veprat më të mira të dramaturgut të madh anglez të shekullit XVI, William Shekspir, besohet të ketë dalë në dritë për herë të parë nga viti 1957. subjekti i kësaj vepre është dukur në letërsi përpara lindjes së Shekspirit, por shkrimtari italian Luigi de Parto, më 1530 e lokalizoi ngjarjen për herë të parë në Veronë me emrat e dy dashnorëve, Romeo dhe Zhulieta, vepra fillon me grindjen dhe zhurmën e shkaktuar nga një urrejtje e vjetër midis dy familjeve të parisë së Veronës, Montagëve dhe Kapuletëve. Pamje nga balete të mbështetura te vepra shekspiriane Romeoja nuk është "lulja e fisnikërisë“ në sytë e tajes, e rritur dhe e brumosur kjo me koncepte dhe shije të klases së cilës i shërbente sepse ajo e përfytyronte ndryshe atë. Për hir të lirisë dhe ndjenjës së lirë për të vendosur për fatin e saj, Zhulieta një vajzë katërmbëdhjetë vjeçare, të mahnitë me pjekurinë dhe sakrificën që bënë në emër të dashurisë. Ajo ndoshta është karakteri më i plotë dhe më interesant, ështa sa reale aq dhe eterike, çka duket se është kthyer në simbol për t’i dhënë veprës frymën e legjendës. Skena e lamtumirave në ballkonin e Zhulietës, akti i tretë skena e pestë është një nga më të hershmët e Shekspirit: “Po më shikon? Vërtet po më ikën? O zemër! O shpirt! O jetë! Nga ty çdo orë të ditës do pres lajme, sepse minuti me duket muaj. Ç’më gjet! Do plakem duke pritur, Sa të shoh Romeon, do të jem venitur!" Pamje nga muzikale te vepra shekspirianetë mbështetura Kulminacionin e kryeveprës së Shekspirit, në skenën e Teatrit Kombëtar të Kosovës kanë arritur ta sjellin koregrafi Konstantin Uralsky dhe asistentin e tij. Historia legjendare e shfaqjes së bazuar në dramën e Shekspirit u shpërfaq jashtëzakonisht mirë sa që vështirësia e kërcimit në kuadër të përkthimit të mendimit në veprim, nuk ishte aspak e vështirë, salla e Teatrit Ndërkombëtar dalëngadalë po mbushej me prezencën e të pranishmëve që po zinin vendet përkatëse. Errësira ishte ajo që kaploi për pak sekonda sallën dhe u zhduk papritmas në mënyrë që shfaqja të gjente fillimin, me hapjen pa muzikë në mënyrë krejtësisht unike, skenografinë që portretizonte aq bukur periudhën kohore si dhe me shprehjet e fytyrës të çdo kërcimtari në skenë. Baleti Kombëtar i Kosovës shpalosi dramë, butësi, humor si dhe dhimbjen e zemrës që me një talent të mrekullueshëm, portretizohej në fytyrën e roleve kryesore të cilët mbi skenë lanë shpirtin e tyre duke shënuar fundin e tragjedisë epike. "Romeo dhe Zhulieta“ pati një shtrirje të jashtëzakonshme emocionale, e gjithë drama vjen nga hapat dhe ndërveprimi i personazheve në skenë dhe kjo është arsyeja pse natyraliteti i tyre i lejoi ata të jepnin diçka nga vetja për publikun, sigurisht se shfaqja e zbuloi atë se çfarë vallëzimi mund të bëjë më mirë se fjalët, shprehja e emocioneve nëpërmjet lëvizjeve. Pamje nga shfaqja teatrore të mbështetura te vepra shekspiriane Me ndihmën e muzikës që vjen nga Sergey Prokollev e që dukej se hynte në shpirtin e secilit të pranishëm me vrullin e saj në secilin akt e në secilën situatë, skenografinë që qysh nga fillimi publiku veçse ishte bërë pjesë e kalasë të vendosur në skenë, inkuadrimin e shpatave që shoqëroheshin me zhurmën e përplasjeve të tyre si dhe kostumet e mahnitshme të gjithsecilit. Romeo dhe Zhulieta është një këngë rock nga grupi Britanik i rock Dire Straits, shkruar nga frontmenti Mark Knopfler, ai u shfaq për herë të parë në albumin e vitit 1980 Making Movies. Knopfler ka këto karakteristika në tepricë, pasi kjo këngë e verbuar shkëlqen me vitalitet dhe pasion nga fillimi në fund. Lënda: Gjuhë Shqipe Ars: Florë Krasniqi Punoi: Ejona Binishi, Erenida Begaj, Medina Limaj, Mirlind Limaj, Yll Suka, Fatjona Limaj, Eduart Suka.