Kabanata 17: Basilio

Basilio: (Staggered at napunta sa arm ng kanyang ina)

(May dugo sa kanyang noo)

Sisa: Ang aking mga anak na lalaki (soft voice)

Basilio: Huwag kang matakot sa ina, "

Nanatili si Crispin sa kumbento.

Sisa: Sa kumbento? Nanatili siya sa kumbento? Buhay ba siya?

Sisa: Ah! (Basilio). Si Crispin ay buhay! Iniwan mo siya sa kumbento! Ngunit bakit ka nasugatan, anak ko?
Mayroon ka bang pagkahulog?

Tagapagsalaysay: Sinabi ni Basilio sa kanyang ina kung ano ang nangyari. Kinuha ng senior sacristan si
Crispin at sinabi sa kanya na hindi siya maaaring umalis hanggang alas-diyes, ngunit huli na at kaya
tumakas siya. Sa bayan hinamon siya ng mga sundalo, nagsimula siyang tumakbo, nagpaputok sila, at
isang bala ang nagpagulong sa kanyang noo. Natatakot siya na mahuhuli nila siya at hagupitin siya at
gawing kuskusin ang baraks, tulad ng ginawa nila kay Pablo, na may sakit pa rin.

Sisa: Diyos ko, Diyos ko! Iyong iniligtas siya! (Naghahanap ng bandages, tubig, mga balahibo at suka)
Higit pang mga daliri ng daliri at sila ay pumatay sa iyo, sila ay pinatay ang aking boy! Ang mga bantay-
sibil ay hindi nag-iisip ng mga ina.

Basilio: Dapat mong sabihin na nahulog ako mula sa isang puno upang walang sinuman ang makakaalam

Sisa: Bakit nanatili si Crispin?

Tagapagsalaysay: Si Basilio ay nag-aalinlangan ng ilang sandali, nauugnay niya ang kuwento ng mga
piraso ng ginto, gayunpaman, tungkol sa mga pagpapahirap na kanilang sinakop sa kanyang kabataang
kapatid.

Sisa: Ang aking magandang Crispin! Upang akusahan ang aking magandang Crispin! Ito ay dahil kami ay
mahirap at mahihirap ang mga tao upang matiis ang lahat! Wala ka pa bang pananghalian? Narito ang
bigas at isda.

Basilio: Hindi ko gusto ang anumang bagay, isang maliit na tubig lamang.

Sisa: Oo. Alam ko na hindi mo gusto ang tuyo na isda. Naghanda ako ng ibang bagay, ngunit dumating
ang iyong ama.

Basilio: Dumating si Papa?

Sisa: Dumating siya at humiling ng maraming tungkol sa iyo at nais na makita ka, at siya ay napaka-
gutom. Sinabi niya na kung patuloy kang magiging mabuti, babalik siya para manatili sa amin.
Basilio: Ano! (Disgust)

Sisa: Anak!

Basilio: Patawarin mo ako, ina, Ngunit hindi ba kami tatlo ay mas mabuti - ikaw, Crispin, at ako?
Naguiyak ka - wala akong sinabi kahit ano.

Sisa: Hindi ka ba kakain? Pagkatapos ay matulog tayo, sapagkat huli na ngayon.

Basilio: (Pangarap ng Crispin)

Sisa: Ano ang bagay? Bakit ka umiiyak?

Basilio: Nagdamdam ako - O Diyos! Ito ay isang panaginip! Sabihin mo sa akin, ina, na isang panaginip
lang ito! Isang panaginip lamang!

Sisa: Ano ang iyong pinapangarap?

Basilio: (umiiyak) Isang panaginip, isang panaginip!

Sisa: Sabihin mo sa akin kung ano ang pinangarap mo. Hindi ako makatulog,

Narrator: Sinabi sa kanya ni Basilio ang tungkol sa kanyang panaginip tungkol kay Crispin. Siya ay
nanaginip na sila ay napunta sa hinawakan ang mga bigas ng palay - sa isang patlang kung saan
maraming mga bulaklak - ang mga babae ay may mga basket na puno ng bigas-stalks ang mga lalaki ay
may mga basket na puno ng bigas-stalks - at ang mga bata din

Kabanata 18: Kaluluwa sa Paghihirap

Padre Salvi: (pangangaral)

Tagapagsalaysay: Ito ay mga alas-siyete ng umaga nang ang Fray Salvi ay tapos na
ipagdiriwang ang kanyang huling mass.

Sacristan1: (Whispers sa iba pang sacristan) Pansin! Ang diyablo ay magbabayad! Ito ay
magiging mga pag-ulan ng ulan, at lahat ay dahil sa dalawang kapatid na iyon.

Padre Salvi: (Paglalakad sa pulo)

Tagapagsalaysay: Sa pagtingin sa kanya, lumitaw ang mga babae at isa sa kanila ay pinilit na
halikan ang kanyang kamay, ngunit ang banal na tao ay gumawa ng tanda ng kawalan ng
pasensya na huminto sa kanyang maikli.
Tagapagsalaysay: Ang mga taong bayan sa iglesia ay nagpapatuloy sa kanilang pag-uusap
tungkol sa plenary indulgence at lahat ng iba pang mga relihiyosong gawi at paniniwala na may
kaugnayan sa holiday. Nagpunta sila sa pakikipag-usap tungkol sa kung sino ang mangangaral
ng paparating na pista.

Sister Juana: Ang coadjutor

Sister Sipa: Ahem! Ang coadjutor ay hindi alam kung paano ipangaral. Mas mabuti ang Padre
Martin.

Babae: Padre Martin? Wala siyang tinig. Mas mabuti ang Padre Damaso.

Sis Rufa: Iyan ay tama! Tiyak na alam ni Padre Damaso kung paano ipangaral! Tila siya ay
isang komedyante!

Juana: Ngunit hindi namin naiintindihan siya.

Babae: Sapagkat malalim na siya! At habang siya ay nangaral ng maayos -

Tagapagsalaysay: Ang pagsasalita na ito ay nagambala ng pagdating ni Sisa, na nagdadala ng

isang basket sa kanyang ulo.

Babae: Siya ay pupunta! Pumunta din tayo!

Sisa: Saan ko maaaring ilagay ang mga gulay na ito? Cook: May, kahit saan! Sisa: Maaari ba
akong makipag-usap sa padre?

Lingkod: Siya ay may sakit.

Sisa: At Crispin? Alam mo ba kung nasa sakristiya siya?

Lingkod: Crispin? Hindi ba siya sa iyong bahay? Ibig mo bang sabihin na tanggihan mo ito?
Sisa: Si Basilio ay nasa bahay, ngunit si Crispin ay nanatili dito at gusto kong makita siya.

Lingkod: Oo, nanatili siya, ngunit pagkatapos ay tumakas siya, pagkatapos ng pagnanakaw ng
maraming bagay. Maagang umaga na ito ay inutusan ako ng curate na pumunta at iulat ito sa

Civil Guard. Sila ay dapat na pumunta sa iyong bahay na upang manghuli para sa mga lalaki.
Cook: Isang magandang pares ng mga anak na mayroon ka! Tiyak na ikaw ay tapat na asawa,
ang mga anak ay katulad ng ama. Mag-ingat na ang mga nakababata ay hindi malampasan
siya.

Sisa: (Umiiyak)

Cook: Huwag umiyak rito! Hindi mo ba alam na ang padre ay may sakit? Lumabas sa kalye at
mag-iiyak!

Mga tagapaglingkod: (itulak ang Sisa sa labas)