Бог и богови

Бог е во божественото собрание; Судиј меѓу боговите ...

Малите богови се соочуваат едни со други на земјата, бидејќи големите богови се кријат
во подрумите на цивилизацијата. Таквите богови, сите, на земјата се познати од оние што
ги претставуваат.

Постои Бог на апсолутна вистина, кој би ги создал сите работи и би бил лут заради
неговото создание, тој бил примен. Сепак, како стратегија за освојување, тој вели дека е
добро, дека тој го сака човештвото. Но, ако некој дури и не чуе за тоа, или не го разбира
јазикот, или не му се допаѓа начинот на кој се прави таквата комуникација, ќе оди во
пекол. По ѓаволите на овој Бог би требало да биде место како на кое било друго место во
време и простор, само затворен над оган, сулфур и бескрајни степени, еден ден по
другиот, недели, месеци, години, векови, милениуми, билани, трилони , Трилони
засекогаш! На кого!

Постои уште еден Бог кој е од исто семејство како и првиот, патем, би бил неговиот
претходен, и кој оспорува парчиња земја на одредено пустинско место на планетата.

Се натпреварува директно со тој друг Бог, кој е огорчен и одмаздувачки, кој признава
претходниот, всушност, неговиот полубрат или нешто ... - и тоа толку комплексен што е,
тој се облече во омраза како посветеност. Вашата верна следи омраза како сожалување.

Во друг агол има Бог „Сите се сè и сè е сè“. Оние што му се поклонуваат, развиваат
длабока виртуелност, не мора доблест; Од обожавањето на набудување на секоја
работа ... цица да биде во секој елемент ... разредувајќи го во најдлабоката
субјективност. Овој Бог не е борба, но не и живот. Се чини дека тој не се чувствува, не се
грижи. Вашето име не е ништо. Неговото царство не е да не се чувствуваме за не-суфрер.
Но, во матката расте голема сенка и кој сака да го фрли своето не-чувство против сите
чувства на земјата. Засега тој не кажува ништо. Но, за некое време ќе кажете така. Гласот
на никаде ќе се слушне.

Суверен над сите овие мали богови има моќ. Тоа е оној што дава мерлива вредност на
она што не може да се мери. Без таква моќ, светот не ротира. Вашата loveубов е корен на
сите болести. И не постои Бог кој не служи на земјата.

Постојат и други богови супериорни во однос на овие ... тие не се појавуваат, но тие се
претставени од сите други што се појавуваат во историјата. Сите тие се хранат со
продукциите што приземјето на овие мали богови ги крева како прашина. Тие јадат
прашина на земјата долго време; Или поточно: бидејќи земјата стана свет.

Но, за нив има оној што се храни со сето она што го јадат сите претходни. На таков начин
што никогаш не е поделено, затоа што треба да се јаде сами. Во своја природа е да се
биде симпатичен кон смртта и да го сака како дар на анти-loveубов и анти-живот. Оттука
и јадењето сама по себе „исто“ во интензивна и ја тресе солидарноста во смртта.

Над овие сите има некој!

Тој изгледа и вели дека насекаде има просветлени мали човечки срца, дека целата
работа на боговите и целата нивна претпоставка се само сон пред нивното откритие.

Денот на будење пристапи и секое колено ќе се наведнува и секој јазик ќе признае дека
тој е Господ на славата на Бога Отецот.

Да! Beе се признае дека тој е вистинската светлина што го осветлува секој човек и кој е
спасител на сите луѓе, особено на верните по благодат. Зашто тој е имитирано јагне пред
основањето на светот, што во него, преку него и за него да биде сè.

Еден ден, во градот на отворени врати, сите луѓе ќе можат да јадат од лисјата на дрвото
на животот и да го добијат заздравувањето на народите.

Боговите, сепак, повеќе нема да бидат присутни, зашто во градот на отворени врати,
нема засолниште, а уште помалку богови и религија.

Во Него, кој со својата пета ја повреди главата на змијата, неговите богови и боговите на
неговите богови,

Кафез