Masayang-masaya ang mga bata sa ampunan noong araw na iyon.

Dinalhan sila nina Stella ng piniritong manok, spaghetti, sandwich,

hotdog, at salad. Marami rin silang bagong laruan at may mga hindi
pa nabubuksan na mga regalo.

Habang sumasakay sa auto ang tatlong magkakaibigan, biglang

ikinuwento ni Stella ang tunay na dahilan kung bakit malapit ang
loob niya sa bahay-ampunan sa Marga Hera.

Si Stella, Si Bea, at si Fey “Alam niyo, nais ko silang mapasaya dahil talagang ibang-iba ang
buhay natin sa kanila. Maswerte tayo at lumaki tayo kasama ang
ni: Bb. Angie
pamilya natin.
Anak-mayaman si Stella subalit hindi siya katulad ng ibang lumaki sa
E, sila, doon na sila bumuo ng pamilya dahil marami sa kanila ay
karangyaan na walang ginawa kung hindi ay mamasyal sa kung saan-
wala nang ama at ina. Sa tuwing tinititigan ko nga ang iba sa kanila,
saan at magpakasarap sa buhay.
ramdan ko ang pangungulila nila sa mga magulang nila,”
Kahit ang ama niya, si Don Manuel, at ang ina niya, si Señora pagpapaliwanag ni Stella.
Faustina, ay lubos ang pasasalamat sa mabuting loob ng kanilang
Hindi naka-imik sina Bea at Fey sa narinig nila. Nagpatuloy si Stella
nag-iisang anak. Kakaiba ang kabutihan na ipinapakita nito lalong-
sa pagsasalita at doon nila lubusang naintindihan ang kanilang
lalo na sa mga mahirap na tao.
kaibigan.
Tuwing Bagong Taon, niyayaya ni Stella ang mga kaibigan niya na
“Laking-ampunan si Mommy pero marami ang hindi alam iyon.
pumunta sa bahay-ampunan sa Marga Hera. Namimigay sila ng mga
Noong bata pa ako, palagi niyang kinukwento ang mga naging
laruan, pagkain, at iba pang mga regalo sa mga bata doon.
karanasan niya.
“Stella, matanong ko lang, bakit dito tayo pumupunta tuwing
Mahirap raw ang lumaki na walang mga magulang pero
Bagong Taon?” tanong ni Fey, isa sa mga matalik na kaibigan ng
nagpapasalamat siya at may mga mabubuting tao na nag-aalaga sa
dalagita
kanila roon,” sabi ni Stella.
“Malapit kasi ang puso ko sa mga bata sa bahay-ampunan. Gusto ko
Simula noong narinig nila ang mga sinabi ni Stella, ni minsan ay hindi
na kahit isang beses lang sa isang taon ay mapasaya ko sila,”
na uli nagtaka sina Bea at Fey sa kabutihang ipinapakita ng kaibigan
paglalahad ng dalagita.
nila sa mga bata. Lubos nilang naunawaan na labis ang natutunan
“Hindi isang beses sa isang taon bes, isang beses sa dalawang linggo. niya sa karanasan ng kanyang ina.
Swerte nila sa’yo friend,” sabi ni Bea sa kaibigan.