Professional Documents
Culture Documents
сите трансакции
интерна и екстерна стабилност на валутата
макроекономската стабилност
1
поради конфликтите во раните 90-ти, одделни републики направиле "упад" во
монетарниот систем и тоа овозможило хиперинфлација.
Основен закон е Закон за Народна банка на РМ. кој е усогласен со законите на ЕУ,
со Статутот на Европски систем на централни банки и Европска централна банка.
2
ценовна стабилност – како основа на монетарниот систем и монетарната
политика
стабилност на валутата
монетарната политика
плаќање во државата и странство
3
4
5. КОЈ ГО СОЧИНУВА СОВЕТОТ НА НБРМ?
5
Протокол. Институционална рамка на оваа соработка е Комитет на фискална
и монетарна политика, меѓутоа неформално работата се координира со
неформални средби меѓу гувернерот и министерот за финансии. Но НБРМ нема
обврска претходно екс-анте да ги известува останатите институции за својата
монетарна политика. Советот на НБРМ со 2/3 мнозинство ги одредува
инструментите на монетарната политика. Одлуките ги објавува 2 месеци по
нивното донесување.
6
Буџетот на РМ по достигнување на нивото на општите резерви. Со закон е
забрането давање на позајмици и кредити на државната власт и управата.
7
задолжителна резерва се утврдува како просек од состојбата на депозитите за
секој ден од претходниот месец.
9
Промената на каматните стапки како инструмент на монетарната политика е
овозможен по 2005 година кога биле надминати факторите кои го ограничувале
овој инструмент. Тие фактори се:
10
Македонската економија е мала и отворена, при што просечно учество на
надворешно трговска размена во БДП е над 80%. За РМ е карактеристично е висока
производствена концентрација на извозот и евроизација на економијата. Со тоа
еврото има доминантна позиција. Околу 70 % од вкупната надворешна трговија е
деноминирана во евра, и доминантен партнер е ЕУ.
11
12
Видови инструменти на монетарната политика
Ценовната стабилност претставува примарна цел на монетарна политика во
Македонија и за да може централната банка да ја одржува ценовна стабилност
користи повеќе инструменти. За да бидат успешни резултати од инструментите на
монетарната политика истите треба да се користат во вистинското време. Имајќи
предвид дека помеѓу инструментите и крајната цел на монетарната политика
постои сложена и индиректна поврзаност со временско задоцнување, НБРМ го
следи движењето на одредени економски варијабли - оперативни и посредни цели.
Оперативните цели полесно се контролираат, но се подалечни од крајната цел,
додека посредните цели потешко се контролираат, но се поблиски до крајната цел.
Инструменти со кои се служи НБРМ се следниве:
13
Операции на отворениот пазар
Операциите на отворениот пазар претставуваат група индиректни пазарни
инструменти на монетарната политика, преку кои НБРМ врши продажба и
купување на хартии од вредност. Со овие инструменти се влијае врз нивото на
краткорочните каматни стапки, односно нивото на расположливите ликвидни
средства на банките. Зголемувањето на каматната стапка кај овие операции упатува
на порестриктивна монетарна политика и обратно, намалувањето на каматната
стапка овозможува релаксирање на монетарните движења. Структурната позиција
на банкарскиот систем во однос на централната банка придонесе повлекувањето
ликвидни средства од банкарскиот систем коешто НБРМ го остварува преку
емисија на хартии од вредност (благајнички записи) да доминира подолго време.
Од друга страна, заради задоволување на краткорочниот ликвидносен недостиг во
банкарскиот систем, НБРМ спроведува репо-операции за обезбедување
ликвидност. Дефинитивните купопродажби на хартии од вредност на секундарниот
пазар се помалку застапени. Во услови на позначајни отстапувања кај проекциите
на ликвидноста коишто доведуваат до непланиран вишок или недостиг на
ликвидност во вкупниот банкарски систем, НБРМ може да применува (вонредни)
операции за фино регулирање преку коишто се избегнуваат значајни флуктуации
на нивото на ликвидноста на банкарскиот систем и каматните стапки на пазарите
на пари.[1]
Операциите на отворениот пазар ги опфаќаат следниве инструменти:
Аукција на благајнички записи
Аукција на репо-трансакции
Дефинитивни трансакции
Под аукција на благајнички записи се подразбира управување со ликвидноста на
банкарскиот систем преку продажба на хартии од вредност од страна на НБРМ на
примарниот пазар.
14
Каматната стапка што ја носат благајничките записи претставува основна каматна
стапка за насоката на монетарната политика во РМ. Аукциите на благајничките
записи се одржуваат во редовни термини а купувачи на истите се банките. НБРМ
применува два основни типа тендери кај аукцијата на благајнички записи:
15
Тендер со износи: во проспектот што се упатува до банките, НБРМ објавува
фиксна каматна стапка по која ќе се реализираат репо-трансакциите, а
банките аукцираат само со износи.
Бидејќи станува збор за нередовни операции, нивните карактеристики (тип на
тендер, фреквенција, рок, каматна стапка) не се однапред утврдени. Аукциите може
да се спроведат во две насоки - за обезбедување и за повлекување ликвидни
средства. Така, врз основа на идентификувана потреба од дополнителна
ликвидност во банкарскиот систем, почнувајќи од 2011 година, во неколку наврати
беа организирани аукции на репо-трансакции со благајнички записи и државни
хартии од вредност во насока на обезбедување ликвидни средства во банкарскиот
систем. Од друга страна, во услови на одредени подолгорочни промени на
ликвидноста на банкарскиот систем, НБРМ може да применува операции за
структурно регулирање - дефинитивен откуп/продажба на хартии од вредност. Од
нивното воведување во 2006 година, овие операции досега не се применувани.[2]
Дефинитивни трансакции[уреди]
Основната функција на инструментот е структурно регулирање на ликвидноста во
банкарскиот систем, што би довело до долгорочна промена во нивото на
ликвидност. Дефинитивните трансакции можат да се спроведуваат во двете насоки,
за обезбедување или за повлекување ликвидност од банкарскиот систем, преку
дефинитивен откуп, односно продажба на хартии од вредност на секундарниот
пазар. Дефинитивните трансакции се спроведуваат со банките на билатерална
основа.[3]
Задолжителна резерва[уреди]
Под задолжителна резерва се подразбира обврски на банките и штедилниците
односно данок кој им го наметнува НБРМ за изделување на средства на сметка кај
централната банка. Целта на овој инструмент се стабилизирањето на краткорочните
каматни стапки на пазарите на пари, управување со понудата на пари и нивото на
16
кредитна мултипликација. Основата за задолжителната резерва на банките се
пресметува како просек од обврските за секој ден од календарскиот месец што му
претходи на периодот на исполнување. Задолжителната резерва на банките во
девизи се издвојува на посебни девизни сметки на НБРМ во странство и се
исполнува во евра на фиксно ниво. Штедилниците ја исполнуваат задолжителната
резерва на посебни сметки кај НБРМ на фиксно ниво. Стапката на задолжителна
резерва на штедилниците изнесува 2,5%. Задолжителната резерва на банките е
стандарден инструмент на монетарната политика на НБРМ, кој е во функција на
намалување на структурниот вишок на ликвидност во банкарскиот систем. Во
ноември 2012 година, НБРМ овозможила намалување на основата за задолжителна
резерва на банките за износот на новоодобрените кредити на нето- извозниците и
на домашните производители на електрична енергија, како и за вложувањата во
должнички хартии од вредност во домашна валута без валутна клаузула, издадени
од овие претпријатија. Основата на задолжителната резерва на банките се
пресметува како просек од обврските за секој ден од календарскиот месец што му
претходи на периодот на исполнување.
17
18