Professional Documents
Culture Documents
Sarrera:
Idazlea: Federico Etxebarria, bizikaiko goi mailako Bizkaiko burgesiaren kidea. Berak jabetzak zituen,
akzioak...
Diskurtso bat da
Ez dago osorik
1. paragrafoan
Zerga bat dago indarrean mugetan 1892tik, eta hori aprobetxatuz, enpresa batzuk handitu dira.
...
2.paragrafoan:
Ideia orokorra: protekzionismoaren aldeko defentsa sutsua egiten du Federicok, eta eskatzen dio
gobernuari ez ezartzea liberalismoa Espainian
Testuingurua:
KOKAPENA
Kazetaritzako testua da, La Lucha de Clases astekarian argitaratuta. Egile indibiduala du, baina
ezezaguna da. Ez dago sinatuta. Edukin sozioekonomikoa du. Testu publikoa da, batez ere
Bizkaiko langileei zuzenduta. Ez dago osorik. 1896an atera zen, monarkia borboitarraren
berrezarkuntzan, Maria Kristinaren erregeordetzan. Bizkaiko langileen egoerari buruzko egoera
deskribatzen du.
ANALISIA
Paragrafoka bananduta dago. Ideia orokorra zalatzea da ideia nagusia
(paragrafoka joan)
TESTUINGURUA
Sozialismoaren sorrera Euskadin.
Nola sartu egin zen hori egitea? Sozialismoa Espainian sartuta zegoen jada, 1879an Pablo
Iglesiasek sortu zuelako PSOE. Bidaldu zituen arduradunak Espainiako lekuetara non industria
zegoen, Euskadi izan zen horietako bat. Bizkaira Facundo Perezagua etorri zen, Bilbon langileen
elkarteak sortzen hasi zen. Ezkerraldera joan zen, langileen guneak zeudelako. Beraz, leku
horietan hasi zen jendea bilatzen elkarteetarako. Haren lehenengo lorpena 1890eko
manifestapena izan zen. Langileentzako momentu garrantzitsua izan zen, lehenengo aldiz
aldarrikatzen zuten langileen nazioarteko eguna (maiatzaren 1ean), igandeetan egiten zuten,
laneko egunik ez galtzeko. Gauza da, enpresa batetik langile batzuk kanporatu zutela
manifestapenean parte hartzeagatik, orduan, langileek PSOEk eta UGTk (1888an sortua)
bultzatuta, greba egin zuten. Desorden publiko handia sortu zen eta armada deitu zuten.
Egoera ikusita, jenerala eta soldaduak meategietara joan ziren eta informe bat idatzi zen,
bertan, 10 ordutako lanaldia ezarri eta barrakoiak eta kantinetako derrigortasuna kentzea
eskatuz. Gobernuak onartu egin zuen. Langileentzat eta sozialistentzat arrakasta egin zen; hori
dela eta, hurrengo urteetan (1890-92) errepikatu egin zen, manifestazio eta grebak jarraitu
ziren egiten. Beste militar batzuk sartu ziren ere, Zappino jenerala esaterako. Hainbat greba
egon ziren eta guztietan langileek eskatzen zuten euren lan eta bizi baldintzen hobekuntza.
Horregatik ez ziren politikoak izan, sozialak baizik. Honen arazoa zen, Madrilgo sozialistak ez
zeudela bere eginkizunarekin oso pozik, ikusten zutelako alde batetik langileek parte hartzen
zutela grebetan, baina beraiek afiliatuak behar zituzten eta langileak ez ziren alderdi politikoan
eta sindikatuan apuntatzen. Hori gertatzen zen, diru asko zelako eta langileek ez zuten
horrenbeste irabazten.
GARRANTZIA
Erabilgarria da garaiko arazo politiko eta sozialak ulertzeko; langileen egoera, sozialisten
arazoak langileak erakartzeko, gobernuarenak...
Honekin, sozialistek iritzi publikoaren aurrean errespetuak izatea irabazi zuten, eta ondorioz
hauteskundeetan emaitza onak lortu zituzten. Helburua azkenean gobernuaren laguntzarekin
langileak alderdira sindikatuetara eta hautestontzietara erakartzea da.