Professional Documents
Culture Documents
A filosofía occidental nace en Grecia, no século VI a.C., aínda que, en canto á data de
nacemento, hai que ter en conta que o paso do mito ao logos non foi un proceso repentino
e illado, senón que foi fruto dun longo proceso de racionalización, que afunde as súas
orixes nos mitos e que tivo influencia das mitoloxías e os saberes precientíficos orientais.
En colonias como Mileto, Éfeso ou Elea dánse unha serie de condicións favorables para o
nacemento da filosofía:
4. Goberno democrático: a nova “burguesía mercantil” aliouse cos estratos máis baixos
da poboación (artesáns y campesiños) para conquistar o poder político, derrotando á
vella aristocracia feudal e terratenente. Logrará a igualdade ante a lei (ISONOMÍA) e a
conciencia de que un cidadán vale tanto como calquera outro dentro da polis, tendo os
mesmos dereitos e a mesma dignidade. Só con este recoñecemento será posible a
filosofía.
Para min o motivo que máis repercusión puido ter foi a superación do etniocentrismo, pois
grazas a este poderán acadar o racionalismo e tamén aceptar outras culturas externas.
A corrupción política da Antiga Grega trascendentou ata hoxe en día. Como podemos ver
no Congreso, os políticos non sempre cumpren o que din, e mais non reciben ningunha
sanción por elo, situación similar que se daba na Grecia da época.
4.- Cal é a cuestión principal que tratan os presocráticos e en que termos ou con
que palabras –é dicir, como verbalizariamos nós- actuais a expresariamos?
5.- Significado de: physis, arkhé, cosmos. Fai un enunciado no que aparezan as tres
palabras.
A physis é a esencia de algo,, o que verdadeiramente é, e todo aquilo que non está feito
polo ser humano. O arkhé é a orixe da que todo procede, o substrato material do que todo
está feito e a causa de tódolos procesos de cambio nas cousas. O cosmos é a harmonía,
a orde no universo.
A physis dos pitágoricos era que os números eran o arkhé das cousas e o seu cosmos
era concibido como un gran acorde no que xira cada astro en torno a un lume central,
producindo un son musical.
Monismo —> Teoría que postula a existencia dunha única realdade, un único principio
constitutivo las cousas, un único arkhé.
Pluralista —> Teoría que postula a existencia de múltiples realidades, irredutibles unhas a
outras.
Idealismo —> teorías que afirman que a realidade que coñecemos, é contrución da mente
ou inmaterial.
Teleoloxía —> teoría que recorre á noción de finalidade para explicar a realidade cósmica
ou humana.
9.- Enumera aos presocráticos que maior repercusión tiveron cara á historia da
filosofía e sinala cal foi a súa aportación.
TALES —> Primeiro en explicar os fenómenos a partir dun principio natural universal
(auga).
ANAXÍMENES —> Postula como arkhé algo infinito no espazo e no tempo (aire).
DEMÓCRITO —> Primer materialista da historia, xunto con Leucipo, primeiros en explicar
toda a realidade a partir da materia.
OUTRAS ACTIVIDADES
Por unha banda, a concepción monista baséase na determinación de unha soa entidade
como orixe, substrato e causa de tódalas cousas, é dicir, como arkhé, un exemplo é o de
Tales, quen dicía que o arkhé era o auga. Pola outra banda, o pluralismo postula varias
entidades como arkhé, un claro exemplo seria Empédocles, que dicía que o arkhé eran os
catro elementos, terra, auga, aire e lume.
Mentras que Heráclito afirmaba que o mundo esta nun proceso constante de cambio, é
dicir de permanente devir, Parménides postulaba que cambiar implicaba en converterse
no que non se é e que, polo tanto, dicir do que é que non é, implica mentir.