Hirugarren sektorean, gizarteari zerbitzuak ematen dizkioten jarduerak
sartzen dira. Beraz, sektore heterogeneoa da, eta lehen eta bigarren sektorekoak ez diren jarduera guztiak biltzen ditu, hala nola garraioa, turismoa eta merkataritza. 1960ko hamarkadatik zerbitzuek gora egin dutenez,Espainiako ekonomia tertziarizatu egin da, 1.1.Tertziarizazioaren arrazoiak Hirugarren sektorea handiagotzeko arrazoiak askotarikoak izan dira.
Bizi-maila igotzeari esker, zerbitzu gehiago kontsumi daitezke, eta
zerbitzu horiek gero eta ugariagoak eta espezializatuagoak izan behar dute.
1960ko hamarkadatik aurrera, nekazaritza-eginkizunak
mekanizatu ziren, eta, horren eraginez, nekazaritza-arloko biztanleria hirugarren sektorera igaro zen.
Industriaren bilakaerak tertziarizazioari mesede egin dio: 1960ko
hamarkadan izandako industria-garapenak zerbitzuen hazkundea bultzatu zuen; besteak beste, garraioen eta finantzen arloan; 1975eko krisiaren eraginez, industriako langabetu askok hirugarren sektorera jo zuten; eta industria modernoak tertziarizatzeko joera du, teknologia berriak gehitzen dituelako, eta horiek eskulan gero eta gutxiago behar dutelako, eta zerbitzu ugari eskatzen dutelako (produkzioko zerbitzuak).
Hirugarren sektoreko jarduera batzuk garatzean, zerbitzu ugari
bultzatu dira. Modu horretan, turismoak ostalaritza, merkataritza, garraioak era aisiarako zerbitzuak sustatu diru. Zerbitzu publikoek ere gora egin dute, administrazio autonomikoak eta administrazio europarra sortuta, era ongizate-estatua ezartzean, zerbitzu administratiboak, osasuna eta hezkuntza suspertu dira.
Emakumeak lan-munduan sartu dira, batez ere sektore horretan.
Horren eraginez, zenbait zerbitzu bultzatu dira, hala nola haurtzaindegiak era etxeko laguntza.
LURRALDE HETEREOGENEOTASUNA ETA DESBERDINTASUNA.
Espainiako autonomia-erkidego guztietan hirugarren sektorea da nagusi . Hala ere, lurraldeen artean desorekak daude, zerbitzuen kokapena faktore jakin batzuek eragiten dutelako: Biztanleriaren bolumena. Urbanizazio-maila. Garapen- eta errenta-mailak.
Faktore horien eraginez, aldeak daude tertziarizazio-mailan eta zerbitzu
motetan. a) Enpleguaren tertziarizazio-maila handiagoa da turismoan espezializatutako autonomia-erkidegoetan (Kanariak, Balearrak, Andaluzia); Madrilen, hiriburua denez, estatuko zerbitzuak pilatzen dituelako eta merkatal gune moduan funtzionatzen duelako nazioko eskalan; eta Ceutan eta Melillan, gainerako ekoizpen-jarduerak urriagoak direlako. Tertziarizazioa txikiagoa da nekazaritzaren eta nekazaritza-industriaren pisu erlatibo handiagoa duten autonomia-erkidegoetan (Errioxa, Nafarroa, Gaztela-Mantxa). Hirugarren sektorea hiri handietan ere biltzen da, biztanle gehiago dituzte eta. Hala ere, hiri handiak hiri ertain eta txikietara eta landa-inguruetara zerbitzuak hedatzen hasi direla hartu behar da kontuan b) Zerbitzuek BPGd-ra egindako ekarpena handiagoa da zerbitzu aurreratuenak nagusi diren espazioetan, hala nola enpresei eskainita daudenetan (Madril). Alderdi horri dagokionez ere kontraste garrantzitsuak daude:
Zerbitzu kualifikatuenak, hala nola enpresei emandako zerbitzuak,
nagusi dira probintzia gutxi batzuetan (Madril, Bartzelona, Bizkaia eta Zaragoza) eta hiri handietan biltzen dira.
Kontsumitzaileari emandako zerbitzuak, esaterako ostalaritza,
turismo-inguruetan ezarri dira (Valentziako Erkidegoa, Murtzia, Andaluziaren hego-ekialdeko probintziak, Balearrak eta Kanariak).
Aitzitik, tertziarizazioa txikiagoa da kualifikazio gutxiko
zerbitzuak nagusi diren espazioetan, hala nola merkataritza eta zerbitzu pertsonalak, administratiboak eta asistentzialak.
Etorkizunean, tertziarizazioan dauden aldeak handiagotu egin daitezke.
Hazkundea hobekuntza kualitatibora era zerbitzuen dibertsifikaziora bideratuko da. Inguruabar horietan, eta deszentralizazio administratiboaren prozesua amaitu denez, zerbitzuen banaketa ekoizpen-jardueren eta errentaren banaketa desberdinak baldintzatuko du gero eta gehiago, eta, horren ondorioz, gaur egungo desorekak areagotzeko arriskua egongo da.