Professional Documents
Culture Documents
1.1.-Sarrera
Industralizazio bai Espainian bai Euskal probintzietan Europako beste nazioekin konparatuz nahiko
berandu hasi zen. Lehenagotik abian bazen ere, Berrezarkuntza garaian emango da industralizazio
lehen loraldia itsasaldeko euskal probintzietan ( Bizkaian eta Gipuzkoan) Arabako industrializazioa
berantiarragoa izanik. Euskal Probintzia horiek eta Katalunia izango dira une horietan Espainiako
industriagunerik garrantzitsuenak.
Prozesu honi esker Euskal Probintzietako ekonomia ezezik gizartea ere zeharo aldatuko da,
egungo errealitate industrialaren oinarriak sortuz. Industrializazio prozesu honek hainbat ondorioak
erakarriko die euskal probintziei: a) hazkunde demografikoa ( etorkinen etorrerarekin) eta hiriko
populazioaren hazkundea; b) egitura ekonomikoaren eraldaketa, industria sektorea nagusia
bihurtuz; c) burgesiaren loraldia eta proletargoaren sorkuntza eta honekin batera lehen langile
mugimenduak; d) Gizarte kapitalistaren sorrera eta Antzin Erregimeneko gizarte estamentalaren
amaiera.
Industrializazioa loratzeko hainbat eragile edo baldintza faboragarriak biltzen ziren euskal
probintzietan:
Gure lurraldeetan emandako industrializazio-prozesua ez zen era uniformean eta aldi berean
gertatu baizik une-, intentsitate- eta sektore ezberdinetan.
Gainera bi lurraldeetan eman zen, gehienbat. Etapa honetan Araban ia ez zen industrializaziorik
eman, empresa solte batzuk sortuz. Bi eredu ezberdinak bereiz dezakegu: Bizkaiakoa eta
Gipuzkoakoakoa.
Arabako industrializazioa nahiko ahula izan zen une hauetan. Saiakera gutxi batzuk eman ziren eta
2019- 2020 bertsioa|
hauek batez ere Gasteizen lekutu ziren. Sortu ziren enpresak lanabes ekoizteko edo burdinezko
ohetakoak ekoizteko. Aipagarriena kartak egiteko Fournier enpresa ( 1878).
Gasteiztik kanpo aipgarriak dira Araiako San Pedro metalurgia eta Maestun eta Ataurin asfalto
ustiakuntzarako sortu zirenak.
1827ko Bizkaiko Batzar Nagusiek onartutako legearen bidez lurren jabeei lur-azpiko ondasunak
ustiatzeko aukera ematen zien. Hemendik Aurrera lur-jabe batzuek hasiko dira mea ustiatzen eta
mea honen esportazioek lehen kapital metaketa erakarriko dute.
-1go etapa ( 1842-1876), hastapenak: 1842tik aurrera sortu ziren lehenengo enpresak: La
Esperanza ( papergintza, Tolosan, 1842); Santa Ana de Bolueta ( 1844); Fabrika de Hilados y tejidos
del Oria ( 1845); San Pedro de Araia ( 1847); Karmengo fabrika ( siderurgia, Barakaldon, 1855).
Enpresa hauek, tamainu ertaina eta txikikoak izan ziren eta Espainiako merkatuan saltzeko
kontsumorako ondasunak ekoiztu zituzten.
Bizkaian zegoen burdingaiaren mea kalitatea ( fosoforik gabekoa) oso aproposa zen uneko
teknologia seiderurgikoan ( Bessemer bihurgailua) erabiltzeko. Denbora gutxiren buruan , ehunka
meatze sortu ziren Somorrostron eta Trianon. Meagintzaren garapenean zerikusirik handi izan zuen
beste eragile bat 1869ko Meagintza Arautzeko Legeak ( Ley de Bases de Minas) izan zen, errazten
baitzituzten atxerriko kapitalen inbertsioak. Hau zela eta kanpoko konpaniek Bizkaiko meategietan
inbertituko dute, kasu batzuetan kapital partekatudun enpresak ( atzerrikoa eta bertakoena) sortuz.
Horrela sortu ziren konpania hauek, e.b.: Luchana Mining Company ( 1871), Orconera Iron Ore (
1873) eta Société Franco-Belge des mines de Somorrostro ( 1876).
Esportazio hauek kapital handiak erakarri zizkioten Probintziari eta sektore honetan lorturiko
mozkinak beste industriak sortzeko erabiliak izan ziren ( siderurgia, ontzigintzan eta metalurgian,
batez ere)
1866tik-1876 bitartean industralizazio prozesua moteldu zen. Arrazoiak hauek ziren: 1866ko
burdinbide krisia, Seiurte Demokratikoetan eman zen ezegonkortasun politikoa eta II Guda karlistatik
( 1872-1876).
-2gn etapa ( 1876-1890) garapen handikoa izango zen. Europako beste industria-nazioetara:
Britania Handia ( bereziki), Alemania, Frantzia edo Belgikara meen esportazioak izugarri handitu
ziren. Prozesu horretan, burges- enpresaburu talde txiki batek lortu zuen meatzaritza-, finantza-, eta
industria-gune nagusien kontrola. Esate baterako Francisco de la Rivasek Fábrica de San Francisco (
1878) sortu zuen; Bitor Txabarrik, La Vizcaya ( 1882), Ybarra anaiek Karmengo fabrika modernizatu,
eta Altos Hornos y Fábrica de Hierro y Acero de Bilbao bihurtu zuten; eta 1890ean, Etxebarria
familiakoek La Iberia sozietate anonimoa sortu zuten. Gerora hiru empresa horiek bat egin zuten eta
Bizkaiko Labe Garaiak sortu ziren, 1902an. Metalurgian ere beste empresa batzuk sortu ziren, e.b.:
Talleres de Zorroza edo Compañía Anónima Vasconia, La Sociedad de Talleres ( Deustun) eta
Sociedad Alambres del Cadagua.
2019- 2020 bertsioa|
Gipuzkoan prozesua motelagoa eta ahulago izan zen baina sektore ezberdinetan enpresak ere
sortu ziren: papergintza, ehungintza, elikagaigintza, armagintza, zementu, etab.
Merkatal politika honekin euskal enpresariak ere aldeztuko dira. Jarrera honen arrazoiak, hauek
ziren:
a.-Meen esportazioen jaitsiera. Teknologia aldatu zen eta ez zen beharrezkoa fosoforik
gabeko burdingaia ( Bizkaian zegoena) eta , beraz, Europako siderurgiak beste toki
askoetatik horni zitezkeen.
c.-Europan, Britania Handia izan ezik, tokiko industriak babesteko politika protekzinistak
indartuz joan ziren.
1890-1906 tartea hazkunde handiena emango da, enpresa garrantzitsu batzuen sorrerarekin
(Bizkaiko Labe Garaiak, 1902an eta Nerbioiko Ontziolak, 1891an, e.b.) eta Euskal inbertsioak
Penintsula osora zabaldu ziren.
Meatzari batzuek siderurgian eta metalurgian inbertitu bazuten, beste batzuek ontziolen eta
beste negozioetan inbertitu zuten, hots, arraste efektuari esker beste sektore batzuen garapena
eman zen: a) merkataritza bideratzeko itsauntzi- konpania handiak ( Sota, Aznar, Abasolo, e.b.); b)
ontziolak ere sortu ziren ( Euskalduna, Astilleros del Nervión, e.b.); c) Aseguru konpaniak ( La
Aurora, 1900 eta La Polar,1901 e.b.); d) beste metalurgia-enpresak e)Hidroelektrikoak (Electra,
1890; Hidoelectrica de Bilbao eta Hidroeléctrica Iberia, 1901, e.b.), eta; f) finantza-sistemaren
garapena ( 1891-1902): Banco de Vizcaya ( 1901), Credito de la Unión Minera ( 1901), Banco Minero
Naviero ( 1901), Banco Guipuzcoano (1899), Banco de Vitoria (1900)
Etapa honetan bi izan ziren hazkunde eta sendotze prozesua bultzatu zuten eragileak:
2019- 2020 bertsioa|
a)Bizkaiko enpresariek barne merkatuaren gainean monopolioa lortu zuten. Modu honetan
bermatuta zuten ekoizpenaren salmenta.
b) Lehenengo Guda Mundialak ( 1914-1918) enpresarioei mozkin handiak erakarri zizkien, barne
merkatuko salmentei esportazioen goraldiarekin lortu ziren etekinak gehituz. Sektore guztietan
Gainera orokortu zen argi-indarraren erabilpena eta sektore honek ere, nabarmen, gora egingo
zuen. Bizkaiko eta Gipuzkoako industrien energi-kontsumoa ezberdina zen eta bakoitzaren beharrak
ase ahal izateko tamainu ezberdineko energía empresa sortu ziren: Bizkaian enpresa handiek
ekoizten dute eta Gipuzkoan zentral hidroelektrikoa txikiak ezarriko dira.
I GMean lorturiko merkatu batzuk, Guda amaitu eta gero galtzen dira eta produkzioak gainbehera
egiten du. Hala ere 1922tik aurrera, euskal industria berriro errekuperatzen hasiko da.
2. GIZARTE ALDAKETAK
-Lehenik eta behin industria eta zerbitzuek ekonomia osoan zuten garrantzi espezifikoa handituz
joan zen eta bere aldetik nekazaritzarena gero eta txikiagoa bihurtu zen. Industrializazio prozesuaren
garapenarekin batera hiritartze-prozesua emango da, landa mundua gero eta gehiago bazterturik
geratuz eta bere oinarriak krisi sakon batean murgilduz.
-Hirugarrenik, hazkunde industrial azkarrak ( batez ere, Bizkaian eman zena) lan eskuaren beharra
erakarri zuen eta, batez ere Bilbo eta bere inguruetara ( industriagune eta meategietaraino) etorkin
uholde handiak iritsi ziren. Bertaratu zirenak Espainiako toki askotatik zetozen baina ez ziren langile
kualifikatuak, beraz erraz ordezka zitezkeen eta horregatik ere lan-baldintza eskasak onartzeko prest
zeuden. Garaiko dokumentuetan jasotzen zen moduan langileen lan- eta bizi-baldintzak penagarriak
ziren: lan jardunaldiak oso luzeak, lan egiteko segurtasun-baldintzak oso kaskarrak, osasun baldintza
egokirik gabeko barrakoietan bizi behar izatea, non gaixotasunak erraz zabaltzen baitziren, eta
soldaten zati handi bat ugazaben ekonomatoetan derrigorrez gastatu behar izatea. Ekonomato
hauetan elikagaien eta oinarrizko produktuen salneurriak beste tokietan baina altuagoak ziren.
Gipuzkoan ez zen hain garrantzitsua kanpotik iritsitako langileen kopurua eta, batez ere,
probintziatik bertatik landa mundutik industriagune berrietara abiatu ziren.
-Bostgarrenik, etorkinen uholdeek eta ekonomian ematen ari ziren aldaketa sakonek, Bizkaian eta
Gipuzkoan batez ere, azpikoz gora jarri zuten euskal lurraldeetako ordura arteko bizimodua, balio-
sistema eta kultura tradizionala. Landa munduko kultura ( baserriko bizi-modu eta kultura) bere
tokia galtzen joan zen eta, pixkanaka-pixkanaka, hirietako gizartea eta kultura nagusitzen joan ziren.
Gertaera honek eragin handia izango du euskal nazionalismoaren sorreran eta izaeran.
-Seigarrenik, kanpotik zetozen gizaki uholde hauek talka egin zuten bertakoen kultura, hizkuntza,
ohitura eta ideologiarekin, azken hauen artean mesfidantza eta babesarako sentimentua bultzatuz
(nazionalismoa auspatuz ) eta etorkinen integrazioa oztopatuz.
-Zazpigarrenik, industrializazio prozesuak burgesiaren loraldia eragin zuen. Atal honetan ere,
Gipuzkoa eta Bizkaiaren artean aldeak ikus ditzakegu. Bizkaian, goi-burgesia handi bat sortu zen (
Sota, Aznar, Ibarra, Rivas,etab). Famili gutxi hauek oligarkia bat eratuko dute eta noblezia
eskuratzea lortuko dute (“noblezia siderurgikoa”), Bere interesen babesarako Diputazio karguak
kontrolatuko dituzte eta Madrilen Probintziako orezkagarritasuna ere. Espainiako politikan eta
ekonomian eragin handia izango dute, Espainiako nazionalismoarekin bat eginez. Bere aldetik,
Gipuzkoan sorturiko burgesia ertaina eta txikia izango da eta hauek nazionalismoaren inguruan
bilduko dira.
-Azkenik, 1876tik (foru sistema deuseztapenetik) aurrera, nekazarien bizimodua okertzen joan
zen ( lur falta, zergak ordaindu beharrak eta soldaduskara joateko beharra zirela eta) baina XXgn
mendarearen hasieratik hirietako populazioen gorakadak elikagaien eskaria handitu zuen eta honi
esker baserritar eta nekazarien ekoizpena gora egin zuen bere errentak ( diru sarrerak) ere
handituz. Eskari gorakada honekin Arabako eta Nafarroako nekazal sektoreak gora egin zuten
tekinifikazio prozesuak bultzatuz eta errendimenduak hobetuz.
Agerian geratzen da industrializaio prozesuak Euskal Herriko gizartean irauli bat suposatu zuela
2019- 2020 bertsioa|
eta berarekin hasten dela modernizazioa. Ezinbestekoa da etapa hau ezagutzea egungo euskal
gizartearen errealitate ekonomikoa, soziala eta politikoaren hainbat aspektu ulertzeko.