Мануелна терапија имобилизација

на зглобови
Основи
Историски развој и современа мануелна
терапија

• Познато е дека мануелната терапија е една од најдревните

медицински специјалности. Таа е пропоратник на човештвото
уште од појавата на човечкиот род.
• Докази за примената на мануелната терапија се откриени во
многу историски материјали од сите древни цивилизации.
Научниот развој на мануелната терапија е многу сложен и
контрадикторен, бидејќи зависел од владејачките религиозни и
политички догми, карактеристични за определени епохи и
општества. Во зависност од овие догми често била
прогласувана за „ерес“, а практикантите кои ја прилагале биле
подложени на репресии и прогон.
• Древно - грчки и римски период
• Мануелната терапија и особено
нејзиниот најпопуларен дел –
„вертебрални манипулации“
претставувала елемент на
медицинската гимнастика која била
издигната на ниво на култ во древна
Грција. Таа била применувана уште од
Хиродик кој бил учител на Хипократ.
Самиот Хипократ ја има опишано
историјата на еден болен со тешко
лумбаго кој бил излекуван од него со
помошта на мануелни манипулации на
рбетот.
• Арапска медицина
• Најпознатиот лекар Авицена и неговите ученици
редовно применувале мануелна терапија за
корекција на „искривени“ рбети. Манипулациските
техники претставувале директен притисок врз рбетот
изведуван со раката за време на тракција со јажиња
и макари.
• Средновековието се укажало како исклучително неповолен период
за развој на мануелната терапија. Догмите на религиозната
сколастика не дозволувале ниту преглед ниту какво и да е допирање
на човечкото тело. Поради тоа медицината продолжила да
употребува само растителни и хемиски лекарства, препишувани на
болниот од растојание кое се сметало за единственото престижно
лекување. Рационалните традиции на мануелната терапија во овој
период продолжуваат да постојат во паметта и знаењата на
народните лекари познати како: правачи, чекркчии, местачи – на
Балканот, костоправи – во Русија, bonesetters – во Англија,
rebouteaux – во Франција, legtstejart – во Скандинавија, kuatsu – во
Јапонија. Ова знаење било тајно пренесувано од колено на колено.
Остеопатија

• Основач на овој метод е д-р А. Стил – лекар и свештеник познат

по своите заслуги за време на граѓанската војна во САД. Во
својот труд „Филозофија на остеопатијата“ (1899) тој подробно
ги презентира своите научни сфаќања и богатото практично
искуство во областа на мануелната терапија наречена од него
остеопатија заради мускулно скелетниот карактер на
заболувањата кои ги лекувал.
• Остеопатијата најопшто може да се оцени на следниов начин:
• Недостатоци: генерализирање на концепцијата за
остеопатските лезии како причина за сите заболувања на
организмот, објавување на вертебралните манипулации за
панацеја и спротивставувањето на медикаментозната терапија
• Достоинства: разработка на специфична дијагностичка
методика, користење на физиолошки манипулациски техники,
кои се прифатени од академската медицина.
Хиропрактика

• Основач на хиропрактиката е Д. Палмер, трговец на

колонијални стоки во САД. Терминот бил предложен од С. Х.
Вуд пријател и пациент на трговецот. „Хиропрактика“
потекнува од грчките зборови „хеер“ и „практор“ и означува
„дејство со раката“.
Современа мануелна терапија

• Мануелната терапија започнува да се применува во класичната

медицина дури во дваесеттите години од ХХ век. Таа е
вклучена во медицинската практика на ортопедите - хирурзи
при лекувањето на редица зглобни и рбетни заболувања.
Основни поими за зглобната кинематика

• Морфологијата на еден зглоб ја определува неговата функција.

Зглобните површини се со најразлична форма, кое ја дефинира
и различната кинематика на зглобовите. Поради тоа
мобилизацијата на секој зглоб има своја специфика и во никој
случај не може да се работи по определен шаблон.
Овоидни

• Кај овоидните зглобови едната зглобна површина е овално -

конвексна, а другата реципрочно конкавна. Тоа дозволува
флексија и екстензија, абдукција и аддукција и циркумдукција
– на пример радиокарпалниот зглоб, метакарпофалангијалните
зглобови.
Сферични

• Кај сферичните зглобови површините се кружни или топчести,

при што едната е конвексна а другата конкавна. Тоа дозволува
аголна подвижност во трите основни рамнини – на пр.
гленохумералниот зглоб и зглобот на колкот.
Макарични

• При макаричните зглобови едната зглобна површина е

конвексна, а другата конкавна. Цилиндричната форма на
зглобните површини и силните колатерални лигаменти го
ограничуваат аголното движење само во една рамнина- на пр.
интерфалангијалните, хумероулнарните и др. зглобови.
Рамни

• Кај рамните зглобови површините се скоро рамни, ова

дозволува само лизгање (пружинирање) но не и аголни
движења – на пр. сакроилиачниот зглоб, интеркарпалните,
меѓупршленските и пателофеморалните зглобови.
Седловидни

• Кај седловидните зглобови едната површина е конвексна во

една рамнина и конкавна во друга, а другата зглобна површина
е реципрочно конкавна и конвексна. Таков е
метакарпофалангиалниот зглоб на палецот.
Пивотирачки

• Кај пивотирачките зглобови едната површина претставува

прстен, а другата се ротира во прстенот, на пр.
атлантоаксиалниот, радиоулнарните зглобови.
Моторен сегмент

• Моторниот сегмент е основниот предмет на испитување

и дејство во мануелната терапија.
• Во областа на екстремитетите моторниот сегмент е
соодветен на еден синувијален зглоб со севкупноста на
анатомските структури.
• Во областа на рбетниот столб моторниот сегмент
обединува два соседни пршлени, меѓу пршленскиот
диск, зигоапофизарни зглобови и соодветните
капсулолигаментарни структури.
Терапевтска рамнина

• Според Калтенборн таа може да биде дефинирана како

рамнина, нормална на линијата која ги поврзува центарот на
ротација на конвексниот зглобен партнер и средината на
конкавната зглобна површина. Од друга гледна точка тоа е
рамнина паралелна на конкавната зглобна површина. Бидејќи
терапевтската рамнина се определува спрема конкавниот
зглобен партнер таа зависи од неговата моментална положба.
Видови зглобни движења

• За правилна зглобна функција одговараат две основни форми

на движење: тркалање и лизгање на зглобните површини.
• Ангуларната подвижност се поврзува со определен моторен
сегмент и се изразува со аголни степени изразени според
неутрално нулев систем на SFTR. Тоа е т. нар обем на
подвижност.
• Акцесорната подвижност (лизгањето на зглобните површини) се
нарекува игра на зглобот (Joint play). Ова минимално
транслаторно движење е објект на МТ.
• Можните движења помеѓу зглобните површини се:
дистракција, компресија, лизгање, тркалање и ротирање.
Конвексно-конкавно правило на
Kaltenborn
Фактори кои ја ограничуваат
подвижноста на зглобовите
• Патологијата на функцијата на еден моторен сегмент се
карактеризира со ограничена подвижност (хипомобилитет),
зголемена подвижност (хипермобилитет) и/или болка.
• Мускулен спазам
• Оток
• Мускулен гард
• Болка
• Според Хајман (2001) блокадата се дефинира како состојба на
реверзибилно нарушена зглобна функција со ограничена
подвижност.
Степени на тракција и мобилизација

• I степен

• II степен

• III степен

• IV степен
 Мобилизација на гленохумералниот зглоб
Дистракција од неутрална позиција
• Положба на болниот: лежечка на грб, мобилизараното
рамо е на работ од креветот.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната страна со
лице кон главата на болниот.
• Стабилизација: се врши со сопствената тежина на
пациентот.
• Мобилизација: со двете раце, терапевтот ја опфаќа
проксималниот дел на хумерусот, во пределот на
хируршкиот врат, а подлактицата на болниот се
задржува помеѓу надлактицата и градниот кош на
болниот.
• Насока: со двете раце или со телото, терапевтот го
влечи хумерусот латерално.
 Каудално лизгање
• Положба на болниот: седечка
• Положба на терапевтот: латерално и дорзално од
мобилизираното рамо.
• Стабилизација: од телото на пациентот.
• Мобилизација: со истоимената рака, терапевтот ја
опфаќа дисталната страна на хумерусот и лактот на
пациентот одоздола, при што истовремено го задржува
рачниот зглоб и дланката помеѓу надлактицата и
градниот кош, така што хумерусот е во надворешна
ротација. Подлактицата на другата рака се поставува на
проксималниот крај на хумерусот, блиску до
акромионот. Подлактицата на етрапевтот е насочена
вертикално нагоре.
• Насока: со мобилизирачката рака и тежината на
телото, терапевтот притиска на проксималната страна
на хумерусот каудално и истовремено со клекнување
го спушта дисталниот дел.
 Дорзално лизгање при флексија од 90
степени
• Положба на болниот: лежечка на грб,
мобилизираното рамо е на работ од креветот.
• Положба на терапевтот: латерално од
мобилизираното рамо.
• Стабилизација: терапевтот ја поставува дланката
на спротивната рака под лопатката.
• Мобилизација: со спротивната рака, терапевтот
го опфаќа лактот на мобилизираната рака и го
поставува стернумот на лактот од раката.
• Насока: со мобилизирачката рака и телото,
терапевтот го придвижува хумерусот дорзално по
надолжната оска, предизвикувајќи дорзално
лизгање на главата на хумерусот спрема
гленоидалната јамка.
Вентрално лизгање

• Положба на болниот: лежечка на стомак со

мобилизираното рамо надевор од креветот.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната
страна.
• Стабилизација: со телото на болниот.
• Мобилизација: со истоимената рака, терапевтот
ја опфаќа дорзалната страна на проксималниот
дел на хумерусот, при што хипотенарот е
максимално блиску до зглобот. Со другата рака
се опфаќа вентро-латералната страна на лактот
и го притиска кон телото.
• Насока: со мобилизирачката рака и телото,
терапевтот го движи вентро-проксималниот дел
на хумерусот, при што истовремено го спушта
надолу и дисталниот дел.
 Мобилизација на акромиоклавикуларниот
зглоб
• Вентрално лизгање
• Положба на болниот: седечка.
• Положба на терапевтот: за мобилизираното рамо.
• Стабилизација: со истоимената рака, терапевтот го
опфаќа рамото на болниот, така што со прсти го
стабилизира акромионот од вентралната страна.
• Мобилизација: терапевтот го поставува палецот на
другата рака по дорзалната површина на акромијалниот
крај на клучната коска.
• Насока: со палецот на спротивната рака, терапевтот го
придвижува акромијалниот крај на клучната во
вентрална насока.
• Примена: надминување на зглобни блокади, капсулни
сраснувања и контрактури.
 Мобилизација на акромиоклавикуларниот
зглоб
• Дорзално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната
страна.
• Стабилизација: со спротивната рака, терапевтот
го опфаќа рамото на пациентот, така што со
прстите да го стабилизира дорзално надворешниот
агол на лопатката.
• Мобилизација: терапевтот ги поставува палците
на двете раце, еден на друг на вентралната
површина на дисталниот дел на клучната коска.
• Насока: со палците на двете раце и телото,
терапевтот притиска дорзално на акромијалниот
крај на клучната коска.
• Примена: надминување на зглобни блокади,
капсулни сраснувања и контрактури.
 Мобилизација на акромиоклавикуларниот
зглоб
• Каудално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: краниално од мобилизираното
рамо.
• Стабилизација: од телото на болниот.
• Мобилизација: терапевтот ги поставува палците еден врз
друг на кранијалната површина на дисталниот дел на
клучната коска за каудално лизгање или на кранијалната
површина на акромионот за краниално лизгање (кога
акромионот се лизга каудално, клучната коска се лизга
кранијално спрема него).
• Насока: со палците на двете раце и телото, терапевтот
притиска во каудална насока на акромијалниот крај на
клучната коска (за каудално лизгање) или на акромионот
(за краниално лизгање).
• Примена: надминување на зглобни блокади, капсулни
сраснувања и контрактури.
 Мобилизација на стерно –
клавикуларниот зглоб
• Краниално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на пациентот: каудално, од
мобилизираната страна.
• Стабилизација: од телото на болниот.
• Мобилизација: терапевтот ги поставува двата
палци на каудалната површина на стерналниот
крај на клучната коска.
• Насока: со палците на двете раце и со телото,
терапевтот притиска на стерналниот крај на
клучната коска.
• Примена: надминување на зглобни блокади,
капсулни сраснувања и контрактури.
Зголемување на депресијата на лопатката.
 Мобилизација на стерно –
клавикуларниот зглоб
• Каудално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: кранијално од
мобилизираната стран.
• Стабилизација: од телото на болниот.
• Мобилизација: терапевтот ги поставува палците
на двете раце еден врз друг на кранијалната
страна на стерналниот крај на клучната коска.
• Насока: со палците на двете раце и телото,
терапевтот притиска во каудална насока на
клучната коска.
• Примена: надминување на зглобни блокади,
капсулни сраснувања и контрактури. Зголемување
на елевацијата на лопатката.
 Мобилизација на стерно –
клавикуларниот зглоб
• Дорзално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната
страна.
• Стабилизација: од телото наболниот.
• Мобилизација: терапевтот ги поставува
палците од двете раце на вентралната страна
на стерналниот крај на клучната коска.
• Насока: со палците на двете раце и телото на
терапевтот се притиска во дорзална насока на
стерналниот крај на клучната коска.
• Примена: надминување на зглобни блокади,
капсулни сраснувања и контрактури,
зголемување на ретракцијата на лопатката.
 Општа мобилизација на лопатката
• Положба на болниот: лежечка на стомак,
главата е свртена кон немобилизираната страна,
рамото е на работ на креветот.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната
страна.
• Стабилизација: од тежината на болниот.
• Мобилизација: терапевтот ја поставува
истоимената рака под хумерусот и го опфаќа
мобилизираното рамо. Со дланката на другата
рака го опфаќа долниот агол на лопатката.
• Движење: со двете раце, терапевтот извршува
кружни движења на лопатката, при што десната
лопатка се врти по часовниковите стрелки, а
левата обратно. Лопатката и хумерусот се
разместуваат како целина, без да се јавува
движење во гленохумералниот зглоб.
• Примена: ограничена подвижност на скапулата.
 Лопатка
• Дистракција
• Положба на болниот: лежечка на
страна
• Положба на терапевтот: од
немобилизираната страна или од кај
лицето на пациентот.
• Стабилизација: од телото на
пациентот.
• Мобилизација: терапевтот со двете
дланки ги опфаќа долниот и горниот
агол на лопатката и соодветните
рабови.
• Движење: со двете раце терапевтот
ја одлепува лопатката.
• Примена: ограничена подвижност на
скапулата.
 Лопатка

• Кранијално и каудално лизгање

• Положба на пациентот: лежечка на
немобилизираната страна.
• Положба на терапевтот: од кај лицето на
болниот.
• Стабилизација: од телото на болниот.
• Мобилизација: со дланката на спротивната
рака, терапевтот го опфаќа долниот агол на
лопатката, а со истоимената, рамото и
горниот раб.
• Движење: со двете раце, терапевтот ја
движи лопатката каудално и кранијално.
• Примена: зголемување на елевацијата и
депресијата на лопатката.
 Лопатка

• Латерално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на стрна
• Положба на терапевтот: од кај лицето на
болниот.
• Стабилизација: од тежината на телото на
болниот.
• Мобилизација: терапевтот ги опфаќа со
двете раце горниот и долниот агол на
лопатката со соодветните рабови.
• Движење: со двете раце и телото,
терапевтот ја повлекува лопатката латерално.
• Примена: зголемување на протракцијата
(абдукцијата)
 Лопатка

• Медијално лизгање
• Положба на болниот: лежечка на страна.
• Положба на терапевтот: од кај лицето на
болниот.
• Стабилизација: од тежината на болниот.
• Мобилизација: терапевтот со двете раце
ги опфаќа горниот и долниот агол на
лопатката и соодветните рабови.
• Движење: со двете раце и телото,
терапевтот ја лизга лопатката медијално.
 Мобилизација на моторните сегменти во
лакотниот комплекс
• Хумеро - улнарна дистракција
• Положба на болниот: лежечка на грб, лактот е свиткан до 90
степени, надлактицата лежи на надколеницата на терапевтот.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната страна, коленото е
поставено на креветот, а рамото кон подлактицата на болниот.
• Стабилизација: од спротивната рака на терапевтот или од
тежината на телото на болниот.
• Мобилизација: со истоимената рака или со двете раце,
терапевтот го опфаќа проксималниот дел на подлактицата на
пациентот од вентрална страна.
• Насока: со истоимената рака или со двете раце и телото,
терапевтот ја влече подлактицата, дистално по оската на
хумерусот.
• Примена: тестирање на реакцијата на зглобот на мобилизација,
намалување на зглобната болка, зголемување на зглобната
подвижност при капсулни сраснувања и контрактури.
• Хумерорадијална дистракција
• Положба на болниот: лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: од мобилизираната
страна.
• Стабилизација: со спротивната рака,
терапевтот ја опфаќа вентралната површина
на дисталниот дел на хумерусот со
притискање кон телото или надколеницата.
• Мобилизација: со истоимената рака,
терапевтот го опфаќа дисталниот дел на
радиусот.
• Насока: со мобилизирачката рака, терапевтот
го влечи радиусот по надолжната оска.
• Примена: тестирање на реакцијата на зглобот
на дистракција на зглобните површини,
зголемување на флексијата и екстензијата на
лактот.
 Општа тракција за медиокарпалната,
радиокарпалната и радиоулнарните зглобови
• Положба на болниот: седечка или лежечка
на грб, лактот е потпрен на стабилна
површина и е флексиран скоро до прав агол.
• Положба на терапевтот: застанат од
страната на болниот.
• Стабилизација: со спротивната рака,
терапевтот го фиксира дисталниот дел на
надлактицата на болниот спрема подлогата.
• Мобилизација: истоимената рака ја опфаќа
дланката на болниот (поздравување)
• Насока: терапевтот ја повлекува
подлактицата по надолжната оска.
• Примена: за мобилизација во
медиокарпалниот, радиокарпалниот,
радиоулнарниот и хумерорадијалниот зглоб.
 Дорзално лизгање на
радиокарпалниот/медиокарпалниот зглоб
• Положба на болниот: седечка или лежечка на грб.
• Положба на терапевтот: седечка или стоечка од
страната на мобилизацијата.
• Стабилизација: со едната рака, терапевтот ја опфаќа
и стабилизира дисталниот дел на подлактицата. За
мобилизирање на радиокарпалниот зглоб се опфаќа
дисталниот дел на радиусот, за мобилизација на
медиокарпалниот зглоб се опфаќа проксималниот ред
карпални коски.
• Мобилизација: со другата рака, терапевтот го опфаќа
дисталниот или соодветно проксималниот ред
карпални коски.
• Насока: со мобилизирачката рака, терапевтот
извршува дорзално лизгање на проксималниот
карпален ред спрема радиусот или на дисталниот
спрема проксималниот карпален ред.
• Примена: за зголемување на флексијата во рачните
зглобови.
 РАДИОКАРПАЛЕН/МЕДИОКАРПАЛЕН ЗГЛОБ
Положба на пациентот: Седечка или лежечка на грб.
Положба на терапевтот: Седечка или стоечка од страната која треба да се
мобилизира.

ДОРЗАЛНО ЛИЗГАЊЕ
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го
фиксира дисталниот дел од подлактицата на
пациентот. Раката на пациентот со дорзалната
страна лежи на бедрото на терапевтот или на друга
потпора. За мобилизација на радиокарпалниот
зглоб, се опфака дисталниот дел на радиусот. За
мобилизација на медиокарпалниот зглоб, се опфаќа
проксималниот ред карпални коски.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го
опфака проксималниот ред (за мобилизација на
радиокарпалниот зглоб) или дисталниот ред (за
мобилизација на медиокарпалниот зглоб) на
карпалните коски, непосредно под раката која
врши стабилизација.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот прави
дорзално лизгање на проксималниот ред на
карпални коски спрема радиусот, или на
дисталниот спрема спрема проксималниот
карпален ред.
• Апликација: Зглолемување на флексијата во
рачните зглобови.
 ВЕНТРАЛНО ЛИЗГАЊЕ
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го
фиксира дисталниот дел од подлактицата на
пациентот. Раката на пациентот со вентралната
страна лежи на бедрото на терапевтот или на
друга потпора. За мобилизација на
радиокарпалниот зглоб, се опфака дисталниот дел
на радиусот. За мобилизација на медиокарпалниот
зглоб, се опфаќа проксималниот ред карпални
коски.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го
опфака проксималниот ред (за мобилизација на
радиокарпалниот зглоб) или дисталниот ред (за
мобилизација на медиокарпалниот зглоб) на
карпалните коски, непосредно под раката која
врши стабилизација.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот прави
вентрално лизгање на проксималниот ред на
карпални коски спрема радиусот, или на
дисталниот спрема спрема проксималниот
карпален ред.
• Апликација: Зглолемување на екстензијата во
рачните зглобови.
 Радиокарпален / Медиокарпален зглоб
дорзално лизгање

• Позиција на болниот: Седи,раката е поставена напред во

пронација.
• Позиција на терапевтот: Стои пред болниот.
• Стабилизација: Ја опфакаме пронираната рака со двете раце.
• Мобилизација: Дланката се поставува во лека флексија од 5-
10 степени. Со врвот на двата палци терапевтот терапевтот
создава контакт од дорзалниот во дисталниот крај на радиусот
и улната ( врвот на proccesus styloidey ) Показалците свиткани
се поставуваат од воларната страна на проксималниот ред на
карпални коски.
• Насока: Со ножичен притисок на показалците во косодорзална
насока се случува предно-задна разместување во
падиокарпалниот зглоб.
• Апликација: Истражување и мобилизација на
радиокарпалниот предел.
• Краен резултат: При приложување на минимален притисок
нормално се осека меко разместување. При блокада се осека
силно спротивставување.
 Манипулација во радиокарпалениот зглоб

• Позиција на болниот: Седи, лактот е свиткан и

потпрен во неутрална положба врз тврда подлога.
• Позиција на терапевтот: Права на страната од
болниот.
• Стабилијазија: Со скупчени прсти терапевтот го
стабилизира дисталниот крај на подлактицата од
радијалната страна.
• Манипулација: Терапевтот го поставува тенарот на
воларната страна на раката во областа на
проксималната редица на киткени коски, а тенарот
на дорзалната расположлива рака во дисталниот
крај на радиусот и улната.
• Насока: По напрегањето се создава поттик со двата
тенара, така што проксималната редица киткени
коски се изместуваат дорзално спрема
подлактицата.
• Апликација: Се прилагаат потврди блокади.
Радиокарпален / Медиокарпален зглоб
Позиција на болниот: Седејки или лежејки на грб.
Позиција на терапевтот: Седејки од страната на мобилизацијата

Радијално лизгање

• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го опфака

и стабилизира дисталниот дел на подлактицата. За
мобилизација на радиокарпалниот зглоб, се опфака
дисталниот дел на радиусот, а за мобилизација на
медиокарпалниот зглоб, се опфака проксималниот ред
на карпални коски.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфака
проксималниот или дисталниот ред на карпалните
коски, дистално од стабилизираната рака.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот извршува
радијално лизгање на проксималниот карпален ред
спрема радиусот или на дисталната страна спрема
карпалниот ред.
• Апликација: Зголемување на улнарната аддукција во
киткениот предел.
 Улнарно лизгање
• Радиокарпален / Медиокарпален зглоб-улнарно
лизгање
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го
опфака и стабилизира дисталниот дел на
подлактицата. За мобилизација на радиокарпалниот
зглоб се опфака дисталниот дел на радиусот, а за
мобилизација на медиокарпалниот дел се опфака
проксималниот ред на карпални коски.
• Мобилизација: Со другата рака терпевтот ја опфака
проксималниот или дисталниот ред на карпални
коски, непосредно дистално од стабилизираната
рака.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот
извршува улнарно лизгање на проксималнот
карпален ред спрема радиусот или на дисталниот
спрема проксималниот карпален ред.
• Апликација: Зголемување на радијалната абдукција
на рачниот зглоб.
 Мобилизација и Манипулација

os capitatum os triquertum
• Позиција на болниот: Седнат со истегната рака нанапред.
• Позиција на терапевтот: Право пред болниот
• Стабилизација: Болниот е легнат, потпрен на грбот. • Позиција на болниот: Седи, со
• Мобилизација: За да се открие местото на коската се прави флексија.
пронирана подлактица и потпрен лакт.
Најиспакнатиот дел од дорзалниот дел на киткатае os capitatum.
Терапевтот ги опфака тенарот и хипотенарот и двата палци ги
• Позиција на терапевтот: Седнат
поставува еден врз друг врз главата на os capitatum.
спрема болниот со лакти врз масата.
• Насока: Максимална дорзална флексија на китката, пратена со • Стабилизација: Раката на болниот е
дорзопалмарен натисок врз os capitatum. опфатена со прстите на терапевтот од
• Манипулација: Раката се истегнува по надолжната оска и со леко
дорзалната страна врз proccesus
растривање и вибрации се движи заедно со истегнувањето на раката, styloidey.
се чуствува поттик со палците врз контактната точка. При поттикот да
нема дополнителна дорзална флексија на раката. • Мобилизација: Двата палци еден врз
друг се поставуваат врз os triquertum
• Индикации: Се прилага при ограничена екстензија на китката. Меката
вибрација се покажала многу добра кај симптоми при синдром на • Апликација: При ограничено улнарно
карпалниот канал. одведување на китката.
• Забелешка: Оваа техника е неопходна за мобилизација и
манипулација и на другите карпални коски, кога палците се ставаат
Карпометакарпален зглоб на палецот
дистракција

• Позиција на болниот: Седи и ја држи раката

пронирана.
• Позиција на терапевтот: на страната од
мобилизираната рака.
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го
стабилизира улнарниот раб на раката кон неговото
тело. Со плаецот и показалецот го фиксира os
trapezium.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот ја опфака
првата метакарпална коска, одржувајки го плаецот во
лека позиција.
• Насока: Терапевтот извршува тракција по
надолжната оска на првата метакарпална коска.
• Апликација: Дистракција- тестирање на зглобот во
зглобна мобилизација и зголемување на подвижноста
во КМС.
• Забелешка: Поради не добрата можност за
фиксација на os trapezium може да се зголеми
 КМС на палецот-ротаторно истражување и мобилизација

• Позиција на болниот: Легнат на тилот

или седејки. Палецот е свиткан во ифс.
• Позција на терапевтот: седи на
страната од мобилизираната рака.
• Стабилизација: Со едната рака
терапевтот опфака и стабилизира кон
неговото тело а дланката на пациентот
е опфатена во областа на os trapezium.
• Мобилизација: Со другата рака
терапевтот го опфака дисталниот дел
на првата метакарпалан коска и
метакарпофалангеалниот зглоб на
палецот.
• Насока: Со мобилизираната рака
терапевтот ја ротира метакарпалната
коска во урнална и радијална насока.
• Индикации: Зголемување на
ротаторната подвижност.
 Кмс на палец – Вентрална и Дорзална
мобилизација
• Позиција на болниот : Седната
• Позиција на терапевтот: Седната ,странично од страната на
болниот.
• Стабилизација : Со едната рака терапевтот ја стабилизира
улнарната површина на раката кон неговото тело , а со палецот
и показалецот ja стабилизира os trapezum.
• Мобилизација: Со другата рака ја опфаќаме првата
метакарпална коска:
• а) за дорзално влечење со палецот го опфаќаме дисталниот дел
откај дорзално , а со показалецот проксималниот дел од
вентрално.
• б) за внтрално влечење со палецот го опфаќаме дисталниот дел
од вентрално , а со показалацот проксималниот дел од
дорзално.
• Насока: Користејки ја метакарпалната коска како лост
,терапевтот предизвикува дорзално (а) или вентрално (б)
изместување на основата на 1ва та метакарпална коска
спрема оs trapezium .
• Краен резултат : Во блокираниот дел се осеќа повеќе
спротиставување , почесто во палмарна насока и е индикација
за манипулација.
• Апликација : При хипомобилитет во ставот.
 КМС НА ПАЛЕЦОТ
Позиција на болниот: Легнат на тилот или седечка позиција .
Позиција на терапевтот : Седечка , странично на мобилизираната рака .

РАДИАЛНО ВЛЕЧЕЊЕ УЛНАРНО ВЛЕЧЕЊЕ

• Стабилизација : Со едната рака • Стабилизација: Со едната рака

терапевтот ја опфаќа и стабилизира кон
неговото телото дланката на болниот во
област на оs trapezium на перницата.
• Мобилизација: Со другата рака
терапевтот го опфаќа проксималниот дел
на првата метакарпална коска , така што
палецот е од улнарната страна .
• Насока: Со мобилизираната рака
терапевтото извршува радијално влечење
на метакарпалната коска .
• Индикации: Зголемување на радијалната
абдукција .
терапевтот ја опфаќа и ја стабилизира кон
неговото тело дланката на болнот во
областта на os trapezium.
• Мобилизација: Со другата рака
терапевтот го опфаќа проксималниот дел
на првата метакарпална коска , така што
палецот му е од радијалната страна.
• Насока: Со мобилизираната рака
терапевтот извршува улнарно влечење на
метакарпалната коска.
• Индикации: Зголемување на радијалната
аддукција.
 Мобилизација на МФС-ИФС на палецот
Позиција на болниот : Легнат на тилот или седнат .
Позиција на болниот : Седечка , странично на мобилизираната рака .

Дистракција ДОРЗАЛНО И ВЕНТРАЛНО ВЛЕЧЕЊЕ

• Стабилизација : Со едната рака терапевтот ја опфаќа и ја
стаблизира кон телото првата метакарпална коска -
проксималната фаланга на палецот во дисталниот крај.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
проксималниот дел на проксималната -дисталната фаланга на • Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
палецот.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот извршува
дистракција на зглобните површини на МФС и ИФС на
палецот.
• Индикации: Дистракција - тестирање на реакцијата на
зглобот кон зглобна мобилизација , зголемување на
подвижност во МФС - ИФС .
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот ја опфаќа и ја
стабилизира кон неговото телото метакарпалната коска -
проксималната фаланга на палецот на болниот во дисталниот
крај .
проксималниот дел на проксималната - дистална фаланга на
палецот од дорзално и вентрално .
• Насока : Со мобилизираната рака терапевтот извршува дорзално
или вентрално влечење на проксималната фаланга .
• Индикации : Дорзално влечење-зголемување на екстензијата .
• Вентрално влечење - зголемување на флексија .
 МФС-ИФС НА ПАЛЕЦ -РАДИЈАЛНА И УЛНАРНА АНГУЛАЦИЈА

• Позиција на болниот : Легнат на тил или во

седечка позиција , раката е поставена на
стабилна површина.
• Позиција на терапевтот: Седечка , странично
на мобилизираната рака.
• Стабилизиација: Со едната рака терапевтот ја
опфаќа и ја стабилизира кон своето тело
првата метакарпална коска .
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го
опфаќа проксмалниот дел на проксималната-
дистална фаланга на палецот откај улнарната и
радијалната страна .
• Насока : Со мобилизираната рака терапевтото
извршува улнарна или радијална ангулација на
проксималната фаланга.
• Индикации: Зголомување на подвижноста на
МФС-ИФС на палецот.
 Истржување и мобилизација меѓу главите на
метакарпалните коски

Меѓу главичките на меткарпалните коски нема синовијален дел ,

подвижноста помеѓу нив е од големо значење за функцијата на раката .
• Позиција на болниот: Седечка позиција со протегната на напред
пронирана рака .
• Позиција на терапевтот: Седечка позиција спротив болниот.
• Стабилизација : Со палецот од дорзалната страна и прстите од
палмарната страна се стабилизираат последователно главичките на 4 та ,
3 та и 2 ра меткарпална коска.
• Мобилизација: Со палецот и прстите на другата рака се опфаќаат
последователно 5та , 4 та и 3та метакарпална главичка и се
мобилизират, така при фиксираната 4 та се мобилизира 5 тата , при
фиксираната 3 та се фиксира 4 тата, при фиксирана 2 ра се мобилизира
3 тата метакарпална коска .
• Насока : Дорзално и палмарно (вентрално ).
• Индикации: Ограничена подвижност помеѓу метакарпалните главички -
по повреди , дегенеративни и воспалителни процеси на раката , кај
невролошки повреди од централна и перфиерна природа и др.
•
• Краен резултат : Нормално подвижноста се зголемува од 2 рата кон 5
тата метакарпална коска . При патологијата е ограничена или
недостасува целосно.
 ОПШТА МОБИЛИЗАЦИЈА КАРПОМЕТАКАРПАЛНИТЕ И
ИНТЕРАМЕТАКАРПАЛНИТЕ ЗГЛОБОВИ НА ПРСТИТЕ (ГОРНО И ДОЛНО
ВЕТРИЛО)
• Позиција на болниот: Седнат со напред
протегната рака. Раката може да биде поставена
на стабилна подлога.
• Позиција на терапевтот: Седнат (стои) пред
болниот.
• Стабилизација: Се стабилизира 3тиот зрак од
палмарно со врвот на прстите за долно, а со
палците од дорзално за горно ветрило.
• Мобилизација: Палците се движат во страна за
да го засилат сводот на раката за долно ветрило,
а за горно прстите се придвижуваат по основите
на метакарпалните коски латерално, кои прават
обратен свод на дланката.
• Насока: Палците, односно прстите се
предвижуваат во страна (радиално и улнарно).
• Краен заклучок: При повредаили заболување,
ограничена или недоволна подвижност меѓу
коскте.
• Индикација: При сите случаи на ограничена
подвижност меѓу метакарпалните коски.
 Мобилизација на МФС на прстите
Позиција на болниот: легнат или седнат
Позиција на терапевтот: Седнат, странично од мобилизираната рака, зглобот е во лека флексија.

Дистракција
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот ја опфаќа
и стабилизира кон неговото телото метакарпалната Дорзално и палмарно лизгање
коска на мобилизираниот прст во дисталниот крај. Зглобот е во лека флексија.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
проксималниот дел на проксималната фаланга на
мобилизираниот прст. •Стабилизација: Со едната рака терапевтот
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот извршуваја опфаќа и стабилизира кон неговото тело
дистрација на зглобните површини. метакарпалната коска на мобилизираниот
прст во нејзиниот дистален крај.
• Индикации: Дистракција- тестирањето на реакцијата•Мобилизација: Со другата рака терапевтот
на зглобовите кон зглобната мобилизација, го опфаќа проксималниот дел на
увиличување на подвижноста на МФС, исходна проксималната фаланга на мобилизираниот
позиција за другите мобилизации. прст од вентрално и дорзално.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот
извршува вентрално или дорзално лизгање
на проксималната фаланга.
• Индикации: Вентрално лизгање-
увеличување на флексијата на МФС.
Дорзално лизгање –увеличување на
екстензијата во МФС.
 МФС НА ПРСТИТЕ – РАДИАЛНО И УЛНАРНО ЛИЗГАЊЕ

• Позиција на болниот: Легнат или седнат,

мобилизираниот зглоб е во лека флексија.
• Позиција на терапевтот: Седнат, странично од
мобилизирната рака.
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот опфаќа и
стабилизира кон неговото телото метакарпална коска на
мобилизираниот прст во дисталниот крај.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
проксималниот дел на проксималната фаланга на
мобилизираниот прст радиално и улнарно.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот радиално и
улинарно лизгање на проксималната фаланга.
• Индикации: Радиално лизгање-увиличување на
радијалната девијација на соодветниот прст (абдукција
за II и III аддукција за IV и V).
• Улнарно лизгање-увеличување на улнарната девијација
на соодветниот прст (аддукција за II и III и абдукција за
IV и V).
ИСТРАЖУВАЊЕ И МОБИЛИЗАЦИЈА НА РОТАЦИЈАТА ВО МФС НА
ПРСТИТЕ

• Позиција на болен: Легнат или седнат. Раката е

поставена врз стабилната површина,
мобилизираната рака останува во лека флексија.
• Позиции на терапевтот: Седнат, странично од
мобилизираната рака.
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот ја
опфаќа и стабилизира кон неговото тело
метакарпалната коска на мобилизираниот прст во
нејзиниот дистален крај.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го
опфаќа проксималниот дел на проксималната
фаланга на мобилизираниот прст и проксималната
интерфалангиална страна.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот
извршува ротирање на проксималната фаланга во
радијална и улнарна насока.
• Индикации: Увеличување на подвижноста во
МФС.
 Мобилизација на ИФС на прстите
Позиција на болниот: Легнат или седнат, мобилизираната рака останува во лека флексија.
Позиција на терапевтот: Седнат, странично од мобилизираната рака.

Дистракција
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот
опфаќа и стабилизира кон неговото тело
проксимално фалангата на мобилизираниот
прст во дисталниот крај.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот ја
опфаќа дистално фалангата на
мобилизираниот прст од радиално и улнарно.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот
врши дистракција во соодветната ИФС.
• Индикации: Известување на зглобната
реакција кон мобилизацијата, надминување на
капсулното соединување и контрактури,
исходна позиција за останатите мобилизции.
ВЕНТРО-ДОРЗАЛНО ЛИЗГАЊЕ
• Стабилизација: Со едната рака терапевтот го опфаќа и
стабилизира кон неговото тело проксималната фаланга на
мобилизираниот прст во неговиот дистален крај, непосредно
до зглобната вдлабнатина, од кај вентрално и дорзално.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
проксималниот дел на дисталната фаланга на
мобилизираниот прст од дорзално и вентрално.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот извршува
вентрално и дорзално лизгање на дистално распоредена во
однос на проксимална распоредена фаланга.
• Индикации: Дорзално лизгање-увеличување на екстензијата.
• Вентрално лизгање-увеличување на флексијата.
 ИФС НА ПРСТИТЕ – РАДИАЛНО И УЛНАРНО ЛИЗГАЊЕ

• Позиција на болниот: Легнат или седнат,

мобилизираниот зглоб е во лека флексија.
• Позиција на терапевтот: Седнат, странично од
мобилизираната рака.
• Стабилизција: Со едната рака терапевтот опфаќа и
стабилизира кон неговото тело проксимално
распоредена фалангата на мобилизираниот прст во
дисталниот крај, непосредно до зглобната вдлабнатина
од кај радиално и улнарно.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го опфаќа
проксималниот дел на дистално распоредената фаланга
на мобилизираниот прст од кај радиално и улнарно.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот извршува
радиално и улнарно лизгање на дистално распоредена
фаланга во однос на проксимално распоредена фаланга.
• Индикации: Подобрување на подвижността, намалување
на болка, надминување на поставена блокада.
ИФС НА ПРСТИТЕ- РАДИАЛНА И УЛНАРНА
АНГУЛАЦИЈА
• Позиција на болниот: Легнат или седнат,
мобилизираниот зглоб е во лека флексија.
• Позиција на терапевтот: Седнат, странично
од мобилизираната рака.
• Стабилизција: Со едната рака терапевтот
опфаќа и стабилизира кон неговото тело
проксимално распоредена фалангата на
мобилизираниот прст во дисталниот крај.
• Мобилизација: Со другата рака терапевтот го
опфаќа дисталниот дел на дистално
распоредена фаланга на мобилизираниот дел
од кај радиално и улнарно.
• Насока: Со мобилизираната рака терапевтот
врши радиална и улнарна ангулација на
дистално распоредената фаланга.
• Индикации: Надминување на поставена
блокада, увеличување на подвижноста во ИФС.
Колк
Колено
Патела
Тибио – фибуларен зглоб