ห่าวรู ้สึกเศร้ามากขึ้นในทันที เขาล้มเหลว เขาไม่สามารถทําตาม
ความคาดหวังของพวกเขาได้
“ออกไปได้แล้ว” ซูผงิ กําชับเขา “ไม่ง้ นั คุณจะได้รับบาดเจ็บ”
“หื อ…? เจ็บ?”
ซูผงิ ชี้ไปข้างหลังเขาด้วยนิ้วหัวแม่มือ “ผูช้ ายคนนั้นต้องการสู ก้ บั ผม
เราต้องใช้สนาม”
แน่นอนเย่ห่าวจําได้วา่ เฟยหยานป๋ อคือใคร และเขาไม่อยากจะเชื่อใน
สิ่ งที่เขาเพิง่ ได้ยนิ
อาจารย์ระดับแนวหน้าของสถาบันดาบคลัง่ กําลังท้าทายซูผงิ ?? ซูผงิ
ยอมรับจริ ง ๆ ! และเขาก็ดูไม่กงั วลด้วย !!
เย่ห่าวสังเกตเห็นความเงียบสงบผิดปกติและมองไปรอบ ๆ สนาม
เห็นทุกคนยืนรอดูอยู่ เขารู ้สึกราวกับว่าเขาพลาดบางสิ่ งที่สาํ คัญ
นักเรี ยนทุกคนมองมาในทิศทางของเขาโดยไม่ส่งเสี ยง แม้วา่ เขาจะ
แพ้นดั ชิงชนะเลิศและทําให้สถาบันของเขาผิดหวังก็ตาม
 ตอนที่ 144 มังกรเพลิงนรก
ในขณะเดียวกันเฟยหยานป๋ อพบว่ามันยากที่จะยอมรับความคิดที่เพิ่ง
เข้ามาในใจของเขา
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์? ไอ้ตวั เล็กนี่ ??
ในฐานะคนที่ติดอยูใ่ นระดับ 7 มานานกว่าทศวรรษ เขารู ้ดีกว่าใคร ๆ
ว่าการทะลุคอขวดและก้าวขึ้นสู่ ระดับแปดนั้นยากแค่ไหน แต่ถึง
กระนั้นชายวัยรุ่ นที่ยนื อยูต่ รงหน้าเขากลับเป็ นนักรบระดับเก้า ??
ที่สาํ คัญเขากําลังจะต่อสู ก้ บั นักรบหนุ่มกิตติศกั ดิ์วยั หนุ่ม?
แก้มของเฟยหยานป๋ อกระตุกอย่างไม่สามารถควบคุม ทั้งอายและ
ตกใจ
ยอมแพ้?
ขอโทษ?
เขาไล่ความคิดเหล่านั้นออกไปทันทีทนั ที เนื่องจากนักเรี ยนอย่างเย่
ห่าวยังเสี่ ยงชีวติ ต่อสู เ้ พื่อศักดิ์ศรี ของสถาบันฟี นิกส์เขาในฐานะ
อาจารย์จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องถอยออกไป
นอกจากนี้สิ่งนี้ควรจะเป็ นการทะเลาะกันระหว่างอาจารย์สองคน
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือพวกเขาไม่ได้คิดเอาชีวติ กัน
…ใช่ไหม?
นอกเหนือจากเฟยหยานป๋ อแล้ว ลัว่ เฟิ งเทียนรู ้สึกว่าร่ างกายของเขา
ชาด้านเมื่อเข้าใจสิ่ งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เขายังคงคิดว่ามังกรเพลิงนรก
เป็ นสิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เขาและซูผงิ ต่างกันซึ่ง … จัดการได้ แต่เปล่า มี
หลายอย่างที่ช้ ีขาดว่าพวกเขาแตกต่างกัน!
ในช่วงหลายปี ที่ผา่ นมาทุกคนที่อยูร่ อบตัวลัว่ เฟิ งเทียนต่างก็บอกว่า
เขาเป็ นอัจฉริ ยะระดับแนวหน้า และเขาพยายามที่จะใช้ชีวติ ให้สม
กับชื่อเสี ยงของเขามาตลอด แต่ความรุ่ งโรจน์ท้ งั หมดก็พงั ทลายลง
ทันทีที่เขารู ้ระดับที่แท้จริ งของซูผงิ
“อึก...”
ความตกใจ, ความขุ่นมัว, ความเศร้าเจ็บปวด. อารมณ์ที่เอ่อล้นเข้ามา
ปะทะกันในจิตใจของเขา
ซูผงิ ตรวจสอบหน้าตาคนเหล่านั้นและเข้าใจอย่างรวดเร็ วว่าเกิดอะไร
ขึ้น นี่ไม่ใช่ความตั้งใจของเขา แม้วา่ เขาจะไม่ได้ต้ งั ใจที่จะแสดงสิ่ งนี้
ต่อหน้าทุกคน มันคงดีกว่านี้ถา้ ไม่มีคนถามเขาเกี่ยวกับเรื่ องต่าง ๆ
เพื่อช่วยเขาประหยัดเวลา
“มาเริ่ มกันเลยดีกว่า” ซูผงิ เสนอ
เฟยหยานป๋ อหลุดความคิดแสนหดหู่และหายใจเข้าลึก
“คุณสองคนออกไปจากที่นี่ได้แล้ว” เขาส่ งสัญญาณให้ลวั่ เฟิ งเทียน
และเย่ห่าวออกไป
เย่ห่าวตระหนักว่าการต่อสู ท้ ี่กาํ ลังจะมาถึงไม่ใช่เรื่ องตลก และ
ตัดสิ นใจที่จะเตือนซูผงิ ว่า “ระวังนะ ยอมแพ้ถา้ คุณไม่ไหว”
เฟยหยานป๋ อได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น ขณะที่ริมฝี ปากของเขากระตุกอีก
ครั้ง
“ผมเชื่อใจคุณ อาจารย์ อย่างที่ผมมีตลอด” ลัว่ เฟิ งเทียนพูดกับอาจารย์
ของเขา และก็กา้ วออกไป
ลึกลงไป ลัว่ เฟิ งเทียนยังคงเชื่อว่าสิ่ งที่ซูผงิ แสดงออกมานั้นเป็ นแค่
ผิวเผิน บางทีซูผงิ อาจมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาพลังดวงดาวอย่างเดียว
ไม่มีทางที่เขาจะมีประสบการณ์การต่อสู ม้ ากนักในวัยเท่านี้ ซึ่ง
หมายความว่าเฟยหยานป๋ อยังคงสามารถเอาชนะได้โดยใช้ประโยชน์
จากความได้เปรี ยบดังกล่าว
เฟยหยานป๋ อมีความคิดที่คล้ายกัน เขาพยักหน้าให้นกั เรี ยนของเขา
จากนั้นเรี ยกพื้นที่อสู รเพื่อปล่อยสุ นขั จิ้งจอกสี ม่วงระดับแปดลงบน
เวที มันปล่อยเสี ยงร้องโหยหวน
สิ่ งมีชีวติ ขนสี ม่วงนี้มีหางเจ็ดหางที่ลอยอยูด่ า้ นหลังและสู งเกือบสิ บ
เมตร มันรออยูข่ า้ ง ๆ เฟยหยานป๋ ออย่างเชื่อฟัง คํารามใส่ ซูผงิ อย่างขู่
เข็ญ
ผูช้ มหลายคนสะดุง้ บนเบาะ เมื่อมองไปที่ฟันอันแหลมคมของสุ นขั
จิ้งจอก
“จิ้งจอกม่วงโตเต็มวัย…ระดับแปด”
เมื่ออยูใ่ นระดับสู งเช่นนี้ ช่องว่างของความแข็งแกร่ งระหว่างอสูร
ระดับเจ็ดและระดับแปดจะไม่ได้รับการประเมินด้วยตัวเลขอีกต่อไป
แม้แต่อสูรประเภทมังกรระดับเจ็ดก็ยงั ยากเมื่อต้องต่อสู ก้ บั อสูรทัว่ ไป
ระดับแปด ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าจิ้งจอกม่วงไม่ใช่สายพันธุ์ธรรมดา
ซูผงิ เหลือบมองคูต่ ่อสู แ้ ละเปิ ดพื้นที่อสู รของเขาเช่นกัน
โฮก!
เสี ยงที่แตกต่างและเป็ นที่รู้จกั ของมังกรทําให้ทุกคนเงียบลง แม้วา่
คนส่ วนใหญ่จะไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างเสี ยงร้องของ
อสู รดวงดาวประเภทมังกรได้ แต่การรู ้วา่ พวกเขากําลังรับมือกับ
มังกรก็เพียงพอที่จะทําให้พวกเขาสัน่ สะท้านได้
ตามด้วยเปลวไฟที่แผดเผา หัวของมังกรก็โผล่ออกมาจากพื้นที่อสู ร
ก่อนที่มนั จะก้าวออกมาทั้งตัว
“มันใหญ่มาก! แต่ก่อนหน้านี้มีคนเคยบอกว่ามันยังเป็ นเด็กอยูไ่ ม่ใช่
เหรอ ??” นักเรี ยนคนหนึ่งตะโกนออกมา
นักเรี ยนหลายคนที่ต้ งั คําถามกับข่าวลือของซูผงิ คืนคําด้วยความกลัว
พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้เห็นสิ่ งที่น่าอัศจรรย์มากตอนดูบาซิลิสก์
สายฟ้ากับมังกรหลุมดํา แต่มนั ต่างออกไป! มังกรตัวนี้สามารถสยบ
ทีมเยือนทั้งหมดของสถาบันดาบคลัง่ ได้ดว้ ยกรงเล็บเดียว!
ความตกใจและความกลัวครั้งแรกของพวกเขาถูกแทนที่อย่างรวดเร็ ว
ด้วยความตื่นเต้นที่ไม่อาจหยุดยั้ง การได้เห็นมังกรเพลิงนรกอย่าง
ใกล้ชิดเป็ นสิ่ งที่ควรค่าแก่การเอาไปอวดเพื่อน ๆ อาจจะไม่มีครั้งที่
สองในเมืองหลงเจียงอีก!
แต่ …
“พวกเขากําลังทําอะไรอยู่ ??” ผูช้ มต่างสงสัยเพราะการแข่งขันที่
กําหนดไว้สิ้นสุ ดลงแล้ว “พวกเขาจะต่อสู ห้ รอ?” กลุ่มของไต่หยาน
ร้องเสี ยงหลง ขณะที่พวกเขานึกถึงประสบการณ์ที่น่าอัปยศก่อน
หน้านี้
ในเวลาเดียวกันเย่ห่าวมองย้อนกลับไปจากขอบเวที
“เขา – อะไร ?? !!!”
ในฐานะเจ้าของบาซิลิสก์สายฟ้า เย่ห่าวรู ้วา่ การครอบครองมังกร
เพลิงนรกหมายถึงอะไร โดยพื้นฐานแล้วบาซิลิสก์สายฟ้านั้นไม่มี
ทางป้องกันมังกรหลุมดําได้อยูแ่ ล้ว เขาไม่อยากจินตนาการว่าจะเกิด
อะไรขึ้นถ้าเขาขึ้นไปสู ก้ บั ซูผงิ แทน
“นี่คือเหตุผลที่เขายอมรับการท้าทายของเฟยหยานป๋ อ…มังกรเพลิง
นรกตัวนั้นโตเต็มวัยแล้ว มันแข็งแกร่ งมาก”
…
เย่ห่าวตรวจสอบจิ้งจอกม่วงระดับแปด เขายังไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลการ
ต่อสู ้ ผูต้ ดั สิ นถูกบังคับให้ทาํ งานล่วงเวลา การแข่งขันรอบสุ ดท้าย
ก่อนหน้านี้ทาํ ให้เขาเครี ยดไปแล้วถึงขีดสุ ด เขาไม่คาดหวังว่าจะมี
อะไรที่เลวร้ายกว่าเดิมเกิดขึ้น!
แม้จะได้รับการแต่งตั้งให้เป็ นผูต้ ดั สิ น แต่เขาก็เป็ นเพียงหนึ่งใน
“อาจารย์ที่ดี” ที่ได้รับเลือกจากสถาบัน เขาไม่เต็มใจที่จะดูแลการ
ต่อสู ร้ ะหว่างอาจารย์ที่มีประสบการณ์และนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
โดยปกติแล้วเป็ นคนรุ่ นใหม่มกั จะแสดงความเคารพต่อเขา แต่ระดับ
ของซูผงิ เปลี่ยนไป ทุกอย่างมันควรจะตรงกันข้ามในขณะนี้
สองคนนี้วางแผนที่จะใช้สถานที่น้ ีต่อสู อ้ ย่างจริ งจัง? ไม่ไปที่อื่นล่ะ!
ผูต้ ดั สิ นบ่นอย่างบ้าคลัง่ ในใจ
แน่นอนเขาไม่สามารถประท้วงได้ ดังนั้นเขาจึงต้องรี บไปหาตงซง
หมิงและถามว่าจะทํายังไง
“เกิดอะไรขึ้น รองอาจารย์ใหญ่ ?? พวกเขาจะทําให้นกั เรี ยนในสนาม
ได้รับบาดเจ็บ!”
อาจารย์ที่ยงั คงประหลาดใจกับการแสดงของซูผงิ ต่างก็มองมาทาง
เขา ในขณะที่ตงหมิงซงแสดงท่าทางจริ งจัง
“เพิ่มระดับพลังงานของเกราะป้องกันให้สูงสุ ด เปิ ดใช้งานการป้องกัน
สี แดง”
ม่านพลังรอบลานประลองเข้มขึ้น ม่านพลังจะแสดงสี ที่แตกต่างกัน
คือเขียวเหลืองและแดงขึ้นอยูก่ บั การกําหนดค่า การป้องกันที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดที่ใช้สาํ หรับการต่อสู ร้ ะหว่างนักเรี ยนคือสี เหลือง อย่างตอนที่
บาซิลิกซ์สายฟ้าสู ก้ บั มังกรหลุมดํา สําหรับสี แดงใช้เฉพาะการต่อสู ้
ระหว่างอาจารย์เท่านั้น ระดับสี แดงนั้นสามารถรับการโจมตีระดับ
แปดได้ท้ งั หมดหรื อการโจมตีระดับเก้าสองครั้ง ..
สถาบันฟี นิกซ์เป็ นสถาบันที่มีชื่อเสี ยงมามากว่าศตวรรษ แน่นอนว่า
สิ่ งอํานวยความสะดวกทั้งหมดได้รับการสนับสนุนอย่างดีและมี
อุปกรณ์ครบครัน การรักษาความปลอดภัยเป็ นสิ่ งสําคัญสู งสุ ด
โจวหยุนชานแสร้งยิม้ อย่างเป็ นมิตรและพูดขึ้น “เฮ้ ตงพวกเราทุกคน
ได้เห็นแล้วว่าการต่อสู ค้ รั้งนี้…ไม่มีเหตุผล เราจะยกเลิกไหม? ไม่
จําเป็ นต้องทําให้ทุกอย่างเลวร้ายเกินความจําเป็ น”
ตงซงหมิงแสยะยิม้ “ไม่เป็ นไร เราสามารถจ่ายค่าพลังงานและค่า
ซ่อมแซมได้ท้ งั หมด คุณไม่ตอ้ งกังวล”
โจวหยุนชานหน้าบึ้ง
ฉันน่าจะรู ้! คนที่มีมงั กรเพลิงนรกต้องไม่เป็ นอาจารย์ธรรมดา ๆ !
ฉันไม่เคยคิดว่าเด็กคนนั้นจะเก่งขนาดนี้!
ตอนนี้ไม่มีการยกเลิก
โจวหยุนชานมองไปที่มงั กรเพลิงนรกและรู ้สึกโล่งใจในทันใด
แม้วา่ จะมีค่า แต่มงั กรตัวนั้นก็ไม่มีสภาพที่จะต่อสู ก้ บั จิ้งจอกม่วงที่
โตเต็มที่ได้
“ขอบคุณพระเจ้าที่เด็กนัน่ ไม่มีอสู รระดับเก้า เฮ้อ”
 ตอนที่ 145 ยังเด็ก
ในขณะนี้ม่านพลังงานป้องกันรอบเวทีถูกเปิ ดใช้งาน
ม่านพลังงานป้องกันโปร่ งใสเพิ่มสู งขึ้น แต่กไ็ ม่ได้ขดั ขวางการมอง
ของผูช้ ม ม่านพลังล้อมรอบเวทีโดยเปิ ดเพียงด้านบนเท่านั้น ด้วยวิธี
นี้พลังงานจากการต่อสู จ้ ะรั่วไหลจากด้านบนเท่านั้น ครอบคลุมผูช้ ม
ทุกคน
บนเวทีเฟยหยานป๋ อสังเกตเห็นมังกรเพลิงนรกที่ซูผงิ เรี ยกมา มังกร
เพลิงนรกเต็มไปด้วยพลังและความยิง่ ใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นเฟยหยาน
ป๋ อก็รู้สึกโล่งใจข้างใน เขาตั้งคําถามว่ามังกรเพลิงนรกที่เพิ่งเข้าสู่ วยั
ผูใ้ หญ่จะมาแข่งขันกับจิ้งจอกเงาม่วงของเขาได้ยงั ไง?
นี่เป็ นภารกิจฆ่าตัวตายของมังกรเพลิงนรกชัด ๆ ! แต่หยานป๋ อไม่
ยอมลดการระวังของเขา เหนือสิ่ งอื่นใด มังกรเพลิงนรกถูกควบคุม
โดยซูผงิ ซึ่ งน่าจะเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่มีทกั ษะการเสริ มพลัง
ขนาดใหญ่ นี่น่าจะเป็ นปัจจัยชี้ขาด!
“การเสริ มพลัง!” เฟยหยานป๋ อยกมือขึ้น เขาขยับนิ้วราวกับเล่นเปี ยโน
ในอากาศ ลวดลายมากมายที่เกิดจากพลังดวงดาวลอยไปยังจิ้งจอก
เงาม่วงที่ยนื อยูข่ า้ งหลังเขาโดยอัตโนมัติ ทําให้เกิดระลอกคลื่นเมื่อ
พลังดวงดาวมาถึงตัวมัน พลังที่จิ้งจอกเงาม่วงปล่อยออกมาสู งขึ้น
นอกเหนือจากทักษะการเสริ มพื้นฐานทั้ง 4 ประการ พละกําลัง พลัง
ระเบิด ความสมบูรณ์แบบและความหนักแน่นแล้ว ยังมีทกั ษะพิเศษ
อื่น ๆ เช่นการเสริ มแรงต้านทานและการเสริ มความกระหายเลือด
การเสริ มความกระหายเลือดเป็ นหนึ่งในการเสริ มขั้นสู ง โดยเฉพาะ
อย่างยิง่ เมื่อคู่ต่อสู เ้ ป็ นมังกร ทักษะการเสริ มพลังนี้สามารถทําให้
อสู รโกรธจนไม่สนใจกลิ่นอายครอบงําของมังกร
ทักษะเสริ มนี้เป็ นสิ่ งที่ตอ้ งมีสาํ หรับนักรบอสู รขั้นสู ง!
หากไม่มีทกั ษะนี้เมื่อศัตรู มีมงั กร การปรากฏตัวของมันเพียงอย่าง
เดียวจะสามารถข่มขู่อสู รที่อ่อนแอกว่าได้อย่างง่ายดาย
ซูผงิ ยืนอยูท่ ี่นนั่ และไม่ทาํ อะไรเลยในขณะที่เฟยหยานป๋ อใช้ทกั ษะ
การเสริ มพลังมากมายกับอสู รของเขา
เสริ มพลัง?
ไม่มีทาง
ประการแรก เขาแทบจะไม่ถึงระดับสี่ ในทักษะการเสริ มพลัง มัน
ผ่านมาไม่นานตั้งแต่เขาเริ่ มเรี ยนรู ้ทกั ษะการเสริ มพลังระดับสี่ ผล
ของพวกมันจะมีอิทธิพลเพียงเล็กน้อยต่อมังกรเพลิงนรก
ประการที่สอง ซูผงิ ไม่เคยชอบความคิดที่จะปกป้องอสู รของเขา เขา
เคยทําสิ่ งนั้นมาแล้วในสนามบ่มเพาะ
อสู รต้องพึ่งพาตัวเองไม่ง้ นั ก็ตาย
ซูผงิ จะใช้ทกั ษะการเสริ มพลังก็ต่อเมื่ออสู รพบกับศัตรู ที่ยากจะต่อต้าน
นอกจากนั้นโดยทัว่ ไปแล้ว ซูผงิ จะให้อสู รของเขาพึ่งพาความสามารถ
ของตัวเองซึ่งช่วยให้เติบโตได้เร็ วขึ้น
มังกรเพลิงนรกสามารถสัมผัสได้วา่ คู่ต่อสู ข้ องมันกําลังได้รับพลัง
ประกายแห่งความตื่นเต้นและความปรารถนาที่จะต่อสู ก้ าํ ลังไหววูบ
ในดวงตาของมัน!
โฮก!
มังกรเพลิงนรกร้องลัน่ เปลวไฟสี แดงรอบตัวของมันกําลังลุกไหม้
พร้อมกับความรุ นแรงที่เพิ่มมากขึ้น เปล่งกลิ่นอายเลือดและการสังหาร
มังกรเพลิงนรกเกิดมาดุร้ายกว่าบรรดามังกรทั้งหมด ซึ่งระบุไว้ในชื่อ
ของมัน มังกรเพลิงนรกเป็ นเหมือนมังกรดุร้ายที่ออกมาจากขุมนรก
จิตวิญญาณที่ดุร้ายเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอคุกคามอสู รร้ายอื่น ๆ ได้!
เนื่องจากการฝึ กฝนของซูผงิ มังกรเพลิงนรกตัวนี้จึงกระหายเลือด
และดุร้ายกว่าตัวอื่น ๆ
เฟยหยานป๋ อมอบทักษะการเสริ มพลังให้กบั สุ นขั จิ้งจอกม่วงเสร็ จ
แล้ว แต่เขากลับรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นซูผงิ ยังคงไม่เคลื่อนไหว
เสี ยงคํารามของมังกรเพลิงนรกทําให้เขาตกตะลึง เขาเริ่ มสัน่ ด้วย
ความกลัว
มังกรตัวนี้น่ากลัวเกินไป!
ดังที่กล่าวมา ไม่วา่ มันจะดูน่ากลัวแค่ไหน มังกรเพลิงนรกก็ยงั คงอยู่
ในระดับ 7 ความคิดนี้ทาํ ให้เฟยหยานป๋ อสงบลงในไม่ชา้
เขานิ่วหน้าและเยาะเย้ยซูผงิ “ฉันให้เวลานายเสริ มพลังให้อสู รนาย
อีกหนึ่งนาที ไม่ง้ นั มังกรระดับเจ็ดของนายคงไม่ใช่คู่มือของอสู ร
ฉัน!”
ซูผงิ เลิกคิ้ว
เฟยหยานป๋ อต้องเข้าใจอะไรผิด
ใครบอกว่ามังกรเพลิงนรกอยูใ่ นระดับ 7?
มังกรเพลิงนรกเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ตอนไหน?
มันใหญ่กว่ามังกรเพลิงนรกทัว่ ไป ตอนนี้มงั กรเพลิงนรกของเขาอยู่
ที่ระดับหกขั้นสู งซึ่งยังเป็ นเด็ก
เขาต้องฝึ กมันอีกหลายวันถึงจะเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่!
ซูผงิ ไม่เคยใส่ ใจที่จะอธิบายและลบความเข้าใจผิดเหล่านั้น เขาสัง่ ให้
มังกรเพลิงนรกฆ่าทันที!
เขาจะไม่เสี ยเวลาพูดคําโง่ ๆ เช่น “เตรี ยมตัวให้พร้อม ฉันจะเริ่ มแล้ว”
ถ้าไม่ใช่เพราะกฎที่วา่ เขาต้องรอให้ “เริ่ มการต่อสู ”้ เขาคงสัง่ ให้มงั กร
เพลิงนรกโจมตีทนั ทีที่มนั ออกมาจากพื้นที่อสู ร การต่อสู ค้ ือการต่อสู ้
เพื่อชีวติ จะรอให้ท้ งั สองฝ่ ายพร้อม?
โฮก!
มังกรเพลิงนรกส่ งเสี ยงร้องเมื่อได้รับคําสัง่ จากซูผงิ มังกรเพลิงนรก
ไม่สามารถยับยั้งเจตนาฆ่าของมันได้อีกต่อไป เปลวไฟพวยพุง่ ระเบิด
ออกมาจากตัวมัน มังกรขนาดใหญ่ที่ลุกโชนพุง่ เข้าหาจิ้งจอกสี ม่วง!
เฟยหยานป๋ อรู ้สึกโกรธที่ซูผงิ โจมตีโดยไม่ใช้ทกั ษะเสริ มใด ๆ นี่เป็ น
การเยาะเย้ยเขาโดยตรง!
ในขณะที่โกรธเขาก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย เนื่องจากซูผงิ ไม่เข้ามา
แทรกแซง มันจึงเป็ นการต่อสู ข้ องมังกรเพลิงนรกกับเขาและจิ้งจอก
ม่วง!
จิ้งจอกม่วงตัวเดียวสามารถเอาชนะมังกรเพลิงนรกได้ โดยปราศจาก
ความช่วยเหลือจากเขา!
“โง่!” เฟยหยานป๋ อหัวเราะอย่างเคร่ งขรึ ม เขาส่ งต่อความโกรธไปยัง
จิ้งจอกม่วง และบอกให้มนั โจมตีโดยไม่แสดงความเมตตาใด ๆ !
โบร๊ ว!
จิ้งจอกม่วงสัมผัสได้ถึงความโกรธของเจ้าของ และได้รับการกระตุน้
จากการเสริ มความกระหายเลือด ดวงตาสี ม่วงของจิ้งจอกม่วงเปลี่ยน
เป็ นสี แดงเต็มไปด้วยความโกรธ หลังจากคํารามสุ นขั จิ้งจอกม่วงก็
พุง่ เข้าหามังกรเพลิงนรก
จิ้งจอกม่วงค่อนข้างเร็ ว!
มันเป็ นอสู รของตระกูลสายฟ้า จิ้งจอกม่วงมีขนาดใหญ่แต่กว็ อ่ งไว
ในพริ บตาเดียว มันก็กลายเป็ นแสงสี ม่วงที่โผล่มาหน้ามังกรเพลิง
นรก ก่อนอื่นมันเข้าถึงตัวศัตรู ดว้ ยคลื่นสายฟ้า ทักษะแรกที่จิ้งจอก
ม่วงใช้คือทักษะอสู รขั้นสู งของตระกูลสายฟ้า
ผูช้ มทุกคนคุน้ เคยกับคลื่นสายฟ้า พวกเขาเคยเห็นหนูสายฟ้าใช้มนั
หลายครั้ง แต่นี่เป็ นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นมันจากอสู รขั้นสู ง และ
ทุกคนก็ประหลาดใจ คลื่นสายฟ้านี้ยอดเยีย่ มมาก!
เมื่อเทียบกับหนูสายฟ้าที่ตวั เล็ก จิ้งจอกม่วงสร้างคลื่นสายฟ้าจากแต่
ละหาง ทั้งหมดเจ็ดคลื่น ดูเหมือนดาบแหลมเจ็ดอันที่ทาํ จากสายฟ้า
พวกมันแกว่งไปมาอย่างคล่องตัว ทันใดนั้นจิ้งจอกม่วงก็พงุ่ เข้าใส่
มังกรเพลิงนรก ปล่อยสายฟ้าพุง่ ไปที่คอ แขนและปี กของมัน!
มันเป็ นการแสดงให้เห็นถึงความงดงามและพลังอันแข็งแกร่ ง! ใน
อีกด้านหนึ่ง มังกรเพลิงนรกก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ วเช่นกัน ขณะที่
จิ้งจอกม่วงเคลื่อนเข้ามาใกล้ ดวงตาของมังกรเพลิงนรกก็ส่องสว่าง
เปลวไฟลุกขึ้นและมังกรเพลิงนรกก็ปล่อยเสี ยงคํารามที่เพียงจะปลุก
คนตายให้ตื่น!
มังกรคําราม!
ทักษะการยับยั้งที่พบบ่อยที่สุดในมังกร!
แต่เสี ยงคํารามของมังกรตัวนี้…เป็ นมากกว่าทักษะการยับยั้ง มันมี
ลักษณะบางอย่างของการโจมตีดว้ ยเสี ยง!
เสี ยงคํารามที่น่าสยดสยองสร้างความเสี ยหายที่จบั ต้องได้ จิ้งจอก
ม่วงไม่มีเวลาตอบสนองทัน ขนทั้งหมดของมันปลิวไปด้านหลัง
ผิวหน้าของมันถูกดึงกลับอย่างรุ นแรง ราวกับว่าจิ้งจอกม่วงกําลังยืน
อยูก่ ลางพายุเฮอริ เคน
เพลิงสายฟ้า!
สายฟ้าฟาดพร้อมกับไฟนรกฟาดลงมาที่หวั ของจิ้งจอกม่วง!
นอกเหนือจากมังกรพิเศษบางตัวแล้ว พวกมันส่ วนใหญ่สามารถ
ควบคุมและปรับแต่งธาตุต่าง ๆ ได้มากมาย นัน่ คือสิ่ งที่ทาํ ให้มงั กร
น่าเกรงขาม
จิ้งจอกม่วงรู ้สึกกลัว มันสัมผัสได้ถึงอันตรายร้ายแรงที่มาจาก เพลิง
สายฟ้า จิ้งจอกม่วงสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของสายฟ้า แต่ยงั มีอะไร
มากกว่านั้น
วูบ!
จิ้งจอกม่วงก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ วและหลบสายฟ้า
ปัง !! ทั้งเวทีสนั่ สะเทือนขณะที่สายฟ้าฟาดลง หลุมขนาดใหญ่ที่มี
เส้นผ่านศูนย์กลางเจ็ดถึงแปดเมตรปรากฏขึ้น ด้านในของหลุมนั้น
ไหม้เกรี ยม เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่ามังกรเพลิงนรกตัวนี้จะสามารถ
ปลดปล่อยพลังที่น่ากลัวเช่นนี้ได้ทกั ษะเพลิงสายฟ้านี้ดูเหมือนจะ
เป็ นการผสานกันของสองธาตุ
ไม่มีเวลาให้เฟยหยานป๋ อคิด เขาบอกให้จิ้งจอกม่วงโจมตีอีกครั้ง
ภาพลวงตาเงาสายฟ้า!
จิ้งจอกม่วงสองตัวปรากฏตัวบนพื้น!
นี่เป็ นทักษะอสู รขั้นสู งอีกอย่างหนึ่ง จิ้งจอกม่วงตัวใหญ่สองตัวยืน
อยูท่ ี่นนั่ ดูสะดุดตามาก พวกมันแกว่งหางสี ม่วงซึ่งน่ากลัวเหมือนงู
พิษ
ฟิ้ ว!
จิ้งจอกม่วงทั้งสองพุง่ ออกไป พวกมันกระแทกกับพื้นแม้วา่ ที่นงั่ จะมี
ฟังก์ชนั่ ดูดซับแรงกระแทก แต่ผชู ้ มยังคงรู ้สึกถึงแรงกระแทก
การต่อสู ค้ รั้งนี้รุนแรงมาก!
บนเวทีจิ้งจอกม่วงสองตัวพุง่ เข้าใส่ มงั กรเพลิงนรกจากสองด้านและ
คลื่นสายฟ้าก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ในขณะเดียวกัน จิ้งจอกม่วงทั้งสองก็
ใช้เกราะสายฟ้าเพื่อคลุมกรงเล็บและฟันของพวกมัน เผือ่ กรณี โดน
เพลิงสายฟ้า
ไม่เหมือนกับเปลวไฟทัว่ ไป เปลวไฟนรกเหล่านั้นมีพลังและยากที่
จะดับลง
เปลวไฟของมังกรเพลิงนรกกระจายออกไป ทําให้เกิดทะเลเพลิง
ในขณะที่เปลวไฟสัมผัสกับจิ้งจอกม่วงทั้งสอง มังกรเพลิงนรกดู
เหมือนจะระบุตวั จริ งของจิ้งจอกม่วงได้ มังกรเพลิงนรกพุง่ ทะยาน
ออกไป ปะทะกับจิ้งจอกเงาม่วง
มังกรกระแทก!
ทักษะการต่อสู ร้ ะยะใกล้ที่พบได้ทวั่ ไปในหมู่มงั กร มันธรรมดาและ
ใช้ได้จริ ง ทักษะนี้ค่อนข้างทรงพลังและสามารถล้มภูเขาได้
จิ้งจอกม่วงตกใจเล็กน้อย มันไม่สามารถเข้าใจได้วา่ มังกรเพลิงนรกรู ้
ตัวตนที่แท้จริ งของมันได้ยงั ไง แต่เนื่องจากมังกรเพลิงนรกเลือกที่
จะโจมตีมนั ดังนั้นจิ้งจอกม่วงจึงไม่ชกั ช้า จิ้งจอกม่วงเปลี่ยนเป็ น
สายฟ้าและคลื่นสายฟ้าก็ปรากฏที่หางของมัน ในขณะเดียวกัน
จิ้งจอกม่วงก็อา้ ปากและมีสายฟ้าจํานวนมากมาบรรจบกันในปาก
วี้ดดดด!
ปื นใหญ่สายฟ้า
แต่มงั กรเพลิงนรกไม่หนีไปไหน มันยังคงวิง่ เข้าหาจิ้งจอกม่วงโดย
ไม่คาํ นึงถึงการโจมตี
ปัง!
ปื นใหญ่สายฟ้าโจมตีมงั กรเพลิงนรกและมันก็ชนเข้ากับจิ้งจอกม่วง
 ตอนที่ 146 ชัยชนะ
วินาทีที่เกิดการปะทะ มังกรเพลิงนรกที่ปกคลุมด้วยเปลวไฟยังถูก
ฟาดด้วยสายฟ้าเจ็ดสายของจิ้งจอกเงาม่วง แต่วนิ าทีต่อมา จิ้งจอกเงา
ม่วงก็ถูกกระแทกและลอยไปที่ขอบเวที
จิ้งจอกเงาม่วงมาถึงขอบเวที ชนเข้ากับม่านพลังป้องกันโปร่ งใสและ
ล้มลง
เฟยหยานป๋ อรี บมองไปที่มงั กรเพลิงนรก มันไม่ขยับเลยสักนิด!
เฟยหยานป๋ อรู ้สึกกลัว
เป็ นไปได้ยงั ไง?!
มังกรเพลิงนรกจะยืนอยูไ่ ด้อย่างไรหลังจากถูกโจมตีจากปื นใหญ่
สายฟ้าและคลื่นสายฟ้าทั้งเจ็ด?
จากนั้นมังกรเพลิงนรกก็คาํ ราม พุง่ เข้าหาจิ้งจอกเงาม่วงอีกครั้ง ราว
กับว่าไม่มีการโจมตีก่อนหน้านี้เกิดขึ้น!
สิ่ งที่เกิดขึ้นทําให้ตงซงหมิงและคนอื่น ๆ ตกตะลึง พวกเขาไม่เข้าใจ
พวกเขายอมรับว่ามังกรเพลิงนรกนั้นแข็งแกร่ ง แต่อสู รที่ยงั ไม่ถึงวัย
ผูใ้ หญ่จะป้องกันการโจมตีที่ดุร้ายจากจิ้งจอกเงาม่วงได้ยงั ไง? สิ่ งที่
แปลกประหลาดที่สุดคือ ดูเหมือนว่ามังกรเพลิงนรกจะมองเห็นผ่าน
การเคลื่อนไหวของจิ้งจอกเงาม่วงตั้งแต่แรกเริ่ ม ใช้คลื่นเสี ยงและ
เพลิงสายฟ้าเพื่อไล่ความกลัวออกไป
มังกรเพลิงนรกอยูใ่ นระดับเจ็ด อะไรทําให้สามารถตรวจจับการ
กระทําของจิ้งจอกเงาม่วงได้?
อสู รของตระกูลสายฟ้านั้นขึ้นชื่อเรื่ องความเร็ วและมันก็เป็ นเรื่ องจริ ง
ยิง่ กว่าสําหรับจิ้งจอกเงาม่วง คําว่า “เงา” ในชื่อของมันบ่งบอกว่า
จิ้งจอกเงาม่วงนั้นรวดเร็ วราวกับสายลม และมีเพียงเงาของมันเท่านั้น
ที่จบั ได้
ในฐานะมังกร มังกรเพลิงนรกมีทกั ษะรอบด้าน แต่สิ่งที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดคือเพลิงนรกไม่ใช่ความเร็ ว!
บนเวทีเฟยหยานป๋ อตะลึงที่เห็นมังกรเพลิงนรกไม่ได้รับอันตราย ใน
ไม่ชา้ ความรุ นแรงก็ฉายผ่านใบหน้าของเขา เขาออกคําสัง่ ของเขา
โบร๋ ว!
ด้านหลังเขาจิ้งจอกเงาม่วงลุกขึ้นยืนอีกครั้งอย่างรวดเร็ ว สายฟ้าและ
ฟ้าผ่ากําลังพลุ่งพล่านและจิ้งจอกเงาม่วงก็แหงนคํารามขึ้นฟ้า!
คุกสายฟ้ารอบด้าน !!
สายฟ้าฟาดลงมาบนเวที
เมฆมืดเริ่ มรวมตัวกันเหนือพื้นที่ต่อสู ้ อากาศเต็มไปด้วยประกายไฟฟ้า
หลังจากเตรี ยมการชัว่ ครู่ แสงวาบของสายฟ้าก็ฟาดผ่าลงมาปกคลุม
มังกรเพลิงนรกอย่างสมบูรณ์ เปลวไฟของมังกรเพลิงนรกถูกกลืน
ไปด้วยสายฟ้า
ฟ้าผ่ารุ นแรงดังกล่าวทําให้ผชู ้ มตกใจ นี่เป็ นสิ่ งที่ทาํ ให้พวกเขา
เจ็บปวดหัวใจ
“ผิง…” เมื่อซูหลิงเยวีย่ เห็นสายฟ้า ความตกใจบนใบหน้าของเธอ
เปลี่ยนเป็ นความตึงเครี ยดและกังวลโดยที่เธอไม่รู้ตวั
ซูผงิ เลิกคิ้วขณะที่เขายืนอยูด่ า้ นหลังมังกรเพลิงนรก จิ้งจอกเงาม่วง
ได้สร้างคุกสายฟ้าที่แข็งแกร่ งกว่าที่เขาคาดไว้ ระดับการทําลายล้าง
ของคุกสายฟ้าเข้าใกล้กบั ระดับแปดขั้นสู งสุ ดแล้ว
จิ้งจอกเงาม่วงตัวนี้มีความสามารถที่น่ายกย่อง
ซูผงิ พยักหน้า จิ้งจอกตัวนี้ยอดเยีย่ มมาก
จากนั้นเขาก็เหลือบไปมองมังกรเพลิงนรกที่ถูกห้อมล้อมท่ามกลาง
สายฟ้า เขารู ้สึกได้วา่ มังกรเพลิงนรกมีความสุ ขมาก เขาพูดอย่างไม่
พอใจว่า “เลิกเล่นตลกซะ คิดว่านี่เป็ นเวลาอาบนํ้าหรื อไง?”
ถัดมา แสงสี ขาวที่สว่างไสวเหนือมังกรเพลิงนรกก็เปิ ดออกอย่าง
ฉับพลัน
โฮกก!
มังกรเพลิงนรกก้าวออกมาและเปลวไฟนรกก็ระเบิดออกมาอีกครั้ง
ด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง มังกรเพลิงนรกพุง่ ใส่ จิ้งจอกเงาม่วง
เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหันนี้ทาํ ให้รอยยิม้ เย้ยหยันของเฟย
หยานป๋ อหายไป เขายืนอยูท่ ี่นนั่ ด้วยความตกใจพูดไม่ออก
มังกรเพลิงนรกยังยืนอยู?่
มันจะออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บได้ยงั ไง?
คุกสายฟ้ารอบด้านมีความแข็งแกร่ งเพียงพอที่จะสร้างความเสี ยหาย
ให้กบั อสู รที่อยูใ่ นระดับแปดขั้นกลาง ทําให้อสู รเหล่านั้นเนื้อฉี กขาด
มังกรเพลิงนรกระดับเจ็ดที่เพิง่ เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่จะออกมาอย่างปลอดภัย
ได้ยงั ไง?
ในขณะที่เขายืนอยูด่ ว้ ยความเงียบ เฟยหยานป๋ อก็สงั เกตเห็นว่าก่อนที่
เพลิงนรกจะลุกโชน บนตัวมังกรเพลิงนรกมีเปลือกสี เทาปกคลุม
เกล็ดสี แดงของมัน เกราะหิ น?
เกราะหิ นนี้มีรอยแตกอยูท่ วั่ ดูเหมือนว่าเกราะหิ นจะถูกทําลายด้วย
พลังรุ นแรง อย่างไรก็ตาม มีแสงสี เขียวไหลออกมาจากรอยแตก
สี เขียว…คือสี ของพืช
เฟยหยานป๋ อเบิกตากว้าง
เขาเคยเห็นมังกรใช้ทกั ษะของตระกูลหิ น แต่ทกั ษะดังกล่าวไม่ใช่สิ่ง
ที่มงั กรจะเชี่ยวชาญได้ จากพลังธาตุท้ งั หมด เพลิงนรกและทักษะอื่น ๆ
แต่กาํ เนิดเป็ นทักษะที่แข็งแกร่ งที่สุดสําหรับมังกร ส่ วนใหญ่จะเน้น
ไปที่การฝึ กฝนทักษะแต่กาํ เนิดไม่วา่ จะยังไง
เมื่อพิจารณาถึงความเย่อหยิง่ ของมังกรแล้วมันก็ไม่น่าจะศึกษาธาตุ
อื่น ๆ ได้
อย่างไรก็ตาม มังกรเพลิงนรกตัวนี้ไม่เพียงแต่ใช้เกราะหิ นเท่านั้น แต่
ยังใช้ทกั ษะของตระกูลพืชด้วย ทักษะทั้งสองสามารถป้องกันฟ้าผ่า
ได้ ซึ่งอธิบายว่าเหตุใดมังกรเพลิงนรกจึงสามารถต้านทานคลื่นสายฟ้า
และคุกสายฟ้าได้ เพราะความช่วยเหลือของการป้องกันสองชั้นและ
เกล็ดของมันเอง!
ไม่น่าแปลกใจที่มงั กรเพลิงนรกไม่ได้รับอันตราย!
ในที่สุดเฟยหยานป๋ อก็เข้าใจ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็ นสี ซีด
การทําความเข้าใจกลไกเบื้องหลังเป็ นเรื่ องหนึ่ง การแก้ปัญหาเป็ น
เรื่ องที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้ นเชิง
มังกรไร้ยางอายตัวนี้เป็ นมังกรที่รักชีวติ อย่างมาก มันถึงขั้นใช้เกราะ
หิ นและทักษะของตระกูลพืชเพื่อปกป้องตัวเอง เมื่อต้องเผชิญกับ
ศัตรู เช่นนี้ จิ้งจอกเงาม่วงจึงไม่สามารถใช้ความสามารถของมันได้
เต็มที่ ทักษะทั้งหมดของตระกูลสายฟ้าถูกทําลายและผลกระทบที่
แท้จริ งมีจาํ กัด
ความภาคภูมิใจในฐานะมังกรอยูไ่ หน?
แกเป็ นมังกรที่แข็งแกร่ งสุ ดตั้งแต่ตน้ แต่ตอนนี้แกกําลังปกปิ ดตัวเอง
ด้วยเกราะหิ น แกสามารถเรี ยกตัวเองว่ามังกรได้อีก?
เฟยหยานป๋ อกําหมัดแน่นด้วยความโกรธ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึก
ว่าการต่อสู ค้ รั้งนี้ไม่ยตุ ิธรรม
ซูผงิ สามารถบอกได้จากใบหน้าสี ฟ้าของเฟยหยานป๋ อว่าเขาสังเกตเห็น
เกราะหิ นแล้ว เกราะหิ นเป็ นทักษะที่มงั กรเพลิงนรกได้มาเองหลังจาก
ตายครั้งแล้วครั้งเล่า มังกรมีความหยิง่ ผยอง … อย่างไรก็ตาม เมื่อ
พวกมันเผชิญหน้ากับศัตรู ที่แข็งแกร่ งกว่าและเมื่อพวกมันต้องตาย
หลาย ๆ ครั้ง แม้แต่มงั กรเพลิงนรกก็ยงั ต้องลดหัวลงและเรี ยนรู ้
ทักษะการป้องกันของธาตุอื่น
ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครอยากตายใช่ไหม?
มังกรเพลิงนรกตัวนี้อาจไม่มีพลังในการโจมตีมากนัก แต่ในทาง
กลับกัน เมื่อพูดถึงการป้องกัน…อสู รที่ต่าํ กว่าระดับเก้าไม่สามารถ
ทําอันตรายใด ๆ กับมังกรเพลิงนรกได้
เฟยหยานป๋ อไม่ปล่อยให้จิ้งจอกเงาม่วงของเขาทําการโจมตีดว้ ย
พลังงานต่อไป การโจมตีท้ งั หมดนั้นเป็ นเพียงการทําให้มงั กรเพลิง
นรกคัน วิธีเดียวที่จะเอาชนะมันได้คือการต่อสู ร้ ะยะประชิด
ปัญหาคือมังกรขึ้นชื่อเรื่ องหนังหนา ความคิดนี้ทาํ ให้เฟยหยานป๋ อ
ผิดหวัง
เมื่อได้รับคําสัง่ จากเฟยหยานป๋ อ แม้จะโกรธ จิ้งจอกเงาม่วงก็ไม่เสี ย
สติ นอกเหนือจากคุกสายฟ้าและ คลื่นสายฟ้าแล้ว จิ้งจอกเงาม่วงยัง
สามารถพึ่งพาทักษะอื่น ๆ เช่นสายฟ้าทะยานและกรงเล็บพิษสายฟ้า
ได้
ซวบ!
จิ้งจอกเงาม่วงวิง่ วนอย่างรวดเร็ ว มันใช้ภาพลวงตาเงาสายฟ้าอีกครั้ง
และแยกออกเป็ นสองส่ วน
จิ้งจอกเงาม่วงทั้งสองพุง่ เข้าหามังกรเพลิงนรกจากทั้งสองด้าน
จิ้งจอกเงาม่วงเริ่ มต้นได้อย่างรวดเร็ ว ในขณะนั้นมันเพิ่มความเร็ วอีก
ครั้งด้วยสายฟ้าทะยาน!
ในขณะที่สายฟ้าทะยานถูกปลดปล่อย เงาสี ม่วงทั้งสองเคลื่อนที่เร็ ว
มากจนบินผ่านไปอย่างรวดเร็ ว
หากไม่ใช่เพราะความจริ งที่วา่ จิ้งจอกเงาม่วงมีความยาวเกิน 10 เมตร
นักเรี ยนจะไม่สามารถเห็นมันเคลื่อนไหวได้เลย!
จิ้งจอกเงาม่วงทั้งสองมาถึงมังกรเพลิงนรกในพริ บตาเดียว!
จิ้งจอกเงาม่วงสองตัวขนาบข้างมังกรเพลิงนรกและโจมตีปีกของมัน
ด้วยกรงเล็บแหลมคมที่ลอ้ มรอบด้วยสายฟ้าสี ม่วง
ปัง!
ปี กขาดกระจุย! พลังอันรุ นแรงที่อยูบ่ นกรงเล็บอันแหลมคมได้แผ่
ขยายออกไป และมังกรเพลิงนรกก็ถูกหัน่ เป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
อย่างไรก็ตาม…ไม่มีเลือดไหลออกมา มันเป็ นภาพลวงตา?
ไม่มนั เป็ นภาพสะท้อนในกระจก! ทักษะขั้นสู งของตระกูลนํ้า ภาพ
กระจก!
เฟยหยานป๋ อพร้อมกับตงซงหมิงและผูช้ มคนอื่น ๆ ต่างก็ประหลาดใจ
ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่มงั กรเพลิงนรกสามารถใช้ทกั ษะของตระกูลนํ้าได้?
ไม่ตอ้ งพูดถึงความจริ งที่วา่ นี่เป็ นทักษะขั้นสู ง มังกรเพลิงนรกต้อง
ใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการเรี ยนรู ้ทกั ษะนํ้านี้!
ปัง!
เวทีสนั่ สะเทือน ทันใดนั้นกองดินขนาดใหญ่กล็ อยขึ้นมาจากพื้นดิน
พื้นแตกและมีเปลวไฟพวยพุง่ ออกมา มังกรเพลิงนรกออกมาจากใต้
ดินและโจมตีดว้ ยกรงเล็บของมัน
กรงเล็บถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟเข้มข้น มันพุง่ ใส่ ดา้ นซ้ายของ
จิ้งจอกเงาม่วง จิ้งจอกเงาม่วงตัวสัน่ เหมือนกิ่งไม้ จากนั้นมันก็ลม้ ลง
บนพื้น
ขมสี ม่วงที่สมั ผัสกับกรงเล็บของมังกรลุกเป็ นไฟ เปลวไฟกําลัง
ลุกลาม!
มังกรเพลิงนรกพุง่ ออกไปอย่างรวดเร็ ว
มันกระพือปี กซึ่งเพิ่มความเร็ ว ประกายไฟฟ้าส่ องแสงรอบเท้า มังกร
เพลิงนรกใช้สายฟ้าทะยานเช่นกัน! มังกรเพลิงนรกนั้นเร็ วพอ ๆ กับ
อสู รระดับแปดเนื่องจากมันใช้พละกําลังทั้งหมด มังกรเพลิงนรก
มาถึงก่อนที่จิ้งจอกเงาม่วงจะตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาได้ มันจับแขน
ขาของจิ้งจอกเงาม่วง กระพือปี กบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
นี่เป็ นทักษะเฉพาะของมังกร ลมพายุ!
มังกรเพลิงนรกบินขึ้นอย่างรวดเร็ ว ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที
มังกรเพลิงนรกที่พงุ่ เหมือนจรวดก็มาถึงจุดสู งสุ ดของม่านพลัง
ป้องกันเหนือเวทีแล้ว!
วินาทีถดั มา มังกรเพลิงนรกก็หนั กลับมาและดิ่งลง!
“ไม่!”
เฟยหยานป๋ อตกใจกลัว เขารี บส่ งข้อความไปยังจิ้งจอกเงาม่วง สัง่ ให้
มันดิ้นให้หลุด ในเวลาเดียวกันเฟยหยานป๋ อใช้พลังดวงดาวของเขา
เขาบินไม่ได้ แต่เขาปลดปล่อยพลังดวงดาวออกมามากมาย
อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่ งของเขามีจาํ กัด มันด้อยกว่าของจิ้งจอก
เงาม่วง การโจมตีของเขาจะสร้างความแตกต่างได้อย่างไร เมื่อแม้แต่
จิ้งจอกเงาม่วงก็ไม่สามารถทําอันตรายใด ๆ กับมังกรเพลิงนรกได้?
เนื่องจากการโจมตีของเขาไม่มีประโยชน์ เฟยหยานป๋ อจึงสร้างม่าน
พลังป้องกันมากมายบนพื้นดิน
เขาไม่ได้สร้างหลายชั้นเพราะเมื่อมังกรเพลิงนรกปล่อยจิ้งจอกเงา
ม่วงที่ความสู งกว่าห้าสิ บเมตรเหนือพื้นดิน หลังจากนั้นมังกรเพลิง
นรกก็เลี้ยวและบินขึ้นไปอีกครั้ง
ตูม !!
จิ้งจอกเงาม่วงถูกทิ้งลงพื้น
แรงกระแทกสัน่ สะเทือนไปทั้งสนามราวกับแผ่นดินไหว กําแพง
บางส่ วนถึงกับเริ่ มแตก! เฟยหยานป๋ อมองไปรอบ ๆ เขาเห็นหลุม
ขนาดใหญ่บนพื้นซึ่งมีจิ้งจอกเงาม่วงของเขาอยู่
เฟยหยานป๋ อกระโดดลงไปในหลุมทันทีเพื่อตรวจสอบจิ้งจอกเงา
ม่วง เขารู ้สึกโล่งใจ เมื่อแน่ใจว่าจิ้งจอกเงาม่วงไม่ได้รับบาดเจ็บ
สาหัสอย่างที่คิด
ม่านพลังของเขาใช้งานได้ดี นอกจากนี้วนิ าทีก่อนที่จิ้งจอกเงาม่วงจะ
ตกลงพื้น มันก็หลุดจากการครอบงําของมังกรเพลิงนรก ดังนั้น
จิ้งจอกเงาม่วงจึงสามารถปล่อยปื นใหญ่สายฟ้าและแส้หางลงสู่ พ้นื
ได้ แรงหดตัวทําให้มนั ช้าลง
ดังที่กล่าวมา จิ้งจอกเงาม่วงก็เหมือนแค่ลม้ ลงพื้นเท่านั้น
เฟยหยานป๋ อมีความสุ ขที่จิ้งจอกเงาม่วงไม่เป็ นอันตรายถึงชีวติ แต่
ความโกรธนั้นถูกแทนที่อย่างรวดเร็ ว เขาแพ้อสูรระดับเจ็ด!
มังกรเพลิงนรกนี้เป็ นมังกรที่ดีที่สุดในบรรดามังกร อย่างไรก็ตาม
มันเพิ่งเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่เช่นเดียวกับนักเรี ยนของเขาลัว่ เฟิ งเทียนมังกร
หลุมดํา
ก่อนการต่อสู ้ เฟยหยานป๋ อคิดว่าเขาสามารถสอนบทเรี ยนให้ซูผงิ ได้
ด้วยมังกรหลุมดําของลัว่ เฟิ งเทียนด้วยซํ้า เขาเชื่อว่าด้วยความช่วยเหลือ
ของทักษะเพิม่ ความกระหายเลือดของเขา เขาสามารถทําให้มงั กร
หลุมดําเพิกเฉยต่อแรงกดดันจากมังกรขั้นสู งได้ แผนเดิมของเขาทํา
ให้เขาคิดว่ามันน่าจะเอาชนะมังกรเพลิงนรกโดยใช้มงั กรหลุมดํา
เพียงอย่างเดียว!
ความจริ งก็คือเขาพ่ายแพ้ให้กบั มังกรเพลิงนรก แม้กระทัง่ กับจิ้งจอก
เงาม่วง!
มังกรเพลิงนรกนี้ไม่เพียงแต่ครอบงําลัว่ เฟิ งเทียน แต่ครอบงําอสูร
ของเขาด้วย!
เฟยหยานป๋ อรู ้สึกโกรธเมื่อคิดว่ามังกรเพลิงนรกตัวนี้น่ารังเกียจ
เพียงใด มังกรที่ไหนใช้เกราะหิ น? มังกรเพลิงนรกนี้ยงั เรี ยกตัวเองว่า
มังกรด้วยหรอ? !!
มังกรเพลิงนรกลงมายืนที่พ้นื มังกรเพลิงนรกยืนอยูต่ รงหน้าซูผงิ
คํารามใส่ เฟยหยานป๋ อเพื่อแสดงความแข็งแกร่ งจากนั้นหันไปหา
ซูผงิ และฮัมเพลงใส่ ซูผงิ
เฟยหยานป๋ อเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ ยวขณะที่เขาเห็นสิ่ งนี้
ในขณะนี้ผชู ้ มค่อย ๆ กลับมามีสติ การต่อสู ส้ ิ้ นสุ ดลงและมังกรเพลิง
นรกได้รับชัยชนะ มันเอาชนะจิ้งจอกเงาม่วงระดับแปดได้อย่าง
ง่ายดายโดยที่ซูผงิ ไม่ตอ้ งใช้ทกั ษะใด ๆ !
มังกรเพลิงนรกแข็งแกร่ งแค่ไหน?
และความจริ งคือมันเพิ่งโต?!
ถ้าไม่ใช่ขนาดของมังกรเพลิงนรกที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ผูค้ น
จะคิดว่านี่เป็ นอสู รระดับแปด
ตงซงหมิง ลัว่ กู่เสวีย่ และคนอื่น ๆ มองหน้ากัน ในขณะที่ตกตะลึง
พวกเขาก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน พวกเขาดีใจที่ซูผงิ สามารถชนะได้ พวก
เขากังวลว่าซูผงิ จะตกเป็ นเหยือ่ ของความเย่อหยิง่ ทําให้ตดั สิ นใจละ
ทิ้งการใช้ทกั ษะเสริ มพลัง โชคดีที่มงั กรเพลิงนรกได้พิสูจน์แล้วว่า
มีนสามารถทนต่อคุกสายฟ้าได้ มังกรเพลิงนรกมีภูมิตา้ นทานต่อการ
โจมตีพลังงาน
มังกรเพลิงนรกทัว่ ไปไม่สามารถทําสิ่ งนี้ได้
ตงซงหมิงตระหนักดีถึงผูเ้ ชี่ยวชาญที่อยูเ่ บื้องหลังซูผงิ แ แน่นอนว่า
การฝึ กฝนที่ผดิ ปกติเช่นนี้ ทําให้มงั กรเพลิงนรกตัวนี้เหนือกว่ามังกร
เพลิงนรกตัวอื่น ๆ
ลัว่ เฟิ งเทียนและนักเรี ยนคนอื่น ๆ ที่อยูก่ บั เขาตกตะลึงจนพูดไม่ออก
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเฟยหยานป๋ อจะทําอะไรมังกรเพลิงนรกตัวนี้
ซึ่งอยูใ่ นระดับเดียวกับมังกรหลุมดําไม่ได้เลย!
หลังจากเงียบไปครู่ หนึ่ง เสี ยงเชียร์กด็ งั ลัน่ สนาม!
นัน่ คือกําลังใจแห่งความสุ ขที่แท้จริ ง!
ราวกับว่านักเรี ยนสามารถระบายความรู ้สึกได้ในที่สุดหลังจากถูก
กดขี่มานาน!
นับตั้งแต่การแข่งขันเริ่ มขึ้นพวกเขาไม่เคยมีโอกาสส่ งร้องเชียร์เลย
ฝ่ ายของพวกเขาแพ้ตลอด ซึ่งทําให้พวกเขารู ้สึกหดหู่ แต่ตอนนี้พวก
เขาชนะแล้ว!
ซูผงิ ชนะ!
เขาเอาชนะอาจารย์จากสถาบันดาบคลัง่ !
ความรู ้สึกพ่ายแพ้ ความสู ญเสี ยและความเศร้าถูกลบล้างออกไป
หลายคนรู ้สึกว่ามีกอ้ นในลําคอ
เสี ยงเชียร์และเสี ยงปรบมือดังลัน่ สนาม
โจวหยุนชานและลัว่ เฟิ งเทียนนิ่วหน้า
เช่นเดียวกับเม็ดทรายที่ถูกคลื่นซัดมาถึงขอบชายฝั่ง พวกเขารู ้สึก
สลดใจเล็กน้อย
ดวงตาของเย่ห่าวแดงกํ่า เต็มไปด้วยนํ้าตาเมื่อเขาได้ยนิ เสี ยงเชียร์
เหล่านั้น เกียรติยศของสถาบันได้รับการปกป้องแล้ว
เย่ห่าวตัดสิ นใจว่าเขาจะไปเยีย่ มชมร้านค้าของซูผงิ ในขณะที่เขามอง
ไปที่มงั กรเพลิงนรกและซูผงิ ที่น่าเกรงขาม ซึ่งมีลกั ษณะธรรมดามาก
เมื่อเทียบกับมังกรเพลิงนรก
บนเวทีขณะที่ได้ยนิ เสี ยงปรบมือ เฟยหยานป๋ อก็รู้สึกราวกับว่ามี
หลายคนตบหน้าเขา ใบหน้าของเขาขุ่นมัว
เขากัดฟันด้วยความโกรธ เขาเรี ยกจิ้งจอกเงาม่วงกลับไปในพื้นที่
อสู ร แววแห่งความชัว่ ร้ายฉายผ่านดวงตาของเขา “นี่ยงั ไม่จบ ฉันไม่
อยากรังแกคนอ่อนแอ นี่เป็ นเพียงอสู รรองของฉัน!”
เมื่อพูดอย่างนั้นเฟยหยานป๋ อได้เปิ ดพื้นที่อสู รอีกครั้ง
กลิ่นอายเยือกเย็นและน่ากลัวแผ่ออกมาจากภายใน และเสี ยงเชียร์ ใน
สนามทั้งหมดก็ลดลงอย่างรวดเร็ ว
 ตอนที่ 147 อสู รรอง
กลิ่นเหม็นโชยออกมาจากอากาศ
พร้อมกับลมหายใจที่ช้ืนและเย็น มีหวั งูน่ากลัวค่อย ๆ โผล่ออกมา
เกล็ดสี ดาํ เข้มบนหัวงูเป็ นชิ้นขนาดเท่าฝ่ ามือเชื่อมต่อกันอย่างแนบ
สนิทและเรี ยบเนียนเหมือนอัญมณี สีเข้ม
งูดาํ แลบลิ้นออกมา ซูผงิ สามารถมองเห็นตัวเองสะท้อนในรู ม่านตา
เมื่องูตวั ใหญ่ตวั นี้เลื้อยออกมา ความร่ าเริ งก็หายไป ราวกับว่าทุกคน
สู ญเสี ยเสี ยงของพวกเขาในเวลาเดียวกัน นักเรี ยนทุกคนจ้องมองงูตวั
ใหญ่น้ ีดว้ ยความไม่เชื่อ
งูนรก!
อสู รระดับเก้าประเภท…ปี ศาจ !! งูนรกตัวนี้มีขนาดค่อนข้างใหญ่ มี
เส้นผ่านศูนย์กลาง 4 - 5 เมตรซึ่ งบ่งบอกว่าท้องของมันจะไม่เปลี่ยน
แปลงมากนักถึงแม้งูนรกจะกินช้างเข้าไปก็ตาม! ความยาวของ งูนรก
ประมาณหนึ่งร้อยเมตร! มันน่าตกใจที่ได้เห็น งูนรกตัวนี้เลื้อยบน
เวทีที่แตกเป็ นเสี่ ยง ๆ !
ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าอสู รตัวนี้เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่แล้วและพัฒนาจนเกือบ
ถึงจุดสู งสุ ดแล้ว ที่เลวร้ายที่สุด งูนรกอยูใ่ นระดับเก้า เมื่อถึงจุดสู งสุ ด
ของความแข็งแกร่ ง งูนรกจะไปถึงระดับเก้าขั้นกลาง!
ตงซงหมิง, ลัว่ กู่เสวีย่ และหลานเฮ่อกลัว พวกเขาไม่รู้วเฟยหยานป๋ อ
มีอสู รที่น่ากลัวขนาดนี้ ฉี หยวนเฟิ งผูแ้ ข็งแกร่ งที่สุดในบรรดาอาจารย์
กิตติมศักดิ์อาจเป็ นเพียงคนเดียวในสถาบันทั้งหมดที่สามารถเอาชนะ
อสู รตัวนี้ได้!
ในทางกลับกันซูผงิ สามารถบินได้ เขาแสดงให้เห็นถึงความสามารถ
พิเศษเฉพาะสําหรับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ บางทีเขาอาจมีไพ่ตายอีก
ใบเช่นกัน ถ้าเขามีอสู รระดับเก้า เขาจะสามารถยอมรับความท้าทาย
นี้ได้
ไต่หยานและนักเรี ยนคนอื่น ๆ หน้าซีดเมื่อเห็นงูตวั นี้ พวกเขากลัว
อสู รร้ายตัวนี้ งูตวั นี้เป็ นสาเหตุที่ทาํ ให้เฟยหยานป๋ อได้รับการขนาน
นามว่า “ปี ศาจงู เฟย”
บนเวทีเฟยหยานป๋ อปิ ดพื้นที่อสู รหลังจาก งูนรกออกมา
เขามองไปที่มงั กรเพลิงนรกอย่างเย็นชา จากนั้นก็เบี่ยงความสนใจ
ไปที่ซูผงิ “จิ้งจอกเงาม่วงตัวนั้นเป็ นเพียงอสู รรองของฉัน นี่คืออสู ร
หลักของฉัน นายกล้าสู ไ้ หม?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว เฟยหยานป๋ อไม่ยอมรับความพ่ายแพ้
“ช่างเป็ นเรื่ องบังเอิญ! นี่เป็ นอสู รรองของฉันเช่นกัน” ซูผงิ ตอบ
จากนั้นเขาก็เรี ยกมังกรเพลิงนรกกลับ
เฟยหยานป๋ อรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นซูผงิ พูด เขารู ้สึกประหม่าเล็กน้อย
ตอนเขาจําได้วา่ ซูผงิ บินได้ ถ้าซูผงิ เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์กเ็ ป็ น
เรื่ องธรรมดาที่เขาจะมีอสู รระดับเก้า
ดังที่กล่าวแล้วเฟยหยานป๋ อไม่ได้กลัว เขาคิดถึงความเป็ นไปได้ท้ งั
หมดแล้วตอนที่เขาเรี ยก งูนรก
นอกจากนี้เขาไม่คิดว่าเขาจะพ่ายแพ้
แม้วา่ ซูผงิ จะเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ มันก็เป็ นไปได้วา่ เขาเพิ่ง
มาถึงระดับนั้น สําหรับอสู รที่เขามี ที่ดีน่าจะเป็ นระดับเก้าขั้นต้น
สําหรับความสามารถต่อสู ข้ องซูผงิ มันไม่สามารถทําอะไรงูนรกได้
มนุษย์น้ นั ด้อยกว่าอสู รในระดับเดียวกัน
นอกจากนี้ งูนรกยังเป็ นหนึ่งในอสู รที่ดุร้ายที่สุดในบรรดาอสู รระดับ
เก้า อสู รระดับเดียวกันส่ วนใหญ่ไม่สามารถเอาชนะมันได้ โดย
พื้นฐานแล้วพวกมันเป็ นแค่อาหาร!
ตงซงหมิง, ลัว่ กู่เสวีย่ และนักเรี ยนคนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความ
โล่งอกเมื่อมังกรเพลิงนรกถูกเรี ยกกลับ มันทรงพลัง แต่เพิ่งถึงวัย
ผูใ้ หญ่ เมื่อเทียบกับ งูนรกแล้วมังกรเพลิงนรกนั้นอ่อนแอกว่า
แน่นอนว่าพวกเขายังคงต้องการเห็นมังกรเพลิงนรก ในเวลาเดียวกัน
เนื่องจากมังกรเพลิงนรกถูกเรี ยกกลับ ซูผงิ ก็จะใช้อสู รที่แข็งแกร่ งกว่า
มังกรเพลิงนรก!
ผูช้ มต่างตื่นเต้น ทุกคนตั้งตารอว่าจะเจออะไรต่อไป
ซูผงิ เปิ ดพื้นที่อสู รอีกครั้งหลังจากที่มงั กรเพลิงนรกถูกเรี ยกกลับ
คราวนี้ วังวนมิติไม่ใหญ่นกั มันมีขนาดเพียงหนึ่งในสิ บเมื่อเทียบกับ
ตอนที่มงั กรเพลิงนรกออกมา!
จากวังวน มีมือโครงกระดูกมืดออกมา
ในช่วงเวลาต่อมาโครงกระดูกน้อยก็กระโดดออกมา คราวนี้มนั ไม่
ล้ม ด้วยทักษะปัจจุบนั มันคงยากที่โครงกระดูกน้อยจะตกลงมาเป็ น
ชิ้นเล็กชิ้นน้อยอีกครั้ง
หลังจากโครงกระดูกน้อยออกมาไม่นานก็สงั เกตเห็นเฟยหยานป๋ อ
และ งูนรกขนาดใหญ่ที่อยูข่ า้ งหลังเขา
โครงกระดูกน้อยพุง่ ไปหาซูผงิ
ซูผงิ ย่อตัวลงตบหัวกะโหลกที่กลมและเรี ยบ ขอให้โครงกระดูกน้อย
อ้าปาก เขาเอื้อมมือเข้าไปข้างใน หยิบลูกปั ดนั้นออกมา เผือ่ ว่ามันจะ
หลุดออกไปในการต่อสู ไ้ ด้
ลูกปัดนั้นได้เปลี่ยนจากขนาดของหิ นกรวดเป็ นขนาดเท่าเม็ดถัว่ ใช้
เวลาไม่นานในการบริ โภคจนหมด
ซูผงิ เก็บลูกปัดไป โครงกระดูกน้อยเงยหน้าขึ้นมองเขาโดยไม่เต็มใจ
ที่จะแยกออกจากลูกปั ดนั้น
ซูผงิ ตบหัวของมันและบอกว่าลูกปัดจะถูกส่ งคืนหลังจากการต่อสู ้
โครงกระดูกน้อยเข้าใจความสําคัญจากข้อความของซูผงิ และพยักหน้า
จากนั้นโครงกระดูกน้อยก็หนั กลับมา มองไปที่เฟยหยานป๋ อและ งู
นรกตัวใหญ่ดว้ ยเบ้าตาที่วา่ งเปล่า
ไม่มีใครส่ งเสี ยง
ทุกคนนิ่งค้างเมื่อเห็นสิ่ งที่ซูผงิ เรี ยกมา
ซูผงิ กําลังวางแผนที่จะใช้โครงกระดูกนี้เพื่อต่อสู ก้ บั งูนรกระดับเก้า
ที่น่าเกรงขามของตระกูลปี ศาจ จริ ง ๆ ?!
หลายคนได้เห็นว่าโครงกระดูกนี้โดดเด่นเพียงใดในระหว่างการ
บรรยายครั้งแรกของเขา อย่างไรก็ตาม โครงกระดูกอยูใ่ นระดับหก
มันจะพ่ายแพ้ให้กบั จิ้งจอกเงาม่วงภายในไม่กี่วนิ าที นับประสาอะไร
กับ งูนรกตัวนี้
มังกรเพลิงนรกยังเหนือกว่ามันด้วยซํ้า!
บางคนสงสัยว่าซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้หรื อเปล่า
ตงซงหมิงก็อ้ ึงเช่นกัน เขาไม่เคยจินตนาการมาก่อนว่าซูผงิ จะใช้
โครงกระดูกนี้เพื่อต่อสู ก้ บั คู่ต่อสู ท้ ี่ร้ายกาจ เขาเคยได้ยนิ จากลัว่ กู่เสวีย่
เกี่ยวกับความน่าสะพรึ งกลัวของโครงกระดูกนี้ ซึ่ งเป็ นตัวที่ฆ่าอสู ร
ศพเวทระดับแปดขั้นสู ง
แต่…มันเป็ นเพราะสภาพแวดล้อมเอื้อ
มีสิ่งมีชีวติ อันเดธมากพอสําหรับโครงกระดูกเพื่อหาพลัง
มันสามารถพบซากศพและโครงกระดูกได้กี่ชิ้นตรงนี้?
โครงกระดูกน้อยหาความช่วยเหลือแบบนั้นไม่ได้!
นอกจากนี้ งูนรกนี้ยงั ทรงพลังกว่าอสู รศพเวทระดับแปด!
แม้แต่มงั กรที่อยูใ่ นระดับแปดขั้นสู งก็ยงั ไม่สามารถเอาชนะอสู รระดับ
เก้าได้!
ตงซงหมิงรู ้สึกแย่มาก ซูผงิ เพิง่ ชนะแต่เขากําลังจะพ่ายแพ้ ความหวัง
ที่เพิ่งจุดชนวนกําลังจะหายไป นี่เป็ นความรู ้สึกที่น่ากลัว หลานเฮ่อ
เย่ห่าว และนักเรี ยนบางคนที่เข้าร่ วมการแข่งขันในที่สุดก็เข้าใจว่า
เกิดอะไรขึ้น พวกเขางง สับสนและโกรธแค้น
ซูผงิ ต้องยอมรับความพ่ายแพ้แน่!
“พี่ชายของเธอเป็ นอะไร…?” ที่ทางเข้าฉุกเฉิ นซวงหลินเห็นซูผงิ เรี ยก
โครงกระดูก เธอสงสัยว่าเขากําลังทําเรื่ องตลกอะไร … ไร้สาระมาก!
การใช้โครงกระดูกเพื่อต่อสูก้ บั งูนรกนั้นเลวร้ายยิง่ กว่าการทุบหิ น
ด้วยไข่!
ซูหลิงเยวีย่ ก็สบั สนเช่นกัน เธอรู ้วา่ โครงกระดูกของซูผงิ นั้นผิดปกติ
แต่นนั่ เป็ นเพียงโครงกระดูกสิ่ งมีชีวติ ที่ต่าํ ที่สุดในบรรดาอสู รใน
ตระกูลอันเดธ
เขาจงใจแพ้!
ทําไมเขาถึงทําแบบนี้?
ไม่มีใครสามารถหาคําตอบได้
เฟยหยานป๋ อรู ้สึกประหม่าเมื่อเห็นซูผงิ เปิ ดพื้นที่อสู ร อย่างไรก็ตาม
เฟยหยานป๋ อทันทีเมื่อเขาเห็นโครงกระดูกนี้หลุดออกมา
ซูผงิ กล้าพอที่จะพูดว่ามังกรเพลิงนรกเป็ นอสู รรองของเขา เฟยหยาน
ป๋ อคิดว่าซูผงิ กําลังจะเรี ยกอสู รร้ายที่น่าตกใจ แต่ปรากฏว่าเขาเรี ยก
อะไร? แค่โครงกระดูก
มันคืออะไร?
“ฉันสามารถให้โอกาสนายอีกครั้ง ถ้านายเรี ยกอสู รผิดตัว” เฟยหยาน
ป๋ อแนะนํา เขาไม่ได้ใจดี แต่งูนรกสามารถเอาชนะโครงกระดูกนี้ได้
อย่างง่ายดายภายในครั้งเดียว การชนะแบบนั้นไม่น่าสนใจ
ซูผงิ จ้องมองเขา แต่ไม่ตอบสนอง เขาบอกให้โครงกระดูกน้อย
พยายามอย่างเต็มที่
โครงกระดูกน้อยดูเหมือนได้รับการปลดปล่อย หลังจากได้รับ
ข้อความจากซูผงิ หมอกสี ดาํ ค่อย ๆ ไหลออกมาจากเบ้าตาของมัน
พลังที่หนาและมืดยังถูกปล่อยออกมาจากแขนขาทั้งสี่ ของมัน
ทันใดนั้นโครงกระดูกน้อยก็ถูกหมอกมืดปกคลุม กระดูกของมันถูก
ซ่อนไว้บางส่ วน โครงกระดูกน้อยดูเหมือนจะเป็ นเทพปี ศาจ!
เฟยหยานป๋ อเริ่ มจริ งจังเมื่อเห็นพลังความมืดนี้ ถึงกระนั้นโครง
กระดูกน้อยก็ไม่สามารถเอาชนะงูนรกของเขาได้
หลังจากปล่อยพลังแห่งความมืด โครงกระดูกตัวน้อยก็ค่อย ๆ ดึงดาบ
ออกมา ดาบกระดูกที่โครงกระดูกน้อยสอดไว้ที่เอวของมันคือฟันที่
ร่ วงของอสู รประหลาดตัวหนึ่งซึ่งพบในวิหารลึกลับในอาณาจักร
โกลาหลแห่งอันเดธ
มีอสู รประหลาดที่ไม่รู้จกั จํานวนมากในหอคอยโบราณแห่งนั้น พวก
มันทั้งหมดเสี ยชีวติ ในหอคอย
ฟันนี้ถูกโครงกระดูกน้อยดึงมาเป็ นอาวุธเนื่องจากมันค่อนข้างแหลม
คม เมื่อดาบกระดูกถูกชัก เส้นสี ดาํ ที่ดูเหมือนเถาวัลย์และอักษรรู น
ในเวลาเดียวกันก็โผล่ออกมาจากด้านในของกระดูกโครงกระดูก
น้อย เส้นเหล่านั้นค่อย ๆ เคลื่อนไปที่แขนของมัน
ฟันในมือของโครงกระดูกน้อยเริ่ มงอกขึ้น คมขึ้น ยาวขึ้นและดุร้าย
มากขึ้น!
รอบ ๆ โครงกระดูกน้อย มวลของความมืดเพิ่มขึ้น ราวกับว่าปี ศาจ
นับไม่ถว้ นกําลังร่ ายรําและดิ้นรนอยูข่ า้ งใน!
ในขณะนั้นสนามทั้งหมดกลายเป็ นนํ้าแข็ง
ดวงตาที่ไร้อารมณ์ของ งูนรกที่ขดอยูด่ า้ นหลังเฟยหยานป๋ อหดตัวลง
ร่ างกายที่กระดิกของมันแน่นขึ้นทันที งูนรกเงยหน้าขึ้น นัน่ เป็ น
ปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณของงูเมื่อตกอยูใ่ นอันตรายและ งูนรกก็ไม่
มีขอ้ ยกเว้น
งูนรกจับจ้องไปที่โครงกระดูกน้อยที่มีขนาดใหญ่พอ ๆ กับรู ม่านตา
เท่านั้น! แต่ถึงกระนั้น งูนรกกลับรู ้สึกถึงบางสิ่ งที่ไม่อาจบรรยายได้
จิตวิญญาณที่น่ากลัวส่ งมาจากสิ่ งเล็ก ๆ นี้!
งูนรกที่โหดร้ายและป่ าเถื่อนตกใจกับพลังแสนน่าหวาดหวัน่ งูนรก
ถึงกับอยากถอนตัว!
ความรู ้สึกนี้รุนแรงขึ้นอย่างกะทันหัน ทําให้เฟยหยานป๋ อประหลาด
ใจ
 ตอนที่ 148 ภาพของราชาโครงกระดูก
“เกิดอะไรขึ้น?” เฟยหยานป๋ อรู ้สึกงงงวยเล็กน้อย ทําไมเขาถึงรู ้สึก
กลัว?
ความกลัวนี้…มาจากไหน?
เป็ นเพราะโครงกระดูกนี้หรอ?
โครงกระดูกนี้ไม่ปกติ ถึงกระนั้นมันก็ยงั เป็ นเพียงโครงกระดูก!
เฟยหยานป๋ อกลัวโครงกระดูกน้อยน้อยลง ไม่ใช่เพราะเขาเป็ นมนุษย์
แต่เป็ นเพราะโครงกระดูกน้อยเลือก งูนรกเป็ นเป้าหมาย
นี่คือการต่อสู ้ โดยธรรมชาติแล้วผูท้ ี่แข็งแกร่ งจะต้องได้รับการจัดการ
ก่อน ค่อยจัดการผูท้ ี่อ่อนแอกว่า
ดาบในมือของโครงกระดูกน้อยสัน่ สะท้าน ใบมีดดูเหมือนจะส่ ง
เสี ยงเศร้าโศก
เจตนาฆ่า ความรุ นแรงและความโกรธทั้งหมดของมันหลัง่ ไหลเข้า
มาที่ดาบกระดูก
ในขณะที่เฟยหยานป๋ อตกอยูใ่ นภวังค์ โครงกระดูกน้อยก็ลงมือ
มันหายไปทันทีและภายในเสี้ ยววินาที โครงกระดูกน้อยก็โผล่
ออกมาอีกครั้งกลางอากาศด้านหน้างูนรก!
โครงกระดูกน้อยมีขนาดเท่ารู ม่านตาของงูนรกตัวนี้
ดวงตาสี เข้มเหล่านั้นสะท้อนภาพของโครงกระดูกน้อยที่อยูใ่ กล้แค่
เอื้อม รู ม่านตาของ งูนรกหดตัวลงจนมีขนาดเท่าเข็มทันที
ฟ่ อ!!
งูนรกถูกครอบงําด้วยความกลัวตายอย่างมาก มันสู ญเสี ยความคิด
กลิ่นอายชัว่ ร้ายใต้เกล็ดของมันพุง่ ออกมา งูนรกอ้าปากและในขณะ
นั้นเองมันก็พน่ พิษออกมา มีพิษมากพอที่จะกัดกร่ อนคอนกรี ตเสริ ม
เหล็กได้ภายในเวลาอันสั้น!
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ งูนรกพ่นพิษออกมา โครงกระดูกน้อยก็
เปลี่ยนตําแหน่งในอากาศเหมือนผี!
โครงกระดูกน้อยหลบพิษแล้วกระโจนขึ้นไปในอากาศ เพื่อถอยห่าง
จากปากขนาดใหญ่ของงูนรก จากนั้นมันก็มาถึงด้านหลังหัวของงู
นรกก่อนที่ใครจะสังเกตเห็น ดาบสั้นที่โครงกระดูกน้อยถืออยูเ่ ริ่ ม
ถูกล้อมรอบด้วยออร่ าแห่งความมืด มันขยายขนาดดาบยาวสี่ ถึงห้า
เมตร!
เลือดสี ดาํ ไหลทะลักออกมาจากปากของงูนรก
ความเจ็บปวดทรมานทําให้ งูนรกเกลือกกลิ้งไปมา ปากของ งูนรก
ถูกแทงยาวกว่าสิ บเมตรจนถึงคอของมัน!
ว่ากันว่างูนรกอาศัยอยูใ่ นขุมนรก พวกมันเติบโตมาในสภาพแวดล้อม
ที่เลวร้าย นัน่ คือสาเหตุที่เกล็ดของพวกมันแข็งเกือบเท่าเกล็ดมังกร!
แม้แต่กระสุ นเจาะเกราะหรื อกระสุ นจรวดก็ไม่สามารถฉีกเกล็ด
เหล่านั้นได้ ไม่ตอ้ งพูดถึงดาบและมีดธรรมดา!
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ เกล็ดเหล่านั้นถูกตัดราวกับเป็ นแค่เศษกระดาษ
บาดแผลนี้ยาวกว่า 10 เมตรและลึกพอที่จะเปิ ดเผยเนื้อและกระดูก
เลือดสี ดาํ จํานวนมากไหลออกมาและมีกลิ่นฉุน
บนพื้นดินเฟยหยานป๋ อหยัง่ รากลึกลงไปที่จุดนั้น
จิตใจของเขาว่างเปล่า
ความเร็ วของโครงกระดูกน้อยทําให้เขาประหลาดใจอยูแ่ ล้ว เขากลัว
จนตัวแข็งเมื่อโครงกระดูกน้อยปรากฏตัวต่อหน้า งูนรก เสี ยงร้องที่
น่าสังเวชและบาดแผลใหญ่น้ นั ทําให้เขาสงสัยว่าเขากําลังฝันหรื อ
เห็นภาพหลอน
งูนรกระดับเก้าจะถูกโครงกระดูกทําร้ายได้ยงั ไง !!
เฟยหยานป๋ อไม่ใช่คนเดียวที่ตะลึง ตงซงหมิง, ลัว่ กู่เสวีย่ และคนอื่น ๆ
ก็พดู ไม่ออก พวกเขาตระหนักดีวา่ โครงกระดูกน้อยตัวนี้แปลก
เพียงใด แต่พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เห็นพลังระดับนี้จากมัน!
ในขณะนี้เมื่อพิจารณาถึงความเร็ ว ความแข็งแกร่ งและกลิ่นอายความ
ชัว่ ร้ายนั้น โครงกระดูกน้อยไม่ได้อ่อนแอไปกว่าอสู รระดับเก้า อาจจะ
เหนือกว่าด้วยซํ้า! ผูค้ นคงเชื่อว่าโครงกระดูกเป็ นอสู รปี ศาจ หากไม่ใช่
เพราะรู ปร่ างของมัน!
ที่นงั่ ถัดจากตงซงหมิงคือโจวหยุนชาน, ลัว่ เฟิ งเทียนและเพื่อนนักเรี ยน
ของเขา คําว่าตกใจไม่เพียงพอที่จะบรรยายความรู ้สึกของพวกเขา
พวกเขาจ้องมองไปที่เวทีดว้ ยดวงตาที่เบิกกว้างจากความไม่เชื่อ
พวกเขาคิดว่าพวกเขาชนะแน่นอนและจะกลับมายิง่ ใหญ่เมื่อเห็นว่า
คู่ต่อสู เ้ ป็ นโครงกระดูก ถึงกระนั้นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้
ก็เกินจินตนาการของพวกเขา โครงกระดูกไม่เพียงแต่เริ่ มการโจมตี
เท่านั้น แต่ยงั ทําร้าย งูนรกได้
ผูช้ มเริ่ มเงียบ
การเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์น้ ีทาํ ให้พวกเขาไม่ทนั ตั้งตัว พวกเขา
จ้องมองฉากที่แปลกประหลาดนี้อย่างว่างเปล่าและจิตใจของพวก
เขาไม่สามารถเข้าใจได้
บนเวที ทั้งโครงกระดูกน้อยและงูนรกไม่หยุดคิด หลังจากที่โครง
กระดูกน้อยโจมตีเสร็ จ มันก็หมุนไปในอากาศอีกครั้งด้วยพลังแห่ง
ความมืดที่อยูร่ อบ ๆ กลิ่นอายความชัว่ ร้ายที่โหมกระหนํ่าร่ ายรํารอบ ๆ
โครงกระดูกน้อย และค่อย ๆ ปรากฏภาพของโครงกระดูกที่มีความ
สู งหลายสิ บเมตรด้านหลังโครงกระดูกน้อย
จากภาพลวงตานี้ มันทําให้รู้สึกถึงการปรากฏตัวของสิ่ งที่ทรงพลังยิง่
กว่าราชาอสู ร! ภาพนี้ดูเหมือนมาจากห้วงมิติอื่นเพราะสัมผัสได้เพียง
แวบเดียว การปรากฏตัวครั้งนี้ทาํ ให้เกิดแรงกดดันราวกับว่าราชาอสู ร
มาถึงแล้ว!
งูนรกที่ดิ้นไปมาเริ่ มแข็งทื่อในทันที งูนรกเป็ นอสู รเลือดเย็น และใน
ตอนนั้น มันรู ้สึกว่าเลือดทั้งหมดของมันแข็งตัวในทันที มันไม่สามารถ
เคลื่อนไหวได้อีกต่อไป ดวงตาของมันจับจ้องไปที่ภาพลวงตาเต็ม
ไปด้วยความกลัว
โครงกระดูกน้อยเข้าหา งูนรกภายในไม่กี่วนิ าที ยกดาบขึ้นและฟันที่
หัวของงูนรก
งูนรกจ้องมองโครงกระดูกน้อยด้วยความกลัว แต่มนั ถูกตรึ ง มีเพียง
หางเท่านั้นที่สนั่
เกล็ดที่แข็งที่สุดบนหน้าผากถูกดาบกระดูกกระแทกแตกง่าย ๆ รอย
แตกปรากฏขึ้นที่หน้าผากและมีเลือดไหลออกมา แรงกดดันรุ นแรง
และท่วมท้นทําให้ งูนรกต้องลดหัวลงจนถึงบนพื้น
ภาพโครงกระดูกขนาดใหญ่ที่อยูเ่ บื้องหลังโครงกระดูกน้อยหายไป
อย่างรวดเร็ ว กลิ่นอายความชัว่ ร้ายที่บา้ คลัง่ รอบ ๆ โครงกระดูกน้อย
ลดลงเล็กน้อย และพลังของมันก็ลดลง
ซูผงิ มองภาพนั้นหายไปด้วยความประหลาดใจ ภาพโครงกระดูก
ไม่ได้ถูกกําหนดเป้าหมายที่เขา แต่เขามีความรู ้สึกชัดเจนตั้งแต่อยู่
ระหว่างการต่อสู ้ นัน่ อาจจะเป็ นราชาโครงกระดูกในตํานาน?
พลังนั้นแสดงให้เห็นว่ามาจากราชาอสู ร!
ถ้าภาพนั้นจับต้องได้มากกว่านี้ แม้แต่ราชาอสู รร้ายก็ตอ้ งตกใจ!
“ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเล็กของฉันจะได้รับประโยชน์มากมายจากการกิน
หยาดโลหิ ตของราชาโครงกระดูก” ซูผงิ พูดกับตัวเอง เขามีความสุ ข
กับเรื่ องนี้เพราะโครงกระดูกน้อยเป็ นอสู รตัวแรกของเขาและอยูใ่ น
ระดับหกขั้นกลางซึ่งมีไหวพริ บตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย แต่ในความเป็ นจริ ง
แล้วโครงกระดูกน้อยได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการต่อสู ท้ ี่
เข้าใกล้ระดับเก้าขั้นสู ง!
เมื่อโครงกระดูกน้อยสังหารอสู รศพเวทย์ในระหว่างการสํารวจครั้ง
แรก มันได้แสดงพลังใกล้เคียงกับระดับเก้า!
เมื่อเร็ ว ๆ นี้ซูผงิ ไม่ได้ใช้เวลากับการฝึ กฝนโครงกระดูกน้อยมากนัก
นอกจากขอให้มนั กินหยาดโลหิ ตของราชาโครงกระดูก ความก้าวหน้า
ระดับนี้เกินความคาดหมายของเขา
สายเลือดของโครงกระดูกน้อยเปลี่ยนไป มันไม่ใช่โครงกระดูกทัว่ ไป
อีกต่อไป แต่เป็ นโครงกระดูกที่มีส่วนผสมของสายเลือดราชาโครง
กระดูก ไม่ง้ นั คะแนนไหวพริ บของโครงกระดูกจะอยูใ่ นระดับสู ง
กว่าค่าเฉลี่ย
ท้ายที่สุดหากต้องการค้นหาโครงกระดูกทัว่ ไปที่สามารถแสดงพลัง
ระดับเก้าขั้นสู งได้ ตอนโครงกระดูกอยูร่ ะดับหกขั้นกลางคือหนึ่งใน
พันล้าน โครงกระดูกนี่ถือได้วา่ เป็ นอันดับหนึ่ง!
แต่การจัดระดับของโครงกระดูกน้อยคือการเปรี ยบเทียบกับโครง
กระดูกทั้งหมดที่มีสายเลือดราชาโครงกระดูกตั้งแต่จุดเริ่ มต้นของ
ความโกลาหลจนถึงตอนนี้ ดังนั้นโครงกระดูกน้อยจึงมีคะแนนตํ่ากว่า
ค่าเฉลี่ยเมื่อพิจารณาจากประสิ ทธิภาพและความสามารถในการต่อสู ้
งูนรกสู ญเสี ยความตั้งใจในการต่อสู ้ ซูผงิ เข้าใจว่าผลลัพธ์น้ นั ชัดเจน
เขาบอกให้โครงกระดูกน้อยกลับมา
โครงกระดูกน้อยที่กาํ ลังจะฆ่างูนรกหยุดลงหลังจากได้รับข้อความ
จากซูผงิ โครงกระดูกน้อยหันกลับมาและย้อนกลับไปหาซูผงิ
โครงกระดูกน้อยเรี ยนรู ้วธิ ีการย้ายไปยังสถานที่หนึ่งด้วยตัวมันเอง
เมื่อมันได้รับสายเลือดราชาโครงกระดูก
มันคล้ายกับสายฟ้าแลบ
เพื่อให้แม่นยํายิง่ ขึ้น โครงกระดูกน้อยได้คดั ลอกสายฟ้าแลบมาเลย
ย้อนกลับไปที่อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ โครงกระดูกน้อยต่อสู ้
กับหนูสายฟ้าเคียงข้างกันและทั้งคู่ได้รับการฝึ กฝนโดยซูผงิ หนูสายฟ้า
ใช้สายฟ้าแลบหลายครั้งและนัน่ ทําให้โครงกระดูนอ้ ยประทับใจ
อย่างสุ ดซึ้ง
ในขณะที่โครงกระดูกน้อยกําลังกินสายเลือดของราชาโครงกระดูก
มันเริ่ มทําการทดสอบและทดลอง ด้วยการใช้วธิ ีการของมันเอง
โครงกระดูกน้อยสามารถเข้าใจส่ วนสําคัญของ “แลบ” ในสายฟ้า
แลบ และทําให้สามารถเคลื่อนที่ไปมาได้ตามต้องการ
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือหนูสายฟ้าใช้พลังสายฟ้า ในขณะที่
โครงกระดูกน้อยใช้พลังแห่งความมืด
โครงกระดูกน้อยกลับมาและเงยหน้าขึ้นมองซูผงิ ราวกับขออะไร
บางอย่าง
ซูผงิ เข้าใจเช่นนั้น เขายิม้ ให้กบั โครงกระดูกน้อย วางลูกปัดกลับเข้า
ปากมัน
พลังงานอันเดธในปากของโครงกระดูกน้อยพุง่ สู งขึ้นและส่ งมันก็
ลูกปัดเข้าไปในกะโหลกของมันทันที ลูกปัดเริ่ มหมุนไปรอบ ๆ เมื่อ
ถูกใช้จนหมด ปากของโครงกระดูกน้อยฉีกออกไปด้านข้างราวกับ
กําลังยิม้ ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ โครงกระดูกน้อยมีความสุ ข
ซูผงิ มองงูนรก ซึ่งถือเป็ นงูนรกธรรมดาที่ไม่โดดเด่นอะไร
แต่ถึงกระนั้น งูนรกก็ยงั หวาดกลัวกับภาพของราชาโครงกระดูกที่
โครงกระดูกน้อยสร้างขึ้น นัน่ จะทิ้งรอยไว้ในใจของ งูนรก ถ้า
แผลเป็ นทางอารมณ์น้ นั ไม่สามารถรักษาได้ ไหวพริ บของ งูนรกก็
จะแย่ลง ความสามารถของมันจะลดลงและลักษณะความรุ นแรงของ
มันจะไม่มีอีกต่อไป
ในฐานะอสู รของตระกูลปี ศาจ ถ้าไม่มีความรุ นแรงเพียงพอ งูนรกจึง
พิการไปครึ่ งหนึ่ง ซูผงิ ไม่รู้สึกเสี ยใจ งูนรกมันเลือกเจ้าของผิด
ซูผงิ เปิ ดพื้นที่อสู รเพื่อให้โครงกระดูกน้อยกลับเข้าไปข้างในและกิน
ลูกปัดต่อไป
มันถึงเวลาที่เขาต้องกลับ เขาเหลือบมองม่านพลังป้องกันรอบ ๆ เวที
และพูดกับเฟยหยานป๋ อที่ยงั คงงุนงงว่า “หยุดจ้อง เอางูของคุณ
กลับไปซะ พวกเขาจะได้ปิดม่านพลัง”
 ตอนที่ 149 นักรบอสู รในตํานาน
เฟยหยานป๋ อตกใจกับคําพูดของซูผงิ
งูนรก นอนขดตัวสัน่ อยูบ่ นพื้น นี่เป็ นความจริ งที่ยากจะยอมรับ
สําหรับเฟยหยานป๋ อ
เขาต้องลําบากมากกว่าจะได้รับ งูนรก เพียงแค่น้ นั มันกลับพ่ายแพ้
ต่อสิ่ งที่เป็ นเพียงโครงกระดูก มันช่างน่าขันเสี ยจริ ง!
แต่ความจริ งก็คือความจริ ง เขาต้องยอมรับมันไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้น
“นาย…นัน่ ไม่ใช่โครงกระดูกทัว่ ไปใช่ไหม?” หลังจากเงียบไปครู่
หนึ่งเฟยหยานป๋ อก็ถาม เขาสังเกตว่าเสี ยงของเขาแหบแห้ง
ซูผงิ มองเขา แต่ไม่พดู อะไรตอบกลับ
เขาไม่จาํ เป็ นต้องบอกข้อมูลที่เกี่ยวกับอสู รของเขา
นอกจากนี้ นี่เป็ นคําถามโง่ ๆ ที่เขาไม่ตอ้ งตอบ เฟยหยานป๋ อปาก
เบี้ยวหลังเห็นปฏิกิริยาของซูผงิ เขาไม่ได้ถามยํ้า เขาหันกลับมาและ
เรี ยก งูนรก ที่นอนตัวสัน่ และเลือดไหลกลับเข้าไปในพื้นที่อสู ร การ
ต่อสู ค้ รั้งนี้จบลงอย่างรวดเร็ ว มีความสามารถที่งูนรก ของเขายัง
ไม่ได้ใช้ แต่เฟยหยานป๋ อรู ้ดีวา่ เขาแพ้แล้ว!
เมื่อไม่มีการคุกคามจาก งูนรก ม่านพลังป้องกันก็ปิดลง
ซูผงิ หันหลังกลับและบินออกไปจากเวทีที่สะบักสะบอมนี้
เฟยหยานป๋ อเต็มไปด้วยความรู ้สึกหลากหลาย ขณะที่เขาเฝ้ามองซูผงิ
จากไป เฟยหยานป๋ อลังเลที่จะยอมรับผลลัพธ์น้ ี เขาเต็มไปด้วยความ
ขมขื่น ความอิจฉาและความรู ้สึกโชคดีกลับกลายเป็ นขุ่นเคือง
ซูผงิ บินออกจากเวที เย่ห่าวเพิ่งฟื้ นจากความตกตะลึง เมื่อเห็นซูผงิ
บินก็ทาํ ให้เขาประหลาดใจอีกครั้ง! เขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
เมื่อซูผงิ ลงจากเวที นักเรี ยนก็กลับมามีสติ พวกเขามองเวทีซ่ ึงเละเทะ
ในขณะที่พวกเขายังตกตะลึง ไม่นานผูค้ นก็เริ่ มสัน่ สะท้านด้วยความ
ตื่นเต้น พวกเขาส่ งเสี ยงเชียร์ซูผงิ ดังลัน่
เสี ยงเชียร์ของพวกเขาดังทะลุหลังคา! ซูผงิ ชนะอีกแล้ว! เขาเอาชนะ
งูนรกได้!
สําหรับนักเรี ยนหลายคน การบินของซูผงิ เป็ นเหมือนตํานาน เขาอยู่
ยงคงกระพัน!
เขาเป็ นวัยรุ่ นอายุไล่เลี่ยกับนักเรี ยน แต่ถึงกระนั้นความสําเร็ จที่เขา
ทําได้กเ็ ป็ นสิ่ งที่นกั เรี ยนไม่มีทางเข้าถึง!
ใครควรถูกกล่าวว่าเป็ นอัจฉริ ยะที่ไม่มีใครเทียบได้?
ซูผงิ เป็ นคือคนนั้น!
หลายคนสรรเสริ ญพร้อมกัน “ผูช้ นะ!”
“ผูช้ นะ !!”
“ผูช้ นะ !!!”
ทุกคนตะโกนเป็ นเสี ยงเดียวและดังมากจนสถานที่จดั งานสัน่ สะเทือน
เสี ยงของพวกเขาดังขึ้นดังพอที่จะปลุกคนตาย!
ตงซงหมิง, ลัว่ กู่เสวีย่ และคนอื่น ๆ ถูกดึงกลับสู่ ความเป็ นจริ งด้วย
เสี ยงเชียร์ที่น่าตื่นเต้น พวกเขาประหลาดใจและดีใจในเวลาเดียวกัน
เมื่อเห็นซูผงิ ผูไ้ ด้รับชัยชนะด้วยความกลัวและความเคารพ
ซูผงิ ได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่ งที่เหนือกว่าอาจารย์กิตติมศักดิ์
ทัว่ ไปคนอื่น ๆ เขาเป็ นคนที่สามารถแข่งขันกับ ฉินหยวนเฟยได้!
นอกจากนี้ซูผงิ ยังอายุนอ้ ยกว่าฉินหยวนเฟยมาก ดังนั้นในอนาคตเขา
จะมีศกั ยภาพมากกว่านี้มาก!
หลานเฮ่อซึ่ งยืนอยูข่ า้ งลัว่ กู่เสวีย่ ได้เห็นซูผงิ ด้วยตนเองเป็ นครั้งแรก
ความรู ้สึกของเขานั้นคล้ายคลึงกับสิ่ งที่นกั เรี ยนรู ้สึกในตอนนี้ ชาย
หนุ่มคนนี้เป็ นผูช้ นะ ผูช้ นะที่ไร้เทียมทาน!
นักเรี ยนอย่างเย่ห่าวและลัว่ เฟิ งเทียนเป็ นเด็กที่มีพรสวรรค์
เมื่อเทียบกับพวกเขาแล้ว ซูผงิ ถือเป็ นมังกรในหมู่อจั ฉริ ยะ เขาเป็ น
คนที่รุ่งโรจน์ในยุคนี้!
โจวหยุนชานรู ้สึกได้ถึงบางสิ่ งที่มากกว่าความประหลาดใจ เขารู ้สึก
เสี ยใจ เขาทําให้คนเช่นนี้ข่นุ เคืองโดยเปล่าประโยชน์ ซูผงิ มีพ้นื ฐาน
ทางศีลธรรมที่สูงกว่าในการเริ่ มต้น แม้วา่ เขาจะไม่มี แต่กจ็ ะไม่
นับว่าเป็ นอะไรเลยหากซูผงิ ลงโทษนักเรี ยนเหล่านั้นด้วยความคิด
ของเขาเอง
นี่คือโลกของผูม้ ีอาํ นาจ
ซูผงิ มีความแข็งแกร่ งเช่นนี้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย ในอนาคตมีโอกาสที่
เขาจะได้เป็ นนักรบอสู รตํานาน!
หากวันหนึ่งโชคดีซูผงิ กลายเป็ นนักรบอสู รในตํานาน และเขาพยายาม
ที่จะเอาคืนสถาบันดาบคลัง่ ของพวกเขา คําพูดเพียงหนึ่งคําของเขา
สามารถลบล้างสถาบันออกไปจากโลกได้
การลบจะเสร็ จสมบูรณ์และไม่มีใครกล้าพูดชื่อมันอีก!
เพียงแค่ความคิดนี้เพียงอย่างเดียวก็ทาํ ให้โจวหยุนชานปกคลุมไป
ด้วยเหงื่อเย็น เขาหลังค่อมและตัวสัน่
ลัว่ เฟิ งเทียน, ไต่หยานและนักเรี ยนคนอื่น ๆ รู ้สึกมึนงงหลังจากได้รับ
แรงกระแทกมากมาย พวกเขาประหลาดใจครั้งแล้วครั้งเล่านับตั้งแต่
พบกับซูผงิ ไม่นาน ในขณะที่ซูผงิ กําลังเดินทางกลับ พวกเขากลัวว่า
เขาจะหาทางแก้แค้น
โดยเฉพาะไต่หยาน เขาหวังว่าเขาจะมุดอยูใ่ ต้ดินเพื่อไม่ให้ซูผงิ เห็น
บรรดาผูท้ ี่อยูใ่ กล้กบั ไต่หยานต่างจ้องมองเขาด้วยความโกรธ พวก
เขาไม่พอใจ ถ้าไต่หยานไม่ขวางทางซูผงิ สิ่ งนี้จะไม่เกิดขึ้น พวกเขา
จะกลับอย่างรุ่ งโรจน์หลังจากได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์!
ซูผงิ ไม่ได้มองไปที่ลวั่ เฟิ งเทียน และนักเรี ยนคนอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้
มีความหมายสําหรับเขา
ข้อพิพาทของเขากับพวกเขาสิ้ นสุ ดลงที่ประตูมหาวิทยาลัย เขาจะไม่
สื บสาวต่อ
“ผมคิดว่าไม่มีอะไรแล้ว ถึงเวลาที่ผมต้องกลับแล้ว” ซูผงิ พูดกับตงซง
หมิงและพยักหน้าให้ลวั่ กู่เสวีย่ เขาต้องกลับเพราะเป็ นห่วงร้าน เขา
ต้องเลือกอสู รเพื่อฝึ กกับหุ่น
เขาดูเวลา เมื่อเขากลับไปถึงจะหนึ่งชัว่ โมงพอดี ซึ่งเป็ นเวลาที่เหมาะสม
สําหรับการฝึ กอสู รชุดต่อไป
ตงซงหมิงพูดไม่ออกเมื่อเห็นซูผงิ แสดงท่าทางสบาย ๆ หลังจากก่อ
ความไม่สงบนี้ “คุณสบายดี…” คําพูดดังก้องไปทัว่ ในปากของตงซง
หมิง แต่ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถพูดออกมาได้สกั ประโยค
ซูผงิ มีมากกว่า “อาจารย์” ที่ตอ้ งพึ่งพา ความแข็งแกร่ งของเขาเพียง
พอที่จะเอาชนะทุกคนในปั จจุบนั แม้แต่ตงซงหมิงก็ไม่มนั่ ใจว่าเขา
จะเอาชนะเขาได้
ลัว่ กู่เสวีย่ กลับมามีสติ เธอแนะนําอย่างรี บร้อน “ฉันจะไปส่ งคุณ”
“ไม่เป็ นไร ผมรู ้ทาง” ซูผงิ เข้าใจดีวา่ พวกเขามีเรื่ องเล็กน้อยที่ตอ้ ง
จัดการหลังการแข่งขัน เขาไม่อยากรบกวนเธอ เขาจึงโบกมือลาและ
จากไป
โจวหยุนชานอยากจะพูด แต่หยุด เขาอยากจะคุยกับซูผงิ แต่ซูผงิ ไม่ได้
มองเขาด้วยซํ้า โจวหยุนชานล้มเหลวในการหาโอกาสที่จะเริ่ มพูดคุย
ก่อนที่ซูผงิ จะหายไป
ทุกคนมองไปที่ซูผงิ เนิ่นนานไม่มีใครพูดอะไรสักคํา
จิตใจของโจวหยุนชานชัง่ ใจ เขาเป็ นคนแรกที่พดู เขาพูดกับตงซงหมิง
ว่า “ตง ขอโทษสําหรับทุกอย่างในวันนี้ ฉันขอโทษอย่างจริ งใจ
สถาบันดาบคลัง่ จะยังคงเป็ นมิตรกับสถาบันฟี นิกส์ตลอดไป”
ด้วยคําพูดนั้นเขาจึงโค้งให้ตงซงหมิง
ตงซงหมิงไม่เชื่อคําพูดของโจวหยุนชาน แต่เป็ นเรื่ องยากสําหรับคน
รุ่ นหลังที่จะนําทัศนคติเช่นนี้มาใช้ต่อหน้านักเรี ยนจํานวนมาก ตงซง
หมิงขมวดคิ้วและตอบว่า “ไม่เป็ นอะไร สถาบันฟี นิกส์พา่ ยแพ้อย่าง
ชัดเจน และเรายินดีที่จะยอมรับสิ่ งนั้น”
โจวหยุนชานฝื นยิม้ เขายืนตัวตรงแล้วเดินต่อไป “ตง ถ้ามีโอกาส
นายช่วยได้ไหม…ขอโทษคุณซูในนามของฉันได้ไหม ? หรื อบางที
นายสามารถแนะนําฉันกับเขา?”
ตงซงหมิงเป็ นคนเจ้าเล่ห์ เขารู ้วา่ โจวหยุนชานกังวลเรื่ องอะไร ข้าง
ในตงซงหมิงกําลังเย้ยหยัน โจวหยุนชานที่กา้ วร้าวก่อนหน้านี้ได้ร้อง
ขอความเมตตา อย่างไรก็ตาม คนที่ถูกยัว่ ยุจะไม่ให้อภัยหลังจาก
คําพูดที่สวยงาม ทุกคนมีความภูมิใจของตัวเอง!
“นายก็เห็นว่าฉันแทบไม่มีโอกาสได้คุยกับคุณซูเลย ฉันรู ้สึกลําบาก
ใจมากที่ตอ้ งเชิญเขามาที่นี่” ตงซงหมิงตอบ
โจวหยุนชานถอนหายใจที่ตงหมิงซงไม่สามารถช่วยเขาได้ โจวหยุน
ชานรู ้วา่ เขาไม่พอใจ เขาไม่ได้คุยต่อในหัวข้อนี้ เนื่องจากตงซงหมิง
ไม่เต็มใจที่จะช่วยเหลือและแนะนําเขาให้รู้จกั กับซูผงิ โจวหยุนชาน
จึงต้องอาศัยสายสัมพันธ์ของเขาเพื่อถามเกี่ยวกับซูผงิ แล้วค่อยไปที่
นัน่ เพื่อขอโทษด้วยตนเอง
ซูผงิ เดินไปตามทางเดิน อาจารย์ที่กาํ ลังดูการแข่งขันอยูด่ า้ นข้างหัน
ไปมองซูผงิ ขณะที่เขาเดินผ่าน อาจารย์เหล่านั้นรู ้สึกตื่นเต้นและ
ตกใจกับเขา พวกเขาทั้งหมดพยักหน้าและทักทายซูผงิ
อาจารย์อาวุโสบางคนไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าซูผงิ แข็งแกร่ งมาก่อน
พวกเขาทุกคนคิดว่าเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์
ได้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย อย่างไรก็ตามหลังจากการแข่งขันครั้งนี้ พวกเขา
ไม่มีขอ้ ร้องเรี ยนใด ๆ เกี่ยวกับการเป็ นอาจารย์ของซูผงิ อีกต่อไป
ถ้าซูผงิ ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์กไ็ ม่มีใคร
มีสิทธิ์เป็ นอาจารย์
ซูผงิ พยักหน้าเป็ นการตอบกลับสําหรับคําทักทายเหล่านั้น
ซูผงิ ไปที่ทางเข้าฉุกเฉิน เห็นเฉิงซวงหลินและซูหลิงเยวีย่ ที่นนั่ เขา
รู ้สึกโล่งใจที่เห็นซูหลิงเยวีย่ ฟื้ นตัว เขาพยักหน้าให้เธอแล้วพูดว่า
“แบ่งเนื้อไว้ให้ฉนั บ้างนะคืนนี้”
ซูหลิงเยวีย่ มองซูผงิ ทุกอย่างรู ้สึกเหมือนฝัน เธอไม่อยากจะเชื่อด้วย
ซํ้าว่านี่คือพี่ชายขี้แพ้ของเธอ
อย่างไรก็ตาม คําพูดของซูผงิ ดึงเธอออกจากความรู ้สึกแปลก ๆ ทํา
ให้เขาดูคุน้ เคยอีกครั้งในทันที เธอกัดปาก คําถามมากมายอยูใ่ นใจ
เธอและเธอต้องการหาคําตอบจากซูผงิ ถึงกระนั้นนี่กไ็ ม่ใช่เวลาหรื อ
สถานที่ที่เหมาะสมสําหรับสิ่ งนั้น
“นาย…” เธอกัดริ มฝี ปาก “นายบาดเจ็บไหม?”
ในขณะที่เธอถาม เธอก็รู้ทนั ทีวา่ แท้จริ งแล้วเธอเป็ นห่วงซูผงิ เธอ
หน้าแดง เธอรู ้สึกว่าเธอไม่เป็ นตัวของตัวเองเลย ทําไมเป็ นแบบนี้!
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเธอห่วงใยเขา เขามีความสุ ขกับเรื่ อง
นี้ เขาลูบหัวเธอแล้วพูดว่า “ดี เธอไม่ชอบแบบนี้หรื อไง? แค่พยายาม
เป็ นน้องสาวที่น่ารัก พี่ชายของเธอจะปกป้องเธอเองถ้าเธอทําตัวดี ๆ”
ผมที่หวีเรี ยบร้อยของซูหลิงเยวีย่ ยุง่ เหยิงไปหมด
เฉินซวงหลินที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ รู ้สึกตะลึงจนกรามหลุด
ซูหลิงเยวีย่ ไม่คาดหวังว่าซูผงิ จะตีสนิทกับเธอในที่สาธารณะ เธอ
รู ้สึกอายจึงตบมือเขา “เอามือเหม็น ๆ ออกไป”
เธอกลายเป็ นเธอคนเดิมอีกครั้ง ซูผงิ ยิม้ โบกมือลาและจากไป
ซูหลิงเยวีย่ กัดปาก ขณะที่เธอเฝ้าดูซูผงิ จากไป เธอเต็มไปด้วยความ
รู ้สึกหลากหลาย เธอไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งซูผงิ จะบรรลุสิ่งที่เธอฝันไว้
ได้ สิ่ งนี้ทาํ ให้มุมมองของเธอที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้ นเชิง
เธอยังสงสัยว่าซูผงิ ซ่อนความจริ งที่วา่ เขาปลุกพลังขึ้นมาตั้งแต่แรก
เกิด ครอบครัวของพวกเธอไม่ได้ร่ าํ รวยเพียงพอและต้องมีเพียงคน
เดียวเท่านั้นที่ได้รับการฝึ กฝนอย่างดี ดังนั้นเขาจึงให้โอกาสเธอ…
นัน่ คงเป็ นเรื่ องที่น่าประทับใจ
ยิง่ เธอไตร่ ตรองเรื่ องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยงิ่ เชื่อมัน่ ในเรื่ องนี้มากขึ้น
เพียงแค่ถามแม่ของเธอ เธอก็จะได้คาํ ตอบ
ในขณะที่เธอยังคงครุ่ นคิดเกี่ยวกับความคิดเหล่านั้น เฉิ งซวงหลินก็
ยืน่ กระจกให้เธอแล้วชี้ไปที่ผมของเธอ บ่งบอกว่าเธอต้องจัดผมใหม่
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกสับสน เธอมองไปที่กระจกแล้วเห็นผมยุง่ ๆ
“ซูผงิ !!!”
ทันใดนั้นเสี ยงร้องก็ดงั ก้องไปทัว่ สนามกีฬา ผูท้ ี่ไม่รู้ตวั ถึงขั้นคิดว่า
อสู รร้ายอีกตัวปรากฏ
คนที่อยูใ่ กล้กบั ทางออกรี บวิง่ หนีไปทันที
 ตอนที่ 150 สอนออนไลน์
ซูผงิ มาที่ร้านและมองดูเวลา ผ่านไปหนึ่งชัว่ โมงครึ่ ง
นัน่ คือครึ่ งชัว่ โมงที่เสี ยไป
เขารู ้สึกเสี ยใจกับเวลาที่เสี ยไป ทันทีที่เขาเข้าไปในร้าน เขาก็นาํ อสู ร
ที่ฝึกเสร็ จแล้วออกมา เลือกกลุ่มใหม่แล้วมอบให้กบั หุ่นฝึ กซ้อม
ในขณะที่หุ่นกําลังฝึ กซ้อม ซูผงิ ส่ งโครงกระดูกน้อยไปที่คอกเลี้ยงดู
สําหรับมังกรเพลิงนรกนั้นจะต้องอยูใ่ นพื้นที่สญ
ั ญา
มังกรเพลิงนรกมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะใส่ ในร้านเล็ก ๆ นี่ ซูผงิ รู ้สึก
อยากหาเงินมากพอที่จะซื้อร้านในบริ เวณใกล้เคียงเพื่อที่เขาจะได้
เลื่อนขั้นร้านของเขา
หลังจากหาที่ให้โครงกระดูกน้อยแล้ว ซูผงิ ก็กลับไปที่หน้าร้านเพื่อ
รอลูกค้า และฝึ กฝนพลังดวงดาว
ในระหว่างนี้เขาเปิ ดคอมพิวเตอร์และเข้าสู่ เว็บไซต์ของนักสํารวจ
เพื่อเข้าถึงหน้าสําหรับอาจารย์ส่วนตัว
“คราวนี้ฉนั ต้องหาใครสักคนที่ฉลาดกว่า สักคนที่สามารถเข้าใจสิ่ ง
ที่ฉนั พูดไม่กี่คาํ …” ซูผงิ บอกตัวเอง คนแรกที่เขาพบทําให้เขาเสี ย
เวลาไปครึ่ งคืน
ในบ้าน
สวีค่ งั กําลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์ เขาเป็ นนักเรี ยนระดับแนวหน้าของ
สถาบันดาบคลัง่ … แต่นกั เรี ยนระดับแนวหน้าก็ตอ้ งการความบันเทิง
เช่นกัน เขาไม่สามารถอุทิศชีวติ ทั้งหมดให้กบั การบ่มเพาะได้ นัน่ จะ
ทําให้เขาตาย
สวีค่ งั กรี ดร้องที่หน้าจอ “ทําไมถึงไปซ่อนตัวตรงนั้น? มานี่ ฉันตาย
ตรงนี้!
“บัดซบออกมา!” เขาฟูมฟายด้วยความโกรธ
ในคอมพิวเตอร์สวีค่ งั กําลังเล่นโซโล่เดี่ยวโดยควบคุมอสู รของเขา
“จระเข้เรเซอร์” จระเข้เรเซอร์ ตัวนี้เป็ น จระเข้เรเซอร์ ในชีวติ จริ งที่
น่ารักในเวอร์ชนั่ การ์ตูน ในเกม จระเข้เรเซอร์ ดูเหมือนจะน่ารักและ
ในเวลาเดียวกันก็ทรงพลัง ทักษะหลายอย่างที่มีให้ในเกมเป็ นทักษะ
พื้นฐาน
ในยุคที่นกั รบอสู รต่อสู เ้ ป็ นกระแสหลักในสังคมนี้ ไม่เพียงแต่เป็ น
อสู รที่แทนที่ในชีวติ ของผูค้ น อสู รยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับทุก
อุตสาหกรรมอีกด้วย
สวีค่ งั คลิกที่แป้นพิมพ์อย่างบ้าคลัง่ ถึงกระนั้นหน้าจอก็หรี่ ลงในไม่ชา้
(บาซิ ลิสก์สายฟ้าสร้างความเสี ยหาย 823 คะแนนให้กบั คุณด้วยเปลว
ไฟ…]
(บาซิลิสก์สายฟ้าสร้างความเสี ยหาย 320 คะแนนให้กบั คุณด้วยหาง
ของมัน … )
สวีค่ งั เห็นเพื่อนร่ วมทีมที่ซ่อนตัวอยูแ่ ล้วออกมาจากหญ้าสู งเมื่อเขา
ตาย จากนั้นทักษะก็ใช้ไม่ได้และบาซิ ลิสก์สายฟ้าที่ฝ่ายตรงข้าม
ควบคุมก็ได้กลับไปที่หอคอยฐานของพวกมัน …
ด้วยเหตุน้ ีฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาจึงเก็บของรางวัลระหว่างทางและ
กลับไป “ให้ตายเถอะ…”
สวีค่ งั ลุกเป็ นไฟ เขาคลิกที่ ESC และออกจากเกม
“งี่เง่า มาดูกนั ว่าแกจะเล่นกับใครถ้ามีคนเดียว…”
ห้านาทีในเกม แต่โกรธเป็ นเวลาสองชัว่ โมง
ติ๊ง!
ในขณะที่ความโกรธแค้นของสวีค่ งั ยังไม่หมดไป มีหน้าต่างโผล่
ขึ้นมาบนคอมพิวเตอร์ของเขา
สวีค่ งั เข้ามาดู “เพื่อนของคุณ “สุ ดหล่อแห่งหลงเจียง” เข้าสู่ ระบบ
แล้ว”
มันคือเขา!
ดวงตาของสวีค่ งั เปล่งประกายและความโกรธก็ถูกกลืนหายไป นัน่
เป็ นเพียงเกมเท่านั้นซึ่งไม่มีอะไรเทียบได้กบั อนาคตของเขา เขาคลิก
หน้าต่างที่เด้งขึ้นมา และเข้าสู่ เว็บไซต์
เพื่อรอซูผงิ เมื่อใดก็ตามที่เขาอยูบ่ า้ นเขาจะเปิ ดคอมพิวเตอร์ตลอด
เวลา เขาคิดว่าถ้าเขาได้พบกับซูผงิ อีกครั้งเขาสามารถได้รับการสอน
พิเศษอีกครั้งได้
ครั้งสุ ดท้ายด้วยคําแนะนําของซูผงิ มันทําให้สวีค่ งั กลายเป็ นอันดับ 2
ในสถาบันของพวกเขา คนเดียวที่เขาเป็ นรองคือผูช้ ายคนนั้น สกุลมู่
นัน่ เป็ นความก้าวหน้าที่น่าทึ่ง เขาไม่มีทางประสบความสําเร็ จเช่นนี้
ต่อให้จา้ งอาจารย์คนอื่น
สําหรับการให้คน้ หานักรบอสู รกิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ
เขาต้องหาจุดเชื่อมต่อที่เหมาะสม
ซูผงิ เป็ นกรณี ที่หายากที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์จะติดต่อเข้ามาด้วย
ตนเอง และการสอนกลับกลายเป็ นว่าได้ผลมากกว่า ซูผงิ เก่งกว่า
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์อื่น ๆ ที่สวีค่ งั เคยเห็นมาก่อน สวีค่ งั ไม่ลงั เลที่
จะจ่ายเงินเพิม่ เป็ นสองเท่าสําหรับคําแนะนําของซูผงิ เขาส่ งสติกเกอร์
หน้ายิม้ สองอัน
“สวัสดีครับคุณซู” สวีค่ งั พิมพ์อย่างรวดเร็ ว
ที่ร้านค้า
ติ้ง!
ซูผงิ เห็นใครบางคนส่ งข้อความถึงเขา
เขาอยากรู ้ เขาคลิกเปิ ดและเห็นชื่อและประวัติการแชท จู่ ๆ เขาก็จาํ
“ผูซ้ ้ือ” จากครั้งที่แล้วได้
“สวัสดี” เขาตอบกลับแบบสบาย ๆ สวีค่ งั รู ้สึกตื่นเต้นเมื่อซูผงิ ตอบ
กลับมา เขากลัวว่าซูผงิ จะออกจากระบบในไม่ชา้
ผูเ้ ชี่ยวชาญอย่างเขาน่าจะยุง่ – สวีค่ งั พิมพ์อย่างรวดเร็ ว “คุณซูมีเวลา
บ้างไหมครับ? คุณช่วยมาอีกได้ไหม? เมื่อเร็ ว ๆ นี้ผมมีคาํ ถามบาง
อย่างเกี่ยวกับอสู รของผม เรื่ องเงินไม่ใช่ปัญหา คุณสามารถตั้งราคา
ได้เลย”
ซูผงิ ได้รับข้อความ เขาเปิ ดมันและเลิกคิ้ว เงินไม่ใช่ปัญหา? ถึง
กระนั้นเขาก็ไม่สามารถตั้งราคาให้สูงกว่าเดิมเป็ นล้านได้
แต่ถา้ เขาขึ้นราคาแค่หลักแสน นัน่ ก็ยงั ขาดทุนอยูด่ ี
“ผมไม่วา่ ง” เขาปฏิเสธ
สวีค่ งั ประหลาดใจกับคําตอบสั้น ๆ นี้ ความตื่นเต้นในใจของเขาดับลง
ผลลัพธ์น้ ีไม่เป็ นที่ยอมรับของสวีค่ งั เขาส่ งอิโมจิที่น่ารักมากมาย
พร้อมดวงตาที่เอ่อล้น “คุณซูแค่มาให้คาํ แนะนํานิดหน่อย ผม
หมายถึงแบบนั้น ผมจะให้คุณ 1.5 ล้าน โอเคไหมครับ”
ซูผงิ “…”
การเพิ่มขึ้นของราคาเป็ นไปตามที่เขาคาดไว้ เขาไม่สนใจ
สวีค่ งั พิมพ์มาอีก “คุณซู?
“ผมขอร้อง…”
“ความสามารถในการต่อสู ข้ องผมเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากคําแนะนํา
ของคุณในครั้งที่แล้ว นัน่ เป็ นประโยชน์ต่อผมมากทีเดียว อย่างไรก็
ตาม ยังมีใครบางคนที่ผมไม่สามารถเอาชนะได้ …
“คุณซู ถือเป็ นการทําบุญเถอะนะครับ คุณสามารถตั้งราคาตามความ
ต้องการของคุณได้ขอแค่คุณมาและให้คาํ แนะนําผมก็พอ”
ซูผงิ กําลังเรี ยกดูขอ้ มูลของนักเรี ยนคนอื่นในหน้านี้ เขารู ้สึกรําคาญกับ
การแจ้งเตือนมากมาย เขาต้องการที่จะเลิกเป็ นเพื่อนกับเขา แต่เขา
เคยหาเงินจากสวีค่ งั การไม่เป็ นมิตรกับเขาดูเหมือนผิดจรรยาบรรณ
เขาเปิ ดแชทและเห็นคําพูด อิโมจิและสติกเกอร์ท้ งั หมดนั้น
เฮ้อ
ซูผงิ ถอนหายใจและเริ่ มพิมพ์ “ผมยุง่ มาก แต่ถา้ คุณมีคาํ ถามใด ๆ คุณ
สามารถถามได้ทนั ที ถ้าผมรู ้คาํ ตอบผมจะอธิบายให้คุณฟัง แน่นอน
ว่าจะไม่มีค่าใช้จ่าย”
“จริ งเหรอครับ?”
สวีค่ งั รู ้สึกตื่นเต้นหลังจากที่ซูผงิ ตอบกลับในที่สุด เขาพิมพ์” คุณซู
คุณใจดีมาก นี่คือสิ่ งที่ครั้งที่แล้วผมใช้ … “
เขาพิมพ์ปัญหาที่พบระหว่างการต่อสู แ้ ละรอคําตอบจากซูผงิ อย่าง
ประหม่า
ซูผงิ อ่านคําถามซึ่งเป็ นเรื่ องธรรมดาสําหรับเขา เขาให้คาํ ตอบและใน
ท้ายที่สุดเขากล่าวว่า “ผมเรี ยกเก็บเงินครึ่ งล้านสําหรับคําตอบนี้”
สวีค่ งั อ่านข้อความที่ซูผงิ ส่ งมาอย่างระมัดระวัง จู่ ๆ เขาก็รู้สึกสดชื่น
เขาไม่สนใจเลยเมื่อเห็นซูผงิ พูดถึงราคา “ไม่มีปัญหา ขอบคุณมาก
ครับคุณซู”
“ไม่เป็ นไร” ซูผงิ ตอบ หลังจากหยุดชัว่ คราวเขาถามว่า “คุณจะโอน
เงินเมื่อไหร่ ?”
สวีค่ งั ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นสิ่ งนี้ เขาตอบทันทีวา่ “ตอนนี้”
“โอเค” ซูผงิ ตอบอย่างรวดเร็ ว หลังจากนั้นไม่นานซูผงิ ก็ได้ยนิ เสี ยง
แจ้งเตือนเงินเข้า จํานวนเงินที่โอนถูกต้อง ซูผงิ มีความสุ ขและ
ประทับใจผูช้ ายคนนี้มากขึ้น รวดเร็ วในการจ่ายเงินเขาชอบ
สวีค่ งั ตรวจสอบ “คุณซูคุณได้รับเงินหรื อยังครับ?”
“ได้แล้ว”
“คุณซูวนั หยุดกําลังจะมาถึง ผมขอไปเยีย่ มคุณได้ไหม?”
ซูผงิ รู ้วา่ สวีค่ งั พยายามหาที่อยูข่ องเขา
เขาไม่สนใจเรื่ องนี้ ท้ายที่สุดไม่มีอะไรสามารถทําร้ายเขาได้ภายใน
ขอบเขตของร้าน
“แน่นอน” เขายินยอม
สวีค่ งั อาศัยอยูใ่ นเขตเมืองตอนบนและเป็ นเด็กที่ร่ าํ รวย เขาต้องอยูใ่ น
ครัวเรื อนที่คล้ายกับของเย่ห่าว ซูผงิ จะไม่ยอมทิ้งลูกค้าที่ร่ าํ รวยเช่นนี้
สวีค่ งั คิดในตอนแรกว่าซูผงิ จะต้องทําให้เขาผิดหวัง คนอย่างซูผงิ ไม่
น่าจะเปิ ดเผยที่อยูข่ องเขา สวีค่ งั เพียงถามคําถามนี้เพื่อลองเสี่ ยงดู
แต่ซูผงิ เห็นด้วย ทําให้เขาประหลาดใจ
เมื่อดูคาํ ว่า “แน่นอน” สวีค่ งั ใช้เวลาสักพักกว่าจะเชื่อ เขาตัวสัน่ ด้วย
ความตื่นเต้น เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาค้นพบที่อยูข่ องนักรบ
กิตติมศักดิ์ได้อย่างง่ายดาย
ก่อนที่สวีค่ งั จะพิมพ์ขอ้ ความอื่น ซูผงิ ได้ส่งที่อยูข่ องร้านค้าไปแล้ว
สลัม?
สวีค่ งั สับสนเกี่ยวกับที่อยู่ แต่นนั่ คือทั้งหมด เขาไม่ได้ดูถูกเพราะ
สถานที่ต้ งั
เขารู ้วา่ คนที่ทรงพลังบางคนจะเลือกสถานที่โทรมเป็ นที่พาํ นัก
ทรัพย์สินทางโลกไม่ได้เป็ นสิ่ งที่พวกเขาสนใจ
ผูค้ นมักจะพึ่งพาทรัพย์สินอันมีค่าเพื่อเพิ่มสถานะทางสังคมและ
ตัวตน อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงบุคคลสําคัญสิ่ งใดก็ตามที่พวกเขา
สัมผัสแม้กระทัง่ ขยะก็จะถือเป็ นสมบัติล้ าํ ค่า นัน่ คือวิธีการทํางาน
ของโลก
สวีค่ งั จดที่อยูแ่ ละส่ งอิโมจิจูบให้ซูผงิ ซูผงิ มองพวกมัน แต่ไม่ตอบ
เขาเรี ยกดูหน้าเว็บต่อไป
สวีค่ งั ไม่รบกวนซูผงิ อีกต่อไป เนื่องจากเขามีที่อยู่ เขาสามารถไป
เยีย่ มซูผงิ ได้และไม่ตอ้ งกลัวว่าเขาจะหายตัวไปอีกต่อไป
จากนั้นสวีค่ งั ก็ได้ยนิ เสี ยงใครบางคนดังขึ้นไปชั้นบน เขาหันกลับมา
มันเป็ นพี่สาวคนโตของเขา สวีห่ ยิงเสวีย่
“หยุดเล่นเกม มากินผลไม้กนั เถอะ” สวีห่ ยิงเสวีย่ มาพร้อมกับผลไม้
ราคาแพงหนึ่งจาน เธอวางจานไว้ขา้ ง ๆ คอมพิวเตอร์
สวีค่ งั มีความสุ ขมากเกินกว่าจะกินผลไม้ลง “พี่ ผมมีข่าวดี!”
“อะไร?” สวีห่ ยิงเสวีย่ เห็นว่าสวีค่ งั ตื่นเต้นมากจนคอของเขาเปลี่ยน
เป็ นสี แดง เธอหัวเราะคิกคัก “อะไร? Penta kill”
“พี่พดู ถึงอะไร?” สวีค่ งั พูดอย่างไม่พอใจ
สวีห่ ยิงเสวีย่ นัง่ อยูบ่ นโซฟาใกล้ ๆ ขายาวและขาวของเธอดูเร่ าร้อน
เธอหยิบผลไม้ข้ ึนมาแล้วเดินต่อไป “ไม่มีอะไร พูดมาสิ น้องได้ที่ 1
ในสถาบันการศึกษา?”
ความตื่นเต้นของสวีค่ งั หมดลงอีกครั้ง
“ไม่เป็ นไร ผมจะบอกพี่เอง” สวีค่ งั ไม่ตอ้ งการฟังคําคาดเดาอีก
สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่ตอบกลับ สวีค่ งั พูดต่อ “พี่จาํ นักรบอสู รที่ผมบอกได้
ไหม? วันนี้ผมคุยกับเขาและได้รับที่อยูข่ องเขามา”
“ที่อยู?่ ” สวีห่ ยิงเสวีย่ รู ้สึกประหลาดใจ เธอเบิกตากว้างด้วยความ
อยากรู ้อยากเห็น
 ตอนที่ 151 คําถามโง่ ๆ
“พูด…จริ งเหรอ”สวีห่ ยิงเสวีย่ สงสัย “นักรบอสู รกิตติมศักดิ์บอกน้อง
ว่าเขาอาศัยอยูท่ ี่ไหน? อย่างงั้นหรอ?”
“ไม่เอาน่าพี่ ผมเคยบอกพี่แล้วไม่ใช่เหรอ? ต้องมีคนค้นพบศักยภาพ
ที่ซ่อนอยูใ่ นตัวผมไม่ชา้ ก็เร็ ว! ผูช้ ายคนนี้เป็ นโค้ชตัวจริ ง เขาตอบ
คําถามของผมโดยไม่คิดอะไรเลย นัน่ หมายความว่ายังไง? เขารู ้วา่ ผม
เก่ง! ใครจะรู ้บางทีเขาอาจจะรับผมเป็ นศิษย์ส่วนตัวของเขาจริ ง ๆ !”
“พี่…เข้าใจแล้ว” สวีห่ ยิงเสวีย่ พยักหน้าช้า ๆ
หลังจากฟังน้องชายของเธอ เธอเชื่อว่าอาจารย์ลึกลับคนนี้ใจกว้าง
บางทีเขาอาจไม่ได้ต้ งั ใจที่จะปิ ดบังอะไร
“ใจเย็น ๆ” สวีห่ ยิงเสวีย่ ขมวดคิ้วใส่ สวีค่ งั “ให้แน่ใจก่อนว่าน้องจะ
ประพฤติตวั ดีต่อหน้าอาจารย์ในวันพรุ่ งนี้ และถ้าน้องได้เรี ยนกับเขา
ในระยะยาว … ก็ขอแสดงความยินดีดว้ ย”
สวีค่ งั ยิม้ เยาะ “แน่นอน ผมรู ้วา่ อะไรสําคัญ ผมหมายความว่าพีค่ วร
แสดงความยินดีกบั เขาที่พบนักเรี ยนดีเด่นอย่างผม!”
สวีห่ ยิงเสวีย่ กลอกตาของเธอ แต่ตดั สิ นใจที่จะไม่ใส่ ใจ “…พรุ่ งนี้พี่
จะไปกับน้องด้วย น้องจะได้ไม่เผลอพูดอะไรที่ไม่ควรทํา นอกจากนี้
พื้นที่รอบนอกก็ไม่ปลอดภัย”
“ไม่! ถ้าใครมายุง่ ผมก็สามารถเอาชนะพวกเขาได้ ผมเป็ นหนึ่งใน...”
“นี่ไงแอปเปิ้ ล ปากน้องจะได้ไม่วา่ ง”
“เฮ้!”
ภายในร้านขายอสู รพิกซี่
หลังจากยกเลิกการแชทของสวีค่ งั แล้ว ซูผงิ ก็ยงั คงอ่านรายชื่อนักเรี ยน
เพื่อค้นหาผูส้ มัครที่มีความทะเยอทะยานที่ดี การตอบคําถามสวีค่ งั
ทางอินเทอร์เน็ตทําให้เขาได้รับ 500,000 ถ้าทําได้เขาจะถือว่านี่เป็ น
วิธีการสอนแบบใหม่ซ่ ึงจะช่วยประหยัดเวลาได้มาก เมื่อเทียบกับ
การไปที่บา้ น
ที่สาํ คัญเขาจะไม่มีปัญหากับธุรกิจปกติของเขาด้วย
น่าเสี ยดายที่มีนกั เรี ยนจํานวนน้อยที่ยอมรับวิธีการดังกล่าว ซูผงิ ต้อง
ค้นหาคนที่สิ้นหวังจริ ง ๆ
ด้วยเหตุน้ ีขอ้ ความที่สะดุดตาซึ่งอ่านว่า “ด่วน! ตอบกลับทันที!”
“เข้ามาดูเร็ ว” “จิ๊ ธุรกิจกําลังจะเกิดขึ้น” เขาตรวจสอบรายละเอียด
งานสั้น ๆ และตรวจสอบให้แน่ใจก่อนที่จะติดต่อกับนักเรี ยน
ภายในห้องอพาร์ทเมนต์ ผูห้ ญิงคนหนึ่งนัง่ ไขว่หา้ งบนเบาะนุ่ม ๆ
ขณะที่พลังดวงดาวหมุนวนรอบตัวเธอ มันเป็ นกิจวัตรการฝึ กฝน
ตามปกติของเธอ
บี๊บ! จู่ ๆ คอมพิวเตอร์ของเธอก็ส่งการแจ้งเตือน
เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ปัดเป่ าพลังดวงดาวและตรวจสอบหน้าจอ
[“สุ ดหล่อแห่งหลงเจียง” ส่งข้อความถึงคุณ]
เดี๋ยว อะไร??
มันแปลกมาก แต่เธอสามารถบอกได้วา่ ข้อความนั้นมาจากเว็บไซต์
สอนพิเศษออนไลน์ ดังนั้นเธอจึงตัดสิ นใจลองดูเพราะเธอกําลังมอง
หาอาจารย์ส่วนตัว [สุ ดหล่อแห่งหลงเจียง : สวัสดี คุณต้องการบทเรี ยน
หรื อไม่?]
“โอ้ ดีเลย มีคนพบข้อความของฉัน เดี๋ยว…”
เธอเห็นชื่อผูพ้ ดู ในกรอบสี ทองซึ่งบ่งบอกว่าเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
“จริ งหรอ ??”
เธอยืดตัวตรงนัง่ ทันทีดว้ ยท่าทางประหลาดใจ
เธอดีใจมาก และคลิกชื่ออาจารย์เพื่อตรวจสอบโปรไฟล์
บันทึกผูส้ อน : ไม่มี
เวลาลงทะเบียน : ไม่กี่วนั ที่ผา่ นมา
รี ววิ : ไม่มี
ยังมี “!” ข้างชื่อผูช้ ายคนนี้บอกให้เธอระวังตัว
เซี่ย เย่ซวน พบว่าความหลงใหลของเธอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ ว มัน
ดูเหมือนแก๊งต้มตุ๋นทัว่ ไป แม้วา่ เธอจะฉลาดพอที่จะไม่คิดเรื่ องนี้ แต่
มีโอกาสน้อยมากที่เธอจะได้คุยกับนักรบกิตติมศักดิ์ที่เพิ่งลงทะเบียน
ใหม่อย่างแท้จริ ง
ไม่ผดิ ที่จะลอง เว็บไซต์น้ ีมีการลงโทษอย่างจริ งจังต่อนักต้มตุ๋น
[สวัสดีค่ะ คุณว่างไหม?] เซี่ ยเย่ซวน พิมพ์ขอ้ ความแรกของเธอ
(ผมทําหลักสู ตรออนไลน์เท่านั้น ไม่มีการนัดเจอกัน แน่นอนว่า
หลักสู ตรดังกล่าวมีราคาถูกกว่า)
เดี๋ยวนะ อะไร? เซี่ ยเย่ซวน ลังเลกับข้อความถัดไปของเธอ เราจะไม่
พบกัน? เป็ นอาจารย์ส่วนตัวแบบไหน ??
[…แล้วสําหรับคอร์สออนไลน์ ราคาเท่าไหร่ ?] เธอตัดสิ นใจที่จะใช้
คําที่สุภาพ
(แล้ว… 800,000เป็ นไง?]
เฮ้. เซี่ยเย่ซวน ถ่มนํ้าลาย ผูช้ ายคนนี้เป็ นนักต้มตุ๋นที่ทะเยอทะยาน
สิ นะ? เขาต้องการเงินขนาดนั้นเพียงแค่พิมพ์คาํ ไม่กี่คาํ บนแป้นพิมพ์!
เธอมีปัญหากับการฝึ กในตอนนี้ เธอจึงตัดสิ นใจดําเนินการต่อ และดู
ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
[เอาล่ะ ฉันติดอยูท่ ี่ระดับหกมานานแล้ว บางทีคุณอาจจะรู ้วธิ ีที่จะ
ช่วยให้ฉนั ได้เลื่อนไประดับต่อไป?]
เธอเลื่อนเคอร์เซอร์ไปที่ปุ่ม “รายงาน” เพื่อที่เธอจะได้ส่งมอบ “สิ บ
แปดมงกุฎ” นี้เพื่อขอความยุติธรรม เมื่อเธอเห็นคําตอบที่ไม่สุจริ ต
ซึ่งขอให้เธอจ่ายเงินทันที นักรบกิตติมศักดิ์จะช่วยเหลือเธออย่างไม่
มีปัญหา
ซูผงิ รู ้สึกงุนงงกับคําถามเช่นนี้เนื่องจากตัวเขาเองอยูใ่ นระดับสี่
เท่านั้น เขาไม่รู้วา่ “คอขวด” ที่แยกสองระดับนั้นเป็ นยังไง?
(คําถามประเภทนี้ไม่รวมอยูใ่ นคําขอเดิมของคุณใช่ไหม? คุณไม่ได้
ต้องการอาจารย์ที่จะช่วยเรื่ องอสู รของคุณเหรอ?]
การแสดงออกของเซี่ยเย่ซวน เปลี่ยนเป็ นเย็นชา เธอรู ้วา่ เว็บไซต์
สอนพิเศษนี้มีระบบการทํางานยังไง ทุกคนสามารถลงทะเบียนเป็ น
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ได้ต้ งั แต่เริ่ มต้น แม้วา่ จะต้องผ่านกระบวนการ
ตรวจสอบอย่างเป็ นทางการเพื่อให้ได้รับการอนุมตั ิ มิฉะนั้นการ
ลงทะเบียนที่ผดิ พลาดจะส่ งผลให้ใบอนุญาตการสอนของพวกเขา
ถูกเพิกถอนอย่างถาวร
เห็นได้ชดั ว่าเธอมองถูกในกรณี ดงั กล่าว เซี่ ยเย่ซวน ตัดสิ นใจที่จะ
สร้างความอับอายให้กบั ซูผงิ ก่อนที่จะกดปุ่ มรายงาน
(อสู รใช่ม้ ยั เอาล่ะขอฉันถามหน่อย ศพเริ งระบํา ระดับ 7 จะเอาชนะ
สิ งโตลิมโบ้ประเภทไฟได้ยงั ไง?]
เธอรอฟังซูผงิ โกหก
เฮ้ ทั้งคู่เป็ นอสู รดวงดาวหายาก คงเป็ นเรื่ องยากสําหรับอาจารย์ธรรมดา
ที่จะได้เห็นพวกมัน นับประสาอะไรกับจะรู ้วา่ พวกมันต่อสู ก้ นั ยังไง
คนโกหกจะทําอะไรได้บา้ ง?
ข้อความของซูผงิ มาถึง (อืม…ศพเริ งระบําไม่สามารถเอาชนะสิ งโต
ลิมโบ้ได้? แต่ยงั ไงล่ะ? สิ งโตอยูใ่ นระดับสู งกว่าหรื อเปล่า?]
[แน่นอนว่าพวกมันอยูใ่ นระดับเดียวกัน] เซี่ ยเย่ซวน ไม่ได้แต่งเรื่ อง
คําถามนั้นเป็ นงานที่อาจารย์มอบหมายให้เธอ
เธอใช้เวลาหลายปี ในการสํารวจพื้นที่รกร้าง หลังจากนั้นเธอก็ไป
วิทยาลัยอีกครั้งเพื่อเรี ยนในระดับที่สูงขึ้นด้วยความหวังที่จะเป็ น
ผูน้ าํ หรื อเป็ นผูจ้ ดั การทีม ไม่ใช่ทหารเดินเท้าทัว่ ไป เพื่อให้บรรลุ
เป้าหมายนี้การได้คะแนนดีในวิทยาลัยเป็ นสิ่ งสําคัญ เธอต้องส่ง
การบ้านและโครงการทั้งหมดให้ดีที่สุดเท่าที่จะทําได้
[แล้วชุดทักษะของพวกมันล่ะ?] เธอถามซูผงิ
[องค์ประกอบมาตรฐานคุณสามารถหาได้จากหนังสื อของสหพันธ์
นี่คือมาตรฐาน]
ซูผงิ ลูบคางและไตร่ ตรอง หนังสื อภาพประกอบที่จดั พิมพ์โดยสหพันธ์
มีหลายประเภทสําหรับอสู รในระดับต่าง ๆ สําหรับคนส่ วนใหญ่การ
ใช้หนังสื อมาตรฐานก็เพียงพอแล้วเพราะหนังสื อเล่มนี้มีทุกสิ่ งที่ควร
รู ้เกี่ยวกับอสู รทัว่ ไป
แปลก ศพเริ งระบําโดยเฉลี่ยควรมีทกั ษะเพียงพอที่จะจัดการสิ งโต
ลิมโบ้ได้อย่างง่ายดาย ฉันต้องตอบคําถามโง่ ๆ แบบนี้จริ ง ๆ หรอ?
ซูผงิ คิด เขาทําเพราะมันเป็ นงานของเขา
 ตอนที่ 152 ซูผงิ โดนด่ า
เนื่องจากคําตอบนั้นค่อนข้างตรงไปตรงมาและเรี ยบง่าย ซูผงิ จึง
แน่ใจว่าคําตอบของเขานั้นแบบสั้น ๆ
[เพื่อให้แน่ใจว่าจะชนะอย่างรวดเร็ วมีสามขั้นตอนที่ตอ้ งทํา]
(ขั้นแรกบอกให้ศพเริ งระบําใช้หมอกมืดเพื่อปกคลุมสนามรบ
จากนั้นใช้ เสี ยงคําถามแห่งความตาย และ บทเพลงแห่งความตาย
เพื่อทําลายวิญญาณของสิ งโต]
[ต่อไปให้ใช้ การรุ กรานวิญญาณเพือ่ โจมตีสิงโตเมื่อจิตใจของมัน
อ่อนแอ ดังนั้นคุณจึงสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของมันได้]
(ขั้นตอนสุ ดท้าย บอกศพเริ งระบําของคุณให้เต้นไปข้างหน้าและ
ต่อยสิ งโต)
ซูผงิ ส่ งข้อความนั้นและจิบนํ้า ขั้นตอนที่สามนั้นไม่จาํ เป็ นเนื่องจาก
คนส่ วนใหญ่จะเห็นว่าพวกเขาต้องทําอะไรเมื่อคู่ต่อสู ข้ องพวกเขาไม่
เคลื่อนไหวอีกต่อไป แต่เขาจะยังคงอธิบาย
ในขณะเดียวกันเซี่ย เย่ซวนไม่รู้วา่ เธอควรโกรธหรื อหัวเราะหลังจาก
“บทเรี ยน” ที่ไร้สาระนั้น
ส่ วน “การชนะอย่างรวดเร็ ว” ทําให้คาํ ตอบแย่ลงไปอีกราวกับว่าผู ้
พูดรู ้วธิ ีต่าง ๆ มากมายในการชนะ
เธอยังคงอดทนขณะอ่านคําตอบ เมื่อเธอพูดถึงตอนท้ายของข้อความ
เธอมัน่ ใจ 100% ว่า “อาจารย์” คนนี้ไม่รู้อะไรเลย
ขั้นตอนเหล่านั้นผิด!
บทเพลงแห่งความตายเป็ นทักษะมาตรฐานที่ศพเริ งระบํารู ้จกั มัน
เป็ นการโจมตีทางจิตวิญญาณที่ต้ งั ใจจะบดบังจิตใจของศัตรู ทวั่ ไป
แต่สิงโตลิมโบ้ไม่ใช่ศตั รู ทวั่ ไป
การรุ กรานวิญญาณเป็ นเคล็ดลับหลักของศพเริ งระบํา แน่นอนว่าเซี่ ย
เย่ซวนรู ้เรื่ องนี้ เธอรู ้ดว้ ยว่าทักษะนี้ไม่สามารถใช้ ได้สุ่ม ๆ เพราะมัน
จะส่ งผลตรงกันข้ามหากวิญญาณของศัตรู มีพลังมากกว่า ในกรณี ที่
เลวร้ายที่สุดศพเริ งระบําจะตายหากการโจมตีของตัวเองได้รับผลกระทบ
กลับมา
สําหรับขั้นตอนสุ ดท้าย … เธอรู ้สึกราวกับว่าเธอถูกล้อเลียน
โดยพื้นฐานแล้วการต่อสู ค้ วรจะจบลงหาก การรุ กรานวิญญาณได้ผล
แม้แต่คนงี่เง่าก็รู้วา่ จะจัดการศัตรู ที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ยงั ไง
(คําถามนั้น… 500,000 ก็น่าจะเพียงพอแล้ว) ซูผงิ พูดราคาของเขา
ด้วยความไม่แน่ใจ แม้วา่ เขาจะชอบเงินที่ฟังดูมากเกินไปสําหรับ
“คําถามงี่เง่า”
แต่เขาก็ไม่สามารถกําหนดราคาให้ต่าํ เกินไปได้เช่นกัน เพราะมัน
อาจทําลายตลาดได้ เขาเป็ น “อาจารย์นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์”
เซี่ย เย่ซวนกําลังจะรายงานซูผงิ แต่เธอเกือบจะโยนเมาส์ของเธอลงที่
พื้นเมื่อมองไปที่ “คําขอชําระเงิน”
ฉันกําลังจะช่วยผูช้ ายคนนี้โดยไม่รายงานการฉ้อโกงที่น่ากลัวของ
เขาอยูแ่ ล้ว แต่เขายังขอเงิน ??
ตราบเท่าที่ปัญหาของเธอได้รับการแก้ไข เธอเต็มใจที่จะจ่ายสองเท่า
แต่จ่ายเงินสําหรับการหลอกลวง? ไม่ได้อยูใ่ นชีวติ ของเธอ!
เธอขยับแขนเสื้ อขึ้นเพื่อจะใส่ อารมณ์กบั คียบ์ อร์ด
[ห้าแสน ไม่ถูกไปหน่อยเหรอ?]
ซูผงิ เลิกคิ้วแม้วา่ เขาจะไม่จาํ เป็ นต้องทําตามข้อเสนอของตัวเอง
[ทุกอย่างปกติดี ถือว่าเป็ นบริ การครั้งแรก ผมจะกลับไปใช้ราคาปกติ
เมื่อมีครั้งหน้า]
ไปลงนรกซะ! ผูช้ ายคนนี้โง่มากจนอ่านเรื่ องตลกไม่ออก! เซี่ย เย่
ซวนกัดฟันแน่น จะไม่มีครั้งต่อไป!
(ไม่เอาหน่า ฉันไม่อยากทําให้อาจารย์กิตติมศักดิ์ผดิ หวัง ฉันจะจ่าย
ให้คุณ 5 ล้าน!]
ห้าล้าน?? ซูผงิ รู ้สึกแย่ ฉันประเมินบริ การของฉันตํ่าไปหรื อไม่ หรื อ
นัน่ เป็ นคําถามที่สาํ คัญมากจริ ง ๆ ? [เอ่อถ้าคุณพูดอย่างนั้น) ซูผงิ
“ยอมแพ้” เซี่ย เย่ซวนหัวเราะเยาะ
เขาเชื่อจริ ง ๆ ! จริ งจัง!
อะแฮ่ม
[ส่ งหมายเลขโทรศัพท์ของคุณมา]
หมายเลขโทรศัพท์? ไม่ใช่บญั ชีธนาคาร?
ซูผงิ ยังคงปฏิบตั ิตามเมื่อเธอพูดถึงเงินห้าล้าน เขาคิดว่าผูจ้ ่ายเงิน
ต้องการเพิม่ ความระมัดระวังเป็ นพิเศษ
เซี่ย เย่ซวนเห็นข้อความของซูผงิ และกดโทรออกทันที ในขณะที่
ยังคงงุนงง
บี๊บ…ซูผงิ หยิบโทรศัพท์ข้ ึนมาและเห็นหมายเลขของผูโ้ ทรแสดง
เป็ นดอกจัน นี่ไม่ใช่ปัญหาเนื่องจากครอบครัวที่ร่ าํ รวยล้วนรู ้วธิ ีซ่อน
ความเป็ นส่ วนตัว
“สวัสดี?”
“ไปกินขี้ซะ”
ผูโ้ ทรใช้เวลาไม่กี่นาทีในการสาปส่ งคําด่าจํานวนมาก หัวเราะอย่าง
บ้าคลัง่ แล้ววางสาย ซูผงิ ลดโทรศัพท์ลงด้วยความใจหาย
เมื่อกี้คืออะไร? ใครบางคนโทรผิด?
เขาส่ ายหัวและอ่านแชทออนไลน์ต่อไป
[ไปลงนรกซะ ไอ้โง่!]
นัน่ คือข้อความสุ ดท้ายของนักเรี ยน ภาพของเธอเป็ นสี เทาหมายความ
ว่าเธอออฟไลน์หรื อขึ้นบัญชีดาํ เขา
ซูผงิ เพิง่ รู ้ตวั ว่าถูกหลอก เขาทํางานได้ดีและนี่คือค่าจ้างที่เขาได้รับ??
“ฟัก อย่าให้ฉนั รู ้วา่ เธอเป็ นใคร…”
เขาปิ ดเว็บไซต์และหันหน้าหนีดว้ ยความหงุดหงิด ดูเหมือนว่า “การ
สอนออนไลน์” มีปัญหามากกว่าที่เขาคิด
อาจเป็ นเพราะฉันยังไม่ได้รับการตรวจสอบ? แต่นกั เรี ยนคนนั้นไม่ได้
ไปลองดูวา่ คําแนะนําของฉันได้ผลหรื อไม่? คนโง่ไร้ประโยชน์
เขาหายใจเข้าลึก ๆ หลายครั้งเพื่อสงบสติอารมณ์ เขาตัดสิ นใจเลิก
เป็ นอาจารย์ออนไลน์ เขามีวธิ ีหาเงินอีกมากมาย
“นัน่ รู ้สึกดีจริ ง!”เซี่ ย เย่ซวนวางโทรศัพท์และหัวเราะบนเตียงของเธอ
“นี่คือวิธีที่ควรกับการจัดการกับนักต้มตุ๋นออนไลน์ที่น่ารังเกียจ!
และเขาทําอะไรฉันไม่ได้ดว้ ยซํ้า!”
ครู่ ต่อมาเธอก็ลุกจากเตียงและพบว่าหน้ารายงานยังไม่เสร็ จ “นักต้ม
ตุ๋น” คนนี้จะไม่สร้างความรําคาญให้คนอื่นต่อไป โทรศัพท์ของเธอ
ดังขึ้นทันทีที่เธอปิ ดเพจ เธอสงสัยว่านักต้มตุ๋นเรี ยกเธอกลับมา
หรื อไม่ แต่กท็ ิ้งความคิดนั้นไปเนื่องจากเป็ นไปไม่ได้เมื่อเธอตั้งค่า
การป้องกันความเป็ นส่ วนตัว บริ การดังกล่าวทําให้ครอบครัวของ
เธอเสี ยค่าใช้จ่ายเป็ นจํานวนมากทุกเดือน
เธออ่านหมายเลขบนจอแสดงผลและใช้ทศั นคติที่จริ งจังมากขึ้น
อย่างรวดเร็ ว “เอ๊ะสวัสดีค่ะอาจารย์”
“เย่ซวน?เธอทํางานให้ฉนั เสร็ จหรื อยัง?”
“ฉัน...ฉันกําลังทําอยู่ ฉันทําได้ดีมาก!”
“ดี ส่ งผลให้ฉนั ภายในสามวัน”
“แน่นอนค่ะ อาจารย์”
“ฉันมัน่ ใจในตัวเธอนะ เธอจะไม่ทาํ ให้ฉนั ผิดหวัง ใช่ไหม?”
เซี่ย เย่ซวนวางสาย ขณะที่เธอทรุ ดตัวลงนัง่ บนพื้น การทํางานนี้ให้
เสร็ จภายในสามวันเป็ นไปไม่ได้เลยทีเดียว เธอใช้เวลาหลายวันกับ
การจําลองการต่อสู แ้ ละไม่เคยทําสําเร็ จเลยสักครั้ง
งานนี้ค่อนข้างยาก
สิ งโตลิมโบ้เป็ นอสู รประเภทไฟ ซึ่งโดยธรรมชาติแล้วจะได้เปรี ยบ
อสู รดวงดาวประเภทอันเดธ ไฟไม่ได้ผลเช่นเดียวกับพลังศักดิ์สิทธิ์
เมื่อโจมตีอนั เดธ แม้วา่ มันจะยังคงมีประสิ ทธิภาพอยูก่ ต็ าม
เธอยังใช้ระบบจําลองในทางตรงกันข้ามด้วยการควบคุมสิ งโตลิมโบ้
เพื่อต่อสู ก้ บั ศพเริ งระบําที่เป็ นศัตรู แต่ไม่วา่ เธอจะพยายามอย่างไร
สิ งโตก็มกั จะได้รับชัยชนะ
เธอได้รับการบ้านที่ยากลําบากเช่นนี้เพียงเพราะอาจารย์ของเธอตั้ง
ความหวังไว้สูงกับเธอ แต่…เธอติด
เธอเดินกลับไปที่เตียงและครวญคราง
ซูผงิ ฝึ กฝนพลังดวงดาวของเขาในร้านค้า ในขณะเดียวกันเขาก็คิดหา
วิธีอื่น ๆ เพื่อขยายแหล่งรายได้ของเขา
นาฬิกาบอกเวลา 5 โมง ซึ่งหมายความว่านักเรี ยนจากสถาบันฟี นิกซ์
จะมาถึงในไม่ชา้ ยังเป็ นเวลาที่พนักงานทัว่ ไปส่ วนใหญ่เลิกงาน
ขณะที่ถนนด้านนอกคึกคักขึ้น ในไม่ชา้ คนคุน้ เคยหลายคนก็ปรากฏ
ตัวที่ร้านของซูผงิ
“คุณ!”
เป็ นจางเป่ าซิงที่มาถึง “เส้นชัย” เป็ นคนแรกในวันนี้ เขาคาดว่าร้าน
จะเต็มไปด้วยผูค้ น เขาจึงแอบออกจากบทเรี ยนสุ ดท้ายมาก่อนเวลา
เพื่อให้มาถึงที่น่ีเร็ วขึ้น
 ตอนที่ 153 ชื่ อเสี ยง
ด้านหลังจางเป่ าซิงเป็ นนักเรี ยนมีชื่อเสี ยงอีกคนที่เพิ่งสร้างชื่อในการ
จัดอันดับของสถาบัน ลู่เผิงเฟยได้รับความรุ่ งโรจน์ท้ งั หมดนี้ ส่ วน
ใหญ่ตอ้ งขอบคุณการฝึ กซ้อมที่เขาซื้อเป็ นประจําในร้านของซูผงิ
ส่ วนลูกค้าที่เหลือ …ซูผงิ รู ้จกั พวกเขา แต่เขาจําชื่อไม่ได้ทุกคน มี
นักเรี ยนจากสถาบันจํานวนมากที่มา
“วันนี้คุณดูดีมากครับอาจารย์!”
“คุณเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์จริ ง ๆ หรอ ??”
เห็นได้ชดั ว่านักเรี ยนทุกคนได้ดูเขาเอาชนะอาจารย์จากสถาบันดาบ
คลัง่ ก่อนหน้านั้นในวันนี้ และพวกเขาทุกคนก็ดูตื่นเต้น
การเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ต้ งั แต่อายุนอ้ ยนั้นน่าประทับใจพอสมควร
ไม่มีใครคิดว่าซูผงิ แข็งแกร่ งขนาดนั้น
การกระทําที่กล้าหาญของเขาทําให้ชดั เจนว่าเหตุใดซูผงิ จึงได้รับการ
ยกย่องจากสถาบันในฐานะนักรบอสู รกิตติมศักดิ์เขาสามารถได้รับ
เลือกให้เป็ นรองอาจารย์ใหญ่คนต่อไปหากต้องการ!
“อะแฮ่ม ผมยังไม่ถึงขนาดนั้น ผมแค่ใช้เคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ วันนี้
คุณจะฝึ กอสู รตัวไหนบ้าง?”
แม้วา่ ผูค้ นจะกังวลมากขึ้นอย่างชัดเจนกับการตอบสนองของเขา
“คุณไม่ใช่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ ??” จางเป่ าซิงตะโกน “แต่ทาํ ไม?
คุณสามารถบินได้!”
“ใช่ เราทุกคนเห็นเหมือนกัน!”
“เคล็ดลับเล็ก ๆ แบบไหนครับอาจารย์”
“สอนเรา! ได้โปรด!”
ซูผงิ โบกมืออย่างไม่สบอารมณ์ “นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะเรี ยนรู ้ได้ นี่คือ
ร้านขายอสู ร เข้าประเด็นเลยถ้าคุณต้องการให้ผมฝึ กอสู รของคุณ”
“คุณไม่ได้ลอ้ เล่นใช่ไหม ?? แล้วคุณอยูร่ ะดับไหนครับ?”
“ฉันไม่เคยได้ยนิ วิชาใดที่สามารถทําให้บินได้มาก่อน!”
ซูผงิ แสดงท่าทางที่เข้มงวด “ถ้าทําให้ผมเสี ยเวลา ผมจะเพิ่มราคา นัน่
คือสิ่ งที่คุณต้องการ?”
เขาทําให้ผคู ้ นอยูภ่ ายใต้การควบคุมได้อย่างง่ายดาย ภายในไม่กี่วนิ าที
พวกเขาก็เงียบลงและเข้าแถวอย่างเป็ นระเบียบที่หน้าเคาน์เตอร์
เฮ้อ สิ่ งมหัศจรรย์ของเงิน ซูผงิ หยิบสมุดบัญชีของเขาออกมาและเริ่ ม
งานของเขา
“เอิ่ม คุณต้องเขียนชื่อผมทุกครั้งด้วยงั้นเหรอครับ?”จางเป่ าซิ งยิม้ ขี้
อาย “ผมมาทุกวันอยูแ่ ล้ว”
“ผมไม่อยากพลาด แล้วคุณจะจ่ายเลยไหม?!”
“โอ้ เดี๋ยวก่อน…” จางเป่ าซิงรี บหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและ
จ่ายเงิน
ราคาไม่ใช่ปัญหาตราบเท่าที่คุณภาพของบริ การฝึ กเป็ นจริ ง อย่างไร
ก็ตาม การมาที่นี่หลายครั้งทําให้กระเป๋ าสตางค์ของจางเป่ าซิ งแห้ง
วันนี้จะเป็ นการมาครั้งสุ ดท้ายของเขาก่อนที่เขาจะได้รับเงินค่าขนม
ให้ตายเถอะ ฉันต้องรี บ พวกเขาบอกว่าเราสามารถหาเงินและฝึ กฝน
ในพื้นที่รกร้างได้ ดังนั้นฉันควรลองดู …
จางเป่ าซิงเป็ นนักเรี ยนทัว่ ไปและไม่มีความสําคัญในสถาบันมาโดย
ตลอด จนกระทัง่ เขาได้รับบริ การจากซูผงิ และไต่ข้ ึนไปเป็ น 20
อันดับแรกในการจัดอันดับของสถาบัน
ปัญหาเดียวคือเขามีเพียงสุ นขั เพลิงเป็ นอสู รหลักของเขา ซึ่งสามารถ
ตอบโต้ได้ง่ายหากฝ่ ายตรงข้ามรู ้วธิ ี มิฉะนั้นเขามัน่ ใจว่าจะต้องไปถึง
10 อันดับแรก
สุ นขั เพลิงเห็นซูผงิ และดวงตาที่สดใสของมันก็มืดลงด้วยความสิ้ น
หวัง มันเดินไปที่หลังร้านอย่างเชื่อฟังและก้มหัวลง
ซูผงิ ไม่สนใจสุ นขั เพลิงและกล่าวกับลูกค้าคนต่อไป ลู่เผิงเฟย
“อาจารย์ คุณจะสอนเราเกี่ยวกับสิ่ งอื่นนอกเหนือจากอสู รอันเดธ
ไหมครับ?” ลู่เผิงเฟยถามอย่างหลงใหล
“อืม บางที”
จู่ ๆ ลู่เผิงเฟยก็เศร้าขึ้นมาทันทีเมื่อเขาจําได้วา่ เขาใกล้จะจบการศึกษา
แล้ว เมื่อถึงจุดนั้น ผูส้ าํ เร็ จการศึกษาอย่างเขาอาจมีชีวติ ที่ปลอดภัย
และน่าเบื่อในเมืองหลัก หรื ออาจเสี่ ยงโชคเพื่อความมัง่ คัง่ ในพื้นที่
รกร้าง
เมื่อตั้งถิ่นฐานในพื้นที่รกร้างคงไม่มีโอกาสได้มาเยือนเมืองนี้บ่อยนัก
กล่าวอีกนัยหนึ่งเขาจะไม่สามารถมาที่ร้านของซูผงิ ได้เหมือนเคย
หลังจากลงทะเบียนลูกค้าคนสุ ดท้ายแล้ว ซูผงิ ก็พาอสู รทั้งหมดเข้า
ไปในห้องอสู รและโยนพวกมันเข้าไปในคอกเลี้ยงดู เมื่อเขากลับไป
ที่เคาน์เตอร์ เขาเห็นว่าลูกค้าส่ วนหนึ่งยังคงอยู่ อาจเป็ นเพราะพวก
เขาต้องการคุยกับเขา
ทุกคนเห็นเขาเอาชนะงูนรก แม้วา่ เขาจะบอกว่าเขาไม่ใช่นกั รบอสู ร
กิตติมศักดิ์ แต่ผคู ้ นไม่เชื่อคําพูดของเขา
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถหาเวลาพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้
เนื่องจากในไม่ชา้ ก็มีคนเข้ามาในร้านมากขึ้น
“นัน่ คือเขาจริ ง ๆ ! มันคืออาจารย์ซู!”
“นี่คือร้านเขา ??”
พวกเขาหลายคนมาเป็ นครั้งแรก หลังจากหาที่อยูผ่ า่ นเพื่อนที่มาดู
การแข่งขันด้วย
“คุณ!”
“สวัสดีค่ะ!”
ชายและหญิงหลายคนขวางประตูร้าน เมื่อเห็นว่ามีลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้น
ลู่เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ก็ยงั คงลังเลที่จะกลับออกไป
ซูผงิ ถอนหายใจเมื่อเห็นฝูงชนค่อย ๆ หลุดจากการควบคุม
“เข้าแถว เข้าแถว! ผมให้การฝึ กอสู รเท่านั้น ถ้าคุณไม่ได้มาเพือ่ สิ่ งนั้น
รบกวนอย่าขวางคนอื่น” นักเรี ยนทําตามที่บอกแม้วา่ จะไม่สามารถ
ห้ามไม่ให้พวกเขาถามคําถามเดิม ๆ มากมาย
“คุณเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์จริ งเหรอครับ?”
“โครงกระดูกนัน่ คืออะไร ?? สายพันธุ์ที่แน่นอนคืออะไร?”
“คุณมีแฟนหรื อยัง?” ซูผงิ เพิกเฉยต่อสองคําถามแรก อันที่สามนั้น
ควรค่าแก่การพิจารณา เนื่องจากมีคนถามด้วยเสี ยงที่ค่อนข้างหวาน
แต่เขายอมแพ้หลังจากพยายามมองหาแต่ไม่พบคนที่พดู เขาไม่อยาก
ให้ความหวังผูห้ ญิงที่หลาย ๆ คนที่ดูโตเกินกว่าวัย “การฝึ กอสู รขั้น
กลางคือ… 100,000 ??” ชายที่อยูแ่ ถวหน้าร้องด้วยความไม่เชื่อ
หลังจากได้ยนิ ราคาของซูผงิ
เขามาเพื่อ “ร่ วมสนุก” การใช้จ่ายเงินเป็ นเรื่ องปกติ แต่ไม่ใช่สาํ หรับ
จํานวนเงินดังกล่าว
ไม่ใช่นกั เรี ยนทุกคนของสถาบันฟี นิกซ์ที่ร่ าํ รวย สําหรับครอบครัว
ทัว่ ไป จํานวนเงินดังกล่าวเป็ นเรื่ องสําคัญที่พวกเขาต้องพูดคุยกันก่อน
เมื่อซูผงิ ยืนยันราคาเป็ นครั้งที่สอง ชายคนนั้นก็ยมิ้ อย่างเขินอาย ใน
มุมมองของเขา แม้กระทัง่ นักรบอสู รกิตติมศักดิ์กย็ งั โกงลูกค้าแบบนี้
ผูช้ ายคนนี้เอาชื่อเสี ยงมาหาเงินสกปรกใช่ไหม ??
“ออกไป!” ลูกค้าที่รออยูท่ กั ท้วง “ราคานี้ดีสาํ หรับฉัน หรื อนายคิดว่า
คุณซูหลอกนาย?”
“ใช่! ออกไป ถ้านายไม่จ่ายเงิน”
ชายคนนั้นขอโทษด้วยท่าทางหงุดหงิด และก้าวไปข้าง ๆ เขาเคารพ
ซูผงิ หลังจากดูการต่อสู ค้ รั้งนั้น แต่เขาก็ไม่สามารถจ่ายเงิน 100,000
ต่อครั้งได้โดยไม่ตอ้ งพูดคุยกับครอบครัวก่อน
ลูกค้าประจําหลายคนในคิวเยาะเย้ยเขา
ผูช้ ายคนนั้นจะต้องเสี ยใจเมื่อได้เรี ยนรู ้คุณค่าที่แท้จริ งของการฝึ ก
ของคุณซู
สําหรับพวกเขาการได้เห็นซูผงิ โด่งดังเป็ นข่าวร้าย เพราะพวกเขา
จะต้องแข่งขันกับผูค้ นจํานวนมากขึ้นเพื่อหาคิวในร้านนี้ นัน่ คือ
เหตุผลที่พวกเขาไม่คิดที่จะลบล้างความเข้าใจผิดเกี่ยวกับมูลค่าที่
แท้จริ งของบริ การของซูผงิ ให้กบั ลูกค้าใหม่ ๆ แต่พวกเขายินดีที่เห็น
ทุกคนไม่กล้าจ่ายแล้วออกไป
โดยไม่ทราบว่าลูกค้าของเขาคิดยังไง ซูผงิ ลงทะเบียนคนต่อไป
อย่างไรก็ตาม แถวไม่ได้ส้ นั ลงเลย มีนกั เรี ยนจํานวนมากขึ้นจาก
สถาบันมาเข้าร่ วม
“โชคดีจริ ง ๆ …” หลานเล่อเล่อและซูหยานหยิงส่ ายหัวขณะที่พวก
เธอเห็นว่ามีคนอีกกี่คนที่อยูเ่ บื้องหลังพวกเธอ
เช่นเดียวกับคนส่ วนใหญ่ พวกเธอมาหาซูผงิ ทันทีที่เห็นสิ่ งที่เขาทํา
กับคู่แข่ง ในอัตรานี้ ในไม่ชา้ พวกเขาจะปิ ดทางเข้าของร้านค้าอื่น ๆ
ตามถนน
 ตอนที่ 154 มาถึง
“สถานที่น้ ีได้รับความนิยมแค่ไหนเนี่ย?”
หลานเล่อเล่อตกใจมากจนพูดไม่ออก
ซูหยานหยิงไม่คาดคิดเช่นกัน
ใครจะไปรู ้วา่ เจ้าของร้านค้าอายุนอ้ ยจะกลายมาเป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์
ในสถาบันของพวกเธอ?แถมเขายังเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์อีกด้วย!
เดิมทีพวกเธอคิดว่าซูผงิ เชื่อมต่อกับปรมาจารย์ฝึกฝนลึกลับในร้าน
มันนับเป็ นเรื่ องน่าแปลกใจสําหรับพวกเธอที่ซูผงิ สามารถบรรลุ
ความสําเร็ จเหล่านั้นได้ดว้ ยตัวเอง
มันเกินจินตนาการของพวกเธอที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์จะยังเด็กอยู่
ซูหยานหยิงจําได้วา่ ตอนที่เธอไปบอกข่าวดีกบั ซูผงิ ตอนเธอได้อนั ดับ
สองในการแข่งขัน ความทรงจํานั้นทําให้เธอเต็มไปด้วยความรู ้สึกที่
หลากหลาย เธอต้องพึ่งพาหนูสายฟ้าเพื่อคว้าอันดับสอง เมื่อเทียบกับ
ซูผงิ แม้แต่แชมป์ อย่างเย่ห่าวก็ยงั ไม่น่ายกย่องเลย!
“หยิงหยิงเธอคิดว่าเขาจะยังจําเราได้ไหม?
“ฉันควรทํายังไงดี? ฉันถามเขาและโต้เถียงกับเขา ใครจะคิดว่าคนขี้
เหนียวคนนี้เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ ดูสิคนประเภทนั้นไม่ใช่วา่ จะ
ไม่ทาํ อะไรนอกจากบ่มเพาะหรอกหรอ? ทําไมเขาถึงมีเวลามาเปิ ด
ร้านที่นี่?”หลานเล่อเล่อพึมพําซูหยานหยิงเม้มปาก เธอไม่เคยเห็น
การบ่มเพาะของซูผงิ แต่เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ มีอะไรจะพูด
เกี่ยวกับอัจฉริ ยะนอกลู่นอกทางเช่นนี้?
ซูหยานหยิงถอนหายใจ สงสัยเกี่ยวกับเขาไม่มีประโยชน์สาํ หรับเธอ
เธอมาที่นี่เพราะมีเหตุผล การแข่งขันที่สถาบันสิ้ นสุ ดลงและวันหยุด
ของพวกเธอกําลังจะเริ่ มขึ้น สถาบันได้ลงนามให้นกั เรี ยนชั้นนํา
เหล่านั้นเข้ารับการฝึ กอบรมในพื้นที่รกร้าง
ก่อนที่เธอจะจากไป เธอต้องการให้อสู รของเธอได้รับการฝึ กฝนจากซู
ผิงอีกครั้ง ด้วยวิธีน้ ีเธอจะมัน่ ใจมากขึ้นในการไปยังพื้นที่รกร้าง
เธอกําลังจะออกไปพื้นที่รกร้าง แม้วา่ พลังของซูผงิ จะน่าทึ่ง แต่เธอ
เชื่อว่าเธอจะตามเขาทันหลังจากฝึ กฝนและต่อสู เ้ พื่อเอาชีวติ รอดใน
พื้นที่รกร้าง ซูผงิ สามารถทําให้เธอบรรลุเป้าหมายได้เร็ วขึ้น บางที
เมื่อเธอตามเขาทัน เขาอาจจะยังเป็ นแค่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กไ็ ด้
อย่างไรก็ตาม นักรบในตํานานแข็งแกร่ งกว่านักรบกิตติมศักดิ์ ความ
สามารถเพียงอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ โชคเป็ นอีกหนึ่งองค์ประกอบ
สําคัญ ความสามารถที่โดดเด่นมากมายจะยังคงติดอยูแ่ ค่การเป็ นนักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์ไปตลอดชีวติ ไม่ใช่เพราะพวกเขาขาดความสามารถ
ความโชคดีกม็ ีส่วนสําคัญ
ซูหยานหยิงคิดว่าเธออาจจะโชคดี พรสวรรค์ที่ยอดเยีย่ มต้องใช้เวลา
ในการเติบโต
ที่ร้านค้า
ซูผงิ จดบันทึกอย่างรวดเร็ ว
“หนึ่งแสน!”
“หนึ่งหมื่น!”
ซูผงิ จะรับอสู รหลังจากที่เงินเข้าบัญชีของเขาเท่านั้น จากนั้นเขาจะ
พาอสู รไปที่หอ้ งอสู ร ปิ ดประตูและวางไว้ในพื้นที่ฝึก เขาไม่มีเวลา
ตรวจสอบบัญชี แต่เมื่อเขามีเวลาตรวจสอบ เขาแน่ใจว่าสามารถ
จัดการคนที่โกงได้!
เป็ นอีกวันที่ธุรกิจยอดเยีย่ ม!
ซูผงิ ไม่แน่ใจเกี่ยวกับจํานวนเงินแน่นอนที่เขาได้รับ อสู รหลายตัว
เป็ นขั้นตํ่าและค่าฝึ กเพียงหนึ่งหมื่น ซูผงิ สงสัยว่าในอนาคตเขาควร
รับเฉพาะอสู รขั้นกลางดีไหม?
ถ้าเป็ นไปได้ เขาจะทําเงินได้มากขึ้น
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ความคิดผุดออกมา ระบบก็พงั ทลายความคิด
ของเขาลง ตามระบบร้านขายอสู รควรรับอสู รทั้งหมด ไม่ควรเลือก
ปฏิบตั ิ!
ซูผงิ โต้เถียงกับระบบ
ฉันไม่ต่อต้านอสู รใด ๆ แต่ต่อต้านราคาตํ่า!
ระบบไม่สนใจข้อโต้แย้งที่ไร้สาระของเขา และหายไปหลังจากออก
คําเตือนกับซูผงิ ไม่มีอะไรที่ซูผงิ สามารถทําได้เพื่อเอาชนะการโต้แย้ง
กับระบบนี้ ระบบไม่สามารถถือได้วา่ เป็ นสิ่ งของไม่มีชีวติ และไม่
ยืดหยุน่ บางครั้งระบบจะโกรธ ตัวอย่างเช่นเมื่อซูผงิ “ยกย่อง” มัน
ในทางกลับกันระบบไม่สามารถถือได้วา่ เป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่มีอารมณ์
หลากหลาย บางครั้งระบบจะเข้มงวด ระบบต้องการแต้มพลังงาน
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับการต้องการสร้างรายได้? อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอ
ของซูผงิ ถูกปฏิเสธ เขาไม่ราํ คาญที่จะคิดมากในเรื่ องนี้ เขาไม่สามารถ
เอาชนะระบบได้ ซูผงิ จดคําสัง่ และเก็บเงินเหมือนเครื่ องจักรที่ไร้
อารมณ์
หนึ่งชัว่ โมงต่อมา…
ซูผงิ ออกมาจากห้องอสู รอีกครั้ง เขาเห็นว่าแถวนอกร้านยังคงยาวซึ่ง
ทําให้เขาตะลึง ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกเสี ยใจที่ตอ้ งปล่อยพวกเขา
ไป เขาหายใจเข้าลึก และบอกข่าวอันเจ็บปวดนี้ให้กบั คนที่รอเข้า
แถว “ไม่มีที่วา่ งอีกต่อไป กลับมาใหม่พรุ่ งนี้นะครับ”
เขาพูดจบ
คนที่รอคอยเหล่านั้นเริ่ มโกลาหล
ไม่มีที่วา่ ง?
ดูเวลา! มันเกิดขึ้นได้ยงั ไง?
นักเรี ยนหลายคนบ่นอย่างไม่มีความสุ ข แต่นกั เรี ยนบางคนไม่ได้มอง
ว่าเรื่ องนี้เป็ นเรื่ องร้ายแรง นักเรี ยนเหล่านั้นมาเพื่อตรวจสอบซูผงิ
สําหรับการฝึ กฝน? พวกเขาสงสัยว่าทําไมมีคนโง่พอที่จะไว้ใจการ
ฝึ กของเขา? เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไม่ใช่ ผูฝ้ ึ กฝนสองสิ่ งนี้
แตกต่างกันอย่างสิ้ นเชิง!
คนที่ต้ งั ใจมาเยีย่ มซูผงิ พบว่าคนเหล่านั้นบ่นไร้สาระ
ฉันเป็ นคนเดียวที่มองเห็นความจริ ง … นักเรี ยนบางคนคิด พวกเขายิม้
ให้ซูผงิ ภายในพวกเขากําลังเปรี ยบเทียบตัวเองกับนักเรี ยนคนอื่น ๆ
ที่กาํ ลังบ่น พวกเขาแตกต่างกันมากและสงบกว่า
บางทีซูผงิ อาจจําพวกเขาได้ดีกว่าเนื่องจากการกระทําของพวกเขา
เมื่อเทียบกับนักเรี ยนโง่คนอื่น ๆ ?
นัน่ ก็ไม่เลว
“ไม่มีที่วา่ งอีกแล้วหรอ?” หลานเล่อเล่อและซูหยานหยิงต่างตกตะลึง
กับข่าวดังกล่าว
พวกเธอเข้าคิวมาเป็ นเวลานาน มีเพียงไม่กี่คนที่อยูห่ น้าพวกเธอ มัน
จะถึงคิวของพวกเธอในอีกสิ บนาทีหรื อมากกว่านั้น
พวกเธอรอมานานโดยไม่ได้อะไรเลย!
สองสาวมองหน้ากัน พวกเธอไม่พบคําใดที่จะอธิบายความรู ้สึกของ
พวกเธอ
ในสมัยก่อนพวกเธอมาที่ร้านได้ตลอดเวลา ปั จจุบนั ไม่เพียงแต่ตอ้ ง
รอเข้าแถวเท่านั้น แต่พวกเธอยังยืนรออย่างไร้ค่า! นี่มนั บ้า!
“สมัยก่อนตอนที่เรามาที่นี่ไม่มีใครเลย แต่ตอนนี้มนั เต็มแล้ว!” หลาน
เล่อเล่อบ่นด้วยเสี ยงตํ่า
ซูหยานหยิงยิม้ อย่างฝื น ๆ “ฉันคิดไว้แล้ว เมื่อผูค้ นรู ้เกี่ยวกับสถานที่
แห่งนี้กจ็ ะกลายเป็ นที่นิยมในทันที เฮ้อ…”
ซูหยานหยิงรู ้สึกแย่เมื่อเธอจําได้วา่ เธอไม่มีเงินตอนที่เธอมีโอกาสฝึ ก
อสู รที่นี่
หลานเล่อเล่อหน้ามุ่ย เธอเลิกบ่นแล้ว ยังไงซะหนูสายฟ้าของซูหยาน
หยิงก็ได้รับการฝึ กฝนที่นี่ ซูผงิ เองก็เพียงพอที่จะดึงดูดลูกค้า
นอกจากนี้ผลของการฝึ กฝนยังน่าสนใจ แต่ก่อน ผูค้ นไม่รู้จกั และ
หวาดกลัวจากราคาที่สูงและหน้าร้านที่ดูซอมซ่อ
ส่ วนตอนนี้ การได้คิวฝึ กยากมาก
เมื่อเวลาผ่านไป ที่วา่ งในร้านค้าของซูผงิ จะเป็ นที่ตอ้ งการมาก!
“พรุ่ งนี้ค่อยมาใหม่ให้เร็ วขึ้น” หลานเล่อเล่อแนะนําซูหยานหยิง
ถอนหายใจและจากไป
ผูค้ นก็ทยอยกันออกไป ซูผงิ ขอโทษอีกครั้งและปิ ดประตู
เขาไม่ได้คาดหวังว่าบริ การของเขาจะขายดีเช่นกัน ที่วา่ งทั้งหมดเต็ม
ตั้งแต่ยงั เช้า “ฉันจะต้องเลื่อนขั้นร้านค้าในไม่ชา้ เพราะความต้องการ
จะเพิ่มมากขึ้นอีก”
ซูผงิ ลูบหน้าผาก
พื้นที่ฝึกและคอกเลี้ยงดูท้ งั หมดในร้านเต็มไปหมด
ซูผงิ ซื้อคอกเลี้ยงดูพ้นื ฐานเพิม่ อีก 25 คอกในภายหลัง ปัจจุบนั เขามี
คอกเลี้ยงดูท้ งั หมด 50 คอกซึ่ งเป็ นจํานานมากที่สุดที่สามารถจัดการได้
โชคดี คอกเลี้ยงดูมีขนาดเล็กและช่องว่างภายในคอกเลี้ยงดูแยกออก
จากภายนอก มิฉะนั้นคงเป็ นไปไม่ได้ที่ร้านขนาดเล็กจะมีคอกเลี้ยงดู
50 คอก
ในขณะนี้เขามีอสูรเกือบหนึ่งร้อยตัวที่ตอ้ งฝึ กฝน หลังจากเลื่อนระดับ
ร้านค้าแล้ว เขาสามารถซื้ อคอกเลี้ยงดูเพิ่มและอัพเกรดพื้นที่ฝึกได้
“การสร้างรายได้ดว้ ยการสอนแบบส่ วนตัวนั้นยังไม่เร็ วพอ ฉันต้องหา
เงินให้มากกว่านี้ วิธีที่เร็ วที่สุดคืออะไร?” ซูผงิ นัง่ อยูข่ า้ งเคาน์เตอร์
ด้วยสี หน้ากังวล
นอกเหนือจากการสร้างรายได้โดยเร็ วที่สุดเพือ่ เลื่อนระดับร้านค้า
ซูผงิ ยังต้องการเพิ่มประสิ ทธิภาพการบ่มเพาะของเขาด้วย
เขาพยายามอย่างเต็มที่และความคืบหน้าในแผนภูมิดวงดาวโกลาหล
ก็รวดเร็ ว อย่างไรก็ตาม การที่จะไปถึงระดับห้ายังอีกยาวไกล
หลังจากที่เขาไปถึงระดับห้า หุ่นฝึ กซ้อมของเขาจะสามารถฝึ กอสู ร
ได้มากขึ้นในคราวเดียว ซูผงิ รู ้สึกว่าเขามีความต้องการมากมาย
เกินไป เขาพิจารณาเรื่ องเหล่านั้นและคิดไม่ออกว่าจะบรรลุได้ยงั ไง
ทันใดนั้นเขาก็ตบหัวตัวเอง ทําไมเขาไม่ไปฝึ กอสู รแทนที่จะมานัง่
คิด? เขาหยิบ มังกรเพลิงนรก, สุ นขั มังกรดํา, งูม่วงและอสู รขั้นกลาง
อีกสองตัวที่เขาเก็บมาด้วยและเข้าไปในสนามสื บทอดราชามังกร
เขาสามารถฝึ กอสู รอีกสองตัวของลูกค้านอกเหนือจากอสู รสามตัว
ของเขา
ไม่นานก็เป็ นเวลาเที่ยงคืน ซูผงิ เข้าสู่ สนามสื บทอดราชามังกรครั้ง
แล้วครั้งเล่า ทุกครั้งที่เขากลับมา เขาจะนําอสู รที่แตกต่างกันสองตัว
ไปฝึ กกับเขา และสลับอสู รอีกชุดหนึ่งให้หุ่นฝึ กซ้อม ด้วยวิธีน้ ีใน
หนึ่งชัว่ โมงเขาจะสามารถฝึ กอสู รได้เจ็ดตัว
พอกลับมาที่ร้านอีกรอบก็ได้ยนิ เสี ยงเคาะประตู เขาเงยหน้าขึ้นมอง
ตระหนักว่ามันดึกแล้วซึ่ งทําให้เขากลัว เขาไม่เคยกลับบ้านดึกกว่า
ปกติและลืมบอกแม่ เธอต้องกังวลอย่างแน่นอน
ซูผงิ รู ้สึกกังวล เขามองว่าใครอยูข่ า้ งนอก
ไม่ใช่แม่ของเขา แต่เป็ นซูหลิงเยวีย่
ซูผงิ รู ้สึกสับสน เธอมาทําอะไรที่นี่ดึก ๆ เธอมาดูเขาตามคําขอของแม่
หรื อเปล่า? เขาตะโกนว่า “มาแล้ว” จากนั้นก็เก็บอสู รที่ฝึกเสร็ จแล้ว
สําหรับสุนขั มังกรดําและมังกรเพลิง พวกมันมีขนาดใหญ่เกินไป
ดังนั้นพวกมันจึงอยูใ่ นพื้นที่สญ ั ญา งูม่วงสามารถเคลื่อนไหวได้
เล็กน้อยในร้านค้า อย่างไรก็ตามมันใกล้เข้าสู่ ช่วงวัยรุ่ นและกําลังจะ
เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ งูม่วงมีความยาวมากกว่า 20 เมตรและกว้างเกือบสาม
เมตร ดังนั้นงูม่วงจึงต้องนอนขดตัวอยูต่ รงทางเดิน มีพ้นื ที่เพียง
เล็กน้อยให้มนั เดินไปรอบ ๆ ได้ตามต้องการ ซูผงิ ดูแลงูม่วง หลังจาก
ทุกอย่างเรี ยบร้อยเขาก็เปิ ดประตู
มันคือซูหลิงเยวีย่ ตามที่เขารู ้สึกได้
เมื่อเปิ ดประตู ซูหลิงเยวีย่ ก็ยนื่ หัวเข้ามาในทันที “ทําไมนายไม่เปิ ด
ไฟ?” เธอรู ้สึกประหลาดใจ
ซูผงิ ใช้เวลาคิดสักครู่ และตระหนักว่าเป็ นเพราะการมองเห็นของเขา
ไม่ได้ถูกขัดขวางโดยความมืด เขาจึงไม่ได้สงั เกตว่าเขาปิ ดไฟ
เขาเปิ ดไฟและถามว่า “เธอมาทําอะไรที่นี่?”
ซูหลิงเยวีย่ ก้าวเข้ามา เธอมองไปรอบ ๆ และได้กลิ่นเลือดในอากาศ
อสู รชัว่ ร้ายบางตัวเคยอยูท่ ี่นนั่ มาก่อน
เธอวางกล่องอาหารลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า “นี่ แม่บอกให้เอามาให้”
“จริ งจัง?”
การมีอาหารมาส่ งไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดคิด
ซูหลิงเยวีย่ ตะคอก “ฉันรู ้วา่ วันนี้ธุรกิจของร้านดีมาก แต่ทาํ ไมไม่
บอกแม่ล่ะ ฉันเลยต้องเป็ นคนบอกเอง” ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจที่ได้ยนิ
คําพูดของเธอ “แม่เป็ นห่วงไหม?”
“ไม่ ฉันอธิบายสถานการณ์ของนายให้เธอฟัง”
“เธอพูดอะไร?”
“อืม แค่บอกว่าธุรกิจร้านกําลังดี แต่เรื่ องในสถาบันฉันไม่ได้บอกเธอ
นายต้องบอกเอง”
ซูผงิ รู ้สึกหายใจได้อีกครั้ง เขาไม่ได้ต้ งั ใจที่จะปิ ดบัง แต่การอธิบาย
นั้นน่ารําคาญเกินไป
“ยังไงก็ตามนายเริ่ มบ่มเพาะเมื่อไหร่ ”ซูหลิงเยวีย่ หันไปรอบ ๆ และ
มองเข้าไปในดวงตาของซูผงิ
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาเปิ ดกล่องอาหาร “เมื่อเร็ ว ๆ นี้” เขาตอบ
“นายพยายามจะหลอกคนโง่ที่ไหน?” ซูหลิงเยวีย่ บ่น
“ฉันไม่ใช่คนที่พดู คําหยาบ”
“นาย!”
ซูหลิงเยวีย่ กัดฟันด้วยความเกลียดชัง ทําไมพี่ชายของเธอถึงใจร้าย
ขนาดนี้?
ในทางกลับกันมันเป็ นเรื่ องแปลกอย่างยิง่ ที่ซูผงิ ไม่ได้รังแกเธอ
หลังจากที่เขาแข็งแกร่ งขึ้น ด้วยเหตุน้ ีเพียงอย่างเดียวซูหลิงเยวีย่ จึงมี
ความรู ้สึกที่ดีข้ ึนต่อซูผงิ
แม้วา่ …ทุกครั้งที่ผชู ้ ายคนนี้พดู เธอจะแทบคลัง่ ก็ตาม
“อสู รได้รับการฝึ กฝนจากนาย?” ซูหลิงเยวีย่ ถาม ซูผงิ ก้มหัวกินอาหาร
โดยแสร้งทําเป็ นไม่ได้ยนิ เส้นเลือดเริ่ มปรากฏบนหน้าผากของซูหลิง
เยวีย่ เธอหายใจเข้าลึก และเปลี่ยนเรื่ อง “การฝึ กใช้เวลานานแค่ไหน?
ฉันเคยเห็นครั้งนึง มันรวดเร็ ว นายสามารถฝึ กบอลหิ มะของฉันที่นี่
ได้ไหม?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขามองเนื้อในชามแล้วตอบว่า “ทําไมจะไม่ได้?”
“จริ งเหรอ?” ซูหลิงเยวีย่ ไม่คาดคิดว่าซูผงิ จะยอมช่วยเหลือเธอ “แต่
ฉันต้องเก็บเงินจากเธอ”ซูผงิ พูดเสริ ม ความปิ ติยนิ ดีในใจซูหลิงเยวีย่
หายไปในอากาศ
“เท่าไหร่ ” เธอขมวดคิ้ว
“เจ้านัน่ อยูใ่ นขั้นกลางใช่ไหม? งั้นหนึ่งแสน” ซูผงิ ตอบ ซูหลิงเยวีย่
จ้องมองเขา “นัน่ คือราคาเดียวกับที่นายบอกคนอื่น!”
“ถูกต้อง” ซูผงิ ยอมรับทันที
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกโกรธที่ซูผงิ ตอบอย่างเป็ นธรรมชาติ ในขณะเดียวกัน
เธอก็สมั ผัสได้ถึงความรู ้สึกแปลก ๆ ราวกับว่าเธอรู ้สึกอึดอัด รู ้สึก
ผิด การเกิดขึ้นของความรู ้สึกดังกล่าวเป็ นสิ่ งที่เธอยอมรับไม่ได้ เธอ
โวยวายใส่ เขาว่า
“ร้านนี้เป็ นของครอบครัวเรา ฉันเป็ นเจ้าของครึ่ งหนึ่ง นายกล้าขอให้
ฉันจ่ายเงินได้ยงั ไง”
“เนื่องจากเธอเป็ นเจ้าของ งั้นฝึ กฝนมันด้วยตัวเอง” ซูผงิ ตอบกลับ
เขากําลังคิดที่จะฝึ กให้ฟรี แลกกับอาหารที่เธอเอามาให้ แต่ระบบไม่
อนุญาต
ใครก็ตามที่ร้องขอบริ การที่ร้านค้าจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียม โดยไม่มี
ส่ วนลดใด ๆ
นัน่ คือจุดที่ระบบไม่ยดื หยุน่ ระบบอาจกังวลเกี่ยวกับสิ่ งต่าง ๆ ที่
ซับซ้อนขึ้น หากการเชื่อมต่อส่ วนบุคคลผสมผสานกับธุรกิจ
ซูหลิงเยวีย่ ไม่รู้จะตอบอะไรเลย
เธอหน้ามุ่ย
ไม่กี่นาทีต่อมา เธอบอกกับซูผงิ อย่างไม่พอใจ “ช่างมันเถอะ”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “เธอได้เงินมากจากไหน?”
“ฉันทํางานพาร์ทไทม์” ซูหลิงเยวีย่ ตอบอย่างโกรธ ๆ “ฉันไม่ได้ขอ
เงินแม่ อย่าคิดว่าฉันเป็ นเหมือนนาย ถ้าไม่มีพอ่ แม่…”
ผ่านไปครึ่ งประโยคซูหลิงเยวีย่ ก็หยุดชะงัก เพราะเธอจําสิ่ งต่าง ๆ ได้
เขาไม่ได้เกาะพ่อแม่อีกต่อไป แต่เขาเป็ นเสาหลักของครอบครัว
ความจริ งที่วา่ เธอต้องหยุดประโยคต่อไปทําให้เธอโกรธมากขึ้น เธอ
ตะคอกและหันหน้าหนี
“ดี” ซูผงิ มีมุมมองที่ดีข้ ึนเกี่ยวกับน้องสาวของเขา
ซูหลิงเยวีย่ พูดอย่างภาคภูมิใจว่า “นายต้องฝึ กอสู รของฉันให้ดี การ
ฝึ กฝนจะต้องดีเท่ากับสิ่ งที่นายเสนอให้กบั คนอื่น ๆ”
“ตามปกติ” ซูผงิ ตอบโดยไม่ตอ้ งคิด
ซูหลิงเยวีย่ ไม่คาดหวังว่าซูผงิ จะตอบเร็ วขนาดนี้ เธอมองเขาจากมุม
หางตา เขายังกินข้าวอยู่ คําพูดเหล่านั้นออกมาอย่างไม่เป็ นทางการ
ดังนั้นจึงแสดงถึงความคิดที่แท้จริ งของเขา ความโกรธในตัวเธอ
หายไป เธอลุกขึ้น “โอเคฉันต้องไปแล้ว ฉันจะฝากบอลหิ มะไว้กบั
นายได้เมื่อไหร่ ?”
“พรุ่ งนี้” ซูผงิ กล่าว ร้านค้าอัดแน่น เขาไม่มีที่เก็บบอลหิ มะในตอนนี้
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้าและเดินไปที่ประตู “นายจะกลับเมื่อไหร่ ?”
“วันนี้ฉนั ไม่กลับบ้าน” ซูผงิ มองดูเวลา เนื่องจากมันดึกมากแล้ว เขา
จึงคิดว่าเขาอาจจะทํางานตลอดทั้งคืน
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาอีกครั้ง แต่ไม่ได้พดู อะไรและจากไป
ซูผงิ ปิ ดประตู หลังจากทานอาหารอร่ อย ๆ แล้ว ซูผงิ ก็กลับไปยัง
สนามสื บทอดราชามังกรพร้อมกับอสู รสามตัวของเขาและอีกสอง
ตัวที่เขาเลือก เพื่อสํารวจดินแดนต่อไป
ด้วยความพยายาม พื้นที่กว่า 60 แห่งได้ถูกสํารวจ
ไม่นานคืนนี้กผ็ า่ นไป คืนก่อนมีครั้งหนึ่งที่ซูผงิ หมดสภาพ เขาเลือก
สนามบ่มเพาะในทะเลทราย ซึ่งมีสภาพแวดล้อมที่เยือกเย็นและไม่มี
อสู รร้ายใด ๆ เขาหลับไปกว่าสิ บชัว่ โมง พอกลับไปที่ร้านผ่านไปไม่
ถึงชัว่ โมง เขากลับมาสํารวจต่อ
ตอนเช้ามืด เขาได้ยนิ เสี ยงฝี เท้า มีคนเดินเข้ามาที่ประตูและหยุด
ซูผงิ คิดว่าพวกเขาเป็ นลูกค้าอย่างแน่นอน แต่เขาไม่ได้เคลื่อนไหว
เพื่อต้อนรับคนเหล่านั้น เนื่องจากเขายังมีพลังงานเพียงพอ เขาจึง
กลับไปฝึ กฝนอีกครั้ง
หลายชัว่ โมงผ่านไป
เมื่อเวลาประมาณเก้าโมงเช้า ถนนก็คึกคักและมีเสี ยงดัง
คนสู งอายุบางคนออกมาซื้ อของที่ร้านขายของชํา ที่สุดถนนที่ร้าน
ของซูผงิ ตั้งอยูม่ ีคนหนุ่มสาวจํานวนมากยืนต่อแถว
ลูกค้าประจําบางรายเป็ นผูน้ าํ ในการเริ่ มต่อคิว และมีลูกค้าใหม่
ตามหลังมา “นี่คือ…ร้านของคุณซูใช่ไหม?” รถราคาแพงที่มีป้าย
ทะเบียนของเขตเมืองตอนบน จอดอยูท่ ี่ถนนด้านนอกร้าน
สวีค่ งั และสวีห่ ยิงเสวีย่ ลงจากรถมา
เขาตรวจสอบที่อยูอ่ ีกครั้งด้วยความประหลาดใจ อาคารเลขที่ 88
ของถนนนั้นเป็ นร้านขายอสู รใช่ไหม?
ที่อยูท่ ี่คุณซูให้เขาคือร้านขายอสู ร?!
สองพี่นอ้ งมองหน้ากัน จากนั้นรถหรู อีกคันก็จอดอยูข่ า้ ง ๆ พวกเขา
 ตอนที่ 155 ศัตรู
ภายในรถ เย่ห่าวมองผ่านหน้าต่างไปที่ฝงู ชนจํานวนมากนอกร้าน
และแถวยาวสองแถว ฉากนี้ทาํ ให้เขาตกใจ “คนเยอะมาก?”
เขาเงยหน้าขึ้น มองไปที่ป้ายร้าน นี่คือสถานที่ที่เขากําลังมองหา
จากนั้นเขาก็เห็นใบหน้าคุน้ เคยที่สถาบัน บางคนเป็ นนักเรี ยนชั้นนํา
“พวกเขา…” เย่ห่าวเลิกคิว้ พวกเขามาถึงที่นนั่ เร็ วกว่าเขา
เขาไม่รออีกต่อไปและลงจากรถ
ร้านยังไม่เปิ ด นักเรี ยนนัง่ รอด้วยความเบื่อหน่าย ย่อมมีคนมองไป
รอบ ๆ ในไม่ชา้ ก็มีคนสังเกตเห็นเย่ห่าวกําลังลงรถสุ ดหรู คนั นั้น
นักเรี ยนเหล่านั้นจ้องมองเขาด้วยความงุนงง
“ดู! นัน่ มันเย่ห่าว!”
“เขาก็มาที่นี่!”
ในไม่ชา้ ก็มีคนเห็นเย่ห่าวมากขึ้น พวกเขาทั้งหมดหันมามองเขาด้วย
ความประหลาดใจ
เย่ห่าวเป็ นนักเรี ยนโดดเด่นในสถาบันและมีชื่อเสี ยงมาก เกือบทุก
คนในสถาบันรู ้จกั เขา
เย่ห่าวพ่ายแพ้ให้กบั ลัว่ เฟิ งเทียนจากสถาบันดาบคลัง่ ในการแข่งขัน
“กระชับมิตร” ล่าสุ ดของพวกเขา แต่นนั่ ไม่ได้หมายความว่าเย่ห่าว
อ่อนแอ ลัว่ เฟิ งเทียนนั้นแข็งแกร่ งอย่างประหลาด! ท้ายที่สุด เย่ห่าว
เองก็เป็ นนักรบอสู รระดับห้าและมีมงั กรโตเต็มวัย แค่น้ นั ก็เพียงพอ
แล้วสําหรับเขาที่จะครอบงําผูอ้ ื่น
เย่ห่าวขมวดคิ้วเมื่อเกิดความวุน่ วายจากเขา แต่เขาเริ่ มชินแล้ว
“นัน่ คือเขา?” สวีค่ งั ที่ยนื อยูด่ า้ นข้างประหลาดใจที่เห็นเย่ห่าว
เขาเองก็รู้สึกคุน้ ๆ กับชื่อนี้
เมื่อปี ที่แล้วสวีค่ งั อยูช่ ้ นั ปี สอง เขาได้พบกับเขาคนนี้ที่ชื่อเย่ห่าวใน
การแข่งขันแลกเปลี่ยน ย้อนกลับไปตอนนั้นเย่ห่าวแพ้เขา
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี เขาคนนั้นได้สร้างชื่อเสี ยงมากมาย
จากการสนทนาของนักเรี ยน สวีค่ งั มีความคิดว่านักเรี ยนเหล่านั้น
น่าจะมาจากสถาบันฟี นิกซ์เป็ นส่ วนมาก
หลังจากครุ่ นคิดบางอย่าง สวีค่ งั ก็เข้าใจ ในบรรดาสถาบันที่มีชื่อเสี ยง
ทั้งหมดในเมืองฐานหลงเจียง สถาบันฟี นิกซ์อยูช่ ้ นั ล่างสุ ด สถาบัน
ตั้งอยูใ่ นย่านชั้นตํ่าซึ่งค่อนข้างใกล้กบั ที่อยูป่ ั จจุบนั นี้ ไม่แปลกที่
นักเรี ยนเหล่านั้นจะมาที่บา้ นของคุณซู
แต่นี่คือบ้านของคุณซูใช่ไหม? สวีค่ งั สงสัยขณะมองไปที่ร้าน สวี่
หยิงเสวีย่ สังเกตเห็นใบหน้าของสวีค่ งั เธอมองไปที่เย่ห่าวที่อยูห่ ่าง
ออกไปและถามว่า “น้องรู ้จกั ผูช้ ายคนนั้นไหม?”
“ใช่ เขาแพ้ผมเมื่อปี ที่แล้ว” สวีค่ งั พยักหน้า
สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่ได้จอ้ งมองสวีค่ งั อีกต่อไป เธอเปลี่ยนจุดสนใจไปที่
ร้าน
มัน…ธรรมดาเกินไป
ทําไมถึงเป็ นร้านค้า? สิ่ งนี้ไม่สมเหตุสมผล
ทําไมนักรบอสู รกิตติมศักดิ์จึงต้องเปิ ดร้านในย่านเมืองสลัม?
“เอ๊ะ?”
ในขณะนี้เย่ห่าวสังเกตเห็นสองพี่นอ้ งตระกูลสวี่ ซึ่งทําให้เขาตกใจ
สองคนนั้นยืนอยูท่ ่ามกลางฝูงชน โดยเฉพาะอย่างยิง่ ผูห้ ญิงคนนั้นที่
อยูถ่ ดั จากสวีค่ งั เธอเหมือนกับดาบคม คนทัว่ ไปอาจไม่รู้สึกถึงความ
แตกต่างในตัวเธอ แต่สาํ หรับเย่ห่าวเธอสามารถดึงดูดความสนใจเขา
ได้และเขาก็รู้สึกถึงอันตรายในตัวเธอ
“นัน่ คือเขา!” เย่ห่าวจําสวีค่ งั ได้ในทันที เขาประหลาดใจและในไม่ชา้
อารมณ์น้ นั ก็ถูกแทนที่ดว้ ยความขุ่นมัว
ปี ก่อนเขาต่อสู ใ้ นการแข่งขันแลกเปลี่ยนกับรุ่ นพี่ปีสาม น่าเสี ยดายที่
เย่ห่าวพ่ายแพ้ ที่แย่คือหลังจากนั้นเขาถูกสวีค่ งั เยาะเย้ยและหัวเราะเยาะ
ด้วยเหตุน้ ีเขาจึงหันมาสร้างความก้าวหน้าได้อย่างโดดเด่นในปี ที่
ผ่านมา
ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้วา่ เขาต้องผ่านประสบการณ์ชวั่ ร้าย
แบบไหนในการฝึ กฝน
ในระดับหนึ่ง เขาต้องขอบคุณสวีค่ งั แต่เขาจะไม่มีวนั ให้อภัย!
สวีค่ งั เลิกคิ้วและทําหน้ายัว่ ยุ เขาสังเกตเห็นความเย็นชาในดวงตา
ของเย่ห่าว คู่ต่อสู ท้ ี่พา่ ยแพ้ของเขาจะหยิง่ ผยองขนาดนี้ได้ยงั ไง?
เย่ห่าวระงับความโกรธของเขา เขาระมัดระวังผูห้ ญิงที่อยูถ่ ดั จาก
สวีค่ งั ด้วยรู ปลักษณ์ของสวีค่ งั และผูห้ ญิงคนนี้ดูเหมือนจะสนิทกัน
แม้เย่ห่าวจะมัน่ ใจว่าเขาสามารถเอาชนะสวีค่ งั ได้อย่างง่ายดายใน
เวลานี้ เขาก็ไม่ควรประมาท
ประตูร้านเปิ ดเสี ยงดัง ซูผงิ ดูเหนื่อยล้า เขามองฝูงชนหนาแน่นข้าง
ประตู พวกเขาทั้งหมดเป็ นคนหนุ่มสาว พวกเขาต้องมาจากสถาบัน
ฟี นิกซ์
“คนที่มารับอสู รให้เข้าแถวด้านขวา คนที่มาฝึ กอสู รให้เข้าแถว
ด้านซ้าย ด้านขวามาก่อน” ซูผงิ พูดตามปกติ
ทุกคนเข้าเป็ นสองแถวเรี ยบร้อยแล้ว นี่เป็ นผลมาจากลูกค้าที่กลับมา
ใช้บริ การซํ้า พวกเขาช่วยซูผงิ จัดระเบียบทุกอย่าง
“คุณซู?”
คนแรกยังคงเป็ นจางเป่ าซิ ง เนื่องจากมาสายเมื่อวันก่อน เขาจึงมาเร็ ว
กว่าเดิมขึ้นในวันนี้ ตอนตีสี่จางเป่ าซิ งรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นซูผงิ
ออกมาจากร้าน “คุณซู ทําไมคุณถึงอยูท่ ี่นี่แล้ว?”
“ผมนอนในร้าน” ซูผงิ ชําเลืองมองเขา เขาจําจางเป่ าซิงได้ดีและชื่น
ชมเขา ไม่ใช่เรื่ องง่ายที่จะเป็ นคนแรกทุกครั้ง “รอผมตรงนี้ ผมจะไป
เอาอสู รของคุณมาให้”
เมื่อพูดอย่างนั้นซูผงิ ก็เข้าไปข้างใน
ริ มถนน
เมื่อซูผงิ เปิ ดประตู สวีค่ งั สวีห่ ยิงเสวีย่ และเย่ห่าวก็เห็นซูผงิ
ดวงตาของเย่ห่าวเปล่งประกาย เขาไม่สนใจสวีค่ งั และรี บไปที่ร้าน
เมื่อสวีค่ งั เห็นซูผงิ เขาก็ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจว่า “นัน่
เขา! นัน่ คือเขา!”
สวีห่ ยิงเสวีย่ คิดว่าซูผงิ เป็ นศิษย์ของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เธอรู ้สึก
ผิดหวัง คิดว่าเป็ นไปไม่ได้ที่นอ้ งชายของเธอจะได้นกั รบที่สูงส่ งคน
นั้นมาเป็ นอาจารย์ของเขา แต่เธอก็ตอ้ งตกใจกับคําพูดของสวีค่ งั
“เขาคือ?”
“นักรบอสู รกิตติมศักดิ์!” สวีค่ งั รู ้สึกตื่นเต้น
จากนั้นเขาก็จาํ ได้ในทันทีวา่ ลุคที่ยงั เด็กของซูผงิ ทําให้สบั สน เขารี บ
อธิบาย “ผมลืมบอกพี่ นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่สอนผมอายุนอ้ ยกว่า
ผม พี่สาว เขามีความสามารถมากกว่าผม!”
สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่ใส่ ใจกับคําชมที่เพิ่มเข้ามา เธอตกตะลึงไปแล้ว
“เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่นอ้ งพูดถึงใช่ไหม” สวีห่ ยิงเสวีย่ เบิก
ตากว้าง เขายังเด็กขนาดนี้ได้ยงั ไง?
สวีค่ งั พยักหน้า “ไม่วา่ พี่จะแข็งแกร่ งแค่ไหนก็มีคนที่แข็งแกร่ งกว่า
เสมอ”
สวีห่ ยิงเสวีย่ พูดไม่ออก แน่นอนสิ่ งแรกที่เธอต้องทําคือทําให้แน่ใจ
ว่าสิ่ งที่สวีค่ งั บอกกับเธอคือความจริ ง
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์เป็ นหนุ่มคนนี้ได้ยงั ไง? ถ้าคนนั้นมีพลังขนาด
นี้ เขาต้องคว้าแชมป์ ลีกนักรบอสู รได้อย่างง่ายดาย
ผูช้ นะรอบก่อนของลีกนักรบอสู รล้วนเป็ นสมาชิกหลักของตระกูล
ดัง ไม่มีผชู ้ นะรายใดที่ตอ้ งการเงินและเปิ ดร้าน
“เขาหลอกน้องหรื อเปล่า?” สวีห่ ยิงเสวีย่ ขมวดคิ้ว เธอไม่รู้สึกดีกบั
เรื่ องนี้ คน ๆ นี้หลอกเอาเงินน้องชายของเธอ ที่แย่ไปกว่านั้น สวีค่ งั
เดินทางมาไกลเพื่อมาที่นี่ เขาถูกล้างสมองแล้ว
“ไม่อย่างแน่นอน!”
สวีค่ งั อธิบายอย่างเร่ งรี บ “ผมจะถูกหลอกได้ยงั ไง? พี่สาว เขายังเด็ก
แต่เขาน่าเกรงขามมาก ผมยังไม่เห็นอสู รของเขา แต่เขาสามารถเอาชนะ
อสู รของผมได้ดว้ ยตัวเขาเอง ด้วยความแข็งแกร่ งเช่นนั้นอย่างน้อย
เขาก็ควรอยูท่ ี่ระดับเจ็ดหรื อแปด แม้วา่ เขาจะไม่ใช่นกั รบอสู ร
กิตติมศักดิ์กต็ าม”
ยิง่ สวีห่ ยิงเสวีย่ ได้ยนิ เรื่ องนี้เธอก็โกรธมากขึ้น
เธอพบว่าคําพูดของสวีค่ งั มีความไม่สอดคล้องกันหลายประการ
สวีค่ งั ไม่เคยเห็นอสู รของคน ๆ นั้นหรอ?
จากนั้นเขาอธิบายว่าระดับเจ็ดหรื อแปด?
การจะเป็ นนักรบอสู รต่อสู ใ้ นระดับเจ็ดหรื อแปดนั้นยากพอสมควร
แต่ท้ งั สองระดับนั้นไม่สามารถเทียบได้กบั นักรบอสู รกิตติมศักดิ์
นอกจากนี้เมื่อพิจารณาจากอายุของซูผงิ แล้ว สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่คิดว่า
เขาจะอยูใ่ นระดับเจ็ดและไม่ตอ้ งพูดถึงระดับแปด
เธอได้พบกับคนที่มีความสําคัญมากมายในดินแดนรกร้าง อย่างไรก็
ตามมันเป็ นเรื่ องยากที่จะพบนักรบอสู รขั้นสู งตั้งแต่อายุยงั น้อย เธอ
ฝึ กหนักมาหลายปี หลังจากเรี ยนจบและเพิง่ กลายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง
กิจการที่คึกคักในร้าน สวีห่ ยิงเสวีย่ ได้กลิ่นเหม็นของเงิน น้องชาย
ของเธอไม่ใช่คนเดียวที่ถูกหลอก ผูช้ ายคนนั้นกําลังใช้เล่ห์เหลี่ยม
บางอย่างเพื่อหลอกล่อคนเหล่านั้น
“ตามฉันมา” สวีห่ ยิงเสวีย่ หน้าตึงและเดินไป
สวีค่ งั รู ้สึกประหลาดใจ เขาสังเกตเห็นบางอย่างในนํ้าเสี ยงของพี่สาว
เขาเดินตามเธอไปอย่างไม่รีบร้อน “พี่?”
ซูผงิ หยิบสุ นขั เพลิงของจางเป่ าซิงขึ้นมาและเล่าผลการฝึ กครั้งนี้ให้
ฟังว่า “มันไม่ได้เรี ยนรู ้ทกั ษะใหม่ ๆ เลย ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้
ของมันเพิ่มขึ้นครึ่ งหนึ่ง
“สุ นขั เพลิงได้รับการฝึ กฝนมาหลายครั้ง โอกาสในการเรี ยนรู ้ทกั ษะ
ใหม่ ๆ ก็นอ้ ยลงไป เพิ่มขึ้นแค่ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ”้
ถึงกระนั้นการเพิ่มความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ ้ ึนครึ่ งหนึ่งในหนึ่งวัน
ก็ยงั เหนือจินตนาการของผูค้ น
จางเป่ าซิงดีใจ เขาขอบคุณซูผงิ เขากําลังจะออกไปยังดินแดนรกร้าง
เขาไม่เต็มใจที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ ในทางกลับกัน เขาขาดเงิน
เขาสามารถทําเงินได้ในขณะที่ฝึกฝนตัวเองในดินแดนรกร้าง
“คุณ…ซู?” ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยง มันคือเย่ห่าว
จางเป่ าซิงหันกลับมา เขาประหลาดใจที่เห็นเย่ห่าวที่นี่
คนดังจากสถาบันคนนี้มาทําอะไรที่ร้านของซูผงิ ?
เย่ห่าวถูกดึงดูดจากชื่อเสี ยงของร้านหรอ?
เย่ห่าวยังคงรู ้สึกแปลก ๆ ที่จะเชื่อว่าซูผงิ เป็ นอาจารย์ของเขา แต่สิ่ง
ที่ซูผงิ แสดงให้เห็นเมื่อวันก่อนทําให้เขาเชื่อมัน่
ซูผงิ พุง่ เข้ามาหาเขาทันที “คุณมาที่นี่เพื่อรับการฝึ กใช่ไหม?”
“อืม…” เย่ห่าวอยูท่ ี่นี่ พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับการต่อสู แ้ ละการบ่มเพาะ
สําหรับการฝึ กอสู รเขาไม่ได้สนใจ ท้ายที่สุดเขามีปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝน
ระดับแปดที่ดูแลอสู รของเขา
เขาคิดว่าคนอื่นอาจทําร้ายอสู รของเขาด้วยซํ้า
ซูผงิ จ้องมองเขาด้วยความหลงใหล เย่ห่าวพยักหน้าหลังจากลังเล
การปฏิเสธเขาถือเป็ นเรื่ องน่าอาย และอาจส่ งผลทางอ้อมต่อธุรกิจ
ของซูผงิ
 ตอนที่ 156 ไม่ อนุญาต
“ถ้าเป็ นอย่างนั้นไปต่อแถวที่ดา้ นหลังรอ”
ซูผงิ เพียงถามคําถามสบาย ๆ กับเย่ห่าว เนื่องจากเย่ห่าวต้องการ
บริ การฝึ ก ซูผงิ จึงจําได้วา่ เย่ห่าวจ่ายหนึ่งแสนไปก่อนหน้านี้ ซูผงิ พูด
เสริ มว่า “คุณจองเป็ นคิวที่ 10 ไว้”
คําพูดเหล่านั้นทําให้คนอื่น ๆ ที่รออยูท่ ี่นนั่ ตกใจ “คุณซูเราจองได้
ด้วยเหรอ?”
“ฉันก็อยากจองเหมือนกัน!”
“เราจะจองได้ยงั ไง?”
คนที่อยูใ่ นแถวถามคําถามเหมือน ๆ กัน
ซูผงิ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าข้อมูลเหล่านี้จะก่อให้เกิดปฏิกิริยาอย่างนี้
เขาแค่โกหก…เขาดันสัญญากับเย่ห่าวตอนที่ธุรกิจยังไม่สงบ
ดูเหมือนว่าทุกคนจะตื่นเต้นกับการจอง นัน่ เป็ นเรื่ องที่เข้าใจได้ หาก
พวกเขาสามารถทําการจองได้ พวกเขาจะไม่ตอ้ งรออย่างเบื่อหน่าย
จู่ ๆ ซูผงิ ก็ตระหนักว่านี่เป็ นวิธีหาเงินที่ดี
ฉันหาเงินจากการจองบริ การในร้าน นัน่ เป็ นเหตุผลที่สมเหตุสมผล
มาก!
จิตวิญญาณที่ฝังลึกในฐานะนักธุรกิจเจ้าเล่ห์กาํ ลังลุกฮือขึ้นในใจของ
เขา
“คําเตือน!”
“ร้านค้าจะรับเฉพาะลูกค้าที่มาฝึ กฝนอสู รเท่านั้น จะไม่ยอมรับการ
จองใด ๆ” ระบบกล่าวอย่างจริ งจัง
ซูผงิ เลิกคิ้วในใจ เขาเถียง “ทําไมไม่พดู อย่างนั้นตอนที่ฉนั รับเงินของ
เย่ห่าวมา นอกจากนี้ฉนั ไม่ได้ขอให้นายเพิ่มบริ การจองในร้าน นี่เป็ น
เพียงวิธีการในการสร้างรายได้ที่ฉนั เสนอ จะต้องมีคนที่เห็นโอกาส
ทางธุรกิจนี้ หากเราไม่ทาํ พวกเขาจะเอาเงินที่ควรเป็ นของเราไป”
เย่ห่าวถามคําถามอื่นกับซูผงิ “ผมสามารถให้เงินคุณได้มากกว่านี้
ต้องจ่ายเท่าไหร่ เพือ่ เป็ นคนแรก”
แถวยาว เย่ห่าวไม่อยากอดทนรออีกเก้าคน
ซูผงิ หยุดการสนทนาไว้ เขาจําคําพูดของระบบได้ ดังนั้นเขาจึงไม่
ข้ามเส้น “ตอนนี้ไม่มีราคากําหนด คุณต้องรอให้ถึงตาคุณ”
เย่ห่าวขมวดคิ้ว เขามองเด็กที่ยนื อยูต่ รงหน้าซูผงิ และถามว่า “ฉันต้อง
จ่ายเท่าไหร่ เพื่อขอคิวนาย”
เด็กชายตกใจมาก เขาเคยได้ยนิ เกี่ยวกับทรัพย์สินของเย่ห่าว เด็กชาย
จึงถามอย่างลังเลว่า “ห้า ห้าพัน?”
เย่ห่าวตอบทันทีวา่ “ฉันจะให้นายหนึ่งหมื่นแลกกับคิวของนาย”
เด็กชาย มีความสุ ขมาก “คุณเอาจริ งงั้นเหรอครับ?”
เงินหนึ่งหมื่นเพียงพอสําหรับเด็กชายที่จะฝึ กอสู รของเขาที่นี่สกั ครั้ง
คนอื่น ๆ ที่อยูเ่ บื้องหลังเด็กชายคนนี้ถึงกับผงะ ทันใดนั้นดวงตาของ
พวกเขาก็เริ่ มเป็ นประกาย พวกเขามีความเลื่อมใส นี่เป็ นวิธีหาเงินที่
ยอดเยีย่ ม!
วิธีง่าย ๆ ในการทําเงินที่นี่
คนที่ยนื อยูด่ า้ นหน้าไม่ได้ทาํ อะไรมากไปกว่าการตื่นนอนในตอน
เช้าตรู่
คุณสามารถทําเงินหมื่นเพียงแค่ตื่นเช้า?
เงินหมื่นคือสิ่ งที่คนปกติตอ้ งทํางานกว่าสองเดือน!
นี่เป็ นการหาเงินง่าย ๆ ! ซูผงิ รู ้วา่ สิ่ งนี้จะเกิดขึ้น เขาหน้าตึงและพูด
กับระบบว่า “ดูสิพวกเขาเป็ นคนที่ได้โกยเงิน”
ระบบ: “…”
ซูผงิ ถอนหายใจด้วยความเสี ยใจ เนื่องจากระบบไม่ตอบอะไรกลับมา
“ระบบนายไร้เดียงสาเกินไป นายไม่เข้าใจความซับซ้อนในธรรมชาติ
ของมนุษย์ นายสามารถตั้งกฎว่าไม่มีใครสามารถแลกคิวกันได้และ
พวกเขาทําได้เพียงแค่ฝึกอสู รของตัวเองเท่านั้น หรื อจะพูดว่า …”
เขาหยุดก่อนที่เขาจะจบประโยค
เขาก็ตบหน้าตัวเอง
ระบบพูดว่า “นายพูดถูก ตั้งแต่น้ ีเป็ นต้นไป คนที่มาร้านจะไม่สามารถ
แลกเปลี่ยนตําแหน่งได้ นอกจากนี้ยงั สามารถฝึ กได้แค่อสู รของตัวเอง
ได้เท่านั้น คนที่แลกคิว พวกเขาจะถูกขึ้นบัญชีดาํ ตลอดไป ฉันจะจํา
พวกเขาไม่วา่ พวกเขาจะปลอมตัวเป็ นอะไร!”
ซูผงิ ตบหน้าตัวเองด้วยความโกรธ
เย่ห่าวรู ้สึกกลัวกับการกระทําอย่างกะทันหันของซูผงิ เขาทําให้ซูผงิ
ขุ่นเคืองงั้นเหรอ? เย่ห่าวรี บพูด “คุณซู อย่าทําแบบนี้ คุณซูมนั ไม่คุม้
หรอก…” ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไรกับเขา ข้างในเขากําลังเถียงกับระบบ
“ระบบมันผิดจรรยาบรรณในการคัดลอกความคิดของคนอื่น”
“นายไม่ใช่คนอื่น นายเป็ นเจ้าของฉัน” ระบบแก้
ซูผงิ แทบจะนํ้าตาไหล เขาไม่ได้ตอบโต้ เขาโกรธมาก
แถวกําลังแตกออกจากกัน นักเรี ยนหลายคนที่อยูห่ วั แถวกําลังหัน
กลับมาเพื่อขายคิวของพวกเขา ทันใดนั้นซูผงิ ก็ตระหนักได้วา่ สิ่ งที่
ระบบทําไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด
ถ้าสามารถขายและแลกคิวได้ตามต้องการ บางทีในอนาคตเมื่อเขา
เปิ ดประตู เขาจะเห็นแต่คนที่มาต่อคิวให้คนอื่น ๆ แต่ไม่ใช่คนที่มา
เพื่อฝึ กอสู รของพวกเขา
บางทีเมื่อข่าวนี้แพร่ กระจายออกไป คนทัว่ ไปก็จะจับจองพื้นที่ และ
ใช้เป็ นช่องทางในการหาเลี้ยงชีพ
นอกจากนี้ยงั มีพวกเจตนาไม่ดีคอยจ้างคนจํานวนมากมาจองคิว
ในอัตรานี้ ไม่วา่ บริ การในร้านจะดีแค่ไหน ชื่อเสี ยงก็จะเสี ยหายอย่าง
ถาวร
ซูผงิ ถอนหายใจแล้วประกาศกับลูกค้าว่า “ตําแหน่งในแถวไม่สามารถ
แลกกันได้ ทุกคนต้องมาที่นี่เพื่อฝึ กอสู รของตัวเอง ใครก็ตามที่ไม่
ต้องการที่ของตัวเองสามารถออกไปได้ คนที่ขายคิวเพื่อทํากําไรจะ
ถูกขึ้นบัญชีดาํ ของร้านตลอดไป!”
ฝูงชนที่กระสับกระส่ ายเงียบลง เมื่อคําพูดของซูผงิ จบ ทุกคนต่างตก
ตะลึง
เด็กที่อยูแ่ ถวหน้ากําลังจะเอาเงินของเย่ห่าว เด็กคนนั้นตกตะลึงและ
ถามว่า “งั้นคิวของผม?”
“ไม่อนุญาตให้แลก” ซูผงิ ไม่มีทางเลือกอื่น
เด็กคนนั้นรู ้สึกกังวล เขาอารมณ์เสี ย ถ้าไม่ใช่เพราะซูผงิ เขาก็คงได้
เงินแล้ว เด็กคนนั้นรู ้สึกหงุดหงิด “แต่คิวนี้เป็ นของผม ผมจะให้ใคร
ก็ได้ ใช่ไหม?”
ซูผงิ พยักหน้า “ใช่แล้ว ร้านเป็ นของผม ผมสามารถรับใครก็ได้ที่ผม
ต้องการ”
เด็กชายพูดไม่ออก
เย่ห่าวก็ไม่ได้คาดหวังสิ่ งนี้เช่นกัน ตําแหน่งนี้ถูกพรากไปจากเขา
แล้ว เขายังสงสัยว่าซูผงิ ทําเช่นนี้เพราะเขาหรื อเปล่า?
ใครจะใช้กฎแปลก ๆ แบบนี้?
ถ้าเป็ นเช่นนี้ แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กต็ อ้ งรอเข้าแถวที่ร้าน?
“แล้วการจองของผม…” เย่ห่าวรู ้สึกกังวล
ซูผงิ ก็พบปัญหานี้เช่นกัน เขาถามระบบและระบบก็ตอบว่า “ยกเว้น
ให้ครั้งเดียว และไม่สามารถทําซํ้าได้”
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจที่ได้รับคําตอบนี้ เขาพูดกับเย่ห่าวว่า “ผมหวังไว้กบั
คุณมาก นัน่ คือเหตุผลที่ผมช่วยคุณไว้ มันไม่ใช่เรื่ องของเงิน ร้านค้า
ไม่เคยมีบริ การจอง ถ้าคุณต้องการมาฝึ กฝน มาก่อนเลย”
เย่ห่าวไม่รู้จะพูดอะไรอีก
เขาไม่เคยตั้งใจจะมาฝึ กที่นี่ต้ งั แต่แรก แต่ซูผงิ กลับดูจริ งจัง
เย่ห่าวอาจจะไม่กลับมาอีกเลย ธุรกิจในร้านของซูผงิ ยุง่ มาก เย่ห่าวรู ้
ว่าซูผงิ อาจไม่มีเวลาคุยกับเขาเพราะเขามาที่นี่เพือ่ คุยเรื่ องการบ่มเพาะ
เท่านั้น
เนื่องจากเย่ห่าวเคยบอกว่าเขาต้องการใช้บริ การฝึ ก เขาจึงไม่ตอ้ งการ
ที่จะสร้างปัญหา
“โอเค” เย่ห่าวถอนหายใจและยืนเข้าแถวรอ
คําพูดของซูผงิ อธิบายสถานการณ์ให้นกั เรี ยนคนอื่น ๆ เข้าใจ บางคน
รู ้สึกผิดหวังที่วธิ ีหาเงินของพวกเขาหายไป
นักเรี ยนบางคนจากครอบครัวที่มีฐานะกลางรู ้สึกโล่งใจ ถ้าซูผงิ มี
บริ การจองคิว พวกเขาจะต้องต่อสู เ้ พื่อแย่งชิงตําแหน่งกับคนที่
รํ่ารวยกว่า ซึ่ งก็ไม่สมเหตุสมผล
บริ การฝึ กฝนที่มีในร้านค้าของซูผงิ นั้นโดดเด่นและราคาสู ง แต่เมื่อ
พิจารณาถึงผลที่ได้แล้ว ค่าธรรมเนียมก็ไม่แพงเลย
แต่ถา้ สามารถแลกคิวได้ ราคาของของคิวจะเพิ่มขึ้นในระดับที่สูง
มาก และคิวอาจแพงกว่าค่าบริ การฝึ กด้วยซํ้า
เมื่อเสี ยงเงียบลง ซูผงิ ก็กลับไปทําธุรกิจ เนื่องจากคนอื่นยอมรับกฎนี้
เด็กที่กาํ ลังจะขายคิวให้กบั เย่ห่าวจึงไม่สามารถบ่นอะไรได้ ทําได้แค่
ถอนหายใจกับตัวเอง
นอกร้านสวีห่ ยิงเสวีย่ และสวีค่ งั ได้เห็นทุกอย่าง
เธอพบว่าสิ่ งนี้น่าสนใจ เจ้าของร้านนี้อายุนอ้ ย แต่มีความชํ่าชอง
นอกจากนี้เธอยังได้ยนิ คนในแถวกระซิ บกัน พวกเขากําลังภาวนาให้
ถึงคิวของพวกเขา
อืม กระตุน้ ความอยาก
สวีห่ ยิงเสวีย่ ยิม้ เยาะเธอก้าวไปข้างหน้า “หลีกทาง”
เย่ห่าวหันกลับมา “คุณเป็ นใคร?” สวีห่ ยิงเสวีย่ จ้องมองเขา แต่ไม่
ตอบ เธอพูดกับซูผงิ ที่กาํ ลังจดบันทึก “นายเป็ นเจ้าของหรื อพนักงาน
ที่นี่?”
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น เธอเป็ นผูห้ ญิงที่มีรูปร่ างสมส่ วนและสวย ในไม่ชา้
เขาก็สงั เกตเห็นบุคคลคุน้ เคยยืนอยูข่ า้ ง ๆ เธอ คนนั้นคือสวีค่ งั ใช่ไหม?
สวีค่ งั ไม่รู้วา่ พี่สาวของเขาจะเป็ นคนขวานผ่าซากขนาดนี้ เขากลัว
เขาดึงแขนพี่สาวและพยายามห้ามเธอ “พี่…”
ซูผงิ เข้าใจความสัมพันธ์ของพวกเขาทันที แต่เขาไม่สนใจ เขากลับไป
จดบันทึกและพูดว่า “ผมเป็ นเจ้าของ กลับไปถ้าคุณต้องการบริ การ
ฝึ กฝนหรื ออย่างอื่น เราไม่มีที่วา่ งแล้วในวันนี้ ผมขอแนะนําให้คุณ
กลับมาพรุ่ งนี้”
สวีห่ ยิงเสวีย่ โกรธมากที่ซูผงิ ให้ความสนใจกับเธอเล็กน้อย “ฉันได้
ยินมาว่านายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ ฉันเห็นว่านักเรี ยนบางคนที่นี่
เรี ยกนายว่าอาจารย์ นายเป็ นนักต้มตุ๋นสิ นะ”
 ตอนที่ 157 ปฏิเสธ
คําพูดคุกคามของสวีห่ ยิงเสวีย่ ทําให้นกั เรี ยนทุกคนตกตะลึง พวกเขา
สงสัยว่าผูห้ ญิงคนนี้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา เย่ห่าวเลิกคิ้ว มองสวีค่ งั
ด้วยรอยยิม้ เยาะ
“นักต้มตุ๋น?” ซูผงิ เหลือบมองสวีค่ งั “ฉันจําไม่ได้วา่ นายเคยจ่ายให้
ฉันสักเหรี ยญในร้านฉัน นายพาเธอมาเพื่อก่อกวนฉันงั้นเหรอ?”
สวีค่ งั ดีดตัว “ไม่ ไม่! ท่าน พี่สาวผมต้องเข้าใจอะไรผิด ผมจะอธิบาย
ให้เธอฟังเดี๋ยวนี้”
สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่พอใจที่เห็นน้องชายเธอถูกล้างสมองโดยเจ้าของร้าน
คนนี้จนถึงจุดที่กล้าขัดเธอ
ในขณะเดียวกัน ลูกค้าบางคนก็ยงั พยายามช่วยพูด “เอ่อ คุณ อาจารย์ซู
ไม่ใช่พวกโกหก คุณอาจได้ยนิ มาผิด”
“ใช่แล้ว เราทุกคนรู ้วา่ เขาคือนักรบอสู รกิตติมศักดิ์”
“เขาอาจดูเด็ก แต่ไม่ควรตัดสิ นเขาง่าย ๆ คุณผูห้ ญิง มองผม! ผมคือ
สุ ภาพบุรุษที่มีฐานะ..ปานกลาง” สี หน้าของสวีห่ ยิงเสวีย่ ยิง่ เปลี่ยนไป
เมื่อได้ยนิ คนปฏิเสธคําพูดเธอ
รู ้กนั หมด? อย่างที่ฉนั คิด เขาฉลาดมาก!
โดยไม่สนใจคนอื่น เธอจ้องตาซูผงิ “นายรู ้ผลที่ตามมาไหมถ้านาย
หลอกเอาเงินคนโดยการปลอมเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์? มาดูกนั
ถ้านายเป็ นนักรบระดับนั้นจริ ง ๆ นายกล้าสู ก้ บั ฉันไหม? โอ ไม่ตอ้ ง
ห่วง ฉันแค่นกั รบอสู รระดับเจ็ด นายคงจัดการฉันได้ไม่ยากสิ นะ?”
“ระดับเจ็ด?” ลูกค้าตะโกนด้วยความแปลกใจ “แต่เธอยังดูเด็กมาก!”
เย่ห่าวเตรี ยมหัวเราะตอนเห็นคู่แข่งเขาถูกทุบตี แต่เขาก็ไม่รู้สึกดีนกั
ตอนได้ยนิ คําพูดของสวีห่ ยิงเสวีย่ ในฐานะคนที่มกั ภาคภูมิใจตัวเอง
ตลอด เขามีปัญหามากพอแล้วกับลัว่ เฟิ งเทียนและซูผงิ แต่ผหู ้ ญิงที่ไหน
ไม่รู้กลับเหนือกว่าลัว่ เฟิ งเทียน แถมยังดูอายุเยอะกว่าเขาแค่ไม่กี่ปี!
เย่ห่าวกําหมัดขณะคิดว่าโลกนี้ช่างไม่ยตุ ิธรรม
ซูผงิ เหลือบมองเธออย่างไม่สบอารมณ์เพราะเขาไม่ต้ งั ใจรับคําท้าเลย
มันจะเสี ยเวลาไปเปล่า ๆ
“ฉันไม่วา่ ง ออกไป”
สวีห่ ยิงเสวีย่ หน้าบึ้ง
เขาไม่อยากทําอะไรเลยตอนถูกตั้งคําถามต่อหน้าลูกค้าเหล่านี้?
“เหอะ! เห็นกันไหม?” สวีห่ ยิงเสวีย่ พูดกับทุกคน “เขาจัดการกับนักรบ
อสู รระดับเจ็ดไม่ได้ดว้ ยซํ้า นักรบอสู รกิตติมศักดิ์อะไร? น่าขันสิ้ นดี”
แต่ทว่า คนเหล่านี้ไม่มีปฏิกิริยาแบบที่เธอหวัง
“โอ้ ที่รัก สมองเธอมีอะไรผิดปกติหรื อเปล่า?”
“เธอมาจากชั้นไหน? ฉันไม่คิดว่านักเรี ยนจากสถาบันเราจะมีคนที่
ถึงระดับเจ็ดเลยนะ”
“บางทีอาจเป็ นคนใหญ่คนโต แต่ฉนั เสนอว่าเธอควรทําตัวดีต่อ
อาจารย์ซู ไม่ง้ นั มังกรเพลิงนรกของเขาจะระเบิดเธอไปยังอีกถนน”
“ใช่! แค่ระดับเจ็ด นัน่ ไม่พอหรอก!”
สวีห่ ยิงเสวีย่ เบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ
ตาบอดกันหรื อไง? ชายคนนี้เป็ นนักต้มตุ๋นชัด ๆ และยังช่วยเขากัน
อีก?
มังกรเพลิงนรก?? แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กย็ งั ไม่พล่ามอะไร
แบบนั้น! สวีห่ ยิงเสวีย่ ใช้เวลาหลายปี กับการจัดการกับคนทุกประเภท
ในฐานนักสํารวจ เธอคิดว่าเธอเห็นสิ่ งแปลก ๆ มามากพอแล้ว แต่สิ่ง
ที่เกิดตรงหน้ายังทําให้เธอหงุดหงิดได้
“พวกโง่!”
ในมุมมองเธอ การพูดถึงการมีอยูข่ องมังกรเพลิงนรกได้ทาํ ลายความ
น่าเชื่อถือสุ ดท้ายของซูผงิ จะมีใครโง่พอโกหกอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้อีก?
เธอหอบหายใจและมองซูผงิ “ฉันไม่สนใจว่านายใช้กลอุบายแบบไหน
หลอกพวกเขา แต่จะไม่มีเรื่ องตลกร้ายอีกต่อหน้าฉัน! เราจะสู ก้ นั
ฉันไม่คิดเสี ยเวลามาคุยกับนายอีก!”
“พี่!” สวีค่ งั ดึงเธอด้วยความกังวล
“เงียบ! หลบไปและดู!”
สวีค่ งั มักเคารพพี่สาวเขาตั้งแต่เด็ก เขาไม่มีความกล้าพอจะต่อต้าน
เธอเมื่อเห็นเธอทําท่าจริ งจัง
ซูผงิ ถอนหายใจ “ฉันบอกว่าฉันไม่มีเวลา เธอจะไสหัวออกไปไหม?”
“นายกลัวฉันหรื อไง?!”
“ใช่ ใช่ ฉันกลัวเธอ ฉันกลัวมาก พอใจหรื อยัง?”
“นาย”
สวีห่ ยิงเสวีย่ แทบตาถลน เธอคิดผิด! เขาหน้าด้านมาก!
แย่ไปกว่านั้น ไม่มีใครขอบคุณเธอที่กล้าทวงความยุติธรรมให้ทุกคน
แต่คนเหล่านั้นกลับมองว่าเธอนัน่ แหละคือตัวปัญหา
“นายไม่มีทางหลอกฉันได้ไม่วา่ จะพูดอะไร!” สวีห่ ยิงเสวีย่ ตัดสิ นใจ
ใช้ความรุ นแรงเพราะเธอไม่เห็นว่ามีใครในร้านที่หยุดเธอได้ “ฉันจะ
เผยคําโกหกของนายเมื่อนายอยูใ่ ต้เท้าฉัน!”
โดยไม่อญั เชิญอสู รของเธอ สวีห่ ยิงเสวีย่ เสริ มพลังดวงดาวบนมือ
เธอและตบใส่ ซูผงิ
ซูผงิ เหลือบมองก่อนหันกลับไปมองสมุดบัญชีของเขาอีกครั้งราวกับ
ไม่มีอะไรน่าเป็ นห่วง
เมื่อเห็นอย่างนี้ สวีห่ ยิงเสวีย่ จึงพยายามทําให้การโจมตีเบาลงเพื่อให้
ซูผงิ ไม่ตาํ หนิเธอภายหลังว่าเธอซุ่มโจมตี
ปึ ก!
มือเธอโดนบางสิ่ งที่มองไม่เห็นก่อนจะถึงตัวซูผงิ และถูกตีกลับ พลัง
ทั้งหมดที่เธอใส่ สะท้อนกลับ ผลักเธอไปไกลหลายเมตรและทําให้
แขนเธอชาด้าน
อะไรกัน?
ซูผงิ วางสมุดลงและบอกลูกค้า “รอก่อน ฉันจะไปเอาอสู รมาให้นาย”
เขาไปห้องหลังร้านโดยไม่คิดเหลือบมองเธอ
สวีห่ ยิงเสวีย่ สลับมองระหว่างซูผงิ กับมือเธอด้วยตาเบิกกว้าง เธอไม่
เห็นซูผงิ ขยับหรื อใช้พลังดวงดาวเลย
“พะ...พี่ไม่เป็ นอะไรนะ?” สวีค่ งั กลัวว่าพี่สาวเขาจะบาดเจ็บ
สวีห่ ยิงเสวีย่ พยยามขยับแขนเธอด้วยแววตาโกรธ ๆ ขณะที่เหล่าลูกค้า
จ้องด้วยความกลัว ไม่มีใครเห็นซูผงิ ขยับตัวเลย
“คําแนะนําเล็กน้อย คุณผูห้ ญิง คุณควรขอโทษอาจารย์ซูตอนยังมี
โอกาส คุณคิดว่าเราล้อเล่นหรื อไงที่บอกว่าเขาเป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์? คุณควรรู ้สึกโชคดีที่เขาเป็ นคนดี”
“ใช่”
“เธอเป็ นนักรบระดับเจ็ด หื อ? แม้กระทัง่ นักรบอสู รระดับสู งที่เหนือ
กว่าเธอก็ยงั ต้องก้มหัวในร้านนี้ เธอคิดว่าเธอเป็ นใคร?”
สวีห่ ยิงเสวีย่ หน้าแดงด้วยความโกรธและอาย เธอยังไม่เชื่อว่าซูผงิ คือ
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ แต่การเคลื่อนไหวก่อนหน้าก็บ่งชี้วา่ เขา
แข็งแกร่ งกว่าเธอ
“เชื่อผม พี่! พี่กาํ ลังทําผิด!” สวีค่ งั พยายามพูด
สวีห่ ยิงเสวีย่ ไม่ใช่คนที่จะยอมรับผิดง่าย ๆ แต่ครั้งนี้..เธอรู ้ตวั ว่าเธอ
ผิด
ลูกค้ามากขึ้นหัวเราะเยาะเมื่อเห็นว่าอีโก้ของเธอถูกทําลาย
ไม่ชา้ ซูผงิ ก็กลับมาที่เคาน์เตอร์และส่ งอสู รให้ลูกค้าที่รอ
“…นายคือของจริ ง?” สวีห่ ยิงเสวีย่ ถามเขาด้วยสายตาแปลก ๆ
ซูผงิ ไม่สนใจเธอและถามลูกค้าคนต่อไปในแถว
สวีห่ ยิงเสวีย่ มองซูผงิ อีกครั้ง และตัดสิ นใจไม่รุกรานอัจฉริ ยะเช่นนี้ที่
อาจมาจากตระกูลรํ่ารวยหรื อทรงอิทธิพล
“ขอโทษด้วย ฉันทําเกินเลยไปเอง”
“ออกไปถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูด ฉันต้องทํางาน”
สวีห่ ยิงเสวีย่ รู ้สึกรําคาญและดีใจที่ซูผงิ ไม่ยดึ ติดกับท่าทีของเธอก่อน
หน้านี้
เธอก้มหัวให้ซูผงิ อย่างสุ ภาพและพาสวีค่ งั ออกไป โดยที่สวีค่ งั ยังไม่
รู ้สึกอยากกลับเลย เขามาเพื่อทิ้งความประทับใจที่ดี แต่ผลลัพธ์กลับ
ตรงกันข้าม
“อะ-อาจารย์ซู ผมขอมาเยีย่ มคุณอีกครั้งได้ไหมครับ?” เขาถามขณะ
ถูกพี่สาวเขาลากออกไป ซูผงิ เหลือบมอง “ไม่มีใครหยุดนาย จําไว้วา่
ฉันจะไม่ทนกับเรื่ องไร้สาระแบบนี้อีกแล้ว”
“ขะ-ขอบคุณครับ!”
ทุกคนมองสองพี่นอ้ งเดินไปที่รถพวกเขาและเห็นป้ายทะเบียนรถว่า
มาจากพื้นที่ทางตอนเหนือของเมือง ซึ่ งเต็มไปด้วยคนรวย
“แปลก ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นเขาจากที่ไหนมาก่อน บางทีเขาอาจเป็ น
นักเรี ยนจากสถาบันแอรี ส?”
“สถาบันแอรี ส?” ชื่อนั้นกระตุน้ ให้เกิดการพูดคุย
สถาบันแอรี สถือเป็ นโรงเรี ยนที่ดีสุดในเมืองหลงเจียงมาเป็ นเวลานาน
และความคิดนี้กอ็ ยูม่ านานกว่าศตวรรษแล้ว ‘พวกคะแนนสู ง’ ส่ วน
ใหญ่ที่เข้าเรี ยนสถาบันเคยลองไปสมัครที่นนั่ มาแล้วแต่กต็ อ้ งเลือก
สถาบันฟี นิกส์เพราะคะแนนสอบเข้าของสถาบันแอรี สสู งกว่า
ลูกค้าเพิง่ ตระหนักว่าซูผงิ ได้รับการยอมรับจากใครบางคนจากสถาบัน
แอรี ส ด้วยเหตุน้ ีพวกเขาจึงเคารพซูผงิ ขึ้น
แม้สายตาหลงใหลของพวกเขาจะไม่ส่งผลต่อซูผงิ เหมือนเคย เขาคุย
กับลูกค้าทีละคนที่มารับอสูร ขณะอธิบายว่าอสู รมีคุณสมบัติใหม่
อะไร แบบนี้ ไม่มีใครพบว่าจําเป็ นต้องทดสอบผลที่ร้าน อย่างน้อยก็
จะเป็ นการแสดงความไม่ไว้วางใจต่อซูผงิ
ยังมีลูกค้าใหม่มาร้าน ผูแ้ ทบไม่เชื่อว่าการฝึ กจะทําได้เสร็ จในเวลาแค่
ชัว่ ข้ามคืน ตามแผน ซูผงิ แค่ตอ้ งบอกอสู รเหล่านั้นให้แสดงสิ่ งที่พวก
มันเรี ยนรู ้เพื่อโน้มน้าวเจ้าของ
 ตอนที่ 158 อาณาจักรลับ
เมื่อเห็นอสู รพวกเขาแสดงทักษะใหม่ที่พวกเขาไม่เคยคิดฝันมาก่อน
ลูกค้าใหม่กไ็ ม่รู้วา่ จะตอบสนองอย่างไร ถ้าไม่ใช่วา่ สัญญายังอยู่
พวกเขาคงตั้งคําถามว่าอสู รพวกเขาถูกสับเปลี่ยน
ไม่มีใครคิดว่าอสู รจะเรี ยนทักษะใหม่ได้ภายใน 24 ชัว่ โมง
จากนั้นพวกเขาก็เข้าใจว่าทําไมลูกค้าประจําถึงไม่ขอยืนยันผลการ
ฝึ กเลย พวกเขาอยากเก็บผลไม้หวานไว้กินเอง!
ในทํานองเดียวกัน เย่ห่าวพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าอสู รสามารถ
พัฒนาได้เร็ วขนาดนี้ แต่ทนั ทีที่เขาจําข่าวลือเกี่ยวกับหนูสายฟ้าได้
เขาก็ไม่สงสัยซูผงิ อีก
วินาทีต่อมา ซูผงิ ก็ส่งลูกค้าทั้งหมดออกไปและเริ่ มรับคําสัง่ ใหม่ เย่
ห่าวไม่ตอ้ งการรอนานนัก
“ผมอยากซื้อการฝึ กที่ดีสุด”
เย่ห่าวไม่สนใจราคา สําหรับเขา เขาสามารถซื้อได้ทุกอย่าง
ซูผงิ นึกถึงคําเตือนระบบและถอนหายใจ “ขอโทษด้วย ตอนนี้มีแค่
บริ การฝึ กปกติ”
“งั้นขอซื้อการฝึ กปกติที่ดีสุด”
“อืม ไม่มีการฝึ กปกติที่ดีสุด ทุกคนได้รับเหมือนกัน”
เย่ห่าวขมวดคิ้ว “…ได้ ผมต้องการฝึ กไต้ฝนระดั
ุ่ บหกของผม”
นี่คืออสู รรองที่มีศกั ยภาพจะเป็ นระดับเจ็ดในอนาคต สําหรับอสู ร
หลักเขา บาซิลิกส์สายฟ้า มันยังอยูภ่ ายใต้การรักษา
ซูผงิ พยักหน้าและจดชื่อเย่ห่าว ขณะเดียวกันเย่ห่าวก็ปลอบอสู รเขา
และส่ งมันให้
ขณะที่รับเงินโอน คอกเลี้ยงดูท้ งั หมดและพื้นที่เลี้ยงดูกเ็ ต็มอีกครั้ง
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากบอกลูกค้าให้กลับไป
สําหรับลูกค้าใหม่ พวกเขามาเพื่อทําความคุน้ เคยกับร้าน การฝึ กอสู ร
ไม่ใช่เป้าหมายหลักพวกเขา
ซูผงิ รอให้ทุกคนออกไปและปิ ดประตู
ในตอนบ่าย เมื่อเขาสํารวจสนามสื บทอดราชามังกรเสร็ จและกลับมา
เขาก็สมั ผัสได้ถึงบุคคลทรงพลังที่รออยูน่ อกร้าน
เขาไปประตูเพื่อตรวจสอบ เห็นว่ามันไม่ใช่ลูกค้า แต่เขาก็ยงั จําอีก
ฝ่ ายได้
“โอ้ คุณซู!” เย่เฉิ นชานตกใจเล็กน้อยเพราะประตูเปิ ดตอนเขากําลัง
เหม่อ เขามาหาซูผงิ ก่อนหน้านี้ แต่ไม่มีใครมาเปิ ดประตูให้ เขาจึงรอ
ที่ประตูและหวังว่าซูผงิ จะกลับมา
เขาไม่คิดว่าซูผงิ จะออกมาจากร้านแทน
ซูผงิ จําได้วา่ เย่เฉิ นชานมาหาเขาเพราะเรื่ องอะไร “อาณาจักรลึกลับ
เปิ ดแล้ว?”
“โอ้ อืม คุณซูเป็ นไงบ้าง?”
“ก็ดี” ซูผงิ เดินกลับเข้าร้านขณะถาม “คุณสํารวจโครงสร้างมิติเสร็ จ
แล้วหรื อยัง?”
“นัน่ เป็ นไปไม่ได้ คุณไม่มีทางทําได้เร็ วขนาดนั้น แถมนี่ยงั เป็ นมิติ
ใหญ่ จากสิ่ งที่เรารวมมาได้ เราตัดสิ นใจกําหนดให้เป็ นพื้นที่มิติ
ระดับสู ง ซึ่งหมายถึงเป็ นดินแดนรกร้างระดับA ถ้าอยากทําแผนที่
ทั้งหมด…สองหรื อสามปี และนัน่ ก็คือเงื่อนไขที่วา่ ทุกอย่างต้อง
ราบรื่ น”
ซูผงิ พยักหน้า “คุณรู ้จกั เพื่อนหลายคนที่ทาํ งานในดินแดนรกร้างอื่น
ไหม?”
“แน่นอน” เย่เฉินชานยิม้ “ทีมโพลาริ สเรามีเครื อข่ายสังคมสู ง คุณ
วางแผนเข้าร่ วมการสํารวจครั้งอื่นไหมคุณซู?”
“ไม่ มันแค่วา่ ผมอาจต้องการให้คุณช่วยดูแลใครสักคน”
“จริ งหรื อ?” เย่เฉินชานดีใจที่พบโอกาสตอบแทนซูผงิ “ผมหวังว่า
คนนี้จะคิดเข้าพื้นที่ระดับ B หรื อตํ่ากว่านั้น ผมกลัวว่าผมจะไม่
สามารถรับรองความปลอดภัยได้ถา้ เราพูดถึงพื้นที่ระดับ A”
ซูผงิ พยักหน้ารับรู ้ ทีมสํารวจต้องได้รับการปกป้องเป็ นพิเศษเมื่อ
เดินทางภายในพื้นที่ระดับ A ต่อให้จะมีมืออาชีพ พวกเขาก็ไม่สามารถ
ปกป้องภาระได้ เขาตัดสิ นใจทิ้งเรื่ องนี้ไว้เพราะเขายังไม่รู้วา่ ซูหลิง
เยวีย่ จะไปที่ไหน
“บอกผมถึงอาณาจักรลับ”
เย่เฉินชานไม่คิดว่าซูผงิ จะเปลี่ยนเรื่ องเร็ วขนาดนี้ แต่ไม่ถาม “อะแฮ่ม
อาณาจักรจะเปิ ดตอนเก้าโมงเช้า วันมะรื น ผมจะมารับคุณตอนหก
โมง เราต้องออกเมืองฐานและไปตามถนนสาย 6”
“ดี ผมจะได้มีเวลาจัดการเรื่ องส่ วนตัว มันเรี ยกว่าอาณาจักร ‘ภูเขา
หลงไท่’ ใช่ไหม?”
เย่เฉิ นชานยิม้ “ผมเห็นว่าคุณไม่ได้ตรวจสอบเว็บไซน์นกั สํารวจบ่อย
นัก ผมได้ส่งทุกอย่างที่ผมรู ้ให้ผา่ นอีเมล์แล้ว ลองเข้าระบบดูเลย”
ซูผงิ เปิ ดคอมพิวเตอร์และทําตามที่เขาบอก แม้จดหมายจะมีมาก
เกินไปก็ตาม
“คุณบอกว่าทีมของคุณมีแผนที่สมบัติ มีรวมอยูใ่ นจดหมายไหม?”
“โอ้ อะแฮ่ม ขอโทษด้วยคุณซู มันคือความลับและหัวหน้าทีมเรา
เป็ นผูด้ ูแล เราวางแผนจะเปิ ดเผยข้อมูลต่อทีมเมื่อเราเข้าอาณาจักร นี่
เพื่อความปลอดภัย โปรดเข้าใจด้วย”
“แล้วจะมีอะไรตอบแทนถ้าผมเข้าร่ วมกับคุณ?”
เย่เฉินชานผงะกับคําถาม โดยปกติ อาณาจักรลับอย่างเดียวก็มีเหตุผล
มากพอให้นกั สํารวจนับไม่ถว้ นแย่งชิงกันเข้าโดยไม่คิดอะไร เพราะ
มีสมบัติมากมายที่พวกเขาสามารถหาได้
ทีมพวกเขาเตรี ยมมอบรางวัลให้ซูผงิ เพราะพวกเขากําลังขอให้เขา
ช่วย
“มัน่ ใจได้ครับ แม้เราจะไม่สามารถให้ของสําคัญสุ ดที่เราพบได้
ท่านก็มีสิทธิ์เลือกของที่เหลือ หัวหน้าเราบอกไว้อย่างนั้น แถมเราจะ
จ่ายคุณด้วยแต้มหนึ่งล้านแต้ม นี่ดีพอไหมครับ?”
ซูผงิ พิจารณา แต้มล้านแต้มฟังดูดี แต่จริ ง ๆ แล้วไม่เป็ นอย่างนั้น
เพราะเขาสามารถได้รับจํานวนเท่ากับโดยการฆ่าอสู รระดับแปด
การฆ่าอสู รศพเวทย์มอบให้เขา 1.6 ล้าน
“ขอผมดูก่อน…ผมจะได้หนึ่งล้านแต้มไม่วา่ ผลของภารกิจจะเป็ น
ยังไง ถ้าผมสําเร็ จ ผมควรได้สองล้าน” ซูผงิ ตัดสิ นใจเพิม่ ราคา การ
สํารวจอาณาจักรลับถือว่าเสี่ ยงกว่าเมื่อเทียบกับดินแดนรกร้างทัว่ ไป
เพราะพวกมันจะไม่หยุดจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย มันเป็ นสิ ทธิที่จะ
ได้รับการชดเชย
เย่เฉินชานขมวดคิ้ว “หนึ่งล้านถือว่าดีแล้ว และคุณก็รู้ อย่าลืมว่ามันมี
สมบัติฟรี !”
“คุณบอกว่าผมต้องเลือกบางอย่างขณะสํารวจใช่ไหม? นี่หมายความ
ว่าผมอาจเลือกของดีสุดได้ เอาแบบนี้เป็ นไง ผมจะรอจนกว่าเราจะ
ออกอาณาจักรลับก่อนตรวจสอบสมบัติท้ งั หมด”
เย่เฉิ นชานผงะและเงียบ
นัน่ หมายความว่าซูผงิ จะเอาสมบัติที่ดีสุดไปจากกลุ่ม เย่เฉินชานไม่
สามารถเห็นด้วยได้โดยไม่ปรึ กษากลุ่มก่อน นอกจากนี้ เขายังสงสัย
ว่าสมาชิกคนอื่นคงไม่เต็มใจมอบของดีสุดให้คนนอก
 ตอนที่ 159 รวมทีม
เมื่อครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่ง เย่เฉิ นชานก็ตอบว่า “ขอผมเช็คกับหัวหน้าทีม
ก่อนนะครับ” การให้ความสําคัญกับซูผงิ ในการเลือกสมบัติท้ งั หมด
ที่พวกเขาเก็บได้ยงั พออยูใ่ นขอบเขต เพราะพวกเขาไปที่นนั่ เพื่อหา
สมบัติเหล่านั้นด้วยตัวเอง ถ้าซูผงิ มีสายตาไม่ดีกม็ ีแนวโน้มว่าเขาจะ
เก็บขยะไป แม้วา่ เขาจะเลือกได้ก่อนก็ตาม
มีบางอย่างที่เย่เฉินชานเก็บเป็ นความลับจากซูผงิ พวกเขามีขอ้ มูล
ทัว่ ไปเกี่ยวกับจํานวนสมบัติและรายละเอียดอื่น ๆ พวกเขาตั้งใจที่
จะซ่อนข้อมูลนั้นจากซูผงิ
โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาพยายามทําให้แน่ใจว่าสมบัติที่ดีที่สุดจะ
เป็ นของพวกเขาเท่านั้น
“ได้”
ซูผงิ ไม่รังเกียจที่เย่เฉินซานขอปรึ กษาคนอื่นก่อนเกี่ยวกับสมบัติ
เหล่านั้น ผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่ ายจะต้องสมดุล เย่เฉิ นชานไม่
เห็นด้วยกับที่จะเสี ยเปรี ยบ นี่เป็ นกฎเดียวกับที่ซูผงิ ใช้ในการทําธุรกิจ
เย่เฉินซานไปโทรหาหัวหน้าของเขา
ไม่นานหัวหน้าทีมของเขาก็รับสาย
อีกด้านหนึ่งเป็ นผูช้ ายเสี ยงตํ่า ฟังดูเหมือนจะอายุประมาณสี่ สิบปี
เย่เฉินชานไม่ได้ถอยห่างจากซูผงิ บทสนทนาเกิดขึ้นที่ปลายจมูกของ
ซูผงิ เย่เฉินซานรู ้ดีวา่ แม้เขาจะถอยห่างออกไป แต่การดักฟังโทรศัพท์
ของเขาก็เป็ นเรื่ องง่ายที่ซูผงิ สามารถดักฟังได้ เว้นแต่เย่เฉิ นซานจะใช้
พลังดวงดาวเพื่อแยกเสี ยง ซึ่ งมันคงดูไม่ดี
นอกจากนี้การพูดถึงเรื่ องนี้ต่อหน้าซูผงิ ยังเป็ นวิธีแสดงความจริ งใจ
ของเขา
ผลที่ตามมาเย่เฉินชานคิดเอาไว้แล้ว เขาเพียงแค่ทาํ ตามนํ้า คุยกับ
หัวหน้าและตั้งคําถาม ข้อกําหนดที่ซูผงิ กําหนดไม่ใช่เรื่ องง่ายที่จะ
ยอมรับ
“สองล้าน? มันมากไปหน่อย”
“หัวหน้าคุณก็รู้วา่ ผมเป็ นหนี้ชีวติ คุณซู คุณรู ้วา่ เกิดอะไรขึ้น…”
“ฉันเข้าใจ แต่สมาชิกในทีมคนอื่น ๆ อาจบ่น เราต้องทํางานกันเป็ น
ทีม…”
“ผมรู ้หวั หน้า แต่การสํารวจครั้งนี้อนั ตราย ผมได้บอกคุณเกี่ยวกับ
ความสามารถของคุณซูไปแล้ว ถ้านี่มากเกินไปสําหรับคุณ ผมจะ
จ่ายเงินเพิม่ เอง”
“อย่าทําอย่างนั้น เราทุกคนมาจากทีมเดียวกัน ไม่เป็ นไร สองล้านก็
สองล้าน…”
การโทรสิ้ นสุ ดลง บรรลุขอ้ ตกลงแล้ว
เย่เฉินซานหายใจอย่างโล่งอกและยิม้ ให้ซูผงิ “เรี ยบร้อยครับ คุณซู
สองล้าน”
“ตกลง” ซูผงิ พยักหน้า นี่ไม่ใช่เรื่ องแปลกใจสําหรับเขา สิ่ งที่เขา
ไม่ได้บอกซูผงิ ก็คือพวกเขาต้องเจอกับอสู รระดับแปดในระหว่าง
การสํารวจนี้ และอาจมีมากกว่าหนึ่งตัว
อย่างไรก็ตาม เพื่อการสํารวจที่อนั ตรายน้อยลง ทีมของพวกเขาจะไม่
เชิญใครอีก พวกเขาสามารถจัดการได้ดว้ ยตัวเอง ใครบ้างที่ตอ้ งการ
เสี่ ยงต่อการให้ขอ้ มูลลับรั่วไหล? ไม่ตอ้ งพูดถึงการแบ่งปันผลประโยชน์
กับบุคคลภายนอก
ซูผงิ ยังคิดว่าการเผชิญหน้ากับอสู รระดับเก้าในระหว่างการสํารวจนี้
เป็ นไปได้สูง เมื่อพิจารณาถึงระดับความอันตรายสิ่ งที่ซูผงิ ขอถือเป็ น
ราคาที่เหมาะสม!
“ผมได้ยนิ มาว่าอาณาจักรลับกําลังจะเปิ ดเนื่องจากเมืองหลักหลงเจียง
ต้องการเตรี ยมคนหนุ่มสาวให้พร้อมสําหรับลีกนักรบอสู ร นัน่ คือสิ่ ง
เดียวที่ถูกเปิ ดเผยต่อสาธารณะ แต่ในความเป็ นจริ งมีบางอย่างเกิดขึ้น
ในอาณาจักรลับ การเตรี ยมเด็ก ๆ ให้พร้อมสําหรับลีกนักรบอสู ร
เป็ นการอําพรางความตั้งใจจริ งของพวกเขา”
เย่เฉิ นชานรู ้สึกดีต่อซูผงิ ดังนั้นเขาจึงเริ่ มเล่าข่าวลือที่เขาได้ยนิ หลังจาก
ตกลงกัน “แต่นนั่ เป็ นเพียงข่าวลือและการคาดเดาเท่านั้น ผมไม่รู้วา่
มันจริ งหรื อเปล่า”
ซูผงิ ไม่สนใจ “แม้วา่ จะเป็ นเรื่ องจริ ง แต่กไ็ ม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรา
เลย”
“คุณพูดถูก ท้ายที่สุดแล้วกลุ่มคนเหล่านั้นควบคุมข้อมูลได้มากกว่า
เรา เราจะถือว่าโชคดีถา้ เจอสมบัติที่นนั่ ” เย่เฉิ นซานเห็นด้วย
ซูผงิ พยักหน้า
“คุณซู คุณต้องเตรี ยมตัวให้พร้อม การเปิ ดอาณาจักรลับจะดึงดูดผูค้ น
มากมาย นักเรี ยนบางคนที่ยงั อยูใ่ นสถาบันยังมีโอกาสเข้าไปด้วย!”
เย่เฉินชานพูดเสริ มว่า “นอกเหนือจากนักเรี ยนหัวกะทิที่ได้รับโอกาส
เตรี ยมตัวให้พร้อมสําหรับลีกนักรบอสู รแล้ว นักสํารวจอาวุโสบาง
คนก็จะไปเช่นกัน และกลุ่มที่สองก็เป็ นภัยคุกคามที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุด ไม่
มีการเฝ้าระวังในอาณาจักรลับ การฆ่าเพื่อหาเงินเป็ นเรื่ องธรรมดา
อันตรายไม่ได้มาจากอสู รเท่านั้น แต่มาจากพวกมนุษย์อย่างเราเอง
ด้วย”
“อืม”
ซูผงิ ไม่เปิ ดเผยอารมณ์ใด ๆ เย่เฉินซานยิม้ หลังจากที่ประหลาดใจอยู่
ครู่ หนึ่ง “แน่นอน คุณซู คุณจะอยูก่ บั ทีมโพลาริ สของเรา ผูค้ นจะไม่
ท้าทายเรา แต่เราก็ตอ้ งไม่ประมาท”
ซูผงิ พยักหน้า
“ผมคงต้องขอตัวกลับก่อนถ้าคุณไม่มีคาํ ถามเพิ่มเติม ผมจะมารับคุณ
วันมะรื นนี้” เย่เฉินชานพูด
ซูผงิ ไม่ได้ขอให้เย่เฉิ นซานอยูต่ ่อ เขาต้องการเวลาเตรี ยมตัวให้มาก
ที่สุดเช่นกัน
หลังจากส่ งเย่เฉินซานแล้ว ซูผงิ ก็เข้าสู่ เว็บไซต์ของนักสํารวจเพือ่
ตรวจสอบจดหมายที่เย่เฉินซานส่ งมาให้เขา
ซูผงิ ดูอย่างละเอียด จากนั้นเขาก็เข้าใจภูเขาหลงไท่มากขึ้น เขาไม่ได้
พยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมทางออนไลน์ การวิจยั ของเย่เฉิ นชานต้อง
ละเอียดถี่ถว้ นกว่าของเขา
“ใน 109 เขตของอาณาจักรลับนี้ซ่อนอันตรายไว้มากเช่นเดียวกับ
สมบัติ 109 เขตเหล่านั้นเป็ นสถานที่สาํ รวจและสถานฝึ กฝน สถานที่
สําคัญอื่น ๆ คือแท่นมังกรและกระดูกมังกร!” กระดูกมังกรถูกใช้
สําหรับการทดสอบ
“เมื่อใดก็ตามที่อาณาจักรลับพร้อมใช้งาน พวกระดับสู งบางคนจะ
ไปที่กระดูกมังกรเพื่อทดสอบ คนที่อยูอ่ นั ดับต้น ๆ มักจะถูกนําไป
เป็ นศิษย์ของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์” ซูผงิ พบว่าข้อมูลนี้น่าสนใจ แต่
มันไม่เกี่ยวข้องกับเขา เขาไม่อยากได้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์เป็ น
อาจารย์
เขาเริ่ มเรี ยกดูรายละเอียดของดินแดนทั้ง 109 เขต จาก 109 เขต 57
เขตถูกสํารวจแล้วและข้อมูลของเขตเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยรายละเอียด
สมบัติใน 57 เขตยังถูกเอาไปแล้ว
สมบัติบางส่ วนถูกส่ งไปยังร้านค้าของนักสํารวจ นักสํารวจสามารถ
เก็บแต้มเพื่อซื้อสมบัติเหล่านั้นได้
ม่านนํ้าที่ซูผงิ ซื้อมานั้นเป็ นสมบัติชิ้นหนึ่ง
สมบัติที่หายากและมีค่ามากกว่านี้ถูกรวบรวมโดยผูค้ นที่มีอิทธิพลสู ง
ซูผงิ ต้องยอมรับว่าข้อมูลที่เย่เฉินซานให้เขานั้นครอบคลุม มีการ
กล่าวว่าครั้งหนึ่งใน 28เขตนี้ สมบัติชิ้นหนึ่งได้รับการกูค้ ืน และผูค้ น
กล่าวว่าสมบัติชิ้นนั้นสามารถทําร้ายนักรบอสู รในตํานานได้!
เมื่อมีคนเผยข้อมูล หลายฝ่ ายจึงเริ่ มต่อสู เ้ พื่อสิ่ งนั้นและเกิดสงคราม
นองเลือด
เหตุการณ์น้ นั เกิดขึ้นเมื่อกว่าทศวรรษก่อน
เย่เฉินชานพยายามดึงดูดซูผงิ โดยรวมเรื่ องนี้ไว้ในแฟ้ม เขาตั้งใจจะ
แสดงให้ซูผงิ เห็นว่าสมบัติเหล่านั้นน่าดึงดูดแค่ไหน
“แต่ละเขตมีหมายเลขกํากับ นอกเหนือจากที่ได้รับการสํารวจแล้ว
เขตอื่น ๆ ยังไม่มีขอ้ มูล สมบัติเกือบทั้งหมดในเขตที่สาํ รวจแล้วถูก
นําไปแล้ว แต่อาจมีบางชิ้นที่อาจพลาดไป
“แต่ละเขตมีสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน…”
ข้อมูลของแต่ละเขตที่ถูกสํารวจเหล่านั้นมีความเฉพาะเจาะจง แต่มี
รายละเอียดน้อยมากเกี่ยวกับพื้นที่ไร้การสํารวจ
ซูผงิ เรี ยกดูไฟล์เพือ่ ทําความเข้าใจสถานที่เหล่านั้นในเบื้องต้น เขา
รู ้สึกว่าอาณาจักรลับนี้ดูคุน้ เคย
ซูผงิ ปิ ดคอมพิวเตอร์ ไม่มีเวลามากนัก เขาพาอสู รของเขาไปที่สนาม
สื บทอดราชามังกร เขาสามารถฝึ กอสู รของเขาในขณะที่สาํ รวจ
ดินแดนมังกรได้มากขึ้น
ในขณะที่ซูผงิ กําลังเตรี ยมตัวสําหรับการไปเยือนอาณาจักรลับ คน
อื่น ๆ ในเมืองหลงเจียงก็กาํ ลังเตรี ยมตัวเช่นกัน
ในเขตเมืองตอนบน
สวีค่ งั และสวีห่ ยิงเสวีย่ นัง่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่น นอกจากพวกเขาแล้ว พ่อ
ของพวกเขา สวีเ่ จียนกัวก็อยูท่ ี่นนั่ ด้วย เขาเป็ นประธานของสวีก่ รุ๊ ป
สวีก่ รุ๊ ปเป็ นองค์กรที่มีสินทรัพย์นบั พันล้าน ในเมืองฐานหลงเจียง
สวีก่ รุ๊ ปเป็ นองค์กรสิ บอันดับแรก ครอบครัวส่วนใหญ่ต่างใช้สินค้าที่
ผลิตโดย บริ ษทั ย่อยของสวีก่ รุ๊ ป
“พี่หมายความว่าอย่างนั้นหรอ?” สวีค่ งั รู ้สึกประหลาดใจ
เขารู ้เรื่ องนี้แล้ว
ภูเขาหลงไท่กาํ ลังจะเปิ ดและทีมของพีส่ าวของเขากําลังจะไปที่นนั่
สวีค่ งั เกิดในครอบครัวรํ่ารวยและมีพี่สาวซึ่ งเป็ นนักสํารวจอาวุโส
สวีค่ งั ตระหนักดีวา่ อาณาจักรลับอันตรายกว่าดินแดนรกร้าง พวกเขา
จะต้องต่อสู ก้ บั ผูค้ นนอกเหนือจากอสู ร
ทุกครั้งที่เปิ ดอาณาจักรลับ ใครบางคนจะยิม้ ออกมาขณะที่อีกคน
หนึ่ง … จะไม่มีวนั ได้ยมิ้ ไปตลอดกาล!
“ลูกตัดสิ นใจแล้วหรื อยังว่าจะไปที่ไหน?” สวีเ่ จียนกัวถาม
สวีห่ ยิงเสวีย่ มองสวีค่ งั ลูบหัวเขาและตอบคําถาม “หนูเพิ่งรู ้เรื่ องนี้
เราจะไปที่เขต 83”
คิ้วของ สวีเ่ จียนกัวขมวดเข้าด้วยกัน “ลูกต้องการให้จางคอยปกป้อง
ลูกอย่างลับ ๆ ไหม?”
สวีห่ ยิงเสวีย่ ส่ ายหัว “เรากําลังทํางานร่ วมกับอีกสองทีม และเรามีทุก
อย่างพร้อมแล้ว เราจัดการได้ แม้วา่ ทีมอื่นจะพยายามท้าทายเราก็
ตาม”
สวีเ่ จียนกัวยังคงขมวดคิ้ว เขารักและห่วงลูกสาวของเขามาก “ถ้าลูก
รู ้สึกได้ถึงอันตรายใด ๆ ลูกต้องป้องกันตัวเองก่อน พ่อขอให้คน
เตรี ยมชุดเกราะนี้ไว้ให้ลูก”
“ขอบคุณค่ะ” สวีห่ ยิงเสวีย่ ตอบอย่างมีความสุ ข
สวีค่ งั ขัดจังหวะ “ผมอยากไปด้วย!”
รอยยิม้ บนใบหน้าของสวีห่ ยิงเสวีย่ หายไป “อย่าเพิ่งเลย!”
สวีค่ งั พูดต่อ “ผมแค่อยากไปที่เวทีมงั กรและทดสอบความสามารถ
ของผม มันเป็ นพื้นที่สาธารณะไร้ความขัดแย้ง”
สวีห่ ยิงเสวีย่ รู ้สึกโล่งใจที่ได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น แต่เธอก็ยงั ใช้น้ าํ เสี ยง
ไม่พอใจ “น้องต้องการการทดสอบความสามารถใช่ไหม? พี่ไม่คิด
ว่าน้องจะผ่านกระดูกมังกรแรกได้ดว้ ยซํ้า อย่าไปที่นนั่ และทําให้
ตัวเองอับอายเลย”
สวีค่ งั กระโดดอย่างบ้าคลัง่ “พ่อ ดูพสี่ ิ ”
“พี่ของลูกพูดถูกแล้ว”
 ตอนที่ 160 งานเสร็จ
ในสนามประลองเขตเมืองตอนบน
นี่คือสนามประลองระดับมืออาชีพ นอกเหนือจากสนามประลอง
แล้วยังมีอุปกรณ์เสมือนจริ งที่เกี่ยวข้องกับอสู รอีกด้วย
อุปกรณ์เสมือนอสู รต่อสู เ้ หล่านั้นเป็ นเกมอาร์เขตยอดนิยม
ในห้องส่ วนตัว เซี่ยเย่ซวนนัง่ อยูห่ น้าอุปกรณ์เสมือนและจ้องไปที่
หน้าจอสี เทาด้วยใบหน้าที่ข่นุ มัว
เธอแพ้อีกแล้ว
นี่เป็ นครั้งที่ 207 แล้ว!
นับตั้งแต่ที่เธอได้รับข้อความจากอาจารย์ เธอก็ใช้เวลาคิดเกี่ยวกับ
คําถามนัน่ สิ่ งนั้นไม่เกิดผล ดังนั้นเธอจึงไปที่สนามประลองเพื่อ
ฝึ กฝนในสถานการณ์จาํ ลอง
ตามข้อกําหนดของคําถาม เธอเลือกการกําหนดค่ามาตรฐานของ
อสู รต่อสู ้
อย่างไรก็ตาม ไม่วา่ เธอจะพยายามด้วยวิธีใดและใช้ทกั ษะใดก็ตาม
อสู รของเธอจะถูกสิ งโตลัมโบ้ฆ่า เธออยูใ่ กล้กบั อสู รของเธอและถูก
สิ งโตลัมโบ้ฆ่าไปพร้อมกัน… แต่ทุกครั้งเธอขาดการสัมผัสครั้งสุ ดท้าย
และเธอก็แพ้
“นี่มนั ยากเกินไป”
เซี ยเย่ซวนเหงื่อออก เธอเริ่ มใหม่
ห้านาทีต่อมาหน้าจอของเธอก็มืดลงอีกครั้ง
อีกแล้ว!
แพ้!
อีกแล้ว!
ครั้งแล้วครั้งเล่าเซี่ยเย่ซวนไม่สามารถแม้แต่จะมีสมาธิ อาจารย์ของ
เธอให้เวลาเธอสามวัน แต่เธอมองไม่เห็นทางเลยตอนนี้
หลังจากแพ้หลายครั้งจิตใจของเธอไม่มนั่ คง ทันใดนั้นข้อมูลบางอย่าง
ที่เธอเกือบลืมก็โผล่ข้ ึนมา เนื่องจากเธอไม่มีทางเลือกอื่น เธอจึงเริ่ ม
ใช้วธิ ีน้ นั โดยไม่รู้ตวั
ขั้นแรกให้ใช้บทเพลงแห่งความตาย
จากนั้นการรุ กรานวิญญาณ…
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะใช้บทเพลงแห่งความตายสิ งโตลัมโบ้ก็
กระโจนเข้ามา บทเพลงแห่งความตายไม่มีผลใด ๆ เลย หน้าจอหรี่
ลงอีกครั้ง
ความคิดของเซี่ยเย่ซวนล่องลอย เธอกัดฟัน เธอรู ้วา่ วิธีน้ ีไม่มีวนั ได้ผล
เป็ นเรื่ องน่าขันที่เธอตั้งความหวังเล็กน้อยว่าวิธีการของคนโกหกจะ
ทําสิ่ งมหัศจรรย์ได้
เธอเริ่ มใหม่อีกครั้ง
เมื่อเธอกําลังจะเริ่ มการโจมตีอีกครั้ง ในทันใดเธอจําได้วา่ วิธีการของ
คนโกหกไม่ได้เริ่ มต้นด้วยบทเพลงแห่งความตาย
เขาบอกว่าให้ใช้หมอกมืดและเสี ยงคํารามแห่งความตายก่อนบทเพลง
แห่งความตาย?
เนื่องจากความสามารถทั้งสองไม่มีประโยชน์กบั สิ งโตลัมโบ้ เซี่ ยเย่
ซวนจึงข้ามผ่านพวกมันไป
เธอขมวดคิ้ว คลิกที่แป้นพิมพ์ หมอกมืดถูกปล่อยออกมา จากนั้นศพ
เริ งระบําก็ปลดปล่อยเสี ยงคํารามแห่งความตาย เธอรี บตามด้วยบท
เพลงแห่งความตาย
เธอไม่รู้วา่ ทําไมเธอถึงลองใช้วธิ ีหลอกลวงแบบนั้นอีกครั้ง อาจเป็ น
เพราะเธอไม่มีทางจัดการกับสิ งโตลัมโบ้ตวั นี้ได้อย่างแน่นอน
บนหน้าจอศพเริ งระบํายืนอยูต่ รงจุดนั้นและใช้เพลงบทเพลงแห่ง
ความตาย เซี่ยเย่ซวนมองไปที่สิงโตลัมโบ้ก่อนหน้านี้ทุกครั้งที่เธอใช้
ทักษะนี้ สิ งโตลัมโบ้จะกระโจนเข้าหาศพเริ งระบําเพราะนี่เป็ น
ช่วงเวลาที่เปราะบางที่สุด
อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เธอกลับต้องประหลาดใจ เธอตระหนักว่าสิ งโต
ลัมโบ้ยนื นิ่ง ส่ ายหัวราวกับว่ามันติดอยูใ่ นภาพลวงตาบางอย่าง
จิตใจของสิ งโตลัมโบ้ถูกรบกวนหรื อเปล่า?
เซี่ยเย่ซวนผงะ เธอเบิกตากว้าง เป็ นไปตามสัญชาตญาณ เธอเริ่ มการ
รุ กรานวิญญาณ
สิ งโตลัมโบ้ตวั สัน่ แล้วหมอกก็เข้ามาที่ดวงตาของมัน
การรุ กรานวิญญาณได้ผล!
เซียเย่ซวนตะลึง จากนั้นเธอก็จาํ ขั้นตอนที่สามที่คนโกหกบอกกับ
เธอว่า…บอกศพเริ งระบําให้เต้นไปข้างหน้าและต่อยสิ งโต
แม้จะไม่มีคาํ อธิบายของคนโกหก เซี่ ยเย่ซวนก็ยงั คงใช้โอกาสที่หา
ได้ยากนี้ในการโจมตีครั้งสุ ดท้าย
ในไม่ชา้ ศพเริ งระบําก็กระโจนเข้าใส่ สิงโตลัมโบ้และฉีกมันออกจาก
กัน
ตั้งแต่เริ่ มต้นสิ งโตลัมโบ้ไม่มีโอกาสที่จะต่อสู ก้ ลับ!
นี่เป็ นชัยชนะที่ง่ายมาก!
เซียเย่ซวนมองไปที่คาํ ว่า “ชนะ” บนหน้าจอ เธอยังไม่สามารถ
ยอมรับสิ่ งนี้ได้
มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
เธอชนะ?!
ไม่นานเธอก็กลับมามีสติอีกครั้ง เธอเริ่ มเกมอีกครั้งด้วยความรู ้สึกที่
หลากหลาย
คราวนี้เธอเลือกคอมโบสกิลเหมือนเดิมหมอกมืด- เสี ยงคํารามแห่ง
ความตาย – บทเพลงแห่งความตาย – การรุ กรานวิญญาณ!
สิ งโตลัมโบ้จมลงไปในภาพลวงตาอีกครั้ง ในขณะที่มนั ตัวสัน่
คอมโบทํางานอีกครั้ง!
เซียเย่ซวนควบคุมศพเริ งระบําเพื่อฉีกสิ งโตลัมโบ้ในครั้งเดียว
คําว่าชนะปรากฏบนหน้าจอ
เธอได้รับรางวัลอีกครั้ง!
เซียเย่ซวนจ้องที่หน้าจอ การชนะครั้งเดียวอาจเป็ นเรื่ องบังเอิญ แต่
การชนะสองครั้งจะเป็ นอย่างอื่นไปได้ยงั ไง
ก่อนหน้านี้เธอพยายามทุกวิถีทางที่คิดว่าได้ผล แต่ไม่มีวธิ ีใดได้ผล
อย่างไรก็ตามเธอชนะสองครั้งติดต่อกันโดยใช้วธิ ีของคนโกหก!
เธอนิ่งเงียบครู่ หนึ่งแล้วลองอีกครั้ง
เธอชนะ! อีกครั้ง!
เธอชนะแปดครั้งติดต่อกัน!
วิธีการเดียวกันใช้ได้ติด ๆ โดยไม่มีการผิดพลาดใด ๆ การชนะ
กลายเป็ นเรื่ องแน่นอน!
เธอหยุดชัว่ ครู่ แล้วกลับเข้าสู่ เกม คราวนี้เธอใช้วธิ ีอื่น ไม่นานหน้าจอ
ก็เปลี่ยนเป็ นสี เทา เธอแพ้
หลายครั้งต่อมาเธอมัน่ ใจว่าจะเอาชนะสิ งโตลัมโบ้ตวั นี้ได้แน่ถา้ เธอ
ทําตามที่คนโกหกบอก
เดี๋ยวก่อน…
ถ้าวิธีน้ ีได้ผลแสดงว่าคน ๆ นั้นไม่ใช่คนโกหก!
ใบหน้าของเซี่ยเย่ซวนซีดลงจากความคิดนี้ ถ้าเขาไม่ใช่คนโกหก เขา
ก็ตอ้ งเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์อย่างแท้จริ ง!
และเธอ … ได้ยนื่ ร้องเรี ยนต่อนักรบอสู รกิตติมศักดิ์!
เหงื่อเย็นออกเต็มตัวและดูเหมือนจะตัวซีดอย่างน่ากลัว เธอถึงกับ
โทรหาบุคคลนั้นและพูดจาแย่ ๆ ใส่ เขาอย่างรุ นแรง หัวใจของเธอ
เต้นแรง สิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เธอดีใจคือเธอปกปิ ดเบอร์ของเธอ บุคคลนั้น
ไม่รู้วา่ เธอเป็ นใคร
“ไม่นะ ฉันต้องถอนการร้องเรี ยนเดี๋ยวนี้”
เธอไม่มีอารมณ์ที่จะทําการทดลองต่อไป เธอรี บออกจากสนาม
ประลองทันที
เมื่อเธอกลับบ้านเธอออนไลน์ทนั ทีเพื่อถอนการร้องเรี ยน แต่กลับ
พบว่ามันกําลังดําเนินการและไม่สามารถถอนได้
โดยปกติคาํ วิจารณ์จะได้รับหลังจากสองถึงสามวัน
เซี่ ยเย่ซวนคลิกเมาส์อย่างบ้าคลัง่ พยายามหยุดกระบวนการนี้ แต่ไม่มี
ปฏิกิริยาใด ๆ ใบหน้าของเธอขุ่นมัว
เธออยากจะเปิ ดหน้าต่างแชทเพื่อขอโทษคน ๆ นั้น อย่างไรก็ตาม
เธอได้บล็อกการแชทของเขาและใส่ เขาไว้ในบัญชีดาํ เธอเลิกบล็อก
เขาไม่ได้ดว้ ยซํ้า!
เซี่ยเย่ซวนรู ้สึกหงุดหงิดเกินกว่าจะร้องไห้ จากนั้นเธอก็จาํ โทรศัพท์
ของเธอได้ ในไม่ชา้ เธอก็ครํ่าครวญอีกครั้ง เธอขึ้นบัญชีดาํ และลบ
บุคคลนั้นในโทรศัพท์ของเธอด้วย ที่จะแย่ไปกว่านั้นคือเธอจํา
หมายเลขของเขาไม่ได้
“ฉันตายแน่ ไม่มีการแก้ไขปัญหานี้”
เซียเย่ซวนรู ้สึกหดหู่ใจ
สิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เธอรู ้สึกดีข้ ึนคือผูช้ ายคนนั้นไม่รู้จกั เธอ ไม่อย่างนั้น
เธอจะนอนไม่หลับด้วยซํ้า
“ไม่เป็ นไร นี่จะเป็ นการเตือนว่าอย่าประมาทในอนาคต”
เซี่ยเย่ซวนถอนหายใจ เธอเปิ ดโฟลเดอร์ พบคําถามแล้วพิมพ์คาํ ตอบ
จากนั้นเธอก็ส่งอีเมล์ถึงอาจารย์ของเธอ ในกรณี ที่อาจารย์ของเธอ
พลาดอีเมล์น้ ีเธอจะโทรหาอาจารย์ทนั ที
“อาจารย์”
“เย่ซวน ฉันตั้งใจจะโทรหาเธอพอดี”
“ค่ะ มีอะไรคะ?”
“ภูเขาหลงไท่กาํ ลังจะเปิ ด ฉันเพิ่งทราบข่าวว่าสถาบันของเราสามารถ
คัดเลือกนักเรี ยนได้สามคนเพื่อไปที่เขต 65 สําหรับสิ่ งที่ฉนั รู ้เขต 65
เป็ นหนึ่งในเขตที่มีความสําคัญและว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลฉินจะเป็ นหัวหน้า
ทีม ต้องมีสมบัติมากมายในการเข้าร่ วม ผูท้ ี่เข้าร่ วมทีมจะได้รับสมบัติ
คนละชิ้น!
“เข้าร่ วมทีมได้ฟรี สถาบันของเราได้รับโอกาสนี้จากการเชื่อมต่อกับ
อาจารย์ใหญ่ของเรา แต่เธอต้องรู ้วา่ นักเรี ยนหลายคนต้องการไปและ
ตอนนี้กาํ ลังต่อสู ก้ นั เพื่อคว้าโอกาสนี้”
“ถ้าเธอทําได้ดีในครั้งนี้ฉนั จะพยายามให้เธอไปที่นนั่ ”
เซียเย่ซวนตกตะลึงกับข่าวนี้
ภูเขาหลงไท่?
เธอเคยได้ยนิ เรื่ องนี้เมื่อไปสํารวจในดินแดนรกร้างมาก่อน แต่เธอไม่
เคยไปที่นนั่
นอกจากนี้ตระกูลฉินที่เพิง่ กล่าวถึงยังเป็ นใหญ่ในเมืองหลักหลงเจียง
ตระกูลฉิ นสามารถทําทุกอย่างที่ตอ้ งการได้
“อาจารย์หมายถึงอะไร?”
“ฉันถามคําถามเธอไปครั้งที่แล้ว ลองคิดดูแล้วหาคําตอบ นัน่ คือ
คําถามระดับสู ง การตอบคําถามจะทําให้เธอได้รับคะแนนมากมาย”
เซียเย่ซวนเข้าใจ เธอรู ้สึกทั้งดีใจและหนักใจ
เธอกล่าวว่า “ฉันทําเสร็ จแล้ว ฉันเพิ่งส่ งอีเมล์ให้อาจารย์”
“จริ งหรอ? เร็ วมาก? เธอมีเวลาอีกสองวัน ภูเขาหลงไท่จะเปิ ดในวัน
มะรื นนี้ ไม่ตอ้ งเร่ งรี บ”
“ตกลง แต่คาํ ตอบที่ฉนั คิดขึ้นมาน่าจะดีที่สุด”
“เธอแน่ใจใช่ไหม?”
“แน่ใจค่ะ…”
 ตอนที่ 161 ดินแดนรกร้ าง
ที่ร้านค้า
ในตอนกลางคืนซูผงิ ออกมาจากสนามสื บทอดราชามังกร เขาวาง
อสู รทั้งสองตัวไว้ในพื้นที่ฝึกและนัง่ ลงเพื่อพักผ่อน
ด้วยความพยายามอย่างหนักเขาได้สาํ รวจเกล็ดมังกรไปมากกว่า 70
เกล็ด โดยเหลือพื้นที่ให้สาํ รวจเพียง 30 เกล็ด
ซูผงิ เชื่อว่าเขาสามารถครอบคลุมดินแดนทั้งหมดได้ในหนึ่งวันหนึ่ง
คืน
มังกรเพลิงนรก, สุ นขั มังกรดําและงูม่วงล้วนเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่แล้ว และ
มีพลังเพิม่ ขึ้น ด้วยเหตุน้ ีการสํารวจของซูผงิ จึงก้าวหน้าเร็ วขึ้นมาก
เกล็ดมังกรในสนามสื บทอดราชามังกรไม่สามารถสร้างสิ่ งมหัศจรรย์
ให้กบั อสู รทั้งสามได้อีกต่อไป
“นี่คือพื้นที่มรดกเบื้องต้นและสิ่ งมีชีวติ ที่อนั ตรายที่สุดในนั้นคือ
ราชาอสู ร” ซูผงิ พูดกับตัวเอง ในขณะที่ราชาอสู รเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่เขา
ไม่สามารถเอาชนะได้ในขณะนี้ แต่กไ็ ม่มีราชาอสู รร้ายมากมายใน
ดินแดนมังกร
นอกจากนี้แรงกระตุน้ ของราชาอสู รร้ายเพียงอย่างเดียวไม่สามารถ
กระตุน้ พัฒนาการที่รวดเร็ วในอสู รทั้งสามตัวได้
ซูผงิ หยุดพักสักครู่ จากนั้นเขาก็ได้ยนิ เสี ยงใครบางคน
มีคนมาเคาะประตู
ซูผงิ ขยายความรู ้สึกของเขาออกไปข้างนอกและเห็นว่านัน่ คือซูหลิง
เยวีย่
เขาเดินไปเปิ ดประตูและเห็นซูหลิงเยวีย่ ยืนอยูข่ า้ งประตูพร้อมกับ
กล่องอาหารกลางวันในมือของเธอ
ซูผงิ จําสิ่ งที่เธอพูดเมื่อวันก่อนได้ เขาถามว่า “ทําไมฉันไม่เห็นเธอ
เมื่อเช้า?”
“วันนี้ฉนั มีเรี ยนตอนเช้า” ซูหลิงเยวีย่ มอบกล่องให้เขาและมองเข้า
ไปในร้านมืด ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เห็นสิ่ งที่พยายามค้นหาและรู ้สึก
เสี ยใจกับมัน เธอถามซูผงิ ว่า “ทําไมนายไม่เปิ ดไฟ”
“ประหยัดไฟ”
ซูหลิงเยวีย่ เบะปาก เธอเข้าไปในร้านและพูดว่า “ฉันจะฝากบอลหิ มะ
ไว้กบั นาย นายมีที่วา่ งเหลือไหม?”
“มี” ซูผงิ นําอาหารของเขาไปที่เคาน์เตอร์ เมื่อเขาฝึ กอสู รแล้วเขาจะ
ติดต่อเจ้าของให้มารับอสู รกลับ บางคนมารับไปแล้วนัน่ ทําให้ช่วง
บ่ายพื้นที่บางส่ วนจึงว่าง ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกโล่งใจ ซูผงิ กําลังกลืน
อาหารของเขา เธอตะคอกใส่ เขาและพูดอย่างไม่พอใจว่า”หนึ่งแสน
ใช่ไหม?”
“ใช่”
“มีส่วนลดบ้างไหม?”
“ไม่”
“แล้วเก้าหมื่นเก้าพันล่ะ?”
ซูหลิงเยวีย่ เปิ ดโทรศัพท์ของเธอและโอนเงินให้กบั ซูผงิ โดยไม่เต็มใจ
ซูผงิ ตรวจสอบเงิน เธอโอนเงินให้หนึ่งแสน จากนั้นเขาก็พยักหน้า
และพูดว่า “เอาก้อนถ่านวางไว้ตรงนี้”
ซูหลิงเยวีย่ เปิ ดพื้นที่อสู รและเรี ยกอสู รหลักของเธอออกมา อสู ร
เพลิงมายา
อสู รเพลิงมายาแยกเขี้ยวใส่ ซูผงิ และเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ มัน
มองซูผงิ อย่างดูถูก
มันหลอกคนโง่คนนี้มาหลายครั้งแล้ว
ดวงตาของซูผงิ กะพริ บ ขณะที่เขาเห็นอสู รเพลิงมายา เขาจําได้วา่ เมื่อ
เขาตื่นขึ้นมาในโลกนี้วนั แรก เขากลัวจนตกเตียง ทําเอาจมูกแทบแตก!
ในที่สุดแกก็เป็ นของฉัน!
อสู รเพลิงมายาสังเกตเห็นความแปลกประหลาดในดวงตาของซูผงิ
มันรู ้สึกหนาวสัน่ แต่ในไม่ชา้ อสู รเพลิงมายาก็สงบลงและสงสัยว่า
มันกําลังมีอาการหลงผิด
“นายต้องดูแลบอลหิ มะให้ดี และอย่าเรี ยกว่ามันว่าก้อนถ่าน!”
“โอเค”
ซูผงิ พยักหน้าด้วยรอยยิม้
“ฉันจะไปดินแดนรกร้างในวันมะรื น ตอนนั้นการฝึ กจะเสร็ จยัง?”
ซูหลิงเยวีย่ ถาม เธอรู ้วา่ การฝึ กฝนในร้านของซูผงิ ดําเนินไปอย่าง
รวดเร็ ว แต่เนื่องจากสิ่ งนี้มีความสําคัญอย่างยิง่ ต่อเธอ เธอจึงอยากจะ
แน่ใจ
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “เธอจะไปที่นนั่ เหมือนกันหรอ?”
“ใช่ อะไร? เหมือนกัน?” ซูหลิงเยวีย่ จับผิดได้ หลังจากที่เธอตอบ
คําถาม เธอรู ้สึกสับสน “นายเองจะไป?”
ซูผงิ โพล่งความลับโดยไม่ได้ต้ งั ใจ เขาส่ ายหัวปฏิเสธทันที
เขาไม่ได้โกหก เขากําลังจะไปอาณาจักรลับไม่ใช่ดินแดนรกร้าง
“แล้วทําไมนายถึงพูดว่า “เหมือนกัน” ซูหลิงเยวีย่ ยังคงสงสัย
ซูผงิ ตอบ “เพื่อนของฉันก็จะไป”
“ใคร?”
“คนที่เธอไม่รู้จกั ”
ซูผงิ ไม่เสี ยเวลากับเธอในเรื่ องนี้ “ในเมื่อเธอจะไปที่นนั่ เอาพรแห่ง
สายนํ้าไปด้วย เธอค่อยคืนให้ฉนั ตอนเธอกลับมา”
ซูหลิงเยวีย่ คิดถึงเรื่ องนี้ “โอเค”
เธอชอบพรแห่งนํ้า เธอรู ้สึกได้วา่ พรแห่งนํ้านี้มีประโยชน์เพียงใดใน
การแข่งขันครั้งก่อน อสู รระดับห้าของคู่ต่อสู ข้ องเธอโจมตีเธอหลาย
ครั้ง แต่ไม่สามารถทําร้ายเธอได้แม้แต่นิดเดียว พรแห่งนํ้ามีความ
แข็งแกร่ งอย่างไม่น่าเชื่อ เธอไม่รู้วา่ ซูผงิ ไปได้สิ่งนี้มาจากที่ไหน
แต่เนื่องจากซูผงิ ทําให้เธอประหลาดใจมากมาย และแสดงให้เธอ
เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมาย เธอจึงค่อย ๆ คุน้ เคยกับความลึกลับ
เหล่านั้น
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะเอามันไปด้วย” ซูหลิงเยวีย่ กล่าว เธอไม่ตอ้ งการที่
จะกัก๊ มันไว้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แต่เธอตัดสิ นใจที่จะเก็บมันไว้
เนื่องจากซูผงิ อยูท่ ี่ร้านทุกวันและไม่ตอ้ งออกไปข้างนอก เขา
ปลอดภัยอยูแ่ ล้ว
นี่เป็ นครั้งแรกที่เธอไปยังดินแดนรกร้าง เธอตั้งตารอที่จะได้เยีย่ มชม
สถานที่แห่งนี้ซ่ ึ งมีผสู ้ าํ เร็ จการศึกษามากมายมารวมตัวกัน ในขณะ
เดียวกันเธอก็รู้สึกกลัว เธอสงสัยว่าจะต้องเจอกับอันตรายอะไรหรื อ
เปล่า ด้วยพรแห่งสายนํ้าเธอจะรู ้สึกสบายขึ้น
“ยังไม่ปิดเทอม เธอจะไปที่นนั่ เพื่ออะไร?” ซูผงิ สงสัย
ซูหลิงเยวีย่ ตอบว่า”การแข่งขันกระชับมิตรสิ้ นสุ ดลงแล้วและมี
กิจกรรมในโรงเรี ยนน้อยมากตอนนี้ ดังนั้นพวกนักเรี ยนชั้นนําบาง
คนจึงถูกส่ งไปฝึ กในดินแดนรกร้าง”
“บางคน?” ซูผงิ สงสัย “มีคนอื่นอีกเหรอ?”
“แน่นอน” ซูหลิงเยวีย่ พูดไม่ออก ซูผงิ เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ใน
สถาบัน ทําไมเขาถึงไม่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์สาํ คัญเช่นนี้ในสถาบัน?
“มีท้ งั หมด 16 คน มีหา้ อันดับแรกของปี สอง สิ บอันดับแรกของปี
สามและอีกสองคนของปี หนึ่ง เป็ นฉันและคนที่ได้อนั ดับสอง” ซู
หลิงเยวีย่ อธิบาย เธอยิม้ ด้วยรอยยิม้ ภูมิใจ
นี่เป็ นเกียรติสาํ หรับเธอ เมื่อมีการประกาศในชั้นเรี ยน เธอก็ถูกราย
ล้อมไปด้วยคําสรรเสริ ญ
ซูผงิ ทําการคํานวณ “มันควรจะเป็ น 17 ไม่ใช่หรอ?”
ซูหลิงเยวี่ยกลอกตาของเธอ “มี 17 คน แต่เย่ห่าวปี สามบอกว่าเขากําลัง
ไปฝึ กที่อื่น เขาจะไม่ไปกับเรา”
ซูผงิ เข้าใจ เขาถามอีกครั้งว่า”เธอกําลังจะไปที่ระดับ C หรื อพื้นที่
ระดับ B?”
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิ้ว เธอได้เรี ยนรู ้จากผูอ้ าวุโสฉินที่ชื่นชอบเธอเมื่อไม่
นานมานี้เกี่ยวกับการจําแนก เธอไม่รู้วา่ ซูผงิ มีความรู ้เช่นกัน “นายรู ้
เกี่ยวกับระดับ B และระดับ C ได้ยงั ไง? นายเคยไปที่นนั่ หรอ?” เธอ
ตั้งคําถาม
ซูผงิ ไม่ตอบสนองความอยากรู ้อยากเห็นของเธอ “ตอบคําถามของ
ฉันมาก่อน”
ซูหลิงเยวีย่ หน้ามุ่ย และพูดอย่างไม่พอใจ “แน่นอนว่ามันคือระดับ C
พวกเราทุกคนต่างก็เป็ นนักเรี ยนและพื้นที่ระดับ B นั้นอันตรายเกินไป
นายคิดว่าเราจะไปที่นนั่ ได้ไหมล่ะ?”
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจ ถ้าพวกเอไปที่พ้นื ที่ระดับ B แม้จะมีพรแห่งสายนํ้าซู
ผิงก็ยงั กังวลว่าน้องสาวของเขาจะไม่สามารถกลับมาได้ ท้ายที่สุด
แม้แต่นกั สํารวจอาวุโสอย่างเย่เฉินชานก็เกือบเสี ยชีวติ ในพื้นที่ระดับ
B แต่ดีที่ซูผงิ ช่วยเขาไว้
“ดี”
ซูผงิ ถามอีกว่า “เธอจะฝึ กในดินแดนรกร้างหรื อจะเข้าไปในรอยแยก
มิติ?”
ดินแดนรกร้างและรอยแยกมิติแสดงถึงอันตรายสองระดับ รอยแยก
มิติถูกจัดประเภทเป็ นระดับสู ง กลางและตํ่า ในดินแดนรกร้างระดับ
C ส่ วนใหญ่มีรอยแยกมิติระดับตํ่า ท้ายที่สุด สาเหตุหลักที่ทาํ ให้มี
ดินแดนรกร้างเกิดขึ้นก็คือพื้นที่เหล่านั้นมีอสู รร้ายที่หลบหนีจากรอย
แยกมิติ
ตัวอย่างเช่น รอยแยกมิติดวงดาวที่ซูผงิ ไปครั้งก่อน แม้จะอยูใ่ นดินแดน
รกร้างระดับ B อย่างไรก็ตามรอยแยกมิติน้ นั เกือบจะอันตรายพอ ๆ
กับดินแดนรกร้างระดับ A
“นายรู ้ได้ยงั ไงเกี่ยวกับรอยแยกมิติ?” ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหลาดใจ
ซูผงิ ดูเหมือนจะรู ้มากกว่าที่เธอคิด
“นายเคยไปดินแดนรกร้างมาก่อนใช่ไหม?” ซูหลิงเยวีย่ จ้องเขา
อย่างไรก็ตาม ถ้าซูผงิ ไปรอยแยกมิติ เขาจะต้องไม่กลับบ้านทุกวัน
ซูผงิ สังเกตว่าเธอถามคําถามเขาไม่หยุดหย่อน “แค่บอกฉันว่าเธอจะ
ไปที่ไหน?” เขากระตุน้ ให้เธอตอบ ซูหลิงเยวีย่ พบว่าเขาแปลก แต่
เธอตอบ “ภูเขาเป่ ยโพใกล้เมืองหลักของเรา”
ซูผงิ รู ้วา่ มันเป็ นดินแดนรกร้างระดับ C ทัว่ ไป
“เมื่อเธอไปถึงที่นนั่ จงอยูก่ บั ทีมและอย่าหลงตัวเอง เมื่อเธอเห็นอสู ร
ให้วงิ่ หนีอย่าเข้าหาพวกมัน” ซูผงิ เตือนเธอ “พูดง่าย ๆ อย่าเข้าไปใน
ป่ าและอยูห่ ่างจากนํ้า เมื่อพบสถานที่แปลก ๆ ให้ระวังตัวตลอดเวลา”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้คาดหวังว่าซูผงิ จะให้คาํ แนะนําแก่เธอ สิ่ งนี้ทาํ ให้
เธอรู ้สึกไม่พอใจ เธอเป็ นคนที่สงั่ ซูผงิ มาโดยตลอด เธอทําหน้ามุ่ย
และต้องการที่จะพูดกลับ แต่หยุดคิดครั้งที่สองเนื่องจากซูผงิ มีพลัง
มากกว่าที่เธอมี
ซูผงิ ไม่สนใจว่าซูหลิงเยวีย่ จะนําคําแนะนําของเขาไปใช้จริ งหรื อไม่
เขาได้ทาํ ในสิ่ งที่สามารถช่วยเธอได้แล้ว
“กลับบ้านไปถ้าเธอไม่มีคาํ ถามอีก ฉันกินเสร็ จแล้ว” ซูผงิ พร้อมที่จะ
กลับไปฝึ กฝน
อาหารหมดแล้ว ซูหลิงเยวีย่ เก็บกล่องอาหารกลางวัน บอลหิ มะสงบ
ลง ก่อนที่เธอจะกลับเธอบอกซูผงิ อีกครั้งว่า “ดูแลบอลหิ มะให้ฉนั
ด้วย”
ซูผงิ ปิ ดประตูหลังจากที่เธอหายไป จากนั้นเขาก็หนั กลับมาและมอง
ไปที่อสู รเพลิงมายาที่อยูบ่ นเคาน์เตอร์
อสู รเพลิงมายาเป็ นเหมือนแมวอ้วนขี้เกียจ มันกลิ้งอยูบ่ นเคาน์เตอร์
เล็ก ๆ อสู รเพลิงมายารู ้วา่ ซูผงิ ไม่ใช่คนแปลกหน้าดังนั้นมันจึงไม่
กังวล มันมองไปที่ซูผงิ อย่างไม่แยแส มันล้มเหลวในการสร้างความ
หวาดกลัวให้กบั มนุษย์โง่ ๆ คนนี้ แต่มนั ก็ยงั คงดูหมิ่นคน ๆ นี้เพราะ
ความน่าอับอายในอดีตของเขา
 ตอนที่ 162 เตรียมการครั้งสุ ดท้ าย
“เจ้าของพาแกมาส่ งที่หน้าประตูเองนะ เพื่อนตัวน้อย” ซูผงิ ขยับข้อมือ
และยิม้
อสู รที่เหมือนแมวขี้เกียจฮัมเพลงและหันหน้ามามองเขาด้วยความ
รังเกียจ ไม่เข้าใจสิ่ งที่มนุษย์โง่พดู
ซูผงิ เห็นปฏิกิริยาของมันและยิม้ มากกว่าเดิม
“มา มาสนุกกัน”
ซูผงิ หยิบมันขึ้นมาจากเคาน์เตอร์ และเดินไปที่หอ้ งอสู ร
อสู รเพลิงมายาตบมือของซูผงิ ด้วยอุง้ เท้าและส่ งเสี ยงฮึดฮัด ราวกับ
จะบอกว่าอย่าสัมผัสฉันด้วยมือสกปรกของแก
มันไม่ได้ขดั ขืนรุ นแรง มันมักจะเข้าไปในเตียงของซูผงิ และคุน้ เคย
กับกลิ่นของซูผงิ
ซูผงิ ดูรายการสนามบ่มเพาะ เลือกสนามสื บทอดราชามังกรจากนั้น
เลือกอสู รร้ายของลูกค้าจากพื้นที่บ่มเพาะอีกหนึ่งตัว และนําพวกมัน
เข้าสู่ สนามบ่มเพาะ
ก่อนที่จะเข้ามาเป็ นเรื่ องปกติที่จะต้องเซ็นสัญญาชัว่ คราว
หลังจากลงนามในสัญญาชัว่ คราว ความต้านทานของอสู รเพลิงมายา
ที่มีต่อซูผงิ ก็ลดลงมาก
แน่นอนว่าเขาต้องเซ็นสัญญาอสู รชัว่ คราวกับอสู รเพลิงมายาก่อน
ล่วงหน้า พลังของสัญญาช่วยให้อสู รร้ายใจเย็นกับซูผงิ แทนที่จะส่ ง
เสี ยงขู่ฟ่อ ๆ ทันทีที่เขาสัมผัสมัน
เสี ยงร้องโหยหวนอันปวดร้าวของอสู รเพลิงมายาดังก้องไปทัว่ สนาม
สื บทอดราชามังกรด้วยการ “ดูแลอย่างดี” ของซูผงิ
ครู่ ต่อมาพวกเขาก็ปรากฏตัวอีกครั้งในร้าน ทันทีที่อสู รเพลิงมายาจํา
ห้องเงียบสงบและไม่มีอสู รประหลาด มันก็กลิ้งไปบนพื้นและอ้าปาก
ค้างอย่างรวดเร็ ว ราวกับว่ามันเพิ่งรอดพ้นจากฝันร้ายที่น่ากลัว
ซูผงิ ยิม้
เขาหยิบอสู รอีกตัวที่ตอ้ งฝึ กฝนและเข้าสู่ สนามสื บทอดราชามังกรอีก
ครั้ง
“โอ๋ วววว...”
เป็ นเช่นนี้ซ้ าํ ๆ จนถึงเช้าของอีกวัน
หลังจาก “ออกกําลังกาย” ในพื้นที่มรดกมาตลอดทั้งคืน ซึ่ งเท่ากับ
หลายวันในสนามบ่มเพาะ อสู รเพลิงมายาได้เปลี่ยนโฉมใหม่ท้ งั หมด
รู ปร่ างที่เคยอวบอ้วนเหมือนลูกโป่ งพองตัว ได้กลับกลายเป็ นเพรี ยว
และแข็งแกร่ งเหมือนแมวป่ าดํา ขนสี แดงเพลิงโดดเด่น มันเหมือน
ก้อนถ่านขนาดเล็กซึ่ งช่วยเพิม่ ความสว่างให้กบั สิ่ งมีชีวติ
ด้วยการใช้ทกั ษะการระบุอสู ร ซูผงิ ได้ยนื ยันว่าอสูรเพลิงมายามีระดับ
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ถ้ ึง 6.5 จาก 4.9 มันแข็งแกร่ งพอที่จะปกป้อง
ซูหลิงเยวีย่ ในดินแดนรกร้างระดับ C ทันทีที่ซูผงิ ยกเลิกสัญญา อสู ร
เหล่านั้นก็เหลือบมองซูผงิ อย่างระมัดระวังแล้ววางหัวลงบนพื้นอยู่
อย่างนั้นโดยไม่ส่งเสี ยงเหมือนเด็กซึ มเศร้า
เมื่อซูผงิ ออกคําสัง่ ที่ไร้สาระเช่นกระโดดลงไปในหลุมหรื อกองไฟ
หรื อโจมตีอสู รประหลาดตัวอื่น มันก็พยายามที่จะต่อต้าน แม้วา่ ใน
ไม่ชา้ มันก็เรี ยนรู ้ที่จะไม่ทาํ แบบนั้นหลังจากถูกซูผงิ ทําร้าย พวกมัน
รู ้สึกแย่กว่าภารกิจฆ่าตัวตาย อสู รไม่รู้สึกมีความสุ ขเมื่อได้รับอิสรภาพ
มันเงียบสงบเพื่อระลึกถึงชีวิตของมัน ไม่มีความสุ ขเมื่อซูผงิ อยูใ่ กล้ ๆ
ซูผงิ ตรวจมองหน้าต่างสถานะและสังเกตเห็นว่าเกือบจะได้เวลาเปิ ด
ร้านแล้ว แม้วา่ เขาจะไม่ได้วางแผนต้อนรับลูกค้าในวันนี้กต็ าม หลัง
จากส่ งคืนอสู รที่ได้รับการฝึ กฝนทั้งหมดให้กบั เจ้าของแล้ว เขาจะต้อง
เริ่ มเตรี ยมงานที่กาํ ลังจะมาถึง
ตอนนี้ร้านกําลังเป็ นไปได้ดี การสู ญเสี ยรายได้วนั หรื อสองวันก็ไม่
เสี ยหาย หลังจากลากอสู รเพลิงมายาเข้าไปในคอกเลี้ยงดูแล้ว เขาก็
หาอะไรดื่มและเริ่ มตรวจสอบร้านค้า ถึงเวลาสําหรับการรี เฟรชแต่
ละวันแล้ว ในบรรดาไอเท็มใหม่หา้ ชิ้นที่นาํ เสนอในวันนี้ เขาได้เห็น
แหวนจับอสู รขั้นกลางอีกครั้ง ดูเหมือนว่าแหวนวงนี้เป็ นหนึ่งในไอ
เท็มทัว่ ไปที่จะปรากฏในร้านค้าระบบระดับ 2
เขาเพียงแค่จ่ายแต้มเพื่อซื้อมันโดยไม่ตอ้ งคิดมาก จากนั้นเขามีแต้ม
พลังงานประมาณ 400,000 แต้มที่เก็บไว้ ซึ่ งมากพอที่จะเลื่อนขั้น
สระวิญญาณ แม้แต่การซื้อไอเทมแบบสุ่ มบางชิ้นก็ไม่ใช่ปัญหา
เนื่องจากสี่ รายการที่เหลือดูไม่น่าสนใจ เขาจึงเลือก “รี เฟรช” เพือ่
เปลี่ยนหน้า
ผลไม้ลูกเล็กที่ชื่อว่า “เมล็ดเพลิง” ดึงดูดความสนใจของเขา ดูเหมือนว่า
จะเป็ นยาที่สามารถพัฒนาความสามารถธาตุไฟ ซึ่ งหมายความว่าเขา
อาจต้องการมันเมื่อฝึ กกายแสงอาทิตย์ในครั้งต่อไป
ราคา 20,000 แต้ม รี เฟรชอีกครั้ง
ไม่พบของที่มีค่าอีกต่อไป เขาจะไม่รีเฟรชเพราะการพยายามครั้งต่อไป
ต้องใช้แต้ม 500 น่าเสี ยดายสําหรับเขาในวันนี้ที่เขาไม่ได้รับหนังสื อ
ทักษะหรื อทักษะบังคับเลย
ฉันต้องการยามากพอที่จะยกระดับกายแสงอาทิตย์ไปสู่ ระดับต่อไป
ตอนนี้ฉนั มีสามประเภทที่แตกต่างกันซึ่ง … มันไม่เพียงพอ ใน
ตอนท้ายของการสํารวจฉันจะใช้แต้มเพื่อซื้ อของจากฐาน
เขาปิ ดหน้าต่างระบบ หยิบกระดาษคําว่า “ปิ ด” จะไปแขวนไว้ที่ประตู
แต่ก่อนที่เขาจะแขวน เขาเห็นคนหลายสิ บคนรออยูแ่ ล้วท่ามกลาง
อากาศยามเช้าเย็นสดชื่น
“คุณซู!” ลูกค้าเรี ยกด้วยความประหลาดใจ เนื่องจากพวกเขาคาดว่าซู
ผิงจะมาปรากฏตัวช้ากว่านี้ เกือบจะในทันทีพวกเขาต่อแถวและมอง
ไปที่ซูผงิ ด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย
“ทําไมวันนี้คุณตื่นเช้าจังครับ” ชายผมสั้นที่หน้าแถวถาม หลังจาก
นั้นเขาก็เห็นสิ่ งที่ซูผงิ ถืออยู่ “ปิ ด?? คืออะไรหรอครับ?”.
“อ๊ะ เกิดอะไรขึ้น?”
ซูผงิ วางป้ายไว้พร้อมกับอธิบายว่า “ขออภัยทุกคน ผมมีงานอื่นต้อง
ทําดังนั้น … ผมไม่รับรายการใหม่ในวันนี้ ร้านเปิ ดให้เฉพาะผูท้ ี่มา
รับอสู รเท่านั้น”
ลูกค้ารู ้สึกไม่พอใจอย่างเห็นได้ชดั ที่มาเสี ยเที่ยว
เมื่อซูผงิ ส่ งคืนอสู รทีละตัว ก็มีลูกค้าเข้ามา พวกเขาเห็นป้ายและจาก
ไปด้วยความผิดหวัง
ในตอนเที่ยงซูผงิ เคลียร์คอกเลี้ยงดูส่วนใหญ่
ซูผงิ ตรวจสอบร้านค้าที่เกือบว่างเปล่าในปั จจุบนั ด้วยความพึงพอใจ
ก่อนที่เขาจะเดินไปที่สระวิญญาณและตรวจสอบแต้มพลังงานของเขา
เขาพยายามเกลี้ยกล่อมตัวเองให้ห่างจากความคิดที่ก่อกวนในใจ เมื่อ
คิดถึงอัตราความสําเร็ จที่เลวร้ายของมัน เขาตัดสิ นใจที่จะรอจนกว่า
สระวิญญาณจะเป็ นระดับ 4 จากนั้นเขาก็ตอ้ งการแต้มจํานวนมาก
เพื่อเสี่ ยงโชค
เมื่อเขาเตรี ยมตัวที่จะออกไปทานอาหารกลางวัน รถคันหรู กห็ ยุดลง
ที่หน้าร้าน ซึ่งสวีค่ งั กระโดดลงมาคนเดียว
สวีค่ งั ไม่คิดพาพี่สาวของเขามาอีก นอกจากนี้สวีห่ ยิงเสวีย่ ได้กลับไป
ยังทีมสํารวจของเธอเพื่อเตรี ยมพร้อมสําหรับการเดินทาง
“โอ้! สวัสดีครับคุณซู!”สวีค่ งั เห็นซูผงิ ที่ประตูและรี บเข้าไปหา “ผม
ขอโทษจริ ง ๆ สําหรับปัญหาเมื่อวานนี้ พี่สาวของผมไม่รู้เลยว่าเธอ
กําลังคุยกับใคร”
“ไม่เป็ นไร” ซูผงิ ปล่อยวางเรื่ องนั้นแล้ว
“วันนี้ร้านปิ ดหรอครับ ทําไม? โอ้ ไม่ พี่สาวของผมทําให้ลูกค้าของ
คุณตกใจหรื อเปล่า ??”
“ไร้สาระ ผูห้ ญิงคนนั้นทําอะไรกับร้านของผมไม่ได้”
“ผม – ผมเข้าใจแล้ว แล้วทําไมคุณถึง ?”.
ซูผงิ ถอนหายใจ ทําไมทุกคนถึงถามคําถามที่ไร้ประโยชน์กบั เขา?
“ไม่มีอะไร ผมแค่ตอ้ งไปทํางานที่อื่น”
“คุณจะไปที่ไหนกันครับ?”
“ผมยังไม่แน่ใจ บางทีอาจจะไปที่ป่า”
“ป่ า? เฮ้ ผมค่อนข้างเก่งในการเดินป่ า ต้องการร่ วมทีมกับผมไหม?”
“กลับไปซะ”
ซูผงิ ไล่สวีค่ งั กลับไปและหาร้านอาหารใกล้ ๆ เพื่อหาอะไรใส่ ทอ้ ง
หลังจากทานอาหารแล้วเขาใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายในสนามสื บทอด
จนเขาเคลียร์เกล็ด 90 เกล็ดเสร็ จ ในขณะที่อสู รทั้งสามของเขาเก่งขึ้น
อย่างเห็นได้ชดั
ตามที่ตกลงกับซูหลิงเยวีย่ เธอจะมาตอนกลางคืนเพื่อรับอสู รเพลิง
มายาของเธอ
 ตอนที่ 163 ออกเดินทาง
ซูหลิงเยวีย่ สับสนเมื่อเห็นอสู รของเธอซึ่ งดูแตกต่างไปจากที่เธอจําได้
อย่างสิ้ นเชิง เช่นเดียวกับลูกค้าคนอื่น ๆ เธอคงเชื่อว่าซูผงิ สับเปลี่ยน
ตัว และมอบอสู รตัวอื่นให้เธอ หากไม่ใช่เพราะสัญญาอสู รยังคงมีอยู่
อสู รเพลิงมายายังคงเซื่องซึมอยูใ่ นร้านตั้งแต่เช้า ทันทีที่เห็นซูหลิง
เยวีย่ มา มันรู ้สึกเป็ นอิสระจากซูผงิ และกระเด้งเข้าหาแขนของซูหลิง
เยวีย่ พร้อมร้องไห้
“เมี้ยววว!”
ซูหลิงเยวีย่ ลูบหัวของมันเบา ๆ เธอเกือบจะถามว่า “นายทําอะไรกับ
อสู รของฉัน” แต่กเ็ ปลี่ยนวลีให้เหมาะสมกว่านี้
“ทําไมมันดูแปลก ๆ…”
ซูผงิ หน้านิ่ง “อสู รของเธอได้รับทักษะใหม่สามทักษะ ภาพลวงตา
หลัง่ ไหล, โซ่ไฟและไฟหมุน หาสถานที่โล่ง ๆ และทดสอบใน
ภายหลังจะได้คุน้ เคยกับทักษะใหม่ ๆ ได้ทนั เวลา ตอนนี้สิ่งนั้นดีพอ
ที่จะป้องกันศัตรู ระดับหกขั้นกลางได้ ตราบใดที่มนั ยังอยูใ่ นสภาพ
แข็งแรงสู งสุ ด หากเธอไม่สามารถบอกระดับของอสู รได้ เธอก็ควร
หนีไป”
ปากของซูหลิงเยวีย่ ค่อย ๆ อ้าปากขณะฟัง
“แต่นนั่ มัน...”
ตามที่เธอจําได้จากหนังสื อ ภาพลวงตาหลัง่ ไหล,โซ่ไฟและไฟหมุน
มีไว้สาํ หรับอสู รขั้นสู งเท่านั้น ที่สาํ คัญกว่านั้น ไฟหมุน เป็ นทักษะที่
มีชื่อเสี ยงมากและมีศกั ยภาพไม่จาํ กัด ด้วยการฝึ กฝนและความพยายาม
ที่เพียงพออสู รสามารถพัฒนาไปจนถึงระดับเก้า เมื่อถึงจุดนั้น ไฟ
หมุน จะมีชื่อใหม่ซ่ ึงก็คือ พายุไฟ
ซูหลิงเยวีย่ ตรวจท่าทางสบาย ๆ ของซูผงิ และไม่อยากเชื่อเลยว่าอสู ร
ของเธอจะได้รับประสบการณ์มากมายภายในหนึ่งวัน แต่มีบางอย่าง
บอกกับเธอว่าพี่ชายของเธอไม่ได้โกหก
ที่สาํ คัญกว่านั้นอสูรเพลิงมายาของเธอเคยอยูใ่ นระดับสี่ มันสามารถ
ต่อสู ก้ บั บางสิ่ งบางอย่างที่สูงกว่าสองระดับได้? จริ งดิ?
ซูผงิ กินอาหารเย็นอย่างรวดเร็ ว และส่ งกล่องเปล่ากลับไปให้ซูหลิง
เยวีย่ “กลับบ้านไป ถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูด หลับให้สบายนะคืนนี้
เธอจะต้องเก็บแรงไว้มาก ๆ”
“อะไร แต่ มันคืออะไร – ทุกอย่างเป็ นความจริ ง ??”
“เธอคิดว่าฉันจะเล่าเรื่ องตลก ก่อนที่เธอจะออกไปสนามรบหรื อไง?”
ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิ้ว
เขาพูดถูก นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีสาํ หรับอารมณ์ขนั การให้ขอ้ มูลเท็จ
เกี่ยวกับอสู รของเธอในโอกาสดังกล่าวเท่ากับการฆาตกรรม เธอไม่
เชื่อว่าพี่ชายของเธอจะทําแบบนี้
แต่นนั่ หมายความว่าการพัฒนาอสู รของเธอเป็ นจริ ง การฝึ กที่มี
ประสิ ทธิภาพดังกล่าวเธอไม่เคยได้ยนิ มาก่อน อสู รเพลิงมายาตัวนี้
น่าจะดีพอที่จะเอาชนะรุ่ นพี่ในสถาบันได้ในขณะนี้
“เฮ้ อืมพี่?”
“ว่า?”
“ไม่มีอะไร ยังไงก็ขอบคุณ”
“ไม่จาํ เป็ น เธอจ่ายเงิน”
ซูหลิงเยวีย่ ได้ทาํ การศึกษาแล้วพูดคุยกับเพื่อนร่ วมชั้นของเธอ เรี ยนรู ้
ว่าการฝึ กฝนจะทําให้อสู รมีทกั ษะใหม่เกือบตลอดเวลาหรื ออาจได้
ถึงสองทักษะหากอสู รโชคดีพอ เห็นได้ชดั ว่าพี่ชายของเธอพยายาม
อย่างมากในการฝึ กอสู รของเธอ
และเธอรู ้สึกขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ
ทันใดนั้นภาพลักษณ์ที่น่าเกลียดชังของพี่ชายเธอก็กลายเป็ นน่ารัก
มากขึ้นในสายตาของเธอ
เธอหยิบกล่องอาหารขึ้นมา และหันหลังกลับโดยไม่พดู อะไรอีก
“เดี๋ยวก่อน ฉันมีขอ้ ความฝากหาแม่” ซูผงิ พูดและหยุดเธอ “ฉันต้องไป
ทัศนศึกษาในวันพรุ่ งนี้ ไม่ตอ้ งกังวลเรื่ องอาหารของฉัน ฉันจะหากิน
เอง ไม่จาํ เป็ นต้องรอให้ฉนั กลับมา ธุรกิจกําลังเติบโต ดังนั้นฉันอาจจะ
ใช้เวลาอีกสองสามวันที่นนั่ “
“ฮะ? นายกําลังจะไปที่อื่น?”
“ใช่” ซูผงิ หยิบเงินสดออกมาและส่ งให้ “ให้เงินนี้กบั แม่ และบอกว่า
ตอนนี้เรามีรายได้ที่มนั่ คงแล้ว”
นี่คือ 100,000 เหรี ยญสหพันธ์ ซูผงิ แค่อยากแสดงให้แม่ของเขาเห็น
ถึงความเจริ ญรุ่ งเรื องของธุรกิจโดยไม่ตอ้ งสงสัยมากเกินไป อย่างไร
ก็ตาม ซูหลิงเยวีย่ ไม่ถูกโน้มน้าวง่าย ๆ เนื่องจากเธอได้เห็นจํานวน
ลูกค้าที่ร้านค้าในหนึ่งวัน เธอรู ้วา่ พี่ชายของเธอกําลังโกหก แม้วา่ เธอ
จะไม่มีเหตุผลที่จะชี้ให้เห็น
จากนั้นเธอก็คิดถึงเงินจํานวนเงินที่เพิ่งใช้ไปและจู่ ๆ ก็รู้สึกปวดใจ
แต่ความเศร้าก็หายไปทันทีที่เธอเห็นรู ปลักษณ์ใหม่ของอสู รเพลิง
มายาของเธอ เงินนั้นคุม้ ค่าอย่างยิง่ สามทักษะที่ทรงพลัง เธอยินดี
จ่ายสิ บเท่าของราคา ถ้าเธอมีเงินขนาดนั้น
“เอาล่ะ” เธอรับเงิน ขณะที่สงสัยว่านี่เป็ นเงินที่เธอจ่ายไปเมื่อวัน
ก่อนหรื อไม่
ตามความเป็ นจริ งพวกมันไม่ใช่ สําหรับซูผงิ เงินทั้งหมดที่เขาได้รับ
จากลูกค้าจะถูกแปลงเป็ นแต้มพลังงาน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถ
“ถอน” และนําไปใช้ที่อื่นได้ เขาต้องหารายได้พิเศษด้วยวิธีอื่นหาก
ต้องการช่วยเหลือครอบครัว อย่างเช่นการสอนส่ วนตัว
ซูหลิงเยวีย่ ออกจากร้านโดยต้องการหาสนามเพื่อทดลองทักษะอสู ร
ใหม่ทนั ที แม้วา่ เธอจะระงับแรงกระตุน้ นั้นเพราะต้องเอาเงินไปให้แม่
ในขณะเดียวกันซูผงิ ก็เข้าสู่ สนามสื บทอดอีกครั้งเพื่อดําเนินต่อไป
ในตอนท้ายของบทเรี ยน เขาพบจุดที่ปลอดภัยในสนามสื บทอดเพื่อ
ให้หลับสบาย เมื่อเขาตื่นขึ้นมาและกลับมาที่ร้านมันเพิ่งจะตีหา้
มีคนมาเคาะประตู
เมื่อใช้สมั ผัสดวงดาวของเขา ซูผงิ สัมผัสได้วา่ เย่เฉิ นซานอยูข่ า้ งนอก
“ห้านาที!”
“แน่นอน ไม่ตอ้ งรี บร้อน” เย่เฉินชานตอบกลับ
ซูผงิ เทของ ยัดอาหารและนํ้าฉุกเฉินหลายกล่องไว้ขา้ งใน เขาซื้ อจาก
ร้านค้ามาเมื่อวันก่อน แม้วา่ เขาจะทราบดีวา่ ทีมมืออาชีพควรมีสต็อก
เพียงพอ แต่เขาก็ยงั คงเตรี ยมเผือ่ ฉุกเฉิน
เขาหยิบแหวนจับอสู รขั้นกลางที่เขาเก็บไว้ มันเป็ นโอกาสหายาก เขา
ต้องการจับอสู รที่มีประโยชน์หลาย ๆ ตัวและขายในภายหลัง ถ้าเขา
มีโอกาส
สําหรับ “ทีมอสู ร” ของเขา เขาตัดสิ นใจที่จะนําอสู รทั้งสี่ ตวั ไปด้วย
ซึ่งรวมถึงโครงกระดูกน้อย, สุ นขั มังกรดํา, มังกรเพลิงนรกและงูม่วง
สัญญาอสู รของพวกมันอนุญาตให้เรี ยกระยะไกลได้ แต่เขากลัวว่า
จะไม่ได้ผลหากอาณาจักรลับอยูห่ ่างจากร้านของเขามากเกินไป
เมื่อทุกอย่างเสร็ จสิ้ น เขาก็เปิ ดประตูและเห็นเย่เฉิ นซานยืนยิม้ ให้เขา
“นอนหลับฝันดีนะคุณซู”
“ใช่ ไปกันเถอะ”
“ได้สิ แน่นอน” เย่เฉินชานทักทายผิงและพาไปที่รถของซึ่งดูใหญ่
และแพงกว่า SUV ที่ฟ่านยูจ่ ิงใช้เมื่อครั้งที่แล้ว รถคันนี้ยงั มีโครง
ด้านนอกที่ได้รับการเสริ มความแข็งแกร่ ง ซึ่งสามารถกันกระสุ นปื น
ไรเฟิ ลหรื อการโจมตีที่เกิดจากอสู รระดับสี่ หรื อตํ่ากว่า
ภายในรถมีลงั ใส่ ยาขับไล่อสูรขนาดใหญ่และถังแก๊สนํ้าตาชั้นยอด
สามารถบอกได้วา่ รถคันนี้ไม่น่าจะถูกกว่าเฮลิคอปเตอร์ที่มีอุปกรณ์
ครบครัน
ต้องขอบคุณป้ายทะเบียนพิเศษของรถทําให้พวกเขาไม่ตอ้ งปฏิบตั ิ
ตามกฎจราจรใด ๆ ในขณะเดินทาง
“หัวหน้าของเราและคนอื่น ๆ ไปเตรี ยมพร้อมที่ฐานแล้ว”
ด้วยเหตุน้ ีเย่เฉินชานจึงตั้งใจที่จะบอกว่า เขามาคนเดียวด้วยเหตุผลที่ดี
ซูผงิ พยักหน้าอย่างสบาย ๆ และมองไปที่หน้าต่าง
ทางด่วนพิเศษที่สร้างขึ้นในเขตชานเมืองนี้มีข้ ึนเพื่อพาผูค้ นไปยัง
ดินแดนรกร้างโดยเฉพาะ แต่วนั นี้ดูวนุ่ วายมากเมื่อเทียบกับวันปกติ
นอกเหนือจากรถ SUV สี ดาํ ที่เหล่านักสํารวจส่ วนใหญ่ชื่นชอบแล้ว
บางครั้งยังมีรถประจําทางติดอาวุธที่มีชื่อแตกต่างกันอยูด่ า้ นข้าง
สถาบันแอรี ส
สถาบันดาบคลัง่
สถาบันฟี นิกซ์
รถเหล่านี้เป็ นยานพาหนะพิเศษจากสถาบัน นอกเหนือจากสถาบันที่
ได้รับการยอมรับมากที่สุดเจ็ดแห่งในหลงเจียงแล้ว ยังมีสถานศึกษา
ขนาดเล็กอีกหลายแห่งที่มีทรัพยากรมากมาย ซึ่ งสามารถส่ งนักเรี ยน
หลายคนไปสํารวจดินแดนรกร้างได้
นอกเหนือจากนี้ กลุ่มนักสํารวจที่มกั จะอยูห่ ่างจากสายตาสาธารณะ
ก็ตอบรับการเรี ยกหาสมบัติเช่นกัน
ภายในรถของเขา ซูผงิ ตรวจดูรถคันต่าง ๆ ที่เคลื่อนผ่านมุมมองของ
เขาอย่างสงสัย
 ตอนที่ 164 เนี่ยเฉิงกง
รถบัสของสถาบันฟี นิกซ์ได้รับการดูแลโดยอาจารย์ที่มีประสบการณ์
หลายคน รวมถึงเฉิ งซวงหลินพวกเขาสามารถขอให้อาจารย์กิตติมศักดิ์
เข้าร่ วมได้มากกว่านี้ แต่คนเหล่านั้นส่ วนใหญ่ไปที่อาณาจักรลับไม่
ว่าจะคนเดียวหรื อกับทีมหลักอยูแ่ ล้ว
ถ้าซูผงิ อยูท่ ี่นนั่ เขาจะจําใบหน้าที่คุน้ เคยหลาย ๆ คนได้อย่างง่ายดาย
นอกเหนือจากน้องสาวของเขา อย่างเช่นจางเป่ าซิง “ลูกค้าชั้นนํา” ที่
สามารถจ่ายเงินเยอะมากเพื่อพัฒนาสุ นขั เพลิงของเขา
จากนั้นก็มีลู่เผิงเฟยซึ่งเป็ นนักเรี ยนที่มีชื่อเสี ยงอยูแ่ ล้ว ซึ่งมักจะได้รับ
ตําแหน่งที่ดีในรายการจัดอันดับของสถาบัน เขาได้แสดงการพัฒนา
ที่ผดิ ธรรมชาติในระหว่างการแข่งขันประจําปี หลังจากนั้นอาจารย์
ของเขาก็ให้รางวัลตอบแทนและส่ งเขาไปที่นนั่
ซูหยานหยิงอยูร่ ่ วมกับพวกเขา ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็ นเพราะเธอเป็ น
“ดาวเด่น” ที่สว่างที่สุดในสถาบันนอกเหนือจากเย่ห่าว
เพื่อนของเธอหลานเล่อเล่อไม่ได้มาด้วยในครั้งนี้ เนื่องจากครอบครัว
ของหลานเล่อเล่อคิดว่าการสํารวจนั้นอันตรายเกินกว่าที่พวกเขาจะ
ให้ไป แม้วา่ เธอจะมีอสู รที่ดี แต่เธอสู ไ้ ม่เก่ง ตามความเป็ นจริ งหลาน
เล่อเล่อเลือกที่จะเป็ นนักรบอสู รเพียงเพื่อหลีกเลี่ยงการได้รับแต่งตั้ง
ให้เป็ นผูจ้ ดั การบริ ษทั ที่น่าเบื่อหน่ายของครอบครัว อย่างไรก็ตาม
หลังจากใช้เวลาอยูท่ ี่สถาบันฟี นิกซ์ เธอพบว่าการสื บทอดธุรกิจของ
ครอบครัวเป็ นทางเลือกที่ดีจริ ง ๆ
เนื่องจาก “เย่ห่าว” ไม่ได้เข้าร่ วมการเดินทาง ซูหยานหยิงจึงกลายเป็ น
จุดสนใจของทุกคนโดยธรรมชาติ
“ถนนนี้สงวนไว้สาํ หรับนักเดินทางอย่างพวกเราใช่ไหม?” นักเรี ยน
คนหนึ่งถามว่า “ทําไมมีรถส่วนตัวหลายคันไปทางเดียวกัน?” เฉิ ง
ซวงหลินอธิบายด้วยรอยยิม้ ว่า “นี่ไม่ใช่รถส่ วนตัว เห็นนัน่ ไหม เป็ น
รถเฉพาะที่นกั สํารวจใช้ พลเรื อนไม่สามารถเข้าถึงได้ อย่าลืมแสดง
ความเคารพ หากเธอพบกับพวกเขา”
“เข้าใจแล้วครับ/ค่ะ!” นักเรี ยนทุกคนต่างตื่นเต้นที่ได้เข้าไปเป็ นครั้ง
แรกในชีวติ
ซูหลิงเยวีย่ ยิม้ อย่างภาคภูมิใจ
“แต่ยงั มีอีกเยอะมาก ๆ”
“ฉันได้ยนิ มาว่านักเรี ยนที่มีอายุมากกว่าหลายคนได้งานพาร์ทไทม์
ในดินแดนรกร้างแล้ว”
“พวกเขาใช่นกั สํารวจมืออาชีพหรื อเปล่า?”
“เฮ้ ดูนนั่ สิ ! รถนัน่ แตกต่างจากคันอื่น ๆ ”
เมื่อได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น นักเรี ยนจึงมองออกไปข้างนอก และเห็น
รถ SUV สี ดาํ ซึ่งใหญ่กว่า “รุ่ นธรรมดา” เล็กน้อย และมีการตกแต่งที่
แตกต่างกัน
เฉิ งซวงหลินก็มองไปทางนั้นเช่นกัน เธอกล่าวด้วยท่าทางจริ งจัง
“นัน่ คือ ‘T-3 Battlefort’ รุ่ นพรี เมี่ยมราคานับสิ บล้าน มีเพียงนัก
สํารวจตราเงินหรื อตราทองเท่านั้นที่สามารถซื้อสิ่ งนั้นได้”
นักเรี ยนเริ่ มกระสับกระส่ ายอีกครั้ง พวกเขาทั้งหมดได้รับการ
บรรยายสรุ ปความรู ้ที่เกี่ยวข้องก่อนที่จะมา ดังนั้นพวกเขาจะไม่ทาํ
ให้ผมู ้ ีอิทธิพลขุ่นเคืองโดยไม่ได้ต้ งั ใจ
“นักสํารวจตราเงินเหรอ?” ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่รถคันนั้นอย่างระมัดระวัง
และสงสัยว่าใครอยูข่ า้ งใน เธอมองไม่เห็นด้านในกระจกรถ
“สถาบันฟี นิกซ์?” ซูผงิ ตรวจสอบรถบัสที่อยูไ่ ม่ไกลจากตําแหน่ง
ของเขา และสงสัยว่ามีนกั เรี ยนอยูใ่ นนั้นกี่คน เขาแน่ใจว่าน้องสาวที่
รักของเขาก็อยูใ่ นกลุ่มนักเรี ยนที่ถูกเลือกเช่นกัน
แม้วา่ เขาจะไม่ได้มองไปที่รถบัสเป็ นเวลานาน ก่อนที่รถ SUV ของ
พวกเขาห่างไปไกล
ซูผงิ ไม่ได้กงั วลเรื่ องความปลอดภัยของน้องสาว เขาเชื่อว่าอสูรเพลิง
มายาที่ได้รับการพัฒนาและเสริ มด้วย “พรแห่งสายนํ้า” นั้นเพียง
พอที่จะทําให้นอ้ งสาวพ้นจากอันตรายได้ หากซูหลิงเยวีย่ ยังคง
บาดเจ็บมันจะต้องเป็ นสิ่ งที่เขาไม่สามารถควบคุมได้
พวกเขามาถึงจุดตรวจด้านนอกและชะลอตัวลง มีรถ SUV และ “รถ
สถาบัน” จํานวนมากรอการตรวจสอบ
เมื่อถึงตาของพวกเขา เย่เฉินชานก็แสดงตราสี ทองของเขาและได้รับ
สิ ทธิ์ทนั ที
พวกเขาเร่ งความเร็ วหลังจากผ่านด่าน ทิ้งห่างรถอีกหลายคัน
ระหว่างทางซูผงิ เห็นรถบัสที่เป็ นของสถาบันดาบคลัง่ รวมถึงใบหน้า
หลาย ๆ คนที่เขาจําได้วา่ นัง่ อยูใ่ นรถบัส อย่างไต่หยานและชายร่ าง
ใหญ่ที่มีอสู รหมี
ด้วยเหตุผลบางประการ ลัว่ เฟิ งเทียนไม่ได้อยูท่ ี่นนั่
เมื่อมาถึงฐาน ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นว่าทางเข้ามีคน
พลุกพล่านเหมือนตลาดสด เห็นได้ชดั ว่านักสํารวจจํานวนมากที่มุ่ง
หน้าไปยังอาณาจักรลับต้องผ่านที่นี่ มีรถมากเกินไปทําให้ติดขัด
เย่เฉินชานขับรถออกจากเส้นทางแออัด มุ่งหน้าไปยังวิลล่าอิสระที่
สร้างขึ้นในฐาน
มีรถขนาดเดียวกันหลายคันจอดอยูห่ น้าอาคาร ซึ่ งบอกกับซูผงิ ว่าทีม
ของเย่เฉิ นซานพร้อมแล้ว
กลุ่มนักรบอสู รขั้นตํ่ากําลังเฝ้าทางเข้า ซึ่งอาจมาเพื่อหารายได้
นักสํารวจใช้ฐานนี้เป็ นบ้านหลังที่สอง พวกเขาต้องการผูช้ ่วยและ
คนที่คอยวิง่ ไปทําธุระเสมอ ผูท้ ี่จบการศึกษาจากสถาบันขนาดเล็ก
สามารถเก็บเงินเริ่ มต้นได้อย่างง่ายดายโดยการทํางานที่นนั่
ทหารยามทักทายเย่เฉินซานอย่างสุ ภาพ มองมาที่ซูผงิ อย่างระมัดระวัง
เพื่อจดจําใบหน้าของเขา หลังจากใช้เวลาหลายปี ที่ฐาน พวกเขาทุก
คนได้เรี ยนรู ้วา่ พวกเขาต้องรู ้วธิ ีระบุคนที่พวกเขาไม่ควรยุง่ ด้วย ใน
สถานที่น้ ี นักสํารวจฆ่าคนที่ไม่สุภาพเกือบทุกวัน
หลังจากผ่านทางเข้าและเดินผ่านคนดูแลแสนสุ ภาพไม่กี่คน ซูผงิ ก็
เห็นผูช้ ายหลายคนนัง่ คุยกันบนโซฟาเสี ยงดังกลางห้องนัง่ เล่น ไม่มี
ใครให้ความสนใจกับภาพยนตร์วาบหวิวที่แสดงอยูภ่ ายในจอราคา
แพง
“พวกคุณ ผูช้ ่วยของเรามาถึงแล้ว!”เย่เฉินชานเรี ยกทําให้ทุกคนมอง
มาทางเขา
ลัว่ กู่เสวีย่ หนึ่งในสมาชิกแสดงท่าทางดีใจและรี บเดินเข้ามาหาซูผงิ
“สวัสดี อาจารย์ซู!”
คนอื่น ๆ ไม่คาดคิดว่าเธอจะทําแบบนั้น แม้วา่ พวกเขาจะเคยได้ยนิ
เรื่ องที่ซูผงิ ช่วยชีวติ เธอมาก่อน
ซูผงิ ตอบกลับอย่างสุ ภาพและถามว่า “คุณจะไปด้วยหรอ?”
“แน่นอน ฉันอยูก่ บั ทีมโพลาลิสนี่หน่า” ลัว่ กู่เสวีย่ หน้าแดงขณะที่
เธอพูดเพราะเธอคิดว่าเธอจะเป็ นภาระถ้าซูผงิ อยูท่ ี่นนั่
น่าเสี ยดายที่เย่เฉิ นชานอ่านปฏิกิริยาของเธอในทางที่ผดิ เขาคิดว่า
ผูห้ ญิงคนนี้ชอบซูผงิ และเขารู ้สึกรําคาญเพราะ ลัว่ กู่เสวีย่ เป็ น “ผูห้ ญิง
ที่ใช้ได้” เพียงคนเดียวในทีม
ถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถตัดสิ นได้
ในขณะเดียวกันซูผงิ กําลังประเมินสมาชิกในทีมคนอื่น ๆ
“หัวหน้า” เย่เฉิ นชานเดินไปข้างหน้าและกล่าวกับชายวัยกลางคนที่มี
กล้ามเนื้อแข็งแกร่ ง
ชายคนนี้ไม่ได้ตวั ใหญ่มาก แต่รูปร่ างของเขาดูดีสมบูรณ์แบบ แต่ละ
สัดส่ วนดูมีพลัง
เขาพยักหน้าให้เย่เฉิ นชานและพูดกับซูผงิ ด้วยรอยยิม้ “คุณคือ ‘ผูช้ ่วย
ชีวติ ’ ที่เฉินชานและกู่เสวีย่ ที่เล่าให้เราฟังใช่ไหม ? ผมอยากจะ
ขอบคุณมาตลอด ไม่เช่นนั้นทีมของเราจะต้องสู ญเสี ยนักสู ท้ ี่มีค่าไป
ถึงสองคน”
เขายืน่ มือออกไป ซูผงิ ยืน่ มือออกไปจับมัน แม้วา่ ลัว่ กู่เสวีย่ จะบอก
กับทีมของเธอเกี่ยวกับซูผงิ ว่าเขายังเป็ นวัยรุ่ นหลายครั้งเพื่อเป็ นการ
ป้องกันไว้ก่อน แต่การได้เห็นซูผงิ ด้วยตัวเองก็ยงั ทําให้สมาชิกคน
อื่น ๆ ตกใจ
วัยรุ่ นที่ฆ่าอสู รศพเวทระดับแปด? นัน่ เป็ นเรื่ องที่น่าประทับใจมาก
และมันน่ากลัวมาก
หากมีคนอายุนอ้ ยเข้ามาในลีกนักรบอสู ร เขาก็จะเข้าสู่ เกมระดับทวีป
ด้วยคะแนนที่ดีอย่างแน่นอน
เย่เฉิ นชานดําเนินการแนะนําอย่างเหมาะสม “หัวหน้านี่คือคุณซู
เจ้าของร้านที่ผมเล่าให้ฟัง ผมเดาว่าผมไม่ตอ้ งบอกคุณอีกแล้วว่าเขา
ช่วยผมและลัว่ กู่เสวีย่ ได้ยงั ไงใช่ไหมครับ? และคุณซูนี่คือเนี่ยเฉิ งกง
หัวหน้าทีมของเราซึ่ งเป็ นนักรบอสู รระดับแปด”
 ตอนที่ 165 เขต 92
“ผมเพิ่งแค่มีชื่อ ไม่ได้ดงั ขนาดนั้น”
เนี่ย เฉิงกงสงบเสงี่ยมเจียมตัว “ผมเคยได้ยนิ เกี่ยวกับคุณบ่อยมาก
น้องชายซู คุณฆ่าอสู รศพเวทระดับแปดขั้นสู งตั้งแต่อายุยงั น้อย คุณ
ไม่ได้อ่อนแอกว่าผม ผมเชื่อว่าในอนาคตน้องซูจะเติบโตเป็ นนักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์อย่างแน่นอน!”
“ผมเชื่อในสิ่ งเดียวกันกับคุณ” ซูผงิ ให้คาํ ตอบง่าย ๆ เพราะเขาไม่
คุน้ เคยกับการแลกเปลี่ยนคําเยินยอ
ลัว่ กู่เสวีย่ หน้าแดงเมื่อเธอได้ยนิ คําพูดของเนี่ย เฉิ งกง เธอเพิ่งกลับมา
ที่ทีม ดังนั้นเธอจึงไม่มีเวลาแจ้งให้ทีมทราบเกี่ยวกับข่าวจากสถาบัน
ซูผงิ จะไม่เติบโตเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เขามีพลังถึงระดับนั้นแล้ว
“ยินดีที่ได้พบคุณ”
“คุณซูสวัสดี”
สมาชิกในทีมอีกสองคนซึ่งเป็ นผูห้ ญิงและผูช้ ายที่นงั่ อยูบ่ นโซฟา
ก้าวเข้ามา รอยยิม้ ของพวกเขาดูเป็ นมิตร
เนื่องจากซูผงิ ยังเด็ก ผูค้ นคงยังมีคาํ ถามไม่มากก็นอ้ ย อย่างไรก็ตาม
พวกเขาทั้งหมดเชื่อใจลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉิ นชานนอกจากนี้ซูผงิ ยัง
ช่วยชีวติ เย่เฉินชาน ด้วยเหตุผลนี้เพียงอย่างเดียวซูผงิ จึงสมควรได้รับ
การปฏิบตั ิที่ดี
ซูผงิ พยักหน้าให้พวกเขา
สมาชิกในทีมทั้งสองแนะนําตัว ซูผงิ ได้รู้ชื่อของพวกเขา ผูช้ ายคนนี้
คือโจวจิ่งและผูห้ ญิงชื่อกัว่ เยวีย่ หลินทั้งคู่เป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง
เช่นเดียวกับลัว่ กู่เสวีย่
“น้องชายซูมานัง่ เถอะ” เนี่ย เฉิงกงเป็ นคนอัธยาศัยดีทีเดียว เขาเชิญ
ให้ซูผงิ นัง่ ลงบนโซฟา
แขกควรได้รับความสะดวกจากเจ้าภาพ หลังจากที่ทุกคนเข้ามานัง่ แล้ว
ซูผงิ ถามว่า “หัวหน้าเนี่ย คุณจะส่ งแผนที่อาณาจักรลับได้เมื่อไหร่ ?”
เนี่ย เฉิงกงตอบว่า”ไม่ตอ้ งรี บร้อน ผูช้ ่วยอีกสองคนกําลังจะมา เราจะ
ศึกษาแผนที่เมื่อทุกคนมาถึงพร้อมกัน”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ ทีมนี้เชิญผูช้ ่วยมาสามคน นับทีมเดิมห้าคนก็
รวมเป็ นแปดคน
ซูผงิ นัง่ รอตามที่เนี่ย เฉิงกงต้องการ
“คุณซูผมได้ยนิ มาว่าคุณเปิ ดร้านขายอสู ร เป็ นเรื่ องจริ งหรอ?” กัว่
เยวีย่ หลินอยากรู ้อยากเห็น
ซูผงิ พยักหน้า “หากคุณสนใจคุณสามารถเยีย่ มชมได้ ผมขายอาหาร
อสู รหลายชนิดในร้านของผม คุณภาพสู งในราคาสมเหตุสมผล”
เย่เฉินชานเม้มปาก แต่ไม่ได้พดู อะไร
“เราจะไปเมื่อมีเวลา” โจวจิ่งยิม้
พวกเขาคุยกันเล็กน้อยเมื่อได้ยนิ ว่ามีคนมาถึง ชายหนุ่มคนหนึ่งเดิน
เข้ามาและตะโกนว่า “หัวหน้า คุณโมและคุณเฉินมาถึงแล้ว”
“พวกเขาเป็ นผูช้ ่วยที่พวกเรารอ” เย่เฉิ นชานกล่าวกับซูผงิ เมื่อสังเกต
เห็นว่าเขาสับสน
ทุกคนมองข้ามไหล่ของชายหนุ่ม มีคนสองคนก้าวเข้ามา คนหนึ่ง
ผอมมีหนวดเหมือนอาจารย์ ชายอีกคนตัวใหญ่สูงเกือบสองเมตร
เนี่ย เฉิ งกงยืนขึ้นเพื่อทักทายพวกเขาทันที “คุณโม คุณเฉิน”
“หัวหน้าเนี่ย คุณเป็ นยังไงบ้าง?” ชายร่ างใหญ่หวั เราะ
ชายชราร่ างผอมยิม้ ตอบ
สมาชิกในทีมคนอื่น ๆ ยืนขึ้นเพื่อทักทาย พวกเขาทั้งหมดค่อนข้าง
สุ ภาพกับผูช้ ่วยจากภายนอกทั้งสอง พวกเขามาเพื่อช่วยเหลือและทั้ง
คู่ต่างก็เป็ นปรมาจารย์ที่มีชื่อเสี ยง เป็ นเรื่ องธรรมดาที่สมาชิกในทีม
จะต้องเคารพทั้งสองคน
ซูผงิ ลุกขึ้นเพื่อทักทายเช่นกัน
หลังจากพูดคุยกันเล็กน้องเสร็ จ เนี่ย เฉิงกงก็โบกมือและขอให้ชาย
หนุ่มคนนั้นปิ ดประตู เนี่ย เฉิงกงบอกให้ทุกคนนัง่ ลงแล้วให้คนมา
ทําความสะอาดโต๊ะ
“เมื่อทุกคนมาที่นี่กนั ครบแล้ว เราก็มาพูดคุยเกี่ยวกับอาณาจักรลับ
กันเถอะ”
เมื่อทําความสะอาดโต๊ะทํางานแล้ว เนี่ย เฉิงกงก็หยิบแผนที่เก่า ๆ สี
เหลืองออกมาจากกระเป๋ าหน้าอกของเขา แผนที่ดูเหมือนม้วนกระดาษ
แต่มีขนาดค่อนข้างใหญ่
เนี่ย เฉิงกงคลี่แผนที่บนโต๊ะและพูดว่า “นี่คือแผนที่ขมุ ทรัพย์สาํ หรับ
เขต 92 ผมซื้อแผนที่จากร้านลับในตลาดมืด ผมได้ยนิ มาว่าพวกโจร
ผูร้ ้ายบางคนเอามันมาจากสุ สานโบราณ ผมจ้างนักโบราณคดีมาแปล
คําศัพท์บนแผนที่และสังเกตว่าเรื่ องนี้เกี่ยวข้องกับภูเขาหลงไท่ หลัง
จากการค้นคว้าและตรวจสอบ ในที่สุดผมก็สรุ ปได้วา่ นี่คือแผนที่
ของเขต 92”
ตามที่เขาอธิบาย ทุกคนมองแผนที่ อาจเกิดจากการผุกร่ อนของเวลา
เส้นบางเส้นจึงเบลอ ถึงกระนั้นก็สามารถเห็นรู ปลักษณ์ของแม่น้ าํ
และภูเขาบางส่ วนได้
มีรอยแปลก ๆ บางจุดตรงภูเขาและแม่น้ าํ
“ผมได้ยนิ จากนักโบราณคดีวา่ เครื่ องหมายนี้หมายถึงอันตรายใน
สมัยก่อน อันนี้เป็ นสมบัติ อันนี้เป็ นพื้นที่หวงห้ามและอันนี้ยอ่ มา
จากเส้นทางโล่ง.. ” เนี่ย เฉิงกงอธิบายทีละจุด
ทุกคนดูอย่างละเอียด พยายามจดจําแผนที่
“มีเครื่ องหมายสมบัติเยอะมาก” โจวจิ่งรู ้สึกประหลาดใจที่เห็น
เครื่ องหมายเหล่านี้เยอะ
ทีมของพวกเขาได้รับแผนที่มาก่อน แต่เป็ นเพียงชิ้นส่ วนที่ไม่มี
ภาพประกอบ อย่างไรก็ตามสิ่ งนี้มีรายละเอียดที่ระบุถึงอันตราย
เส้นทางโล่ง และสมบัติ ตามแผนที่พวกเขาสามารถไปที่นนั่ และคว้า
สมบัติได้จริ ง ๆ ใช่ไหม?
ชายชราโมและผูแ้ ข็งแกร่ งเฉินจ้องมองเนี่ย เฉิ งกงด้วยความตกตะลึง
แผนที่น้ ีมีรายละเอียดสู งมาก ถ้าเป็ นเช่นนั้นทําไมเขาถึงเชิญพวกเขา
มา?
เนี่ย เฉิงกงสังเกตเห็นข้อสงสัยของคนอื่น ๆ เขายิม้ และพูดว่า “ลองดู
สิ รอยที่นี่มีขนาดใหญ่กว่าในสมัยก่อนเครื่ องหมายขนาดใหญ่บ่งบอก
ถึงสมบัติที่มีขนาดใหญ่กว่า อย่างไรก็ตาม รอบ ๆ บริ เวณนี้ลว้ นอันตราย
จากประสบการณ์ของเราต้องมีอสู รร้ายคอยปกป้องสถานที่ที่มีสมบัติ
ลํ้าค่า”
“ผมเชิญพวกคุณมาเพราะผมหวังว่าคุณจะช่วยให้เราได้รับสมบัติ
เหล่านั้น”
ชายชราโมและผูแ้ ข็งแกร่ งเฉิ นต่างก็เข้าใจว่าเนี่ย เฉิ งกงพยายามที่จะ
คว้าสมบัติท้ งั หมดมาให้ได้
“นอกจากนี้”เนี่ย เฉิงกงพูดต่อ “แม้วา่ แผนที่จะมีรายละเอียดเยอะ แต่
เวลาผ่านมานานแล้ว อสู รเป็ นอสูรที่มีชีวติ พวกมันเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ
ดังนั้นเราจึงไม่สามารถเชื่อแผนที่น้ ีได้ท้ งั หมด ไม่มีใครบอกได้แน่นอน
ว่าสถานที่อนั ตรายเหล่านั้นเปลี่ยนไปยังไงหลังจากผ่านมาหลายปี
บางทีสถานที่อนั ตรายบางแห่งอาจหายไปและเส้นทางบางส่ วนที่
เดิมปลอดภัยอาจมีความเสี่ ยง
“ดังนั้นแผนที่น้ ีใช้เพื่อการอ้างอิงเท่านั้น เราไม่สามารถพึ่งพามันได้
อย่างสมบูรณ์ เมื่อเราไปถึงที่นนั่ เราต้องระมัดระวังเป็ นพิเศษและ
ดูแลซึ่งกันและกัน ผมหวังว่าเราทุกคนจะออกมาได้อย่างปลอดภัย!”
ทุกคนพยักหน้า พวกเขาคิดถึงความเป็ นไปได้เหล่านั้นเช่นกัน
ชายชราโมยิม้ “หัวหน้าเนี่ยคุณเป็ นคนละเอียดมาก ผมเห็นด้วย”
ผูแ้ ข็งแกร่ งเฉิ นยิม้ จนปากจะฉีกถึงหู “ในตอนนั้นเมื่อเราได้รับสมบัติ
ชิ้นสําคัญ โปรดจําไว้วา่ ผมจะเป็ นอันดับสามในการเลือกสมบัติอื่น ๆ”
ชายชราโมรู ้สึกประหลาดใจ เขามองเฉินแล้วมองไปที่เนี่ย เฉิงกง
“หัวหน้าเนี่ย คุณบอกผมว่าผมจะเป็ นคนที่สองในการเลือกสมบัติ
ใครจะเป็ นคนแรก”
โมคิดว่าเฉินจะเป็ นคนแรกที่เลือก เฉินอยูใ่ นระดับเดียวกับโม
ในขณะที่โมไม่คิดว่าเขาจะแย่ไปกว่าเฉิ น แต่เขาก็ยอมรับความจริ ง
ที่วา่ เฉินสามารถเลือกก่อนเขาได้
โมไม่คิดว่าคนแรกที่เลือกสมบัติคือคนอื่น เป็ นคนในทีมของเนี่ย
เฉิงกงหรื อเปล่า
เฉินผูแ้ ข็งแกร่ งก็ผงะเช่นกัน เขาคิดว่าโมจะเป็ นคนแรกที่เลือก เขา
ไม่ได้คิดว่าจะมีคนอื่น
เนี่ย เฉิงกงยิม้ “คนแรกที่เลือกคือน้องชายซู ซูผงิ เขาช่วยชีวติ ของเฉิ น
ชาน และกู่เสวีย่ เขาทรงพลังมาก ดังนั้นเราสัญญาว่าจะให้เขาเป็ น
คนแรกที่เลือก “
โมและเฉิ นต่างมองไปที่ซูผงิ ทั้งคู่ตะลึง
พวกเขาสังเกตเห็นซูผงิ มาก่อนเพราะเขาอายุนอ้ ยที่สุดในบรรดาพวก
เขาทั้งหมด เขายังเด็กเกินไป เขาเป็ นเหมือนนักศึกษา โมคิดว่าซูผงิ
เป็ นตัวเต็งที่มีศกั ยภาพในทีมโพลาลิส เขาจะเป็ นผูช้ ่วยจากภายนอก
ได้ยงั ไง?
นอกจากนี้เขายังสําคัญกว่า
ชายชราโมและผูแ้ ข็งแกร่ งเฉินไม่พอใจกับเรื่ องนี้ เฉิ นขมวดคิ้วและ
พูดกับเนี่ย เฉิงกง “หัวหน้าเนี่ย เขาเป็ นนักรบอสู รขั้นสู งหรื อเปล่า?”
ชายชราโมมองไปที่เนี่ย เฉิงกงเช่นกัน หากซูผงิ ไม่ใช่นกั รบอสู รขั้น
สู งก็จะถือว่าซูผงิ สําคัญกว่าพวกเขามากเกินไป
เนี่ย เฉิงกงพยักหน้า “น้องซูมีความสามารถคล้ายกับนักรบอสู รขั้น
สู ง ครั้งหนึ่งเขาเคยฆ่าอสู รศพเวทระดับแปดขั้นสู ง เขาไม่อ่อนแอไป
กว่าผม ครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยชีวติ เฉินชานและกู่เสวีย่ ผมหวังว่าคุณจะ
เข้าใจ”
ทั้งโมและเฉินต่างสะดุง้ ซูผงิ มีความสามารถคล้ายกับนักรบอสู รขั้น
สู ง? ครั้งหนึ่งเขาเคยฆ่าอสูรศพเวทระดับแปดขั้นสู ง?
ทั้งสองคนเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง แต่อายุมากกว่าซูผงิ มาก พวกเขา
สามารถฆ่าอสู รศพเวทของระดับแปดขั้นสู งได้เช่นกัน แต่กน็ ่า
ประหลาดใจที่ซูผงิ ก็ทาํ ได้
ทั้งสองคนมองหน้ากัน พวกเขาไม่ได้แสดงความสงสัยหรื อระบาย
ความโกรธใด ๆ
พวกเขาตระหนักดีวา่ การสํารวจดินแดนลับเป็ นเรื่ องของความเป็ น
ความตายสําหรับทั้งทีม เนี่ย เฉิงกงจะไม่โกหกหรื อลากมือใหม่เข้า
มาในทีมในสภาพเช่นนี้ ท้ายที่สุดแม้วา่ เนี่ย เฉิงกงจะไม่สนใจสมบัติ
ลํ้าค่า แต่เขาก็ตอ้ งกังวลเกี่ยวกับชีวติ ของเขา
เพื่อนร่ วมทีมที่อ่อนแออาจทําให้ท้ งั ทีมพินาศ
เนื่องจากเนี่ย เฉิงกงผูอ้ าวุโสพูดเช่นนั้นเรื่ องราวเกี่ยวกับซูผงิ ก็ตอ้ ง
เป็ นเรื่ องจริ ง
โมและเฉินมองว่าซูผงิ มีความหมาย นอกเหนือจากความแข็งแกร่ ง
ทั้งสองคนยังสนใจภูมิหลังของเด็กที่มีความสามารถคนนี้มากกว่า
คนยากจนไม่น่าจะมีความสามารถที่โดดเด่นเช่นนี้ ไม่วา่ คน ๆ นั้น
จะมีความสามารถแค่ไหนการพัฒนาของคน ๆ หนึ่งก็ตอ้ งอาศัยการ
สนับสนุนทางการเงินจํานวนมาก การเป็ นนักรบอสู รเป็ นเส้นทางที่
มีค่าใช้จ่ายมากที่สุด
“เนื่องจากครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยชีวติ ของเฉิ นซานและกู่เสวีย่ ผมจึงไม่
มีคาํ ถามอีกต่อไป” เฉินผูแ้ ข็งแกร่ งพูด เขาดูหยาบ แต่เขาก็ใส่ ใจ
ท่าทางใจดีของเขาจะเป็ นประโยชน์ต่อเขาในอนาคต
ชายชราโมพยักหน้า แต่ไม่พดู อะไรอีก ข้างในเขาไม่พอใจนิดหน่อย
พวกเขาสองคนเป็ นนักรบอสู รระดับแปดที่มีชื่อเสี ยง พวกเขาอาจจะ
อ่อนแอกว่าเนี่ย เฉิงกงที่สาํ รวจดินแดนรกร้างเล็กน้อย ตามที่กล่าวไว้
ทั้งสองคนเป็ นนักรบระดับปรมาจารย์ อย่างไรก็ตาม ซูผงิ มีความ
สามารถและมีสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ ง การสํารวจอาณาจักรลับต้อง
อาศัยความแข็งแกร่ ง ใครจะสนใจภูมิหลัง?
แม้จะไม่พอใจแต่โมก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ เขาอยูม่ านานเกินกว่า
ที่จะให้คนอื่นเห็นความรู ้สึกของเขา
“เอาล่ะ มันสายแล้วนะ มาเตรี ยมตัวให้พร้อมเพื่อมุ่งหน้าไปยัง
อาณาจักรลับ เราสามารถเก็บบทสนทนาที่เหลือไว้พดู ระหว่างการ
เดินทางได้” เนี่ย เฉิ งกงกล่าวและเก็บแผนที่
 ตอนที่ 166 ตระกูลฉิน
“โอเค”
ทุกคนยอมรับข้อเสนอนี้ ก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง เนี่ยเฉิ งกง
ขอให้ คนแบกเสบียงที่เตรี ยมขึ้นรถ พวกเขาขึ้นรถและออกไป
หลังจากทุกอย่างพร้อม
“คุณซูคุณอยากนัง่ รถไปกับฉันไหม?” ลัว่ กู่เสวีย่ ถามซูผงิ ด้วยความ
เคารพ
เย่เฉินชานสังเกตเห็นว่าลัว่ กู่เสวีย่ ค่อนข้างให้ความเคารพและสุภาพ
นี่ไม่ใช่ความรักแบบสองฝ่ าย …ลัว่ กู่เสวีย่ กําลังไล่ตามซูผงิ หรื อ
เปล่า? “ไม่เป็ นไร ผมจะนัง่ รถไปกับพี่เย่” ซูผงิ ขี้เกียจเปลี่ยนเป็ นรถ
คันอื่น เขาจะติดรถคันนี้ไป
ความผิดหวังในดวงตาของลัว่ กู่เสวีย่ นั้นยากที่จะปกปิ ด อย่างไรก็
ตามเธอพยักหน้า
“ตกลง”
เย่เฉิ นชานชื่นชมซูผงิ ที่ปฏิเสธเธอ ช่างเป็ นการปฏิเสธที่ยอดเยีย่ ม!
ทุกคนเข้าไปในรถ เนี่ยเฉิ งกงเป็ นผูน้ าํ และขับรถออกไป
รถทั้งห้าคันเป็ นรุ่ น T3 นักสํารวจหลายคนระหว่างทางจะหยุดเพื่อดู
ผูส้ งั เกตการณ์ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นคําว่า“ทีมโพลาลิส” อยูข่ า้ งรถ
พวกเขารู ้วา่ รถคันนี้เป็ นของทีมโพลาลิส และแน่นอนว่าสมาชิกของ
ทีมทีมโพลาลิสอยูใ่ นรถ!
ที่ฐานทัพแห่งนี้ ทีมโพลาลิสเป็ นทีมที่ดีที่สุดและสร้างชื่อเสี ยงจน
เป็ นที่รู้จกั
พวกเขามาถึงทางออกแล้ว ทางเข้ายังคงอัดแน่น รถหลายคันจอด
เรี ยงกันโดยมีรถประจําทางปะปนอยูบ่ า้ ง
“นี่คือฐานของนักสํารวจใช่ไหม?”
“ที่นี่คนเยอะมาก พวกเขาทั้งหมดเป็ นนักสํารวจหรอ”
“นี่มนั เจ๋ งมาก”
นักเรี ยนที่นงั่ อยูใ่ นรถประจําทางต่างสงสัยเกี่ยวกับทุกสิ่ งรอบตัว
นักเรี ยนบางคนสังเกตเห็นขบวนรถขับออกไปจากเส้นทางอื่นที่อยู่
ใกล้ ๆ พวกเขาถามอย่างสนใจว่า “รถพวกนั้นขับกลับไปที่เมืองหลัก
หรื อเปล่า?”
อาจารย์ผรู ้ ับผิดชอบมองดู เขาตกใจกับคําว่า “ทีมโพลาลิส” ที่พิมพ์
อยูข่ า้ งรถ เขาเคยได้ยนิ เรื่ องราวมา เขาพูดด้วยความเคารพว่า “นัน่ คือ
ทีมชั้นนําในหมู่นกั สํารวจ นักรบที่อ่อนแอที่สุดในทีมนี้คือนักรบขั้น
สู ง พวกเขาน่าจะมุ่งหน้าไปที่…อาณาจักรลับ!”
“ผูท้ ี่อ่อนแอที่สุดคือนักรบอสู รขั้นสู ง? จริ งหรอ?”
“ฉันได้ยนิ เกี่ยวกับทีมนี้จากพ่อของฉัน พวกเขาเก่งมาก!”
“อาจารย์ครับ อาณาจักรลับคืออะไร?”
“บอกพวกเราหน่อยครับ”
อาจารย์ไม่ตอบคําถามของพวกเขา เขาตอบว่า “นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเธอ
ควรรู ้ เงียบได้แล้ว บุคคลสําคัญมากมายอยูท่ ี่นี่ อย่าทําให้พวกเขาไม่
พอใจเข้า”
นักเรี ยนบางคนกลัวที่จะถามคําถามต่อไป
นักเรี ยนที่มาจากครอบครัวใหญ่รู้สึกทึ่งเมื่อมีการกล่าวถึงคําว่า
“อาณาจักรลับ” ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกาย พวกเขาเฝ้าดูขณะที่
ขบวนรถคันนั้นขับออกไป นักเรี ยนเหล่านั้นตัดสิ นใจว่าพวกเขาจะ
มุ่งมัน่ เพื่อจะสํารวจอาณาจักรลับในอนาคต!
ขบวนรถออกจากฐานทัพ และไม่นานก็ขบั ไปที่ทางหลวงสายหก
ตรงไปตามถนน
ทางหลวงกว้าง แต่มีรถสัญจรน้อย ทางหลวงมักจะร้าง ไม่ค่อยมีรถ
สัญจรบนเส้นทางนี้เพราะทางหลวงสายหกเป็ นถนนระหว่างเมืองที่
นําไปสู่ ขอบของเมืองหลักอื่น ๆ โดยปกติผคู ้ นจะเดินทางด้วยวิธีน้ ีก็
ต่อเมื่อมีธุระที่ตอ้ งไปดูแลในเมืองอื่น
บางครั้งจะเห็นรถบางคันบ้าง พวกเขาทั้งหมดเดินทางจากเมืองหลัก
หลงเจียงไปยังอาณาจักรลับ
อสู รรอบ ๆ ทางหลวงมีไม่กี่ตวั และไม่เกาะกลุ่มกัน อุจจาระของ
มังกรที่ทรงพลังกระจายอยูร่ อบ ๆ ทางหลวงเพื่อป้องกันอสู รร้าย
ในรถเย่เฉินชานอธิบายกับซูผงิ ว่า “ภูเขาหลงไท่เป็ นหนึ่งในสาม
อาณาจักรลับในทวีปของเรา ไม่เพียงแต่เมืองหลักหลงเจียงจะส่ งทีม
ระดับสู งบางทีมเท่านั้น แต่เมืองหลักอื่น ๆ ก็จะส่ งทีมของพวกเขาไป
ด้วย ทีมบางทีมจากเมืองหลักที่อยูห่ ่างออกไปเล็กน้อยออกเดินทาง
ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว”
ซูผงิ ไม่กงั วล “ก็นนั่ คืออาณาจักรลับรวบรวมนักรบที่ทรงพลัง
มากมาย”
ในทางกลับกันเย่เฉิ นชานดูเหมือนจะเป็ นกังวล “เมื่อใดก็ตามที่
อาณาจักรลับเปิ ดขึ้น มันจะกลายเป็ นการรวบรวมผูม้ ีความสามารถ
ทีมโพลาลิสมีชื่อเสี ยงในเมืองหลักหลงเจียง เราสามารถทําอะไรก็
ได้ที่ตอ้ งการที่นี่ แต่ในอาณาจักรลับเราต้องระวัง”
ซูผงิ พยักหน้า
บนทางหลวงขบวนรถเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ ว ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่ง
ชัว่ โมง พวกเขาก็ขบั ออกจากอาณาเขตของเมืองหลักหลงเจียง พวก
เขาอยูใ่ นดินแดนรกร้างอย่างเป็ นทางการ เมืองหลักบางเมืองเป็ น
เพื่อนบ้าน แต่เมืองหลักอื่น ๆ บางเมืองตั้งอยูใ่ นพื้นที่ห่างไกลและมี
เขตลดประชากร เขตลดประชากรเหล่านี้ไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็ น
ดินแดนรกร้าง เขตลดประชากรมีการผสมผสานระหว่างสิ่ งมีชีวติ ที่
ดีและชัว่ ซึ่งทําให้เขตเหล่านั้นเต็มไปด้วยอันตรายอย่างไม่น่าเชื่อ
แม้แต่ทีมนักสํารวจที่ดีที่สุดก็อาจพินาศในเขตนี้ เมื่อเข้าสู่ เขตลด
ประชากร เย่เฉินชานก็ดูจริ งจังมากขึ้น เขารู ้สึกประหม่าเล็กน้อย
ขบวนรถทั้งหมดเริ่ มขับกันเร็ วขึ้น
โชคดีที่พวกเขาไม่พบกับอันตรายใด ๆ หลังจากผ่านไปประมาณ 10
นาทีพวกเขาก็ออกจากเขตลดประชากร
หลังจากขับออกมาจากเขตลดประชากร เย่เฉิ นชานก็ถอนหายใจด้วย
ความโล่งใจ ความเร็ วก็ชา้ ลง
อีกครึ่ งชัว่ โมงต่อมาขบวนรถก็เคลื่อนออกไปอีกถนนหนึ่ง ตรงไป
บนทางหลวงสายที่หก พวกเขามุ่งหน้าไปยังเมืองฐานหยานเป่ ยซึ่ง
เป็ นเพื่อนบ้านของเมืองหลักหลงเจียง เส้นทางใหม่น้ ีจะนําพวกเขา
ไปสู่ ภูเขาหลงไท่ ภูเขาหลงไท่อยูใ่ กล้กบั เมืองหลักทั้งสอง ว่ากันว่า
ชื่อของเมืองหลักหลงเจียงค่อนข้างเกี่ยวข้องกับภูเขาหลงไท่
ไม่นานหลังจากที่พวกเขาเคลื่อนเข้าสู่ เส้นทางใหม่ ขบวนรถก็ได้พบ
กับขบวนรถอีกขบวนที่มีรถยนต์สีแดงเข้ม
“พวกนั้นมาจาก… เมืองฐานหยานเป่ ย”
เย่เฉินชานเหล่มอง
ซูผงิ มองไปทางพวกเขา ที่ดา้ นหลังของรถเหล่านั้นมีปีกคู่หนึ่งที่มีสี
เลือด
จากกระจกมองหลัง ผูค้ นของหยานเป่ ยก็เห็นขบวนรถของทีมทีมโพ
ลาลิสเช่นกัน
ความเร็ วค่อย ๆ ลดลง ขบวนรถของทีมอื่น ๆ เริ่ มปรากฏขึ้น บางคน
มาจากเมืองหลักหยานเป่ ย บางคนมาจากเมืองหลักหลงเจียง เย่เฉิน
ชานเห็นทีมที่คุน้ เคยจากเมืองหลักหลงเจียง และเขาก็แนะนําทั้งหมด
ให้ซูผงิ รู ้จกั ทีมทั้งหมดนั้นล้วนเป็ นทีมที่ดีที่สุด
ประการแรก ทีมทัว่ ไปไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะมาที่นี่ ประการที่
สองแม้วา่ พวกเขาจะมา แต่กจ็ ะเป็ นการฆ่าตัวตาย
ขบวนรถทั้งหมดเคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ ไม่นานหลังจากนั้น
พวกเขาก็มาถึงอาณาจักรลับ
ทางเข้าสู่ อาณาจักรลับอยูท่ ี่ยอดเขา
ที่เชิงเขามีถนนหลายสายที่ทอดยาวไปทุกด้านราวกับใยแมงมุมที่
ซับซ้อน
ทีมนักสํารวจจากเมืองหลักต่าง ๆ เดินทางมาจากถนนสายต่าง ๆ ซึ่ ง
มาอัดแน่นกันที่ทางเข้า
“ไปกันเถอะ” เย่เฉิ นชานลงไปก่อน
ซูผงิ เดินตามเขาไป
เพื่อนร่ วมทีมคนอื่น ๆ ก็ลงจากรถเช่นกัน
“จอดรถไว้ที่นี่แล้วเดินขึ้นภูเขา” เนี่ยเฉิ งกงกล่าว
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาถามเย่เฉินชานว่า “จอดรถที่นี่? คุณไม่กลัว
ว่ามันจะถูกขโมยไปหรอ?”
เย่เฉินชานหัวเราะ “นัน่ คือสิ่ งที่ผมคิดในครั้งแรกตอนมา แต่อาณาจักร
ลับถูกปกคลุมไปด้วยการตรวจสอบดาวเทียม เหนือสิ่ งอื่นใด นี่เป็ น
สถานที่สาํ คัญและไม่อนุญาตให้ทาํ ผิดกฎที่นี่ คงไม่มีใครกล้าขโมย
รถ หากมีใครทําเช่นนั้นเราสามารถรายงานได้เมื่อเรากลับไปที่เมือง
หลัก เราสามารถดึงภาพจากดาวเทียมเพื่อค้นหาว่าใครเป็ นคนทํา อืม
คนที่ทาํ จะเจอกับปัญหาร้ายแรง!”
ซูผงิ ยังคงงง “เนื่องจากที่นี่สามารถใช้การตรวจสอบดาวเทียมได้
แล้วทําไมไม่ตรวจสอบดินแดนรกร้างล่ะ?”
เย่เฉินชานส่ ายหัว “รอยแยกมิติที่นนั่ จะขัดขวางสัญญาณ สัญญาณ
สามารถถูกรบกวนที่อาณาจักรลับได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม สุ ดยอด
ดาวเทียมที่ใช้ที่นี่ถือเป็ นของหายากในโลกและถูกซื้ อโดยรัฐบาล
กลาง อย่างไรก็ตามหากต้องการใช้ในดินแดนรกร้าง เมืองหลัก
จะต้องจ่าย”
นัน่ คือคําอธิบาย ชายชราโมและผูแ้ ข็งแกร่ งเฉิ นมองไปที่ซูผงิ อีกครั้ง
เป็ นเรื่ องแปลกที่ซูผงิ ไม่รู้เรื่ องนี้ดว้ ยซํ้า ตามหลักการแล้วถ้าเขามีภูมิ
หลังที่ทรงพลังก็ไม่น่าที่จะไม่รู้เรื่ องนี้
อย่างไรก็ตาม พวกเขาอยูใ่ นอาณาจักรลับ ทั้งคู่ไม่สามารถพูดอะไร
ได้ในตอนนี้ มันไม่คุม้
โมและเฉินเป็ นนักสํารวจอาวุโส พวกเขารู ้วา่ เพื่อนร่ วมทีมที่อ่อนแอ
บางคนไม่สามารถจัดการกับอสู รร้ายได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงการ
แทงข้างหลัง เพื่อนร่ วมทีมประเภทนั้นเก่งกว่าใคร
“พร้อมแล้วนะ ไปกันเถอะ” เนี่ยเฉิงกงกล่าว
ทุกคนหยิบกระเป๋ าเสบียงออกจากรถ ภายในเป้มีน้ าํ และของแห้ง
รวมทั้งอุปกรณ์ต้ งั แคมป์ อื่น ๆ เช่นเต็นท์และผงยาฆ่าแมลง ซูผงิ
สังเกตว่าเสบียงของทีมอื่น ๆ ก็เหมือน ๆ กัน
เนี่ยเฉิ งกงเป็ นผูน้ าํ ทีมและเริ่ มปี นเขา
ที่เชิงเขามีคนหยุดเขาไว้ “หัวหน้าเนี่ย”
เนี่ยเฉิงกงหันกลับมา มันเป็ นเพื่อนเก่า เนี่ยเฉิงกงทักทายคน ๆ นั้น
ด้วยรอยยิม้
พวกเขาแลกเปลี่ยนคําบางคําแล้วคน ๆ นั้นก็จากไป
ทีมไต่ข้ ึนไปเรื่ อย ๆ มีทีมเพิ่มขึ้นเรื่ อย ๆ ทีมทั้งหมดไม่ได้มีแค่หลง
เจียงกับหยานเป่ ย แต่ยงั รวมถึงทีมจากเมืองหลักอื่น ๆ ด้วย
ทางขึ้นเขาเงียบสงบ ไม่มีใครคุยกัน ทุกคนดูไม่แยแส เอาจริ งเอาจัง
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าเกือบทุกคนคือนักรบอสู รระดับหก
ผ่านไปครึ่ งทางของภูเขา เย่เฉิ นชานที่อยุข่ า้ งซูผงิ พลันเปลี่ยนสี หน้า
มองไปยังจุดหนึ่งตรงหน้าด้วยความกลัว
ซูผงิ งงงวย เย่เฉินชานพูดเสี ยงเบา “ข้างหน้าคือทีมระดับสู งจากดินแดน
รกร้างระดับ A ในเมืองหลักหลงเจียง คุณเห็นหัวหน้าตรงนัน่ ไหม?
เขาเป็ นหัวหน้าคนปัจจุบนั ของตระกูลฉินแห่งเมืองหลงเจียง เขาอายุ
น้อยมากประมาณ 25 ปี แต่เขาเป็ นนักรบอสู รระดับแปดแล้ว และ
เขามีมงั กรระดับเก้าวัยผูใ้ หญ่สองตัว!”
“แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์บางคนก็ยงั ต้องยอมจํานนต่อเขา!”
ซูผงิ มองไปทางที่เย่เฉิ นซานชี้
ทีมเจ็ดคนกําลังปี นขึ้นบันไดไปข้างหน้า
คนที่นาํ ทีมเป็ นชายหนุ่มที่มีผวิ ขาวสวมชุดดํา สะพายหอกยาวไว้บน
หลัง หอกถูกห่อด้วยผ้าและมีเพียงส่ วนหัวที่แหลมคมเท่านั้นที่มอง
เห็น
 ตอนที่ 167 สนามสื บทอดราชามังกร
ซูผงิ เลิกสนใจและปี นตามทีมขึ้นไป
เมื่อปี นขึ้นถึง พวกเขาพบว่าตัวเองอยูใ่ นพลาซ่าขนาดใหญ่
พลาซ่าเต็มไปด้วยนักสํารวจอาวุโสที่ทรงพลัง
แม้จะมีผคู ้ นมากมายอยู่ แต่สถานที่แห่งนี้กไ็ ม่มีเสี ยงดังหรื อวุน่ วาย
ผูค้ นต่างพูดคุยกันด้วยเสี ยงกระซิบ หากมีคนต้องการพูดคุยเรื่ อง
สําคัญ พวกเขาจะสร้างม่านพลังดวงดาวเพื่อไม่ให้เสี ยงหลุดออกไป
“เมืองฐานหลงเจียงของเราอยูต่ รงนั้น”
เนี่ยเฉิ งกงค่อนข้างคุน้ เคยกับสถานที่แห่งนี้ เขาเป็ นผูน้ าํ ทาง
ทีมนักสํารวจไม่ได้ยนื อยูม่ วั่ ๆ ในพลาซ่า พวกเขาจะยืนเกาะกลุ่มกัน
เป็ นเมือง ในขณะนั้นเนี่ยเฉิ งกงพาซูผงิ และคนอื่น ๆ ไปที่มุมหนึ่ง
ของพลาซ่า ซึ่งเป็ นส่ วนของเมืองฐานหลงเจียง ทีมทั้งหมดจากเมือง
ฐานหลงเจียงต้องอยูท่ ี่นนั่
มีป้ายด้านหน้าพื้นที่ซ่ ึงมีคาํ ว่า “หลงเจียง” เขียนอยูแ่ ละมีหมายเลข
“28” อยูด่ า้ นล่างชื่อ
ซูผงิ ถามเกี่ยวกับจํานวนและเรี ยนรู ้วา่ มันแสดงถึงการที่ลาํ ดับที่จะ
เข้าสู่ อาณาจักรลับ
ความจริ งที่วา่ พวกเขาเป็ นลําดับที่ 28 ในการเข้าสู่ อาณาจักรลับนั้น
เกี่ยวข้องกับพลังของเมืองฐาน มันไม่เกี่ยวข้องกับนักสํารวจ
ที่น้ ีมีพ้นื ที่หลายร้อยตารางเมตร มีผคู ้ นกว่าร้อยคนมารวมตัวกันที่นี่
ทีมตระกูลฉินที่ซูผงิ เคยเห็นก่อนหน้านี้กอ็ ยูท่ ี่นนั่ เช่นกัน มีอีก 10 คน
นอกเหนือไปจากหกคนเดิมที่เป็ นหัวหน้าตระกูลฉิน นี่เป็ นทีมที่
ค่อนข้างใหญ่
ทีมอื่น ๆ คอยรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยระหว่างพวกเขากับตระกูล
ฉิน
หัวหน้าทีมบางคนรู ้จกั เนี่ยเฉิงกง พวกเขาเข้าหาเพื่อทักทายและ
พูดคุยกันเล็กน้อย
ดวงตาของเนี่ยเฉิงกงเป็ นประกายเมื่อเขาเห็นทีมหนึ่ง เขาบอกให้เย่
เฉินชานและคนอื่น ๆ รอที่นี่ ในขณะที่เขาไปทักทายทีมนั้น
เย่เฉินชานมองไปทางนั้นและพูดกับซูผงิ “นัน่ คือทีมเขี้ยวมังกรพวก
เขาใช้เวลาอยูใ่ นดินแดนรกร้างระดับ A ตลอดทั้งปี เป็ นหนึ่งในทีมที่
ดีที่สุด หัวหน้าทีมเขี้ยวมังกรเคยช่วยหัวหน้าของเราเรื่ องงาน และ
เคยเชิญให้เขาเข้าร่ วมทีมเขี้ยวมังกรน่าเสี ยดายที่หวั หน้าของเรา
ไม่ได้เข้าร่ วมเพราะเขามีความทะเยอทะยานของตัวเอง”
ซูผงิ ตรวจสอบทีมนั้น ทุกคนในทีม เขี้ยวมังกรมีพลังล้นเหลือคล้าย
กับเนี่ยเฉิ งกง
ชายวัยกลางคนที่เนี่ยเฉิ งกงไปทักทายยืนอยูท่ ี่นนั่ เหมือนภูเขาที่ต้ งั อยู่
สู งสง่า อย่างไรก็ตาม แรงกดดันส่ งออกมาจากเขาราวกับว่ามีพลังงาน
ที่รุนแรงอยูภ่ ายในตัวเขา
ซูผงิ ผงะ เขารู ้สึกว่าบุคคลนั้นเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์!
ไม่นานเนี่ยเฉิงกงก็พดู คุยกันเสร็ จ และกลับมา
คนอื่น ๆ จากทีมโพลาลิสอยูท่ ี่มุมหนึ่ง มองไปรอบ ๆ แต่ไม่มีใคร
พูดอะไร
ในไม่ชา้ ทีมอื่น ๆ ก็เข้ามา พื้นที่ขนาดหลายร้อยตารางเมตรถูกอัด
แน่นจนเต็ม
บางทีมที่มาถึงช้าจะต้องรอในพื้นที่ขา้ งบันได
หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนก็บินขึ้นมาจากพลาซ่า และยืนอยูก่ ลาง
อากาศ มีท้ งั หมดห้าคน กลิ่นอายท่วมท้นส่ งมาจากพวกเขา บ่งบอก
ว่าพวกเขาทั้งหมดเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์!
ผูค้ นที่พดู คุยกันในพลาซ่าเงียบลงทันที
หลายคนเงยหน้ามองขึ้นสู งเพื่อมองไปที่คนทั้งห้า
อย่างไรก็ตาม บางคนก็ยกหัวขึ้นเล็กน้อย พวกเขาไม่ชอบมองทั้งห้า
คนแบบนี้ ตรงกลาง ชายวัยกลางคนสวมเสื้ อเชิ้ตแขนสั้นสี ดาํ ตะโกน
ว่า “อาณาจักรลับเปิ ดแล้ว ทีมจากเมืองฐานทั้งหมดที่อยูท่ ี่นี่ โปรด
เข้ามาตามลําดับ อย่าสร้างความวุน่ วาย!” เสี ยงของเขาดังก้องไปทัว่
ทั้งพลาซ่า และดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย
ฟังดูสงบ แต่เสี ยงของเขาแหลมมาก จนทุกคนรู ้สึกว่าได้ยนิ เสี ยง
โดยตรงในหูของพวกเขา
“มันคือปรมาจารย์ดาบ!”
เย่เฉินชานมองขึ้นไปเห็นชายวัยกลางคนคนนั้น มีร่องรอยของความ
เคารพและความตื่นเต้นในสายตาของเย่เฉินชาน “ปรมาจารย์ดาบเป็ น
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่สร้างชื่อเสี ยงเมื่อหลายปี ก่อน เขากลายเป็ น
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์เมื่ออายุ 28 ปี เขามีความสามารถมากกว่าเพือ่ น ๆ!”
“เขาอายุ 42 ปี แล้วในปี นี้ อสู รของเขาน่าเกรงขามมาก นอกจากนี้เขา
ยังได้เรี ยนรู ้ทกั ษะดาบที่น่าทึ่งจนน่าตกใจ มีอยูค่ รั้งหนึ่งเมื่อเมืองฐาน
บ้านเกิดของเขาถูกอสู รร้ายรุ กราน เขาสามารถฟันอสู รร้ายระดับเก้า
ได้ถึงแปดตัว โดยไม่ตอ้ งเรี ยกอสู รของเขาออกมา!”
ซูผงิ ประหลาดใจ
เป็ นเรื่ องยากที่จะมีใครทําแบบนั้นได้ โดยไม่ตอ้ งพึ่งอสู ร
นักรบอสูรที่ซูผงิ เคยพบมาโดยส่ วนใหญ่ตอ้ งพึ่งพาอสู รเป็ นส่ วนใหญ่
ผูค้ นจะฝึ กฝนพวกมันมากกว่าตัวเอง หากไม่มีอสู ร นักรบอสู รจะไม่
สามารถเอาชนะอสู รที่มีระดับเดียวกันได้
ในบรรดาผูท้ ี่อยูใ่ นพลาซ่าหลายคนรู ้จกั ปรมาจารย์ดาบ พวกเขายืน
ด้วยความกลัวเมื่อมองไปที่เขา
ปรมาจารย์ดาบได้บรรลุความสําเร็ จอันสู งส่ งมากมาย บางคนเชื่อว่า
เขาน่าจะกลายเป็ นนักรบอสู รในตํานาน
อีกสี่ คนที่ยนื อยูร่ อบ ๆ ปรมาจารย์ดาบก็เป็ นนักรบอสู รที่มีชื่อเสี ยง
เช่นกัน พวกเขามีชื่อเสี ยงมานานหลายปี โดยปกติแล้ว คนที่เพิ่ง
กลายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์จะขาดความกล้าหาญหรื อไม่มีสิทธิ์
ยืนต่อหน้าทุกคนแบบนั้น
ท้ายที่สุดแล้วมีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์บางคนในฝูงชนที่มาจากเมือง
ฐานต่าง ๆ
หลังจากที่ ปรมาจารย์ดาบกล่าวจบ เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบก็เริ่ ม
ดําเนินการ จากนั้นทีมแรกได้รับอนุญาตให้เข้าไป
คนอื่น ๆ จะต้องรอด้วยความคาดหวังอย่างเงียบ ๆ
ในบรรดาห้าคนที่อยูใ่ นอากาศ ชายชราคนหนึ่งประสานมือของเขา
ไว้ดา้ นหลังของเขา เขาถามด้วยรอยยิม้ “ฉันสงสัยว่าคราวนี้จะสํารวจ
ได้ถึงห้าเขตไหม?”
แต่เสี ยงของเขาหายไปก่อนที่มนั จะถึงพื้น
ชายผูแ้ ข็งแกร่ งตอบตอบอย่างใจเย็น “การสํารวจสามเขตก็ดีพอแล้ว
อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้รีบร้อน การเปิ ดเขตทั้งหมดนั้นไม่มีประโยชน์
ในขณะนี้ ฉันแค่อยากรู ้วา่ คราวนี้จะเจอสมบัติอะไรบ้าง”
ชายชราผมหงอกหัวเราะและตอบว่า “ฉันอิจฉานายมากที่ได้รับทักษะ
ลับเมื่อครั้งที่แล้ว”
“เหมือนกัน ขลุ่ยฟ้าของคุณก็ดีเช่นกัน บทเพลงเดียวก็เพียงพอที่จะ
ทําลายวิญญาณ แม้แต่จิตวิญญาณของอสู รร้ายระดับเก้าก็ยงั พังทลาย
ลง” ชายผูแ้ ข็งแกร่ งตอบ
คนที่อยูต่ รงกลาง ปรมาจารย์ดาบสังเกตอยูค่ รู่ หนึ่งแล้วหันกลับมา
พูดว่า “ฉันจะมุ่งหน้าเข้าสู่ อาณาจักรลับเพื่อพักผ่อน”
ด้วยคําพูดนั้นเขาก็บินจากไปโดยไม่ลงั เล
คนอื่น ๆ มองหน้ากันแล้วยิม้ มีเพียงปรมาจารย์ดาบเท่านั้นที่สามารถ
เพิกเฉยต่อคําสัง่ ของผูน้ าํ และทําอะไรตามใจชอบ
“ถึงตาเราแล้ว”
เนี่ยเฉิ งกงคลี่ยมิ้ เขาจริ งจังมากขึ้น
ทีมของพื้นที่อื่น ๆ ได้เข้าไปแล้ว ในที่สุดก็ถึงคราวของพวกเขา
ตระกูลฉิ นเป็ นทีมแรกที่ได้ออกเดินทาง พวกเขาก้าวขึ้นบันไดและ
เดินขึ้นไปอีก
ต่อไปคือทีม เขี้ยวมังกรและอีกสองทีมระดับสู งสุ ด
ถัดไปเป็ นทีมที่โดดเด่นอื่น ๆ รวมถึงทีมของเนี่ยเฉิ งกง
พวกเขาเดินขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง พวกเขาเห็นวังวนมิติเหมือนรอย
แตกบนท้องฟ้าที่ลอยอยูใ่ นอากาศสู งกว่าพื้นดินกว่าสิ บเมตร
พวกเขากระโดดเข้าไปทีละคน
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย เขากระโดดลงไปในวังวนต่อจากเย่
เฉินชาน
การเปลี่ยนแปลงของมิติเป็ นอะไรที่คุน้ เคยสําหรับเขา ในไม่ชา้ ซูผงิ
ก็ชินกับความรู ้สึกนี้ เขาลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ
สิ่ งแรกที่เตะตาเขาคือพลาซ่าอันงดงาม เหนือหัวมีดวงอาทิตย์ที่แผด
จ้าและดวงดาวมากมาย ดวงอาทิตย์น้ ีดูเหมือนจะใหญ่มากและอยู่
ใกล้มาก อย่างไรก็ตาม รอบดวงอาทิตย์เป็ นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วย
ดวงดาวและจักรวาลไร้สิ้นสุดที่ดูเหมือนจะดูดคนเข้าไปได้
ในไม่ชา้ ความสนใจของซูผงิ ก็ถูดึงดูดโดยหัวมังกรขนาดเท่าภูเขา
นัน่ คือกะโหลกศีรษะของมังกร ไม่มีชิ้นเนื้อเหลืออยูบ่ นกระดูก แต่
มันก็ยงั อยูท่ ี่นนั่ เขาลูกหนึ่งพุง่ ขึ้นไปบนฟ้าเหมือนภูเขาสู งตระหง่าน!
ซูผงิ ยืนอยูบ่ นพลาซ่า แต่เขาไม่สามารถมองเห็นกะโหลกศีรษะได้
ทั้งหมด
กลิ่นอายความบ้าบิ่นที่เรี ยบง่ายและกว้างขวางพุง่ เข้าหาใบหน้าของ
เขาพร้อมกับแรงกดดันจากมังกร กลิ่นอายนั้นเกินกว่ามังกร
ซูผงิ ตะลึง
เขาเคย … เห็นสิ่ งนี้
ไม่เพียงแค่ได้เห็นสิ่ งนี้ แต่เขายังคุน้ เคยกับสถานที่แห่งนี้มาก ๆ !!
สนามสื บทอดราชามังกร? ซูผงิ จ้องไปที่กะโหลกมังกรขนาดใหญ่
ตรงหน้าเขาด้วยความงุนงง เขาไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้ สนามสื บทอด
ราชามังกรที่เขาพบในรายชื่อสนามบ่มเพาะอยูท่ ี่นี่ ได้ยงั ไง?
สนามสื บทอดราชามังกรเป็ นพื้นที่ที่เขาสุ่ มเลือกจากรายชื่อสนามบ่ม
เพาะขั้นพื้นฐาน มีสถานที่อื่น ๆ เช่นสนามสื บทอดปี ศาจกระดูกหรื อ
สนามสื บทอดลัทธิวดู ู
สนามสื บทอดเหล่านั้นไม่เหมือนกับสนามบ่มเพาะทัว่ ไป ทุกสิ่ งใน
สนามสื บทอดถูกสร้างขึ้นด้วยภาพลวงตา ระบบระบุวา่ ได้เรี ยนรู ้จาก
การทดสอบที่กาํ หนดขึ้นในสนามสื บทอดในชีวติ จริ งเพื่อฝึ กอสู ร
อย่างไรก็ตาม ซูผงิ ได้พบสถานที่น้ นั ในชีวติ จริ งโดยไม่ต้ งั ใจ !!
สถานที่แห่งนี้อยูบ่ นโลกสี ฟ้าในทวีปตรงหน้าเขา!
 ตอนที่ 168 การจัดอันดับนักสํ ารวจ
เท่าที่ซูผงิ จําได้มีสนามบ่มเพาะระดับตํ่าหลายล้านสนามในเมนูของ
ระบบ ในขณะที่สนามสื บทอดราชามังกรเป็ นเพียงหนึ่งในนั้น เขา
แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเมื่อรู ้วา่ เขากําลังจะได้เจอมันในชีวติ จริ ง
ตามระบบ สนามสื บทอดถูกทิ้งไว้โดยนักรบโบราณที่เสี ยชีวติ ไป
นานแล้ว มันถูกจัดให้อยูใ่ นประเภท “ระดับตํ่า” เนื่องจากนักรบคน
นี้ไม่ได้แข็งแกร่ งมาก ในยุคปัจจุบนั สมบัติเก่าแก่เหล่านี้ได้หายไป
หรื อมีใครบางคนได้ปล้นไปแล้ว อาจมีหลายแห่งที่ยงั คงสภาพ
สมบูรณ์ ซึ่ งทั้งหมดควรซ่อนอยูใ่ นดาวเคราะห์ต่างดาวที่ไม่มีใคร
สามารถสํารวจได้
ซูผงิ จ้องมองกระดูกมังกรด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ในขณะที่เขาจําเรื่ อง
สําคัญอีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากสนามสื บทอดราชามังกรควรจะมีมรดก
ที่ยงิ่ ใหญ่ซ่อนอยูท่ ี่ไหนสักแห่ง แล้วอาณาจักรลึกลับนี้ล่ะ? แม้วา่ เขา
จะไม่สามารถเอาสิ่ งใดออกไปจากสนามสื บทอดที่ระบบสร้างขึ้นได้
แต่เขาก็สามารถเอาสมบัติจริ งในนี้ออกไปได้
อย่างไรก็ตาม ในไม่ชา้ ความตื่นเต้นของเขาก็ค่อย ๆ หายไป เมื่อเขา
จําได้วา่ เขาต้องไปถึงชั้นบนสุ ดของหอคอยมังกรและสํารวจ “ดินแดน
เกล็ดมังกร” ทั้งหมด เพื่อให้มีคุณสมบัติพอที่จะได้รับมรดก ตามสิ่ ง
ที่เขารู ้จากเย่เฉินชาน มีเพียง 57 จาก 109 เขตในภูเขาหลงไท่เท่านั้น
ที่สามารถสร้างแผนที่ได้สาํ เร็ จ ผูค้ นมีเส้นทางยาวที่จะไป บางทีเขา
อาจจะกลับมาและลองเสี่ ยงโชค อย่างไรก็ตามในขณะนี้เขาทําอะไร
ไม่ได้มากนัก
ทันใดนั้นทฤษฎีอื่นก็เข้ามาในจิตใจของเขา หากสถานที่แห่งนี้
เหมือนกับสนามสื บทอดราชามังกร 109 เขตจะเหมือนกับ “ดินแดน
เกล็ดมังกร” หรื อเปล่า นัน่ คือรวมถึงสิ่ งที่เขาสามารถหาได้?
ดวงตาของเขาเปล่งประกายชัว่ ครู่ เมื่อเข้าถึงความคิดนั้นก่อนที่เขา
จะซ่อนความคิดที่แท้จริ งจากคนอื่นอย่างรวดเร็ ว เขาจะไม่เปิ ดเผย
เรื่ องนี้กบั ใคร
คล้ายกับเขา นักสํารวจส่ วนใหญ่ในบริ เวณใกล้เคียงล้วนจ้องมอง
กระดูกมังกรที่สูงตระหง่านด้วยความหวาดกลัว มีข่าวลือว่ามังกรตัว
นี้มีพลังมากกว่าราชาอสู รตอนที่มนั ยังมีชีวติ อยู่
“คุณซู ตอนนี้คุณอยูใ่ นอาณาจักรลับบนภูเขาหลงไท่แล้ว” เย่เฉิ นเฉิ น
อธิบายด้วยท่าทางจริ งจัง “ซากมังกรที่คุณเห็นนั้นบอกว่ามาจากอสู ร
โบราณ มันอันตรายกว่าราชาอสู รทัว่ ไปของยุคนี้หลายเท่า”
“เดาว่าแม้บางสิ่ งจะทรงพลังก็ไม่อาจรอดพ้นจากความแก่ชราได้”
สมาชิกในทีมคนอื่นที่อยูใ่ กล้ ๆ ให้ความเห็น
“หอคอยมังกรอยูข่ า้ งหน้า ฉันสงสัยว่าตอนนี้เราสามารถไปถึงชั้น
ไหนได้บา้ ง” ลัว่ กู่เสวีย่ และกัว่ เยวีย่ หลินจ้องมองไปที่โครงสร้างสู ง
ตระหง่าน
“เวลาไม่รอใคร มาสํารวจกันก่อน เราจะตรวจสอบหอคอยเมื่อเรามี
เวลาว่าง” เนี่ยเฉิงกงกล่าว
พวกผูห้ ญิงดูผดิ หวัง แต่กไ็ ม่ได้พดู เป็ นอย่างอื่นเพราะทั้งคู่รู้ดีวา่ พวก
เธอไม่สามารถล้มทีมอื่นได้ แม้วา่ จะมีแผนที่ขมุ ทรัพย์กต็ าม ซูผงิ
ขมวดคิ้ว “หัวหน้าเนี่ยผมขอตรวจดูหอคอยก่อน”
เนี่ยเฉิงกงมองเขา “ผมเข้าใจว่าคนหนุ่มสาวทุกคนกระตือรื อร้นที่จะ
ทดสอบความแข็งแกร่ งของตนเอง แต่เราควรทํางานใหญ่ของเรา
ก่อน อย่างที่ผมบอกเราจะไปที่หอคอยในภายหลัง”
ซูผงิ ต้องยืนยันว่าสถานที่แห่งนี้เหมือนกับที่เขารู ้หรื อไม่ แม้วา่ ทุก
อย่างจะดูคุน้ เคย แต่มงั กรที่เขารู ้สึกได้จากกระดูกมังกรนั้นอ่อนแอ
กว่าเมื่อเทียบกับที่สนามสื บทอด เขาจําเป็ นต้องตรวจสอบให้แน่ใจ
ในเรื่ องนี้
การรู ้คาํ ตอบหมายความว่าเขาจะมีเวลาสํารวจเขตต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้น
ในภายหลัง เพราะเขาสามารถจําสิ่ งต่าง ๆ ได้ไม่มากก็นอ้ ย
“ขอโทษ ผมต้องไป ผมจะรี บไปรี บกลับ” เนี่ยเฉิงกงขมวดคิ้ว ขณะที่
ความไม่พอใจถูกเขียนอยูท่ วั่ ใบหน้า แม้วา่ เขาต้องการหลีกเลี่ยงปั ญหา
ในทีมถ้าทําได้
“…โอเค เราจะไปกับคุณ กู่เสวีย่ ก็มีความคิดเดียวกัน”
ลัว่ กู่เสวีย่ และกัว่ เยวีย่ หลินสบตากันอย่างมีความสุ ข
เย่เฉินชานถอนหายใจด้วยความรําคาญ เขารู ้ดีวา่ ซูผงิ แข็งแกร่ ง แต่
เขาไม่คิดว่าซูผงิ จะยอมจํานนต่อความประมาทในวัยเด็ก การตามหา
สมบัติในภายหลังเป็ นทางเลือกที่ดีกว่า
ผูช้ ่วยอีกสองคนดูไม่พอใจเช่นกัน แต่ไม่มีใครหยุดเนี่ยเฉิ งกง พวก
เขาเต็มใจที่จะปฏิบตั ิตามการตัดสิ นใจของเนี่ยเฉิ งกง แม้วา่ สิ่ งนี้
ไม่ได้ทาํ ให้พวกเขาหายโกรธซูผงิ
กลิ่นอายมังกรจะทวีความรุ นแรงมากขึ้นเมื่อพวกเขาเข้าใกล้กระดูก
มังกร นักสํารวจที่นี่ลว้ นแข็งแกร่ งพอที่จะต้านทานแรงกดดันใน
ระยะดังกล่าว แม้วา่ จะไม่ใช่ทุกคนที่สามารถท้าทายหอคอยได้
ในขณะนี้กลุ่มคนที่วางแผนจะเข้าไปในหอคอยได้รออยูท่ ี่หน้าทางเข้า
แล้ว ซูผงิ หาที่วา่ งเพื่อรอคนอื่น ๆ ในทีม พร้อมกับสังเกตสภาพแวดล้อม
ครู่ ต่อมามีกลุ่มอื่นเข้ามาในบริ เวณที่นงั่ รอ โดยมีผหู ้ ญิงที่โดดเด่นอยู่
ตรงกลาง เธอดูเป็ นที่สะดุดตาในบรรดานักสํารวจทั้งหมดเพราะเธอ
ดูอายุมากกว่า 20 ปี เพียงนิดเดียว ในขณะที่นกั สํารวจที่อายุนอ้ ยที่สุด
ดูใกล้เข้าสู่ วยั 30 แล้ว นอกจากนี้ผคู ้ นต่างก็มีเหตุผลที่จะให้ความ
สนใจเธอเป็ นพิเศษ เมื่อเห็นว่าเพื่อน ๆ ของเธอทําท่าทางราวกับว่า
กําลังดูแลเจ้าหญิง
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ผคู ้ นจําเธอได้ พวกเขาก็รีบหันหน้าหนี เพื่อ
ไม่ให้เกิดปั ญหาในการเดินทาง
ผูห้ ญิงคนนั้นมองคนอื่น ๆ อย่างไม่ใส่ ใจ และมองไปที่หอคอย
ข้างหน้า จนกระทัง่ เธอจับจ้องไปที่ช้ นั ห้า
ชายชราข้างเธอยิม้ อย่างอ่อนโยน “ผมเชื่อว่าคุณหนูจะไปถึงชั้นหก
โดยไม่มีปัญหา จากนั้นคุณหนูจะกลายเป็ นแชมป์ ในการจัดอันดับ
นักสํารวจ”
ดูเหมือนผูห้ ญิงจะไม่สนใจ เธอกล่าวว่า “บอกคนบ้า ๆ เหล่านี้ให้
หลีกทาง ฉันไม่มีเวลา”
ชายชราพยักหน้าและเดินไปข้างหน้าเพื่อพูดกับทุกคน “อะแฮ่ม
หลีกให้คุณหนูของเราผ่านไปได้”
เสี ยงของเขาฟังดูเป็ นมิตร แต่หลายคนไม่พอใจกับข้อความของเขา
“เธอคือใคร ??”
“คนรวยจากตระกูลใหญ่ใช่ม้ ยั ?”
“เข้าแถวรอสิ สาวน้อย! เธอคิดว่าเธอเป็ นใคร? ภรรยาของประธานาธิบดี?”
“แกพูดอะไร!”
บางคนประท้วงอย่างเปิ ดเผย ส่ วนที่เหลือที่จาํ ชายชราได้ออกจากคิว
อย่างเชื่อฟังด้วยท่าทางหวาดกลัว
ชายชราดูไม่เป็ นมิตรอีกต่อไป
“คําพูดของฉัน มันยากที่จะอดทนหรื อยังไง?”
เขาก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว ขณะเปิ ดเผยพลังที่ซ่อนอยูอ่ ย่างเต็มที่ซ่ ึ ง
ทําให้อากาศแข็งตัวทันที คนที่ยนื อยูใ่ กล้พวกเขาไม่สามารถขยับตัว
ได้
“เขา – เขา – เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์!”
เมื่อได้ยนิ เช่นนั้น คนที่ฉลาดหลายคนต่างมีปฏิกิริยาตอบสนอง
รวดเร็ ว “ผูห้ ญิงคนนั้นคือถังยูห่ ราน??”
“เธอเป็ นคนที่ข้ ึนไปถึงชั้นห้าของหอคอยในครั้งที่แล้ว ฉันเห็นเธอ
ในการจัดอันดับนักสํารวจ!”
“บัดซบ นัน่ คือเหตุผลที่เธอได้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์มาเป็ นผูค้ ุม้ กัน”
ผูท้ ี่กล้าต่อต้านชายชราตัดสิ นใจถอย พวกเขาทุกคนรู ้วา่ ถังยูห่ ราน
เป็ นดาวเด่นที่มีชื่อเสี ยง ครอบครัวของเธอมีอาํ นาจในเมืองฐานต่าง ๆ
“ฮึ่ม ต้องทําให้มนั ยากตลอด” ชายชราหันหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์
ถังยูห่ รานไม่ได้ใส่ ใจกับสิ่ งที่เกิดขึ้น เพราะเธอพบกับเรื่ องแบบนี้มา
มากแล้ว
เธอเดินไปข้างหน้าเพื่อเข้าไปในหอคอย แต่กห็ ยุดลงเพราะทางเข้า
ยังคงถูกกั้นโดยใครบางคน
ชายชรามองไปทางนั้นด้วยสายตาโกรธเกรี้ ยว “แกหูหนวกหรื อไง?
หลบออกไป! หรื อแรงกดดันฉันรุ นแรงเกินไปจนขาที่น่าสมเพช
ของแกขยับไม่ได้?”
ซูผงิ มองซ้ายขวาและประหลาดใจเมื่อพบว่าคนที่รออยูร่ อบ ๆ เขา
ถอยออกไปหมดแล้ว
“ฮะ? คุณกําลังพูดกับผมหรอ ตาแก่?”
 ตอนที่ 169 การปะทะ
“ฉันจะคุยกับใครได้อีก? แกไม่ได้ยนิ เหรอไง? ถอยออกไป!” ชาย
ชราตะโกนด้วยท่าทางคุกคาม
ซูผงิ ขมวดคิว้ เขาได้ยนิ ใครบางคนตะโกนและดึงพลังออกมา แต่ไม่
คิดว่ามันจะพุง่ ตรงมาที่เขาเพราะแรงกดดันเล็กน้อยนั้นไม่มีอะไร
เทียบได้กบั ราชามังกร
อย่างไรก็ตาม คนอีกกลุ่มก็เดินเข้ามา
ยังมีกลุ่มคนอีกเจ็ดหรื อแปดคนที่เข้ามาใกล้ทางเข้า ขณะที่ชายหนุ่ม
หน้าตาหล่อเหลาเดินตรงกลาง
“ฮ่า! ตระกูลถังสมชื่อจริ ง ๆ มีคนดีที่เชื่อฟังกฎ แต่กย็ งั บังคับให้พวก
เขาออกไป นี่คืออาณาจักรลับหรื อโรงฝึ กส่ วนตัวของพวกเธอ”
“เขาคือซือถูเฟิ ง ชายอีกคนหนึ่งการจัดอันดับนักสํารวจ!” คนที่ไม่
รู ้อิโหน่อิเหน่เปล่งเสี ยงดัง
“เฮ้ย เขาอยูท่ ี่ช้ นั ห้าด้วยใช่ไหม”
“ท่าจะสนุก เราไม่สามารถทําอะไรกับตระกูล ถัง ได้ แต่ ตระกูลซือถู
จะไม่ยอมถอยง่าย ๆ แน่”
ทุกคนที่หนีไปเพือ่ เลี่ยงปัญหา หันกลับมาสนใจ
ถังยูห่ รานหน้าบึ้ง “นายกําลังท้าทายอํานาจของฉัน?”
“ท้าทายอํานาจของเธอ? เฮอะ!” ซือถู เฟิ ง หัวเราะเยาะและมองไปที่
ผูด้ ูแลแก่ ๆ ของเธอ “น่าเสี ยดายที่เราไม่ได้รับอนุญาตให้ต่อสู ท้ ี่นี่ และ
ใช่ ฉันหวังว่าจะได้ลิ้มรส … ลูกเจี๊ยบสวย ๆ แบบนี้ถา้ มีโอกาส”
“แกกําลังรนหาที่ตาย!”
ถังยูห่ รานขมวดคิว้ ด้วยความโกรธ เธอใช้พลังดวงดาวระดับเจ็ดของ
เธอและเรี ยกพื้นที่อสู ร ส่ งกลิ่นเลือดคละคลุง้
ซือถู เฟิ งสะบัดหน้าหนีและพูดกับซูผงิ โดยไม่สนใจผูห้ ญิงคนนั้น
“ไม่ตอ้ งกลัว พวกจากตระกูลถังจะไม่ทาํ อะไรแน่ภายใต้การเฝ้าดู
ของฉัน”
“กล้าก็ลองดู!” ชายชราพูดใส่ ซูผงิ ด้วยความก้าวร้าว
“หยุดได้แล้ว รู ้สึกดีไหมที่รังแกเด็ก ในฐานะนักรบอสู รอาวุโส” ชาย
วัยกลางคนอีกคนในชุดคลุมสี เทาข้าง ๆ ซือถู เฟิ ง พูด ชายชราถ่ม
นํ้าลาย แต่ไม่ตอบ
ในขณะเดียวกันผูส้ งั เกตการณ์คนอื่น ๆ ที่อยูใ่ กล้ ๆ ก็แสดงความเห็น
อกเห็นใจซูผงิ พวกเขาเชื่อว่าชายหนุ่มคนนี้กลายเป็ นเหยือ่ ระหว่าง
กองกําลังปะทะทั้งสอง
ทีมของเนี่ยเฉิงกงพยายามให้ความช่วยเหลือ แต่ทาํ ไม่ได้เพราะพวก
เขาไม่สามารถต่อต้านทั้งสองตระกูลได้ สิ่ งเดียวที่พวกเขาทําได้คือ
อธิษฐานอย่างเงียบ ๆ เพื่อให้ซูผงิ หลุดพ้นจากความขัดแย้งที่ไม่
จําเป็ นนี้
ซูผงิ ถอนหายใจ
คนเหล่านี้เริ่ มทะเลาะกันอย่างจริ งจังเพียงเพราะต้องรอเข้าแถว?
ตระกูลใหญ่?
เขาตัดสิ นใจที่จะไม่โต้เถียงกับชายชรา เพียงแค่เดินไปที่ทางเข้า
หอคอย
“อย่าขยับ!”
ชายชรามองหลังของซูผงิ ยกแขนปล่อยเงามือขนาดยักษ์โปร่ งแสง
ที่มาจากพลังดวงดาว มีเป้าหมายที่จะเหวีย่ งซูผงิ ออกไป
ชายชุดคลุมสี เทายังปล่อยพลังดวงดาวของตัวเองออกมาเพื่อสกัดกั้น
การโจมตี ทําให้เกิดการระเบิดขนาดยักษ์ตรงกลาง
ด้วยความโกรธ ชายชรายกแขนทั้งสองข้างขึ้นและเริ่ มยิง “การโจมตี
ด้วยมือ” หลายครั้งในทิศทางเดียวกัน
ชายชุดคลุมสี เทาสามารถเบี่ยงการโจมตีได้ แต่เผลอปล่อยให้หนึ่งใน
นั้นหลุดมือ
“ให้ตายเถอะ คนบ้านัน่ จะฆ่าเด็กคนนั้นจริ ง ๆ !”
ซูผงิ รู ้สึกได้ถึงพลังอันตรายที่ขา้ งหลังของเขาและปล่อย “เข็ม” พลัง
ดวงดาวที่เขาเตรี ยมไว้เพื่อป้องกันการโจมตี เขาไม่เคยเชื่อถือกฎที่
ไม่ได้ปกป้องชีวติ ของเขาตั้งแต่แรก
ตูม!
ยังมีพลังที่น่ากลัวอีกสายหนึ่งตกลงมาในสนามรบ ทําให้ซูผงิ หัน
กลับไปมอง
เขาจําผูม้ าใหม่ได้ทนั ทีวา่ เป็ นนักรบกิตติมศักดิ์ ปรมาจารย์ดาบที่เย่
เฉินชานเพิ่งบอกเขา
ถังยูห่ ราน, ซือถู เฟิ ง และคนอื่น ๆ ตกใจอย่างเห็นได้ชดั เมื่อเห็นร่ าง
นี้เข้ามาใกล้ โดยเฉพาะชายชราและชายชุดคลุมเทา พวกเขาทั้งคู่ต่าง
ก็เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ แต่พวกเขารู ้สึกราวกับว่าพวกเขาจะหัว
ขาดทันทีที่พวกเขาทําผิดพลาดต่อหน้าปรมาจารย์ดาบ
ปรมาจารย์ดาบสลาย “หัตถ์ดวงดาว” เหลือบมองทางเข้าหอคอยมังกร
ที่ซูผงิ ยืนอยู่ เขาเบิกตากว้างเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นว่าซูผงิ เด็กแค่ไหน
“อาณาจักรลับมีไว้สาํ หรับนักสํารวจที่สงบสุ ข” เขาพูดในขณะที่สวม
สี หน้าเฉยชาอีกครั้ง “หากใครต้องการสู ก้ นั ให้ไปทําที่อื่น ไม่ใช่ที่นี่!”
เสี ยงของเขามีพลังแหลมคมทิ่มแทงจิตใจของผูก้ ระทําผิด ทําให้พวก
เขาสะดุง้ ด้วยความเจ็บปวดในทันที
ไม่มีใครพูดอะไรสักคํา
ซูผงิ เหลือบมองปรมาจารย์ดาบ ในขณะที่เขารู ้สึกถึงพลังเพียงเล็กน้อย
ที่ดูเหมือนกับราชาอสู ร แต่เพียงเศษเสี้ ยว
สิ่ งนี้ได้บอกเขาว่า ปรมาจารย์ดาบนั้นอยูไ่ ม่ไกลจากระดับตํานาน
“ขอบคุณครับท่าน” ซูผงิ แสดงความเคารพ เขารู ้สึกขอบคุณสําหรับ
สิ่ งนั้นจริ ง ๆ
“ไม่จาํ เป็ น” ปรมาจารย์ดาบทําให้เขารู ้สึกแปลก ๆ อีกครั้ง “ฉันรู ้วา่
เธอไม่ได้ตอ้ งการความช่วยเหลือของฉันจริ ง ๆ”
จากนั้นเขาก็กลับไปที่ปลายกระดูกมังกรเพื่อรักษาระเบียบในฐานะผู ้
พิทกั ษ์
โดยไม่รออีกต่อไป ซูผหิ นั หลังและเดินเข้าไปในหอคอยในขณะที่
ปรมาจารย์ดาบเฝ้าดูเขาต่อไป
คนข้างนอกรู ้สึกว่าแรงกดดันลดลง และทันใดนั้นก็เริ่ มมีเหงื่อออกทัว่
ถังยูห่ รานกัดริ มฝี ปากของเธอ กําหมัดแน่นด้วยท่าทางเย็นชา
ผูด้ ูแลของเธอเหลือบมองปรมาจารย์ดาบ ที่กาํ ลังลอยอยูแ่ ละมอง
ย้อนกลับไป “คุณหนูไม่บาดเจ็บใช่ไหมครับ?”
“ฉันสบายดี”
ผูช้ ่วยของ ซือถู เฟิ ง ก็ทาํ เช่นเดียวกัน ซือถู เฟิ ง ตอบอย่างเหม่อลอย
และมองไปรอบ ๆ เห็นว่าชายหนุ่มที่เขาตั้งใจจะช่วยเหลือไม่ได้อยูท่ ี่
นัน่ อีกต่อไป
ผูช้ มคนอื่น ๆ เริ่ มกระซิบกระซาบกันด้วยความกลัว
“นัน่ คือสิ่ งที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์สามารถทําได้ มันน่ากลัวมาก”
“บอกฉันที ฉันรู ้สึกราวกับว่าฉันกําลังเผชิญหน้ากับราชาอสู รจริ ง ๆ!”
“จริ ง อสู รระดับเก้าทั้งหมดที่ฉนั พบยังเทียบไม่ได้กบั พลังก่อนหน้า
นี้เลย”
“คนโง่! พวกเขารู ้วา่ ปรมาจารย์ดาบกําลังเฝ้าดูและก็ยงั กล้าทําเรื่ อง
แบบนี้? พวกเขาเชื่อจริ ง ๆ หรื อว่าเป็ นเจ้าของที่นี่?”
“แปลกผูช้ ายตัวเล็ก ๆ คนนั้นหายไปไหนแล้ว?”
“โอ้ ฉันคิดว่าเขาเข้าไปในหอคอยแล้ว”
“เขาเข้าไป??”
“ท่านปรมาจารย์ดาบบอกให้เขาเข้าไปหรอ? เขาพูดว่าอะไร?”
“ฉันไม่รู้ บางทีเราคงลืมมอง”
“เด็กนัน่ เป็ นใครกันแน่? เด็กที่หนีออกจากบ้านเป็ นครั้งแรก? ฉัน
สงสัยว่าเขาจะไปถึงชั้นไหน?”
 ตอนที่ 170 ยืนยัน
ทางเข้าปิ ดด้านหลังซูผงิ ทันทีที่เขาเข้าสู่ ช้ นั แรกของหอคอยมังกร
เขาตรวจสอบพื้นที่มืดว่างเปล่าซึ่งดูคุน้ เคยมาก
“นี่คือที่เดียวกัน…”
จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้เขาขยับไปตรงกลาง สัมผัสได้ถึงบาง
สิ่ งน่าขนลุกใกล้เข้ามา มันไม่ได้พยายามที่จะซ่อน แต่ทาํ ให้แน่ใจว่า
เขาสามารถตรวจจับได้
และสิ่ งนี้ทาํ ให้ซูผงิ สบายใจขึ้นมาก
“ออกมาแล้ว”
จุดแสงปรากฏขึ้นในความมืดซึ่งขยายใหญ่ข้ ึนเรื่ อย ๆ จนซูผงิ สามารถ
มองเห็น มันเป็ นส่ วนหัวที่ดุร้ายของมังกร ร่ างยักษ์ของมังกรนั้นถูก
ปกปิ ดอย่างดีในความมืด กําลังรอที่จะเผยให้เห็น
แน่นอนว่ามังกรไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใด ๆ กับคําพูดของซูผงิ มันแสดง
พลังแสนเอ่อล้นของมันใส่ ซูผงิ ราวกับว่ามันจะกัดกินเขาในไม่กี่วินาที
ซูผงิ ใช้ทกั ษะพลังจิตดวงดาวและเส้นเล็ก ๆ ของพลังของดวงดาวก็
ยืน่ ออกไปที่หวั มังกรเช่นเดียวกับที่เขาคาดไว้ พลังนั้นไม่ได้กระทบ
อะไรเลย
“หึ .. ภาพลวงตา” ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอก คนส่ วนใหญ่น่าจะ
กลัวภาพลวงตานี้ต้ งั แต่แรกเห็น
เขายังคงเดินหน้ากระตุน้ ให้หวั มังกรพุง่ เข้าใส่ เขาในทันใด ภาพนั้น
ผ่านร่ างของเขาไปโดยไม่ก่อให้เกิดผลใด ๆ
เขาพบ “ทางเข้า” และพุง่ ไปที่ช้ นั 2 โดยตรง อย่างที่เขาจําได้ช้ นั นี้มี
ไว้เพื่อทดสอบความอดทนของเขาโดยมังกรส่ งปล่อยแรงกดดันใส่
จิตใจโดยตรง
ทันทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น เขาก็ได้ยนิ เสี ยงคํารามของมังกรที่ดงั อึกทึก
ก็ส่งภาระหนักอึ้งมาให้เขา
จากนั้นเขาก็แน่ใจว่าหอคอยมังกรนี้เหมือนกับหอคอยที่อยูใ่ นเมนู
ของระบบ… ไม่แตกต่างกัน
ผูท้ ี่ดูอยูด่ า้ นนอกหอคอยต่างก็ซุบซิบกัน พวกเขาเฝ้าดูในขณะที่ช้ นั
แรกหยุดเรื องแสงซึ่งตามมาด้วยชั้นสองที่สว่างขึ้นอย่างกะทันหัน
“เขาอยูช่ ้ นั สองแล้ว เร็ วมาก!”
“เขาเดินผ่านชั้นหนึ่ง โดยไม่หยุดเลยหรอ?”
“เรื่ องใหญ่ตรงไหน มันเป็ นแค่ภาพลวงตา แค่ไม่สนใจมันและทุก
อย่างก็จบ”
“พูดเหมือนง่าย แต่สิ่งนั้นก็น่ากลัวมาก นายจะทํายังไงถ้าไม่รู้วา่ มัน
เป็ นของปลอม?”
“นัน่ เป็ นเหตุผลว่าทําไมนายถึงกลับจากที่นนั่ ช้า คนงี่เง่า”
ชั้นที่สองของหอคอยก็หยุดส่ องแสง
“แต่ได้ยงั ไง? ชั้นสองคือการทดสอบวิญญาณ จะเดินผ่านไปเฉย ๆ
ได้ยงั ไง!”
ผูค้ นมองชั้นสู งขึ้น แต่ช้ นั สามไม่สว่างอย่างที่คาดไว้
พวกเขามองลงมาอีกครั้งและเห็นชายหนุ่มปรากฏตัวที่ทางเข้า
“อ่า เขาแพ้แล้วหรอ?”
“เขาเอาชนะได้แค่ช้ นั แรกเท่านั้นแหละ แม้จะเป็ นเด็กที่มีความกล้า
พอก็ไม่ได้ทาํ ให้ฉนั แปลกใจเลย”
“เขาทําให้ฉนั กลัว ฉันคิดว่าเขาเป็ นอัจฉริ ยะที่ยงิ่ ใหญ่อีกคนหรื อ
อะไรสักอย่าง ปรากฏว่าเขาเป็ นแค่คนอวดดี”
ผูค้ นพึมพําด้วยความผิดหวังและเลิกสนใจ
ถังยูห่ รานค่อนข้างสงบ ในขณะที่เธอตระหนักว่าชายหนุ่มที่เธอ
กังวลนั้นเป็ นคนธรรมดา ซึ่ งหมายความว่าเธอไม่มีความจําเป็ นต้อง
กังวลเรื่ องเขา
ชายชราข้างเธอก็เลิกสนใจเช่นกัน เขาแอบคิดแผนสกปรกเอาไว้ แต่
เขาพบว่าพวกเขาไม่จาํ เป็ นหลังจากที่รู้วา่ ซูผงิ เป็ นพวกกระจอก การ
เหยียบมดนั้นไม่สนุกเลย
..
ในทํานองเดียวกัน ซือถูเฟิ งก็มองไปที่อื่นด้วยความไม่พอใจ
ซูผงิ เห็นว่าเนี่ยเฉิงกงรออยูต่ รงไหนและมุ่งหน้าไปที่นนั่ การตรวจสอบ
ชั้นสองของหอคอยก็เพียงพอแล้วสําหรับเขาที่จะตัดสิ นได้วา่ ที่นี่คือ
ที่เดียวกับ “สนามสื บทอดราชามังกร” ในขณะนี้การล่าสมบัติน้ นั
สําคัญกว่า หอคอยรอได้
ปรมาจารย์ดาบขมวดคิ้วเมื่อเห็นซูผงิ ออกมาในไม่ชา้ เขาสามารถ
บอกได้วา่ “การโจมตีเข็ม” มีสาํ หรับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์เท่านั้น
ซึ่งหมายความว่าชายหนุ่มคนนี้มีแนวโน้มที่จะทําผลงานได้ดีกว่าถัง
ยูห่ ราน
แต่ผลที่ได้แสดงให้เขาเห็นเป็ นอย่างอื่น
“ฉันคิดผิดเกี่ยวกับเขาเหรอ? แปลก…”
“คุณเสร็ จแล้วหรอ ??” ทีมของเขายังประหลาดใจกับการกลับมาของ
ซูผงิ โดยเฉพาะลัว่ กู่เสวีย่ ที่รู้ชดั ว่าซูผงิ แข็งแกร่ งขนาดไหน เธอคาด
หวังให้ซูผงิ สร้างความประหลาดใจให้กบั คนโดยการไปที่ช้ นั สู ง ๆ
ผูช้ ่วยอีกสองคนต่างดูหมิ่นซูผงิ พวกเขาคิดว่าชื่อเสี ยงของซูผงิ นั้น
ไม่มีมูลความจริ ง
เนี่ยเฉิงกงตรวจสอบท่าทางแปลก ๆ ของสมาชิกในทีมและตระหนัก
ว่าเรื่ องนี้ไม่ง่ายเลย
“ขอโทษที่ให้รอหัวหน้า” ซูผงิ พูด “ไปกันได้แล้ว”
“คุณ…ไม่ผา่ นชั้นสองหรอ?”
“เราต้องไปทําภารกิจให้เร็ วที่สุดไม่ใช่เหรอ? ดังนั้นผมจึงหยุดให้
เร็ ว ๆ”
“หื อ? แล้วทําไมคุณถึงมาที่นี่ต้ งั แต่แรก?”
“แค่ตรวจสอบบางอย่าง”
แน่นอนว่าซูผงิ ไม่เปิ ดเผยจุดประสงค์ที่แท้จริ งของเขาในตอนนี้
“ไปกันเถอะ” เนี่ยเฉิงกงตัดสิ นใจไม่ถามความตั้งใจของซูผงิ ใน
ขณะเดียวกันลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉินชานก็จะไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น
พวกเขาทุกคนเชื่อมัน่ ว่าซูผงิ เลือกที่จะออกมาเองด้วยเหตุผลบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม ผูช้ ่วยเหลือพิเศษที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับซูผงิ ไม่คิดแบบ
เดียวกัน ในมุมมองของพวกเขา ซูผงิ ทําให้ทุกคนเสี ยเวลาและทําให้
กลุ่มอิทธิพลสองกลุ่มขุ่นเคือง นี่เป็ นเรื่ องน่าหัวเราะมาก
ตามหัวหน้าเนี่ยเฉิ งกง ทีมมาถึงวงเวทย์ที่ออกแบบมาเพื่อส่ งผูค้ นไป
ยังเขตต่าง ๆ โดยมีค่าธรรมเนียม
“ครั้งละสิ บคน หนึ่งล้านต่อครั้ง!” ผูด้ ูแลพูดและขอให้ทุกคนเข้าแถว
ถึงคิวของพวกเขาในไม่ชา้ เนี่ยเฉิงกงจ่ายเงินโดยไม่คิด เงินหนึ่งล้าน
อาจเป็ นค่าใช้จ่ายจํานวนมากสําหรับครอบครัวทัว่ ไป แต่เป็ นค่าใช้จ่าย
ที่ยอมรับได้สาํ หรับทีมหลักที่มีประสบการณ์อย่างพวกเขา
วงเวทย์สว่างขึ้น ในขณะที่มนั ถูกชาร์จใหม่ดว้ ยพลังงาน มันสว่าง
ไสวซึ่งทําให้ผคู ้ นมองไม่เห็น
ตามแผน เนี่ยเฉิงกงเลือก “g-9 92”
ซูผงิ รู ้สึกว่าอากาศรอบตัวเขาเปลี่ยนไป ก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้น เห็น
พื้นดินที่ลุกเป็ นไฟและมีกลิ่นกํามะถัน องค์ประกอบเหล่านี้เพียง
พอที่จะบอกได้วา่ เขาอยูใ่ น “ดินแดนเกล็ดมังกร” แล้ว
 ตอนที่ 171 อสู รรอง
“นี่คือเขต 92 ใช่ไหม?”
ผูค้ นตรวจสอบรอบ ๆ และตระหนักว่าอสู รทุกตัวที่นี่น่าเกรงขามมาก
“จริ งจังกันหน่อยทุกคน” เนี่ยเฉิงกงทําหน้าที่ผนู ้ าํ “โจวจิ่ง นาย
รับผิดชอบการเฝ้าระวังจากท้องฟ้า เยวีย่ หลิน สนับสนุนเขาจาก
ภาคพื้น คนอื่นช่วยรักษาความปลอดภัย คุณโม ผมได้ยนิ ว่าคุณมีนกั
แกะรอยภาคพื้นภายใต้บญั ชาที่สามารถตรวจจับเสี ยงภายในรัศมี 30
กิโลเมตรได้ ?”
ชายชราเหลือบมองเขาและพยักหน้า
“แน่นอน”
เขาเปิ ดพื้นที่อสู รและปลดปล่อยสิ่ งมีชีวติ ที่ดูเหมือนเสื อออกมา แต่
เมื่อมองใกล้ ๆ มันไม่มีขนปกคลุมกรงเล็บ แต่เป็ นม่านควัน มันยังมี
จมูกยาวเหมือนสมเสร็ จและจุดทัว่ ผิวที่ดูเหมือนลูกตาเล็ก ๆ
นี่คืออสู รดวงดาวสองธาตุแสนหายาก มันมีท้ งั ธาตุไฟและดิน มันไม่
เก่งต่อสู น้ กั แต่มีสมั ผัสเฉี ยบแหลม สมาชิกคนอื่นแปลกใจที่เห็นอสูร
พิเศษแบบนี้ นักแกะรอยภาคพื้นมีประโยชน์มาก อสู รประเภทมังกร
ยังตายได้ถา้ มันเข้าอาณาเขตของราชาอสู ร แต่ดว้ ยความช่วยเหลือ
ของอสู รตัวนี้ พวกมันสามารถหลบอันตรายได้
เมื่อได้รับคําสัง่ อสู รก็ขดุ หลุมบนพื้นและดําลงไป ก่อนมันจะกลบ
ร่ องรอย
ทุกคนดูโล่งใจและยิง่ มัน่ ใจ
ในขณะเดียวกัน โจวจิ่งและเยวีย่ หลินยังเรี ยกอสู รสอดแนมออกมา
อสู รของโจวจิ่งคืออินทรี ร้อยตา ซึ่งหายากแต่กย็ งั พบได้ในหมู่นกั
สํารวจมืออาชีพ มันไม่เก่งสู ้ แต่อินทรี ร้อยตาสามารถบอกได้อย่าง
แม่นยําว่ามีมดคลานอยูบ่ นพื้นกี่ตวั
แม้จะมีชื่อแบบนั้น มันก็ไม่ได้มีร้อยตาจริ ง ๆ มันมีตาสองคู่
กัว่ เยวีย่ หลินอัญเชิญอสู รธรรมดาชื่อผูส้ นั่ สะเทือน ซึ่งถือว่าเป็ นอสู ร
ทัว่ ไป
เนี่ยเฉิ งกงหยิบแผนที่สมบัติออกจากเป้และมองรอบ ๆ
“ตอนนี้เรากําลังยืนอยูข่ อบพื้นที่ที่ได้รับการสํารวจ ซึ่งเป็ นเส้นทาง
ปลอดภัยสุ ดที่เราจะใช้ไปทางตะวันออกเฉียงใต้”
ซูผงิ พยายามหาว่าเขาสามารถจําเกี่ยวกับดินแดนเกล็ดมังกรนี้ได้ไหม
และขมวดคิ้ว จากนั้นก็จอ้ งแผนที่ของเนี่ยเฉิงกง
เขาได้คน้ หาเขตนี้แล้ว เขาจึงไม่ตอ้ งการแผนที่เพื่อดูวา่ อยูไ่ หน
ซึ่งหมายความว่าฉันรู ้วา่ สมบัติซ่อนอยูท่ ี่ไหน…
เขาพบของมีค่ามากมายขณะสํารวจเกล็ดมังกร แต่ไม่สามารถเอาสิ่ ง
ใดออกไปได้ แต่ตอนนี้ ..มันแตกต่าง
บางสิ่ งในหัวกระตุน้ เขาให้ออกทีมนี้ทนั ทีและเริ่ มการสํารวจเอง
“เราควรเคลื่อนที่ให้เร็ วที่สุด”
เขาตัดสิ นใจทํางานให้ลุล่วงก่อนและค่อยไปสํารวจเอง ตอนนี้ เขา
ไม่อยากทําลายคําสัญญาและทําให้คนเหล่านี้เสี่ ยง
ผูช้ ่วยคนอื่นเห็นด้วย แม้พวกเขาจะไม่ชอบให้ซูผงิ เป็ นคนเสนอก็ตาม
เนี่ยเฉิงกงพยักหน้า”ทุกคน เตรี ยมอสู รต่อสู ไ้ ว้ให้พร้อม”
“ครับ หัวหน้า”
ไม่มีใครคัดค้าน นอกจากการโจมตีศตั รู อสู รของพวกเขายังเป็ นแนว
ป้องกันแรก
ตามการนําของทุกคน ซูผงิ อัญเชิญสุ นขั มังกรดําออกมา
ขณะนี้ เขาพิจารณาว่าโครงกระดูกน้อยจะเป็ นอสู รหลัก มังกรเพลิง
นรกจะเป็ นอสู รรอง ส่ วนสุนขั กับอสรพิษม่วงจะรองลงมา เขาไม่คิด
ใช้โครงกระดูกน้อยกับมังกรเพลิงนรกเพราะทีมยังห่างไกลจากส่ วน
ที่อนั ตราย
นอกจากนี้ มังกรเพลิงนรกยังเป็ นสัญญาณเดินได้ ซึ่ งจะดึงดูดศัตรู ให้
มาหาพวกเขาเพราะขนาดของมัน แม้มนั จะรู ้วธิ ีกลบกลิ่นอาย ซึ่งถือ
ว่าแปลกสําหรับสิ่ งมีชีวติ ประเภทมังกรก็ตาม
ลัว่ กู่เสวีย่ อัญเชิญนกเพลิงศักดิ์สิทธิ์ออกมา ซึ่งได้ฟ้ื นตัวจากแผลมัน
แล้วขณะสู ก้ บั อสู รศพเวทย์ ยิง่ ไปกว่านั้น มันดูเหมือนจะมาถึงขั้น
กลางของระดับแปดแล้ว ถ้าพวกเขาพบอสู รศพเวทย์อีกครั้ง นกตัวนี้
ก็จะแกร่ งพอทําให้ลวั่ กู่เสวีย่ ปลอดภัย
อสู รต่อสูข้ องเย่เฉิ นชานคือจิ้งจกฟ้า อสู รประเภทหิ นระดับเก้า แม้
ตอนนี้มนั จะยังเป็ นระดับแปดเพราะยังไม่โตเต็มที่
นอกจากนี้ มันเป็ นครั้งแรกที่ซูผงิ ได้เห็นอสู รของเย่เฉิ นชาน
สมาชิกแต่ละคนได้รับมอบหมายงาน โจวจิ่งกับกัว่ เยวีย่ หลินรับผิดชอบ
การตรวจตรา จิ้งจกของเย่เฉินชานจะรับมือกับศัตรู ก่อน นกของลัว่ กู่
เสวีย่ จะใช้การโจมตีวงกว้างเพื่อตรึ งเป้าหมายแบบกลุ่ม ส่ วนนักบุญ
ปี ศาจของเนี่ยเฉิงกงจะเป็ น ‘เพชฌฆาต’
นักบุญปี ศาจคืออสู รประเภทปี ศาจระดับเก้าที่ดูเหมือนนักบุญสู ง
แปดเมตร ฟันและปากที่เกินมาบนหัวมันช่วยให้มนั ดูอนั ตรายสมชื่อ
ตามที่เนี่ยเฉิงกงบอก สิ่ งมีชีวติ นี้กระหายเลือดมาก แม้แต่พลังของ
มังกรก็ไม่สามารถทําให้มนั กลัวได้ นอกจากนี้ นักบุญปี ศาจยังมี
ร่ างกายคล้ายมนุษย์ที่สามารถใช้เทคนิคต่อสู ไ้ ด้ พลองขนาดใหญ่ที่
มันถือเป็ นข้อพิสูจน์ เนี่ยเฉิงกงบอกว่าเขาใช้เงินไปมากเพื่อซื้ ออาวุธ
นั้น
อสู รของชายชราคือยักษ์ อสู รประเภทปี ศาจระดับเก้าที่เรี ยกว่าเคียว
แห่งความตาย นอกจากคมดาบแหลมมากมายทัว่ แขนขามัน มันยังมี
หนวดขนาดเล็กมากมายแนบติดตัวที่สามารถปล่อยพิษร้ายได้
สําหรับผูช้ ่วยหุ่นลํ่าชื่อเฉิ น เขานําเอามังกรดินระดับเก้า หนึ่งในอสู ร
ที่แข็งแกร่ งสุ ดที่คนรู ้จกั ออกมา
โดยปกติ อสู รของคนเป็ นสัญญาณชี้ถึงพลังของผูใ้ ช้ พวกเขาคิดว่า
โจวจิ่งกับกัว่ เยวีย่ หลินจะแสดงอสู รที่อ่อนแอสุ ดเพราะพวกเขาเป็ น
นักสอดแนมแทนนักสู ้ แต่ทว่า เท่าที่พวกเขาเห็นตอนนี้สุนขั มังกร
ดําของซูผงิ อ่อนแอสุ ด
สุ นขั มังกรดําค่อนข้างดีในบรรดาอสู รระดับหก หรื ออาจระดับเจ็ด
ถ้ามันเรี ยนความสามารถหายาก แต่มนั ไร้ประโยชน์ต่อทีม
ชายชราและเฉิ นมองเนี่ยเฉิงกงทันที
เนี่ยเฉิงกงแสดงรอยยิม้ เขินอายขณะถาม “คุณซู นี่ไม่ใช่อสู รที่เก่งสุ ด
ของคุณใช่ไหม? ผมได้ยนิ ว่าคุณมีโครงกระดูกพิเศษ”
ซูผงิ พยักหน้า “นี่คืออสู รรองของผม ผมจะเรี ยกโครงกระดูกเมื่อ
จําเป็ น ผมทําแบบนี้เพราะสุ นขั มีจมูกดีที่สามารถช่วยบอกอันตราย
ได้ มันสามารถสู ไ้ ด้ดีดว้ ย”
เนี่ยเฉิงกงเงียบ
โจวจิ่งขมวดคิ้ว “คุณซู นี่ไม่ใช่การละเล่น คุณสามารถปล่อยงาน
รักษาความปลอดภัยให้เราได้”
กัว่ เยวีย่ หลินพูดเสริ ม “เขาพูดถูก ด้วยนักแกะรอยของคุณโม่ เราจะ
ไม่พลาดยุงสักตัว”
ซูผงิ ไม่เห็นด้วยกับพวกเขา
ความจริ งได้บอกแล้ว เขาไม่มนั่ ใจเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของอสู ร
สอดแนมเหล่านั้น เท่าที่เขาเห็น ทั้งสามไม่สามารถมองเห็นการ
อําพรางของอสู รพิเศษบางตัวได้ ตรงกันข้าม สุ นขั มังกรดําของเขา
เรี ยนทักษะตรวจจับระดับเก้ามา เมื่อสํารวจดินแดนเกล็ดมังกร แทบ
ไม่มีอะไรรอดพ้นจมูกมันได้
ลัว่ กู่เสวีย่ สังเกตเห็นความอันตรายเงียบ ๆ และช่วยลดบรรยากาศ
“เอ่อ พวกนาย ฉันเชื่อว่าคุณซูมีเหตุผล เรามีอสู รต่อสู ม้ ากพอแล้ว”
เนี่ยเฉิ งกงอยากพูดมากกว่านี้ แต่ตดั สิ นใจไม่ทาํ ให้ความสัมพันธ์
ระหว่างทีมแย่ลงไปกว่านี้
“เอาละ เราจะเอาตามนี้”
ลึกลงไป เนี่ยเฉิ งกงหมดศรัทธาในตัวซูผงิ แล้ว
เย่เฉินชานถอนหายใจ แต่ไม่พดู อะไร ซูผงิ เป็ นผูช้ ่วยชีวติ เขา แต่เขา
ก็ไม่สามารถต่อต้านหัวหน้าเขาได้
เฒ่าโมหัวเราะเยาะ “ฉันขอเสนอให้คุณเลิกเลี้ยงเด็ก นักแกะรอยของ
ผมอย่างเดียวก็จบั ศัตรู ส่วนใหญ่ได้แล้วเว้นแต่เราจะเจอราชาอสู ร
และถ้าเราเจอราชาอสู ร อะไรก็ช่วยเราไม่ได้”
สมาชิกคนอื่นเห็นได้วา่ ชายชราโกรธจริ ง
ซูผงิ รู ้สึกโกรธเล็กน้อยเนื่องจากคนเอาแต่ตาํ หนิเขา ซึ่ งทําให้เขาอับ
อายขายขี้หน้าต่อลัว่ กู่เสวีย่ แต่ก่อนเขาจะได้พดู อะไร บางสิ่ งก็หยุด
เขา “รอก่อน มีอสูรกําลังเข้ามา”
“หื อ??”
คนตกใจกับคําพูดนั้น แต่ทุกคนยกเว้นลัว่ กู่เสวีย่ กลับยักไหล่เมื่อเห็น
ว่ามันคือซูผงิ ที่ส่งการแจ้งเตือน
 ตอนที่ 172 การเล่ นของสุ นัขมังกร
กัว่ เยวีย่ หลินเชื่อมต่อกับผูส้ นั่ สะเทือนของเธอและพูดว่า “อืม ฉัน
ไม่รู้สึกอะไรเลย”
โจวจิ่งหลับตาลงเพื่อสื่ อสารกับนกอินทรี ของเขาเช่นกัน ในทํานอง
เดียวกันเขาไม่รู้สึกถึงอะไร เฒ่าโมจ้องไปที่ซูผงิ เหมือนกัน “เราฟัง
เรื่ องไร้สาระของคุณมากพอแล้ว! คุณรู ้ไหมว่าการเตือนที่ผดิ พลาด
ระหว่างการสํารวจถือเป็ นอาชญากรรม ??” คนส่ วนใหญ่ดูไม่พอใจ
เพราะทุกคนเชื่อว่าซูผงิ กําลังก่อปัญหา แต่ก่อนที่จะมีใครกล่าวหา
เขา เฒ่าโมพูดอีกครั้งอย่างกังวลว่า “ดูขา้ งหน้านัน่ สิ !!”
หลังจากพูดจบ ทุกคนต่างเห็นพื้นที่วา่ งตรงหน้าเริ่ มพร่ ามัวในทันที
ก่อนที่งูบินจะเข้ามาในมุมมองของพวกเขา ส่ งเสี ยงขู่
งูพิษบินเป็ นอสูรประเภทลมขั้นตํ่าของระดับแปดซึ่งไม่เป็ นภัยคุกคาม
สําหรับนักสํารวจที่มีประสบการณ์มากนัก แต่มนั เป็ นเรื่ องที่แตกต่าง
ไปจากเดิมอย่างสิ้ นเชิงเมื่อพวกมันปรากฏตัวขึ้น
“ประจําตําแหน่ง !!” เนี่ยเฉิ งกงตะโกนบอกทีมงาน ขณะที่มองซูผงิ
ด้วยความประหลาดใจ เขาค้นพบว่ามีบางอย่างอยูข่ า้ งหน้าทุกคน ??
ให้ตายเถอะ ถ้าฉันเลือกที่จะเชื่อคําพูดของเขา
มันสายเกินไปที่จะเสี ยใจ พวกเขาพลาดโอกาสที่จะเป็ นฝ่ ายเปิ ดการ
โจมตี พวกเขาทําได้แค่ป้องกันในขณะนี้
ทุกคนยอมรับว่างูพษิ เหล่านี้มีความชํานาญในการปกปิ ดการเคลื่อนไหว
โดยใช้กระแสอากาศ สิ่ งมีชีวติ เหล่านี้มกั จะอยูก่ นั เป็ นกลุ่มใหญ่ ใคร
ก็ตามที่ไม่ทนั ระวังจะถูกฉี กเป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อยภายในไม่กี่วนิ าที
หน่วยสอดแนมต่างจ้องหน้ากัน พวกเขาตระหนักว่าพวกเขาล้มเหลว
อย่างน่าสังเวชในหน้าที่ และมันช่วยไม่ได้ ไม่มีใครเชื่อว่า งูพิษบิน
สามารถใช้พ้นื ที่ร้อนเช่นนี้เป็ นที่อยูอ่ าศัยได้
เนี่ยเฉิงกงตะโกนอีกครั้งเพื่อปลุกสมาชิกของเขาจากความตกตะลึง
“ผมจะคอยคุม้ กัน!” เฉิ นขอให้มงั กรดินของเขาสร้างโล่ขนาดยักษ์
จากดินล้อมรอบทุกคนไว้ขา้ งใน เหลือเพียงอสู รต่อสู ข้ องพวกเขาที่
อยูด่ า้ นนอก
เมื่อใช้โอกาสนั้นทุกคนส่ งพลังของดวงดาวผ่านโล่เพื่อประเมิน
สถานการณ์
“สิ บเอ็ด สิ บสอง…สิ บหกตัว!” เนี่ยเฉิงกง ประกาศด้วยท่าทางน่ากลัว
หากไม่มีผชู ้ ่วยเหลือทีมของพวกเขาจะต้องถูกอสู รระดับแปดจํานวน
มากรุ มทําร้ายอย่างแน่นอน
“ฉันเห็นจ่าฝูงของพวกมัน ฉันจะเอามันลงมา” เฒ่าโมพูด เขารู ้สึกแย่
มากกับสิ่ งที่เพิ่งพูดไปเมื่อครู่ เขาต้องการทําอะไรบางอย่างเพื่อแก้ไข
ข้อผิดพลาดของเขาอย่างรวดเร็ ว
“ผมเข้าใจแล้ว” เนี่ยเฉิงกงตอบ “เอาล่ะคนอื่น ๆ จะช่วย โดยจัดการ
กับเป้าหมายอื่น ๆ ! เคียวแห่งความตายของคุณโมน่าจะเพียงพอแล้ว
ที่จะปิ ดฉากหัวหน้าของพวกมัน”
ฟ่ อ!
นอก “เกราะป้องกัน” งูพิษได้ยดื ปี กที่เป็ นเยือ่ หุม้ ของพวกมันออก
และพุง่ เข้าหา เมื่อใช้ท่าทางการต่อสู ้ สิ่ งเหล่านั้นจะมีความยาวอย่าง
น้อยยีส่ ิ บเมตร กว้างสิ บเมตรและถูกปกคลุมไปด้วยธาตุลมอันตราย
ตลอดเวลา
สมาชิกในทีมส่ วนใหญ่สามารถโค่นงูพิษบินได้ในการต่อสู ต้ วั ต่อตัว
แต่นนั่ ไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอนเมื่อต้องต่อสู ก้ บั พวกมันจํานวน
มาก
คมมีดลมหลายเล่มมาถึงโล่และทิ้งรู ขนาดใหญ่ไว้
เฉินรู ้สึกได้ถึงการโจมตีที่อนั ตรายและพูดกับซูผงิ ว่า “บัดซบผมลืม
เอาหมาของคุณเข้าไปข้างใน!” เขาตระหนักดีวา่ สุ นขั มังกรดําของ
ซูผงิ นั้นค่อนข้างเก่งในการเฝ้าระวัง ซึ่ งหมายความว่าพวกมันควรถูก
เก็บเอาไว้ภายใต้การคุม้ ครอง มิฉะนั้นมันจะถูกฉีกเป็ นชิ้นเล็กชิ้น
น้อยในไม่ชา้
แม้แต่อสูรดวงดาวระดับเก้าก็ไม่สามารถเอาชีวติ รอดจากการเผชิญ
หน้ากับ งูพิษบินหลายตัวได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ นับประสาอะไร
กับระดับหก
“แล้วคุณจะรออะไรอยู?่ ? รี บเปิ ดและเอามันเข้ามาข้างใน!” ลัว่ กู่เสวีย่
เรี ยกร้อง
เฉิ นและเนี่ยเฉิงกงต่างส่ ายหัว
“เราไม่สามารถปล่อยให้คนตกอยูใ่ นอันตรายได้” เฉิ นมองซูผงิ อย่าง
ขอโทษ “ผมขอโทษจริ ง ๆ สําหรับเรื่ องนี้” ก่อนหน้านี้เฉินไม่สนใจ
สิ่ งที่เกิดขึ้นกับสุ นขั มังกรดํา อย่างไรก็ตาม เขารู ้วา่ เขาทําผิดพลาด
ครั้งใหญ่
เย่เฉินชานกัดฟันแน่นและเสนอว่า “ฉันจะใช้ จิ้งจกฟ้าช่วย! มัน
ป้องกันได้ดี!”
เย่เฉินชานไม่ได้สงั่ ให้จิ้งจกของเขาเผชิญหน้ากับงูพิษอยูแ่ ล้ว เพราะ
สิ่ งมีชีวติ นั้นไม่สามารถต่อสู ก้ บั พวกมันจํานวนมากได้ แต่หลังจาก
ล้มเหลวเขาก็ตดั สิ นใจเสี่ ยงและช่วยเหลือซูผงิ
“ลงมือเลย” เนี่ยเฉิ งกง ดูโล่งใจ “แต่ระวังด้วย”
เย่เฉินชานพยักหน้าและรี บติดต่อกับจิ้งจกของเขา แต่กลับไม่พบ
สุ นขั มังกรดําของซูผงิ “มันตายแล้ว?? เดี๋ยว…”
ด้วยการใช้วสิ ยั ทัศน์ที่ส่งมาจากจิ้งจก เขาพบสุนขั ล่าเนื้ออย่างรวดเร็ ว
ท่ามกลางฝูงงู แทนที่จะอยูใ่ กล้โล่ของพวกเขา
“มันกําลังทําอะไร ??”
ซูผงิ พูดกับเขาว่า “ปล่อยไป บอกให้จิ้งจกของคุณช่วยเคียวแห่งความ
ตายเพื่อที่เราจะได้ฆ่าจ่าฝูงให้เร็ วที่สุด”
ผูค้ นต่างพากันเฝ้าดูดว้ ยความหวาดกลัวเมื่อเห็นฝูงงูตกอยูใ่ นความ
โกลาหลเนื่องจากสุ นขั มังกรดํากระโจนเข้าหางูพิษ พวกมันพากันถอย
ด้วยความกลัว ด้วยเหตุน้ ีจึงไม่มีงูพิษตัวใดติดตามจ่าฝูงพวกมันได้
“คืออะไร – มันทําได้อย่างไร??”
ผูค้ นไม่สามารถเชื่อได้วา่ อสู รระดับหกเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
ภายใต้การโจมตีของกลุ่มอสู รระดับแปด แต่พวกเขาไม่สามารถ
มองเห็นสิ่ งต่าง ๆ ในเวลาเดียวกันได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเชื่อ
ทันใดนั้นลัว่ กู่เสวีย่ ก็จาํ “การฝึ กซ้อมพิเศษ” ของซูผงิ ได้ และทันใด
นั้นก็พบว่าเรื่ องนี้เข้าใจได้ง่ายขึ้น “ฉันต้องไปเยีย่ มร้านของเขาให้
ได้” เธอพึมพํา
“คุณซู ?? เกิดอะไรขึ้น?” เนี่ยเฉิ งกงถามด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง นักบุญ
ปี ศาจของเขายังไม่ได้เข้าร่ วมการต่อสู เ้ พราะงูพิษส่ วนใหญ่ถูกสุ นขั
มังกรดําดึงดูด นอกจากนี้เขายังรู ้สึกประหลาดใจเกินกว่าจะออก
คําสัง่ ใด ๆ กับอสู รของเขา
ซูผงิ ยังคงดูชิว “อย่างที่ผมพูดไปสุ นขั ล่าเนื้อของผมไม่เพียงแต่เก่งใน
การตรวจจับ แต่ยงั เก่งต่อสู ด้ ว้ ย ตราบใดที่เราต้องเผชิญหน้ากับศัตรู
ทัว่ ไป”
“ศัตรู ทวั่ ไป ??”
นี่ไม่ใช่ศตั รู ทวั่ ไป! เนี่ยเฉิงกงประท้วงในใจ หากเขาไม่ทราบมาก่อน
เขาจะเชื่อว่ามีอสู รระดับเก้าช่วยพวกเขาอยู!่
ทุกคนที่สงสัยซูผงิ ก่อนหน้านี้กเ็ ปลี่ยนใจทันที หากสุ นขั มังกรดําเป็ น
เพียง “อสูรรอง” ของซูผงิ พวกเขาจะคาดหวังความช่วยเหลือที่เชื่อถือ
ได้มากขึ้นในอัตรานี้
เฒ่าโมและเฉินยังสบตากัน ขณะที่พวกเขาตกลงที่จะปฏิบตั ิต่อซูผงิ
ให้ดีมากขึ้น ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าเหตุใดซูผงิ จึงได้รับสัญญาว่า
จะได้สิทธิพิเศษเลือกสมบัติก่อน เห็นได้ชดั ว่าซูผงิ มีเวลาและทรัพยากร
เพียงพอที่จะกลายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ในอนาคต
“เอาล่ะ ฉันมาแล้ว!” เนี่ยเฉิงกง สัง่ ให้นกั บุญปี ศาจเข้าร่ วมการต่อสู ้
ด้วย เมื่อสุ นขั มังกรดําคอยรบกวนพวกมัน งูพิษจึงไม่เป็ นภัยคุกคาม
อีกต่อไป
จ่าฝูงถูกแยกออกอย่างสมบูรณ์ เฒ่าโมใช้โอกาสนี้ มุ่งเน้นไปที่การ
ควบคุมเคียวแห่งความตายของเขา
จ่าฝูงตัวนี้เป็ นเพียงอสู รระดับแปดขั้นกลาง ในขณะที่เคียวแห่งความ
ตายอยูใ่ นระดับเก้าขั้นตํ่า ในไม่ชา้ งูพษิ จะเป็ นฝ่ ายแพ้
ลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉิ นชานสบตากันอย่างเขินอาย เมื่อพวกเขาพบว่าไม่
สามารถทําอะไรได้
ในทํานองเดียวกันกัว่ เยวีย่ หลินและโจวจิ่งต่างก็เข้าใจว่าซูผงิ สามารถ
ช่วยลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉิ นชานจากอันตรายที่คุกคามชีวติ ได้ยงั ไง
โฮ่ง! โฮ่ง!
สุ นขั มังกรดํากําลังสนุกกับการเล่น “แมวและหนู” กับศัตรู จาํ นวน
มากที่มนั คุน้ เคยมากที่สุด ในทางกลับกันงูพิษเริ่ มกระสับกระส่ าย
หลังจากถูกสุ นขั หยอก คมมีดลมของพวกมันกับพิษ … ดูเหมือนจะ
ไม่มีอะไรสามารถสู ก้ บั หมาล่าเนื้อได้เลย
นอกเหนือจากขนที่ลุกไหม้ของสุ นขั ล่าเนื้อซึ่ งเบี่ยงเบนการโจมตี
ส่ วนใหญ่ได้อย่างง่ายดายแล้ว มันยังมีเวทมนตร์ป้องกันที่แตกต่าง
กันสามแบบเพือ่ ปกป้องร่ างกายของมัน ทําให้แข็งแกร่ งกว่ามังกรดิน
 ตอนที่ 173 สมบัตหิ ายาก
งูพิษบินไม่สามารถทําอันตรายใด ๆ กับสุ นขั มังกรดําได้ เนื่องจาก
มันมีเวทมนตร์ป้องกันหลายชั้น ในทางกลับกันระหว่างการต่อสู ง้ ู
พิษบินถูกสุ นขั มังกรดํากัด ที่แย่ไปกว่านั้นคือสุ นขั ที่ต่าํ ต้อยและชั้น
ตํ่าตัวนี้มีกรงเล็บที่แหลมคมจนสามารถฉีกเกล็ดของงูได้!
กรงเล็บของสุ นขั ไม่เพียงถูกปกคลุมไปด้วยไฟสี ดาํ แต่ยงั มีพิษรุ นแรง
อีกด้วย !!
พิษมีอานุภาพสู งมากจนเหล่างูซ่ ึ งถือว่าเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญในการใช้พิษ
นั้นไม่สามารถรับมือได้ ในไม่ชา้ ความสามารถในการต่อสู ข้ องพวก
มันก็ลดลง!
นี่คือ…
งูพิษบินเป็ นอสู รขั้นสู งที่มีสติปัญญา พวกมันไม่เคยพบอสู รประหลาด
เช่นนี้มาก่อน
สุ นขั มังกรดํามีกรงเล็บและเขี้ยว ดังนั้นจึงควรเป็ นอสู รที่เชี่ยวชาญ
ในการต่อสู ร้ ะยะใกล้
อย่างไรก็ตาม อสู รตัวนี้ใช้เวทย์ป้องกันถึงสามชั้นและพวกมันถูก
สร้างขึ้นด้วยธาตุที่แตกต่างกันสามธาตุ!
ราวกับว่ายังไม่พอ สุ นขั ตัวนี้มีพิษที่อุง้ เท้า!
นี่มนั อะไร?
เหล่างูพิษบินรู ้สึกเสี ยใจและหงุดหงิดมาก
สุ นขั มังกรดํากระโดดอย่างสนุกสนานในหมู่งูพิษบิน
เมื่อนักบุญปี ศาจเข้าร่ วมการต่อสู ้ งูพษิ บินบางตัวที่โจมตีสุนขั มังกร
ดําได้เปลี่ยนจุดสนใจไปที่นกั บุญปี ศาจ ในไม่ชา้ งูพิษบินสองตัวถูก
สังหารด้วยพลองทองคําของนักบุญปี ศาจ
หัวของงูพิษบินสองตัวถูกทุบด้วยพลอง พื้นดินสัน่ สะเทือนเมื่อพวก
มันตกลงสู่ พ้นื ดิน
นักบุญปี ศาจเป็ นอสู รระดับเก้าที่มีการเคลื่อนไหวว่องไว ในไม่ชา้
มันก็พงุ่ เข้าสู่ ฝงู งูพิษบิน มันดุร้าย งูหลายตัวเสี ยชีวติ เกล็ดและเลือด
ของพวกมันกระจัดกระจายไปทัว่
งูตวั อื่น ๆ กลัวจนหมดปั ญญา จ่าฝูงงูพษิ บินถูกถูกเคียวแห่งความตาย
พัวพัน ด้วยเหตุน้ ีจ่าฝูงจึงไม่สามารถเบี่ยงเบนความสนใจไปที่การ
ควบคุมฝูงได้อีกต่อไป มันเริ่ มเสี ยเปรี ยบ ทันใดนั้นพายุทอร์นาโดก็
ก่อตัว จ่าฝูงพยายามที่จะหลบหนี เฒ่าโมไม่มีทางปล่อยไปแบบนั้น
เขาจะรู ้สึกละอายใจอย่างที่สุดหากเคียวแห่งความตายระดับเก้าไม่
สามารถฆ่างูพิษบินระดับแปดขั้นกลางได้ เคียวแห่งความตายคําราม
พลังงานมืดบางส่ วนได้ไหลออกมาและห่อหุม้ ร่ างกายทั้งหมด เคียว
แห่งความตายโยนตัวเองเข้าไปในพายุทอร์นาโด จากนั้นพายุทอร์ นาโด
เริ่ มกระจายตัว ขับไล่งูที่มีความยาวมากกว่าสามสิ บเมตร งูตวั นั้นตก
ลงกระแทกพื้น
เกิดเสี ยงโครมคราม พลองฟาดบนตัวงู นักบุญปี ศาจเหวีย่ งพลอง
และบดขยี้หวั ของงูพิษบิน จบชีวติ ทันที
หลังจากจ่าฝูงของพวกมันเสี ยชีวติ งูพิษบินตัวอื่น ๆ ก็ไม่กล้าที่จะ
ต่อสู อ้ ีกต่อไป พวกมันหนีไปทุกทิศทางพร้อมส่ งเสี ยงร้องโหยหวน
นักบุญปี ศาจและเคียวแห่งความตายไล่ตามพวกมัน สุ นขั มังกรดํา
สังเกตเห็นว่าของเล่นของมันกําลังจะหนี ดังนั้นมันจึงวิง่ ตามงูพษิ
บินตัวหนึ่ง กัดมันแล้วทุบหัวด้วยเปลวไฟสี ดาํ และกรงเล็บอันแหลม
คม
งูพิษบินกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง บางตัวเสี ยชีวติ และบางตัวหนี
ไป
เมื่อทุกอย่างเงียบลง เฉินก็บอกให้มงั กรดินของเขาลบโล่ดินออก ทุก
คนมองไปรอบ ๆ และเห็นงูพิษตายอยูเ่ กลื่อนพื้น เลือดยังคงไหลซึ ม
ออกมาจากศพเต็มไปด้วยกลิ่นฉุนในอากาศ
เย่เฉินชาน โจวจิ่ง และกัว่ เยวีย่ หลินต่างตกตะลึงที่ได้เห็นฉากมรณะ
นี้ พวกเขาไม่กลัวเลือด แต่พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่ากลุ่มอสู รร้าย
เช่นนี้จะพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ ว
งูพิษบินบางตัวหลบหนี แต่ส่วนใหญ่เสี ยชีวติ
ถ้าไม่ใช่เพราะเฒ่าโมและเฉิ น ทีมโพลาลิสจะต้องสู ญเสี ยอย่างมาก
เพื่อป้องกันงูพิษบินเหล่านั้น
ชายหนุ่มคนนั้นกลายเป็ นศูนย์กลางของความสนใจ ที่น่าประหลาด
ใจที่สุดก็ตอ้ งเป็ นสุ นขั มังกรดําของซูผงิ มันมีประสิ ทธิภาพดีกว่า
อสู รระดับเก้าทั้งสองในการต่อสู ค้ รั้งนี้ สุ นขั มังกรดํายังคงไม่ได้รับ
อันตรายใด ๆ จากการถูกงูจาํ นวนมากห้อมล้อม มันไม่น่าเชื่อ!
“ไม่มีใครบาดเจ็บ นี่คือชัยชนะที่สมบูรณ์สาํ หรับเรา!”
เนี่ยเฉิงกงยิม้ เมื่อจ้องมองไปที่ศพที่อยูบ่ นพื้นดิน อันตรายนี้ได้รับ
การแก้ไขอย่างง่ายดาย เขามัน่ ใจมากขึ้นเกี่ยวกับการสํารวจที่กาํ ลัง
จะเกิดขึ้น
“คุณซู สุ นขั มังกรดําของคุณยอดเยีย่ มมาก!” เนี่ยเฉิ งกงพูดกับ ซูผงิ
เขาค่อนข้างประหลาดใจกับความสามารถของเด็กคนนี้ ความสามารถ
ที่แสดงโดยสุ นขั มังกรดํานี้เท่ากับอสู รระดับแปดขั้นสู งและดีพอ ๆ
กับโครงกระดูกที่ลวั่ กู่เสวีย่ และเย่เฉิ นชานพูดถึง พูดได้วา่ ซูผงิ มีอสู ร
ที่แข็งแกร่ งถึงสองตัว หากพวกมันถูกเรี ยกและสามารถทํางาน
ร่ วมกันได้ อสู รทั้งสองก็สามารถต่อสู ก้ บั คู่ต่อสู ร้ ะดับเก้าได้! โดย
ปกติแล้วเนี่ยเฉิ งกงจะดีใจที่มีบุคคลที่มีความแข็งแกร่ งเช่นนี้อยูใ่ น
ทีมของพวกเขา นอกเหนือจากนักรบอสู รระดับปรมาจารย์ท้ งั สาม
“มันก็โอเค แค่ทวั่ ไป” ซูผงิ พูด
“คุณซูถ่อมตัวไปแล้ว หากสุ นขั มังกรดําของคุณถูกมองว่าทัว่ ไป
อสู รทั้งหมดของเราจะถือว่าตํ่ากว่าค่าเฉลี่ยนะสิ ” เนี่ยเฉิ งกงหัวเราะ
ซูผงิ ส่ ายหัว เขาคิดว่าอสู รของพวกเขาน่าสงสาร
แน่นอนว่าเขาไม่สามารถพูดคําที่ทาํ ร้ายจิตใจเหล่านั้นได้
“ผมไม่รู้วา่ คุณจะเป็ นของจริ ง อืมผมเชื่อว่าการเดินทางของเราต่อ
จากนี้จะง่ายขึ้น” เฉิ นยิม้ เขายอมรับความสามารถของซูผงิ จากการ
ต่อสู ค้ รั้งนี้ เขารู ้ตวั ว่าเข้าใจเขาผิด
เฒ่าโมขมวดคิว้ เขารู ้สึกเสี ยหน้าที่เฉิ นสุ ภาพกับซูผงิ ขึ้นขนาดนี้
ก่อนหน้านี้ชายคนนี้ไม่ค่อยชอบเด็กคนนี้ แม้วา่ เฒ่าโมจะยอมรับใน
ความแข็งแกร่ งของซูผงิ แต่กไ็ ม่ได้หมายความว่าเขาจะปฏิบตั ิต่อซูผงิ
อย่างดี ไม่วา่ ซูผงิ จะทรงพลังเพียงใดเฒ่าโมก็ไม่จาํ เป็ นต้องเยินยอเขา
ตราบเท่าที่เขาไม่ตอ้ งร้องขอความช่วยเหลือใด ๆ จากซูผงิ นอกจากนี้
เฒ่าโมยังมีชีวติ อยูม่ าหลายปี
“ในเมื่อการต่อสู ส้ ิ้ นสุ ดลงแล้ว ที่นี่กไ็ ม่ใช่ที่ที่เราจะอยูต่ ่อไป หัวหน้า
ไปกันเถอะ” เฒ่าโมพูดอย่างไม่แยแส
เนี่ยเฉิงกงพยักหน้า “ไปกันเถอะ” กลิ่นเลือดน่าจะดึงดูดความสนใจ
ของอสู รร้ายตัวอื่น ๆ
“คุณซู เราคงต้องรบกวนคุณในหน่วยสอดแนมแล้ว” เนี่ยเฉิงกงพูด
กับซูผงิ
ซูผงิ ไม่ได้ให้คาํ ตอบที่ชดั เจน แต่เนื่องจากสิ่ งนี้เกี่ยวข้องกับชีวติ ของ
เขาเองเช่นกัน เขาจึงต้องรอบคอบตามธรรมชาติ
เฒ่าโมหน้าดําเมื่อได้ยนิ คําพูดของเนี่ยเฉิ งกง เฒ่าโมไม่ได้พดู อะไร
เขามีอสู รที่คอยคุม้ กัน เขาจะต้องอับอายหากซูผงิ เป็ นคนแรกที่ตรวจ
พบอันตรายในรอบถัดไป
กัว่ เยวีย่ หลินและโจวจิ่งต่างทําหน้าที่ของตน พวกเขาตรวจสอบ
สภาพแวดล้อมอย่างระมัดระวัง
ลัว่ กู่เสวีย่ มองไปที่ศพและถามว่า “เราจําเป็ นต้องเก็บวัตถุดิบของ
เหล่างูพิษบินไหม?”
คําถามของเธอเตือนคนอื่น ๆ เนี่ยเฉิ งกงคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ “เพียงแค่
เอาผลึกพลังงานและแก่นของพวกมันไปก็พอ อย่าสนใจส่ วนที่เหลือ”
ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้าและเก็บของเหล่านั้นกับเย่เฉิ นชาน
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าสุ นขั มังกรดําของเขากําลังกินอะไรบางอย่างจาก
ร่ างของจ่าฝูง เขาจึงบอกให้มนั กลับมา
สุ นขั มังกรดํากําลังกินอาหารอย่างมีความสุ ข มันกลับมาตามคําสัง่
ของซูผงิ อย่างไม่เต็มใจ แต่ก่อนที่มนั จะกลับไปสุ นขั มังกรดําใช้ปาก
ของมันเพื่อหยิบอาหาร มันคือไข่ งูยงั ไม่ฟักเป็ นตัว ไข่หรื อก้อนเนื้อ
เหล่านั้นเชื่อมโยงกันด้วยบางอย่างที่คล้าย ๆ สายสะดือ สุ นขั มังกรดํา
คาบมาด้วย ซูผงิ เลิกคิว้ เขาคาดเดาว่าจ่าฝูงงูพิษบินตัวนี้เป็ นตัวเมีย
และกําลังวางไข่ ไข่เหล่านั้นมีพลังชีวติ ที่จาํ เป็ น ไม่น่าแปลกใจที่
สุ นขั ของเขาชอบพวกมันมาก
ซูผงิ ไม่ได้หา้ มสุ นขั ของเขา และบอกให้กินมันเร็ ว ๆ หลังจากได้รับ
อนุญาตจากซูผงิ แล้ว สุ นขั มังกรดําก็คาํ รามอย่างมีความสุ ขและกินไข่
คนอื่น ๆ สังเกตเห็นไข่ที่สุนขั มังกรดําลากกลับมา พวกเขาทุกคนรู ้ดี
ว่ามูลค่าของไข่เหล่านั้นมากกว่าผลึกพลังงานที่อยูใ่ นงูพิษบิน ไข่
เหล่านั้นมีคุณค่าทางโภชนาการมากสําหรับอสู รทุกชนิด ในตลาดมืด
ไข่เหล่านั้นสามารถขายได้ในราคาสี่ หรื อห้าล้านต่อฟอง
สุ นขั มังกรดํากลืนอาหารของมันลง คนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะรู ้สึกอิจฉา
แต่พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะขอให้ซูผงิ แบ่ง พวกเขารู ้สึกเสี ยใจที่
อสู รของพวกเขาไม่เจอสิ่ งนี้
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกเสี ยใจเช่นกัน นักบุญปี ศาจของเขาคือคนฆ่าจ่าฝูง
อย่างไรก็ตาม สุ ดท้ายเขาก็พลาดไข่เหล่านั้นไป เขาจดจ่อกับการฆ่างู
พิษเหล่านั้นมากเกินไป จนลืมคิดถึงการเก็บของ “คุณช่างโชคดี”
เฒ่าโมยิม้ อย่างเย็นชา
จ่าฝูงงูพิษบินตัวนี้พา่ ยแพ้ให้กบั อสู รของเขา แต่ของมีค่ากลับตกอยู่
ในมือของซูผงิ สิ่ งนี้ทาํ ให้ เฒ่าโมรู ้สึกอึดอัดและไม่มีความสุ ข
เมื่อสุ นขั มังกรดํากินเสร็ จ เย่เฉิ นชานและลัว่ กู่เสวีย่ ก็เก็บเกี่ยวผลึก
พลังงานภายในกลุ่มงูพิษบินเสร็ จพอดี แถมยังเก็บเกล็ดมาด้วยก่อน
เนี่ยเฉิงกงสัง่ ให้ทีมหยุด
พวกเขาออกจากพื้นที่น้ ีและมุ่งไปข้างหน้าไปทางด้านตะวันออก
เฉียงใต้ตามแผนที่
ที่ดินส่ วนใหญ่ที่พวกเขาเห็นระหว่างทางนั้นไหม้เกรี ยมและรกร้าง
ดูเหมือนว่าจะเป็ นโลกที่ถูกเผาด้วยเปลวไฟ
พวกเขาไม่เห็นอสู รร้ายใด ๆ หลังจากที่ดินทางมาเป็ นระยะทางไกล
ดูเหมือนว่าพื้นที่น้ ีเป็ นอาณาเขตของงูพิษบิน ดูเหมือนจะไม่มีอสู ร
อื่นอาศัยอยูท่ ี่นี่
“นัน่ คือที่ต้ งั ของสมบัติหายากชิ้นแรก!” เนี่ยเฉิงกงหยุดลงทันที
ดวงตาของเขาเปล่งประกายในขณะที่เขารี บเดินไปข้างหน้า
 ตอนที่ 174 มังกรคําราม
ผูค้ นมองตามนิ้วหัวหน้า ดูเหมือนว่าจะเป็ นทางเข้าสู่ หุบเขาที่ก้ นั
ระหว่างหน้าผาสู งสองแห่ง ซึ่งปิ ดกั้นแสงแดดส่ วนใหญ่ จึงไม่มีใคร
สามารถมองเห็นสิ่ งที่อยูข่ า้ งในได้
เสี ยงลมหวีดหวิวที่ไหลผ่านทางเข้าดูเหมือนเสี ยงร้องของภูตผีปีศาจ
ทําให้ทุกคนหนาวสัน่ แม้จากระยะไกลพวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึง
กลิ่นอันแหลมคมของซากศพที่เน่าเปื่ อยซึ่ งเข้มแข็งมาก เนื่องจาก
สภาพแวดล้อมที่ร้อนอบอ้าว
ซูผงิ นึกถึงเบาะแสที่เป็ นประโยชน์ที่เขาจําได้ในใจ ในระหว่างการฝึ ก
ของเขา เขาได้ต่อสู แ้ ละเสี ยชีวติ หลายครั้งในสถานที่แห่งนี้
“จับตาดูทุกคน” เนี่ยเฉิงกงสัง่ ด้วยเสี ยงแผ่วเบา” บอกฉันทันทีที่
สังเกตเห็นเบาะแสแม้จะเล็กน้อยแค่ไหน”
โจวจิ่งและกัว่ เยวีย่ หลินตกลง เพิ่มสมาธิไปที่อสู รของพวกเขา ในขณะ
ที่เฒ่าโมพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อรับทราบ
“กรร…”
สุ นขั มังกรดําเริ่ มกระสับกระส่ าย ดวงตาของมันแสดงให้เห็นถึง
ความตื่นเต้นและความกระหายเลือด มันคงพุง่ เข้าไปในหุบเขาแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะซูผงิ ยับยั้งการกระทําของมันอยูต่ ลอดเวลา
“เป็ นอะไรรึ เปล่าคุณซู?” เนี่ยเฉิงกงถาม เมื่อเขาสังเกตเห็นปฏิกิริยาที่
ผิดปกติของหมาล่าเนื้อ
เฒ่าโมยังจับตาดูซูผงิ อย่างระมัดระวังเพราะกลัวว่าเขาจะมองข้าม
เบาะแสสําคัญที่ปรากฏบนใบหน้าของซูผงิ
“…ถ้าประสาทสัมผัสของอสู รของผมไม่ผดิ พลาด น่าจะมีกลุ่มแมงมุม
นรกอยูท่ ี่นนั่ ระวังด้วย” อันที่จริ งสิ่ งนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสุ นขั
มังกรดํา แม้วา่ ซูผงิ จะยินดีใช้สิ่งนี้เป็ นข้ออ้างแทนที่จะบอกทุกคนว่า
เขาเคยรู ้จกั พื้นที่น้ ีมาก่อน
“แมงมุมนรก?” เนี่ยเฉิงกงขมวดคิ้วด้วยความสับสน “ผมไม่เคยได้
ยินชื่อมันมาก่อน”
สี หน้าของทุกคนบ่งบอกว่าพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับเรื่ องนี้
ซูผงิ เพิ่งนึกขึ้นได้วา่ แมงมุมเหล่านี้น่าจะสู ญพันธุ์ไปนานแล้ว หนังสื อ
ภาพประกอบสมัยใหม่ที่จดั พิมพ์โดยสหพันธ์จะไม่รวบรวมมันไว้
แล้ว “มันเป็ นสายพันธุ์ที่ค่อนข้างเก่า บางทีอาจจะเป็ นที่รู้จกั กันใน
หมู่นกั โบราณคดีบางคนในปัจจุบนั ดังนั้นจึงเป็ นเรื่ องปกติที่คุณจะ
ไม่รู้เรื่ องนี้”
นัน่ ทําให้ทุกคนรู ้สึกกังวลมากขึ้น ถ้าเป็ นเช่นนั้นชายหนุ่มอย่างซูผงิ
เรี ยนรู ้เกี่ยวกับสิ่ งมีชีวติ แบบนี้ที่ไหน? นี่หมายความว่าเขาฉลาดพอ ๆ
กับนักวิชาการอาวุโสหรอ?
แม้วา่ เนี่ยเฉิงกงจะดูแลเฉพาะเรื่ องความปลอดภัยของพวกเขามากกว่า
ที่ซูผงิ มีความรู ้น้ นั เขาก็ถามว่า” คุณบอกระดับของพวกมันได้ไหม?
“ระดับ 7 ขั้นสู ง” ซูผงิ พูด “อย่างไรก็ตาม จํานวนที่แท้จริ งของพวกมัน
เพียงพอที่จะช่วยให้พวกมันต่อสู ก้ บั คู่ต่อสู ร้ ะดับเก้าได้ ไม่ตอ้ งกังวล
เพราะนี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สาํ หรับเรา สิ่ งเดียวที่เราควรระวังคือหลีก
เลี่ยงพิษของมัน หมายถึงห้ามโดนกัด อย่างที่บอกไป คุณไม่พบ
แมงมุมเหล่านี้จากที่อื่น ดังนั้นโรงพยาบาลอาจไม่มีวธิ ีรักษาพิษ หาก
ใครประมาทคุณอาจถูกบังคับให้ออกจากภารกิจของเรา หรื อใน
กรณี ที่แย่กว่านั้นคือตาย”
เห็นได้ชดั ว่าคนอื่น ๆ ไม่พอใจที่จะได้ยนิ เกี่ยวกับบางสิ่ งที่ร้ายแรง
เฉินเสนอ “ผมจะบอกมังกรดินของผมให้ปกป้องเรา ในขณะที่หวั หน้า
และคุณโมใช้อสู รในการรุ ก โดยมีคนอื่นให้ความช่วยเหลือเพิม่ เติม
เช่นเดียวกับที่เราทําเมื่อครู่ ฟังดูเป็ นยังไงครับ?”
เนี่ยเฉิงกงพิจารณาและมองไปที่เฒ่าโม หวังว่าจะได้ความเห็น
ชายชราพยักหน้ากลับ “นัน่ คือแผนของเรา”
ลึก ๆ แล้วชายชราก็ปรารถนาที่จะให้สุนขั มังกรดําอยูใ่ นแนวหน้า
เช่นกัน แต่ไม่พบว่าคําแนะนํานั้นเหมาะสมเนื่องจากซูผงิ ได้มีส่วน
ร่ วมอย่างมากกับการต่อสู ค้ รั้งที่แล้วแล้ว เขาจะตกอยูใ่ นสถานการณ์
ที่น่าอับอายมาก หากคนอื่น ๆ ปฏิเสธความคิดของเขา
แม้วา่ เขาจะไม่ชอบซูผงิ แต่เขาก็จะไม่พดู ลอย ๆ และทําลายภารกิจ
ของพวกเขา
“ตกลง เตรี ยมพร้อมสําหรับการเข้าไปข้างใน “เนี่ยเฉิงกงออกคําสัง่
เฉินสัง่ ให้มงั กรของเขาใช้เวทย์ป้องกันระดับสู งลงบนร่ างกายของ
ทุกคน ทําให้พวกมันเปล่งประกายเล็กน้อย ภายในไม่กี่วนิ าทีพวก
เขาก็ถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะที่ทาํ จากหิ นและปกป้องร่ างกายของ
พวกเขาทั้งหมดยกเว้นตาและหู
เนี่ยเฉิงกงบอกให้นกั บุญปี ศาจของเขาย้ายไปด้านหน้า ขณะที่เคียว
แห่งความตายของชายชราตามมาข้างหลังอย่างใกล้ชิด ในขณะ
เดียวกันทุกคนก็อยูข่ า้ งหลังมังกรดิน ในขณะที่การรับรู ้ดวงดาวของ
พวกเขาขยายออกไป
ในไม่ชา้ พวกเขาก็เห็นใยแมงมุมและซากศพอสู รประหลาดกระจัด
กระจายอยู่ ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์คาํ พูดของซูผงิ
พวกเขาเดินมาระยะหนึ่งโดยไม่พบแมงมุมเลย ถึงกระนั้นพวกเขา
ยังคงเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ และระมัดระวังที่สุดเพราะซูผงิ เพิง่ บอก
พวกเขาว่าแมงมุมเหล่านี้สามารถซ่อนตัวอยูใ่ นช่องว่างของหิ นและ
ซอกมุม
หลังจากเดินไปสักพักซูผงิ ก็หมดความอดทน เขาสัง่ ให้สุนขั มังกรดํา
ของเขาพุง่ ไปข้างหน้า
โฮก!
เสี ยงคํารามอึกทึกที่มีเจตจํานงที่น่ากลัวของมังกรดังก้องอยูใ่ นหุบ
เขา ทําให้มงั กรดินสะดุง้ ด้วยความกลัว จากนั้นมันก็โกรธมากขึ้น
เมื่อสังเกตเห็นว่ามันเป็ น “หมาดํา” ที่ส่งเสี ยงแบบนั้น ไม่ใช่มงั กร
ขั้นสู งอย่างที่มนั คิด
สุ นขั มังกรดําร้องคํารามอีกครั้งเกือบทําให้มงั กรดินถอยลง
“คุณซู ??” เนี่ยเฉิงกงมองซูผงิ อย่างสงสัย ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าเป็ นซู
ผิงที่ทาํ ให้สุนขั ล่าเนื้อแสดงท่าทางเช่นนี้
“เตรี ยมตัวให้พร้อมสําหรับการต่อสู ้ เราจะลงมือให้เร็ ว”
แคร๊ ก แคร๊ ก! จู่ ๆ ก้อนหิ นก็ตกลงมาจากกําแพงหน้าผาในบริ เวณ
ใกล้เคียง เผยให้เห็นแมงมุมสี ดาํ ขนาดใหญ่หลายตัวที่ดูใหญ่พอ ๆ
กับรถตูข้ นาดเล็ก พวกมันแต่ละตัวมีปากที่มีเขี้ยวพิเศษอยู่ ซึ่งลิ้นที่
บางและยืดได้น้ นั ยืดออกมา ตรงปลายของมันยังเป็ นอีกหนึ่งกราม
แหลมคมที่ใช้สาํ หรับกัด
ความสงบทางจิตใจของทุกคนถูกทําลายลงทันทีดว้ ยภาพที่น่าขนลุก
เฉินตอบโต้ดว้ ยการสัง่ ให้มงั กรของเขาเรี ยกเกราะดินอีกครั้ง มังกร
ยังคงหงุดหงิดสุ นขั มังกรดํา แต่มนั ก็ยงั ทําตามคําสัง่
“ฆ่าพวกมัน!” เนี่ยเฉิงกงเริ่ มสัง่ ให้นกั บุญปี ศาจต่อสู ้ จริ ง ๆ แล้วมัน
เป็ นสิ่ งที่ดีที่แมงมุมเหล่านั้นเลือกที่จะออกมาในที่โล่งแทนที่จะรอ
ในความมืดเพื่อซุ่มโจมตี
“ไอ้บา้ ! ฉันลืมไป” เฉิ นมองไปที่ซูผงิ และทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความ
เดจาวูที่กระทบกระเทือนจิตใจของเขา “ฉัน – ฉันไม่ได้ต้ งั ใจ!”
ภายในโล่ พวกเขาสามารถได้ยนิ เสี ยงหมาล่าเนื้อดึงดูดความสนใจ
ของแมงมุมมากขึ้นด้วยการคํารามอย่างบ้าคลัง่ เห็นได้ชดั ว่ามันจะ
เป็ นการดีกว่าที่จะป้องกันหมาล่าเนื้อแทนที่จะปล่อยไว้ขา้ งนอก
คนอื่น ๆ มองเฉินอย่างตําหนิ ขณะที่พวกเขาสงสัยว่าชายคนนี้ต้ งั ใจ
ทําให้ซูผงิ ลําบากหรื อเปล่า
 ตอนที่ 175 ไม่ สามารถหยุดได้
“คุณซู หัวหน้า…เชื่อผมเถอะ ผมลืมคิดไปจริ ง ๆ ผมสาบาน!” เฉิ น
พยายามอธิบาย แม้วา่ เขาจะไม่สามารถทําให้ตวั เองดูน่าเชื่อถือได้
ในตอนนี้
เนี่ยเฉิงกงเลือกที่จะเชื่อเขา เขาไม่คิดว่าเฉิ นจะตั้งใจสร้างปั ญหาใน
ขณะนี้ ทําให้ท้ งั ทีมตกอยูใ่ นความเสี่ ยง นัน่ คงโง่เกินไป
ในทางกลับกันซูผงิ ดูเหมือนจะไม่สนใจ หรื อเขาดีใจที่สุนขั มังกรดํา
สามารถเคลื่อนที่ออกไปข้างนอกได้อย่างอิสระ เพื่อที่พวกเขาจะได้
กําจัดแมงมุมและค้นหาสมบัติโดยเร็ วที่สุด
“คุณซูผมจะช่วยหมาล่าเนื้อของคุณให้มนั วิง่ กลับมาที่กาํ บัง” เย่เฉิ น
ชานเสนอ เขาไม่คิดว่าหมาล่าเนื้อจะแข็งแกร่ งพอต้านทานพิษแมง
มุมที่ร้ายแรงได้ แม้วา่ มันจะดูรวดเร็ วมากเมื่อต้องต่อสู ก้ บั งูพิษก็ตาม
เนี่ยเฉิงกงเห็นด้วย แต่กไ็ ม่ได้พดู อะไร เมื่อได้ยนิ เสี ยงสุ นขั ร้อง
คํารามอีกครั้ง
หมาล่าเนื้อกําลังมุ่งตรงเข้าไปในฝูงแมงมุม ในขณะที่ไม่ลืมที่จะเชื้อ
เชิญพวกมันมากขึ้น ราวกับว่ามันเป็ นนักแสดงที่ตอ้ งตายเพื่อให้
เพื่อนมีโอกาสหลบหนี
หนึ่งในแมงมุมปล่อยเส้นใยสี ดาํ หนาทึบที่กลืนกินหมาล่าเนื้อ
เมื่อสุ นขั หายไปจากสายตา ทุกคนก็ค่อย ๆ หันมองไปที่ซูผงิ อีกครั้ง
และสงสัยว่าทําไมเขาถึงตัดสิ นใจอย่างบ้าคลัง่ เช่นนี้
เขาเกลียดอสู รของเขามากถึงขนาดส่ งมันไปตายโดยไม่คิดอะไรเลย
หรื อ?
ตามที่ทุกคนคิด พวกเขาเชื่อกันว่าหมาล่าเนื้อจะต้องอยูภ่ ายใต้การ
โจมตีของแมงมุม
เฒ่าโมมองสถานที่ที่สุนขั หายไปและหัวเราะเยาะ เขาจะไม่ช่วยมัน
อย่างแน่นอน
เนี่ยเฉิ งกงมองไปที่กองแมงมุมที่กาํ ลังเคลื่อนที่และรู ้สึกขนลุก ใน
ฐานะหัวหน้าทีมเขาไม่เต็มใจเห็นอสู รตัวหนึ่งของพวกเขาตายไป
ง่าย ๆ แม้วา่ นัน่ จะเป็ นสิ่ งที่ซูผงิ ต้องการก็ตาม พวกเขาไม่สามารถ
สู ญเสี ยทรัพย์สินในการรบไปได้
หวีด!
เมื่อได้รับคําสัง่ นักบุญปี ศาจก็เคาะแมงมุมหลายตัวออกไปและพุง่ ไป
ที่ฝงู ที่รวมตัวกันอยูเ่ ป็ น “รังแมงมุม”
มีแมงมุมเข้ามามากขึ้นและพยายามที่จะหยุดนักบุญปี ศาจ นักบุญ
ปี ศาจมีระดับสู งกว่าถึงสองระดับ การจะฆ่าแมงมุมหนึ่งตัวหรื อ
มากกว่านั้นไม่ได้ยาก ในที่สุดมันก็มาถึงที่ที่สุนขั ติดอยู่ มันได้ทิ้ง
ร่ องรอยของแมงมุมที่ตายไว้ตามทาง
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มนั จะทําอะไรบางอย่างเพื่อกําจัดรังใยแมงมุม
รังใยแมงมุมก็เริ่ มลุกไหม้ดว้ ยเปลวไฟสี ดาํ ในทันใดบังคับให้แมงมุม
ทั้งหมดที่ยงั เกาะติดอยูถ่ อยออกไป
เมื่อรู ้สึกถึงอุณหภูมิที่ร้ายแรงของเปลวไฟ นักบุญปี ศาจก็ถอยห่าง
ตามสัญชาตญาณไปหลายก้าว อย่างไรก็ตามไฟนั้นรู ้สึกเป็ นอันตราย
มากกว่าแมงมุมที่อยูร่ อบ ๆ รวมกัน
โฮก!
พวกเขายังได้ยนิ เสี ยงคํารามของมังกรอีกตัวหนึ่งดังขึ้นกลางฝูงแมง
มุม เสี ยงนั้นทรงพลังมากจนทําให้แมงมุมหลายตัวกระเด็นออกไป
บางตัวบังเอิญโดนเปลวไฟสี ดาํ และเริ่ มร้องด้วยความเจ็บปวด
สุ นขั มังกรดําโผล่ออกมาจากเปลวไฟ และกัดแมงมุมที่อยูใ่ กล้ที่สุดที่
มันสามารถเข้าถึงได้
จากรอยแผลบนร่ างกายของสุ นขั มันไม่ได้อยูใ่ นสภาพไร้อนั ตราย
ใด ๆ เมื่อต่อสู ก้ บั แมงมุม พิษของแมงมุมนั้นมีฤทธิ์รุนแรงมากจน
สามารถผ่านเกล็ดของมังกรดินหากเวลาเพียงพอ ดังนั้นจึงไม่น่า
แปลกใจที่เห็นสุ นขั ล่าเนื้อได้รับบาดเจ็บ
การได้รับบาดเจ็บไม่ได้ส่งผลกับการไล่ตามศัตรู แต่กลับตื่นเต้นมาก
ขึ้นเรื่ อย ๆ เมื่อความทรงจําในการฝึ กฝนเก่า ๆ ของมันกลับมาอีก
ครั้ง ในฐานะอสู รของซูผงิ มัน “สําเร็ จการศึกษา” จากการต่อสู ก้ บั
แมงมุมแล้ว นี่ไม่มีอะไรเทียบกับสนามฝึ กซ้อม มันสนุก
อ๊ากก!
ราวกับว่าเสพยาเสพติด สุ นขั ล่าเนื้อกระโจนเข้าหาแมงมุมและเริ่ ม
ฉีกทุกสิ่ งที่มนั สามารถเข้าถึงได้
ในความเป็ นจริ ง พิษแมงมุมนั้นไร้ประโยชน์อย่างสิ้ นเชิง หลังจาก
“ตาย” นับครั้งไม่ถว้ นในดินแดนเกล็ดมังกรที่ สุ นขั ล่าเนื้อได้เติบโต
ขึ้นแล้ว
หากไม่มีพิษ แมงมุมก็เป็ นเพียงของเล่นขบเคี้ยวที่กินได้
เมื่อเป็ นเช่นนี้สุนขั ล่าเนื้อก็รีบวิง่ ไปรอบ ๆ หุบเขา ฆ่าแมงมุมตาย
เป็ นจํานวนมาก
ทีมสังเกตเห็นภาพนี่ภายในโล่และพูดไม่ออก
เกิดอะไรขึ้นกับ “พิษโบราณที่โรงพยาบาลไม่สามารถรักษาได้”?
พวกเขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหมาล่าเนื้อมีเลือดออกจากรอย
กัดเล็ก ๆ หลายแห่ง แต่กระนั้นสิ่ งมีชีวติ นี่กไ็ ม่ได้เคลื่อนไหวช้าลง
เลยแม้แต่นอ้ ย
นัน่ ไม่ใช่ยาพิษ แต่เป็ นสารกระตุน้ บางอย่าง? ทุกคนจ้องมองไปที่ซู
ผิงอีกครั้ง สุ นขั มังกรดํานั้นแข็งแกร่ งมากหรื อว่าแมงมุมเหล่านั้นไม่
เป็ นอันตรายอย่างที่เราคิด?
ในไม่ชา้ แมงมุมที่เหลือก็ตระหนักว่าพวกมันไม่มีพลังในการต่อสู ้
กับสุ นขั ล่าเนื้อ และเริ่ มต่อสู ก้ บั คู่ต่อสู ต้ วั อื่น ๆ ทําให้เคียวแห่งความ
ตายและนักบุญปี ศาจมีศตั รู เพิม่ ขึ้นในทันที ในช่วงที่เกิดความ
โกลาหล แมงมุมหลายตัวเข้าใกล้มงั กรดินมากขึ้น และถูกบีบให้
แบนภายใต้กรงเล็บของมัน
ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งหุบเขาก็เงียบลง เมื่อแมงมุมส่ วนใหญ่วงิ่ หนี
ดังที่ซูผงิ จําได้วา่ แมงมุมนรกเหล่านั้นเป็ นเพียงอสู รประเภทเดียวที่
อาศัยอยูท่ ี่นี่ หลังจากนั้นพวกเขาก็แค่ตอ้ งเอาสมบัติออกไปเท่านั้น
หลังจากตรวจสอบให้แน่ใจว่าอสู รสอดแนมไม่สามารถตรวจพบ
แมงมุมที่มีชีวติ ตัวอื่น มังกรดินของเฉิ นก็ลบโล่ออกทําให้ทีมได้เห็น
ผลพวงอันโหดร้ายของการต่อสู ้ ซึ่งจบลงเร็ วกว่าที่พวกเขาคาดไว้
เนี่ยเฉิ งกงพบว่าสุนขั มังกรดํากําลังไล่กดั แมงมุมที่ตายแล้วอย่างมี
ความสุ ข และทําให้เขามองซูผงิ แปลก ๆ “คุณซู ผมต้องบอกว่าอสู ร
ของคุณนั้น…ยอดเยีย่ มมาก”
เขาต้องการใช้คาํ ว่า “ประหลาด” ซึ่งถูกต้องกว่าในกรณี น้ ี แต่นนั่ จะ
ฟังดูไม่ดี
ชายชราขมวดคิ้วและเข้าหาเคียวแห่งความตายของเขา เขาเห็นคมมีด
เปลี่ยนเป็ นสี หม่นราวกับว่ามันเสื่ อมสภาพ
เฒ่าโมมองลงไปในรู ที่แขน ผิวหนังรอบ ๆ แผลบวมอย่างรุ นแรง
“มันคือพิษ?” ผูค้ นมองไปที่บาดแผลแล้วมองไปที่สุนขั มังกรดําซึ่ ง
ยังคงกลืนกินแมงมุม มันมีแผลเต็มตัวซึ่งหมายความว่ามันโดนพิษ
หนักมาก แต่มนั กลับดู…สบายดี
เฒ่าโมยังตรวจสอบร่ องรอยและรู ้สึกว่าใบหน้าของเขาแสบร้อนด้วย
ความอึดอัด
“ยาแก้พิษ ด่วน!” เนี่ยเฉิ งกงเตือนเขา ชายชราหยิบกล่องโลหะใน
กระเป๋ าเป้อย่างรวดเร็ ว หยิบเข็มฉี ดยาหนึ่งในหกเข็มที่เก็บไว้ภายใน
ออกมา
 ตอนที่ 176 เดินทางอย่ างรวดเร็ว
ยาแก้พิษสี เขียวถูกฉีดเข้าไปที่แขนของเคียวแห่งความตาย ก้อนเนื้อ
บนแขนของมันหดตัวลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามหนองภายในยังอยู่
และไม่มีวแี่ ววว่าจะหายไป
ใบหน้าของเฒ่าโมขุ่นมัว เขาไม่รู้วา่ พิษของแมงมุมดําจะมีฤทธิ์มาก
พอที่จะทําร้ายเคียวแห่งความตายอสู รร้ายระดับเก้าได้
คนอื่น ๆ ก็สงั เกตว่าแผลไม่ดีข้ ึน สิ่ งนี้ทาํ ให้พวกเขากังวลใจ พวกเขา
ตระหนักดีวา่ พิษของแมงมุมดําไม่ใช่สิ่งที่จะมองข้ามไปได้ง่าย ๆ
ในทางกลับกัน สุ นขั มังกรดํายังคงเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ ง มัน
ออกล่าหาอาหารท่ามกลางศพแมงมุมดําที่ตายแล้ว
เนี่ยเฉิงกงเหลือบมองไปที่สุนขั มังกรดําแล้วพูดกับซูผงิ ว่า “น้องซู
เจ้าสุ นขั มังกรดําของคุณทนพิษได้ดีมาก”
ซูผงิ พยักหน้า สุ นขั มังกรดํามีภูมิคุม้ กันต่ออสูรร้ายทั้งหมดในดินแดน
มังกร
แน่นอนว่าเช่นเดียวกับมังกรเพลิงนรกและอสรพิษม่วง ตามธรรมชาติ
แล้วอสู รทั้งสามได้พฒั นาจนบรรลุภูมิคุม้ กันหลังจากที่ตายไปครั้งแล้ว
ครั้งเล่า
การปรับตัวคือการวิวฒั นาการ ความสามารถในการต่อสู ข้ องอสู รทั้ง
สามยังคงเหมือนเดิมและรู ปลักษณ์ของพวกมันไม่เปลี่ยนแปลง
อย่างไรก็ตาม โครงสร้างภายในของพวกมันมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ ว
ตลอดเวลา! ระดับของการต่อต้านสามารถแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน
ในสถานการณ์พิเศษอย่างที่พบในวันนี้ โครงสร้างภายในแตกต่าง
กันเมื่อเทียบกับความก้าวหน้าในการต่อสู ้ แต่นี่เป็ นหนึ่งในตัวแปรที่
พิจารณาไหวพริ บของอสู ร
ซูผงิ พยักหน้าให้กบั ความคิดเห็นของเนี่ยเฉิ งกง เนี่ยเฉิ งกงและคน
อื่น ๆ จ้องไปที่สุนขั มังกรดํา พวกเขาบางคนพบว่าอสู รตัวนี้แปลก
ในขณะที่คนอื่น ๆ อิจฉาเล็กน้อย
ภายใต้สถานการณ์ปกติจะไม่มีใครสนใจสร้างสัญญากับสุ นขั มังกร
ดํา แม้วา่ พวกเขาจะได้รับมันมาฟรี กต็ าม ท้ายที่สุดแล้วอสู รขั้นกลาง
ก็ไม่มีประโยชน์สาํ หรับพวกเขา อสู รเหล่านั้นจะทําให้เสี ยพื้นที่สญ
ั ญา
แต่สุนขั มังกรดํานี้แตกต่างออกไป มันทรงพลังมาก มันมีความสามารถ
และเพิง่ พิสูจน์แล้วว่าทนทานต่อพิษ สุ นขั มังกรดําเป็ นสุ นขั ที่ดีที่สุด
และหายาก สุ นขั มังกรดําตัวนี้มีค่าพอ ๆ กันหรื อมีค่ามากกว่าอสู ร
ระดับเก้าทัว่ ไป!
พวกเขาอิจฉาซูผงิ เนื่องจากเขาได้รับอสู รที่มีค่าเช่นนี้ ลัว่ กู่เสวีย่ เป็ น
คนเดียวที่รู้ดีกว่าสุ นขั มังกรดํานี้มกั จะได้รับการฝึ กฝนในร้านของซูผงิ
นอกจากนี้หากมีการประมูลอสู รตัวนี้ ผูจ้ ดั งานจะประชาสัมพันธ์
ข่าวสารออกไป พวกเขาทุกคนคงจะรู ้เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ซูผงิ ไม่น่าจะ
ชอบให้ขอ้ มูลใด ๆ ของอสู รของเขารั่วไหล
สิ่ งเดียวที่พวกเขารู ้สึกเสี ยใจคือสุ นขั มังกรดําตัวนี้มีสายเลือดขั้นกลาง
ถ้ามันมีสายเลือดขั้นสู ง สุ นขั มังกรดําก็จะประเมินค่าไม่ได้อย่างแท้จริ ง
“ยานี้ไม่สามารถขจัดพิษได้ แต่สามารถหยุดการแพร่ กระจายได้ ไป
กันเถอะ” เฒ่าโมพูดด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว เขาไม่ตอ้ งการให้คนอื่น
ตรวจดูบาดแผลของเคียวแห่งความตายอีกต่อไป มันน่าอับอาย
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกว่าเขาหายใจได้อีกครั้ง “ไปเอาสมบัติกนั เถอะ” เขาเสนอ
ดวงตาของทุกคนเปล่งประกายเมื่อเอ่ยถึงเป้าหมายของพวกเขา
กัว่ เยวีย่ หลินและโจวจิ่งสํารวจทาง ในไม่ชา้ พวกเขาก็เดินลึกไปใน
หุบเขา ภายใน พวกเขาพบถํ้าที่มีลกั ษณะคล้ายอุโมงค์ พวกเขาก้าว
เข้าไปในอุโมงค์ ลัว่ กู่เสวีย่ ใช้เปลวไฟของนกเพลิงศักดิ์สิทธิ์เพื่อจุด
ไฟนําทาง
พบใยแมงมุมอยูท่ ุกมุม เห็นได้ชดั ว่านี่เป็ นถํ้าของพวกมัน อย่างไรก็
ตามไม่พบแมงมุมอยูภ่ ายใน พวกมันทั้งหมดตายในการต่อสู ค้ รั้งก่อน
ถํ้านั้นว่างเปล่า พวกเขาเข้าไปข้างใน ในที่สุดพวกเขาก็พบสมบัติที่
พวกเขาตามหา
สมบัติคือดาบที่ติดอยูใ่ นผนังด้านหนึ่งลึกเข้าไปในถํ้า อากาศรอบ
ดาบกระเพื่อม นี่เป็ นสมบัติชิ้นหนึ่งที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ
เทคโนโลยีล่าสุ ดไม่สามารถผลิตดาบนี้ได้
สมบัติหายากสามารถสร้างผลกระทบที่น่าอัศจรรย์และสามารถทํางาน
ได้ดีกบั พลังดวงดาวที่บ่มเพาะโดยนักรบอสู ร พวกเขาสามารถใช้
พลังดวงดาวเพื่อควบคุมสมบัติเหล่านั้นได้ อาวุธลํ้าค่าเช่นนี้อาจ
ร้ายแรงและทําสิ่ งมหัศจรรย์ได้มากกว่าอาวุธที่ผลิตด้วยโลหะผสม
และเทคโนโลยีสมัยใหม่
แม้วา่ ดาบโลหะผสมจะแข็งและคมพอสมควร แต่กย็ งั ขาดพลังลึกลับ
ที่พบได้ในสมบัติ ซึ่งไม่สามารถจําลองได้ดว้ ยเทคโนโลยี
“มี…กับดักไหม?”
พวกเขาหยุดตรงหน้าดาบ มองไปรอบ ๆ อย่างประหม่า
ซูผงิ พูดไม่ออกหลังจากเห็นกัว่ เยวีย่ หลินทําตัวขี้ขลาด แต่ในไม่ชา้
เขาก็ตระหนักว่าเนี่ยเฉิ งกง เฉินและคนอื่น ๆ ก็แสดงท่าทางนี้เช่นกัน
พวกเขากําลังตรวจสอบรอบ ๆ ราวกับว่ามีกบั ดักอยูจ่ ริ ง ๆ
กับดัก
ซูผงิ ไม่หยุด เขาก้าวไปข้างหน้าและดึงดาบออก
“ไม่!” ทุกคนตะโกนพร้อมกันเมื่อพวกเขาเห็นซูผงิ ก้าวไปข้างหน้า
ซึ่งถือว่าประมาท
ก่อนที่พวกเขาจะกรี ดร้องจบ ดาบก็ถูกดึงออกมาแล้ว ทุกคนตกใจ
จนตัวแข็ง
เนี่ยเฉิงกงเป็ นคนแรกที่ได้สติ เขามองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง
เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีกบั ดัก เขาพูดกับซูผงิ อย่างโล่งใจ “นัน่ มันหุนหัน
พลันแล่นเกินไป ถ้ามีกบั ดักมันจะอันตรายมาก!”
ซูผงิ ไม่ตอบกลับคําพูดเหล่านั้นของเนี่ยเฉิงกง เขาตัดสิ นใจยอมรับ
สิ่ งนี้และปล่อยมันไป
ก่อนที่มงั กรโบราณตัวนั้นจะตาย มันได้กระจัดกระจายสมบัติท้ งั หมด
ของมันไปทัว่ ดินแดนมังกรทั้งหมดและมีอสู รคอยเฝ้าสมบัติเหล่านั้น
ทุกสิ่ งที่มงั กรโบราณทําก็เพื่อเพิม่ ความยากในการได้รับมรดก
มังกรมีความคิดที่เรี ยบง่ายและตรงไปตรงมา การตั้งการทดสอบ
เหล่านั้นเป็ นสิ่ งดีสุดที่มงั กรโบราณสามารถคิดได้แล้ว มังกรโบราณ
ไม่คิดจะวางกับดักใด ๆ
นอกจากนี้ ดาบเล่มนี้ไม่น่าจะถูกทิ้งไว้โดยมังกรโบราณนัน่ ด้วย แมง
มุมบางตัวต้องพบดาบโดยบังเอิญและติดมันเข้ากับผนัง
บางทีสมบัติชิ้นต่อไปอาจพบได้ในกองอุจจาระอสู ร
แน่นอนว่าถ้าเป็ นเช่นนั้น ซูผงิ ก็ไม่ลงั เลที่จะขุดกองอุจจาระ
ซูผงิ กวัดแกว่งดาบ มันให้ความรู ้สึกเหมือนกับที่เขาพบในสนามสื บ
ทอด สนามสื บทอดทําหน้าที่จาํ ลองของจริ งได้ดี
“ใครอยากได้บา้ ง?” ซูผงิ หันกลับมาและถาม
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าซูผงิ ไม่แย่งชิงมัน
คนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน ซูผงิ เป็ นคนแรกที่จะได้เลือกสมบัติที่เขา
ชอบ ทําไมเขาถึงยอม? แต่กไ็ ม่มีส่งเสี ยงประหลาดใจ บางทีซูผงิ
อาจจะไม่ชอบดาบ
“ขอฉันดู” เฒ่าโมกล่าว
ซูผงิ ยืน่ ดาบให้เขา
เฒ่าโมรับดาบและถ่ายพลังดวงดาวลงไป ออร่ าสี ขาวที่มองเห็นได้
ไหลออกมาจากดาบ
เฒ่าโมรู ้สึกทึ่ง เขาฟันดาบลงพื้น ด้วยเสี ยงแหลมคม หิ นที่อยูบ่ นพื้น
แตกอย่างง่ายดาย ราวกับว่าเฒ่าโมกําลังหัน่ เต้าหู!้
“มันคมมาก!” เฒ่าโมอุทาน เขาพูดกับเนี่ยเฉิ งกงโดยไม่ลงั เลว่า “หัว
หน้าเนี่ย ฉันขอรับดาบเล่มนี้ไปนะ”
คนอื่น ๆ เห็นว่าดาบนั้นคมแค่ไหน นี่เป็ นดาบที่สามารถตัดเหล็กได้
ราวกับว่าตัดโคลน ดาบนี้สามารถทําร้ายอสู รระดับแปดหรื อเก้าได้
ดาบเล่มนี้มีค่ามาก
พวกเขารู ้สึกเสี ยใจที่ซูผงิ ยอมให้ เฒ่าโมมีความสุ ข เขาสะบัดดาบเล่น
เขาแทบจะไม่สามารถเอาตัวเองออกจากมันได้ ในเวลาเดียวกัน เขาก็
จ้องมองซูผงิ ด้วยหางตา ซูผงิ ยังเด็กเกินไปและพลาดโอกาสในการ
เป็ นเจ้าของสมบัติดงั กล่าว
เฒ่าโมไม่ทราบว่ามีสมบัติอะไรอีกบ้างที่สามารถพบได้ในภายหลัง
แต่เขาพอใจกับดาบเล่มนี้ ท้ายที่สุดใครจะบอกได้วา่ พวกเขากําลังจะ
เจออะไรบ้าง? บางทีสมบัติอื่น ๆ ที่พวกเขาหามาอาจไร้ประโยชน์
หรื อมีค่าน้อยกว่า
เฉิ นรู ้สึกเสี ยดาย เขาจะขอดาบเล่มนี้ ถ้าเฒ่าโมไม่อา้ งสิ ทธิ์
เนี่ยเฉิงกงมองดาบเล่มนี้โดยไม่แสดงเจตนาของเขา ในตอนท้ายเขา
พูดว่า “ไปต่อเลยไหม?”
กัว่ เยวีย่ หลินจ้องมองเฒ่าโมด้วยความอิจฉา และถามว่า “ฉันขอดูหน่อย
ได้ไหม?”
เฒ่าโมอารมณ์ดีหลังจากที่ได้รับสมบัติน้ ี เขาตอบ “ได้” จากนั้นเขาก็
ยืน่ ดาบให้กวั่ เยวีย่ หลิน ท้ายที่สุดดาบเล่มนี้เป็ นของเขาแล้วและไม่มี
ใครสามารถเอามันไปได้
กัว่ เยวีย่ หลินรับมันด้วยความยินดี เธอสํารวจดาบและโจวจิ่งก็ขยับ
เข้ามาใกล้ ๆ เช่นกัน จากนั้นเย่เฉิ นชานและลัว่ กู่เสวีย่ ก็ผลัดกันมาดู
ดาบเช่นกัน เย่เฉิ นชานใช้จิ้งจกฟ้าของเขาเพื่อสร้างเกราะดินและ
ทดสอบดาบ ทุกคนต่างตกตะลึง โล่ดินของจิ้งจกฟ้าถูกผ่าราวกับว่า
มันเป็ นท่อนไม้!
เฒ่าโมมีความสุ ขมากกว่าเดิม
“มันยอดเยีย่ มมาก แม้แต่อสูรระดับเก้าก็อาจได้รับบาดเจ็บจากดาบ
เล่มนี้ดว้ ยซํ้า!” เย่เฉิ นชานอุทาน
เฒ่าโมมีความสุ ขกับการชื่นชมและความอิจฉาจากทุกคน
เนี่ยเฉิงกงอิจฉาเล็กน้อย เขาเพียงแค่รักษารอยยิม้ บนใบหน้าของเขา
ในขณะที่ทุกคนหันมาดูอาวุธ หลังจากนั้นเขาก็ขอให้ทุกคนตรวจ
สอบเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่พลาดสิ่ งอื่นใดอีก จากนั้นนําทีม
ออกจากถํ้า
ซูผงิ ประหลาดใจที่เห็นว่าพวกเขามีความสุ ขมากกับดาบเล่มนั้น
พวกเขาออกจากหุบเขาที่เต็มไปด้วยซากศพ ตามเนี่ยเฉิ งกงไปยัง
สถานที่ต่อไป
ระหว่างทางซูผงิ ได้ช้ ีให้เห็นถึงแหล่งที่อยูอ่ าศัยของอสู รที่เขารู ้จกั
แต่กแ็ สร้งว่าเป็ นเพราะการรับรู ้ของสุ นขั มังกรดํา เขาจึงช่วยให้ทีม
หลีกเลี่ยงอันตรายและการเสี ยเวลาได้
ในเรื่ องการสอดแนมและตรวจสอบ ทางซูผงิ ทําได้ดีกว่าเฒ่าโม
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเฒ่าโมได้รับดาบ เขาจึงรู ้สึกหดหู่นอ้ ยกว่า
เมื่อก่อน
เขาไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะแข่งขันกับซูผงิ เกี่ยวกับทักษะอสู รของ
พวกเขาอีกต่อไป ในระหว่างการต่อสู ท้ ี่หุบเขากับแมงมุมดํา เขาได้
ตระหนักว่าอสู รของเขาอ่อนแอกว่าสุ นขั มังกรดําของซูผงิ
การแข่งขันกับอสู รตัวนี้มีแต่จะสร้างความรําคาญใจ เฒ่าโมไม่สนใจ
แล้ว พวกเขาฆ่าอสู รระดับเจ็ดไปพร้อมกัน รวมทั้งฝูงอสู รเล็ก ๆ
ระดับแปดด้วย ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงสถานที่ที่สอง
ซูผงิ ให้คาํ แนะนําพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึงและพวกเขาก็สาํ รวจ
สถานที่ที่สองอย่างรวดเร็ ว สถานที่แห่งนี้คล้ายกับหุบเขาแมงมุม
สมบัติที่พบคือชุดเกราะที่เสี ยหาย มันอยูท่ ี่นนั่ มานานแล้ว
โดยปกติ ซูผงิ ไม่ได้ใช้มนั และเฉินก็ไม่สนใจ ไม่มีใครรับชุดเกราะนี้
ชุดเกราะเลยถูกเก็บไว้ เมื่อพวกเขากลับไป พวกเขาจะเปลี่ยนชุด
เกราะเป็ นแต้มสะสมและแบ่งกันในทีม
 ตอนที่ 177 ตะเกียงวิญญาณ
การสํารวจดําเนินต่อไป
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าดินแดนเกล็ดมังกรนี้แทบเหมือนกับที่เขาจําได้
จํานวนที่เปลี่ยนแปลงน้อยมาก มันแตกต่างเพราะที่นี่คือโลกจริ ง
อสู รที่อาศัยอยูท่ ี่นี่อาจเติบโตและตายได้
อสู รร้ายที่พวกเขาพบใกล้ขมุ ทรัพย์มีพลังคล้ายกับที่เขาคาดคิด อสู ร
ไม่ได้แข็งแกร่ งกว่าที่เขาจําได้
ซูผงิ ต้องการถามระบบว่าเป็ นไปได้ไหมว่าสนามสื บทอดที่ระบุไว้
ในสนามบ่มเพาะจะได้รับการปรับปรุ งตามความเป็ นจริ ง?
นี่ดูเหมือนจะเป็ นการอธิบายตามสถานการณ์ปัจจุบนั ซูผงิ ครุ่ นคิด
อีกเล็กน้อยและปฏิเสธคําอธิบายนี้ ถ้ามีการปรับตาม สนามสื บทอด
ราชามังกรก็ควรได้รับการอัปเดตทุกวันตามความเป็ นจริ งสิ ?
เป็ นไปได้ไหมว่าวิญญาณของราชามังกรกําลังควบคุมทุกอย่างอยู?่
เป็ นการสะกดความแข็งแกร่ งของอสู รในสนามสื บทอดราชามังกร?
ซูผงิ คิดถึงความเป็ นไปได้อื่น ๆ นี้ นี่ดูเหมือนจะเป็ นความคิดเดียวที่
สมเหตุสมผล
มิฉะนั้นหลังจากผ่านไปหลายปี ราชาอสู รคงเกิดขึ้นและจํานวนจะ
มากขึ้น บางทีอาจมีสิ่งมีชีวติ เข้ามามากจนหลุดการควบคุมของ
ดินแดนเกล็ดมังกร
ในขณะที่ซูผงิ ยังคงฝังอยูใ่ นความคิดของเขา ทีมของเขาก็มาถึง
สถานที่ที่สาม
ด้วย “การสอดแนม” ของซูผงิ ทําให้พวกพบตําแหน่งของสมบัติใน
ไม่ชา้ จากนั้นพวกเขาก็หารื อเกี่ยวกับแผนการ
ครู่ ต่อมาสถานที่กถ็ ูกกวาดล้าง มีอสูรร้ายน้อยมากที่นี่ ตัวที่แข็งแกร่ ง
ที่สุดคืออสู รระดับเก้า เคียวแห่งความตาย, นักบุญปี ศาจและสุ นขั
มังกรดําร่ วมมือกันและในไม่ชา้ ก็ฆ่าอสู รได้
ในระหว่างการต่อสู น้ ้ ี ประสิ ทธิภาพของสุ นขั มังกรดํานั้นน่าทึ่งจน
ทําให้ทุกคนประหลาดใจ
สุ นขั มังกรดําได้ป้องกันการโจมตีที่บา้ คลัง่ จากอสู รด้วยตัวของมัน
เอง สุ นขั มังกรดําได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีพลังเทียบเท่ากับอสู รร้าย
ระดับเก้า!
ในขณะนี้ เฉินมองซูผงิ ใหม่ ตามความเป็ นจริ ง เขาคิดว่าซูผงิ เก่งกว่า
ตัวเองด้วยซํ้า เขาเริ่ มสุ ภาพและเคารพซูผงิ มากขึ้น
ซูผงิ สามารถแสดงให้เห็นถึงพลังที่น่ากลัวแบบนี้ต้ งั แต่ยงั เด็ก เมื่อ
ซูผงิ ถึงวัยเดียวกับพวกเขา เขาจะน่ากลัวยิง่ กว่าที่เป็ นอยู!่
หลังจากเคลียร์เส้นทางไปยังสมบัติชิ้นที่สามแล้ว พวกเขาก็เดินไป
ข้างหน้า พบสมบัติที่ซ่อนอยูใ่ นไม่ชา้
ของชิ้นนั้นพิเศษ มันเป็ นโคมไฟสี เหลืองที่ดูเหมือนจะมีอายุมานาน
ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน
พวกเขาหยิบตะเกียงขึ้นมาตรวจสอบอย่างระมัดระวัง ใส่ พลังแห่ง
ดวงดาวซึ่งทําให้มนั สว่างขึ้น มันเปล่งแสงสี สม้ นอกเหนือจากนั้น
ไม่มีอะไรน่าสนใจอีก
พวกเขาลองอุณหภูมิของเปลวไฟภายใน มันแค่อุ่น ไม่ร้อน เปลวไฟ
ไม่สามารถทําอันตรายใด ๆ
ครั้งนี้ซูผงิ เลือกที่จะเก็บโคมไว้
โคมไฟนี้เป็ นสิ่ งเดียวที่เขาชอบในดินแดนเกล็ดมังกรนี้ ซูผงิ ยังไม่
สนใจ “ผลไม้วญ
ิ ญาณดวงดาว” ที่เนี่ยเฉินกงเจอด้วยซํ้า แน่นอน
สําหรับใครหลาย ๆ คนผลไม้น้ นั อาจถือได้วา่ มีค่า เหนือสิ่ งอื่นใด
มันสามารถทําให้คนที่อยูต่ ่าํ กว่าจุดสู งสุ ดของระดับเก้าเลื่อนขั้นขึ้น
ได้!
ถ้าคนที่อยูใ่ นระดับสู งสุ ดของระดับแปดกินผลไม้น้ ี คนนั้นจะไปถึง
ระดับเก้าทันที!
ส่ วนคนที่เป็ นระดับเก้าขั้นสู งก็จะไปถึงขั้นสู งสุ ดได้ทนั ทีหลังกินมัน
อย่างไรก็ตาม นักรบดวงดาวระดับเก้าขั้นสู งสุ ดไม่สามารถกินมันได้
มันจะมีผลกับคนที่ต่าํ กว่านั้นเท่านั้น
ซูผงิ มองว่ามันคือเม็ดยาพลังฉบับแข็งแกร่ งกว่า
ซูผงิ เชื่อว่าร้านค้าของเขาก็จะมีมนั เช่นกันเมื่อได้รับการเลื่อนขั้น เขา
อาจจะพบเม็ดยาพลังขั้นสู งในร้านค้า!
เขาได้เห็นเม็ดยาขั้นกลางแล้ว วันที่เขาเห็นเม็ดยาขั้นสู งจะมาถึงใน
ไม่ชา้
ดังนั้นซูผงิ จึงไม่สนใจผลไม้วญ
ิ ญาณดวงดาว มันจะเป็ นการสู ญเปล่า
สําหรับเขา ผลไม้น้ ีเหมาะที่สุดสําหรับผูท้ ี่ติดอยูจ่ ุดสู งสุ ดของระดับ
แปด
โคมไฟหน้าตาธรรมดาในมือของซูผงิ เป็ นสมบัติในการเสริ มสร้าง
จิตวิญญาณ!
นอกเหนือจากการเสริ มสร้างจิตวิญญาณแล้ว โคมไฟยังสามารถ
ปกป้องวิญญาณของเจ้าของจากการโจมตีภายนอกได้ หากศัตรู ใช้
ภาพลวงตา ตรึ งวิญญาณและทักษะอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกัน การโจมตี
จะถูกโคมไฟปัดป้อง!
โคมไฟถูกจุดด้วยพลังแห่งดวงดาว เปลวไฟที่อยูภ่ ายในสามารถ
หล่อเลี้ยงวิญญาณได้ ดังนั้นมันจึงค่อย ๆ เติบโตและพัฒนาอย่างช้า ๆ
ในเวลาเดียวกันตราบเท่าที่เปลวไฟภายในโคมยังคงลุกโชน โคมไฟ
สามารถปกป้องซูผงิ จากการโจมตีทางวิญญาณทั้งหมดได้!
คนอื่น ๆ ไม่เข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงหยิบโคมไฟแปลก ๆ นี้ข้ ึนมา พวก
เขาคิดว่าเป็ นเพราะซูผงิ พบสิ่ งที่ไม่เหมือนใครเกี่ยวกับโคมไฟนี้ แต่
ละคนต่างถือโคมไฟและตรวจดู แต่กไ็ ม่พบอะไร
“ทําไมคุณถึงเลือกมัน” ลัว่ กู่เยวีย่ งง เธอบอกได้วา่ คนอื่น ๆ สับสน
และสงสัย เธอจึงถามตรง ๆ การรู ้คาํ ตอบนั้นดีกว่าการคาดเดา การ
คาดการณ์เป็ นสิ่ งที่เลวร้ายที่สุด ไม่รู้วา่ จิตใจจะหลงมัวเมาไปอยูท่ ี่
ไหน
ซูผงิ ให้คาํ ตอบมัว่ ๆ “เราพบแค่ชุดเกราะพังและตอนนี้กโ็ คมไฟนี้
ผมแค่กงั วลว่าเราจะไม่พบอะไรอีกในภายหลัง ชิ้นต่อไปอาจจะเป็ น
หิ นก็ได้นี่น่า”
ข้อแก้ตวั นี้บดั ซบมาก ไม่มีใครเชื่อเขา แต่พวกเขาสามารถบอกได้
ว่าซูผงิ ไม่เต็มใจที่จะพูดถึงความลับของมัน
นอกจากนี้พวกเขาตรวจสอบหลายครั้งแล้วและไม่เห็นอะไรเลย
หากซูผงิ รู ้ความลับที่ซ่อนอยู่ พวกเขาก็จะต้องโทษตัวเองที่ตาไม่ดี
พอ เนี่ยเฉิงกงพยายามพูดให้ซูผงิ ไม่เอาโคมไฟนี้ แต่ซูผงิ ยืนยัน
ความพยายามของเนี่ยเฉินกงไร้ผล แววตาที่ดูเศร้าหมองฉายผ่าน
ดวงตาของเนี่ยเฉิ งกง
ทีมออกเดินทางอีกครั้ง
พวกเขากําลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่สี่ เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ พวก
เขาจัดการอสู รร้ายได้อย่างง่ายดายและได้รับสมบัติ สมบัติชิ้นนี้
ตามที่ซูผงิ พูดมันเป็ นหิ นจริ ง ๆ มันเป็ นอิฐสี ทองอ่อน เมื่อพลังของ
ดวงดาวถูกบรรจุลงในอิฐ มันจะขยายใหญ่ข้ ึนหลายเท่า นํ้าหนักของ
มันจะเพิม่ ขึ้นมากกว่าห้าร้อยกิโลกรัม แต่แค่น้ นั มันไม่มีอะไรพิเศษ
ไม่มีใครสนใจที่จะเก็บอิฐนี้ไว้
เนื่องจากไม่มีใครต้องการ อิฐจึงถูกเก็บไว้ ทุกคนพูดไม่ออกตั้งแต่
นึกถึงคําพูดของซูผงิ เขาบอกว่าชิ้นต่อไปอาจเป็ นหิ นและพวกเขาก็
เจอก้อนหิ น
ซูผงิ ประหลาดใจเมื่อเห็นอิฐก้อนนี้ อิฐควรถูกพบในตําแหน่งถัดไป
พวกเขาไม่เสี ยเวลาและเดินทางต่อ พวกเขาสํารวจสถานที่ที่หา้ หก
และเจ็ด พวกเขาพบกริ ชคล้ายดาบที่เฒ่าโมได้ไป กริ ชมีความคม แต่
กลิ่นอายที่ออกมาจากกริ ชนั้นดํามืด ราวกับว่าพลังแห่งดวงดาวที่
หลัง่ ไหลเข้าไปในกริ ชได้เปลี่ยนเป็ นพลังงานอันเดธ
อีกชิ้นหนึ่งที่พวกเขาค้นพบคือชุดเดรสผ้าโปร่ ง มันค่อนข้างสกปรก
หลังจากอยูใ่ นโคลนมานาน มันยังเปื้ อนไปด้วยของเสี ยของอสู รร้าย
ความประทับใจแรกที่เดรสทิ้งไว้คือมันดูสกปรก อย่างไรก็ตาม
หลังจากที่พวกเขาบรรจุพลังดวงดาว ชุดนั้นก็เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์
ออกมา
จากรู ปลักษณ์ของมัน นี่เป็ นชุดเกราะที่ออกแบบมาสําหรับ
สุ ภาพสตรี
แน่นอน ผูช้ ายใช้ได้ถา้ กล้าใส่ ของชิ้นนี้สามารถปรับเปลี่ยนได้โดย
อัตโนมัติตามร่ างกายของผูส้ วมใส่ ชุดนี้สามารถปกปิ ดส่ วนต่าง ๆ
ของร่ างกายที่ควรได้รับการปกป้อง ข้อเสี ยอย่างเดียวสําหรับผูช้ ายที่
ใส่ กค็ ือชุดจะรัดรู ป
พวกเขาทดสอบชุดนี้และสังเกตว่ามันแข็งแกร่ งมาก เคียวแห่งความ
ตายทําอะไรชุดด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของมันไม่ได้ แน่นอนว่า
เคียวแห่งความตายไม่ได้ออกแรงเต็มที่ จากนั้นพวกเขาก็ใช้ดาบและ
กริ ชพยายามตัดชุด แต่มีเพียงรอยเล็กน้อยบนชุด ด้วยการใส่ พลัง
ดวงดาวมากขึ้นรอยขีดข่วนเล็กน้อยก็หายไป
ทุกคนรู ้สึกทึ่งกับของชิ้นนี้ ถึงเวลาที่เฉินจะเลือก ซูผงิ และเฒ่าโมได้
เลือกแล้ว ตอนนี้เฉินให้ความสําคัญกับการเลือก
มันเป็ นเพียงชุดวินเทจที่สวย ทําให้เขารู ้สึกหลากหลาย
เขาลังเล… และคาดหวัง
ในที่สุด…เขาก็เอาชนะความปรารถนาของเขาได้ เขายกมันให้ลวั่ กู่
เยวีย่ และเลือกกริ ชแทน
นอกจากของสองชิ้นที่มีประโยชน์แล้ว สมบัติอีกชิ้นเสื่ อมไปตาม
กาลเวลา พวกเขาบรรจุพลังดวงดาวเข้าไป แต่ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ จาก
ของชิ้นนั้น
 ตอนที่ 178 ทุ่มสุ ดตัว
ไม่นานครึ่ งวันก็ผา่ นไป
พวกเขาสํารวจสถานที่สมบัติไปทั้งหมดสิ บสามแห่งที่มีเครื่ องหมาย
บนแผนที่ สถานที่เดียวที่ตอ้ งสํารวจคือพื้นที่หลักซึ่งเป็ นที่ต้ งั ของ
สมบัติชิ้นสําคัญ
โดยรวมแล้วมีการค้นพบสมบัติเป็ นประโยชน์เก้าชิ้นจากสถานที่ท้ งั
สิ บสามแห่ง แต่ละคนได้ของคนละชิ้นและยังมีสมบัติเหลืออีกหนึ่ง
ชิ้น เนี่ยเฉิงกงถือโอกาสนี้และมอบของนี้ให้กบั ซูผงิ
ซูผงิ ไม่ได้สนใจของนี้มากนัก เป็ นสิ่ งที่ไม่มีใครต้องการและไม่มีค่า
มันเป็ นชุดเกราะ แต่สามารถป้องกันการโจมตีจากอสู รร้ายขั้นกลาง
ได้เท่านั้น สําหรับซูผงิ ชุดเกราะนี้ไม่มีประโยชน์ มันมีประสิ ทธิภาพ
น้อยกว่ากายแสงอาทิตย์ของเขา
แต่เขาก็ยอมรับมัน สิ่ งนี้ไม่มีประโยชน์สาํ หรับเขา แต่เขาสามารถ
ขายได้เป็ นล้าน ๆ มันบังเอิญมากที่เขาขาดเงินในการเลื่อนขั้นร้านค้า
พอดี
คนอื่น ๆ ไม่มีปัญหากับการที่ซูผงิ รับสมบัติมากกว่า ในระหว่างการ
สํารวจทั้งหมดของพวกเขา สุ นขั มังกรดําของซูผงิ ได้แสดงให้เห็นถึง
ความสามารถที่น่าทึ่ง พวกเขารู ้วา่ นี่เป็ นครั้งแรกของซูผงิ ในการ
สํารวจ มิฉะนั้นพวกเขาจะคิดว่าซูผงิ เคยอยูท่ ี่นนั่ มาก่อน
ด้วยข้อมูลของซูผงิ พวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงอันตรายมากมายได้
ทุกครั้งที่พวกเขามาถึงแต่ละสถานที่ ซูผงิ สามารถตรวจสอบ
สถานการณ์ทวั่ ไปของสถานที่ได้ การสํารวจของพวกเขาดําเนินไป
อย่างราบรื่ นด้วยความช่วยเหลือของเขา ซูผงิ ทําประโยชน์สูงสุ ด
อย่างชัดเจน
อันตรายที่ใหญ่ที่สุดเมื่อพวกเขากวาดล้างสถานที่ท้ งั สิ บสามแห่งคือ
เมื่อพวกเขาพบกับอสู รร้ายระดับเก้าขั้นกลาง พวกเขาเตรี ยมแผนได้
ล่วงหน้าเพราะซูผงิ แจ้งล่วงหน้า และพวกเขาก็สามารถฆ่าอสู รร้าย
ตัวนั้นได้ อย่างไรก็ตาม นกเพลิงศักดิ์สิทธิ์ของลัว่ กู่เยวีย่ ได้รับ
บาดเจ็บในขณะที่ให้การสนับสนุนและไม่สามารถเข้าร่ วมการต่อสู ้
ได้อีกต่อไป
สิ่ งของที่พวกเขาค้นพบในสถานที่น้ นั ไม่ใช่ของลํ้าค่าอย่างที่พวกเขา
คิดไว้แต่แรก มันเป็ นของที่พงั แล้ว พวกเขาไม่มีความสุ ขที่ความ
พยายามของพวกเขาไม่ได้อะไรตอบแทน
“ข้างหน้าคือพื้นที่หลัก” เนี่ยเฉิ งกงรู ้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชดั นี่เป็ น
ช่วงเวลาที่เขารอคอย
ทุกคนมองข้ามไป มันเป็ นถํ้าขนาดใหญ่ ลึกเหมือนอุโมงค์ พวกเขา
มองไม่เห็นจุดที่ลึกที่สุดของโพรงมืดมิดนี้
กลิ่นฉุนลอยออกมาจากภายในผสมกับกลิ่นของเสี ยของอสู รร้าย
แน่นอนว่าอสู รร้ายบางตัวอาศัยอยูท่ ี่นนั่
“นัน่ คือจุดหมายของเรา”
ทุกคนตาเป็ นประกาย การเอาสมบัติจากสถานที่แห่งนี้เป็ นเป้าหมาย
หลักของการเดินทางครั้งนี้
ซูผงิ รู ้สึกตื่นเต้นเช่นกัน เมื่อหยิบผลจิตวิญญาณดวงดาวและทุกคน
จากไป เขาสามารถไปสํารวจดินแดนเกล็ดมังกรอื่นได้ มีหลาย
สถานที่ที่เขาอยากไปเยือน เขาสงสัยว่าเขาจะได้รับสมบัติแบบไหน
“เหยีย่ วของฉันไม่สามารถรับรู ้สิ่งที่อยูภ่ ายในได้” โจวจิ่งพูด เขาให้
เหยีย่ วบินขึ้นที่สูงเพื่อติดตามสถานการณ์โดยรวม
ซูผงิ เป็ นศูนย์กลางของความสนใจ เขาเป็ นผูต้ รวจสอบข้อมูลในแต่
ละสถานที่ก่อนหน้านี้
ทุกสายตาจับจ้องไปที่เขา ซูผงิ ไม่ได้เก็บข้อมูลใด ๆ เป็ นความลับ
เขาพูดว่า “อสู รที่อาศัยอยูท่ ี่นี่เป็ นอสู รร้ายขั้นสู งสุ ดของระดับเก้า ซึ่ ง
เป็ นสายพันธุ์ยอ่ ยของมังกร มันคือมังกรไฟ มันมีพลังทําลายล้างสู ง
ิ ญาณสูงมาก”
และมีทกั ษะในการโจมตีวญ
“ระดับเก้าขั้นสู งสุ ด?!”
ข้อมูลนี้ทาํ ให้พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง พวกเขามองซูผงิ ด้วยใบหน้า
หวาดกลัว
เนี่ยเฉิ งกงกลัวมาก “คุณแน่ใจนะ?” เขาจับตาดูซูผงิ ยิง่ ระดับสู ง
ช่องว่างก็ยงิ่ มีความแข็งแกร่ งมากขึ้น ที่ระดับเก้าความแตกต่าง
ระหว่างขั้นก็เหมือนกับระหว่างระดับแปดกับระดับเก้า อสู รร้ายแต่
ละตัวที่อยูข่ ้นั สู งสุ ดของระดับเก้าสามารถเอาชนะอสู รร้ายระดับเก้า
ขั้นกลางได้กว่าร้อยตัวอย่างง่ายดาย!
นัน่ คือความจริ ง!
ที่จะแย่ไปกว่านั้น อสู รร้ายที่พวกเขาต้องเผชิญคือมังกร ในบรรดา
อสู รที่อยูใ่ นระดับเก้า อสู รตัวนี้ถือว่าเหนือกว่า!
เฒ่าโมและเฉินมองซูผงิ จากนั้นก็มองไปที่เนี่ยเฉิ งกง ด้วยประสบการณ์
ที่ผา่ นมา แม้ขอ้ มูลที่ซูผงิ ได้เปิ ดเผยออกมานั้นจะน่าตกใจ แต่กไ็ ม่มี
ใครสงสัยในตอนนี้ สิ่ งเดียวที่พวกเขากังวลคือการตัดสิ นใจของเนี่ย
เฉิงกง
เป้าหมายของเนี่ยเฉิ งกงในการเดินทางครั้งนี้คือการได้รับสมบัติชิ้น
สําคัญนี้
เขาจะยอมแพ้ไหม?
“หัวหน้าเนี่ย…” เฒ่าโมอยากแนะนําให้เนี่ยปฏิเสธ
เคียวแห่งความตายของเฒ่าโมอยูใ่ นระดับเก้าขั้นตํ่าและได้รับบาดเจ็บ
เล็กน้อยจากการต่อสู ค้ รั้งก่อน นอกจากนี้เคียวแห่งความตายยังไม่
ฟื้ นตัวจากการติดพิษ มันจึงไม่สามารถลงมือได้เต็มที่ หากพวกเขา
รวบรวมความแข็งแกร่ งของทุกคนเข้าด้วยกัน พวกเขาอาจมีโอกาส
เอาชนะอสู รระดับเก้าขั้นกลางได้บา้ ง อย่างไรก็ตาม สําหรับอสู รขั้น
สู งสุ ด ช่องว่างระหว่างอสู รกับเคียวแห่งความตายเป็ นเหมือน
ช่องว่างระหว่างระดับเจ็ดกับเก้า!
เฉินกําลังคิดที่จะยอมแพ้เช่นกัน มังกรของเขามีสายเลือดระดับเก้า
ขั้นสู งสุ ด ดังที่พดู ไว้มงั กรยังไม่เติบโตไปสู่ สถานะนั้นและปัจจุบนั
อยูใ่ นระดับเก้าขั้นกลาง นอกจากนี้มงั กรดินของเขายังไม่มีพลัง
โจมตี มันมีเพียงการป้องกันที่ดีเท่านั้น
เนี่ยเฉิงกงก้มหัว เขารู ้สึกหงุดหงิด
เขาไม่ตอ้ งมองก็รู้วา่ เฒ่าโมและเฉินคิดอะไรอยู่
ไม่ใช่แค่เฒ่าโมและเฉินที่คิดแบบนี้ เนี่ยเฉิ งกงรู ้สึกได้วา่ กัว่ เยวีย่ หลิน
และโจวจิ่งเองก็ไม่สบายใจ บางทีพวกเขาอาจต้องการออกไป
มากกว่าโมและเฉิน
“เราควร…ลองดูไหม?” เนี่ยเฉิงกงกําหมัดแน่นและกัดฟัน
หัวใจของเฒ่าโมและเฉิ นตกไปอยูต่ าตุ่ม เขาไม่ยอมแพ้
เฒ่าโมถอนหายใจข้างใน เมื่อเขายอมรับข้อเสนอของเนี่ยเฉิ งกง เขา
ก็ได้ตกลงที่จะช่วยเนี่ยเฉิงกงให้ได้รับสมบัติหลักแล้ว พวกเขามาถึง
ก้าวสุ ดท้ายแล้ว การออกจากจุดนี้จะทําให้เนี่ยเฉิงกงขุ่นเคือง
นอกจากนี้โมจะสู ญเสี ยความน่าเชื่อถือในวงการ และจะไม่มีใคร
มองหาเขาในอนาคต
เฉินก็ถอนหายใจเช่นกัน เขาเสี ยใจด้วยซํ้าที่รับข้อเสนอนี้
เนี่ยเฉิงกงเงยหน้าขึ้น มองพวกเขา เขาสังเกตเห็นการแสดงออกที่มี
ปัญหาของโมและเฉิ น เนี่ยเฉิ งกงเม้มปาก เขาไม่พดู อะไร หันไปหา
ซูผงิ พบว่าซูผงิ ที่อายุนอ้ ยที่สุดและมีความสามารถมากที่สุดกลับ
สงบ เขาไม่เห็นสัญญาณของการอยากถอยกลับ
ดวงตาของเนี่ยเฉิงกงเปล่งประกาย เขาถามซูผงิ ว่า “น้องชายซู คุณ
เต็มใจไปกับผมไหม?”
ซูผงิ ประหลาดใจกับคําถามนี้ “นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราได้ตกลงกันแต่แรก
เหรอ?”
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกถึงความอบอุ่นในหัวใจ มีกอ้ นเนื้อมาจุกที่คอ เขา
หายใจเข้าลึก แล้วพูดว่า “ขอบคุณ!”
ไม่มีใครคาดคิดว่าซูผงิ จะเต็มใจเผชิญอันตรายไปกับเนี่ยเฉิ งกง
เพราะแม้วา่ พวกเขาจะได้รับสมบัติมา มันก็จะเป็ นของเนี่ยเฉิ งกง
ไม่ใช่ของซูผงิ
เฒ่าโมและเฉินพบว่ามันยากที่จะเข้าใจ แม้แต่เพื่อนร่ วมทีมคนอื่น ๆ
อย่างโจวจิ่งก็ยงั งง พวกเขาไม่รู้วา่ ซูผงิ ซื่อเกินไปหรื อยังไง ไม่วา่ จะ
ด้วยวิธีใดพวกเขาสามารถบอกได้วา่ ซูผงิ เป็ นคนที่พวกเขาสามารถ
ไว้ใจได้
“ในเมื่อซูพดู อย่างนั้น ก็ไปหาคําตอบกัน” เฉิ นรู ้ดีวา่ คําพูดของเขาไม่
สามารถเปลี่ยนการตัดสิ นใจได้ในตอนนี้ เขาจึงทําได้เพียงเห็นด้วย
เฒ่าโมมองเฉินว่าเป็ นคนเจ้าเล่ห์ “ไปลองดูกนั แต่เราจําเป็ นต้อง
วางแผนให้ดี นอกจากนั้นให้เรี ยกอสู รที่เหลือของคุณออกมาหาก
คุณมีตวั อื่น นี่คือการต่อสู ค้ รั้งสุ ดท้าย!” เฒ่าโมพูด
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกโล่งใจเมื่อพวกเขาตกลงที่จะไปต่อ เขาเปิ ดพื้นที่
สัญญาและอสรพิษกระหายเลือดระดับเก้าก็โผล่ออกมา!
อสู รตัวนี้อยูใ่ นระดับเก้าขั้นกลาง ใกล้จะทะลุไปยังขั้นต่อไปแล้ว งูมี
ความยาวกว่าร้อยเมตรและหนาเหมือนรางรถไฟ งูถูกปกคลุมไป
ด้วยเกล็ดสี แดงเข้ม นี่คืออสู รที่ดุร้ายและเชื่องยาก
เนี่ยเฉิ งกงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมอสู รตัวนี้
โดยปกติแล้วนักรบอสู รต่อสู ส้ ามารถใช้อสู รได้สูงกว่าสองระดับ แต่
กฎนั้นใช้กบั อสู รระดับเก้าไม่ได้
เฒ่าโมและเฉินตกตะลึงกับ อสรพิษกระหายเลือดตัวนี้ พวกเขาไม่รู้
ว่านอกเหนือจากนักบุญปี ศาจซึ่งอยูใ่ นระดับเก้าขั้นตํ่าแล้ว เนี่ยเฉิ ง
กงยังมีอสู รอีกตัวที่ระดับเก้าขั้นกลาง อสู รสองตัวในระดับเก้าของ
เนี่ยเฉิงกงให้การสนับสนุนที่ดีเยีย่ ม!
โจวจิ่งและเพื่อนร่ วมทีมคนอื่น ๆ มองไปที่อสรพิษกระหายเลือด
ด้วยความกลัว แม้วา่ พวกเขาจะไม่ตะลึงเท่าไหร่ เนื่องจากพวกเขา
คุน้ เคยกับการต่อสู ด้ ว้ ยกัน พวกเขาจึงรู ้บางอย่างเกี่ยวกับอสู รของ
เนี่ยเฉิงกง
เฒ่าโมไม่ลงั เลที่จะเปิ ดพื้นที่สญ
ั ญาของเขาเช่นกัน มันเป็ นมังกร
เลือดระดับแปดขั้นสู งสุ ด เป็ นหนึ่งในสายเลือดย่อยของมังกรแท้จริ ง

นี่คืออสู รเลือดผสมที่มีร่องรอยของสายเลือดราชาอสู รร้าย อย่างไรก็

ตามอสู รนั้นได้รับการสื บทอดรู ปร่ างของราชาอสู รมาเท่านั้น ไม่ใช่
ขนาดหรื อความแข็งแกร่ ง แต่มนั ก็ยงั ถือว่าแข็งแกร่ ง
เฉินยังเรี ยกอสู รตัวที่สองของเขา สิ งโตเพลิงซึ่งอยูใ่ นระดับเก้าขั้นตํ่า
สิ งโตเพลิงมีความเชี่ยวชาญในการต่อสู แ้ ละสามารถทํางานร่ วมกับ
มังกรดินได้ดี เมื่อรวมกันแล้วอสู รทั้งสองก็ไม่ได้แย่ไปกว่าอสู รของ
เนี่ยเฉิงกง
โจวจิ่งไม่รู้วา่ โมและเฉินมีอสู รที่ทรงพลังเช่นนี้ ทันใดนั้นความมัน่ ใจ
ของโจวจิ่งก็เพิ่มขึ้น
หลังจากพวกเขาทั้งสามเรี ยกอสู รของพวกเขาออกมา ทุกคนก็เปลี่ยน
ความสนใจไปที่ซูผงิ
พวกเขาเชื่อว่าอสูรหลักของซูผงิ จะต้องดูน่าเกรงขาม เนื่องจากสุ นขั
มังกรดําเป็ นอสู รอสู รรองของเขา
ซูผงิ ไม่ลงั เล ทุกคนเชื่อมัน่ ว่าการต่อสู ก้ บั อสู รร้ายระดับเก้า ซูผงิ
จะต้องทําให้ดีที่สุด
เมื่อพื้นที่สญ
ั ญาถูกเปิ ด กลิ่นอายน่ากลัวก็เปล่งออกมาจากภายใน
อสู รที่ถูกอัญเชิญทั้งหมดเริ่ มไม่สงบ
อุณหภูมิสูงขึ้นอย่างรวดเร็ วขณะที่มนั คลานออกมา มันมีความยาว
มากกว่า 10 เมตร แม้วา่ มังกรเพลิงนรกจะตัวสั้นกว่า มังกรไฟ และ
มังกรเลือดที่ยาวหลายร้อยเมตร แต่ความรู ้สึกที่ท่วมท้นของมังกร
เพลิงนรกนั้นแข็งแกร่ งกว่ามังกรทั้งสองตัว
“มังกรเพลิงนรก?”
ลัว่ กู่เยวีย่ เป็ นคนเดียวที่เคยเห็นอสู รตัวนี้มาแล้ว คนอื่น ๆ ต่างจ้องที่
มังกรเพลิงนรกด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
มังกรเพลิงนรกเป็ นมังกรที่ดีที่สุดในบรรดามังกรทั้งหมด การที่จะมี
มังกรสายเลือดระดับเก้าก็ยงั นับว่ายากแล้ว ไม่ตอ้ งพูดถึงมังกรที่ดี
สุ ดอย่างมังกรเพลิงนรก
มังกรดินข้างเฉินยืนตรงพร้อมกับเงยหัวขึ้น ในขณะที่มงั กรเพลิง
นรกออกมา มังกรดินก็เริ่ มสัน่ และหดปี ก แรงกดดันของมังกรที่
เหนือกว่าทําให้มงั กรดินเกิดความกลัว
เนื่องจากมังกรดินมาถึงระดับเก้าขั้นกลางแล้ว มันจึงสามารถ
ต้านทานการปรากฏตัวนี้ได้ แต่ถา้ มังกรดินอยูใ่ นระดับที่ต่าํ กว่า มัน
จะต้องหมอบกราบต่อหน้ามังกรเพลิงนรก
 ตอนที่ 179 เริ่มแผนการ
“คุณเอามังกรเพลิงนรกตัวนี้มาจากไหน”
เฒ่าโมและเฉินจ้องไปที่ซูผงิ ด้วยความประหลาดใจมาก ซูผงิ รํ่ารวย
และมีอาํ นาจมากแค่ไหนถึงจะสามารถซื้ ออสูรที่ดีขนาดนี้ได้?
เนี่ยเฉิ งกงก็ตกใจเช่นกัน เขาคิดว่าซูผงิ จะเรี ยกโครงกระดูกพิเศษตัว
นั้นออกมา เขาไม่รู้วา่ ซูผงิ มีมงั กรเพลิงนรกที่หายากนี่ดว้ ย!
กัว่ เยวีย่ หลิน, โจวจิ่งและเย่เฉินชานต่างก็ตกใจจนตัวแข็งทื่อ
ซูผงิ ไม่ได้หยุดเพียงแค่น้ นั เขายังเรี ยกโครงกระดูกน้อยออกมา
เมื่อโครงกระดูกน้อยเข้ามาทุกคนก็เงียบกริ บ ถ้ามังกรเพลิงนรก
เปรี ยบเสมือนการโยนอุกกาบาตลงในทะเลสาบทําให้คลื่นและ
กระแสนํ้าปั่นป่ วน โครงกระดูกน้อยก็เหมือนก้อนกรวดที่โยนลงไป
ในนํ้าเท่านั้น
เมื่อมองไปที่โครงกระดูกน้อยซึ่งสู งกว่าหนึ่งเมตรทุกคนก็พดู ไม่
ออก
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกประหลาดใจ “นี่คือโครงกระดูกตัวนั้นใช่ไหม?”
“ใช่”ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้า โครงกระดูกน้อยตัวนี้เคยฆ่าอสู รศพเวทใน
อดีต และสามารถเอาชนะอสู รร้ายระดับเก้าได้อย่างง่ายดาย โครง
กระดูกน้อยตัวนี้ช่างประหลาด!
จากนั้นซูผงิ ก็เรี ยกอสรพิษม่วงออกมา
อสรพิษม่วงมีความยาวมากกว่าหนึ่งร้อยเมตร ตัวใหญ่พอ ๆ กับ
อสรพิษกระหายเลือดและมังกรเลือด ซูผงิ ไม่ได้เรี ยกอสรพิษม่วงมา
ต่อสู ้ แต่เรี ยกมาเพื่อเป็ นผูพ้ ิทกั ษ์ปกป้องตัวเอง
ซูผงิ ไม่มนั่ ใจว่ามังกรดินจะสามารถป้องกันได้เพียงพอ
ขนาดของอสรพิษม่วงน่าแปลกใจ มันดูเหมือนจะใหญ่กว่าอสรพิษ
ม่วงทัว่ ไป
อย่างไรก็ตาม อสรพิษม่วงเป็ นอสู รที่มีสายเลือดขั้นกลาง พวกมันถูก
ดูถูกและไม่ได้รับการต้อนรับ คนอื่น ๆ ไม่เข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงเก็บ
อสู รธรรมดาอย่างอสรพิษม่วง ในเมื่อเขามีมงั กรเพลิงนรก มันไม่
จําเป็ นต้องมีอสรพิษม่วงเลย
“ในเมื่อซูเรี ยกอสรพิษม่วงออกมา ฉันไม่ควรกัก๊ เหมือนกัน” เนี่ยเฉิ ง
กงมองไปที่อสู รที่ซูผงิ เรี ยกมา และดวงตาของเขาก็หยุดลงตรงมังกร
เพลิงนรก เนี่ยเฉิ งกงยกมือขึ้น เรี ยกอสู รต่อสู อ้ ีกสองตัวระดับแปด
ขั้นกลางและขั้นสู งตามลําดับ
ในทางทฤษฎี การต่อสู ก้ บั อสู รร้ายระดับเก้า อสู รต่อสู ท้ ้ งั สองนี้จะ
ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือมากนัก อย่างไรก็ตามเนื่องจากซูผงิ ได้เรี ยก
อสรพิษม่วงระดับหกออกมา เนี่ยเฉิ งกงก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถเก็บ
อสู รสองตัวของเขาเอาไว้ได้ พวกเขาต้องไม่ลดละความพยายาม!
เฒ่าโมและเฉินเม้มริ มฝี ปาก
พวกเขาลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งจากนั้นแต่ละคนก็เรี ยกอสู รรองทั้งสองระดับ
แปดขั้นกลางออกมา
“อสู รช่วยเหลือ และอสู รต่อสู ร้ ะดับเก้า”
เนี่ยเฉิงกงมองไปที่ทีม ความมัน่ ใจของเขาเพิม่ ขึ้นหลังจากได้เห็น
อสู รที่เพิม่ เข้ามา สิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เขารําคาญก็คือมังกรเพลิงนรกของ
ซูผงิ ที่ดูเหมือนเพิง่ จะเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ ดังนั้นความสามารถของมัน
อาจจะไม่ดีเท่าไหร่ ถ้ามังกรเพลิงนรกอยูใ่ นระดับเก้า มันอาจจะ
เอาชนะมังกรสายพันธุ์ยอ่ ยในถํ้าได้ดว้ ยตัวมันเอง อสูรตัวอื่น ๆ จะ
ไม่จาํ เป็ นที่จะเข้าร่ วม เฒ่าโมและเฉิ นรู ้สึกโล่งใจที่ได้ยนิ กลยุทธ์ของ
เนี่ยเฉิงกง หากอสู รพวกเขาถูกส่ งไปต่อสู ก้ บั มังกรสายพันธุ์ยอ่ ย
ระดับเก้าขั้นสู ง มันก็น่าจะเหมือนฆ่าตัวตาย
“คุณคิดว่าเราควรวางกับดักไว้ขา้ งนอกเพื่อล่อมังกรตัวนั้นออกมา
ไหม?” โจวจิ่งถาม เขามีสติปัญญา ว่องไวและมีวธิ ีที่แปลกใหม่
เนี่ยเฉิงกงมีความคิดแบบกัน “ใช่”
ในทางกลับกันซูผงิ พยายามที่จะปฏิเสธ เพราะเขาคิดว่านี่เป็ นการ
เสี ยเวลา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขาต้องการความปลอดภัย ซูผงิ
จึงต้องกลืนความไม่เห็นด้วยของเขาลงไป การอยูอ่ ย่างปลอดภัยไม่ใช่
เรื่ องเลวร้าย
ในไม่ชา้ พวกเขาก็เตรี ยมแผน
พวกเขาเลือกหุบเขาใกล้เคียงเป็ นที่ต้ งั สําหรับการซุ่มโจมตี ด้านบน
ของหุบเขามีกอ้ นหิ นขนาดใหญ่ที่มงั กรดินได้เตรี ยมไว้ ก้อนหิ น
ขนาดใหญ่เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากธาตุเหล็กที่สกัดจากดิน พวกมัน
เหมือนลูกบอลเหล็กขนาดมหึ มาแทนที่จะเป็ นก้อนหิ น
เนี่ยเฉินกงและอสู รของคนอื่น ๆ ซุ่มซ่อนอยูท่ ี่ดา้ นข้างของหุบเขา
กับดักที่มีคือเปลวไฟ ลาวาและนํ้าแข็ง ถูกวางเตรี ยมไว้
กับดักพร้อมแล้ว คําถามใหญ่คือ
ใครควรไปล่อมังกรไฟออกมา?
ซูผงิ ทําตัวเฉยเมย โดยปกติเขาไม่ตอ้ งการโดดเด่น เขามัน่ ใจว่าเขา
สามารถฆ่ามังกรไฟได้ดว้ ยตัวเอง แต่ครั้งนี้เขาใช้ชีวติ จริ งเป็ นเดิม
พัน ใครจะบอกได้วา่ มีจะอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง?
บางทีความแข็งแกร่ งของมังกรไฟอาจได้รับการพัฒนา จะเกิดอะไร
ขึ้นถ้ามังกรไฟไม่ได้อยูใ่ นระดับเก้าขั้นสู งเหมือนที่เขาเคยเห็นใน
สนามบ่มเพาะ? ในกรณี น้ ีการล่อมังกรไฟออกมาจะทําให้เขาตกอยู่
ในอันตราย
คนอื่น ๆ มองไปที่ซูผงิ เพราะต้องการให้เขาเป็ นผูน้ าํ ท้ายที่สุด ดู
เหมือนว่าซูผงิ จะคุน้ เคยกับสถานการณ์ภายในถํ้าดี อย่างไรก็ตามการ
เสนอสิ่ งนี้ออกมาเป็ นเรื่ องยาก
“ไม่เป็ นไร ฉันจะทําเอง” เนี่ยเฉิ งกงมองไปรอบ ๆ และทุกคนหลีก
เลี่ยงที่จะสบตา เขารู ้วา่ ไม่มีใครเต็มใจที่จะปฏิบตั ิภารกิจนี้ ซูผงิ คุน้ เคย
กับถํ้า แต่เขาเป็ นคนที่ให้ความรู ้ ตลอดการเดินทาง ซูผงิ ได้ทาํ ผลงาน
มากมายนับไม่ถว้ น เนี่ยเฉิงกงไม่มีหน้าไปขอให้ซูผงิ รับความเสี่ ยงนี้
ได้
นอกจากนี้มงั กรเพลิงนรกของซูผงิ ดูเหมือนเพิ่งจะเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่
เนี่ยเฉิงกงคิดว่ามังกรเพลิงนรกอาจไม่ทรงพลังเท่าสุ นขั มังกรดํา
ความแข็งแกร่ งหลักของซูผงิ อยูท่ ี่โครงกระดูกน้อย…จากรู ปลักษณ์
ของมัน มันมีความแข็งแกร่ งพอ ๆ กับ สุ นขั มังกรดํา เนี่ยเฉิ งกงไม่ได้
มีความหวังมากนักสําหรับโครงกระดูกน้อย
ทุกคนรู ้สึกโล่งใจที่เนี่ยเฉิงกงเป็ นคนอาสา
เนี่ยเฉิงกงถามซูผงิ เกี่ยวกับข้อมูลเฉพาะในถํ้า ซูผงิ ให้คาํ แนะนําสั้น ๆ
เกี่ยวกับภูมิประเทศ แต่ไม่ได้เปิ ดเผยรายละเอียดมากมาย ท้ายที่สุดก็
ไม่พบรายละเอียดบางอย่างในการสอดแนมปกติ การพูดมากเกินไป
อาจทําให้เกิดความสงสัยที่ไม่จาํ เป็ นได้
เนี่ยเฉิงกงรู ้สึกโล่งใจเล็กน้อยหลังจากได้รับข้อมูลจากซูผงิ เขาหายใจ
เข้าลึก และบอกให้คนอื่น ๆ รอ คอยให้ความช่วยเหลือเมื่อจําเป็ น
เขาไว้ใจเพื่อนร่ วมทีม
โจวจิ่งและคนอื่น ๆ พยักหน้าและบอกให้เนี่ยเฉิ งกงระวังตัว
ในไม่ชา้ เนี่ยเฉิงกงก็ให้นกั บุญปี ศาจและอสรพิษกระหายเลือดนํา
ทาง เข้าไปในถํ้าอย่างช้า ๆ
ครู่ ต่อมาเนี่ยเฉิงกงก็หายไปจากสายตาของทุกคน
ผูค้ นรออยูด่ า้ นนอกอย่างเงียบ ๆ เมื่อเวลาผ่านไปบางคนก็เริ่ มกังวล
ซูผงิ สงบนิ่ง เขากําลังนับเวลาตามความเร็ วของการเคลื่อนไหวของ
เนี่ยเฉิงกง หลังจากนั้นประมาณเจ็ดนาที ซูผงิ ก็จบั ตาดูที่ปากถํ้าและ
พูดว่า “เขาควรจะออกมาภายในหนึ่งนาที”
คําพูดของซูผงิ ทําให้ทุกคนประหลาดใจ พวกเขามุ่งความสนใจไปที่
ถํ้าอย่างรวดเร็ ว
ตูม!
มีบางอย่างพังทลายลงภายในถํ้า
เสี ยงดังทําให้ทุกคนตกใจ พวกมันกําลังมา!
ในช่วงเวลาต่อมาเนี่ยเฉิงกงเป็ นคนแรกที่ปรากฏตัวต่อสายตาของทุก
คน เขากําลังวิง่ อย่างบ้าคลัง่ เมื่อเขาเห็นเพื่อนร่ วมทีม เขาพูดกับพวก
เขาด้วยความเร่ งรี บว่า “ไปที่หุบเขา!”
โฮก !!
ออกมาจากถํ้า ด้านหลังเขามีเสี ยงคํารามอย่างโกรธเกรี้ ยว มีบางอย่าง
กระแทกกับผนังด้านในของถํ้า นัน่ เป็ นการบ่งบอกถึงการต่อสู ท้ ี่
ดุเดือด
ทุกคนหันหลังกลับและรี บไปที่หุบเขา
เนี่ยเฉิงกงตามพวกเขา กลับไปที่หุบเขาพร้อมกัน ไม่นานหลังจากที่
พวกเขามาถึง นักบุญปี ศาจและอสรพิษกระหายเลือดก็เข้ามาในหุบ
เขาอย่างรวดเร็ ว ตลอดทาง อสรพิษกระหายเลือดได้ใช้ทกั ษะของ
มันทุบพื้นด้วยหางหลายครั้ง พื้นดินพังทลายลงและทําให้อสู รร้ายที่
อยูต่ ามหลังพวกเขาช้าลง
เบื้องหลังพวกเขาคือมังกรไฟที่ยาวเกือบสองร้อยเมตร บิดตัวไปมา
ราวกับถนนบนภูเขาคดเคี้ยว มังกรไฟถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสี แดง
เข้มที่ลุกไหม้ มังกรไฟส่ งเสี ยงร้องและการเคลื่อนไหวของมันก็
รวดเร็ วมาก แม้วา่ มันจะช้าลงเพราะหลุมบนพื้น แต่มงั กรไฟก็เข้าใกล้
อสู รต่อสูท้ ้ งั สองอย่างรวดเร็ วจนเนี่ยเฉิ งกงกังวล เขากําหมัดแน่น
ในไม่ชา้ มังกรไฟก็มาถึงหุบเขา อยูห่ ่างจากนักบุญปี ศาจเพียงร้อย
เมตร “จัดการมัน!” เนี่ยเฉิงกงตะโกนด้วยนํ้าเสี ยงรี บร้อน
กับดักพร้อมแล้ว ทั้งหมดถูกเปิ ดใช้งานในเวลาเดียวกัน จากเหนือ
หุบเขา ลูกเหล็กหนักเริ่ มตกลงมาหลายสิ บลูก! ลูกเหล็กแต่ละลูก
สามารถทุบและถล่มอาคารสิ บชั้นเพื่อสร้างหลุมขนาดใหญ่บนพื้น
ได้ ในขณะเดียวกันนกเพลิงศักดิ์สิทธิ์ซ่ ึงได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้
ได้เริ่ มปล่อยลาวาที่เตรี ยมไว้ก่อนหน้านี้จากด้านข้างของหุบเขา
ลาวากําลังลงไปยังมังกรไฟ
หนามแหลม ดาบนํ้าแข็ง พายุและทักษะอื่น ๆ ที่คนอื่น ๆ เตรี ยมไว้
ได้ถูกปล่อยออกมาทันที โดยพุง่ เป้าไปที่มงั กรไฟ โดยปกติแล้ว
หนามแหลมและดาบทั้งหมดเหล่านี้จะไม่สามารถใช้กบั เป้าหมายได้
อย่างไรก็ตามเนื่องจากทักษะเตรี ยมพร้อมมาระยะหนึ่งแล้ว พวกมัน
ทั้งหมดจึงโดนเป้าหมายหมด
“ทะเลหิ น!” ดวงตาของเฉิ นเปล่งประกายขณะที่เขาตะโกน เขาใส่
พลังดวงดาวให้กบั อสู รของเขา มังกรดินส่ งเสี ยงร้องและความ
แข็งแกร่ งของมันเพิม่ ขึ้นอย่างเห็นได้ชดั มังกรดินยืนอยูใ่ นอากาศ
เหนือหุบเขา ส่ งพลังจากเท้าของมันไปยังกําแพงหิ นที่ดา้ นข้างของ
หุบเขาซึ่งเริ่ มสัน่ ไหว
ตูม!
กําแพงหิ นกําลังปิ ดลงอย่างรวดเร็ วรอบ ๆ มังกรไฟ มันจะถูกบีบให้
ตาย!
“ดาวตกหิ น!”
เนี่ยเฉิงกงให้อสรพิษกระหายเลือดปลดปล่อยทักษะระดับเก้าของ
ตระกูลหิ นเช่นกัน ธาตุดินรวมตัวกันในอากาศจากนั้นก็ก่อตัวเป็ น
ก้อนหิ นสี่ เหลี่ยม ก้อนหิ นทุบลงปิ ดกั้นเส้นทางของมังกรไฟ
ปัง!
เสี ยงดังสนัน่ มาจากหุบเขาราวกับว่ามันถูกถล่ม
ฝุ่ นคละคลุง้ แต่เนี่ยเฉิงกงได้บอกนักบุญปี ศาจของเขาลงมือต่อ
อากาศที่มืดและเหม็นอย่างลึกซึ้งถูกปล่อยออกมาจากนักบุญปี ศาจ
อากาศมีฤทธิ์กดั กร่ อนและอาจทําให้เกิดภาพหลอนได้ เมื่ออสู รร้าย
ขั้นตํ่าสัมผัสอากาศเหม็นนี้แม้เพียงเล็กน้อย อสู รร้ายก็จะสู ญเสี ย
จิตใจทันที เลือดของพวกมันจะไหลย้อนกลับและอสู รร้ายจะเลือด
ไหลจนตาย!
ทักษะการเสริ มพลังจํานวนมากถูกใช้กบั นักบุญปี ศาจซึ่งมีขนาดใหญ่
ขึ้น นักบุญปี ศาจกําลังได้รับแรงผลักดันมากขึ้น
หวีด!
เงาของพลองขนาดใหญ่ของนักบุญปี ศาจสร้างขึ้นกว่าร้อยเงา
นักบุญปี ศาจได้ทุบพลองลงและเงานับร้อยก็กลายเป็ นหนึ่งเดียว
แผ่นดินสัน่ สะเทือน มีเมฆฝุ่ นมากกว่าเดิม
โฮกกก !!
ท่ามกลางฝุ่ นละอองมีบางสิ่ งระเบิดออกมาพร้อมกับเสี ยงคําราม
อย่างบ้าคลัง่ ด้วยความโกรธ
เปลวไฟที่รุนแรงพัดออกมาทันที ปัดฝุ่ นและหมอกออกไป มังกรไฟ
ลุกขึ้นยืนในเปลวไฟ ร้องและหายใจด้วยไฟ
นักบุญปี ศาจพยายามต่อสู ก้ ลับ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนี่เป็ นมังกร
ไฟระดับเก้า พลองจึงถูกเผาไหม้เป็ นสี แดงทันทีและนักบุญปี ศาจก็
ถูกทุบออกไป
นี่เป็ นเรื่ องที่น่าตกใจ ไม่มีใครคาดคิดว่ามังกรไฟจะแสดงพลังเช่นนี้
ได้หลังจากได้รับการโจมตีมากมาย
ดังที่พดู ไว้ ความพยายามก่อนหน้านี้ได้ผล ลูกเหล็กจํานวนมากถูก
มังกรดินผลักลงมา สร้างความเสี ยหายอย่างมาก มีหลายจุดที่ได้รับ
บาดเจ็บด้านหลังของมังกรไฟ เกล็ดของมันแตก เลือดไหลออกมา
ท่ามกลางเปลวไฟ เลือดเหื อดแห้งทิ้งรอยไว้ที่ดา้ นหลังของมังกรไฟ
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจหลังจากมองไปที่มงั กรไฟ นี่คือสิ่ งที่เขาได้เห็นใน
สนามบ่มเพาะ มันเป็ นมังกรไฟระดับเก้าขั้นสู ง เพียงแค่วา่ มังกรไฟ
ตัวนี้ผอมกว่า เย็นกว่าและมืดมนกว่า นี่อาจจะเป็ นมังกรไฟตัวอื่น ซึ่ง
เป็ นลูกของตัวที่เขาเคยเห็นในสนามบ่มเพาะ
“ไปกันเถอะ!”
เนี่ยเฉิงกงกัดฟัน กับดักใช้งานได้ แต่ลม้ เหลวในการสร้างความ
เสี ยหายในระดับที่พวกเขาคาดการณ์ไว้ ทางเดียวที่เหลืออยูส่ าํ หรับ
พวกเขาคือการต่อสู ก้ บั มังกรไฟในระยะประชิด
โชคดีที่หลังจากการต่อสู ค้ รั้งก่อน พวกเขาทุกคนมีความรู ้สึกที่ดีใน
การทํางานเป็ นทีม พวกเขาสามารถช่วยอสู รของพวกเขาในการต่อสู ้
ได้อย่างเต็มที่
เฒ่าโมฝื นยิม้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบอกให้เคียวแห่งความ
ตายเข้าร่ วม
โดยไม่ลงั เล เฉินบอกให้มงั กรดินของเขาลงมาในหุบเขาเพื่อเพิ่ม
เกราะดินให้กบั เคียวแห่งความตาย นักบุญปี ศาจอสรพิษกระหาย
เลือดและตัวเขาเอง ในเวลาเดียวกันมังกรดินใช้ โล่มงั กร เกล็ดมังกร
และทักษะอื่น ๆ ที่แข็งแกร่ งกว่าเกราะดิน อย่างไรก็ตาม ทักษะหลัง
ไม่สามารถใช้กบั ใครหรื อสิ่ งอื่นใดนอกจากมังกรดินได้ แม้แต่เฉินก็
ไม่สามารถเพลิดเพลินกับผลประโยชน์น้ ีได้
หลังจากสร้างโล่ท้ งั หมดเสร็ จแล้ว มังกรดินก็ร้องคําราม มันเป็ นผูน้ าํ
และพุง่ เข้าหามังกรไฟที่โกรธแค้น
 ตอนที่ 180 บดขยี้
มังกรไฟได้ยนิ เสี ยงคํารามของมังกรดิน มันตอบสนองทันที มังกร
ไฟเป็ นการรวมกันของงูและมังกร เสี ยงกรี ดร้องที่แหบพร่ านั้นน่า
กลัวมาก
เนื่องจากทุกคนส่ งอสู รออกไปซูผงิ ก็ไม่ได้อยูเ่ ฉย ๆ เขาบอกให้โครง
กระดูกน้อยอ้าปากเพื่อเอาหยาดนํ้าโลหิ ตออกมา จากนั้นโครงกระดูก
น้อยก็กระโดดขึ้นไปบนหลังของมังกรเพลิงนรก พุง่ เข้าไปในหุบเขา
พร้อมกับสุ นขั มังกรดํา
สําหรับอสรพิษม่วง มันใช้งูขดเพื่อปกป้องซูผงิ
งูยาวกว่าร้อยเมตรขดตัวเป็ นลูกบอลโล่ขนาดใหญ่ นี่เป็ นเกราะป้องกัน
ที่สมบูรณ์แบบสําหรับซูผงิ ซูผงิ เป็ นนักรบอสู รระดับสี่ ข้นั สู ง เขามี
กายแสงอาทิตย์และความแข็งแกร่ งทางกายภาพของเขาสามารถ
ต้านทานการโจมตีจากอสู รร้ายระดับห้าได้ อย่างไรก็ตามนี่เป็ นสถานที่
อันตราย หากไม่มีโครงกระดูกน้อยและสุ นขั มังกรดําอยูก่ บั เขา อสู ร
ร้ายระดับเจ็ดใด ๆ ก็สามารถจัดการเขาได้อย่างรุ นแรง
แน่นอน…
หากอสู รร้ายระดับเจ็ดหรื อแปดตัวใดแอบลอบเข้ามา แม้แต่เย่เฉินชาน
และอสู รต่อสู ข้ ้นั สู งคนอื่น ๆ ก็ตอ้ งเสี ยชีวติ อย่างแน่นอน ท้ายที่สุด
การต้านทานของพวกเขาก็ยงิ่ อ่อนแอกว่าเมื่อเทียบกับกายแสงอาทิตย์
ของซูผงิ
ซูผงิ ใช้ความคิดของเขาในการรับรู ้และสังเกตการต่อสู ้ ในขณะที่เขา
ซ่อนตัวอยูใ่ นงูขด
อาศัยการป้องกันที่แข็งแกร่ ง มังกรดินกําลังต่อสู ก้ บั มังกรไฟอย่าง
ใกล้ชิด โล่มงั กรแตก นักบุญปี ศาจและอสรพิษกระหายเลือดอยู่
ด้านข้าง ความร่ วมมือเป็ นไปด้วยดี
อย่างไรก็ตาม นักบุญปี ศาจและอสรพิษกระหายเลือดกําลังถูกคุกคาม
โดยเปลวไฟของมังกรไฟ เปลวไฟมังกรนั้นมีพลังทําลายล้าง เกราะ
ดินของนักบุญปี ศาจและอสรพิษกระหายเลือดเป็ นสี ดาํ ไหม้เกรี ยม
อสรพิษกระหายเลือดเกิดมาพร้อมความดุร้าย การโจมตีของมันก็น่า
กลัว อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เผชิญหน้ากับมังกรไฟ อสรพิษกระหาย
เลือดไม่สามารถแสดงความดุร้ายใด ๆ ได้เลย มันไม่กล้าที่จะเข้าไป
พัวพันหรื อกัดมังกรไฟ อสรพิษกระหายเลือดเพียงแค่โบกหางของ
มันเพื่อเขี่ยหิ นบางส่ วนที่อยูด่ า้ นข้าง เหวีย่ งพวกมันใส่ มงั กรไฟ
นักบุญปี ศาจถือพลองของมัน ในขณะที่มงั กรดินกําลังฟุ้งซ่าน
นักบุญปี ศาจก็ทุบหลังมังกรไฟอย่างรวดเร็ ว ในไม่ชา้ พลองก็ถูกไฟ
ไหม้เป็ นสี แดง ผิวหนังบนมือของนักบุญปี ศาจถูกย่างและมีเลือด
ไหลออกมา ถึงกระนั้นนักบุญปี ศาจก็จบั พลองไว้แน่น
“นี่ยงั ไม่ดีพอ!”
เนี่ยเฉิงกงและเฒ่าโมสามารถบอกได้วา่ สิ่ งต่าง ๆ ดูไม่ค่อยดี พวกเขา
วิตกกังวล
เนี่ยเฉิงกงกําลังดิ้นรนอยูข่ า้ งใน เขาสงสัยว่าเขาควรจะออกคําสัง่ ให้
อสรพิษกระหายเลือดโจมตีเต็มแรงหรื อเปล่า ในกรณี น้ นั มังกรไฟจะ
ได้รับบาดเจ็บสาหัส อย่างไรก็ตามเป็ นไปได้มากว่าอสรพิษกระหาย
เลือดจะ … ตาย คุม้ ไหม?
เนี่ยเฉิ งกงกําลังคิดและลังเล
เขาเป็ นคนเดียวที่มีความรู ้นอกเหนือจากแผนที่ที่เขาแสดงให้คนอื่น
เห็นแล้ว เขายังมีแผนที่ขมุ ทรัพย์อีกใบที่บนั ทึกผลของสมบัติท้ งั หมด
ที่มี
สมบัติที่สาํ คัญคือผลจิตวิญญาณที่สามารถช่วยให้เขาเลื่อนระดับได้
หนึ่งระดับ! สําหรับเขาผลไม้ชิ้นนี้มีค่า เมื่อเขามาถึงระดับแปดขั้น
สู ง เขาสามารถก้าวไปสู่ ระดับเก้าได้โดยตรงด้วยความช่วยเหลือของ
ผลไม้น้ ี!
ระดับแปดและระดับเก้าแสดงถึงสถานะทางสังคมที่แตกต่างกัน
อย่างสิ้ นเชิง ท้ายที่สุดแล้วนักรบอสู รระดับแปดได้รับการยกย่องว่า
เป็ นปรมาจารย์ แต่นกั รบอสู รระดับเก้าก็มีตาํ แหน่งและมีชื่อเสี ยงไป
ทัว่ โลก คนรุ่ นหลังสามารถก้าวขึ้นสู่ แวดวงสังคมชั้นสู งและแม้กระทัง่
ในแวดวงนี้พวกเขายังได้รับการยกย่องว่าเป็ นผูท้ รงอิทธิพลระดับ
ต้น ๆ
ขณะที่เนี่ยเฉิงกงยังลังเล สถานการณ์กเ็ ปลี่ยนไป
เสี ยงคํารามจากมังกรเพลิงนรกทําให้ทุกคนตกใจ มังกรเพลิงนรก
กระโจนเข้าไปในหุบเขาและพุง่ เข้าหามังกรไฟฉากนี้ทาํ ให้ทุกคน
ประหลาดใจ
มังกรเพลิงนรกตัวนี้เพิ่งถึงวัยผูใ้ หญ่!
นี่ไม่ใช่สถานที่ที่มงั กรเพลิงนรกจะลงมือ เมื่อการต่อสู ร้ ะหว่างอสู ร
ร้ายที่ทรงพลังที่สุดกําลังดําเนินอยู่ การสู ญเสี ยจะมากเกินไปถ้ามังกร
เพลิงนรกเสี ยชีวติ โดยบังเอิญ!
มีคนสังเกตเห็นบางสิ่ งบางอย่างยืนอยูบ่ นไหล่ของมังกรเพลิงนรก
มันคือโครงกระดูก!
สิ่ งนี้ทาํ ให้พวกเขาตกใจอีกครั้ง
มังกรเกิดมาพร้อมกับความภาคภูมิใจอย่างไม่น่าเชื่อ ในฐานะที่เป็ น
หนึ่งในมังกรที่ดีที่สุด มังกรเพลิงนรกมีความภาคภูมิใจมากกว่า
มังกรตัวอื่น ๆ โดยปกติเจ้าของของมังกรเพลิงนรกจะพยายามอย่าง
เต็มที่ที่จะไม่ยวั่ ยุมนั เพราะไม่อยากให้มนั บ้าคลัง่ แม้จะอยูภ่ ายใต้
อิทธิพลของสัญญาก็ตาม
แล้วทําไมมังกรเพลิงนรกตัวนี้ถึงยอมให้โครงกระดูกยืนบนไหล่
ของมัน?
ในไม่ชา้ มังกรเพลิงนรกก็พงุ่ เข้ามาถึงมังกรไฟพร้อมกับโครงกระดูก
น้อย ถัดจากมังกรเพลิงนรกคือสุ นขั มังกรดําที่วงิ่ เร็ วพอ ๆ กับมังกร
โฮกก!
มังกรคํารามเพื่อสร้างความกลัว
มังกรไฟไม่ได้กลัวแม้แต่นอ้ ย แต่มนั กราดเกรี้ ยว มังกรไฟร้องเสี ยง
ดังเช่นกัน ในฐานะที่เป็ นอสู รร้ายสายพันธุ์ยอ่ ยมังกร มังกรไฟไม่ได้
นับถือมังกรที่สูงส่ ง แต่กลับมีความเกลียดชังและศัตรู โดยกําเนิด
มังกรเพลิงนรกถูกล้อมรอบไปด้วยเปลวไฟที่โหมกระหนํ่า ดวงตา
ของมันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ ยว มันอ้าปากและพ่นไฟมากขึ้น
ความร้อนที่แผดเผาทําให้มงั กรดินกลัวมังกรไฟ มังกรดินเคลื่อนตัว
ออกไปอย่างรวดเร็ ว
มังกรไฟก็พน่ ไฟออกมาเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับไฟของ
มังกรเพลิงนรก ไฟของมังกรไฟก็ถูกทําให้สงบลงอย่างรวดเร็ ว
แม้แต่เปลวไฟที่ลุกไหม้บนร่ างของมังกรไฟก็กาํ ลังจะดับลง
สุ นขั มังกรดําซ่อนตัวอยูด่ า้ นข้างและเพิ่มระดับโล่หา้ ชั้นให้กบั มังกร
เพลิงนรก
นัน่ เป็ นสิ่ งที่ดีที่สุดที่สุนขั มังกรดําสามารถทําได้
ด้วยความช่วยเหลือของระดับโล่หา้ ชั้น พลังป้องกันของมังกรเพลิง
นรกได้เพิม่ ขึ้นในระดับที่น่าทึ่ง ต้องขอบคุณการฝึ กฝนของซูผงิ ทํา
ให้มงั กรเพลิงนรกมีภูมิคุม้ กันต่อไฟธรรมดา
แม้วา่ เปลวไฟของมังกรไฟจะไม่เหมือนกัน แต่กไ็ ม่ได้มีผลกับมังกร
เพลิงนรก
เมื่อมังกรเพลิงนรกปะทะตัวเองกับมังกรไฟ โครงกระดูกน้อยก็ยนื
อยูบ่ นไหล่ของมังกรเพลิงนรกเหมือนอัศวินตัวน้อย เบ้าตาที่มืดและ
ลึกก็เปล่งประกายสี แดงเข้ม
ความโหดร้าย ความเย็นชา
โครงกระดูกน้อยแสดงอารมณ์เชิงลบหลายประเภท แต่การเคลื่อน
ไหวของมันดูเหมือนจะมีมากขึ้น โครงกระดูกน้อยเพียงแค่ปลดดาบ
กระดูกออกจากเอวด้วยการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้า
เมื่อดึงดาบออก อากาศเหม็นก็พงุ่ ออกมา ทันใดนั้นดาบกระดูกขนาด
เล็กก็งอกขึ้นกลายเป็ นดาบขนาดใหญ่ยาวสี่ ถึงห้าเมตร ยาวกว่าโครง
กระดูกน้อยเสี ยอีก!
ตาย!
โครงกระดูกน้อยหายไปจากไหล่ของมังกรเพลิงนรก ในวินาทีถดั มา
โครงกระดูกน้อยก็โผล่ออกมาอีกครั้งต่อหน้าของมังกรไฟ
มังกรไฟถูกตรึ งในการต่อสู ้ เป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจที่สิ่งเล็กน้อย
เช่นนี้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการต่อสู ้ แต่มนั กลับสัมผัสได้ถึงบางอย่าง
ที่น่ากลัวอย่างมากจนตัวมันสัน่
ฟุ่ บ!
ดาบถูกเหวีย่ งข้ามมังกรไฟอย่างรวดเร็ ว
เลือดไหลทะลักออกมา มังกรไฟปิ ดตาเมื่อเปลือกตาของมันถูกฟัน
ลูกตาของมันก็เช่นกัน รอบ ๆ รอยดาบมีกลิ่นอายมืดบางอย่างที่กดั
กินลูกตาเหมือนเปลวไฟ
ความเจ็บปวดที่รุนแรงทําให้มงั กรไฟร้องออกมาอย่างทรมาน มัน
ล้มลง
ตาย! ตาย!
โครงกระดูกน้อยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ ว มันได้คดั ลอกสายฟ้าแลบ
ซึ่งพัฒนาเป็ นทักษะที่เหมาะสมกับตัวมันเอง ทักษะนี้เป็ นทักษะทัว่ ไป
สําหรับราชาอสู ร อย่างไรก็ตาม มันหายากและยากที่จะเรี ยนรู ้สาํ หรับ
อสู รระดับเก้า โครงกระดูกน้อยพุง่ ไปรอบ ๆ และดาบของมันก็คม
ด้วยเหตุน้ ีโครงกระดูกน้อยจึงสามารถทําอันตรายต่อมังกรไฟได้ ใน
หลาย ๆ ที่ เกล็ดมังกรแข็งไม่สามารถป้องกันแทงดาบทะลุได้ เปลว
ไฟรอบมังกรไฟถูกเผาผลาญโดยเปลวไฟแห่งความมืดจากโครง
กระดูกน้อย เปลวไฟแห่งความมืดเป็ นทักษะโดยธรรมชาติที่มา
พร้อมกับสายเลือดของราชาโครงกระดูกไฟนรก!
แม้แต่ไฟของมังกรเพลิงนรกก็ไม่สามารถเทียบได้กบั ไฟนรกนี้!
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากโครงกระดูกน้อยยังกินหยาดนํ้าโลหิ ตไม่
เสร็ จ ไฟนรกจึงยังไม่สมบูรณ์ โครงกระดูกน้อยไม่สามารถใช้ความ
แข็งแกร่ งของไฟนรกได้เต็มที่
การมีส่วนร่ วมของโครงกระดูกน้อยสร้างความแตกต่าง มังกรเพลิง
นรกกําลังโจมตีอย่างบ้าคลัง่ แสดงให้เห็นถึงพลังที่น่ากลัว มังกร
เพลิงนรกมีความรุ นแรงมากกว่านักบุญปี ศาจและอสรพิษกระหาย
เลือด ในไม่ชา้ มังกรไฟก็พา่ ยแพ้
ในที่สุดมังกรดินที่ทาํ หน้าที่เบี่ยงเบนความสนใจของมังกรเพลิงก็
รู ้สึกได้ถึงภาระที่ถูกยกออก มันสามารถหายใจได้
เนี่ยเฉิงกงและคนอื่น ๆ จ้องไปที่การต่อสู ้ ขณะที่ตะลึง
สิ่ งนี้ทาํ ให้มุมมองของพวกเขาหยุดชะงักอย่างสิ้ นเชิง!
มังกรเพลิงนรกที่ดูเหมือนเพิง่ เข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่สามารถแสดงความ
สามารถที่ไม่อ่อนแอไปกว่าระดับเก้าขั้นตํ่า ได้ยงั ไง?
พวกเขาไม่สามารถเข้าใจความแตกต่างที่รุนแรงนี้ได้
และที่น่าตกใจยิง่ ขึ้น โครงกระดูกที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรพิเศษ
ปรากฏตัวและหายไปอย่างลึกลับ นอกจากนี้โครงกระดูกยังมีพลัง
ทําลายล้างมาก ทุกครั้งที่โครงกระดูกเคลื่อนที่ มันสร้างเป็ นพลัง
ทําลายล้างสู งต่อมังกรไฟ
เมื่อเทียบกับมังกรเพลิงนรก โครงกระดูกอาจแข็งแกร่ งกว่าเล็กน้อย!
ลัว่ กู่เยวีย่ หลินผูซ้ ่ ึงได้เห็นความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกในสถาบัน
ก็รู้สึกตกใจเช่นกัน เธอคิดว่าโครงกระดูกน้อยสามารถต่อสู ก้ บั อสู ร
ร้ายได้มากที่สุดคือระดับเก้าขั้นกลาง เธอจะรู ้ได้ยงั ไงว่าโครงกระดูก
น้อยสามารถจัดการกับมังกรไฟระดับเก้าขั้นสู งได้ง่ายดายขนาดนี้?
แน่นอนมังกรไฟต้องต่อสู ก้ บั คู่ต่อสู ห้ ลายตัว ดังที่พดู ไว้โครงกระดูก
น้อยเคลื่อนไหวอย่างสง่างาม มันแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่ งที่
ไม่คาดคิด
นี่มนั น่ากลัวมาก! ลัว่ กู่เยวีย่ หลินคิดกับตัวเอง เธออดไม่ได้ที่จะตัว
สัน่
ด้วยความร่ วมมือของโครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรก ทําให้
มังกรไฟเกิดบาดแผลจํานวนมาก โครงกระดูกน้อยสามารถฆ่ามังกร
ไฟตัวนี้ได้ดว้ ยตัวเองและทําได้เร็ วขึ้นด้วยความช่วยเหลือของมังกร
เพลิงนรก
มังกรเพลิงนรกไม่ได้ต่อสู เ้ พียงลําพัง มังกรดินช่วยทําให้คู่ต่อสู เ้ สี ย
สมาธิ อสรพิษกระหายเลือดและนักบุญปี ศาจให้ความช่วยเหลือได้
เนื่องจากพวกมันเป็ นอสู รระดับเก้า นี่คือชัยชนะสําหรับพวกเขา!
สุ นขั มังกรดํากระโดดไปรอบ ๆ ด้านข้างพยายามพิสูจน์การมีอยูข่ อง
มัน แต่การมีอยูข่ องมันมีค่าเพียงเล็กน้อยในตอนนี้
การต่อสู ม้ าถึงจุดสิ้ นสุ ดในไม่ชา้ ไม่กี่นาทีต่อมา มังกรไฟก็ลม้ ลงบน
พื้นและยังคงกรี ดร้อง ตาของมันถูกดาบกรี ดหลายแห่งและเกล็ด
ส่ วนใหญ่แตก โครงกระดูกน้อยต่อยหัวของมังกรไฟ มันล้มลงไปที่
พื้นและมังกรเพลิงนรกก็กระโดดข้ามและกัดหัว ฟันของมังกรเพลิง
นรกปล่อยไฟและแรงกัดของมันก็แข็งแกร่ ง มังกรเพลิงนรกฉีกกราม
ของมังกรไฟเลือดไหลทะลักไปทัว่ มุมมองนั้นเต็มไปด้วยเลือดจน
ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้
เมื่อการต่อสู ส้ ิ้ นสุดลง ทุกคนต้องใช้เวลาสักครู่ เพื่อกลับมามีสติ
เนี่ยเฉิงกงเอานักบุญปี ศาจไปตรวจสอบ มังกรไฟตาย กรามของมัน
ถูกฉีกออกทําให้ลิ้นและฟันเผยออกมา เลือดยังคงไหลออกมา
“มันจบแล้ว…” โจวจิ่งและกัว่ เยวีย่ หลินรู ้สึกราวกับว่าทุกอย่างเป็ น
ความฝัน พวกเขาแค่มองและยังชนะ
พวกเขาต่างตกตะลึงกับมังกรเพลิงนรกที่โดดเด่น มันเพิง่ ถึงวัยผูใ้ หญ่
แต่เช่นเดียวกับสุ นขั มังกรดํา มังกรเพลิงนรกเป็ นอัจฉริ ยะ
พวกเขาสงสัยว่ามังกรเพลิงนรกมาถึงวัยผูใ้ หญ่ข้ นั สู งสุ ดแล้วหรื อยัง
มันมีความผิดปกติทางร่ างกายบางอย่างซึ่ งเป็ นสาเหตุที่ทาํ ให้มนั ดู
ไม่เหมือนมังกรวัยผูใ้ หญ่
อย่างไรก็ตาม ความดุร้ายของมังกรเพลิงนรก สร้างความประทับใจ
อย่างมาก
สิ่ งที่ทาํ ให้พวกเขาประทับใจมากที่สุดคือโครงกระดูกที่เงียบสงบ
แต่เกรี้ ยวกราด
โครงกระดูกกลับไปที่ไหล่ของมังกรเพลิงนรก คนอื่น ๆ มองพวก
มันด้วยดวงตาที่เปล่งประกายด้วยความอยากรู ้อยากเห็น พวกเขาจํา
ไม่ได้วา่ เคยเห็นโครงกระดูกที่มีกระดูกสี ดาํ แต่โครงกระดูกขั้นสู ง
ไม่มีขนาดเล็กขนาดนี้ มันแปลก
พวกเขาไม่สามารถบอกสายพันธุ์ของโครงกระดูกนี้ได้ ไม่วา่ จะด้วย
วิธีใดโครงกระดูกนี่ไม่ธรรมดาเนื่องจากมังกรเพลิงนรกเต็มใจให้
มันเกาะ
ซูผงิ ก็กลายเป็ นปริ ศนาเช่นกัน อายุ ความแข็งแกร่ งและอสู รของเขา
ล้วนเป็ นส่ วนหนึ่งของความลึกลับนั้น
เฒ่าโมมองไปที่ซูผงิ ด้วยความกลัว เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับ แต่ชาย
หนุ่มแสดงพลังที่แข็งแกร่ งกว่าของเขา ซูผงิ ยังเด็กอยู่ เขาไม่ได้
อ่อนแอไปกว่านักเรี ยนดาวเด่นจากตระกูลที่มีชื่อเสี ยง!
ในขณะนี้ซูผงิ ได้ขอให้อสรพิษม่วงปลดปล่อยเขาจากสิ่ งกีดขวาง ทั้ง
โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกก็กลับมา
เนี่ยเฉิงกงมองไปที่ซูผงิ อย่างเคร่ งขรึ ม เขาบอกตัวเองว่าเขาจะไม่มี
วันยัว่ ยุคนคนนี้ เขาไม่มีความสุ ขตั้งแต่ที่ซูผงิ เอาตะเกียงนั้นไป
อย่างไรก็ตามความช่วยเหลือที่ซูผงิ ให้ระหว่างการเดินทางครั้งนี้มีค่า
มากกว่าตะเกียง
โดยเฉพาะอย่างยิง่ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากซูผงิ เนี่ยเฉิงกง
ต้องใช้เวลานานกว่าจะได้ผลจิตวิญญาณนั้น
“โจวจิ่งอยูท่ ี่นี่และคุม้ กัน เราจะไปเก็บผลไม้แล้วเราจะกลับมาเคลียร์
ที่น้ ี” เนี่ยเฉิงกงพูด ความคิดที่จะได้รับผลจิตวิญญาณนั้นทําให้เขา
ตื่นเต้น เขาไม่ตอ้ งการรออีกต่อไป
คนอื่น ๆ ไม่ได้คาดหวังว่าเนี่ยเฉิงกงจะรี บร้อนขนาดนี้ แต่พวกเขาก็
ทิ้งมันไปอย่างไม่สาํ คัญ มังกรไฟตาย ศพจะไม่หนีไปเอง
โจวจิ่งรับงาน เขาให้อินทรี คอยตรวจตราพื้นที่ ในขณะที่หาที่ซ่อน
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่เห็นเนี่ยเฉิงกงแสดงท่าทางรี บร้อนเช่นนี้ ราว
กับว่าเนี่ยเฉิงกงรู ้วา่ มีอะไรอยูใ่ นถํ้า โดยหลักการแล้วตามประสบการณ์
ก่อนหน้านี้ เนี่ยเฉิงกงจะต้องรู ้ดว้ ยว่าสมบัติถูกทําลายหรื อเปล่า
ความร้อนใจของเนี่ยเฉิ งกงทําให้ซูผงิ ทึ่ง เขาเดินตามเนี่ยเฉิ งกงทันที
 ตอนที่ 181 สุ สานมังกร
อีกครั้ง ทีมเข้าใกล้ทางเข้าถํ้าที่พงั ทลายถูกฝังอยูใ่ ต้เศษซาก
ในขณะที่เร่ งรี บ เนี่ยเฉิงกงเข้าไปในช่องว่างก่อนตามด้วยสมาชิกคน
อื่น ๆ
แม้จะมีสายตาที่ดีข้ ึนอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ผคู ้ นก็พบว่ามันยากที่จะ
มองเห็นสิ่ งต่าง ๆ ได้ชดั เจนภายในถํ้าที่ไม่มีแสงสว่าง ยิง่ ไปกว่านั้น
ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานแปลก ๆ ในสภาพแวดล้อมที่ขดั ขวางความ
รู ้สึกของพวกเขา
เนี่ยเฉิงกงสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างปิ ดอยู่ มีเศษหิ นแตกอยูบ่ นพื้นซึ่ง
ไม่น่าแปลกใจเพราะมังกรไฟอาจสร้างยุง่ เหยิงนี้ไว้จากการเดินไป
รอบ ๆ ปัญหาคือก้อนหิ นปิ ดทางแคบ แทนที่จะเป็ นอุโมงค์ท้ งั หมด
ราวกับว่ามันไม่ใช่มงั กร แต่เป็ นสิ่ งที่เล็กกว่าที่เดินผ่าน
แต่…มังกรตัวนั้นเคยใช้ถ้ าํ นี้มาก่อน จะมีอสู รตัวอื่นในถํ้าเดียวกันอีก
หรอ?
เนี่ยเฉิงกงวางความคิดนั้นไว้เบื้องหลัง และเดินเร็ วขึ้น
เนื่องจากไม่มีใครพูด พวกเขาจึงได้ยนิ เสี ยงฝี เท้าของตัวเองดังก้อง
ระหว่างกําแพง ในขณะที่มีกลิ่นแรงซึ่งบ่งบอกถึงวิถีชีวติ ที่ไม่เป็ น
ระเบียบของอดีตเจ้าของถํ้า
ขณะที่พวกเขาเดินลึกเข้าไปข้างใน อากาศรอบ ๆ ตัวก็ร้อนขึ้นเรื่ อย ๆ
จนกระทัง่ หยุดอยูต่ รงหน้าแอ่งลาวาที่สว่างไสว ขัดกับทางเข้าถํ้าอีก
แห่งที่ดูเหมือนใหญ่กว่าที่พวกเขาเดินทางเข้ามา ซูผงิ ขมวดคิว้ เมื่อ
เขาตระหนักได้วา่ พื้นที่น้ นั ไม่ดูเหมือนที่เขาจําได้อีกต่อไป ภายใน
“ดินแดนเกล็ดมังกร”มังกรไฟได้ทาํ เครื่ องหมายที่จุดสิ้ นสุ ดของถํ้า
ไม่น่าจะมีอะไรอีก
บางทีมงั กรไฟอาจขุด “ห้อง” ที่ซ่อนที่สองของมัน?
ไม่ใช่เรื่ องแปลกที่จะพบองค์ประกอบใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้น ในเมื่อสนาม
บ่มเพาะของระบบไม่สามารถคาดการณ์ได้ ด้วยเหตุน้ ีซูผงิ จึงตัดสิ นใจ
ทิ้งเรื่ องนี้ไว้
“สมบัติอยูท่ ี่นนั่ มันควรจะเป็ นตรงนั้น” ดวงตาของเนี่ยเฉิงกงเต็มไป
ด้วยความตื่นเต้น
สระลาวาควรเป็ น “อ่างอาบนํ้า” ของมังกรไฟซึ่ งหมายความว่าถํ้าที่
สองที่อยูไ่ กลสุ ดอาจเป็ นห้องนอนของมัน นัน่ เป็ นสถานที่ที่เหมาะ
สําหรับเก็บสมบัติ
“ทุกคนรอที่นี่ เดี๋ยวฉันกลับมา” เนี่ยเฉิงกงเตรี ยมที่จะมุ่งหน้าไปที่
นัน่ เพียงลําพัง
เนื่องจากมังกรไฟไม่อยูท่ ี่นนั่ อีกต่อไป การกระโดดข้ามลาวาจึงไม่
น่ามีปัญหา เขาต้องการที่จะเอาสมบัติให้เร็ วที่สุด
“ผมจะไปกับคุณหัวหน้า เผือ่ ยังมีสิ่งอื่นซ่อนอยูใ่ นความมืด” เย่เฉิ น
ชานแนะนําด้วยความกังวล
เนี่ยเฉิงกงยิม้ ให้เขาอย่างมัน่ ใจ “ไม่จาํ เป็ น มังกรไฟมักจะอยูอ่ ย่าง
โดดเดี่ยว พวกมันจะไม่ยอมทนต่อสิ่ งมีชีวติ อื่น ๆ ในดินแดนของ
มัน ผมจะรี บกลับมา”
ความจริ งก็คือเนี่ยเฉิงกงไม่ตอ้ งการให้คนอื่นรู ้เกี่ยวกับการมีอยูข่ อง
ผลจิตวิญญาณ ถ้าเขาพบมันในถํ้า หากข้อความนี้ถูกพูดออกไป เขา
ในฐานะเจ้าของผลไม้จะต้องเจอกับอันตรายและความมุ่งร้ายอย่าง
ต่อเนื่อง เนื่องจากความโลภของคน
“โอเค หัวหน้า” เย่เฉินชานพูด “ระวังด้วย!”
“แน่นอน”
เฉินและเฒ่าโมสบตากันอย่างรู ้ใจ ขณะที่ท้ งั คู่ตระหนักถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น
พวกเขามีเหตุผลเพียงพอที่จะเชื่อว่าเนี่ยเฉิงกงซ่อนเบาะแสสําคัญ
จากพวกเขา
อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่ต้ งั คําถามกับเนี่ยเฉิ งกง เพราะการเห็น
แก่ตวั เป็ นจุดยืนที่ถูกต้องสําหรับนักสํารวจ
เนี่ยเฉิ งกงหายใจเข้าลึก เดินไปที่ขอบสระและกระโดด ลาวาที่เดือด
ปุด ๆ อยูข่ า้ งใต้เขานั้นดูอนั ตรายราวกับว่ามีบางอย่างกําลังจะโผล่
ออกมา โชคดีที่สิ่งนี้ไม่เกิดขึ้น หลังจากเช็คความปลอดภัย เนี่ยเฉิงกง
ก็เข้าไปในถํ้าอย่างรวดเร็ วและหายไปจากสายตาของทุกคน
ซูผงิ พบว่ามันแปลกที่เนี่ยเฉิ งกงสัมผัสถึงสมบัติล้ าํ ค่าบางอย่างเมื่อ
สถานที่แห่งนี้ยงั ไม่เคยมีใครมาสํารวจ แม้วา่ เขาจะไม่สนใจผลจิต
วิญญาณ มันมีความหมายเพียงเล็กน้อยสําหรับเขา
ทันใดนั้นสุ นขั มังกรดําของเขาก็ส่งการแจ้งเตือนมาให้เขา มีกลิ่นอาย
ของสิ่ งมีชีวติ ที่แตกต่างออกไป
ซูผงิ ตกใจและมองไปรอบ ๆ บริ เวณอย่างรวดเร็ ว
ตูม!
มีบางอย่างระเบิดที่อีกด้านหนึ่งของสระลาวา พูดได้อย่างแม่นยํา
การระเบิดมาจากที่ที่เนี่ยเฉิ นกงหายตัวไป
ทุกคนตื่นตัว เนื่องจากพวกเขาไม่รู้วา่ สถานที่แห่งนี้มีกบั ดักชนิดใด
ซ่อนอยู่ พวกเขาทั้งหมดกระโดดตัวโหยง
“บัดซบ เราต้องช่วยหัวหน้า!” เย่เฉินชานพูดก่อน เขาไม่สามารถ
สู ญเสี ยเนี่ยเฉิงกงไปได้เพราะเขามีความหมายกับเขามาก
กัว่ เยวีย่ หลินมองไปที่เฒ่าโมและเฉิน “เร็ ว เข้าไปพร้อมกัน”
เฉินหน้าบึ้งขณะพยายามตัดสิ นใจ มีบางอย่างบอกเขาว่าการหนีเป็ น
ทางเลือกที่ดีที่สุด แต่ความรู ้สึกผิดชอบชัว่ ดีของเขาจะไม่ปล่อยให้
เขาละทิ้งทีมในเร็ ว ๆ นี้
เขาสัง่ มังกรดินของเขาให้ความช่วยเหลือ มังกรกระแทกกรงเล็บที่
พื้น สร้างเสาหิ นขนาดยักษ์ที่เชื่อมสองฝั่งของสระเหมือนสะพาน
เย่เฉินซานรี บวิง่ ข้ามสะพานก่อนในขณะที่ซูผงิ ตามเขาไป
“หัวหน้า!” เย่เฉินชานร้องเสี ยงดังเท่าที่จะทําได้ แต่กไ็ ม่ได้รับการ
ตอบสนองใด ๆ ถํ้ากลับสู่ ความเงียบสนิทหลังจากการระเบิดครั้ง
ก่อนและมีเพียงเสี ยงเท้าของทุกคน
เย่เฉินชานต้องการไปช่วยเหลือเนี่ยเฉิ งกงโดยเร็ วที่สุด แต่เขาก็ยงั
อดทนรอให้คนอื่นมาถึงเขาก่อนที่จะส่ งอสู รของเขาออกไปสอด
แนมข้างหน้า พวกเขาเห็นความลึกของถํ้าที่สองเล็กน้อย มันเป็ น
แสงสี ฟ้าจาง ๆ ที่เพียงพอที่จะช่วยให้พวกเขามองเห็นสภาพแวดล้อม
ได้ “หัวหน้า?” เย่เฉิ นชานเรี ยกอีกครั้งขณะที่เข้าไปในถํ้าอย่างช้า ๆ
หลังจากเดินข้ามทางเข้าพวกเขาก็เห็นว่าแหล่งกําเนิดแสงคือต้นไม้สี
ฟ้าที่เติบโตตรงกลางถํ้ากว้าง ใบของต้นไม้ท้ งั หมดเคลื่อนไหวพร้อม
กับผลไม้สีฟ้าหนึ่งผลท่ามกลางใบไม้ที่ดูน่ารัก ซูผงิ ยืนยันทันทีวา่
ผลไม้น้ นั เป็ นผลจิตวิญญาณ ในระหว่างการสํารวจดินแดนมังกร
ต้นไม้ตน้ นี้เคยอยูใ่ นจุดอันตรายข้างสระลาวา
โอ้ จู่ ๆ ซูผงิ ก็รู้สึกแย่ ต้นไม้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ดว้ ยตัวเอง มังกร
ไฟเอามันมาที่นี่
“หัวหน้า!” กัว่ เยวีย่ หลินเรี ยกและเริ่ มวิง่ ไปที่ดา้ นหนึ่งของถํ้าโดยที่
เนี่ยเฉินกงทรุ ดตัวลงบนพื้น เขามีรอยเจาะขนาดใหญ่ที่หน้าอกซึ่ งมี
เลือดไหลออกอย่างบ้าคลัง่ “ไม่ กลับมา!” ซูผงิ เรี ยกผูห้ ญิงคนนั้น ใน
ฐานะนักสํารวจที่มีประสบการณ์กวั่ เยวีย่ หลินรับฟังการแจ้งเตือน
โดยไม่คิดอะไรเลย เธอหยุดเธอทันทีและถอยหลัง
เธอยังเร็ วไม่พอ หนามแหลมนับไม่ถว้ นโผล่ออกมาจากผนังและ
เพดานทันที แทบจะเจาะร่ างของเธอไปทัว่ รวมทั้งหัวของเธอด้วย
ร่ างกายของเธอกระตุกสองสามวินาทีก่อนที่จะหยุดลงอย่างสมบูรณ์
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ อ้าปากค้างด้วยความสิ้ นหวังเมื่อเห็นเพือ่ น
ตายในพริ บตา ในขณะเดียวกันเฒ่าโมและเฉินก็ขอให้อสู รของพวก
เขาปกป้องตัวเองอย่างรวดเร็ ว
ในทํานองเดียวกันซูผงิ ได้เรี ยกโครงกระดูกน้อย อสรพิษม่วงและ
สุ นขั มังกรดําออกมาเพื่อปกป้องเขา สําหรับมังกรเพลิงนรก มันใหญ่
เกินกว่าที่จะเคลื่อนที่ไปมาในถํ้านี้ได้อย่างอิสระ
“มีอะไรบางอย่างอยูท่ ี่นี่…” ใบหน้าของเฒ่าโมซีดลงในขณะที่เขา
สื่ อสารกับนักแกะรอยภาคพื้นของเขา “มัน – มันอยูร่ อบตัวเรา”
เขาได้ยนิ เสี ยงเลือดไหล ทุกที่ ภายในกําแพง เขายังสังเกตเห็นว่าเนี่ย
เฉิงกงยังคงหายใจอยู่ แต่เบาบางมาก เนี่ยเฉิงกงจะเสี ยชีวติ ในไม่กี่
นาทีอย่างไม่ตอ้ งสงสัย หากไม่ได้รับการปฐมพยาบาล
“อะไร นัน่ มันอะไรเนี่ย ??” ลัว่ กู่เสวีย่ ชี้ไปที่จุดนึงด้วยท่าทาง
หวาดกลัว
มีคนเห็นปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่อยูต่ รงหน้าต้นไม้สีฟ้า ใหญ่และ
ลึก ด้วยแสงที่สว่างไสวจากนกเพลิงศักดิ์สิทธิ์ผคู ้ นจะเห็นเพียงส่ วน
ปลายของสิ่ งที่ฝังอยูท่ ี่นนั่
พวกเขาพยายามเพ่งมอง มองลงไปด้านล่าง พวกเขาทั้งหมดตัวแข็ง
รวมถึงซูผงิ ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะเจอเรื่ องแบบนี้
มีซากศพมังกรจํานวนนับไม่ถว้ น ไม่ใช่มงั กรทัว่ ไป แต่เป็ น “เจียว
หลง” (มังกรทะเล) ที่มีรูปร่ างผอมเพรี ยว ซึ่ งตายตั้งแต่ยงั เด็ก บอกได้
จากตาเล็ก ๆ บนหัวที่ยงั ไม่มีเขา
 ตอนที่ 182 กึง่ ราชาอสู ร
ศพต้องถูกทิ้งไว้นานแล้วเพราะมันกลายเป็ นกระดูกไปแล้วและ
กระดูกก็ยงั ดูเน่า
จากการมอง ซูผงิ สามารถเห็นศพได้อย่างน้อยร้อยศพในหลุม ผสม
กับโครงกระดูกมนุษย์เป็ นครั้งคราว นอกจากนี้ยงั มีศพมนุษย์สด ๆ
บนกอง ซึ่งเลือดยังไม่แข็งตัว ไม่ไกลจากพวกเขา ศพของมังกรปี ก
เงินถูกทิ้งอย่างน่าอนาถ ปี กข้างหนึ่งของมันขาด คอมันหัก มันมี
หลุมขนาดยักษ์ที่หวั ใจมัน แต่หวั ใจมันหายไป
ซูผงิ รู ้สึกว่าขนทั้งตัวเขาตั้งชันราวกับมีสตั ว์ประหลาดแสนอันตราย
หายใจรดต้นคอเขา
“คนเหล่านี้ตอ้ งเพิ่งตาย พวกเขาลอบเข้ามาขณะที่เราจัดการกับมังกร
ไฟ?” บางคนถาม
ทุกคนขมวดคิ้ว ตระหนักว่าพวกเขาอาจถูกใช้เป็ นเหยือ่ ล่อ ใครมา
ก่อนก็จะได้รับสมบัติชิ้นสุ ดท้ายไปง่าย ๆ
“งั้นต้นไม้นนั่ ก็คือสมบัติลบั ?” ทั้งเฒ่าโมและเฉิ นมองต้นไม้ที่ดู
เหมือนจะเก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์
“หัวหน้า หัวหน้า!” เย่เฉินชานบอกจิ้งจกฟ้าให้แบกเนี่ยเฉินกงมาใกล้ ๆ
“ผล-ผลไม้..” เนี่ยเฉิงกงพึมพําด้วยเสี ยงอ่อนแรง ดวงตาของเขาไม่
ตอบสนองต่อแสงอีก
งั้นเขาก็รู้เรื่ องผลไม้มาก่อน? ซูผงิ คิด
“เขาตายแล้ว!” เฒ่าโมตรวจสอบอาการเนี่ยเฉิงกงก่อนพูด “เราควร
ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ก่อนสิ่ งนั้นจะมา! เราไม่ควรมาที่ที่สามารถ
ฆ่าหัวหน้าได้ง่ายขนาดนี้เลย!”
เฉินรี บสัง่ มังกรดินให้ใช้ทกั ษะป้องกันทั้งหมด “ทุกคน เข้าปาก
มังกร!”
เย่เฉินชานวางเนี่ยเฉิงกงลงด้วยท่าทางเจ็บปวด ในฐานะนักสํารวจ
ความเจ็บปวดจากการเสี ยคนรักไม่ใช่เรื่ องแปลกใหม่ เขาสามารถ
รวบรวมจิตวิญญาณและทําตามคําแนะนําของเฉิ นได้ มันเป็ นเรื่ อง
มหัศจรรย์อยูแ่ ล้วที่เฉินกับเฒ่าโมไม่คิดทิ้งพวกเขาไว้ เขาควรจะ
ขอบคุณ
คล้ายกัน สมาชิกทีมคนอื่นเริ่ มได้สติ
มังกรดินลดหัวมันลงเพื่อให้ทุกคนเข้าปากมัน แต่ทว่า หนามแหลม
หลายอันพุง่ ออกจากผนังถํ้าอีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน ผนังก็กลายเป็ น
สี แดงสดราวกับพวกมันกําลังหลอมละลาย “พระเจ้า…” เมื่อเห็น
อย่างนี้ เฒ่าโมก็ลม้ เลิกแผน บอกให้เคียวแห่งความตายพาเขาไป
ทางออก
แต่ทว่า เขาก็ถูกหยุดด้วยหัวขนาดใหญ่ของมังกรที่กาํ ลังจับจ้องพวก
เขา ขณะขวางทางเข้าเดียวที่ใช้ได้ มันคือมังกรไฟ แต่นี่ใหญ่กว่าตัวที่
พวกเขาฆ่าไปถึงสองเท่า
ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอ่อน ๆ ของราชาอสู รจาก
เป้าหมาย ตามประสบการณ์ เขาบอกได้วา่ นี่ไม่ใช่ราชาอสู ร แต่ก็
ใกล้เคียง
โฮก!
มังกรเปิ ดปากมัน พ่นลําแสงไฟใส่ กลุ่ม
เฒ่าโมอยูใ่ กล้กบั มังกรสุ ด เขาเรี ยกอสู รระดับแปดสองตัวมาเป็ นโล่
อย่างสิ้ นหวัง อสู รแทบตายทันทีจากการโจมตีน้ ี
“มา! มาฝ่ ามันไปด้วยกัน!”
เฉินรี บสัง่ มังกรดินให้เพิ่มชั้นป้องกันบนตัวมัน ก่อนจะกระแทก
ผนังถํ้า เขาไม่รอให้ทุกคนขึ้นมา
ผนังแตก แต่แทนที่จะเป็ นทางหนี ผูค้ นกลับพบลําตัวของมังกรเลือด
ไฟที่ฝังอยู่
เนื่องจากทางนั้นใช้ไม่ได้ มังกรดินจึงกระทืบพื้น กระโดดขึ้น
กระแทกเพดาน
โชคดี เพดานถํ้าไม่แข็งมาก มังกรดินจึงสร้างหลุมและพุง่ ต่อโดยไม่
เหลียวหลังได้
บนพื้น ลัว่ กู่เสวีย่ กระโดดขึ้นนกไฟของเธอและกวักมือเรี ยกเย่เฉิ น
ชานกับซูผงิ “มาเร็ ว!”
เธอรู ้วา่ ซูผงิ สามารถบินเองได้ แต่มนุษย์ไม่ควรแข่งขันกับอสู รบิน
พวกเขาไม่มีทางชนะ
“ไสหัวออกไป!”
ก่อนซูผงิ กับเย่เฉิ นชานจะได้ข้ ึนนก เคียวแห่งความตายของเฒ่าโมก็
กระแทกนกออกไปเพื่อให้เขาสามารถบินผ่านทางออกใหม่ได้ก่อน
ไม่วา่ จะตั้งใจหรื อไม่ เคียวแห่งความตายก็ได้ส่งนกไปทางมังกร
เลือดไฟ
ลัว่ กู่เสวีย่ ร้องเสี ยงหลงขณะตกจากอสู รเธอ และตกลงไปในหลุมศพ
มังกร ด้านบนเคียวแห่งความตาย เฒ่าโมหัวเราะอย่างบ้าคลัง่ เมื่อเห็น
รู เพดานอยูใ่ กล้แค่เอื้อม
แต่ทว่า หางหนามยักษ์กพ็ ลันเข้ามาในวิสยั ทัศน์เขา ฟาดลงใส่ เขา
เขาตกลงมาพร้อมกับเคียวแห่งความตาย หัวของมังกรเลือดไฟโฉบ
เข้ามา กัดเคียวแห่งความตายไว้กลางอากาศ
เคียวแห่งความตายดิ้นรนอยูไ่ ด้ไม่กี่วนิ าทีก่อนตัวมันจะขาดเป็ นสอง
ส่ วน
ซูผงิ คว้าโอกาสนี้ บอกอสรพิษม่วงให้เปิ ดปากเพื่อให้เขาเข้าไป ใน
ขณะเดียวกัน เขาก็ใช้พลังจิตลากเย่เฉิ นชานที่ยนื ตัวแข็งมาด้วย
สําหรับจิ้งจกฟ้าของเย่เฉินชาน มันต้องพึ่งพาตัวมันเอง “ไป!”
เมื่อได้ยนิ คําสัง่ ของซูผงิ อสรพิษม่วงก็ทะยานขึ้นเพดาน ขณะที่โครง
กระดูกน้อยกับสุ นขั มังกรดําทําหน้าที่คุม้ กัน อสรพิษไม่สามารถบิน
ได้ มันจึงต้องเลื้อยไปตามผนังถํ้าร้อน ทําให้ตวั มันส่ งกลิ่นคล้ายเนื้อ
ย่าง ถึงกระนั้น มันก็ไม่ได้ชา้ ลงเลย
เมื่อเห็นเหยือ่ มันกําลังหนี มังกรเลือดไฟก็คายศพของเคียวแห่งความ
ตายทิ้ง รี บไล่ตามซูผงิ
โครงกระดูกน้อยวางตัวมันไว้ระหว่างอสรพิษม่วงและมังกร ยกดาบ
มันขึ้น
มังกรเลือดไฟตอบสนองทันเวลาด้วยการเคลือบตัวมันด้วยไฟ
ท้ายที่สุด ดาบกระดูกของโครงกระดูกน้อยก็ทิ้งไว้ได้เพียงรอยแผลสี
ขาวตื้นบนตัวมังกร
มังกรเลือดไฟขยับตัวมันออกจากผนังถํ้าจนหมด มันพุง่ เข้าประชิด
อสรพิษม่วงด้วยความเร็ วสู ง
โครงกระดูกน้อยพยายามหยุดมัน แต่ร่างกายอ่อนแอของอสู รระดับ
หกไร้พลังต่อการโจมตีเต็มที่ของอสู รระดับเก้าที่เกือบเป็ นราชาอสู ร
โครงกระดูกน้อยแหลกเป็ นชิ้น ๆ มันต้องใช้เวลาเพื่อประกอบใหม่
มังกรเลือดไฟมาถึงเป้าหมายแล้ว มันแยกเขี้ยวเปื้ อนเลือดและขบลง
ที่คอของอสรพิษม่วง
ด้วยความอดทนพิเศษที่ได้รับจากการฝึ กทั้งหมด ซูผงิ ยังคงใจเย็น
บังคับให้สมองคิดหาวิธีแก้ปัญหา
เขานึกถึงบางอย่างที่อาจช่วยได้
 ตอนที่ 183 จับ
ขณะนอนอยูใ่ นปากอสรพิษ เย่เฉินชานเอามือบังหัวและตัวสัน่ เขา
สู ญเสี ยสติไปอย่างสิ้ นเชิงหลังจากได้เห็นการตายของเฒ่าโม และ
เคียวแห่งความตายระดับเก้า เขาไม่ได้สนใจอะไรเลยตอนที่ซูผงิ ลาก
เขาไป
ด้วยสติที่เลือนราง เขาเห็นว่าโครงกระดูกน้อย “อสู รที่แข็งแกร่ งที่สุด”
ของซูผงิ ถูกทําลายเป็ นชิ้น ๆ โดยมังกรเลือดไฟ ตอนนี้เขามีเหตุผล
เพียงพอที่จะยอมแพ้ เขาคิดว่าไม่มีอะไรที่จะช่วยพาเขาออกไปจาก
ที่นี่ได้
เขาเห็นแสงสว่างเมื่ออสรพิษเปิ ดปากของมันอีกครั้งตามที่ซูผงิ สัง่ มี
บางอย่างแวบผ่านมุมมองของเขาและออกไปข้างนอก
เย่เฉิ นชานไม่สามารถบอกได้วา่ นัน่ คืออะไร ดูเหมือนจะเป็ นอาวุธปา
แน่นอนเขาไม่เชื่อว่าเรื่ องแบบนั้นจะส่ งผลกระทบใด ๆ กับเกล็ดมังกร
แซ่บ!
“อาวุธ” ถึงหัวมังกรและกระเด็นออกไป
เย่เฉินชานหัวเราะเยาะด้วยความสิ้ นหวัง เขาพร้อมรับจุดจบของเขา
“พลาด?” ซูผงิ ขมวดคิ้วและยกแขนขึ้นอีกครั้ง
“อาวุธปา” อีกหลายชิ้นปาใส่ มงั กรเลือดไฟ มันเข้ามาใกล้จนเย่เฉิ่ น
ซานแทบจะบอกได้วา่ มังกรมีฟันกี่ซี่และเห็นมือมนุษย์ในนั้น
เฒ่าโมยังคงอยู่
เย่เฉินซานหลับตาลง พูดคําอธิษฐานสุ ดท้ายของเขา
แคว่ก!
กระแสลมร้อนและกลิ่นเหม็นรุ นแรงหายไปทันที ทุกอย่างเงียบลง
เย่เฉินชานรอสักพัก เขาสงสัยว่าเขาถูกส่ งไปยังชีวติ หลังความตาย
แล้วหรื อยัง
ดี ไม่มีความเจ็บปวด…
เขาค่อย ๆ เปิ ดเปลือกตาขึ้น เห็นถํ้าเดิมอีกครั้ง สิ่ งเดียวที่แตกต่างคือ
ไม่มีมงั กรเลือดไฟ มันหายไปแล้ว
แต่ได้อย่างไร ??
“วูว้ แค่น้ ีเอง” ซูผงิ ผ่อนคลายหลังจากการเอาชีวติ รอดที่ประสบ
ความสําเร็ จ
เขายกแขนขึ้นอีกครั้ง มีวตั ถุหลายอย่างบินกลับมาหาเขา ก่อนที่เย่
เฉินซานจะเห็นว่าพวกมันคืออะไร ซูผงิ ก็ซ่อนพวกมันไว้ในพื้นที่
เก็บของของเขา
การโต้ตอบที่เขาคิดขึ้นมานั้นไม่ได้เกี่ยวกับการขว้างอาวุธใส่ มงั กร
แต่เป็ นแหวนจับอสู รระดับกลางที่เขาเตรี ยมไว้ ตามระบบอสู ร
ดวงดาวที่แข็งแกร่ งสุ ดที่แหวนเหล่านั้นสามารถจับได้คือราชาอสูร
แต่ดว้ ยอัตราความสําเร็ จที่ต่าํ อย่างน่าขันที่ 1.25% ซึ่ งหมายความว่า
เขาต้องขว้างแหวนเหล่านั้นหลายร้อยวงไปที่ราชาอสู รหากเขา
ต้องการผลลัพธ์ที่น่าเชื่อถือ
เว้นแต่เขาจะโชคดีมาก สําหรับอสู รดวงดาวระดับเก้า โอกาสคือ
50%
เดาว่าฉันไม่ควรพึ่งโชคเว้นแต่จะต้อง … ซูผงิ แสดงท่าทางผิดหวัง
ฉันใช้สี่วงเพื่อโอกาส 50% เหอะ
อย่างไรก็ตาม เขายังมีชีวติ อยู่ ดังนั้นทุกอย่างจึงคุม้ ค่า
เขามองพื้นซึ่งมีแหวนจับอสูรอีกวงหล่นอยูแ่ ละดึงมันกลับ ซึ่ง
แตกต่างจากแหวนสี ดาํ อื่น ๆ แหวนนี้เปล่งประกายเล็กน้อย และมัน
ก็ร้อนเมื่อสัมผัส
เมื่อใช้การรับรู ้ทางดวงดาวของเขา ซูผงิ ได้ยา้ ยการมองเห็นของเขา
เข้าไปในแหวน เห็นพื้นที่มืดขนาดใหญ่ซ่ ึงภายในนั้นมังกรเลือดไฟ
ที่น่าภาคภูมิใจกําลังพยายามดิ้นรนโดยมีโซ่หนาหลายเส้นผูกมัด
ร่ างกายของมันอยู่
“เฮ้อ เกือบจะเป็ นราชาอสู รแต่ยงั ไม่เป็ น ดังนั้นอัตราความสําเร็ จจึง
ยังไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ง้ นั วันนี้ฉนั คงมีปัญหาร้ายแรง”
เมื่อรู ้สึกถึงความคิดของซูผงิ มังกรเลือดไฟก็พยายามดิ้นรนอย่าง
หนักและทําให้โซ่แทบจะจมเข้าเกล็ดมัน
ปล่อย ฉัน ออก ไป!
มังกรไม่สามารถพูดได้ แต่มนั ก็ส่งความคิดของมันมาให้ซูผงิ
และนี่กด็ ีกว่าที่เคย การคุยกับอสู รดวงดาวได้ฟังดูแฟนตาซีมาก
“แกอยากเป็ นอิสระ? ตอบฉันทีวา่ ฉันจะเอาผลจิตวิญญาณนัน่ มาได้
ยังไง? แล้วศพเหล่านั้นที่อยูใ่ นหลุมคืออะไร? แกเป็ นเหมือนผูพ้ ิทกั ษ์
ที่ตอ้ งปกป้องร่ างกายของบรรพบุรุษแกใช่ไหม?
ซูผงิ มัน่ ใจว่ามังกรไม่สามารถทําร้ายเขาได้อีกต่อไปในขณะที่ถูก
กักขังอยูใ่ นแหวน การเรี ยนรู ้สิ่งที่มีประโยชน์จะไม่เสี ยเปล่า
ปล่อย ฉัน ออก ไป!!
ซูผงิ ส่ ายหัว ดูเหมือนว่าเขาต้องรอให้สิ่งมีชีวติ นั้นสงบลงก่อน
“ที่ไหน…มันอยูท่ ี่ไหน?” เย่เฉินชานมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่ดูโง่
เขลา
“บางทีมนั อาจจะหนีไป?” ซูผงิ โกหก
“หนี ?? ทําไม? มันไม่ได้ตอ้ งการกินพวกเราหรอกหรอ?”
“ใครจะไปรู ้ บางทีมนั อาจจะกินของไม่ดีเข้าไป และต้องการไปเอา
ออก”
เย่เฉิ นชานตกตะลึง
ของไม่ดี?
จู่ ๆ เขาก็จาํ มือมนุษย์ที่เขาเพิ่งเห็นได้ แน่นอนว่าเฒ่าโม คือ “ของไม่
ดี” ชายชราคนนั้นพยายามฆ่าพวกเขาเพื่อเอาตัวรอด!
“มันจะ – จะกลับมาไหม? รี บหนีกนั เถอะ!” เย่เฉินชานมองสํารวจ
พื้นที่อย่างกังวลด้วยท่าทางหวาดกลัว
ซูผงิ พยักหน้าและเตรี ยมพร้อมที่จะทําเช่นนั้น
แต่ก่อนจากไปเขามีหลายเรื่ องที่ตอ้ งจัดการ
ขั้นแรกเขากระโดดออกจากปากของอสรพิษม่วง พบว่าลัว่ กู่เสวีย่
นอนหมดสติอยูใ่ นหลุมศพ ดูเหมือนว่าเธอจะสบายดี
จากนั้นเขามองไปที่ตน้ ผลจิตวิญญาณ เขาต้องการนําต้นไม้ออกไป
ด้วยและอาจจะปลูกใหม่ภายหลังในร้านขายอสู ร แต่…เจ้าสิ่ งนี้สูง
อย่างน้อยห้าเมตร พื้นที่เก็บของเขาไม่ใหญ่พอที่จะเก็บไว้
เขาพิจารณาสักครู่ และใช้แต้มพลังงาน 10,000 แต้มเพื่อเพิ่มขนาด
พื้นที่ของเขาเป็ นสองเท่า ด้วยวิธีน้ ีตน้ ไม้สามารถใส่ เข้าไปข้างในได้
ในขณะที่ยงั เหลือพื้นที่เพิม่ เติมเพื่อเก็บสิ่ งของอื่น ๆ
“มังกรเลือดไฟไม่เอาผลไม้น้ ีไป?” เขาสงสัยขณะมองผลไม้ชนิด
เดียวที่เติบโตบนต้นไม้ “แปลก บางทีพวกมันอาจจะกินผลไม้ไป
หลายลูกแล้วและก็รู้วา่ การกินมากขึ้นนั้นไม่มีประโยชน์ต่อการ
เติบโตของพวกมัน?”
เขาส่ งพลังดวงดาวไปที่ผลไม้และหยิบมันขึ้นมา
ในขณะเดียวกันเย่เฉิ นชานกําลังขอให้จิ้งจกของเขาพาลัว่ กู่เสวีย่ ออก
จากหลุม เขาเห็นสิ่ งที่ซูผงิ ทํา แต่เมื่อพิจารณาถึงที่ซูผงิ ช่วยเขา เขาก็
ตัดสิ นใจที่จะไม่ต้ งั คําถามใด ๆ
กลิ่นหอมละมุนของผลไม้ที่เปล่งประกายกระตุน้ ให้ซูผงิ กินมัน แต่
ว่าเขาจะพยายามบอกให้ตวั เองล้มเลิกความคิดนัน่ เขากําลังจะไปถึง
ระดับห้าในไม่ชา้ การใช้ผลไม้นี่จะเป็ นการสิ้ นเปลืองอย่างมาก
ซูผงิ ยังไม่ได้วางต้นไม้ไว้ในที่เก็บเพราะเขาไม่ตอ้ งการเปิ ดเผย
ความลับของเขา ตอนที่เย่เฉินชานกําลังดูอยู่
เขาหันไปที่หลุมและกระโดดเข้าไปข้างใน เขาต้องการค้นซากศพ
มนุษย์ที่สดใหม่เพื่อหาของมีค่าในตอนที่มีโอกาส
เขาประหลาดใจที่สงั เกตเห็นว่าหนึ่งในร่ างกายยังคงอบอุ่น “ร่ างนัน่ ”
มองเขาเมื่อสัมผัสได้ถึงเขา
“ช่วยด้วย…”
ซูผงิ ตรวจดูบาดแผลที่หน้าอกของชายคนนั้นและเห็นว่าหัวใจยังเต้น
อยู่ แต่มีเส้นเลือดใหญ่ฉีกขาดซึ่งมีเลือดไหลทะลักเหมือนปั๊มนํ้าที่ใช้
งานเต็มที่ ผูช้ ายคนนี้ตื่นตัวอยูต่ ลอดเวลาด้วยร่ างกายของนักสํารวจ
ที่ฝึกฝนมา แม้วา่ สิ่ งนี้จะไม่ช่วยให้เขามีชีวติ อยูไ่ ด้นานขึ้น
“นายควรยอมแพ้” ซูผงิ พูด “มีคาํ พูดสุ ดท้ายหรื อไม่? เช่นบอกรหัส
ผ่านบัญชีธนาคารของนายกับภรรยา? ฉันจะเป็ นผูฟ้ ังที่ดี”
 ตอนที่ 184 แผนที่
ชายหนุ่ม : 8 (° 4 ° ||) _ …เมื่อเขาได้ยนิ คําพูดของซูผงิ ชายหนุ่ม
เกือบจะหัวใจวาย
เป็ นที่ยอมรับว่าคําพูดของซูผงิ มีประสิ ทธิภาพมาก ชายหนุ่มที่สติ
พร่ าเลือนกลับมาทันที เขาจําได้วา่ เขามีคู่หมั้นและพวกเขาเพิ่งหมั้น
กัน
เขากําลังจะตาย แต่เขายังไม่ได้สนิทสนมกับคู่หมั้นของเขา
ความเสี ยใจฝังรากในใจ ชายหนุ่มตัวสัน่ และพูดกับซูผงิ ว่า “ช่วยผม
ด้วย ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ…”
“จริ งเหรอ? นายสามารถทําให้ฉนั เป็ นนักรบอสู รในตํานานได้ไหม”
ซูผงิ ถาม
ชายหนุ่มพูดไม่ออก ตัวเขาเองไม่ใช่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ดว้ ยซํ้า เขา
จะทําให้คนอื่นเป็ นนักรบอสู รในตํานานได้ยงั ไง? ถ้าเขามีความ
สามารถขนาดนั้น ทําไมเขาถึงต้องมาเสี่ ยงชีวติ ในสถานที่น้ ี คําถามนี้
ไม่สมเหตุสมผลเลย
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชายหนุ่มเป็ นคนขอความช่วยเหลือ เขาจึงไม่
มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “คุณขออย่างอื่นก็ได้?”
“งั้นก็ให้เงินฉันหมื่นล้านเหรี ยญ”
“…นัน่ มันมากเกินไป ผมสามารถให้คุณได้ 100 ล้าน”
“แล้วอสูรระดับเก้าหนึ่งร้อยตัวล่ะ?”
“แล้วสมบัติหนึ่งร้อยชิ้นล่ะ ?”
“…”
ซูผงิ กําลังจะเสนออย่างอื่น ชายหนุ่มรู ้สึกว่าเขาเสี ยเลือดมากเกินไป
หัวของเขาหนักขึ้น อาการปวดหัวก็ชดั ขึ้น ชายหนุ่มพยายามอย่าง
หนักเพื่อให้หายใจต่อได้ เขาขัดจังหวะซูผงิ และพูดว่า “ก็ได้ หมื่น
ล้านเหรี ยญ ผมจะมอบให้กบั คุณ”
“โอ้ ทําการโอนเลย”
“…คุณช่วยผมตอนนี้ได้ไหม? ผมคิดว่าผมกําลังจะตายที่นี่”
“ให้ถูกคือ ลบคําว่า “ผมคิด” ออกไป นายกําลังจะตาย” ซูผงิ พูด
“คุณ…”
ชายหนุ่มไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป เขากลอกตาและจากไป
ซูผงิ ถอนหายใจ “ความโกรธเป็ นอันตรายต่อชีวติ ” เขาเอื้อมมือไป
ค้นกระเป๋ าเป้ของชายหนุ่มและหยิบทุกอย่างออกมา นอกเหนือจาก
อาหาร โทรศัพท์และอุปกรณ์ยงั ชีพอื่น ๆ แล้ว ไม่มีสิ่งของลํ้าค่าอื่น ๆ
ซูผงิ ส่ ายหัวและค้นหาศพอื่น
ไม่นานเขาก็พบชายอีกคนที่แกล้งตาย
นี่คือชายวัยกลางคนที่มีรูปร่ างแข็งแกร่ ง แต่มีรูขนาดใหญ่บนท้อง
เขาอ้าปากค้างครั้งสุ ดท้าย
“ช่วย…ผม…” ชายคนนั้นพูดเสี ยงแหบแห้งและสัน่ เทา
“พวกนายเป็ นนักแสดงกันหมดเหรอ?” ซูผงิ ถาม ชายวัยกลางคน
“??” ชายคนนี้ยงั มีสติ ซูผงิ ถามว่า “พวกนายแอบเข้ามาที่นี่ตอนที่เรา
ล่อมังกรไฟออกไป? นัน่ หมายความว่า นายมาถึงที่นี่ก่อนเรา นาย
ซ่อนตัวอยูแ่ ละรู ้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่ ใช่ไหม?”
มีความกลัวในดวงตาสี น้ าํ นมของชายวัยกลางคน เขาตอบอย่างแผ่ว
เบา “เรา…บังเอิญมาที่นี่ เราไม่รู้วา่ มี…”
“ว่ากันว่าผูค้ นมักจะพูดดี ๆ ตอนที่กาํ ลังจะตาย นายแทบไม่หายใจ
แต่ยงั โกหกอยู่ นายมีความมุ่งมัน่ ในบทบาทมาก”
ชายวัยกลางคนเม้มปาก
“ถ้าฉันพูดถูกแสดงว่านายก็มีแผนที่ หรื อนายมอบแผนที่ให้กบั เนี่ย
เฉิงกง?” ซูผงิ ถามคําถามของเขา
ชายวัยกลางคนไม่พดู อะไร เขาก้มหัวลง เขารู ้วา่ โอกาสที่เขาจะรอด
นั้นมีนอ้ ย
“ฉันตรวจสอบเพือ่ นร่ วมทีมที่เสี ยชีวติ คนอื่น ๆ ของนาย พวกเขา
ไม่ได้แข็งแกร่ งเป็ นพิเศษ แต่ดูเหมือนนายจะรู ้มากกว่าที่เนี่ยเฉิ นกงรู ้
นายรู ้เกี่ยวกับสมบัติที่ถูกเก็บไว้ที่นี่และเกี่ยวกับอสู รพิทกั ษ์”
“แต่นายไม่คาดคิดมาก่อนว่ามีมงั กรไฟตัวอื่นแอบซ่อนตัวอยูท่ ี่นี่
นอกเหนือจากมังกรไฟตัวนั้น ทั้งทีมของนายพ่ายแพ้ก่อนที่จะเริ่ ม
ต่อสู ”้
ซูผงิ มองเข้าไปในดวงตาของชายคนนั้นและพูดต่อ “นายให้แผนที่
กับเนี่ยเฉิ งกงโดยมีจุดประสงค์เพื่อที่จะให้เขาเคลียร์ทางให้นายใช่
ไหม?”
ชายวัยกลางคนตัวสัน่ เขาแทบไม่หายใจ “ในเมื่อ…รู ้อยูแ่ ล้ว ทําไม…
ต้องถาม”
ซูผงิ ยิม้ “แสดงว่าฉันพูดถูก นายไม่ได้สาํ รวจพื้นที่อื่น ๆ เลย นายรอ
อยูท่ ี่นี่ตลอดเวลาเพื่อที่นายจะได้คว้าสมบัติตอนที่เนี่ยเฉิ นกงและ
มังกรไฟได้รับบาดเจ็บ นัน่ เป็ นแผนการที่ดี”
“แต่ที่ฉนั อยากรู ้คือ นายได้รับแผนที่มาจากไหน สมมติวา่ นายใช้
ช่องทางเพื่อให้เนี่ยเฉินกงสํารวจแผนที่ แล้วนายเอาแผนที่มาจาก
ไหน?”
ชายวัยกลางคนหายใจอย่างหนัก จิตใจของเขาถูกรบกวน เขาหัน
หน้าหนีไม่ยอมตอบคําถาม
เขากําลังจะตายอยูแ่ ล้ว เขาไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะมาคุยกับซูผงิ
“ถ้านายตอบคําถามของฉัน ฉันคิดว่าสามารถช่วยนายได้” เสี ยง
ของซูผงิ จริ งจัง
ชายวัยกลางคนหันกลับมา เขาเห็นสี หน้าจริ งจังของซูผงิ ดวงตาของ
เขาเปล่งประกาย ทันใดนั้นเขาก็เริ่ มพูดด้วยนํ้าเสี ยงเคร่ งขรึ ม
“เราพบข้อมูลและหยิบแผนที่มาจากห้องโถงโบราณในรอยแยกมิติ”
ชายวัยกลางคนเผยคําตอบ
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาสังเกตชายวัยกลางคน ดูเหมือนเขาจะพูดความจริ ง
“รอยแยกมิติที่ไหน”
“ที่ดินแดนรกร้างระดับ C หมายเลข 291 …”
ซูผงิ รู ้วา่ เป็ นพื้นที่ระดับ C นอกเมืองฐานหลงเจียง “ไม่มีใครรู ้ใช่
ไหม?” ซูผงิ ถามต่อไป
ชายวัยกลางคนเม้มปาก เขาถูกหลอก ความเป็ นไปได้น้ ีได้เกิน
ความคิดของเขาไป แต่เนื่องจากนี่เป็ นเรื่ องของชีวติ และความตาย
สําหรับเขา เขาจึงยังมีความหวังอยู่ เป็ นเพียงความหวังที่จะหายไป
ในไม่ชา้
ใบหน้าของเขาแดงกํ่าด้วยความโกรธ เขาจ้องซูผงิ และพูดว่า “แก
โกหก!”
“ฉันบอกว่าฉันจะช่วยนาย แต่ฉนั ไม่ได้บอกว่าจะทําสําเร็ จ ฉันพยายาม
อย่างเต็มที่ แต่นายกําลังจะตาย” ซูผงิ ตอบ
“แก!”
ดวงตาของชายวัยกลางคนเบิกโพลง มันน่ากลัว แต่นนั่ เป็ นคําพูด
สุ ดท้ายที่เขาพูดได้ เขาตายด้วยความโกรธ
เย่เฉินชานพาลัว่ กู่เสวีย่ มาหาซูผงิ
เขาเห็นว่าชายวัยกลางคนคนนั้นเสี ยชีวติ ยังไง เขาถามด้วยความ
ประหลาดใจว่า “คุณซู ชายคนนั้นยังมีชีวติ อยูห่ รอ?”
“ใช่ เขายังหายใจอยู”่ ซูผงิ ตอบ
“แล้วตอนนี้ล่ะ”
“ไม่แล้ว”
เย่เฉินชานไม่รู้จะพูดอะไร เขามีความคิดทัว่ ไปว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อ
เขาเห็นศพเหล่านั้นทั้งหมด ทีมของพวกเขาถูกหลอก
“คุณซู เราจะไปกันเลยไหม?”เย่เฉิ นชานถาม
พวกเขาเป็ นเพียงสามคนที่ยงั มีชีวติ อยู่ เนื่องจากซูผงิ เป็ นคนที่มีพลัง
มากสุ ด พวกเขาจึงต้องขอความเห็นจากเขาในเรื่ องนี้
“พวกเขาดูเหมือนจะมาจากเมืองฐานของเราเช่นกัน คุณรู ้จกั พวกเขา
ไหม?” ซูผงิ ถาม
เย่เฉินชานตรวจสอบ สิ่ งที่เห็นทําให้เขาตะลึง “พวกเขามาจากทีม
เขี้ยวพิษ หนึ่งในทีมระดับท็อป ผมไม่รู้วา่ พวกเขาอยูท่ ี่นี่!”
ซูผงิ พยักหน้า “คุณออกไปข้างนอกก่อนเลย ผมจะตรวจสอบพื้นที่
ก่อน เผือ่ ในกรณี ที่มีร่องรอยถูกทิ้งไว้ ผมว่าจะวางกับดักไว้สกั หน่อย”
เย่เฉินชานเห็นด้วย ซูผงิ ระวังตัวมากกว่าที่เขาคิด เขาพยุงลัว่ กู่เสวีย่
ด้วยแขนของเขา และพูดกับซูผงิ ว่า “เราจะรอคุณอยูข่ า้ งนอก คุณซู
ช่วยรี บหน่อยละ”
“คุณซู ระวังด้วย” ลัว่ กู่เสวีย่ เตือนซูผงิ เธอดูซีดเซี ยวจนน่ากลัว
 ตอนที่ 185 กลับ
หลังจากที่เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ ออกไปข้างนอก ซูผงิ ก็เรี ยกมังกร
เพลิงนรกของเขา บอกให้เผานักสํารวจที่เสี ยชีวติ ทั้งหมด
หลังจากจัดการซากศพ ซูผงิ ได้เก็บต้นไม้ไว้ในพื้นที่เก็บของของเขา
เขามุ่งหน้าออกไปนอกถํ้า ก่อนที่เขาจะจากไป เขาบอกให้มงั กรเพลิง
นรกทําลายพื้นดินและทําลายสถานที่น้ นั ให้หมด
ลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉิ นชานกําลังรอซูผงิ อยูน่ อกถํ้า พวกเขาเห็นว่ามังกร
เพลิงนรกและสุ นขั มังกรดําสร้างความหายนะในถํ้า ถํ้าทั้งหมดถูก
พลิกควํ่า พวกเขารู ้วา่ ซูผงิ กําลังกําจัดหลักฐานทั้งหมดเพื่อไม่ให้มี
ร่ องรอยหลงเหลืออยู่
“น้องชายซูตน้ ไม้น้ นั ยังอยูข่ า้ งในหรื อเปล่า? คุณทําลายต้นไม้ดว้ ย
เหรอ?” เย่เฉินซานรู ้สึกสงสัยเพราะซูผงิ กลับมามือเปล่า ดูเหมือนว่า
เขาจะไม่ได้นาํ ต้นไม้น้ นั มาด้วย
“นัน่ คือต้นผลจิตวิญญาณ”
ซูผงิ ไม่ได้ปกปิ ดข้อมูล ทั้งสองได้เห็นต้นไม้ หากต้องการก็สามารถ
ค้นหาข้อมูลเมื่อกลับไปได้ พวกเขาจะพบความจริ งไม่ชา้ ก็เร็ ว เขา
คิดจะบอกความจริ งกับพวกเขาเช่นกัน
“ต้นผลจิตวิญญาณ?”
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ ตกใจ พวกเขาจําบางอย่างได้ เธอถามด้วย
ความประหลาดใจว่า “ผลจิตวิญญาณใช่ผลไม้ที่สามารถช่วยให้เลื่อน
ระดับได้โดยตรงหรื อเปล่า?”
ซูผงิ พยักหน้า
สิ่ งนี้สร้างความตกใจให้กบั เย่เฉิ นซาน
ในตอนนี้เขาเข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงต้องทําลายต้นไม้ หากพวกเขาออก
จากอาณาจักรลับพร้อมกับต้นไม้ พวกเขาจะกลายเป็ นศูนย์กลางของ
ความสนใจทันที พวกเขาจะตกเป็ นเป้าหมายอย่างแน่นอน
ในตอนนั้นต้นไม้ไม่สามารถถือเป็ นสมบัติได้อีกต่อไป แต่เป็ นคําสาป
ที่อาจนําหายนะมาสู่ ชีวติ ของพวกเขา
ไม่น่าแปลกใจที่ซูผงิ ต้องการทําลายสถานที่น้ ีอย่างละเอียด! เย่เฉิ น
ชานและลัว่ กู่เสวีย่ เข้าใจว่านี่เป็ นสิ่ งที่ตอ้ งทําเพื่อปกป้องชีวติ ของ
พวกเขาเอง แต่พวกเขาก็รู้สึกเสี ยใจที่ตน้ ไม้มีค่าเช่นนี้ตอ้ งถูกทําลาย
“ไม่น่าแปลกใจที่หวั หน้าเนี่ยรี บขนาดนั้น…” ลัว่ กู่เสวีย่ พึมพํา แสง
ในดวงตาของเธอหรี่ ลง
การคิดถึงหัวหน้าผูล้ ่วงลับทําให้เย่เฉิ นซานเสี ยใจ เขาถอนหายใจข้าง
ใน ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดว่ากัปตันทําตัวบุ่มบ่ามเกินไป เขาต้องการ
เข้าไปในถํ้าโดยไม่เก็บเกี่ยววัตถุดิบจากร่ างของมังกรไฟ
เนี่ยเฉิงกงต้องโกหกพวกเขา เขารู ้วา่ อะไรถูกเก็บไว้ที่นนั่
ผลจิตวิญญาณมีค่ามากเกินไปสําหรับเนี่ยเฉิงกง ไม่น่าแปลกใจที่เขา
จะกังวลและรี บเร่ งขนาดนั้น
น่าเสี ยดายที่เนี่ยเฉิ งกงไม่ได้รับผลไม้ในที่สุด เขาถึงขั้นแลกด้วยชีวติ
ทุกอย่างกลายเป็ นสู ญเปล่า
“เราเป็ นเพียงสามคนที่รู้เกี่ยวกับผลจิตวิญญาณ เราอาจประสบปัญหา
ร้ายแรงได้หากพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่ องนี้ ผมหวังว่าคุณจะเก็บเรื่ องนี้ไว้
เป็ นความลับ” ซูผงิ พูดกับอีกสองคนอย่างเคร่ งขรึ ม
ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้าทันที “คุณไม่ตอ้ งกังวล ฉันจะไม่พดู อะไรสักคํา”
เย่เฉินซานเข้าใจสิ่ งที่ซูผงิ หมายถึง “น้องซู คุณช่วยชีวติ ผมสองครั้ง
แล้ว ผมจะเก็บความลับไว้ ผมรู ้วา่ การพูดเกี่ยวกับผลไม้ไม่มีผลดี
อะไรกับเรา”
ซูผงิ พยักหน้า เขาเรี ยกมังกรเพลิงนรกและโครงกระดูกน้อยกลับ
สุ นขั มังกรดําอยูก่ บั เขาอยูแ่ ล้ว เขากระโดดขึ้นไปบนหัวของอสรพิษ
ม่วงและนัง่ ลง “กลับกันเถอะ”
เย่เฉินชานรู ้สึกบูดบึ้งเล็กน้อยเนื่องจากซูผงิ ไม่ได้พดู อะไรเกี่ยวกับ
การแจกจ่ายผลจิตวิญญาณระหว่างพวกเขา แต่อารมณ์น้ นั ก็หายไป
ในทันที การเดินทางทั้งหมดของพวกเขาราบรื่ นจนกระทัง่ การ
สู ญเสี ยครั้งใหญ่ จํานวนผูเ้ สี ยชีวติ มากมาย พวกเขาทั้งสามคนโชคดี
พอที่ยงั มีชีวติ อยู่ ในฐานะผูร้ อดชีวติ ที่โชคดี เย่เฉินชานไม่ได้อยูใ่ น
อารมณ์ที่จะอยากได้สมบัติใด ๆ นอกจากนี้ซูผงิ ยังช่วยชีวติ เขาถึง
สองครั้ง เขาไม่สามารถอิจฉาได้
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ กระโดดขึ้นไปบนอสู รของพวกเขา และ
ออกไปพร้อมกับซูผงิ
นกเพลิงศักดิ์สิทธิ์ของลัว่ กู่เสวีย่ ได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอเรี ยกมัน
กลับไปที่พ้นื ที่สญ
ั ญาและเรี ยกอสู รระดับเจ็ดของตระกูลลมอีกตัว
ออกมาเพือ่ ใช้เป็ นพาหนะในการเดินทางของเธอ
อันดับแรกพวกเขาไปตรงจุดที่มงั กรไฟตาย และพบกับโจวจิ่งที่เฝ้า
อยู่
โจวจิ่งเห็นเพียงสามคนเท่านั้น นัน่ ทําให้เขากลัว “หัวหน้าของเราอยู่
ไหน?” เย่เฉินชานถอนหายใจ “หัวหน้า…เสี ยชีวติ แล้ว เฒ่าโมและ
เยวีย่ หลินก็เช่นกัน…”
โจวจิ่งจ้องมองเขา เขาไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้
เขาได้ยนิ เสี ยงดังมาจากถํ้านั้น รวมถึงเสี ยงคํารามของมังกรด้วย สิ่ งที่
เลวร้ายที่สุดที่เขาคาดหวังก็เกิดขึ้น “แล้วยังไง? เกิดอะไรขึ้นกับพวก
นาย?” โจวจิ่งถามอย่างรี บร้อน
ลัว่ กู่เสวีย่ ดูแย่มาก เธอสรุ ปเหตุการณ์ส้ นั ๆ โดยไม่พดู ถึงต้นไม้ เธอ
พูดถึง “สมบัติบางส่ วน” แทน
โจวจิ่งรู ้สึกประหลาดใจกับเรื่ องราวที่ลวั่ กู่เสวีย่ เล่า ทีมของพวกเขา
ไม่ได้รับความสู ญเสี ยครั้งใหญ่แม้แต่ครั้งเดียวตลอดทาง แต่เกือบทั้ง
ทีมมาตกม้าตายตรงนี้ เขาไม่เคยคิดว่าจะมีมงั กรไฟสองตัว ซึ่งหนึ่ง
ในนั้นอยูท่ ี่ระดับเก้าขั้นสู งสุ ด!
เขารู ้สึกปวดใจกับการตายของเนี่ยเฉิงกงและกัว่ เยวีย่ หลิน ในขณะ
เดียวกันเขาก็รู้สึกอายที่จะยอมรับว่าเขาดีใจเล็กน้อย
เขาอาจเสี ยชีวติ หากเข้าไปในถํ้ากับทีม
“ทีมเขี้ยวมังกร! ช่างน่ารังเกียจจริ ง ๆ !” โจวจิ่งกัดฟันแน่นด้วยความ
เกลียดชัง เมื่อได้ยนิ ว่ามีคนเอาเปรี ยบทีมของพวกเขา เป้าหมายความ
โกรธของโจวจิ่งจึงเป็ นทีมเขี้ยวมังกร อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทีม
เขี้ยวมังกรได้รับการลงโทษที่เหมาะสมแล้ว โจวจิ่งจึงทําได้เพียงแค่
ใช้คาํ พูดหยาบคายเพื่อระบายความโกรธของเขา
“มาจัดการมังกรไฟนี่กนั เถอะ เราจะได้กลับ” ซูผงิ พูดเสริ มว่า “มังกร
ไฟอีกตัวอาจจะออกมาก็ได้”
อีกสามคนกลับมามีสติ คําเตือนของซูผงิ ทําให้พวกเขากลัว เย่เฉิ น
ชานกระโดดลงไปในหุบเขาจากนั้นเขาก็หยิบดาบที่เคยเป็ นของเฒ่า
โมออกมา ตัดส่ วนที่มีประโยชน์ออกจากมังกรไฟ
ซูผงิ บอกสุ นขั มังกรดําและอสรพิษม่วงของเขาว่ามีเนื้อของมังกรไฟ
มังกรไฟนี้เป็ นของจริ งไม่ใช่ภาพลวงตา เนื้อของมันมีคุณค่าทาง
โภชนาการมากทีเดียว ในไม่ชา้ เย่เฉิ นชานได้เก็บเกี่ยวผลึกพลังงาน
ทั้งหมดเป็ นของลํ้าค่าที่สุดของมังกรไฟ จากนั้นเขาก็ปีนกลับขึ้นมา
เพื่อเข้าร่ วมทีมอีกครั้ง
“ไปกันเถอะ” โจวจิ่งรู ้สึกประหม่า เขาปล่อยอินทรี ออกไปเพื่อจับตา
ดูสภาพแวดล้อมโดยรอบตลอดเวลาเผือ่ กรณี ที่จะมีมงั กรไฟตัวอื่น
กระโดดออกมา ในความเป็ นจริ ง โจวจิ่งกลัวเกินกว่าที่จะเข้าไปใกล้
ศพของมังกรไฟ
ซูผงิ ขอให้คนอื่นเรี ยกอสู รของตน และเชิญให้พวกมันนัง่ บนหัว
อสรพิษม่วง จากนั้นพวกเขาก็เริ่ มเดินทางกลับทันที
ม่านพลังงานที่ขอบของแต่ละเขตคอยแยกดินแดนเกล็ดมังกรทั้งหมด
แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กไ็ ม่สามารถข้ามม่านพลังเหล่านั้นได้
มีประตูมิติที่ม่านพลังเพื่อส่ งคนกลับไปพลาซ่า
ซูผงิ บังคับอสรพิษม่วง เขารู ้เส้นทางดี ระหว่างทาง เขาหลีกเลี่ยง
สถานที่ที่อสู รร้ายกลุ่มเล็ก ๆ จะมารวมตัวกันและพบกับอสู รร้ายที่
หลงทาง พวกเขาเคลื่อนย้ายกลับไปที่พลาซ่าโดยไม่มีการปะทะ
พวกเขาได้ยนิ เสี ยงครึ กครื้ นที่พลาซ่า
พวกเขามาถึงพลาซ่าแล้ว ซูผงิ และคนอื่น ๆ ลืมตา พวกเขายังคงนัง่
อยูบ่ นหัวของอสรพิษม่วง มีเลือดอยูบ่ นพื้น บางคนคุยกันอย่าง
ดุเดือด พวกเขาไม่ใช่ทีมเดียวที่กลับมาจากดินแดนเกล็ดมังกร
“อสรพิษม่วง?”
มีคนเห็นซูผงิ มาถึง พวกเขาประหลาดใจเมื่อสังเกตเห็นว่าซูผงิ และ
ทีมของเขานัง่ อยูบ่ นอสู รขั้นกลาง พวกเขากล้าสํารวจดินแดนเกล็ด
มังกรได้อย่างไร ในเมื่ออสูรของพวกเขามีระดับตํ่าเช่นนี้? ทีมอื่น ๆ
ก็เปลี่ยนความสนใจมามองพวกเขาเช่นกัน พวกเขาดูหมิ่นทีมเมื่อ
เห็นลัว่ กู่เสวีย่ ได้รับบาดเจ็บและเย่เฉิ นชานที่เหม่อลอย
ผูด้ ูแลเดินเข้ามาและพูดกับซูผงิ อย่างเย็นชาว่า “กรุ ณาเก็บอสู รของ
คุณออกไปขณะอยูท่ ี่พลาซ่า”
ซูผงิ กระโดดลงมาจากหัวของอสรพิษม่วงซูผงิ เรี ยกอสรพิษม่วงกลับ
หลังจากที่ลวั่ กู่เสวีย่ และคนอื่น ๆ ลงมา ซูผงิ ก็ถามว่า “มีการต่อสู ท้ ี่นี่
หรอ?”
ผูด้ ูแลตะคอก “เมื่อทีมวิง่ กลับมา พวกเขาล่ออสู รร้ายระดับเก้าขั้นสู ง
มาที่นี่ดว้ ย โชคดีพอสมควรที่ปรมาจารย์ดาบอยู่ เขาฆ่าอสู รร้ายนั้น
ในการลงมือเพียงครั้งเดียว”
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมองฟ้า ชายผูท้ รงพลังยืนอยูบ่ นอากาศ ก้มมองฝูงชน
ราวกับเทพเจ้า
“เขาไม่ใช่นกั รบอสู รในตํานาน แต่สิ่งที่เขาทํานั้นน่าทึ่งจริ ง ๆ” ซูผงิ
หรี่ ตา เขามองและพูดกับทั้งสามคนที่ยงั คงยืนนิ่ง “คุณจะกลับหรื อ
อยากเดินเที่ยวเล่นอีกสักหน่อย?”
 ตอนที่ 186 ด่ านตรวจ
“คุณจะไม่ไปกับเราหรอ?”
พวกเขาทั้งสามเข้าใจถึงความตั้งใจของซูผงิ พวกเขาประหลาดใจ
ซูผงิ ตอบว่า “ผมอยากออกไปสํารวจมากกว่านี้ นี่เป็ นครั้งแรกที่ผม
ได้มาอาณาจักรลับ”
เป็ นที่เข้าใจได้วา่ ซูผงิ ต้องการอยูต่ ่อ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเนี่ยเฉิ น
กงและกัว่ เยวีย่ หลินจากไป เย่เฉินชาน, ลัว่ กู่เสวีย่ และโจวจิ่งจึงไม่อยู่
ในอารมณ์ที่จะอยากอยูอ่ ีก เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่ งของพวก
เขา การเข้าสู่ อาณาจักรลับอีกครั้งจะหมายถึงการเข้าหาอันตราย
เย่เฉินชานสร้างม่านพลังเพือ่ กั้นเสี ยง เขากระซิ บกับซูผงิ “คุณมีแผน
ยังไงเกี่ยวกับสมบัติและของที่เราเก็บมาจากอสู ร?”
ซูผงิ นึกถึงเรื่ องนี้และกระซิบกลับว่า “เราจะหาที่ที่เป็ นส่ วนตัวและ
แบ่งกันเองดีไหม?”
เย่เฉินชานมองไปที่ลวั่ กู่เสวีย่ และโจวจิ่ง ไม่มีใครไม่เห็นด้วย
“โอเค?”
“ตกลง ไปตรวจสอบสิ่ งของของเรากันก่อนเถอะ” โจวจิ่งพูด มีกลุ่ม
ชายในชุดดําประจําการอยูท่ ี่ขอบของพลาซ่า พวกเขารับผิดชอบใน
การตรวจสอบสิ่ งของที่ทีมเอาออกจากอาณาจักร ของทั้งหมดที่ทีม
พบระหว่างการสํารวจในอาณาจักรลับจะต้องได้รับการตรวจสอบ
พูดคือไม่มีใครสามารถแอบเอาอะไรออกไปได้
ชายชุดดําเหล่านั้นเป็ นหน่วยรักษากฎของภูเขาหลงไท่
แน่นอนว่าหากบางทีมค้นพบของดี คนกลุ่มนี้จะไม่ “ปล้น” พวกเขา
พวกเขาจะใช้วธิ ีที่ยตุ ิธรรมในการซื้อของเหล่านั้นด้วยเงินหรื อสมบัติ
อีก
ในแง่หนึ่ง ทีมสํารวจที่เข้าสู่ อาณาจักรลับกําลังทํางานเพื่อคนอื่น
สมบัติหายากที่แท้จริ งแทบจะไม่สามารถนําออกไปได้ นักสํารวจ
สามารถเก็บรักษาได้แค่บางอย่าง ส่ วนสมบัติที่ดีที่สุดบางชิ้นไม่
สามารถนําเอาออกไปได้ แต่นกั สํารวจสามารถแลกเปลี่ยนพวกมัน
ด้วยเงินที่มากพอจะทําให้ชีวติ รํ่ารวยหรื อของที่เท่าเทียม
ด้วยเหตุน้ ีแม้วา่ สมบัติช้ นั ยอดจะต้องถูกทิ้งไว้ที่นี่ แต่กย็ งั มีทีมนักสํารวจ
จํานวนมากที่เต็มใจ ท้ายที่สุดแล้ว การได้อะไรติดมือมาบ้างก็ถือว่าดี
แล้ว พวกเขายังไม่เต็มใจเก็บของลํ้าค่าไว้กบั ตัวเพื่อเลี่ยงอันตราย
ซูผงิ , เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ รู ้สึกกลัวเล็กน้อยเกี่ยวกับการตรวจ
พวกเขาไม่มีทางซ่อนผลจิตวิญญาณได้ที่ด่านตรวจ ผลไม้น้ ีไม่ใช่
สมบัติข้นั สู งสุ ด มันจะไม่ดึงดูดความสนใจของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
แต่มนั ก็น่าดึงดูดสําหรับผูท้ ี่อยูใ่ นระดับเก้าขั้นสู ง หลังจากได้รับผลไม้
นี้ พวกเขาสามารถไปถึงระดับเก้าขั้นสู งสุ ดได้ทนั ที!
โชคและดวงเป็ นสิ่ งจําเป็ นในการก้าวสู่ อาณาจักรที่สูงขึ้น
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ มองไปที่ซูผงิ พวกเขาสามารถผ่านการ
ตรวจสอบได้หากซูผงิ กินผลไม้ตอนนี้ ท้ายที่สุดผลไม้จะไม่สามารถ
พบได้หากอยูใ่ นกระเพาะอาหารของซูผงิ แม้วา่ จะมีใครรู ้แต่ซูผงิ ก็
ไม่สามารถคายมันออกมาได้
การกินของแบบนั้นจะทําให้พวกเขาออกไปได้ง่าย ๆ
แต่เย่เฉินซานไม่รู้ถึงพลังของซูผงิ แต่เขาก็มนั่ ใจว่าซูผงิ ไม่ได้อยูใ่ น
ระดับเก้า ดังนั้นการกินผลไม้จึงเป็ นการสิ้ นเปลือง
ลัว่ กู่เสวีย่ รู ้จกั ซูผงิ ดีจากสิ่ งที่เขาทําที่สถาบัน ในขณะนี้เธอหวังอย่าง
แท้จริ งว่าซูผงิ จะได้กินผลไม้ แม้วา่ เขาจะไม่ถึงระดับเก้า แต่ผลไม้ก็
สามารถพาเขาไปยังขั้นกลางได้โดยตรง!
เวลาเป็ นเงินเป็ นทองสําหรับคนมีพรสวรรค์อย่างซูผงิ การกินผลไม้
นั้นคุม้ ค่าแม้วา่ เขาจะไม่สามารถทําให้เกิดประโยชน์สูงสุ ดได้กต็ าม
ซูผงิ คิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ อย่างไรก็ตาม เขาอยูใ่ นระดับสี่ ข้นั สู งและใกล้
เลื่อนขึ้นไปสู่ ระดับห้าแล้ว มันจะเป็ นการสู ญเปล่าสําหรับเขาที่จะ
กินผลไม้ เพราะเขาสามารถก้าวกระโดดได้ดว้ ยการบ่มเพาะ
การขายมันเป็ นความคิดที่ดี ซูผงิ คิดกับตัวเอง เขาไม่สนใจผลไม้น้ ี
กินครั้งแรกถึงจะได้ผล การกินสองครั้งจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
อะไรกับเขา
เนื่องจากเขามีตน้ ไม้ เขาจึงสามารถได้ผลไม้มากขึ้นเมื่อเขากลับไป
รอกินตอนไปถึงระดับเก้าขั้นสู ง นัน่ เป็ นแผนการที่ดีที่สุดสําหรับเขา
ดังนั้นความตั้งใจเดิมที่เขามีต่อผลไม้น้ ีจึงเป็ นการขายมันเพื่อรับเงิน
“ไปกันเถอะ” ซูผงิ พูดอย่างใจเย็น
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ งง สงสัยว่าทําไมซูผงิ ถึงแสดงท่าทางสบาย ๆ
เนื่องจากผลไม้น้ นั เป็ นของเขา พวกเขาไม่รู้วา่ เขาวางแผนอะไร และ
ไม่สามารถให้คาํ แนะนําใด ๆ กับเขาได้
ไม่นานก็มาถึงด่านตรวจ
มีหอ้ งกว้างขวางที่พลาซ่า หลายคนในเครื่ องแบบสี ดาํ อยูท่ ี่นนั่ บาง
คนสวมชุดแปลก ๆ นัง่ หรื อยืนอยู่ พวกเขาทั้งหมดต่างทรงพลัง แถม
ยังมีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์เป็ นจํานวนมาก!
ไม่มีใครสามารถลักลอบนําอะไรออกไปจากที่นี่ได้ ปรมาจารย์ดาบ
และนักรบอสู รกิตติมศักดิ์อื่น ๆ กําลังสังเกตการณ์การอยู่ พวกเขาไม่
สามารถตรวจสอบในดินแดนลับได้ แต่ทุกซอกทุกมุมของพลาซ่า
ถูกตรวจตราอย่างเข้มงวด
ชายวัยกลางคนมีหนวดเคราเห็นซูผงิ เดินผ่านมา ชายคนนั้นมองพวก
เขาและพูดว่า “โปรดวางกระเป๋ าของคุณลงที่นี่”
ชายคนนี้อยูใ่ นระดับแปดขั้นสู งซึ่งห่างจากการเป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์แค่กา้ วเดียว แต่ระดับนี้หมายถึงโลกที่แตกต่าง
เย่เฉินซานลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง ในที่สุดเขาก็เปิ ดกระเป๋ าเป้และเททุกอย่าง
ลงในถาดสี ขาวด้านข้าง
นอกเหนือจากอาหารที่เตรี ยมไว้แล้ว สิ่ งเดียวในกระเป๋ าของเขาคือ
ผลึกที่พวกเขาเก็บเกี่ยวจากอสู รร้าย
ผลึกพลังงานเป็ นก้อนบางอย่างที่พบในอสู รร้าย เมื่อพลังงานรวมตัว
กันในก้อนเหล่านั้นพวกมันจะเปลี่ยนเป็ นก้อนกรวด ก้อนเนื้อจะไม่
เป็ นชิ้นเนื้อและเลือดอีกต่อไป พลังงานที่ลึกซึ้งกระจุกตัวอยูใ่ นผลึก
ก้อนกรวดดูเหมือนจะเป็ นสี ขาว พวกมันให้ความรู ้สึกลึกลับ
ผลึกพลังงานครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ในกระเป๋ าของเย่เฉิ นชาน มี
ผลึกพลังงานหลายขนาดหลายสิ บชิ้นและอีกสองสามชิ้นถูกเก็บไว้
ในกระเป๋ าของลัว่ กู่เสวีย่
ชายวัยกลางคนที่มีหนวดเครารู ้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นผลึกพลังงาน
มากมาย ด้วยความประหลาดใจกว่าเดิม เขาสังเกตเห็นว่ามีผลึกขนาด
เท่ากําปั้นสี สนั สดใส
พลังงานในผลึกเหล่านั้นอุดมสมบูรณ์ เนื่องจากชายคนนี้เคยตรวจสอบ
ผลึกมาจํานวนนับไม่ถว้ น เขาจึงสามารถบอกได้ทนั ทีวา่ ผลึกเหล่านั้น
มาจากอสู รระดับเก้า!
มีผลึกหกอัน!
พูดคือทีมนี้ได้สงั หารอสู รร้ายระดับเก้าไปแล้วหกตัว เป็ นไปได้
อย่างไร?
ชายมีหนวดเคราไม่ใช่คนเดียวที่ตะลึง นักรบอสู รกิตติมศักดิ์บางคน
ที่นงั่ อยูใ่ กล้ ๆ สัมผัสได้ถึงพลังงานที่เพิม่ ขึ้น พวกเขามองด้วยความ
ประหลาดใจและเห็นผลึกพลังงานระดับเก้า พวกเขาจับจ้องซูผงิ และ
ทั้งสามที่อยูก่ บั เขา
ความประหลาดใจของพวกเขาลึกซึ้ งยิง่ ขึ้น เมื่อนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ งของทั้งสี่
เห็นได้ชดั ว่าทั้งสี่ คนไม่มีคนไหนเป็ นนักรบกิตติมศักดิ์ พวกเขา
ทั้งหมดเป็ นเพียงนักรบอสู รขั้นสู ง
ในสี่ คนนั้นซูผงิ ดูเหมือนจะลึกลับที่สุด ดูเหมือนเขาจะอ่อนแอ แม้
จะตํ่ากว่าระดับห้าก็ตาม ซูผงิ ปิ ดบังพลังอยูห่ รื อว่าเป็ นพลังที่แท้จริ ง
ของเขา?
ชายวัยกลางคนมีหนวดเคราถามเย่เฉิ นชานว่า “คุณฆ่าอสู รจํานวน
มากขนาดนี้เลยเหรอ?”
เย่เฉินชานพยักหน้า เขาสังเกตเห็นความสงสัยในคําพูด เย่เฉินชาน
อธิบายว่า “หัวหน้าของเราและนักรบอสู รระดับปรมาจารย์สองคน
ฆ่าอสู รร้ายเหล่านั้น น่าเสี ยดายที่พวกเขาเสี ยชีวติ …” ชายวัยกลางคน
และนักรบอสู รกิตติมศักดิ์เข้าใจ กระนั้นพวกเขาก็พบบางสิ่ งที่แปลก
ประหลาด นักรบที่แข็งแกร่ งเสี ยชีวติ แต่พวกที่อ่อนแอกว่ากลับมา
คนเหล่านี้โชคดีเกินไป หรื อเป็ นหัวหน้าของพวกเขาและอีกสองคน
ที่โชคร้ายเกินไป?
“กระเป๋ าของคุณ” ชายวัยกลางคนมีหนวดเคราชี้ไปที่ลวั่ กู่เสวีย่
เธอเปิ ดกระเป๋ าของเธอทันทีและเททุกอย่างออก มีผลึกพลังงานอีก
บางส่ วน มีสองอันได้มาจากอสู รร้ายระดับเก้า นอกเหนือจากผลึก
เหล่านั้น เธอยังได้รับวัตถุที่มีประโยชน์อื่น ๆ จากอสู ร
เนื่องจากพวกเขาเร่ งรี บ พวกเขาจึงทิ้งของมีค่ามากมายของอสู รไว้
และเก็บเกี่ยวเฉพาะส่ วนที่มีประโยชน์ที่สุดมาเท่านั้น
 ตอนที่ 187 หนึ่งพันล้ าน
ชายวัยกลางคนตกใจ
ทีมนี้ฆ่าอสู รไปมากและส่ วนใหญ่ยงั เป็ นระดับเจ็ดหรื อแปด
บางระลอกสามารถสัมผัสได้จากวัสดุเหล่านี้ ชายคนนั้นตรวจสอบ
ด้วยความทึ่ง วัสดุเหล่านี้มาจากอสู รระดับเก้า บางเกล็ดยังดูคุน้ ตา
“เกล็ดเหล่านี้มาจากอสู รระดับเก้าขั้นกลาง กระดูกเกล็ด” นักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์วยั กลางคนขยับเข้ามา เขาเองก็แปลกใจ
กระดูกเกล็ดถือได้วา่ ทรงพลังในหมู่อสู รระดับเก้า ด้วยขนาดของเกล็ด
กระดูกเกล็ดนี้เห็นได้ชดั ว่าโตและมีพลังสู ง ทีมนี้ฆ่าอสู รระดับเก้า
ขั้นกลางได้จริ ง ๆ ?
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ต่างทึ่งกับวัสดุและผลึกพลังงานเหล่านี้ พวก
เขาประหลาดใจมาก
ชายวัยกลางคนตกตะลึงกับคําพูดของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เขารู ้วา่
ตัวเขายังยากจะเอาชนะอสู รระดับนั้น
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์พดู กับซูผงิ ด้วยรอยยิม้ “ขอเราตรวจกระเป๋ าคุณ
ด้วยได้ไหม?” ชายคนนั้นรู ้สึกได้ถึงพลังงานมหาศาลในกระเป๋ าซูผงิ
พลังงานนั้นแตกต่างจากสิ่ งอื่น ซึ่งเขาพบว่าน่าสนใจ
ซูผงิ วางกระเป๋ าลงและเทของออก
นอกจากอาหารและของใช้จิปาถะอื่น แล้วยังมีผลึกพลังงาน วัสดุ
จากอสู ร ผลจิตวิญญาณและตะเกียงวิญญาณ
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ดู พวกเขาไม่สนใจผลึกพลังงานเลย ของเหล่านี้
มีค่าแต่พวกเขาเห็นมามากพอ แต่ผลจิตวิญญาณกับตะเกียงวิญญาณ
ต้องตาพวกเขากว่า
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ท่ีมีรอยแผลบนหน้าพูด “ฉัน..เคยเห็นผลนี้มา
จากไหนนะ?”
หญิงสาวหุ่นดีคิดสักพัก เธอมองผลและถามซูผงิ “ผลไม้น้ ีดูเหมือน
จะอร่ อย ช่วยขายมันให้ฉนั ได้ไหม?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาตอบ “แล้วคุณจะจ่ายด้วยอะไร?”
“นายต้องการอะไร? เงิน? หรื อสมบัติ?” หญิงสาวเชื่อว่าซูผงิ ตั้งใจ
ขาย มันทําให้เธอมีความสุ ข ซูผงิ ยิม้ “คุณยินดีจ่ายเท่าไหร่ ?”
“หนึ่งล้านเป็ นไง?”เธอตอบ
ซูผงิ ยิม้ “ผมจะลองคิดถ้าคุณบวกศูนย์อีกสามตัว”
“สามตัว?” รอยยิม้ เธอหายไป แทนด้วยความเย็นชา “ฟังให้ดี นี่แค่
ผลไม้น่ากิน ฉันแค่อยากลิ้มรส หนึ่งล้านสู งพอแล้ว”
คนอื่นมองซูผงิ คิดว่าเขากําลังจะตายเพื่อเงิน พวกเขาไม่รู้วา่ ผลไม้น้ ี
คืออะไร แต่ผลไม้หายากชนิดหนึ่งก็ขายได้สูงสุ ดแค่หนึ่งล้าน
ซูผงิ สงสัยว่าผูห้ ญิงคนนั้นกําลังแกล้งโง่ แต่เขาอารมณ์ไม่ดี ต่อมา เมื่อ
เขาวางผลไม้ในเครื่ องตรวจจับ มันก็เทียบกับข้อมูลอ้างอิงทั้งหมด
ฐานข้อมูล เครื่ องสามารถบอกได้วา่ มันคือผลอะไร ซูผงิ ตอบ “นี่คือ
ผลจิตวิญญาณดวงดาว ผมไม่รู้วา่ คุณเคยได้ยนิ ไหม ใครก็ตามที่ต่าํ
กว่าระดับเก้าสามารถเพิม่ ได้หนึ่งขั้นหลังกินผลไม้น้ ี!”
“ผลไม้น้ ีจะได้ผลดีสุดสําหรับคนที่อยูร่ ะดับเก้าขั้นสู ง พวกเขาสามารถ
ไปถึงขั้นสู งสุ ดได้ตรง ๆ ตอนนี้ บอกผมมา..คุณคิดว่าหนึ่งพันล้าน
มากไปไหม?”
“ผลจิตวิญญาณดวงดาว?!”
“จริ ง?!”
ตอนซูผงิ พูดชื่อ นักรบอสู รกิตติมศักดิ์กต็ กตะลึง
ความพยายามพัฒนาพลังอยูใ่ นหัวพวกเขาตลอดเวลา พวกเขาตระหนัก
ถึงการดํารงอยูข่ องผลไม้ชนิดนี้ ซึ่งมีชื่อเสี ยงมาก แต่ผลนี้ยากจะพบ
เจอ พวกเขาไม่พบแม้กระทัง่ ในรอยแยกมิติ
แต่ทว่า ผลไม้ตรงหน้าพวกเขาคือผลจิตวิญญาณดวงดาวจริ ง ๆ !
สี หน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไป เธอดูเหมือนจะโกรธ เธอไม่รู้วา่ ซูผงิ
จะรู ้จกั มัน
“ผลจิตวิญญาณดวงดาว ดี ดี…”
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไม่สามารถละสายตาจากผลได้ นี่คือสิ่ งที่
สามารถช่วยเพิ่มพลังพวกเขาได้
“เฟิ ง เธอจําสิ่ งนี้ได้ ไม่แปลกใจที่ยอมจ่ายเงินล้านสําหรับมัน” ชาย
ผมสั้นแซวเธอ เธออยากซื้อผลจิตวิญญาณด้วยเงินแค่หนึ่งล้าน ซูผงิ
คงจะทําพลาดถ้าเขาไม่รู้
ผูห้ ญิงที่ชื่อเฟิ งแค่นเสี ยง “ฉันจะจ่ายร้อยล้าน”
คนอื่นลอบก่นด่าเธอ แถหน้าด้าน ๆ
“ฉันต้องการสิ่ งนี้” ชายที่เงียบมานานพูดขึ้น “หนึ่งพันล้าน อย่างที่
ขอ”
คนอื่นมองชายคนนี้ พวกเขาไม่แปลกใจ
“น้องชายชูไห่ใจกว้างมาก ฉันอาจคิดซํ้าสองเกี่ยวกับหนึ่งพันล้าน
ถ้ามันเป็ นฉัน”
“ฉันไม่มีปัญหาอะไรที่นอ้ งชายชูไห่จะซื้ อมัน นายจะไปถึงขั้นสู ง
ทันทีที่กินมัน หลังบ่มเพาะมาหลายปี นายอาจตามทันปรมาจารย์
ดาบได้”
“อย่าพูดตลก” ชายคนนั้นพูด
จากนั้นเขาก็หนั มาหาซูผงิ “ฉัน ฉิ นชูไห่ นายมาจากเมืองฐานหลง
เจียงสิ นะ? บังเอิญมาก ฉันก็มาจากที่นนั่ ”
“ฉินชูไห่..”
ลัว่ กู่เสวีย่ กับเย่เฉินชานผงะ
เย่เฉินชานกระซิ บ “นักรบฉายา ‘นักกวีเทวะ’ แห่งตระกูลฉิ น?”
“ใช่แล้ว” ฉินชูไห่ยมิ้
เขายอมรับมัน ลัว่ กู่เสวีย่ และเย่เฉินชานสบตากัน ลัว่ กู่เสวีย่ มีความ
รู ้สึกเป็ นมิตรกับชายคนนี้ “คุณฉิน ฉันทํางานสถาบันเดียวกันฉิ น
หยวนเฟิ ง ฉันได้ยนิ เกี่ยวกับคุณมาจากคุณฉินหยวนเฟิ ง เขาบอกว่า
คุณเป็ นผูช้ ายที่เขาเคารพมากสุ ด”
ฉินชูไห่มองเธอด้วยความแปลกใจ จากนั้นก็ยมิ้ “ผมดีใจที่เรามีความ
สัมพันธ์กนั บ้าง หยวนเฟิ งคือคนจากรุ่ นผม มันน่าเสี ยดายที่เขาขาด
พรสวรรค์แต่กย็ งั ฝึ กหนัก ผมเชื่อว่าเขาคงกําลังกลายเป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ใช่ไหม?”
ลัว่ กู่เสวีย่ รู ้สึกอาย ที่สถาบัน ฉิ นหยวนเฟิ งคือชายที่สูงส่ งและมีบารมี
สู ง เขาเป็ นที่ชื่นชมของนักเรี ยนหลายคน แต่ทว่า ตามมาตรฐานของ
ฉิ นชูไห่ ฉินหยวนเฟิ งกลับขาดพรสวรรค์
“คุณฉินหยวนเฟิ งควรมาที่นี่ในไม่ชา้ เขาอยูใ่ นอาณาจักรลับ คุณไม่
เจอเขาเหรอ?”ลัว่ กู่เสวีย่ ถาม
ฉินชูไห่ส่ายหัว “ผมต้องอยูเ่ ฝ้าด่านที่นี่ แต่ในเมื่อเขามา ผมก็จะเห็น
เขาตอนเขาออกมา”
“แน่นอน” ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้า
เธอด้อยกว่าฉินชูไห่ ทั้งอายุและพลัง
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์คนอื่นเห็นฉินชูไห่กาํ ลังคุยกับพวกซูผงิ พวกเขา
รู ้วา่ พวกเขาคงไม่ได้ผลอะไรอีก
ฉินชูไห่กล่าวต่อ “ใครรับผิดชอบที่นี่? ในเมื่อผลไม้เผยออกมา ผม
ขอแนะนําให้คุณขายมัน ผลไม้น้ ีหายาก ต่อให้ผมกินมันทันทีหลัง
ซื้อ บางคนก็อาจยังมีความโลภ”
ลัว่ กู่เสวีย่ เข้าใจ คนโลภเลวยิง่ กว่าหัวขโมย
“คุณซูมีส่วนร่ วมมากสุ ดตอนเราได้รับมัน เขาจะเป็ นคนตัดสิ น”
ลัว่ กู่เสวีย่ หันไปหาซูผงิ ในสายตาเธอ มีความชื่นชม เธอเคารพฉินชู
ไห่ แต่นอกจากความเคารพ เธอยังมีความชื่นชมซูผงิ เหนือสิ่ งอื่นใด
ซูผงิ ทรงพลังตั้งแต่อายุยงั น้อย ในอนาคต เขาต้องยิง่ ใหญ่แน่
ฉินชูไห่แปลกใจกับคําพูดเธอและมองไปในตาเธอ เขาตระหนักว่า
คุณซูคือสมาชิกที่อายุนอ้ ยสุ ด
ทําไมมันถึงเป็ นคนอ่อนแอสุ ดและอายุนอ้ ยสุ ดที่มีสิทธิ์ตดั สิ น?
 ตอนที่ 188 พลังจิต
“คุณแน่ใจเหรอว่าเขามีสิทธิ์ตดั สิ นใจได้?” ฉิ นซูไห่ถามในขณะที่
ตรวจสอบซูผงิ อย่างระมัดระวัง เขาร่ วมมือกับตระกูลที่มีชื่อเสี ยง
มากมายในเมืองหลงเจียง แต่เขาจําไม่ได้วา่ เคยเห็นซูผงิ
แม้ในขณะเดินทางไปข้างนอกเขาก็ยงั ติดต่อกับเมืองไม่มากก็นอ้ ย
แต่ไม่เคยมีใครพูดถึง “ตระกูลซู” ที่มีชื่อเสี ยงและอํานาจในที่ใด
ลัว่ กู่เสวีย่ พยักหน้า “อาจารย์ซูเป็ นเพื่อนร่ วมงานของฉัน อย่าปล่อย
ให้รูปลักษณ์ของเขาหลอกคุณ เขาเป็ นอสู รนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
แล้ว”
“คุณพูดอะไร ??”
ทั้งฉิ นชูไห่และนักรบคนอื่น ๆ ในห้องก็เบิกตากว้าง แม้แต่เย่เฉิน
ชานและโจวจิ่งก็ยงั สงสัยว่าเพื่อนร่ วมทีมของพวกเขา เธอเสี ยสติไป
แล้วหรื อไง
อันที่จริ งแม้แต่ซูผเิ องก็ไม่คาดคิดว่าลัว่ กู่เสวีย่ จะพูดแบบนั้น
ต้องเป็ นทักษะพลังจิตดวงดาวของฉัน … เธอเห็นมันและประเมิน
ระดับของฉันสู งเกินไป?
ซูผงิ ต้องการชี้แจงความจริ ง แต่ไม่ได้อธิบายเพราะคิดขึ้นได้วา่ เขาไม่
ต้องการเปิ ดเผยทักษะพลังจิตดวงดาวของเขาให้ใครรู ้ นอกจากนี้เขา
ยังได้เปรี ยบหากมีคนรู ้วา่ เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ มันจะช่วยให้
เขาขายสิ นค้าได้เร็ วขึ้น
เมื่อคิดถึงเรื่ องนี้เขาก็ยงั คงเงียบ และตัดสิ นใจที่จะปล่อยเลยตามเลย
เย่เฉินชานดึงแขนของลัว่ กู่เสวีย่ “คุณแน่ใจเหรอ?? คุณซูเป็ นนักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์?”
“ฉันแน่ใจ” ลัว่ กู่เสวีย่ ดูมนั่ ใจ “ฉันเห็นพลังของเขาด้วยตาของตัวเอง
เขาบินได้ คุณก็รู้วา่ มีเพียงนักรบอสู รกิตติมศักดิ์เท่านั้นที่สามารถทํา
ได้ ใช่ไหมล่ะ?”
“บินได้ ??” คนอื่นตกใจอีกครั้ง
“แต่จะเป็ นไปได้ยงั ไง …” โจวจิ่งดูไม่มนั่ ใจ
“เขาเป็ นอัจฉริ ยะตั้งแต่กาํ เนิดแล้ว” ลัว่ กู่เสวีย่ ถอนหายใจด้วยความ
กลัว
ซูผงิ รับฟังคําเยินยอทั้งหมด ในขณะที่รู้สึกอายเล็กน้อย
ฉินชูไห่ตรวจสอบกลิ่นอายของซูผงิ อีกครั้ง เขายืนยันแล้วว่าซูผงิ อยู่
ในระดับห้าเท่านั้น ซึ่ง … ไม่ได้สูง ไม่มีใครที่สติดีแล้วจะมา
อาณาจักรลับทั้งที่อยูแ่ ค่ระดับห้า
ถ้าซูผงิ เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์อย่างแท้จริ ง นัน่ หมายความว่าเขามี
ความสามารถเพียงพอที่จะกลายเป็ นแชมป์ ของลีกนักรบอสู รในรุ่ น
ทุกคนต่างก็ตระหนักดีวา่ ฉินชูไห่ในฐานะนายน้อยของตระกูลฉิน
นั้นดีเลิศที่สุดประวัติศาสตร์ เขามาถึงระดับ 7 ตั้งแต่อายุ 20 ปี ซึ่ ง
เป็ นเรื่ องมหัศจรรย์ เป็ นอัจฉริ ยะที่ไม่มีใครเทียบได้
กรณี ของซูผงิ เป็ นไปไม่ได้เลย ในมุมมองของพวกเขา
โดยปกติแล้วหลายคนในปั จจุบนั สงสัยในคําแอบอ้างของลัว่ กู่เสวีย่
พวกเขาคิดว่าลัว่ กู่เสวีย่ อ้างเพื่อสร้างความหวาดกลัวให้กบั คนโลภ
เพื่อที่เธอจะได้ขโมยของไป
หรื อบางทีเธออาจจะเสี ยสติไปแล้ว
“ฉัน…ต้องบอกว่าฉันไม่เคยเห็นเด็กผูช้ ายรุ่ นใหม่ที่มีความสามารถ
สู งขนาดนี้มาก่อน” ผูห้ ญิงที่ชื่อเฟิ งมองซูผงิ ด้วยสายตาโปรยเสน่ห์
“สมมุติวา่ มันเป็ นเรื่ องจริ ง ชายรู ปหล่อคนนี้กไ็ ม่ได้มีความสามารถ
น้อยไปกว่าปรมาจารย์ดาบตอนอายุเท่าเขา คุณช่วยชี้ให้เราเห็นได้
ไหมว่าคุณทําอะไรได้บา้ ง?”
“ใช่ ฉันอยากเห็น!” ชายอีกคนเห็นด้วย ซูผงิ เลิกคิ้ว แต่ไม่ตอบกลับ
มีคนหัวเราะเยาะราวกับว่า “การคาดเดา” ของพวกเขาได้รับการ
พิสูจน์แล้วว่าถูกต้อง
“เฮ้ คุณซูใช่ม้ ยั ? เอาน่า โชว์กลเม็ดของคุณให้เราดู คุณจะบินหรื อ
อะไรก็ได้”
“ทํา! ทํา!”
ซูผงิ ยิม้ ให้พวกเขาอย่างขบขัน “ทําไมผมต้องทําตามที่พวกคุณบอก
ด้วย”
“อะไรกัน? ทําอย่างกับว่าการบินนี่จะทําร้ายคุณอย่างงั้นแหละ”
“คุณอ้างว่าเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ แล้วทําไมคุณไม่พิสูจน์ให้เรา
เห็นล่ะ”
“เขาเป็ นแค่ตวั ตลกที่โกหกนัน่ แหละคือเหตุผล!”
เนื่องจากผูซ้ ้ือผลจิตวิญญาณดวงดาวได้รับการตัดสิ นแล้ว นักรบคน
อื่น ๆ จึงไม่สนใจและดูถูกซูผงิ
เมื่อพูดถึงผลไม้ พวกเขาก็สงั เกตเห็นว่ามันลอยอยูก่ ลางอากาศแทนที่
จะวางอยูใ่ นที่ที่ควรจะเป็ น
“ทําแบบนี้นะหรอ?” ซูผงิ พูดขณะชี้นิ้วไปที่ผลไม้บิน
สายตาของคนที่กาํ ลังตั้งคําถามกับเขาในตอนนั้นเงียบลง การใช้พลัง
ดวงดาวในการทําให้สิ่งของลอยโดยไม่แตะต้องพวกมันเป็ นสัญญาณ
บ่งบอกถึงระดับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
แต่ฉนั เพิ่งออกจากเมืองมาไม่กี่ปี! ฉินชูไห่แทบไม่เชื่อสายตาของเขา
ผูช้ ายคนนี้มาจากไหน? ซูผงิ ควบคุมผลไม้ให้บินผ่านจมูกของทุกคน
เพื่อปิ ดปากพวกเขา
จอแสดงผลบอกทุกคนว่าเขาไม่เพียงแต่มีความสามารถเท่านั้น แต่
ยังได้รับพรด้วยทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ อัจฉริ ยะตามธรรมชาติไม่
สามารถเติบโตขึ้นมาได้หากปราศจากความช่วยเหลือ
เย่เฉินซานและโจวจิ่งจ้องซูผงิ ด้วยปากอ้าค้าง พวกเขาไม่อยากเชื่อ
เลยว่าสมาชิกที่แข็งแกร่ งที่สุดในทีมจะไม่ใช่หวั หน้าของพวกเขา แต่
เป็ นชายหนุ่มที่พวกเขาประเมินตํ่าเกินไปในตอนแรก
ฉินซูไห่หายจากอาการตกใจก่อนและยิม้ ให้อย่างเป็ นมิตร “นัน่ มัน
วิเศษมากคุณซู มันคงเป็ นเกียรติมากถ้าผมได้รู้วา่ คุณอยูไ่ หน ผมจะ
ไปเยีย่ มคุณเมื่อผมมีโอกาส”
ซูผงิ ลดผลไม้ลง “เรามาทําธุระกันก่อนดีไหม?”
ฉินชูไห่ตอ้ งการตําหนิทุกคนที่ประมาททําให้ซูผงิ ไม่พอใจ
“แน่นอนคุณซู พันล้านตามที่สญ
ั ญาไว้ ผมจะจ่ายเงินทันที”
“แน่นอน” ซูผงิ พยักหน้าอย่างเป็ นกันเอง การขายผลไม้เพื่อแลกกับ
เงินเป็ นการค้าที่แย่มาก ถ้าไม่สามารถใช้ผลไม้ได้กส็ ามารถแลกเปลี่ยน
เป็ นสมบัติอื่น ๆ ได้
อย่างไรก็ตาม สําหรับซูผงิ การหารายได้พิเศษมีความสําคัญต่อร้าน
มากขึ้น แม้นกั รบอสู รมักไม่ตอ้ งการเงินในชีวติ ประจําวัน แต่เขา
ต้องการมันเป็ นจํานวนมาก
 ตอนที่ 189 กระดานจัดอันดับ
“คุณชูไห่ร่ าํ รวยทั้งกายและใจจริ ง ๆ เขาสามารถจ่ายหนึ่งพันล้านง่าย ๆ
เลย” ชายคนหนึ่งอิจฉาเล็กน้อยเมื่อเห็นฉินชูไห่จ่ายเงินก้อนโตโดย
ไม่ตอ้ งคิดอะไรมาก
อีกคนพยักหน้าเห็นด้วย
แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ เงินหนึ่งพันล้านก็ไม่ใช่จาํ นวนน้อย ๆ
พวกเขาต้องใช้เงินสดจํานวนมากเสมอในโอกาสต่าง ๆ อย่างตอนนี้
ที่พวกเขาต้องซื้อสมบัติสาํ คัญจากผูอ้ ื่น “ผมไม่ได้ต้ งั ใจจะคุยโม้ แต่ผม
เป็ นเจ้าของบัญชี VIP ระดับ 2 ที่ ธนาคารกลางดวงดาว ผมสามารถ
จ่ายเงินที่ต่าํ กว่าหมื่นล้านได้ทนั ที” ฉิ นชูไห่พดู
ธนาคารกลางดวงดาว มีสาํ นักงานและแผนกย่อยในดาวเคราะห์ต่าง ๆ
ที่มีการตั้งอาณานิคมของสหพันธรัฐ มันมีชื่อเสี ยงในด้านประสิ ทธิภาพ
หากผูค้ นจะใช้ธนาคารท้องถิ่นเพื่อโอนเงินจํานวนดังกล่าว พวกเขา
จะต้องผ่านขั้นตอนยากลําบาก
ซูผงิ พยักหน้าและสร้างม่านพลังดวงดาวง่าย ๆ รอบพวกเขา และส่ ง
หมายเลขบัญชีของเขาโดยใช้โทรศัพท์
ฉินชูไห่ค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นซูผงิ แสดงบัญชีธนาคารธรรมดา
ที่ออกโดยธนาคารทัว่ ไปในเมืองหลงเจียง โดยปกติแล้วนักรบอสู ร
เช่นนี้จะได้รับอนุญาตให้สมัครบัญชี VIP ที่จดั การโดยธนาคาร
กลาง ซึ่งสะดวกกว่าในหลาย ๆ ด้าน ..
แม้วา่ เขาจะสงสัยแต่ไม่ได้ต้ งั คําถามในเรื่ องนี้ เขาเพียงแค่เข้าไปใน
บัญชีและทําการโอนเงิน แม้เขาจะโอนเงินผิดโดยไม่ได้ต้ งั ใจ แต่เขา
ก็มีหลายวิธีในการบังคับให้ธนาคารเล็ก ๆ โอนเงินคืน
ซูผงิ ตรวจสอบโทรศัพท์ของเขา และเห็นเลขศูนย์ที่น่ารักแสดงอยู่ ดู
เหมือนว่าทุกอย่างจะเรี ยบร้อย
“ขอบคุณมากคุณซู” ฉินชูไห่ยมิ้ อย่างพอใจ
“เช่นเดียวกันครับ”
ลัว่ กู่เสวีย่ เฝ้าดูเรื่ องทั้งหมดและรู ้สึกเศร้า สําหรับนักสํารวจ เงินหนึ่ง
พันล้านจะบ่งบอกถึงการทําภารกิจที่ยากลําบากมากมาย และแม้วา่
เธอจะได้รับเงิน แต่เธอก็ตอ้ งมีชีวติ อยูต่ ่อไปหลังจากภารกิจนั้น นัก
สํารวจไม่ได้ผลตอบแทนเท่าที่ผคู ้ นคิด
“คุณขายตะเกียงนี้ดว้ ยใช่ไหมคุณซู” ฉินซูไห่ช้ ีไปที่ตะเกียงวิญญาณ
ที่อยูใ่ กล้ ๆ
“ไม่ครับ ขอโทษที”
สําหรับซูผงิ ตะเกียงมีความสําคัญมากกว่าผลไม้ แม้วา่ คนอื่น ๆ อาจ
มองไม่เห็นก็ตาม
ฉินชูไห่ไม่รู้วา่ ตะเกียงคืออะไร เขารู ้สึกได้ถึงพลังที่แปลกประหลาด
จากมัน และต้องการลองเสี่ ยงโชค แม้วา่ จะต้องผิดหวัง
“ครอบครัวของผมจะเปิ ดประตูตอ้ นรับคุณเสมอ คุณซูผงิ โปรดอย่า
ลืมมาเยีย่ มเราในอนาคต” ฉินชูไห่พยายามผูกมิตรกับซูผงิ เหมือนที่
เคยทําเมื่อต้องติดต่อกับผูม้ ีอิทธิพล
ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อย
จากนั้นโจวจิ่งก็หนั มาหยิบกระเป๋ าเป้ของเขา
โดยปกติ เกล็ดมังกรเลือดไฟดึงดูดความสนใจได้มาก แม้วา่ พวกเขา
จะไม่สามารถบอกระดับของมังกรได้ เพียงแค่ดูที่ตาชัง่ ก็จะรู ้
ผูต้ รวจสอบใช้อุปกรณ์พิเศษเพื่อบอกที่มาของผลึกและวัสดุท้ งั หมด
อย่างแม่นยํา รวมถึงคุณสมบัติของสมบัติที่ทีมนํากลับมา
ซูผงิ ค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นอุปกรณ์ให้คาํ อธิบายโดยละเอียด
เกี่ยวกับตะเกียงเช่นกัน เท่าที่เขารู ้ตะเกียงเป็ นของโบราณที่ไม่ได้
ผลิตเป็ นจํานวนมาก เขาคิดว่าอุปกรณ์สมัยใหม่จะไม่สามารถประเมิน
มันได้ซะอีก
ฉิ นชูไห่เห็นผ่านกระบวนการคิดของเขาและอธิบายว่า “เราใช้
เครื่ องมือจาก ‘ภายนอก’ ใช้ฐานข้อมูลที่อปั เดตอย่างต่อเนื่อง
อุปกรณ์สามารถวิเคราะห์โครงสร้างภายในของสิ่ งของทั้งหมดและ
บอกผลได้ คุณจะไม่พบอะไรที่ถูกเก็บเป็ นความลับได้ที่นี่ อย่างไรก็
ตามสิ่ งนี้อาจจะเล็ก แต่แต่ละชิ้นมีราคาเกือบล้านล้าน”
ซูผงิ พยักหน้ารับทราบ “ภายนอก” อาจหมายถึงดาวเคราะห์ดวงอื่น
“มาดูกนั …ไม่ใช่วตั ถุระดับ A” ฉินชูไห่อ่านผลลัพธ์ “คุณซูคุณมี
อิสระที่จะนํามันออกไป”
ผลจิตวิญญาณดวงดาวถูกพิจารณาว่าถูกจํากัดและจะต้องถูกรายงาน
ไปยังเบื้องบน แม้วา่ จะไม่มีความจําเป็ นสําหรับสิ่ งนั้นเนื่องจากฉิ นชู
ไห่ได้ซ้ือมันไปแล้ว การกระทําดังกล่าวผิดกฎ แต่โดยปกติแล้วจะ
ไม่มีการร้องเรี ยน ผลจิตวิญญาณดวงดาวยังไม่ถูกพิจารณาว่าเป็ น
สิ นค้าต้องห้ามระดับ A
สําหรับของระดับ A ที่แท้จริ งนั้น ผูต้ รวจสอบในปัจจุบนั ไม่มีสิทธิ์
ตัดสิ นใจว่าจะทํายังไง พวกเขาจะต้องรอให้เจ้าหน้าที่มาจัดการหรื อ
ในกรณี ส่วนใหญ่จะต่อสู เ้ พื่อเอาชนะ ทีมถอนหายใจด้วยความโล่ง
อกที่การตรวจสอบสิ้ นสุ ดลงแล้ว
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์พดู กับซูผงิ ว่า “คุณซูผมเห็นว่าคุณได้ผลึก
พลังงานมามากมาย คุณช่วยขายให้ผมได้ไหม”
ชายคนนั้นพยายามทําตัวสุ ภาพ หลังจากที่รู้ตวั ตนของซูผงิ มันขึ้นอยู่
กับทีมของซูผงิ ที่จะตัดสิ นใจว่าจะทํายังไงกับผลึกหลังจากผ่านด่าน
ดังนั้นเขาจึงต้องมีมารยาทมากที่สุด
ซูผงิ ส่ ายหัวและปฏิเสธข้อเสนอ เขามีเงินเพียงพอแล้ว และเขา
ต้องการใช้ผลึกเป็ นอาหารอสู ร ผูพ้ ดู ก้าวออกไปด้วยความผิดหวัง
เมื่อทีมของซูผงิ ออกจากห้องตรวจสอบ ผูห้ ญิงที่ชื่อเฟิ งมองไปที่ฉิน
ชูไห่และพูดกับเขาว่า “เฮ้ เมืองหลงเจียงมีดาวรุ่ งพุง่ แรงขนาดนี้ต้ งั แต่
เมื่อไหร่ ?”
ฉินชูไห่ส่ายหัวด้วยรอยยิม้ ขมขื่น “ไม่รู้เหมือนกัน ดูเหมือนว่าเขาจะ
อายุไม่ถึง 20 ปี นักรบอสู รกิตติมศักดิ์…ในไม่ชา้ เขาจะก้าวขึ้นสู่ สิบ
ระดับแรกของการจัดอันดับอย่างไม่ตอ้ งสงสัย ถ้าเขาโชคดีเขาอาจจะ
กลายเป็ นนักรบอสู รในตํานาน”
หญิงสาวที่ชื่อเฟิ งขมวดคิ้ว มองผลไม้ของฉินซูไห่ “สิ บอันดับแรก
อาจจะ แต่ไม่ใช่ระดับตํานานอย่างแน่นอน สิ่ งนั้นมากกว่าความ
สามารถและโชค คุณก็รู้ เนื่องจากเขาเต็มใจที่จะขายผลไม้น้ นั โอกาส
ที่เขาจะได้กินมันก็หมดไปแล้ว หรื อเขาอาจพบมากกว่าหนึ่งใน
อาณาจักรลับ ถ้าเขากลายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์โดยการกินผลจิต
วิญญาณดวงดาวเขาก็ไม่ดีเท่าไหร่ ”
ฉินชูไห่อยากจะเห็นด้วย เนื่องจากบัญชีธนาคารราคาถูกของซูผงิ ยัง
บอกเขาด้วยว่าซูผงิ ไม่มีภูมิหลังที่น่าประทับใจ
แต่ถึงกระนั้นการไปถึงระดับนั้นในวัยนี้กเ็ ป็ นความสําเร็ จที่ยงิ่ ใหญ่
แล้ว อย่างน้อยฉินชูไห่กต็ อ้ งยอมรับว่าซูผงิ นั้นลํ้าหน้าเขา
“พระเจ้า ฉันควรให้ความสําคัญกับสิ่ งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ บ้านของฉัน
จริ ง ๆ …”
“อืม ลีกสวรรค์ต่อจากลีกนักรบอสู รใช่ไหม?” นักรบมีชื่ออีกคนเข้า
ร่ วมกับพวกเขา “ด้วยผลไม้น้ ีผมเชื่อว่าคุณจะได้รับผลลัพธ์ที่ดีใน
ตอนท้ายคุณฉิน”
ฉินชูไห่ส่ายหัว “ผมไม่คิดงั้น คุณรู ้ดีวา่ ลีกสวรรค์เป็ นอย่างไร มัน
เป็ นเวทีสาํ หรับสัตว์ประหลาด นักรบระดับเก้าขั้นสู งอย่างผมคงไม่
สามารถเอาชนะได้”
“อย่าถ่อมตัวไปเลย คุณฉิน!” ผูค้ นต่างโห่ร้อง
“ใช่ เราทุกคนจะเชียร์คุณ”
ฉินชูไห่ถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด แม้วา่ ประกายแห่งความ
ทะเยอทะยานจะไม่หายไปจากสายตาของเขา
ลีกสวรรค์เป็ นการรวมตัวของนักรบที่มีชื่อเสี ยงทัว่ โลก มันเป็ นงาน
สําคัญที่เขาต้องเข้าร่ วม
เขาตรวจสอบผลจิตวิญญาณดวงดาวที่เก็บไว้อย่างดี
หลังจากออกจากห้องตรวจสอบแล้ว ซูผงิ และสมาชิกคนอื่น ๆ ก็
พบว่ามีที่วา่ งอยูด่ า้ นนอกและวางม่านพลังดวงดาวไว้รอบตัว เพื่อที่
พวกเขาจะได้พดู คุยกันเป็ นการส่ วนตัว
“มาแบ่งผลึกพลังงานและวัสดุที่เหลือกันเถอะ” ซูผงิ เสนอ
“แต่…เราจะทํายังไง?” เย่เฉินซานถาม เขาเพิง่ รู ้วา่ ซูผงิ เป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ ด้วยสัญชาตญาณเขาถามความเห็นของซูผงิ
โจวจิ่งรู ้สึกกังวลขณะรอการตัดสิ นใจของเขา เขารู ้ดีวา่ เขาเป็ นคน
แปลกหน้าสําหรับซูผงิ เขาจะทําอะไรไม่ได้เลยถ้าซูผงิ ต้องการโกง
ซูผงิ พิจารณาแล้ว “เราจะแบ่งทุกอย่างเป็ นสี่ - หก ผมสี่ พวกคุณเป็ น
ตัดสิ นใจกันเองว่าจะแบ่งส่ วนที่เหลือยังไงดี?”
นัน่ ทําให้ทุกคนประหลาดใจ มันเป็ นข้อเสนอที่ดีทีเดียว
ลัว่ กู่เสวีย่ พูดขึ้น “อาจารย์ซูเราได้ของมากมายขนาดนี้ได้ ต้องขอบคุณ
ฉันหมายถึงคุณและหัวหน้าจัดการกับการสังหารส่ วนใหญ่ ในขณะ
ที่เราเฝ้าดูจากด้านหลังเท่านั้น เราไม่สามารถรับส่ วนใหญ่แบบนี้ได้”
เย่เฉินชานเห็นด้วย หัวหน้าของพวกเขาเคยแบ่งรางวัลในทํานอง
เดียวกันนี้ แม้วา่ เนี่ยเฉิงกงจะได้ “หก” เสมอ ลึก ๆ แล้วเย่เฉินชาน
ยินดีที่จะยอมรับผลลัพธ์และรับส่ วนแบ่งของเขาตามนั้น แต่เนื่องจาก
ลัว่ กู่เสวีย่ นํามันขึ้นมา เขาก็คิดว่าอย่างน้อยก็ควรแสดงความสุ ภาพ
“แล้วคุณมีความคิดเห็นยังไง?” ซูผงิ ถาม
“อืม เราสามารถปฏิบตั ิตามกฎเดิมของเราได้ หมายความว่าเราได้สี่
ในขณะที่คุณได้หก โอเคไหม?” ซูผงิ พยักหน้า
“และนี่คือเงินที่ผมได้จากการขายผลจิตวิญญาณดวงดาว” ซูผงิ พูด
ต่อ “ผมควรแบ่งให้พวกคุณเท่าไหร่ ดี?”
ลัว่ กู่เสวีย่ ตกใจมากเพราะเธอไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับอะไรจาก
ธุรกรรมนั้น
“อืม คุณเป็ นคนเอาผลไม้นนั่ มาด้วยตัวเอง อาจารย์ซู เราทุกคนคง
ตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะคุณ เราได้มามากพอแล้ว คุณเก็บเงินไว้เอง
เถอะค่ะ”
เย่เฉินซานพยักหน้าตาม ความรู ้สึกผิดชอบชัว่ ดีของเขาบอกเขาว่า
นัน่ คือแนวทางปฏิบตั ิที่ถูกต้อง
เนื่องจากสมาชิกคนอื่น ๆ พูดเช่นนั้น โจวจิ่งก็ตอ้ งเชื่อฟังการตัดสิ นใจ
ของพวกเขาเช่นกัน
ซูผงิ ยินดียอมรับผล ความจริ งเขาไม่ตอ้ งการแบ่งเงินให้ใคร แต่ตอ้ ง
จัดการปัญหาที่ไม่จาํ เป็ น เขาไม่ตอ้ งการให้คนอื่นไม่พอใจเขาเพียง
เพราะเขาเอาเปรี ยบมากเกินไป “โอเค ผลไม้เป็ นของผม งั้นคุณเอา
ดาบนี้ไปได้” เขามอบดาบของเฒ่าโมให้คนอื่น ๆ
เย่เฉิ นชานเห็นการกระทําของซูผงิ และบ่นในใจอย่างเงียบ ๆ เอาใจ
ผูห้ ญิงนะสิ
ลัว่ กู่เสวีย่ ออกจากอาณาจักรลับพร้อมกับทีมของเธออย่างไม่มี
ทางเลือก ซูผงิ เก็บทุกสิ่ งที่ได้รับไว้ในกระเป๋ าเป้ของเขาและมุ่งหน้า
ไปยังหอคอยมังกร
 ตอนที่ 190 วัตถุดบิ สํ าหรับกายแสงอาทิตย์
แม้วา่ จะมีผคู ้ นน้อยกว่าบนหอคอยมังกร แต่ที่นี่กย็ งั คงคึกคัก
เมื่อซูผงิ มาถึง เขาก็ได้ยนิ เสี ยงคนพูดคุยกัน
“มันเป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจมากที่ไปได้ถึงชั้นหกในครั้งนี้ ในอีก
ไม่กี่ปีข้างหน้าชั้นที่เจ็ดและแปดจะเป็ นเรื่ องง่าย ๆ สําหรับเธอ!”
“ฉันหยุดที่ช้ นั สาม ความสามารถเหล่านั้นน่าทึ่งมาก”
“การเปรี ยบเทียบเป็ นเรื่ องน่ากลัว ฉันได้ยนิ มาว่าการไปถึงชั้นที่เก้า
นั้นเก่งกาจมาก แต่สาํ หรับเรานัน่ เป็ นความหวังที่เป็ นไปไม่ได้ ฉัน
คิดว่าคนที่มาจากตระกูลใหญ่ ๆ เท่านั้นถึงจะเป็ นคนที่สามารถไปถึง
ชั้นเก้าได้”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่ได้ยนิ ว่าการเข้าถึงชั้นหก ถือเป็ นจุดสนใจ
ของทุกคน
“ชั้นสู งสุ ดเท่าที่เคยมีคนไปถึงคืออะไร?” ซูผงิ ถามคนที่เดินผ่านไปมา
ชายคนนี้ไม่ได้คาดหวังคําถามนี้จากชายหนุ่ม ชายคนนี้ตรวจสอบซูผงิ
ขึ้น ๆ ลง ๆ คนหนุ่มสาวที่สามารถเข้าสู่ อาณาจักรลับได้ส่วนใหญ่
เป็ นคนที่มีภูมิหลังที่ทรงพลัง
“ผูค้ นบอกว่าครั้งหนึ่งเคยมีคนที่ไปถึงชั้นเจ็ด แต่นนั่ เป็ นเพียงเรื่ องเล่า
และไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ในขณะนี้ คนอย่างถังยูห่ รานและเฟิ ง
เทียนหมิงสามารถไปถึงชั้นหกได้เท่านั้น” ชายคนนั้นตอบ ซูผงิ หายใจ
ด้วยความโล่งใจ
กล่าวได้วา่ คนเหล่านั้นมีหนทางอีกยาวไกลกว่าจะไปถึงชั้นเก้า
การทดสอบจริ งเริ่ มต้นที่ช้ นั 7 มีเพียงผูท้ ี่มีไหวพริ บตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
หรื อสู งกว่าเท่านั้นที่จะรอดชีวติ จากชั้นเจ็ด
ในการไปถึงชั้นแปด พวกเขาจะต้องมีไหวพริ บเท่าค่าเฉลี่ยเป็ นอย่าง
น้อย มังกรเพลิงนรกของเขาสามารถไปถึงชั้นแปดได้เท่านั้น!
ที่ช้ นั เก้าพวกเขาจะต้องมีไหวพริ บสูงกว่าค่าเฉลี่ยเป็ นอย่างน้อย แต่
ละชั้นถูกตั้งค่าโดยราชามังกรขึ้นเพื่อทดสอบความสามารถของผูร้ ับ
มรดกที่มีศกั ยภาพ จากระดับที่สี่ถึงระดับที่หกจะต้องมีความหวังที่
จะเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง จะต้องมีความสามารถเท่ากับระดับเก้าที่ช้ นั
หก!
แต่จากชั้นเจ็ดเป็ นต้นไป ความท้าทายจะถูกปรับเปลี่ยนตามความ
สามารถที่แท้จริ ง ในการทดสอบที่ช้ นั เจ็ดถ้าคนที่มาอยูใ่ นระดับเจ็ด
พวกเขาจะต้องเจอกับจิตวิญญาณมังกรระดับแปดหรื อเก้า แต่ถา้
นักรบอยูใ่ นระดับเก้าพวกเขาจะได้พบกับวิญญาณของราชาอสู ร!
นัน่ คือเหตุผลที่ผทู ้ ี่ตอ้ งการทดสอบคือคนหนุ่มสาวและมีความสามารถ
คนรุ่ นเก่าสามารถผ่านกระดูกมังกรหกชั้นแรกได้อย่างง่ายดาย แต่ก็
ยากสําหรับพวกเขาที่จะผ่านกระดูกมังกรชั้นอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม แม้
จะเป็ นผูท้ ี่แข็งแกร่ งที่สุดก็ตาม นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ระดับเก้าจะพบว่า
ยากที่จะเผชิญหน้ากับจิตวิญญาณของราชาอสู ร พวกเขาจะต้องต่อสู ้
กับมังกรระดับราชาอสู ร! นัน่ คือสําหรับระดับเจ็ด นักรบอสู รอาจได้
พบกับสิ่ งมีชีวติ ที่แข็งแกร่ งกว่าราชาอสู ร!
ซูผงิ ยังไปถึงชั้นเก้ามาแล้วตอนเป็ นระดับห้า เขาพบกับจิตวิญญาณ
มังกรระดับเก้า แต่เขาสามารถแก้ปัญหาได้เพราะเขามีมงั กรเพลิงนรก
และโครงกระดูกน้อย ในฐานะนักรบอสู ร อสู รจึงเป็ นส่ วนหนึ่งของ
พลังของเขา
หรื อที่พดู ว่าถ้าเขาเรี ยกอสูรมาร่ วมต่อสู ้ เมื่อมังกรเพลิงนรกและโครง
กระดูกน้อยสู ้ พวกมันไม่สามารถใช้ประโยชน์จากความแข็งแกร่ ง
ของซูผงิ ได้ นัน่ เป็ นเพราะข้อจํากัดของสัญญา ซูผงิ เป็ นเจ้านายและ
อสู รเป็ นผูใ้ ต้บงั คับบัญชา
ผูใ้ ต้บงั คับบัญชาไม่สามารถลบล้างเจ้านายได้
เจ้านายไม่สามารถควบคุมลูกน้องได้เต็มที่
ซูผงิ สามารถยืมความแข็งแกร่ งของอสู รของเขาได้ และมองว่าพวก
มันเป็ นส่ วนหนึ่งของตัวเขาเอง แต่มนั ก็ไม่ได้ผลในทางอื่น สิ่ งที่ดี
ที่สุดที่ซูผงิ ทําได้คือใช้ทกั ษะการเสริ มพลังเพื่อช่วยเหลืออสู ร
เมื่อมองไปที่ช้ นั สู งตระหง่าน ซูผงิ คิดกับตัวเองว่าเขาเป็ นศูนย์กลาง
ของความสนใจอยูแ่ ล้วเพียงแค่ไปถึงชั้นหก ถ้าฉันรับคําท้าตอนนี้
ฉันคิดว่าฉันจะเตือนพวกคนใหญ่คนโตได้หลายคน…
เขาตัดสิ นใจในเวลาต่อมา เขาตัดสิ นใจที่จะกลับมารับความท้าทายที
หลัง ความสําคัญในปั จจุบนั คือการสํารวจดินแดนเกล็ดมังกร
ซูผงิ ออกจากหอคอยมังกรและไปที่ประตูทางเข้า
หลายทีมยังคงเรี ยงรายอยูท่ ี่นนั่ บางทีมกําลังรับสมัครสมาชิกใหม่
แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ยอมรับข้อเสนอดังกล่าว ทุกอย่างอาจเกิดขึ้นได้
ในอาณาจักรลับ
ซูผงิ ดูสบาย ๆ และเดินไปที่ดา้ นหลังของเส้น
หลังจากนั้นไม่นานทีมบางทีมก็สงั เกตเห็นว่าซูผงิ อยูค่ นเดียว พวก
เขาจึงมาเชิญให้เข้าร่ วม
ซูผงิ ปฏิเสธพวกเขา เขาไม่สนใจ
ในไม่ชา้ ก็ถึงตาซูผงิ ที่จะเข้าประตูมิติ จ่ายค่าธรรมเนียมหนึ่งล้านและ
ก้าวเข้าไป ในความคิดของเขาปรากฏภาพของดินแดนมังกร 109
เขตซึ่ งเป็ นรู ปร่ างของมังกร
ซูผงิ พยายามนึกถึงดินแดนเกล็ดมังกรที่เขาได้สาํ รวจไปแล้วในสนาม
บ่มเพาะ เขาพิจารณาทางเลือกของเขาและเลือกหนึ่งแห่งในเขตตรง
กลาง
สนามบ่มเพาะไม่ได้ระบุตวั เลขดินแดนเกล็ดมังกร ดังนั้นซูผงิ ต้อง
ลองเสี่ ยงโชคเอา ในชีวติ จริ ง สถานการณ์นบั ว่าเลวร้ายที่สุด เขา
จะต้องไปเยือนดินแดนเกล็ดมังกรทั้งหมดเอง อย่างไรก็ตามนัน่
หมายความว่าเขาจะต้องจ่ายเงินกว่าร้อยล้านเป็ นค่าประตูมิติ
เขาอยูใ่ นทะเลทราย “สุ่ มอย่างนั้นเหรอ?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว
เมื่อมองไปรอบ ๆ เขาก็จาํ สถานที่ได้อย่างรวดเร็ วใน ขณะเดียวกัน
ตําแหน่งของสมบัติและแผนที่กอ็ ยูใ่ นใจ
ฉันเลือกสถานที่ผดิ หรื อเปล่า ไม่เป็ นไรฉันจําได้วา่ มีของมีค่าสองชิ้น
ที่นี่ นี่คือเขต 48 ฉันคิดว่าเป็ นดินแดนที่สาํ รวจไปแล้ว สงสัยจังว่า
ของยังอยูท่ ี่นี่หรื อเปล่า…
ในขณะที่ซูผงิ กําลังคิด เขาเรี ยกอสรพิษม่วง มังกรเพลิงนรกและ
สุ นขั มังกรดําออกมา เขานัง่ ลงบนหัวของอสรพิษม่วงเกล็ดบนหัว
ของมันขยายขึ้นและปกป้องซูผงิ ไว้ภายในเหมือนโล่
“ไปกันเถอะ”
ซูผงิ บอกให้สุนขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกนําทาง พวกเขามุ่งตรง
ไปยังที่ต้ งั ของสมบัติล้ าํ ค่า
ทรายเต็มท้องฟ้า พวกเขาพบกับอสู รร้ายสองสามตัวตลอดทาง ครึ่ ง
ชัว่ โมงต่อมาซูผงิ สํารวจจนทัว่ สมบัติท้ งั หมดถูกนําไปแล้ว ไม่มีใคร
ทิ้งไว้อะไรไว้ นอกจากนี้เขาสังเกตเห็นว่ามีร่องรอยเพียงเล็กน้อย ดู
เหมือนว่านักสํารวจมักจะเลือกดินแดนที่ยงั ไม่ได้สาํ รวจ
“ฉันเสี ยเงินไปหนึ่งล้าน” ซูผงิ พูดไม่ออก เขาต้องกลับไปที่พลาซ่า
แล้วเดินทางไปยังดินแดนอื่น
นัน่ เป็ นบทเรี ยนสําหรับเขา ครั้งนี้เขาเลือกดินแดนที่ยงั ไม่ได้สาํ รวจ
นัน่ คือเขตที่ 52
มีการสํารวจดินแดนไปทั้งหมด 57 แห่ง แต่ไม่ได้เป็ นไปตามเลข
อย่างเช่นเขต 1 และ 8 ยังไม่มีการสํารวจ
ซูผงิ ได้กลิ่นเลือดฉุนทันทีที่เขามาถึง ดูเหมือนว่ามีบางทีมต่อสู อ้ ยูท่ ี่
นัน่ เขาเรี ยกอสรพิษม่วงและสุ นขั มังกรดําออกมาทันที ซูผงิ อยูใ่ น
การป้องกันบนหัวของอสรพิษม่วงใน จากนั้นเขาก็เรี ยกมังกรเพลิง
นรกขึ้นมาเพื่อนําทางไปพร้อมกับสุ นขั มังกรดํา
พวกเขามาถึงที่มาของกลิ่นเลือด ซูผงิ เห็นศพมากมายที่พ้นื และโลง
ศพทรงสี่ เหลี่ยม
โลงศพนี้เป็ นรู ปสี่ เหลี่ยมจัตุรัสสะอาดและเรี ยบร้อย ผิงสามารถบอก
ได้วา่ มันถูกสร้างขึ้นโดยอสู รตระกูลหิ น มีท้ งั อสู รร้ายและนักสํารวจ
ที่เสี ยชีวติ
ซูผงิ นึกถึงแผนที่สมบัติของ เขารี บไปยังสถานที่ที่มีสมบัติล้ าํ ค่า
ระหว่างทางเขาอ้อมไปรอบ ๆ ถํ้าอสู รร้าย ในไม่ชา้ เขาก็มาถึงสถานที่
ที่เขาเลือกไว้
สุ นขั มังกรดําสู ดดมไปรอบ ๆ เมื่อเขามาถึงไม่พบกลิ่นของมนุษย์ ซู
ผิงรู ้สึกโล่งใจ
“ไปกันเถอะ!”
ซูผงิ สัง่ ให้มงั กรเพลิงนรกและสุ นขั มังกรดําเข้าไป
ซูผงิ มีประสบการณ์สาํ รวจดินแดนแห่งนี้ในสนามบ่มเพาะ เขาหา
สมบัติได้ไม่นานหลังจากนั้น
มันเป็ นหมวกที่สามารถป้องกันการโจมตีของวิญญาณและถือได้วา่
เป็ นของหายากในสภาพปกติ โล่และหมวกสามารถป้องกันการ
โจมตีทางกายภาพหรื อพลังงานเท่านั้น อุปกรณ์เสริ มเหล่านั้นพบได้
ทัว่ ไปแม้วา่ ราคาขายจะสู งก็ตาม
ซูผงิ สวมหมวกทันที ในกรณี ฉุกเฉินเขาจะวางหมวกในพื้นที่เก็บ
ของเพื่อลักลอบนําออกไป ฉันจําได้วา่ มีพ้นื ที่ที่มีลาวาใต้ดิน…ซูผงิ
จําได้วา่ เขาสามารถหาวัสดุชนิดหนึ่งที่เขาต้องการสําหรับกายแสง
อาทิตย์ ความคิดนั้นทําให้เขาตื่นเต้น เขาหันกลับไปและรี บไปยัง
สถานที่น้ นั พร้อมกับอสู รสามตัวของเขา
 ตอนที่ 191 สิ งโตฉีหลิน
ไม่นานหลังจากนั้นซูผงิ ก็มาถึงภูเขาแห้งแล้งที่ปกคลุมไปด้วยดินที่
ลุกเป็ นไฟ แน่นอนว่ากลุ่มอสู รตระกูลไฟสัมผัสได้ถึงการมาถึงของ
เขาทันทีและพุง่ เข้ามาใกล้
ซูผงิ เรี ยกมังกรเพลิงนรกออกมา กลิ่นอายของมังกรทําให้อสู รตัว
น้อยกลัวหายไป ในขณะที่ตวั ที่แข็งแกร่ งกว่ากว่านิดหน่อยหยุดอยู่
กับที่และตัวสัน่
โดยไม่สนใจอสู รประหลาด ซูผงิ มุ่งหน้าไปยังภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุด
หากความทรงจําของเขาถูกต้อง ภัยคุกคามเดียวที่เขาจะพบคือ
สิ งโตฉีหลิน ที่อาศัยอยูท่ ี่ยอดเขา มันเป็ นสายพันธุ์ที่แข็งแกร่ งกว่า
ตระกูลไฟทั้งหมด – อสู รที่สามารถใช้ความสามารถระดับเก้าได้
และมีภูมิคุม้ กันต่อเจตจํานงมังกร
ก่อนหน้านี้เขาสามารถเอาชนะสิ งโตได้ดว้ ยการส่ งอสู รไปสู จ้ นตาย
ซํ้าแล้วซํ้าเล่า อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเขามัน่ ใจว่าอสู รของเขา
สามารถรับมือกับสิ งโตได้ดี พวกมันเติบโตขึ้นมากตั้งแต่วนั นั้น
แต่ในครั้งนี้ซูผงิ ไม่ได้วางแผนที่จะฆ่าสิ งโต เขาต้องการจับมัน
ตามที่เขาคาดไว้ เขาเห็นสระลาวาขนาดใหญ่ที่ปลายภูเขา ซึ่ งเริ่ ม
เดือดพล่านเมื่อเขามาถึง
ทันใดนั้นไฟก็ถูกยิงมาทางเขา
มังกรเพลิงนรกคําราม จากนั้นก็กระโดดไปข้างหน้า ปิ ดกั้นการ
โจมตีดว้ ยไฟ
ซู่!
สิ่ งมีชีวติ ขนาดมหึ มาที่มีความยาวมากกว่าสิ บสองเมตรโผล่ออกมา
จากลาวา ลอยอยูเ่ หนือผิวนํ้า แขนขาลุกเป็ นไฟจ้องมองศัตรู ของมัน
ด้วยดวงตาลุกไหม้ซ่ ึงเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจดับได้ ร่ างกาย
ของมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดเหมือนมรกตมันวาว แม้ร่างกายของ
มันจะคล้ายสิ งโตตัวใหญ่ แต่มนั ก็มีหวั ของอสู รเลื้อยคลานที่มีจมูก
ยาว ซึ่ งบางครั้งก็พน่ ควันสี ม่วงออกมา ซูผงิ เรี ยกโครงกระดูกน้อย
มาร่ วมกับเขาก่อนที่เขาจะนําอสู รขั้นกลางสี่ ตวั ออกมา จับแหวน
และอธิษฐานเพื่อผลลัพธ์ที่ดี
“จับมันมา!”
เขาเหวีย่ งแหวนไปที่อสู รร้ายที่สูงตระหง่านด้วยพลังแห่งดวงดาว
สิ งโตฉีหลินรู ้สึกขุ่นเคืองกับการโจมตี มันเรี ยกกําแพงลาวาซึ่งโถม
ใส่ ตาํ แหน่งของซูผงิ ราวกับคลื่นยักษ์
ซูผงิ ดึงแหวนกลับอย่างรวดเร็ ว ก่อนที่พวกมันกลายเป็ นของเหลว
ร้อน
ฉันต้องปราบมันก่อน ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถซุ่มโจมตีอสู ร
ระดับเก้าได้ง่าย ๆ
โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกพุง่ ไปข้างหน้าเพือ่ ต่อสู ก้ บั สิ งโต
ในขณะที่สุนขั มังกรดําพยายามขนาบข้างสิ งโตโดยใช้ความเร็ วที่
เหนือกว่า ในขณะเดียวกันซูผงิ ก็อยูน่ อกเขตขัดแย้ง ซ่อนตัวอยูห่ ลัง
อสรพิษม่วง
ใช้เวลาไม่นานก่อนที่สิงโตฉีหลินจะแสดงบาดแผลที่เห็นได้ชดั เจน
ทัว่ ร่ างกาย ซึ่งส่ วนใหญ่เกิดจากการโจมตีที่คาดเดาไม่ได้ของโครง
กระดูกน้อย
เมื่อเห็นโครงกระดูกน้อยหลอกศัตรู อย่างมืออาชีพด้วยการย้ายตําแหน่ง
ไปมา ความคิดก็แวบเข้ามาในใจของซู่ผงิ
จะได้ผลไหมถ้าฉันปล่อยให้โครงกระดูกน้อยจัดการกับแหวนจับ
อสู รร้าย
เขาเรี ยกโครงกระดูกน้อยกลับมาเพื่อลองทันที
โครงกระดูกน้อยดูสบั สนเล็กน้อยกับคําสัง่ เพราะมันกําลังเพลิดเพลิน
กับการต่อสู ้ แต่ถึงกระนั้นมันก็ยงั ฟังคําสัง่ ของซูผงิ ในไม่ชา้ มันกลับมา
โดยที่ดาบกระดูกยังคงมีเลือดหยดลงบนพื้นอยู่
ซูผงิ มอบแหวนให้กบั โครงกระดูก และบอกสิ่ งที่ตอ้ งทําผ่านการ
เชื่อมต่อวิญญาณของพวกเขา
ต้องใช้เวลาสักพักในการทําความเข้าใจคําสัง่ ใหม่ ระหว่างนั้นมังกร
เพลิงนรกก็แพ้อย่างรวดเร็ วหลังจากที่สูญเสี ยความช่วยเหลือจาก
โครงกระดูกน้อยไป มันกําลังถูกสิ งโตฉี หลินขยํ้าอย่างช่วยไม่ได้
“ไปเลย” ซูผงิ กระตุน้ โครงกระดูกน้อย มังกรเพลิงนรกจึงไม่ตกอยู่
ในอันตรายอีกต่อไป
โครงกระดูกน้อยพยักหน้าเล็กน้อย หายไป วินาทีต่อมามันก็โผล่ที่
ด้านบนของหัวสิ งโต ยกแหวนจับอสูรร้ายขึ้นมาและโยนมันลงไป
ปิ๊ ง!
สิ งโตกระโดดไปทางซ้ายและขวาเพื่อหาจุดที่ดีในการกางกรงเล็บ
ใส่ มงั กรเพลิงนรก ก่อนที่มนั จะพุง่ เข้าประชิด ร่ างของมันก็แข็งเป็ น
นํ้าแข็ง มันละลายเป็ นลําแสงสี ม่วงและเข้าไปในแหวน
“ไม่เลว!” ซูผงิ ยิม้ ด้วยความพึงพอใจ
เขาดึงแหวนกลับมาทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้ตกลงไปในลาวาด้านล่าง
หากแหวนถูกทําลายสิ งโตฉีหลินจะออกมาและความพยายามทั้งหมด
ของเขาก็จะไร้ความหมาย
เช่นเดียวกับมังกรเลือดไฟ สิ งโตถูกล่ามโซ่หลายเส้นไว้ในอวกาศ
อันมืดมิด ซึ่งจะแน่นขึ้นหากสิ งโตดิ้น
ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอกและวางแหวนลง ก่อนที่เขาจะสัง่ ให้
สุ นขั มังกรดํากระโดดลงไปในสระลาวา หาวัสดุที่เขากําลังมองหา
สุ นขั มังกรดําจึงมองซูผงิ ด้วยดวงตาของลูกสุ นขั ที่มีน้ าํ ตา
ซูผงิ บอกให้มงั กรเพลิงนรกผลักหมาลงไปในสระลาวาแทน มังกร
เชื่อฟังคําสัง่ มองเพื่อนร่ วมทีมด้วยความเห็นอกเห็นใจ
หมาล่าเนื้อเห็นกรงเล็บของมังกร มันร้องตะโกนด้วยความสิ้ นหวัง
และดําลงไปในลาวาด้วยตัวมันเอง
ครู่ ต่อมามันกลับขึ้นสู่ ผวิ นํ้าและพ่นแก่นลาวาออกมาจากปาก ซึ่งดู
เหมือนโลหะหลอมละลาย แม้จะมีเวทย์ในการป้องกันเพียงพอ แต่
ปากและลิ้นของมันก็ยงั ถูกเผาไหม้อย่างรุ นแรง
ซูผงิ ดึงแก่นลาวาไว้ในมือของเขา สัมผัสได้ถึงความอุ่นสบายที่อยู่
ภายใน เขาวางมันลงในพื้นที่เก็บของของเขา
มีวสั ดุสองอย่างและในที่สุดฉันก็สามารถเลื่อนขั้นกายแสงอาทิตย์
ได้…เขาเปล่งประกายความคิด ในที่สุดร่ างกายของฉันก็จะแข็งแกร่ ง
พอที่จะทนต่อการโจมตีของนักรบระดับเก้าได้
เขารู ้แล้วว่าจะหาวัสดุที่เหลืออยูท่ ี่ซ่อนอยูใ่ น “ดินแดนเกล็ดมังกร”
ได้ที่ไหน สิ่ งนี้ทาํ ให้เขารู ้วา่ ต้องไปที่ไหน
เขากระโดดขึ้นไปบนอสรพิษม่วง ทิ้งเขตนี้ไว้เบื้องหลัง
 ตอนที่ 192 ไข่ มงั กร
เนื่องจากเขารู ้ทางแล้ว ซูผงิ จึงพบด่านตรวจอย่างรวดเร็ ว จากนั้นก็
นัง่ รอต่อแถว เข้าห้องที่เขาเพิ่งออกมาไม่นาน
“คุณซู? ?” ฉินชูไห่อา้ ปากค้างด้วยความตกใจ แต่กไ็ ด้สติ “คุณเพิง่
ไปสํารวจมาอีกรอบ?”
“ใช่” ซูผงิ พยักหน้า
ฉินชูไห่ส่ายหัวและตัดสิ นไม่ถาม มันเป็ นที่เข้าใจได้วา่ คนที่ได้รับ
โชคใหญ่ในอาณาจักรลับต้องอยากสํารวจต่อ
ซูผงิ ถอดเป้และเทผลึกพลังงานสองก้อนที่สกัดจากอสู รระดับเจ็ด
ฉินชูไห่มองของด้วยคิว้ ที่กระตุก เขาคาดหวังว่าจะดีกว่านี้
“อืม..มันดูเหมือนครั้งนี้คุณจะไม่มีโชคมากนัก คุณซู”
“เกรงว่าจะเป็ นอย่างนั้น” ซูผงิ แสร้งทําหน้าตาผิดหวัง
“ไม่ตอ้ งกังวล คุณสามารถลองใหม่ได้และอาจพบสมบัติพิเศษเหมือน
ครั้งก่อน”
“ขอบคุณ นัน่ คือสิ่ งที่ผมตั้งเป้าไว้”
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์หลายคนในห้องมองซูผงิ อย่างเป็ นมิตร
แต่ทว่า มีขอ้ ยกเว้น เช่นผูห้ ญิงชื่อเฟิ งที่มกั กังขาซูผงิ มาตลอด
“ฮึ่ม นัน่ แค่โชคดีที่เขาได้รับผลจิตวิญญาณ แต่คิดอยากเป็ นสุ นขั โชค
ดีอีก? อย่าทําให้ฉนั หัวเราะหน่อยเลย”
แต่คนอื่นไม่สนใจคําพูดเธอ พวกเขาเปล่งเสี ยงสนับสนุนซูผงิ
“อืม ฉันจะทําแบบเดียวกันและลองเสี่ ยงโชคถ้าทําได้”
“ใช่ โชคไม่สามารถคาดเดาได้ ใครจะไปรู ้วา่ จะเกิดอะไรขึ้น? ทํา
ต่อไปเถอะ”
เมื่อการตรวจสอบเสร็ จ ซูผงิ ก็ตรงไปพื้นที่รออีกครั้ง ขณะปฏิเสธคน
รับสมัครหลายคน
เขาคุน้ เคยกับขั้นตอนการทํางานดี เขาทําการชําระเงินอย่างชํานาญ
เลือกพื้นที่เป้าหมายและย้ายไป ทั้งหมดไม่ตอ้ งการคําแนะนําใดเลย
กระแสเวลาผ่านไป และสองวันก็ผา่ นไป จากนั้น คนงานในห้อง
ตรวจสอบก็ไม่แปลกใจกับการมาของเขาอีก
ฉินชูไห่เลิกนับจํานวนครั้งที่เขาเห็นซูผงิ เนื่องจากซูผงิ มักกลับมา
หลังจากนั้นไม่กี่ชวั่ โมง พวกเขาคงเห็นเขาเป็ นเพื่อนร่ วมงานถ้าไม่
รู ้จกั
ฉินชูไห่มองกระเป๋ าเป้ของซูผงิ ซึ่งดูเหมือนจะเต็มเปี่ ยม ในทํานอง
เดียวกัน คนอื่นต่างให้ความสนใจและสงสัยว่าซูผงิ นําของแบบไหน
กลับมาหลังผิดหวังอยูห่ ลายครั้ง
“เชิญ” ฉิ นชูไห่ส่งสัญญาณให้ซูผงิ ด้วยรอยยิม้
ซูผงิ พยักหน้าและปลดเป้
ตุบ
ผลึกพลังงานน่าเบื่อหลายลูกและไข่จาํ นวนมากกลิ้งบนโต๊ะผูต้ รวจ
สอบเปลี่ยนสี หน้าหลายครั้ง สงสัยว่าซูผงิ ค้นพบรังอสู รหรื อเปล่า
แต่ไม่มีใครเป็ นผูฝ้ ึ กสอนมืออาชีพ พวกเขาจึงไม่สามารถบอกได้วา่
อสู รชนิดใดจะออกจากไข่
“อืม คุณซู? คือ...” ฉินชูไห่อยากทราบว่ามันคืออะไร
ซูผงิ ตอบ “มังกรพายุสี่ปีก ระดับเก้า”
“ไข่มงั กร?” ฉินชูไห่จอ้ งเขาอย่างแปลกใจ “ทั้งสามเลย??”
มังกรสี่ ปีกถือเป็ นระดับตํ่าในหมู่มงั กร แต่กย็ งั ถือเป็ นมังกรจริ ง ๆ
ไม่ใช่พวกลูกผสม พวกมันแทบไม่แพ้เมื่อเจอกับอสู รระดับเดียวกัน
ยิง่ ไปกว่านั้น มังกพายุเหล่านี้ยงั เร็ วมาก
“คะ-คุณซู คุณ..ขายมันหรื อเปล่า?” ฉิ นชูไห่ถาม
ซูผงิ มองรอบห้องและเห็นว่าทุกคนกระตือรื อร้นที่จะซื้ อไข่
“ในฐานะนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ คุณคงไม่ตอ้ งการอสู รระดับเก้าขั้น
ตํ่าเหล่านี้หรอกมั้ง?”
ฉินชูไห่หวั เราะ “นัน่ ถูกต้อง แต่คุณควรรู ้วา่ อสูรประเภทมังกรหายาก
มาก ไม่มีใครเต็มใจยอมทิ้งโอกาสเก็บมันไว้เป็ นอสู รรอง นอกจากนี้
เราสามารถใช้พวกมันเป็ นของขวัญเพื่อมอบให้สมาชิกตระกูลเราได้
พวกมันถือว่าดีสาํ หรับนักรบที่ยงั ไม่ถึงระดับเรา”
“ผมเข้าใจแล้ว” ซูผงิ ไตร่ ตรอง “ผมขอทราบข้อเสนอได้ไหม?”
“คุณอยากได้เงินหรื อสมบัติละ?”
“ขอผมดูประเภทสมบัติได้ไหม?”
ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย ฉินชูไห่พดู ชื่อของหลายอย่างที่มูลค่า
เท่ากัน
ซูผงิ ส่ ายหัว “งั้นพวกมันขายได้เท่าไร?”
ฉินชูไห่แปลกใจกับปฏิกิริยาของซูผงิ เพราะเขาคิดว่าเขาเสนอของดี
พอแล้ว เกราะที่เขาเสนอให้ซูผงิ สามารถป้องกันการโจมตีของอสู ร
ระดับเก้าได้ แต่ซูผงิ กลับไม่สนใจ “ขอผมดูก่อน…ราคาตลาด ไข่ของ
มังกรระดับเก้าควรอยูท่ ี่ร้อยล้าน”
อีกคนพูด “ผมให้ 120 ล้าน คุณซู”
ซูผงิ มองไป “จ่ายทันทีเลยได้ไหม?”
“แน่นอน!” เขายิม้
คนอื่นไม่คิดว่าซูผงิ จะขายไข่ง่ายขนาดนี้ พวกเขาคิดว่าซูผงิ คงต่อรอง
หรื อเก็บไว้ใช้เอง
ถ้ามีคนสามารถควบคุมมังกรทั้งสามได้หมดและสอนพวกมันให้สู้
เป็ นทีม พลังของพวกมันจะประมาทไม่ได้เลย
ฉินชูไห่รีบเสนอ “ผมขอซื้ออีกฟอง 120 ล้าน จ่ายทันที”
“ผมขอฟองที่สอง คุณซู! 130 ล้าน!” ชายอีกคนเรี ยกราคา
“150!” ฉิ นชูไห่เพิม่ ราคา และนัน่ ก็ทาํ ให้คู่แข่งสลดลง 150 ล้านเกิน
ราคาเฉลี่ยไปแล้ว พวกมันอาจมีค่า แต่คนก็ยงั ต้องใช้เวลาและทรัพยากร
เพื่อเลี้ยงมัน
เนื่องจากไม่มีใครพูด ซูผงิ จึงให้ไข่ใบที่สองกับฉินชูไห่
นัน่ คือ 270 ล้าน
บ้าจริ ง ถ้าฉันสามารถแปลงเงินเป็ นแต้มพลังงานได้ละก็…
เขามีไข่เก็บไว้ในคลังมากกว่านี้อีก ไม่เพียงมังกรพายุสี่ปีก แต่มงั กร
พายุสายฟ้าก็ยงั มี แต่เขาไม่คิดนํามันออกมาอวด
 ตอนที่ 193 ศัตรู ในโลกเล็ก ๆ
มังกรพายุสายฟ้าเป็ นอสู รดวงดาวระดับเก้าซึ่ งมีความแข็งแกร่ งสู งมาก
ในบรรดาอสู รประเภทมังกร แม้วา่ มันจะไม่ดีเท่ามังกรเพลิงนรก แต่
ก็ยงั สามารถติดหนึ่งในสิ บอันดับแรกของ “การจัดอันดับมังกร” ได้
สําหรับมังกรพายุสี่ปีก พวกมันไม่ได้อยูใ่ นรายชื่อการจัดอันดับด้วย
ซํ้า นัน่ คือสาเหตุที่ซูผงิ ยอมขายพวกมันบ้าง
“คุณซูคุณขายไข่ใบสุ ดท้ายหรื อเปล่า?” นักรบอสู รกิตติมศักดิ์อีกคน
ในห้องพยายามเสนอ
ซูผงิ ส่ ายหัว “ไม่ขาย ขอโทษด้วยครับ พอดีผมมีแผนอื่นสําหรับมัน
แล้ว ถ้าคุณต้องการจริ ง ๆ ก็มาเยีย่ มที่ร้านของผมสักวัน” นี่เป็ นโอกาส
ที่ดีที่จะทําให้ร้านขายอสู รของเขาเป็ นที่รู้จกั แน่นอนว่าเขาจะไม่
ปล่อยโอกาสผ่านไป
“ร้านของคุณ? คุณเป็ นเจ้าของบริ ษทั ? ผมขอทราบชื่อได้ไหม?”
คนอื่น ๆ ทุกคนต้องการรู ้ธุรกิจของซูผงิ เพราะพวกเขาสามารถใช้
มันเพื่อเรี ยนรู ้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวของซูผงิ แม้วา่ บริ ษทั ที่ก่อตั้งโดย
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์มกั จะมีจุดประสงค์ที่ไม่ชดั เจน เช่นการฟอก
เงิน
“บริ ษทั ? อะแฮ่ม มันไม่ได้ยงิ่ ใหญ่ขนาดนั้น ผมกําลังพยายามขยาย
ขอบเขตของธุรกิจและอาจจะขายอสู ร ในอนาคตไข่ใบนี้จะเป็ นหนึ่ง
ในตัวเลือก มันเป็ นร้านเล็ก ๆ ขายบริ การฝึ กอสู รและผมก็มีอาหาร
อสู รขายด้วย”
“ร้านเล็ก ๆ ที่ขายไข่มงั กร ? ฮึ”
“ผมขอนามบัตรของคุณได้ไหม?” อีกคนถาม
“ผม…ไม่ได้นาํ มาเลยเพราะผมไม่ได้มาเพื่อธุรกิจ” ซูผงิ พูดอย่าง
หน่ายใจ“ ผมจะบอกที่อยูข่ องผมให้คุณเอง”
เขาบอกตําแหน่งของร้านให้ทุกคนทราบ โดยไม่กลัวว่าจะมีใครมา
ตรวจสอบเขา หากนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ตอ้ งการทราบข้อมูลเพิ่มเติม
เกี่ยวกับเขา การจําใบหน้าและชื่อของเขาก็เพียงพอแล้ว นอกจากนี้
ระบบจะดูแลร้านให้ปลอดภัยจากอันตราย
ซูผงิ หยิบไข่ที่เหลือและก้าวออกจากด่านตรวจ
เขาเดินสลับไปมาท่ามกลางผูค้ นหลายครั้ง เมื่อเขาแน่ใจว่าไม่มีใคร
สะกดรอยตาม เขาจึงวางไข่มงั กรลงในช่องเก็บของอย่างระมัดระวัง
เขาสามารถ “ลักลอบ” นําไข่ท้ งั หมดออกไปได้ แต่กไ็ ม่ได้ทาํ เช่นนั้น
เพราะเขาไม่ตอ้ งการสร้างความสงสัยโดยการนําของราคาถูกกลับมา
เสมอ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขา “โชคดีบา้ ง” ไข่มงั กรพายุเหล่านั้นเป็ น
ตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบ มันไม่ยากที่จะเอามือจับไข่ออกมาเพราะแม่
มังกรตัวนั้นอ่อนแอลง เนื่องจากการตั้งครรภ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
แทนที่จะไปสํารวจที่อื่นทันที ซูผงิ มุ่งหน้าไปที่บริ เวณจัตุรัสและเช่า
ห้องเดี่ยวเพื่อพักผ่อน
อพาร์ทเมนท์เหล่านั้นถูกสร้างขึ้นทันทีที่คน้ พบอาณาจักรลับ ดังนั้น
นักธุรกิจที่ฉลาดสามารถหาเงินจากนักสํารวจได้ดว้ ยค่าเช่าคืนละ
100,000 เหรี ยญ ซึ่งค่อนข้างบ้ามาก แต่กค็ ุม้ ค่าเพราะบ้านทั้งหมด
ได้รับการคุม้ ครองโดยม่านพลังดวงดาวระดับสู งที่สามารถขัดขวาง
การดักฟังได้ นอกจากนี้ยงั มีนกั สํารวจที่ทรงพลังประจําการอยูใ่ กล้ ๆ
ในฐานะผูค้ ุม
การพักที่นนั่ ซูผงิ จะได้พกั ฟื้ นและด้วยวิธีน้ ี คนจะเชื่อว่าเขาต้องใช้
เวลาสักพักในการขนไข่มงั กรออกไป แทนที่จะนํามันไปสํารวจอีก
ครั้ง ซึ่งมันจะแปลกเกินไป
เขาปลดกระเป๋ าเป้ เรี ยกโครงกระดูกน้อยมาเฝ้าและหลับไป
อาณาจักรลับไม่มีกลางวันกลางคืน มีผคู ้ นเดินทางไปมาอยูเ่ สมอ
ใครจะทํางานหรื อพักผ่อนตามที่เห็นสมควร
ซูผงิ ตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น โทรศัพท์ของเขาบอกว่าเขาใช้เวลาอยูบ่ น
เตียง 8 ชัว่ โมง ซึ่งก็เหมาะสมแล้ว
เขาเก็บโครงกระดูกน้อยที่จอ้ งตาไม่กะพริ บตลอดคืนเข้าไปในพื้นที่
อสู ร จากนั้นเขาก็ไปเช็คเอาท์และสัง่ ชานมร้อนสองแก้วก่อนมุ่งหน้า
ไปที่จุดเทเลพอร์ตอีกครั้ง
เห็นได้ชดั ว่าพื้นที่รอไม่แออัดเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อถึงคิวของซูผงิ มาถึง เขาก็เห็นคนเพียงกลุ่มเดียวที่รออยูข่ า้ งหน้า
เขาดื่มชานมสตรอเบอร์รี่เสร็ จระหว่างรอ และรู ้สึกสดชื่นมาก
ทันใดนั้นชายตรงหน้าก็หนั กลับมามองเขาอย่างงง ๆ
“โอ้?”
ซูผงิ ตรวจสอบใบหน้าของเขา แต่จาํ ไม่ได้
เพื่อนของชายคนนั้นได้ยนิ เสี ยงของเขาและมองมาทางนี้ คราวนี้
ซูผงิ เห็นใบหน้าสองคนที่เขาจําได้ – ชายชราที่ทาํ ร้ายเขาที่หอคอย
มังกรและ “คุณหนู” จากตระกูลถัง แม้วา่ เขาจะจําชื่อของเธอไม่ได้
“นาย…” จัวเฟิ งชุนมองซูผงิ อย่างอาฆาต เขามัน่ ใจว่าซูผงิ ต้องตาย
แน่ถา้ ปรมาจารย์ดาบไม่เข้ามาแทรกแซง
ถังยูห่ รานเห็นซูผงิ และขมวดคิว้ ด้วยความรังเกียจราวกับว่าเห็น
แมลงสาบ แต่ในไม่ชา้ เธอก็มองผ่านไปและลืมเขา คนอย่างเธอไม่มี
เวลามาสนใจคนอ่อนแอ
จัวเฟิ งชุนหัวเราะเยาะ แต่กไ็ ม่เข้าไปยุง่ หากปรมาจารย์ดาบปกป้องซู
ผิง เขาจะไม่ฝ่าฝื นคําตัดสิ นนั้น
“หนอนอวดดี แกควรขอบคุณที่ยงั มีลมหายใจอยู”่ ชายชราแค่นเสี ยง
เบาและหันหน้าหนี
เมื่อเห็นหัวหน้าของพวกเขาทําเช่นนั้น องครักษ์คนอื่น ๆ ของตระกูล
ถังก็ไม่ได้ทาํ อะไรเป็ นพิเศษเช่นกัน
ซูผงิ ตัดสิ นใจไม่สนใจ เขาไม่มีเวลาสําหรับเรื่ องนั้น
ไม่นาน กลุ่มของถังยูห่ รานก็กา้ วเข้าสู่ วงกลมเคลื่อนย้ายและหายตัว
ไป
ซูผงิ รอจนถึงรอบของเขา จ่ายค่าธรรมเนียมและเลือกจุดหมาย
 ตอนที่ 194 เขต 83
ในช่วงเวลานั้นซูผงิ ได้กวาดล้างเขตที่ยงั ไม่มีการสํารวจจํานวนมาก
และได้สมบัติมากมาย
ในบรรดาทุกสิ่ งที่เขาหยิบมาจนถึงตอนนี้ มีสองรายการที่เขาชื่นชอบ
เป็ นพิเศษ อันแรกคือพัดโบราณที่สามารถสร้างพลังงานก่อกวนเพื่อ
บุกรุ กและทําลายจิตใจของอสู รดวงดาวระดับสู งได้ อีกชิ้นคือม้วน
คัมภีร์ที่บรรจุมิติไว้ภายใน ที่สามารถนําของหรื อสิ่ งมีชีวติ ไปเก็บได้
อย่างอิสระ
ม้วนคัมภีร์ไม่ใช่อาวุธ เนื่องจากไม่มีพลังทําลายล้าง แต่คุณค่าของ
มันยิง่ ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าแม้แต่คนที่ร่ าํ รวยที่สุด
ในโลกนี้กจ็ ะคลัง่ ไคล้มนั อย่างแน่นอน
พื้นที่จดั เก็บของซูผงิ ไม่สามารถเก็บสิ่ งมีชีวติ ใด ๆ ไว้ขา้ งในได้ การ
ได้มว้ นคัมภีร์น้ ีมีประโยชน์มาก นอกจากนี้พ้นื ที่ภายในคัมภีร์ยงั มี
ขนาดใหญ่มาก หากเขาต้องการ เขาสามารถซ่อนอสู รดวงดาวระดับ
เก้าโตเต็มวัยไว้ในนั้นได้ ในขณะที่ยงั มีที่วา่ ง
เมื่อเปรี ยบเทียบกันแล้ว สมบัติชิ้นอื่น ๆ ที่เขาเอากลับมานั้นไม่ได้
ยอดเยีย่ มเท่าไหร่ แม้วา่ มันจะยังคงมีค่าอยูก่ ต็ ามตัวอย่างเช่น เสื้ อ
กล้ามพลังคือเกราะที่สามารถปกป้องผูส้ วมใส่ จากการโจมตีระดับ
แปดหรื อตํ่ากว่าได้ รวมทั้งช่วยให้ลอยในอากาศเป็ นระยะเวลาสั้น ๆ
ด้วยการใช้พลังดวงดาวของผูใ้ ช้ ซึ่งหมายความว่าผูท้ ี่ไม่ใช่นกั รบ
อสู รกิตติมศักดิ์สามารถใช้มนั เพื่อบินได้ แม้วา่ จะช้าก็ตาม
แน่นอนว่าของแบบนี้ไม่มีความสําคัญในการต่อสู ้
แต่ในกรณี ของซูผงิ เขาสามารถรวมเสื้ อกล้ามนี้เข้ากับพลังจิตดวงดาว
เพื่อให้ได้ความเร็ วสู งและอาจเคลื่อนที่ได้เร็ วกว่านักรบทัว่ ไป
นอกเหนือจากเกราะแล้ว เขายังพบอาวุธที่มีประโยชน์มากมายที่
สามารถช่วยให้เอาชนะอสู รระดับเก้าได้อย่างง่ายดาย
ฉันจําสมบัติล้ าํ ค่าอีกสามชิ้นที่รอให้เอาไปได้ สองชิ้นถูกปกป้อง
โดยราชาอสู ร พวกมันอาจจะโดนเอาไปแล้วเพราะมันก็ผา่ นมานาน
แล้ว แต่…ฉันต้องไม่เสี่ ยง
ซูผงิ ได้เรี ยนรู ้จากการตายจํานวนมากของเขา ราชาอสู รไม่ได้แค่ห่าง
จากอสู รระดับเก้าระดับเดียว แต่มนั อันตรายกว่ามาก เขาต้องหลีก
เลี่ยงพวกมันถ้าเป็ นไปได้
โชคดีสาํ หรับฉัน ฉันรู ้วา่ ราชาอสู รเหล่านี้อาศัยอยูท่ ี่ไหน ถ้าฉันบังเอิญ
เลือกเขตที่มีราชาอสู รอยูข่ า้ งใน ฉันจะจบเกมทันที
เขาตรวจสอบตัวเลือกที่เหลือของตัวเอง ก่อนที่จะจับจ้องตัวเลือกที่
สาม ซึ่งมีสมบัติที่เห็นได้ชดั เจนอีกชิ้น จากที่เขาเรี ยนรู ้จากการสํารวจ
ดินแดนมังกรของเขา ของชิ้นนี้ถูกใช้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ งในระดับ
ที่ไม่น่าเชื่อ เขาต้องหามันให้พบ
ด้วยความมุ่งมัน่ เขาเลือก “เขต 83”
หลังจากความรู ้สึกไร้น้ าํ หนักแสนคุน้ เคย เขาลืมตาขึ้น เห็นป่ าที่มี
ต้นไม้สูงกว่าต้นไม้ทวั่ ไปหลายเท่า
ฉันเจอแล้ว!
เขาไม่สามารถบอกได้วา่ “เขต” นี้ คือ “ดินแดนเกล็ดมังกร” ที่เขา
กําลังมองหาหรื อไม่ ดังนั้นเขาจึงเตรี ยมใช้เงินสองสามล้านเหรี ยญ
เพื่อตรวจสอบหลาย ๆ เขตจนกว่าจะถึงที่หมาย เขาไม่คาดคิดว่าจะ
โชคดีขนาดนี้ในการลองครั้งแรก
เขาเคยตั้งชื่อดินแดนเกล็ดมังกรทั้งหมดที่เขาเคยสํารวจมาก่อน ผืน
ป่ าขนาดยักษ์น้ ีคือ “ดินแดนเขียวชอุ่ม” สมบัติเสริ มพลังซ่อนอยูท่ ี่นี่
เขตนี้ดูเหมือนดินแดนโบราณที่ฉายในภาพยนตร์ไดโนเสาร์ ซึ่ งทุก
อย่างใหญ่กว่าปกติ วัชพืชและพุม่ ไม้เตี้ย ๆ นั้นใหญ่พอ ๆ กับต้นไม้
ที่โตเต็มที่แล้ว…ซูผงิ มองไม่เห็นยอดของมันหากมองจากพื้นดิน..
เช่นเคย เขาเรี ยกสุ นขั มังกรดํา อสรพิษม่วงและมังกรเพลิงนรกเพื่อ
สอดแนมข้างหน้าและปกป้องเขา สําหรับโครงกระดูกน้อยเขาจะ
เก็บมันไว้ในพื้นที่อสู ร เว้นแต่จะมีบางอย่างที่ทาํ ให้ตอ้ งเรี ยกมัน
เพราะมันต้องใช้เวลาในการดูดซับสายเลือดของราชาโครงกระดูก
ด้วยความเอาใจใส่ ต่อคําสัง่ ของซูผงิ มังกรเพลิงนรกได้ปกปิ ดกลิ่น
อายอันยิง่ ใหญ่ของมัน ก้มหัวเล็กน้อย มันซ่อนตัวอยูท่ ่ามกลางหญ้า
สู ง
ในไม่ชา้ สุนขั มังกรดําก็บอกซูผงิ ถึงสิ่ งที่มนั สัมผัสได้จากสภาพแวดล้อม
ผ่านการเชื่อมต่อวิญญาณ แม้วา่ ซูผงิ จะเข้าใจข้อมูลได้เพียงบางส่ วน
เพราะเขายังไม่ได้เป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญด้านอสู ร
แม้จะไม่มีอนั ตรายจวนตัว ซูผงิ ก็ยงั สัง่ สุ นขั มังกรดําให้ระวังตัวไว้
ขณะที่มนั เคลื่อนที่ไปข้างหน้า ส่ วนเขานั้นอยูบ่ นหัวของอสรพิษ
ม่วง ซ่อนตัวอยูห่ ลังเกล็ดของมัน
ในขณะที่ฝึกอสรพิษม่วง เขาตั้งใจบอกให้มนั พุง่ เข้าหาศัตรู บ่อย ๆ
ด้วยเหตุน้ ีเกล็ดบนหัวของมันจึงแข็งขึ้นเล็กน้อย แม้แต่อสู รระดับเก้า
ก็ยงั ต้องใช้เวลาในการทําลายพวกมัน
สิ่ งเหล่านี้เป็ นกลยุทธ์ที่เขาฝึ กฝนมา นอกจากนี้สุนขั มังกรดําจะคอย
จับตาดูอยูต่ ลอดเวลาเพือ่ เตรี ยมพร้อมรับเหตุไม่คาดฝัน ด้วยเสื้ อกล้าม
พลังและกายแสงอาทิตย์ เขามัน่ ใจว่าจะไม่มีอะไรสามารถจับเขาได้
นอกเสี ยจากราชาอสู ร แถมเขายังมีตะเกียงวิญญาณอยูก่ บั ตัวอีกด้วย
เขามีอาวุธครบมือ
สุ นขั มังกรดําไม่ได้เคลื่อนไหวอย่างไร้กงั วลเหมือนเมื่อก่อน เมื่อมัน
จําพื้นที่อนั ตรายที่มนั ใช้ในการฝึ กได้ ตามคําสัง่ ของซูผงิ มันเตรี ยม
การป้องกันทุกอย่างที่มนั สามารถใช้ได้ ไม่มีราชาอสู รในเขตนี้ แต่ก็
มีอสู รระดับเก้าที่ทรงพลังมากมาย
การเดินทางในป่ าส่ วนใหญ่เป็ นไปอย่างสงบจนกระทัง่ พวกเขาวิง่
เข้าไปในถิ่นอสู รระดับแปด สุ นขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกจัดการ
มันได้อย่างรวดเร็ ว แทบจะไร้เสี ยง
ซูผงิ สกัดผลึกพลังงานของอสู ร ออกสํารวจพื้นที่อย่างเร่ งรี บ มุ่งหน้า
ไปยังตําแหน่งของสมบัติตามที่เขาจําได้
“คุณหนู ผมไม่เห็นดวงดาวจากที่นี่ แต่ตามที่จาํ ได้ มันควรจะอยูต่ รง
นัน่ …”
เก้าคนยืนอยูต่ ามกิ่งก้านของต้นไม้ยกั ษ์ ขนาดของต้นไม้ฐานราก
ยังคงมัน่ คงแม้จะมีน้ าํ หนักเพิ่ม
ผูพ้ ดู คือจัวเฟิ งชุนซึ่งกําลังตรวจสอบป่ าจากด้านบนกิ่งไม้ สาวสวย
คนหนึ่งกําลังรออยูข่ า้ ง ๆ เขาอย่างอดทน มีอสู รประเภทนกขนาด
เท่านกอินทรี หลากสี ที่ดูเหมือนนกฟี นิกซ์เกาะอยูบ่ นไหล่ของเธอ
มันเป็ นหนึ่งในคู่หูที่เธอชื่นชอบ
“สภาพอากาศมีออกซิเจนมากเกินไป นัน่ คงเป็ นสาเหตุที่ทาํ ให้พืชมี
ขนาดใหญ่ข้ ึนอย่างไม่น่าเชื่อ” ถังยูห่ รานตรวจสอบแผนที่ในมือของ
เธอด้วยท่าทางหงุดหงิด “ฉันสงสัยว่าเราต้องเดินทางอีกนานแค่ไหน
กว่าจะถึงจุดหมาย”
ชายอีกคนในทีมพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่แผนที่วา่ “คุณหนู นกกระจอก
ฤาษีของผมได้ทาํ การตรวจสอบตําแหน่งปั จจุบนั ของเราแล้ว ถ้าแผน
ที่ถูกต้อง เราสามารถย้ายไปที่แม่น้ าํ ใกล้ ๆ เพื่อให้การเดินทางที่ง่าย
ขึ้น”
ถังยูห่ รานตรวจสอบแม่น้ าํ ดังกล่าวและขมวดคิ้วอีกครั้ง แม่น้ าํ อยูใ่ น
ทิศทางตรงกันข้ามกับเป้าหมายของพวกเธอ
“ฉันเข้าใจแล้ว มันช่วยอะไรไม่ได้ ไปต่อกันเถอะ”
 ตอนที่ 195 ผลอนิม่า
ฟุบ!
หลังจากการนองเลือดครั้งยิง่ ใหญ่ กระต่ายป่ าขนทองอสู รระดับเก้า
ขั้นตํ่าก็ลม้ ลงภายใต้การโจมตีที่รุนแรงของสุ นขั มังกรดําและมังกร
เพลิงนรก
สุ นขั มังกรดําฉีกเนื้อกระต่ายอย่างมีความสุ ข ก่อนที่มนั จะฉี กผ่าน
ท้องของกระต่ายอย่างชํานาญ ดึงผลึกพลังงานออกมาและวิง่ ไปหา
อสรพิษม่วงที่รออยูใ่ กล้ ๆ ยืน่ ให้ซูผงิ ที่นงั่ อยูบ่ นหลังเกล็ดแหลม
“อย่าทิ้งร่ องรอยเอาไว้” เขาสัง่ อสู รโดยใช้พลังวิญญาณ
มังกรเพลิงนรกทําได้ดีมากในงานเก็บกวาด มันปล่อยเปลวไฟออก
จากปาก เผาศพกระต่ายภายในเวลาไม่กี่วนิ าทีกเ็ หลือเพียงดินไหม้
เกรี ยม
พวกเขาเดินหน้าต่อไปหลังจากที่ศตั รู ถูกจัดการ นี่เป็ นทางลัดเลียบ
แม่น้ าํ ที่จะพาพวกเขาไปยังขุมทรัพย์ได้เร็ วขึ้นเพียงแต่วา่ มันเป็ น
ทางเลือกที่เสี่ ยงกว่าเมื่อเทียบกับเส้นทางอื่น เนื่องจากมีอสู รจํานวน
มากอาศัยอยูท่ ้ งั ในแม่น้ าํ และริ มฝั่งแม่น้ าํ
อาณาจักรลับได้เปิ ดให้สาธารณชนเข้าชมเมื่อสองวันก่อน อาจมีใคร
บางคนมาที่นี่ ในเมื่อยังไม่เห็น ฉันสงสัยว่าสมบัติน้ นั ถูกเอาไปแล้ว
หรื อยัง … ซูผงิ ครุ่ นคิด
ทันใดนั้นสุ นขั มังกรดําก็ส่งการแจ้งเตือนให้เขาทันที ทั้งอสรพิษม่วง
ม่วงและมังกรเพลิงนรกหมอบกับพื้น
ตามที่หมาบอก ซูผงิ แหงนหน้าขึ้นมองและเห็นจุดเล็ก ๆ ลอยอยูบ่ น
ท้องฟ้า
นัน่ คือ… นกกระจอกฤๅษี
ซูผงิ เหล่ตา ตรวจดูอสู รนกระดับแปดตัวนี้อย่างระมัดระวัง มันมี
ชื่อเสี ยงในด้านสายตาที่เหนือกว่าและมีประสิ ทธิภาพมากกว่าการ
ตรวจจับความร้อน วิธีการพรางตัวทัว่ ไปไม่มีประโยชน์กบั มัน
แม้วา่ นกตัวนี้จะมีจุดอ่อนอย่างมากคือมันไม่สามารถตรวจจับ
เป้าหมายที่มีอุณหภูมิร่างกายตํ่าเป็ นพิเศษได้
แม้วา่ อสูรส่ วนใหญ่ในถิ่นทุรกันดารจะ “ร้อน” พอที่นกจะมองเห็น
ได้ แต่กม็ ีบางสิ่ งที่จงใจลดความร้อนลงเพื่อหลบหนีการตรวจจับ
ดังกล่าว
นกกระจอกฤๅษีมกั จะอยูก่ นั เป็ นกลุ่ม ซึ่ งหมายความว่ามีพวกมันอยู่
ใกล้ ๆ มากกว่านี้… ซูผงิ ประเมินสถานการณ์อย่างรอบคอบ
ถ้ามีเจ้าของ คนคนนั้นจะต้องอยูใ่ นระยะ 25 กิโลเมตร
ความรู ้เช่นนี้มกั มีอยูใ่ นสถานศึกษา แต่วา่ ซูผงิ รู ้จากการฝึ กฝน ในขณะ
ที่เอาชีวติ รอด เขามีเหตุผลอีกประการหนึ่งที่จะหลีกเลี่ยงการต่อสู ท้ ี่
ไม่จาํ เป็ นเพื่อไม่ให้ดึงดูดสิ่ งก่อกวน เขาต้องการฉกสมบัติและออกไป
ให้เร็ วที่สุด
ฉันไม่สามารถซ่อนตัวจากนกกระจอกตัวนั้น ถ้าเจ้าของของมันเป็ น
นักรบอสู รระดับแปดเขาก็น่าจะรู ้แล้วว่าฉันอยูท่ ี่นี่ …
ขณะที่ซูผงิ พยายามตัดสิ นใจว่าจะทํายังไง นกก็บินออกไป
มันกําลังทําอะไร? บางทีเจ้าของของมันอาจตกอยูใ่ นอันตราย หรื อ…
เขาครุ่ นคิดและเริ่ มให้อสู รของเขาไล่ตามนก
ไม่นานเขาก็มาถึงกลุ่มต้นไม้ที่ตายแล้ว ซึ่ งเป็ นสถานที่ที่เขาคุน้ เคย
เขาสัง่ ให้อสู รอยูก่ ม้ ตํ่า มุ่งหน้าเข้าไปข้างในโดยไม่คิดอะไรเลย
กลิ่นเน่าในอากาศทําให้เขานึกได้ทนั ทีวา่ เขาอยูท่ ี่ไหน
“มีผลอนิม่าขึ้นอยูแ่ ถว ๆ นี้”
ผลไม้ดงั กล่าวเป็ นของเสริ มพลังที่มีศกั ยภาพสําหรับอสู รดวงดาว
ประเภทอันเดธ เพราะมันมีพลังงานอันเดธที่อุดมสมบูรณ์ อสู รอันเดธ
ขั้นตํ่าอาจพัฒนาทันทีหากได้กินมัน ผลไม้ยงั เป็ นสมบัติล้ าํ ค่าในเขตนี้
ถึงกระนั้นซูผงิ ก็เอาแต่คิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้เพราะเขาจดจ่อกับของสําคัญ
มากเกินไป
อย่างไรก็ตาม การเอาผลไม้กลับมาไม่ใช่เรื่ องง่ายเนื่องจากป่ าเหล่านั้น
ถูกปกป้องโดยอสูรระดับเก้าจํานวนมาก ที่แย่ไปกว่านั้นยังมีวญ
ิ ญาณ
ดับสู ญ อสู รระดับเก้าขั้นสู งคอยเฝ้าผลไม้ มันมีทกั ษะการโจมตี
วิญญาณที่ทรงพลังซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ง่าย ๆ ตอนอยูใ่ นดินแดน
เกล็ดมังกร ซูผงิ สามารถฆ่ามันได้หลังจากตายพร้อมกับมังกรเพลิง
นรกไปหลายสิ บครั้ง
เขาเชื่อว่าวิญญาณดับสู ญเป็ นศัตรู ที่เลวร้ายยิง่ กว่าเมื่อเทียบกับมังกร
เลือดไฟยักษ์ตวั นั้น
เขายกแขนขึ้น เรี ยกโครงกระดูกน้อยออกมา โครงกระดูกนั้นไม่
เคลื่อนไหวอยูส่ กั พักข้างเท้าของเขาก่อนที่มนั จะกระโดดด้วยความ
ดีใจเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันเดธที่อยูร่ อบ ๆ ด้วยทีมเต็มรู ปแบบของ
เขา ซูผงิ เข้าไปในป่ าอย่างช้า ๆ
กลางป่ ามีผนื ดินว่างเปล่าล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูงตระหง่าน
ต้นไม้ตน้ นี้มีสีดาํ สนิทจากบนลงล่าง และถูกเคลือบอยูภ่ ายในหมอก
มืดตลอดเวลา แถมยังได้ยนิ เสี ยงร้องของพวกวิญญาณอีกด้วย
คนสองกลุ่มยืนรออยูส่ องข้างทางของต้นไม้พร้อมกับอสู รหลายตัว
หลายขนาด กลุ่มที่ใหญ่กว่ามีคนอยูเ่ ก้าคน พวกเขาเรี ยกอสู รออกมา
เพียงสามตัว แต่พวกมันก็ดูน่าสนใจไม่นอ้ ยเมื่อเทียบกับกลุ่มชายหก
คน ที่มีอสู รมากกว่า “ฉันรู ้วา่ ตระกูลถังเป็ นที่เคารพในเมืองหลัก แต่
เราไม่ได้อยูใ่ นเมืองหลัก! เราพบมันก่อนแล้วเราจะเอามันไป!”
ผูพ้ ดู ถือกล่องปิ ดผนึกไว้ในมือซึ่งมีพลังงานสี ดาํ เล็กรั่วไหลออกมา
ไม่วา่ จะเป็ นเพราะกล่องไม่แน่นพอหรื ออะไรก็ตามแต่ของที่อยูข่ า้ ง
ในไม่สามารถบรรจุได้เต็มที่
ด้วยความช่วยเหลือของ นกกระจอกฤๅษี กลุ่มของถังยูห่ รานมาถึง
ต้นวิญญาณแสนหายาก แต่กลับพบว่ามีใครบางคนได้มนั ไปก่อนแล้ว
ว่ากันว่าต้นไม้น้ ีให้ผลเพียงผลเดียวตลอดระยะเวลา 1,000 ปี ซึ่ งใช้
ในการเพิ่มประสิ ทธิภาพให้กบั อสู รดวงดาวประเภท อันเดธ ตระกูล
ถังมีสมาชิกรุ่ นเยาว์จาํ นวนมากที่ใช้อสู รดังกล่าว ดังนั้นพวกเขาจึง
ต้องการที่จะได้รับผลไม้ การเติบโตของคนรุ่ นต่อไปมีความสําคัญ
อย่างยิง่
“เนื่องจากแกก็รู้วา่ เราเป็ นใคร ฉันขอแนะนําให้แกส่ งมันมาให้ฉนั ”
จัวเฟิ งชุนตอบอย่างมัน่ ใจ “แม้วา่ แกจะพยายามสู ้ ฉันก็เกรงว่าแกคง
มีชีวติ อยูไ่ ด้ไม่นานพอที่จะรักษามันไว้”
 ตอนที่ 196 ทักษะพิเศษ-กายเคลือบเงา
“การที่เราจะเอาสมบัติชิ้นนี้ไปก็ไม่ใช่เรื่ องของคุณ แต่คุณคิดว่าสิ่ งที่
คุณกําลังทําอยูจ่ ะทําให้ตระกูลถังเสื่ อมเสี ยหรื อไม่!”
ชายผูแ้ ข็งแกร่ งโกรธเกรี้ ยว
เขาไม่ได้อยูค่ นเดียวเพื่อนร่ วมทีมอีกห้าคนที่อยูก่ บั เขาต่างกําหมัด
แน่นด้วยความโกรธ
จัวเฟิ งชุน ดูเย็นชาขึ้น “แกแน่ใจใช่ไหม ว่าอยากให้เรื่ องนี้มนั ยาก?”
“จัวเฟิ งชุน คุณคิดจะแกล้งพวกเราใช่ไหม?”
สี หน้าของชายร่ างกํายํากลายเป็ นสี ซีด “คุณเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
แต่ผมก็ไม่ได้รับฉายา ‘หมัด’ มาเล่น ๆ ! หญิงสาวน่าสมเพชตรงนั้น
คือหัวหน้าตระกูลในอนาคตของคุณใช่ไหม? หากการต่อสู ค้ ือสิ่ งที่
คุณต้องการ ผมจะลากเธอลงมาพร้อมกับผมแม้จะต้องเสี ยชีวติ คุณ
คิดยังไงกับเรื่ องนี้?”
จัวเฟิ งชุนเหล่ตา
ถังยูห่ รานที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เขาเลิกคิ้ว “ไม่มีใครในตระกูลถังที่ถูกเอาใจ
ฉันเป็ นนักรบอสู รระดับเจ็ด แต่ฉนั เคยต่อสู ก้ บั นักรบอสู รกิตติมศักดิ์
มาก่อน ฉันไม่คิดว่า…นายมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะลากฉันไปตาย
ด้วย!” เธอพูดอย่างใจเย็น
ชายร่ างกํายํายิม้ ด้วยความขมขื่น เขาโกรธกับคําพูดของเธอ “เป็ น
เช่นนั้นเหรอ? โดยปกติแล้วตระกูลถังจะเชิญนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
มาเป็ นคู่ฝึกของเธอสิ นะ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะแสดง
ความแข็งแกร่ งที่แท้จริ งออกมา พวกเขาต้องแกล้งแพ้เธอ เพื่อให้เธอ
มีความสุ ขมากหลังจากเอาชนะพวกเขา เธอคิดว่าเธอสามารถแข่งขัน
กับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ได้เหรอ? เธออยูท่ ี่ระดับ 7 ฉันจะใช้เวลา
เพียงวินาทีในการฆ่าเธอ จนเธอไม่มีเวลาเรี ยกอสู รของเธอด้วยซํ้า!”
ถังยูห่ รานหน้าตึง “ฉันคิดว่านายคงมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับตระกูล
ใหญ่ บางทีตระกูลอื่น ๆ อาจจะเป็ นแบบที่นายพูด แต่ในตระกูลถัง
ของเราวิธีที่เราได้รับการฝึ กฝน…อืม พวกที่เหมือนดอกไม้บอบบาง
ที่เกิดในเรื อนกระจกพินาศไปนานแล้ว นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ สามารถ
ปลดปล่อยพลังดวงดาวออกมาภายนอกได้ สามารถควบแน่นพลัง
ดวงดาวเพื่อสังหารศัตรู และสามารถทําได้ในขณะที่อยูห่ ่างออกไป
หนึ่งร้อยเมตร แต่เมื่อฉันรู ้เรื่ องนี้ ฉันก็สามารถเตรี ยมตัวไว้ได้
ล่วงหน้า ฉันไม่คิดว่านายจะทําร้ายฉันได้ เนื่องจากความเชี่ยวชาญ
ของพลังดวงดาว นายไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับทักษะพิเศษทั้งสามของ
ตระกูลถังหรอ?”
ชายร่ างกํายําดูเหมือนจะกลัวเล็กน้อย
เนื่องจากเป็ นตระกูลที่มีอิทธิพลต่อเมืองหลักหลายแห่ง ตระกูลถังจึง
รํ่ารวยมหาศาลและมีนกั รบที่ทรงพลังมากมายทํางานให้พวกเขา
ตระกูลถังมีชื่อเสี ยงมากที่สุดในด้านทักษะพิเศษสามอย่าง ทักษะที่
หายไปนานเหล่านั้นตระกูลถังได้รับมาจากสถานที่โบราณในรอย
แยกมิติ
หนึ่งในสามทักษะพิเศษคือกายเคลือบเงา
ว่ากันว่าด้วยทักษะนี้ ความสามารถในการป้องกันของบุคคลสามารถ
เพิม่ ขึ้นได้อย่างมาก นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่ได้เรี ยนรู ้ทกั ษะพิเศษนี้
สามารถเอาชนะนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ธรรมดาอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดาย
นัน่ คือสิ่ งที่ทาํ ให้ทกั ษะนั้นน่ากลัว
นี่เป็ นความสามารถพิเศษในการป้องกัน อีกหนึ่งในสองทักษะมีความ
สามารถโจมตี และทักษะสุ ดท้ายถูกใช้เพื่อสร้างการปลอมตัว ทั้งสอง
มีประสิ ทธิภาพสู งมาก
ถังยูห่ รานกล่าวต่อไป “ฉันไม่ได้ฉลาดขนาดนั้นและปี นี้เพิ่งอายุเพียง
23 แต่มาถึงระดับ 5 ของกายเคลือบเงาเท่านั้น กายเคลือบเงาคู่กบั โล่
พลังดวงดาวของฉันมากเกินพอที่จะป้องกันการปลดปล่อยพลัง
ดวงดาวจากนักรบอสู รระดับแปด”
ฟังดูอ่อนน้อมถ่อมตน แต่ชดั เจนว่าเธอไม่แยแสและดูถูกนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์คนนี้
อย่างไรก็ตาม ด้วยความสามารถหลากหลายของถังยูห่ ราน เธอจะ
กลายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไม่ชา้ ก็เร็ ว สิ่ งที่เธอต้องการคือการ
เป็ นผูท้ ี่มีอาํ นาจมากที่สุดในบรรดานักรบอสู รกิตติมศักดิ์อย่าง
ปรมาจารย์ดาบ หรื อผูท้ ี่แข็งแกร่ งกว่านักรบอสู รกิตติมศักดิ์ นักรบ
อสู รในตํานาน …
“ระดับห้า…”
ชายร่ างกํายํารู ้สึกตกใจกับคําพูดของเธอ
เขาเคยได้ยนิ เกี่ยวกับกายเคลือบเงา มันมีท้ งั หมดเจ็ดระดับ เมื่อบุคคล
ถึงระดับที่เจ็ด บุคคลนั้นสามารถต้านทานการโจมตีจากนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ได้เพียงอาศัยความแข็งแกร่ งทางกายภาพเพียงอย่างเดียว
ไม่ใช้แม้แต่ชุดเกราะ กระสุ นเจาะเกราะหรื อจรวดก็ไม่สามารถทํา
อันตรายได้!
ถังยูห่ รานมาถึงระดับห้าตั้งแต่อายุยงั น้อย เธอมีความสามารถมาก!
เมื่อเธอมาถึงระดับเจ็ด เธอสามารถแข่งขันกับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
ทีทรงพลังกว่าได้!
เธอมีพรสวรรค์มากขนาดนั้นเลย?
เธอได้รับการฝึ กฝนให้เป็ นผูส้ ื บทอดในอนาคตของตระกูลของเธอ!
ชายร่ างกํายํายิม้ ด้วยรอยยิม้ ขมขื่น เขารู ้วา่ มันยากสําหรับเขาที่จะฆ่า
ถังยูห่ ราน เนื่องจากเธอมาถึงระดับห้าของกายเคลือบเงาแล้ว
นอกจากนี้ จัวเฟิ งชุนยังคอยปกป้องเธอ เขาต้องไม่ยนื กอดอกดูเธอ
ถูกทําร้ายเฉย ๆ แน่
ช่างน่าสมเพชเสี ยจริ ง…นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไม่สามารถแม้แต่จะ
ฆ่านักรบอสู รระดับเจ็ดได้!
จัวเฟิ งชุนภูมิใจในถังยูห่ ราน เขาเตือนชายร่ างกํายํา “แกควรรู ้วา่ ต้อง
ทําอะไรตอนนี้ ฉันขอแนะนําว่าอย่าปล่อยให้ความโลภบังตา”
ชายร่ างกํายําสู ดหายใจเข้าลึก ๆ และจ้องเข้าไปในดวงตาของจัวเฟิ ง
ชุน “ฉันเข้าใจว่าตระกูลถังนั้นรํ่ารวยและมีอิทธิพล แต่การแย่งสมบัติ
ไปจากฉันเป็ นเพียงฝันลม ๆ แล้ง ๆ ! ฉันไม่อาจทําร้ายแกได้ และ
ในทางกลับกัน เธอก็ไม่สามารถทําร้ายฉันได้ ถ้าฉันต้องการจะไป!”
โดยไม่เสี ยเวลาเขาเปิ ดพื้นที่ตรงหน้า สิ่ งมีชีวติ ที่น่ากลัวสองตัวส่ง
เสี ยงร้องออกมา ตัวหนึ่งคืออสรพิษสายฟ้าบินระดับเก้าซึ่ งเป็ นมังกร
สายพันธุ์ยอ่ ย มันน่ากลัวและใช้งานได้ดี นี่เป็ นอสู รที่จดั การได้ยาก
อสู รอีกตัวเป็ นของตระกูลปี ศาจ สิ่ งมีชีวติ ที่เหมือนมนุษย์ถูกล้อมรอบ
ด้วยความมืดและถือกระบี่
อสู รที่มีลกั ษณะเหมือนมนุษย์มีศกั ยภาพดี พวกมันสามารถฝึ กฝน
ทักษะการต่อสู ไ้ ด้แม้จะอยูใ่ นระดับ 7 อสู รที่มีลกั ษณะเหมือนมนุษย์
ยังสามารถแข่งขันกับอสู รอื่น ๆ ในระดับเก้าได้ นัน่ หมายความว่า
อสู รที่เหมือนมนุษย์น้ นั ฉลาดมาก!
“บุก!” ชายร่ างกํายําร้อง ขณะเดียวกันเขาก็บอกเพื่อนร่ วมทีมให้ถอย
หนี โดยใช้อสู รเป็ นที่กาํ บัง
“คิดว่าจะหนีได้หรอ?” ประกายความเย็นชาเพิม่ ขึ้นในดวงตาของ
จัวเฟิ งชุน เขาเปิ ดพื้นที่อสู ร เรี ยกอสู รสามตัวออกมา ทั้งหมดอยูใ่ น
ระดับเก้า!
ในฐานะที่เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์จากตระกูลถัง แม้แต่อสู รรอง
ของเขาก็อยูใ่ นระดับเก้า อสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดของเขายังเป็ นอสู ร
ตระกูลปี ศาจระดับเก้าขั้นกลาง
อสู รทั้งสามวิง่ ไปคนละทาง
ในขณะเดียวกัน จัวเฟิ งชุนก็ลงมือทันที พลังดวงดาวภายในตัวเขา
ระเบิดออกมา จนเปิ ดออก กลายเป็ นใบมีดที่ใช้แทงใส่ อสู รของชาย
หนุ่ม
ปัง!
อสู รระดับเจ็ดมีเวลาตอบสนองเพียงเล็กน้อย ก่อนที่หวั ของมันจะ
แหลก!
นัน่ คือสิ่ งที่ทาํ ให้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์น่ากลัว พวกเขาไม่ตอ้ งทํา
เรื่ องสกปรกด้วยมือของตัวเอง พวกเขาสามารถฆ่าอสู รขั้นสู งได้
อย่างง่ายดายเพียงแค่อาศัยพลังดวงดาว
“ผูอ้ าวุโสเฟิ งเข้าร่ วมการต่อสู แ้ ล้ว อย่าปล่อยให้ใครรอดไปได้” ถังยู่
หรานหันกลับมาและพูดกับชายชราอีกคนที่สวมหน้ากากและหมวก
สี เทา รู ปลักษณ์ของเขาเรี ยบง่ายและไม่โดดเด่น
เป็ นเพราะชายชราคนนี้ที่ทาํ ให้ถงั ยูห่ รานกล้าที่จะสํารวจดินแดนนี้
เธอจะไม่เสี่ ยงขนาดนี้ถา้ มีเพียงจัวเฟิ งชุนคนเดียวที่ปกป้องเธอ ท้าย
ที่สุด ดินแดนแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย นอกจากนี้ทีมที่มาอาจมี
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์มากมายในทีม ผูพ้ ิทกั ษ์เพียงคนเดียวไม่เพียง
พอที่จะปกป้องชีวติ ของเธอ
 ตอนที่ 197 ปล้น
“ได้ครับ”
ชายชราที่ชื่อผูอ้ าวุโสเฟิ งพึมพําจากภายใต้หน้ากากของเขา เขาโบก
มือและวงกลมปรากฏขึ้นในช่องว่างตรงหน้าเขาจากภายในมีเงา
กระโจนออกมา
หวีด!
เงาดํานั้นเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ วราวกับสายฟ้าฟาด ทันใดนั้นเงาดํา
ได้ทะลุผา่ นอสู รร้ายระดับแปดทําให้เลือดไหลทะลักออกมา เงาดํา
ไม่หยุดเพียงแค่น้ นั มันพุง่ เข้าหาชายร่ างกํายําที่กาํ ลังวิง่ หนี
ชายร่ างกํายําได้ยนิ เสี ยงดัง เขาหันกลับไปและสะดุง้
ด้วยความรี บร้อน เขาปลดกระบี่ออกและระดมพลังดวงดาวซึ่งสร้าง
เป็ นโล่ในขณะที่เขาใช้กระบี่เพื่อปัดป้องเงาดํา
กระบี่ที่น่าทึ่งนี้เป็ นสมบัติ อากาศปั่นป่ วน เกิดระลอกคลื่นในอากาศ
ขยายออกไปมากกว่า 10 เมตร!
เงาดําเคลื่อนตัวไปด้านข้างด้วยความคล่องแคล่วและหลบการฟันนี้
เงาดําพุง่ ไปข้างหน้า เข้าหาชายร่ างกํายําพร้อมกับโมเมนตัมที่เพิม่ ขึ้น
การปะทะครั้งแรก ชายร่ างกํายํานั้นช้ากว่า แต่เขาไม่มีเวลาตอบสนอง
ความจริ งเรื่ องนี้ทาํ ให้เขาผิดหวัง แต่เขาไม่ได้นงั่ นิ่งเพื่อรอความตาย
เขายกมืออีกข้างขึ้น ชกใส่ เงาดําเมื่อมันมาใกล้ ..
ชายร่ างกํายํามีฉายาว่า “หมัด”
การต่อสู ด้ ว้ ยหมัดเป็ นข้อได้เปรี ยบของเขา เขาศึกษาทักษะการต่อสู ้
แบบโบราณมา ในขณะนี้พลังที่แข็งแกร่ งกําลังรวบรวมบนหมัดของ
เขา แม้แต่อากาศรอบ ๆ ก็ยงั หมุนเป็ นเส้นโค้ง เสี ยงอูอ้ ้ ีดงั ขึ้นจาก
อากาศเบาบาง
การเคลื่อนไหวครั้งนี้น่ากลัวยิง่ กว่าตอนที่เขาใช้กระบี่!
ปั ง!
เนื่องจากเงาดําอยูใ่ กล้มนั จึงไม่สามารถหลบการโจมตีน้ ีได้ หมัดพุง่
เข้าหาเงาดําอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตามหมัดก็พงุ่ ผ่านเงาดําในวินาที
ถัดไป ในขณะเดียวกันก็มีเสี ยงดัง รอยหมัดเส้นผ่านศูนย์กลางเจ็ดถึง
แปดเมตรปรากฏบนต้นไม้ใหญ่ดา้ นหลังเงานี้!
รอยทิ้งไว้ที่ลาํ ต้นของต้นไม้ลึก ต้นไม้สนั่ ไหวแม้จะมีขนาดใหญ่เท่า
เนินสู งตระหง่าน ใบบางส่ วนร่ วงลงสู่ พ้นื
นัน่ ไม่ใช่ร่างจริ ง?!
ชายร่ างกํายํารู ้สึกหวาดกลัว เขาเชื่อว่าเขามีการรับรู ้ที่เฉียบพลัน แต่
เขาพ่ายแพ้ให้กบั เงาดํา?
เขาใช้พลังดวงดาวจับเป้าหมาย แต่เขาไม่สามารถบอกได้อย่างสมบูรณ์
ว่านัน่ เป็ นภาพลวงตาหรื อเปล่า!
ในไม่ชา้ เขาก็จาํ ทักษะที่หายากอย่างยิง่ ได้ โคลนพลังงานนัน่ เป็ น
ทักษะหายากและลึกลับ ด้วยทักษะนั้นอสู รสามารถหลอกทักษะการ
เฝ้าระวังและการระบุตวั ตนได้ดี ร่ างโคลนนั้นเหมือนจริ งยิง่ กว่าภาพ
ลวงตาที่อาศัยพลังวิญญาณเพียงอย่างเดียว คงยากที่จะแยกของจริ ง
กับของปลอม
เขารู ้สึกได้ถึงอันตรายร้ายแรงบางอย่างที่มาจากด้านหลัง ชายร่ าง
กํายําหันกลับมา ความมืดเข้าครอบงําดวงตาของเขา เขามองไม่เห็น
ว่านัน่ คืออะไร แต่ดว้ ยสัญชาตญาณ เขายกกระบี่ข้ ึนเพื่อป้องกันการ
โจมตี แต่วนิ าทีต่อมาเขาก็ถูกผลักออกไป กระแทกกับรอยหมัดที่เขา
สร้างบนต้นไม้เอง รอยของมนุษย์ถูกเพิม่ เข้าไปในรอยหมัด
ชายร่ างกํายําคลานขึ้นมา เขาเงยหน้าขึ้นและในที่สุดก็จาํ เงาดําที่
โจมตีเขาได้
“เงาปี ศาจระดับเก้าขั้นสู ง ??”
ชายร่ างกํายํารู ้สึกหวาดกลัว เงาปี ศาจเป็ นอสู รของตระกูลปี ศาจซึ่ง
ค่อนข้างก้าวร้าว มันเหมือนกับนักฆ่าที่มีความสามารถในการปลอม
ตัวและซ่อนตัวที่แข็งแกร่ ง เงาปี ศาจนั้นรวดเร็ วอย่างน่าทึ่ง อสู รส่ วน
ใหญ่จะถูกเงาปี ศาจฆ่าก่อนที่พวกจะได้เห็นมัน
หลังจากที่ชายร่ างกํายําจําอสู รตัวนั้นได้ เขาก็มองไปรอบ ๆ จากมุม
หางตา ทีมของเขาเสี ยเปรี ยบ อสู รสองตัวของเขาถูกปิ ดกั้น พวกมัน
ถูกอสู รสามตัวของจัวเฟิ งชุนเข้าครอบงําจนหมด
ในขณะนี้คนอื่น ๆ ที่อยูร่ อบ ๆ ถังยูห่ รานได้เรี ยกอสู รของพวกเขา
ออกมาเพือ่ โจมตีเพื่อนร่ วมทีมของชายร่ างกํายํา
ความปั่นป่ วนรุ นแรงที่เกิดจากพลังดวงดาวดึงดูดความสนใจของ
ชายร่ างกํายํา เขาสังเกตเห็นใครบางคนที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ ถังยูห่ ราน ชาย
ร่ างกํายํารู ้สึกหวาดกลัวอย่างมากเมื่อเห็นรู ปลักษณ์ของชายคนนั้น
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงชายคนหนึ่งที่มีอิทธิพลมากจนน่ากลัว
ปี ศาจเฟิ ง!
เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เขามีพลังน้อยกว่าแค่ปรมาจารย์ดาบ
ว่ากันว่านักสู อ้ สู รกิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ มองว่า ปี ศาจเฟิ ง เป็ นคนที่ไม่
ควรยัว่ ยุ เขาถูกเรี ยกว่า “ปี ศาจเฟิ ง” แต่โดยส่ วนตัวแล้วผูค้ นนิยม
เรี ยกเขาว่า “ปี ศาจบ้าคลัง่ ”!
เขาทํางานร่ วมกับตระกูลถัง ชายร่ างกํายําไม่รู้วา่ เขามาด้วย!
“ไอ้บา้ นัน่ …” ชายร่ างกํายํากลืนนํ้าลาย หัวใจของเขาสัน่ สะท้าน เขา
คงหนีไปได้หากต้องรับมือกับแค่ จัวเฟิ งชุนอย่างไรก็ตามนี่มีปีศาจ
เฟิ งอยูด่ ว้ ย มันเป็ นไปไม่ได้เลย ชายร่ างกํายําเสี ยใจกับการตัดสิ นใจ
ของตัวเอง
ถ้าเขารู ้เขาจะต้องมอบสมบัติชิ้นนี้ให้ไปแล้วอย่างแน่นอน
แต่สิ่งที่ทาํ ไปก็ไม่สามารถยกเลิกได้ เขาหวังว่าเขาจะยอมสละสมบัติ
ชิ้นนี้เพื่อแลกกับชีวติ ของเขา แต่ตระกูลถังอาจไม่ยอมรับในตอนนี้
โดยปกติเขาจะไม่ไร้เดียงสาจนคิดว่าการยอมจะทําให้เหตุการณ์น้ ี
สิ้ นสุ ดลง การปิ ดปากและการสังหารมักจะควบคู่ไปด้วยกัน ตั้งแต่
ตระกูลถังเริ่ มการต่อสู ค้ รั้งนี้ การฆ่าศัตรู ท้ งั หมดจึงเป็ นทางเลือกที่ดี
ที่สุดในการปกป้องชื่อเสี ยงของตระกูลถัง
ความคิดทั้งหมดนั้นเข้ามาในความคิดของชายร่ างกํายํา ในชัว่ พริ บตา
เขาก็หน้าซีดอย่างน่ากลัวเงาปี ศาจกําลังมาหาเขาอีกครั้ง เขากัดฟันด้วย
ความเกลียดชัง เรี ยกอสู รอีกสองตัวที่อยูใ่ นระดับเจ็ดขั้นสู งออกมา
อสู รตัวหนึ่งเป็ นของตระกูลหิ นมันเริ่ มสร้างเกราะป้องกันทันทีที่
อสู รออกมา กําแพงหิ นหนาสามชั้นถูกสร้างขึ้นเพื่อปกป้องมนุษย์
พุฟ พุฟ!
กําแพงหิ นถูกเจาะทันที
“สละสมบัติแล้วเราจะไว้ชีวติ ของนาย” ผูอ้ าวุโสเฟิ งลอยขึ้น ยืนอยู่
ในอากาศ เขาก้มมองลงไปที่ชายร่ างกํายําที่ถูกต้อนจนจนมุม ดวงตา
ของผูอ้ าวุโสเฟิ งนั้นเย็นชาและนํ้าเสี ยงของเขาก็นิ่งมาก
ชายร่ างกํายําแหงนหน้าขึ้น มองเข้าไปในดวงตาของเฟิ ง ทันใดนั้น
เขาก็เปล่งเสี ยงหัวเราะออกมา แต่นนั่ เป็ นเสี ยงหัวเราะของคนสิ้ น
หวัง “ทําได้ดีมาก! แต่คิดว่าจะเอาสมบัติน้ ีไปได้? ฝันไปเถอะ!!”
เขารวมพลังของดวงดาวไว้ในมือ เขากําลังวางแผนที่จะบดขยี้กล่อง
ความเย็นยะเยือกปรากฏขึ้นในดวงตาของผูอ้ าวุโสเฟิ ง พลังของ
ดวงดาวกดทับลงมา เนื่องจากแรงกดดันมหาศาลแม้กระทัง่ พื้นดินก็
จมลงราวกับว่ามีบางสิ่ งที่จบั ต้องได้วางอยูบ่ นพื้น
กล่องนั้นพลันหลุดลอยไปจากมือของชายกํายํา
เขาผงะพลังดวงดาวที่เขาระดมมาถูกกําจัดไปในทันที กล่องนั้นอยู่
ในมือของเขาและเขาอยูห่ ่างจากผูอ้ าวุโสเฟิ งไปกว่าสิ บเมตร อย่างไร
ก็ตาม พลังดวงดาวของผูอ้ าวุโสเฟิ งได้มาถึงเป้าหมายภายในหนึ่ง
วินาทีและหยุดลงการกระทําของชายร่ างกํายํา
“แก…อยูข่ ้นั สู งเหรอ?”
ชายร่ างกํายําดูหวาดกลัว
ผูอ้ าวุโสเฟิ งโบกมือใส่ กล่องที่ถูกยกขึ้นกลางอากาศ และพูดกับชาย
คนนั้นอย่างเย็นชาว่า “มารู ้ตวั ก็สายไปแล้ว ความโลภคือสิ่ งที่ฆ่า
นาย”
แต่ทว่า กล่องที่ควรจะบินไปถึงมือของผูอ้ าวุโสเฟิ งหลบไปทางอื่น
ผูอ้ าวุโสเฟิ งตกตะลึงจนตัวแข็ง
การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้เป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจอย่างยิง่
ผูอ้ าวุโสเฟิ งเพ่งสมาธิที่ชายร่ างกํายําเป็ นส่ วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม
ชายร่ างกํายําไม่ได้แสดงท่าทางอะไรเลย ผูอ้ าวุโสเฟิ งจึงเชื่อว่ากล่อง
กําลังบินมาหาเขา
แต่มนั ไม่ใช่
กล่องกําลังจะพ้นมือเขา การแสดงออกของผูอ้ าวุโสเฟิ งเปลี่ยนไป
ความเย็นชาแผ่ออกมาจากดวงตาของเขา พลังของดวงดาวถูกปล่อย
ออกมาเพือ่ ห่อหุม้ กล่อง
ในขณะที่พลังดวงดาวกําลังจะสัมผัสกล่องนั้น เงาสี ดาํ เล็ก ๆ ก็ปรากฏ
ขึ้นข้างกล่อง เงานั้นดูเหมือนจะมีรูปร่ างเหมือนมนุษย์ จากนั้นมันก็
หายไปพร้อมกับกล่อง
 ตอนที่ 198 แก!
“นัน่ ใครน่ะ!”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งโกรธอย่างมาก
พลังดวงดาวสี น้ าํ เงินเข้มระเบิดออกมาจากตัวเขาราวกับพายุเฮอริ เคน
สิ่ งต่าง ๆ ที่อยูใ่ นระยะห้าพันเมตรฉายชัดในหัวเขา ไม่นาน เขาก็เห็น
อสู รสามตัวหมอบอยูข่ า้ งหลังเขาใกล้ตน้ ไม้สูงตระหง่าน
เมื่อเขารู ้สึกได้ชดั เจนว่าคืออสู รตัวใด เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู ้สึกกลัว
“มังกรเพลิงนรก!”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งไม่คาดหวังว่าจะได้เห็นมังกรหายาก ณ สถานที่แห่งนี้
มังกรเพลิงนรกเป็ นหนึ่งในสามมังกรที่ดีที่สุดบนดาวเคราะห์สีน้ าํ
เงิน แต่นอกเหนือจากมังกรเพลิงนรกแล้ว อสู รอีกสองตัวก็ไม่ได้มี
ความสะดุดตามากมาย สุ นขั มังกรดําและอสรพิษม่วงเป็ นอสู รขั้น
กลางเท่านั้น ทั้งสองตัวแตกต่างไปเล็กน้อยคือดูเหมือนว่าจะมีขนาด
ใหญ่กว่าปกติ
ถังยูห่ รานกําลังตรวจสอบกองดินบางส่ วนบนพื้นซึ่ งเธอพบว่าแปลก
ราวกับว่ามีบางอย่างซ่อนอยูท่ ี่นนั่ เธอหันกลับมาทันทีเมื่อเธอได้ยนิ
เสี ยงโกรธของผูอ้ าวุโสเฟิ ง และพบว่าเขากําลังลุกเป็ นไฟด้วยความ
โกรธ
ถังยูห่ รานจ้องมองเขาอย่างว่างเปล่าครู่ หนึ่ง จากนั้นเธอก็รีบเข้าไป
หาผูอ้ าวุโสเฟิ ง “ผูอ้ าวุโสเฟิ ง?”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งให้ความสําคัญกับอสู รร้ายทั้งสาม อสู รทั้งสามชนิดนี้
ไม่ใช่อสูรป่ า พวกมันเป็ นอสู รของใครบางคน เขาเตือนถังยูห่ รานว่า
“ระวัง นัน่ ไม่ใช่คนธรรมดา”
เขายังไม่เคยเห็นคน ๆ นั้น แต่คนที่มีอสู รมังกรเพลิงนรกต้องไม่ใช่
ผูช้ ายธรรมดา ๆ
ถังยูห่ รานประหลาดใจที่เห็นผูอ้ าวุโสเฟิ งแสดงท่าทางจริ งจังมาก
เธอมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง
ชายร่ างกํายําที่ยงั คงติดอยูบ่ นต้นไม้ไม่คาดคิดว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลง
อย่างกะทันหันในเหตุการณ์น้ ี มีใครบางคนแอบซุ่มอยูใ่ กล้ ๆ พยายาม
ที่จะเอาสมบัติไปจากตระกูลถัง
ชายร่ างกํายํายิม้ นี่เป็ นโอกาสที่จะระบายความโกรธของเขา เขามอง
ไปที่ผอู ้ าวุโสเฟิ ง เนื่องจากความสนใจถูกหันเหไป เขาจึงพยายาม
เสริ มพลังและวิง่ ไปทางอื่น
“แกคิดว่าแกมีโอกาสเหรอ?”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งมองชายร่ างกํายําอย่างเย็นชา ด้วยคําสัง่ ของเขา เงาดําที่
อยูข่ า้ งหลังเขาก็พงุ่ ออกไป คราวนี้เงาดําวิง่ เร็ วกว่าเดิม ในขณะเดียวกัน
ร่ างโคลนสองร่ างก็ถูกสร้างขึ้น
เงาดําทั้งสามมาถึงชายร่ างกํายําในพริ บตา แทงทะลุร่างของเขาราว
กับมีดคม ๆ สามเล่ม
ชายร่ างกํายํากวัดแกว่งกระบี่และหมัดด้วยความกลัว อย่างไรก็ตาม
เนื่องจากเงาดําทั้งสามนั้นเร็ วมาก การโจมตีของเขาจึงไม่โดนเลย ใน
ไม่ชา้ ชายร่ างกํายําก็สูญเสี ยการควบคุม แย่กว่านั้นจัวเฟิ งชุนก็เข้า
ร่ วมการต่อสู ด้ ว้ ย
“พวกเรามาจากตระกูลถัง แกเป็ นใคร? กล้าแสดงตัวออกมาไหม?!”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งไม่ใส่ใจชายร่ างกํายําคนนั้น แต่คนที่มีมงั กรเพลิงนรก
กําลังกดดัน เขาจึงเตรี ยมการป้องกัน
องครักษ์ตระกูลถังคนอื่น ๆ จัดการเพื่อนร่ วมทีมของชายร่ างกํายํา
เสร็ จแล้ว พวกเขาจึงเข้าหาถังยูห่ รานเพื่อปกป้องเธอ
ผูอ้ าวุโสเฟิ งสามารถบอกได้วา่ อสู รทั้งสามไม่ได้จากไปไหน แต่
พวกมันเข้าใกล้มากขึ้น ทําให้เขาประหลาดใจที่พบว่าอีกฝ่ ายมีคน
กล้าหาญและหยิง่ ผยอง เขารู ้สึกหวาดกลัวคนคนนี้
เสี ยงถอนหายใจของชายหนุ่มดังออกมาจากอสรพิษม่วง
“โลกช่างกลมจริ ง ๆ …”
หากไม่ได้ดูให้ดี มันจะดูเหมือนว่าอสรพิษม่วงพูดได้
ถังยูห่ รานและองครักษ์คนอื่น ๆ เห็นอสูรร้ายทั้งสาม พวกเขาทั้งหมด
ตกใจเมื่อพวกเขาจ้องมองไปที่มงั กรเพลิงนรก
มังกรเพลิงนรกนั้นหายากและลํ้าค่ามาก แม้แต่ตระกูลถังก็ยงั ไม่มี!
มันเป็ นหนึ่งในสามมังกรที่ดีที่สุด แต่มงั กรชนิดนี้หายากมาก เงิน
เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะซื้อ มังกรเพลิงนรกมีเพียงไม่กี่ตวั ใน
โลก ตระกูลถังไม่สามารถซื้ อได้แม้วา่ พวกเขาต้องการ
ถังยูห่ รานทั้งประหลาดใจและระมัดระวังหลังจากได้เห็นมังกรเพลิง
นรก เธอแอบเปิ ดใช้งานโล่พลังดวงดาวเพื่อปกปิ ดร่ างกายของเธอ
และเตรี ยมพร้อมต่อสู ้
ผูอ้ าวุโสเฟิ งจ้องไปที่อสรพิษม่วง เมื่อเขาตรวจสอบโดยละเอียด เขา
ก็สมั ผัสได้ถึงการปรากฏตัวของคนบนหัวของอสรพิษม่วง การ
ปรากฏตัวนั้นทําให้เขาตกตะลึง
นัน่ มัน…เขาคุน้ เคยกับคน ๆ นั้น
เขาจําไม่ได้วา่ เคยพบคน ๆ นั้นที่ไหน แต่เป็ นการพบกันไม่นานมานี้
“ช่างบังเอิญจริ ง ๆ เราพบกันอีกครั้ง”
เกล็ดบนหัวของอสรพิษม่วงหดตัวลงเล็กน้อย เผยให้เห็นซูผงิ เขายิม้
ขณะที่มองไปที่ฝงู ชน
ถังยูห่ รานและองครักษ์ที่ตื่นตัวอย่างมาก ประหลาดใจเมื่อซูผงิ
เปิ ดเผยตัวเอง
พวกเขาเคยเจอกับคน ๆ นี้ ตอนที่พวกเขาเข้าสู่ อาณาจักรลับครั้งแรก
เขาหัวร้อนขนาดนั้นเลยเหรอ!
ถังยูห่ รานไม่รู้จะพูดอะไร
เธอเคยคิดว่าคน ๆ นี้ตอ้ งเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เหนือสิ่ งอื่นใด ผู ้
อาวุโสเฟิ งได้ลงมือเองแล้ว คนที่เพิ่งแสดงพลังนั้นจึงต้องเป็ นนักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์ ที่มนั่ ใจอย่างยิง่ ว่าจะสามารถฉกกล่องไปจากผูอ้ าวุโส
เฟิ งได้
แต่ซูผงิ กลับอยูเ่ บื้องหลังทั้งหมด?!
มีเสี ยงดังและเสี ยงร้องที่น่าสังเวชจากระยะไกลภายใต้การโจมตี
ร่ วมกันของเงาปี ศาจและจัวเฟิ งชุน ชายร่ างกํายําก็ลม้ ลงในที่สุด เงา
ปี ศาจขยํ้าคอและฉีกหัวของเขาออก
ก่อนที่เขาจะจากไป ชายร่ างกํายําได้ต่อยจัวเฟิ งชุนจนหน้าซีดเพราะ
ได้รับบาดเจ็บสาหัส
เงาปี ศาจกินหัวของชายร่ างกํายํา บินกลับไปหาผูอ้ าวุโสเฟิ ง จัวเฟิ ง
ชุนย้ายกลับไปที่ดา้ นข้างของถังยูห่ รานหลังจากที่ชายคนนี้ถูกจัดการ
จัวเฟิ งชุนสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติทนั ทีที่เขามาถึง เขารู ้สึก
กลัวมังกรเพลิงนรกตัวนี้
ในไม่ชา้ เขาก็สงั เกตเห็นซูผงิ ที่กาํ ลังนัง่ อยูบ่ นหัวของอสรพิษม่วง
นัน่ ทําให้เขาตกตะลึง
“แก!”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งหน้าตึง เขารู ้วา่ แล้วทําไมเขาถึงคุน้ เคยใบหน้า เขาไม่ได้
สังเกตเห็นว่ามีคนนัง่ อยูบ่ นอสรพิษม่วงในตอนแรก เขาไม่อยากจะ
เชื่อเลยว่าเป็ นชายคนนี้ที่ฉกกล่องไป เขาไม่คิดว่าคนที่ไม่สามารถ
ผ่านกระดูกมังกรชั้นสองได้จะมีมงั กรเพลิงนรก!
กล่าวได้วา่ เขาต้องยอมล้มเลิกเอง!
ถังยูห่ รานมีความเข้าใจที่คล้ายกัน ใบหน้าสวยงามของเธอถูกปกคลุม
ไปด้วยนํ้าแข็ง ไม่วา่ ซูผงิ จะเป็ นใครอายุเท่าไหร่ เขาก็ไม่ได้แข็งแกร่ ง
ไปกว่าผูอ้ าวุโสเฟิ งแน่นอน เธอสามารถบอกได้ทนั ทีวา่ มังกรเพลิง
นรกตัวนี้เพิ่งมาถึงวัยผูใ้ หญ่
มังกรเพลิงนรกเป็ นหนึ่งในมังกรที่ดีที่สุด แต่เนื่องจากข้อจํากัดด้าน
ระดับ ทําให้มงั กรเพลิงนรกไม่สามารถแสดงความแข็งแกร่ งได้
เต็มที่
เธอพบว่ามันไร้สาระที่คน ๆ นี้ไม่หนีไปไหน หลังจากที่ฉกกล่องไป
แต่เขามีความกล้าที่จะเดินมาหาพวกเขา เขาต้องอยากตายแน่ ๆ !
อย่างไรก็ตาม การกระทําของเขาทําให้ทุกคนตื่นตัว ท่าทางกล้าหาญ
นี่อาจมีการซุ่มโจมตีอยู!่ “แกมาจากตระกูลไหน?” ผูอ้ าวุโสเฟิ งถาม
ซูผงิ ยิม้ “แกกําลังจะตาย ไม่จาํ เป็ นต้องรู ้”
ผูอ้ าวุโสเฟิ งและคนอื่น ๆ ทั้งหมดโกรธกับคําพูดเหล่านั้น
“ปากดี!” จัวเฟิ งชุนที่ยงั คงหายใจอยูไ่ ด้ยนิ คําพูดของซูผงิ “แกโชคดี
ที่เราไม่ได้ฆ่าแกที่จตั ุรัส แกควรจะหายตัวไปหลังหลังจากที่ปรมาจารย์
ดาบมาช่วย แต่แกกลับมาที่นี่เพื่อรับโทษเอง”
ซูผงิ ยิม้ แต่แววตาของเขาเยือกเย็น เขาไม่ได้หนีเพราะเขากลัว!
แต่เขาไม่สามารถทําร้ายตระกูลถังที่ภายนอกได้เพราะการต่อสู จ้ ะทํา
ให้เขาเป็ นศูนย์กลางของความสนใจ แต่ทุกอย่างแตกต่างไปใน
อาณาจักรลับ
 ตอนที่ 199 การตายของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
โดยไม่เสี ยเวลาเล่นคํา ซูผงิ สัง่ อสู รเขาให้ฆ่า
เมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของซูผงิ มังกรเพลิงนรกก็กา้ วไปข้างหน้า
แสดงกลิ่นอายมันเต็มที่
มังกรเพิ่งเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ไม่นานมานี้ แต่ตอนนั้น ความกระหายเลือด
ที่แผ่จากมันรุ นแรงพอกับมังกรโบราณ
ในทํานองเดียวกัน สุ นขั มังกรดํายังจดจ่อเต็มที่ โดยไม่รอให้ซูผงิ
บอกมัน มันใช้เกราะป้องกันห้าชั้นกับมังกรเพลิงนรก
สิ่ งเหล่านี้ถูกเพิม่ เข้ากับเกล็ดของตัวมังกรเพลิงนรกเอง ก่อให้เกิด
การป้องกันที่ใกล้เคียงกับอสู รประเภทมังกรระดับเก้าขั้นสู ง
จัวเฟิ งชุนและผูอ้ าวุโสเฟิ งสะดุดเล็กน้อยหลังเห็นตัวของมังกรเพลิง
นรกแทบจะส่ องแสงเหมือนสายรุ ้ง
นักรบอสูรจะไม่สอนทักษะป้องกันให้อสู รตนมากนัก เว้นแต่อสูรจะ
เป็ นสายสนับสนุน อสู รป้องกันไม่สามารถพ่นชั้นป้องกันห้าชั้นได้
พร้อมกันแน่ มันยากมาก “หมาตัวนั้นมันอะไร?”
มังกรเพลิงนรกร้องคําราม ส่ งเจตจํานงคุกคามใส่ ศตั รู มนั นี่ทาํ ให้
สิ่ งมีชีวติ ที่อ่อนแอกว่าสัน่ กลัว
ผูอ้ าวุโสเฟิ งและจัวเฟิ งชุนสะดุง้ อีกครั้ง พวกเขาตกใจกับเสี ยงคําราม
ของมังกร เดิมพวกเขาเชื่อว่ามังกรตัวนี้ยงั ไม่โตพอจะทําร้ายนักรบ
อสู รอย่างพวกเขา
ถังยูห่ รานเป็ นเด็กที่กล้าหาญมาตลอด เธอเป็ นคนที่ได้รับการเลี้ยงดู
มาแบบพิเศษซึ่งเธอเคยจัดการกับคู่ต่อสู ป้ ระเภทมังกรและพวกกึ่ง
ราชาอสู รมาแล้ว แต่เธอก็ยงั รู ้สึกสัน่ กลัวกับกลิ่นอายคุกคามของ
มังกรเพลิงนรก
องครักษ์บางคนก้าวออกไปพร้อมขาที่สนั่ ระริ ก
“หอคอยมังกร…นัน่ รู ้สึกเหมือนเจตจํานงภายในหอคอยมังกร”
แน่นอนว่าใช่ ต้องขอบคุณซูผงิ มังกรเพลิงนรกได้ใช้ชีวติ วัยเด็ก
ส่ วนใหญ่ภายในห้อคอยมังกรขณะที่ถูกวิญญาณราชามังกรโบราณ
ข่มตลอด มันไม่สามารถคัดลอกกลิ่นอายราชามังกรได้หมด แต่ก็
ใกล้เคียง
มังกรเพลิงนรกยิงลําแสงไฟออกมา
ผูอ้ าวุโสเฟิ งปล่อยคลื่นวิญญาณ
“ตื่นกันได้แล้ว!”
คลื่นวิญญาณทําให้ทุกคนหลุดจากสภาวะตกตะลึงได้
จัวเฟิ งชุนรี บก้าวไปตรงหน้าถังยูห่ รานเพื่อปกป้องเธอ แต่ทนั ทีที่เขา
ขยับ เขาก็เห็นอะไรบางอย่างสี ดาํ พุง่ ผ่านหน้าเขา
“อะไร”
การรับรู ้ดวงดาวเขาจับตามองโดยรอบอยูต่ ลอด ซึ่ งหมายความว่าไม่
มีสิ่งใดจะเล็ดลอดการตรวจจับของเขาได้ แต่ทว่า..
“สิ่ งนี้สามารถเทเลพอร์ตได้!”
จัวเฟิ งชุนรู ้สึกถึงเหงื่อเย็นทัว่ ผิวหนังตอนเขาเห็นโครงกระดูกขนาด
เล็กเข้าใกล้หน้าเขา ด้วยสัญชาตญาณ เขาเคลือบร่ างกายด้วยพลัง
ดวงดาว ในเวลาเดียวกันยังชักดาบออกมา แต่โครงกระดูกน้อยเร็ ว
กว่า เสริ มด้วยพลังงานมืด ดาบกระดูกมันฉี กผ่านอาวุธส่ วนตัวของ
จัวเฟิ งชุนได้ง่าย ๆ
จัวเฟิ งชุนเบิกตากว้าง
ม่านพลังดวงดาวเขาไร้ผล ดาบกระดูกจมเข้าไปในกะโหลกเขา แยก
ศีรษะของเขาออกเป็ นสองส่วน
ทุกคนรอบเขาจ้องเขม็ง เลือดที่กระฉูดยังเป็ นการประกาศถึงการตาย
ของหนึ่งในสมาชิกที่แข็งแกร่ งสุ ด
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ ถูกฆ่าในไม่กี่วนิ าที
จัวเฟิ งชุนเป็ นแค่นกั รบอสู รระดับเก้าขั้นตํ่า แต่เขาก็ยงั เป็ นระดับเก้า
ถังยูห่ รานเห็นหัวที่ถูกผ่าตกลงแทบเท้าเธอ เธอล้มลงด้วยความกลัว
แม้วา่ เธอจะยังสามารถบังคับให้ตวั เองสงบได้กต็ าม
โดยปราศจากการยั้งคิด เธอรี บเปิ ดพื้นที่อสู รเธอ เรี ยกอสู รทั้งหมดที่
เธอนํามาด้วย ซึ่ งรวมถึงอสูรระดับแปดขั้นสู งสองตัวและอสู รระดับ
เก้าขั้นตํ่าหนึ่งตัว เหล่านี้คืออสู รหายากของตระกูลเธอ ด้วยอสู ร
ระดับเก้าเป็ นผูโ้ จมตีหลัก
ทูตตกสวรรค์ ประเภทปี ศาจ
สิ่ งมีชีวติ ที่ดูเหมือนทูตสวรรค์กลับมีหมอกสี ดาํ มืดวนรอบตัว และ
ยังมีปีกสี ดาํ
ทูตตกสวรรค์กระพือปี กสี่ คู่บนหลัง ค่อย ๆ ลอยลงตรงหน้าถังยู่
หราน ขณะจับจ้องมังกรเพลิงนรกด้วยดวงตาสี ดาํ สนิท มันถืออาวุธ
สองอันในมือ อันหนึ่งเป็ นดาบ และอีกอันเป็ นโซ่ความมืด
สมบัติเหล่านี้มีค่าพอ ๆ กับอสู รดวงดาวประเภทมังกรระดับเก้า ทูต
ตกสวรรค์มีค่าใช้จ่ายอย่างมากสําหรับถังยูห่ ราน แน่นอน มันเป็ น
คู่หูที่ดีสุดของเธอ ด้วยการใช้สมบัติที่มีอยู่ อสู รตนนี้สามารถป้องกัน
อสู รระดับเก้าขั้นกลางได้ หรื ออาจหนีได้ตราบเท่าที่มนั ไม่เจอราชา
อสู ร
การเป็ นเจ้าของอสู รตัวนี้ทาํ ให้ถงั ยูห่ รานกล้าโอ้อวดไปทัว่ ทูตตก
สวรรค์แข็งแกร่ งพอจะลอบสังหารนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ได้ถา้
จําเป็ น มันต้องขอบคุณระดับจิตวิญญาณที่เหนือกว่าของเธอซึ่งช่วย
ให้เธอควบคุมอสู รที่ระดับสู งกว่าเธอได้ ทุกคนในตระกูลเธอต่าง
ยอมรับว่าเธอเป็ นอัจฉริ ยะตัวจริ ง
ข้างเธอ ผูอ้ าวุโสเฟิ งเพิ่งฟื้ นจากอาการตกใจและรี บเรี ยกอสู รยักษ์
สามตัวออกมา รวมถึงหนอนมังกรที่ดูเหมือนหนอนดินยาวกว่าร้อย
เมตร
หนอนจมลงสู่ พ้นื ขยับอยูต่ าํ แหน่งของถังยูห่ รานและกลืนเธอเข้าไป
เมี่อเห็นว่าถังยูห่ รานได้การปกป้อง ผูอ้ าวุโสเฟิ งก็สงั่ อสู รอีกสองตัว
อสู รดรายแอดระดับเก้าขั้นสู ง และอสู รโจรปล้นนรกระดับเก้าขั้น
สู งสุ ด เพื่อพัวพันกับมังกรเพลิงนรก
ทันทีที่ไดรแอดถึงพื้น มันก็สร้างเถาวัลย์และแส้นบั ไม่ถว้ นเพื่อจับ
มังกรเพลิงนรก
โจรปล้นนรกเป็ นอสู รประเภทปี ศาจรู ปร่ างมนุษย์ ขณะที่อยูภ่ ายใต้
เพลิงนรกรุ นแรง มันก็ยงั พุง่ ใส่ มงั กรเพลิงนรกด้วยหอกอันแหลมคม
สุ นขั มังกรดําสร้างม่านพลังรอบตัวมัน เปลวไฟสี ดาํ รอบตัวมันและ
ลูกไฟหลายลูกที่มนั เรี ยกมาเผาผลาญเถาวัลย์อย่างรวดเร็ ว
พืชย่อมแพ้ไฟอยูแ่ ล้ว ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าสุ นขั มังกรได้เรี ยนวิธีปล่อย
เพลิงนรกดํา ซึ่งอันตรายกว่าไฟทัว่ ไปหลายเท่า
ผูอ้ าวุโสเฟิ งหน้าดําทันทีที่เห็น เขาจําลูกไฟเหล่านี้ได้ มันคือทักษะ
ประเภทไฟหายากของอสู รประเภทไฟ แต่เท่าที่เขาเห็น สุ นขั ตัวนี้
เป็ นประเภทปี ศาจ
“อสู รของเขาแปลกเกินไป ฆ่าเจ้าของก่อน!” ผูอ้ าวุโสเฟิ งนึกถึง
ทางเลือกที่ดีสุดและส่ งคําสัง่ ให้เงาปี ศาจ
เงาปี ศาจรับคําสัง่ หายไปในเงามันเพื่อเตรี ยมลอบสังหาร ด้วยการทํา
เช่นนี้ มันสามารถเข้าประชิดเป้าหมายและทําลายหัวหน้าศัตรู ได้ใน
พริ บตา ซึ่งเป็ นกลยุทธ์ทวั่ ไปของผูอ้ าวุโสเฟิ ง
แต่ทว่า เมื่อเงามันมาถึงอสรพิษม่วง เงาขนาดเล็กก็พลันปรากฏขึ้น
กระแทกลงกับพื้น
จุดกระทบระเบิด หลังจากนั้นเงาปี ศาจก็ถูกบังคับให้ตอ้ งหนีจากจุด
ซ่อนตัว มีเลือดไหลทัว่ แผ่นหลังมัน
กรามของโครงกระดูกน้อยเปิ ดออกราวกับมันกําลังยิม้ อากาศ
รอบตัวมันเริ่ มพร่ ามัว เงาขนาดใหญ่ปรากฏด้านหลังมัน
โฮก!
มันคือทักษะเสี ยงคํารามแห่งความตายที่ได้รับการขยายผลเป็ นสอง
เท่าโดยโครงกระดูกน้อย
คนเหล่านี้รู้สึกได้ถึงความดํามืดที่รุกรานจิตใจพวกเขา ซึ่งดูเหมือน
จะรุ นแรงกว่าของมังกรเพลิงนรก แม้กระทัง่ อสรพิษม่วงเองก็ยงั
สะดุง้ เล็กน้อยตอนได้ยนิ มันใช้เวลากับโครงกระดูกน้อยสักพักแล้ว
แต่มนั ก็ยงั ไม่ชิน
เงาปี ศาจรู ้สึกได้ถึงวิญญาณของมันที่สนั่ สะท้านด้วยความกลัว มัน
หมุนตัวหนีทนั ที
ก่อนเงาปี ศาจจะได้ซ่อนตัวในเงามันอีกครั้ง โครงกระดูกน้อยก็มา
ปรากฏข้างมัน ฟันอีกครั้ง ครั้งนี้ เงาขนาดยักษ์ดา้ นหลังโครงกระดูก
น้อยขยับตาม ปลดปล่อยคลื่นดาบรุ นแรงที่ดูเหมือนจะเฉื อนผ่านมิติ
เวลา
เงาปี ศาจตัวแข็งทื่อ
ฉึก!
ไหล่ท้ งั ไหล่มนั หลุดออก ความเจ็บปวดมหาศาลไหลขึ้นสมองมัน
มันตะเกียกตะกายกลับไปด้านข้างผูอ้ าวุโสเฟิ งด้วยความกลัว
ผูอ้ าวุโสเฟิ งไม่แสดงปฏิกิริยาใดหลังเห็นอสู รของเขาหนี เพราะเขา
เองก็ตกใจเหมือนกัน เมื่อเห็นโครงกระดูกของซูผงิ เขาก็นึกถึงวันที่
เขาพบราชาอสู รเป็ นครั้งแรก
ไม่ นี่เลวร้ายยิง่ กว่า
“สิ่ งนั้นคืออะไร..?”
โครงกระดูกน้อยไม่ให้ผอู ้ าวุโสเฟิ งมีเวลาถาม วินาทีต่อมา มันก็
ปรากฏข้างเขา ยกดาบกระดูกมันขึ้น
กระแสไฟฟ้าวิง่ ไปทั้งตัวเขา ทําให้ผอู ้ าวุโสเฟิ งได้สติ ด้วยความสิ้ น
หวัง เขาสัง่ ให้เงาปี ศาจแบกเขาและหลบการโจมตี
ผูอ้ าวุโสเฟิ งไม่โน้มน้าวตัวเองให้มองโครงกระดูกน้อยอีก
การโจมตีชวั่ พริ บตานัน่ เตือนเขาให้นึกถึงทักษะลอบสังหารของ
ราชาอสู รบางตัว แม้เขาจะรู ้วา่ โครงกระดูกตัวนี้ไม่ใช่ราชาอสู รก็ตาม
ผูอ้ าวุโสเฟิ งจ้องจุดที่ซูผงิ ยืนอยูด่ ว้ ยความกลัว โกรธและเกลียด
“ฉันไม่รู้วา่ แกมาจากไหน …แต่ฉนั ไม่สามารถปล่อยให้แกรอดไป
ได้ วันนี้ ไม่วา่ ฉันหรื อแกก็ตอ้ งตาย”
ด้วยการใช้พลังดวงดาว เขาปล่อยหนามพลังงานแหลมใส่ ซูผงิ
ซูผงิ ซ่อนตัวอยูห่ ลังเกล็ดงู เขาย้ายไปจุดปลอดภัยตั้งแต่เริ่ มการต่อสู ้
แล้ว
หนามกระแทกกับเกล็ดและทําให้เกิดรู เล็ก ๆ ได้สาํ เร็ จ แต่มนั ก็เสี ย
โมเมนตัมส่ วนใหญ่ไป เมื่อมาถึงซูผงิ มันก็ถูกหยุดโดยม่านพลังของ
สุ นขั มังกร
ผูอ้ าวุโสเฟิ งแสยะยิม้ เมื่อรู ้ถึงผลของการโจมตีเขา เขาตระหนักว่าเขา
ประเมินความแข็งของเกล็ดงูต่าํ ไป โดยปราศจากพวกมัน ซูผงิ คง
บาดเจ็บสาหัส
หลังตัดสิ นใจ ผูอ้ าวุโสเฟิ งก็เตรี ยมใช้วชิ าลับที่มีแค่ลูกหลานสายตรง
ของตระกูลถังถึงรู ้
“สู บฉีดวิญญาณ!”
จากตาเขา ควันดําพวยพุง่ ออกมา มุ่งตรงไปทางซูผงิ
“วันนี้แกต้องตาย!” ผูอ้ าวุโสเฟิ งตะโกนอย่างบ้าคลัง่ “แกไม่สามารถ
เป็ นนักรบอสู รระดับเก้าขั้นสู งได้ ไม่ง้ นั ทั้งโลกคงรู ้ไปแล้ว และถ้า
แกมีระดับตํ่ากว่านั้น ฉันก็สามารถฆ่าวิญญาณแกได้!”
ควันไหลผ่านเกล็ดงู และม่านพลังของสุ นขั มังกรก่อนจมลงเข้าหัว
ซูผงิ
แต่ทนั ทีที่มนั เข้าไป มันก็ชนกับม่านพลังสี ทอง ด้วยการใช้พลังงาน
ส่ วนใหญ่ ควันพุง่ ชนกับมัน ติดอยูใ่ นตะเกียงแปลก ๆ สักพัก
หลังจากนั้น ควันก็หลุดออกจากตะเกียงได้สาํ เร็ จ เห็นแกนวิญญาณ
ของซูผงิ ด้านหน้า
แต่ทว่า ก่อนมันจะไปถึง ภาพสว่างของนกสี ทองก็พลันปรากฏขึ้น
และกู่ร้อง
เสี ยงแหลมของนกรวมกับแสงสว่างทําให้ควันที่เหลือสลายหายไป
“อึก อ้ากกก”
ด้านนอก ผูอ้ าวุโสเฟิ งเริ่ มมีเลือดไหลออกทางตาและจมูก เขาข่วน
ใบหน้าตัวเองอย่างบ้าคลัง่
ในขณะเดียวกัน โครงกระดูกน้อยก็มาถึงตัวเขาอีกครั้ง ส่ วนอสู รเขา
เงาปี ศาจกลัวเกินจะลงมือ
ฟุ่ บ!
หัวของผูอ้ าวุโสเฟิ งหลุดจากตัวอย่างรวดเร็ ว
เมื่อเสี ยสัญญาอสู ร สัญชาตญาณเอาตัวรอดของเงาปี ศาจก็ส่งให้มนั
หลบหนีไปไกล
ดรายแอดเห็นศพนายมัน มันร้องโหยหวน จากนั้นก็สร้างดอกไม้
โอบกอดร่ างผูอ้ าวุโสเฟิ งไว้ก่อนจมลงพื้น หายไป
สุ นขั มังกรดําไปช่วยมังกรเพลิงนรกสู ก้ บั โจรปล้นนรก ขณะที่โครง
กระดูกน้อยหันไปเผชิญหน้ากับองครักษ์ที่เหลือของตระกูลถัง
 ตอนที่ 200 คุก
เมื่อเห็นสมาชิกตระกูลที่แข็งแกร่ งสุ ดสองคนนอนตายบนพื้น ไม่มี
ใครหลงเหลือความมีเหตุผลอีก พวกเขาบอกให้อสู รพวกเขาโจมตี
มังกรเพลิงนรกอย่างสุ่ ม ๆ
แน่นอนพวกเขาอยากหนีเอาชีวติ รอด แต่ทว่า ในฐานะผูพ้ ิทกั ษ์ของ
ถังยูห่ ราน พวกเขารู ้วา่ การทอดทิ้งจะทําให้พวกเขามีชะตากรรม
เลวร้ายยิง่ กว่าความตาย
องครักษ์ระดับแปดเหล่านั้นร่ วมกับอสู รระดับเก้าถือเป็ นขุมกําลัง
สําคัญในตระกูลถัง แต่ความพยายามของพวกเขาก็เปล่าประโยชน์
ในเวลาไม่กี่นาที สนามรบก็เงียบลง มีเพียงมังกรเพลิงนรก สุ นขั
มังกรดําและโจรปล้นนรกที่ยงั สู ก้ นั
โจรปล้นนรกเป็ นอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ดเหมือนมังกรเลือดไฟ แถม
หอกของมันดูเหมือนจะเป็ นอาวุธลํ้าค่า แม้จะมีช้ นั ป้องกัน มังกร
เพลิงนรกก็ยงั ได้รับบาดแผล
โชคดี มังกรเพลิงนรกมีคุณสมบัติฟ้ื นฟูตวั เองในฐานะอสู รประเภท
มังกร มันจึงไม่ลม้ ลง
โจรปล้นนรกไม่หนีไปหลังเสี ยนายมัน แต่สญ
ั ชาตญาณนักฆ่ากลับ
ทําให้มนั ตัดสิ นใจกําจัดทุกสิ่ งมีชีวติ ที่มนั เห็น
โครงกระดูกน้อยเข้าใกล้อสู รระดับเก้าที่มนั เพิ่งฆ่า เปลี่ยนพลังมืด
บางส่ วนเข้าศพ ศพกระตุกและคลานขึ้น ก่อนพุง่ ใส่ โจรปล้นรก
โครงกระดูกน้อยยังเคลื่อนย้ายไปมาระหว่างศพหลายศพ คืนชีพ
พวกมันให้เข้าร่ วมการต่อสู ้
ศพที่ถูกกดขี่เหล่านั้นไม่สามารถสร้างความเสี ยหายให้โจรปล้นนรก
ได้มากนัก แต่กท็ าํ ให้มนั ช้าลง
ร่ วมกับ ‘เพื่อนใหม่’ โครงกระดูกน้อยก็เข้าร่ วมการต่อสู ด้ ว้ ย ทําให้
โจรปล้นนรกโดนกดดัน
เมื่อเห็นว่ามันสู ไ้ ม่ได้ โจรปล้นนรกก็ร้องด้วยความโกรธ มันเตะ
สุ นขั มังกรออกไป พุง่ เข้าป่ าเพื่อหลบหนี
ซูผงิ ไม่สงั่ ให้อสู รเขาไล่ตามเพราะการจับอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ดที่
หนีไม่ใช่งานง่าย นอกจากนี้ เขาต้องให้อสู รคุม้ ครองเขาด้วยตอน
วิญญาณดับสู ญยังไม่ปรากฏ
พื้นสัน่ สะเทือนทันทีที่การต่อสู ส้ งบลง หนอนมังกรโผล่ข้ ึนจากพื้น
ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด มีรอยกรี ดขนาดใหญ่ตามท้องของ
มันจากจุดที่ทูตตกสวรรค์โผล่ออกมา ดูเหมือนหนอนมังกรเองก็เสี ย
ความคิดมันตอนผูอ้ าวุโสเฟิ งไม่อยู่ มันพยายามย่อยถังยูห่ รานแทน
ปกป้องเธอ
ก่อนมันจะได้ทาํ อะไร ทูตตกสวรรค์กใ็ ช้ดาบฉี กผ่านตัวมันเพื่อนําถัง
ยูห่ รานออกมา
หนอนกระตุกบนพื้นอยูส่ องสามวินาที และหายไปภายใต้ผวิ ดิน ไม่
ปรากฏให้เห็นอก
ภายใต้การคุม้ ครองของอสูรเธอ ถังยูห่ รานลงบนพื้นและหายใจรับ
อากาศบริ สุทธิ์ แต่กต็ อ้ งตกใจที่เห็นศพรอบเธอ
ข้ารับใช้ผภู ้ กั ดีของเธอตายหมดแล้ว
พวกเขา ตายหมด? ความคิดหวาดหวัน่ แวบผ่านหัวเธอ เธอรี บกวาด
ตามองรอบ ๆ แต่ไม่พบเจอผูอ้ าวุโสเฟิ งหรื ออสู รของเขาเลย เขา
หลบหนีไปแล้ว? ไม่น่าจะเป็ นไปได้…
ผูอ้ าวุโสเฟิ งเป็ นคนที่น่าเคารพอย่างยิง่ เธอไม่คิดว่าเขาจะทอดทิ้งเธอ
เธอค้นหาอีกครั้ง และสามารถเห็นศพแสนคุน้ เคยของผูอ้ าวุโสเฟิ ง
ได้ แต่มนั เป็ นแค่ศพไร้หวั
เธอรู ้สึกหนาวเย็นตั้งแต่หวั จรดเท้า ขณะรอภายในหนอน เธอได้
สันนิษฐานถึงผลลัพธ์แย่ ๆ แต่กย็ งั ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นจริ ง
แรงกดดันจากมังกรเพลิงนรกปลุกเธอ เธอแหงนมอง เห็นมังกรที่
เต็มไปด้วยแผลกําลังจ้องเธอ
ด้านนอก เธอเห็นสุ นขั มังกรดํา อสรพิษม่วงและสําคัญสุ ด ซูผงิ ที่ไร้
บาดแผลโดยสิ้ นเชิง
แต่..ได้ยงั ไง?? ถังยูห่ รานไม่อยากเชื่อสิ่ งที่ตาเห็น นักรบอสู รกิตติมศักดิ์
ร่ วมมือกันยังแตะตัวเขาไม่ได้? โอ้..ผูอ้ าวุโสเฟิ งคือนักรบอสู รระดับ
เก้าขั้นสู ง เขายังมีอสู รที่ทรงพลังสุ ดขีดสามตัวภายใต้บญั ชา แต่พวก
เขาแพ้ให้กบั ..ชายหนุ่ม?
“มันถึงคราวของเธอแล้ว” ซูผงิ พูดขึ้น
ขนทั้งตัวของถังยูห่ รานตั้งชันทันที ไม่กี่นาทีก่อน เธอยังมองซูผงิ
เป็ นมดปลวกอยูเ่ ลย
เธอสู ดหายใจลึก
“นายเป็ นใคร ทําไมถึงเกลียดเรามากขนาดนี้?”
ถังยูห่ รานไม่เชื่อสายตาเธออีก เธอเชื่อว่าชายหนุ่มตรงหน้าต้องเป็ น
อสู รโบราณที่ใช้ร่างมนุษย์
ซูผงิ พูดตามปกติ “อย่างที่เธอเห็น ฉันแค่คนทัว่ ไป ไม่สิ ฉันไม่มี
ความเป็ นปฏิปักษ์กบั เธอเลย ฉันแค่ตอ้ งการบางสิ่ ง ฉันจึงใช้กาํ ลัง
เหมือนกับที่พวกเธอทํากับคนอื่นยังไงล่ะ”
ถังยูห่ รานกัดฟัน “นายจะปล่อยฉันไปไหมถ้าฉันรับปากว่าจะไม่เอา
คืนนาย? ฉันสามารถจ่ายค่าชดเชยให้ได้อีกด้วย”
“ไม่” ซูผงิ ตอบกลับเร็ วมาก
ถังยูห่ รานทําการตัดสิ นใจอย่างสิ้ นหวัง เธอสะอึกสะอื้นขณะที่ปลด
กระดุมเสื้ อ ปล่อยให้ซูผงิ มองผิวเนียนของเธอ
“ได้โปรด ฉันจะให้ทุกอย่างกับนายถ้านายยอมไว้ชีวติ ฉัน อะไรก็
ได้…”
ไม่มีใครเชื่อว่าคุณหนูแห่งตระกูลถังจะยอมใช้ร่างกายตัวเองเข้าแลก
แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
ซูผงิ แค่นเสี ยง “ชุดผ้าเนื้อดี แต่ฉนั ไม่ตอ้ งการพวกมัน”
ถังยูห่ รานหยุดชะงัก มองซูผงิ อย่างไม่อยากจะเชื่อ
ฉันกําลังพูดถึงร่ างกายฉัน! “อึก อืม แต่นาย..ไม่สนใจจะพาฉันไป
กับนายเหรอ?” เธอพูดขณะทําท่าเย้ายวน เธอตัดสิ นใจทําให้มนั ดู
ชัดเจนต่อหน้าคนหัวช้าอย่างซูผงิ
“ฉันสนใจอยูแ่ ล้ว” ซูผงิ พยักหน้าด้วยรอยยิม้
“วิเศษ! ฉันจะทําทุกอย่างตามที่นายสัง่ ขอแค่..เก็บอสู รนายไปก่อน”
ถังยูห่ รานหยุดขยับ ทูตตกสวรรค์เธอคือที่พ่ งึ สุ ดท้าย บางสิ่ งบอกเธอ
ว่าอสู รของเธอไม่สามารถต่อกรกับซูผงิ ได้หลังเห็นผูอ้ าวุโสเฟิ งยัง
ถูกฆ่า แต่เธอไม่คิดยอมแพ้ เพราะเธอคิดว่าซูผงิ ต้องเหนื่อยล้าหลังสู ้
เธออาจมีโอกาส
“อืม แล้วเธอกําลังรออะไรอยู?่ ” ซูผงิ เร่ ง
ถังยูห่ รานยิม้ เธอไม่ใช่คนที่ยอมใครง่าย ๆ
“ได้”
เธอเปิ ดพื้นที่อสู ร และแสร้งทําเป็ นว่ากําลังทําตามคําสัง่ ของซูผงิ แต่
แทนที่จะเข้าไปในพื้นที่อสู ร ทูตตกสวรรค์กลับพุง่ ใส่ ซูผงิ
ในขณะเดียวกัน อสู รอีกสองตัวยังโผล่ออกจากพื้นที่อสู ร รวมถึง
หมาป่ าพายุที่เธอใช้เพื่อให้เดินทางเร็ วขึ้น
ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยพัวพันกับศัตรู เขาเตรี ยมการไว้แล้ว
จากการเสี ยชีวติ จํานวนนับไม่ถว้ น เขาเรี ยนรู ้วา่ การต่อสู จ้ ะยังไม่จบ
จนกว่าหัวใจศัตรู จะหยุดเต้น ราคาของการประมาทสู งมาก และเขา
ไม่คิดทําผิดซํ้า
ถังยูห่ รานอาจจะฉลาด แต่เธอยังห่างไกลกับเขา
โครงกระดูกน้อยปรากฏตัวขวางทูตตกสวรรค์ ฟันดาบลงมาเหมือน
ฟ้าผ่า
ทูตตกสวรรค์ตอบสนองทันเวลาโดยการยกดาบขึ้น ปล่อยคลื่น
พลังงานก่อกวนเพื่อทําให้วญ
ิ ญาณของโครงกระดูกน้อยสับสน
แต่มนั ไม่ได้ผลกับโครงกระดูกน้อยที่ดูดซับพลังของราชาโครง
กระดูกมา
ดาบสองเล่มปะทะกัน ส่ งผลให้ดาบคู่ใจของทูตตกสวรรค์ร้าว
ทูตตกสวรรค์มองดาบมันด้วยความแปลกใจ จากนั้นมันก็เห็นเงา
ขนาดใหญ่ของโครงกระดูกน้อยและชักอาวุธอีกอันออกมา ซึ่ งเป็ น
โซ่เหล็กดําที่สามารถยับยั้งศัตรู ได้
โครงกระดูกน้อยขยับตัวหลบการโจมตี แต่ไม่วา่ มันจะขยับหลบ
ยังไง โซ่กต็ ามติดมันเสมอ
เนื่องจากการวิง่ หนีน้ นั ไร้ประโยชน์ โครงกระดูกน้อยจึงยอมให้โซ่
จับมันแทน ตัวของมันแตกเป็ นชิ้น ๆ ภายใต้แรงกดดันราวกับโซ่ได้
บีบรัดมัน
แต่ทว่า ชิ้นส่ วนกระดูกแตกก็ได้รวมกัน ประกอบกันใหม่ก่อนพวก
มันจะตกถึงพื้น
ด้วยอาวุธทั้งสองที่ใช้งานไม่ได้ ทูตตกสวรรค์จึงเข้าโจมตีตรง ๆ
ในขณะเดียวกัน มังกรเพลิงนรกและสุ นขั มังกรก็ยงั ไล่ตามถังยูห่ ราน
ไป แสดงกลิ่นอายอันยิง่ ใหญ่ของพวกมันเพื่อสะกดเธอ
อสู รของถังยูห่ รานผ่านการฝึ กฝนอย่างดีในตระกูลเธอ มุ่งเน้นเพิ่ม
การต้านทานทางจิต แม้วา่ นี่จะไม่มีประโยชน์กต็ ามเพราะอสูรของ
ซูผงิ สามารถใช้เจตจํานงยับยั้งระดับเดียวกับราชามังกรโบราณได้
ภายในไม่กี่วนิ าที อสู รของถังยูห่ รานก็ถูกฆ่าหรื อบาดเจ็บสาหัส
นอกจากนี้ ซูผงิ ยังหักขาของหมาป่ าพายุเพื่อให้มน่ั ใจว่าเธอจะหนีไป
ไหนไม่ได้
วิชารักษาหรื ออะไรก็ตามของถังยูห่ รานล้วนเปล่าประโยชน์
เธอรู ้สึกสิ้ นหวังอย่างแท้จริ งหลังเห็นว่าอสู รของเธอถูกสะกดด้วย
พลังอันท่วมท้น เธอมักเชื่อเสมอว่าเธอเป็ นคนที่ประสบความสําเร็ จ
อย่างมากตั้งแต่อายุยงั น้อย แต่ความจริ งแสนโหดร้ายได้ทาํ ลายความ
ฝันของเธอ เธอกําลังจะตายตั้งแต่ยงั สาว
ซูผงิ ชื่นชมสี หน้าเศร้าหมองของเธอและนําม้วนคัมภีร์เก็บของออกมา
เมื่อได้รับพลังดวงดาวของเขา ม้วนคัมภีร์กม็ ีชีวติ ปลดปล่อยแรงดึงดูด
ที่ไม่อาจต่อต้าน ลากถังยูห่ รานเข้าไป
เมื่อเสี ยการเชื่อมต่อ อสู รของเธอก็ตกอยูใ่ นความกลัว โครงกระดูก
น้อยตบทูตตกสวรรค์ที่ไร้สติและยุติการต่อสู ไ้ ป
ซูผงิ ใช้การรับรู ้ดวงดาวเขา มองไปในม้วนคัมภีร์ เห็นถังยูห่ ราน
กําลังมองพื้นที่วา่ งเปล่าอย่างตื่นตระหนก
“ฉันอยูท่ ี่ไหน? นี่คือคุกของนาย? ทําไมไม่ฆ่าฉัน?” เธอพูดเมื่อสัมผัส
ได้วา่ ซูผงิ กําลังจับตาดูเธอ
“ยังก่อน เราจะหาเวลาเจอกันทีหลังเพื่อให้เธอบอกฉันถึงตระกูล
เธอ”
โดยไม่รอคําตอบของถังยูห่ รานอีก ซูผงิ ดึงความสนใจของเขา
ออกมา
เขากลายเป็ นศัตรู ของตระกูลถังแล้ว ซึ่ งหมายความว่าเขาต้องเจอกับ
ปั ญหาในอนาคต เขาต้องเรี ยนรู ้เกี่ยวกับตระกูลถังไว้ก่อน แถมถังยู่
หรานยังเป็ นเครื่ องมือไว้ต่อรอง
 ตอนที่ 201 ก็อบลินอันเดธ
ซูผงิ เก็บถังยูห่ รานไว้เป็ นเชลย หลังจากนั้น เขาก็มองอสู รที่กาํ ลังจะ
ตายของเธอ
อสู รเหล่านั้นหายาก ด้วยสายเลือดระดับเก้า พวกมันสามารถขายได้
ราคาดี การฆ่าพวกมันน่าเสี ยดายเกินไป
ท่ามกลางทั้งหมด ทูตตกสวรรค์คืออสู รระดับเก้าและสามารถเทียบ
ได้กบั มังกร ทูตตกสวรรค์จะโดดเด่นหลังการบ่มเพาะ ไหวพริ บของ
มันถือว่าตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย
นอกจากอสู รที่ได้รับการฝึ กฝนในร้านเขา มันหายากที่เขาจะเห็น
อสู รที่มีไหวพริ บเช่นนี้
ทูตตกสวรรค์สามารถสู ก้ บั อสู รขั้นสู งได้และมาถึงวัยเติบโต เกือบ
ถึงจุดสู งสุ ดของมันแล้ว บนท้องตลาด ทูตตกสวรรค์สามารถขายได้
หลายร้อยล้าน เหนือสิ่ งอื่นใด พลังของมันมาถึงระดับเก้าขั้นกลาง
แล้ว
ซูผงิ คิดและตัดสิ นใจโยนอสู รทั้งหมดลงในม้วนคัมภีร์
ภายในม้วนคัมภีร์ ถังยูห่ รานแปลกใจที่เห็นอสู รตกลงมาต่อหน้าเธอ
เธอไม่อยากเชื่อว่าซูผงิ จะไม่ฆ่าอสู รเธอ แต่กลับขังไว้แทน นี่เท่ากับ
เขามอบโอกาสให้เธอหนี?
เธอลอบยิม้
แต่ทว่า แสงแห่งความหวังก็ตอ้ งหม่นลงเมื่อเธอเห็นสภาพของอสู ร
เธอ เธอเข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงไม่ฆ่าพวกมัน
อสู รเหล่านี้บาดเจ็บสาหัสมากจนสู ไ้ ม่ได้อีกแล้ว พวกมันไม่สามารถ
ช่วยเธอได้ แถมเธอยังต้องใช้พลังดวงดาวเพื่อรักษาพวกมัน ไม่ง้ นั
อสู รของเธอคงสิ้ นใจ
“บัดซบ!”
ถังยูห่ รานกัดฟันด้วยความโกรธ
ั ญา เรี ยกอสู รทั้งหมดกลับไปพักฟื้ น ฉันอยูภ่ ายใน
เธอเปิ ดพื้นที่สญ
ม้วนคัมภีร์วเิ ศษ..และนี่คือมิติอิสระ ม้วนคัมภีร์น้ ีควรเป็ นสมบัติมิติ
หายาก มันใหญ่มากและเก็บสิ่ งมีชีวติ ได้!
ถ้าข่าวนี้รั่วไหลออกไป แม้แต่นกั รบอสู รในตํานานก็ยงั ต้องสัน่ สะท้าน
ถังยูห่ รานมองรอบ ๆ หญ้าเขียวนุ่ม สถานที่น้ ีใหญ่พอ ๆ กับหมู่บา้ น
เล็ก ๆ
ราคาของสมบัติน้ ีน่าตกใจมาก แต่ทว่า เนื่องจากเธอติดอยูท่ ี่นี่ เธอจึง
ไม่สามารถออกไปได้ ไม่ตอ้ งพูดถึงการกระจายข่าว
ฉันต้องหาทางออกไปให้ได้…ถังยูห่ รานไม่เต็มใจยอมรับชะตากรรม
ของเธอ เธอเดินไปรอบ ๆ เพื่อหาทางหนี
ปัญหาของถังยูห่ รานจบลงแล้ว ซูผงิ มองต้นผลไม้นนั่
นี่คือต้นไม้ล้ าํ ค่า เขาสามารถปลูกมันได้ในพื้นที่ไร้การบ่มเพาะ
ร่ วมกับต้นไม้ผลจิตวิญญาณดวงดาว
ซูผงิ มองรอบ ๆ และเห็นกองดินสกปรกด้านหน้าต้นไม้
นัน่ คือเนินดิน
สุ สานโดดเดี่ยว
ศพของอสู รที่ทรงพลังถูกฝังไว้ที่นี่ ศพถูกใช้เพื่อรักษากลิ่นอายความ
ตายรุ นแรง กลิ่นอายได้ดูดซับแก่นจากศพและค่อย ๆ เติบโตจน
กลายเป็ นก็อบลินอันเดธระดับเก้าขั้นสู ง
ซูผงิ ยอมรับว่าเขาชื่นชมความกล้าหาญของตระกูลถังมากที่มาฉก
ผลไม้ภายใต้จมูกของสิ่ งมีชีวติ ระดับเก้าขั้นสู ง
“ขุดมันขึ้นมา” ซูผงิ สัง่ มังกรเพลิงนรก
มังกรเพลิงนรกทําตามคําสัง่ เขาและยกอุง้ เท้ามันขึ้น เตรี ยมขุดต้นไม้
วินาทีที่มงั กรเพลิงนรกยกขามัน รอยแตกก็ปรากฏบนพื้น จากภายใน
ควันลอยขึ้นอากาศ กลุ่มควันขยายตัวจนมีขนาดเท่าเมฆ เมฆดํานี้
วนเวียนรอบกองดินและต้นผลไม้
จากมวลควันดํา ใบหน้าน่าเกลียดและรุ นแรงค่อย ๆ ปรากฏขึ้น
“โครงกระดูกน้อย!”
ซูผงิ ออกคําสัง่
โฮก!
โครงกระดูกน้อยเข้าใกล้ควันดําที่ก่อตัวเป็ นรู ปร่ าง โครงกระดูกน้อย
คํารามและเงาน่าหวาดหวัน่ ก็ปรากฏด้านหลังมัน เงาดูเหมือนจะกู่
ร้องเช่นกัน เสี ยงกู่ร้องมาจากห้วงมิติอื่น และมันก็เต็มไปด้วยอํานาจ
ที่ไม่อาจท้าทายได้
เนื่องจากเสี ยงคํารามแห่งความตาย มวลควันดําหนานี้จึงปั่ นป่ วน
ใบหน้าน่าเกลียดส่งเสี ยงร้องโหยหวนเช่นกัน คลื่นการโจมตีวญ
ิ ญาณ
รุ นแรงกวาดผ่านไปทัว่ มังกรเพลิงนรกส่ งเสี ยงร้องด้วยความเจ็บปวด
ดวงตาของมันเปลี่ยนเป็ นสี น้ าํ นม มังกรเพลิงนรกพุง่ เข้าใส่ กลุ่มควันดํา
ควันฟุ้งกระจาย กลับมารวมกันใหม่
โครงกระดูกน้อยไม่ได้รับผลกระทบ สี แดงในเบ้าตามันยิง่ เข้ม โครง
กระดูกน้อยกระโจนเข้าควันดํา สะบัดดาบมันเพื่อสลายควัน
ซูผงิ ไม่ต้ งั ใจสู ย้ ดื เยื้อ ขณะที่โครงกระดูกน้อยกําลังเบี่ยงความสนใจ
ซูผงิ ร่ ายเจตนาฆ่าใส่ มงั กรเพลิงนรก จิตสังหารรุ นแรงพวยพุง่ ออกมา
กระตุน้ สมองที่สบั สนวุน่ วายของมัน
ซูผงิ ปลดทักษะทันทีหลังใช้
เจตนาฆ่าสลายหายไป มังกรเพลิงนรกได้สติ มันตกอยูใ่ นภวังค์
ชัว่ ขณะก่อนได้รับคําสัง่ จากซูผงิ มันขุดต้นไม้ จากนั้นก็หนี
กรี้ สสส!!
เสี ยงร้องแหลมดังจากกองดิน ก็อบลินอันเดธโกรธจัด
ก็อบลินอันเดธเผยรู ปลักษณ์แท้จริ งมัน มันคือมวลเงาขนาดสี่ ถึงห้า
เมตร เงาทําท่าคุกคาม มันกระโจนออกจากกองดิน พุง่ ใส่ มงั กรเพลิง
นรก กลิ่นอายความมืดปั่นป่ วน ดูเหมือนจะมีบางสิ่ งคํารามภายใน
มวลความมืด
มังกรเพลิงนรกส่ งเสี ยงร้อง เมื่อมันทําแบบนั้น จิตใจมันก็แน่วแน่
เช่นนั้น มังกรเพลิงนรกจึงต้านทานเสี ยงร้องนี้ได้ มันโยนต้นผลไม้
ให้ซูผงิ
ซูผงิ ดีดนิ้ว ม้วนคัมภีร์บินออกมา คลี่ออก ดูดต้นไม้เข้าไป
ซูผงิ เก็บม้วนคัมภีร์กลับ และปิ ดไว้เผือ่ ถังยูห่ รานจะหลบหนี เขา
สามารถโยนเธอกลับไปด้านในได้อีกครั้งแต่นนั่ จะทําให้เขาเสี ยเวลา
นอกจากนี้ มีโอกาสที่เธอจะถูกฆ่าโดยก็อบลินอันเดธทันทีที่เธอออก
มา นัน่ จะทําให้เขาต้องยุง่ ยากกับการหาเชลยใหม่ เขาเก็บม้วนคัมภีร์
ไป ขอให้โครงกระดูกน้อยคุม้ กัน จากนั้นก็เรี ยกมังกรเพลิงนรกกลับ
บอกสุ นขั มังกรให้นาํ ทาง อสรพิษม่วงตามพวกเขาไปติด ๆ
อสรพิษม่วงเลื้อยไปทัว่ ป่ า บดขยี้พืชพันธุ์ขนาดใหญ่เพื่อสร้าง
เส้นทาง
ซูผงิ ตรวจสอบสถานการณ์ของโครงกระดูกน้อยในใจตลอดเวลา แต่
ไม่รู้สึกถึงอันตรายหรื อแรงกดดันจากการเชื่อมต่อ เขารู ้วา่ โครง
กระดูกน้อยสามารถจัดการกับก็อบลินอันเดธได้ มันอาจมีโอกาส
กําจัดก็อบลินอันเดธได้ถา้ มันมีร่างกาย น่าเสี ยดาย ก็อบลินเป็ นแค่
วิญญาณ มันต้องฆ่าด้วยการโจมตีพลังงานหรื อวิญญาณเท่านั้น
พวกเขาพุง่ ออกป่ า ซูผงิ ประมาณว่าพวกเขาอยูห่ ่างจากโครงกระดูก
น้อยแค่ไหน มันได้ออกสุ สานโดดเดี่ยวแล้ว และวิง่ อยูด่ า้ นหลังพวก
เขาอย่างเชื่องช้า เห็นได้ชดั ว่ามันกําลังต่อสู อ้ ยู่
“แกล้งตาย”
ซูผงิ สัง่ โครงกระดูกน้อยให้ใช้ทกั ษะที่เชี่ยวชาญสุ ด
ไม่ชา้ โครงกระดูกน้อยก็หยุด
ซูผงิ พยายามเรี ยกโครงกระดูกน้อยกลับ ด้วยความช่วยเหลือของ
สัญญา วิญญาณของเขาเชื่อมต่อกับมัน วินาทีต่อมา โครงกระดูก
น้อยก็ถูกเรี ยกกลับไปยังพื้นที่สญ
ั ญา
ซูผงิ เปิ ดพื้นที่สญ
ั ญา และโครงกระดูกน้อยก็ออกมาเป็ นกองกระดูก
 ตอนที่ 202 หาสมบัติ
เช่นเคยชิ้นส่ วนกระดูกประกอบใหม่อย่างน่าอัศจรรย์ดว้ ยตัวมันเอง
จนกระทัง่ โครงกระดูกน้อยกลับมาประกอบกันใหม่ โครงกระดูก
น้อยสามารถทําเช่นนี้ได้เสมอแม้วา่ กระดูกของมันจะถูกบดเป็ นผง
ละเอียด ตราบใดที่แกนกลางของมันไม่ได้รับอันตราย ทักษะดังกล่าว
เป็ นสิ่ งที่ตอ้ งมีสาํ หรับอสู รดวงดาวประเภทอันเดธทั้งหมด หากพวก
มันต้องการต่อสู อ้ ย่างมีประสิ ทธิภาพ
โครงกระดูกมองไปที่ซูผงิ จากนั้นตรวจดูดาบกระดูกซึ่ งซ่อนอยู่
ระหว่างซี่โครง และมันก็แสดงท่าทางโล่งใจ
ร่ วมกับอสู รของเขา ซูผงิ สามารถออกจากป่ ามืดได้โดยไม่ได้รับ
อันตราย เมื่อถึงจุดนี้เขาไม่จาํ เป็ นต้องกังวลเกี่ยวกับวิญญาณอีกต่อไป
เพราะมันไม่สามารถออกมาได้ดว้ ยเหตุผลบางประการ เขายืนยัน
เรื่ องนี้หลายครั้งในดินแดนเกล็ดมังกร
ตามที่เขาคาดไว้ กลิ่นอายแห่งความตายของก็อบลินมาถึงในไม่ชา้
หยุดอยูท่ ี่ขอบป่ า วิญญาณร้องโหยหวนมาทางเขาอย่างบ้าคลัง่
ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอก สัง่ ให้อสู รของเขาถอยห่างขณะที่กลับไป
อยูใ่ น “โหมดซ่อนตัว” เพื่อหลีกเลี่ยงการดึงดูดสิ่ งอื่นโดยไม่ได้ต้ งั ใจ
เขาพบสถานที่ที่ดูเหมือนปลอดภัยเพียงพอ และซ่อนตัวอยูเ่ บื้องหลัง
เกล็ดของอสรพิษม่วงอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะหยิบม้วนคัมภีร์ออกมา
เพื่อตรวจสอบภายใน
เขาเห็นถังยูห่ รานจ้องมองที่ตน้ ไม้ดว้ ยดวงตาที่เบิกกว้าง อาจเป็ น
เพราะเธอไม่เคยคิดว่าเขาจะมาได้ไกลขนาดนี้
แต่ในความคิดที่สอง ถังยูห่ รานเชื่อว่าเธอเองก็สามารถทําได้ถา้ ไม่มี
อุปสรรค หรื อเธอคงจะทําลายมันถ้าเธอไม่สามารถนํามันไปด้วยได้
เพื่อป้องกันไม่ให้มนั ตกไปอยูใ่ นมือของคนอื่น ท้ายที่สุดแล้วการ
มอบสมบัติอนั ลํ้าค่าให้กบั ศัตรู กเ็ ท่ากับการช่วยศัตรู
เธอสงสัยว่าเธอควรก่อวินาศกรรมต้นไม้เพื่อกวนใจซูผงิ ดีไหม แต่
ตัดสิ นใจไม่ทาํ เพราะนัน่ จะทําให้เธอถูกฆ่าเร็ วขึ้น เธอต้องการมีชีวติ
อยูเ่ พื่อหลบหนี
เฮ้ นายไม่ควรวางสิ่ งนี้ไว้ใกล้ฉนั เพื่อน ตอนนี้ฉนั มีบางอย่างที่จะ
ต่อรอง ก่อนที่เธอจะจบความคิดนั้นใบหน้าของซูผงิ ก็ปรากฏขึ้น
เกือบจะปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมดเหนือเธอ
“ดูแลต้นไม้น้ นั ถ้าฉันพบว่ามันหายไปสักใบ ฉันจะฆ่าเธอ ทําให้เธอ
อับอายขายหน้า ทําให้คนทั้งโลกเห็นมันจนครอบครัวของเธอจะไม่
สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้อีกเลย”
ซูผงิ หายตัวไปหลังจากทิ้งคําพูดเย็นชาเหล่านั้น
ถังยูห่ รานจ้องมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ
แต่ – ทําไมเขาขู่ฉนั ก่อน ?? เขารู ้เหรอว่าฉันคิดจะทําลายต้นไม้น้ ี
เพียงเพราะฉันรู ้สึกแบบนั้น ??
ถังยูห่ รานโกรธมากจนเธอเกือบจะทําลายต้นไม้ อย่างไรก็ตาม สิ่ ง
ที่ซูผงิ พูดในท้ายที่สุดก็กระแทกจุดอ่อนที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดของเธอ เธอ
ไม่อยากเห็นครอบครัวของเธอต้องทนทุกข์เพราะการตายของเธอ
“แก !!” เธอกัดฟันแน่นจนเกือบร้าว
ซูผงิ เพิ่งปฏิเสธไม่ให้เธอมีโอกาสเจรจากับเขา ไม่วา่ เธอจะวางแผน
แบบไหนมาก่อนหน้านี้ เธอต้องลืมเรื่ องเหล่านี้และแบกรับความหด
หู่ใจครั้งใหญ่ท้ งั หมดด้วยตัวเอง
สติของเธอเอาชนะได้ในที่สุด ดังนั้นเธอจึงสามารถอยูไ่ ด้ในขณะนี้
ในขณะที่สาปแช่งชื่อของซูผงิ เธอเดินเป็ นวงกลมเพื่อช่วยให้ตวั เอง
ระบายความโกรธที่สะสมอยูภ่ ายใน แม้วา่ มันจะระบายได้เพียง
เล็กน้อยก็ตาม
ด้านนอกซูผงิ เก็บม้วนคัมภีร์และเตรี ยมพร้อมที่จะเดินต่อไป เขาเชื่อ
ว่าตราบใดที่ผหู ้ ญิงไม่ยอมสละชีวติ ต้นไม้กจ็ ะยังคงปลอดภัย
ตามแผนก่อนหน้านี้เขาขอให้สุนขั มังกรดําสอดแนมไปข้างหน้า
เพื่อที่พวกเขาจะได้พบกับสมบัติชิ้นแรกที่เขาวางแผนไว้ในตอนแรก
ด้วยความทรงจําของเขา เขาสามารถหลีกเลี่ยงศัตรู ระดับเก้าที่เป็ น
ปัญหาได้สาํ เร็ จ มีศตั รู ที่อ่อนแอกว่าเป็ นครั้งคราวมาสะดุด ทั้งหมด
ได้รับการจัดการโดยโครงกระดูกน้อยกับมังกรเพลิงนรกอย่างดี
ในที่สุดเขาก็มาถึงเป้าหมายในอีกสองชัว่ โมงต่อมา
วัดเก่าแก่ที่ทรุ ดโทรมซึ่งดูเหมือนจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ จากการ
ฝึ กซ้อมของเขา เขารู ้วา่ สมบัติถูกวางไว้ในวิหารแห่งนี้และได้รับการ
ปกป้องจากอสู รที่มีรูปร่ างคล้ายมนุษย์ระดับเก้าสองตัวที่ดูเป็ นครึ่ ง
คนครึ่ งงู พวกมันเป็ นศัตรู ที่แข็งแกร่ งเพราะสัดส่ วนมนุษย์ทาํ ให้พวก
มันใช้เทคนิคการต่อสู ท้ ี่อนั ตรายมากได้
ด้วยความช่วยเหลือของสุ นขั มังกรดํา เขาสามารถตรวจสอบตําแหน่ง
ของศัตรู ท้ งั หมดที่ซ่อนอยูใ่ นวิหารได้อย่างรวดเร็ ว “มนุษย์ก่ ึงงู” สอง
ตัวอยูข่ า้ งในพร้อมกับแมงมุมและแมลงต่าง ๆ หลายตัวที่สามารถใช้
พิษโจมตีได้
ซูผงิ คิดอยูน่ านแต่กค็ ิดแผนไม่ออก
การเผชิญหน้าโดยตรงนั้นไม่ฉลาด แม้วา่ เขาจะมัน่ ใจว่าจะชนะได้
แต่การต่อสู จ้ ะมาพร้อมกับต้นทุนที่สูง นอกจากนี้การทําเช่นนั้นจะ
ช่วยให้นกั สํารวจคนอื่น ๆ สามารถนําของรางวัลไปได้ฟรี ๆ
เขาตัดสิ นใจที่จะดําเนินการโจมตีหลอกเพื่อที่เขาจะได้ขโมยสมบัติ
ในขณะที่อสู รมองไม่เห็น
หลังจากบอกให้สุนขั มังกรดําเปิ ดใช้ม่านพลัง ซูผงิ ก็สงั่ ให้โครง
กระดูกน้อยให้พงุ่ เข้าไปในวิหารก่อน ด้วยทักษะของโครงกระดูก
น้อย มันควรจะทําให้มนุษย์งูตวั หนึ่งวุน่ วายได้ ซูผงิ ตระหนักดีถึง
แผนผังภายในวิหาร ด้วยเสี ยงของการต่อสู ้ เขาสามารถบอกได้วา่
อสู รอยูท่ ี่ไหน
ไม่นานโครงกระดูกน้อยก็ออกมาจากทางเข้าพร้อมกับมนุษย์งูสอง
ตัวที่ไล่ตามอย่างบ้าคลัง่ ทั้งสองมีความยาวมากกว่าสิ บเมตร ในขณะ
ที่ร่างกายส่ วนบนของพวกมันเป็ นเหมือนมนุษย์
เมื่อมาถึงประตูวหิ าร มนุษย์งูกห็ ยุด ถอยกลับไปเพราะพวกมันรู ้วา่
ไม่สามารถไล่ตามความเร็ วของโครงกระดูกน้อยด้านนอกได้
เมื่อเห็นเช่นนี้ซูผงิ จึงสัง่ ให้โครงกระดูกน้อยกลับมา เยาะเย้ยศัตรู ดว้ ย
การเต้นใต้จมูกของพวกมัน ในเวลาเดียวกันมังกรเพลิงนรกและ
สุ นขั มังกรดําก็ออกมาจากที่ซ่อน พุง่ เข้าใส่ มนุษย์งูพร้อมกัน
ซูผงิ ขอให้อสรพิษม่วงขุดอุโมงค์ใต้ดิน เพื่อที่เขาจะได้เข้าไปใน
วิหารทางนั้น
ด้านในของวิหารเต็มไปด้วยกระดูกเน่าและอุจจาระ ทันทีที่อสรพิษ
ม่วงโผล่ออกมาจากสิ่ งสกปรกที่ปนเปื้ อน ซูผงิ ก็เห็นบัลลังก์ที่ดู
หรู หราอีกด้านหนึ่งซึ่งมีหีบสมบัติวางอยู่
นี่บอกเขาว่ายังไม่มีใครมาเยีย่ มชมสถานที่แห่งนี้
เขารี บไปที่นนั่ กุญแจล็อคบนหี บนั้นดูเหมือนจะหักเนื่องจากกาลเวลา
แต่กย็ งั คงได้รับการปกป้องโดยม่านพลังงาน แต่มนั ก็ถูกเช่นกัน
ซูผงิ เพียงแค่บอกให้อสรพิษม่วงกระแทกตัวล็อคออกด้วยหางของมัน
หี บถูกเปิ ดออกเผยให้เห็นอัญมณี ขนาดเท่ากําปั้ นที่เต็มไปด้วยพลังงาน
ซูผงิ คว้าอัญมณี ดว้ ยมือข้างหนึ่ง เตรี ยมออกเดินทาง
ทันใดนั้นมนุษย์งูกส็ ่ งเสี ยงร้องโหยหวนอย่างโกรธเกรี้ ยวนอกวิหาร
ในเวลาเดียวกันซูผงิ รู ้สึกว่าพื้นดินสัน่ สะเทือนราวกับว่ามีบางอย่าง
ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ ว
 ตอนที่ 203 ปริซึมดวงดาว
ซูผงิ ไม่จาํ เป็ นต้องตรวจสอบสมบัติเนื่องจากเขาเคยเห็นมันหลายครั้ง
ในดินแดนเกล็ดมังกร เขาสัง่ ให้อสรพิษม่วงดําดิ่งลงใต้ดินอีกครั้ง
โดยไม่รอ
โดยปกติทกั ษะที่มีประโยชน์น้ ีจะมีให้เฉพาะกับอสู รดวงดาวประเภท
หิ นเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นอสรพิษก็ได้เรี ยนรู ้มนั ในขณะที่พยายามเอา
ชีวติ รอดระหว่างบทเรี ยนที่โหดร้ายของซูผงิ
มนุษย์งูพงุ่ ทะลุกาํ แพงวิหาร พวกมันตรวจสอบตําแหน่งของสมบัติ
ด้วยความโกรธและความกลัว พวกมันได้รับมอบหมายให้ปกป้อง
สมบัติชวั่ นิรันดร์ หากพวกมันล้มเหลวในหน้าที่ จิตวิญญาณของ
พวกมันจะถูกลงโทษ
ในขณะที่พวกมันฟุ้งซ่าน โครงกระดูกน้อยก็เข้ามาใกล้ ทําให้หนึ่ง
ในนั้นบาดเจ็บ แต่สิ่งนี้ไม่ได้ป้องกันไม่ให้มนุษย์ – งูรีบกลับไปที่
บัลลังก์
อสรพิษม่วงได้พาซูผงิ ไปยังระยะปลอดภัยนอกวิหารในเวลานั้น เขา
สัง่ ให้โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกถอยกลับ มนุษย์งูยงุ่ เกิน
กว่าที่จะจัดการกับอสู รของซูผงิ
ทันทีที่โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกปลอดภัย ซูผงิ ก็เรี ยก
พวกมันกลับเข้าไปในพื้นที่อสู ร เขาไม่สามารถทําสิ่ งนี้ได้ระหว่าง
การต่อสู เ้ พราะนัน่ จะทําให้การเชื่อมต่อทางวิญญาณของเขาตกอยูใ่ น
ความเสี่ ยง
เมื่ออสู รทั้งหมดของเขาปลอดภัย ซูผงิ จึงบอกให้อสรพิษของเขามุ่ง
หน้าไปยังทางเข้าของเขตนี้ ย้อนกลับเส้นทางที่พวกเขาใช้ ได้ยนิ
เสี ยงร้องโหยหวนอย่างโกรธเกรี้ ยวของมนุษย์งูที่อยูข่ า้ งหลังซึ่ ง
ระยะทางก็ห่างออกไปเรื่ อย ๆ
ซูผงิ รอจนกว่าเขาจะแน่ใจในความปลอดภัยของพวกเขา จากนั้นเขา
ก็หยิบอัญมณี ออกมาเพื่อตรวจสอบ
ตามทักษะการระบุตวั ตนที่เขาซื้ อมาจากระบบ อัญมณี น้ ีมีชื่อว่า
“ปริ ซึมดวงดาว” ซึ่งเชื่อว่าทําจากแร่ พเิ ศษที่พบในอวกาศ มีคุณสมบัติ
เพียงอย่างเดียวแต่มีค่าอย่างมากคือการเพิ่มพลังดวงดาว เช่นเดียวกับ
เครื่ องมือขยาย มันสามารถดูดซับพลังของดวงดาวก่อนที่จะส่ งมันกลับ
ออกไปได้ แข็งแกร่ งกว่าหลายเท่าด้วยโครงสร้างและองค์ประกอบที่
ลึกลับ
ซูผงิ เคยใช้สิ่งนี้หลายครั้งในดินแดนเกล็ดมังกร ในระหว่างที่อญั มณี
สามารถเพิ่มระดับของเขาไปที่ระดับเจ็ดซึ่งสู งกว่าระดับปั จจุบนั ของ
เขาสามระดับ น่าเสี ยดายที่เขาไม่สามารถนําอัญมณี กลับมาได้ใน
ตอนนั้น
เขาเปลี่ยนพลังจากดวงดาวผ่านปริ ซึมดวงดาว เล็งกระสุ นพลังงาน
ไปที่ตน้ ไม้ยกั ษ์ใกล้ ๆ และขุดหลุมตรงกลางลําต้นได้สาํ เร็ จ
“ดี มันก็เหมือนกัน”
การหาปริ ซึมเป็ นการจบการสํารวจเขตนี้ ต่อไป เขาจะมุ่งหน้าไปยัง
เขตอื่น ๆ เพื่อค้นหาสมบัติให้ได้มากที่สุดก่อนที่นกั สํารวจคนอื่นจะ
เข้ามา
เซี่ ย เย่ซวนเดินกะเผลกอย่างอ่อนแรงท่ามกลางขวากหนาม ขณะที่
กดรอยกรงเล็บขนาดใหญ่บนไหล่ของเธอ
“พระเจ้า ฉันไม่ควรมาที่นี่…”
การส่ ง “การบ้าน” ล่าสุ ดของเธอเธอไม่ได้เพียงแค่ได้รับ A + จาก
อาจารย์ของเธอเท่านั้น แต่ยงั ได้รับโอกาสอันลํ้าค่าในการเข้าสู่
อาณาจักรลับอีกด้วย เธอคิดว่ามันเป็ นตัว๋ ฟรี สาํ หรับห้องเก็บสมบัติ
เพราะนายน้อยของตระกูลฉินเป็ นหัวหน้าทีมของเธอ รวมกับมีนกั รบ
อสู รกิตติมศักดิ์เป็ นผูพ้ ิทกั ษ์ ทุกอย่างเป็ นไปด้วยดี จนกระทัง่ พวกเขา
เข้าสู่ “เขต 83” นี้ ด้วยการจ่ายเงินในราคาที่คุม้ ค่า พวกเขาได้เรี ยนรู ้
วิธีหายากที่จะได้รับแค่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์
ศัตรู ส่วนใหญ่ที่พวกเธอเจอจนถึงตอนนี้อยูใ่ นระดับเก้า ในสถานที่
แห่งนี้ “ศัตรู ที่อนั ตราย” ตามปกติที่พวกเธอคาดหวังไว้คืออสู รระดับ
แปดขั้นกลาง
ช่วงแรกของการเดินทางเป็ นไปด้วยดี เมื่อนักรบอสู รกิตติมศักดิ์และ
อสู รดวงดาวระดับเก้าหลายตัวสามารถทําให้พวกเธอปลอดภัยได้
อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเปลี่ยนไปทันทีที่พวกเธอมาถึงตําแหน่ง
โดยประมาณของสมบัติลบั
ที่นนั่ พวกเธอพบอสู รระดับเก้าสามตัวพร้อมกัน ซึ่ งหนึ่งในนั้นอยูท่ ี่
ระดับเก้าขั้นสู งสุ ด
กลอุบายของพวกเธอไม่มีผลกับศัตรู ที่น่ากลัวเช่นนี้ อสู รดวงดาว
ระดับเก้าขั้นตํ่าของพวกเธอเป็ นเหมือนเด็กทารกต่อหน้าศัตรู ระดับ
เก้า ทีมถูกทําลายอย่างสิ้ นเชิงในเวลาไม่กี่วนิ าที
ในฐานะฟางเส้นสุ ดท้าย – นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ได้บอกพวกเธอ
อย่างเศร้าใจว่า เขายังไม่พร้อมสําหรับงาน สิ่ งเดียวที่พวกเธอทําได้
คือวิง่ หนีเอาชีวติ รอดกันเอง
โดยธรรมชาติแล้วนักรบอสู รกิตติมศักดิ์น้ นั มุ่งเน้นไปที่การปกป้อง
นายน้อย ในขณะที่ “คนนอก” ในทีมกลายเป็ นเหยือ่ ของอสู ร
โชคดีสาํ หรับเซี่ ย เย่ซวน เธอทําได้ดีกว่าเมื่อต้องเอาชนะเพื่อนที่โชค
ร้ายของเธอด้วยความช่วยเหลือจากอสู รปี กของเธอ
อย่างไรก็ตาม โชคของเธออยูไ่ ด้ไม่นานนัก ทันทีที่เธอหนีออกจาก
สนามรบหลัก อสู รระดับแปดอีกตัวก็ปรากฏตัวขึ้นและเกือบจะฆ่า
เธอ
แม้วา่ สุ ดท้ายแล้วเธอจะหนีมาได้ แต่เธอก็เหมือนตายเมื่อเดินเข้าไป
ในป่ าประหลาดนี้โดยไม่มีใครช่วยเธอได้ ทีมของเธอเข้าไปในป่ าลึก
พอสมควรเพื่อค้นหาสมบัติ ทําให้เธออยูห่ ่างจากจุดเทเลพอร์ต เธอ
สามารถลองเดินย้อนกลับไปได้ แม้วา่ อะไรก็ตามที่พบเธอระหว่าง
ทางจะทําให้เธอหายไปได้อย่างง่ายดาย
จากจํานวนอสู รที่ทีมได้เห็นก่อนหน้านี้ เธอไม่สามารถหมดหวังได้
ฟ่ อ!
ราวกับว่าจะตอบความคิดอันน่าสยดสยองของเธอ กิ้งก่าสี เขียวมัน
วาวที่ดูใหญ่พอ ๆ กับรถบรรทุกขนาดเล็กก็เด้งเข้ามาในมุมมองของ
เธอ
มันเป็ นอสู รระดับแปดที่ซุ่มโจมตีเหยือ่ ได้ดี และนัน่ คือสิ่ งที่มนั พยายาม
ทํา โดยพ่นหมอกพิษสี เขียวออกมาที่ตาํ แหน่งของเซี่ย เย่ซวน
เซี่ย เย่ซวนสามารถกลั้นลมหายใจได้ทนั เวลา แต่พิษยังคงเข้าสู่ เลือด
ของเธอผ่านทางตาและผิวหนัง ส่ งความรู ้สึกมึนงงเข้าไปในร่ างกาย
ของเธอ
ด้วยความสิ้ นหวัง เธอสัง่ ให้เต่าดินของเธอใช้คุกดิน
พื้นด้านล่างของเธอแตกเป็ นเสี่ ยง ๆ เสาหิ นหลายต้นถูกยิงขึ้นมาเพื่อ
สร้างการปิ ดล้อมรอบตัวเธอ
แต่กิ้งก่านั้นเร็ วกว่า ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ ว มันพุง่ ผ่านเสาและ
มาถึงตัวเธอ
 ตอนที่ 204 กลับ
เซี่ย เย่ซวนรี บใช้โล่ดวงดาว ปล่อยโซ่ดวงดาวหลายอันเพื่อพยายาม
ที่จะจับกิ้งก่า แต่โซ่กลับหายไปทันทีเมื่อถึงเกล็ดของกิ้งก่า
จากนั้นกิ้งก่าก็พน่ บ่อพิษออกมาซึ่งเผาโล่ของเธอได้อย่างง่ายดาย….
ฉันตายแน่ เซี่ย เย่ซวนหมดความหวัง นี่มนั …
เธอไม่รู้สึกถึงพิษบนผิวหนังของเธอ แต่เธอกลับรู ้สึกได้ถึงแรงผลัก
ที่ทาํ ให้เธอล้มลงไปหลายเมตร
“คืออะไร...”
เธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เห็นรู ปลักษณ์อนั สง่างามของมังกรเพลิงนรก
ปรากฏอยูเ่ หนือเธอ
นัน่ คือหนึ่งในอสู รดวงดาวที่หายากที่สุดในโลกนี้! แต่ได้ยงั ไง…
โฮก!
เสี ยงร้องดังสนัน่ ของมังกรดึงเธอออกจากภวังค์ เธอเห็นกิ้งก่าตัวนั้น
ตัวสัน่ อยูท่ ี่ตาํ แหน่งเดิมของมัน ในขณะที่เกล็ดทั้งหมดของมันสัน่
ราวกับว่ากําลังจะหลุดออกมา
ดูเหมือนว่ากิ้งก่าหมดความตั้งใจที่จะจับเธอแล้ว มันกระโดดเข้าไป
ในป่ า
มังกรเพลิงนรกอยูข่ า้ งหลังและจ้องมองเธอ
เซี่ย เย่ซวนตกตะลึงกับความเย็นชาของมังกร ดูเหมือนว่าเธอจะตาย
อยูด่ ี
เฮ้อ โทษใครไม่ได้ คนอ่อนแอกลายเป็ นอาหารของผูแ้ ข็งแกร่ ง …
เธอสงสัยว่าการถูกกิ้งก่าหรื อมังกรกิน แบบไหนจะดีกว่ากัน
อาจจะเป็ นอย่างหลัง … มันเป็ นอสู รดวงดาวที่มีชื่อเสี ยง ซึ่งหมายความ
ว่าฉันจะตายอย่างมีเกียรติ … เฮ้ นี่ฉนั กําลังคิดอะไรอยู?่
เธอโทษตัวเองว่าเป็ นคนโง่ยนั ช่วงสุ ดท้ายของชีวติ
เธอรอคอยสิ่ งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่ง…ไม่ได้มาเร็ วอย่างที่เธอคาดหวัง
มังกรเพลิงนรกหยุดนิ่งและมองเธอ ดูเหมือนสับสนแทนที่จะหิ ว
“คุณจะนัง่ ตรงนั้นอีกนานแค่ไหน?”
เซี่ย เย่ซวนสะดุง้ เพราะเสี ยงที่ดงั มาจากด้านหลังของเธอ เธอมอง
ย้อนกลับไปอย่างรวดเร็ วและเห็นงูขนาดใหญ่มีชายคนหนึ่งนัง่ อยู่
บนหัวของมัน ซึ่งเขาดูเด็กมาก ๆ
เป็ นความจริ งที่สมาชิกรุ่ นเยาว์จาํ นวนมากจากตระกูลและครอบครัว
ที่มีชื่อเสี ยงจะมาที่เขตนี้เพื่อสํารวจ แต่อย่างน้อยพวกเขาส่ วนใหญ่ก็
ดูมีประสบการณ์และได้รับการฝึ กฝนมาอย่างดี ถึงกระนั้นชายที่อยู่
ตรงหน้าเธอดูเหมือนนักเรี ยนที่ไม่เคยใช้เวลานอกมหาวิทยาลัยมา
มากนัก
“คุณเป็ น…มนุษย์หรื อเปล่า?”
เธอบอกว่าเพราะสติของเธอกําลังบอกเธอว่าการพบชายหนุ่มบนหัว
งูในพื้นที่เหล่านี้ไม่ใช่เรื่ องธรรมดาอย่างแน่นอน
ซูผงิ มองตัวเองเพื่อตรวจสอบร่ างกายของเขา ซึ่งดูปกติอย่างสมบูรณ์
“ผมดูเหมือนมนุษย์เหมือนคุณไม่ใช่หรอ?”
“ก็ ใช่”
“คุณมาทําอะไรที่นี่? กําลังมองหาวิธีที่จะตายเร็ ว ๆ หรื อไง?”
เซี่ย เย่ซวนไม่สนใจคําพูดเหล่านั้นเพราะเธอแค่รู้สึกดีใจมากที่ได้พบ
กับมนุษย์คนอื่น ทันใดนั้นเธอก็จาํ ได้วา่ เธอยังไม่ปลอดภัย
“เรา – เราควรวิง่ ! มีมงั กรเพลิงนรกอยูต่ รงนั้น!”
“คุณหมายถึงตัวนี้นะหรอ?”
ซูผงิ ยกมือขึ้นและกวักมือเรี ยก มังกรเพลิงนรกเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ ว
และลดหัวขนาดใหญ่ลงเพือ่ ให้ซูผงิ ลูบ
ซูผงิ เปิ ดพื้นที่อสู รและเรี ยกมังกรกลับ
“อะไร ทําไม ได้ไง...” ดวงตาของเซี่ย เย่ซวนแทบจะหลุดออกจาก
เบ้า “นัน่ คืออสู รของคุณหรอ?”
ซูผงิ ลงจากอสรพิษโดยไม่ตอบ เซี่ย เย่ซวนรี บถามต่อ “มังกรเพลิง
นรกนัน่ เป็ นอสู รของคุณหรอ? จริ งหรอ?”
ซูผงิ เหลือบมองเธออย่างไม่สบอารมณ์ “ต้องถามอีก? ยังไม่ชดั เจน
เพียงพออีกหรอ?”
เซี่ย เย่ซวนคิดถึงสิ่ งอื่นที่สามารถอธิบายได้วา่ ซูผงิ ทําให้มงั กรหายไป
อย่างน่าอัศจรรย์ไม่ได้
“แต่...” เธออดไม่ได้ที่จะตรวจสอบซูผงิ ตั้งแต่หวั จรดเท้าครั้งแล้ว
ครั้งเล่า
ตระกูลแบบไหนที่จะให้สมาชิกรุ่ นเยาว์มีมงั กรเพลิงนรกเป็ นอสู ร?
เขามาที่นี่คนเดียวหรอ ?? ผูอ้ าวุโสของเขาไม่กงั วลว่าเขาจะตายที่นี่
หรื อยังไง ??
เธอจะไม่ถามคําถามเหล่านั้น เพราะเธอไม่ตอ้ งการสู ญเสี ยผูช้ ายคน
เดียวที่สามารถช่วยเธอได้
“ผมจะไปแล้ว หลบไป” ซูผงิ พูดโดยไม่หนั ไปมองเธอ
“ดีเลย ฉันต้องไปที่ทางออกด้วย!”
“เอาล่ะ ไปเลย ผมไม่ได้หยุดคุณ”
เซี่ย เย่ซวนขมวดคิว้ ขณะที่เธอสงสัยว่าชายคนนี้หวั ช้าแค่ไหนถึงไม่
เข้าใจว่าเธอกําลังพูดถึงอะไร
“อะแฮ่ม ฉันขอไปกับคุณด้วยได้ไหม? ฉันสัญญาว่าจะอยูเ่ งียบ ๆ”
ซูผงิ ตกลง เนื่องจากเขาได้ช่วยเธอจากกิ้งก่าตัวนั้นแล้ว คงแปลกถ้า
เขาทิ้งเธอไว้ที่นี่ให้ตายอีกครั้ง
“เอาล่ะมาเลย โปรดรู ้ไว้วา่ ผมจะทิ้งคุณ หากมีบางอย่างที่ผมไม่สามารถ
จัดการได้ อย่าโทษผมสําหรับเรื่ องนั้น”
เซี่ย เย่ซวนยิม้ เก้อ นัน่ เป็ นสิ่ งที่ถูกต้องแม้วา่ เธอจะไม่คาดคิดว่าซูผงิ
จะพูดมันออกมาอย่างห้วน ๆ
เธอเรี ยกเต่าของเธอกลับอย่างรวดเร็ ว และกระโดดขึ้นไปบนอสรพิษ
อสรพิษม่วงเหลือบมองไปที่ผโู ้ ดยสารที่ไม่ได้รับเชิญ และส่ งเสี ยงขู่
ฟ่ อมาที่เธอ แต่ในไม่ชา้ ก็หยุดเมื่อได้รับคําสัง่ ของซูผงิ
เซี่ย เย่ซวนพบที่ขา้ ง ๆ ซูผงิ และนัง่ ลง “ฉันขอทราบชื่อของคุณได้
ไหมคะ?”
“ผมชื่อซูผงิ ”
เซี่ย เย่ซวนพยายามนึก แต่จาํ ตระกูลที่มีนามสกุล “ซู” ไม่ได้ เธอเชื่อ
ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็ นนักสํารวจจากเมืองฐานอื่นอย่างแน่นอน
“ฉันต้องบอกว่าคุณดูดีมาก เมื่อเทียบกับช่วงอายุของคุณ”
“แน่นอน ผมก็ดูหล่อดีไม่ใช่หรอ?”
“…ใช่”
สิ้ นสุ ดการสนทนา
อสรพิษม่วงเดินทางเร็ วมากจนเซี่ย เย่ซวนต้องใช้พลังดวงดาวของ
เธอเพื่อทําให้ตวั เองมัน่ คงและหลีกเลี่ยงการถูกลมพัด
ระหว่างทางเธอใช้เวลาตรวจสอบซูผงิ อย่างระมัดระวัง สังเกตเห็นว่า
เขาดูแตกต่างจากสมาชิกคนสําคัญทั้งหมดของตระกูลใหญ่ แต่เมื่อ
เธอคิดว่าซูผงิ เป็ นมิตรและพยายามที่จะสบตาเขา เธอก็รู้สึกถึงความ
กลัวที่รุนแรงจากส่ วนลึกของจิตวิญญาณของเธอ
ดวงตาของชายคนนี้เงียบสงบน่ากลัวเหลือเกิน เมื่อมองเข้าไปในนั้น
เธอรู ้สึกเหมือนกําลังจ้องมองลงไปในเหวลึก
เธอหลบตาอย่างรวดเร็ วเพือ่ ที่จะไม่แสดงอะไรที่ขดั ใจเขา ในขณะที่
มองหาหัวข้อเพื่อพูดคุยกัน เธอเห็นสุ นขั มังกรดําเดินอยูต่ รงหน้า
อสรพิษและคิดว่ามันน่าจะเป็ นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบ “คุณ นัน่ คือ
อสู รของคุณด้วยหรอ?”
“ใช่”
“นัน่ คือ…สุ นขั มังกรดําไม่ใช่หรอคะ?”
“ใช่”
“อืม มันเป็ นแค่สุนขั มังกรดํา อสู รประเภทปี ศาจธรรมดา ใช่ไหม?”
“อืม”
“… คุณ? ฉันหมายความว่าเราไม่ควรระวังอีกหน่อยหรอ?” เมื่อเห็น
ซูผงิ ไม่ตอบสนองอีกครั้ง เซี่ ย เย่ซวนจึงตัดสิ นใจที่พดู ให้มนั ชัดเจน
“คุณมีมงั กรเพลิงนรก ทําไมคุณไม่ใช้มนั เพื่อปกป้องเรา?”
“สุ นขั นี่กเ็ พียงพอแล้วสําหรับตอนนี้”
“เพียงพอหรอ?” เซี่ย เย่ซวนรู ้สึกเหมือนงง เขาหมายถึงอะไรกับคํา
ว่า ‘พอแล้ว’ ??
เธอพบคําถามมากมายผุดขึ้นในใจ แต่ไม่สามารถถามได้เพราะกลัว
ว่าจะทําให้ซูผงิ โกรธ
การเดินทางดําเนินไปด้วยความเงียบสนิท เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้
ซูผงิ บอกกับสุ นขั มังกรดําให้หลบเลี่ยงดินแดนของอสูรระดับเก้า ใน
บางครั้งพวกเขาจะพบอสู รระดับแปด แต่พวกเขาไม่จาํ เป็ นต้องทํา
อะไรเป็ นพิเศษเพื่อกําจัดพวกมันสุ นขั มังกรดําสามารถจัดการได้ดว้ ย
การคําราม สุ นขั มังกรดําสามารถทําให้อสู รระดับแปดตกใจได้ ??
เซี่ย เย่ซวนจะไม่เชื่อเลยว่าถ้าเธอไม่ได้เห็นด้วยตาของเธอเอง
จากนั้นเธอก็เข้าใจความหมายของซูผงิ ที่วา่ “เพียงพอ” แน่นอนว่า
สุ นขั นี่กเ็ พียงพอที่จะปกป้องพวกเขา มันต้องผ่านการฝึ กฝนอย่าง
จริ งจังมาบ้างแล้ว
ในมุมมองของเซี่ ย เย่ซวน ซูผงิ ต้องเป็ นนักรบอสู รระดับเก้าอยูแ่ ล้ว
เนื่องจากเขามีอสู รที่ทรงพลังมากมาย ด้วยเหตุน้ ีเธอจึงตัดสิ นใจจํา
ชื่อของซูผงิ ไว้ เผือ่ ว่าเธอจะได้พบกับอัจฉริ ยะหนุ่มคนนี้อีกใน
อนาคต
พวกเขาใช้เวลาสองชัว่ โมงกว่าจะถึงขอบของเขต เมื่อเห็นคําว่าเทเล
พอร์ตอยูข่ า้ งหน้า เซี่ย เย่ซวนก็ถอนหายใจยาว
“ฉันรอดแล้ว…ฉันขอเบอร์โทรคุณหน่อยได้ไหม? ฉันจะชดใช้คุณ
อย่างเหมาะสมในสักวันหนึ่ง”
“ชดใช้? คุณเกลียดผมหรื อไง?”
“ไม่! ฉันกําลังพูดถึงการตอบแทนสําหรับความเมตตาที่ยงิ่ ใหญ่ของ
คุณ”
“ยังไงล่ะ?”
“ฉันสามารถทําอะไรก็ได้เท่าที่ความสามารถของฉันมี”
“แล้วถ้าเป็ นเงินล่ะ?”
“ฮะ??”
 ตอนที่ 205 ปี นกระดูกมังกร
เซี่ย เย่ซวนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าซูผงิ กําลังขอเงินจากเธอ
เขาควรจะเป็ นคนเก่งที่มาจากตระกูลใหญ่ไม่ใช่เหรอ? ทําไมเขาถึงต้องการ
เงินในเมื่อมีมงั กรเพลิงนรก?
เซี่ย เย่ซวนตกตะลึงกับความคิดนอกกรอบของซูผงิ ในขณะเดียวกันเธอ
ก็รู้สึกประหม่า “คุณต้องการเท่าไหร่ ?”
“คุณให้ผมได้เท่าไหร่ ?” ซูผงิ ตอบ
เซี่ย เย่ซวนพิจารณาแล้วว่าซูผงิ ไม่ได้ลอ้ เล่น เธอตอบอย่างเขินอาย “สิ บ
ล้านเป็ นไง?”
“ได้” ซูผงิ พยักหน้า
เขาไม่ได้กาํ หนดจํานวนเงินไว้ในใจ การช่วยเธอไม่ได้ทาํ ให้เขาเดือดร้อน
มากขึ้น และเขาแค่ขอเงินเผือ่ ๆ เขาไม่สนใจจํานวนที่แน่นอนและยินดีที่
จะรับสิ่ งที่เธอเสนอ การจ่ายเงินให้เขาหมายความว่าเธอได้ตอบแทนนํ้าใจ
ของเขา เขาไม่ได้รังเกียจสิ่ งนั้น ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาอาจจะไม่ได้เจอ
กันอีกในอนาคต
เซี่ย เย่ซวนรู ้สึกโล่งใจที่เห็นว่าซูผงิ ยอมรับ สิ บล้านเป็ นจํานวนที่ดีที่สุด
ที่เธอจ่ายได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ หากเขาจะขอเพิ่ม เธอจะต้องขาย
สมบัติและของสะสมของตระกูล
“ฉันไม่มีเงินในบัตรมากมายขนาดนั้น ตอนนี้ฉนั ให้เงินคุณห้าล้านก่อน
ได้ไหม?” เซี่ย เย่ซวนถามด้วยความกลัว
ซูผงิ พยักหน้า
เขาบอกหมายเลขบัญชีธนาคารของเขาแก่เธอ
เซี่ย เย่ซวนบันทึกลงในโทรศัพท์ของเธอเพื่อเริ่ มการโอนเงิน
การโอนที่ประสบความสําเร็ จทําให้เธอรู ้สึกสบายใจ “ฉันขอเบอร์คุณ
หน่อยได้ไหมคะ? ฉันจะโอนเงินอีกห้าล้านให้ทีหลัง”
“ได้” ซูผงิ พยักหน้า
ห้าล้านแลกกับหมายเลขโทรศัพท์ ช่างเป็ นอะไรที่ยอดเยีย่ มมาก!
นอกจากนี้ซูผงิ ไม่เคยมองว่าตัวเองเป็ นเผือกร้อนเขาไม่กลัวที่จะให้เบอร์
ใคร
เซี่ย เย่ซวนดีใจที่ซูผงิ ยินยอม เธอพิมพ์หมายเลขของเขาลงในโทรศัพท์
ของเธอ มีขอ้ ความโผล่มาเมื่อเธอคลิกเพื่อบันทึกหมายเลข “ไม่สามารถ
บันทึกหมายเลขนี้ได้ ลบออกจากบัญชีดาํ หรื อไม่?”
เซี่ย เย่ซวนไม่เข้าใจ
ลบออกจากบัญชีดาํ ?
เธอเคยเพิ่มหมายเลขนี้ในบัญชีดาํ หรอ?
…เป็ นไปได้ยงั ไง? เธอเป็ นคนซื่อสัตย์ เธอจะไม่ข้ ึนบัญชีดาํ ใครโดยไม่มี
เหตุผล ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเธอและซูผงิ ไม่เคยพบกันมาก่อน ซูผงิ เพิ่งให้
เบอร์ของเขากับเธอ เธอจะขึ้นบัญชีดาํ เขาได้ยงั ไง?
“มันคืออะไร?” ซูผงิ ถาม เขาสังเกตเห็นเซี่ย เย่ซวนดูตกใจ
คําถามของซูผงิ ทําให้เซี่ย เย่ซวนตกใจ เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วพูดว่า
“ไม่มีอะไร”
ซูผงิ ไม่เชื่อ แต่เขาไม่ได้ถามคําถามเพิ่มเติม เขาสัง่ ให้อสรพิษม่วงพาพวก
เขาออกไปจากดินแดนมังกรแห่งนี้
เซี่ย เย่ซวนรู ้สึกว่าเธอหายใจได้อีกครั้งเพราะซูผงิ ไม่สนใจ เธอหันหลัง
ให้ซูผงิ และค้นหาบัญชีดาํ เธอยังคงงงงวยว่าเกิดอะไรขึ้น โทรศัพท์ของ
เธอเป็ นอะไร? ในไม่ชา้ เธอก็พบหมายเลขในบัญชีดาํ ซึ่งหมายเลขเดียวกับ
ที่ซูผงิ มอบให้เธอ
มันถูกขึ้นทะเบียนในบัญชีดาํ แน่นอน
เซี่ย เย่ซวนไม่รู้จะพูดอะไร เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่ งนี้เกิดขึ้นจริ ง ๆ
จากนั้นเธอสังเกตเห็นเวลาและวันที่ที่เธอโทรออกหาหมายเลขนี้ และ
คําพูดที่เธอพิมพ์เสริ มไว้วา่ …ครู สอนพิเศษจอมหลอกลวง?
เซี่ย เย่ซวนตกตะลึงจนตัวแข็ง
เธอจํา “ครู สอนพิเศษจอมหลอกลวง” คนนี้ได้เป็ นอย่างดี เธอได้รับคําแนะนํา
มาไม่นานก่อนหน้านี้ ต้องขอบคุณ “ครู สอนพิเศษจอมหลอกลวง” ที่ทาํ
ให้เธอสามารถทําวิทยานิพนธ์จนจบ ในตอนนั้นเธอก็ถูกใช้งานอย่างอื่น
หลังจากส่ งวิทยานิพนธ์ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาที่อาณาจักรลับและ
จบลงด้วยการลืมเรื่ องการลบหมายเลขนั้นออกจากบัญชีดาํ
หมายเลขที่ซูผงิ มอบให้เธอคือหมายเลขนี้? จะว่าไป….
เซี่ย เย่ซวนหันกลับไปมองซูผงิ
“ผมหล่อใช่ไหมละ?”ซูผงิ มองไปที่เซี่ย เย่ซวนที่แอบมองเขาจากมุมตา
“…ค่ะ”
เซี่ย เย่ซวนหันไปเพื่อลบหมายเลขออกจากบัญชีดาํ จากนั้นเธอก็บนั ทึก
หมายเลขเพิม่ ในรายชื่อ หลังจากที่เธอเสร็ จสิ้ นขั้นตอนนี้ ในที่สุดหัวใจที่
เต้นแรงของเธอก็ชา้ ลงเล็กน้อย เธอมองไปที่ซูผงิ อีกครั้งอย่างประหม่า
ซูผงิ ที่จอ้ งมองมาในระยะไกลได้หนั มามองเธอ
หัวใจของเซี่ย เย่ซวนเต้นผิดจังหวะ เธอรู ้สึกว่าเขาได้คน้ พบความลับ
ของเธอแล้ว
แต่ซูผงิ มองอยูต่ ้ งั แต่แรกแล้ว
เซี่ย เย่ซวนหายใจด้วยความโล่งใจ เธอยังคงมีความกลัวอยูใ่ นใจ โชคดี
ที่ซูผงิ หลงลืมสถานการณ์ไป ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องประสบปั ญหาอย่าง
แน่นอน
เธอจําได้อย่างชัดเจนว่าเธอด่าเขาอย่างไรตอนที่เธอโทรหาเขา เธอไม่
ปล่อยเวลาให้เขาอธิบาย เธอไม่ตอ้ งคิดเลยว่าตอนนั้นซูผงิ ต้องโกรธ
ขนาดไหน ถ้าซูผงิ รู ้วา่ เธอเป็ นคนที่ทาํ ร้ายเขาด้วยวาจา เขาอาจทําร้ายเธอ
ให้ตายที่นี่
ฉันไม่คิดว่าเขาจะสังเกตเห็น ซึ่งมันดีสาํ หรับฉัน … ดูเหมือนว่าเขาจะ
ลืมเสี ยงของฉันไปเช่นกัน ใช่แล้วเสี ยงในโทรศัพท์ฟังดูแตกต่างจาก
เวลาที่เราคุยกันต่อหน้า ฉันหวังว่าเขาจะจําไม่ได้…เซี่ย เย่ซวนอธิษฐาน
ในใจของเธอ เธอจ้องมองซูผงิ เธอไม่กล้าที่จะจ้องมองเขาอย่างเปิ ดเผย
เธอกําลังแบกรับความรู ้สึกผิด
“คุณรู ้สึกประหม่าหรอ?” ซูผงิ ถาม
เซี่ย เย่ซวนรู ้สึกว่าหัวใจของเธอหยุดเต้นไปชัว่ ขณะ “ฉันเหรอ?”
“ใช่”
“บางทีฉนั อาจจะตื่นเต้นเกินไปที่จะได้ออกจากที่นี่เร็ ว ๆ นี้” เซี่ย เย่ซวน
คิดแก้ตวั อย่างรวดเร็ ว เธอแอบมีความสุ ขกับปั ญญาของเธอ ข้ออ้างนี้
สามารถอธิบายความกังวลใจและเหงื่อของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ซูผงิ เลิกคิ้ว แต่ไม่ได้กดดันถามต่อ
ในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงจุดวาร์ปและถูกเคลื่อนย้ายกลับไปที่พลาซ่า
มีทีมอื่นอยูท่ ี่นนั่ พวกเขาเพิ่งออกมาจากอาณาจักรลับและกําลังพักผ่อน
อยูใ่ นขณะนี้ ซูผงิ ส่ งอสรพิษม่วงของเขากลับไปที่พ้นื ที่อสู รและพูดกับ
เซี่ย เย่ซวน “ถึงเวลาที่ตอ้ งกล่าวคําอําลากันแล้ว ดูแลตัวเองด้วยละ
นอกจากนี้ผมขอแนะนําให้คุณอยูห่ ่างจากอาณาจักรลับ คุณจะไม่โชคดี
อย่างนี้ทุกครั้ง”
“แน่นอน”เซี่ย เย่ซวนพยักหน้า คําแนะนําของซูผงิ นั้นจริ งใจ
ซูผงิ โบกมือลาและจากไปโดยไม่มีความกังวลใจอีกต่อไป
เซี่ย เย่ซวนเฝ้าดูซูผงิ ก้าวเข้าไปในห้องตรวจสอบ ในที่สุดเธอก็ผอ่ นคลาย
ขึ้น แต่ในไม่ชา้ ก็ตระหนักถึงบางสิ่ งที่เธอละเลยไป ถ้าซูผงิ เป็ นครู สอน
พิเศษส่ วนตัวนัน่ ก็หมายความว่าซูผงิ …เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
มีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ที่เด็กขนาดนี้ดว้ ยหรอ?
เซี่ย เย่ซวนไม่เข้าใจ
ความสําเร็ จของวิทยานิพนธ์ของเธอเป็ นเครื่ องพิสูจน์วา่ “ครู สอนพิเศษ
ส่ วนตัว” นี้เป็ นของจริ ง ถึงกระนั้นเธอก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่านักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์จะเป็ นชายหนุ่ม!
นี่มนั อะไรกันเนี่ย!
ซูผงิ กลายเป็ นแขกประจํา ในไม่ชา้ เขาก็ผา่ นการตรวจสอบและดื่มดํ่ากับ
การพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ กับฉิ นชูไห่
ซูผงิ ไปพักผ่อนหลังจากออกจากด่านตรวจ จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยัง
ดินแดนเกล็ดมังกรอื่น ๆ เพื่อค้นหาสมบัติอื่น ๆ อีก
เวลาผ่านไปแบบนี้หา้ วัน
ซูผงิ อยูใ่ นอาณาจักรลับเป็ นเวลาหนึ่งสัปดาห์จนถึงตอนนี้ อาณาจักรลับ
จะยังคงเปิ ดเป็ นเวลาครึ่ งเดือน ด้วยความพยายามอย่างไม่ลดละของเขา
ซูผงิ จึงสามารถค้นหาดินแดนมังกรทั้งหมดได้
ซูผงิ กวาดล้างดินแดนมังกรทั้งหมด
ในดินแดนที่ค่อนข้างเต็มไปด้วยอันตราย ซูผงิ อยูเ่ พียงช่วงสั้น ๆ เพื่อ
หลีกเลี่ยงการเสี่ ยงชีวติ นอกเหนือจากดินแดนเหล่านั้นซูผงิ ยังได้สาํ รวจ
ดินแดนอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีสมบัติสาํ คัญ
สมบัติเหล่านั้นบางส่ วนได้ถูกนําไปแล้ว บางส่ วนถูกทําลาย บางส่ วนก็
เสื่ อมสภาพไปตามกาลเวลา และบางส่ วนก็สูญหายไป เขาไม่รู้วา่ สิ่ งของ
เหล่านั้นถูกเอาไปโดยใครหรื อว่าพวกมันถูกอสู รร้ายย้ายที่อยูไ่ ปตั้งแต่
เมื่อไหร่ เขาจะพบสิ่ งของที่สูญหายได้กต็ ่อเมื่อเขาค้นหาทุกมุมของดินแดน
เหล่านั้น แต่เห็นได้ชดั ว่าซูผงิ ไม่มีเวลาเช่นนั้นและการทําเช่นนั้นจะทํา
ให้เกิดความเสี่ ยงอย่างมาก
สมบัติบางส่ วนที่ซูผงิ หวังจะพบก็หายไป โดยทัว่ ไปแล้วการเดินทางครั้งนี้
ให้ผลตอบแทนที่คุม้ ค่า
ปริ ซึมดวงดาวที่สามารถเพิ่มพลังดวงดาวเป็ นของที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์
ต้องการ
ของนั้นใช้ได้ผลกับอสู รทุกตัวที่อ่อนแอกว่าราชาอสู รร้าย แม้วา่ จะเป็ น
ราชาอสู รปริ ซึมดวงดาวก็สามารถสร้างผลกระทบเล็กน้อยให้กบั พวก
มันได้เช่นกัน ปริ ซึมดวงดาวเป็ นของที่มีคุณค่าอย่างแน่นอน
การเดินทางไม่ได้ไร้ประโยชน์ …
“ฉันได้ยนิ มาว่ามีอาณาจักรลับทั้งหมดสามแห่ง และภูเขาหลงไท่กเ็ ป็ น
หนึ่งในนั้น เมื่อเวลาเพียงพอ ฉันควรไปสํารวจอาณาจักรลับอีกสองแห่ง
แต่ฉนั ต้องหาแหล่งบ่มเพาะที่เหมือนกันก่อน นัน่ จะทําให้ฉนั มัน่ ใจใน
การสํารวจในชีวติ จริ ง ถ้าฉันไม่คุน้ เคยกับภูเขาหลงไท่ฉนั ก็แทบจะเอา
ชีวติ ไม่รอดที่นี่” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
เขาสํารวจเสร็ จแล้ว และถึงเวลาที่เขาต้องจากไป
แต่ก่อนที่เขาจะไป เขาต้องไปที่กระดูกมังกรเพื่อให้มีสิทธิ์ได้รับมรดก
ของราชามังกร
เมื่อดินแดนเกล็ดมังกรทั้งหมดถูกเปิ ด และเริ่ มกระบวนการสื บทอดมรดก
แล้ว เขาสามารถกลับมาที่ภูเขาหลงไท่เพื่อรับมรดกได้!
ซูผงิ รอคอยที่จะได้เห็นสมบัติเหล่านั้นของราชามังกรโบราณ
ซูผงิ ไปที่หอคอยมังกร
แรงกดดันยังคงอยูท่ ี่บนั ไดด้านนอก แต่กอ็ ่อนกว่าด้านใน
หลายทีมรวมตัวกันที่นนั่ พวกเขาออกมาจากอาณาจักรลับเพื่อพักผ่อน
นักรบอสู รบางคนไม่ได้แข็งแกร่ งขนาดนั้น พวกเขาไม่ได้เดินทางไปใน
ดินแดนเกล็ดมังกร แต่มาปี นกระดูกมังกรเพื่อทดสอบจิตวิญญาณและ
ความกล้าหาญแทน
 ตอนที่ 206 ขึน้ อย่ างรวดเร็ว
หลายกลุ่มกําลังรออยูอ่ ย่างเป็ นระเบียบด้านหน้าทางเข้าหอคอย พวกเขา
ทั้งหมดต้องการทดสอบความแข็งแกร่ งผ่านการทดสอบโบราณนี้ มัน
เป็ นสถานที่ที่ดีในการฝึ กจิตวิญญาณและความอดทน เพราะวิญญาณที่
ยังคงอยูข่ องมังกรโบราณคือเป้าหมายการฝึ กที่สมบูรณ์แบบ
พวกเขายังคงต้องใช้ความระมัดระวังเนื่องจากเศษเสี้ ยววิญญาณมังกร
ยังคงทําร้ายหรื อฆ่าพวกเขาได้ หากการมาเยือนของพวกเขาไม่ถูกเวลา
“เดี๋ยวก่อนมีคนมาถึงชั้นสี่ แล้ว” ชายคนหนึ่งชี้ไปที่ช้ นั ที่ 4 ของหอคอย
ซึ่ งกําลังส่ องแสงอยูใ่ นขณะนั้น
“ดีเลยทีเดียว ฉันคิดว่าต้องเป็ นนักรบอสู รระดับแปดขึ้นไป?”
การเป็ นนักรบอสู รระดับแปดเป็ นสิ่ งที่น่าประทับใจในดินแดนลับ ใน
เมืองฐานพวกเขาเป็ นนักสํารวจที่โดดเด่นหรื อบุคคลที่มีอิทธิพลที่หลาย
คนเคารพนับถือ
ซูผงิ มองไปที่หอคอยเรื องแสงและพบจุดที่ปลายสุ ดของแถว เขาต้องการ
ความสงบระหว่างรอแม้วา่ ฝูงชนที่พลุกพล่านจะไม่ยอมมอบสิ่ งนั้นให้
เขาเพราะส่ วนใหญ่มากับเพื่อน ๆ หลายคน เพื่อนร่ วมทีมต่างพากันพูด
คุยอย่างตื่นเต้นเกี่ยวกับชื่อเสี ยงและเกียรติยศทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทํา
ได้ในรายชื่ออันดับนักสํารวจ
บทสนทนาดังขึ้นและดังขึ้นเรื่ อย ๆ เมื่อมีคนมาถึงระดับที่สี่ได้สาํ เร็ จ
เพราะนัน่ เป็ นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยาก
ในไม่ชา้ ก็มีคนมาอยูข่ า้ งหลังเขามากขึ้น
“เดี๋ยวก่อน…คุณซูหรอ?”
ซูผงิ หันกลับมาหลังจากที่ได้ยนิ เสี ยงนั้น แต่เห็นเพียงคนที่เขาไม่รู้จกั
“คุณคือ…?”
เขาไม่เชื่อว่านักเรี ยนที่มกั ไปเยีย่ มชมร้านของเขาจะมีคุณสมบัติที่จะมา
ที่นี่ แม้วา่ อาจจะมีขอ้ ยกเว้นก็ตาม
ชายคนนั้นหัวเราะอย่างเขินอาย “ผมกู่เป่ ยเฉิ น, คุณซูผมเคยซื้อของจาก
คุณ ผมยังเคยฝากให้อสู รแฟนตาซีของผมอยูภ่ ายใต้การดูแลของคุณครั้ง
หนึ่ง?”
ซูผงิ จําได้ ตอนนั้นร้านของเขายังไม่เป็ นที่รู้จกั ในวงกว้าง กู่เป่ ยเฉิ นดู
เหมือนจะเป็ นนักสํารวจที่เคยซื้ ออาหารอสู รจากร้านของเขาในตอนนั้น
“โอ้ผมจําคุณได้แล้ว”
“เฮ้อ เดาว่าคุณมีลูกค้ามากเกินไปที่จะดูแลใช่ม้ ยั ?”
ในอดีตกู่เป่ ยเฉิ นเคยรู ้สึกกังวลกับราคาที่บา้ คลัง่ ที่ซูผงิ เรี ยกตอนที่ขอให้
เขาฝึ กอสู รแฟนตาซี แต่เขาเปลี่ยนใจในภายหลังเมื่อเขาเรี ยกอสู รใน
ระหว่างการสํารวจดินแดนรกร้าง เขาตระหนักถึงการเติบโตอย่างไม่น่า
เชื่อของอสู รของเขา นัน่ มีมูลค่าเหมาะกับ 100,000 เหรี ยญดวงดวงดาว
น่าเสี ยดายที่เขาติดภารกิจจึงไม่สามารถไปเยีย่ มซูผงิ เพื่อรับบริ การเพิ่มเติม
ได้ เขาวางแผนที่จะทําสิ่ งนี้ทนั ทีที่มีเวลาเป็ นเรื่ องไม่คาดคิดอย่างยิง่ ที่จะ
พบซูผงิ ในที่แห่งนี้
“คุณมาที่นี่เพื่อทดสอบความกล้าหาญของคุณด้วยหรอ?” กู่เป่ ยเฉิ น
ตรวจสอบซูผงิ ตั้งแต่หวั จรดเท้าโดยไม่ตรวจพบพลังดวงดาวที่ชดั เจน
ในมุมมองของเขาคนที่อายุนอ้ ยมากอาจถึงระดับห้าซึ่งถือว่าน่าทึ่งแล้ว
ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อยเป็ นการตอบแทน
กู่เป่ ยเฉิ นมองไปข้างหลังซูผงิ และแสดงท่าทางแปลก ๆ “คุณมาคนเดียว
หรอคุณซู?”
“อืม ใช่”
“อะไร? คุณไม่ใช่ -”
นี่เป็ นเรื่ องเสี่ ยง แม้วา่ ใครบางคนไม่ได้วางแผนที่จะเข้าสู่ เขตสํารวจ แต่
การเดินทางคนเดียวมักจะตกเป็ นเหยือ่ ของพวกโจรและฆาตกร แม้แต่
นักรบกิตติมศักดิ์ที่ประจําการอยูท่ ี่นนั่ ก็ไม่สามารถดูแลได้
“คุณ อืมคุณต้องการให้ผมไปกับคุณในระหว่างการเดินทางกลับไหม?”
กู่เป่ ยเฉิ นเสนอ ตามปกติแล้วเขาจะไม่กงั วลกับเรื่ องดังกล่าวนี่ แต่เขา
ตัดสิ นใจที่จะยกเว้น เนื่องจากซูผงิ เคยช่วยเขามาแล้วครั้งหนึ่ง
ซูผงิ ปฏิเสธข้อเสนอ เท่าที่เขาเห็นกู่เป่ ยเฉิ นน่าจะมาที่นี่เพื่อฝึ กซ้อม
ในขณะที่เขาจะออกไปทันทีที่เคลียร์ภารกิจท้าทายบนหอคอยได้ ตาราง
ของพวกเขาไม่ตรงกัน
กู่เป่ ยเฉิ นดูหงุดหงิดเล็กน้อยหลังจากที่ขอ้ เสนอมากมายของเขาถูกปฏิเสธ
ปัจจุบนั เขาเป็ นนักรบอสู รระดับหกที่ตอ้ งไปให้ถึงระดับต่อไปเพื่อเข้าสู่
ลีกนักรบอสู ร เขารู ้วา่ เขาสามารถทําได้ในไม่ชา้ เพราะเขาแข็งแกร่ ง เขา
มัน่ ใจว่าเขาสามารถปกป้องเจ้าของร้านที่เปราะบางจากปั ญหาส่ วนใหญ่
ได้ เขาสามารถต่อสู ก้ บั อสู รระดับเจ็ดส่ วนใหญ่
เขาอยากจะถามอีกครั้ง แต่กอ็ ดกลั้นไว้หลังจากคิดอีกครั้ง เขาไม่ใช่คน
พูดมากในเมื่อซูผิงไม่ตอ้ งการ เขาจึงไม่ย้อื
“งั้นก็ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
ซูผงิ พยักหน้าเล็กน้อยเป็ นการตอบแทน
ทั้งคู่อดทนรอโดยไม่พดู คุยกันอีก
หญิงสาวตรงหน้าซูผงิ กระโดดอย่างมีความสุ ข ขณะคุยกับชายชราข้าง ๆ
เธอ “คุณปู่ ครั้งนี้หนูจะไปถึงชั้นห้าให้ได้เลย! ถ้าถังยูห่ รานสามารถทํา
ได้ หนูกท็ าํ ได้!”
ชายชรายิม้ อย่างอ่อนโยน “แน่นอนหลานต้องทําได้แน่”
ซูผงิ นึกถึงผูห้ ญิงที่ยงั ติดอยูใ่ นม้วนคัมภีร์ของเขา และสงสัยว่าจะจัดการ
กับเธอยังไงในภายหลัง เขาต้องหาวิธีบงั คับให้เธอพูด
คิวสั้นลงเรื่ อย ๆ ไม่นานก็ถึงตาของหญิงสาวตรงหน้า
ชั้นที่สองของหอคอยสว่างขึ้นหลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งนาทีเห็นได้ชดั
ว่าหญิงสาวมีประสบการณ์มากในการผ่านภาพลวงตาที่ช้ นั หนึ่ง
เคล็ดลับที่จะประสบความสําเร็ จไม่ได้มีแค่ความแข็งแกร่ ง แต่เป็ นความ
กล้า แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กย็ งั กลัวเกินกว่าจะดําเนินต่อไปได้หาก
พวกเขาไม่รู้วา่ มังกรที่ซุ่มซ่อนอยูข่ า้ งในนั้นเป็ นเพียงภาพลวงตา
ครู่ ต่อมาชั้นที่สามก็ส่องสว่าง
กู่เป่ ยชานเงยหน้าขึ้นพร้อมกับขมวดคิ้ว เขาเห็นว่าผูห้ ญิงคนนั้นอายุเพียง
20 หรื ออาจจะน้อยกว่านั้น ในขณะที่เขาอายุ 25 ปี แล้ว เมื่อเห็นหญิงสาว
คนนี้กา้ วหน้าอย่างรวดเร็ วจึงทําให้เขาค่อนข้างเครี ยด
ในไม่ชา้ ชั้นที่สี่กส็ ว่างขึ้นทําให้ผสู ้ งั เกตการณ์หลายคนตะโกนออกมา
ด้วยความประหลาดใจ
ปาฏิหาริ ยไ์ ม่ดาํ เนินต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเด็กสาวก็ปรากฏตัวขึ้นที่
ฐานของหอคอยพร้อมกับความเศร้าที่เขียนไว้ทวั่ ใบหน้า
“ไม่เป็ นไร หลานปู่ ” ปู่ ของเธอรี บขยับเข้าไปใกล้เพื่อปลอบ “ปี หน้าหลาน
ค่อยมาลองใหม่ได้เสมอ หลานยังมีเวลาเหลือเฟื อ”
หญิงสาวกัดฟันแน่น “หนู- หนูจะต่อคิวใหม่แล้วลองอีกครั้ง หนูเกือบจะ
ไปถึงชั้นห้าได้อยูแ่ ล้ว!”
ชายชราตรวจสอบอย่างละเอียดว่าเธอบาดเจ็บตรงไหนหรื อเปล่า
“เฮ้อ ก็ได้ แต่อย่ากดดันตัวเองหนักเกินไป ตกลงไหม?”
“แน่นอนค่ะ คุณปู่ ”
เนื่องจากเขาจะไม่ทา้ ทายหอคอยเนื่องจากอายุมากแล้ว เขาจึงหันกลับ
และกําลังจะมุ่งหน้าไปที่ทา้ ยแถว เขาชะงักไปชัว่ ขณะเมื่อเห็นชายหนุ่ม
อีกคนอยูข่ า้ งหลังหลานสาวของเขา ดูเหมือนเขาจะมีอายุใกล้เคียงกัน
“โอ้ ขอโทษ ฉันไม่ใช่ผทู ้ ดสอบ เธอไปข้างหน้าได้เลย”
ซูผงิ กลับมามีสติ และตระหนักว่ามันถึงตาของเขาแล้ว
ชายชราส่ ายหัวเพราะเขาเชื่อว่าชายหนุ่มคนนี้ฟุ้งซ่านง่ายเกินไป
“เธอแน่ใจหรื อว่าพร้อมแล้ว? นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นนะ? การเข้าไปที่นนั่
โดยไม่ได้เตรี ยมตัว มันอันตรายเกินไป” ซูผงิ มองไปที่ชายชรา “พร้อม
แล้ว?โอ้ ใช่ ผมพร้อมแล้ว”
“เธอ – ฉันหมายถึง…เอาล่ะดูแลตัวเองด้วย” ชายชราขยับตัวออกไป เขา
ไม่ควรยุง่
“ระวังตัวด้วยนะคุณซู!” กู่เป่ ยเฉิ นเตือนเขา
“แน่นอน คุณก็เหมือนกันระวังตัวด้วยนะ”
คุณไม่จาํ เป็ นต้องบอกฉันเกี่ยวกับเรื่ องนั้น! กู่เป่ ยเฉิ นคิดด้วยท่าทาง
หงุดหงิด
ซูผงิ เข้าไปที่ทางเข้าโดยไม่หนั กลับมามอง
“ผูช้ ายคนนั้นดูยงั เด็กอยูใ่ ช่ไหม?” หญิงสาวแสดงความคิดเห็น
“แน่นอน” ชายชราพยักหน้า “เขาต้องได้รับตัว๋ มาที่นี่จากสายสัมพันธ์
ของเขา แต่เมื่อเทียบกับหลานแล้วเขาไม่ได้เตรี ยมตัวมาดีนกั ”
หญิงสาวไม่สนใจ “ผูช้ ายที่ไม่ได้เตรี ยมตัว” ระหว่างเรี ยน
“เร็ ว ๆ ไปที่ทา้ ยแถวแล้วเริ่ มต้นใหม่กนั ค่ะคุณปู่ ”
“ได้เลย”
พวกเขาเดินไปตามแถว แต่ไม่นานก็ถูกหยุดโดยผูค้ นมากมายที่อยู่
รอบตัวพวกเขา
เด็กหญิงหันไปรอบ ๆ ด้วยความสับสนและเห็นชั้นสี่ ของหอคอยกระดูก
ส่ องแสงเป็ นสี เหลือง
“เขา – ได้ยงั ไง ??”
 ตอนที่ 207 ตื่นตกใจ
ในทํานองเดียวกันชายชราก็จอ้ งมองไปที่หอคอยด้วยกรามที่อา้ ค้าง
“ชายหนุ่มคนนั้นไปถึงชั้นสี่ ภายในสามนาที? เขาไปถึงที่น้ นั โดยไม่มี
ข้อจํากัดเลยหรอ?”
เขารู ้สึกแย่ที่เด็กหนุ่มไร้ความคิดได้ประสบความสําเร็ จเช่นเดียวกับ
หลานสาวสุ ดรักของเขา แต่เขาไม่มีเวลาให้คิดนานเกินไป ชั้นที่หา้ ของ
หอคอยก็เริ่ มสว่างวาบ
“เขา – เขาผ่านชั้นสี่ ไปแล้ว!” หญิงสาวจ้องจนตาจะถลนออกมา เธอไม่
อยากจะเชื่อ “เร็ วขนาดนี้ได้ยงั ไง? ในขณะที่ฉนั ทําไม่ได้ ?? ไม่มีทางที่
เขาจะผ่านชั้นสี่ ไปเหมือนไม่มีอะไรยาก!”
ที่หน้าประตูทางเข้าหอคอย กู่เป่ ยเฉิ นก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเข้าใจ
“คะแนนที่ดีที่สุด” ของเขาคือชั้นสาม เขารู ้วา่ เขาสามารถไปอีกชั้นได้
แต่ถึงกระนั้น… “เจ้าของร้านที่อ่อนแอ” แซงหน้าเขาไปได้ง่าย ๆ ! คน
อื่น ๆ ที่รออยูก่ เ็ ริ่ มคุยกันเสี ยงดังอีกครั้ง มันเป็ นเรื่ องยากมากที่จะเห็นผู ้
ท้าชิงคนใดไปได้ไกลขนาดนี้ เพราะคนที่ไปถึงชั้นห้าได้จาํ เป็ นต้องเป็ น
นักรบอสู รระดับแปดขั้นสู งหรื อไกลกว่านั้น อีกทางเลือกหนึ่งสําหรับ
คนที่ต่าํ กว่าข้อกําหนดเล็กน้อยคือมีอสู รขั้นสู ง แม้วา่ นี่จะไม่ใช่วธิ ีที่ดีใน
การรับความท้าทายเพราะการใช้อสู รที่แข็งแกร่ งกว่าตัวเองอาจทําให้
เกิดผลที่ไม่พึงปรารถนาได้
“ครั้งสุ ดท้ายที่คุณเห็นชั้นห้าเปิ ดใช้งานคือเมื่อไหร่ ?” ผูส้ งั เกตการณ์ถาม
คู่หูของเขา “หลายวันก่อน ฉันสงสัยว่ามีลูกคนรวยของตระกูลใหญ่คน
ไหนอยูท่ ี่นนั่ หรื อไม่กพ็ วกตาแก่อยากมาเล่น”
“ฉันไม่คิดว่าชายชราจะได้อะไรมากมายจากการมาที่นี่”
“นายพูดถูก พวกเขาบอกว่าความท้าทายในชั้นที่สูงขึ้นจะเปลี่ยนไปตาม
ความแข็งแกร่ งและประสบการณ์ของคน ๆ นั้น เฮ็ค นายพูดถูก แม้แต่
ปรมาจารย์ดาบก็ไม่สามารถขึ้นไปถึงชั้นเก้าได้”
คนส่ วนใหญ่ไม่รู้วา่ ใครอยูใ่ นหอคอยเพราะพวกเขาไม่ได้ให้ความสําคัญ
กับผูท้ า้ ชิงทุกคน แต่บรรดาผูท้ ี่รู้จกั ซูผงิ ต่างก็ตอ้ งตกตะลึง เมื่อรู ้อายุของ
ซูผงิ พวกเขาเชื่อว่าซูผงิ จะเข้าสู่ สามอันดับสู งสุ ดของการจัดอันดับนัก
สํารวจได้อย่างง่ายดาย และพวกเขาไม่ได้คาํ นึงถึงความเร็ วที่น่ากลัวของ
เขาด้วยซํ้า
เด็กสาวรู ้สึกว่าแก้มของเธอร้อนจนเกือบไหม้ดว้ ยความลําบากใจ เมื่อมี
คนที่เธอ “ไม่รู้จกั ” ทําได้ดีกว่าเธอจริ ง ๆ
ปู่ ของเธอรู ้จกั นิสยั ของเธอเป็ นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงพยายามปลอบเธอ
อย่างรวดเร็ ว แต่กห็ ยุดลง เมื่อเขาสังเกตเห็นผูค้ นพากันร้องอุทานด้วย
ความกลัวอีกครั้ง
“นัน่ – ชั้นหก! เขาไปถึงชั้นหกแล้ว!”
“หรื อว่าเขาจะเป็ นนักรบอสู รระดับเก้าตั้งแต่ยงั หนุ่ม?”
หญิงสาวรู ้สึกราวกับว่าเธอถูกราดด้วยอะไรเย็น ๆ ตั้งแต่หวั จรดเท้า
ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เธอยังคงทะเยอทะยานและกระตือรื อร้นที่จะฝึ กหนัก
ขึ้น แต่ความคิดนั้นกลับกลายเป็ นความสิ้นหวังอย่างแท้จริ งในตอนนั้น
ช่องว่างกว้างเกินไปไม่มีทางที่เธอจะไปถึงระดับนั้นได้เร็ ว ๆ นี้ไม่ตอ้ ง
พูดถึงว่าคู่แข่งของเธอดูเด็กเหมือนตัวเธอเอง …
แม้แต่ถงั ยูห่ รานซึ่งเป็ นอัจฉริ ยะที่มีชื่อเสี ยง ได้รับสมบัติที่น่าสนใจทั้งหมด
จากตระกูลใหญ่ของเธอก็ไม่สามารถไปถึงชั้นหกได้ตอนอายุ 20 ปี !
“นี่ไม่ใช่เรื่ องจริ ง นี่ไม่ใช่เรื่ องจริ ง…” กู่เป่ ยเฉิ นพึมพํากับตัวเอง”นัน่ มัน
คือความใฝ่ ฝันของฉันในการไปถึงชั้นนั้น แต่คุณซูกท็ าํ มันได้แทบจะ
ในทันที ต้องมีอะไรผิดพลาด บางทีหอคอยมังกรนี้อาจเป็ นของปลอม
บางที…”
ฝูงชนกําลังพูดคุยกันดังขึ้นเรื่ อย ๆ จนกระทัง่ พวกเขาเริ่ มส่ งเสี ยงเชียร์สุด
ปอด ผูค้ นจํานวนมากขึ้นได้เรี ยนรู ้วา่ ชายหนุ่มคนหนึ่งวิง่ ผ่านชั้นห้าไป
ได้โดยไม่หยุด ความพลุ่งพล่านดังขึ้นจนเพียงพอที่จะปลุกนักรบผูย้ งิ่ ใหญ่
หลายคนที่คอยรักษาความสงบ
ปรมาจารย์ดาบลืมตาขึ้น มองลงไปที่หอคอยเรื องแสง
“อัจฉริ ยะรุ่ นเยาว์อีกคน… แต่กไ็ ม่น่ายกย่องนัก เนื่องจากสมาชิกรุ่ นเยาว์
ของตระกูลที่มีชื่อเสี ยงหลายคนก็ทาํ แบบนี้ได้ เฮ้ ฉันยังจําช่วงเวลาที่ชาย
คนหนึ่งสามารถไปถึงชั้นเจ็ดได้”
เขาหลับตาลงอีกครั้ง ในขณะที่เขาตัดสิ นใจที่จะไม่คิดถึงเรื่ องนี้มากเกินไป
ในฐานะนักรบกิตติมศักดิ์เขาได้เห็นสมาชิกคนรุ่ นใหม่ที่ยอดเยีย่ ม
พรสวรรค์ยงั ไม่เพียงพอที่จะทําให้ไปถึงตําแหน่งในตํานานได้
ถึงกระนั้นเขาก็ปรารถนาที่จะค้นหาว่าตระกูลใดจะค้นพบเด็กที่มี
พรสวรรค์อีกคน
ภายในหอคอยซูผงิ จ้องมองไปที่ทางเข้าสู่ ช้ นั ถัดไปและตัดสิ นใจเรี ยก
โครงกระดูกน้อยออกมา
จากประสบการณ์เดิมของเขา ศัตรู ในชั้น 7 ขึ้นไปจะมีความเกี่ยวข้อง
อย่างมากกับระดับพลังดวงดาวของเขา ถือเป็ นสิ่ งที่ดีเพราะสิ่ งนี้ทาํ ให้
เขาจะได้เจอกับศัตรู ที่ออ่ นแอกว่าเดิม
ทั้งหมดนี้เป็ นเพราะเขายังคงเป็ นนักรบอสู รระดับห้า ระดับพลังดวงดาว
ของเขาเกี่ยวข้องกับระดับ อย่างมากที่สุดหอคอยจะส่ งคู่ต่อสู ร้ ะดับแปดมา
“เฮ้อ ไม่มีอะไร ยิง่ ฉันทําสิ่ งนี้เสร็ จเร็ วเท่าไหร่ ฉนั ก็จะได้กลับบ้านได้เร็ ว
ขึ้นเท่านั้น” ด้วยความช่วยเหลือจากอสู รของเขา การต่อสู ้บนชั้นเจ็ดจึง
จบได้เร็ วพอสมควร การเคลียร์ช้ นั เจ็ดอย่างรวดเร็ วก็เหมือนกับการโยน
ระเบิดท่ามกลางฝูงชนที่ยงั คงรออยูด่ า้ นนอก ทุกคนที่เคยไม่สนใจว่าใคร
คือผูท้ า้ ชิงคนปั จจุบนั เริ่ มตั้งคําถาม
ไม่ใช่เรื่ องใหญ่หากทหารเก่าทําเช่นนี้ แต่มนั ก็เป็ นเรื่ องที่แตกต่างอย่าง
สิ้ นเชิงหากผูท้ า้ ชิงยังเด็ก
สําหรับผูท้ ี่เห็นซูผงิ เข้าไปในหอคอยก่อนหน้านี้ … พวกเขาพูดไม่
ออกไประยะหนึ่ง
เสี ยงตะโกนปลุกปรมาจารย์ดาบออกจากสภาพที่เงียบสงบของเขา
ในขณะที่เขามองไปยังหอคอยเรื องแสง ครั้งนี้มนั ทําให้เขาประหลาดใจ
นัน่ เร็ วเกินไป แม้กระทัง่ ตามมาตรฐานของเขา
ในทํานองเดียวกันนักรบกิตติมศักดิ์หลายคนที่รออยูบ่ นท้องฟ้าก็เข้าร่ วม
ทําให้หอคอยมีรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดไปจากเดิม
ชั้นแปดสว่างขึ้น
ปรมาจารย์ดาบไม่สามารถนัง่ นิ่งได้อีกต่อไป
เมื่อถึงเวลานั้นอายุของผูท้ า้ ชิงก็ไม่สาํ คัญอีกต่อไป ไม่วา่ จะอายุมากหรื อ
น้อยผูท้ า้ ชิงต้องมีความสามารถที่น่ากลัวมากพอที่จะเอาชนะการโจมตี
ของบางสิ่ งที่แข็งแกร่ งกว่าได้
ด้วยสี หน้าที่จริ งจัง ปรมาจารย์ดาบออกจากจุดของเขา ในขณะที่จอ้ งมอง
ไปที่ช้ นั แปดของหอคอยอย่างตั้งใจ
ในเวลาเดียวกันมีหลายร่ างปรากฏขึ้นข้างหลังเขา พวกเขาดูตกใจไม่แพ้
กันกับสิ่ งที่เกิดขึ้นในตอนนี้
ไม่ใช่ทุกคนที่มาถึงชั้นแปด พวกเขาตระหนักว่าผูท้ า้ ชิงอาจแข็งแกร่ ง
กว่าพวกเขาหรื ออย่างน้อยก็มีศกั ยภาพที่จะไปถึงระดับนั้นในอนาคต
“เขาคือ ฤๅษีเฒ่าบางคนที่อยากเล่นเกมใต้จมูกของเรา?”
“ไม่ ฉันรู ้จกั คนที่อาศัยอยูใ่ นอนุทวีปนี้ทุกคน หากมีคนใดคนหนึ่ง
ปรากฏตัวขึ้นฉันต้องรู ้”
“ฉันจะถามในภายหลัง ต้องมีคนเห็นว่าใครเข้าไปที่นนั่ ”
บนพื้นดินผูค้ นต่างประหลาดใจเกินกว่าที่จะพูดอะไรในตอนนี้
เนื่องจากแชมป์ ของรายการจัดอันดับนักสํารวจไปถึงชั้นหกเท่านั้น
ยังไม่สิ้นสุ ดความพิศวง ปลายยอดหอคอยเริ่ มส่ องแสงเหมือนสัญญาณไฟ
 ตอนที่ 208 ข่ าวทีน่ ่ าตกใจ
พื้นที่รอทั้งหมดเงียบลงอย่างแปลกประหลาด อารมณ์ของทุกคน
เปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเป็ นมาก่อน
มีคนไปถึงชั้นเก้า จุดสิ้ นสุ ดของหอคอยมังกร!
เจ้าของ “สถิติที่ดีที่สุด” ที่คนส่ วนใหญ่รู้จกั คือนายน้อยของตระกูลที่มี
ชื่อเสี ยงหลายแห่งทัว่ ทั้งทวีป อย่างถังยูห่ รานซึ่งหยุดอยูท่ ี่ช้ นั 6 ไม่มีใคร
รู ้วา่ ชั้นสุ ดท้ายเป็ นยังไง แม้วา่ พวกเขาจะค่อนข้างมัน่ ใจว่ามันต้องยาก
อย่างบ้าคลัง่ เมื่อเทียบกับชั้นที่หก
ไม่ได้มีแค่คนทัว่ ไปบนพื้นดินที่ตกตะลึง บนท้องฟ้านักรบอสู รอาวุโส
รวมถึงปรมาจารย์ดาบก็ตกตะลึงเช่นกัน
ในความเป็ นจริ งพวกเขารู ้ดีกว่าคนอื่น ๆ ว่าการไปถึงชั้นบนสุ ดของหอคอย
เป็ นสิ่ งที่เป็ นไปไม่ได้ หากผูท้ า้ ทายเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์เช่นเดียวกับ
พวกเขาก็หมายความว่าศัตรู ตนสุ ดท้ายที่รออยูใ่ นตอนท้ายคือราชาอสู ร
หรื อแม้แต่สิ่งที่อยูเ่ หนือกว่า – ราชาแห่งราชาอสู ร
การเอาชนะราชาแห่งราชาอสู รเป็ นความสําเร็ จที่ไม่เคยมีมาก่อนใน
ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ท้ งั หมด
แตกต่างจากมนุษย์ทวั่ ไปและอสู รดวงดาวที่ถูกจัดประเภทตั้งแต่ระดับ
หนึ่งจนถึงระดับเก้า “ราชาแห่งราชา” ไม่จาํ เป็ นต้องใช้การจัดประเภท
อีกต่อไปเพราะมันอันตรายกว่าราชาอสู รที่แข็งแกร่ งที่สุดอย่างปฏิเสธ
ไม่ได้ แม้แต่นกั รบที่เก่งที่สุดอย่างปรมาจารย์ดาบก็สามารถทําได้เพียง
หลบหนีและขออภัย
นอกจากนี้ นักรบอสู รกิตติมศักดิ์ที่คอยเฝ้าหอคอยยังเก็บความลับนี้ไว้
ป้องกันไม่ให้มนั กลายเป็ นความรู ้ทวั่ ไป หอคอยนี้ไม่เพียงแต่เป็ นสนาม
ฝึ กสําหรับทดสอบความสามารถต่าง ๆ ของผูค้ นเท่านั้น แต่ยงั เป็ น
สถานที่ทดสอบสําหรับการเลือกผูท้ ี่จะได้รับมรดกอันทรงพลังของ
อาณาจักรลับนี้
“เราต้องหาว่าใครอยูใ่ นนั้น!”
“ต้องไม่ใช่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์เหมือนพวกเรา แม้แต่นกั รบที่มีระดับ
สู งสุ ดในประเทศนี้กไ็ ม่สามารถสังหารราชาอสู รได้โดยปราศจากความ
ช่วยเหลือ ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าวิญญาณมังกรโบราณนี้ไม่ใช่ราชาอสู รทัว่ ไป”
“ถ้าอย่างนั้นมันต้องเป็ นพวกรุ่ นเยาว์แน่ ๆ ! เราจะทํายังไงดีเราควรบอก
ท่านเก็นเกี่ยวกับเรื่ องนี้ไหม?”
“ครั้งที่แล้วลูกสาวของเขาผ่านชั้นแปดใช่ไหม? และเขาขอให้เราอย่าบอก
ใคร แต่ครั้งนี้ใครบางคนมาถึงชั้นสุ ดท้ายอย่างเปิ ดเผย! อย่าบอกนะว่า
เขาจะได้รับมรดกเช่นกัน แล้วเราจะอธิบายเรื่ องนี้กบั ท่านเก็นยังไง ??”
“นัน่ นะสิ ตระกูลไหนส่ งเขามานะ?”
จุดประสงค์ท่ีแท้จริ งของงานนี้ไม่ได้อยูท่ ี่การแจกของฟรี ให้กบั นักล่า
สมบัติอย่างไม่เห็นแก่ตวั แต่เพื่อล่อให้นกั สํารวจอิสระสํารวจเขตที่ยงั ไม่
มีการสํารวจ
นี่เป็ นสาเหตุที่เหล่านักรบอสู รกิตติมศักดิ์เหล่านี้ท่ีล่วงรู ้แผนลับรู ้สึกกังวล
เมื่อเห็นว่ามีคนมาถึงชั้นสุ ดท้ายของหอคอย เมื่อเขตต่าง ๆ ยังไม่ถูกสํารวจ
ทั้งหมด ความรู ้เกี่ยวกับมรดกขั้นสุ ดท้ายส่ วนใหญ่เป็ นข่าวลือ ไม่แน่ใจ
ว่าการเอาชนะหอคอยนั้นจะขัดขวางแผนของพวกเขาหรื อเปล่า?
ปรมาจารย์ดาบจ้องมองไปที่หอคอยที่ส่องแสง ก่อนที่เขาจะหยิบอุปกรณ์
ออกมาจากกระเป๋ าเสื้ อ
“ท่านเก็น?”
“อา มีอะไรสําคัญเหรอเพื่อน?” เสี ยงอ่อนโยนของชายชราดังมาจากลําโพง
“…มีชายคนหนึ่งเพิง่ เข้าสู่ช้ นั สุ ดท้ายของหอคอยมังกรครับ ท่านต้องการ
ที่จะมาดูไหม?”
ความเงียบเกิดขึ้นชัว่ ครู่
นํ้าเสี ยงของชายชราดูแข็งกร้าว “เฝ้าทางเข้าไว้ ฉันกําลังไปที่นนั่ ”
“ได้ครับ”
บี๊บ
นักรบอสู รกิตติมศักดิ์อื่น ๆ สะดุง้ เล็กน้อย เมื่อรู ้สึกได้ถึงจิตสังหารที่มา
จากนํ้าเสี ยงนัน่
จากนั้นพวกเขาก็สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผูท้ า้ ทายที่โชคร้ายคนนี้ อาจ
เป็ นความตาย เพราะมรดกที่พวกเขากําลังหมายตาถูกสงวนไว้อย่างเคร่ ง
ครัดโดยนักรบอสู รในตํานานที่ทรงพลัง ไม่มีใครในประเทศนี้สามารถ
อยูไ่ ด้หากมีปัญหากับนักรบในตํานาน ไม่ใช่แม้แต่หวั หน้าตระกูลใหญ่
มีนกั รบในตํานานเพียงสองคนในอนุทวีปทั้งหมด ท่านเก็นเป็ นหนึ่งใน
นั้น ด้วยความแข็งแกร่ งท่านเก็น ไม่จาํ เป็ นต้องทําอะไรมากเพื่อยึดครอง
อํานาจเหนือผูค้ นจากทุกมุมโลก และแน่นอนเขาจะไม่ยอมให้ใครหยิบ
เอาสิ่ งที่เป็ นของเขาไปแน่ ๆ
“เฮ้อ…ชายหนุ่มที่มาถึงชั้นสุ ดท้าย ฉันต้องบอกว่านี่เป็ นเรื่ องใหม่สาํ หรับ
ฉัน”
“นี่มนั น่ากลัวจริ ง ๆ ! ถ้าฉันจําไม่ผดิ ลูกสาวของท่านเก็นเกิดมาเพื่อเป็ น
นักรบอสู รขั้นสู งใช่ไหม? ด้วยการสอนอย่างละเอียดของ ท่านเก็นเธอจึง
มีทรัพยากรที่สมบูรณ์แบบ ถึงกระนั้นเธอก็หยุดอยูท่ ี่ช้ นั แปด ใครจะไป
คิดว่าจะมีใครที่เอาชนะเธอได้?”
“สัตว์ประหลาด มันต้องเป็ น…”
“ห๊ะ สัตว์ประหลาดเหรอ? เขาจะไม่มีชีวติ อยูเ่ พื่อวันอื่นอีกแล้วเพราะเขา
ทําให้ท่านเก็นโกรธ”
“เขามาจากตระกูลไหน ตระกูลเขาไม่ได้บอกเขาหรื อไงว่าอย่าทําอะไร
โจ่งแจ้ง? นี่มนั โง่…”
พวกเขารู ้สึกไม่ค่อยดี เมื่อรู ้วา่ ชายหนุ่มผูม้ ีแนวโน้มที่จะกลายเป็ นนักรบ
ในตํานานอีกคนจะถูกสังหารในช่วงต้นชีวติ
ปรมาจารย์ดาบไม่ได้เข้าร่ วมการสนทนา เขาจ้องมองไปที่หอคอยอีกครั้ง
แตกต่างจากชั้นก่อนหน้าซึ่งส่ วนใหญ่วา่ งเปล่า ชั้นสุ ดท้ายของหอคอย
เป็ นสนามรบโบราณที่มีกองซากศพและกระดูกของอสู รอยูเ่ ต็มไปหมด
ตามปกติซูผงิ อยูห่ ลังเกล็ดแข็งของอสรพิษม่วง ในขณะที่สงั่ ให้อสู รอีก
สามตัวของเขาเผชิญหน้ากับวิญญาณที่ของมังกรโบราณซึ่งดูเหมือนจะ
อยูใ่ นระดับเก้าขั้นสู ง
การต่อสู ้ค่อนข้างยาก วิญญาณโบราณนี้รู้เทคนิคการต่อสู แ้ ปลก ๆ แต่มี
ประสิ ทธิ ภาพมากมาย แม้วา่ ทุกอย่างยังอยูใ่ นการประเมินของซูผงิ
เนื่องจากเขาเคยท้าทายมันมาหลายครั้งแล้วก่อนหน้านี้
“สุ นขั ล็อกมันด้วย โซ่มืด!”
“โครงกระดูกน้อยใช้เสี ยงคํารามของราชาโครงกระดูก!”
“มังกรเพลิงนรก ขุมหลุมใต้มนั !”
จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้ ซูผงิ จัดการได้ดี เขาต่อสู แ้ ละตายเพื่อวิญญาณ
มังกรหลายครั้งจนสามารถทํานายการเคลื่อนไหวต่อไปของมันได้ เขาดู
การเคลื่อนไหวของมันก่อนที่เขาจะบอกให้อสู รของเขาตอบสนอง
เขาใช้เวลาไม่ถึงสิ บนาทีในการต่อสู จ้ นจบ
เนื่องจาก “last boss” ของหอคอยไม่ได้แตกต่างไปจากที่เขาเคยพบใน
สนามสื บทอดเสมือนจริ ง เขาจึงแน่ใจ 100% ว่าอาณาจักรลับนี้เหมือนกัน
กับสนามสื บทอดราชามังกรโดยสิ้ นเชิง
“เฮ้ ขอบคุณระบบ ฉันคงมาไกลขนาดนี้ไม่ได้ถา้ ไม่มีนาย”
เขาคิดว่าการต่อสู ้สิ้นสุ ดลงเมื่อวิญญาณมังกรกําลังสลายไป แต่แทนที่จะ
หายไปอย่างสมบูรณ์ ทันใดนั้นมันก็เริ่ มสว่างขึ้น
ภายใต้การจ้องมองอย่างประหลาดใจของเขา วิญญาณก็เปลี่ยนรู ปร่ าง
และกลายเป็ นมังกรทองห้าเล็บที่มีรูปร่ างผอมบาง
ในขณะที่เขายังคงพยายามระบุสิ่งที่เกิดขึ้น ท่ามกลางแสงเจิดจ้า ศัตรู ตวั
ใหม่กพ็ งุ่ เข้าใส่ เขา
 ตอนที่ 209 เครื่ องหมาย
“แย่แล้ว”
มังกรทองเร็ วเกินกว่าที่เขาจะหลบ สิ่ งเดียวที่เขาทําได้ในเวลานั้นคือการ
เอาโล่ดวงดาวขึ้นมากัน ร่ างสี ทองบินผ่านโล่และกระแทกกลางหน้าผาก
ของเขา
ปัง!
ซูผงิ รู ้สึกว่าโลกทั้งใบหมุนรอบตัวเขาในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่เจ็บปวด เมื่อ
เขาได้สติอีกครั้ง เขารู ้สึกว่ามีบางอย่างที่ร้อนแปลก ๆ ไหลตามหัวราว
กับว่าเขาเลือดออก
เขาเอามือแตะหน้าผาก สัมผัสได้ถึงรอยกระแทกเล็ก ๆ บนผิวหนัง
สิ่ งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในหอคอยมังกรเสมือนจริ ง!
ความรู ้สึกร้อนนั้นไม่ใช่ที่ผวิ หนังของเขา แต่อยูใ่ นสมองของเขาแทน
เขาเห็นภาพที่ฉายผ่านมุมมองของเขา ภาพของดินแดนโบราณที่ถูกโจมตี
โดยสายฟ้าและพายุเฮอริ เคนอย่างต่อเนื่องราวกับว่าวันสิ้ นโลกมาถึงแล้ว
มังกรสี ทองขนาดใหญ่หา้ กรงเล็บโผล่ออกมาจากระยะไกล บินเข้าไปใน
เมฆฝนด้านบน
ซูผงิ เห็นภาพเงาสู งตระหง่านของบางสิ่ งที่ซ่อนอยูใ่ นหมู่เมฆ จากจุดที่
สายฟ้าคล้ายใบมีดผ่าลงมา ทําให้ร่างของมังกรแตกเป็ นเสี่ ยง ๆ
ครู่ หนึ่งภาพนั้นก็สว่างกว่าจะมองได้
เมื่อเขาลืมตา เขาก็มอง “สนามรบ” ที่คุน้ เคยภายในหอคอยมังกรอีกครั้ง
ความคิดหนึ่งแวบเข้ามา ทําให้เขาเข้าใจได้อย่างน่าอัศจรรย์วา่ เกิดอะไรขึ้น
สิ่ งที่เขาเพิ่งเห็นคือช่วงเวลาสุ ดท้ายของราชามังกรโบราณก่อนที่มนั จะ
ถูกสังหาร นอกจากนี้ “การกระแทก” ที่หน้าผากของเขาไม่ใช่สิ่งที่เกิด
จากการบาดเจ็บ แต่เป็ น “เครื่ องหมายของผูม้ ีคุณสมบัติ” ที่เขาได้รับจาก
การเอาชนะศัตรู ตวั สุ ดท้ายในหอคอย
จากนั้นเขาได้รับอนุญาตให้ไปรับมรดกของราชามังกรซึ่งเป็ นมรดกสุ ดท้าย
เขาต้องรอจนกว่า “ผนึก” ทั้งหมดในเขตต่าง ๆ จะถูกนักสํารวจนําออกมา
ซึ่ งถึงเวลานั้น ผูท้ ี่ครอบครองเครื่ องหมายจะถูกเรี ยกเข้าสู่ การทดสอบ
ครั้งสุ ดท้าย
นอกจากนี้เครื่ องหมายนี้ยงั มีผลกระทบที่น่าสนใจมากมายในตัวมันเอง
ก่อนอื่นเขาสามารถใช้เครื่ องหมายเพือ่ เข้าสู่อาณาจักรลับนี้ได้ทนั ที แม้วา่
ทางเข้าจะถูกปิ ดก็ตาม
ประการที่สองเครื่ องหมายนี้อนุญาตให้เขาเรี ยกวิญญาณมังกรมาช่วยได้
ในสถานการณ์อนั ตรายได้ ดูเหมือนราชามังกรโบราณตัวนี้มอบสิ ทธิ
พิเศษนี้ให้เขาเพื่อปกป้องเขา ไม่ให้สูญเสี ย “ผูส้ ื บทอดแสนหายาก” แถม
เครื่ องหมายนี้ยงั สามารถช่วยให้สามารถเดินทางไปยังเขตที่เลือกได้ทนั ที
ในขณะเดียวกันก็บอกเขาด้วยว่า “ผนึก” ในเขตนั้นได้ถูกนําออกไปแล้ว
หรื อยัง
เขารู ้สึกประหลาดใจมากเมื่ออ่านสถานการณ์ทวั่ ไปเกี่ยวกับเขตต่าง ๆ
เห็นได้ชดั ว่า 95 เขตได้ถูกเคลียร์ออกไปแล้วไม่ใช่ 57 เขตเหมือนที่คน
เคยบอกเขา นัน่ หมายถึงการพิจารณามรดกขั้นสุ ดท้ายจะเกิดขึ้นหลังจาก
ที่อีก 14 เขตถูกสํารวจ
“ให้ตายเถอะ สมบัติจาํ นวนมากถูกยึดไปแล้ว 95 เขต…ผูค้ นไม่น่าจะทํา
สําเร็ จในเวลาเพียงไม่กี่วนั มีบางอย่างเกิดขึ้น มีคนพยายามซ่อนความคืบ
หนาที่แท้จริ งจากคนอื่น”
แต่ทาํ ไม?
“บางทีคนดูแลที่แห่งนี้คงรู ้เรื่ องมรดก? พวกเขาปล่อยให้ผคู ้ นเข้ามาเพื่อที่
พวกเขาจะได้ปลดผนึกส่ วนต่าง ๆ ได้เร็ วขึ้นซึ่งจะทําให้ …”
“เดี๋ยวก่อนถ้านี่เป็ นเรื่ องจริ ง ‘สถิติที่ดีที่สุด’ของการท้าทายหอคอยก็ตอ้ ง
เป็ นของปลอมเช่นกัน บางทีอาจมีคนมาถึงชั้นสุ ดท้ายแล้ว”
เขารู ้เกี่ยวกับสนามสื บทอดราชามังกร แต่เขายังไม่ได้เรี ยนรู ้เกี่ยวกับการ
พิจารณาครั้งสุ ดท้าย เขาต้องการข้อมูล
เขาพิจารณาอยูค่ รู่ หนึ่งจากนั้นเขาก็หยิบม้วนคัมภีร์ออกมา ข้างในเขา
เห็นถังยูห่ รานนัง่ เฉย ๆ อยูข่ า้ ง ๆ ต้นอนิม่าด้วยท่าทางเบื่อหน่าย แทนที่
จะมองหาทางออก
“เธอรู ้อะไรเกี่ยวกับหอคอยมังกรบ้าง?” ซูผงิ ถามโดยการส่ งเสี ยงข้างใน
ซึ่ งฟังดูเหมือนเสี ยงฟ้าร้องดังสนัน่ ในมุมมองของถังยูห่ ราน
ถังยูห่ รานดีใจที่ในที่สุดเธอก็มีโอกาสเจรจากับผูจ้ บั กุม เธอพยายามจะ
ออกจากคุกแปลก ๆ นี่แต่ไม่สาํ เร็ จ การได้คุยกับซูผิงหมายถึงการมี
ทางเลือกใหม่
เธอสงสัยว่าทําไมซูผงิ ถึงอยากรู ้เรื่ องหอคอยมังกร แต่หลังจากคิดดีแล้ว
เธอตัดสิ นใจที่จะไม่ถามคําถามโง่ ๆ นัน่ ในเมื่อชายคนนี้แข็งแกร่ งพอที่จะ
สังหารนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
“อะแฮ่ม” เธอลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางที่ไม่เป็ นมิตร ขณะมองใบหน้าของซูผงิ
ซึ่ งปรากฏเป็ นภาพขนาดยักษ์เหนือเธอ “ฉันจะบอกนายเมื่อนายปล่อย
ฉันออกไป ฉันจะทําเป็ นลืมเรื่ องที่เกิดขึ้นทั้งหมด นายจะเอาต้นไม้โง่ ๆ
นี้ไปด้วยก็ได้”
“ตอบคําถามของฉันมา เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง”
“นาย – อืม! นายรู ้อะไรไหม? นายฆ่าฉันตอนนี้เลยดีกว่า!” ถังยูห่ รานขู่
ด้วยการเอามือจับต้นไม้ใกล้ ๆ “ฉันไม่กลัวความตาย! แต่นายจะไม่เห็น
ต้นไม้ที่มีค่านี่อีก!” ..
ซูผงิ เลือกที่จะถอยหลัง “ได้ ฉันจะพิจารณาให้เธอออกไปโดยมีเงื่อนไข
ว่าฉันต้องได้ขอ้ มูลเกี่ยวกับหอคอยมังกร”
ถังยูห่ ราแอบยิม้ เมื่อแผนของเธอได้ผล
“แปปนะ…” เธอพูดโดยไม่ยอมถอยห่างจากต้นไม้ “ฉันไม่รู้อะไรมาก
ฉันไม่สามารถสอนวิธีปีนให้สูงขึ้นได้ เผือ่ นายยังไม่รู้ฉนั ไปถึงชั้นที่หก
เท่านั้น และนายต้องได้ดีกว่าฉันแน่”
“เธอรู ้ไหมว่าใครไปได้ไกลที่สุด พวกเขาไปถึงชั้นไหนแล้ว?”
ถังยูห่ รานมองเขาแปลก ๆ “อะไรนะ นายอยากฝากชื่อไว้ในอันดับของ
นักสํารวจด้วยงั้นเหรอ ฉันคิดว่าแชมป์ คนปัจจุบนั คือเย่เทียนหมิงจาก
ตระกูลเย่ในเมืองหลงเจียง ฉันได้ยนิ มาว่าเขาไปถึงชั้นเจ็ด แต่เขายังไม่
ถึง มีคนบอกว่าเขาฝึ กหนักมากหลายปี มานี้ เขายังมีอสู รหายากหรื อ
อะไรสักอย่าง ถ้านายถามฉัน ฉันคิดว่าเขาจะบรรลุเป้าหมายในไม่ชา้ ”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว หลังจากที่เขาได้เรี ยนรู ้ “ข่าวปลอม” เกี่ยวกับจํานวนเขตที่
สํารวจแล้ว เขาไม่คิดเชื่อข่าวสําหรับคนทัว่ ไป
“อันดับของนักสํารวจนัน่ คืออะไร? เชื่อถือได้ไหม? แน่ใจเหรอว่ามีชื่อ
ทุกคน อาจจะมีคนไปได้ไกลกว่านั้นมากแต่ไม่มีการบันทึกไว้”
ถังยูห่ รานดูไม่พอใจเมื่อซูผงิ ตั้งคําถามอย่างเปิ ดเผยเกี่ยวกับความถูกต้อง
ของรายชื่อการจัดอันดับที่เธอพยายามดิ้นรนเธอรู ้วา่ ซูผงิ เก่งพอที่จะเป็ น
แชมป์ คนต่อไป แต่การที่เขาไม่เชื่อมันทําให้เธอเจ็บปวด
“…มันแสดงการจัดอันดับของผูท้ า้ ทายรุ่ นเยาว์ บางทีนกั รบอสู รอาวุโส
คงไม่อยากฝากชื่อของพวกเขาในการจัดอันดับ”
“ฉันเข้าใจแล้ว เธอรู ้ไหมว่ามีมรดกรออยูท่ ี่จุดสิ้ นสุ ดของอาณาจักรลับ”
ถังยูห่ รานขมวดคิ้ว “มรดกเหรอ? มรดกอะไร?”
ซูผงิ ถอนหายใจด้วยความผิดหวัง
“จิ๊ แม้แต่ตระกูลถังก็ยงั ไม่อยูใ่ นเกม?”
ถังยูห่ รานฉลาดพอที่จะจับความหมายของซูผงิ ได้ และเธอก็ไม่สามารถ
สงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป
“มีมรดกหรอ ไม่สิมรดกของใคร เดี๋ยวก่อน…อาจจะเป็ นราชามังกรโบราณ
หรอ? แต่นนั่ หมายความว่าเป็ นสิ่ งที่ราชาอสู รทิ้งไว้ ฉันไม่เคยคิดเลยว่า
เฮ้ ใครบอกนายเรื่ องนี้ มันหมายถึงอะไร ?? ที่สาํ คัญเราจะหามรดกนี้ได้
ยังไง? อย่าบอกนะว่ามันคือหอคอย...”
ซูผงิ หมดความสนใจเนื่องจากเห็นได้ชดั ว่าผูห้ ญิงคนนี้ไม่มีอะไรที่เขาจะ
ได้จากเธอ
“เหมือนเดิมดูแลต้นไม้ หากใบไม้หายไป 1 ใบฉันจะเอาหัวของเธอไป
วางบนจาน”
เขาออกจากม้วนคัมภีร์ ทิ้งให้ถงั ยูห่ รานจ้องมองท้องฟ้าด้วยความตื่น
ตระหนก
แต่ – แต่เขาไม่คิดว่าฉันจะทําลายต้นไม้จริ ง ๆ ??
เธอไม่สามารถทําได้ ต้นไม้เป็ นสิ่ งเดียวที่ทาํ ให้เธอมีชีวติ อยูแ่ ละเธอก็รู้ดี
“แก !!”
หญิงสาวกระทืบเท้าด้วยความโกรธ แต่กห็ ยุดอย่างรวดเร็ วเมื่อเธอได้ยนิ
เสี ยงต้นไม้ขยับ
ซูผงิ ออกจากม้วนคัมภีร์และพิจารณาสิ่ งที่เขาเพิ่งได้ยนิ อย่างระมัดระวัง
แม้วา่ ถังยูห่ รานจะไม่ได้บอกอะไรเขามากนัก แต่เขาก็ยงั เรี ยนรู ้บางอย่าง
จากคําพูดของเธอ
ประการแรกแม้แต่ตระกูลที่ใหญ่ที่สุดก็ยงั ไม่รู้ถึงความจริ งที่ซ่อนอยู่ ซึ่ง
หมายความว่า“ ผูบ้ งการ” ที่อยูเ่ บื้องหลังทุกสิ่ งอาจเป็ นนักรบในตํานาน
ก็ได้ เนื่องจากนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไม่สามารถซ่อนเบาะแสที่สาํ คัญจาก
คนทั้งโลกได้
“การจัดอันดับนักสํารวจ” ไม่น่าเชื่อถือ เนื่องจากแม้แต่ผทู ้ ี่อยูใ่ นอันดับ
สู งสุ ดก็ไม่รู้วา่ มีใครไปไกลกว่านั้น
สุ ดท้าย ถังยูห่ รานเป็ นคนฉลาดแต่กอ็ ่านได้ง่าย การใช้เธอเพื่อถามถึง
ตระกูลถังควรเป็ นเรื่ องง่าย ๆ
 ตอนที่ 210 กลับ
ซูผงิ หยิบขวดนํ้าออกจากกระเป๋ าเป้ และใช้เงาสะท้อนของนํ้าเพื่อ
ตรวจสอบว่าหน้าผากของเขาเป็ นยังไง
เครื่ องหมายคือมังกรขนด
พลังของวิญญาณมังกรที่เหลือซ่อนอยูภ่ ายในเครื่ องหมายนี้ ต้องขอบคุณ
ที่ทาํ ให้ฉนั สามารถเข้าและออกอาณาจักรลับได้ตลอดเวลา …
ซูผงิ ลูบไล้รอยประทับนี้อย่างอ่อนโยน หวังว่าเขาจะซ่อนมันได้ มิฉะนั้น
มันจะทําให้เขาโดดเด่นมากเกินไป เขาจะเหมือนเปาบุ๋นจิ้น
เขารู ้สึกว่าพลังดวงดาวที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเขากําลังสร้างความสัมพันธ์
กับเครื่ องหมาย เขาพยายามดึงพลังดวงดาวกลับมา
สิ่ งอัศจรรย์เกิดขึ้น ในขณะที่พลังดวงดาวของเขาถูกดึงกลับมาเครื่ องหมาย
บนหน้าผากของเขาก็เริ่ มขยับ จากนั้นตราประทับมังกรก็จมลงไปพร้อม
กับพลังดวงดาว หายไปจากผิวของเขา และหน้าผากของเขาก็สะอาด
เหมือนเดิม
ซูผงิ รู ้วา่ ยังมีตรามังกรอยู่ แต่มนั ถูกปกปิ ดไว้ใต้ผวิ หนัง
ใช้งานแบบนี้นี่เอง …
ซูผงิ หายใจอย่างโล่งอก สุ ดท้ายตราก็ไม่ใช่ปัญหา ความเสี ยใจเพียงอย่าง
เดียวของเขาคือเขายังหล่อเกินไปอยูด่ ี …
อย่างไรก็ตามตอนนี้ฉนั ผ่านกระดูกมังกรชั้นเก้ามาแล้ว ฉันต้องได้รับ
ความสนใจจากผูด้ ูแลแน่ … เขารู ้เกี่ยวกับการมีอยูข่ องมรดก และได้
ตั้งใจปิ ดบังข้อมูลเกี่ยวกับจํานวนดินแดนที่ได้รับการสํารวจ
ซูผงิ ดึงสติกลับมา คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน เขาคิดอยูเ่ ล็กน้อยและ
ตัดสิ นใจรี บกลับไปที่เมืองฐานโดยเร็ วที่สุด
เขาจะปลอดภัยถ้าอยูใ่ นร้าน
ด้วยการปกป้องจากระบบ เขาไม่กลัวนักรบอสู รในตํานานด้วยซํ้า ระบบ
ได้อวดอ้างว่าแม้แต่เทพหรื อปี ศาจก็ไม่สามารถทําร้ายเขาได้ ตราบเท่าที่
เขาอยูใ่ นระยะของร้าน!
เมื่อเทียบกับเทพและปี ศาจ นักรบอสู รในตํานานไม่นบั เป็ นอะไร
ซูผงิ ไม่ได้อยูน่ ิ่งเฉยหลังจากตัดสิ นใจ เขากระตุน้ ตรามังกรให้ทาํ งาน
และออกจากอาณาจักรลับ
…
ที่แท่นมังกรด้านหน้า กระดูกมังกรสู งตระหง่าน …
มีผคู ้ นมารวมตัวกันที่นนั่ มากขึ้นเรื่ อย ๆ เมื่อมีคนได้ยนิ ว่ามีคนมาไปถึง
กระดูกมังกรชั้นที่เก้า คนที่อยูห่ ่างออกไปก็รีบกลับมาและเข้าร่ วมฝูงชน
รอบแท่นมังกร
พวกเขาทั้งหมดเงยหน้าขึ้นเพื่อจ้องมองไปที่กระดูกมังกรที่สูงที่สุด
“ผูช้ ายคนนั้นคือใคร? เขาสามารถไปถึงกระดูกมังกรชั้นเก้าได้ยงั ไง?”
“เดี๋ยวก่อนพวกนายกําลังพูดจริ งใช่ไหม? มีใครบางคนปี นขึ้นไปถึง
กระดูกมังกรชั้นเก้า? ฉันได้ยนิ มาว่าคนที่ปีนขึ้นสู งสุ ดคือชั้นหก นาย
แน่ใจเกี่ยวกับสิ่ งที่เห็นใช่ไหม?”
“จะบ้าหรอ! ที่นี่มีคนอยูต่ ้ งั เยอะ เป็ นไปไม่ได้ที่เราทุกคนจะตาฝาด
นอกจากนี้นายไม่เห็นหรอ แม้แต่ปรมาจารย์ดาบก็อยูท่ ี่นนั่ คนใหญ่คน
โตเหล่านั้นจะตื่นตัวไหมหากไม่มีใครไปถึงกระดูกมังกรชั้นเก้า”
“…นายพูดถูก ยังไงก็ตามผูช้ ายคนนั้นคือใคร? เขามาจากตระกูลไหน?”
“ใครจะไปรู ้ แต่เขาต้องยอดเยีย่ มแน่ ๆ เขาเก่งกว่าใคร ๆ ที่เคยพยายาม
เอาชนะความท้าทายนี้!”
“ใช่ แม้แต่เย่เทียนหมิงที่เป็ นอันดับหนึ่งก็ไปถึงเพียงกระดูกมังกรชั้นหก
เท่านั้นเมื่อหลายปี ก่อน “
“สําหรับเขาแม้แต่กระดูกมังกรชั้นเจ็ดก็ยาก นับประสาอะไรกับกระดูก
ชั้นเก้า ฉันได้ยนิ มาว่าความยากจะเพิ่มขึ้นอย่างมากตั้งแต่กระดูกมังกร
ชั้น 7 ขึ้นไป แม้แต่ปรมาจารย์ดาบก็ยงั ต้องถอยเมื่อมองเห็นกระดูกมังกร
ชั้นแปด!”
“ผูช้ ายคนนี้จะออกมาในไม่ชา้ เรากําลังจะจับตาดูคนที่มีความสามารถ
ระดับตํานานคนนั้น!”
ผูส้ งั เกตการณ์กาํ ลังคุยกันอย่างดุเดือด พวกเขาต่างรอคอยที่จะค้นหาว่าผู ้
ท้าทายคนนี้คือใคร
ในอากาศ ปรมาจารย์ดาบและนักรบคนอื่น ๆ ยังคงนิ่งเงียบ พวกเขา
ทั้งหมดมีสีหน้าเคร่ งขรึ ม
ทันใดนั้นปรมาจารย์ดาบก็ขมวดคิ้ว ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่กระดูก
มังกร เขาหันกลับไปที่ทางเข้าของอาณาจักรลับ มีบางอย่างดึงดูดความ
สนใจของเขา
อากาศทิศทางนั้นบิดเบือน มีใครบางคนโผล่ออกมา
ปรมาจารย์ดาบก้มหัวลงและทักทายชายคนนี้ดว้ ยความเคารพ “ท่าน
หยวน”
คนอื่น ๆ ถึงกับผงะ ไม่มีใครสังเกตเห็นเมื่อท่านหยวนมาถึง พวกเขารี บ
ทําความเคารพ
ชายที่ปรากฏตัวเป็ นผูส้ ู งอายุ ผมและเคราเป็ นสี ขาว เขาสวมเสื้ อคลุมสี
ฟ้าเรี ยบง่าย เขาถาม “ผูท้ า้ ทายยังอยูใ่ นกระดูกมังกร?”
ปรมาจารย์ดาบตอบ “ใช่ครับ”
ชายชราที่พวกเขาเรี ยกว่าหยวนขยี้เปลือกตา มีร่องรอยของจิตสังหารที่
เยือกเย็นอยูใ่ นดวงตา แต่เสี ยงฟังดูนิ่งมาก “เขาเข้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ? เขา
อยูใ่ นกระดูกมังกรชั้นเก้านานแค่ไหนแล้ว?”
“ผมแจ้งให้คุณทราบทันทีที่เขาเข้าสู่ กระดูกมังกรชั้นเก้า ตอนนี้น่าจะ
ครึ่ งชัว่ โมงแล้ว” ปรมาจารย์ดาบก้มหัวตํ่า
คนอื่น ๆ สามารถสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ส่งมาจากชายชราชื่อหยวน
พวกเขาตัวสัน่
“เขายังคงอยูท่ ี่นนั่ รู ้หรื อไม่วา่ เขาเป็ นคนของตระกูลไหน?” ชายชรา
หยวนถาม
ปรมาจารย์ดาบตอบ “ผมลงไปฟังรอบ ๆ มาได้ยนิ มาว่าผูท้ า้ ทายเป็ นชาย
หนุ่มในวัยยีส่ ิ บต้น ๆ จากเมืองฐานหลงเจียงและนามสกุลของเขาคือซู
เขาทํางานอยูร่ ้านขายอสู ร ผมจะขอให้นายกเทศมนตรี ของเมืองฐานหลง
เจียงส่ งข้อมูลเกี่ยวกับชายคนนี้จากสํานักงานกิจการพลเรื อนของพวก
เขามา แล้วเราจะพบว่าเขามาจากตระกูลไหน”
ชายชราชื่อหยวนเหล่ตาและเอามือไพล่หลัง เขาจ้องไปที่กระดูกมังกร
ชั้นเก้าโดยไม่พดู อะไรอีก
เวลาผ่านไป ไม่นานสองชัว่ โมงผ่านไป
ผูส้ งั เกตการณ์ที่มารวมตัวกันหน้ากระดูกมังกรหมดความอดทน บางคน
คอเคล็ดหลังจากเงยหน้าขึ้นมองเป็ นเวลานาน
“ทั้งหมดนี้เป็ นเรื่ องตลกหรื อเปล่า? พวกนายจริ งจังใช่ไหม?”
“ใช่ เขาตายแล้วหรื อเปล่า?”
“นัน่ เป็ นไปได้ เหนือสิ่ งอื่นใด กระดูกมังกรชั้นเก้าอันตราย ชายคนนี้
อาจถูกฆ่าทันทีเมื่อเขาพบบางอย่างที่เหมือนกับราชาอสู ร”
“กระดูกมังกรไม่ใช่สิ่งที่ตอ้ งทําให้เป็ นเรื่ องใหญ่ การเสี ยชีวติ เป็ นเรื่ อง
ปกติ แต่ผทู ้ ี่ออกมาพร้อมกับบาดแผลมีจาํ นวนมาก ฉันคิดว่าชายคนนี้
พยายามฝื น แต่สุดท้ายก็ตอ้ งตายเพราะเขาไม่มีความสามารถเพียงพอ”
เนื่องจากผูท้ า้ ทายอยูท่ ี่นนั่ เป็ นเวลานาน ผูค้ นจํานวนมากขึ้นเรื่ อย ๆ ต่าง
คิดว่าผูช้ ายคนนี้น่าจะแพ้และเสี ยชีวติ
ผูส้ งั เกตการณ์บางคนค่อย ๆ ก้าวออกไป ในขณะที่รู้สึกเสี ยใจกับชายคน
นี้และกลับมาทําธุระของตัวเองต่อ
ผูส้ งั เกตการณ์ที่เหลืออยูท่ ี่นนั่ อีกสามสิ บนาทีก่อนที่พวกเขาจะเริ่ มถอย
ห่างออกไป เวลาของพวกเขาในอาณาจักรลับนั้นมีค่า พวกเขาไม่สามารถ
อยูท่ ี่นี่นานเกินไปได้
“ฉันคิดว่าเขาคงตายแล้ว” ชายชราผมขาวและผิวแดงกํ่าที่ยนื อยูข่ า้ ง
ปรมาจารย์ดาบ กล่าวด้วยท่าทีที่น่ากลัว
คนอื่น ๆ พยักหน้าเห็นด้วย พวกเขากําลังคิดแบบเดียวกัน ทุกคนรู ้สึก
โล่งใจที่เกิดโอกาสนี้ ท่านหยวนจะไม่ตาํ หนิพวกเขาอย่างรุ นแรงหาก
ชายคนนี้แพ้ในการท้าทาย มิฉะนั้นพวกเขาคงลําบากไปอีกหลายวัน
ปรมาจารย์ดาบขมวดคิ้ว เขาจ้องมองกระดูกมังกรชั้นเก้าและไม่พดู อะไร
ตามความเป็ นจริ ง ลึก ๆ แล้วส่ วนหนึ่งของเขาหวังว่าชายหนุ่มจะผ่าน
พ้นไปได้
ปรมาจารย์ดาบไม่สามารถบอกได้วา่ ทําไมเขาถึงมีความคิดเช่นนั้น
อย่างไรก็ตาม เขารู ้สึกเสี ยใจที่คิดว่าผูช้ ายคนนี้จะล้มเหลวในการท้าทาย
จิตสังหารในสายตาของท่านหยวนเริ่ มหายไป การเข้าสู่ กระดูกมังกรชั้น
เก้าไม่ได้หมายความว่าบุคคลนี้จะผ่านมันไปได้เป็ นไปได้มากว่าชายคน
นี้จะล้มเหลวในการท้าทาย
ท่านหยวนรู ้สึกดีข้ ึน เขาละสายตาจากกระดูกมังกรชั้นเก้าและพูดกับ
ปรมาจารย์ดาบว่า “แม้วา่ ชายคนนี้จะล้มเหลว แต่กต็ ิดต่อเมืองฐานหลง
เจียง ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับชายคนนี้ตอ้ งส่ งต่อมาให้ฉนั ก่อนพระอาทิตย์
ตก นอกจากนี้บอกให้นกั สํารวจของกองทหารผนึกชะลอความเร็ ว”
ปรมาจารย์ดาบเข้าใจทันทีวา่ ท่านหยวนตั้งใจจะทําอะไร
“ครับ” ปรมาจารย์ดาบพยักหน้า
กองทหารผนึกคือกลุ่มที่ดูแลโดยหลายขุมอํานาจ รับผิดชอบในการปลด
ผนึกดินแดนทั้งหมด มิฉะนั้นจะต้องใช้เวลาหลายปี ก่อนที่ดินแดนทั้งหมด
จะถูกเปิ ดออกหากอาศัยนักสํารวจเพียงอย่างเดียว
“นอกจากนี้อาณาจักรลับจะเปิ ดให้เข้าอีกแค่สามวันและจะปิ ดก่อน
กําหนด” ท่านหยวนกล่าวเสริ ม
ปรมาจารย์ดาบรู ้สึกประหลาดใจ เขาเหลือบไปมองท่ายหยวน เป็ นเรื่ อง
น่าประหลาดใจที่ท่านหยวนจะทําขนาดนี้ เขาตั้งใจอย่างชัดเจนที่จะทิ้ง
มรดกไว้ให้หลานสาวของเขา ทําให้โอกาสนี้ ไม่สามารถเข้าถึงได้สาํ หรับ
คนอื่น ปรมาจารย์ดาบไม่ได้พูดอะไรอื่นนอกจากตอบรับ
คนอื่น ๆ มองหน้ากัน ยิม้ อย่างขมขื่น ความปรารถนาของพวกเขาที่จะ
เป็ นนักรบอสู รในตํานานยิง่ ทวีความรุ นแรงมากขึ้น
ความแตกต่างระหว่างนักรบอสู รกิตติมศักดิ์กบั นักรบอสู รในตํานาน
ไม่ได้อยูท่ ี่การจัดอันดับเท่านั้น พวกเขาอยูก่ นั คนละโลก
ทรัพยากรที่มีค่าที่สุดบนโลกสี ฟ้าอยูใ่ นมือของนักรบอสู รในตํานานซึ่ง
เป็ นเหมือนเทพเจ้าที่กม้ มองทั้งดาว พื้นที่มรดกอย่างภูเขาหลงไท่มีค่า
มหาศาล ใครก็ตามที่ได้รับมรดกจะกลายเป็ นนักรบอสู รในตํานาน
อย่างไรก็ตาม นัน่ เป็ นโอกาสที่ไม่มีให้สาํ หรับมวลชน
ผูม้ ีอาํ นาจจักปกครอง
ผูม้ ีอาํ นาจจะยิง่ มีพลังมากขึ้นและผูท้ ี่อ่อนแอก็จะอ่อนแอลง
นอกภูเขาหลงไท่ ที่พ้นื ที่โล่งห่างออกไป จู่ ๆ ก็มีชายคนหนึ่งปรากฏตัว
ขึ้น
ซูผงิ ร่ อนลงบนพื้น เขามองไปรอบ ๆ และเห็นว่าเขาอยูบ่ นทางหลวง
นอกอาณาจักรลับ เมื่อมองย้อนกลับไป เขายังคงเห็นภูเขาสู งตระหง่านที่
นําไปสู่ อาณาจักรลับ
รถหลายคันจอดอยูท่ ี่นนั่
ซูผงิ เพิ่งตระหนักได้วา่ เขามาที่แห่งนี้ดว้ ยรถของเย่เฉินซาน เขาจะต้อง
หาทางกลับเอง
เขาคิดจะขโมยรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ แต่แล้วก็ลม้ เลิกความคิด
มีการเฝ้าระวังดาวเทียมในพื้นที่ ผูค้ นจะดึงวิดีโอเฝ้าระวังหากพบว่ารถ
ของตนหายไป พวกเขาคงจะเห็นว่าเขาปรากฏตัวออกมาจากความว่าง
เปล่า ซึ่งมันดูแปลก ๆ
ซูผงิ เดินทางไปตามถนนและพบทางกลับไปที่เมืองฐานหลงเจียง เขา
เดินไปสักพักก่อนที่จะเรี ยกสุ นขั มังกรดํา
“ตอนนี้แกจะเป็ นพาหนะของฉัน” ซูผงิ กระโดดขึ้นไปบนหลังของสุ นขั
มังกรดํา ดึงขนของมันและตะโกนว่า “ควบไปเลย”
สุ นขั มังกรดําเข้าใจคําพูดของซูผงิ มันไม่เต็มใจเพราะความภาคภูมิใจใน
ฐานะอสู รต่อสู ้ มันไม่ใช่มา้ อาน
อย่างไรก็ตาม ซูผงิ ตบก้นมันและสุ นขั มังกรดําก็วงิ่ ไปข้างหน้าเร็ วขึ้น
 ตอนที่ 211 เจอนักเรียนของเขา
มีคนไม่กี่คนที่เดินอยูท่ างบนทางหลวง ซูผงิ เห็นยานพาหนะที่ขบั ไปยัง
อาณาจักรลับเป็ นครั้งคราว ซูผงิ เห็นป้ายทะเบียนรถและเชื่อว่าต้องมา
จากเมืองฐานหลงเจียง
หลายชัว่ โมงต่อมา
ซูผงิ ขี่สุนขั มังกรดําและมาถึงฐานนักสํารวจ
นี่คือสถานีรับส่ งบนทางหลวง ก่อนที่เขาจะไปภายในขอบเขตของเมือง
ฐาน ซูผงิ ได้ส่งสุ นขั มังกรดํากลับเข้าไปในพื้นที่อสู ร สุ นขั มังกรดําเหนื่อย
มากจนแทบหายใจไม่ออก “ฉันต้องหาอสู รที่บินได้เพื่อใช้เป็ นพาหนะ
เมื่อฉันกลายเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง ฉันจะมีสิทธิ์ขี่อสู รบินได้ภายในเมือง
ฐาน ด้วยอสู รที่บินได้ การเดินทาง จะง่ายและเร็ วขึ้น” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
เขามองไปบนท้องฟ้า มันเป็ นเวลาช่วงบ่าย
ซูผงิ เดินเข้าไปในฐานของนักสํารวจ ซูผงิ วางแผนที่จะนัง่ รถกลับไป
เมืองฐานหลงเจียง นัน่ จะง่ายกว่าการขี่สุนขั มังกรดํา และเขาสามารถเข้า
ไปในเมืองได้โดยตรง
ท้ายที่สุดไม่มีใครอื่นนอกจากนักรบอสู รระดับปรมาจารย์ที่ได้รับอนุญาต
ให้ขี่อสู รบนพื้นดินภายในเมืองฐาน หากไม่จาํ เป็ นนักรบอสู รส่ วนใหญ่
คงไม่ตอ้ งการที่จะขี่อสู รและผยองไปรอบ ๆ เมืองฐาน
ฉันสงสัยว่าเย่เฉิ นชานและลัว่ กู่เสวีย่ กลับมาแล้วหรื อยัง
ซูผงิ เข้าไปในฐาน เดินไปตามถนนที่วนุ่ วาย ฐานของนักสํารวจถูกสร้าง
ขึ้นในป่ า เนื่องจากมีอสู รเข้าออก ถนนจึงยุง่ เหยิงเปรอะเปื้ อน
สองข้างทางมีแผงขายของที่นกั สํารวจบางคนตั้งขึ้นเพื่อขายวัตถุหายาก
ที่เก็บเกี่ยวมาจากอสู รที่พวกเขาจับได้ เช่นถุงพิษ เขี้ยว ฯลฯ สิ่ งของอื่น ๆ
ที่สามารถใช้กบั อาวุธได้ ถุงพิษจากอสู รมีพิษหายากกําลังเป็ นที่ตอ้ งการ
ซูผงิ วางแผนที่จะตามหาลัว่ กู่เสวีย่ เธอเป็ นอาจารย์ที่สถาบันและอาศัยอยู่
ในเมืองฐาน เขาจะขอให้เธอพาเขากลับ
หลังจากนั้นไม่นานซูผงิ ก็ได้ยนิ เสี ยงที่คุน้ เคยที่ทางเข้าตรอกแห่งหนึ่ง
“หัวหน้าโจว นี่มนั ไม่ยตุ ิธรรม!”
“ใช่ เราเป็ นนักเรี ยนใหม่ แต่เราได้ให้ความช่วยเหลือตลอดเส้นทาง หนู
สายฟ้าของคุณซูฆ่าอสู รขั้นสู งหลายตัว แต่คุณไม่ตอ้ งการแบ่งปั นแต้ม
ให้ นี่มนั เกินไป!”
ที่ปากซอยมีคนยืนอยูห่ ลายคน ดูเหมือนพวกเขาจะมาจากทีมเดียวกัน
ใกล้ ๆ กันมีสี่คนยืนอยูด่ า้ นหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดอยูใ่ นวัยยีส่ ิ บต้น ๆ ยัง
เด็กมาก มีผวิ ซีดและอ่อนนุ่ม ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว ซูผงิ สามารถ
บอกได้วา่ พวกเขาไม่ใช่นกั สํารวจที่ช่าํ ชอง พวกเขามีหา้ คนทั้งชายและ
หญิง พวกเขาสวมชุดเกราะที่มีสไตล์แตกต่างกัน ซูผงิ สังเกตเห็นว่าคน
เหล่านั้นมีความสามารถและมีประสบการณ์ ผูน้ าํ ของพวกเขาคือชายวัย
กลางคนตัวใหญ่ที่มีรอยกรงเล็บและบาดแผลที่แขน มันทําให้เขาดูดุร้าย
และเป็ นเหมือนเกียรติยศของเขา
ในขณะนี้เขากําลังหน้าตึง ขณะที่หญิงสาวสองคนกําลังโต้เถียงกับเขา
คิ้วของเขาขมวดแน่น
“อืม หยุดเถอะ พวกเธอเป็ นแค่นกั เรี ยน เธอควรรู ้สึกขอบคุณมากที่บาง
ทีมยินดีรับและฝึ กพวกเธอ แต่ยงั กล้าขอแต้มสะสม? ฝันไปหรื อไง!”
ชายหนุ่มผมสั้นดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดี เขาจ้องมองนักเรี ยนทั้งสี่ คน
ในบรรดานักเรี ยนสี่ คน มีสามคนเป็ นผูห้ ญิงและอีกหนึ่งคนเป็ นผูช้ าย
เด็กหนุ่มคนนี้ถึงกับผงะ ระหว่างทางชายหนุ่มอ่อนน้อมต่อพวกเขา
อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มคนเดิมกลับเป็ นศัตรู ต่อพวกเขาทันทีที่พวกเขา
เริ่ มพูดคุยเกี่ยวกับแต้มสะสม เด็กหนุ่มแย้งว่า “สถาบันของเราจ่ายเงิน
สําหรับการดูแลพวกเราแล้ว เราฆ่าอสู ร ดังนั้นเราควรได้แต้มสะสม ถ้า
พวกคุณได้แต้มเยอะกว่าก็ยงั ไม่เป็ นไร แต่ถา้ ไม่แบ่งให้เรา คุณก็โลภ
เกินไป!”
“นายบอกว่าให้แบ่งตามงานหรอ? ใครให้สิทธิ์นายพูดเรื่ องนี้? นายเป็ น
ภาระตลอดทาง นายกล้าพูดเรื่ องงานอีกหรอ?” ผูห้ ญิงผมดําหัวเราะเยาะ
เธอมีรอยแผลเป็ น ทําให้ใบหน้าสวยของเธอดูบิดเบี้ยว
“เป็ นภาระ? ใช่ มีปัญหาเล็กน้อยที่เกิดจากเรา เพราะมีบางสิ่ งที่เราไม่เข้าใจ
แต่ไม่มีปัญหาใดที่ร้ายแรงถึงชีวติ นอกจากนี้เรายังเชื่อฟังคุณตลอดการ
เดินทาง และไม่เคยทําอะไรโดยไม่ปรึ กษาสักครั้ง!”
เด็กสาวที่อายุนอ้ ยที่สุดในบรรดานักเรี ยนทั้งสี่ คนพูดอย่างโกรธเกรี้ ยวว่า
“ในระหว่างการต่อสู ก้ บั ช้างไฟ เรากําจัดอสู รทั้งหมดได้เพราะหนูสายฟ้า
ทําให้อสู รอีกสองตัวเสี ยสมาธิ นอกจากนี้หนูสายฟ้ายังฆ่าอสู รขั้นสู ง
หลายตัวด้วยตัวมันเอง อย่างน้อยคุณควรให้แต้มสะสมกับเราสําหรับ
การฆ่าเหล่านั้น คุณไม่คิดงั้นเหรอ?”
ชายวัยกลางคนตัวใหญ่ที่เป็ นหัวหน้าดูเหมือนจะไม่พอใจเลยแม้แต่นอ้ ย
นักเรี ยนเหล่านั้นมีพฤติกรรมต่อต้าน เขาคิดว่าตัวเองสามารถจบการ
เดินทางได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามเด็กสาวที่อายุนอ้ ยสุ ดต่อต้านและ
นัน่ ก็ทาํ ให้นกั เรี ยนอีกสามคนตกใจ พวกเขาเริ่ มโต้เถียง คนที่พูดน้อย
ที่สุดคือหญิงสาวที่เป็ นเจ้าของหนูสายฟ้า เธอเป็ นคนเงียบ ๆ ไม่ได้เป็ น
พวกที่ชอบสร้างความวุน่ วาย
“พูดจบหรื อยัง?” ชายวัยกลางคนกล่าว เสี ยงของเขาตํ่า แต่มีความดุดนั ที่
เกิดขึ้นหลังจากต่อสู ม้ าหลายปี
เด็กสาวและเด็กหนุ่มหยุดทันที เห็นได้ชดั ว่ากลัว
พวกเขาโกรธมาก แต่พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ ชายวัยกลางคนตัวใหญ่
เป็ นหัวหน้าและเขาอยูท่ ี่ระดับเจ็ด อีกหนึ่งระดับและเขาจะกลายเป็ น
นักรบอสู รขั้นสู ง! อสู รหลักของเขานั้นน่าเกรงขาม เป็ นอสู รที่อยูร่ ะดับ
แปดขั้นกลางจากตระกูลปี ศาจ เขาสามารถเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้
อย่างง่ายดาย หญิงสาวที่เงียบขรึ มเงยหน้าขึ้นเมื่อเธอได้ยนิ เสี ยงของชาย
วัยกลางคน เธอก้าวไปข้างหน้าคนอื่น จ้องมองหัวหน้าใหญ่
ชายวัยกลางคนหน้าตึง ขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงท่าทีของหญิงสาว เขา
ระวังเล็กน้อยกับหนูสายฟ้าที่ผดิ ปกติของหญิงสาว
“พวกเธอมาใหม่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกฎ การเดินทางครั้งแรกของเธอควร
เป็ นเพียงการได้เรี ยนรู ้สิ่งต่าง ๆ จากทีม กล้าขอแต้มสะสมได้ยงั ไง? พวก
เธอต้องการแต้มสะสมดี ๆ ? ไม่กงั วลสําหรับอนาคตหรื อไง? พวกเธอ
ไม่อยากเป็ นนักสํารวจเหรอ” ชายวัยกลางคนเตือนนักเรี ยนอย่างเย็นชา
เขามองว่าตัวเองเหนือกว่าพวกเธอ
คําพูดเหล่านั้นทําให้นกั เรี ยนทั้งสี่ เสี ยใจ
นักเรี ยนสามในสี่ คนหมดคําพูด พวกเขาไม่ขอแต้มสะสมตั้งแต่แรก
เพราะมีความกังวลเช่นนั้น ท้ายที่สุดพวกเขากําลังจะสําเร็ จการศึกษา
และกลายเป็ นนักสํารวจอย่างเป็ นทางการ ส่ วนอีกคนเพิง่ เป็ นเพียงน้อง
ใหม่
“พวกเธออิจฉาเพราะเราประสบความสําเร็ จและได้รับแต้มสะสม
มากมาย? จําไว้วา่ ถ้าไม่มีเรา พวกเธอจะไม่มีวนั มีชีวติ กลับมาด้วยซํ้า
อีก!” ชายวัยกลางคนคิดว่าเขาสามารถขู่นกั เรี ยนเหล่านั้นได้สาํ เร็ จ
นักเรี ยนเงียบอีกครั้ง ชายวัยกลางคนพูดด้วยนํ้าเสี ยงที่สงบลง “แต่พวก
เธอได้มีส่วนร่ วมในการเดินทางครั้งนี้ อย่างน้อยที่สุดพวกเธอก็ไม่ได้ทาํ
ให้เราช้าลง พวกเธอทั้งสามจะได้รับหนึ่งพันแต้มสะสมและซูหยานหยิง
เธอจะได้สองพัน จบ”
นักเรี ยนทั้งสี่ คนโกรธมาก
พวกเขาไม่พอใจกับวิธีการแจกจ่ายแต้มสะสม แต่กไ็ ม่มีใครทําอะไรได้
เด็กสาวกัดฟันและกําหมัดแน่น เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอรู ้ดี
ว่าพวกเธอไม่สามารถทําอะไรได้
มีเพียงหมัดเท่านั้นที่จะทําให้เธอมีพลัง!
ทันใดนั้นก็มีคนพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ว่า “ว่ายังไง สวัสดีทุกคน”
ทั้งเก้าคนประหลาดใจกับเสี ยงหัวเราะเบา ๆ นี้ พวกเขาหันกลับไปและ
เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา
ชายวัยกลางคนขมวดคิ้ว พวกเขาไม่รู้จกั บุคคลนี้ แต่สามารถบอกได้วา่
เขาน่าจะเป็ นนักเรี ยนที่คุน้ เคยกับอีกสี่ คนโดยวัดจากอายุของเขา
ซูหยานหยิงและนักเรี ยนคนอื่น ๆ เบิกตากว้าง พวกเขาตกตะลึงเมื่อเห็น
ชายหนุ่มคนนี้ เขา?
นักเรี ยนทั้งสี่ คนยืนอยูท่ ี่นนั่ ด้วยความงุนงง
เด็กสาวที่อายุนอ้ ยสุ ดตกใจ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบเขาที่นี่
พี่ชายที่น่ารังเกียจของเธอไม่ควรจะอยูท่ ี่ร้านเหรอ?
“คุณ…คุณ?” เด็กหนุ่มและเด็กสาวอีกคนตกใจ
พวกเขาได้พบกับซูผงิ อาจารย์ที่รู้จกั กันดีในสถาบันการศึกษา โลกนั้น
แคบจริ ง ๆ
“คุณซู?” ซูหยานหยิงรู ้สึกประหลาดใจ เธอก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ไม่คิด
ว่าจะได้เห็นซูผงิ ที่นี่ เธอคิดว่าซูผงิ มักจะนอนขดตัวอยูใ่ นร้านเล็ก ๆ ของ
เขา แม้วา่ เขาจะมีความสามารถที่ทรงพลังก็ตาม
 ตอนที่ 212 เจตนาฆ่ า
“คุณมาทําอะไรที่นี่?” ซูหยานหยิงถาม
ซูผงิ ยิม้ “ผมมีธุระต้องมาทําที่นี่ ผมคิดว่าคุณอยูใ่ นดินแดนรกร้างซะ
อีก ทําไม? คุณเลี่ยงงานหรอ”
ซูหยานหยิงคิดว่าเนื่องจากซูผงิ เป็ นอาจารย์ในสถาบัน และมีสาย
สัมพันธ์มากมาย มันจึงไม่แปลกที่เขาจะอยูท่ ี่นี่ ท้ายที่สุดแล้วอาจารย์
คนอื่น ๆ ในสถาบันก็เป็ นนักสํารวจนอกเวลาเช่นกัน
“เราฝึ กเสร็ จแล้วและกลับมาพักผ่อน” เด็กคนนี้คือลู่เผิงเฟยที่แวะ
เวียนมาที่ร้านของซูผงิ การได้พบกับซูผงิ ที่นี่ทาํ ให้เขาประหลาดใจ
เช่นกัน เขาดีใจเพราะกับการเจอกันครั้งนี้ เขาจึงรี บอธิบาย
สถานการณ์ทวั่ ไปให้ซูผงิ ฟังทันที
ซูผงิ พยักหน้าจากนั้นเขาก็มองไปที่นอ้ งสาวของเขาซูหลิงเยวีย่
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกได้ถึงสายตาของซูผงิ เธอมีความรู ้สึกที่หลากหลาย
เธออยากจะบอกซูผงิ เกี่ยวกับสถานการณ์ที่พวกเธอเจออยูก่ ่อนหน้า
นี้ เธอได้เห็นว่าซูผงิ มีความสามารถอะไรในสถาบันและเขาก็เก่งกว่า
หัวหน้าโจวคนนี้อย่างเห็นได้ชดั อย่างไรก็ตาม การได้สมั ผัสกับการ
สํารวจครั้งนี้และสิ่ งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ก่อนหน้านี้ เธอจึงเข้าใจโลกมาก
ขึ้น มันเป็ นสถานที่ที่ซบั ซ้อน เหตุผลเพียงอย่างเดียวไม่สามารถ
รับประกันได้วา่ เธอจะชนะ ไม่สามารถใช้ความรุ นแรงได้ บางครั้ง
อาจใช้เส้นสายและอิทธิพลเป็ นอาวุธข่มขู่ได้เช่นกัน
เธอไม่ตอ้ งการสร้างปัญหาให้กบั ซูผงิ เหนือสิ่ งอื่นใด ทีมนี้ประกอบ
ด้วยนักสํารวจอาวุโส ผูค้ นมักกล่าวว่าแม้แต่มงั กรก็ไม่สามารถสู ง้ ูเจ้า
ถิ่นได้ แม้วา่ ซูผงิ จะทรงพลัง แต่พวกเธอก็อยูใ่ นดินแดนรกร้าง เขา
อาจจะลําบากก็ได้ถา้ ต้องต่อสู ้
ซูผงิ ประหลาดใจที่เห็นซูหลิงเยวีย่ ลังเล เขากําลังรอให้เธอเล่าให้เขา
ฟังเกี่ยวกับสิ่ งที่เธอเจอ แต่เธอก็อดกลั้นความต้องการนั้นไว้ ทําให้
เขาประหลาดใจมาก
ซูผงิ คิดว่าเขารู ้จกั ซูหลิงเยวีย่ ดี เธอเป็ นเด็กผูห้ ญิงที่มีความภาคภูมิใจ
ในตัวเอง เธอเกลียดความอยุติธรรมเหมือนยาพิษและเป็ นคนอารมณ์
ร้อน เธอไม่สามารถทนต่อการกระทําที่ไม่ยตุ ิธรรมใด ๆ มันเป็ น
นิสยั ของเธอที่จะบ่นเกี่ยวกับสิ่ งที่เกิดขึ้นกับเธอ
เป็ นเพราะเธอต้องการรักษาศักดิ์ศรี ของตัวเอง เนื่องจากมีคนอื่นอยู่
ด้วยหรื อเปล่า?
หรื อมีสิ่งอื่นรบกวนเธอ?
ซูผงิ มองเข้าไปในดวงตาของเธอ และเบี่ยงไปมองคนอื่น “ที่นนั่ เป็ น
ยังไงบ้าง? คุณเจอเรื่ องไม่ดีหรื อเปล่า?”
ลู่เผิงเฟยเหลือบมองหัวหน้าโจว เขาอยากจะพูด แต่หยุดไว้ก่อน ใน
ที่สุดลู่เผิงเฟยก็ยมิ้ และพูดว่า “ไม่มีหรอก มันเป็ นประสบการณ์ที่ดี
อย่างแน่นอน” นํ้าเสี ยงของเขาฟังดูแปลก ๆ คําพูดบอกเป็ นนัยว่า
อย่างอื่น
หญิงสาวขายาวข้าง ๆ เขามองซูผงิ ขึ้นและลงอย่างอยากรู ้อยากเห็น
โดยไม่พดู อะไร นี่เป็ นครั้งแรกที่เธอได้เห็นอาจารย์ยอดนิยมจาก
สถาบัน ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาเป็ นสิ่ งที่น่าสนใจสําหรับเธอ
ซูหยานหยิงส่ ายหัว เธอไม่อยากรบกวนซูผงิ เพราะเรื่ องส่ วนตัว
บางอย่าง เธอกล่าวว่า “เราทําได้ดีที่นนั่ ฉันต้องขอขอบคุณคุณซู
สําหรับหนูสายฟ้าที่คุณฝึ กฝนมาให้ฉนั มันช่วยฉันไว้หลายครั้ง”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าพวกเขาทั้งหมดสามารถต่อสู ก้ บั ความ
ต้องการที่จะฟ้องได้
แม้พวกเขาไม่เต็มใจที่จะพูดถึงปัญหาของพวกเขา แต่เขาไม่สามารถ
แสร้งทําเป็ นไม่เห็นว่าน้องสาวของเขาถูกรังแกได้ จริ งอยูท่ ี่นอ้ งสาว
ของเขาซุกซนและมักจะไม่เข้าข้างเขา
“ผมได้ยนิ มาว่าคุณพูดถึงแต้มสะสม และการแบ่งอย่างไม่เท่าเทียม
อธิบายให้ผมฟังหน่อย ผมจะช่วยคุณเอง” ซูผงิ ตรงเข้าประเด็นและ
จับจ้องไปที่ซูหลิงเยวีย่
นักเรี ยนทั้งสี่ ไม่รู้วา่ ซูผงิ ได้ยนิ การสนทนาของพวกเขา
ทั้งสี่ คนเข้าใจได้ ด้วยความสามารถของซูผงิ การสังเกตพวกเขาโดย
ที่พวกเขาไม่รู้วา่ เป็ นเรื่ องกล้วย ๆ
ลู่เผิงเฟยและหญิงสาวขายาวมองหน้ากันอย่างลังเล พวกเขาก็ไม่
ต้องการรบกวนซูผงิ แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขากังวลว่าแม้วา่ ซูผงิ จะ
สามารถช่วยพวกเขาได้ในครั้งนี้ แต่ในอนาคตก็ตอ้ งมีใครบางคนที่
ต้องวางแผนต่อต้านพวกเขาอย่างลับ ๆ การช่วยเหลือเพียงครั้งเดียว
จะไม่มีความหมายเพราะมันไม่ใช่วธิ ีแก้ปัญหาที่แท้จริ ง
ซูหลิงเยวีย่ สามารถบอกได้วา่ ซูผงิ กําลังคิดอะไรอยูโ่ ดยการมองตา
เขา เธอไม่ได้มองเขาตรง ๆ แต่เธอรู ้จกั เขาดีพอที่จะบอกความคิด
ของเขาจากการแสดงออกของเขา
“พี่ สถานศึกษามอบหมายให้เราเข้าร่ วมกับทีมหมาป่ ารัตติกาล เพื่อ
ฝึ กฝนกับพวกเขาในดินแดนรกร้าง ที่นนั่ …” เธอเล่าเรื่ องให้เขาฟัง
อย่างรวดเร็ ว
ซูหยานหยิง, ลู่เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ก็นิ่งงันทันทีที่คาํ ว่า “พี่” ถูก
เปล่งออกมา
พี่ชาย?
พวกเขามองหน้ากันด้วยความสับสน จากนั้นพวกเขาเปลี่ยนจุด
สนใจไปที่ซูผงิ จากนั้นไปที่ซูหลิงเยวีย่ ทันใดนั้นพวกเขาก็ตระหนัก
ว่าซูผงิ และซูหลิงเยวีย่ ใช้นามสกุลเดียวกัน
เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดก็พบว่ามีลกั ษณะคล้ายกันบางอย่าง
เขาเป็ นพี่ชายของเธอ?!
นักเรี ยนทั้งสามคนพูดไม่ออก ยีนของครอบครัวนี้ ซูผงิ มีพลังอย่าง
ประหลาดและปัจจุบนั น้องสาวของเขาก็เป็ นนักเรี ยนที่เก่งสุ ดในรุ่ น
นักเรี ยนทั้งสามคนหน้าเขียวด้วยความอิจฉา
หัวหน้าโจวและสมาชิกในทีมหน้าตึง ซูผงิ ทําให้พวกเขารู ้สึกอึดอัด
เมื่อเขาปรากฏตัว พวกเขาพบว่ามันแปลกเมื่อได้ยนิ นักเรี ยนพูดกับ
ซูผงิ อย่างสุ ภาพ พวกเขาสามารถบอกได้จากคําพูดของซูผงิ และซู
หลิงเยวีย่ ว่าปัญหาที่พวกเขาเพิ่งแก้ไขได้กลายเป็ นเรื่ องที่น่ารําคาญ
มากขึ้น
พวกเขาทั้งห้าคนจ้องซูผงิ อย่างเย็นชา
ซูหลิงเยวีย่ อธิบายเสร็ จ โจวเฟิ งเข้าแทรกแซงก่อนที่ซูผงิ จะพูดอะไร
“ฉันพูดไปแล้วว่ามันจบเรื่ องแล้ว เราได้มอบแต้มสะสมให้กบั พวก
เธอ เธอจะตกลงตามนี้ดี ๆ ไหม?”
เนื่องจากเธอเล่าเรื่ องนี้ซูหลิงเยวีย่ จึงตัดสิ นใจที่จะไม่อดทนอีกต่อไป
เธอตะคอกด้วยความโกรธ “เราทําแต้มสะสมได้ท้ งั หมด 3.67 ล้าน
แต้ม และคุณกําลังวางแผนที่จะมอบให้พวกเราคนละหนึ่งพัน กับ
สองพันให้กบั ซูหยานหยิง…นัน่ รวมเป็ นเพียงแค่หา้ พัน คุณพยายาม
หลอกใครอยู?่ อสูรระดับเจ็ดหลายตัวที่หนูสายฟ้าของซูหยานหยิง
ฆ่ามีมูลค่ามากกว่าล้านแต้ม!”
ดวงตาของโจวเฟิ งเป็ นประกายเย็นชา “จงดีใจที่เราเต็มใจมอบแต้ม
สะสมให้ เธอกําลังร้องขอการลงโทษ เธอชื่อซูหลิงเยวีย่ ใช่ไหม? ฉัน
จะไม่ลืมเรื่ องนี้!”
“คุณ!” ซูหลิงเยวีย่ กําลังโกรธด้วยความโกรธ
ซูผงิ กระโดดเข้าร่ วม เขาถามด้วยรอยยิม้ ว่า “คุณจะไม่ลืมชื่อของเธอ
แล้วไง?”
โจวเฟิ งหันไปหาซูผงิ เขารู ้วา่ ซูผงิ เป็ นพี่ชายของเธอ แต่นนั่ ไม่ใช่
สาเหตุที่ตอ้ งกังวล เนื่องจากซูผงิ ยังเด็กเกินไป โจวเฟิ งยิม้ เยาะ “นาย
เป็ นพี่ชายของเธอเหรอ? เรี ยนจบหรื อยัง? เมื่อไหร่ ที่นายจะเข้าร่ วม
กับเราในดินแดนรกร้าง? ฉันจะทําให้นายเห็นว่าอะไรเป็ นอะไร!”
“งั้นแสดงให้ผมดูเดี๋ยวนี้เลยสิ ” ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ
การเยาะเย้ยบนใบหน้าของโจวเฟิ ง หายไปในทันที และเจตนาฆ่าก็
ส่ งออกมาจากดวงตาของเขา พลังแห่งดวงดาวกําลังพุง่ พล่านอยู่
รอบตัวเขา ประสบการณ์หลายปี ในการต่อสู แ้ ละการสํารวจทําให้
เขาแผ่กลิ่นอายคุกคามราวกับว่าเขาเป็ นอสู รที่ดุร้าย อสู รบางตัวที่มี
การรับรู ้เฉียบพลันจะหนีไปทันทีที่ตรวจพบความรุ นแรงที่เขาหลัง่
ออกมา
“เด็กนี่โง่แค่ไหน!”
“อืม วันนี้มีนกั เรี ยนหลุดออกจากแถวแล้ว!”
“เขาถึงวาระแล้วล่ะ เขาคิดว่านี่คือโรงเรี ยนหรื อยังไง? เขาไม่รู้อะไร
เลย!”
“เมื่อนายเข้าสู่ ดินแดนรกร้างในอนาคต เราจะมีวธิ ีมากมายที่จะทําให้
นายหายไปจากโลก นายควรทําการบ้านก่อนที่จะมากวนเรื่ องนี้”
คนที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ โจวเฟิ งกําลังยิม้ เยาะซูผงิ และซูหลิงเยวีย่
ซูผงิ ยังคงยิม้ อย่างอ่อนโยน แต่แววตาของเขาดูเย็นชา เขามองตรงไป
ที่โจวเฟิ ง เจตนาฆ่าเริ่ มแสดงให้เห็นในดวงตาที่มืดมนและลึกลับ
ของเขา
 ตอนที่ 213 ลงมือ
โจวเฟิ งไม่เคยตั้งใจที่จะใช้ความรุ นแรงที่นี่ การแสดงให้เห็นว่าใคร
เป็ นหัวหน้าก็เพียงพอแล้ว แต่ทนั ทีที่เขาเห็นดวงตาของซูผงิ เขาก็
รู ้สึกได้ถึงความเยือกเย็นราวกับว่าเขากําลังจ้องมองสัตว์ประหลาด มี
บางอย่างบอกเขาว่าชายตรงหน้าไม่ใช่มนุษย์ แต่นนั่ คืออสู รร้ายที่เพิ่ง
ปี นออกมาจากยมโลก น่ากลัวและไร้ความปราณี
ซูผงิ ค่อย ๆ หันไปมองเพื่อนของโจวเฟิ งซึ่ งทุกคนดูพร้อมที่จะฉี ก
หน้านักเรี ยนเมื่อครู่
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าใด ๆ สมาชิกในทีมทั้งสี่ คนได้รับการตบ
หน้าอย่างรุ นแรง ซึ่งทิ้งรอยชํ้ารู ปฝ่ ามือสี แดงไว้ขา้ งหลัง
พวกเขาใช้เวลาหนึ่งวินาทีเต็มในการซึ มซับความเจ็บปวดก่อนที่
พวกเขาจะรี บใส่ โล่ดวงดาวและมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวังเพื่อ
ดูวา่ ใครเป็ นคนทํา
ท่าทางภาคภูมิใจของโจวเฟิ งค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็ นความกลัว เพราะ
เขาค่อนข้างมัน่ ใจว่าซูผงิ เป็ นคนทํา แม้วา่ เขาจะไม่เห็นว่าเขาขยับตัว
ก็ตาม
เหล่านักเรี ยนก็รู้วา่ เกิดอะไรขึ้นบ้าง แน่นอนว่าพวกเขารู ้สึกดีมากที่
เห็นศัตรู ถูกหยามเกียรติเช่นนี้
“ทีมหมาป่ ารัตติกาลใช่ไหม? ได้แต้มสะสมเท่าไร 3.6 ล้าน? แน่นอน
ผมจะไม่ขอมากเกินไป…ให้เรา 3 ล้านแล้วผมจะปล่อยให้ทุกอย่าง
ผ่านไป คุณสามารถเก็บส่ วนที่เหลือไว้ ผมเป็ นคนใจกว้างนะว่าไหม?”
ซูผงิ ไม่รู้และไม่สนใจว่ากลุ่มของซูหลิงเยวีย่ ทําแต้มได้เท่าไหร่
เนื่องจากทีมนักสํารวจนี้จะเอาแต้มส่ วนใหญ่ไปอย่างไร้ยางอายและ
ไม่ยตุ ิธรรม เขาจึงตอบแทนให้เหมือน ๆ กัน
แต่กฎล่ะ? ไม่มีกฎในฐานนักสํารวจ ผูค้ นต่างวัดกันที่พลัง เป็ นอย่าง
นั้นเสมอ
โจวเฟิ งแสยะยิม้ “แกเป็ นใคร?”
ซูผงิ ไม่สนใจ “คุณรู ้อะไรไหม? ผมจะไม่บอก”
โจวเฟิ งรู ้สึกได้ถึงความโกรธที่รุนแรงของเขา แต่เขาก็ยงั คงอดทน
เมื่อนึกถึง “การตบหน้าล่องหน” ของซูผงิ ที่บ่งบอกว่าเป็ นทักษะขั้น
สู ง
โจวเฟิ งไม่คิดว่าซูผงิ จะมีความสามารถมากพอที่จะกําจัดสมาชิกใน
ทีมทั้งหมดของเขาได้ แต่เขาก็ไม่ตอ้ งการทําให้ผชู ้ ายที่อาจเป็ น
สมาชิกของตระกูลมีอิทธิพลโกรธ
เขามองไปที่ซูผงิ “พวกเราทีมหมาป่ ารัตติกาลอาจไม่ใช่หนึ่งในทีมที่
ดีที่สุด แต่เรายังคงเป็ นทีมระดับเงิน คนแถวนี้ส่วนใหญ่รู้จกั ชื่อของ
เรา แล้วเราจะยอมได้ยงั ไง? ฉันจะให้เด็กเหล่านี้ 1.5 ล้านแต้ม นัน่ คือ
การประนีประนอมที่ฉนั ยอมรับได้”
โจวเฟิ งไม่สนใจแต้มเพราะ 3 ล้านไม่ได้มีความหมายกับทีมของเขา
มากนัก ถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถมอบทุกสิ่ งตามที่ซูผงิ เรี ยกร้องได้
เพราะนัน่ จะทําให้ชื่อเสี ยงของพวกเขาเสี ยหาย
“ชื่อของคุณ?” ซูผงิ พยายามทําให้การเยาะเย้ยของเขาชัดเจนที่สุด “มี
กี่คนที่จาํ ชื่อทีมชั้นสองได้ ผมสงสัย? เอาน่า 3 ล้านจ่ายมาเถอะ ผม
ไม่ตอ้ งการเห็นจุดใดจุดหนึ่งหายไป หากคุณไม่เห็นด้วยคนที่รู้จกั
ทีมของคุณที่มีอยูน่ อ้ ยนิดจะไม่ได้ยนิ ชื่อทีมของคุณอีกต่อไป”
โจวเฟิ งเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาไม่เคยคาดคิดว่าซูผงิ จะทํา
ขนาดนี้
เพื่อนร่ วมทีมของโจวเฟิ งก็โกรธเมื่อได้ยนิ
“แกคิดว่าแกกําลังพูดอะไรอยู!่ ”
“ทีมของเราอาจจะเล็ก แต่เราจะไม่ยอมง่าย ๆ แน่!”
“อยากบอกเราไหมว่าแกมาจากตระกูลไหน?? เราจะถอยออกไป
หากแกเป็ นคนใหญ่จริ ง ๆ ถ้าไม่กห็ ยุดทําตัวแบบนี้!”
แม้จะมีพอใจ แต่กไ็ ม่มีใครทําอะไรรุ นแรงเพราะพวกเขาระวัง “ภูมิ
หลังที่ยงิ่ ใหญ่” ของซูผงิ เช่นเดียวกับโจวเฟิ ง
ในขณะเดียวกันซูหยานหยิงและเพื่อนของเธอก็ตกใจเมื่อเห็นด้านที่
ไม่เคยเห็นมาก่อนของซูผงิ
“ฉันพยายามจะยุติเรื่ องนี้อย่างสันติ แต่ดูเหมือนว่าแกจะต้องการให้
มันยากใช่ไหม ??”โจวเฟิ งได้ตดั สิ นใจที่จะจบเรื่ อง “ฉันจะพูดให้ชดั
ฉันจะไม่ให้อะไรกับพวกแกทั้งนั้น! จัดการพวกมัน!”
แม้วา่ พวกเขาจะเป็ นทีมเล็ก ๆ แต่โจวเฟิ งก็ไม่ตอ้ งการที่จะอับอาย
เขาวางแผนที่จะค้นหาภายหลังว่าซูผงิ เป็ นใคร และอาจจะหาทาง
ออกที่ดีกว่ากับซูผงิ เป็ นการส่ วนตัว อย่างไรก็ตามในขณะนี้เขาต้อง
ชนะการโต้เถียงอย่างเปิ ดเผย
ซูผงิ ยิม้
“ฉันจะเล่นแก”
พลังดวงดาวรอบตัวของซูผงิ ก่อตัวขึ้นและกลายเป็ นมือขนาดใหญ่ที่
อ้าไปสู่ ตาํ แหน่งของโจวเฟิ ง
โจวเฟิ งทั้งรู ้สึกประหลาดใจและดีใจที่ซูผงิ ลงมือก่อนในฐานนัก
สํารวจนี้ ตอนนี้เขามีขอ้ อ้างว่า “ป้องกันตัว”
“ฮ่า! แกร้องขอมันเอง!” เขานําทักษะการต่อสู ท้ ี่ดีที่สุดมาใช้ เขา
เคลือบร่ างกายของเขาไว้ในชุดเกราะดวงดาวก่อนที่จะพุง่ เข้าใส่ ซูผงิ
“ให้ฉนั แสดงวิธีต่อสู แ้ บบตัวต่อตัวให้แกดู
ปัง! เขาไม่ได้เข้าใกล้ซูผงิ ฝ่ ามือยักษ์ทุ่มลงบนหัวของเขาและกระแทก
เขาลงกับพื้นอิฐ หิ นหลายก้อนทุบเข้าจมูกของเขา
ซูผงิ ใช้พลังจิตดวงดาว จับขาโจวเฟิ งแล้วเหวีย่ งร่ างของเขา ก่อนที่
จะกระแทกเขาลงพื้นอีกครั้ง ทําให้เกิดหลุมอีกหนึ่งหลุม
โจวเฟิ งไม่สามารถตอบโต้ได้เลย การตีครั้งแรกที่หวั เกือบทําให้เขา
กระเด็น ผลกระทบครั้งที่สองทําเขาตัวชาไปพักหนึ่ง
เพื่อนร่ วมทีมของโจวเฟิ งมองด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่หวั หน้า
ของพวกเขาถูกสะบัดไปกลางอากาศด้วยสิ่ งที่พวกเขามองไม่เห็น
ในขณะที่ซูผงิ ยืนอยูต่ รงนั้นไม่ขยับตัวสักนิด นักเรี ยนคาดหวังผลลัพธ์
เช่นนี้ไม่มากก็นอ้ ย แต่พวกเขาก็ยงั ประหลาดใจกับความแข็งแกร่ ง
ของซูผงิ อยูด่ ี เมื่อครู่ ก่อนหน้านี้อีกฝ่ ายคิดว่าพวกเขาเป็ นเพียงเด็กที่
ไม่มีประสบการณ์ซ่ ึ งต้องทนกับการกลัน่ แกล้งของโจวเฟิ งแต่ “คน
พาล” กลับกลายเป็ นคนที่ถูกรังแก
“มันเป็ นเพียงการลงโทษเล็กน้อยสําหรับการละเมิดนักสํารวจระดับ
ทอง” ซูผงิ มองโจวเฟิ งและ “ตบ” เพื่อนคนหนึ่งของโจวเฟิ งอีกครั้ง
โดยใช้พลังที่มองไม่เห็น ทําให้ชายคนนั้นฟันหลุดไปหลายซี่ “จ่าย
แต้มมา เดี๋ยวนี้”
เพื่อนร่ วมทีมของโจวเฟิ งไม่มีใครตอบกลับ เนื่องจากพวกเขายังคง
พยายามหาสาเหตุที่จู่ ๆ หัวหน้าของพวกเขาก็เริ่ มกอดพื้นด้วยตัวเอง
เกือบในเวลาเดียวกันพวกเขาทุกคนคิดเกี่ยวกับบางสิ่ งที่อาจทําให้
เกิดสิ่ งนี้ ซึ่งเป็ นจุดแข็งของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ สิ่ งที่ซูผงิ แสดงให้
พวกเขาเห็นคือการเคลื่อนไหวทัว่ ไปที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ใช้
แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์? ชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะอายุยสี่ ิ บ ??
ผูห้ ญิงคนหนึ่งในทีมของโจวเฟิ งตัวสัน่ ขณะที่เธอพูดขึ้น “คุณ – คุณ
เป็ นนักสํารวจระดับทอง ??”
นักสํารวจต้องได้รับแต้มสะสมรวม 5 ล้านแต้มเพื่อไปให้ถึงระดับนี้
สมาชิกแต่ละคนในทีมของโจวเฟิ งจะได้รับแต้มประมาณ 500,000
แต้มสําหรับภารกิจก่อนหน้านี้หากพวกเขากระจายแต้มเท่า ๆ กัน
หมายความว่าพวกเขาต้องทําแบบเดียวกันถึงสิ บครั้งเพื่อเป็ นนัก
สํารวจระดับทอง
สิ บครั้งฟังดูไม่มากนัก แต่จริ ง ๆ แล้วมันเป็ นเรื่ องยากที่จะทําได้
ภารกิจก่อนหน้านี้เกือบจะทําให้พวกเขาบาดเจ็บจนตายหากไม่ใช่
เพราะหนูสายฟ้าของซูหยานหยิงที่ช่วยเหลือพวกเขา
ผูห้ ญิงคนนั้นเห็นซูผงิ จ้องมองเธออย่างเย็นชา เธอจึงพูดต่ออย่าง
รวดเร็ ว “แต้ม – แต้มถูกฝากไว้ในบัญชีของหัวหน้าแล้ว เขาเป็ นคน
เดียวที่นาํ ออกมาได้”
ซูผงิ ขมวดคิ้วและยกโจวเฟิ งขึ้นอีกครั้ง
การกระทําของเขาพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
จริ ง ๆ
เพื่อนร่ วมทีมของโจวเฟิ งเสี ยใจกับการตัดสิ นใจของพวกเขา ด้วย
เหตุผลหลายประการ การทําให้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์หนุ่มเดือดดาล
อาจเลวร้ายกว่าคนแก่นกั
ซูผงิ ตบหน้าโจวเฟิ งอย่างแรงเพื่อปลุกชายคนนั้นให้ตื่น โจวเฟิ งค่อย ๆ
ลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ ด้วยสี หน้าล่องลอย เขาใช้เวลาสักครู่
กว่าจะรู ้ตวั ว่าเขาลอยอยูก่ ลางอากาศด้วยท่าทางที่ทุเรศ
“อย่าทําให้ฉนั เสี ยเวลา” ซูผงิ วางเขาลง
โจวเฟิ งรู ้สึกเต็มไปด้วยความอับอายที่แพ้ “เด็ก” แต่ความเจ็บปวดทัว่
ร่ างกายของเขาทําให้เขานึกถึงสิ่ งที่เพิ่งเกิดขึ้น และข้อสรุ ปสุ ดท้ายก็
ทําให้เขากลัว
ส่ วนน้อยของเขาไม่อยากยอมรับว่าเขาแพ้ซูผงิ ในทันที แต่หน้าตา
ของสมาชิกในทีมทําให้เขาเชื่อมัน่ “หะ หัวหน้า? เรา – เราควรทํา
ตามที่เขาบอก…” ผูห้ ญิงคนนั้นเสนออย่างระมัดระวัง
ชัว่ ขณะหนึ่งโจวเฟิ งไม่วางใจ เพราะผูห้ ญิงคนนี้เป็ นคนที่สร้าง
ปัญหาให้กบั ทีมเนื่องจากนิสยั เจ้ากี้เจ้าการของเธอ
สมาชิกคนอื่น ๆ ก็พึมพําเห็นด้วย ไม่มีใครอยากเป็ นศัตรู กบั นักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์
โจวเฟิ งหายใจเข้าลึก ๆ “เอาล่ะ เราแพ้ครั้งนี้”
ซูผงิ ยังคงดูเย็นชา เขาไม่ได้คิดที่จะปล่อยให้คนเหล่านี้ผา่ นไปง่าย ๆ
“ครั้งนี้” เขาจะทําให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่สร้างปัญหาให้เขาอีก เขา
ได้เรี ยนรู ้วธิ ีที่ยากลําบากในขณะที่สาํ รวจสนามบ่มเพาะที่แสน
อันตรายมาแล้ว
ท้ายที่สุดแล้วมนุษย์กไ็ ม่ได้แตกต่างจากอสู รเมื่อต้องวางแผน หรื อ
เราอาจพูดได้วา่ มนุษย์น้ นั อันตรายยิง่ กว่า
โดยมีโจวเฟิ งเป็ นผูน้ าํ พวกเขาก็ไปที่เคาน์เตอร์ที่ฐานเพื่อจัดการการ
โอนแต้มสะสมอย่างเงียบ ๆ
“คุณซู?”
ทันทีที่พวกเขาเข้าแถว ซูผงิ ก็ได้ยนิ เสี ยงที่คุน้ เคยเรี ยกชื่อเขา เขาเห็น
เย่เฉินชาน ลู่กวั่ เสวีย่ และโจวจิ่งอยูใ่ กล้ ๆ
 ตอนที่ 214 ยื่นมือช่ วย
“โอ้พวกคุณกลับมาแล้วหรอ?” ซูผงิ ค่อนข้างดีใจที่สมาชิกคนอื่น ๆ
ในทีมของเนี่ยเฉิงกงกลับมาปลอดภัยและดูสบายดี นอกจากนี้เขา
บังเอิญมีบางอย่างที่อยากจะถามพวกเขา
ในทํานองเดียวกัน คนอื่น ๆ ทั้งหมดดูโล่งใจที่เห็นซูผงิ กลับมาโดย
ไม่มีบาดแผล
“เหมาะเจาะมาก” เย่เฉินชานยิม้ อย่างเป็ นมิตร “เราเพิ่งได้ยนิ ว่า
อาณาจักรลับกําลังจะปิ ดก่อนกําหนด เรากลัวว่าคุณจะประสบปัญหา
หากอยูท่ ี่นนั่ นานกว่านี้”
ซูผงิ เลิกคิ้ว “ปิ ด?”
“ใช่ มันต้องเป็ นการตัดสิ นใจที่เร่ งด่วนหรื ออะไรสักอย่าง”ลัว่ กู่เสวีย่
ตอบ “ทางเข้าจะปิ ดในอีกสามวัน ฉันคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่
หอคอยมังกร”
เพราะฉันไปถึงชั้นสุ ดท้าย? ซูผงิ คิด
นี่เป็ นข่าวร้าย หากใครก็ตามที่ดูแลอาณาจักรลับรู ้เกี่ยวกับมรดกที่
ซ่อนอยู่ และวิธีการค้นหา พวกเขาอาจจะตามหาเขา หรื อที่แย่กว่า
นั้นคือ ในไม่ชา้ พวกเขาจะค้นจนพบว่าเขาอาศัยอยูท่ ี่ไหนและซุ่ม
โจมตีที่บา้ นของเขา
ให้ตายเถอะ งั้นฉันควรมุ่งตรงกลับไปที่ร้านแทนที่จะกลับบ้าน
ระบบจะปกป้องฉัน ตราบใดที่ฉนั เข้าไปในร้านจะไม่มีใครทําร้าย
ฉันได้…
ในขณะเดียวกันทีมของโจวเฟิ งก็รู้จกั ทีมโพลาลิสที่มีชื่อเสี ยง และ
รู ้สึกแย่ยงิ่ กว่าเมื่อเห็นซูผงิ คุยกับพวกเขาเหมือนเป็ นเพื่อนเก่า
ชิบ ทําไมฉันไม่ให้คะแนนเด็กบ้าเหล่านี้และรี บ ๆ ไล่พวกมันออก
ไปนะ ?? โจวเฟิ งบ่นด้วยใบหน้าบิดบี้ยว นัน่ จะช่วยให้เรารอดพ้น
จากปัญหาทั้งหมด
มันสายเกินไป เขาต้องดําเนินการตามแผนที่สองซึ่ งก็คือการหาทาง
เจรจากับซูผงิ เป็ นการส่ วนตัว หวังว่าจะลบล้างความขุ่นเคืองใจด้วย
การขอโทษอย่างจริ งใจหรื ออะไรบางอย่าง เขาสามารถยอมรับการ
ลงโทษได้ตราบเท่าที่เรื่ องนี้จบลงโดยไม่มีภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติม
นักเรี ยนทุกคนรู ้จกั ชื่อของทีมดังก่อนเดินทาง ดังนั้นพวกเขาจึงจํา
ทีมโพลาลิสที่มีชื่อเสี ยงได้ รวมถึงอาจารย์กิตติมศักดิ์จากสถาบัน
ของพวกเขา พวกเขาใฝ่ ฝันที่จะเข้าร่ วมทีมอันทรงเกียรติน้ ีในอนาคต
“เฮ้ พี่อาณาจักรลับคืออะไร?” ซูหลิงเยวีย่ ดึงเสื้ อผ้าของซูผงิ
ซูผงิ พบว่าเป็ นเรื่ องตลกที่นอ้ งสาวของเขาทําตัวพิลึกที่นี่ ต่างจาก
ปี ศาจตัวน้อยแสนดื้อด้านที่บา้ น
เขายิม้ เป็ นมิตรที่สุดเท่าที่จะทําได้ให้เธอ
“ฉัน จะ ไม่ บอก เธอ…”
ซูหลิงเยวีย่ ดูเหมือนอยากประท้วง แต่กอ็ ดกลั้นไว้
เย่เฉินชานและเพื่อนของเขาเพิ่งรู ้วา่ ซูผงิ มีนอ้ งสาว พวกเขาจดจําชื่อ
ของเธอไว้ในใจอย่างเงียบ ๆ เพราะพวกเขาเชื่อว่าผูห้ ญิงคนนี้อาจ
เป็ นตัว๋ ที่จะทําให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกับซูผงิ มากขึ้นในอนาคต
นอกจากนี้ การเข้าร่ วมสํารวจดินแดนรกร้างตั้งแต่อายุยงั น้อย
หมายความว่าซูหลิงเยวีย่ มีพรสวรรค์ที่ยอดเยีย่ มเช่นกัน
ซูหลิงเยวีย่ สังเกตเห็นความสนใจของอีกฝ่ ายและหน้าแดง เธอฉลาด
พอที่จะเข้าใจว่านัน่ เป็ นเพราะ “พี่ชายตัวแสบ” ของเธอที่ทาํ ให้เธอมี
โอกาสได้ใกล้ชิดกับสมาชิกทีมโพลาลิส
เธอกลัวมาตลอดว่าพี่ชายที่ไร้ประโยชน์ของเธอจะนําปัญหามาให้
เธอด้วยการก่อปั ญหาข้างนอก เธอไม่คาดคิดเลยว่ามันจะกลายเป็ น
อะไรที่ตรงกันข้ามแบบนี้
ฉันคงมองเขาผิดไป
แน่นอนว่าเธอไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมา
“ผมคิดว่าผมเคยได้ยนิ เรื่ องแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง” ลู่เผิงเฟยกล่าว
“โดยปกติแล้วจะเป็ นทีมหรื อนักสํารวจชั้นนําถึงไปที่นนั่ ได้ พวกคุณ
รู ้จกั เย่ห่าวไหม? เขาไม่ได้เข้าร่ วมการสํารวจดินแดนรกร้าง เพราะ
เขาไปที่อาณาจักรลับ คุณไปที่นนั่ ด้วยเหมือนกันใช่ไหมคุณซู? คุณ
นําหน้าพวกเราอีกแล้ว!”
เย่เฉิ นชานมองกลุ่มคนด้านหลังซูผงิ ซึ่งดูค่อนข้างหม่นหมองด้วย
เหตุผลบางอย่าง “และพวกเขาคือ…?”
“อา พอดีเลย ผมต้องการความช่วยเหลือเกี่ยวกับ…คนเหล่านี้” ซูผงิ
เหลือบมองไปที่กลุ่มของโจวเฟิ ง “พวกเขาเรี ยกตัวเองว่าทีมหมาป่ า
รัตติกาล พวกเขาเอาแต้มสะสมของน้องสาวผมมาใช้อย่างผิด
ศีลธรรมและข่มขู่เธอด้วย ตอนนี้ผมกําลังเรี ยกร้องความยุติธรรม
น้องสาวของผมและเพื่อน ๆ ของเธอจะเข้าร่ วมภารกิจอื่น ๆ อีก
มากมายที่นี่ หวังว่าพวกคุณจะดูแลพวกเธอได้ถา้ มีโอกาส?”
เย่เฉินชานรู ้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะสิ่ งเหล่านี้เป็ นเรื่ องธรรมดา
ระหว่างทีมนักสํารวจและนักเรี ยน
เขามองโจวเฟิ งอย่างไม่เป็ นมิตร “หลอกลวงนักเรี ยนจากสถาบัน?
นัน่ ทําให้นายมีความสุ ขใช่ม้ ยั ”
โจวเฟิ งยิม้ เศร้า “คุณเย่ ทั้งหมดนี้เป็ นเรื่ องเข้าใจผิด เราตกลงที่จะจ่าย
ค่าชดเชยแล้ว คุณเป็ นคนรู ้จกั ของคุณซูใช่ไหม? ผมจะขอบคุณมาก
หากคุณสามารถช่วยผมพูดคุยกับเขา และหาวิธีแก้เรื่ องเข้าใจผิดของ
เรา เราจะทําทุกอย่างที่ทาํ ได้”
เย่เฉินชานมองไปที่ซูผงิ หวังฟังความคิดเห็นของเขา
ซูผงิ แค่วางแผนที่จะสะกดรอยตามคนเหล่านี้และจัดการกับพวกเขา
ทีละคนเมื่ออยูใ่ นที่ที่เป็ นส่ วนตัว แต่เขาไม่มีเวลาสําหรับเรื่ องนั้นอีก
ต่อไปเพราะเขาต้องกลับไปที่ร้านโดยเร็ ว
“ลองดู…คุณเย่ คุณเคยบอกว่าคุณเป็ นหนี้ผมหนึ่งครั้งและอยากจะ
ตอบแทนผมบ้างใช่ไหม? ผมจะขอฝากเรื่ องนี้ไว้ให้คุณจัดการ”
เย่เฉินชานเข้าใจว่าซูผงิ โกรธเพราะน้องสาวของเขาโดนรังแก เขาไม่
มีปัญหาที่จะตกลง แต่เขารู ้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เห็นว่าซูผงิ กําลัง
วางแผนที่จะใช้ “หนี้” ไปกับเรื่ องน่าเบื่อ “ผมเข้าใจแล้ว” เย่เฉิ นชาน
พยักหน้า “ได้เลยผมจะจัดการส่ วนที่เหลือให้เอง”
ลัว่ กู่เสวีย่ เริ่ มก่อนโดยการตะโกนใส่ โจวเฟิ งว่า “พวกเขาเป็ นนักเรี ยน
ของฉัน นายรู ้ไหม?? นายแย่งของ ๆ พวกเขาไปทั้ง ๆ ที่พวกเขา
ทํางานหนักมากอย่างงั้นเหรอ? ใครให้สิทธิ์ทีมของนายในการรังแก
นักเรี ยนที่ไร้เดียงสาเหมือนพวกอันธพาล?”
ริ มฝี ปากของโจวเฟิ งกระตุก ในขณะที่เขารู ้สึกอับอายหลายครั้งใน
วันนี้ ถึงกระนั้นก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทําได้กบั ทีมของลัว่ กู่เสวีย่
ภายใต้สายตาที่จบั จ้องหลายคู่ โจวเฟิ งเดินไปที่เคาน์เตอร์ ทําการ
โอนแต้มก่อนที่เดินออกไปอย่างรวดเร็ ว
เย่เฉินชานขมวดคิว้ มอง “คุณซู เชื่อผม ผมจะเอาเรื่ องให้ถึงที่สุด”
ซูผงิ พยักหน้าและเดินไปที่เคาน์เตอร์เช่นกัน ได้เวลาเลือกสิ นค้าและ
ซื้ อของ
 ตอนที่ 215 แต้ มสะสมก้ อนโต
“คุณซู คุณช่วย…ช่วยแบ่งแต้มสะสมให้พวกเราไปหน่อยได้ไหม
คะ?”
ซูหยานหยิงรู ้สึกราวกับว่าแต้มสะสมสามล้านแต้มที่โจวเฟิ งโอนมา
ให้เธอนั้นเป็ นเหมือนมันฝรั่งร้อน การได้แต้มสามล้านแต้มเท่ากับ
การฆ่าอสู รระดับแปดสามตัว
สําหรับนักสํารวจที่เพิ่งจบการศึกษาอย่างพวกเธอ แต้มสะสมหนึ่ง
ล้านแต้มเป็ นแต้มที่สูงมาก
ซูผงิ ช่วยให้พวกเธอได้รับแต้มสะสมเหล่านั้นและจํานวนนั้นมากกว่า
ที่พวกเธอคาดไว้มาก นอกจากนี้ซูหลิงเยวีย่ ยังเป็ นน้องสาวของซูผงิ
การแบ่งแต้มสะสมเหล่านั้นจะกลายเป็ นปั ญหาได้
ซูผงิ รู ้วา่ อะไรที่รบกวนเธอ “แบ่งแต้มตามผลงาน อย่าคิดมาก” ซูผงิ
พูด
ซูหยานหยิงยิม้ อย่างขมขื่น หากพวกเธอได้รับแต้มสะสมเพียงเล็กน้อย
พวกเธอสามารถแบ่งปันได้ตามผลงานของพวกเธอ อย่างไรก็ตาม
จํานวนนี้กลับเยอะเกิน ถ้าแจกจ่ายตามผลงาน เธอสามารถทําแต้มได้
หนึ่งถึงสองล้านไปคนเดียวและนัน่ จะทําให้คนอื่นอิจฉาเธอ
แต้มสะสมเหล่านั้นดึงดูดลู่เผิงเฟยและหญิงสาวขายาวก็เช่นกัน แต่
พวกเขาต้องละทิ้งความปรารถนานี้เมื่อได้ยนิ คําพูดของซูผงิ พวกเขา
รู ้สึกเสี ยใจที่ไม่ได้ทาํ ผลงานให้ดีข้ ึนในระหว่างการสํารวจ
ซูหลิงเยวีย่ สังเกตเห็นว่าซูผงิ ไม่ได้พดู ในสิ่ งที่เธออยากฟัง เธอมอง
เขาด้วยความสับสน เธอไม่มีความสุ ขหรื อผิดหวัง เป็ นธรรมชาติ
ของซูหลิงเยวีย่ ที่มีเหตุผลและเธอพบว่าเป็ นเรื่ องปกติที่การแบ่งแต้ม
สะสมควรจะขึ้นอยูก่ บั ผลงานของแต่ละคน เธอเพิ่งพบว่ามันน่า
แปลกใจที่พี่ชายแสนน่ารังเกียจของเธอจะยุติธรรมขนาดนี้
เนื่องจากเพื่อนทั้งสามของเธอไม่เห็นด้วยกับคําพูดของซูผงิ ซูหยาน
หยิงจึงคิดข้อเสนอขึ้นมา “ถ้าอย่างนั้นฉันจะเอาแต้มสะสมหนึ่งล้าน
แต้ม ซูหลิงเยวีย่ จะได้แปดแสน และพวกเธอสองคนจะได้คนละหก
แสน แบบนี้ดีไหม?”
ลู่เผิงเฟยและหญิงสาวขายาวรู ้สึกโล่งใจ ความแตกต่างระหว่างส่ วน
แบ่งของพวกเขาน้อยกว่าที่ท้ งั สองคิด พวกเขาสามารถบอกได้วา่ ซู
หยานหยิงไม่ได้แบ่งแต้มสะสมตามผลงานอย่างเคร่ งครัด ถ้าเช่นนั้น
พวกเขาสองคนจะได้แค่สามถึงสี่ แสน
“ขอบคุณหยิงหยิง”
“ขอบคุณ”
หญิงสาวขายาวและลู่เผิงเฟยขอบคุณซูหยานหยิง
ซูหลิงเยวีย่ มีความสุ ขกับผลลัพธ์และเธอมีความประทับใจที่ดีข้ ึนต่อ
ซูหยานหยิง ซูหยานหยิงรู ้สึกว่าภาระถูกยกออกจากไหล่ของเธอ
หลังจากเห็นพวกเขาพอใจ เธอรู ้วา่ เธอทําได้ดีมากในการแบ่งแต้ม
เธอไม่ได้แบ่งตามที่สมควรได้รับทั้งหมด แต่เธอได้รับความไว้วางใจ
จากพวกเขา และพวกเขาอาจเป็ นส่ วนหนึ่งในการช่วยเหลือเธอใน
อนาคต
เย่เฉินชานและลัว่ กู่เสวีย่ มองหน้ากันแล้วยิม้ ทั้งสองคนมองเธอใน
แง่ดีเนื่องจากเธอฉลาด
พวกเขาแบ่งของเสร็ จเรี ยบร้อยแล้ว…ไม่สิแบ่งแต้มสะสม หลังจาก
นั้นซูผงิ ก็เข้าสู่ เว็บไซต์ร้านค้าของนักสํารวจและค้นหาวัตถุที่เขา
กําลังมองหา
หลายรายการถูกแสดงบนหน้าเว็บ พวกเขาตื่นตาที่ได้มอง
“คุณกําลังมองหาอะไร?” ซูหลิงเยวีย่ ถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นซูผงิ
เรี ยกดูหน้าเว็บนี้
ซูผงิ ให้คาํ ตอบที่คลุมเครื อว่า “วัตถุดิบชนิดหนึ่ง”
“วัตถุดิบชนิดหนึ่ง?” ซูหลิงเยวีย่ ยิง่ งงเข้าไปใหญ่
เย่เฉิ นชาน, ลัว่ กู่เสวีย่ และโจวจิ่งต่างกระตือรื อร้นที่จะมองว่าซูผงิ
มองหาวัตถุอะไรในเมื่อเขามีพลังมากแล้ว
ทันใดนั้นลู่เผิงเฟยก็เอ่ยถามด้วยนํ้าเสี ยงสัน่ เครื อ “คุณซู…เลขนี้…
คือแต้มสะสมของคุณหรอ?”
ซูหยานหยิงและหญิงสาวขายาวต่างประหลาดใจเมื่อเห็นว่าลู่เผิงเฟย
ตาดีเพียงใด พวกเขาละสายตาไปที่หน้าจอมอง ตัวเลขบนแถวด้านบน
ดึงดูดความสนใจของพวกเขา จํานวนนั้นคือ…432.9 …ล้าน?!
ทุกคนตะลึงนิ่ง
ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่หน้าจอและตัวเลขนั้นทําให้เธอประหลาดใจ
เย่เฉินชาน, ลัว่ กู่เสวีย่ และโจวจิ่งก็มองจากหางตา ทั้งสามคนตกใจ
พอ ๆ กันเมื่อเห็นตัวเลข ซูผงิ มีแต้มสะสมมากกว่าสี่ ร้อยล้านแต้ม?
สําหรับพวกเขา นักสํารวจระดับทองที่สร้างชื่อเสี ยงมานานหลายปี
แต้มสะสมจํานวนนี้น้ นั น่าเหลือเชื่อมาก!
พวกเขาทั้งสามจ้องไปที่ซูผงิ ด้วยความประหลาดใจอย่างที่สุด
ซูผงิ ไม่คิดว่ามันเยอะ เขาแลกเปลี่ยนแค่สมบัติเพียงเล็กน้อยที่พบใน
อาณาจักรลับเท่านั้น เขาจะมีแต้มสะสมมากขึ้นได้อย่างง่ายดายหาก
เขาแลกเปลี่ยนสมบัติข้นั สู งบางอย่าง
เขาใช้สมบัติเหล่านั้นเพื่อแลกแต้มสะสมเพื่อที่เขาจะได้มีโอกาสซื้อ
วัตถุดิบที่เขาต้องการสําหรับการพัฒนาร่ างกายของเขา ซูผงิ ตอบ
กลับลู่เผิงเฟยสั้น ๆ เขากวาดหน้าจอสัมผัสเพื่อเรี ยกดูรายการต่าง ๆ
รายการเลื่อนไปเรื่ อย ๆ
ในร้านค้าซูผงิ ยังพบผลไม้ชีวติ ที่สามารถรักษาโรคของแม่เขา และ
ผลไม้อายุยนื ที่สามารถเพิม่ อายุขยั ของคนได้ถึงห้าปี แต่ผลไม้อายุยนื
มีผลเพียงครั้งเดียวสําหรับแต่ละคน การทานผลไม้เหล่านั้นมากขึ้น
ไปก็เปล่าประโยชน์
ทั้งสองชิ้นแพงและต้องใช้แต้มสะสมหนึ่งล้านแต้ม สําหรับนัก
สํารวจทัว่ ไป การได้รับแต้มสะสมหนึ่งล้านแต้มเป็ นนัยว่าต้องฆ่า
อสู รระดับแปดหนึ่งตัว แต่ในกรณี ของซูผงิ หนึ่งล้านนั้นไม่มี
ความหมายอะไรเลย
ซูผงิ ซื้อพวกมันทั้งสองแล้วเลื่อนลงไปด้านล่าง
ในไม่ชา้ เขาก็พบรายการที่ตอ้ งการ : ผลึกไฟ
นัน่ มาจากหัวใจของอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ด ผลึกไฟมีองค์ประกอบ
ไฟที่เข้มข้นและทรงพลัง สําหรับอสูรในตระกูลไฟการกิน ผลึกไฟ
จะหมายความว่าพวกมันสามารถเพิม่ ขึ้นหนึ่งขั้นโดยตรง มีความ
เข้าใจทักษะเกี่ยวกับไฟมากขึ้น เพิ่มความแข็งแกร่ งของธาตุไฟในตัว
และทําให้พวกมันเข้ากันกับธาตุไฟได้มากขึ้น ผลึกไฟเป็ นสิ่ งของที่
ได้รับการยกย่องอย่างมาก
ราคาของ ผลึกไฟคือสามล้านแต้มสะสม
นัน่ เป็ นราคาที่ซูผงิ สามารถจ่ายได้สบาย ๆ อย่างไรก็ตามสี ของสิ นค้า
นี้เป็ นสี เทาซึ่งบ่งบอกว่าสิ นค้าหมดแล้ว
อะไรฟะ?
ซูผงิ พูดไม่ออก นี่เป็ นเรื่ องที่น่ารําคาญและน่าวิตก
นัน่ เป็ นรายการสุ ดท้ายที่เขาต้องการสําหรับการบ่มเพาะกายแสง
อาทิตย์ระดับสองของเขา เขาเจอมัน แต่มนั หมด
ซึ่ งก็คือคือเขาต้องไปเว็บอื่น
นัน่ จะเสี ยเวลามาก
ซูผงิ หายใจเข้าลึก เพื่อสงบสติอารมณ์ ด้วยความหงุดหงิด ซูผงิ ปิ ด
หน้าเว็บออกจากระบบบัญชีของเขาและเดินออกไป
“เฮ้อ” ซูผงิ ถอนหายใจ
ในตอนนั้นคนอื่น ๆ ก็สงบลงจากความตกใจที่เห็นแต้มสะสมจํานวน
มหาศาลของซูผงิ เย่เฉินซานสังเกตว่าสิ นค้าที่ซูผงิ ต้องการซื้อหมด
แล้วและเขาก็ผดิ หวัง เย่เฉินชานจึงถามว่า “คุณซู คุณรี บรับของชิ้นนี้
หรื อเปล่า? บางทีคุณอาจไปประมูลเพื่อลองเสี่ ยงโชค หรื อถ้ามัน
เร่ งด่วนกว่านั้น ผมสามารถช่วยคุณตั้งเงินรางวัลได้ แต่นนั่ จะทําให้
คุณต้องเสี ยแต้มสะสมมหาศาล”
“เงินรางวัล?” ซูผงิ มองเขาด้วยความสับสน
“ถูกต้องแล้ว เราสามารถปล่อยภารกิจในหมู่นกั สํารวจเมืองหลงเจียง
ได้ คุณสามารถขอ ผลึกไฟหรื อที่อยูข่ องอสู รได้” เย่เฉิ นชานอธิบาย
ซูผงิ รู ้สึกทึ่งกับข้อเสนอนี้ “งั้นก็ขอทั้งสองอย่าง ผมต้องทํายังไง?”
“ผมจะช่วยคุณเอง” เย่เฉินชานตอบ “แต่ถา้ คุณขอ ผลึกไฟโดยตรง
รางวัลจะต้องเป็ น…ผมคิดว่ามากกว่าสิ บล้าน ในทางกลับกันถ้าคุณ
ขอที่อยูข่ องอสู รแค่มากกว่าหนึ่งล้านก็เพียงพอแล้วสําหรับรางวัล”
ซูผงิ ตอบโดยไม่ลงั เลใด ๆ “ขอทั้งคู่ ผมไม่สนใจแต้มสะสม”
เย่เฉินชานฝื นยิม้ เขารู ้วา่ นี่จะเป็ นคําตอบของซูผงิ แน่นอนว่าด้วย
จํานวนแต้มสะสมที่ซูผงิ มี เขาสามารถจ่ายได้อย่างแน่นอน
“โอเค คุณซูผมจะแจ้งให้คุณทราบทันทีที่มีอะไรคืบหน้า” เย่เฉินชาน
พูด
ซูผงิ พยักหน้า “ขอบคุณ”
“ยินดีครับ” เย่เฉินชานยิม้
ลัว่ กู่เสวีย่ พูดเสริ มว่า “บางทีคุณอาจตรวจสอบสํานักแลกเปลี่ยนที่
สถาบันก็ได้ สถาบันของเรารู ้ช่องทางลับเพื่อรวบรวมสิ่ งของดี ๆ
ฉันให้แต้มสะสมคุณได้บา้ งถ้าคุณมีไม่พอ”
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย จริ งด้วย เนื่องจากเขาได้เป็ นอาจารย์ที่
สถาบันฟี นิกส์ เขายังไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ ตงซงหมิงเคยให้
คํามัน่ สัญญาว่าจะใช้แต้มแลกสมบัติบางอย่างที่หาได้ยากในตลาด
มืด เขาไม่เคยลอง บางทีเขาอาจจะเจอสิ่ งที่ตอ้ งการในสถาบัน
“งั้นคุณซูคุณสามารถดูที่สถาบัน และผมจะโพสต์ภารกิจเช่นกัน ถ้า
คุณสามารถหาได้บอกผมแล้วผมจะยกเลิกภารกิจ” เย่เฉิ นชานพูด
ซูผงิ พยักหน้า การลองใช้ทางเลือกหลายทางอาจเพิม่ โอกาสใน
ความสําเร็ จ
ซูหยานหยิงและนักเรี ยนฟังการสนทนาด้วยความรู ้สึกที่ซบั ซ้อน
ราวกับว่าพวกเธออยูก่ นั คนละโลก
ซูหยานหยิงเข้าสู่ ระบบบัญชีของเธอ และจัดสรรแต้มสะสมสามล้าน
แต้มอย่างรวดเร็ ว
เธอออกจากระบบหลังจากทําเสร็ จแล้ว ซูหลิงเยวีย่ กําลังคิดที่จะเข้าสู่
ระบบบัญชีของเธอ แต่ยงั ไม่เข้า เธอเหลือบไปที่ซูผงิ และถามว่า
“นายซื้อผลไม้แห่งชีวติ หรื อเปล่า?”
“ซื้ อ”
“นัน่ เพื่อ…” ซูหลิงเยวีย่ ลังเล ซูผงิ พูดไม่ออกกับปฏิกิริยาของเธอ
“แน่นอนสําหรับแม่” ซูผงิ พูดอย่างไม่เต็มใจ ซูหลิงเยวีย่ เดาได้วา่
ซูผงิ ซื้อให้แม่ของพวกเธอ การซื้อผลไม้แห่งชีวติ เป็ นเป้าหมายของ
เธอมาโดยตลอด ก่อนหน้านี้เธอมีความกล้าหาญที่จะกระโดด
ออกมาโต้เถียงกับโจวเฟิ งโดยไม่คาํ นึงถึงผลที่ตามมาก็เพราะเธอ
หมดหวังและต้องการได้แต้มมาซื้อผลชีวติ ให้แม่เธอ
แต่เป้าหมายที่ยากลําบากของเธอนี้สาํ เร็ จอย่างง่ายดายด้วยฝี มือของ
ซูผงิ …
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกแย่เล็กน้อย เธอได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวเขาครั้ง
แล้วครั้งเล่า แต่เธอไม่สามารถกําจัดภาพลักษณ์ต้ งั แต่เด็กที่เธอมีต่อ
เขาได้ ในขณะนี้ซูหลิงเยวีย่ ก็ตระหนักได้วา่ พีช่ ายที่น่ารังเกียจของ
เธอได้กลายเป็ นเสาหลักของครอบครัวอย่างแท้จริ ง
ตลอดหลายปี ที่ผา่ นมาเธอเป็ นความภาคภูมิใจของครอบครัวมาโดย
ตลอด … ความภาคภูมิใจของแม่
ในขณะนี้เธอรู ้สึกว่าซูผงิ คงเป็ นความภาคภูมิใจที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดของ
ครอบครัว และแม้แต่ … แม้แต่เธอเองก็ยงั ภูมิใจในตัวเขา ซูผงิ ไม่รู้
ว่าซูหลิงเยวีย่ คิดยังไง และเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะอยากรู ้ เขาอําลาเย่
เฉิ นชานและลัว่ กู่เสวีย่ “ผมต้องกลับไปที่เมืองฐานแล้ว พวกคุณ
กําลังจะมุ่งหน้ากลับหรื อเปล่า?”
ลัว่ กู่เสวีย่ ส่ ายหัว “ฉันต้องจัดการอย่างอื่นก่อน ฉันจะกลับในอีกสอง
สามวัน”
“ผมด้วย” เย่เฉินชานพูด
ซูผงิ ถามอีกครั้ง “คุณให้ผมยืมรถได้ไหม”
เย่เฉิ นชานตอบทันที “แน่นอน ผมกลับพร้อมลัว่ กู่เสวีย่ ได้ คุณใช้รถ
ของผมได้”
“โอเค”
ซูผงิ ไม่ได้พดู ขอบคุณ แต่เขาจะจําความมีน้ าํ ใจของเย่เฉิ นชานไว้
ซูหยานหยิง, ลู่เผิงเฟยและหญิงสาวขายาวก็บอกลาซูผงิ เช่นกัน ซูผงิ
พยักหน้าให้พวกเขาและบอกพวกเขาเกี่ยวกับสิ่ งที่ตอ้ งระวังใน
ขณะที่พวกเขาออกสํารวจ
ซูหลิงเยวีย่ ได้สติและพึมพําลาซูผงิ
ซูผงิ มีความคิดอื่น ๆ “เธอจะกลับกับฉันไหม?”
“ทําไม?” ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหลาดใจ
“ไม่ทาํ ไม” ซูผงิ ไม่เต็มใจที่จะอธิบาย
ซูหลิงเยวีย่ พบว่าสิ่ งนี้แปลก เธอมองเข้าไปในดวงตาของซูผงิ และ
เธอก็บอกได้วา่ เขาไม่ได้ลอ้ เล่น ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกกระวนกระวาย
ใจ
แต่เธอไม่ได้แสดงความสับสน เนื่องจากมีคนอื่นมองอยู่
เมื่อพูดคําอําลาแล้วซูผงิ ก็พาซูหลิงเยวีย่ ขึ้นรถและขับออกไป
“เกิดอะไรขึ้น?” ซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะตรวจสอบรถคัน
นี้ เธอตั้งคําถามทันทีที่พวกเขาอยูน่ อกฐาน
ไม่มีใครอยูร่ อบ ๆ แต่ซูผงิ ก็ยงั ไม่ได้ลงรายละเอียดกับเธอ “ฉันไป
อาณาจักรลับมา และอาจจะทําให้บางคนไม่พอใจ ในกรณี ที่คน
เหล่านั้นต้องการมาหาฉัน เธอและแม่จะต้องอาศัยอยูใ่ นร้าน”
ซูหลิงเยวีย่ ถึงกับผงะ
เท่าที่เธอสามารถบอกได้ ผูท้ ี่ไปอาณาจักรลับเป็ นคนทรงพลัง ตาม
ตรรกะนั้น คนที่ซูผงิ ยัว่ ยุยอ่ มเป็ นบุคคลที่ไม่ธรรมดาแน่
ในขณะเดียวกันเธอก็ไม่เข้าใจการเลือกใช้คาํ ของซูผงิ “ทําไมนายถึง
พูดว่านายอาจทําให้คนบางคนไม่พอใจ? นายไม่สามารถบอกได้วา่
นายทําให้คนอื่นอารมณ์เสี ยหรื อเปล่า?”
ซูผงิ เหลือบมองเธอ “ถ้าเธอถามฉัน ฉันจะบอกว่าฉันไม่ได้ทาํ ให้ใคร
ขัดใจ อย่างไรก็ตาม คนขี้เหร่ บางคนอาจอิจฉาในความหน้าตาดีของ
ฉันและพวกเขาก็อยากมาหาฉัน เธอจะบอกว่าเธอทําให้พวกเขาขัด
ใจไหมละ?”
ซูหลิงเยวีย่ พูดไม่ออก
เธอเคยชินกับความจริ งที่วา่ ซูผงิ ไม่เคยทําตัวปกติ ดังนั้นเธอจึงรู ้วา่ นี่
เป็ นวิธีอธิบายของเขา
“คือ นายเข้าไปยุง่ เกี่ยวกับผลประโยชน์ของคนอื่น?”ซูหลิงเยวีย่ คิด
เหตุผลได้อย่างรวดเร็ ว
ซูผงิ พยักหน้า “เอาเถอะ อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น”
ซูหลิงเยวีย่ เลิกคิ้ว เธอกอดอกและพูดเบา ๆ ว่า”ฉันเป็ นอัจฉริ ยะ ฉัน
เป็ นที่ 1 ในรุ่ นฉัน! ไม่เป็ นไร ฉันไม่อยากคุยเรื่ องนี้ ยังไงก็ตามนายรู ้
ไหมว่าใครอยากมาหานาย? เราควรซ่อนตัวแบบนี้ตลอดไปเลย
เหรอ?”
ซูผงิ เหล่ “ตอนนี้ฉนั ยังไม่รู้ แต่อีกไม่นานก็รู้”
พวกเขาขับรถเข้าไปในเมืองฐาน
หลายชัว่ โมงต่อมา ท่ามกลางเสี ยงคํารามของเครื่ องยนต์ พวกเขา
มาถึงถนนในเขตเมืองตอนล่าง
ซูผงิ เริ่ มให้ความสนใจทันทีที่พวกเขามาถึงถนน หากผูค้ วบคุม
เบื้องหลังของอาณาจักรลับพบว่าเขาเป็ นใคร บุคคลนั้นอาจตั้งการ
ซุ่มโจมตีไว้แล้ว
เขาไม่ลดความเร็ ว โชคดีที่ถนนโทรมและห่างไกล มีผคู ้ นเพียงไม่กี่
คน
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงร้าน
ความจริ งที่วา่ ไม่มีใครขวางทางพวกเขาในระหว่างทาง ทําให้ซูผงิ
โล่งใจ แน่นอนว่าคนเหล่านั้นยังไม่ได้ลงมือ
เขาลงจากรถ จากนั้นเขาก็หยิบกุญแจออกมา บอกให้ซูหลิงเยวีย่ เข้า
ไปในร้านพร้อมกับเขา
ซูผงิ ปิ ดประตูบานเกล็ดและพูดกับซูหลิงเยวีย่ “โทรหาแม่ บอกให้
แม่มาที่ร้าน”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหม่ามากขึ้นหลังจากที่เห็นซูผงิ แสดงท่าทีจริ งจัง
เธอจึงรี บโทรไปที่บา้ นทันที
 ตอนที่ 216 หลุมศพกึง่ เทพ
แม่ของพวกเขารับสายทันที ซูหลิงเยวีย่ รี บหาข้ออ้างอย่างรวดเร็ ว
เพื่อขอให้เธอมาที่ร้านขายอสู ร
ไม่นานหลังจากนั้น หลี่ฉิงรู่ กม็ ามาถึงร้านอย่างร้อนใจและเหวีย่ ง
ทันที เมื่อเห็นลูกชายของเธอนัง่ สบายดี
“หลิงหยิน? ไหนลูกบอกว่าพี่ชายของลูกได้รับบาดเจ็บ? มีอะไรมา
กระทบหัว ??”
“โอ้ อืม เขาแค่” ซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้ดูอายเลย
ซูผงิ กลอกตาหลังจากพบว่าน้องสาวของเขาโกหก
เนื่องจากในที่สุดครอบครัวของเขาอยูท่ ี่นี่แล้ว เขาจึงไม่กงั วลว่าศัตรู
ที่ไม่รู้จกั จะมารบกวนเขาหรื อครอบครัว เขาคิดว่าในไม่ชา้ ผูร้ ้ายจะ
ค้นพบทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวที่ยากจนของเขา รวมทั้งชื่อและที่
ทํางาน
“เกิดอะไรขึ้น?” หลี่ฉิงรู่ มองลูก ๆ ของเธอและร้องหาคําตอบ
ซูผงิ พยายามคิดหาข้ออ้างเนื่องจากเขาไม่สามารถบอกแม่ของเขา
เกี่ยวกับอันตรายที่เขากําลังเผชิญอยูไ่ ด้
“เอ่อ แม่? ผมกําลังวางแผนที่จะขยายร้านนิดหน่อย มัน … มันสําคัญ
ดังนั้นผมหวังว่าแม่จะมาและอาจให้คาํ แนะนํากับผมได้บา้ ง”
“ขยายร้าน?”
ซูหลิงเยวีย่ เริ่ มร้อนรนและย้ายไปอยูท่ ี่ไหนสักแห่งที่แม่ของเธอมอง
ไม่เห็น ก่อนที่เธอจะบอกซูผงิ ผ่านสายตาให้เตรี ยมแผนการหลบหนี
ให้เร็ วที่สุด ในมุมมองของเธอ พวกเธอต้องรี บหนีแทนที่จะเสี ยเวลา
พูดคุยเกี่ยวกับร้านเล็ก ๆ แห่งนี้
การขยายร้านฟังดูมีค่าใช้จ่ายสู ง ถึงแม้เธอจะเชื่อว่าพี่ชายของเธอมี
เงินเพียงพอหลังจากเห็นเขาใช้แต้มสะสมอย่างบ้าคลัง่ ก็ตาม
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
การเคลื่อนไหวทั้งหมดของเธอไม่มีประโยชน์เพราะซูผงิ เมินเฉยต่อ
เธอ
แต่เมื่อกี้นายไม่ได้ขบั รถเหมือนคนเมาเหรอ ?? เธอประท้วงอย่างบ้า
คลัง่
น่าเสี ยดายที่เธอไม่รู้วา่ “เซฟเฮาส์” ของซูผงิ อยูท่ ี่ร้าน
สําหรับซูผงิ สถานที่แห่งนี้ปลอดภัยที่สุดในโลกแล้ว
แต่…พวกเขาไม่สามารถอยูด่ ว้ ยกันได้เพราะมันคงไม่สะดวกสบายที่
คนสามคนจะอยูใ่ นพื้นที่เล็ก ๆ แบบนี้ ไม่ตอ้ งพูดถึงว่ามีหลายสิ่ งที่
เขาไม่ตอ้ งการแสดงให้ครอบครัวเห็น เช่นเพราะอะไรเขาจึงมักหาย
ตัวไปในสนามบ่มเพาะและกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง
การขยายร้านไม่ใช่เรื่ องโกหก – เขาต้องการทํามันเพื่อรองรับแม่
และน้องสาวของเขา
เงินไม่ใช่ปัญหาเลยเพราะเขามีเงินทุนมากพอที่จะซื้อถนนทั้งเส้นนี้
ด้วยซํ้า ยิง่ ไปกว่านั้นการทําเช่นนี้หมายถึงการทําให้สถานที่ท้ งั หมด
อยูภ่ ายใต้การบริ หารของระบบ ซึ่ งในเวลานั้นเขาสามารถเตรี ยม
บ้านอีกหลังให้ครอบครัวของเขาอาศัยได้ ในขณะที่ระบบจะจัดการ
ผูบ้ ุกรุ กที่มีเจตนาไม่ดี
“แต่ลูกจะทํายังไง?” ซึ่งแตกต่างจากซูผงิ หลี่ฉิงรู่ ไม่คิดว่าซูผงิ จะมี
รายได้เพียงพอสําหรับแผนใหญ่แบบนี้ “ผมจัดการเรื่ องเงินได้แม่”
ซูผงิ แสร้งทําท่าทางภาคภูมิใจ “แม่ตอ้ งนัง่ ตรงนี้และ อืม ช่วยผมจับ
ตาดูสิ่งต่าง ๆ ด้วย”
หลี่ฉิงรู่ ไม่ได้ประท้วง เธอพร้อมที่จะหยุดซูผงิ ไม่ให้ทาํ การปรับ
เปลี่ยนอะไรโง่ ๆ กับอาคาร ซูหลิงเยวีย่ กังวลกับสถานการณ์มากจน
ในที่สุดเธอก็พดู ออกมา “นายแน่ใจเหรอว่าจะทํามันตอนนี้?”
“ฉันรู ้วา่ ฉันกําลังทําอะไร”
ซูหลิงเยวีย่ เห็นพี่ชายของเธอดูจริ งจังและเลือกที่จะเชื่อใจเขาใน
ตอนนี้ “นาย…ตั้งใจจะปรับปรุ งร้านใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว”
“แต่ยงั ไงล่ะ?”
“ฉันจะขอความช่วยเหลือ”
“ใครสามารถช่วยเราได้บา้ ง”
“แน่นอนต้องเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญ”
ในขณะที่เขาอธิบาย ซูผงิ เปิ ดเว็บไซต์นกั สํารวจบนคอมพิวเตอร์ พบ
แท็บ “ที่พกั ” และเริ่ มตรวจสอบเจ้าของธุรกิจหลายรายเพื่อช่วยเหลือ
นักสํารวจในเรื่ องค่าเช่าและกิจการที่อยูอ่ าศัย ส่ วนใหญ่แล้วผูท้ ี่ทาํ
ธุรกิจกับนักสํารวจนั้นค่อนข้างน่าเชื่อถือ
หลี่ฉิงรู่ มองไม่เห็นว่าลูกชายของเธอทําอะไรจากจุดที่เธอนัง่ อยู่
“เดี๋ยวก่อนลูกรัก เราต้องวางแผนล่วงหน้าอย่างรอบคอบ ไม่เพียงแค่
มองหาบริ ษทั ที่ลูกไม่รู้จกั ดีบนอินเทอร์เน็ต แม่สามารถช่วยถาม
เพื่อนได้”
“ไม่จาํ เป็ นแม่ เพียงแค่ปล่อยให้ผมจัดการ ถึงเวลาปล่อยให้ลูกชาย
จัดการสิ่ งที่สาํ คัญสักครั้ง แม่ไม่คิดอย่างงั้นเหรอ?”
หลี่ฉิงรู่ นงั่ หันหลัง
ซูหลิงเยวีย่ ขยับเข้าไปใกล้คอมพิวเตอร์และตรวจสอบด้วยท่าทาง
ประหลาดใจ “เดี๋ยวก่อน…ฉันไม่เคยรู ้เลยว่าพวกเขามีสิ่งนี้ดว้ ย!”
สิ่ งนี้ไม่มีสาํ หรับเธอเนื่องจากเธอเพิ่งเป็ นนักสํารวจฝึ กหัด มีหลาย
อย่างเกี่ยวกับนักสํารวจที่เธอยังไม่ได้เรี ยนรู ้
ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ ว ซูผงิ ได้ทาํ ธุรกรรมหลายอย่างกับนายหน้า
สองสามรายที่จะช่วยเขาเจรจากับคนใกล้เคียงในขณะที่เขาแค่จ่าย
เงินเท่านั้น
แม้วา่ ร้านค้าใกล้เคียงบางแห่งอาจไม่ได้วางแผนขายพื้นที่ของพวก
เขา แต่ไม่ชา้ ก็เร็ ว พวกเขาก็จะมอบมันให้กบั ตัวแทนอสังหาริ มทรัพย์
ที่สามารถบังคับให้พวกเขาขายได้
ท้ายที่สุดเงินก็ทาํ งานได้อย่างน่าอัศจรรย์
แน่นอนเขาไม่ได้วางแผนที่จะทําธุรกิจสกปรกแต่อย่างใด เขาบอก
ให้นายหน้าลองเสนอราคามากกว่าเดิมสามเท่าเพื่อซื้อ เท่าที่เขาเห็น
ไม่มีใครปฏิเสธข้อเสนอที่สูงเช่นนี้ และแม้วา่ จะมีใครทํา เขาก็
สามารถปล่อยส่ วนนั้นออกจากแผนการขยายของเขาได้
หากใครต้องการหาประโยชน์จากความเอื้ออาทรของเขาโดยการ
เรี ยกร้องมากกว่าสิ่ งที่พวกเขาสัญญาไว้ “ธุรกิจสกปรก” แบบนั้นจะ
ไม่เกิดขึ้น
นัน่ คือทุกสิ่ งที่เขาต้องทํา ต่อจากนี้ไป เขาต้องนัง่ เฉย ๆ รอนายหน้า
มาส่ งมอบบ้านใหม่หลายหลังให้กบั เขา
เพื่อให้ร้านค้าอยูใ่ นระดับ 3 พื้นที่ธุรกิจที่ใหญ่กว่าเป็ นหนึ่งใน
ข้อกําหนด นอกจากนี้เขายังต้องฝึ กฝนพิเศษให้เสร็ จสิ้ นในหนึ่ง
เดือน มันได้เวลาขยายแล้ว
โชคดีที่เขามีอิสระที่จะห้ามไม่ให้คนเข้าไปในห้องอสูร ตราบเท่าที่
เขาเคลื่อนย้ายไปยังสนามบ่มเพาะจากที่นนั่ เขาสามารถหลีกเลี่ยงการ
เปิ ดเผยความลับของเขากับครอบครัวของเขาได้
ด้วยเหตุน้ ีเขาจึงลุกขึ้นยืน พูดด้วยท่าทางจริ งจัง “ผมต้องการเวลา
สองสามชัว่ โมงในการดูแลอสู ร ทั้งสองคนอยูท่ ี่นี่และอย่าออกจาก
ร้านไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”
หลี่ฉิงรู่ ขมวดคิ้ว “ลูกหมายถึงอะไร? จะเกิดอะไรขึ้น?” ซูหลิงเยวีย่ ก็
ดูสงสัยเช่นกันเพราะเธอไม่แน่ใจว่าทําไมพี่ชายของเธอถึงหาเวลาฝึ ก
อสู รได้ในตอนนี้ ถึงกระนั้นเธอก็รู้วา่ เธอสามารถเชื่อใจซูผงิ ได้
“ไม่มีปัญหา เอาน่าแม่ อย่ามีปัญหาสิ ”
ซูผงิ กล่าวเสริ มว่า “อย่ารับสายไม่วา่ ด้วยเหตุผลใด ๆ คนอาจเข้ามา
และอ้างว่าพวกเขาต้องการทําธุรกิจบางอย่างกับแม่หรื ออะไรแบบ
นั้น อย่าไปฟังพวกเขา อยูข่ า้ งในร้าน”
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้าอีกครั้ง เธอสงสัยว่าคนที่ซูผงิ เพิ่งจ้างมาจะ
ปรากฏตัวขึ้นหรื อเปล่า
เมื่อเห็นน้องสาวของเขาเข้าใจ ซูผงิ จึงเปิ ดประตูร้านเข้าไปในห้อง
อสู รและปิ ดประตู
เอาล่ะ …
ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะนําศัตรู กลับมาด้วยการไปอาณาจักรลับ ตอนนี้
เขารู ้สึกกระตือรื อร้นที่จะแข็งแกร่ งขึ้น
โชคดี สมบัติและแต้มสะสมทั้งหมดที่เขาได้รับในครั้งนี้น่าจะเพียง
พอที่จะช่วยให้เขาไปถึงระดับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ เขาแค่ตอ้ งการ
เวลา
ในขณะเดียวกันเขายังต้องช่วยให้โครงกระดูกน้อยดูดซับสายเลือด
ราชาโครงกระดูกให้เร็ วที่สุดเท่าที่จะทําได้ เพราะมันเป็ น “ผูค้ ุม้ กัน”
ที่ดีที่สุดของเขา แม้วา่ จะมีหลายอย่างที่ตอ้ งทํา ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเขายัง
ไม่ค่อยรู ้เกี่ยวกับสายเลือดโบราณนี้มาก่อน
สิ่ งนี้ทาํ ให้เขามีงานสําคัญสามอย่าง : การขยายร้านซึ่งเป็ น “พื้นที่
ปลอดภัย” ของพวกเขา สอง ค้นหาวัตถุเพื่อเพิม่ ระดับกายแสงอาทิตย์
และสาม ฝึ กโครงกระดูกน้อย โชคดีที่เขาสามารถนําโครงกระดูก
น้อยไปด้วยและทําภารกิจฝึ กฝนพิเศษซึ่งหมายถึงการทําสองอย่าง
พร้อมกัน ก่อนหน้านี้เขาวางแผนที่จะเยีย่ มชมสนามบ่มเพาะขั้น
กลางถึงตํ่าเพื่อทําตามคําสัง่ การฝึ กพิเศษ สิ่ งนี้อาจต้องใช้เวลาและ
ความพยายามอย่างมาก แต่กช็ ่วยประหยัดพลังงานได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เวลาเป็ นสิ่ งสําคัญในตอนนั้น
เขาเปิ ดเมนูระบบ เริ่ มดูสนามบ่มเพาะขั้นสู ง แต่ละจุดจะต้องใช้
พลังงานหลายร้อยหรื อหลายพันแต้มทั้งนั้น
ชื่อ “หลุมศพกึ่งเทพ” ดึงดูดความสนใจของเขา ราคาตัว๋ คือ 1,200
แต้มพลังงานซึ่งค่อนข้างถูกในบรรดาสนามบ่มเพาะขั้นสู ง
ขอดูที่นี่ … ดินแดนที่ถูกทอดทิ้งแยกออกจากเทพอาเคี่ยน เมื่อเทพ
เจ้าที่ทรงพลังทําลายมันออกไปจากทวีปหลัก หลังจากนั้นมันก็
ล่องลอยอยูใ่ นความว่างเปล่ามาโดยตลอด…เดี๋ยวก่อน นี่เป็ นส่ วน
หนึ่งของ เทพอาเคี่ยน งั้นเหรอ?
สนามบ่มเพาะ “เทพอาเคี่ยน” ต้องใช้ 9,000 แต้ม ในการเข้า ขณะที่
การตายแต่ละครั้งจะทําให้เขาเสี ยค่าใช้จ่าย 900 แต้ม เขายังไม่
สามารถจ่ายได้ตอนนี้
สถานที่เล็กกว่านี้ถึงจะยอมรับได้
 ตอนที่ 217 เทพธิดา
เอาล่ะฉันจะเลือกที่นี่หลุมศพกึ่งเทพ เป็ นดินแดนโบราณที่เคยมีเทพ
เจ้าอาศัยอยู่ อสู รทุกประเภทมีโอกาสที่จะได้รับพลังงานจากพระเจ้า
และเติบโตอย่างแข็งแกร่ ง
ปั ญหาคือหลุมศพกึ่งเทพเก่าแก่มาก ไม่รู้วา่ “พลังของเทพเจ้า” ยังคง
หลงเหลืออยูห่ รื อเปล่า
อสู รที่เขาต้องฝึ กฝนคือหมูสวรรค์ซ่ ึงหมายความว่าสนามบ่มเพาะที่มี
อสู รประเภทพิษนั้นเหมาะสม ถึงกระนั้นหลุมศพกึ่งเทพ ก็ไม่ใช่
ตัวเลือกที่ไม่ดีนกั เนื่องจากมันเป็ น “ทางแก้ครบวงจร” สําหรับอสู ร
ทุกชนิด ยกเว้นอสู รประเภทอันเดธซึ่ งไม่สามารถต้านทานพลังงาน
จากพระเจ้าได้ดีนกั
มันไม่สาํ คัญ ซูผงิ หวังพาโครงกระดูกน้อยไปอยูใ่ นสภาพแวดล้อม
เลวร้ายอยูแ่ ล้วเพราะนัน่ จะช่วยให้มนั เติบโตได้เร็ วขึ้น
120 แต้มต่อการตายหนึ่งครั้ง ก็คือ 12,000 เหรี ยญดวงดาวที่ไหลลง
ท่อระบายนํ้า
ซูผงิ กัดฟันแน่นและยืนยันตัวเลือก แน่นอนว่าเขาไม่ลืมที่จะเซ็นสัญญา
อสู รชัว่ คราวกับหมูสวรรค์และรับมันไปด้วยก่อนออกเดินทาง
หมูใช้เวลาสองสามวันในร้านของเขา ในขณะที่เพลิดเพลินไปกับ
พลังงานอันอุดมสมบูรณ์ภายในคอกเลี้ยงดู ดูเหมือนว่ามันจะเติมโต
ขึ้นหนึ่งระดับ ในขณะเดียวกันก็ได้รับทักษะใหม่ “คุกฝันร้าย”
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในขณะที่มนั หลับ
คุกฝันร้ายเป็ นทักษะประเภทจิตซึ่งเป็ นเรื่ องแปลกที่เกิดขึ้นกับหมู
สวรรค์ประเภทพิษ แม้วา่ ซูผงิ จะไม่แปลกใจกับเรื่ องดังกล่าวในร้าน
ของเขาอีกต่อไปแล้ว สุ นขั มังกรดําควรจะเก่งในการรุ ก แต่มนั สามารถ
ควบคุมธาตุท้ งั เก้าจนถึงขั้นสู งสุ ดกลายเป็ นรถถัง จากนั้นก็ยงั มีมงั กร
เพลิงนรกที่หยิง่ ผยองและไร้ความปรานีซ่ ึ งได้เรี ยนรู ้ทกั ษะประจบ
อย่างเงียบ ๆ อัตรานี้ไม่มีอะไรจะแปลกไปกว่านี้
เช่นเคยวังวนมิติฉบั พลันปรากฏขึ้นในห้องและดึงเขาเข้าไปข้างใน
เขาลืมตาขึ้น ได้กลิ่นดอกไม้และต้องตะลึงเมื่อรู ้วา่ เขาถูกเคลื่อนย้าย
มาที่กลางสวนใหญ่
พื้นด้านล่างปูดว้ ยหิ นสวย ในขณะที่มีเสาหิ นสไตล์กรี กหลายต้นอยู่
ใกล้ ๆ ต้นไม้และดอกไม้เติบโตอย่างสวยงามจนแทบจะปิ ดกั้น
มุมมองของเขา
“เศษซากของอารยธรรม?” เขาจ้องมองทุกอย่างด้วยความหวาดกลัว
หลังจากอ่านชื่อ “หลุมศพกึ่งเทพ” เขาคาดหวังว่าจะมีสนามรบเก่าแก่
ที่เต็มไปด้วยศพหรื อสุ สานที่มืดมน ไม่ใช่…ทุ่งดอกไม้หลากสี ที่ดู
เหมือนสวรรค์
สถานที่น้ ีสร้างโดยเทพเจ้าหรื ออะไร?
ทันใดนั้นซูผงิ ก็รู้สึกตัวมากขึ้นจากการขาดความรู ้ ในฐานะพลเมือง
สมัยใหม่ที่เติบโตในประเทศที่ไม่มีความเชื่อทางศาสนา คําว่า “เทพ
เจ้า” ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเจอบ่อยนัก เขาได้พบกับสิ่ งที่คล้ายกันมากมาย
ภายในดินแดนโกลาหลแห่งอันเดธ แต่นนั่ ก็ไม่ได้ช่วยให้เขาเรี ยนรู ้
เกี่ยวกับความเป็ นเทพได้มากนัก
ที่สาํ คัญกว่านั้นใครเป็ นเจ้าของสวนนี้? พวกเขายังอยูท่ ี่นี่ไหม?
ระบบก็ทิ้งข้อความไว้ในใจของเขา “เจ้าของ นายมาถึงสนามบ่มเพาะ
ที่ควบคุมโดยพระเจ้าแล้ว จะซื้อทักษะ ‘ภาษาเทพ’ ไหม?”
“เท่าไหร่ ”
“หนึ่งหมื่นแต้มพลังงานสําหรับภาษาสากล นายจะต้องการทักษะ
อื่น ๆ ที่อยูใ่ นหมวดหมู่บางประเภทภายหลัง ซึ่งจะมีค่าใช้จ่าย
แตกต่างกันไปขึ้นอยูก่ บั สถานการณ์”
ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอก ราคาฟังดูดีเนื่องจากเขากําลังจะเรี ยนรู ้
ระบบภาษาทั้งหมด แม้แต่นกั ประวัติศาสตร์ที่เก่งสุ ดในโลกเขาก็ยงั
ไม่มีความรู ้ดา้ นภาษาเทพ
“ซื้อ”
“ยืนยัน กําลังดาวน์โหลด…”
ซูผงิ รู ้สึกว่าจิตใจของเขาพองโตด้วยบางสิ่ งที่เขาไม่เข้าใจในตอน
แรก ถึงกระนั้นกระบวนการก็จบลงอย่ารวดเร็ ว เมื่อเขาได้รับความรู ้
ด้านภาษาอย่างเต็มที่ เขาสังเกตว่ามัน … ค่อนข้างเรี ยบง่าย ราวกับว่า
มีคนคิดค้นภาษาใหม่ซ่ ึงสามารถสื่ อความหมายได้มากขึ้นโดยใช้คาํ
น้อยลงเมื่อเทียบกับภาษาสมัยใหม่
ทันทีที่เขาเรี ยนรู ้ภาษาใหม่ เขาก็เห็นบางสิ่ งสี ขาวเคลื่อนไหวอยู่
เหนือเขาและได้ยนิ เสี ยงหวาน ๆ พูด
“แปลกจังฉันได้กลิ่นแมลงใกล้ ๆ มันเป็ นไปไม่ได้ ฉันเพิง่ ฉีดยาฆ่า
แมลงแถว ๆ นี้”
ซูผงิ เงยหน้าขึ้นมองและตระหนักว่าเขาแหงนมองผูห้ ญิงที่สวม
กระโปรง เขาอยูใ่ ต้เธอ
เขารู ้สึกหัวร้อนเมื่อเห็น
มีผหู ้ ญิงตัวใหญ่สูงเกือบสามเมตรลอยอยูเ่ หนือเขา สวมกระโปรง
นุ่มน่ารักและขาขาวเนียนคูน่ ้ นั ก็เพียงพอที่จะดึงปี ศาจภายในตัว
สิ่ งมีชีวติ เพศชายส่ วนใหญ่ออกมา แค่ซูผงิ ก็ไม่ได้อยูใ่ นตําแหน่ง
เหมาะสมที่จะชื่นชมรู ปลักษณ์ของเธอ
ผูห้ ญิงคนนั้นเห็นเขาอยูข่ า้ งล่าง…เธอปิ ดจุดซ่อนเร้นของเธอ กรี ด
ร้องสุ ดปอด ซูผงิ รู ้สึกว่าเขาเวียนหัวเนื่องจากเสี ยงดังแหลม ซึ่ ง
ตามมาด้วยเจตนาฆ่ารุ นแรงของหญิงสาวที่บินอยูร่ อบตัวเธอ
“มันไม่ใช่ความผิดของฉัน เธอบินมาบนหัวของฉันเอง??”
“ตายซะ โคลนสกปรก !!”
เมื่อเห็นอันตรายกําลังจะมา ซูผงิ จึงเรี ยกโครงกระดูกน้อยและมังกร
เพลิงนรกมาช่วยเขาทันที
ทันทีที่อสู รทั้งสองปรากฏตัวขึ้น คลื่นจันทร์เสี้ ยวสี ทองก็เข้ามาตัด
โครงกระดูกน้อยที่โผล่ออกมา
มังกรเพลิงนรกรู ้สึกถึงพลังกดขี่ในการโจมตี และรู ้สึกถึงจิตวิญญาณ
ที่กระตุน้ ให้มนั ก้มลง ยอมจํานนต่อผูห้ ญิงร่ างยักษ์ แต่ทนั ทีที่สงั เกต
เห็นว่าซูผงิ ตกอยูใ่ นอันตราย สัญชาตญาณการปกป้องเจ้านายของ
มันก็ลบล้างความคิดนั้น
โดยไม่ตอ้ งรอคําสัง่ ของซูผงิ มังกรได้พงุ่ กระโจนใส่ คลื่นพลังนั้น
 ตอนที่ 218 พูดคุย
หลังจากการต่อสู น้ บั ครั้งไม่ถว้ นการปกป้องซูผงิ เป็ นคําสัง่ ที่ฝังอยูใ่ น
ยีนของมังกรเพลิงนรก!
แม้จะต้องแลกด้วยชีวติ ก็ตาม!
โฮกก !!
มีเปลวไฟพุง่ เข้าหาหญิงสาวเหมือนกับเสาที่ทาํ จากลาวา ในเวลา
เดียวกันมังกรเพลิงนรกพุง่ ไปข้างหน้า วางตัวเองไว้ตรงหน้าซูผงิ
จากนั้นมังกรเพลิงนรกก็แยกเป็ นสองส่ วน เกล็ดมังกรที่แข็งที่สุด
ของมังกรเพลิงนรกไม่สามารถหยุดคลื่นดาบสี ทองนั้นได้แม้แต่นิด
เดียว!
ซูผงิ สะดุง้ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าผูห้ ญิงคนนี้จะน่ากลัวขนาดนี้
ถึงกระนั้นอสู รสองตัวของเขาก็ช่วยเขาไว้ได้เยอะ พลังดวงดาวกําลัง
พลุ่งพล่านอยูใ่ นตัวเขา ต้องขอบคุณปริ ซึมดวงดาวพลังดวงดาวพื้นฐาน
ของเขาที่ระดับสี่ ข้นั สู งพุง่ ไปเป็ นระดับเจ็ดขั้นกลาง บวกกับกาย
แสงอาทิตย์ ทําให้ซูผงิ หลบไปด้านข้างได้ทนั
บูม!
พื้นดินในสวนยุบลงไป
ซูผงิ รู ้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ ที่แขนของเขา เขาก้มลงมอง แต่พบว่า
แขนซ้ายของเขาหายไป!
“ฉัน…” ซูผงิ กรี ดร้องด้วยความทรมาน เขาไม่ตอ้ งการตายแบบไร้
ความหมายเพราะนัน่ ทําให้เขาต้องเสี ย 120 แต้มพลังงาน!
เขาพูดไม่ออก
นี่มนั เรื่ องอะไรกัน? เขากําลังจะตายทันทีที่มาถึง และการตายครั้งนี้
ยังไร้ประโยชน์
“ดี แกมันเจ้าสิ่ งมีชีวติ ชั้นตํ่า ปะปนกับสิ่ งมีชีวติ อันเดธสกปรกและ
ทาสมังกร ไม่น่าแปลกใจที่แกอยูใ่ นเผ่าพันธุ์ที่ต่าํ กว่าค่าเฉลี่ย ไปลง
นรกซะ!!”
หญิงสาวโกรธมาก เธอโบกมือและอีกครั้งรังสี พลังงานสี ทองสอง
สายพุง่ ออกมา
โครงกระดูกน้อยซึ่งถูกผ่าครึ่ ง ประกอบร่ างของมันอย่างรวดเร็ ว พุง่
มาข้างหน้าอีกครั้ง
ซูผงิ คืนชีพมังกรเพลิงนรกที่เพิ่งถูกฆ่าตาย โชคดีที่อสู รฟื้ นคืนชีพได้
อย่างอิสระ มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถจ่ายค่าฝึ กฝนนี้ได้
โฮกก!
มังกรเพลิงนรกยังไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นตอนมันถูกฟื้ นคืนชีพ
กลับมา แต่มนั ก็โดนซูผงิ ร่ ายคาถาเจตนาฆ่าให้ทนั ที นี่ทาํ ให้มงั กร
เพลิงนรกเข้าโจมตีโดยไม่สนใจอะไร
“อะไรกัน?”
หญิงสาวตกใจเมื่อเห็นมังกรเพลิงนรกกลับมามีชีวติ อีกครั้ง
เธอไม่แปลกที่โครงกระดูกจะกลับมามีชีวติ ได้ เหนือสิ่ งอื่นใด นัน่
เป็ นทักษะของสิ่ งสกปรกแบบนั้น อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดหวังว่า
มังกรตัวนี้จะกลับมามีชีวติ ได้และนี่ไม่ใช่ภาพลวงตา
ในฐานะสมาชิกของเผ่าพันธุ์เทพเจ้า เธอมีสมั ผัสถึงวิญญาณสู ง เธอ
สัมผัสได้ชดั ว่ามังกรเพลิงนรกตายไปแล้ว รวมถึงดวงวิญญาณของ
มันด้วย
นอกจากนี้ ในขณะที่มงั กรกําลังกลับมามีชีวติ อีกครั้ง เธอรู ้สึกได้ถึง
ร่ องรอยของพลังงานที่น่ากลัว ราวกับว่ามิติเวลากําลังสัน่ สะเทือน…
แต่สิ่งมีชีวติ ที่อาจส่ งผลมิติเวลาได้หายไปเนิ่นนานแล้ว เธอไม่ได้ถูก
ครอบงําด้วยความโกรธอีกต่อไป ความสงสัยเข้ามาแทนที่แทน
ในขณะนั้น มังกรเพลิงนรกได้นาํ ตัวเองไปอยูห่ น้าคลื่นพลังสี ทอง
อีกครั้ง จากนั้น มังกรเพลิงนรกถูกตัดออกเป็ นสองส่ วน
โครงกระดูกน้อยพุง่ เข้าหาหญิงสาวและกําลังจะฟันหน้าเธอด้วย
ดาบกระดูกของมัน
หญิงสาวได้สติ เธอเห็นดาบกระดูกที่กาํ ลังจะฟันหน้าเธอ ทันใดนั้น
เธอก็ตกใจกับพลังคุกคามภายในดาบกระดูก พลังงานนั้นซ่อนลึกอยู่
ภายใน กระดูกชิ้นนี้ดูเหมือนจะเป็ นของสิ่ งมีชีวติ ที่น่ากลัว
หญิงสาวหวาดผวา โครงกระดูกนี้ไม่ใช่ส่ิ งที่เธอดูแคลนได้ นอกจากนี้
เธอสัมผัสได้เลือนรางว่ามีเสี ยงที่น่ากลัวคํารามอยูภ่ ายในโครงกระดูก
และเสี ยงนั้นดูเหมือนจะมาจากเลือดของโครงกระดูก ซึ่งน่าประหลาด
ใจมาก
หญิงสาวยกมือขึ้น ตบโครงกระดูกน้อย แล้วคว้าดาบกระดูกของมัน
เธอสังเกตมันและตระหนักว่าดาบทํามาจากชิ้นส่ วนกระดูก
เธอลองใช้ดาบเฉื อนตัวเอง หยดเลือดสี ทองไหลหยดลงมา ดาบทํา
ร้ายเธอได้!
เรื่ องนี้ทาํ ให้หญิงสาวตกใจ เธอเหลือบมองโครงกระดูกน้อยที่
ประกอบขึ้นใหม่หลังจากที่เธอบดขยี้มนั และมังกรเพลิงนรกที่ฟ้ื น
ตัว ความประหลาดใจในดวงตาของเธอชัดเจนยิง่ ขึ้น ในที่สุดเธอก็
เปลี่ยนจุดสนใจไปที่มนุษย์หนุ่ม
“นายเป็ นใคร?”
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจที่เห็นว่าในที่สุดหญิงสาวก็หยุดการโจมตี เขายิม้
อย่างฝื น ๆ “ผมไม่ได้ต้ งั ใจทําอะไรเลย”
คําพูดของซูผงิ ทําให้หญิงสาวนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น เธอหน้า
แดงขณะที่พดู อย่างโกรธ ๆ “นัน่ ไม่ใช่คาํ ถามของฉัน นายคือใคร?
เข้ามาที่นี่ได้ยงั ไง? บอกความจริ งมา ไม่ง้ นั นายจะต้องจบชีวติ ที่
นรก!”
คําว่า “นรก” ทําให้ซูผงิ กังวล
เขาไม่กลัวตาย แต่กลัวถูกคุมขัง นัน่ จะทําให้เขาเสี ยเวลาในการฝึ กฝน
ด้วยพลังของเขา เขาสามารถฆ่าตัวตายได้อย่างฉับพลันและรวดเร็ ว
นอกจากนี้ดว้ ยความช่วยเหลือของโครงกระดูกน้อย การฆ่าตัวตายก็
ง่ายดาย …
ก็…นัน่ ไม่ใช่เรื่ องที่ควรภาคภูมิใจ
ซูผงิ เคยต่อสู ก้ บั สิ่ งมีชีวติ ที่ทรงพลังมากมาย จากการโจมตีของหญิง
สาว ซูผงิ คาดว่าเธออาจมีอาํ นาจเทียบเท่ากับราชาอสูร หากเธอมีฐานะ
เทียบเท่าราชาแห่งราชา เธอคงไม่จาํ เป็ นต้องโจมตีอะไร เพียงแค่
เหลือบมองก็คงพอจะบดขยี้เขา
นัน่ คือเหตุผลที่ซูผงิ ไม่เลือกหนีไปในครั้งแรก เขาไม่สามารถเอาชนะ
ราชาอสู รได้ แต่เขาสามารถพยายามฆ่าตัวตายได้
“คุณเป็ นเทพเจ้าหรื อเปล่า?” ซูผงิ ถามหญิงสาวอย่างอยากรู ้อยากเห็น
“ใช่สิ” หญิงสาวพูดโดยไม่คิด “ตอบคําถามของฉันมาก่อน”
ซูผงิ ประหลาดใจกับคําตอบ เด็กสาวคนนี้มาจากเผ่าเทพเจ้า เขา
ประหลาดใจกับรู ปลักษณ์ของเทพเจ้าที่มีอยูใ่ นตํานาน พวกเขาดู
เหมือนกับมนุษย์ … ยกเว้นขนาด
ผูห้ ญิงคนนี้ค่อนข้าง “แข็ง” เกินไป
นอกจากนี้ซูผงิ ยังคิดว่าเทพเจ้าควรเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่ยนื อยูบ่ นจุดสู งสุ ด
แต่ทว่า เด็กผูห้ ญิงคนนี้มีพลังของราชาอสู รเท่านั้น กล่าวคือเทพเจ้า
ไม่ได้น่าเกรงขามทั้งหมด
“นายคิดอะไรอยู!่ ” หญิงสาวร้องเสี ยงหลงที่ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไร
ซูผงิ ได้สติ “คําถามของคุณซับซ้อนและยากที่คุณจะเข้าใจได้ พูดง่าย ๆ
คือผมถูกส่ งมาที่นี่จากโลกอื่น คุณเชื่อผมไหม?”
“เชื่อ” หญิงสาวตอบ นัน่ ไม่ใช่คาํ ตอบที่ซูผงิ คาดหวัง
“นี่คือสวนของฉัน นอกเหนือจากการเคลื่อนย้ายโดยตรงแล้วไม่มีวธิ ี
อื่นใดที่นายซึ่งเป็ นสิ่ งมีชีวติ แสนเปราะบางจะสามารถมาได้ เว้นแต่
นายจะเป็ นแมลงที่เติบโตจากวัชพืชในสวนของฉัน” หญิงสาว
หัวเราะเยาะ
ซูผงิ พูดไม่ออก เขาพึมพํา “แต่ประเด็นของฉันคือฉันมาจากโลกอื่น
ไม่ใช่ความจริ งที่วา่ ฉันถูกส่ งมาที่นี่…”
“มีอะไรแปลก?”
หญิงสาวกล่าวอย่างดูถูก “จักรวาลไร้สิ้นสุ ด นอกเหนือจากแดนเทพ
กลางที่เรายืนอยูแ่ ล้วยังมีโลกเล็ก ๆ อีกมากมายรอบตัวเรา บอกฉัน
มาว่านายมาจากโลกใบเล็กใบไหน ใครส่ งนายมาที่นี่? เพื่ออะไร?”
ซูผงิ ผงะ
การศึกษาของเทพนั้นแตกต่างจากที่มนุษย์ได้รับ
เธอสามารถยอมรับเรื่ องแบบนี้ได้อย่างง่ายดาย ถ้าเขาบอกใครบน
ดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน พวกเขาคงคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว
ซูผงิ กล่าวว่า “คุณเพิง่ พูดถึงแดนเทพกลาง คุณเคยไป แดนเทพ
อาเคี่ยนไหม?”
จากคําแนะนําของหลุมศพกึ่งเทพนี้ ซูผงิ ได้เรี ยนรู ้วา่ สถานที่แห่งนี้มี
มาอย่างยาวนาน มีประวัติยาวนานกว่าดาวเคราะห์สีน้ าํ เงินซะอีก แต่
ดูเหมือนเด็กสาวคนนี้จะไม่ได้อยูม่ านานขนาดนั้น
“แดนเทพอาเคี่ยน?”
หญิงสาวรู ้สึกประหลาดใจที่ได้ยนิ สิ่ งนี้ “ฉันไม่คิดว่าสิ่ งมีชีวติ ที่ไม่มี
นัยสําคัญอย่างนายจะรู ้เกี่ยวกับแดนเทพอาเคี่ยน ! แต่นายรู ้นอ้ ยเกินไป
แดนเทพอาเคี่ยนปิ ดตัวลงไปนานแล้ว ไม่อนุญาตให้สิ่งมีชีวติ ภายนอก
เข้าไป ถ้าฉันสามารถไปที่ แดนเทพอาเคี่ยนได้ แค่สกั สองสามวัน
ฉันคงฆ่านายได้ดว้ ยการมองเพียงครั้งเดียว!”
“ปิ ด?” ซูผงิ รู ้สึกงุนงง
เขานึกถึงตอนที่เขาดูรายชื่อสนามบ่มเพาะ
แดนเทพอาเคี่ยนไม่ได้ถูกปิ ด
เพียงแต่ค่าเข้าชมสู งเกินไปเท่านั้น
ในทางกลับกันหญิงสาวดูเหมือนจะไม่ได้โกหก แดนเทพอาเคี่ยน
เปิ ดขึ้นอีกครั้งโดยที่เธอไม่รู้ หรื อเส้นทางการเข้าถึงของระบบ
แตกต่างจากเส้นทางปกติ
“กล่าวได้วา่ หลุมศพกึ่งเทพนี้เป็ นแดนเทพกลางที่คุณเพิ่งพูดถึง
พื้นที่น้ ีตอ้ งใหญ่มากใช่ไหม?”ซูผงิ ถาม
“หลุมศพกึ่งเทพ?”
ชื่อนี้ทาํ ให้เธองงงวย
 ตอนที่ 219 ไล่ ตาม
“นายได้ยนิ มาจากไหน”
เป็ นเรื่ องที่น่าประหลาดใจสําหรับหญิงสาวที่ซูผงิ จะรู ้เรื่ องนี้ เธอจ้อง
มองเขาเขม็ง ทันใดนั้นเธอรู ้สึกว่าเธออ่านมนุษย์คนนี้ไม่ออก สําหรับ
ความลับโบราณของชื่อ “หลุมศพโบราณ” นี้แม้แต่สมาชิกขั้นสู ง
ของเผ่าพันธุ์เทพเจ้าบางคนก็ไม่รู้เรื่ องนี้ ความลับที่สาํ คัญนี้เกี่ยวข้อง
กับต้นกําเนิดแดนเทพนี้ มันเกี่ยวข้องกับเทพเจ้าสู งสุ ด ตลอดเวลาที่
ผ่านมาชื่อนี้ถูกมองว่าเป็ นต้นกําเนิดของแดนเทพนี้
เป็ นเรื่ องน่าตกใจที่มนุษย์ช้ นั ตํ่าอย่างซูผงิ สามารถพูดคําพูดเหล่านั้น
ได้
เธอสงสัยว่าซูผงิ ได้คาํ และวลีที่หลุดไปจากแหล่งมรดกโบราณบาง
แห่งหรื อเปล่า บางทีซูผงิ อาจมาเพื่อใช้ประโยชน์จากข้อมูลนี้และ
แบล็กเมล์เธอ
ซูผงิ สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติระหว่างที่เธอมองเขา เขาตระหนัก
ว่าข้อมูลที่เขาได้รับจากระบบอย่างง่ายดายเช่นนี้อาจถือได้วา่ เป็ น
เรื่ องที่ร้ายแรงอย่างยิง่ สําหรับชาวพื้นเมือง
เขาไม่ได้ลงลึกในหัวข้อนี้และพยายามเปลี่ยนการสนทนาไปทางอื่น
“ผมได้ยนิ มาจากคนอื่น อืม ถ้าคุณไม่วา่ อะไร ช่วยแนะนําสถานที่
แห่งนี้และส่ งผมออกไปได้ไหม? ถ้าไม่ผมออกไปเองก็ได้…”
หญิงสาวจับจ้องไปที่ซูผงิ “นายได้ยนิ มาจากใครบางคน? เป้าหมาย
ของนายคืออะไร? อย่าทําให้ฉนั ต้องโยนนายเข้าไปในคุกบาป แม้แต่
เทพเจ้าก็ตอ้ งร้องขอความเมตตาและรํ่าไห้ที่นนั่ นายจะไม่สามารถ
ออกไปได้แม้วา่ นายจะต้องการก็ตาม!”
ซูผงิ สนใจเรื่ องนี้ “นัน่ เป็ นเหมือนห้องขังหรื ออะไร? ผูค้ นสามารถ
ฝึ กที่นนั่ ได้ไหม?”
หญิงสาวสะดุง้ เมื่อเห็นแววตาของซูผงิ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะรู ้สึกดี
ใจหรื อไม่สบายใจดี
แม้แต่เทพเจ้า อสูรที่ดุร้ายและชัว่ ร้ายบางตัวก็ยงั สัน่ สะท้านเมื่อได้ยนิ
คําว่า “คุกบาป” นัน่ เป็ นสถานที่ที่น่ากลัวที่สุดสําหรับเผ่าพันธุ์เทพเจ้า
เทพบางองค์ยอมตายดีกว่าที่จะก้าวเข้าไปในคุกบาป พวกเขาจะหน้า
ซี ดทันทีที่ได้ยนิ ชื่อ
อย่างไรก็ตาม การข่มขู่น้ ีไม่มีประโยชน์กบั มนุษย์คนนี้
เธอสามารถบอกได้จากสายตาของซูผงิ ว่าเขาถามคําถามจากใจจริ ง
และเขาไม่ได้แกล้งทํา มนุษย์คนนี้ไม่รู้จริ ง ๆ ถึงความน่ากลัวของคุก
บาป!
หรื อว่าเขาตั้งหน้าตั้งตารอสถานที่ที่น่ากลัวแบบนั้น? หญิงสาวขบ
ฟันด้วยความโกรธ แต่เธอมีสติมากพอที่จะสงบสติอารมณ์ แม้วา่ เธอ
จะล้มเหลวในการข่มขู่ผงิ แต่เธอก็รวบรวมข้อมูลที่เป็ นประโยชน์
จากปฏิกิริยาของซูผงิ นัน่ คือซูผงิ มักจะพูดความจริ ง
มีเพียงผูท้ ี่เคลื่อนย้ายไปยังสถานที่แห่งนั้นจากโลกอื่นเท่านั้นที่จะไม่
ทราบเกี่ยวกับคุกบาปและความน่ากลัว
นอกจากนี้ “โลกอื่น” นี้กต็ อ้ งห่างไกลมมาก
หญิงสาวทบทวนพฤติกรรมของซูผงิ มนุษย์คนนี้ปรากฏตัวที่สถานที่
แห่งนี้และความจริ งนั้นแปลกอย่างไม่น่าเชื่อ เขาสามารถทําให้ทาส
มังกรที่เสื่ อมทรามกลับมามีชีวติ ได้ นัน่ เป็ นสิ่ งที่แม้แต่เทพเจ้าสู งสุ ด
ก็ยากที่จะทําได้
เธอเชื่อว่าต้องมีพระเจ้าที่สนับสนุนมนุษย์คนนี้
เหตุใดผูม้ ีอาํ นาจสู งสุ ดจึงสนใจมนุษย์ที่อ่อนแอ?
เจ้าหญิงผูส้ ู งศักดิ์จะไม่เหลือบมองไปเสื้ อผ้าซอมซ่อ นับประสาอะไร
กับการหยิบผลไม้เน่าเสี ยขึ้นมาจากพื้นดิน
หญิงสาวไม่สามารถหาคําอธิบายอื่นสําหรับมังกรที่กลับมามีชีวติ ได้
ซูผงิ ในฐานะมนุษย์ ต้องไม่ได้เชี่ยวชาญทักษะชุบชีวติ คนตายเองแน่
หญิงสาวกําลังดิ้นรนอยูข่ า้ งใน เธอต้องการจับตัวซูผงิ ทันที สอบปากคํา
เขาเกี่ยวกับความลับของเขา ในขณะเดียวกันเธอก็กงั วลเกี่ยวกับสิ่ ง
ลึกลับที่ซ่อนอยูเ่ บื้องหลังมนุษย์คนนี้ เธอยังสงสัยว่ากองกําลังกบฏ
พยายามที่จะทําอะไรบางอย่าง และแทรกแซงสถานการณ์ปัจจุบนั
ของเทพโดยใช้ซูผงิ หรื อเปล่า
คิ้วของเธอขมวดแน่นมากขึ้น เมื่อเธอนึกถึงสถานการณ์ปัจจุบนั ใน
แดนเทพ
ซูผงิ รู ้สึกกลัวเล็กน้อยเนื่องจากเด็กสาวเงียบไป เขาไม่สามารถบอก
ได้วา่ เธอกําลังคิดอะไรอยู่ เธอเป็ นส่ วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์เทพเจ้าและ
สามารถประหารเขาได้ตลอดเวลา
“ไม่เป็ นไร ฉันไม่คิดว่าจะพบคําตอบใด ๆ ฉันคิดว่าฉันควรจะฆ่าตัว
ตายและหนีไป” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
จากนั้นเขาก็มองไปที่หญิงสาวอีกครั้ง จิตใจของเธอกําลังล่องลอย
เขาใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ระดมพลังดวงดาวและยิงใส่ ตวั เอง
หญิงสาวได้รับการแจ้งเตือนจากเสี ยงของเขา เธอกลับมารู ้สึกตัวและ
เห็นซูผงิ ยิม้ ให้เธอ โบกมือราวกับบอกลาแล้วก็กระอักเลือด …
อะไร?
จากนั้นซูผงิ ก็ทรุ ดลงกับพื้น
เขาตัวเย็นและชีวติ ก็หลุดลอยไปจากเขา
หญิงสาวมึนงง
เมื่อกี้คืออะไร…?
เขาฆ่าตัวตาย?!
หญิงสาวไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเคยผ่านสถานการณ์ที่เป็ นไป
ได้มากมายและสิ่ งเดียวที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนคือมนุษย์จะสังเวย
ชีวติ ของตัวเองก่อนที่เธอจะจับเขา
ครู่ ต่อมาหญิงสาวรู ้สึกได้วา่ พลังชีวติ หมดไปจากซูผงิ แล้ว เธอ
ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามนุษย์ไม่ได้แกล้งตาย เธอวางมือลงบนศพ
ของซูผงิ
อวัยวะภายในของเขาแตก รวมทั้งหัวใจด้วย
มันเป็ นการฆ่าตัวตาย
เด็ดขาดมาก
หญิงสาวนิ่งเงียบอยูน่ าน เธอรู ้สึกสับสน
ความหมายของมนุษย์ที่มาที่นี่คืออะไร?
เขาฆ่าตัวตาย?
แต่เขาไม่ได้พดู อะไรเลยและเขาก็ไม่ได้รับข้อมูลจากเธอก่อนที่เขา
จะฆ่าตัวตาย
ในขณะที่เธอยังคงพยายามคิด เธอรู ้สึกว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่
ใต้ฝ่ามือของเธอ ช่วงเวลาต่อมาเธอรู ้สึกว่ามีบางอย่างรบกวนจิตใจ
ของเธอ มันเป็ นเพราะแรงสัน่ ในมิติเวลา เมื่อเธอก้มหัวลงด้วยความ
ประหลาดใจ เธอพบว่าร่ างที่ตายแล้วของซูผงิ ได้ถูกเปลี่ยนเป็ น
สะเก็ดดาว หายไปในความว่างเปล่า
ในขณะที่ศพหายไป มิติเวลาก็ผนั ผวนเล็กน้อย
ครู่ ต่อมาทุกอย่างเงียบลง
ที่นนั่ ไม่มีศพ ไม่มีแม้แต่รอยเลือด
มีเพียงหลุมลึกที่พ้นื เท่านั้นที่บอกเธอว่าการต่อสู เ้ คยเกิดขึ้นจริ ง
หญิงสาวจ้องมองเข้าไปในหลุม รวบรวมความคิดของเธอช้า ๆ ทุก
อย่างที่เกิดขึ้นมันเหมือนความฝัน ถ้าไม่ใช่หลุมนั้นเธอคงคิดว่าเธอ
กําลังหลอน “ความผันผวนในมิติเวลา คืนชีพมังกร การฆ่าตัว
ตาย…” หญิงสาวพึมพํา
เธอทบทวนทุกอย่างในใจ ทันใดนั้นเธอก็พบความเชื่อมโยงที่
สามารถปะติดปะต่อเบาะแสทั้งหมดเข้าด้วยกัน เธอเข้าใจแล้วว่า
ทําไมเขาถึงฆ่าตัวตาย
“เขายังมีชีวติ อยู่ เขาเพิ่งออกจากที่นี่ดว้ ยการฆ่าตัวตาย!
“เขาฟื้ นคืนชีพได้ !!”
หญิงสาวหันกลับมาทันที จ้องมองไปที่ขอบฟ้า ภายใต้ทอ้ งฟ้า เมือง
กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ประชากรจํานวนมากอาศัยอยูท่ ี่นนั่
“จุดคืนชีพของเขาอยูไ่ ม่ไกลจากที่นี่! ฉันต้องจับเขา เขารู ้ที่มาของ
่ ฉันต้องไปให้เร็ วที่สุด ฉัน
แดนเทพและมีสิ่งลึกลับกําลังช่วยเขาอยู…
ต้องหาจุดประสงค์ที่แท้จริ งของเขาให้ได้!”
หญิงสาวกัดฟัน เธอออกจากสวน รี บไปยังทิศทางที่มนั่ ใจ
 ตอนที่ 220 นครแห่ งเทพ
ด้วยเหตุผลที่ชดั เจนซูผงิ เลือกที่จะคืนชีพแบบสุ่ ม
เมื่อการมองเห็นกลับมา เขาเห็นต้นไม้เขียวขจีและดอกไม้รอบตัว
เขากังวลว่าจะถูกพากลับเข้ามาในสวนอีกครั้ง แต่หลังจากดูอย่าง
รอบคอบแล้ว ที่นี่ไม่ใช่สวนเหมือนเดิม แต่เป็ นสวนดอกไม้ที่ปลูก
ไว้ขา้ งภูเขา
เขามองเห็นเมืองใหญ่ภายในกําแพงปราสาทสี ขาวที่เรื องแสงด้วย
อักษรรู น กําแพงสู งเกินกว่าที่เขาจะมองเห็นสิ่ งที่อยูใ่ นเมือง ยกเว้น
ปลายยอดของอาคารขนาดใหญ่ที่โดดเด่นหลายแห่ง และภูเขาอีกลูก
หนึ่งตั้งอยูใ่ จกลางเมืองซึ่งมีโครงสร้างตั้งอยูเ่ รี ยงราย
ซูผงิ ใช้เวลาสักครู่ เพื่อชื่นชมเมืองอันงดงาม เขาไม่รู้วา่ สถานที่น้ นั คือ
อะไร แม้วา่ เขาจะแน่ใจว่าต้องมีประชากรที่เก่งและเฟื่ องฟู
นัน่ คือนครแห่งเทพหรอ?
เนื่องจาก “การคืนชีพแบบสุ่ ม” จะไม่ทาํ ให้เขาอยูไ่ กลจากจุดตายเดิม
เกินไป เขาจึงสงสัยว่ามันคือสวนแปลก ๆ ที่อยูใ่ นเมืองนั้นหรื อเปล่า
ในขณะที่เขาเพิ่งถูกพาออกไปจากที่นนั่
ถ้าเป็ นเช่นนั้นก็จะเป็ นการดีกว่าที่จะไม่เข้าใกล้เมืองเพื่อป้องกันไม่ให้
“เทพธิดา” พบเขาอีก แต่เขาไม่คิดว่าจะเป็ นไปได้ เขามัน่ ใจว่าการ
ตายปลอมของเขาต้องหลอกเธอได้
เขาตัดสิ นใจที่จะมองหาสถานที่สาํ หรับต่อสู ก้ บั อสู ร หากเขายังมี
เวลาว่างเมื่อฝึ กเสร็ จ เขาก็จะกลับมาดูเมืองที่อยูน่ อกโลกแห่งนี้และ
อาจจะตรวจสอบว่าชีวติ ของ “คนในท้องถิ่น” เป็ นยังไง ท้ายที่สุด
การได้มาในเมืองแห่งเทพเจ้าเป็ นโอกาสที่หายาก
เมื่อตัดสิ นใจแล้วเขาก็เรี ยกอสู รทั้งสี่ ตวั ของเขา เริ่ มมุ่งหน้าไปยังอีก
ด้านหนึ่งของภูเขา
อารยธรรมใช่ม้ ยั ? และเป็ นอารยธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ที่บางทีสนามบ่ม
เพาะเหล่านี้อาจเป็ นโลกแห่งความจริ งที่มีอยูท่ ี่ไหนสักแห่ง ไม่ใช่
พื้นที่เสมือนที่ระบบปลอมแปลงขึ้น
สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างแตกต่างเมื่อเทียบกับสนามบ่มเพาะอื่น ๆ ที่
เขาเคยไปมาในอดีต ซึ่งล้วนแต่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมที่อนั ตราย
และแม้แต่อสู รที่ตอ้ งการให้เขาตาย เขาสงสัยว่าอารยธรรมท้องถิ่น
อาจก้าวหน้ากว่าบ้านของเขาด้วยซํ้า และถ้าสถานที่แห่งนี้มีอยูท่ ี่ไหน
สักแห่งในจักรวาลที่ยงั ไม่ได้สาํ รวจ นัน่ หมายความว่าเขาอาจจะได้มา
เยีย่ มชมสถานที่แห่งนี้อีกครั้งในอนาคตโดยไม่ตอ้ งใช้ระบบ
เขาคิดว่าทั้งอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธและแดนเทพอาเคี่ยนก็
เป็ นสถานที่จริ งเช่นกัน …
นี่เป็ นจุดเริ่ มต้นที่น่ากลัว ดาวเคราะห์บา้ นเกิดของเขามีขนาดเล็ก
และแม้วา่ จะอยูบ่ นดาวบ้านเกิดของเขา เขาก็ยงั เป็ นคนอ่อนแอที่ตอ้ ง
พึ่งพาการปกป้องของระบบเพื่อความอยูร่ อด มีหลายสิ่ งที่เขาต้องทํา
เพื่อให้แข็งแกร่ งขึ้น
การเป็ นนักรบในตํานานอาจเป็ นจุดเริ่ มต้น จากนั้นฉันต้องตั้งเป้าหมาย
เพื่อสิ่ งที่ดีกว่า … เขารู ้สึกถึงความมุ่งมัน่ ที่ยงิ่ ใหญ่ในตัวเขาในทันที
อสรพิษม่วงพาเขาไปที่ภูเขาข้างหน้า ซึ่งเป็ นทะเลทรายไร้พรมแดน
ที่ซ่ ึงเขาได้เห็นกระดูกขนาดใหญ่กระจัดกระจาย มันมีขนาดใหญ่กว่า
เรื อบรรทุกเครื่ องบินที่ใหญ่ที่สุดบางลําที่เขาเคยเห็นในภาพยนตร์
เขาขอให้สุนขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกนําหน้า อสู รดูเหมือนไม่
เต็มใจในตอนแรกเมื่อพวกเขาสัมผัสได้ถึงอากาศอันตรายที่อยู่
ข้างหน้า แต่พวกมันก็ยงั คงต้องปฏิบตั ิตามคําสัง่ ของซูผงิ
สุ นขั มังกรดําฝังจมูกของมันไว้ที่พ้นื เพื่อไม่ให้พลาดสัญญาณใด ๆ
ในขณะที่มงั กรเพลิงนรกยังลดท่าทาง วางเล็บลงบนพื้นทรายอย่าง
เชื่องช้าในลักษณะที่ไม่เหมือนมังกร
หลังจากเดินทางไปได้สองสามกิโลเมตร ทันใดนั้นสุ นขั มังกรดําก็
จมลงไปในทราย ขณะที่ร่างกายของมันถูกจับโดยกับดักขนาดใหญ่
ที่มีลกั ษณะคล้ายปากซึ่งบดโล่ธาตุท้ งั ห้าของมันทันที
มังกรเพลิงนรกกระโดดขึ้นและรี บไปช่วยเพื่อนของมัน อย่างไรก็
ตาม มันเคลื่อนที่ไปได้ไม่ไกลนัก แส้กพ็ ลันพุง่ ขึ้นจากพื้น ฟาดใส่
มัน
ในขณะเดียวกันสุ นขั มังกรดําก็หยุดดิ้น ในไม่ชา้ ขณะที่ร่างของมัน
ถูกผ่าครึ่ ง
ซูผงิ ขมวดคิ้วและฟื้ นคืนชีพมันทันที ป้องกันไม่ให้ปากแปลก ๆ
เพลิดเพลินกับอาหารของมัน
สุ นขั มังกรดําถูกทิ้งให้ตกตะลึงไปชัว่ วินาทีก่อนที่มนั จะจําได้วา่ มัน
ไม่สามารถตายได้ในขณะที่ “ฝึ ก” มันตรวจดูปากใกล้ ๆ ซึ่งยังมี
เลือดหยดอยู่ หันหลังกลับเพื่อหลบหนี
ซูผงิ เปิ ดใช้งานทักษะ “เจตนาฆ่า” ทันที ทําให้มนั หันหลังกลับ เริ่ ม
กางกรงเล็บใส่ ศตั รู
ซูผงิ รู ้สึกว่าพื้นดินข้างใต้สนั่ สะเทือน เขารี บบอกให้อสรพิษม่วงพา
เขาหนี
ทันทีที่เขาถอยกลับ เขาเห็นสิ่ งมีชีวติ ปี นออกมาในที่โล่งซึ่ งคล้ายกับ
จระเข้ แต่มีขาบาง ๆ ปกคลุมด้วยเปลือกแข็งที่ดูเหมือนขาปู มันมี
อวัยวะน่าขนลุกยืน่ ออกมาจากด้านบนของหัว ซึ่งเป็ น “กับดัก” ที่
เพิง่ ใช้จบั สุ นขั มังกรดําก่อนหน้านี้ ร่ างกายที่แข็งกระด้างของมันมีรู
เยอะมากทั้งสองข้าง ซึ่งมีหนวดแหลมคมจํานวนมากยืน่ ออกมา ไม่
ต้องสงสัยเลยว่าสิ่ งเหล่านั้นเป็ นอาวุธร้ายแรงเช่นกัน
ซูผงิ แสยะยิม้ นัน่ คือราชาอสู ร
สุ นขั มังกรดําพยายามข่มขู่มนั ด้วยการร้องโหยหวนซึ่ งไม่ได้ผลดีนกั
ในทางกลับกัน “จระเข้ปู” ตอบสนองกลับด้วยเสี ยงคํารามที่น่ากลัว
ซึ่ งทําให้ร่างกายของซูผงิ หนาวเย็นทันที
สุ นขั มังกรดําหลุดจากสถานะคลุม้ คลัง่ มันตัวสัน่ และถอยห่างออกไป
ซูผงิ เรี ยกหมูสวรรค์ให้เข้าร่ วมการต่อสู ้
 ตอนที่ 221 ความสามารถราชาอสู ร
หมูสวรรค์เคยเป็ นอสู รดวงดาวระดับสามที่มีรูปร่ างน่ารักและสี ชมพู
เกินกว่าจะทําให้คนกลัวได้ การอยูใ่ นคอกเลี้ยงดูช่วยให้มนั มาถึง
ระดับสี่ แม้วา่ การพัฒนาดังกล่าวจะไม่ได้ช่วยให้หลีกเลี่ยงความรู ้สึก
หวาดกลัวจากกลิ่นอายที่ทาํ ลายจิตใจ มันเริ่ มกรี ดร้องราวกับว่าถูก
ลากไปโรงเชือด
การปรากฏตัวของมังกรเพลิงนรกนั้นเพียงพอที่จะทําให้อสู รระดับ
ตํ่าเช่นนั้นอ่อนเปลี้ยลง ไม่ตอ้ งพูดถึงว่ามีบางสิ่ งที่น่ากลัวกว่าอยูท่ ี่
นัน่
“โอ๊กก!”
สมองของหมูทาํ งานไม่ปกติอีกต่อไป สัญชาตญาณทางร่ างกายของ
มันกระตุน้ ให้มนั วิง่ หนี
“จิ๊...”
ซูผงิ ปลดปล่อยทักษะ “เจตนาฆ่า” อีกครั้งผ่านสัญญาอสู รชัว่ คราว
ทําให้หมูสวรรค์หยุดนิ่งและวิง่ กลับมา ในขณะที่ดวงตาที่นิ่งของมัน
เปล่งประกายสี แดงเล็กน้อย ภายใต้คาํ สัง่ ของซูผงิ หมูพงุ่ เข้าสู่ สนาม
รบด้วยกีบเล็ก ๆ ของมัน
อย่างไรก็ตาม ผลของทักษะนั้นอยูไ่ ด้ไม่นานนัก เมื่อหนวดที่มี
ลักษณะคล้ายแส้โผล่ออกมาบนพื้นตรงหน้าหมูจนเกือบจะตัดจมูก
ของมันออก
“อี้ดดดด...”
สิ่ งมีชีวติ ที่น่าสงสารเริ่ มตัวสัน่ อีกครั้ง จากนั้นมันก็หนั กลับและหนี
ไป
“โห ทักษะของฉันล้มเหลวเร็ วขนาดนี้ได้ไง” ซูผงิ เฝ้าดูมนั วิง่ และ
บ่น “แกขี้ขลาดที่สุดเท่าที่ฉนั เคยฝึ กมา”
เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้ทกั ษะอีกครั้ง บังคับให้หมูหนั กลับมา
และต่อสู ้อีกครั้ง คราวนี้เขาต้อง “รี เฟรช” ทักษะให้ทนั เวลาเพื่อไม่ให้
หมูตื่นตัวเร็ วเกินไป
มันได้ผล แต่นนั่ ไม่ได้มีส่วนช่วยอะไรมากนักในการต่อสู ้ เพราะหมู
กลายเป็ นชิ้นเนื้อทันทีที่มนั เข้าใกล้ศตั รู ซูผงิ บังคับให้หมูโดนตีจน
ตายซํ้า ๆ สิ่ งนี้จะไม่ช่วยให้มนั เอาชนะและไม่ช่วยให้หมูเรี ยนรู ้เทคนิค
ใหม่ ๆ การทําเช่นนั้นซูผงิ ต้องการให้หมูอยูภ่ ายใต้แรงกดดันจาก
การถูกฆ่า เพื่อที่มนั จะได้รับสิ่ งใหม่ ๆ เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์
ที่สิ้นหวัง
ทั้งสุ นขั มังกรดําของเขาและมังกรเพลิงนรกเรี ยนรู ้ที่จะจู่โจมและ
ระมัดระวังในเวลาเดียวกันจาก “การฝึ กความตาย” ของพวกมัน นี่
คือเหตุผลที่พวกมันสามารถฟังคําสัง่ ของเขา เผชิญหน้ากับราชาอสู ร
และเทพธิดาโดยไม่ทิ้งเขา
ซูผงิ ให้ความสนใจกับอสู รของตัวเองเป็ นหลักในระหว่างการต่อสู ้
เพราะมันสําคัญกว่าที่จะให้พวกมันได้รับประสบการณ์ใหม่ ๆ สําหรับ
หมูสวรรค์ กรณี น้ ีตอ้ งการให้มนั พัฒนาไหวพริ บสักเล็กน้อยเท่านั้น
มันไม่ใช่สิ่งที่ยากเกินไป
หวีด!
โครงกระดูกน้อยเคลื่อนย้ายไปรอบ ๆ อสู ร เพื่อมองหาจุดอ่อน
ส่ วนใหญ่แล้วโครงกระดูกน้อยจะปลอดภัยเพราะสุ นขั มังกรดําและ
มังกรเพลิงนรกจะดึงความสนใจ นอกจากนี้มนั ค่อนข้างทําได้ดีใน
การหลบหลีกการโจมตี แม้แต่ราชาอสู รก็ยงั ต้องใช้ความพยายามใน
การจับมัน
“ใช้ทาสอันเดธ!” ซูผงิ สัง่ เมื่อเขาเห็นกระดูกมากมายที่สามารถใช้ได้
ในบริ เวณโดยรอบ ขนาดของโครงกระดูกเหล่านั้นบ่งบอกว่าพวกมัน
อาจเคยเป็ นราชาอสู รตอนที่ยงั มีชีวติ อยู่ เขาไม่แน่ใจว่าโครงกระดูก
น้อยแข็งแกร่ งพอที่จะเปลี่ยนราชาอสู รให้เป็ นทาสได้หรื อเปล่า แต่
เขาจะไม่เสี ยเวลาคิดหาโอกาสอื่น เขาแค่ตอ้ งลอง
ตามคําสัง่ ของเขา โครงกระดูกน้อยปรากฏตัวขึ้นบนกองกระดูก
หนึ่งกอง ปลดปล่อยเมฆมืดออกมารอบ ๆ ทําให้กระดูกเริ่ มกระตุก
เมื่อสู ญเสี ยความช่วยเหลือจากโครงกระดูกน้อย อสู รตัวอื่น ๆ ก็เริ่ ม
ตายเร็ วเกินไป โดยไม่มีเวลาให้ซูผงิ มากพอที่จะเรี ยกพวกมันกลับมา
เมื่อเห็นเช่นนี้ซูผงิ ก็กระโดดลงจากอสรพิษม่วง ขอให้มนั เข้าร่ วม
การต่อสู ด้ ว้ ย
หลังจากนั้นเขาก็ตอ้ งคอยระวังอันตรายอยูต่ ลอดเวลา
อสรพิษม่วงไม่ได้ทาํ ได้ดีไปกว่าหมูสวรรค์เพราะมันไม่สามารถทํา
อะไรได้
เช่นเดียวกับเพื่อน ๆ ของมันอสรพิษยังคงทุ่มเทกับการฝึ กนี้ ปลด
ปล่อยศักยภาพที่ซ่อนอยูค่ รั้งแล้วครั้งเล่าเพียงเพื่อให้ทนั ต่อวินาที
พิเศษทุกครั้งที่มนั กลับมา
ห่างจากพวกมัน โครงกระดูกน้อยจัดการกองกระดูกได้สาํ เร็ จ และ
ยืนขึ้น รู ปร่ างทัว่ ไปของมันดูเหมือนจะเป็ นช้าง แต่มีความสู งอย่าง
น้อยหนึ่งร้อยเมตร
กรู๊ ฟ!
สิ่ งแรกที่มนั ทําคือคํารามใส่ โครงกระดูกน้อย ต่อต้านการควบคุม
ของมัน
โครงกระดูกน้อยสัน่ ราวกับว่าร่ างของมันกําลังแตก เบ้าตากลวงของ
มันสว่างขึ้นและเงาของโครงกระดูกที่ใหญ่กว่าก็โผล่ออกมาจาก
ด้านหลัง ส่ งกลิ่นอายครอบงําจากมิติอื่น
“ช้าง” ล้มลงก่อนที่กระดูกบางส่ วนจะลอยกลับขึ้นมารวมตัวกันเพื่อ
สร้างรู ปร่ างที่ไม่สมบูรณ์ซ่ ึงค่อย ๆ เคลื่อนเข้าหาจระเข้ปู
ซูผงิ สามารถบอกได้วา่ โครงกระดูกน้อยถึงขีดจํากัดผ่านการเชื่อมต่อ
ของพวกเขา แต่ผลลัพธ์กน็ ่าพึงพอใจ โครงกระดูกน้อยสามารถ
ควบคุมร่ างของราชาอสู รได้ แม้มนั จะเป็ นแค่อสู รดวงดาวระดับหก
ก็ตาม คงไม่มีใครเชื่อถ้าซูผงิ บอกว่าโครงกระดูกระดับหกสามาร
ควบคุมราชาอสู รได้
ทั้งหมดนี้ตอ้ งขอบคุณสายเลือดของราชาโครงกระดูกที่ซ่อนอยูใ่ น
โครงกระดูกน้อย
สายเลือดถูกมองว่า “ด้อยกว่า” โดยระบบเท่านั้น ซูผงิ สงสัยว่าราชา
โครงกระดูกที่แท้จริ งสามารถทําอะไรได้บา้ ง
การมาถึงของ “กึ่งราชาอสู ร” ดึงดูดความสนใจของจระเข้อย่าง
รวดเร็ ว มันทิ้งศัตรู ที่อ่อนแอกว่าและมุ่งหน้าไปทางนั้น
สุ นขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกพบว่ามีโอกาสที่จะปลดปล่อยการ
โจมตีที่ดีที่สุดของพวกมัน ซึ่งส่ วนใหญ่ไม่ได้ผลกับร่ างกายที่แข็ง
ของอสู ร
กรู๊ ฟ!
มังกรเพลิงนรกรู ้สึกอับอายเพราะความแข็งแกร่ งไม่เพียงพอ มัน
รวบรวมพลังงานเล็กน้อยที่มีอยูใ่ นร่ างกายและปล่อยเพลิงนรกใส่
อสู ร
พลังทําลายล้างรุ นแรงซึ่งบรรจุเพลิงนรกนี้ทาํ ให้จระเข้หยุดลง
ชัว่ ขณะ
เพลิงนรกฝังลงบนหางของอสู รและติดไฟ อสู รพยายามดับเปลวไฟ
โดยใช้ทรายรอบ ๆ แต่ไม่วา่ จะพยายามยังไงไฟก็ยงั คงอยูใ่ นขณะที่
ทิ้งแอ่งทรายที่ละลายไว้ขา้ งหลัง
ด้วยความรู ้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย อสู รจึงกระแทกกรงเล็บที่เหมือน
ปากนกแก้วลงบนพื้น ส่ งคลื่นกระแทกวงกลมออกไป
ซูผงิ มีเวลาเพียงแค่ลอยตัวขึ้นจากพื้นเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตี แต่อสู ร
ทั้งหมดของเขายกเว้นโครงกระดูกน้อยถูกคลื่นกระแทก ระเบิด
ออกเป็ นก้อนเลือด
น่าแปลกที่คลื่นกระแทกนั้นไม่มีผลต่อทาสกระดูกที่ควบคุมโดย
โครงกระดูกน้อย
ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอกและฟื้ นคืนชีพอสู รของเขา เพื่อ
ดําเนินการต่อ
“เมื่อกี้คืออะไร…?” เขาเหลือบมองไปที่หางของอสู รซึ่งยังคงลุกเป็ น
ไฟก่อนที่เขาจะใช้ทกั ษะระบุกบั มังกรเพลิงนรก
เขาเห็นทักษะใหม่ปรากฏขึ้น
[ไฟมังกรเพลิงนรก (ระดับ 1)]
ดูเหมือนว่าการโจมตีดว้ ยไฟดั้งเดิมของมังกรเพลิงนรกเพิ่งได้รับชื่อ
ใหม่พร้อมกับระดับที่อยูข่ า้ ง ๆ แต่เขาจําไม่ได้วา่ เห็นทักษะอื่นที่มี
ป้ายกํากับแบบนี้
ดังนั้น … ฉันสามารถยกระดับทักษะนี้ให้สูงขึ้นได้ในอนาคตได้ใช่
ไหม?
เขาตัดสิ นใจโยนคําถามไปที่ระบบ ระบบมักใจกว้างพอที่จะตอบ
คําถามง่าย ๆ แม้วา่ บางครั้งเขาก็ตอ้ งจ่ายในราคาเหมาะสม
“การตอบกลับ : ระดับจะแสดงเสมอเมื่อทักษะที่ราชาอสู รใช้ถูก
ดัดแปลง เจ้านายจะเห็นคําอธิบายโดยละเอียดมากขึ้นเมื่อนายเรี ยนรู ้
ระบุ (ระดับกลาง) เจ้านายต้องการเรี ยนรู ้ตอนนี้หรื อไม่”
 ตอนที่ 222 สุ่ ม
“กี่แต้มพลังงาน?”
“นัน่ น่าจะเป็ นหมื่น”
ซูผงิ สนใจ นี่ไม่ใช่ราคาที่สูง ดังที่กล่าวมาเนื่องจากเขาอยูใ่ นสนาม
บ่มเพาะขั้นสู งที่เขาสามารถตายได้หลายครั้ง เขาจึงตัดสิ นใจว่าจะ
ดีกว่าที่จะเก็บพลังงานไว้ในกรณี ท่ีเขาไม่สามารถกลับมามีชีวติ อีก
เมื่อตาย นัน่ จะเป็ นเรื่ องน่าเศร้า
“อาจจะเกิดขึ้นในภายหลัง” ซูผงิ กล่าว เขาจําเป็ นต้องเรี ยนรู ้มนั แต่
เขาก็ไม่ได้ตกที่นงั่ ลําบากในขณะนี้
ระบบเงียบ
ซูผงิ เปลี่ยนโฟกัสกลับไปที่สนามรบ หลังจากที่มงั กรเพลิงนรก
ปลดปล่อยไฟมังกรเพลิงนรก เปลวไฟที่อยูร่ อบ ๆ ตัวของมันก็ดบั
ลงและหายไป มังกรเพลิงนรกอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อในขณะนี้
นัน่ น่าจะต้องเป็ นผลข้างเคียงของทักษะใหม่
ท้ายที่สุดมังกรเพลิงนรกมาถึงแค่ระดับเจ็ดเท่านั้น การปลดปล่อย
ทักษะที่เป็ นของราชาอสู รนั้นเกินตัวสําหรับมังกรเพลิงนรก หาก
ไม่ใช่เพราะความจริ งที่วา่ พื้นฐานของมังกรเพลิงนรกแข็งแกร่ งกว่า
มากเมื่อเทียบกับเพื่อนของมัน ทักษะนี้คงทําให้มนั ตาย
ซูผงิ สัง่ ให้มงั กรเพลิงนรกฆ่าตัวตายโดยการพุง่ เข้าหาอสู ร
อสู รทําตามความปรารถนาของมังกรเพลิงนรกในทันที เดือยกระดูก
แหลมคมหลายชิ้นแทงทะลุมงั กรเพลิงนรก
ซูผงิ คืนชีพมังกรเพลิงนรก และบอกให้ใช้ไฟมังกรเพลิงนรกอีกครั้ง
มังกรเพลิงนรกเพิ่งเรี ยนรู ้ทกั ษะและต้องลองใช้ทกั ษะหลายครั้งเพื่อ
ให้คุน้ เคยกับมัน นอกจากนี้ซูผงิ ยังตั้งใจที่จะให้มงั กรเพลิงนรกอยู่
ในสถานะนี้ ซึ่งมันจะไปถึงจุดสู งสุ ดและกระตุน้ ศักยภาพของมันให้
ดียงิ่ ขึ้นไปอีก
มังกรเพลิงนรกยังคงได้รับการจัดระดับว่าสู งกว่าค่าเฉลี่ย แต่กย็ งั ไม่
ถือว่าสู งสักที…ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่เห็นข้อมูลของมังกรเพลิง
นรก มังกรเพลิงนรกอยูใ่ นระดับ 7 และด้วยไฟมังกรเพลิงนรกที่เพิ่ง
เรี ยนรู ้ มันสามารถยับยั้งอสู รใด ๆ ที่จุดสู งสุ ดของระดับเก้า นัน่ เป็ น
ความสําเร็ จที่น่าทึ่ง แต่มงั กรเพลิงนรกก็ยงั ถือว่าสู งกว่าค่าเฉลี่ย ด้วย
เหตุผลนี้มนั จะต้องสามารถเอาชนะราชาอสู รได้ถึงจะมีคะแนนไหว
พริ บสู ง!
เป็ นไปได้ไหม?
ซูผงิ นึกภาพไม่ออก
เขาเฝ้าสังเกตอยูค่ รู่ หนึ่ง เขาค่อย ๆ สังเกตเห็นบางอย่างเกี่ยวกับมังกร
เพลิงนรกด้วยความสามารถในปัจจุบนั และปริ มาณพลังงานที่เก็บไว้
ภายในร่ างกาย การปล่อยไฟมังกรเพลิงนรกหนึ่งครั้งจึงดีที่สุดที่มนั
สามารถทําได้ ทันทีที่ทกั ษะถูกปลดปล่อย มังกรเพลิงนรกจะอ่อนแอ
ดังนั้นจึงต้องพูดว่าทักษะนี้เป็ นทางเลือกสุ ดท้าย
แต่วธิ ีสุดท้ายนี้ไม่ได้รับอันตรายถึงชีวติ ไฟจะเกาะติดกับราชาอสู ร
และยังคงลุกไหม้กินเนื้อของราชาอสูร แต่ตอ้ งใช้เวลาสักระยะกว่า
ทักษะจะสร้างความเสี ยหายได้จริ ง และยิง่ เวลาผ่านไปความเสี ยหาย
ก็จะยิง่ รุ นแรงมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู ้ ความเสี ยหายประเภทนี้มีประสิ ทธิภาพ
น้อยกว่าความเสี ยหายทางตรง
เมื่อมังกรเพลิงนรกวิง่ เข้าไปหาราชาอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ด แม้วา่
มันจะถูกกัดกินอย่างรุ นแรงด้วยไฟมังกรเพลิงนรกนี้ อสู รเหล่านั้นก็
ยังคงสามารถฆ่ามังกรเพลิงนรกได้ก่อน!
นี่ไม่ใช่ทกั ษะที่สามารถเอาชนะศัตรู ได้แบบเด็ดขาด!
ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจเล็กน้อยสําหรับความจริ งข้อนี้ แต่ในความคิดที่สอง
เขายอมรับได้ ทักษะนี้ไม่สามารถสร้างความเสี ยหายขั้นเด็ดขาดได้
แต่เมื่อมังกรเพลิงนรกแข็งแกร่ งขึ้นและสามารถใช้ทกั ษะได้ตาม
ต้องการ ทักษะนี้จะเป็ นหายนะสําหรับศัตรู ทุกตัวเมื่อมันถูก
ปลดปล่อยออกมา
ไม่น่าแปลกใจที่นี่เป็ นทักษะที่มีหลายระดับ บอกเป็ นนัยว่ามี
ศักยภาพมาก!
ซูผงิ มีความสุ ข เป็ นเรื่ องน่าประหลาดใจที่มงั กรเพลิงนรกสามารถ
พัฒนาได้อย่างรวดเร็ วไม่นานหลังจากที่พวกเขามาถึงสนามบ่มเพาะนี้
จากนั้นเขาก็หนั ไปเห็นสุ นขั มังกรดํา, อสรพิษม่วงและหมูสวรรค์สี
ชมพู พวกมันทั้งหมดจะต้องทํางานหนักขึ้น
อสู รทั้งสามรู ้สึกหนาวสัน่ ในขณะที่พวกมันกําลังต่อสู ร้ าวกับว่ามีสิ่ง
ชัว่ ร้ายกําลังจ้องมองอยู่
การต่อสู ด้ าํ เนินไป
อสู รร้องอย่างโกรธเกรี้ ยวและทุบโครงกระดูกขนาดใหญ่ออกเป็ น
ชิ้น ๆ หลายส่ วนของอสู รกําลังลุกไหม้อนั เป็ นผลมาจากไฟมังกร
เพลิงนรก การเผาไหม้ยงั คงดําเนินต่อไป ทรายที่อสู รสัมผัสกลายเป็ น
ของเหลวภายใต้อุณหภูมิสูงและของเหลวก็ซึมเข้าไปในบาดแผลทํา
ให้บาดเจ็บมากยิง่ ขึ้น
ซูผงิ ออกคําสัง่ กับอสู ร พวกมันยังคงต่อสู ต้ ่อไปอย่างมีระเบียบ มี
ชีวติ ชีวาและตายครั้งแล้วครั้งเล่า
สิ บนาทีต่อมาราชาอสู รกรี ดร้องอย่างประหลาด จากนั้นมันก็จมลง
ไปในทราย มันกําลังวิง่ หนี!
ซูผงิ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าราชาอสู รเลือกที่จะหนี!
อสู รของเขารี บไปที่ทรายซึ่ งราชาอสูรหายไป เส้นทางเต็มไปด้วย
ทราย พวกมันไม่สามารถไล่ตามศัตรู ได้
ซูผงิ กระพริ บตา นี่เป็ นความรู ้สึกแปลก ๆ …เขาไล่ราชาอสู ร!
เขาเข้าใจว่านี่เป็ นเพราะความสามารถในการคืนชีพของระบบ
มิฉะนั้นเขาจะต้องตายจริ ง
ฉันคิดว่ามันค่อนข้างฉลาด มันแค่โกรธกับวิธีการต่อสู ท้ ี่ไร้ยางอาย
ของเรา ซูผงิ ฝื นยิม้ เขารู ้สึกเสี ยใจที่คู่ซอ้ มดี ๆ แบบนี้ได้จากไป เขา
จะต้องหา “คู่ซอ้ ม” รายอื่น
ซูผงิ กระโดดขึ้นไปบนหัวของอสรพิษม่วงและจากไป
โครงกระดูกน้อยพุง่ เข้าหาซูผงิ เช่นกัน พลังงานมืดของมันเบาบางลง
การควบคุมโครงกระดูกราชาอสู รได้ส่งผลกระทบต่อโครงกระดูก
น้อย ในขณะนี้โครงกระดูกน้อยได้ปีนขึ้นไปบนหัวของอสรพิษม่วง
นอนลงแล้วปล่อยให้กระดูกทั้งหมดกระจายไปรอบ ๆ นัน่ คือวิธีที่
โครงกระดูกน้อยพักผ่อน
ซูผงิ ตบกะโหลกของมันแล้วเงยหน้าขึ้นมองไปในทะเลทรายอัน
กว้างใหญ่
หลังจากนั้นไม่นาน
สุ นขั มังกรดําที่คอยสอดแนมกลายเป็ นตัวแรกที่เผชิญหน้ากับศัตรู
เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้
สุ นขั มังกรดํามักจะภูมิใจในจมูกของมัน แต่มนั ก็ลม้ เหลวอีกครั้ง มัน
ไม่สามารถตรวจจับการซุ่มโจมตีของศัตรู ได้ทนั เวลา
ราชาอสู รนั้นน่ากลัวทีเดียว ทันทีที่อสู รร้ายออกมา ไม่เพียงแต่มนั จะ
ทําการโจมตีสุนขั มังกรดําเท่านั้น แต่ยงั สามารถจัดการกับมังกรเพลิง
นรกที่อยูห่ ่างออกไปหลายสิ บเมตร ทั้งคู่ถูกแทงทะลุในเวลาเดียวกัน
และเสี ยชีวติ ทันที! ซูผงิ อยูห่ ่างออกไป แต่เขาก็รู้สึกได้วา่ มีบางอย่าง
ที่อนั ตรายกําลังพุง่ เป้ามาที่เขา
หวีด!
ซูผงิ ตีลงั กากลางอากาศเพื่อถอยห่างจากหัวของอสรพิษม่วง ด้วย
เสี ยงโครมคราม วินาทีที่เขากระโดดขึ้น อสรพิษม่วงก็ตวั ขาด
กระดูกแหลมคมชิ้นใหญ่ได้ฟันอสรพิษม่วง
ซูผงิ รู ้สึกหวาดกลัว อสรพิษม่วงอยูห่ ่างจากสุ นขั มังกรดําสองถึงสาม
ร้อยเมตร แต่ศตั รู เข้าถึงเป้าหมายทั้งสองทันทีได้ยงั ไง?
เมื่อลอยอยูใ่ นอากาศ ซูผงิ เห็นราชาอสู รที่มีลกั ษณะคล้ายตะขาบ
ขนาดใหญ่โผล่ข้ ึนมาจากทราย ราชาอสู รถูกปกคลุมด้วยเดือยแหลม
มันฉีกและกัดกินอสู รของเขา
ซูผงิ รี บคืนชีพพวกมัน
แต่ก่อนที่อสู รจะปลดปล่อยทักษะใด ๆ พวกมันก็ตายอีกครั้ง
ซูผงิ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทําให้พวกมันกลับมามีชีวติ อีกครั้ง
และก็อีกครั้ง ในครั้งที่แปด จู่ ๆ ซูผงิ ก็รู้สึกเจ็บแปลบดูเหมือนจะมี
เสี ยงกรี ดร้องที่เกิดขึ้นในความถี่พิเศษซึ่งรบกวนจิตใจของเขา
ปัง!!
ซูผงิ สัน่ เล็กน้อยจากนั้นก็ลม้ ลงบนพื้นทราย
วินาทีถดั มา จิตสํานึกของซูผงิ กลับมาและทางเลือกในการฟื้ นคืนชีพ
ก็ปรากฏ
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ เขาจําสิ่ งที่เพิ่งเกิดขึ้นและหลังจากลังเลเพียง
ชัว่ วินาที เขาก็เลือกที่จะกลับไปคืนชีพแบบสุ่ม
เขารู ้สึกว่าเขาจะถูกฆ่าทันทีถา้ เขาเลือกที่จะคืนชีพที่เดิม เขาอ่อนแอ
กว่าอสู รตัวนั้นมาก คงไม่มีโอกาสได้ฝึกเลย
หลังจากที่เขาฟื้ นขึ้นมา เขาพบว่าตัวเองอยูใ่ นความมืดมิด มันเป็ นถํ้า
ก่อนที่เขาจะได้เห็น เขาได้ยนิ เสี ยงสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด หลังจาก
นั้นเขาก็รู้สึกเจ็บปวดและหมดสติไป
ตัวเลือกการคืนชีพกลับมาให้ใช้งานอีกครั้ง
“บัดซบ …”
หัวใจของซูผงิ กําลังปวดร้าว
นัน่ คือ 120 แต้มพลังงาน
ก่อนหน้านี้ระบบได้ให้จาํ นวนการคืนชีพไม่จาํ กัดแก่เขา และเขาก็
เคยชินกับมัน แต่เขารู ้ดีวา่ การคืนชีพราคาแพงแค่ไหน เนื่องจากเขา
ต้องใช้แต้มพลังงานเพื่อสิ่ งนี้!
“ช่วยฉันด้วยพระเจ้า…”
ซูผงิ เลือกที่จะคืนชีพแบบสุ่ ม หลังจากที่สวดอ้อนวอนเล็กน้อย
คราวนี้เมื่อซูผงิ ลืมตาขึ้นเขาได้ยนิ เสี ยงกระซิบบางอย่างทันทีเมื่อเขา
มาถึง
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ เขากําลังยืนอยูใ่ นห้องที่มีแสงสลัวซึ่ งมีผคู ้ น
มากมายอยูร่ อบตัวเขา พวกเขาทั้งหมดสู ง 4-5 เมตรมีผมสี ทองและ
ให้ความรู ้สึกศักดิ์สิทธิ์
ในขณะนี้ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองมาที่ซูผงิ ด้วยความตกใจและเบิก
ตากว้าง
“เอ่อ…” ซูผงิ รู ้สึกมึนงง
เขาบอกได้วา่ คนพวกนั้นกําลังพูดถึงบางสิ่ งบางอย่าง และก็ถูก
ขัดจังหวะจากการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเขา
 ตอนที่ 223 ค่ าความเป็ นเทพ
“ถ้าอย่างนั้น ต่อไป…” ซูผงิ พึมพําอะไรบางอย่าง โดยไม่ตอ้ งกังวลใจ
อีกต่อไป เขาขยี้หวั ใจและอวัยวะภายในทั้งหมดของเขาด้วยพลัง
ดวงดาว การฆ่าตัวตายเป็ นทางออกเดียว
ด้วยประสบการณ์อนั ยาวนานที่เขาสัง่ สมมาในอาณาจักรโกลาหล
แห่งอันเดธ ซูผงิ สามารถบอกได้ทนั ทีวา่ เทพเจ้าเหล่านั้นเป็ น
สิ่ งมีชีวติ ที่น่าเกรงขาม พวกเขาเป็ นราชาแห่งราชา
หากจะจับเขา แค่การมองก็เพียงพอแล้วสําหรับคนเหล่านั้น
เหล่าทวยเทพต่างตกตะลึงเมื่อเห็นเลือดไหลออกมา
พวกเขาอยูม่ านานหลายปี และได้เห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ มามากมาย ถึง
อย่างนั้นฉากนี้กท็ าํ ให้ทุกคนงงงันอยู่
“ไม่มีผนึก…นอกห้องประชุมของเราหรอ?”
“…มนุษย์คนนี้เข้ามาข้างในได้ยงั ไง?”
หลังจากฆ่าตัวตาย ซูผงิ ต้องเลือกที่จะคืนชีพแบบสุ่ ม
คราวนี้เขาโล่งใจขึ้นมาอีกครั้ง เขาปรากฏตัวขึ้นในภูเขาที่ห่างไกล
และมีป่าทึบ เขาเรี ยกสุ นขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกออกมาพร้อม
กันเพื่อนําทาง ค้นหาราชาอสู รอื่น ๆ ต่อไป เพือ่ ที่พวกเขาจะได้
ฝึ กฝน
ในขณะที่พวกเขากําลังก้าวไปข้างหน้า ซูผงิ ก็มองไปรอบ ๆ เช่นกัน
นี่คือโลกแห่งเทพเจ้า หากเขาสามารถเก็บสมุนไพรลํ้าค่าระหว่างทาง
ได้ เขาก็สามารถนําพวกมันกลับไปและขายได้ในราคาที่ดีทีเดียว
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้พบกับราชาอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ด
ของตระกูลพืช
สุ นขั มังกรดําที่เป็ นผูน้ าํ ทางเป็ นตัวแรกที่วงิ่ เข้าหาราชาอสู รตัวนี้ ซู
ผิงสัง่ ให้อสู รทั้งหมดออกมา เข้าร่ วมการต่อสู โ้ ดยไม่ลงั เล
เวลาถูกบีบอัดระหว่างการต่อสู แ้ ละเสี ยชีวติ
ซูผงิ ยังอยูใ่ นหลุมศพกึ่งเทพอีกเป็ นเวลาเจ็ดวัน
แต่โลกภายนอกผ่านไปแค่เจ็ดชัว่ โมงเท่านั้น
หลังจากวันแรกซูผงิ เสี ยชีวติ ไป 13 ครั้ง และทําให้เขาต้องเสี ยแต้ม
พลังงานไป 1,560 แต้ม
เขาไม่ได้นบั จํานวนครั้งที่อสู รตาย แต่แน่นอนว่าพวกมันต้องผ่าน
ความตายไปมากกว่าร้อยครั้ง
บางครั้งการเสี ยชีวติ ของซูผงิ ก็ไร้ค่า ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเขาถูกฆ่าใน
ขณะที่เขาถูกนํากลับมามีชีวติ ความตายนั้นจะ “ไร้ประโยชน์”
เมื่อเขาพักผ่อน ซูผงิ ได้คาํ นวณความสําเร็ จของพวกเขา ในช่วงวัน
แรกนั้นเขาใช้แต้มไป 1,560 แต้มซึ่งเป็ นจํานวนที่สูงมาก แต่ใน
ขณะเดียวกันการเดินทางก็ประสบผล!
มังกรเพลิงนรกได้เรี ยนรู ้ “ไฟมังกรเพลิงนรก” ในช่วงเริ่ มต้น ซึ่ งเป็ น
ทักษะที่มีหลายระดับ เป็ นของราชาอสู ร มังกรเพลิงนรกเติบโตขึ้น
อย่างแข็งแกร่ งแม้วา่ ความสามารถของมันจะยังคงอยูใ่ นระดับสู ง
กว่าค่าเฉลี่ย ถึงกระนั้นซูผงิ เชื่อว่ามังกรเพลิงนรกมีความคืบหน้า
บางอย่างซึ่งไม่ได้สะท้อนให้เห็นอย่างสมบูรณ์จากการประเมิน
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมังกรเพลิงนรกเพิ่มขึ้นจาก 9.4 เป็ น
9.6
นัน่ คือเพิ่มขึ้น 0.2!
เมื่อความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องอสู รถึงระดับ 9.0 แม้ความ
คืบหน้า 0.1 ก็จะสร้างความแตกต่าง ในระดับนี้การที่จะเลื่อนขึ้น
เพียงจุดทศนิยมนั้นยากอย่างไม่น่าเชื่อ
การเพิม่ ขึ้น 0.2 สามารถตีความได้วา่ มังกรเพลิงนรกได้เลื่อนขึ้นหนึ่ง
ระดับ
ด้วยความสามารถปัจจุบนั ของมังกรเพลิงนรก การฆ่าอสู รที่อยูใ่ น
ระดับเก้าขั้นกลางจะเป็ นเหมือนการเล่นของเล่น
ถ้ามังกรเพลิงนรกทุ่มเทพลังงานทั้งหมดและใช้ไฟมังกรเพลิงนรก
มันอาจทําร้ายราชาอสู รได้ดว้ ยซํ้า
โครงกระดูกน้อยมีความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้ 9.9 ในขณะนี้ มังกร
เพลิงนรกเป็ นอสู รที่ทรงพลังสุ ดเป็ นอันดับสองของซูผงิ !
ในช่วงครึ่ งหลังของวัน มังกรเพลิงนรกมีความคืบหน้าไปบ้าง แต่
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมันยังคงอยูท่ ี่ 9.6 ในขั้นตอนนี้หาก
ไม่มีการพัฒนาครั้งใหญ่ การที่จะขยับขึ้นไปข้างบนจะเป็ นเรื่ องยาก
ตํ่ากว่ามังกรเพลิงนรกคือสุ นขั มังกรดํา
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ค้ ือ 9.2
สุ นขั มังกรดําสามารถฆ่าอสูรส่ วนใหญ่ในระดับเก้าขั้นตํ่าได้ดว้ ยตัว
มันเอง
หลังจากหนึ่งวันของการตายซํ้าแล้วซํ้าอีก สุ นขั มังกรดํามีพลังและ
ความว่องไวมากขึ้น ถึงกระนั้นความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมัน
ยังคงอยูท่ ี่ 9.2 ซูผงิ สันนิษฐานว่าหลังจากการฝึ กอบรมอีกวัน ความ
สามารถในการต่อสู ข้ องสุ นขั มังกรดําจะเพิ่มขึ้น 0.1 เป็ น 9.3 ซูผงิ
พอใจกับการเพิ่มขึ้น 0.1 แต่หลังจากผ่านไปสองวัน มันน่าแปลกใจ
ถ้าความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องสุ นขั มังกรดําสามารถเพิ่มขึ้นเป็ น
9.5 หลังจากผ่านไปเจ็ดวัน
อสู รที่อ่อนแอที่สุดคืออสรพิษม่วงที่มีความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้ 9.1
ในฐานะอสู รที่มีสายเลือดระดับหก การที่จะมีความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู ถ้ ึง 9.1 นั้นน่าเหลือเชื่ออยูแ่ ล้ว อสรพิษม่วงยังมีไหวพริ บสู งกว่า
ค่าเฉลี่ย
ความคาดหวังของซูผงิ สําหรับอสรพิษม่วงคือการเห็นความแข็งแกร่ ง
ในการต่อสู ข้ องมันเพิม่ ขึ้นถึง 9.5 หรื อ 9.4 หรื ออย่างน้อย 9.3 หลังจาก
ผ่านไปเจ็ดวัน
จนถึงตอนนี้อสู รที่มีพฒั นาการที่เห็นได้ชดั เจนที่สุดคือหมูสวรรค์
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมันเพิม่ ขึ้นเป็ น 5.2 จากเดิม 4.1!
ในขณะที่หมูสวรรค์ถูกบดเป็ นหมูสบั ครั้งแล้วครั้งเล่า ศักยภาพของ
มันก็เพิ่มขึ้น แม้วา่ หมูสวรรค์จะยังคงเป็ นสี ชมพูอยู่ แต่รูปแบบบน
ผิวหนังของมันก็เปลี่ยนไป
รู ปแบบดูเหมือนจะเป็ นช่องพลังงานที่น่าอัศจรรย์และซับซ้อน ซึ่ง
ช่วยเรื่ องการไหลเวียนของพลังงานให้ราบรื่ นขึ้น และมีประสิ ทธิภาพ
มากขึ้น หมูสวรรค์สามารถตอบสนองได้เร็ วกว่ามากในขณะนี้ และ
มีทกั ษะใหม่ในการสร้างโล่
ซูผงิ สังเกตเห็นว่าอสู รทั้งหมดที่เขาฝึ กฝนสามารถเชี่ยวชาญทักษะ
การป้องกันหนึ่งหรื อสองทักษะ
สุ นขั มังกรดําเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญในเรื่ องนั้นและมังกรเพลิงนรกก็ไม่ได้
อ่อนแอกว่า ปกติแล้วอสู รอย่างอสรพิษม่วงจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ
ทักษะพลังงานเลย แต่ในขณะนี้แม้แต่อสรพิษม่วงก็เรี ยนรู ้ทกั ษะโล่
หรื อหนีโดยการซ่อนใต้ดิน…
วันนี้เป็ นวันที่ทรมานอย่างแท้จริ ง หมูสวรรค์ยงั คงขี้อายเหมือนหนู
แต่มนั อาจจะดุร้ายเมื่อถูกผลักเข้าไปในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง และ
กล้าที่จะต่อสู ก้ บั ศัตรู สําหรับอสู รการต่อสู ใ้ นลักษณะนั้นมีค่ามาก
ไหวพริ บของหมูสวรรค์กไ็ ด้รับการพัฒนาเช่นกัน
มีความหวังว่าหมูสวรรค์จะมีความสามารถในการไปถึงระดับสู ง
กว่าค่าเฉลี่ยได้
ช่วงเวลาที่พวกเขาพุง่ ไปข้างหน้า ขณะเดินทางเป็ นช่วงเวลาที่ซูผงิ
ได้พกั ผ่อนบ้าง
ไม่นานหลายวันก็ผา่ นไป
ห้าวันต่อมา
ซากแมลงที่ตายแล้วเต็มถํ้ามืด
ซูผงิ นัง่ ลงบนพื้น พิงก้อนหินเพื่อพักหายใจ ข้าง ๆ เขาคืออสู รที่มีแต่
แผลเป็ น
เสี ยงการต่อสู ก้ ่อนหน้าเงียบลงอย่างสมบูรณ์
แมลงทั้งหมดถูกฆ่าทิ้งเหลือแต่ซากศพ แม้แต่ราชินีระดับราชาอสู รก็
ยังถูกมังกรเพลิงนรกและโครงกระดูกน้อยทําลาย จากนั้นก็ถูกไฟ
มังกรเพลิงนรกเผา
ฉันอาจจะได้รับรางวัลบางอย่างถ้าฉันนําข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่น้ ี
กลับไป ซูผงิ มองไปที่ศพและยิม้ ด้วยรอยยิม้ เย้ยหยัน
เขาไม่ได้มาที่ถ้ าํ จากการคืนชีพแบบสุ่ ม แต่เป็ นสิ่ งที่เขาเลือกเอง
ในช่วงหลายวันที่ผา่ นมา การต่อสู น้ อกเหนือจากราชาอสู รแล้ว เขา
ยังได้พบกับเทพเจ้าและนักผจญภัยบางคน
ซูผงิ ได้รับแผนที่ถ้ าํ นี้จากเทพเจ้าและนักผจญภัยเหล่านั้น ด้วยเหตุน้ ี
เขาจึงมีความเข้าใจที่ดีข้ ึนเกี่ยวกับหลุมศพกึ่งเทพ
ที่หลุมศพกึ่งเทพนั้นไร้ขอบเขต นอกเหนือจากใจกลางที่ซ่ ึ งเทพเจ้า
สู งสุ ดบางองค์อาศัยอยูแ่ ล้วยังมีดินแดนเล็ก ๆ ลอยอยูร่ อบ ๆ ใน
ความว่างเปล่าข้างขอบของหลุมศพกึ่งเทพ ดินแดนเล็ก ๆ เหล่านั้นก็
มีเผ่าพันธุ์เทพเจ้าเช่นกัน สถานที่เหล่านั้นได้รับการพิจารณาว่าเป็ น
ชนบท แต่มีขนาดใหญ่กว่าชนบทบนโลกสี น้ าํ เงินมาก
ดินแดนเล็ก ๆ เหล่านั้นเป็ นรอยร้าวที่หลุดออกจากที่หลุมศพกึ่งเทพ
เทพสู งสุ ดบางองค์กาํ ลังจัดการกับหลุมศพกึ่งเทพ
ชาวเผ่าเทพไม่ได้มีชีวติ ที่สุขสบาย พวกเขาต้องต่อสู ก้ บั แมลงที่จะ
บุกเข้ามารุ่ นแล้วรุ่ นเล่าถํ้าที่ซูผงิ เพิ่งจัดการนั้นเป็ นถํ้าที่สร้างขึ้นโดย
แมลงหลังจากที่พวกมันบุก
ยังมีถ้ าํ อีกมากมายในพื้นที่ร้าง
ซูผงิ ไม่ได้ไปที่นนั่ เพื่อช่วยกําจัดแมลง หลายวันที่ผา่ นมา ในระหว่าง
การต่อสู ค้ รั้งหนึ่งเขาได้ฆ่าแมลงตัวอื่นเช่นนี้ เขาสังเกตเห็นว่ามี
คริ สตัลชนิดพิเศษอยูภ่ ายใน ระบบระบุคริ สตัลและบอกเขาว่าพวก
มันถูกเรี ยกว่าผลึกเทพ
ผลึกศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นมีพลังงานมากมายที่อสู รสามารถใช้ได้
ระบบไม่เปิ ดเผยผลที่แน่นอนเนื่องจากจะทําให้เสี ยแต้มพลังงาน
ของซูผงิ
ราคาไม่สมเหตุสมผล แต้มพลังงานหนึ่งแสนแต้มสําหรับการ
บรรยายสรุ ป ซูผงิ ยอมแพ้ที่จะจ่ายเงิน เขาเลือกที่จะค้นหาด้วยตัวเอง
โชคดีที่เขามีอสู รมากมาย หลังจากเก็บเกี่ยวผลึกเทพแล้วเขาก็ให้
สุ นขั มังกรดําทดลอง
หลังจากสุ นขั มังกรดําได้รับ ผลึกเทพ ซูผงิ ก็พบว่าขนสี ทองผสมกับ
ขนสี เข้ม คุณสมบัติใหม่ได้ถูกเพิ่มเข้าไปในสุ นขั มังกรดํา
ปั จจุบนั ค่าความเป็ นเทพของสุ นขั มังกรดําอยูท่ ี่ 22/100
 ตอนที่ 224 อสู รเทพ
การบริ โภค ผลึกเทพ จะทําให้อสู รของเขาได้แต้ม ค่าความเป็ นเทพ
หนึ่งหรื อสองแต้ม ในขณะนี้ซูผงิ ได้ให้สุนขั มังกรดําไปสองสามชิ้น
เขาไม่รู้วา่ ค่าความเป็ นเทพนี้ทาํ อะไรได้ในขณะนี้ เขาคิดว่าเขา
อาจจะเรี ยนรู ้อะไรบางอย่าง
ถํ้านั้นถูกครอบครองโดยเผ่าแมลงที่มีระดับเก้าขั้นตํ่าเป็ นหลัก หาก
เขาต้องการได้รับ ผลึกเทพมากกว่านี้ เขาต้องมองหาถํ้าที่อยูใ่ นระดับ
เก้าขั้นสู งสุ ดซึ่งอาจจะเป็ นอันตรายถึงตายได้
อีกครั้งด้วยการส่ งอสู รของเขาไปทําภารกิจฆ่าตัวตายในขณะที่คอย
ควบคุมตัวอยูห่ ่าง ๆ เขาสามารถกําจัดถํ้าแมลงได้ภายในหนึ่งวัน
เมื่อถึงตอนนั้นเขาได้เรี ยนรู ้วา่ สิ่ งมีชีวติ เทพในโลกนี้ไม่ใช่เทพเจ้าที่
แท้จริ ง แต่เป็ นลูกครึ่ งที่ได้รับการถ่ายทอดสายเลือดศักดิ์สิทธิ์จากพ่อ
แม่หรื อบรรพบุรุษของพวกเขา โดยปกติแล้วผูใ้ หญ่ที่ไม่เคยผ่านการ
ฝึ กฝนเฉพาะใด ๆ จะแข็งแกร่ งพอ ๆ กับนักรบอสู รระดับห้า ในขณะ
ที่ผทู ้ ี่ได้รับการฝึ กฝนสามารถไปจนถึงระดับเก้าได้
เหนือพวกเขามีสมาชิกชั้นยอดที่สามารถเข้าถึงระดับราชาอสู ร จําแนก
เป็ นเทพ เทพหลัก และเทพสู งสุ ดที่ทรงพลังกว่าราชาของราชาอสู ร
หลายเท่า สิ่ งนี้ไม่ได้ฟังดูซบั ซ้อนเท่า “ระบบการจัดอันดับ” ใน
อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ แต่มนั ก็ยงั ค่อนข้างน่ากลัวหากเทพเจ้า
เหล่านั้นค้นพบดาวเคราะห์บา้ นเกิดของเขา มนุษย์จะกลายเป็ นทาส
ภายใต้การปกครองของพวกเขาอย่างไม่ตอ้ งสงสัย เท่าที่เขารู ้นกั รบ
ที่แข็งแกร่ งที่สุดบนโลกจะนับเป็ นแรงงานโดยเฉลี่ยหากพวกเขา
เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้
หลังจากพักผ่อนได้ไม่นาน ซูผงิ ก็ลุกขึ้นยืน สัง่ ให้อสู รของเขาค้นหา
แมลงที่ตายแล้ว เขาจะไม่ทาํ งานสกปรกด้วยตัวเองเพราะเขาไม่
ต้องการเข้าใกล้สารสี เขียวหนืดทั้งหมดที่ค่อนข้างแย่
ในฐานะที่เป็ น “ผูเ้ ชี่ยวชาญ” สุ นขั มังกรดําทํางานได้อย่างรวดเร็ ว
มันฉีกซากแมลงทั้งหมดทีละชิ้นภายในครึ่ งชัว่ โมง ซูผงิ พบกองผลึก
เทพกว่าร้อยชิ้นวางอยูต่ รงหน้า
ในขณะที่โครงกระดูกน้อยและหมูสวรรค์ทาํ งานของพวกมัน ซูผงิ
เรี ยกสุ นขั มังกรดํากลับมาและตบปากมันเบา ๆ
สุ นขั มังกรดําสงสัยไม่แน่ใจว่าเขากําลังทําอะไรอยู่ ซูผงิ ยิม้ และหยิบ
ผลึกเทพขึ้นมาบอกให้หมาล่าเนื้อกิน
สิ่ งมีชีวติ นี้ดูผอ่ นคลายเมื่อได้สูดดมผลึกเทพ มันก็เริ่ มเคี้ยววัตถุดงั
กรุ บกรอบราวกับว่ามันกําลังเพลิดเพลินกับขนมกระดูก
หลังจากกินหมดแล้วมันก็เลียมือซูผงิ ราวกับจะขออะไรอีก ซูผงิ ให้
อย่างไม่มีปัญหา ในขณะเดียวกันเขาก็จบั ตาดูตวั เลขค่าความเป็ นเทพ
ของมันที่เพิ่มขึ้น
เขาแทบจะเทผลึกที่เขาเก็บไว้ท้ งั หมด ซึ่งเมื่อถึงเวลาที่ค่าความเป็ น
เทพของหมาล่าเนื้อถึง 99 แล้ว ด้วยความตื่นเต้นซูผงิ โยนอีกตัวหนึ่ง
ชิ้นเข้าไปในปากของมัน เห็นจํานวนถึงขีดสู งสุ ดก่อนที่มนั จะกลาย
เป็ นศูนย์อีกครั้ง ในขณะเดียวกันก็มีรายการอื่นโผล่ข้ ึนมาใต้บรรทัด
นั้น
[แต้มเทพ : 1]
นี่คืออะไร…?
ซูผงิ คิดว่าสุ นขั มังกรดําของเขาจะแข็งแกร่ งขึ้นหรื อจะเปลี่ยนโฉม
ใหม่ แต่ดูเหมือนว่าจะมีอะไรมากกว่านั้นนอกเหนือจากรายการใหม่
ทักษะที่มีอยูท่ ้ งั หมดของหมาล่าเนื้อยังมีตวั เลือกใหม่ ๆ อยูข่ า้ ง ๆ
[โล่ดิน (ค่าเสริ มพลังเทพ : 3 ชาร์จ)]
[กรงเล็บฉี กกระชาก (ค่าเสริ มพลังเทพ : 2 ชาร์จ)]
(โล่ลม) …
นอกเหนือจากนั้นเขายังเห็นชื่ออื่นที่อยูด่ า้ นล่าง : “สายเลือดเทพ”
โดยมีหมายเลข “0” อยูข่ า้ ง ๆ
“เกิดอะไรขึ้น” เขาตัดสิ นใจขอความช่วยเหลือจากระบบ
ด้วยความประหลาดใจเขาได้รับคําตอบทันที
“เจ้าของ ค่าเสริ มพลังเทพแสดงถึงพลังเทพที่อสู รรวบรวมมา นาย
สามารถใช้พลังดังกล่าวเพื่อพัฒนาทักษะของพวกมันชัว่ คราว หรื อ
ฉีดพลังเข้าไปในสายเลือดของมันเพื่อช่วยให้มนั กลายร่ างเป็ นอสู ร
เทพ หากพลังงานจากเทพเพียงพอ “
“อสู รเทพ?? ความแตกต่างระหว่างอสู รเทพกับอสู รดวงดาวคือ
อะไร?” ในมุมมองของเขาความแข็งแกร่ งนั้นสําคัญกว่าชื่อหรู หรา
เสมอ
“มีขอ้ ดีหลายอย่าง อสู รมีอายุที่ยาวนานขึ้นและเติบโตได้อย่างแข็งแกร่ ง
ในลักษณะที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับอสู รทัว่ ไป โดยปกติจะเร็ วกว่า
นายสามารถซื้อทักษะ ‘ระบุอสู รเทพ’ เพื่อเรี ยนรู ้เพิ่มเติม”
“… ทักษะนั้นราคาเท่าไหร่ ”
“หนึ่งแสน”
“ช่างมัน”
แต้มพลังงานหนึ่งแสนแต้มไม่ใช่ราคาที่เขาสามารถจ่ายได้ง่าย ๆ แต่
ถึงกระนั้นเขาก็ได้เรี ยนรู ้แล้วว่าเขาต้องหาผลึกเทพให้ได้มากกว่านี้
หากทําได้ เนื่องจากพวกมันมีประโยชน์อย่างชัดเจนกับการเติบโต
ของอสู รของเขา
“ฉันเดาว่าการมาที่สนามบ่มเพาะนี้เป็ นการตัดสิ นใจที่ดี เฮ้ ระบบ
เนื่องจากมี ‘อสู รเทพ’ แล้วมีอย่างอื่นอีกไหม?”
“มี ‘อสู รนรก’ นายอาจพบพวกมันในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
ซึ่งมีศกั ยภาพในด้านความแข็งแกร่ งพอ ๆ กับ อสู รเทพ แต่พวกมัน
ผ่านเส้นทางวิวฒั นาการที่แตกต่างกัน”
“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวก่อนถ้าเป็ นเช่นนี้ฉนั จะหาผลึกประเภทต่าง ๆ ที่นนั่
และเปลี่ยนอสู รของฉันให้เป็ นอสู รนรก ได้ไหม?”
“อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธเป็ นดินแดนที่ยงั คงสภาพสมบูรณ์
ได้รับการปกป้องโดยกฎของมันเอง ซึ่ งหมายความว่า สิ่ งมีชีวติ อื่น
ไม่สามารถบุกรุ กได้ หากไม่มีพวกมัน นายท่านจะไม่พบผลึกที่
สามารถใช้ได้”
“เว้นแต่นายท่านจะเข้าส่ วนที่ผดิ พลาดไป ก็ลืมไปซะ”
ระบบรู ้ดีเกี่ยวกับข้อบกพร่ องเหล่านี้ ซูผงิ สงสัย
“นายจะบอกว่าแมลงเหล่านี้สามารถสร้าง ผลึกนรก ได้ถา้ พวกมัน
เข้าไปในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ? งั้นผลึกที่ฉนั พบก็ตอ้ งเป็ น
...”
“ใช่ พวกมันมาจากสิ่ งมีชีวติ ศักดิ์สิทธิ์และเทพที่ถูกกินโดยแมลง’
ซูผงิ ขมวดคิ้วและตรวจสอบผลึกที่เหลือ จากนั้นเขาก็มองไปที่ซาก
แมลงรอบข้าง ผลึกเทพแต่ละอันเคยเป็ นของเทพเจ้าที่มีชีวติ มาก่อน
อย่างงั้นหรอ?
 ตอนที่ 225 ทําลายขีดจํากัด
เดาว่าแม้แต่เทพเจ้าก็ไม่ได้ทรงพลังทุกคน ‘ผูอ้ ยูร่ อดคือผูแ้ ข็งแกร่ ง
สุ ด’ เป็ นอะไรที่ใช้ได้กบั ทุกที่ ซูผงิ ส่ ายหัวเล็กน้อย
สิ่ งที่ระบบบอกเขาทําให้เขานึกถึงบางสิ่ งที่น่าสนใจและเขาตั้งใจจะ
ถามมัน
“ระบบฉันสามารถทําข้อตกลงกับเผ่าแมลงเหล่านี้และนําไปเป็ น
อสู รของฉันได้ไหม?”
เขาเพิ่งมีความคิดใหม่ หากแมลงเหล่านั้นสามารถกินเทพเจ้าและ
อสู รใต้พิภพเพื่อเปลี่ยนให้เป็ นผลึกพลังงานที่เขาสามารถใช้ได้ มัน
จะสะดวกถ้าเขามีอสู รเช่นนี้ เขาสามารถนํามันไปยังอาณาจักร
โกลาหลแห่งอันเดธได้ในอนาคต
ระบบนิ่งเงียบไปชัว่ ขณะก่อนที่มนั จะตอบกลับมาด้วยนํ้าเสี ยงที่
ค่อนข้างเศร้า “สิ่ งมีชีวติ ทั้งหมดอาจตกอยูภ่ ายใต้อาํ นาจของสัญญา
อสู ร…”
ซูผงิ รู ้สึกงงงวยเล็กน้อยกับปฏิกิริยาแปลก ๆ ของระบบ แม้วา่ เขาจะ
ลืมมันไปอย่างรวดเร็ วเนื่องจากเขารู ้สึกตื่นเต้นที่รู้วา่ การนําเผ่าแมลง
มาเป็ นอสู รนั้นสามารถทําได้
“ดี ฉันจะใช้เวลาที่เหลือในการค้นหาพวกมัน”
โครงกระดูกน้อยและหมูสวรรค์ได้ขดุ ผลึกเทพทั้งหมดที่พวกมันเจอ
อีกครั้งซูผงิ เลือกที่จะมอบผลึกให้กบั สุ นขั มังกรดําและได้รับแต้ม
เทพครั้งที่สองหลังจากนั้น
เขาต้องการค้นหาว่าค่าใช้จ่ายเหล่านั้นสามารถทําอะไรกับอสู รของ
เขาได้ทนั ที
“ระบบถ้าฉันใช้จ่ายค่าใช้จ่ายเหล่านี้เพื่อให้ได้ผลชัว่ คราว มันจะ
หายไปตลอดกาลหรื อเปล่า?”
“พวกมันจะฟื้ นตัวเมื่อเวลาผ่านไป แต่จะช้ามากถ้านายท่านไม่ให้
ผลึกเทพเพิม่ ” ระบบตอบกลับโดยใช้น้ าํ เสี ยงธรรมดาอีกครั้ง
ซูผงิ พยักหน้าและสัง่ ทางจิตใจให้สุนขั มังกรดําใช้แต้มเทพกับทักษะ
“กรงเล็บฉีกกระชาก” มันเป็ นทักษะการต่อสู ร้ ะดับแปดที่สิ่งมีชีวติ
มักจะใช้
เส้นสี ทองบนสุ นขั เริ่ มเปล่งประกายในทันที ตามด้วยกรงเล็บด้านหน้า
ของมันซึ่งเคลือบด้วยกลิ่นอายสี เหลืองสว่างไสว ซึ่ งแสบตามาก
ภายในถํ้า
หลังจากรวบรวมพลังได้เพียงพอแล้ว มันก็รีบวิง่ ไปด้านข้าง กระแทก
กรงเล็บของมันเข้ากับผนัง สร้างรู ที่ดูใหญ่เท่าอุโมงค์รถไฟ ทําให้ซูผงิ
สามารถมองเห็นท้องฟ้าและดวงดาวด้านนอกได้
ซูผงิ ถูกบังคับให้ยนื ขึ้นเมื่อพลังของการโจมตี เขาทําได้เพียงจ้องมอง
กําแพงที่ถูกทําลายด้วยปากที่เปิ ดอ้า
การโจมตีครั้งนั้นรุ นแรงกว่าก่อนหน้านี้อย่างน้อยสามเท่า ทักษะระดับ
แปดทัว่ ไปนี้มีประสิ ทธิภาพเทียบเท่ากับทักษะระดับเก้าหลังจากการ
อัพเกรด หากเขาสามารถใช้แต้มเทพกับทักษะที่หายากกว่านี้ อสู ร
ของเขาจะสามารถแข่งขันกับราชาอสู รตัวจริ งได้ในระยะเวลาสั้น ๆ
เขามองไปที่สุนขั มังกรดําอีกครั้งซึ่งดูกลัวพลังของตัวเอง และสังเกต
ว่าชื่อทักษะได้เปลี่ยนกลับเป็ นปกติแล้ว แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายทั้งสอง
ถูกใช้ไปแล้ว ดูเหมือนจะเป็ นเครื่ องมือใหม่ที่เขาสามารถประหยัด
และใช้งานได้ในพริ บตา นอกจากนี้เขายังสามารถเพิ่ม “สต็อก” ได้
โดยการรวบรวมผลึกเทพให้มากขึ้น
ระดับไหวพริ บของสุ นขั มังกรดํายังคงไม่เปลี่ยนแปลง แม้วา่ คะแนน
การต่อสู ข้ องมันจะเพิ่มขึ้นอีก 0.2 หลังจากได้รับพลังใหม่ แต่ระดับ
9.6 นัน่ หมายความว่ามันสามารถจัดการกับคู่ต่อสู ร้ ะดับเก้าด้วย
ตัวเองได้
มันเป็ นความสําเร็ จที่น่าอัศจรรย์สาํ หรับราชาอสู รที่อยูใ่ นระดับหก
น่าเสี ยดายที่สุนขั มังกรดําไม่สามารถทําลายขีดจํากัด ของการเป็ น
สายพันธุ์ทวั่ ไปได้ โครงกระดูกน้อยมีแต้มการต่อสู ท้ ี่ 9.9 เมื่อเข้าสู่
ดินแดนแห่งนี้ ซึ่งยังคงอยูท่ ี่จุดเดิมหลังจากการต่อสู ท้ ้ งั หมด หากเขา
มอบผลึกให้ โครงกระดูกน้อยอาจทะลุ 10 ไปแล้ว
ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ โครงกระดูกน้อยเติบโตขึ้นทีละนิด แต้มสุ ดท้ายก่อน
ถึง 10 จะต้องเป็ นคอขวดที่ตอ้ งฝึ กอย่างหนัก เช่นเดียวกับการที่อสู ร
ระดับเก้าที่ตอ้ งใช้ความพยายามตลอดชีวติ ในการเป็ นราชาอสู ร
จะแปลกไหมถ้าอสู รประเภทอมนุษย์ได้รับพลังจากเทพ? ฉันเดาว่า
ฉันสามารถลองใช้ภายหลังได้
เขากระโดดขึ้นไปบนอสรพิษม่วง ตัดสิ นใจที่จะเดินต่อไป นอกเหนือ
จากการฝึ กอสู รแล้วเขายังมีงานใหม่ที่ตอ้ งทําอีก
สองวันผ่านไป
พื้นสัน่ สะเทือนอย่างรุ นแรงเมื่อมีบางสิ่ งเข้ามาใกล้ ในไม่ชา้ ร่ างห้า
ร่ างและอสู รของพวกเขาก็โผล่ออกมาจากป่ า โดยมี หมาล่าเนื้อตัว
โตที่สะดุดตาเป็ นผูน้ าํ มันเป็ นสิ่ งมีชีวติ ระดับเก้าขั้นสู งสุ ดและยังมี
เลือดศักดิ์สิทธิ์อยูใ่ นร่ างกายอีกด้วย หลังจากใช้เวลาสองสามพันปี
ในโลกนี้ มันก็ฉลาดกว่ามนุษย์ส่วนใหญ่
“มีอีกฝูงหนึ่ง ชิบ!”
“มีรอยฉีกขาดมิติอยูต่ รงนั้น !!”
คนเหล่านั้นดูไม่พอใจขณะวิง่ หนีจากสิ่ งที่ไล่ตาม
ในไม่ชา้ ก็มีเสี ยงที่น่าขนลุกซึ่งบ่งบอกว่าแมลงคลานเข้ามาใกล้
ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มหยุดวิง่ กะทันหัน “พวกนายท่านไป
ข้างหน้า ฉันจะหยุดพวกมันที่นี่เอง!”
“ซู ?? ไม่ อย่า!”
“เราเป็ นทีมเดียวกัน เราไม่สามารถทอดทิ้งนายได้!”
“กลับมาซู ถ้ามีใครสักคนจะปกป้องทีมก็ควรเป็ นฉันที่เป็ นหัวหน้า”
สมาชิกตัวใหญ่เดินเข้ามาหาแล้วยิม้
“หากฉันมีชีวติ ต่อไป ฉันจะกลับมาเป็ นเพื่อนกับนายอีกครั้งเพื่อที่
เราจะได้ดื่มด้วยกันจนโลกสิ้ น”
“แต่หวั หน้า…”
ทันใดนั้นชายหนุ่มก็ปลดปล่อยกลิ่นอายรุ นแรงรอบตัวเขา ซึ่งทําให้
เพื่อนร่ วมทีมทุกคนประหลาดใจ
“เอาน่า ฉันไม่ตายหรอก ฉันมีทางหนี แค่เชื่อใจฉันแล้วไปซะ!”
ผูห้ ญิงที่ขี่หมาล่าเนื้อเห็นท่าทางจริ งจังของเขาและเลือกที่จะตกลง
ชายหนุ่มยิม้ ให้เพื่อนอย่างมัน่ ใจ เขาเรี ยกอสู รประเภทมังกรและ
กลับไปเผชิญหน้ากับศัตรู
ในขณะเดียวกันหัวหน้าทีมก็พาสมาชิกคนอื่น ๆ ออกไปหลังจาก
มองเพื่อนเป็ นครั้งสุ ดท้ายด้วยความเศร้า
“เราจะจํานายไว้…เพื่อนของฉัน”
ต้นไม้ในป่ าล้มลงทีละต้นราวกับถูกรถแทรกเตอร์ในฟาร์มไถ ในไม่
ช้าต้นไม้ที่อยูใ่ กล้ที่สุดก็พงั ทลายลง เผยให้เห็นฝูงแมลงจํานวนมาก
เดินมายังตําแหน่งของชายหนุ่มและอสู รมังกร
“เอาล่ะ สิ บนาที ตอนนี้พวกเขาน่าจะหายไปแล้ว” ซูผงิ พึมพําขณะที่
เขารอเพื่อเลือกว่าจะคืนชีพแบบไหน
เขาวางแผนที่จะฟื้ นขึ้นมาทันทีในครั้งนี้ แต่ไม่ชา้ เขาก็ตายอีกครั้ง
เพราะแมลง เขาตั้งใจที่จะรอให้คนอื่น ๆ ผ่านไปก่อนและเขาจะ
กลับไปจัดการเป้าหมายที่อ่อนแอกว่า
น่าเสี ยดายที่เขาไม่สามารถตรวจสอบสิ่ งที่เกิดขึ้นในตําแหน่งเดิมใน
ขณะที่เขา “ตาย” ได้
ทีมที่เขาอยูป่ ระกอบด้วยกลุ่มนักผจญภัยที่เรี ยกตัวเองว่า “ลูกหลาน
เทพ” พวกเขามีเพียงร่ องรอยของเลือดเทพในร่ างกายซึ่งอาจถูกทิ้งไว้
จากผูย้ งิ่ ใหญ่หลายคนอย่างทวดของพวกเขา
สาเหตุที่ซูผงิ ไปไหนมาไหนกับพวกเขา…มันเป็ นเพราะความบังเอิญ
ล้วน ๆ
ก่อนหน้านี้เขาเสี ยชีวติ และฟื้ นขึ้นมาอีกครั้งในสถานที่นอก “เมือง
แห่งเทพเจ้า” ซึ่ งเขาได้เห็นทีมนี้รับสมัครสมาชิกเพื่อทําภารกิจล่า
แมลง เขาจึงเข้าร่ วมเพื่อให้ทาํ งานง่ายขึ้น
สมาชิกในทีมช่วยเหลือเขาได้ดีในระหว่างทาง แม้วา่ การกระทําที่
กล้าหาญส่ วนใหญ่ของพวกเขาจะไม่จาํ เป็ นในมุมมองของซูผงิ แต่
ถึงกระนั้นเขาก็ชื่นชมความมีน้ าํ ใจของพวกเขา
เนื่องจากเขาไม่มีนาฬิกาใน “ห้องรอ” ที่มืดมิดนี้ เขาจึงต้องประมาณ
เวลาว่าผ่านไปสิ บนาทีดว้ ยตัวเอง ทันทีที่เขาฟื้ นขึ้นมา เขาก็ขยายการ
รับรู ้ดวงดาวเพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อมในทันที การกระทําดังกล่าว
ช่วยให้เขาประหยัดไป 120 แต้มพลังงานเพราะเขาเห็นแมลงอีกตัว
มาจากด้านหลังเขา
เขาก้าวไปด้านข้างอย่างรวดเร็ ว โจมตีอย่างรุ นแรงจากนั้นเขาก็เรี ยก
สุ นขั มังกรดําและโครงกระดูกน้อยออกมา
ซวบ!
ดาบกระดูกตัดศัตรู เป็ นสองส่ วน แมลงระดับแปดนี้ดูเหมือนจะ
แข็งแกร่ งพอสมควรที่ดา้ นนอก แม้วา่ จะไม่มีประโยชน์อะไรกับ
ดาบของโครงกระดูกน้อยที่สามารถตัดผ่านหิ นเหมือนฉีกกระดาษ
ในขณะที่ซูผงิ เรี ยกอสู รทั้งหมดของเขา เขาได้ตรวจสอบอย่างรอบคอบ
และเห็นแมลงอีกหลายสิ บตัวกําลังแทะต้นไม้ใกล้ ๆ ซึ่ งทั้งหมดเริ่ ม
เคลื่อนเข้าหาเขาในวินาทีถดั ไป ตามการนําของโครงกระดูกน้อย
อสู รของเขาพุง่ เข้าใส่ ศตั รู ที่ดูเหมือนจะ “สําคัญ” ภายในกองทัพ
แมลง ในไม่ชา้ ความวุน่ วายของการต่อสู ก้ ด็ ึงดูดพวกมันมากขึ้น
เมื่อถูกแมลงขัดขวางทุกทิศทาง ซูผงิ จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก
ต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
ตอนนี้มีเวลาให้รออีกมากใน “พื้นที่ชีวติ หลังความตาย” เขารอกว่า
ครึ่ งชัว่ โมงซึ่งดูเหมือนว่าจะเพียงพอสําหรับศัตรู ที่จะทิ้งเขาไว้คน
เดียว
ด้วยการตามรอยที่ทิ้งไว้ขา้ งหลัง เขาเริ่ มเลือกแมลงแบบสุ่ มและพบ
ผลึกบางส่ วนสําหรับโครงกระดูกน้อยได้สาํ เร็ จ การล่าในช่วงเวลานี้
ทําให้เขาได้รับผลึกมากพอที่จะให้อสู รแต่ละตัวของเขาได้ตวั ละ 3
ประจุพลังเทพ ยกเว้นหมูสวรรค์
นัน่ หมายความว่าพวกมันทุกตัวมีโอกาสที่จะปลดปล่อยทักษะขั้นสู ง
เมื่อจําเป็ น โครงกระดูกน้อยรวบรวม 8 ประจุได้อย่างน่าอัศจรรย์
เนื่องจากซูผงิ มอบทรัพยากรให้มากกว่า นอกเหนือจากการอนุญาต
ให้โครงกระดูกน้อยเรี ยกใช้ “ทักษะเทพ” ได้ถึงสามครั้งแล้ว ประจุ
พลังเทพเหล่านั้นยังช่วยเพิม่ แต้มการต่อสู เ้ ป็ น 10.1
ความแข็งแกร่ งโดยรวมของโครงกระดูกอีกนิดเดียวจะถึงระดับราชา
อสู รที่แท้จริ ง การเสี ยชีวติ ทั้งหมดทําให้ซูผงิ มีแต้มพลังมหาศาล แต่
แต้มได้รับการใช้ไปอย่างดีในการพิจารณาการพัฒนาอสู รของเขา
นอกจากนี้แต้มการต่อสู ข้ องหมูสวรรค์ยงั ทะลุ 7 ไปแล้วซึ่งเป็ นไป
ตามข้อกําหนดของภารกิจการฝึ กฝนพิเศษ
ในขณะนี้เขาต้องรออีกสองสามชัว่ โมงเพื่อกลับสู่ ความเป็ นจริ ง
ความเหนื่อยล้าของร่ างกายไม่ได้ทาํ ให้เขารู ้สึกผ่อนคลายทางจิตใจ
สองชัว่ โมงต่อมา ซูผงิ พบกองกําลังหลักของกองทัพแมลงที่พยายาม
สร้างรังด้านข้างของภูเขา เนื่องจากแมลงบางตัวมีการรับรู ้ที่ดีกว่า
สุ นขั มังกรดําของเขา เขาจึงถูกพบและถูกฆ่าอีกครั้งพร้อมกับอสู ร
ของเขาก่อนที่เขาจะได้ทนั ทําอะไร แม้แต่เผ่าแมลงเพื่อนใหม่ที่เขา
จับมาก็ไม่สามารถช่วยเขาเจรจาสงบศึกกับศัตรู ได้
อสู รแมลงตัวใหม่น้ ีเป็ นอสู รระดับเจ็ดที่มีลกั ษณะคล้ายแมลงปี กแข็ง
ซึ่งจะถึงระดับแปดในไม่ชา้ ภายใต้การดูแลของเขา แม้วา่ มันจะยังไร้
ประโยชน์กบั ตัวอื่นที่แข็งแกร่ งกว่า อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับแมลง
ตัวอื่น ๆ ด้วงยังสามารถแปลงสิ่ งที่กินเป็ นผลึกพลังงานได้ ซึ่ งเป็ น
สาเหตุหลักที่ทาํ ให้ซูผงิ นํามันมาด้วย
เนื่องจากไม่มีจุดที่จะกลับไปที่รังแมลง และทําให้พลังงานเสี ยไป
เขาจึงเลือกที่จะไปยังจุดสุ่ ม อาจมองหาของฝากที่เขาสามารถนํา
กลับไปได้ก่อนหมดเวลา
ตอนแรกเขาเห็นอะไรบางอย่างสี ขาวในมุมมองของเขา
มีกลิ่นหอมของนํ้าหอมอยูร่ อบตัว เมื่อมองขึ้นไปก็พบว่าตัวเองยืน
อยูห่ น้าเตียงขนาดมหึ มาซึ่งหญิงสาวคนหนึ่งกําลังแคะจมูกด้วย
ท่าทางเบื่อหน่าย
 ตอนที่ 226 ข้ อตกลง
ซูผงิ ไม่รู้จะทํายังไง
พวกเขาสองคนจ้องหน้ากันด้วยความตกใจ
หลังจากเงียบไปครู่ หนึ่งซูผงิ ก็รู้สึกได้ถึงกระแสอากาศที่เย็นฉับพลัน
พัดเข้าหาเขา หญิงสาวเอานิ้วออกจากรู จมูกอันบอบบางของเธอ
แสงสี ทองพุง่ ออกมาจากปลายนิ้วตรงมาที่ซูผงิ
“นี่คือความผิดพลาด…”
ซูผงิ ยังไม่จบประโยค เขาก็ตอ้ งกระโดดลงไปด้านข้างก่อน
หลังจากฝึ กฝนมาหลายวัน ปฏิกิริยาของซูผงิ ค่อนข้างว่องไวและ
รวดเร็ ว พลังดวงดาวของเขาเพิ่มขึ้นเป็ นของระดับห้าขั้นตํ่าจากระดับ
สี่ ข้นั สู ง ด้วยความช่วยเหลือของปริ ซึมดวงดาวเขาสามารถระดม
พลังดวงดาวในระดับเจ็ดขั้นสู ง
พลังดวงดาววิง่ ไปทัว่ ทั้งร่ างของเขา กายแสงอาทิตย์กใ็ ห้พลังขั้นสู ง
ให้แก่เขาเช่นกัน ในขณะที่หญิงสาวยกนิ้วขึ้นซูผงิ ก็เคลื่อนตัวออกไป
ในขณะเดียวกันเขาก็เปิ ดช่องสัญญาโครงกระดูกน้อยคือตัวแรกที่
ออกมา กลิ่นอายความชัว่ ร้ายถูกขับออกมาจากโครงกระดูกน้อยที่
ยืนอยูร่ ะหว่างซูผงิ และหญิงสาวคนนั้น แสงอันตรายริ บหรี่ ในเบ้าตา
สี แดงเข้มของโครงกระดูกน้อย
แสงสี ทองส่ องทะลุกาํ แพงด้านหลังซูผงิ ห้องทั้งห้องสัน่ ไหว
ซูผงิ รู ้สึกเหมือนจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ าํ ตา มันเป็ นอะไรที่วนุ่ วายมาก
เขารู ้มาโดยตลอดว่าการฟื้ นคืนชีพแบบสุ่ มนั้นไม่แน่นอน บางครั้ง
เมื่อเขากลับไปมีชีวติ เขาจะปรากฏตัวในปากของอสู ร คราวนี้เขาฟื้ น
ขึ้นมาในห้องของหญิงสาวที่ดูประหลาดและรุ นแรง “มันเป็ นนาย
อีกแล้ว !!”
หญิงสาวจ้องมองซูผงิ และกัดฟัน
ซูผงิ รู ้สึกสับสน
ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นว่าหญิงสาวคนนี้ดูคุน้ เคย
ในความคิดที่สองเขาจําได้วา่ นี่คือหญิงสาวของเผ่าพันธุ์เทพที่เขาได้
พบในวันแรกที่เขาเคลื่อนย้ายมาที่หลุมศพกึ่งเทพ
มันคือเธอ?
โอ้โชคชะตาเป็ นเรื่ องตลก …
ซูผงิ กัดฟันแน่นอยูข่ า้ งใน
“นี่เป็ นเพียงความผิดพลาด เข้าใจผิดแล้ว…”
หญิงสาวไม่ได้ฟังคําบ่นของซูผงิ ในขณะที่โกรธหญิงสาวก็ตกตะลึง
ห้องของเธอถูกปกคลุมไปด้วยอาคม มันยากที่เทพสู งสุ ดจะบุกเข้ามา
มนุษย์คนนี้จะเข้ามาได้ยงั ไง …
เธอกระพริ บตา เธอจําได้วา่ คน ๆ นี้ “แกล้งตาย” เพื่อหนีไปยังไงเมื่อ
ครั้งสุ ดท้าย…
ครั้งก่อนเธอออกไปไล่ล่าซูผงิ แต่ไม่พบเขาและเธอกลับมามือเปล่า
เธอต้องปล่อยให้เรื่ องผ่านไป แต่การปรากฏตัวของซูผงิ อีกครั้งได้
พิสูจน์การคาดเดาของเธอ
มีการดํารงอยูอ่ นั ยิง่ ใหญ่ที่สามารถควบคุมพลังของมิติเวลาเบื้องหลัง
มนุษย์คนนี้ได้!
“นายเป็ นใครกันแน่?”
หญิงสาวหน้าตึง เธอไม่ได้พยายามที่จะโจมตีซูผงิ อีกครั้ง สิ่ งที่เกิดขึ้น
ในครั้งก่อนได้พิสูจน์แล้วว่าเธอไม่สามารถฆ่าชีวติ มนุษย์คนนี้ได้
อย่างแท้จริ ง ถ้าเธอทําเกินไปหรื อตัดสิ นใจที่จะใช้ความแข็งแกร่ งที่
แท้จริ งของเธอ เธออาจเป็ นปฏิปักษ์ต่อการดํารงอยูอ่ นั ยิง่ ใหญ่และ
บังคับให้เกิดการเผชิญหน้าที่อนั ตราย
หากเป็ นเช่นนั้นคงเป็ นไปไม่ได้ที่จะหนีไปพร้อมกับชีวติ …
ซูผงิ ยิม้ อย่างฝื น ๆ มันเป็ นคําถามเดิมเหมือนครั้งก่อน…
ทําไมเธอต้องทําขนาดนี้? ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเขา
“ผูช้ าย? เป็ นพลเมือง? หรื อบางทีฉนั ควรถูกเรี ยกว่ามนุษย์ต่างดาว…”
ซูผงิ มองไปที่หญิงสาว เขาสงสัยว่าเธอจะพบคําตอบที่น่าพอใจ
หรื อไม่ เขาเกลียดที่จะเสี ยพลังงานไปโดยไม่จาํ เป็ น
นอกจากนี้การเข้ามาที่หลุมศพกึ่งเทพกําลังจะสิ้ นสุ ดลง เขาไม่กงั วล
ว่าเธอจะกักขังเขาได้ แต่เขาจะดีใจกว่ามากที่จะไม่ถูกกักขัง และ
สามารถสนทนาต่อไปได้
หญิงสาวรู ้วา่ มันไม่น่าเป็ นไปได้ที่ซูผงิ จะให้คาํ ตอบที่เธอต้องการ
ง่าย ๆ เธอนึกถึงคําถามอื่น “ครั้งที่แล้วนายบอกว่านายมาจากโลกอื่น
คําว่าโลกอื่นคืออยูท่ ี่ไหน ชื่ออะไร พิกดั คืออะไร?”
“มันคือดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน ส่ วนตําแหน่ง…ระบบสุ ริยะเป็ นคําตอบ
ที่ดีไหมนะ? ส่ วนเรื่ องพิกดั ผมไม่รู้” ซูผงิ พูดตรง ๆ ตามความเป็ นจริ ง
แม้วา่ เขาจะรู ้พิกดั เขาก็จะไม่เปิ ดเผยมัน หากมีโอกาสที่หลุมศพกึ่ง
เทพนี้อยูไ่ ม่ไกลจากกาแล็คซี่ของดาวเคราะห์สีน้ าํ เงินและเหล่า
เผ่าพันธุ์เทพเจ้าตามล่าเขามา มันจะเป็ นหายนะสําหรับทั้งสหพันธ์
หญิงสาวยิม้ เยาะ “นายตั้งใจจะมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันซํ้า ๆ ๆ ๆ”
“…นี่เป็ นเพียงความเข้าใจผิด”
หญิงสาวพยายามขู่ซูผงิ ว่า “อืม บอกความจริ ง ฉันรู ้วา่ นายไม่กลัว
ความตายและสามารถใช้พลังของมิติเวลาเพื่อกลับมามีชีวติ ได้ แต่
ลองนึกดูสิ ฉันสามารถจัดการกับนายได้ ฉันเชื่อว่าในแดนเทพกลาง
นี้ ไม่วา่ นายจะกลับมามีชีวติ อีกกี่ครั้งผลลัพธ์สุดท้ายก็จะยังเป็ น
ความพินาศของนาย!”
ซูผงิ เลิกคิ้ว นัน่ เป็ นปัญหาสําหรับเขา
ดังที่กล่าวมาเขาสามารถหยุดมาที่นี่ได้หากสถานการณ์เลวร้ายที่สุด
ท้ายที่สุดมีสนามบ่มเพาะของเทพเจ้าจํานวนมากเขาต้องการเขา
สามารถประหยัดพลังงานบางส่ วนและไปที่แดนเทพอาเคี่ยน
โดยตรงเพื่อฝึ กอสู ร ..
ในขณะเดียวกันเขาก็สงสัยว่าเขาสามารถใช้โอกาสในการคืนชีพเพื่อ
ฆ่าหญิงสาวคนนี้ได้หรื อเปล่า
“นายกําลังคิดอะไรอยู?่ ” หญิงสาวเริ่ มตื่นตัว เพียงแค่ชวั่ พริ บตา แต่
เธอก็จบั ได้วา่ มีเจตนาฆ่าที่ทาํ ให้เธอหนาวสัน่
เธอไม่ได้กลัวซูผงิ แต่เธอกังวลเกี่ยวกับการดํารงอยูอ่ นั ยิง่ ใหญ่
เบื้องหลังทั้งหมดนี้
ซูผงิ ไม่รู้วา่ เจตนาฆ่าของเขาจะเป็ นที่สงั เกตได้ง่ายของหญิงสาว เขา
จ้องมองไปที่หญิงสาวและเริ่ มคิดอย่างประหลาดใจ
ซูผงิ ยังคงเงียบ หญิงสาวกังวล เธอแอบใส่ ชุดเกราะ เธอสงบสติอารมณ์
ลงแล้วเธอกําลังพิจารณาว่าจะทํายังไง เมื่อการต่อสู เ้ ริ่ มต้นขึ้น
ไม่มีเสี ยงใด ๆ ในห้องครู่ หนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานซูผงิ ก็กลับมาคุย
ต่อ “ผมคิดว่าเราไม่จาํ เป็ นต้องเป็ นศัตรู กนั เนื่องจากคุณรู ้วา่ คุณไม่
สามารถฆ่าผมได้ ทําไมคุณต้องทําให้มนั ยาก?”
หญิงสาวตอบกลับด้วยความเงียบ
ในทางทฤษฎี เธอไม่จาํ เป็ นต้องกําหนดเป้าหมาย แต่เธอควรเป็ น
เพื่อนกับเขา เธอไม่จาํ เป็ นต้องสร้างศัตรู กบั เทพผูล้ ึกลับนั้น
อย่างไรก็ตาม มนุษย์คนนี้ได้เลือกช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในการเผย
ตัว ซึ่งเป็ นช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดสําหรับเธอ เธอถูกเอาเปรี ยบ
สองครั้ง รวมถึงการพบกันครั้งแรกของพวกเขาด้วย …
น่ารังเกียจ!
เธอกัดฟันด้วยความโกรธและกําหมัดแน่น
ในขณะที่เธอโกรธเธอก็พยายามหยุดตัวเองจากการแสดงอารมณ์
ฉุนเฉียว
ซูผงิ นึกไอเดียออก “แล้วเราจะตกลงกันยังไง?”
“ตกลง?”
“ข้อตกลง?”
หญิงสาวมองเขา มนุษย์มีเป้าหมายที่จะมาที่นี่เพื่ออะไร?
“ตกลงอะไร?” เธอถาม
ซูผงิ แสยะยิม้ ในขณะที่แสดงสี หน้าไร้เดียงสา “ครั้งที่แล้วคุณบอกว่า
การบ่มเพาะของคุณจะก้าวหน้าอย่างรวดเร็ วถ้าคุณสามารถเยีย่ มชม
แดนเทพอาเคี่ยนได้ใช่ไหม? ถ้าผมบอกคุณว่าผมมีวธิ ีที่จะพาคุณไป
ที่นนั่ ล่ะ?”
หญิงสาวสับสน
ในโลกนี้คาํ ว่า “แดนเทพอาเคี่ยน” เป็ นข้อห้าม
มีเพียงผูท้ ี่มีสายเลือดบริ สุทธิ์ของเผ่าพันธุ์เทพเจ้าเท่านั้นที่เข้าใจ
ความสําคัญของคําเหล่านั้น ชื่อนี้มีความหมายมาก
อย่างไรก็ตาม แดนเทพอาเคี่ยนถูกปิ ดไปนานแล้ว ไม่มีเผ่าพันธุ์ใด ๆ
ที่ได้รับอนุญาต แม้แต่เทพสู งสุ ดก็ไม่สามารถทําลายม่านพลังของ
แดนเทพอาเคี่ยนได้
หลังจากเงียบไปครู่ หนึ่งหญิงสาวก็ถามว่า “นายต้องการอะไร?”
เธอจ้องมองไปที่ซูผงิ มนุษย์คนนี้แปลกและเขาได้รับการสนับสนุน
จากบางอย่างจากตัวตนที่สามารถควบคุมมิติเวลาได้ สิ่ งนั้นน่าจะรู ้
วิธีเข้าแดนเทพอาเคี่ยน
 ตอนที่ 227 ต่ างฝ่ ายต่ างเจ้ าเล่ ห์
“ผมจะได้อะไรตอบแทนถ้าผมทําตามสัญญานั้น?” ซูผงิ ถามคําถาม
เพราะเขาไม่ตอ้ งการเปิ ดเผยความตั้งใจของเขาเร็ วเกินไป
หญิงสาวเลิกคิว้ “ดินแดน? พลัง? ทองคํา? ความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์
ที่จะทําลายศัตรู ?”
ซูผงิ มองเธออย่างสงสัย “นัน่ มันเยอะมาก คุณกําลังบอกว่าผมไม่
สามารถหาสิ่ งเหล่านี้ได้หรื อ?”
“อืม ตามความเป็ นจริ ง นายสามารถเลือกได้อย่างอิสระ โปรดทราบ
ว่าหากนายต้องการที่ดินสักแห่งสิ่ งที่ดีที่สุดที่ฉนั ทําได้คือมอบโลก
เล็ก ๆ ของแดนเทพให้นาย เนื่องจากฉันไม่มีรู้วา่ นายเป็ นใครหรื อสิ่ ง
ที่นายวางแผนจะบรรลุผลไหม ฉันขอแนะนําให้นายขอเป็ นเงินหรื อ
ทักษะ อย่าคิดที่จะขอวิชาลับใด ๆ ของเรา เพราะนายจะไม่ได้รับ
อะไรเลย”
ซูผงิ จ้องมองไปที่ผหู ้ ญิงคนนั้นโดยไม่พดู ไม่จา โลกใบเล็ก เขาไม่
เคยตั้งใจจะขออะไรมากมายขนาดนั้น!
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้วา่ เขาอาจคาดคะเนคุณค่าที่แท้จริ งของ
ผูห้ ญิงคนนี้ผดิ ไป “ขออภัย แต่…คุณเป็ นเทพแบบไหนกัน?”
เขาบุกเข้ามาในอาณาเขตของฉันสองครั้ง แต่ไม่รู้วา่ ฉันเป็ นใคร ??
ผูห้ ญิงคนนั้นคิดอย่างรอบคอบ ถ้าเป็ นเช่นนั้นฉันก็อาจจะพูดแบบโง่ ๆ
ก็ได้ ไม่มีความจําเป็ นที่จะบอกอะไรกับเขามากเกินไป
“ลืมที่ฉนั พูดไปเถอะ ฉันไม่ได้จริ งจังกับเรื่ องนั้นเลย เหอะ”
ริ มฝี ปากของซูผงิ กระตุก นัน่ เป็ นเรื่ องโกหก เขาสังเกตได้ เธอ
ค่อนข้างจริ งจังในตอนนั้น
ก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าเขากําลังติดต่อกับคนงานทัว่ ไปอีกคนหนึ่งใน
หมู่เทพทั้งหมด หรื ออาจจะเป็ นผูน้ าํ ตัวเล็ก ๆ แต่เขามีความคิดที่
แตกต่างออกไปแล้ว ผูห้ ญิงคนนี้อาจเป็ นคนที่สาํ คัญจริ ง ๆ
ด้วยการทํางานร่ วมกับผูส้ ื บเชื้อสายจากเทพหลายคนในช่วงไม่กี่วนั
ที่ผา่ นมา ซูผงิ ได้เรี ยนรู ้วา่ “การเหยียดสายเลือด” เป็ นปัญหาที่ร้ายแรง
ในโลกนี้ เทพที่มีสายเลือดบริ สุทธิ์มกั จะดูหมิ่นลูกครึ่ งเสมอ ห่วงโซ่
ของการเลือกปฏิบตั ิดาํ เนินไปเรื่ อย ๆ จนกระทัง่ มาถึงมนุษย์และปศุ
สัตว์ที่พวกเขาเลี้ยงไว้
ดินแดนแห่งนี้ถูกค้นพบครั้งแรกและปกครองโดยเทพเลือดบริ สุทธิ์
หลายองค์ซ่ ึงยังคงปกครองอยูจ่ นถึงปัจจุบนั ในมุมมองของพวกเขา
ผูท้ ี่มีเลือดเข้มข้นน้อยกว่านั้นสกปรกและควรได้รับการปฏิบตั ิเยีย่ ง
ทาส
ซูผงิ สงสัยว่าผูห้ ญิงคนนี้เป็ น “เทพบริ สุทธิ์” เธอดูแตกต่างจากกึ่งเทพ
คนอื่น ๆ ผมสี ทองและแสงสี ทองบริ สุทธิ์บ่งบอกถึงความบริ สุทธิ์
ของเธอ แม้วา่ สี ผมและดวงตาเช่นนี้ไม่ได้เป็ นเอกสิ ทธิ์ของเทพบริ สุทธิ์
แต่ลูกครึ่ งที่มีลกั ษณะคล้ายกันมักจะมีเฉดสี แบบสุ่ มผสมอยูใ่ นเส้น
ผม บางครั้งพวกเขาก็พยายามถอน ทําความสะอาดเพื่อให้ดูดีข้ ึน
แต่หากดวงตาของพวกเขามีสีผสมกัน … ก็ไม่สามารถแก้ไขได้
ข้อพิสูจน์ที่น่าเชื่อถือที่สุดซึ่ งยืนยันถึง “ความบริ สุทธิ์” ของเทพเจ้า
คือปี ก อันเป็ นเครื่ องมือในการปลดปล่อยพลังภายในรู ปแบบต่าง ๆ
อย่างไรก็ตาม โดยปกติแล้วเทพจะซ่อนมันไว้เมื่อไม่ใช้งาน อย่าง
น้อยซูผงิ ก็ไม่สามารถดูปีกของเธอได้จากตําแหน่งเขา
ฮึ ช่างมัน ซูผงิ ยักไหล่ สายเลือดของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแผน
ของฉัน เลือดบริ สุทธิ์เป็ นเพียงโบนัสเท่านั้น
ด้วยการใช้เธอฉันสามารถเริ่ มปล้นโลกนี้เพื่อหาของมีค่าหรื อแม้แต่
สร้างกองทัพของฉันเอง โอ้ ฟังดูดีมาก …
“นายกําลังคิดอะไรอยู?่ ” หญิงสาวขมวดคิว้ เมื่อสังเกตเห็นความชัว่
ร้ายในดวงตาของซูผงิ เธอมีความอ่อนไหวต่อสัญญาณอารมณ์ เธอ
เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์น้ ี
“โอ้ ฮิ ฮิ…” ซูผงิ แสร้งทําเป็ นยิม้ “ผมหมายความว่าผมไม่ตอ้ งการ
วิชาลับใด ๆ ถ้าคุณไม่ตอ้ งการแสดงให้ผมเห็น คุณช่วยให้อะไรที่
อ่อนแอกว่านี้ได้ไหมอย่างเช่น … วิชาที่ไม่ลบั ?”
แน่นอนว่าเขามีแผนการที่สกปรกกว่านั้น ผูห้ ญิงคนนั้นคิดก่อนตอบ
ว่า “นายควรรู ้วา่ วิชาเหล่านั้นที่นายคิดมีให้เฉพาะกับสิ่ งมีชีวติ ของ
เผ่าเทพเจ้าเท่านั้น มนุษย์ที่ไร้พลังเทพจะไม่สามารถควบคุมมันได้
ฉันขอเสนอวิชาลับที่ใช้ได้ผลกับนักรบมนุษย์กแ็ ล้วกัน”
ซูผงิ ยิม้ “ได้สิ มันคืออะไร”
หญิงสาวเรี ยกหนังสื อเล่มเล็กเรื องแสงมาไว้ในมือ “นี่คือหนึ่งในเก้า
วิชาเหนือมนุษย์ที่รู้จกั กันดี ’จิตวิญญาณเหนือมนุษย์’ ว่ากันว่านักรบ
มนุษย์ได้สร้างทักษะนี้โดยอาศัยวิชาของเหล่าเทพ เป็ นไปได้ที่มนุษย์
จะเพิม่ พูนวิญญาณในทํานองเดียวกัน ความสามารถนั้นขึ้นอยูก่ บั
พลังวิญญาณของนาย นายต้องการที่จะรับมันหรื อเปล่า?”
“แน่นอน แน่นอน นี่เป็ นของดี”
“ตกลง นายจะพาฉันไปที่แดนเทพอาเคี่ยนได้ยงั ไง?”
“ผมขอดูหนังสื อเล่มนั้นก่อนได้ไหม?”
หญิงสาวโยนหนังสื อโดยไม่คิดอะไรเลย
อย่างไรก็ตาม ซูผงิ พยายามและล้มเหลวในการเปิ ดมัน
หญิงสาวหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุ ข “ฉันได้ผนึกตราประทับไว้
ฉันจะช่วยให้นายเข้าถึงเนื้อหาเมื่อฉันไปถึงแดนเทพอาเคี่ยน”
ซูผงิ ไม่ได้ประท้วงเพราะหนังสื อเล่มนี้ไม่เคยเป็ นรางวัลแท้จริ งที่เขา
อยากได้
เขาเก็บหนังสื อไว้ในช่องเก็บของด้วยรอยยิม้ ที่ไม่เปลี่ยนแปลง “มัน
ง่ายมาก ตอนนี้ผมสามารถพาคุณไปได้เลย”
หญิงสาวพยายามมองหา แต่ไม่พบสิ่ งของที่เกี่ยวกับมิติบนตัวซูผงิ
เลย เธอค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นซูผงิ วางหนังสื อไว้ในที่ที่เธอมอง
ไม่เห็น
“เป็ นอย่างนั้นหรอ? แสดงให้ฉนั ดูหน่อย”
ซูผงิ พยักหน้า “เพื่อให้แน่ใจว่าการเคลื่อนย้ายใช้งานได้ ผมจะต้อง
ทิ้งอักษรรู นไว้ที่หน้าผากของคุณ หากไม่มีสิ่งนี้คุณจะเสี่ ยงต่อการ
สู ญหายไปในความว่างเปล่าตลอดกาล ผมไม่ตอ้ งการให้สิ่งนั้น
เกิดขึ้น”
หญิงสาวหรี่ ตา “นัน่ ไม่ใช่ปัญหา”
เธอขยับผ้าห่มออก เผยให้เห็นร่ างของเธอที่ปกคลุมไปด้วยชุดเกราะ
สี ทองหรู หรา ก่อนจะขยับหัวเข้าไปใกล้ซูผงิ
อย่างที่คิด เธอเตรี ยมพร้อมแล้ว ซูผงิ แสยะยิม้ น่าเสี ยดายที่เธอกําลัง
ตกหลุมพรางของฉัน ซูผงิ กัดนิ้วของเขาและเริ่ มใช้เลือดของเขาวาด
เส้นหลาย ๆ เส้นบนผิวที่อ่อนโยนของผูห้ ญิงคนนั้น สัมผัสที่นุ่มนวล
ทําให้หวั ใจของเขาเต้นเร็ วขึ้นแม้วา่ เขาจะผ่านการต่อสู แ้ ละการตาย
มามากพอที่จะเรี ยนรู ้วา่ เขาไม่ควรได้รับผลกระทบจากเสน่ห์ของ
หญิงสาว
“ฮ่า ฮ่า…” ผูห้ ญิงคนนั้นสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของซูผงิ และแอบ
ยิม้
ด้านหลังของเธอ เธอเอื้อมมือเข้าไปในชุดเกราะ เริ่ มเขียนบางอย่าง
ลงบนร่ างกายของเธอ ซึ่ งเป็ นรู นของซูผงิ แต่เป็ นแบบ “กลับด้าน”
ทั้งคู่วาดเสร็ จพร้อมกัน
“เสร็ จแล้ว” ซูผงิ ก้าวถอยหลัง
แน่นอนสิ่ งที่เรี ยกว่ารู นนี้เป็ นสัญญาอสู ร ตามที่ระบบกล่าวไว้
สิ่ งมีชีวติ ทุกรู ปแบบต้องยอมจํานนต่อพลังของสัญญาอสู ร เทพไม่ได้
เป็ นข้อยกเว้น
สัญญากับราชาอสูรหรื อสิ่ งที่แข็งแกร่ งกว่านั้นจะใช้ไม่ได้ถา้ วิญญาณ
ของเขาไม่สามารถแบกรับมันได้ แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาเพราะเขาสามารถ
เสี ยสละพลังชีวติ ของเขาเพื่อชดเชยกับการขาดพลังวิญญาณได้
ในขณะที่เขาดูผลงานของเขาด้วยรอยยิม้ ที่พึงพอใจ ผูห้ ญิงคนนั้น
กลับดูมีความสุ ขด้วยเช่นกัน
 ตอนที่ 228 การจ้ างงาน
ชัว่ ขณะหนึ่ง มันยากที่จะวัดว่าใครมีรอยยิม้ ใหญ่กว่า
มันคือผูห้ ญิงที่พดู ก่อน “อย่างที่ฉนั คิด นายไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา…
โอ้ นี่สญ
ั ญาอสู รโบราณ? มันโบราณมาก แต่เราก็ไม่ได้ลืมไปซะ
หมด ซึ่ งเป็ นข่าวร้ายสําหรับนาย เพื่อนมนุษย์ของฉัน”
รอยยิม้ ของเธอหายไป แทนด้วยความเยือกเย็น
“ย้อนกลับ!”
ร่ างของเธอเปล่งแสงขณะที่รูนบนหน้าผากเธอถูกปัดเป่ า ก่อนมันจะ
ปรากฏใหม่ดา้ นหน้าเธอ สะท้อนกลับไป
ซูผงิ แปลกใจกับการกระทํา เพราะเขาไม่รู้มาก่อนว่าสัญญาอสู ร
สามารถย้อนคืนได้
เธอแค่ตอ้ งรอสัญญาใหม่เพื่อเปลี่ยนซูผงิ เป็ นอสู รของเธอแทน ตาม
ที่เธอรู ้ ไม่มีอะไรจะช่วยเขาหลบหนีจากสัญญานี้ได้ เธอแค่ตอ้ งงัด
ข้อมูลทั้งหมดจากปากเขา
ปัง!
เธอพลันรู ้สึกถึงพลังมหาศาลที่กระแทกหัวเธอ
เจตจํานงที่ไม่อาจหยุดยั้งฉีกผ่านการป้องกันทางจิตวิญญาณของเธอ
เข้าถึงดวงวิญญาณเธอ ขณะที่บทสวดภาษาแปลก ๆ ดังขึ้น
เธอรู ้สึกหวาดกลัวราวกับมีโลกทั้งหมดกดทับเธอ เธอเคยสัมผัสกับ
ความรู ้สึกโดนกดขี่มาก่อน แต่เธอไม่เคยพบการรุ กรานวิญญาณ
โดยตรงมาก่อน
แต่-แต่ฉนั เป็ นเทพเลือดบริ สุทธิ์!แม้แต่เทพสู งสุ ดคนอื่นก็ไม่สามารถ
รุ กวิญญาณฉันได้แบบนี้!
เธอไม่รู้วา่ เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว มันเป็ นความรู ้สึกแสบร้อน
ที่ยงั อยูบ่ นหน้าผากเธอที่ปลุกเธอให้ตื่นขึ้น
วินาทีที่เธอได้สติ เธอก็พบว่า ‘สัญญาณย้อนกลับ’ ของเธอโดนลบ
ไปอย่างสิ้ นเชิงด้วยพลังเดียวกันกับที่รุกรานร่ างกายเธอ
เธอสามารถบอกได้วา่ ใครก็ตามที่ทาํ มันไม่ได้ต้ งั ใจทําร้ายเธอ มันแค่
การลงโทษเพราะความพยายามของเธอที่จะทําลายสัญญาอสู ร และ
การลงโทษเล็ก ๆ นี้กแ็ ทบลบวิญญาณเธอไป
ในขณะเดียวกัน ซูผงิ ก็ดีใจอีกครั้งที่พบว่าระบบซื่อสัตย์กบั เขา ระบบ
เคยบอกแล้วว่าในฐานะเจ้าของร้านที่ถูกเลือก เขาจะมีภูมิตา้ นทาน
ต่อความพยายามใดก็ตามที่คิดปราบเขาด้วยสัญญาอสู ร บางคนอาจ
ขังเขาด้วยวิธีกายภาพได้ แต่พวกเขาไม่มีทางกดขี่เขาจากภายในได้
สําหรับปัญหาในมือ สัญญาอสู รที่เขาเพิ่งวาดโดนทําลาย ไม่วา่ จะ
ย้อนกลับหรื อไม่กต็ าม
เขาจะขอให้เธอนัง่ นิ่ง ๆ เพื่อให้เขาทํามันอีกได้ไหม? ไม่ นัน่ โง่ไป
“เห้ ระบบ เห็นไหม? มันล้มเหลว!” ซูผงิ พยายามเจรจากับระบบ
“และมันก็เกือบฆ่าฉัน มีโอกาสที่ฉนั จะได้รับค่าชดเชยไหม? ในเมื่อ
สิ นค้าของนายมีปัญหา…นายก็ตอ้ งให้สญ
ั ญาที่ทรงพลังกว่านี้สิ?
หรื อขายด้วยส่ วนลดก็ได้”
“เงียบ”
“ไม่เอาน่า! นายคือ ระบบผูจ้ ดั การอสู รเชียวนะ นี่คืออสูรที่นายไม่
สามารถรับมือได้!”
“ไสหัวไป”
“โปรดหุบปาก”
“โอเค ตอนนี้นายเป็ นแค่เป็ ดโง่สินะ?”
“ยอมรับ”
ซูผงิ ตัดสิ นใจเลิกเถียง และเนื่องจากระบบไม่ให้ความช่วยเหลือใด
การจับเทพธิดาจึงไม่ใช่เรื่ องง่าย แต่ทว่า …การทําให้เธออยูภ่ ายใต้
สัญญาอสู รไม่ใช่วธิ ีเดียวที่เขาจะบรรลุแผน บางทีเขาอาจโน้มน้าว
เธอให้มาเป็ นพนักงานของเขา? ร้านค้าดันต้องการผูช้ ่วยพอดีและ
เธอก็มีเสน่ห์พอสมควร
เขาไม่อยากใช้อสู รเพื่อช่วยงานที่ร้าน นัน่ คงทําให้ลูกค้าเขากลัว
“ระบบ มีทางจ้างเธอมาเป็ นพนักงานที่ร้านไหม?”
“มีสองทาง หนึ่งคือใช้สญ
ั ญาอสู รเพื่อสัง่ ให้อสู รทํางาน แน่นอน
อสู รนัน่ จะไม่ได้รับเงินค่าจ้าง”
“สองคือเซ็นสัญญาจ้างงานตามเงื่อนไขเป็ นธรรม ผ่านสัญญา
เช่นนั้น พนักงานต้องได้รับค่าชดเชยตามผลงาน เมื่อท่านออกจาก
ร้าน ท่านจะไม่สามารถเรี ยกพวกเขาไปช่วยได้”
“งั้น..พนักงานจะช่วยฉันแค่ที่ร้าน ไม่มีอะไรอื่น?”
“ถูกต้อง แต่ทว่า พนักงานดีเด่นจะได้รับโบนัสและผลประโยชน์ต่าง ๆ
จากร้าน หนึ่งในนั้นคือสิ ทธิการลางานชัว่ คราว”
“ดี พวกเขาสามารถสู เ้ พือ่ ฉันระหว่างวันหยุดได้” ซูผงิ พยักหน้าพอใจ
“ดุลยพินิจในการประเมินผลงานของพนักงานเป็ นเอกสิ ทธิ์เฉพาะ
ระบบ”
“...บ้าจริ ง นายอ่านใจฉันด้วยงั้นเรอะ?”
“นัน่ ไม่จาํ เป็ น แถม เตือนเรื่ องการดูหมิ่นครั้งแรก”
ซูผงิ สู ดหายใจลึก เขาตัดสิ นใจไม่เสี่ ยงทําให้ระบบโกรธเพื่อหลีกเลี่ยง
อาการกระตุกเหมือนผูป้ ่ วยระยะสุ ดท้ายแบบเทพธิดาตรงหน้า
“อะแฮ่ม มีขอ้ จํากัดเกี่ยวกับพนักงานไหมถ้าฉันเลือกตัวเลือกสอง?
ฉันสามารถเซ็นสัญญากับคนตรงหน้าฉันได้ไหม?”
“สัญญาจะถูกร่ างและบริ หารโดยระบบ มันสามารถยอมรับได้ทุก
สิ่ งมีชีวติ แต่ทว่า อีกฝ่ ายต้องยินยอมในสัญญา นายสามารถแสดง
สัญญานี้ให้เธอดูก่อนได้”
ซูผงิ สัมผัสได้วา่ มีวตั ถุเพิ่มเข้าไปพื้นที่เก็บของเขา เขารี บนํามันออกมา
สังเกตว่าเป็ นม้วนกระดาษสี ทอง
“ขอฉันดูก่อน…ข้อตกลงจ้างงานที่ทาํ โดยร้านขายอสู รพิกซี่ ส่ วน
แรก หน้าที่ของพนักงาน…”
มันค่อนข้างสั้น ข้อตกลงดังกล่าวส่ วนใหญ่คล้ายกับสัญญาทัว่ ไปที่
ใช้กบั บริ ษทั การค้า ซึ่งล้วนบอกคนงานให้เชื่อฟังเจ้านาย รอก่อน…
มันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับพนักงานที่ร้าน…ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขา
สังเกตเห็นข้อบกพร่ อง ระบบน่ากลัวกว่าฉันซะอีก
“อะแฮ่ม” เขาโยนม้วนกระดาษให้เธอ “สัญญาอสู รนั้นจําเป็ นเพื่อพา
เธอไปยังดินแดนเทพอาเคี่ยน แต่เธอทําลายมัน นี่ ฉันมีให้อีกตัวเลือก
อ่านและเซ็นชื่อถ้าไม่มีปัญหา ถ้าเธอทํางานให้ฉนั แดนเทพอาเคี่ยน
จะไม่ใช่สถานที่แห่งเดียวที่เธอจะได้เห็น ฉันสามารถพาเธอไปได้
ทุกโลกที่เธอไม่เคยฝันถึง”
เธอเพิง่ หายจากอาการตกใจ เธอเหลือบมองม้วนกระดาษที่เธอเพิง่
ได้รับ
“ร้านขายอสู รพิกซี่? การจ้างงาน??”
 ตอนที่ 229 โจแอนนาตกลงรับงาน
“ร้านขายอสู ร ??”
แน่นอนว่าเธอจําชื่อแปลก ๆ แบบนี้ไม่ได้เนื่องจากมีร้านค้ามากมาย
ให้เธอจํา และแน่นอนว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนมาจ้างเธอแบบนี้
ฉันเป็ นเทพ! เขาคิดว่าฉันเป็ นคนธรรมดาที่เขาสามารถใช้งานได้?
แม้แต่ บริ ษทั การค้าที่ใหญ่ที่สุดในขอบเขตนี้จา้ งฉันไม่ได้ แต่ตอนนี้
มนุษย์ตอ้ งการให้ฉนั ทํางานให้เขา ??
เธอขมวดคิ้วและใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ของเธออย่างระมัดระวังเพื่อตรวจ
สอบว่าม้วนกระดาษม้วนนั้นมีกบั ดักหรื อเปล่า เธอคิดว่าซูผงิ จะต้อง
วางกับดักอย่างแน่นอน
แต่…มันไม่มี ไม่วา่ เธอจะมองยังไง บางทีวตั ถุอาจจะดูแปลก ๆ แต่
ไม่มีอะไรเป็ นอันตราย
“เธออ่านเสร็ จหรื อยัง?” ซูผงิ เร่ ง “แค่รีบเซ็นชื่อ ถ้าเธอต้องการไป
แดนเทพอาเคี่ยนจริ ง ฉันต้องรี บออกไปแล้ว”
“…นายแน่ใจหรื อว่านี่จะช่วยให้ฉนั ไปที่นนั่ ได้? การจ้างงานนี้เกี่ยว
ข้องกับแดนเทพอาเคี่ยนยังไง?”
ซูผงิ กระแอม “ฉันต้องการสิ่ งนั้นเพื่อที่ฉนั จะได้เคลื่อนย้ายเธอออก
ไปจากอาณาจักรนี้ได้ ชักช้าจริ ง”
“แล้วฉันจะรู ้ได้อย่างไรว่านายจะทําตามสัญญา ถ้าฉันทําตามนาย”
“ฉันคิดผิดจริ ง ๆ” ซูผงิ ผายมือ
“นัน่ เป็ นโอกาสเดียวที่เธอจะได้รับจากฉัน ไม่มีอะไรมาก ฉันจะถูก
ไล่ออกจากโลกนี้ในไม่ชา้ เธอจะไม่พบฉันอีก ฉันคงไม่มาที่นี่เป็ น
ครั้งที่สอง เฮ้ มีโลกที่น่าสนใจมากมายรอให้ฉนั ไปดู และแม้วา่ ฉัน
จะกลับมา แต่ฉนั ก็จะไม่มาหาเธอ ตอนนี้เธอต้องเลือก”
ผูห้ ญิงคนนั้นจ้องมองเขาสักครู่ และไม่เห็นร่ องรอยของการโกหก
การรับรู ้ของเธอช่วยให้เธอตรวจพบความพยายามที่น่ากลัวของเขา
ก่อนหน้านี้ ในขณะที่เธอเห็นว่าเขาพูดจริ ง
“แดนเทพอาเคี่ยน…”
เธอตัดสิ นใจไม่ได้
เทพเจ้าหลายองค์รวมถึงผูป้ กครองที่แข็งแกร่ งสุ ดเคยใฝ่ ฝันจะไปที่
นัน่ สักวัน การไปที่นนั่ เธออาจพูดคุยกับเทพที่นนั่ และขอร้องให้พวก
เขายอมรับหลุมศพกึ่งเทพอีกครั้งหลังจากที่ถูกทอดทิ้งมานับพันปี
แต่เธอไม่เชื่อว่ามนุษย์จะรู ้วธิ ีเข้าสู่ แดนเทพอาเคี่ยน แม้วา่ ข้อเสนอ
การจ้างงานนี้ดูเหมือนจะเป็ นจริ ง แต่กไ็ ม่เพียงพอทําให้พวกเธออยู่
ใกล้กบั อาณาจักรที่ถูกปิ ดตายนั้น
“เร็ ว” ซูผงิ กระตุน้ อีกครั้ง “ฉันเหลือเวลาอีกแค่ชวั่ โมงเดียว”
“ให้เวลาฉันหน่อย”
ซูผงิ ทํานัง่ ที่ขอบเตียงของเธอ “คิดเร็ ว ๆ”
ผูห้ ญิงคนนั้นดูไม่พอใจที่เห็นว่ามีมนุษย์มาทําให้ผา้ ปูที่นอนของเธอ
แปดเปื้ อน แต่เธอสามารถระงับอารมณ์เธอได้เนื่องจากมีเรื่ องสําคัญ
กว่าอยูใ่ นมือ
“ฉันจะเซ็นสิ่ งนี้ได้ยงั ไง?”
“ง่าย ๆ เขียนชื่อของเธอไว้ อย่าลืมใช้เลือดของเธอ”
หญิงสาวหลับตาและทําการสแกนอย่างละเอียดอีกครั้ง คราวนี้เธอ
รู ้สึกได้ถึงร่ องรอยของพลังวิเศษที่มีอยูใ่ นม้วนกระดาษ
นี่คือ…การอยูภ่ ายใต้กฎอย่างสมบูรณ์?
สิ่ งนี้บอกเธอว่าได้ทาํ สัญญาและรับรองโดยกฎที่เฝ้าดูทวั่ ทุกมุมโลก
จะไม่มีการย้อนกลับหากเธอยินยอมกับข้อตกลง เธอต้องอ่านอย่าง
ระมัดระวัง
ทุกสิ่ งที่กล่าวมา เธอใช้เวลาไม่มากนักเพราะไม่มีขอ้ ความมากมาย
หน้าที่และข้อจํากัด …การจ่ายเงินและสวัสดิการ…โอ้มีของน่าสนใจ
มากมายที่ฉนั จะได้รับ และโอกาสไปพักร้อนในขอบเขตที่ฉนั เลือก
ฉันสามารถสร้างรายได้จากการเป็ น ‘พนักงานดีเด่น’ …
เนื่องจากเป็ นไปไม่ได้ที่จะฝ่ าฝื นสิ่ งที่เขียนไว้ในข้อตกลง จึงกล่าวได้
ว่าทุกส่ วน “การจ่ายเงินและค่าตอบแทน” จะต้องเป็ นจริ ง
แต่ในใจของเธอลึก ๆ แล้วเธอยังคงมีขอ้ สงสัยเกี่ยวกับศีลธรรมของ
ซูผงิ
ผ่านไปครึ่ งชัว่ โมง ซูผงิ รู ้สึกว่าความอดทนของเขากําลังจะหมดลง
“เพื่อเห็นแก่เทพ - ฉันจะไม่พดู มากไปกว่านี้ เธอจะไปกับฉันหรื อไม่?”
ผูห้ ญิงคนนั้นแสดงท่าทางมุ่งมัน่ ให้เขาเห็น “ตกลง ฉันจะเซ็นชื่อ”
“เอาเลย!”
โดยไม่ถามคําถามเพิ่มเติม ผูห้ ญิงคนนั้นกัดนิ้ว ทิ้งชื่อของเธอไว้บน
ม้วนกระดาษที่เริ่ มเรื องแสงอย่างช้า ๆ – โจแอนนา
ซูผงิ มองไปที่ขอ้ ตกลงที่เสร็ จสิ้ นแล้วถามระบบ “ตอนนี้เรี ยบร้อย
ไหม?”
“โปรดรอสักครู่ เจ้าของ ปัจจุบนั เธอพยายามหลีกเลี่ยงข้อจํากัดโดย
การย้ายจิตสํานึกไปที่อื่น ค้นหาแหล่งที่มาของเธอในสาม สอง หนึ่ง
…”
ในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้นโจแอนนาก็ตะโกนด้วยความหวาดกลัว
และกุมหัว “นายทําอะไรฉัน มนุษย์ ??”
“แค่ทาํ ให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้คิดใช้กลอุบายสกปรก ดังนั้นสิ่ งที่ฉนั
กําลังมองอยูไ่ ม่ใช่เธอตัวจริ งใช่ไหม บอกฉันมาว่าเธอมีหน้าที่อะไร
ในบรรดาเทพทั้งหมด?”
โจแอนนาดูค่อนข้างโกรธที่ซูผงิ เปิ ดเผยแผนของเธอ “ไม่ใช่ธุระ
อะไรของนาย!”
“เผือ่ เธอไม่รู้ ตอนนี้เธอเป็ นพนักงานของฉันแล้ว และถ้าเธอต้องการ
รับโบนัสพิเศษ เธอต้องฟังคําสัง่ ของฉัน ฉันจะไม่สนใจคนที่สร้าง
ปัญหาอยูเ่ สมอ เข้าใจไหม? ” ซูผงิ พยายามทําให้เธอกลัว
แต่มนั เป็ นความจริ งเพียงบางส่ วนเนื่องจากเธอจําเป็ นต้องทํางาน
หนักขึ้นเพื่อหารายได้
โจแอนนากัดฟันแน่น ความพยายามครั้งสุ ดท้ายของเธอที่จะปั ดเป่ า
“หน้าที่” ของเธอลงเอยด้วยความล้มเหลวเมื่อมีพลังร้ายตามวิญญาณ
ที่หลบหนี ขังตัวตนที่แท้จริ งของเธอไว้ เธอไม่มีทางหนีจากมันได้
ความรู ้ที่ท่วมท้นเกี่ยวกับ “ร้านขายอสู ร” เข้ามาในความคิดของเธอ
โดยไม่ได้รับเชิญ ซึ่ งทั้งคู่ยนื ยันว่าร้านนั้นเป็ นของจริ งและบอกเธอ
ว่าเธอกลายเป็ นพนักงานแล้ว
มัน … ไม่เลวเลยเพราะเธอรู ้แล้วว่ารางวัลที่เธอสัญญาไว้น้ นั เป็ นของ
จริ งเช่นกัน พลังที่ไม่อาจต้านทานได้แบบนั้นทําให้เธอมัน่ ใจผลกําไร
ในอนาคต ตราบเท่าที่เธอพยายามอย่างเพียงพอ มันก็มีทางไปแดน
เทพอาเคี่ยนในภายหลัง พลังลึกลับได้แสดงให้เธอเห็นภาพสั้น ๆ
ของแดนเทพอาเคี่ยนซึ่งทําให้เธอจําตอนที่ท้ งั สองอาณาจักรยังอยู่
ด้วยกันได้
“ระบบนายพบแล้วใช่ไหมว่าตัวตนแท้จริ งของเธอซ่อนอยูท่ ี่ไหน?
แล้วเธอจะใช้ร่างที่แท้จริ งนั้นทํางานในร้านหรื อเปล่า?” ซูผงิ
ต้องการแน่ใจ
“…ตามข้อตกลง เธอมีอิสระที่จะใช้ร่างปั จจุบนั เพื่อเข้าร่ วมงานของ
เธอ แต่ระบบแนะนําให้พยายามเอาชนะความไว้วางใจของเธอ เธอ
อาจรู ้สึกสบายใจพอที่จะใช้ตวั ตนที่แท้จริ ง “
“นัน่ น่าเบื่อมาก แต่ฉนั เดาว่ามันไม่เกิดความแตกต่างตราบใดที่เธอ
ช่วย ‘ร่ างแท้จริ ง’ นั้นมีลกั ษณะยังไง? เธอแข็งแกร่ งแค่ไหน?”
“เธอคล้ายกับเทพผูย้ งิ่ ใหญ่ที่ปกครองโลกนี้”
“ว้าว จริ งเหรอ” ซูผงิ ประหลาดใจที่ได้ยนิ เช่นนั้น “นัน่ ต้องเป็ นเหตุผล
ว่าทําไมเธอถึงรู ้ศาสตร์ลบั ที่เทพทุกองค์ใช้”
“แจ้งเตือน การเชื่อมต่อกับหลุมศพกึ่งเทพจะยุติลงในสิ บวินาที เก้า
แปด…”
ซูผงิ รี บหันไปหาโจแอนนา “เอาล่ะได้เวลากลับไปที่ร้านแล้ว”
โจแอนนายังคงดูไม่พอใจเพราะมีบางอย่างเปิ ดเผยแหล่งที่มาแสน
เปราะบางของเธอ แม้วา่ งานใหม่จะให้ผลตอบแทนสู งก็ตาม
 ตอนที่ 230 กลับและรางวัล
หลังจากการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของสภาพแวดล้อมซึ่งไม่
น่าแปลกใจสําหรับซูผงิ อีกต่อไป เขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เห็นห้อง
อสู รที่คุน้ เคยในร้านของเขา แม้วา่ ครั้งนี้จะมีคนอื่นอยูด่ ว้ ยก็ตาม
“นี่คือ…แดนเทพอาเคี่ยนหรอ?” โจแอนนามองไปรอบ ๆ ห้อง
ส่ วนซูผงิ พยายามทําตัว “เจ้ากี้เจ้าการ” ในขณะที่เขาพูดว่า”ไม่ นี่คือ
ร้านขายอสู รที่เธอจะใช้เวลาส่ วนใหญ่ในการทํางาน แดนเทพ
อาเคี่ยนจะต้องรอจนกว่าเธอจะได้รับโอกาส”
โจแอนนาดูไม่มีความสุ ขกับความคิดของเขา “ช่วยบอกฉันทีวา่ มัน
จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ?”
เธอรู ้สึกแย่ทนั ทีที่ถามคําถามนั้น ราวกับว่าเธอกําลังยอมรับหน้าที่
ใหม่ของเธอด้วยความเต็มใจ
“การประเมินจะเกิดขึ้นทุก ๆ ท้ายฤดู เป็ นไปได้ที่จะเกิดขึ้นก่อนหน้า
นี้ถา้ เธอทํางานเก่ง” ซูผงิ เล่าสิ่ งที่เขาเพิ่งเรี ยนรู ้จากระบบ “สําหรับ
ตอนนี้เธอควรรับฟังข้อตกลงของฉัน ปฏิบตั ิต่อลูกค้าของเราด้วย
มารยาทที่ดี นี่เป็ นพื้นฐาน”
“นายจะมาบังคับฉันแบบนี้เนี่ยนะ!”
“โอ้ ลองพูดแบบนั้นอีกครั้งดูสิ แล้วฉันจะเพิ่มบทวิจารณ์เชิงลบแรก
ลงในกระดาษของเธอ”
โจแอนนาเงียบไป ขณะที่ภาพผุดขึ้นมาในความคิดของเธอ ซึ่งแสดง
ให้เห็นถึงประวัติพ้นื ฐานของสถานะการจ้างงานในปัจจุบนั ของเธอ
มีรายละเอียดบางอย่างเช่นความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้ ระดับของเธอ
และทักษะมากมายที่เธอได้เรี ยนรู ้
นอกจากนี้เธอยังเห็น “การให้คะแนนพนักงาน” ซึ่งปัจจุบนั ตั้งไว้ที่
100 ข้าง ๆ เธอเห็นข้อความอีกข้อความหนึ่งที่อธิบายว่าการให้
คะแนนนี้ทาํ งานยังไง
เธอสามารถกลายเป็ น”พนักงานดีเด่น” ได้โดยการพัฒนาคะแนนเป็ น
200 ในทางกลับกัน สวัสดิการพื้นฐานของเธอจะถูกเพิกถอนหากตํ่า
กว่า 80 หากแย่ลงเรื่ อย ๆ จนถึงระดับ 60 เธอจะตกงานและถูกบังคับ
ให้กลายเป็ นทรัพย์สินของร้านขายอสู รแทน ความหมายคือเธอจะ
กลายเป็ นอสู รที่ไม่มีรายได้
อะไร?? อสู ร?? ฉัน?? ไม่มีอะไรเหมือนในข้อตกลงเลย!
เธอรู ้สึกถึงความต้องการที่จะปลดปล่อยคําสาป สถานที่แห่งนี้เป็ น
คุกประหลาด!
เธอเสี ยใจกับการตัดสิ นใจของเธอ การเปิ ดเผยความเป็ นส่ วนตัว
ทั้งหมดของเธอมีเหตุผลพอที่จะทําให้เธอไม่รับงานนี้ถา้ เธอรู ้มา
ก่อน ประวัติไม่เพียงแต่มีเกือบทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ แต่ยงั กล่าวถึง
หลายสิ่ งหลายอย่างแม้แต่ตวั เธอเองก็จาํ ไม่ได้ชดั เจน เช่นทักษะ
หลายอย่างที่เธอไม่ได้ใช้มาเป็ นเวลานานแล้ว
การตรวจสอบโดยละเอียดดังกล่าวยังชี้ให้เห็นว่าสิ่ งที่เธอไม่สามารถ
ฝ่ าฝื นได้คือการดูแลร้านขายอสู รแห่งนี้
อย่างน้อยก็มีบางอย่างที่ทาํ ให้สบายใจ เธอสังเกตเห็นว่าซูผงิ ไม่ใช่
คนที่ตดั สิ นคะแนนของเธอ มิฉะนั้นเขาจะทําให้มนั เป็ นศูนย์และทํา
ให้เธอกลายเป็ นอสู ร
“เห็นนัน่ ไหม?” ซูผงิ ชี้คอกเลี้ยงดูที่วา่ งเปล่าหลายคอกใกล้ ๆ “เข้า
ไปที่นนั่ อย่าออกมาข้างนอกจนกว่าฉันจะบอกให้ออก”
แน่นอนว่าโจแอนนาไม่อยากฟัง เธอรู ้ดีวา่ ซูผงิ ไม่สามารถควบคุม
คะแนนของเธอได้ แต่เธอไม่ตอ้ งการต่อต้านเขาอย่างเปิ ดเผย
เธอทําตามคําพูดของเขาด้วยความไม่พอใจและเห็นอักษรรู นเวท
มนตร์หลายตัววาดอยูบ่ นพื้น นี่คือ…อักษรรู นเลี้ยงดู?
เธอตรวจดูคอกเลี้ยงดูหลายคอกที่อสู รบางตัวกําลังพักผ่อนอยู่ เห็น
ได้ชดั ว่าพวกมันถูกทําให้เล็กลงเพื่อให้พอดี
เธอตรวจสอบรู นและเรี ยนรู ้วธิ ีคดั ลอก พวกมันวาดยากนิดหน่อย แต่
เธอสามารถจัดการได้ตราบเท่าที่เธอมีวตั ถุดิบ
“ฉันต้องบอกว่ามันเป็ นเรื่ องยากที่จะพบคอกเลี้ยงดูที่มีประสิ ทธิภาพ
เช่นนี้ในทุกวันนี้…” เธอพึมพําขณะก้าวเข้าไปในคอกเลี้ยงดู
เธอรู ้สึกได้ถึงพลังของคาถาที่ควบคุมสภาพแวดล้อม ทุกอย่างดูขยาย
ใหญ่ในมุมมองเธอ เนื่องจากร่ างกายของเธอได้รับการปรับขนาดให้
มีขนาดที่กะทัดรัดขึ้น
ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกได้ถึงกระแสพลังที่เพิม่ เข้ามาในร่ างของ
เธอ
พลังบริ สุทธิ์..
แม้แต่ในสนามฝึ กฝนเฉพาะทางที่เทพสร้างขึ้น ก็ไม่ง่ายเลยที่จะหา
พลังงาน “บริ สุทธิ์” มาใช้ หลุมศพกึ่งเทพเคยเป็ นสนามรบโบราณ
กาลเวลาที่ผา่ นไปไม่สามารถชําระล้างสิ่ งแปดเปื้ อนและร่ องรอย
แห่งความชัว่ ร้ายที่หลงเหลืออยูไ่ ด้ท้ งั หมด นัน่ คือสาเหตุที่ทาํ ให้เทพ
ทุกองค์ยากจะพัฒนาพลังของตัวเอง
แม้จะผ่านไปหลายพันปี แต่กม็ ีเทพชั้นสู งเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถ
เข้าถึงระดับสู งสุ ดได้ ทําให้พวกเขาเป็ นอมตะ ทําให้พวกเขาสามารถ
มีอาํ นาจเหนือโลกได้ตลอดไป เว้นแต่พวกเขาจะแสวงหาความตาย
ด้วยเหตุผลบางประการ
พลังงานบริ สุทธิ์และปราศจากการปรุ งแต่งนั้นดูเหมือนจะไม่มีพลัง
มากเท่ากับพลังงานจากสวรรค์ แต่โดยทัว่ ไปแล้วมันจะมีประโยชน์
ต่อสิ่ งมีชีวติ ทั้งหมด
โจแอนนาหลับตาลง เริ่ มฝึ กฝนเทคนิคพิเศษของตัวเอง พัฒนาความ
แข็งแกร่ ง พลังงานส่ วนใหญ่ไร้ประโยชน์สาํ หรับ “ตัวตนแท้จริ ง”
ของเธอ แต่อวตารนี้อยูใ่ นระดับ “ราชาอสูร” ซึ่ งยังมีช่องว่างให้พฒั นา
ซูผงิ ดีใจที่เทพธิดาองค์น้ ียอมนัง่ เงียบ ๆ แทนที่จะสร้างความวุน่ วาย
ซึ่งในกรณี น้ ีมนั ค่อนข้างยากที่จะอธิบายกับครอบครัวของเขาว่าเธอ
เป็ นใครมาจากไหน? ผูช้ ายและสาวสวยที่ใช้เวลาสองสามชัว่ โมงใน
ห้องส่ วนตัวมีแต่จะนําไปสู่ การตีความผิด ๆ
พูดถึงครอบครัวของเขา…เขาสังเกตว่าร้านเงียบมาก เขารู ้สึกไม่ดีกบั
เรื่ องนี้ เขาจึงรี บออกไปข้างนอกและเห็นว่าแม่ของเขาหลับไปบน
เก้าอี้ตวั เดียวที่มีอยูใ่ นร้าน ในขณะที่ซูหลิงเยวีย่ กําลังเล่นโทรศัพท์
อยูบ่ นพื้น จากการเคลื่อนไหวของนิ้ว เธออาจกําลังเล่นเกมปริ ศนา
ราคาถูกที่เป็ นที่นิยมในหมู่เด็ก ๆ
ซูผงิ ถอนหายใจอย่างโล่งอก ครู่ หนึ่งเขาคิดว่ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นใน
ขณะที่เขาไม่อยู่
เวลาเจ็ดวันในหลุมศพกึ่งเทพหมายความว่าโลกจริ งเวลาผ่านไปเพียง
ไม่กี่ชวั่ โมง เขาประหลาดใจเพราะยังไม่มีใครมาตามหาเขา หากมี
ใครสักคนมีพลังมากพอจะควบคุมอาณาจักรลับ การค้นหาทุกอย่าง
เกี่ยวกับเขาจะใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที
เป็ นไปได้ไหมว่ามีบางอย่างขัดขวางบุคคลนั้นอยู?่
อย่างไรก็ตาม เขาต้องขยายพื้นที่ปลอดภัยให้เร็ วที่สุด
ซูหลิงเยวีย่ ได้ยนิ และเงยหน้าขึ้นมองจากโทรศัพท์มือถือของเธอ
“นายอยูท่ ี่นนั่ ใช่ม้ ยั ? นายไม่รับสายฉันสักสาย”
“เธอโทรหาฉัน? เพื่ออะไร?”
“โอ้ ไม่มีอะไรร้ายแรง เราต้องสัง่ อะไรกิน แต่เราต้องถามว่าเรา
สามารถทําสิ่ งนั้นได้ไหม”
“ไม่ได้ การกินของที่คนอื่นนํามาอาจเป็ นอันตรายได้ในตอนนี้”
“ฉันพออยูไ่ ด้โดยไม่ตอ้ งกินข้าวสักมื้อ แต่แม่ล่ะ? เราปล่อยให้แม่อด
อาหารไม่ได้”
ซูผงิ ขมวดคิ้ว นัน่ เป็ นปัญหา
ระบบขัดจังหวะความคิดของเขาด้วยการแจ้งเตือน
“ขอแสดงความยินดีเจ้าของ นายได้ทาํ ภารกิจการฝึ กฝนพิเศษสําเร็ จ
แล้ว รางวัล : เม็ดยาพลังขั้นกลาง 1 เม็ด พร้อมแบบฝึ กหัดเทคนิคใน
ตํานานแบบสุ่ ม”
หลังจากข้อความดังกล่าวซูผงิ เห็นวงล้อปรากฏขึ้นตรงหน้า ในขณะ
ที่นอ้ งสาวของเขาไม่ตอบสนอง
ดี ฉันเพิ่งถึงระดับห้า ด้วยเม็ดยาพลังนี้ ฉันอาจจะขึ้นสู่ ระดับถัดไป
ได้ทนั ที และด้วยความช่วยเหลือของปริ ซึมดวงดาวฉันสามารถ
ปลดปล่อยพลังดวงดาวระดับแปดได้ในเวลาสั้น ๆ !
วงล้อค่อนข้างอธิบายตัวเองได้ดี
เพื่อไม่ให้ดูงี่เง่าเกินไปจากการจ้องมองอากาศว่างเปล่า เขาจึงกลับ
เข้าไปในห้องอสู รและปิ ดประตู
“อีกแล้วเหรอ ?? นายต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน?” ซูหลิงเยวีย่
ประท้วงออกมาดัง ๆ
“อีกไม่นาน!” ซูหลิงเยวีย่ ก้มหน้าและหยิบโทรศัพท์ข้ ึนมาเพื่อเล่น
ต่อ “โอ้ ฉันลืมหยุดเกมชัว่ คราว!”
“โอเคเริ่ มเลย” ซูผงิ พึมพํากับวงล้อเสมือนจริ งในมุมมองของเขา
เมื่อวงล้อหยุด หนังสื อเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่ก่ ึงกลางและบินเข้าหา
ใบหน้าของเขา ชื่อหนังสื ออ่านว่า “หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ”
หมัด? วิชาการต่อสู ป้ ระเภทหนึ่ง? ซูผงิ สงสัย
ด้วยความตั้งใจของเขา หนังสื อเล่มนี้สลาย กลายเป็ นลําแสงพุง่ เข้า
มาที่หน้าผาก ส่ งข้อมูลจํานวนมหาศาลเข้าสู่ สมองของเขาโดยตรง
พร้อมกับภาพหลายภาพที่แสดงให้เขาเห็นโลกแสนโหดร้ายและ
ทารุ ณซึ่งดูเหมือนจะตกเป็ นเหยือ่ ของความโหดร้ายจากสงคราม
ฝูงผีและก็อบลินออกอาละวาดไปทัว่ ดินแดน
ลําแสงสี ทองพุง่ ทะลุความมืด กระแทกลงบนพื้น มันคือหมัดสี ทอง
ขนาดยักษ์ที่พงุ่ ลงมาเหมือนดาวหาง บดขยี้อสู รจํานวนมากให้แหลก
สลาย
ซูผงิ เฝ้ามองด้วยความหวาดกลัว
หลังจากการแสดงผล เขาเห็นเงาปรากฏขึ้นพร้อมกับอธิบายที่มาของ
เทคนิคนี้ ซึ่งอ้างว่าเป็ นจอมอสู รโบราณที่ปกครองโลกดั้งเดิม
“หมัดแห่งความยุติธรรม พลังที่สมบูรณ์แบบไม่มีใครเทียบได้…”
ซูผงิ อ่านบทนําดัง ๆ ในขณะที่เขาจดจ่อกับการศึกษาของเขาอย่าง
เต็มที่
เขาตื่นขึ้นมา พบว่าทุกอย่างเกี่ยวกับเทคนิคใหม่ได้รับการสลักลึกลง
ไปในใจของเขา
ดูเหมือนว่าเขาสามารถพัฒนาทักษะนี้ได้จนถึงระดับที่หา้ ซึ่งในเวลา
นั้นเขาจะสามารถปลดปล่อยการโจมตีที่สามารถทําลายสวรรค์และ
โลกได้
ทักษะนี้เป็ นสิ่ งที่เหลืออยูจ่ ากนักรบโบราณซึ่งไม่ตอ้ งการให้หายไป
จากโลกนี้ แม้จะหลังจากความตาย
“ฉันหวังว่าสักวันฉันจะกลายเป็ นคนแบบนี้ได้…” ซูผงิ พึมพํา
จากนั้นเขาพยายามใช้ท่าพื้นฐานหลายท่าตามคําสัง่ เพียงเพื่อจะพบว่า
ตอนนี้เขาไม่สามารถทําอะไรได้เลย
ฮึ วิญญาณ ร่ างกายและจิตวิญญาณของฉันจะต้องสอดคล้องกันตาม
กระแสของพลังงาน …
เขาหลับตาเพื่อจดจําขั้นตอนแรกอย่างระมัดระวัง ก่อนจะขยับหมัด
ออกไปด้านหน้า
หวีด!
มือของเขาก่อให้เกิดเสี ยงแหลมดังในอากาศ หมัดนั้นมีพลังมากกว่า
ที่เขาสามารถรวบรวมได้ตามปกติ ถึงกระนั้นเขาก็ยงั ห่างไกลจาก
การบรรลุระดับแรกของทักษะ
ตามสิ่ งที่เขาได้เรี ยนรู ้ ระดับแรกจะทําได้เมื่อหมัดของเขาเร็ วพอที่จะ
สร้างโซนิคบูมขนาดเล็ก จากนั้นเขาจะสามารถต่อยอสู รระดับเก้าจน
ตายได้โดยไม่ตอ้ งใช้เครื่ องมือใด ๆ
การฝึ กฝนทักษะต้องใช้เวลาเยอะ ตอนนี้ เขาตัดสิ นใจที่จะทําธุระ
ของร้านค้าก่อน ไม่มีเหตุผลที่จะต้องเร่ งรี บ ทักษะโบราณเช่นนี้ตอ้ ง
ใช้เวลาหลายสิ บปี หรื อแม้แต่ชวั่ ชีวติ ในการฝึ กฝนอย่างเต็มที่ อย่าง
น้อยก็สาํ หรับนักรบทัว่ ไป
เขาเรี ยกพื้นที่เก็บของของเขา หยิบเม็ดยาพลังที่เขาเพิ่งได้มา
ไม่สามารถต้านทานพลังงานอันเย้ายวนที่แผ่ออกมาจากมันได้ เขา
กลืนมันเข้าไปในครั้งเดียวอย่างรวดเร็ ว
ชัว่ ขณะหนึ่งเขารู ้สึกว่าร่ างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงานบริ สุทธิ์
ซึ่งต้องใช้เวลาหลายเดือนในการย่อย ความจุพลังดวงดาวของเขาถูก
เพิม่ ขึ้นทันทีที่ระดับหกขั้นตํ่า
เขาหวังเป็ นอย่างยิง่ ที่จะรวบรวมเม็ดยาเหล่านั้นให้มากขึ้นเพื่อให้
สามารถเลื่อนระดับได้ทนั ที ท้ายที่สุดเขาเพิง่ กลายเป็ นนักรบอสู ร
ต่อสู เ้ มื่อสองเดือนก่อน เขาก้าวหน้าเร็ วมาก หลังจากหายตื่นเต้นแล้ว
เขาก็ออกจากห้องอสู รอีกครั้งและพบน้องสาวของเขาซึ่งยังคงเล่น
เกมมือถือเหมือนเดิม
“มีใครมาพูดคุยเกี่ยวกับแผนการขยายร้านของเราบ้างไหม?”
ซูหลิงเยวีย่ มองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ “มีแต่ไม่สามารถทําอะไรได้
ทําได้แค่รอนายออกมา ฉันต้องบอกให้พวกเขากลับมาภายหลัง”
“เข้าใจแล้ว หึ พวกเขาค่อนข้างเร็ ว”
เขาเดินไปที่คอมพิวเตอร์เพื่อโทรหาผูช้ ่วยที่เขาจ้างมาเพื่อเรี ยกมาพบ
เร็ วขึ้น
เนื่องจากไม่มีอะไรทําระหว่างรอเขาจึงเข้าไปในห้องอสู รอีกครั้งเพื่อ
ฝึ กฝนวิชาใหม่ของเขา
ประมาณครึ่ งชัว่ โมงต่อมาตัวแทนจากบริ ษทั อสังหาริ มทรัพย์หลาย
แห่งก็มาถึง
ซูผงิ ชําระเงินมัดจําบางส่ วนให้เสร็ จโดยไม่ให้ใครเข้ามาข้างใน เขา
ได้รับรายการเกือบ 50 รายการ ซึ่งทําให้เขาต้องเสี ยเงิน 200 ล้าน
เหรี ยญดวงดาว ตามที่เขาสัญญาเขาซื้อบ้านในบริ เวณใกล้เคียงโดย
จ่ายราคาจากเดิมเพิ่มเป็ นสามเท่า
เขาทําการประเมินอย่างรวดเร็ ว ตระหนักว่าที่ดินใหม่ท้ งั หมดจะทํา
ให้เขามีพ้นื ที่ประมาณ 4 หรื อ 5 ตารางกิโลเมตรแม้วา่ เขาจะต้องรื้ อ
สถานที่หลายแห่ง
หนึ่งในข้อกําหนดของระบบในการยกระดับร้านขายอสู รเป็ นระดับ
3 คือการเป็ นเจ้าของที่ดินที่ใหญ่กว่า 3 ตารางกิโลเมตร เขามีมากเกิน
พอแล้วในตอนนี้ ยังมีสถานที่ให้ซ้ืออีกสองสามแห่งก่อนที่เขาจะ
เป็ นเจ้าของถนนทั้งสาย แต่นนั่ คงไว้ภายหลัง
ในที่สุดก็ถึงเวลาจ่ายแต้มพลังงานเพื่อเริ่ มการอัพเกรดร้านค้า
 ตอนที่ 231 การมาถึงของนักรบในตํานาน
การเลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับสามจะต้องใช้แต้มพลังงานหนึ่งแสน
แต้ม
ซูผงิ สามารถสะสมแต้มพลังงานได้มากมายเพราะธุรกิจเฟื่ องฟู
นอกจากนี้เขายังใช้พลังงานไปเยอะเพื่อเลื่อนขั้นสระวิญญาณสําหรับ
การบ่มเพาะ ซื้อคอกเลี้ยงดู วัตถุอื่น ๆ และแหวนจับอสู รในร้านค้า
ของระบบ
นอกจากนี้เขายังไปเยีย่ มชมที่หลุมศพกึ่งเทพ 1,200 แต้มพลังงาน
สําหรับค่าเข้านับเป็ นส่ วนน้อยที่เขาใช้จ่ายไปที่นนั่
จํานวนแต้มพลังงานที่เขาใช้ในการคืนชีพในช่วงเจ็ดวันนั้นสู งมาก
แต้มพลังงานของการคืนชีพมีราคา 1/10 ของค่าเข้าชม โดยรวมแล้ว
เขาใช้แต้มพลังงานไปกว่าหมื่นแต้มในการคืนชีพ!
นัน่ คือเหตุผลที่ซูผงิ กลัวที่จะไปแดนเทพอาเคี่ยน
เขาสามารถจ่ายค่าพลังงาน 9,000 แต้มเป็ นค่าเข้าได้ แต่เขาไม่
สามารถจ่ายค่าคืนชีพที่นนั่ ได้ …
ซูผงิ ถอนหายใจขณะมองไปหน้าต่างสถานะ เขามีแต้มพลังงาน
เหลือ 460,000 แต้ม เขาจะต้องใช้แต้มพลังงาน 100,000 แต้มเพื่อ
เลื่อนขั้นร้านค้า และนัน่ เป็ นอีกก้าวหนึ่งที่ห่างไกลจากการสะสม
หนึ่งล้านแต้มพลังงานเพื่อเลื่อนขั้นสระวิญญาณสําหรับการบ่มเพาะ
…
แม้วา่ เขาจะรู ้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บปวดเมื่อเขาใช้แต้มพลังงาน
เหล่านั้น แต่เขาก็เข้าใจว่าเขาต้องเลื่อนขั้นร้านค้า มิฉะนั้นเขาจะไม่
สามารถเลื่อนขั้นสระวิญญาณได้ แม้วา่ เขาจะมีแต้มพลังงานเพียงพอ
…
“โชคดีที่ฉนั สามารถเปิ ดบริ การฝึ กฝนมืออาชีพได้หลังจากเลื่อนขั้น
ร้านค้าเป็ นระดับสาม การฝึ กฝนแบบมืออาชีพหนึ่งรอบจะได้รับแต้ม
พลังงานหนึ่งหมื่นแต้ม ถ้าฉันสามารถรับคําสัง่ เช่นนี้ได้หลาย ๆ ครั้ง
ในแต่ละวัน การมีแต้มหนึ่งล้านแต้มก็ไม่ยากขนาดนั้น” ซูผงิ พูดกับ
ตัวเอง เขาหยุดลังเลและเดินหน้าเพื่อเลื่อนขั้นร้าน
“บี๊บ!”
“เป็ นไปตามเงื่อนไขในเลื่อนร้านค้าเป็ นระดับสาม เลื่อนหรื อไม่?”
ระบบกล่าว ซูผงิ ตกตะลึง “นายช่วยปิ ดเสี ยงบี๊บก่อนพูดได้ไหม?”
ระบบตอบคําถาม “มนุษย์คิดว่านี่คือสิ่ งที่ระบบอัจฉริ ยะควรทําไม่ใช่
หรอ?”
“มี แต่ระบบงี่เง่าเท่านั้นที่ทาํ ”
“อย่างนั้นเหรอ? คราวหน้าจะเปลี่ยนไปใช้อย่างอื่น ยืนยันตัวเลือก
ของนายท่านก่อน”
“นายรู ้วา่ ฉันกําลังคิดอะไร ทําไมต้องให้ฉนั ยืนยันด้วย?
“เราควรทําตามขั้นตอน นายท่านก็รู้ สิ ทธิมนุษยชนไง?”
ซูผงิ กลอกตา “เลื่อน”
“ดิ๊ง!”
“ร้านค้าได้รับการเลื่อนขั้น ธุรกิจจะถูกระงับเป็ นเวลา 24 ชัว่ โมง
บริ การที่เพิ่มเข้ามาใหม่ ได้แก่ …”
ซูผงิ “…”
เขารําคาญที่จะโต้แย้งกับระบบต่อ ความสนใจของเขาอยูก่ บั บริ การ
ใหม่ ๆ ของร้าน
ประการแรกเป็ นบริ การฝึ กฝนแบบมืออาชีพที่เขารอมานาน สําหรับ
การฝึ กฝนทุกรอบเขาจะเรี ยกเก็บเงินจากลูกค้าหนึ่งล้านเหรี ยญ ซึ่ ง
จะเปลี่ยนเป็ นแต้มพลังงานหนึ่งหมื่นแต้มและบริ การนี้พร้อมให้
บริ การไปเรื่ อย ๆ !
ตราบเท่าที่ลูกค้าสามารถจ่ายได้ พวกเขาสามารถเลือกบริ การนี้ มัน
เหมาะสมที่สุดสําหรับนักเรี ยนที่ร่ าํ รวยอย่างเย่ห่าว
บริ การใหม่ที่สองเป็ นสถานทดสอบ
ร้านค้าจะมีสถานที่ที่กาํ หนดไว้สาํ หรับลูกค้าเพื่อทดสอบทักษะของ
อสู ร ด้วยวิธีน้ ีลูกค้าจะสามารถทําการทดสอบได้โดยตรงในร้านค้า
แทนที่จะออกไปหาสถานที่ภายนอกหลังจากรับอสู รของพวกเขาไป
แล้ว
บริ การที่สามที่จะเพิ่มเข้ามาคือการขายอสู ร
เลื่อนจากบริ การให้เช่าอสู ร
ก่อนหน้านี้ทางร้านได้จดั ตั้งบริ การให้เช่าอสู รแล้ว ซูผงิ ไม่เคยใช้มนั
เพราะเขาไม่มีอสู รที่เหมาะสมให้เช่า
เขาฝึ กฝนโครงกระดูกน้อยและสุ นขั มังกรดําบ่อยครั้ง เขาปฏิบตั ิกบั
พวกมันเหมือนอสู รของเขา เขาไม่เคยวางแผนที่จะปล่อยเช่า และเขา
ก็ไม่ตอ้ งการทําเช่นนั้นด้วย
ท้ายที่สุดแล้วคนที่เช่าอสู รเหล่านั้นสามารถใช้มนั อย่างผิดวิธี ชีวติ
ของอสู รไม่สามารถนํากลับมาได้ หากพวกมันตาย
หากอสู รเสี ยชีวติ ลูกค้าจะไม่ได้รับเงินมัดจําคืน อย่างไรก็ตาม สําหรับ
ซูผงิ อสู รอย่างโครงกระดูกน้อย, สุ นขั มังกรดําและมังกรเพลิงนรกมี
ค่าเกินกว่าที่จะขายได้
บริ การขายอสู รอาจดีกว่านี้
ซูผงิ มีความสุ ขกับบริ การนี้ ที่อาณาจักรลับเขาได้จบั อสู รระดับเก้า
ขั้นสู งหลายตัวด้วยวงแหวนจับอสู ร อสู รเหล่านั้นในระดับเก้าขั้นสู ง
มีความสามารถในการต่อสู เ้ พียงเล็กน้อยและมีไหวพริ บไม่ดี พวก
มันเป็ นเพียงอสู รชนิดหนึ่งที่สามารถขายได้
ซูผงิ ไม่ตอ้ งการเก็บอสู รเหล่านั้นไว้เพื่อตัวเอง ปัจจุบนั โครงกระดูก
น้อยมีความสามารถในการต่อสู เ้ กิน 10 แล้วซึ่งดีกว่าอสู รที่เขาจับได้
นอกจากนี้เขาไม่สามารถสร้างสัญญากับอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ดได้
สมองของเขาจะระเบิด
พลังดวงดาวของเขาอยูใ่ นระดับหกขั้นตํ่าเท่านั้น
มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเขากับอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ด ตอนนี้
เขาสามารถควบคุมอสู รระดับแปดขั้นตํ่าได้เท่านั้น นัน่ คือขีดจํากัด
ของเขา การควบคุมอสู รเช่นนี้อาจย้อนกลับมาหาเขาและเขาอาจต้อง
เผชิญกับความเสี ยหายทางจิตใจ อสู รที่อยูใ่ นระดับเจ็ดเป็ นอสู รที่เขา
สามารถควบคุมได้ แต่ยงั มีความเสี่ ยงอยู่
“นี่เป็ นโอกาสที่ดี ฉันสามารถขายอสู รระดับเก้าในแหวนจับอสู รได้
อสู รขั้นสู งเหล่านั้นสามารถดึงดูดลูกค้าคุณภาพสู งได้ ฉันจะใช้อสู ร
เหล่านั้นเป็ นโฆษณาของร้าน” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
“ตอนนี้ร้านค้าได้รับการเลื่อนขั้นแล้ว แล้วเขตความปลอดภัยตอนนี้
เป็ นยังไง” ซูผงิ ถาม นี่เป็ นความกังวลที่สุดของเขาในขณะนี้
ระบบตอบกลับว่า “มีการตั้งค่าเขตความปลอดภัยภายในอาณาเขต
ของร้านค้าแล้ว ตราบใดที่อยูใ่ นขอบเขตของร้านเจ้าของจะปลอดภัย
สําหรับฟังก์ชนั่ อื่น ๆ จะใช้งานได้หลังจากการเลื่อนขั้นเสร็ จสิ้ น”
“จริ งหรอ?” ซูผงิ ดีใจที่ได้ยนิ เรื่ องนี้ กล่าวคือตอนนี้เขาสามารถก้าว
ออกไปที่อื่น ๆ ที่เขาซื้ อได้
“เจ้าของสามารถเปิ ดใช้งานฟังก์ชนั่ ภาพเพือ่ สังเกตเขตความปลอดภัย
ของร้านค้าทั้งหมด วิธีน้ ีนายจะเห็นขอบเขตของเขตปลอดภัย ฟังก์ชนั
นั้นพร้อมใช้งานสําหรับเจ้าของเท่านั้น” ระบบอธิบายเพิม่
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจ “เปิ ดใช้งาน”
ในไม่ชา้ ในสายตาของเขาเขาสามารถเห็นชั้นของผ้าคลุมสี เขียวอ่อน
ที่บนั ไดด้านนอกร้าน ซูผงิ มองออกไปและเห็นผ้าคลุมสี เขียวปก
คลุมไปทัว่ สถานที่อื่น ๆ ที่เขาซื้ อมาเกือบทั้งหมด
นี่เป็ นส่ วนหนึ่งของเขตปลอดภัยหรื อเปล่า
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย ด้วยวิธีน้ ีเขาจะมีความเข้าใจที่ถูกต้อง
เกี่ยวกับขอบเขตความปลอดภัย
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยนิ เสี ยงเครื่ องยนต์ของรถบางคันส่ งเสี ยงดังอยูด่ า้ น
นอก ขบวนบริ ษทั ตกแต่งขับเข้ามาจอดด้านนอกร้านค้าที่ซูผงิ ซื้ อ
ซูผงิ ไม่รู้วา่ เกิดอะไรขึ้น ในช่วงเวลาต่อมาผูค้ นหน้าตาธรรมดาหลาย
คนก็ลงจากรถและก้าวเข้ามาในร้านค้ามากมายที่เขาเคยซื้ อ
“อะไร…?”
ซูผงิ จ้องมองพวกเขาและกําลังจะออกไปเผชิญหน้ากับพวกเขา
“เจ้าของไม่ตอ้ งกังวล สิ่ งเหล่านี้เป็ นเพียงพลังงานที่ระบบได้สร้าง
ขึ้น พวกเขามาที่นี่เพื่อให้ความคุม้ ครองสําหรับการเลื่อนขั้นร้านค้า”
ระบบระบุอย่างใจเย็น
ซูผงิ ผงะ
ให้ความคุม้ ครองในการเลื่อนขั้นร้านค้า?
เขาคิดว่าจะต้องอยูเ่ ป็ นเวลา 24 ชัว่ โมงจากนั้นร้านค้าก็จะปรับโฉม
ใหม่ท้ งั หมด โดยร้านค้าทั้งหมดจะกลายเป็ นหนึ่งเดียวกัน
เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าระบบจะสร้างสิ่ งมีชีวติ มาแกล้งทําเป็ น
ทีมตกแต่ง
มันแปลกจริ ง!
แน่นอนว่าสิ่ งนี้จะช่วยเขาได้มาก การมีคนแสร้งทําดีกว่าร้านค้าทั้งหมด
กลายเป็ นร้านเดียวในชัว่ ข้ามคืนอย่างน่าอัศจรรย์ มิฉะนั้นเขาจะต้อง
อธิบายให้แม่และซูหลิงเยวีย่ เข้าใจ
“24 ชัว่ โมงจะเพียงพอหรื อเปล่า? แม้วา่ จะเป็ นการแกล้งทํา?” ซูผงิ
ถาม
ระบบตอบรับ “นี่คือทีมขนาดใหญ่ เวลาอาจไม่พอ แต่จะไม่ทาํ ให้
เกิดความสงสัย ผูค้ นจะทึ่งในประสิ ทธิภาพของทีมเท่านั้น”
ซูผงิ ยอมรับว่าเขารู ้สึกแย่
ระบบนี้มีแผนมากกว่าเขาซะอีก
ในเวลาเดียวกันซูหลิงเยวีย่ เดินออกไปดูหลังจากที่เธอได้ยนิ เสี ยง
เธอเห็นทีมบริ ษทั ตกแต่งจอดอยูร่ ิ มถนน เธอถามอย่างแปลกใจว่า
“ทําไม? ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ถนนซอมซ่อแห่งนี้มีอะไรแบบนี้”
เนื่องจากระบบได้เสนอวิธีแก้ปัญหา ซูผงิ จึงมีความสุ ขมากที่มาก
ต้องรับผิดชอบ เขาพูดอย่างใจเย็นว่า”ฉันเอง พีช่ ายของเธอจ้างทีมงาน
จากนี้ไป พวกเขาทั้งหมดจะเป็ นคนของเรา ฉันต้องการรวบรวมคน
ในตอนนี้ หลังจากทํางานเสร็ จ เธอและแม่สามารถเลือกที่อยูไ่ ด้ “
ซูผงิ ซื้อสถานที่มากกว่าที่ระบบต้องการ สถานที่จริ งเหล่านั้นจะไม่
รวมอยูใ่ นขอบเขตการก่อสร้างของระบบ ซูผงิ จะต้องหาบริ ษทั ที่
เป็ นมนุษย์จริ งเพื่อตกแต่งและปรับปรุ งใหม่
หลังจากตอบน้องเขา ซูผงิ มีคาํ ถามอื่นเกี่ยวกับระบบ “นายสร้างทีม
ขนาดใหญ่แบบนี้และพวกเขาก็มาจากไหนไม่รู้ ถ้าคนรู ้เรื่ องนี้ นาย
คิดว่าฉันควรอธิบายยังไง มันจะไม่น่าสงสัยไปกว่านี้หรื อ?”
“ไม่ตอ้ งกังวล ฉันได้ต้ งั บริ ษทั ที่พวกเขาอยูแ่ ล้ว เมื่อการเลื่อนขั้น
สิ้ นสุ ดลงจะไม่มีใครสงสัยในเรื่ องนี้” ระบบตอบกลับแบบสบาย ๆ
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิม่ เติมเพราะเขารู ้วา่ ระบบ
สามารถทําสิ่ งนี้ได้ อย่างไรก็ตาม เขายังคงมีบตั รธนาคารแปลก ๆ ที่
ไม่รู้จกั ซึ่งรายได้ท้ งั หมดของร้านจะถูกโอนไป
“นายจ้างพวกเขาเหรอ? นายซื้ อสถานที่ท้ งั หมดนี่?”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกโง่ ถนนเต็มไปด้วยรถยนต์และคนงานจํานวนมากอยู่
ข้างนอก เตรี ยมพร้อมสําหรับการปรับปรุ งร้าน เขาซื้อสถานที่เหล่านั้น
หมดแล้ว แม้วา่ เธอจะยังไม่ได้เริ่ มทํางาน แต่เธอก็พอจะรู ้วา่ จะต้อง
ใช้เงินเท่าไหร่
ซูผงิ ทําตัวปกติ ความรู ้สึกในใจของซูหลิงเยวีย่ บอกให้เธอเรี ยกสิ่ งที่
เขาทําว่าการบลัฟ แต่เธอจําสิ่ งที่ซูผงิ ทําเพื่อเธอที่ฐานนักสํารวจและ
แต้มสะสมกว่าสี่ ร้อยล้านของเขาได้…
เธอตัดสิ นใจที่จะไม่พดู อะไร
เธอไม่รู้วา่ มันเกิดขึ้นตอนไหน แต่เธอตระหนักว่าเธอไม่สามารถ
อ่านซูผงิ ได้อีกต่อไป เธอเคยคิดว่าเธอรู ้วา่ ซูผงิ เป็ นคนแบบไหน
ซูผงิ เห็นแม่ของเขาลุกขึ้น เธอตื่นขึ้นมาจากเสี ยงก่อสร้าง เขาขอให้
เธอติดตามเขาและซูหลิงเยวีย่ พวกเขาพักอยูใ่ นเขตรักษาความ
ปลอดภัย เดินไปที่หวั มุมถนน พบร้านอาหารที่เขายังไม่ซ้ื อหมด เขา
สัง่ อะไรบางอย่างแล้วพวกเขาก็นงั่ ทานอาหารเช้าง่าย ๆ
ระหว่างรับประทานอาหารเช้า หลี่ฉิงรู่ ถามถึงคนงานเช่นกัน และซู
ผิงก็อธิบายซํ้า
ปฏิกิริยาแรกของหลี่ฉิงรู่ คือซูผงิ ล้อเล่นหรื อเปล่า เขาบอกว่าเขาเป็ น
คนจ้างคนงานทั้งหมดและซื้อที่อื่นทั้งหมด เธอไม่สามารถเชื่อเขาได้
เธอคํานวณคร่ าว ๆ และสรุ ปว่าค่าใช้จ่ายจะต้องมีอย่างน้อยสองร้อย
ล้าน
ตัวเลขนั้นเป็ นเรื่ องที่ไม่มีทางเป็ นไปได้สาํ หรับเธอ เธอไม่สามารถ
หาเงินได้มากขนาดนั้นทั้งชีวติ ของเธอ
ซูผงิ ไม่สามารถซ่อนข้อมูลที่เขาเป็ นนักสํารวจได้อีกต่อไป เขาบอก
แม่เกี่ยวกับเรื่ องนี้ซ่ ึงเป็ นเพียงคําอธิบายเชิงตรรกะเท่านั้น
หลี่ฉิงรู่ ยงั คงมีขอ้ สงสัย ซูหลิงเยวีย่ กระโดดออกมาช่วย เธออธิบาย
ด้วยสี หน้าแปลก ๆ เธอพิสูจน์ให้เห็นว่าสิ่ งที่ซูผงิ พูดนั้นเป็ นความ
จริ งและบอกเป็ นนัยว่าซูผงิ อยูใ่ นระดับที่สูงและเป็ นนักสํารวจที่ทรง
พลังที่สุดคนหนึ่ง
หลี่ฉิงรู่ วางมือของเธอเหนือหน้าผากของซูหลิงเยวีย่ เพื่อดูวา่ ร้อน
หรื อเปล่า จากนั้นเธอก็ถามว่าซูหลิงเยวีย่ เป็ นหนี้บุญคุณของซูผงิ
หรื อยังไง?
ซูผงิ และซูหลิงเยวีย่ ไม่รู้จะพูดอะไรกับแม่ของพวกเขา ซูหลิงเยวีย่
จ้องมองไปที่ซูผงิ มันน่าผิดหวังมากที่วนั หนึ่งเธอจะต้องปกป้องเขา
ต่อหน้าแม่
ซูผงิ ทําอะไรไม่ถูก เขาคิดจะแสดงบัตรธนาคารของเขาเพื่อพิสูจน์
ความจริ ง แต่เขาก็ลม้ เลิกความคิดนั้น ยอดคงเหลือในบัตรของเขามี
เกือบเจ็ดถึงแปดร้อยล้าน การอธิบายนั้นจะยิง่ ยากขึ้น
ข้างในเขากําลังถอนหายใจ
เขาไม่เพียงแค่เรี ยกมังกรเพลิงนรกออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขา
สามารถทําเงินได้ แต่สาํ หรับการค้นหาหลักฐานยืนยันตัวตนของเขา
ในฐานะนักสํารวจ? เขายังไม่ได้รับเหรี ยญนักสํารวจระดับทอง
แม้วา่ เขาจะมี แต่เขาก็คิดว่าแม่คงไม่รู้จกั
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถว้ น ซูผงิ เชื่อว่ามีเพียงคนเดียวที่สามารถ
อธิบายเรื่ องทั้งหมดนี้ให้เขาได้ ตงซงหมิง
ซูหลิงเยวีย่ กําลังศึกษาอยูท่ ี่สถาบันฟี นิกซ์ โดยธรรมชาติ หลี่ฉิงรู่ ตอ้ ง
รู ้จกั เกี่ยวกับรองอาจารย์ใหญ่ เธอต้องเคยเห็นรู ปภาพและข้อมูล
เกี่ยวกับเขาทางออนไลน์แน่นอน
ซูผงิ โทรหาตงซงหมิงและเริ่ มวิดีโอแชท
ตงซงหมิงรับ บนหน้าจอตงซงหมิงกําลังยิม้ อย่างมีความสุ ข “คุณซู
คุณหาเวลาว่างโทรหาผมได้ยงั ไงครับเนี่ย?
ซูผงิ ถอนหายใจก่อนที่เขาจะตอบว่า “เพราะเรื่ องนี้ คุณช่วยอธิบาย
ให้แม่ผมฟังหน่อยได้ไหมว่าผมเป็ นอาจารย์อยูท่ ี่สถาบัน?”
ตงซงหมิงพบว่าคําขอนั้นแปลก ๆ
ในเวลาเดียวกันหลี่ฉิงรู่ รู้จกั ตงซงหมิง เธออ้าปากค้างด้วยความ
ประหลาดใจ ตงซงหมิงรู ้วา่ เกิดอะไรขึ้น เขาทักทายหลี่ฉิงรู่ ดว้ ย
รอยยิม้ มีเมตตา จากนั้นซูผงิ ก็ปล่อยให้แม่ของเขาคุยกับตงซงหมิง
สิ บนาทีต่อมาการโทรก็สิ้นสุ ดลง หลี่ฉิงรู่ มองซูผงิ ด้วยความตกใจ
และมีความสุ ข เธอเชื่อในเรื่ องราวของเขาแล้ว ตงซงหมิงทําให้เธอ
มัน่ ใจ ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าลูกชายของเธอได้กลายเป็ นอาจารย์
กิตติมศักดิ์ที่สถาบันฟี นิกซ์!
สถาบันฟี นิกซ์มีชื่อเสี ยง หลี่ฉิงรู่ ภูมิใจมากพอที่ซูหลิงเยวีย่ สามารถ
เข้ารับการศึกษาได้ เธอไม่รู้วา่ ซูผงิ ประสบความสําเร็ จอย่างน่าทึ่ง
เขาได้เข้าร่ วมสถาบันในฐานะอาจารย์กิตติมศักดิ์ เขาต้องมีความ
สามารถแค่ไหน!
นํ้าตาเอ่อที่ตาของเธอ เธอตื้นตันเกินไป
ซูผงิ รี บเข้าไปปลอบเธอ เขาไม่รู้วา่ เธอจะตื้นตันขนาดนี้
“ดูลูกสิ ทําไมไม่เคยบอกแม่เกี่ยวกับเรื่ องนี้มาก่อน ลูกปลุกพลังดวง
ดาวตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ทําไมไม่เคยบอกแม่? แม่ไม่สามารถซื้ ออสู รให้
ลูกได้? ครอบครัวของเรายากจนก็จริ ง แต่แม่จะซื้ ออสู รที่มีคุณภาพ
ให้ต่อให้ตอ้ งใช้เงินทั้งหมดที่มี” ดวงตาของหลี่ฉิงรู่ เต็มไปด้วยนํ้าตา
แต่เธอก็ยมิ้ อย่างมีความสุ ข เธอดีใจที่ซูผงิ กลายเป็ นคนที่น่าทึ่งและ
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกสงสารเขา
เธอไม่เคยช่วยซูผงิ ในการบ่มเพาะ เธอรู ้วา่ ความสําเร็ จของซูผงิ เป็ น
ผลมาจากการทํางานหนักของเขาเอง
ความคิดนั้นทําให้หวั ใจของเธอปวดร้าว
“แม่เรื่ องนี้มนั ยาว ผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง” ซูผงิ กล่าว เขาบอกได้วา่
ความรู ้สึกของเธอจากแววตาของเธอ เขารู ้สึกประทับใจ บางทีนี่อาจ
เป็ นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงเต็มใจเรี ยกเธอว่าแม่
ซูหลิงเยวีย่ นัง่ อยูด่ า้ นข้างไม่พดู อะไรสักคํา
“พ่อของลูกจะต้องภูมิใจถ้ารู ้เรื่ องนี้ แม่ตอ้ งบอกพ่อของลูก ลูกและ
หลิงเยวีย่ เติบโตขึ้น พ่อของลูกจะได้ไม่ตอ้ งเสี่ ยงชีวติ ต่อไป แม่จะ
บอกให้เขากลับมาหางานที่ปลอดภัยและสบายกว่านี้” หลี่ฉิงรู่ เช็ด
นํ้าตาและเดินออกไปอย่างมีความสุ ข
ซูผงิ มีความทรงจําเล็กน้อยเกี่ยวกับพ่อที่เขาไม่เคยเจอ
ซูหลิงเยวีย่ พูดบางอย่างเป็ นครั้งแรกหลังจากเงียบไปนาน”ได้เวลา
บอกพ่อให้กลับมาแล้ว” เธอจริ งจัง “เมื่อหนูเรี ยนจบหนูจะกลายเป็ น
นักสํารวจที่ทรงพลังเช่นกัน พ่อไม่ตอ้ งไปออกทะเลเพื่อหาเงินอีก
ต่อไป พ่อกลับบ้านได้ปีละไม่กี่ครั้งเท่านั้นและสิ่ งที่พอ่ ทําอยูน่ ้ นั
อันตรายเกินไป”
“ใช่” หลี่ฉิงรู่ พยักหน้า
นี่คือสิ่ งที่เธอกังวลเช่นกัน เธอจะไม่ยอมให้สามีของเธอทําอาชีพที่มี
ความเสี่ ยงเช่นนี้หากไม่ใช่เพราะลูกทั้งสอง
ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจที่ได้ยนิ พวกเขาพูดคําเหล่านั้น “บอกพ่อให้กลับมา
ผมจะดูแลครอบครัวเอง”
หลี่ฉิงรู่ ได้รับคําตอบก็สบายใจ “ลูกโตขึ้นและสามารถสร้างรายได้
มากมาย ในอนาคตพ่อของลูกและแม่จะมีชีวติ ที่สบายขึ้น แต่เราจะ
ทํางานต่อไป แม่จะหางานทํากับพ่อ เพื่อช่วยลูกหากลูกต้องการเงิน
ในอนาคต”
ซูผงิ รู ้สึกว่าหัวใจของเขากําลังแหลกสลาย เขาหายใจเข้าลึก และพูด
ว่า “แม่เราจะคุยกันเรื่ องงานกันในอนาคต ก่อนอื่นบอกพ่อให้กลับ
มาก่อน นอกจากนั้นจากนี้ไปแม่จะอาศัยอยูบ่ นถนนสายนี้ ผมจะจัด
บ้านให้แม่ ในกรณี ฉุกเฉินผมจะได้ช่วยเหลือแม่ได้ทนั ทีถา้ อาศัยอยู่
ใกล้ผม”
หลี่ฉิงรู่ พยักหน้า เธอไม่ได้ถามว่าจะมีอนั ตรายอะไรบ้าง เธออาศัย
อยูม่ านานและประสบกับเหตุการณ์ต่าง ๆ มากมายเธอรู ้ดีวา่ เมือง
ฐานนั้นไม่ปลอดภัย โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในเขตชานเมือง
เมืองฐานหลายแห่งบนโลกนี้ล่มสลายเนื่องจากการรุ กรานของอสู ร
นี่อาจเป็ นสิ่ งที่ซูผงิ เรี ยกว่าเหตุฉุกเฉิ น
แม้วา่ โอกาสที่เหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับพวกเขานั้นตํ่ามาก แต่
ความเสี่ ยงก็ยงั คงมีอยู่ มันเป็ นการดีกว่าที่จะระมัดระวัง
พวกเขาทานอาหารเช้าเสร็ จแล้ว ซูผงิ พาหลี่ฉิงรู่ และซูหลิงเยวีย่ ไปที่
ร้านที่เคยขายโซฟา พวกเขาจะอยูท่ ี่นี่ ในระหว่างนี้เขาจะหาเวลาจ้าง
ทีมก่อสร้างจริ งเพื่อซ่อมอาคารหลังนี้เป็ นบ้าน ..
สําหรับเหตุผลที่พวกเขาต้องอยูท่ ี่นี่ ซูผงิ หาข้ออ้างและซูหลิงเยวีย่ ก็รู้
เหตุผลที่แท้จริ ง เธอจึงช่วยซูผงิ โน้มน้าวหลี่ฉิงรู่ ให้อยู่
หลี่ฉิงรู่ ไม่สามารถโต้เถียงพวกเขาได้ ดังนั้นเธอจึงตกลงที่จะอยูต่ ่อ
หลังจากช่วยพวกเขาหาที่ปักหลักแล้ว ซูผงิ ก็กลับไปที่ร้านของเขา
เขาได้ยนิ เสี ยงดังตลอดทางดังจนหูชาเลยเขาถามระบบ “ช่วยทําให้
เสี ยงดังน้อยลงได้ไหม? มีร้านค้าอื่น ๆ ที่ทาํ ธุรกิจอยูแ่ ถวนี้ นี่มนั ดัง
เกินไป”
“เข้าใจแล้ว”
ในไม่ชา้ เสี ยงทั้งหมดจากการก่อสร้างก็ดงั น้อยลง ทีมตกแต่งย้ายไป
ตกแต่งด้านในอาคาร ด้วยวิธีน้ ีผคู ้ นจะเห็นว่ายังคงมีการก่อสร้างอยู่
แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็จะมองไม่เห็นข้อมูลจําเพาะดังกล่าว
มันเพียงพอสําหรับการปกปิ ดเรื่ องราว
ซูผงิ ประหลาดใจกับการเลื่อนขั้นที่ไม่ง่ายนี้
เขาเดินกลับไปที่ร้าน เรี ยกโจแอนนาออกมาจากคอกเลี้ยงดู พลังงาน
อันทรงพลังไหลออกมาจากเธอ ซึ่ งมันสะดุดตาเกินไปเพราะเธอมี
รังสี ของราชาอสู ร
เขาบอกให้เธอซ่อนมันไว้ เดินไปรอบ ๆ ร้านค้าที่กาํ ลังก่อสร้างเพื่อ
ตรวจสอบอาณาเขตของเขา
เธอปฏิบตั ิตามคําสัง่ ของเขาในการดึงเอาพลังงานกลับ แต่เธอไม่มี
ความสุ ขกับการตรวจสอบอาณาเขตของเขา เธอรู ้สึกว่าซูผงิ ใช้อาํ นาจ
ของเขาในทางที่ผดิ ! แต่เธอนึกถึงสิ่ งที่เธอจะได้รับจากการเป็ น
พนักงาน
ตอนนั้นเอง มีบางคนแสดงตัว
หัวหน้ากลุ่มเป็ นชายชราผมขาวสวมเสื้ อคลุมสี ฟ้า ชายชราท่าทาง
สง่างาม เขาไม่ปล่อยพลังอันทรงพลังใด ๆ ออกมา แต่ดูเหมือนเขา
จะไม่เข้ากันกับสภาพแวดล้อมนี้ มีบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาที่ทาํ ให้
ผูค้ นรู ้สึกว่าเขาไม่ได้อยูบ่ นโลกนี้
 ตอนที่ 232 เลือกสู้
“เอ๊ะ?”
โจแอนนาเลิกคิ้ว คนเหล่านี้เป็ นลูกค้าหรื อเปล่า?
ชายชรามีคนติดตามหลายคน มีท้ งั วัยกลางคนและบางคนแก่กว่าเขา
ด้วยซํ้า
พวกเขาทั้งหมดยืนอยูข่ า้ งหลังชายชราผมขาว ดูเหมือนทุกคนจะนับ
ถือเขาด้วยความเคารพ
ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยงฝี เท้า เขาเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นสิ่ งผิดปกติเกี่ยวกับ
ชายชราคนนั้น
เขาอายุมากแล้ว แต่เขาก็เปล่งประกายความมัน่ ใจ
ซูผงิ นึกถึงอะไรบางอย่าง เขายังคงนัง่ อยูห่ ลังเคาน์เตอร์
ในขณะนั้นชายเหล่านั้นยืนอยูข่ า้ งประตูดว้ ยความงุนงงหลังจากที่
พวกเขาเห็นโจแอนนา ผูช้ ายทุกคนมีความรู ้มากมาย แต่พวกเขาไม่
เคยเห็นผูห้ ญิงคนไหนที่สวยโดดเด่นขนาดนี้มาก่อน
ความงามของเธอทําให้ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกาย เธอสมบูรณ์
แบบ
ผูห้ ญิงสวยน่าทึ่งคนนี้ยนื อยูใ่ นร้านเล็ก ๆ ซอมซ่อแห่งนี้ เธอโดดเด่น
กว่าฝูงนกฟี นิกซ์ที่เปล่งประกายในเล้าไก่!
ชายชราผมขาวรู ้สึกว่าลมหายใจของเขาถูกพรากไปเล็กน้อย แต่เขาก็
รี บเปลี่ยนสายตาไปที่ซูผงิ ด้านหลังเคาน์เตอร์
คนอื่น ๆ ที่ยนื อยูด่ า้ นหลังชายชราผมขาวส่ งสายตาให้โจแอนนาอีก
สองสามครั้ง คนหนึ่งมองไปรอบ ๆ พร้อมขมวดคิ้วเป็ นปม เขาไม่
เคยคิดมาก่อนว่าสถานที่ที่พวกเขารี บไปหลังจากได้รับข่าวคือร้านค้า
ทรุ ดโทรมนี้
นี่…?
“นาย?”
ชายชราจําซูผงิ ได้ในทันที เหนือสิ่ งอื่นใด พวกเขาได้รวบรวมและ
ส่ งต่อรู ปถ่ายของชายหนุ่มคนนี้ก่อนที่พวกเขาจะมาถึง เมื่อพวกเขา
เห็นภาพถ่าย ปฏิกิริยาแรกของพวกเขาคือตกใจ มันเกินจินตนาการ
ของพวกเขาที่วา่ คนที่ไปถึงกระดูกมังกรชั้นเก้านั้นเป็ นคนอายุยงั น้อย
ความตกใจของพวกเขาเพิม่ ขึ้นเมื่อพวกเขาขุดคุย้ เรื่ องราวชีวติ ของ
ชายหนุ่มคนนี้ เขาไม่มีความสัมพันธ์หรื อภูมิหลังใด ๆ เลย!
สิ่ งที่ทาํ ให้ทุกคนประหลาดใจยิง่ กว่านั้นก็คือชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้ตาย
ที่กระดูกมังกรชั้นเก้า เขารอดชีวติ และกลับมาที่ร้านของเขาได้ แม้วา่
พวกเขาจะส่ งคนมาสอดแนมแล้วก็ตาม พวกเขามัน่ ใจว่าชายหนุ่ม
ได้รับสิ่ งของที่มีความสําคัญสู งสุ ด
ซูผงิ ยิม้ ให้ชายชรา “ใช่ ผมเป็ นเจ้าของ”
จากนั้นเขาก็หนั ไปหาโจแอนนา “โจแอนนา มีคนมาที่ร้านของเรา
ทําไมเธอไม่ตอ้ นรับพวกเขา?”
โจแอนนาไม่รู้วา่ มีอะไรให้เธอทํา เธอโกรธมาก เธอเป็ นสมาชิก
ชั้นสู งของเผ่าพันธุ์เทพเจ้า เธอจะพูดว่า “ยินดีตอ้ นรับ” กับสิ่ งมีชีวติ
ที่ไม่มีความหมายเหล่านี้ได้ยงั ไง?!
หากเธอต้องออกไปเยีย่ มชมสถานที่ขา้ งนอก สิ่ งมีชีวติ อย่างพวกเขา
จะไม่มีสิทธิ์เจอเธอด้วยซํ้า เหตุใดเธอจึงต้องหันมารับใช้อสู รเหล่านั้น!
เธอโกรธ รําคาญและหดหู่
และเนื่องจากจรรยาบรรณที่กาํ หนดไว้สาํ หรับพนักงาน เธอจึงไม่มี
ทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “ยินดีตอ้ นรับ” แต่เธอพูดด้วยใบหน้าที่
เย็นชา
คําง่าย ๆ ถูกเปล่งออกมาอย่างแข็งกร้าว … ราวกับว่าคนเหล่านั้น
เป็ นหนี้เธอ
ทุกคนตกตะลึง
วิธีที่เธอพูดคุยกับชายหนุ่มและสิ่ งที่เธอพูดบอกเป็ นนัยว่าผูห้ ญิงคน
นี้ – ด้วยระดับความงามที่สามารถทําลายล้างประเทศและนําความ
พินาศมาสู่ ผคู ้ นได้ – กําลังทํางานที่นี่
พวกเขาคิดว่าพวกเขาเข้าใจสถานการณ์เมื่อสังเกตเห็นว่าผูห้ ญิงคน
นั้นโกรธและไม่เต็มใจ เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับความอยุติธรรม!
ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาแวะมาทําธุระอย่างเป็ นทางการ พวกเขาคงจะ
ช่วยหญิงสาวที่ตกทุกข์ยากและส่ งเธอกลับบ้าน!
ซูผงิ รู ้วา่ โจแอนนามีหนทางอีกไกลก่อนเธอจะกลายเป็ นพนักงานที่มี
คุณสมบัติเหมาะสม เนื่องจากทัศนคติของเธอแย่มาก แต่นี่ไม่ใช่ช่วง
เวลาที่จะมาปรับพฤติกรรมของเธอ เขาจ้องมองคนเหล่านั้นที่ประตู
และพูดว่า “ร้านของเรามีบริ การฝึ กอสู รและบริ การรับฝากอสูร อะไร
ที่พวกคุณต้องการ?”
ชายชราหัวเราะเยาะ “พวกเราต้องการตัวนาย”
“ผม?” ซูผงิ ส่ ายหัว “ทักษะของผมมีไว้เพื่อขาย แต่ไม่ใช่ร่างกายของ
ผม”
“อย่ามาล้อเล่นกับฉัน!” ชายชราตะคอกเสี ยงกราดเกรี้ ยว
ชายชราไขว้มือไว้ขา้ งหลัง เขาทําหน้านิ่งตลอดเวลา ทันใดนั้นแสง
หนาวเหน็บก็พงุ่ ออกมาจากดวงตาของเขา “ไสหัวมานี่!”
ราวกับว่าคําพูดของเขามีพลัง พลังที่แข็งแกร่ งพุง่ ออกไปหาซูผงิ
พยายามลากเขาไป
เมื่อพลังนั้นกําลังจะห่อหุม้ ซูผงิ …ม่านพลังก็ปรากฏขึ้น มันปกป้องซู
ผิงก่อนที่พลังจะมาถึงและปัดป้องออกไป
“อะไร?”
ชายชราผมขาวตะลึง การเคลื่อนไหวของเขาล้มเหลว
…เป็ นไปได้ยงั ไง?
เขาตกใจเพียงวินาทีเดียว ความเฉยเมยในดวงตาของเขาจางหายไป
เขาเริ่ มตรวจสอบซูผงิ อย่างระมัดระวัง แต่กลับจะพบว่ามีพลังงานที่
ไม่สามารถหยัง่ รู ้ได้อยูร่ อบ ๆ ซูผงิ และพลังของเขาไม่สามารถทะลุ
ผ่านอุปสรรคนั้นได้
มีใครบางคนสนับสนุนซูผงิ อยู่
ความเย็นชาเพิ่มขึ้นในดวงตาของชายชรา เขาคิดไว้แล้วว่าซูผงิ คงมี
คนคอยสนับสนุน ท้ายที่สุดแล้ว ชายหนุ่มทัว่ ไปที่ไม่มีภูมิหลังอัน
ทรงพลังนั้นยากจะประสบความสําเร็ จเช่นนี้!
“ใครคืออาจารย์ของนาย?” ชายชราผมขาวพูดด้วยนํ้าเสี ยงน่ากลัว
เขาแน่ใจว่าบุคคลดังกล่าวน่าจะเป็ นนักรบอสู รในตํานาน แต่ในทวีป
นี้มีนกั รบอสู รในตํานานเพียงสองคน และเขารู ้แน่นอนว่าอีกคนจะ
ไม่ต่อต้านเขา
ในทางกลับกัน ชายชรายังไม่คิดว่าผูท้ ี่อยูเ่ บื้องหลังซูผงิ เป็ นนักรบ
อสู รในตํานานจากทวีปอื่น เหล่านักรบอสู รในตํานานจะไม่ฝึก
นักเรี ยนที่เขตอื่น มิฉะนั้นจะถือเป็ นการประกาศสงครามอย่าง
ชัดเจน เนื่องจากไม่มีทวีปใดเคยแทรกแซงเรื่ องของกันและกัน!
คนอื่น ๆ ได้เห็นสิ่ งที่เกิดขึ้นและรู ้สึกประหลาดใจอย่างชัดเจน พวก
เขาบอกได้วา่ ท่านหยวนพยายามลากชายหนุ่มออกมา แต่ลม้ เหลวซึ่ ง
มันไม่น่าเชื่อ
หรื ออาจเป็ นไปได้วา่ มีตวั ตนอันทรงพลังคอยช่วยเหลือซูผงิ
ทุกคนต่างพยายามตรวจสอบร้านค้า อย่างไรก็ตาม พวกเขาตระหนัก
ว่าไม่สามารถมองเห็นอะไรในร้านค้าที่ดูธรรมดานี้ได้!
ห้องบางห้องในร้านถูกปิ ด ทําให้มองไม่เห็นว่ามีอะไรอยูข่ า้ งใน!
มันเป็ นไปได้ยงั ไง?
ทันใดนั้นร้านเล็ก ๆ ซอมซ่อแห่งนี้กก็ ลายเป็ นสถานที่น่ากลัว
สิ่ งที่สามารถปิ ดกั้นการรับรู ้ของพวกเขาจะต้องเป็ นอะไรที่ไม่ธรรมดา
และเป็ นไปได้วา่ มันถูกตั้งไว้โดยนักรบอสู รในตํานาน!
อาจมีนกั รบอสู รในตํานานอยูใ่ นร้านนี้ พวกเขาทั้งหมดระมัดระวัง
ทันที เพราะความเป็ นไปได้น้ ี พวกเขาจึงระดมพลังดวงดาวอย่างลับ ๆ
และตื่นตัว พวกเขาทั้งหมดรู ้สึกถึงอันตรายในร้านเก่าแก่แห่งนี้!
ซูผงิ ถอนหายใจ “คุณมาที่นี่เพราะอาณาจักรลับที่เปิ ดให้ทุกคนเข้าไป
ในกรณี น้ ี ทุกคนสมควรมีสิทธิ์ได้รับมรดก แต่คุณติดตามผมราวกับ
ว่าผมเป็ นหนี้คุณ คุณไม่คิดว่าตัวเองขี้เหนียวไปหน่อยเหรอ?”
ชายชราผมขาวหน้าตึง ขี้เหนียว? ใครจะใจกว้างพอสละมรดกของ
อาณาจักรลับ?
“เจ้าหนู นายยังไม่มีสิทธิ์คุยกับฉัน ให้คนที่สนับสนุนนายออกมา
ฉันอยากเห็นว่าคนไร้สติแบบไหนที่กล้าโลภเอาสิ่ งที่เป็ นของฉัน
โดยชอบธรรมไป!”
ซูผงิ กลอกตาและพูดกับโจแอนนาว่า “รออะไร? เจ้านายของเธอถูก
ทําให้อบั อาย มีคนมาที่ประตูของเราและเลือกที่จะต่อสู ้ จัดการกับ
พวกเขา! เดี๋ยว ปล่อยคนที่สามจากทางซ้ายไว้ ปรมาจารย์ดาบช่วย
ฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง ฉันรู ้สึกขอบคุณเขา”
 ตอนที่ 233 หนึ่งหมัด
โจแอนนาเร็ วพอที่จะสังเกตเห็นว่าคนอ่อนแอเหล่านี้มีธุระกับซูผงิ
ไม่ใช่เธอ และแน่นอนว่าเธอไม่ตอ้ งการช่วยเขานอกจากนี้เท่าที่เธอ
เห็น ซูผงิ ไม่ตอ้ งการความช่วยเหลือจากเธอเลย
ถึงกระนั้นเธอก็กลัวว่าจะมี “ผูด้ ูแลระบบ” ที่ไม่รู้จกั คอยดูแลร้าน ซึ่ง
อาจไม่พอใจหากเธอไม่ปฏิบตั ิตามคําสัง่ ของซูผงิ
ซูผงิ ทําหน้าบูดบึ้งเมื่อโจแอนนาไม่ขยับตัว “เธอวางแผนที่จะรักษา
แต้มไหม? เธอมีหน้าที่ตอ้ งรักษาความสงบเรี ยบร้อยในร้านซึ่ งเขียน
ไว้ในข้อตกลง ตอนนี้นี่คือกลุ่มอันธพาล…มันถึงเวลาต้องทําอะไร
สักอย่าง”
โจแอนนาจําประโยคดังกล่าวได้และได้ขอ้ สรุ ปที่น่ากลัวว่าเธอเพิ่ง
กลายเป็ นพนักงานแสนตํ่าต้อยที่ร้านและไม่มีอะไรที่เธอสามารถทํา
ได้เกี่ยวกับเรื่ องนี้
เธอไม่ตอ้ งการให้มือสกปรกด้วยการจัดการกับมนุษย์ต่าํ ต้อย!
“…ห๊ะ! ฉันต้องทํายังไง? ฆ่าทิ้งหรื ออะไร ??”
ซูผงิ พูด “ฆ่าใครก็ได้ ไม่ง้ นั ก็สอนบทเรี ยนให้พวกเขาด้วยการชก
หลาย ๆ ครั้ง”
โจแอนนานําความไม่พอใจของเธอไปลงที่ผบู ้ ุกรุ ก “ได้ยนิ ไหม? รี บ
ไปก่อนที่ฉนั จะตัดสิ นฆ่าพวกแกด้วยพลังแห่งเทพของฉัน!”
อีกฝ่ ายไม่เข้าใจ
“พลังเทพเหรอ? เธอเป็ นบ้าหรื อไง?” ใครบางคนพึมพํา
ใบหน้าของหยวนเทียนเฉินกลับมืดมน เขาไม่ซ่อนความกระหายที่
จะใช้ความรุ นแรงอีกต่อไป ในชีวติ ของเขา ในฐานะนักรบอสู รใน
ตํานาน มันเป็ นเวลาหลายสิ บปี แล้วที่ไม่มีคนกล้าลบหลู่เขาแบบนี้
บางทีผหู ้ ญิงคนนี้อาจไม่รู้วา่ เขาเป็ นใคร แต่นนั่ ไม่ได้ทาํ ให้เขาให้
อภัยเธอ
“ดี…ให้ฉนั ดูวา่ ใครที่กล้าทําเรื่ องไร้มารยาทนี่”
หยวนเทียนเฉินยังคงเชื่อว่า “อาจารย์” ของซูผงิ ซ่อนตัวอยูท่ ี่ไหนสัก
แห่งในร้าน เขาวางแผนที่จะดึงชายคนนั้นออกมาโดยไม่สนใจเด็ก
สองคนนี้
เขาเริ่ มรวบรวมพลังดวงดาวจํานวนมหาศาลด้วยความเร็ วที่น่า
สะพรึ งกลัว ทําให้ถนนด้านนอกสัน่ สะเทือนเล็กน้อยภายในไม่กี่
วินาทีพลังดวงดาวสุ ดท้ายในพื้นที่ขนาดใหญ่กร็ วมอยูใ่ นมือของเขา
ด้วยการใช้พลังงานที่รวบรวม เขาเหวีย่ งหมัดที่มองไม่เห็นใส่ ซูผงิ
ท่าทีที่ไม่ใส่ ใจของซูผงิ ทําให้โจแอนนามัน่ ใจว่าเธอควรจะอยูน่ ิ่ง ๆ
และเฝ้าดูวา่ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
แต่อีกครั้งเธอกังวลว่าการเฝ้าดู “เจ้านาย” ของเธอถูกทุบตีจะทิ้ง
ร่ องรอยที่ไม่ดีไว้บนประวัติของเธอ
“อ๊ะ! มนุษย์สกปรก !!”
โจแอนนาเคลื่อนตัวเข้าหาซูผงิ ปัดหมัดดวงดาวที่กาํ ลังใกล้เข้ามา
ออกไปด้วยมือเดียวเหมือนการตบยุง
หยวนเทียนเฉินเห็นว่าการโจมตีของเขาถูกปั ดออกไปไปอย่างง่ายดาย
เขามองโจแอนนาด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ
ในทํานองเดียวกัน นักรบอสู รกิตติมศักดิ์คนอื่น ๆ ที่อยูเ่ บื้องหลังเขา
รวมถึงปรมาจารย์ดาบต่างก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่าง
กะทันหัน
แต่เธอดูเหมือนเด็กสาวอายุ 16 เอง หรื อเธอแค่คงความสาวด้วยวิชา
ต้องห้ามบางอย่าง?
นัน่ เป็ นคําอธิบายเดียวที่พวกเขาคิดได้
ปรมาจารย์ดาบจําชายหนุ่มที่เขาช่วยไว้ที่หอคอยมังกรได้ทนั ทีที่มาถึง
ที่หอคอย เขาตรวจพบพลังที่แข็งแกร่ งอย่างไม่น่าเชื่อจากซูผงิ มัน
ควรจะเป็ นของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ ในตอนแรก เขาคิดว่ามันเป็ น
ความผิดพลาด แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเมื่อเขารู ้วา่ ซูผงิ เป็ นคนไปถึงชั้น
สุ ดท้ายของหอคอย
เขาไม่ได้บอกเรื่ องนี้กบั ใครเพราะไม่มีใครคิดเชื่อเขาอยูด่ ี มันจะแปลก
แค่ไหนถ้าเขาอ้างว่าชายหนุ่มไร้ชื่อนี่เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ ใน
เมื่อแม้แต่ลูกสาวของหยวนเทียนเฉินก็ยงั มีหนทางอีกยาวไกลกว่าจะ
ไปถึงระดับนั้นทั้ง ๆ ที่พอ่ ของเธอเป็ นถึงนักรบอสู รในตํานาน
แต่ตอนนี้ ปรมาจารย์ดาบไม่สงสัยเกี่ยวกับความแข็งแกร่ งของซูผงิ
อีกต่อไป เพราะเด็กสาวแปลกหน้าคนนี้แข็งแกร่ งยิง่ กว่านักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ เธอป้องกันการโจมตีของหยวนเทียนเฉิ นได้ราวกับไม่มี
อะไรเกิดขึ้น!
“ตายซะ” โจแอนนายกมือขึ้น เริ่ มรวบรวมพลังงานที่ไม่ใช่พลังดวง
ดาว แต่เป็ นพลังงานสี ทองที่แผ่กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์
หยวนเทียนเฉินเบิกตากว้างเมื่อเขาสังเกตเห็นความแข็งแกร่ งของ
หญิงสาวที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ วจนกระทัง่ ถึงระดับตํานานเช่นเดียวกับ
เขา
เธอเป็ นนักรบอสู รในตํานาน??
แครก แครก!
โจแอนนาขยับมือของเธอไปข้างหน้า สร้างรอยแยกรอบ ๆ ราวกับ
ว่าพื้นที่น้ นั ถูกแช่แข็ง
“นี่เป็ นไปไม่ได้!” หยวนเทียนเฉิน ตะโกน
มีบางอย่างบอกเขาว่าเขาไม่สามารถปิ ดบังพลังได้อีก หลังจากเปิ ดเผย
พลังที่แท้จริ ง เขาก็ดึงรู นที่ซบั ซ้อนออกมาด้านหน้าอย่างรวดเร็ ว
สร้างโล่พลังงานหลาย ๆ ชั้นเพื่อเพิม่ ประสิ ทธิภาพ
อย่างไรก็ตาม ในไม่ชา้ โล่กถ็ ูกทําลายทีละชั้นราวกับว่ามีใครบางคน
กําลังปอกหัวหอม ก่อนที่หยวนเทียนเฉินจะได้ทาํ อะไร ตัวของเขาก็
ถูกพลังมหาศาลเหวีย่ งออกไปพร้อมกับเพื่อนร่ วมทางทั้งหมด ทุก
คนล้มลงที่ถนนด้านนอก
ไม่เหมือนคนอื่น ๆ หยวนเทียนเฉิน สามารถยืนตัวตรงได้โดยไม่ลม้
ลงจากประสบการณ์การต่อสู ท้ ้ งั หมดที่เขามี แต่สภาพของเขาก็ไม่สู้
ดีนกั
เธอเป็ นนักรบอสู รในตํานานจริ ง ๆ … แต่ยงั ไงฉันก็ตอ้ งรู ้จกั นักรบ
อสู รในตํานานทุกคนที่อาศัยอยูบ่ นโลกใบนี้! หยวนเทียนเฉิ น แทบ
กรี ดร้องเมื่อมีคาํ ถามมากมายนับไม่ถว้ นในใจของเขา
พลังนั้นคืออะไร มันน่ายําเกรงมาก! งดงามและร้ายกาจ ต่างจากพลัง
ดวงดาวที่เราใช้กนั ตามปกติ
 ตอนที่ 234 หนึ่งหอก
หยวน เทียนเฉิน ค่อย ๆ มองไปที่ร้านอีกครั้ง เห็นหญิงสาวแปลก
หน้าขมวดคิ้วราวกับว่าเธอเห็นอะไรสกปรก
ไม่มีใครมองเขาแบบนี้มานานแล้ว
หยวน เทียนเฉิน ผ่านชีวติ มามาก แต่ไม่ใช่เด็กที่โกรธง่าย ตอนนี้เขา
มีเหตุผลเพียงพอที่จะสงบสติอารมณ์และประเมินสถานการณ์ใหม่
อย่างรอบคอบมากขึ้น เขาอยากจะรู ้วา่ ผูห้ ญิงคนนี้มาจากไหน
นักรบอสู รในตํานานที่ไม่รู้จกั ซึ่ งโผล่ข้ ึนมาจากที่ไหนก็ไม่รู้เป็ น
ปัญหาร้ายแรง นอกจากนี้นกั รบอสู รในตํานานที่ทรงพลังยังเต็มใจ
อยูใ่ นร้านเล็ก ๆ แห่งนี้ และรับคําสัง่ จากชายหนุ่ม? เขาเป็ นใคร? …
เขาเป็ นคนแข็งแกร่ งที่ซ่อนพลังแท้จริ งเอาไว้?
หยวน เทียนเฉิน พบว่าความวิตกกังวลของเขาเพิม่ ขึ้นอย่างไม่สามารถ
ควบคุมได้ ในขณะที่เขาสงสัยว่าอาจจะกําลังเผชิญหน้ากับนักรบ
อสู รในตํานานถึงสองคน หากเป็ นเช่นนั้นเขาจะแพ้ในการเผชิญหน้า
โดยตรงหากเกิดการต่อสู ้
ทุกคนสังเกตเห็นว่าหญิงสาวคนนี้เป็ นนักรบอสู รในตํานานและพวก
เขาก็ตกใจพอ ๆ กันเมื่อรู ้วา่ มีกรณี ที่หายากเช่นนี้เกิดขึ้นที่นี่
มีนกั รบอสู รในตํานานเพียงสิ บคนบนโลกใบนี้ ทําไมหนึ่งในนั้นถึง
มาอยูใ่ นร้านที่ไม่สาํ คัญนี่?
หากเป็ นเช่นนั้น พวกเขาคงไม่สามารถแทรกแซงได้อีกต่อไป มันคือ
การต่อสู ร้ ะหว่างนักรบอสู รในตํานาน
หยวน เทียนเฉิน ถามเสี ยงดัง “เธอไม่ได้มาจากโลกใบนี้ ใช่ไหม?
เธออาจเป็ นสมาชิกของทีมปฏิบตั ิการระหว่างดวงดาวของสหพันธ์
หรื อเปล่า?”
มนุษย์เริ่ มสํารวจอวกาศมานานแล้ว และได้สร้างอาณานิคมบนดาว
เคราะห์ดวงอื่นได้สาํ เร็ จ ตามความเป็ นจริ งดาวเคราะห์บา้ นเกิดของ
พวกเขาถูกลืมไปอย่างช้า ๆ เมื่อเวลาผ่านไป เนื่องจากทรัพยากร
หมดลง มูลค่าโดยรวมของโลกจึงลดน้อยลง นี่คือสาเหตุที่สหพันธ์
ไม่ส่งความช่วยเหลือมาเลย พวกเขาไม่สนใจโลกใบนี้อีก
โจแอนนาเลิกคิ้ว “สหพันธ์? คืออะไร? สถานที่รวมตัวของพวกคน
น่าสมเพช? ฉันจะไม่บอกอะไรกับมดอย่างแก ไสหัวไป! อย่าให้ฉนั
ต้องพูดซํ้าอีก”
หยวน เทียนเฉิน ก้มหัวลงเพื่อซ่อนความเกลียดชังไว้
ซูผงิ ขมวดคิ้วและกระซิบ “พยายามอย่าเปิ ดเผยที่มาของเธอ หยุดพูด
คําว่าเทพ อํานาจเทพและอื่น ๆ ได้แล้ว เธอจะทําให้พวกเราทุกคน
ต้องอับอาย”
โจแอนนาหน้าบึ้ง “ที่มาของฉัน ?? แมลงตํ่าต้อยเหล่านี้ไม่มีทางรู ้วา่
ฉันมาจากไหน นายรู ้ไหมว่าฉันต้องพยายามทําตัวดีแค่ไหนที่นี่?
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของฉันสามารถแทงทะลุหวั ใจตาแก่นนั่ ได้ก่อนที่นาย
จะเห็นมันด้วยซํ้า! แต่ฉนั ไม่อยากเห็นเลือด!”
ซูผงิ ไม่สงสัยคําพูดของเธอ หากเทพที่มีเลือดบริ สุทธิ์ต่อสู ก้ บั มนุษย์
… ผลลัพธ์กน็ ่าจะชัดเจน นอกจากนี้ระบบยังบอกเขาว่าโจแอนนา
เป็ นตัวตนที่ทรงพลัง แม้เทียบกับคนของเธอ
ชายชราคนนั้นเป็ นเพียงนักรบอสู รในตํานานทัว่ ไป ซึ่งโดยพื้นฐาน
แล้วไม่มีอะไรเลยเมื่อเทียบกับเทพ
“แค่…อย่าเรี ยกลูกค้าเราว่ามดและแมลง ได้ไหม?”
“มีปัญหาอะไร?”
“ไม่เอาน่า ฉันกําลังพยายามเก็บตัวในร้านซอมซ่อนี้ เธอรู ้ไหมว่าฉัน
หมายถึงอะไร?”
“จิ๊”
ด้านนอก หยวน เทียนเฉิน เรี ยกสิ่ งมีชีวติ ขนาดใหญ่ที่มีร่างกายคล้าย
มนุษย์ออกมา ทําให้อุณหภูมิลดลงอย่างเห็นได้ชดั
สิ่ งมีชีวติ นั้นมีสีดาํ สนิทราวกับว่าร่ างกายของมันเป็ นหลุมดําที่แม้แต่
แสงก็ไม่สามารถส่ องทะลุได้ มีแขนสี่ แขนถืออาวุธที่แตกต่างกันสี่
ชนิด ดาบ กริ ช โซ่และกระบี่โค้ง อาวุธแต่ละชิ้นถูกเคลือบด้วย
หมอกมืดที่ดูเหมือนจะสร้างขึ้นจากวิญญาณจํานวนนับไม่ถว้ น
แม้แต่ทอ้ งฟ้าก็มืดลงเมื่อสิ่ งมีชีวติ ที่น่าขนลุกนี่ปรากฏขึ้น
คนที่มากับ หยวน เทียนเฉิน ตกตะลึงอีกครั้ง หลังจากเห็นสิ่ งที่เขาทํา
สิ่ งมีชีวติ ที่เหมือนมนุษย์น้ นั คืออสู รของ หยวน เทียนเฉิ น แม้วา่ มัน
จะมีขนาดไม่ใหญ่มากเมื่อเทียบกับราชาอสู รอื่น ๆ แต่มนั ก็อนั ตราย
ไม่นอ้ ยกว่าเลย เพราะมันมีความสามารถที่ราชาอสู รมี
หยวน เทียนเฉิน มองอสู รของเขาและพูดคําเดียว
“ผสาน”
อสู รหลอมละลายกลายเป็ นควัน พุง่ เข้าไปในร่ างของ หยวน เทียน
เฉิ น ถ่ายทอดกลิ่นอายมันให้หยวน เทียนเฉิ น ภาพชายชราที่อ่อนโยน
ของเขาเปลี่ยนเป็ นฆาตกรที่ไร้ความปราณี ลูกตาของเขากลายเป็ นสี
ดําสนิทราวกับถูกปี ศาจเข้าสิ ง
แขนอีกคู่ยนื่ ออกมาจากด้านข้างซึ่งถืออาวุธแบบเดียวกันกับอสู รของ
เขา
ปรมาจารย์ดาบรี บถอยห่างออกไปพร้อมกับคนอื่น ๆ เมื่อสัมผัสได้
ถึงกลิ่นอายอันตรายที่มาจากหยวน เทียนเฉิน
การแสดงที่น่าทึ่งดึงดูดความสนใจของซูผงิ ขณะที่เขามองไปทาง
นั้น
โอ้นนั่ เป็ นทักษะการหลอมรวมกับอสู รแสนเลื่องลือที่มีแค่นกั รบ
อสู รในตํานานเท่านั้นถึงทําได้? เขารู ้สึกได้ถึงพลังของราชาอสู รที่แผ่
ออกมาจากจุดที่ชายชราอยู่ มันค่อนข้างน่าประทับใจ
โจแอนนารู ้สึกโกรธอีกครั้งเนื่องจาก “ลูกค้า” ไม่ยอมหยุด
“ฉันอุตส่ าห์แสดงความเมตตากับแก แต่แกไม่ตอ้ งการ จะไม่มี
โอกาสนั้นอีก!”
เธอค่อย ๆ ขยับมือไปในอากาศ สร้างหอกแสงสว่างเจิดจ้าออกมา
ด้วยอาวุธในมือของเธอ เธอก้มมองหยวนเทียนเฉินด้วยสายตาดูหมิ่น
“ตายซะ !!” หยวน เทียนเฉินร้องคํารามด้วยเสี ยงสองเสี ยงที่ซอ้ นทับ
กัน
พื้นด้านล่างของเขายุบลง ขณะที่เขาพุง่ ตัวเข้าไปในร้าน ใช้อาวุธทั้ง
สี่ เพื่อโจมตีโจแอนนาจากสี่ ทิศทาง
โจแอนนาไม่สะดุง้ แม้แต่นอ้ ยเมื่ออาวุธใกล้เข้ามาหาเธอ
การตอบโต้ของเธอนั้นเรี ยบง่าย เมื่อศัตรู เข้าใกล้มากพอ เธอก็แทง
หอกของเธอไปข้างหน้าด้วยความเร็ วดุจสายฟ้า อาวุธนั้นเร็ วมากจน
ทิ้งเงาที่น่าสะพรึ งกลัวไว้เบื้องหลัง
ง่าย รวดเร็ วและถึงตาย หยวน เทียนเฉิ น พยายามปัดป้องแต่เขาก็
ล้มเหลว เขาพบว่าพลังที่ไม่รู้จกั ได้หยุดการเคลื่อนไหวของเขาไว้ใน
ช่วงเวลาสั้น ๆ
แต่เวลาสั้น ๆ นั้นเพียงพอสําหรับอาวุธของโจแอนนาที่จะมาถึง
หน้าอกของเขา พุง่ ทะลุผา่ นทั้งตัวเขาไปอย่างง่ายดาย
ทุกอย่างเงียบลงเมื่อนักรบอสู รคนอื่น ๆ เห็นว่า หยวน เทียนเฉิ น ซึ่ ง
เป็ นหนึ่งในนักรบอสู รที่แข็งแกร่ งสุ ดที่พวกเขารู ้จกั กลับโดนหอก
แทงทะลุหวั ใจ
 ตอนที่ 235 หนีด้วยความกลัว
ตกใจ หวาดกลัวและไม่เชื่อ!
นัน่ คือความรู ้สึกของปรมาจารย์ดาบ และคนอื่น ๆ
พวกเขาคิดว่าเด็กผูห้ ญิงคนนี้ตอ้ งเป็ นนักรบอสู รในตํานาน แต่พวก
เขาไม่คาดคิดว่าหยวนเทียนเฉินจะอ่อนแอกว่าเธอมากนักเพราะเขาก็
เป็ นนักรบอสู รในตํานานเหมือนกัน! ในตอนแรกเมื่อหญิงสาวผลัก
หยวนเทียนเฉินออกจากร้าน พวกเขาคิดว่านัน่ อาจเป็ นเพราะเขา
ประเมินศัตรู ต่าํ ไป แต่นนั่ ไม่สามารถอธิบายได้วา่ ทําไมเขาถึงพ่ายแพ้
อีกครั้งทั้ง ๆ ที่หลอมรวมกับอสู รของเขาแล้ว นี่อาจไม่ใช่อุบตั ิเหตุ!!
หญิงสาวที่อ่อนเยาว์กลายเป็ นอสู รที่น่ากลัวพอ ๆ กับราชาอสู ร!
จะมีคนที่น่ากลัวเช่นนี้บนโลกสี น้ าํ เงินได้อย่างไร?
หยวนเทียนเฉินไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้ เขารู ้สึกว่าความเจ็บแปลบที่
หน้าอกได้กระจายไปทัว่ ร่ างกาย เขายังรู ้สึกได้วา่ หอกในอกได้ดูด
พลังชีวติ ของเขาไป เขาสัน่ เทาด้วยความกลัวตายซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นมา
นานแล้ว
เขาจะตาย?
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดคําถามนี้เพราะผูห้ ญิงคนหนึ่ง
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันไม่ใช่สถานที่ในเหว พื้นที่ตอ้ งห้ามบน
ดาวเคราะห์สีน้ าํ เงินหรื อสถานที่อนั ตรายในอาณาจักรลับ แต่เป็ น
ร้านค้าเล็ก ๆ ที่ทรุ ดโทรมในเมืองฐานทัว่ ไปที่ทาํ ให้เขาอยูใ่ น
สถานการณ์ที่สิ้นหวัง
ความตื่นตระหนกเกิดขึ้นเพียงหนึ่งวินาที เขาดึงตัวเองกลับมาและ
ตัดสิ นใจ ความมืดในดวงตาของเขาจางหายไป ดวงตาสี ขาวของเขา
กลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ในเวลาเดียวกันเขารี บบังคับตัวเองถอย
หลังเพื่อเอาตัวเองออกจากหอก
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่หยวนเทียนเฉิ นกําลังดึงตัวเองออกจากหอก
ร่ างอื่นก็ยงั คงห้อยลงมาจากมัน มันเป็ นอสู รต่อสู ท้ ี่มีรูปร่ างเหมือน
มนุษย์ซ่ ึงหลอมรวมกับเขา
อสู รตัวนี้เป็ นราชาอสู รที่มีพลังชัว่ ร้ายมาก ในขณะนี้อสู รกําลัง
กระตุกตัวด้วยความเจ็บปวด ร้องโหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน
ขณะที่มนั ถูกหอกเสี ยบ พลังงานของเทพเป็ นสารพิษต่อสิ่ งมีชีวติ ใน
ตระกูลปี ศาจ
“อืม!”
โจแอนนาเหล่ตามองและเย้ยหยันอสู ร เธอเอาสิ่ งมีชีวติ มืดออกจาก
หอก สิ่ งนั้นทําให้เธอรู ้สึกแย่และเธอกลัวว่ามันจะปนเปื้ อนหอกของ
เธอ
หยวนเทียนเฉินร่ อนลงบนพื้นนอกร้านโดยไม่ได้รับอันตราย ซูผงิ
จ้องมองเขาด้วยความตะลึง เมื่อครู่ ก่อนเขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าหอก
แทงทะลุร่างนัน่ เหตุใดหยวนเทียนเฉิ นจึงปรากฏตัวโดยไม่มี
บาดแผลใด ๆ ?
ซูผงิ หลอนหรื อเปล่า?
นัน่ ไม่น่าเป็ นไปได้ โจแอนนาดูน่าเกรงขาม ชายชราคนนั้นยังไม่
แข็งแกร่ งพอที่จะหลอกเธอได้
ซูผงิ คิดว่าจะต้องเป็ นเพราะทักษะลึกลับบางอย่างที่เขาไม่รู้จกั
จากนั้นเขาก็หนั ไปมองราชาอสู ร มันทําให้เขาคิด สิ่ งมีชีวติ นี้มีบาดแผล
ลึกถึงกระดูกบนหน้าอกซึ่งเกือบจะทําให้สิ่งมีชีวติ นั้นเสี ยชีวติ แต่
ความสามารถในการรักษาของสิ่ งมีชีวติ นั้นยอดเยีย่ มมาก ในพริ บตา
บาดแผลก็เป็ นเพียงแผลเป็ น ดูเผิน ๆ ดูเหมือนมันจะฟื้ นตัวแล้ว
“ฉันได้แสดงความเมตตาแก่แกแล้ว เนื่องจากแกไม่กลับ ดังนั้น
ความตายจึงเป็ นสิ่ งที่แกจะได้รับ!”
โจแอนนาถือหอกไว้ในมือ แสงที่ออกมาจากดวงตาของเธอทําให้
ทุกคนสู ญเสี ยการมองเห็น พลังงานที่เธอซ่อนอยูใ่ นร่ างกายของเธอ
กําลังพลุ่งพล่าน เธอเป็ นเหมือนยักษ์ที่กาํ ลังก้มมองมด
หยวนเทียนเฉินที่เพิ่งออกมาจากร้านและยังคงพยายามสู ดหายใจเงย
หน้าขึ้นมองเมื่อได้ยนิ คําพูดของโจแอนนา
หยวนเทียนเฉินรู ้สึกสยดสยองเมื่อเขาเห็นพลังอันล้นหลามที่หญิง
สาวแสดง เขาเคยมีประสบการณ์น้ ีเมื่อเขาเผชิญหน้ากับราชาอสู ร
ไม่สิ สิ่ งนี้เลวร้ายยิง่ กว่าการเผชิญหน้ากับราชาอสูร เขาเกิดความรู ้สึก
อยากคุกเข่าลงและโค้งคํานับมัน พลังนี้ไม่สามารถมาจากมนุษย์ได้
มันเป็ นของเทพ!
นอกจากนี้ จากวิธีที่หญิงสาวควบคุมพลังของเธอ หยวนเทียนเฉิ น
สามารถบอกได้วา่ เธอเหนือกว่าการเป็ นนักรบอสู รในตํานานธรรมดา
ไปมาก เธออยูใ่ นระดับที่เขาเอื้อมไม่ถึง!
ทําไมเขาถึงได้พบกับสิ่ งที่น่ากลัวในร้านนี้?
หัวใจของเขากําลังสัน่ สะท้าน เขาเดาไม่ถูกว่ามีใครบางคนที่อนั ตราย
แบบนี้ซ่อนตัวอยูบ่ นดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน
“เดี๋ยว!” หยวนเทียนเฉินตะโกนเมื่อโจแอนนาพร้อมที่จะโจมตี
“ฉันทําให้เธอขุ่นเคืองและฉันยินดีที่จะแก้ไข ฉันต้องทํายังไง?”
หยวนเทียนเฉินพ่นคําพูดเหล่านั้นออกไปอย่างรวดเร็ ว เขาฟังดู
จริ งใจทีเดียว ในขณะที่เขาพูดจบประโยค เขาก็หนั ไปสบตากับชาย
หนุ่มที่ยนื อยูใ่ นร้าน
ชายหนุ่มคนนั้นดูเหมือนจะอ่อนแอ เขายังไม่ได้เป็ นนักรบอสู รขั้น
สู ง อย่างไรก็ตาม จากวิธีที่เขาและหญิงสาวสนทนากันหยวนเทียน
เฉินตระหนักว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ใช่คนที่ตดั สิ นใจ แต่เป็ นชายหนุ่ม
นัน่
ซูผงิ เหล่ตา เขากําลังครุ่ นคิด
เมื่อชายชราก้าวเข้ามาในร้าน ปรมาจารย์ดาบและคนอื่น ๆ กําลังเดิน
ตามหลังเขา จากนั้นซูผงิ ก็เข้าใจว่าชายชราคนนี้เป็ นนักรบอสู รใน
ตํานาน
การฆ่าชายคนนี้จะมีประโยชน์อย่างหนึ่ง เขาจะรอดพ้นจากปัญหา
ในอนาคตทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม ข้อเสี ยคือการฆ่านักรบอสู รในตํานานอาจสร้างความ
วุน่ วายอย่างมาก และนักรบอสู รในตํานานคนอื่น ๆ จะเริ่ มให้ความ
สนใจกับร้านของเขา
แต่เนื่องจากมีเขตรักษาความปลอดภัยที่มาพร้อมกับร้านค้า ซูผงิ จึง
ไม่กงั วลว่านักรบอสู รในตํานานคนอื่น ๆ จะสังเกตเห็นร้านของเขา
ซูผงิ ไม่พดู อะไรสักครู่
ความเงียบเป็ นตัวบ่งชี้การตัดสิ นใจของเขาอย่างชัดเจน : ฆ่าผูช้ ายคน
นี้!
ลบต้นตอปัญหา!
โจแอนนาเหลือบมองซูผงิ เธอสังเกตเห็นประกายเจตนาฆ่าในดวงตา
ของซูผงิ เธอแสยะยิม้ ประชดประชันเมื่อรู ้ถึงความหมายของมนุษย์
ซูผงิ ก็ไม่เลวนัก เธอคิดถูก เขาจะไม่แสดงความเมตตา แน่นอนว่า
เธอก็จะไม่ผอ่ นปรนเช่นกัน
มนุษย์ตวั เล็กคนนั้นได้ทา้ ทายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า มันต้องชดใช้ดว้ ย
ชีวติ !
พลังงานได้มาบรรจบกันที่หอกของเธอ ช่วงเวลาถัดมาแสงสี ทองก็
พุง่ ออกมาจากดวงตาของโจแอนนา เธอโบกมือเรี ยวแขนของเธอ
เหวีย่ งหอกออกไป หอกฉีกความว่างเปล่าราวกับสายฟ้าสี ทอง
แม้แต่อากาศก็เริ่ มบิดเบี้ยว
หยวนเทียนเฉิน รู ้สึกหวาดกลัว
เขาเริ่ มกลัวชะตากรรมของเขาเมื่อซูผงิ ตอบคําถามของเขาด้วยความ
เงียบ หยวนเทียนเฉินจึงเตรี ยมตัวอย่างเงียบ ๆ เขาตอบสนองทันที
เมื่อหญิงสาวเริ่ มส่งพลังงานไปที่หอกของเธอ
วิง่ !
เขาไม่ได้เลือกที่จะสู ้ … แต่เลือกที่จะหนี!
จากการโจมตีครั้งก่อน หยวนเทียนเฉินได้ตระหนักว่าเขาไม่ใช่คู่
ต่อสู ข้ องหญิงสาวคนนี้ ความจริ งที่วา่ เขาไม่สามารถเอาชนะหญิง
สาวได้เมื่อเขาหลอมรวมกับอสู รเป็ นเรื่ องที่น่าประหลาดใจสําหรับ
เขา
แต่ไม่มีเวลาให้เขาสงสัยเกี่ยวกับเหตุผลพื้นฐาน เขากลายเป็ นนักรบ
อสู รในตํานานไม่ใช่เพียงเพราะความสามารถของเขาเท่านั้น แต่ยงั
เป็ นเพราะประสบการณ์ที่สงั่ สมระหว่างการต่อสู น้ บั ครั้งไม่ถว้ น
และความรอบคอบที่เขาได้เรี ยนรู ้ พฤติกรรมระมัดระวังของเขาเป็ น
ปัจจัยสําคัญในการก้าวขึ้นสู่ การเป็ นนักรบที่ทรงพลังแทนที่จะตาย
เร็ วเกินไป!
ถึงกระนั้นความเร็ วของหยวนเทียนเฉินก็สูห้ อกไม่ได้!
อาวุธถึงเป้าหมายทันที หยวนเทียนเฉินรี บระดมพลังทั้งหมดของเขา
ฉีกความว่างเปล่า เคลื่อนย้ายตัวเองไปยังฝั่งตรงข้ามถนนหลายสิ บ
เมตร
ปัง!
หอกสี ทองแทงทะลุแขนของเขา ด้วยโมเมนตัมเดียวกัน หอกยังพุง่
เข้าใส่ อาคารฝั่งตรงข้าม บินออกจากอาคาร พุง่ ตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า
โจแอนนาโบกมือ; หอกหมุนในอากาศและบินกลับมาอย่างรวดเร็ ว
วิง่ ! วิง่ !
หยวนเทียนเฉินจ้องแขนที่ถูกตัดขาดของเขาด้วยความหวาดกลัวราว
กับว่าเขามองเห็นผีตอนกลางวันแสก ๆ เขากลัวมากขึ้นกว่าเดิม เขา
หันหลังกลับ หนีไปโดยไม่หนั กลับมามอง ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็
หายไปจากถนน โผล่ออกมาอีกครั้งนอกย่าน
เขาใช้เวลาครู่ หนึ่งในการหายใจ เขารู ้สึกได้วา่ หญิงสาวที่น่ากลัว
ไม่ได้ตามเขามาและความจริ งนี้กท็ าํ ให้เขาสบายใจ ถึงกระนั้นเขาก็
กลัวที่จะอยูท่ ี่นี่นาน เขาวิง่ ไปเรื่ อย ๆ จนมาถึงชายแดนของเมืองฐาน
เขามองย้อนกลับไปเป็ นครั้งที่สอง ในที่สุดเขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถ
ใส่ หวั ใจของเขากลับมาในอกได้ ไม่มีร่องรอยของหญิงสาวคนนั้น
ตอนนั้นเองที่เขาพบว่าตัวเขาเปี ยกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น
 ตอนที่ 236 สอน
เกือบไป! เธอมาจากไหน?
ฉันไม่คิดว่าผูห้ ญิงคนนั้นมาจากทวีปของเรา และเธอไม่สามารถเป็ น
นักรบอสู รในตํานานจากทวีปอื่นได้ เธอ…มาจากสหพันธ์ต่างดาว
หรื อเปล่า?
หยวน เทียนเฉินรู ้สึกหวาดกลัวกับความคิดเหล่านั้น ถ้าเธอเป็ นนักรบ
ที่มาจากดาวดวงอื่นซึ่งเป็ นส่วนหนึ่งของสหพันธ์ แล้วเธอพยายามจะ
ทําอะไรถึงมาดาวเคราะห์สีน้ าํ เงิน? หรื อผูห้ ญิงคนนี้อาจเป็ นเจ้าหน้าที่
ที่ได้รับมอบหมายจากรัฐบาลอย่างลับ ๆ เพื่อตรวจตราดาวเคราะห์สี
นํ้าเงิน?
มันเป็ นข่าวดีสาํ หรับเขา สิ่ งที่ทาํ ให้เขาหวาดกลัวที่สุดไม่ใช่ตวั หญิง
สาว แต่ชายหนุ่มนัน่ !
ผูห้ ญิงคนนั้นไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเขาแม้แต่นอ้ ย แต่เธอต้องฟังคําสัง่
ของเขา!
หยวน เทียนเฉินสามารถบอกได้อย่างแน่นอนว่าหญิงสาวต้องเชื่อฟัง
คําสัง่ จากชายหนุ่มด้วยเหตุผลบางประการโดยพิจารณาจากการกระทํา
ของเธอ หยวน เทียนเฉิ นไม่สามารถเข้าใจได้วา่ เหตุใดหญิงสาวจึง
ถูกบังคับให้อยูใ่ นสถานการณ์เช่นนี้ แต่เขามัน่ ใจว่าเหตุผลนั้นต้อง
น่าตกใจ
หยวน เทียนเฉินไม่คิดว่าชายหนุ่มคนหนึ่งจะสามารถจับจุดที่เปราะ
บางของนักรบอสู รในตํานานได้ดว้ ยตัวเอง ในทางกลับกันเขาพบว่า
มันเป็ นไปได้ที่หญิงสาวจะกลัวชายหนุ่มเพราะเธอกลัวคนที่สนับสนุน
เขา!
“เด็กหนุ่มนัน่ …ปิ ดบังเบื้องหลังของเขาหรื อเปล่า?”
ข้อมูลที่ หยวน เทียนเฉิ นรวบรวมเกี่ยวกับชายหนุ่มนั้นมีรายละเอียด
เฉพาะเจาะจง แต่เขารู ้วา่ คนที่มีอาํ นาจและอิทธิพลมากสามารถสร้าง
เรื่ องราวที่สมจริ งพอหลอกเขาได้
หยวน เทียนเฉินหลงอยูใ่ นความคิด
เขาหนีไปแล้ว?
ข้างนอกร้าน บนถนนปรมาจารย์ดาบและนักรบอสู รกิตติมศักดิ์คน
อื่น ๆ ยืนอยูท่ ี่นนั่ ด้วยความประหลาดใจ หลังจากที่ หยวน เทียนเฉิ น
วิง่ หนีไปอย่างรวดเร็ วที่สุดเท่าที่เท้าของเขาจะขยับได้
พวกเขากําลังจ้องมองไปที่อาคารซึ่งถูกหอกเจาะ โชคดีที่อาคารนี้ไม่
มีคนอยู่ หลุมกว้างที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสิ บเมตรถูกทิ้งไว้
ตรงกลางของอาคาร ราวกับว่ามันถูกระเบิด
เศษหิ นหรื ออิฐร่ วงตกลงมา
พวกเขายังคงรู ้สึกได้ถึงพลังงานเทพ พวกเขาตัวสัน่ ด้วยความกลัว
ขณะที่พยายามที่จะหันกลับมา
วิง่ ? พวกเขาเคยคิดวิง่ หนี อย่างไรก็ตาม พวกเขาหยุดความคิดโง่ ๆ นี้
ไว้ การจะหนีต่อหน้านักรบอสู รในตํานานนั้นยากมากที่จะทําได้ มี
เพียงหนึ่งหรื อสองคนเท่านั้นที่จะโชคดีพอหลบหนีได้สาํ เร็ จ
กฎสําหรับนักล่าคือนักล่าจะจับคนแรกที่วงิ่ หนีไปไว้ในกรง
ดังนั้นจึงไม่มีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์คนใดเป็ นคนแรก ไม่มีใครอยาก
เป็ นเป้าหมายที่ดึงดูดความสนใจของนักล่า
ซูผงิ ไม่มีความสุ ขที่โจแอนนาฆ่าชายชราคนนั้นไม่สาํ เร็ จ “ฉันคิดว่า
เธอสามารถจัดการเขาได้ง่าย ๆ ซะอีก ทําไมเธอถึงปล่อยให้เขาหนี
ไป” ซูผงิ ว่าเธอ
โจแอนนามองไปยังทิศทางที่ชายชราหายตัวไป เธอเองก็สบั สนเช่น
กัน คําพูดของซูผงิ ทําให้เธอโกรธ เธอจึงหันกลับมาและตั้งข้อสังเกต
ว่า “ฉันจะรู ้ได้ยงั ไง? พลังของฉันถูกทําลายเมื่ออยูน่ อกอาณาเขตของ
ร้านค้า มิฉะนั้นฉันคงกําจัดตาแก่น้ นั ไปได้ท้ งั ร่ างกายและวิญญาณ!”
“อืม เธอมันไร้ประโยชน์”!!
“นายเรี ยกใครว่าไร้ประโยชน์ !!”
“เธอไง”
“นาย!!”
โจแอนนากําลังสู ญเสี ยสติ
เธอเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่สูงส่ งของเผ่าพันธุ์เทพ การปล่อยให้มนุษย์ตวั น้อย
หลุดลอยไปใต้จมูกของเธอนั้นเป็ นความอัปยศอดสู และน่าโมโหอยู่
แล้ว แต่ยงิ่ แย่ลงเมื่อซูผงิ ไม่หยุดจูจ้ ้ ี ความโกรธทําให้เธอแทบขาด
อากาศหายใจ เธออยากจะฆ่าใครสักคนเพื่อระบายความหงุดหงิดนี้
เสี ยงหอนของซูผงิ ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กบั เธอมากสุ ด แต่
เธอโกรธที่ปล่อยให้ชีวติ ตํ่า ๆ นัน่ หลบหนีไปได้!
หากสมาชิกคนใดในเผ่าพันธุ์เทพรู ้เรื่ องนี้ เธอจะรู ้สึกละอายเกินกว่า
จะสู ห้ น้า
เธอไม่รู้วา่ พลังของเธอจะลดน้อยลงนอกขอบเขตของร้าน ไม่ง้ นั คง
ไม่เป็ นแบบนี้!
เธอหยุดโต้เถียงกับซูผงิ โดยพูดว่า “หยุดหรื อหุบปาก” ด้วยเหตุน้ ีซู
ผิงจึงตัดสิ นใจที่จะไม่พดู เรื่ องนี้อีกต่อไป
การระบายความโกรธของเขาที่มีต่อเธอนั้นไม่มีประโยชน์ ชายชรา
คนนั้นเลือกที่จะวิง่ หนีหลังจากการต่อสู ส้ องสามรอบ เขาต้องมีความ
เข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับจุดแข็งของโจแอนนา แน่นอนว่าเขาจะ
ไม่รบกวนซูผงิ อีกตราบเท่าที่เขายังไม่เสี ยสติ
อย่างไรก็ตาม ชายชราคนนั้นไม่รู้เลยว่าโจแอนนาสามารถใช้พละกําลัง
ของเธอได้เต็มที่ภายในขอบเขตของร้านเท่านั้น
หยวน เทียนเฉินต้องระวังซูผงิ ในขณะนี้เนื่องจากมีความเป็ นไปได้ที่
จะมีนกั รบอสู รในตํานานสองคนอยูใ่ นร้าน หนึ่งคือโจแอนนาและ
การปรากฏตัวของเธอบ่งชี้วา่ อาจมีผมู ้ ีอาํ นาจสนับสนุนซูผงิ อย่างลับ ๆ
ซูผงิ เชื่อว่าแม้ชายชราคนนั้นจะกลับมาโจมตีเขาอีกครั้ง เขาก็คงมีความ
สามารถพอปกป้องชีวติ ของตัวเอง เขายังไม่ได้ใช้ความสามารถใน
การเรี ยกวิญญาณมังกรที่ราชามังกรมอบให้
หลังจากไตร่ ตรองอย่างถี่ถว้ น ซูผงิ สรุ ปว่าเขายังอ่อนแอเกินไป ถ้า
เขาแข็งแกร่ งพอ เขาก็ไม่ตอ้ งเสี ยเวลาคิดเรื่ องนี้ เขาสามารถเอาชนะผู ้
รุ กรานทั้งหมดได้
ซูผงิ รวบรวมสติ จ้องมองไปที่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ที่ยนื อยูน่ อกร้าน
ในความเงียบ เขาพบว่าตัวเองเต็มไปด้วยความรู ้สึกซับซ้อน ย้อนกลับ
ไปที่อาณาจักรลับ เขาเป็ นคนที่ตอ้ งมองคนเหล่านั้นด้วยความหวาด
กลัว
แต่ในขณะนี้ สิ่ งมีชีวติ ที่สูงส่ งเหล่านั้นกําลังสัน่ สะท้านอยูข่ า้ งนอก
เหมือนลูกแกะที่หวาดผวาจากลมหนาว
นี่คือเสน่ห์ของพลัง!
ซูผงิ จ้องมองปรมาจารย์ดาบซึ่งเคยยืน่ มือช่วยเหลือเขามาแล้วครั้งหนึ่ง
“เข้ามาสิ ” ซูผงิ ตะโกน จากนั้นเขาก็พดู กับโจแอนนาว่า “ลบจิตสังหาร
ของเธอเดี๋ยวนี้”
โจแอนนากําลังคิดที่จะระบายความโกรธใส่ มนุษย์ที่อ่อนแอกว่า
เหล่านั้น คําพูดของซูผงิ ทําให้เธอโกรธมากขึ้น “นายจะไม่ฆ่าพวก
เขาเหรอ? นายรู ้วา่ พวกเขาไม่ได้มาด้วยเจตนาที่ดีใช่ไหม?” ซูผงิ รู ้
ว่าโจแอนนากําลังมองหาทางระบายความโกรธ เขาพยายามปลอบ
เธอ “ตอนนี้เป็ นเด็กดีก่อน ทําในสิ่ งที่ฉนั พูด ถ้าเธอต้องการฆ่าใคร
สักคน ฉันจะหาคนอื่นให้ฆ่าในภายหลัง”
“นายกําลังพูดถึงอะไร? ฉันเป็ นเทพ การฆ่ามนุษย์ทาํ ให้มือของฉัน
สกปรก ในฐานะมนุษย์ นายคงไม่เหยียบแมลงบนพื้นที่ตายอย่างน่า
สมเพชหรอกใช่ไหม? มันน่าขยะแขยง!” โจแอนนาเหน็บแนมและ
นัน่ ทําให้เธอรู ้สึกดีข้ ึน เธอหยุดเปิ ดเผยความแข็งแกร่ งของเธอและ
หอกสี ทองก็หายไปจากมือ
ซูผงิ กลอกตา นัน่ ไม่ใช่เวลาที่จะทะเลาะกันต่อ เพราะเหล่านักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์ได้กา้ วเข้ามาในร้านแล้วพร้อมกับตัวที่ยงั คงสัน่
ปรมาจารย์ดาบเป็ นเพียงคนเดียวที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ คนอื่น ๆ
ดูแย่มาก พวกเขาไม่สามารถห้ามใจไม่ให้เต้นแรงได้ พวกเขาเป็ นชน
ชั้นสู งมาโดยตลอด พวกเขาควรมีวนั เวลาแสนเพลิดเพลินอีกนับไม่
ถ้วนข้างหน้า แต่มนั กลับพินาศในเวลานี้
เหล่านักรบอสู รกิตติมศักดิ์เหล่านั้นรู ้สึกซับซ้อนหลังจากมองไปที่
หญิงสาวและชายหนุ่ม พวกเขากลัวเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่ ? แน่นอนว่า
พวกเขาไม่แน่ใจว่าหญิงสาวและชายหนุ่มเป็ นเด็กรุ่ นเยาว์จริ ง ๆ
หรื อเปล่า?เนื่องจากพวกเขามีพลังมากพอที่จะทําให้ หยวน เทียน
เฉินหนีไปได้ บางคนอาจใช้ของลับบางอย่างเพื่อคงความเป็ นหนุ่ม
สาว หรื อคืนความเป็ นหนุ่มสาว
“ปรมาจารย์ดาบ ผมได้ยนิ มาว่าคุณมีความเชี่ยวชาญในการใช้ดาบ
ผมสงสัยว่าคุณจะอยูต่ ่อสักหน่อยและสอนทักษะของคุณให้กบั อสู ร
ของผมได้ไหม?” ซูผงิ ถามปรมาจารย์ดาบ
นัน่ ไม่ใช่สิ่งที่ปรมาจารย์ดาบคาดหวังว่าจะได้ยนิ จากซูผงิ เขาพูดทันที
ว่า”คุณไม่ตอ้ งเอาใจผม คุณซู อย่าเรี ยกผมว่าปรมาจารย์ดาบเลย มัน
มากเกินไปแล้ว เรี ยกผมว่าเล้ง หยิงจุนจะดีกว่า นัน่ คือชื่อเดิมของผม”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจเล้งหยิงจุน ? เล้งที่แปลว่า ‘เย็นชา’ และหยิง
จุน ที่แปลว่า ‘หล่อ’?
เขาพบว่ามันน่าขบขันที่ชื่อตระกูลปรมาจารย์ดาบอันสู งส่ งคือเล้ง
เป็ นชื่อที่น่าสนใจจริ ง ๆ …พ่อแม่ของเขากําลังคิดอะไรอยู?่
“สอนใช้ดาบ…ทักษะของผมยากเกินกว่าจะเชี่ยวชาญ ผมกลัวว่า
อสู รของคุณจะใช้เวลานานในการเรี ยนรู ้หากมีไหวพริ บปานกลาง
แน่นอนผมไม่ได้บอกว่าไม่อยากทํา ผมแค่บอกว่าอาจใช้เวลานาน
ผมหวังว่าคุณจะยอมรับสิ่ งนั้นได้”ปรมาจารย์ดาบเตือน
ซูผงิ กล่าวว่า “ไม่เป็ นไร ทําในสิ่ งที่คุณต้องทํา ถ้าอสู รของผมไม่
สามารถเรี ยนรู ้มนั ได้ ผมจะตีมนั เอง” ปรมาจารย์ดาบนั้นพูดไม่ออก
ตี? ไหวพริ บของอสู รจะเพิ่มขึ้นหลังจากการตีหรอ?
แต่เขาไม่ได้พดู อะไรอีก ท้ายที่สุดซูผงิ ก็อนั ตรายกว่า หยวน เทียนเฉิน
คนอื่น ๆ ต่างอิจฉาปรมาจารย์ดาบที่สามารถอยูข่ า้ งหลังเพื่อสอน
อสู รของซูผงิ ได้
“คุณซู ผมรู ้จกั การยิงธนู อสู รของคุณต้องการสิ่ งนี้หรื อไม่?” ชายชรา
คนหนึ่งเสนอด้วยรอยยิม้ ที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเขา เขาเป็ นคนที่
แตกต่างไปในตอนนี้เมื่อเทียบกับตอนที่เขามาพร้อมใบหน้าบูดบึ้ง
“ผมมีเทคนิคเฉพาะ ผมรู ้ทกั ษะการรักษา คุณซูไม่วา่ คุณจะไปที่ใด
ในโลก คุณไม่สามารถทําอะไรได้หากไม่มีทกั ษะในการรักษา เมื่อ
คุณอยูใ่ นป่ าและได้รับอันตรายจากอสู ร คุณอาจเสี ยชีวติ ได้หากไม่ได้
รับการดูแลอย่างทันท่วงที นัน่ คือเวลาที่ทกั ษะรักษาสามารถช่วยคุณ
ได้” ชายชราร่ างท้วมอีกคนกล่าวพลางยิม้ เจื่อน ๆ
 ตอนที่ 237 สถาบันทีด่ ที สี่ ุ ด
“ผมด้วย ได้โปรด!”
“ผมด้วย ผมพนันได้เลยว่าผมมีบางอย่างที่คุณสามารถใช้ได้เหมือนกัน!”
พวกเขาที่เหลือรี บเสนอราวกับกลัวมีคนมาแย่ง
โอ้เสน่ห์ของพลัง … ซูผงิ คิดขบขันกับปฏิกิริยาของพวกเขา นักรบที่
น่าเคารพเหล่านี้กเ็ หมือนกับคนทัว่ ไปเมื่อพวกเขารู ้วา่ กําลังจะตกที่
นัง่ ลําบาก
ซูผงิ ไม่เชื่อว่านักรบเก่ง ๆ ในโลกนี้จะ “ฉลาด” ปรับตัวเข้ากับ
สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ แม้วา่ มันจะหมายถึงการก้มหน้าก็ตาม แต่…
คนที่มีศกั ดิ์ศรี คงไม่ติดตามคนอย่างหยวนเทียนเฉิน
และเนื่องจากคนเหล่านั้นเต็มใจที่จะยอมแพ้ต่อการควบคุมของ
หยวนเทียนเฉิน พวกเขาก็คงทําเช่นเดียวกันในร้านนี้
ซูผงิ ค่อนข้างสนใจในสิ่ งที่เขาเพิ่งได้ยนิ โดยเฉพาะชายชราที่อา้ งว่า
เป็ นผูร้ ักษา เขาบอกว่าเขาเป็ นผูร้ ักษาระดับปรมาจารย์ที่มีชื่อเสี ยงซึ่ง
เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ดว้ ย วิชาการรักษาของเขาสามารถรักษา
บาดแผลจากพิษได้ดว้ ย สิ่ งนี้ทาํ ให้เขามีชื่อเสี ยงที่ดีในเมืองฐาน
แม้ซูผงิ จะไม่ตอ้ งการการช่วยเหลือด้านการรักษาเมื่อฝึ กในสนามบ่ม
เพาะ แต่เขาก็ตอ้ งการสิ่ งนั้นในชีวติ จริ ง การเรี ยนวิชาด้วยตัวเองอาจ
ไม่เป็ นประโยชน์มากนักเพราะเขาใช้เวลาส่ วนใหญ่อยูใ่ นร้าน เขา
สงสัยว่าเขาจะขอให้ชายคนนี้สอนซูหลิงเยวีย่ แทนได้หรื อเปล่า?
ในขณะนี้ เขาตัดสิ นใจที่จะเลือกปรมาจารย์ดาบ และผูร้ ักษาไว้
ชัว่ ขณะ เขาไม่มีเวลามากพอที่จะรับ “อาจารย์” มากเกินไปในตอนนี้
“คุณไม่ได้มาที่นี่เพียงเพือ่ พูดคุยอย่างเป็ นกันเองหรอกใช่ไหม?” ซูผงิ
เหลือบมองคนทั้งสี่ ที่เขากําลังจะส่ งกลับ “ผมจะไม่ปล่อยพวกคุณไป
แบบนี้ มาแสดงสิ่ งที่ผมจะได้รับจากคุณ ถ้าคุณรู ้วา่ ผมหมายถึงอะไร?”
คนอื่น ๆ มองไปที่โจแอนนาอย่างระมัดระวัง ซึ่ งเธอตอบสนองพวก
เขาด้วยสายตาคุกคามที่ดูอนั ตรายเหมือนเดิม
ชายคนหนึ่งก้าวขึ้นมา “ผมขอโทษคุณซู ผมตาบอด และโง่เขลา
ผม…เกรงว่าผมจะไม่มีของลํ้าค่าเลย สําหรับสิ่ งที่ทาํ ให้คุณไม่พอใจ
ผมยินดีจ่ายด้วยเลือดเนื้อของผม เกี่ยวกับเรื่ องนี้ผมจะตัดแขนและจะ
ไม่เอาหน้ามาให้คุณเห็นอีก หรื อทั้งสองอย่าง ถ้านัน่ คือสิ่ งที่จะดับ
ความโกรธของคุณได้!”
ซูผงิ กลอกตา “ทําไมผมถึงต้องใช้แขนโง่ ๆ ของคุณ? ผมไม่ใช่พวก
กินคนนะ คุณไม่มีอะไรมีค่าเลยหรอ? ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ
ในฐานะนักรบ พวกคุณทุกคนต้องมีของดีซ่อนอยู่ จะเอามันให้ผม
หรื อจะให้ผมฆ่าคุณและหามันเอง”
น่าเสี ยดายที่เขาไม่สามารถบังคับให้พวกเขาช่วยร้านด้วยการซื้อ
สิ นค้าจํานวนมากได้ ระบบไม่อนุญาตให้เขาบังคับลูกค้า
กลุ่มนี้ดูโล่งใจเมื่อรู ้วา่ พวกเขาสามารถหาทางออกโดยไม่ตอ้ งสู ญเสี ย
ส่ วนใดส่ วนหนึ่งของร่ างกายไป
“ผมขอทราบราคาทัว่ ไปได้ไหมคุณซู เพียงแค่บอกตัวเลขให้ผม
ทราบแล้วผมก็สามารถเลือกของชิ้นที่เหมาะสมได้อย่างแน่นอน”
“แน่นอน หนึ่งล้านล้านเหรี ยญดวงดาวเป็ นยังไง?” ซูผงิ พูด
“อะไรนะ?? ได้โปรดคุณก็รู้วา่ มันไม่มีเหตุผล!”
“ผมรู ้” ซูผงิ รู ้สึกขยะแขยง “คุณเป็ นคนบอกให้ผม ‘บอกตัวเลข’ เดา
ว่ากระเป๋ าเงินของคุณจะไม่ใหญ่เท่าความภาคภูมิใจของคุณใช่ม้ ยั ?
เอาล่ะเพียงบอกผมมาว่าคุณสามารถจ่ายเงินให้ผมได้มากที่สุดเท่าไหร่ ?”
“อืม…หมื่นล้านล่ะ?”
ซูผงิ รู ้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็ วขึ้นด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่
พยายามไม่แสดงออกมาให้เห็น หากเขาสามารถแปลงเงินดังกล่าว
เป็ นแต้มพลังงาน เขาจะสามารถซื้อของได้มากพอที่จะเพิ่มระดับ
ตัวเองให้เป็ นระดับตํานานในชัว่ ข้ามคืน
อย่างไรก็ตาม เขาทําไม่ได้ เงินทั้งหมดที่เขาได้รับนอกธุรกิจเป็ นเพียง
เงินที่ไม่สามารถใช้ในร้านค้าระบบได้ และเขาไม่ได้ตอ้ งการเงินมาก
ขึ้นในตอนนี้ เขาเพิง่ ได้รับเงินมหาศาลจากการสํารวจอาณาจักรลับ
“มาดูกนั …ลืมเรื่ องเงินไปก่อน ผมต้องการวัตถุ คุณเคยได้ยนิ สิ่ งที่
เรี ยกว่าผลึกไฟไหม? มันเติบโตขึ้นภายในหัวใจของอสู รระดับเก้า
ประเภทไฟที่ทรงพลัง”
ชายชราอีกคนหนึ่งพูดว่า”ผมเคยเห็น แต่ตอนนี้ผมยังไม่มี ถ้าคุณให้
เวลาผมสักหน่อย ผมช่วยคุณหามันได้ ผมขอเวลาได้ไหม?”
ซูผงิ มองอย่างสงสัย “คุณแน่ใจไหมว่าคุณพร้อมสําหรับงานนี้?”
ชายชราผงะกับคําถาม เขาหัวเราะเบา ๆ
“ผมชื่อหลินจื่อฉิง คุณซู ผมอาจไม่ใช่นกั รบอสู รที่เหนือกว่าเหมือน
คนอื่น ๆ แต่ผมเป็ นเจ้าของบริ ษทั ที่มีชื่อเสี ยงหลายแห่ง และผมยัง
ดูแลตลาดมืดอยูด่ ว้ ย ซึ่งคุณสามารถหาสมบัติที่หายากที่สุดได้ ผลึก
ไฟมีราคาแพง แต่กไ็ ม่ได้เป็ นสิ่ งที่หายากเกินไป ผมสามารถบอกให้
คนของผมส่ งมาให้คุณที่หน้าประตูได้ทนั ทีที่พบ”
ชายชราอีกคนที่มีผมสี ขาวแหว่ง “คุณวางใจเขาได้นะคุณซู ผมรู ้จกั
หลินจื่อฉิงมานานแล้ว” ซูผงิ ลูบคาง
“เอาล่ะ ก็ได้”
หลินจื่อฉิงถอนหายใจอย่างโล่งอก “ขอบคุณสําหรับความเมตตาคุณ
ซู ผมจะติดต่อคนงานของผมให้หา และผมเองจะไปหาลูกสาวและ
บอกให้เธอค้นหาทันที เธอเป็ นประธานคนปัจจุบนั ของหลินการค้า
ซึ่งเป็ นหนึ่งในสมาคมการค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้”
ซูผงิ ไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับสมาคมนี้มาก่อน แต่เขาจะรู ้วา่ มันจะไม่ทาํ
ให้เขาผิดหวัง
จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษออกมาและเริ่ มสังเกตบางอย่างก่อนที่จะ
ส่ งให้ หลินจื่อฉิง
“คุณหลินคุณช่วยผมหาสิ่ งเหล่านี้ดว้ ยได้ไหม ผมจะไม่ขอมันฟรี ๆ
หากคุณพบพวกมัน ผมจะแลกเปลี่ยนกับคุณโดยจ่ายสิ่ งที่มีมูลค่า
เท่ากันให้” เขาหยิบกระดาษออกมา
ผลึกไฟเป็ นส่ วนประกอบสุ ดท้ายที่เขาต้องการเพื่อพัฒนากายแสง
อาทิตย์ของเขาให้อยูใ่ นระดับสอง หลังจากนั้นเขาจะต้องใช้วตั ถุใหม่
จํานวนมากเพื่อดําเนินการต่อไป และแน่นอนว่าพวกมันส่ วนใหญ่
รวบรวมได้ยาก
ด้วยการเพิ่มระดับกายแสงอาทิตย์ไปที่ระดับสาม เขาจะสามารถรอด
จากการโจมตีของราชาอสู รได้!
“แน่นอน!” หลินจื่อฉิงรับกระดาษไปด้วยรอยยิม้ “ผมจะดําเนินการ
ให้เร็ วที่สุด”
ซูผงิ ส่ ายหัว “อย่าเข้าใจผิด ผมมีกฎของผม เนื่องจากพวกคุณเข้ามา
สร้างปัญหา ผมจึงต้องได้รับอะไรบางอย่างจากพวกคุณสําหรับความ
ไม่สะดวกที่พวกคุณก่อให้กบั ผม ไม่มีอะไรเป็ นส่ วนตัว ในกรณี ของ
คุณ การมอบผลึกไฟให้กบั ผมก็เพียงพอแล้วที่จะลบล้างหนี้ครั้งนี้
สําหรับวัตถุอื่น ๆ เราจะซื้อขายตามเงื่อนไขที่เป็ นธรรม ส่ วนที่เหลือ
คุณมีอิสระที่จะจัดหาและแลกเปลี่ยนกับผมเช่นกัน ผมจะจ่ายตามนั้น”
พวกเขาเข้าหาหลินจื่อฉิงอย่างรวดเร็ วและจดจําสิ่ งที่เขียนไว้ในรายการ
พวกเขาทุกคนเสี ยใจที่ติดตามหยวนเทียนเฉินมายังสถานที่แห่งนี้
ในขณะที่อ่านรายการ หลินจื่อฉิ งก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเขารู ้วา่
เป็ นของมีค่าหลายประเภท มันเป็ นการตัดสิ นใจที่ชาญฉลาดที่จะไม่
ทําสัญญาว่าจะมอบของให้ซูผงิ ฟรี ๆ เขาคงหาเงินได้ไม่พอแม้วา่ เขา
จะขายบริ ษทั ทั้งหมดก็ตาม
“คุณซู? เนื่องจากคุณเปิ ดร้านขายอสู ร ผมขอจ่ายเป็ นอสู รแทนได้
ไหม?” ชายที่พยายามจะมอบแขนของเขาพูดด้วยท่าทางไม่เต็มใจ
ว่า”มันคือมังกร ยังเป็ นเด็ก ผมคิดว่าคุณสามารถใช้มนั ได้”
“มังกรอะไร?”
“มังกรจันทราเหมันต์”
“อ้อเข้าใจแล้ว ผมคิดว่าผมจะเอามัน”
มังกรจันทราเหมันต์ ถูกจัดให้อยูใ่ นระดับหกใน “รายชื่อมังกร” ซึ่ ง
หมายความว่ามันตํ่ากว่ามังกรเพลิงนรกหลายอันดับ แต่มนั ค่อนข้าง
เก่งเพราะอยูใ่ นสิ บอันดับแรก
เมื่อเห็นว่าซูผงิ ไม่ได้รู้สึกทึ่งแม้แต่นอ้ ย ชายคนนั้นก็แทบจะรู ้สึกเศร้า
“อะแฮ่ม ตอนนี้ผมยังไม่มี ผมจะไปแจ้งคนของผมให้ส่งมาให้คุณได้
ไหม?”
“ทําที่นี่” ซูผงิ ชี้ไปที่พ้นื “คุณทําได้ใช่ไหม?”
ชายคนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรศัพท์
อีกสองคนที่เหลือไม่มีอสู รประเภทมังกรหรื อวัตถุที่ซูผงิ สนใจ หนึ่ง
ในนั้นให้สมบัติล้ าํ ค่าของเขาแก่ซูผงิ ในขณะที่อีกคนยืน่ ข้อเสนอที่
ค่อนข้างแปลก เขาบอกว่าเขาจะให้โอกาสซูผงิ เรี ยนในสถาบันที่ดี
ที่สุดในทวีป
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น เพื่อนร่ วมทางของเขาก็มองเขาอย่างสับสน
ราวกับว่าพวกเขาเห็นคนโง่ แต่แม้แต่คนงี่เง่าก็ยงั เห็นว่าทั้งซูผงิ และ
หญิงสาวที่อยูใ่ กล้ ๆ ไม่จาํ เป็ นต้องเรี ยนในสถาบันใด ๆ
สิ่ งนี้ทาํ ให้ชายคนนี้อยูใ่ นจุดที่แย่มาก เขาเป็ นรองอาจารย์ใหญ่ของ
สถาบันดังกล่าว แต่ไม่มีอะไรจะพูด ตัว๋ ฟรี สาํ หรับสถาบันของเขา
เป็ นสิ่ งเดียวที่เขาคิดได้ นอกจากนี้ยงั เป็ นข้อเสนอที่ดีมาก นักรบ
กิตติมศักดิ์หลายคนจะขอความช่วยเหลือจากเขาเมื่อพวกเขาต้องการ
ส่ งลูก ๆ ไปที่สถาบันเพื่อรับการศึกษา
อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอดังกล่าวขัดแย้งอย่างชัดเจนในกรณี ปัจจุบนั
เหมือนเขาบอกเป็ นนัยว่าซูผงิ เป็ นคนไร้ความสามารถ
แน่นอนว่านัน่ ไม่ใช่สิ่งที่เขาหมายถึงเลย
 ตอนที่ 238 บทเรียนของโครงกระดูกน้ อย
“แน่นอนผมยินดีรับมัน” ซูผงิ ตอบชายชราหลังจากพิจารณาตัวเลือก
ของเขา
คนอื่น ๆ ค่อนข้างประหลาดใจกับการตัดสิ นใจของเขา จากนั้นพวก
เขาต่างก็อิจฉาเมื่อเห็นเขาได้รับ “การไถ่ถอน” โดยไม่ตอ้ งจ่ายราคา
อะไรมากมาย ในทางตรงกันข้ามสถาบันของเขาจะได้รับชื่อเสี ยง
เพิม่ ขึ้นอย่างมากหากซูผงิ เข้าร่ วมที่นนั่ !
การเสนอ “เข้าเรี ยนฟรี ” นั้นดีพอ ๆ กับการไม่เสนออะไรเลย เพราะ
ซูผงิ นั้นเก่งพอที่จะเข้าสู่ สถาบันโดยวิธีปกติ แถมสถาบันนั้นจะมี
นักรบในตํานานเป็ นนักเรี ยนซึ่ งจะทําให้คนทั้งโลกรู ้จกั
“คุณ – คุณตอบรับจริ ง ๆ เหรอ ??” รองอาจารย์ใหญ่ไม่เชื่อในสิ่ งที่
เขาเพิ่งได้ยนิ
ซูผงิ พยักหน้า “ใช่ แม้วา่ ผมจะไม่ใช่คนที่จะใช้โอกาสนั้นก็ตาม ผม
จะส่ งคนอื่นไปทีหลัง คุณไม่มีปัญหาใช่ม้ ยั ?”
ชายชรารู ้สึกเสี ยใจทันที
ผมโง่แค่ไหนที่คิดว่าคนอย่างเขาจะต้องเข้าเรี ยน ผมสงสัยด้วยซํ้าว่า
อาจารย์ที่สถาบันผมจะไปมีอะไรสอนเขา
เห็นได้ชดั ว่าซูผงิ ตั้งใจที่จะสงวนโอกาสให้เพื่อนหรื อครอบครัวของ
เขา แม้วา่ คนอื่น ๆ จะไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะพวกเขายังไม่
ทราบอายุของซูผงิ แม้วา่ พวกเขาจะอ่านประวัติของซูผงิ แล้วก่อนที่
จะมา แต่พวกเขาก็ไม่ไว้ใจสิ่ งที่เห็นบนกระดาษอีกต่อไปหลังเห็นสิ่ ง
ที่เกิดขึ้นในวันนี้
ชายชราถอนหายใจ ขณะที่เขาก้าวออกไป “มัน่ ใจได้เลยคุณซู ไม่วา่
คุณจะส่ งใครมา ผมจะบอกให้สถาบันส่ งอาจารย์และทรัพยากรที่ดี
ที่สุดไปให้”
“ได้เลย”
พวกเขาแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์กนั และซูผงิ ก็รู้วา่ รองอาจารย์
ใหญ่คนนี้มีชื่อว่า… หานยูเ่ ซียงซึ่งเป็ นชื่อที่เหมาะสําหรับผูห้ ญิง
ทําไมนักรบกิตติมศักดิ์เหล่านี้ถึงมีชื่อแปลก ๆ ? ตอนนี้ มีเล้งหยิงจุน
ที่หล่อและนี่คือหานยูเ่ ซี ยงที่สวย ฉันควรถามชื่อคนที่เหลือด้วยไหม
นะ? ไม่ดีกว่า…
รถแลนด์โรเวอร์สุดหรู มาถึงร้าน มีชายหนุ่มสวมแว่นกันแดดก้าวลง
มา เขาตรวจสอบถนนที่แคบและแม้แต่ร้านค้าซอมซ่อตรงหน้าเขา
และสงสัยว่าแอปพลิเคชันนําทางบนโทรศัพท์ของเขาพาเขามาผิดที่
หรื อเปล่า? แต่แล้วเขาก็เห็นอาจารย์ของเขายืนอยูต่ รงประตูร้าน
“สวัสดีครับอาจารย์!” เขาถอดแว่น มุ่งหน้ามาที่ทางเข้าร้านทันที
ในขณะเดียวกันดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นเรื่ อย ๆ ขณะที่เขาจํา
นักรบชื่อดังหลายคนใกล้ ๆ ได้ เขาไม่เข้าใจว่าทําไมบุคคลสําคัญ
ทั้งหมดถึงมารวมตัวกันในสถานที่เล็ก ๆ แห่งนี้
แน่นอนเขาจะไม่ถามอย่างนั้น หลังจากทักทายอาจารย์แล้วเขาก็
แสดงความสุ ภาพกับคนอื่น ๆ ทีละคน
“โอ้ อาจารย์ มังกรจันทราเหมันต์ที่ท่านขอมาอยูบ่ นรถแล้ว จะนํามา
ที่นี่เลยหรื อไม่ครับ?”
“ใช่ เร็ วเข้า” อาจารย์ของเขาชายวัยกลางคนสกุลซ่งสัง่
ชายหนุ่มรี บกลับไปที่รถ หยิบสิ่ งมีชีวติ สี ขาวขนาดเท่าลูกสุ นขั ออกมา
จากท้ายรถ มันเป็ นมังกรขนาดเล็กที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดหิ มะสี ขาว
ดวงตาสี ดาํ ของมันมองนักรบอสู รที่อยูใ่ กล้ ๆ และสัน่ สะท้านเมื่อ
สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายน่าสนใจของพวกเขา
ซูผงิ มองมันและตรวจสอบให้แน่ใจว่าชายวัยกลางคนไม่ได้โกหก
“รับไปเลยคุณซู” ชายคนนั้นส่ งมังกรตัวเล็กให้เขาอย่างไม่เต็มใจ
“ได้โปรดดูแลมันให้ดี…”
ศิษย์ของเขาตกตะลึงเมื่อเขารู ้วา่ อาจารย์ของเขากําลังมอบมังกร
ให้กบั คนแปลกหน้า
ซูผงิ ส่ งอสู รให้โจแอนนาอย่างระมัดระวัง “ดี ข้อตกลงของคุณ
สิ้ นสุ ดแล้ว”
ซ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ผมออกไปตอนนี้เลยได้ไหม?”
“ได้”
ชายคนนี้รีบพาศิษย์ของเขาออกไปขึ้นรถทันที
“แต่อาจารย์! มังกรจันทราเหมันต์สงวนไว้ให้ลูกชายของอาจารย์
ไม่ใช่เหรอครับ?” ศิษย์หนุ่มถามเมื่อรถของพวกเขาเคลื่อนออกจาก
ตึก
อาจารย์ของเขามองอย่างเคร่ งขรึ มขณะที่เขาพูดว่า “หยุดเถอะ มันเป็ น
เรื่ องมหัศจรรย์อยูแ่ ล้วที่ฉนั สามารถออกมาได้โดยที่ยงั มีชีวติ อยู”่
ชายหนุ่มประหลาดใจจนเกือบรถชน
“แต่… แต่…แล้วปรมาจารย์ดาบล่ะ? และคนอื่น ๆ ? พวกเขาไปทํา
อะไรที่นนั่ ? ชายหนุ่มคนนั้นเป็ นใคร?”
“เขาคือ…สัตว์ประหลาด! จําคําของฉันไว้ อย่าเข้าใกล้สถานที่แห่ง
นั้นหากยังอยากมีชีวติ อยู!่ ”
ชายหนุ่มกลับไปขับรถด้วยท่าทางหวาดกลัว เขาไม่เคยเห็นอาจารย์ที่
เคารพของเขากลัวขนาดนี้
ทั้งดีใจและกลัว คนอื่น ๆ ต่างอําลาซูผงิ และจากไปอย่างระมัดระวัง
เนื่องจากซูผงิ ได้สิ่งที่ตอ้ งการ เขาจึงไม่ได้สร้างปั ญหาให้กบั นักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์เหล่านั้นอีกต่อไป มันไม่มีความหมายในเมื่อศัตรู ตวั
จริ งของเขาหยวนเทียนเฉินซึ่งได้รับการจัดการอย่างสมควรแล้ว
ตอนนี้มีเพียงปรมาจารย์ดาบและผูร้ ักษาที่ชื่อ อู่กวนเฉิง เท่านั้นที่ยงั
อยู่
“คุณ อู่” ซูผงิ พูดขณะที่เขาหันไปหา อู่ฉวนเฉิง “ผมมีนอ้ งสาว ผม
แน่ใจว่าคุณคงรู ้แล้วจาก … แบบสํารวจ ผมหวังว่าคุณจะสามารถ
ถ่ายทอดความรู ้ให้กบั เธอได้”
อู่กวนเฉิงดูค่อนข้างผิดหวัง เขาคิดว่าเขาจะมีเวลาตีสนิทกับซูผงิ ซึ่ ง
เป็ นเรื่ องสําคัญมากเมื่อ “อดีตเจ้านาย” ของเขา -หยวนเทียนเฉินถูก
จัดการไป
“แน่นอนฮิ ฮิ ผมได้อ่านเกี่ยวกับเธอเช่นกัน เธอถือเป็ นอัจฉริ ยะ ผม
บอกได้เลยว่าการเล่าเรี ยนจะต้องเป็ นไปอย่างราบรื่ นแน่” อู่กวนเฉิง
ยินดีที่จะได้ตรวจสอบครอบครัวของซูผงิ
ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ “อัจฉริ ยะ? ผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้ อย่างไรก็
ตาม งานของคุณคือสอนวิธีรักษาให้เธอ หนี้ของคุณจะได้รับการ
ชําระเมื่อเธอเรี ยนรู ้วชิ ารักษาระดับแปดทั้งหมดของคุณ ผมจะอดทน
รอ แต่…อย่าใช้เวลานานเกินไป”
“ผม – ผมจะไม่หย่อนยานคุณซู แต่…ต้องใช้เวลาฝึ กฝนนานหลายปี
กว่าจะเป็ นผูร้ ักษาระดับแปด หรื ออาจจะเป็ นทศวรรษ ไม่ใช่สิ่งที่
รี บเร่ งได้” อู่กวนเฉิงดูเศร้า
ซูผงิ ดูเหมือนจะไม่สนใจ “ผมจะให้เวลาคุณสามปี เท่านั้น ทุกอย่าง
ขึ้นอยูก่ บั คุณ ถ้าน้องสาวยังไม่ดีพอหลังจากผ่านไปสามปี ผมจะไป
หาคุณ…”
“แต่นนั่ เป็ นไปไม่ได้! แม้แต่อาจารย์ที่ดีที่สุดบนโลกใบนี้กไ็ ม่สามารถ
เปลี่ยนมือใหม่ให้กลายเป็ นปรมาจารย์ได้ในเวลาอันสั้น! นี่ไม่ยตุ ิธรรม
เลย!”
“อาณาจักรลับควรจะเป็ นสถานที่สาธารณะที่ทุกคนได้รับอนุญาต
ให้ใช้พลังและไหวพริ บต่อสู เ้ พื่อโชคลาภ แต่ดูสิ่งที่พวกคุณทํากับ
ผมสิ มันยุติธรรมหรอ?”
อู่กวนเฉิงไม่ได้ประท้วง เขาทําอะไรไม่ได้
เขาหวังว่าน้องสาวของซูผงิ จะมีความสามารถพอ ๆ กับตัวของซูผงิ
ซึ่งเป็ นสิ่ งเดียวที่จะทําให้งานของเขาสําเร็ จได้
“ไปได้ เธออาศัยอยูท่ ี่นนั่ ” ซูผงิ ชี้ไปที่อาคารที่อยูใ่ กล้ ๆ “อย่าบอก
เธอว่าผมส่ งคุณมา ไม่ง้ นั เธอจะถามคําถามผมทั้งวัน”
อู่กวนเฉิ งพยักหน้าและแทบจะวิง่ ออกจากร้าน เขากลัวว่าการสู ญเสี ย
แม้แต่วนิ าทีเดียวจะทําให้งานของเขายากขึ้น
ซูผงิ มองไปที่ปรมาจารย์ดาบและเรี ยกโครงกระดูกน้อยออกมา ทันที
ที่มนั ปรากฏ โครงกระดูกก็เตรี ยมพร้อมสําหรับอันตราย เนื่องจากนี่
อาจเป็ นเหตุผลว่าทําไมจึงถูกเรี ยกออกมา
มันจําศัตรู ที่อยูใ่ กล้ ๆ ได้ทนั ทีซ่ ึงก็คือโจแอนนา แม้วา่ มันจะไม่
เคลื่อนไหวเมื่อไม่รู้สึกถึงความเป็ นปรปั กษ์ใด ๆ ที่มาจากเธอ
ซูผงิ วางมือบนกะโหลกศีรษะเรี ยบ ๆ ของโครงกระดูกน้อย
“ปรมาจารย์ดาบ นี่คืออสู รที่จะเรี ยนรู ้จากคุณ”
ปรมาจารย์จอ้ งมองสิ่ งมีชีวติ ตัวเล็กด้วยสายตาที่ตกตะลึง โครงกระดูก
น้อย ?? เขามีสิ่งมีชีวติ ที่ต่าํ ต้อยเป็ นอสู ร?
นักรบอสู รทั้งหมดมีอสู รระดับตํ่าในช่วงเริ่ มต้นอาชีพเพราะพวกเขา
ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้มากนัก อย่างไรก็ตาม เมื่อขึ้นสู่ ระดับที่สูงขึ้น
“อสู รเริ่ มต้น” เหล่านั้นจะถูกทอดทิ้งหรื อถูกส่ งไปยังสถานดูแลเฉพาะ
ทางหากเจ้านายของพวกมันใจดีพอ ตามความเป็ นจริ งมีบา้ นพักและ
สถานพยาบาลสําหรับอสู รที่มีอายุและไม่จาํ เป็ นมากมาย
สําหรับปรมาจารย์ดาบ คนอย่างซูผงิ ควรจะใช้อสู รระดับเก้าหายาก
ไม่ใช่ … โครงกระดูกไร้ค่านี้
 ตอนที่ 239 ตกตะลึง!
ปรมาจารย์ดาบไม่อยากจะเชื่อ แต่สายตาของซูผงิ ยืนยันว่าเขาไม่ได้
ล้อเล่น ไม่เพียงแต่ซูผงิ ขอให้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์สอนอสู ร แต่อสู ร
นั้นกลับมีระดับตํ่าเช่นนี่ นี่จะทําให้คนอื่น ๆ หัวเราะจนฟันหัก
“คุณ?”
ซูผงิ รู ้สึกสงสัยว่าทําไมปรมาจารย์ดาบถึงไม่พดู อะไรสักคํา
ปรมาจารย์ดาบกลับมามีสติ เขาฝื นยิม้ และถามว่า “คุณซูคุณต้องเป็ น
คนที่คิดถึงมิตรภาพเก่า ๆ อยูเ่ สมอแน่ โครงกระดูกนี่เป็ นอสู รตัวแรก
ของคุณใช่ไหม?”
ซูผงิ พยักหน้า ในแง่หนึ่งโครงกระดูกน้อยเป็ นอสู รตัวแรกของเขา
ปรมาจารย์ดาบคิดว่าเขา “เข้าใจเหตุผล” เขาจึงไม่พดู อะไรอีก
เขาเป็ นผูช้ ายที่ผา่ นอะไรมาเยอะ เขาเข้าใจว่าบ่อยครั้ง ยิง่ คนที่มีอารมณ์
อ่อนไหวมากเท่าไหร่ กย็ งิ่ พบว่ามันยากที่จะตัดสัมพันธ์กบั อสู รตัวแรก
ของพวกเขา แม้วา่ อสู รเหล่านั้นจะอ่อนแอเกินกว่าที่จะเทียบกับความ
สามารถของพวกเขาได้ คนเหล่านั้นก็ยงั คงรักษาอสู รตัวแรกไว้และ
แม้กระทัง่ สัญญา
“ผมฝึ กฝนวิชาดาบมาตลอดชีวติ และทักษะของผมก็มีประโยชน์มาก
มาย ผมกลัวว่าโครงกระดูกคงเรี ยนทักษะผมได้ชา้ แต่ผมจะพยายาม”
ปรมาจารย์ดาบกล่าวอย่างเคร่ งขรึ มกับซูผงิ ราวกับให้คาํ มัน่ สัญญา
ความหมายของคําสัญญานี้เพื่อให้ซูผงิ วางใจในคําสอนของเขาและ
ไม่จาํ กัดเขาในทางใดทางหนึ่งเช่นกําหนดให้เขาอยูก่ บั โครงกระดูก
ตลอดเวลา นัน่ จะเป็ นการเสี ยเวลาของเขาอย่างมาก
ซูผงิ ตระหนักถึงความหมายพื้นฐานและเขาพบว่ามันเป็ นธรรมชาติ
ปรมาจารย์ดาบเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์และไม่น่าเป็ นไปได้ที่โครง
กระดูกน้อยจะสามารถเรี ยนรู ้ทุกสิ่ งที่เขาฝึ กฝนมาทั้งชีวติ ได้ในเวลา
อันสั้น หลังจากไตร่ ตรองสักพักซูผงิ กล่าวว่า “ปรมาจารย์ดาบ คุณ
สามารถมาที่นี่สองหรื อสามครั้งต่อสัปดาห์ได้ไหม?”
ปรมาจารย์ดาบถอนหายใจด้วยความโล่งใจ “ไม่มีปัญหา ผมจะพยายาม
มาที่นี่บ่อยขึ้นเมื่อผมว่าง”
“ขอบคุณครับ”
“ผมต่างหากที่ควรจะเป็ นฝ่ ายขอบคุณ วันนี้ผมถูกบังคับให้มาที่ร้าน
ของคุณกับพวกเขา ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ”
“แน่นอน”
ในขณะที่ท้ งั สองคุยกันอย่างมีความสุ ข โจแอนนาก็มองอย่างเย็นชา
แล้วก็หวั เราะเยาะพวกเขา
“ผมควรพาอสู รของคุณไปที่สนามฝึ กใกล้ ๆ เพื่อฝึ กฝนไหม?”
ปรมาจารย์ดาบถาม
ซูผงิ พยักหน้าและส่ งข้อความไปยังโครงกระดูกน้อย บอกให้ตาม
ชายคนนั้นไปและเปิ ดโอกาสที่จะเรี ยนรู ้
โครงกระดูกน้อยเงยหน้าขึ้น มองไปที่ซูผงิ เบ้าตาของมันวูบวาบราว
กับว่าโครงกระดูกน้อยกําลังพยายามเข้าใจเจตนาของซูผงิ ปรมาจารย์
ดาบกล่าวคําอําลากับซูผงิ จากนั้นเขาก็หยิบโครงกระดูกน้อยขึ้นมา
และจากไป
ซูผงิ เฝ้าดูขณะที่พวกเขาจากไป เขาไม่กลัวว่าปรมาจารย์ดาบจะลักพา
ตัวโครงกระดูกน้อยของเขาไป ก่อนอื่นเขาไม่คิดว่าปรมาจารย์ดาบ
จะเอาชนะโครงกระดูกน้อยได้ เหนือสิ่ งอื่นใด ความแข็งแกร่ งใน
การต่อสู ข้ องมันได้มาถึงระดับ 10 แล้ว อย่างที่สอง พลังของสัญญา
อนุญาตให้เขาค้นหามันได้ตราบใดที่โครงกระดูกน้อยยังอยูไ่ ม่ไกล
เกินไป
“อืม ทักษะของมนุษย์มีอะไรให้เรี ยนรู ้บา้ ง?” โจแอนนาพูดด้วย
ความหยิง่ ผยอง
ซูผงิ จ้องมองเธอ เขาปรารถนาที่จะเรี ยนรู ้ทกั ษะที่เธอเชี่ยวชาญ
แต่นนั่ ไม่ใช่สิ่งสําคัญในขณะนี้ เมื่อเวลาผ่านไปเขาจะเรี ยนรู ้เทคนิค
ลับเหล่านั้นทีละนิด
“เรื่ องนี้สิ้นสุ ดลงแล้ว หวังว่านักรบอสู รในตํานานคนนั้นจะไม่กลับมา
อีก ไม่ง้ นั ฉันคงต้องเอาจริ ง” ซูผงิ พูดกับตัวเอง
เวลาผ่านไป ทุกสิ่ งที่ซูผงิ จัดเตรี ยมไว้กาํ ลังดําเนินไปตามแผนที่วางไว้
อู่กวนเฉิงได้รับซูหลิงเยวีย่ เป็ นศิษย์ ตอนแรกเธอคิดว่าเขาเป็ นคน
หลอกลวงที่จู่ ๆ ก็เข้าหาเธอและเสนอที่จะสอนทักษะการรักษาให้
เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากเธอ เขาจึงควบคุมสิ่ งของจากระยะไกล
ด้วยพลังดวงดาว แสดงให้เห็นถึงทักษะที่ไม่เหมือนใครสําหรับนักรบ
อสู ร ซูหลิงเยวีย่ จึงเชื่อ
เธอทั้งประหลาดใจและดีใจเป็ นอย่างยิง่ ที่ได้รู้จกั นักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์โดยไม่คาดคิด
ถูกต้อง พรสวรรค์ซ่อนเร้นของฉันปกปิ ดไว้ไม่อยูจ่ ริ ง ๆ ฉันเอาแต่
ทําตัวไม่โดดเด่นแบบนี้ แต่กม็ ีคนสังเกตว่าฉันเป็ นคนมีพรสวรรค์
โอ้ ลําบากจริ ง
เมื่อได้รับการยอมรับอย่างเป็ นทางการ ซูหลิงเยวีย่ จึงไปที่ร้านของซู
ผิงตั้งใจจะพูดถึงอาจารย์ของเธอ แต่ซูผงิ ยังคงทําหน้านิ่ง เขาพบว่าซู
หลิงเยวีย่ ส่ งเสี ยงดังเกินไป
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกบ้าคลัง่ เพราะเธอไม่ได้เห็นปฏิกิริยาจากซูผงิ ตามที่
เธอหวังไว้ เธอก็เลยกลับไปเรี ยน
ซูผงิ พาเธอกลับจากดินแดนรกร้างก่อนกําหนด ทําให้เธอขาดโอกาส
ในการฝึ กที่นนั่ อย่างไรก็ตามปัจจุบนั เธอมีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์เป็ น
อาจารย์
ในเวลาเดียวกันปรมาจารย์ดาบได้นาํ โครงกระดูกน้อยไปยังสถานที่
ต่อสู ้
ระหว่างทาง เนื่องจากเขาแบกโครงกระดูก หลายคนจึงจ้องมองเขา
ด้วยสายตาดูถูกและเยาะเย้ย
ปรมาจารย์ดาบได้เรี ยนรู ้ที่จะทําเป็ นมองไม่เห็นต่อความคิดเห็นของ
ผูอ้ ื่น ถึงกระนั้น เขาก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ดังนั้นเขาจึงซื้อสนามฝึ กทั้งหมด
ข้างใน
เขาบอกให้เจ้าหน้าที่ที่ทาํ งานอยูท่ ี่นนั่ ปิ ดกล้องวงจรปิ ดทั้งหมดแล้ว
เขาก็หยิบดาบออกมา เขาบอกให้โครงกระดูกน้อยลองทําตามการ
เคลื่อนไหวของเขา
หากเขากําลังสอนสิ่ งมีชีวติ ที่ชาญฉลาดเช่นเดียวกับมนุษย์ เขาคง
สามารถอธิบายการเคลื่อนไหวและสาธิตได้ แต่สาํ หรับอันเดธขั้นตํ่า
อย่างโครงกระดูกน้อย เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้มนั
ลอกเลียนแบบเขา
สําหรับโครงกระดูกน้อยจะฝึ กได้ดีเพียงใด นัน่ ต้องขึ้นอยูก่ บั โชค
ปรมาจารย์ดาบไม่ได้ใช้พลังดวงดาว เขาเฉือนพื้นด้วยพลังกายภาพ
ล้วน ๆ
มันเป็ นไปอย่างเรี ยบง่าย
โครงกระดูกน้อยหยิบดาบกระดูกออกมา มองปรมาจารย์ดาบขยับ
โครงกระดูกน้อยกะพริ บตาและทําเหมือนเขา มันฟันพื้นเช่นกัน
แซ่บ!
กลิ่นอายความมืดเปล่งออกมา พื้นแตกลึก
ปรมาจารย์ดาบเกือบจะกระโดดออกมาด้วยความกลัว เขาจ้องมอง
โครงกระดูกน้อยด้วยความหวาดกลัว
นี่เป็ นโครงกระดูกจริ ง ๆ ใช่ไหม??
ปรมาจารย์ดาบเริ่ มตั้งคําถามกับความรู ้ของเขา
เขายังโบกดาบของเขาอีกหลายครั้ง โดยไม่ใช้พลังดวงดาว แซ่บ!
แซ่บ!
โครงกระดูกน้อยเลียนแบบการกระทําของเขา รอยแตกหลายแห่ง
ปรากฏขึ้นบนพื้น ราวกับว่ามันถูกเจาะ
ปรมาจารย์ดาบตกตะลึง ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทําไมซูผงิ ถึงเลือกที่จะ
ทิ้งโครงกระดูกน้อยไว้กบั เขา แม้วา่ มันจะเป็ นเพียงโครงกระดูกก็
ตาม แต่โครงกระดูกน้อยนี้ได้แสดงทักษะที่สามารถใช้ได้แค่กบั
พวกนักดาบระดับกลางเท่านั้น!
ปรมาจารย์ดาบไม่กล้าที่จะประมาทอีกต่อไป เขาเริ่ มมีท่าทีจริ งจังขึ้น
คราวนี้เขาใช้ทกั ษะที่พฒั นาขึ้นกว่าเดิม
แซ่บ!
แสงเปล่งประกาย เนินเขาที่สูงกว่า 10 เมตรถูกผ่าออกและเกิดรอย
ตัดเรี ยบ
โครงกระดูกน้อยเอียงหัว แสงสี แดงในเบ้าตาของโครงกระดูกยังคง
ส่ องแสงแวววาวราวกับกําลังพิจารณา ครู่ ต่อมาโครงกระดูกน้อยก็
เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ ว
แซ่บ!
เนินเขาที่สูงกว่าสิ บเมตรโดนตัดเฉือน และรอยตัดก็ยงั เรี ยบเนียน
ปรมาจารย์ดาบรู ้สึกหวาดกลัว นี่เป็ นเรื่ องน่าอัศจรรย์
ทักษะที่เขาแสดงให้เห็นคือทักษะที่เขากําลังฝึ กฝน นี่เป็ นส่ วนแรก
แต่เขาต้องใช้เวลาฝึ กฝนหนึ่งถึงสองเดือนเพื่อให้เชี่ยวชาญ
อย่างไรก็ตามโครงกระดูกนี้ได้เรี ยนรู ้มนั ได้ทนั ทีหลังจากมองเพียง
แค่ครั้งเดียว?
ไหวพริ บของมันสู งแค่ไหนกัน?!
คืนนั้นปรมาจารย์ดาบพาโครงกระดูกน้อยกลับไปที่ร้าน
เขาดูเหนื่อยล้า แต่ไม่เต็มใจที่จะมอบโครงกระดูกน้อยคืนให้กบั ซูผงิ
เขาต้องการที่จะนําโครงกระดูกไปกับเขา ถ้าไม่ใช่เพราะหญิงสาว
ผมทองแสนน่ากลัวข้างซูผงิ
โครงกระดูกนั้นโดดเด่นมาก
เขาไม่เคยเห็นอสู รที่น่าทึ่งขนาดนี้มาก่อน โครงกระดูกน้อยมีพลัง
มากกว่ามนุษย์บางคน มันแสดงให้เห็นถึงพลังการต่อสู ท้ ี่ทรงพลัง
มากกว่าที่เขาคิด เขายังรู ้สึกกดดันด้วยซํ้า
เขาสงสัยว่าโครงกระดูกนี้กลายพันธุ์หรื อเปล่า เหนือสิ่ งอื่นใด โครง
กระดูกตัวอื่นไม่มีสีดาํ แบบนี้
หลังจากที่ปรมาจารย์ดาบคืนโครงกระดูกให้ซูผงิ แล้ว เขาก็มีโอกาส
รายงานซูผงิ เกี่ยวกับบทเรี ยนของพวกเขา “วิชาดาบดวงดาวโกลาหล”
ที่เขาเชี่ยวชาญนั้นประกอบด้วยห้ากระบวนท่า เขาคิดว่าสําหรับ
โครงกระดูก การเรี ยนรู ้กระบวนท่าเดียวคงพอ อย่างไรก็ตามโครง
กระดูกได้เรี ยนรู ้ถึงสามกระบวนท่าในวันเดียว
ด้วยไหวพริ บของโครงกระดูก ปรมาจารย์ดาบรู ้สึกว่ามันสามารถ
เชี่ยวชาญสองกระบวนท่าที่ยากที่สุดหลังเรี ยนกับเขาอีกสักเจ็ดถึง
แปดครั้ง
ปรมาจารย์ดาบพบว่ามันเหลือเชื่อมาก
ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ วหมายความว่าเขาจะได้รับการปลดปล่อย
จากภาระหน้าที่น้ ีเร็ วขึ้น และเขาจะไม่ตอ้ งมาที่นี่เพื่อสอนโครงกระดูก
อีก
อย่างไรก็ตาม เขารู ้สึกผิดหวังหลังจากเห็นว่าโครงกระดูกสามารถใช้
วิชาดาบที่เขาภาคภูมิใจได้ง่าย ๆ
ซูผงิ ค่อนข้างพอใจกับการสอนของปรมาจารย์ดาบ เขาสามารถเห็น
หน้าต่างสถานะของโครงกระดูกน้อย โครงกระดูกน้อยมีทกั ษะใหม่
และมีความเชี่ยวชาญในวิชาดาบทั้งสามกระบวนท่าแล้วเช่นเดียวกับที่
ปรมาจารย์ดาบบอก
ซูผงิ ตัดสิ นใจถามเกี่ยวกับ “วิชาดาบดวงดาวโกลาหล” และเขารู ้วา่ นี่
เป็ นวิชาดาบที่แข็งแกร่ งสุ ดของปรมาจารย์ดาบ
บทเรี ยนของวันจบลงแล้ว ซูผงิ ส่ งปรมาจารย์ดาบออกไป เก็บโครง
กระดูกน้อยไว้ในพื้นที่อสู รเพื่อให้มนั ได้ดูดซับหยาดนํ้าโลหิ ต
นอกจากนี้เขายังวาง มังกรจันทราเหมันต์ไว้ในคอกเลี้ยงดู เมื่อถึง
เวลาเขาจะนํามันไปยังสนามบ่มเพาะ เขาวางแผนที่จะมอบมังกรตัว
นี้ให้กบั ซูหลิงเยวีย่ พร้อมกับตัว๋ ฟรี สาํ หรับการศึกษาที่สถาบัน
เขาไม่ตอ้ งการทั้งสองอย่างนี้และการมอบให้ซูหลิงเยวีย่ เป็ นทางเลือก
ที่ดีที่สุด เธอสามารถพัฒนาต่อไปได้และเขาจะกังวลเกี่ยวกับเธอ
น้อยลง
บางครั้งน้องสาวของเขาก็ทาํ ให้ซูผงิ พูดไม่ออก ทั้งสองเป็ นครอบครัว
เดียวกัน การอยูใ่ นครอบครัวเดียวกันหมายความว่าพวกเขาอาจไม่
ชอบหน้ากัน แต่พวกเขาจะคิดถึงกันเมื่อถึงช่วงเวลาสําคัญ
เขาเชื่อว่านี่เป็ นความจริ งแม้วา่ น้องสาวของเขาจะไม่น่ารักหรื อ
อ่อนโยนก็ตาม
ที่ภูเขาหลงไท่
หยวนเทียนเฉินได้กลับไปที่อาณาจักรลับ คืนนั้นเวลาประมาณ
03:00 น. ปรมาจารย์ดาบ หลินจื่อฉิง และ อู่กวนเฉิงได้กลับไปยัง
อาณาจักรลับ พบกับหยวนเทียนเฉิน
หยวนเทียนเฉินพ่ายแพ้และถือเป็ นความอัปยศอดสู พวกเขาไม่กล้าดู
แคลนเขา ไม่วา่ ยังไงหยวนเทียนเฉินก็เป็ นนักรบอสู รในตํานาน การ
ฆ่าพวกเขาจะเป็ นเรื่ องง่าย ๆ สําหรับเขา
หยวนเทียนเฉินไม่พอใจที่เห็นพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย เขาถาม
พวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาจากไป
ความทุกข์ระทมนั้นสงบลงเมื่อหยวนเทียนเฉิ นรู ้วา่ พวกเขาทั้งหมด
ถูกซูผงิ บีบบังคับและพวกเขาจะหนีไปได้หลังจากจ่ายเงินจํานวน
มหาศาล
 ตอนที่ 240 เขตต้ องห้ าม
“เป็ นฉันเองที่ทาํ ให้ทุกคนลําบากในครั้งนี้ ฉันไม่รู้วา่ จะมีคนที่ทรง
พลังมากขนาดนั้น ฉันจะชดเชยให้กบั ทุกคนเอง” หยวนเทียนเฉิ น
พูด แต่ท่าทางของเขาดูเย็นชา
ปรมาจารย์ดาบและคนอื่น ๆ ยืนขึ้นด้วยความกลัว
“ปรมาจารย์หยวน มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เราไม่ได้ช่วยเหลือคุณ
เลยในครั้งนี้ และแย่กว่านั้นเรายังขัดขวางคุณ คุณได้แสดงความ
เมตตาต่อเราแล้วโดยการไม่ลงโทษเรา!”
“จื่อฉิงพูดถูก ผูห้ ญิงคนนั้นจะไม่มีทางเอาชนะคุณได้หรอกเราถ้าไม่
อยูน่ นั่ และทําให้คุณเสี ยสมาธิ”
“ปรมาจารย์หยวน ผมต่างหากที่ตอ้ งเป็ นฝ่ ายต้องขอโทษ ผมไม่ได้
ตรวจสอบอย่างละเอียด นัน่ เป็ นเหตุผลที่ทาํ ให้คุณประเมินศัตรู ของ
คุณตํ่าเกินไป ผมขอโทษ!”
พวกเขาทั้งหมดอยูใ่ นความเร่ งรี บที่จะสารภาพ แสดงความเสี ยใจ
และอ้างว่าเป็ นความผิดของตน
ปรมาจารย์ดาบจ้องมองพวกเขา เขาละทิ้งสิ่ งที่เขาต้องการจะพูด
หน้าด้านขนาดไหน!
หยวนเทียนเฉินรู ้สึกดีข้ ึนเมื่อได้ยนิ คําพูดเหล่านั้น เขาส่ ายหัว “ฉัน
ไม่โทษพวกนายหรอก ฉันประมาทเกินไป นอกจากนี้ฉนั ไม่คิดว่าจะ
มีนกั รบอสู รในตํานานในร้านซอมซ่อนัน่ ไม่ง้ นั ฉันคงไม่วอกแวก
และเธอคงจะไม่มีวนั ชนะ!”
“ต้องเป็ นอย่างนั้นแน่”
“ต้องมีคนอยูข่ า้ งหลังพวกเขา ชายหนุ่มคนนั้นเป็ นเจ้านายผูห้ ญิงคน
นั้น ”
“ผมคิดว่าเราถูกจัดฉาก นี่ไม่ใช่ความผิดของเรา อีกฝ่ ายต้องรู ้อย่าง
แน่นอนว่าเราจะได้รับการแจ้งเตือนหลังจากที่เขามีคุณสมบัติพอ
ได้รับมรดก เขาต้องเตรี ยมการไว้ก่อนล่วงหน้า โชคดีแล้วที่คุณรู ้
ปรมาจารย์หยวน ไม่ง้ นั เราอาจจะมีปัญหาใหญ่กว่านี้!”
ทุกคนต่างพูดว่า “ปรมาจารย์หยวนฉลาดและมีความรับผิดชอบ”
พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกอบกูศ้ กั ดิ์ศรี ของหยวนเทียนเฉิ น
สําหรับสิ่ งที่เกิดขึ้น ในความเป็ นจริ งพวกเขาทั้งหมดรู ้ แต่ไม่มีใครโง่
พอที่จะแสดงให้เห็น
หยวนเทียนเฉินฟื้ นคืนความสงบ โดยธรรมชาติแล้วเขาตระหนักดี
ว่าสุ นขั จิ้งจอกแก่เหล่านั้นแค่พยายามไว้หน้าเขา แต่ลึก ๆ แล้วทั้ง
สองฝ่ ายเข้าใจความเป็ นจริ งของสถานการณ์ แต่เลือกที่จะไม่พดู
อย่างเปิ ดเผย
เขารู ้สึกตํ่าต้อยเพราะเรื่ องนี้ เขารู ้สึกกังวล แต่การปกปิ ดความจริ ง
เป็ นไปไม่ได้เนื่องจากจํานวนคนที่อยูใ่ นเหตุการณ์ ความจริ งที่วา่ คน
อื่นจะไม่พดู ถึงเรื่ องนี้ซ้ าํ แล้วซํ้าเล่าต่อหน้าเขาก็ดีเกินพอแล้ว
“อย่าเข้าไปในร้านนั้นตั้งแต่บดั นี้เป็ นต้นไป ร้านนั้นเป็ นเขตต้องห้าม
ฉันจะจัดการกับพวกมันหลังจากที่เราจัดการเรื่ องอาณาจักรลับแล้ว!”
หยวนเทียนเฉินพูด
คนอื่น ๆ รู ้สึกหนาวสัน่ มีสถานที่ไม่มากนักที่หยวนเทียนเฉิน
เรี ยกว่าเป็ น “เขตต้องห้าม”
แน่นอนว่าร้านนั้นอันตรายมาก แม้แต่นกั รบอสู รในตํานานก็เกือบ
เสี ยชีวติ ที่นนั่ !
“ปรมาจารย์หยวนมีอะไรอีกไหมที่เราสามารถช่วยคุณเกี่ยวกับ
อาณาจักรลับ” อู่กวนเฉิงถามด้วยความเคารพสู งสุ ด
คนอื่น ๆ พยักหน้า พวกเขาทําเป็ นมีความสุ ขที่ได้รับผิดชอบมากขึ้น
แต่ขา้ งในพวกเขาหวังว่าพวกเขาจะอยูห่ ่างไกลจากปั ญหานี้ให้มาก
ที่สุด
“พักผ่อนเถอะ ฉันจะแจ้งให้พวกนายรู ้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”
หยวนเทียนเฉินพูดต่อ “วันที่อาณาจักรลับเปิ ดอีกครั้งคือวันที่สาํ รวจ
ดินแดนทั้งหมดแล้ว ชายหนุ่มนัน่ ได้รับการระบุวา่ มีคุณสมบัติในการ
ได้รับมรดก แต่เขาจะไม่ได้รับมันตราบใดที่ยงั มีดินแดนที่ยงั ไม่ได้
สํารวจ อีกไม่นานหลานสาวของฉันจะแข็งแกร่ งพอผ่านกระดูกมังกร
ชั้นเก้า เธอก็จะมีคุณสมบัติเช่นกัน!”
คนอื่น ๆ มองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ
ทุกคนรู ้จกั หลานสาวของหยวนเทียนเฉิ น เธอเป็ นคนที่มีพรสวรรค์
อย่างแท้จริ ง เป็ นเด็กผูห้ ญิงที่โชคดี!
เธอเหนือกว่านักรบอสู รกิตติมศักดิ์ไปมาก!
มีเพียงไม่กี่คนที่มีพรสวรรค์แบบเธอ!
ตั้งแต่ยงั เด็ก หยวนเทียนเฉิ นทุ่มเทความสนใจทั้งหมดของเขาไปกับ
การฝึ กฝนเธอ เมื่อสามปี ก่อน ตอนเธออายุสิบหก เธอจบการศึกษา
จากสถาบันที่ดีที่สุดในทวีปและเป็ นอันดับ 1 เธอยังสร้างสถิติมากมาย
ในสถาบัน เธอได้รับความสนใจอย่างมากในตอนนั้น!
เมื่อสองปี ก่อน เด็กผูห้ ญิงคนนี้ปีนขึ้นไปถึงกระดูกมังกรชั้นเจ็ด
ตอนนั้นเธอเกือบจะมีความสามารถพอ ๆ กับนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
แล้ว!
หนึ่งปี ก่อนเธอแข็งแกร่ งขึ้นและก้าวไปถึงกระดูกมังกรชั้นแปด!
หนึ่งปี ผ่านไป มีโอกาสมากที่เธอจะประสบความสําเร็ จเมื่อเธอท้า
ทายกระดูกมังกรชั้นที่เก้า
“ปรมาจารย์หยวนคุณพูดถูก ด้วยพรสวรรค์ของคุณหนูหยวน การ
ได้รับคุณสมบัติในการรับมรดกจะเป็ นเรื่ องง่ายเหมือนการขยิบตา”
“เมื่อถึงเวลา วิญญาณมังกรจะเลือกระหว่างเธอกับชายหนุ่มนัน่ ผม
เชื่อว่าเธอต้องชนะแน่”
ทุกคนกล่าวคํายกยอ
แต่คราวนี้พวกเขาไม่ได้พดู คําเหล่านั้นเพียงเพือ่ ทําให้หยวนเทียนเฉิ น
สบายใจ พวกเขาได้เจอกับหลานสาวของหยวนเทียนเฉิน และพวก
เขาก็รู้วา่ ผูห้ ญิงคนนี้น่าทึ่งแค่ไหน พวกเขาพบเจอผูค้ นมามากมายใน
ชีวติ แต่ไม่เคยเห็นใครในหมู่เพื่อนของเธอที่สามารถเทียบเคียง
ความสามารถของเธอได้
แน่นอนว่าไม่รวมผูห้ ญิงผมสี ทองที่พวกเขาเคยพบในร้านเก่าแก่แห่ง
นั้น
ผูห้ ญิงผมสี ทองคนนั้นเกือบจะเอาชีวติ ของหยวนเทียนเฉินไปแล้ว
เธอเป็ นนักรบอสู รในตํานานและเป็ นนักรบที่ทรงพลัง พวกเขาไม่
เชื่อว่าเธอจะยังเด็กเหมือนที่เห็นภายนอก
หยวนเทียนเฉินภูมิใจในตัวหลานสาวของเขามาก ความภาคภูมิใจที่
ยิง่ ใหญ่ที่สุดในชีวติ ของเขาไม่ใช่ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องเขา
แต่เป็ นเธอ
เขามัน่ ใจว่าเขาฝึ กหลานสาวได้ดีและเธอจะเหนือกว่าเขา!
“บอกคณะกรรมการของกลุ่มการเงินเหล่านั้นเกี่ยวกับการเปิ ดอาณาจักร
ลับอีกครั้ง ให้พวกเขาเตรี ยมคนให้พร้อม คราวนี้อาณาจักรลับจะไม่
เปิ ดให้สาธารณชนเข้าชม” หยวนเทียนเฉินกล่าว
คนอื่น ๆ พยักหน้า ภายในพวกเขารู ้สึกเสี ยใจแทนนักสํารวจ แผน
เดิมคือภูเขาหลงไท่จะเปิ ดให้คนภายนอกเข้าชมได้อีกสามถึงห้าวัน
อย่างไรก็ตามเนื่องจากซูผงิ ภูเขาหลงไท่จึงถูกปิ ดตัว
หลังจากมรดกถูกส่ งต่อ อาณาจักรลับก็ไร้ประโยชน์
24 ชัว่ โมงผ่านไป
ดิ๊ง!
ซูผงิ ซึ่ งกําลังหลับใหลอยูใ่ นคอกเลี้ยงดูตื่นขึ้นมาจากเสี ยง “ดิ๊ง”
เขาลุกขึ้นและได้ยนิ ระบบพูดว่า “การเลื่อนขั้นสําเร็ จแล้ว ตอนนี้ร้าน
อยูท่ ี่ระดับ 3 แล้ว!
“กําลังโหลดแผนที่เสมือนจริ งของร้านค้า …
“ฟังก์ชนั่ ใหม่ของร้านค้า”
ซูผงิ ได้ยนิ ระบบพูดข้อความทั้งหมด จากนั้นเขาก็ดึงหน้าต่างของ
ร้านค้าขึ้นมา
ข้อมูลที่แสดง ได้แก่ บันทึกรายได้ ข้อมูลของอสู รในคอกเลี้ยงดู
ฯลฯ และด้านบนคือรู ปโปรไฟล์ของซูผงิ การคลิกรู ปโปรไฟล์จะทํา
ให้เขาเห็นข้อมูลส่ วนตัวของเขา
ข้อมูลนี้รวมถึงความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้ อันดับ ทักษะและด้านอื่น ๆ
ของเขา มันค่อนข้างครอบคลุม
ซูผงิ เรี ยกดูขอ้ มูลของเขา ไปตรวจสอบฟังก์ชนั่ ใหม่ของร้านค้า เขารู ้
แล้วว่าจะมีการเพิม่ ฟังก์ชนั อะไรบ้าง เช่นการขายอสู ร สถานทดสอบ
และการฝึ กฝนมืออาชีพ
ทันใดนั้นซูผงิ ก็เห็นแบบฟอร์มพนักงาน
เขาคลิกเข้าไป ปัจจุบนั โจแอนนาเป็ นเพียงคนเดียวที่ระบุไว้ใน
แบบฟอร์ม
ตัวตนและข้อมูลของเธอถูกระบุไว้โดยละเอียด ในฐานะเจ้าของร้าน
มันจึงเป็ นสิ ทธิ์ของเขาที่จะตรวจสอบข้อมูลของเธอ
 ตอนที่ 241 ร้ านโฉมใหม่
พนักงาน : โจแอนนา รู ปภาพ…
รู ปแบบการดํารงอยู่ : ร่ างอวตาร
ระดับ : อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า
ความแข็งแกร่ ง : 29.6
สายเลือดกําเนิด : สายเลือดเทพไททัน
ทักษะ : เทพสังหาร, หอกระเบิดสุ ริยนั , เงาภูต, หุ่นเชิด, เพลิงมืด…
และอื่น ๆ อีกมากมาย
รายชื่อทักษะยาวเหยียดทําให้ซูผงิ ตาเหลือก โจแอนนามีทกั ษะอย่าง
น้อย 40-50 ทักษะในหมวดหมู่ต่าง ๆ เธอยังเรี ยนรู ้ทกั ษะในชีวติ
ประจําวันอย่างเช่นการทําขนม การเต้นรํา การจัดดอกไม้ ฯลฯ …
สิ่ งเหล่านี้นบั ได้วา่ เป็ นทักษะของเธอ? !! แน่นอนว่านี่คือสิ่ งทุกคน
สามารถทําได้เพราะมันเป็ นสิ่ งที่มีพ้นื ฐานติดตัว และทักษะในชีวติ
ประจําวันเป็ นสิ่ งจําเป็ น
ซูผงิ มองอย่างโดยละเอียด โจแอนนาเพียบพร้อมไปด้วยทักษะอันน่า
ดึงดูดใจมากมาย จนเขารู ้สึกว่าชีวติ ของเธอเป็ นเหมือนพวกลูกขุนนาง
“ทําไมฉันไม่พบข้อมูลเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริ งของเธอ” ซูผงิ เรี ยกดู
ข้อมูลของเธอสองสามครั้ง มีเพียงข้อมูลเกี่ยวกับร่ างอวตารโจแอนนา
ที่ระบุไว้ แต่ไม่ใช่ขอ้ มูลเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริ งของเธอ ในทางทฤษฎี
เนื่องจากเธอเป็ นรองเพียงแค่เทพชั้นสู งเท่านั้น ความแข็งแกร่ งของ
เธอควรจะสู งกว่านี้มาก เขาค่อนข้างอยากจะรู ้วา่ ความแข็งแกร่ งที่
แท้จริ งของเธอคือแค่ไหน
ระบบไม่ตอบ ซูผงิ จะต้องคิดด้วยตัวเอง
ซูผงิ คิดอยูน่ าน ในที่สุดเขาก็คิดได้วา่ เป็ นเพราะอวตารของโจแอนนา
เป็ นร่ างกายที่ทาํ งานในร้านค้า นัน่ คือเหตุผลที่มีเพียงข้อมูลของเธอ
เท่านั้นที่แสดงอยู่ ถ้าตัวจริ งของเธอแสดงตัวออกมาเมื่อไหร่ เขาจะ
สามารถเห็นข้อมูลที่สมบูรณ์ของเธอได้
ฉันสามารถพยายามลักจําทักษะที่แข็งแกร่ งของเธอทีละทักษะ หรื อ
ฉันจะให้เธอสอนโครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกให้พวกมัน
เติบโต ซูผงิ หลงไปกับความคิดที่น่ายินดีเหล่านี้ ปัจจุบนั ร้านค้าเพิ่ง
ได้รับการเลื่อนขั้นเป็ นระดับสาม จากหน้าต่างสถานะ ซูผงิ สามารถ
เห็นอาณาเขตของร้านค้าทั้งหมดซึ่งครอบคลุมพื้นที่สามพันตาราง
เมตร ร้านรอบ ๆ ที่เขาซื้ อ และด้านนอกอาณาเขตของร้านที่ไร้การ
ป้องกันของระบบ
แต่ซูผงิ ก็สบายใจ เขาจะต้องเลื่อนขั้นร้านค้าสักวันในอนาคตและ
สถานที่พิเศษเหล่านั้นจะมีประโยชน์ในภายหลัง
มีแผนที่เสมือนจริ งในความคิดของซูผงิ ที่สามารถนําทางเขาไปที่
ร้านได้ เขาออกจากห้องอสูร ทันทีที่เขาเปิ ดประตูเขาก็เห็นโจแอนนา
นัง่ อยูข่ า้ งเคาน์เตอร์ เธอกําลังหลับอยู่ เธอสมกับเป็ น “เทพธิดา” เธอ
ค่อนข้างมีสไตล์แม้ในยามหลับ เธอนัง่ พิงเคาน์เตอร์ ขัดสมาธิและ
กอดอก นัน่ ท่าอะไร…ขาของเธอไม่ชาหรอ?
โจแอนนาได้ยนิ เสี ยงซูผงิ เธอลืมตาขึ้น ดวงตาของเธอมีความเย็นชา
เมื่อเธอเห็นว่าซูผงิ มองเธอและยิม้ เธอหน้าตึงและตะคอกเขา
เธอรู ้สึกกังวลเมื่อต้องรับมือกับคน ๆ นี้ซ่ ึงห่างไกลจากความเป็ น
สุ ภาพบุรุษ เธอเป็ นเทพที่ตอ้ งนอนบนพื้น! เธอไม่มีเตียงด้วยซํ้า!
แม้วา่ เขาจะไม่ได้มองว่าเธอเป็ นเทพธิดา แต่เธอก็เป็ นพนักงาน
สวัสดิการแบบนี้มนั คืออะไร?!
แม้วา่ เธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่แสดงความโกรธออกมา เธอเตรี ยมใจ
ไว้ต้ งั แต่มาถึงร้านนี้แล้ว อย่างน้อยที่สุดการเป็ นศัตรู กบั ผูช้ ายคนนี้
จะไม่ส่งผลดีต่อเธอ
เมื่อคืนเธอพยายามทุกวิถีทางที่จะเคลื่อนย้ายออกไปจากร้าน ในขณะ
ที่ซูผงิ นอนหลับ เธอพยายามหนี อย่างไรก็ตามพลังบางอย่างเอาชนะ
เธอ ไม่ให้เธอก้าวออกไปได้แม้แต่กา้ วเดียว!
เธอหวาดหวัน่ พลังลึกลับในร้าน เธอไม่เข้าใจว่าสิ่ งมีชีวติ แบบไหน
ถึงมีพลังมากพอที่จะลากเธอมายังโลกที่แปลกประหลาดนี้และ
กักขังเธอไว้ที่นี่
เธอรู ้สึกได้วา่ โลกไม่ใช่โลกที่ทรงพลัง ไม่มีอะไรที่จะทําให้เธอ
ตกใจได้ จากสิ่ งปลูกสร้างและภาษา เธอสามารถบอกได้วา่ นี่เป็ นแค่
โลกเล็ก ๆ
อย่างไรก็ตามในช่วงแรก ๆ เธอเคยเป็ นเทพธิดาในสงครามเทพ ได้
เข้าร่ วมภารกิจมากมายที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู ใ้ นโลกเล็ก ๆ เหล่านั้น
เธอเคยเห็นพวกมันมานับไม่ถว้ น แต่ไม่มีที่ไหนเหมือนที่ที่เธออยูใ่ น
ขณะนี้
“มาเลยเรามาชมรอบ ๆ ร้านกันดีกว่า” ซูผงิ กล่าวยิม้ ๆ
โจแอนนาเลิกคิ้ว เธออยากจะบอกว่าไม่ แต่จรรยาบรรณของพนักงาน
ผุดขึ้นมาในใจเธอ เธอขมวดคิ้ว จําต้องยืนขึ้น
ซูผงิ ยิม้ และผลักประตูให้เปิ ดออก ประตูบานม้วนถูกแทนที่ดว้ ย
ประตูไม้ขนาดใหญ่ที่มีรูปแกะสลักของมังกรและนกฟี นิกซ์ ราวกับ
ว่าพวกมันอาศัยอยูบ่ นประตู และราวกับว่าพวกมันสามารถกระโดด
ข้ามประตูออกมาได้ทุกเมื่อ
ด้านนอกประตูเป็ นบันไดยาวที่มีรูปปั้ นมังกรสองตัวเฝ้าอยูท่ ้ งั สอง
ด้าน
บริ เวณประตูมีขนาดใหญ่กว่าเดิมสองเท่า รู ปปั้นมังกรและการตกแต่ง
ที่สวยงามบนผนังทําให้ร้านดูหรู หรามากขึ้น ดูแล้วผูค้ นต่างต้องพา
กันบอกว่านี่เป็ นสถานที่ที่สวยงามจริ ง ๆ
ตามแผนที่ของร้าน ซูผงิ ก้าวออกไปข้างนอก เขามองไปด้านข้าง
ร้านค้าที่เคยขายเสื้ อแจ็คเก็ตได้กลายเป็ นกําแพงทึบปิ ดประตูไว้ ด้าน
ในร้านเชื่อมต่อกับหลังอื่น ๆ
ซูผงิ เดินไปตามถนน จากร้านค้าทั้งหมดที่เขาซื้อเจ็ดถึงแปดแห่ง
กลายเป็ นกําแพง กระเบื้องเซรามิกที่ใช้มีลวดลายไม้ ร้านของเขาไม่
เข้ากับร้านค้าอื่น ๆ ที่ยงั คงเปิ ดอยูบ่ นถนน ราวกับว่าร้านของเขาเป็ น
โรงแรมระดับห้าดาวในหมู่บา้ น
ซูผงิ ยืนอยูข่ า้ งนอกบนถนน มองไปรอบ ๆ ร้านของเขา ร้านค้า
ทั้งหมดเชื่อมต่อกัน พวกมันรวมกันเป็ นหนึ่งเดียว
ร้านขายอสู รพิกซี่
ระบบปรับปรุ งป้ายเก่าและโทรม กระดานแขวนอยูเ่ หนือร้านค้ามี
ขนาดใหญ่กว่าเดิมหลายเท่า ใหญ่จนสามารถมองเห็นได้ชดั เจนและ
งดงาม
ซูผงิ อุทานเมื่อเห็นว่าระบบเข้าใจเขาขนาดไหน
เมื่อมองจากระยะไกล ร้านของเขาก็เหมือนคฤหาสน์หรู หราที่ยา้ ยมา
อยูบ่ นถนนสายนี้ รู ปปั้ นมังกรสองตัวนอกร้านของเขาดูน่าเกรงขาม
มาก
ซูผงิ คิดว่ารู ปปั้นมังกรสองตัวนั้นน่าประทับใจกว่ารู ปปั้นฟี นิกซ์ที่
ประตูของสถาบันฟี นิกซ์เสี ยอีก เขาสงสัยว่าระบบได้ผนึกมังกร
แท้จริ งสองตัวไว้ในรู ปปั้นหรื อเปล่า ดวงตาของมังกรเหมือนจริ ง
มากเกินไป เขารู ้สึกว่ามังกรสองตัวกําลังจ้องมองมาที่เขา
สมบูรณ์แบบ!
สมบูรณ์แบบมาก ๆ !
ซูผงิ กล่าวชื่นชมระบบ มันเรี ยกได้วา่ ไร้ที่ติ
ซูผงิ ดีใจมาก ส่ วนโจแอนนาก็แอบมองเขาอยูข่ า้ งใน เธอไม่แสดงสี
หน้า เพราะหากเปิ ดเผยนัน่ อาจทําให้เธอทะเลาะกับซูผงิ อีกครั้งได้
เธอไม่แปลกใจที่เห็นว่าร้านแตกต่างไป พลังลึกลับสามารถกวาดล้าง
พื้นที่ขนาดใหญ่ได้ในชัว่ ข้ามคืน นับประสาอะไรกับการปรับปรุ ง
ใหม่
สําหรับความรู ้สึกอันยิง่ ใหญ่ของร้าน … เธอเคยเห็นสถานที่ที่มี
ระดับมามากมายในแดนเทพ ความสง่างามของร้านไม่ใช่เรื่ องใหญ่
สําหรับเธอ
สิ่ งเดียวที่ดึงดูดความสนใจของเธอคือรู ปปั้ นมังกรนอกร้านและ
รายละเอียดบางอย่าง เธอสามารถบอกได้วา่ รู ปปั้ นทั้งสองคือแก่นแท้
ของร้าน
เมื่อตรวจสอบภายนอกร้านแล้ว ซูผงิ ก็กลับเข้าไปข้างในด้วยความ
พึงพอใจ และเริ่ มมองไปรอบ ๆ ในส่ วนอื่น ๆ
ห้องอสู รที่แคบและเล็กเชื่อมต่อกับร้านค้าอื่น ๆ ที่เขาซื้อ ห้องอสู รมี
ขนาดกว้างมากขึ้น สามารถเก็บคอกเลี้ยงดูได้มากกว่าเดิม
ห้องเล็ก ๆ ของสระวิญญาณก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาผลักประตูเข้าไป
รู ้สึกราวกับว่าเขายืนอยูบ่ นยอดจักรวาลที่มีดวงดาวมากมายอยู่
รอบตัว สระวิญญาณที่เคยเป็ นเหมือนสระนํ้าแห้งได้กลายเป็ นบ่อนํ้า
ลึกที่ลอยอยูท่ ่ามกลางดวงดาว
ซูผงิ ไม่แน่ใจว่านี่เกิดขึ้นถาวรหรื อเปล่า อย่างไรก็ตาม เขารู ้สึกว่ามัน
ดูประณี ตเป็ นพิเศษและดูดีกว่าเมื่อก่อนมาก
สถานทดสอบใหม่มีพ้นื ที่มากที่สุด ห้องเป็ นสี ขาวบริ สุทธิ์ แต่ที่
ประตูมีสวิตช์สามารถปรับพื้นที่ได้ตามประเภทของอสูร
ไฟ มหาสมุทร ป่ าพรุ สิ่ งแวดล้อมที่ครอบคลุมและอื่น ๆ
เมื่อซูผงิ เปลี่ยนห้องเป็ นทะเล ห้องสี ขาวก็มีน้ าํ และทรายอยูข่ า้ งใน
ราวกับว่าเขากําลังเล่นกับไฟล์ PowerPoint และสามารถเลือกอะไรก็
ได้ที่ตอ้ งการ แต่การจําลองนั้นเหมือนจริ ง เขารู ้สึกว่าเขาอยูใ่ น
มหาสมุทรจริ ง ๆ
นี่น่าอัศจรรย์มาก มันไฮเทคขนาดไหนกันเนี่ย!
แน่นอนว่าเมื่อพิจารณาถึงระดับการพัฒนาทางเทคโนโลยี ในปั จจุบนั
สิ่ งนี้สามารถทําได้ เมื่อย้อนกลับไปซูผงิ ก็เคยเห็นบางอย่างบน
อินเทอร์เน็ตที่บอกว่าบริ ษทั ใหญ่ ๆ บางแห่งได้ใช้เทคโนโลยี
ประเภทนี้ หรื อระบบได้นาํ เทคโนโลยีสูงสุ ดของรัฐบาลมาใช้? ซูผงิ
สงสัย เขาเชื่อระบบ ระบบมีความฉลาดพอที่จะคิดเกี่ยวกับการให้
บริ ษทั ก่อสร้างบางแห่งปลอมการเลื่อนขั้นร้านค้า
โจแอนนาเดินอยูข่ า้ งซูผงิ ตลอด เธอตกตะลึงเมื่อเข้าไปในห้องที่มี
สระวิญญาณ เธอรู ้สึกได้วา่ บ่อนํ้าที่ลอยอยูน่ ้ นั ซ่อนพลังงานโบราณ
เอาไว้
พลังงานประเภทนั้นดูเหมือนจะเป็ นแบบดั้งเดิม เก่าแก่กว่าพลังงาน
เทพที่เธอแสวงหา …
ในขณะที่ตกใจ โจแอนนาก็ออกจากห้องไปพร้อมกับซูผงิ แต่เธอจะ
ไม่ลืมสิ่ งที่เห็นอีกเลย ความกลัวและความเข้าใจในร้านของเธอมี
มากกว่าเดิม
หลังจากที่พวกเขาเดินชมร้านค้าเสร็ จแล้ว ซูผงิ ก็กลับไปที่หน้าร้าน
เพื่อทดสอบฟังก์ชนั่ การขายอสู ร
ก่อนที่เขาจะขายอสู รใด ๆ เขาต้องประเมินอสู รก่อน
“โครงกระดูกน้อย”
ซูผงิ เรี ยกโครงกระดูกน้อยก่อน เพื่อค้นหาคุณค่าของมัน
เขาจําได้วา่ เมื่อได้โครงกระดูกน้อยมาครั้งแรก เขาเคยทดสอบราคา
เช่าโครงกระดูกน้อย อัตราคือหนึ่งแต้มพลังงาน
เขาฝึ กฝนโครงกระดูกน้อยมาเป็ นเวลานาน เขาสงสัยว่าโครงกระดูก
น้อยจะเป็ นยังไงบ้างตอนนี้
ในไม่ชา้ ราคาขายและเช่าโครงกระดูกน้อยก็พร้อมใช้งาน
ราคาขาย: 4.62 ล้านแต้ม
ราคาเช่า: 10,000 แต้ม / ชัว่ โมง
…
ซูผงิ ตะลึงจนตัวแข็ง
ราคาขาย 4.62 ล้าน? จากหนึ่ง?
การเลื่อนขั้นร้านค้าทําให้เขาเสี ยแต้มพลังงานไปแค่หนึ่งแสนแต้ม
เท่านั้น!
ในแง่ของเหรี ยญดวงดาว แต้มพลังงานหนึ่งแสนแต้มดูเหมือนจะไม่
มากนัก แต่เขาคงต้องใช้เวลานานในการสะสมเหรี ยญดวงดาว
จํานวนมาก และบริ การหลายอย่างในร้านของเขาก็มีราคาตํ่าตามที่
ระบบเรี ยกร้อง
ถ้าฉันจําไม่ผดิ การเลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับสี่ จะต้องใช้พลังงาน
หนึ่งล้านแต้ม และสระวิญญาณระดับสี่ สาํ หรับการบ่มเพาะก็ใช้
พลังงานหนึ่งล้านเช่นกัน … หัวใจของซูผงิ เต้นแรง เขาจะมีท้ งั หมด
นี้ถา้ เขาขายโครงกระดูกน้อย
เขาสามารถเลื่อนขั้นร้านค้าและเลื่อนขั้นสระวิญญาณซึ่งมีความ
เป็ นไปได้สูงที่จะเกิดเป็ นราชาอสู ร! เขาดูราคาหลายครั้งแล้วก็ถอน
หายใจ เขาจะไม่มีวนั ขายโครงกระดูกน้อย
เขาใช้ความพยายามเยอะมากไปกับการฝึ กฝนโครงกระดูกน้อย การ
เลื่อนขั้นร้านค้าและสิ่ งอื่น ๆ นั้นเขาสามารถทําทีละขั้นตอนได้ แต่
จริ ง ๆ แล้ว การขายโครงกระดูกน้อยในตอนนี้เพื่อเลื่อนขั้นร้านค้า
และเพาะพันธุ์ราชาอสู รนั้นคุม้ ค่ากว่า ความแข็งแกร่ งของเขา
สามารถพัฒนาด้วยได้เช่นกัน แต่เขาเป็ นมนุษย์และนัน่ หมายความ
ว่าเขามีสามัญสํานึก
สําหรับซูผงิ โครงกระดูกน้อยก็เหมือนกับลูกของเขา ทุกครั้งที่พวก
เขาไปที่สนามบ่มเพาะ โครงกระดูกน้อยจะคอยช่วยเขาจากอันตราย
โดยเสี่ ยงชีวติ ของมันเองเสมอ เขาไม่สามารถขายเพื่อนร่ วมทางของ
เขาเพื่อแลกกับแต้มพลังงานได้ แม้วา่ จะมีเลขศูนย์เติมท้ายจํานวน
มากก็ตาม
จากนั้นซูผงิ ก็เห็นราคาลดลง เขาคลิกที่แผนภูมิเพื่อเปิ ดดูรายละเอียด
สายเลือดกึ่งราชาโครงกระดูก : 3.9 ล้านแต้มพลังงาน
ความแข็งแกร่ ง 10 : ห้าแสนแต้มพลังงาน
ทักษะ : สองแสนสองหมื่นแต้มพลังงาน
ซูผงิ สะดุง้ กล่าวได้วา่ ที่โครงกระดูกน้อยมีค่ามากขนาดนี้เพราะ
สายเลือดของราชาโครงกระดูก?
หากไม่มีสายเลือดของราชาโครงกระดูก โครงกระดูกน้อยจะขายได้
เพียงห้าแสนแต้ม?
แต่โครงกระดูกน้อยมีความแข็งแกร่ งในการต่อสู ถ้ ึง 10 และอยูใ่ น
ระดับ “ราชาอสู ร”!
“นายแน่ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้ใช่ไหม?” ซูผงิ ถามระบบ
ระบบฟังดูไม่แยแส “หากไม่รวมสายเลือด พลังต่อสู ้ 10 คือขีดจํากัด
ตํ่าสุ ดของราชาอสูร และราชาอสู รที่มีระดับตํ่าสุ ดจะมีค่าแค่หา้ แสน
แต้มพลังงาน”
ซูผงิ พูดไม่ออก
พลังงานห้าแสนแต้มเท่ากับเหรี ยญดวงดาวห้าสิ บล้านเหรี ยญ ราชา
อสู รราคาถูกแค่น้ ีเนี่ยนะ?
เขาสามารถทําเงินได้มากกว่าพันล้านเหรี ยญอย่างง่ายดายจากการ
โกงที่อาณาจักรลับ ใช่เขาโกงเพราะเขามีขอ้ มูลเกี่ยวกับอาณาจักรลับ
การได้รับสมบัติน้ นั ง่ายเหมือนการขยิบตา เขาไม่คิดว่าการหาเงิน
เป็ นเรื่ องยาก
ฉินชู่ไห่ – ผูท้ ี่ซ้ือผลจิตวิญญาณดวงดาวจากซูผงิ - สามารถจ่ายเงินให้
เขาหนึ่งร้อยล้านได้อย่างง่ายดาย นัน่ คือความรํ่ารวยของนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์
กล่าวคือนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ใด ๆ สามารถมาที่ร้านของเขาและซื้ อ
ราชาอสู รหลาย ๆ ตัวได้?
ระบบเสริ ม “สระวิญญาณระดับสี่ อาจมีความเป็ นไปได้สูงกว่าที่จะ
ขยายพันธุ์ราชาอสู รและการสุ่ มรอบหนึ่ง เจ้าของจะต้องเสี ยหนึ่ง
ล้านแต้มพลังงาน สําหรับราชาอสู รโตเต็มวัย หากมีความสามารถใน
การต่อสู แ้ ค่ 10 ก็เป็ นข้อพิสูจน์แล้วว่ามันมีศกั ยภาพตํ่า ราคาขายห้า
แสนก็สูงพอแล้ว”
ซูผงิ ไม่รู้จะพูดอะไร
แม้จะไม่มีศกั ยภาพในการเติบโต แต่ราชาอสู รก็คือราชาอสู ร พวก
มันแข็งแกร่ งและสามารถกําจัดนักรบอสู รกิตติมศักดิ์ได้ในทันที
“ร้านมีระบบกําหนดราคา เจ้าของอย่าพูดมากกว่านี้ เป้าหมายของ
ร้านคือการบ่มเพาะอสู รที่ดีที่สุด อสู รที่มีศกั ยภาพตํ่าเป็ นสิ่ งที่ไม่ดี
เจ้าของต้องจําสิ่ งนี้ไว้” ระบบกล่าวต่อ
ซูผงิ กลอกตา ระบบต้องอวดรู ้ขนาดนั้นเลยเหรอ?
ศักยภาพตํ่าแล้วมันทําไม? อสู รใช้เงินของนายงั้นเหรอ? ทําไมต้อง
ตั้งแง่ดว้ ย!
“ใช่ ฉันต้องอวดดี”
“ไม่นายกําลังแอบฟังอีกแล้ว!”
“หากเจ้าของไม่ตอ้ งการให้ได้ยนิ ความคิดของเจ้าของ เจ้าของก็ควร
พยายามเลื่อนขั้นร้านค้าเป็ นระดับ 7 โดยเร็ วที่สุดเพื่อให้สามารถ
รักษาความเป็ นส่ วนตัวได้” ระบบเตือนซูผงิ อย่างเย็นชา
“บัดซบ!!”
เขาก่นด่าไม่หยุดอีกครั้ง และในที่สุดซูผงิ ก็เงียบลงหลังจากการช็อต
ด้วยไฟฟ้า
เขาหยุด “เถียง” กับระบบ เขานึกถึงอย่างอื่น ระบบกําลังพูดถึงราชา
อสู รที่ไม่มีสายเลือดหรื อไหวพริ บ แต่ส่วนใหญ่แล้วราชาอสู รมี
สายเลือดและไหวพริ บที่ดี ดังนั้นราชาอสู รธรรมดาคงขายได้
มากกว่าหนึ่งล้าน
สําหรับสระวิญญาณ เขาคงต้องใช้เงินหนึ่งล้านสําหรับความพยายาม
ในการบ่มเพาะแต่ละครั้งและมีโอกาสสู งที่จะมีราชาอสู รเข้ามา ยังมี
ความเป็ นไปได้นอ้ ยที่จะมีราชาอสู รขั้นสู งออกมา
ระบบจะต้องคิดอย่างนี้เมื่อตั้งราคา ระบบเจ้าเล่ห์มาก!
ซูผงิ ถอนหายใจ เขาไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะโต้เถียงกับระบบ
และก็…
เขาไม่มีทางเอาชนะระบบได้
เขาจะไปทําอะไรได้?!
(T_T)
 ตอนที่ 242 ทําให้ เชื่ อง
ซูผงิ ลองเลือกอสู รตัวอื่น ๆ ทีละตัวเพื่อประเมินราคา
ไม่น่าแปลกใจที่มงั กรเพลิงนรกมีราคาสุ ทธิสูงสุ ดคือ 150,000 แต้ม
ซึ่งเป็ นเพราะได้รับการสนับสนุนจากสายเลือดระดับราชาอสู ร
ในขณะที่สุนขั มังกรดําและอสู รพิษม่วง…ได้ไม่มากนัก แม้วา่ พวก
มันจะต่อสู ไ้ ด้ค่อนข้างดี
โดยพื้นฐานแล้ว อสู รระดับเก้าทัว่ ไปสามารถขายได้ 70,000 ถึง
80,000 แต้ม ซึ่งเป็ นที่ยอมรับได้ ลูกค้าส่ วนใหญ่ที่ตอ้ งการซื้ออสู ร
ระดับเก้าสามารถซื้อได้ในราคานี้
ซูผงิ ต้องการขึ้นราคาซึ่ งมันจะไม่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเขาเลย
เสี ยดายที่เขาทําไม่ได้
ให้ตาย บางทีฉนั อาจขายอสู รหลาย ๆ ตัวที่ฉนั ได้มาจากอาณาจักร
ลับ…พวกมันไม่ได้มีมูลค่ามากนัก แต่อย่างน้อยพวกมันก็ช่วยให้ฉนั
ได้ลูกค้าเพิ่มขึ้น ฉันไม่อาจหวังกับนักเรี ยนจากสถาบันได้ พวกเขา
ไม่มีเงินมากนัก
เขาเห็นโจแอนนาหาวด้วยความเบื่อหน่ายและทันใดนั้นก็คิดอะไร
ออก
“มา ไปที่สนามบ่มเพาะกันเถอะ”
“บ่มเพาะอะไรตอนนี้” โจแอนนาขมวดคิ้ว
ซูผงิ ไม่ได้อธิบาย เขาเรี ยกเมนูระบบ หาสนามบ่มเพาะที่ถูกที่สุดและ
จ่ายเงิน ขณะที่เลือกให้โจแอนนาไปเขา
ในไม่ชา้ พลังลึกลับก็กระชากทั้งคู่เข้าไปในวังวน ซูผงิ เลือกสถานที่
แห่งนี้เพือ่ ที่เขาจะได้ทดสอบอะไรบางอย่าง
“คืออะไร...” โจแอนนาตรวจสอบสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง
อย่างกะทันหันด้วยความหวาดกลัว เธอสงสัยว่าซูผงิ ใช้กลอุบาย
เดียวกันนี้เพื่อแอบไปรอบ ๆ แดนเทพอย่างอิสระหรื อเปล่า
มาที่นี่ซูผงิ ตั้งใจจะ “ฝึ กอบรมพนักงาน” ก่อนที่โจแอนนาจะเริ่ มช่วย
ธุรกิจของเขาอย่างจริ งจัง และบางทีอาจแสดงให้เธอเห็นว่าใครเป็ น
เจ้านายในระหว่างนี้เพื่อกําจัดความคิดไม่ค่อยดีของเธอ
เขาหยิบแหวนจับอสู รออกมาหลายวง และดึงพวกมันออกจากกัน
เพื่อปลดปล่อยสิ่ งที่อยูภ่ ายใน
ตัวแรกที่ออกมาคือมังกรเลือดไฟที่มีขนาดใหญ่เป็ นพิเศษซึ่งเคยเกือบ
จะกวาดล้างทีมของซูผงิ ในอาณาจักรลับ มันไม่ได้ดูดุร้ายเหมือนเมื่อ
ก่อนหลังจากถูกขังอยูใ่ นแหวน แต่นี่ไม่ได้หมายความว่ามันเป็ นมิตร
“ฉันจะกินเนื้อของแกไม่ให้เหลือเลย มนุษย์!!” สิ่ งมีชีวติ พูดเป็ นภาษา
มนุษย์ ขณะที่มนั จ้องมองซูผงิ อย่างดุร้าย
ทันทีที่ได้รับอิสรภาพ พลังของอสู รระดับเก้าขั้นสู งสุ ดก็กลับคืนมา
อย่างรวดเร็ ว “ฝากด้วย” ซูผงิ บอกกับโจแอนนา ขณะที่มองอสู รอีก
หลายตัว “ในฐานะคนงานในร้าน เธอจะช่วยฉันจัดการกับอสู รที่ไม่
เชื่อง”
อันที่จริ งสิ่ งนี้ไม่ได้เขียนไว้ใน “รายละเอียดงาน” ของโจแอนนา
มิฉะนั้นเขาคงมีผลิตราชาอสู รจํานวนมากมาขายที่ร้าน ได้โดยการ
จับมาจากที่อื่น ๆ
โจแอนนาสามารถมองแผนของเขาออกได้บา้ ง แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธ
งานเพราะเธอยังคงประหลาดใจกับความจริ งที่วา่ ซูผงิ สามารถพาเธอ
ไปยังอาณาจักรที่แตกต่างกันได้ หรื ออาจจะไม่ใช่ซูผงิ แต่เป็ น “ผูด้ ูแล
ลึกลับ” ในร้าน อย่างไรก็ตาม เธอต้องระวัง การที่ซูผงิ จะสามารถยืม
พลังมหัศจรรย์ได้เพียงเล็กน้อยก็เพียงพอจะทําร้ายเธอได้
เนื่องจากการปฏิบตั ิที่ไม่เป็ นธรรม เธอจึงรู ้สึกขุ่นเคืองใจเพิ่มมากขึ้น
จนอยากจะระเบิดออกมา แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะระบายมันออกใส่ ซูผงิ
“เงียบ!” เธอร้องเสี ยงดังขณะที่กลิ่นอายสี ทองขยายออกจากตัวเธอ
กวาดผ่านอสู รและทําให้พวกมันเป็ นหยุดนิ่งทันที “เธอเป็ นใคร?”
มังกรเลือดไฟพูดกับเธอด้วยความกลัว
ชัว่ ขณะหนึ่งมันถึงกับคิดที่จะกลับเข้าไปในคุกมืดแทนที่จะเผชิญหน้า
กับผูห้ ญิงที่น่ากลัวคนนี้ ซึ่งทําให้จิตใจของมันสัน่ สะท้าน
ในทํานองเดียวกัน สิ งโตฉีหลินก็เงียบลง ดับเปลวไฟรอบตัวก่อนที่
จะจ้องมองโจแอนนาด้วยความระมัดระวัง
“แกไม่สมควรที่จะรู ้จกั ชื่อของฉัน สัตว์ช้ นั ตํ่า! เตรี ยมตัวตาย!” โจ
แอนนาขูพ่ วกมันขณะที่เธอรวบรวมพลังสี ทองของเธออีกครั้ง สร้าง
หอกศักดิ์สิทธิ์ไว้ในมือ เธอก่อให้เกิดพายุขนาดเล็กพัดปกคลุมพื้นที่
ว่างเปล่า
ซูผงิ กระโดดเข้าไป “ไม่ ไม่ ไม่ อย่าฆ่าพวกมัน เธอต้องทําให้มนั
เชื่อง”
โจแอนนามองเขาด้วยความเกลียดชังก่อนที่จะมองกลับมามองอสู ร
“เอายังไง จะเชื่องหรื อตาย! แกได้ยนิ ใช่ไหม ??”.
สิ งโตฉีหลินหอนและหมอบลงทันที เสี ยดายที่ยงั ไม่ฉลาดพอที่จะพูด
ตามการนําของมัน อสู รอีกหลายตัวที่เพิ่งออกจากแหวนต่างก้มหัว
ลง ไม่มีใครกล้าพอที่จะมองโจแอนนา
ในฐานะตัวสุ ดท้ายมังกรเลือดไฟจําต้องหมอบและยอมจํานน มันทิ้ง
รอยกรงเล็บลึกหลายจุดไว้บนพื้นเนื่องจากความไม่เต็มใจ
ดี ซูผงิ พยักหน้าอย่างพอใจ เธอไม่ตอ้ งทําอะไรเพื่อทําให้พวกมัน
กลัวเลย
เขาเข้าไปหามังกรเลือดไฟและถามคําถาม “ทําไมแกถึงปกป้องต้น
ผลจิตวิญญาณดวงดาวนัน่ ? ทําไมพวกแกถึงมีกนั สองตัว?”
มังกรมองโจแอนนาและตอบซูผงิ “จิตวิญญาณของราชามังกรโบราณ
บังคับให้พวกฉันดูแลสมบัติของท่าน บรรพบุรุษของฉันไม่สามารถ
ออกจากคุกนั้นได้มานานหลายปี แล้ว แต่มีอิสระที่จะผสมพันธุ์และ
เติบโตได้ เมื่อประมาณหนึ่งศตวรรษที่แล้ว ฉับพบว่าพลังโบราณ
อ่อนกําลังลงอย่างช้า ๆ ฉันจึงหาโพรงในถํ้าได้สาํ เร็ จซึ่งทําให้ฉนั
สามารถหลีกเลี่ยงการควบคุมของมันได้ ที่นนั่ ฉันทุ่มเทเวลาทั้งวัน
และคืนเพื่อกลายเป็ นราชาอสู ร”
“ฉันเข้าใจ…ดังนั้นแกต้องผ่านการตัดสิ นบางอย่างก่อนที่จะไปถึง
ระดับราชาอสู ร?”
มังกรทําท่าดูแปลก ๆ “แน่นอน ราชาอสู รไม่ใช่สิ่งมีชีวติ ทัว่ ไปที่เกิด
จากธรรมชาติอีก ตรงกันข้ามมันมีพลังมากพอที่จะต่อต้านธรรมชาติ
ได้ นี่คือเหตุผลที่โลกจะใช้อาํ นาจลงโทษเพื่อทดสอบและกีดกันไม่ให้
กลายเป็ นราชาอสู ร”
โจแอนนากล่าวเพิ่มจากจุดใกล้ ๆ ว่า “สิ่ งที่นายเพิ่งได้ยนิ คือ ‘การ
พิพากษาของพระเจ้า’ และใช่ อสู รทัว่ ไปจําเป็ นต้องเอาชีวติ รอดเพือ่
ทําลายขีดจํากัด การเปลี่ยนเป็ นราชาอสู รก็เท่ากับปฏิเสธบทบาทที่
โลกนี้มอบให้ต้ งั แต่แรกเกิด แน่นอนว่าโลกต้องพยายามป้องกัน”
ครู่ หนึ่งซูผงิ สังเกตเห็นนัยน์ตาของโจแอนนาแสดงความเห็นใจ
“ฉันเข้าใจ…”
เนื่องจากอสู รทั้งห้าตัวที่เขาเอากลับมาในแหวนจับอสู รตอนนี้เชื่อง
แล้ว งานของพวกเขาจึงเสร็ จสิ้ น
ซูผงิ กลับไปที่ร้าน เลือกสนามบ่มเพาะราคาถูกอีกแห่งที่มีสภาพ
อากาศปานกลางเป็ น “ฟาร์มสัตว์” ชัว่ คราวสําหรับอสู รตัวใหม่
จากนั้นก็กลับไปสวมบทบาทเจ้าของร้านที่เบื่อหน่าย นัง่ บนเก้าอี้รอ
ลูกค้า แต่กไ็ ม่ได้อะไรเลยหลังจากผ่านไปเป็ นชัว่ โมง
เขาค่อนข้างสับสน ราวกับว่าการออกแบบที่ใหญ่ข้ ึนและคุณสมบัติ
ที่สะดุดตาทั้งหมดที่เพิ่มเข้ามาในร้านทําให้ทุกคนกลัวแทนที่จะดึงดูด
อย่าบอกนะว่านักเรี ยนทุกคนยังติดอยูใ่ นดินแดนรกร้าง??
นัน่ จะแย่มาก เนื่องจากลูกค้าประจําของเขาส่ วนใหญ่เป็ นนักเรี ยน
และนักเรี ยนที่ยงั มีเวลาแวะมาที่ร้านจึงต้องเป็ นคนยากจน ตราบใดที่
นักเรี ยนส่ วนใหญ่ตอ้ งทํางานภาคสนาม เขาจะไม่ได้ทาํ ธุรกิจมากนัก
เขาได้วางแผนที่จะโปรโมตร้านของเขาในเมืองเพิม่ เติมแล้ว แต่ยงั
ไม่ได้เริ่ มต้นเนื่องจากไม่มีลูกค้าปรากฏตัวแม้แต่รายเดียว
“อึ เฮ้ โจแอนนา? เธอช่วยออกไปข้างนอกแล้วช่วยล่อลูกค้าเข้ามาได้
ไหม?”
“ฮะ? ฉันต้องทํายังไง?”
“อืม…” ซูผงิ คิด แต่ลม้ เหลวในการหาวิธีที่เหมาะสมกับสไตล์ของ
โจแอนนา
เขารู ้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยนิ เสี ยงฝี เท้าที่กาํ ลังใกล้เข้ามา แต่ในไม่ชา้ เขา
ก็หมดหวังเมื่อเห็นว่าเป็ นน้องสาวของเขา
ซูหลิงเยวีย่ เปิ ดประตูร้านอย่างระมัดระวัง ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เมื่อเห็นพีช่ ายของเธออยูข่ า้ งใน “ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชัว่ ข้ามคืนจริ ง
หรอ? นายบอกว่านายจะตกแต่งใหม่นี่ ไม่ใช่สร้างใหม่ท้ งั หมดแบบ
นี้!”
“เธอต้องการอะไร?” ซูผงิ พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง
“ได้เวลากินข้าวแล้ว” ซูหลิงเยวีย่ ขมวดคิ้วกับท่าทีของเขา แต่ในไม่
ช้าก็ถูกดึงดูดโดยรู ปลักษณ์อนั สง่างามของโจแอนนา “โอ้? พี่ เธอ
เป็ นใคร? เธอ…สวยมาก”
ซูผงิ ตัดสิ นใจที่จะแนะนําเธอ เนื่องจากทั้งสองจะต้องใช้เวลาร่ วมกัน
“พนักงานใหม่ที่ฉนั เพิง่ หาได้ เรี ยกเธอว่าโจแอนนา และโจแอนนา
นี่คือน้องสาวแสนซนของฉันซูหลิงเยวีย่ ”
พนักงาน ?? ซูหลิงเยวีย่ เบิกตากว้าง ทําไมผูห้ ญิงสวย ๆ แบบนี้ถึง
ต้องมาทํางานให้กบั คนที่น่ารังเกียจคนนี้? แล้วแสนซนหมายความ
ว่ายังไง ??
แน่นอนว่าซูหลิงเยวีย่ ไม่เชื่อในสิ่ งที่ซูผงิ พูด ในมุมมองของเธอ คน
อย่างโจแอนนามีวธิ ีหาเงินมากมาย และนัน่ อาจหมายความว่าเธอ
ไม่ได้อยูท่ ี่นี่เพื่อเงิน แต่เป็ นอย่างอื่น
 ตอนที่ 243 เริ่มลีกนักรบ
“โอ้ หิ วพอดี” ซูผงิ รู ้สึกได้วา่ ท้องของเขาต้องการอาหารและลุกขึ้นยืน
ทันใดนั้นเขาก็คิดขึ้นมาได้วา่ เขาสามารถเพลิดเพลินกับการทําอาหาร
ของแม่แทนที่จะไปกินอาหารราคาถูกในขณะทํางาน
เขาเดินไปที่ประตู พูดกับโจแอนนาซึ่งยังคงนัง่ อยูท่ ี่นนั่ เหมือนรู ป
ปั้น “รออะไร? มากับฉันสิ ”
ซูหลิงเยวีย่ ได้ยนิ คําพูดของเขาและกําหมัดแน่นด้วยความโกรธ เขา
เรี ยกผูห้ ญิงมาทานข้าวกับเรา? อย่างที่สงสัย!
ด้วยความหงุดหงิด เธอผลักซูผงิ ออกไปข้าง ๆ กระแทกประตูเพื่อ
เดินไปข้างหน้า น่าเสี ยดาย ประตูไม้บานใหม่หนักเกินกว่าที่เธอจะ
กระแทกได้ เธอจึงเจ็บมือ
“อะไรของเธอ?” ซูผงิ มองออกไปข้างนอกก่อนจะหันกลับมามองโจ
แอนนา “มาสิ ก้นเธอติดเก้าอี้หรื อไง?”
“เดี๋ยวก่อนนายขอให้ฉนั มาร่ วมงานกับนายไม่ใช่เหรอ?”
“เธอคิดว่าอะไรล่ะ?” ซูผงิ กลอกตาอย่างไม่สบอารมณ์
“เธอจะทํางานให้ฉนั ได้ยงั ไงถ้าท้องของเธอว่าง? ฉันไม่ได้จะให้เธอ
อดอาหารเหมือนทาสซักหน่อย ฉันไม่ได้แย่ขนาดนั้น”
จู่ ๆ โจแอนนาก็จาํ นํ้าชายามบ่ายล่าสุ ดของเธอได้ในระหว่างที่เธอทาน
สเต็กมังกรทอดซึ่งปรุ งโดยเชฟที่ดีที่สุดในอาณาจักรของเธอ
“ก็จริ ง นําไปสิ ”
ภายในร้านเล็ก ๆ อีกแห่งใกล้ ๆ มีเครื่ องมือเพียงพอสําหรับพวกเขา
ที่จะจัดพื้นที่ใช้สอย “แม่นี่คือโจแอนนาผูช้ ่วยคนใหม่ที่ร้าน” ซูผงิ
พูดขณะมองแม่ของเขากําลังเตรี ยมวัตถุดิบบางอย่างในครัว
หลี่ฉิงรู่ ตกใจเมื่อเธอมองไปที่โจแอนนา จากนั้นเธอก็ตระหนัก
บางอย่างได้อย่างรวดเร็ ว “เธอเป็ นผูช้ ่วยหรอ?”
“ใช่ ผมจ้างเธอ” ซูผงิ ไปที่อ่างล้างจาน หลี่ฉิงรู่ มองลูกชายของเธอ
ประมาณว่า “ฉันเข้าใจดี” ก่อนที่เธอจะจับมือโจแอนนาเข้ามาด้วย
รอยยิม้ กว้าง
“เร็ วเข้านัง่ สิ จ๊ะ โจแอนนาเป็ นชื่อที่ไพเราะมาก! หนูเข้าใจที่พวกเรา
สื่ อสารหรื อเปล่า? ฉันหมายความว่าหนูดูไม่เหมือนคนท้องถิ่นนะจ๊ะ”
โจแอนนาต้องการผลักไสมนุษย์ที่โดนตัวเธอด้วยสัญชาตญาณ แต่
ตัดสิ นใจไม่ทาํ อย่างนั้นเมื่อเธอเห็นความเมตตาที่แสดงออกมาใน
ดวงตาของหลี่ฉิงรู่
ด้วยความงุนงง เธอถูกหลี่ฉิงรู่ กดให้นงั่ ลงบนเก้าอี้ ขณะที่ซูหลิงเยวีย่
เฝ้าดูทุกอย่างด้วยรอยยิม้ มีเลศนัย “ลูก แม่หนูนี่พดู ภาษาเราไม่ได้
เหรอ?” หลี่ฉิงรู่ ถามซูผงิ เมื่อทุกคําถามของเธอมีแต่ความเงียบตอบ
กลับ ซูผงิ เงยหน้าขึ้นจากอาหารของเขา “พูดอะไรหน่อยสิ มารยาท
น่ะ รู ้จกั ไหม?”
โจแอนนาพยักหน้าช้า ๆ “ฉันเข้าใจคุณ การเรี ยนภาษาของคุณใช้
เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น”
หลี่ฉิงรู่ จอ้ งมองลูกชายของเธอ “อย่าทําตัวหยาบคายกับผูห้ ญิง!”
ซูผงิ สะดุง้ ในขณะที่โจแอนนาเกือบจะหัวเราะเมื่อเธอเห็นซูผงิ ถูกดุ
โดยมนุษย์ไร้พลัง
เทพเจ้าเลือดบริ สุทธิ์อย่างเธอไม่มีพอ่ แม่ที่แท้จริ ง เธอถูกสร้างขึ้น
จากพลังงานศักดิ์สิทธิ์ เธอเคยเห็นความสัมพันธ์ทุกรู ปแบบในหมู่
มนุษย์ แต่ไม่เคยเข้าใจความหมาย
ในขณะเดียวกัน หลี่ฉิงรู่ ดูเหมือนจะชอบโจแอนนามากเพราะรู ปลักษณ์
ไร้ที่ติของเธอ เช่นเดียวกัน ทุกที่ในโลกนี้น้ นั ความสวยงามเป็ นสิ่ งที่
ไม่มีใครต้านทานได้เสมอ แม้แต่นกั ฆ่าสาวสวยก็ยงั มีคนชื่นชมคอย
สนับสนุนการกระทําของเธอ ในทางกลับกัน คนที่ดูธรรมดา ๆ แทบ
จะไม่ได้รับความสนใจและความเคารพใด ๆ แม้วา่ พวกเขาจะทําสิ่ ง
ที่น่ายกย่องก็ตาม
ขณะที่พวกเขารับประทานอาหาร ซูผงิ ก็ค่อย ๆ ตระหนักว่าเกิดอะไร
ขึ้นเมื่อแม่ของเขาเริ่ มถามคําถามที่ไม่เกี่ยวข้องมากเกินไปถึงเรื่ อง
ส่ วนตัวของโจแอนนา “หยุดเถอะแม่ เธอเป็ นคนงานของผม ไม่มี
อะไรนอกเหนือจากนั้น”
หลี่ฉิงรู่ จอ้ งมองเขาอีกครั้ง “อย่าทําตัวเหมือนเด็กไร้มารยาทชอบพูด
แทรกเวลาผูใ้ หญ่พดู ! เพียงแค่มองหน้าลูก แม่กร็ ู ้แล้วว่าลูกต้องการ
ความช่วยเหลือจากแม่ถา้ ต้องการหาผูห้ ญิงมาแต่งงานด้วย!”
“ไร้สาระน่าแม่ ถ้าผมคิดอย่างงั้น ผมจะหาวิธีให้มีสาว ๆ มายืนออ
กันหน้าบ้านมากกว่านี้แน่”
“ผูห้ ญิงสมัยนี้ไม่ได้ตดั สิ นกันที่รูปลักษณ์ของลูกเท่านั้น! พวกเธอ
ชอบคนง่าย ๆ ใจดี และที่สาํ คัญที่สุดคือซื่อสัตย์ นัน่ คือสิ่ งที่ลูกต้อง
แสดงให้คนอื่นเห็น!”
“ผมจะอยูเ่ ป็ นโสดไปตลอดชีวติ เสี ยดายที่ผมคงทําไม่ได้ เพราะผม
หน้าตาดีเกินไป”
“หยุดล้อเล่น แม่จริ งจัง!”
ซูผงิ ทําหน้าบิดเบี้ยว “ให้เธอกินหน่อยไหม เธอไม่สามารถกินอะไร
ได้เลย แม่เล่นเอาแต่ถามคําถามเธอ”
หลี่ฉิงรู่ เลิกถามโจแอนนาด้วยท่าทางเขินอาย “โอ้ขอโทษจ๊ะ ดูสิวา่ มี
อะไรที่หนูอยากกินบ้างไหม?”
โจแอนนารู ้สึกโล่งใจที่หลีกหนีจากความกระตือรื อร้นของหลี่ฉิงรู่
ได้ การพูดคุยกับแม่ที่จริ งจังเช่นนี้ทาํ ให้เธอรู ้สึกแปลก ๆ แต่กไ็ ม่
สามารถบอกได้วา่ ทําไม
เธอสู ดดมอาหารที่เตรี ยมไว้ท้ งั หมดและขมวดคิว้ เมื่อสังเกตเห็นว่า
ทุกอย่างเป็ น “อาหารขยะ” ที่ไร้คุณสมบัติพิเศษใด
ซูผงิ เห็นท่าทางไม่มีความสุ ขของเธอจึงถามว่า”ปกติเธอกินอะไร?
ฉันหมายถึงที่…ที่ของเธอนะ?”
“ก็เนื้อมังกรสําหรับโอกาสปกติ ฉันชอบเนื้อที่คอมันรสชาติดี
สําหรับวันพิเศษฉันจะกินตับและเลือดของฟี นิกซ์”
ซูผงิ แทบจะพ่นซุปที่เขาเพิ่งดื่มออกมา ในขณะที่ซูหลิงเยวีย่ กับหลี่
ฉิงรู่ จอ้ งมองโจแอนนาสายตาไม่อยากจะเชื่อ
“เนื้อมังกร ??”
ซูผงิ เข้าแทรกแซงอย่างรวดเร็ ว “เอ่อต้องเป็ นชื่ออาหารที่เสิ ร์ฟใน
ร้านอาหารใหญ่ ๆ ! ใช่แล้ว พวกเขามักจะใช้ชื่อเมนูที่ดูฉูดฉาดเพื่อ
ทําให้อาหารราคาถูกดูดีข้ ึน พวกเขาสามารถทํามันฝรั่งบดด้วยพริ ก
แดงและเรี ยกมันว่า “มังกรในหม้อเดือด” จากนั้นก็เพิม่ ราคาเป็ นสาม
เท่า ฉันพูดถูกไหม? เฮ้เฮ้…”
หลี่ฉิงรู่ หวั เราะเบา ๆ “แม่เข้าใจแล้ว!”
“อะแฮ่ม โจแอนนา? ถ้าเธอไม่อยากทานอาหาร เธอจะกลับไปรอที่
ร้านก่อนก็ได้นะ “ซูผงิ พยายาม
“ให้เธอตัดสิ นใจเอง!” หลี่ฉิงรู่ ยนื่ ตะเกียบให้โจแอนนา “ลองดูเถอะ
จ๊ะ รับรองไม่ผดิ หวัง”
โจแอนนาหยิบเครื่ องมือแปลก ๆ ไว้ในมืออย่างเงียบ ๆ เธอได้เรี ยนรู ้
วิธีการใช้งานแล้วโดยมองซูผงิ ใช้
เธอลองชิมเนื้อเครื่ องเทศที่เธอไม่รู้จกั สัมผัสได้ถึงรสชาติที่เข้มข้น
แต่อร่ อยที่กระทบลิ้นซึ่งเป็ นสิ่ งที่ … ยอมรับได้
“อร่ อยไหม?” หลี่ฉิงรู่ มองเธออย่างกระตือรื อร้น
“มัน ไม่เลว”
“ดี! ตักกินเองเลยหนู!” หลี่ฉิงรู่ เขยิบจานหลายจานให้เธออย่าง
สนุกสนาน
หลี่ฉิงรู่ เฝ้าดูมารยาทบนโต๊ะอาหารที่สง่างามของโจแอนนา จากนั้น
ตรวจดูลูกสาวของเธอที่กาํ ลังเขี่ยอาหารอย่างบ้าคลัง่ เธอตบขาของซู
หลิงเยวีย่ ใต้โต๊ะ บอกให้เธอศึกษาจากโจแอนนาโดยใช้การสบตา
ซูหลิงเยวีย่ จ้องมองซูผงิ และเริ่ มจ้วงอาหารของเธอเร็ วขึ้น
“ถ้าเธอไม่ชอบอาหารที่นี่ ฉันสามารถพาเธอเข้าไปในสนามบ่มเพาะ
เพื่อตามล่าหาสิ่ งที่เธอชอบมากกว่านี้ได้” ซูผงิ กล่าวขณะที่พวกเขา
เดินกลับไปที่ร้าน หลังจากกิน “มื้ออาหารครอบครัว” เสร็ จ
“ที่จริ งมันก็ดี” โจแอนนากล่าว “ทุกอย่างรสชาติแปลก ๆ ในตอน
แรก แต่กก็ ลายเป็ นน่าดึงดูด”
ซูผงิ มองเธอ ไม่เข้าใจว่าเทพแบบไหนที่มาชอบสไตล์การปรุ งอาหาร
ของแม่เขา?
เนื่องจากต้องรอต่อ เขาจึงเริ่ มใช้คอมพิวเตอร์เพื่อสุ่ มหาแรงบันดาล
ใจที่จะช่วยสร้างชื่อให้ร้านเขา
การติดต่อกับนักเรี ยนอย่างเดียวมันยังไม่พอ ฉันสงสัยว่าร้านขายอสู ร
อื่น ๆ ทํายังไงกัน? ฉันมีเงิน บางทีฉนั อาจขอให้ผผู ้ ลิตภาพยนตร์
และรายการทีววี างโฆษณาของฉันดีไหมนะ อืม…
เขาตัดสิ นใจค้นหาร้านขายอสู รเพือ่ หวังว่าจะได้เรี ยนรู ้อะไรบางอย่าง
ในไม่ชา้ การค้นหาก็พาเขาไปยังร้านขายอสู รที่มีชื่อเสี ยงที่สุดแห่ง
หนึ่งในเมืองหลงเจียงชื่อ “พรี โม่” เจ้าของร้านนี้เปิ ดร้านในเครื อ
หลายสิ บแห่งในเมืองตอนบน
ซูผงิ พบเว็บไซต์หลักและคลิกเปิ ด
มีอะไรที่นี่…โอ้? กิจกรรมส่ งเสริ มการขายใหม่?
[ต้องการความช่วยเหลือก่อนเข้าร่ วมลีกนักรบอสู รครั้งที่ 52 หรื อไม่?
ลองมาที่พรี โม่สิ ร้านขายอสู รแห่งเดียวที่แชมป์ เมืองคนก่อนอย่าง
คุณมู่หยุนเฟยเลือกใช้! เรามีเครื่ องมือบริ การและเคล็ดลับที่เป็ น
ประโยชน์มากมายเพื่อแนะนําคุณให้ผา่ นความท้าทายและประสบ
ความสําเร็ จ!]
 ตอนที่ 244 หาพรีเซนเตอร์
ลีกนักรบอสู ร? ซูผงิ พลันจําได้ถึงลีกนักรบอสู รที่รองผูอ้ าํ นวยการ
ตงซงหมิงพูดถึงเมื่อนานมาแล้ว ย้อนกลับไป ซูผงิ เห็นนักเรี ยนโดด
เด่นบางคนในสถาบันที่เตรี ยมพร้อมสําหรับการแข่งขัน
นักเรี ยนยังอยูใ่ นโรงเรี ยน พวกเขายากจะเอาชนะคู่แข่งได้ แต่มนั ก็ยงั
เป็ นโอกาสอันดีสาํ หรับการฝึ กฝน
นอกจากนี้ แม้พวกเขาจะล้มเหลวในครั้งนี้ พวกเขาก็สามารถมองว่า
นี่เป็ นโอกาสสัง่ สมประสบการณ์และเข้าร่ วมการแข่งขันครั้งถัดไป
ลีกนักรบอสู รจะจัดขึ้นทุก ๆ สามปี และรอบนี้กก็ าํ ลังเริ่ มขึ้น!
“ลีกนักรบอสู ร…” ซูผงิ พึมพํา เขาตบหัวตัวเอง เขามันโง่มาก!
อะไรคือวิธีทาํ เงินที่เร็ วสุ ดในสังคมปัจจุบนั ?
ไม่ตอ้ งสงสัย มันคือความโด่งดัง
บุคลากรด้านการวิจยั ทางวิทยาศาสตร์ที่มีส่วนร่ วมต่อสังคมอย่าง
มากไม่เคยทําเงินได้ แม้จะมีตน้ ทุนสู งกว่าก็ตาม แต่พวกคนดังบน
อินเทอร์เน็ตกลับสามารถใช้ประโยชน์จากกระแสสังคมได้ นัน่ เป็ น
เรื่ องน่าสงสารแต่กเ็ ป็ นความจริ ง
ประเด็นที่ทุกคนกําลังพูดถึงคือลีกนักรบอสู รโลก!
พรี โม่สามารถนับได้วา่ ดีสุดในเมืองฐานและมีร้านในเครื อหลายแห่ง
การโฆษณานี้มีจุดประสงค์เพื่อดึงดูดความสนใจของคนไปยังลีก
นักรบอสู ร
เนื่องจากลีกนักรบอสู รกําลังจะเริ่ ม แม้กระทัง่ ร้านค้าอสู รทัว่ ไปก็ยงั
ดําเนินธุรกิจไปตามปกติ ด้วยการส่ งเสริ มเล็กน้อย ร้านทุกร้าน
สามารถดึงดูดคนได้มาก!
ดวงตาของซูผงิ เป็ นประกาย
ลีกนักรบอสู รมาในเวลาที่ถูกต้อง เขาสามารถขี่กระแสของนักรบ
อสู รและประกาศถึงร้านของเขาได้!
เขามองโฆษณา พยายามหาข้อมูลถึงร้านเขา
ใช่แล้ว!
ซูผงิ มีความคิด ตอนนี้ เขามีท้ งั เงินและกําลังคน เขาสามารถหา
แพลตฟอร์มขนาดใหญ่เพื่อเผยแพร่ โฆษณาของเขาและเขาสามารถ
หาดารามาได้ เขายังสามารถหานักรบอสู รกิตติมศักดิ์บางคนมาพูด
แทนเขา
ตัวอย่างเช่น ปรมาจารย์ดาบที่กาํ ลังสอนโครงกระดูกน้อย ปรมาจารย์
ดาบเป็ นบุคคลที่รู้จกั กันดี มีชื่อเสี ยงยิง่ กว่าดาราชั้นหนึ่งในทวีปทั้งหมด
มันแค่วา่ ปรมาจารย์ดาบไม่ค่อยออกสื่ อ ถ้าเขาลงทะเบียนบัญชีใน
แวดวงบันเทิง จํานวนแฟน ๆ ของเขาคงเกินดาราดังเหล่านั้น
เหนือสิ่ งอื่นใด นี่คือโลกที่ทุกอย่างเกี่ยวกับอสู ร
ในโลกเช่นนี้ นักรบอสู รกิตติมศักดิ์คือดาวเด่น
แน่นอน เด่นกว่าพวกเขาคือนักรบอสู รในตํานาน
ฉันควรทําให้ตาแก่ตาํ นานนัน่ อยูท่ ี่นี่ เขาคงช่วยฉันโฆษณาได้ดี ซูผงิ
เริ่ มเสี ยใจกับการตัดสิ นใจของเขา
เขาส่ ายหัว ความคิดเหล่านี้ไม่ทาํ ให้เขารู ้สึกดีเลย หลังขบคิด เขาก็
โทรหาตงซงหมิง
ในไม่ชา้ สายก็รับ “คุณซู?”
ใบหน้าของตงซงหมิงปรากฏบนอุปกรณ์สื่อสาร เขามีสีหน้าแปลก ๆ
”คุณโทรหาผมทําไม?คุณไม่ได้พยายามจะให้ผมทําอะไรใช่ไหม?”
เขาสามารถอ่านใจซูผงิ ออก ชายคนนี้จะไม่โทรหาเขาโดยไร้เหตุผล
ซูผงิ ตรงเข้าประเด็น “คุณรู ้จกั ดาราคนไหนบ้างไหม? จากโลกบันเทิง”
ตงซงหมิงไม่เข้าใจ เขาสํารวจซูผงิ และถามด้วยนํ้าเสี ยงแปลก ๆ
“คุณกําลังคิดจะ..จีบดารางั้นเหรอ?”
แค่ก!
ซูผงิ เกือบสําลักนํ้าลายตาย
“คุณมีบา้ อะไรอยูใ่ นหัว? ผมแค่อยากหาดารามาโฆษณาร้านผมและ
กลายเป็ นตัวแทนถ้าเป็ นไปได้” ซูผงิ พูด เขาไม่เคยคิดว่าตงซงหมิง
จะมีความคิดแบบนั้นเลยในวัยนั้น
ตงซงหมิงพูด “ผมเข้าใจแล้ว ทําไมคุณไม่บอกผมตรง ๆ ? ผมคิดว่า
คุณจะอยากสนุก”
ซูผงิ “...”
“หาดารา? นัน่ ง่ายมาก ทั้งหมดที่คุณต้องจ่ายคือเงิน มีบริ ษทั บันเทิง
ใหญ่ ๆ หลายแห่งในเมืองฐานหลงเจียง ผมจะแนะนําพวกเขาให้คุณ
เป็ นไง?”
“ตกลง”
“ดี ผมจะให้รายละเอียดการติดต่อก่อนและส่ งหมายเลขพวกเขาให้
คุณทีหลัง คุณสามารถบอกชื่อผมได้” ตงซงหมิงพูด
ซูผงิ พยักหน้าและวางสาย ไม่ชา้ เขาก็ได้รับหมายเลขติดต่อ
ซูผงิ โทรออก และได้รับการตอบกลับด้วยเสี ยงแม่ของผูห้ ญิง
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดี ผมซูผงิ ตงซงหมิงบอกให้ผมโทรหาคุณ”
“คุณตงเป็ นผูแ้ นะนํา?” ผูห้ ญิงคนนั้นฟังดูประหลาดใจ เธอเพิง่ วาง
สายจากตงซงหมิง ผูบ้ อกเธอว่าเขากําลังแนะนําแขกคนดังให้เธอ
จากนํ้าเสี ยงของตงซงหมิง เธอคิดว่าคนคนนั้นต้องมีฐานะสู งสุ ด แต่
ทว่า เมื่อเธอรับสาย เธอสังเกตเห็นว่าชายคนนั้นยังหนุ่ม ชายหนุ่ม
เป็ นลูกของนักรบที่ทรงพลังงั้นเหรอ?
“อืม ผมอยากเชิญดารามาเป็ นโฆษณาและเป็ นพรี เซนเตอร์ของร้าน
ผม คุณมีคาํ แนะนําไหม?” ขณะซูผงิ ระบุจุดประสงค์ของเขา เขาก็
กําลังค้นหาออนไลน์เพื่อหาชื่อคนดังในเมืองฐานหลงเจียง
“คุณตงบอกฉันแล้ว คุณมีคนที่ชอบอยูแ่ ล้วไหมคะ?” เธอยังเคารพ
เธอไม่เลือกดูแคลนซูผงิ แค่เพราะเขาดูเด็ก
ซูผงิ ไม่พบว่าเขาชื่นชอบใคร เขาจึงถาม “คุณมีคนแนะนําให้ผม
ตัดสิ นใจไหม?”
“งั้น คุณชอบดาราประเภทไหน? ดาราที่ดงั สุ ดในบริ ษทั เราคือว่าน
เอ๋ อร์ เธอมีค่าตัวอย่างน้อย 20-30 ล้าน…”
ก่อนเธอจะพุดจบ ซูผงิ ก็พดู “ได้ เรื่ องเงินไม่ใช่ปัญหา”
“อืม..ค่ะ”
พวกเขาจบสาย ซ่งลู่คิดว่าข้อสันนิษฐานของเธอถูก ชายหนุ่มเป็ น
ลูกหลานคนรวยจริ ง
“ซ่ง”
“คุณซ่ง”
สาวน้อยหลายคนเดินผ่านมา พวกเธอยิม้ และทักทายซ่งลู่ตอนพวก
เธอเห็นเธอ
ซ่งลู่พยักหน้าให้พวกเธอเป็ นการตอบกลับและลดแขนเสื้ อลงเพือ่
ปิ ดนาฬิกาที่อยูห่ น้าจอโทรศัพท์ เธอก้าวไปขึ้นลิฟต์บนทางเดินยาว
มีลิฟต์สองตัว ตัวหนึ่งสําหรับคนทัว่ ไปในบริ ษทั รวมถึงพนักงาน
เด็กฝึ กหัดที่เพิ่งมาบริ ษทั และดาราบางคน
ลิฟต์อีกตัวมีไว้สาํ หรับผูบ้ ริ หารของบริ ษทั เท่านั้น
ซ่งลู่เข้าลิฟต์และกดปุ่ มไปชั้นสู งสุ ด ชั้น 88
ติ้ง ประตูเปิ ด ชั้นนั้นเงียบมาก เธอได้ยนิ เสี ยงเพลงนุ่มนวลและไพเราะ
ทันทีที่กา้ วออกลิฟต์ พื้นถูกปูดว้ ยพรมสี น้ าํ ตาลนุ่ม แม้จะสวมรองเท้า
ส้นสู ง เสี ยงฝี เท้าของซ่งลู่กเ็ บามาก
ซ่งลู่เดินไปห้องฝึ กขนาดใหญ่ เธอมองเห็นด้านในผ่านกระจก หญิง
สาวคนหนึ่งกําลังฝึ กเต้นและข้าง ๆ เธอก็คืออสูรตัวหนึ่งที่เหมือน
กระต่ายขาว อสู รตัวนั้นกระโดดไปมาซึ่งเป็ นส่ วนหนึ่งของการ
เต้นรํา
“ว่านเอ๋ อร์”
ซ่งลู่เคาะประตูเบา ๆ
หญิงสาวหยุดเต้น “พี่สาวซ่ง?”
“ขอโทษที่มารบกวนการฝึ กของเธอ ฉันเพิ่งได้รับสายเกี่ยวกับงาน
โฆษณาร้านอสู ร เธออยากรับงานไหม?” ซ่งลู่ถามอย่างสุ ภาพ
ซ่งลู่เป็ นผูจ้ ดั การที่ดีสุดในบริ ษทั เธอสามารถควบคุมอนาคตของคน
จํานวนมากได้ แต่ทว่า เธอไม่กล้าทําตัวเหลวแหลกต่อหน้าผูห้ ญิง
คนนี้เพราะนามสกุลของเธอคือมู่
ตระกูลมู่คือตระกูลที่ทรงพลังเป็ นอันดับสองของเมืองฐานหลงเจียง
“ร้านอสู ร?” หญิงสาวขมวดคิ้ว “คนคนนั้นรวยหรื อทรงพลังไหม?
ไม่ง้ นั ก็อย่าคิดว่าจะได้เห็นหน้าฉัน”
เธอยังเด็กเหมือนเดิม….เธอเติบโตและชํ่าชองหลังอยูใ่ นวงการบันเทิง
มานาน นัน่ เป็ นแค่สองเหตุผลที่ทาํ ให้ซ่งลู่สามารถพบหน้าเธอได้
ซ่งลู่ส่ายหัว “คุณตงซงหมิงแห่งสถาบันฟี นิกส์ได้แนะนํามา ฉันไม่รู้
รายละเอียดของเขา แต่เนื่องจากคุณตงแนะนํามา เขาย่อมไม่ธรรมดา
ฉันคิดว่าเขาคงเป็ นคนรวย ว่านเอ๋ อร์ ถ้าเธออยากรับงาน ฉันเชื่อว่า
ฉันสามารถเจรจาค่าตัว 50 ล้านให้เธอได้”
หญิงสาวเลิกคิว้ “เขามีความต้องการเฉพาะเจาะจงไหม?”
“เรายังไม่ถึงส่ วนนั้น ถ้าเธอสนใจ ฉันจะค้นคว้าเกี่ยวกับเขาและร้าน
เขา ฉันไม่อยากเห็นชื่อเสี ยงของเธอต้องแปดเปื้ อนเพราะร้านของ
เด็กที่พร้อมล้มละลายได้ทุกเมื่อ”
หญิงสาวยิม้ “ฉันเชื่อใจพี่ ยังไงก็ตาม ฉันว่างอยูแ่ ล้ว ไปตรวจสอบ
กันเลย”
“ไม่มีปัญหา”
 ตอนที่ 245 โฆษณาของซูผงิ
ที่ร้านค้า
ซูผงิ ทําการค้นหามากขึ้นและตระหนักว่าร้านขายอสู รเกือบทุกแห่ง
ในเมืองได้เริ่ มเตรี ยมตัวสําหรับลีกที่กาํ ลังจะมาถึง บริ การที่ถูกกว่า
ส่ วนลดราคาอาหารและบัตรสมาชิก…พวกเขามาพร้อมสโลแกนทุก
ประเภทเพื่อดึงดูดลูกค้า
ขณะที่เขาอ่านโฆษณา ซูผงิ ก็รู้วา่ เขาต้องทําอะไรให้มากขึ้นในฐานะ
เจ้าของร้าน
เขาใช้เวลาสักพักเพื่อนึกถึงวลีที่เป็ นเครื่ องหมายการค้าให้เขาใช้
คําที่ใหญ่กว่า?
สัญญาแฟนตาซี?
เขามัน่ ใจว่าเขาสามารถทําได้ดีกว่าคนส่ วนใหญ่ตอนใช้คาํ เล่นลิ้น
เรารับประกันได้วา่ ลูกค้าของเราจะติดร้อยอันดับแรกระหว่างรอบ
คัดเลือก! เขาพิมพ์สิ่งนี้ลงในไฟล์ขอ้ ความ
นัน่ ไม่ใช่การพูดเกินจริ ง เขารู ้วา่ ร้านของเขาดีพอจะช่วยให้ใครบาง
คนบรรลุเป้าหมายที่ค่อนข้างง่ายเช่นนี้…ตราบเท่าที่พวกเขาจ่ายมาก
พอ การขึ้นสู่ ร้อยอันดับแรกในเมืองหลงเจียงไม่ได้ฟังดูยากเย็น
“นายกําลังทําอะไร?” โจแอนนาเห็นซูผงิ กําลังจ้องมอง ‘กล่องเรื อง
แสง’ ด้วยรอยยิม้ ชัว่ ร้ายและรู ้สึกหนาวสัน่
ซูผงิ ไม่ตอบ
ปี้ บ!
เขารับสาย เห็นว่ามันเป็ นผูจ้ ดั การคนก่อนหน้า
“สวัสดีอีกครั้งค่ะ คุณซู ฉันได้ติดต่อกับหนึ่งในดาวเด่นของเมืองเรา
แล้ว เธอคือมู่ซวงว่าน คุณอยากคุยกับเธอไหมคะ?”
“มู่ซวงว่าน?”ซูผงิ สงสัย เขาเคยเห็นผูห้ ญิงคนนี้ปรากฏบนป้ายขนาด
ใหญ่หลายป้ายทัว่ ถนน “ผมคิดว่าผมรู ้จกั เธอนะ นัน่ ใช่ลูกสาวของ
ทุกคนหรื อเปล่า?”
“ถูกต้องค่ะ”
“ดี มาคุยกันต่อเลย”
“คุณว่างตอนไหนคะ คุณซู? เราควรหาสถานที่คุยกัน เช่นราคาและ
บริ ษทั ที่จะถ่ายทําโฆษณาของเรา?”
“อืม…” ซูผงิ นึกได้วา่ เขาไม่ได้เตรี ยมตัวเลย “ผมสามารถขอให้คุณ
จัดการเรื่ องถ่ายทําด้วยได้ไหม?”
“มัน..ไม่เป็ นไร เรามักร่ วมมือกับผูเ้ ผยแพร่ โฆษณาหลายแห่ง ถ้า
มอบความไว้วางใจให้เรา เราจะคุยกับพวกเขาแทนคุณ”
“งั้นก็เอาตามนั้น” ซูผงิ ดีใจที่มีมืออาชีพคอยช่วยเหลือเขาในเรื่ อง
ต่าง ๆ เขารวย แต่เขาไม่มีประสบการณ์
“กลับไปที่คาํ ถามของฉัน เราควรเจอกันตอนไหนคะ?”
“วันนี้ละ?”
“ได้คะ่ ...สถานที่?”
“มาที่ร้านของผม คุณสามารถนําคุณมู่มาด้วยได้ไหม? ผมอยากดูเธอ
อย่างใกล้ชิด”
“ฉัน…จะถามเธอดู โปรดเข้าใจด้วยว่าคุณมู่ตารางแน่นมาก”
หลังบ่าย รถตูเ้ ชิงพาณิ ชย์สีดาํ หน้าตาธรรมดาก็ขบั มาถึงร้านขายอสู ร
พิกซี่ มันใหญ่กว่ารถประเภทเดียวกัน ถ้ามองใกล้ ๆ คนจะสังเกตว่า
มันได้รับการออกแบบใหม่ให้เป็ นรถหุม้ เกราะที่นกั สํารวจใช้กนั
บนที่นงั่ ข้างคนขับ ซ่งลู่เปิ ดหน้าต่างด้านข้าง มองตึกด้วยคิ้วขมวด
เธอไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับส่ วนนี้ของเมืองตอนล่าง ถึงแม้งานของเธอ
มักจะพาเธอมาที่นี่
เธอคิดว่ามันเป็ นความผิดพลาดตอนเธอได้รับที่อยูร่ ้านจากซูผงิ หรื อ
อาจเป็ นไปได้มากว่าร้านนั้นพิเศษมากจนสถานที่ไม่สาํ คัญ แต่เท่าที่
เธอเห็นตอนนี้ ไม่มีอะไรคูค่ วรแก่การมองเลย ยกเว้นการออกแบบที่
ค่อนข้างแวววาว
รถของพวกเธอต้องเดินทางผ่านถนนพังหลายแห่ง บ้านร้างและแอ่ง
นํ้าสกปรกเพื่อให้มาถึงสถานที่น้ นั ทําไมถึงมีคนมาเปิ ดร้านอสูร
กลางทาง? เธอเชื่อว่าเธอคงกําลังติดต่อกับนักต้มตุ๋นถ้าไม่ใช่เพราะ
ชื่อเสี ยงของตงซงหมิง
เนื่องจากเธอมาแล้ว…มันเป็ นการฉลาดที่จะเล่นตามและดูวา่ เกิดอะไร
ขึ้น “ให้ฉนั ไปก่อน ซวงว่าน ฉันจะโทรหาเธอถ้าทุกอย่างเรี ยบร้อย”
เธอพูดกับหญิงสาวที่นงั่ ด้านหลัง ผูด้ ูใจหายเล็กน้อยขณะมองรู ปปั้ น
มังกรตรงทางเข้าร้าน เธอรู ้สึกราวกับพวกมันพร้อมจะขยับเข้าหา
เธอในวินาทีถดั ไป
“ไม่…ฉันจะไปกับพี่” มู่ซวงว่านย้ายออกจากรถ เธอสังเกตเห็นว่ารู ป
ปั้นนั้นไม่ใช่ผลงานของช่างฝี มือทัว่ ไป ร้านแปลก ๆ นี้เหมือนกับ
จักรพรรดิที่หลบซ่อนอยู่
เธอสวมฮูด้ และแว่นกันแดดก่อนมองไปรอบ ๆ รถ เธอไม่เห็นใคร
มันทําให้เธอโล่งใจขึ้นมาก
ตามบันได เธอเดินไปที่ประตูขณะรู ้สึกถึงแรงกดดันทางจิตที่ส่งมา
จากรู ปปั้นมังกร เธอรู ้สึกเหมือนลูกแกะที่เต็มใจเข้าสู่ ถ้ าํ เสื อ
แต่ดว้ ยเหตุผลบางอย่าง เธอไม่รู้สึกโดนคุกคามจริ ง ๆ เธอรู ้วา่ หิ นนั้น
ไร้ชีวติ ไม่ใช่มงั กรจริ ง ๆ
เธอพยายามเบี่ยงเบนความสนใจตัวเองโดยการเบือนหน้าหนีและเข้า
ร้าน เห็นผูห้ ญิงผมทองนัง่ อยูไ่ ม่ไกลจากประตู “เธอ…สวยมาก” มู่
ซวงว่านพูดออกมาโดยไม่รู้ตวั
ในทํานองเดียวกัน ซ่งลู่เองก็ชื่นชมโจแอนนาด้วยตาเบิกกว้าง เธอ
เคยเห็นผูห้ ญิงสวยมามาก แต่ภาพลักษณ์อนั สูงส่ งของโจแอนนาก็ยงั
ทําให้เธอทึ่ง
เธอรู ้สึก…แย่ เมื่อต้องเจอผูห้ ญิงอีกคนที่เฉิดฉายกว่าเธอหลายเท่า
แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็ไม่สามารถเข้าใจได้วา่ ทําไมเธอถึงไม่เคย
พบคนที่มีเสน่ห์มากกว่ามู่ซวงว่านมาก่อน
“โอ้ ลูกค้า?” โจแอนนาขมวดคิ้วมองแขก แต่กร็ ี บลบสี หน้ารําคาญ
“ยินดีตอ้ นรับ”
ปฏิกิริยานั้นทําให้ท้ งั ซ่งลู่กบั มู่ซวงว่านยิง่ สับสน
“คุณเป็ นผูจ้ ดั การซ่ง?” ซูผงิ พูดตอนเขาจําผูห้ ญิงคนหนึ่งได้
ซ่งลู่ได้ยนิ เสี ยงของเขาและงุนงงอีกครั้งเมื่อเห็นว่าคนพูดอายุนอ้ ย
กว่าที่เธอคิด
“คุณ..คุณซู?”
มู่ซวงว่านมองซูผงิ และสังเกตเห็นร่ องรอยพลังดวงดาวจากเขา
“ผมเอง มาคุยกัน” ซูผงิ ยืนขึ้นและย้ายไปยังพื้นที่พกั ผ่อนที่ตกแต่ง
อย่างครบครัน “โจแอนนา ไปเตรี ยมชามา”
โจแอนนาเดินออกไปด้วยใบหน้าตายด้าน
ใบชาในโลกนี้แย่จนเธอไม่คิดใช้มาล้างเท้าด้วยซํ้า แม้วา่ เธอจะไม่มี
ปัญหากับการใช้เทคนิคชงชาขั้นสู งของเธอเพือ่ ทําให้คนอื่นดื่มก็ตาม
อีกครั้ง มู่ซวงว่านและซ่งลู่มองด้วยความสับสนเมื่อเห็นผูห้ ญิงที่
เหมือนเทพธิดาในร้านโดนสัง่ เหมือนคนงานทัว่ ไป
พวกเธอรี บลบความคิดไม่จาํ เป็ นออกและเดินตามซูผงิ ไปนัง่
ซูผงิ ใช้เวลาสักพักเพื่อตรวจสอบรู ปลักษณ์อนั เป็ นธรรมชาติของมู่
ซวงว่าน ซึ่งดูดีโดยไม่ตอ้ งแต่งหน้า เธอมักใช้หน้าตาดังกล่าวใน
โฆษณามาตลอด
“คุณซู นี่คือคุณมู่ ดาราที่มีชื่อเสี ยงสุ ดของบริ ษทั เรา” ซ่งลู่เข้าเรื่ อง
ทันที “โปรดทราบว่าราคาพื้นฐานในการจ้างเธอคือ 30 ล้าน ไม่มี
การต่อรอง คุณควรจ่ายให้มากขึ้นถ้าอยากสนับสนุนเธออย่างเต็มที่”
ซูผงิ เปลี่ยนความสนใจไปยังผูจ้ ดั การ “เงินไม่ใช่ปัญหา 50 ล้านพอจะ
จ่ายค่าบริ การเต็มรู ปแบบจากบริ ษทั คุณไหม? หมายความว่า คุณจะ
จัดการเรื่ องยิบย่อยทั้งหมด”
ซ่งลู่คาดไม่ถึง
“ขอฉัน..คํานวณก่อนนะคะ” เธอแสร้งทําเป็ นดูลาํ บากใจและสงสัย
ว่าจะเพิ่มราคาอย่างไร
“งั้นก็จดั การให้ดีหน่อยนะครับ” ซูผงิ พูด “ผมไม่อยากเสี ยเวลามา
จัดการกับปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลัง”
เขาตั้งใจบอกซ่งลู่วา่ เขาไม่ใช่ลูกคนรวยไร้เหตุผลที่ไม่มีอะไรนอกจาก
เงิน
มู่ซวงว่านพูดขึ้น “ตอนนี้ฉนั ไม่เห็นปั ญหาอะไร แต่ฉนั ขอทราบ
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับร้านคุณได้ไหมคะ ?รวมถึงชื่อคุณด้วย?”
“เรี ยกผมว่าซูกพ็ อ”
”ค่ะ คุณซู..” มู่ซวงว่านค้นความทรงจําเธอ แต่กไ็ ม่สามารถจําตระกูล
ดังสกุลนี้ได้เลย
“คุณคงรู ้จกั แพลตฟอร์มและสื่ อมากมายใช่ไหม?” ซูผงิ พูดเสริ ม “ถ้า
มันไม่เป็ นอะไร ผมอยากให้คุณทํางานร่ วมกับพวกเขาให้ได้มากที่สุด
เพื่อทําให้โฆษณาของเผยแพร่ ในวงกว้าง ละครโทรทัศน์ยอดนิยม
รายการทอล์คโชว์ ภาพยนตร์…ทุกอย่างที่คุณพอจะคิดได้’
ซ่งลู่เบิกตากว้าง แคมเปญระดับนั้นอาจใช้เงินเกือบพันล้าน
มันเป็ นเรื่ องดีสาํ หรับทั้งบริ ษทั ของเธอและมู่ซวงว่านเพราะมันจะ
ช่วยให้พวกเธอรักษาชื่อเสี ยงได้ในระยะยาว ในสายงานพวกเธอ
การไม่พฒั นาก็เท่ากับแพ้
“อืม คุณซู? คุณจะว่าอะไรไหมถ้าเราต้องเรี ยกราคาเพิ่มขึ้นจากเดิม
หลายเท่าตัว คุณควรรู ้” ซ่งลู่เตือนเธอกลัวว่าแม้กระทัง่ ตงซงหมิงก็
คงไม่สามารถจ่ายเงินนับพันล้านได้ทนั ที ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเธอไม่รู้วา่
ชายหนุ่มเป็ นใคร
ซูผงิ อยากสร้างความมัน่ ใจให้กบั เธอ แต่กโ็ ดนหยุดเมื่อมีเสี ยงเท้า
ของใครบางคนดังขึ้น
“สวัสดีอีกครั้ง คุณซู!” ปรมาจารย์ดาบหรื อเล้งหยิงจุนเดินเข้ามาด้วย
รอยยิม้ กว้าง
 ตอนที่ 246 เสน่ ห์ของการมีอาํ นาจ
การเป็ นเพื่อนกับเทียนเฉินไม่ได้หมายความว่าปรมาจารย์ดาบจะ
โดนสัง่ ห้ามมาหาซูผงิ นอกจากนี้ เทียนเฉินรู ้วา่ เขาโดนบังคับให้
ช่วยฝึ กอสู ร ปรมาจารย์ดาบมีเหตุผลให้มาที่เขาห้ามไม่ได้
ซูผงิ พยักหน้า “สวัสดีครับ”
“โอ้ คุณตกแต่งร้านใหม่ง้ นั เหรอ?” ปรมาจารย์ดาบมองรอบ ๆ ภายใน
และเห็นว่าทุกอย่างเป็ นของใหม่ “ผมคิดว่าผมมาผิดที่ รู ปปั้นมังกร
พวกนั้น…ใครเป็ นคนสร้าง?”
ซูผงิ ดึงเก้าอี้มาและขอให้เขานัง่ ลง แม้เมื่อวานก่อนพวกเขาจะพบกัน
ด้วยเรื่ องไม่ดีนกั ซูผงิ ก็ยงั เคารพอีกฝ่ าย
“ขอบคุณ!” ปรมาจารย์ดาบยอมรับท่าทางนี้เพราะเขาไม่มีทางเลือก
“โครงกระดูกน้อยของคุณอยูไ่ หน? มันถึงเวลาสําหรับบทเรี ยนอื่น
แล้ว”
ซูผงิ หัวเราะ”คุณไม่ตอ้ งไปหาสถานที่อื่น ตอนนี้ร้านมีสนามฝึ กใน
ตัวแล้ว โปรดรอให้ผมคุยธุระกับแขกเสร็ จก่อนแล้วผมจะพาคุณไป
ที่นนั่ ”
“ได้”
ปรมาจารย์ดาบตรวจสอบสองสาวที่นงั่ อยูด่ า้ นข้าง แต่กจ็ าํ ใครไม่ได้
หนึ่งในนั้นแสดงพลังดวงดาวที่บ่งบอกว่าเธอเป็ นนักรบอสู รระดับสี่
ซึ่งถือ..ว่าค่อนข้างดีถา้ เทียบกับอายุเธอ แม้จะไม่นบั ว่าเป็ นอะไรใน
มุมมองของปรมาจารย์ดาบ
ต่อให้เธอมีระดับสู งกว่านี้ เธอก็ยงั ด้อยไปถ้านํามาเทียบกับซูผงิ
“นี่...” มู่ซวงว่านจ้องปรมาจารย์ดาบด้วยสายตาว่างเปล่า
ปรมาจารย์ดาบ นักรบอสู รที่ทุกคนพากันพูดถึง?? เขามาที่นี่? เอ
สงสัยว่าเธอตาฝาดหรื อเปล่า
ซ่งลู่กลับยังคุยธุระต่อเพราะเธอไม่รู้จกั ปรมาจารย์ดาบ “อะแฮ่ม คุณ
ซู? แล้วเรื่ องเงินทุน…”
“ผมบอกคุณแล้วว่าไม่ตอ้ งกังวลเรื่ องเงิน ผมควรมีมากพอ”
ซูผงิ เต็มใจเสี ยเงินตราบเท่าที่ชื่อของเขาเป็ นที่รู้จกั มีแค่ลูกค้าถึง
สามารถช่วยเขาให้ได้รับแต้มพลังงาน ซึ่งจะทําให้เขาได้รับสิ่ งที่เงิน
ไม่สามารถซื้อได้
ซ่งลู่สงสัยว่าเขามาจากตระกูลไหน เธอทํางานกับหลายตระกูลมาก่อน
แต่ไม่มีตระกูลไหนมอบเงินเป็ นพันล้านให้เด็ก
มู่ซวงว่านพูดแทรก ถามด้วยนํ้าเสี ยงระมัดระวัง “คะ-คุณ คุณคือ
ปรมาจารย์ดาบหรื อเปล่าคะ?”
ปรมาจารย์ดาบเหลือบมองเธอ ก่อนมองซูผงิ อีกครั้ง โดยปกติ เขาจะ
ไม่สนใจคําชื่นชมของคนอื่น แต่ทว่า เนื่องจากเธอดูเหมือนจะเป็ น
แขกของซูผงิ …
“ใช่แล้ว”
มู่ซวงว่านแทบลมจับ
เธอเกิดในตระกูลนักรบ ชื่อของปรมาจารย์ดาบเป็ นอะไรที่เธอได้ยนิ
ทุกวีว่ นั ตั้งแต่เด็ก ชายคนนี้คือแบบอย่างของเธอ เป็ นพระเจ้าของเธอ!
เป็ นที่รู้กนั ดีวา่ ปรมาจารย์ดาบได้มาถึงจุดสู งสุ ดของระดับเก้าแล้วและ
กําลังจะท้าทายระดับตํานาน วินาทีที่เขาทําสําเร็ จ เขาจะกลายเป็ น
หนึ่งในบุคคลที่ได้รับการยอมรับมากสุ ดบนดาวนี้
เธอตัวสัน่ สะท้านขณะจ้องมองฮีโร่ ในวัยเด็กของเธอ
“ทะ-ทะ-ท่าน ฉะ-ฉันมู่ซวงว่าน นักรบอสู รฝึ กหัด มันนับเป็ นเกียรติ
อย่างยิง่ ที่ได้พบท่าน!”
“อืม” ปรมาจารย์ดาบพยักหน้า
จากสายตาของซูผงิ เขาสามารถเห็นได้วา่ ผูห้ ญิงคนนี้ไม่ใช่คนรู ้จกั
ของซูผงิ
ปรมาจารย์ดาบเห็นโจแอนนามองเขาด้วยแววตาดูถูก และพลันรู ้สึก
แย่
“ปรมาจารย์ดาบ...” ซ่งลู่พึมพํา เธอไม่ใช่นกั รบเธอจึงไม่รู้อะไรมาก
แต่เธอก็รู้วา่ ควรทําอะไรตอนร้านนี้มีนกั รบอสู รกิตติมศักดิ์มาเยือน
“สวัสดีค่ะ ท่าน” ซ่งลู่รีบทําความเคารพ
ปรมาจารย์ดาบขมวดคิว้ เขาไม่มีธุระกับคนเหล่านี้ แม้จะไม่พดู ออกมา
เสี ยงดัง
“ทะ-ทําไมท่านถึงมาที่นี่เหรอคะ?” มู่ซวงว่านถาม
“ฉันมีเรื่ องต้องทํา แต่พวกเธอสามารถคุยได้ก่อนเลย ไม่ตอ้ งสนใจ
ฉัน”
มู่ซวงว่านเห็นว่าปรมาจารย์ดาบไม่ยอมคุยกับเธอ เธอจึงหยุดถาม เธอ
ฟุ้งซ่านเกินกว่าจะคิดถึงการประชุมทางธุรกิจ การได้รับการยอมรับ
จากปรมาจารย์ดาบสําคัญกว่ามาก มันเป็ นประโยชน์ต่อครอบครัวเธอ
“อืม ท่าน ฉันมาจากตระกูลมู่ โปรดมาเยือนเราบ้าง มู่เทียนหลิว ผูน้ าํ
ตระกูลเรามักอยากเจอท่าน” มู่ซวงว่านฉี กยิม้ หวานสุ ดความสามารถ
ซ่งลู่เริ่ มแปลกใจ เธอจูจ้ กั มู่เทียนหลิว ผูถ้ ือเป็ นคนที่ทรงพลังมากใน
หมู่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ นี่หมายความว่าชายที่นงั่ ด้านหน้าเธอเป็ น
คนที่เหนือยิง่ กว่า
“มู่เทียนหลิว?” ปรมาจารย์ดาบทบทวนความทรงจํา “ใช่..ฉันรู ้จกั เขา
เธอเป็ นลูกหลานเขา? และไม่ ฉันเกรงว่าฉันคงไม่มีเวลาสําหรับการ
สนทนาส่ วนตัว ฝากบอกเขาด้วย”
“นะ-แน่นอนค่ะ”
ด้วยความผิดหวัง มู่ซวงว่านพยายามคิดหาข้ออ้างคุยต่อ
ซูผงิ แสดงสี หน้ารําคาญ “ผูจ้ ดั การซ่ง เราควรจัดการธุระเรากันก่อน
ไหม?”
เขาเป็ นศิษย์ของปรมาจารย์ดาบหรื อะไร?? มู่ซวงว่านตรวจสอบท่าที
สงบของซูผงิ อย่างสับสน “โอ้ ใช่ อะแฮ่ม ข้อตกลง”
มู่ซวงว่านพูดแทรกซ่งลู่ “เราจะทําตามที่คุณซูพดู ถ้าคุณมีปัญหาเรื่ อง
เงินทุน ฉันสามารถลดราคาค่าตัวฉันลงได้ครึ่ งหนึ่ง”
ซ่งลู่ตาเหลือก
ลดราคาครึ่ งหนึ่งก็หมายถึง 25 ล้านเหรี ยญ! นัน่ เป็ นเงินก้อนโต
“ไม่จาํ เป็ น” ซูผงิ ส่ ายหัว “เราจะทําตามสิ่ งที่เราได้ตกลงไว้ ผมขอฝาก
รายละเอียดไว้กบั พวกคุณ”
มู่ซวงว่านพยักหน้าและทิ้งหมายเลขติดต่อของเธอไว้ ซึ่งทําให้ซ่งลู่
แปลกใจ
ในฐานะมืออาชีพด้านการเจรจา ซ่งลู่รําคาญกับความจริ งที่มู่ซวงว่าน
เซ็นสัญญาสําคัญเช่นนี้เหมือนการซื้ออาหารเช้า แต่เธอก็เลือกไม่
แสดงความสงสัย
บางครั้ง การได้รับการยอมรับจากคนสําคัญก็ดีกว่าเงิน
เมื่อสัญญาเสร็ จ ซูผงิ ก็ยนื ขึ้นเพื่อส่ งแขก
มู่ซวงว่านไม่เต็มใจก้าวออกไปขณะอําลาปรมาจารย์ดาบด้วยท่าทาง
ที่เธอคิดว่าดีสุด
“เธอรู ้จกั ชายคนนั้นงั้นเหรอ ซวงว่าน?” ซ่งลู่รีบถามตอนพวกเธอขึ้น
รถ
มู่ซวงว่านรอจนกระทัง่ ออกมาไกลพอก่อนพ่นลมหายใจยาว
“แน่นอนสิ ! นัน่ คือปรมาจารย์ดาบ คนที่กาํ ลังจะเป็ นตํานาน! นักรบ
อสู รกิตติมศักดิ์ทวั่ ไปเทียบไม่ได้กบั เขา! เขาสามารถต่อสู ก้ บั คน
เหล่านั้นได้ดว้ ยมือข้างเดียว!”
ซ่งลู่เบิกตากว้าง ในฐานะประชาชนทัว่ ไป นักรบระดับแปดอย่าง
ตงซงหมิงก็นบั ว่าน่ากลัวแล้ว แล้วนักรบระดับตํานานละ?
จากนั้นเธอถึงเข้าใจว่าทําไมมู่ซวงว่านถึงมีท่าทีแบบนั้น
“โอ้ใช่ หาคนมาตรวจสอบร้านนั้นด้วย” มู่ซวงว่านพูดหลังสงบสติ
ลง “ฉันอยากรู ้วา่ ซูผงิ เป็ นใคร”
ซ่งลู่พยักหน้า “ฉันสงสัยว่าเขาจะเป็ นเพื่อนของปรมาจารย์ดาบหรื อ
เปล่า”
“ถ้าคุณปู่ รู ้วา่ ปรมาจารย์ดาบมาเยือนเมืองหลงเจียง เขาต้องรี บบินมา
แน่!” มู่ซวงว่านพึมพํา “ฉันต้องบอกเขา…”
 ตอนที่ 247 ร้ านทีโ่ ด่ งดังสุ ด
กลับมาที่ร้าน
หลังจากที่ผหู ้ ญิงสองคนจากไปซูผงิ ก็นาํ ปรมาจารย์ดาบไปห้อง
ทดสอบ
“นี่เหรอ?”
เมื่อมองไปที่หอ้ งที่วา่ งเปล่า ปรมาจารย์ดาบก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน
“คุณต้องการสภาพแวดล้อมแบบไหน?” ซูผงิ เดินไปตรงสวิตช์ขา้ ง
ประตู เขาสุ่ มเลือกฉากป่ า ทันใดนั้นห้องก็เริ่ มสัน่ สะเทือนผนังสี ขาว
บริ สุทธิ์เปลี่ยนสี ในขณะที่ทรายและหิ นโผล่ข้ ึนมาบนพื้น
ในไม่ชา้ ห้องว่างเปล่าก็เปลี่ยนเป็ นป่ าภูเขา
มีท้ งั เนินและป่ า
ปรมาจารย์ดาบประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลง หิ นและเนินเขา
เหล่านั้นล้วนเป็ นสิ่ งที่จบั ต้องได้!
เทคโนโลยีน้ ีล้ าํ หน้าขนาดไหน!
ปรมาจารย์ดาบเคยไปสถานที่จดั งานสุ ดหรู แต่นี่เป็ นครั้งแรกของเขา
ที่พบเจอห้องสุ ดอัศจรรย์ขนาดนี้ สถานที่ต่อสู เ้ กิดขึ้นจากความว่าง
เปล่า เหลือเชื่อสุ ด ๆ !
ซูผงิ โบกมือ โครงกระดูกน้อยกระโดดออกมาจากอากาศ มันชักดาบ
กระดูกออกมา กวาดตามองอย่างระมัดระวัง
เมื่อไม่พบศัตรู โครงกระดูกน้อยก็ผอ่ นคลายเล็กน้อย และเงยหน้า
ขึ้นมองซูผงิ อย่างงง ๆ
ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยอ้าปากเพื่อที่เขาจะได้เอาหยาดนํ้าที่อยู่
ในกะโหลกของมันออกมา ผลึกถูกดูดซับไปมากแล้ว ซูผงิ สันนิษฐาน
ว่าโครงกระดูกน้อยสามารถกินผลึกทั้งหมดให้เสร็ จได้ภายในครึ่ ง
เดือน เมื่อถึงเวลานั้นความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องโครงกระดูก
น้อยก็จะพัฒนาขึ้นไปอีก แต่ในขณะเดียวกัน แต้มไหวพริ บจะลดลง
แต่นนั่ ไม่สาํ คัญ ซูผงิ มุ่งเน้นความแข็งแกร่ งที่แท้จริ งของโครงกระดูก
น้อย ไหวพริ บเป็ นเพียงการประเมินศักยภาพของอสู ร ในขณะที่
ความแข็งแกร่ งบ่งบอกถึงพลังที่เป็ นรู ปธรรม
ปรมาจารย์ดาบถามอย่างจริ งจัง “ฉันสามารถเลือกสถานที่แบบไหน
ก็ได้ที่ฉนั ต้องการตรงนี้หรื อ?”
“ทํานองนั้น”
จากนั้นซูผงิ ก็เปลี่ยนสภาพแวดล้อมอีกสองสามครั้งตั้งแต่มหาสมุทร
ครอบคลุมไปจนถึงบึงนํ้า
ปรมาจารย์ดาบนิ่งงัน เขาตกตะลึงไปกับความวิเศษของมัน เขาไม่
เคยรู ้มาก่อนว่ามีเทคโนโลยีข้นั สู งแบบนี้อยูใ่ นสหพันธ์ดว้ ยซํ้า น่าทึ่ง
มาก ในที่สุดปรมาจารย์ดาบก็เลือกสภาพแวดล้อมหนึ่ง
“จําไว้ อย่าหย่อนยานนะ” หลังจากพูดให้กาํ ลังใจ ซูผงิ ก็ตบกะโหลก
ของโครงกระดูกน้อย
แสงสี แดงในเบ้าตาของโครงกระดูกน้อยกะพริ บ ขณะที่มนั พยัก
หน้าเล็กน้อย
ซูผงิ พูดลาปรมาจารย์ดาบและทิ้งทั้งสองไว้ในห้อง
ร้านมีลูกค้าเพียงไม่กี่คนในช่วงบ่าย
ดูเหมือนว่ารู ปปั้นมังกรข้างประตูจะคุกคามเกินไป ลูกค้าบางคน
สะดุง้ ก่อนที่จะก้าวเข้ามาข้างใน
ลูกค้าทุกคนมีปฏิกิริยาในทํานองเดียวกันเมื่อพวกเขาเห็นโจแอนนา
ทันทีที่โจแอนนาพาลูกค้ามาหาซูผงิ และบอกราคา พวกเขาทั้งหมดก็
วิง่ หนีดว้ ยใบหน้าแดงกํ่า ไม่มีใครกล้าอยูต่ ่อไปอีกแม้แต่วนิ าทีเดียว
ที่นี่ราคาแพงเกินไป
ค่าบริ การในร้านค้าของซูผงิ นั้นแพงไปสําหรับนักรบอสู รทัว่ ไป
อย่างไรก็ตาม มีแค่ผทู ้ ี่เคยสัมผัสกับบริ การของร้านเท่านั้นถึงเข้าใจ
ว่าเงินของพวกเขา “คุม้ ค่า” นัน่ เป็ นที่มาของความรู ้สึกไม่สบายใจ
ของซูผงิ ลูกค้าที่เข้ามาส่ วนใหญ่จะตกใจกลัวกับค่าบริ การก่อน
ทดลองใช้ดว้ ยซํ้า
ในตอนคํ่าปรมาจารย์ดาบจบบทเรี ยนและบอกลาซูผงิ
เนื่องจากวันนี้ธุรกิจไม่ดี ซูผงิ จึงต้องฝากความหวังไว้กบั การโปรโมต
เขาทานอาหารเย็นที่บา้ น
ในเวลาอาหารคํ่า อู่กวนเฉิงอยูท่ ี่นี่ วิชาการรักษาของซูหลิงเยวีย่ ยังอยู่
ระหว่างการสอน เหนือสิ่ งอื่นใด ซูผงิ ได้กาํ หนดเส้นตายสําหรับเขา
และเขาก็ไม่กล้าหยุดงาน เขายังคิดอยากพักที่บา้ นซูผงิ ทุกวันด้วยซํ้า
จะได้คอยสอนซูหลิงเยวีย่ ทุกวันทุกเวลา
ในตอนกลางคืน อู่กวนเฉิงถูกขอให้อยูร่ ่ วมรับประทานอาหารคํ่ากับ
ครอบครัวซูผงิ
อู่กวนเฉิงไม่สามารถรักษาความสงบที่เขามีได้อีกต่อไป เมื่อซูผงิ
และโจแอนนาปรากฏตัว เขาอยากจะกลับบ้าน แต่เขาไม่สามารถ
ปฏิเสธคําเชิญแสนเป็ นมิตรของหลี่ฉิงรู่ ได้
“มีคนเพิม่ มาอีกหนึ่งคนบนโต๊ะอาหารของเรา” หลี่ฉิงรู่ เคารพอาจารย์
ที่มาสอนลูกสาวของเธอมาก
เนื่องจากซูผงิ ให้ความยินยอม อู่กวนเฉิ งจึงร่ วมรับประทานอาหาร
เย็นด้วย
ถึงกระนั้นอู่กวนเฉิงก็ไม่รู้วา่ อาหารมื้อเย็นมีรสชาติเป็ นยังไง
ซูหลิงเยวีย่ เข้าใจดี ในมื้อคํ่า เธอรู ้สึกได้วา่ อาจารย์ของเธอค่อนข้าง
กลัวซูผงิ และพนักงานของเขา
นัน่ ชักน่าสนใจ แต่ซูหลิงเยวีย่ ไม่ปล่อยให้ความอยากรู ้อยากเห็นของ
เธอแสดงออกมา เธอรู ้สึกได้วา่ ซูผงิ มีความลับอีกมากมายที่เธอไม่รู้
หลังอาหารคํ่า ซูผงิ ส่ งอู่กวนเฉิ งด้วยตัวเองและพาโจแอนนากลับไป
ที่ร้าน
คอกเลี้ยงดูอนั หนึ่งคือห้องของโจแอนนา เนื่องจากพลังงานภายใน
สามารถหล่อเลี้ยงเธอได้ คอกเลี้ยงดูจึงกลายเป็ นสถานที่ที่เหมาะใน
การพักผ่อนสําหรับเธอ
ซูผงิ จึงตัดสิ นใจครอบครองคอกเลี้ยงดูหนึ่งอันเช่นกัน เนื่องจากบ้าน
ของเขาอยูใ่ กล้ การอยูร่ ้านตอนกลางคืนจึงไม่ใช่ปัญหาสําหรับเขา
“แผนภูมิดวงดาวโกลาหล…”
ซูผงิ นัง่ อยูใ่ นคอกเลี้ยงดู พยายามที่จะดูดซับพลัง แปลงเป็ นพลัง
ดวงดาว
พลังงานในคอกเลี้ยงดูดซึมเข้าสู่ ตวั เขาทางรู ขมุ ขนเช่นเดียวกับนํ้า
ทุกเซลล์ภายในซูผงิ เป็ นกระแสนํ้าวนที่ดูดพลังดวงดาวมาเก็บเอาไว้
ซูผงิ ต้องยอมรับว่าการบ่มเพาะของเขามีประสิ ทธิภาพ โดยปกติแล้ว
เมื่อผูค้ นทําการปิ ดประตูบ่มเพาะ พวกเขาจะดูดซับพลังงาน อย่างไร
ก็ตาม ด้วยวิธีการของเขา เขาเหมือนปล้นพลังงานมากกว่า!
“ในอัตรานี้ ฉันจะเป็ นนักรบอสู รระดับหกขั้นกลางในอีกครึ่ งเดือน
หลังจากนั้นอีกหนึ่งหรื อสองเดือน ฉันจะสามารถไปถึงระดับเจ็ดได้
และด้วยความช่วยเหลือของปริ ซึมดวงดาว ฉันสามารถใช้พลัง
ดวงดาวได้ใกล้เคียงกับระดับเก้า!”
ยิง่ ซูผงิ บ่มเพาะมากเท่าไหร่ เขาก็ยงิ่ ตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น
วันถัดไป
ซ่งลู่มาเยีย่ มเขาอีกครั้งเพื่อเซ็นสัญญาอย่างเป็ นทางการ และเธอได้
พาทนายความมาด้วย
พวกเขายืนยันว่าสัญญาทุกอย่างเรี ยบร้อยดี และหลังจากเซ็นสัญญา
ซูผงิ ก็ไปที่ธนาคารเพื่อโอนเงินให้ซ่งลู่
หลังจากนั้นซูผงิ ก็ตระหนักถึงประโยชน์ของการมีบญั ชีของธนาคาร
กลางเช่นเดียวกับที่ฉินชูไห่แนะนํา เขาสามารถมีบญั ชี VIP ระดับ 2
ซึ่งเขาสามารถโอนเงินที่บา้ นได้โดยไม่ตอ้ งไปธนาคาร
ซูผงิ และซ่งลู่ทาํ ธุรกรรมที่ธนาคารเสร็ จแล้ว พวกเขาประทับลายนิ้วมือ
ไว้บนสัญญาและสัญญาก็มีผลบังคับใช้
นอกเหนือจากสัญญาโฆษณาแล้ว ซูผงิ ได้ลงนามในสัญญาอีกฉบับ
และทําการชําระเงินมัดจํา
“คุณซู ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะคะ”
“แน่นอน ผมหวังว่าคุณจะสามารถดําเนินการโปรโมตได้ในเร็ ววัน
คุณไม่ตอ้ งกังวลเกี่ยวกับเงิน ผมต้องการแค่บริ การแบบครบวงจร”
ซูผงิ กล่าวเสริ ม
“ไม่มีปัญหาค่ะ”
ซูผงิ บอกลาซ่งลู่ และกลับไปที่ร้านของเขา
เขาพร้อมทุ่มสุ ดตัวเพื่อโปรโมตร้านของเขาทุกช่องทางที่มี เขาจะทํา
ให้ร้านของเขาเป็ นร้านที่น่าสนใจสุ ดในเมืองฐานหลงเจียง
หลายวันต่อมา
มู่ซวงว่านถ่ายโฆษณาเสร็ จแล้ว คําขวัญของซูผงิ ก็มีอยูใ่ นโฆษณา
เช่นกัน – “เลือกร้านพิกซี่แล้วการเป็ น 1 ใน 100 อันดับแรกของลีก
นักรบอสู รของเมืองหลงเจียงจะเป็ นเรื่ องที่แน่นอนสําหรับคุณ!”
เนื่องจากซูผงิ มีเงินเพียงพอ ผูร้ ับผิดชอบโฆษณาจึงเป็ นผูก้ าํ กับชื่อดัง
ที่เคยทํางานในภาพยนตร์คลาสสิ กหลายเรื่ อง ขณะที่นกั แต่งเพลงยัง
เป็ นคนที่เก่งที่สุดในวงการเพลงป๊ อป และนักแสดงหญิงที่แสดงใน
โฆษณาก็คือมู่ซวงว่านซึ่งเป็ นดาราที่ได้รับความนิยมสู งสุ ดในขณะนี้
ทุกอย่างล้วนดีที่สุด
ในขณะที่การถ่ายทํากําลังดําเนินอยู่ บริ ษทั ได้จา้ งนักการตลาดเพื่อ
แชร์โพสต์เกี่ยวกับร้านขายอสู รพิกซี่ เป็ นการอุ่นเครื่ อง
หลังจากถ่ายทําเสร็ จ โฆษณาก็กระจายไปยังแพลตฟอร์มยอดนิยม
ทั้งหมด
โฆษณานี้เล่นระหว่างรายการทีวี
ชื่อของร้านขายอสู รพิกซี่ปรากฏในรายการเรี ยลลิต้ ีและรายการทีวี
มากมาย นอกจากนั้นยังมีการแสดงโฆษณาซํ้าแล้วซํ้าอีกในพื้นที่
เมืองตอนบนรวมถึงป้ายโฆษณาและหน้าจอขนาดใหญ่
การโปรโมตได้รับแรงผลักดันอย่างหนัก คืนแรกที่แผนการโปรโมต
เริ่ มต้นอย่างเป็ นทางการ ชื่อร้านขายอสู รพิกซี่ เป็ นที่รู้จกั ไปทัว่ เมือง
ฐานหลงเจียง “นี่คือร้านขายอสู รอะไร? ฉันไม่เคยได้ยนิ มาก่อน”
“นี่คือร้านที่มู่ซวงว่านของฉันแนะนํา มันต้องดีแน่ ๆ ฉันจะไปที่นนั่ !”
“มาเลยแฟน ๆ ของมู่ซวงว่าน ไปที่พกิ ซี่ดว้ ยกัน แสดงพลังของเรา
ให้โลกได้เห็น!”
“พวกเขากล้าอวดอ้าง รับประกันว่าจะติดร้อยอันดับแรกได้ยงั ไง?”
“นี่มนั ตลกมาก ร้านค้าในเมืองตอนล่างจะมาโม้เรื่ องนี้ได้ยงั ไง?”
“ลืมมันซะ ฉันว่าเราควรไปพรี โม่ดีกว่า ยังไงซะพรี โม่กม็ ีประวัติ
และรับประกันคุณภาพการบริ การ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าร้านใหม่น้ ีทาํ
ให้อสู รของเราสับสน ลีกนักรบกําลังจะเริ่ มต้นขึ้นแล้วด้วย”
ผูค้ นกําลังแบ่งปันมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับร้านขายอสู รพิกซี่
และบางคนก็โต้เถียงกับมัน
จุดหนึ่งที่ชวนให้สงสัยสุ ดคือที่ต้ งั ของร้าน มันอยูใ่ นย่านเมืองทรุ ด
โทรมสําหรับผูอ้ าศัยของเมืองตอนบน เมืองทรุ ดโทรมไม่ใช่สถานที่
ที่ผคู ้ นควรจะเข้าไปและเห็นได้ชดั ว่าตามปกติแล้ว ร้านค้าในสถานที่
นั้นไม่มีมาตรฐาน
นอกเหนือจากนั้น ความจริ งที่วา่ ไม่มีเว็บไซต์อย่างเป็ นทางการของ
ร้านค้าก็ยงิ่ ทําให้ดูน่าสงสัย
นักเรี ยนบางคนของสถาบันฟี นิกซ์เห็นโฆษณาและอ่านโพสต์ พวก
เขาไม่รู้วา่ ซูผงิ ได้กา้ วขึ้นไปอีกขั้น และเชิญมู่ซวงว่านมาโปรโมต
ร้าน
นักเรี ยนโต้เถียงกับผูท้ ี่ต้ งั คําถามเกี่ยวกับร้านพิกซี่ อย่างไรก็ตาม เมื่อ
เทียบกับจํานวนนักรบอสู รทั้งหมดในเมืองฐานหลงเจียงแล้ว
นักศึกษาของสถาบันฟี นิกซ์กเ็ หมือนหยดนํ้าในมหาสมุทร ในไม่ชา้
ความสงสัยก็กลบคําสนับสนุนของพวกเขา
 ตอนที่ 248 ถังยู่หราน พนักงานชั่วคราว
ที่ร้านค้า
วันนั้น ซ่งลู่บอกกับซูผงิ ว่าโฆษณาได้รับการเผยแพร่ พร้อมกับ
แคมเปญส่ งเสริ มการขายที่เปิ ดตัวในทุกช่องทาง ตั้งแต่น้ นั มาซูผงิ ก็
เตรี ยมพร้อมสําหรับธุรกิจที่เติบโตขึ้น
ซูผงิ ลงทุนอย่างมากในแคมเปญส่ งเสริ มการขายต่าง ๆ ร่ วมสองถึง
สามร้อยล้าน ประชาชนไม่สามารถมองข้ามโฆษณาเหล่านั้นได้
“โจแอนนาคนเดียวคงไม่พอ”
ซูผงิ จํากลุ่มนักเรี ยนที่ยนื รออยูน่ อกร้านตอนธุรกิจของเขาเป็ นที่นิยม
ในสถาบันฟี นิกซ์ งานเขาเคยล้นมือมาแล้ว
ในขณะนั้น เด็กผูห้ ญิงอีกคนที่เขาสามารถใช้เป็ นผูช้ ่วยได้กผ็ ดุ ขึ้นมา
ในใจ
ถังยูห่ ราน คนที่เขาจับได้ในอาณาจักรลับ
ซูผงิ กักขังเธอไว้ในม้วนหนังสื อและเขายังไม่มีเวลาจัดการกับเธอ
แผนเดิมของซูผงิ กับถังยูห่ รานคือเรี ยนรู ้เกี่ยวกับตระกูลถังจากเธอ
เผือ่ ว่าเธอจะสามารถช่วยอะไรเขาได้บา้ ง
ส่ วนความจริ งที่วา่ คนอื่นอาจพบว่าเขาจับเธอไว้….
มันไม่ใช่สาเหตุความกังวลสําหรับซูผงิ อีกต่อไป เหนือสิ่ งอื่นใด
นอกเหนือจากการปกป้องจากวิญญาณของราชามังกรแล้ว ความ
แข็งแกร่ งของโครงกระดูกน้อยก็เกินกว่า 10 นักรบอสู รกิตติมศักดิ์
ทัว่ ไปไม่สามารถคุกคามชีวติ ของเขาได้อีกต่อไป มีเพียงนักรบอสู ร
ในตํานานเท่านั้นที่สามารถทําร้ายเขาได้
นอกจากนี้ตราบใดที่เขาอยูใ่ นอาณาเขตของร้านค้า แม้แต่นกั รบอสู ร
ในตํานานก็ไม่สามารถปรากฏตัวและทําร้ายเขาได้
ทั้งทวีปมีเพียงนักรบอสู รในตํานานสองคน ซูผงิ มัน่ ใจว่าตระกูลถัง
ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนักรบอสู รในตํานานทั้งสองคน หรื อต่อให้มี
เขาก็ไม่กลัว
“อะไร? นายต้องการให้ฉนั ทํางานในร้านของนาย?”
ภายในม้วนคัมภีร์ ถังยูห่ รานตกใจกับคําพูดของซูผงิ แม้ก่อนหน้านี้
เธอจะดีใจกับความจริ งที่วา่ ม้วนคัมภีร์ถูกเปิ ดขึ้น
ชายคนนี้กาํ ลังบอกให้ฉนั ทํางานให้เขา เป็ นผูด้ ูแลร้าน?
เธอจะต้องทํางานฟรี และไม่มีสญ
ั ญา? แน่นอน เธอไม่ได้สนใจสัญญา
แต่อย่างที่บอก เธอจะเป็ นผูน้ าํ ตระกูลถังในอนาคต แต่ซูผงิ กล้าดียงั ไง
ถึงมาใช้งานเธอ
เพื่อต้อนรับลูกค้า?
ใครกันที่สมควรจะได้รับการดูแลจากเธอ?
เหตุใดซูผงิ จึงไม่กลัวว่าผูค้ นจะเห็นเธอ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าตระกูล
ถังหาเธอพบ? ซูผงิ ไม่กลัวผลที่ตามมาเลยหรื อไง?
ซูผงิ ตอบว่า “เธอได้ยนิ ฉันแล้ว ฉันเปิ ดร้านและต้องการคนงานมาก
ขึ้น มีแค่เธอถึงสามารถช่วยฉันได้ในตอนนี้”
“นาย…” ถังยูห่ รานโกรธมาก คําพูดของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก
ถึงกระนั้นเธอก็ยงั ไม่ยอมแสดงอารมณ์ฉุนเฉียว การทํางานที่ร้านบ่ง
บอกว่าในที่สุดเธอก็สามารถออกม้วนคัมภีร์ได้
นัน่ เป็ นโอกาสที่เธอจะหนี
เธอสงสัยว่าซูผงิ เสี ยสติไปแล้ว เขาจับเธอขังเธอไว้ในนี้แล้วเขาก็กล้า
ที่จะปล่อยเธอออกไป เขากําลังเปิ ดโอกาสให้เธอได้ลงโทษเขา
“ไม่มีปัญหา”
ถังยูห่ รานเห็นด้วยทันที “ร้านแบบไหน? ฉันต้องรับใช้ใคร”
“เฉพาะลูกค้าทัว่ ไป ฉันเปิ ดร้านขายอสู ร”
“ลูกค้าทัว่ ไป…?”
ซูผงิ ไม่พดู อะไรอีก เขาคลี่มว้ นคัมภีร์เพื่อให้ถงั ยูห่ รานออกมา
ถังยูห่ รานรู ้สึกว่าสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป เธอมาอยูใ่ นห้องที่กว้าง
ครู่ ต่อมาเธอก็รู้วา่ มีผหู ้ ญิงอีกคนยืนอยูข่ า้ ง ๆ เธอ
เธอมีเสน่ห์มาก!
ความงามของโจแอนนาเอาชนะผูห้ ญิงทุกคนได้
ถังยูห่ รานสู ญเสี ยความเป็ นตัวของตัวเองไป ทําไมเธอถึงดูมีเสน่ห์
ขนาดนี้? ถังยูห่ รานคิดว่าเธอน่ารัก อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับผูห้ ญิง
ผมสี ทองคนนี้ ถังยูห่ รานเริ่ มรู ้สึกละอายใจตัวเอง
“นี่คือร้านของฉัน ฉันจะเอาชุดให้เธอทีหลัง งานของเธอคือติดตาม
คําสัง่ ซื้ อของร้านค้า และต้อนรับลูกค้าของเรา หากลูกค้าถามหา
อาหารอสู ร เธอต้องคอยช่วยเสนอและแนะนําให้พวกเขา เธอจะพา
อสู รของลูกค้าไปที่หอ้ งอสู รด้วย”
ซูผงิ บอกรายละเอียดคร่ าว ๆ เกี่ยวกับขอบเขตงานของเธอ
ถังยูห่ รานรู ้สึกสับสน เมื่อกี้คืออะไร?
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าผูช้ ายที่น่ากลัวอย่างซูผงิ จะเปิ ดร้านได้ เขาไม่
มีพนักงานเลย เขาต้องน่าสงสารขนาดไหนถึงมาขอให้เธอเป็ น
พนักงาน
“แล้วนี่ใคร?”
ถังยูห่ รานมองหญิงสาวผมทองด้วยความสับสน
“เหมือนกับเธอ แต่เธอเป็ นพนักงานประจํา ส่ วนเธอไม่ใช่” ซูผงิ
ตอบอย่างสบาย ๆ
ถังยูห่ รานรู ้แล้วว่าผูห้ ญิงผมทองคนนี้เป็ นใคร ถึงกระนั้นเธอก็ไม่รู้วา่
จะตอบกลับคําตอบของซูผงิ ยังไง มีความแตกต่างระหว่างพนักงาน
ประจํากับพนักงานชัว่ คราวได้? เธอไม่ได้ใส่ใจกับการเป็ นพนักงาน
ประจํา ถังยูห่ รานมองหญิงสาวผมทอง และรู ้สึกเสี ยใจกับเธอ เธอ
คิดว่าซูผงิ คงลักพาตัวเธอมาเพราะหน้าตาสวย ๆ นี่ ด้วยเหตุน้ ีถงั ยู่
หรานจึงรู ้สึกเห็นอกเห็นใจโจแอนนา
โจแอนนาเหลือบถังยูห่ รานและไม่สนใจ เพราะเธอไม่ได้เป็ นอะไร
มากไปกว่ามนุษย์
โจแอนนารู ้สึกดีใจเล็กน้อยที่ซูผงิ บอกว่าเธอเป็ นพนักงานประจํา
เธอคงจะโกรธถ้ามนุษย์ที่อ่อนแอคนนี้เป็ นพนักงานประจําเหมือน
เธอ เธอเป็ นเทพธิดา เธอยอมรับความจริ งได้วา่ เธอเป็ นพนักงานที่
ร้านนี้ แต่เธอไม่มีทางยอมให้เพื่อนร่ วมงานเป็ นมนุษย์
“นายไม่กลัวว่าฉันจะหนีไปหรอ?” ถังยูห่ รานถามซูผงิ เธอรู ้สึกงุนงง
กับเรื่ องนี้
เขาตอบอย่างเย็นชา “เธอทําไม่ได้ โจแอนนาจับตาดูเธออยู่ ถ้าเธอ
หนี หักขาเธอซะ”
โจแอนนาขมวดคิ้วและพูดกับถังยูห่ ราน “เธอได้ยนิ เขาใช่ไหม? ทํา
ตัวดี ๆ และช่วยอย่าให้ฉนั ต้องทําอะไรที่น่าเบื่อ” ถังยูห่ รานตกตะลึง
ระดับความมัน่ ใจของซูผงิ นั้นช่างเหลือเชื่อ ความจริ งที่ไม่น่าเชื่อ
ยิง่ กว่านั้นก็คือเมื่อตัดสิ นด้วยคําพูดของซูผงิ ผูห้ ญิงผมทองคนนี้มี
พลังมากกว่าเธอ
ความรู ้สึกเป็ นมิตรของถังยูห่ รานที่มีต่อหญิงสาวผมทองคนนี้หายไป
ทันที “อย่าทําเหมือนว่าเธอทําได้ ฉันจะไม่จากไป แต่ถา้ ฉันต้องการ
ก็ไม่มีอะไรหยุดฉันได้” ถังยูห่ รานหัวเราะเยาะ
โจแอนนาขมวดคิ้ว “อยากตายหรื อไง?”
เนื่องจากคําขอของซูผงิ โดยปกติแล้วโจแอนนาจะไม่ยอมเปิ ดเผย
ความแข็งแกร่ งของเธออย่างเต็มที่ ถังยูห่ รานไม่สามารถบอกระดับ
ความแข็งแกร่ งและพลังของโจแอนนาได้
ถังยูห่ รานเลิกคิ้ว “อยากลองวัดกันไหมละ?”
เป็ นเรื่ องปกติที่ผชู ้ ายจะไม่ยอมกันเอง แต่การแข่งขันระหว่างเพศ
หญิงอาจรุ นแรงยิง่ กว่า
ซูผงิ มองถังยูห่ รานโดยไม่พดู ผูห้ ญิงคนนี้หวั ร้อนอะไรเนี่ย
“อย่าทําให้โจแอนนาหงุดหงิด แม้แต่พอ่ ของเธอก็ไม่สามารถเอาชนะ
โจแอนนาได้ เธอสามารถบดขยี้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ได้ดว้ ยนิ้วเดียว
ฉันขอแนะนําให้เลิกยุง่ กับเธอ” ซูผงิ เตือนถังยูห่ ราน
ถังยูห่ รานไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้
โจแอนนาสามารถบดขยี้นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์ให้ตายได้ดว้ ยนิ้วเดียว?
ใครกันที่สามารถทําแบบนั้นได้?
อย่างไรก็ตาม คนที่มีความแข็งแกร่ งในระดับนั้นน่าจะเป็ นคนที่เหมือน
กับปรมาจารย์ดาบได้ ซึ่งอยูห่ ่างออกไปเพียงก้าวเดียวจากการเป็ น
นักรบอสู รในตํานานหรื อนักรบอสู รในตํานานที่แท้จริ ง! ผูห้ ญิงผม
ทองคนนี้เป็ นคนแบบนั้นหรื อเปล่า? ถังยูห่ รานพบว่ามันยากที่จะเชื่อ
ท้ายที่สุดแล้ว ผูห้ ญิงคนนี้ดูเหมือนจะอายุเท่ากันกับเธอ หญิงสาวไม่
สามารถมีพลังแบบนั้นได้แม้วา่ เธอจะเริ่ มฝึ กฝนตั้งแต่ยงั เป็ นทารก
ในครรภ์กต็ าม
“เอาโทรศัพท์ของเธอมาให้ฉนั อยูใ่ นร้านและทํางานของเธอ ถ้าเธอ
ทําผลงานได้ดีฉนั จะคิดเรื่ องการปล่อยเธอไป” ซูผงิ กล่าว ถังยูห่ ราน
เลิกคิ้ว เธอรู ้วา่ ซูผงิ กังวลว่าเธอจะแอบติดต่อคนนอก
ถังยูห่ รานหัวเราะเยาะ เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและส่ งให้ซู
ผิงด้วยความไม่เต็มใจ
“อย่าคิดว่าฉันจะติดต่อครอบครัวไม่ได้ถา้ ไม่มีสิ่งนี้! โง่มาก!” ถังยู่
หรานยิม้ เธอแน่ใจว่าจุดจบของซูผงิ กําลังจะมาถึง นอกจากนี้ เธอ
เชื่อว่ามีคนจําเธอได้เพราะชื่อเสี ยงของเธอ และเธอได้รับผิดชอบ
ต้อนรับลูกค้า
เมื่อถึงเวลานั้น ข่าวที่เธออยูท่ ี่นี่แพร่ กระจายออกไปและไปถึงตระกูล
ถัง หลังจากนั้นซูผงิ จะต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ ยวจากตระกูลถัง
และพวกเขาจะกดร้านนี้ลงสู่ พ้นื !
ยิง่ เธอคิดถึงความเป็ นไปได้น้ นั เธอก็ยงิ่ มีความสุ ข รอยยิม้ ฉายชัดบน
หน้าโดยที่เธอไม่รู้ตวั
“โจแอนนาสอนเธอถึงวิธีการทํางานที่นี่ หากเรามีลูกค้ามากเกินไป
เธอสามารถไปที่หอ้ งอสู รและวางอสูรไว้ในคอกเลี้ยงดูได้” ซูผงิ
กล่าว
โจแอนนาเป็ นพนักงานประจําของร้าน เมื่อได้รับอนุญาตจากซูผงิ
โจแอนนาจึงมีสิทธิ์ใช้ฟังก์ชนั บางอย่างในร้านค้าอย่างคอกเลี้ยงดู
และพื้นที่เก็บอสู ร
โจแอนนาพยักหน้า
ถังยูห่ รานยังคงหน้านิ่ง ข้างในเธอสัญญากับตัวเองว่าจะตอบโต้ซูผงิ
อย่างโหดเหี้ ยมในวันที่เธอได้รับอิสระ!
ด้วยโปรโมชัน่ มากมาย ร้านขายอสู รพิกซี่ เป็ นที่รู้จกั ภายในหนึ่งวัน
คืนนั้นซูผงิ เห็นฝูงชนจํานวนมากมารวมตัวกันนอกร้าน เขาดีใจที่
ปลดปล่อยถังยูห่ รานออกมา ไม่อย่างนั้นโจแอนนาคงรู ้สึกแย่ถา้ เธอ
อยูค่ นเดียว
ถังยูห่ รานรออยูท่ ี่ประตู เธอสวมชุดที่ซูผงิ สัง่ ให้เธอใส่ เสื้ อผ้าเน้น
รู ปร่ างที่เพรี ยวบางของเธอ
ถังยูห่ รานเต็มไปด้วยความหวังขณะมองดูผคู ้ นที่เดินไปมาในร้าน
เธอได้กลิ่นที่สวยงามของอิสรภาพแล้ว
 ตอนที่ 249 กังขา
“นี่คือร้านขายอสู รพิกซี่ใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว ดูป้ายสิ ”
“พระเจ้า! ดูรูปปั้นทั้งสองนัน่ สิ ฉันเกือบคิดว่าพวกมันเป็ นมังกรจริ ง ๆ!”
“ฉันด้วย ให้ตาย! ลองดูผหู ้ ญิงผมทองคนนั้นสิ เธอเหลือเชื่อมาก!”
กลุ่มคนวัยรุ่ นมาถึง รู ปปั้นมังกรทั้งสองดึงดูดความสนใจของพวก
เขาทันทีที่มาถึงประตู หลังจากที่พวกเขาก้าวเข้ามาในร้าน ในไม่ชา้
ความสนใจของพวกเขาก็เปลี่ยนไปที่โจแอนนา
เธอสวยมาก
เธอมีสดั ส่ วนโค้งสวย ใบหน้าที่สวยงามจนน่าทึ่ง เหมือนนางฟ้า
พวกเขาไม่เคยเห็นใครสวยขนาดนี้แม้แต่ในทีวี ครู่ หนึ่งไม่มีใครสามารถ
เคลื่อนไหวกล้ามเนื้อได้
สําหรับถังยูห่ ราน… ไม่มีใครมองมาที่เธอ ราวกับว่าเธอไร้ตวั ตน
ถังยูห่ รานสวยและสง่างาม แต่เป็ นไปตามมาตรฐานของมนุษย์
ตรงกันข้ามกับเธอ โจแอนนา เธอเป็ นเหมือนสิ่ งที่พระเจ้าสร้างขึ้น
เธอไร้ที่ติ ความสมบูรณ์แบบเป็ นคําเดียวที่สามารถใช้ได้กบั เธอ
เด็กผูช้ ายบางคนลืมตัวเอง พวกเขาหลงใหลไปกับสายตาของโจแอนนา
ที่ดูห่างเหิ นและเต็มไปด้วยเรื่ องราว
สิ่ งที่เรี ยกว่า “รักแรกพบ” คือช่วงเวลาที่ผคู ้ นหลงใหลในรู ปลักษณ์
อันเป็ นเอกลักษณ์
ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครสามารถพบเจอ “รักแรกพบ” กับคนน่าเกลียด
ได้
ลูกค้าผูห้ ญิงพบว่ามันยากที่จะไม่อิจฉาในความสวยของโจแอนนา
พวกเธอรู ้สึกละอายใจตัวเอง
ถังยูห่ รานรู ้สึกประหลาดใจและโกรธที่ความสนใจของลูกค้าทั้งหมด
มุ่งไปที่โจแอนนา
แน่นอนถังยูห่ รานตระหนักดีวา่ เธอเสี ยเปรี ยบเล็กน้อยเมื่อต้องแข่งขัน
กับโจแอนนา
แค่นิดหน่อยเอง
อย่างน้อยนัน่ ก็เป็ นวิธีที่ถงั ยูห่ รานมอง
นอกจากนี้เธอยังไม่อายที่หน้าตาไม่ดีเท่าโจแอนนา
ถังยูห่ รานหายใจเข้าลึก
เธอยังคงหน้านิ่ง เธอก้าวไปข้างหน้า พูดกับชายหนุ่มคนหนึ่งว่า
“สวัสดี”
เธอคิดว่าเธอทําให้ชายหนุ่มได้รับเกียรติจากการริ เริ่ มทักทายเขา
ชายหนุ่มยืนเขย่งเท้า
ถังยูห่ รานขมวดคิว้ “คุณ…”
“หยุดพูด เธอขวางทางของฉัน!”
ก่อนที่ถงั ยูห่ รานจะพูดจบ ชายหนุ่มก็ขดั จังหวะเธอด้วยความรําคาญ
ชายหนุ่มคนนี้ตระหนักว่าหญิงผูห้ ญิงคนนี้ค่อนข้างสู ง แม้เขาจะยืน
เขย่งปลายเท้า เขาก็ยงั มองไม่เห็นผูห้ ญิงผมทองคนนั้นที่เขาหลงใหล
การถูกขัดจังหวะจากความชื่นชมของเขาที่มีต่อผูห้ ญิงผมทองนัน่ ทํา
ให้เขาหงุดหงิด
ถังยูห่ รานไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้
ผูช้ ายคนนี้กล้าตะโกนใส่ เธอได้ยงั ไง?!
อยากตายหรื อไง !!
เธอฟูมฟายด้วยความโกรธ เธอกําลังจะทําอะไรบางอย่าง แต่ก็
สังเกตเห็นว่าชายหนุ่มหมดความอดทนและวิง่ ผ่านหน้าเธอไป
ผูช้ ายคนอื่น ๆ ก็วงิ่ ผ่านเธอไปเช่นกัน พวกเขารวมตัวกันรอบ ๆ โจ
แอนนา พูดคุยกับเธอโดยพยายามขอข้อมูลติดต่อของเธอ
ถังยูห่ รานหันไปมอง มีฝงู ชนจํานวนมากอยูร่ อบ ๆ โจแอนนา
ในขณะที่ไม่มีใครอยูใ่ กล้เธอ ทันใดนั้นถังยูห่ รานก็หน้าดําด้วยความ
โกรธถึงขีดสุ ด
“สวัสดี ฉันได้ยนิ มาว่าคุณสามารถรับรองตําแหน่ง 100 อันดับแรก
ของลีกนักรบได้จริ ง ๆ หรอ?” ผูห้ ญิงผมสั้นในเสื้ อหนังถามถังยู่
หราน
ถังยูห่ รานหันกลับมา เธอดีใจที่ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นเธอ ขณะที่
เธอพูดด้วยหางตาว่า “ใช่แล้ว นี่ฉนั เอง ฉันถังยูห่ ราน!”
การสบตายังดําเนินต่อไป
หนึ่งวินาที…สองวินาที…ทันใดนั้นผูห้ ญิงผมสั้นก็เลิกคิ้วและยิม้
กว้าง เธอเอาแขนข้างหนึ่งโอบไหล่ของถังยูห่ รานและพูดว่า “คืนนี้
คุณว่างไหม คุณอยากไปหาอะไรดื่มที่ร้านหน่อยไหม?ฉันเลี้ยงเอง?”
??
(* ° v ° *)
…
ชายหนุ่มร่ างใหญ่เดินมาที่เคาน์เตอร์พร้อมกับขมวดคิ้ว ถามซูผงิ ที่
กําลังนัง่ อยู่ “เจ้าของร้านนี้เป็ นใคร”
“ผม” ซูผงิ มองชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็ นนักรบอสู รระดับหกเช่น
เดียวกับเขา “ผมช่วยอะไรคุณได้บา้ ง? เรามีบริ การฝึ กอสู รและอื่น ๆ”
“คุณเป็ นเจ้าของ?”
ชายหนุ่มรู ้สึกแปลกใจ เขามาที่นี่หลังจากเห็นโฆษณา เขาคิดว่าร้าน
ที่สามารถจ้างคนดังอย่างมู่ซวงว่านได้น้ นั จะต้องมีความรํ่ารวยอย่าง
มาก มันทําให้เขาตกใจที่เจ้าของเป็ นเด็กแบบนี้ ชายหนุ่มร่ างใหญ่
ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าหนุ่มคนนี้จะล้อเล่นเรื่ องนี้ การล้อเล่นแบบนี้
อาจทําให้เขาถูกไล่ออกถ้าเจ้าของตัวจริ งรู ้
“ผมเห็นโฆษณาว่าถ้าผมฝึ กอสู รของผมที่นี่ คุณสามารถรับประกัน
ได้วา่ ฉันผมติด 100 อันดับของลีกนักรบได้ เป็ นเรื่ องจริ งไหม?” ชาย
หนุ่มถาม เขาไม่ได้เอะใจว่าซูผงิ เป็ นเจ้าของตัวจริ งไหม? เขาเต็มใจที่
จะลอง
ซูผงิ พยักหน้า “ถูกต้องแล้ว หากคุณเลือกบริ การฝึ กฝนมืออาชีพ ผม
สัญญาว่าคุณจะได้เข้าสู่ 100 อันดับของลีกนักรบ!”
ชายหนุ่มจ้องซูผงิ “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมไม่สามารถขึ้นสู่ 100 อันดับ
แรกได้”
“นัน่ เป็ นไปไม่ได้” ซูผงิ ตอบ ซูผงิ มัน่ ใจอย่างไม่ตอ้ งคิด เดิมที ชาย
หนุ่มมองว่าซูผงิ เป็ นเพียงวัยรุ่ นทัว่ ไป อย่างไรก็ตามคําพูดเหล่านั้น
สะท้อนให้เห็นว่าซูผงิ ไม่ใช่คนธรรมดาและมีบางอย่างที่ไม่เหมือน
ใคร
“อย่าพูดเกินจริ งไปหน่อยเลย ทุกอย่างมีขอ้ ยกเว้นเสมอ คุณฟังดูมนั่ ใจ
แต่คุณรู ้ไหมว่าจะต้องใช้อะไรถึงจะติด 100 อันดับแรก? คุณรู ้ไหมว่า
มันต้องแข็งแกร่ งแค่ไหน?” ชายหนุ่มทําเสี ยงจริ งจัง
แน่นอนซูผงิ ศึกษามาแล้ว “จากผลการแข่งขันสามลีกที่ผา่ นมาในเมือง
ฐานหลงเจียง ผูท้ ี่อยูร่ ะหว่าง 80 ถึง 100 อันดับแรกนั้นโดยพื้นฐาน
แล้วจะอยูใ่ นระดับ 7 ขั้นกลาง นัน่ คือข้อสรุ ปที่ผมได้รับหลังจากที่
เห็นข้อมูล เพื่อความปลอดภัยด้วยความแข็งแกร่ งที่ระดับ 7 ขั้นสู งจึง
รับประกันได้วา่ จะติดหนึ่งใน 100 อันดับแรก”
ชายหนุ่มประหลาดใจเมื่อเห็นว่าซูผงิ ทําการบ้านมา ถึงกระนั้นเขาก็
ไม่พอใจกับนํ้าเสี ยงของซูผงิ “การพูดนะมันง่าย คุณคิดว่าระดับเจ็ด
ขั้นกลางนั้นเข้าถึงได้ง่ายหรื อไง? อสู รประเภทไหนที่ผมต้องใช้ฝึก”
“อสู รใด ๆ ก็ได้ที่ไม่ได้อยูใ่ นระดับหนึ่ง” ซูผงิ ยิม้ “ผมอาจต้องใช้
เวลาเพิ่มถ้าเป็ นระดับหนึ่ง”
ชายหนุ่มจ้องซูผงิ
ระดับหนึ่ง?
แค่ตอ้ งใช้เวลา?
ซูผงิ ทําเหมือนว่าเขาสามารถฝึ กฝนอสู รระดับหนึ่งให้แข็งแกร่ ง
พอที่จะเข้าร่ วมในลีกนักรบได้ ซูผงิ มัน่ ใจในตัวเองอะไรขนาดนั้น!
ชายหนุ่มไม่พอใจกับคําตอบนี้ เขารู ้สึกว่าซูผงิ กําลังดูถูกเขา “ลีกนักรบ
กําลังจะเริ่ มขึ้น คุณสามารถฝึ กอสู รได้กี่ตวั ภายในระยะเวลาอันสั้นนี่
ถ้าผมปล่อยอสู รสองตัวไว้กบั คุณ ตัวหนึ่งอยูใ่ นระดับสามและอีกตัว
ในระดับห้า คุณสามารถฝึ กฝนพวกมันเพื่อให้ผมขึ้นสู่ 100 อันดับ
แรกในลีกนักรบได้หรื อไม่?!”
ชายหนุ่มไม่ได้ถามคําถาม เขาตั้งแง่
“ได้” ซูผงิ ตอบทันที
ชายหนุ่มตะลึง
เขาไม่เคยเห็นใครมัน่ ใจมากขนาดนี้ในโลกมาก่อน
“การฝึ กฝนมืออาชีพคือหนึ่งล้านต่อครั้ง สําหรับเวลาเนื่องจากคุณเป็ น
คนแรก คุณสามารถรับอสู รของคุณในวันพรุ่ งนี้ หากคุณไม่พอใจกับ
ผลลัพธ์ คุณสามารถขอเงินคืนได้ทุกเมื่อ ร้านค้าของผมอยูท่ ี่นี่ ผมใช้
เงินไปกับการโปรโมตไปเยอะมาก มันน่าจะชัดเจนพอให้คุณมัน่ ใจ
ว่าผมจะไม่หนีไปไหนหลังจากรับเงินของคุณแล้ว ใช่ไหม?” ซูผงิ
โพล่งคําตอบอย่างรวดเร็ วและจ้องชายหนุ่มอย่างเฉียบคม
ซูผงิ ตระหนักดีวา่ การโปรโมตด้วยคนดังเพียงอย่างเดียวไม่ได้ผล
ชื่อเสี ยงของร้านเขายังไม่เป็ นที่ยอมรับ หลังจากที่ลูกค้าลองใช้บริ การ
ของเขาเท่านั้นพวกเขาถึงจะรู ้วา่ เขาพูดความจริ ง
การจ้องมองของซูผงิ ทําให้ชายหนุ่มตกใจ ซูผงิ แสดงให้เห็นถึงระดับ
ความมัน่ ใจที่ชายหนุ่มยากจะยอมรับ ซูผงิ ไม่ได้แกล้งทํา เขามัน่ ใจ
ในฝี มือจริ ง ๆ
ช่วงเวลาแห่งความเงียบต่อมา ชายหนุ่มหายใจเข้าลึก เขาจ้องมองซูผงิ
และยืนยันอย่างเย็นชา”หนึ่งล้านต่อครั้ง ราคาไม่ได้ถูกกว่าบริ การที่
เสนอในพรี โม่ แต่คุณเพิ่งบอกว่าการฝึ กฝนจะเสร็ จสิ้ นในวันพรุ่ งนี้?
“อืม ผมจะรอดูผลลัพธ์ หากการฝึ กฝนล้มเหลว ผมจะพังร้านของคุณ
ทิ้ง !”
ซูผงิ เลิกคิ้ว “ผมเข้าใจว่าคุณมีขอ้ สงสัยเกี่ยวกับบริ การของผม แล้วถ้า
การฝึ กของผมน่าพอใจละ?”ซูผงิ พยายามสงบ
ชายหนุ่มยิม้ เยาะ “ถ้าคุณทําให้ผมพอใจได้ ผมจะขอโทษคุณต่อหน้า
สาธารณชน ผมจะบอกให้เพื่อน ๆ ทุกคนมาที่นี่ดว้ ยซํ้า พวกเขา
ทั้งหมดเป็ นนักรบอสู ร!”
“ผมจะเชิญอาจารย์มาด้วยเลย! เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์!”
“ตกลง!”
ซูผงิ พยักหน้า
 ตอนที่ 250 โก่ งราคา
“นายบอกว่ามันไม่เป็ นไรขอแค่อสูรไม่ใช่ระดับแรก นี่คือระดับสาม
เอาไป!”
ชายหนุ่มเปิ ดพื้นที่สญ
ั ญาของเขา จากนั้นสุ นขั หางไฟก็กระโดดออก
มา ซึ่งเป็ นอสู รระดับสามที่พบเห็นได้ทวั่ ไป มีสายเลือดระดับสี่ ซ่ ึง
เป็ นสายพันธุ์ที่อ่อนแอกว่าในบรรดาอสู รขั้นกลางทั้งหมด
จุดแข็งของสุ นขั หางไฟคือพวกมันมีความก้าวร้าวและเมื่อเทียบกับ
อสู รอื่น ๆ ในระดับเดียวกัน พวกมันมีความชํานาญในการต่อสู ้
มากกว่า พวกมันซื่อสัตย์ เชื่องง่าย
ความภักดีของอสูรเป็ นสิ่ งสําคัญ ในช่วงเวลาสําคัญ อสู รที่ซื่อสัตย์
จะสละชีวติ เพื่อเจ้าของของมัน
ในทางกลับกันอสู รที่ซื่อสัตย์นอ้ ยกว่าและมีความรุ นแรงมากกว่า
อาจละทิ้งเจ้านายในสถานการณ์ที่เสี่ ยงได้
ซูผงิ มองสุ นขั หางไฟและพูดว่า “ไม่มีปัญหา หนึ่งล้านสําหรับการ
ฝึ กฝนมืออาชีพ จ่ายเงินเลย”
ชายหนุ่มยิม้ เยาะ ขณะที่เขาโอนเงินหนึ่งล้านให้กบั ซูผงิ
ซูผงิ ได้ยนิ เสี ยงข้อความและรู ้วา่ เขามีแต้มพลังงานหมื่นแต้ม เขาไม่
คิดจะเถียงกับชายหนุ่มคนนี้อีกต่อไป เนื่องจากเขายังไม่ได้สร้าง
ชื่อเสี ยง เขาจึงเตรี ยมพร้อมสําหรับข้อสงสัยและคําถาม
“ถังยูห่ รานมานี่ เอาอสู รเข้าไปข้างใน” ซูผงิ ตะโกนบอกถังยูห่ ราน
“นี่คือสถานที่แบบไหนกัน? ทําไมไม่มีใครจําฉันได้!?”
ถังยูห่ รานกําลังยืนเหม่อมองคนในร้าน
ไม่มีใครที่กา้ วเข้ามาข้างในแล้วจําเธอได้ คนส่ วนใหญ่ไม่สนใจเธอ
โดยสิ้ นเชิงเพราะความสนใจเพียงอย่างเดียวของพวกเขาอยูท่ ี่โจแอนนา
ถังยูห่ รานรู ้สึกว่าเธอแพ้โจแอนนาอย่างสิ้ นเชิง
สมัยก่อน ถังยูห่ รานเป็ นคนที่มกั ชนะผูห้ ญิง ๆ คนอื่นเสมอด้วย
รู ปลักษณ์และนิสยั ใจคอของเธอ คราวนี้สิ่งต่าง ๆ ได้กลับกัน
เธอหงุดหงิด!
เมื่อซูผงิ ตะโกนเรี ยกเธอ ถังยูห่ รานจึงกระทืบเท้าเดินเข้าไป
“โจแอนนาไปที่หอ้ งอสู ร” ซูผงิ บอกให้โจแอนนาเป็ นคนดูแลห้อง
อสู ร ในขณะที่ถงั ยูห่ รานมารับงานนอกร้าน
ถังยูห่ รานไม่ได้เชื่อมต่อกับร้านค้า ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเข้าห้อง
อสู รหรื อใช้ฟังก์ชนั่ ในห้องอสู รได้
นอกจากนี้ซูผงิ ไม่เคยตั้งใจที่จะรับสมัครถังยูห่ รานเป็ นพนักงานประจํา
เหตุผลนั้นง่ายมาก เธอไม่มีความสามารถเพียงพอ
โจแอนนาเป็ นตัวแทนของมาตรฐานสําหรับพนักงานในอนาคต ถ้า
ซูผงิ จ้างคนอื่น คนคนนั้นจะต้องไม่อ่อนแอเกินไปเมื่อเทียบกับโจ
แอนนา ถังยูห่ รานจึงเป็ นได้แค่พนักงานชัว่ คราว
“ได้เลย”
โจแอนนาไปที่หอ้ งอสู รด้วยความดีใจที่ในที่สุดเธอก็สามารถเอา
ตัวเองออกจากพวกแมลงหวีแ่ มลงวันที่รุมตอมเธอได้
หากไม่ใช่เพราะกฎของพนักงาน เธอคงจะทุบมนุษย์ที่น่ารําคาญ
เหล่านั้นให้เป็ นผุยผง ถังยูห่ รานกลอกตา เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า
เธอจะต้องคอยจูงสุ นขั หางไฟระดับสามตัวนี้ สมัยก่อน เธอจะไม่
เหลียวแลอสู รระดับตํ่าแบบนี้ดว้ ยซํ้า แต่ตอนนี้เธอต้องดูแลมัน
อนิจจา เนื่องจากพลังที่น่ารังเกียจของซูผงิ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากพาสุ นขั หางไฟไปด้านหน้าห้องอสู ร
แม้วา่ ชายหนุ่มจะสื่ อสารกับสุ นขั หางไฟแต่มนั ก็ยงั ไม่เต็มใจที่จะแยก
จากเมื่อถึงเวลา มันใช้อุง้ เท้ายึดเกาะพื้น ไม่ยอมขยับไม่วา่ จะเกิดอะไร
ขึ้น
ถังยูห่ รานรู ้สึกกังวลจากก่อนหน้านี้และอารมณ์ของเธอก็ยงิ่ แย่ลงเมื่อ
สุ นขั ตัวนี้ทาํ ให้เธอหงุดหงิด ทันใดนั้นเธอก็ปลดปล่อยพลังดวงดาว
ของเธอออกมา และความแข็งแกร่ งที่เป็ นของนักรบอสู รระดับเจ็ดก็
ออกมาจากตัวเธอ
ดวงตาของเธอระเบิดจิตสังหารรุ นแรงออกมา
โฮ่ง …
สุ นขั หางไฟตัวสัน่ ด้วยความกลัว
ชายหนุ่มกําลังจะปลอบอสู รของเขา แต่ถงั ยูห่ รานกลับแสดงพลัง
ของเธอ ซึ่ งทําให้เขาประหลาดใจ จากนั้นชายหนุ่มก็เริ่ มสังเกตเห็น
ผูห้ ญิงคนนี้ที่แต่งตัวเหมือนพนักงานต้อนรับ ครู่ หนึ่งเขาไม่สามารถ
ละสายตาจากเธอได้
เขาไม่รู้วา่ …
แม้แต่พนักงานต้อนรับก็ยงั เก่งกาจและสวยขนาดนี้
นอกจากนี้ถงั ยูห่ รานดูเหมือนจะมีอายุประมาณ 18 หรื อ 19 ปี เธอไม่
มีทางอายุมากกว่าเขา
เธอทรงพลังมาก เธอเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง?!
ชายหนุ่มตกตะลึง แม้แต่พนักงานต้อนรับที่ร้านก็ยงั ดูน่ากลัว ด้วย
อายุของพนักงานต้อนรับคนนี้ เธอถือเป็ นคนมีพรสวรรค์ที่สุดที่เขา
เคยพบ
ในมุมมองของเขา ผูม้ ีพรสวรรค์ควรเพลิดเพลินกับคําชมมากมาย
รอบตัว พวกเขาไม่มีทางมาร้านแบบนี้ นับประสาอะไรกับการ
ทํางานเป็ นพนักงานต้อนรับ
ตาฝาด
เขาต้องตาฝาดแน่ ๆ
ชายหนุ่มส่ ายหน้าและขมวดคิ้ว
หลังจากได้รับเงินแล้วซูผงิ ก็ไม่มีอารมณ์ที่จะโต้เถียงกับชายหนุ่มคน
นี้อีกต่อไป “คุณต้องการอะไรอีกไหม? ถ้าไม่ มารับอสูรของคุณ
พรุ่ งนี้”
กล่าวอีกนัยหนึ่งตอนนี้คุณควรออกไป
ชายหนุ่มเลิกคิว้ “โอเค ฉันจะรอ” เขาพูดราวกับว่าเขากําลังท้าและ
จากไป
ในไม่ชา้ คนที่เหลือก็มารวมตัวกันและโคจรรอบซูผงิ พวกเขาเริ่ ม
พูดคุยเกี่ยวกับร้านค้า มีคนถามถึงเรื่ องซุบซิ บที่เกี่ยวข้องกับมู่ซวง
ว่าน
“เข้าแถว” ซูผงิ ตะโกน
ถังยูห่ รานกลับมาจากการส่ งสุ นขั หางไฟให้โจแอนนา เมื่อมองไปที่
ฝูงชนที่วนุ่ วาย ซูผงิ ก็พดู กับถังยูห่ รานว่า “ไปบอกพวกเขาให้เข้าแถว
คอยรับคําสัง่ ซื้อตรงนี้”
ถังยูห่ รานเกือบจะนํ้าลายฟูมปาก เธอคือว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลถัง แต่ซูผงิ
กลับปฏิบตั ิกบั เธอเหมือนพนักงานต้อนรับจริ ง ๆ
เธอหายใจเข้าลึก
เธอต้องทนกับความอัปยศอดสู น้ ีเพื่องานสําคัญกว่า!
มาเลย!
เธอรอดชีวติ จากกองทัพเด็กของตระกูลถัง เธอต้องทนทุกข์ทรมาน
นับไม่ถว้ น การเป็ นพนักงานต้อนรับก็ไม่เท่าไหร่ ! มาเลย!
นอกจากนี้ซูผงิ ยังมอบหมายให้โจแอนนาไปที่หอ้ งอสูร เธอเป็ นคน
ดูแลหน้าร้าน นัน่ …เป็ นประโยชน์กบั เธอมาก! เธอยังคงหน้านิ่ง
เหมือนแบบที่เธอมักจะทําตอนอยูก่ บั ตระกูลของเธอ
เธอก้าวไปข้างหน้า “เงียบ มาเข้าแถวและรอ”
เธอจงใจแสดงความแข็งแกร่ งของเธอในขณะที่พดู ภายในอาณาจักร
ลับ การเป็ นนักรบอสู รระดับเจ็ดนั้นไม่มีอะไรจะอวดได้ แต่นี่ไม่ใช่
อาณาจักรลับ มันคือเมืองฐานหลงเจียง เธอสามารถบอกได้วา่ ลูกค้า
โดยพื้นฐานแล้วเป็ นนักรบอสู รระดับสี่ หรื อห้า บางคนอยูใ่ นระดับ
สองหรื อสามและมาที่นี่เพื่อความสนุกเท่านั้น
เธอสามารถบดขยี้ใครก็ได้
ตามที่เธอคาดไว้ หลายคนตกตะลึงและเริ่ มสังเกตเห็นเธอหลังจากที่
เธอแสดงพลัง
หลายคนทึ่งมาก นอกจากผูห้ ญิงผมทองทรงเสน่ห์แล้ว ร้านนี้ยงั มี
ผูห้ ญิงสวยอีกคน แม้วา่ พนักงานต้อนรับคนนี้จะดูน่าสนใจน้อยกว่า
ผูห้ ญิงผมทอง แต่เธอก็เป็ นอาหารตา “ดูเธอสิ เธอทรงพลังมาก”
“เธอเป็ นนักรบอสู รระดับหกหรื อเปล่า?”
“ต้องมากกว่านั้นแน่”
“เป็ นไปได้ยงั ไง? ผูห้ ญิงคนนี้ไม่มีทางอายุเกิน 20 ปี ระดับหกเป็ น
ความสําเร็ จที่น่าทึ่งแล้วสําหรับผูห้ ญิงอายุเท่าเธอ”
ลูกค้าที่แน่นขนัดรอบ ๆ เคาน์เตอร์ต่างก็ตกตะลึงตามที่ถงั ยูห่ รานบอก
คนเหล่านั้นยืนเข้าแถว หลังจากนั้นคนที่มาใหม่จะเข้าคิวด้านหลัง
เมื่อมีการกําหนดกฎเกณฑ์ ผูค้ นก็จะปฏิบตั ิตามโดยธรรมชาติ
“หนึ่งแสน?!!”
ชายร่ างเตี้ยและอ้วนท้วนยืนอยูห่ น้าเคาน์เตอร์และจ้องมองซูผงิ เขา
แทบจะกระโดดแล้วเอาหัวโขกกับเคาน์เตอร์
ซูผงิ ยังคงหน้านิ่ง “หนึ่งแสนสําหรับการฝึ กฝนปกติและหนึ่งล้าน
สําหรับการฝึ กฝนมืออาชีพ”
“หนึ่งล้าน?!” ชายร่ างเตี้ยและอ้วนท้วนกรี ดร้อง ราวกับว่ามีคนขโมย
กระเป๋ าเงินของเขา
“นายจะปล้นเราหรื อไง? นายเรี ยกเก็บเงินมากกว่าร้านค้าใหญ่อีกนะ?
นายกําลังบอกว่านายมีปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝนขั้นสู งที่นี่?” ด้วยความตกใจ
และโกรธชายร่ างเตี้ยกรี ดร้องไม่หยุด
“คุณจะพบว่าบริ การของเราคุม้ ค่า หากคุณคิดว่าราคาสู งเกินไป คุณ
สามารถไปที่ร้านค้าอื่นได้ ขอบคุณ” ซูผงิ สงบนิ่ง
ชายร่ างเตี้ยจ้องซูผงิ และหันไปหาลูกค้าคนอื่น ๆ “พวกคุณลองดูสิ นี่
คือร้านค้าที่ผดิ จรรยาบรรณ เขาขอเงินหนึ่งแสนเพียงเพื่อฝึ กอสู รตัว
เดียว เขาพูดถึงสิ่ งที่เรี ยกว่าการฝึ กฝนมืออาชีพและนัน่ คือหนึ่งล้าน
ต่อตัว เขากําลังหลอกเรา เขาปล้นเงินเรา!”
“หนึ่งแสน?”
“ไม่มีทาง? แพงขนาดนั้นเลยหรอ?”
“ใครให้เขากล้าตั้งราคาแบบนี้? เขาพยายามจะเอาคืนสิ่ งที่เขาใช้ไป
กับการจ้างมู่ซวงว่านสําหรับโฆษณาของเขาหรื อไง”
ด้วยราคาผูค้ นในแถวเริ่ มส่ งเสี ยงโห่ร้อง
หากร้านเป็ นหนึ่งในร้านที่มีชื่อเสี ยงของเขตเมืองตอนบน ราคาแบบนี้
ก็สมเหตุสมผล อย่างไรซะ ร้านเหล่านั้นมีผฝู ้ ึ กสอนระดับปรมาจารย์
อยู่ ไม่เพียงแต่ราคาสู ง แต่ผคู ้ นก็ยงั ต้องทําการจอง
แต่ดูที่นี่สิ มันอยูใ่ นเมืองทรุ ดโทรม!
นี่ไม่ใช่เขตซิ นเยว่ นี่เป็ นส่ วนหนึ่งของเมืองทรุ ดโทรม นี่เป็ นเรื่ องที่
ผิดปกติที่ไม่สามารถยอมรับได้ ทําไมร้านค้าที่ต้ งั อยูใ่ นสถานที่ราคา
ถูกเช่นนี้จึงเรี ยกร้องราคาสูงมหันต์แบบนี้?
บางคนไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะต่อแถวอีกต่อไป พวกเขาก้าวไปด้าน
ข้างและตะโกน”นายเป็ นเจ้าของหรอเปล่า? ราคานี้คืออะไร? อธิบาย
มา!”
“ใช่ ใครให้สิทธิ์นายตั้งราคาแบบนี้”
“นายคิดว่านายสามารถตั้งราคาเท่าไรก็ได้แค่เพราะนายเชิญดาราดัง
มาเป็ นพรี เซนเตอร์ร้าน? นายคิดว่าเราโง่หรื อไง?”
“นายต้องอธิบาย! นายกําลังเปิ ดร้านค้าผิดจรรยาบรรณและพยายาม
ทําให้ชื่อเสี ยงที่ดีของมู่ซวงว่านเสื่ อมเสี ย พวกเราในฐานะแฟนคลับ
ของเธอจะเป็ นคนแรกที่นายต้องรับมือ!”
“ใช่!” หลายคนโห่ร้อง บางคนยังเงียบ แต่พวกเขายืนเขย่งเท้า ขณะที่
สนุกกับละครเรื่ องนี้ ลูกค้าส่ วนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นเพราะพวกเขาเป็ น
แฟนของมู่ซวงว่าน และพวกเขาก็โกรธมากเรื่ องราคา เจ้าของร้าน
กําลังทําเงินสกปรกโดยใช้ประโยชน์จากชื่อเสี ยงของมู่ซวงว่าน สิ่ ง
นี้อาจส่ งผลถึงมู่ซวงว่านในทางไม่ดี!
 ตอนที่ 251 นายแห่ งมังกร
ซูผงิ เลิกคิ้ว
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกกังขาเพราะราคา
ก่อนหน้านี้ราคาก็ได้กระตุน้ ความขัดแย้งไปแล้วครั้งนึงเมื่อนักเรี ยน
ของสถาบันฟี นิกซ์เริ่ มมาเยีย่ มชมร้านของเขาเป็ นครั้งแรกอย่างไรก็
ตาม การฝึ กฝนของเขากลายเป็ นสิ่ งที่คุม้ ค่า นักเรี ยนเข้าใจว่าบริ การ
ที่นาํ เสนอมีมูลค่าสู งและเหมาะสมกับราคา
แต่ลูกค้าเหล่านี้ไม่มีเหตุผลเท่านักเรี ยน พวกเขาซับซ้อนและหวาด
ระแวงหลังจากที่คลุกคลีอยูใ่ นสังคมมาหลายปี และพวกเขาไม่คิดที่
จะให้โอกาสซูผงิ ได้พิสูจน์ตวั เองเลย
“เงียบ!” ซูผงิ ตะโกน
เขาไม่ได้ซ่อนพลังดวงดาวของเขาอีกต่อไป พลังที่ปล่อยออกมาเป็ น
ของนักรบอสูรระดับหก พลังที่ท่วมท้นของเขาทําให้ลูกค้าประหลาด
ใจ พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้จะน่าเกรง
ขามขนาดนี้
แน่นอนว่าไม่ใช่ลูกค้าทั้งหมดที่เป็ นนักรบอสู รขั้นตํ่า บางคนก็อยูใ่ น
ระดับหกและพวกเขากําลังมองหาโอกาสที่ลีกนักรบอสู ร ในขณะที่
อีกหลายคนอยูใ่ นระดับหกขั้นสู ง
นักรบอสูรระดับเจ็ดจะไม่มีคุณสมบัติสาํ หรับลีกนักรบอสู รอีกต่อไป
พวกเขาสามารถเข้าร่ วมได้เฉพาะในลีกสู งสุ ดเท่านั้น
ระดับหกขั้นสู งคือเพดานของลีกนักรบอสู ร
ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยูท่ ี่หวั แถว เขาไม่กลัวการแสดงพลังของซูผงิ
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นเพื่อที่เขาจะได้ดูถูกซูผงิ “นายต้องชี้แจงราคาที่
เกินจริ งของนาย นายคงไม่ได้จะยัดเยียดบริ การของนายให้พวกเรา
หรอกใช่ไหม?”
“เขาพูดถูก”
“อย่ามายัดเยียดเรา”
เมื่อมีคนเป็ นผูน้ าํ ลูกค้ารายอื่น ๆ ก็หายจากอาการตกใจในตอนแรก
ผูค้ นจํานวนมากเริ่ มแสดงมุมมองของตัวเอง
ซูผงิ มองฝูงชน ทั้งหมดที่เขาเห็นคือความโกรธและความสงสัยบน
ใบหน้าของผูค้ น เขาเข้าใจว่าการอธิบายจะไม่เป็ นผลและเขาไม่ได้
อยูใ่ นอารมณ์ที่จะอธิบาย เขาจึงโบกมือและเปิ ดช่องสัญญา ..
“ออกมา”
หวีด!
เปลวไฟพวยพุง่ ออกมาจากด้านใน
อุณหภูมิภายในร้านสู งขึ้นอย่างมาก ไฟระเบิดพุง่ ออกมาจากพื้นที่
สัญญา ประกอบกับเสี ยงหายใจที่ดงั อยูใ่ นหูของผูค้ น ลูกค้ารู ้สึกว่า
หัวใจของพวกเขากําลังจะหยุดเต้นเพราะความกังวล
ถังยูห่ รานกําลังยืนอยูข่ า้ งฝูงชนในฐานะผูส้ งั เกตการณ์ ทันใดนั้นเธอ
ก็สะดุง้ เธอเหล่ตาด้วยความกลัว ความรู ้สึกนี้…มันคือ…
โฮกก!
เสี ยงตํ่าและลึก
นัน่ คือเสี ยงคํารามของมังกร
เสี ยงคํารามเป็ นเอกลักษณ์ของมังกร ระดับเสี ยงไม่สูงนัก แต่ความ
เงียบสมบูรณ์ทาํ ให้หลายคนมีอาการขนลุก
หัวมังกรขนาดใหญ่เป็ นสิ่ งแรกที่ออกมาจากพื้นที่สญ
ั ญา เปลวไฟสี
ดําที่มีสีแดงเข้มผสมอยูด่ ว้ ยกําลังลุกไหม้อย่างรุ นแรงบนหัวของ
มังกร นัน่ คือเพลิงนรก ซึ่ งกล่าวกันว่าเป็ นเปลวไฟชัว่ ร้ายที่เกิดมาใน
นรก
มังกรเพลิงนรกค่อย ๆ เผยตัวเองออกมาอย่างสมบูรณ์ แสดงโครง
ร่ างอันยิง่ ใหญ่และเกล็ดมังกรน่ากลัว กวาดมองผูค้ นรอบร้านอย่าง
ข่มเหง
หลังจากที่ร้านได้รับการปรับเปลี่ยน เพดานก็ถูกยกขึ้นสู งถึงสิ บสอง
เมตร ซึ่งมากเกินพอที่จะให้มงั กรเพลิงนรกซึ่งสู งสิ บเมตรยืนได้
ความเงียบลดลง ไม่มีใครส่ งเสี ยงแม้แต่นอ้ ย
ทุกคนจ้องมองมังกรเพลิงนรกตัวนี้ดว้ ยปากที่เปิ ดกว้างและจิตใจ
ที่วา่ งเปล่า
นัน่ มัน…มังกรเพลิงนรก!
ทัว่ ทั้งโลก มังกรเพลิงนรกเป็ นมังกรที่ทรงพลังที่สุด 1 ใน 3 อันดับ
แรก มังกรเพลิงนรกอยูท่ ี่นี่ จริ งหรอ?! พลังงานชัว่ ร้ายของมังกร
เพลิงนรกและกลิ่นเลือดฉุนกระจายไปทัว่ ทุกที่ ทุกคนรู ้สึกว่าตัวเอง
ไม่สามารถหายใจเสี ยงดังได้ มังกรเพลิงนรกอยูใ่ กล้พวกเขามาก
มากจนพวกเขารู ้สึกว่ากําลังยืนอยูต่ ่อหน้าความตาย
น่ากลัวมาก ๆ
ที่น่ากลัวไปกว่านั้นคืออสู รตัวนี้ถูกเจ้าของร้านเรี ยกตัวมา มังกรคือ
อสู รของเขา !!
ชายหนุ่มที่มองซูผงิ ด้วยสายตาเหยียดหยาม แทบไม่เชื่อสายตา เขา
จ้องมองมังกรเพลิงนรกจนตาแทบถลน
นัน่ คือมังกรเพลิงนรกโตเต็มวัยซึ่งเป็ นนายเหนือหัวในบรรดาอสู ร
ระดับ 7 ทั้งหมด มังกรเพลิงนรกสามารถฆ่าเขาได้ดว้ ยการเคลื่อนไหว
เพียงครั้งเดียว
ชายหนุ่มรู ้สึกเสี ยใจที่ประเมินเจ้าของร้านตํ่าไป เขาคิดว่าเจ้าของร้าน
เป็ นเพียงระดับหกขั้นตํ่า ในขณะที่เขาอยูท่ ี่ข้ นั สู ง จริ ง ๆ แล้วถ้าเขา
ต้องการ เขาสามารถไปถึงระดับเจ็ดได้
อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาเลื่อนระดับ เขาจะไม่สามารถเข้าร่ วมลีกนักรบ
อสู รได้ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจสงวนพลังไว้ที่ระดับหก
แน่นอน ต่อให้เขาจะอยูใ่ นระดับเจ็ด เขาก็ยงั ไม่มีโอกาสยืนหยัดต่อ
หน้ามังกรเพลิงนรก
มันเป็ นไปไม่ได้ที่จะพบมังกรที่หายากที่สุดที่นี่ ใครคือเจ้าของ มัน
มาจากตระกูลไหน!
เมื่อสังเกตเห็นความเงียบ ซูผงิ ก็รู้วา่ เขาบรรลุผลตามที่ตอ้ งการ เมื่อ
พิจารณาว่าสิ่ งนี้อาจเกิดขึ้นได้อีกครั้ง ซูผงิ จึงบอกให้มงั กรเพลิงนรก
สยบความแข็งแกร่ งของมันลงเล็กน้อยแล้วไปที่ประตู
เพียงแค่ให้มงั กรเพลิงนรกเฝ้าประตู มังกรเพลิงนรกที่อยูข่ า้ งประตูก็
จะลบล้างความคิดเหล่านั้นและเป็ นการโปรโมตไปในตัว
ซูผงิ ไม่ได้สนใจเรื่ องนี้เลยเพราะสําหรับเขา มังกรเพลิงนรกเป็ นอสู ร
รอง อสู รหลักของเขาคือโครงกระดูกน้อยต่างหาก
แต่เขาต้องยอมรับว่าสําหรับคนนอก มังกรเพลิงนรกนั้นน่ากลัวกว่า
โครงกระดูกน้อย ความจริ งที่วา่ มังกรเพลิงนรกเป็ นหนึ่งในมังกรที่
ทรงพลังสุ ดเป็ นที่รู้กนั ไปทัว่
ปัง ปัง!
มังกรนรกกระทืบเท้าไปที่ประตู
ลูกค้าที่มารวมตัวกันตรงเคาน์เตอร์กา้ วออกไปทันทีดว้ ยความกลัว
บางคนวิง่ ออกจากร้านไปเพราะคิดว่ามังกรกําลังจะโจมตีพวกเขา
ภายใต้คาํ สัง่ ของซูผงิ มังกรเพลิงนรกเกาะประตูท้ งั สี่ แต่มนั ยังคงอยู่
ห่างจากรู ปปั้นมังกรทั้งสอง มังกรเพลิงนรกนัง่ ลงข้างประตู ไม่ขยับ
อีกเลย หลังผ่านไปนาน ลูกค้าในร้านก็เริ่ มได้สติ พวกเขาเริ่ มพบว่า
ลมหายใจของพวกเขาขาดช่วงไปเป็ นนาทีแล้ว
“บริ การและผลิตภัณฑ์ที่เรามีให้ที่นี่มีประโยชน์ แถมราคาก็ยงั ตํ่า
หากเทียบกับผลประโยชน์ คนที่มีขอ้ สงสัยสามารถออกไปได้ คนที่
ยังสร้างปัญหาที่นี่จะถูกไล่ออกจากร้านและจะขึ้นบัญชีดาํ ตลอดไป”
ซูผงิ ประกาศอย่างใจเย็น
ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ
มังกรยังคงอยูข่ า้ งประตู
มังกรเพลิงนรกไม่มีทางเป็ นของปลอม
เจ้าของร้านน่ากลัวแค่ไหนถึงมีมงั กรตัวนี้เป็ นอสู ร
นี่ตอ้ งเป็ นมังกรเพลิงนรกเพียงตัวเดียวทัว่ ทั้งเมืองฐานหลงเจียง
แม้แต่ทวั่ ทั้งทวีป จํานวนมังกรเพลิงนรกก็มีจาํ กัด พวกมันไม่สามารถ
พบเห็นได้ทวั่ ไป
ลูกค้าบางรายเริ่ มมีความหวัง ดวงตาของพวกเขาเป็ นประกายด้วย
ความตื่นเต้น และแทบรอไม่ไหวที่จะลองใช้บริ การ
เจ้าของร้านที่มีมงั กรเพลิงนรกไม่ใช่คนที่ตอ้ งการเงิน
สําหรับสาเหตุที่เจ้าของร้านนี้เลือกเปิ ดร้านของเขาในย่านเมืองทรุ ด
โทรมแห่งนี้ ไม่ใช่ยา่ นเมืองตอนบนที่เจริ ญรุ่ งเรื อง… มันต้องมี
เหตุผลส่ วนตัวอยูแ่ ล้ว
ในขณะที่มงั กรเพลิงนรกออกมา เขาคิดว่ามังกรกําลังจะกินเขาทั้ง
เป็ นและตั้งแต่น้ นั มาเขาก็ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่นอ้ ยชายร่ าง
เตี้ยและอ้วนท้วนที่โกรธเกรี้ ยวก่อนหน้านี้ตวั สัน่ และพูดไม่ออก
แน่นอนมังกรเพลิงนรกไม่ได้กินเขา เขายังมีชีวติ อยู่
เขารู ้สึกว่าเขาเป็ นผูโ้ ชคดีที่รอดชีวติ จากหายนะ
เหงื่อเย็นชุ่มเสื้ อผ้า เขาเช็ดเหงื่อ ขอโทษซูผงิ ด้วยความตกใจ และรี บ
หนีไป เขากลัวที่จะอยูต่ ่อแม้อีกวินาทีเดียว
สําหรับการฝึ กฝน?
เขาเชื่อในคําพูดของซูผงิ เพียงแค่วา่ เขาไม่สามารถจ่ายค่าฝึ กหนึ่งแสน
ได้
ถ้าเขามีเงินมากขนาดนั้นเขาคงไปซื้ออสู รที่ดีกว่านี้
ชายร่ างเตี้ยและอ้วนท้วนเดินมาถึงประตู เขาเหลือบมองมังกรเพลิง
นรกอีกครั้ง และวิง่ หนีราวกับหนีเอาชีวติ รอด
ผูช้ ายคนนั้นไม่ได้อยูใ่ นสายตาของซูผงิ อีกต่อไป เขาเรี ยกถังยูห่ ราน
และบอกให้เธอรักษาความสงบเรี ยบร้อยในร้าน
ถังยูห่ รานหายจากความประหลาดใจ ใบหน้าของเธอดูมึนงง ย้อนกลับ
ไปที่อาณาจักรลับ เธอได้ตระหนักว่าซูผงิ มีพลังที่แข็งแกร่ ง ในวันนี้
เธอได้เห็นเขาแสดงพลังอีกครั้ง เธอแน่ใจว่าเธอสามารถนับจํานวน
คนรอบข้างที่แข็งแกร่ งกว่าเธอได้ดว้ ยมือเดียว
ซูผงิ เป็ นหนึ่งในไม่กี่คน
“เขาเป็ นคนประหลาด…”ถังยูห่ รานบ่นพึมพํา เธอคิดว่าถ้าเธอสามารถ
กลับไปหาครอบครัวได้ เธอจะต้องขอความช่วยเหลือจากผูอ้ าวุโส
ของเธอเพื่อเอาชนะซูผงิ ได้ แต่ตอนนี้ เธอต้องตรวจสอบประวัติของ
เขาให้ดี
ต้องขอบคุณมังกรเพลิงนรก บริ การของร้านค้าจึงกลับมาเป็ นปกติ
ทุกคนยืนเข้าแถวไม่มีใครเถียงหรื อถามคําถาม
มีคนเชื่อว่ามังกรเพลิงนรกเป็ นข้อพิสูจน์ บางคนเริ่ มมองเขาด้วย
ความกลัวและเคารพ
ท้ายที่สุดซูผงิ เป็ นนายแห่งมังกร
ลูกค้าหลายคนยืนรอ แต่กม็ ีบางคนที่เดินออกไป
ไม่ใช่เพราะพวกเขายังคงสงสัยในราคา แต่พวกเขาไม่สามารถจ่าย
ได้ ท้ายที่สุด ลูกค้าส่ วนใหญ่แค่มาเยีย่ มชมร้านค้าเท่านั้นราคาที่ต้ งั
ไว้น้ นั อยูไ่ กลเกินเอื้อม
แฟน ๆ ของมู่ซวงว่านบางคนก็จากไปเช่นกัน พวกเขายังเด็กและ
ต้องพึ่งพาเงินของพ่อแม่ในการดํารงชีวติ พวกเขาสามารถจ่าย
ค่าบริ การได้ดว้ ยเงินที่พวกเขาประหยัดเก็บออมมาหากราคาอยูท่ ี่
หลักร้อยหรื อหลักพัน ราคาหนึ่งแสนนั้นสู งเกินไปสําหรับพวกเขา
ซูผงิ ไม่วา่ อะไรที่จะมีคนจํานวนมากถอยออกไป เขาเชื่อว่าเมื่อชื่อเสี ยง
ของร้านกระจายออกไป แม้แต่ลูกค้าที่ไม่ร่ าํ รวยมากก็สามารถประหยัด
เงินเพื่อมาใช้บริ การได้
 ตอนที่ 252 ขอความช่ วยเหลือ
“ผมเลือกบริ การฝึ กฝนทัว่ ไป อันที่ราคาหนึ่งแสนน่ะ”
“ผมจะเลือกบริ การการฝึ กฝนมืออาชีพ คุณแน่ใจเหรอว่าผมจะก้าว
ขึ้นสู่ 100 อันดับ ได้”
ลูกค้าเข้ามาหาซูผงิ ทีละคน ถามเกี่ยวกับบริ การและชําระค่าบริ การ
ด้วยมังกรเพลิงนรกไม่มีลูกค้ารายใดกล้าที่จะดูถูกชายหนุ่มคนนี้อีก
ต่อไป พวกเขาระมัดระวังเป็ นอย่างดี แม้แต่ในขณะที่ถามคําถาม
มีคนคํานวณคร่ าว ๆ เจ้าของร้านอายุนอ้ ยคนนี้สามารถแสดงพรสวรรค์
แสนพิเศษที่ลีกนักรบอสู รของเมืองฐานหลงเจียงได้ และควรติดร้อย
อันดับแรกได้ดว้ ยมังกรเพลิงนรกอย่างเดียว
เขายังสามารถมีโอกาสติด 10 อันดับแรกด้วยซํ้า
ซูผงิ ยังเด็ก ซึ่งหมายความว่าอนาคตของเขากําลังสดใส เขาเป็ นผูม้ ี
พรสวรรค์ที่ไม่มีใครควรมองข้าม
ร้านค้าเป็ นไปด้วยดี ลูกค้าส่ วนใหญ่เลือกการฝึ กฝนทัว่ ไป อย่างไรก็
ตาม แม้แต่คนที่มาจากครอบครัวรํ่ารวยหลายสิ บล้านก็ไม่สามารถ
ซื้อบริ การหนึ่งล้านได้อย่างง่ายดาย การใช้จ่ายเงินจํานวนขนาดนั้น
จําเป็ นต้องมีการพิจารณาอย่างรอบคอบ
ซูผงิ ไม่ได้วา่ อะไร การฝึ กฝนมืออาชีพช่วยให้เขาทําเงินได้มากขึ้น
แต่กเ็ หนื่อยเหมือนกัน
หุ่นสามารถจัดการกับการฝึ กฝนทัว่ ไปได้ แต่สาํ หรับการฝึ กฝนมือ
อาชีพเขาจะต้องฝึ กด้วยตัวของเขาเอง เมื่อทํารายการเสร็ จแล้วลูกค้า
ก็ออกไปทีละคน
ลูกค้ายังคงสัน่ ด้วยความกลัว ขณะที่พวกเขาเดินผ่านประตูและเห็น
มังกรเพลิงนรกหลับสนิทอยูใ่ กล้บนั ได พวกเขาเลือกที่จะเดินอีกข้าง
หนึ่งของบันได เกรงว่าจะเผลอไปปลุกอสู รร้ายตัวนี้
ซูหลิงเยวีย่ กําลังเดินทางไปที่ร้านกับอาจารย์อู่กวนเฉิ ง เธอเห็นว่า
วันนี้ร้านจะเปิ ดอีกครั้งจากการโปรโมต
เธอไม่เคยคิดเลยว่าซูผงิ จะเชิญคนดังอย่างมู่ซวงว่านมา ชีวติ ในอดีต
ของเธอมีมุมมองจํากัด เธอรู ้สึกราวกับว่าในชัว่ ข้ามคืนครอบครัว
ของพวกเธอได้กา้ วกระโดดไปสู่ การเป็ นคนรวย เธอพบว่าการ
เปลี่ยนแปลงนี้เหนือจริ ง
เมื่ออู่กวนเฉิงตามซูหลิงเยวีย่ ไปที่ร้านและเห็นมังกรเพลิงนรกนอน
อยูต่ รงประตู เขาก็ตกใจกลัว เขาได้เห็นพลังที่น่ากลัวของหญิงสาว
ผมทอง นอกจากเธอแล้วยังมีมงั กรเพลิงนรกตัวนี้อีกด้วย
มังกรไม่ได้น่าตื่นตาเท่ากับนักรบอสู รในตํานาน แต่มนั เป็ นภาพที่หา
ดูได้ยาก
อู่กวนเฉิงกลัวซูผงิ มากขึ้นกว่าเดิม
พวกเขาเข้าไปในร้าน เห็นว่าทุกคนเข้าคิวอย่างเป็ นระเบียบ ซึ่งไม่ใช่
เรื่ องน่าแปลกสําหรับซูหลิงเยวีย่ เมื่อใดก็ตามที่ร้านเต็มลูกค้าจะต้อง
เข้าแถวรอ นัน่ เป็ นวิธีที่ซูผงิ ทํามาตลอด
“สวัสดีค่ะ…?”
ถังยูห่ รานเตรี ยมพร้อมที่จะทักทายลูกค้าเมื่อเธอเห็นคนเข้ามา แต่
ขณะที่เธอเห็นคนทั้งสองเดินเข้ามา เธอก็หยุดไปขณะ
ปรมาจารย์อู่กวนเฉิง?
เธอสะดุง้ เมื่อเห็นเขา นี่เป็ นเรื่ องไม่คาดคิด
เธอได้พบกับอู่กวนเฉิ งในอาณาจักรลับ และเคยได้ยนิ เกี่ยวกับเขาใน
ขณะที่เข้าร่ วมการประชุมของตระกูล อู่กวนเฉิงเป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ข้นั สู ง เขาอาวุโสมากและมีแนวโน้มน้อยกว่าปรมาจารย์
ดาบ แต่อู่กวนเฉิงก็ยงั ถือเป็ นนักรบผูย้ งิ่ ใหญ่ที่ผคู ้ นไม่อาจละเลยได้
เขามาที่นี่ทาํ ไม?
วินาทีต่อมาถังยูห่ รานกลับมามีสติ ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วย
นํ้าตา
ในที่สุด VIP!
ลูกค้าคนอื่น ๆ ตาบอดเหมือนค้างคาว ไม่มีใครจําเธอได้ แต่เธอ
เชื่อมัน่ ว่าอู่กวนเฉิงต้องรู ้จกั เธอ
“ปรมาจารย์อู่…” ถังยูห่ รานรี บเข้าไปทักทาย
อู่กวนเฉิ งมองด้วยความประหลาดใจ
เขาจําเธอได้ทนั ที เธอคือว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลถังไม่ใช่หรื อ?
เขามองอีกครั้งและความประหลาดใจก็เพิม่ ขึ้น ชุดที่ถงั ยูห่ รานใส่ …
เธอสวมเครื่ องแบบ?!
อู่กวนเฉิ งยังคงสับสน สิ่ งแรกที่ผดุ ขึ้นในใจของเขาก็คือซูผงิ กับตระกูล
ถังต้องมีความเกี่ยวข้องกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง บางทีซูผงิ อาจมี
ความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น เขาอาจเป็ นคนที่สนับสนุนตระกูลถัง
หากเป็ นเช่นนั้นตระกูลถังก็จะ ‘เฉิดฉาย’
ในขณะที่หวั ใจของอู่กวนเฉิงกําลังเต้นแรง ถังยูห่ รานก็ทกั ทายเขา
“ปรมาจารย์อู่ สบายดีไหมคะ? พ่อของฉันอยากไปเยีย่ มคุณเสมอ”
“ดี ดี” อู่กวนเฉิ งหยุดความคิดของเขา เขาตอบถังยูห่ รานอย่างสุ ภาพ
เพราะเขารู ้วา่ เขาไม่อาจดูถูกเธอได้
นัน่ เป็ นการโต้ตอบครั้งแรกของถังยูห่ รานกับอู่กวนเฉิง เธอไม่รู้วา่
เขาจะเป็ นมิตรขนาดนี้ ถังยูห่ รานพูดต่อด้วยรอยยิม้ อย่างโล่งใจ
“ปรมาจารย์อู่ ตอนนี้ฉนั ทํางานอยูท่ ี่นี่ ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถกลับไป
รายงานพ่อได้ โปรดยกโทษให้ฉนั ด้วย”
“ไม่เป็ นไร ๆ” อู่กวนเฉิ งโบกมือด้วยรอยยิม้
ถังยูห่ รานคิดว่าอู่กวนเฉิงจะถามว่าทําไมเธอถึงมาที่นี่ น่าแปลกที่อู่
กวนเฉิงมองว่าการที่เธออยูท่ ี่นี่เป็ นเรื่ องปกติ และเขาก็ไม่สงสัยหรื อ
มีคาํ ถามใด ๆ
นัน่ ไม่ได้เอื้อให้เธอบอกเขาถึงการถูกกักขัง
เธอขมวดคิ้วและตัดสิ นใจเสี่ ยงที่จะถูกซูผงิ ตรวจพบว่าเธอส่ งข้อความ
ทางจิตไปหาอู่กวนเฉิง “ปรมาจารย์อู่ ฉันถูกชายชัว่ ร้ายคนนี้กกั ขังไว้
ที่นี่ คุณต้องช่วยฉัน คุณช่วยแจ้งตระกูลถังให้ทราบเรื่ องของฉันได้
ไหม? ความช่วยเหลือของคุณจะได้รับการตอบแทนเป็ นอย่างสู ง!”
ข้อความทางจิตของถังยูห่ รานทําให้อู่กวนเฉิ งตกใจ และการขอความ
ช่วยเหลือของเธอก็ยงิ่ ทําให้เขาตกใจ
กักขัง?
ฝื นใจเธอ?
อู่กวนเฉิ งเข้าใจสิ่ งที่เกิดขึ้นทันที และนัน่ ทําให้เขาประหลาดใจ
ว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลถังถูกซูผงิ จับตัวมา?
ปากของอู่กวนเฉิงกระตุก เขานึกถึงความแข็งแกร่ งของซูผงิ และ
หญิงสาวผมทองที่น่ากลัว ซูผงิ กล้าหาญขนาดไหน เขาลักพาตัวถังยู่
หราน เขาไม่กลัวว่าตระกูลถังจะหาทางแก้แค้นหรื อไง?
แต่ …
อู่กวนเฉิ งเข้าใจดีวา่ ซูผงิ ไม่กลัวเมื่อพิจารณาว่าหญิงสาวผมทองคนนั้น
มีพลังมากเพียงใด เมื่อมีผหู ้ ญิงคนนั้น แผนการแก้แค้นของตระกูล
ถังเปล่าประโยชน์
เมื่อได้เรี ยนรู ้ความจริ งเรื่ องความสัมพันธ์ระหว่างถังยูห่ รานกับซูผงิ
อู่กวนเฉิ งก็สงบลง “ฉันขอโทษ ฉันช่วยเธอไม่ได้”
เขารี บเดินผ่านถังยูห่ รานเข้าไปในร้านและโบกมือให้ซูผงิ
“คุณซู สวัสดีครับ”
“สวัสดี” ซูผงิ มองเขาแวบนึง แล้วกลับไปหาลูกค้าของเขา
ถังยูห่ รานตกตะลึงนิ่ง
อะไร …
บัดซบ!
เห็นได้ชดั ว่าอู่กวนเฉิ งเลือกซูผงิ และเธอกําลังขอความช่วยเหลือจาก
เพื่อนของศัตรู …
เธอรู ้สึกอับอาย โกรธและตกใจในคราวเดียว เธอไม่รู้มาก่อนว่าซูผงิ
กับอู่กวนเฉิงรู ้จกั กัน ไม่น่าแปลกใจที่ซูผงิ ไม่กลัวที่จะให้เธอออกมา
ทํางาน
สี หน้าของถังยูห่ รานเปลี่ยนไป เธอสงสัยว่าเธอควรปล่อยวางเรื่ อง
ที่ซูผงิ ลักพาตัวเธอมาไหม
ถ้าเธอจะปล่อยวาง เธอก็ตอ้ งเก็บเรื่ องนี้ไว้เป็ นความลับ ไม่อย่างงั้น
เธอจะทําให้ตระกูลถังอับอายอย่างที่สุดหากเรื่ องหลุดออกไป
ซูหลิงเยวีย่ มองถังยูห่ รานด้วยความอยากรู ้อยากเห็นพร้อมกับขมวด
คิ้ว เธอละสายตาจากซูผงิ แค่ไม่นาน เขาก็มีสาวสวยอีกคนอยูใ่ นร้าน
พนักงานหญิงคนนี้สวยน้อยกว่าอีกคน แต่ถึงกระนั้นเธอก็เป็ นคนที่
น่าทึ่งกว่ามู่ซวงว่านเสี ยอีก “เขา…สําส่ อนมาก” ซูหลิงเยวีย่ กําลัง
เดือดดาลด้วยความโกรธ เธอกระทืบเท้าก่อนที่จะเข้าไปข้างใน
ซูผงิ มองซูหลิงเยวีย่ และถามว่า “เธอมาทําอะไรที่นี่?”
เธอตอบด้วยนํ้าเสี ยงเยาะเย้ยถากถาง “ฉันสงสัยว่าจะมีใครมาที่ร้าน
อีกถ้าฉันไม่อยูส่ กั สองสามวัน!”
ซูผงิ เลิกคิ้ว
เขาไม่เข้าใจ
แต่เขาไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะขอคําอธิบาย
“กลับบ้านไปเรี ยนกับอู่กวนเฉิง อีกไม่นานฉันจะส่ งเธอไปยังสถาบัน
การศึกษาที่ดีกว่านี้” ซูผงิ ตอบอย่างไม่อดทน
ซูหลิงเยวีย่ ตอบโต้ “ว้าว นายพยายามกําจัดฉันหรื อไง?”
ซูผงิ “…”
เมื่อรู ้วา่ ตําแหน่งนั้นซูผงิ ขอให้ซูหลิงเยวีย่ อู่กวนเฉิ งก็รู้สึกว่ามันชัก
ลําบาก มันคงยากกว่าเดิมมากสําหรับเขาที่จะสอนเธอหากเธอไป
เรี ยนที่นนั่
เหนือสิ่ งอื่นใด บทเรี ยนส่ วนใหญ่ของสถาบันจะกินเวลาของเธอ
“ออกไป อย่ามาขวางทางในการทําธุรกิจของฉัน” ซูผงิ ตะโกน เขา
ไม่อยากเสี ยเวลากับซูหลิงเยวีย่ ไปมากกว่านี้
ซูหลิงเยวีย่ ตะคอกและเดินไปนัง่ บนเก้าอี้ในห้องรับรอง
อู่กวนเฉิงพูดกับซูผงิ สองสามคําและตามเธอไปที่นนั่
“อืม เรื่ องใหญ่อะไร ฉันแค่พยายามช่วย!”
ซูหลิงเยวีย่ นัง่ ลงและกอดอก เธอเต็มไปด้วยความโกรธ
อู่กวนเฉิงนัง่ ลงข้าง ๆ เธอ “เขายุง่ อยู่ เรากลับกันก่อนดีไหม?”
ซูหลิงเยวีย่ เคารพอาจารย์ของเธอ เธอส่ ายหัวและอธิบายอย่างสุ ภาพ
ว่า “อาจารย์ค่ะ วันนี้พี่ชายของฉันยุง่ มาก เมื่อมีคนมามากขึ้น ฉันอาจ
ต้องช่วยเขา เราสามารถเริ่ มบทเรี ยนกันช้าหน่อยได้ไหมคะ?”
เมื่อเธอพูดอย่างนั้นอู่กวนเฉิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอม
ในฐานะน้องสาวของซูผงิ เธอไม่ใช่คนที่เขาจะโกรธเคืองได้
ซูหลิงเยวีย่ หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและเปิ ดดูข่าว บางครั้งเธอก็
จะเหลือบมองโจแอนนาและถังยูห่ ราน
ทันใดนั้นก็มีข่าวออกมา “พิกซี่…50 อันดับแรก?”
เธอเห็นชื่อร้านของพวกเธอ และชื่อร้านใหญ่อีกแห่ง เธอกดเข้าไป
เพื่ออ่านข่าวทันที
สี หน้าของเธอเปลี่ยนไปหลังจากอ่านจบ
 ตอนที่ 253 ห้ าที่
บริ ษทั มู่
ชั้นบนสุ ด
“เราเพิง่ รู ้วา่ พรี โม่ได้เปิ ดตัวโครงการใหม่พร้อมสิ ทธิประโยชน์ใหม่ ๆ
และมี เอวิลล์เป็ นพรี เซนเตอร์ นี่คือแผนของพวกเขา ลองดูสิ”
ประธานบริ ษทั มู่กาํ ลังนัง่ อยูบ่ นเก้าอี้หมุนในห้องทํางาน ยืน่ แฟ้มให้
มู่ซวงว่าน
ประธานบริ ษทั มู่น้ นั เป็ นคนของตระกูลมู่ โดยธรรมชาติ เขาสามารถ
นับได้วา่ เป็ นลูกพี่ลูกน้องของมู่ซวงว่าน
มู่ซวงว่านขมวดคิ้วเมื่อได้ยนิ ชื่อ เอวิลล์ เอวิลล์เป็ นดาราระดับนานาชาติ
ที่มีอิทธิพลมาก พรี โม่ตอ้ งพยายามอย่างมากเพือ่ เชิญเอวิลล์มาโฆษณา
ให้กบั พวกเขา
มู่ซวงว่านหยิบแฟ้มขึ้นมา ทันใดนั้นสี หน้าของเธอก็เปลี่ยนไป
“ส่ วนลดสิ บห้าเปอร์เซ็นต์! ใครก็ตามที่เลือกใช้บริ การฝึ กฝนของ
ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กฝนสามารถรับประกันได้วา่ จะติด 50 อันดับแรกของ
ลีกนักรบ?”
มู่ซวงว่านตะลึง
พรี โม่กาํ ลังเสนอสิ่ งจูงใจอย่างใจกว้าง
นอกจากส่ วนลด พรี โม่ยงั สัญญาว่าจะอยูใ่ น 50 อันดับแรก!
เธอรู ้ดีกว่าใครเกี่ยวกับประโยชน์ของร้านค้าที่เธอเป็ นพรี เซนเตอร์
จุดขายอย่างหนึ่งของร้านคือสัญญาว่าใครก็ตามที่เลือกการฝึ กฝนมือ
อาชีพจะติด 100 อันดับแรก
อย่างไรก็ตาม พรี โม่ใช้จุดขายเดียวกันและเหนือกว่าขั้นหนึ่งคือการ
เข้าสู่ 50 อันดับแรกทันที!
ด้วยเหตุน้ ีจุดดึงดูดเพียงอย่างเดียวของร้านขายอสู รพิกซี่ กค็ ือชื่อเสี ยง
ของเธอ
ดังที่กล่าวมา มู่ซวงวานตระหนักดีวา่ ในขณะที่เธอสามารถช่วยร้าน
ของซูผงิ สร้างชื่อได้ ท้ายที่สุดซูผงิ ก็ตอ้ งใช้จุดแข็งของตัวเอง ลูกค้า
ไม่ใช่คนโง่พวกเขาจะไม่ทุ่มเงินไปที่ร้านของซูผงิ เพียงเพราะเธอคน
ดัง
รายได้ที่แฟน ๆ ของเธอสามารถนําไปให้ซูผงิ นั้นน้อยกว่าหนึ่งใน
สิ บของค่าจ้างเธอซะอีก
“ผูน้ าํ มู่หรงคือคนที่สนับสนุนพรี โม่” ประธานบริ ษทั มู่พดู ต่อพลาง
ขมวดคิว้ “ร้านที่เธอเป็ นตัวแทน ตามที่ฉนั เคยได้ยนิ จากเธอว่า
ปรมาจารย์ดาบแวะเวียนไปที่ร้าน อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีขอ้ มูลที่
เป็ นรู ปธรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างปรมาจารย์ดาบกับร้านค้า
นัน่ บางทีปรมาจารย์ดาบอาจจะเพิง่ ผ่านไปครั้งแรก บางทีเขากับ
เจ้าของร้านอาจไม่ได้เป็ นอะไรนอกจากเพื่อนตามปกติ”
“หรื อต่อให้ปรมาจารย์ดาบเกี่ยวข้องกับร้านค้าจริ ง…เขาก็เป็ นนักรบ
อสู รไม่ใช่ผฝู ้ ึ กสอน ผูค้ นต่างเคารพเขา แต่จะไม่ยอมเสี ยเงินมากมาย
ให้เขา การเห็นด้วยกับงานนี้เป็ นการตัดสิ นใจที่บุ่มบ่าม”
ใบหน้าของมู่ซวงว่านขุ่นมัว
ซ่งลู่กม้ หน้าตํ่าตลอดการสนทนา ข้างในเธอรํ่าไห้อย่างขมขื่น เธอ
รู ้สึกเสี ยใจที่แนะนํามู่ซวงว่านให้ไปที่ร้านนั้น
เมื่อบริ การของพรี โม่ขายดีที่สุด โฆษณาของมู่ซวงว่านจะกลายเป็ น
เรื่ องน่าขันในอุตสาหกรรมซึ่งจะส่ งผลเสี ยต่อชื่อเสี ยงของเธอ
“ตอนนี้ไปติดต่อเจ้าของร้าน คุยกับพวกเขาและดูวา่ พวกเขาวางแผน
ที่จะตอบสนองยังไง? สิ่ งเดียวที่ตอ้ งทําคือหาวิธีแก้ไขเพื่อรับมือกับ
สถานการณ์น้ ี
“ได้ค่ะ” ซ่งลู่หายใจอย่างโล่งอกและพยักหน้า
ที่ร้านค้า
“ซูผงิ แย่แล้ว!”
ซูหลิงเยวีย่ ลุกขึ้นจากโซฟาและรี บไปที่เคาน์เตอร์ เธอสร้างโล่พลัง
แห่งดวงดาวขึ้นมากั้นลูกค้า และพูดด้วยเสี ยงตํ่า “ดูนี่สิ”
ซูผงิ สงสัยว่าสถานการณ์ใดที่ทาํ ให้เธอกระวนกระวายใจ เขาดูข่าว
นัน่ และพาดหัวข่าวก็สะดุดตาเขา
ซูผงิ อ่านต่อ
“50 อันดับแรก?”
ซูผงิ เลิกคิ้ว
นี่เป็ นกลยุทธ์ที่กาํ หนดเป้าหมายมาที่ร้านของเขาสิ นะ
เขาเพิ่งประกาศว่าจะติด 100 อันดับแรก และพรี โม่กป็ ระกาศใน
ภายหลังว่าพวกเขาสามารถพาลูกค้าเข้าสู่ 50 อันดับแรกได้แน่นอน
ว่านี่คือพุง่ เป้ามาที่ร้านของเขา
“เราจะทํายังไงดี? พรี โม่ทาํ แบบนี้ได้ยงั ไง ทําไมพวกเขาถึงต้องขโมย
ธุรกิจไปจากเราทั้ง ๆ ที่ร้านของเราเล็กกว่ามาก” ซูหลิงเยวีย่ ทั้งโกรธ
และกังวล เธอคุน้ เคยกับร้านค้าของครอบครัวเธอ แม้วา่ มู่ซวงว่านจะ
เป็ นพรี เซ็นเตอร์ แต่พรี โม่มีดาราระดับโลกมาเป็ นตัวแทน
นอกเหนือจากเรื่ องคนดังแล้ว เธอยังได้ตรวจสอบผลงานของพรี โม่
เป็ นการส่ วนตัว ร้านนั้นเป็ นคนดูแลอสู รของแชมป์ คนล่าสุ ดของลีก
นักรบ
นอกจากนี้พรี โม่ยงั เป็ นร้านที่มีชื่อเสี ยงมายาวนานในเมืองฐานหลง
เจียง แม้แต่ผคู ้ นจากย่านเมืองทรุ ดโทรมก็รู้วา่ พรี โม่เป็ นร้านขายอสู ร
ที่ดีที่สุด ราคาสู งแต่คุณภาพก็สูงเช่นกัน
ในขณะนี้ร้านค้าดังกล่าวกําลังแข่งขันกับร้านของซูผงิ
พรี โม่เป็ นที่รู้จกั มีประวัติอนั ยาวนานและให้บริ การลูกค้ามานับไม่
ถ้วน เมื่อเร็ ว ๆ นี้ร้านค้าของซูผงิ เป็ นหน้าใหม่ในวงการนี้ มันเหมือน
กับการขว้างก้อนหิ นใส่ ไข่!
“พี่ไม่กงั วลหรอ?”
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกบ้าคลัง่ ในขณะที่ซูผงิ สงบนิ่งเธอยังสงสัยว่าซูผงิ เป็ น
คนหัวดื้อไปหน่อยและไม่เข้าใจว่าข่าวนี้หมายถึงอะไร
ซูผงิ ละสายตาจากข่าว ความเย็นชาเปล่งประกายขึ้นในดวงตาของ
เขา พรี โม่เลือกที่จะทําลายผลประโยชน์ที่น่าดึงดูดที่สุดในร้านของ
เขา อย่างที่ผคู ้ นมักพูดกันว่าการตัดโชคลาภก็คือการฆ่าพ่อแม่ “50
อันดับแรก…”
แววตาของความเยือกเย็น นัยน์ตาของเขาสัน่ ไหว”ถ้าอย่างนั้นก็ 10
อันดับแรก! พวกเขาอยากบดขยี้พวกเราหรอ? ถ้าอย่างนั้นให้แน่ใจ
ว่าพวกเขาจะไม่ทาํ ซํ้าอีก!”
ซูหลิงเยวีย่ ตกตะลึงมาก
10 อันดับแรก?
ที่พวกเขากําลังพูดถึงนี่คือลีกนักรบ คนหนุ่มสาวทุกคนในเมืองฐาน
หลงเจียงที่มีสิทธิ์จะเข้าร่ วมการแข่งขัน เมืองฐานหลงเจียงไม่ใช่
เมืองใหญ่ แต่กม็ ีประชากรมากกว่า 10 ล้านคน อย่างน้อยหนึ่งล้าน
คนจะลงทะเบียน
เขาจะเอาอะไรมารับประกันว่าจะติด 10 อันดับแรก?
ความน่าจะเป็ นที่จะติด 10 อันดับแรกนั้นโดยพื้นฐานแล้วนั้นคือ
หนึ่งในล้าน!
“คิดให้ดี ๆ ถ้านายพูดไปแล้วนายจะคืนคําไม่ได้!”
ซูหลิงเยวีย่ กลับมามีสติ เธอรี บออกความเห็นอย่างรวดเร็ ว
ซูผงิ เห็นความกังวลบนใบหน้าของเธอ ข้างในเขาถอนหายใจ น้องสาว
ของเขามักจะไม่ฟังเขาเสมอ แต่เธอคือครอบครัว สุ ดท้ายแล้วมีเพียง
ครอบครัวเท่านั้นที่เป็ นห่วงเขา
เขาลูบหัวเธอแล้วพูดว่า”ฉันรู ้วา่ ฉันกําลังทําอะไรอยู่ ปล่อยให้ฉนั
จัดการเถอะ”
ซูหลิงเยวีย่ สะบัดหัวของเธอออกจากมือของเขา เธอรู ้วา่ เขาทําให้ผม
ของเธอยุง่ อีกครั้ง แต่นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่จะมาสนใจ “อย่าดื้อด้าน นาย
รู ้ไหมว่าการเป็ นหนึ่งในสิ บหมายความว่ายังไง 10? อสู รจะต้องอยู่
ในระดับแปดหรื อมีความสามารถเท่ากับระดับแปดถึงจะสามารถขึ้น
สู่ 10 อันดับแรกได้ มันจะเป็ นเรื่ องยากถ้านายพยายามช่วยคนอื่นให้
บรรลุเป้าหมายนั้น !”
“ตรงนั้นฉันเข้าใจ” ซูผงิ ตบไหล่เธอ แต่ไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม
เขาหันกลับไปถามลูกค้าที่กาํ ลังจะจ่ายเงิน จากนั้นเขาก็กา้ วออกไป
และโทรหาซ่งลู่
บี๊บ!
อีกฝ่ ายรับอย่างรวดเร็ ว
“สวัสดีคุณซู ฉันกําลังจะโทรหาคุณพอดี” ซ่งลู่กล่าว เธอเพิ่งออก
จากที่ทาํ งานและกําลังจะโทรหาซูผงิ เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับวิธีรับมือกับ
สถานการณ์ปัจจุบนั
“เรื่ องพรี โม่?” ซูผงิ ถาม
ซ่งลู่ฟังดูประหลาดใจ “คุณรู ้แล้วใช่ไหม? คุณซูคุณวางแผนยังไง…”
ซูผงิ ตอบ “ช่วยติดต่อบริ ษทั โฆษณาให้ผม ที่ร้านขายอสู รของผม
กําลังเปิ ดโปรโมชัน่ ใหม่ซ่ ึงรับประกันการติด 10 อันดับแรก แต่รับ
เพียง 5 คนแรกเท่านั้น ผมจะส่ งรายละเอียดให้คุณ”
หลังจากที่ซูผงิ บอกเธอว่าแผนของเขาคืออะไร เธอก็ตดั สิ นใจได้
ทันทีวา่ ควรทํายังไง
พวกเขาไม่ตอ้ งการที่จะทําลายชื่อเสี ยงที่หามาได้ยากของมู่ซวงว่าน
เพียงเพราะโฆษณาตัวหนึ่ง
มู่ซวงว่านได้รับความนิยม แต่เธอมีศตั รู อยูพ่ อสมควร นี่จะเป็ น
โอกาสให้พวกเขาจะเตะเธอเมื่อเธอล้ม
 ตอนที่ 254 10 อันดับแรก
ซ่งลู่ไม่เชื่อสิ่ งที่เธอได้ยนิ
รับประกันว่าเข้าสู่ 10 อันดับแรกของลีกนักรบ?
ซ่งลู่สงสัยว่าเธอน่าจะมีปัญหาในการได้ยนิ
พวกเธอกําลังพูดถึงลีกนักรบที่คนหนุ่มสาวจํานวนนับไม่ถว้ นแข่งขัน
กันเอง ลีกนักรบจะดึงดูดความสนใจของคนทั้งโลก ในรอบปั จจุบนั
ยังคงเป็ นการทดสอบผูม้ ีคุณสมบัติที่เมืองฐาน ถึงกระนั้นการจะโดด
เด่นในระดับท้องถิ่นก็ยงั เป็ นเรื่ องยาก นี่คือการแข่งขันกับคนนับล้าน
เธอได้พิจารณาแล้วว่าซูผงิ ขี้โม้ เมื่อเขาบอกว่าเขาสามารถการันตีตวั๋
ขึ้นสู่ 100 อันดับแรกได้ จากนั้นเขาก็กา้ วไปอีกขั้น บอกว่าเขาสามารถ
การันตี 10 อันดับแรกด้วยเนี่ยนะ!!
ซูผงิ บอกเป็ นนัยว่าเขาสัญญาได้วา่ ลูกค้าห้าคนของเขาจะเป็ นหนึ่งใน
10 อันดับแรก!
ถือว่าตัวเองเป็ นเทพ!
ซ่งลู่ไม่สามารถยอมรับว่านี่จะคือคําตอบที่เธอได้รับ
เขาหลงตัวเองชะมัด!
ซ่งลู่ไม่รู้จะตอบเขายังไง เธอสงสัยว่าซูผงิ คงยังตกใจมากอยู่ แต่
แน่นอนว่าเธอไม่สามารถถามเขาได้ ยังไงซูผงิ ก็เป็ นนายจ้างของเธอ
และปรมาจารย์ดาบอาจเกี่ยวข้องกับเขาไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
“อืม…คุณซูคุณคิดดีแล้วใช่ไหม?”
ซ่งลู่พบว่าคําถามนี้จาํ เป็ น “นัน่ คือทั้งหมด ผมจะส่ งรายละเอียดและ
กฎให้คุณ” ซูผงิ พูดจบแล้ววางสาย จากนั้นเขาก็เริ่ มแก้ไขข้อความ
เขาตัดสิ นใจอย่างมีสติไม่ใช่เพราะแรงกระตุน้ มันยากที่จะสัญญากับ
ใครสักคนว่าจะติดหนึ่งใน 10 อันดับแรก อย่างไรก็ตามเขาได้พิจารณา
อย่างถี่ถว้ นแล้ว นัน่ คือเหตุผลที่เขาบอกว่าจะมีเพียงห้าที่เท่านั้น
การฝึ กฝนระดับสู งสุ ดในร้านของเขาคือการฝึ กฝนมืออาชีพ
สําหรับการฝึ กฝนอาชีพ ซูผงิ สามารถฝึ กอสู รให้มีไหวพริ บกว่า
ค่าเฉลี่ย ตราบใดที่อสู รนั้นไม่มีสายเลือดระดับหนึ่ง โดยทัว่ ไปแล้ว
อสู รสามารถก้าวไปสู่ ระดับ 7 ได้หลังจากได้รับการฝึ กฝนมืออาชีพ
ด้วยความสามารถดังกล่าวการขึ้นสู่ 100 อันดับแรกจะได้รับการ
รับประกัน
แต่นนั่ ก็ยงั ไม่เพียงพอที่จะทําให้ติด 10 อันดับแรก
ดังนั้นซูผงิ จะต้องให้ความสําคัญกับเรื่ องนี้มากขึ้น หากเขาอยากให้
มันเป็ นจริ ง
เขายังคงต้องฝนฝนมืออาชีพ
เฉพาะเวลานี้เขามีขอ้ กําหนดสําหรับอสู รของลูกค้า และเวลาในการ
ฝึ กอบรม
ก่อนอื่นอสู รของลูกค้าจะต้องอยูใ่ นระดับหก ด้วยการฝึ กฝนมืออาชีพ
อย่างน้อยอสู รก็จะมีความแข็งแกร่ งเท่ากับระดับเก้า
นัน่ จะเพิ่มโอกาสในการติด 10 อันดับแรกเป็ นประมาณ 80%
นัน่ คือการคํานวณที่เขาวิเคราะห์หลังจากที่เขาอ่านข้อมูลของลีก
นักรบที่ผา่ นมา
ถึงกระนั้นนัน่ ยังไม่เพียงพอ โปรโมชัน่ ที่เขานําเสนอประกอบด้วย
การฝึ กฝนอย่างต่อเนื่อง อาหารอสู รและคอกเลี้ยงดู
ลูกค้าที่เลือกแพ็กเกจนี้จะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องและร่ วมมือ
กับเขาตลอดกระบวนการ ด้วยแพ็คเกจทั้งหมดลูกค้าจะได้รับการ
การันตีวา่ จะติด10 อันดับแรก
มีคาํ ที่ผคู ้ นมักจะพูด
คุณสามารถซื้อผลิตภัณฑ์ผดิ ได้ แต่ผลิตภัณฑ์ที่ขายไม่มีผดิ
สําหรับลูกค้าแพ็กเกจนี้จะเป็ นประโยชน์อย่างยิง่ สําหรับซูผงิ นี่เป็ น
โอกาสที่เขาจะได้โปรโมตอาหารอสู รและบริ การอื่น ๆ ในร้านของ
เขา
ราคาในร้านของเขาถูกกําหนดโดยระบบและไม่สามารถเปลี่ยนแปลง
ได้ แต่ความจริ งก็คือเขาสามารถหาช่องโหว่เพือ่ สร้างรายได้ได้เสมอ
…
ประธานบริ ษทั มู่ถามซ่งลู่ที่เพิ่งกลับมาว่า “เขาพูดว่ายังไง?”
ซ่งลู่วางโทรศัพท์ เธอลังเลว่าเธอจะบอกดีไหมว่าคําพูดที่ซูผงิ พูดและ
สิ่ งเขาเสนอคืออะไร? ท้ายที่สุดมันฟังดูเหมือนคนบ้า
“ว่ายังไง?”
เขาขมวดคิ้ว
ซ่งลู่ยมิ้ อย่างขมขื่นและบอกเขาอย่างละเอียด “10 อันดับแรก?!”
ประธานของบริ ษทั มู่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เธอแน่ใจใช่ไหม?”
มู่ซวงว่านอยูใ่ นสํานักงานเช่นกัน เธอหันกลับมา จ้องไปที่ซ่งลู่ดว้ ย
ความประหลาดใจ ใบหน้าของเธอกําลังพูดว่า “คุณพูดผิดหรื อเปล่า”
“ใช่ เขาบอกฉันเอง นี่คือแพ็คเกจใหม่ที่เขาขอให้ฉนั โปรโมต”
ซ่งลู่ส่งโทรศัพท์ของเธอให้ประธาน
มู่ซวงว่านยืนเขย่งเท้าและอ่านข้อความด้วยความอยากรู ้อยากเห็น
เธอเป็ นที่นิยมในบริ ษทั และเธอเป็ นคนในตระกูลมู่ ด้วยเหตุน้ ีเธอจึง
ไม่ตอ้ งปฏิบตั ิตามกฎต่อหน้าลูกพี่ลูกน้องของเธอ ไม่นานพวกเขาก็
อ่านจบ
ครู่ หนึ่งความเงียบก็เข้าครอบงํา
ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ พวกเขาเห็นความตกใจใน
สายตาของกันและกัน
ซ่งลู่พดู ความจริ ง? ซูผงิ กล้าโปรโมตแพ็คเกจนี้ได้ยงั ไง! และเขารู ้วา่
ต้องเป็ นอย่างไรถึงจะติดอันดับ 10 อันดับแรก?
ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าเขากําลังเสนอห้าที่ จะว่าไป ถ้ามี 5 คนเลือกใช้บริ การ
นี้ 5 ใน 10 อันดับแรกในลีกนักรบของปี นี้จะเป็ นลูกค้าของซูผงิ ?!
นี่ไม่ตลก!
แม้แต่ตระกูลมู่หรื อตระกูลฉินก็ไม่สามารถอวดอ้างได้แบบนี้
ตระกูลใหญ่เหล่านั้นล้วนมีเด็กอัจฉริ ยะ พวกเขาล้วนมาแข่งในลีก
นักรบเพื่อสร้างชื่อเสี ยง!
การขึ้นสู่ 10 อันดับแรกจะเป็ นสิ่ งสําคัญสําหรับพวกเขา และการ
แข่งขันก็จะดุเดือดมาก แต่ซูผงิ กล้าโอ้อวดว่าเขาจะเสนอห้าที่นนั่ บ้า
ไปแล้ว!
“เธอ…เขาเป็ นคนบ้าเหรอ!”
ประธานมองมู่ซวงว่านและซงลู่ ตัดสิ นใจที่จะระบายความโกรธ
ของเขาต่อซงลู่
ซ่งลู่กม้ หน้าลงด้วยความขมขื่น
มู่ซวงว่านกลับมามีสติอีกครั้ง เธอรู ้สึกสับสน เธอเคยเห็นปรมาจารย์
ดาบที่นนั่ ทั้งซูผงิ และเขาดูเหมือนจะสนิทกัน คนอย่างซูผงิ จะเป็ น
คนบ้าได้ยงั ไง?
เธอไม่เข้าใจว่าซูผงิ คิดอะไรอยู่
แม้แต่ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนก็ไม่สามารถพูดคําเหล่านั้นได้ ตระกูล
อย่างตระกูลมู่และตระกูลฉิ นสามารถจ้างปรมาจารย์ฝึกสอนเป็ นของ
ตัวเองได้
“โทรหาเขาและคุยกับเขา เจ้าของร้านอาจจะเสี ยสติไปและเราก็ไม่
สามารถทํางานกับเขาได้!” เขาสัง่ ซ่งลู่ดว้ ยความโกรธหากแพ็คเกจนี้
ได้รับการโปรโมต เมืองฐานทั้งหมดจะตกอยูใ่ นความโกลาหล
เป็ นการตัดสิ นใจที่ผดิ จริ ง ๆ
ผูค้ นไม่เพียงแต่จะล้อเลียนร้านนี้ แต่มู่ซวงว่านที่โฆษณาให้ร้านค้าก็
จะโดนด่า แม้แต่บริ ษทั มู่กจ็ ะต้องเดือดร้อน
“แต่ แต่…เขาจ่ายเงินไปแล้วและสัญญา…” ซ่งลู่นงั่ อยู่
“สัญญานรกนัน่ ฉันไม่กงั วล คุยกับเขาขอร้องเขา เธอต้องหยุดเรื่ อง
นี้ ถ้าเขาต้องการทําลายตัวเองก็ไม่วา่ กัน แต่อย่าลากเราไปด้วย!”
“ฉัน….ฉันจะคุยกับเขา”
“เธอต้องโน้มน้าวเขา!”
“ค่ะ”
“ฉันตัดสิ นใจแล้ว จบการประชุม”
ที่ร้านค้า
ซูผงิ วางสายซ่งลู่
ซ่งลู่ได้ติดต่อเขาเกี่ยวกับการยกเลิกแพ็กเกจ แพ็กเกจนี้จะยกเลิกไม่ได้
มิฉะนั้นเขาจะสู ญเสี ยตําแหน่งทางธุรกิจทั้งหมดให้กบั พรี โม่
พรี โม่เปิ ดตัวแพ็คเกจ 50 อันดับแรกโดยมุ่งเป้ามาที่ร้านของเขา
วิธีเดียวที่เขาจะรักษาลูกค้าได้คือการทําให้ดีกว่าพรี โม่
หรื อไม่เช่นนั้นค่าส่ งเสริ มการขายและเงินที่เขาลงทุนไปจะเสี ยเปล่า
เขาจะไม่ประสบความสําเร็ จอะไรเลย กลับกลายเป็ นการช่วยโฆษณา
ให้พรี โม่ไปซะอย่างงั้น เขาอาจอยูใ่ นหน้าแรกของหนังสื อพิมพ์เมือง
ฐานเนื่องจากการแข่งขันนี้
ไม่ใช่วา่ ซูผงิ ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ แต่เขาทําไม่ได้
สงครามธุรกิจเป็ นสงครามที่ปราศจากเลือด แต่เช่นเดียวกับสงคราม
ใด ๆ การถอยหลังหนึ่งก้าวหมายถึงความตาย
พรี โม่ตอ้ งตระหนักถึงสิ่ งนี้ ซึ่งเป็ นสาเหตุที่พวกเขาเปิ ดตัวแพ็คเกจ
50 อันดับแรก นัน่ คือสิ่ งที่ดีสุดที่พรี โม่สามารถทําได้ นี่เป็ นการเสี่ ยง
โชคแม้แต่กบั แบรนด์ใหญ่อย่างพวกเขา พวกเขาจะต้องใช้ความ
พยายามอย่างหนักเพื่อให้แน่ใจว่ามีลูกค้าหลายรายที่สามารถขึ้นสู่
50 อันดับแรก
พวกเขาไม่มีแรงที่จะทําให้มากกว่านั้น
แน่นอนว่าเป็ นไปได้เช่นกันว่าหลังจากลีกนักรบแล้ว พรี โม่สามารถ
ติดสิ นบนคนบางคนใน 50 อันดับแรก ขอให้พวกเขาอ้างว่าอสู รของ
พวกเขาได้รับการฝึ กฝนมาจากพรี โม่ ซึ่ งจะไม่ส่งผลกระทบต่อ
ชื่อเสี ยงของนักรบเหล่านั้นแต่อย่างใด และพรี โม่จะตอบแทนเงินให้
พวกเขาเป็ นจํานวนมาก
มันแฟร์แฟร์กนั ทั้งสองฝ่ าย
ด้วยเครดิตของพรี โม่ จะไม่มีใครสงสัย
ดังนั้นคนที่เสี ยทั้งเงินและชื่อเสี ยงก็คือร้านขายอสู รของซูผงิ
 ตอนที่ 255 ตกใจ
ไม่มีทางที่จะเจรจากับซูผงิ ซ่งลู่ปวดหัวและทําได้เพียงขอความ
ช่วยเหลือจากมู่ซวงว่าน
แม้จะเป็ นผูจ้ ดั การที่เก่ง แต่คาํ พูดที่คมคายของเธอก็ใช้ไม่ได้ผลกับ
ซูผงิ เพราะเขาไม่ให้โอกาสเธอใช้คาํ พูดใด ๆ
หลังจากที่มู่ซวงว่านทราบเรื่ องแล้วเธอก็ทาํ ได้เพียงรายงานให้ประธาน
ทราบ เธอเต็มใจที่จะแบกรับผลที่ตามมา
หลังจากการพูดคุยกันและเห็นว่าไม่มีทางที่จะกอบกูส้ ถานการณ์ได้
ค่ายดวงดาวก็ทาํ ตามสัญญาในตอนท้าย และช่วยซูผงิ ติดต่อแพลตฟอร์ม
ยอดนิยมทั้งหมดที่เขาจัดเตรี ยมไว้ล่วงหน้าอยูแ่ ล้ว โปรโมชัน่ แรก
ถูกปล่อยออกมา
เหนือสิ่ งอื่นใด พวกเขาจะต้องจ่ายค่าชดเชยจํานวนมากหากพวกเขา
ผิดสัญญา
เมื่อทุกอย่างมาถึงจุดนี้ พวกเขาก็ได้แต่ปล่อยให้มนั เป็ นไปตามชะตา
กรรม
ในคืนนั้น
ผูเ้ ข้าชมนับไม่ถว้ นรวมตัวกันบนแพลตฟอร์มยอดนิยมต่าง ๆ บาง
แพลตฟอร์มเป็ นแพลตฟอร์มสตรี มมิงแบบสด บางแพลตฟอร์มเป็ น
แพลตฟอร์มการค้นหาที่ครอบคลุม และบางส่ วนเป็ นแพลตฟอร์ม
ข่าวสาร
เวลา 20.00 น. หน้าจอเริ่ มปรากฏขึ้นบนทุกแพลตฟอร์ม
โดยปกติแล้วหน้าจอ เหล่านั้นถูกใช้เพื่อโปรโมตละครเรื่ องใหม่หรื อ
ประเด็นร้อน แต่ในขณะนี้พวกมันกําลังพูดถึงร้านค้า
ลีกนักรบ! การันตีสิบอันดับแรก!
คําตัวใหญ่ปรากฏบนหน้าเว็บ ดึงดูดความสนใจของผูค้ นนับไม่ถว้ น
ทันที
ตั้งแต่ลีกนักรบใกล้เข้ามาทุกคนก็ให้ความสนใจ ข่าวใด ๆ ที่เกี่ยวข้อง
กับลีกนักรบจะดึงดูดความสนใจได้มากไม่ตอ้ งพูดถึงหัวข้อข่าว
การันตีวา่ จะติด 1 ใน 10?
ไม่นานหลังจากนั้นหน้าจอเริ่ มต้นแสดงให้เห็นถึงการแนะนําร้าน
ขายอสู ร
มีราคาบริ การหลายแบบและแพ็คเกจที่แตกต่างกัน
มีแพ็คเกจที่รับประกันการเข้าสู่ 100 อันดับแรกของลีกหลงเจียง!
แพ็คเกจที่รับประกันการเข้าสู่ สิบอันดับแรก!
การฝึ กฝนมืออาชีพ – หนึ่งล้านเหรี ยญดวงดาว!
การฝึ กฝนทัว่ ไป – 100,000 เหรี ยญดวงดาว …
ราคาของบริ การต่าง ๆ นั้นชัดเจนมากในโฆษณา
เมื่อผูค้ นเห็นสิ่ งที่เรี ยกว่า “รับประกันการเข้าสู่ สิบอันดับแรก”
เครื อข่ายภายในของเมืองฐานก็ปะทุข้ ึน
ชื่อเสี ยงของร้านขายอสู รพิกซี่ข้ ึนสู่ จุดสู งสุ ดในชัว่ พริ บตา เกือบทุก
คนรู ้เรื่ องนี้ในชัว่ ข้ามคืน
“ร้านนี้เป็ นร้านแบบไหน? พวกเขากล้ารับประกันได้ยงั ไวว่าจะเข้าสู่
สิ บอันดับแรก!”
“พระเจ้า นี่คือลีกนักรบ ร้านนี้ไม่ได้อา้ งเกินไปหน่อย? พวกเขา
รับประกันได้จริ ง ๆ หรอ?!”
“ฉันไม่เคยได้ยนิ ชื่อร้านขายอสู รนี้มาก่อน”
“ฉันได้ยนิ ว่ามันเปิ ดในสลัม คนยากจนในสลัมจะมีเงินมาจ่าย
ค่าบริ การของเขาหรื อไง?!”
“นอกจากนี้ยงั มีมู่ซวงว่านเป็ นพรี เซ็นเตอร์? เพื่อหาเงินแบบผิด ๆ
แบบนี้ ฉันไม่รู้จกั เขา แต่ฉนั จะยอมเป็ นแฟนคลับเขา!”
“อาจจะมีใครบางคนให้การสนับสนุนร้านนี้ พรุ่ งนี้ฉนั จะไปดูวา่ เกิด
อะไรขึ้น” เกิดการแสดงความคิดเห็นที่ขดั แย้งกันมากมายพวกเขา
ส่ วนใหญ่สงสัยเกี่ยวกับร้าน ท้ายที่สุดแม้วา่ พวกเขาจะโดนล่อลวง
แต่กไ็ ม่มีเหตุผลที่จะใช้วธิ ีมกั ง่ายเช่นนี้
ไม่นานหลังจากนั้น งานประชาสัมพันธ์เริ่ มขึ้น
การต่อสู ข้ องแฟน ๆ มู่ซวงว่านจบลงด้วยการสู ญเสี ยแฟน ๆ บางส่ วน
เกิดเสี ยงวิพากษ์วจิ ารณ์มากมายจนล้นหลาม
ค่ายดวงดาวตกอยูใ่ นวิกฤตด้านการประชาสัมพันธ์ และต้องทํางาน
ล่วงเวลาในคืนนั้น
“ให้ตายเถอะ ฉันรู ้อยูแ่ ล้วว่าต้องเป็ นแบบนี้!”
ในห้องทํางานประธานโกรธและดุซ่งลู่
ซ่งลู่ตวั สัน่ ด้วยความกลัว เธอก้มหน้าและไม่กล้าส่ งเสี ยง
มู่ซวงว่านนัง่ อยูบ่ นเก้าอี้ คิ้วขมวดอย่างกังวล
“ตอนนี้ในอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยคําวิจารณ์และข้อสงสัย หลิวหยวน
เจ้าของร้านขายอสู รไม่ใช่คนธรรมดา เขาเป็ นสมาชิกของตระกูลหลิว
เขาต้องรู ้เรื่ องนี้อยูแ่ ล้ว ไม่นานเขาจะต้องออกโรงวิจารณ์ดว้ ยแน่”
“โปรโมชัน่ นี้เหมือนระเบิดที่จะระเบิดพวกเราทุกคน!”
มู่ซวงว่านฟังด้วยความเงียบ
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็พดู ว่า”บางทีเขาอาจจะทําได้จริ ง เขาอาจมี
ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนในร้านของเขา ปรมาจารย์ดาบเองก็เคยปรากฏ
ตัวในร้านของเขาก่อนหน้านี้…”
“ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอน? ฮึ่ม ถ้ามีคนแบบนี้จริ ง ๆ เขาคงไม่มีความ
จําเป็ นที่ตอ้ งให้คนอย่างเธอเป็ นพรี เซ็นเตอร์!” ประธานยิม้ เยาะ
“ใครจะไปรู ้วา่ คนที่เธอเห็นในตอนนั้นคือปรมาจารย์ดาบจริ ง ๆ
ปรมาจารย์ดาบเป็ นใคร? ทําไมเขาถึงมาปรากฏตัวที่นนั่ ? ทําไมเขา
ถึงเปิ ดเผยและแสดงตัว?”
มู่ซวงว่านผงะเล็กน้อย
เธอไม่เคยคิดเรื่ องนี้ อย่างไรก็ตาม ท่าทางและรู ปลักษณ์ของบุคคล
นั้นดูไม่เหมือนสิ่ งอําพราง
“ถามผูจ้ ดั การโง่เขลาของเธอเดี๋ยวนี้วา่ เธอจะทํายังไงกับความเสี ยหาย
ต่อชื่อเสี ยงของเธอ นี่เขียนไว้ในสัญญา ให้เธอเตรี ยมค่าตอบแทน!”
ประธานเย้ยหยันและโบกมือ
ในเวลาเดียวกัน อีกที่นึง
เมืองตอนบน สํานักงานใหญ่พรี โม่
นัน่ เป็ นอาคารที่สร้างขึ้นเป็ นพิเศษ ด้านนอกเป็ นแผ่นป้ายเครื่ องหมาย
การค้าของพรี โม่
“บอส ร้านนั้นสร้างปัญหาอีกแล้ว”
“รับประกันการเข้าสู่ สิบอันดับแรก เขาต้องบ้าแน่ ๆ”
“อาจเป็ นเพราะเขาถูกบังคับให้จนมุม แม้แต่กระต่ายก็ยงั กัดเมื่อจน
มุม เฮ้ ๆ จะฆ่าศัตรู ตอ้ งบ้าก่อน”
ผูบ้ ริ หารระดับสู งของบริ ษทั สองสามคนกําลังนัง่ คุยกันและหัวเราะ
ด้านหน้าโต๊ะประชุมของพวกเขามีชายวัยกลางคนรู ปร่ างสู ง หน้าตา
ดีและอ่อนโยน เห็นได้ชดั ว่าเขาเป็ นคนใจดีและมีรอยยิม้ ที่อ่อนโยน
บนใบหน้า
“ได้ตรวจสอบเบื้องหลังของร้านนี้หรื อยัง?” ชายวัยกลางคนถาม
เขาเป็ นเจ้าของพรี โม่ หลิวหยวน
“บอสผมส่ งคนไปตรวจสอบแล้ว แต่สิ่งที่แปลกก็คือสํานักเทศกิจ
และสํานักกิจการพลเรื อนไม่สนใจพวกเรา” ผูจ้ ดั การวัยกลางคนใน
ชุดสู ทสี เบจกล่าวด้วยสี หน้างงงวย ด้วยภูมิหลังของร้านนี้และหลิว
หยวน มันจึงเป็ นเรื่ องง่ายสําหรับพวกเขาที่จะดําเนินการสื บสวน
อย่างไรก็ตามพวกเขาเจอแต่อุปสรรคมากมาย
นามสกุลของเจ้าของร้านพิกซี่ คือซูไม่ใช่ฉินหรื อมู่ เขามีอะไรคอย
สนับสนุน? ตระกูลหลิวเป็ นตระกูลที่ใหญ่เป็ นอันดับสามในเมือง
ฐานหลงเจียง นอกจากคนที่มีนามสกุลฉิ นและนามสกุลมู่ …คนอื่น
จะมาสร้างปัญหาง่าย ๆ ได้ยงั ไง?
“ตรวจสอบไม่ได้?” หลิวหยวน ขมวดคิว้ เล็กน้อย
ชายชราอีกคนครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่งและแนะนําว่า “ดูเหมือนร้านนี้จะไม่
ธรรมดา เด็กนี่เป็ นแค่หุ่นเชิดหรื อเปล่า? มีใครอยูเ่ บื้องหลังทั้งหมดนี้
หรื อเปล่า?”
ดวงตาของหลิวหยวนไหววูบขณะที่เขาพูด”ฉันจะติดต่อนายก
เทศมนตรี ในภายหลัง ส่ งคนไปเฝ้าหน้าร้าน แจ้งให้ฉนั ทราบถึง
สถานการณ์ล่าสุ ดที่นนั่ ”
“ครับบอส”
“โอ้ ไม่นะ บอส!”
ทันใดนั้นประตูหอ้ งประชุมก็เปิ ดออกและเลขาหนุ่มที่ตื่นตระหนกก็
รี บวิง่ เข้ามา
นัน่ คือเลขาของหลิวหยวน เขามีเลขาเป็ นผูช้ ายมาตลอด
“เอ๊ะ?”
หลิวหยวนขมวดคิ้ว เลขาของเขาจะไม่เป็ นแบบนี้ เว้นแต่จะมีเรื่ อง
ร้ายแรง
“พูดมา”
“บอสดูวดิ ีโอนี้สิ”
เลขาหนุ่มรี บวิง่ ไปหาและยืน่ โทรศัพท์ให้หลิวหยวน
ในขณะที่ทุกคนในโลกอินเทอร์เน็ตกําลังสงสัยร้านขายอสู ร จู่ ๆ ก็มี
วิดีโอบางส่ วนที่ถ่ายโดยบุคคลทัว่ ไปถูกโพสต์บนฟอรัมอสู ร
ในวิดีโอคือร้านค้า
ป้ายของร้านคือ “พิกซี่”
ป้ายไฟส่ องสว่างภายใต้ทอ้ งฟ้ายามคํ่าคืน กล้องค่อย ๆ เลื่อนไปที่หน้า
ประตูร้าน ประตูมีรูปปั้นและบันไดกว้างทําให้ดูเหมือนคฤหาสน์
หลังใหญ่
อย่างไรก็ตามสิ่ งที่สะดุดตาที่สุดคือเงาขนาดใหญ่ขา้ งประตู
มันคือมังกร
การถ่ายทําไม่ชดั เจนเนื่องจากดูเหมือนว่าจะเป็ นเวลากลางคืน แต่ก็
บอกได้วา่ มันคือมังกร ดูเหมือนมีบางอย่างโผล่ข้ ึนมาจากร่ างของ
มังกร ราวกับว่าเปลวไฟกําลังโบกสะบัด
จํานวนการดูวดิ ีโอเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ ว ดึงดูดความคิดเห็นนับไม่ถว้ น
โดยเฉพาะอย่างยิง่ ความคิดเห็นที่มีคาํ นําหน้าว่า OP “OP นายล้อฉัน
เล่นเหรอ? นัน่ คือมังกรเพลิงนรกใช่ไหม?”
“ดูเหมือนมังกร”
“มันโตเต็มวัยแล้ว แต่น่าจะเพิ่งถึงวัยดูจากรู ปลักษณ์ของมัน”
“OP นี่คือมังกรเพลิงนรก? หยุดล้อเล่น ฉันพนันห้าสิ บเซ็นต์วา่ นี่คือ
มังกรดิน”
“ตัดออก มีเวอร์ชนั HD ในวิดีโออื่น นี่คือของจริ ง ฉันกําลังจะไป
ร้านนี้แล้ว ฉันต้องการเห็นหน้าของตัวเองติดสิ บอันดับแรกของลีก
นักรบในครั้งนี้!”
มีความคิดเห็นมากมายด้านล่าง
คราวนี้ความคิดเห็นค่อนข้างไปในทิศทางเดียว แต่ดึงดูดความอยาก
รู ้อยากเห็นมากมาย บางคนถึงกับอ้างว่าเคยเห็นมังกรเพลิงนรกตัว
จริ งที่ทางเข้าร้านขายอสู รพิกซี่
ความคิดเห็นยังคงดําเนินต่อไปและทุกคนรอคําตอบที่ชดั เจน
“นัน่ คือ…มังกรเพลิงนรก!”
ดวงตาของหลิวหยวนหรี่ ลงเล็กน้อยขณะมองมังกรที่หน้าจอ แม้วา่
การถ่ายจะไม่ค่อยชัดเจนนักและอาจเป็ นเพราะสถานที่น้ นั โทรม
เกินไปเนื่องจากไม่มีโคมไฟบนถนน แต่กส็ ามารถบอกได้ทนั ทีวา่
มันคือมังกรเพลิงนรก! มังกรชั้นยอดที่หายากมาก!
ในฐานะคนที่เปิ ดร้านขายอสู รมาหลายปี ข้อสังเกตของเขาเกี่ยวกับ
อสู รทุกชนิดสามารถอธิบายได้วา่ เป็ นเรื่ องละเอียดอ่อน ไม่มีทางที่
เขาจะเข้าใจผิด
ร้านนั้นเอามังกรเพลิงนรกไว้ที่ทางเข้าจริ ง ๆ นี่เป็ นการแสดงความ
มัน่ ใจของพวกเขาหรื อเปล่า?
ใบหน้าของหลิวหยวนมืดลง ไม่วา่ มังกรเพลิงนรกจะมาจากไหน แต่
การที่ร้านนี้สามารถหาได้แสดงให้เห็นว่าร้านนี้ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่
คิด มันไม่ง่ายเหมือนคนรวยที่ใช้เงินเพื่อจ้างคนดังมาเป็ นพรี เซนเตอร์
เราต้องรู ้วา่ มังกรหายากระดับแนวหน้าแบบนั้นไม่ใช่สิ่งที่ซ้ื อได้ดว้ ย
เงิน ต้องใช้อาํ นาจ
ท้ายที่สุดมันเป็ นอสู รมังกรชั้นยอด หากได้รับการฝึ กฝนอย่างถูกต้อง
มันสามารถใช้เป็ นอสู รหลักในการต่อสู โ้ ดยปรมาจารย์ที่มีชื่อเสี ยง
ยิง่ ไปกว่านั้นมันยังสามารถยกระดับสถานะของนักรบอสูรกิตติมศักดิ์
ให้เหนือกว่าใครอื่นได้
“บัดซบ!”
เขาออกแรงด้วยฝ่ ามือและโทรศัพท์กถ็ ูกบดขยี้
ผูบ้ ริ หารคนอื่น ๆ และเลขาหนุ่มต่างตกใจ เมื่อเห็นสี หน้าดุร้ายของ
เขา พวกเขาไม่เคยเห็นเขาเสี ยความสงบแบบนั้นมาก่อน
ผูบ้ ริ หารมองหน้ากันและตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“เตรี ยมรถ ฉันต้องการกลับไปตระกูลหลิว”
“อ๊ะ โอ้ ครับ ครับ…”
ก่อนออกเดินทาง หลิวหยวนกล่าวกับผูบ้ ริ หารอย่างเย็นชาว่า “พวก
นายส่ งคนไปจับตาดูร้านนี้ ฉันอยากรู ้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นนั่ !”
พวกเขาสองสามคนรี บตอบตกลง แต่หวั ใจของพวกเขาเต้นรัว
เมื่อเวลาผ่านไปร้านขายอสู รพิกซี่กม็ ีชื่อเสี ยงมากขึ้นเรื่ อย ๆ ใบหน้า
ที่แท้จริ งของอสู รมังกรนอกร้านขายอสู รถูกสื่ อบางแห่งจับภาพ มัน
คือมังกรเพลิงนรกที่ลือลัน่ ไปทัว่ เมือง!
ทันใดนั้นโลกอินเทอร์เน็ตทั้งเมืองหลงเจียงก็เดือดพล่านไปด้วย
ความตื่นเต้น!
 ตอนที่ 256 ตระกูลหลิว
ผูค้ นนับไม่ถว้ นที่เห็นวิดีโอต่างก็ตกใจกับฉากนี้มาก!
อสู รมังกรชั้นยอดที่ล้ าํ ค่าเช่นนี้ควรถูกใช้เป็ นสุ นขั เฝ้าหน้าร้านหรอ?
ร้านนั้นเรี ยกได้วา่ ท้าทายสวรรค์!
“มันคือมังกรเพลิงนรกจริ ง ๆ ไม่บา้ ไปเหรอ? ร้านนี้มีภูมิหลังแบบ
ไหน? ดูเหมือนว่าจะโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้?”
“เยีย่ มมาก แม้วา่ เราจะไปที่นนั่ เพียงเพื่อดูมงั กรเพลิงนรก แต่กถ็ ือ
เป็ นการเดินทางที่คุม้ ค่า!”
“ฉันไม่สามารถทนได้อีกแล้ว บ้าจริ ง แฟน ๆ มังกรไปกันเถอะ!”
“สิ่ งที่ฉนั พูดก่อนหน้านี้เป็ นเรื่ องจริ ง โอ้พระเจ้ามังกรเพลิงนรก
ปรากฏตัวในเมืองฐานหลงเจียงของเรา ตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่คือครั้งแรกที่
เคยได้ยนิ !”
“ฮ่าฮ่าขอแจ้งให้ทุกคนทราบว่าราคาตัว๋ รถไฟไปยังย่านดวงดาวมืด
เพิ่มขึ้นเป็ น 370!”
“ตัว๋ เข้าย่านเมืองทรุ ดโทรมราคาแพงขนาดนี้? นายล้อเล่นหรื อเปล่า
นายจะไปย่านเมืองทรุ ดโทรมหรื อเมืองตอนบนเนี่ย”
ข้อสงสัยที่แพร่ กระจายไปทัว่ อินเทอร์เน็ตหายไปในทันที วิดีโอที่
ถ่ายโดยสื่ อเปรี ยบเสมือนการตบหน้าผูค้ นที่ลอ้ เลียนและสงสัยก่อน
หน้านี้ มีวดิ ีโอและรู ปภาพเป็ นหลักฐานยืนยัน
ข้อความทั้งหมดที่มีขอ้ สงสัยเกี่ยวกับร้านขายอสู รพิกซี่ถูกเลื่อนลง
ไปที่ดา้ นล่างของความคิดเห็น ถูกแทนที่ดว้ ยความคิดเห็นที่ตื่นเต้น
และสงสัย
การปรากฏตัวของมังกรเพลิงนรกที่หายากได้จุดประกายแฟน ๆ
ของอสู รประเภทมังกร
นักรบอสู รทุกคนศึกษาอสู ร
ในขณะที่พวกเขาศึกษาอสู ร แต่ละคนจะมีความชอบเป็ นพิเศษต่อ
อสู รบางตัว
ในฐานะหัวหน้าของอสู รทั้งหมด มังกรได้รับความนิยมมากที่สุด
และโดยเฉพาะอย่างยิง่ ในบรรดามังกรทั้งหมดจํานวนแฟน ๆ ของ
มังกรเพลิงนรกมีมากมาย มากกว่าดาราบางคน แฟน ๆ บางคนไม่ได้
เป็ นนักรบอสู ร บางคนเป็ นแค่คนธรรมดา
ท้ายที่สุดแล้วนอกจากนักรบอสู รแล้วยังมีคนธรรมดาอีกมากมายใน
ยุคนี้
เนื่องจากความบกพร่ องในยีน พวกเขาจึงไม่สามารถปลุกพลังและ
กลายเป็ นนักรบอสู รได้ อย่างไรก็ตามสิ่ งนี้ไม่ได้ลบความรักที่พวก
เขามีต่อนักรบอสู ร ในทางตรงกันข้าม ความหลงใหลในอสู รของ
พวกเขานั้นรุ นแรงยิง่ กว่านักรบอสู รบางคน
เนื่องจากวิดีโอมังกรเพลิงนรกมีคุณภาพสู งและเป็ นของแท้ ชื่อเสี ยง
ของร้านขายอสู รพิกซี่ในอินเทอร์เน็ตหลงเจียงจึงถึงจุดสู งสุ ด ผูค้ น
นับไม่ถว้ นรี บจองตัว๋ และรี บไปที่ร้านเพื่อดูดว้ ยตาของพวกเขาเอง ..
ต้องใช้เงินเพียงไม่กี่ร้อยเหรี ยญเพื่อดูมงั กรเพลิงนรกด้วยตา สําหรับ
แฟนอสู รบางคนนัน่ เป็ นเหมือนของขวัญ!
ค่ายดวงดาวมู่
ชั้นบนสุ ด
“นี่…ร้านนี้มีมงั กรเพลิงนรกจริ ง ๆ เหรอ?”
ประธานมองแท็บเล็ตที่เลขาของเขามอบให้ เขาตะลึงเล็กน้อย
มู่ซวงว่านนัง่ ในขณะที่ซ่งลู่ยนื พวกเธอมีใบหน้ายิม้ แย้ม พวกเธอได้
ยินข่าวแล้ว ความกังวลก่อนหน้านี้ของพวกเธอหายไปอย่างสิ้ นเชิง
ด้วยมังกรเพลิงนรก ร้านค้านั้นเกินความคาดหมายของพวกเขาไปแล้ว
นี่เป็ นสิ่ งที่ดีสาํ หรับพวกเธอ
“ตอนนี้ความคิดเห็นเชิงลบต่อคุณมู่หายไปแล้ว หลายคนยังมาขอ
โทษ”
“ถูกต้องมรดกของร้านนี้เกินความคาดหมายของเรา” ซ่งลู่และมู่ซวง
ว่านยิม้ ประธานมองไปที่ท้ งั สอง “ดูเหมือนว่าเจ้าของร้านนี้จะไม่ได้
บ้า เขาสามารถหาอสู รมังกรที่หายากชั้นยอดอย่างมังกรเพลิงนรกได้
ดูเหมือนว่าพรี โม่ของตระกูลหลิวจะตกอยูภ่ ายใต้แรงกดดันแล้ว”
ผูห้ ญิงทั้งสองมีรอยยิม้ บนใบหน้าเป็ นเรื่ องดีสาํ หรับพวกเธอที่ตระกูล
หลิวต้องทนทุกข์ทรมาน
“ซ่งลู่ทาํ ให้คนหันมาสนใจร้านนี้ เดี๋ยวนี้ ส่ งคนไปตรวจสอบสถานที่
และอัพเดทข้อมูลล่าสุ ดให้เราทราบตลอดเวลา” ประธานกล่าว “เรา
คงไม่ตอ้ งกังวลมากนักถ้าเรารู ้วา่ มีมงั กรเพลิงนรก เราเกือบจะยกเลิก
ข้อตกลงไปแล้วด้วยซํ้า โชคดีที่ข่าวทางอินเทอร์เน็ตมาทันเวลา”
“ใช่ ใช่” ซ่งลู่พยักหน้า มู่ซวงวานมีรอยยิม้ บนใบหน้า ดวงตาของ
เธอกระพริ บในขณะนี้เธอกําลังคิดเรื่ องอื่น
เนื่องจากร้านค้ามีมงั กรเพลิงนรก การพบกับปรมาจารย์ดาบก่อนหน้า
นี้น่าจะเป็ นเรื่ องจริ ง
ตอนแรกเธอยังลังเล แต่ดูเหมือนว่าเธอจะต้องรายงานเรื่ องนี้กบั ปู่
ของเธอจริ ง ๆ
ที่ร้านค้า
ซูผงิ ตระหนักว่าหลังจากเปิ ดตัวแพ็คเกจ ความนิยมของร้านก็เพิ่มขึ้น
อย่างรวดเร็ ว แม้วา่ เขาจะรับและส่ งลูกค้าไปจํานวนมาก แต่กม็ ีคน
เข้ามาในร้านมากขึ้นเรื่ อย ๆ แถวยาวมาก
อย่างไรก็ตาม …
คราวนี้ภายในร้านไม่มีความวุน่ วายมีแต่เสี ยงกระซิบ
มังกรเพลิงนรกที่ทางเข้าดูน่ากลัวเกินไป บางคนที่เดินเข้ามาในร้าน
ทําเหมือนแอบเข้ามา
พวกเขาไม่กล้าส่ งเสี ยงเพราะกลัวมังกรจะตกใจ
ยิง่ ไปกว่านั้นร้านค้าแห่งนี้สามารถที่จะมีมงั กรเพลิงนรกที่น่ากลัวตัว
นี้เฝ้าประตูอยู่ เบื้องหลังของร้านอาจจะน่ากลัวและไม่มีใครกล้าก่อ
ปั ญหาที่นี่
“การฝึ กฝนทัว่ ไป 100,000” ซูผงิ กล่าว
เบื้องหน้าของเขาเป็ นเด็กหนุ่มที่ดูอ่อนโยน เขาดูประหม่า ขณะที่เขา
พยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะจ่ายเงินอย่างรวดเร็ ว
“กรุ ณานําอสู รของคุณออกมา”
“เอ่อ ครับ”
ชายหนุ่มรี บเรี ยกอสู รของเขา มันคืออสู รเนินทรายระดับสี่
อสู รเนินทรายเป็ นเหมือนแมวตัวใหญ่ที่มีขนสี น้ าํ ตาล มันเป็ นอสู ร
ประเภทหิ นที่วอ่ งไว เหมาะสําหรับการต่อสู ใ้ นสภาพแวดล้อมที่เป็ น
ทราย
ซูผงิ เรี ยกถังยูห่ รานให้มาดูแลอสู รเนินทราย
ถังยูห่ รานดูมืดมน เธอเดินออกไปเพื่อนําอสู รเข้าไปในร้าน เธอ
ต้อนรับผูค้ นมากมาย แต่เธอก็ตระหนักว่าไม่มีใครจําเธอได้ เธอไม่รู้
ว่าเธออยูใ่ นสถานที่ที่เส็งเคร็ งและห่างไกลแบบไหน
ในความเป็ นจริ ง นี่เป็ นครั้งแรกที่เธอเริ่ มสงสัยในชื่อเสี ยงของตัวเอง
ในขณะที่เด็กหนุ่มจากไป ชายหนุ่มร่ างกํายําที่อยูข่ า้ งหลังเขาก็กา้ วมา
ข้างหน้าทันที และกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระตือรื อร้น
“ผมต้องการแพ็คเกจที่ดีสุดที่สามารถรับประกันการเข้าสู่ หา้ อันดับ
แรกได้” ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาไม่ได้คาดหวังว่าลูกค้ารายใหญ่จะปรากฏตัว
ในเร็ ว ๆ เร็ วขนาดนี้
“คุณรู ้ไหมว่าราคาเท่าไหร่ แพ็คเกจนัน่ มีราคาเริ่ มต้นที่ 10 ล้าน
จากนั้นเราจะเพิ่มบริ การตามการจัดอันดับที่ตามมา ค่าประกันส่ วน
ใหญ่จะอยูท่ ี่ 30 ล้าน”
“ผมรู ้ ผมรู ้ เงินไม่ใช่ปัญหา ยังมีที่วา่ งไหม” ชายหนุ่มรี บถาม
“มี”
ชายหนุ่มดีใจมาก และพูดทันทีวา่ “ผมซื้อ”
ซูผงิ มองเขาและพูดว่า “ในการซื้อแพ็คเกจสิ บอันดับแรก อสู รของ
คุณต้องอยูใ่ นระดับหก คุณมีไหม?”
“มี ๆ”
ชายหนุ่มเปิ ดพื้นที่สญ
ั ญาของเขาอย่างรวดเร็ ว และอสู รระดับหก
สองตัวก็กระโดดออกมา ตัวนึงคือไต้ฝนระดั
ุ่ บหกและอีกตัวคือเงา
ระดับหก
ไต้ฝนเป็ ุ่ นอสู รธาตุระดับ 6 ในขณะที่ เงา เป็ นอสู รประเภทปี ศาจ มัน
ทรงพลังมากและเก่งในการลอบสังหาร
“คุณคิดว่าตัวไหนดีกว่ากัน?” ชายหนุ่มมองไปที่ซูผงิ และถามอย่าง
ประหม่า เขากลัวว่าทั้งสองจะไม่เป็ นไปตามเงื่อนไขของซูผงิ
ซูผงิ มองไปที่อสู รทั้งสอง เขาครุ่ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่งและมัน่ ใจว่าเงา
น่าจะดีกว่า
“เงา”
“จริ งเหรอ? เยีย่ มเลย!” ชายหนุ่มกําหมัดแน่นด้วยความประหลาดใจ
ซูผงิ กล่าวว่า “จ่ายเงินมัดจําก่อน 10 ล้าน หากไม่ร่วมมือกับบริ การที่
ตามมา จะไม่คืนเงินมัดจํา”
ชายหนุ่มพยักหน้า”ผมเห็นแพ็คเกจแล้ว ผมเตรี ยมพร้อมมาแล้ว”
“ดีเลย”
ซูผงิ ยืน่ สัญญาแพ็คเกจให้เขา “ลองดูสิ ถ้าไม่มีปัญหาก็เซ็นสัญญา
เลย”
ท้ายที่สุดมันเป็ นเงินรวมหลายสิ บล้าน มันไม่ใช่การซื้อขายง่าย ๆ
ดังนั้นจึงต้องมีสญ
ั ญา
ชายหนุ่มอ่านสองครั้งและยืนยันว่าไม่มีปัญหา จากนั้นเขาใช้โทรศัพท์
โอนเงินให้กบั ซูผงิ
เมื่อซูผงิ ได้ยนิ เสี ยง “ดิ๊งด็อง” ยืนยันจํานวนเงินที่โอน เขาพยักหน้า
เล็กน้อยและระบุวา่ อีกฝ่ ายเซ็นเอกสารได้ เขายืน่ ปากกาให้
ชายหนุ่มรี บเซ็นชื่อซูผงิ มองหลิวปิ ง?
“คุณมาจากตระกูลหลิวใช่ไหม?” ซูผงิ ถาม
ซูผงิ มีความเข้าใจเกี่ยวกับตระกูลใหญ่ในเมืองฐานหลงเจียงรองจาก
ตระกูลฉิ น มู่และหลิว ตระกูลที่สี่คือเย่และที่หา้ คือโจว ผูเ้ ป็ นแชมป์
ของสถาบันฟี นิกซ์ เย่ห่าวมาจากตระกูลเย่ ..
มีหลายคนที่มีนามสกุลหลิวแต่การมีเงินหลายสิ บล้านได้ต้ งั แต่อายุ
ยังน้อย ซูผงิ อดที่จะเชื่อมโยงเขากับตระกูลหลิวไม่ได้จริ ง ๆ
 ตอนที่ 257 ยืมอสู ร
“คุณโปรดอย่าเข้าใจผิด”
เมื่อหลิวปิ งเห็นสี หน้าของซูผงิ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เขาพูดทันทีวา่ “ผมมาจากตระกูลหลิวจริ ง ๆ แต่ตระกูลหลิวมีตระกูล
ย่อยมากมาย ครอบครัวของเราแยกจากตระกูลหลิวหยวนมาหลาย
ชัว่ อายุคน ผมไม่มีเจตนาร้ายที่นี่ ผมสัญญา!”
ซูผงิ มองเขาอย่างลึกซึ้งและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ไม่สาํ คัญว่าคุณจะมี
ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ งหรื อเปล่า คุณเป็ นลูกค้าของผม ถ้าคุณจ่ายเงิน
ตราบใดที่คุณไม่ทาํ ผิดกฎก็ไม่มีปัญหา”
หลิวปิ งถอนหายใจด้วยความโล่งอกและยิม้ “ผมชอบความตรงไป
ตรงมาของคุณ!”
ซูผงิ ไม่ได้พดู อะไรอีก เขาเรี ยกถังยูห่ รานและให้เธอพาเงาไป
ถังยูห่ รานได้ฟังการสนทนาของพวกเขาแล้ว เมื่อเธอได้ยนิ พวกเขา
พูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลหลิว เธอก็เดาได้ทนั ทีวา่ เขาอาจจะ
เป็ นลูกหลานของตระกูลใหญ่ เธอเดินเข้าไปหาทันทีพร้อมกับยิม้ ให้
เธอคิดว่าอย่างน้อยเขาก็ตอ้ งเป็ นลูกหลานของตระกูลที่มีชื่อเสี ยง เขา
น่าจะได้ยนิ อะไรเกี่ยวกับเธอบ้าง?
เธอรู ้วา่ เธอถือว่าเป็ นหนึ่งในคนที่เก่งสุ ดในบรรดารุ่ นหลานของ
ตระกูลใหญ่ในเขตอนุทวีป
“สวัสดี ขออสู รของคุณหน่อย”
หัวใจของถังยูห่ รานเต็มไปด้วยความสุ ข แต่เธอแสร้งทําเป็ นเย็นชา
นี่คือการแสดงออกตามปกติของเธอเมื่อเธออยูข่ า้ งนอกตลอดทั้งปี
ดังนั้นจึงจําเธอได้ง่าย
หลิวปิ งมองมาและตกใจ
ถังยูห่ รานดีใจที่ได้เห็นท่าทางของเขา
หลิวปิ งหันไปหาซูผงิ และร้องอุทาน “คุณพบพนักงานคนนี้ที่ไหน
เธอสวยมาก!”
เขาได้รับการข่มขู่จากมังกรเพลิงนรกที่ทางเข้า และไม่ได้สงั เกตร้าน
นี้อย่างละเอียด เขาไม่คาดคิดว่านอกจากจะมีอสู รชั้นยอดแล้ว แม้แต่
พนักงานบริ การก็มีคุณภาพสู งสุ ด!
ด้วยหน้าตาที่ดีเช่นนี้ เธอสามารถเปิ ดตัวในฐานะดาราได้อย่างแน่นอน!
ซูผงิ มองไปที่ถงั ยูห่ รานและพูดว่า “ผมเจอเธอที่ริมถนน และเอาเธอ
มาทํางานที่ร้าน”
หลิวปิ งตกใจ เขายกนิ้วให้ซูผงิ “เยีย่ ม!”
ถังยูห่ รานฟังทั้งสองคนจากด้านข้าง เมฆมืดรวมตัวอยูเ่ หนือหัวของ
เธอ และเธอเกือบจะเป็ นบ้า
เธอกัดปาก เมื่อเธอเห็นการจ้องมองของซูผงิ เธอรู ้สึกว่าซูผงิ มอง
ความตั้งใจของเธอออก แววตาสบาย ๆ นั้นมีคาํ เตือนเป็ นนัย ๆ เธอ
รู ้สึกโกรธ
นายมองอะไร!
ฉันยืนอยูท่ ี่นี่มานานแล้ว นายดึงดูดลูกค้าแบบไหนเข้าร้านเก่า ๆ นี่
ไม่มีใครมีไหวพริ บ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ทาํ แบบนี้!
เธอยํา่ เท้า หันหลังและรี บพาเงาเข้าไปหลังร้าน
เงาไม่เต็มใจเล็กน้อยที่จะแยกทางกับเจ้าของของมัน แต่มนั รู ้สึกได้วา่
สิ่ งมีชีวติ ที่ดึงมันออกมานั้นน่ากลัวมาก และมันทําได้เพียงมองไปที่
เจ้าของของมันด้วยนํ้าตาคลอเบ้า ขณะที่อาํ ลาเขา
หลังจากส่ งความคิดที่จะปลอบประโลมเงา หลิวปิ งก็โบกมือและ
กล่าวคําอําลา
หลังจากดูการจากไปของเงาหลิวปิ งพูดกับซูผงิ และกล่าวว่า “โปรด
ดูแลเงาของผมด้วยนะครับ หากคุณต้องการความช่วยเหลือจากผม
โทรหาผมได้เลย นี่คือเบอร์ผมครับ”
ซูผงิ พยักหน้า เขาจดลงในบันทึกของลูกค้า
หลิวปิ งลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง แต่เขาก็ยงั เขียนมันลงไปแม้วา่ เขาจะอายุ
น้อย แต่เขาก็มีตาํ แหน่งมากมาย นอกเหนือจากการเป็ นนักรบอสู ร
แล้ว เขายังมีตาํ แหน่งเป็ นผูจ้ ดั การในบริ ษทั สาขาของครอบครัวอีก
ด้วย รายละเอียดมักจะถูกเก็บเป็ นความลับ
ซูผงิ เหลือบมองและเก็บสมุดบันทึกของลูกค้าไว้ “ผมจะให้อาหาร
อสู รเงาของคุณในระหว่างขั้นตอนการฝึ กตามสถานการณ์ ค่าอาหาร
อสู รมีราคาที่ชดั เจน จะมีการบันทึกวิดีโอระหว่างการให้อาหาร
พรุ่ งนี้มาที่นี่ มารอดูผลของการฝึ กฝนช่วงแรกกัน”
หลิวปิ งรู ้ดีถึงขั้นตอนต่าง ๆ ของแพ็คเกจ “10 อันดับแรก” นอกจากนี้
เขายังอ่านรายชื่ออาหารอสู รที่ร้านของซูผงิ ใช้ดว้ ย
แม้วา่ ราคาของอาหารอสู รจะแพงมาก แต่กเ็ ป็ นส่ วนหนึ่งของราคา
แพ็คเกจ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับไม่วา่ จะยังไงก็
ตามจํานวนเงินสู งสุ ดที่เขาจะจ่ายคือ 30 ล้าน
ด้วยวิธีน้ ีสถานะของเขาในตระกูลจะเพิ่มขึ้น และทรัพยากรที่เขาได้รับ
จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ผลประโยชน์เกิน 30 ล้าน “ไม่มีปัญหา ให้ผมมา
พรุ่ งนี้?”
หลิวปิ งแปลกใจเล็กน้อยระหว่างวันนี้ถึงพรุ่ งนี้มีเวลาเท่าไหร่ เขาจะ
เห็นผลการฝึ กซ้อมในช่วงเวลาสั้น ๆ ได้ยงั ไง?
“ใช่ พรุ่ งนี้” ซูผงิ พยักหน้า
หลิวปิ งมองไปที่ซูผงิ สองสามครั้ง เขาพยักหน้าหลังจากยืนยันว่าเขา
ไม่ได้ลอ้ เล่น “โอเค พรุ่ งนี้ผมจะมาหาคุณ”
“ได้เลย”
หลังจากส่ งหลิวปิ ง ซูผงิ ก็รับบริ การลูกค้าที่อยูข่ า้ งหลัง
ซูหลิงเยวีย่ โน้มตัวและถามอย่างสงสัย “พี่ คนนั้นมาจากตระกูลหลิว?
หลิวหยวนที่เขาพูดถึงคือใคร?”
ในขณะที่ซูผงิ ลงทะเบียนลูกค้าเขาตอบว่า “เจ้าของพรี โม่”
“เจ้าของพรี โม่?” ซูหลิงเยวีย่ ประหลาดใจ เธอเคยได้ยนิ เกี่ยวกับร้านค้า
ในเครื อขนาดใหญ่น้ ีหลายครั้ง ยิง่ ไปกว่านั้นพวกเขาเพิ่งแข่งขันบด
ขยี้กนั ด้วยโปรโมชัน่
“พี่รู้ได้ไง?” ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่ซูผงิ แปลก ๆ พวกเขาไม่เคยมี
ปฏิสมั พันธ์กบั พรี โม่มาก่อน ดังนั้นซูผงิ จะใส่ ใจกับเรื่ องนี้ได้ยงั ไง
แม้วา่ พวกเขาจะเพิ่งแข่งขัน แต่ซูผงิ ก็ยงุ่ กับการรับลูกค้ามากมาย เอา
เวลาที่ไหนไปตรวจสอบ?
“ฉันค้นหาทางออนไลน์ ฉันจะไม่รู้ได้ยงั ไง?” ซูผงิ ตะคอก
“พี่ตรวจสอบเรื่ องนี้เมื่อไหร่ ?”
“เมื่อวาน”
“เมื่อวานนี้?”
ซูหลิงเยวีย่ ตกใจ
เมื่อวานนี้โฆษณาของมู่ซวงว่านยังไม่ได้เปิ ดตัว และร้านค้าก็ยงั ไม่ได้
รับการโปรโมตอย่างเป็ นทางการ ซูผงิ คิดยังไงถึงตรวจสอบพรี โม่
เป็ นไปได้ไหมที่ซูผงิ คาดว่าจะต้องมีความขัดแย้งกับร้านนี้มาก่อน!
เธอมองซูผงิ อย่างสงสัย ผูช้ ายคนนี้ฉลาดขนาดนี้ต้ งั แต่เมื่อไหร่ เขา
จะทํานายอนาคตได้เลยหรื อไง?
ซูผงิ ไม่สนใจซูหลิงเยวีย่ เขาบอกให้เธอไปเล่นที่อื่นและอย่ารบกวน
เขา
ซูหลิงเยวีย่ เม้มริ มฝี ปาก และกลับไปที่เลานจ์ดว้ ยความสับสน จากนั้น
เธอก็เข้าอินเทอร์เน็ต และยังคงให้ความสนใจกับสิ่ งที่เกิดขึ้นบนโลก
ออนไลน์ หากมีอะไรเกิดขึ้นเธอจะได้เตือนซูผงิ ได้ทนั เวลา
ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิว
ที่นี่คือสํานักงานใหญ่ของตระกูลหลิว แม้วา่ จะเรี ยกว่าบ้าน แต่มี
สวนขนาดใหญ่
มันต้องใช้เวลามากกว่าสิ บนาทีในการวนรอบที่แห่งนี้ บ้านพักตระกูล
หลิวตั้งอยูใ่ นย่านหัวมังกรที่หรู หราสุ ดของเมืองตอนบน
ในขณะนี้รถคันหรู พงุ่ เข้ามาในบ้านพักตระกูลหลิว
ตามทิวทัศน์ของสวนที่คดเคี้ยว มันวนไปรอบ ๆ นํ้าตกและหิ นเทียม
สระนํ้าและมาถึงวิลล่าที่สวยงาม
มีตน้ ไม้มากมายอยูด่ า้ นนอกวิลล่า วิลล่าดูเหมือนบ้านไม้โบราณมี
ทหารยามสองสามคนสวมชุดเกราะสี เขียวยืนอยูท่ ี่ทางเข้า พวกเขา
เป็ นผูพ้ ิทกั ษ์มงั กรฟ้าที่ยอดเยีย่ มที่สุดของตระกูลหลิว พวกเขาทรง
พลังมาก แต่ละคนเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง!
รถคันหรู หยุดลง
หลิวหยวนเดินลงจากรถ
“ฉันต้องการพบหัวหน้าตระกูล ไปบอกท่านที”
“รอสักครู่ ครับ”
ผูพ้ ิทกั ษ์หนั หลังกลับและเข้าไปในวิลล่าไม้
ครู่ ต่อมาผูพ้ ิทกั ษ์กอ็ อกมาและแสดงท่าทางให้หลิวหยวน “หัวหน้า
ตระกูลรอคุณอยูข่ า้ งใน”
หลิวหยวนจัดเสื้ อผ้าของเขาเล็กน้อยแล้วเข้าไปในวิลล่า เขาขึ้น
บันไดไม้ไปชั้นสองและเห็นชายชราผมขาวนัง่ อยูใ่ นศาลาชั้นบน เขา
กําลังดื่มชาและเล่นหมากรุ ก
คนที่เล่นหมากรุ กกับชายชราผมขาวเป็ นผูอ้ าวุโสมังกรม่วง ใบหน้า
ของเขาแดงกํ่า ดวงตายาวและแคบของเขาเป็ นประกายด้วยความ
เฉียบคมเป็ นครั้งคราว
ท่าทางของหลิวหยวนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นผูอ้ าวุโสมังกร
ม่วง เขารี บพูดว่า”สวัสดีครับ ท่านหัวหน้าตระกูลและผูอ้ าวุโสมังกร
ม่วง”
ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงหันหัวเล็กน้อยมาชําเลืองมองเขา สี หน้าของเขา
อ่อนโยนขณะที่เขาพูด “อา หลิวหยวน”
“ผูอ้ าวุโส ผมขอให้ท่านมีสุขภาพที่ดี” หลิวหยวนกล่าวทันที
หัวหน้าตระกูลกําลังจ้องมองกระดานหมากรุ กอย่างตั้งใจ คิ้วของเขา
ขมวดแน่นมากขึ้น หลังจากนั้นครู่ หนึ่งเขาก็คลายหมากรุ กในมือ
ออกและไอเบา ๆ เขาหันไปหาหลิวหยวน และพูดว่า “ทําไมถึงมา
ในเวลานี้?”
หลิวหยวนเหลือบมองผูอ้ าวุโสมังกรม่วงข้าง ๆ เขา ลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง
และพูดว่า “หัวหน้าตระกูล ผมมาขอยืมอสู รของท่าน”
“โอ้?”
หัวหน้าตระกูลเลิกคิ้วและพูดว่า “ยืมอสู รของฉัน นายต้องการต่อสู ้
กับคนอื่นสิ นะ? มันคือตระกูลไหนล่ะ มู่หรื อฉิน?”
หลิวหยวนดูเขินอายเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดว่า “ผมไม่ได้ต่อสู ก้ บั
คนอื่น ผมขอยืมอสู รของท่านมาช่วยกูส้ ถานการณ์ในร้านค้า ลีก
นักรบกําลังจะเริ่ มขึ้นและร้านค้าทั้งหมดในเมืองกําลังพยายามอย่าง
เต็มที่เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสามารถของพวกเขา การแข่งขันมี
ขนาดใหญ่มาก ผมจึง … ”
 ตอนที่ 258 อสู รนรกแปดขุม
หัวหน้าตระกูลเข้าใจ เขาพูดด้วยสี หน้าเป็ นมิตรว่า “แน่นอน นาย
ต้องการยืมตัวไหน? มังกรหิ มะเขาดาบ หรื อ จิ้งจอกไฟเจ็ดหาง?”
เมื่อได้ยนิ เช่นนี้หลิวหยวนก็แสดงสี หน้าหนักใจ ขณะที่ค่อย ๆ พูดว่า
“หัวหน้าตระกูล…ผมต้องการอสู รนรกแปดขุม”
“ผมต้องการอสู รนรกแปดขุม?”
หัวหน้าตระกูลตกใจเล็กน้อย
เขาขมวดคิ้วและพูดด้วยสี หน้าจริ งจัง “นายแน่ใจหรอ?” หลิวหยวน
ยิม้ อย่างขมขื่น เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “หัวหน้าตระกูล
บอกตามตรงมีร้านขายอสู รกําลังแข่งขันกับเรา พวกเขาต้องการ
ผูกขาดอุตสาหกรรม พวกเขาประกาศแล้วว่าสามารถรับประกันการ
เข้าสู่ สิบอันดับแรกของลีกได้ พวกเขาหยิง่ ผยองมาก พวกเขายังจ้าง
ผูห้ ญิงจากตระกูลมู่มาเป็ นพรี เซนเตอร์โฆษณาร้านของตัวเอง”
“แม้วา่ เราจะทํางานร่ วมกับตระกูลมู่ แต่ตระกูลมู่มีความสัมพันธ์ที่
ซับซ้อนและเราไม่ได้มีวามสัมพันธ์กบั ผูห้ ญิงคนนั้นมากนัก ตอนนี้
ทุกคนในหลงเจียงรู ้จกั ร้านนี้ หากยังปล่อยต่อไปธุรกิจส่ วนใหญ่
ของพรี โม่จะถูกฉกไป ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอให้อสู รเทพ
ของท่านช่วยมาเป็ นหน้าเป็ นตาในร้าน”
หัวหน้าตระกูลขมวดคิ้ว
เขาไม่เคยคาดหวังให้ใครในเมืองฐานหลงเจียงกล้าแข่งขันกับตระกูล
หลิวในอุตสาหกรรมร้านขายอสู ร “ถ้าเป็ นเช่นนั้นนายก็สามารถใช้
มังกรหิ มะเขาดาบของฉันได้ ทําไมถึงต้องการอสู รนรกแปดขุม?”
หัวหน้าตระกูลพูดด้วยสี หน้าไม่พอใจ อสู รนรกแปดขุมเป็ นอสู ร
ต่อสู ท้ ี่แข็งแกร่ งที่สุดของเขา
โดยปกติแล้วเขาจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น น้อยมากที่จะนําไปที่
ร้านค้าและใช้เป็ นการแสดงนิทรรศการ
หลิวหยวนยิม้ อย่างขมขื่นและกล่าวว่า “ผมไม่รู้วา่ ร้านนั้นไปเอามังกร
เพลิงนรกมาจากไหน พวกเขาให้มนั เฝ้าที่ทางเข้าร้าน ทําให้หลายคน
ตกใจ หากไม่เป็ นเช่นนั้นผมคงสามารถทําให้พวกเขาทุกข์ทรมานได้
โดยใช้วธิ ีการของผม และคอนเน็คชัน่ ที่ผมสร้างขึ้นในช่วงหลายปี ที่
ผ่านมา…”
“มังกรเพลิงนรก?”
“เอ๊ะ?”
ไม่เพียงหัวหน้าตระกูลที่ตกใจ แม้แต่ผอู ้ าวุโสมังกรม่วงข้าง ๆ เขาก็
ยังหันมาจ้องเผยให้เห็นความตกใจ ขณะที่เขามองไปที่หลิวหยวน
อย่างจริ งจัง
การจ้องมองของปรมาจารย์ท้ งั สองคนที่มีตาํ แหน่งสู งทําให้หลิว
หยวนรู ้สึกอึดอัด เขารู ้สึกเย็น เหงื่อไหลซึ มกลางหลัง ราวกับว่า
ความลับทั้งหมดในใจถูกเปิ ดเผยอย่างสมบูรณ์ เขารี บก้มหัวลงเพื่อ
ไม่เปิ ดเผยความคิด เขายังกลัวที่จะเผชิญหน้ากับสองคนนี้
“นายแน่ใจนะ?”
การจ้องมองของหัวหน้าตระกูลเปลี่ยนไป ขณะที่เขาจ้องไปที่หลิว
หยวน
หลิวหยวนกล่าวด้วยเสี ยงสัน่ เครื อ”แน่ใจครับ ผมมีวดิ ีโอเป็ น
หลักฐาน…”
“ให้ฉนั ดูหน่อย?”
หลิวหยวนรี บหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและกดเล่นวิดีโอ จากนั้น
เขาก็ยนื่ มันให้กบั หัวหน้าตระกูลด้วยมือทั้งสองข้าง
หัวหน้าตระกูลหยิบมันขึ้นมาดู เขาแบ่งให้เพื่อนของเขาดูดว้ ย
ในไม่ชา้ ฉากก็ปรากฏบนหน้าจอ
เมื่อพวกเขาเห็นสิ่ งมีชีวติ บนหน้าจอ ท่าทางของพวกเขาก็เปลี่ยนไป
เล็กน้อย
มันเป็ นมังกรเพลิงนรกจริ ง ๆ ! มังกรระดับสู งหายากแบบนี้ปรากฏ
ตัวที่เมืองฐานหลงเจียง!
ใบหน้าของหัวหน้าตระกูลเปลี่ยนเป็ นสี เข้ม เขาไม่เคยได้ยนิ ข่าวใด ๆ
เกี่ยวกับอสู รตัวนี้ที่ปรากฏในเมืองฐานหลงเจียง แม้วา่ ตระกูลอื่น ๆ
จะต้องการปิ ดกั้นข่าว แต่สายลับที่เขาส่ งไปตามพื้นที่ต่าง ๆ ก็น่าจะ
ส่ งข้อมูลกลับมาได้
“ใครเป็ นเจ้าของร้านนี้?”
“จากผลการตรวจสอบในปั จจุบนั เป็ นชายหนุ่มที่มีนามสกุลซู ส่ วน
ใครอยูเ่ บื้องหลังเขาเรายังไม่พบ อย่างไรก็ตามผมได้ติดต่อคนใน
รัฐบาลของเมืองให้ช่วยตรวจสอบแล้ว แต่ดูเหมือนพวกเขาจะระวัง
ชายหนุ่มคนนี้เป็ นพิเศษ พวกเขาไม่พดู อะไรสักคํา”
“เป็ นอย่างนั้นหรอ?”
หัวหน้าตระกูลตกใจเล็กน้อยและขมวดคิ้ว
ซู?
ถ้าเป็ นตระกูลฉิ นหรื อตระกูลมู่ คนที่เขาส่ งไปในเมืองจะไม่ช่วยปกปิ ด
ท้ายที่สุดตระกูลหลิวของเขาก็อยูใ่ นเมืองฐานหลงเจียงเช่นกัน
“เป็ นไปได้ไหมที่กองกําลังภายนอกต้องการแทรกแซงเมืองฐาน
หลงเจียงของเรา?” ดวงตาของหัวหน้าตระกูลเป็ นประกายเย็นเยียบ
สถานการณ์ในเมืองฐานหลงเจียงได้รับการแก้ไขแล้ว โดยปกติจะ
ไม่มีกาํ ลังภายนอกมารบกวน แม้วา่ จะทําเช่นนั้นคนพวกนั้นก็จะถูก
ขับไล่ออกไป
แต่คราวนี้ดูเหมือนอีกฝ่ ายจะพุง่ เป้ามาที่ตระกูลหลิวของพวกเขา
ร้านขายอสู รแห่งนี้ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรกลับมาแย่งธุรกิจร้านขาย
อสู รของตระกูลหลิวไป
เป็ นแค่คนกล้าแย่งอาหารจากเสื อได้ยงั ไง?!
“ถ้ามันต้องการเปิ ดร้านขายอสู รในหลงเจียง มันต้องถามฉัน หลิว
เทียนจงก่อน!”
หัวหน้าตระกูลตะคอกและเปล่งกลิ่นอายอันทรงพลัง
แคร๊ ก แคร๊ ก!
เขายกมือขึ้น นิ้วของเขาแทงทะลุอากาศเหมือนดาบ
วังวนมืดค่อย ๆ ปรากฏและขยายใหญ่ข้ ึน กลิ่นอายน่ากลัวและลึกลํ้า
แผ่ออกมา
หลิวหยวนรู ้สึกว่าอุณหภูมิโดยรอบลดลงอย่างเร็ ว ราวกับว่ามันกําลัง
จะแข็งตัว หัวใจของเขาสัน่ อย่างไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเขารู ้วา่
อสู รประหลาดตัวใดที่หวั หน้าตระกูลเรี ยกมา
อสู รนรกแปดขุม!
นี่คืออสู รประเภทปี ศาจระดับเก้า!
ว่ากันว่าอสู รนรกแปดขุมนี้มีสายเลือดของราชาอสู ร หากพวกมันขึ้น
สู่ จุดสู งสุ ด มีโอกาสเล็กน้อยที่พวกมันจะพัฒนาเป็ นราชาอสู ร!
ในแง่ของมูลค่า อสู รนรกแปดขุมตัวนี้ใกล้เคียงกับมังกรเพลิงนรก
อย่างไรก็ตาม อสู รนรกแปดขุมตัวนี้ถึงจุดสู งสุ ดแล้ว!
มังกรเพลิงนรกที่ทางเข้าของร้านเพิ่งเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่ หากอสู รทั้งสอง
ถูกวางไว้ดว้ ยกัน มังกรเพลิงนรกจะเป็ นเหมือนทารกต่อหน้าอสู ร
นรกแปดขุมซึ่งอยูร่ ะดับสู งสุ ด
กลิ่นอายที่เยือกเย็นและน่ากลัวถูกปล่อยออกมาจากพื้นที่อญั เชิญ
อสู รร้ายขนาดใหญ่ที่ดุร้ายค่อย ๆ ก้าวออกมาและลอยอยูใ่ นอากาศ
นอกวิลล่า การเคลื่อนไหวของมันนุ่มนวลและเชื่องช้าราวกับว่ามัน
กลัวว่าจะทําลายวิลล่าหากออกแรงเพียงเล็กน้อย
หลิวหยวนมองไปที่ดวงตาเย็นชาและโหดร้ายคู่น้ นั และรู ้สึกว่าหัวใจ
ของเขาเต้นแรง แม้เขาจะรู ้วา่ หัวหน้าตระกูลอยูข่ า้ งเขาและมีใครบาง
คนควบคุมมันได้ แต่กลิ่นอายการสังหารของอสู รประเภทอสู รตัวนี้
ก็ยงั รุ นแรงเกินไป เขารู ้สึกว่าเขาสามารถถูกฆ่าได้ทุกเมื่อ!
ผูพ้ ิทกั ษ์มงั กรฟ้าด้านล่างวิลล่าคุกเข่าบนพื้น และแสดงความเคารพ
อย่างสู งต่ออสู รนรกแปดขุม อสู รนรกแปดขุมตัวนี้ไม่ได้เป็ นเพียง
อสู ร แต่มนั ยังฉลาดมากอีกด้วย มันมีความสุ ขกับสถานะที่สูงมากใน
ตระกูล แม้แต่คนชั้นบนของตระกูลก็ยงั ต้องทักทายมันด้วยความ
เคารพ
“ฉันจะให้นายยืมหลุมมืด อย่าทําให้ฉนั ผิดหวัง”
หลิวเทียนจงพูดอย่างเย็นชา ‘หลุมมืด’ เป็ นชื่อที่เขาตั้งให้กบั อสู ร
นรกแปดขุม
ร่ างกายของหลิวหยวนสัน่ สะท้าน ขณะที่เขาพูดอย่างรวดเร็ ว “ผมจะ
ไม่ทาํ ให้ท่านผิดหวัง”
ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงที่อยูด่ า้ นข้างมองอสู รนรกแปดขุมและกล่าวด้วย
รอยยิม้ ว่า “เป็ นเวลากี่ปีแล้วที่เราพบกันครั้งสุ ดท้าย กลิ่นอายหลุมมืด
ของพี่หลิวเพิม่ ขึ้นไม่นอ้ ยเลย มันน่าจะถึงจุดสู งสุ ดแล้วใช่ม้ ยั ?”
“ยังเร็ วเกินไป” หลิวเทียนจงตอบอย่างไม่แยแส
ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงยิม้ และไม่พดู อะไรอีก
“ฉันจะถามรัฐบาลเมือง ฉันอยากเห็นว่าพวกเขามีความกล้าขนาดนี้
ได้ยงั ไง พวกเขาได้เงินไปเท่าไหร่ เพือ่ ปกปิ ดสายตาของสายตระกูล
หลิว?”
หลิวเทียนจงหัวเราะเยาะด้วยความโกรธในดวงตา
หลิวหยวนตัวสัน่ และไม่กล้าที่จะพูด
“นายควรจะไปได้แล้ว”
“ครับ ขอบคุณหัวหน้าตระกูล” หลิวหยวนหันหลังกลับและพูดกับผู ้
อาวุโสมังกรม่วง “ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงผมขอตัวก่อน”
“เอาเลย ๆ” ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงยิม้
หลิวหยวนก้มหัวและถอยกลับ เมื่อเขามาถึงด้านล่างของวิลล่า เขา
เงยหน้าขึ้นและมองไปที่อสูรร้ายที่ดุร้ายกลางอากาศ หัวใจของเขา
สัน่ สะท้านขณะพูดความเคารพ “ผูอ้ าวุโสหลุมมืด…”
“ไม่จาํ เป็ นต้องพูดอะไรอีก นําไป”
เสี ยงที่เยือกเย็นดังขึ้นในหัวเขา
หลิวหยวนไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก เขากลัวอสู รนรกแปดขุมตัวนี้
มากกว่าการเผชิญหน้ากับหัวหน้าตระกูล ท้ายที่สุดมันเป็ นอสู ร
ประเภทปี ศาจที่ดุร้ายที่สุด กรณี ของพวกมันที่กลืนกินเจ้าของเป็ น
เรื่ องธรรมดา นับประสาอะไรกับคนอื่น
หลังจากขึ้นรถหรู แล้ว เขาก็สงั่ ให้โชเฟอร์ขบั กลับไปที่ร้าน
อสู รร้ายลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า และตามหลังรถหรู …
หลังจากดูการจากไปของอสู รนรกแปดขุม ผูอ้ าวุโสมังกรม่วงก็ถอน
สายตาและพูดกับหลิวเทียนจงว่า”เหตุผลเบื้องหลังที่ร้านนี้ได้รับมังกร
เพลิงนรกนั้นคงไม่ธรรมดา ในศาลาแลกเปลี่ยนเทพเจ้าเมื่อเร็ ว ๆ นี้
ไม่มีข่าวเกี่ยวกับธุรกรรมมังกร นายควรระมัดระวังและตรวจสอบ
อย่างละเอียด”
หลิวเทียนจงเหลือบมองและพยักหน้าเล็กน้อย “แน่นอน หากพวก
มันกล้าที่จะบุกเมืองฐานหลงเจียง รัฐบาลของเมืองจะไม่ทาํ อะไร
หากเป็ นฝ่ ายในท้องถิ่น ถ้าเป็ นคนนอก ฉันก็อยากจะดูวา่ เป็ นใครมา
จากไหน พวกมันไม่ได้ไปสร้างปัญหากับตระกูลโจวและตระกูลเย่
พวกมันมุ่งเป้าไปที่ตระกูลหลิวของฉัน พวกมันคิดว่าตระกูลหลิว
กลัน่ แกล้งได้ง่ายที่สุดหรื อไง?”
ดวงตาของผูอ้ าวุโสมังกรม่วงกะพริ บ ขณะที่เขาพูดว่า “พรุ่ งนี้ให้ฉนั
ไปดูให้ไหม?”
หลิวเทียนจงชําเลืองมอง เขาไม่มีอะไรจะปิ ดบังหรื อแสดงความ
เข้มแข็งต่อหน้าเพือ่ นเก่าคนนี้ แม้วา่ เขาจะโกรธอยูใ่ นใจ แต่เขาก็ยงั
มีความจองหองเมื่อเห็นมังกรเพลิงนรก
“ถ้าอย่างนั้นฉันคงจะต้องรบกวนนายหน่อย ฉันจะเลี้ยงเครื่ องดื่ม
เมื่อนายกลับมา”
“งั้นเรามาดื่มเหล้าไขกระดูกมังกรขวดนั้นกันเถอะ”
“ตาแก่ นายคงมองมันมานานแล้ว”
“ฮ่า ฮ่า…”
นอกร้าน
เมื่อเวลาผ่านไปมีคนมารวมตัวกันมากขึ้น
สามชัว่ โมงหลังจากการโฆษณา เวลา 21.00 น. ซูผงิ พบว่าคอกเลี้ยงดู
และพื้นที่เก็บของในร้านเต็มแล้ว …
ตามคําขอของระบบ อสู รในร้านสามารถเก็บไว้ในคอกเลี้ยงดูและ
พื้นที่เก็บของเท่านั้น
เขาไม่สามารถรับลูกค้าได้อีกแล้ว
จากนั้นซูผงิ ก็รู้สึกตัว เขาพลิกดูบนั ทึกและเห็นรายการบันทึกที่เยอะ
มาก
มีคนมารับบริ การมากมายในเวลาไม่นาน?
ซูผงิ มองไปที่แต้มพลังงานอีกครั้ง
แต้มพลังงาน 840,000
ซูผงิ จําได้วา่ หลังจากเลื่อนขั้นร้านค้าแล้วมีพลังงานเหลือเพียง
400,000 กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาได้เพิ่มเป็ นสองเท่าในหนึ่งวัน?
400,000 แต้มพลังงานต่อหนึ่งวัน?
ถ้าเขามีแต้มพลังงาน 400,000 แต้มมันก็เทียบเท่ากับเหรี ยญ 40 ล้าน
เหรี ยญ
และนี่เป็ นเพียงเพราะ พื้นที่เก็บของถึงขีดจํากัด แล้ว มิฉะนั้นเขาจะมี
รายได้เพิม่ ขึ้น ซูผงิ พลิกดูบนั ทึกและพบว่าคนส่ วนใหญ่เลือกการฝึ ก
แบบธรรมดา มีเพียงประมาณแปดคนที่ร้องขอการฝึ กฝนมืออาชีพ
ห้าในนั้นได้เลือกแพ็คเกจ 100 อันดับแรก นอกเหนือจากการฝึ กฝน
มืออาชีพแล้วพวกเขายังต้องซื้ออาหารอสู รด้วย ค่าใช้จ่ายเป็ นสอง
เท่าของการฝึ กฝนปกติ มันเป็ นเงินประมาณสองล้าน อย่างไรก็ตาม
อาหารอสู รจะถูกทยอยขายในภายหลัง และได้รับการบันทึกไว้
เท่านั้น การทําธุรกรรมยังไม่เกิดขึ้น
ยิง่ ไปกว่านั้น เงินเก้าล้านของหลิวผิงจากสิ บล้านที่เขาได้รับก่อนหน้า
นี้ไม่ได้เปลี่ยนเป็ นแต้มพลังงาน เพราะเขาไม่ได้ใช้บริ การของร้าน มี
การแปลงพลังงานเพียงหนึ่งล้านแต้มเนื่องจากการฝึ กฝนมืออาชีพ
เก้าล้านที่เหลือยังคงอยูใ่ นรู ปของเหรี ยญดวงดาวในบัญชี เหมือน
เป็ นค่าประกัน
หลังจากการให้อาหารและการฝึ กฝนในภายหลัง เหรี ยญจะถูกหัก
ออกและเปลี่ยนเป็ นแต้มพลังงาน
ด้วยโควตาในร้านค้า หากทุกคนได้รับการฝึ กฝนมืออาชีพ จํานวน
เงินที่ได้รับในหนึ่งวันจะสู งมาก ๆ …ซูผงิ ไม่คาดคิดว่าจะเกิดผลเร็ ว
แบบนี้ ผ่านไปเพียงวันเดียว เขาได้รับแต้มพลังงานถึง 400,000 แต้ม
ซึ่ งเป็ นผลมาจากการฝึ กฝนทัว่ ไปเป็ นจํานวนมาก
หากจํานวนคนที่เลือกฝึ กฝนมืออาชีพเพิ่มขึ้น เขาก็จะได้รับแต้ม
พลังงานมากกว่านี้
400,000 ต่อวัน หากเป็ นเวลา 10 วันจะเท่ากับ 4,000,000 แต้มพลังงาน
เพียง 1,000,000 สระวิญญาณจะได้รับการเลื่อนขั้น ในตอนนั้นฉันมี
โอกาสสู งมากที่จะได้เลี้ยงราชาอสู ร…ดวงตาของสว่างขึ้น เขารู ้สึก
ตื่นเต้น
“คุณค่ะ ฉันเลือกการฝึ กแบบปกติ”
ลูกค้าสาวที่หน้าเคาน์เตอร์กล่าวด้วยท่าทางอ่อนโยน
ซูผงิ ได้สติ เขาเหลือบมองเธอและกล่าวขอโทษ “ขออภัยด้วยครับ
วันนี้เรารับลูกค้าเต็มโควต้าต่อวันแล้ว โปรดมาใหม่ในวันพรุ่ งนี้ ผม
ขอโทษจริ ง ๆ”
 ตอนที่ 259 ปิ ดร้ าน
“เต็ม?”
ทุกคนตะลึง
คนที่อยูข่ า้ งหลังต่างประหลาดใจที่ได้ยนิ คําพูดของซูผงิ
มีคนต่อคิวจํานวนมากและมันเพิ่งจะสามทุ่ม โควต้าสู งสุ ดและร้านค้า
ไม่รับอสู รอีกต่อไป?
เจ้าของร้านขายอสู รจะปิ ดประตูและปฏิเสธลูกค้า?!
“ผมขอโทษ แต่เชิญกลับไป” ซูผงิ โค้งคํานับเล็กน้อยเพื่อแสดงความ
ขอโทษ
เมื่อเห็นท่าทีของซูผงิ บางคนที่โกรธก็ไม่รู้จะพูดอะไร ถ้าเป็ นร้าน
อื่น ๆ พวกเขาคงจะร้องเรี ยน แต่ที่นี่…การคุกคามของมังกรเพลิง
นรกนั้นยิง่ ใหญ่เกินไป
นี่ไม่ใช่ร้านค้าธรรมดา หากพวกเขาทําให้เจ้าของร้านโกรธและถูก
มังกรเพลิงนรกตัวนั้นกัด พวกเขาก็จะตาย
ยิง่ ไปกว่านั้นนี่คือย่านเมืองทรุ ดโทรมไม่ใช่เมืองตอนบนที่มนั่ คง ถ้า
มีอะไรเกิดขึ้นจริ งใครจะรับผิดชอบ?
“ไม่เป็ นไร ไปกันเถอะ”
“พรุ่ งนี้ร้านเปิ ดกี่โมงครับ”
“คุณสามารถรองรับได้กี่คนต่อวัน พรุ่ งนี้ผมจะมาให้เร็ วกว่านี้”
บางคนกลับออกไป ขณะที่มีคนอื่นถามซูผงิ เกี่ยวกับเวลาเปิ ดทําการ
ของร้านในวันพรุ่ งนี้
ซูผงิ ตกตะลึงกับคําถาม เขาไม่รู้เวลาเปิ ดปิ ดที่แน่นอน มันขึ้นอยูก่ บั
ว่าเขาตื่นกี่โมง
ส่ วนเวลาที่เขาจะตื่น…เขาไม่รู้แน่ชดั หลังจากนี้เขาต้องทํางาน
ล่วงเวลาเพื่อฝึ กอสู รในตอนกลางคืน ด้วยวิธีน้ ีเขาถึงจะสามารถหาที่
ว่างสําหรับอสู รใหม่ได้เมื่อเขาคืนอสู รที่เขาฝึ กในวันถัดไป
“เวลาทําการของร้าน…ตอนเช้าประมาณ 10 โมง” ซูผงิ ประมาณ
และพูดอย่างไม่แน่ใจ
บางคนพูดไม่ออกเมื่อได้ยนิ นํ้าเสี ยงที่ไม่แน่ใจของซูผงิ ถ้าไม่ใช่
เพราะมังกรที่ประตู พวกเขาคงคิดว่าร้านนี้ไม่น่าเชื่อถือ
“ถังยูห่ รานส่ งลูกค้าที”
ซูผงิ บอกถังยูห่ ราน
ถังยูห่ รานมองไปที่ซูผงิ ราวกับว่าเธอกําลังมองคนโง่ เขาเปิ ดร้านเพื่อ
หารายได้ไม่ใช่หรอ? ตอนนี้เขากําลังจะพักผ่อนทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะสามทุ่ม
ล้อกันเล่นหรื อไง? จนถึงตอนนี้เธอไม่เคยพบใครที่จาํ เธอได้ เธอ
ทํางานให้กบั ซูผงิ ทั้งวันโดยที่ไม่ได้อะไรเลย
เธอจินตนาการว่าเธอจะได้พบใครบางคนที่มีสายตาเฉี ยบคมหากเธอ
อยูน่ านกว่านี้สกั หน่อย อย่างไรก็ตามซูผงิ บอกว่าพวกเขากําลังจะปิ ด
ร้านแล้ววันนี้
เธอโกรธมาก แต่กไ็ ม่กล้าวูว่ าม เธอแอบบึ้งตึงและส่ งลูกค้าไปทีละ
คน
เมื่อพวกเขากําลังจะจากไป บางคนถึงกับขอรายละเอียดการติดต่อ
ของถังยูห่ ราน แต่เธอก็กลอกตาใส่
พวกแกจําฉันไม่ได้ดว้ ยซํ้าและยังต้องการเบอร์ติดต่อของฉันอีกเหรอ!
แม่ง!
“พี่ ร้านนี้ใหญ่โตจะตาย ทําไมเต็มแล้ว”
ซูหลิงเยวีย่ ขยับเข้าไปใกล้ และมองซูผงิ ด้วยความสับสน
“เธอไม่เข้าใจ กลับไปพักผ่อนเถอะ”
“นาย…”
ซูหลิงเยวีย่ ที่ตอ้ งการโต้แย้งถูกอู่กวนเฉิ งลากออกไป มันเป็ นเรื่ อง
ยากที่ซูผงิ ปิ ดร้านก่อนเวลา สิ่ งนี้ทาํ ให้อู่กวนเฉิ งมีความสุ ขมาก เขา
ไม่สนใจว่าซูผงิ จะได้เงินหรื อไม่กต็ าม ซูผงิ มอบหมายให้เขาสอนซู
หลิงเยวีย่
ตราบเท่าที่เขาทําภารกิจสําเร็ จเขาก็จะออกไปได้เร็ วขึ้น
ถ้าร้านปิ ดเร็ วเขาจะมีเวลาสอนซูหลิงเยวีย่ มากขึ้นเพื่อที่เขาจะได้ไม่
ต้องเสี ยเวลาอยูท่ ี่ร้านนี้
เมื่อลูกค้าทั้งหมดในร้านออกไป ซูผงิ ก็ออกมานอกร้าน เขาตกใจกับ
ถนนที่เคยเงียบสงบ ตอนนี้มนั เต็มไปด้วยผูค้ น
ในระยะไกลหลายคนกําลังถ่ายรู ปด้วยโทรศัพท์
ซูผงิ เห็นว่ามีกล้องบางตัวที่ดูพิเศษ พวกเขาคงเป็ นนักข่าว
ประสิ ทธิภาพสู งมาก…ซูผงิ ไม่ได้คาดหวังว่าโฆษณาจะแสดงผลเร็ ว
ขนาดนี้ มันเพิ่งทําการโปรโมตวันนี้เอง พรุ่ งนี้คนจะไม่เยอะกว่านี้
อีกเหรอ?
เขารู ้สึกกดดันมากขึ้นทันที ดูเหมือนว่าเขาจะต้องรี บฝึ กอสู ร เตรี ยม
ที่วา่ งสําหรับวันพรุ่ งนี้
อย่างไรก็ตาม หลังจากวันพรุ่ งนี้เขาจะสามารถสะสมพลังงานเพียงพอ
เลื่อนขั้นสระวิญญาณ
ซูผงิ โบกมือและเรี ยกมังกรเพลิงนรกให้เข้าร้าน
มังกรเพลิงนรกขยับตัวมันและส่ งเสี ยงคําราม มันไม่พอใจที่มดมา
รวมตัวกันรอบ ๆ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคําสัง่ ของซูผงิ มันจึงไม่
สามารถโจมตีคนเหล่านั้นได้ มันทําได้เพียงปล่อยให้คนพวกนั้นวน
ไปรอบ ๆ เหมือนแมลงวัน
บูม บูม!
มันหมุนตัวเดินเข้าไปในร้าน
ฝูงชนที่รวมตัวกันบนท้องถนนต่างร้องอุทาน เมื่อเห็นมังกรเพลิง
นรกเคลื่อนไหว
คนบางคนที่ยนื อยูข่ า้ งหน้าก็หน้าซีดด้วยความกลัวและรี บถอยห่าง
เมื่อพวกเขารู ้วา่ มังกรเพลิงนรกกลับเข้าไปในร้าน ผูค้ นที่ตกใจก็โล่ง
ใจเล็กน้อย
“ทําไมเขาถึงเก็บมังกรเพลิงนรกไป?”
“ฉันยังดูไม่พอเลย!”
“เกิดอะไรขึ้นกับร้านนี้ มีผคู ้ นมากมายมารวมตัวกันที่ทางเข้า พวกเขา
กล้าปิ ดประตูแบบนั้นได้ยงั ไง?พวกเขาไม่ตอ้ งการหาเงินหรื อไง?”
ผูค้ นมองหน้ากันอย่างสับสน
ไม่ใช่เรื่ องง่ายสําหรับพวกเขาที่จะรี บเร่ งมาจากเมืองตอนบน แต่สิ่ง
ที่พวกเขาเห็นคือประตูที่ปิดสนิท
“ช่างมันพรุ่ งนี้ฉนั จะมาใหม่ เฒ่าโจวฉันจะมาแต่เช้า ผมจะจองคิว
แรก ๆ ให้คุณ” ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าว
ชายหนุ่มนามว่าเฒ่าโจวมองเขาและตบไหล่ “ขอบคุณ”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็เหลือบไปเห็นป้ายประตูร้าน “ร้านนี้แล้วแต่
อารมณ์จริ ง ๆ ไม่เพียงแต่เปิ ดในย่านเมืองทรุ ดโทรมเท่านั้น แต่ยงั ทํา
ธุรกิจในลักษณะนี้ดว้ ย”
เมื่อเวลาผ่านไปผูค้ นที่รวมตัวกันนอกร้านก็ค่อย ๆ แยกย้ายกันไป
บางคนขับรถตรงกลับไปที่เมืองตอนบน ในขณะที่บางคนพักใน
โรงแรมใกล้เคียง
ร้านอาหารและร้านค้าอื่น ๆ บนถนนสายนี้ไม่เคยเห็นภาพนี้มาก่อน
ทุกคนไปที่ร้านอาหารหรื อโรงแรมและเช่าห้องพัก
ทุกคนรู ้วา่ เกิดอะไรขึ้นบนถนนสายนี้ และพวกเขาก็ได้รับประโยชน์
จากมันเช่นกัน
การปิ ดเร็ วเป็ นเรื่ องปกติมาก แต่ร้านขายอสู รพิกซี่ได้รับความสนใจ
เป็ นอย่างมากในวันนี้ และได้รับความนิยมอีกครั้งในอินเทอร์เน็ต
ผูเ้ ข้าชมบางคนที่ไม่ได้เร่ งรี บหรื ออ่านผ่าน ๆ ต่างตกตะลึงกับข่าวนี้
มันเป็ นเวลาเพียงสามทุ่มเท่านั้น และร้านขายอสู รพิกซี่ซ่ ึงมีผคู ้ น
หนาแน่นก็ปิดประตูไปแล้ว!
ล้อกันเล่นหรื อเปล่าหรื อเปล่า?
ก่อนหน้านี้มีโฆษณาจํานวนมากเกี่ยวกับร้านในหลายแพลตฟอร์ม
… พวกเขาคิดว่าเมื่อใช้เงินมาก ร้านก็คงต้องการเงินมากเช่นกัน แต่
ตอนนี้ร้านค้ากลับปิ ดทําการตั้งแต่หวั คํ่าหลังจากที่มนั ดัง
เจ้าของติสท์มากเกี่ยวกับกิจวัตรการทํางานของเขา
ด้านล่างของข่าวคือสิ่ งที่สื่อถ่ายภาพ มีผคู ้ นมากมายอยูข่ า้ งนอกร้าน
และมันก็คึกคักยิง่ กว่าคอนเสิ ร์ตเสี ยอีก
ในสถานการณ์ที่คึกคักเช่นนี้ มันเป็ นเรื่ องปกติที่ร้านค้าอื่น ๆ จะเปิ ด
ร้านตลอดทั้งคืน หากพวกเขาไม่ใช้ประโยชน์จากความนิยมนี้เพื่อ
รับโอกาสทางธุรกิจ มันจะไม่เป็ นการเสี ยเปล่าหรื อยังไง?!
แต่ร้านนี้เลือกที่จะ … ปิ ดแต่หวั คํ่า
มันปฏิเสธความกระตือรื อร้นของลูกค้าทั้งหมด เขาเป็ นคนเย็นชา ไร้
หัวใจและเอาแต่ใจมากเกินไป!
 ตอนที่ 260 ก้มหัว
พรี โม่
ที่ร้านค้าหลัก
รถคันหรู ขบั ผ่านไปช้า ๆ พนักงานบริ การที่ประตูจาํ ป้ายทะเบียน
ของเจ้านายได้ทนั ที พวกเขารี บไปเปิ ดประตู
หวีด!
จู่ ๆ พายุเฮอริ เคนพุง่ ลงมาจากท้องฟ้ายามคํ่าคืน ตามด้วยเงายักษ์ที่
ดุร้าย
ทีมงานไม่กี่คนที่ไปรับเจ้านายต่างพากันกลัว บางคนทรุ ดลงกับพื้น
ใบหน้าซีดเซียวและกางเกงเปี ยก
ตูม!
อสู รร้ายร่ อนลงที่ประตู มองหลิวหยวนด้วยสายตาเย็นชาและ
เหี้ ยมโหด มันหดกรงเล็บและปี กที่ยนื่ ออกมา ในขณะที่มนั นอนอยู่
บนพื้น ปากที่เปื้ อนเลือดของมันหาวเล็กน้อย
กลิ่นเหม็นรุ นแรงมาพร้อมกับการหาว
หลิวหยวนระงับใบหน้าบิดเบี้ยวของเขา จัดการกับความกลัวในใจ
เขากุมมือด้วยรอยยิม้ “ผูอ้ าวุโสหลุมมืด ทางร้านได้เตรี ยมสถานที่
พิเศษสําหรับท่านแล้ว ผมขอเชิญท่านเข้าร้านเพื่อพักผ่อนดีไหมครับ?”
“ฉันจะอยูท่ ี่นี่ ฉันไม่คุน้ เคยกับสถานที่ที่มนุษย์สร้าง” อสู รนรกแปด
ขุมถ่ายทอดความคิดของมัน มีท่าทางรังเกียจและเย็นชา
หลิวหยวนมองและรู ้วา่ มันไม่ได้ใช้คาํ พูดเหมือนมนุษย์ เขากุมมือ
ของเขาและพูดว่า”ถ้าอย่างนั้นผมจะต้องรบกวนผูอ้ าวุโสหลุมมืดให้
พักที่นี่อีกสองสามวัน โปรดอภัยหากใครรบกวนท่าน ท้ายที่สุดนี่คือ
เมืองฐาน…”
อสู รนรกแปดขุมตะคอกและชําเลืองมองเขา มันนอนลงบนพื้นและ
หลับตาลง การแสดงออกของหลิวหยวนดูแข็งกร้าว แต่เขาไม่กล้า
พูดอะไรอีก เขาคิดว่าหัวหน้าตระกูลได้ออกคําสัง่ ปี ศาจตนนี้แล้ว ถ้า
ไม่เช่นนั้นด้วยความดุร้าย ความวุน่ วายที่เกิดขึ้นในร้านนี้มีแต่จะทํา
ให้เขาเดือดร้อน
ด้วยความระมัดระวัง เขาตัดสิ นใจที่จะส่ งคนไปกันรอบข้าง เพื่อ
ไม่ให้ใครบางคนเข้าใกล้เกินไปและรบกวนอสู รร้าย
ใบหน้าของหลิวหยวนมืดลง เมื่อเขาหันกลับมาและเห็นพนักงาน
บริ การสองสามคนที่กางเกงเปี ยกด้วยความกลัว เขาดุพวกนั้นว่า “ลุก
ขึ้นเดี๋ยวนี้! ดูตวั เองสิ !”
ใบหน้าของพวกเขามีแต่ความกลัว ราวกับว่าวิญญาณของพวกเขา
หลุดออกจากร่ างไปแล้ว
ในขณะนี้บุคคลที่ดูเหมือนจะเป็ นผูด้ ูแลวิง่ ออกจากร้าน เขาจ้องมอง
ไปที่อสู รนรกแปดขุม มีข่าวลือว่าหัวหน้าตระกูลหลิวมีอสู รตัวนี้ เขา
คาดเดาอยูใ่ นใจขณะที่เขาสะกดกลั้นความกลัว วิง่ เหยาะ ๆ เพื่อไป
พบหลิวหยวน “ผูจ้ ดั การนี่คืออะไร?”
“นี่คือผูอ้ าวุโสหลุมมืด อสูรของหัวหน้าตระกูล ฉันไปเชิญท่านมา”
หลิวหยวนกล่าว
ผูด้ ูแลถอนหายใจอย่างโล่งอก และมองดูอสู รร้ายที่ดูเหมือนจะ
หลับใหลอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นว่ามันไม่ได้ถูกรบกวน เขาจึงเข้า
ไปหาหลิวหยวนและกระซิ บข้างหูของเขาว่า”ผูจ้ ดั การ ร้านขายอสู ร
พิกซี่ที่กาํ ลังฉกธุรกิจไปจากเราปิ ดร้านแล้ว!”
หลิวหยวนตะลึง
“ปิ ดแล้วเหรอ?”
“ครับ ดูวดิ ีโอนี้ได้เลย”
ผูด้ ูแลยืน่ โทรศัพท์ของเขาให้หลิวหยวน
หลิวหยวนมองไปที่มนั ครู่ หนึ่งและตะลึงเล็กน้อย เขาคิดไม่ออกว่า
เจ้าของร้านคนนี้กาํ ลังทําอะไรอยู่
เนื่องจากมีผคู ้ นมารวมตัวกันจํานวนมาก แต่พวกเขากลับปิ ดทําการ
เป็ นไปได้ไหมว่า…มีอะไรเกิดขึ้นในร้าน?
หรื อ…เขาก้มหัวให้พวกเขาเพื่อเปิ ดทาง?
เขาขมวดคิ้ว ไม่วา่ ความเป็ นไปได้น้ นั จะเป็ นอะไร มันก็เป็ นสิ่ งที่ดี
สําหรับเขา
อย่างไรก็ตาม มันสายไปแล้วที่จะก้มหัว!
“เข้าไปในร้านก่อน ส่ งข้อความไปยังผูจ้ ดั การของแต่ละร้านทันที เรา
จะมีการประชุมทางวิดีโอในภายหลัง”หลิวหยวนกล่าวขณะที่เขาเดิน
ผูด้ ูแลเดินมาพร้อมกับเขาด้วยความเคารพและตําหนิพนักงานสอง
สามคนขณะที่เขาเดินผ่านพวกเขาว่า “ทําไมยังนัง่ อยูต่ รงนั้นเหมือน
คนโง่? ยังอายไม่พอหรื อไง? รี บเปลี่ยนเสื้ อผ้าซะ ถ้าฉันเห็นฉากนี้
อีกครั้งเตรี ยมเก็บของและออกจากร้านไปได้เลย!” พนักงานตื่นตัว
เพราะมีโอกาสถูกไล่ออก พวกเขารี บลุกขึ้นและวิง่ กันอย่างน่าเวทนา
หลังจากเข้าไปในร้าน หลิวหยวนก็เด็ดขาด เขารี บบอกผูด้ ูแลข้าง ๆ
เขาทันทีวา่ “เนื่องจากร้านนั้นปิ ดไปก่อน ส่ งคนของเราออกไปและ
เพิ่มการประชาสัมพันธ์ นําลูกค้าเหล่านั้นกลับมาที่ร้านของเรา หาก
ร้านนั้นเลือกที่จะไม่ทาํ ธุรกิจ อย่าสนใจ เราจะทํา!”
“ผมส่ งคนไปแล้ว” ผูด้ ูแลกล่าวด้วยความเคารพ
“ตอนนี้มีอสู รนรกแปดขุมเกาะอยูท่ ี่ทางเข้าร้านของเรา นี่คือการ
ส่ งเสริ มการขายของเรา อย่าลืมส่ งคนมาถ่ายและโพสต์วดิ ีโอ
นอกจากนี้อย่าหยุดการประชาสัมพันธ์บนแพลตฟอร์ม”
“ครับ”
“สําหรับแพ็คเกจ ใหม่เนื่องจากพวกเขาการันตีสิบอันดับแรก เราจะ
มายกระดับและโปรโมต 50 อันดับแรกกันดีกว่า หากไม่ได้ผลเราจะ
ใช้สิทธิประโยชน์อื่น ๆ เพือ่ ชดเชย ไม่วา่ ยังไงเราก็ตอ้ งเหนือกว่า
พวกมัน!”
ดวงตาของหลิวหยวนดูชวั่ ร้าย
การก้าวไปอีกขั้นด้วยข้อเสนอการรับประกันอันดับเป็ นสิ่ งที่พวกเขา
ไม่สามารถจ่ายได้ เขาอยูภ่ ายใต้แรงกดดันอย่างมากกับแพ็คเกจ 50
อันดับแรก
อีกฝ่ ายบอกว่าสามารถการันตีสิบอันดับแรกได้?
เขาเป็ นคนบ้า เป็ นการฆ่าตัวตาย!
เขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ ายมีความสามารถที่จะทําให้อสู รของลูกค้าไปถึง
สิ บอันดับแรกของลีกได้จากการฝึ กในร้าน
เขาเชื่อว่าสุ ดท้ายแล้วมันจะจบลงแบบเดียวกับที่พวกเขาทํา หลังจาก
ลีกจบลง พวกเขาจะไปหาผูท้ ี่มีอนั ดับสู งสุ ดและพูดคุยกับพวกเขา
เป็ นการส่ วนตัว ทําให้คนเหล่านั้นยอมรับว่าพวกเขาฝึ กฝนอสู รของ
พวกเขาที่ร้านค้าของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม สิ่ งนี้จะต้องเสี ยเงินจํานวนมาก
โดยเฉพาะอย่างยิง่ เมื่อสองร้านค้าแข่งขันกัน โดยทัว่ ไปบุคคลที่สาม
จะได้รับประโยชน์ คู่แข่งที่สามารถเข้าถึงอันดับสู งได้น้ นั ไม่ใช่คน
โง่ พวกเขาจะขอค่าชดเชยที่สูงขึ้นและจํานวนเงินที่ร้านค้าต้องจ่ายก็
เป็ นจํานวนที่มากพอสมควร
อย่างไรก็ตาม มันจะเป็ นเค้กชิ้นหนึ่งสําหรับพวกเขาที่จะต้องจ่ายเงิน
จํานวนดังกล่าว หากพวกเขาชนะสงครามนี้และแย่งชิงธุรกิจทั้งหมด
มาได้
หลังจากให้คาํ แนะนํากับผูด้ ูแลแล้ว หลิวหยวนก็ไปที่หอ้ งทํางาน
ของเขา
เขาปิ ดประตู
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาติดต่อตระกูลทันที
ตระกูลหลิวยังมีชายหนุ่มที่มีความสามารถ
เขารู ้วา่ มีไม่กี่คนในตระกูลเดียวกันกับเขาที่จะเข้าร่ วมการแข่งขันใน
ลีกนักรบ เขาสามารถให้คนเหล่านั้นช่วยโปรโมตร้านได้อย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาได้รับการจัดอันดับก็จะ “สมเหตุสมผล” เมื่อ
พวกเขาอ้างว่าได้ฝึกอสู รที่ร้านของเขา
แม้วา่ จะมีความขัดแย้งภายในตระกูล แต่เขาเชื่อว่าคนส่ วนน้อย
เหล่านั้นจะยืนหยัดเป็ นหนึ่งเดียวกันจากการคุกคามของบุคคลภายนอก
มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่สามารถอธิบายเรื่ องนี้กบั หัวหน้าตระกูลได้
“เฮ้ ใช่หลิวเจียนซินหรื อเปล่า? ฉันคือลุงหลิว ลุงเจ็ดของนาย…”
หลิวหยวนเริ่ มการสนทนาด้วยการพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ
คนนอกคงจะตกใจเมื่อได้ยนิ ชื่อนั้น
หลิวเจียนซินเป็ นหนึ่งในสิ บอันดับแรกจากลีกนักรบก่อนหน้านี้
เขามีชื่อเสี ยงในหลงเจียงเมื่อสามปี ก่อน หลายคนที่เดินผ่านไปผ่าน
มาคงจะประทับใจเขาบ้างเมื่อเอ่ยชื่อของเขา
นอกจากนี้ประวัติยอ่ ของหลิวเจียนซิ นยังน่าทึ่งมาก เขาจบการศึกษา
จากสถาบันแอรี ส สถาบันอันดับหนึ่งในหลงเจียง และเป็ นหนึ่งใน
นักเรี ยนหัวกะทิในรุ่ นของเขา
ไม่กี่ปีผ่านไป หลิวเจียนซินก็อายุ 27 แล้ว
คนที่มีอายุมากกว่า 28 ปี ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่ วมลีกนักรบ นี่เป็ น
การแข่งขันครั้งสุ ดท้ายของหลิวเจียนซิน เวลานี้ความแข็งแกร่ งใน
การต่อสู ข้ องเขาสู งกว่าเดิมมาก เขาเป็ นตัวเต็งในการคว้าแชมป์
แม้วา่ เขาจะไม่ได้คว้าแชมป์ แต่เขาก็จะอยูใ่ นสิ บอันดับแรกได้อย่าง
แน่นอน หลิวหยวนหวังว่าถ้าเขาจะสามารถผูกมัดหลิวเจียนซิ นไว้
กับร้านขายอสู รของได้ พวกเขาจะสามารถพูดได้อย่างเต็มปาก
รับประกันสิ บอันดับ!
ในความเป็ นจริ ง มันอาจจะดีกว่านี้ถา้ รับประกันห้าอันดับแรกได้!
ท้ายที่สุด ด้วยผลงานอันดับห้าของหลิวเจียนซินเมื่อครั้งก่อน และ
การฝึ กฝนของเขาเป็ นเวลาสามปี เขาจะแย่กว่าครั้งที่แล้วได้ยงั ไง!
คู่ต่อสู ท้ ี่แข็งแกร่ งที่สุดสองคนในฤดูกาลที่แล้วมีอายุเกินขีดจํากัด
แล้ว หนึ่งในนั้นยังผ่านเข้าสู่ การเป็ นนักรบอสู รขั้นสู ง เขาก้าวข้าม
ขีดจํากัดที่ลีกกําหนดและไม่สามารถเข้าร่ วมได้อีกต่อไป
ด้วยเหตุน้ ีเมื่อมีผแู ้ ข่งขันสามคนถูกกําจัด หลิวเจียนซินจึงมีโอกาส
สู งที่จะได้เป็ นแชมป์ ไม่วา่ เขาจะบกพร่ องตรงไหน เขาก็ยงั มีโอกาส
เข้าสู่ สามอันดับแรก!
ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิว
ในลานภายในของวิลล่า
“ลุงเจ็ด?”
ชายหนุ่มร่ างสู งถือดาบในมือ เขากําลังฝึ กฝนดาบ มันเป็ นคนรับใช้ที่
ยืน่ โทรศัพท์ให้เขา ในขณะนี้เขายังคงเหงื่อออกอย่างหนักจากการ
ฝึ กฝน อย่างไรก็ตาม การหายใจของเขาก็คงที่หลังจากปรับการหายใจ
สักพัก
นํ้าเสี ยงของเขาสงบนิ่งและไม่แยแส
“ร้านขายอสู ร?”
“รับประกันอันดับ?”
“...”
หลิวเจียนซินฟังคําพูดจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์และค่อย ๆ
ขมวดคิว้
การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยนิ ว่าหัวหน้า
ตระกูลให้อีกฝ่ ายยืมอสู รนรกแปดขุม
 ตอนที่ 261 พนักงานไม่ มวี นั ตาย
หัวหน้าตระกูลมีส่วนร่ วม?
ตอนแรกหลิวเจียนซิ นไม่คิดเสี ยเวลาคุยกับหลิวหยวนคนนี้นกั
หลิวหยวนกับหลินเจียนซิ นมีความสัมพันธ์กบั แบบผิวเผิน ในทาง
ทฤษฏี พวกเขามีความเกี่ยวข้องกันอย่างใดอย่างหนึ่งถึงทั้งสองจะ
ไม่ได้สนิทกัน
เมื่อหลิวหยวนพูดถึงบางสิ่ งเกี่ยวกับการแข่งขันรุ นแรงระหว่าง
ร้านค้าและการรับประกันการเข้าร่ วมลีก หลิวเจียนซิ นก็มองว่ามัน
เป็ นเรื่ องไร้สาระ เขาไม่คิดใส่ ใจคําพูดของหลิวหยวนด้วยซํ้า
สําหรับหลิวเจียนซิน เขาอยากใช้เวลาคุยกับหลิวหยวนถึงการบ่ม
เพาะมากกว่า
เหนือสิ่ งอื่นใด พลังคือสิ่ งสําคัญสุ ด ทุกอย่างเป็ นแค่ขยะ
และยังมีการเอี่ยว
การเอี่ยวคือการมีส่วนร่ วมของหัวหน้าตระกูล
เช่นนั้น การแข่งขันจะไม่เพียงเกี่ยวกับหลิวหยวน แต่เป็ นทั้งตระกูล
สิ่ งที่หลิวเจียนซิ นพบว่าน่าสนใจคือการมีส่วนร่ วมของระดับหัวหน้า
ตระกูล ในการให้ยมื อสู รที่แข็งแกร่ งสุ ดของเขาต่อร้านค้าของหลิว
หยวน
อสู รนรกแปดขุมคืออสู รที่หวั หน้าตระกูลรักสุ ด โดยปกติ แม้กระทัง่
คนรุ่ นใหม่ที่มีพรสวรรค์สุดของตระกูลก็ยากจะได้พบเห็นอสู รนรก
แปดขุม ทําไมหัวหน้าตระกูลถึงยอมให้มนั ไปอยูร่ ้านเส็งเคร็ งของ
หลิวหยวนและจัดแสดง?
นัน่ ไม่น่าเชื่อ
ในทางกลับกัน หลิวเจียนซิ นไม่คิดว่าหลิวหยวนกําลังโอ้อวด เขาไม่
มีวนั กล้าทําอะไรแบบนั้น
ครู่ ต่อมา หลิวเจียนซิ นก็พดู “ฉันจะลองคิด”
“ขอบคุณมากเจียนซิน”
“อืม”
หลิวเจียนซินวางสายทันที
ถ้าเขาสามารถบรรลุผลการแข่งที่ดีในลีกนักรบอสู รได้ เขาก็จะอ้าง
ว่าทั้งหมดนี้ตอ้ งขอบคุณร้านของหลิวหยวน เอาจริ ง?
หลิวเจียนซินหัวเราะเยาะอย่างดูถูก ต่อให้เขาเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้
แต่เขาก็สงสัยว่าผูค้ นจะเชื่อเรื่ องนี้เหรอตอนเขาพูด แต่ทว่า เนื่องจาก
มันเกี่ยวกับหัวหน้าตระกูล การแข่งขันนี้จึงกลายเป็ นเรื่ องของทั้ง
ตระกูล การเป็ นสมาชิกตระกูลทําให้เขาอยูน่ ิ่งเฉยด้วยไม่ได้
มู่เฉิน มันผ่านมาสามปี แล้ว อย่าทําให้ฉนั ผิดหวังละ…
หลิวเจียนซินมุ่งความสนใจกับการฝึ ก ขณะมองดาบคมในมือ ความ
ดุร้ายก็ฉายผ่านดวงตาเขา เขากระโดดขึ้นไปในสนามและฝึ กฝนต่อ
“นัน่ คงพอ”
หลิวหยวนถอนหายใจโล่งอก เขาสามารถได้ยนิ มันในนํ้าเสี ยงของ
หลิวเจียนซิ น
หลิวเจียนซินไม่ให้คาํ ตอบแน่ชดั แต่หลิวหยวนรู ้วา่ หลิวเจียนซินต้อง
ทําตามเมื่อพูดถึงอสู รนรกแปดขุมของหัวหน้าตระกูล การทําให้
หัวหน้าตระกูลไม่พอใจนั้นไม่คุม้ เลย
ใช่ นี่เป็ นสาเหตุให้เขาไปหาหัวหน้าตระกูลก่อนเพื่อขออสู รของเขา
หลิวหยวนไม่ใช่แค่ยมื อสู ร แต่กาํ ลังยืมอํานาจของหัวหน้าตระกูล
จากนั้น ธุรกิจของร้านเขาก็จะกลายเป็ นธุรกิจของตระกูล เมื่อสมาชิก
ตระกูลคนอื่นพิจารณาว่าพวกเขาควรช่วยหรื อไม่ พวกเขาก็จะต้อง
คํานึงถึงอิทธิพลของตระกูล
นอกจากนี้ ร้านค้ายังเป็ นเรื่ องสําคัญของหลิวหยวน แต่มนั ไม่สาํ คัญ
ในสายตาคนอย่างหลิวเจียนซิน หลิวเจียนซิ นจะไม่เสี ยหายอะไรถ้า
ช่วย ในทางกลับกัน มันยังเปิ ดโอกาสให้คนอื่นหว่านความไม่ลงรอย
ถ้าเขาไม่ช่วยหลิวหยวน ทางเลือกนั้นชัดเจน
หลิวหยวนยิม้ ขณะโทรหาคนอื่น
ร้านขายอสู รพิกซี่
ซูผงิ เรี ยกมังกรเพลิงนรกกลับและปิ ดประตู
เมื่อมังกรเพลิงนรกกลับ ซูผงิ ก็ดึงร้านค้าระบบขึ้น และซื้ อชุดสัญญา
ชัว่ คราวทั้งหมดยีส่ ิ บชุด
เขารับคําสัง่ อย่างไม่หยุดหย่อนและมันก็ถึงเวลาต้องทํางาน
ซูผงิ คลี่มว้ นหนังสื อและบอกกับถังยูห่ ราน “เธอ กลับไป”
ถังยูห่ รานไม่รู้วา่ ซูผงิ จะทําอะไรต่อ หลังหนึ่งวันในร้าน เธอพบบาง
สิ่ งที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับมัน จนถึงตอนนี้ เธอยังไม่เห็นผูฝ้ ึ กสอน
สักคน
นอกจากนี้ มีหลายแห่งในร้านที่เธอเข้าถึงไม่ได้ สถานที่น้ ีได้รับการ
ปกป้องด้วยผนึกที่ทรงพลัง
ทําไมถึงมีการสร้างผนึกในสถานที่ซอมซ่อแบบนี้?
เนื่องจากเธอไม่สามารถเข้าใจได้ เธอจึงอยากอยูใ่ นร้านเพื่อหาความลับ
มากมาย
“ทําไมฉันต้องกลับไป? พรุ่ งนี้ฉนั ต้องทํางานใช่ไหม? ฉันสามารถ
นอนที่นี่ได้” ถังยูห่ รานรี บวิง่ ไปนอนบนโซฟาทันที
ซูผงิ จ้องเธอ “ไร้สาระ อย่าบังคับให้ฉนั ต้องโยนเธอกลับไป”
“นาย!”
ถังยูห่ รานยืนขึ้น “ช่วยทําตัวเป็ นสุ ภาพบุรุษหน่อยได้ไหม?” เธอโกรธ
“คุณหนูถงั เชิญ”
“ไม่!”
“เข้าไป!”
ซูผงิ ใช้พลังจิตของเขา จับเธอโยนเข้าไป
เขาม้วนมันขึ้นเพื่อตัดการร้องขอต่อเนื่อง
“เอาล่ะ ไปฝึ กอสู รกัน”
ซูผงิ หันไปมองและยิม้ ให้โจแอนนา
โจแอนนาเลิกคิ้ว “เรา?”
“ใช่ เรา”
ซูผงิ เดินเข้าห้องอสู ร คอกเลี้ยงดูท้ งั หมดถูกจับจองและพื้นที่จดั เก็บก็
เต็มไปด้วยอสู ร “เราจะกลับไปเยีย่ มบ้านเกิดเธอเป็ นไง?” เขาพูด
กับโจแอนนา
โจแอนนาจ้องซูผงิ “ตอนนี้?”
“ใช่”
ซูผงิ ใช้ทศั นคติที่ค่อนข้างสุ ภาพ “ช่วยติดต่อตัวจริ งเธอได้ไหม?”
“เพื่อ?”
“ขอให้เธอหาสถานที่ที่อสู รสามารถพัฒนาได้เร็ ว แม้กระทัง่ ใน
สถานที่เสี่ ยงก็ได้ เราไม่กลัวตาย เธอควรรู ้”
โจแอนนาเริ่ มมีความเข้าใจถึงร้าน
ซูผงิ ทําเงินจากการฝึ กอสู รให้คนอื่น
นัน่ คือธุรกิจทัว่ ไปของร้านขายอสู รอื่นด้วย แต่มีแค่วธิ ีฝึกของซูผงิ ที่
พิเศษ
โจแอนนามองซูผงิ อย่างมีความหมาย เธอสงสัยว่าเขาทําไปเพือ่ อะไร
เขาควรจะเก็บเรี่ ยวแรงไว้ฝึกตัวเอง
อสู ร?
เขาควรฝึ กแค่ของตัวเอง อสู รเป็ นแค่เครื่ องมือ การฝึ กอสู รคนอื่น
เป็ นธุรกิจของคนโง่
ดังที่กล่าวมา เนื่องจากโจแอนนาผูกพันกับร้านค้า แม้จะมีคาํ ถาม
มากมาย เธอก็ตอ้ งทํางานให้ร้านและซูผงิ นอกจากนี้เธอยังคิดถึง
แดนเทพ เธออยากรู ้วธิ ีการไปเยือนโลกอื่น ๆ ของซูผงิ
เหนือสิ่ งอื่นใด การได้รับปกป้องโดยเทพสู งสุ ด แดนเทพจึงต่างกับ
โลกอื่น
“ตกลง”
วินาทีต่อมา โจแอนนาก็ตอบ “ฉันจะส่ งคนไปหาสถานที่ที่เหมาะสม
สุ ดให้นายหลังเราไปถึงที่นนั่ เป้าหมายนายคือการเพิ่มพลังให้อสู ร
บางตัวเป็ นสองเท่าใช่ไหม?”
“มากหรื อน้อยกว่านั้น สถานที่ที่มีสภาพแวดล้อมเลวร้ายหรื อพลังงาน
มหาศาลก็ได้”ซูผงิ กล่าวเสริ ม
“ได้”
โจแอนนาพยักหน้า
ซูผงิ โล่งใจที่เห็นเธอตอบตกลง อีกครั้ง เขาเลือกไปแดนเทพเพื่อ
ฝึ กฝนมืออาชีพ
เขาต้องใช้แต้มพลังงานมากมายแต่ดว้ ยจํานวนที่เขาได้รับมา เขา
สามารถจ่ายได้
นอกจากนี้ การฝึ กในแดนเทพไม่เพียงช่วยประหยัดเวลา แต่ยงั ทําให้
เขาได้รับพลังงานเทพอีกด้วย
อสู รทั้งหมดของเขาปัจจุบนั ครอบครองพลังเทพ แต่ในปริ มาณน้อย
ซึ่งสามารถปล่อยได้แค่หนึ่งหรื อสองทักษะ เขาวางแผนที่จะรวบรวม
ให้มากขึ้นระหว่างการเดินทาง
ซูผงิ หยิบสมุดบันทึกของเขาขึ้นมาเพื่อเลือกอสู รที่เขาจะนําไปด้วย
เขาแบ่งอสู รเป็ นสามกลุ่ม หนึ่งอสูรสําหรับการฝึ กฝนมืออาชีพทัว่ ไป
โดยปราศจากการซื้อแพ็คเกจรับประกันอันดับ
สองคือลูกค้าที่ซ้ื อแพ็คเกจรับประกันร้อยอันดับแรก
สามคือกลุ่มลูกค้าที่เลือกแพ็คเกจสิ บอันดับ
กลุ่มสามมีความสําคัญสู งสุ ดสําหรับซูผงิ และเขาก็ได้รับลูกค้าราย
หนึ่งสําหรับแพ็คเกจนั้น แต่ถา้ เขาสามารถเปิ ดร้านได้ตอนกลางคืน
เขาสันนิษฐานว่าที่วา่ งคงเต็ม
ซูผงิ วางแผนฝึ กอสู รของกลุ่มแรก สําหรับอีกสองกลุ่ม จะมีบริ การ
อื่นที่เกี่ยวนอกจากการฝึ ก เขาสามารถใช้เวลาของเขาได้
เขาเลือกอสู รบางตัวและสร้างสัญญากับพวกมันด้วยสัญญาชัว่ คราว
จากนั้นก็ดึงรายชื่อสนามบ่มเพาะขึ้นมา
ก่อนจะเข้า เขาคิดถึงคําถาม “ระบบ พนักงานสามารถคืนชีพได้ไหม?”
“ไม่”
“ถ้าพนักงานตายในสนามบ่มเพาะ พวกเขาจะคืนชีพในร้านโดยตรง
จะไม่ตายจริ ง วิญญาณของพนักงานผูกมัดกับร้าน พนักงานไม่ตอ้ ง
กังวลถึงชีวติ เว้นแต่สญ
ั ญาจะโดนยกเลิกหรื อพวกเขาละเมิด
จรรยาบรรณของพนักงาน” ระบบพูดเพิ่มเติม
คําตอบนี้ทาํ ให้ซูผงิ ตกตะลึง
หลังระบบพูดประโยคแรก ซูผงิ ก็เริ่ มสงสัยว่าเขาควรปล่อยโจแอนนา
ไว้ในร้านไหม แต่กต็ อ้ งเปลี่ยนใจหลังประโยคหลัง
สิ่ งนี้ทาํ ให้ซูผงิ สับสนอยูค่ รู่ หนึ่ง
ถ้าเขาเข้าใจไม่ผดิ ระบบบอกเป็ นนัยว่า…โจแอนนาจะไม่มีวนั ตาย?
เหลือเชื่อ!
ไม่ใช่เขา เจ้าของร้านคนเดียวที่เพลิดเพลินกับมันได้ แต่พนักงานก็
สามารถ!
“อะไร?”
โจแอนนาเห็นซูผงิ ยืนนิ่ง ด้วยสี หน้าที่เปลี่ยนไปมาตลอดเวลา ด้วย
ความประหม่า หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะ
ซูผงิ ได้สติกลับ เขามองเธอและถอนหายใจ “เธอโชคดีมาก”
“??!”
“จงดีใจ”
ซูผงิ ส่ ายหัวแต่กไ็ ม่คิดอธิบายเพิ่ม
“ไปกัน”
เขาเปลี่ยนแววตาและถอนหายใจอีกครั้ง โจแอนนาเดินทางได้โดย
ไม่ตอ้ งกังวลว่าจะตาย เขาหวังว่าวันหนึ่งเธอจะเข้าใจว่าเธอโชคดีแค่
ไหน
เกิดวังวนในอากาศ
แรงดูดรุ นแรงดูดทั้งซูผงิ กับโจแอนนาเข้าไป
เมื่อมองเห็นวังวนมิติแสนคุน้ ตา โจแอนนาก็รู้สึกว่าวิธีเข้าถึงนั้น
เหมือนกับตอนเธอมายังโลกชั้นตํ่านี้
วินาทีถดั มา อากาศแสนคุน้ เคยที่เต็มไปด้วยพลังแห่งเทพก็ท่วมท้น
ตัวเธอ
 ตอนที่ 262 ต้ นไม้ โลก
โจแอนนาลืมตาขึ้น สิ่ งแรกที่เข้ามาในดวงตาของเธอคือป่ าไม้ที่เขียว
ขจี
ในขณะเดียวกันในส่ วนลึกของจิตใจ ความเชื่อมโยงระหว่างเธอกับ
ตัวตนเดิมของเธอก็แน่นขึ้น
ในสถานที่ห่างไกล มีใครบางคนลืมตาที่ใสราวกับแก้วของเธอขึ้น
“เธออยูท่ ี่นี่…?” เธอพึมพํา
ในขณะเดียวกัน ในป่ าอันไร้ขอบเขตและเจริ ญรุ่ งเรื อง ดวงตาของ
สาวสวยฉายแววตื่นเต้น เมื่อได้กลับสู่ สภาพแวดล้อมที่คุน้ เคยนี้ เธอ
รู ้สึกว่าเซลล์ร่างกายทั้งหมดของเธอถูกกระตุน้ และพลังงานภายใน
ของเธอก็พลุ่งพล่าน
ราวกับว่าเธอสามารถดื่มนํ้าได้ในที่สุดหลังจากที่ตอ้ งทนกับความ
กระหายเป็ นเวลานาน
เธอรู ้สึกดีข้ ึนกว่าเดิม นี่คือโลกของเธอ
อากาศในร้านที่เธออยูน่ ้ นั แย่มาก แย่มากมาก!
“ฉันกลับมาแล้ว…” โจแอนนาพึมพํา ในพริ บตาเธอได้ยา้ ยจากร้านค้า
ของซูผงิ มายังโลกของเธอ เธอยังไม่ได้สงั เกตสภาพแวดล้อมของเธอ
อย่างละเอียด แต่เธอก็มนั่ ใจว่าเธออยูใ่ นแดนเทพ
เธอจําวังวนเคลื่อนย้ายนั้นได้ แววแห่งความสงสัยเพิ่มขึ้นในดวงตา
ของเธอ
เธอคิดว่าเธอจะได้กลับไปแดนเทพด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง อย่างไรก็ตาม
มันก็เหมือนกับสิ่ งที่เธอเคยสัมผัสตอนพวกเธอเคลื่อนย้ายไปยังโลก
ชั้นตํ่านัน่
เป็ นไปได้ไหมว่าสําหรับตัวตนที่ซ่อนตัวอยูเ่ บื้องหลังซูผงิ การเข้าสู่
แดนเทพนั้นไม่ต่างจากการเข้าสู่ โลกห่างไกลอื่น ๆ ?
โจแอนนาไม่สามารถทําให้ตวั เองเชื่อเรื่ องนี้ได้
นี่คือแดนเทพ
นี่คือที่ที่เผ่าพันธุ์อื่น ๆ ในโลกเล็ก ๆ ต่างนมัสการ
นี่คือศูนย์กลางของจักรวาล ไม่ใช่สถานที่ที่จะเหมือนกับโลกทัว่ ไป
อื่น ๆ
“เธอให้ตวั ตนที่แท้จริ งของเธอมารับเราได้ไหม?” เธอได้ยนิ เสี ยง
ของซูผงิ
โจแอนนาหันกลับมาเพียงเพื่อดูวา่ ซูผงิ สงบนิ่งเช่นเคย เธอหัวเราะ
เยาะอย่างไม่พอใจ “ตัวตนที่แท้จริ งของฉันไม่สามารถออกจากที่ที่
เธออยูไ่ ด้ นอกจากนี้ร่างกายนี้ได้ลงนามในสัญญากับนาย ตัวตนที่
แท้จริ งของฉันไม่จาํ เป็ นต้องทํางานให้นาย!”
ซูผงิ ประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเธอรู ้
เขาตัดสิ นใจว่าเขาจะต้องพยายามหนักเป็ นพิเศษเพื่อหลอกลวงเธอ
หากมีความจําเป็ นในอนาคต
“รอที่นี่ ตัวตนที่แท้จริ งของฉันได้แจ้งต่อเทพผูย้ งิ่ ใหญ่ซ่ ึงจะมาถึงใน
อีกไม่นาน”โจแอนนาพบก้อนหิ นและนัง่ ลง
“เทพผูย้ งิ่ ใหญ่?”
ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก
ชื่อฟังดูน่ากลัว ไม่น่าแปลกใจที่โจแอนนามีพลัง แม้กระทัง่ สมุนของ
เธอก็ยงั เป็ นเทพหลัก
“อย่างไรก็ตาม เธอแบ่งประเภทของอาณาจักรต่าง ๆ ในแดนเทพได้
ยังไง? ตัวตนที่แท้จริ งของเธออยูใ่ นอันดับที่สูงกว่า เทพหลักใช่ไหม?
ที่สูงกว่านั้นคือเทพสู งสุ ดใช่ไหม?” ซูผงิ รู ้สึกสงสัย
โจแอนนาขมวดคิ้ว แต่เธอพยายามอดทนและตอบว่า “เราเกิดมาเพื่อ
เป็ นเทพ โดยปกติแล้วเทพผูใ้ หญ่ที่มีเลือดบริ สุทธิ์จะอยูท่ ี่อาณาจักร
เทพแท้จริ งซึ่งเป็ นที่ที่ฉนั อยูต่ อนนี้ ที่สูงกว่านั้นคือ เทพสวรรค์, เทพ
นักรบ, เทพผูย้ งิ่ ใหญ่, เทพผูป้ กครอง, และเทพสู งสุ ด!”
ซูผงิ นับมัน โดยรวมแล้วก็จากเทพแท้จริ งไปจนถึงเทพสู งสุด มีท้ งั หมด
หกอาณาจักร
โจแอนนาเคยแสดงพลังในระดับตํานาน กล่าวคือมีอาณาจักรที่สูง
กว่าระดับตํานานอย่างน้อยห้าอาณาจักร
นอกจากนี้โจแอนนาพูดถึงสถานการณ์ในหลุมศพกึ่งเทพเท่านั้น ใน
แดนเทพอาเคี่ยนมีความเป็ นไปได้วา่ แม้แต่ เทพสู งสุ ดก็ไม่สามารถ
พิจารณาได้วา่ ทรงพลัง อาจมีสิ่งมีชีวติ อื่นที่ทรงพลังกว่า
กล่าวคือฉันเพิ่งเริ่ มเดินทาง
เทพเลือดบริ สุทธิ์จะเป็ นเทพแท้จริ งเมื่อถึงวัยผูใ้ หญ่ ต่อให้ฉนั ฝึ กหนัก
มากจนถึงตอนนี้ ฉันก็ยงั อ่อนแอกว่าเทพผูใ้ หญ่ที่มีเลือดบริ สุทธิ์ซ่ ึ ง
ไม่ได้ทาํ อะไรเลย?
เดี๋ยวก่อน…
ซูผงิ จมในความคิดลึก ๆ
ทันใดนั้นเขาก็ถามโจแอนนาว่า “ตัวตนที่แท้จริ งของเธอน่ากลัวมาก
ตามที่เธอบอก ร่ างนี้ของเธอไม่ควรอ่อนแอแบบนี้ เธอกําลังจะถึงวัย
ผูใ้ หญ่ ไม่ใช่วา่ เธอควรดีพอ ๆ กับเทพเลือดบริ สุทธิ์เหรอ?”
โจแอนนารู ้สึกรําคาญกับความอยากรู ้อยากเห็นของซูผงิ “ฉันกําลัง
บ่มเพาะจิตฉัน เข้าใจไหม?! ถ้าฉันฝึ กฝนความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้
ของฉัน ฉันคงฝ่ าไปถึงอาณาจักรเทพผูย้ งิ่ ใหญ่แล้ว !”
ซูผงิ จ้องมองเธอ ขณะที่เธอหอบหายใจด้วยความโกรธ “ไม่ ฉันไม่
เข้าใจ” เขาส่ ายหัว
เขาไม่เข้าใจจริ ง ๆ “อืมนายเป็ นมนุษย์ที่โง่เขลา เป็ นเรื่ องธรรมดาที่
นายจะไม่เข้าใจ” โจแอนนามอง
ซูผงิ ไม่ได้ยดึ ติดเกี่ยวกับความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องเธออีกต่อไป
เขามีคาํ ถามอื่น ๆ “เธอเตรี ยมสนามฝึ กแล้วหรื อยัง”
“อืม”
ความเงียบอยูไ่ ด้ไม่นาน อากาศรอบตัวพวกเขาแผ่กลิ่นอายแปลก ๆ
ซูผงิ รู ้สึกหนาวสัน่ และรู ้สึกถึงอันตราย วินาทีต่อมาเขาเห็นว่าอากาศ
ได้พงั ทลายลงต่อหน้าเขา จากข้างใน ชายหนุ่มร่ างสู งเพรี ยวเดินออกมา
เขาดูหล่อเหลาราวกับรู ปแกะสลัก
ซูผงิ เหล่มอง
เขารู ้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ งจากชายหนุ่มผมทองคนนี้ มันมีพลัง
มากกว่าราชาอสู ร
ซูผงิ ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย
ชายหนุ่มผมทองหันกลับมาและมองซูผงิ ด้วยความประหลาดใจ เขา
ไม่คาดหวังว่ามนุษย์แสนตํ่าต้อยคนนี้จะเป็ นแขกของโจแอนนา นี่
มันแปลก
ด้วยความตกตะลึง ชายหนุ่มไม่ได้ถามคําถาม เขาแค่พดู อย่างสุ ภาพ
ซูผงิ รู ้สึกได้ถึงพลังบางอย่างที่ห่อหุม้ เขา ดึงเขาไปหาชายหนุ่มผม
ทองคนนี้ สิ่ งต่อไปที่เขารับรู ้ได้คือกลิ่นหอมของดอกไม้ที่มาจาก
เทพผูน้ ้ ี
เทพผูย้ งิ่ ใหญ่คนนี้ไม่ใช่ของเล่นเด็กใช่ไหม?
ซูผงิ จ้องมองชายหนุ่มอย่างประหลาด
โลกสี เขียวเปลี่ยนไป เมื่อซูผงิ ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองอยู่
ในท้องฟ้าสี ครามอันกว้างใหญ่ วินาทีต่อมามุมมองเปลี่ยนไปอีกครั้ง
ผิงพบว่าตัวเองอยูบ่ นภูเขา
“นี่คือสายฟ้าแลบใช่ไหม? ระยะทางไกล…” ซูผงิ ประหลาดใจ สายฟ้า
แลบถือเป็ นหนึ่งในทักษะลับ ด้วยทักษะนี้หนูสายฟ้าสามารถต่อสู ้
กับอสู รร้ายระดับเจ็ดได้ อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนย้ายด้วยสายฟ้าถูก
ใช้เป็ นวิธีการเดินทางของชายหนุ่มผมทองคนนี้ ระยะทางในการ
เคลื่อนย้ายด้วยสายฟ้าแต่ละครั้งสามารถนําไปได้ไกลเกินกว่า
จินตนาการของซูผงิ
ไม่กี่นาทีต่อมา
พวกเขามาถึงปราสาทหรู หรา
สาวใช้และองครักษ์หลายคนยืนเรี ยงแถวกันนอกปราสาทที่สูง
ตระหง่านและงดงาม
“ที่นี่คือบ้านของเธอ ใช่ไหม?” ซูผงิ มองและถามโจแอนนา
โจแอนนาตอบทันทีวา่ “แน่นอนอยูแ่ ล้ว”
“เราจะไปสถานที่ฝึกอสู รไม่ใช่หรอ?” ซูผงิ ขมวดคิ้ว เขาไม่มีเวลามา
พักผ่อนและเสี ยเวลาอยูท่ ี่นี่
“มันคือที่นี่” โจแอนนาตอบ ขณะเดินเข้าไปในปราสาท “ฉันมีน้ าํ พุ
ที่นี่ เมื่ออสู รชั้นตํ่าของนายแช่น้ าํ สายเลือดพวกมันจะเปลี่ยนแปลง
และดีข้ ึน รวมถึงสติปัญญากับพลังความเข้าใจ”
“การเพิ่มความแข็งแกร่ งในการต่อสู เ้ ป็ นสองเท่านั้นง่าย ก่อนอื่นให้
ปรับตัวกับที่นี่ก่อน จากนั้นฉันจะส่ งพวกมันไปที่ที่โหดร้ายสุ ด แม้แต่
ไก่กส็ ามารถพัฒนาให้มีกรงเล็บและเขี้ยวที่แหลมคมได้ ผลลัพธ์เดียว
ของการไม่พฒั นาและเติบโตคือความตาย!”
ซูผงิ รู ้สึกมึนงง
เขามีความรู ้สึกน่ายินดี
ถ้าเขาไปสนามบ่มเพาะอื่นเขาจะต้องฝึ กอสู รด้วยตัวเอง
แต่ที่นี่มีโจแอนนา…ไม่ มีคู่หูของเธอ เขาจะไม่ตอ้ งฝึ กอสู รด้วย
ตนเอง
นอกจากนี้เขายังสามารถใช้ทรัพยากรที่นี่ได้ นอกเหนือจากการฝึ ก
อสู ร
“เมื่อพิจารณาตัวตนของเธอที่นี่ ฉันคิดว่าการได้รับผลึกเทพจากเผ่า
แมลงไม่น่าจะเป็ นปัญหาสําหรับเธอใช่ไหม?” ดวงตาของซูผงิ เปล่ง
ประกาย ขณะที่เขาถามโจแอนนา
การแสดงออกของโจแอนนาเปลี่ยนไป
ชายหนุ่มผมทองหน้าตึงและจับจ้องไปที่ซูผงิ เช่นกัน
ซูผงิ รู ้สึกงุนงงเมื่อรู ้สึกได้ถึงเจตนาฆ่าจากเทพผูย้ งิ่ ใหญ่คนนี้ เขา
สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับโจแอนนาเช่นกัน ทันใดนั้นซูผงิ ก็
เข้าใจว่าเขาพูดผิดไป “ผลึกเทพเป็ นสิ่ งต้องห้าม!”
โจแอนนาพูดต่อด้วยนํ้าเสี ยงเศร้าหมอง “เผ่าแมลงกินเทพ และนัน่
ทําให้เกิดผลึกเทพ นายไม่รู้หรื อไง?”
“เอ่อ…” ซูผงิ อยากจะตอบว่า ‘ใช่ ฉันไม่รู้’
แต่เมื่อพิจารณาจากสี หน้าเธอ เขารู ้วา่ เธอคงโกรธถ้าเขาพูดอย่างนั้น
จริ ง
“ถ้าอย่างนั้นเมื่อเธอฆ่าเผ่าแมลง…เธอจะจัดการกับผลึกเทพที่อยู่
ภายในพวกมันยังไง?” ซูผงิ กระแอมลําคอ เขาพยายามหาคําตอบจาก
อีกมุมหนึ่ง
โจแอนนาตอบอย่างเย็นชาว่า “ผลึกเทพเหล่านั้นจะถูกส่งไปยังต้นไม้
โลกซึ่ งเป็ นรากฐานของเทพ ทั้งหมดต้องขอบคุณรากของต้นไม้โลก
ที่เทพไม่ได้ตดั รากของต้นไม้โลกรวมแผ่นดินทั้งหมดไว้ในแดน
เทพ ผลึกเทพสามารถบํารุ งต้นไม้โลกและชะลอการสลายตัวได้”
ต้นไม้โลก?
ในใจของเขาซูผงิ นึกภาพต้นไม้ยกั ษ์ที่ต้ งั อยูท่ ่ามกลางแดนเทพ
นี่คือสิ่ งที่เขาอยากรู ้ ต้นไม้โลกต้องการผลึกเทพ นัน่ ไม่ได้หมายความ
ว่าสําหรับเทพ เผ่าแมลงสามารถช่วยเปลี่ยนเป็ นผลึกเทพได้?
แต่เนื่องจากเป็ นเรื่ องละเอียดอ่อน ซูผงิ จึงตัดสิ นใจจะถามเธอเกี่ยวกับ
เรื่ องนี้หลังจากที่พวกเขากลับไปที่ร้าน
“อูกู นายออกไปได้แล้ว” โจแอนนาพูดกับชายหนุ่มผมสี ทอง
เขาพยักหน้าและมองซูผงิ อีกครั้ง แต่คราวนี้มองแบบไม่พอใจ อย่างไร
ก็ตาม เนื่องจากซูผงิ เป็ นแขกของโจแอนนา ชายหนุ่มจึงหันกลับและ
จากไปโดยไม่พดู อะไร
โจแอนนาโบกมือให้คนรับใช้ของเธอออกไปและพูดกับซูผงิ ว่า
“ผลึกเทพเป็ นตัวแทนความเจ็บปวดของเทพเจ้า”
“ฉันไม่รู้เรื่ องนั้น นอกจากนี้มีคนตายในทุกโลก เพียงแค่เธอเป็ นเทพ
แต่มนั ก็เหมือนกัน ตอนนี้ความตายเป็ นสิ่ งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอก็
ควรทําให้ดีที่สุดเช่นกัน เธอทําเช่นนั้นโดยการให้ผลึกเทพแก่ตน้ ไม้
โลกเป็ นสารอาหารใช่ไหมล่ะ?” ซูผงิ กล่าว
โจแอนนาขมวดคิว้
“ต้นไม้โลกมีความสําคัญต่อเทพ การให้อาหารต้นไม้โลกเป็ นภาระ
หน้าที่ของเรา”
“ต้นไม้โลกต้องต้องการผลึกเทพจํานวนมหาศาลใช่ไหม? ฉันไม่
ต้องการอะไรมากมายขนาดนั้น แค่ให้ฉนั บ้าง ฉันได้รับผลึกเทพบาง
ชิ้นเมื่อฉันตามล่าเผ่าแมลง อสู รของฉันกินผลึกเทพ อย่าบอกนะว่า
เธอไม่ได้สมั ผัสถึงพลังศักดิ์สิทธิ์จากอสู รของฉัน” ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก
ก่อนหน้านี้เขาไม่ควรพูดคุยเกี่ยวกับผลึกเทพต้องห้ามต่อหน้า เทพผู ้
ยิง่ ใหญ่ แต่ในขณะนี้โจแอนนากับเขาอยูก่ นั ลําพัง เขาไม่เคยคิดว่า
เทพจะต้องตายเพียงเพราะเขาต้องการผลึกเทพบางชิ้น
 ตอนที่ 263 พลังเทพ
“นายต้องการเท่าไหร่ ?”
โจแอนนาจ้องมองซูผงิ เนื่องจากโจแอนนาดูจริ งจัง ซูผงิ รู ้สึกว่าเขา
ไม่สามารถเรี ยกร้องจํานวนที่มากเกินไปได้ ท้ายที่สุดแล้วผลึกเทพ
แต่ละชิ้นเป็ นตัวแทนของเทพที่ลม้ ตาย ที่แดนเทพโจแอนนาน่าจะ
เป็ นผูป้ กครอง การกินเหยือ่ ของเธอ … คนที่ลม้ ลงของเธอต่อหน้า
เธอนั้นไม่เหมาะสม
“หมื่นชิ้นล่ะ?” ซูผงิ เสนอ
โจแอนนาดึงหน้าและตอบทันที “เป็ นไปไม่ได้!”
“แล้วเก้าพันเก้าร้อยล่ะ?”
“…ไม่!”
ซูผงิ กัดฟัน “เก้าพันแปดร้อย?”
โจแอนนาพูดไม่ออก ใครจะต่อรองแบบนี้
“ไม่เกินหนึ่งร้อย” โจแอนนาหน้านิ่ง
ซูผงิ แทบจะกระโดด “หนึ่งร้อย? น้อยเกินไป ฉันสามารถรวบรวม
ได้มากกว่าหนึ่งร้อยต่อให้มีแค่ฉนั ที่ไปฆ่าเผ่าแมลงด้วยตัวเอง อย่าง
น้อยก็ตอ้ งมีหา้ พัน! อย่าลืมว่าเธอเป็ นลูกจ้างของฉัน เธอต้องการ
เยีย่ มชมแดนเทพอาเคี่ยนไหม? ผลึกเทพเหล่านั้นมาจากเทพที่ล่วงลับ
ไปแล้ว ฉันไม่ได้ขอให้เธอไปฆ่าใครสักคนนะ?”
โจแอนนาตัดสิ นใจ “ต่อให้นายจะขู่ลดคะแนนของฉัน ฉันก็ให้นาย
ได้แค่สองพันชิ้นเท่านั้น นัน่ ถือเป็ นที่สิ้นสุ ด!”
“ตกลง!”
ซูผงิ ยอมรับ โจแอนนารู ้สึกโกรธที่เห็นซูผงิ ยอมรับอย่างรวดเร็ ว
“นาย!” ซูผงิ ขัดจังหวะเธออย่างใจเย็น “อย่า จํานวนนี้เป็ นเธอที่เสนอ
มาเอง เธอต้องดีใจอยูข่ า้ งในสิ !”
หื ม!
โจแอนนาตะคอก
แน่นอนว่าซูผงิ พูดถูกในระดับหนึ่ง เธอทําให้ดูเหมือนว่าเธอเต็มไป
ด้วยความโกรธเกรี้ ยว แต่ขา้ งในเธอมีความสุ ข
จํานวนที่เธอคาดการณ์ไว้มากกว่าสองพัน!
นี่คือความคิดที่เธอมีต่อสงครามการค้านี้
ย้อนกลับไปก่อนซูผงิ จะพูดถึงผลึกเทพ ตอนนั้น โจแอนนาใช้เวลา
0.01 วินาทีเพื่อทําความเข้าใจสิ่ งที่ซูผงิ หยิบยกขึ้นมาพูด
ในช่วงเวลานั้น เธอนึกถึงว่าเธอถูกซูผงิ ควบคุมยังไง เขามีกฎที่
เข้มงวดในการให้คะแนนเธอและเป็ นเรื่ องยากสําหรับเธอที่จะต่อสู ้
กับเขาเพื่อเอาคะแนนคืนมา
ดังนั้น ท่าทางแรกที่เธอแสดงจึงเป็ นอารมณ์แปลกใจผสมกับความ
โกรธ!
เธอต้องให้ซูผงิ รู ้วา่ นี่เป็ นเรื่ องร้ายแรง และเป็ นการละเมิดอย่างมากที่
จะพูดถึงเรื่ องนี้
สําหรับเทพผูย้ งิ่ ใหญ่ที่พาพวกเธอมานี่ ปฏิกิริยาของเขาเป็ นของจริ ง
อย่างสมบูรณ์แบบ เธอลอบยกนิ้วให้เขาและจดจําการมีส่วนร่ วมของ
เขาไว้
จากนั้น สําหรับการสนทนาต่อไปนี้ โจแอนนาจึงสวมทัศนคติที่
จริ งจังและมุ่งมัน่ ของเธอ!
ดังนั้นการเจรจาจึงเริ่ มขึ้น
ซูผงิ ขอผลึกเทพซึ่ งอยูใ่ นความคาดคิดของเธอ เธอต้องเสนอจํานวน
ตํ่ากว่าที่เธอให้ได้
เธอรู ้ถึงเสน่ห์และความสําคัญของผลึกเทพ และตระหนักดีวา่ ซูผงิ จะ
ใช้ประโยชน์จากตัวตนของเธอ แต่ความต้องการของซูผงิ นั้นไร้
จุดสิ้ นสุ ด ความโลภของมนุษย์ไม่มีสมบัติใดจะเติมเต็มหลุมนั้นได้
แผนของเธอได้ผล
ในที่สุดพวกเธอตกลงกันได้ และเธอจะให้เขาสองพันชิ้น
หากปราศจากความพยายามก่อนหน้านี้ ซูผงิ จะข่มขู่เธอด้วยการเอา
คะแนนมาอ้าง ไม่วา่ เธอจะรํ่ารวยแค่ไหนซูผงิ ก็จะขูดเลือดขูดเนื้อ
เธอ
นอกจากนี้เธอยังไม่เคยเห็นแดนเทพอาเคี่ยน โดยปกติแล้วเธอไม่
เต็มใจที่จะสละสมบัติให้กบั ซูผงิ แน่
อืม ดีสาํ หรับฉัน ผูช้ ายคนนี้อาจจะขอหลายแสนถึงล้านชิ้นหรื อมากกว่า
นั้นด้วยซํ้า โจแอนนามีความสุ ขกับตัวเอง
พยายามจะบีบเธอ?
ตอนที่เธอเกิด ปู่ ของปู่ ของปู่ ของปู่ ของปู่ ของปู่ … ของซูผงิ ยังไม่เกิด
ด้วยซํ้า!
เธอทุ่มเทกับการบ่มเพาะ? ไม่ สงครามประสาทต่างหาก!
ฉันจะเอาผลึกเทพสองพันชิ้นมาก่อนและจะกลับมาถามหาเพิ่มใน
ภายหลัง เธอต้องบังคับให้จาํ นวนลดลงแน่ ๆ ฉันคิดว่าฉันต้องให้
ความหวังกับเธอโดยการพาไปเยีย่ มชมแดนเทพอาเคี่ยนสักครั้ง
จากนั้นเธอก็จะระบุสถานะของเธอในฐานะ ‘พนักงาน’ ของฉัน
และปฏิบตั ิตามภาระหน้าที่ของเธออย่างสมบูรณ์ …
การเอาชนะและควบคุมผ่านการประนีประนอมเป็ นกลยุทธ์ที่เขาใช้
กับโจแอนนา
กลยุทธ์การใช้แรงจูงใจอาจมีประโยชน์เช่นกัน
เขาไม่สามารถใช้เวลาทั้งหมดมาวางแผนเล่นเกมกับเธอได้ เขาคงจะ
เหนื่อยและต้องบอกความจริ ง เขาไม่มนั่ ใจว่าจะชนะได้ทุกครั้ง
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ โจแอนนามีชีวติ อยูม่ านานหลายปี เธอมีความซับซ้อน
มากกว่าที่เขาจะจินตนาการได้
เขาต้องแสดงให้เธอเห็นถึงประโยชน์ที่จบั ต้องได้ของการเป็ นพนักงาน
และมองว่าตัวตนของเธอในฐานะพนักงานของเขาเป็ นสิ่ งที่สาํ คัญ
ที่สุด จากนั้น เขาจึงจะสามารถควบคุมเธอได้อย่างแท้จริ ง เมื่อถึง
เวลานั้นเธอก็จะหมดหนทางที่จะขัดใจเขา เขาคงไม่ตอ้ งอ้อนวอน
เธอเหมือนตอนนี้
“ขอเวลาสักครู่ ….”
ซูผงิ ไม่รีบร้อน เขาพิจารณาวิธีแบ่งผลึกเทพสองพันชิ้น และตัดสิ นใจ
มอบทั้งหมดให้กบั โครงกระดูกน้อย
การช่วยพัฒนาโครงกระดูกน้อยจะช่วยให้เขามัน่ ใจมากขึ้น
ครั้งสุ ดท้ายในแดนเทพ ซูผงิ รวบรวมผลึกเทพหลายร้อยชิ้นซึ่งแบ่ง
ให้กบั อสู รทั้งหมดของเขา ครั้งนี้ซูผงิ ต้องการใช้ผลึกเทพทั้งหมด
สองพันชิ้นกับโครงกระดูกน้อยเพื่อดูวา่ มันจะเปลี่ยนแปลงหรื อไม่
“นัน่ คือบ่อนํ้าพุธรรมชาติ”
โจแอนนาพาซูผงิ ไปบ่อนํ้าด้านหลังอาคาร
มันเหมือนกับทะเลสาบที่มีของเหลวสี ทองเปล่งพลังเทพ
ซูผงิ ได้กลิ่นน่าหลงใหล เขารู ้สึกราวกับว่าทุกรู ขมุ ขนของเขาได้หายใจ
เขาเกิดความคิด ถ้าบ่อนํ้าพุธรรมชาติสามารถช่วยปรับแต่งสายเลือด
ของอสู รได้ล่ะก็…มันจะไม่ดีกบั เขาด้วยหรอ?
โจแอนนาจ้องเขา เธอคงเดาได้วา่ เขาคิดอะไรอยู่ “นายสามารถอาบนํ้า
ที่น่ีได้เช่นกัน อย่างน้อยก็ลา้ งความโง่เขลาของนายออกไป”
“ฉันจะลดคะแนนของเธอ ถ้าเธอพูดแบบนี้กบั ฉันอีก!”
“อืม ฉันมีอย่างอื่นต้องไปทํา อยูท่ ี่นี่ ฉันจะบอกให้เทพสวรรค์มาอยู่
ที่นี่ อยากได้อะไรก็บอกเขา”
“เทพสวรรค์?”
ซูผงิ รู ้สึกประหลาดใจที่จะมีคนที่ทรงพลังกว่านักรบอสู รในตํานาน
มารับใช้ มันดีเกินจริ ง
แต่นี่เป็ นความจริ ง
นอกจากนี้เขายังจ้างโจแอนนา เทพธิดามาเป็ นพนักงานของเขา เขา
ยังเคยพบกับสิ่ งมีชีวติ ลึกลับนั้นในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ
มาแล้ว เทพสวรรค์ไม่สามารถทําให้เขาตกตะลึงได้อีกต่อไป
หลังจากโจแอนนาจากไป ซูผงิ ก็เรี ยกอสู รออกมาและเขาก็กระโดด
ลงไปในบ่อนํ้าพุธรรมชาติเช่นกัน เมื่อรู ้สึกถึงความอบอุ่นและ
เพลิดเพลินไปกับกลิ่นหอมหวาน ซูผงิ รู ้สึกสบายตัวมากขึ้นกว่าเดิม
เขานัง่ สมาธิในบ่อนํ้าพุธรรมชาติ อาบนํ้าและบ่มเพาะ
เช่นเดียวกับที่เขาเริ่ มบ่มเพาะ พลังงานเทพในบ่อนํ้าพุธรรมชาติก็
ไหลเข้าตัวเขาผ่านรู ขมุ ขนของเขา
พลังที่ท่วมท้นของแผนภูมิดวงดาวโกลาหลแสดงให้เห็นถึงความ
แข็งแกร่ งอีกครั้ง ซูผงิ หมกมุ่นอยูก่ บั การบ่มเพาะ ดูดพลังเทพจากบ่อ
นํ้าพุธรรมชาติอย่างดุเดือด เขาตระหนักว่ากระแสนํ้าวนดวงดาว
ภายในเซลล์ของเขาเปลี่ยนจากสี น้ าํ เงินเป็ นสี ทองอ่อน ๆ
เขาบ่มเพาะเป็ นวัน
เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเขาก็รู้สึกมีเรี่ ยวแรงเต็มที่
เขาตรวจสอบตัวเองอย่างละเอียด เขาอยูท่ ี่ระดับหกขั้นกลาง อย่างไร
ก็ตาม เขาสามารถบอกได้วา่ พลังงานภายในตัวเขานั้นสมบูรณ์และ
ควบแน่นมากขึ้น
มันยากที่จะอธิบาย แต่เขาแน่ใจว่าพลังที่เขารวบรวมได้เหนือกว่า
ระดับหกขั้นกลาง
“ฉันมักจะได้ยนิ คนพูดเสมอว่าแต่ละบุคคล มีความถนัดแตกต่างกัน
ไป ฉันสงสัยว่าตอนนี้ของฉันเป็ นยังไง?” ดวงตาของซูผงิ กะพริ บ จะ
มีสกั กี่คนที่ได้รับโอกาสในการอาบนํ้าในบ่อนํ้าพุเทพ?
เขาตรวจสอบอสู ร พวกมันไม่ได้เปลี่ยนมากนัก ระดับของพวกเขา
ยังคงเหมือนเดิม อาจเป็ นไปได้วา่ อสูรมีความฉลาดมากขึ้นเท่านั้น
นัน่ จะแสดงให้เห็นในการต่อสู จ้ ริ งเท่านั้น
ซูผงิ วางแผนที่จะให้อสู รฝึ กจริ ง สําหรับวิธีการเดินทางและวิธีการ
ฝึ กฝนนัน่ ไม่ใช่ปัญหาของเขา เขาสามารถให้โจแอนนาดูแลเรื่ องนั้น
ได้ ในระหว่างนี้เขาสามารถใช้เวลาในบ่อนํ้าพุธรรมชาติและบ่มเพาะ
ให้เต็มที่ที่สุด
ไม่นานสามวันก็ผา่ นไป
การฝึ กอสู รทั้งหมดเสร็ จสิ้ นแล้ว พวกมันก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด
โจแอนนาจองสังเวียนในเมืองมาเพื่อให้อสู รฝึ ก อสู รเหล่านั้นตาย
และคืนชีพซํ้าแล้วซํ้าเล่า แต่เนื่องจากโจแอนนาจองสถานที่ท้ งั หมด
จึงมีเพียงไม่กี่คนที่รู้เรื่ องนี้ ทั้งหมดนี้เป็ นผูใ้ ต้บงั คับบัญชาที่ไว้ใจได้
ของโจแอนนา และเธอสัง่ ให้พวกเขาเก็บเรื่ องนี้ให้เงียบ
ระหว่างการต่อสู เ้ สี่ ยงชีวติ อสู รทุกตัวได้เรี ยนรู ้ทกั ษะใหม่และแตกต่าง
จากเมื่อก่อน อสู รทุกตัวมีความรู ้สึกเหี้ ยมโหดที่ได้รับมาจากอสู ร
อาวุโสที่ใช้ชีวติ ทั้งชีวติ ในสังเวียน
 ตอนที่ 264 ความเปลีย่ นแปลง
“ดี ไม่เลว ไม่เลวเลย”
ซูผงิ ตรวจสอบอสูรทีละตัว ทุกตัวได้รับการจัดอันดับสู งกว่าค่าเฉลี่ย
ซึ่ งเป็ นไปตามมาตรฐานการฝึ กฝนมืออาชีพ
เนื่องจากอสู รเหล่านั้นมีสายเลือดขั้นตํ่าแม้วา่ พวกมันจะไม่ได้สูงกว่า
ค่าเฉลี่ย แต่ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องพวกมันก็ถึงระดับเจ็ด
เช่นเดียวกับหนูสายฟ้าหรื อน้อยกว่าหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าได้รับการยกย่องว่าสู งกว่าค่าเฉลี่ย แต่มนั ได้รับการฝึ กฝน
หลายครั้ง ในบรรดาอสู รในระดับเดียวกันหนูสายฟ้านั้นเก่งกาจ แต่
ก็ยงั ยากสําหรับหนูสายฟ้าที่จะก้าวหน้าไปไกลกว่านั้น
ด้วยการฝึ กฝนอสู รหลายครั้ง ซูผงิ ได้คน้ พบรู ปแบบบางอย่าง
โดยทัว่ ไปแล้วเพือ่ ให้ได้รับการจัดอันดับสู งกว่าค่าเฉลี่ย อสู รที่มี
สายเลือดตํ่าจะต้องมีความสามารถในการต่อสู ป้ ระมาณระดับเจ็ด
สําหรับอสู รที่มีสายเลือดขั้นกลางจะต้องมีความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู ร้ ะดับเก้า
สําหรับอสู รที่มีสายเลือดขั้นสู งจนถึงตอนนั้นซูผงิ ยังไม่ได้ฝึกฝนอสู ร
ประเภทนั้น เขาคิดว่ามีความเป็ นไปได้สูงที่อสู รเหล่านั้นจะต้องมีความ
สามารถในการต่อสู อ้ ย่างน้อย 10 ถึงจะได้รับการจัดอันดับไหวพริ บ
ว่าสู งกว่าค่าเฉลี่ย
ในขณะนี้มีเพียงโครงกระดูกน้อยเท่านั้นที่มีความแข็งแกร่ งในการ
ต่อสู เ้ กิน 10 แต่ถึงกระนั้นโครงกระดูกน้อยยังอยูใ่ นระดับหกและถือ
ว่าตํ่ากว่าค่าเฉลี่ย เป็ นเพราะสายเลือดของมันน่าเกรงขามซึ่งทําให้
คะแนนรวมลดลง
ในทางกลับกันต้องขอบคุณสายเลือดของราชาโครงกระดูกที่ทาํ ให้
โครงกระดูกน้อยเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ วและราบรื่ น
“การมีคนช่วยนี่มนั ดีจริ ง”
ซูผงิ อุทานกับตัวเอง
ในสมัยก่อนเขาจะต้องฝึ กอสู รด้วยตัวเองซึ่งอันตรายถึงชีวติ เขาใช้
เวลาเจ็ดวัน จบลงด้วยความเหนื่อยยากเพียงเพื่อฝึ กฝนหมูสวรรค์ แต่
ดูตอนนี้สิ การฝึ กดําเนินไปในขณะที่เขานอนอยูเ่ ฉย ๆ และยังใช้
เวลาน้อยกว่าเดิมอีกด้วย!
ยิง่ เขาคิดเช่นนั้นเขาก็ยงิ่ เชื่อว่าการจ้างโจแอนนาเป็ นพนักงานนั้นเป็ น
การตัดสิ นใจที่ชาญฉลาด
ค่าเข้าชมหลุมศพกึ่งเทพนี้แพง แต่กค็ ุม้ เขาสามารถมองที่นี่เป็ นสนาม
ฝึ กฝนมืออาชีพเฉพาะของเขา และโจแอนนาจะเป็ นผูร้ ับผิดชอบ
“ไปกันเถอะ เราจะกลับมาในภายหลัง” ซูผงิ กล่าวกับโจแอนนา เขา
พร้อมที่จะกลับ
“กลับมาอีก?”
“แน่นอน เรามีอสู รที่ตอ้ งฝึ กอีกตั้งเยอะ และฉันก็ยงั อยากจะสนุกกับ
บ่อนํ้าพุนี่อีกสักหน่อย” ซูผงิ พูดอย่างร่ าเริ ง
โจแอนนากลอกตาใส่ เขา ช่างเป็ นคนที่โลเล
แน่นอนว่าเธอไม่พดู อะไร บ่มนํ้าพุมีค่า แต่ซูผงิ เป็ นเจ้านายของเธอ
ด้วยเหตุผลที่ยงิ่ ใหญ่ในการไปเยือนแดนเทพอาเคี่ยน เธอจึงต้องยอม
แพ้กบั ผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ นี่
เนื่องจากเธอไม่ได้พดู คัดค้าน ซูผงิ จึงเรี ยกระบบเพื่อพาพวกเขา
กลับไปที่ร้าน
ในไม่ชา้ วังวนในอากาศก็โผล่ออกมา ดูดซูผงิ โจแอนนาและอสู ร
ทั้งหมด
เมื่อพวกเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง พวกเขาก็อยูใ่ นสภาพแวดล้อมที่คุน้ เคย
ภายในร้าน
ซูผงิ หาสถานที่สาํ หรับอสู รที่ฝึกเสร็ จแล้ว มองสมุดบันทึกของเขา
เพื่อเลือกอสู รชุดที่สองที่จะไปฝึ ก
น่าเสี ยดายที่โจแอนนาเป็ นเพียงลูกจ้าง และอสู รของเธอไม่สามารถ
คืนชีพได้ ไม่อย่างนั้นฉันจะให้เธอช่วยพาอสู รไป ซึ่งจะช่วยประหยัด
ค่าเดินทางและค่าเข้าได้
ขั้นตอนเลยยุง่ ยาก
ในสนามบ่มเพาะเมื่อโจแอนนาเสี ยชีวติ เธอจะถูกส่ งกลับมาที่ร้าน
โดยตรง
อย่างไรก็ตาม อสู รที่เธอนําไปด้วยจะตายจริ งและไม่สามารถฟื้ น
ขึ้นมาได้อีกต่อไป เมื่อเป็ นเช่นนี้ซูผงิ จึงต้องล้มเลิกความคิดที่จะให้
โจแอนนานําอสู รไปให้เขา
“ไปกันเถอะ”
หลังจากที่เขาพร้อมแล้ว ซูผงิ ก็ซ้ือตัว๋ ไปที่หลุมศพกึ่งเทพอีกครั้ง โจ
แอนนารู ้สึกถึงการเชื่อมต่อกับตัวตนแท้จริ งอีกครั้ง
ไม่นานพวกเขาสองคนก็มาถึง
“คนขับรถ” ของพวกเขาในครั้งนี้ยงั คงเป็ นเทพผูย้ งิ่ ใหญ่ชื่ออูกู
เทพผูย้ งิ่ ใหญ่ผนู ้ ้ ีดูเหมือนจะไม่พอใจที่เห็นซูผงิ แต่เมื่อโจแอนนาอยู่
ด้วย เทพผูย้ งิ่ ใหญ่จึงไม่แสดงความโกรธ
เวลาผ่านไป ไม่นานก็ผา่ นไปหนึ่งคืน
ดวงจันทร์คล้อยหาย พระอาทิตย์ส่งสี สนั สวยงามให้กบั ครัวเรื อน
จํานวนนับไม่ถว้ นในเมืองฐานหลงเจียง
หนึ่งคืนผ่านไปในเมืองฐาน แต่ซูผงิ ทํางานอยู่ 10 วันในสนามบ่มเพาะ
เขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับการบ่มเพาะในบ่อนํ้าพุช่วง 10 วันนั้น เขา
อยูใ่ นนํ้าเป็ นเวลานานจนผิวหนังของเขาเหี่ ยวย่น
สําหรับอสู ร?
เขาปล่อยให้โจแอนนาดูแลอสู ร ซูผงิ ชี้นิ้วสัง่ และยุง่ อยูก่ บั การบ่มเพาะ
ของตัวเอง
โจแอนนาไม่ทาํ ให้ซูผงิ ผิดหวัง อสู รทั้งหมดที่พวกเขานําไปด้วยนั้น
แตกต่างจากเดิม ในขณะนี้อสู รทุกตัวมีคะแนนสู งกว่าค่าเฉลี่ย
ในช่วงเวลานี้ซูผงิ ก้าวหน้าอย่างเห็นได้ชดั เขามาถึงจุดสู งสุ ดของ
ระดับหกขั้นกลาง
กระแสนํ้าวนดวงดาวทั้งหมดที่อยูภ่ ายในตัวเขาได้เปลี่ยนเป็ นสี ทอง
พร้อมกับแรงดึงที่แรงขึ้น ซึ่งส่ งผลโดยตรงต่อความแข็งแกร่ งของเขา
ในการต่อสู ้ ระดับความแข็งแกร่ งที่ปลดปล่อยออกมาทันทีน้ นั สําคัญ
มาก ในการต่อสู ก้ บั ชีวติ และความตายการระเบิดความแข็งแกร่ ง
ทันทีสามารถทําให้ซูผงิ ตอบสนองได้เร็ วกว่าคู่ต่อสู ข้ องเขา
“หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ” ที่เขาหยิบขึ้นมานั้นเป็ นทักษะที่ตอ้ งอาศัยความ
แข็งแกร่ งอย่างมาก กระแสนํ้าวนดวงดาวสี ทองเริ่ มหมุนไปรอบ ๆ
ขณะที่ซูผงิ เริ่ มฝึ ก “หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ” เขารู ้สึกดีและแข็งแกร่ งขึ้น
เมื่อเขาสะสมพลังจนถึงขีดสุ ด หมัดของของเขาจะส่ งเสี ยงออกมา!
โซนิคบูมอยูใ่ นระดับตํ่าและยังคงใช้เวลานานเกินไปในการปลดปล่อย
“หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ” ซึ่งบอกเป็ นนัยว่าเขายังไม่สามารถฝึ กฝนทักษะ
นี้ได้ในตอนนี้ เขามีหนทางอีกยาวไกลก่อนที่เขาจะสามารถต่อยและ
สร้างโซนิคบูมได้โดยไม่ตอ้ งใช้ความพยายามมากนัก
ซูผงิ มีความรู ้สึกว่าเมื่อถึงระดับหกขั้นสู งหรื อระดับเจ็ด เขาสามารถ
บรรลุระดับแรกของ “หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ” ได้ จากนั้นด้วยหมัดเดียว
เขาก็สามารถฆ่าอสู รร้ายระดับเก้าได้!
ซูผงิ คิดว่าถ้าเขาเปรี ยบเทียบตัวเองกับอสู รตามเกณฑ์ของระบบ เขา
จะถือว่าสู งกว่าค่าเฉลี่ยเมื่อถึงตอนนั้น
ฉันต้องเรี ยนรู ้ระดับแรกของ ‘หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ’ ก่อนที่จะไปถึง
ระดับเจ็ดให้ได้!
ซูผงิ ตั้งเป้าหมายกับตัวเอง
เขาเป็ นเจ้าของร้านขายอสู รและเขาฝึ กฝนอสู รจํานวนมากจนได้รับ
การจัดอันดับให้สูงกว่าค่าเฉลี่ย แต่ตวั เขาเองยังกระจอก
ตอนนี้ซูผงิ ไม่ได้มองว่าตัวเองเป็ นนักรบอสู ร เขาไม่นบั ความแข็งแกร่ ง
ของอสู รเป็ นของตัวเอง
“ไปกันเถอะ”
หลังจากตรวจสอบอสู รทั้งหมดแล้ว ซูผงิ ก็บอกกับโจแอนนาว่าถึง
เวลาต้องกลับแล้ว
โจแอนนาพยักหน้า เธอแก้ตวั กับคนรับใช้หลายอย่างและกลับไปที่
ร้านพร้อมกับซูผงิ
“มาเลยเจ้าหนู”
ซูผงิ เรี ยกโครงกระดูกน้อยเพื่อดูวา่ มันกินผลึกเทพไปกี่ชิ้น
โครงกระดูกน้อยกินไปกว่าหนึ่งพันจากสองพันชิ้น ค่าความเป็ นเทพ
ในโครงกระดูกน้อยเกินหนึ่งร้อย ผลึกเทพที่โจแอนนามอบให้น้ นั มี
คุณภาพสู ง ผลึกเทพแต่ละอันสามารถเพิ่มค่าความเป็ นเทพได้ประมาณ
10
ผลึกเทพสามารถแปลงเป็ นหนึ่งค่าความเป็ นเทพ เนื่องจากมีค่าความ
เป็ นเทพนับร้อย ซูผงิ จึงสามารถเห็นค่าใช้จ่ายในการใช้ทกั ษะเทพ
ด้านหลังทักษะของโครงกระดูกน้อย
ซูผงิ ได้เห็นพลังของทักษะเทพ ด้วยเหตุน้ ีเขาจึงคาดหวังอย่างสู ง
เกี่ยวกับความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกน้อย
ความแข็งแกร่ งในการต่อสู ้ : 10.7
ค่าความเป็ นเทพร้อยแต้มได้เพิ่มความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกน้อย
ซูผงิ สามารถมองเห็นแสงสี ทองจาง ๆ ในกระดูกของโครงกระดูก
น้อย กลิ่นหอมพิเศษอันเป็ นเอกลักษณ์ของพลังเทพทําให้สดชื่น
ฉันคิดว่าความแข็งแกร่ งของโครงกระดูกน้อยคงถึง 11 แต้มเมื่อมัน
กินผลึกเทพทั้งหมดสองพันชิ้น
แต่แต้มเทพยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพ ค่าความเป็ น
เทพหนึ่งร้อยจะเปลี่ยนเป็ นหนึ่งแต้มเทพไม่ใช่เหรอ? แต่ถึงแม้จะมี
ครบร้อย แต่แต้มเทพก็ยงั ไม่เปลี่ยนแปลง นี่มนั ? หรื อจําเป็ นต้องใช้
ค่าความเป็ นเทพมากขึ้นในการเปลี่ยนเป็ นระดับอื่น?”
ซูผงิ ไม่สามารถสรุ ปได้ เขาตัดสิ นใจปล่อยวางเรื่ องดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม การเพิม่ ความแข็งแกร่ งในการต่อสู เ้ ป็ นสิ่ งที่ดี
ซูผงิ บอกให้โครงกระดูกน้อยกินผลึกเทพต่อไป เขามองไปที่นาฬิกา
เป็ นเวลาเก้าโมงเช้า ยังเช้าอยู่ เขาพักผ่อนเล็กน้อยแล้วทําความสะอาด
ร้าน
“เตรี ยมตัวให้พร้อมสําหรับการเปิ ดร้าน”
หลังจากทุกอย่างพร้อมแล้ว ซูผงิ ก็คลี่มว้ นคัมภีร์และเขย่าถังยูห่ ราน
ออกมา
“นาย นาย นาย…นายไม่บอกฉันหน่อยหรอ ก่อนที่จะพาฉันออกมา
นะ?”
ถังยูห่ รานล้มลงกับพื้น เธอตกอยูใ่ นสภาพที่น่าอับอายซึ่งทําให้
ใบหน้าของเธอเป็ นสี ฟ้า “ไม่เป็ นไร ฉันไม่สนใจ”
“แต่ฉนั ไม่โอเค !!”
“แน่นอน เปิ ดประตูและทําตัวเองให้สดชื่น ถึงเวลาทํางานแล้ว”
ถังยูห่ รานกระทืบพื้นด้วยความโมโห เธอไม่ตอบกลับซูผงิ เธอจัด
เสื้ อผ้าและพบว่าผมของเธอยุง่ เหยิง เธอจึงถามว่า “เฮ้ ห้องนํ้าอยู่
ตรงไหน?”
“ตรงนั้น”
หลังจากเลื่อนขั้น ระบบได้เพิ่มคุณสมบัติในร้านค้านัน่ คือห้องนํ้า
แน่นอนไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับห้องนํ้านอกจากก๊อกนํ้าที่ดูแฟนตาซี
…
ถังยูห่ รานเดินไปที่หอ้ งนํ้าเพื่อทําความสะอาดเสื้ อผ้าและผมของเธอ
ด้วยความโกรธ
ในทางกลับกันโจแอนนาอาบนํ้า และเปลี่ยนเสื้ อผ้าในหลุมศพกึ่ง
เทพมาแล้ว ซูผงิ เดินไปเปิ ดประตูโดยไม่รอถังยูห่ ราน
ข้างนอกมีคนอยูส่ องสามคน
ซูผงิ มองไปรอบ ๆ มีคนน้อยกว่าที่คิดรออยูข่ า้ งนอก
จากสถานการณ์ในคืนที่ผา่ นมา เขาน่าจะเห็นฝูงชนจํานวนมากมา
รวมตัวกันที่นี่ในตอนเช้า ฉันทําให้ลูกค้ารู ้สึกไม่ดีที่ปิดร้านเร็ วไป
หรื อเปล่า?
ไม่น่าใช่
ซูผงิ เลิกคิ้ว เขาเรี ยกมังกรเพลิงนรก “เฉิดฉาย เข้าสู่ ตาํ แหน่ง”
มังกรเพลิงนรกส่ งเสี ยงร้อง มังกรเพลิงนรกไม่พอใจกับข้อตกลงนี้
มันเป็ นมังกรที่มีศกั ดิ์ศรี “อ๊ะ?” ซูผงิ พุง่ เข้าหามังกรเพลิงนรกที่กาํ ลัง
โมโหและบอกเป็ นนัย ๆ ว่าต้องการฝึ กฝนใช่ไหม?
ไม่มีใครรู ้จกั ลูกชายดีไปกว่าพ่อ ไม่มีใครรู ้จกั อสู รดีไปกว่าเจ้าของ ซู
ผิงเลี้ยงดูมงั กรเพลิงนรกมาด้วยตัวเอง มังกรเพลิงนรกสัน่ สะท้าน
เมื่อเห็นท่าทางของซูผงิ มังกรเพลิงนรกเดินไปที่จุดข้างประตูและ
ประจําตําแหน่ง
โอ้แสงแดดจ้าและดอกไม้สวย
การนอนเฉย ๆ ก็น่าจะดีใช่ม้ ยั ?
มังกรเพลิงนรกมองดูผคู ้ นที่กาํ ลังตรวจสอบมันจากอีกฟากหนึ่งของ
ถนนแล้วหลับตาเพื่องีบหลับต่อ ซูผงิ เดินกลับไปที่ร้าน นัง่ หลัง
เคาน์เตอร์และรอลูกค้า เขาหยิบโทรศัพท์ข้ ึนมาเพื่อหาข่าวสาร เขา
ไม่ลืมว่าร้านค้าแห่งหนึ่งกําลังแข่งขันกับเขาตั้งแต่เมื่อวันก่อน
คืนหนึ่งผ่านไป พรี โม่มีแผนแบบไหนในครั้งนี้?
ทันทีทนั ใด ซูผงิ รู ้สึกทึ่งกับข่าวหนึ่ง
โฆษณาแรกที่โผล่มาบนเว็บไซต์ที่ซูผงิ เข้าไปดูคือของพรี โม่
 ตอนที่ 265 ตระกูลโจว
“ข้อเสนอใหม่เอี่ยม!”
“กฎของบลีกนักรบ!”
“มาก่อนได้ก่อน รับประกันการเข้าสู่ 5 อันดับแรกโดยมีจาํ นวนจํากัด
เปิ ดเพียงสองที่เท่านั้น !!”
โฆษณาที่น่าตื่นตาสัน่ ไหวบนหน้าเพจ พรี โม่ไม่มีบริ ษทั ช่วยโฆษณา
แต่มีคนสามคน ตรงกลางเป็ นชายชราอายุประมาณเจ็ดสิ บปี มีผมหงอก
เขาเป็ นผูส้ ู งอายุที่ดูดีและดูเป็ นมิตร ผูค้ นจะมองว่าเขาเป็ นปรมาจารย์
ที่มีคุณธรรมสู งส่ งควรค่าแก่การเคารพ ยืนอยูข่ า้ ง ๆ เขาคือผูช้ ายและ
ผูห้ ญิง วิธีที่นาํ เสนอในโฆษณานั้นได้รับการออกแบบมาเป็ นพิเศษ
เช่นกัน
ชายหนุ่มมีดวงตาที่สดใสและคิว้ หนา เขาคือมู่หยุนเฟยแชมป์ ของลีก
นักรบครั้งล่าสุ ด
หญิงสาวที่ยนื อยูอ่ ีกด้านหนึ่งแต่งตัวดี เธอมีผมสี ทองและตาสี ฟ้าเป็ น
ชาวต่างชาติ เธอคือเอวิลล์ซ่ ึงเป็ นดาราระดับนานาชาติที่มีชื่อเสี ยง
โด่งดัง
ซูผงิ พบว่าสิ่ งนี้น่าสนใจ
ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอน แชมป์ คนล่าสุ ดและดาราระดับนานาชาติ …
สามดารารุ่ นใหญ่!
คนใดคนหนึ่งในสามคนนี้จะดึงดูดผูค้ นเข้ามาชมร้านนั้นได้อย่าง
มาก!
ไม่ตอ้ งพูดถึงว่าทั้งสามคนกําลังโปรโมตร้านพรี โม่ดว้ ยกัน คงยากที่
พรี โม่จะไม่เป็ นที่นิยม!
มู่หยุนเฟยคืออะไร? เขามาจากตระกูลมู่ไม่ใช่หรอ? ทําไมเขาถึงไป
โฆษณาให้กบั ตระกูลหลิว …
ซูผงิ รู ้สึกสับสน
มู่หยุนเฟยโฆษณาให้พรี โม่มานานแล้ว การปรากฏตัวของเขาใน
โฆษณาไม่ได้มีอะไรส่ วนตัวกับซูผงิ
ซูผงิ ไม่เข้าใจความสัมพันธ์ที่ซบั ซ้อนระหว่างตระกูลใหญ่ แต่เขาต้อง
ยอมรับว่าคอมโบสามคนนี้ทรงพลัง ไม่น่าแปลกใจเลยว่าหลังจาก
ผ่านไปเพียงคืนเดียว ลูกค้าเขาถึงหายหมด
“5 อันดับแรก?” เมื่อมองดูโฆษณาซูผงิ ก็ขมวดคิ้ว
พรี โม่ไม่ยอมแพ้เหรอ? ซูผงิ เพิ่งโฆษณารับประกันการเข้า 100 อันดับ
แรกและพรี โม่กอ็ า้ งทันทีวา่ พวกเขาสามารถรับประกันที่ 50 อันดับ
แรกได้ ซูผงิ เปลี่ยนเป็ น 10 อันดับแรกและพรี โม่ได้เปิ ดตัวแพ็คเกจ
สําหรับ 5 อันดับแรก 5 อันดับแรกเนี่ยนะ?
ซูผงิ อ่านข้อมูลเกี่ยวกับลีกนักรบที่ผา่ นมา แม้แต่ในระดับเมืองฐาน
การขึ้นสู่ 5 อันดับแรกไม่ใช่เรื่ องง่าย อย่างน้อยผูเ้ ข้าร่ วมจะต้องมี
อสู รที่มีความสามารถในการต่อสู ป้ ระมาณระดับแปด
นอกจากนี้อสู รไม่ได้เป็ นตัวแปรเดียว
ในระหว่างการแข่งขันเงื่อนไขต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ ว
ปฏิกิริยาของนักรบอสู รและความแข็งแกร่ งก็มีความสําคัญเช่นกัน
สิ่ งนี้จะต้องถูกนํามาพิจารณา ดังนั้นเพื่อรับประกันการติด 10 อันดับ
แรกให้กบั ใครบางคน อสู รของพวกเขาจะต้องแสดงความแข็งแกร่ ง
ในระดับเก้า เฉพาะกับอสู รระดับนี้เท่านั้นที่ซูผงิ จะมัน่ ใจได้วา่ ลูกค้า
ของเขาจะสามารถติด 10 อันดับแรกได้!
มันจะไม่มีปัญหาหากอสู รอยูใ่ นระดับนั้น แม้วา่ เจ้าของของมันจะขี้
แพ้กต็ าม พวกเขาสามารถยืนบนเวทีและปล่อยให้อสู รของพวกเขา
จัดการทุกอย่างได้
โดยปกติแล้วปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนจะไม่สามารถฝึ กอสู รเพื่อให้ได้
ระดับดังกล่าวภายในระยะเวลาสั้น ๆ ได้ เว้นแต่อสู รที่พวกเขาได้รับ
จะอยูใ่ นระดับแปดอยูแ่ ล้ว พรี โม่จึงจะสามารถอ้างสิ ทธิ์ได้วา่ อสูร
เหล่านี้ทาํ ให้เจ้าของขึ้นสู่ 5 อันดับแรกได้!
พรี โม่ยนิ ดีที่จะเสี่ ยงชื่อเสี ยงของพวกเขาเพื่อแข่งขันกับฉัน? หรื อ
พวกเขามีแผนอื่น ? ตัวอย่างเช่น…การติดสิ นบนผูเ้ ข้าแข่งขันหลัง
การแข่งขัน?
ซูผงิ เลิกคิ้ว
ถ้าเป็ นทางเลือกหลังเขาก็ทาํ อะไรไม่ได้
เหนือสิ่ งอื่นใด ร้านพรี โม่เปิ ดดําเนินธุรกิจมานานหลายปี และมี
ตระกูลหลิวที่ให้การสนับสนุนพวกเขา ซึ่ งเป็ นตระกูลที่มีประวัติ
ยาวนานกว่าหนึ่งศตวรรษ ร้านค้ามีความเชี่ยวชาญและสามารถติด
สิ นบนผูเ้ ข้าแข่งขันได้
เมื่อพรี โม่ขโมยธุรกิจของซูผงิ ไปทั้งหมด เงินที่พรี โม่สามารถทําได้
ก็เพียงพอสําหรับการติดสิ นบนผูเ้ ข้าแข่งขัน10 อันดับแรก
ซูผงิ เงียบ
ถังยูห่ รานเพิ่งทําธุระเสร็ จและออกจากห้องนํ้า เธอมองซูผงิ แต่ไม่ได้
สนทนากับเขา เธอเดินไปที่ประตูเพื่อทํางานของเธอต่อไปในฐานะ
พนักงานต้อนรับเหมือนวันก่อน
เธอแอบคุยกับตัวเองอย่างห้าวหาญ ให้กาํ ลังใจตัวเองว่าจะต้องมีคน
จําเธอได้ในวันนี้
เมื่อเวลาผ่านไปค่อย ๆ มีบางคนเข้ามาใกล้ พวกเขากลัวที่จะเข้าใกล้
มากเกินไป พวกเขายืนอยูฝ่ ั่งตรงข้ามถนนและถ่ายรู ปมังกรเพลิง
นรกที่กาํ ลังหลับใหล
ถังยูห่ รานรออย่างใจจดใจจ่อ
ครู่ ต่อมาเธอก็รู้วา่ คนเหล่านั้นแค่ถ่ายรู ปมังกรเพลิงนรก แต่ไม่ได้จะ
เข้ามาในร้าน
เกิดอะไรขึ้น?
เมื่อวานนี้คนยังแน่นร้าน ทําไมวันนี้ไม่มีใครเข้ามา
“ร้านของนายมีอะไรผิดปกติหรื อเปล่า?” ถังยูห่ รานตะโกนบอกซูผงิ
ด้วยความตกใจ
เสี ยงของเธอลากซูผงิ ออกจากภวังค์ เขามองไปที่เธอและยิม้ “ฉันไม่
รู ้วา่ เธอใส่ ใจธุรกิจของร้านด้วย”
“หื ม”
ฉันไม่สนใจธุรกิจของร้านค้า ฉันสนใจว่าทําไมถึงไม่มีใครสามารถ
ทําให้ครอบครัวของฉันรู ้วา่ ฉันอยูท่ ี่นี่ต่างหาก !!
“ฉันสงสัยว่านายจะนิ่งได้ยงั ไงเมื่อไม่มีใครมา” ถังยูห่ รานโกรธ
ซูผงิ ตอบด้วยรอยยิม้
เขาได้ยนิ ใครบางคนกําลังมา ชายหนุ่มหลายคนก้าวเข้ามาในร้าน
“คุณมีที่เหลือสําหรับแพ็คเกจ 10 อันดับแรกไหมครับ?” ชายหนุ่ม
ถามถังยูห่ รานทันทีที่เขาเข้ามา
ชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะไม่แปลกใจที่เห็นเธอ ถังยูห่ รานรู ้วา่ เขาจํา
เธอไม่ได้ เสี ยเวลา ถังยูห่ รานดึงหน้าและตอบว่า “มี ไปที่เคาน์เตอร์ ค่ะ”
ชายหนุ่มเหล่านั้นพบว่าเป็ นเรื่ องแปลกที่พนักงานดูห่างเหิ นมาก แต่
พวกเขาไม่ได้ใส่ ใจเพราะหน้าตาที่มีเสน่ห์ของเธอ พวกเขาพยักหน้า
และไปที่เคาน์เตอร์
ร้านดูเหมือนจะร้าง ไม่มีลูกค้าคนอื่น ทําให้ชายหนุ่มเหล่านั้นประหลาด
ใจ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้คิดมากอะไร
“คุณเป็ นเจ้าของหรอ? ผมต้องการแพ็คเกจ 10 อันดับแรก เงินไม่ใช่
ประเด็น คุณแน่ใจไหมว่าคุณสามารถรับประกันได้วา่ จะติด 10 อันดับ
แรก” ชายหนุ่มยืนอยูข่ า้ งเคาน์เตอร์และจ้องมองซูผงิ อย่างเคร่ งขรึ ม
“อยูแ่ ล้ว” ซูผงิ ตอบ
ชายหนุ่มจับจ้องไปที่ซูผงิ อีกสามวินาที ก่อนที่เขาจะยืน่ มือไปหาอีก
คนที่ยนื อยูข่ า้ ง ๆ เขาและยืน่ บัตรโลหะบาง ๆ ให้เขาในคราวเดียว
มันต้องใช้เงินหลายสิ บเหรี ยญในการสร้างนามบัตรหนึ่งใบ
“ผมชื่อโจวฉวน นี่คือนามบัตรของผม ผมจะเรี ยกคุณว่าอะไรครับ”
“นามสกุลของผมคือซู”
ซูผงิ หยิบบัตรขึ้นมาอ่าน บุคคลนี้เคยเป็ นกรรมการของบริ ษทั แห่งหนึ่ง
เขายังเด็กและมีนามสกุลโจว ซูผงิ เข้าใจว่าลูกค้าของเขาคือใคร
แต่ซูผงิ ยังคงนิ่ง โจวฉวนรู ้สึกประหลาดใจเพราะเขาแน่ใจว่าซูผงิ
สามารถเดาตัวตนของเขาได้ ซูผงิ ลงทุนไปเยอะในการโปรโมต เขา
จ้างมู่ซวงว่านเพื่อโฆษณาให้กบั ร้าน เขาต้องรู ้วา่ ใครเป็ นคนสําคัญ
ในเมืองฐาน
“ผมต้องเตรี ยมอะไรบ้างสําหรับการฝึ ก” โจวฉวนถาม
“อสู รระดับหกและเงิน”
“อสู รระดับหก? คุณแน่ใจใช่ไหม?” โจวฉวนมองซูผงิ ด้วยความ
สงสัยว่าเขาพูดผิดหรื อเปล่า โจวฉวนตั้งเป้าไปที่10 อันดับแรก ซึ่ ง
อย่างน้อยที่สุดก็ตอ้ งใช้อสู รระดับแปด ความหมายของการฝึ ก…
อสู รระดับหกคืออะไร?
“ใช่ ผมแน่ใจ ผมเขียนไว้ในรายละเอียดแล้ว คุณไม่ได้อ่านหรอ?” ซู
ผิงตอบคําถาม
โจวฉวนอ่านแล้วแน่นอน แต่เขามองว่าข้อมูลนั้นมีเพื่อสร้างกระแส
สังคม เขาไม่คิดว่าซูผงิ จะขอแค่อสู รระดับหกกับเงิน และบอกว่าคน
นั้นสามารถติด 10 อันดับแรกได้
มันเป็ นลีกระดับสู ง กว่าหนึ่งล้านคนในเมืองฐานจะเข้าร่ วมการทดสอบ
อสู รระดับหก…จะขึ้นไปถึง 1000 อันดับก็ยงั ยาก ไม่ตอ้ งพูดถึง 10
อันดับแรก!
“คุณแน่ใจได้ยงั ไง?” โจวฉวนจ้องไปที่ซูผงิ เขาเป็ นคนจริ งจัง เขาไม่
สามารถทําเป็ นเรื่ องตลกได้ เขาเสี่ ยงโดยเลือกร้านค้าของซูผงิ ลีก
นักรบนี้สาํ คัญสําหรับเขา!
“ผมสาบาน คุณจะเชื่อคําสาบานของผมไหมล่ะ?” ซูผงิ ถาม
โจวฉวนเม้มปากของเขา
ฉันไม่ตลก!
สาบาน? ทําไมนายถึงพูดถึงคําสาบานในเมื่อฉันพูดถึงธุรกิจ !!
นักธุรกิจทุกคนผิดจรรยาบรรณ นายมีคุณธรรมไหมล่ะ?
“ผมจะฝึ กอสู รของคุณ พรุ่ งนี้คุณสามารถกลับมาดูผลลัพธ์ได้ หาก
คุณไม่พอใจเราสามารถคืนเงินให้คุณตามขั้นตอนต่อไปนี้” ซูผงิ
รําคาญที่จะเสี ยเวลาอธิบาย เขาจะโน้มน้าว โจวฉวน ด้วยข้อเท็จจริ ง
โจวฉวน ขมวดคิ้ว
ชายหนุ่มที่อยูข่ า้ ง ๆ เขาถามว่า “แล้วเงินสําหรับการฝึ กรอบแรกล่ะ?
คุณไม่คืนเงินให้หรอ?”
“ไม่” ซูผงิ ตอบ”ถ้าคุณพอใจกับผลลัพธ์ล่ะ? ถ้าคุณยืนยันว่าคุณไม่
พอใจทั้ง ๆ ที่ผลลัพธ์มนั ดี ผมก็เสี ยเปรี ยบสิ ใช่ไหม?”
“ไม่แน่นอน เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อทําให้ร้านของคุณวุน่ วาย คุณคิดว่า
เราเป็ นใคร? คุณโจวคือตระกูลโจว…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ โจวฉวนก็ได้ตดั สิ นใจ เขาหยุดชายหนุ่มคนนั้น
“ตกลง”
โจวฉวน ยอมรับเงื่อนไข
ซูผงิ หยิบสัญญาออกมา “ลองดู ลงชื่อและทําการโอนเงิน หากคุณไม่
มีคาํ ถามใด ๆ”
โจวฉวน อ่านสัญญาทั้งหมดและไม่พบอะไรแปลก เขาโอนเงินให้ซู
ผิงทันที
 ตอนที่ 266 เป็ นแชมป์
โจวฉวนเก็บสัญญาและถามซูผงิ “คุณต้องการอสู รระดับหกแบบ
ไหน?”
“อะไรก็ได้ที่เหมาะกับคุณ?”
โจวฉวนจะออกไปทันที ถ้าเขามีที่อื่นให้ไป
เขาสงสัยว่าใครช่วยเพิ่มความมัน่ ใจให้กบั ร้านนี้ ซูผงิ ทําเหมือนกับ
ว่าเขาสามารถฝึ กอสู รระดับหกและทําให้มนั กลายเป็ นอสู รขั้นสู งได้
เขาจริ งจัง?
แม้แต่ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนก็ยงั ไม่สามารถทําได้ง่าย ๆ
ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนบางคนมีความเชี่ยวชาญในการฝึ กอสู รบิน บาง
คนเชี่ยวชาญมังกรและคนอื่น ๆ มีความเชี่ยวชาญในการศึกษาอสู ร
ของตระกูลธาตุ
หมวดหมู่ใด ๆ ก็มีอสู รหลากหลายประเภท ความรู ้ที่ตอ้ งฝึ กฝนนั้น
กว้างขวางและลึกซึ้ง แม้แต่ปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอนก็ยงั ต้องขยันหมัน่ เพียร
ในการศึกษาไปตลอดชีวติ
แต่ดูซูผงิ สิ เขาบอกว่าได้หมด
โจวฉวนอยากเห็นคนที่มีมาตรฐานสู งและมีขอ้ กําหนดเข้มงวด
มากกว่านี้
นายประมาทได้ แต่ฉนั ควรทํายังไงถ้าผลลัพธ์ออกมาว่าล้มเหลว?
โจวฉวน ไม่ได้กงั วลเรื่ องเงิน แต่เขาไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ถ้าเขา
พลาดลีกในปี นี้เขาจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว!
ซูผงิ ยังคงสงบเหมือนเดิม โจวฉวน รู ้สึกว่าเขาไม่สามารถคุยกับคน ๆ
นี้ได้ตามปกติ
นอกจากนี้มนั ไม่ควรเป็ นแบบนี้ โดยปกติแล้วเจ้าของร้านจะกระตุน้
ให้ลูกค้ามอบอสู รที่ฝึกง่ายให้ โจวฉวน ถอนหายใจ เขาไม่รู้วา่ จะพูด
อะไรเกี่ยวกับร้านนี้ ร้านนี้ทาํ ธุรกิจอยูใ่ นย่านเมืองทรุ ดโทรมและเมื่อ
คืนนี้กป็ ิ ดร้านเร็ วไป … แต่ร้านค้าแปลก ๆ แห่งนี้มีมงั กรเพลิงนรก
มาอยูห่ น้าร้านได้
มังกรเพลิงนรกไม่ได้ถูกจับจากความดุร้ายของซูผงิ หรอ?
โจวฉวน รู ้สึกเหนื่อยล้า ครู่ ต่อมาเขาเปิ ดช่องสัญญาและเรี ยกอสู ร
ระดับหกที่ดีที่สุดที่เขามีออกมา
มันคือหน้าผีของตระกูลปี ศาจที่มีสายเลือดระดับหก
นี่ไม่ใช่อสู รที่ทรงพลังที่สุดที่เขามี อสู รหลักของเขาคือจิตวิญญาณ
พายุที่มีสายเลือดระดับแปด ตอนนี้มนั มีระดับเจ็ดขั้นสู ง จิตวิญญาณ
สายฟ้าเป็ นอสู รขั้นสู งของตระกูลสายฟ้า มันก้าวร้าวมากและ มี
ทักษะในการต่อสู ม้ ากมาย
แต่ร้านคงไม่เลือกมัน
(โอ ‘) o
“หน้าผี?”
ซูผงิ มองมันและพยักหน้า เขาบอกให้ถงั ยูห่ รานพาอสู รไป
“อย่าลืมกลับมาพรุ่ งนี้” ซูผงิ เตือน โจวฉวน
โจวฉวน จากไปโดยไม่ได้พดู อะไร จิตของเขาทุกข์ทรมานแล้ว เขา
คิดว่านี่เป็ นความพยายามที่เขาต้องทํา
ไม่นานหลังจากที่ โจวฉวนจากไป มีลูกค้าเข้ามามากขึ้น แต่พวกเขา
แค่มารับอสู ร
ซูผงิ บอกให้โจแอนนานําอสู รออกมาทีละตัวและพาลูกค้าไปที่หอ้ ง
ทดสอบเพื่อตรวจสอบผลการฝึ ก
“เอ๊ะ?”
เนื่องจากไม่มีลูกค้าอยูใ่ นร้าน ถังยูห่ รานจึงว่างและไม่มีอะไรทํา ซึ่ ง
ทําให้เธอสังเกตได้วา่ อสู รที่เธอเพิง่ เห็นเมื่อวันก่อนแตกต่างไปจาก
เดิมอย่างสิ้ นเชิงในวันนี้ เธอไม่เชื่อว่าพวกมันคืออสู รตัวเดียวกับเมื่อ
วานหากไม่ใช่เพราะพวกมันยังคงมีกลิ่นเดิม
ผ่านไปแค่คืนเดียว เกิดอะไรขึ้น?
ภายในห้องทดสอบ อุปกรณ์ข้นั สู งทําให้ลูกค้าประทับใจ สภาพ
แวดล้อมที่สามารถสร้างขึ้นในห้องนั้นทําให้พวกเขาประหลาดใจ
พวกเขาไม่เคยได้ยนิ เกี่ยวกับเทคโนโลยีน้ ีมาก่อน พวกเขารู ้สึกว่า
พวกเขาถูกตัดขาดจากโลก
โจแอนนาแนะนําพวกเขาถึงวิธีการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมในห้อง
ทดสอบ เพื่อให้ลูกค้าเห็นผลของการฝึ กอบรม
ในไม่ชา้ ทุกคนก็เริ่ มอุทานด้วยความประหลาดใจ
“สุ ดยอด!”
“นี่คือหมาของฉันจริ ง ๆ เหรอ?!”
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะดีขนาดนี้ มันเป็ นทักษะแบบไหน
พระเจ้า อสู รของฉันเรี ยนรู ้ทกั ษะขั้นกลางแล้ว !!”
ลูกค้าที่มารับอสู รของพวกเขาไม่สามารถเชื่อได้ถึงการเปลี่ยนแปลง
ที่มากมายจากที่พิสูจน์แล้วในการทดสอบ
หากไม่ใช่เพราะพลังของสัญญา และความผูกพันทางอารมณ์ที่คุน้ เคย
พวกเขาก็จะอ้างว่าอสู รของตนถูกสับเปลี่ยน
เพียงคืนเดียวอสู รของพวกเขาก้าวหน้าขึ้นอย่างก้าวกระโดด ช่างน่า
เหลือเชื่อจริ ง ๆ !
ลูกค้าส่ วนใหญ่เลือกการฝึ กทัว่ ไป หลังจากการทดสอบพวกเขา
ตระหนักว่าอสู รของพวกเขามีความแข็งแกร่ งเพิ่มขึ้นอย่างน้อยหนึ่ง
ระดับหรื อได้เรี ยนรู ้ทกั ษะใหม่ ๆ
อสู รบางตัวได้เรี ยนรู ้ทกั ษะขั้นกลางหนึ่งทักษะ และบางตัวได้รับ
ทักษะสองถึงสามทักษะ
นี่เป็ นความสําเร็ จที่น่าทึ่ง เมื่อพิจารณาจากค่าใช้จ่ายเพียงหนึ่งแสน
เหรี ยญ ผลลัพธ์ที่ได้ทาํ ให้พวกเขาต้องหยุดชะงัก!
ลูกค้าทุกคนที่ออกมาจากห้องทดสอบต่างก็โค้งคํานับให้กบั ซูผงิ เมื่อ
พวกเขาเดินผ่านเคาน์เตอร์ เพื่อแสดงความขอบคุณ
อสู รของพวกเขาเป็ นเพื่อนสนิทของพวกเขา พวกเขาประหลาดใจ
กับระดับการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาการที่ซูผงิ ช่วยให้อสู รของพวก
เขาบรรลุได้ ดังนั้นพวกเขาจึงรู ้สึกขอบคุณมาก
แน่นอนว่าพวกเขาต้องจ่ายค่าบริ การ แต่เมื่อได้เห็นการเปลี่ยนแปลง
ในอสู รของตัวเอง ลูกค้ารู ้สึกว่าซูผงิ ได้ให้ความช่วยเหลือพวกเขา
เป็ นอย่างมาก นี่ไม่ใช่แค่ขอ้ ตกลงทางธุรกิจอีกต่อไป!
“คุณ ความคิดเห็นเชิงลบเหล่านั้นเกี่ยวกับคุณบนอินเทอร์เน็ตมีเยอะ
มาก ผมจะปกป้องชื่อของคุณเดี๋ยวนี้เลย!”
“ถูกต้อง คนพวกนั้นไม่เคยมาที่ร้านของคุณ และพวกเขากลับมาใส่
ร้าย ผมต้องบอกก่อนว่าผมเองก็ค่อนข้างกังวลก่อนที่ผมจะมาร้าน
วันนี้”
“ฉันคิดว่าทุกคนคงรู ้ดีวา่ เป็ นเพียงการแข่งขันที่ร้านค้าอื่น ๆ จ้างมา
เพื่อทําให้ร้านนี้เสื่ อมเสี ย”
“ผูค้ นต่างอิจฉาที่ร้านนี้กาํ ลังเป็ นที่นิยม”
“ต่อจากนี้ไปร้านของคุณจะเป็ นร้านเดียวที่ผมจะมาฝึ กอสู รด้วย!”
“ผมด้วย!”
“ร้านขายอสู รพิกซี่เท่านั้น!”
ลูกค้าทุกคนให้การตอบรับในเชิงบวก!
ผลที่ได้ในราคาที่ต่าํ เช่นนี้ดีกว่าร้านอื่นที่พวกเขาเคยไปมาในอดีต
แม้แต่ลูกค้าที่ละเอียดก็ยงั หาข้อบกพร่ องไม่เจอ
ท้ายที่สุดพวกเขาจ่ายไปเพียงหนึ่งแสน แต่อสู รของพวกเขาได้พบ
กับการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่งเช่นนี้ภายในเวลาอันสั้น ร้านอื่นทําแบบ
นี้ไม่ได้
ซูผงิ เชื่อในผลการฝึ กของร้านเขาว่าการฝึ กของร้านค้าอื่นไม่สามารถ
ลอกเลียนแบบได้
คําวิจารณ์เชิงบวกเหล่านั้นจะช่วยเพิ่มชื่อเสี ยงของร้าน ซึ่งจะทําให้
ผูค้ นมีความมัน่ ใจในร้านมากขึ้น จากนั้นซูผงิ ก็ไม่ตอ้ งทําโปรโมชัน่
อีกต่อไป และร้านของเขาก็จะมีลูกค้าสมํ่าเสมอทุกวัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับการใส่ ร้ายทางออนไลน์แล้ว คําพูดเชิง
บวกของลูกค้าเพียงไม่กี่คนนั้นไม่เพียงพอ
บี๊บ บี๊บ! ซูผงิ รับสาย
มันมาจากบริ ษทั มู่
“คุณซูร้านของคุณ…โอเคดีไหม?”
สายนี้มาจากซ่งลู่ เธอฟังดูระมัดระวังมาก
ซูผงิ ยิม้ “ก็ดี”
ซ่งลู่รู้สึกประหลาดใจที่ซูผงิ ยังคงสงบนิ่งในเวลานี้ เธอพูดอย่างโล่ง
ใจว่า “ดีค่ะ พรี โม่กาํ ลังโปรโมตแข่งกับพวกเรา ฉันคิดว่าสิ่ งต่าง ๆ
อาจจะไม่ค่อยดีสาํ หรับคุณ มีอะไรให้เราช่วยไหมคะ?”
เนื่องจากมู่ซวงว่านเป็ นพรี เซนเตอร์ของร้าน หากมีอะไรเกิดขึ้นกับ
ร้านก็จะทําให้ชื่อเสี ยงของมู่ซวงว่านลดลงเช่นกัน
“ใช่ ผมมี”
ซูผงิ จะโทรหาเธออยูแ่ ล้ว แต่โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นก่อน
“บอกมาเลยค่ะ”
“โฆษณาต่อไปเหมือนเดิม แต่แทนที่ขอ้ ความว่าร้านค้าของผมกําลัง
เปิ ดตัวโปรโมชัน่ ใหม่เช่นกัน…ผมจะทําให้ใครบางคนเป็ นแชมป์ !”
 ตอนที่ 267 เสี ยสติ
“โอเค…”
ซ่งลู่พดู ทีละคนหลังซูผงิ พูดได้ครึ่ งประโยค แต่เมื่อประโยคหลังถึง
หูเธอ ซ่งลู่กย็ งั ตกตะลึง
…แชมป์ ?
เธอตกใจมากจนเกือบทําโทรศัพท์หล่น
เธอจับโทรศัพท์แน่นและได้สติ “คุณซูแน่ใจว่าพูดถูกใช่ไหมคะ?
หรื อว่าฉันได้ยนิ ผิด? มีกี่ที่นะคะ? ” เธอรู ้สึกว่าต้องแน่ใจว่าเธอได้ยนิ
ถูกต้อง
“มีไม่เยอะ ผมพูดว่าแชมป์ !”
ซูผงิ ต้องยํ้าอีกครั้งเพื่อยืนยัน
ซ่งลู่เบิกตากว้าง คราวนี้เธอแน่ใจแล้วว่าเธอได้ยนิ คํานั้น ซูผงิ ไม่ได้
เอ่ยถึงตัวเลข เขาบอกว่า…แชมป์ !
เขาบอกว่าแชมป์ ?!
เขามีสติดีหรื อเปล่า !!
นี่ไม่ได้หมายความว่าซูผงิ จะกําหนดแชมป์ ล่วงหน้าสําหรับรอบ
คัดเลือกของเมืองฐานหลงเจียง?
เขากําลังพูดถึงแชมป์ …ไม่ใช่อนั ดับ 5 หรื อ 10 แม้แต่คนที่ได้อนั ดับ
สองและสามก็ไม่สามารถเปรี ยบเทียบกับแชมป์ ได้ มีแชมป์ เพียงคน
เดียว และแชมป์ เปี้ ยนเป็ นจุดสนใจ!
การแข่งขันในลีกนักรบทุกปี เป็ นไปอย่างดุเดือด แม้แต่ตระกูลที่
ปกครองในท้องถิ่นหลายตระกูลก็อา้ งได้วา่ คนของพวกเขาจะคว้า
แชมป์ ได้ ไม่ตอ้ งพูดถึงร้านเล็ก ๆ อย่างซูผงิ ! อย่างที่เคยเป็ นมา มันมี
แต่วยั รุ่ นของตระกูลใหญ่ที่ต่อสู เ้ พื่อชิงแชมป์ ไม่มีใครรวมอยูใ่ นการ
ต่อสู ค้ รั้งนี้
ในตอนเริ่ มต้นของการโทรนี้ เมื่อได้ยนิ เสี ยงอันสงบของซูผงิ ซ่งลู่
คิดว่าเขาไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ กับข่าวที่พรี โม่ปล่อยออกมาเมื่อ
คืนก่อน ในขณะนี้เธอเข้าใจว่าไม่เพียงแต่ซูผงิ จะได้รับผลกระทบ
แต่เขายังถูกบีบจนเสี ยสติ!
คําพูดดูบา้ คลัง่ สุ ดขีด แต่ฟังดูมีสติ อย่างไรก็ตามนํ้าเสี ยงที่สงบนิ่ง
ของเขาไม่ได้เปลี่ยนความจริ งที่วา่ เขากลายเป็ นคนบ้า ทําไมเขาถึง
ต้องอวดดีแบบนี้?
“คุณ…คุณโปรดพิจารณาอีกที การเป็ นแชมป์ ไม่ใช่เรื่ องง่าย การต่อสู ้
เพื่อ 10 อันดับแรกเป็ นเกมที่มีความเสี่ ยงอยูแ่ ล้ว แชมป์ มักจะเป็ นคน
ที่มาจากตระกูลใหญ่ เมืองฐานทั้งหมดจะอยูใ่ นความโกลาหลหาก
เราเผยแพร่ ขอ้ ความนี้ออกไป!” เสี ยงของซ่งลู่สนั่ สะท้าน
เธอรู ้สึกประหม่ากลัวว่าซูผงิ จะรู ้สึกแย่
ถ้าซูผงิ ยืนกรานเธอจะไม่สามารถหยุดเขาได้ ทางเลือกเดียวของเธอ
คือการตกลงไปกับคนบ้าคนนี้
“ผมรู ้ เนื่องจากนี่คือการแข่งขันดังนั้นก็ให้เราแข่งขันกัน ผมจะใช้วธิ ี
ที่ถูกต้องตามกฎ ไม่ใช่วา่ ผมทําผิดกฎหรื ออะไรซะหน่อย?” ซูผงิ
สงบนิ่ง เขาได้พิจารณาถึงความเสี่ ยงในการตัดสิ นใจของเขาแล้ว
มิฉะนั้นเขาจะไม่บอกให้เธอทราบ
เขาต้องคํานึงถึงความกังวลมากกว่าที่ซ่งลู่จะจินตนาการได้
เนื่องจากเขามีความสามารถและเขาไม่ได้ก่ออาชญากรรม ทําไมเขา
ถึงต้องถอยจากการแข่งขัน?
นอกจากนี้แม้แต่นกั รบอสู รในตํานานยังต้องหนีจากร้านของเขา เมื่อ
มีคนมากลัน่ แกล้งเขา เขาจะแสดงให้มนั เห็นว่าเขาไม่ได้เป็ นคนขี้แพ้
“คุณ…” ซ่งลู่ได้ยนิ ว่าซูผงิ ไม่เปลี่ยนใจ ความหวังทั้งหมดของเธอดับ
ไป
เธอรู ้สึกว่าโทรศัพท์ในมือของเธอคือระเบิดที่สามารถระเบิดเธอได้
ทุกวินาที
จากการโต้ตอบก่อนหน้านี้ ซ่งลู่ตระหนักดีวา่ เธอจะไม่สามารถโน้ม
น้าวซูผงิ ได้ พวกเธอปฏิเสธที่จะโฆษณาให้ซูผงิ ได้ แต่เขามีเงิน เขา
สามารถขอให้บริ ษทั อื่นทําโปรโมชัน่ ให้เขาได้ ในขณะที่ซ่งลู่และ
บริ ษทั มู่จะต้องจัดการกับความเสี ยหายที่ทาํ ผิดสัญญาเป็ นเงินจํานวน
มหาศาล
ซ่งลู่เสี ยใจที่รับงานนี้ และในระหว่างนี้เธอรู ้สึกเสี ยใจที่ฟังรองอาจารย์
ใหญ่ตง
เขาแนะนําคนบ้าแบบไหนให้เธอ!
“อะไร?!”
ในห้องทํางานหลังจากฟังการบรรยายสรุ ปของซ่งลู่ ประธานของ
บริ ษทั มู่กล็ ุกขึ้นจากเก้าอี้ เขาจ้องมองเธอด้วยความไม่อยากเชื่อ กัด
กรามจนแทบจะหลุดออกมา
มู่ซวงวานนัง่ อยูด่ า้ นข้างเหมือนตุก๊ ตาหน้ารถ เธอไม่เคยคิดมาก่อน
เลยว่าซูผงิ จะตัดสิ นใจอย่างบ้าคลัง่ เมื่อร้านพรี โม่บีบเขาจนสุ ดทาง!
แชมป์ ?
ฟังดูน่ากลัวมาก! เขาบอกว่าจะปั้นคน ๆ หนึ่ง และคน ๆ นั้นจะเป็ น
แชมป์ !
ตระกูลใหญ่จะคิดอย่างไรกับเรื่ องนี้?
“เธอพยายามเปลี่ยนใจเขาหรื อยัง?” เขาถามซ่งลู่ ซ่งลู่ยมิ้ อย่างสิ้ น
หวัง “ฉันทําทุกอย่างเพื่อขอร้องเขาแล้ว แต่คนอย่างเขามักแน่วแน่
และไม่สามารถโน้มน้าวใจได้”
ประธานเม้มปาก
เขารู ้ดีกว่าใคร ๆ ว่าคนที่ประสบความสําเร็ จที่สุดในชีวติ มักจะเด็ด
เดี่ยวและไม่หวัน่ ไหว
แต่…ซูผงิ เป็ นคนอวดดี!
เขาจะไม่มีวนั ถอยจนกว่าจะถึงทางตัน เขากําลังจะฆ่าตัวตาย!
“ไม่ ฉันยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นไม่ได้ ยกเลิกสัญญาของเรากับร้านนี้ เรา
จะจ่ายค่าผิดสัญญา!” เขาหายใจเข้าลึก และประกาศการตัดสิ นใจ
ของเขา
เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้วา่ การจ่ายค่าเสี ยหายจํานวนมากจะทําให้พวก
เขาสู ญเสี ยเงิน
อย่างไรก็ตาม การร่ วมมือกับร้านค้าต่อไปจะทําให้พวกเขาเสี ยมากกว่า
เงิน แม้แต่บริ ษทั ทั้งหมดของพวกเขาก็ตอ้ งพังพินาศเพราะเรื่ องนี้!
คราวนี้ซูผงิ ไม่ได้แค่ทาํ ให้ร้านพรี โม่ไม่พอใจ
เขากําลังตั้งตัวเป็ นปฏิปักษ์กบั เมืองฐานทั้งหมด!
เขาตั้งเป้าไว้ที่แชมป์ !
เขาคลัง่ แค่ไหน!
“ยกเลิกสัญญา?”มู่ซวงว่านขมวดคิ้ว เธอเป็ นคนหนึ่งที่ตดั สิ นใจรับ
งานนี้ เธอมีความคิดที่สองเกี่ยวกับการยกเลิกสัญญา เธอได้พบกับ
ปรมาจารย์ดาบที่ร้านของซูผงิ การยกเลิกสัญญาหมายความว่า
ปรมาจารย์ดาบจะมองเธอและตระกูลมู่ไม่ดี
นอกจากนี้เธอยังไม่เข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างปรมาจารย์ดาบ
และซูผงิ
หากปรมาจารย์ดาบและซูผงิ สนิทกันมาก การยกเลิกสัญญาจะส่ งผล
กระทบอย่างมากกับตระกูลมู่
ประธานบริ ษทั โผเข้ามาดูเธอและสามารถเข้าใจความกังวลจากการ
แสดงออกบนใบหน้าของเธอ เขาโบกมือ “ฉันจะรับผิดชอบเอง
ตระกูลมู่ไม่สามารถดิ่งลงสู่ นรกกับชายผูบ้ า้ คลัง่ คนนี้ได้ เขาบอกว่า
แชมป์ แชมป์ ? เขารู ้หรื อเปล่าว่าเขากําลังพูดถึงอะไร?การแข่งนี้มี
ผูส้ มัครกว่าล้านคนเชียวนะ!”
มู่ซวงว่านถอนหายใจ “ฉันเข้าใจ”
“จบการประชุม”
“เราควรทํายังไงกับ…โฆษณาของเขา?” ซ่งลู่ถามอย่างระมัดระวัง
“เราจะยกเลิกสัญญา จากนั้นก็เผยแพร่ คาํ สัง่ ของเขา เนื่องจากนี่เป็ น
สิ่ งที่เขาแสวงหา ดังนั้นให้เราจะมอบสิ่ งนั้นให้เขา เราจะยกเลิกสัญญา
ของมู่ซวงว่านในฐานะพรี เซนเตอร์เขา ไม่ใช่สญ
ั ญาในการเผยแพร่
โฆษณา อย่างไรก็ตามเราแค่เชื่อมโยงเขากับแพลตฟอร์มโฆษณา
บางส่ วน ไม่ใช่ความผิดของเราที่เขาจะพูดแบบนั้น”
ซ่งลู่ยมิ้ อย่างขมขื่น เมื่อซูผงิ วางมังกรเพลิงนรกไว้นอกร้าน พวกเขา
มีความสุ ขที่ได้จบั มือกับหุน้ ส่ วนที่เหมาะสม
อย่างไรก็ตามเร็ ว ๆ นี้ร้านพรี โม่ได้จดั แสดงอสู รขั้นสู งอีกตัวหนึ่ง
และพวกเขาได้จดั เตรี ยมแพ็คเกจที่น่าสนใจกว่า การกระทําเหล่านั้น
ทําให้ซูผงิ จนมุม
มู่ซวงว่านเห็นอกเห็นใจซูผงิ พรี โม่ทาํ เกินไป คืนก่อนที่โฆษณาของ
พรี โม่เผยแพร่ ทางออนไลน์ ลูกค้าเก้าสิ บเปอร์เซ็นต์มาอยูห่ น้าร้าน
ของซูผงิ คนที่มามีท้ งั แฟนคลับของเธอและแฟนของมังกรเพลิงนรก
“เธอจะต้องรับผิดชอบกับเรื่ องนี้ นี่จะมีผลกับการพิจารณาสิ้ นปี ของ
เธอ” ประธานบริ ษทั จ้องมองซ่งลู่
ซ่งลู่เป็ นคนติดต่อ เธอไม่สามารถหนีจากมันได้
ซ่งลู่ฝืนยิม้ เธอรู ้วา่ เรื่ องนี้จะต้องเกิดขึ้น
กลับไปที่ร้าน
“แชมป์ ?”
ถังยูห่ รานได้ยนิ การสนทนาของซูผงิ เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่
เชื่อ
เธอรู ้เรื่ องลีกนักรบ มันเป็ นการแข่งขันระดับนานาชาติ ขณะนี้พวก
เขาอยูใ่ นช่วงคัดเลือกในระดับเมืองฐาน เธอเคยเป็ นผูเ้ ข้าร่ วมโดยได้
อันดับหนึ่งในเมืองฐานของเธอ
อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมาเธอแพ้ในการแข่งขันระดับภูมิภาค
เนื่องจากในตอนนี้เธอจะเป็ นนักรบอสู รระดับเจ็ด แม้อายุเธอจะยัง
ผ่าน แต่ระดับของเธอเกินขีดจํากัดแล้ว …
“นายวางแผนที่จะมีส่วนร่ วมด้วยตนเองหรอ? ไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็ น
แชมป์ ได้”ถังยูห่ รานถามอย่างสงสัย เธอจําได้วา่ ตอนที่เธอได้ที่หนึ่ง
เธอต้องพึ่งพาอสู รระดับเก้า
ในตอนนั้นเธอมีพลังมากพอ เธอสามารถเอาชนะนักรบอสู รขั้นสู ง
ได้โดยไม่ตอ้ งพึ่งพาอสู รของเธอ
ความแข็งแกร่ งของเธอและอสู รของเธอรวมกันเป็ นสิ่ งที่ทาํ ให้เธอ
เป็ นแชมป์
ซูผงิ วางโทรศัพท์ทิ้ง “แน่นอนว่าไม่”
นี่เป็ นเพียงการคัดเลือกระดับเมืองฐาน เขาไม่สามารถเข้าร่ วมการ
แข่งขันได้ดว้ ยตัวเอง เขาจะเอาเปรี ยบผูเ้ ข้าร่ วมคนอื่น ๆ ถ้าเขาทํา
“นายไม่เข้าร่ วม?”
ถังยูห่ รานไม่คาดหวังกับคําตอบนี้ ถ้าซูผงิ เข้าร่ วมเธอมัน่ ใจว่าเขาจะ
ได้ที่หนึ่ง เพราะท้ายที่สุดเขาสามารถเอาชนะเธอได้
แต่ถา้ เขาไม่ไป เธอก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะทําตามสัญญานี้ได้ไหม?
“แล้วนายจะทํายังไงถ้ามีคนมาพร้อมกับเงินและขอรับบริ การนี้? ถึง
นายจะให้อสู รระดับเก้าแก่บุคคลนั้นได้ แต่มนั อาจไม่เป็ นอย่างที่
นายคิดก็ได้ถา้ คนนั้นอ่อนแอเกินไป หรื อในการแข่งขัน ถ้ามีใครฆ่า
นักรบอสู ร ไม่วา่ อสู รจะทรงพลังแค่ไหนมันก็ยงั ไม่มีประโยชน์!”
ถังยูห่ รานระบุ เธอไม่เข้าใจว่าชายคนนี้คิดอะไรอยูเ่ ลย
“ทําไมฉันต้องให้คนนอกเป็ นแชมป์ ” ซูผงิ กล่าวว่า”ฉันมีคนในใจ
แล้ว”
“ใคร?”
“พี่!”
จากนั้นก็มีคนพุง่ เข้ามาในร้าน มันคือซูหลิงเยวีย่ เธอเห็นว่าร้านค้าไร้
ลูกค้าเหมือนที่เธอจินตนาการไว้
เมื่อคืนก่อนเธอรู ้สึกไม่สบายใจเมื่อร้านพรี โม่เปิ ดตัวโฆษณาทีละชิ้น
เธอจึงมาเคาะประตูร้านตอนกลางคืน
แต่ประตูปิดและเธอดันเปิ ดมันไม่ได้ เธอสงสัยว่าการป้องกันเสี ยง
ของประตูน้ นั สมบูรณ์แบบเกินไปหรื อเปล่า เพราะไม่วา่ เธอจะ
กระแทกประตูแรงแค่ไหนซูผงิ ก็ไม่ตอบสนอง
“พี่เห็นข่าวหรื อยัง? วันนี้ลูกค้าน้อยเลยใช่ไหม?”ซูหลิงเยวีย่ ถามด้วย
ความเร่ งรี บ
“ไม่ คนเยอะแยะ”
“เยอะอะไร? ไม่มีใครสักคน”
“ใช่ เธอไม่เห็นใครเลยและมาถามคําถามนั้นกับฉันทําไม สมองเธอ
มีปัญหาหรื อไง?”
“นาย!”
ซูหลิงเยวีย่ โกรธมาก
ตอนนี้เขามีอารมณ์ที่จะเหน็บแนมเธอได้ยงั ไง?
“พรี โม่ยงั จัดแสดงอสู รขั้นสู ง มีหลายคนไปตรวจสอบมัน พวกเขา
สัญญาว่าจะสามารถส่ งลูกค้าให้ติด 5 อันดับแรกได้ฉนั ได้ยนิ มาว่ามี
คนซื้อบริ การนั้นจนเต็มโควต้าแล้ว”ซูหลิงเยวีย่ กังวลเกินกว่าที่จะ
เถียงกับซูผงิ
ซูผงิ พยักหน้า “ฉันรู ้แล้ว เนื่องจากพวกเขาตั้งเป้าไว้ที่5 อันดับแรก
ดังนั้นเราจึงต้องได้แชมป์ นัน่ จะทําให้เราดีกว่าพวกเขา”
“แชมป์ ?”ซูหลิงเยวีย่ จ้องมองไปที่ซูผงิ ”นายจริ งจังไหมเนี่ย?”
“จริ งจังมาก”
ซูหลิงเยวีย่ แตะที่หน้าผากของซูผงิ “ตัวก็ไม่ได้ร้อน ทําไมสมองของ
นายถึงไม่ทาํ งาน?” ซูผงิ กลอกตาและปัดมือเธอออก
ซูหลิงเยวี่ยตระหนักว่าเขาไม่ได้ลอ้ เล่น เธอถึงกับผงะ “นายหมายความ
ว่า?”
“ฉันเอาจริ ง”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้พดู อะไร หลังจากนั้นสักครู่ เธอก็ถามว่า “นายจะเข้า
ร่ วมไหม?”
ซูผงิ ลูบหัวของเธอ “เธอจะเข้าร่ วม คว้าแชมป์ ให้ฉนั ฉันจะเปิ ดเผย
ชื่อของเธอ ดังนั้นอย่าทําให้ฉนั ผิดหวัง”
 ตอนที่ 268 ต้ องชนะ
“ฉัน?”
ซูหลิงเยวีย่ ชี้มาที่ตวั เอง เธอสงสัยว่าเธอหูฝาดหรื อเปล่า
ให้เธอเข้าร่ วมในลีกนักรบเนี่ยนะ?
เธอยังเรี ยนอยู่ ยังไม่ใกล้จบเลย
เธอมัน่ ใจและมักจะยกยอตัวเองว่าเป็ นนักเรี ยนที่โดดเด่นคนหนึ่งใน
รุ่ น อย่างไรก็ตามผูท้ ี่สามารถโดดเด่นในลีกนักรบนั้นมีท้ งั นักล่ามาก
ประสบการณ์ซ่ ึงฝึ กฝนตัวเองในดินแดนรกร้าง หรื ออดีตนักเรี ยนที่
สําเร็ จการศึกษามาหลายปี
เมื่อนักเรี ยนเหล่านั้นยังอยูใ่ นโรงเรี ยน พวกเขาคือดาว
ซูหลิงเยวีย่ เชื่อว่าเธอสามารถลองใช้โอกาสของเธอได้ถา้ เธอมีเวลา
อีกหกปี
แต่ในตอนนี้ … มันคงเป็ นเหมือนการไปออกทริ ปสําหรับเธอ
ด้วยความโชคดี เธออาจจะอยูไ่ ด้สองสามรอบ เธอคงไม่กล้าคิดฝันที่
จะก้าวขึ้นสู่ 100 อันดับแรก นับประสาอะไรกับแชมป์ เธอจะคิดว่า
ตัวเองโชคดีมากแล้วถ้าเธอสามารถติด 1,000 อันดับได้!
“ฉันสงสัยว่านายทําทุกเรื่ องเป็ นเรื่ องตลกได้ยงั ไง” ซูหลิงเยวีย่ โกรธ
เธอคิดว่าซูผงิ จงใจทําให้เธอขํา
แน่นอนว่าซูผงิ เป็ นคนจริ งจัง เขาโบกมือให้โจแอนนา และบอกให้
เธอไปรับมังกรที่เขาเอามาจากนักรบอสู รกิตติมศักดิ์สกุลซ่ง
โจแอนนาไปที่หอ้ งอสู ร เมื่อเธอกลับออกมา มังกรขนาดเท่าม้าก็ตาม
เธอออกมาด้วย
มังกรจันทราเหมันต์!
มันเป็ นหนึ่งในมังกรที่ดีที่สุด
แม้วา่ มังกรจันทราเหมันต์จะไม่สามารถเทียบกับมังกรที่หายากที่สุด
สามตัวอย่างมังกรเพลิงนรกได้ แต่มงั กรจันทราเหมันต์กห็ าได้ยาก
มากในตลาด อย่างน้อยที่สุดในเมืองหลักหลายสิ บแห่งในทวีปนี้
จํานวนมังกรจันทราเหมันต์ท้ งั หมดน่าจะน้อยกว่ายีส่ ิ บตัว
กล่าวได้วา่ มังกรจันทราเหมันต์แทบจะไม่สามารถพบเห็นได้ใน
เมืองฐานส่ วนใหญ่
ตอนที่ซูผงิ ขอมังกรจันทราเหมันต์มา เขาได้วางแผนที่จะมอบมัน
ให้กบั ซูหลิงเยวีย่ อยูแ่ ล้ว เนื่องจากเขามีมงั กรเพลิงนรกอยูแ่ ล้วเขาจึง
ไม่จาํ เป็ นต้องมีมงั กรอีก เขาค่อนข้างจะทุ่มเทความพยายามในการ
ทําให้มงั กรเพลิงนรกแข็งแกร่ งขึ้นแทนที่จะแบ่งความพยายามไป
ฝึ กฝนมังกรจันทราเหมันต์
นอกจากนี้เขาจะกังวลน้อยลงหากซูหลิงเยวีย่ แข็งแกร่ งขึ้น ยังไงพวก
เขาก็เป็ นครอบครัวเดียวกัน
“นัน่ คืออะไร??”
ดวงตาของซูหลิงเยวีย่ เบิกกว้างขึ้นและกว้างขึ้น
มังกรหายากอีกตัว?!
มีมงั กรเพลิงนรกอยูท่ ี่ประตู จะมีมงั กรอีกตัวซ่อนอยูใ่ นร้านของซูผงิ
ได้ยงั ไง?
เป็ นของลูกค้าหรื อเปล่า?
“นี่คือมังกรจันทราเหมันต์ มันจะเป็ นเพือ่ นที่ดีสาํ หรับเธอ รับไป ดูแล
มันให้ดี มังกรจันทราเหมันต์กาํ ลังจะถึงจุดสิ้ นสุ ดของวัยเด็กและอยู่
ที่ระดับสาม ไม่ตอ้ งใช้ความพยายามมากในการทําสัญญากับมัน”
ซูผงิ อธิบาย
ซูหลิงเยวีย่ ไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คาํ เดียว
หลังจากนั้นครู่ หนึ่งเธอก็หนั กลับมาและมองไปที่ซูผงิ อย่างตั้งใจ
“นาย…? มังกรตัวนี้สาํ หรับฉัน?”
“ใช่” ซูผงิ ตอบกลับด้วยรอยยิม้ อ่อนโยน
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกว่ามีเสี ยงหึ่ งในหัว สมองของเธอว่างเปล่า
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะมีมงั กรเป็ นของตัวเองได้
ครอบครัวทัว่ ไปไม่สามารถซื้ อมังกรในตลาดได้ ไม่ตอ้ งพูดถึงมังกร
จันทราเหมันต์ที่หายาก แม้แต่มงั กรในระดับเก้าขั้นกลางก็ยงั ขายได้
ในราคาสู งลิ่ว!
ของขวัญชิ้นนี้เกินจินตนาการของเธอ ถังยูห่ รานหันมามองมังกร
จันทราเหมันต์ดว้ ยเช่นกัน เมื่อได้ยนิ คําพูดของซูผงิ เธอก็รู้สึกอิจฉา
เล็กน้อย ถึงแม้สถานะของเธอจะเป็ นคนในตระกูลใหญ่ แต่กเ็ ป็ น
เรื่ องยากมากที่เธอจะได้รับมังกรที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ ครอบครัวถัง
รํ่ารวย อย่างไรก็ตาม มีสมาชิกนับไม่ถว้ น ทรัพยากรของครอบครัว
จึงต้องจํากัด ทุกคนต้องหาทรัพยากรด้วยความพยายาม ไม่มีใครใน
ตระกูลถังที่จะโชคดีเท่าซูหลิงเยวีย่ สิ่ งที่เธอต้องทําคือการมีพี่ชายที่ดี
“ไปทําสัญญาได้เลย”
ซูผงิ ตบไหล่ของซูหลิงเยวีย่ เพื่อปลุกเธอจากความประหลาดใจ
ซูหลิงเยวีย่ มองไปที่ซูผงิ จากนั้นก็เดินไปหามังกรจันทราเหมันต์
“ทําไมนายถึงให้อสู รตัวนี้กบั ฉัน?” เธอกัดริ มฝี ปาก
ความหมายพื้นฐานของเธอคือ ฉันปฏิบตั ิต่อนายไม่ดีและฉันก็ทะเลาะ
กับนายทุกวัน นายจะช่วยฉันทําไม? เธอคิดว่ามันผิดปกติเมื่อซูผงิ ทํา
ให้เธอประหลาดใจด้วยความเมตตาเล็กน้อย แต่นี่ไม่ใช่ความเมตตา
อีก เขากําลังมอบมังกรขั้นสู งให้กบั เธอ!
โดยทัว่ ไปพี่นอ้ งจะต่อสู เ้ พื่อแย่งของกัน นับประสาอะไรกับมังกร
นอกจากนี้เธอและซูผงิ ก็ไม่เคยดีต่อกัน พวกเขาไม่ค่อยชอบหน้ากัน
ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผา่ นมาซูผงิ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากซึ่งทําให้
ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีข้ ึนเล็กน้อย
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่สามารถเข้ากันได้เหมือนนํ้ากับไฟ
“มันก็แค่ของขวัญ หากเธอคิดว่าของขวัญนี้มีค่าเกินไป เธอก็แค่เชื่อ
ฟังฉันให้มากขึ้นนับจากนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เด็กผูห้ ญิงที่อ่อนโยนก็
น่ารักกว่า” ซูผงิ ยิม้ เขาบีบแก้มของเธออย่างแรงจนยูย่ ี่
ซูหลิงเยวีย่ แทบจะนํ้าตาไหล แต่ซูผงิ บีบแก้มเธอแรงเกินไป เธอปัด
มือเขาออก “นายยังไม่ได้ลา้ งมือ อย่าแตะต้องฉันด้วยมือสกปรกของ
นาย!”
ซูผงิ พูดไม่ออก ด้วยอารมณ์ของเธอ เธอจะไม่ยอมเป็ นน้องสาวแสน
น่ารักเลยใช่ไหม?
“เอาล่ะ ไปทําสัญญาไป” ซูผงิ โบกมือ
ซูหลิงเยวีย่ ก็ยงั รู ้สึกประทับใจ เมื่อพูดถึงมังกรการแสดงออกของเธอ
ก็เปลี่ยนไป เธอมองไปที่ซูผงิ และเงียบไปครู่ หนึ่ง “ฉันจะจดจําความ
เมตตาของนายไว้” เธอพึมพํา
เสี ยงของเธอแทบไม่มีใครได้ยนิ แต่ซูผงิ ได้ยนิ รอยยิม้ อ่อนผุดขึ้น
บนใบหน้าของเขา
ซูหลิงเยวีย่ ไม่ร้ ังรออีกต่อไป เธอเดินเข้าหามังกรจันทราเหมันต์และ
หมอบลงตรงหน้ามัน ยิง่ เธอมองเกล็ดของมันที่เป็ นประกายสี เงิน
มากเท่าไหร่ เธอก็ยงิ่ ชอบมันมากขึ้นเท่านั้น มังกรนั้นน่าทึ่งมาก
มังกรจันทราเหมันต์น้ นั ไม่ดุร้าย เด็กสาวถูกดวงตาสี เงินของมัน
ดูดกลืน
มังกรดูเหมือนจะรู ้วา่ เด็กผูห้ ญิงคนนั้นจะกลายเป็ นบุคคลที่สาํ คัญ
ที่สุดในโลกของมัน
ในไม่ชา้ ลวดลายก็ถูกสลักบนหน้าผากของมังกรจันทราเหมันต์ ซู
หลิงเยวีย่ วางมือของเธอ พลังดวงดาวและจิตวิญญาณของเธอ
หลัง่ ไหลออกมาและรวมกับสัญญาลึกลับนั้น ในขณะเดียวกัน
จิตสํานึกของเธอก็เชื่อมโยงกับจิตสํานึกที่อ่อนแอ
จิตสํานึกที่อ่อนแอเริ่ มจมลึกลงไปในจิตใจ เชื่อมต่อกับจิตสํานึกของ
เธอ
นัน่ เป็ นเพราะสัญญา สัญญานั้นแน่นหนากว่าพันธะที่เกิดจากเลือด
ด้วยการเชื่อมโยงระหว่างจิตสํานึกของพวกเขา เธอสามารถรับรู ้อารมณ์
ของอสู รของเธอได้ตลอดเวลา และสามารถส่ งต่อคําแนะนําของเธอ
ไปยังอสูรของเธอได้ทนั ที
ในช่วงเวลาที่ทาํ สัญญา ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกว่าเลือดของเธอผสานเข้ากับ
เลือดของมังกร มันกลายเป็ นครอบครัวของเธอ
การเชื่อมต่อสัมผัสหัวใจของเธอ เธอรักมังกรตัวนี้มากยิง่ ขึ้น
“หมู่”
มังกรจันทราเหมันต์ร้องอย่างเริ งร่ า
ซูหลิงเยวีย่ ลูบหัวมัน ยิม้ จนปากจะฉี กถึงหู
ซูผงิ หันกลับมา ภาพน้องสาวของเขาที่กาํ ลังเล่นกับมังกรเข้าสู่ สายตา
“ตั้งแต่วนั นี้เป็ นต้นไปมังกรจันทราเหมันต์จะเป็ นของเธออย่าลืมมา
ที่ร้านของฉันเพื่อฝึ กมังกรทุกวัน ฉันจะไว้วางใจให้เจ้าหนูนี่พาเธอ
ไปสู่ การเป็ นแชมป์ !”
ซูหลิงเยวีย่ ไม่อยากจะเชื่อเรื่ องนี้ “มังกร? นายจะทํายังไง? มังกรยัง
เป็ นเด็ก ในการคว้าแชมป์ อสู รจะต้องอยูใ่ นระดับเก้าเป็ นอย่างน้อย
นี่มนั …”
“นัน่ คือเหตุผลที่ฉนั บอกว่าเธอต้องมาที่นี่เพื่อฝึ กซ้อมทุกวัน การ
ฝึ กฝนมืออาชีพจํากัดสัปดาห์ละครั้งสําหรับอสู รแต่ละตัว แต่ไม่มี
ข้อจํากัดสําหรับการฝึ กฝนทัว่ ไป เราต้องทําให้มงั กรเข้าสู่ วยั ผูใ้ หญ่
ก่อนที่จะถึงลีกนักรบ” ซูผงิ เน้น
ซูหลิงเยวีย่ จ้องมองเขา “ลีกนักรบกําลังจะเริ่ มขึ้น นายต้องการทําให้
มังกรของฉันโตเป็ นผูใ้ หญ่ก่อนที่มนั จะผ่านช่วงวัยรุ่ นหรื อไง?! ไม่มี
ทาง ไม่ นายกําลังดึงต้นกล้าเพื่อให้พวกมันเติบโต ฉันไม่อนุญาต!”
แม้วา่ ซูผงิ จะมอบมังกรให้เธอ แต่เธอก็ยงั ต้องการปกป้องมันจากเขา
“มังกรจะฝึ กที่นี่ เธอไม่ตอ้ งกังวลใด ๆ ดึงต้นกล้าให้เติบโต? ฉันไม่
สนใจต้นกล้าอยูแ่ ล้ว”
“แต่…” เนื่องจากซูผงิ ไม่เคยตั้งใจที่จะคุยกับเธอ เธอจึงรู ้วา่ เธอไม่
สามารถโน้มน้าวเขาได้ “แต่ฉนั ไม่สามารถจ่ายเงินทั้งหมดนี้ได้ นาย
บอกเองว่าจะไม่ให้ส่วนลดกับฉัน”
“บอกเลขบัตรธนาคารของเธอมา แล้วฉันจะโอนเงินให้เธอ ถือเป็ น
เงินกู”้ ซูผงิ กล่าว
เขาเคยคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เขากําลังใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ที่เขาพบ
เขาสามารถให้เงินซูหลิงเยวีย่ เพื่อให้เธอใช้ในร้านได้ ดังนั้นเงินจํานวน
นั้นสามารถเปลี่ยนเป็ นแต้มพลังงานได้
หากไม่ได้รับอนุญาตให้มีการฝึ กฝนมืออาชีพเพียงสัปดาห์ละครั้ง ซู
ผิงจะจ่ายเงินให้ซูหลิงเยวีย่ มาฝึ กฝนมืออาชีพทุกวัน
เธอจะเป็ นเพียงเครื่ องมือ
นักธุรกิจตัวจริ งคือคนที่หาเงินด้วยตัวเอง!
“อะไรนะ…?” ซูหลิงเยวีย่ พูดไม่ออก ให้ยมื เงินเพื่อที่เธอจะได้เอามา
ใช้ในร้าน?
อย่างไรก็ตาม ซูหลิงเยวีย่ ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะบ่นเกี่ยวกับเรื่ องนี้
ซูผงิ แปลกประหลาดอยูเ่ สมอ และเธอไม่สามารถเข้าใจเขาได้
มีหลายอย่างที่เธออยากจะบ่นเกี่ยวกับเขา
“แน่ใจเหรอว่ามันจะไม่เจ็บ?”ซูหลิงเยวีย่ ต้องตรวจสอบอีกครั้ง เธอ
รู ้สึกเสี ยใจกับอสู รที่เธอเพิ่งได้ ความผูกพันที่สร้างขึ้นผ่านสัญญาจะ
ไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่ออสู รเท่านั้น แต่ยงั รวมถึงเจ้าของด้วย
อย่างไรก็ตาม มนุษย์ส่วนใหญ่สามารถตัดสิ นใจโดยใช้เหตุผล ดังนั้น
บางคนจึงสามารถละทิ้งอสู รได้ ในทางกลับกัน อสู รส่ วนใหญ่นอก
เหนือจากอสู รที่เกิดมาเพื่อความรุ นแรงและไร้หวั ใจแล้ว มักยอม
จํานนต่อผลกระทบของความผูกพันทางอารมณ์ได้อย่างง่ายดาย
“แน่นอน ลองคิดดูสิ นี่คือมังกร ทําไมฉันถึงต้องทําร้ายมัน?” ซูผงิ
รู ้สึกเบื่อหน่ายกับการโวยวายไม่หยุดหย่อนของเธอ
ซูหลิงเยวีย่ พูดไม่ออก
คิดอีกทีคาํ พูดของเขามีเหตุผล
หากเขาสามารถฝึ กฝนมังกรได้ดี มันจะมีความสําคัญมากกว่าการ
คว้าแชมป์
“ก็ได้ แต่แน่ใจหรอว่าทําได้? เรามีเวลาน้อยมาก แชมป์ …” ซูหลิง
เยวีย่ ไม่มีความมัน่ ใจว่าเธอจะเป็ นแชมป์ ได้ เธอมีมงั กรจันทรา
เหมันต์แต่มนั ยังเป็ นเด็ก!
มังกรจะเติบโตจากระดับสามไปเป็ นระดับเก้าได้ยงั ไงภายในเวลา
อันสั้นนี้?
“เธอแค่ตอ้ งมาตามเวลาที่กาํ หนดทุกวัน ไม่ตอ้ งกังวลเรื่ องอื่น” ซูผงิ
ไม่ได้อยูใ่ นอารมณ์ที่จะอธิบาย ไม่วา่ มังกรจะอยูใ่ นระดับสามหรื อ
ระดับที่หกก็ไม่แตกต่างกันสําหรับเขา มันคงเป็ นเรื่ องของเวลา
เนื่องจากนี่เป็ นเรื่ องที่คุน้ เคย เขาจะต้องพยายามอย่างเต็มที่ เขาสามารถ
ทุ่มเทความพยายามเป็ นพิเศษในการฝึ กแต่ละครั้ง
ท้ายที่สุดระบบไม่ได้หา้ มเขาฝึ กเพิ่มเติม
ดังนั้นเขาจะมีเวลาเหลือก่อนที่ลีกนักรบจะเริ่ ม การที่เขาฝึ กฝนมังกร
จันทราเหมันต์เขาแค่จะต้องผ่านวันที่เหนื่อยล้า
แต่มนั จะคุม้ ค่า เขามุ่งมัน่ เรื่ องน้องสาวของเขาว่าจะต้องคว้าแชมป์
เนื่องจากพรี โม่ไม่ยอมแพ้ - เขาก็จะสู ้จนถึงที่สุด!
 ตอนที่ 269 ปฏิกริ ิยารุ นแรง
สํานักงานใหญ่พรี โม่
หน้าร้านที่กว้างขวาง มีฝงู ชนหนาแน่นอย่างน้อยสองสามพันคนมา
รวมตัวกัน ลูกค้ายืนเรี ยงแถวกัน บางคนเล่นโทรศัพท์ และบางคนก็
ยืนเขย่งปลายเท้าเพื่อดูอสู รร้ายที่อยูข่ า้ งประตู
อสู รร้ายมีลกั ษณะที่น่ากลัว มันเป็ นหนึ่งในอสู รที่ดีที่สุดของตระกูล
ปี ศาจ
มันยากสําหรับพวกเขาที่จะได้เห็นอสู รแบบนี้ในชีวติ จริ ง โดยปกติ
ผูค้ นสามารถค้นหาภาพทางออนไลน์หรื อดูคลิปที่สร้างจาก CG ใน
ภาพยนตร์เพื่อตอบสนองความอยากรู ้อยากเห็น แต่ในวันนี้พวกเขา
สามารถยืนและมองเห็นอสู รตัวนี้ดว้ ยตาของพวกเขาเองในระยะใกล้
อสู รนรกแปดขุม!
มันหายากพอ ๆ กับมังกรเพลิงนรก!
“นายรู ้ไหม? ร้านขายอสู รพิกซี่ไม่ออกประกาศอะไรอีกเลย”
“พวกเขาอ้างว่ารับการการันตีการเข้าสู่ 10 อันดับแรก แต่พรี โม่ต้งั เป้า
ไว้ที่ 5 อันดับแรก ไม่มีทางที่พิกซี่ จะแข่งขันกับพรี โม่ได้ในตอนนี้”
“จริ ง ร้านขายอสู รพิกซี่ คงถึงขีดจํากัดที่บอกว่าพวกเขาสามารถพา
คนไปสู่ 10 อันดับแรกได้ เมื่อเทียบกับพรี โม่แล้ว ร้านขายอสู รพิกซี่
ยังอ่อนแอเกินไป ยังไงซะพรี โม่กเ็ ป็ นร้านที่ได้รับการยกย่องมาตลอด
ฉันมาที่นี่หลายครั้ง ราคาสู งกว่าร้านอื่น แต่บริ การนั้นสุ ดยอด”
“เมื่อวานนี้พวกเขาปิ ดร้านเร็ ว พวกเขาเอามังกรกลับเข้าไปในร้าน
ด้วยซํ้าเพื่อไม่ให้คนเห็น ไร้สาระมาก”
“ใช่ ฉันไปที่นนั่ เพื่อไปดูมงั กรเพลิงนรกโดยเฉพาะ การเดินทางของ
ฉันก็เสี ยเปล่า ฉันได้ยนิ มาว่าไม่มีการโพสต์เกี่ยวกับพวกเขาทาง
ออนไลน์ ฉันเดาว่าพวกเขากําลังจะดับแล้วล่ะ” ลูกค้าคุยกันเสี ยงเบา
ในช่วงสองสามวันที่ผา่ นมา การแข่งขันระหว่าง “พิกซี่ ” และ “พรี โม่”
เป็ นหัวข้อที่กาํ ลังมาแรงทางออนไลน์
หากเกี่ยวข้องกับร้านขายอสู รอื่น ๆ ผูค้ นอาจให้ความสนใจน้อยลง
แต่มีบางอย่างที่แตกต่างกันเกี่ยวกับทั้งสองร้าน พรี โม่เป็ นร้านเก่าแก่
และมีชื่อเสี ยงในเมืองฐานซึ่งเป็ นศูนย์กลางของความสนใจเสมอ
ร้านขายอสู รพิกซี่เป็ นร้านค้าใหม่ที่มีชื่อเสี ยงน้อยกว่า แต่พวกเขาจ้าง
ดารายอดนิยมมาโฆษณา นอกจากนี้ยงั มีมงั กรหายากอย่างมังกรเพลิง
นรก ร้านพิกซี่ได้สร้างชื่อขึ้นมาอย่างรวดเร็ ว
การแข่งขันระหว่างทั้งสองร้านทําให้ผชู ้ มรู ้สึกสนุก พวกเขาอยากรู ้
ว่าใครจะชนะ
แต่ถา้ เทียบจากสถานะปัจจุบนั พรี โม่เป็ นผูช้ นะแน่นอน
เหนือสิ่ งอื่นใด พรี โม่เป็ นเครื อข่ายร้านค้าเก่าแก่ที่มีความเชี่ยวชาญ มี
คนโพสต์ข่าวว่าคนที่คอยสนับสนุนพรี โม่คือตระกูลหลิว
ใครก็ตามที่เกิดในเมืองฐานหลงเจียงจะเคยได้ยนิ หรื อใช้ผลิตภัณฑ์
ของกลุ่มและบริ ษทั ในเครื อตระกูลหลิว ไม่มีพลเมืองคนใดไม่รู้จกั
ผลิตภัณฑ์ของตระกูลหลิว
พรี โม่เป็ นที่รู้จกั กันดีของทุกคน
พวกช่างสอดบางคนให้ความรู ้แก่สาธารณชนเกี่ยวกับความมัง่ คัง่
ของตระกูลหลิว จากนั้นผูค้ นก็ตระหนักถึงความแข็งแกร่ งของพรี โม่
พรี โม่คือยักษ์ที่น่าเกรงขาม!
ไม่น่าแปลกใจที่เมื่อร้านขายอสู รพิกซี่วางมังกรเพลิงนรกไว้หน้าร้าน
พรี โม่กลับเชิญอสู รขั้นสู งสุ ดของตระกูลปี ศาจ อสู รนรกแปดขุมมา
ได้ นัน่ เป็ นเพราะพลังของตระกูลหลิว!
ดังนั้นผูค้ นจํานวนมากจึงมองร้านขายอสู รพิกซี่ในขณะนี้วา่ ไร้น้ าํ ยา
“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่นนั่ ”
“ฉันคิดว่าเขายังคงหลับอยู”่
“ฉันคิดว่าพวกเขาไม่คิดว่าจะมีเรื่ องแบบนี้เกิดขึ้น เมื่อคืนนี้ถือเป็ น
ไฮไลท์สุดท้ายของธุรกิจพวกเขา พวกเขาอิ่มเอมและปิ ดร้านเร็ ว ตลก
มาก!”
“หัวหน้าน่าชื่นชมมาก เขาไปที่นนั่ และนําอสู รนรกแปดขุมมา เขา
ได้รับความเมตตาจากคนอย่างหลิวเจียนซิน เราสามารถใช้โอกาสนี้
สอนบทเรี ยนให้ร้านขายอสู รอื่น ๆ เราต้องแจ้งให้พวกเขาทราบว่า
เมื่อพูดถึงร้านขายอสู รในเมืองฐานหลงเจียง พรี โม่คือผูป้ กครอง!”
“จริ ง จริ ง!”
“ทุกคนสรรเสริ ญหัวหน้า!”
ในห้องประชุมมีผบู ้ ริ หารหลายคน
ก่อนหน้านี้พวกเขาทุกคนหมดหวังเมื่อพิกซี่ นาํ มังกรเพลิงนรกมา
แสดงหน้าร้าน อย่างไรก็ตาม ความโชคดีกเ็ กิดขึ้นหลังจากโชคร้าย
ในไม่ชา้ สิ่ งต่าง ๆ ก็เปลี่ยนไป ขณะนี้พวกเขาได้รับความได้เปรี ยบ
เหนือกว่าและชัยชนะก็อยูใ่ นมือพวกเขา พวกเขาเพียงแค่นงั่ เฉย ๆ
และดูพิกซี่พินาศด้วยตัวของมันเอง หลิวหยวนยิม้ ความจริ งที่วา่ เขา
สามารถขอยืมอสู รของหัวหน้าตระกูลมานั้นได้ช่วยพวกเขาในวันนี้
นัน่ คือผลประโยชน์ที่มาพร้อมจากการมีคนที่ทรงพลังคอยหนุน ถ้า
หลิวหยวนต้องจัดการด้วยตัวเองเขาคงแพ้ร้านเล็ก ๆ นั้นไปแล้ว
“ฟังนะเราต้องตีเหล็กตอนที่ยงั ร้อน ติดต่อไปทุกช่องทาง เราต้องใช้
ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงนี้และแสดงความแข็งแกร่ งที่แท้จริ ง
ของพรี โม่ต่อสาธารณชน หัวหน้าตระกูลให้เรายืมอสู รนรกแปดขุม
นี่เป็ นโอกาสที่หายากมาก เราอาจะไม่มีโอกาสนี้อีกในอนาคต” หลิว
หยวนเคาะโต๊ะ เขาเป็ นคนจริ งจัง
ผูบ้ ริ หารยิม้ และพยักหน้า
“จับตาดูพิกซี่ดว้ ย อย่าละเลยพวกมัน แม้แต่กระต่ายก็กดั หากจนมุม
ฉันอยากรู ้วา่ ครั้งนี้พวกมันจะทํายังไง?” หลิวหยวนหัวเราะเยาะ
“ครับ ” ผูช้ ่วยของเขาพยักหน้า
ทันใดนั้นผูช้ ่วยของเขาก็ได้ยนิ เสี ยงกริ่ ง
เขาก้มมองและเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ
“หื ม?” หลิวหยวนสังเกตเห็นการแสดงออกของผูช้ ่วยที่เปลี่ยนไป
“มีอะไร?” หลิวหยวนขมวดคิว้
ผูช้ ่วยของเขาตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า“คนที่เฝ้าติดตามพิกซี่บอก
ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นและขอให้ผมตรวจสอบออนไลน์ทนั ที”
ในขณะที่พดู อย่างนั้นผูช้ ่วยก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
หลิวหยวนเลิกคิว้
ผูบ้ ริ หารคนอื่น ๆ มองหน้ากันมีคนหัวเราะออกมาเสี ยงดังและบาง
คนก็ออนไลน์เพื่อตรวจสอบข่าวทันที
อินเทอร์เน็ตหลงเจียงล่ม!
เมื่อไม่กี่นาทีที่ผา่ นมา ก่อนที่จะมีการเผยแพร่ ข่าว อินเทอร์เน็ตทํางาน
ได้อย่างราบรื่ น และชาวเน็ตจํานวนมากยังคงจับตาดูการแข่งขัน
ระหว่างพิกซี่และพรี โม่ มีการสนทนามากมายเกี่ยวข้องกับพรี โม่
ผูค้ นต่างเพลิดเพลินกับการพูดคุยเกี่ยวกับแพ็คเกจของพรี โม่สาํ หรับ
5 อันดับแรก อสู รนรกแปดขุมและปรมาจารย์ผฝู ้ ึ กสอน
ร้านพิกซี่ซ่ ึงเพิ่งสร้างชื่อได้ไม่นานดูเหมือนจะหายออกไปจาก
อินเทอร์เน็ต มีชื่อเสี ยงของร้านเพียงบางส่ วนเท่านั้นที่ยงั ควรค่าแก่
การพูดคุย ท้ายที่สุดพิกซี่กม็ ีมงั กรเพลิงนรก แฟนมังกรบางคนรู ้สึก
เสี ยใจที่ไม่เจอการพูดคุยถึงพิกซี่ในข่าวอีก
แต่บนแพลตฟอร์มหลักมีโฆษณาชิ้นหนึ่งเด้งขึ้นมา มันเป็ นโฆษณา
ของพิกซี่
– เราจะเป็ นแชมป์ การแข่งขันของหลงเจียง!
คําพูดง่าย ๆ มีผลกระทบเหมือนระเบิดนิวเคลียร์ที่ทาํ ให้อินเทอร์เน็ต
หลงเจียงที่มีชีวติ ชีวากลายเป็ นเงียบงัน
ผูค้ นนับไม่ถว้ นที่เห็นโฆษณานี้ต่างตกตะลึง
ไม่มีใครอ่านผิด ในไม่ชา้ เว็บไซต์กล็ ่ม!
 ตอนที่ 270 ศัตรู
ในขณะที่เซิร์ฟเวอร์แพลตฟอร์มเกือบจะถูกปิ ด เว็บไซต์ยอดนิยมอื่น ๆ
ก็แสดงโฆษณาเช่นกัน ในช่วงเวลาหนึ่งโฆษณาจะแสดงให้ทุกคนที่
ท่องอินเทอร์เน็ตเห็น
ขณะที่ผคู ้ นกําลังอ่านโฆษณา ชาวเน็ตทุกคนในอินเทอร์เน็ตหลงเจียง
ต่างก็รู้สึกตื่นเต้น!
แชมป์ ? !!
นี่คือลีกนักรบที่จดั ขึ้นทุก ๆ สามปี มีผเู ้ ข้าร่ วมจํานวนนับไม่ถว้ น
จากทั้งเมืองฐานหลงเจียงมีคนที่จะเข้าร่ วมอย่างน้อยหนึ่งล้านคน!
ลีกนักรบเป็ นอีเวนต์ยอดเยีย่ มที่สามารถดึงดูดความสนใจจากทัว่ โลก!
ผูเ้ ข้าร่ วมจํานวนมากจะพยายามอวดความสามารถในลีกนักรบและ
สร้างชื่อให้เป็ นที่รู้จกั !
ใครจะประกาศได้วา่ คน ๆ หนึ่งสามารถจ่ายเงินเพื่อเป็ นแชมป์ ได้?
หลายคนกําลังรอให้ลูกท้อโต อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ตน้ จะออกลูก
กลับมีคนมาอ้างว่าลูกท้อจะเป็ นของเขา!
มันยอมรับไม่ได้!
ที่สาํ คัญกว่า นี่คือลีกนักรบ การคว้าแชมป์ ยากเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด
แม้แต่ตระกูลใหญ่กไ็ ม่สามารถโอ้อวดได้วา่ ลูกหลานที่มีความสามารถ
พวกเขาจะสามารถคว้าแชมป์ ได้อย่างแน่นอน!
คนที่กล่าวคําพูดเหล่านั้นคือคนที่โอ้อวดมัน่ ใจในตัวเองเกินไป
เหมือนกับการหลงลืมความใหญ่โตของสวรรค์และโลก!
“พิกซี่บา้ ไปแล้วมั้ง?”
“พระเจ้า แชมป์ เขาทําราวกับว่าการคว้าแชมป์ คือการเล่นของเด็ก ๆ”
“เขาเสี ยสติเพราะกําลังแข่งขันกับพรี โม่ละมั้ง?”
“ฉันได้ยนิ มาว่าพรี โม่แย่งธุรกิจทั้งหมดของพิกซี่ไปหมด เจ้าของคง
หมดหวัง”
“เขาทุเรศมาก ในโฆษณาพูดว่าไงนะ? หนึ่งร้อยล้าน เขาสามารถทํา
ให้ฉนั เป็ นแชมป์ ได้? ขอดูหน่อย…ฉันคิดว่าฉันสามารถซื้อแชมป์ ได้
ด้วยทรัพย์สินของฉัน!”
“เฮ้เพื่อน ตื่นซะ”
“หนึ่งร้อยล้าน เขาสามารถปั้นแชมป์ ได้ ฉันจะเชื่อมันมากกว่านี้ถา้
เขาบอกว่าหนึ่งพันล้าน หนึ่งร้อยล้านจะไปทําอะไรได้?”
“อย่าไปสนใจ นายไม่เห็นเหรอ? พิกซี่ จนมุมและพยายามมีตวั ตน
แต่พวกเขาทําเรื่ องตลกร้าย ฉันมาที่นี่เพื่อดูวา่ พวกเขากล้าโพสต์
รายชื่อคนที่ซ้ือแพ็คเกจเหมือนที่พรี โม่ทาํ หรื อเปล่า เมื่อการแข่งขัน
เริ่ มขึ้นฉันจะเฝ้าดูพวกเขาตลอดกระบวนการ”
มีการแสดงความคิดเห็นในอินเทอร์เน็ต หลังจากความตกใจ ผูค้ น
ส่ วนใหญ่แสดงความสงสัย ท้ายที่สุดการคว้าแชมป์ มีความไม่แน่นอน
มากเกินไป การสร้างความมัน่ ใจว่าใครบางคนจะกลายเป็ นแชมป์
นั้นดูเหมือนเป็ นการประชาสัมพันธ์มากกว่าข้อตกลงทางธุรกิจที่
แท้จริ ง
เนื่องจากการแข่งขันระหว่างร้านขายอสู รพิกซี่และพรี โม่ หลายคน
จึงเชื่อมัน่ ว่าพิกซี่ทาํ ไปเพราะหมดหวัง
แต่บางคนก็คิดว่าพวกเขาสามารถไปเยีย่ มชมพิกซี่และลองดูได้
เนื่องจากร้านมัน่ ใจมาก ท้ายที่สุด มังกรเพลิงนรกเป็ นของจริ ง อย่าง
น้อยที่สุดพวกเขาก็สามารถลองแพ็คเกจ 10 อันดับแรกและ 100
อันดับแรกได้
อีกครั้งที่ชื่อร้านขายอสู รพิกซี่กลายเป็ นหัวข้อสนทนาซํ้าแล้วซํ้าเล่า
เมืองตอนบน ในคฤหาสน์หลังใหญ่
ตระกูลฉิ น
ตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฐานหลงเจียง ตระกูลฉิน พยายามรักษา
ตัวตนให้นอ้ ยที่สุดมาโดยตลอดขณะฟูมฟักนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
หลายคน มีเพียงชนชั้นสู งของสังคมถึงรู ้พลังของตระกูลฉิน
โดยปกติ ข่าวมาถึงหูของตระกูลฉิน พวกเขาเป็ นตระกูลที่ใหญ่ที่สุด
พวกเขารู ้ขอ้ มูลต่าง ๆ มาโดยตลอด แน่นอนว่าข่าวที่ทุกคนรู ้พวกเขา
ย่อมรู ้
“แชมป์ ?”
“ร้านนี้เป็ นร้านแบบไหน? พวกเขากล้าพูดแบบนี้ได้ยงั ไง? พวกเขา
อวดดีขนาดไหน?!”
“มีแค่คนขี้โกงที่น่าสมเพชเท่านั้นถึงพยายามดึงดูดความสนใจ นัน่
เป็ นหนึ่งในนิสยั ไม่ดีที่ฝังรากลึกของนักธุรกิจที่น่ารังเกียจเหล่านั้น ”
“อย่างไรก็ตามร้านนั้นมีมงั กรเพลิงนรก ภูมิหลังของร้านเป็ นยังไง
กันนะ?”
“อืม เราจะหาคําตอบกัน ยังไงก็ตามเราจะได้ท่ีหนึ่งอย่างแน่นอน
ร้านค้ากล้าอ้างว่าสามารถทําให้ใครเป็ นแชมป์ ฉันแทบรอไม่ไหวที่
จะเห็นว่าใครอยูเ่ บื้องหลังเรื่ องทั้งหมดนี้!”
“เฮ้ ที่จริ ง…ผมรู ้จกั เจ้าของร้าน”
“เอ๊ะ?”
ในบ้านเก่าหลังหนึ่งมีชายสู งวัยหลายคนรวมตัวกัน พวกเขาทั้งหมด
ไม่พอใจกับโฆษณาของร้านขายอสู รพิกซี่
โดยปกติพวกเขาจะไม่ให้ความสนใจกับการค้าทัว่ ไปที่พดู เรื่ องไร้
สาระต่าง ๆ แต่ร้านขายอสู รพิกซี่มีอสู รหายากอย่างมังกรเพลิงนรก
ตัดสิ นโดยแคมเปญส่ งเสริ มการขายและพรี เซนเตอร์ของร้าน พวก
เขาสามารถบอกได้วา่ ร้านค้าไม่ได้ตอ้ งการเงิน ซึ่ งบ่งชี้วา่ ร้านมี
อิทธิพลมาก บุคคลที่มีภูมิหลังเช่นนี้กล้าเอ่ยคําพูดที่ยงิ่ ใหญ่แบบนั้น
ออกมา นี่เป็ นเหมือนการตบหน้าตระกูลฉิน
การแข่งขันชิงแชมป์ ? มันไม่เคยหลุดไปจากมือของตระกูลฉิ น!
“ชูไห่? นายหมายความว่ายังไง? บอกเรามา” ชายชราคนหนึ่งขมวด
คิ้ว
คนที่นงั่ อยูต่ รงกลางคือชายวัยกลางคนที่ดูมีความรู ้ เขาชื่อว่าฉินชู่ไห่
ซึ่งกลับบ้านมาในช่วงเวลาสั้น ๆ โดยปกติเขาจะเดินทางไปรอบ ๆ
เมืองฐานอื่น ๆ และเขาแทบจะไม่อยูใ่ นเมืองฐานหลงเจียงเลย เขาไม่
คิดมาก่อนว่าจะได้ยนิ ข่าวแบบนี้ทนั ทีที่กลับมา
“ลุงสามผมได้พบกับเจ้าของร้านในอาณาจักรลับ ตามความเป็ นจริ ง
ผมได้สร้างมิตรภาพบางอย่างกับเขา เขาค่อนข้างทรงพลัง อย่างน้อย
ก็เป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์” ฉินชู่ไห่ตอบด้วยรอยยิม้ ฝื น ๆ
คําตอบของเขาทําให้คนอื่นประหลาดใจ ชายชราผูต้ ้ งั คําถามก่อนหน้า
นี้สบั สน “นักรบอสู รกิตติมศักดิ์? นายกําลังพูดถึงเด็กที่ร้านนัน่ นะ
หรอ? มันยังเด็กอยูไ่ ม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ ผมคิดว่าเขาอายุยงั ไม่ถึงยีส่ ิ บ ถ้าเขาเข้าร่ วมผมเชื่อว่าเขาจะชนะ
ที่หนึ่งในหลงเจียงแน่” รอยยิม้ ฝื น ๆ ของฉินชู่ไห่ปรากฏอยูบ่ นใบหน้า
ของเขา
ทันทีที่เขาพูดคําเหล่านั้น ชายชราคนอื่น ๆ ก็ตะลึง
พวกเขาทราบดีวา่ ฉินชู่ไห่ถือเป็ นคนมีพรสวรรค์ในตระกูลฉิน ซึ่ ง
ทรงพลังมากกว่าเพื่อนร่ วมรุ่ นของเขา เขาไม่มีทางแพ้คนอื่น ๆ
ความคิดเห็นของเขาไม่ได้หมายความว่าเจ้าของร้านอายุนอ้ ยคนนี้มี
ความเป็ นอัจฉริ ยะมากกว่าว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลฉิ นในอนาคต?
ฉินชู่ไห่ถอนหายใจอยูภ่ ายใน เขาได้พบกับซูผงิ หลายครั้ง ซูผงิ มัก
เดินทางคนเดียว แต่เมื่อเขาเดินผ่านจุดตรวจ ฉินซูไห่จะเห็นแก่น
ของอสู รร้ายระดับเก้าหลายอันในกระเป๋ าเป้ของเขา
ถ้าซูผงิ มีเพียงหนึ่งหรื อสองแก่น เขาอาจแค่โชคดี แต่เนื่องจากเขาได้
เก็บเกี่ยวแก่นของอสู รร้ายระดับเก้าจํานวนมาก คําอธิบายเดียวก็คือ
เขาเป็ นคนที่มีความสามารถ
“จากผูค้ นทั้งหมดที่ผมพบ ชายคนนี้เป็ นหนึ่งในคนที่เก่งสุ ด ผมไม่
เชื่อถ้าเขาบอกว่าเขาไม่มีอาจารย์”ฉินชู่ไห่มองไปที่คนอื่น ๆ ในห้อง
“ผมขอเสนอให้พวกคุณไม่แทรกแซงการแข่งขันระหว่างทั้งสองร้าน
ผมได้ยนิ มาว่าเฟิ งหยวนและอาจารย์หนุ่มคนนี้อยูใ่ นสถาบันเดียวกัน
และพวกเขาก็รู้จกั กันดี ผมเชื่อว่าการเป็ นมิตรกับเขาน่าจะดีกว่า”
“ส่ วนแชมป์ ? แน่นอนว่าร้านของเขาทําการโฆษณาแบบนี้ แต่เขา
ไม่ได้บอกว่าเราไม่สามารถสู เ้ พื่อเป็ นที่หนึ่ง การชนะขึ้นอยูก่ บั ความ
แข็งแกร่ งของผูเ้ ข้าร่ วม เขาสามารถโฆษณาได้ทุกสิ่ งที่เขาต้องการ
และเราก็สามารถมุ่งมัน่ เพื่อชัยชนะได้เช่นกัน ไม่จาํ เป็ นต้องเป็ นศัตรู
กัน”
คนอื่น ๆ มองคนที่พดู อย่างว่างเปล่า
หนึ่งในนั้นขมวดคิ้ว “ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ตระกูลฉิ นกลัวการมีปัญหา? ดู
จากที่ชายหนุ่มคนนี้อวดดีมาก การสอนบทเรี ยนให้เขาเป็ นเรื่ องจําเป็ น
เราต้องแสดงให้เขาเห็นว่าใครมีอาํ นาจในเมืองฐานหลงเจียง!”
คนอื่น ๆ ยังคงเงียบ
ครู่ ต่อมาหัวหน้าตระกูลคนปัจจุบนั ก็ทาํ ลายความเงียบ “เราจะปฏิบตั ิ
ตามคําแนะนําของชูไห่ในเรื่ องนี้ มันดีกว่าที่จะเลี่ยงปั ญหา แถมร้านค้า
ยังไม่ได้กาํ หนดเป้าหมายมาที่ตระกูลฉิ น นอกจากนี้อาจารย์ของคน
มีพรสวรรค์แบบนั้นไม่น่าจะเป็ นบุคคลธรรมดา เราไม่จาํ เป็ นต้องหา
ศัตรู ใหม่”
คนอื่น ๆ พยักหน้า พวกเขานิยมวิธีอนุรักษ์นิยมมากกว่า
ชายชราผูท้ ี่มีความคิดแตกต่างไม่พอใจ เนื่องจากไม่มีใครให้ความ
สําคัญกับแนวคิดของเขา
“กลับไปบอกลูกหลานของพวกนาย คนหนุ่มสาวอาจจะหุนหันพลัน
แล่น บอกให้พวกเขาทุ่มเทกับการบ่มเพาะและเพิกเฉยต่อเรื่ อง
เล็กน้อยเหล่านั้น”
“ครับท่าน”
ในเวลาเดียวกัน ตระกูลใหญ่อื่น ๆ ในเมืองก็ได้รับรู ้ข่าวเช่นกัน พวก
เขาทั้งหมดได้รับความเสี ยหายจากโฆษณานี้
ตระกูลมู่เลือกที่จะไม่ใส่ ใจใด ๆ เกี่ยวกับซูผงิ เพราะมองว่าเขาเป็ น
ตัวตลก
ตระกูลเย่และตระกูลโจวต่างพากันลุกลี้ลุกลน พวกเขาต้องการสร้าง
ปัญหาให้กบั ร้านค้า
ที่คฤหาสน์ของตระกูลหลิว
ข่าวแพร่ กระจายไปทัว่ ทุกมุมของตระกูลหลิว ร้านนี้ต่อต้านตระกูล
หลิวโดยเฉพาะ สมาชิกในตระกูลหลิวทุกคนต่างเกลียดความกล้า
ของซูผงิ
“เขาคงจะหมดหวัง อืม เขาหาเรื่ องใส่ ตวั ”
เมื่อหลิวเทียนจงได้รับข่าว เขาก็ยมิ้ เหยียด ซูผงิ สร้างความขุ่นเคือง
ให้กบั ตระกูลอื่น ๆ มากมายด้วยโฆษณานี้ หลิวเทียนจงเชื่อว่า
นอกจากตระกูลหลิวแล้ว ตระกูลใหญ่อื่น ๆ ก็ไม่สามารถกลืนความ
อัปยศอดสู น้ ีได้เช่นกัน
หัวหน้าตระกูลฉิ นเป็ นสุ นขั จิ้งจอกแก่เจ้าเล่ห์ที่สามารถรักษาความ
สงบได้ คนอวดดีในตระกูลมู่อาจไม่ใส่ ใจ แต่ทว่า หลิวเทียนจงเชื่อ
ว่าเขาสามารถใช้ตระกูลโจวและตระกูลเย่ให้ลงมือแทนได้ การใช้
บุคคลที่สามเป็ นเครื่ องมือในการก่ออาชญากรรมนั้นเป็ นความสุ ข
อย่างแท้จริ ง
“บอกให้หลิวหยวนเผยแพร่ รายชื่อเพือ่ เป็ นการบังคับให้ซูผงิ โพสต์
รายชื่อของพวกเขา เมื่อรายชื่อปรากฏ หลังจากที่ลีกนักรบเริ่ มต้น
ทุกคนในรายชื่อจะกลายเป็ นเป้าหมายการวิพากษ์วจิ ารณ์ของ
สาธารณชน โดยเฉพาะอย่างยิง่ ผูท้ ี่กาํ ลังจะคว้าแชมป์ อืม วันตัดสิ น
จะเป็ นวันที่ร้านค้านัน่ พินาศ!”หลิวเทียนจงบอกกับคนรับใช้
“ครับท่าน” ข้ารับใช้ตอบด้วยความเคารพยิง่
ชายชราในชุดคลุมสี ม่วงนัง่ อยูต่ รงข้ามโต๊ะหมากรุ ก “โอ้ เลือดเย็น
จังเลยนะ”
หลิวเทียนจงยิม้ “ถ้าไม่เลือดเย็น ฉันจะมานัง่ ณ จุดนี้เหรอ?”
 ตอนที่ 271 ยกเลิก
ถนนในเขตเมืองตอนล่าง
ภายในร้านขายอสู รพิกซี่
ลูกค้ามารับอสู รทีละคน ซูผงิ ได้รับคําวิจารณ์ในแง่บวกมากมาย
หนึ่งในสามของลูกค้าเหล่านั้นรับบริ การฝึ กอสู รอีกรอบ
อีกสองในสามระบุวา่ พวกเขาจะกลับมาเมื่อเก็บเงินได้เพียงพอ
ด้วยการเปิ ดตัวโฆษณาใหม่ จํานวนลูกค้าที่มาที่ร้านนั้นเพิม่ ขึ้นอย่าง
มาก ในตอนเที่ยงร้านค้าและถนนด้านนอกก็เต็มไปด้วยคน
โชคดีที่ถนนอยูใ่ นพื้นที่ห่างไกล ดังนั้นฝูงชนจํานวนมากจึงไม่ส่งผล
กระทบต่อการจราจร
“ครั้งนี้นายทําให้หลายคนขุ่นเคืองใจ”
ถังยูห่ รานมองซูผงิ อย่างสับสน ตอนที่เธอเจอเขาในอาณาจักรลับ เธอ
คิดว่าเขามีเล่ห์เหลี่ยมและเจ้าเล่ห์ เธอสู ญเสี ยครั้งยิง่ ใหญ่ แต่ที่นี่ซูผงิ
กําลังแก้ไขเรื่ องนี้แบบเดียวกับที่วยั รุ่ นทัว่ ไปทํา
ซูผงิ ตอบ “ฉันแค่บอกให้คนอื่นรู ้ถึงสิ่ งที่ฉนั ทําได้”
“คนทําจะไม่พดู ”
“เธอกําลังพูดถึงอาชญากร ฉันไม่ได้ก่ออาชญากร”
“นายยังไม่แน่ใจ แต่นายทําให้สาธารณชนโกรธ”
“ฉันไม่กลัวความโกรธของสาธารณชน ในเมื่อฉันไม่มีความผิด”
ถังยูห่ รานจ้องมองเขาเป็ นครั้งสุ ดท้าย และเข้าไปทักทายลูกค้าโดย
ไม่พดู อะไรอีก
ดวงตาของเธอเปล่งประกาย เมื่อมองไปที่ผคู ้ นที่เข้ามา
ซูผงิ โทรหาบริ ษทั มู่ “ช่วยผมปล่อยชื่อของคนที่จะเป็ นแชมป์ ที ผม
จะบอกชื่อภายหลัง”
“คะ คุณซู…”
“ครับ?”
“ฉันมีเรื่ องต้องแจ้ง คุณมู่กาํ ลังจะยกเลิกสัญญา แต่ไม่ตอ้ งกังวลนะ
คะ เราจะชดใช้ค่าเสี ยหายตามสัญญาให้คุณแน่นอนค่ะ”
“…”
ซูผงิ ไม่รู้จะพูดอะไร
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สาํ คัญ คนแรกที่ทาํ
ร้ายเขาไม่ใช่ศตั รู แต่เป็ นพรี เซนเตอร์ที่เขาจ้างมา
การยกเลิกสัญญาจะกลายเป็ นอีกหัวข้อหนึ่งที่ได้รับความนิยม ซึ่ งจะ
ทําให้เกิดความคิดเห็นเชิงลบมากมายเกี่ยวกับร้านของเขา
ไม่เป็ นไร
ซูผงิ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิม่ เติม “แล้วโฆษณาล่ะ…”
“คุณซูทาํ ใจให้สบายนะคะ เกี่ยวกับโฆษณาหากต้องการ เราจะ
ดําเนินการให้เสร็ จสิ้ นตามสัญญา ขออภัยที่ตอ้ งยกเลิกสัญญานะคะ
คุณมู่เธอรู ้สึกไม่ค่อยดีและไม่สามารถปรากฏตัวในที่สาธารณะได้
ในเร็ ว ๆ นี้ ฉันขอโทษจริ ง ๆ ค่ะ…” ในอีกด้านหนึ่งของสายซ่งลู่ขอ
โทษอย่างสุ ภาพ ซูผงิ เม้มริ มฝี ปาก รู ้สึกไม่ค่อยดี?
ข้ออ้างนั้นไม่น่าเชื่อจนเขาพูดไม่ออก “ไม่เป็ นไร แค่โฆษณาได้ตาม
ปกติกพ็ อ”
เมื่อพูดจบเขาก็วางสาย
อีกด้านหนึ่งทันทีที่วางสาย สี หน้าขอโทษของซ่งลู่กห็ ายไปทันที
เธอจะไม่มีวนั ขอโทษหากเธอไม่รู้วา่ ซูผงิ คนนี้มีความสัมพันธ์อนั ดี
กับปรมาจารย์ดาบ การมีเงินและมังกรเพลิงนรกเป็ นตัวบ่งบอก
ความแข็งแกร่ งของซูผงิ ได้ดี
การยกเลิกสัญญานี้จะทําให้บริ ษทั ของเธอเสี ยเงิน พวกเธอต้องจ้าง
พันธมิตรด้านการประชาสัมพันธ์เพือ่ ช่วยฟื้ นฟูชื่อเสี ยงและจัดการ
กับผลพวงที่ตามมา รายจ่ายส่ วนนี้ส่วนใหญ่จะถูกหักออกจากเงินเดือน
ของเธอ เธอเชื่อว่าเธอจะมีช่วงเวลายากลําบากในปี นี้
“ฉันไม่มีพรี เซนเตอร์แล้ว โชคดีที่ร้านของฉันกลายเป็ นที่รู้จกั และ
ฉันสามารถทําได้โดยไม่ตอ้ งมีพรี เซนเตอร์ มังกรเพลิงนรกเป็ นสิ่ งที่
ดีที่สุดของฉัน”
ซูผงิ ไม่ได้กงั วลอะไรนักเกี่ยวกับการที่มู่ซวงว่านยกเลิกสัญญา เขา
แค่รู้สึกเสี ยใจ เมื่อเขาพบผูห้ ญิงคนนั้นครั้งแรก ดูเหมือนเธอจะจิตใจ
ดี อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดปัญหาครั้งใหญ่ เธอก็เลือกที่จะตัดสัมพันธ์
กับเขาและจ่ายค่าเสี ยหาย
พวกเขาข้องใจในตัวเขามากเกินไปหรื อเปล่า?
ซูผงิ ส่ ายหัว เขากลับมาสนใจลูกค้าที่มาร้านของเขาต่อ
ชายหนุ่มคนหนึ่งมาที่เคาน์เตอร์และพูดอย่างสุ ภาพว่า “คุณครับ ผม
มาเพื่อรับสุ นขั หางไฟของผม”
เขาคือคนแรกที่ปรากฏตัวและซื้อแพ็คเกจ 100 อันดับแรกจากซูผงิ
ตอนนั้นเขารู ้สึกขุ่นเคืองกับความมัน่ ใจของซูผงิ ดังนั้นเขาจึงจงใจ
ให้ซูผงิ ฝึ กสุ นขั หางไฟระดับสาม
ไม่นานหลังจากที่ชายหนุ่มจากไป เขาก็ได้เรี ยนรู ้เกี่ยวกับมังกรเพลิง
นรกและการแข่งขันระหว่างเขากับร้านพรี โม่ แค่น้ นั ชายหนุ่มก็
ตระหนักถึงความแข็งแกร่ งของร้านนี้
ร้านนี้เทียบกับพรี โม่ไม่ได้ แต่ดีกว่าร้านขายอสูรอื่น ๆ มาก ชายหนุ่ม
รู ้สึกเสี ยใจที่กระทําเช่นนั้นไปเมื่อวันก่อน
“ครับ”
ซูผงิ จําชายหนุ่มคนนี้ได้
เขาดูจากสมุดบันทึกของเขาว่าชายหนุ่มชื่อเผิงยีเ่ ฟิ ง
ซูผงิ บอกให้โจแอนนาไปรับสุ นขั หางไฟมา
เมื่อเผิงยีเ่ ฟิ งเห็นโจแอนนาเดินมาหาเขา เขาก็ไม่สามารถละสายตา
จากเธอได้ เขาไม่เคยเห็นใครสวยขนาดนี้มาก่อน
โฮ่ง โฮ่ง! ในขณะที่จิตใจของเขากําลังหลงไปกับความงามของโจ
แอนนา เขารู ้สึกว่ามีบางอย่างกระแทกเข้ามาที่หน้าอก สุ นขั หางไฟ
ทุ่มตัวใส่ เขา เขาสามารถมองเห็นความตื่นเต้นในดวงตาของมันได้
“พาเขาไปที่หอ้ งทดสอบ” ซูผงิ พูด
โจแอนนาพูดกับชายหนุ่มอย่างเย็นชาว่า “ตามฉันมา” จากนั้นเธอก็
หันหลังและจากไปโดยไม่รอ ราวกับว่าชายหนุ่มเป็ นเพียงสมุนของ
เธอ เผิงยีเ่ ฟิ งรี บตามเธอไป
ครู่ ต่อมาเมื่อเขาออกมาจากห้องทดสอบ เผิงยีเ่ ฟิ งก็เต็มไปด้วยความ
ชื่นชม
เขาเสี ยใจกับสิ่ งที่เขาทําลงไปเมื่อวันก่อน ถ้าเขารู ้เกี่ยวกับผลลัพธ์ที่
น่าประทับใจแบบนี้ เขาคงจะมอบอสูรที่แข็งแกร่ งที่สุดของเขาให้กบั
ซูผงิ ถ้าเป็ นอย่างนั้นเขาจะมีโอกาสมากขึ้นในการขึ้นสู่ 100 อันดับ
แรก
“ขอบคุณมากนะครับ ผมขอโทษเรื่ องเมื่อวานนี้ดว้ ย” เผิงยีเ่ ฟิ งมาที่
เคาน์เตอร์และขอโทษ
ซูผงิ ตอบว่า “ในเมื่อคุณจําสิ่ งที่คุณพูดเมื่อวานนี้ได้แล้ว ก็ทาํ ตามที่
พูดซะสิ ” เผิงยีเ่ ฟิ งไม่เต็มใจ เขาอ้างว่าเขาจะขอโทษซูผงิ ต่อหน้า
สาธารณชนหากผลออกมาดี และเขาจะพังร้านเขาทิ้งถ้าผลออกมา
ไม่ดี ตอนนี้เขาไม่อยากพูดขอโทษต่อหน้าสาธารณชน…
เขาต้องการรักษาหน้าของเขา
“คุณครับ…” เขากวาดตามองรอบร้าน ยิง่ มอง ใบหน้าของเขาก็ยงิ่
แดง ซูผงิ เหลือบมอง แต่ไม่พดู อะไร เขาสนใจลูกค้าคนอื่น ๆ “คุณ
ยังมีแพ็คเกจแชมป์ ไหมครับ? ผมต้องการสิ่ งนั้น”
หลายคนวิง่ มาที่เคาน์เตอร์ นําโดยโจวฉวนที่เพิ่งออกจากร้านของซูผงิ
ระหว่างทางเขาเห็นโฆษณาใหม่ที่ซูผงิ โพสต์เขาจึงรี บขับรถกลับมา
เขาอยากได้แชมป์ มากกว่า 10 อันดับแรก
ในการเป็ นแชมป์ เขาต้องใช้เงินหนึ่งร้อยล้านซึ่ งมากสําหรับเขา แต่
เขาสามารถหาได้
ซูผงิ ตอบว่า “คุณสายเกินไป มีคนจองไปแล้ว”
โจวฉวนไม่คิดว่าจะเป็ นแบบนี้ “มันเป็ นใคร?”
“ผมจะไม่บอกตอนนี้” ซูผงิ ปฏิเสธที่จะบอกชื่อ
“อย่างน้อยช่วยบอกนามสกุลหน่อยได้ไหมครับ?” โจวฉวนรบเร้า
“ซู” ซูผงิ ตอบ
“ซู?”
นัน่ เป็ นเรื่ องที่ไม่คาดคิด
เขาคิดว่าน่าจะเป็ นคนอื่นคนไกล แต่เปล่าเลย
“คุณไม่ได้โกหกผมใช่หรื อไม่?” โจวฉวนสวมหน้านิ่งบ่งบอกว่าเขา
ไม่พอใจ
ซูผงิ ยังคงสงบ “คุณจะเห็นชื่อในภายหลัง หรื อบางทีชื่อนี้อาจจะแพร่
ออกไปในอินเทอร์เน็ตแล้ว”
โจวฉวนค้นหาอินเทอร์เน็ตด้วยความเร่ งรี บ
เขาเห็นการอัปเดตล่าสุ ดจากร้านขายอสู รพิกซี่ มันคือชื่อของแชมป์ !
– ซู่หลิงเยวีย่ !
เขาไม่เคยได้ยนิ มาก่อน
เขาจําไม่ได้วา่ เคยเห็นชื่อนี้ท่ามกลางคนที่มีชื่อเสี ยงในเมืองฐานหลง
เจียง
ดูจากชื่อแล้วน่าจะต้องเป็ นผูห้ ญิง
“คุณจริ งจังใช่ไหม” โจวฉวนมองซูผงิ ด้วยสายตาไม่เชื่อ
“เมื่อเธอคว้าแชมป์ คุณจะได้เห็นการยืนยันตัวตนของเธอ ผมไม่
สามารถเปลี่ยนชื่อเป็ นคนอื่นได้ ใช่ไหมละ?”
นัน่ เป็ นเรื่ องที่สมเหตุสมผล ทั้งร้านขายอสู รพิกซี่ และพรี โม่เล่นเดิม
พันสู งในการพนันนี้ ชื่อในรายการที่พวกเขาโพสต์จะถูกค้นหาโดย
สาธารณะ ไม่น่าเป็ นไปได้ที่พวกเขาจะโกหกเกี่ยวกับตัวตนของคน
เหล่านั้น
โจวฉวนถอนหายใจ แต่ไม่พดู อะไรอีก เขารู ้สึกเสี ยใจ แต่ทาํ อะไร
ไม่ได้แล้ว เขาไม่ผดิ หวัง ท้ายที่สุดแล้วเขาจะผ่านเข้ารอบต่อไปได้
หรื อไม่น้ นั ยังคงเป็ นปัญหาอยู่ สําหรับเขาการติด 10 อันดับแรกเป็ น
ข้อตกลงที่น่าเชื่อถือกว่า
“ผมเข้าใจ ไปก่อนครับ ผมจะกลับมารับอสู รของผมในวันพรุ่ งนี้”
โจวฉวนโบกมือและจากไปโดยไม่เสี ยเวลาอีกแม้แต่วนิ าทีเดียว
ไม่นานหลังจากที่เขาจากไปก็มีลูกค้าเข้ามามากขึ้น บางคนต้องการ
การฝึ กฝนทัว่ ไป ในขณะที่บางคนต้องการแพ็คเกจ 100 อันดับแรก
ลูกค้าหลายคนถามเกี่ยวกับข้อตกลงการเป็ นแชมป์ ด้วยความอยากรู ้
อยากเห็น พวกเขาทั้งหมดได้รับคําตอบเหมือนกันว่าไม่วา่ งแล้ว
เผิงยีเ่ ฟิ งยังคงยืนอยูต่ รงนั้นด้วยความรู ้สึกซับซ้อน ในที่สุดเขาก็กล้า
และขอโทษด้วยเสี ยงดังตอนร้านมีคนน้อยลง
เขาหน้าแดง เขาโค้งคํานับซูผงิ แล้ววิง่ หนีไป
หลังจาก เผิงยีเ่ ฟิ งกลายเป็ นคนที่รอบคอบมากขึ้น ซูผงิ ไม่สนใจเผิงยี่
เฟิ งจะขอโทษเขาหรื อเปล่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาได้สญ ั ญาว่า
เขาจะขอโทษ เขาจึงต้องทําตามสัญญานั้น คนทุกคนต้องรับผิดชอบ
ต่อคําพูดของตัวเอง ในไม่ชา้ หลิวปิ งก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อรับอสู รของ
เขา
ซูผงิ บอกให้โจแอนนาไปรับเงา การทดสอบทําให้หลิวปิ งใจหาย
หลิวปิ งเคยประสบกับเหตุการณ์ที่น่าทึ่งมากมาย เนื่องจากเขาเป็ น
ส่ วนหนึ่งของตระกูลหลิว ถึงกระนั้นความเร็ วและผลลัพธ์การฝึ กฝน
ก็ทาํ ให้เขาประหลาดใจ
เขาเชื่อว่าด้วยการฝึ กฝนและความแข็งแกร่ งของเขา การก้าวขึ้นสู่
100 อันดับแรก เป็ นเรื่ องที่แน่นอน แม้แต่การติด 10 อันดับแรกก็
เป็ นไปได้ “คุณครับ แพ็คเกจแชมป์ จะได้ผลไหมครับ?” หลิวปิ งถาม
อย่างสงสัย เขาเห็นชื่อคนที่ซ้ือแพ็คเกจนี้แล้ว เขาไม่ได้พยายามต่อสู ้
เพื่อมัน นอกจากนี้หลิวปิ งยังรู ้ดีวา่ ตระกูลหลิวโกรธแค่ไหนเพราะ
การกระทําของซูผงิ เขาจะถูกทําร้ายจนตายทันทีที่กลับบ้านถ้าหลิวปิ ง
เลือกแพ็คเกจแชมป์
ตอนแรกมันเป็ นเพียงซูผงิ และหลิวหยวนที่แข่งขันกัน อย่างไรก็ตาม
ในปัจจุบนั ตระกูลหลิวทั้งหมดกําลังเผชิญหน้ากับซูผงิ หลิวปิ งจึง
ตัดสิ นใจยกเลิกบริ การที่เขาซื้ อที่นี่
หลิวปิ งปลอมตัวอย่างหนักและปกปิ ดใบหน้าทั้งหมดของเขา ตอน
แรกซูผงิ พบว่ามันแปลก และเมื่อเขานึกถึงสถานการณ์น้ นั ซูผงิ ก็
เข้าใจหลิวปิ ง หลิวปิ งกล้ามาที่นี่ท่ามกลางพายุ ดังนั้นเขาจึงต้องเป็ น
คนที่ไม่สาํ คัญนักในตระกูล “คุณจะได้เห็นเมื่อลีกนักรบเริ่ มต้น” ซู
ผิงตอบ
หลิวปิ งมองซูผงิ อย่างเคร่ งขรึ ม เขารู ้สึกว่าเจ้าของร้านหนุ่มคนนี้ไม่ได้
บลัฟ นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงของเงายังทําให้เขาตกใจ เขาเสี ยใจ
ที่ไม่สามารถเข้าร่ วมการฝึ กฝนที่นี่ได้อีก นี่เป็ นครั้งแรกที่หลิวปิ ง
รู ้สึกว่าตระกูลของเขาฉุดเขาลง ก่อนหน้านี้เขาต้องพึ่งพาตระกูลเพื่อ
การคุม้ ครองและผลประโยชน์ แต่ครั้งนี้ตระกูลของดึงเขาลง
เขารู ้วา่ การยกเลิกการฝึ กเป็ นการสู ญเสี ยครั้งใหญ่
อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือกอื่น
หากหัวหน้าตระกูลรู ้เรื่ องนี้ เขาจะถูกตัดสิ นว่าสนับสนุนศัตรู ซึ่ ง
ย่อมไม่เป็ นที่ยอมรับในตระกูล
หลิวปิ งส่ายหัวและเตือนซูผงิ “ถ้อยคําที่คุณพูดทําให้ผคู ้ นขุ่นเคืองใจ
ได้ง่าย เท่าที่ผมสามารถบอกได้คือตระกูลใหญ่อื่น ๆ ไม่พอใจกับ
เรื่ องนี้ ระ…ระวังตัวด้วยนะครับ”
เขาคิดว่าคําพูดเหล่านั้นเป็ นคําแนะนําที่จริ งใจเพื่อตอบแทนความ
เมตตาของซูผงิ ที่ฝึกฝนอสู รให้
แน่นอนเขาจ่ายเงินสําหรับการฝึ ก แต่หลิวปิ งรู ้วา่ เขาเป็ นฝ่ ายได้ใน
ข้อตกลงนี้
ความสัมพันธ์ของตระกูลเป็ นเรื่ องหนึ่ง เขาสามารถใช้ประโยชน์จาก
สิ่ งนั้นได้ และในเวลาเดียวกันเขาก็หวังว่าจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกบั
ซูผงิ ซูผงิ เป็ นคนที่เดาทางไม่ได้ แม้แต่หลิวปิ งก็บอกได้วา่ ซูผงิ ไม่
น่าจะธรรมดาเลย นัน่ คือเหตุผลที่ตระกูลอื่น ๆ ไม่ออกมาจัดการ
ทันที
ถ้าเป็ นร้านอื่นพวกเขาคงจะปิ ดตัวลงถ้ากล้าหยิง่ ผยองแบบนี้
สําหรับตระกูลใหญ่เหล่านั้นการปิ ดร้าน ๆ นึงเป็ นเพียงเหมือนการ
ตัดเค้ก พวกเขาไม่ตอ้ งลงมือเองด้วยซํ้า
หลิวปิ งเลือกที่จะยกเลิกบริ การ แต่เขาอธิบายเหตุผลของเขากับซูผงิ
อย่างสุ ภาพ
ซูผงิ เข้าใจและคืนเงินให้เขา
หลังจากหลิวปิ งจากไป ซูผงิ ก็กลับมาดูแลลูกค้าคนอื่น ๆ ต่อ
โฆษณาได้กระตุน้ ลูกค้าอย่างมาก หลายคนสงสัยในความเป็ นไปได้
ของข้อตกลงนี้ และเชื่อว่าเป็ นการเพียงการประชาสัมพันธ์
ไม่วา่ ร้านจะทําได้หรื อไม่กเ็ ป็ นอีกเรื่ องหนึ่ง ท้ายที่สุดไม่ใช่ทุกคนที่
กล้าพูด
ในเวลาประมาณบ่ายสอง ร้านก็แน่นไปด้วยลูกค้า
โจแอนนาแจ้งซูผงิ ว่าพื้นที่ท้ งั หมดในร้านเต็มแล้ว
ซูผงิ ตรวจสอบแต้มพลังงานของเขา วันนี้เขาทําได้มากกว่าวันก่อน
รวมกันประมาณห้าแสนแต้มพลังงาน
โดยรวมแล้วเขามีแต้มพลังงานมากกว่า 1.3 ล้านแต้ม
ในการฝึ กซ้อมครั้งล่าสุ ดเขาไม่ได้ใช้แต้มพลังงานไปเยอะเนื่องจาก
เขาไม่ได้คืนชีพ เขาจ่ายแค่ค่าเข้า
เมื่อนับค่าเข้าเพียงคนเดียว ซูผงิ สามารถเยีย่ มชมแดนเทพอาเคี่ยนได้
น่าเสี ยดายที่เขาทําแบบนั้นไม่ได้เพราะเขาไม่ใช่คนในเหมือนโจ
แอนนา ในแดนเทพอาเคี่ยนเขาทําอะไรไม่ได้นอกจากตาย สุ ดท้ายนี้
ด้วยแต้มพลังงาน 1.3 ล้านแต้ม เขาสามารถเลื่อนขั้นสระวิญญาณ
ได้! ซูผงิ ตื่นเต้น
“ขออภัยพื้นที่ท้ งั หมดเต็มแล้ว โปรดกลับมาในวันพรุ่ งนี้”
ซูผงิ ขอโทษลูกค้า พื้นที่ของร้านมีจาํ กัด เขาไม่สามารถนําอสู รเข้าไป
ได้อีกแล้ว นัน่ จะทําให้เขาไม่มีเวลาฝึ ก
ลูกค้าในแถวไม่เชื่อในสิ่ งที่พวกเขาได้ยนิ
เต็ม?
ลูกค้าหลายคนได้ยนิ ซูผงิ พูดและปิ ดประตูบอกว่าร้านเต็ม ในวันแรก
พวกเขาคิดว่านี่เป็ นแผนการตลาดของซูผงิ ที่เล่นกับกิเลศของคน ซู
ผิงจะหยิง่ ขนาดนี้ได้ยงั ไง?
ทุกคนบอกว่าเจ้าของร้านสิ้นหวังจนตัดสิ นใจบอกว่าเขาสามารถปั้ น
แชมป์ จากใครสักคนได้?
แต่ทาํ ไมเขาถึงปิ ดประตูร้านในเมื่อลูกค้ากําลังหลัง่ ไหลเข้ามา? เขา
พยายามหาเงินยังไงกันแน่?!
 ตอนที่ 272 สระขั้นสี่
เสี ยงถอนหายใจและบ่น ลูกค้าค่อย ๆ เดินออกไปทีละคน
แน่นอนว่าซูผงิ รู ้วา่ ลูกค้าจะไม่พอใจเนื่องจากเข้าคิวมานานแต่ไม่ได้
อะไร แต่เขาก็ทาํ อะไรไม่ได้ สําหรับคนที่เหมาะสมที่จะขอโทษลูกค้า
นั้น ซูผงิ นึกถึงใครบางคนออกทันที “ถัง บอกลาลูกค้า ดี ๆ นะ”
ถังยูห่ รานพยายามที่จะอดทนต่อความน่าอาย เธอต้องอ่อนน้อมถ่อม
ตนเพราะติดอยูใ่ นสถานะที่ต่าํ กว่า
เธอยิม้ และบอกลาลูกค้าทีละคน
การแสดงตามสถานการณ์เป็ นสิ่ งที่เธอฝึ กฝนมาตั้งแต่ยงั เด็ก แต่นบั
ตั้งแต่สถานะในตระกูลของเธอสู งขึ้น เธอก็ไม่เคยทํามันอีกเลย ไม่มี
ใครคู่ควรกับรอยยิม้ ของเธอ ยกเว้นผูอ้ าวุโสและคนชั้นสู งกว่าใน
ตระกูล
อีกครั้ง ข้อมูลที่พิกซี่ ปิดร้านเร็ วนั้นแพร่ ระบาดบนอินเทอร์เน็ต ทํา
ให้เกิดพูดคุยกันอีกรอบ
ก่อนหน้านี้ผคู ้ นมักจะมีความเห็นว่าร้านขายอสู รพิกซี่เพียงแค่พดู บ้า ๆ
เกี่ยวกับ “แพ็คเกจแชมป์ ” เพราะเจ้าของร้านสิ้ นหวังและจนมุม
อย่างไรก็ตาม ความจริ งที่วา่ ร้านค้าปิ ดตั้งแต่กลางวันทําให้มุมมอง
ของหลาย ๆ คนเปลี่ยนไป
หากเจ้าของร้านจนมุม เขาก็จะไม่ใช้การตลาดแบบเดิม เขาจะพยายาม
อย่างเต็มที่ในการหาเงิน
เขาปิ ดร้านตั้งแต่กลางวัน และบอกว่าพื้นที่เต็ม เขาสงบนิ่ง ด้วยเหตุน้ ี
กลุ่มคนจึงคิดว่าร้านขายอสู รพิกซี่ไม่ได้จนมุมอย่างที่คิด
ดูเหมือนว่าเจ้าของร้านจะไม่ได้แข่งขันกับพรี โม่อย่างจริ งจัง เขาสนุก
อยูก่ บั ตัวเองในขณะที่พายุกาํ ลังโหมกระหนํ่าอยูข่ า้ งนอก
หลายคนเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับร้านขายอสู รพิกซี่ พวกเขาเริ่ ม
คิดว่าเจ้าของร้านมีความสามารถ ซูผงิ ไม่รู้วา่ การปิ ดร้านจะกลายเป็ น
หัวข้อที่มาแรงทางออนไลน์อีกครั้ง และสิ่ งนี้สามารถกําจัดความ
คิดเห็นเชิงลบบางส่ วนบนโลกออนไลน์ได้
เขาปิ ดประตู เรี ยกมังกรเพลิงนรกกลับ
ถังยูห่ รานได้รับคําสัง่ ให้กลับไปในม้วนคัมภีร์
ถังยูห่ รานไม่เต็มใจ อย่างไรก็ตามซูผงิ ได้ “ช่วย” เธอเข้าไป
ซูผงิ ไม่ได้ไปฝึ กอสู รในทันที เขากลับไปที่หอ้ งสระวิญญาณ
เขาผลักประตูเปิ ด สิ่ งแรกที่เข้ามาในดวงตาของเขาคือท้องฟ้าที่เต็ม
ไปด้วยดวงดาวกว้างใหญ่
พื้นดินแทบไม่มีให้เห็น บ่อนํ้าลอยอยูก่ ลางห้อง ราวกับว่าลอยอยูใ่ น
จักรวาล
“นัน่ มันอะไร??”
โจแอนนาเดินตามเขาเข้ามา เมื่อเธอเห็นด้านในเธอก็ไม่สามารถรักษา
ความสงบที่อยูบ่ นใบหน้าได้อีกต่อไป
เธอรู ้สึกว่าห้องนี้มีพ้นื ที่อิสระ เมื่อเธอก้าวผ่านประตู เธอเหมือนอยู่
ในจักรวาลอันไร้ขอบเขต
มีคนวางจักรวาลไว้ในห้องเล็ก ๆ นี้ได้ยงั ไง!
มุมมองนี้ทาํ ให้โจแอนนาประหลาดใจ แม้แต่เทพสู งสุ ด การยึดส่ วน
หนึ่งของจักรวาลก็ไม่ใช่เรื่ องง่าย เฉพาะผูท้ ี่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง
และกว้างขวางเกี่ยวกับกฎแห่งมิติเท่านั้นที่สามารถทําเช่นนี้ได้ เท่าที่
เธอรู ้มีเพียงผูท้ ี่อยูใ่ นแดนเทพอาเคี่ยนเท่านั้นที่สามารถทําได้!
ซูผงิ ก้าวเข้ามาในห้องราวกับเดินอยูท่ ่ามกลางดวงดาว เขาไม่ได้
พยายามซ่อนสิ่ งนี้จากโจแอนนาเพราะเธอเชื่อมต่อกับร้านในฐานะ
พนักงาน เธอจะไม่ทาํ ร้ายเขาแม้วา่ เธอจะต้องการ เว้นแต่เขาจะไล่
เธอออกจากฐานะพนักงาน
“เลื่อนขั้น” ซูผงิ พูดกับตัวเอง ตัวเลขที่ระบุแต้มพลังงานลดลงจาก
1.3 ล้านเป็ น 0.3 ล้านทันที
ในการเลื่อนขั้นสระวิญญาณเป็ นระดับสี่ เขาต้องใช้พลังงานหนึ่งล้าน
แต้ม
นัน่ เท่ากับหนึ่งร้อยล้านเหรี ยญ
แน่นอนว่ามูลค่าของการเลื่อนขั้นนี้ไม่สามารถประเมินด้วยเงินได้
สําหรับระบบ เงินเป็ นเพียงเครื่ องมือในการประเมินว่าร้านค้า
ดําเนินการยังไง เพียงแค่การวัดผลโดยไม่มีการใช้งานจริ ง
ซูผงิ สามารถสร้างรายได้หนึ่งร้อยล้านจากช่องทางอื่น ๆ ได้อย่าง
ง่ายดาย แต่การทําเงินผ่านร้านค้านั้นยากกว่าเมื่อพิจารณาจากข้อจํากัด
ทั้งหมด โชคดีที่ร้านมีพ้นื ที่และชื่อเสี ยงมากขึ้น การเก็บสะสมพลังงาน
ครึ่ งล้านแต้มต่อวันเลยเป็ นเรื่ องง่าย ๆ
ด้วยพลังงานที่หลัง่ ไหลเข้ามาในสระนํ้า ทันใดนั้นแสงที่ส่องประกาย
ก็พงุ่ ออกมาจากสระวิญญาณ ลวดลายที่ซบั ซ้อนและลึกลับเกิดขึ้น
ตรงขอบและตกอยูใ่ นมุมมองของโจแอนนาซึ่งยืนอยูด่ า้ นหลังซูผงิ
นี่…อักขระเทพ?
โจแอนนาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ในเวลาเดียวกันเธอรู ้สึกถึงความรู ้สึกที่คุน้ เคยแปลก ๆ จากสระนํ้า
มันเป็ นสิ่ งที่เก่าแก่อย่างมาก มีเพียงแค่กลิ่นอาย แต่พลังของมันกลับ
ท่วมท้น
โจแอนนารู ้สึกสับสน กลิ่นอายนี้ให้ความรู ้สึกเหมือนพลังเทพแต่ก็
ไม่ใช่ในเวลาเดียวกัน เธอไม่เคยรู ้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน กระนั้นเธอ
มัน่ ใจว่ากลิ่นอายนี้มีทุกสิ่ งที่เธอปรารถนา รวมถึงการชี้แนะให้เธอ
กลายเป็ นเทพสู งสุ ด!
ในไม่ชา้ ลวดลายสี ทองที่ขอบก็หายไป ทุกอย่างก็กลับสู่ สภาวะปกติ
ยกเว้นแสงสว่างภายในสระและขอบ
ซูผงิ รู ้สึกโล่งใจเมื่อระบบแจ้งว่าการเลื่อนขั้นเสร็ จสมบูรณ์แล้ว เขา
เริ่ มตรวจสอบสระวิญญาณอย่างระมัดระวัง
หน้าต่างของสระวิญญาณปรากฏขึ้นในใจของเขา
มีการแสดงข้อมูลหลายส่ วน
ความน่าจะเป็ นของการผสมพันธุ์ราชาอสู ร… 60% ความน่าจะเป็ น
ของการผสมพันธุ์อสู รระดับเก้า… 29.999% ความน่าจะเป็ นของการ
ผสมพันธุ์อสู รระดับแปด… 0.001%
ความน่าจะเป็ นของความล้มเหลว … 10%
ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกาย เขารู ้สึกว่าเลือดของเขาไหลเวียนเร็ วขึ้น
ตอนที่สระอยูท่ ี่ระดับสามความน่าจะเป็ นของการผสมพันธุ์ราชา
อสู รอยูท่ ี่ 10% เท่านั้น
แต่นี่เพิ่มเป็ น 60%!
หากโชคดีเขาสามารถมีราชาอสู รได้หลังจากลองครั้งเดียว แม้วา่ เขา
จะโชคไม่ดีแต่กย็ งั มีโอกาสหนึ่งในสอง!
แน่นอนว่าถ้าเขาโชคไม่ดี เขาอาจจะไม่มีวนั ได้เห็นราชาอสู ร อย่างไร
ก็ตามโดยทัว่ ไปแล้วซูผงิ มีความสุ ขกับโอกาส 60%
ราชาอสู ร!
ความพยายามเพียงหนึ่งในสิ บครั้งก็ถือเป็ นเรื่ องที่ดีมากแล้ว!
ซูผงิ มองแต้มพลังงานที่จาํ เป็ น เนื่องจากเขาไม่ใช่ผใู ้ ช้ใหม่อีกต่อไป
เขาจึงต้องจ่ายด้วยแต้มพลังงานสําหรับทุกสิ่ ง
ความพยายามหนึ่งครั้งคือหนึ่งล้าน
ราคาเท่ากันกับการเลื่อนขั้นสระวิญญาณ
สระวิญญาณสําหรับการฟักเป็ นเพียงสื่ อกลาง กลิ่นอายโกลาหลคือ
สิ่ งจําเป็ นสําหรับการผสมพันธุ์
ซูผงิ รู ้เรื่ องนี้ เขาสามารถหาพลังงานหนึ่งล้านแต้มได้ในสองวัน
ฉันมีแต้มพลังงานเหลือสามแสนแต้ม ฉันต้องเก็บไว้ ฉันจะเก็บแต้ม
พลังงานให้เพียงพอสําหรับการผสมพันธุ์ในอีกสองวันข้างหน้า ซูผงิ
คิด
ซูผงิ ปล่อยวางตั้งแต่การเลื่อนขั้นสระวิญญาณเสร็ จสิ้ น เมื่อหันกลับไป
เขาก็เห็นโจแอนนาจ้องไปที่สระวิญญาณ ด้วยความงุนงง “มาเถอะ
ถึงเวลาฝึ กแล้ว” ซูผงิ พูดกับเธอ
โจแอนนากลับมามีสติ เธอมองสระเป็ นครั้งสุดท้าย เธอมีความสงสัย
เกี่ยวกับคนที่สนับสนุนซูผงิ ในขณะนี้เธอได้เห็นบางส่ วนซึ่งทําให้
เธอสามารถพัฒนาความคิดทัว่ ไปของบุคคลนั้นได้
เธอไม่ได้พดู อะไรในขณะที่เธอออกจากห้องไปพร้อมกับซูผงิ
ซูผงิ ปิ ดประตู ไม่มีใครเข้าไปได้โดยไม่ได้รับอนุญาต แม้แต่โจแอน
นาพนักงานอย่างเป็ นทางการก็ตาม
ซูผงิ ไปห้องอสู รเพือ่ เลือกอสู รสําหรับฝึ ก
เมื่อเลือกอสู รแล้ว เขาและโจแอนนาก็ไปที่หลุมศพกึ่งเทพอีกครั้ง
คราวนี้ซูผงิ นํามังกรจันทราเหมันต์ไปกับพวกเขาด้วย
เขาโอนเงินให้ซูหลิงเยวีย่ บอกให้เธอจ่ายค่าฝึ กฝนมืออาชีพมา
ธุรกรรมของพวกเขาถูกนับเป็ นข้อตกลงที่เสร็ จสมบูรณ์ในร้านค้า
แต่ซูผงิ ใช้วธิ ีที่แตกต่างกับมังกรจันทราเหมันต์ เมื่อเทียบกับอสู รอื่น ๆ
เขาคิดปล่อยให้มงั กรจันทราเหมันต์กินผลึกเทพและเพลิดเพลินไป
กับทักษะที่ได้รับการพัฒนาจากสวรรค์!
เวลาผ่านไป
คืนหนึ่งผ่านไป
ซูผงิ อยูใ่ นที่หลุมศพกึ่งเทพเป็ นเวลาหลายวัน มังกรจันทราเหมันต์
อยูก่ บั เขาตลอดเวลา หลังจากผ่านไปเพียงคืนเดียวมังกรจันทรา
เหมันต์กา้ วขึ้นสู่ ระดับ 7 จากระดับสาม!
ความแข็งแกร่ งอยูท่ ี่ 7.8 ในขณะนี้
นอกจากนี้ซูผงิ ยังได้ผลึกเทพจากโจแอนนาอีก เขาให้ท้ งั หมดกับ
มังกรจันทราเหมันต์ มันสะสมแต้มเทพเพียงพอสําหรับทักษะ
ทั้งหมดของมันแล้ว
ซูผงิ มีความรู ้สึกว่าหลังจากฝึ กฝนมาหลายวัน เขามัน่ ใจว่าความ
แข็งแกร่ งของมังกรจันทราเหมันต์จะถึง 9.5 ก่อนถึงลีกนักรบ
ตอนที่มงั กรจันทราเหมันต์ยงั อยูใ่ นวัยเด็ก ซูผงิ ให้มนั อาบนํ้าในบ่อ
นํ้าพุของโจแอนนา เกล็ดเงินบนตัวมังกรจันทราเหมันต์ได้
เปลี่ยนเป็ นสี ทอง
“เพิ่มขั้นสี่ ระดับ ความสามารถในการต่อสู ้ 7.8 ไหวพริ บสู งกว่า
ค่าเฉลี่ย ไม่เลว…”ซูผงิ กําลังฝึ กมังกรจันทราเหมันต์ เขามีความสุ ข
กับความก้าวหน้า
เมื่อซูผงิ ฝึ กอสู รทุกตัวเสร็ จและกลับไปที่ร้าน แสงแรกของเช้าวัน
ใหม่กส็ าดส่ องเข้ามาในร้านเขา
เนื่องจากร้านค้าเต็มในวันก่อน ซูผงิ จึงรี บฝึ กอสู รให้เรี ยบร้อย เขาจะ
ได้รับเปิ ดร้านแต่เช้า
เขาเปิ ดประตู ขอให้ถงั ยูห่ รานเป็ นพนักงานต้อนรับเหมือนเดิม
ในขณะที่เขาว่าง เขาก็ออนไลน์เพื่อค้นหาข่าวสารล่าสุ ด
คืนก่อนพรี โม่ไม่ได้ทาํ อะไรใหม่ ๆ ซูผงิ เห็นวิดีโอบางส่ วนที่มีคน
ถ่าย ร้านค้าของพรี โม่มีคนพลุกพล่านตลอดเวลา
นอกจากร้านหลักแล้ว ร้านสาขาอื่น ๆ ก็มีลูกค้าเข้าร้านสู งเช่นกัน
จากมุมมองด้านการทําเงิน พรี โม่ตอ้ งทําเงินได้มากกว่าร้านขายอสู ร
พิกซี่ซ่ ึงต้องเป็ นเงินอย่างน้อยหลายร้อยล้าน
พรี โม่เป็ นร้านที่มีสาขาอยูท่ วั่ ไป ผูท้ ี่ไม่อยากเดินทางไกลสามารถไป
หาร้านพรี โม่ได้ในบริ เวณใกล้เคียง
นอกจากนี้พรี โม่ไม่เคยปิ ดและไม่มีขีดจํากัดสู งสุ ด เมื่อพูดถึงจํานวน
ลูกค้าที่สามารถรับได้ ร้านหลักของพวกเขาเปิ ดให้บริ การตลอด 24
ชัว่ โมงต่อวัน และมีคนเข้าคิวอยูเ่ สมอ ฉันคิดว่าพวกเขาคงยุง่ เกินไป
ที่จะมาแข่งขันกับฉัน หรื อพวกเขามีความสุ ขอย่างที่เป็ นอยูแ่ ล้ว?
ซูผงิ ละสายตาจากข่าวพรี โม่ เนื่องจากพรี โม่ไม่ได้มีแผนใหม่ และ
ร้านของเขาก็คนเยอะทุกวัน เขาจึงพอใจ
แต่เขารู ้วา่ การ “พักรบ” นั้นเกิดขึ้นชัว่ คราว วันที่ลีกนักรบเริ่ มต้นขึ้น
นัน่ จะเป็ นวันของการต่อสู ท้ ี่แท้จริ งระหว่างพวกเขา
การเริ่ มต้นของลีกนักรบใกล้เข้ามาเรื่ อย ๆ แล้ว …
 ตอนที่ 273 ลูกค้ าเก่า
“มาเลยเจ้าหนู”
ซูผงิ เปิ ดช่องสัญญา รู ้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนเมื่อมังกรเพลิงนรก
กระโจนออกมา
เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ ซูผงิ บอกให้มงั กรเพลิงนรกหมอบอยูข่ า้ ง
ประตู
มังกรเพลิงนรกไม่พอใจกับงานใหม่น้ ี ถึงกระนั้นมันก็ไม่ได้บ่นอะไร
กับซูผงิ เพราะช่วงสองสามวันที่ผา่ นมานั้นมันสบายดี เมื่อเทียบกับ
วันที่ตอ้ งต่อสู ท้ ้ งั กลางวันและกลางคืน…มังกรเพลิงนรกคิดว่านี่เป็ น
เรื่ องง่าย
เมื่อประตูเปิ ดลูกค้าก็เริ่ มปรากฏตัวขึ้น
ตามปกติไม่นานถนนด้านนอกก็แน่นไปด้วยผูค้ น ผูค้ นต่างพากันรี บ
มาเมื่อได้ยนิ ว่าร้านเปิ ดทําการ ลูกค้าหลายคนจับจองพื้นที่บนถนน
เพื่อที่พวกเขาจะได้ต่อคิวตอนเปิ ดร้าน
คนเหล่านี้มีความกระตือรื อร้นเป็ นพิเศษเนื่องจากพวกเขารู ้วา่ ร้านนี้
มี “อาจปิ ดก่อนเวลา” และพวกเขาหวังว่าพวกเขาจะมาถึงทันเพื่อที่
จะได้รับการฝึ กอสู ร
ซูผงิ เพิ่งเขียนข้อมูลของลูกค้าเสร็ จ แต่มีคนตะโกนด้วยความประหลาด
ใจ “คุณซู คุณจริ ง ๆ ด้วย!”
ซูผงิ ตกใจเงยหน้าขึ้นมองเห็นหญิงสาวที่คุน้ เคยยืนอยูต่ รงหน้าเขา :
ซูหยานหยิง
ซูหยานหยิงดีใจมาก ตอนที่เธอก้าวเข้ามาในถนนครั้งแรก เธอคิดว่า
มาผิดที่ เธอมายังสถานที่ที่คุน้ เคย อย่างไรก็ตามร้านเก่า ๆ โทรม ๆ
นั้นหายไปแล้วกลายเป็ นอาคารขนาดใหญ่แทน
เหมือนกับโรงแรมระดับห้าดาวหรื อคฤหาสน์หลังใหญ่ ร้านนี้มี
บรรยากาศหรู หรา
ซูหยานหยิงขาดความกล้าที่จะเข้าไปในร้าน ต่อมาเมื่อคนจํานวน
มากเริ่ มต่อคิวข้างนอกเธอจึงตัดสิ นใจเข้าไปดู เธอแปลกใจที่นี่คือ
ร้านของซูผงิ
“ที่นี่เปลี่ยนไปอย่างสิ้ นเชิงเลยนะคะ!” ซูหยานหยิงตื่นเต้น
ซูผงิ ตอบด้วยรอยยิม้ “แน่นอน ผมต้องปรับปรุ ง ตอนนี้ผมมีเงินแล้ว”
ซูหยานหยิงพบว่ามันยากที่จะพูดอะไรตอบกลับ เธอจําราคาที่สูงลิ่ว
ในร้านของซูผงิ ได้ เธอสามารถบอกได้วา่ ร้านของซูผงิ กลายเป็ นที่
รู ้จกั ของคนทัว่ ไป เธอเห็นรถหรู หลายคันจอดอยูด่ า้ นหน้าซึ่งเธอ
สามารถบอกได้วา่ คนรวยจํานวนมากจากเขตเมืองตอนบนได้เดิน
ทางไกลเพื่อมาที่นี่
“เอ่อ…ราคาเพิ่มขึ้นหรื อเปล่าคะ?”ซูหยานหยิงถามคําถามด้วยความ
ประหม่า
ซูผงิ พูดกับตัวเองว่าเขาต้องการเพิม่ เป็ นอย่างมาก แต่ระบบที่ไร้หวั ใจ
ไม่ยอมให้เขาทําเช่นนั้น
“ไม่ตอ้ งกังวล ราคาเท่าเดิม”
“จริ งหรอคะ? วิเศษมาก! คุณเป็ นอย่างไรบ้างคะ!” ซูหยานหยิงหายใจ
ด้วยความโล่งอก ช่างน่ายินดี
“คุณเพิ่งกลับมาจากดินแดนรกร้างหรอ?” ซูผงิ ถาม
สําหรับคําถามนั้นซูหยานหยิงพยักหน้า “ใช่ฉนั เพิ่งกลับมาเมื่อไม่
นานมานี้ ลีกนักรบกําลังจะเริ่ มต้นขึ้นและฉันอยากลองเสี่ ยงโชคดู
ฉันคงมีความสุ ขมากพอถ้าสามารถติด 1 ใน 1,000 อันดับแรกได้
และเห็นชื่อของฉันในรายชื่อผูช้ นะ”
1,000 อันดับแรกจะมีชื่อติดในรายชื่อผูช้ นะ ซึ่งเป็ นธรรมเนียมของ
การคัดเลือกผูม้ ีคุณสมบัติของลีกนักรบในเมืองฐานหลงเจียง ตอน
ท้ายของลีกนักรบ รายชื่อจะโพสต์บนแพลตฟอร์มทั้งหมดของ
อินเทอร์เน็ตหลงเจียงเพื่อให้ทุกคนได้เห็น นัน่ เป็ นส่ วนหนึ่งของการ
ส่ งเสริ มลีกนักรบ ซูผงิ นึกถึงอะไรบางอย่าง เขายังคงมีแพ็กเกจ 10
อันดับแรกอยู่ “คุณมีเงินพอไหม? เรามีแพคเกจที่รับประกันว่าจะติด
10 อันดับแรก คุณต้องการไหม?”
ซูหยานหยิงไม่เข้าใจ “10 อันดับแรก? คุณกําลังพูดถึงการคัดเลือกผู ้
มีคุณสมบัติของเมืองฐานหลงเจียงนี้?”
“ใช่”
“คุณ…ต้องการเท่าไหร่ ”
“ไม่มาก สองถึงสามล้านก็เพียงพอแล้ว” ซูผงิ พูดอย่างสบาย ๆ
แต่นนั่ ทําให้ซูหยานหยิงประหลาดใจ
เงินสองถึงสามล้านสําหรับเธอนัน่ เป็ นเงินจํานวนมหาศาล
เธอนิ่ง “หยิงหยิง ถ้าเธอต้องการเงิน ฉันให้เธอยืมได้นะ” ใครบางคน
พูดจากข้างหลังเธอ
ซูผงิ เงยหน้าขึ้น คนที่ยนื อยูด่ า้ นหลังเธอคือหลานเล่อเล่อ
ตระกูลของหลานเล่อเล่ออาศัยอยูใ่ นย่านเมืองทรุ ดโทรม แต่พอ่ ของ
เธอเป็ นผูป้ ระกอบการที่มีชื่อเสี ยงและรํ่ารวยในพื้นที่ ตระกูลของ
เธอรวยมาก เมื่อเทียบกับคนที่ร่ าํ รวยมหาศาลในเขตเมืองตอนบน
แล้ว ตระกูลของเธอก็ไม่ได้ดอ้ ยกว่าเลย
“คุณต้องการสิ่ งนี้ดว้ ยไหม? คุณมีเงินนิ” ซูผงิ ถามทันที
หลานเล่อเล่อส่ ายหัว เธอไม่ได้รู้สึกไม่ดีกบั ซูผงิ อีกแล้ว แม้ตอนแรก
เธอจะดูไม่ชอบเขา แต่เธอได้เห็นคุณภาพการบริ การของซูผงิ ด้วยตา
ตัวเอง เธอคิดว่าบริ การของซูผงิ คุม้ ค่าไม่วา่ เขาจะเรี ยกเก็บเงินเท่าไร
ก็ตาม
เธอไม่ตอ้ งคิดมากก็เข้าใจว่าการซื้ อแพ็คเกจ 10 อันดับแรก ด้วยเงิน
สองสามล้านนั้นเป็ นการต่อรองที่ดี
สําหรับซูผงิ การจะทําให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นได้หรื อไม่เธอไม่สงสัยเลย ซู
ผิงสามารถฝึ กหนูสายฟ้าจนถึงระดับที่สามารถเอาชนะอสู รขั้นสู งได้
การทําให้ใครบางคนก้าวขึ้นสู่ 10 อันดับแรกนั้นฟังดูเกินจริ ง แต่เธอ
ก็จะไม่สงสัยเลยถ้าคนที่พดู คือซูผงิ
“ขอบคุณ แต่ไม่ใช่สาํ หรับฉัน ฉันไม่สนใจที่จะเป็ นนักรบอสู ร ฉัน
ต้องสื บทอดทรัพย์สินของตระกูลในอนาคต” หลานเล่อเล่อทําให้เขา
ผิดหวัง
เธอไม่มีความทะเยอทะยาน เธอคิดว่าชีวติ ของเธอเพียงแค่ครอบครอง
ธุรกิจของตระกูลก็ดีพอแล้ว
ซูผงิ รู ้สึกเสี ยใจที่ตอ้ งยอม
เขาคิดว่าผูห้ ญิงคนนี้มีศกั ยภาพที่ดีจริ ง ๆ เหตุผลคือ เธอมีเงิน
เขาสามารถทําให้หมูบินได้ตราบเท่าที่เขาได้รับเงิน
ในขณะที่การสื่ อสารของซูผงิ และหลานเล่อเล่อดําเนินต่อไป ซูหยาน
หยิงก็ได้ตดั สิ นใจ เธอส่ ายหัวให้หลานเล่อเล่อ “ฉันทําเงินได้บา้ ง
ระหว่างการเดินทางครั้งนี้ แต้มสะสมสามารถเปลี่ยนเป็ นเหรี ยญ
ดวงดาวได้ ฉันสามารถจ่ายได้”
หลานเล่อเล่อเคยได้ยนิ เกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอในดินแดนรก
ร้าง และเข้าใจว่าการเดินทางของซูหยานหยิงนั้นคุม้ ค่า ดังนั้นหลาน
เล่อเล่อจึงพยักหน้าและไม่โน้มน้าวให้เธอยืมเงิน “10 อันดับแรกนั้น
ตอนนี้ฉนั อยูแ่ ค่ระดับสี่ ฉันสงสัยว่านัน่ จะเป็ นปัญหาไหม?…”
ซูหยานหยิงหน้าแดงและเสี ยงของเธอค่อย ๆ เบาลง เมื่อเธอพูดคุย
กับคนอื่น พวกเขามักจะยกย่องที่เธออยูใ่ นระดับสี่ อย่างไรก็ตาม ต่อ
หน้าซูผงิ เธอรู ้สึกอายที่จะพูดถึงการบ่มเพาะและระดับของเธอ
ซูผงิ หัวเราะเบา ๆ “ไม่มีปัญหา คุณเพียงแค่ตอ้ งยืนอยูบ่ นเวที อสู ร
ของคุณจะจัดการกับทั้งหมดเอง”
ซูหยานหยิงรู ้สึกโล่งใจ แต่แก้มของเธอกลับแดงมากยิง่ ขึ้น
สิ่ งเดียวกันนี้เกิดขึ้นเมื่อเธออยูใ่ นสถาบัน เธอไม่ได้ทาํ อะไรเลยนอก
จากอาศัยหนูสายฟ้าที่ซูผงิ ฝึ กฝนให้ เธอได้รับรางวัลที่สองก่อนที่เธอ
จะรู ้วา่ เกิดอะไรขึ้น และเธอยังถ่วงหนูสายฟ้าลงด้วยคําสัง่ ที่ไม่ถูกต้อง
ไม่ง้ นั …เธอคงได้แชมป์
“งั้นก็ตกลงค่ะ”
เธอตระหนักดีวา่ การพึ่งพาอสู รนอกเหนือจากตัวเธอเองนั้นเป็ นเรื่ อง
น่าอับอายสําหรับนักรบอสู ร อย่างไรก็ตาม … นี่คือ 10 อันดับแรก!
นัน่ เป็ นสิ่ งที่น่าสนใจ
โอกาส!
นัน่ เป็ นความสําเร็ จที่เธอไม่กล้าจินตนาการหรื อคาดหวัง เธอสามารถ
เพลิดเพลินไปกับความรุ่ งโรจน์ที่สูงส่ งยิง่ กว่าสิ่ งที่เธอสามารถทําได้
จากการคว้าแชมป์ ที่สถาบัน!
เหนือสิ่ งอื่นใด ผูค้ นในเมืองฐานหลงเจียงจะเข้าร่ วมในลีกนักรบ และ
คู่ต่อสู ข้ องเธอจะเป็ นนักเรี ยน ดาราที่จบการศึกษามานานรวมถึงนัก
สํารวจผูช้ ่าํ ชอง
ถ้าเธอสามารถติด 10 อันดับแรกได้เธอจะต้องสร้างชื่อให้กบั ตัวเอง
ได้อย่างแน่นอน
“ไม่มีปัญหา คุณแค่ตอ้ งจ่ายเงิน” ซูผงิ ยิม้ สดใส
ซูหยานหยิงพยักหน้าและทําการโอนเงิน
ซูผงิ ลงทะเบียนข้อมูลของเธอ ซึ่งเป็ นกระบวนการที่เขาคุน้ เคยมาก
และถามว่า “ยังเป็ นหนูสายฟ้าอยูไ่ หม?”
“ใช่ค่ะ” ซูหยานหยิงพยักหน้า เธอมีอสู รอื่น ๆ ที่กา้ วหน้ากว่าหนู
สายฟ้าอย่างฟี นิกซ์ร่วงโรย
ถึงกระนั้น ในขณะนี้หนูสายฟ้าเป็ นอสู รที่สาํ คัญของเธอ เธอเข้าใจดี
ว่ามันมีความหมายกับเธอมากแค่ไหน หลังจากที่เธอเดินทางไปยัง
ดินแดนรกร้าง เธอได้เรี ยนรู ้วา่ จํานวนอสู รนั้นไม่สาํ คัญแต่เป็ น
คุณภาพของอสู รต่างหากที่สาํ คัญ!
อสู รตัวเดียวก็พอตราบเท่าที่มนั มีพลังเพียงพอ! ซูผงิ พยักหน้า หนู
สายฟ้าสามารถนําซูหยานหยิงไปสู่ 100 อันดับแรกได้อย่างง่ายดาย
การเสริ มความแข็งแกร่ งให้กบั หนูสายฟ้าเพือ่ ที่เธอจะไปถึง 10 อันดับ
แรกนั้นทําได้ง่ายมาก ถ้าเขาเป็ นเจ้าของหนูสายฟ้า เขาจะไปถึง 10
อันดับแรกได้โดยไม่ตอ้ งฝึ กเพิ่ม แต่เนื่องจากซูหยานหยิงเป็ นเจ้าของ
ความแข็งแกร่ งของหนูสายฟ้าจะลดลงเล็กน้อย
เขาต้องฝึ กฝนหนูสายฟ้าอีกครั้ง และใช้โอกาสนี้เพื่อสอนให้มนั ต่อสู ้
คนเดียวโดยไม่ตอ้ งพึ่งพาเจ้าของของมัน
ซูหยานหยิงเรี ยกหนูสายฟ้าออกมา และเมื่อมันมองเห็นซูผงิ มันก็
หน้าบูบ้ ้ ีทนั ที
ผูช้ ายคนนี้อีกแล้ว!
หนูสายฟ้าแยกเขี้ยวขู่
ซูผงิ ยิม้ เพื่อนตัวน้อยนี่คงจะ “คิดถึง” เขา มันยังจําเขาได้
 ตอนที่ 274 งานแข่ งทีใ่ กล้ เข้ ามา
ซูผงิ บอกถังยูห่ รานดูแลหนูสายฟ้า
หนูสายฟ้าแยกเขี้ยว ประจุไฟฟ้ากระพริ บรอบตัว หนูสายฟ้าพร้อมที่
จะโจมตี
ถังยูห่ รานพบว่าสิ่ งนี้น่าสนใจ
หลังจากทํางานที่นนั่ เป็ นเวลาสองวัน เธอได้พบกับอสู รที่มีนิสยั ดุ
ร้ายมากมาย อย่างไรก็ตาม พวกมันหยุดขู่หลังจากที่เจ้าของปลอบ
น่าแปลกใจที่หนูสายฟ้ายังสร้างความวุน่ วายอยู!่
“ฟัง! จงทําตัวดี ๆ และอย่าเพิ่มปัญหาให้กบั งานของฉัน!”
ถังยูห่ รานตะคอก เธอปลดปล่อยพลังระดับเจ็ดของเธอไปยังหนู
สายฟ้า
หากเป็ นอสู รตัวอื่นแม้แต่หนึ่งในตระกูลปี ศาจก็จะกลัวเธอ
ในทางตรงกันข้ามหนูสายฟ้าดูเหมือนจะยิง่ ไม่กลัวกว่าเดิม
ดี นายพบผูช้ ่วยแล้วใช่ม้ ยั !
หนูสายฟ้าใช้ภาพเงาสายฟ้า มีหนูสายฟ้าหลายตัวหนีไปยังทิศทาง
ต่าง ๆ พร้อมกัน
ถังยูห่ รานไม่เชื่อสายตาของเธอ นี่เป็ นทักษะขั้นสู งของตระกูลสายฟ้า!
ซูผงิ ไม่คิดว่าหนูสายฟ้าจะตอบสนองได้รุนแรงขนาดนี้ เขามองไปที่
ซูหยานหยิงที่ตกตะลึง เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบอกให้โจแอน
นาออกมาจากห้องอสู รแล้วพาหนูสายฟ้าไป
เขาไม่อยากเห็นหนูตวั นี้กระโดดขึ้นลงในร้านทําลายข้าวของและทํา
ให้ลูกค้ากลัว
โจแอนนาได้รับคําสัง่ ของซูผงิ เธอเหลือบมองไปที่ประจุไฟฟ้าที่
ส่ องประกายในร้าน ทันใดนั้นแสงสี ทองก็พงุ่ ออกมาจากเธอ ประจุ
ไฟฟ้าหายไปและโจแอนนาก็หยิบหนูสายฟ้าขึ้นมา
หนูสายฟ้า : “!” ใครกันที่คว้าคอฉัน!?
“เอาเข้าไปข้างใน” ซูผงิ สัง่
โจแอนนาอุม้ หนูสายฟ้าออกไป
ถังยูห่ รานตกตะลึงที่โจแอนนาปราบหนูสายฟ้าได้ในพริ บตาเดียว
ซูหยานหยิงถอนหายใจอย่างโล่งอก และขอโทษทันที “ฉันขอโทษ
นะคะ”
“ไม่เป็ นอะไร” ภายในเขาคิดว่าซูหยานหยิงจะต้องเลี้ยงหนูให้อยู่
สบายมากแน่ ๆ มันกล้ามากจนไม่ฟังคําสัง่ ใด ๆ จากเขา
ในระดับหนึ่งสิ่ งนี้ดีสาํ หรับซูหยานหยิงเพราะมันทําให้หนูสายฟ้ามี
ปฏิกิริยาที่ดีกบั เธอ แต่ในระยะยาวหากยังดําเนินต่อไป มันอาจย้อน
กลับมาหาเธอเองได้
ซูผงิ รู ้วา่ หนูสายฟ้าเป็ นยังไง มันติดตามเขา รอดชีวติ จากภูเขาและ
มหาสมุทรที่มีแต่ซากศพ หนูสายฟ้านั้นดุร้ายและอาจรุ นแรงพอ ๆ
กับอสู รขั้นสู งของตระกูลปี ศาจ
“ฉันต้องสัง่ สอนมัน แบบนี้ หนูนนั่ จะควบคุมไม่ได้…” ซูผงิ บ่นพึมพํา
กับตัวเอง
หลังจากโจแอนนาเอาหนูสายฟ้าไปแล้ว ซูหยานหยิงและหลานเล่อ
เล่อก็ออกไป
ซูผงิ จึงกลับมาดูลูกค้าคนอื่น ๆ ต่อ
ไม่นาน ลูกค้าอีกคนก็มา
“ผมกลับมาแล้ว”
เย่ห่าวสวมชุดพักผ่อนของแบรนด์ดงั ซึ่ งช่วยเพิ่มความรู ้สึกสง่างาม
ให้กบั เขา ดวงตาของซูผงิ เปล่งประกายด้วยความคาดหวังเมื่อชาย
หนุ่มผูร้ ่ าํ รวยคนนี้ปรากฏตัวขึ้น “คุณได้ไปดินแดนรกร้างมาหรื อ
เปล่า? ผมไม่ได้เจอคุณมาสักพักนึงแล้ว”
“ครับ คุณเคยได้ยนิ เกี่ยวกับอาณาจักรลับไหม? ผมไปที่นนั่ มา”
เย่ห่าวยังคงยิม้ แบบสบาย ๆ แต่ความภาคภูมิใจในดวงตาของเขานั้น
ชัดเจน
โดยปกติแล้ว สําหรับนักเรี ยนที่สามารถไปเยีย่ มชมดินแดนรกร้าง
ได้หลังจากสําเร็ จการศึกษาจะหมายถึงนักเรี ยนที่มีความโดดเด่น แต่
อาณาจักรลับนั้นเป็ นอะไรที่แตกต่างออกไป…นักสํารวจอาวุโสบาง
คนยังไม่มีสิทธิ์ไปยังอาณาจักรลับด้วยซํ้า ที่นนั่ มีนกั รบอสู รขั้นสู ง
อยูท่ ุกหนทุกแห่ง แม้แต่นกั รบอสู รกิตติมศักดิ์กไ็ ม่ใช่อะไรที่หายาก
ในอาณาจักรลับ
ซูผงิ เข้าใจแล้ว แสดงว่าเย่ห่าวไปที่อาณาจักรลับ
“เป็ นยังไงบ้าง?” ซูผงิ ถาม
“ก็ดีครับ ผมแค่ไปเพื่อดูโลกและได้รับประสบการณ์บางอย่าง ผมยัง
ได้มีโอกาสตรวจสอบความสามารถของผมในกระดูกมังกรด้วย” เย่
ห่าวฟังดูถ่อมตัว แต่ความภาคภูมิใจในดวงตาของเขายังคงชัดเจน
“โอ้?”
ซูผงิ เกิดความสนใจเมื่อได้ยนิ คําว่า ‘กระดูกมังกร’ เขาสงสัยว่ามีอะไร
เปลี่ยนแปลงไปหลังจากที่เขาออกมา
ถ้ามีคนไปที่กระดูกมังกรชั้นเก้า เขาจะรู ้ได้ดว้ ยตราในตัวเขา
“กระดูกมังกรสามารถทดสอบความสามารถของผูค้ นได้และมีท้ งั หมด
เก้าชั้น ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครปี นขึ้นไปถึงกระดูกมังกรชั้นเก้า ผูท้ ี่
สามารถเข้าถึงกระดูกมังกรชั้นเจ็ดได้จะถือว่ามีพรสวรรค์หายาก”
เย่ห่าวกล่าวต่อด้วยรอยยิม้ “ผมไม่ได้เตรี ยมตัวและไม่มีความสามารถ
ดังนั้นผมจึงไปไม่ถึงกระดูกมังกรชั้นสี่ แต่ผมคิดว่าถ้าคุณอยูท่ ี่นนั่
อย่างน้อยคุณคงสามารถไปถึงกระดูกมังกรชั้นเจ็ดได้แน่ ๆ”
เย่ห่าวไม่เคยตั้งใจที่จะแข่งขันกับซูผงิ
ซูผงิ เป็ นคนประหลาด เขาสามารถใช้ทกั ษะของนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
ได้ต้ งั แต่อายุยงั น้อย เย่ห่าวไม่เคยเจอใครเหมือนเขา
แม้เขาจะไม่สามารถเทียบกับซูผงิ ได้ แต่เย่ห่าวก็เหนือกว่าเพื่อนร่ วม
รุ่ นของเขา จํานวนคนที่สามารถปี นขึ้นไปถึงกระดูกมังกรชั้นสี่ ได้
นั้นมีนอ้ ยมาก นอกเหนือจากคนที่ได้รับการฝึ กฝนมาเป็ นอย่างดีใน
ตระกูลใหญ่แล้ว มีคนหนุ่มสาวไม่กี่คนที่สามารถทําเช่นนั้นได้
“ชั้นสี่ เหรอ?”
ซูผงิ ไม่คิดว่าเย่ห่าวจะทําได้แค่ไหน
“คุณต้องพยายามให้มากขึ้น” ซูผงิ พยายามให้กาํ ลังใจเย่ห่าว
เย่ห่าวเม้มปากเมื่อเขาเห็นความห่วงใยบนใบหน้าของซูผงิ เขาน่าจะ
รู ้วา่ การพูดคุยเกี่ยวกับการบ่มเพาะกับซูผงิ จะทําร้ายความภาคภูมิใจ
ของเขา เย่ห่าวจึงตัดสิ นใจเปลี่ยนหัวข้อ
“ผมเพิ่งกลับมาและได้ทราบข่าว คุณกําลังแข่งขันกับพรี โม่ใช่ไหม?
ตระกูลหลิวอยูเ่ บื้องหลังพรี โม่ตระกูลหลิวไม่ได้มีอาํ นาจขนาดนั้น
แต่พวกเขาถือได้วา่ เป็ นเผด็จการในเมืองฐานหลงเจียง คุณต้องระวัง”
“ผมรู ้”
ซูผงิ พยักหน้า เขาจะจดจําความเมตตาของเย่ห่าวไว้
“ผมสามารถซื้อแบบฝึ กที่คุณใช้กบั หนูสายฟ้าได้ไหม?” เย่ห่าวเปลี่ยน
ไปถามคําถามอื่น
เขาจําหนูสายฟ้าได้เป็ นอย่างดี เขาถามซูหยานหยิงเกี่ยวกับเรื่ องนี้
และพบว่าหนูสายฟ้าได้รับการฝึ กฝนจากร้านของซูผงิ
ผลของการฝึ กดังกล่าวเป็ นสิ่ งไม่คาดคิด ความคิดที่จะใช้การฝึ กแบบ
นั้นกับบาซิลิสก์สายฟ้าของเขาทําให้เขารู ้สึกตื่นเต้น
ซูผงิ พยักหน้า “นัน่ คือการฝึ กฝนมืออาชีพซึ่ งตอนนี้มีบางคนสมัคร
แล้ว แต่เนื่องจากคุณเป็ นหนึ่งในลูกค้าเก่าของผม คุณจึงมีสิทธิ์ซ้ื อ
แบบฝึ กนี้ นอกจากนี้เรายังมีแพ็คเกจ 10 อันดับแรกด้วย คุณสนใจ
ไหม?”
“10 อันดับแรก?”
เย่ห่าวได้รู้ข่าวเกี่ยวกับร้านของซูผงิ ก่อนจะมาที่นี่ เขารู ้ดีวา่ ซูผงิ ไม่
เพียงแต่อา้ งว่ามีแพ็คเกจ 10 อันดับแรกเท่านั้น แต่เขายังประกาศด้วย
ว่าเขาสามารถรับประกันได้วา่ จะมีใครสักคนที่สามารถเป็ นแชมป์ ได้
เป็ นเพราะการประกาศนัน่ ซูผงิ จึงทําให้ตระกูลใหญ่มากมายโกรธ
ตระกูลเย่เป็ นหนึ่งในตระกูลที่โกรธแค้น บรรดาผูท้ ี่ตอ้ งการเป็ นแชมป์
กําลังคลัง่ ไคล้ พวกเขาทุกคนโวยวายว่าจะไปทุบร้านของซูผงิ
เย่ห่าวกําลัง “ก่ออาชญากรรม” โดยการมาที่ร้านของซูผงิ ในเวลานี้
“อืม…” เย่ห่าวครุ่ นคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เนื่องจากคุณปู่ สนับสนุนเขา
สมาชิกในตระกูลคนอื่น ๆ ก็ไม่น่าจะให้เขารับผิดชอบอะไรเพียง
เพราะเขามาที่นี่ แถม เขายังตระหนักดีวา่ ความแข็งแกร่ งของเขาเป็ น
สิ่ งเดียวที่สาํ คัญ หากเขาพลาดโอกาสที่จะทําให้ตวั เองแข็งแกร่ งขึ้น
เพียงเพราะกังวลเกี่ยวกับสิ่ งที่คนอื่นพูด นัน่ อาจจะเป็ นเรื่ องโง่เขลา!
“แน่นอนไม่มีปัญหา”
เย่ห่าวตัดสิ นใจแล้ว
เขาไม่รู้วา่ จะติด 10 อันดับแรกได้หรื อเปล่า เขาได้ทาํ การวิจยั เกี่ยวกับ
ผูช้ นะ 10 อันดับแรกของลีกนักรบที่ผา่ นมา ด้วยความแข็งแกร่ งใน
ปัจจุบนั ของเขา เขาสามารถเข้าสู่ 100 อันดับแรก ได้ แต่การติด 10
อันดับแรกจะเป็ นอะไรที่ยากเกินไป
อย่างไรก็ตาม แพ็คเกจนี้ดีกว่าการฝึ กทัว่ ไป
ในมุมมองของเย่ห่าว การใช้จ่ายเงินมากขึ้นย่อมหมายความว่าเขา
สามารถเพลิดเพลินกับบริ การที่ดีข้ ึนได้ ดังนั้นเขาจะเลือกราคาแพง
เท่านั้น นัน่ คือวิธีใช้เงินของเขา!
“เอาครับ!”
ซูผงิ ยิม้ “ในขณะนี้การฝึ กฝนมืออาชีพในร้านค้าจํากัดเฉพาะอสู รขั้น
กลางและขั้นตํ่าเท่านั้น ยังไม่สามารถใช้ได้กบั อสู รขั้นสู ง คุณต้องรอ
ถ้าคุณต้องการฝึ กบาซิลิสก์สายฟ้า”
เย่ห่าวไม่คิดมาก่อน เขาต้องการฝึ กบาซิ ลิสก์สายฟ้า อสู รตัวสําคัญ
ของเขา
“เอ่อ…”
เขากําลังลังเล แต่เนื่องจากซูผงิ จะไม่ยกเว้นใด ๆ เย่ห่าวจึงต้องเยอม
“ก็ได้” เขากล่าว
หลังจากตกลงข้อตกลงกับเย่ห่าว ซูผงิ ก็ได้ตอ้ นรับลูกค้ามากขึ้น
ไม่ชา้ ที่วา่ งในร้านก็เต็ม
วันนั้นซูผงิ ได้ตอ้ นรับลูกค้าเก่าคนอื่น ๆ ซึ่ งเป็ นนักเรี ยนของสถาบัน
ฟี นิกส์ แต่พวกเขาเป็ นครอบครัวทัว่ ไปซื้ อได้แต่บริ การฝึ กทัว่ ไป
เท่านั้น อาณาจักรลับปิ ดตัวลงก่อนเวลา และลีกนักรบกําลังจะเริ่ มขึ้น
นักเรี ยนที่ไปเยีย่ มดินแดนรกร้างกลับมาทีละคน ซูผงิ จึงได้เห็นใบหน้า
คุน้ เคยมากมาย รวมถึงจางเป่ าซิงและลู่เผิงเฟยซึ่งเป็ นคนแรกเสมอ
ซูผงิ คิดถึงลูกค้าเก่าเหล่านั้น
อย่างไรก็ตามกฎก็คือกฎ เขาต้องขอโทษและปิ ดประตู
ลูกค้าเริ่ มคุน้ เคยกับชัว่ โมงการทํางานที่ผดิ ปกติของร้านค้า นี่เป็ น
ครั้งที่สามแล้ว
สองครั้งแรกถือได้วา่ เป็ นการแสดง แต่ครั้งที่สามหมายความว่า
เหตุการณ์น้ ีเป็ นเรื่ องธรรมดา
รอบนี้มีคนบ่นน้อยลง พวกเขากลับไปแต่รู้สึกเสี ยใจกับตัวเอง คุณ
จะทําอะไรได้ในเมื่อเจ้าของไม่ตอ้ งการรับเงินของคุณ
ไม่มีอะไรที่พวกเขาทําได้ ร้านค้านี่แปลกมาก พวกเขาจะกลับมาเร็ ว
กว่านี้ในครั้งต่อไป
ตามปกติหลังจากปิ ดประตูถงั ยูห่ รานก็จะกลับไปที่มว้ นคัมภีร์ ส่ วน
ซูผงิ และโจแอนนาไปฝึ กอสู ร
มันเหมือนกับโจแอนนาดูแลอสู รมากกว่าเขา เขากําลังแช่ในบ่อนํ้าพุ
และฝึ กหมัดของเขา เขาขอให้โจแอนนาหาคู่ซอ้ มเพื่อแนะนําเขาใน
การบ่มเพาะ
ด้วยความช่วยเหลือของบ่อนํ้าพุและคําแนะนําจากเทพเหล่านั้น ความ
เข้าใจของซูผงิ เกี่ยวกับ “หมัดขับไล่วญ
ิ ญาณ” ลึกซึ้งขึ้นและเขาก็เข้า
ใกล้ระดับหนึ่งของทักษะมากขึ้น
ซูผงิ พามังกรจันทราเหมันต์ไปด้วยทุกครั้งที่ไปฝึ ก ขณะนี้ความ
แข็งแกร่ งในการต่อสู ข้ องมังกรจันทราเหมันต์เพิ่มขึ้นเป็ น 8.5
ในสนามบ่มเพาะ ซูผงิ ตระหนักว่าด้วยการได้รับทรัพยากรในปัจจุบนั
ของเขา การฝึ กฝนอสู รให้มีความแข็งแกร่ งถึงแปดหรื อเก้านั้นเป็ น
เรื่ องง่าย อย่างไรก็ตาม เมื่อผ่านจุดนั้นมาแล้ว แม้แต่การพัฒนาเพียง
0.1 จะเป็ นเรื่ องยาก
เขาคํานวณ เขายังมีเวลาก่อนถึงลีก มังกรจันทราเหมันต์สามารถขึ้น
ไปสู่ 10 อันดับแรกได้แน่
เวลาผ่านไป
ในไม่ชา้ การเริ่ มต้นของลีกนักรบก็ใกล้เข้ามาแล้ว
สามวันก่อนวันเกม แพลตฟอร์มทั้งหมดเผยแพร่ ขอ้ มูลเกี่ยวกับลีก
นักรบ รวมถึงวิดีโอรายการและสตรี มมิงแบบสด
การทดลองคุณสมบัติได้รับการคาดหวังอย่างมาก เมืองฐานหลงเจียง
ทั้งหมดจะมีผชู ้ มนับสิ บล้านคน
ทีวที ุกช่องรายงานข่าวเกี่ยวกับเรื่ องนี้
ท่ามกลางความกระตือรื อร้นของผูค้ นที่เพิ่มมากขึ้น งานแข่งกําลัง
ใกล้เข้ามา
ในช่วงเวลานี้ลูกค้าจํานวนมากยังคงเข้ามาที่ร้านของซูผงิ เช่นเดียวกัน
สําหรับพรี โม่
ทั้งสองร้านต้องดูแลธุรกิจตลอดทั้งวัน ดูเหมือนว่าพวกเขายุง่ เกินกว่า
จะหาเรื่ องมาแข่งขันกัน มีบางคนสร้างเรื่ องว่าร้านค้าทั้งสองรวมกลุ่ม
กันเพื่อกระตุน้ ความสนใจ
แน่นอนว่าคําพูดงี่เง่าเช่นนี้ไม่สามารถคงอยูไ่ ด้นาน เมื่อมีคนโต้แย้ง
อย่างสมเหตุสมผล
หากพวกเขาสร้างสถานการณ์ พวกเขาก็ไม่ตอ้ งไปไกลถึงขั้นใช้คาํ ว่า
10 อันดับแรก 5 อันดับแรก หรื อการแข่งขันชิงแชมป์ หลังจากลีก
นักรบสิ้ นสุ ดลง พวกเขาจะต้องให้คาํ ตอบที่น่าพอใจแก่สาธารณชน
หากพวกเขาไม่ระมัดระวัง พวกเขาอาจสู ญเสี ยธุรกิจและจบลงด้วย
ชื่อเสี ยงที่พงั ยับเยิน สําหรับร้านค้าเก่าอย่างพรี โม่ การกระทําดังกล่าว
นั้นไม่จาํ เป็ น
เมื่องานแข่งใกล้เข้ามา การพูดคุยเกี่ยวกับร้านค้าทั้งสองก็จางหายไป
ในขณะนี้ผคู ้ นจํานวนมากขึ้นให้ความสําคัญกับผูเ้ ข้าร่ วมที่มีโอกาส
ชนะสู ง
กิจกรรมการโหวตที่ผคู ้ นเลือกว่าใครจะได้รับตําแหน่ง 10 อันดับ
แรกกําลังดําเนินอยูบ่ นแพลตฟอร์มออนไลน์ ผูท้ ี่มีคะแนนโหวตสู ง
มักจะเป็ นผูเ้ ข้าสู่ 10 อันดับแรกในลีกนักรบครั้งก่อน ๆ
ผูเ้ ข้าร่ วมบางคนที่มีอายุและระดับที่เหมาะสมเป็ นศูนย์กลางของ
ความสนใจ
ผูเ้ ข้าร่ วมที่มีคะแนนโหวตสู งเป็ นที่พดู ถึงหลังจากที่สื่อรายงานชื่อ
และข้อมูลของพวกเขา
 ตอนที่ 275 เริ่มงานแข่ ง
“เยวีย่ เยวีย่ คะแนนของเธอยังไม่ดีพอ”
ภายในร้านขายอสู รพิกซี่ มีเด็กผูห้ ญิงสองคนนัง่ อยูบ่ นโซฟา ซูหลิง
เยวีย่ และ เจียงซิ งยู่ เพื่อนในชั้นเรี ยนเดียวกันของเธอ
ที่สถาบัน เจียงซิงยูค่ ่อนข้างเป็ นคนสวยในมหาวิทยาลัย ทั้งรู ปลักษณ์
รู ปร่ างและตระกูลของเธอล้วนไม่ธรรมดา ผลการเรี ยนของเธอไม่ดี
เท่ากับซูหลิงเยวีย่ แต่เธอก็เป็ นหนึ่งในคนที่ดีที่สุด
เมื่อเร็ ว ๆ นี้มีคนพูดถึงการแข่งขันระหว่างพรี โม่และพิกซี่ อย่างดุเดือด
ทั้งสองร้านได้เผยแพร่ ชื่อลูกค้าที่ซ้ือแพ็คเกจของตน พิกซี่ ได้เปิ ดเผย
ชื่อของซูหลิงเยวีย่ ที่จะเป็ นแชมป์ คนขี้จุน้ บางคนถึงกับขุดรู ปภาพ
และข้อมูลของซูหลิงเยวีย่ ด้วยเหตุน้ ี ซูหลิงเยวีย่ จึงมีชื่อเสี ยงในเมือง
ฐานหลงเจียงและได้รับความสนใจ
หลังจากเห็นคน “อวดดี” ที่ต้ งั เป้าจะเป็ นแชมป์ นั้นเป็ นผูห้ ญิง ผูช้ มที่
ไม่พอใจหลายคนก็เลือกที่จะให้อภัยเธอทันที …
พวกเขาจะทําอะไรได้อีกในเมื่อเธอน่ารักมาก!
หลายคนกลายเป็ นแฟนคลับและสนับสนุนเธอทางออนไลน์ …
ในขณะนี้ซูหลิงเยวีย่ และเจียงซิงยูก่ าํ ลังร่ วมกิจกรรมโหวตใน
แพลตฟอร์มต่าง ๆ
สถานการณ์ของซูหลิงเยวีย่ ไม่ค่อยดี เธอมีคะแนนโหวตประมาณ
สามหมื่นโหวตเท่านั้น ทําให้เธออยูท่ ี่ 82
10 คนที่มีคะแนนโหวตมากที่สุด แต่ละคนมีคะแนนโหวตไม่ต่าํ กว่า
ล้านโหวต!
ซูหลิงเยวีย่ หน้าแดง ซูผงิ ให้เธอเข้าร่ วมและป่ าวประกาศว่าเธอจะเป็ น
แชมป์ แต่การโหวตบ่งบอกเธอว่ามีเพียงไม่กี่คนที่ให้ความสําคัญกับ
เธออย่างจริ งจัง พวกเขาเห็นว่านี่เป็ นการเล่นละคร
นัน่ ทําให้เธออับอายและผิดหวัง
ซูผงิ นัง่ อยูห่ ลังเคาน์เตอร์ แม้วา่ เขาจะอยูห่ ่างออกมา แต่ร่างกายที่ดี
ผิดปกติของเขาก็ทาํ ให้เขาได้ยนิ บทสนทนาของสาว ๆ เขามองไปที่
พวกเธอ ขณะที่เขาเช็ดมือและเคาน์เตอร์ดว้ ยเศษผ้า เนื่องจากมีคนอยู่
ในร้านเพียงไม่กี่คนเขาจึงเดินเข้าไปหาพวกเธอ
“เธอชนะด้วยพลังไม่ใช่เพราะคะแนนโหวตนัน่ ไม่มีความจําเป็ นที่
ต้องไปสนใจ” ซูผงิ นัง่ ลงข้าง ๆ พวกเธอ เขาต้องการพักผ่อนบ้าง
เช่นกัน
ลีกนักรบใกล้เข้ามาแล้ว และจํานวนคนที่มาก็เริ่ มลดลง หลายคนกําลัง
เตรี ยมตัวขั้นสุ ดท้าย สองสามวันที่ผา่ นมา สถานที่ที่มีคนไปมากสุ ด
ไม่ใช่ร้านขายอสู ร แต่เป็ นสนามฝึ ก
สนามฝึ กเกือบทั้งหมดถูกจองเต็มตลอดเวลา
เจียงซิงยูม่ องซูผงิ ด้วยความชื่นชม เธอเคยพบเขาตอนที่เขายังสอน
อยูใ่ นสถาบัน เป็ นเรื่ องยากที่จะได้เห็นอาจารย์อายุนอ้ ย เขาต้องมี
ความโดดเด่นถึงได้เป็ นอาจารย์กิตติมศักดิ์ ทั้ง ๆ เขาอายุเกือบจะเท่า
นักเรี ยน
ตอนที่สถาบันดาบคลัง่ ท้าทายเขา ซูผงิ ก็ลุกขึ้นสู แ้ ละเอาชนะพวกเขา
ได้อย่างง่ายดายซึ่งทําให้เธอประทับใจเขาอย่างมาก
เธออิจฉาที่ซูหลิงเยวีย่ มีพี่ชายแบบนี้
“ฉันอยากจะเห็นเธอเรี ยนรู ้จากอาจารย์อู่มากกว่าที่จะมาเสี ยเวลาไป
กับการดูคะแนนโหวตที่น่าเบื่อเหล่านี้ อาจารย์อู่เป็ นนักรบอสู ร
กิตติมศักดิ์ เขามีความรู ้เพียงพอให้เธอเรี ยนรู ้ไปชัว่ ชีวติ ” ซูผงิ ยังคง
ส่ งเสี ยงไม่พอใจ
ซูหลิงเยวีย่ ประหลาดใจ “นายรู ้ได้ยงั ไงว่าอาจารย์อู่คือ…”
เธอคิดว่าเธอเป็ นคนเดียวที่รู้ เพราะซูผงิ ไม่เคยแสดงความเคารพเขา
เลย ราวกับว่าเขาไม่รู้วา่ อาจารย์อู่ทรงพลังเพียงใด
แต่เขารู ้!
แล้วทําไมซูผงิ ถึงปฏิบตั ิต่ออาจารย์อู่แบบนั้นล่ะ?!
ซูผงิ หัวเราะเยาะ “เขากําลังสอนวิชารักษาให้เธอ แต่เธอสามารถเรี ยนรู ้
บางอย่างจากเขาเกี่ยวกับการต่อสู ไ้ ด้ เขาเป็ นนักรบอสู รกิตติมศักดิ์
เธอรู ้ใช่ไหม? เรี ยนรู ้จากเขาและถามเขาเกี่ยวกับสิ่ งที่เธอไม่เข้าใจซะ
นี่ไม่ใช่โอกาสที่ใคร ๆ ต่างมีได้!”
ซูหลิงเยวีย่ นัง่ นิ่ง พี่ชายของเธอไม่เคยถามเธอเกี่ยวกับการเรี ยน และ
ไม่เคยแสดงความสนใจในตัวอาจารย์ของเธอเลย เธอไม่รู้วา่ เขารู ้
เรื่ องของเธอและรู ้วา่ เธอกําลังเรี ยนอะไรด้วย!
“นาย…” เธอจ้องไปที่ซูผงิ “นี่นายสะกดรอยตามฉันหรื อเปล่า?” เธอ
สงสัย
“แหวะ!”
“อืม!”
ซูหลิงเยวีย่ มองออกเขาด้วยความโกรธ
เจียงซิ งยูค่ ิดว่าทั้งสองเป็ นคู่พี่นอ้ งที่ตลก เธอยิม้ อ่อน ไม่หวั เราะออกมา
ดัง ๆ ดวงตาของเธอเป็ นประกายขณะที่เธอมองซูผงิ เธอรู ้สึกว่าซูผงิ
ดูเข้าถึงได้ง่ายขึ้นด้วยวิธีน้ ี
เมื่อมองแก้วนํ้าผลไม้สองแก้วบนโต๊ะ ซูผงิ ก็พดู กับพวกเธอว่า “เสร็ จ
แล้วก็กลับไปได้ อย่ามาที่ร้านบ่อย ๆ ให้เสี ยเวลา”
ซูหลิงเยวีย่ หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา “มังกรจันทราเหมันต์ของ
ฉันอยูก่ บั นายไม่ใช่หรอ? นายคิดว่าฉันจะฝึ กโดยไม่มีอสู รได้ยงั ไง?
แล้วนายทําอะไรกับอสู รของฉัน? ฉันเห็นว่ามันมีเกล็ดสี ทองมากขึ้น
นายให้อาหารเร่ งฮอร์โมนหรื อเปล่า?”
ซูผงิ กลอกตาใส่ เธอ “ฉันคิดว่าสมองของเธอคงเต็มไปด้วยฮอร์โมน”
“สมองของนายสิ ”
“เธอแหละ”
“นายแหละ”
“เธอ!”
“หยุดเถอะ เรามีแขก” ถังยูห่ รานหน้าตึง เธอไม่สามารถยืนมองทั้ง
สองคนได้อีกต่อไป
เจียงซิงยูน่ งั่ อยูร่ ะหว่างพวกเขาและยิม้ เจื่อน
ซูผงิ ตะคอก เขาออกไปรับลูกค้า
ซูหลิงเยวีย่ หยิบนํ้าผลไม้ของเธอขึ้นมาและดื่มมัน “ซิงยูไ่ ปกันเถอะ
ฉันจะกลับไปบ่มเพาะ เราจะไม่อยูใ่ นร้านของเขา” เธอพูดด้วยความ
โกรธ
เจียงซิงยูฝ่ ื นยิม้ เธอจากไปพร้อมซูหลิงเยวีย่ แม้วา่ เธอจะไม่เต็มใจก็
ตาม ก่อนที่เธอจะกลับไป เธอหันไปมองซูผงิ นานเป็ นพิเศษ
หลังจากที่ซูผงิ ส่ งลูกค้าคนนั้นไป ถังยูห่ รานก็ขยับเข้ามาใกล้และ
หยอกเขา “ผูห้ ญิงที่มากับน้องสาวของนาย ฉันคิดว่าเธอชอบนาย”
“เธอหมายความว่ายังไง?” ซูผงิ ถาม
“เธอชอบนาย” ถังยูห่ รานยิม้
ซูผงิ ตอบว่า “แปลกเหรอ? ฉันหล่อ มีผหู ้ ญิงตั้งหลายคนที่ชอบฉัน”
หนังตาถังยูห่ รานกระตุก
เขาช่าง … หน้าด้าน!
ซูผงิ มองถังยูห่ รานขึ้นลง “ก่อนหน้า ฉันไม่มีเวลาถามเธอเรื่ องนี้ แต่
เธอเป็ นว่าที่ผนู ้ าํ ตระกูลถังจริ งหรื อเปล่า? เธอออกมาแสดงตัวตั้ง
หลายวันแล้ว ทําไมไม่เห็นมีใครมารับเธอ”
“มันเป็ นเพราะนายนัน่ แหละ!” ถังยูห่ รานโกรธ
ซูผงิ ดีดหน้าผากเธอ เธอหยุดเถียงทันที แต่กย็ งั จ้องเขาเขม็ง
ซูผงิ คุน้ เคยกับการมองแบบนี้ “ฉันคิดว่าตระกูลถังก็แค่ง้ นั ๆ ว่าที่
ผูน้ าํ ตระกูลของพวกเขาหายไปนานมากและฉันก็ไม่ได้ปิดบังแต่
พวกเขายังไม่ปรากฏตัว น่าผิดหวังเนอะว่าไหม?”
ถังยูห่ รานกัดฟัน “ใครก็บอกได้วา่ เมืองฐานแห่งนี้ห่างไกลและ
กันดารแค่ไหน!”
“จิ๊” ซูผงิ ส่ ายหัวและจากไป
ถังยูห่ รานชะงักเท้าด้วยความโกรธ ตอนที่เธอได้ออกมาที่ร้านของ
ซูผงิ ครั้งแรก เธอคิดว่าตระกูลถังจะตามหาเธอโดยใช้เวลาไม่นาน
อย่างไรก็ตาม หนึ่งวันผ่านไปก็แล้วสองวันก็แล้ว…หนึ่งสัปดาห์ผา่ น
ไปก็แล้ว แต่เธอไม่เห็นวีแ่ ววของตระกูลถังเลย
เธอสงสัยว่าเธอปกปิ ดใบหน้าของเธอดีเกินไปหรื อเปล่า? ด้วยเหตุน้ ี
จึงไม่มีลูกค้าที่จาํ เธอได้เลย นัน่ เป็ นเรื่ องยากที่จะเชื่อ
คําอธิบายเดียวที่เธอเกิดขึ้นคือร้านค้าของซูผงิ อยูใ่ นสถานที่ที่เสื่ อม
โทรมเกินไป!
แมลงอ่อนแอเหล่านั้นจะรู ้จกั นกฟี นิกซ์ได้ยงั ไง?
…
สามวันผ่านไป
ท่ามกลางการพูดคุยของผูค้ นและความคาดหวังอย่างมาก งานแข่ง
คัดเลือกของเมืองฐานก็ได้เริ่ มขึ้น!
ในแต่ละเมืองฐานการคัดเลือกผูม้ ีคุณสมบัติจะจัดขึ้นหลายขั้นตอน
อันดับแรกการแข่งขันหลัก
สถานที่จดั ตั้งอยูใ่ นเขตต่าง ๆ ของเมืองฐาน สําหรับการแข่งขันมีเวที
ทั้งหมด 12 แห่งในเมืองฐานหลงเจียง!
เขตเมืองตอนบนมีท้ งั หมด 10 แห่ง แต่เขตเมืองตอนล่างนั้นมีแค่สอง
แห่งเท่านั้น!
ตามความเป็ นจริ งแล้ว พื้นที่ยา่ นเมืองทรุ ดโทรมไม่ได้เล็กไปกว่าพื้นที่
ทางตอนบน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากขาดแคลนทรัพยากรและผูม้ ี
พรสวรรค์ จึงมีการจัดตั้งเวทีเพียงสองแห่งในเขตเมืองตอนล่าง
หนึ่งในสถานที่จดั งานอยูใ่ นเขตรํ่ารวยที่สุดของย่านเมืองทรุ ดโทรม
นัน่ คือเขตจันทร์เสี้ ยว, อีกหนึ่งอยูท่ ี่เขตควบคุมปื น ซึ่งเป็ นที่ทาํ การ
ของรัฐบาลในเมือง
 ตอนที่ 276 เขตจันทร์ เสี้ยว
เนื่องจาก เขตควบคุมปื นอยูห่ ่างไกล ซูผงิ จึงไม่เหลียวแลมัน
เขตจันทร์เสี้ ยวอยูใ่ กล้ข้ ึนมาหน่อย แต่กย็ งั อยูไ่ กลออกไป การเดินทาง
ไปกลับจะใช้เวลาอย่างน้อยครึ่ งวัน
ในวันที่เริ่ ม มีลูกค้าไม่กี่คนที่อยูน่ อกร้านของซูผงิ พวกเขาเหล่านั้น
เป็ นแฟนพันธุ์แท้ของมังกร และรออย่างใจจดใจจ่อให้ซูผงิ ปล่อยมัน
ออกมา
วันนี้ซูผงิ ไม่คิดที่จะเปิ ดร้าน สองวันก่อนการแข่งขันอย่างเป็ นทางการ
ธุรกิจลดลงอย่างมาก เขาค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับพรี โม่และมันก็เหมือน
กันกับร้านของเขา
สําหรับร้านขายอสู รอื่น ๆ พวกเขาแย่ยงิ่ กว่า เหมือนโดนทิ้งร้าง
เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบนั นี่ไม่ใช่เพราะแผนของพรี โม่
ดังนั้นซูผงิ จึงเลิกกังวล
วันก่อนมีคนเพียงไม่กี่สิบคนเท่านั้นที่มาปรากฏตัวในร้านของซูผงิ
ราคาบริ การในร้านของเขาสู ง แม้แต่การฝึ กทัว่ ไปก็มีค่าใช้จ่ายหนึ่ง
แสนต่อครั้งซึ่งสู งกว่าราคาของพรี โม่หลายเท่า บางคนอยากใช้บริ การ
แต่ขาดเงิน
คนที่เดินผ่านไปมาที่ไม่เคยเข้าไปในร้านต่างพากันหวาดกลัวกับ
ราคาสู งลิ่ว นอกจากนี้เนื่องจากการแข่งขันกําลังใกล้เข้ามาความ
พยายามตอนนี้กค็ งสายเกินไป
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะสามารถบรรลุความก้าวหน้าใด ๆ ได้โดย
อาศัยร้านขายอสู รเพียงวันหรื อสองวัน
การฝึ กอบรมต้องใช้เวลา ใช่วา่ อสู รจะเติบโตได้เพียงเพราะได้รับ
บทเรี ยน
ด้วยเหตุน้ ีคนส่ วนใหญ่จึงเลือกไปที่สนามเพื่อฝึ กซ้อม ซึ่ งจะทําให้
พวกเขามีความมัน่ ใจมากกว่า
“ไปกันเถอะ วันนี้ฉนั จะให้เธอพัก”
ในตอนเช้าซูผงิ ล็อกประตูและบอกให้โจแอนนาซึ่ งไม่สามารถออก
จากร้านได้ให้อยูข่ า้ งใน และใช้เวลากับอสู รหรื อกลับไปที่คอกเลี้ยงดู
สําหรับถังยูห่ รานซูผงิ เก็บเธอไว้ในม้วนคัมภีร์เพื่อไม่ให้เธอทะเลาะ
กับโจแอนนา
ถังยูห่ รานไม่สามารถเอาชนะโจแอนนาได้อยูแ่ ล้วโดยธรรมชาติ
อย่างไรก็ตามหากโจแอนนาโกรธจนเผลอฆ่าเธอตาย ซูผงิ จะสู ญเสี ย
พนักงานชัว่ คราวที่ดีและทุ่มเทให้กบั ร้านไป
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหลาดใจที่ซูผงิ ปิ ดร้านและไม่ได้คิดจะทําธุรกิจ
ใด ๆ เธอรู ้วา่ ซูผงิ สามารถเก็บเงินได้หลายสิ บล้านต่อวัน แม้วา่ ธุรกิจ
จะชะลอตัวในช่วงสองสามวันที่ผา่ นมาก็ตาม แต่เขาก็สามารถทํา
รายได้นบั ล้านต่อวัน
เขายอมเสี ยเงินเนี่ยนะ?
ร้านนี้เป็ นของซูผงิ แต่เขาเป็ นพี่ชายของเธอ ดังนั้นสิ่ งที่เป็ นของเขาก็
เป็ นของเธอเช่นกัน “ฉันไปเองได้ ฉันไม่ใช่เด็ก” เธอเถียง
“เธอไม่ใช่คนตัดสิ นใจ”
ซูผงิ ฟังดูไม่แยแส “เธอคิดว่าฉันอยากเสี ยเวลากับเรื่ องนี้หรื อไง? เธอ
กําลังจะเป็ นแชมป์ ผูค้ นนับไม่ถว้ นจับจ้องเธอ เมื่อไม่นานมานี้พรี โม่
เงียบไป แต่เมื่อเกมเริ่ มขึ้น พวกเขาจะต้องกลับมาทําอะไรลับหลังเรา
แน่”
“ถ้าพวกเขาลักพาตัวเธอไปจนทําให้เธอพลาดการแข่งขันหลัก เธอ
คิดว่าร้านของฉันจะดําเนินต่อไปได้ยงั ไง?”
ซูหลิงเยวีย่ ยังคงเป็ นนักเรี ยนและเป็ นมือใหม่ในลีกนักรบ จากนั้น
เธอก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่ องนี้ เธอสัน่ เทาด้วยความกลัว
เมื่อนึกถึงความเป็ นไปได้ กฎหมายไม่ได้บงั คับใช้ได้ดีในย่านเมือง
ทรุ ดโทรม มีถนนบางสายที่ไม่มีกล้องวงจรปิ ด
แม้แต่กล้องวงจรปิ ดก็ช่วยไม่ได้มากต่อหน้าอํานาจของพรี โม่
“เข้าใจแล้ว”
ซูหลิงเยวีย่ พยักหน้า เธอเริ่ มให้ความสําคัญกับเรื่ องนี้มากขึ้น
ซูผงิ เดินไปถนนที่มีรถจอดอยู่ อู่กวนเฉิงอยูด่ ึกสําหรับบทเรี ยนเมื่อคืน
ก่อน ตอนคํ่าซูผงิ บอกให้อู่กวนเฉิงเตรี ยมรถให้เขาและมันก็มาถึงตอน
กลางคืน
เป็ นรถของนักสํารวจที่ดีที่สุดซึ่งกันกระสุ นและกันกระแทก แม้แต่
จรวดก็ไม่สามารถระเบิดรถนี่ได้
“ไปกันเถอะ” ซูผงิ ตะโกนบอกซูหลิงเยวีย่
เธอทําตามที่เขาขอ
ซูผงิ คลํารอบ ๆ พวงมาลัยเป็ นเวลานานก่อนที่เขาจะพบว่าต้องเสี ยบ
กุญแจตรงไหน มันถูกซ่อนไว้เป็ นอย่างดี
ซูหลิงเยวีย่ รู ้สึกประหม่า แม้แต่กา