(Yuyuko na may paggalang habang nakahawak sa palda at ang
pamaypay ay nakatakip sa kalahati ng mukha)
"Ako si Maria Clara, ang nagisang anak ni Kapitan Tiyago na siyang kilala ng marami dahil sa kayamanang taglay nito. Kasintahan ko si G. Crisostomo lbarra. Si lbarra na may malasakit sa bayan ngunit napagbintangan naman sa kasalanang hindi niya ginawa. Oh Crisostomo lbarra, mahal ko, labis akong natatakot at nababahala para saiyo. Lalo na nang maging ekskomunikado ka. Labis akong nalungkot mahal, hindi mapakali kakaisip sa kung ano ba ang maaaring mangyari saiyo. Nagdulot ito ng panghihina ng aking pangangatawan-- kaya nagkasakit ako. Sa aking pamamahinga'y walang tigil ako sa pagsambit ng pangalan ng aking inang hindi ko man lang nakilala. Mas lalong nadaragdagan ang lungkot ko, dala ng pangungulila sa ina at pati na rin saiyo. Unti-unti, gumaling din ako. Napawi na din ng bahagya ang lungkot ko na malamang hindi ka na ekskomunikado! (magiliw) Akala ko ay maayos na ang lahat, akala ko'y sasaya na muli ako dahil makakasama na muli kita. Ngunit ano ito? Sino iyang PANGIT NA BINATA (de joke) Sino iyang bagong mukha ng binata ang nakikita ko? (Titingin kunyari kay imaginary Linares) Linares? Ang ngalan mo'y Alfonso Linares De Espadana? At ano ito? Ano itong nababalitaan ko?! Nais akong ipakasal saiyo? Saiyo na hindi ko naman mahal? H-hindi maari, si Crisostomo lang ang mahal ko. Wala ako balak magpakasal sa kahit kanino kung hindi naman si lbarra ito. Doon mas gumulo ng gumulo, unti-unti nang nagugunaw ang mundo ko. Lalo na nang ikay makulong at tuloy na tuloy na nga ang pagpapakasal ko kay Linares (malulungkot), sumabay pa ang katotohanang ama ko pala si Padre Damaso na siyang gumahasa sa aking kawawang ina. lbarra, intindihin mo sana ang dahilan ko sa pakikipag-isang dibdib sakanya, para rin ito sa ikabubuti mo at bilang paggalang ko sa ina ko. (malungkot) Akala ko'y sira na talaga ang mundo ko. Ngunit hindi ko alam na may mas malala pa palang pangyayari ang nakaabang. Ano ito? (maiiyak) Patay na ang mahal ko? B-bakit? Paano? (mapaluluhod at iyak) Bali wala rin pala ang pagpapakasal ko kung wala ka na. Ayoko nang magpakasal! Mas gugustuhin ko nalang mamatay kung wala na rin pala siya. (mnapapatayo at kunyari dadaan si Padre Damaso) ***Ama! Pagbigyan mo sana ako, mas nanaisin ko pang pumasoksa kumbento at maging madre, pakiusap. Pahintulutan mo ako, dahil kung hindi, magpapakamatay ako. Mas gugustuhin kong mamatay! (lalakad ng malungkot at mahinahon) Hindi kita malilimot mahal ko, siguro nga mananatili ka nalang ala-ala saakin... Mga ala-ala... (iikot at ito'y flashback)" *"Mahal, sigurado ka bang sa pananatili mo sa europa ay wala kang nakitang babaeng mas hihigit pa saakin? (kunyari may kausap tas ngingiti) "Ganun din ako, hindi kita nalimot ni minsan. Akin pa ngang itinatabi ang sulat na ibinigay mo bago ka umalis. Ikaw parin at ikaw lang ang mamahalin ko lbarra. Ikaw lang. ang sulat na ibinigay mo bago ka umalis. Ikaw parin at ikaw lang ang mamahalin ko lbarra. Ikaw lang (iikot muli at kasalukuyan na ito) Paalam mahal ko (yuyuko) AKO SI MARIA CLARA... SIMBOLO NG DALAGANG PILIPINA, LARAWAN NI LEONOR RIVERA NA PINAGKASUNDO SA LALAKING HINDI NAMAN NIYA MAHAL. (BOW WOW WOW) A/N: