Professional Documents
Culture Documents
ادﺑﻲ اوﮐﻠﺘﻮري
ﺎﻏﻠﻲ واﺣﺪ ﻧﻈﺮي ﺳﺮه دزړه ﺧﻮاﻟﻪ ! دﮐﻮﻧ ې دزوی ﻟﻪ ھﺴﺘﻮوﻧﮑﻲ اوﻟﻮﻳﻮوﻧﮑﻲ ،
ﻮ ور ﻲ ﺗﺮ ﻣﺨﻪ داﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن دﻣﻠﻲ رادﻳﻮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﺸﺮ واﺣﺪ ﻧﻈﺮي ﻟﻨﺪن ﺗﻪ راﻏﯽ ،دﻟﺘﻪ دﻳﻮې ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﻮﻟﻨﯥ ﻟﻪ ﺧﻮا
ﻳﻮه ﻏﻮﻧ ه ﺟﻮړه ﺷﻮه ﭼﯥ ﭘﻪ ھﻐﯥ ﮐﯥ دﻧﻈﺮي ﺻﯿﺐ ﻣﯿﻨﻪ وال ،ﻓﺮھﻨﮕﯿﺎن اوﻟﯿﮑﻮال را ﻮل ﺷﻮي وو ٠زﻣﺎ ﭘﻪ ﻧﻈﺮ ﭘﻪ دﻏﻪ
ﻏﻮﻧ ه ﮐﯥ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮ ھﺮ ﻪ دﻣﺨﻪ دواﺣﺪ ﻧﻈﺮي ﭘﻪ ﻓﺮھﻨﮕﻲ اوھﻨﺮي ﮐﺎروﻧﻮ ﻣﮑﺚ اوﺧﺒﺮې ﺷﻮي وای ،ﺗﺮ زﻳﺎﺗﻪ ﺣﺪه
دھﻐﻪ ﭘﻪ دوﻟﺘﻲ ﮐﺎروﻧﻮ ﺑﺎﻧﺪې ﺧﺒﺮي ﻣﺘﻤﺮﮐﺰې ﺷﻮي
٠ﻏﻮﻧ ه دﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻲ ﻟﻪ ﭘﻠﻮه ھﻢ ﺗﺮ ﭘﻮ ﺘﻨﯥ ﻻﻧﺪې وه ،ﭘﻪ دې ﻣﺎﻧﺎ ﭼﯥ ھﻐﻪ ﻧﻈﻢ اودﺳﭙﻠﯿﻦ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺮﻟﻲ ﻳﯥ وای
ﭼﯥ زه ﻪ وواﻳﻢ ﻧﻮ زﻣﺎ ﺧﺒﺮې ﺑﻪ داوی ٠ : ﻪ ﮐﻤﺰوري وه ٠ﺧﻮ ﭘﻪ ھﺮ ﺣﺎل ﮐﻪ ﭼﯿﺮې ﺗﺎﺳﯥ ﻟﻪ ﻣﺎ وﭘﻮ ﺘ ﻟ
ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ اوﺳﻤﮫﺎل ﻟﻪ ﻧﻈﺮي ﺳﺮه ﻣﺨﺎﻣﺦ ﮐﯿ و و ﻧﻮ دﻳﻮ ﻮ ﺑﻌﺪي ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺳﺮه ﻣﺨﺎﻣﺦ ﮐﯿ و ،
ﻳﻮﺧﻮ دا ﭼﯥ ھﻐﻪ داﻣﮫﺎل دﻣﻠﻲ رادﻳﻮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﺸﺮ دی ٠دا ﻳﻮه ﺧﺒﺮه ده ٠دا ﻳﻮ دوﻟﺘﻲ ﭘﻮﺳﺖ دی ٠ﺧﻮ دده ﻟﻪ ﭘﺎره دا
ﮑﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﻟﺮي ﭼﯥ دی ﻟﮑﻪ واﺳﻼو ھﺎول دراﻣﻪ ﻟﯿﮑﻮوﻧﮑﻲ ﭼﯥ ﻳﻮ ﻪ وﺧﺖ ﻳﯥ اداري ﮐﺎروﻧﻪ وﮐ ه اوﺑﯿﺎ ﭘﻪ ھﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﯥ
ھﻐﻪ ﺗﻪ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻲ اودراﻣﻪ ﻟﯿﮑﻨﻪ دﭼﮏ دﺟﻤﮫﻮرﻳﺖ ﺗﺮ ﻣﺸﺮﺗﺎﺑﻪ ھﻢ ﺳﭙﯿ ﻠﻲ وه ٠
زﻣﺎ ﭘﻪ ﻧﻈﺮ ﭼﯥ ﭘﻪ دﻏﻪ ارﮔﺎن) رادﻳﻮ ﺗﻠﻮﻳ ﻳﻮن ( ﮐﯥ ﻮ ﮐﻠﻨﻪ ﮐﺎري ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻟﺮم ،دواﺣﺪ ﻧﻈﺮي ﻟﻪ ﭘﺎره ﺑﻪ ھﻢ دا ﮐﺎر ﻟﻪ زړه
ﻧﻪ ډک وي ٠ﮑﻪ دی اداري ﮐﺎروﻧﻮ ﺗﻪ دوﻣﺮه ﺟﻮړ ﻧﻪ دی ﻟﮑﻪ ﻮﻣﺮه ﭼﯥ ھﺴﺘﻮوﻧﻮ اوﭘﻨ ﻮﻧﻮ ﺗﻪ ﺗﯿﺎر دی ٠ ﺗﻨﮕ
زه ﻓﮑﺮ ﮐﻮم ﭼﯥ دواﺣﺪ ﻧﻈﺮي دﻗﺪرداﻧﯽ ﺎی ھﻢ ﭘﻪ دې ﮐﯥ ﻧﻪ دی ﭼﯥ دﮐﻮم ﺎی ﻣﺸﺮ دی ﺑﻠﮑﯥ ﭘﻪ دې ﮐﯥ دی ﭼﯥ
ﻪ ﻳﯥ ﮐ ي او ﻪ ﻳﯥ ھﺴﺖ ﮐ ي دي ٠ﭘﻪ دې ډول دھﻐﻪ دوﻳﻢ ډول ﮐﺎر ﺗﻪ را ﻮ اوھﻐﻪ دﻧﻮﻣﻮړي ھﻨﺮي ﮐﺎر دی ٠دي ﻳﻮ
ھﻨﺮي ﻣﻨﺪ دی اوھﻨﺮﻣﻨﺪ داﺳﻲ اﺳﺘﻐﻨﺎ ھﻢ ﻟﺮي ،ﭼﯥ ﮐﻠﻪ واﻳﻲ :وادې اﺧﻠﻪ دوﻧﯿﺎ زه وږی ﺳﺘﺎ ددوﻧﯿﺎ ﻧﻪ ﻳﻢ ٠اوﻳﺎ
درﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ دا ﺷﻌﺮ ﭼﯥ واﻳﻲ :
اورﻧﮕﺰﻳﺐ ﮐﻪ دډﻳﻠﻲ ﭘﻪ ﺗﺨﺖ ﻧﺎزﻳ ي ﻣﺎ رﺣﻤﺎن ﻟﺮه دﺧﺎورو ﮐﻨ وﻟﯽ دی ،
دﻳﻮ ﭼﺎ ﺧﺒﺮه ده ﭼﯥ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺤﻤﻮد ډﻳﺮ زورور ﭘﺎدﺷﺎه وو ٠ﺧﻮ ﮐﻪ اوس ھﻐﻪ اوﻓﺮدوﺳﻲ دواړه راژوﻧﺪي ﺷﻲ ﻧﻮد ﺳﻠﻄﺎن
ﭘﻪ ﻣﺦ ﺑﻪ ﺗﻒ وﺷﻲ اوﻓﺮدوﺳﻲ ﺑﻪ دﻟﻌﻞ ﭘﻪ ﯿﺮ ﭘﻪ زرﺑﻔﺘﻮ ﮐﯥ وﺳﺎﺗﻞ ﺷﻲ ٠
ﮔﺮاﻧﻪ ﻧﻈﺮي ﺻﯿﺐ ﻣﺎﺗﻪ ﭘﻪ دﻏﻪ ﻣﮫﺎل ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯿﻼ و ﻧﻪ ﺷﻮه ﭼﯥ ﺧﺒﺮې وﮐ م ٠ﮑﻪ ﭼﯥ ھﻠﺘﻪ دﮐﻤﺮې اودﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﯿﻨﺎن اوﭘﻪ
ﺧﭙﻠﻮ ﺧﺒﺮو ﺑﺎﻧﺪې ﻋﺎﺷﻘﺎن ډﻳﺮ وو ٠ﺧﺪای دې وﮐﯥ ﭼﯥ دھﻐﻮ ﺧﺒﺮې واورول ﺷﻲ ٠ﺧﻮ ﮐﻪ ﻟﻪ ﻣﺎ ﭼﺎ ﭘﻮ ﺘﻠﻲ وای ﻣﺎ ﺑﻪ
ھﻤﺪوﻣﺮه وﻳﻠﻲ واﻳﻲ :
ﮔﺮاﻧﻪ !
ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﺗﺎﺳﻲ دﮐﻮﻧ ې دزوی ﭘﻪ اﻧﻨﮕﻮ ﺑﺎﻧﺪې او ﮑﯥ وﻟﯿﺪﻟﯥ ٠ﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻮ وﮐ ،؟ اﻳﺎ دا ﺳﻤﻪ ﻧﻪ ده ﭼﻲ وواﻳﻮ ﺗﺎ
ژر ژر ﻗﻠﻢ راواﺧﯿﺴﺖ اودھﻐﻪ اﻧ ﻮر ﻣﻮ ووﻳﺴﺖ ،ﺑﯿﺎ ﻣﻮ دھﻐﻪ دﻣﻮر زړه اﻧ ﻮر ﮐ ٠ﺑﯿﺎ ﻣﻮ ﭘﻪ دواړو زړوﻧﻮ ﮐﯥ ﻳﻮ ر ﺘﯿﻨﻮاﻟﻪ ،
زﻏﻢ اوﺻﺮ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐ ٠ﺑﯿﺎ ﺗﺎﺳﻮ دﻣﻮر دزړه ﺑﺎغ وﻟﯿﺪه ٠ﺑﯿﺎ ﻣﻮ دﻳﻮ اﻧﺴﺎن ﺻﺪاﻗﺖ اور ﺘﯿﻨﻮاﻟﻪ وﻟﯿﺪه ﭼﯥ ﻮﻣﺮه ﻟﻮﻳﻪ وه
ﻟﮑﻪ دھﻨﺪوﮐﺶ ﻟ ۍ ،ﻟﮑﻪ دﻓﺮاه اوھﻠﻤﻨﺪ د ﺘﯥ ،ﻟﮑﻪ دﮐﻨﺪھﺎر ٍﻋﻈﻤﺖ ﻟﮑﻪ دﮐﺎﺑﻞ دﻏﺮوﻧﻮ دﻳﻮاﻟﻮﻧﻪ ،اوﻟﮑﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
،ﺗﺎﺳﻮ ﮐﻮﻟﯽ ﺷﻮل دﮐﻮﻧ ې زوي ﺗﻪ ﭘﺘﻠﻮن واﻏﻮﻧﺪۍ ٠ﻣﮑﺘﺐ ﺗﻪ ﻳﻲ داﺳﯥ ﺳﭙﯿ ﻠﯽ ٠اروﻣﺮو ﭼﯥ ﺗﺎﺳﻮ ﻳﯥ راﺳﺮه ﻣﻨ
رھﯥ ﮐ ۍ ،ﺗﻌﻠﯿﻢ ﭘﺮې وﮐ ۍ اوﺑﯿﺎ ﻳﻲ ﻣﺎﻣﻮر ﮐ ۍ ﺑﯿﺎ ﻳﻲ رﻳﺲ ﮐ ۍ ،ﭼﯥ ﮐﻠﻪ دھﻐﻪ ﮐﻮﻧ ه ﻣﻮر دھﻐﻪ دﻓﺘﺮ ﺗﻪ ورﻏﻠﻲ
وای ﻧﻮ اروﻣﺮو ﭼﯥ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﻳﻲ ددﻓﺘﺮ ﺳﮑﺮﺗﺮ ﺗﻪ وﻳﻠﻲ واﻳﻲ :
ﭼﯥ دا زﻣﻮڕ ﺧﺪﻣﻪ ده ٠ﻟ ﭼﺎی ورﺗﻪ ورﮐ ه اورﺧﺼﺖ ﻳﯥ ﮐ ه ٠ﺧﻮ ﺗﺎ دا ﮐﺎر وﻧﻪ ﮐ ٠ھﻐﻪ دې دوطﻦ دﺳﺎده اوﺷ ل
طﺒﯿﻌﯿﺖ ﭘﻪ ﯿﺮ ﻟﻮی ﮐ ،اودﺧﭙﻠﻲ وزی ﺳﺮه دې دﮐﺎﺑﻞ ﭘﻪ دﭘ ه ﻣﺎروﻧﻮ ورﺑﺮاﺑﺮ ﮐ ،ﭼﯥ ﭘﻪ ژوﻧﺪوﻧﻲ ﻟﻪ ﺧﻠﮑﻮ ﭘﻮﺳﺘﮑﯥ
ﺑﺎﺳﻲ ٠
اﻳﺎ ھﻤﺎﻏﻪ دﮐﻮﻧ ې دزوی ﻟﻮ ﻮوﻧﮑﻲ اوس ﭘﻪ ﮔﺪۍ ﻧﻪ دې ﻧﺎﺳﺖ ؟
ﺧﺪای دې وﮐﯥ ﭼﯥ ز ﻣﺎ ﻟﻪ ﺧﺒﺮو ﺳﺮه ﻣﻮاﻓﻖ وی ،
زه د))ﻟﻤﺮ ﭘﻪ ﻟﻮر(( ﻓﯿﻠﻢ ﻧﻪ ﻳﺎدوم ٠ھﻐﻪ ﻳﻮه رواﻧﻲ ﺳﺘﻮﻧﺰه ده ،ﭼﯥ دھﻤﺪﻏﻪ ﮐﻮﻧ ې زوي ﭘﻪ ﯿﺮ دﻏﻢ ﺷﯿﺒﯥ ﺗﯿﺮوي ،
ﮑﻠﻲ ﮐ ه ﻓﯿﻠﻢ دې ﺗﺮې ﺟﻮړ ﮐ ،ﺧﻮ ﺑﺎور وﮐ ه ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ ھﻤﺎﻏﻪ وﺧﺖ ﮐﯥ ﻣﺎ ﺧﭙﻠﻪ ﮐﯿﺴﻪ وﻟﯿﺪﻟﻪ ٠ ﮐﯿﺴﻪ زﻣﺎ وه اوﺗﺎ
ﺗﺎ ډﻳﺮه اوﭼﺘﻪ اﻧ ﻮر ﮐ ې وه ٠ﭘﻪ ھﻐﻪ وﺧﺖ ﺑﻪ ﯿﻨﻮ ﮐﻮدﻧﻮ) ﺑﯥ ﻣﻐﺰو ( وﻳﻞ ﭼﯥ داو ﻟﻲ دﻳﺎﻟﻮگ ﻧﻪ ﻟﺮي )) ،راﺷﻪ اودې
ﺧﺒﺮې ﺗﻪ ﭘﺮﺗﻮگ وﮐ ه ((٠ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭘﺨﭙﻠﻪ ﻳﻮ ﻪ دي ٠
ﺎﻏﻠﯽ ﻧﻈﺮي ﺻﯿﺐ ! دھﺠﺮت ﻓﯿﻠﻢ ﻗﮫﺮﻣﺎن ھﻢ دﮐﻮﻧ ې ﺑﻞ زوی دی ﭼﯥ وطﻦ ﭘﺮﻳ دي اوﺑﮫﺮ ﺗﻪ ﻲ ٠
ﺗﻪ ﭘﺎﺗﯥ ھﻐﻪ دا ﺧﺒﺮه ﺧﻠﮑﻮ ﺗﻪ ﺮﮔﻨﺪوي ﭼﯥ ﮐﻪ ﻮک ﻟﻪ ھﯿﻮاده ﻟﯿﺮې ﺷﻲ ،ﻧﻮ دﭼ ﻠﯿﻮ ھﻐﻪ ﺗﻮرې ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﻲ ﺑﻮﺟ
ارز ﺖ ﻧﻪ ﻟﺮي ٠ﺧﻮ ﻗﮫﺮﻣﺎن ﻮﻣﺮه ﺳﭙﯿ ﻠﯽ دی ٠ھﻐﻪ ﺗﻪ واﻳﻲ ﮐﯿ ي ﭼﯥ ﭘﻪ ﺳ ک ﻟﻪ ﻣﻮ ﺮ ﻧﻪ ﮔﻮزار ﮐﯿ ي ٠اوھﯿ
ﭼﯥ ﺗﻪ دروغ وواﻳﻪ ٠ﭼﯥ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺧﺎد ﮐﯥ رﻳﺲ وې ٠
ھﻐﻪ ﻟﻪ ﺎﻧﻪ ﺳﺮه واﻳﻲ :ﻧﻮ زه ﺮﻧﮕﻪ دروغ وواﻳﻢ ٠زه ﺧﻮ رﻳﺲ ﻧﻪ ووم ٠ھﻐﻪ ﭘﻪ دې ر ﺘﯿﺎ وﻳﻠﻮ دھﻨﺪوﮐﺶ ﭘﻪ ﯿﺮ ﻗﺪ
ﺑﺎﺳﻲ ٠اودﺳﯿﺴﺘﺎن دد ﺘﻮ ﭘﻪ ﯿﺮ ﻟﻮﻳ ی اوﻟﮑﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﺧﭙﻠﻪ ﺳﭙﯿ ﻠﺘﯿﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻮي ٠
ھﻐﻪ ﺗﻪ دﺑﮫﺮ ژوﻧﺪ دﻣﻠﻨ و ډک ﻧﻪ دې ﺑﻠﮑﯥ د ھﻐﻪ ﺑﮫﺮﻧﻲ )) ﯿﺰ((ﺗﻪ ورﺗﻪ اودﻣﻠﻨ و ډک دی ،ﭼﯥ ﭘﻪ ﺗﺸﻨﺎب ﮐﯥ ﺗﺮې
اﻟﻮزې ٠داروﭘﺎ ژوﻧﺪ )) ،ﻧ ﻳﻮال ﻣﺪﻧﯿﺖ )) ((،ﻟﻮﻳﺪﻳﺰه دﻣﻮﮐﺮاﺳﻲ(( ،د))ﮐ واﻟﻮ ﺳﺮه دﺑﺸﺮي ﺣﻘﻮﻧﻮ ﭘﺮ ﻣﻌﯿﺎروﻧﻮ ﭼﻠﻨﺪ((
اودھﻐﻪ اروﭘﺎﻳﻲ ))ﺑﺎد (( درې واړه ﻳﻮ دي ٠ﮐﻪ داﺳﯥ ﻧﻪ ده ٠ﭘﻪ ھﺠﺮت ﮐﯥ وطﻦ ﭘﺎﻟﻨﻪ ﻋﺮوج ﭘﯿﺪا ﮐﻮي ،اﺳﻤﺎن ﺗﻪ
ﻟﻮړﻳ ي ،اوﺧﭙﻞ ﻋﻈﻤﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻮي ٠اوﻧ ﻳﻮال ﮐﯿﺪﻧﻪ دوﻣﺮه ﮐﻮﭼﻨﯽ ﮐﯿ ي اوﺑﺸﺮي ﺣﻘﻮﻧﻮ اودﻳﻤﻮﮐﺮاﺳﻲ اودﻣﮫﺎﺟﺮو ﺳﺮه
ﯥ ﺳﺮه ﺗﻘﺎطﻊ ﭘﯿﺪا ﮐﻮي ٠ ﻪ ﭼﻠﻨﺪ دھﻤﺎﻏﻪ دﺗﺸﻨﺎب دﭘﯿ
ﻧﻮ ﮔﺮﻧﻪ ﻧﻈﺮي ﺻﯿﺐ ! ﮐﻪ ﻣﺎﺗﻪ ﭼﺎ ﻣﻮﻗﻊ راﮐ ې وای ﻣﺎ ﺑﻪ ھﻤﺪا ﺧﺒﺮه ﺟﻤﻊ ﻳﻮه ﺑﻠﻪ ھﻢ ﮐ ي وای اوھﻐﻪ دا ﭼﯥ :
ډﻳﺮ راﺑﺎﻧﺪې ﮔﺮان ﻳﯥ ﺧﻮ اوس ﺳﺘﺎ ﻟﯿﺪه ﮔﺮان ﺷﻮي دي ٠
ﻳﺎره ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻪ ﭼﯥ دا ﻪ درﺑﺎﻧﺪې ﺷﻮي دي ٠
ﺑﺲ ھﻤﺪوﻣﺮه
اﮐﺒﺮ ﮐﺮﮔﺮ –ﻟﻨﺪن – دﻧﻮﻣﺒﺮ ١۵
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Tue 18 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ١:٢۶ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﯥ ﻟﻪ ﻛﻮﻣﯥ ور ﯥ ﭼﯥ اﻧﺴﺎن ژوﻧﺪ ﭘﯿﻞ ﻛ ى ﻟﻪ ھﻤﺎﻏﯥ ور ﯥ ﻧﻪ ﻳﯥ ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺟﻮړې ﻛ ې او د ژوﻧﺪ ﺟﺎﻟﺒﯥ ﭘﭕ
ﺗﻪ راﺗګ وروﺳﺘﻪ د اﻧﺴﺎن ﻟﻪ ژوﻧﺪ ﺳﺮه ﺗ ﻟﯥ داﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﻳﯥ د ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﻟﻪ ﻳﻮه ﻧﻪ ﺑﻞ ﺗﻪ ﻟﭕ دوﻟﯥ دي؛ د ﻟﯿﻚ ﺗﺮﻣﻨ
ﻪ ﻧﺎ ﻪ ﺑ ﻪ ﺧﻮﻧﺪي ﺷﻮې او راﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮې دي .ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﯥ د ﺑﺸﺮ ډﭔﺮې زړې ﻛﯿﺴﯥ دي ﭼﯥ د دوى زاړه اﻧﺪوﻧﻪ،
ﺗﺤﻠﯿﻠﻮﻧﻪ او ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯿﺮۍ ﻣﻮږ ﺗﻪ رارﺳﻮي او د ﺑﺸﺮي راﺷﻮ درﺷﻮ زړې ﻻرې را ﯿﻲ ﭼﯥ اوس ھﻢ د ﻧ ۍ ﭘﻪ زﻳﺎﺗﻮ ﻣﻠﺘﻮﻧﻮ
ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﺎ اﻓﺴﺎﻧﯥ ﻓﻜﺮ ھﻢ ﻟﻪ ھﻤﺪې ﻛﯿﺴﻮ ﻧﻪ رازﭔ ﻳﺪﻟﻲ او د ھﻤﺪې ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﻮ ﭘﺮ ﻛﯥ ﺧﻮﻧﺪي دي .د ﻧﻨﻨ
ﻛﯥ دود ﺷﻮه او ھﻤﮫﻠﺘﻪ د دې ﻛﯿﺴﯥ ھﻨﺮي او ادﺑﻲ ادا ﻪ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ ﻟﻮﻣ ى ﭘﻪ ﻟﻮﻳﺪﻳ ﻣﺨﺘﻠﻠﯥ ﺑ ﻪ ده .ھﻮ! ﻧﻨﻨ
ﻛﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻧﻪ وه ،ﺑﻠﻜﯥ ﭘﻪ ﺷﺮق ﻛﯥ ھﻢ و ﺎﻛﻠﻪ ﺷﻮه او ﻓﻨﻲ ﭼﻮﻛﺎټ ورﺗﻪ ﺟﻮړ ﺷﻮ .ﺧﻮد دې ﻣﻌﻨﯩﺪا ﻧﻪ ده ﭼﯥ ﭘﻪ ﺧﺘﯿ
ﻛﯿﺴﻪ ډﭔﺮه زړه او ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ وه ،ﭘﻨﭽﺎﺗﻨﺘﺮا ﻳﺎ ﭘﻨﭽﺎﻛﯿﺎﻧﻪ ﭼﯥ د آرﻳﺎﻳﻲ ﻛﯿﺴﻮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ده ﺗﺮ دوو زرو ﻛﻠﻮﻧﻮ زﻳﺎت ﻋﻤﺮ ﻟﺮي ،ﭘﻪ
ﺘﻮ ژﺑﺎړه ﻳﯥ ھﻢ درې ﭘ دې ﻣﻮده ﻛﯥ ﻳﯥ د ژﺑﺎړو ﻟﻪ ﻻرې ﺗﺮ ﺷﺮق او ﻏﺮﺑﻪ ﭘﻮرې ﻮﻟﻪ دﻧﯿﺎ ﺗﺴﺨﯿﺮﻛ ې ده او ﻟﻮﻣ ﻧ
ﺘﻮ ﭘﻪ ﺳﻮه ﻛﺎﻟﻪ ﻋﻤﺮ ﻟﺮي ﭼﯥ اﻓﻀﻞ ﺧﺎن ﺧ ﻚ ﭘﻪ ١٢٢٨ھـ ق ﻛﺎل ﻛ ې او ﺑﯿﺎ ﻳﯥ ﻧﻮرې درې ﺗﺮﺟﻤﯥ ھﻢ ﺷﻮې دي .د ﭘ
ﻮر د اﺧﻮﻧﺪ اﺣﻤﺪ د ﻟﻨ ۍ د اﺧﻮﻧﺪ اﺣﻤﺪ) ﭼﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ ادب ﻛﯥ ھﻢ ﻟﻪ ﻟﺴﻤﯥ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ راﭘﻪ دﭔﺨﻮا ﻛﯿﺴﯥ ﻟﺮو او د ﭘﭕ
ﭘﻪ ﻳﻮوﻟﺴﻤﻪ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ ﻛﯥ ﻳﯥ ژوﻧﺪ ﻛﺎوه( ﻟﻨ ې ﻣﻨﺜﻮرې ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ درې درې ﻧﯿﻢ ﺳﻮه ﻛﺎﻟﻪ ﭘﺨﻮا ﻟﯿﻜﻠﯥ ﺷﻮې د
ﻛﯿﺴﻪ ﭘﻪ ﻛﯥ ﺷﺘﻪ ﭼﯥ ﻧﻨﻨ ﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺮې ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ اوډﭔﺮې ھﻐﻪ ﺑﺎرﻳﻜ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﭘﻪ ﭼﻮﻛﺎټ ﻛﯥ ﻧﻨﻨ
ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻳﯥ ﻟﻪ ﻣﻮږ ﺨﻪ ﻏﻮاړي؛ د ده د " ورك زوى ﻨ ﻪ ﭘﯿﺪا ﺷﻮ ؟ " ﻛﯿﺴﻪ ﭼﯥ د ﻳﻮﺳﻒ "ع" د ﻛﯿﺴﯥ ﻳﻮه ﺑﺮﺧﻪ ده ،د
ﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ده ﭼﯥ ﻣﺎ ﭘﻪ ١٣٦٤ﻟﻤﺮﻳﺰ ﻛﺎل ﭘﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑ ﻪ ﺧﭙﺮه ﻛ ې ده .ﭘﺮ دې ﺳﺮﺑﭕﺮه زﻣﻮږ زﻳﺎﺗﯥ داﺳﯥ ﻛﯿﺴﻮ ﻳﻮه ډﭔﺮه
ﺘﻨﻲ ﻛﻠﺘﻮر زﭔ ﻧﺪه ﺗﻪ ﻛ ې او د ﭘ اوﻟﺴﻲ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﻣﻮږ ﻳﯥ ﻣﻠﻲ ﻛﯿﺴﯥ ﺑﻮﻟﻮ ھﻤﺪﻟﺘﻪ زﻣﻮږ ﺧﻠﻜﻮ راﻣﻨ
ﭘﻪ ﻛﯥ ﺷﺘﻪ .ﺑﯿﺎ ھﻢ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ زﻳﺎﺗﯥ ﻣﻨﻞ ﺷﻮې ﺑﺎرﻳﻜ دي ،دا ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺎﻧ ى ﻓﻨﻲ ﺟﻮړ ﺖ ﻟﺮي ﭼﯥ د ﻧﻨﻨ
ﺗﻪ ﺷﻮې ،ﭘﻪ ﻏﺮب ﻮ او ﭘﯿﺮوۍ راﻣﻨ ھﻐﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﭼﯥ ﻣﻮږ ﻳﯥ ﻧﻦ "ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ" ﺑﻮﻟﻮ او د ﻏﺮب د ﺷﺎرټ ﺳ ﻮري ﭘﻪ ﭘﭕ
ﺘﻮ ﻛﯥ د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ د ﭘﯿﻞ ﻣﺤﺼﻮل ده .ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻛﻪ ﭘﻪ ﻟﻮﻳﺪﻳ ﻠﯿﺪﻟﯥ او ﭘﻪ ﭘ ﻛﯥ ﻟﻪ ﻧﻮﻟﺴﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﺨﻪ راﻧ
ﺘﻮ د ﻟﻮى ﻟﯿﻜﻮال راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻲ ﻛﺮه راﻏﻠﻪ او د ﺘﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ "ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ" ﻛﯥ د ﭘ ﻛﯥ ھﺮ ﻮﻣﺮه ﻠﻚ او ﺑﻠﻚ درﻟﻮد ﺧﻮ ﭘ
ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ ﻟﻮﻣ ۍ ﻟﺴﯿﺰه ﻛﯥ ﻳﯥ د ﻛﯿﺴﯥ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪاﻧﻮ ﺗﻪ ﭘ وﻧﻰ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ ﻟﺮې ﻛ ؛ دا ﻛﯿﺴﻪ ﻛﻪ ھﺮ ﻮﻣﺮه ﭘﻪ زړو
ﭕﺪﻟﻪ او ھﻐﻪ د اروا ﺎد اﻟﻔﺖ ﺧﺒﺮه " :ﭘﻪ زړو ﺟﺎﻣﻮ ﻜﻼ ﻟﻪ ﻟﯿﺮې ﭘﻪ ﻛﯥ ﺑﺮﭔ ﺘﻨﻲ ﺟﺎﻣﻮ او ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ ﻛﯥ وه ﺧﻮ ﭘ
ﺘﻮ د دوھﻤﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻟﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺮه وزﭔ ﻳﺪه ،دا ﻛﯿﺴﻪ ھﻢ د " ھﻢ د ﭘ ﻛﯥ ﻣﺎ وﻟﯿﺪه ﺣﻮره" " .ﻛﻮﻧ ه ﻧﺠﻠ
ﭘﻪ ﻛﯥ وې او ﺗﺮ دې ﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﺧﻮﺑ ﻧﺎوړو او ﻛﺮﻏﭕ ﻧﻮ دودوﻧﻮ ﭘﻪ ﻛ ۍ ﻛﯥ را ﭕﺮه وه ﺧﻮ د ﻓﻦ ﻟﻪ ﻧﻈﺮه د ﻳﻮې
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻟﻪ ډﭔﺮو ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﻛﺮه وزﭔ ﻳﺪه او د ﻛﺘﺎﺑﻮﻧﻮ ،ﻣﺠﻠﻮ، ﺘﻮ ﻛﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ دود ﺷﻮه او د ﻟﺮې او ﺑﺮې ﭘ راوروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﭘ
ﺟﺮﻳﺪو او ور ﭙﺎ ﻮ ﻏﭕ ې ﻳﯥ ډﻛﯥ ﻛ ې او ﺑﯿﺎ د راډﻳﻮ او ﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻮ ﭘﺮ ﭙﻮ ھﻢ ﺳﭙﺮه او ﺧﻮره ﺷﻮه .د ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﯥ ﭘﻪ زوﻛ ه
ﻛﯥ اﺧﺘﻼف دى ،ډﭔﺮ ﻟﯿﻜﻮال ﻋﻘﯿﺪه ﻟﺮي ﭼﯥ دا ﻛﯿﺴﻪ ﭘﻪ ١٩١٨ﻛﺎل ﻟﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺮه ھﻐﻪ وﺧﺖ وزﭔ ﻳﺪه ﭼﯥ "
" ﻳﻮ ﻛﺎل ﭘﺨﻮا د ﻣﺸﺮې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻟﻪ ده ﻛﺮه ﺳﺘﺮ ﯥ ﭘﺮاﻧﯿﺴﺘﯥ وې او دا ﻛﯿﺴﯥ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ د ﻛﻮﻧ ې ﻧﺠﻠ
ﺗﻪ ﻛ ې ﭼﯥ ﻣﻨﺸﻲ ﭘﺮﻳﻢ ﭼﻨﺪ د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ د دوھﻤﯥ ﻟﺴﯿﺰې ﭘﻪ ﭘﯿﻞ ﻛﯥ ﭘﻪ ھﻐﯥ د ﻧﮫﻀﺖ ﺗﺮ اﻏﭕﺰ ﻻﻧﺪې راﻣﻨ
ﺳﺮﺣﺪ ﻛﯥ د اردو اﻓﺴﺎﻧﯥ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻮ ﺳﺮه ﭘﯿﻞ ﻛ ې ؤ .د اروا ﺎد ﺳﯿﺪ ﺗﻘﻮﻳﻢ اﻟﺤﻖ ﻛﺎﻛﺎ ﺧﭕﻞ د ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﻮ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ دا
ﻛﯿﺴﻪ د ١٩٠٨ﻛﺎل ده" :راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻲ ﻧﻪ ﺻﺮف ﻧﺎول ﻟﯿﻜﻞ ﺷﺮوع ﻛ ل ﺑﻠﻜﯥ د ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﯥ )١٣٢٦ھـ ق ١٩٠٨ /ع( ﭘﻪ
ﺘﻮ آﺛﺎرو ﭘﻪ ﻛﺮوﻧﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻛﯥ دا ﻛﯿﺴﻪ د ١٩٠٨ ﻧﺎﻣﻪ ﻳﯥ د اﻓﺴﺎﻧﻮ اﺑﺘﺪا ھﻢ وﻛ ه" او ھﻢ ﻧﻮﻣﻮړي ﻣﺤﻘﻖ ﺧﭙﻞ د ﭘ
ﻧﻌﺖ ﻛﺎل ﭘﻪ ﭼﺎﭘﻲ آﺛﺎرو ﻛﯥ داﺳﯥ راوړې ده١٣٢٦" " :ھـ ق ١٩٠٨ /ع اﺳﺮاراﻟﻌﺎرﻓﯿﻦ ﺷﯿﺮ ﻣﺤﻤﺪ ھﻮﺗﻚ ،ﻠﺒ
ﻋﺒﺪاﻟﺤﻜﯿﻢ ،ﭼﺎردروﭔﺶ ﻧﻌﻤﺖ ﷲ ،ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻰ ،دﻳﻮان اﺣﻤﺪ ﻛﻼﭼﻲ" .د اروا ﺎد ﺗﻘﻮﻳﻢ اﻟﺤﻖ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻟﻪ
ﻲ ﭼﯥ ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘﻨﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻟﯿﺪﻧﯥ ﺳﺮه اړه ﻟﺮي او ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻛﯥ راوړي آﺛﺎر ﻳﯥ ﺟﻨﺴﺎً ﻟﯿﺪﻟﻲ ﻧﻮ ﻜﻪ ﺑﺎوري ﺑﺮﭔ
ﺘﻮ ﻟ ﺪې ﻛﯿﺴﯥ د ﭘﺮﻳﻢ ﭼﻨﺪ د اردو ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺗﻌﻘﯿﺐ او ﭘﯿﺮوۍ ﻧﻪ ﭘﻪ ﭼﺎﭘﻲ ﺑ ﻪ ﻟﯿﺪﻟﯥ وي او ﭼﯥ دا راواﻳﺖ وﻣﻨﻮ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ د ﭘ
ﺘﻮ ادب ﻛﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ اروا ﺎد اﺳﺘﺎد دي راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او ﺗﺮ ھﻐﯥ وړاﻧﺪې ﻳﯥ ﺳﺘﺮ ﯥ ﻏ وﻟﯥ دي .ﭘﻪ ھﺮ ﺣﺎل ﭘﻪ ﭘ
ﺘﻮ د زاړه او ﻧﻮي ادب د زﻧ ﯿﺮوﻧﻮ د ﺘﻮ ھﻐﻪ ﭘﯿﺎوړى ﻟﯿﻜﻮال دى ﭼﯥ د ﭘ ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ د ﭘ راﺣﺖ ﭘﯿﻞ ﻛ ه او دى ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
وﺻﻞ او ﻛﻮﺷﯿﺮ ﻛ ۍ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻻس ﻛﯥ دي .ﺗﺮ دې راوروﺳﺘﻪ د اﺑﻮاﻟﻤﻌﺎﻧﻲ آزاد ﭘﻪ " اﻓﻐﺎن" ﻧﻮﻣﻲ ﻣﺠﻠﻪ ﻛﯥ ﺗﺮ ١٩٢٦ﻛﺎل را
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﻧﺸﺮ ﺷﻮې ﭼﯥ ﻳﻮه " د ﻳﻮه ﻣ ي ﭘﯿﻐﺎم" ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې د ده ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻗﻠﻢ ﻟﯿﻜﻞ ﺷﻮې وروﺳﺘﻪ ﻧﻮرې ﭘ
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻳﺎ ﻠﯥ وه .ﭘﻪ ﺑﺮه ﭘ وه او ﺑﻠﻪ " د ﻧﻮاب ﺻﯿﺐ اﺷﻨﺎﻳﻲ" ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې وه ﭼﯥ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﺎن د ﺑﺪرﺷﻮ ﻛ
اوﺳﻨﻲ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ ھﻢ د ﻧﻮرو ډﭔﺮو ﻧﻮ ﺘﻮﻧﻮ او ادﺑﻲ ﭘﻨ ﻮﻧﻮ ﺗﺮ ﻨګ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﯿﻞ ھﻢ ﻟﻮى اﺳﺘﺎد ﻋﻼﻣﻪ ﺣﺒﯿﺒﻲ
ﻛﯥ ﻳﯥ " د ﺳﺮو زرو ﯿﻨﺪ ) ﺗﻮپ( " ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې ﻳﯥ ﻳﻮه ﻛ ى او د ١٣١٢ﻟﻤﺮﻳﺰ)١٩٣٣ع( ﻛﺎل د طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﭘﻪ ﻛﺎﻟﻨ
ﯥ او ﺮﻛﻮﻧﻪ ﭘﻜﯥ وو ،د ١٣١٥ﻟﻤﺮﻳﺰ )١٩٣٦ع( ﻛﺎل د طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﭘﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ طﺮﺣﻪ ﻧﺸﺮ ﻛ ه ﭼﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻧﺨ
ﺘﻨﻪ" ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې ﻳﻮه ﺣﻤﺎﺳﻲ ﻛﯿﺴﻪ ﺧﭙﺮه ﻛ ه ﭼﯥ د ﭘ ﻪ ﻛﯥ ﻟﻮى اﺳﺘﺎد ﭘﻮھﺎﻧﺪ ﺣﺒﯿﺒﻲ د " ﺗﻮرﻳﺎﻟ ﻟﻮﻣ ۍ
ﯥ ﻟﯿﻜﻠﯥ او ژﺑﺎړﻟﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﻮه ﺑﺸﭙ ه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﺑﻠﻼى ﺷﻮ .ﺗﺮ دې وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﻛﯥ
ﻧﺸﺮ ﺷﻮې او ﻧﻮرو ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻮ ﻻس ﭘﻮرې ﻛ ﺧﻮ زﻳﺎﺗﻮ ﻳﯥ ﻧﻮر ﻣﺼﺮوﻓﯿﺘﻮﻧﻪ درﻟﻮدل او ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ
ﺿﻤﻨﻲ ﺗﻮ ﻪ ﻟﯿﻜﻠﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ دې ﻟ ﻛﯥ د اروا ﺎد اﺳﺘﺎد ﻞ ﭘﺎﭼﺎ اﻟﻔﺖ ،ﺳﺮاج اﻟﺪﻳﻦ ﺳﻌﯿﺪ ،ﻋﺒﺪاﻟﻘﺪوس ﭘﺮھﭕﺰ ،ﻣﻮﻻﻧﺎ
ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺮﻳﻒ ﺣﺒﯿﺒﻲ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﯿﻢ ھﺎﺗﻒ ،ﻏﻼم ﻣﺤﻰ اﻟﺪﻳﻦ زرﻣﻠﻮال ،ﻧﻨګ ﻳﻮﺳﻔﺰي ،اﻣﺎن ﷲ ﺳﭕﻼب ،ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﻳﻖ
روھﻲ ،ﻧﺼﺮﷲ ﺣﺎﻓﻆ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻳﻮﺳﻒ ﺳﺎﭘﻲ او ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻧﻮرو ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻧﻮﻣﻮﻧﻪ اﺧﯿﺴﺘﻼى ﺷﻮ .ﺗﺮ ١٣٣٠ﻟﻤﺮﻳﺰ) ١٩٥١ع( ﻛﺎل
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ راوروﺳﺘﻪ ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﺗﻪ ﺎﻧ ې ﭘﺎﻣﻠﺮﻧﻪ وﺷﻮه او داﺳﯥ ﻛﺴﺎن راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮل ﭼﯥ ﭘ
ﺗﻪ ﻳﯥ اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺎر وﻛ ،دﻏﻪ ﻛﺴﺎن ﺗﺮ ډﭔﺮه ﺣﺪه د ﻧ ۍ ﻟﻪ ﻧﻮﻳﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺳﺮه اﺷﻨﺎ وو او داﺳﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ
ﻼى ﺷﻮ او ﭘﻪ دې ﺑﺮﺧﻪ ﻛﯥ دﻏﻪ ﻟﯿﻜﻮال د ﻳﺎدوﻧﯥ وړ دي :ﺣﺒﯿﺐ ﷲ ﭼﯥ زﻣﻮږ ﭘﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻧﻮې ﺗﺠﺮﺑﯥ
ﺗ ى ،ﻣﯿﺮاﺟﺎن ﺳﯿﺎل ،ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮه ﻛﻰ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮؤف ﻗﺘﯿﻞ ،ﺳﻌﺪاﻟﺪﻳﻦ ﺷﭙﻮن ،ﻏﻮث ﺧﯿﺒﺮى ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﺷﻔﯿﻖ او ﻳﻮ
ﺷﻤﭕﺮ ﻧﻮر .ﭘﻪ دې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻛﯥ د اروا ﺎد ﺣﺒﯿﺐ ﷲ ﺗ ي ﻳﻮه ﻛﯿﺴﻪ د " ﺟ ورﺑﻞ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ده ﭼﯥ ﻛﻠﯿﻮاﻟﻲ ژوﻧﺪ اﻧ ﻮروي ،د
ﺘﻨﻮ ژوﻧﺪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻏﭕ ه ﻛﯥ راﻧﻐﺎړي، ﺘﻮﻧﺨﻮا اﻓﺴﺎﻧﯥ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﭙﺮې ﺷﻮې ﭼﯥ د ﭘ ﻣﯿﺮاﺟﺎن ﺳﯿﺎل ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ " د ﭘ
ﯿﻲ ،د ﺳﻌﺪاﻟﺪﻳﻦ ﺷﭙﻮن ﻛﯿﺴﯥ ﻟﻜﻪ د د ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮه ﻛﻲ ﻛﯿﺴﯥ د ﻧ ﻳﻮال ﻛﻤﻮﻧﯿﺰم د ﻣﻔﻜﻮرې ﭘﻪ ﭘﯿﺮوۍ طﺒﻘﺎﺗﻲ ژوﻧﺪ
ﻮ او ﻛﺮﻛ ﺮوﻧﻮ ﻧﻮﻳﯥ زاوﻳﻪ ﻟﺮي ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﺷﻔﯿﻖ ﻠﻮر ﻛﯿﺴﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ ﭼﯥ ﻋﺰﻳﺰ ﺧﺎن ﻛ ﻮړه او د ﺳﻤ ﯥ ﻳﺎران د ﭘﭕ
د ﻋﺒﻘﺮﻳﺎن ﭘﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻛﯥ ﻟﻪ دري ﻛﯿﺴﻮ ﺳﺮه ﻳﻮ ﺎى راﻏﻠﯥ ﺧﻮږ ﻧﺜﺮ او ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺟﻮړ ﺖ ﻟﺮي او ورﺳﺮه د
ﺘﻨﻲ ژوﻧﺪ اﻧ ﻮروي د ﻏﻮث ﺧﯿﺒﺮي ه ده؛ د ﻗﺘﯿﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ " ارﻣﺎن" ﻛﯥ راﻏﻠﯥ ﭘ طﻨﺰ ﻣﺎﻟ ﻪ ﭘﺮې
ﯥ ھﻨﺮي ﻛﻮي ﭼﯥ د " ھﻐﻪ وژړل" ﭘﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻛﯥ راﻏﻠﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻏﭕ ه ﻛﯥ راﻧﻐﺎړي او ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﭕ
ﺗﻪ ﺷﻮل ﻟﻜﻪ :ﺳﯿﺪاﺣﺴﺎن ﷲ ھﭕﺮ ﺖ )١٩٦١ / ١٣٤٠ع( ﭘﻪ ﻟﺴﯿﺰه ﻛﯥ ھﻢ ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻮﻧﻜﻲ راﻣﻨ دي .د ﻠﻮﭔ
ﭼﯥ ﺗﺮ ﻮﻟﻮ زﻳﺎﺗﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ او د ﻛﯿﺴﻮ ﻮﻟ ﻪ ﻳﯥ د " اﻧ ﻮر" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﭙﺮه ﺷﻮې ،ﻋﺒﺪﷲ ﺑﺨﺘﺎﻧﻰ ﭼﯥ د ﻛﯿﺴﻮ
ھﯿﻨﺪاره ﻧﻮﻣﭕ ي ،ﻛﺒﺮى ﻣﻈﮫﺮي ﭼﯥ " ﺘﻮ ﭘﺖ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ده ،ﻣﺤﻤﺪ دﻳﻦ ژواك ﭼﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﭘﺮوﻧ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻳﯥ " د ﭘ
ﺑﺮ ﻨﺎ" ﻳﯥ ﺧﭙﺮه ﻛ ې ده ،ﻣﺤﻤﺪ اﺑﺮاھﯿﻢ ﻋﻄﺎﻳﻲ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮزاق ﭘﺎﻟﻮال ،دوﺳﺖ ﺷﯿﻨﻮارى ،ﺣﺒﯿﺐ ﷲ رﻓﯿﻊ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ
ﻣﻌﺮوﻓﻲ ،رازﻗﻲ ﻧ ﻳﻮال ،ﺣﺒﯿﺐ ﷲ زړه ﺳﻮاﻧﺪ ،ﻣﺤﺘﺎج ﻣﺘﻰ زى ،ظﺎھﺮ اﻓﻖ ،ﻣﺠﺎور اﺣﻤﺪ زﻳﺎر ،اﻣﯿﻦ اﻓﻐﺎﻧﭙﻮر او ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ ﭘﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ډ ﺮ ﻛﯥ ډﭔﺮ ﻛﺴﺎن ودرﭔﺪل او ﺧﻮږې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﻧﻮر .ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
وﻟﯿﻜﻠﯥ ﺧﻮ داﺳﯥ ﻛﺴﺎن ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻲ ﻳﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﺗﻪ وﻗﻒ ﻛ ې وي ډﭔﺮ ﻟ وو ،ﭘﻪ دې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻛﯥ ﻣﮫﺪي
ﺷﺎه ﻣﮫﺪي ﻳﻮ داﺳﯥ ﻟﯿﻜﻮال و ﭼﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻞ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﻣﺴﻠﻚ و ﺮ ﺎوه او ﭘﻪ ﻣﯿﻨﻪ ﻳﯥ دې ﻛﺎر ﺗﻪ اوږه ورﻛ ه ،ده
ﺎن ﻳﯥ ﻟﻮﻣ ﻧ ﭘﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﯥ اوږده او ﭘﺨﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ وﻛ ه او ﺧﭙﻠﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻳﯥ د ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﭘﻪ ﻟﻮر رواﻧﻪ ﻛ ه ،ﻧ
اﻓﺴﺎﻧﻮي ﺗﺠﺮﺑﻪ وه " ،د ﺑﻮډۍ ﺎل" او "ﭘﺖ" ﻳﯥ ورﭘﺴﯥ ﻮﻟ ﯥ وې ،ﭘﻪ "ﻻﻟﻪ ﻠﻮﻧﻪ" ﻛﯥ ﻳﯥ اﻓﺴﺎﻧﻮ ﻧﻮى رﻧګ ﻏﻮره ﻛ او
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻧﻮي رﻧ ﻮﻧﻪ او ﻏﻮر ﻨ ﻮﻧﻪ ﺘﻮ اﻓﺴﺎﻧﻪ د ﻧ ۍ ﭘﺮﻣﺨﺘﻠﻠﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﺗﻪ ورﺳﻮﻟﻪ اوﭘ ﺗﻮر داﻏﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﭘ
ﻠﻮﻧﻪ" وﻟﯿﻜﻞ، ﺘﻮ ﻧﻮ ﭘﯿﺎوړي ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻮﻧﻜﻲ ھﻢ راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮل ﻣﺎ ﺳ ﺮ ﻛﺮﻳﻢ " ﻮﻟ ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ د ﭘ ورﻛ ل .ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
ﺘﻨﯥ د ﺳﻤﻨﺪر ﺧﺎن ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﯿﺴﯥ وې ،ﺮخ د ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﻠﻚ ﻟﯿﻜﻠﯥ ﻛﯿﺴﯥ وې ،ﭼﺎر ﻞ د ھﻤﭕﺶ ﺧﻠﯿﻞ ،درﺷﮫﻮار د ﭘ
ﻋﺒﺪاﻟﺮؤف ﻧﻮﺷﮫﺮوي او ﻳﻮﺳﻒ ﻛﺎﻛﺎ ﺧﭕﻞ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﯿﺴﯥ وې ﭼﯥ ﻟﻮړ ﻓﻨﻲ ﻣﻌﯿﺎر ﻳﯥ ھﻢ درﻟﻮد " ،د ﻣﺤﻠﻮﻧﻮﺧﻮاﻛﯥ"،
"ﭘﺎ ﯥ ﭘﺎ ﯥ د طﺎھﺮ اﭘﺮﻳﺪي " ،ﺷﻨﺪي ﻞ " او " ﻣﻮرې ﺗﺸﺘﯥ" د اﺷﺮف ﺣﺴﯿﻦ اﺣﻤﺪ " ،ﻧﻮى ﺳﺤﺮ" د ﻣﺒﺎرك ﺳﻠﻄﺎﻧﻪ
ﺷﻤﯿﻢ " ،ھﯿﻨﺪاره " د زﻳﺘﻮن ﺑﺎﻧﻮ ،اﻧ ﺎزې د ارﺑﺎب رﺷﯿﺪ اﺣﻤﺪﺧﺎن " ،درس ﻋﻤﻞ" د ﻋﺒﺪﷲ ﺟﺎن اﺳﯿﺮ " ،د ﻛﺸﻤﯿﺮﻏﺎزي" د
ﺳﻌﺪﷲ ﺟﺎن ﺑﺮق " ،ﭘﻠﻮﺷﯥ" د ﻧﺎدرﺧﺎن ﺑﺰﻣﻲ " ،ﻛ ې ﻻرې" او " داﻏﻮﻧﻪ" د ﻞ اﻓﻀﻞ ﺧﺎن ،ﺑﻠﻮن" د ﻗﻤﺮاﻟﺰﻣﺎن ﻗﻤﺮ او ﻧﻮر
ﻮ ﻧﺎ ﺎﭘﻲ ﺘﻮ ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﭘﺎﻧ ﻪ ور زﻳﺎت ﺷﻮل .ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ د ١٣٥٧ﻛﺎل د ﺛﻮر ﺗﺮ ﺧﻮﻧ ۍ ﻛﻮدﺗﺎ وروﺳﺘﻪ د ﭘﭕ دﭘ
ﺑﺪﻟﻮن د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ ﻓﻨﻲ او ھﻨﺮي اړخ ﻧﺎوړه اﻏﭕﺰه وﻛ ه ﻟﻪ ﻳﻮې ﺧﻮا د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻓﻨﻲ ﻣﻼ د طﺒﻘﺎﺗﻲ ﻣﺒﺎرزې او
ﺳﻮﺳﯿﺎﻟﺴﺘﻲ ﻓﻠﺴﻔﯥ د درﻧﻮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻮ ﺑﺎر ور ﻛﻤﺰورى ﻛ او ﻟﻪ ﺑﻠﯥ ﺧﻮا د ﺟﮫﺎد ﭘﻪ ﺳﻨ ﺮ ﻛﯥ د ﺟﮫﺎدي ادب ﭘﻪ ﺗﺮڅ ﻛﯥ
ﺗﻪ ﺷﻮه ﺧﻮ ورو – ﺟﮫﺎدي ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺳﺘﺮ ﯥ وﻏ وﻟﯥ ﭼﯥ ﻣﻮﺿﻮع ﻻھﻨﺮي ﺷﻮې ﻧﻪ وه او ﺗﺸﻪ ﭘﻪ ﺷﻌﺎري ﺑﻨﻪ راﻣﻨ
ورو د ﻛﯿﺴﯥ ﻓﻨﻲ اړخ ھﻢ وده وﻛ ه ،ﻟﻪ دې ﻧﻮﻳﻮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻮ ﺳﺮه اﺷﻨﺎ ﺷﻮه او ﭘﻪ دې ﻟ ﻛﯥ ﻧﻮې ﻛﯿﺴﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﺷﻮې.
ادﺑﻲ راﺷﯥ درﺷﯥ او ﺘﻨﻮ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﺗﺮﻣﻨ ﻮر او ﻛﻮ ﯥ ﺗﻪ د اﻓﻐﺎﻧﻲ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﻟﻪ ﻣﮫﺎﺟﺮت ﺳﺮه د ﻟﺮو او ﺑﺮو ﭘ ﻟﻪ ﺑﻠﯥ ﺧﻮا ﭘﭕ
ادﺑﻲ ﺗﺒﺎدﻟﯥ ھﻢ ﭘﯿﻞ ﺷﻮې ﭼﯥ دې ھﻢ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ وده او د ﻧﻮﻳﻮ ﺗﺠﺮﺑﻮ ﭘﻪ راﻣﻨ ﺘﻪ ﻛﻮﻟﻮ اﻏﭕﺰ وﻛ .ﭘﻪ ھﻤﺪې
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ اﻧﺘﻘﺎدي ﻏﻮﻧ و ﭼﯥ د ادﺑﻲ ﻮﻟﻨﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا ﺟﻮړﭔﺪې او ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ھﻢ ﺗﺮ ﭕ ﻧﯥ او ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﻪ ﻟﺮه او ﺑﺮه ﭘ
ﻪ وﻧ ه واﺧﯿﺴﺘﻪ او د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ او ﻓﻨﻲ ﺘﻮ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﻓﻨﻲ وده ﻛﯥ ﯿﺮﻧﯥ ﻻﻧﺪې ﻧﯿﻮﻟﯥ د ﭘ
ﺟﻮړ ﺖ ﻧﻮې ﺗﺠﺮﺑﯥ وﺷﻮې " ،ﻋﻼﻣﺘﻲ ﻛﯿﺴﯥ" راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺧﻮﻧﺪ او رﻧګ ﻛﯥ ﺑﺪﻟﻮﻧﻮﻧﻪ راﻏﻠﻞ .ﭘﻪ
ﺘﻮ ادب ﻛﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﺳﻞ ﻛﻠﻦ ﻣﺰل د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺳﻠﮫﺎوو ﻟﯿﻜﻮال وروزل ،ﭘﻪ زرھﺎوو ﻟﻨ ې دې ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﻪ ﭘ
ﻛﯿﺴﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﺷﻮې او د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺳﻠﮫﺎوو ﺎﻧ ې ﻮﻟ ﯥ راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او د ﻓﻦ او ﻣﻮﺿﻮع ﻟﻪ اړﺧﻪ ھﻢ ﭘﻪ دې
ﻮدﻧﯥ وړدي ،راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې ﯥ ﻣﻌﯿﺎري ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﻟﻪ ﻧ ﻳﻮاﻟﻮ ﻛﯿﺴﻮ ﺳﺮه د ﭘﺮﺗﻠﻨﯥ او د ھﻐﻮى ﺗﺮ ﻨګ د اﻳ ﻛﯥ ﻣﻨ
ﻮدﻟﻮ ﻟﻪ ﻮد او د ﻧﻮﻳﻮ ﭼ ﻜﻮ ﭘﺨﻮ او ﻣﻌﯿﺎري ﺎﻣﻮﻧﻮ د اﭔ ﺘﻮ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ د ﻳﻮوﻳﺸﺘﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ درﺷﻞ ﭘﻮخ ﭘﻞ ﻛﭕ او ﭘ
ﺘﻨﻲ ﻗﻠﻢ ﺎﻣﻮﻧﻪ ﺷﻤﭕﺮي. ﭘﺎره ﻣﺦ ﭘﻪ وړاﻧﺪې ﻣﺰل ﻛﻮي ﭼﯥ زﻣﻮږ د ادﺑﻲ ژوﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻮړوي او ﭘﻪ دې ﻻره ﻛﯥ زﻣﻮږ د ﭘ
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Sun 16 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۵:١۶ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﺣﺒﯿﺐ ﷲ رﻓﯿﻊ
ﯥ ﻳﯥ ﻟﻪ ﻛﻮﻣﯥ ور ﯥ ﭼﯥ اﻧﺴﺎن ژوﻧﺪ ﭘﯿﻞ ﻛ ى ﻟﻪ ھﻤﺎﻏﯥ ور ﯥ ﻧﻪ ﻳﯥ ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺟﻮړې ﻛ ې او د ژوﻧﺪ ﺟﺎﻟﺒﯥ ﭘﭕ
ﺗﻪ راﺗګ وروﺳﺘﻪ د اﻧﺴﺎن ﻟﻪ ژوﻧﺪ ﺳﺮه ﺗ ﻟﯥ داﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﻪ د ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﻟﻪ ﻳﻮه ﻧﻪ ﺑﻞ ﺗﻪ ﻟﭕ دوﻟﯥ دي؛ د ﻟﯿﻚ ﺗﺮﻣﻨ
ﻧﺎ ﻪ ﺑ ﻪ ﺧﻮﻧﺪي ﺷﻮې او راﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮې دي.
ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﯥ د ﺑﺸﺮ ډﭔﺮې زړې ﻛﯿﺴﯥ دي ﭼﯥ د دوى زاړه اﻧﺪوﻧﻪ ،ﺗﺤﻠﯿﻠﻮﻧﻪ او ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯿﺮۍ ﻣﻮږ ﺗﻪ رارﺳﻮي او د
ﺑﺸﺮي راﺷﻮ درﺷﻮ زړې ﻻرې را ﯿﻲ ﭼﯥ اوس ھﻢ د ﻧ ۍ ﭘﻪ زﻳﺎﺗﻮ ﻣﻠﺘﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﺧﻮﻧﺪي دي.
ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﺎ اﻓﺴﺎﻧﯥ ﻓﻜﺮ ھﻢ ﻟﻪ ھﻤﺪې ﻛﯿﺴﻮ ﻧﻪ رازﭔ ﻳﺪﻟﻲ او د ھﻤﺪې ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﻮ ﭘﺮ ﻣﺨﺘﻠﻠﯥ ﺑ ﻪ ده. د ﻧﻨﻨ
ﻛﯥ دود ﺷﻮه او ھﻤﮫﻠﺘﻪ د دې ﻛﯿﺴﯥ ھﻨﺮي او ادﺑﻲ ادا ﻪ و ﺎﻛﻠﻪ ﺷﻮه او ﻓﻨﻲ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ ﻟﻮﻣ ى ﭘﻪ ﻟﻮﻳﺪﻳ ھﻮ! ﻧﻨﻨ
ﻛﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻧﻪ وه ،ﺑﻠﻜﯥ ﭘﻪ ﺷﺮق ﻛﯥ ھﻢ ﻛﯿﺴﻪ ډﭔﺮه زړه او ﭼﻮﻛﺎټ ورﺗﻪ ﺟﻮړ ﺷﻮ .ﺧﻮد دې ﻣﻌﻨﯩﺪا ﻧﻪ ده ﭼﯥ ﭘﻪ ﺧﺘﯿ
ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ وه ،ﭘﻨﭽﺎﺗﻨﺘﺮا ﻳﺎ ﭘﻨﭽﺎﻛﯿﺎﻧﻪ ﭼﯥ د آرﻳﺎﻳﻲ ﻛﯿﺴﻮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ده ﺗﺮ دوو زرو ﻛﻠﻮﻧﻮ زﻳﺎت ﻋﻤﺮ ﻟﺮي ،ﭘﻪ دې ﻣﻮده ﻛﯥ ﻳﯥ د
ﺘﻮ ژﺑﺎړه ﻳﯥ ھﻢ درې ﺳﻮه ﻛﺎﻟﻪ ﻋﻤﺮ ﻟﺮي ﭼﯥ ﭘ ژﺑﺎړو ﻟﻪ ﻻرې ﺗﺮ ﺷﺮق او ﻏﺮﺑﻪ ﭘﻮرې ﻮﻟﻪ دﻧﯿﺎ ﺗﺴﺨﯿﺮﻛ ې ده او ﻟﻮﻣ ﻧ
اﻓﻀﻞ ﺧﺎن ﺧ ﻚ ﭘﻪ ١٢٢٨ھـ ق ﻛﺎل ﻛ ې او ﺑﯿﺎ ﻳﯥ ﻧﻮرې درې ﺗﺮﺟﻤﯥ ھﻢ ﺷﻮې دي.
ﻮر د اﺧﻮﻧﺪ اﺣﻤﺪ د ﻟﻨ ۍ د اﺧﻮﻧﺪ ﺘﻮ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻲ ادب ﻛﯥ ھﻢ ﻟﻪ ﻟﺴﻤﯥ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ راﭘﻪ دﭔﺨﻮا ﻛﯿﺴﯥ ﻟﺮو او د ﭘﭕ دﭘ
اﺣﻤﺪ) ﭼﯥ ﭘﻪ ﻳﻮوﻟﺴﻤﻪ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ ﻛﯥ ﻳﯥ ژوﻧﺪ ﻛﺎوه( ﻟﻨ ې ﻣﻨﺜﻮرې ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ درې درې ﻧﯿﻢ ﺳﻮه ﻛﺎﻟﻪ ﭘﺨﻮا ﻟﯿﻜﻠﯥ
ﭘﻪ ﻛﯥ ﺷﺘﻪ ﭼﯥ ﻧﻨﻨ ﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺮې ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ اوډﭔﺮې ھﻐﻪ ﺑﺎرﻳﻜ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﭘﻪ ﭼﻮﻛﺎټ ﻛﯥ ﺷﻮې د ﻧﻨﻨ
ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻳﯥ ﻟﻪ ﻣﻮږ ﺨﻪ ﻏﻮاړي؛ د ده د " ورك زوى ﻨ ﻪ ﭘﯿﺪا ﺷﻮ ؟ " ﻛﯿﺴﻪ ﭼﯥ د ﻳﻮﺳﻒ "ع" د ﻛﯿﺴﯥ ﻳﻮه ﺑﺮﺧﻪ
ﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ده ﭼﯥ ﻣﺎ ﭘﻪ ١٣۶۴ﻟﻤﺮﻳﺰ ﻛﺎل ﭘﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑ ﻪ ﺧﭙﺮه ﻛ ې ده. ده ،د داﺳﯥ ﻛﯿﺴﻮ ﻳﻮه ډﭔﺮه
ﺗﻪ ﻛ ې او ﭘﺮ دې ﺳﺮﺑﭕﺮه زﻣﻮږ زﻳﺎﺗﯥ اوﻟﺴﻲ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮري ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﻣﻮږ ﻳﯥ ﻣﻠﻲ ﻛﯿﺴﯥ ﺑﻮﻟﻮ ھﻤﺪﻟﺘﻪ زﻣﻮږ ﺧﻠﻜﻮ راﻣﻨ
ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ زﻳﺎﺗﯥ ﻣﻨﻞ ﺷﻮې ﺘﻨﻲ ﻛﻠﺘﻮر زﭔ ﻧﺪه دي ،دا ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺎﻧ ى ﻓﻨﻲ ﺟﻮړ ﺖ ﻟﺮي ﭼﯥ د ﻧﻨﻨ دﭘ
ﭘﻪ ﻛﯥ ﺷﺘﻪ. ﺑﺎرﻳﻜ
ﺗﻪ ﺷﻮې ،ﭘﻪ ﻮ او ﭘﯿﺮوۍ راﻣﻨ ﺑﯿﺎ ھﻢ ھﻐﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﭼﯥ ﻣﻮږ ﻳﯥ ﻧﻦ "ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ" ﺑﻮﻟﻮ او د ﻏﺮب د ﺷﺎرټ ﺳ ﻮري ﭘﻪ ﭘﭕ
ﺘﻮ ﻛﯥ د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ د ﭘﯿﻞ ﻣﺤﺼﻮل ده .ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻛﻪ ﭘﻪ ﻠﯿﺪﻟﯥ او ﭘﻪ ﭘ ﻏﺮب ﻛﯥ ﻟﻪ ﻧﻮﻟﺴﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﺨﻪ راﻧ
ﺘﻮ د ﻟﻮى ﻟﯿﻜﻮال راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻲ ﻛﺮه ﺘﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ "ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ" ﻛﯥ د ﭘ ﻛﯥ ھﺮ ﻮﻣﺮه ﻠﻚ او ﺑﻠﻚ درﻟﻮد ﺧﻮ ﭘ ﻟﻮﻳﺪﻳ
راﻏﻠﻪ او د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ ﻟﻮﻣ ۍ ﻟﺴﯿﺰه ﻛﯥ ﻳﯥ د ﻛﯿﺴﯥ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪاﻧﻮ ﺗﻪ ﭘ وﻧﻰ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ ﻟﺮې ﻛ ؛ دا ﻛﯿﺴﻪ ﻛﻪ ھﺮ
ﭕﺪﻟﻪ او ھﻐﻪ د اروا ﺎد اﻟﻔﺖ ﺧﺒﺮه " : ﻜﻼ ﻟﻪ ﻟﯿﺮې ﭘﻪ ﻛﯥ ﺑﺮﭔ ﺘﻨﻲ ﻮﻣﺮه ﭘﻪ زړو ﺟﺎﻣﻮ او ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ ﻛﯥ وه ﺧﻮ ﭘ
ﺘﻮ د دوھﻤﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻟﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺮه وزﭔ ﻳﺪه ،دا " ھﻢ د ﭘ ﭘﻪ زړو ﺟﺎﻣﻮ ﻛﯥ ﻣﺎ وﻟﯿﺪه ﺣﻮره" " .ﻛﻮﻧ ه ﻧﺠﻠ
ﭘﻪ ﻛﯥ وې او ﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﺧﻮﺑ ﻛﯿﺴﻪ ھﻢ د ﻧﺎوړو او ﻛﺮﻏﭕ ﻧﻮ دودوﻧﻮ ﭘﻪ ﻛ ۍ ﻛﯥ را ﭕﺮه وه ﺧﻮ د ﻓﻦ ﻟﻪ ﻧﻈﺮه د ﻳﻮې
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻟﻪ ډﭔﺮو ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﻛﺮه وزﭔ ﻳﺪه او د ﻛﺘﺎﺑﻮﻧﻮ، ﺘﻮ ﻛﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ دود ﺷﻮه او د ﻟﺮې او ﺑﺮې ﭘ ﺗﺮ دې راوروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﭘ
ﭙﻮ ھﻢ ﺳﭙﺮه او ﺧﻮره ﺷﻮه. ﻣﺠﻠﻮ ،ﺟﺮﻳﺪو او ور ﭙﺎ ﻮ ﻏﭕ ې ﻳﯥ ډﻛﯥ ﻛ ې او ﺑﯿﺎ د راډﻳﻮ او ﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻮ ﭘﺮ
د ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﯥ ﭘﻪ زوﻛ ه ﻛﯥ اﺧﺘﻼف دى ،ډﭔﺮ ﻟﯿﻜﻮال ﻋﻘﯿﺪه ﻟﺮي ﭼﯥ دا ﻛﯿﺴﻪ ﭘﻪ ١٩١٨ﻛﺎل ﻟﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺮه ھﻐﻪ
" ﻳﻮ ﻛﺎل ﭘﺨﻮا د ﻣﺸﺮې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻟﻪ ده ﻛﺮه ﺳﺘﺮ ﯥ ﭘﺮاﻧﯿﺴﺘﯥ وې او دا ﻛﯿﺴﯥ وﺧﺖ وزﭔ ﻳﺪه ﭼﯥ " ﻛﻮﻧ ې ﻧﺠﻠ
ﺗﻪ ﻛ ې ﭼﯥ ﻣﻨﺸﻲ ﭘﺮﻳﻢ ﭼﻨﺪ د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ د دوھﻤﯥ ﻟﺴﯿﺰې ﭘﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ د ھﻐﯥ د ﻧﮫﻀﺖ ﺗﺮ اﻏﭕﺰ ﻻﻧﺪې راﻣﻨ
ﭘﯿﻞ ﻛﯥ ﭘﻪ ﺳﺮﺣﺪ ﻛﯥ د اردو اﻓﺴﺎﻧﯥ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻮ ﺳﺮه ﭘﯿﻞ ﻛ ې ؤ.
د اروا ﺎد ﺳﯿﺪ ﺗﻘﻮﻳﻢ اﻟﺤﻖ ﻛﺎﻛﺎ ﺧﭕﻞ د ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﻮ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ دا ﻛﯿﺴﻪ د ١٩٠٨ﻛﺎل ده" :راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻲ ﻧﻪ ﺻﺮف ﻧﺎول ﻟﯿﻜﻞ
ﺷﺮوع ﻛ ل ﺑﻠﻜﯥ د ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﯥ )١٣٢۶ھـ ق ١٩٠٨ /ع( ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻳﯥ د اﻓﺴﺎﻧﻮ اﺑﺘﺪا ھﻢ وﻛ ه" او ھﻢ ﻧﻮﻣﻮړي ﻣﺤﻘﻖ
ﺘﻮ آﺛﺎرو ﭘﻪ ﻛﺮوﻧﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻛﯥ دا ﻛﯿﺴﻪ د ١٩٠٨ﻛﺎل ﭘﻪ ﭼﺎﭘﻲ آﺛﺎرو ﻛﯥ داﺳﯥ راوړې ده١٣٢۶" " :ھـ ق ﺧﭙﻞ د ﭘ
ﻧﻌﺖ ﻋﺒﺪاﻟﺤﻜﯿﻢ ،ﭼﺎردروﭔﺶ ﻧﻌﻤﺖ ﷲ ،ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ راﺣﺖ زاﺧﯿﻠﻰ، ١٩٠٨ /ع اﺳﺮاراﻟﻌﺎرﻓﯿﻦ ﺷﯿﺮ ﻣﺤﻤﺪ ھﻮﺗﻚ ،ﻠﺒ
دﻳﻮان اﺣﻤﺪ ﻛﻼﭼﻲ".
د اروا ﺎد ﺗﻘﻮﻳﻢ اﻟﺤﻖ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻟﻪ ﻟﯿﺪﻧﯥ ﺳﺮه اړه ﻟﺮي او ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻛﯥ راوړي آﺛﺎر ﻳﯥ ﺟﻨﺴﺎً ﻟﯿﺪﻟﻲ ﻧﻮ ﻜﻪ ﺑﺎوري
ﺘﻮ ﻟ ﺪې ﻛﯿﺴﯥ د ﭘﺮﻳﻢ ﭼﻨﺪ ﻲ ﭼﯥ ﺷﻠﯿﺪﻟﯥ ﭘﻨﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﭼﺎﭘﻲ ﺑ ﻪ ﻟﯿﺪﻟﯥ وي او ﭼﯥ دا راواﻳﺖ وﻣﻨﻮ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ د ﭘ ﺑﺮﭔ
د اردو ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺗﻌﻘﯿﺐ او ﭘﯿﺮوۍ ﻧﻪ دي راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او ﺗﺮ ھﻐﯥ وړاﻧﺪې ﻳﯥ ﺳﺘﺮ ﯥ ﻏ وﻟﯥ دي.
ﺘﻮ ھﻐﻪ ﭘﯿﺎوړى ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ د ﭘ ﺘﻮ ادب ﻛﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ اروا ﺎد اﺳﺘﺎد راﺣﺖ ﭘﯿﻞ ﻛ ه او دى ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ ﭘﻪ ھﺮ ﺣﺎل ﭘﻪ ﭘ
ﺘﻮ د زاړه او ﻧﻮي ادب د زﻧ ﯿﺮوﻧﻮ د وﺻﻞ او ﻛﻮﺷﯿﺮ ﻛ ۍ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻻس ﻛﯥ دي. ﻟﯿﻜﻮال دى ﭼﯥ د ﭘ
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﻧﺸﺮ ﺗﺮ دې راوروﺳﺘﻪ د اﺑﻮاﻟﻤﻌﺎﻧﻲ آزاد ﭘﻪ " اﻓﻐﺎن" ﻧﻮﻣﻲ ﻣﺠﻠﻪ ﻛﯥ ﺗﺮ ١٩٢۶ﻛﺎل را وروﺳﺘﻪ ﻧﻮرې ﭘ
ﺷﻮې ﭼﯥ ﻳﻮه " د ﻳﻮه ﻣ ي ﭘﯿﻐﺎم" ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې د ده ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻗﻠﻢ ﻟﯿﻜﻞ ﺷﻮې وه او ﺑﻠﻪ " د ﻧﻮاب ﺻﯿﺐ اﺷﻨﺎﻳﻲ" ﺗﺮ
ﻠﯥ وه. ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې وه ﭼﯥ ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﺎن د ﺑﺪرﺷﻮ ﻛ
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻳﺎ اوﺳﻨﻲ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ ھﻢ د ﻧﻮرو ډﭔﺮو ﻧﻮ ﺘﻮﻧﻮ او ادﺑﻲ ﭘﻨ ﻮﻧﻮ ﺗﺮ ﻨګ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﯿﻞ ھﻢ ﻟﻮى ﭘﻪ ﺑﺮه ﭘ
ﻛﯥ ﻳﯥ " د ﺳﺮو زرو ﯿﻨﺪ ) ﺗﻮپ( " ﺗﺮ اﺳﺘﺎد ﻋﻼﻣﻪ ﺣﺒﯿﺒﻲ ﻛ ى او د ١٣١٢ﻟﻤﺮﻳﺰ)١٩٣٣ع( ﻛﺎل د طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﭘﻪ ﻛﺎﻟﻨ
ﯥ او ﺮﻛﻮﻧﻪ ﭘﻜﯥ وو ،د ١٣١۵ﻟﻤﺮﻳﺰ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې ﻳﯥ ﻳﻮه داﺳﺘﺎﻧﻲ طﺮﺣﻪ ﻧﺸﺮ ﻛ ه ﭼﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻧﺨ
ﺘﻨﻪ" ﺗﺮ ﺳﺮﻟﯿﻚ ﻻﻧﺪې ﻳﻮه ﭘ ﻪ ﻛﯥ ﻟﻮى اﺳﺘﺎد ﭘﻮھﺎﻧﺪ ﺣﺒﯿﺒﻲ د " ﺗﻮرﻳﺎﻟ )١٩٣۶ع( ﻛﺎل د طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﭘﻪ ﻟﻮﻣ ۍ
ﯥ ﺣﻤﺎﺳﻲ ﻛﯿﺴﻪ ﺧﭙﺮه ﻛ ه ﭼﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﻮه ﺑﺸﭙ ه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﺑﻠﻼى ﺷﻮ .ﺗﺮ دې وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ طﻠﻮع اﻓﻐﺎن ﻛﯥ
ﻟﯿﻜﻠﯥ او ژﺑﺎړﻟﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻧﺸﺮ ﺷﻮې او ﻧﻮرو ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻮ ﻻس ﭘﻮرې ﻛ ﺧﻮ زﻳﺎﺗﻮ ﻳﯥ ﻧﻮر
ﻣﺼﺮوﻓﯿﺘﻮﻧﻪ درﻟﻮدل او ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺿﻤﻨﻲ ﺗﻮ ﻪ ﻟﯿﻜﻠﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ دې ﻟ ﻛﯥ د اروا ﺎد اﺳﺘﺎد ﻞ ﭘﺎﭼﺎ اﻟﻔﺖ ،ﺳﺮاج
اﻟﺪﻳﻦ ﺳﻌﯿﺪ ،ﻋﺒﺪاﻟﻘﺪوس ﭘﺮھﭕﺰ ،ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺮﻳﻒ ﺣﺒﯿﺒﻲ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﯿﻢ ھﺎﺗﻒ ،ﻏﻼم ﻣﺤﻰ اﻟﺪﻳﻦ زرﻣﻠﻮال ،ﻧﻨګ
ﻳﻮﺳﻔﺰي ،اﻣﺎن ﷲ ﺳﭕﻼب ،ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﻳﻖ روھﻲ ،ﻧﺼﺮﷲ ﺣﺎﻓﻆ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻳﻮﺳﻒ ﺳﺎﭘﻲ او ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻧﻮرو ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻧﻮﻣﻮﻧﻪ
اﺧﯿﺴﺘﻼى ﺷﻮ.
ﺗﺮ ١٣٣٠ﻟﻤﺮﻳﺰ) ١٩۵١ع( ﻛﺎل راوروﺳﺘﻪ ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﺗﻪ ﺎﻧ ې ﭘﺎﻣﻠﺮﻧﻪ وﺷﻮه او داﺳﯥ ﻛﺴﺎن
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺎر وﻛ ،دﻏﻪ ﻛﺴﺎن ﺗﺮ ډﭔﺮه ﺣﺪه د ﻧ ۍ ﻟﻪ ﻧﻮﻳﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺳﺮه اﺷﻨﺎ وو او راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮل ﭼﯥ ﭘ
ﻼى ﺷﻮ او ﭘﻪ دې ﺑﺮﺧﻪ ﻛﯥ دﻏﻪ داﺳﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﭼﯥ زﻣﻮږ ﭘﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻧﻮې ﺗﺠﺮﺑﯥ
ﻟﯿﻜﻮال د ﻳﺎدوﻧﯥ وړ دي :ﺣﺒﯿﺐ ﷲ ﺗ ى ،ﻣﯿﺮاﺟﺎن ﺳﯿﺎل ،ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮه ﻛﻰ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮؤف ﻗﺘﯿﻞ ،ﺳﻌﺪاﻟﺪﻳﻦ ﺷﭙﻮن ،ﻏﻮث
ﺧﯿﺒﺮى ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﺷﻔﯿﻖ او ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻧﻮر.
ﭘﻪ دې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻛﯥ د اروا ﺎد ﺣﺒﯿﺐ ﷲ ﺗ ي ﻳﻮه ﻛﯿﺴﻪ د " ﺟ ورﺑﻞ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ده ﭼﯥ ﻛﻠﯿﻮاﻟﻲ ژوﻧﺪ اﻧ ﻮروي ،د ﻣﯿﺮاﺟﺎن
ﺘﻨﻮ ژوﻧﺪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻏﭕ ه ﻛﯥ راﻧﻐﺎړي ،د ﺘﻮﻧﺨﻮا اﻓﺴﺎﻧﯥ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﭙﺮې ﺷﻮې ﭼﯥ د ﭘ ﺳﯿﺎل ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ " د ﭘ
ﯿﻲ ،د ﺳﻌﺪاﻟﺪﻳﻦ ﺷﭙﻮن ﻛﯿﺴﯥ ﻟﻜﻪ د ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪ ﺗﺮه ﻛﻲ ﻛﯿﺴﯥ د ﻧ ﻳﻮال ﻛﻤﻮﻧﯿﺰم د ﻣﻔﻜﻮرې ﭘﻪ ﭘﯿﺮوۍ طﺒﻘﺎﺗﻲ ژوﻧﺪ
ﻮ او ﻛﺮﻛ ﺮوﻧﻮ ﻧﻮﻳﯥ زاوﻳﻪ ﻟﺮي ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﺷﻔﯿﻖ ﻠﻮر ﻛﯿﺴﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ ﭼﯥ ﻋﺰﻳﺰ ﺧﺎن ﻛ ﻮړه او د ﺳﻤ ﯥ ﻳﺎران د ﭘﭕ
د ﻋﺒﻘﺮﻳﺎن ﭘﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻛﯥ ﻟﻪ دري ﻛﯿﺴﻮ ﺳﺮه ﻳﻮ ﺎى راﻏﻠﯥ ﺧﻮږ ﻧﺜﺮ او ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺟﻮړ ﺖ ﻟﺮي او ورﺳﺮه د
ﺘﻨﻲ ژوﻧﺪ اﻧ ﻮروي د ﻏﻮث ﺧﯿﺒﺮي ه ده؛ د ﻗﺘﯿﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ " ارﻣﺎن" ﻛﯥ راﻏﻠﯥ ﭘ طﻨﺰ ﻣﺎﻟ ﻪ ﭘﺮې
ﯥ ھﻨﺮي ﻛﻮي ﭼﯥ د " ھﻐﻪ وژړل" ﭘﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻛﯥ راﻏﻠﯥ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻏﭕ ه ﻛﯥ راﻧﻐﺎړي او ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﭕ
دي.
ﺗﻪ ﺷﻮل ﻟﻜﻪ :ﺳﯿﺪاﺣﺴﺎن ﷲ ھﭕﺮ ﺖ )1961 / ١٣۴٠ع( ﭘﻪ ﻟﺴﯿﺰه ﻛﯥ ھﻢ ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻮﻧﻜﻲ راﻣﻨ د ﻠﻮﭔ
ﭼﯥ ﺗﺮ ﻮﻟﻮ زﻳﺎﺗﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ او د ﻛﯿﺴﻮ ﻮﻟ ﻪ ﻳﯥ د " اﻧ ﻮر" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﭙﺮه ﺷﻮې ،ﻋﺒﺪﷲ ﺑﺨﺘﺎﻧﻰ ﭼﯥ د ﻛﯿﺴﻮ
ھﯿﻨﺪاره ﻧﻮﻣﭕ ي ،ﻛﺒﺮى ﻣﻈﮫﺮي ﭼﯥ " ﺘﻮ ﭘﺖ" ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ده ،ﻣﺤﻤﺪ دﻳﻦ ژواك ﭼﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ﭘﺮوﻧ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻳﯥ " د ﭘ
ﺑﺮ ﻨﺎ" ﻳﯥ ﺧﭙﺮه ﻛ ې ده ،ﻣﺤﻤﺪ اﺑﺮاھﯿﻢ ﻋﻄﺎﻳﻲ ،ﻋﺒﺪاﻟﺮزاق ﭘﺎﻟﻮال ،دوﺳﺖ ﺷﯿﻨﻮارى ،ﺣﺒﯿﺐ ﷲ رﻓﯿﻊ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﻰ
ﻣﻌﺮوﻓﻲ ،رازﻗﻲ ﻧ ﻳﻮال ،ﺣﺒﯿﺐ ﷲ زړه ﺳﻮاﻧﺪ ،ﻣﺤﺘﺎج ﻣﺘﻰ زى ،ظﺎھﺮ اﻓﻖ ،ﻣﺠﺎور اﺣﻤﺪ زﻳﺎر ،اﻣﯿﻦ اﻓﻐﺎﻧﭙﻮر او ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ
ﻧﻮر.
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ ﭘﻪ راﺣﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ډ ﺮ ﻛﯥ ډﭔﺮ ﻛﺴﺎن ودرﭔﺪل او ﺧﻮږې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
ﺧﻮ داﺳﯥ ﻛﺴﺎن ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻲ ﻳﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﯥ ﺗﻪ وﻗﻒ ﻛ ې وي ډﭔﺮ ﻟ وو ،ﭘﻪ دې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻛﯥ ﻣﮫﺪي ﺷﺎه ﻣﮫﺪي
ﻳﻮ داﺳﯥ ﻟﯿﻜﻮال و ﭼﯥ ﻟﻨ ه ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻞ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﻣﺴﻠﻚ و ﺮ ﺎوه او ﭘﻪ ﻣﯿﻨﻪ ﻳﯥ دې ﻛﺎر ﺗﻪ اوږه ورﻛ ه ،ده ﭘﻪ ﻛﯿﺴﻪ
اﻓﺴﺎﻧﻮي ﺎن ﻳﯥ ﻟﻮﻣ ﻧ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﯥ اوږده او ﭘﺨﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ وﻛ ه او ﺧﭙﻠﻪ ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻳﯥ د ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﭘﻪ ﻟﻮر رواﻧﻪ ﻛ ه ،ﻧ
ﺗﺠﺮﺑﻪ وه " ،د ﺑﻮډۍ ﺎل" او "ﭘﺖ" ﻳﯥ ورﭘﺴﯥ ﻮﻟ ﯥ وې ،ﭘﻪ "ﻻﻟﻪ ﻠﻮﻧﻪ" ﻛﯥ ﻳﯥ اﻓﺴﺎﻧﻮ ﻧﻮى رﻧګ ﻏﻮره ﻛ او ﺗﻮر داﻏﻮﻧﻪ
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻧﻮي رﻧ ﻮﻧﻪ او ﻏﻮر ﻨ ﻮﻧﻪ ورﻛ ل. ﺘﻮ اﻓﺴﺎﻧﻪ د ﻧ ۍ ﭘﺮﻣﺨﺘﻠﻠﯥ ﻛﯿﺴﯥ ﺗﻪ ورﺳﻮﻟﻪ اوﭘ ﻳﯥ ﭘ
ﺘﻨﯥ ﻠﻮﻧﻪ" وﻟﯿﻜﻞ ،ﭘ ﺘﻮ ﻧﻮ ﭘﯿﺎوړي ﻛﯿﺴﻪ ﻟﯿﻜﻮﻧﻜﻲ ھﻢ راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮل ﻣﺎ ﺳ ﺮ ﻛﺮﻳﻢ " ﻮﻟ ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ د ﭘ ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
د ﺳﻤﻨﺪر ﺧﺎن ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﯿﺴﯥ وې ،ﺮخ د ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﻠﻚ ﻟﯿﻜﻠﯥ ﻛﯿﺴﯥ وې ،ﭼﺎر ﻞ د ھﻤﭕﺶ ﺧﻠﯿﻞ ،درﺷﮫﻮار د
ﻋﺒﺪاﻟﺮؤف ﻧﻮﺷﮫﺮوي او ﻳﻮﺳﻒ ﻛﺎﻛﺎ ﺧﭕﻞ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﯿﺴﯥ وې ﭼﯥ ﻟﻮړ ﻓﻨﻲ ﻣﻌﯿﺎر ﻳﯥ ھﻢ درﻟﻮد " ،د ﻣﺤﻠﻮﻧﻮﺧﻮاﻛﯥ"،
"ﭘﺎ ﯥ ﭘﺎ ﯥ د طﺎھﺮ اﭘﺮﻳﺪي " ،ﺷﻨﺪي ﻞ " او " ﻣﻮرې ﺗﺸﺘﯥ" د اﺷﺮف ﺣﺴﯿﻦ اﺣﻤﺪ " ،ﻧﻮى ﺳﺤﺮ" د ﻣﺒﺎرك ﺳﻠﻄﺎﻧﻪ
ﺷﻤﯿﻢ " ،ھﯿﻨﺪاره " د زﻳﺘﻮن ﺑﺎﻧﻮ ،اﻧ ﺎزې د ارﺑﺎب رﺷﯿﺪ اﺣﻤﺪﺧﺎن " ،درس ﻋﻤﻞ" د ﻋﺒﺪﷲ ﺟﺎن اﺳﯿﺮ " ،د ﻛﺸﻤﯿﺮﻏﺎزي" د
ﺳﻌﺪﷲ ﺟﺎن ﺑﺮق " ،ﭘﻠﻮﺷﯥ" د ﻧﺎدرﺧﺎن ﺑﺰﻣﻲ " ،ﻛ ې ﻻرې" او " داﻏﻮﻧﻪ" د ﻞ اﻓﻀﻞ ﺧﺎن ،ﺑﻠﻮن" د ﻗﻤﺮاﻟﺰﻣﺎن ﻗﻤﺮ او ﻧﻮر
ﺘﻮ ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﭘﺎﻧ ﻪ ور زﻳﺎت ﺷﻮل. دﭘ
ﻮ ﻧﺎ ﺎﭘﻲ ﺑﺪﻟﻮن د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ ﻓﻨﻲ او ھﻨﺮي اړخ ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ د ١٣۵٧ﻛﺎل د ﺛﻮر ﺗﺮ ﺧﻮﻧ ۍ ﻛﻮدﺗﺎ وروﺳﺘﻪ د ﭘﭕ
ﻧﺎوړه اﻏﭕﺰه وﻛ ه ﻟﻪ ﻳﻮې ﺧﻮا د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻓﻨﻲ ﻣﻼ د طﺒﻘﺎﺗﻲ ﻣﺒﺎرزې او ﺳﻮﺳﯿﺎﻟﺴﺘﻲ ﻓﻠﺴﻔﯥ د درﻧﻮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻮ ﺑﺎر
ور ﻛﻤﺰورى ﻛ او ﻟﻪ ﺑﻠﯥ ﺧﻮا د ﺟﮫﺎد ﭘﻪ ﺳﻨ ﺮ ﻛﯥ د ﺟﮫﺎدي ادب ﭘﻪ ﺗﺮڅ ﻛﯥ ﺟﮫﺎدي ﻛﯿﺴﯥ ھﻢ ﺳﺘﺮ ﯥ وﻏ وﻟﯥ ﭼﯥ
ﺗﻪ ﺷﻮه ﺧﻮ ورو – ورو د ﻛﯿﺴﯥ ﻓﻨﻲ اړخ ھﻢ وده وﻛ ه ،ﻟﻪ دې ﻣﻮﺿﻮع ﻻھﻨﺮي ﺷﻮې ﻧﻪ وه او ﺗﺸﻪ ﭘﻪ ﺷﻌﺎري ﺑﻨﻪ راﻣﻨ
ﻧﻮﻳﻮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻮ ﺳﺮه اﺷﻨﺎ ﺷﻮه او ﭘﻪ دې ﻟ ﻛﯥ ﻧﻮې ﻛﯿﺴﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﺷﻮې.
ادﺑﻲ راﺷﯥ درﺷﯥ ﺘﻨﻮ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﺗﺮﻣﻨ ﻮر او ﻛﻮ ﯥ ﺗﻪ د اﻓﻐﺎﻧﻲ ﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ ﻟﻪ ﻣﮫﺎﺟﺮت ﺳﺮه د ﻟﺮو او ﺑﺮو ﭘ ﻟﻪ ﺑﻠﯥ ﺧﻮا ﭘﭕ
او ادﺑﻲ ﺗﺒﺎدﻟﯥ ھﻢ ﭘﯿﻞ ﺷﻮې ﭼﯥ دې ھﻢ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ وده او د ﻧﻮﻳﻮ ﺗﺠﺮﺑﻮ ﭘﻪ راﻣﻨ ﺘﻪ ﻛﻮﻟﻮ اﻏﭕﺰ وﻛ .
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻛﯥ اﻧﺘﻘﺎدي ﻏﻮﻧ و ﭼﯥ د ادﺑﻲ ﻮﻟﻨﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا ﺟﻮړﭔﺪې او ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﻳﯥ ھﻢ ﺗﺮ ﭘﻪ ھﻤﺪې ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﻪ ﻟﺮه او ﺑﺮه ﭘ
ﻪ وﻧ ه واﺧﯿﺴﺘﻪ او د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﺘﻮ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﻓﻨﻲ وده ﻛﯥ ﭕ ﻧﯥ او ﯿﺮﻧﯥ ﻻﻧﺪې ﻧﯿﻮﻟﯥ د ﭘ
او ﻓﻨﻲ ﺟﻮړ ﺖ ﻧﻮې ﺗﺠﺮﺑﯥ وﺷﻮې " ،ﻋﻼﻣﺘﻲ ﻛﯿﺴﯥ" راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺧﻮﻧﺪ او رﻧګ ﻛﯥ ﺑﺪﻟﻮﻧﻮﻧﻪ
راﻏﻠﻞ.
ﺘﻮ ادب ﻛﯥ د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﺳﻞ ﻛﻠﻦ ﻣﺰل د ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ ﭘﻪ ﺳﻠﮫﺎوو ﻟﯿﻜﻮال وروزل ،ﭘﻪ زرھﺎوو ﻟﻨ ې ﭘﻪ دې ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﻪ ﭘ
ﻛﯿﺴﯥ وﻟﯿﻜﻠﯥ ﺷﻮې او د ﻟﻨ و ﻛﯿﺴﻮ ﭘﻪ ﺳﻠﮫﺎوو ﺎﻧ ې ﻮﻟ ﯥ راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او د ﻓﻦ او ﻣﻮﺿﻮع ﻟﻪ اړﺧﻪ ھﻢ ﭘﻪ دې
ﻮدﻧﯥ وړدي ،راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې ﯥ ﻣﻌﯿﺎري ﻛﯿﺴﯥ ﭼﯥ ﻟﻪ ﻧ ﻳﻮاﻟﻮ ﻛﯿﺴﻮ ﺳﺮه د ﭘﺮﺗﻠﻨﯥ او د ھﻐﻮى ﺗﺮ ﻨګ د اﻳ ﻛﯥ ﻣﻨ
ﻮدﻟﻮ ﻟﻪ ﻮد او د ﻧﻮﻳﻮ ﭼ ﻜﻮ ﭘﺨﻮ او ﻣﻌﯿﺎري ﺎﻣﻮﻧﻮ د اﭔ ﺘﻮ ﻟﻨ ې ﻛﯿﺴﯥ د ﻳﻮوﻳﺸﺘﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ درﺷﻞ ﭘﻮخ ﭘﻞ ﻛﭕ او ﭘ
ﺘﻨﻲ ﻗﻠﻢ ﺎﻣﻮﻧﻪ ﺷﻤﭕﺮي. ﭘﺎره ﻣﺦ ﭘﻪ وړاﻧﺪې ﻣﺰل ﻛﻮي ﭼﯥ زﻣﻮږ د ادﺑﻲ ژوﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻮړوي او ﭘﻪ دې ﻻره ﻛﯥ زﻣﻮږ د ﭘ
"ﭘﺎى"
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Sun 16 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۵:١۵ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ادب ﭘﻮھﻨﻪ ھﻐﻪ ﭘﻮھﻨﻪ ده ﭼﯥ ،ادﺑﯿﺎت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻮي ) ﺗﺮ ﭕ ﻧﯥ ﻻﻧﺪې ﻳﯥ ﻧﯿﺴﻲ )
ﮑﻼ ﭘﻮھﻨﻪ ،ھﻨﺮ ﭘﻮھﻨﻪ او ژﺑﭙﻮھﻨﻪ ﺧﻮرا ژوره اﻏﭕﺰه ﻟﺮي .ډﭔﺮو ادب ﭘﻮھﺎﻧﻮ دﻏﻪ ﭘﻮھﻨﻪ ﭘﮥ ﭘﮥ دﻏﻪ ﭘﻮھﻨﻪ ﮐﯥ ﻓﻠﺴﻔﻪ،
درﻳﻮ ﺑﻨﺴ ﯿﺰو ﺎﻧ ﻮ وﭔﺸﻠﯥ ده :
_١ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري
_٢ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ) د ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ)
_٣ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ
ﻲ. ﺑﺮﺳﭕﺮه ﭘﺮ دﻏﻮ ﺎﻧ ﻮ ډﻳﺮی ادب ﭘﻮھﺎن ﮐﺘﺎب ﭘﻮھﻨﻪ ،ﻣﺘﻦ ﭘﻮھﻨﻪ او د ادﺑﭙﻮھﻨﯥ ﺗﺎرﻳﺦ ھﻢ د ادﺑﭙﻮھﻨﯥ ﻧﻮرې ﺎﻧ ﯥ
_١ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري :
ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري ھﻐﻪ ﻋﻠﻢ دی ﭼﯥ ،د ادﺑﻲ اﺛﺎرو د ﻮﻟﻨﯿﺰ ﻣﺎھﯿﺖ ﺎﻧ ﻧﯥ او د ادب د ودې او ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺗﺮ ﭕ ﻧﯥ
ﻻﻧﺪې ﻧﯿﺴﻲ .
ﻣﺤﻘﻖ ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻲ اﻟﺪﻳﻦ ) ھﺎﺷﻤﻲ ( ﭘﮥ ﺧﭙﻞ اﺛﺮ ادب ﭘﻮھﻨﻪ ﮐﯥ ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري ﭘﮥ دې ډول راﭘﭕﮋﻧﻲ :
”ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري د ادب ﭘﻮھﻨﯥ ﺳﺘﺮه او اﺳﺎﺳﻲ ﺎﻧ ﻪ ده ﭼﯥ ،د ادب ﻮﻟﻨﯿﺰ ارز ﺘﻮﻧﻪ ،د ادب د ﭘﺮاﺧﺘﯿﺎ ﺎﮐﻠﻲ ﭘ اووﻧﻪ ،د
ودې ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻋﻨﻌﻨﻪ ،د ادﺑﻲ اﺛﺎرو اﺳﺎﺳﻲ ﻓﻮرم او ﻧﻮرې ﺎﻧ ﻧﯥ ﺗﺮ ﭕ ﻧﯥ ﻻﻧﺪې ﻧﯿﺴﻲ او دادﺑﻲ ﻣﻮادو ﭕ ﻧﯥ ﻟﮥ ﭘﺎره
ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻻرې او اﺻﻮل ﺎﮐﻲ “
ﮐﻪ ﭘﮥ ﭘﻪ ﻟﻨ ډول وواﻳﻮ ﭼﯥ ،ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري د ادب د ﺑﭕﻼﺑﭕﻠﻮ ﺑﺮﺧﻮ او ﻣﺴﺎﻳﻠﻮ ﭘﮥ اړه د ﻧﻈﺮ ﻣﺠﻮﻋﻪ ده .
ﺖ ﻟﮥ ﻧﻦ ﺨﻪ ) (٢٣٠٠ﮐﺎﻟﻪ ﭘﺨﻮا زﻣﺎﻧﯥ ﺗﻪ رﺳﻮي .دوئ واﻳﻲ :ارﺳﻄﻮد ) ﺑﻮﺗﺒﮑﺎ ( ﭘﮥ ادب ﭘﻮھﺎن د ﻧﻮﻣﻮړي ﻋﻠﻢ ﭘﯿﺪاﻳ
ﻧﺎﻣﮥ ﻳﻮ اﺛﺮ ﮐﯥ د ادب ﻮﻟﻨﯿﺰ ارز ﺖ ﺗﻪ ډﭔﺮه ﭘﺎﻣﻠﺮﻧﻪ وراړوﻟﯥ ده ،ﭼﯥ ﭘﮥ ھﻐﻪ ﻣﮫﺎل ﮐﯥ ﻳﯥ د ادب ﭘﮥ اړه ډﭔﺮو ﭘﻮ ﺘﻨﻮ ﺗﻪ
د ﺑﭕﻠﻮﻧﯥ ﺑﻨﺴ ﯿﺰ ﺑﺮﻳﺪوﻧﻪ ﻮاب وﻳﻠﯽ دی .ارﺳﻄﻮ ﭘﮥ دﻏﻪ ﮐﺘﺎب ﮐﯥ ) ﺣﻤﺎﺳﻲ ،ﻏﻨﺎﻳﻲ او دډراﻣﺎﺗﯿﮏ اﺛﺎرو ﺗﺮ ﻣﯿﻨ
ﺳﭙ ﻟﻲ دي .ھﻤﺪارﻧ ﻪ ﻧﻈﻢ ،د ھﻐﻪ وزﻧﻮﻧﻮ او ﻧﻮرو ﺎﻧ ﻧﻮﺗﻪ ھﻢ ،ﭘﻮره ﭘﺎﻣﻠﺮﻧﻪ ﮐ ې ده .ﻟﮥ ارﺳﻄﻮ راوروﺳﺘﻪ ان ﺗﺮ ﻧﻦ
ﭘﻮرې د ادب دﻏﯥ ﺑﺮﺧﯥ ﺗﻪ ډﭔﺮ ﮐﺎرﺷﻮی دی.
ې ﺎﻧ ﺗﯿﺎوې ﺷﺘﻪ ،ﭼﯥ د ﻧ ۍ د ﻮﻟﻮ ژﺑﻮ ﭘﮥ ادب ﮐﯥ ﺳﺮه ﻟﮥ دې ﭼﯥ ﭘﮥ ﻋﺎم ډول ﭘﮥ ھﻨﺮ او ادب ﮐﯥ ﯿﻨﯥ داﺳﯥ
ﻟ ﻳﺎ ډﭔﺮ ورﺗﻪ واﻟﯽ ﺳﺮه ﻟﺮي ،ﭼﯥ ادب ﭘﻮھﺎن ﻳﯥ دادب ﻋﺎم ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﻮﻟﻲ ﺧﻮ ﺑﺎﻳﺪ د ھﺮې ژﺑﯥ ادب ﺧﭙﻠﻪ ﺗﯿﻮري وﻟﺮي،
ﭼﯥ ﭘﮥ ر ﺎ ﮐﯥ ﻳﯥ ادب ﭕ وﻧﮑﻲ د ادب د ودې ﻋﺎم ﻗﻮاﻧﯿﻦ ،د ادﺑﻲ اﺛﺎرو ﻮﻟﻨﯿﺰﻣﺎھﯿﺖ او ﻧﻮرې ﺎﻧ ﻧﯥ و ﭕ ي.
_٢ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ :
ﺖ او د ودې ﺟﺮﻳﺎن ﻳﯥ ﻟﮥ ﺗﺎرﻳﺨﯥ ﺷﺮاﻳﻄﻮ ﺳﺮه ﺎﻧ ﻪ ده ،ﭼﯥ د ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﭘﯿﺪاﻳ ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ د ادﺑﭙﻮھﻨﯥ ﺑﻠﻪ ﻣﮫﻤﻪ ﺳﺘﺮه
ﭘﮥ ارﺗﺒﺎط ﭘﮥ ﺗﺮڅ ﮐﯥ ﯿ ي .ﻳﺎ ﭘﮥ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ :
” ادب ﺗﺎرﻳﺦ د ﻳﻮې ژﺑﯥ د ادﺑﯿﺎﺗﻮ د ودې او اﻧﮑﺸﺎف ﺟﺮﻳﺎن ﯿ ي ،او ﭘﮥ دﻏﻪ ﻟ ﮐﯥ د ﺑﭕﻼﺑﭕﻠﻮ ادﺑﻲ اﺛﺎرو ﺎی او ارز ﺖ ﭘﮥ
ﻮﺗﻪ ﮐﻮي “.ﻳﺎ ﭘﮥ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ :
” د ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ ډﭔﺮ ﻋﺎم ﻣﻔﮫﻮم ﻟﺮي او ﭘﮥ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺎﻧﺎ د ﻳﻮ ﻣﻠﺖ د ﻋﻠﻤﻲ ،ادﺑﻲ او ﻓﮑﺮي ﭘﺮﻣﺨﺘګ او ﺗﻨﺰل د ﺣﺎﻻﺗﻮ ﺑﯿﺎن ﺗﻪ
ادب ﺗﺎرﻳﺦ وﻳﻞ ﮐﯿ ي".
ﻣ ﺮ ﭘﮥ ﺎﻧ ې ﻣﺎﻧﺎ د ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ او ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ د ﮐﺘﺎﺑﻮﻧﻮ او اﺛﺎرو د ﺣﺎﻻﺗﻮ او د ژﺑﯥ د ادﺑﻲ دورو ﺑﯿﺎن ﺗﻪ ادب ﺗﺎرﻳﺦ وﻳﻞ ﮐﯿ ي .
د ادب ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﮥ اړه ﻳﻮه ﺧﺒﺮه ﭼﯥ ﯿﻨﯥ وﺧﺘﻮﻧﻪ ﯿﻨﯥ ﻟﯿﮑﻮال ﭘﻪ ﮐﯥ ﺳﮫﻮه ﮐﯿ ي ھﻐﻪ د ادب ﺗﺎرﻳﺦ او ادﺑﻲ ﺗﺬﮐﺮې
ﺑﺮﻳﺪوﻧﻪ دي .ادﺑﻲ ﺗﺬﮐﺮه او ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ د ﺗﺎﻟﯿﻒ دوه ﺑﭕﻼﺑﭕﻞ ډوﻟﻮﻧﻪ دي ،ﭼﯥ ﻳﻮ ﻟﮥ ﺑﻞ ﺳﺮه اړﻳﮑﯥ ﻟﺮي .ﭘﮥ ﺎﻧ ې ﺗﺮﻣﯿﻨ
ﺗﻮ ﻪ ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﮥ ډﭔﺮو ﺎﻳﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﭘﮥ ادﺑﻲ ﺗﺬﮐﺮه ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻮي ،ﻣ ﺮ ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺬﮐﺮه ﻧﮥ ده او ادﺑﻲ ﺗﺬﮐﺮه ھﻢ ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ
ﺘﺎﻧﮥ ﺷﻌﺮا او دا ﻟﯿﮑﻮال او دا ﭕﺮې ( ..................ادﺑﻲ ﺗﺬﮐﺮې ﺘﻮ ژﺑﻪ ﮐﯥ ) ﭘ ﻪ ﺧﺰاﻧﻪ ،اوﺳﻨﻲ ﻟﯿﮑﻮال ،ﭘ ﻧﮥ دې .ﭘﮥ ﭘ
ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ ) ﺣﺒﯿﺒﻲ ( ﺗﺎرﻳﺦ ادﺑﯿﺎت اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ،روھﻲ ادب (..............ادب ﺗﺎرﻳﺨﻮﻧﻪ دي . دي .او د) ﭘ
_٣ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ) ﻧﻘﺪ)
ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ) ﻧﻘﺪ( د ادب ﭘﻮھﻨﯥ ﺑﻠﮥ ﻣﮫﻤﻪ ﺎﻧ ﻪ ده ،ﻟﻐﻮي ﻣﺎﻧﺎ ﻳﯥ ﻓﺮھﻨ ﻮﻧﻪ ،وﻳﻨﺎ ﭘﭕﮋﻧﺪﻧﻪ ،د ﺧﺒﺮو ﺳﻨﺠﻮﻧﻪ،
ﺘﻨﯽ ﻗﻀﺎوت او د ادﺑﻲ اﺛﺎرو ارز ﺖ ﻣﺎﻟﻮﻣﻮﻧﻪ ده .ﭘﮥ ﻋﺮﺑﻮ ﮐﯥ ﭘﺨﻮ ا د ﻧﻘﺎد اﺻﻄﻼح ﭘﮥ ﻋﺎﻣﻪ ﺗﻮ ﻪ د اﺻﻠﻲ او ﮐﻮ ﻪ ) رﻳ
ﻮ او ﺑﺪو ﻧﺎﭼﻠﻪ ( دﻳﻨﺎرو او درھﻤﻮﻧﻮ ﺑﭕﻠﻮﻧﮑﯥ او د ﮥ او ﺑﺪ ﺗﻮﭘﯿﺮوﻧﮑﯥ ﭘﮥ ﻣﺎﻧﺎ ﮐﺎرﭔﺪﻟﻪ ،ﺧﻮ اوس ﭘﮥ ادب ﮐﯥ د وﻳﻨﺎ د
اړﺧﻮﻧﻮ ﻣﺎﻟﻮﻣﻮﻧﮑﻲ ﺗﻪ ﮐﺮه ﮐﺘﻮﻧﮑﯽ ) ﻧﻘﺎد ( واﻳﻲ.ﻳﺎ ﭘﻪ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ :
” ﺗﻨﻘﯿﺪ) ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ( ﭘﮥ ﻟﻐﺖ ﮐﯥ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﻮﻟﻮ ﺗﻪ واﻳﻲ ،او ﭘﮥ ادﺑﻲ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ﻧﻘﺎد ) ﮐﺮه ﮐﺘﻮﻧﮑﯽ ( ھﻐﻪ ﭼﺎﺗﻪ وﻳﻞ
ﮐﭕ ي ،ﭼﯥ د ﻧﻘﺪ ﭘﮥ وﺳﯿﻠﻪ د ادﺑﻲ اﺛﺎرو او دھﻐﻮ د ﮥ واﻟﻲ ﻳﺎ ﺑﺪ واﻟﻲ ﭘﮥ اړه ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻲ ﺗﻪ ﻳﻮه ﭘﺮﻳﮑ ه اﻋﻼﻧﻮي".
ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻮﻧﮑﯽ د ﻳﻮ ادﺑﻲ اﺛٍﺮ د ژورې ﮐﺘﻨﯥ ﭘﮥ ﻟ ﮐﯥ ھﻐﻪ ﺗﺸﺮﻳﺦ او ﺗﻮﺿﭕﺢ ﮐﻮي او د اﺛﺮ د ﻣﺤﺘﻮا ﭘﮥ اﺻﻠﻲ روح ،د
ﺎﮐﻠﻮ اﺻﻮﻟﻮ ﭘﮥ ر ﺎ ﮐﯥ ﻳﯥ ادﺑﻲ ﻟﯿﮑﻮال ﭘﮥ ﭘﯿﻐﺎم ،اود ادﺑﻲ اﺛﺮ د راﻣﯿﻨ ﺘﻪ ﮐﻮﻟﻮ ﭘﮥ ﻣﻮﺧﻪ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﯽ ﭘﻮھﻮي او د ﻳﻮ ﻟ
ﻪ ﯥ اوﻧﯿﻤ ﺗﯿﺎوې ﺑﯿﺎﻧﻮي .ﻳﺎ ﭘﮥ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ :ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻲ ﺗﻪ د اﺛﺮ ھﺮ اړخ او دﻟﯿﮑﻮال ﻓﮑﺮ او ﻏﺮض ﭘﮥ ﭕ ﯥ ،ﺑﺪ ﮑﻼ،
اﻏﭕﺰﻣﻨﻪ ﺗﻮ ﻪ ور ﯿﻲ.
دادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ ﻣﻮﺧﻪ:
ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ د دووﺳﺘﺮو ﻣﻮﺧﻮ ﻟﭙﺎره ﮐﺎرول ﮐﭕ ي :
ﻮاو ﻧﺎوړه ،ﮐﺮه او ﻧﺎﮐﺮه ،ﭘﻮره او ﻧﯿﻤ وﺑﺮﺧﻮﭘﮥ اړه ﻟﻮﻣ ی دا ﭼﯥ ادب ﺗﺸﺮﭔﺢ ﮐ ي او دوﻳﻢ ددې ﻟﭙﺎره ﭼﯥ د ادﺑﻲ اﺛﺮد
ﻗﻀﺎوت وﮐ ي .
ﯥ ،د ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ اھﻤﯿﺖ او دﻧﺪه ،د ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ ﻣﻌﯿﺎروﻧﻪ ،د ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ډﭔﺮې ﺧﻮاوې ﻟﺮي ،ﻟﮑﻪ :د ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ
ﮐﺮه ﮐﺘﻮﻧﮑﻲ ﺎﻧ ﺗﯿﺎوې او داﺳﯥ ﻧﻮر.
د ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ ډوﻟﻮﻧﻪ :
ادب ﭘﻮھﺎن ،ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ﭘﺮ دووډوﻟﻮﻧﻮ وﻳﺸﻲ :ﻧﻈﺮي ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ او ﻋﻤﻠﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ .ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ اوس اوس د ﭘﻮھﯥ
ﺗﻪ ﮐ ي دي او ډﭔﺮ ډوﻟﻮﻧﻪ ﻟﺮي ،ﻟﮑﻪ : ھﺮه ﺑﺮﺧﻪ ډﭔﺮه ﭘﺮاﺧﻪ ﺷﻮﭔﺪه ،ﻧﻮ ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ ھﻢ ﺑﭕﻼﺑﭕﻞ ﺳﺒﮑﻮﻧﻪ راﻣﯿﻨ
ﮑﻼﻳﯿﺰه ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ،ﺣﮑﻤﻲ او ﻧﻔﺴﯿﺎﺗﻲ ﻳﺎ روﺣﯿﺎﺗﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ . ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ،ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﻪ ،
ادﺑﻲ ډوﻟﻮﻧﻪ او ژاﻧﺮوﻧﻪ :
ډﻟﺒﻨﺪي ﭼﯥ ادﺑﻲ ډوﻟﻮﻧﻪ د ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري ﺎﻧ ې ﺎﻧ ﻪ ده ﭼﯥ ﻣﻮﺧﻪ ﻳﯥ د ادﺑﻲ اﺛﺎروډﻟﺒﻨﺪي ده .د ادﺑﻲ اﺛﺎرو ﭘﺨﻮاﻧ
د ارﺳﻄﻮ د ژوﻧﺪاﻧﮥ ﭘﮥ ﻣﮫﺎل ھﻢ دود وه ﭘﻪ ﻻﻧﺪې ډول ده :
_١اﻳﭙﯿﮏ ) داﺳﺘﺎﻧﻲ ( اﺛﺎر _٢ﻟﯿﺮﻳﮏ ) ﻏﻨﺎﻳﻲ ( اﺛﺎر _٣ډراﻣﺎﺗﯿﮏ اﺛﺎر .ﺧﻮ ﭘﻪ ﯿﻨﻮ ﺑﺮﺧﻮ ﮐﯥ ادﺑﻲ اﺛﺎرﭘﺮ ﻠﻮرو ﺑﺮﺧﻮ
وﻳﺸﻞ ﺷﻮﻳﺪي _١ :ﺷﻌﺮ _٢داﺳﺘﺎن _٣ﻧﺜﺮ _٤ډراﻣﺎﺗﯿﮏ ادﺑﯿﺎت .ﺧﻮ زﻣﻮږ ﭘﻪ ﻮﻟﻨﻪ ﮐﯥ ﮐﯥ دادود دي ﭼﯥ ﻮل ادﺑﻲ ﺛﺎر
ﭘﮥ دووﺑﺮﺧﻮ وﻳﺸﻲ ) :ﺷﻌﺮ او ﻧﻈﻢ ،او ﻧﺜﺮ( ﭼﯥ دا ﺑﯿﺎ د ﺑ ﯥ ﻟﮥ ﻣﺨﯥ ﻧﻮر ډوﻟﻮﻧﻪ ھﻢ ﻟﺮي .
ﻧﺜﺮي ادﺑﻲ اﺛﺎر :
ﻧﺜﺮ :ﭘﻪ ﻟﻐﺖ ﮐﯥ ﺗﯿﺖ او ﻟﻮﻧﻠﻮ ﺗﻪ واﻳﻲ ،ﭘﻪ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ھﻐﻪ وﻳﻨﺎ ﻳﺎ ﻟﯿﮑﻨﻪ ده ﭼﯥ د وزن او ﻗﺎﻓﯿﯥ ﻟﮥ ﻗﯿﺪ ﻧﻪ ازاده وي.
د ﻧﺜﺮﻟﯿﮑﻨﯥ د طﺮزﻟﮥ ﻣﺨﯥ د ﻧﺜﺮ ډوﻟﻮﻧﻪ :
_١ﺳﺎده ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ ﻟﻔﻈﻲ او ﻣﻌﻨﻮي ﺻﻨﺎﻳﻊ ﭘﮥ ﮐﯥ ﻧﮥ وي ﮐﺎرول ﺷﻮي.
_٢ﻓﻨﻲ ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ ﭘﮥ ﻟﯿﮑﻨﻪ ﮐﯥ ﻟﮥ ﺗﺨﯿﻞ ﻧﮥ ﮐﺎر واﺧﯿﺴﺘﻞ ﺷﻲ .
_٣وﻟﺴﻲ ﻧﺜﺮ :ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ د ﺧﻠﮑﻮ ﭘﮥ ژﺑﻪ وﻳﻞ ﮐﯿ ي ھﻤﺎﻏﻪ ډول ﻟﯿﮑﻞ ﮐﯿ ي .
ﺘﻮ ژﺑﯥ ﻟﺮﻏﻮﻧﻲ ﻧﺜﺮوﻧﻪ د ﺑ ﯥ ﻟﮥ ﻣﺨﯥ ﭘﮥ درې ډوﻟﻪ وو: دﭘ
_١ﻣﺘﮑﻠﻒ ﻧﺜﺮوﻧﻪ :ﭼﯥ د ﻟﻮﺳﺘﻮﮐﺴﺎﻧﻮ ﻟﮥ ﺧﻮا ﺑﻪ دﻧﻮرو ژﺑﻮ ﺗﺮ اﻏﭕﺰې ﻻﻧﺪې ﻟﯿﮑﻞ ﮐﭕﺪل.
_٢ﻣﺴﺠﻊ ﻧﺜﺮوﻧﻪ :ﭼﯥ ﭘﮥ ﻟﯿﮑﻨﻪ ﮐﯥ ﺑﻪ د ﺳﺠﻌﯥ اﻟﺘﺰام ﻣﻮﺟﻮد ؤ.
ﭔﺪا ﭘﻪ ژﺑﻪ ﺑﻪ ﻟﯿﮑﻞ ﮐﭕﺪل . _٣ﺳﺎده او روان ﻧﺜﺮوﻧﻪ :ﭼﯥ د وﻟﺲ د
د ﻣﺎﻧﺎ او ﻣﺤﺘﻮا ﻟﻪ ﻣﺨﯥ د ﻧﺜﺮ ډؤﻟﻮﻧﻪ :
ﺘﻞ ﮐﭕ ي . _١ﺣﻤﺎﺳﻲ ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ د ﭘﺨﻮاﻧﯿﻮ او اوﺳﻨﯿﻮ اﺗﻼﻧﻮ ﻟﮥ وﻳﺎړ ﻧﻪ ډﮐﯥ ﮐﺎرﻧﺎﻣﯥ ﭘﮥ ﮐﯥ راﻧﻐ
_٢ﻏﻨﺎﻳﻲ ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ دﻣﯿﻨﯥ ،ﻋﺸﻖ ،ﻋﺎطﻔﯥ او اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻮ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﭘﻪ ﮐﯥ راوړل ﮐﭕ ي .
ﯥ ﭘﮥ ﮐﯥ راﻧﻐﺎړل ﮐﯿ ي ؟ _٣ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ د ﻳﻮې ﻮﻟﻨﯥ ،ھﭕﻮاد ،ﻗﻮم ،ﻣﻠﺖ او ﺧﻠﮑﻮﺳﯿﺎﺳﻲ ﻮﻟﻨﯿﺰې او ﻋﻤﻠﯥ ﭘﭕ
_٤دﻳﻨﻲ ﻧﺜﺮ :د ﻗﺮان ﺷﺮﻳﻒ ،اﺣﺎدﻳﺜﻮاو ﻧﻮرو دﻳﻨﻲ ﻣﺴﺎﻳﻠﻮ او ارﮐﺎﻧﻮ ﭘﭕﮋﻧﺪﻧﻪ ﭘﮥ ﮐﯥ ﺷﻮې وي؟
_٥ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﻧﺜﺮ :د دﻳﻦ او طﺮﻳﻘﺖ د ﭘﯿﺮواﻧﻮ د روﺣﺎﻧﻲ اﻓﮑﺎرو ﺑﯿﺎن ﭘﮥ ﮐﯥ وي .
_٦اﺧﻼﻗﻲ ﻧﺜﺮ :ﭼﯥ د اﻓﺮادو او ﻮﻟﻨﯥ د اﺧﻼﻗﻲ روزﻧﯥ او ﺧﯿﺮ ﭕ ﯥ اړوﻧﺪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭘﮥ ﮐﯥ وي
_٧ﻋﻠﻤﻲ او ﻓﻠﺴﻔﻲ ﻧﺜﺮ :د ﻋﻮﻟﻮﻣﻮ د ﺑﭕﻼﺑﭕﻠﻮ ﺎﻧ ﻮاو د ﻓﻠﺴﻔﯥ اړوﻧﺪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﭘﻪ ﮐﯥ وي .
ﻮﺳﺘﺎﻳﻨﻪ او د ﺑﺪو ﻏﻨﺪﻧﻪ ﭘﮥ ﮐﯥ راﻏﻠﻲ وي. _٨اﻧﺘﻘﺎدي ﻧﺜﺮ:د ژوﻧﺪ او ﻮﻟﻨﯥ د ﺑﭕﻼﺑﭕﻠﻮ ﻣﺴﺎﻳﻠﻮ ﭘﻪ اړوﻧﺪد
_٩د ﻣﺸﺎھﯿﺮواﺣﻮال :د ﭘﯿﻐﻤﺒﺮاﻧﻮ ،اوﻟﯿﺎوو ،ﺣﮑﯿﻤﺎﻧﻮ ،ادﻳﺒﺎﻧﻮاو ﻧﻮرو ﭘﻮھﺎﻧﻮ د ژوﻧﺪاﻧﮥ ﺣﺎﻻت ﭘﻪ ﮐﯥ ﻟﯿﮑﻞ ﺷﻮي وي .
_١٠ﭘﮥ ژﺑﯥ او ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﭘﻮرې اړوﻧﺪ ﻧﺜﺮ :د ژﺑﭙﻮھﻨﯥ او ادﺑﭙﻮھﻨﯥ ﺑﭕﻼ ﺑﭕﻠﯥ ﺎﻧ ﯥ ﭘﻪ ﮐﯥ ﺷﺎﻣﻠﯥ دي .
ﮑﻼوواو ﺻﻨﻌﺘﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﮐﻮي. اﻟﻒ :د ﺑﻼﻏﺖ ﻓﻨﻮن :ﻟﮥ ﺑﺪﻳﻊ او ﺑﯿﺎن ﻳﻌﻨﯥ دوﻳﻨﺎ د ﻟﻔﻈﻲ او ﻣﻌﻨﻮي
ب :د ﻋﺮوﺿﻮاو ﻗﺎﻓﯿﯥ ﻋﻠﻢ :ﭼﯥ د ﺷﻌﺮوﻧﻮ د وزن او د ﺑﯿﺘﻮﻧﻮ ﻟﮥ وروﺳﺘﯿﻮ ھﻤﺎھﻨ ﻮﺑﺮﺧﻮ ﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﮐﻮي.
ﻧﻮﭘﭕﮋﻧﺪﻧﻪ :ﭼﯥ د ﮐﻠﻤﻮ ﻟﮥ ﻣﺎﻧﺎ او اﻣﻼﻳﻲ ﺎﻧ ﺗﯿﺎوو ﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﮐﻮي. ج :د ﻟﻐﺎﺗﻮ او
د :ﺮاﻣﺮي ﻣﻨﺜﻮر اﺛﺎر:د ﻳﻮې ژﺑﯥ ﻟﮥ اﻣﻼﻳﻲ او اﻧﺸﺎﻳﻲ ﺎ ﻧ ﻧﻮ،د اوازوﻧﻮ،ﮐﻠﻤﻮ،ﻓﻘﺮو،ﺟﻤﻠﻮاو ﻋﺒﺎرﺗﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﮐﻮي.
ھﻨﺮ:ﭼﯥ د ﮐﺘﺎب ،ﻣﻘﺎﻟﯥ ،ﺷﺨﺼﻲ او رﺳﻤﻲ ﻟﯿﮑﻮﻧﻮ ﺑﭕﻼﺑﭕﻞ ډوﻟﻮﻧﻪ ﭘﮥ ﮐﯥ را ﻲ. ه :د ﻟﯿﮑﻮاﻟ
ز :ادﺑﻲ ﭕ ﻧﯥ :ﭼﯥ د ادﺑﻲ ﺳﺒﮏ او ﻣﮑﺘﺐ ﭘﭕﮋﻧﺪﻧﯥ ،ادﺑﻲ ﺗﯿﻮري ،ادﺑﻲ ﮐﺮه ﮐﺘﻨﯥ ،ادﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺦ او ﻧﻮر ،ﭼﯥ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ژﺑﻪ
ﮐﯥ د ﭕ ﻧﯥ او ﻳﺎ دﻧﻮرو ﺨﻪ د ژﺑﺎړﻟﻮ ﻟﮥ ﻻرې ﮐﯿ ي .
د ﺑ ﯥ ) ﻓﻮرم ( ﻟﮥ ﻣﺨﯥ د ﻧﺜﺮ ډوﻟﻮﻧﻪ :
د ﺑ ﯥ ﻟﮥ ﻣﺨﯥ اوﺳﻨﻲ ﻧﺜﺮوﻧﻪ ﭘﮥ دووﺑﺮﺧﻮ وﭔﺸﻞ ﺷﻮﻳﺪي _١:ﺳﺎده ﻧﺜﺮوﻧﻪ _٢ھﻨﺮي او ادﺑﻲ ﻧﺜﺮوﻧﻪ.
ﭘﮥ ﺳﺎده ﻧﺜﺮوﻧﻮ ﮐﯥ ﻮﻟﯥ ﻋﻠﻤﻲ ،ادﺑﻲ ،ﺳﯿﺎﺳﻲ او ژورﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯿﮑﻲ ﻟﯿﮑﻨﯥ ،ﭕ ﻧﯿﺰ اﺛﺎراو ﻟﯿﮑﻨﯥ ﺷﺎﻣﻠﯥ دي .ﺧﻮ ھﻨﺮي
او ادﺑﻲ ﻧﺜﺮوﻧﻪ د ﺳﺎده ھﻐﻮﭘﮥ ﭘﺮﺗﻠﻪ ﺑﭕﻠﯥ ﺎﻧ ﺗﯿﺎوې ﻟﺮي ،اﺳﺎﺳﻲ ﺎﻧ ﻧﻪ ﭼﯥ ادﺑﻲ اوﺳﺎده ﻧﺜﺮ ﺳﺮه ﺑﭕﻠﻮي )
ھﻨﺮﻳﺖ_ ادﺑﻲ ھﻨﺮي ارز ﺖ ( دی.
ﯥ او ﺻﺤﻨﯥ داﺳﯥ اﻧ ﻮوي ،ﭼﯥ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﯥ ﭘﮥ ھﻨﺮي ادﺑﻲ ﻟﯿﮑﻨﻮ ﮐﯥ ﻟﯿﮑﻮال ﻟﮥ ﺧﭙﻞ ﺗﺨﯿﻠﻲ ﻮاک ﻧﻪ ﮐﺎر اﺧﻠﻲ ﭘﭕ
داﺳﯥ ﻓﮑﺮوﮐ ي ،ﭼﯥ ھﺮ ﮥ ﭘﮥ ﺧﭙﻠﻮ ﺳﺘﺮ ﻮ وﻳﻨﻲ .ھﻨﺮ او ادﺑﻲ ﻧﺜﺮوﻧﻪ د ﺑ ﯥ ﻟﮥ ﻣﺨﯥ ﻻﻧﺪې ډوﻟﻮﻧﻪ ﻟﺮي :
_١ﻟﻨ ۀ ﮐﯿﺴﻪ :
د ﻧﺜﺮي ﮐﯿﺴﻮ ﻳﻮ ډول دی ﭼﯥ ﻟﻨ ه وي ﺧﯿﻨﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮورﺗﻪ د ﮐﻠﻤﻮ ﭘﮥ ﺷﻤﭕﺮ ﮐﭽﻪ ﺎﮐﻠﯥ ﺧﻮ ﻮل ﻟﯿﮑﻮال ﻳﯥ د ﮐﭽﯥ ﭘﮥ
ھﮑﻠﻪ ﻳﻮه ﺧﻮﻟﮥ ﻧﮥ دي ،ﺧﻮ دوﻣﺮه ده ﭼﯥ ﻟﮥ ﺿﺮورﺗﻪ ﭘﺮﺗﻪ ﺧﺒﺮې ﭘﻪ ﮐﯥ ﻧﮥ را ﻲ .ﺗﺎﺛﺮ او اﻏﭕﺰﻳﻮاﻟﯽ ﭘﮥ ﮐﯥ وي ،ډﭔﺮې
ﯥ ﭘﮥ ﮐﯥ ﻧﮥ وي ،ﭘﻪ ﭼﻮﮐﺎټ ﮐﯥ ﻳﯥ ﭘﻼټ ) طﺮﺣﻪ ( ﮐﺮﮐ ﺮ ،ﺗﺠﺴﺲ او ﺗﻠﻮﺳﻪ ،ﻣﮑﺎﻟﻤﯥ او ﻣﻨﻈﺮﮐﺸﻲ ،ﺗﺨﯿﻞ د ﭘﭕ
ﮐﯿﺴﯥ ﭘﺎﻳﻠﻪ او ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺷﺎﻣﻠﻪ وي.
_٢ﻧﺎول :
ﻟﻐﻮي ﻣﺎﻧﺎ ﻳﯥ ﻧﻮي ،ﺗﺎزه او ﻋﺠﯿﺒﻪ ﯿﺰﺗﻪ واﻳﻲ ،او ﭘﮥ ادﺑﻲ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ھﻐﻪ ادﺑﻲ داﺳﺘﺎن ﺗﻪ واﻳﻲ ،ﭼﯥ ﻟﮥ ﻟﻨ ې
ﮐﯿﺴﯥ ﺨﻪ ﻟﻮی او روﻣﺎن ﻧﻪ ﻟﻨ وي .ﭘﮥ ﻟﯿﮑﻨﻲ ﭼﻮﮐﺎټ ﮐﯥ ﻳﯥ :طﺮﺣﻪ ،اﺻﻠﻲ او ﻓﺮﻋﻲ ﮐﺮﮐ ﺮوﻧﻪ ،ﻣﻨﻈﺮﮐﺸﻲ ،
ﯥ ﭘﮥ او ﭘﺎی ﻟﺮي .ﻟﮥ ﻟﻨ ې ﮐﯿﺴﯥ ﺳﺮه ﻳﯥ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﭘﻪ دې ﮐﯥ دی ﭼﯥ ھﻢ ﭘﻪ ﮐﯥ ﭘﭕ ﻣﮑﺎﻟﻤﯥ او د ﮐﯿﺴﯥ ﭘﯿﻞ ،ﻣﯿﻨ
ﯥ ډﭔﺮې وي. ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺳﺮه ﺑﯿﺎﻧﭕ ي او ھﻢ ﻳﯥ ﮐﺮﮐ ﺮوﻧﻪ او ﭘﯿ
_٣ډراﻣﻪ :
د ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ژﺑﯥ د ) ډراو ( ﻟﮥ ﮐﻠﻤﯥ ﻧﻪ اﺧﭕﺴﺘﻞ ﺷﻮﭔﺪه ،ﭼﯥ د ﻋﻤﻞ او ﮐﻮﻟﻮ ﻣﺎﻧﺎ ﻟﺮي .ﭘﻪ ادﺑﻲ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ھﻐﻪ ﻧﺜﺮي
اﺛﺮدی ،ﭼﯥ د ﺧﺒﺮو اﺗﺮو ﭘﮥ ﻓﻮرم ﮐﯥ ﻟﯿﮑﻞ ﺷﻮی وي .ﻳﺎ ﭘﮥ ﺑﻠﻪ ﻣﺎﻧﺎ :ډراﻣﻪ د ﻳﻮې ژوﻧﺪۍ ﮐﯿﺴﯥ ﻧﻮم دی ،ﭼﯥ ﻮل
ﮑﺎري. ﻪ ﻋﻤﻼ د ﺳﺘﺮ ﻮ ﭘﻪ وړاﻧﺪې اﺣﺴﺎﺳﺎت او ﺟﺬﺑﺎت ﭘﮥ ﮐﯥ د ﺣﺮﮐﺖ او ﺧﻮ ﭕﺪو ﭘﻮاﺳﻄﻪ ﺮ ﻨﺪﻳ ي او ھﺮه ﭘﭕ
ﻲ. ادﺑﻲ ﯿ وﻧﮑﻲ ) وﺣﺪت ﻣﮑﺎن ،وﺣﺪت زﻣﺎن او وﺣﺪت ﻋﻤﻞ ( د ډراﻣﯥ ﺑﻨﺴ ﯿﺰﺗﻮﮐﻲ
_٤روﻣﺎن:
ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﮐﻠﻤﻪ ده ،ﭼﯥ ﭘﻪ ﯿﻨﻮﻓﺮھﻨ ﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﻳﯥ ﻣﺎﻧﺎ ﺧﯿﺎﻟﻲ داﺳﺘﺎﻧﻮﻧﻪ او ﭘﻪ ﯿﻨﻮ ﮐﯥ د ﻣﯿﻨﯥ او ﻣﺤﺒﺖ ﮐﯿﺴﯥ راﻏﻠﻲ
دي ،ﭘﮥ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ھﻐﻪ ﮐﯿﺴﻲ ﺗﻪ وﻳﻞ ﮐﯿ ي ﭼﯥ ﻟﮥ ﻧﺎول ﻧﻪ اوږده وي ،د ژوﻧﺪاﻧﻪ ډﭔﺮې او ﺑﭕﻼﺑﭕﻠﯥ ﺧﻮاوې ﭘﮥ ﮐﯥ
رااﺧﯿﺴﺘﻞ ﺷﻮي وي .
_٥ادﺑﻲ ﻮﺗﻪ :
دا دھﻨﺮي ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻳﻮ ﺎﻧ ی ډول دی ﭼﯥ ادﺑﭙﻮھﺎﻧﻮ د ” ﻣﻨﺜﻮرﺷﻌﺮ“ ﭘﻪ ﻧﻮم ھﻢ ﻳﺎدﮐ ی دی .ﮑﻪ ﭼﯥ ادﺑﻲ ﻮﺗﻪ ﭘﮥ اﺻﻞ
ﮐﯥ ﻧﺜﺮ دی ،ﺧﻮ ﺷﻌﺮي ﺧﻮﻧﺪ ﻟﺮي .ﭘﻪ دې ډول ﻟﯿﮑﻨﻮ ﮐﯥ د ﻟﻮړې اﻧﺸﺎ ﺧﯿﺎل ﺳﺎﺗﻞ ﮐﭕ ي ،ﺣﮑﺎﻳﻮي ﺑ ﻪ ﻟﺮي ،د ﻳﻮ
ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﮥ ھﮑﻠﻪ ﭘﮥ زړۀ ﭘﻮرې ﺗﺸﺮﭔﺢ ﮐﻮي ﺧﻮ دا ﺗﺸﺮﭔﺢ ﭘﻪ داﺳﯥ رﻧ ﯿﻨﻮ اﻟﻔﺎظﻮﮐﯥ وي ﭼﯥ د اﻧﺴﺎن ﭘﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻮ ژره
اﻏﭕﺰه ﮐﻮي.
_٦طﻨﺰ:
ﻋﺮﺑﻲ ﮐﻠﻤﻪ ده ،ﭼﯥ ﭘﮥ ﻟﻐﺖ ﮐﯥ ﻧﺎزاوﮐﺮﺷﻤﻪ ،ﭘﭕﻐﻮراو ﻣﺴﺨﺮه ﮐﻮﻟﻮﺗﻪ واﻳﻲ .ﭘﻪ اﺻﻄﻼح ﮐﯥ ھﻐﻪ ھﻨﺮي ﻧﺜﺮ دی ﭼﯥ ﭘﮥ
ﭘﻪ ﺑ ﻪ او ﻳﺎھﻢ د رﻳﺸﺨﻨﺪۍ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﮐﯥ ﻟﯿﮑﻨﻪ ﮐﯥ ﻳﯥ د ﻟﯿﮑﻮال اﺻﻠﻲ ﻣﻮﺧﻪ ﻮﺗﻨﯿﻮﻧﻪ وي ،ﺧﻮ دﻏﻪ ﻮﺗﻨﯿﻮﻧﻪ د ﺷﻮﺧ
ﺘﯽ وي ،دوﻳﻨﺎ اﻧﺪازﭔﯥ د ﭗ ﺷﭗ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﮐﯥ وي ،ډﭔﺮی وﺧﺘﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﮐﯥ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﺮﭼﭙﻪ راوړل ﮐﯿ ي .طﻨﺰﭘﮥ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻐ
ﮐﯥ ھﻐﻪ ﺗﺮﺧﻪ ﺧﻨﺪا ده ﭼﯥ د ﻮﻟﻨﯥ د ﺧﻠﮑﻮﭘﻪ ﻧﺎوړه اﻋﻤﺎﻟﻮ ،ﻋﺎداﺗﻮ ،اﺧﻼﻗﻮ او اﻓﮑﺎرو ﺑﺎﻧﺪې ﮐﭕ ي .
_٧ادﺑﻲ ﻟﯿﮑﻮﻧﻪ :
دا ھﻐﻪ ﻟﯿﮑﻮﻧﻪ دي ﭼﯥ ﭘﻪ ﺎﻧ ي ھﻨﺮي او ادﺑﻲ ﺑ ﻪ ﻟﯿﮑﻞ ﮐﭕ ي .ﭘﻪ دې ﻟﯿﮑﻨﻮ ﮐﯥ اﻧﺘﻘﺎدي ،ﺳﯿﺎﺳﻲ ،ﻓﻠﺴﻔﻲ او
ادﺑﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻟﯿﮑﻞ ﮐﭕ ي .د ﻟﯿﮑﻨﯥ ژﺑﻪ ﻳﻲ ھﻨﺮي او دﺗﺨﯿﻞ رﻧګ ﭘﺮې ﻏﺎﻟﺐ وي ،ﻟﻪ اﺳﺘﻌﺎرو ،ﮐﻨﺎﻳﻮ ،ﺗﺸﺒﭕﮫﺎﺗﻮ او ﻧﻮرو ادﺑﻲ
ﺻﻨﻌﺘﻮﻧﻮ ﺨﻪ ﭘﻪ ﮐﯥ ﮐﺎر اﺧﯿﺴﺘﻞ ﮐﭕ ي ،ژﺑﻪ ﻳﯥ ﺧﻮږه او دﻟﯿﮑﻨﯥ طﺮزﻳﯥ دوﻣﺮه ﭘﻪ زړۀ ﭘﻮرې وي ﭼﯥ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻲ ﺗﻪ
ﺧﻮﻧﺪ ورﮐﻮي .
_٨ادﺑﻲ راﭘﻮرﺗﺎژ:
ﯥ ددﻏﻪ ډول ﻟﯿﮑﻨﯥ ﺗﻮﭘﯿﺮﻟﻪ ﻋﺎدي راﭘﻮرﺗﺎژﺳﺮه ﭼﯥ ﻳﻮ ژورﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯿﮑﻲ ژاﻧﺮ دی دادی ،ﭼﯥ ﭘﻪ ادﺑﻲ راﭘﻮرﺗﺎژﮐﯥ د ﭘﯿ
ﺗﻌﺒﯿﺮ ،ﺗﻔﺴﯿﺮ او ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭘﻪ ادﺑﻲ او ھﻨﺮي ژﺑﻪ ﺷﻮی وي د ﺗﺨﯿﻞ ﭘﮥ ﻣﺮﺳﺘﻪ ﻳﯥ ﻧﻮرو ﺗﻪ وړاﻧﺪې ﮐﻮي.
ﻣﻨﻈﻮم اﺛﺎر:
ﺷﻌﺮ :
ادﺑﭙﻮھﺎﻧﻮ او ﭕ وﻧﮑﻮ د ﺷﻌﺮ ﺑﭕﻼﺑﭕﻞ ﺗﻌﺮﻳﻔﻮﻧﻪ ﮐ ﻳﺪي ،ﭘﺨﻮاﻧﯽ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻳﯥ داﺳﯥ ؤ.
” ﺷﻌﺮ ھﻐﻪ وﻳﻨﺎ ﻳﺎ ﮐﻼم دی ،ﭼﯥ وزن او ﻗﺎﻓﯿﻪ وﻟﺮي".
ﻞ ﺷﻮي ﺧﻮ د ازادواو ﺑﯥ ﻗﺎﻓﯿﯥ ﺷﻌﺮوﻧﻮﭘﻪ راﻣﯿﻨ ﺘﻪ ﮐﭕﺪو ﺳﺮه ﭘﮥ دﻏﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﯥ وزن او ﻗﺎﻓﯿﻪ د ﺷﻌﺮ اﺳﺎﺳﻲ ﺗﻮﮐﻲ
ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺷﻮې ﭼﯥ ﻗﺎﻓﯿﻪ د ﺷﻌﺮ اﺻﻠﻲ ﺷﺮط ﻧﮥ ده .
”ﺷﻌﺮ دﻗﻮي اﺣﺴﺎس ،ﺟﺬﺑﯥ او ﻋﺎطﻔﯥ ﺗﺨﯿﻠﻲ ﺮ ﻨﺪوﻧﻪ ده ﭼﯥ ﭘﮥ ﻣﻮزوﻧﻪ او اھﻨ ﻮاﻟﻪ ﺗﻮ ﻪ ﺷﻮې وي".
ﻠﻲ دي ادﺑﭙﻮھﺎن د ﺷﻌﺮ د ﺟﻮړ ﺖ ﻟﭙﺎره دا ﻻﻧﺪې ﻠﻮر ﺗﻮﮐﻲ اﺳﺎﺳﻲ اوﺿﺮوري
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Thu 13 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ٣:٣٩ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
او ﮐﻼﺳﯿﮑﻪ( دوره : ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ دوھﻤﻪ )ﻣﻨ ﻨ دﭘ
او ﮐﻼﺳﯿﮑﻪ( دوره : ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ دوھﻤﻪ )ﻣﻨ ﻨ دﭘ
او ﮐﻼﺳﯿﮑﻪ( دوره :ﭘﻮھﻨﻤﻞ ﻣﺤﻤﺪ اﻗﺎ ﺷﯿﺮزاد ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺗﺎرﻳﺦ دوھﻤﻪ )ﻣﻨ ﻨ دﭘ
)ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ(دوره ھﻢ ورﺗﻪ وﻳﻼی ﺷﻮ،دﻟﺴﻤﯥ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ ﻟﻪ اواﺳﻄﻮ ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ د ﺗﺎرﻳﺦ دوھﻤﻪ دوره،ﭼﯥ ﻣﻨ ﻨ دﭘ
ﭘﯿﻞ ﮐﯿ ي او د ﻮارﻟﺴﻤﯥ ھﺠﺮي ﭘﯿ ۍ ﺗﺮﻟﻮﻣ ﻳﻮ دوو درﻳﻮ ﻟﺴﯿﺰو ﭘﻮرې رارﺳﻲ .
دوره ﻟﻪ ﺳﯿﺎﺳﻲ او اﭔ ﻳﺎﻟﻮﺟﯿﮑﻲ ﻣﺒﺎرزې ﺳﺮه ﭘﯿﻞ ﮐﯿ ي .ﺧﻮ دﻏﻪ ﻣﺒﺎرزه د ﻓﯿﻮډاﻟﻲ ﺷﺮاﻳﻄﻮ ﻟﻪ ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻣﻨ ﻨ دﭘ
ﺘﻮﻧﺨﻮا او ھﻨﺪ ﭘﻪ ﺳﯿﻤﻮ ﮐﯥ ﻟﻪ ﯿﻨﻮ ﻣﻠﻲ ﺘﻮ ادﺑﯿﺎت د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ،ﭘ ﭼﻮﮐﺎټ ﺨﻪ دﺑﺎﻧﺪې ﻧﻪ وزي .ﭘﻪ دې دوره ﮐﯥ ﭘ
ﺘﻨﻲ ﺟﻨﺒﺸﻮﻧﻮ ﺳﺮه ﭘﻪ ارﺗﺒﺎط ﮐﯥ اﻳﺠﺎدﻳ ي او وده ﮐﻮي .دﻣﻨﻄﻘﻲ ﻣﺴﻠﻂ ﻓﺮھﻨ ﻲ او ادﺑﻲ ﺟﺮﻳﺎﻧﻮﻧﻪ ﻣﺬھﺒﻲ او ﭘ
ﺘﻮ ادب ﮐﯥ ﺎﻧ ي ﺳﺒﮑﻮﻧﻪ ﭘﯿﺪاﮐﯿ ي او ﺎن ﺗﻪ ﻨﺪي او دھﻤﺪﻏﻮ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺗﻮ ﭘﻪ ﭘﯿﺮوي ﭘﻪ ﭘ ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺧﭙﻞ اﻏﭕﺰ ﭘﺮﭘ
ﺧﭙﻞ ﺧﺎص ﭘﯿﺮوان ﻣﻮﻣﻲ .
ﻣﯿﺎرو ﺎن دﻳﻮې ﻣﺬھﺒﻲ ﻓﺮﻗﯥ دﻻر ﻮد ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﭘﻪ ﺗﻮره او ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎرزه ﮐﻮي .
اوﻣﻠﻲ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ دﭘﺎره ﺗﻮده او ﺳ ه ﺟ ه ﭘﺮﻣﺦ ﺑﭕﻮﻟﯥ ده . ﺘﻨﻮ د ﺧﭙﻠﻮاﮐ رو ﺎن او ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧ ﮏ دواړو دﭘ
رو ﺎﻧﯿﺎﻧﻮ دﻋﺮﻓﺎن ﻟﻪ ﻻرې دﺧﻠﮑﻮ دﺳﯿﺎﺳﻲ ﺷﻌﻮر دﻟﻮړوﻟﻮ،ﭘﻪ ھﻐﻮ ﮐﯥ د ﺧﻮدۍ او ﭘﺮ ﺎن ﻣﺘﮑﻲ ﮐﭕﺪﻟﻮ،د اﺣﺴﺎس د
ﺗﻪ ﺷﻮه. ﻮﻟﻮ دﭘﺎره آھﻨګ وال ادﺑﻲ آﺛﺎر اﻳﺠﺎد ﮐ ل او ﭘﻪ دې ﺗﻮ ﻪ ﻳﯥ دﮐﺘﺒﻲ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﭘﺎﻧ ﻪ راﻣﻨ وﭔ
ﺘﻮ ادﺑﯿﺎت د ﻣﻀﻤﻮن،ﺷﮑﻞ او ﻗﺎﻟﺐ ﻟﻪ ﭘﻠﻮه ﻏﻨﻲ ﮐ ل .ده دﻓﺎرﺳﻲ ژﺑﯥ ﻮل ﻗﺎﻟﺒﻮﻧﻪ ؛ﻟﮑﻪ : ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧ ﮏ ﭘ
ﺘﻮ ادب ﮐﯥ راوﺳﺘﻞ .دﻣﻀﻤﻮن ﻟﻪ ﭘﻠﻮه دده )ﻣﺜﻨﻮي،ﻏﺰل،ﻗﺼﯿﺪې،رﺑﺎﻋﻲ،ﻣﺨﻤﺲ او ﻧﻮر (...ﻟﻔﻈﻲ او ﻣﻌﻨﻮي ﺻﻨﺎﻳﻊ ﭘﻪ ﭘ
ﭘﻪ اﺛﺎرو ﮐﯥ ډﭔﺮ زﻳﺎت ﻧﻮ ﺘﻮﻧﻪ ﻟﯿﺪل ﮐﯿ ي .ﭼﯥ دھﻐﻪ وﺧﺖ ﭘﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻮﮐﯥ ﺳﺎری ﻧﻪ ﻟﺮي .
دورې ﻟﻪ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﺳﺮه ﺟﻮﺧﺖ ﺗﻮﭘﯿﺮﻟﯿﺪل ﮐﯿ ي. دورې ادﺑﯿﺎت دﻣﻀﻤﻮن او ﺷﮑﻞ ﭘﻪ ﻟﺤﺎظ دﭘﺨﻮاﻧ دﻣﻨ ﻨ
ددې دورې ﻳﻮه ﻋﻤﺪه ﺎﻧ ﻧﻪ داده،ﭼﯥ زﻣﻮږ ددې دورې ﺑﺸﭙ او ﻣﮑﻤﻞ ادﺑﻲ او ﻓﺮھﻨ ﻲ آﺛﺎر ﭘﻪ واک ﮐﯥ ﻟﺮو .
ﺘﻮﺗﻪ ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻋﻼﻳﻖ ﻟﻪ ﺎوﻧ ﻳﻮ ژﺑﻮ ﺳﺮه ھﻢ ﭘﺮاﺧﺘﯿﺎﻣﻮﻣﻲ .ﻟﻪ ﻋﺮﺑﻲ،ﻓﺎرﺳﻲ او ھﻨﺪي ژﺑﻮ ﺨﻪ ﭘ ﭘﻪ دې دوره ﮐﯥ دﭘ
ﺘﻮ ﺨﻪ ﯿﻨﻮ دﻏﻮ ژﺑﻮ ﺗﻪ د آﺛﺎرو د راﮐ ې ورﮐ ې ﻣﺴﻠﻪ ھﻢ ﺧﭙﻠﻮ ﻟﻮړو ﭘ اووﻧﻮﺗﻪ ﺧﯿﮋي . او ﻟﻪ ﭘ
ﻞ ﮐﯿ ي . ادﺑﻲ دورې ﻏﻮره ﺎﻧ ﻧﯥ د اﻓﮑﺎرو ژورﺗﯿﺎ،دﺗﺨﯿﻞ رﻧ ﯿﻨﻲ او دﻗﺎﻟﺒﻮﻧﻮ ﺗﻨﻮع دﻣﻨ ﻨ
دا ﺮ ﻨﺪه ﺧﺒﺮه ده ،ﭼﯥ د رو ﺎﻧﯿﺎﻧﻮ ﻋﺮﻓﺎن،دﺧﻮﺷﺤﺎل دﻣﻠﻲ ﺗﺸﺨﯿﺺ اﺣﺴﺎس،درﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ادﺑﻲ ﺑﻼﻏﺖ دﺣﻤﯿﺪ او
ادﺑﻲ دورې ﭘﻪ اﺷﻌﺎرو ﮐﯥ ﻧﻪ ﻟﯿﺪل ﮐﯿ ي. ﮐﺎظﻢ ﺷﯿﺪا ﻧﺎزﮐﺨﯿﺎﻟﻲ د ﭘﺨﻮاﻧ
ادﺑﻲ دوره ﮐﯥ درې ﻣﮫﻢ ﭘ اووﻧﻪ د ﻓﮑﺮي،ﺳﯿﺎﺳﻲ او ھﻨﺮي ﺎﻧ ﻧﻮ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ دﺗﺸﺨﯿﺺ وړ دي،ﭼﯥ ﻏﻮره ﭘﻪ ﻣﻨ ﻨ
اﺳﺘﺎزي ﻳﯥ ﭘﻪ ﻓﮑﺮي ﻟﺤﺎظ د رو ﺎن ﭘﻠﻮﻳﺎن ﭘﻪ ﺳﯿﺎﺳﻲ ﻟﺤﺎظ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﺎن ﺧ ﮏ او ﭘﻪ ھﻨﺮي ﻟﺤﺎظ رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ،
ﺣﻤﯿﺪ،ﺷﯿﺪا ،ﺣﻨﺎن ﺑﺎرﮐﺰی او ﻧﻮر دي .
ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ رو ﺎن
ﭘﻪ ھﻐﻮ ﻧﺜﺮوﻧﻮﮐﯥ،ﭼﯥ دﺳﻠﯿﻤﺎن ﻣﺎﮐﻮ ﻧﺜﺮ وروﺳﺘﻪ زﻣﻮږ ﻻس ﺗﻪ رﺳﭕﺪﻟﯽ او ھﻤﺪا اوس ﻳﯥ ﺑﭕﻠ ﻪ ﻣﻮﺟﻮده
ده،دﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﻧﺜﺮ دی .
ﺘﻮ ادب دﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن د ﮐﺘﺎب ﻣﺆﻟﻒ ﻣﯿﺎرو ﺎن ﻳﻮ ﻟﻪ ھﻐﻮ ﻣﺸﮫﻮرو او ﻣﺼﺮوﻓﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ او ﻣﺘﺼﺮﻓﯿﻨﻮ ﺨﻪ دی ،ﭼﯥ د ﭘ
ﭘﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﯥ ډﭔﺮ ﺷﮫﺮت ﻟﺮي .ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ رو ﺎن ﺳﺮﺑﭕﺮه ﭘﺮدې ﭼﯥ ﻳﻮﻋﺎﻟﻢ ﺳ ی ؤ،ﻳﻮ ﺗﻮرﻳﺎﻟﯽ ﻋﺴﮑﺮ ھﻢ ؤ او ډﭔﺮه ﻣﻮده ﻳﯥ
ﻧﻮم ﻳﯥ ﺳﺎﺗﻠﯽ دی .دﭘﻼر ﻧﻮم ﻳﯥ ﺷﯿﺦ ﻋﺒﺪﷲ ؤ،ﭼﯥ ﭘﺲ ﻟﻪ اوه ﺘﻮﻧﻮﻟ دﻣﻐﻠﻮ ﭘﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﯥ ﺟﮑ ې ﮐ ي دي او دﭘ
ﺘﻪ ﺨﻪ ﺷﯿﺦ ﺳﺮاج اﻟﺪﻳﻦ اﻧﺼﺎري ﺗﻪ رﺳﯿ ي ،ﭼﯥ د ﻣﯿﺎرو ﺎن ﭘﻼر ﭘﻪ ﮐﺎ ﻲ ﺮام وزﻳﺮﺳﺘﺎن ﮐﯥ ؤ،ﻣﯿﺎرو ﺎن ﻋﻼوه ﭘ
ﭘﺮدې ﭼﯥ د ﺑﺎﻳﺰﻳﺪﭘﻪ ﻧﻮم ﻳﺎدﭔﺪه ﭘﻪ ﭘﭕﺮ روﺷﻦ ﻳﺎ رو ﺎن ھﻢ ﻳﺎدﺷﻮی دی،ﻣﺨﺎﻟﯿﻔﯿﻨﻮﻳﯥ ﭘﻪ ))ﭘﯿﺮ ﺗﺎرﻳﮏ(( ﺳﺮه ھﻢ ﻳﺎد ﮐ ی
دی ،دﺑﺎﻳﺰﻳﺪ اﻧﺼﺎري ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﭘﻪ ﻧﻮم ھﻢ ذﮐﺮ ﺷﻮی دی .
ﺑﺎﻳﺰﻳﺪ رو ﺎن ﭘﻪ ﺳﻨﻪ ) 932ه ( ﮐﺎل زﭔ ﭔﺪﻟﯽ او ﭘﻪ )994ه ( ﮐﺎل ﮐﯥ وﻓﺎت ﺷﻮی دی،د ﺎﻏﻠﻲ ﺧﺎدم دﻟﯿﮑﻨﻮ ﻟﻪ
ﻣﺨﯥ ﭘﯿﺮ رو ﺎن د ﻣﻼﭘﺎﻳﻨﺪه ﻧﻮﻣﯥ ﺳ ي ﺨﻪ ﭼﯥ دده د ﭘﻼر ﻟﻪ ﺷﺎ ﺮداﻧﻮ ﺨﻪ ؤ درس وﻳﻠﯽ دی او طﺮﻳﻘﺖ ﻳﯥ ﻟﻪ
ﺧﻮاﺟﻪ اﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺨﻪ ﭼﯥ د رﻳﺎﺿﺖ ﺧﺎوﻧﺪ ؤ او ډﭔﺮ ُﻣﺮﻳﺪان او ﻣﻌﺘﻘﺪان ﻳﯥ ﻟﺮل،اﺧﯿﺴﺘﯽ دی ،ﺑﯿﺎ وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ
دطﺮﻳﻘﯥ ﭘﻪ ﻣﺦ ﺑﭕﻮﻟﻮ ﮐﯥ ﻻر ﻮد او رھﺒﺮ ﺷﻮ او د ﺧﺎص ﻣﺴﻠﮏ او طﺮﻳﻘﺖ ﺧﺎوﻧﺪ ﺷﻮ.
دﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن د ﻧﺜﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ :
ﮐﯥ دي زﻣﺎ ھﺴﺘﻲ ده ﭘﻪ ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﻟﮑﻪ ﮐﺒﻮﻧﻪ ﭘﻪ اوﺑﻮاو اوﺑﻪ ﭘﻪ ﮐﺒﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﻟﮑﻪ ﮐﺒﻮﻧﻪ ﭘﻪ ادﻣﯿﺎن زﻣﺎ ﭘﻪ ھﺴﺘ
اوﺑﻮژوﻧﺪي دي ﭘﻪ ﻣﺎژوﻧﺪي دي ادﻣﯿﺎن ،ﭘﻪ ﻗﺮآن ﮐﯥ وﻳﻠﻲ دي ﺳﺒﺤﺎن ﮐﺐ ﭼﯥ ﭘﻪ اوﺑﻮ ﮐﯥ ﺮزي ﻣﺦ ﻳﯥ واوﺑﻮ ﺗﻪ ﺷﻲ
ﺘﻪ ﭘﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﯥ د ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﭘﻪ وﻳﻨﻮ ﭘﻪ ﻏﻮ ﻪ د ھﺴﯥ ھﺮ ﻟﻮر وﺗﻪ ﭼﯥ ﺟﺎروزي ﻣﺦ ﻳﯥ وﻣﺎﺗﻪ ﺷﻲ د ادﻣﯿﺎﻧﻮ زه ﻳﻢ وﭔ
ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﭘﻪ رګ ﭘﻪ ﭘﻠﻪ د ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﭘﻪ ھ و ﭘﻪ ﻣﺎﻏﺰه د ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﭘﻪ ھﺮ ﻪ ﮐﯥ ﻳﻢ،ﭼﯥ ﻪ ﺷﺘﻪ دﺳ ي ﭘﻪ ﺎن ﺗﺤﻘﯿﻖ ده زﻣﺎ
ھﺴﺘﻲ ﻟﻪ ھﺮه ﯿﺰه ﺑﮫﺮ ﻟﮑﻪ ده ﻟﻪ ادﻣﯿﺎﻧﻮ زه ﻧ دې ﻳﻢ ادﻣﯿﺎﻧﻮ ﺗﻪ ﻟﻪ ﺎﻧﻪ .
د ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن اﺻﻠﻲ ﻧﺴﺨﻪ ﭘﻪ ﻻس ﮐﯥ ﻧﻪ ﺷﺘﻪ او دﻏﻪ راز ﻮﻧﻤﻮﻧﯥ ﻣﺎر ﯿﻦ ﺳ ﺮن ﺗﺮﭔﻨﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻳﻮه ﻣﻘﺎﻟﻪ ﮐﯥ راﻧﻘﻞ
ﮐ ي دي ،ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻳﯥ ﭘﺮې داﺳﯥ ﺮ ﻨﺪه ﮐ ې ده :
ﮑﺎره دی،ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻨﺪي ﻳﯥ ﻋﯿﻨﺎً ﭘﻪ ﻋﺮﺑﻲ ﺳﺒﮏ ﺗﻄﺒﯿﻘﯿ ي . دﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﭘﻪ ﻧﺜﺮﮐﯥ د ﻋﺮﺑﻲ ژﺑﯥ رﻧګ او ﺗﺄﺛﯿﺮ
ﺘﻮ ﺘﻮ ﮐﯥ د ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﺨﻪ ﻻس ﺗﻪ را ﻲ ،ﺗﺮ دې دﻣﺨﻪ ﻣﻮږ د دﻏﺴﯥ ﻧﺜﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﭘ دﻣﻘﻔﯽ ﻧﺜﺮ ﻟﻮﻣ ۍ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﭘ
ﮐﯥ ﻧﻪ وﻳﻨﻮ .
ﺨﻪ ﺷﺮوع ﮐﯿ ي. ﺘﻮ ﮐﯥ دﻳﻨﻲ او اﺧﻼﻗﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ او د آﻳﺎﺗﻮﻧﻮ او ﺣﺪﻳﺜﻮﻧﻮ ﺗﺮﺟﻤﯥ ھﻢ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﻟﻪ ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﭘﻪ ﭘ
د ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﻧﺜﺮ د ﻟﺴﻢ ھﺠﺮي ﻗﺮن ﻧﺜﺮ ﻳﻮه ﻧﻤﻮﻧﻪ ده او ﭘﻪ دﻏﻪ وﺧﺖ ﮐﯥ ﻓﺎرﺳﻲ ﻧﺜﺮ ھﻢ د ﻋﺮﺑﻲ ﻟﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻻﻧﺪې ؤ .
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧ ﮏ
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﺎن د ﺷﮫﺒﺎزﺧﺎن زوی د )ّ 1022ه.ق( ﮐﺎل د رﺑﯿﻊ اﻟﺜﺎﻧﻲ ﭘﻪ ﻣﯿﺎﺷﺖ د ﺧ ﮑﻮ د اﮐﻮړې ﭘﻪ ﺳﺮای ﮐﯥ زﭔ ﭔﺪﻟﯽ
دی .
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﺎن ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻳﻮه ﻗﺼﯿﺪه ﮐﯥ ﺧﭙﻞ ﺎن داﺳﯥ راﭘﯿﮋﻧﺪﻟﯽ دی :
ﭼﯥ ﺗﻮرزن ﻳﻢ ﮐﺎن ﭘﻪ ﮐﺎن زه ﺧﻮﺷﺤﺎل د ﺷﮫﺒﺎز ﺧﺎن
ﭼﯥ ﺑﻞ ﻧﻪ و ھـــﺴﯥ ﻮان ﺷــــﮫﺒﺎزﺧﺎن دﻳﺤﯽ ﺧﺎن و
ﭼﯥ ﭘﻪ ﺗﻮره ﺷــﻮ ﺳﻠﻄﺎن ﻳـــــﺤــﯽ ﺧـــﺎن د اﮐـﻮړي و
ﭼـــﯥ زه راﻏــﻠﻢ ﭘﻪ ﺟﮫﺎن دھﺠﺮت زردوه وﻳﺸﺖ ﺳﻦ و
ﭼﯥ ﺷﮫﯿﺪ ﺷﻮ ﺷﮫﺒﺎز ﺧﺎن ھــﻐﻪ ﮐﺎل ﭘﻮره ﭘـﻨــ ـﻮس و
ﻗــــﺪر دان ﺷــــــﺎه ﺟﮫﺎن دھـــﻐــــــﻪ دور ﺑﺎدﺷـــــﺎه و
ﭘــﻪ وﻟﺲ ﺷﻮم ﺣﮑﻤﺮان دﭘﻼر ﺎی ﻳﯥ وﻣﺎﺗﻪ راﮐ
ﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﯿ ي . ﺷﺠﺮه ډﭔﺮه دﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﺎن ددې ﻗﺼﯿﺪې د ﭘﻮرﺗﻪ ﺑﯿﺘﻮﻧﻮ ﺨﻪ د ﺧﻮﺷﺤﺎل د ژوﻧﺪ زﻣﺎﻧﻪ او دده دﮐﻮرﻧ
دﮐﻮﭼﻨﯿﻮاﻟﻲ ﺨﻪ د ﺧﻮﺷﺤﺎل ژوﻧﺪ ﻟﻪ ﯿﻨﻮ ﺣﻮادﺛﻮ ﺳﺮه ﻣﻠ ﺮی دی ،دﻣﺜﺎل ﭘﻪ ډول ﭘﻪ ) 1029ه .ق( ﮐﺎل د
ﺧﻮﺷﺤﺎل دﺷﭙ و ﮐﺎﻟﻮ ؤ،ﭼﯥ ﭘﻪ ﻟﻨ ي ﺳﯿﻨﺪ ﮐﯥ ﻻھﻮﺷﻮ او ﻧﺠﺎت ﻳﯥ وﻣﻮﻧﺪ .ﭘﻪ ) 1030ھﻪ.ق( ﮐﺎل دی د اﺗﻮ ﮐﺎﻟﻮ ؤ ،ﭼﯥ
ﻟﻪ ﭙﺮې ﻧﻪ ﮐﺎ ﯽ ﭘﺮې راوﻟﻮﭔﺪ دا ﻞ ﻟﻪ ﻣﺮګ ﻧﻪ ﺑﭻ ﺷﻮ .
ﺘﻮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧﺎن ﺧ ﮏ ﻧﻪ ﻳﻮازې د ﺧﭙﻞ وﺧﺖ او زﻣﺎن ﻳﻮ ﻮﻟﻨﯿﺰ،ﺳﯿﺎﺳﻲ ﺷﺨﺼﯿﺖ او ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﺳﺎﻻر ؤ ،ﺑﻠﮑﯥ دی دﭘ
ﺘﻮ ادب ﺗﺎرﻳﺦ دده ﻟﻪ ﻧﺎﻣﻪ او اﺛﺎرو ﭘﺮﺗﻪ ﻧﯿﻤ ی دی ،ﻧﻮ دا ﺑﻪ ﮐﻮﻣﻪ د ژﺑﯥ ﻳﻮ داﺳﯥ ﺷﺎﻋﺮ او ﻟﯿﮑﻮال ؤ ،ﮐﻪ وواﻳﻮ د ﭘ
ﻣﺒﺎﻟﻐﯥ ﺧﺒﺮه ﻧﻪ وي .
ﺘﻮ ژﺑﯥ او ادب ﺗﻪ ﭘﻪ ﻧﻈﻢ او ﻧﺜﺮ ﮐﯥ ھﻐﻪ ﻪ ورﮐ ل،ﭼﯥ ﺗﺮده دﻣﺨﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺧ ﮏ ﻟﮑﻪ ﭼﯥ ﻳﯥ وﻳﻠﻲ دي ،ﭘ
ﺎﻳﻲ ﺳﺎری ﻣﻮږ ﭘﻪ ﻧﺪرت ﺳﺮه ﺑﯿﺎﻣﻮﻣﻮ. او وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ
ﺘﻮ ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﺗﺎزه ﺗﺎزه ﻣﻀﻤﻮن دﭘ
ﭘﻪ ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯥ دﺷﭕﺮاز او ﺧﺠﻨﺪ ﮐ
ﭘﻪ ﺑﻞ ﺎی ﮐﯥ ﺑﯿﺎ واﻳﻲ :
ﺘﻮ ژﺑﻪ ﻣﯥ ﺣﻖ دی ﺑﯥ ﺣﺴﺎﺑﻪ ﭘﻪ ﭘ ﮐﻪ دﻧﻈﻢ ﮐﻪ دﻧﺜﺮ ﮐﻪ دﺧﻂ دی
ﺧﻮﺷﺤﺎل دﻣﻐﻠﻲ واﮐﻤﻨﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا ﺑﻨﺪي ﺷﻮی ھﻢ دی .
د ﺧﻮﺷﺤﺎل د ﺧﺎطﺮ ﺟﺰم ﭘﺲ ﻟﻪ ﺑﻨﺪه دی دا ﻋﺰم
ﻳـﺎ ﻣـــﻐــــﻠــــﻮ ﺳــــــﺮه رزم ﻳﺎﻧﯿﻮﻟﯽ ﻣﺦ ﻣـﮑـﯥ ﺗـــﻪ
ﺗﺮﺑﻨﺪ دﻣﺨﻪ د ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺑﺎ آﺛﺎر ﻳﻮډول ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻟﺮي او ﺗﺮﺑﻨﺪ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ﺷﻌﺮ او ھﻨﺮ ﺑﻞ رﻧګ اﺧﻠﻲ .
ﻮوﻟﯥ ده ،ﺧﻮ ھﻐﻪ آﺛﺎر،ﭼﯥ ﻣﻌﻠﻮم دي ﭘﻪ ﻻﻧﺪې ډول دي : ﻣﺤﻘﻘﺎﻧﻮ د ﺧﻮﺷﺤﺎل د آﺛﺎرو ﺷﻤﭕﺮه ډﭔﺮه زﻳﺎﺗﻪ
ﻮدل ﺷﻮی دی. ﺖ زرو ډﭔﺮ دﺧﻮﺷﺤﺎل ﮐﻠﯿﺎت،ﭼﯥ دﺑﯿﺘﻮﻧﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻳﯥ ﺗﺮ ﻠﻮﭔ
ﻓﺮاﻗﻨﺎﻣﻪ،دﺳﺘﺎرﻧﺎﻣﻪ،ﺑﺎزﻧﺎﻣﻪ،ﻓﺎﻟﻨﺎﻣﻪ،ﻓﻀﻞ ﻧﺎﻣﻪ،طﺐ ﻧﺎﻣﻪ،ﺑﯿﺎض ،ﻨ ﯿﺮۍ ،ﺳﻮاﺗﻨﺎﻣﻪ ،ﭘﺎرﺳﻲ دﻳﻮان،اﺧﻼﻗﻨﺎﻣﻪ د ﺧﻮﺷﺤﺎل
آﺛﺎر ﻧﻪ ﻳﻮازې د ﮐﻤﯿﺖ ﭘﻪ ﻟﺤﺎظ دﻳﺎدوﻧﯥ او ﻣﻨﻨﯥ وړدي ،ﺑﻠﮑﯥ ﭘﻪ ﮐﯿﻔﻲ ﻟﺤﺎظ ھﻢ د ﺧﻮﺷﺤﺎل د آﺛﺎرو ﮐﯿﻔﯿﺖ ډﭔﺮ ﻟﻮړ دی .
ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺗﺮ ) 1100ه .ق( ﭘﻮرې ژوﻧﺪی ؤ،دده ﭘﻪ ﮐﻠﯿﺎت ﮐﯥ ﻗﺼﯿﺪې،ﻏﺰﻟﯥ،رﺑﺎﻋﻲ،ﻗﻄﻌﯥ،ﻣﺨﻤﺲ،ﻣﺴﺪس،ﻣﻌﺸﺮ،ﺗﺮﮐﯿﺐ
ﺑﻨﺪ ،ﺗﺮﺟﯿﺢ ﺑﻨﺪ ،ﻣﺜﻨﻮي،ذواﻟﻘﺎﻓﯿﺘﯿﻦ او ﻧﻮر ﭘﯿﺪا ﮐﻮﻻی ﺷﻮ .
ﮑﻠﻮ ﻏﺰﻟﻮﻧﻮ ﺨﻪ دﻳﻮې ﻏﺰﻟﯥ ﻮ ﺑﭕﺘﻪ د ﺑﭕﻠ ﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ راوړو: دﺧﻮﺷﺤﺎل د
ﺗﻮره ﭼﯥ ﺗﭕﺮﭔ ي ﺧﻮ ﻮزار ﻟﺮه ﮐﻪ ﻧﻪ
زﻟﻔﯥ ﭼﯥ ول ول ﺷﻲ ﺧﻮﺧﭙﻞ ﻳﺎر ﻟﺮه ﮐﻪ ﻧﻪ
ﮑﻠﻮ ﻧﻈﺮ ﻣﻪ ﮐ ه وﻟﯥ راﺗﻪ واﻳﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ
ﺳﺘﺮ ﯥ ﭼﯥ ﭘﯿﺪا دي ﺧﻮ دﻳﺪار ﻟﺮه ﮐﻪ ﻧﻪ
روژه ﮐﺎ زه ﺑﻪ ډﮐﯥ ﭘﯿﺎﻟﯥ اﺧﻠﻢ ﺷﭕﺦ دې ﻟﻤﻮﻧ
ھﺮﺳ ی ﭘﯿﺪا دی ﺧﭙﻞ ﺧﭙﻞ ﮐﺎر ﻟﺮه ﮐﻪ ﻧﻪ
ﻣﯽ ﺷﺘﻪ ﭼﻨګ و ﻧﯽ ﺷﺘﻪ د ﺧﭙﻞ ﻳﺎر ﺳﺮه ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻪ
ﺧﭙﻞ ﺑﯿﺎض ﭘﻪ ﻻس ﮐﯥ ﻪ ﻠﺰار ﻟﺮه ﮐﻪ ﻧﻪ
رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ
ﻮر ﺨﻪ درې ﻣﯿﻠﻪ ﻟﺮې ﺟﻨﻮﺑﻲ اړخ ﺗﻪ ﭘﺮوت دی .ﻟﻪ ﻋﺒﺪاﻟﺴﺘﺎر ﻣﻮﻣﻨﺪ ﮐﺮه رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ﭘﻪ ﺑﮫﺎدر ﮐﻠﻲ ﮐﯥ،ﭼﯥ ﻟﻪ ﭘﭕ
وزﭔ ﭔﺪه .
ﯿﻲ ،ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ ﻣﺸﮫﻮره ده رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ﭘﯿﺪا ﺷﻮی ﺧﻮ ﭘﻪ ﭘ ﻪ ﺧﺰاﻧﻪ د رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ د زﭔ ﭔﺪو ﮐﺎل ) 1042ه .ق(
ﻮد او ھﺰار ﺧﻮاﻧﯥ ﺗﻪ راﻏﯽ . ﺑﮫﺎدر ﮐﻠﻲ ﮐﯥ ؤ ،وروﺳﺘﻪ د ﯿﻨﻮ وﺟﻮھﺎﺗﻮ ﻟﻪ ﮐﺒﻠﻪ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﮐﻠﯽ ﭘﺮﭔ
رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻪ ﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﻳﻮﺳﻒ ﻳﻮﺳﻔﺰي ﺨﻪ زده ﮐ ه ﮐ ې او ﻟﻪ ھﻐﻪ ﺨﻪ ﻳﯥ ﻓﻘﻪ او ﺗﺼﻮف زده ﮐ ل ،ﺑﯿﺎ ﮐﻮھﺎټ
ﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻮ .رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ﻳﻮ ﻋﺎﻟﻢ او ﻋﺎﺑﺪ ﺳ ی ؤ . ﺗﻪ وﻻړ ھﻠﺘﻪ ﻳﯥ ﺳﺒﻘﻮﻧﻪ وﻟﻮﺳﺘﻞ او
رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ د ﺧﭙﻞ وﺧﺖ رواﺟﻲ ﻋﻠﻮم ﻟﻮﺳﺘﻲ وو ،ﭘﻪ ﭘﺎرﺳﻲ او ﻋﺮﺑﻲ ادب ﮐﯥ ﻳﯥ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ درﻟﻮده ،رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ دﺗﺼﻮف
ﻟﻪ رﻣﻮزو ھﻢ ﺧﺒﺮ ؤ .
د رﺣﻤﺎن ﺑﻠﺒﻞ ﺗﺼﻮف ﺳ ی ﻟﻪ ﺧﺪای او دﺧﺪای ﻟﻪ ﻣﺨﻠﻮق ﺳﺮه د ﻧﺎﭘﺎﻳﯥ ﻣﯿﻨﯥ ﭘﻪ اظﮫﺎر ﮐﯥ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻮﻻی ﺷﻲ .د
اﺳﺘﺎد ﮐﺎﻣﻞ ﭘﻪ وﻳﻨﺎ )) :ﻟﻪ ﺧﺪای دھﻐﻪ ﻟﻪ ﻣﺨﻠﻮق ﺳﺮه ﻣﺤﺒﺖ دﺗﺼﻮف داﺳﯥ اﺻﻮل دي ﭼﯥ ﻟﻪ ﻣﺬھﺐ ﺳﺮه د ﺑﺸﭙ
او ﻋﻈﻤﺖ ﻟﻪ ﭘﻠﻮه ډﭔﺮ ﻣﻨﻞ ﺷﻮي دي (( .د رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ د ﺷﺎﻋﺮۍ ﭘﯿﻐﺎم ھﻤﺪا ﻣﺤﺒﺖ دی . ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ،ﭘﺎﮐ
اﺳﺘﺎد روھﻲ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻳﻮه ﻟﯿﮑﻨﻪ ﮐﯥ دا ﻧﻈﺮﻳﻪ داﺳﯥ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐ ې ده ﭼﯥ )) :رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ د ﻳﻮه ﻓﻘﺮ ﭙﻠﻲ اوﻟﺲ زړه ﺗﻪ
دﺧﭙﻞ ﭘﯿﻐﺎم ﭘﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻻر ﭘﯿﺪا ﮐﻮي او ددﻏﻪ ﭘﯿﻐﺎم اﺻﻠﻲ ﺟﻮھﺮ ﻣﯿﻨﻪ او ﻣﺤﺒﺖ دی .ﻋﺸﻖ او ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻪ ﻳﻮازې د اﻧﺴﺎن د
ﻧﺠﺎت وﺳﯿﻠﻪ ده،ﺑﻠﮑﯥ د ﺟﮫﺎن دﺗﮑﻮﻳﻦ ﻟﻮﻣ ﻧﯽ ﻣﺤﺮک ھﻢ دی .
ﻟﮑﻪ رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ ﭼﯥ وﻳﻠﻲ دي :
دﺟﻤﻠﻮو ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﻮ ﭘﻼر دی دا داﺟﮫﺎن دی ﺧﺪای ﻟﻪ ﻋﺸﻘﻪ ﭘﯿﺪا ﮐ ی
ﻮر د ھﺰارﺧﺎﻧﯥ ﺘﻮ دﻏﻪ ﻋﻈﯿﻢ اﻧﺴﺎن دوﺳﺖ ﺷﺎﻋﺮ ﭘﻪ ) 1128ھﻪ.ق( ﮐﺎل ﻟﻪ دﻧﯿﺎ ﺨﻪ ﺳﺘﺮ ﯥ ﭘ ﯥ ﮐ ې او دﭘﭕ دﭘ
ﭘﻪ ھﺪﻳﺮه ﮐﯥ ﺧﺎورﺗﻪ وﺳﭙﺎرل ﺷﻮ .
ﺘﻮ ژﺑﻪ دﺷﻌﺮ ﻳﻮ ﮑﻠﯽ دﭔﻮان راﭘﺎﺗﯥ دی،ﭼﯥ ﭘﻪ دوو دﻓﺘﺮوﻧﻮ ﮐﯥ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺷﻮی دی .دا دﭔﻮان ﭘﻪ ﻟﻪ ده ﺨﻪ ﭘﻪ ﭘ
ﮑﻠﯥ ﺘﻮﮐﯥ ﻣﺸﮫﻮر او داﺣﺘﺮام وړ دی او ﺧﻠﮏ ﻓﺎﻟﻮﻧﻪ ﭘﺮ ﺑﺎﺳﻲ او ﺧﭙﻞ ﻣﺮادوﻧﻪ ﻨﯥ ﻏﻮاړي .ﭘﻪ دې دﭔﻮان ﮐﯥ ﭘ
ﻏﺰﻟﯥ ،ﻗﺼﯿﺪه ډوﻟﻪ اوږدې ﻏﺰﻟﯥ ﻣﺨﻤﺲ اوﻣﺴﺒﻊ ﭘﯿﺪاﮐﯿ ي .
دده روان ﺳﺎده او ﻋﺎم ﻓﮫﻤﻪ ﺷﻌﺮ د ھﺮ ﭼﺎ او ھﺮې ﺳﻮﻳﯥ د ﺧﺎوﻧﺪ ﭘﺮ ﻣﺰاج ﺑﺮاﺑﺮ دی ،دده ﺷﻌﺮ ﮐﻪ آﺳﺎن دی ﺧﻮ ژور
ﺘﻲ دي . اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﭘﻪ ﮐﯥ راﻧﻐ
درﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ دﺷﻌﺮ ﻳﻮه ﺑﭕﻠ ﻪ :
ﻋﺎﺷﻘﺎن ﻳﯥ ددﻟﺒﺮوﭘﻪ رﺧﺴﺎرﮐﺎ ﮐﻪ ﭘﻪ ﻨﺞ دﺷﺎھﻲ ﻓﺨﺮﺷﮫﺮﻳﺎرﮐﺎ
ھﻐﻪ ﺣﻆ ﭼﯥ ﭘﻪ دﻧﯿﺎﻳﯥ دﻧﯿﺎر دارﮐﺎ ﺧﺮﻗﻪ ﭘﻮﺷﻮﭘﻪ ﺧﺮﻗﻪ ﮐﯥ دی ﻣﻮﻧﺪﻟﯽ
ھﻐﻪ ﻋﯿﺶ ﭼﯥ ﻳﯥ ﺑﻠﺒﻠﯥ ﭘﻪ ﻠﺰار ﮐﺎ ﭘﺘﻨ ﺎﻧﻮﻟﺮه ﺧﺪای ﭘﻪ اورﮐﯥ ورﮐ
ﭘﻪ وﺻﺎل ﮐﯥ ﻏﻢ دھﺠﺮوردو ﺎرﮐﺎ ﻧﯿﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻪ ﺑﺪﺑﺪل د ھﯿﭽﺎﻣﻪ ﺷﻪ
دﺑﭕ ۍﭘﻪ ډوﺑﭕﺪه ﭼﯥ ﺧﺪای راﺿﻲ ﺷﻲ ﻳ ﺎﻧ ﻲ دزړوﻧﻮ ﮐﻠﻪ ھﻠﺘﻪ ﮐﺎر ﮐﺎ
ﻣﺸﻘﺖ دﻣﺸﺎطﯥ واړه ﻣﺮدار ﮐﺎ ھﻐﻪ ﻣﺦ ﭼﯥ ﻣﺎدر زاد ﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻪ دی
ﭼﯥ ﻓﻠﮏ دﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻮ ﺑﺨﺖ ﺑﭕﺪار ﮐﺎ ﺑﺎز دﻧﺎر ﻟﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﭘﺎ ﻲ ﭘﺴﯥ ﺮ ﻲ
ﻟﮑﻪ ﺷﻤﻊ ﭼﯥ ﻮک ﺑﻠﻪ ﭘﻪ ﻣﺰار ﮐﺎ ﭕﻨﻲ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﭙﻪ ﻳﯥ ﻳﺎر ﺗﺮﺳﺮه ﭘﻮرې ﮐ
ﭘﻪ ھﺮﭼﺎﮐﯥ ﭼﯥ ﻪ وي ھﺴﯥ رﻓﺘﺎر ﮐﺎ د ھﻮ ﯿﺎرۍ ﻳﯥ ﻳﻮن ﺮ ﻨﺪ دی دﻣﺴﺘ
ﭼﯥ ددﻳﻦ ﻣﺘﺎع ﺑﺪﻟﻪ ﭘﻪ دﻳﻨﺎر ﮐﺎ رﺣﻤﺎن ھﺴﯥ ﺑﯥ وﻗﻮف ﺳﻮدا ﺮ ﻧﻪ دی
ﻋﺒﺪاﻟﺤﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ
ﺘﻮد ھﻤﮫﻐﻮﻳﻮ ﻮ وﺗﻠﯿﻮ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ﭘﻪ ﻟ ﮐﯥ دی،ﭼﯥ د زده ﮐ ې او ﻣ ﻳﻨﯥ ﺟﻮﺗﯥ ﻋﺒﺪاﻟﺤﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪھﻢ ﻟﻪ ﺑﺪه ﻣﺮﻏﻪ د ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﭘﻮھﺎن ﻧﭕ ﯥ ﻳﯥ ﻻھﻢ د ﯿ ﻧﯥ ﭘﻪ ﺗﻮرو اوﺑﻮ ﮐﯥ ډوﺑﯥ دي ﺧﻮ ﺑﯿﺎ ھﻢ دﺣﻤﯿﺪﺑﺎﺑﺎ د ﺎ ﻮﺑﻲ او زﭔ ﻧ ﻲ ﭘﻪ ﺑﺎب ھﻢ ﭘ
ﻮر ﮐﻮھﺎټ ﺳ ک او ﺑﺎړې رود ﭘﺮ ﺘﻨﻮ ﭕ وﻧﮑﻲ ﻳﻮه ﺧﻮﻟﻪ ﻧﻪ وو ﺧﻮ وروﺳﺘﯿﻮ ﭘﻠ ﻨﻮ ﺟﻮﺗﻪ ﮐ ه،ﭼﯥ ﺣﻤﯿﺪﺑﺎﺑﺎ دﭘﭕ او دﭘ
ﻣﺎﺷﻮ ﮐﯥ زﭔ ﭔﺪﻟﯽ دی . ﻏﺎړه ﭘﺮاﺗﻪ ﮐﻠﻲ ﻣﺎﺷﻮ
ﺘﻮ ﭕ وﻧﮑﻲ او ﻟﯿﮑﻮال د ﺗﺮ ) (1338ﻟﻤﺮﻳﺰ ﮐﺎل او ) 1959زﭔ دﻳﺰ( ﮐﺎل ﭘﻮرې ﮐﻮرﻧﻲ ﭕ وﻧﮑﻲ او ﺑﮫﺮﻧﻲ ﺧﺘﯿ ﭙﻮھﺎن ﭘ
ﯥ ﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ ﺗﺮ ) 1145ھﻪ.ق( ﭘﻮرې ژوﻧﺪی و او ﻳﺎ د ﺑﻠﻮﻣﮫﺎرت راور ﻲ د رواﻳﺖ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ ﭘﻪ دې ﻋﻘﯿﺪه ؤ،ﭼﯥ
Blumharatﭘﻪ وﻳﻨﺎ ﭘﺮ ھﻤﺪﻏﻪ ﮐﺎل ﻣ دی .
ﺧﻮ د ﺣﻤﯿﺪ ﺑﺎﺑﺎ دﺷﺮﻋﺔ اﻻﺳﻼم ﭘﻪ ﭘﯿﺪاﮐﭕﺪو ﺳﺮه دﻏﻪ ﻋﻘﯿﺪه واو ﺘﻪ او ﺗﺮ ) 1148ه .ق( ﭘﻮرې د ﺣﻤﯿﺪ ژوﻧﺪ ﻳﻘﯿﻨﻲ
ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮ .
( ﭘﻪ ﻟﻮﻳﻪ ھﺪﻳﺮه ﮐﯥ دی ،دﺣﻤﯿﺪ دﭔﻮان ﭼﯥ د ا ﮑﻞ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ دده ﭘﻪ ژوﻧﺪ ﻮل دﺣﻤﯿﺪ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺰار د ﻣﺎﺷﻮ )ﻣﺎﺷﻮ
ﺷﻮی دی ﭘﻪ ادﺑﻲ ﺣﻠﻘﻮ ﮐﯥ ﭘﻪ ُدر ﻣﺮﺟﺎن ﻣﺸﮫﻮر دی .دﻋﺒﺪاﻟﺤﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ وروﺳﺘﯽ او ﺗﺮ ﻮﻟﻮﭼﺎپ ﺷﻮﻳﻮ دﻳﻮاﻧﻮﻧﻮ ﺑﺸﭙ
دﻳﻮان ھﻤﺪا ﺳﺮﻣﺤﻘﻖ ھﭕﻮادﻣﻞ ﭘﻪ زﻳﺎر دﻳﻮان دی ،ﭼﯥ )(290ﻏﺰﻟﯥ او ﻗﺼﯿﺪه ډوﻟﻪ ﻏﺰﻟﯥ،ﻗﺼﯿﺪې ،ﻳﻮﻣﺨﻤﺲ ،ﻳﻮ ﺗﺮﮐﯿﺐ
ﻧﯿﺮﻧګ ﺑﻨﺪ او دوې ﻠﻮرﻳﺰې ﻟﺮي ،ﭼﯥ د ﻮﻟﻮ ﺑﯿﺘﻮﻧﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻳﯥ ) (2932ﺗﻪ رﺳﻲ د ﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ ﻧﻮر ﻣﺸﮫﻮر آﺛﺎر دادي :
ﺘﻮ ژﺑﺎړه ﻳﯥ دﺣﻤﯿﺪ ﻟﻪ ﺑﺮﮐﺘﻪ ﭘﻪ ادﺑﻲ ﺣﻠﻘﻮﮐﯥ ھﻢ د ډﭔﺮ ﻋﺸﻖ ،دﻋﺰﻳﺰ او ﺷﺎھﺪ دﻣﯿﻨﯥ ﺳﻮ ﻨﺪه داﺳﺘﺎن دی،ﭼﯥ ﭘ
ﻟﻮړ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﺎوﻧﺪه ﺷﻮې ده .
ﺷﺎه او ﺪا د ﺣﻤﯿﺪ ﺑﺎﺑﺎ دا ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ ژﺑﺎړه ده .دﺷﺎه ﺪا د ﺑﯿﺘﻮﻧﻮ ﺷﻤﭕﺮه ) (1788ﺑﯿﺘﻪ ده .
ﮑﺎره ﻣﻘﺎم ﭘﯿﺪا ﮐ ی دی . ﺣﻤﯿﺪﺑﺎﺑﺎ دﻏﻪ ﮐﺘﺎب ﭘﻪ داﺳﯥ ډول ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐ ی دی،ﭼﯥ دﺗﺮﺟﻤﯥ ﭘﻪ ﻓﻦ ﮐﯥ ﻳﯥ ﺎﻧﻠﻪ ﻳﻮ
ﺷﺮﻋﺔ اﻻﺳﻼم :دا ﮐﺘﺎب ﭘﻪ ﭘﺎړﺳﻮ ھﻢ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﻮی دی .ﭼﯥ د ﺗﺬﮐﺮةاﻻﺑﺮار و اﻻﺷﺮار ﭘﻪ ﻣﺄﺧﺬوﻧﻮ ﮐﯥ راوړل ﺷﻮی دی
.
ﺘﻮ ﺗﺒﻠﯿﻐﻲ اﺛﺎرو ﮐﯥ د ادﺑﻲ ﻧﻔﺎﺳﺖ ﺘﻠﻲ ﻗﻠﻢ ﻟﯿﮑﻞ ﺷﻮی ده،ﭼﯥ ﭘﻪ ﭘ ﺘﻮ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻳﯥ دﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ ﭘﻪ ﻏ ﭘ
ﻟﻪ ﻣﺨﯥ ھﺴﮑﻪ درﺟﻪ ﻟﺮي .
دا دﺧﻮږ ژﺑﻲ ﺷﺎﻋﺮ ﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ د ﻧﻈﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ :
ﭘــﺎﺗــﯥ ﺷــﻮې ﻟـﻪ ھــﺮﭼﺎده دادﻧﯿﺎ ﻧــــــــــﻪ زﻣـﺎده ﻧــﻪ دﺳــﺘــﺎده دادﻧـــﯿـــﺎ
او ﺑـﯥ ﺣﯿﺎده دا دﻧﯿﺎ ــﻪ ﻟــﻮﻟ دﻳـــﻮه ﻏــﭕـ ﮐـﯥ ﭘﺮﺗﻪ وﺑﻞ ﺗﻪ ﺧﺎﻧﺪي
ﻨﺎده داد دﻧﯿـﺎ دآﺳﻤﺎن ﺑﺮق وﺑﺮﭔ ﭘـــﻪ ر ـــﺎﻳـــﯥ دﭼــﺎﮐﺎرﻧـﻪ ﭘﻮره ﮐﯿ ي
ﭘــﻪ ﺑــﺎطــﻦ ﺗــﻮره ﺑــﻼده دا دﻧـﯿـﺎ ﮐﻪ ظﺎھﺮ ﮑﻠﯥ زﭔﺒﺎﻟﯿﺪه ﺷﻲ ـﻪ ﺷـﻮ
ﮐـــﻪ اﺷـــﻨـﺎ ده ﻧﺎ آﺷــﻨﺎده دا دﻧﯿﺎ ﭘـﻪ ﮐـﯥ ﻧــﻪ ﺷـﺘﻪ ﻣـــﺮوت د آﺷــﻨـﺎﻳـ
ﻟﮑﻪ ﺳﯿﻮری ﺧﻮا وﺷﺎ ده دا دﻧﯿﺎ ﭘﻪ ﻳﻮ ﺎی ﻳﯥ ﯿﮑﺎو ھﭕﭽﭕﺮې ﻧﻪ ﺷﻲ
ﻣﺴﺨــﺮې ﮐـﺎﭘــﻪ ﺧـﻨﺪا ده دا دﻧﯿﺎ ﺗــﻞ ﭘـﻪ ـﺎن ﭘـﻮرې دﺧـﭙــﻠـﻮ طـﺎﻟﺒﺎﻧـﻮ
ﺟـــﻮﻓــﺮوش ـﻨـﺪم ﻧﻤﺎده دا دﻧﯿﺎ ﭘﻪ ﺳﻮدا ﻳﯥ ﺳﻮدﻣﻦ ﺷﻮي ھﭕ ﻮک ﻧﻪ دی
ـــﺎی د ﻏـــــــﻢ او د ژړا ده دا دﻧـــــﯿـــــــــﺎ ﭼﯥ ﺣﻤﯿﺪﭘﻪ ﮐﯥ ﺧﻨﺪا ﮐﺎ رﭔﺸﺨﻨﺪي ﮐﺎ
ﻧﭙﺮ ﺑﯿﺎ
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۵٨ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﭘﻮھﻨﻤﻞ ﺷﯿﺮزاد
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۵٧ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
٧٨۶
وﺧﺖ ﻧﻠﺮی ﻧﻮ ﻳﯥ ﻓﻘﻂ او ﻓﻘﻂ د ھﻔﺘﯥ ﻳﻮ-ﻳﻮ ﭘﯿﺎدوی .ﻧﻪ ﺮاﻧﻮ! دﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯽ ﻟﻪ ﻣﺨﻲ ﻳﯥ ھﺮه ورځ ﻳﻮ-ﻳﻮ ﭘﯿﺎدوی او ﮐﻪ ھﯿ
ﻲ ﺑﯿﺎن ﮐ م... ﻲ او ﺛﻮاﺑﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﮐﻮﻣﻮ ﮑﻮ ﮐ ﭘﻮھﭕ م ﭼﻲ ددې
ﻻ اﻟﻪ اﻻﷲ ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻮل ﷲ
َﻞ اﻟﺪﱡﻋﺂ ِء اﻟ َ
ﺤﻤﺪﷲ )ِ.ﺗﺮﻣﺬی(. َﻞ اﻟ ِّ
ﺬﻛﺮ ﻻ َاﻟﻪ اِﻻﷲ َواَﻓﻀ ُ -٢٢اَﻓﻀ ُ
ﺑﮫﺘﺮﯾﻦ دذﮐﺮ ﻻاﻟﻪ اﻻﷲ او ﺑﮫﺘﺮﯾﻦ د ُدﻋﺎ اﻟﺤﻤﺪﷲ دی.
ﻤﺔ
م اﻟ ِﻘﯿ َ ﻨﺰﻟَﺔ ً ِ
ﻋﻨ َﺪﷲِ ﻳَﻮ َ ﺷ ِﻔﯿﻊٍ اَ َﻓ ُ
ﻀﻞ َﻣ ِ َ -٢٣ﻣﺎ ِﻣﻦ َ
ﻲ َوﻻ َﻣﻠَ ٌ
ﻚ َوﻻ َ ُ ن ﻻَﻧَ ِﺒ ﱡ
ﻏَ ِﯿﺮه ِﻣﻦ اﻟ ُﻘﺮآ ِ
دﻗﯿﺎﻣﺖ ﭘﻪ ورځ ﺑﻪ دﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﭘﻪ ﻧﺰد دﻗﺮآن ﭘﺎک ﻧﻪ ذﯾﺎت ﻮک ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻮﻧﮑﯽ ﻧﻪ وی ﻧﻪ ﻧﺒﯽ ،ﻧﻪ ﻓﺮ ﺘﻪ او ﻧﻪ ﻧﻮر.
ﻋﻠﱠﺔ ٌ َﻓ ُﺎ َ
ﺣ ِﺮ ُﻗ َﮫﺎ ﺼﻠﱡﻮنَ ﻓِﻲ ُﺑ ُﯿﻮﺗِ ِﮫﻢ ﻟَ َ
ﯿﺴﺖ ﺑِ ِﮫﻢ ِ ﻢ آﺗِﻲ َﻗﻮﻣﺎً ﻳﱡ َ
ﺐ ُﺛ ﱠ ﺣ َﺰﻣﺎً ِ ّﻣﻦ َ
ﺣﻄ َ ٍ ﻤﺖ اَن ُ
آﻣ َﺮ ﻓِﺘﯿَﺘِﻲ َﻓ َ
ﺠﻤ ُﻌﻮاﻟِﻲ ُ ﻤ ُ -٢۴ﻟَﻘَﺪ َ
ھ َ
ﯿﮫﻢ .َﻋﻠَ ِ
ﻤﺎ زړه ﻏﻮاړی ﭼﻪ ﯾﻮ ﻮ ﻮاﻧﺎﻧﻮ ﺗﻪ وواﯾﻢ ﭼﻪ ډﻳﺮ ﺑﻮ ﯽ راﺟﻤﻊ ﮐ ی راﯾﯽ وړی ﺑﯿﺎ زه ھﻐﯽ ﺧﻠﮑﻮ ﺗﻪ ورﺷﻢ ﭼﻪ ﺑﯽ ﻏﺬره
ﮐﻮی دھﻐﻮی ﮐﻮروﻧﻪ وﺳﻮزوم. ﭘﻪ ﮐﻮروﻧﻮ ﮐﯽ ﻟﻤﻮﻧ
ّﻖ
ﻠﺒﻪ ُﻣ َﻌﻠ ٌ ﻞ َﻗ ُ ﺟ ٌﻋﺒَﺎ َد ِة ﷲِ َو َر ُ
ﺸﺂ َء ﻓِﻲ ِ اﻟﺸﺂبﱡ ﻧَ َ
ل َو ﱠ ظﻠﱡﻪ اَ ِﻻ َﻣ ُ
ﺎم اﻟ َﻌﺎ ِد ُ ﻞ اِﻻ ﱠ ِ م ﻻَ ِ
ظ ﱠ ظ ِﻠ ّﻪ ﻳَﻮ َ
ﷲ ﻓِﻲ ِﻢ ُ ﻈﻠ ﱡ ُﮫ ُ
ﺳﺒ َﻌﺔ ٌ ُﻳ ِ
َ -٢۵
ل اِﻧِ ّﻲ اَ َ
ﺧﺎفُ ل َﻓﻘَﺎ َﻤﺎ ٍﺟ َﺐ ﱠو َ ﺼ ٍ ﺘﻪ اَﻣ َﺮا ٌة ذ ُ
َات َﻣﻨ َ ﻞ َد َﻋ ُ
ﺟ ٌ ﻚ َو ﺗَ َﻔ ﱠﺮ َﻗﺎ َﻋﻠَﯿ ِ
ﻪ َو َر ُ ﻤ َﻌﺎ َﻋﻠﻲ ذ'ﻟِ َﺤﺂﺑﱠﺎ َﻓﻲ ﷲِ اِﺟ َﺘ َ ﺟﻼ َن ِ ﺗَ َ ﺟ ِﺪ َو َر ُ
ﺴﺎ ِ ﻤ َ
ﺑِﺎاﻟ َ
ﺖ َﻋﯿﻨﺎ ُه).ﺑﺨﺎري او ﺧﺎﻟِﯿًﺎ َﻓﻀَﺎ َ
ﺧ ُ ﻞ َذ َﻛ َﺮ َ
ﷲ َ ﺟ ُ
ﯿﻨﻪ َو َر ُ
ﻤ ُﻖ ﻳَ ِ
ﻤﺎﻟُﻪ َﻣﺎ ُﺗﻨ ِﻔ ُ
ﺷ َ ﺣﺘّﻲ' ﻻَﺗَﻌﻠَ ُ
ﻢ ِ ﺔ َﻓﺎَﺧ َﻔﺎ َ
ھﺎ َ ﺼ َﺪ َﻗ ٍ ﺼ ﱠﺪ َ
ق ﺑِ َ ﻞ ﺗَ َ
ﺟ ٌ
ﷲ َو َر ُ
ﻣﺴﻠﻢ(
اووه ﮐﺴﺎن دی ﭼﻪ ھﻐﻮی ﺗﻪ ﺑﻪ ﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ دﺧﭙﻞ )رﺣﻤﺖ( ﺳﯿﻮری ﮐﯽ ﭘﻪ داﺳﯽ ورځ ﺎی ورﮐ ی ﭘﻪ ﮐﻮﻣﻪ ورځ ﭼﻪ ﺑﻪ
ﺳﯿﻮری ﻧﻪ وی -١ﻋﺎدل ﭘﺎﭼﺎ -٢ھﻐﻪ ﻮان ﭼﻪ ﭘﻪ ﻮاﻧﯽ ﮐﯽ دﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻋﺒﺎدت ﮐﻮی -٣ دھﻐﻪ ﺳﯿﻮری ﻧﻪ ﻏﯿﺮ ﺑﻞ ھﯿ
آدا ﮐ ی دﺑﻞ ﭘﻪ ﻓﮑﺮ ﭘﻪ ﺟﻤﻊ ﮐﻮی ﮐﻠﻪ ﭼﻪ ﯾﻮ ﻟﻤﻮﻧ ھﻐﻪ ﻮک ﭼﻪ دھﻐﻪ زړه ﺟﻮﻣﺎﺗﻮ ﺳﺮه ﺗ ﻟﯽ وی )ﭘﻨ ﻪ وﺧﺘﻪ ﻟﻤﻮﻧ
ﮐﯽ ﻣﺤﺒﺖ وی ،ھﻢ ﭘﻪ دﻏﯽ دھﻐﻮی ﻳﻮ ﺎی ﮐﯿﺪل وی ﮐﯽ وی( -۴ھﻐﻪ دوه ﮐﺴﺎن ﭼﻪ دﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ د رﺿﺎ ﻟﭙﺎره ﺧﭙﻞ ﻣﻨ
ﻪ ﯾﯽ ﺧﭙﻞ طﺮف ﺗﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐ ی او ھﻐﻪ ورﺗﻪ ﺎﻳﺴﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ او ھﻢ ﭘﻪ دﻏﯽ د دوی ﺟﺪاﯾﯽ وی -۵ھﻐﻪ ﮐﺲ ﭼﻪ ﻳﻮه
وواﯾﯽ ﭼﻪ زه دﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻧﻪ وﯾﺮﯾ م -۶ھﻐﻪ ﺳ ی ﭼﻪ ﭘﺪاﺳﯽ ﭘ ﻪ طﺮﻳﻘﻪ ﺻﺪﻗﻪ ورﮐ ی ﭼﻪ ﺑﻞ ﻻس ﺗﺮی ھﻢ ﺧﺒﺮ ﻧﺸﯽ
-٧ھﻐﻪ ﮐﺲ ﭼﻪ دﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ذﮐﺮ ﭘﻪ ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ ﮐﯽ وﮐ ی او او ﮑﯽ ﯾﯽ وﺑﮫﯿ ی )ﯾﺎ ﭘﻪ ﭘ ﻪ ﮐﯽ د ﺧﭙﻠﻮ ﻨﺎوو ﭘﻪ ﯾﺎدوﻟﻮ دﷲ
وژاړی(. ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻟﻪ وﻳﺮی وژاړی ﻳﺎ دﺷﻮق او ﻣﺤﺒﺖ ﻟﻪ وﺟﯽ دذﮐﺮ ﭘﺮ وﺧﺖ ﭘ
ﺤﺖ اَﻗ َﺪاِم اﻻ ُ ﱠﻣ َﮫﺎتِ )ﻣﺴﻠﻢ(.
ﺠ ﱠﻨﺔ ُ ﺗَ َ
َ -٢۶ﻟ َ
ﺟﻨﺖ دﻣﯿﻨﺪو ﺗﺮ ﻗﺪﻣﻮ ﻻﻧﺪی دی.
ﻮک ﭼﻪ ﭘ ﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﺷﻮ ھﻐﻪ ﺧﻼص ﺷﻮ. ﺖ ﻧَﺠﺎ َ )ﺗﺮﻣﺬی( ﻤ َ ﺻ َ
ﻦ َ َ -٢٧ﻣ ٌ
ﻤﻦ ﻻ ﱠ َﻋﮫ َﺪ ﻟَﻪ ُ )ﺑﯿﮫﻘﻲ (. ﻤﻦ ﻵ ﱠ اَ َﻣﺎﻧَ َﺔ ﻟَﻪ ُ َوﻻ َ ِد َ
ﻳﻦ ﻟِ َ ﻤﺎنَ ﻟِ ََ -٢٨ﻵ اِﻳ َ
اﻳﻤﺎن ﻧﺸﺘﻪ ھﻐﻪ ﭼﺎ ﻟﺮه ﭼﻪ اﻣﺎﻧﺘﺪاره ﻧﻪ وی او دﻳﻨﺪاره ﻧﻪ وی ھﻐﻪ ﻮک ﭼﻪ ﭘﺮ ﺧﭙﻠﻪ وﻋﺪه وﻓﺎ ﻧﻪ ﮐﻮی )داﻳﻤﺎن او
دﻳﻨﺪاری ﻧﻪ ﻣﺮاد ﮐﺎﻣﻞ اﯾﻤﺎن دی .
ﺎن )ﺗﺮﻣﺬي(.
ﻞ ﱠو ﻻ َ َﻣ ﱠﻨ ٌ
ﺨﯿ ٌ
ﺐ ﱠو ﻻ َ ﺑَ ِ
ﺧ ٌ
ﺠ ﱠﻨﺔ َ ِ
ﻞ اﻟ َ
ﺪﺧ ُ
-٢٩ﻻ َ ﻳَ ُ
ﻓﺮﻳﺒﮑﺎره ،ﺑﺨﯿﻞ او ھﻐﻪ ﻮک ﭼﻪ دﺧﭙﻞ اﺣﺴﺎن ﻣﻨﺖ ﭘﺮ ﺑﻞ ﭼﺎ اﭼﻮی ﺟﻨﺖ ﺗﻪ ﺑﻪ داﺧﻞ ﻧﻪ ﺷﯽ .
ﺧﺎنَ )ﺑﺨﺎري ﻣﺴﻠﻢ(.
ﻦ َ
ﻤ َ َب اِذَا َو َﻋ َﺪ اَﺧﻠَ َ
ﻒ َواِذَا أ ُﺗ ِ ﺣ َﺪثَ َﻛﺬ َ ﻤ َﻨﺎﻓِﻖ ِ ﺛَ ٌ
ﻠﺚ اِذَا َ -٣٠ا'ﻳَﺔ ُ اﻟ َ
دﻣﻨﺎﻓﻖ دری ﻋﻼﻣﯽ دی ﮐﻠﻪ ﭼﻪ ﺧﺒﺮی ﮐﻮی درواغ واﯾﯽ او ﻪ وﺧﺖ ﭼﻪ وﻋﺪه وﮐ ی وﻓﺎ ﻧﻪ ﮐﻮی او ﭘﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﮐﯽ ﺧﯿﺎﻧﺖ
ﮐﻮی .
ﺿﻮ ِء )ﺑﺨﺎري وﻣﺴﻠﻢ (. ﯿﻦ ِﻣﻦ آﺛَﺎِر ُ
اﻟﻮ ُ ﺠﻠِ َ ﺔ ُﻏ ًﺮّا ﱠﻣ َ
ﺤ ﱠ ﻤ ِ
م اﻟ ِﻘﯿ َ -٣١اِنﱠ ا ُ ﱠَﻣﺘِﻲ ُﻳ َ
ﺪﻋﻮنَ ﻳَﻮ َ
زﻣﺎ اﻣﺖ ﺑﻪ دﻗﯿﺎﻣﺖ ﭘﻪ ورځ ﭘﻪ داﺳﯽ ﺣﺎل ﮐﯽ راﺑﻠﻞ ﮐﯿ ی ﭼﻪ د دوی د اوداﺳﻪ اﻧﺪاﻣﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻠﯿﺪوﻧﮑﯽ وی.
ﺿﻮ َء .
ﻮااﻟﻮ ُ
ُ ﻦ اﻟ ﱠﻨﺎِر اَ ِ
ﺳﺒ ُﻐ ﻞ ﻟِ ّﻼ َ ﻋﻘَﺎبِ ِﻣ َ
َ -٣٢وﻳ ٌ
ﻮ ،ﻻﺳﻮﻧﻮ ﯾﺎ ﺑﻞ ﺎی ﮐﻮم ﺑﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﺮﺧﻪ ﭼﻪ ﭘﻪ دداﺳﯽ ﺑﻨﺪو ﻟﭙﺎره ﭼﻪ ﭘﻪ اوداﺳﻪ ﮐﯽ وچ ﭘﺎﺗﯽ ﺷﯽ د َوﻳﻞ ﻋﺬاب دی )دﭘ
اوداﺳﻪ ﮐﯽ وﭼﻪ ﭘﺎﺗﯽ ﺷﯽ (.
-٣٣اَﻟ ِﻌﺒَﺎ َدة ُ ﻓِﻲ اﻟ َﮫ ِﺮج َﻛ ِﮫﺠ َﺮ ٍة ِاﻟَ ﱠ
ﻲ )ﻣﺴﻠﻢ(
دآزﻣﺎﻳﺶ ﭘﻪ وﺧﺖ ﮐﯽ دﷲ ﭘﺎک ﻋﺒﺎدت ﮐﻮل داﺳﯽ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻟﺮی ﻟﮑﻪ ﭼﻪ زﻣﺎﺳﺮه ﯾﯽ ﯾﻮ ﺎی ھﺠﺮت ﮐ ی وی.
ﻨﻪ )ﻣﺴﻠﻢ( ﻊ َﻋ ُ ﺴﺮ ٍ اَوﻳَ َ
ﻀ َ ﺔ َﻓ ُ
ﻠﯿ َﻨ ِ ّﻔﺲ َﻋﻦ ُﻣﻌ ِ ب ﻳَﻮ ِم اﻟ ِﻘﯿَﺎ َﻣ ِ ﺳ ﱠﺮه اَن ُﻳ َﻨ ّ ِ
ﺠﯿﻪ ُ
ﷲ ِﻣﻦ ُﻛ َﺮ َ َ -٣۴ﻣﻦ َ
ﮐﻮم ﺳ ی ﭼﻪ ﻏﻮاړی دﻗﯿﺎﻣﺖ ﭘﻪ ورځ ﷲ ﭘﺎک دی ﻟﻪ ﺳﺨﺘﻮ ﻧﻪ وﺳﺎﺗﯽ ﻧﻮ ھﻐﻪ ﺗﻪ ﭘﮑﺎر دی ﭼﻪ ،ھﻐﻪ ﺗﻨګ ﻻﺳﻪ ﻗﺮﺿﺪار
ﺗﻪ ﻣﮫﻠﺖ ورﮐ ی ﻳﺎ ﯾﯽ ﻗﺮض ﺑﺎﻟﮑﻞ ﻣﻌﺎف ﮐ ی.
ﺠ ﱠﻨﺔ َ )ﺗﺮﻣﺬي(
ﺣﺘّﻲ ﻳَﻜُﻮنَ ُﻣﺘ َﮫﺎ ُه اﻟ َ
ﺧﯿﺮ ٍ َ
ﻣﻦ ِﻣﻦ َ -٣۵ﻟَﻦ ﻳَﺸﺒَ َ
ﻊ ُﻣ ِﺆ ٌ
دﻣﺆﻣﻦ ﺧﯿ ﻪ دﻧﯿﮑﻮ ﻧﻪ ﺗﺮ ھﻐﻪ وﺧﺘﻪ ﻧﻪ ډﮐﯿ ی ﺗﺮ ﻮ ھﻐﻪ ﺟﻨﺖ وﻧﻪ رﺳﻮی.
اﻟﺴﻤﺂ ِء َواﻻ َرض ِ)ﺑﺨﺎري(.
ﱠ ﯿﻦ ﺟ َﺘﯿﻦ ِ َﻛ َ
ﻤﺎ ﺑَ َ ﺳﺒِﺴﻞ ِ ﷲِ َﻣﺎﺑَ َ
ﯿﻦ اﻟ ﱠﺪ َر َ ﻳﻦ ﻓِﻲ َ
ھ ِﺪ َ
ﺠﺎ ِ
ﻠﻤ َ
ﷲ ﻟِ ُ ﺔ اَ َﻋ ﱠﺪ َ
ھﺎ ُ ﺟ ٍ ﺠ ﱠَﻨ ِ
ﺔ ِﻣﺎ َء َة َد َر َ ِ -٣۶ان ﻓِﻲ اﻟ َ
ﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ د ﻓﯽ ﺳﺒﯿﻞ ﷲ ﻣﺠﺎھﺪﻳﻨﻮ ﻟﭙﺎره ﭘﻪ ﺟﻨﺖ ﮐﯽ ﺳﻞ درﺟﯽ )ﻣﻨﺎزل( ﺗﯿﺎر ﮐ ی دی ددوه درﺟﻮ ﻣﻨ ﮐﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ
د ﻤﮑﯽ او آﺳﻤﺎن د ﻓﺎﺻﻠﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ده .
ﺳ ِﺒﯿﻞ ﷲِ
س ﻓِﻲ َ
ﺤﺮ ُ ﺔ ﷲِ َو َﻋ ُ
ﯿﻦ ﺑَﺎﺗَﺖ ﺗَ ُ ﺧﺸﯿَ ِ ﯿﻦ ﺑَ َ
ﻜﺖ ِﻣﻦ َ ﺎر َﻋ ُ
ﻤﺎ اﻟ ﱠﻨ ُ
ﺴ ُﮫ َ َ -٣٧ﻋﯿ َﻨ ِﺎن ﻻ َ ﺗَ َ
ﻤ ﱡ
)ﺗﺮﻣﺬي(.
دوه ډوﻟﻪ ﺳﺘﺮ ﯽ دی ﭼﻪ ھﻐﻪ ﺑﻪ د دوزخ اورھﻢ َﻣﺲ ﻧﻪ ﮐ ی ﯾﻮ ﺧﻮ ھﻐﻪ ﭼﻪ دﷲ ﭘﺎک ﻟﻪ وﻳﺮی ژاړی او دوھﻢ ھﻐﻪ
ﺳﺘﺮ ﯽ ﭼﻪ دﷲ ﭘﻪ ﻻره ﮐﯽ دﺣﻔﺎظﺖ ﭘﻪ ﺧﺎطﺮ ﺑﯿﺪاره اوﺳﯿ ی.
ﻤﺜﻞ ٍ )ﻣﺴﻠﻢ(. ﻚ َوﻟَ َ
ﻚ ﺑِ ِ ﻤﻠَ ُ
ل اﻟ َ ﺧﯿﻪ ﺑِﻈَﮫﺮ ٍ اﻟﻐَﯿ ِ
ﺐ اِﻻ ﱠ َﻗﺎ َ ﺪﻋﻮا ِﻻ َ ِ
َ -٣٨ﻣﺎ ِﻣﻦ َﻋﺒ ٍﺪ ُﻣﺴ ِﻠﻢ ٍ ﻳَ ُ
ﮐﻮم ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭼﻪ دﺑﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻟﭙﺎره ﭘﺴﯽ ﺷﺎ )ﻏﺎﻳﺐ ( دﻋﺎ ﮐﻮی دھﻐﻪ ﭘﻪ دﻋﺎ ﻓﺮ ﺘﯽ واﯾﯽ دا دﻋﺎ د ﺳﺘﺎ دﭘﺎره ھﻢ
دھﻐﻪ ﭘﻪ ﺷﺎن ﻗﺒﻮﻟﻪ وی.
ﺟﻊ )ﺗﺮﻣﺬي(.
ﺣﺘﻲ ﻳَﺮ ِ ﻠﻢ َﻓ ُﮫ َﻮ ﻓِﻲ َ
ﺳ ِﺒﯿﻞ ﷲِ َ ج ﻓِﻲ طَﻠَ َ
ﺐ اﻟ ِﻌ ِ ﺧ َﺮ َ
َ -٣٩ﻣﻦ َ
دﻋﻠﻢ دطﻠﺐ ﻟﭙﺎره وﺗﻮﻧﮑﯽ ﺗﺮ ﻮ ﭼﻪ ﺑﯿﺮﺗﻪ ﻧﻪ وی راﻏﻠﯽ ھﻐﻪ ﺑﻪ ﻓﯽ ﺳﺒﯿﻞ ﷲ )دﺧﺪای ج دﻻری ﻣﺴﺎﻓﺮ( ﺷﻤﺎرﻟﯽ
ﺷﯽ.
)ﻣﺘﻔﻖ ﻋﻠﯿﻪ (
ٌ ﻤﻦ ﻟَ ُﻪ اﻟ َ
ﺠ ﱠﻨ َﺔ ﻪ اَﺿ َ
ﯿﻦ ِرﺟﻠَﯿ ِ ﯿﻦ ﻟَﺤﯿَﯿ ِ
ﻪ َو َﻣﺎ ﺑَ َ ﻤﻦ ﻟِﻲ َﻣﺎﺑَ َ
َ -۴٠ﻣﻦ ﻳَﻀ َ
ﮐﻮم ﺳ ی ﭼﻪ ﻣﺎﺗﻪ د ﺧﭙﻠﯽ ژﺑﯽ او ﺷﺮﻣ ﺎه د )ﺣﻔﺎظﺖ ( ﺿﻤﺎﻧﺖ راﮐ ی زه ھﻐﻪ دﭘﺎره دﺟﻨﺖ ﺿﻤﺎﻧﺖ ورﮐﻮم .
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۵۵ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
)ﻋﺒﺪاﻟﻐﻔﻮر ﻟﭕﻮال)
ﺣﺴﻲ ﺷﻌﺮوﻧﻪ :ھﻐﻪ دي ﭼﯥ ﭘﻪ ﺷﻌﺮ)ﯾﺎ ﭘﻪ ھﻨﺮي ﻧﺜﺮ(ﮐﯥ د ﮐﻠﻤﺎﺗﻮ ﭘﻪ ﻣﺮﺳﺘﻪ داﺳﯥ ﺣﺎﻟﺖ اﯾﺠﺎدوي ﭼﯥ ﻣﻮږ ﯾﯥ ﭘﺮ
ﺧﭙﻠﻮ ﺣﻮاﺳﻮ او ﻋﻮاطﻔﻮ درﮐﻮﻻی ﺷﻮ .ﻣﻮږ ﭘﻪ ﻋﺎدي ﺧﺒﺮو ﮐﯥ واﯾﻮ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﯥ د ھﻐﻪ ﻏ واورﯾﺪ ﻧﻮ ﻏﻮﻧﯽ ﻣﯥ زﯾ ﺷﻮ ،د
ﯿ ي او ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ھﺮ اﻧﺴﺎن ﯾﯥ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻟﺮي ،ﮐﻪ د اﺿﻄﺮاب ،وﯾﺮې ،ﯾﺎ ﺧﻮﻧﺪ ﭘﻪ ﺣﺎﻟﺘﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﭘﯿ ﻏﻮﻧﯽ زﯾ ﯾﺪل د ﺧﻮﺷﺎﻟ
،اﺿﻄﺮاب ،وﯾﺮي ،ﺧﻮﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻞ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺼﻮﯾﺮ د ﮐﻠﻤﺎﺗﻮ ﭘﻪ وﺳﯿﻠﻪ داﺳﻲ دﻗﯿﻖ ﺑﯿﺎن ﺷﻲ ﭼﯥ ﻣﻮږ د ﻏﻮﻧﻲ زﯾ ﯾﺪل ﺧﻮﺷﺎﻟ
ﻪ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻟﺮو.ﭘﻪ اروا ﭘﻮھﻨﻪ ﮐﯥ ﯾﻮ ﺑﺤﺚ ﺷﺘﻪ ﭼﯥ اروا ﯾﻲ اﻧ ﯿﺰې ﯾﯥ ﺑﻮﻟﻲ اﺣﺴﺎس ﮐ و ،ﭘﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﯥ ﻣﻮږ ﯾﻮ
،ﭘﻪ ﺳﺎده ژﺑﻪ دا د رواﻧﻲ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﻮﻧﻮ د اﯾﺠﺎد د ﭘﺮوﺳﻮ ﭘﯿﮋﻧﺪل دي .ﭘﻪ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮروﻧﻮ درک او ﭘﯿﮋﻧﺪل
وﺑﻲ ﺗﺮ ﻨګ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ د اوﺑﻮ ﯾﺨﻪ ﭙﻪ راﻏﻠﻪ زه ورﯾ دﯾﺪم ﻣﺨﺎﻣﺦ ﭘﻪ ھﻤﺪﻏﻮ رواﻧﻲ اﻧ ﯿﺰو ﭘﻮرې ﺗ ﻟﻲ دي .ﻣﻮږ واﯾﻮ د
وﺑﻲ د ﯾﺨﻲ ﭙﯥ .ﻣﻮږ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ دﻏﻪ ﮐﺮ ﻪ ﻟﻮﻟﻮــ ﮐﻪ ډﯾﺮه ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ وي ــﺒﺎﯾﺪ ﻟﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺳﺮه ﯾﯥ ﭘﺮ ﺧﭙﻞ ﭘﻮﺳﺖ د
راﺗﻠﻞ ﺣﺲ ﮐ و ﮐﻪ داﺳﯥ وﺷﻮل ﻧﻮ ﻣﻮږ ﯾﻮ ﮐﺎﻣﯿﺎب ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ اﯾﺠﺎد ﮐ ی دی .د ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ د ﭘﯿﮋﻧﺪﻟﻮ ﭘﺮ ﺗﯿﻮري ﺑﻪ
وروﺳﺘﻪ وﻏ ﯾ و ﺧﻮ اوس د ﭘﺮوﯾﻦ ﻓﯿﺾ زاده ﭘﻪ ﺷﻌﺮوﻧﻮ ﮐﯥ ﺑﯿﻠ ﻮﺗﻪ را ﺮ ﻢ .
زه ﭼﯥ ﺳﮫﺎر زﻣﻮږ د ﮐﻠﻲ د ﻣﻼ
ﻪ ﺷﻢ ﭘﻪ ﺧﻮاږه ﺑﺎﻧګ وﯾ
وی ﺗﻮﺑﻪ ﺧﺪاﯾﻪ
زړه ﻧﺎ ﺎﭘﻪ راﺗﻪ وﺗﺨﻨﯿ ي
ﮑﻠﯥ ورځ ﭼﻮﻏﮑﯥ ﭘﻪ ﭼﻮڼ ﭼﻮڼ د دوﺑﻲ
ﭘﯿﻞ ﮐ ي
ﯿ دم ﯥ د ﯾﺦ ﮐﺎرﯾﺰ ﭘﻪ ﺳ و ﺷ ﻮ ﮐ ﭼﯥ ﯾﺒﻠﯥ ﭘ
ﯾﮑﯥ وﮐ ي ﺑﺪن ﻣﯥ ﺳﺮﺗﺮﻧﻮ ﮐﻪ
ﯾﮑﯥ داﺳﯥ ﺧﻮږې داﺳﯥ ﭘﺴﺘﯥ
ﻟﮑﻪ زﻣﻮږ د ﺧﺎن د ھﺴﮑﯥ ﮐﻼ
ﭘﻪ ﺳﺮوي ﻧﺎﺳﺘﯥ دوې ) ﻮ ﻮ(ﮐﻮﺗﺮې
د اوﺑﻮ ﺷ ق ﻣﯥ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻻرې ﻻرې
زﻣﺎ د ﻟﭙﻮ ﮐﺮ ﯥ وﻟﻮﻟﻲ
ﻮ ﭘﻪ ﺗﻠﻮ ﮐﯥ ﻣﯥ روح د ﻟﻄﺎﻓﺖ ﭘﺎ ﻮي دﭘ
ﺑﯿﺎ د ﮐﻮ ﻲ د ﭼﺖ د ﺗﯿﺮد ﻣﻼﻧﻪ
درا ﻮړﻧﺪ ﻟﻮر ﻻﺳﺘﯽ وﻧﯿﺴﻤﻪ
زه ﯾﻢ ﻟﻮ ﺮه ﻧﺠﻠ
ﺑﯿﺎ و ﭘ ﻮ ﺗﻪ ﻤﻪ
ﻣﺦ ﺑﺎﻧﺪې ﺑﻪ ﻟﻮ ﮐﻮﻣﻪ ﭘﻪ ﻧﯿﻢ ﮐ
ﭘﺮون ﺗﺮ ﺗﯿﺮ ﻣﺎ ﺎﻣﻪ
ﭘﻪ ر ﺎﺋﯿﻮ ﻛﯥ ﻣﺎ آن د ﺳﭙﻮږﻣ
ﻟﻮ د ﻏﻨﻤﻮ وﮐ
ﭘﺮې ﺳﻮو وږوﯾﯥ ﺧﻮږ وږم ﻻره
زړه ﯾﯥ راوﺗﻮ ﺳﺎوه
دﻟﻮر ﭘﻪ ﭘ ق ﮐﯥ ﺑﻪ ﻣﯥ ﺳﯿﻮری د ﺟﺎﻧﺎن ﻟﯿﺪه
ﺷﯿﺒﯥ وې د ﭼﻨﺎر ﭘﻪ اوږو ،ﺳﭙﻮږﻣ ﻟﮑﻪ ﺳﭙﻮږﻣ
ﻟﮑﻪ د ﻋﺎد ﺟﻨﺖ
ﻟﮑﻪ ﻧ ﮫﺖ د ﺷﻨﻮ ﭼﻨ وﻧﻮ او د ﺗﻮر ﻟﻮﻧګ
ﻟﮑﻪ وﺷﻮرد ﺳﭙﯿﻦ ﭘﺎوﻟﻮ
ﻟﮑﻪ و ﺧﯿﺎل د ﺷﮫﻨﺸﺎه
ﻟﮑﻪ ﻗﺒﻮﻟﻪ ﻧﮑﺎح
زﻣﺎ ﺗﺮﺑﻮر ،زﻣﺎ ﺟﺎﻧﺎن
زﻣﺎ وﺳﺮﺗﻪ وﻻړ.
ﺷﻌﺮ)ﻧﺎﭼﺎپ( ﻟﻮ ﺮه ﻧﺠﻠ
ﮑﻠﻲ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﻟﺮو ﭼﯥ ﮑﻠﻲ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ د ﻮ ﻋﯿﻨﻲ او ذھﻨﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ ﺗﺮ ﻨګ ﯾﻮ ﻮ واﺿﺢ او ﻣﻮږ ﭘﻪ دﻏﻪ
داﺳﻲ ﯾﯥ ﺷﺮﺣﻪ ﮐﻮﻻی ﺷﻮ :
ﮑﻠﯥ ورځ ﭼﻮﻏﮑﯥ ﭘﻪ ﭼﻮڼ ﭼﻮڼ د دوﺑﻲ
ﭘﯿﻞ ﮐ ي
ﯿ دم ﯽ د ﯾﺦ ﮐﺎرﯾﺰ ﭘﻪ ﺳ و ﺷ ﻮ ﮐ ﭼﯥ ﯾﺒﻠﯥ ﭘ
ﯾﮑﯥ وﮐ ې . . . . . ﺑﺪن ﻣﯥ ﺳﺮﺗﺮ ﻧﻮﮐﻪ
ﯥ ﺮ ﯿﺪل ﻪ ډول ﺧﻮﻧﺪ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﯽ دا اﺣﺴﺎﺳﻮي ﭼﯥ داوړي ﭘﻪ ﯾﻮه ورځ د ﺳﻮړ ﮐﺎرﭔﺰ ﭘﺮﻟﻤﺪو ﺷ ﻮ ﺑﺎﻧﺪې ﻟﻮ ﯥ ﭘ
ﻟﺮي ،و ﻮری زﻣﻮږ ﺷﺎﻋﺮه ﭘﻪ ﻮﻣﺮه ﻧﻮ ﺖ ﺳﺮه دﻏﻪ ﺣﺲ ﻣﻮږ ﺗﻪ را اﻧﺘﻘﺎﻟﻮي ،ﮐﻠﻤﺎت ددﻏﻪ اﻧﺘﻘﺎل وﺳﺎﯾﻞ دي دﻏﻪ
ﮑﻠﯽ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻋﯿﻨﻲ زﻣﯿﻨﻪ ﻟﺮي ﻣ ﺮ ﻣﻮږ ﯾﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﺳﺘﻮ ﺳﺮه ﺧﭙﻞ ﺣﻮاس د ﺷﺎﻋﺮې )ﯾﺎراوي(ﻟﻪ ﺣﻮاﺳﻮ ﺳﺮه
ﻣﻨﻄﺒﻖ ﮐﻮو او ﻟﻪ ﺷﻌﺮه ﮐﯿﻒ اﺧﻠﻮ د ﺷﻌﺮ ﺑﻠﻪ ﺑﺮﺧﻪ و ﻮرئ :
د اوﺑﻮ ﺷ ق ﻣﯥ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻻرې ﻻرې
زﻣﺎ د ﻟﭙﻮ ﮐﺮ ﯥ وﻟﻮﻟﻲ
ﻮ ﭘﻪ ﺗﻠﻮ ﮐﯥ ﻣﯥ روح د ﻟﻄﺎﻓﺖ ﭘﺎ ﻮي دﭘ
دا د ﺷﺎﻋﺮې ﺗﺠﺮﺑﻪ ده ﭼﯥ د اوړي ﭘﻪ ورځ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ د ﯾﺦ ﮐﺎرﯾﺰ اوﺑﻪ ﻣﺦ ﺗﻪ اﭼﻮي ھﺮ ﺎ ﮑﯥ ﯾﯥ ﭘﺮ ﻣﺦ رارﻏ ي او ﭘﻪ ﻟﭙﻪ
ﻮ ﺗﻤﺎس او د ﺳﺘ ي روح ﻟﻄﯿﻒ ﻟﺬت دا ﮐﯥ د ﯾﺨﻮ اوﺑﻮ ﺳﺎﺗﻞ ﻨ ﻪ ﺣﺲ ﺗﻮﻟﯿﺪوي ،ﭘﺮ ﺷ ﻠﻨﻪ ﺳ ه ﻤﮑﻪ د ﺑﺮﺑﻨ ه ﭘ
ﻮل ﭘﻪ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮروﻧﻮ ﺷﮫﮑﺎر ﺑﯿﻠ ﯥ دي ﭼﯥ ﻣﻮږ ﯾﯥ وﯾﻨﻮ .
دا اړﯾﻨﻪ ﻧﻪ ده ﭼﯥ ﻮل ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ دې ﻣﻮږ )ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻲ ﯾﺎ اورﯾﺪوﻧﮑﻲ(ﭼﯥ د ﺷﻌﺮ ﻣﺼﺮﻓﻮوﻧﮑﻲ ﯾﻮ ،ھﻢ
ھﻤﺎﻏﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭘﻪ ژوﻧﺪ ﮐﯥ وﻟﺮو ،ﺧﻮ د ﺷﻌﺮ دﻧﻨﻪ ھﻐﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﭼﯥ د ﻣ د ﺷﺎﻋﺮ ﭘﻪ ﯿﺮ اﺣﺴﺎس ﮐ و ﯾﺎ دې ﮐ ﻣ ﮐ
ﺷﺨﺺ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺨﺺ راوي ﺣﺴﻲ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﻤﺜﯿﻠﻮي او ﺗﻌﺮﯾﻔﻮي ھﻤﺪا ﭘﺨﭙﻠﻪ د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮر ھﺪف او ﻏﺎﯾﻪ ده .
د ھﻤﺪې ﺷﻌﺮ ﯾﻮه ﺑﻠﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﻮرو :
ﭘﺮون ﺗﺮ ﺗﭕﺮ ﻣﺎ ﺎﻣﻪ
ﭘﻪ ر ﺎﺋﯿﻮ ﮐﯥ ﻣﺎ آن د ﺳﭙﻮږﻣ
ﻟﻮ د ﻏﻨﻤﻮ وﮐ
ﭘﺮې ﺳﻮو وږوﯾﯥ ﺧﻮږ وږم ﻻره
زړه ﯾﯥ راوﺗﻮ ﺳﺎوه
ﻣﺎ ﺎم ﻣﮫﺎل ﮐﻠﻪ ﭼﯥ د ﻟﻮ ﺷﻮﯾﻮ ﻏﻨﻤﻮ د ﭘﺮې ﺷﻮﯾﻮ ډﻧ روﻧﻮ وږم د راوي زړه ﺗﻮﺳﻮي دا ﯾﻮ ﺧﺎص ﺣﺎﻟﺖ دی ،ﻣﻮږ ﯾﯥ ﻧﻪ ﭘﻪ
ذھﻨﻲ ﻮاک ﺗﺼﻮر ﮐﻮﻻی ﺷﻮ اوﻧﻪ ھﻢ د ﻋﯿﻨﻲ ﺗﻮﮐﯿﻮ د ﯾﻮې ﻣﺠﻤﻮﻋﯥ ﭘﻪ ﺣﯿﺚ د ھﻐﻮ ﺗﺼﻮر ﻣﻤﮑﻦ دی ﯾﻮازې ھﻤﺪﻏﻪ وږم
ﺑﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﮐ و او ﯾﺎ د راوی )ﺷﺎﻋﺮ(اﺣﺴﺎس ﺑﺎﯾﺪ درک ﮐ و .
ﮑﻠﯽ ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﯾﻮه ﻋﺠﯿﺐ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﭘﺎی ﺗﻪ رﺳﯿ ي : دﻏﻪ
.....زﻣﺎ ﺗﺮﺑﻮر ،زﻣﺎ ﺟﺎﻧﺎن
زﻣﺎ وﺳﺮﺗﻪ وﻻړ
دﯾﻮې ﻟﻮ ﺮې ﯾﯿﻐﻠﯥ ﻣﺤﺒﻮب ،د ﻏﻨﻢ ﻟﻮ ﭘﺮ ﻣﮫﺎل ﺗﯿﺮ ﻣﺎ ﺎم د ھﻐﯥ ﺷﺎﺗﻪ وﻻړ دی ،او ﯾﺎ ﯾﯥ دا وﺟﻮد اﺣﺴﺎﺳﻮي ،ﮐﯿﺪای
ﺷﻲ دا ﯾﻮ ﻧﺎﻣﺮﺋﻲ )ﻧﻪ ﻟﯿﺪل ﮐﯿﺪوﻧﮑﯽ(اﺣﺴﺎس وي ﯾﻌﻨﯥ د ﻣﺤﺒﻮب ﯾﺎ د ھﻠﺘﻪ وي ،ﯾﺎ ﻟﻮ ﺮه ﭘﯿﻐﻠﻪ د ﺧﭙﻞ ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺎوده
ﭘﺮ ﭘﻮ ﮑﻲ اﺣﺴﺎﺳﻮي ،دﻏﻪ ﻣﺮﺋﻲ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﺮﺋﻲ اﺣﺴﺎس ډﯾﺮ ﺟﺎﻟﺐ دی او داد ﺷﻌﺮ ﻗﻮت دی ﭼﯥ ﻣﻮږ ﺗﻪ ﻧﻔﺴﻮﻧﻪ د ﺧﭙﻞ
ﯾﯥ راﻟﯿ دوی .
ﺘﻮ ژﺑﯥ ﯾﻮﺑﻞ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﭘﻪ ﺳﻤﻨﺪر ﮐﯥ ﯾﻮه ﺳ ه ﺷﭙﻪ د ﺑﯿ ۍ ﭘﺮ ﻋﺮﺷﻪ ﺗﻤﺜﯿﻠﻮي ﭼﯥ ﻟﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﻣﻌﺸﻮﻗﯥ ﺳﺮه دﭘ
وﻻړ دی د ﻣﺤﺒﻮﺑﯥ ﭘﻪ ﯿﺮه ﮐﯥ ﺣﯿﺮاﻧﺘﯿﺎ ،وﯾﺮه او ﺧﻮﺷﺎﻟﯽ ﺳﺮه ﺟﻤﻊ ﺷﻮي دﻏﻪ ﺣﻮاس ﮐﻠﻪ ﭼﯥ راژﺑﺎړل ﮐﯿ ي د ﺣﺴﻲ
ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ ﯾﻮه ﻧﻮې ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ د ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﯥ ﺗﺮ ﻣﺦ ږدي .
ﭘﻪ ﮐﻼﺳﯿﮑﻪ ﺷﺎﻋﺮۍ ﮐﯥ ھﻢ ﻣﻮږ د ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ ﺑﯿﻠ ﯥ ﻣﻮﻧﺪﻻی ﺷﻮ ،ﺣﺴﻲ ﺗﺸﺒﯿﻪ ﭼﯥ د ﺗﺸﺒﯿﻪ ﯾﻮ ډول ده ﭘﺨﭙﻠﻪ
ﻪ وﺳﯿﻠﻪ ده ،ﺧﻮﺷﺎل ﺑﺎﺑﺎ واﯾﻲ : د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮر ﺟﻮړوﻧﯥ ﻟﭙﺎره ﯾﻮه
ﺗﻮر اورﺑﻞ ﺑﻪ ﯾﯥ و ﭼﺎوﺗﻪ ﻏﻮړﯾ ي
ﭘﻪ وﺻﺎل ﺑﻪ ﯾﯥ د ﭼﺎ ﺮ ﺳ ﯾ ي
د ﻟﺒﺎﻧﻮ ﻟﻪ ﺑﻮﺳﻲ ﺑﻪ ﯾﯥ ﺑﺲ ﻧﻪ ﮐ م
ﭘﻪ ﺧﻮږو ﻧﺒﺎﺗﻮ ﮐﻠﻪ ﻮک ﻣ ﯾ ي
د ﻣﺤﺒﻮﺑﯥ ﭘﻪ وﺻﺎل د ﺮ ﺳ ﯾﺪل ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮر دی ھﻤﺪا راز ﻟﻪ ﺧﻮږو ﻧﺒﺎﺗﻮ ﺳﺮه د ﯾﺎر د ﻟﺒﺎﻧﻮ د ﺗﺸﺒﯿﻪ د درک ﻟﭙﺎره د
ﺣﻮاﺳﻮ ﻣﺮﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﮐﺎر ده او دا د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮر ﺟﻮړوﻧﯥ ﺗﻮﮐﻲ دي .ﭘﻪ ﮐﻼﺳﯿﮑﻪ ﺷﺎﻋﺮۍ ﮐﯥ داﺳﯥ ﺧﻮږې ﺑﯿﻠ ﯥ ډﯾﺮې
دي .
ﻣ ﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮه ﺷﺎﻋﺮۍ ﭼﯥ ﺗﺮ ﺗﻔﻨﻨﻪ زﯾﺎت ﭘﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮي اﺻﺎﻟﺖ ﺗﮑﯿﻪ ﻟﺮي د ډول ډول ﺗﺼﻮﯾﺮي ﺑﺮﺧﻮ ﺑﺸﭙ ول ﻣﻮږ ﻟﻪ ﺷﻌﺮ ﺨﻪ
ﯥ ﺑﯿﻠ ﯥ ﭘﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮو ﻏﺰﻟﻮﻧﻮ ﮐﯥ ھﻢ ﻣﻮﻧﺪﻻی ﺷﻮ ،د ﭘﯿﺎوړي ﻏﺰل ﺧﻮﻧﺪ اﺧﺴﯿﺘﻮ ﺗﻪ ورﻧ دې ﮐﻮي .د ﺣﺴﻲ اﻧ ﻮروﻧﻮ
ﺎﻏﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﯾﻖ ﭘﺴﺮﻟﻲ دﻏﻪ ﺑﯿﺖ و ﻮرئ : ﺳﺮا
ژﻣﻲ ﮐﯥ ﻧﺮی ﺳﯿﻮری ھﻢ ﭘﻪ ﺳ ي ﭘﯿ ﯽ ﺷﻲ
ﺳﻮړ زړه ﺑﻪ دﺑﻞ ﺣﮑﻢ ﺮﻧ ﻪ او ﻠﻪ وړي
د ژﻣﻲ ﭘﻪ ﭘﯿﺘﺎوي ﮐﯥ د ﺳﯿﻮري ﭘﯿ ﯽ ﮐﯿﺪل ،ﯾﺎ ﻟﻪ ﺳﯿﻮري ﺨﻪ د ﭘﯿ ﻲ اﺣﺴﺎس ﮐﻮل ﯾﻮ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ دی ﭼﯥ ﻣﻮږ
ﻪ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﯾﯥ د ﺣﻮاﺳﻮ ﭘﻪ ﻣﺮﺳﺘﻪ ﺗﺼﻮر ﮐﻮﻻی ﺷﻮ،ﻣﻮږ ﻮرو ﭼﯥ د ﻏﺰل ﭘﻪ ﯿﺮ ﭘﻪ ﺗﻨګ ﻗﺎﻟﺐ ﮐﯥ ھﻢ
ﺎﯾﯿﺪای ﺷﻲ .
ﭘﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮو ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ﮐﯥ اروا ﺎد اﺳﺤﻖ ﻧﻨ ﯿﺎل ،ﻋﺎرف ﺧﺰان ﻧﻮر ﻣﺤﻤﺪ ﻻھﻮ او دروﯾﺶ دراﻧﯽ ھﻐﻪ ﺷﺎﻋﺮان دي ﭼﯥ ډﯾﺮ
ﮑﻠﻲ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﯾﯥ اﯾﺠﺎد ﮐ ي ــ اﻟﺒﺘﻪ دا ﻮ ﻧﻮﻣﻮﻧﻪ ﯾﻮازې د ﺑﯿﻠ ﻮ ﭘﻪ ﯿﺮ ﯾﺎدوو ﻨﯽ زﻣﻮږ ﻮان ﮐﻮل اﮐﺜﺮ د
داﺳﯥ ﺑﯿﻠ ﻮ ﺧﺎوﻧﺪان دي ـــ د دروﯾﺶ دراﻧﻲ دﻏﻪ ﻣﻤﺘﺎزه ﺑﯿﻠ ﻪ و ﻮرئ :
زړه ﻣﯥ درد ﮐﻮي ﻟﻪ زړه ورﭘﺴﯥ ژاړم
د ﻤﻨﺎن ﭼﯥ ﻣﯥ وې ﻣ ه ورﭘﺴﯥ ژاړم
د زړه دردﮐﻮل او د زړه ﻟﻪ ﮐﻮﻣﯥ ژړل ﻣﻮږ ﺗﻪ ﯾﻮ ﻪ ﻣﺠﺴﻤﻮي ﺧﻮ دﻏﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻨ ﻪ اﺣﺴﺎﺳﻮﻻی ﺷﻮ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﺷﺎﻋﺮ
ددﻏﻪ ﮐﺎر دﻟﯿﻞ واﯾﻲ ﯾﻌﻨﯥ د د ﻤﻦ ﻣﺮګ ﯾﯥ ھﻢ ﻮروي د ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﻣﺼﺮﻓﻮوﻧﮑﻲ ﮐﯥ ﯾﻮ ﻪ ﻣﺎﺗﯿ ي ،ﻋﺠﯿﺒﻪ ده د اﻧﺘﻘﺎم
ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ روزﻟﻲ دي . ﯾﮑﻮ وﻟﻪ اﺣﺴﺎس ﺑﺎﯾﺪ وﭘﯿﮋﻧﻮ.دروﯾﺶ د زﺧﻤﻮﻧﻮ او او زړه ﺳﻮي
او ﺣﺘﯽ د اﺣﺴﺎﺳﺎت ،وﺳﻮاس روﺣﻲ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﻮﻧﻪ ﺑﯥ دﻟﯿﻠﻪ ﺧﻮﺷﺎﻟ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﮐﻠﻪ د راوي )ﺷﺎﻋﺮ(ﭘ
ﮑﻼ ﺧﻮ ﻮﻧﯥ ﺣﺲ ھﻢ ﺗﻤﺜﯿﻠﻮي .ﮐﻠﻪ ﮐﻠﻪ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ډﯾﺮ ﻓﺮدي وي ﯾﻌﻨﯥ ودې ﺷﻲ ﭼﯥ ﯾﻮازې ﯾﻮه ﺎﻧ ې
ﺷﺨﺺ ﺗﻪ د درک وړوي ،دا ﻟﻪ رواﻧﻲ ﭘﻠﻮه ﻏﺮﯾﺰي ﻻﻣﻠﻮﻧﻪ درﻟﻮدای ﺷﻲ .دا ﻓﺮﯾﻘﯥ ﯾﻮ ﺷﺎﻋﺮ ﻟﯿﮑﻲ :
ژﺑﺎړه :
ﯽ دی ؟ ﺗﺎ ﮐﻠﻪ د ﺳﺘ ي آس ﭘﺮﺗﻮده ډډه ﻣﺦ اﯾ
ﻲ ﻮﻣﺮه ﭼﯥ د ھﻐﻪ د ﺧﻮﻟﻮ ﺑﻮی ﺗﺎﺗﻪ آراﻣﻲ ﺑ
ھﻮﻣﺮه ھﻐﻪ ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎور ﻟﺮي .
ﻣﻮږ وﯾﻨﻮ ﭼﯥ روای د ﺳﺘ ي آس ﭘﺮﺗﻮده او ﺧﻮﻟﺠﻨﻪ ډډه ﺳﺮ ږدي او ﺧﻮﻧﺪ ﺗﺮ ې اﺧﻠﯽ ،دی ﺣﺘﯽ ﻟﻪ ﺧﭙﻞ دې ﺣﺮﮐﺖ ﺨﻪ
ھﻐﻪ ﻟﺬت ھﻢ ﺣﺲ ﮐﻮي ﭼﯥ آس ﯾﯥ اﺣﺴﺎﺳﻮي ،ﮐﯿﺪای ﺷﻲ دا ﭘﻪ دﻧﯿﺎ ﮐﯥ د ﺑﻞ و ي ﻟﭙﺎره ﻣﻄﺒﻮع ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻪ وي
،ﺣﺘﯽ ﮐﯿﺪای ﺷﻲ د ﭼﺎور ﺨﻪ ﺑﺪ راﺷﻲ ﻣ ﺮ ﭘﻪ ھﺮ ﺻﻮرت دا ﯾﻮ ﻣﮑﻤﻞ او ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮ دی ،ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺮﯾﺎﻟﯽ دی
ﮑﻠﯽ ﻧﻪ وي . ،ﺧﻮ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻪ د ﯿﻨﻮ ﭘﻪ ﻧﻈﺮ
ﮐﯿﺪای ﺷﻲ زﻣﻮږ درﻧﻮ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻮ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ اﺧﯿﺴﺘﻲ وي ﭼﯥ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ھﻐﻪ دي ﭼﯥ درک ﯾﯥ د اﻧﺴﺎن ﭘﻪ ﭘﻨ ﻪ
ﻮﻧﻮ ﺣﻮاﺳﻮ ﭘﻮرې ﻣﺮﺑﻮط ﺷﻲ ﯾﻌﻨﯥ ﯾﺎ ﯾﯥ واوري ،ﯾﺎ ﯾﯥ ووﯾﻨﯽ ،ﯾﺎ ﯾﯥ و ﮑﻲ ،ﯾﺎ ﯾﯥ ﺑﻮی ﮐ ي او ﯾﺎ ﯾﯥ ھﻢ ﻟﻤﺲ ﮐ ي
.ﻣ ﺮ دا ددې ﺑﺮﺧﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ ﯾﻮه ﺑﺮﺧﻪ ده ،ﭘﻪ ﮐﻠﯿﺖ ﮐﯥ ډﯾﺮه ﺑﺮﺧﻪ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﭘﻪ ھﻐﻮ ﻋﻮاطﻔﻮ ﭘﻮرې اړه ﻟﺮي ﭼﯥ
ﺎﯾﻲ ﻣﻮږ ﯾﯥ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﯾﻮه ﺣﺲ ھﻢ ﻟﻤﺲ ﻧﻪ ﺷﻮ ﮐ ای ،ﺑﻠﮑﯥ ﯾﻮازې ﭘﻪ ﻋﺎطﻔﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﯥ ورﺳﺮه ﺷﻌﺮ ﯾﯥ ﻟﯿ دوی او
ﺷﺮﯾﮏ ﺷﻮ ﯾﻌﻨﯥ ھﻤﺎﻏﻪ رواﻧﯥ اﻧ ﯿﺰه ﭼﯥ د ﺷﻌﺮ ھﺴﺘﻮوﻧﮑﯽ ﯾﯥ ﺑﯿﺎﻧﻮي ﻣﻮږ ھﻢ ھﻐﯥ ﺗﻪ ورﺗﻪ اﻧ ﯿﺰه وﻟﺮو ،د ﺑﯿﻠ ﯥ
ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ د ﯾﻮه اروﭘﺎﯾﻲ ﺷﻌﺮ دﻏﻪ ﺑﺮﺧﻪ و ﻮرئ :
ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﺑﯿ ۍ ﺧﭙﻞ ﺑﺎدﺑﺎﻧﻮﻧﻪ ورﭘﻮل
ﻮرول ﻧﻪ ﻟﯿﺪل او ﻣﺎ ﻧﻮرد ھﻐﯥ ﭘﺮ ﻨ ه د ﺧﭙﻠﯽ ﻣﺴﺎ ﭘﺮې ﻣﺤﺒﻮﺑﯥ ﻻس
او ﮐﻠﻪ ﭼﯥ زه ډاډه ﺷﻮم ﭼﯥ ھﻐﻪ وﻻړه
ﮐﻪ ﭙﻮ ھﺮ ﻮﻣﺮه اوﺑﻪ راوﺷﯿﻨﺪﻟﯥ
ﮐ ی وم ........ وﯾﺮې ھﭕ ﺧﻮ زه د ﯾﻮې ﺗﺮﺧﯥ ﺧﺪای ﭘﻪ اﻣﺎﻧ
ﺗﻪ ﭘﻪ ﻋﺎطﻔﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﯥ ﺷﺮﯾﮏ ﺷﻮ او ﻟﮑﻪ ﺷﺎﻋﺮ د ﻣﺤﺒﻮﺑﯥ ﺧﺪای ﭘﻪ اﻣﺎﻧ ﻣﻮږ ﮐﻪ ددﻏﯥ ﺗﺮﺧﯥ ﺧﺪای ﭘﻪ اﻣﺎﻧ
ون دی ﭼﯥ ﻟﻪ ﭘﻨ ﻪ ﻮﻧﻮ ﺣﻮاﺳﻮ ﺨﻪ ﯾﻮ ھﻢ ﻧﻪ ﺷﻲ ﮐﻮﻻی ھﻐﻪ درک ﮐ ي . ﺷﻮ دا ھﻐﻪ ﻋﺎطﻔﻲ ھﭕ
د ھﻤﺪې ﻟﭙﺎره ده ﭼﯥ ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﻣﻮږ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻋﺎطﻔﻲ ﺗﻮان او رواﻧﻲ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ درﮐﻮﻻی ﺷﻮ ﻧﻪ ﯾﻮازې ﭘﻪ ﭘﻨ ﻪ
ﻮﻧﻮ ﺣﻮاﺳﻮ .
ﻪ ﺑﯿﻠ ﻪ د دروﯾﺶ دراﻧﯽ ھﺎﻏﻪ ﺑﯿﺖ دی ﭼﯥ وارﻟﻪ ﻣﺨﻪ ﻣﻮ ھﻢ ﺧﺒﺮي ﭘﺮې ﮐ ي دي . دﻟﺘﻪ زﻣﻮږ
ﻟﻪ ھﻨﺮي ﭘﻠﻮه ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻪ ﺗﺮ ذھﻨﻲ او ﻋﯿﻨﻲ ھﻐﻮ ،ﮑﻪ ډﯾﺮ اﻏﯿﺰﻣﻦ دي ﭼﯥ ﻣﺨﺎﻣﺦ د اﻧﺴﺎن ﻋﺎطﻔﻪ ﺗﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻻﻧﺪې
راوﻟﻲ ،ﻧﻮﻟﻪ ھﻤﺪي ﭘﻠﻮه ﭘﻪ ھﻐﻮ ﺷﻌﺮوﻧﻮ ﮐﯥ ﭼﯥ ﺟﺪي ﻣﻔﮑﻮره ،ﮐﯿﺴﻪ ﯾﺎ ﭘﯿﺎم ﻧﻪ ﻟﯿ دوي د داﺳﯥ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ اﯾﺠﺎد د ﺷﻌﺮ
ﻣﺤﺘﻮا ﯾﯥ ﻧﯿﻤ ﺗﯿﺎ ﭘ ﻮﻻی ﺷﻲ .
ﻣﻮږ ﭘﻪ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ د ﻋﺎطﻔﻲ ﺣﺎﻟﺖ د اﯾﺠﺎد ﻟﭙﺎره د داﺳﯥ اﻧ ﻮروﻧﻮ ﺟﻮړوﻟﻮ ﺗﻪ اړﺗﯿﺎ ﻟﺮو ﮑﻪ ﺧﻮ ﻮاﻧﻮ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ﺗﻪ ﺑﻮﯾﻪ ﭼﯥ
ﻮوﻟﻮ ﻟﭙﺎره د ﺣﺴﻲ ﺗﺼﻮﯾﺮوﻧﻮ ﭘﺮ ﭘﯿﮋﻧﺪﻟﻮ ﺳﺮﺑﯿﺮه د ھﻐﻮ ﺗﮑﻨﯿﮑﻮﻧﻪ او ﭘﺮ ﺎی ﮐﺎرول ھﻢ زده ﮐﺎ . د ﺧﭙﻞ ھﻨﺮي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ د
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۵٣ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﻟﯿﮑﻨﻪ ﭕ ﻧﻪ ﺑﯥ ﺑﻨﺴ ﻪ ده ﭘﻮھﺎﻧﺪ دوﮐﺘﻮر م.ا. دی او ﺑﯥ ﻟﻪ دې ھﺮه ژﺑﻨ ﻏ وﻧﻪ د ژ ﺑﯥ او ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ د ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﺑﻨﺴ
زﻳﺎر ١٣٨٦ / ١١ / ٤ھـ ل | 19:55:00 24-01-2008م ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ ) (Phonologyد ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ھﻤﺪاﺳﯥ ﻳﻮ ﺳﺎﻳﻨﺘﭕﻔﯿﮏ
دی .ھﻤﺎﻏﺴﯥ ﭼﯥ ﺑﯥ رﻳﺎﺿﻲ ﻓﭕﺰﻳﮏ د ﻳﻮې ﭘﻮھﻨﯥ ﭘﻪ دي ،ﻟﮑﻪ ﺷﻤﭕﺮﭘﻮھﻨﻪ)رﻳﺎﺿﻲ( ﭼﯥ د ﻓﭕﺰﻳﮏ ﺑﻨﺴ ﺑﻨﺴ
ﺘﻲ)ﺳﭙ ﻳﺰې ،ﭘﺮﺗﻠﯿﺰې او ﺗﺎرﻳﺨﻲ( ﺎﻧ ﻮ ﺳﺮه ھﻢ ﺑﯥ ﺗﻮ ﻪ را ﺮ ﻨﺪﭔﺪای ﻧﻪ ﺷﻲ ،دﻏﺴﯥ ژﺑﭙﻮھﻨﻪ ﻟﻪ درو ﻮﻧﻮ رﻏ
ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ ،ﭘﻮھﻨﻪ ﮐﭕﺪای ﻧﻪ ﺷﻲ .ﻟﻪ ﺗﺶ ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ زړې دودﻳﺰې ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﻳﺎ اوﺳﻨﯿﻮ اﻣﺎﺗﻮري ژﺑﻨﯿﻮ ﻟﯿﮑﻨﻮ ﭕ ﻧﻮ ﺳﺮه د
ﺑﺮﻳﺪ ﻟﯿﮑﻪ ھﻤﺪﻏﻪ ﺳﺎﻳﻨﺘﯿﻔﯿﮑﻪ او ﺑﻨﺴ ﯿﺰه ﺎﻧ ﻪ او ورﺳﺮه ﺗ ﻟﯥ)اَر ﭘﻮھﻨﻪ ر ﺘﯿﻨﯥ ﻳﺎ ﻧﻮې ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﻟﻮﻣ ﻧ
ﻳﺎاﭔﺘﭕﻤﻮﻟﻮﺟﻲ( ده او ﻟﻪ ھﻤﺪې ﺳﺮه ﻧﻮې ژﺑﭙﻮھﻨﻪ د ﻧﻮﻟﺴﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ وروﺳﺘﯿﻮ او د ﺷﻠﻤﯥ ھﻐﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﻣ ﻳﻮ ﮐﯥ
ﺘﻮ ژﺑﭙﻮھﻨﻪ ھﻢ ﻟﻪ ﻧﻮې ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﺳﺮه ﻪ ﻧﺎ ﻪ ھﻤﻤﮫﺎﻟﻪ راﭘﯿﻞ ﻪ ﻣﺮﻏﻪ ﻧﻮې ﭘ ﺘﻮ ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ ﻟﻪ ر ﺘﯿﺎﻳﻨﻪ ﻣﻮﻣﻲ .ﭘ
ﺘﻮ ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ او اَرﭘﻮھﻨﯥ ﺷﻮې او ھﻐﻪ دا ﭼﯥ ﻓﺮاﻧﺴﻲ دارﻣﺴﺘﭕﺘﺮ ﭘﺮ 1888ﮐﺎل د ﻟﻮﻣ ي ﻟﻮﻳﺪﻳﺰ ژﺑﭙﻮھﺎﻧﺪ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ د ﭘ
ﯿﺮ ﺧﭙﻮر ﮐ او ﺑﯿﺎاﻟﻤﺎﻧﻲ ﺎﻳ ﺮ او ﻧﺎروﻳﮋي ﻣﻮر ﻨﺴﺘﯿﺮن ﻧﻮرھﻢ ﭘﺴﯥ ﺑﺸﭙ اوﮐﺮه ﮐ .ﮐﻪ ﻧﻪ ،ﺗﺮ دارﻣﺴﺘﭕﺘﺮ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ اړوﻧﺪ ﻧ
ﺘﻮ ژﺑﭙﻮھﻨﻪ ﭘﺮ ﻣﺦ وړې وه .دارﻣﺴﺘﭕﺘﺮ ھﻤﺪا ﺗﺮ ھﺮ ﻪ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ د ﻮﻳﯥ او وﻳﯿﭙﺎﻧ ﯥ ﺳﺮه ﭘ راور ﻲ ،ﺑﯿﻠﯿﻮ او ﻧﻮرو ﻟﻪ ﭘ
ﺘﻮ اَرﻳﺎﻧﯿﻮاﻟﯽ او ﺑﯿﺎ ﺷﻤﺎﻟﺨﺘﯿﺰواﻟﯽ ﭘﻪ ھﺮاړﺧﯿﺰه ﺗﻮ ﻪ زﺑﺎد ﮐ ﺑﻠﮑﯥ ﻟﻪ ﻧﻪ ﻳﻮازې د ﭘ ھﻤﺪﻏﯥ ﻟﻮﻣ ۍ ﺎﻧ ﯥ ﭘﻪ ﻣ
ﺎﻳﻲ د ﺘﻮ ﻏ )ځ (jﭘﻪ ﻻﺳﻮﻧﺪاو دا وړاﻧﺪوﻳﯿﻨﻪ وﮐ ه ﭼﯥ ھﻢ ورﺗﭕﺮه ﮐ ه ،ھﻐﻪ ھﻢ د ﻳﻮه ﭘ اوﺳﺘﺎ ﺳﺮه ﻳﯥ ﺗﺮ ﺧﻮروﻟ
اوﺳﺘﺎ ﺗﺮ ﻨګ ﻳﻮه ﻳﻮه ﺑﻠﻪ زړه ﺑﺎﺧﺘﺮي ژﺑﻪ ﮐﭕﺪای ﺷﻲ ﭼﯥ دﻏﻪ ﻏ وﻟﺮي .ھﻤﺎﻏﻪ وه ﭼﯥ ﭘﺮ 1900ﮐﺎل ﻳﯥ د ﺧﻮﺗﻦ
ﺳﺎﮐﻲ ژﺑﯥ ﻟﻪ راﺑﺮﺳﭕﺮﻧﯥ ﺳﺮه د ﺷﺎ ﺮد ﺷﺎ ﺮد))اﺳﺘﺎد ﻣﻮر ﻨﺴﺘﯿﺮن(( ﭘﮑﯥ دوه ﻧﯿﻤﯥ ﻟﺴﯿﺰې وروﺳﺘﻪ ﺗﺮ ډاﮐﺘﺮي
ﺘﻮ د ﺳﺎﮐﯿﻮاﻟﻲ ﻟﯿﺪ ﺗﻮ ﻪ ﻳﯥ ﻪ ﻧﺎ ﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﭘﭕ ۍ راوروﺳﺘﻪ د ﮐﺎﺑﻞ د1975 ﭘﻮړۍ ﺧﭙﻠﯥ زده ﮐ ې ﺑﺸﭙ ې ﮐ ې او د ﭘ
ﺘﻮ ﺳﯿﻤﭕﻨﺎرﮐﯥ ډا ﯿﺰه ﮐ ه .ﺗﺮ دارﻣﺴﺘﭕﺘﺮ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ د ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ ﺳﺎﻳﻨﺘﭕﻔﯿﮑﻮاﻟﯽ ﻟﻪ دې زﺑﺎدﭔ ي ﭼﯥ ﮐﺎل ﭘﻪ ﻧ ﻳﻮال ﭘ
او ﻏ ﻳﺰ ﻳﺎ ﺻﻮﺗﻲ ﻓﭕﺰﻳﮏ ﭘﻪ ر ﺎ ﮐﯥ ﭕ ي ،ﭘﻪ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ) ،زﭔ ﻳﺰه، ﺎﻳﻮﻧﻪ ،زﭔ ډوﻟﻮﻧﻪ او اورﻳﺰ اړﺧﻮﻧﻪ د ﺑﯿﺎﻟﻮﺟ دﻏ وﻧﻮ زﭔ
ﺘﻲ( در ﭔ ﻮﻧﻪ ﺎﻧ ﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ دﻏﻮ دواړو ﺟﻮﺗﭙﻮھﻨﻮ اړه ﻟﺮي .زﻣﻮږ دودﻳﺰواو اوﺳﻨﯿﻮﻧﺎ ﺎﻧ ﯿﺰو ژﺑ ﭕ وﻧﮑﻮدزړې اورﻳﺰه او ازﻣﺎﻳ
ﻮ ھﻢ))ﻏ وﻧﻪ(( ))ﺗﻮري(( ﺑﻠﻠﻲ اوھﻢ وﻳﯿﮑﻲ )ﭘﺎرﺗﯿﮑﻠﻮﻧﻪ( .او د ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ ﭘﺮ ﻮﻳﭙﻮھﺎﻧﻮ) ﺻﺮﻓﯿﺎﻧﻮ او ﻧﺤﻮﻳﺎﻧﻮ( ﭘﻪ ﭘﭕ ﻋﺮﺑﻲ ﭘ
ﺘﻮ اﺑﭕ ﯥ)اﻟﻔﺒﯥ( ﻳﻮ ﻟ ھﻮﻣﺮه د ﺧﭙﻠﻮ ﺮاﻣﺮوﻧﻮ ﭘﻪ ﺳﺮ ﮐﯥ وړاﻧﺪې ﮐ ی .د)ی ﺎﻧﻮ( او)واووﻧﻮ( ډوﻟﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﺎی د ﭘ
))ﻣﺠﮫﻮل(( او))ﻣﻌﻠﻮم(( ور ﻧﻮﻣﻮﻟﻲ او ﻏﺒﺮ ﻐ وﻧﻪ)دﻳﻔﺘﺎﻧ ﻮﻧﻪ( ﻳﯥ ﻣﻼﻳﻦ او ﺛﻘﯿﻞ ﻳﺎ ﻧﺮم و ﺮ ﻨﺪ؛ واوﭔﻠﻲ)ه( ﻳﯥ ﻏﯿﺮ
ﻣﻠﻔﻮظﻪ او ﮐﻨﺴﻮﻧﻨ ﻲ ھﻐﻪ ﻳﯥ ﻣﻠﻔﻮظﻲ ﺑﻠﻠﯥ ده .ﻏ ﻳﺰه اﺑﭕ ﯥ ﻳﯥ ﺧﻮ ﭘﻪ ارواﮐﯥ ھﻢ ﻧﻪ ﺮ ﭕﺪه ﭼﯥ ﭘﻪ ﮐﺎروﻧګ ﺳﺮه
ﺘﻮ ﻟﯿﮑﻼرې او ﺘﻮژﺑﭙﻮھﻨﯥ د ﻧﻮرو ﺑﺮﺧﻮ ﺗﺮ ﻨ ﻪ د ﻳﻮې-ﮐﺮه ﭘ ﻳﯥ د ﺮدو))ﺗﻮرﻳﻮ(( وﻳﻨګ ھﻮﻣﺮه راو ﻮوﻻی ﺷﻲ .د ﭘ
ﻞ ﮐﭕ ي .ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ او ﻏ ﻳﺰه ﻟﯿﮑﺪود ﭘﺮ وړاﻧﺪې دﻧﺎ ﺎﻧ ﯿﺰو ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮوراﻧﭙﻮھﺎوی او ﻣﻮرﭼﻠﻨﯿﻮی ھﻢ د دﻏﯥ رﺑ ې زﭔ ﻧﺪه
اﺑﭕ ﯥ)ﻓﻮﻧﯿﻤﯿﮑﻲ اﻟﻔﺒﯥ( دا ھﻢ ﺟﻮﺗﻪ ده ﭼﯥ د ﻧﻮرو ژﺑﻮ ﻏﻮﻧﺪې ﻧﻮې ﺳﺎﻳﻨﺘﯿﻔﯿﮑﻪ ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ ﺑﯥ ﻏ ﻳﺰې اﺑﭕ ﯥ ﺷﺘﻮن او
ﭘﻪ ر ﺎﮐﯥ د ﺧﺘﯿ ﭙﻮھﺎﻧﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا راﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې او د اﺗﻠﺲ ر ﺘﯿﺎﻳﻨﻪ ﻧﻪ ﺷﻲ ﻣﻮﻧﺪﻻی .ﮐﻪ ﻪ ھﻢ د ﻧ ﻳﻮال ﻓﻮﻧﭕﺘﯿﮏ اﻟﻔﺒﭕ
ﺘﻮ ﻏ ﻳﺰه ﻳﺎ ﻓﻮﻧﯿﻤﯿﮑﻪ اﺑﭕ ﯥ ﻣﺎ ﭘﺮ 3156ل ﮐﺎل د وﺧﺖ ﭘﺮ دودو ﻟﭙﺎره ﮐﺎرول ﺷﻮې ﭘ ﭘﺮوژې دﻧﻨﻪ د 26اﻓﻐﺎﻧﻲ ژﺑﻮ 284
ﮑﺎرﺷﻮه او ھﻤﺎﻏﺴﯥ ﻮ ﻮﻟﻨﻪ و ﻣﻨﻼی ﺷﻮه ،ﺧﻮ ﻟﻪ ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ ﻧﺎﺧﺒﺮ ﻳﻮه ﺗﺶ ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ژﺑﭙﻮه د ﺑﭕ ﺎﻳﻪ اړوﻧﻮ او زﻳﺎﺗﻮﻧﻮ ﭘ
ﻧﺎ ﺎﻧ ﯿﺰو ﻏ ﻳﻮ ړوﻣﺒﯽ ﻞ ﭘﻪ ))ﺗﺸﺮﻳﺤﻲ ﻗﺎﻣﻮس(( ﮐﯥ ﭘﺮ ﮐﺎر واﭼﻮﻟﻪ .د ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ھﻐﻪ ﻧﺎﺳﻤﻪ د ﻮﻟﻨﯥ او ﺑﯿﺎ اﮐﺎدﭔﻤ
،دوه ډوﻟﻪ ﻟﻨ ه)ﻣﻌﺮوﻓﻪ ي( او دوه دود ﮐﯥ ﻋﺮﺑﻲ زﭔﺮ ،ﭘﭕ ﻳﻮه ﺘﻮ ﭘﻪ ھﭕ داوه ﯿﺮ دوﻣﺮه ھﻢ ﻧﻪ ﭘﻮھﭕﺪه ﭼﯥ د ﭘ
ﺘﻮ ﺧﭙﻠﻮاﮐﻮ)واوﭔﻠﻮ( ﺷﻤﭕﺮه ﺗﺮ ﻟﺴﻮ ور اړوﻟﯥ او اړوﻧﺪ ډوﻟﻪ اوږده)ﻣﺠﮫﻮﻟﻪ ې( ﺮد ﺳﺮه ﻧﺸﺘﻪ .ﭘﻪ دې ﺗﻮ ﻪ ﻳﯥ د اوو ﻮﻧﻮ ﭘ
ﺘﻮ ﺗﻪ ﺳﭕﻤﺒﻮﻟﻮﻧﻪ)ﺗﻮري( ﻳﯥ ھﻢ ورﺗﻪ ﻟﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﭕ ې را اﭔﺴﺘﻠﻲ او ھﻤﺪارازﻳﯥ د 27ﺑﭕﻮاﮐﻮ)ﮐﻨﺴﻮﻧﻨ ﻮ( ﺷﻤﭕﺮه ھﻢ ﻠﻮﭔ
ﺘﻨﻮ ﺗﺎرﻳﺦ د ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺘﻮ او ﭘ ور ﻧﮋدې ﮐ ې ده! د ﺗﺎرﻳﺦ ﻟﯿﮑﻮﻧﮑﯿﻮ او ﻣﺘﻦ ﻟﯿﮑﻮﻧﮑﯿﻮ ﺳﺮ ھﻢ ﭘﻪ دې ﻧﻪ ﺧﻼﺻﭕ ي ﭼﯥ زه د ﭘ
ﺘﻮن ﮐﯥ ور زﺑﺎدوم او دوی راﺗﻪ د ﭘﻼﻧﻲ او ﺑﭕﺴﺘﺎﻧﻲ رواﻳﺘﻮﻧﻪ راﻣﺨﺘﻪ ﮐﻮي .داراز ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ او ﺑﯿﺎ اَرﭘﻮھﻨﯥ ﭘﻪ ازﻣﭕ
ﭼﻠﻨﺪھﻐﻪ ﮐﯿﺴﻪ ﺳﺘﺮ ﻮﺗﻪ ﻧﭕﻐﻪ رادروي ﭼﯥ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﭘﻮھﺎن ﺳﺮه د ﺧﺮه د ﻏﺎ ﻮﻧﻮ ﭘﺮ ﺷﻤﭕﺮه ﻧﻪ ﺟﻮړﭔﺪل او ﻳﻮ ﺷﺎ ﺮد اﺟﺎزه
وﻏﻮ ﺘﻪ ﭼﯥ ھﻐﻪ دی ،ﭘﻪ ﺷﻮﺗﻠﻮ ﮐﯥ ﻳﻮ ﺧﺮ ﺮي ،ورﺑﻪ ﺷﻢ او ﻏﺎ ﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ وروﺷﻤﺎرم! ﻮل اﺳﺘﺎدان ﭘﺮې را ﺑﺮګ
ﺷﻮل او ﺧﺒﺮه ﻳﯥ ﭘﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﮐﯥ ور وﭼﻪ ﮐ ه)) :ھﻤﺎﻏﻪ ﺷﻤﭕﺮه ﺑﺎوري ده ﭼﯥ د ﭘﺨﻮاﻧﻮ اﺳﺘﺎداﻧﻮ ﭘﻪ ﮐﺘﺎﺑﻮﻧﻮ ﮐﯥ راﻏﻠﯥ
ﺘﻮن(( د ھﭕﺮودت ﻟﻪ))ﭘﮑﺘﻮﻳﺲ ده!(( .د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ ﺳﺮﮐﯥ ﻳﻮ دوو ﺧﺘﯿ ﭙﻮھﺎﻧﻮ ،ﻟﮑﻪ ﺮﻳﺮ ﺳﻦ او ﻻﺳﻦ ))ﭘ
ﺘﻮ ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ او ﺑﯿﺎ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻠﯽ وو .راوروﺳﺘﻪ اﺳﺘﺎد ﻣﻮر ﻨﺴﺘﯿﺮن او ﻧﻮرو ﻧﻮﻳﻮ ژﺑﭙﻮھﺎﻧﻮ د ﭘ ((Paxtvesﺳﺮه ﻳﻮ
ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ او ورﺳﺮه ﺗ ﻟﯥ اَرﭘﻮھﻨﯥ ﭘﻪ ﺳﺎﻳﻨﺘﭕﻔﯿﮑﻮ اَروﻧﻮ ھﻐﻪ اﻧ ﭕﺮﻧﻪ ﻧﺎﺳﻤﻪ زﺑﺎد ﮐ ه او ﭘﺮ ﺎی ﻳﯥ ﺗﺮ ھﻐﯥ ﻻ ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ اَره
او ﻣﻨﺸﺄ ور ﭘﯿﺪا ﮐ ه ،ﺧﻮ زﻣﻮږ دودﻳﺰ وال او ان ﻧﻮي اﮐﺎدﭔﻤﯿﮏ ﺗﺎرﻳﺨﭙﻮھﺎن او )ﻟﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ او ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﻧﺎﺧﺒﺮ( ﻧﯿﻢ
ﻧﯿﻤ ﻮري ژﺑﭙﻮھﺎن ﺗﺮ اوﺳﻪ ﭘﺮھﻤﺎﻏﻪ ﭘﮑﺘﻮﻳﺲ ﯿﻨګ او ﺗﺮﻳﻨګ ﭘﺎﺗﯥ دي .اروا ﺎدﮐﮫﺰاد ﻻ ﻟﻪ زړو ھﻨﺪو اَرﻳﺎﻧﻲ و ﻧﻮﻣﻮﻧﻮ او
ﻟﮑﻪ))دري(( ﻣ ﺎﻳﻨﻮﻣﻮﻧﻮ)ﭘﮑﮫﺖ ،ﺑﻠﮫﯿﮑﺎ ،ﺑﺨﺪ و ﺑﻠﺦ (...ﺳﺮه وﺗﺎړه ﭼﯥ ﭘﮑﺘﯿﺎ او ﭘﮑﺘﯿﮑﺎ ﺗﺮې ھﻢ را وزﭔ ول ﺷﻮل ،ﮐ
ﻟﻪ))ﺗﺨﺎري(( ﺨﻪ ،ﭼﯥ ﺑﯿﺎ ﺗﺨﺎر او ﺗﺨﺎرﺳﺘﺎن ﺗﺮې ﭘﻪ ھﻤﺪې ﻧﺎﺳﻤﻪ ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ او اَرﭘﻮھﻨﻪ راﻣﻨ ﺘﻪ ﮐ ﺷﻮل! )ﭘﻮره
ﺘﻮن ھﻨﺪي اﻧ ول))ﭘ ﮫﺎن(( ﻟﻪ ﻏ ﭘﻮھﻨﯿﺰ ﺘﺎﻧﻪ د ﻧﻮې ژﺑﭙﻮھﻨﯥ ﭘﻪ ر ﺎ ﮐﯥ 118 -112ﻣﺦ( .د ﭘ ﺘﻮ او ﭘ ﺮ ﻨﺪﺗﯿﺎ :ﭘ
ﻮ زﻣﻮږ ﺘﺎﻧﻪ(( ﺳﺮه ﺗ او ورﮐ ﺷﻮی ،ﺣﺎل داﭼﯥ ﻨﺪاﺳﻨګ او دھﻐﻪ ﭘﻪ ړﻧﺪو ﭘﭕ دوی)ﻗﺎﻧﻮن( ﭘﻠﻮه ﻟﻪ ډﭔﺮ ي ﻳﺎ ﺟﻤﻊِ))ﭘ
ﺗﺎرﻳﺦ ﻟﯿﮑﻮﻧﮑﻲ ﻟﻪ))ﭘﺘﻨﻪ(( ﺳﺮه ﺗ ي) .(Morgenstierne 1927p. 61ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ او ﺗﺎرﻳﺨﻲ -ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﻳﻲ ژﺑﻮﭔﺶ ﻟﻮﻳﺪﻳﺰ
اَرﻳﺎﻧﭙﻮھﺎن د درې ﭘﭕ ﻳﯿﺰو ﺗﺎرﻳﺨﻲ-ﭘﺮﺗﻠﯿﺰو ﭕ ﻧﻮ او ﺑﯿﺎد ﻧﻮﻧﺴﻤﯥ ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ وروﺳﺘﯿﻮ او د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﻣ ﻳﻮ ﮐﯥ د
ﻪ ﺗﺮا ﺑﺮی وﻣﻮﻧﺪ ﭼﯥ ﻟﻪ درﭔ ﻮﻧﻮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﭘﭕﺮوﻧﻮ ﺳﺮه د ﺳﺎﻳﻨﺘﯿﻔﯿﮑﯥ ﻏ ﭘﻮھﻨﯥ د ﻓﺎر ﻣﻮﻟﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﮐﺎروﻧﻪ ﭘﺮدې ﻧﻮرھﻢ
اړوﻧﺪو ژﺑﻮ ﻠﻮر ﻮﻧﯥ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﻳﻲ ډﻟﺒﻨﺪي ﭘﻪ ﻏﻮ ﻪ او ﮐﺮه ﺗﻮ ﻪ راﻣﻨ ﺘﻪ ﮐﺎﻧﺪې .ﭘﻪ دې ﻟ ﮐﯥ ﺷﻤﺎﻟﺨﺘﯿﺰه ﻳﺎ ﺑﺎﺧﺘﺮي ډﻟﻪ
را ﻧﻐﺎړي ،د ﺳﻮﭔﻞ ﻟﻮﻳﺪﻳﺰو ،ﺷﻤﺎل ﻟﻮﻳﺪﻳﺰو او ﺳﻮﭔﻞ ﺧﺘﯿﺰو درو ﺳﺮو ډﻟﻮ د درو ﭼﯥ ﻟﻪ اَره د ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ اَرﻳﺎﻧﺎ ﻣﻨ
ﺘﻮ ﻟﻪ ﻧﻮرﺳﺘﺎﻧﻲ او ﭘﺎﻣﯿﺮي ژﺑﻮ ﺳﺮه زﻣﻮږ د ﭘ ﺳﺮﺗﻤﻐ وﻧﻮ )ګ-د-ب(ﭘﺮ وړاﻧﺪې )غ-ل-و( ﻟﺮي .د ھﻤﺪﻏﻪ ﻓﺎرﻣﻮل ﭘﺮ ﺑﻨﺴ
ﻞ ﮐﭕ ي .داﺳﺎﻳﻨﺘﭕﻔﯿﮏ زﺑﺎد د ھﻐﻮ ﻧﻪ ﭘﻮﺧﻼ ﮐﭕﺪوﻧﮑﻮ اﻓﻐﺎن ډﭔﺮۍ)اﮐﺜﺮﻳﺘﻲ( ژﺑﻪ ھﭕﻮاد اَره او ﺑﻮﻣﻲ او ﺑﯿﺎ ﻳﻮازﭔﻨ
ﭘﺎرﺳﻲ))دری(( د ﺗﺨﺎرﻳﻮاﻟﻲ ﻳﺎ ﺑﺎﺧﺘﺮي د ﻤﻨﻮ))اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻧﯿﺎﻧﻮ(( ھﻐﻪ ﻮﻟﯥ اﻧ ﺮوزې ورﺷﻨ وي ﭼﯥ ﻏﻮاړي ،ﺧﭙﻠﻪ ﻟ ه ﮐ
ﻣﻠﻲ-رﺳﻤﻲ ژﺑﻪ ﮐ ي او ﭘﻪ دې ﺗﻮ ﻪ ﭘﺮ ﻮﻟﻮ ژﺑﺘﻮﮐﻤﯿﺰو)اﺗﻨﻮ واﻟﻲ ﭘﻪ ﺑﯥ ﺳﺮو ﺑﻮﻟﻪ ﭘﻠﻤﻪ او ﺳﭙﺴﺘﻪ د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻳﻮازﭔﻨ
ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ اروا ﺎدﻋﻼﻣﻪ ﻟﭕﻨ ﻮﻳﺴﺘﯿﮑﻮ( او ﺗﺎرﻳﺨﻲ -ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﻳﻲ واﻗﻌﯿﺘﻮ ﻧﻮ ﺗﻮرې ﺧﺎورې و اړوي! ﻏ ﭘﻮھﻨﻪ د ډﺑﺮﻟﯿﮏ د ﮐﯿﻠ
ﺣﺒﯿﺒﻲ ھﻢ ﻟﻪ )ﺗﺎرﻳﺨﻲ( ﻏ ﭘﻮھﻨﯿﺰو اَروﻧﻮ او ﻓﺎرﻣﻮﻟﻮﻧﻮ ﺨﻪ د ﻧﺎﺧﺒﺮۍ ﻟﻪ ﮐﺒﻠﻪ د ډﺑﺮﻟﯿﮑﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﺷﻨﻨﻮ او ﻧﻮﻣﭕﺮﻧﻮ ﮐﯥ
ﭘﻪ ﭘﺎم ﮐﯥ ﻧﯿﻮﻟﻲ دي .د ﺳﺎري ﭘﻪ ډول د ھﺨﺎﻣﻨﺸﻲ ﺑﻨﺴ ﯿﺰې ﺗﭕﺮوﺗﻨﯥ ﮐ ي او ﻳﻮازې ﻳﯥ وﻳﯿﭙﺎﻧ ﯿﺰې)ﻟﻐﻮي( ھﻤﺮﻧ
ﺘﻮ او دﮐﻨﭕﺸﮑﺎ د ﺳﺮه ﮐﻮﺗﻞ ډﺑﺮ ﻟﯿﮏ ﭘﺎرﺳﻲ ﮐﻮ ي .ﭘﻪ ﺗﭕﺮه دوﻳﻢ دا ﭼﯥ دھﻐﻪ ﺑﻞ ﭘﻪ ﭕﺮ ﻳﯥ ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﭕﺴﺘﻮن ډﺑﺮﻟﯿﮏ ﭘ
د ډﭔﺮو ﻧﻮﻣﯿﺎﻟﯿﻮ اروﭘﺎﻳﻲ ژﺑﭙﻮھﺎﻧﻮ )ﻣﺎرﻳﮏ ،ھﯿﻨﯿﻨګ ،ھﻮﻣﺒﺎخ ،ﺳﯿﻤﺲ وﻳﻠﯿﻤﺰ (...ﭘﺮ ﺧﻼف ﺗﺨﺎري او ﺑﯿﺎ))ﻣﺎدر زﺑﺎن دری((
اﻧ ﭕﺮﻟﯥ ﭼﯥ ﻳﺎد ﺷﻮي د ﻤﻨﺎن ﻳﯥ ھﻢ د ﻧﻮرو ﺑﯥ ﺳﺮو ﺑﻮﻟﻮ ﻣﺎوﻳﻠﻮ ﺗﺎ وﻳﻠﻮ ﭘﻪ ﺳﺮﺳﺮ ﮐﯥ راﻣﺨﺘﻪ ﮐﻮي)زﻳﺎر :ﺑﺎزھﻢ از
رواﻳﺎت و ﻮﻣ ﻮ ھﺎی ادﺑﻲ -ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺗﺎ ﻣﻮازﻳﻦ ﺳﺎﻧﺘﯿﻔﯿﮏ زﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺧﺎﺳﺘ ﺎه زﺑﺎن ﭘﺎرﺳﯽ دری (.
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۵١ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
د اﺳﺘﺎد اﻣﯿﺮ ﺣﻤﺰه ﺷﯿﻨﻮاري دﺳﻠﻤﯥ زﭔ ﮐﺎﻟﯿﺰې ﭘﻪ ﻧﻤﻨ ﻐﻮﻧ ه ﮐﯥ)ﻟﻨﺪن( ﭘﻮھﺎﻧﺪدوﮐﺘﻮر م.ا .زﻳﺎر اﮐﺴﻔﻮرډ08-2-20،
ﺘﻮ ﺷﻌﺮوادب ﻳﻮ اوړون ﮑﯽ ﺣﻤﺰه ﺷﯿﻨﻮاری د ﭘ
ﺘﻮ ادب ﭘﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﯥ د داﺳﯥ ﺮ ﻮ ﺮک و ﻟ ﻮﻻی ﺷﻲ ﭼﯥ اوړوﻧ ﮑﻲ او ﮐﻪ ﻮک ر ﺘﯿﻨﯽ او ﺎﻧ ﯿﺰ ﮐﺮه ﮐﺘﻮﻧﮑﯽ د ﭘ
ﻣﮫﺎﻟﭙﭕﺮوﻧﻪ ﻳﯥ ﭘﮑﯥ راﻣﻨ ﺘﻪ ﮐ ي دي او ھﻐﻪ ھﻢ ﺗﺮ دوو ﺗﭕﺮی و ﻧﻪ ﮐ ي ،ﻧﻮ ھﺮوﻣﺮو ﺑﻪ ﻳﻮ ﺳﺘﺮ ﺧﻮﺷﺎل وي او ﺑﻞ
ﺳﺘﺮﺣﻤﺰه؛ ﺳﺘﺮ ﺧﻮﺷﺎل ﭘﻪ ﺗﭕﺮ ﻣﮫﺎل او ﺳﺘﺮ ﺣﻤﺰه ﭘﻪ وﺳﻤﮫﺎل ﮐﯥ.د ﭘﺮﺗﻠﯥ ﻻﺳﻮﻧﺪ ﻳﯥ دا ﭼﯥ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺎل ﻟﻮﻣ ی د
ﺘﻮﺷﻌﺮوادب ﭘﯿﻼﻣ ﺮ او ﺳﺮﻻری وو ،ﻧﻮ ﺣﻤﺰه ھﻢ درې ﭘﭕ ۍ راوروﺳﺘﻪ ﺘﻮﻧﺨﻮا ﭘﺮ ﮐﭻ د ﭘ ﺧﭙﻞ ﺧ ﮏ ﺒﺮ او ﺑﯿﺎ د ﺮدې ﭘ
راﺧﭙﻞ ﮐ ل او ﺘﻮﻧﺨﻮا ﭘﺮ ﮐﭻ ھﻤﺎﻏﻪ ﭘﻮړۍ او درﻳ ﻟﻮﻣ ی د ﺧﭙﻞ ﺷﯿﻨﻮاري ﺒﺮ او ﺑﯿﺎ ﻟﻪ ﻳﻮ ﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﺳﺮه د درﺳﺘﯥ ﭘ
ورﺳﺮه ورﺳﺮه د ﻏﺰل ﺑﺎﺑﺎﺳﺘﺎﻳﻨﻮم!
ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ ﺗﺮ ﺳﺘﺮ ﺧﻮﺷﺎل ﻟﻪ ﻣﺨﻪ د ﻳﻮه ﻟﻮﺳﺘﻲ او ﻧﺎﻟﻮﺳﺘﻲ ﺧ ﮏ وﻳﻨﺎوال ﺮک ﻧﻪ دی اﭔﺴﺘﻞ ﺷﻮی ،دﻏﺴﯥ ﺗﺮ
ﻧﯽ او و ﻧﯽ ﻳﺎ راز ﺷﯿﻨﻮاري ﺷﺎﻋﺮ ھﻮﻣﺮه ﭘﺘﻪ ﭼﺎﺗﺮاوﺳﻪ ﻧﻪ ده ﻟ ﻮﻟﯥ .ھﺮ ﻮره، ﺳﺘﺮ ﺣﻤﺰه ﻣﺨﮑﯥ ھﻢ د ھﭕ
ﻓﻮﻟﮑﻠﻮري ھﺴﺘﻮﻧﯥ ﻟﻪ ﮐﯿﺴﯥ ،ﻮﮐﯥ او ﻣﺘﻠﻪ ﻧﯿﻮﻟﯥ ﺗﺮ ﻟﻨ ۍ ،ﺳﻨﺪرې او ﺑﺪﻟﯥ ﺧﻮ ﺑﯥ ﻟﻪ ھﻐﯥ ﮐﻮم ﻧﻮﻣﭕﺮﻟﻲ او
ﺘﻨﻲ ﺒﺮوﻧﻮ ﭘﻪ ﭕﺮ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺧ ﮑﻮ او ﺷﯿﻨﻮارو ﮐﯥ ھﻢ ﺷﺘﻮن او ﻧﺎ ﮑﻠﭕﺪوﻧﮑﯥ ﻣﺨﯿﻨﻪ ﻧﻮﻣﻮﻟﻲ وﻳﻮﻧﮑﻲ ﻧﻪ ﻟﺮي او د ﻧﻮرو ﭘ
درﻟﻮدﻟﯥ ده.
ﺘﻪ ﻧﻪ وه ،ﻧﻮ ﺗﺮې ﮐﻤﻪ د اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه د اﺗﯿﺎﻳﻤﯥ ﮐﺎﻟﯿﺰې ﭘﻪ ﻧﻤﻨ ﻐﻮﻧ ه ﮐﯥ داروا ﺎد ﻣﻌﺘﻤﺪ ﺷﯿﻨﻮاري دا ﻮﮐﻪ ،ﮐﻪ ﻣﻨ
ﻣﺴﺮې ﭘﺮﺗﻪ ﺑﻞ ﮐﻮم ﺷﻌﺮ ﻧﻪ ﭘﭕﮋاﻧﺪ: و ﻧ ھﻢ ﻧﻪ وه ﭼﯥ ﻣﺨﮑﯥ ﻟﺮوﺑﺮ ﺷﯿﻨﻮارو ﻟﻪ دې ﻳﻮې ﻳﻮازﭔﻨ
ﺗﻮره ﺗﯿ ه ﺗﻮره ده او ﺳﭙﯿﻨﯥ ﺗﻪ ﺑﮑﺮه واﻳﻲ!
ﻮوﻧ ﻲ ﭘﻪ ﻧﮫﻢ -ﻟﺴﻢ ﻮﻟ ﻲ ﮐﯥ وم او ﻧﻮی ﻣﯥ د ﺷﻌﺮ ﻧﯿﻢ ﮐ او او ﻣﺸﻖ ﮐﺎوه ﭼﯥ د اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه دﺷﻌﺮ و زه ﻻ د
ﮐﯥ ﺷﺎﻋﺮۍ اﻧ ﺎزه ﻣﯥ ﺗﺮ ﻏﻮږه ﺷﻮې وه او ﭘﻪ زﭔﺮي اووﻧﯿﺰه ﮐﯥ ﻳﯥ ﻏﺰل ﻧﯿﻢ ﺳﺘﺮ ﯥ رارو ﻠﯥ وې .ﭘﻪ ھﻤﺪﻏﻪ ﻣﮫﺎﻟﻨ
ﻳﯥ دﻳﻮه ﻏﺰل ﭘﻪ ﻻروۍ د ﻧﺎظﺮ ﺷﯿﻨﻮاري او ﻧﻮرو ﺧﯿﺒﺮي ﻏﺰﻟﺒﻮﻟﻮ د ﭘﺮﻟﻪ ﭘﺴﯥ ﺧﭙﺮﭔﺪوﻧﮑﯥ ﻣﺸﺎﻋﺮې ﭘﻪ ﻟ ﮐﯥ ﻣﺎھﻢ ﻳﻮ
ﻏﺰﻟ ﻮ ﯽ ﺧﭙﻮر ﮐ ی وو:
...د ﺑﭕﻠﺘﺎﻧﻪ ﺗﭕﻎ ﺳﻢ ﺑﺪن ﮐ راﻧﯿﻢ //ﻪ راﻧﻪ ﺑﺮ ﻪ راﻧﻪ ﻟﺮ ﭘﺎﺗﯥ دی
ﺧﯿﺒﺮ ﭘﺎﺗﯥ دی ﭼﯥ ﻣﻮ ﻓﺮﻳﺎد ورﺗﻪ ﻏﺰل ﻏﺰل ﺷﻲ //زﻣﺎ او ﺳﺘﺎ ﺗﺮ ﻣﻨ
ﭘﺮ 1336ل .ﮐﺎل ﭼﯥ ﻳﻮوﻟﺴﻢ ﻮﻟ ﻲ ﺗﻪ رﺳﭕﺪﻟﯽ وم،ﮐﺎﺑﻞ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻟﻪ راﺗګ او ﺑﯿﺎ ﻳﯥ ﭘﻪ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﭘﻮھﻨ ﻲ ﮐﯥ ﻟﻪ ﻧﻤﻨ ﻐﻮﻧ ې
ﺘﻮ ﺎﻧ ﯥ ﻟﻪ اﺳﺘﺎداﻧﻮ ﺨﻪ ﺧﺒﺮ ﺷﻮم .ﭘﻪ دې ﺗﻮ ﻪ ﻳﯥ ﻟﻮﻣ ی ﻞ د ﻟﯿﺪﻟﻮ وﻳﺎړ را ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺷﻮ .ﭘﻪ ﻏﻮﻧ ه ﮐﯥ ﻳﯥ د ﭘ
د ﺎﻧ ي ﺳﺒﮏ د زﺑﺎد ﻟﭙﺎره د ھﻐﻪ ﻠﻮن ﭘﺮ ﺑﻨﺴ (( د اﺧ ﺘﻮ -ﻣﺴﻠﻤﺎﻧ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺧﺎدم ﭘﺮﺷﻌﺮي ﺎﻧ ﺗﯿﺎ ،ﭘﻪ ﺗﭕﺮه د))ﭘ
ﺘﻮن ﻟﻪ ﻗﺎﻓﻠﻮﺳﺮه ﻢ( وړاﻧﺪې ﮐ او اﺳﺘﺎد ر ﺘﯿﻦ ﻟﻪ ﻣﮫﺎل ﺗﺎزه ﻏﺰل)...ﺣﻤﺰه ﺳﻔﺮ ﮐﻪ د ﺣﺠﺎز وي ﻧﻮ ھﻢ //زه دﭘ
ﺧﭙﻠﯥ ﻓﻘﻪ اﻟﻠﻐﯥ ﺳﺮه ﺳﻢ)ﺧﯿﺒﺮ( ﻟﻪ )ﺷﯿﺒﺮ( ﺳﺮه ور وﺗﺎړه او ﺑﯿﺎ ﻳﯥ ﭘﺨﭙﻠﻪ ﻳﻮه ﻟﻨ ه وﻳﻨﺎ و اوروﻟﻪ.
ﭼﯥ ر ﺘﯿﺎ ﺧﺒﺮه وي ،ﻟﻪ ھﻤﺎﻏﯥ راھﯿﺴﯥ ﻳﯥ زه ﭘﺨﭙﻠﻪ ھﻢ ﮐﻠﻮﻧﻪ ﮐﻠﻮﻧﻪ د ھﻤﺪې اﻧﺪ ﺗﻮ ﯥ ﻻروی ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮی وم.
داﻳﯥ ﭘﺮ ﺘﻮ ﻮﻟﻨﻪ ﮐﯥ را ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺷﻮه او درﭔﯿﻤﻪ او وروﺳﺘ ﻟﻪ اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه ﺳﺮه زﻣﺎ دوﻳﻤﻪ ﮐﺘﻨﻪ ﭘﺮ 1357ﮐﺎل ﭘﻪ ﭘ
ﭘﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﭼﯥ اﺳﺘﺎد ﺻﻤﯿﻢ اوﻟﻤﺴﻲ ﻮرﺗﻪ ﻟﻪ ﻟﭕ دﭔﺪو ﺳﺮه ،ھﻐﻪ ھﻢ ﭘﻪ ﻣﺎﻟ ﯥ ﻣﻨ ه ﻳﻲ ﮐﯥ د ﻧﺎروﻏ 1371ﮐﺎل ﭘﭕ
ﻮول او ﻟﻪ روﻏﺒ ﺳﺮه ﺳﻢ ﻳﯥ را ﺨﻪ د ﮐﺎﺑﻞ او دوﮐﺘﻮر ﻧﺠﯿﺐ اﻟﻪ اﮐﺮ ﺑﮑﺮ و ﻳﯥ ﻨ ﻮا ﺘﻲ او ﺳﺮوﻳ دي ډډو ﺗﻪ ﮐﭕ
ﭘﻮ ﺘﻞ.
ﺖ ﺟﻮﺗﯥ ﺑﭕﻠﺘﯿﺎوې ﭼﯥ د اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺷﻮې او ﻟﻪ دې ﺳﺮه ﻳﯥ د ﺖ او ﺮاﻧ زﻣﺎ ﭘﺮ اﻧﺪ دﮐﻮم ﻮﻟﯿﺰ ﻣﻨ
ﺘﻮ ادﺑﻲ ،ﭘﻪ ﺗﭕﺮه ﺷﻌﺮي ﺑﮫﯿﺮ د ﺳﺮﻻري او ﺑﺎﺑﺎ د ﺳﺘﺎﻳﻨﻮم ﺟﻮ ﻪ ﮐ ی ،ﺗﺮ ھﺮ ﻪ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ د ده ﭘﻪ ﺎﻧ ې وﺳﻤﮫﺎﻟﻲ ﭘ
ﻻره ﻟﭕﻠﻪ )ﺳﺒﮏ( ﮐﯥ ﺳﮫﻲ ﮐﻮﻻی ﺷﻮ ،ﻟﻪ دې ﺎﻧ ﺗﯿﺎوو ﺳﺮه:
ﺘﻮ – ﺘﻨﻲ _ رواﻧﻲ اﮐﺮ ﺑﮑﺮ او واﮐﻤﻨﻮ ﻮ ﻟﻨﯿﺰو ارز ﺘﻮﻧﻮ ﺳﺮه ﺳﻢ )) ﭘ -1ﻟﻪ ژب -اﻧﺪﻳﺰ ﻳﺎ ﻣﻨ ﭙﺎﻧ ﯿﺰ ﭘﻠﻮه ﻳﯥ ﻟﻪ ﭘ
ﺘﻮن_ﻣﺴﻠﻤﺎن(( او ﺑﯿﺎ ))اﻓﻐﺎن -ﻣﺴﻠﻤﺎن(( ﺳﺮه ﻏﺎړه ﻏ ۍ ﮐ ي او را وروﺳﺘﻪ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ اﺳﻼم (( ،ﭘﻪ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ ))ﭘ
ه ﮐ ې ده: ﺘﻨﻲ وزﻣﻪ وﺣﺪت اﻟﻮﺟﻮدي ﻋﺮﻓﺎن او ﺗﺼﻮف ﻣﺎﻟ ﻪ ھﻢ ور ورﺳﺮه ﻻ د ﻳﻮه ))رو ﺎﻧﻲ(( ﭘ
ﻧﻪ ﺷﻲ ،ﻧﻨ ﯿﺎ ﻟﯽ زﻣﺎ ژوﻧﺪون ﮐ ه ﭼﯥ ﺑﯥ ﺗﺎ ﭼﺎﺗﻪ ﯿ
ﺘﻮن ﮐ ه زړه زﻣﺎ دې ﻣﺴﻠﻤﺎن وي ،ﺗﻔﮑﺮ ﻣﯥ د ﭘ
ﻣﺎﺣﻤﺰه ﺗﻪ ﻳﺜﺮﺑﻲ ﺑﺎده ﺧﺎوﻧﺪه
ﺎﻏﻠﯥ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﮐﯥ د اﻓﻐﺎن را ﭘﻪ
او داﺳﯥ ډﭔﺮې ﻧﻮرې ﺑﭕﻠ ﯥ.
ﺘﻮن -ﻣﺴﻠﻤﺎن ،اﻓﻐﺎن -ﻣﺴﻠﻤﺎن(( اَره ﺳﺮﭼﯿﻨﻪ ﻳﯥ ھﻢ د اﺳﻼم ﺘﻮ -اﺳﻼم ،ﭘ د ﻳﻮې داﺳﯥ ﻣﻨ ﭙﺎﻧ ﯥ او ﺳﮑﺎﻟﻮ ))ﭘ
ﮑﭕﻼﮐ ﺮو ﻟﻪ ﺧﻮا ﺎﮐﻠﻮ ﻮﻣﺎرﻟﻮ واﮐﻤﻨﺎﻧﻮ او ﭼﺎرواﮐﻮ د دې ﻟﭙﺎره ﭼﯥ دﭘﺎﭼﺎ ﺧﺎن ﭘﻪ اﻧ ﺮوزﻟﯽ ))ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن(( وو .د ﭘﺮ ﺑﻨﺴ
ﺘﻨﻮ ﭘﺮوﻧ ه ﺧﺎورې واړوي او دﺧﭙﻠﻮاک اﮐﺮ وﮐﺮ او ﺳﯿﺎﺳﻲ ر ﺘﻮ ﻏﻮ ﺘﻨﯥ ﻣﺸﺮۍ د ﺮدې ﻧﯿﻤﯥ وﭼﯥ ﭘﻪ ازادۍ ﮐﯥ د ﭘ
ﺘﻨﻮ ﻳﯥ ورﺷﻨ ې ﮐ ي))،ﺑﻠﺸﻮﻳﯿﮑﺎن(( ﻳﯥ ﺑﻠﻞ او د ﮐﻔﺮ ﺎﭘﯥ ﻳﯥ ورﺑﺎﻧﺪې ﻟ ﻮﻟﯥ .ﻧﻮ ﺣﻤﺰه ﺻﺎﺣﺐ ﻳﯥ ھﻢ د ﻧﻮرو ﭘ
ﻣﻨ ﭙﺎﻧ ﯥ او ﺳﮑﺎ ﻟﻮ رو ﺎﻧﺪو ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ،ﻟﮑﻪ ﻋﺒﺪاﻻﮐﺒﺮ اﮐﺒﺮ ،ﻏﻨﻲ ﺧﺎن ،وﻟﻲ ﻣﺤﻤﺪ طﻮﻓﺎن ...ﻏﻮﻧﺪې د ﭘﺎﺳﻨ
راﺧﭙﻠﻮﻧﯥ ﺗﻪ اړ اﭔﺴﺘﻠﯽ وو:
ﺘﻮن او ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﯥ ﻲﭘ ﻻ ﭘﻪ ﻏﻮږ ﮐﯥ ﻳﯥ ﻣﻼ ﺑﺎﻧګ وﻳﻠﯽ ﻧﻪ وي //ﭼﯥ ﺑﭕﻠﺘﻮن
ﺘﻮ ﻣﯥ ده اﻳﻤﺎن ﮐﯥ )طﻮﻓﺎن( . ... ﺘﻮ ﮐﯥ //ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ ﭘ ھﺴﯥ رﻧ ﻪ ﻣﯥ اﻳﻤﺎن دی ﭘﻪ ﭘ
و ﺮ ﺎوه او ﺗﺮ ﭘﺎﻳﻪ ورﺑﺎﻧﺪې ﺗﺮ ﺑﺮﻳﺪه د ﺧﭙﻞ ﺳﺒﮏ ﺑﻨﺴ ھﺮ ﻮره ،دا ﻳﻮازې ﺣﻤﺰه وو ﭼﯥ ھﻐﻪ ﻳﯥ ﺑﭕﺨﻲ د اﻳﺪﻳﺎﻟﻮﺟ
ﯿﻨګ و ﺗﺮﻳﻨګ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮ.
ﺘﻮ ﭘﻪ ﺧﻮرا او وﻟﺴﻲ ،ﻧ ه او رواﻧﻪ ﭘ ﻧ ﮑﻼﻳﯿﺰ ﭘﻠﻮه ھﻢ ﭘﺮ دې ﺑﺮﻳﺎﻟﯽ ﺷﻮی ﭼﯥ ﺗﺮ ﺑﻞ ھﺮ ﺷﺎﻋﺮه زﻳﺎﺗﻪ -2ﻟﻪ ژب-
ﮑﻠﯥ ﺑ ﻪ وﮐﺎروي او ﺑﯿﺎ ورﺳﺮه داﺳﯥ ﻋﯿﻨﻲ او ذھﻨﻲ اﻧ ﻮروﻧﻪ اوﺳﭕﻤﺒﻮﻟﻮﻧﻪ راو رﻏﻮي ﭼﯥ د ﻳﻮې ر ﯥ ھﭕﻨﺪارې ﭘﻪ ﮐﭕ
ﻪ ﺗﺮا ﻠﻨﺪوﻳﻲ و ﮐ ای ﺷﻲ. ﺘﻨﻲ ،ﻓﺮھﻨ ﻲ ،ﺳﯿﺎﺳﻲ او ﻮﻟﻨﯿﺰ ﭼﺎﭘﭕﺮﻳﺎل ﭕﺮ ﻳﯥ د ﺳﺎده طﺒﯿﻌﻲ ،ﭘ
ﮑﻼﻳﯿﺰ ﭘﻠﻮه ﻏﺰل ھﻢ ﭘﻪ اَره او ﺘﺎﻧﻪ ﮐ ي ،دﻏﺴﯥ ﻳﯥ ﻟﻪ ژب- ﻧﻮ ﮐﻪ ﻟﻪ ژب -اﻧﺪﻳﺰ ﭘﻠﻮه ﻳﯥ اﺳﻼم او ﺗﺼﻮف را ﭘ
ﺘﻮ ﮐ ی دی. ر ﺘﯿﻨﯥ ﻣﺎﻧﺎ را ﭘ
ﻟﻪ دې ﺳﺮه ﺳﺮه ﻳﯥ ﻳﻮوﻟﺲ ﭙﯿﺰ ﻏﺰل ﺗﻪ ،ھﻐﻪ ھﻢ ﺗﺮ درﭔﯿﻢ زﻳﺎت ﻟﻪ ﻟﻮﻣ ي او ﻠﻮرم ﺧﺞ ﺳﺮه ،دوﻣﺮه دود ورﮐ ی ﭼﯥ
ﺘﻮ ادﺑﻲ ﻟﻪ دې ﭘﻠﻮه ﻳﯥ ﺗﺮ ﺧﯿﺒﺮه ﻟﺮوﺑﺮ ﭘﺮ ﻏﺰل ﺳﺮﺑﭕﺮه ازاد ﺷﻌﺮھﻢ ﺗﺮ اﻏﭕﺰ ﻻﻧﺪې راوﺳﺘﯽ دی .ﺣﺎل داﭼﯥ ﻟﻪ زاړه ﭘ
ﭘﭕﺮه راھﯿﺴﯥ ﻟ ﺗﺮﻟ ه ﺗﺮ ﻧﻮي ﺳﻠﻨﯥ )(90٪درﭔﯿﻤﺨﺠﻲ ﺷﻌﺮي ډول ډﭔﺮدود درﻟﻮدﻟﯽ دی.
ﭘﻪ ھﺮډول اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه د ﻳﻮه ﻧﺎﺷﻮﻧﻲ اﺳﺎن ))ﺳﮫﻞ ا ﻟﻤﻤﺘﻨﻊ(( ﺷﻌﺮ و ﻏﺰل ﻻره ﻟﭕﻠﻪ راﺧﭙﻠﻪ ﮐ ې او دود ﮐ ې او زﻳﺎﺗﺮه
ھﻢ ھﻤﺪﻏﻪ ﻧﻮ ﺖ د ﻧﻮي ﺷﻌﺮي او ﺑﯿﺎ ﻏﺰﻟﯿﺰ ﺑﮫﯿﺮ د ﺳﺮﻻري او ﺑﻨﺴ ﻮال ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ راﭘﭕﮋﻧﺪﻟﯽ دی.
ﮐﻪ ﻧﻪ ،داﺳﯥ ھﻢ ﻧﻪ وه ﭼﯥ ﻮﻧﺪې ﭘﻪ اړوﻧﺪﻣﮫﺎﻟﭙﭕﺮ اوﭘﭕ ۍ ﮐﯥ ﻳﯥ ﺗﺮ ھﺮ ﻪ ﻟﻪ ﻣﺨﻪ ،ﻟﻪ ﺮﻧ ﯿﺰ ﭘﻠﻮه ﻮک د ﺳﯿﺎﻟ
ﺟﻮ ﻪ ﻧﻪ وو ﻳﺎ ﻧﻪ ول .ﺗﺮې ﻪ ﻧﺎ ﻪ ﮐﺸﺮان ﻏﻨﻲ،ﺳﻠﯿﻢ ،ﻣﻔﺘﻮن ،اﺟﻤﻞ ،راھﻲ ،ﻗﻠﻨﺪر ...او ان ﺧﭙﻞ ﺧﻮره ﻳﯽ ﻧﺎظﺮ
ون د ﻮﻟﻮ اﺳﺘﺎد او ﺷﯿﻨﻮاری او زوی ﻣﺮاد ﭘﻪ ھﺮ ډول ،ﺧﻮ د ﮐﺎﮐﺎﺟﻲ ﻏﻮﻧﺪې اورژﺑﯽ ﺷﺎﻋﺮ او ﺑﯿﺎ ﻏﺰﻟﺒﻮل ﺧﻮ د ده ﭘﻪ
وو. ﻣﺨﮑ
ﮑﺎرﻧﺪوﻳﻪ ﺑﭕﻠ ﯥ: داھﻢ د اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه د ﻮﻟﻤﻨﻠﻲ ﻳﺎدﺷﻮي ﺳﺒﮏ ﻮ
ﭘﻪ اﺑﺎدۍ ﮐﯥ ﺷﻢ ﺟﻮړه ﺑ ﺑﻮﮐ
وراﻧﻪ ﭼﯥ ﺷﻢ ﻟﻮر ﺗﻪ د ﺳﺎرا ﻤﻪ
ھﺴﯥ ﭘﺮ ﻣﺎ ﺮان دي د اﺷﻨﺎ ﻟﯿﺪل
ﻻړﻣﻪ ،ﺑﯿﺎ راﻏﻠﻤﻪ ،اوس ﺑﯿﺎ ﻤﻪ
ورﺗﻪ ﻟﭕﻤﻪ ﮐ ل ،زﻣﺎ ﺳﺮ ﻧﻪ ﯿ ﭕﺪه ﻣﺎ ﯿ
ﺷﺎﻳﺪ ﭼﯥ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﯥ ھﻢ اﻓﻐﺎن ﭘﺎﺗﯥ ﮐﭕﺪم
ﺘﻮن ﻳﻤﻪ ﺣﺴﻨﻪ ﺗﻪ ﻣﻐﺮورﻳﯥ زه ﭘ
ﻮدﻟﯥ ﺪا ﺳﺘﺮ ﻮ ﺗﻪ ﻣﺎ ﻧﻪ ده
ﺘﺎﻧﻪ ورو ﯥ ،ﺑﺎ ﻪ ،ﺳﺘﺮ ﯥ ﻟﭕﻤﻪ ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ؟ ﻨ ﻪ ﻳﻮ ﺎی ﺷﻮ دا ﭘﭕﻨ ﻪ ﭘ
ﺷﻮﻧ ې ﻣﯥ د ))ب(( ﭘﻪ ﮑﻲ ﺑﻨﺪې ﻏﻮﻧﺪې ﺷﻮې
ﻮوه راﻏﻠﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ھﻢ ﺧﻮ وﺗﻮ ﺗﻪ ﻣﯥ ﭘﺮې ﻧﻪ
ﻟﻪ ﺧﻮرا ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې ژﺑﻨﯿﻮ ﺎﻧ ﺗﯿﺎوو ﻳﯥ ﻳﻮه دا ﭼﯥ د ﺗﻮل وﺗﺎل داړﺗﯿﺎﻟﻪ ﻣﺨﯥ ﻧﻮم ﺗﺮ ﺳﺘﺎﻳﻨﻮم او ﺗﻮﻟﻨﻮم)ﻣﻀﺎف اﻟﯿﻪ(
ﻣﺨﮑﯥ ﮐﻮي ،ﻟﮑﻪ:
ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﺗﺒﺴﻢ ﻳﯥ ﺣﻮﺻﻠﻪ وﮐ ه
)او ﮑﻮ ﺑﻮږﻧﭕﺪﻟﻮ( ﻣﯥ ﺷﭕﺒﻪ وﮐ ه
ﺘﻨﻪ ،ﺳﺘﺮ ﻮ ﻏﻠﭽﮑﻮ)د ﻏﻠﭽﮑﻮ ﺧﺒﺮې ﻣﻪ زده ﮐﻮه ...درواﺧﻠﻪ. ﺘﻨﯥ(( ،ﻣﯿﻨﻪ ﭘ ھﻤﺪاﺳﯥ ﻳﯥ ))او ﮑﯥ ﭘ
ﺘﻮ داﺳﯥ ﭘ ﻧ ﻧﻪ ،ﻟﻪ ﮑﺎرﻧﺪوﻳﻪ د ﻳﻮه ﺳﺮﭼﭙﻪ ﺗﻮﻟﻲ ﻏﻮﻧ )اﺿﺎﻓﻲ ﺗﺮﮐﯿﺐ( ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﻳﯥ د زﻳﺎت ﯿﻨ ﺎر ﻳﻮه
راﻟﭕ دوﻟﯥ ده:
) ...ﻧﻮم د ﺗګ( ﭘﻪ ﺧﻮﻟﻪ واﻧﻪ ﺧﻠﯥ ﺑﺎران راﻏﯽ!
ﻮﻳﯿﺰ اوډون)د ﺗګ ﻧﻮم( ﺳﺮه ﻳﯥ ﺗﻮل و ﺗﺎل ﺗﻪ ﮐﻮم ﺗﺎوان ﻧﻪ رﺳﭕﺪه او ﺧﺞ ھﻢ ﻟﻪ))ﺗګ(( ﺨﻪ))ﻧﻮم(( ﺗﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ ،ﻟﻪ ﺳﻢ ﭘ
ﻟﭕ دﭔﺪای ﺷﻮ.
ﺑﭕﻠ ﻪ ﮐﯥ ))زﻣﺎ زړه(( ﭘﺮ ))زړه زﻣﺎ(( اړوﻧﻪ ﻳﯥ ھﻢ ھﻤﺪاﺳﯥ درواﺧﻠﻪ! ھﻤﺪاﺳﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻣﺨﯿﻨ
ﻳﻮ ﻻﺳﻮﻧﺪ ﭼﯥ ﻧﻮرو ﻳﯥ ﻻروي ﮐ ې او ﭘﻪ دې ﻟ ﮑﻼﻳﯿﺰ ﺳﺒﮏ د ﺑﻨﺴ ﻮاﻟ داھﻢ د ﺳﺘﺮ ﺣﻤﺰه د))ﻧﺎﺷﻮﻧﻲ اﺳﺎن(( ژب-
ﮑﻠﻮ ﺑﭕﻠ ﻮ ﺳﺮه: ﮐﯥ ﻳﯥ ﺗﺮ ﻮﻟﻮ زﻳﺎت ﻧﯿﻤﻠﻮﺳﺘﻲ ﻣﺴﺮي ﺧﺎن ﺧﺎطﺮ اﭘﺮﭔﺪي ،ﻟﻪ داﺳﯥ
ھﺴﯥ راﺗﻪ ﻮرې ،ﻟﮑﻪ ﻧﻪ ﭼﯥ راﺗﻪ ﻮرې
ﻧﭕﻎ ﻣﯥ ﻟﻪ زړ ﻲ و ﻲ ،ﮐﺎږه ﭼﯥ راﺗﻪ ﻮرې!
ﻪ وﻟﻲ ﻮري ورﺗﻪ ﺧﻠﮏ ﭼﯥ ﻧ
ﺗﺎﭼﯥ ﻣﺦ واړوه ،ﻮزار دې وﮐ
ﺧﺎطﺮه ﻳﺎر دې ﭘﻪ ﺧﯿﺒﺮ ﮐﯥ اوﺳﻲ
ﻮﻟﻪ دره ﻟﻪ ﺳﭙﭕﻠﻨﻮ ډﮐﻪ ده
ﺟﻮړې ﮐ ې ﺗﻪ ﺧﻮ ﺑﻪ ﻟﻪ زﻟﻔﻮ ﮐﻮ
زه ﭘﺮ دا ﺷﻠﭕﺪﻟﻲ ﺮﭔﻮان ﻪ وﮐ م
ﺑﯿﺎ دې ﺳﮫﻲ ﻧﻪ ﮐ م ﭘﻪ ھﻐﻮ ﺳﺘﺮ ﻮ
ﻳﻮ ﻠﯥ ھﻤﻐﺴﯥ ﭘﻪ ﻣ و ﺳﺘﺮ ﻮ
ﻮ ﺟﻮﻟﻪ ،ﻟﮑﻪ واﺧﻠﯥ))ﺳﺮه(( ﭼﯥ اﺳﺘﺎد ورﺳﺮه د ﻧﻮرو ﮑﻼﻳﯿﺰه او ﺑﯿﺎ ﭘﻪ ﺎﻧ ې ﺗﻮ ﻪ ژﺑﻨ ﻧﻮرو ﭘﻠﯿﻮﻧﻮ ﻳﯥ ،داراز ژب-
ﺳﻮﭼﻪ ﺷﯿﻨﻮاري وﻳﯿﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﻟ ﮐﯥ ﺧﭙﻞ رﻧ ﯿﻦ ﻏﺰل ))ﺳﺘﺎﭘﻪ اﻧﻨ ﻮ ﮐﯥ د ﺣﻤﺰه دوﻳﻨﻮ ﺳﺮه دي ((...دﺷﺎھﮑﺎرۍ ﺗﺮ ﺑﺮﻳﺪه
ﻠﯽ دی. ﻳﻮ داوه ﯿﺮ ﻳﯥ ھﻢ ﻧﻪ دی ﮐﺎروﻟﯽ او ھﻤﺎﻏﻪ ﭘﺎرﺳﻲ او اردو اﻧ ول ))ﺳﺮﺧﻲ(( ﻳﯥ ﻏﻨﯿﻤﺖ رﺳﻮﻟﯽ ،د ﭘﻠﯿﻮﻧ
،ﻤﺒﻞ ،ﻤﺒﺎ ،ﺗﯿﻨﺪﮐﻮﻧﻪ ،ﭼﻮرﻟﮑﻮﻧﻪ ،ﻏ ﻮﻧﯥ ،ﻏﻠﭽﮑﯽ ...ﻳﯥ ﺧﻮ ﻻ ﻪ ﮐ ې ﻪ ﮐ ې! ﻮر ﻮرې ،ﻣﻤﺎ ﯥ ،زا ﯥ،ﺑ ﺑﻮﮐ
زه ﺑﯿﺎھﻢ ﭘﻪ زﻏﺮده واﻳﻢ ﭼﯥ ﮐﻪ اﺳﺘﺎد ﺣﻤﺰه د دﻏﻮ ﻮﻟﻮ ﺟﻮﻟﯿﺰو))ژﺑﻨﯿﻮ او ھﻨﺮي ﺎﻧ ﺗﯿﺎوو او ﺑﭕﻠﺘﯿﺎوو ﺗﺮ ﻨ ﻪ ھﻤﺎﻏﻪ
ﻮﻟﻤﻨﻠﯥ ﻣﻨ ﭙﺎﻧ ﻪ ﻧﻪ وای راﺧﭙﻠﻪ ﮐ ې او ﻟﮑﻪ ﭘﻪ))ژوﻧﺪ(( ﮐﯥ ﻳﯥ ﭼﯥ ﻳﺎدوﻧﻪ ﮐ ې ،ﺑﭕﺪﻳﻨﻪ ﻳﺎ د ﮐﺎ ﮐﺎﺟﻲ ،اﺟﻤﻞ،ﺳﻠﯿﻢ،
اﻳﻮب ﺻﺎﺑﺮ ،ﺳﻠﻄﺎن ﺻﺎﺑﺮ ،ﭘﯿﺮ ﻮھﺮ ،ﺳﻠﯿﻢ راز ،ﻧ ﻳﻮال ...ﭘﻪ ﭕﺮ ازاد دﻳﻨﯽ)ﺳﭕﮑﻮﻟﺮ( اوﺑﯿﺎ ﺳﯿﺎﺳﻲ ﺑﻼﻧﺪی )دﻳ ﺮاﻧﺪﻳﺶ(
ﺘﻮ ﻠﯽ ﻧﻪ وو؛ ان ﮐﻪ ﺗﺮدې ﻳﯥ ﻻ ډﭔﺮې ﺑﺮﻳﺎوې او ﮐﺎرﻧﺎﻣﯥ د ﭘ ﺎن او ﺳﺘﺎﻳﻨﻮم ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘﺎﺗﯥ وای ،دوﻣﺮه زﻳﺎت ﻧﻮم ﻧ
ﻪ او ﺳﻤﺴﻮرﺗﯿﺎﮐﯥ ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺷﻮی ھﻢ وای! ﺷﻌﺮ و ادب ﭘﻪ ﺳﺮ
ﻟﻪ ﺗﺎﺳﯥ ﻮﻟﻮ ﻣﻨﻨﻪ
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴٩ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﭘﺮ ھﺮه ﻮﻟﻨﻪ ﭼﯥ اﻓﺮاط او ﺗﻔﺮﻳﻂ واﻛﻤﻦ ﺷﻲ ﻮﻟﻨﻪ ﻟﻪ ﺧﭙﻞ اﻧ وﻟﻪ و ﻲ او د اﺳﺘﺎد اﻟﻔﺖ ﭘﻪ اﻧﺪ د ﻳﻮه ﭘﺮ ﺎى دوه ﺗﻨﻪ
ﺗﻠﻔﺎت ورﻛﻮي .ﻣﻀﺮاﺣﺘﯿﺎط ھﻢ د ﺗﻔﺮﻳﻂ ﻳﻮ ډول دى ﭼﯥ زﻳﺎن ﻳﯥ ﻟﻪ اﻓﺮاط ﺳﺮه ﺧﭙﻞ اﻧ ول ﺑﺮاﺑﺮوي ،ﻜﻪ ﺧﻮ د اﺳﻼم
ﺳﭙﭕ ﻠﻲ دﻳﻦ د اﻓﺮاط او ﺗﻔﺮﻳﻂ دواړه ﺣﺎﻟﺘﻪ ﻣﺮدود ﻛ ي او ﻣﻨ ﻨﻰ ﺣﺪ ﻳﯥ ﻏﻮره ﺑﻠﻠﻲ دي .ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻧﻪ ﻳﻮازې ﻳﻮه
ﭕﺮازۍ او ودې ﭘﺮ وړاﻧﺪې ﺧﻨ اﭼﻮوﻧﻜﯥ او رﻧ ﻮوﻧﻜﯥ ﻧﺎروﻏﻲ ھﻢ ﻮﻟﻨﯿﺰه ﻧﺎروﻏﻲ ده ،ﺑﻠﻜﯥ د ﻳﻮ ﺷﺨﺺ د ﺎﻧﯥ ژوﻧﺪ د
د ﻳﻮه اﺧﺘﻪ ﻛﺲ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎﻧﻮي ﭼﯥ ﻣﻀﺮاﺣﺘﯿﺎط ﻳﯥ د ﺟﺮﺋﺖ ده .اﺳﺘﺎد اﻟﻔﺖ ﭘﻪ ﻮﻟﻨﯿﺰ ژوﻧﺪاﻧﻪ ﻛﯥ د ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﭘﺮ ﻧﺎروﻏ
وزروﻧﻪ ﺗ ﻟﻲ او د اوھﺎﻣﻮ ﺳﯿﻮري ﻳﯥ ورﺗﻪ ﭘﺮ ذھﻦ ﺧﻮر ﻛ ي دي.
ﭕﺮازۍ او ودې ﭘﺮ وړاﻧﺪې ﺧﻨ اﭼﻮوﻧﻜﯥ ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻧﻪ ﻳﻮازې ﻳﻮه ﻮﻟﻨﯿﺰه ﻧﺎروﻏﻲ ده ،ﺑﻠﻜﯥ د ﻳﻮ ﺷﺨﺺ د ﺎﻧﯥ ژوﻧﺪ د
د ﻳﻮه اﺧﺘﻪ ﻛﺲ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎﻧﻮي او رﻧ ﻮوﻧﻜﯥ ﻧﺎروﻏﻲ ھﻢ ده .اﺳﺘﺎد اﻟﻔﺖ ﭘﻪ ﻮﻟﻨﯿﺰ ژوﻧﺪاﻧﻪ ﻛﯥ د ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﭘﺮ ﻧﺎروﻏ
ﭼﯥ ﻣﻀﺮاﺣﺘﯿﺎط ﻳﯥ د ﺟﺮﺋﺖ وزروﻧﻪ ﺗ ﻟﻲ او د اوھﺎﻣﻮ ﺳﯿﻮري ﻳﯥ ورﺗﻪ ﭘﺮ ذھﻦ ﺧﻮر ﻛ ي دي.
دا ﻛﺎر د دې ﺳﺒﺐ ﺷﻮي ﭼﯥ دا ﻛﺲ د ژوﻧﺪ ﻟﻪ ډﭔﺮو ﻧﻌﻤﺘﻮﻧﻮ ﺑﯥ ﺑﺮﺧﯥ ﺷﻲ.
اﺳﺘﺎد اﻟﻔﺖ واﻳﻲ :ﺷﻤﻲ اﻛﺎ زﻣﻮږ ﭘﻪ ﻛﻮر او ﻛﻠﻲ ﻛﯥ ﭘﻪ ډﭔﺮې ھﻮ ﯿﺎرۍ ﻣﺸﮫﻮر و ،او ھﺮ ﭼﺎ ﭼﯥ ﺑﻪ ﻛﻮﻣﻪ ﻣﺸﻮره
ﻪ دا وه ﭼﯥ ده ﺗﺮ اﺧﺮ ﭘﻮرې ﺧﭙﻞ ﻛﻮر ﺗﻪ ﺑﺮق راوﻧﻪ ووﺳﺖ او ﻏﻮ ﺘﻠﻪ ده ﺗﻪ ﺑﻪ راﺗﻠﻞ .دده د ھﻮ ﯿﺎرۍ او اﺣﺘﯿﺎط ﻳﻮه ﻧ
وﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻛﻪ ﻛﻠﻪ ﺑﺮق ﺷﺎرټ ﺷﻲ ﻧﻮ ﺣﺮﻳﻖ ﺑﻪ واﻗﻊ ﺷﻲ او ﻛﻮر ﺑﻪ ﻣﯥ وﺳﻮزي.
د ده دا ﻋﺎدت و ﭼﯥ ﭘﻪ ﻣﻮ ﺮ ﻛﯥ ﺑﻪ ﻧﻪ ﺳﻮرﻳﺪه او ډﭔﺮ ﻟﺮي ﺎى ﺗﻪ ﺑﻪ ھﻢ ﭘﯿﺎده روان و ﻜﻪ ﭼﯥ د ﻣﻮ ﺮ ﻟﻪ ﭼﭙﻪ ﻛﭕﺪﻟﻮ
وﭔﺮﭔﺪه او اﺣﺘﯿﺎط ﻳﯥ ﻛﺎوه .ھﻮ! دى ﻟﻪ ډﭔﺮه ﻋﻘﻠﻪ ﭘﯿﺎده ﺮ ﯿﺪه او ﻛﻮر ﻛﯥ ﺑﻪ ﻳﯥ ر ﺎ ھﻢ ډﭔﺮه ﻟ ه وه.
ﺘﻨﻮ ﭼﻠﻨﺪ دې ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﺗﻪ ورﺗﻪ دي. ﺘﻮ ژﺑﯥ د ﺧﺪﻣﺖ او ﭘﺎﻟﻨﯥ ﭘﻪ ﺑﺎب ھﻢ د ﯿﻨﻮ ﭘ دﭘ
ﻧﯥ ﺨﻪ ډډه ﺘﻮ ﻳﺎدوﻧﯥ او ﺘﻮ ﭘﺎﻟﻨﯥ او ان ﭘ ﺘﺎﻧﻪ د دې ﻟﭙﺎره ﻟﻪ ﭘ ﻳﻮ ﺷﻤﯿﺮ روڼ اﻧﺪي ،ﺳﯿﺎﺳﺘﻮال او ﻧﻮم ﺮ ﻨﺪي ﭘ
ﻛﻮي ﭼﯥ ﻮك ورﺗﻪ ژﺑﭙﺎل او ﻣﻠﺘﭙﺎل )ﻧﺸﻠﻨﺴﺖ( وﻧﻪ واﻳﻲ.
دوى داﺳﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﻮي ﭼﯥ ﻛﻪ ﻳﻮ ﻞ ﭼﺎورﺗﻪ ﻧﺸﻨﻠﯿﺴﺖ او ﻓﺎﺷﯿﺴﺖ وواﻳﻪ ،دا ﺗﻮر ﺧﻮ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ ﻟﻪ )ﻛﻔﺮه( ھﻢ ﺑﺪﺗﺮ دي ،ﺑﯿﺎ
ﺧﻮ ﭼﯥ ھﺮ ﻮﻣﺮ ﺎن ﺳﭙﯿﻦ ﻛ ي ،ﺳﭙﯿﻨﯿﺪاي ﻧﻪ ﺷﻲ.
ﺘﻮ ﺿﺪ ﭼﺎرې اوډﻟﻲ دي .ﭘﻪ دې ﺘﻮ ژﺑﯥ د ﻤﻨﺎﻧﻮ ﻟﻪ ډﭔﺮي ﭘﺨﻮا ﻧﻪ د ﻳﻮ ﻣﻨﻈﻢ او ﺳﻨﺠﻮل ﺷﻮي ﭘﻼن ﻟﻪ ﻣﺨﯥ ﭘ دﭘ
ﺘﻮ ﺿﺪ ھ ﻮ ﻛﯥ ﻳﻮه ھ ﻪ ھﻤﺪا ﻳﺮﻏﻠﯿﺰ ﺗﺒﻠﯿﻎ او ﭼﻠﻨﺪ دي ﭼﯥ دوى ﻳﯥ د ﻳﻮې اﺳﺎﺳﻲ وﺳﯿﻠﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻛﺎروى ډول ﭘ
ﻠﯥ ،د ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﭘﻪ ﻻره ﻛﯥ ورﺗﻪ ﺧﻨ وﻧﻪ ﺟﻮړ ﻛ ي او ﺟﻮړواﻳﻰ ﺋﻰ ،ﺧﻮ ﭼﻪ ﭕﺮازۍ ر ﻮﻧﻪ زﺑﯿ ﺘﻨﻮ د دوى ﻮل ﻋﻤﺮ د ﭘ
ﺘﻮن( ورﺗﻪ وواﺋﯥ ﭼﯥ وﻟﯥ؟ ﻧﻮ ﺑﯿﺎﭘﺮې ﻟﻪ ﻻﺳﻪ د ﻧﺸﻨﻠﯿﺴﺖ او ﻓﺎﺷﯿﺴﺖ ﺗﻮر ﭘﻮرې ﻛ ي .زﻣﻮﻧ ﻛﻮم اﻧﺪﻳﺎل )ﺷﻌﻮرى،ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﻳﯥ د ﻣﻜﺎرۍ ﭘﻪ ھﻤﺪﻏﻪ ﺟﯿﻞ ﻛﯥ را ﯿﺮ ﻛ ي او ان ﺗﺮ دې وﺧﺘﻪ ﻳﯥ د ﺧﻼﺻﻮن ﻻره ﻧﻪ ده ﯿﻨﯥ ﭘﻪ زړه ﺳﭙﭕ ﻠﻲ ﭘ
ﺘﻨﻮ ﭘﺮې ﭘﻪ دې ﺘﻨﻮ او ﻧﺎﭘ ﺎك ﻧﻪ د وﺗﻠﻮ رﭘﻰ رﭘﻮﻟﻰ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ زﻳﺎﺗﻮ ﭘ ﺘﺎﻧﻪ ﻟﻪ دﻏﻪ ژﺑﻨﻲ زﺑﭕ ﭘﯿﺪا ﻛ ې .ﻛﻪ ﻛﻮم ھ ﺎﻧﺪ ﭘ
او ژﺑﻨﻲ ﺗﻀﺎدوﻧﻮ ﺗﻪ ﻟﻤﻦ وھﻲ، ﺑﯥ اﺗﻔﺎﻗ ﭘﻠﻤﻪ د ﻣﻼﻣﺘﺊ اور ﭘﻮرې ﻛ ى ﭼﯥ د ھﭕﻮاد د وروﻧﻮ ﻗﻮﻣﻮﻧﻮ او "ﻣﻠﯿﺘﻮﻧﻮ" ﺗﺮﻣﻨ
وروري ھﻐﻪ د اوښ او ﻟﭕﻮه د ورورۍ ﻣﺜﺎل ﻟﺮي. ﺘﻨﻮ او د ھﻐﻮى د ژﺑﻨﻮ ﺣﻘﻮﻗﻮ د ﻏﺼﺒﻮوﻧﻜﻮ ﺗﺮﻣﻨ ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ د ﭘ
د وورۍ ﻳﻮ ﺗ ون ﺷﻮى و ،دوه ﭘﻪ ﻳﻮه ﻛﻮر ﻛﯥ اوﺳﭕﺪل ،ﻟﻪ ﺧﭙﻠﻮ اوﻻدوﻧﻮ ﺳﺮه ﻳﯥ "واﻳﻲ ﭼﯥ ﻳﻮ وﺧﺖ د اوښ او ﻟﭕﻮه ﺗﺮﻣﻨ
دا ﺗ ون ھﻢ ﺷﻮى و ﭼﯥ ﻳﻮ د ﺑﻞ اوﻻدوﻧﻪ ﺑﻪ د ﻏ و ﭘﻪ ﭕﺮ اوﺳﭕﺪل ،د دوى ﺗﺮﻣﻨ ژوﻧﺪ ﻛﺎوه ،ﻮل ﺑﻪ د ﻳﻮې ﻛﻮرﻧ
ﺗﻮﭘﯿﺮ وﻛ ھﻐﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﻣﺖ وي. ﻲ او ﺗﻮﭘﯿﺮ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻧﻪ ﻛﻮي ،ھﺮﭼﺎ ﭼﯥ د دواړو ﺗﺮﻣﻨ ﺧﭙﻞ اوﻻدوﻧﻪ
ژوﻧﺪ ﻮ ﻣﻮده ھﻤﺪاﺳﯥ ﺗﭕﺮ ﺷﻮ ،ﻳﻮه ورځ ﻟﭕﻮه او اوښ دواړه د ﺳﺎرا ﭘﺮ ﻟﻮري ﻟﻪ ﻛﻮره ﺑﮫﺮ ﺷﻮل ،ﺮﻧ ﻪ ﭼﯥ د دواړو ﻻس
ﻪ وږي ﺷﻮل ،د ﻟﭕﻮه د ﺑﭽﯿﺎﻧﻮ ﻧﻮر ﺗﺎب ﺗﻪ ﻪ ور ﻧﻪ ﻏﻠﻞ ﻧﻮ وﺧﺖ ﭘﺮې ډﭔﺮ ﺗﭕﺮ ﺷﻮ ﻧﻮ ھﻢ د اوښ ﺑﭽﯿﺎن او ھﻢ د ﻟﭕﻮه ھﻐﻪ
ﻠﻪ اوﻏﻮ ﻪ ﻳﯥ ھﻢ وﺧﻮړه ،ﻛﻠﻪ ﭼﯥ اوښ او راﻧﻐﻰ ،ﻧﻮ ﻮپ ﻳﯥ ﻛ د اوښ د ﻳﻮه ﺑﭽﻲ اورﻣﭕ ﺋﯥ ورﺗﺎو ﻛ ،وﻳﻨﻪ ﻳﯥ و
ﻟﭕﻮه دواړه ﻛﻮر ﺗﻪ راﺳﺘﺎﻧﻪ ﺷﻮ ﻧﻮ ﻮري ﭼﯥ د اوښ د ﺑﭽﻲ ﻳﻮازې ﭘﻮﺳﺘﻜﻰ ﭘﺎﺗﯥ دى او ﺑﺲ .اوښ ﭼﯥ دا ﺣﺎﻟﺖ وﻟﯿﺪ ﻧﻮ
ﻟﻪ ډﭔﺮ ﺧﻔ ﺎﻧﻪ ﻳﯥ ﭼﯿﻐﻪ ﻛ ه) :ھﻠﻪ زﻣﺎ ﺑﭽﻲ( .ﻟﭕﻮه ﭼﯥ د اوښ )زﻣﺎ ﺑﭽﻰ( ﻏ واورﭔﺪ ﻧﻮ ﻓﻮراً ﻳﯥ ﭘﺮې ﻧﯿﻮﻛﻪ وﻛ ه او ورﺗﻪ
ﺗﻮﭘﯿﺮ وﻛ ،ﺗﺎ وﻟﯥ ووﻳﻞ ﻳﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﺗﻪ ﻣﻼﻣﺖ ﻳﯥ ،ﺗﻪ د ورورۍ ﭘﺮ اﺻﻮﻟﻮ ﻧﻪ ﭘﻮھﭕ ي ،ﺗﺎ وﻟﯥ زﻣﺎ او د ﺧﭙﻠﻮ اوﻻدوﻧﻮ ﺗﺮﻣﻨ
ﺘﻮ ﺿﺪ ﻛﺴﺎﻧﻮ وروري ھﻤﺪﻏﻪ ﻣﺜﺎل ﻟﺮي ﭘﻪ ﺘﻨﻮ او ﭘ )زﻣﺎ ﺑﭽﻲ( اﻳﺎ زﻣﺎ ﺑﭽﻲ ﺳﺘﺎ ﺑﭽﻲ ﻧﻪ دي؟" ﻟﻪ ژﺑﻨﻲ ﭘﻠﻮه د ﭘ
ﻮﺗﻪ ھﻢ دوى ﺗﻪ ﺘﺎﻧﻪ ﺗﻞ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﺣﺎﻛﻤﯿﺖ ﻛﯥ ھﻢ ﻣﺤﻜﻮم وو ،ھﻢ ﻣﺤﺮوم ،ﺧﻮ د ﻣﻼﻣﺘ ﺘﻮ او ﭘ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ ﭘ
ﺘﻮ ،ژﺑﻨﻲ ﺣﻘﻮﻗﻮ ﺘﻮن ﻮل ﻋﻤﺮ د ﭘ ﻞ ﻛﯿ ي ﻛﻪ ﻳﻮ ﻧﺎﭘ ﻞ ﻛﯿ ى او ھﻢ ﻧﺎ ﺷﯿﺴﺘﺎن ﻧﯿﻮل ﻛﯿ ى ھﻢ ﺋﯥ ژﺑﻪ زﺑﯿ
ﺘﻮ ﻳﺎ دو دې دا ﺧﻮ ﺘﻮ؟ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ ﺳﻢ ﻟﻪ ﻻﺳﻪ ورﺗﻪ وواﻳﻲ ﭼﯥ ﺗﻪ وﻟﯥ ﭘ ﺘﻮن ھﺴﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ وﻟﯥ ﭘ ﻲ او ﻳﻮ ﭘ زﺑﭕ
ﻧﯿﺸﻨﻠﯿﺴﺘﻲ او ﻣﻠﯿﺘﻲ ﻣﺴﺎﻳﻞ دي.
ﺘﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﻮ ډﻟﻮ وﭔﺸﻠﻲ دي: ﺘﻮ ﺿﺪ ډﻟﻮ ﭙﻠﻮ دﻏﻮ ھ ﻮ ،اﻏﺰن ﭼﺎﭘﭕﺮﻳﺎل او ﻧﻮرو ﻧﺎدودو ﻟﻪ ﻓﺮھﻨ ﻲ او ژﺑﻨﻲ ﭘﻠﻮه ﭘ دﭘ
ﻣﺴﻮوﻟﯿﺖ ﭘﭕﮋﻧﻲ ،د ﻣﻠﺖ ﺟﻮړو ﻧﯥ ﭘﻪ ﺑﮫﯿﺮ
ْ ﺘﺎﻧﻪ دي ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ژﺑﻪ ،ﺧﭙﻞ ﻛﻠﺘﻮري ،ﻣﻠﻲ او ھﭕﻮادﻧﻰ _ 1ﻳﻮ ھﻐﻪ ډﻟﻪ ﭘ
ﺘﻮ ﭘﺮ ﺳﺘﺮ اھﻤﯿﺖ او رول ﻛﯥ د ژﺑﯥ ﭘﺮ ارز ﺖ ھﻢ ﭘﻮھﭕ ي او د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن د ﻣﻠﻲ ﻳﻮواﻟﻲ او ﺧﺎورې د ﺑﺸﭙ ﺗﯿﺎ ﻟﭙﺎره د ﭘ
ﺘﻮ ژﺑﯥ ﭘﺎﻟﻨﻪ ،ﺑ اﻳﻨﻪ ،وده او ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﺘﻨﻮ اﻓﻐﺎﻧﺎﻧﻮ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ د ﭘ ھﻢ ﭘﻮھﭕ ي .دوى د اﻧﺪﻳﺎﻟﻮ ھﭕﻮادﭘﺎﻟﻮ او ﻣﻠﺖ رﻏﺎﻧﺪو ﭘ
ډول ھﺎﻧﺪاو ھ ﻮ ډډه ﻧﻪ ﻛﻮي دوى ﭘﻪ دې ﺑﺮﺧﻪ ﻛﯥ دوﻣﺮه ﻣﻨ ې ﺗﺮړې ﻛ ي ﺧﭙﻠﻪ دﻧﺪه ﺑﻮﻟﻲ او ﭘﻪ دې ﻻره ﻛﯥ ﻟﻪ ھﭕ
( ﺗﺮ ﺑﺮﻳﺪه ھﻢ رﺳﻮﻟﯥ ده .ﭘﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻛﯥ د ھﻤﺪﻏﯥ ډﻟﯥ د او ﻛﻮي ﻳﯥ ﭼﯥ ان ﺧﺒﺮه ﻳﯥ د ﺎﻧﯥ ژوﻧﺪ د ﺑﻠﮫﺎرۍ )ﻗﺮﺑﺎﻧ
ﻟﻪ ﭼﻠﻨﺪوﻧﻮ ﺳﺮه ﺘﻮ د ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗ ﺘﻮ د ﭘﺮدﻳﻮ ﻟﻪ ﻳﺮﻏﻠﯿﺰو ھ ﻮ او د ﺧﭙﻠﻮ ﭘ ،اﻧﺪو ھ ﻮ ﺑﺮﻛﺖ دى ﭼﯥ ﭘ ﺑﯥ ﺳﺎري ﻗﺮﺑﺎﻧ
ﺳﺮه ﺗﺮ اوﺳﻪ ژوﻧﺪۍ ﭘﺎﺗﯥ او ﻻ وده ﻛﻮي.
ﺘﻮ ﻧﻪ ﭘﺎﻟﻲ ،ﻧﻪ ﻳﯥ واﻳﻲ او ﻧﻪ ﻳﯥ ﻟﯿﻜﻲ ،ﺑﻠﻜﯥ ﭘﺮ ﺿﺪ ﻳﯥ ھﻢ دي دا ﺘﺎﻧﻪ دي ﭼﯥ ﻧﻪ ﻳﻮازې ﭘ _ 2دوﻳﻤﻪ ډﻟﻪ ھﻐﻪ ﭘ
ﺘﻮ ډزې ﻛﻮي. ﺘﻮ ﺿﺪ ډﻟﻮ ﺳﺮه ﻳﻮ ﺎى ﭘﺮ ﭘ ﺘﻮ ﺿﺪ ﻣﻮرﭼﻞ ﻛﯥ ﻧﺎﺳﺖ دي او ﻧﻮرو ﭘ ﺘﺎﻧﻪ اﻛﺜﺮه ﭘﻪ ﭘ ډول ﭘ
او ﺧﺒﺮو ﺧﻮﻧﺪ ﺘﻮ ھﭕﺮه ﻛ ې ،ﻟﯿﻚ او وﻳﻨﺎ ﭘﻪ ﺑﻠﻪ ژﺑﻪ ﻛﻮي ،د ھﻤﻐﯥ ژﺑﯥ ﻟﻪ ﻟﻮﺳﺖ ،وﻳﻨﺎ ،ﻣﻮﺳﯿﻘ دې ډﻟﯥ اﻛﺜﺮو ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ د ﺘﻮ ﺿﺪ ډﻟﻮ ﭙﻠﻮ ﻟﭙﺎره دا ډول ﭘ ﯥ ھﻢ ﭘﻪ ھﻤﺎﻏﻪ ژﺑﻪ ﻛﯥ ﻮري ﭘ اﺧﻠﻲ ،ﺧﭙﻠﯥ ﺷﺨﺼﻲ ،اﻗﺘﺼﺎدي او ﻧﻮرې
ﻛﯥ ﻟﻪ اﺻﻠﻲ "ﺳﺘﻤﯿﺎﻧﻮ" ﻧﻪ ھﻢ ﻮ ﭙﻜﻪ ﺗﭕﺮ دي ،ھﺮ ﺘﻮ د ﻤﻨ ﺘﺎﻧﻪ ﭘﻪ ﭘ ﻪ وﺳﯿﻠﻪ ده .دا رﻧګ ﭘ ﺘﻮ ﭙﻠﻮ ډﻳﺮه ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ" و ﻞ ﺷﻲ. ﺘﻮن ﺑﻪ ﻳﯥ ډﭔﺮې ﺑﭕﻠ ﯥ ﻟﯿﺪﻟﻲ وي دا ډﻟﻪ ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ "ﺳﺘﻤﻲ ﭘ ﭘ
ﻪ او ﺑﺪه ﺧﺒﺮ ﻧﻪ دي او ھﺮ ﻪ ﭘﺮ ﻏﻮﻧ ۍ ﻧﺎﺳﺖ دي ،د ﻧ ۍ ﻟﻪ ﺘﺎﻧﻪ دي ﭼﯥ د ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗ _ 3درﭔﯿﻤﻪ ډﻟﻪ ھﻐﻪ ﭘ
ﻲ ،ﭘﻪ دې ډﻟﻪ ﻛﯥ اﻛﺜﺮه ﻧﺎﻟﻮﺳﺘﻲ ﻛﺴﺎن را ﻲ .ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎري ھﻢ ﭘﻪ ھﻤﺪې ډﻟﻪ ﻛﯥ را ﻲ ﯥ اﺳﻤﺎﻧﻲ ﭘﭕ
ﭼﯥ د ډﭔﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻟﻪ ﻛﺒﻠﻪ ﺎﻧﺘﻪ د ﺑﯥ ﺗﻮﭘﯿﺮۍ ﺣﻖ ورﻛﻮي او دا ﻻ ھﻢ ﭘﺮې ﺳﺮﺑﺎري ﻛﻮي ﭼﯥ ،وﷲ ﻧﻮ ﻣﻮﻧ ﺗﻪ ﺧﻮ دا او
ﺘﻨﯥ ﻮﻟﻨﯥ ﻳﻮه ﻏ ﻪ ﺑﺮﺧﻪ را ﻲ ﭼﯥ ﻧﺎﻟﻮﺳﺘﻲ ،ﻧﺎﺷﻌﻮرى ﻳﻮ ﺷﻤﭕﺮ روﺣﺎﻧﯿﻮن ھﻐﻪ ژﺑﻪ ﻳﻮ ﺷﻰ دى .ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎﻧﻮ ﻛﯥ د ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﭘﺮ ھﻤﺪﻏﻮ درﻳﻮ ﻛﺘ ﻮرﻳﻮ وﭔﺸﻞ ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ: ﺘﻮ ﭘﻪ ﺑﺎب ﭘ او ﻧﻮر ﭘﻪ ﻛﯥ را ﻜﭕﻞ دي .ﭘﻪ ﻮﻟﯿﺰ ډول د ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ او ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎن. ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﺘﺎﻧﻪ ،ﭘ ﺷﻌﻮري ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﭘﻪ ﻛﻮﻣﻪ ﻛﭽﻪ دي؟ اوس را ﻮ دﭔﺘﻪ ﭼﯥ د ژﺑﻨﻲ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ ﭘ
ﺘﻨﻮ ﺳﺮه ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ وﻛ ي .د ﺧﭙﻞ ﻮاك ﻳﻮه ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﺘﻨﻮ ﻮل ﻮاك ﭘﻪ دې ﺑﺮﺧﻪ ﻛﯥ اوﺑﻪ ﻛﭕ ي ﭼﯥ ﻟﻪ ﭘ د ﺷﻌﻮري ﭘ
ﻣﻘﺎﺑﻠﯥ ﺗﻪ ﺑﭕﻠﻪ ﻛ ي او ﺧﭙﻞ وﺧﺖ ھﻐﻮ ﺗﻪ ﭘﺮ ﻗﻨﺎﻋﺖ ورﻛﻮﻟﻮ ﺗﭕﺮ ﻛ ي او ﺑﻠﻪ ﻧ او ﺘﻨﻮ ﺳﺮه ﻟﯿﻜﻨ ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﺑﺮﺧﻪ ﻟﻪ ﭘ
ﺘﻨﻮ ډﭔﺮه ﺗﻮره ھﻢ ﺘﻮ ﺗﻪ د ورا ړول ﺷﻮي زﻳﺎن ﺟﺒﺮان ﺗﻪ ﺑﭕﻠﻪ ﻛ ي .ﻧﻮ ﻛﻪ ﺷﻌﻮري ﭘ ﺘﻨﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا ﭘ ﺑﺮﺧﻪ ﻳﯥ د ﺳﺘﻤﻲ ﭘ
ﺘﻨﻮ د ھ ﻮ ﻣﺨﻨﯿﻮي وﻛ ي .ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎن ﺧﻮھﺴﯥ ھﻢ واﻳﯥ ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﻛ ې وي ،اﻳﻠﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ دوﻣﺮه ﻛ ي وي ﭼﯥ د ﭘ
ﺘﻮن ﻗﻮم ھ ﯥ ﭼﯥ ژﺑﻪ ﻣﻮږ ﺗﻪ ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﻪ ده او ﻣﻮږ ﭘﺮې ﻛﻮم ﻛﺎر ﻧﻪ ﻟﺮو .ﻛﻪ ﭼﯿﺮي ﻣﻮږ د ژﺑﻨﯥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ د ﭘ
وارزوو ﻛﭕﺪاي ﺷﻲ وواﻳﻮ ﭼﯥ دوه ﻣﺘﻀﺎد او ﻣﺘﺨﺎﺻﻢ ﻮاﻛﻮﻧﻪ ﻳﻮ د ﺑﻞ ﭘﺮ وړاﻧﺪې ﻣﺒﺎرزه ﻛﻮي او ﭘﻪ ﭘﺎﻳﻠﻪ ﻛﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ دﻓﻊ
ﻛﻮي.
ﺘﻨﻮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻨﺜﻲ دي .ﻜﻪ ﭼﯥ ﻳﻮ ﻳﺎﻧﯥ د دواړو وروﺳﺘﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺻﻔﺮ دي .ﭘﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻛﯥ د ژﺑﻨﯥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ د ﭘ
ي د ﻮزار د ﻣﺨﻨﯿﻮي ﻟﭙﺎره ورﺗﻪ ﻛﻮم ﻮاك ﻧﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﻛﭕ ي .د ژﺑﻨﯥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻟﻪ زور اوﺑﻪ ﻛﻮي او د درﻳﭕﻢ د ﺑﻞ ﻣ ﻣ
ﺘﻮ ﺿﺪ ډﻟﯥ ﭙﻠﯥ ﭘﻪ اﻋﺪادو ﻛﯥ ھﻢ اﻓﺎده ﻛ و. ﺘﺎﻧﻪ او ﭘ ﻣﺨﯥ ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ ﭘ
ﺘﻨﻮ ﻧﻔﻮس د ﻧﻮرو ﻮﻟﻮ ﻗﻮﻣﻮﻧﻮ د ﻣﺠﻤﻮﻋﻲ ﺷﻤﯿﺮ دوه د ﺳﺎرى ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ دا ﺧﺒﺮه ﻮﻟﻮ ﺗﻪ ﺮ ﻨﺪه ده ﭼﯥ ﭘﻪ ھﭕﻮاد ﻛﯥ د ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ دي. ﺘﻨﺎﻧﻪ او ﭘﻨ ﻪ ﻧﺎﭘ ﺑﺮاﺑﺮه دي ،ﻳﺎﻧﻲ ﭘﻪ ھﺮو ﭘﻨ ﻪ ﻟﺴﻮ ﺗﻨﻮ ﻛﯥ ﻟﺲ ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﻳﺎﻧﯥ د ﻮل ﻧﻔﻮس ﻟﻪ ﭘﻨ ﻪ ﻟﺲ ﺑﺮﺧﯥ ﻧﻪ ﻟﺲ ﺑﺮﺧﯥ ﭘﺮدرﻳﻮ ﺑﺮﺧﻮ ووﻳﺸﻮ ،ﻧﻮ ھﺮه ﺑﺮﺧﻪ ﺑﻪ درې ﺗﻨﻪ اوس ﻧﻮ ﻛﻪ ﻣﻮږ ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ او دري ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎن ﻟﻪ دې ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﺘﻨﻮ ﻛﯥ درې ﺗﻨﻪ ﭘ ﺷﻲ ) د ﻳﻮه ﺗﻦ ﻟﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﯥ ﭘﺮﺗﻪ( ﻛﻪ ﭼﯿﺮې ﭘﻪ ﻟﺴﻮ ﭘ
ﺷﻤﯿﺮه وﺑﺎﺳﻮ ﻧﻮ ﻮل ﺑﻪ ﻠﻮر ﺗﻨﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻲ.
ﺘﻨﻮ ﺳﺮه ﻳﻮ ﺎى ﻛ و ﻧﻮ د ھﻐﻮي ﺷﻤﯿﺮ ﺑﻪ اﺗﻮ ﺗﻨﻮ ﺗﻪ ورﺳﯿ ي. ﺘﺎﻧﻪ ﻟﻪ ﻧﺎ ﭘ ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ ﻛﻪ ﭼﯿﺮي ﻣﻮږ درې ﭘ
ﺘﻨﻮ ﺷﻤﯿﺮ ﺑﻪ ﻟﻪ دوي ھﻢ زﻳﺎت ﻧﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﻮو ،ﺧﻮ ﻛﻪ ﭼﯿﺮې ھﻐﻪ ھﻢ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛ و ﻧﻮ د ﻧﺎ ﭘ د ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎﻧﻮ رول ﺑﻪ ھﭕ
ﺷﻲ ،ﻜﻪ ﭼﯥ ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎن او ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎري اﻛﺜﺮه د ﺗﻠﻲ ﭘﻠﯥ ﺗﻪ ﻮري ،ھﺮه ﺧﻮا ﭼﯥ درﻧﻪ وي ھﻤﻐﯥ ﺧﻮاﺗﻪ ﺎن
اﭼﻮي.
ﯿﻲ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻓﺮھﻨ ﯥ ﺑﺮﺧﻪ ﻛﯥ د د ﺷﻤﯿﺮ ﻟﻪ ﭘﻠﻮه اﺗﻪ ﻟﻪ ﻠﻮرو ﺳﺮه ﻣﻘﺎﺑﻞ دي ،د ژﺑﻨﯥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ دا اﻧ ول
ﺘﻨﻮ ﺗﻠﻔﺎت ﺑﺎﻳﺪ دري ﻠﻪ زﻳﺎت ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﻲ ،ﻜﻪ ﭼﯥ :ﻳﻮ ﻛﺲ ﻟﻪ ﺗﺎ ﺑﭕﻞ ﺷﻮ) ﻟﻮﻣ ى ﺗﻠﻒ( دوﻳﻢ ﺳﺘﺎ ﻟﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻟﻮري ﭘ
ﺳﺮه ﻳﻮ ﺎى ﺷﻮ) دوﻳﻢ ﺗﻠﻒ( ،ﺑﭕﺮﺗﻪ ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻛﯥ اﺳﺘﻌﻤﺎل ﺷﻮ)درﻳﻢ ﺗﻠﻒ(.
ﻜﺮ ﻳﻮ ﻋﺴﻜﺮ ووژل ﺷﻲ او د ﺟ ې ﻟﻪ ډ ﺮه وو ﻲ ﻧﻮ ھﻐﻪ ﭘﻪ ھﻤﺎﻏﻪ ﻳﻮه ﺗﻠﻒ ﻛﯥ ﻛﻪ ﭼﯿﺮي ﭘﻪ ﻓﺰﻳﻜﻲ ﺟ ه ﻛﯥ د ﻳﻮ ﻟ
ﺣﺴﺎﺑﭕ ي ،ﻜﻪ ﭼﯥ د ھﻐﻪ رول ﻧﻮر د اﺑﺪ ﻟﭙﺎره ﺧﺘﻢ ﺷﻲ.
ﺘﻨﻮ ﭘﻪ ﺷﺎن ھﻢ ﺎن وژﻧﯥ ،ھﻢ ﺧﭙﻞ ﻗﻮم وژﻧﯥ او ھﻢ ﺧﻮ د ھﻤ ﻨ ﻮ ژﺑﻮ او ﻛﻠﺘﻮروﻧﻮ ﺗﻠﻔﺎت داﺳﯥ ﻧﻪ دي ،ھﻐﻪ ﻟﻜﻪ د ﭘ
ﺑﻞ ژوﻧﺪى ﺳﺎﺗﻲ ،ﻧﻮ دا ﺗﻠﻔﺎت ﻮ ﻠﯥ ) درې ﭼﻨﺪه( او ډﭔﺮ دراﻧﻪ دي.
ﻪ دي. ﺘﻨﻮ ﺗﺮ ﻨګ ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗﺎن او ﻣﻀﺮ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎري ھﻢ د ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻟﻮري ﭘﻪ ﺘﻮ ﺿﺪ ﭘ دﭘ
ﻪ و ،ﻧﻮ دا ډﻟﻪ ﻛﺴﺎن ﺗﻞ ھ ﻪ ﻛﻮي ﭼﯥ واﻛﻤﻦ ﺑﮫﯿﺮ ﺘﻨﻮ ﭘﻪ ﺘﻮ او ﭘ ﺮﻧ ﻪ ﭼﯥ زﻣﻮږ ﭘﻪ ﻮﻟﻨﻪ ﻛﯥ ژﺑﻨﯥ اﻧ ول د ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎرى ﺑﯿﺎ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻛﺎر ﻛﯥ د ﻣﻀﺮاﺣﺘﯿﺎط ﺗﺮ وروﺳﺘﻰ ﺳﺮه ﻣﻠ ﺮى ﺷﻲ ﻜﻪ ﭼﯥ د راﺣﺖ اﺣﺴﺎس وﻛ ى .ﭘ
ﻣﻄﺮح ﻧﻪ وي او ﻳﺎ ﭘﻪ ﺘﻮ ﺷﺘﻮاﻟﻰ اﺻﻼ ً ھﯿ ﺑﺮﻳﺪه ﺎن رﺳﻮى .ان ﻛﻪ ﭼﭕﺮې ﭘﻪ ﻳﻮ ژﺑﻨﻲ او ﻓﺮھﻨ ﻰ ﭼﺎﭘﯿﺮﻳﺎل ﻛﯥ د ﻧﺎ ﭘ
ﯥ ﺧﻮﻧﺪي ﻛﻮي ﭼﯥ ﻮك ورﺗﻪ ﺑﯿﺎ ﻧﺸﻨﻠﯿﺴﺖ او ھﻐﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﻛﯥ ھﻐﻮى ﺑﯿﺨﯥ وي ﻧﻪ ،ﻧﻮ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎري ﻳﯥ د دي ﻟﭙﺎره
ﻓﺎﺷﯿﺴﺖ وﻧﻪ واﻳﻲ.
ﺘﻨﻮ ﺨﻪ ﺘﻨﻮ ﻳﻮ ﭼﻠﻨﺪ دا ھﻢ دى ﭼﯥ دوي ﭘﻪ ﯿﻨﻮ ﺣﺴﺎﺳﻮ وﺧﺘﻮﻧﻮ او ﻣﺴﺎﻳﻠﻮ ﻛﯥ ﻟﻪ ھﻤﺪې ډول اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎرو ﭘ د ﻧﺎﭘ
ﺘﻨﻮ ﭘﺮ ﺿﺪ ھﺮ ډول ھ ﻪ وﻛ ي دا ډول ﻪ اﺧﻠﻲ .ﻜﻪ ھﻐﻮي ﭘﻮھﯿ ي ﭼﯥ ﻛﻪ دوﺋﻰ د ﭘ ﺘﻨﻮ د اﺳﺘﺎزو)!( ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ دﭘ
ﺘﻨﻮ ﻣﺨﻪ ھﻢ د اﻓﺮاطﯿﻨﻮ او ﻓﺎﺷﯿﺴﺘﺎﺗﻮ ﭘﻪ ﺗﻮر ددﻏﻮ اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎرو ،ﻣﻌﺘﺪﻟﻮ او ﯿﻲ .د ﺷﻌﻮري ﭘ اﺷﺨﺎص ﻛﻮم ﻏﺒﺮ ﻮن ﻧﻪ
ﻪ ډول ﻧﯿﻮل ﻛﭕﺪاى ﺷﻲ. ور ﭽﺎرو ﭘﻪ واﺳﻄﻪ ﭘﻪ ډﭔﺮ
ﻪ ﭘﺎى ﺗﻪ رﺳﭕﺪه. ﭘﻪ دې ډول ﭘﻪ ژﺑﻨﯿﻮ او ﻓﺮھﻨ ﻲ ﻣﺴﺎﻳﻠﻮ ﻛﯥ ژﺑﻨﯥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻮل د دوى ﭘﻪ
ﺷﻤﭕﺮ ﻛﺘﺎﺑﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﻟﯿﻜﻠﻲ وو ،ده ﭼﯥ ﻮﻣﺮه د اﺣﺘﯿﺎط ﻛﺎرو ﻳﻮه ﺑﭕﻠ ﻪ ﺑﻪ ھﻢ وړاﻧﺪې ﻛ و :زﻣﻮږ ﻳﻮ دوﺳﺖ ﻟﯿﻜﻮال و،
ﺘﻮ ﺑﺎﻳﺪ د ﻓﺎرﺳﻲ ﺘﻮ ﺳﺮه ﻟﺮﻟﻪ ،ھﻤﺪوﻣﺮه ان ﺗﺮدي زﻳﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻓﺎرﺳﻲ ﺳﺮه ھﻢ ﻟﺮﻟﻪ ،ده دا اﺳﺘﺪﻻل ﻛﺎوه ﭼﯥ ﭘ ﻣﯿﻨﻪ ﭘ
ﺘﻨﻮ ﺧﺪﻣﺖ د ﻲ .ده ﻓﺎرﺳﯥ ژﺑﻲ ﺗﻪ د درې ژﺑﻮ او ﭘ ﭘﻪ ﻏﯿ ه ﻛﯥ وده وﻛ ي او ﻟﻪ ﻓﺎرﺳﯥ ﭘﺮﺗﻪ ﻳﯥ وده ﻧﺎﻣﻤﻜﻨﻪ ﺑﺮﭔ
ﻞ. ﺘﻮ ﭘﺮ وړاﻧﺪې ﻳﯥ درې ژﺑﻲ ﭘﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻜﻠﻒ ﻧﻪ ﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻟﻪ ،ﺧﻮ د ﭘ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن د ﻣﻠﻲ وﺣﺪت ﭘﻪ
ﻧﻮ ده ﻜﻪ د ﺧﭙﻠﯥ ذھﻨﯥ او ﻓﺰﻳﻜﻲ اﻧﺮژۍ ﻳﻮه درﻧﻪ ﺑﺮﺧﻪ د ﻓﺎرﺳﻲ ژﺑﯥ ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻪ ﺑﭕﻠﻪ ﻛ ي وه.
ﺑﺮﺧﻪ ﭘﻪ ﺳﻠﻮ ﻛﯥ ) (60ﻓﺎرﺳﻲ ﺘﻨﯥ ﭼﺎﭘﭕﺮﻳﺎل دي د ﺧﭙﻠﯥ ﺧﭙﺮوﻧﻜﯥ ﺟﺮﻳﺪې ژﺑﻨ ﻮر ﻛﯥ ﭼﯥ ﻳﻮ ﺑﺸﭙ ﭘ ده ان ﭘﻪ ﭘﯿ
ﺘﻨﻮ ﻟﻪ ﺧﻮا ﭘﺮده ﺘﻮ ﺎﻛﻠﻲ وه او د ﺟﺮﻳﺪې ﭘﻪ ﺳﻠﻮ ﻛﯥ ) (90ﺳﺮ ﻣﻘﺎﻟﯥ ﻳﯥ ھﻢ ﭘﻪ ﻓﺎرﺳﯥ ژﺑﻪ وي .د ﭘ او ) (40ﭘ
ﻣﻌﯿﺎر ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻪ دي .ﺧﻮ ده د زړه ﻟﻪ ﻛﻮﻣﯥ دا ﻏﻮ ﺘﻞ ﭼﯥ زﻣﻮږ دري ﺑﺎﻧﺪې ډﭔﺮې اﺻﻮﻟﻲ ﻧﯿﻮﻛﯥ وﺷﻮې ﭼﯥ دا ﻛﺎر ﭘﻪ ھﯿ
ﺘﻨﯥ ﭼﺎﭘﯿﺮﻳﺎل ﻛﯥ ھﻢ د دوي ژﺑﻨﯿﻮ ﺣﻘﻮﻗﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ دوﻣﺮه درﻧﻪ ژﺑﯥ وروﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻪ ﻛ ي ،ﻜﻪ ﻳﯥ ﻧﻮ ان ﭘﻪ ﻳﻮ ﺑﺸﭙ ﭘ
ﺳﺘﺮ ﻪ ﻛﺘﻞ.
ده ﭘﻪ داﺳﯥ ﻳﻮ ﭼﺎﭘﯿﺮﻳﺎل ﻛﯥ ﻛﺎر ﻛﺎوه ﭼﯥ ﻛﻪ ان دري ژﺑﯥ ھﻢ د اﺧﺒﺎر ﻣﺪﻳﺮ واي ،دري ﺑﻪ ﻳﯥ دي ﻛﭽﯥ ﺗﻪ ﻧﻪ واى ﻟﻮړه
ﻛ ې ،ﻜﻪ ﭼﯥ د ﭼﺎﭘﯿﺮﻳﺎل ﻏﺒﺮ ﻮن ﺗﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ طﺒﻌﺎً ﭘﺎم و .ﺧﻮ زﻣﻮږ دې ﻟﯿﻜﻮال ﺧﭙﻞ دا ﭼﻠﻨﺪ ﻛﻪ ﻪ ھﻢ ﭘﻪ ﺮ ﻨﺪه ﻳﻮه ﺑﯥ
ﻪ ﺑﺎﻟﻪ او ﺗﺮ وروﺳﺘﻲ ﺣﺪه ﺧﭙﻞ دي اﻧﺼﺎﻓﻲ او ﻧﺎاﻧ وﻟﻲ وه ﺧﻮ ﺑﯿﺎ ھﻢ د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن د ﻣﻠﻲ ﻳﻮواﻟﻲ او د وروﻧﻮ ﻗﻮﻣﻮﻧﻮ ﭘﻪ
ﺘﻮ ﺿﺪ اﻧﺪ او ﭼﻠﻨﺪ ﺗﻪ ر ﺘﯿﻨﻲ ھﻢ و .ﺧﻮ دوﻣﺮه ﺗﭕﺮﭔﺪﻧﯥ ،زﻏﻢ ،ﺻﺪاﻗﺖ ،ﭘﺮ ﺧﭙﻠﻪ ژﺑﻪ ظﻠﻢ او د ﺑﻠﯥ ﻏﻮړوﻧﯥ ﺑﯿﺎ ھﻢ ﭘ
اﺷﺨﺎص ﻗﺎﻧﻊ ﻧﻪ ﻛ اى ﺷﻮل ،د ھﻤﺪې ﺷﺨﺺ ﭘﻪ ﺑﺎب ﻣﯥ ﭘﻪ ﻛﺎﺑﻞ ﻛﯥ د ﻳﻮه ﺗﻦ درې ژﺑﯥ ورور ﻟﻪ ﺧﻮﻟﯥ وارﭔﺪل:
"او ...ھﻢ اﻓﻐﺎن ﻣﻠﺘﻲ اﺳﺖ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﺶ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻮ ﭼﺎپ ﺷﺪه اﺳﺖ ".دې ﺳﺮه ﺳ ى ﺗﻪ ھﻐﻪ ﻣﺘﻞ راﻳﺎد ﺷﻲ ﭼﯥ "
ﺘﻨﻮ ﻧﻪ ﻳﯥ ھﻨﺪو ﺳﺘ ى او ﺧﺪاى ﻧﺎراﺿﻪ" د دا ډول اﺷﺨﺎﺻﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﭘﻪ ﻟﺴ ﻮﻧﻮ ،ﭘﻪ ﺳﻠ ﻮﻧﻮ ان ﭘﻪ زر ﻮﻧﻪ وو ﭼﯥ ﻟﻪ ﭘ
درې ﺗﻪ ډﭔﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻛ ي دي ،ﺧﻮ ھﻐﻮي ﺑﯿﺎ ھﻢ د ﻧﺸﻨﻠﯿﺰم ﻟﻪ ﺗﻮره ﭘﺎك ﻧﻪ ﺷﻮل .ﻛﻪ ﻣﻮږ ﭘﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻛﯥ دري ژﺑﯥ ﺗﻪ
وﺟﻪ ﺘﻨﻮ وﻧ ه ﭘﻪ ﻛﯥ زﻳﺎﺗﻪ ﻧﻪ وي ﻧﻮ ﻛﻤﻪ ﺧﻮ ﭘﻪ ھﯿ دﺷﻮي ﺧﺪﻣﺖ او ﻛﺎر ﺟﺎج واﺧﻠﻮ ﻧﻮ ﻛﻪ د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻟﻪ ﺗﺎﺟﻜﻮ ﻧﻪ د ﭘ
ﭼﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻮږ د ﻓﺎﺷﯿﺰم ﻧﻪ ده .اﻳﺎ ﺑﻠﯥ ژﺑﯥ ﺗﻪ دوﻣﺮه ﺳﺘﺮ ﺧﺪﻣﺖ او ﺧﭙﻠﯥ ﺗﻪ دوﻣﺮه ﺧﯿﺎﻧﺖ او ﻟﻪ ھﻐﯥ ﺳﺮه د ﺑﯥ ﺗﻔﺎوﺗ
ﻟﻪ ﻧﺎﻣﻨﻄﻘﻲ ﺗﻮر ﺨﻪ ﺧﻼص ﻛ ي؟ ﻧﻪ ھﭕ ﻜﻠﻪ ﻧﻪ!
ﻮ او ﻪ ﺧﺒﺮه دا ده ﭼﯥ ﻣﻮږ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﭙﻞ ﺎن وﭘﭕﮋﻧﻮ ،ﺧﭙﻠﻪ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺗﺮ ﻻﺳﻪ ﻛ و ،ﻧﻪ ﺧﭙﻞ ﺣﻖ ﻧﻮرو ﺗﻪ وﺑ ﻧﻮ ﻪ ﺑﺎﻳﺪ وﺷﻲ؟
ﺘﻮ ﺗﻪ ﺧﺪﻣﺖ وﻛ ي او دري ژﺑﻲ دري ﺗﻪ .ﻛﻪ ﻮل ﺘﺎﻧﻪ دې ﭘ ﻪ ﻛﺎر دا دي ﭼﯥ ﭘ ﻮ ﻻﻧﺪې ﻛ و. ﻧﻪ د ﻧﻮرو ﺣﻘﻮق ﺗﺮ ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﻟﻜﻪ د دﻧﯿﺎ د ﻧﻮرو ﻗﻮﻣﻮﻧﻮ او ﻳﺎ زﻣﻮږ د درې ژﺑﻮ وروﻧﻮ ﭘﻪ ﺷﺎن د ﺧﭙﻠﯥ ژﺑﯥ ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻪ وروداﻧ ﻲ ،ﻧﻮ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﭘﺮ ﻮ ﭘ
ﺘﻨﻮ د وﻳﺶ ﺧﺒﺮه ھﻢ ﻟﻪ ﻣﻨ ﻪ ﻻړﺷﻲ .ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﻧﻮ ﻣﻮږ ھﻢ ﻟﻪ ﭘﻪ ﻧﻮرو ژﺑﻮ ﻛﯥ ﻣﺴﺨﻪ ﻛﭕ و ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻟﻪ ﺧﭙﻠﯥ ژﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮ د ﭘ
ﺳﺮ د ﺧﯿﺎﻧﺖ ﭘﻪ ﺑﯿﻪ د ﺑﻠﯥ ژﺑﻲ د ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎر اوﭼﺘﻮو ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﺮ ﺳﻠﻮ ذھﻨﯥ او رواﻧﯥ ﻧﺎروﻏﯿﻮ اﺧﺘﻪ ﻛﭕ و او ﻧﻪ ﺑﻪ ﻮك را ﻧﻪ
ﯿﻠﻪ ﻛﻮي ،ﻜﻪ ﭼﯥ ﻧﻮرو ﺗﻪ د ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻌﯿﺎر ﺑﻪ د ھﻐﻮي د ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻪ ﻣﻌﯿﺎر ﭘﻮرې ﺗ ﻟﻲ وي،ﻛﻪ ھﻐﻮي زﻣﻮږ ژﺑﯥ ﺗﻪ ﭘﻪ درﻧﻪ
ﺳﺘﺮ ﻪ ﻛﺘﻞ او د ھﻐﯥ ﺧﺪﻣﺖ ﻳﯥ ﺧﭙﻠﻪ دﻧﺪه ﺑﻠﻠﻪ ،ﻣﻮږ ﺑﻪ ھﻢ د ھﻐﻮي ژﺑﯥ ﺗﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﭙﻠﻪ دﻧﺪه ﺑﻮﻟﻮ او ﻛﻪ ﻧﻮرو زﻣﻮږ ژﺑﻪ
ﻪ ﺳ ﻳﺘﻮب ﺑﻪ دا وي ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ژﺑﻪ وژﻏﻮرو ﺧﻮ د ﺑﻞ ھﻢ ﻏﻮ ﻪ ﻧﻪ ﻛ و. ﻠﻪ او ﻏﻮ ﻮﻟﻪ ،ﻧﻮ زﻣﻮږ زﺑﭕ
زﻣﻮږ وروري او دوﺳﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺻﻮﻟﻮ وﻻړه وي ،را ﻛ ه ورﻛ ه ﻣﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮ ﻋﺪل او اﻧ ول وﻻړه وي ،ﻧﻪ د اوښ او د
ﻟﯿﻮه وروري ﭼﯥ ھﻢ ﻳﯥ ﺑﭽﯿﺎن ﻟﻪ ﻣﻨ ﻪ ﻻړﺷﻲ او ھﻢ ﭘﻪ ورورۍ ﻛﯥ ﻣﻼﻣﺖ ﺷﻲ!؟
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴٧ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﺮﻧ ﻪ ﻻر ﭘﺮاﻧﺴﺘﻞ ﺷﻮه؟ ﻨ ﻪ او ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ اوﺳﻨﻲ ﭘﭕﺮ ﺗﻪ دﭘ
ﺎﯾﻲ ﭼﯥ د ﻟﺮﻏﻮﻧﻲ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﭘﻪ ﻟ ﮐﯥ د ﻟﯿﮑﻠﻲ ادب ډﭔﺮه ﺑﺮﺧﻪ زﯾﺎﻧﻤﻨﻪ ﺷﻮي د ﻮﻣﺮه واﻟﻲ او ﺮﻧ ﻮاﻟﻲ ﻟﻪ ﻣﺨﯥ
وي ﺧﻮ ﺗﺮ ﻻﺳﻪ ﺷﻮې ﻟﯿﮑﻨﯥ ﭘﻪ ﺎﻧ ي ډول ﭘﻪ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ ډﭔﺮې د ﭘﺎم وړ دي د ﺳﺎري ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ د اﻣﯿﺮ ﮐﺮوړ ﻟﻪ ﺷﻌﺮ ﻧﻪ
راواﺧﻠﻪ د ﻏﻮرﯾﺎﻧﻮ ﺗﺮ ﭘﭕﺮ ﭘﻮرې ﮐﻮﻣﯥ ﻗﺼﯿﺪې ،ﺷﻌﺮوﻧﻪ ،ﻣﻨﺎﺟﺎت ،ﻗﻄﻌﯥ ،ﻣﺜﻨﻮې ورﭘﺴﯥ د ﻏﺰل ،ﭼﺎرﺑﯿﺘﯥ ،ﺑﺪﻟﯥ
ﺷﻤﭕﺮ ﺷﻌﺮوﻧﻪ ﭼﯥ زﻣﻮږ ﭘﻪ واک ﮐﯥ دي د دﻏﻪ ﭘﭕﺮ ﯾﻮ ﺳﺘﺮ ادﺑﻲ ﻣﯿﺮاث دی .ﭘﻪ ﺳﺮﺑﭕﺮه ﻟﻪ ﻣﻠﻲ اوازوﻧﻮ ﺨﻪ ﻧﻮر
دې ﮐﯥ داﺳﯥ ﻧﻈﻤﻮﻧﻪ ﺷﺘﻪ ﭼﯥ ﺗﺶ ﻧﻈﻤﻮﻧﻪ دي ادﺑﻲ او ھﻨﺮي ارز ﺘﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﮐﯥ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﺘﺮ ﻮ ﮐﯿ ي ﺧﻮ ﻨﯥ ﺑﯿﺎ
داﺳﯥ دي ﭼﯥ د ھﻐﻮی ﻟﻪ ﺑﺮﮐﺘﻪ د ﻟﻮﻣ ي ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﭘﻪ ﻤﮑﻪ ﮐﯥ د ﻣﯿﻨ ﻨﻲ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ زړی ﺷﯿﻦ ﺷﻮ ﭼﯥ ﺳﺮ ﻻري
ﯾﯥ د ﻟﺮﻏﻮﻧﻲ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﭘﻪ دوﯾﻤﻪ او درﯾﻤﻪ ﻟﯿ دي ﭘﭕ ۍ ﮐﯥ ﺮ ﻨﺪ ﺷﻮي دي .
د اﻣﯿﺮ ﮐﺮوړ وﯾﺎړوﻧﻪ ،د زرﻏﻮن ﺧﺎن ﻧﻮروزي ﺳﺎﻗﻲ ﻧﺎﻣﻪ ،د اﮐﺒﺮ زﻣﯿﻨﺪاوري ﺷﻌﺮي ﻧﻮ ﺖ او ﻧﻮرې د ﺑﭕﻠ ﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﯾﺎدوﻟﯽ
ﺷﻮ ﭼﯥ ﺑﯿﺎ دﻏﻪ ادﺑﻲ او ھﻨﺮي ﺑﮫﯿﺮ ﺗﺮ ٩٠٠ﻟﯿ دي ﮐﺎل ﭘﻮرې ﻏ ﻮﻧﯥ ﮐ ي دي .
ﭘﻪ ﻟﺮﻏﻮﻧﻲ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﮐﯥ ھﻢ ﺣﻤﺎﺳﻲ رزﻣﻲ ﺷﻌﺮوﻧﻪ ﮐﺎږل ﺷﻮي دي ﭘﻪ ﺎﻧ ي ډول د ﺳﻮرﯾﺎﻧﻮ ،ﻏﻮرﯾﺎﻧﻮ او ﻟﻮدﯾﺎﻧﻮ ﭘﻪ
ﻣﮫﺎل ﭼﯥ ﺑﭕﻠ ﯥ ﯾﯥ اوس ھﻢ ﺧﻮﻧﺪي دي ﯾﺎدوﻟﯽ ﺷﻮ ﺧﻮ د ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ رو ﺎن ﻣﻠﻲ ھﺎﻧﺪو ھ ﻮ ﭘﻪ ﺷﻌﺮ او ادب ﮐﯥ ﻧﻮی
ﺘﻨﻲ ﺳﯿﻤﻪ وﻟ زوﻟﻪ. ﭘﻪ وړاﻧﺪې د ﺳﺘﺮ ﭘﯿﺮ رو ﺎن ﻣﻠﻲ ﭘﺎ ﻮن ﻮﻟﻪ ﭘ ﺧﻮﻧﺪ او رﻧګ و ﻐﻠﻮو او د ﻣﻐﻞ واﮐ
ﭘﻪ دﻏﻪ ﭘﭕﺮ ﮐﯥ د اوﻟﺴﻲ ادب ﺗﺮ ﻨګ ﻟﯿﮑﻠﻲ ادب ھﻢ د ﻟﻮﻣ ي ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﭘﻪ ﭘﺮﺗﻠﻪ ډﭔﺮه ﭘﺮاﺧﺘﯿﺎ او ﭘﺮﻣﺨﺘﯿﺎ وﻣﻨﺪه ﭘﻪ ﻧﻈﻢ او
ﺘﻮ ﻣﻨﺜﻮر اﺛﺎر ) ،ﭘﻪ ﻧﺜﺮ ﮐﯥ ﯾﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﮐﺘﺎﺑﻮﻧﻪ وﻟﯿﮑﻞ ﺷﻮل .د ﺑﭕﻠ ﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﭘﺨﭙﻠﻪ ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ،د ارزاﻧﻲ ﺧﯿﺸﮑﻲ ﭘ
ﺣﺎل ﻧﺎﻣﻪ ﮐﯥ دده دوه ﻧﻮر ورو ﻪ ﻣﻼﻋﻠﻲ او ﻣﻼﻋﻤﺮ ﭼﯥ د ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﻣﺮﯾﺪان وو ھﻢ ﯾﺎد ﺷﻮي دي( او ھﻢ د ﻧﻮرو ﻟﯿﮑﻨﯥ ﻟﮑﻪ
د ﺣﺎﺟﻲ ﺪای ﺳ ﺑﻨﻲ ،دروﭔﺶ داود ،اﺑﺎﺑﮑﺮ ﮐﻨﺪھﺎري ،ﻣﯿﺮزاﺧﺎن رو ﺎﻧﻲ ،ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺨﻠﺺ ،دوﻟﺖ ﻟﻮا ﯽ ،ﺧﻮاﺟﻪ
ﻣﺤﻤﺪ ،واﺻﻞ رو ﺎﻧﻲ ،ﮐﺮﯾﻤﺪاد ﺑﻨ ﺶ ،ﻣﯿﺮ ﺎن رو ﺎﻧﻲ ،ﻗﺎدرداد ،ﻋﺒﺪاﻟﻪ ،اورﮐﺰی ،ﻣﻼ اﻟﻒ ﮐﻨﺪھﺎری ،ﺷﯿﺦ ادم
رو ﺎﻧﻲ او ﻧﻮر داﺳﯥ ﻟﯿﮑﻮال او ﺷﺎﻋﺮان ﺗﭕﺮ ﺷﻮي دي ﭼﯥ د ﭘﯿﺮ رو ﺎن ﭘﻠﻮﯾﺎن او ﻣﺮﯾﺪان وو.
ﻞ ﺷﻮي دي ډﭔﺮ د ﭘﺎم وړ دي ﭼﯥ وروﺳﺘﻪ ﻧﻮرو ھﻢ ﻧﺜﺮ ﭘﻪ دﻏﻪ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﮐﯥ د ﺧﯿﺮاﻟﺒﯿﺎن ﻟﯿﮑﻨﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻣﺴﺠﻊ ﻧﺜﺮ ﮐ
ﻟﯿﮑﻨﯥ ﺗﻪ ﻣﺦ ﮐ ه ﺧﻮ د ارزاﻧﻲ رو ﺎﻧﻲ او ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺨﻠﺺ ﻧﺜﺮوﻧﻪ ﻣﺴﺠﻊ ﻧﻪ دي .ﻋﺮﻓﺎن ﻟﯿﮑﻨﯥ او د ﺷﻌﺮوﻧﻮ دﭔﻮاﻧﻮﻧﻪ
ھﻢ د دﻏﻪ ﻣﮫﺎل ﻏﻮره ﺑﭕﻠ ﯥ دي .
ﺘﻮ ادب دﻣﯿﻨ ﻨﻲ دا رﻧ ﻪ اﺧﻮﻧﺪ دروﭔﺰه ،ﻋﺒﺪاﻟﮑﺮﯾﻢ ،اﺧﻮﻧﺪ ﭘﻨﺠﻮ او ﺑﯿﺎ ﻟﻪ دې ﻮﻟﻮ ﻣﮫﻢ ﭼﯥ ﭘﻪ ھﺮ اړﺧﯿﺰه ﺗﻮ ﻪ ﯾﯥ د ﭘ
ﮑﻠﯥ او رﻧ ﯿﻨﻪ ﮐ ه )ﻧﺜﺮ او ھﻢ ﺷﻌﺮ( ھﻐﻪ ﺳﺘﺮ ﺧﻮﺷﺎل ﺧﺎن ﺧ ﮏ او د ھﻐﻪ اوﻻده ده ﭼﯥ وروﺳﺘﻪ ﺑﯿﺎ د ده ﭘﭕﺮ ﻮﻟ
د ﺳﺒﮏ او ﻣﮑﺘﺐ ﭘﻠﻮﯾﺎﻧﻮ ھﻢ د ﺷﻌﺮ او ادب دﻏﻪ رﻧ ﯿﻨﻪ ﻻره ﺎرﻟﯥ او ﭘﺎﻟﻠﯥ ده.
ﺘﻮن زړه ﮐﯥ دورې ﯾﻮ ﺑﻞ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﺷﺎﻋﺮ رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ دی ﭼﯥ ﭘﻪ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ ﯾﯥ داﺳﯥ ﻻره ﺧﭙﻠﻪ ﮐ ه ﭼﯥ د ھﺮ ﭘ د ﻣﯿﻨ ﻨ
ﺘﻮ ادب ﭘﻪ ﺎﻧ ي ډول ﺘﻮ ادب ﭘﻪ اﺳﻤﺎن ﮐﯥ ھﻐﻪ ﻠﭕﺪوﻧﮑﯽ ﺳﺘﻮری دی ﭼﯥ د ﭘ ﯾﯥ ﺎی وﻣﻮﻧﺪ ....ﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻧﺪ د ﭘ
ﺘﻮ ﺷﻌﺮ ﮐﯥ ﻟ ﺗﺮ ﺳﺘﺮ ﻮ ﮐﯿ ي . ﺘﻮ ﺷﻌﺮ ﺗﻪ ﯾﯥ ﺟﺎﻣﯥ ﭘﻪ ﺗﻦ ﮐ ې ﭼﯥ ﺳﺎری ﯾﯥ اوس ھﻢ ﭘﻪ ﭘ ﭘ
ﺘﻮ ادب د ﻣﯿﻨ ﻨﻲ ﭘﭕﺮ ﭘﻪ وروﺳﺘﯿﻮ ﻟﺴﯿﺰو ﮐﯥ راو ﻮﮐﭕﺪل ﭼﯥ ﻧﻪ د ﻟﻪ دې ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﯾﻮ ﺷﻤﭕﺮ داﺳﯥ ﺷﺎﻋﺮان د ﭘ
ﺘﻮ ﺧﻮﺷﺎل ﺧﺎن ﺧ ﮏ د ﻻرې ﭘﻠﻮﯾﺎن وواو ﻧﻪ د رﺣﻤﺎن ﺑﺎﺑﺎ او ﺣﻤﯿﺪ ﻣﻮﻣﻨﺪ .دوی ﺧﭙﻞ وار د ﺗﺨﯿﻞ ﭘﻪ ﻟﻮړه ھﺴﺘﻲ ﭘﻪ ﭘ
ﺷﻌﺮ او ﻧﺜﺮ ﮐﯥ داﺳﯥ ﯾﻮه ﻻره ﺧﭙﻠﻪ ﮐ ه ﭼﯥ ﻣﯿﻨ ﭙﺎﻧ ﻪ ﯾﯥ د ﺧﭙﻞ ﻣﮫﺎل ﻟﻪ ﮐﻠﺘﻮر ،ﺳﯿﺎﺳﻲ ،اﻗﺘﺼﺎدي او ﻮﻟﻨﯿﺰو اړﯾﮑﻮ
ﻧﻪ را ﻣﻨ ﺘﻪ ﺷﻮې وه ﭼﯥ ﯾﻮ ﻧﻮي او ﭘﺮﻣﺨﺘﻠﻠﻲ ﺑﮫﯿﺮ ﺗﻪ ﯾﯥ ﻻره ﭘﺮاﻧﺴﺘﻪ.
وروﺳﺘﻪ د ﺳﺘﺮ اﺣﻤﺪﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ھﻐﻪ ﻮﻟﻮاﮐﻤﻨﯥ ﻧﻪ ھﭕﺮوو ﭼﯥ ﻧﻪ ﯾﻮازې ﺳﯿﺎﺳﻲ واک ﯾﯥ ﭘﻪ ﻟﻮی د ھﻮﺗﮑﯿﺎﻧﻮ ﻟﻪ واﮐﻤﻨ
ﺘﻮ ادب ھﻢ ﻟﮑﻪ ﻨ ﻪ ﭼﯥ د ھﻮﺗﮑﯿﺎﻧﻮ ﭘﻪ ﻣﮫﺎل ﯾﯥ ﻧﻮی رﻧګ او ﺧﻮﻧﺪ ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﯥ ﻟﮑﻪ ﻟﻤﺮ و ﻠﭕﺪ دا رﻧ ﻪ ﭘ
ﺷﻮی وو د اﺣﻤﺪﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﭘﻪ ﻣﮫﺎل او ﻟﻪ ھﻐﻪ وروﺳﺘﻪ ان د اﻣﯿﺮ ﺷﭕﺮﻋﻠﻲ ﺧﺎن ﭘﻪ وﺧﺖ ﮐﯥ ھﻢ ﻧﻈﻢ او ﻧﺜﺮ ﺗﻪ ﻧﻮی
ﻣﻀﻤﻮن او ﻧﻮې ﺑ ﻪ ور ﭘﻪ ﺑﺮﺧﻪ ﺷﻮه .ﮐﻪ ﻪ ھﻢ د اﺣﻤﺪﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ د ھﻐﻪ زوی ﺗﭕﻤﻮر ﺷﺎه ھﻢ ﺷﺎﻋﺮ وو ﺧﻮ د
ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﺑ ﻪ او ﻣﯿﻨ ﭙﺎﻧ ﻪ ﮐﯥ ﯾﯥ ﻧﻮ ﺖ ﻧﻪ ﺗﺮﺳﺘﺮ ﻮ ﮐﯿ ي .وﮐﯿﻞ اﻟﺪوﻟﻪ ﻋﺒﺪاﻟﻪ ﺧﺎن او د ھﻐﻪ د زوی ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻢ ﺧﺎن ،
ﺳﺮدارﻣﺤﻤﺪﻋﻤﺮﺧﺎن او د ھﻐﻪ ﻣﮫﺎل ﺳﺘﺮ ادﺑﻲ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﭘﯿﺮﻣﺤﻤﺪﮐﺎﮐ د ھﻐﻪ وﺧﺖ ﻟﯿﮑﻮال او ﺷﺎﻋﺮان وو.
ﺘﻦ دی( ،ﻞ ﻣﺤﻤﺪﻧﻮروزي ھﻠﻤﻨﺪي ،اﺑﺮاھﯿﻢ ﮐﺎﮐ ،ﻣﮫﺮدل ﺧﺎن ﻣﺸﺮﻗﻲ ، ورﭘﺴﯥ ﺷﻤﺲ اﻟﺪﯾﻦ ﮐﺎﮐ )ﭼﯥ د دﯾﻮان
ﺣﺎﺟﻲ ﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺮﻏﺰی )د اﺣﻤﺪﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ د ﺳﻔﺮ ﻣﻠ ﺮی ﭼﯥ د اﺣﻤﺪﺷﺎھﻲ ﺷﺎھﻨﺎﻣﻪ ﯾﯥ ھﻢ ﭘﻪ ١١٧۶ﮐﯥ ﻟﭕﮑﻠﯥ
ده( .ﻣﺤﻤﺪرﻓﯿﻖ ﺧﺎن ﻋﻠﯿﺰی ،ﻣﯿﺎﺷﺮف اﻟﮑﻮزی ﻧﻨ ﺮھﺎري ،د ﻧﺎدرﺧﺎن زوی ﺑﺮھﺎن )د ھﺰاري ﺿﻠﻊ اوﺳﭕﺪوﻧﮑﯽ( ،ﺣﺒﯿﺐ اﻟﻪ
،ﻣﻼ ﻋﻠﻢ اﭘﺮﯾﺪی ،اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ،اﺣﻤﺪﺧﺎن ،د ﻤﮑﻨﻮ ﻣﯿﺎﻋﻤﺮ ،ﻗﺎﺑﻞ اورﮐﺰي ،ﺣﺎﻓﻆ رﮐﻦ اﻟﺪﯾﻦ ،ﻣﻌﺰاﻟﺪﯾﻦ ﺧ ﮏ ،ﻗﺎﺿﻲ
ﺘﻮ ﺷﺎﻋﺮان ﭘﻪ ﻟﻮی اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﯥ ﺗﭕﺮ ﺷﻮي دي. ﻣﺤﻤﺪﻏﻮث او ﻟﻪ دې وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﺳﻠ ﻮﻧﻮ ﭘ
ﻮﻧﮑﻲ او ﺷﺎﻋﺮان و ﻮﮐﭕﺪل ﭼﯥ د ﻣﯿﻨ ﻨﻲ ادب ﭘﭕﺮ او د ﭘﻪ ١۴ﻣﻪ ﻟﭕ دﻳﺰه ﺳﭙﻮږﻣﯿﺰه ﭘﭕ ۍ ﮐﯥ ﯾﻮ ﺷﻤﭕﺮ داﺳﯥ ﻧﺜﺮ ﮐ
ﯾﯥ د ﭘﻠﻪ ﺣﯿﺜﯿﺖ ﻏﻮره ﮐ .ﭘﻪ دﻏﻪ ﻣﮫﺎل ﮐﯥ ﯾﻮ ﺷﻤﭕﺮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ او ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ﻟﻪ ﻧﻮ ﺖ ﻧﻪ ډﮐﯥ اوﺳﻨﻲ ادﺑﻲ ﭘﭕﺮ ﺗﺮ ﻣﯿﻨ
ﻟﯿﮑﻨﯥ او ﻧﺜﺮوﻧﻪ وﮐﺎږل ﭼﯥ ﻧﻮی رﻧګ او ﺧﻮﻧﺪ ﭘﻪ ﮐﯥ ﻟﻪ وراﯾﻪ ﺗﺮ ﺳﺘﺮ ﻮ ﮐﭕﺪه ....ﭘﻪ دﻏﻪ ﻟﯿﮑﻨﻮ ﮐﯥ رزﻣﻲ او ﺑﺰﻣﻲ
ﻪ ھﻨﺮي ﺑ ﻪ اﻧ ﻮر ﺷﻮې ده .ﮐﻪ ﻪ ھﻢ د ﻧﻈﻢ ﭘﻠﻪ ﯾﯥ درﻧﻪ ده ﺧﻮ د ﻧﺜﺮ ﻟﯿﮑﻨﯥ ﺑ ﻪ ﯾﯥ د ﻣﯿﻨ ﻨ ﻣﯿﻨ ﭙﺎﻧ ﻪ ﭘﻪ ډﭔﺮه
ادﺑﻲ دورې ﻟﻪ ﻧﺜﺮ ﻟﯿﮑﻨﯥ ﺳﺮه ﺗﻮﭘﯿﺮ درﻟﻮده ﮑﻪ ﭼﯥ د دﻏﻪ ﻣﮫﺎل ﻧﺜﺮ روان ،ﺳﻠﯿﺲ او ﺳﺎده و .ھﺮه ﺟﻤﻠﻪ ﯾﯥ ﻟﻨ ه او
ﻲ .ﮐﻮﻣﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ ﭼﯥ ﭘﻪ دﻏﻪ ﺑﮫﯿﺮ ﮐﯥ ﺧﭙﻠﯥ ﻟﯿﮑﻨﯥ د دﻏﻪ ﻣﮫﺎل دود ﺳﺮه ورﺗﻪ ﺑﺮﯾ داﺳﯥ ﻟﯿﮑﻞ ﺷﻮې ﭼﯥ ﮐﻠﯿﻮال
ﺟﻮ ﻪ ﮐ ي دي :ﻣﻮﻟﻮي اﺣﻤﺪ ،ﻣﯿﺮاﺣﻤﺪﺷﺎه رﺿﻮاﻧﻲ ،ﻣﻨﺸﻲ اﺣﻤﺪﺟﺎن او ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪﻧﻮري د ﺑﭕﻠ ﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﯾﺎدوﻟﯽ ﺷﻮ.
ﺘﻮ ژﺑﯥ ﯾﻮ ﭕ وﻧﮑﻲ دﻏﻪ ﺷﻤﭕﺮ ﮐﺴﺎﻧﻮ ﺗﻪ د ھﻨﺮي ﻧﺜﺮ د ﻟﻮﻣ ﻧﯿﻮ ﭘﺎﻟﻮﻧﮑﻮ ﻧﻮم ورﮐ ی دی ﺧﻮ زﻣﺎ ﭘﻪ اﻧﺪ دﻏﻪ ډول ﺣﮑﻢ دﭘ
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﻞ ﺷﻮی ھﻨﺮي ﻧﺜﺮ ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ ﺑﻪﮐ ﮐﻮل ﻧﻪ ﯾﻮازې د ﺗﺎﻣﻞ وړ دی ﺑﻠﮑﯥ د ﻏﻮر وړ ھﻢ دی ﮑﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ اوﺳﻨ
ﻲ ﭼﯥ ﮐﯥ اﺳﺘﺎد راﺣﺖ زاﺧﭕﻠﻲ ﮐﺎږﻟﯽ دی ﻧﻪ دﻏﻪ ﮐﺴﺎﻧﻮ ﭼﯥ ﻧﻮﻣﻮړي ورﺗﻪ اﺷﺎره ﮐ ې ده .وﻟﯥ دا ﺧﺒﺮه ﺳﻤﻪ ﺑﺮﯾ
ﮑﻪ د دﻏﻪ ﺎﻧﻮ ﭘﻪ ﭘﺮﺗﻠﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﻟﺮي ادﺑﻲ دورې د ﻣﺨﮑ داﺳﺘﺎﻧﻲ ﻟﯿﮑﻨﯥ او ﯾﺎدﻧﺜﺮ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﻧﻮرې ﻟﯿﮑﻨﯥ ﯾﯥ د ﻣﯿﻨ ﻨ
ﻣﮫﺎل ﻧﺜﺮ ﺧﻮږ ،روان ،ﺟﻤﻠﯥ ﯾﯥ ﻟﻨ ې او ﺑﯥ ﺳﺠﯥ دي .ﺧﻮ د اﺳﺘﺎد راﺣﺖ زاﺧﭕﻠﻲ د ھﻨﺮي ﻧﺜﺮ ﺳﺮه د ﭘﺮﺗﻠﯥ وړ ﻧﻪ
دي.
ﻠﻲ دي د اروا ﺎد زاﺧﭕﻠﻲ ﻟﻪ ﭘﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ اﺛﺎرو ﮐﯥ ﮐﻮﻣﯥ ﻟﯿﮑﻨﯥ ﭼﯥ دوي د ﺣﮑﺎﯾﺘﻮﻧﻮ ،رواﯾﺘﻮﻧﻮ او داﺳﺘﺎﻧﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﮐ
ﻨﻮ ﮐﯥ د ؛ﻣﺎه ؛ ﺳﺮه د ﭘﺮﺗﻠﯥ ﺟﻮ ﻪ ﻧﻪ دي .د ﻟﻨ و ﮐﯿﺴﻮ ﺳﺮﺑﭕﺮه ﭘﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ ھﻨﺮي ﮐ ؛ﺷﻠﭕﺪﻟﯥ ﭘ ﻪ؛ او ؛ﮐﻮﻧ ه ﺟﻨ
رﺧﯥ؛ ﭘﻪ ﻧﻮم ﻧﺎول ﯾﯥ ﻟﻪ ﻣﺨﮑﻨﯿﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ ﺳﺮه ﭘﻪ ﺑﺸﭙ ه ﺗﻮ ﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﻟﺮي .
ﺎن وﻧﻪ ﺑﻮﻟﻮ ﮑﻪ ﭼﯥ ﻟﻪ ﯾﺎدوﺷﻮ ﮐﺴﺎﻧﻮ ادﺑﻲ دورې ﻣﺨﮑ د دې وﯾﻨﺎ ﻣﺎﻧﺎ ﺑﻪ دا ﻧﻪ وي ﭼﯥ ﯾﺎد ﺷﻮي ﮐﺴﺎن د اوﺳﻨ
ﭘﻮه ؛ ﻮرې دي .ﻧﻠﻤﺘﻮ ﺧﺘﯿ ﺳﺮﺑﭕﺮه د ھﻐﻪ ﻣﮫﺎل ډﭔﺮ ﻧﻮر ﺷﺎﻋﺮان او ﻟﯿﮑﻮال ﺷﺘﻪ ﭼﯥ ﻟﯿﮑﻨﯥ ﯾﯥ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې او
ﻲ ...ﭼﯥ ﻣﻮږ ﯾﻮه ﻣﺸﮫﻮره ﭼﺎرﺑﯿﺘﻪ ﭼﯥ د ؛ﭘﯿﺮ ﺳﺒﺎک؛ ﻏﺰا ﺘﻮ ﯾﻮ ﻟﯿﮑﻠﯽ ﺗﺎرﯾﺦ ډارﻣﺴ ﺮ؛ د ھﻐﻪ ﻣﮫﺎل ﭼﺎرﺑﭕﺘﯥ د ﭘ
ﻮر او ﻧﻮرو ﺳﯿﻤﻮ ﮐﯥ ډﭔﺮ ﺷﺎﻋﺮان او ﻟﯿﮑﻮال وو ﭼﯥ ﻟﯿﮑﻨﯥ ﯾﯥ د ﺗﭕﺮ ده د ﺑﭕﻠ ﯥ ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﯾﺎدوﻟﯽ ﺷﻮ .دا رﻧ ﻪ ﭘﻪ ﭘﭕ
ﻣﮫﺎل ﭘﻪ ﭘﺮﺗﻠﻪ د ارز ﺖ وړ وې .د ﺳﺎري ﭘﻪ ﺗﻮ ﻪ ﻧﻮراﻟﺪﯾﻦ ﭼﯥ د ﭼﺎرﺑﯿﺘﻮ اﺳﺘﺎد ﯾﯥ ﺎ ﻪ د ھﻐﻪ وﺧﺖ ﻟﻪ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ
ﻞ ﮐﯿ ي . ﻞ ﮐﭕﺪه ﭼﯥ د ﻓﯿﺾ اﻟﻪ ﻣﻮﻣﻨﺪ د وژﻧﯥ ﮐﯿﺴﻪ او د ﻣﺤﻤﺪﺟﺎن ﺧﺎن وردګ ﺑﺪﻟﻪ ﯾﯥ ﻏﻮره اﺛﺎرو ﺨﻪ ﺨﻪ
ﺘﻮ درﺳﻲ ﮐﺘﺎﺑﻮﻧﻪ ﺧﭙﺎره ﮐ ي دي او د ﻗﺼﻪ ﺧﻮاﻧﯥ د ﻏﻮر ﻨګ ﯾﻮ ﺳﺘﺮ ﻣﻼ ﻞ اﺣﻤﺪ د ﺻﺎﻟﺢ ﻣﺤﻤﺪﮐﻨﺪھﺎري ﭘﻪ ﭕﺮ د ﭘ
ﻻروی و.
ﻞ ﺷﻮی دی ﭘﻪ ﺧﭙﻞ وﺧﺖ ﮐﯥ ﯾﯥ دوﻣﺮه ﮐﺘﺎﺑﻮﻧﻪ او اﺛﺎر ﮐﺎږﻟﻲ ﭼﯥ ﻣﻼ ﻧﻌﻤﺖ اﻟﻪ ﭼﯥ د ﮐﯿﺴﻮ او داﺳﺘﺎﻧﻮ ﺳﺘﺮ ﺷﺎﻋﺮ
ﻮدﻟﻲ ﭼﯥ ﺧﭙﺎره ﺷﻮي اﺛﺎر ﯾﯥ دا دي : ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻲ ورﺗﻪ ھﮏ ﭘﮏ ﭘﺎﺗﯥ ﮐﯿ ي .ﻨﻮ ﭕ وﻧﮑﻮ د ده اﺛﺎر ٣٧
ﮐﯿﺴﻪ ،د ﻓﺘﺢ ﺧﺎن ﮐﯿﺴﻪ ،د ﻟﯿﻼ او ﻣﺠﻨﻮن ﮐﯿﺴﻪ ،د د اﻟﻒ ﻟﯿﻼ ﮐﯿﺴﻪ ،د ﺣﺎﺗﻢ طﺎﯾﻲ ﮐﯿﺴﻪ ،د ﻣﻮﺳﯽ ﺧﺎن او ﻞ ﻣﮑ
ﺣﻀﺮت ﻋﻠﻲ ﺟﻨ ﻨﺎﻣﻪ ،د ﻓﺮدوﺳﻲ ﺷﺎھﻨﺎﻣﻪ )ژﺑﺎړه( ،د ﻧﯿﻤﺒﻮﻻ ﮐﯿﺴﻪ ،د ظﺮﯾﻒ ﺧﺎن ﺳﻮاﺗﻲ ﮐﯿﺴﻪ ،ﻣﮑﺮزﻧﺎن ،ادب
زﻧﺎن ،اﮐﺘﺴﺎب زﻧﺎن ،ﭼﺎردروﭔﺶ ،ﺷﭕﺮﯾﻦ او ﻓﺮھﺎد ،ﺳﻮھﻨﻲ ﻣﻮھﻦ ﻻل ،ﺷﮫﺰاده ﺑﮫﺮام ﻮر ،ﻞ او ﺻﻨﻮﺑﺮ ،رﻣﻞ ﻧﺎﻣﻪ ،ﺗﺬﮐﺮه
ﻏﻮﺛﯿﻪ ،ﭼﺘﺮال ،داراﻟﻤﺠﺎس ،اﻋﺠﺎزې ﻣﺤﻤﺪي ،ﻠﺰار ﺷﺎﯾﻘﯿﻦ ،ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺳﻮره رﺣﻤﺎن ،ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺳﻮره ﯾﺎﺳﯿﻦ ،طﺐ اﺑﻮﻋﻠﻲ
ﺳﯿﻨﺎ ،ﮐﻠﯿﻠﻪ ودﻣﻨﻪ ،ﮐﺴﺒﻨﺎﻣﻪ ،ﺷﺎھﻨﺎﻣﻪ،ﺷﮫﺰاده رﻋﻨﺎاو زﭔﺒﺎ ،ﺟﻼت ﺧﺎن او ﺷﻤﺎﯾﻠﻪ او ﻧﻮر.
ﮐﻪ ﭼﭕﺮې د دﻏﻪ ﻣﮫﺎل ﻟﯿﮑﻮال او ﺷﺎﻋﺮان د ھﻐﻮي ﻟﯿﮑﻨﯥ ﭘﻪ ﺑﺸﭙ ه ﺗﻮ ﻪ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﮑﻮ ﺗﻪ وروﭘﭕﮋﻧﻲ ﻧﻮ د ﺷﻤﻠﯥ ﭘﻪ ﻣﮫﺎﻟﻨ
ﮐﯥ ﺑﻪ ﯾﯥ د ﺧﭙﺮوﻟﻮ وس ﻧﻪ وي .ﺧﻮ ﮐﻮﻣﻮ ﭼﯥ ﻟﻪ ډﭔﺮو ﻧﻪ ډﭔﺮ ﻪ وﯾﻠﻲ او ﻟﯿﮑﻠﻲ دي ﺳﺮﻻري ﯾﯥ د ﻮﺗﻮ ﭘﻪ ﺷﻤﭕﺮ دي
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﮐﯥ د اﺳﺘﺎدﺳﯿﺪراﺣﺖ زاﺧﭕﻠﻲ د ادﺑﻲ او ھﻨﺮي ﻟﯿﮑﻨﻮ ﺗﺮ ﻣﮫﺎﻟﻪ ﭘﻮرې او ﭘﻪ اوﺳﻨﻲ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﯥ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻟﺮه ﭘ
ﺘﻮ ادب ﭘﻪ اﺳﻤﺎن ﮐﯥ و ﻠﭕﺪ ﺗﺮ دﻏﻪ ﻣﮫﺎﻟﻪ د ﯾﺎدو ﺷﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ او ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ھ ﯥ ﮐﻪ ﺗﺮ ﭘﻨ ﻮ ﺳﺘﻮرو ﭘﻮرې ﭼﯥ ﮐﻠﻪ د ﭘ
ﻮرې او د ﺳﺘﺎﯾﻨﯥ وړ دي ھﻐﻪ د ﻟﻮی اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﭘﻪ ھﺮ ﮐﻮﻧﺞ ﮐﯥ وو ډﭔﺮې
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴٣ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﻣﻌﯿﺎري ژﺑﻪ
ﻣﻌﯿﺎري ژﺑﻪ
د ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﻮ د ﺗﺒﺎدﻟﯥ وﺳﯿﻠﻪ وي ،دھﺮې ﺳﯿﻤﯥ ،ﻻ د ھﺮﮐﻠﻲ، ﺗﺮ ﻮﭼﯥ ژﺑﻪ ﻳﻮازې د ﺧﺒﺮواﺗﺮو ﻟﻪ ﻻرې د و و ﺗﺮ ﻣﻨ
ﺎﻧ ﺗﯿﺎوې وﻟﺮي .ﺧﻮ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ژﺑﻪ د ﻳﻮه ھﯿﻮاد ،ﻳﺎ د ﻳﻮې ﭘﺮاﺧﯥ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﻳﻲ ﺳﺎﺣﯥ و ي ﮐﻮﻻی ﺷﻲ ﭼﯥ ﯿﻨﯥ ژﺑﻨ
ﺗﻪ راوړﻟﻮ او ﺧﭙﺮوﻟﻮ وﺳﯿﻠﻪ ﺷﻲ ﻧﻮ ﺑﯿﺎ دې ﺗﻪ اړﺗﯿﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﭕ ي ﭼﯥ ژﺑﻪ د اﻣﮑﺎن ﺗﺮ ﭘﻪ ﺳﻄﺤﻪ ،د ﻓﺮھﻨ ﻲ ھﺴﺘﻮﻧﻮ د ﻣﻨ
ﺣﺪه ،ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻣﺤﻮطﻪ ﮐﯥ ،د ژﺑﻨﯿﻮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﭼﻮﮐﺎټ ﮐﯥ ﺳﺮه ﻳﻮه ﺷﻲ ﻳﺎﻧﯥ ﭼﯥ د ژﺑﯥ ھﺮ وﻳﻮﻧﮑﯽ ،ﭘﻪ ھﺮ ﺎی ﮐﯥ
ﻟﯿﮑﻞ وﮐ ي .ﺗﺮ ﻮ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻳﻮه ژﺑﻪ ﮐﯥ دﻏﻪ ﻳﻮ واﻟﯽ را ﭘﯿﺪا ﻧﻪ ﺷﻲ، ﭼﯥ وي ،د ﻳﻮ راز ژﺑﺪودي او اﻣﻼﻳﻲ اﺻﻮﻟﻮ ﭘﺮ ﺑﻨﺴ
ﻞ ﮐﭕﺪای. ﻧﻮ ھﻐﻪ ژﺑﻪ ﮐﻪ ھﺮ ﻮﻣﺮه ﻏﻨﻲ ﻓﺮھﻨګ ھﻢ وﻟﺮي ،د ﻧ ۍ د وﻟﺴﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﮐﭽﻪ ﻓﺮھﻨ ﻲ ژﺑﻪ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﺘﻮ ھﻢ ﻟﻪ دﻏﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻪ ﺎن ﻧﻪ ﺷﻲ ﺧﻼﺻﻮﻻی. ﭘ
ﺘﺎﻧﻪ ﺳﺮه ﻳﻮ ﺷﻲ ،د ﻳﻮ ډول د ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻪ اوږدو ﮐﯥ ﭼﯥ ھﺮﮐﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﻲ او ﻮﻟﻨﯿﺰو ﺷﺮاﻳﻄﻮ دا ﻏﻮ ﺘﻨﻪ ﮐ ې ﭼﯥ ﭘ
ﺘﻨﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ژﺑﯥ د اﻳﺠﺎد د ﭘﺎره ھﻠﯥ ﻠﯥ ﺷﻮې دي .ﻧﭕﮋدې ﻠﻮرﻧﯿﻢ ﺳﻮه ﮐﺎﻟﻪ ﭘﺨﻮا ﭘﯿﺮ رو ﺎن ھ ﻪ وﮐ ه ﭼﯥ د ﭘ
ﭘﺎره ﻳﻮ ﻣﻌﯿﺎري ﻟﯿﮑﺪود اﻳﺠﺎد ﮐ ي ﺧﻮ د ھﻐﻪ ﭘﻪ وړاﻧﺪې ﺑﯿﺎ اﺧﻮن دروﭔﺰه ،او د ﭘﯿﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﻮرو ﭘﯿﺮواﻧﻮ ،د ﺳﯿﺎﺳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺗﺮ
ﺘﻮ د اﻣﻼﻳﻲ ﻳﻮ واﻟﻲ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﺧﻨ ﺷﻮل .ﺧﻮﺷﺎل ﺧﺎن ﺧ ﮏ ﻨ ﻪ د ژﺑﯥ او ادب ﭘﻪ ډ ﺮ ﮐﯥ ھﻢ ﺑﻠﻪ ﻻر و ﻧﯿﻮﻟﻪ او د ﭘ
ﺘﻮ اﻣﻼﻳﻲ اړخ ﺗﻪ ﭘﺎم وﮐ او د ”زﻧ ﯿﺮۍ“ ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ اﺛﺮ ﻳﯥ دې ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻪ وﻗﻒ ﮐ ﺧﻮ د ھﻐﻪ ھ ﯥ ھﻢ د ھﻐﻪ ﭘﻪ ھﻢ ﭘ
ﺘﻮ ژﺑﯥ د ﭘﺮاﺧﺘﯿﺎ او ﻮاﮐﻤﻨﺘﯿﺎ د ﭘﺎره ﭘﻪ دوران ﮐﯥ د ﭘ ﭘﻮرې ﻣﺤﺪودې ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮې .د ﻏﺎزي اﻣﺎن ﷲ د ﭘﺎﭼﺎھ ﮐﻮرﻧ
ﺘﻮ ﻟﯿﮑﻠﻮ ﭘﻪ ﻻر ﮐﯥ ﻳﯥ ﻪ ﮐﺎر وﮐ ﺧﻮ دﻏﻪ رﻳﻔﻮرم ھﻢ د ھﻐﻪ ﻣﺘﺮﻗﻲ ﻮﻟﻮاک د ﻧﻮرو ﺘﻮ“ ﺟﻮړه ﺷﻮه ﭼﯥ د ﭘ ”ﻣﺮﮐﻪ د ﭘ
ﻤﻨﺎﻧﻮ او د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻏﻠﯿﻤﺎﻧﻮ د ﺧﺎورو ﺳﺮه ﺧﺎورې ﮐ .د رواﻧﯥ ھﺠﺮي ﭘﭕ ۍ ﭘﻪ ﺷﻠﻤﻮ اﺻﻼﺣﺎﺗﻮ ﭘﻪ ﭕﺮ د ﭘﺮﻣﺨﺘګ د
ﺘﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪﻟﻮ د ﭘﺎره ﺑﯿﺎ ھ ﯥ ﭘﯿﻞ ﺷﻮې او د اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﻮ د ﻧﺸﺘﻮاﻟﻲ ﺳﺮه ﺳﺮه ﭘﻪ دې ﻻر ﮐﯥ د ﻗﺪر وړ ﮐﻠﻮﻧﻮ ﮐﯥ د ﭘ
ﺘﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪو ﭘﻪ وړاﻧﺪې د ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻟ ۍ ﭘﯿﻞ ﺎﻣﻮﻧﻪ واﺧﯿﺴﺘﻞ ﺷﻮل .د ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن د ﺟﻮړﭔﺪﻟﻮ ﺳﺮه ﺳﻢ ﻳﻮ وار ﺑﯿﺎ د ﭘ
ﺘﻮ ﻟﯿﮑﺪود د اردو ﻟﯿﮑﺪود ﺗﺎﺑﻊ ﮐ ي. ﺷﻮه ،ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻲ ﭼﺎرواﮐﻮ ھ ﻪ وﮐ ه ﭼﯥ د ﮐﺮ ﯥ اﺧﻮا ﭘ
ﺘﻮﻧﺨﻮا ﮐﯥ دوه ﻧﺴﺒﺘﺎَ ﻧﺎ ﻣﺘﺠﺎﻧﺲ ﻟﯿﮑﺪودﻧﻪ ﭼﻠﭕﺪل او ﻧﻪ ﺷﻮه ﺧﻮ ﺑﯿﺎ ھﻢ ﭘﻪ ﮐﻮزه او ﺑﺮه ﭘ ﮐﻪ ﻪ ھﻢ دﻏﻪ ﭘﺮوژه ﺑﺮﻳﺎﻟ
ﺘﻨﻮ ﻣﻨﻮرﻳﻨﻮ ﻮ وارې د ﺘﻮ ﻮﻟﻨﯥ ﺗﺮ ﭼﺘﺮ ﻻﻧﺪې ﭘ ﺘﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪو ﭼﻨﺪان ﺧﯿﺎل و ﻧﻪ ﺳﺎﺗﻪ .د ﭘ ﮑﭕﻨﯿﻮ ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ د ﭘ
ﺘﻮ د اﻣﻼﻳﻲ ﻳﻮ واﻟﻲ ﭘﻪ ﻣﻮﺧﻪ ﺳﺮه ﻏﻮﻧ ې وﮐ ې ﺧﻮ ﭼﻨﺪان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻳﯥ ﺗﺮ ﻮﺗﻮ ﻧﻪ ﮐ ه .ﭘﻪ وروﺳﺘﻲ ﻞ ،ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ ﭘ
ﺘﻮﻧﺨﻮا اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﯥ د ﺟﻨ ﻮﻧﻮ ﻟﻪ اﻣﻠﻪ اﻓﻐﺎن ﻟﯿﮑﻮال ﻟﻪ دوﻟﺘﻲ ﭼﻮﮐﺎ ﻪ ووﺗﻞ او د ﻣﮫﺎﺟﺮت ﭘﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻮ ﮐﯥ ﻳﯥ د ﮐﻮزې ﭘ
ﺘﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪو ھ ﯥ را ژوﻧﺪۍ ﺷﻮې .د ﮐﻤﭙﯿﻮ ﺮ د ﻟﯿﮑﻮاﻟﻮ ﺳﺮه ﻟﻪ ﻧﭕﮋدې ،ﻣﺨﺎﻣﺦ اړﻳﮑﯥ ﭘﯿﺪا ﮐ ې ﻧﻮ ﻳﻮ ﻞ ﺑﯿﺎ د ﭘ
ﺘﻮ د اﻣﻼﻳﻲ ﻳﻮ واﻟﻲ ﭘﻪ ﻻر ﮐﯥ ډﭔﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﻧﻘﺶ وﻟﻮﺑﺎوه .د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن د ﺟﻨګ ﭘﻪ وروﺳﺘﯿﻮ ﮐﻠﻮﻧﻮ ﮐﯥ دا ﭘﺮﻣﺨﺘګ ھﻢ د ﭘ
وي ﺘﻮ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪﻟﻮ ھﻠﯥ ﻠﯥ ﺑﺮﻳﺎﻟ ھﯿﻠﻪ ﭘﯿﺪا ﺷﻮه ﭼﯥ دا ﻞ ﺑﻪ د ﭘ
ﻟﻪ ﺑﺪه ﻣﺮﻏﻪ ﭘﻪ دې وروﺳﺘﯿﻮ ﻮ ﮐﻠﻮﻧﻮ ﮐﯥ د ﯿﻨﻮ ﺗﻨګ ﻧﻈﺮﻳﻮ ﭘﻪ وﺟﻪ ﺑﯿﺎ دا ﺧﻄﺮ را ﭘﯿﺪا ﺷﻮی دی ﭼﯥ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪﻟﻮ
ﺘﻮ د ﻣﯿﻨﻪ واﻟﻮ ﻟﻪ ﻟﻮري ﺘﻮ د د ﻤﻨﺎﻧﻮ ﻟﻪ ﻟﻮري ﻧﻪ دی ،د ﭘ دﻏﻪ ﺑﮫﯿﺮ ﺑﻪ ﻳﻮ وار ﺑﯿﺎ ھﻢ ﮑﻨﯽ ﺷﻲ .دا ﻞ ﻮاښ د ﭘ
ﺘﻮ د ﻟﯿﮑﻠﻮ ھ ﯥ ﮐﻮي ﺧﻮ ﯿﻨﯥ ﮐﺴﺎﻧﻮ د دﻏﻪ دی .د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﭘﻪ ﻮټ ﻮټ ﮐﯥ ﻟﯿﮑﻮال او ﻓﺮھﻨ ﯿﺎن د ﻣﻌﯿﺎري ﭘ
ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺧﻮز ﺖ ﭘﻪ وړاﻧﺪې د ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺟﻨ ې را ﭘﻮرﺗﻪ ﮐ ې دي.
ﺘﯥ اﺣﺴﺎس ﺗﺮ دې ﺣﺪه ﻗﻮي دی ﻮ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺟﻮړﭔ ي .زﻣﻮﻧ ﭘﻪ ھﭕﻮاد ﮐﯥ ھﻢ د ﻣﺮﮐﺰﻳﺖ ﻧﻪ د ﺗﭕ ﺘﺎﻧﻪ واﻳﻲ د ﭼﻮﻧ ﭘ
ﭘﻪ ﺗﻮر ﺗﮑﻔﯿﺮوي ،ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺑﯿﺎ د ﻟﻮﻳﯥ ﭘﮑﺘﯿﺎ ،ﻟﻮی ﻧﻨ ﺮھﺎر او ﻟﻮی ﮐﻨﺪھﺎر ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﭼﯥ ھﻤﺎﻏﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﭼﯥ ﻧﻮر د ﺗﺠﺰﻳﻪ طﻠﺒ
ﭘﻪ ﮐﻮر ﮐﯥ ﮐﻮر ﻲ ﺟﻮړوي.
ﺘﻮ د دﻓﺎع ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ھﺮ ډول ﺟﻨﺠﺎل ﺗﻪ ﺗﯿﺎردي ،ﺑﯥ ﻟﻪ ﮐﻮﻣﯥ ﺗﺮھﯥ ﺑﯿﺎ د ﺳﯿﻤﻪ اﻳﺰو ھﻤﺎﻏﻪ ﺧﻠﮏ ﭼﯥ ﻟﻪ ﻧﻮرو ﺳﺮه د ﭘ
ﺘﻮ ژﺑﯥ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪو ﻟﻪ ﺑﮫﯿﺮ ﺳﺮه داﺳﯥ وران دي ﭼﯥ ﺧﺪای دې ﺗﺮې ﺳﺎﺗﻪ. ﺗﻤﺎﻳﻼﺗﻮ د ﭘﺎﻟﻠﻮ د ﭘﺎره د ﭘ
ﺘﯥ ﻟﻪ ﭘﺎره درې ﻋﻠﺘﻮﻧﻪ ﺷﺘﻪ: ﻟﻪ ﻣﻌﯿﺎره د ﺗﭕ
-ﻟﻮﻣ ی دا ﭼﯥ ﻮک د ژﺑﯥ د ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪﻟﻮ ﭘﻪ اھﻤﯿﺖ ﻧﻪ ﭘﻮھﭕ ي؛
-دوھﻢ دا ﭼﯥ ﮐﻪ د ﻣﻌﯿﺎر ﭘﻪ اھﻤﯿﺖ ﭘﻮه ھﻢ ﺷﻲ ،ﭘﺮ ﺎن ﻳﯥ دوﻣﺮه ﺧﻮاري ﻧﻪ ﻟﻮرﭔ ي ﭼﯥ ﻣﻌﯿﺎري اﺻﻮل زده ﮐ ي او
ﺎن ﭘﺮې ﻋﯿﺎر ﮐ ي؛
ﻳﺎ ﺧﻮ ﻣﻌﯿﺎر ﺗﻪ د ﺳﺮه ﻏﺎړه ﻧﻪ ږدي او ﻳﺎ ﻳﯥ ﺗﺮ -درﻳﻢ دا ﭼﯥ ﺳ ی د ﯿﻨﻮ ﺳﯿﺎﺳﻲ او اﻳ ﻳﺎﻟﻮژﻳﮑﻲ ﻣﻠﺤﻮظﺎﺗﻮ ﭘﺮ ﺑﻨﺴ
ھﻐﻮ ﻧﻪ ﻣﻨﻲ ﭼﯥ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻳﯥ د اداره ﮐﻮﻟﻮ ﻮاک ﻧﻪ وي ﻣﻮﻧﺪﻟﯽ.
ﺘﻮ ﭘﻪ واﻗﻌﻲ ﻣﺎﻧﺎ ﻳﻮه ﻓﺮھﻨ ﻲ ژﺑﻪ ﺷﻲ ،ﮐﻪ ﻮک ﻏﻮاړي ﭼﯥ ﻧ ۍوال او د ھﭕﻮاد ﻧﻮر اوس ﻧﻮ ﮐﻪ ﻮک ﻏﻮاړي ﭼﯥ ﭘ
ﺘﻨﻮ ادب او ﻓﺮھﻨګ ﻧ ۍ واﻟﻮ ﺗﻪ ورﺳﻮي دا ﺑﻪ ﺿﺮور ﻣﻨﻲ ﭼﯥ ﭘﻪ ﺳﺮ ﺘﻮ زده ﮐ ي ،ﮐﻪ ﻮک ﻏﻮاړي ﭼﯥ د ﭘ و يﭘ
ﺘﻮ ﻣﻌﯿﺎري ژﺑﻪ ﺷﻲ .ھﻐﻪ ﻮک ﭼﯥ د ﻣﻌﯿﺎر ﭘﻪ اھﻤﯿﺖ ﻧﻪ ﭘﻮھﭕ ي ھﻐﻮی ﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻪ دې اړه ﻣﺎﻟﻮﻣﺎت ورﮐ ي ﮐﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﭘ
ﻟﻪ اﻣﻠﻪ ﭘﻪ ﺎن ﺧﻮاري ﻧﻪ ﻣﻨﻲ ھﻐﻮی ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐ ي او ھﻐﻪ ﮐﺴﺎن ﭼﯥ ﮐﺴﺘﻦ ،ھﻐﻪ ﻮک ﭼﯥ د ﻓﮑﺮي ﻟ
ﺧﻨ وﻧﻪ ﺟﻮړوي د ھﻐﻮی ﺳﺮه ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺎدﻟﻪ وﮐ ي.
د ھﭕﻮاد ﭘﻪ ﻮټ ﻮټ ﮐﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮھﻨ ﯿﺎن د ﺧﭙﻠﯥ ژﺑﯥ د راﺗﻠﻮﻧﮑﯥ ﭘﻪ ھﮑﻠﻪ ﻓﮑﺮوﮐ ي او ھﺮ ﻮک د ﺧﭙﻞ ﺎن ﺳﺮه ﻓﯿﺼﻠﻪ
وﮐ ي ﭼﯥ ژﺑﻪ ﻳﯥ ﺗﺮ ﮐﻮﻣﻪ ﺣﺪه ﻓﺮھﻨ ﻲ ﺷﻲ .ﮐﻪ ﭼﭕﺮې ﻓﯿﺼﻠﻪ ﭘﻪ دې ﺷﻮه ﭼﯥ زﻣﻮﻧ ژﺑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮھﻨ ﻲ راﺗﻠﻮﻧﮑﯥ
وﻟﺮي ﻧﻮ ﺑﯿﺎ د ژﺑﯥ ﻟﻪ ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪو رﻏﭕﺪن ﻧﻪ ﺷﺘﻪ .ﮐﻪ ﭘﮑﺘﯿﺎوال د ”ﺷﭙﻮن“ ﭘﺮ ﺎی ”ﺷﭙﯿﻦ“ وﻟﯿﮑﻲ ،ﮐﻪ ﻟﻮ ﺮی د ”ﭼﯥ“ ﭘﺮ
ﺘﻦ“ ﭘﺮ ﺎی ”ﺳﺨﺘﻦ“ و ﻟﯿﮑﻲ ﻳﺎ ﻮری د ” ﺎی ” ﯥ“ و ﻟﯿﮑﻲ ،ﮐﻪ ﻧﻨ ﺮھﺎری د ”ﻟﻤﺮ“ ﭘﺮ ﺎی ”ﻧﻮر“ وﻟﯿﮑﻲ ،ﮐﻪ ﭘﭕ
ﻪ ﻮر ﻳﺎ ﮐﻨﺪھﺎر و و ﺗﻪ ﻮﻣﺮه ﮐﻨﺪھﺎری د ”ﺷﻮم“ ﭘﺮ ﺎی ”ﺳﻮم“ وﻟﯿﮑﻲ ﭘﻪ دې ﮐﺎر ﺑﻪ ﻳﯥ د ﭘﮑﺘﯿﺎ ،ﻟﻮ ﺮ ،ﻧﻨ ﺮھﺎر ،ﭘﭕ
ﺘﻮ ﻣﻌﯿﺎري ﮐﭕﺪﻟﻮ ﺗﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻮﻣﺮه ﺗﺎوان رﺳﻮﻟﯽ وي؟ رﺳﻮﻟﯥ وي او د ﭘ
ﺘﻮ ژﺑﻪ ﻟﯿﮑﻞ وﮐ ي ،ﺗﺮ ھﺮ ﻪ ﻟﻮﻣ ی ﺑﺎﻳﺪ دې ﭘﻮ ﺘﻨﯥ ﺗﻪ ﻮاب وواﻳﻲ ھﺮ ﻮک ﭼﯥ ﻗﻠﻢ ﭘﻮرﺗﻪ ﮐﻮي او ﻏﻮاړي ﭼﯥ ﭘﻪ ﭘ
ﻪ دی؟ ﺑﯿﺎ ﭼﯥ ھﺮ ﻪ ﮐﻮي اﺧﺘﯿﺎر ﻳﯥ ﺧﭙﻞ دی .دی. ﭼﯥ دا ﮐﺎر ﻳﯥ ﺗﺮ ﮐﻮﻣﻪ ﺎﻳﻪ د ژﺑﯥ او وﻟﺲ ﭘﻪ
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴١ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﻧﺠﯿﺐ ﻋﺎﻣﺮ
)(١
دﮐﺎﯾﻨﺎﺗﻮ د ﺗﺨﻠﯿﻖ ﻣﺎﻟﮑﻪ !
دﮐﺮﺑﻼ ﺗﻨﺪې اﺧﯿﺴﺘﻲ ﯾﻮ ﻣﻮﻧ
ﯾﻮ د رﺣﻤﺖ ﺑﺎران ﺧﻮ ،ووروه
)(٢
ﭘﺮون ﻣﻼ ﺗﻪ وﯾﻞ ﯾﻮې ﺟﯿﻨ
ﭘﻪ ﻏ ﻪ ﺧﭕ ﻪ دې ﭼﯿﻨﺠﻲ وﻟ ﻪ
ﺳﺮه د ږﯾﺮې ﻣﺎﺗﻪ ﺳﺘﺮ ﻪ وھﯥ
)(٣
راﺗﻪ ﯾﯥ ﺳﺖ د ﺳﺮﮐﻮ ﺷﻮﻧ و وﮐ و
ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺮې ﻪ رﻧ ﯥ اﻧﮑﺎر ﮐﻮﻟﻮ
زه ﻪ ﯾﻮﺳﻒ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻼم ﺧﻮ ﻧﻪ وم
)(۴
ږﯾﺮه زﻣﺎ واک د ﻣﻼ دی ﯿﻨﯥ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯥ ﺗﺎ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﯿﺮزو ﻣﯥ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﮐﯥ ازﻏﻲ درﮐ ﻣﻪ ﭼﯥ د ﺣﻠﻮا ﻣﯿﻨ
)(۵
دھﻤﺎﺳﯿﻮری دې ﭘﺮ ﺳﺮ دی ﮐﻨﻪ !
ﻋﺎﻣﺮه ﺗﺎﺗﻪ ﯾﯥ ﭼﯥ ﻻس درﮐ ی
دﻏﻪ ﺳﭙﭕ ﻠﯽ ﻗﻠﻨﺪر دی ﮐﻨﻪ
ﻧﺠﯿﺐ ﻋﺎﻣﺮ
)(١
دﮐﺎﯾﻨﺎﺗﻮ د ﺗﺨﻠﯿﻖ ﻣﺎﻟﮑﻪ !
دﮐﺮﺑﻼ ﺗﻨﺪې اﺧﯿﺴﺘﻲ ﯾﻮ ﻣﻮﻧ
ﯾﻮ د رﺣﻤﺖ ﺑﺎران ﺧﻮ ،ووروه
)(٢
ﭘﺮون ﻣﻼ ﺗﻪ وﯾﻞ ﯾﻮې ﺟﯿﻨ
ﭘﻪ ﻏ ﻪ ﺧﭕ ﻪ دې ﭼﯿﻨﺠﻲ وﻟ ﻪ
ﺳﺮه د ږﯾﺮې ﻣﺎﺗﻪ ﺳﺘﺮ ﻪ وھﯥ
)(٣
راﺗﻪ ﯾﯥ ﺳﺖ د ﺳﺮﮐﻮ ﺷﻮﻧ و وﮐ و
ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺮې ﻪ رﻧ ﯥ اﻧﮑﺎر ﮐﻮﻟﻮ
زه ﻪ ﯾﻮﺳﻒ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻼم ﺧﻮ ﻧﻪ وم
)(۴
ږﯾﺮه زﻣﺎ واک د ﻣﻼ دی ﯿﻨﯥ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯥ ﺗﺎ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﯿﺮزو ﻣﯥ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﮐﯥ ازﻏﻲ درﮐ ﻣﻪ ﭼﯥ د ﺣﻠﻮا ﻣﯿﻨ
)(۵
دھﻤﺎﺳﯿﻮری دې ﭘﺮ ﺳﺮ دی ﮐﻨﻪ !
ﻋﺎﻣﺮه ﺗﺎﺗﻪ ﯾﯥ ﭼﯥ ﻻس درﮐ ی
دﻏﻪ ﺳﭙﭕ ﻠﯽ ﻗﻠﻨﺪر دی ﮐﻨﻪ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ﻓﺮھﺎد ھﻠﻤﻨﺪ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
ﻳﺤﯿﻰ ﻳﻌﻘﻮﺑﻲ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
داود ﻋﺮﺑﺰی
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ وطﻨ
ھﺎﻳﮑﻮ ﺟﺎﭘﺎﻧ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
ﮥ ﻳﯥ و ﮑﺎؤ ﯥ را ﭕﺮ ﮐ و
ﭼﯥ ﺎوﻧ ﻳﺎن ﻳﯥ ﭘﻪ ﮐﻮ ﻪ اوﭼﺖ ﺷﻮ
ﻧﻮ وﻳﻞ ﻳﯥ دا ﺧﻮ ﻣﺎﻧﻪ دوړې ﻨ ي
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ﺑﺮاﺋ ﻮن
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﻜﻮ
ﺑﺎران ورﻳ ي
ﻮ ﺎ ﻜﻲ ،ﻛ ۍ ﻛ ۍ
*
ﯥ ﻧﻪ ﻟﺮي ﯿ ﻛ ﻛ
ﻞ ﻳﺦ وھﻠﻰ
*
*
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﻧﺠﯿﺐ ﻋﺎﻣﺮ
)(١
دﮐﺎﯾﻨﺎﺗﻮ د ﺗﺨﻠﯿﻖ ﻣﺎﻟﮑﻪ !
دﮐﺮﺑﻼ ﺗﻨﺪې اﺧﯿﺴﺘﻲ ﯾﻮ ﻣﻮﻧ
ﯾﻮ د رﺣﻤﺖ ﺑﺎران ﺧﻮ ،ووروه
)(٢
ﭘﺮون ﻣﻼ ﺗﻪ وﯾﻞ ﯾﻮې ﺟﯿﻨ
ﭘﻪ ﻏ ﻪ ﺧﭕ ﻪ دې ﭼﯿﻨﺠﻲ وﻟ ﻪ
ﺳﺮه د ږﯾﺮې ﻣﺎﺗﻪ ﺳﺘﺮ ﻪ وھﯥ
)(٣
راﺗﻪ ﯾﯥ ﺳﺖ د ﺳﺮﮐﻮ ﺷﻮﻧ و وﮐ و
ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺮې ﻪ رﻧ ﯥ اﻧﮑﺎر ﮐﻮﻟﻮ
زه ﻪ ﯾﻮﺳﻒ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻼم ﺧﻮ ﻧﻪ وم
)(۴
ږﯾﺮه زﻣﺎ واک د ﻣﻼ دی ﯿﻨﯥ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯥ ﺗﺎ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﯿﺮزو ﻣﯥ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﮐﯥ ازﻏﻲ درﮐ ﻣﻪ ﭼﯥ د ﺣﻠﻮا ﻣﯿﻨ
)(۵
دھﻤﺎﺳﯿﻮری دې ﭘﺮ ﺳﺮ دی ﮐﻨﻪ !
ﻋﺎﻣﺮه ﺗﺎﺗﻪ ﯾﯥ ﭼﯥ ﻻس درﮐ ی
دﻏﻪ ﺳﭙﭕ ﻠﯽ ﻗﻠﻨﺪر دی ﮐﻨﻪ
ﻧﺠﯿﺐ ﻋﺎﻣﺮ
)(١
دﮐﺎﯾﻨﺎﺗﻮ د ﺗﺨﻠﯿﻖ ﻣﺎﻟﮑﻪ !
دﮐﺮﺑﻼ ﺗﻨﺪې اﺧﯿﺴﺘﻲ ﯾﻮ ﻣﻮﻧ
ﯾﻮ د رﺣﻤﺖ ﺑﺎران ﺧﻮ ،ووروه
)(٢
ﭘﺮون ﻣﻼ ﺗﻪ وﯾﻞ ﯾﻮې ﺟﯿﻨ
ﭘﻪ ﻏ ﻪ ﺧﭕ ﻪ دې ﭼﯿﻨﺠﻲ وﻟ ﻪ
ﺳﺮه د ږﯾﺮې ﻣﺎﺗﻪ ﺳﺘﺮ ﻪ وھﯥ
)(٣
راﺗﻪ ﯾﯥ ﺳﺖ د ﺳﺮﮐﻮ ﺷﻮﻧ و وﮐ و
ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺮې ﻪ رﻧ ﯥ اﻧﮑﺎر ﮐﻮﻟﻮ
زه ﻪ ﯾﻮﺳﻒ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻼم ﺧﻮ ﻧﻪ وم
)(۴
ږﯾﺮه زﻣﺎ واک د ﻣﻼ دی ﯿﻨﯥ
ﺷﯿﺮﯾﻨﯥ ﺗﺎ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﯿﺮزو ﻣﯥ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﮐﯥ ازﻏﻲ درﮐ ﻣﻪ ﭼﯥ د ﺣﻠﻮا ﻣﯿﻨ
)(۵
دھﻤﺎﺳﯿﻮری دې ﭘﺮ ﺳﺮ دی ﮐﻨﻪ !
ﻋﺎﻣﺮه ﺗﺎﺗﻪ ﯾﯥ ﭼﯥ ﻻس درﮐ ی
دﻏﻪ ﺳﭙﭕ ﻠﯽ ﻗﻠﻨﺪر دی ﮐﻨﻪ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ﻓﺮھﺎد ھﻠﻤﻨﺪ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
ﻳﺤﯿﻰ ﻳﻌﻘﻮﺑﻲ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
داود ﻋﺮﺑﺰی
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ وطﻨ
ھﺎﻳﮑﻮ ﺟﺎﭘﺎﻧ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﮑﻮ ﺎﻧﯥ
ﮥ ﻳﯥ و ﮑﺎؤ ﯥ را ﭕﺮ ﮐ و
ﭼﯥ ﺎوﻧ ﻳﺎن ﻳﯥ ﭘﻪ ﮐﻮ ﻪ اوﭼﺖ ﺷﻮ
ﻧﻮ وﻳﻞ ﻳﯥ دا ﺧﻮ ﻣﺎﻧﻪ دوړې ﻨ ي
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ﺑﺮاﺋ ﻮن
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ھﺎﻳﻜﻮ
ﺑﺎران ورﻳ ي
ﻮ ﺎ ﻜﻲ ،ﻛ ۍ ﻛ ۍ
*
ﯥ ﻧﻪ ﻟﺮي ﯿ ﻛ ﻛ
ﻞ ﻳﺦ وھﻠﻰ
*
*
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۴:۴ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﻪ ﺗﻪ واﻳﻲ؟ طﻨﺰ
ﻪ ﺗﻪ واﻳﻲ؟ طﻨﺰ
طﻨﺰ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻣﺨﺘﻠﻔﻮ ﻗﺎﻣﻮﺳﻮﻧﻮ ﻛﯥ طﻌﻨﻪ ،ﺗﻤﺴﺨﺮاو ﻣﻠ ې ژﺑﺎړل ﺷﻮى د ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻟﻮﻳﻪ ﺑﺮﺧﻪ ده او د ﻧ ۍ ﭘﻪ اﻛﺜﺮه
ھﯿﻮادوﻧﻮﻛﯥ د ﻳﻮې ﺧﭙﻠﻮاﻛﯥ ادﺑﻲ ﻧﻮع ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﭘﯿﮋﻧﺪل ﻛﭕ ي .دا ﭘﻪ دې ﭼﯥ طﻨﺰ وﻛﻮﻟﻰ ﺷﻮل د ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻪ او ﻣﺘﻌﺪده
ﺑﺮﺧﻪ اوھﻤﺪا ﺷﺎن د ژورﻧﺎﻟﭕﺰم ﻳﻮه ﺑﺮﺧﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ اوﻟﻜﻪ ﻛﯥ راوﻟﻲ او ﻧﻮر ھﻐﻮ ﭘﺨﻮاﻧﯿﻮ ﻮ ﺎﻧ وﻗﺎﻟﺒﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﯿﺮ ﭘﺎﺗﯥ
ﻧﺸﻲ .طﻨﺰ ﻛﻮﻻى ﺷﻲ ﺗﻤﺜﯿﻠﻲ ،ﺗﺼﻮﻳﺮي ،ﻣﻨﻈﻮم ،ﻣﻨﺜﻮر داﺳﺘﺎﻧﻲ او ژورﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯿﻚ واوﺳﻲ .طﻨﺰ ﻛﻮﻟﻰ ﺷﻲ روﻣﺎن وي
اوﻳﺎ د ﻳﻮې ﻟﻨ ې ﺟﻤﻠﯥ ﭘﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻛﯥ راﺷﻲ .ﻣﺎﻧﺎ داﭼﯥ ھﺮه ھﻐﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﻨﻄﻮم وي ﻛﻪ ﻣﻨﺜﻮرﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮوي ﻛﻪ ﺗﻤﺜﯿﻞ
ﭘﻪ ھﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑ ﻪ دﺧﻨﺪا او اوﻳﺎ ﻛﻪ ﻛﺎرﺗﻮﻧﻲ ﻓﯿﻠﻢ ﭼﯥ ،ﭘﻪ ھﻐﻪ ﻛﯥ د ﺷﺨﺺ او ﻳﺎ ﻮﻟﻨﯥ ﻋﯿﺒﻮﻧﻪ ﻧﯿﻤ ﺗﯿﺎوې او ﻧﺎرﺳﺎﻳ
ﻛﯥ راوړل ﺷﻲ طﻨﺰي ادﺑﯿﺎت دي.ﺧﻮ ھﺪف ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻪ ﻧﻮﻣﻮړي ﺷﺨﺺ اوﻳﺎ ﻮﻟﻨﻪ ﻛﯥ د ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺪﻟﻮن او ظﺮاﻓﺖ ﭘﻪ ﭘﻮ
. اﺻﻼح راوﺳﺘﻞ وي ﻧﻪ ﻳﻮازې دﺧﻠﻜﻮ ﺧﻨﺪول .
طﻨﺰ ﺗﻪ ﻛﻪ ﻪ ھﻢ ﻳﻮ ﺷﻤﯿﺮﻛﺴﺎن ﺧﺎص ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻪ ﻣﻨﻲ اوﻳﺎ ﻧﺸﻲ ﻛﻮﻻي ﺗﻌﺮﻳﻒ ورﻛ ي ﺧﻮ ﺳﺮه ﻟﻪ دې ﻳﻮ ﺷﻤﯿﺮ
ﭕ وﻧﻜﻮ ورﺗﻪ ﺑﯿﻞ ﺑﯿﻞ ﺗﻌﺮﻳﻔﻮﻧﻪ ورﻛ ي دي ﭼﯥ ﭘﻪ دې ﻟﯿﻜﻨﻪ ﻛﯥ ﺑﻪ د ﻳﻮ ﻮ ﺗﻌﺮﻳﻔﻮﻧﻮ ﭘﻪ راوړﻟﻮ اﻛﺘﻔﺎ وﻛ و.
وپ د)ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ اﻓﺴﺎﻧﯥ(داﺛﺮ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﻟﯿﻜﻮال او ﺟﯿﻤﺰﺗﻮرﺑﺮ) زﻣﻮږ دزﻣﺎﻧﯥ اﻓﺴﺎﻧﯥ( داﺛﺮ ﻟﯿﻜﻮال دواړه د اﻧﺴﺎﻧﺎﻧﻮ ﺣﻤﺎﻗﺘﻮﻧﻪ او
ﺷﺮارﺗﻮﻧﻪ اﻟﻮﺗﻮﻧﻜﯿﻮ ،ﯿﺪړو او ﻧﻮرو ژوو ﺗﻪ ﻧﺴﺒﺖ ورﻛﻮي .دا ډول ﺑﺬﻟﻪ ﻮﻳﻲ ﭼﯥ د اﻧﺴﺎن ﺷﺮارت او ﺣﻤﺎﻗﺖ ﭘﻪ ﻣﻠﻨ و
ﻧﯿﺴﻲ ،طﻨﺰﺑﻮﻟﻲ
ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ اﺻﻼﻧﻲ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻛﺘﺎب ﻓﺮھﻨګ واژه ﺎن واﺻﻄﻼﺣﺎت طﻨﺰ ﻛﯥ د طﻨﺰ دﺗﻌﺮﻳﻒ ﭘﻪ ھﻜﻠﻪ ﻟﯿﻜﻠﻲ )ژﺑﺎړه( :ﭘﻪ ادﺑﯿﺎﺗﻮ
ﻛﯥ طﻨﺰ ﻳﻮ ډول ﺎﻧ و ﻣﻨﻈﻮﻣﻮ او ﻣﻨﺜﻮرو ادﺑﻲ اﺛﺎروﺗﻪ وﻳﻞ ﻛﭕ ي ﭼﯥ د ﺑﺸﺮي ﻮﻟﻨﻲ ﻧﺎﺧﻮاﻟﯥ ،اﺷﺘﺒﺎھﺎت ،ﻮﻟﻨﭕﺰ او
ﺳﯿﺎﺳﻲ ﻓﺴﺎد او ھﻤﺪاﺷﺎن ﻓﻠﺴﻔﻲ ﺗﻔﻜﺮات دﺧﻨﺪا ﭘﻪ ﺑ ﻪ ﭘﻪ ﻣﺴﺨﺮه ﻧﯿﺴﻲ.
ﻣﺤﻤﻮد ﻧﻈﺮي د ) اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺳﺮﻛﺲ( دطﻨﺰي ﻛﺘﺎب ﻟﯿﻜﻮال او ﭕ وﻧﻜﻰ ﺑﯿﺎ واﻳﻲ:طﻨﺰ ﭘﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﻮ ﻪ د ﻋﯿﺒﻮﻧﻮ او ﻧﻘﺼﻮﻧﻮ
ﺑﯿﺎن ﭘﻪ ﺧﻨﺪا ﻟﺮوﻧﮑﻲ ډول دى ﭼﯥ ،ھﺪف ﻳﯥ د ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺤﻘﯿﺮ او ﺗﻨﺒﻪ ده .د طﻨﺰ وﺳﯿﻠﻪ اوھﺪف ﻳﻮ ﻟﻪ ﺑﻠﻪ ﺨﻪ زﻣﺎﻧﻲ
ﺧﻨﺪا ﻧﻪ وي دا ﺧﻨﺪا ﺗﺮﺧﻪ وا ﻦ ﻟﺮي .طﻨﺰ اﻣﮑﺎن ﻟﺮي ﺧﻨﺪا وﻧﻪ ﻟﺮي ﻳﻮازي ﻣﻮﺳﮑﺎ وﻟﺮي ﺧﻮ دا ﺧﻨﺪا او ﻣﻮﺳﮑﺎ د ﺧﻮﺷﺎﻟ
،ﺗﺎﺛﯿﺮﻧﺎﮐﻪ او دردﻧﺎﮐﻪ وي ﺧﻨﺪا ﻳﯥ زھﺮژﻟﻲ ﺧﻮ اﻏﯿ ﻣﻨﻪ وي
طﻨﺰ د ﻟﯿﻜﻮال ﻟﻪ ﺧﻮا ھﻐﻮ ﻧﯿﻤ ﺗﯿﺎوو او ﺑﻲ ﻧﻈﻤﯿﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ ډﭔﺮو ﻧﻮﻣﻮ ادﺑﻲ اﻟﻔﺎظﻮ ﻛﯥ اﺷﺎره ده ﭼﯥ ﭘﻪ ﻮﻟﻨﻪ ﻛﯥ ﺧﻠﻚ ﺗﺮې
ﻧﺎراﺿﻲ دي داﻧﺘﻘﺎدﻛﻮﻟﻮ دﻏﻪ طﺮﻳﻘﻪ ﻳﺎ ﻻره دﺧﻠﻜﻮ ﭘﻪ ﻣﻐﺰو ﺑﺎﻧﺪې زر ﺗﺮ زره اﻏﯿﺰه ﻛﻮﻻي ﺷﻲ ﻜﻪ ﭼﯥ د اﻧﺘﻘﺎد ﻛﻮﻟﻮ ﻳﺎ
ﺘﻞ ﺷﻮې وي. ﻮﺗﻨﯿﻮﻧﯥ دﻏﺴﯥ ﺑﯿﺎن ﻮﻛﯥ ﺗﻪ ورﺗﻪ ﻛﭕ ي او ﺧﻠﻚ ﻳﯥ ﺧﻮ ﻮي ﭘﻪ طﻨﺰ ﻛﯥ ژړا دﺧﻨﺪا ﭘﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﻛﯥ ﻧﻐ
ﺧﻨﺪا ﻧﻪ ده دا ﺧﻨﺪا دﭘﻮرﺗﻨﯿﻮ ﺮ ﻨﺪوﻧﻮ ﭘﻪ ر ﺎ ﻛﯥ وﻳﻠﻰ ﺷﻮ ﭼﯥ د طﻨﺰ ﻣﺒﻨﺎ ﺷﻮﺧﻲ او ﺧﻨﺪا ده ﺧﻮ ﺧﻨﺪا ﻳﯥ د ﺧﻮﺷﺎﻟ
ﺟﺪي ،ﺗﺮﺧﻪ او دردوﻧﮑﯥ ده .ھﺮ طﻨﺰ ﺧﻨﺪا ﻟﺮي ﺧﻮ ھﺮه ﺧﻨﺪا ﻟﺮوﻧﮑﯥ ﻟﭕﮑﻨﻪ طﻨﺰ ﻧﻪ دی ﻣﻤﮑﻦ ھﺠﻮ ،ھﺰل ﻳﺎ ﻮﮐﻪ وي .ﻛﻪ
ﺨﻪ دى ،ﺧﻮ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﻳﯥ ﺑﯿﺎ ﻟﻪ ھﺠﻮ ﺳﺮه ﭘﻪ دې ﻛﯥ دى ﭼﯥ دھﺠﻮ ﺗﻨﺪي ﺗﭕﺰي او ﺻﺮاﺣﺖ ﻪ ھﻢ ظﻨﺰ د ھﺠﻮ ﻟﻪ ﻛﻮرﻧ
ﻧﻪ ﻟﺮي،ﭘﻪ طﻨﺰ ﻛﯥ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻮﻟﻨﯿﺰ او اﺻﻼﺣﻲ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﻄﺮح ﻛﭕ ي او ﻣﻮﺧﻪ ﻳﯥ د ﭼﺎ ﻳﺎ ﺷﻲ ﻟﻪ ﻣﻘﺎم او ﻛﯿﻔﯿﺘﻪ راﻛﻤﻮل
ﯿ ي ﭼﯥ دﭼﺎ اوﻳﺎﺷﻲ ﺗﺤﻘﯿﺮﭘﻪ ﻛﯥ ﺳﺒﺐ ﺷﻲ او ﻛﻠﻪ داﺳﯥ ھﻢ ﭘﻪ ﻛﯥ ﭘﭕ دي ﭘﻪ ھﻐﻪ ﺑ ﻪ ﭼﯥ د ﺧﻨﺪا او ﺳﺮ ﺮﻣ
وﺷﻲ.
درس ﭘﺎك
ﺗﺎﺳﯥ ﻮل ﺧﻮ ﭘﻨﺴﻞ ﭘﺎك ،ﺗﺨﺘﻪ ﭘﺎك او ﻻس ﭘﺎك ﻟﯿﺪﻟﻰ اوﻛﺎروﻟﻰ دى ﺧﻮ درس ﭘﺎك ﺑﻪ ﻣﻮ ﻧﻪ وي ﻟﯿﺪﻟﻰ او ﻧﻪ ھﻢ اورﭔﺪﻟﻰ
وي.
زه ﺑﻪ ﻳﯥ در و ﯿﻢ:
ﻮوﻧﻜﻲ دي ﭼﯥ ،ددرس اوﺳﺒﻖ ﺳﺮ او ﺑﺮ ﻳﯥ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻪ وي او ﺧﭙﻠﻪ ﻧﺎﭘﻮھﻲ او درس ﭘﺎك ھﻐﻪ ﻧﺎﻻﻳﻘﻪ او د ﯿ ﯥ ﺳﻮﻳﯥ
ﻛﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻲ د زده ﻛﻮوﻧﻜﻮ ﭘﻪ وھﻠﻮ ډﺑﻮﻟﻮ ﺳﺮه ﭘ ﻮي او ﻟﻪ زده ﻛﻮوﻧﻜﻮ ﻧﻪ د ھﻐﻮي د رﺧﺼﺘﻲ ﭘﻪ وﺧﺖ ﻛﯥ زده ﻛ ي
درﺳﻮﻧﻪ ﺗﺮې ھﯿﺮوي او ﻟﻪ دﻣﺎﻏﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﻳﯥ زده درﺳﻮﻧﻪ ﭘﺎﻛﻮي.
ﻮوﻧ ﯿﻮ ﺨﻪ دى ﭼﯥ ،زﻳﺎﺗﺮه اﺳﺘﺎدان ﻳﯥ د درس ﭘﺎك ﻛﺎر ﻮوﻧ ﻰ ھﻢ ﻳﻮ ﻟﻪ دﻏﻪ ؟ډول دا ﻜﻪ ﭼﯥ ،زﻣﻮږ دﻛﻠﻲ
ﺳﺮﺗﻪ رﺳﻮي.
دطﻨﺰ ډوﻟﻮﻧﻪ
ﻟﻪ ﺑﻠﻪ ﭘﻠﻮه د طﻨﺰ ﭘﻪ وﻳﺶ ھﻢ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻧﻈﺮوﻧﻪ وړاﻧﺪې ﺷﻮي ﻮك ﻳﯥ ﭘﻪ دوه ﻮﻟﻪ ﺑﻮﻟﻲ او ﻮك ډﭔﺮ ﺷﻤﯿﺮ ډوﻟﻮﻧﻪ
ورﻛﻮي ﻟﻜﻪ ﻮﻟﻨﯿﺰ طﻨﺰ ،ژورﻧﺎﻟﺴﺘﻲ طﻨﺰ ،ﺳﯿﺎﺳﻲ ،ﻓﻠﺴﻔﻲ ،ﺗﻮر طﻨﺰاو داﺳﯥ ﻧﻮر ﺧﻮ زﻣﺎ ﭘﻪ اﻧﺪ ھﻐﻪ وﻳﺶ ﭼﯥ
ﺎﻳﻲ د ﻣﻮﺿﻮع ﻲ .دى ﻟﯿﻜﻲ ﭼﯥ طﻨﺰ ﻮدﻟﻰ ﺳﻢ ﺑﺮﭔ ﺎﻏﻠﻲ ﻣﺤﻤﻮ ﻧﻈﺮي ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻟﯿﻜﻨﻪ طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي طﻨﺰﻛﯥ
،ﻗﺎﻟﺐ ،د ﺑﯿﺎن د طﺮز ،ھﺪف او ﻣﻀﻤﻮن ﭘﻪ اﺳﺎس ﺳﺮه ووﻳﺸﻞ ﺷﻲ .او ﺑﯿﺎ ﻟﯿﻜﻲ ﭼﯥ طﻨﺰ دﻣﻮﺿﻮع ﭘﻪ اﺳﺎس ﭘﻪ ﺷﭙ
ډوﻟﻪ دى:
ﻮﻟﻨﯿﺰ طﻨﺰ.
ﺳﯿﺎﺳﻲ طﻨﺰ.
ﺗﺎرﻳﺨﻲ طﻨﺰ
ﻓﻠﺴﻔﻲ طﻨﺰ
ﺗﻠﻔﯿﻘﻲ طﻨﺰ
ژﺑﻨﻰ طﻨﺰ
ﺗﺼﻮﻳﺮي طﻨﺰ
ھﻤﺪاﺷﺎن ژﺑﻨﻰ طﻨﺰ ﺑﯿﺎ ﭘﻪ دوه ډوﻟﻪ ﻧﺜﺮ و ﻧﻈﻢ وﻳﺸﻞ ﻛﭕ ي او ﺑﯿﺎ ﻛﻮم طﻨﺰوﻧﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻧﻈﻢ وﻳﻞ ﺷﻮي اﻛﺜﺮا د ﻗﺼﯿﺪې
ﻗﻄﻌﻪ رﺑﺎﻋﻲ ﺗﺮﺟﯿﻊ ﺑﻨﺪ ﺗﺮﻛﯿﺐ ﺑﻨﺪ ﻣﺜﻨﻮي اوﻛﻠﻪ د ﻏﺰل ﭘﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻛﯥ دي .
او ﻧﺜﺮي طﻨﺰ ﺑﯿﺎ د ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﯥ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﺎﻣﯥ داﺳﺘﺎن او داﺳﯥ ﻧﻮر ﭘﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻛﯥ راﻏﻠﻲ دي.
ﭘﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ھﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﻧﻊ ﺷﻮ ﻜﻪ ﻛﻤﯿﺪي ﻳﻮازې د ﺧﻨﺪا ﻟﭙﺎره وي ﻳﺎ ﭘﻪ ﺑﻠﻪ وﻳﻨﺎ ﭘﻪ ﻛﻤﯿﺪي ﻛﯥ ﺧﻨﺪا د طﻨﺰ او ﻛﻤﯿﺪي ﺗﺮ ﻣﻨ
د ﺧﻨﺪا ﻟﭙﺎره ﻛﺎرول ﻛﭕ ي ﻟﯿﻜﻦ ﭘﻪ طﻨﺰﻛﯥ ﺧﻨﺪا د اﺳﺘﮫﺰا ﻟﭙﺎره ﻛﺎرول ﻛﭕ ي .
دطﻨﺰ ژﺑﻪ:
ھﻤﺪاﺳﯥ ﭼﯥ ھﺮه ﻟﯿﻜﻨﻪ ﺎﻧﺘﻪ ﺧﺎﺻﻪ ژﺑﻪ ﻏﻮاړي ﻣﺜﻼ د ﻋﻠﻤﻲ ﻟﯿﻜﻨﻮ ژﺑﻪ دﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻟﯿﻜﻨﻮ ژﺑﻪ د ﻣﻘﺎﻟﯥ ژﺑﻪ ....طﻨﺰ ھﻢ
ﻟﻜﻪ د ﻳﻮه داﺳﺘﺎن ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻨﻮﻛﯥ ﭼﯥ ﻛﻪ د ﻣ ﺎﻧﺘﻪ ﺎﻧ ې ژﺑﻪ ﻟﺮي او ھﻐﻪ داﭼﯥ د طﻨﺰ ژﺑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎده او رواﻧﻪ وي ﻛ
ﺎري ﺳ ى ،ﻧﻮ ژﺑﻪ ﻳﯥ ھﻢ داﺳﺘﺎن اﺗﻞ ﻛﻠﯿﻮال او ﺑﻲ ﺳﻮاده وي ﻧﻮ دھﻐﻪ ژﺑﻪ ھﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﯿﻮاﻟﻲ او ﺳﺎده وي او ﻛﻪ ﻳﻮ
ﺎري ﺑﺎﺳﻮاده ﻏﻮﻧﺪي وي ،ﻧﻮ د طﻨﺰ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻠﻮﻛﯥ ھﻢ ﺑﺎﻳﺪ د طﻨﺰژﺑﻪ دھﻐﻮ ﻟﻪ ﻛ و وړو ﺳﺮه ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮ ﺷﺎن او ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻜﻪ دﻳﻮه
ﺑﺮاﺑﺮه وي .ھﻤﺪاﺷﺎن طﻨﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮ ﺧﺎص طﻨﺰي ﻟﺤﻦ وﻟﺮي ﻟﻪ ھﺮې ﺟﻤﻠﯥ او ﻋﺒﺎرت ﺨﻪ ﻳﯥ ﺑﺎﻳﺪ د طﻨﺰ ﺧﻮﻧﺪ و ﻜﻞ ﺷﻲ
او ﺣﺘﻲ ﺗﺮ دې ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ﻛﻠﻪ ﭘﻪ طﻨﺰ ﻛﯥ ﺧﺎص ﺷﺨﺺ ډﻟﻪ او ﺣﺘﻲ ﻮﻟﻨﻪ ور ﻞ ﺷﻲ دھﻐﻮي ﻧﯿﻤ ﺗﯿﺎوي ﭘﻪ داﺳﯥ ژﺑﻪ
ﯥ ﻛﯿﺴﻪ ﻳﺎ ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﻮﺗﻪ ﺷﻲ ﭼﯥ ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﻜﻰ ددې ﺗﺮ ﻨګ ﭼﯥ وﺧﻨﺪوي وې ژړوي ھﻢ .ﻣﺎﻧﺎ دا ﭼﯥ د ﻛﻮﻣﯥ ﭘﭕ
ددې ﺗﺮ ﻨګ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻤﯿﺪي وي طﻨﺰي ھﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻲ ،ﻟﯿﻜﻦ د ھﻐﻪ ﺗﻮﭘﯿﺮ ﭘﻪ ﭘﺎم ﻛﯥ ﻧﯿﻮﻟﻮ ﺳﺮه ﭼﯥ ﭘﺎس ﻣﻮﻳﯥ ﻳﺎدوﻧﻪ
وﻛ ه .
ﻠﻮي اوﻳﺎ دا ﭼﯥ طﻨﺰ ﺗﻪ دطﻨﺰي ﺧﻮﻧﺪ د دطﻨﺰ د ﺧﻮﻧﺪ ﻟﭙﺎره دا ﺟﻮاز ھﻢ ﺷﺘﻪ ﭼﯥ ﻳﻮې ﺧﺎﺻﻲ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻪ ډﭔﺮې ﺑ ﻜﯥ ور ﻧ
ﺟﻮړوي . ﻧﻪ ﻛﻮﭼﻨﻰ او ﻟﻪ ﻛﻮﭼﻨﻲ ﻧﻪ ﻏ ﭘﯿﺪا ﻛﻮﻟﻮﻟﭙﺎره ﻟﻪ ﻣﺒﺎﻟﻐﯥ ﻛﺎر اﺧﻠﻲ ﻟﻪ ﻏ
ﻪ اوږد او ﻪ ﭘﻪ وړو ﻮ ﻮ ﻣﻮﺟﻮد ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻛﯥ طﻨﺰ ﻪ ﭘﻪ ﻧﺜﺮ او ﻪ ﭘﻪ ﻧﻈﻢ ﻧﻮ ﭘﻪ ﭘﺎي ﻛﯥ دا وﻳﻞ ﭘﻜﺎر دي ﭼﯥ ﭘﻪ ﭘ
دى او دې ﻛﺎر ﭘﻪ دې وروﺳﺘﯿﻮ ﻛﻠﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﻳﻌﻨﻲ وروﺳﺘﻪ د روﻣﺎن د ﻟﯿﻜﻨﻮﻟﻪ دودﻳﺪو ﺨﻪ ﭘﻪ ﻟﻮړه ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ راﻳﺞ ﺷﻮ او ﻣﻮږ ﭘﻪ
ﺘﻮ ﭘﻪ دې ﻻره ﻛﯥ د ﻣﻨﺎن ﻣﻠ ﺮي ،ﻛﺎﺗﺐ ﭘﺎ ﻮن ،ﻣﺤﻤﻮد ﻧﻈﺮي ...ﻳﺎدوﻧﻪ ﻛﻮﻻى ﺷﻮ او ھﻤﺪا ﺷﺎن ھﯿﺮ دې ﻧﻪ وي دﭘ
ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻛﯥ د ﻟﻮﻣ ي ﻞ ﻟﭙﺎره ﻛﺎﺗﺐ ﭘﺎ ﻮن و ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ طﻨﺰي ﻮﻟ ﻪ ﻳﯥ د ) دﺷﻜﺎﻳﺎﺗﻮ ﺻﻨﺪق( ﭘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﭘﻪ ﻛﺎل ١٣۶٨
ﺘﻮ ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻛﯥ ﻟﻮﻣ ﻧﻰ طﻨﺰ وﻳﻮﻧﻜﻲ وي ﻟﻪ ده ﻧﻪ وړاﻧﺪې ﻟﻤﺮﻳﺰ ﻛﯥ ﭼﺎپ ﻛ .ﺧﻮ دا ﭘﻪ دې ﻣﺎﻧﺎ ﻧﻪ ﭼﯥ دى ﺑﻪ ﭘﻪ ﭘ
ﺣﺘﻲ ﭘﻪ ﻟﺮﻏﻮﻧﯥ او ﻛﻼﺳﯿﻜﻪ دوره ﻛﯥ ھﻢ دﻟﯿﻜﻮاﻟﻮ او ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ﭘﻪ ﻟﯿﻜﻨﻮﻛﯥ طﻨﺰي ﺗﻮﻛﻲ او ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻮﺟﻮد دي ﭼﯥ
ﺳﺘﺮ ﻲ ﻧﺸﻮ ﺗﺮ ﭘ ﻮﻟﻰ .
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Wed 12 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ٣:٣٢ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﭘﺮدي ﺳﺎﺗﻲ
ﭘﺮدي ﺳﺎﺗﻲ
ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎﺻﺮي
دا د ﻣﺮﻳﻢ ﻧﺎﺻﺮي ھﻐﻪ ﻏﺰﻟﻪ ده ﭼﯥ ﭘﻪ ﻧﺎروې ﻛﯥ د دﻋﻮت ﭘﻪ ﻧﻮم ﻣﻠﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺳﯿﺎﺳﻲ او ﻓﺮھﻨ ﻲ
ﺧﭙﻠﻮاﻛﯥ ﻣﺠﻠﯥ ﭘﻪ ١٣٨١ﻟﻤﺮﻳﺰ ﺣﻤﻞ او ﺛﻮر ﻣﯿﺎﺷﺘﻮ ﻛﯥ د ﺧﭙﺮه ﺷﻮه ،ﭼﯥ د اﻏﻠﯥ ﻧﺎﺻﺮي د ﺷﻌﺮ ﭘﻪ ﺑﺪر ﻪ
ډﭔﺮو ﻧﻮرو ﺷﺎﻋﺮاﻧﻮ ھﻢ ﺷﻌﺮوﻧﻪ ﺟﻮړ ﻛ ل .
ھﺎﻳﻜﻮ ﺎﻧﯥ
+ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه در Tue 11 Nov 2008ﺳﺎﻋﺖ ۵:٢ب.ظ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﻤﯿﻊ ﷲ اﻣﯿﻨﻲ ﻟﻪ ﺧﻮا | ﻧﻈﺮات
ﺳﻠﯿﻤﺎن ﻻﻳﻖ ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﻏ ﻳ ي
ﺳﻠﯿﻤﺎن ﻻﻳﻖ ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﻏ ﻳ ي
د ٢٠٠٨م ﮐﺎل د ا ﺴﺖ ﭘﻪ ٢١ﻧﯿ ﻪ ﻗﻠﻢ ﻧ ﻳﻮاﻟﯥ ﻮﻟﻨﯥ د ﻟﻨ ﻳﻮ ﭘﻪ ھﮑﻠﻪ ﺳﻠﯿﻤﺎن ﻻﻳﻖ ﻏ وﻟﯽ و او ﻣﺎ ﺛﺒﺖ
ﻳﯥ ﺳﺘﺎﺳﯥ ﭘﻪ وړاﻧﺪې ﺧﭙﺮوم. ﻣ ﮐ ی و ﭼﯥ دا دی ﮐ
ﺑﺎزﻣﺤﻤﺪ ﻋﺎﺑﺪ
ﻪ وﺧﺖ ﭘﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮐﯥ ﺗﯿﺮ ﮐ ی دی ،ﻣ ﺮ ﻣﺎ ډﭔﺮ ﻋﻤﺮ ﭘﻪ اﻧﺸﺎﻳﻲ ادﺑﯿﺎﺗﻮ.ﻟﮑﻪ ﺷﻌﺮ دا ﺳﻤﻪ ده ﭼﯥ ﻣﺎ ﻳﻮ
ﻮارﻟﺲ ﮐﺎﻟﻪ ﯿ ﻧﯿﺰو ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﮐﯥ زﻣﺎ ﮐﺎر ډﭔﺮ ﻧﻮی دی.ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً دﻳﺎرﻟﺲ ﺘﻮ ﭘﻪ اوﻧﺜﺮ ﮐﯥ ھﻢ ﺗﯿﺮ ﮐ ی دی.د ﭘ
ﯿ ﻧﯿﺰ ﮐﺎر ﺗﻪ ﻣﺨﻪ ﮐ ې ده .ﻣﺎ ﭘﻪ وروﺳﺘﯿﻮ وﺧﺘﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﺧﭙﻞ ﻟﻪ ھﯿﻮاده ﻟﺮې د ﻣﮫﺎﺟﺮت ﭘﻪ دﻳﺎر ﮐﯥ ﻣﯥ
ﯿ ﻧﻪ او ﭘﻪ ﻓﺎرﺳﻲ ژﺑﻪ ﻣﯥ ﻳﻮ روﻣﺎن ﺗﺮ ﻻس ﻻﻧﺪې دی وﺧﺖ دې دوو ﺑﺮﺧﻮ ﺗﻪ ورﮐ ی .ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ اﺳﺎﺳﻲ
ﺎن ﮐﯥ ﯽ دی. .دا ﮐﺘﺎب د اﻧﻘﻼب د دوران ﻮﻟﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﭘﻪ ﭼﯥ ﻧﻮم ﻣﯥ ورﺗﻪ )ﻣﺮدی از ﮐﻮھﺴﺘﺎن( اﻳ
راﻧﻐﺎړي ،ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﻮی ﻧﻪ دی ﺗﺮ اوﺳﻪ ﻻ دوام ﻟﺮي.ﻣﺎ دﻏﻪ ﻣﻨﻈﻮم روﻣﺎن ﭘﻪ ١٣٥٩ل ﮐﺎل ﮐﯥ ﺷﺮوع ﮐ ی
دی . .ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻟﺮم ﭼﯥ زﻣﺎ ﭘﻪ ژوﻧﺪ ﮐﯥ ﺑﻪ زه ﭘﻪ دې ﻗﺎدر ﻧﻪ ﺷﻢ ﭼﯥ دا ﻣﻨﻈﻮم روﻣﺎن ﭘﻮره ﮐ م .ﭘﻪ ھﺮ
ﻮک ﺑﻪ ﭘﯿﺪا ﺷﻲ ﭼﯥ دﻏﻪ روﻣﺎن ﭘﺎی ﺗﻪ ﺣﺎل ﮐﻪ ﭘﻪ دې دوران ﮐﯥ ﭘﻪ ﻣﺎ ﭘﺴﯥ ﻋﺰراﺋﯿﻞ راﻏﯽ ،ﻧﻮ داﺳﯥ
ورﺳﻮي؟ ﺻﻼﺣﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻮ ﺧﺒﺮو ﮐﯥ زه ﻟﻪ ﻳﻮه ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺮه ﻣﺦ ﮐ م .ھﻐﻪ دا ﭼﯥ ﻻﻳﻖ ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ
ﺑﺎﻧﺪې ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ورﮐﻮي .ﻟﻨ ۍ ھﻐﻪ ﺑﯥ ﭘﺎﻳﺎﻧﻪ ﺑﯿﺎن دی ﭼﯥ ﭘﻪ ﻳﻮه ،دوه ﻳﺎ درﻳﻮ ﺑﯿﺎﻧﻮﻧﻮ ﮐﯥ ﺳﺮ ﺗﻪ ﻧﻪ ﺷﻲ
ﻪ راﺗﻪ ﺘﺎﻧﻪ ھﺮ ﻪ ﺑﻠﺪﻳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐ ی دی .د دې ﻟﻪ ﭘﺎره ﻧﻪ ﭼﯥ د ﭘ رﺳﯿﺪی .ﻣﺎ د دﻧﯿﺎ د ﻓﻠﮑﻠﻮروﻧﻮ ﺳﺮه ﻳﻮ
ﺘﺎﻧﻪ ﻓﻠﮑﻠﻮر او ﭘﻪ ﺧﺎﺻﻪ ﺘﺎﻧﻪ د اﻧﺘﻘﺎد ﻟﻪ ﭘﻠﻮه ھﻢ ډﭔﺮ ﻣﻮارد ﻟﺮي ،ﮐﻤﺒﻮﺗﺎت ﻟﺮي ،ﻟﯿﮑﻦ د ﭘ ﮑﺎري .ﭘ ﺑﮫﺘﺮه
ﺗﻮ ﻪ ﻟﻨ ۍ ﻳﻮ ﺑﯥ ﻧﻈﯿﺮه ﺷﯽ دی .زﻣﺎ ﭘﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻮږ ﮐﻮﻻی ﺷﻮ ﭼﯥ د ﻟﻨ ﻳﻮ ﭘﻪ زﻣﺎﻧﺖ دﻧﯿﺎواﻟﻮ ﺗﻪ وواﻳﻮ ﭼﯥ
ﺘﻼی ﺷﻲ .ﭘﻪ ﻣﻮږ ھﻢ ﻓﻠﮑﻠﻮر ﻟﺮو .ﻟﻨ ۍ ﻳﻮ ﻋﺠﯿﺒﻪ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﻟﺮي .ﭘﻪ ﻳﻮه ﻟﻨ ۍ ﮐﯥ ﻮل ژوﻧﺪ راﻧﻐ
ﻓﻠﮑﻠﻮري ﺷﻌﺮوﻧﻮ ﮐﯥ ﻣﻌﻤﻮﻻ ً طﻨﺰﻳﻪ اﻓﮑﺎر روزل ﺷﻮي دي .وﻟﯥ ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﮐﯥ د ﻟﻨ ۍ ﻣﻔﮑﻮرې ،د
ﻟﻨ ۍاﺣﺴﺎﺳﺎت ،د ﻟﻨ ۍ ﺗﺼﻮﻳﺮوﻧﻪ رزﻣﻲ ﺑﺮﺧﯥ ﺗﻪ وراوږدﻳ ي او ﻟﻨ ۍ ﭘﻪ دې ﺑﺮﺧﻪ ﮐﯥ ډﭔﺮې ﻏﻨﻲ
ﺘﻮ ﭘﻪ ﻧﻮره ﺷﺎﻋﺮۍ ﮐﯥ ﻳﯥ دي.ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﮐﯥ د اﻧﺴﺎن د اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻮ درﺟﻪ ﺑﻨﺪي دوﻣﺮه دﻗﯿﻘﻪ ده ،ﭼﯥ د ﭘ
ﻣﺎ ﺳﺎری ﻧﻪ دی ﻟﯿﺪﻟﯽ .ﺳﺎﻟﻮﻧﮑﺎ د اﺳﭙﺎﻧﯿﯥ ﻳﻮ ډﭔﺮ ﻟﻮی وطﻨﭙﺎل ﺷﺎﻋﺮ ﺗﯿﺮ ﺷﻮی دی ﭼﯥ ﭘﻪ ﻮل ﺟﮫﺎن ﮐﯥ
ﻣﺸﮫﻮر دی ،ھﻐﻪ واﻳﻲ ﭼﯥ د ﻓﻠﮑﻠﻮروﻧﻮ او ﻣﮑﺘﻮﺑﻲ ادب دوﻣﺮه ﻓﺮق دی ﻟﮑﻪ د ﻳﻮه طﺒﯿﻌﯥ ﻞ او ﮐﺎﻏﺬي
ﭼﯥ ﻓﺮق وي .اﻟﺒﺘﻪ ھﻐﻪ د اﺳﭙﺎﻧﯿﯥ ﭘﻪ ﭘﻮﻧﺘﻮﺟﻮﻧﺪو ﻧﻮم ﺑﺎﻧﺪې ﭼﯥ ﻟﻨ ﻳﻮ ﺗﻪ ورﺗﻪ ﻳﻮ ﺷﯽ دی ﭘﻪ ﻞ ﺗﺮ ﻣﻨ
ھﻐﻪ ﺑﺎﻧﺪې ﺧﺒﺮې ﮐﻮي .ﻪ وﺧﺖ زه د ﭘﻮﻧﺘﻮﺟﻮﻧﺪو ﭘﻪ ﺗﺮﺟﻤﻮ ﻟﻮﺳﺘﻠﻮ ﻣﺼﺮوف ﺷﻮم .ﺧﻮ زه ﺗﺎﺳﯥ ﺗﻪ ﭘﻪ وﻳﺎړ
واﻳﻢ ﭼﯥ ﻟﻨ ۍ ﭘﻪ ﭘﻮﻧﺘﻮﺟﻮﻧﺪو ھﻢ وﺳﯿﻊ او ﭘﺮاﺧﻪ دي .ﻳﻮ ﻋﺎﺷﻖ واﻳﻲ:
ﺧﺪای دې زﻣﺎ ﮐ ه ﻏﻮﻧ ې ﻣﻮﻧ ې
ﻟﻨ ی ﮐﭽﺮ ﺑﻪ ﭼﻠﻮم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺗﻤﻪ
ﺮﻧ ﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﭼﻮﮐﺎټ ﮐﯥ داﺳﯥ ﻳﻮه ﺗﺎﺳﯥ و ﻮرئ ﭼﯥ ﭘﻪ دﻏﻪ ﻓﻘﺮه ﮐﯥ زﻣﻮږ د ھﯿﻮاد ﻳﻮ ﻓﻘﯿﺮ او ﻏﺮﻳﺐ
ﺧﺒﺮه ﮐﻮي ،ﭼﯥ ﮐﻪ ﻣﻮږ دا ﻟﻨ ۍ واورو ﮐﻮﻻی ﺷﻮ ﭼﯥ ﻮل ژوﻧﺪ ﻳﯥ ﺗﮑﺴﯿﺮ ﮐ و.ﻧﻮ دا ﻏﻨﻲ ﻓﻠﮑﻠﻮر ﭼﯥ زه
ﺘﻮ اﻣﯿﺪاواره ﻳﻢ د ﻗﻠﻢ ﻮﻟﻨﻪ او ﻧﻮر ﻓﺮھﻨ ﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻮﻧﻪ ﭼﯥ د اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ادﺑﯿﺎﺗﻮ ﻟﻪ ﭘﺎره ﮐﺎر ﮐﻮي ،او ﭘ
ﺘﻮ ﻟﻨ ﻳﻮ ﻟﻪ ﭘﺎره ﺧﭙﻞ ﭘﺎم واړوي او ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﮐﺎر ﭘﯿﻞ ﮐ ي .ﻣﺎ ﭘﻪ ١٣٥٤ل ﮐﺎل ﺧﭙﻞ ﺑﺮﺧﻪ ھﻢ ﭘﺎﻟﻲ ،ﻧﻮ د ﭘ
ﻟﻮﻣ ﻧﯽ ﮐﺎر ﭘﻪ ﻟﻨ ﻳﻮ ﺑﺎﻧﺪې ﺷﺮوع ﮐ .ھﻐﻪ ھﻢ ډﭔﺮ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﮐﺎر و.ﻳﻮ ﻓﺮھﻨ ﻲ ﺳ ي ،ﻳﻮ زﻳﺎراﻳﺴﺘﻮﻧﮑﻲ
ادﻳﺐ ،ﻳﻮ اﺳﺘﺎد ﭼﯥ اوس د ھﻐﻪ وﺧﺖ زﻟﻤﯽ ﻧﻪ دی .ﺷﮫﺮت ﻳﯥ ﭘﯿﺪا ﮐ ی ،ﻳﻌﻨﯥ زﻟﻤﯽ ھﯿﻮادﻣﻞ ﭼﯥ ھﻐﻪ
ﻪ ﮐﯥ وﺧﺖ ﭘﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﻲ ﮐﺎروﻧﻮ ﺑﻮﺧﺖ و ﻣﺎﺗﻪ راﻏﯽ او وﻳﯥ وﻳﻞ ﭼﯥ ﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ د زﻳﺮې ﺟﺮﻳﺪې ﺗﻪ ﭘﻪ ھﺮه
ﻳﻮه ﻣﻘﺎﻟﻪ وﻟﯿﮑﻲ .ﻣﺎ ورﺗﻪ وﻳﻠﻲ وو ﭼﯥ ﺳﻤﻪ ده .دا ﭼﯥ ووت ﻧﻮ زﻣﺎ دﻏﻪ ﻟﻨ ۍ ﭘﻪ ﻳﺎد وه ﭼﯥ