2.

Во дебелиот нагорен крак на Хенлеовата петелка движењето на Na+ низ луминалната

мембрана е посредувано со
- Na, Cl, K ко-транспортерот.

3.Само еден од факторите не допринесува за постигнување на хиперосмоларност на

бубрежната медула
- Зголемена дифузија на вода од дисталните тубули во медуларниот интерстициум.
-
4.Плазма концентрацијата на Ca?

1. се зголемува при алкалоза

2. кога е зголемена ,се зголемува и нервната и мускулната ексцитабилност
3. при нејзино намалување ,се зголемува реапсорпцијата на Ca++ во
бубрежните тубули
4. намалува при делување на PTH (паратироиден хормон)
5. е 80% од вкупната количина на калциум во организмот

5.Течноста во надолниот крак на Хенлеовата петелка е

- Концентрирана

6.Скелетни моторни влакна ги контролираат скелетните мускули на сфинктерот преку

1. Хипогастричен нерв
2. Симпатичка инервација
3. Сакралниот плексус
4. Парасимпатички влакна
5. Пудендалниот нерв

7.Гломеруларната филтрација ја
1. Намалува намалениот хидростатки притисок во Bowman-овата капсула и зголемениот
гломеруларен онкотски притисок
2. Намалува зголемениот гломеруларен капиларен хидротстатски притисок и
зголемениот онкотски притисок во Bowman-ов капсула
3. Зголемува зголемениот гломеруларен онкотски притисок и намалениот онкотски
притисок во Bowman-ова капсула
4. Зголемува зголемениот гломеруларен капиларен хидротстатски притисок и
зголемениот онкотски притисок во Bowman-ов капсула
5. Зголемува намалениот хидростатки притисок во Bowman-овата капсула и зголемениот
гломеруларен онкотски притисок
 8.Противструјниот разменувачки механизам на vasa recta не допринесува да

- го намалува протокот на крвта во медулата на само 5% од вкупниот бубрежен проток. Како

крвта се симнува кон папилата, таа станува прогресивно поконцентрирана , дел
поради влегувањето на растворите во крвта од интерстисумот, а дел поради губење на
водата во интерстициумот.
Не се изгуби хиперосмоларноста на медулата
. Како крвта се качува назад во кортексот, таа странува помалку концентрирана како резултат
на излегување на растворите назад во медулата и враќање на водата во vasa recta.

9. За транспортот на урината од бубрезите преку уретерот е точно дека

Перисталтичките контракции на уретерот се иницираат од растегнатите каликси чија

внатрешна пејсмејкерска активност се зголемува

10. Константа на дисоцијација на бикарбонатниот пуфер е

- - над онаа на ЕЦТ и затоа концентрацијата на HCO3 е за 20 пати поголема од онаа на

СО2
-
11. Главната функција на главните клетки во бубрежните тубули е

ја поттикнуваат реапсорпцијата на Na и секрецијата на К

како резултат на примарно создаден концентрациски градиент со помош на Na-К АТФ
азна пумпа на базолатералната страна на мембраната во касните дистални тубули и
кортикални собирни тубули

12. Хидростатскиот притисок во перитубуларните капилари е под влијание на

артерискиот притисок и отпорот во аферентните и еферентните капилари

13. При Na+ -гликоза ко- транспортит низ ептиелните клетки на проксималните тубули,
енергијата се добива од
- електрохемискиот градиент воспоставен од Na-K пумпата на базолатералната страна
на мембранта на епителните клетки

14. Каква е осмоларноста на течноста која го напушта раниот дистален тубуларен сегмент
- хипосмотска, со осмоларност од 1/3 од осмоларноста на плазмата.
-
15. Зголемениот протеински внес ја
- Зголемува гфр преку намалување на концентрацијата на NaCl во macula densa.

16. Атрискиот натриуретички пептид делува на

 1. Ниво на проксимални тубул,зголемувајки ја реапсорпцијата на NaCl
2. На ниво на дебел крак на Хенлеовата петелка зголемувајки за реапсорпцијата на H2O
3. На ниво на проксимални тубули,намалувајки ја реапсорпцијата на NaCl
4. На ниво на тенок надолен крак на Хенлоевата петелка ,зголемувајки ја реапсопрцијата
на К+
5. На ниво на дистални и собирни тубули,намалувајки ја реапсорпцијата на NaCl

17.Една од течностите не е во групата на трансцелуларни течности

- Интестицијална медуларна.

18.Транспортот на HCO3 низ тубуларната мембрана при одржување на ацидо-базната

рамнотежа се одвива преку
1. Секогаш се одвива по пат на дифузија поради концентрацискиот градиент од двете
страни на тубуларната мембрана
2. Размена на NH4+ во собирните канали
3. Секогаш кога еден H+ e формиран во тубуларните клетки,два HCO3 се формираат а
еден HCO3 се ослободува во крвта
4. Na+ -HCO3 контратранспорт низ луминалната мембрана во касниот дистален тубул
1. 5. - Na-HCO3 котранспорт во проксималниот тубул и размена со Cl во касниот сегмент
на проксималниот тубул, дебелниот сегмент на хенлеовата петелка и собирните
дуктуси

17. За кортикални нефрони важи дека

- 70-80% од сите нефрони.

19.Преминувањето на К од ИЦТ во ЕЦТ го предизвикува
- Инсулин Недостаток на инсулин (дијабет) Алдостерон Недостаток на алдостерон
(Адисон) Бета-адренергичка стимулација.

20. Зголемување на ратата на гломеруларната филтрација

-зголемува гломеруларниот колоидо- осмотски притисок во гломеруларните капилари

21. Главната функција на B интеркалатните клетки во бубрежните тубули е

- ги секретираат бикарбонатите и зачувуваат Н+ при алкалоза.

22. При неволна фарингеална фаза на голтање

- . . Ларингсот се движе нагоре и напред, го поместува епиглотисот над глотисот,
превенирајќи влегување на храна во трахеата
23.Дневните варијации на екскреција на К+ се причините во главно од
1. промените во секрецијата на К+ во тенкиот надолен крак на Хенлеевата петелка
2. промените во секрецијата на К+ од главните клетки во дисталните и собирни
тубули
3. промените во ресорпцијата на К+ од главните клетки во дисталните и собирни
тубули
4. промените во реапсорпцијата на К+ во проксималните тубули
5. промените во ресопрцијата на К+ во тенкиот надолен крак на Хенлеевата петелка

24.Транспортот на HCO3- низ тубуларната мембрана при одржување на ацидо-базната

рамнотежа се одвива преку

1. Na+-HCO3 контратранспортот низ луминалната страна на мембраната во касниот

сегмент на проксималниот тубул
2. Na+-HCO3 котранспортот во проксималниот тубул и размена на Cl- во касниот
сегмент на проксималниот тубул,дебелиот сегмент на Хенлеовата петелка и
собирните дуктуси

25.Една од течностите не е во групата на трансцелуларни течности

1. Интестицијална медуларна

26.Каква е осмоларноста на течноста која го напушта раниот дистален тубуларен сегмент

1. Помала од онаа на ацендентниот крак на Хенлеовата петелка и достигнува до 50
мОсм/Л
2. Зависи од концентрацијата на АДХ (антидиуретичен хормон)
3. 300 мОсм/Л иста како плазмата
4. Исто како и во асцендентниот крак на Хенлеовата петелка
5. Високо осмоларна до 1200 мОсм/Л

27.Ако температурата во термостатскиот хипоталамичен центар е сеуште висока,а

температурата на кожата е ниска тогаш
1. Тресењето никогаш нема да се јави
2. Тресењето ке се јави само при пад на телесната температура ид 35C
3. Тресењето не се јавува поради вазоконстрикција на во артериовенските
анастомози
4. Тресењето нема да се јави се додека не падне температурата во хипоталамичниот
центар
5. Тресењето се јавува

28.При филтрирањето на албумините низ гломеруларнната капиларна мембрана

настанува
 1. Рестрикција на нивното поминување низ мембраната поради нинвниот негативен
електричен потенцијал кој е одбиен од негативноста на протегликаните во
мембраната
2. Нивно лесне поминување низ мембраната зошто нивниот дијаметар од 6
нанометри е помал од дијаметарот на порите гломеруларната мембрана кој е 8
нанометри.
3. Нивно лесно поминување низ мембраната поради релативно малата молекуларна
тежина
4. Рестрикција на нивното поминување поради пголемиот хидростатски притисок во
Bowman-овата капсула
5. Нивно лесно поминување низ мембраната поради поголемиот онкотски
притисок во Bowman-ова капсула
6. ///////////////////////////////////////////
7. ///////////////

29.Зголемувањето на ратата (степенот) на гломеруларна филтрација го

1. Не влијае на гломерлуарниот колоидо-осмотски притисок во гломеруларната
мембрана
2. Намалува гломеруларниот колоидо-осмотски притисок во гломеруларните
капилари
3. Зголемува гломеруларниот колоидо-осмотски притисок во гломеруларните
капилари
4. Го зголемува хидростаткиот притисок во перитубуларните капилари
5. Го зголемува крвниот притисок
Ж
0.За кортикалните нефрони важи дека
1. Се 70-80% од сите нефрони
2. Нивните гломерули се лоцирани во медулата
3. Само они учествуваат во концентрирање на урината
4. Vasa recta се наоѓаат околу нив
5. Најголемиот дел од Хенлеовата петелка е во медулата

31. Енергијата при активна секреција на H+ низ луминалната мембрана на епителните

клетки на проксималните тубули се добива од
1. Концентрацискиот градиент за дифузија на Na + на луминалната страна на мембраната
на епителните клетки

32. За тубулогломеруларниот фидбек (повратен) механизам не е точно дека

1. Намалената концентрација на NaCl детектирана од macula densa ја зголемува
секрециајта на ренин
2. Обезбедува релативно констатна достава на NaCl во дисталниот тубул
3. Се дилатира еферентната аретирола а зголемува резистентноста во аферентната
артериола
4. Формираниот ангиотензин 2 врши вазоконстрикција на еферентната артертиола
5. Превенира флактуации во реналната екскреција кои инаку би се јавиле

33.Течноста во проксималниот тубул е ? ДОЗНАЈ И ДЗА ДРУГИТЕ ТЕЧНОСТИ

1. Хипоосмотска
2. Хиперосмотска
3. Концентирана
4. Разредена
5. Изоосмотска

34.Кога хипотоничен раствор се додаде на ЕЦТ (екстрацелуларната течност) доаѓа до?

ВИДИ И ЗА ДРУГИТЕ ТЕЧНОСТИ
1. Зголемување на волуменот и намалување на осмоларноста на ЕЦТ и ИЦТ

35.За бубрежниот проток и гломеруларната филтрација важи дека?

1. Простагландините го инхибираат бубрежниот вазоконстрикторен ефект на
симаптичките влакна посебно на аферентните артериоли

36.При сериозни намалувања на концентрацијата на К+ настанува

Реапсопрција на К+ од принципалните клетки и тип б во проксималните тубули

37.За повисоките центри во мозокот кои влијаат на рефлексот на мокрење не важи дека
-комплетно го инхибираат рефлексот за мокрење

38.Еден од факторите не ја зголемува секрецијата на АДХ (антидиуретичен хормон)

1. Никотин
2. Намален крвен притисок
3. Наузеа
4. Алкохол
5. Хипоксија
ТЕЧНОСТ

Ако се додаде изотоничен солен раствор во одделот за вонклеточна течност,

осмоларноста на
екстраклеточната течност не се менува; затоа, не се јавува осмоза низ клеточните
мембрани.
Единствениот ефект е зголемување на волуменот на екстраклеточната течност

Ако се додаде хипертоничен раствор, екстраклеточната осмоларност се зголемува и

предизвикува
осмоза на вода од клетката во екстраклеточниот оддел.Повторно, скоро целиот додаден
натриум
хлорид останува во вонклеточниот оддел и течноста дифундира од клетките во
екстраклеточниотпростор за да се постигне осмотска рамнотежа. Нето-ефект е
зголемување на
екстраклеточниот волумен (поголем од волуменот на додадена течност), намалување на
интраклеточниот волумен и пораст на осмоларноста во двата оддели

Ако се додаде хипотоничен раствор, осмоларноста на екстраклеточната течност се

намалува и дел
од екстраклеточната вода дифундира во клетките сè додека интраклеточните и
екстраклеточните
оддели постигнат иста осмоларност). И интраклеточниот и екстраклеточниот волумен се
зголемуваат
со додавање на хипотонична течност, иако интраклеточниот волумен се зголемува во
поголема мера.

1.Кога хипертоничен раствор се додаде на екстрацелуларната течност, нето ефкетот е:

-зголемување на екстрацелуларниот волумен, намалување на интрацелуларниот
волумени зголемување на двата компартмента.

2.Во интраклеточната течност постојат:

-големи количини на К+
-глеми количини на Са++
-средни количини на Мg++
-големи количини на фосфати
-средни количини на сулфати

3.Главната задача на надолниот дел на тенкиот сегмент на Хенлеовата пателка е:

-25% реапсорпција на филтирираните Na+, Cl- и К+
-речиси целосна реапсопција на уреа
-непропустлиовстс вода со што допринесува во концентирање на урината
-голема пермеабилност за вода и средна пермеабилност за другите раствори,
вклучително и уреа и Na+
-најголема активност на Na+ -К+ пумпата

4.Појавата на болка и промената на тонусот на крвните садови во бешиката се оставува

преку:
-пелвичниот ганглион и плевичните нерви?
-хипогастричниот ганглион и хипогастричниот нерв?

5.Колоидо-осмотскиот притисок во перитубуларните капилари е одреден од:

-колоидо-осмотскиот притисок на плазмата и филтрациската фракција
-артерискиот притисок и отпорот во аферентните и еферентните капилари
-гломеруларната филтрациска рата
-хидростаткиот притисок во интестицијалната течност
-колоидо-осмотскиот притисок на интерстицијалната течност

6.Перисталтичките бранови се шират само кон анусот поради:

-парасимпатички рефлекс
-рецептивна релаксација
-симпатички рефлекс
-синцицијални мазни мускулни снопови
-сегментни контрации

7.Еден од исказите не е точен за субмукозниот плексус во гастроинтестиналниот тракт.

-при негова стимулација се зголемува тонусот на цревниот зид

8.За јусктагломеруларните нефрони важи дека:

-vasa recta се наоѓаат околу нив
-се 70-80% од сите нефрони
-околу нив има екстензивна мрежа на перитубуларни капилари
-само краток дел од хенлеовата петелка е во медулата
-не чуествуваат во концентрирање на урината

1. Во дебелиот нагорен крак на хенлеовата петелка движењето на Na низ луминалната

мембрана е посредувано со – Na, 2 Cl, K ко-транспортерот
2. Фактори кои допринесуват за постигнување на хиперосмоларност на бубрежната
медулаАктивен транспорт на Na+ и ко-траснпорт на К+, Cl- и други јони од дебелиот
сегмент на
нагорниот крак на Хенлеовата петелка во медуларниот интерстициум
Активен транспорт на јони од собирните дуктуси во медуларниот интерстициум
Олеснета дифузија на уреа од медуларните собирни дуктуси во медуларниот
интерстициум
Дифузија на мали количини на вода од медуларните тубули во медуларниот
интерстициум –
значително помалку од реапсорпцијата на јони и други растоври во истиот
3. Плазма концентрацијата на Ca – при нејзино намалување, се зголемува реапсорпцијата
на Ca
во бубрежните тубули
4. Течноста во надолниот крак на Хенлеовата петелка е – разредена / хиперосмотска
5. Кога хипотоничен растврор се додаде на ЕЦТ доаѓа до – зголемување на волуменот и
намалување на осмоларноста на ЕЦТ и ИЦТ
6. Трансцелуларни течности се – синовијална, перитонеална, перикардна, интраокуларна
7. Скелетни моторни влакна ги контролираат скелетните мускули на сфинктерот преку –
Пудендален нерв.
8. Дневните варијации на екскрецијата на К се причинети воглавно од- Промените во
секрецијата на К во главните клетки на дистални и собирни тубули.
9. За бубрежниот проток и гломеруларната филтрација важи дека- простогландините го
инхибират бубрежниот вазоконстрикторен ефект на симпатичките влакна, посебно на
аферентните артериоли
10. При сериозни намалувања на концентрацијата на К настанува- реапсорпција на К од
главните
клетки во дисталните и собирни тубули
11. Гломеруларната филтрација ја- зголемува зголемениот гломеруларен капиларен
хидростатски
притисок и зголемениот онкотски притисок во Bowman-ов капсула
12. Противструјниот разменувачки механизам на vasa recta допринесува да - го намалува
протокот на крвта во медулата на само 5% од вкупниот бубрежен проток. Како крвта се
симнува кон папилата, таа станува прогресивно поконцентрирана , дел поради
влегувањето на
растворите во крвта од интерстисумот, а дел поради губење на водата во интерстициумот.
Не
се изгуби хиперосмоларноста на медулата. Како крвта се качува назад во кортексот, таа
странува помалку концентрирана како резултат на излегување на растворите назад во
медулата и враќање на водата во vasa recta.
13. За повисоките центри во мозокот кои влијаат на рефлексот на мокрење важи дека –
можат да
бидат инхибиторни и ексцитаторни. Го спречуваат мокрењето дури и кога ќе се појави
рефлексот на мокрење. Се лоцирани воглавно во понсот и церебралниот кортекс. Ги
олеснуваат сакралните рефлекси за мокрење, помагајќи во иницијација на рефлексот на
мокрење и истовремено го инхибираат надворешниот сфинктер, со што почнува
мокрењето.
14. Константата на дисоцијација рК на бикарбонатниот пуфер е- над онаа на ЕЦТ и затоа
концентрацијата на HCO3 е за 20 пати поголема од онаа на СО2
15. За транспортот на урината од бубрезите преку уретерот е точно дека –
перисталтичките
контракции на уретерот се иницираат од растегнатите каликси чија внатрешна
пејсмејкерска
активност се зголемува
16. Главната функција на главните клетки во бубрежните тубули е – ја поттикнуваат
реапсорпцијата на Na и секрецијата на К како резултат на примарно создаден
концентрациски
градиент со помош на Na-К АТФ азна пумпа на базолатералната страна на мембраната во
касните дистални тубули и кортикални собирни тубули
17. За кортикалните нефрони важи дека – се 70-80% од сите нефрони
18. Зголемениот протеински внес ја- зголемува ГФР преку намалување на концентрацијата
на
NaCl во macula densa и намалување на отпорот во аферентната артериола
19. При филтрирање на албумините низ гломеруларната капиларна мембрана настанува –
рестрикција во нивното поминување низ мембраната поради нивниот негативен
електричен
потенцијал кој е одбиен од негативноста на протеогликаните во мембраната
20. Каква е осмоларноста на течноста која го напушта раниот дистален тубуларен сегмент
– иста
како и во асцедентниот крак на хенлеовата петелка
21. Главната функција на В интеркалатните клетки во бубрежните тубули е - ја зголемуваат
секрецијата на НСО3 во касниот дистален тубул
22. Транспортот на НСО3 низ тубуларната мембрана при одржување на ацидо-базната
рамнотежа
се одвива преку - Na-HCO3 котранспорт во проксималниот тубул и размена со Cl во
касниот
сегмент на проксималниот тубул, дебелниот сегмент на хенлеовата петелка и собирните
дуктуси
23. Зголемувањето на ратата (степенот) на гломеруларна филтрација го – Зголемува
гломеруларниот колоидо-осмотски притисок во гломеруларните капилари.
24. При Nа-гликоза ко-транспортот низ епителните клетки на проксималните тубули,
енергијата се
добива од – електрохемискиот градиент воспоставен од Na-K пумпата на базолатералната
страна на мембранта на епителните клетки
25. Енергијата при активна секреција на Н низ луминалната мембрана на епителните
клетки на
проксималните тубули се добива од – концентрацискиот градиент за дифузија на Na на
луминалната страна на мембраната на епителните клетки
26. Преминувањето на К од ИЦТ во ЕЦТ го предизвикува – ацидозата
27. Хидростатскиот притисок во перитубуларните капилари е под влијание на –
артерискиот
притисок и отпорот во аферентните и еферентните капилари
28. За тубулогломерулатниот фидбек (повратен) механизам е точно дека – Се дилатира
еферентната артериола, а зголемува резистентноста во аферентната артериола.
29. Течноста во проксималниот тубул е – изоосмотска
30. Атрискиот натриуретички пептид делува на- ниво на дистални и собирни тубули,
намалувајќи
ја реапсорпцијата на NaCl
31. Фактори кои ја зголемуваат секрецијата на АДХ - Осмоларност на плазма, Крвен
волумен,
Крвен притисок, Наузеа, Хипоксија, Лекови: Морфин, Никотин, Циклофосфамид
32. Функции кои се одвиваат во дебелото црево – апсорпција на хлор, натриум, вода,
калциум
33. При неволната фарингеална фаза на голтање настанува – платофарингеалните набори
од
двете страни се повлекуваат медијално, формирајки сагитален расцеп Низ кој храната
поминува во постериорниот фарингс
34. За езофагеалната фаза на голтање важи – при исправена полложба, транспортот на
храната до
долниот дел на езофагусот е побрз од самиот примарен перисталтички бран
35. Главната разлика во секрецијата на Н во касниот дистален тубул и собирните тубули со
онаа во
проксималниот тубул е во – активноста на Н пумпа во луминалната мембрана за разлика
од
контра-транспортот во проксималниот тубул
36. За југстогломеруларните нефрони важи дека- vasa recta се наоѓаат околу нив
38. Во интраклеточната течност не постојат – големи количини на Са
39. Главната задача на надолниот дел на тенкиот сегмент на хенлеовата петелка е –
голема
пермеабилност за вода и средна пермеабилност за другите раствори , вклучително уреа и
Na
40. Кога хипертоничен раствор ќе се додаде на ЕЦТ настанува – зголемување на
волуменот и
осмоларноста на ЕЦТ и зголемување на осмоларноста и намалување на волуменот на ИЦТ
41. Алдостеронот делува на – на ниво на собирни тубули и дуктуси зголемувајќи ја
реапсорпцијата
на Na и секрецијата на К и Н