Ang Pagtatamo at Pagkatuto ng

Wika (W1 at W2): Mga Teorya

at Praktika 
INTRODUKSYON                                                                                                  
            Sa kabanatang ito, malalaman natin kung anu-ano ang iyong mga pananalig at
paniniwala sa mabisang pagtuturo ng wika. Nariyan ang sosyolohikal, motibasyon,
pokus sa mag-aaral, mga batayang teorya at simulain kung saan mas mapag-aaralan at
maiintidihan kung anu nga ba ito. Narito rin ang pag-aaral ukol sa istruktural na
pagtuturo, komunikatibong pagtuturo, whole language approach, at ang content-based
instruction. Halina’t tuklasin ang mga ito.

MGA DULOG TEORETIKAL SA PAGTATAMO AT PAGKATUTO WIKA

            Mahaba-habang panahon na ang inilaan ng maraming pantas sa larangan ng
pag-aaral ng wika upang maipaliwanag kung paano natutuhan ang wika. Ngunit totoong
mailap ang ang mga kasagutan ditto. Upang maliwanagan tayo kahit kaunti, marapat
sigurong alamin natin kung anu-ano na ang pinaniniwalaan ng marami mula noon
hanggang ngayon… ang pagtatamo at pagkatuto ng wika, misteryosoat may mahika ng
aba?
            Sa katunayan, may dalawang klasipikasyon ang mga salita ayon sa mga
sinaunang pilosopong Griyego: Una- iyong tumitiyak sa kilos na isinasagawa sa isang
pangungusap; at ang Ikalawa- ang tao o bagay na nagsasagawa ng kilos. Si Dionysius
Thrax, isang Griyego, ay tumutukoy ng walong iba’t ibang klasipikasyon ng mga salita.
Dahil dito, ang kanyang aklat na The Art of Grammar ay sumikat at ginawang modelo
sa pag-aaral ng mga balarilang Latin at Griyego.

ANG PRESCRIPTIVE GRAMMAR

            Bukambibig ng marami noong panahong iyon ang balarilang Latin sa mga pag-
aaral ng Wika. Noong unang ituro ang Filipino sa ating mga paaralang bayan,
nakaangkla ito sa balarila ng wikang Ingles. Sa kayarian at istruktura ng Ingles ibinatay
ang anumang pagpapaliwanag hinggil sa wikang Filipino. Kaya ang paniniwala noong
una, kung ano ang ayos ng pangungusap sa Ingles ay ganoon din sa Filipino.
            Ang mga pananalig at mga paniniwalang binanggit hinggil sa pagkatuto ng wika
ay naglundo sa metodong grammar-translation sa pagtuturo ng wika. Sa metodong ito,
ang mga mag-aaral ay nagmememorya ng mahabang talaan ng mga talasalitaan, mga
anyo ng pandiwa at mga pangngalan.

ANG DESCRIPTIVE LINGUISTIC

            Sinuri ng mga naunang Linggwist ang mga yunit ng tunog ng wika, kung paano
nabuo ang mga ito, at nailarawan din nila ang istruktura ng mga pangungusap.
Nakabuo sila ng isang metodo sa pagtukoy ng mga tunog ng wika, ng pagsusuri at
 pagtukoy ng mga morpemang bumubuo ng isang salita, at ng pagsusuri ng mg anyo ng
pangungusap.
            Sumibol nang panahong ito ang pagbabalangkas o dayagramming bilang
gamiting paraang pedagohikal sa paglalarawan ng wika. Isang mahalagang tungkulin
ng guro ng wika noon ang kaalaman sa istruktura ng una at ikalawang wika upang
maipalaiwanag ang target na (W2) sa tulong ng kaalaman sa kayarian ng unang wika.

ANG TEORYANG BEHAVIORISM: PAKINGGAN AT ULITIN

            Bagama’t hindi tuwirang teoryang linggwistik ang behaviorism, malaki ang
nagging impluwensya nito bilang teorya sa pagkatuto ng una at pangalawang wika.
Ipinahahayag ng teoryang behaviorism na ang mga bata ay ipinanganak na may
kakayahan sa pagkatuto at ang kanilang kilos at gawi ay maaaring hubugin sa
pamamagitan ng pagkokontrol ng kanilang kapaligiran. Ang kakayahang intelektwal ng
mga bata ay mapapayaman at mapapaunlad sa tulong ng mga angkop na
pagpapatibay rito. Binigyang-diin ni Skinner (1968), isang pangunahing behaviorist, na
kailangang “alagaan” ang pag-unlad na intelektwal sa pamamagitan ng pagganyak at
pagbibigay-sigla at pagpapatibay sa anumang mabuting kilos o gawi. Ayon sa
mga behaviorist, ang pagkatuto ng wika ay bunga ng panggagaya, paulit-ulit na
pagsasanay hanggang sa mamaster ang tamang anyo nito, at positibong pidbak.
May paniniwala rin si Skinner na maaaring maisagawa ng bata ang anumang
Gawain kung tuturuan at bibigyan siya ng tamang direksyon. Halimbawa, posibleng
pagkaanak pa lamang ay maaaring hubugin na ng mga magulang ang kanilang anak
para maging isang doctor o isang abugado. Ang mga gurong umaayon sa paniniwalang
ito ni Skinner ay palaging kariringgan ng mga papuring “Magaling.” “Tama ang sagot
mo.” Kahanga-hanga ka.” “Sige, ipagpatuloy mo.”
Ang teoryang behaviorism sa pagkatuto ay nagbibigay sa mga guro ng set ng
mga simulain at mga pamaraang madaling isagawa sa pagtuturo. AngAudio-Lingual
Method (ALM) na nagging popular noong mga taong 1950 at 1960 ay ibinatay sa
teoryang behaviorism. Ang mga pangunahing katangian ng ALM ay inilahad sa ibaba.
         Binibigyang-diin ang mga kasanayang pakikinig at pagsasalita;
         Binibigyang-diin ang pag-uulit at mga dril;
         Paggamit lamang ng target na wika;
         Kagyat na gantimpala/pagpapatibay sa bawat tamang sagot;
         Kagyat na pagwawasto ng kamalian; at
         Ang pagtuturo at pagkatuto ay nakatuon sa guro

TEORYANG INNATISM: NASA ISIPAN LAHAT IYAN

            Ang teoryang innatism sa pagkatuto ay nakabatay sa paniniwalang ng bata ay
ipinanganak na may “likas na talino” sa pagkatuto ng wika. Ipinaliwanag ni Chomsky
(1975,1965) na ang kakayahan sa wika ay kasama na pagkaanak at likas itong
nalilinang habang ang mga bata ay nakikipag-interaksyon sa kanyang kapaligiran.
            Ayon pa rin kay Chomsky, ang mga bata ay biologically programmedpara sa
pagkatuto ng wika at ang wikang ito ay nalilinang katulad nang kung paano nalilinang
ang iba pang tungkuling biyolohikal ng tao. Halimbawa, pagdating ng bata sa takdang
gulang, nagagawa niya ang paglalakad lalo na kung nabibigyan ng tamang nutrisyon
bukod pa sa Malaya siyang nakakakilos at nakakagalaw.
            Tinukoy ni Chomsky ang espesyal na abilidad na ito na Language Acquisition
Device (LAD). Ang aparatong ito ay karaniwang inilalarawan bilang isang likhang isip
na ‘black box’ na matatagpuan sa isang sulok ng ating utak. Sa kasalukuyan, inilaglag
na ni Chomsky at ng kanyang mga kapanalig ang terminong LAD; sa halip, Universal
Grammar (UG) na ang tawag nila sa aparatong pang-isipan na taglay ng lahat ng mga
bata pagsilang (Chomsky, 1981; Cook, 1988; White, 1989).

TEORYANG COGNITIVE
            Ayon sa pananaw ng teoryang cognitive, ang pagkatuto ng wika ay isang
prosesong dinamiko kung saan ang nag-aaral ng wika ay palaging nangangailangang
mag-isip at gawing may saysay o makabuluhan ang bagong tanggap na impormayon,
alamin ang pumapailalim sa tuntunin, at mailapat ang mga ito upang makabuo ng
orihinal na pangungusap. Ayon sa mga cognitivist, ang pagkakamali ay isang
palatandaan ng pagkatuto at eksperimentasyon at hindi ito kagyat at tuwirang
iwinawasto.
            Nakapokus ito sa pagtuklas na pagkatuto sa pamamagitan ng mga dulog na
pasaklaw at pabuod. Sa dulog na pabuod, ginagabayan ng guro ang pagkatuto sa
pamamagitan ng ilang tiyak na halimbawa at ipasusuri niya ang mga ito upang
makatukalas sila ng isang paglalahat. Ang dulog na pasaklawna kabaligtaran ng dulog
na pabuod. Kung ang dulog na pabuod ay nagsisimula sa mga halimbawa patungo sa
paglalahat o pagbubuo ng tuntunin; ang dulog na pasaklaw naman ay nagsisismula sa
paglalahad ng tuntunin patungo sa pagbibigay ng mga halimbawa. Ang
teoryang cognitiveay palaging nakapokus sa kaisipang ang mga impormasyong ito’y
maiuugnay ng mga mag-aaral sa kanilang umiiral na istrukturang pangkaisipan at sa
kanilang dating kaalaman.
            Ang teoryang cognitive at teoryang innatism ay magkatulad sa maraming
aspekto. Parehong pinanghahawakan ng mga teoryang ito na ang mga tao ay
ipinanganak na may likas na kakayahan upang matutuhan ang isang wika (page at
pinnel, 1979). Pinaniniwalaan ng mga innativist na hindi kailangang suportahan ang
bata sa pagtatamo ng wika dahil likas niya itong matututuhan. Samantalang sa kampo
ng mga cognitivist, kailangan ang pagtuturo at mga kaligiran sa pagkatuto na
magpapabilis sa pagkatuto ng wika.

TEORYANG MAKATAO
            Ang teoryang makatao sa pagkatuto ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng mga
salik na pandamdamin at emosyunal. Tungkulin ng guro na maglaan at lumikha ng
isang kaaya-ayang kaligiran sa klasrum at isang pagkaklaseng walang pananakot kung
saan maginhawa ang pakiramdam ng bawat mag-aaral at malaya nilang nagagamit at
nasusuri ang bagong wikang natutuhan.
             Ilan sa mga metodo sa pagtuturo ng wika na may kaugnayan sa makataong
tradisyon ay ang sumusunod: Community Language Learning ni Curran; ang Silent
Way ni Gattegno at ang Suggestopedia ni Lazonov.

MGA NAPAPANAHONG TEORYA SA PAGTATAMO AT PAGKATUTO

NG WIKA
            Ang umiiral na pananalig na natutuhan ang wika sa pamamagitan ng palagiang
paglalaan ng mga input na berbal at may katugong pagpapatibay (reinforcement) ay
malinaw na ipinahayag sa aklat ni B.F Skinner naVerbalBehavior (1957). Samantala,
noong 1959, sa isang matinding rebyuna isinagawa ni Chomsky sa aklat ni Skinner,
pinanindigan niya na kung ang wika ay matututuhan lamang sa pamamagitan ng
pagpaptibay, magiging mahirap para sa isang taal na tagapagsalita ng wika (W1) ang
pag-unawa sa mga pangungusap na hindi pa niya naririnig. Idinagdag pa rin ni
Chomsky na hindi lamang sa mga proseso ng pagmememorya at pag-uulit natutuhan
ang wika.
            Ang ating isipan ay may taglay na isang aktibong prosesor ng wika,
angLanguage Acquisition Device (LAD), na nakalilikha ng mga tuntunin sa
pamamagitan ng walang-kamalayang pagtatamo ng pansariling pagbabalarila. May
tatlong pangunahing ideya ang nakaimpluwensya sa pagtuturo at pagkatuto ng wika sa
kasalukuyan.
         Una, ang paglipat sa isang paradigmang kognitib na nagsasabi ng pangunguna ng
pagkatuto bago pa man ang pagtuturo nito.
         Ikalawa, naisasaalang-alang nang lubos ang proseso ng pagtuturo/pagkatuto kung ito
ay katugma (compatible) ng mga prosesong likas na nagaganap sa ating utak.
         Ikatlo, ang integrasyon ng mga kaalaman ay isang mahalagang kaisipang
kontemporaryo na may kaisahan sa mga layunin ng lahat ng mga lawak pangnilalaman
at pagsanib ng pagtuturo ng pagsulat, pagsasalita, pakikinig, pag-iisip, at ang pagkilos
ay isang nangungunang simulain sa kasalukuyang kaisipan tungkol sa pagkatuto ng
wika.

ANG BALARILANG TRANSPORMASYONAL (TRANSFORMATIONAL

GRAMMAR)
            Anng mga mambabalarilang transpormasyonal gaya ni Chomsky ay nananalig
na ang isang wika ay may taglay na set ng mga tuntunin na walang malay na
nalalamman at nagagamit ng isang tao sa kanyang pang-araw araw na
pakikipagtalastasan. Tunguhin ng balarilang transpormasyonal na maipaliwanag at
mailarawan ang likas na mga tuntuning ito ng wika.
            Bagama’t hindi nagging modelo ang paradigmang ito sa pagtuturo ng
wika perse, malaki ang naiambag nito sa monitormodel ni Krashen.

MONITOR MODEL NI KRASHEN

            May iminungkahing teorya bsi Krashen (1981b, 1982) hinggil sa pagtatamo ng
pangalawang wika (W2) na nagging batayan ng isang balangkas para sa pag-unawa ng
mga proseso kung paano natutuhan ang pangalawang wika. May limang haypoteses na
nakapaloob sa teoryang ito ni Krashen: angacquisition learning hypothesis, na
nagpapakita ng kaibahan ng pagtatamo (na patungo sa katatasan) sa pagkatuto (na
sangkot ang kaalaman sa mga tuntuning pangwika); ang natural order hypothesis,
nagpapahayag na ang mga tuntuning pangwika ay natatamo sa isang mahuhulaang
pagkakasunod-sunod; ang monitor hypothesis, na nagpapalagay na may isang paraan
ng pag-iisip para   sa pagtatamo ng katatasan; ang input hypothesis, nagpapahayag din
na ang unawa sa mga mensahe; at ang affective filter hypothesis, na nagpapaliwanag
hinggil sa mga sagabal na pang-isipan at pandamdamin para sa ganap na pagtatamo
ng wika.
            Bagama’t marami ring pagtuligsa ang ibinato sa monitor model, nakapaglaan
naman ito ng isang matibay na kaisipang teoretikal para sa natural approach, na malaki
ang impluwensya sa pagtuturo at pagkatuto ng pangalawang wika.
            Ang acquisition learning hypothesis(pagtatamo-pagkatuto). Isinasaad ng
haypotesis na ito na ang pagtatamo at pagkatuto ay dalawang magkahiwalay na
proseso sa pagiging dalubhasa sa wika. Ang pagkatuto ay “kaalaman tungkol” sa wika.
            Ang natural order hypothesis. Ayon sa haypotesis na ito, may mga tuntuning
pangwika na mas naunang natamo kaysa sa iba. Nananalig din ito sa paniniwalang
may likas na sinusunod sa natural na order ang bata sa pagtatamo ng wika.
            Ang monitor hypothesis. Malinaw na isinasaad ng haypotesis na ito ang
ugnayan ng pagtatamo at pagkatuto ng wika. Sa tulong ng kaisipang Monitor ni
Krashen, napag-ibayo ang kalakaran sa pagtuturo ng wika sa pamamagitan ng
paglalaan ng isang language-rich environment na makapagpapadali sa natural o likas
na pagkatuto nito.
            Ang input hypothesis. Naninindigan ang haypotesis na ito na ang wika ay
natatamo sa isang prosesong payak at totoong kamangha-mangha-kapag naunawaan
natin ang mga mensahe. Ang kahusayan ay mapauunlad kung patuloy na tatangkilikin
ang mga sinasabi ni Krashen na comprehensible input. Ipinagpapalagay ni Krashen na
ito ay input na maaaring ihalintulad sa “caretaker speech,” anyo ng pagsasalita para sa
mga batang bago pa lamang nagsasalita na maririnig sa mga yaya o caregiver.
Ang caretaker speech(maikling pangungusap, madaling maintindihan, kontrolado ang
bokabularyo, iba’t-ibang paksa) ay nakapokus sa komunikasyon.
            Ang affective filter hypothesis. Ang hypothesis na ito ay may kaugnayan sa
mga baryabol na pandamdamin gaya ng pagkabahala, motibasyon, at pagtitiwala sa
sarili. Mahalaga ang kabatiran ukol dito dahil nagagawa ng mga ito na mahadlangan
ang mga input para gisingin angLanguage Acquisition Device (LAD). Kung
mahahadlangan ng affective filterang ilan sa mga comprehensible input, maaaring
kaunting input lamang ang makapapasok sa LAD ng mag-aaral. Ang isang
kontekstong affective at positibo ay nakapagpapataas ng input.

MGA GAWAING PAMPAGTUTURO NA UMAALINSUNOD SA MONITOR

MODEL
            Isang maikling buod ni Krashen ay ang pananalig na matatamo ang mga
istrukturang pangwika (W1 o W2) sa isang mahuhulaang pagsusunod-sunod kung may
natatamong comprehensible input at kung mababa ang affective filters at maluwag na
makakapasok ang input.
            Pagtatamo vs. Pagkatuto. Ang bahagyang komprehensyon at di-kumpletong
pagsasalita ay tinatanggap.
             Natural Order. Inaasahang tatanggapin ng mga guro na ang pagbubuo sa
isipan ng mga pangungusap ay hindi nagsisimula sa payak patungo sa mas kompleks
na mga pangungusap.
            Monitor.Maaaring maglaan ng mga karagdagang pantulong sa pamamagitan
ng mga mungkahi o tuwirang tuntuning gramatikal.
            Comprehensible Input. Ang pinagaang wika gaya ng caretaker speechay
maaaring epektibo sa ibang mag-aaral.
            Ang Affective Filter. Mapabababa ng mga guro ang affective filter sa
pamamagitan ng isang pagkaklase na relaks ang lahat ng bata, may paggalang ang
bawat bata.

ANG PAGTUTURONG NAKAPOKUS SA MAG-AARAL

(LEARNER-CENTERED TEACHING)
            Ang pagtuturong nakapokus sa mag-aaral ay gumagamit ng mga teknik na:
         Nakapokus sa mga pangangailangan, tunguhin, at istilo sap ag-aaral;
         Nagbibigay ng ilang pagkontrol sa mga mag-aaral (halimbawa: pangkatang gawain o
pagsasanay)
         Nakadaragdag ng pagtitiwala sa sariling kakayahan at kagalingang pansarili;
         At kurikulum na may konsultasyon at isanasaalang-alang ang input ng mag-aaral at
hindi itinatakda kaagad-agad ang mga layunin.
Ang ganitong kalagayan sa loob ng klasrum ay nagbibigay ng kamalayan na
“maangkin” ng mga mag-aaral ang kanilang pagkatuto at nakadaragdag sa
kanilang intrinsic na motibasyon.

ANG PAGKATUTO NA TULONG-TULONG

(COOPERATIVE LEARNING)
            Ang isang klasrum na kooperatib-samakatuwid ay hindi pagalingan o paligsahan
kaugnay ng mga katangian ng pagkatutong nakapokus sa mag-aaral. Ang mga mag-
aaral ay isang “koponan” na ang layunin ng bawat manlalaro ay mapagtagumpayan ang
anumang itinakdang gawain.
            Dagdag na konotasyon ng “kooperatib” ay ang pagbibigay diin nito sa sama-
samang (collaborative) pagsisikap ng guro at mag-aaral upang matamo ang mga
itinakdang layunin.

ANG PAGKATUTONG INTERAKTIB

(INTERACTIVE LEARNING)
            Mapadadali ang paggamit ng wika kung ang pansin ay nakapokus sa
pagbibigay at pagtanggap awtentikong mensahe (mensaheng taglay ang
impormasyong kawili-wili sa nagsasalita at tagapakinig). Ayon kay Wells, ang palitang-
salita ang siyang pangunahing yunit ng dikors. Ang interaksyong panlinggwistika ay
isang sama-samang gawain na nangangailangan ng triyadikong pag-uugnayan ng
nagpapadala (sender), tagatanggap (receiver), at ng konteksto ng sitwasyon sa isang
komunikasyong pasalita o pasulat man.
            Karaniwang makikita sa isang klaseng interaktib ang mga sumusunod:
         Madalas ang mga gawaing dalawahan o pangkatan
         Paggamit ng mga awentikong wika bilang input sa konteksto ng tunay na paggamit
nito.
         Paglikha ng mga tunay na wika para sa makabuluhang komunikasyon
         Pagsasagawa ng mga gawaing pangklasrum bilang paghahanda para sa aktwal na
paggamit ng wika sa “labas”
         Pagpapasulat na totoo ang target na awdyens

ANG WHOLE LANGUAGE EDUCATION

            Ang katawagang ito ay bunga ng mga pananaliksik sa pagbasa at ginagamit
upang bigyang-diin a) ang “kabuuan” ng wika laban sa pananaw na pagbabahagi ng
wika sa mga maliliit nitong element gaya ng ponema, morpema, at sintaks; b) ang
interaksyon at pag-uugnayin sa pagitan ng pasalitang wika (pakikinig at pagsasalita) at
wikang pasulat (pagbasa at pasulat); at c) ang kahalagahan ng alituntunin sa pagsulat
na ito’y likas at umuunlad, na katulad din ng alituntuning pasalita.
            Ang whole language ay isang leybel na ginagamit upang mailarawan ang:
         Tulong-tulong na pagkatuto
         Pagkatutong partisipatori
         Pagkatutong nakapokus sa mag-aaral
         Integrasyon ng “apat na kasanayan”
         Paggamit ng mga awtentiko at natural na wika

CONTENT-CENTERED EDUCATION
            Ayon kina Brinton, Snow, at Weshe (1989), ang content-centered education ay
ang integrasyon ng mga pagkatuto ng mga nilalaman sa mga layunin ng pagtuturo ng
wika.

ANG PAGKATUTONG TASK-BASED

            Ayon kay Micheal Breen (1987), ang task ay alinmang binalangkas na
pagkatutong pangwika na may tiyak na layunin, nilalaman, paraan, at mga inaasahang
matatamo ng mga magsasagawa ng task.
ANG BRAIN-BASED LEARNING
Sa ganitong kalagayan, marapat sigurong alamin natin ang mga
teoryangneurofunctional at ang pagtatangka nitong ipaliwanag ang koneksyon sa
pagitan ng tungkulin ng wika at neuroanatomy-para matukoy hangga’t maaari kung
aling mga bahagi ng utak ang may tungkulin para gumana ang wika sa
pakikipagtalastasan.
Inilahad sa talahanayan sa ibaba ang mga simulain hinggil sa brain-based
learning (Caine at Caine, 1991) at naglaan ito ng paraan kung paano ilalapat ang ilang
kaalaman sa utak sa pagtuturo ng wika.