ავტორი:ელენე ზათიაშვილი

ტბა ტიტიკაკა
აღნიშნული თემაზე საუბრისას განვიხილავ:

ტიტიკაკას მდებარეობას
წარმოშობას
ფლორას და ფაუნას
ტბასთან დაკავშირებულ ლეგენდებს
კუნძულებს
 ტბა ტიტიკაკას მდებარეობა

ძირითდი ცნობები აგრეთვე თბა ტიტკაკასთან ახლოს მდებარეობს

  ტიტიკაკას ეროვნული ნაკრძალი, მისი
ფართობია 36 180 ჰექტარი და შეიქმნა იმისთვის
სახელი-ტიტიკაკას ტბა, ისპი ტიტიკაკა, კეჩუა, რომ დაცული იქნას მთის წყალსაცავი, მობუდარი
აიმარა ტიტიქაა და გადამფრენი კოლონიების უნიკალური
სად არის- სამხრეთ ამერიკაში, პერუსა და ბიომრავალფეროვნების დასაცავად.
ბოლივიის საზღვარზე, ანდებში,
ალტიპლანოს მაღალმთან მხარეებზე.
არის- ყველაზე მაღლად მდებარე სანაოსნო
ტბა.
სიმაღლე ზღვის დონიდან- 3812-3821
მიედინება მდინარე- დესაგუადერო
მაქსიმალური სიღრმე-281მ
სიგრძე 230კმ
სიგანე-97კმ
სანაპირო ზოლი-1125კმ
წყლის ტიპი-სუფთა, ტბაზე მდებარეობს
მცურავ კუნძული უროსი.
 ლეგენდები
ტბა ტიტიკაკა მნიშვნელოვანია ანდების
მითოლოგიაში. ინკების მითოლოგიის თანახმად,
ტბა ტიტიკაკას სანაპიროებზე დაიბადა მზის ერთ-ერთი ლეგენდის თანახმად კი ტბა ტიტიკაკა
ღმერთი ინტი, ისევე როგორც ინკების იმპერიის ყველაფრის საერთო ღმერთის დაბადების
პირველი მეფე მანკო კაპაკი. და როდესაც მამა ადგილია. ღმერთი ტბიდან აღდგა და შექმნა მზე,
ოკლოს და მანკო კაპაკი წყლიდან გადმოვიდნენ ვარსკვლავენი და პირველი ადამინები.
დაარსეს კუზკოს სამეფო და ამით დაიწყო მთელი
ეპოქის არსებობა.
 როგორ შეიქმნა ტბა ტიტიკაკა
ათასწლეულების უკან.

ატარებული კვლევების თანახმად

დადგინდა რომ პლატო
რომელზედაც ტიტიკაკა მდებარეობს
მრავალი მილიონი წლის წინ იყო
ზღვის ყურის ნაწილი. რასაც
ამტკიცებს მთის ფერდობებზე
სერფინგის კვალი და აგრეთვე ტბის
სანაპიროებზე საზღვაო ცხოველების
ნაშთები. ტექტონიკური პროცესების
შედეგად პლატო დაახლოებით 4
კილომეტრის სიმაღლეზე ავიდა.
 ტბის ფსკერზე აღმოჩენილი
არქეოლოგიური მასალები

2000 წელს იტალიელმა არქეოლოგემა

30 მეტრის სიღრმეზე აღოაჩინეს
გრძელი ტერას, მსგავსი უძველესი
ტროტუარისა და 1კმ სიგრძის წყლის
ქვეშ მყოფი კედელი. თუმცა ამ
აღმოჩენაში მაინც გასაკვირი იყო ქვის
ქანდაკება ადამინის თავის ფორმის.
იგივე ქანდაკებები ნაპოვნი იყო ტბა
ტიტიკაკას სამხრეთით 15 კმ-ზე,
ინდოეთის ქალაქ ტივანაკუს
ნანგრევებზე.ანალიზების მიხედვით
წყალქვეშა აღმოჩენები 1500 წლისაა.
 კლიმატი
რეგიონში დომინირებს გრილი და კონტინენტური კლიმატი, +7-+9 არის
საშუალო აერის ტემპერატურა. წლიური ნალექების უმრავლესობა მოდის
დეკემბრიდან თებერვლამდე. იმის გამო რომ ტბა ტიტიკაკაში მყიდვარული
წყაროები ჩაედინება, ტბაში წყალი ცივია და იშვიათად აღემატება
+11გრადუსს
 ფლორა და ფაუნა
ტბა ტიტიკაკაში ბინადრობს კობრი და ჯვაროსნული კობრი აგრეთვე კალმახი .1930-40 წლებში ტბაში
გაავრცელეს მტაცებლური ორაგული, რამაც დიდი ზიანი მიაყენა ადგილობრივ მოსახლწობას .
საინტერესო ფაქტია რომ ზღვის ფაუნის წარმომადგენლები ალპურ ტბაში ცხოვრობენ . ეს კი იმით
აიხსნება რომ მილიონი წინ ის ოკეანეს ეკუთვნოდა .
 კუნძულები
ტბა ტიტიკაკაზე ვხვდებით უროსის
მცურავ კუნძულებს, ტაკილის კუნძულს,
ამანტანის კუნძულს, მზის კუნძულს.
სწორედ აქ დაიბადა მზის ღმერთი
ადგილობრივი ხალხი დიდხანს
ცხოვრობდა ლერწმისგან
დამზადებულ კუნძულებზე, ასეთი
საცხოვრებლები ინკების დროს
გაჩჩნდა, როდესაც უროსებს არ
სურდათ მტრებს
დამორჩილებოდნენ ისინი
სანაპიროს შორდებოდნენ. ზოგი
კუნძულზე იყო სადამკვირვებლო
კოშკებიც.
მზის კუნძული(ისა დელ სოლი)
ყველაზე დიდი ბუნებრივი
წარმოშობის კუნძული. იგი
მდებარეობს ბოლივიის მხარეს.
ინკების ლეგენდის თანახმად
ინტი. კუნძული მოსახლეობა 5000
ადამიანია
ტიტიკაკაზე მცხოვრები ხალხი დღემდე მისდევს ტრადიციებს და არ ივიწყებენ
თავიანთ კულტურას. ტბის პერუს ნაწილში მდებარეობს ქ.პურნო, რომელიც
ესპანელებმა 1666 წელს დაარსეს. ქალაქში ყოველწლიურად იმართება სანთლების
ფესტივალი. აგრეთვე ამ ქალაქში შეხვდებით საკათედრო ტაძარს ლემოსის გრაფის
აივანს და კარლოს დრეიერის მუნიციპალრ მუზეუმს.
წყაროები:
www.actualidadviajes.com
www.meteorologiaenred.com