Епот за Гилгамеш е најстар споменик од светската литература.

Тој е напишан во
вториот милениум пред новата ера,но неговите прапочетоци се стотици години
порано.Се смета дека овој еп е поврзан со еден од најстарите народи-Сумерците.
Напишан е со клинесто писмо на 12 плочи. Дело со многу животни прашања,
проблеми, верувања, мислења, кои биле и секогаш ќе бидат во центарот на
вниманието на човечкиот род. Ова дело е првиот најпознат еп во светот
Големата сила, моќ, надваласт не е се во животот. Пријателството и љубовта се оние кои ни го
прават секој ден весел и поисполнет со среќа. Па дури и еден полубог како што е Гилгамеш има
потреба од некој кој ќе биде постојано со него во добро и во лошо, а тоа е секако неговиот
најдобар пријател Енкиду.

За големото значење на пријателството се напишани многу романи, но несомнено најстарото дело

кое укажува на важноста на пријателството е Епот за Гилгамеш.Главни ликови на епот се Гилгамеш
Енкиду. До појавата на Енкиду Гилгамеш, кралот на Урук, нема рамен по убавина и сила, храброст
и умешност.Моќен и силен, бестрашен и невоздржан, себичен, брутален, без никаква нежност и
љубов кон другите.со желба и страст,не почитување на достоинството, никој не се грижи за
неговите чувства, тој е вистински добротвор од кого луѓето на боговите бараат спас. Од моментот
кога го запознал и го победил Енкиду и во битката, но сепак ја открил својата сила, Гилгамеш за
прв пат почнал да чувствува потреба за некој што ќе му биде близок, со кој би можел да ги
сподели сите подвизи, сите радости. , сето добро и зло., присуството на другиот и приврзаноста
кон другиот омекнува и се претвора во битие несвесно за страв и минливост на моќта, славата и се
што е човекот. пријателството со него во Гилгамешу буди нов ентузијазам, радост и среќа. Тој не
мисли исклучиво на себе и на боговите, туку и на луѓето и пријателите. Станувајќи човек со
емоции, човек кој има душа, тој го доживува својот пријател како негово друго „јас“. Без пријател,
сè ја губи смислата и богатството и моќта. Пријателството е поддршка, го збогатува животот и го
прави позначаен. , оди во степата да талка во самотија уште еднаш да ја раскаже приказната за
пријателството и неговата загуба. За Гилгамеш без Енкиду нема да биде исто. Без разлика на
привремената разделба, пријателството со Енкиду е најубавиот и најважниот дел од животот на
Гилгамеш бидејќи му даде вистинска смисла.

Хуманизмот во епот е многу изразен во дружбата на Гилгамеш и Енкиду и само стравот

од самотијата го натера Гилгамеш да размислува смртта. И во минатото и денес, и
кралевите и обичните луѓе – сите имаат желба вечно да живеат. Гилгамеш, пак, иако на
крајот се разочарал и се помирил со смртноста, сепак успеал да ја оствари својата цел.
Со своите дела, градбите на Урук, со својот карактер, опеан во епот кој и денес го читаме,
успеал да стане бесмртен!