Klasikong Metodo sa Pagtuturo ng Wika” Ang Metodolohiya at Ang Pagtuturo ng Wika
Ayon kay Diane Larsen-Freeman (1987),
maaring tanawin ang metodolohiya bilang isang tatsulok na ang bawat anggulo nito ay kumakatawan sa isang batayang lawak sa pagtuturo at pagkatuto ng wika. Pagtuturo ng Wika/Guro
Pagkatuto ng Wika/Mag-aaral Wika/kultura
Dulog, Pamaraan, Teknik Ayon kay Edward Anthony, ang dulog ay isang set ng mga pagpapalagay hinggil sa kalikasan ng wika, pagkatuto, at pagtuturo. Ang pamaraan ay isang panlahat na pagpaplano para sa isang sistematikong paglalahad ng wika at batay ito sa isang dulog. Ang teknik ay mga tiyak na gawain na malinaw na makikita sa pagtuturo at konsistent sa isang pamaraan at katugong dulog. Pamaraan
Teknik Teknik Teknik
Metodolohiya: Ito ay isang pag-aaral ng mga gawaing pedegohikal (kasama rito ang paniniwalang teoretikal at kaugnay na pananaliksik). Ito ay tumutugon din sa anumang konsiderasyon kaugnay ng tanong na “paano ang pagtuturo”. Silabus. ito ay isang disenyo sa pagsasagawa ng isang partikular na programang pangwika, itinampok dito ang mga layunin, paksang-aaralin, pagkakasunod-sunod ng mga aralin at mga kagamitan pangturo na makatutugon sa mga pangangailangan pangwika ng isang tiyak na pangkat ng mag-aaral. Teknik. Alinman sa mga gamiting pagsasanay o gawain sa loob ng klasrum upang maisakatuparan ang mga layunin isang aral. Pabagu-bagong Hihip ng Hangin... Palipat-lipat na Pananaw Ayon kay Marckwardt (1972:5) amg "pabagu-bagong hihip ng hangin at palipat-lipat na pananaw" ay isang hulwarang siklikal kung saan ay may lumilitaw na bagong pamaraan tuwing ikaapat na hati ng isang siglo.Ang bawat bagong paaraan ay paghuhulagpos sa luma ngunit dala nito ang mga positibong aspekto ng dating pamaraan. Isang magandang halimbawa ng pagbabagong ito ay makikita sa Audio Ligual Method (ALM) sa kalagitnaan ng ika-20 siglo. Ang ALM ay nanghiram ng ilang simulain sa sinundan nitong Direct Method na kumawala naman sa pamaraang Grammar Translation Method. Pamaraang Grammar Translation (Pamaraang Klasiko) Sa mga nakalipas na siglo, kakaunti kung mayroon mang batayang teoritikal ang mga metodolohiya sa pagtuturo at pagkatuto ng wika. Naging palasak sa mga klasrum na ang pokus sa pagtuturo at pagkatuto ng wika ay ang tuntunin sa balarila, pagsasaulo ng mga talasalitaan at iba't ibamg impliksyon at pagbabanghay ng pandiwa, pagsasalin at maraming pagsasanay. At noong ika-19 na siglo, ang Metodong Klasikal ay naging palasak sa tawag ng Pamaraang Grammar Translation. Si Gouin at ang Series Method Si Francois Gouin, Pranses na guro ng Latin ay isa sa mga haliging bato sa pagtuturo ng wika. Siya tinaguriang tagapagtatag ng metodolohiya sa pagtuturo ng wika. Ang Series Method ay isang pamaraan sa pagtuturo na kung saan ang target na wika ay itinuturo nang tuwiran (walang pagsasalin) at isang serye ng mga magkakaugnay na pangungusap ay inilalahad sa isang konseptong madaling mauunawaan ng mga mag-aaral. Ang Pamaraang Direct Pangunahing saligan ng Pamaraang Direct ang Series Method ni Gouin at nanalig din ito sa kaisipang ang pagkatuto ng pangalawang wika ay kailangang kaulad din ng pag-angkin ng unang wika – may interaksyong pasalita, natural na gamit ng wika, walang pagsasalin sa pagitan ng una at pangalawang wika, at halos walang pagsusuri sa mga tuntuning pambalarila. Ang Pamaraang Audio-Lingual (ALM) Ang ALM ay batay sa mga teoryang sikolohikal at linggwistik. Nakatala sa ibaba ang mga pangunahing katangian ng ALM (halaw kina Prator at Celce-Murcia 1979). 1. Inilalahad sa pamamagitan ng dayalogo ang mga bagong aralin. 2. Pangunahing istratehiya sa pagkatuto ay ang panggagaya, pagsasaulo ng mga parirala, at paulit- ulit na pagsasanay. 3. Ang kayariang balangkas ay itinuturo sa paggamit ng mga paulit-ulit na pagsasanay. 4. Ang mga tamang tugon sa mga tanong/pagsasanay ay agad na pinagtitibay. 5. Ang katutubong wika ayay hindi ginagamit ng guro sa pagkaklase. 6. Sinisikap ng guro na gamitin ng mga mag- aaral ang wika nang walang kamalian. 7. Limitado ang gamit ng mga bokabularyo at itinuturo ito ayon sa pagkakagamit sa pangungusap. 8. Malaki ang pagpapahalaga sa pagbigkas at karaniwang isinasagawa ito sa language labs at mga pagsasanay na pares minimal. Ang Mga Designer Methods ng Dekada ‘70 Ang dekada ’70 ay makahulugan sa kasaysayan ng pagtuturo ng wika sa dalawang kadahilanan: una, sumigla ang mga pagtuturo ng wika sa loob at labas ng klasrum at ikalawa, nabuo ang ilang inobasyon kung hindi man mga “rebolusyonaryong” paraan sa pagtuturo. Ang mga designer methods (Nunan 1989) ay ibinabahagi sa maramng guro bilang pinakabago at pinakamahalagang bunga ng mga pananaliksik pangwika. 1. Ang Community Language Learning (CLL) Isang klasikong pamaraan na batay sa domeyn na pandamdamin. Sa pamaraang ito ang pagkabahala ay nababawasan dahil ang klase ay isang komunidad ng mag-aaral na lagging nag-aalalayan sa bawat sandali ng pagkaklase. Ang guro ay tumatayongbilang tagapayo at laging handa sa anumang pangangailangan ng mga mag-aaral. Naiiwasan ang anumang pagdadahilan sap ag-aaral dahil sa magandang ugnayan ng guro at mag-aaral. 2. Ang Suggestopedia Ang pamaraang ito ay mula sa paniniwala ni George Lozanov(1979), isang sikologong Bulgarian, na ang utak ng tao ay may kakayahang magproseso ng malaking dami ng impormasyon kung nasa tamang kalagayan sa pagkatuto, katulad halimbawa ng isang relaks na kapaligiranat ipinauubaya lahat ng guro ang maaaring maganap sa klase. 3. Ang Silent Way Ang Silent Way ay nanghahawakan sa paniniwalang mabisa ang pagkatuto kung ipauubaya sa mga mag-aaral ang kanilang pagkatuto (Gattegno 1972). Naglahad sina Richards at Rogers (1986) ng isang lagom hinging sa teorya ng pagkatuto na pinagbatayab bg Silent Way. 1. Mas mabilis ang pagkatuto kung ang mga mag-aaral ay tutuklas o lilikha ng mga sariling Gawain sa halip na ipasaulo o ipaulit nang maraming beses ung ano ang natutunan. 2. Napadadali ang pagkatuto sa tulong ng mga kagamitang panturo tulad ng mga bagay na nakikita at nahahawakan. 3. Napadadali ang pagkatuto sa pamamagitan ng mga araling kinapapalooban ng mga gawain na may suliraning tutuklasin 4. Ang Total Physical Response (TPR) Ang Total Physical Response (TPR) ay dinibelop ni John Asher (1977) at ang interes niya sa TPR ay nagsimula noong 1960 subalit nagging bukambibig lamang ang pamaraang ito ng humigit-kumulang isang dekada. Ang pamaraang ito ay humango sa ilang kaisipan sa Series Method ni Gouin na nagsabi na ang pgkatuto ay epektibo kung may kilos na isinasaga kaugnay ng wikang pinag- aaralan. Ang kaisipang ito ay binagbaayan ni Asher, Naniniwala pa rin si Asher na ang isang klasrum sa wika ay hindi dapat kabakasan ng pagkabahala at ang mga mag- aaral ay masisigla at nagagawa ang gutong gawin sa ilalim ng mabuting pamamatnubay ng guro. 5. Ang Natural Approach
Ang mga teorya ni Stephen Krashen (1992, 1991)
hinging sa pagtatamo ng pangalawang wika ay nagging mainit ba isyu nang mahabang panahon. At ang pinakatampok na bunga ng pananaw ni Krashen ay ang pamaraang Natural Approach na dinibelop ni Tracy Terrel, isang kasamahan ni Krashen. Naniniwala sina Krashen at Terrel na kailangang komportable at relaks ang mga mag- aaral sa isang klasrum pangwika.nakikita rin nila ang pagsasaisangtabi muna ng pagsasalita sa wikang pinag- aaralan hanggang sumapit ang panahong naroon ang intensyon at pagkukusa sa pagsasalita Ayon kina Krashen at Terrel, Natural Approach, ang mag-aral ay dumaraan sa tatlong yugtong pagkatuto: 1. Preproduction kung saan nalilinang ang mga kasanayan sa pakikinig, 2. Early production na kakikitaan ng mga pagkakamali habang nagpupumilit ang mga bata sa paggamit ng wika, 3. Ekstensyon ng production sa mahabang diskurso at nakapaloob ditto ang mga mas mahihirap na laro, role playing ,dayalog, talakayan at pangkatang Gawain. Dahil layunin ng yugtong ito ang katatasan sa pagsasalita, inaasahan na mangilan-ngilan lamang o kaunti lamang kamalian at pagwawasto.