Professional Documents
Culture Documents
Modyul Fildis
Modyul Fildis
YUNIT 1
Ang wikang pambansa ay may malaking ginagampanan sa ating bansa. Ito ay isang instrumento
na ginagamit natin upang magkaroon ng malawakang pagkakaunawaan sa ating bansa. Sa pamamagitan
nito ay nagkakaisa tayo dahil sa iisang wika. Sa yunit na ito, pag-aaralan ang kasaysayan ng wikang
pambansa at paano ito nahuhubog para gamitin ng mga Pilipino. Layunin nitong bigyan ng kaalaman ang
mga mag-aaral sa wikang pambansa at ang halaga nito sa atin.
MODYUL 1
Kinukunikta ng wika ang nakaraan, ang kasalukuyan at ang hinaharap. Iniingatan din nito ang
kultura at mga tradisyon. Maaring mawala ang matatandang henerasyon subalit sa pamamagitan ng wika
ay naipapabatid pa rin nila ang kanilang mga ideya, tagumpay, kabiguan at maging ang kanilang mga
plano o adhikain sa hinaharap. - Masasabi kung gayun na sa pamamagitan ng wika ay umuunlad tayo sa
mga aspektong intelekwal, sikolohikal at kultural. - Barker,Barker(1993)
Pagpapahalagang Moral:
“Hindi na mahalaga ang mataas na kaalaman sa wika, sapat na ang nagkakaunawaan gamit ang
wika.”
Input:
ibang etnikong grupong nakatira sa bawat rehiyon na may kani-kanilang wikang sinasalita. -
Consatantino(1992)
“…Education in its true sense was open only to the child of the Spaniards, mestizos, and affluent natives
among whom the Spanish language was used as a medium of instruction. The few institutions of higher
learning received the greatest attention since they were established to meet the demand for the proper
schooling of the children of the Spaniards.” -Bernabe(1987)
Sa panahon ng mga Kastila lalong nagkawatakwatak ang mga Pilipino. Matagumpay na nahati at
nasakop ng mga dayuhan at mga katutubo. Ang mga prayle ang
nag-aral ng katutubong wika ng iba’t ibang etnikong grupo; ang
naturang wika ang ginamit ng mga prayleng kastila sa pakikipag
ugnayan at pakikipagtalastasan sa mga katutubong Pilipino -
Magracia at Santos(1988).
Makamasa naman ang edukasyon sa panahon pananakop ng mga Amerikano. Dahilan ito para
maging lubhang popular ang wikang Ingles kaysa sa wikang kastila. “In less than three weeks after the
American forces the had occupied Manila… seven schools had already reopened with American soldiers
to teach English…” -Bernabe(1987)
Pinalawak nila ang pagpapagamit ng wikang Ingles sa larangan ng edukasyon na labis namang
ikinasiya ng mga pilipino. At bilang bahagi ng programang pagpapalaganap ng wikang Ingles ay
nagpadala ang gobyernong Amerikano ng mga estudyanting Pilipino sa Amerika upang hasain sa Ingles
kasabay naman ng pag-aayos ng kurikulum para sa pagpapabuti ng pag-aaral ng wikang Ingles. Subalit
ang mga paksang pinag aralan sa loob ng klase ay tungkol sa mga Amerikano-ang kanilang kasaysayan,
literatura, kultura, ekonomiya at politika. Ito ang simula ng pagkakaroon ng kolonyal na mentalidad ng
mga katutubong mamamayan na namana at itinaguyod ng mga Pilipino hanggang sa kasalukuyang
henerasyon.
pinagtibay ang Batas Komonwelt Blg. 184 na nagtatag ng Surian ng Wikang Pambansa (SWP na ngayoy
Komisyon sa Wikang Filipino o KWF)
Jaime C. de Veyra Bilang Chairman ng Surian ng Wikang Pambansa mula Samar, Leyte
Filimon Sotto Cebu Casimiro F. Perfecto Bicol
Hadji Butu Muslim Cecilio Lopez Tagalog
Santiago Fonacier Ilocano Felix S. Sales Rodriguez Panay
Sa final na draft ng Konstitusyon, lumabas ang Ingles at Filipino bilang mga wikang Opisyal.
Ganito ang isinaad sa probisyong pangwika sa 1973 Konstitusyon; -Art. XIV, Sek. 3 “Ang pambansang
asembleya ay dapat magsagawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunlad at pormal na pagpapatibay ng
isang panlahat na wikang pambansa na tatawaging FILIPINO.”
Naganap sa Pilipnas ang isang pagbabagong historikal na resulta ng Rebulosyong EDSA noong
Pebrero, 1986. • Sa naaprubahang 1987 Konstitusyon ay nagkaroon ng pagbabago sa probisyong
pangwika kung saan kinikilala ang wikang FILIPINO bilang wikang pambansa;
Ganito ang isinasaad sa Art. XIV, Sek.6 “Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino.
Samantalang nililinang ito ay dapat payabungin at pagyamanin pa salig sa umiiral na mga wika sa
Pilipinas at sa iba pang mga wika.”
Pagkaka-iba ng “P” at “F” “Ang Filipino ay liberalized variety of Pilipino. Liberal ang pagtanggap
nito ng mga salitang katutubo o dayuhan man para ganap itong maging buhay at dinamikong wika na
natural na ginagamit sa pag- uusap at maging sa pagsulat. Hindi lamang ito linggwa franka sa ka-
Maynilaan kundi sa buong Pilipinas.” -Penida(1996) -samantalang ang Pilipino ay purong “Tagalog”.
1. Ang Fiilipino bilang linggwa franka, ay tumutulong sa mga taong nagmula sa iba’t ibang
rehiyon na magkaunawaan at makapag-ugnayan.
2. Ginagamit ito sa pulitika, kultura at lipunan. Dinedevelop at ginagamiit ito bilang simbolo ng
pambansang pagkakaisa. – Holmes
3. Ang wikang Filipino bilang wikang opisyal ay higit na nauunawaan ng mga Pilipino sa mga
opisyal sa talakayan at oipsyal na talakayan at opisyal na transaksyon.
FILDIS |4
4. Bilang opisyal na wika, itinuturo at ginagamit bilang wikang panturo ang Filipino. Sa ilalim ng
Patakaran sa Edukasyong Bilinggwal ng 1987, isinasaad na ang paggamit ng Filipino bilang
wika ng literasi.
Marami nang paraan ang ginagawa upang madevelop ang wikang pambansa. Ang ilan sa mga
ito ay;
Gawain:
Pagsusulit:
I. Panuto: Ibigay ang mga hinihiling na sagot sa bawat aytem. Isulat sa inyong papel ang sagot.
1. Siya ang tinaguriang “Ama ng Wikang Pambansa”
a. Manuel L. Quezon
b. Manuel T. Quezon
c. Manuel C. Quezon
d. Manuel E. Quezon
2. Ilang salita ang ginagamit natin mula sa wikang Ingles?
a. 3,500 c. 3,200
b. 5,000 d. 1,500
3. Sa ilalim ng Batas Komonwelt blg. 184, itinatag ni Pangulong Manuel ang kalipunang ito upang
magsaliksik sa pagpili ng ating wikang Pambansa.
a. Surian ng Wikang Pilipino
b. Surian ng Wikang Pambansa
c. Surian ng Wikang Filipino
d. Komisyon ng Wikang Pambansa
4. Siya ang napiling tagapangulo ng institusyong itinatag ng Batas Komonwelt Blg.184.
a. Jayme C. de Verya
b. Jayme C. de Veyra
c. Virgilio Almario
d. Jaime C. de Veyra
5. Anong wikang hindi napapabilang sa wikang Malayo-Indonesia?
a. Kawi c. Haganes
b. Persano d. Aprika
FILDIS |5
d. Bilingual
Modyul 2
Pagpapahalagang Moral:
Input:
Hanguan ng paksa
Paglilimita ng Paksa
Panahon- hal. Karapatan ng mga Pilipino sa Panahon ng bagong lipunan.
Edad- mga batang imbentor sa edad 13-17
Kasarian- papel ng mga kababaihan sa NGO
Perspektib - epekto ng globalissasyon sa espirituwal na pamumuhay ng mga Pilipino
Lugar – mga naiibang tradisyon sa Kabankalan City
Propesyon o Grupo- pag-aaral ng wika ng mga baklang parlorista
Anyo o uri- persepyon ng mga kababaihan sa larangan ng Panulaang Ilokano
partikular na kaso- halimbawa: epektong pangkapaligiran sa mga beach resort sa pilipinas:
kaso ng Puerto Galera.
Kumbinasyon- akademikong perpormans ng mga batang nagtitinda sa Kabankalan National
High School
Mga hakbang sa pagbuo ng paksa
- Alamin ang paksa. Mahalaga sa pagbuo ng paksa ay alam mo kung ano ang iyong gustong
bigyan ng pansin at pag-aaral. Tiyaking ito ay napapanahon.
FILDIS |7
Haguan ng datos
Primary- indibidwa, awtoridad, grupo, pamilya, asosayon at iba pa.
Sekundarya- aklat, diksyunaryo, ensayklopidya, taunang-ulat, almanac at atlas.
Elektroniko- kompyuter, URL (Uniform Resource Locator), E-mail at iba pa.
Gawain 1:
Panuto: magsagawa ng isang maikling pananaliksik. Sundin ang mga sumusunod na hakbang:
1. Bumuo ng isang paksa at alamin kung anong pinagbatayan mo sa pagbuo nito. Sundin ang mga
hakbang sa pagbuo ng paksa.
2. kinakailangang nakaayos at ilimita ang paksa.
Pagsasalin-wika
Katumbas ng salitang bata sa ingles: Follower, Child, Lover, Protégée, Mistress, Right hand
Tuntunin sa panghihiram
Paraan III- kung ano ang bigkas at spelling ay ganon pa rin ang paggamit sa Filipino
Gamma Ray - gamma ray
Oxygen - oxygen
Paraan IV- pwedeng maglapi ng mga salitang Ingles ngunit lagyan ng Gitling
Ma-develop nag-fe-facebook
Gawain 2:
FILDIS |9
Yunit 2
1. Malaman ang kahulugan ng tatlong laranagn, ang Humanedades, Agham Panlipunan at Likas na
Agham.
Pagpapahalagang Moral:
“Ang wika ay makapangyarihan upang pagalawin ang isipan at paniniwala ng isang tao kahit
saan mang larangan.”
Input:
Humanedades
Katotohanan,
Kagandahan,
Pag-ibig, Pagkapantay-pantay ay apat na pundasyon ng larangan humanedades. Ang humanidades
o humanities ay nakasentro sa mga damdamin, paniniwala at kaisipang basal o abstrak na nagtutulak
sa taong maging tao (being to become human). Hindi gaanong nagpapahahlag sa mga
eksperimentasyon, pagtuklas, pananaliksik at evalwasyon. Mas madiin sa katarungan, pagkakaisa,
kalayaan at pagmamahalan.
Krayterya:
Mensahe 40
Emosyon 40
Kaayusan 20
Kabuuan 100
Pundasyon ng disiplinang ito ang mga pangyayari na naging susi sa pagiging tao sa
kasalukuyan. Mahalaga ang oryentasyong sosyal o pakikipagkapwa-tao at ang relasyong mutwal
ng bawat organismong nabubuhay sa mundo.
Mahalaga ang “origin” o pinagmulan, ang pamumuhay at ang mga tuntuning nagiging batayan sa
Pamamaraan ng eksistens.
Mga larangan:
Non-fiksyon ang mga akda nasusulat at gumagamit din mga idyomatikong pahayag o tayutay.
Halimbawa nito ay, “Don’t do unto others if you don’t want others do unto you.” -Confucius
Mga akda
• Evolution of man- Charles Darwin
• Big bang theory
• Teorya ukol sa pagkawala ng dinosaur
Likas na agham
Katulad ng disiplinang Agham Panlipunan, faktwal ang mga kaisipang nakapaloob sa likas na
agham. Mga non-fiksyunal ang mga akdang nasusulat sapagkat nakalaan ang pagkatuto sa aplikasyon
ng mga teorya at pang-agham na pag-aaral. Kadalasang naglalahad, nangangatwiran o naglalarawan
ang akadang nasusulat sa larangang sakop nito tulad ng Matematika, medidina, agrikultura, inhinyero,
kompyuter sayan at iba pang pisikal na agham.
FILDIS |11
Paaraan ng pasusuri
humanedades Agham panlipunan at Likas na agham
kasaysayan
Pangunahing ideya Nakatuon sa paksa, Teorya ang kaisipang Ang mga simulain at
kaisipan o ideya. kinaiikutan ng mga akda at teoryang kadalasang
kung paano ito hinahanapan ng
mapapatunayan pagpapatunay at
pagsusuri ay
ipinapalagay at
tinatanaw bilang
katotohanan.
Gawain:
Panuto: Punan ang mga hihihinging sagot sa loob ng talahanayan. Isulat ang kahulugan ng
bawat laranagn at kahalagahan.
FILDIS |12
Humanedades
Agham Panlipunan
Likas na Agham
Gawain 2:
YUNIT 3
Modyul 1
Nasyunalismo sa Pilipinas
Pagpapahalagang Moral:
"Bakit kalayaan, kung ang mga alipin ngayon ay magiging maniniil ng hinaharap?"
Input:
Nasyonalismo sa Pilipinas
politico-religious center ng Spanish enclave sa Pilipinas. Ang Binondo, Manila ang naging kilala naman
sa pagiging pinakamalaking sektor-negosyo (business sector) sa Manila.
• Kilusang Propaganda – Ito ay ang Katawagan sa panahon kung saan Gumagamit ng paraan ng
pagpapakalat o paggawa ng propaganda ang mga Pilipino upang mapagbigay-alam ang kanilang
damdaming Nasyonalismo at ang pagnanais nilang makalaya sa kamay ng Espanyol.
GOMBURZA,1882
Mga Layunin ng Kilusang Propaganda:
1. Representasyon ng mga Pilipino sa Spanish Cortes
2. Sekularisasyon ng mga clergy
3. Pantay na oportunidad para sa mga Pilipino at mga Espanyol para makapasok sa serbisyong
pamahalaan.
4. Abolisyon ng Polo y Servicio at Bandala
• Andres Bonifacio y de Castro (Andres Bonifacio) – Siya ang tinaguriang “Ama ng Rebolusyong
Pilipino”. Kinikilala rin siya ng ibang historyador bilang unang presidente ng Pilipinas. Siya rin ang naging
pinakakilalang Supremo o Presidente ng Katipunan. Siya rin ay isang kasapi ng kilusang Freemason.
Gawain
May epekto ba ang nasyunalismo sa bansa sa kasalukuyan? Magbigay ng mga halimbawa at
ipaliwanag.
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
___________________________.
Output:
Sa Loob ng kahn ay gumuhit ng larawan ng isang bayani na may malaking kontribusyon sa
nasyunalismo. Ilahad kung ano ang kanyang nagawa para kilalaning isang nasyunalista.
Modyul 2
Globalisasyon at Dependensya
FILDIS |16
Ang paksang ito ay naglalayong alamin ang pagkakaiba at ano ang epekto nito sa lipunan at
kultura ng bansa. Aalamin kung ano ang impluwensya nito sa pamumuhay ng mga Pilipino sa
kasalukuyan tungo sa hinaharap.
Pagpapahalagang moral:
“Hindi masama ang pag-unlad at pakikipagsabay sa ibang bansa, huwag lang kalimutan ang
ating wika at kultura.”
Input:
Globalisasyon
Ang “globalisasyon” ay katagang ginamit ng ilan upang ilarawan ang lumalawak na pandaigdig na
pagkaumaasa ng mga tao at mga bansa sa isa’t isa. Gayon na lamang kabilis ang takbo ng prosesong ito
sa nakalipas na dekada o higit pa, pangunahin nang dahil sa malalaking pagsulong sa teknolohiya. Sa
panahong ito, ang nagkakasalungatang mga bansa noong Cold War ay halos naglaho na, nabuwag ang
mga hadlang sa kalakalan, nagsama-sama ang pangunahing mga stock market (pamilihan ng sapi) sa
daigdig, at naging mas mura at madali ang paglalakbay.
Ang lumalawak na pandaigdig na pagsasama-samang ito ay nagdulot ng panlahatan at kawing-kawing na
mga resulta ng pagbabago—sa ekonomiya, pulitika, kultura, at kapaligiran. Nakalulungkot, ang ilan sa
mga resultang ito ay maaaring di-kaayaaya. Ipinaliwanag ng publikasyon ng United Nations na Human
Development Report 1999 ang ganito: “Lalong lumalim ang ugnayan sa buhay ng mga tao sa
palibot ng daigdig, mas punô ng buhay, mas malapít higit kailanman. Nagbukas ito ng maraming
oportunidad, anupat nagbibigay ng bagong pagkakataon para sa kapaki-pakinabang at
nakasasamang mga pagbabago.” Tulad ng maraming tagumpay na naisagawa ng tao, ang
globalisasyon ay may mabubuti at masasamang aspekto.
Ayon kay Angelica Aquino, magkaiba ang opinion at pananaw ng mga tao sa Globalisasyon. Ito
ay maaaring negatibo o positibo. Ang Globalisasyon ay dahilan ng pagiging global ng mga lokal o
pampook o mga pambansang mga gawi o paraan.
Ang epekto ng globalisasyon sa wika at ekonomiya ay mas nahahasa natin ang wikang Ingles
ngunit mas lumalala ang problema sa pagitan ng mga mahihirap at mayayaman. Dumadami rin
ang numero ng mga at trabaho at mas napapadali ang pagpasok ng puhunan.
Ang mga epekto ng globalisasyno sa ugnayang panlipunan ay mas nahahasa ang ating
kaalaman sa iba’t ibang uri ng kultura at paniniwala.
Ayon kay Susan Grace Neri, ang globalisasyon ay isa sa naging daan ng Pilipinas upang
makaahon ang ating bansa sa pagkabaon ng ekonomiya noong mga panahon Marcos.
FILDIS |17
Ang layunin ng mga Amerikano nang ginawa nila ang sistemang pangedukasyon ay para
palayain tayo sa ating nakaraan na ang maaaring maging ibig sabihin ay makalaya tayo sa mga espanyol
at malimutann na nati ang mga tinuro o impluwensiya ng mga espanyol at ang isang maaaring maging
ibig sabihin ay tuluyan na nating malimutan ang mga panahong tayo ay malaya pang namumuno ng sarili
nating bansa.
Sinasabi pa na ang wika ay ang proteksyon at kapangyarihan ng mga Pilipino at dapat natin
itong pahalagahan sapagkat ang wikat kultura ay ang mga importanteng bagay sapagkat ito ang
humubog sa mga Pilipino at Pilipinas.
Mayroong mabuti at masamang epekto ang globalisasyon na maaarig makatulong o makasira sa ating
bansa ngunit dapat ay manatili tayong mga Pilipino at hindi mabago ang ating kultura at huwag nating
hayaan nna makontrol tayo ng mga mas dominante o mas malakas na bansa o mga banyaga.
Teoryang Dependensiya
Ang teoryang ito ay popular ang teoryang ito sa Latin America at iba pang kontinenteng bahagi
ng Third World. Sa pananaw ng mga naniniwala rito, pinagsasamantalahan ng mga bansang mahirap sa
pamamagitan ng neokolonyalismo sa ekonomiya.
Vincent Ferraro
ekonomikong Europeo bilang mga produsyer lamang ng hilaw na materyales o para maging
pinagkukunang-yaman sa paraang kokompitensya sa mauunlad na bansa.”
Gawain 1
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na katanungan.
1. Gaano kahalaga ang globalisasyon sa ating bansa at ano ang epekto nito sa atin?
2. Magbigay ng mga halimbawa ng kaganapan o alin mang bagay na may kinalaman sa globalisasyon.
3. Ano ang papel ng dependensya sa ating bansa at epekto nito sa ating kultura at kaugalian?
FILDIS |19
Gawain 2.
Panuto: paghahambingin ang Dependensya at Globalisasyon gamit ang Venn Diagram.
Globalisasyon Dependensya
FILDIS |20
Modyul 3
Marxismo
Ang bawat estado ng buhay ay may kaaakibat na paniniwala at katayuan. Kung ang resulta ng
globalisasyon at paniniwalang dependensya ay hindi maganda at sumisira sa kamalayan ng mga
nasaibaba lalo na sa pag-ahon sa kahirapan. Sa paniniwalang marxismo ay pag-aaralan kung ano ang
kanilang katugunan hinggil sa suliraning ito. Layunin ng pag-aaral na ito na palawakin ang kaisipan ng
bawat isa sa estado ng pamumuhay at sa karapatan.
Pagpapahalagang Moral:
The rich will do anything for the poor but get off their back.
~Karl Marx
Input:
MARXISMO
Karl Marx
Si Karl Marx o Karl Heinrich Marx sa kompleto
nitong pangalan ay isinilang noong ika-5 ng
Mayo, 1818 sa bayan ng Trier, Rhine Province,
Prussia, sa bansang Germany at pumanaw
noong March 14, 1883 sa London, England.
Isang rebolusyunaryo, sosyolohista, historyador
at ekonomista. Kanyang inilathala ang Manifesto
der Komministischen Partei o sa salin nito ay The
Communist Manifesto kasama niya sa pagbuo
nito ay si Friedrich Engels na naging katuwang
niya naman sa ipinaglalaban nito na pantay na
pagtrato at karapatan ng mga mataas at
mababang uri sa lipunan. Naging kilala ang
lathang ito sa kasaysayan ng mga socialist
movement. Naging may-akda din si Karl sa
kanyang aklat na Das Kapital.ang mga akdang ito ay naging basihan ng mga paniniwala at kaisipan ng
Marxismo.
Bata pa lang Karl ay nabuhay siya sa marangyang
pamumuhay. Ang kanyang ama ay isang abogado, ito ay si
Ginoong Heinrich. Naging malaki ang impluwensya ang
kanyang ama sa kaisipan at paniniwala ni Karl upang
maunawaan ang kalagayan ng kanyang mga kapwa
mamamayan sa Prussia. Ang kanyang mga magulang ay
kapwa mga Jewish. Bagaman bilang isang kabataan, hindi
gaanong nagkaroon ng malaking impluwenysa sa kanya ang
paniniwala ng Relihiyon bagkus ay naging mas matimbang sa
kanya ang sitwasyong kritikal na nangyayari sa kanyang
lipunan. Ang relihiyon para sa kanya ay umuudyok sa kanya
upang maging prejudice at diskriminasyon na kung saan
naging malaking katanungan sa kanya kung ano ba ang papel
ng relihiyon sa lipunan at nakatulong ito sa kanyang paniniwala
na magnasa para sa pagbabago sa lipunan.
Karl Marx (1818-1883)
Ang relihiyon ay dili iba kundi isang instrumento ng
paniniil (instrument of oppression). Kabuluhan ng buhay ay hindi natatagpuan sa mga simulaing itinuturo
FILDIS |21
ng relihiyon burgis o kapitalista ang relihiyon upang lalong siilin at alipinin ang masa. “opyum ng mga tao.”
ang relihiyon na mahigpit na nakatali o nakapulupot sa tao
Pananaw ng marxismo
Nagaganap dulot ng mga class struggles o mga
tunggalian sa pagitan ng iba't ibang estado malakas o
mahinang bansa o lipunan tao ay may sariling
kakayahan na umangat pang-ekononiyang kahirapan at
suliraning panlipunan at pampulitika. Batayan sa
Katwiran o Katotohanan kaalaman tungkol sa paksang
pinangangatwiranan mabatay ang katwiran sa
katotohanan upang mahikayat at maakit.
Malalimang pagtalakay
Tumatalakay sa mga pangyayari at mangyayari
sa mga hinaharap at usapin tungkol sa lupa at karapatan.
o Halimbawa sa kalagayan ng ating
bansa. Ang Pilipinas ay nabibilang sa
kapitalistang bansa na pinauupa ang
mga banyaga at mga mayayamang
business man upang magpayaman at
makinabang ng malaki sa lakas
paggawa ng mga ordinaryong
Pilipino. Maihahalintulad nito sa isang
magsasaka ng palay, noong unang
panahon, ang mga katutubo pilipino
ay nagsasaka lamang para sa
kanilang pangangailangan, nang
dumating ang mga banyagang
negosyante ay pangangakuan sila ng
mga magagandang kinabukasan
basta magtatrabaho sila katutubong ito sa kanila, bibilhin ng mayayamang negosyante
ang kanilang lakas-paggawa at propidad kapalit ng pera at gusto nila. Pero ang hindi
alam ng mga katutubo ay nilalamangan sila ng mga negosyante sa yaman at
kapangyarihan. Sa pagtagal ng panahon ay unti-unti nang kinikimkim ng mga
negosyante ang kanilang lupain at mawawalan na sila ng karapatan. Ang tanging
magagawa na lamang nila at magtrabaho para kumita. Isa ito sa mga dahilan kung bakit
nagkaroon ng mga CPP-NPA sa bansa dahil sa ganitong kalakaran. Hindi natin masisisi
ang mga rebeldeng ito dahil na rin sa mga mahinag gobyerno sa bansa sa ilang dekada
na pinapayagan nila ang mga oligarch at mayayaman dayunan na mamuhunan sa bansa
at pagkitaan ang ating natatanging yaman at ang mga politiko naman ay nakikinabang o
nakikibahagi sa kitang tinatamasa ng mga ito.
mismo o may kakayahan rin ang bansa para bumuo ng sariling produkto. Sa panahon ng
kanyang panunungkulan bilang pangulo ay umangat ang ating bansa dahil tayo ang
kumikita at nakikinabang sa ating sariling yaman. Tayo ang nag-po-produce ng mga
produkto sa ibang bansa kabilang na ang bigas, niyog at mga minerals. Tayo rin ang
bumubuo ng ating mga sandatahang kagamitan at hindi na tayo ang bumibili sa ibang
bansa. Nang sapilitang pinababa si Marcos ng kasunod na administrasyon ay unti-unting
bumaba ang kakayahan ng ating bansa lalo sa ekonomiya. Humina ang mga
negosyanteng Pilipino at kasabay nito ang pagdami ng mga dayuhang namumuhunan sa
bansa. Nagkaroon ng kontrata sa mga banyaga at nawalan na ng kapangyarihan ang
mga Pilipino na makinabang sa yamang dati tayo ang nakikinabang. Dahil sa
gobyernong nakikinabang sa kita ng mga namumuhunan ay mas lalong yumayaman sila
dahil sa porsyento at ang mga ordinaryong Pilipino naman ay mas lalong humihirap sa
pagkayod at karamihan ay nagtatrabaho sa mga dayuhang namumuhunan sa bansa
para makatanggap ng sahod pero ang kanilang lakas paggawa ay naging dahilan naman
para pagkakitaan ng malaki. At dahil sa pagbagsak ng kaunlaran sa bansa ay patuloy na
paghihirap ng mga Pilipino ay napilitan ang iba na mangibang-bansa para maiwasan ang
sigalot na bumabalot sa lipunan at makaahon sa kahirapan.
Gawain:
Panuto: Sa loob ng kahon, gumuhit ng isang slogan hinggil sa ipinaglalaban ng Marxismo sa
pagkakaroon ng pantay na karapatan laban sa mga mapang-api. Sa ibaba ay isulat naman iyong
pagpapaliwanag o refleksyon hinggil sa iyong iginuhit.
_____________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________
_
FILDIS |23
Modyul 4
Pantawang Pananaw
Ang pantawang pananaw ay isang paniniwala na may mesteryosong kadahilanan kung paano ito
gumaganap sa lipunan. Layunin nito na pag-aralan ang mga iba’t ibang porma ng mga katatawanan o uri
na pumapaloob sa pananaw na ito.
Pagpapahalagang moral:
Ang pagtawa ay ang pinakamahusay na gamot at ang katatawanan ay ang pampalasa ng buhay.
~Batacan, 1966
Input:
Pantawang Pananaw
Saysay at Salaysay ng Pantawang Pananaw mula Pamumusong Hanggang Impersonasyon ni Rhod V.
Nuncio
M a r a m i n g p i
kalagayah ng buhay ng tao. Sa tawa lamang, ika bfa, may redempsyon mula sa problemang kinakaharap
ng sinuman. Sa ngiti, hagikhik o halakhak naibubulalas ang tanging paggapi sa kalungkutan. Sa tawa
nagkakaroon ng pagtudling sa sakit at pag-ahon upang purgahin ang emosyon ng tao mula sa kabigatan
ng saloobin o damdamin.
Kung susuriin nang mabuti ang tawa ay isang mekanismo ng damdamin na nagbibigay-laman sa
puwang o guwang sa damdamin na nagbibigay-laman sa puwang o guwang sa damdamin ng isang
FILDIS |24
malungkuting tao o di kaya;y yaong naghahanap lamang ng kasiyahan sa buhay. Kungkaya’t, nahihinuha
sa sikolohiya ng tao ang pag-imbento niya ng mga karapatang magpapaaliw sa kanya. Ang eksinang
nadulas, nadapa, nahulugan ng mabibigat na bagay at marami pang iba ay mga pangayayaring nagdulot
ng katawa-tawang reeaksyon sa iba. Maging anfg paghahalo ng imahinasyon at libido ng tao upang kilitiin
ang sexual na sensibilidad ay nagiging katawa-tawa rin; ito ang tinaguriang green joke o toilet humor.
Maaaring may nakaligtaan at kakayahan ng tawa upang magbigay ng aliw ay isang malawak na sakop ng
sikolohiya. Ang mga halimbawa sa itaas ay mahalagang mabanggit upang bigyan ng pagtatasa o
kaibahan sa isang uri ng tawa o pagpapatawa na nakaangkla hindi lamang sa damdamin o emosyon
ngunit maging sa kamalayang Pilipino.
Sa paggamit ng salitang ‘pananaw’ tumutukoy ito sa pag-iisip ng tao. Kung ang tawa ay
reaksyong pandamdam, patungkol naman ang pananaw sa kaisipan. Pinagninilayan o pinag-iisipan ng
isang tao ang pagkakaroon ng pananaw. Higit pa sa isang opiniyon lamang ang pananaw ng isang tao,
isang pagbasa o interpretasyon ito sa nangyayari sa kanya at kanyang kapaligiran. Inaarok ng isipan ang
kahalagan o kabalintunaan ng isang pangyayari o kaalamang naging malaki ang epekto o kinahinatnan
sa sariling buhay, pakikipag-ugnayan sa iba at sa sandaigdigan. Kung isang interpretasyon o pag-unawa
ang pananaw, isasakontexto ito bilang kritika. Naiiba ang kritika sa komentaryo sapagkat pinagnilayan ito
nang husto at hindi lamang puna nang puna sa nakikita o nararanasan.
Ang pantawang pananaw ay nakakabit sa kamalayan at diwa ng mga Pilipino. May limang
elemento ang pantawang pananaw. Ito ang: (1) midyum, (2) kontexto, (3) kontent o anyo, (4) aktor, at (5)
manonood. Isang diwa ng karanasang Pilipino ang pantawang pananaw. Nakapaloob ito sa karanasan ng
tawa bilang kritika, bilang pagtuligsa sa kapangyarihan at kaayusan sa lipunan na mababakas mula pa sa
oral na tradisyon, bago pa dumating ang mga Kastila, hanggang sa paglaganap ng mass media ngayon.
Ang bahaging ito ay tumutukoy sa midyum ng pantawang pananaw.
Ang midyum ay daluyan na kung saan nagiging laganap o natatangi ang pantawang pananaw.
Kasama rin sa elementong ito ang lunan o situs ng daluyan, halimbawa, sa entablado, kalye, radyo at
telebisyon. Samantala, nakapaloob sa daluyang ito ang iba’t ibang anyo na kinabibilangan ng kwentong
bayan, entremes, sainete, drama, bodabil, dulang panradyo at impersonasyon bilang palabas sa
telebisyon. Ang mga nagsisiganap o mga aktor, karakter ang tinaguriang mga pusong, aktor/komedyante
at impersoneytor.
katawan, at kaayusang panlipunan bilang objek ng tawa at pagtuligsa. Winawasak nito sa ganitong
kritikal na pagbasa ang imahe ng kapangyarihan bilang kahinaan o ang kapangyarihan bilang imahe ng
kawalang kapangyarihan. Masasabi nating nakatuon sa pangyayaring historikal ang pagkukwestiyon sa
imahe o katawan ng kolonyalismo (pahanon ng pananakop) o komersyalismo (panahon ng kulturang
popular). Nagpapabago ng kahulugan ang pantawang pananaw sa tayo o poder ng karanasang
kolonyalismo o komersyalismo.
Intersubjektibo
Salaysayin
Ang dalumat na ito ay isa na mismong pagteteoryang politikal, sosyal at kultural. Nakabalot sa
tradisyon at kultura ang panitikang nagbibigay ng pakahulugan, puna at deskripsyon sa nangyayari sa
lipunan. Sa ganitong analisis, nakatuon sa isyu at tauhang sumasagisag sa o bumubuo ng lipunan ang
panitikan bilang texto. Ang texto na umuugma sa samu’t saring pakahulugan at ganap na impluwensya
nito sa kalakaran ng mga tao at institusyon, politika at kultura ay masasabing may kaganapan sa paglipas
ng panahon. Kung kaya’t ang pantawang pananaw bilang dalumat ng pagbasa ay magsisilbing diwa sa
pag-uunawa sa kaganapang sosyo-politika sa pamamagitan ng tawa. Mahalaga ito sapagkat bilang
dalumat gustong ipahatid ng pag-aaral na ito na namumutawi na ang pantawang pananaw sa talastasan
o kwentuhan at pagtatanghal bago pa man dumating ang mga Kastila. At nagpapatuloy ito sa ngayon sa
mga palabas sa telebisyon bilang isa sa mga bumubuo ng kulturang popular. Bilang isang diwa,
nakapaloob na sa damdamin at isipan ng mga Pilipino ang pagpapatawa bilang pagbatikos sa kolonyal
na kapangyarihan.
FILDIS |26
Ayon kay F. Lando Jocano ang tradisyong oral ng mga Pilipino ay nagbubunsod sa isang
malakihang rekonstruksyon ng panlipunang kontexto ng sinaunang kasaysayan. Nakapagbibigay din ito
nang mas mahusay na pag-uunawa sa mga detalye ng ganitong tradisyon sa kasaysayan na kung saan
nagsisilbing pundasyon ng kasalukayang kultura at lipunan ng mga Pilipino (sa Manuud 1967).
Samakatuwid, ang puno’t dulo ng tradisyong oral ay nasa kaligirang panlipunan na tumatalakay sa
buhay-buhay, kustumbre, paniniwala, sining at spiritualidad. Isang malaking dagok kung ituturing na
primitibong panitikan ang kabilang sa ganitong tradisyon. Mahirap tukuying isang primitibo ang anyo ng
kwentong bayan, at isang lipunang walang sistemang panulat ang pinanggalingan nito katulad nang
nabanggit ni Arsenio E. Manuel.
Ayon kay W. H. Scott, hindi totoong mahirap balikan ang kasaysayan ng mga sinaunang Pilipino,
dahil lamang sa itinakda ng mga Kastila na wasakin ang mga labi ng kalinangang panulat o oral at
kaalaman noon. Ang mga Kastila ang may monopolyo sa pagbubuo (o pagwasak) ng panibagong
kaalaman upang gahasain ang kultura, kasaysayan at kamalayan noong panahong iyon. Subalit may
FILDIS |27
mga guwang sa texto (cracks in the parchment) na maaaring basahin batay na rin sa oral na tradisyon na
naging daluyan ng mga kwento kay Juan Pusong, at batay na rin sa ginawang koleksyon ni Eugenio
(1989). Ano ang maaaring ipasok sa pagbasa ng mga guwang na ito? Patungkol ang unang paliwanag sa
pag-usisa upang mang-uyam at manudyo sa harap ng may kapangyarihan, i.e., karaniwan ang hari o
sultan. Kung susuriin nang mabuti si Juan Pusong ay isang ordinaryong tao lamang na mahilig magbiro
hindi sa katulad niya (sa kontexto ng nabanggit na kwento), kundi sa katauhan ng mga hari at datu—
silang mga angat sa estado sa lipunan. Maaaring hindi totoo subalit sino naman ang makakapagsabi,
gayong dumaan sa mahabang panahon ang pagsasalin sa bibig ng ganitong kwento. Kung tutuusin sa
pagdating ng mga Kastila at sa ilang anyo ng dula na galing sa Espanya, ang pamumusong ay naging
kasakasama bilang komentaryo sa pagtatanghal. Isang patunay na ang pusong at pamumusong ay
bahagi ng pagganap at paggamit sa wikang oral.
Sabi ni Feldman: “And these events, as signal social events, not only take place in, but…are
made by their characteristic forms of talk, for these forms of talk are much like those other event-making
forms of language” (1991: 49).
Subalit hindi dapat tingnan sa negatibo ang mga katangiang ito ni Posong, tulad ng depinisyon
nina Hart at Hart: [Juan Pusong] “is…a scampish young Filipino trickter, whose swindles, notorious
escapades, and practical jokes are always amusing, frequently off-color, sometimes obscene but rarely
villainous” (sa Eugenio 1989: 315). Maituturing na isang pagtingin sa kapangyarihan ng tawa o
pagpapatawa ang mga kaparaanan ni Posong. Nakakatawa nga ang mga ito dahil ginagawa nitong
mangmang ang hari at sa bandang huli si Posong ang humahalili at nagwawagi. Katangian ito ng
pagsubvert at pagbaligtad sa kapangyarihan. Na kahit sa panahon noong bago pa dumating ang mga
Kastila, ang mga sinaunang Pilipino ay nagpapatawa at nagbibiro na upang kwestyunin ang nasa
kapangyarihan. Ito ang guwang sa mga kwento at kasaysayang, maituturing, patungkol sa kamalayan at
karanasang Pilipino noon. Batid pa nga ni F. Landa Jocano na: “Oral folk literature functions in society as
a means through which the people’s faith in the efficacy of their tradition is affirmed, and their convictions
strengthened. It constitutes the framework of meaning and values in terms of which the people interpret
their experience and guide their actions” (Manuud 1967: 307)
Gawain 1:
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na katanugan.
1. Ano ang pantawang pananaw at ano ang layunin nito?
2. Bakit nasabi ni Batacan na “Laughter is the best Medicine and humor is the spice of life”?
3. Bakit ginamit ang paraan ng paglikha ng katatawanan o ang pantawang pananaw upang
tumuligsa o panlaban sa maling pamamahala lalo na sa panahon ng Kastila at bagong lipunan?
4. Para sa iyo, ito ba ay may magandang layunin ang paraan ng pantawang pananaw bilang isang
sandata upang tumuligsa? Halimbawa: ang paggaya o pag impersonate sa mga lider ng bansa o
kilalang tao gaya ng ating pangulo sa telebisyon.
FILDIS |28
Pangkatang-gawain:
Panuto: Bawat pangkat ay magsasagawa ng Funny Video Clip. Sundin ang mga pamantayan sa
ibaba:
1. Kinakailangan ito ay naka rekord.
2. Magsagawa ng 4 hanggang 7 eksena.
3. Lahat miyembro ay kalahok sa eksena maliban sa cameraman.
4. Hindi lalagpas sa 10 minuto ang Video.
5. Huwag isama sa eksena ang mga hindi kaaya-ayang gawain.
6. Iwasan ang mga pagsasalita ng mga hindi maganda.
Modyul 5
Pantayong Pananaw
Ang pantayong pananaw ay umuugnay sa sosyolohikal na kaisipan. Layunin nito na pukawin ang
isipan ng mag-aaral kung gaano kahalaga ang kultura at kaisipan ng mga Pilipino.
Pagpapahalagang Moral:
Tankilikin ang Sariling atin, Pagyamanin at Paunlarin.
~Unknown
Input:
Pantayong Pananaw
Ang pantayong pananaw ay lumitaw mula sa aking analisis ng mga pundamental na punto-de
bistang pangkasaysayan sa proseso ng ating pagiging bansa. Noon pang unang bahagi ng mga taong
70, ang pinakabuod ng pananaw na ito ay isang importanteng batayan na ng aking kurso sa
historiograpiya, kung saan pinag-aaralan ang metodolohiya, pilosopiya at pamamaraan ng pagsusulat ng
kasaysayan. Sa partikular, noong 1974 pinahayag ko ang buod ng pananaw na ito sa isang hiniling ng
Malakanyang na pagsusuri ng inihahanda pa lamang noon na Filipino Heritage. Pinuna ko noon na ang
pananaw ng inihahaing ensiklopediya ay hindi pantayo kundi pangkami, sapagkat ang kinakausap ay
mahihinuhang mga taga-labas (o mga elite na medyo o lubusang tagalabas na ang batayang
pangkaisipan) at hindi ang mga Pinoy mismo. Makikita ito sa mga sumusunod na pangyayari: (1) ang
wika ay banyaga at hindi naiintindihan ng nakararami sa lipunang Pilipino; at (2) ang tendensiya ay
FILDIS |29
tingnan ang ating bansa bilang obheto/paksain ng pag-aaral mula sa labas ibig sabihin, hindi mula sa
loob, hindi rin para sa taong taga-loob, at Ialong hindi nasasalalay sa mga konsepto, pandama at diwa
mismo ng mga kalinangang Pilipino at mga kabihasnan ng kapilipinuhan sa agos ng kasaysayan nito
hanggang sa ngayon. Hindi tumalab ang tuligsang ito. Ang importante noon para sa mga gumagawa ng
ensiklopediya ay maipakita ang opinyon at pagkaunawa ng mga elite tungkol sa Pilipinas, sa kanilang
sariling kasiyahan— i.e., para sa kanila mismo at para sa mga banyaga na gusto nilang pahangain o
akitin. Sa katunayan, ito ang direksyon din ng mga publikasyon ng Malakanyang noong panahon ng
“Bagong Lipunan” (at, sa pangkalahatan, hanggang ngayon). Ang pangangailangan ng mga
nakapagpapasya noon (at, sa kasamaang palad, ngayon pa rin) ay ang ipaliwanag at ipaintindi tayo at
ang ating bayan sa mga tagalabas, sa halip na unawain natin muna mismo ito at ang sariling karanasang
pangkalinangan i.e., para sa atin mismo, sa diwang atin at sa wikang atin, sa pamamagitan ng mga
dalumat at halagahin (values) ng ating (mga) kalinangan, kasama ang mga natamo at naangkin natin sa
pagdaloy ng Kasaysayan; sa madaling sabi, sa loob ng, at alinsunod sa ating sariling kabihasnan.
Samakatuwid, walang pagkakaiba ang Filipino Heritage sa ensiklopediyang matagal na noong nailathala
ni Zoilo Galang, maliban sa mga bagong datos at sa dami ng mga bagong manunulat ng mas bagong
obra. Pagkatapos, nagplano pa nga rin ang Malakanyang noong Dekada 80 na ipagawa ang isang
ensiklopediya sa ganitong diwa, at, mangyari pa, sa wikang Ingles. Hindi pa rin naintindihan ng mga
nagplano kung ano ang magiging pagkakaiba nito sa mga ensiklopediya ng mga Amerikano, lngles,
Australyano, at iba pang bayang Anglo-Amerikano, maliban siguro (1) sa pangyayaring gawa ang
ensiklopediyang Pilipino ng mga taong may nasyonalidad na Filipino; (2) sa posibilidad ng pangongopya
ng mga manunulat na Filipino; at (3) sa “pakikipagtulungan” ng mga banyaga sa gawaing ito. Malinaw
ang pagkakahawig ng ganyang gawain sa “pakikipagtulungan” ng mga elite natin sa banyaga sa
ekonomiya at iba pang larangan. Ibig sabihin, “malabo” ang pagiging tunay na Pilipino ng ensiklopediyang
binabalak noon. Ang tinutumbok ng diwa nito ay ang magkaroon ng isang bersyong Pilipino na mula (o
nakita) sa banyaga, para sa elite na Pinoy at sa kanilang káunawaán (o kausap) sa Ingles. Ang pinalilitaw
at pinaiibayo ay hindi mula sa karanasang pangkalinangan ng bayang Pilipino, para sa buong bayang
Pilipino — i.e. , hindi nasa loob ng isang pantayong pananaw na makabubuo sa bansa. Ano nga ba
talaga itong “pantayong pananaw”?
Sa lahat ng mga wikang Pilipino, matatagpuan ang mga konseptong katumbas ng sa Tagalog o
P/Filipinong “kayo,” “kami,” “sila,” at “tayo.” Tinutukoy nitong huli ang nagsasalita at ang lahat ng kanyang
kausap, kasama kahit na iyong wala subalit ipinapalagay na kabahagi sa kabuuang kinabibilangan ng
nagsasalita at mga kausap. Halimbawa, ang ekspresyong “tayong mga Pilipino,” sa pagkakaiiba nito sa
“kaming mga Pilipino,” ay implisitong nagpapahiwatig na ang nagkakausap-usap ay mga Pilipino lamang.
Ibig sabihin, hindi kasali ang mga banyaga, ang mga di-Pilipino. Sa sitwasyong ito, ang kalagayan,
konsepto, kaisipan at ugali na maaaring pagtuunan ng pansin ay madaling maintindihan, dahil
FILDIS |30
napapaloob sa ating sariling lipunan-at-kalinangan, na kapwa ipinahihiwatig ng (at nakabalot sa) isang
wikang nauunawaan ng bawat isa. Maipagkakabit-kabit natin sila sa isa’t isa nang hindi na kailangan
pang tukuyin ang iba pang mga konsepto, tao, ugali at kaisipan na kaugnay nila. Sa katunayan nga,
maraming bagay at dalumat ang implisito nating nauunawaan at napag-uugnay-ugnay. Sila at ang
kanilang kaakibat na pag-uugali ang siyang bumubuo ng isang “mentalidad” (natatangi at katangi-tanging
kaisipan at pag-iisip) na mahirap maintindihan ng isang dayuhan na hindi pa nakapapasok sa isang
kalinangan-at-lipunang may pantayong pananaw.
Ibig sabihin, kung ang isang grupo ng tao ay nag-uusap lamang hinggil sa sarili at sa isa’t isa,
iyan ay maihahalintulad sa isang sistemang sarado o closed circuit — isang “nakapinid na pag-
uugnayan/pakikipag-ugnayan.” Nagkakaintindihan ang lahat nang hindi na dapat tukuyin ang iba pang
bagay na nasa labas o panlabas. Samakatuwid, ang isang lipunan-at-kalinangan ay may “pantayong
pananaw” lamang kung ang lahat ay gumagamit ng mga konsepto at ugali na alam ng lahat ang
kahulugan, pati ang relasyon ng mga kahulugang ito sa isa’t isa. Ito ay nangyayari lamang kung iisa ang
code o “pinagtutumbasan ng mga kahulugan,” ibig sabihin, isang pangkabuuang pag-uugnay at
pagkakaugnay ng mga kahulugan, kaisipan at ugali. Mahalaga (at pundamental pa nga) rito ang
pagkakaroon ng iisang wika bilang batayan at daluyan ng pang-unawa at komunikasyon.
Madaling makita ito kung titingnan natin ang mga grupong etnolingguwistiko sa Pilipinas.
Halimbawa, ang mga Tagalog ay may iisang wika; nagkakaintindihan sila sa loob ng wikang ito kung ano
ang ibig sabihin ng lahat ng may kaugnayan sa kaugalian at kaisipan ng lahat. Kaya noong araw, pati ang
kanilang relihiyon ay iisa — nananalig sila sa anito, at sa mga mitolohikal na personahe na ang
pinakasentral ay tinatawag nilang “Bathala.” Ang mitolohikal na tauhang ito ang siya ring prinsipal na
katauhan ng kanilang epiko o awit. Nang mawala ang awit na ito tungkol kay Bathala noong panahon ng
Kastila, ang ipinalit ay ang pasyon, subalit ang pangunahing katauhan nito ay isang “bathala” rin — ang
diyos ng mga Kastila, si Kristo. Makikita natin na bago pa man makaugnay ng Kapilipinuhan ang mga
Kastila, bawat isa sa mga grupong etniko ay may sariling “pantayong pananaw,” o sariling kabuuan na
nasasalalay sa pagkakabit-kabit ng mga elementong pangkalinangan at panlipunan sa isa’t isa, na
naiintindihan at naipapamalagi ng mga kasapi ng grupong etnikong yaon sa pamamagitan ng sariling
wika.
Halimbawa naman, kung makikipag-away ang mga Tagalog sa mga taga-Brunei at nagapi nila
ang mga ito at nasakop nang ilang panahon, pagsasabihan nila ang mga ito ng ganito, “Kayong mga
taga-Kalimantan ay iba; ganito kayo, hindi kagaya naming mga Tagalog; iba kayo.” Ang ganitong
pagtuturing/pakikipagtalastasan ang maaari nating tawaging “pangkayong pananaw.” Pangkayo ang
pananaw ng nakikipag-usap mula sa labas tungo sa mga tagaloob ng isang partikular na kalinangan,
tungkol sa mga tao at kaugalian nito.
Ang pinakabuod ng pantayong pananaw sa agos ng ating kasaysayan ay ang pangyayaring dahil
sa kolonyalismo’y nawala (o unti-unting nawasak) ang kabuuan ng maraming mga grupong
etnolingguwistiko sa ating bayan. Ang paimbabaw na naipalit (o nailapat sa ibabaw) ay ang kabuuang
kolonyal na siyang magiging (o kaya’y gagamiting) batayan ng
pagkatapos ay magiging “nasyong Pilipino”. Dahil sa ang kabuuang kolonyal ay itinatag at ipinalaganap
sa pamamagitan ng wikang Kastila (na pagkatapos ay papalitan naman ng Anglo-Amerikano sa
pamamagitan ng isang sistema na “edukasyon” na hinangad at/o tinanggap ng nabanggit na elite para sa
buong “nasyon”); at dahil sa mga konseptong sosyo-pulitikal at kultural ng mga Kastila (at, pagkatapos,
ng mga Amerikano) na bunga ng paggamit ng banyagang wika, lalabas na lipos ng kontradiksyon ang
nabuong
“nasyon” / nacion/ (nation). Kaya, ang nasyong “Pilipino” ngayon ay wala (o wala pang) pantayong
pananaw na bumabalot sa kabuuan. Samakatuwid, kung nais nating mabuo ang bansang Pilipino,
kailangang pausbungin at pagyamanin ang pantayong pananaw ng kasalukuyang kabuuang sosyo-
pulitikal, para sa buong bansa — ibig sabihin, ang buong Kapilipinuhang may kasarinlan at kakanyahan.
Sabi ni Salazar, ang kasaysayan daw ay isang salaysay hinggil sa nakaraan na may saysay para
sa sinasalaysayang pangkat ng tao o salinlahi. Ang bagong kasaysayan ay ang pagsasanib at
pagtatagpo nito sa ideya ng inangking kasaysayan sa loob ng diwa ng makabayang pagkilos at
pantayong pananaw na pangkabuuang Pilipino.
Tungkol naman sa wikang Filipino at kaugnayan nito sa kasaysayan, pahayag ni Salazar na hindi
ito payak na tagapagpahiwatig, tagapagpahayag at tagapag-ugnay ng kasaysayan. Mabisa rin daw ito
bilang imbakan o pinagkukunan ng kasaysayan dahil dito umaagos ang kalinangan at karanasan. Sa
pamamagitan daw ng wikang pambansa, nagkaroon ang pag-iintindi sa kasaysayan bilang isang bukas at
lantad sa pamimigatan ng pagbibigay kahulugan, kabuluhan, katuturan. Maaaring tingnan ang wikang
Filipino bilang isang kapangyarihan ng nagpapalaya sa bayan at pagiging Pilipino ng kasaysayan.
Ang sistema ng edukasyon ang huhubog at huhulma sa diwa at kaisipan ng mga bagong
akulturado na siya na ring aatang sa sarili (nang walang pahintulot mula kaninuman) na buuin ang
“kulturang nasyonal.” Ang buong produksyon nila sa kalinangan, laluna sa panitikan (sa wikang Ingles!),
ay agad-agad na ipinasok din ng mga Amerikano sa sistema ng edukasyon. Tingnan dito ang mga
babasahing katha ni Camilo Osias, kasama ang mga unang maikling kuwento at tula ng mga Pinoy sa
wikang Ingles-Amerikano na natanggap sa mga antolohiyang pang-edukasyon. Pagkatapos nga, ang
magiging ambisyon ng mga manunulat (at pati ng mga “scientist”) ay “mapablis sa abroad” (i.e. , Estados
Unidos) o lumaki/palakihin ang kanilang “native clearing” (katutubong kaingin) sa kagubatang hindi ang
Pilipinas kundi ang Estados Unidos o ang santinakpan pa ngang hindi malirip-lirip kung sinu-sino/anu-ano
ang nakatira. Maaaring tukuyin dito sina Stevan (i.e. , Esteban) Javellana, Jose Garcia Villa, hanggang
kina Noriega, Abad at Rosca ngayon, na hindi naman babasahin ng madla dahil sa ito’y mas mabibighani
sa mga sulatin sa Tagalog o P/Filipino at iba pang wikang Pilipino.
Mapag-aaralan ang panunuot ng diwang banyaga sa bawat aspeto at aktibidad sa loob ng bawat
larangang nabanggit — mula ekonomiya hanggang pulitika, matapos daanan ang relihiyon, kultura, atbp.
Subalit, kailangan munang ipaliwanag, sa pamamagitan ng dayagram (paki-tingnan sa pah. 101) ang
nabanggit nang “dambuhalang pagkakahating pangkalinangan” na siyang sanhi ng pagkakahiwalay ng
mga Pilipino sa diwa at sa paguugali.
FILDIS |33
Ang “kulturang nasyonal” ang siyang pinalalaganap ngayon ng elite sa pamamagitan ng sistema
ng edukasyon na itinatag ng mga Amerikano sa wikang Ingles, para sa elite at upang madagdagan ang
mga maninilbihan sa bagong sistemang kolonyal. Ito ang dahilan kung bakit ang buong istruktura at
nilalaman ng sistemang sosyo-pulitikal, pangekonomiya, pangrelihiyon at pangkaisipan na sumasaklaw
sa kapilipinuhan ay nakakabit sa (at, kadalasan ay itinatakda ng) banyaga. At dahil nakatuon sa banyaga
ang tingin ng elite, “pangkami” ang pangkalahatang pananaw ng “kulturang nasyonal.” Kung ang
larangang panlipunan at pampulitika lamang ang pag-uusapan, kitang-kitang nakakabit ang ating mga
elite sa dayuhan, lalo’t higit sa Estados Unidos (at, noong panahon ng giyera at nitong nakaraang
dalawang dekada, pati na sa Hapon). Doon sila pinapagaral, nag-aaral o gustong mag-aral sa post-
graduate upang makamit ang di-umano’y “mataas” na karunungan. Sa katunayan, marami sa kanila ang
may mga bahay pa nga sa Estados Unidos, bukod sa kanilang tirahan sa Maynila o karatig-pook at sa
probinsya dito sa Pilipinas. Mas madali silang makipag-usap sa Amerikano sapagkat ang kaisipan at
mentalidad nila ay hango sa kulturang (“culture’ na) Amerikano, o napulot at inangkat mula sa Amerika.
Marami pa nga sa kanila ang nagreretiro sa Amerika matapos ang kanilang “paninilbihan” dito sa atin,
tulad ng mga civil servants na Amerikano noong tahasan pang kolonya tayo ng Estados Unidos. Dapat
ding alalahanin na bago sila mag-ambisyong maging presidente ng (o importante at makapangyarihang
pulitiko sa) Pilipinas, kailangan muna nilang magpabasbas sa Amerikano (cf. ang di rigueur na opisyal na
pagdalaw sa Washington at pananalumpati sa U.S. Congress ng bagong halal na pangulo!).
Pati na yaong mga “nagmamahal sa masa” ay wala nang iba pang bagaheng intelektuwal kundi
iyong nabasa (at naunawaan kung saka-sakali) nila sa mga librong Amerikano, kahit na kung ang mga ito
ay tungkol (o galing) sa iba pang banyagang kultura at sibilisasyon (cf. sa mga “progresibo” sa literatura
at “art studies,” ang second-hand nang istrukturalismo, post-istrukturalismo, post-modernismo,
dekonstruksiyonismo at iba pang “ismo” mulang Pranysa at iba pang bansang Europeo). Kaya, tulad ng
kanilang mga katunggaling pulitikal (na kapwa nilang elite), ay kopyang seroks (xerox copy) lamang sila
ng mga huwaran nilang pangalawang-gamit ng Amerikano. Ang ibig nilang palaganapin sa “nasyon” ay
yaong mga adhikaing kasalungat lamang ng pinaiiral ng naghaharing-uri. Gayumpaman, ang
magkasalungat na layunin ng elite at ng kalaban nitong “rebolusyonaryo” ay kapwa nasasalalay sa mga
simulain (at kontradiksyon sa loob) ng sibilisasyong Kanluranin. Samakatuwid, kapwa ang mga nakaupo
sa kapangyarihan at yaong gustong magpatalsik sa kanila ay nakasandal sa mga kategoryang hiram o
produkto ng kanilang pagigin xerox copy ng banyaga. Walang orihinal na kaisipan ang dalawang
direksyong ito ng tunggaliang sosyo-pulitikal. Sa katunayan, ang dalawang magkatunggaling puwersa
lamang ang siyang nagkakaintindihan sa labanang ideolohikal na ito, sapagkat sa wika at sa mga
kategoryang banyaga lamang isinasagawa ang pingkian ng mga ideya. O dili kaya, ang magkakaugnay
sa tunggalian ay ang dalawang puwersang nabanggit at ang banyaga, na siya namang hinihingan ng
FILDIS |34
tulong ng dalawa: para sa una, tulong sa pagpapaunlad (development aid); para sa pangalawa,
pakikipagtulungang ideolohiyal ng mga kasama (proletarian internationalism).
Narito sa pagiging masamang xerox copy lamang ng kopyang seroks na ring Amerikano ang isa
sa dalawang mukha ng “iskizofrenyang pangkalinangan” ng mga elite, “ordinaryo” man o “reaksyonaryo,”
at ng mga “rebolusyonaryo.” Lagi na lamang dapat nilang ikumpara ang sarili at ang sariling hiram na
kultura sa mga dayuhan. Ito ang sanhi ng kanilang kompleks ng “unang Pilipino” (“fist Filipino doctor,” “fist
Filipino pilot,” at iba pa). Ito rin ang paliwanag kung bakit “pangkami” ang pinaka-katangian ng kanilang
“kulturang nasyonal.”
Hindi lang pangkami ang pananaw ng kulturang nasyonal — i. e. hindi lamang pagpapataas ng
noo ng nakatataas/nakalalamang-sa-lipunan vis-à-vis sa banyaga o dili kaya katas lamang ng kanilang
pakikipag-ugnayan sa mga tagalabas. Pantayo rin ang pananaw ng kulturang ito kung ang nag-uusap-
usap ay mga elite lamang bilang tagapagpagalaw ng lipunan-at-estadong nasyonal. Gaya ng nabanggit
na, ito ang nabuong kultura ng mga elite, sa kabila ng pagiging xerox copy lamang nila — i.e. , ng
kanilang pagiging anino o aninag lamang ng Kanluran. Bukod dito, may mga elemento rin naman ng mga
katutubong kalinangan ang kultura ng elite. Kinailangan ang mga sangkap na ito upang masaklaw ng
mga tagapagtatag ng nasyon ang lahat ng nakatira sa kapuluan. Alam natin na ipinapalagay ng mga elite
ang sarili na mga kinatawan ng mga “Pilipino” sa harap ng Kastila at, pagkatapos, sa harap ng
Amerikano. Sa madaling sabi, sila ang nagpapalagay sa sarili na “kinatawan” ng “pueblo Filipino” sa
simula at, pagkatapos, ng “Filipino people” na madalas nilang ipagkamaling tunay na “Bayang Filipino.”
Gayumpaman, talaga namang may bahagi pa ring katutubo ang kanilang kaluluwa. Marami ang
dahilan nito. Una, sapagkat ang pinakamarami sa kanila ay ipinanganak sa loob ng isa sa mga taal na
kalinangang Filipino (i.e., Tagalog, Magindanaw o Ibanag, halimbawa) bago sila pumasok o ipasok sa
mga unang baitang ng sistema ng edukasyon, at bago magpatuloy o ipagpatuloy ang kanilang
pagpapasabanyaga o alyenasyon sa Amerika o sa iba pang lugar sa ibayong dagat (ang tawag nila rito
ay “abroad”) sa kanilang “pagpopost-gradweyt.” Ibig sabihin, maliban sa kung sila’y talagang ibinukod ng
kanilang mga magulang sa mga kababata nilang kapus-palad, ang kanilang unang pagkabata ay
nahuhubog ng taal na (mga) kalinangan. Pangalawa, kahit pa nga makaligtas sila sa pangkalinangang
hatak ng kanilang mga kababata sa lansangan, hindi naman sila nakawawala sa kanilang mga yaya at
iba pang katulong sa sambahayan. Pangmatagalan ang impluwensiya ng mga ito, higit sa lahat dahil
ipinauubaya sa kalinga ng mga yaya at katulong ang mga anak ng mayayaman.
Isa iyan sa mga koneksyon ng mga elite sa bayan. Ipinakikita sa dayagram ang pagkakaugnay
na ito, pagkakaugnay na napakahalaga ang aspetong pangkalinangan. Ibig sabihin, sa kaloob-looban ng
kanilang “kulturang nasyonal” na hiram o napulot sa banyaga ay nakabalot ang buod ng kanilang pagka-
Pilipino na nakaugat sa mga taal-saating kalinangan. Ikahiya o ipagmalaki man, ang buod na iyan ang
siyang nagbibigay sa kanila ng karapatang tawagin ang sarili, kahit papaano, na tunay na Filipino.
Gayumpaman, malakas man ang bisa ng katutubong salik na ito, hindi talaga alam ng mga elite ang
kanyang kalikasan, ang kanyang mga katangian, kahit ang kanyang anyo. Malalim ang kanilang
kamangmangan hinggil sa kanilang tunay na pagkatao, hinggil sa pagka-Pilipino at kapilipinuhan.
Napawalay sila rito at nahirati (o nahihirati pa) sa pagpapasa-Kanluran. Nasa relasyong ito sa bayan ang
pangalawang mukha ng “iskizofrenyang pangkalinangan” ng mga elite. Hindi nila malaman kung paano
haharapin o kahaharapin at isasakaluluwa ang kanilang mga kinagisnang kalinangan, ang kanilang
pagiging “katutubo,” i.e. , kung ano ang kanilang gagawin (sa katunayan, kung ano pa talaga ang
kanilang magagawa) sa Kalinangang Bayan na sumasaklaw na sa pinakamarami sa Kapilipinuhan. Gaya
ng makikita sa dayagram, bahagi sila ng mga taal-sa-ating kalinangan at ng Kalinangang Bayan na
umusbong mula sa mga ito sa kanilang pag-uugnayan sa isa’t isa at pakikipagugnayan/pakikipagtunggali
sa ibang kultura sa agos ng kasaysayan; subalit nasa labas din ng Kalinangang Bayan ang mga elite
dahil sa kanilang pagkabuo ng (at patuloy na pagtataguyod sa) Kulturang Nasyonal. Kaya iláng sila sa
Bayan at sa pangkalahatang kalinangan nito.
FILDIS |35
Ito ang dahilan kung bakit sa kamalayan ng elite at ng pinalalaganap nilang Kulturang Nasyonal
(sa Ingles), pinakasentral ang ideya ng “impluwensiya” o bahid ng banyaga. Tiyak na maaalala pa ng ilan
ang ipinakita sa paradang paggunita ng Kasarinlan na pinamagatang “Kasaysayan ng Lahi” noong
panahon ng Batas Militar: halos lahat siguro ng mga “lahi” at “kabihasnan” ay ipinarada na upang
iparamdam sa banyaga na napakaimportante ang kani-kanilang “papel” di-umano sa pagiging Pilipino ng
ating “lahi.” [Kung “lahi” nga pala talaga, sa anumang pakahulugan, ang Kapilipinuhan — i.e. , hindi isang
kalinangan/kabihasnang nabuo sa kasaysayan, papaano ba naman maipaliliwanag o maitutugma sa
ideya ng “isang lahi” ang pakikipaglahian ng elite sa banyaga, hindi lamang sa pisikal kundi (lalo’t higit) sa
ispiritwal at kultural?] Ang natabunan ng ganyang pagtingin sa sarili ay yaong elementong pundamental:
ang taal at “katutubo” sa Pilipino. Gayundin, ilang taon na ang nakararaan, sa paggunita ng Rebolusyon
ng Pebrero 1986, halos lahat ng relihiyon ay isinama sa ecumenical service (pati na ang Hudyo!) sa
kanikanilang wikang banyaga. Ang P/Filipino lamang ang wala. At pinakanta pa ni Cardinal Sin ang mga
Pilipino ng “My Country `tis of Thee” (na kanyang natutunan siguro noong panahon ng Amerikano).
Sa totoo lang, ang iwinawatawat ng mga elite ay ang pagiging “halo-halo” ng Kulturang Nasyonal
mula sa pagkain hanggang sa kaisipan at pagkalikha ng mga “bagong” elemento ng kultura. Nag-aanyo
tuloy na parang tambol ang Kapilipinuhan — i.e. , hungkag sa loob at puro banyaga o galing sa banyaga
ang balat na nakabalot at nagbibigay ng tunog sa buong kahungkagan. Hindi naman totoo ito, tulad ng
nabanggit na sa itaas. Matatag at malaman ang Kapilipinuhan: may napakalalim na pinagmulan at
masalimuot ang kanyang pagsulong at pagkabuo mula rito. Nagiging hungkag lamang ang kanyang anyo
dahil mula sa labas ang paningin at pagkaintindi ng mga elite sa pagkabuo ng ating bansa at ng
kalinangan nito. Hindi nila nakita at, hanggang ngayon ay hindi pa rin nakikita, na habang nakatuon ang
kanilang buong punyagi tungo sa pagiging tagapagmana ng estado, lipunan at kulturang kolonyal, nabuo
naman ng bayang Pilipino ang Kalinangang Bayan at binibigyang-hugis din ng tunay na mga “anak ng
bayan” si Inang Bayan. Mula naman ang lahat ng ito sa pakikiharap, pakikipagtunggali at pakikipag-ugnay
ng mga kalinangang Pilipino sa isa’t isa at sa kulturang kolonyal ng mga Kastila at Amerikano sa daloy ng
kasaysayan. Diyan nakaugat ang tinatawag na “Dakilang Tradisyon” (Great Tadition) di-umano ng
akulturado at maka-Kanlurang elite sa isang dako, at ng “Maliit na Tradisyon” ( Little Tradition) daw ng
elementong bayan sa kabilang dako. Nakasalalay din sa pananaw na ito ang pagmamaliit ng mga elite sa
panlasang “bakya” ng bayan (cf. ang tinatawag ng mga gaya-gayang intelektuwal na “popular culture,”
anuman ang tiyanak na itong angkat mula kung saan-saan upang magamit sa pag-uuri-uri ng mga
penomenong sosyo-kultural na Pilipino), kapag inihahambing sa di-umano’y “cultured’ o “mataas na
uring” panlasang hiram nila sa banyaga.
Ang relasyon ng mga elite sa Kalinangang Bayan ang siyang pinagmulan ng pangalawa at
pangatlong aspeto ng kanilang pagkalito. May kinalaman ang pangalawa sa kanilang kompleks ng
kawalang-halaga vis-à-vis sa banyaga — i.e. , kinakailangan nilang gawing ibayong ideyal ang mga
Pilipino kapag inihahambing nila ang mga ito sa mga banyaga sa pamamagitan ng kategoryang
intelektuwal at pangkultura ng mga dayuhan. Kaya nga, “mabuti” per se at higit sa lahat ang masa, na
tagapaghubog pa nga ng kasaysayan! May palabra de honor (hindi paninindigan o salitang binitiwan o
FILDIS |36
puri’t dangal kaya) at delicadeza (hindi paggalang o hiya o magandang ugali, pakikitungo, atbp.) ang
Pilipino bilang Filipino! Sa katunayan, para kay Ibn Parfahn, isang Pilipinong sumulat ng Malayan
Grandeur bilang isang rasista ring pangontra sa ideya ng “pangingibabaw ng mga puti” (white
supremacy), ang mga dating Pilipino (tulad daw ng lahat ng mga Malayo — i.e. , kasama ang mga
Pilipino) ang siyang pinakadakilang lahi sa buong daigdig at sa kasaysayan!
Ang pangatlong anyo ng pagkalito ng mga elite ay kabaligtaran ng pangalawa — i.e. , ang lagi
nilang pamumuna at pamimintas sa inaakalang “tunay na Pilipinong paguugali.” Bilang kapalit o kahalili
ng mga kolonyalistang puti, ang mga elite ay pupuna rin sa “katamaran” ng masang Pinoy, gayong
kitang-kita naman ang kasipagan ng mga magsasaka, drayber, manggagawa at iba pang kauri ng mga
ito. Mapapahaba pa ang listahan ng mga pintas ng elite (na unang naging pintas ng mga kolonyalista) sa
mga “katutubong Pilipino.” Subalit ang importante rito ay ang makita o maipakita na kaakibat ng
pagpipintas na ito ang ideyalisasyon ng Pilipino, at ang dalawang reaksyong ito ng mga elite ay tanda ng
kanilang pagkalito sa pakikipag-ugnay sa bayan at sa kalinangang taglay nito.
Konklusyon
Ang pantayong pananaw ay isang buong (ibig sabihin, di watak-watak na) diskursong
pangkalinangan o pangkabihasnan, ang pinakakatangian ng isang kalinangan o kabihasnang may
kabuuan at kakanyahan. Batayan siya, samakatuwid, ng pagkakaisa ng isang grupo ng taong may
sariling wika-at-kultura.
Ang Kalinangang Bayan ang siyang dapat maging batayan ng Kabihasnang Pambansang may
sariling pantayong pananaw bilang diskursong pangkabihasnan. Samakatuwid, dapat masaklaw ng
Kalinangang Bayan ang Kulturang Nasyonal. Sa praktikal na pananaw, dapat matunaw sa (o kaya’y
maging bahagi ng) Kalinangang Bayan ang Kulturang Nasyonal, upang mabuo ang Kabihasnang
Pambansa. Ang ibig sabihin nito, magiging bintana natin ang Kulturang Nasyonal tungo sa labas; ang
Kalinangang Bayan naman, na nakaugat sa mga Kalinangang etnolingguwistiko at sa karanasang
pambansa, ay magiging salamin at bukal ng ating loob. Ang interseksyon ng lahat ng iyan sa loob ng
pantayong pananaw sa sariling wika ang siyang magpapasibol ng ating orihinalidad bilang bansa at
bilang Kabihasnan.
Gawain 1:
Modyul 6
Sikolohiyang Pilipino
Ang sikolohiyang Pilipino ay bunga ng karanasan, kaisipan at oryentasyon Pilipino. Ito ay para
mas higit na mauunawaan ng isang Pilipino ang kanyang sarili upang sa gayon ay mapaunlad niya ang
kanyang buhay. Isang alternatibong perspektibo kung papaano ipapaliwanag ang damdaming Pilipino na
malaking kaibahan sa mga pananaw ng iba pang anyo ng sikolohiyang Pilipino. Layunin sa pag-aaral na
ito na madagdagan ang kaalaman ng mga mag-aaral kung ano ngaba ang ang Sikolohiya Pilipino at
paano nito nakakatulong sa ating paglago sa kaisipan at paniniwala.
Input:
Sikolohiyang Pilipino
FILDIS |38
3 Anyo ng Sikolohiya
kahulugan habang sa Ingles ay ibig sabihin lang ay shame. Gayunman, alam ng bawat Pilipino na
hindi lamang shame ang ibig sabihin ng hiya.
Ayon kay Zeus Salazar, mayroong apat na piliyasyon, o filiation sa Ingles, ang
Sikolohiyang Pilipino:
Ibang-iba ito sa mga taga-Kanluran kung saan sila ay direktang ipinapahiwatig ang kanilang mga
ideya’t saloobin, na kadalasa’y mali ang dating sa mga Pilipino. Madalas na ang dating ay pambabastos.
Halos lagi ay nakararanas ang Pilipino ng indirektang komunikasyon, at hindi mahirap sa kanilang
basahin ang mga ito.
Gawain 1:
Marxismo
Globalisasyon
Dependensya
Pantayong pananaw
Pantawang Pananaw
Sikolohiyang Pilipino
FILDIS |41
YUNIT 4
PANANALIKSIK PANLIPUNAN
Sa yunit na ito ay pag-aaralan ang iba’t ibang kaparaanan ng pananaliksik at pagsisiyasat.
Layunin nito na linangin ang mga mag-aaral na makalikha at mahasa ang kaisipan sa pagsasagawa ng
pananaliksik sa iba’t ibang kaparaanan. Nais rin sa yunit na ito na madagdagan ang kanilang kaalaman
sa mga hakbang na dapat isasagawa.
1. Makapagsagawa ng mga pananaliksik gamit ang mga iba’t ibang batayang kasanayan.
2. Makapagbasa at makapagbuod ng impormasyon, estadistika, datos atbp.
3. Makagawa ng mga malikhain at mapanghikayat na presentasyon ng impormasyon at analisis
mula sa isinagawang mga pagsasaliksik.
Modyul 1
Pagmamapa at Etnograpiya
Ang Pagmamapa at Etnograpiya ay may parehong stratehiyang pananaliksik sa lipunan, kabilang
na ang kultural, histirikal at kaugalin. Sa Modyul na ito ay pag-aaralan kung paano isinasagawa ang
ganitong uri ng pananaliksik.
Pagpapahalagang Moral:
“Tanawin ang Kasaysayan, gawing susi sa kasalukuyan nang mabuksan ang tamang landas sa
hinaharap.”
Input:
Pagmamapang Kultural
Isinusulat din ang mga salita o parirala na may kaugnayan sa paksa. Ang kaibahan lamang, mas
naipakikita sa estratehiyang ito ang koneksiyon ng mga detalye o aytem sa listahan sa isa’t isa.
Tinutukoy sa proseso ng cultural mapping kung sino ang mga bahagi at ano ang mga
katangian ng isang tribo, organisasyon, komumidad, grupo, eskwelahan, aso sa syo n, n eg o syo
o ika w b ila ng ind ib id wa l- - up an g ma kit a an g n at at an g ing kalakasan at pagkakakilanlan.
ETNOGRAPIYA
Ito ay nahahawig sa Pagmamapang kultural, ito ay naglalahad ng mga kagawian ng isang pangkat.
- Isinasagawa iyo hindi lamang upang matukoy ang nakalipas na uri ng pamumuhayo
kaanasan kundi nakahigit dito ang hangarin na maranasan kung paano namuhay kasama
ang angkat na pinag-aaralan, matanggap ang kanilang ideya, maunawaan ang kanilang
mithiin, kaisipan, pagpapahalaga at paniniwala.
- Itinuturing itong makatao sapagkat maliban sa pakikibahago ng mananaliksik sa komunidad
naipaparanas din niya ang kanyang ugali, gawi, pagpapahalag at paniniwala kasabay ng
mga tagatugon.
- Dahil dito ang kanyang karanasan ay nagiging makabuluhan.
Metodo:
Input:
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na katanungan.
Pagmamapa Etnograpiya
Pagkakaiba
Pagkakatulad
Output:
Panuto: Maghanap ng kapares at msagawa ng pananaliksik. Sundin ang mga sumusunod ng
mga hakbang.
Modyul 2
Pananaliksik sa Leksikograpiko
Inaasahang layunin:
Pagpapahalagang moral:
“Ang taong may puno ng salita at kahulugan ay daig pa ang aklat-pangkarunungan.”
Input:
PANANALISIK SA LEKSIKOGRAPIKO
Pinakalayunin nito ay maitala ang leksikal na impormasyon ng mga salita gamit ang pagtatala ng
mga ito sa pamamagitan ng anyong diksyonaryo.
Leksikograpiko at pananaliksik
Ang Leksikograpiya ay isa rin sa mga pinagtutuonang larangan ng pananaliksik dahil sa wikang
nagbabago. Ang paggamit ng wika ng mga tao sa kasalukuyan ay malaki na rin ang kaibahan sa
paggamit ng mga salita sa mga nakaraang taon.
Gawain 1:
Gawain 2:
Panuto: Maghanap ng mga bagong at lumang aklat na talahulugan at talasalitaan at magsiyasat ng mga
salitang may pinagkaiba, nabago o may nadagdagan na kahulugan sa salitang iyon. Isulat ito sa loob ng
talahanayan.
Salita Lumang aklat Kahulugan Bagong aklat Kahulugan
1.
2.
3.
4.
5.
Output:
Panuto: Gumawa ng sariling diksyunaryo o talahulugan. Pumili lamang sa ibaba kung anong larangan o
disiplina ang iyong gagawan ng talahulugan.
Modyul 3
Video documentation, S.W.O.T. Analysis, Literature review, Pagtatanungtanong, obserbasyon,
interbyu, FGD at Participant Observation
Ang Video documentation, S.W.O.T. Analysis, Literature review, Pagtatanungtanong,
obserbasyon, interbyu, FGD ay mga kagamitan sa pangangalap ng datos para sa pagpapatibay ng
pagsasagawa ng pananaliksik.
Inaasahang layunin:
1. Malaman ang kahulugan at mga paraan ng pagsasagawa ng Video documentation, S.W.O.T.
Analysis, Literature review, Pagtatanungtanong, obserbasyon, interbyu at FGD.
2. Makapagsasagawa ng Video documentation, S.W.O.T. Analysis, Literature review,
Pagtatanungtanong, obserbasyon, interbyu at FGD.
Input:
VIDEO DOCUMENTATION
Ayon kay Jewitt (2012), ito rin ay napakahalagang kagamitan sa pagkuha ng impormasyon
sapagkat nakakatulong ito upang mailahad nang wasto ang mga impormasyon. Maliban dito,
napapanatiling maayos ang mga impormasyon sapagkat marami nang mga kagamitan na magagamit
upang ang mga recording ay maimbak.
Paraan ng pagsasagawa
- Isang paraan kung saan ang mga mananaliksik ay kasama rin sa imahen ng video.
Karaniwan ito ay nasa pananaliksik kultural, pangwika, historical at iba pa. Isa itong proseso
kung saan ang mga tagatugon ay maaari ding gumagamit ng video upang idokumento ang
kanilang pamumuhay nang sa gayon ay natural lang sa mga sa datos.
Videography
Existing Videos
- Ito ay paggamit ng mga video na maaring makakuha sa iba’t ibang hanguan o sanggunian.
Maaaring ang mga ito ay mula sa pangkat, organisasyon o kaya ay indibidwal. Ang
FILDIS |49
Video Elicitation
- Mga video mula sa mga panayam na ginagamitan upang mapagkunan ng mga impormasyon
o kaya ay bilang hanguan ng talakayan. Inihihinto ang video sa isang bahagi upangipahayag
ng tagatugon o mga tagatugon ang kaniya/kanilang mga kaisipan ukol dito. Sumakatwid
‘selective’ ang paggamit ng video. Ito ay upang mapaliwanag ng tagatugon ang kaniyang
mga kaisipan.
Video-Base Field
S.W.O.T. Analysis
(S – strength, W – weaknesses, O – opportunity, T – threats)
Ito ay isang kapaki-pakinabang na pamamaraan para maunawaan ang iyong mga KAKAYAHAN
at mga KAHINAAN, at para sa pagkilala sa mga OPURTONIDAD na bukas sa iyo at sa mga BANTA na
iyong kinakaharap.
Ang mga manunuri ay nagpapakita ng SWOT analysis bilang isang parisukat sa bawat isa sa
apat na mga lugar na bumubuo ng isang kuwadrante. Ang visual na pag-aayos ay nagbibigay ng isang
mabilis na pangkalahatang-ideya ng posisyon ng kumpanya. Kahit na ang lahat ng mga punto sa ilalim ng
isang partikular na heading ay maaaring hindi pantay-pantay na kahalagahan, ang lahat ng ito ay dapat
na kumakatawan sa mga pangunahing pananaw sa balanse ng mga pagkakataon at pagbabanta, mga
pakinabang at disadvantages, at iba pa.
LITERATURE REVIEW
• Ito ay kabilang sa secondary sources at hindi nagsasalaysay ng mga bagong experimental work.
FILDIS |50
• Ito ay ginagawa ng mga estudyanteng magtatapos na sa pag-aaral at kabilang dito ang paggawa
ng thesis.
PAGTATANUNGTANONG
Ay kinilala bilang isang katutubong paraan ng pananaliksik sa Philippine social science research.
Tinatalakay ng papel na ito ang pagiging kapaki-pakinabang nito sa mga cross-cultural studies lalo na sa
mga grupo ng etnikong minorya.
Ito ay likas na nakikilahok. Ang informant ay may isang input sa istraktura ng pakikipag-ugnayan sa
mga tuntunin ng pagtukoy ng kanyang direksyon at sa pamamahala ng oras.
Ang tagapagpananaliksik at ang informant ay pantay sa katayuan; ang parehong mga partido ay
maaaring magtanong sa bawat iba pang mga tanong para sa tungkol sa parehong haba ng
panahon.
OBSERBASYON
INTERBYU
Nagbigay ng tagubilin sina Arrogante, et al. (1983) ay nagbigay ng ilang tagubin na dapat
tandaan bago mag-interbyu, sa takdang oras , sa oras ng pag-uusap at pagkatapos ng pag-uusap.
a. Bago mag-interbyu
1. Tiyakin muna ang layunin ng interbyu
2. Pumili ng interbyuwing nagtataglay ng mga katangiang natatalakay.
3. Itakda ang interbyu. Alamin ang abeylabiliti at preperd na lugar at oras ng interbyuwi.
FILDIS |51
b. Sa takdang oras
1. Dumating nang mas maaga sa itinakdang oras sa napagkasunduang lugar.
2. Magalang sna magpakilala at ipaalala ang pakay.
3. Maging masigla at magtiwala sa sarili.
c. sa oras ng pag-uusap
1. Maging tuwiran at matalino sa pagtatanong. Iwasan ang mga tanong na sinasagot lamang ng
Oo at Hindi.
2. Magpakita ng kawilihan sa interbyu
3. Huwag gambalain o putulin ang pagsasalita ng interbyuwi.
4. Huwag labis na pakahon sa mga inihandang gabay na tanong, subalit umiwas din sa paglihis
sa paksa ng interbyu.
5. Makinig ng mabuti.
6. Itala ang mga kakailanganing mahahalagang kaalaman sa di-kapansin-pansing paraan.
7. Huwag makipagtalo sa interbyuwi.
8. Maging magalang sa kabuuan ng interbyuwi.
d. Pagkatapos ng pag-uusap
1. Huwag pabigla-bigla sa pagtatapos ng interbyu.
2. Iayos kapagdaka ang mga datos o impormasyong naitala.
3. Kung nakateyp ang inetrbyu, i-transkrayb agad iyon.
4. Sakaling may alinlangan hinggil sa kwastuhan ng tuwiran sinasabi ng interbyuwi, makipagkita
o makipag-ugnayan agad sa kanya nang sa gayo’y maliwanagan at nang maiwasan ang
mamis-qoute ang interbyu.
5. Hangga’t maaaari, biyan ang interbyu ng kopya ng transkrip ng interbyu o awtput ng interbyu.
Ang isang Focus Group Discussion (FGD) ay isang kasanayang pamamaraan ng pananaliksik na
binubuo ng isang nakabalangkas na talakayan at ginagamit upang makuha ang malalim na impormasyon
mula sa isang pangkat ng mga tao tungkol sa isang partikular na paksa.
Ang layunin ng isang pangkat na pokus ay upang mangolekta ng impormasyon tungkol sa mga
opinyon, paniniwala, saloobin, pananaw ng mga tao, hindi pinagkasunduan o gumawa ng desisyon.
PARTICIPANT OBSERVATION
• Ang layunin nito ay upang makakuha ng isang malapit at pamilyar sa isang naibigay na pangkat
ng mga indibidwal (tulad ng isang relihiyon, trabaho, pangkat ng subkultura, o isang partikular na
komunidad) at ang kanilang mga kasanayan sa pamamagitan ng isang masinsinang paglahok sa
mga tao sa kanilang kultural na kapaligiran, kadalasan sa matagal na panahon.
• Ito ay isang uri ng paraan ng pagkolekta ng datos na kadalasang ginagamit sa pananaliksik at
etnograpiya. Ito ay isang malawakang ginagamit na pamamaraan sa maraming disiplina, lalo na
FILDIS |52
Gawain 1:
Panuto: Salungguhitan ang maling salita o pahayag sa pangungusap at ilagay sa patlang ang
tamang salita.
1. Ayon kay Bowman(2016), ang Video Documentation ay napakahalagang kagamitan sa pagkuha
ng impormasyon sapagkat nakakatulong ito upang mailahad nang wasto ang mga impormasyon.
____________________
2. Ang video documentation ay isa na sa pinakagamiting pamamaraan ng pagkalap ng datos sa
kasalukuyan sapagkat ito ay naglalahad ng di-aktwal na pangyayari.
________________________
3. Ang Videography ay naiiba lamang sapagkat mayroon itong layunin unaesthetic o pagpapakita
ng mga pangyayari sa paraang malikhain. ___________________
4. Ang Participatory Video Approach ay pagkuha ng mga pangyayari sa pamamagitan ng mga video
camera na inilagay sa isang lugar sa mahabang panahon upang makakuha ang bawt saglit ng
mga pangyayari sa ‘subject’ na nais pag-aralan. ______________________
5. Ang SWOT analysis ay dinisenyo upang mapadali ang isang makatotohanang, nakabatay sa
kasinungalingan, nakabase sa data na pagtingin sa mga lakas at kahinaan ng isang samahan,
mga pagkukusa nito, o isang industriya.
6. Ang Iiterature Review ay isang uri ng artikulo ng pagsisiyasat na naglalaman ng mga
napapanahong kaalaman na kasama ang mga sustantibong mga natuklasan, gayundin
teyoretikal at metolohikal na maiaambag sa isang natatanging
paksa._______________________
7. Sa pagtatanong-tanongAng tagapagpananaliksik at ang informant ay pantay sa karapatan ang
parehong mga partido ay maaaring magtanong sa bawat iba pang mga tanong para sa tungkol
sa parehong haba ng panahon. ________________
8. Ang mga Interview ay maaari ring tumukoy sa anumang datong nalipon habang isinasagawa ang
gawaing ito. Ito man ay maaari ring ang paraan ng pagtanaw sa mga bagay o kapag tinitingnan
mo ang isang bagay. ___________________
9. Ang layunin ng isang pangkat na pokus ay upang magnakaw ng impormasyon tungkol sa mga
opinyon, paniniwala, saloobin, pananaw ng mga tao, hindi pinagkasunduan o gumawa ng
desisyon.
10. Ang layunin ng Focus Group Discussion ay upang makakuha ng isang malapit at pamilyar sa
isang naibigay na pangkat ng mga indibidwal (tulad ng isang relihiyon, trabaho, pangkat ng
subkultura, o isang partikular na komunidad). _______________________
Gawain 2:
Panuto: Tukuyin kung anong saang oras o takdang panahon nabibilang ang mga sumusunod na
hakbang sa pagsasagawa ng Interbyu. Isulat lamang ang titik bago ang numero.
a. Bago ang Interbyu b. Sa Takdang Oras c. Sa Oras ng Pag-uusa
d. Pagkatapos ng Pag-uusap
Gawain 4:
Panuto: Magsagawa ng SWOT analysis ng isang piling kompanya o organisasyon. Alamin ang
Kakayahan at Kahinaan, Opurtunidad at mga banta sa kanilang organisasyon.
Gawain 5.
Panuto: Gumawa ng isang Video Documentation hinggil sa mga pangyayari o kaganapan sa
ating bansa.
Modyul 4
Kwentong-Buhay, Eksperimental na Pananaliksik, Case study , Aksyong Pananaliksik at iba pang
paraan ng pagsasaliksik
Pagpapahalagang Moral:
“Magsalikisik ng may sigasig at pagsisikap, maging mapanuri at matatag.”
Input:
KWENTONG-BUHAY
salik, sa pag-asang matatamo ang katotohanan kung ang haypotesis ay mapapatunayan ng bunga ng
mga mapamaraang paggamit.
• Sinasabi ni Gay (1976) na itolamang ang paraan ng pananaliksik na tunay na makasusuboksa
palagay o hypothesis tungkol sa ugnayang sanhi at bunga.Idinagdag ni Ary at mga kasama (1972), na
ang eksperimento ay kadalasang itinuturing na pinakasopistikadong pamaraan ng pananaliksik para
subukin ang mga palagay o hypothesis.
Ang paraang ito’y detalyadongpag-aaral tungkol sa isang tao o yunit sa loob ng sapat na panahon.
Ang mga case study ay maaaring mas tiyak sa kultura, maaaring magpahintulot para sa higit na
pananaw at mas malalim na paliwanag sa teoretikal.
AKSYONG PANANALIKSIK
Ito ang uri n pananaliksik na may mabisang solusyon ng problema. Dito hindi naman kinakailangang
gamitin ang lahat ng prinsipyo ng agham para makahanap ng solusyon.
Sa edukasyon, ang aksyong pananaliksik ay ginagamit upang maremedyuhan ang mga problemang
pagtuturo at pagkatuto.
PAGSUSURI NG DOKUMENTO
DISCOURSE ANALYSIS
1. Struktura na diskurso
-Nangangahulugang isang particular na yunit ng linggwahe/wika.
FILDIS |55
CONTENT ANALYSIS
Ang pagtatasang nilalaman (content analysis) ay ang pag-aaral ng mga dokumento at mga artifact
ng komunikasyong,na maaring mga teksto ng iba’t-ibang mga format,mga larawan,audio o video.
Uri ng pananaliksik na kung saan ang mga nasaliksik ay itinatago at maaring gamitin pa ng mga
susunod na mananaliksik.
IMPACT ASSESSMENT
Sinusukat ang kabisaan ng mga gawaing pang-organisasyon at paghuhusga sa makabuluhang
pagbabago na dulot ng mga aktibidad na ito.
PAGSASAGAWA NG SURVEY
Isang pag-aaral na ginagamit para sukatin ang umiiral na pangyayari.paraan o metodolohiya na
ginagamit sa pag-unawa tungkol sa tiyak na paksa.
Layunin:
1. Makatuklas ng bagong impormasyon o ideya.
2. Mabigyang linaw ang isang mahalagang isyu o paksa.
3. Makapagbigay ng mungkahing solusyon sa problema.
Uri ng pakikipanayam
1. Pormal
2. Hindi pormal
3. Informative
4. Opinyon
5. Lathalain
TRANSKRIPSYON
Ginagamit bilang gaya o patnubay kung paano bibigkasin nang wasto ang mga salita sa isang wika.
FILDIS |56
Dalawang uri:
1. Ponemikong transkripsyon – lahat ng makabuluhang tunog sa ponema ay bibigyan ng kaukulang
simbolo.
2. Ponetikong transkripsyon – lahat ng marinig ng nagsusuri ay itinatala mahalaga man o hindi.
Dapat tandaan:
1. Sa pagsasagawa ng transkrisyon,de letra o script ang dapat gamitin at hindi patakbo or cursive.
2. Salita, parirala o pangungusap na itinatranskribe ay dapat kahulugan ng dalawang guhit na
palihis.
3. Hindi gumagamit ng malalaking titik sa transkrisyon.
Gawain 1:
Maghanap ng mga kilala at matagumpay tao at saliksikin ang kanyang kwentong buhay. Sundin
ang mga sumusunod:
1. Alamin ang kanyang demograpikong Propayl.
2. Ano ang kanyang kwentong kabataan na di niya makakalimutan?
3. Ano ang pinakamasaya at pinakamalungkot na nangyari sa kanyang buhay?
4. Ano ang kanyang mga napagtagumpayan o karangalan sa buhay?
5. Ano ang mga pinapangarap niya na gusto pang makamit?
6. Ano ang moto niya at maaaring payo sa lahat?
Gawain 2:
Panuto: Maghanap ng mga ekperemental na pananaliksik at punan ang mga hinihinging sagot
sa loob ng talahanayan. Isalin sa wikang midyum na ginagamit sa klase.
2.
3.
Gawain 3:
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na katanungan. Isulat ang tamang sagot sa patlang bago
ang numero.
Gawain 4:
Panuto: Ilahad ang mga hinihinging sagot sa mga katanungan. Ang pangungusap ay hindi
bababa sa apat (4).
2. Sa mga iba’t ibang paraan o uri ng pagsasaliksik, alin sa iyo ang pinakamadali at mas
magandang gamitin? Bakit?