Ni Dibarosan, Saphia Walloh Kolehiyo, walong letra ngunit kay bigat kung dalhin. Noong isang taon ay minsan na akong nakagawa ng talumpati patungkol sa mga ekspektasyon sa mga estudyante. Akala ko noong nasa elementarya at sekondarya ay iyon na ang pinakamahirap. Hindi pa matanggap ang 85 na grado at magmamaktol pa. Madami akong naririnig sa mga kolehiyala na sinasabing “Ok na ang tres”. Ano ba ang tres? Noong lumabas ang resulta ng SASE, ang entrance exam na pinapangarap ng lahat na makapasa, sa Pamantasang Mindanao o mas kilala bilang MSU. Nagsaya ang lahat sa amin sapagkat makakalibre na akong sa kolehiyo at sa magandang paaralan pa. Inakala ko kapag makapasok na ako sa tinatawag na MSU ay mapapadali ang pag-aaral ko. Oo, sa pinansyal, pero hindi sa naghihintay sa akin na mga pagbabago. Malaking bahagi sa akin ang MSU. Binigyan niya ako ng sapat ng kompiyansa upang hindi mahiya dahil kung tatapatin natin ay malaki ang epekto nito sa atin. Madali tayong maipagmamalaki dahil nag-aaral tayo sa MSU at hindi tayo basta basta namamaliit. Isa sa pinakanagustuhan ko sa pagiging Msuan ay magkakaroon ka ng tyansang makapag-aral sa ibang bansa dahil sa pakiki-ugnay ng ating pamantasan sa ibang bansa. Nagkakaroon ng mas magandang kalidad ng edukasyon ang mga piling mag-aaral. Bukod dito ay madaming mga epektibong mga propesor sa ating pamantasan na siyang nagdudulot ng magandang kalidad ng edukasyon. Subalit dahil karamihan sa mga mag-aaral ay nasa malalayong lugar ang pinanggalingan, nahihiwalay sila sa kanilang nakasanayan. Pagpasok pa lamang sa unibersidad ay nahahamon ang iyong social skills dahil kinakailangan mong pakisalamuha. Hindi dahil Bisaya ka ay bisaya na ang gamit. At hindi dahil Maranao ka ay Meranao na ang gamit. Dito sa pamantasan ay nagkaka-isa ang hindi magka-uri. Pangalawa ay ang mga pasilidad. Binigyan tayo ng magaganda at malalaking mga pasilidad. Hindi perpekto pero sino ba ako para magreklamo?. Ito pa ang kagandahan sa MSU, madami kang mapagpipiliang mga kurso ngunit may limitasyon. Balita ko ay maraming mga matatagumpay na mga Engineers ay mula sa ating pamantasan. Ngunit sa usapang kurso, alam natin na mahirap mamili ng kurso na siyang kinakaharap ng mga freshmen. May naligaw, may napilitan at mayroon na una lamang ginusto. Ang pagiging Msuan ay maraming adbentahe nito sa atin. Malaki ang tulong na naibibigay ng pamantasan sa atin kaya hindi ko lubos na maisip na sa panahong nangangailangan ito na protekyon ay tumalikod ang ilan at itinuro pa ito bilang maysala. Ang pamantasang Mindanao ay tahanan at tulay natin sa hindi maabot-abot na mga pangarap.