Teoryang Behaviorist

Taga-ulat: Berly J. Lebrita BSED-Filipino

Ayon kay Skinner (1968) isang pangunahing behaviorist, na kailangang alagaan ang
pag-unlad na intelektwal sa pamamagitan ng pagganyak at pabibigay-sigla at pagpapatibay sa
anumang mabuting kilos o gawi. May paniniwala rin siya na maaring maisagawa ng bata ang
anumang gawain kung tuturuan at bibigyan siya ng tamang direksyon.
Ipinahahayag din ng teoryang behaviorist na ang mga bata ay ipinanganak na may kakayahan sa
pagkatuto at ang kanilang kilos at gawi ay maaaring hubugin sa pamamagitan ng pagkokontrol
ng kanilang kapaligiran. Ang kakayahang intelektwal ng mga bata ay mapayayaman at mapauunlad sa tulong ng mga angkop na pagpapatibay dito.
Ang teoryang behaviorist sa pagkakatuto ay nagbibigay sa mga guro ng set ng mga
simulain at mga pamaraang madaling isagawa sa pagtuturo. Naging popular noong mga taong
1950 at 1960 ang audio-lingual method (ALM) na ibinatay sa teoryang ito.
Ang mga katangian ng audio-lingual method (ALM) ay ang mga sumusunod:

Binibigyang-diin ang mga kasanayang pakikinig at pagsasalita

Binibigyang-diin ang pag-uulit o dril
Paggamit lamang ng target na wika
Kagyat na gantimpala/pagpapatibay sa bawat tamang sagot
Kagyat na pagwasto ng mga kamalian
Ang pagtuturo ay nakatuon sa guro.

Mga papuring ginagamit ng mga gurong gumagamit ng teoryang Behaviorist:

Magaling
Tama ang sagot mo
Kahanga-hanga ka
sige, ipagpatuloy mo

Layuning ginagamit:
Pagkatapos ng talakayan ang mga mag-aaral ay inaasahang
Makagawa ng
( At the end of the lesson, students will be able to do)
Malaman ang
(At the end of the lesson, students will know)
Magakaroon ng kakyahang.
(At the end of the lesson, students will be have the skills to)
Ayon sa mga nabanggit na layunin , ito ay naglalahad ng kaalaman sa pagsusulat,
pagsasalita at gumawa ng mga bagay kahit ang mga ito ay kaalaman koginitbo. Na kung saan
ay nakasalungat sa karamihang ideya ng mga Behviorist na hindi sila naniniwalang mayroon
isip ang isang tao.
Limang nangunang Behaviorist at ang kanilang pag-aaral
1. Ivan Pavlov
Nag-aral sa isang asong kapag binibigyan ng pagkain ay naglalaway. Pero kanyang
natuklasan sa paulit-ulit na pag-aaral na naglalaway na ang aso kapag tumunog ang
buzzer na nagbibigay hudyat sa pagbibgay ng pagkain.
2. Edward Thorndike
Kasabay ng ginawang pag-aaral ni Pavlov sa Russia noong ika-19 siglo, kasalukuyan
ding gumawa ng pag-aaral sa Amerika si Thorndike. Ang kanyang pag-aaral ay tungkol
sa isang pusang inilagay niya sa kulungan at sa pagkain nasa labas ng kulungan. Sa
kagustuhan ng pusang makuha ang pagkaing nasa labas ay natatapakan niyang lever na

nagging dahilan para madaling mabuksan ang kulungan. Sa kanyang paulit-ulit na

pagsasagawa ng pag-aaral ay natuklasan niyang natutunan ng pusang tumapak ng lever
para mas madaling makuha ang pagkaing nasa labas ng kulungan.
Maiuugnay ang pag-aaral ni Thorndike sa mga pangayaring nangyayari sa buhay ng isang
tao sa araw-araw. Ang pagkatuto sa pagsusubok at pagkakamali (trial and error) na
nangyayari sa ating buhay lalong-lalo na kapag tayo ay lumulutas ng isang suliranin.
3. John B Watson
Ang unang taong gumamit ng terminolohiyang behaviuorism. Itinatanggi niyang
ang pagkakaroon ng isip. Para sa kanya ang kognitibong kaalaman ay isang
epiphenomena ng pag-aasal. Siya ay naimpluwensyahan Pavlov at mas pinagtuunan
niya ng pansin ang pag-aaral na may kaugnayan sa tao.
4. B Frederic Skinner
Katulad sa mga naunang Behviorist si Skinner ay nagsagawa rin ng pag-aaral sa
hayop at pagkain. Kanyang natuklasan na natutunan ng daga na itulak ang lever para
kumuha ng pagkain at maging sa isang kalapati. Pero salungat sa ideya ni Watson,
kanyang kinikilala ang pagkakaroon ng utak ng isang tao sa pagkatuto.
5. Clark L Hull
Ang pag-aaral ni Hull ay naka-impluwensya sa marami, kanyang iminungkahi na
mayroong mga kumokontrol sa pagkatuto katulad ng kakayahan at kahinaan na
nakaganyak sa ugali ng tao.