Takot ang namutawi sa mata ng mga tao, dahil sa Pandemya,

covid 19 virus nandito na. Bawat isa’y may kanya kanyang

katanungan sa kanilang sarili at walang sinoman ang may hawak
ng kasagutan, sapagkat iisa lang din ang nabubuong tanung na
lumalabas sa kanilang kaisipan “PAANO NA?sambit ng
karamihan”. Sa ganitong panahon tayo ay pantay pantay. Walang
mahirap, walang mayaman, walang pinipili ninoman kamataya’y
nasa tabi mo lang. Ganito kabagsik ang pandemya na ang kalaban
ay hindi nakikita, at panalangin lang ang tanging nagiisang
sandata.
Sa panahon ng pandemya ating naranasan ang maging
bilanggo sa sarili nating tahanan,para tayong basang sisiw na
nawalay sa kanyang ina na di alam ang gagawin nag hahanap ng
aruga. Maraming nilalang patuloy na nagdurusa dahil nawalan ng
trabaho ang marami sa kanila. Kay saklap isipin na ang ganitong
katotothanan ay wala tayong magagawa, marahil ito’y nangyayari
dahil narin sa ating kawalan minsan ng disiplina na tayo ang may
gawa.
 Maraming tao patuloy na magugutom at magkakasakit dahil sa
pandemya. Ngunit sa kabila ng pagsubok na ito pasasaan bat titigil
din ang sakuna, wag mawalan ng pag asa sumunod sa batas at
laging manampalataya. Ang tanging kailangan lang ay ang
pagkakaisa. “Pamilya” Sa ganitong sitwasyon ng pandemya ang
iyong Pamilya, sila yung tumanggap sayu at minahal ka ng sobra
dika iniwan sa hirap at ginhawa yung nandyan lng sila sa iyong tabi
simula pa nung una. Sila yung Karamay mo sa lungkot, saya o
ligaya, yong handa kang damayan pag dimo na kaya na
nakakapagpanatag ng loob pag may nangyaring di maganda at sila
yung tipong nandyan at palaging sumusuporta lalo na ngayong sa
panahon ng pandemya. Pamilya! lalong tumibay, nagka-isa, at
sinubok ng tadhana walang bumitaw bagkus lalong pinagtibay
netong PANDEMYA. Covid 19 hindi mo kami magigiba.
Ito po si shao Mae
Maraming Salamat po.