УНИВЕРЗИТЕТ”ГОЦЕ ДЕЛЧЕВ” ШТИП

ТЕМА: ВОСПАЛЕНИЕ НА СРЕДНО УВО

Ментор: Изработил:
Виолета Ѓорѓиоска.151344
проф. Д-р Весна Петреска Дуковска
 ВОВЕД

Воспалението на средното уво е релативно распространето заболување на

средното уво и е претежно бактериско по природа. Малите деца се повеќе
погодени, но возрасните исто така можат да страдаат од оваа непријатна
болест. Екстремно болното воспаление на средното уво или отитис медиа
се јавува и во акутни и во хронични форми: отитис медиа акута и хроника
на отитис медиа.

Средното уво е формирано од таканаречената тимпанична празнина

(коскена празнина исполнета со воздух, што го зафаќа просторот помеѓу
тапанчето до коскениот ѕид на внатрешното уво), тапанчето и врската со
горниот фаринксот. Оваа врска помеѓу тимпаничната празнина и
фаринксот е позната како ушна труба, туба аудитива или Евстахиева цевка.
Првенствено е одговорен за изедначување на воздушниот притисок
помеѓу двете простории. Се отвара автоматски кога се проголта. Затоа, на
пример, повторното голтање на притисок или присилно проевање помага
ако има притисок на ушите.

2
 ГЛАВЕН ДЕЛ

СИМПТОМИ НА АКУТЕН ОТИТИС МЕДИА

Првите симптоми на акутен отитис медиа се релативно ненадејни, убодни,

пулсирачки болки во ушите.Во исто време, може да се појават
неспецифични поплаки како треска и главоболка.

Клиничката слика е често тешка за толкување кај новороденчињата. Тие со

поголема веројатност страдаат од симптоми како што се дијареја или
повраќање. Повторното допирање на погоденото уво и агитирањето може
да бидат индикации за постоечка инфекција на увото. Поголемите деца
исто така може да се жалат на болки во стомакот. Ушната болка
понекогаш е толку тешка што дури и нежно допирање на болното уво не
се толерира.

Во понатамошниот тек на болеста, нелекуваниот отитис медиа акута често

доведува до пробивање на тапанчето (перфорација на тапанчето) со
последователно празнење на гнојни секрети. Во овој случај, болката
обично нагло се смирува, но одеднаш се јавува и силно губење на слухот.
Како по правило, тешкиот акутен отитис медиа лекува по максимум
четири недели со соодветна медицинска помош.

Симптоми на хронично заболување

Хроничните форми обично се карактеризираат помалку со болка, туку

повеќе од постојано оштетување на слухот во форма на нарушување на
звучна спроводливост. Оние што се погодени, исто така, честопати се
жалат на постојан трчање на увото, при што секретите излегуваат од
средното уво. Ова обично е без мирис во случај на хронично
проширување на мукозата, додека во случај на хронично проширување на
коските, секрецијата може да има исклучително непријатен мирис.

3
Во принцип, хроничното воспаление честопати е придружено со досадно
чувство на притисок на погоденото уво. Сепак, болката обично се јавува
само кога хроничната форма кратко развива акутен отитис медиа.

ПРИЧИНИ

Отитис медиа акута често се јавува како резултат на постоечка инфекција

во назофаринксот или во горните дишни патишта. Како што веќе
споменавме, ушната труба се наоѓа помеѓу фаринксот и средното уво.
Преку оваа врска, патогените микроорганизми можат да влезат од грлото
во средното уво, а потоа да се размножуваат овде. Резултатот е
воспаление, кое честопати влијае и на аудитивата на туба (т.н. катарска
цевка).

Инфекција преку крвниот пат или дури и однадвор е прилично ретка. Во

принцип, инфекција е скоро секогаш присутна кога се јавува акутна форма
на болеста. Бактериите како што се стрептококите, стафилококите или
пневмококите се претежно одговорни, но вирусите исто така можат да
предизвикаат соодветна инфекција.

Бидејќи туба аудитива сè уште е многу кратка кај новороденчиња и деца

до осумгодишна возраст, бактериите можат побрзо да се искачат на
средното уво, што значи дека може да се забележат соодветни поплаки на
оваа возраст. Општо, нарушувањата во вентилацијата на Евстахиевата
цевка можат да промовираат појава на отитис медиа.

Ако влезот во ушната туба, кој е обвиткан со мукозна мембрана, е

донекаде блокиран, на пример со течење на носот, слузницата може да се
собере во увото, што претставува добро место за одгледување за
патогени. Покрај тоа, компензацијата на притисок како резултат на
блокадата на tuba audiva веќе не е загарантирана до потребниот степен,
што може да доведе до негативен притисок во тимпаничната празнина и
појава на т.н. тимпаничен излив.

4
Комбинацијата на течење на носот и воздушниот сообраќај генерално се
смета за фактор на ризик. Бидејќи влезот во цевката е блокиран од течење
на носот и вентилацијата не работи правилно, што не само што е
непријатно со потребниот компензација на притисок, туку може да има и
неповолни последици.

Употребата на назален спреј пред и за време на летот може да го расчисти

влезот во аудиовилата на тубата и да го спротивстави на подемот на
бактериите. Но, не само настинка, туку и заразни болести во грлото може
да претставуваат основа за инфекција на средното уво. Покрај тоа,
системските заболувања како што се сипаници, грип или црвенило треска
се познати како можни причини за појава на акута на отитис медиа.

Причини за хроничен отитис медиа

Хрониката на отитис медиа обично се појавува врз основа на постојано

нарушување на вентилацијата на цевки (дефект на туба аудитива) -
особено кај пациенти кои честопати страдале од акутен отитис медиа.
Нарушената физиологија во пределот на средното уво исто така може да
доведе до развој на хронична форма. Покрај тоа, генетските фактори се
дискутираат и како можна причина за заболување.

Општо, можат да се разликуваат две форми на отитис медиа хроника;

Таканаречено хронично проширување на коските предизвикано од
холестематом и хронично разредување на мукозата.

Двете форми се поврзани со перфорација на тапанчето и се поврзани со

повторливи гнојни секрети. Со холестематом, постои ризик дека
предизвикувачкиот раст на повеќеслојните кератинизирани сквамозни
епителни клетки во средното уво може да ги оштети и околните структури
на коските. Во најлош случај, компликациите се движат од уништување на
осилите до болести кои се опасни по живот, како што се воспаление на
мозокот (менингитис), апсцес на мозок или труење со крв.

5
Компликации на текот на болеста

Ако акутното воспаление на средното уво е несоодветно, премногу доцна

или не е дадено медицинска помош, постојат различни, во најлоши
случаи, опасни по живот компликации. На пример, ова може да помине во
пределот на внатрешното уво и да предизвика целосно губење на слухот.

Во случај на сериозни форми на акутна варијанта, така и повеќе се

погодени таканаречените мастоидни процеси (тимпаничната празнина се
враќа во мастоидниот процес). Соодветно воспаление на мастоидниот
процес се нарекува мастоидитис. Тоа е најчеста компликација на отитис
медиа и обично се појавува само неколку недели по почетокот на
оригиналната болест.

Покрај воспалителните процеси, мастоидитис, исто така, вклучува т.н.

коски се топи како дел од симптомите. На овој начин, болеста може
значително да се прошири во понатамошниот тек и првично избувнува кај
повеќето пациенти. Постои поголем апсцес и јасно видлив оток и
црвенило зад увото.

Во најлош случај, воспалението на мастоидниот процес потоа се пробива

во внатрешноста на черепот, што може да се поврзе со животни закани
како што се апсцес на мозокот, менингитис или т.н. синусна тромбоза.
Исто така, можни се пробиви во областа на зигоматскиот лак и мускулите
на вратот, што пак може да предизвика различни поплаки. Во случај на
мастоидитис, обично има дополнително зголемување на треска и болно
отекување над мастоидот зад увото. Засегнатото уво, исто така, се
истакнува видливо.

6
 ЗАКЛУЧОК

ДИЈАГНОЗА

Ако описот на симптомите сугерира инфекција на средното уво, обично се

спроведува таканаречена отоскопија (оптичко испитување на ушниот
канал и тапанчето со помош на отоскоп). Може да се идентификуваат
црвенило и, доколку е потребно, структурни промени во тапанчето, како
што се перфорација на тапанчето или плускавците на тапанчето.

Во случај на хронични форми на болеста и компликации (на пр.

Мастоидитис), често се користат други методи на испитување како што се
Х-зраци или компјутерска томографија (КТ) за да се утврди степенот на
штетата. Тест за слух, т.н. аудио аудиограм или тимпанометрија, може да
се користи за да се утврдат нарушувања на слухот и нарушувања на
спроводливоста на звукот.

ТРЕТМАН И ТЕРАПИЈА

Бидејќи акутното воспаление често лекува самостојно без дополнителни

терапевтски мерки, можете да почекате неколку дена. Сепак, итно треба
да се изврши лекарска проверка. Пациентите треба да се грижат за себе и
да го избегнуваат студот. Во исто време, често се пропишуваат
деконгестивни спрејови за нос за да се задржи влезот во ушната труба
бесплатно и повторно да се постигне соодветна вентилација на средното
уво.

Ако симптомите не се подобрат после околу три дена, обично се користат

антибиотици, бидејќи голем дел од акутниот отитис медиа е бактериски и
постои и ризик од секундарна бактериска инфекција ако средното уво е
заразено со вирус. Исто така, може да се користат препарати за
намалување на болката и антиинфламаторно.

7
Ако има искривување на тапанчето или компликации како што е
мастоидитис, ова бара операција за да се избегнат натамошни
здравствени ризици за погодените. Елиминацијата на мастоидитис е
посеопфатна постапка во која черепот се отвора зад увото и оштетениот
материјал се расчистува.

Терапија на отитис медиа хроника

Хроничните форми на болеста не лекуваат самостојно без терапевтска

нега. Иако симптомите можат привремено да се ублажат со
администрација на деконгестивни спрејови на носот, антиинфламаторни
лекови и лекови против болки, особено во случај на мукозна дилатација,
конечен лек бара операција. Перфорацијата на тимпаничната мембрана
се санира во текот на т.н. тимпанопластика (репродукција на
тимпаничната мембрана) со цел да се избегне повторна пенетрација на
патогени и соодветни инфекциИ.

Хронично проширување на коските бара хируршко отстранување на

предизвикувачкиот холестеатом. Ако се оштетени поголеми делови од
околните структури на коските, тука може да биде соодветна и
хируршката репродукција.

Со хронична форма на мукозна дилатација, вкупниот ризик од сериозни

компликации е релативно низок, додека дилатацијата на коските може
да доведе до уништување на околните структури на коските и, во најлош
случај, до опасно по живот проширување на воспалението.

8
9