Ang Pagpapakasal at Panganganak ng mga Maguindanaon sa Talayan,

Maguindanao.

Introduksyon:

Ang mga Maguindanaon ay isang grupo o pangkat ng mga taong nakatira sa

probinsya ng Maguindanao. Sila ay mayroong sariling kultura at mga paniniwala isa
na dito ang mga maguindanaon sa Talayan. Ang ang mga residente dito ay
mayroong ding mga kultura, kabilang na dito ang pagpapakasal at panganganak. At
ang kulturang meron sila sa pagpapakasal at panganganak ay naaayon din sa turo
ng Islam at ang iba naman ay tradisyon na ng mga maguindanaon. Ang mga
kulturang ito na meron ang mga maguindanaon sa Talayan ay ating matutuklasan
sa pamamagitan ng pakikipanayam at pag-aaral sa mga ito.

PAGPAPAKASAL

Ayon sa mga ilang residente ng barangay Damablac, Talayan, Maguindanao ang

pagpapakasal o pag-aasawa ay nagsisimula sa tinatawag na ligawan o panliligaw
ito ay base sa kasalukuyang nangyayari sa nasabing lugar. Sa pamamagitan nito
nagiging magkasintahan ang mga taong nag-iibigan at habang tumatagal ang
kanilang relasyon ay lalo nilang nakikilala ang bawat isa, kaya naman ang iba ay
nagpapakasal na sa kanilang mga kasintahan. Ngunit ayon naman sa isang
residente ay hindi lahat ng ikinakasal ay dumadaan pa sa matagal na pag-iibigan.
Ang ibang magkasintahan nagtatanan na at minsan ang babae ay buntis na kahit
na ito ay hindi nakakasal. Ngunit ayon naman sa isang residente ang tamang
proseso ng pagpapakasal o pag-aasawa na trasdiyunal at naaayon sa turo ng
Islam na kasalukuyang sinusunod ng mga Maguindanaon sa bayan ng Talayan ay
narito.

A. Kabpangengedung
Ang unang-unang prosseso ay tinatawag nilang “kabpangengedung” na ang ibig
sabihin ay pupuntahan ng mga magulang ng lalaki (Kamaman) at ibang kamag-
anak na siyang magiging tagapagsalita. At kapag dumating na sila sa bahay ng
dalaga ay maguusap-usap na sila at magsasalita ang kasama nilang tagapagsalita,
sasabihin niya sa mga magulang ng dalaga ang kanilang pakay, at dito na
nagsisimula kombersasyon o ang kanilang pag-uusap. Magtatanong sila kung wala
bang nagkakagusto o nag-alok ng kasal sa dalaga dahil kung wala pa ay sasabihin
nilang gusto ng kanilang anak na pakasalan ang dalaga. At pagkatapos nilang
maihayag ang kanilang pakay ay magsasalita na naman ang mga magulang ng
babae. Sasabihin nila na kung papayag ba sila o hindi. Kung papayag naman sila
sa alok ng mga magulang ng binata ay pag-uusapan na nila kung kailan at saan
nila ito pag-uusapan muli. Ngunit ang ibang magulang sa kababaihan ay
magtatanong pa sila kung ano ba ang natapos ng binata at kung ano ba ang itsura
nito gwapo bai to o pangit. Ang mga katagang iyon ay minsan ay nagiging basihan
din at minsan naman hindi. Ito ay naka-depende sa mga napagkakasunduan ng
mga magulang.

B. Kapanalangguni
Naglalagay sila ng mga pandala o dekorasyon sa tabi ng daan at ang iba ay
naglalagay ng larawan o tarpaulin ng magkasintahang ikakasal upang ipaalam sa
karamihan ang magaganap na Salangguni. Ang pangalawang pag-uusap ay
tinatawag naman nilang “Kapanalangguni o Salangguni” na ang ibig sabihin ay dito
na pag-uusapan ang “Wata na tamok o Sunggudan” na ang ibig sabihin ay Dowry.
Ang Sunggudan o dowry ay nagkakahalaga ng Tatlumpu’t libong (30,000) piso na
ibinibigay ng kamaman kasabay narin dito ang tinatawag nilang “Kawa” na ang ibig
sabihin ay magbibigay pa ng pera na nagkakahalaga ng labindalawang libong
(12,000) piso ang Kamaman ngunit ibinabalik rin ng Kababayan ang tatlong libong
(3000) piso. At ang siyam na libong (9,000) piso na natira ay mahahati ng mga tito,
tita at iba pang mga taong malalapit sa dalaga. Ang dowry naman ay hindi pwedeng
bawasan at mapupunta lamang ito sa babaeng pakakasalan. Pinag-uusapan din
ang tinatawag na Igan o higaan at kailan sila bibili, mga gastusin at kung saan
gaganapin ang kasal. At Pagkatapos ng Salangguni ay magkakaroon na ng
preperasyon ang mga pamilya ng ikakasal. Ang kamag-anak at mga kaibigan ng
lalaki ay tutulong ganun din sa babae mayroon ding preperasyon para sa kasalan
ang iba ay mangangahoy upang gawing panggatong at magamit sa kanilang
pagluluto, ang iba naman ay gagawa ng parang bahay upang doon nila ilalagay
ang mga pagkaing lulutuin pa.

At kung nakahanda na ang pera na pambili ng Igan o higaan ay agad na nakikipag-

ugnayan ang Kamaman sa Kababayan. At kapag napag-usapan na nila ito ay
isasama nila ang dalaga sa pagbili ng higaan upang siya ang mismo pipili ng
kanyang nagugustuhan. Pagkatapos nilang bumili ng higaan ay dadalhin muna ito
sa bahay ng lalaki, at pag-uusapan muna kung kailan ito dadalhin o ihahatid sa
bahay ng dalaga. Ang pagdala ng higaan ng ikakasal galing sa bahay ng binata
papunta sa bahay ng dalaga ay tinatawag na “Sigkil sa Igan”. Sa pag hahatid nito
ay may kasamang nagpapatugtog ng agong na kung saan may sumasayaw na
minsan ay dalawa o tatlong tao na may kakaibang kasuotan. Tinatawag itong
“Pedsagayan” na may hawak na parang espada at may nakalagay na maliliit na
mga talukap ng mga kabibi upang magkaroon ito ng tunog habang sumasayaw.