Edukasyon Sa Panahon Ng

Pananakop Ng Mga Hapon

Pinatakbo ng Commission of Edukasion, Health, and Public Welfare
nong 1942 at Minitry of Edukasyon noong 1943 ang sistema ng
edukasyon sa panahon ng pananakop ng mga hapon. Naging sentro ng
kurikulum ang wikang Filipino, ang kasysayan ng Philipinas,at Character
Education ng nakasentro sa pagmamahal sa marangal na trabaho.
Mapapansin na katulad ng ginagawa ng mga Amerikano na tuluyang
pagpapalit ng sistema ng edukasyon ng mga kastila ay binago rin ng
mga Hapones ang sistema ng mga Americano. Subalit bagaman
binigyan ng pokus sa edukasyon ang mga bagay ng Philipino ay
maraming mga Philipino ang tinalikuran ang pag aaral dulot sa sunod
sunod na mga digmaan,
Ang paghuli sa mga Philipinong pinagdududahang mga rebelde, at ang
mga kababaihang ginagawang comfort women ay nagdulot ng takot sa
mga Philipino upang umiwas na magkaroon ng interasksiyon sa mga
Hapon
Edukasyon Sa Ilalim ng
Republika ng Pilipinas
Sa paglaya ng Philipinas mula sa mga Amerikano noong 1946 ay naibalik
sa mga Pilipino ang piagpapatakbo sa sistema ng edukasyon sa
Pilipinas. Noong 1947 ay binuo ang Department of Education at naging
kaagapay nito sa pagbalangkas ng regulasyon para sa mga paaralan ang
Bureau of Private ang Public Schools. Noong 1972 ay naging
Department of Edukasyon, Culture and Sports ang ahensiya at muli
itong binago upang maging Minitry of Edukasyon noong 1978. Noong
1982 sa bisa ng Edukasyon Act ay naging Minitry of Edukasyon , Culture
and Sports ang ahensiya at noon 1987 ay muli itong tinawag na
Demapart ment of Edukasyon, Culture and Sports. Taong 1994 nang
ihiwalay ang regulasyon para sa mga kolehiyo at pamantasan nang
itatag ang Comission on Higher Edukasyon (CHED), at para sa mga
kursong bokasyonal ay ang Technical Edukasyon and Skill Development
Authority (TESDA). Dahil dito ay naging pokus sa Department of
Edukasyon, Culture and Sports ang regulasyon ng mababa at mataas na
paaralan. Muling binago ang ahensiya noong 2001 nang muli itong
tawaging Department of Edukasyon na kasalukuyan pa rin nitong
pangalan.
Sa mahabang panahon, ang estruktura ng edukasyon sa Pilipinas ay
nahahati sa anim na taon sa mababang paaralan, apat na taon sa
mataas na paaralan at apat hangang limang taon sa kolehiyo, depende
sa kurong kukunin. Kabilang sa kurikulum para sa mababa at mataas na
paaralan ay ang Matematika, Siyensiya, Ingles, Filipino, HEKASI o
Araling Panlipunan, Edukasyong Panteknolohiya at Pantanan,
Edukasyon Pangkatawan, Pangkalusugan, at Musika at Edukasyong
Pangkabutihang
Asal. Ang asignaturang relihiyon ay kasama sa kurikulum ng mga
sektaryong pribadong paaralan o yaong pinatatakbo ng relihiyon
gayunman ay maari itong isama sa kurikulum ng pampublikong
paaralan kung ito ay hihingin ng mga magulang.Samantala, ang
kurikulum sa olehiyo ay kinabibilangan ng mga kursong general
education, professional edukasyon at major subjects, Ang
pinakabagong pagbabago sa kurikulum at estruktura ng edukasyon ng
Pilipinas ay ang pagpapatupad ng programmang K to 12 noong taong
pampaaralan 2012-2013