негативен и во повеќето случаи ја зафаќа детската возраст.Инфекцијата се шири преку ринофаринксот и по крвен пат пристигнува до менингите каде што предизвикува гнојно воспаление. Инкубациониот период е од 3 до 7 дена. Предизвикувачите се многу нестабилни и се наоѓаат надвор од човечкиот организам. Преносната инфекцијата станува воздушен- капков пат. Влезната врата е грлото. Болеста се јавува почесто во ладните и влажни сезони на годината.Болеста почнува ненадејно и ги зафаќа децата од предшколска возраст.Започнува со интензивна главоболка, покачена температура, повраќање и забрзан пулс. По кратко слабеење на опишаните морбидно манифестации повторно се појавува,како засилување на симптомите на менингеална иритација (главоболка,повраќање,вкочанетост на вратот). По кожата често се појавуваат расфрлани точкаста или звездовидни синкави флеки. Потоа се развива сликата на менингеален синдром со позитивен Кернигов знак.Не ретко детето запаѓа и во бесвесна состојба
Ликворот добиен од лумбалната пукција е матен и покажува
зголемување на квоцентот на белковини,со изразена плеоцитоза во кои доминираат леукоцити. Прогнозата е мошне сериозна.Порано смртноста била голема од 40-60% ,но денес со користење антибиотици е значително подобрена и изнесува околу 6%. Во мал број од случаите епидемискиот менингитис може да доведе до компликации како губење на слухот,воспаление на очниот нерв итн. Терапијата се состои од антибиотици Пеницилин во големи дози или други антибиотици.Доколку децата се осетливи на Пеницилин се користи Хлоромфеникол во комбинација со некој од сулфомидски препарати. Освен таа терапија се препорачуваат и средства за намалување на главоболката и за подобрување на срцевата аритмија која може да биде оштетена.