Ang Nag-iisang Ako
Tulang aking nilikha na walang tugma
Di para sa kanya o para sa mundo,
Kundi sa sarili mo’t sa sarili ko.
Tulad ng isang karaniwang tao,
Ako ay nabubuhay ng may simple,
masaya at pamilyang kumpleto.
Nagsimulang umikot ang mundo ko
Nang ako ay isinilang ng nag-iisang
inang pinakamamahal ko.
Linton Tayaban, ito’y aking pangalan
Nueva Vizcaya, bayang aking sinilangan
Sa aking paglaki, namulat sa
katotohanan,
Edukasyon dapat pahalagahan.
Paghubog sa aking kakayahan,
Nagsimula sa aming tahanan
Aking mga magulang, nagturo sa
tamang daan,
Daan tungo sa kaunlaran.
Sumunod ang mga gurong,
Nagpaunlad sa taglay kong katalinuhan,
Umunawa sa aking mga kahinaan
At binuksan ang aking isipan
Sa pananampalataya sa Poong
Maykapal.
Ang aking edukasyon,
Nagbigay lakas at kasanayan
Upang makasabay sa hamon ng buhay,
Kaya ako’y nagpupugay
Sa aking mapag-arugang magulang,
At sa gurong luminang sa aking
kaalaman.
Paaralang Elementarya ng Umalbong,
Ito ang paaralang nagbigay ala-ala
Gumradweyt ng may dalang pag-asa
At ngayo’y tatahak, lalandasin ang
bagong simula.
Buhay hayskul, pinakamasayang
bahagi,
Kung saan sa pagkain,kami ay
naghahati-hati
Pumasok sa aking guni-guni,
Kami’y magkakahiwa-hiwalay na ngunit
ang ngiti ay nananatili sa aking mga
labi.
Sa aming pagtatapos,
Ligaya’y sana’y hindi maubos
Bagkus manatili pag-ibig na dulot
Ng pag-kakaibigang magkakasama sa
ligaya’t hirap.
Aking ikinukubli ang mga bawat
panaghoy
Sa aking sarili, patuloy pa rin ang daloy
Kabataang nakaraan, sa akin nag-bigay
daan
Patungo sa kasalukuyang
pinaglalaanan.
Senior High School, bagong yugto na
tatahakin
Marami pang araw at taon na gugugulin
Limpak -limpak na libro pa ang
kailanagan aralin
Ngunit para sa magandang
kinabukasan, ahat ng ito ay aking
gagawin.
- Linton B. Tayaban